அக்பர் கதைகள்

ெபா மகக் ள் அைனவ ம் உத்தரவின்

ப தாஙக் ள் ெகாண் வந்த பாைல

யிலி நத் ஓட்ைட வழியாக பாதத் ிரத்தில்

ெகாட் விட் ெவ ம் டத் டன்

திட க் ள் ைழநத் னர். அைதப் பாரத் ் க்

ெகாண் நத் அக்பர், "நீ ெசான்னப

ெசயத் ாகிவிடட் பீரப் ால். இவ்வள

பாைல ம் எனன் ெசயய் ப் ேபாகிேறாம?் "

என் ேகட்டார.்

உடேன பீர்பால் காவலரக் ைளப் பார்த் ,
"பாதத் ிரத்ைத மனன் ர் அ கில் ெகாண்
வா ங்கள்" என உதத் ரவிடட் ார்.

பாத்திரம் அ கில் ெகாண்

வரபப் டட் ம், அதன் ைய அகற்றச்

ெசான்னார் பரீ ப் ால். அகற்றப்படட் ம்

பாத்திரத்ைதப் பாரத் ்த மனன் ர,் அதில்

ெவ ம் தணண் ரீ ் மட் ம் இ பப் ைதக் கண்

அதிரச் ்சியில் உைறந் ேபானார.்

"பீர்பால்... எனன் இ , பால் இ க்க
ேவண் ய பாதத் ிரதத் ில் ெவ ம் தணண் ீர்
உள்ளேத?" என அதிரச் ்சி மாறாமல் ேகடட் ார்.

ஆனால் இைத ன்ேப எதிரப் ாரத் த்
ேபால நிதானமாக ேபசிய பரீ ப் ால், "மகக் ளின்
ேநரை் ம பற்றி எனன் ிடம் நஙீ க் ள் ேகட்ட
ேகள்விக் இ தான் பதில் அரேச"
மற்றவரக் ள் பால் ெகாண் வரட் ம,் நாம்

தணண் ீர் ெகாண் ேபாய் பாதத் ிரத்தில்

ெகாட் னால் யார் கண் பி க்க ம்

என் ஒவெ் வா வ ம் நிைனத் ளள் னர்.

எனேவ தான் பாத்திரம் ம் தண்ணரீ ்

உளள் . ட இ பப் வரக் ளின் ேபசை் சக்

ேகட் எந்த க் ம் வந் விட டா

அரேச..." என் சிரிதத் ப ேய றினார்.

பீர்பாலின் அறிவிக் ரை் மைய ெமசச் ிய
அக்பர,் அவைர ஆரத் த விக் ெகாண்டார்.

◆◆◆

உைழத் வாழ ேவண் ம்

அக்பர் சகர் வர்த்திக் பீரப் ால் எ ம்

மதி க மந்திரி இ ந்தார.் அக்பரின் நலல்

நணப் ன,் ஆடச் ிக் ேவண் ய நலல்

அறி ைரகள் வதி ம் பீர்பால்

வல்லவராக இ நத் ார.்

அகப் ரிடம் ஒ விஷயம் மட் ம்
பீர்பா க் ப் பி கக் வில்ைல. அதாவ
அக்பரின் ஆராயமல் ெகா க் ம் வளள் ல்
தன்ைம.

பல ைற பீர்பால் அைத எ த் க்
றி ம் அைதப் ெபா டப் த்தாமல் அக்பர்
தன் வி பப் ப்ப   வாரி வழங்கிக் ெகாண்
இ நத் ார.் இதனால் அகப் ரின் கஜானா
காலியா ம் நிைலைம ஏறப் டட் .

ஒ ைற அகப் ர் மா ேவடத்தில்
இர ேநரம் தன் ேசனாதிபதி
அஹமத்கா டன் வந் ெகாண் இ ந்தார.்

நடட் ந இரவில் அவர் ெத ேவாரம்
கண்ட ஒ காட்சி அவரின் திைரைய
நி த்தி அவைர கவனிகக் ைவத்த .

ஒ 80 வய திரந் ்த ஒ ெபரியவர்
அநத் இரவில் ஒ ெச நட் க்
ெகாண் நத் ார.்

இைதக் கணட அகப் ர் 'அயய் ா
ெபரியவேர! இநத் ந இரவில் இைத ெசயய்
ேவண் ய அவசியம் என்ன?' என்றார.்

அதற் அந்த ெபரியவர் 'அயய் ா வழிப்
ேபாக்கேர! இநத் ெச எனக்காக இலை் ல.
நாைளய ச கத்திற்காக. பகலில் என்

ம்பதத் ிறக் ாக உைழக்கிேறன,் இரவில்
கிைடக் ம் சமயதத் ில் இ ேபால ெச
ந கிேறன்' எனற் ார.்

ெபரியவேர! இந்த ெச ைவப்பதால்
உங்க க் எனன் பயன?் உஙக் ள் வயைத
கவனிக் மே் பா இநத் ெச வளர்ந் பலன்
த ம் ேபா நீங்கள் அதன் பலைன அைடய
மாட் ர்கேள?'

'அதனால் என்ன வழிப் ேபாகக் ேர?

இநத் ச் ெச யால் எனக் நன்ைம

விைளயாவிடட் ா ம் என் சநத் தியினர் பலன்
ெப வாரக் ேள!'

இைதக் ேகட் வியநத் மன்னர,்
'ெபரியவேர! நான் மிக ம் மகிழச் ச் ி
அைடகிேறன்! நான் தான் மன்னர் அக்பர்!
உஙக் ளின் உயரந் ்த சிநத் ைனக் இேதா என்
பரி 1000 ெபாறக் ா கள்' என் றி ஒ
ெபாற்கிழிைய அந்தப் ெபரியவ க் க்
ெகா தத் ார்.

அைத மகிழ் டன் ெபற் க் ெகாண்
"மன்னா! நனற் ி! பா ஙக் ேளன,் இந்த மரம்
ைவதத் பின் வளரந் ் காயத் ் , ப த் , பலன்
த ம் சமயதத் ிற் னே் னேய, என் ைகயில்
ஆயிரம் ெபாற்கா கைள ெகா த் விடட் ேத!
ஆகேவ ெச   ைவதத் ால் நலல் பலன் உடேன
கிைடத் விடட் ேத!!" எனற் ார.்

அ ேகட் மகிழந் த் மன்னர,் 'ஆஹா!

இபப் ம் ஒ சிநத் ைனயா? இநத் ா

பி ங்கள் இன் ம் ஒ ஆயிரம்

ெபாற்கா கள்' என் றி மீண் ம் ஒ

ெபாற்கிழிைய அந்தப் ெபரியவ க் த் தந்

விட் இடம் நீஙக் ினார.்

ம நாள் காைல அரசைவக் அந்த

தியவர் இரண் ெபாற்கிழிகைள ம்

ைகயில் எ த் க் ெகாண் அரசைரக் காண

வநத் ார.்

அகப் ர் அவரிடம் 'எனன் ேவண் ம்?'
என் வினவினார.்

அதற் அநத் ப் ெபரியவர் 'மனன் ா!

இநத் ா ங்கள் நஙீ ்கள் ெகா தத்

ெபாறக் ிழிகள். இைவ எனக் ேவண்டாம்!

காரணம,் நீங்கள் இைதக் ெகா த் செ் சனற்

சில நிமிடங்களில் இ ந் என் சிநத் ைன

எல்லாம,் எபப் இந்த பணதை் த நான்

ெசலவழிகக் ப் ேபாகிேறன் என்ப றித்ேத

இ ந்த .

இதனால் நான் இன் காைல
ேவைளக் ப் ேபாகவிலை் ல. அதனால் என்
உடல் கைளப்பைடந் விடட் . ேவைல
ெசயய் ாததால் எனக் ப் பசிக்கவில்ைல.
ஆகேவ என் உடம்பிற் ேநாய் வந் விடட்
ேபால உணர்கிேறன். ேம ம் நான் இனை் றக்
எஙே் க திய ெச ைவக்கப் ேபாகிேறன் என்
என் திடட் ஙக் ைள தடீ ட் ாமேலேய இ ந்
விடே் டன.் ஆகேவ, எனை் ன ேசாம்ேபறி
ஆகக் ிய இநத் ப் பணம் ேவணட் ாம'் என்

றி அக்பரிடம் அநத் ப் பணத்ைத தி பப் ித்
தநத் ார்.

விக்கித் ப் ேபான அகப் ர், என்ன
ெசய்வெதன் ெதரியாமல் விழிதத் ேபா ,
தன வேயாதிக ேவடத்ைதக் கைளதத்

பீரப் ால,் தான் யாெரன் அக்ப க் த்
ெதரியப் ப தத் ினார்.

'மனன் ா, நஙீ ்கள் வாரிக் ெகா க் ம்
பணம் மறற் வரக் ைள ேசாமே் பறி ஆக் ம்
என் உங்க க் உணரத் ் வதற்ேக அைத
நான் ெசய்ேதன். என்ைன மன்னி ங்கள்
மன்னா!' எனற் ார் பீர்பால.்

அ ேகட்ட அக்பர் 'ஹஹஹா! பரீ ்பால.் ..
நல்ல பாடம் கட் னீரக் ள.் .. இநத் ா ங்கள்...
அநத் இரண் ெபாறக் ிழிகைள ம,் உங்களின்
மதி கதத் ிற்காக என் பரிசாக ைவத் க்
ெகாள் ங்கள'் எனற் ார.்

பீரப் ாேலா 'மன்னா! இந்தப் பணம்
என்ைன ம் ேசாமே் பறி ஆக்கி விடாதா? இ
இ கக் ேவண் ய இடம் நம கஜானா! அ
பல நல்ல காரியங்க க் உபேயாகப் பட
ேவண் ம.் நஙீ ்கள் எனக் இ வைர ெசய்
ெகா த் ளள் வசதிகேள ேபா ம் மனன் ா!'
என் றி ெபாற்கிழிகைள தி பப் ித்
தநத் ார.்

◆◆◆

கிணற் க் ள் ைவர ேமாதிரம்

அநத் ஆண் ேகாைடக்காலம் மிகக்
க ைமயாக இ ந்த . ஆ , ளங்கள,்
கிண கள் வறற் ிப் ேபாயின. ெச , ெகா கள்

வா வதங்கின. நண்பகலில் ெத க்கள்
ெவறிசே் சா ப் ேபாயின. ெவயி க் பயந்
மகக் ள் தஙக் ள் வீ க க் ள்ேளேய

டங்கிக் கிடந்தனர.்

ஒ நாள் அதிகாைலயில், சக்ரவர்த்தி

அக்பர், சில அதிகாரிகள் ைட ழ ெவளிேய

உலாவக் கிளம்பினார.் பீர்பா ம் அவர் டேவ

ெசனற் ார். அக்பர் ேகாைடயின்

ெகா ைமையப் பறற் ி ேபசிக் ெகாணே் ட

வந்தார.்

அவர்கள் ெசல் ம் வழியில் ஒ
கிண ெதனப் ட்ட . அைதப் பாரத் ்த அகப் ர்,
"தைலநகரில் உளள் கிண கள் யா ம் வற்றி
விடட் ன என் ேகளவ் ிபப் டே் டன். இநத் க்
கிணறற் ில் தணண் ரீ ் இ கக் ிறதா என்
பாரப் ்ேபாம்" என் ெசால்லிக் ெகாண்ேட
அதன் அ கில் ெசன் னிந் பாரத் ்தார்.

"இ மிக ம் ஆழமான கிண .
அ யில் தண்ணரீ ் இ கக் ிறதா, இல்ைலயா
எனே் ற ெதரியவிலை் ல" என் அக்பர் ற ம,்
அைதக் ேகட்ட பீர்பால், "பிர ! தணண் ீர்
இ கக் ிறதா என் அறிய ஒ கல்ைலத்

கக் ி ேபாடட் ால் ெதரிந் வி ேம! தண்ணரீ ்
இ நத் ால் கல்பட் ெதரிக் ம்," என்
ெசாலல் ிவிட் , கிணற் ள் ஒ கலை் ல
எறிந்தார். கல் அ யில் ெசன் வி நத்

ஒலிையக் ேகட்ட ேம, கிண றற் ி ம்
வற்றி ளள் என் ெதரிந்த .

"பரீ ப் ால!் கிணற்றி ள் ஒற்ைறக்

கல்லாகப் ேபாடக் டாெதன்

ெசால் வாரக் ள். அதனால் இன்ெனா

கலை் ல நான் ேபா கிேறன்" என் ெசாலல் ிக்

ெகாண்ேட, தன் விரலில் இ நத் ஒ ைவர

ேமாதிரதை் த அகப் ர் கிணற்றி ள் ேபாட;

றற் ியி ந்த அைனவ ம் திைகத் ப்

ேபாயினர.்

"பிர ! ைவரேமாதிரத்ைத ஏன்

ேபாட் ர்கள?் " என் பரீ ்பால் ேகடக் ,

"ைவர ம் ஒ கலத் ாேன! அதனால் தான்

ேபாட்ேடன"் என்றார் அக்பர். "ஆயி ம்

கல்ெலல்லாம் ைவரமா மா? நஙீ க் ள் ெசய்த

சரியா?" என் பீர்பால் ேகட்டார்.

"அதனால் எனன் , பீர்பால்!

யாைரயாவ கிணறற் ில் இறஙக் ச் ெசாலல் ி

ேமாதிரதை் த எ த் விட்டால் ேபாகிற !".

"கிணற் க் ள் இறங்கினால் யார்

ேவண் மானா ம் ேமாதிரத்ைத எ த்

விடலாம.் ஆனால் யாராவ கிணற் க் ள்

இறங்காமேல அநத் ேமாதிரதை் த எ க்க

மா?" என் ேகடட் ார.்

" யேவ யா , பிர !" என்றார்
ட இ ந்த பிர கர். மறற் வர்க ம் அைத

ஆேமாதிதத் னர.்

"பீர்பால!் நீ என்ன நிைனக்கிறாய்?"
என் அகப் ர் ேகட்க, "அைதப் பற்றிதத் ான்
நா ம் ேயாசிகக் ிேறன"் எனற் பீரப் ால், தன்
தைலபப் ாைகையக் கழறற் ிவிட் த் தன
தைலையச் ெசாறிநத் ார.் "தைலையச்
ெசாறிநத் ால் மட் ம் நல்ல ேயாசைன
ேதான்றிவி மா?" என்றார் அதிகாரி பரீ ப் ாைல
ேநாகக் ி ஏளனத் டன் ேகடட் ார், "தைலையச்
ெசாறிநத் ால் எனக் நல்ல ேயாசைன
ேதான் ம்.

ஆனால் உங்க க் தான்

ேதானற் ா !" என் பீர்பால் அதிகாரிைய

ேநாக்கிக் றினார.் "எனக் த் ேதான்றா

ஆனால் உனக் த் ேதான் ேமா? அ

எப்ப ?" என் அதிகாரி ேகலியாகக் ேகடக் .

"எனக் ைள இ க்கிற . அதனால்

தைலையச் ெசாறிந்தால் ைள ேவைல

ெசய் ம.் ஆனால் உங்க க் எனன்

ெசயத் ா ம் ேயாசைன ேதான்றா " என்

பீர்பால் அதிகாரிக் பதில ெகா த்தார்.

"பிர ! எனக் ஒ ேயாசைன

ேதான்றிவிட்ட !" என் பீர்பால்

உற்சாகத் டன் ற, "அப்ப யா? நீ எபப்

ேமாதிரத்ைத கிணற் ள் இறஙக் ாமேல

எ ப்பாய?் " என் ஆர்வத் டன் அக்பர்
ேகடட் ார்.

லின் ம ைனைய
கிணற் கக் ேக இ நத் ஒ மரத் டன்
ேசர்த் க் கட் னார.் பிற , ைவரகக் லை் லக்

றி பார்த் ஏற்கனேவ கிணறற் ின் உள்ேள
இ ந்த சாணத்தின் மீ வீசிெயறிந்தார். கல்
சரியாக சாணதத் ின் மீ வி நத் .

தன் ைடய ேவைலக் த் தாேன ஒ

சபாஷ்  ேபாட் க் ெகாண் , அங்கி ந்த

காவலரக் ைள அைதப் பார்த் க் ெகாள்ளச்

ெசால்லி விட் பரீ ்பால் வீ தி ம்பினார். வீ

தி மப் ியபின் உணவ நத் ி விட்

நிம்மதியாகத் ங்கினார். பிற மாைலயில்

எ ந் கிணறை் ற ேநாக்கிச் ெசனற் ார்.

காைலயில் அவர் வசீ ியி நத் சாணம்

நன்றாகக் காயந் உலர்நத் ி ந்த .

அதன் மீ அவர் வீசிய கல் ம்

சாணத் டன் ஒட் க் ெகாண் ந்த . பிற

பரீ ்பால் மிக ம் நிதானமாக ம,்

ஜாகக் ிரைதயாக ம் ைலப் பி த் ேமேல

இ க்க, கல் கிணற் க் ள் இ ந் ேமேல

வந் விட்ட . கலல் ில் ஒட் ய சாண ம்

உலரந் ் ேபாய் இத டன் ேசர்ந் பதத் ிரமாக

இ நத் . அதிலி ந் ேமாதிரத்ைத

எ த் , தத் மாகக் க வியபின,் பரீ ்பால்
அரணம் ைன தரப் ா க் ச் ெசனற் ார.்

அநத் ேநரதத் ில் அக்பர் தரப் ாரில் தன்
அதிகாரிக டன் அமர்ந்தி ந்தார். அவைர
வணங்கிய பரீ ப் ால,் பிர ! நான்
ெவற்றிகரமாகத் தங்கள் ேமாதிரத் டன்
வநத் ி க்கிேறன்" எனற் ம் அகப் க்
ஆசச் ரியம் தாங்க யவிலை் ல.

"கிணற் க் ள் இறங்காமேலேய

ேமாதிரத்ைத எ க்க உனன் ால் எபப்

ந்த ?" என் ஆவ டன் ேகடக்

" ைளையப் பயனப் தத் ினால் யாத

ஒன் மில்ைல என் நீங்கள் ெசான்னைத

நி பித் விட்ேடன்" என் றிய பரீ ப் ால்,

தான் ேமாதிரதை் த மடீ ்டைத விளகக் ிக்

றினார.் "பேல! பீரப் ால் சபாஷ!் உனை் னப்

ேபால் தத் ிசாலிைய நான் பாரத் த் ேத

இலை் ல!" என் பாராட் ய அக்பர்

ெபாறக் ா கள் நிரம்பிய ைபைய பீர்பா க் ப்

பரிசளிதத் ார்.

◆◆◆

காவலக் ாரரக் ள் ெபறற் பரி

ஒ நாள், சகக் ரவரத் த் ி அகப் ர் தன்
சைபயில் அமர்நத் ி க்ைகயில,் அவைர நா
ஓர் இைளஞன் அங் வந்தான.் அவன்

அகப் ைர பணி டன் வணங்கியேபா , அகப் ர்
அவைன ேநாகக் ி, "நீ யாரப்பா? உனக் எனன்
ேவண் ம்?" என் ேகட்டார்.

"பிர ! என் ெபயர் மேகஷத் ாஸ்! நான்
ஒ கக் ிராமத்தில் வசிகக் ிேறன.் ேவைல
ேத உங்களிடம் வந்ேதன!் " எனற் ான் அவன.்

"உனக் யார் ெசான்னார்கள் இஙே் க
உனக் ேவைல கிைடக் ெமன் ?" என்
அக்பர் ேகட்டார.் "என் ஆசிரியர் ெசான்னார,்
பிர !... என் ைடய அறிைவக் கண் வியந்த
அவர் என் த திக் ரிய ேவைல உங்களிடம்
தான் கிைடக் ம் என்றார். அவ ைடய
வார்த்ைதைய நமப் ி என்  கிராமத்திலி ந்
ெவ ரம் நடந் தங்கைளத் ேத வந்
இ க்கிேறன"் என்றான் மேகஷ.்

"எல்லா ஆசிரியர்க ம் தஙக் ள்
மாணவர்கைள அறிவாளிகள் என்
நிைனபப் ார்கள.் உண்ைமயிேலேய நீ த்தி
சா ரியம் உைடயவனாக இ ந்தால் மட் ேம
உனக் ேவைல கிைடக் ம்!" என்றார் அக்பர்.

"பிர ! நஙீ க் ள் எதிர்பார்க் ம்
த திைய விட மடங் த தி ைடயவன்
நான!் " என் மேகஷ் ெப ைம டன்

றினான.்

"அப்ப யானால,் அைத நி பித் க்
காட் !" எனற் ார் அக்பர்.

"பிர ! அைதக் காட் வதற் ன்

எனக் ஒ பரி த வரீ க் ளா?" என்

மேகஷ் ேகட்டான்.

" தலில் உன் சாமரத் ்தியத்ைத
நி பித் க் காட் ! பிற பரிைசப் பறற் ி
ேப !" என்றார் அக்பர.்

"நான் ேகட் ம் பரிசினால் உங்க க்
ஒ ைபசா ட ெசலவாகா !" என்றான்
மேகஷ்.

"அ எனன் பப் ா அபப் பப் ட்ட பரி ?"
எனற் ார் அகப் ர.்

" ப்ப ச க்க ெகா ங்கள!் "

என்றான் மேகஷ.் அவ ைடய அந்த

விபரீதமான ேவண் ேகாைளக் ேகட் அக்பர்

உட்பட சைபயிலி ந்த அைனவ ம்

தி கக் ிட்டனர.்

"உனகெ் கன்ன ைபத்தியமா?" என்
அக்பர் ேகாபத் டன் ேகடட் ார.்

"அைதப் பறற் ி பின்னால் ெதரிந்
ெகாள்வரீ ்கள!் தய ெசய் நான்
ேவண் யைத ெகா ங்கள்!"
மேகஷ். என்றான்

உடேன,அக்பர் ஒ காவலாளிைய
சாட்ைடெய த் வரச் ெசானன் ார.் பினன் ர்
அவன் ெசவிகளில் "அவைன அ த்

விடாேத! அ ப்ப ேபால் பாவைன ெசய்!"
என்றார.்

மேகஷ் தன் ைகக் காட் க்

ெகாணே் ட அவைன "நீ அ கக் த் ெதாடங் !"

என்றான். அந்த ஆ ம் பலமாக அ பப்

ேபால் ஓஙக் ி ெம வாக அ த்தான். 10 ைற

அவவ் ா சாட்ைடய பப் ட்ட ம், மேகஷ்

"நி த் !" என் வினான். பிற நிமிரந் ்

அக்பைர ேநாக்கி, "பிர ! பரிசில் எனக்

கிைடக்க ேவண் ய பாகம் கிைடத் விட்ட .

மதீ ியி பப் ைத உங்க ைடய பிரதான

வாயிறக் ாவலர்கள் இ வ க் ம் பகிர்ந்

ெகா ங்கள்!" எனற் ான்.

அவன் ெசால்வதன் ெபா ள் ரியாத
அகப் ர,் " என்ன உள கிறாய?் " என்
ேகாபத் டன் ேகடட் ார்.

"அவர்கைளேய ப்பிட் க்

ேக ங்கள"் என்றான.் உடேன, அகப் ர்

அவர்கள் இ வைர ம் உள்ேள அைழத்தார.்

அவர்கள் வநத் ம், மேகஷ் அவர்கைள

ேநாக்கி, "ேதாழரக் ேள! சக்கரவர்தத் ி த ம்

பரிைச நாம் வ ம் பங் பிரித்

ெகாளே் வாம் என் உங்க க்

வாக்களித்ேதன் அல்லவா? என் ைடய

பங்ைக நான் ெபற் க் ெகாண்ேடன். இனி,

நஙீ க் ள் ெப ங்கள்" என்றான்.

இ காவலரக் ம் மகிழ்ச்சி டன்
எதிரப் ாரக் ்க இ வர் கி ம் பலமாக 10
சாடை் ட அ வி ந்த . வலி ெபா கக்

யாமல் இ வ ம் கதற, அக்பர்
அவர்கைள ேநாக்கி, "இந்த நிமிடேம,
உஙக் ைள ேவைலயில் இ ந் நீக் கிேறன்!"
என் உத்தரவிடட் பிற , மேகஷிடம,் "நீ
மிக ம் சாமரத் ்தியசாலி எனற் ைத நி பித்
விட்டாய!் இநத் நிமிடேம உனக் பரீ ்பால் எனற்
ெபயர் ட் , உனை் ன இநத் சைபயில் உயர்ந்த
பதவியில் உன்ைன நியமிக்கிேறன்? எனற் ார்.

◆◆◆

பரீ ்பாலின் தத் ிசாலிதத் னம.்

பீரப் ால,் அறிவாற்ற ம,்

த்திக் ரை் ம ம் உளள் வர.் எவ்வள ெபரிய

சிகக் ைல ம,் தம அறி த்திறைமயால்

சமாளித் வி வார்ன் ேகளவ் ிபப் ட்ட கா ல்

அரச க் , பரீ ப் ாலின் அறிவாற்றைல

ஆராயந் ் அறிய ஆவல் ஏறப் ட்ட .

அதனால் ஒ க ததத் ில் "ேமனை் ம
தாங்கிய அகப் ர் சகக் ரவரத் த் ி அவரக் க் ,
ஆண்டவன் தங்க க் நலன்கள் பல ம,்
ெவறற் ிகள் பல ம் த வாராக, தாஙக் ள்
எனக் ஒ டம் அதிசயம் அ ப் மா
ேகட் கெ் காளக் ிேறன் எ தி ைகெய த்

இட் , தன் லம் அக்ப க் அ பப் ினார்
கா ல் அரசர"்

க தத்ைதப் ப த்த அக்பர் திைககக் ,

ஒ டம் அதிசயம் அ ப் வதா? ஒன் ேம

ரியவில்ைலேய என் ழம்பி

அரண்மைனையச் றற் ி வலம் வநத் ார். அகப் ர்

கம் ழப்பதத் ில் இ ப்பைத பீர்பால்

கணட் ார். பீரப் ால் அகப் ரிடம் ெசன்ற இ பறற் ி

வினவினார.்

அகப் ர் க ததை் த பரீ ப் ாலிடம்
ெகா தத் ார.் அந்த க ததை் தப் ப த்தார்
பீரப் ால.்

பரீ ்பால் நணீ ்ட சிநத் ைனக் ப்பிற
அக்பரிடம் ன் மாதத்தில் அதிசயம்
அ ப் வதாக பதில் எ மா ெசானன் ார்.

அக்பர், பீர்பாலிடம் ஒ டம் அதிசயம்
எப்ப அ ப் வரீ ்கள் என் ேகடட் ார.்

அ க் பரீ ப் ால் ன் மாதம் கழித்
அந்த அதிசயதை் தப் பா ஙக் ள் எனற் ார.்

பிற பரீ ப் ால் ஒ மண் டத்ைத

எ த்தார், ஒ சணிக்ெகா யில்

காய்த்தி ந்த சணிப்பிஞ் ஒனை் ற

ெகா டன் மண் டத்திற் ள் ைவத்தார்

பின் ைவக்ேகாலால் மண் டதை் த

னார.்

நாளாக நாளாக சணிப் பிஞ்

டதத் ிற் ள்ேளேய நனற் ாக வளர்ந்

ெப த்த . டம் நிைற மளவிற்

சணிக்காய் ெபரியதான ம,்

சணிகக் ாையத் தவிர மற்ற ைவக்ேகால்,

ெகா , காயின் காம் எல்லாவற்ைற ம்

கதத் ரித் விடட் ார் பரீ ப் ால்.

இபே் பா அந்தக் டதை் த அகப் ரிடம்
காட் னார் பரீ ்பால். அக்ப க் ஆச்சர்யம்

டத்தின் வாேயா உள்ேள இ க் ம்
சணிக்காையவிட மிக ம் சிறிய .
இத ள் இவ்வள ெபரிய சணிக்காைய
எப்ப ைழத்தாய?் என் அகப் ர் ேகட்டார.்

பீர்பால் அைத விளக்கிவிட் , அநத் ப்

சணிக்காய் டதை் த அபப் ேய கா ல்

அரச க் அதிசயம் அ ப்பச்

ெசானன் ார.்

அகப் ர் தன் லமாக ஒ
க தத்ைத ம், அநத் க் டதை் த ம்
அ பப் ினார.்

க ததை் த கா ல் அரசன் பிரித் ப்
ப த்தார.் அதில் "நீஙக் ள் ேகடட் ேபாலேவ
ஒ டம் அதிசயத்ைத
அ ப்பியி க்கிேறன்" என எ தியி ந்தார.்

டதத் ின் ேமல் இ ந்த உைரைய
பிரித்தார் கா ல் அரசர்! அவரால் அைத நமப்

யவில்ைல, காரணம் டதத் ின் வாேயா

சிறிய , அதற் ள் எப்ப ெபரிய

சணிகக் ாைய ைவதத் ார் என் அவ க் ப்

ரியவிலை் ல. அன் இர வ ம்

இைதேய நிைனத் கெ் காண் இ நத் ார்.

அ த்தாள் கா ல் அரசர் விஜயநகரம்
றப்பட்டார்.

கா ல் அரசர் இரண் நாடக் க்
பின்னர் விஜயநகரத்ைத அைடநத் ார். அவர்
அக்பாரிடம் ெசன் விசாரிதத் ார். அதற்
அகப் ர் இைத நான் ெசாலவ் ைதவிட பீர்பால்
ெசான்னால் நனற் ாக இ க் ம் என்
ெசானன் ார.் ேவைலயாட்களிடம் பரீ ப் ால் பற்றி
வினவினார் அக்பர். அதற் அவரக் ள் பரீ ப் ால்
பயிறச் ி டதத் ில் இ ப்பதாகக் றினர்.

சிறி ேநரதத் ிற் ப்பிற அகப் ர்
மற் ம் கா ல் அரசர் இ வ ம் பயிற்சி

டதத் ிற் ச் ெசன்றனர.் அங்ேக பீர்பாைல
சநத் ிதத் னர,் பரீ ப் ா ம் அைத எவ்வா
ெசய்ேதன் என் விளக்கினார்.

அைதக்ேகடட் கா ல் அரசன் பரீ ்பாலின்
த்திக் ர்ைமைய எணண் ி வியநத் ார்.

◆◆◆

ெவயி ம் , நிழ ம்

அன் சக்கரவரத் த் ி அகப் ர் ஏேதா ஒ

காரணத்தினால் காைலயிலி நே் த

எரிசச் டன் இ ந்தார். அவ ைடய

ேகாபத்ைத தணிக்க வி மப் ிய பரீ ப் ால், "பிர !

நஙீ ்கள் இவ்வா இ பப் சிறி ம் நன்றாக

இல்ைல, சிறி சாநத் மாக

இ கக் க் டாதா?" என் பணிவாகக்

றினார்.

"எப்ேபா சாநத் மாக இ க்க

ேவண் ம், எபே் பா ேகாபமாக இ கக்

ேவண் ம் என்ற எனக் த் ெதரி ம,் நீ

ெசால்ல ேவண் ய இல்ைல" என்ற அகப் ர்

பீரப் ால் மீ எரிந் வி நத் ார்.

"அதற் ச் ெசாலல் வில்ைல பிர !

சி சி ெவன் இ ந்தால் இயறை் கயில்

அழகான உங்கள் கம் விகாரமாக

மாறிவி கிற ! அதனால.் .." பீரப் ாைல

இைடமறிதத் அக்பர் "என்ன ¨ைதரியம்

இ ந்தால் என்ைன சி ஞச் ி என் ம்

விகாரமானவன் என் ம் றிப்பி வாய?்

இனி, உன் கத்தில் விழிகக் நான்

வி மப் விலை் ல! எங்காவ கண்காணாத

இடதத் ிற்க ஒழிந் ேபா எனற் ார்"

இைதக்ேகட் மன ைடந்த பீரப் ால் உடேன

அநத் இடத்ைதவிட் ச் ெசன் விட்டார்.

அ தத் நாள் அக்பர் தரப் ா க்

வந்த ம் சைபயில் பரீ ்பால் மட் ம்

இலல் ாதைதக் கவனித்த அகப் ர்

அவைரபப் றற் ி விசாரித்தார். தரப் ாரில் ஒ வர்

எ ந் நின் "பிர ! ேநற் நீஙக் ள் அவர்மீ

ேகாப ற் இந்த நகரதை் த விட்

கண்காணாத இடத்திற் ச் ெசன் வி மா

கடட் ைளயிட் ரக் ளாம்"

அதனால் பீர்பால் தைலநகைர விட் ச்
ெசன்றவிடட் ார் எனற் ார.் "அடடா! பரீ ்பால்
உணை் மயாகேவ ெசன் விட்டாரா?" என்
அக்பர் வ நத் ினார். தான் அவவ் ள
க ைமயாகப் ேபசியி கக் க் டா என்
உணரந் ்த அகப் ர் தன் தவ க்காக
வ ந்தினார்.

பீரப் ாைல மணீ ் ம் சந்திக்க

ேவண் ெமன் அவர் மனம் எணண் ிய .

ஆனால் பரீ ப் ால் எங் ெசன் விட்டார் என்

யா க் ம் ெசால்லவில்ைல. அன்

வ ம் பீர்பால் எங் ெசனற் ி கக் க் ம்

என்ப பற்றி ம், அவைர எவவ் ா மீண் ம்

தி ம்பி வரைவபப் என் ம் தவீ ிர

சிநத் ைனயில் ஆழந்த அக்ப க் இ தியாக

ஒ ேயாசைன ேதான்றிய .

உடேன அவர் மந்திரிைய அைழத்
"மநத் ிரியாேர! ெகா த் ம் ந ப்பகல்

ெவயிலில் ைடயினற் ி ஒ வன் பிரதான

சாைலயில் நடந் வரேவண் ம,் அப்ப

வ பவ க்க ெபாறக் ா கள் தரபப் ம்

என்ற ராஜய் ெமங் ம் தணே் டாரா ேபா ஙக் ள்"

எனற் ார்.

"பிர ! இப்ேபா க ஙே் காைட காலம,்

ைடயில்லாமல் அைர மணிேநரம் நடநத் ா ம்

நடப்பவன் ண் வி ந் வி வான்.

அப்ப இ க்க யார் தங்கள் உயிைர

ெபாறக் ா கக் ாக விட னவ் வார்கள?் "

என்றார். "நான் ெசாலவ் ேபால் தணே் டாராப்

ேபாட் அறிவி ங்கள் எனற் ார் அகப் ர். உடேன

மநத் ிரி ம் அக்பரின் வி பப் ப்ப ேய

ராஜ்யெமங் ம் தணே் டாரப் ேபாட்

அறிவித்தார"்

அகப் ரின் அறிக்ைகையக் ேகடட்

ெபா மகக் ள் ஆசச் ரிய றற் னர.்

"சகக் ரவரத் ்திக் எனன் இப்ப ஒ

விேனாதமான ஆைச? இநத் சவாைல

யார்தான் ஏற்பார்கள"் என் தங்க க் ள்

ப் ேபசிக்ெகாண்டார்கள.் தைலநக க்

அ ேகயி ந்த ஒ சிறிய கிராமத்தில்

வசித் வந்த ஒ பரம ஏைழ இநத் ச்

ெசய்திையக் ேகட் பரபரபப் ைடந்தான.்

வாழ்க்ைகயில் ெபாறக் ா கைளேய
பார்தத் ிராத அவன் ஒேர சமயதத் ில்

ெபாறக் ா கள் கிைடக் ம் என்ற அறிக்ைக
அவன் ஆைசையத் ண் ய . அநத் த்
ெதாைக மட் ம் கிைடதத் ால் அவ ைடய
ஏழை் ம நிைல பரி ரணமாக விலகிவி ம்.

அைதபப் ற்றி அவன் தன் மைனயிவிடம்

விவாதித்தேபா அவள,் "நமக் பக்கத்

வீட் ல் சில நாடக் க் ன் வந்

இ க் ம் வேீ ரந்திரைனக் ேகட் ப்

பா ஙக் ேளன். அவன் த்திசாலியாகக்

காணப்ப கிறான.் அவன் நிச்சயம் இதற்

ஏதாவ ஒ வழி வான"் என்றாள்.

அவவ் ாேற அவன் தன் ைடயப்

பகக் த் வீட் க்காரரான வேீ ரந்திரைன

ேயாசைன ேகடட் டன் அவன் உடேன "அ

ஒன் ம் கஷ்டம் இல்ைலேய! நீ ஒ

நாறக் ாலிைய அல்ல ேசாபாைவ

தைலக் ேமல் மந் ேபா உன்ேமல் ெவயில்

படா " என் வேீ ரநத் ிரன் றினான்.

"ஆகா! எனன் அ ைமயான

ேயாசைன? இ ஏன் யா க் ேம

ேதான்றவில்ைல!" என் மகிழ்ச்சி டன்

விய அந்த ஏைழ, "நான் நீ றியவா

நாைளக்ேக தைலநகர் ெசலல் ப் ேபாகிேறன்"

எனற் ான். அவ்வாேற ம நாள் கிளம்பிய

அவன் தைலக் ேமல் ஒ சிறிய ேசாபாைவ

க்கிக்ெகண் காலந் ைடயாகேவ அகப் ரின்
தர்பாைர அைடநத் ான.்

"பிர ! ைட இல்லாமேல ெகா த் ம்
ெவயிலில் என் கிராமத்தில் இ ந் இங்
காலந் ைடயாக வநத் ி கக் ிேறன!் " என்
பரபரப் டன் அறிவித்தான.் "சாபஷ்!
யா க் ேம ேதானற் ாத இநத் ேயாசைன
உனக் மட் ம் எப்ப த் ேதான்றிய ?" என்
அக்பர் ஆவ டன் ேகடட் ார.்

"பிர ! உணை் மயில் எனக் இநத்

ேயாசைனைய ெசாலல் ிகெ் கா தத் என்

பக்கத் வீட் கக் ார வீேரநத் ிரன்" எனற் ான்

ஏைழ, அ பீரப் ால்தான் என்

கித் கெ் காண்ட அகப் ர் தன் திடட் ம்

பலிதத் ைதெயணண் ி மிக ம் மகிழச் ி ற்றார்.

நான் அறிவிதத் ப ேய உனக்

ெபாறக் ா கள் த கிேறன.் அந்தப்பணதை் த

உன் கிராமத்திற் பதத் ிரமாக

எ த் செ் சலல் உன் டன் இ

காவலர்கைள ம் அ ப் கிேறன்.

நீ உன் வீட்ைட அைடந்த ம், அந்த
த்திசாலி வேீ ரநத் ிரைன காவலரக் ளிடம்
ஒபப் ைடத் வி ! எனற் ார். அவவ் ாேற மிகக்
மகிழ்சச் ி டன் அந்த ஏைழ இ வீரர்களின்
ைண டன் தன் வடீ ை் ட அைடந்தான.்
அவன் அைடயாளம் காட் ய வீேரநத் ிரைனக்

காவலரக் ள் தஙக் டன்
அைழத் க்ெகாண் தைலநகரம்
தி ம்பினர.்

தரப் ாரில் ைழநத் வீேரநத் ிரன் தன்

கதை் த ஒ ைபயினால் கெ் காண்

வந்தான.் "வீேரந்திரா! உன் கத்ைத ஏன்

க்ெகாண் க்கிறாய்? ைபைய அகற் !"

என்றார் அக்பர.் "பிர ! நான் வேீ ரந்திரன்

இலை் ல! நானத் ான் பீரப் ால், உஙக் ள் கதத் ில்

இனி நான் விழிக்கக் டா எனற் உங்கள்

கடட் ைளபப் ேய நான் என கதை் த

க்ெகாண் வந் ள்ேளன"் என்றார.்

"பரீ ்பால!் உன் கதை் த நான்

இப்ேபாேத பார்கக் வி ம் கிேறன்! இ ம்

என் கடட் ைளேய என் றிய அகப் ர் தாேன

னெ் சன் ைபைய அகற்றிவிட் பீரப் ாைல

மி நத் பிரியத் டன்

கட் த்த விக்ெகாண்டார்."

◆◆◆

ழந்ைதயின் அ ைக

சக்கரவரத் ்தி அகப் ைர காக்கா

பி பப் தற்காக அவ ைடய சில அதிகாரிகள்

எபே் பா ம் அவைரச் ழந் ் ெகாண் , அவர்

ெசாலவ் தறெ் கலல் ாம் ஆமாம் ேபாட் க்

ெகாண் ந்தனர். அவரக் ைடய

ெசயைலக்கண் கம் ளித்த பீரப் ால்,

"இவரக் ள் அக்பரின் பணி ஆடக் ளா? அலல்

எதற்ெக த்தா ம் வாைல ஆட் ம்

நாய்களா?" என் எணண் ினார.் தன் மனதில்

ேதானற் ியைத ஒ நாள் அவரக் ளிடம்

றிவிட அவர்கள் பரீ ்பாலின்மீ

ெப ஙே் காபஙெ் காணட் னர.் "பீர்பால் என்ன

¨ைதரியம் இ நத் ால் எங்கைள நாயக் ள்

என் றிப்பி வாய், நீ மனன் ிப்

ேகடக் ேவண் ம்" என் ேகாபதத் ில்

எகிறி திதத் னர.்

"ஏன் உஙக் ைள நாய்கள் என்
ெசால்லக் டா ?" என் பீர்பால் ேகட்ட ம்,
"நாங்கள் ஆறறி பைடதத் மனிதர்கள"்
என்றனர.் "அ தான் ெதரிகிறேத" என்றார்
பரீ ்பால் ஏளனத் டன.் "அபப் ெயனில் ஏன்
எஙக் ைள நாய்கள் எனற் ெசாலக் ிறாய்?"
என் ேகடட் னர்.

"தவ தான,் ஏெனனில் நாய்க க்
வால் உண் , உஙக் கக் ிலை் ல" என்றார்
பீரப் ால.் "நாகை் க அடக்கிப் ேப ங்கள்" என்
அவர்கள் பீரப் ாலின்மீ சிறி வி ந்தார்கள.்

நான் என்ன பிரமாதமாக றிவிடே் டன்
என் நஙீ ்கள் எனம் ீ இவ்வள
ேகாபபப் கிறரீ ்கள். உங்க க் த் ¨ைதரியம்
இல்ைல என் ம், நஙீ ்கள் ேகாைழககள்

என் ம் கிேறன். அ தவறா?" என்றார்
பரீ ்பால.்

"சரி, அைதவி , நாஙக் ள்

ேகாைழகளாகேவ இ ந் விட் பே் பாகிேறாம்,

ஆனால் நீ எங்கைளவிட ¨ைதரியசாலியா?"

என் ஒ வன் பரீ ்பாலிடம் ேகட்டார். "ஆமாம,்

சநே் தகமிலல் ாமல"் என் மாரத் ட் ய பீரப் ால,்

"உஙக் க் என் ¨ைதரியத்ைத

எநத் விதத்தில் நி பித் க்காடட் ேவண் ம்

என் என்னிடம் ெசால் ஙக் ள்." என்றார்.

" ன் ட் ேய சகக் ரவர்த்தியிடம் அ மதி

ெபறாமல் தரப் ா க் உன்னால் தாமதமாக வர

மா?" என் ஒ வர் சவால் விடட் ார்.

அகப் ர் சைபக் வ ம் ன்னேர,

மற்றவரக் ள் வந் விடேவண் ம் இ

அகப் ரின் கட்டைள. அப்ப யாராவ றித்த

ேநரதத் ில் வர யவிலை் லெயனற் ால்,

தாமதமாக வ வதற் ன் ட் ேய தகவல்

அ ப்ப ேவண் ம.் அந்த நியதிைய

மீ பவர்களின் மீ சகக் ரவரத் ்தி

க ைமயான நடவ கை் க எ ப்ப உண் .

இநத் விசயம் பரீ ்பா க் ம் ெதரி ம்.

ஆயி ம், ன்ைவத்தகக் ாைல பின் ைவக்க

மனமின்றி, "சரி, நாைளக் நான் ன்

அ மதியின்றி தாமதமாக சைபக் வந்

காட் கிேறன"் என் றினார்.

நாைளக் பரீ ப் ால் சக்கரவர்தத் ி

க ைமயான தணட் ைன விதிபப் ார் என்

எணண் ியவா அவரக் ள் மகிழச் ச் ி டன்

ெசன்றனர். ம நாள் அகப் ர் தரப் ாரில்

ைழநத் ேபா , பரீ ப் ாைலத்தவிர மறற் வர்

அைனவ ம் ஏறக் னேவ வந் இ நத் னர்.

அைனவ ம் எ ந் நின்   அவ கக்

வணகக் ம் ெச தத் ியபிற தங்க ைடய

ஆசனத்தில் அமரந் ்தனர.் அக்ப ம் தன்

ஆசனதத் ில் அனநத் ார.் பிற சைபேயாைர

ஒ ைற பாரத் த் அகப் ர் அவர்களில் பரீ ப் ால்

மட் ம் இல்லாதைத உணர்நத் ார.்

"பரீ ்பால் ஏன் வரவிலை் ல? ஏதாவ

தகவல் அ பப் ியி கக் ிறாரா?" என் அக்பர்

சைபேயாைரக் ேகடட் ார.் உடேன, சைபயில்

ஒ வர் எ ந் , "இலை் ல பிர " என்றார.்

"தரப் ா க் ம் வரவில்ைல, தகவ ம்

அ ப்பவிலை் ல, அவைர இங்க அைழத் வர

ஆள் அ ப் ங்கள் என் அகப் ர்

உதத் ரவிட்டார"் . பரீ ப் ாைல அைழத் வர

ெசனற் ஆள் சிறி ேநரதத் ில் தி ம்பினான.்

"பிர ! அவ ைடய ழந்ைத அ

அடம் பி க்கிறதாம!் அைத

சமாதானபப் த்தியபப் ிற வ வதாகக்

றினார"் எனற் ான் அவன். "எனன் திமிர்

இ நத் ால் இப்ப ஒ பதிைல அ ப் வார்,

மிக ம் ெகட் க்காரரான பரீ ்பா க்

அ கினற் ழநை் தைய சமாதானபப் தத்
யவில்ைலயா?" இ நம் கிற மாதிரி

இலை் லேய எனற் ார் அகப் ர.்

பிற ேகாபத் டன், "பரீ ்பால் உடேன

இங் ஆஜராக ேவண் ம் என் என்

கடட் ைளையத் ெதரிவி ஙக் ள.் அப்ப ம்

ஏதாவ சமாதானம் றினால,் அவைரக்

கட் யி த் வா ஙக் ள்" என்

பணியாளரிடம் உத்திரவிட்டார.் அவர்

ேகாபத் டன் கட்டைள பிறப்பிக் மே் பாேத,

பரீ ப் ால் அவசர அவசரமாக சைபக் ள்

ைழநத் ார.் பீர்பாைல தைலயிலி ந்

காலவ் ைர அக்பர் உற் ேநாகக் ினார.்

"எனை் ன மன்னித் வி ஙக் ள் பிர ,

என் ைடய ன் வய ழநை் த

காைலயிலி ந் ெதாடர்ந் அடம் பி த்

அ ெகாணே் டயி க்கிற . அைத

எனன் ால் சமாதானப்ப த்தேவ யவில்ைல,

அதனாலத் ான் எனன் ால் தரப் ா க் றிதத்

ேநரதத் ில் வர யவில்ைல. என் ழந்ைத

இன்ன ம் அ ெகாணே் டயி கக் ிற "

என்றார் பீரப் ால.்

"உன்னால் ஒ ழந்ைதைய

சமாதானப்ப த்த யவிலை் ல எனப் ைத

நான் நம்ப மாடே் டன்" எனற் ார் அகப் ர.் "நான்

நடந்தைத கிேறன் ேக ஙக் ள,்

காைலயில் எ நத் டன் என் ழந்ைத க ம்
ேகடட் , நா ம் வாஙக் ிதத் ந்ேதன.்
அைதப்பிழிந் சா த ம்ப ேகட்ட ,
நா ம் அவ்வாேற ெசய் ஒ ேகாபை் பயில்
ஊற்றிக் ெகா தே் தன"்

உடேன ேகாபை் பயிலி ந்த

க ம் சச் ாைறத் தைரயில் ெகாட் விட் ,

தைரயில் ஓ ம் சாைற மணீ ் ம் ேகாபை் பயில்

எ த் தத் ரச் ெசால்லிப் பி வாதம் ெசய்த .

அ எனன் ால் எபப் ம?் அ யாத

காரியம் என் ம் ெசானன் ா ம்

ேகடக் விலை் ல.

அதனால்தான் எனக்

தாமதமாகிவிட்ட என் பரீ ்பால் பரிதாபமாக

றினார். "ஒ ழந்ைதைய

சமாதானப்ப த்த சாமரத் த் ியமற்ற

உன்ைனபே் பாய் பிரதம ஆேலாசகனாக

நியமித் கெ் காணே் டேன" என் அக்பர்

விமர்சனம் ெசயத் ார்.

"பிர ! உலகிேலேய மிகக் க னமான

காரியம் அ ஒன் தான், நீங்கள்

எபே் பாதாவ அ ம் ழந்ைதைய

சமாதானம் ெசய் இ கக் ிறீர்களா? என்

பரீ ்பால் ேகடட் ார"் , எஙே் க சற் யறச் ி

ெசய் பா ங்கேளன், நான் இபே் பா

ழநை் தேபால் ந க்கிேறன். நீங்கள் எனை் ன

சிரிகக் ைவ ஙக் ள் எனற் ார். அக்ப ம்
அதற் சம்மதிதத் ார்.

உடேன, பீர்பால் தைரயில்

ப த் க்ெகாண் ழந்ைதையப் ேபால் ைக,

கால்கைள உைதத் கெ் காண்

அ வ ேபால் ந தத் ார.் அகப் ம்

சிமம் ாசனத்திலி ந் இறங்கிவந் ,

"அழாேத பாபப் ா! உனகக் எனன் ேவண் ம்?"

என் ெகஞ்சினார.் "எனக் தஙக் ேமாதிரம்

ேவண் ம் என் பரீ ்பால் ழநை் த ரலில்

ெசான்னார்" உடேன அக்பர் தன் விரலிலி ந்த

ேமாதிரதை் தக் கழற்றி பரீ ்பாலின் விரலில்

அணிவிதத் ார.் ஆனால், ம ப ம் பரீ ்பால்

ழந்ைதயின் ரலில் உரக்க அ தார.்

"எனக்க ஒ யாைன ேவண் ம"்

என் கத்த, அகப் ர் உடேன ஒ யாைனைய

வரவைழகக் ச் ெசயத் ார், அதன்பிற ம்,

பீர்பால் ைக, காலக் ைள உைதத் க்ெகாண்

அ தார். "இந்த ேமாதிரத்தி ள் யாைன

ைழந் ெவளிேய வரேவண் ம்" என்ற

கத்தினார். தைலையப் பி த் க்ெகாணட்

அகப் ர், "ஐயா! உன்ைன எனன் ால்

சமாதானப்ப த்த யா என் வினார்"

இப்ெபா ரிநத் தா பிர அடம்பி த்

அ ம் ழந்ைதைய சமாதானம் ெசயவ்

மிக ம் க னம் என்றார் பீரப் ால்.

அைதக்ேகட் வி ந் வி ந்

சிரிதத் அக்பர். "பீர்பால் நீ ெசாலவ்

ற் க் உணை் ம" என்றார,்

பரீ ்பா க் கிைடகக் பே் பா ம் தணட் ைனைய

ஆவ டன் எதிரப் ார்த் க் காதத் ி நத்

அதிகாரிகளின் கத்தில் அச வழிந்த .

◆◆◆

அறி பப் ாைன

வரீ சிம்மன் ஒ நில மன்னர்,

சிற்றரசராக இ நத் அவர் அகப் ைடய

ஆதிக்கத்தில் இ நத் ார.் கலாய

சாம்ராஜ்யத்தில் கப்பம் ெச தத் ி

அவர்கேளா நட் றேவா இ நத் ார.்

தன ராஜய் தத் ில் மகக் ளின்

நிமம் திையேய ெபரியதாக மதிதத்

வரீ சிமம் ன், கலாயரக் ளின் அ ைமயாக

இ நத் ைதப் ெபா டப் தத் விலை் ல. ஆனால்

அவ ைடய ராஜய் த்தில் இ ந்த சில

இைளஞரக் ள் மன்னர் தனம் ானத்ைத

அட ைவத் விடட் தாகக் க தினர.் அந்த

இைளஞரக் ள் தயக்கமினற் ி அவைர அ கி

அவ ைடய ெகாள்ைகக் த் தங்கள்

கண்டனத்ைதத் ெதரிவிதத் னர.்

தநத் ிரம் தஙக் ைடய பிறப் ரிைம

என் ம், நாட் ன் அைமதிகக் ாக,

கலாயரக் ளின் அ ைமகளாகத் திகழ்வ
அவமானம் என் ம் தஙக் ள் க த்ைத
ெவளிப்ப த்தினர். அதற் வரீ சிமம் ன,்
"நா ம் தநத் ிரத்ைத வி ம் கிேறன்.
ஆனால் அைத ெபறவதறக் ாக, இரதத் ஆ
ஓ வைத நான் வி ம்பவிலை் ல.

கலாயரக் ள் மிக பலம் ெபா ந்தியவரக் ள்,
அவரக் ைடய பைடபலதத் ிற் ன் நில
மன்னனாகிய என்னால் ஒன் ம் ெசயய்

யா " எனற் ார்.

அதற் அவர்கள் "பைடபலத்ைத
மட் ம் ஏன் ஒபப் ி கிறரீ க் ள?் நம் ைடய
அறிவினால் கலாயரக் ைள ெவற்றிெகாள்ள

யாதா?" என்றனர்.

"நமம் ிடம் அதத் ைகய அறிஞரக் ள்
இ க்கிறார்களா?" என்றான் வரீ சிம்மன.்

"ஏன் இல்லாமல்?" எனற் னர்
இைளஞரக் ள்

"ஒன் ெதரிந் ெகாள் ஙக் ள!்

அகப் ரின் சைபயில் உள்ள அறிஞரக் ைளப்

ேபால் ேவ எங் ேம காண யா "

எனற் ார்.

"அவரக் ைடய அறி தத் ிறைமைய
ேசாதித் ப் பாரத் ் விடலாேம!" என்ற சவால்
விடட் ஓர் இைளஞன் "நான் ஒ ேயாசைன
ெசாலக் ிேறன.் நீஙக் ள் அக்பரிடம் அவ ைடய

தர்பாரிலி ந் அறி நிரமப் ிய ஒ
பாைனைய அ ப்பச்ெசால்லி ேவண் ங்கள"்
எனற் ான.்

"அறி நிரமப் ிய பாைனயா? அ ஏன்?

தண்ணீைரப் பி பப் ேபால் பாைனயில்

அறிைவ நிரப்ப மா?" என் ேகடட் ார்

மனன் ர்.

"அ இயலா என்
நிைனக்கிறீரக் ளா?" என்றான் இைளஞன.்

"ஆம!் அ யாத ஒன் " என்றார்
மனன் ர்.

"இயலாதைத ெசய் ப்பவனத் ான்

அறிவாளி! அகப் ரின் தர்பாரில் உலகிேலேய

சிறநத் அறிவாளிகள் உளள் னர் என்

ெசானன் ீர்கேள! அதத் ைகய தைலசிறநத்

அறிவாளிகள் நாங்கள் ேகட்டைத

ெசய்யட் ேம" என் திமிராகக் ேகடட் ான்

இைளஞன். மன்ன ம் ேவ வழியின்றி

அதற் ஒப் கெ் காணட் ார.்

சிலநாட்கள் கழித் , வரீ சிம்மன் நன்

ேபசவலல் ஒ தைன ைக நிைறய

ெவ மதிக டன் அக்பரிடம் அ பப் ினார்.

வீரசிமம் னின் தன் அகப் ரின் தரப் ாரில்

ைழந் அவைர வணங்கிவிட் , தன

மனன் ர் ெகா த்த ப்பியி ந்த

ெவ மதிகைள அக்பரிடம் சமரப் ்பித் விட்

மனன் ரின் வாழ்த் கக் ைள ம்
ெதரிவித்தான.்

"வரீ சிமம் ன் நலமாக இ க்கிறாரா?"
என் அகப் ர் வினவினார்.

"சகக் ரவரத் த் ியின் தய

இ க் மே் பா எங்கள் மனன் ரின்

நலதை் தபப் ற்றி ேகடக் ேவண் மா?" என்றான்

தன் பணி டன.்

"உங்கள் மன்ன க் என்

வாழத் ் க்கைள ெதரிவிபப் ாய்" எனற் அகப் ர.்

"மன்னரிடமி ந் எனக் ஏதாவ ெசயத் ி

உணட் ா?" என் ேகட்டார.்

"பிர ! உஙக் ள் தரப் ாரில் பல அறிஞரக் ள்

நிைறந் ளள் னர். அதனால் அறி நிரமப் ிய

ஒ பாைனைய தய ெசய் நஙீ ்கள்

ெகா தத் மப் எஙக் ள் மன்னர் ேவண் க்

ெகாள்கிறார்" எனற் ான் தன்,

அைதக்ேகட் தர்பாரில் இ ந்தவர்கள்

வியபப் ைடந்தனர.்

அறிைவ எப்ப பாைனயிலிட் நிரப்ப

ம?் ஆனால் அக்பர் அைதப்பற்றி

தீவிரமாக சிநத் ிகக் விலை் ல. தன் தரப் ாரில்

ஏராளமான அறிஞரக் ள் இ க்ைகயில,் இந்த

விசயதை் த அவர்கேள

கவனித் க்ெகாள்வார்கள் என்

விட் விட்டார். அதனால் அவர் வீரசிமம் ன்

வி ம்பிய ெபா ள் ஒ மாதத்திற் ள்
அ ப்பப்ப ம் என் தனிடம் ெசானன் ார்.

"பிர ! உஙக் ள் க ைணக் எல்ைலேய

இல்ைல! உங்க ைடய

ஆதிகக் த்திலி ப்பைத எண்ணி எங்கள்

மனன் ர் ெப ைமப்ப கிறார"் என்

வ ம் சாமர்தத் ியமாக அகப் ர் மனம்

ளி ம்ப ேபசிவிட் தி ம்பச் ெசனற் ான.்

அவன் ெசன்ற பிற , அக்பர் தன்
தர்பாரிலி நத் அறிஞரக் ைள ேநாக்க
அவர்க ள் ஒ வர் "பிர , வீரசிமம் ன்
ேகட் பப் ைத ெகா கக் யேவ யா "
எனற் ார.்

" யா என் ஒன் ேம கிைடயா .
அைதக் ெகா தே் த ஆக ேவண் ம்." என்
அக்பர் ேகாபத் டன் றிய ம் அைனவ ம்
பயதத் ினால் ஒன் ம் ேபசாமல் இ ந்
விடட் னர.்

"பிர " என் ெம வாக

அைழதத் வாேற எ நத் பரீ ப் ால் "எனக் ஒ

பதிைனந் நாள் அவகாசம் ெகா ங்கள்.

இந்த சவாைல நான் சமாளிகக் ிேறன"்

என்றார்.

"நிசச் யமாக இைத ெவறற் ிெகாள்ள
மா?" என் அகப் ர் ேகடட் ார்.

"நான் எபே் பாதாவ ெசால்லிவிட்
ெசயய் ாமல் இ நத் ி க்கிேறனா?" என்
பீரப் ால் தி ப்பிக்ேகட்ட ம.்

"நலல் ேவைள! என் ைடய தரப் ாரில் நீர்
ஒ வராவ அறிவாளியாக இ க்கிறரீ ்கேள"
என் பீர்பாைல கழ்ந் விட் மற்றவர்கைள
ஏளனத் டன் பாரத் ்தார்.

அன் மாைல வீ தி மப் ிய பரீ ப் ால,்

தன் ேதாடட் தை் த நன்றாகப் பாரை் வயிட்டார்.

மறற் காய்கறிச் ெச க டன் ஒ பரஙக் ிக்

ெகா ைய ம் பாரத் த் ார.் அதில் பல கக் ள,்

பிஞ் கள,் காய்கள் இ நத் ன. உடேன

வீட் ற் ள் ெசன்ற அவர் ஒ காலிப்

பாைனைய எ த் வநத் ார.் அைதத்

தைரயில் ைவத் விட் பரங்கிக் ெகா யில்

பிஞ் க டன் ய ஒ ப திைய அந்த

பாைனக் ள் ைழத் பரங்கிப் பிஞ்

பாைனக் ள் இ க் மா ெசய் விட்

ெகா யின் னியிைன ெவளிப் றம் ேநாக்கி

இ த் விட்டார,் பார்பப் தற் பறஙக் ிக்ெகா

பாைனயில் ந் பிற ெவளிேய

வநத் ேபால் இ ந்த .

"சரியாக இ கக் ிற " என்
தனக் ளே் ளேய ெசாலல் ிக்ெகாணட் பீரப் ால,்
தன் மைனவியிட ம,் ேதாட்டகக் ாரனிட ம்
அந்தப் பாைனைய ம,் பரஙக் ிகெ் கா ைய ம்

மிக ம் பத்திரமாகப் பா காகக் ச்

ெசானன் ார்.

தின ம் அவர் ேதாடட் த்திற் வந்

பாைனயி ள் இ ந்த பரங்கிப் பிஞ் கைளப்

பார்த் விட் வந்தார.் பத் நாடக் ளில் பிஞ்

காயாகி ெப தத் . அபப் ேய விட்

ைவதத் ால் காய் இன் ம் ெபரியதாக

வளரந் ் பாைனைய உைடத் வி ம் என்ற

நிைல வநத் ேபா , பரீ ப் ால் பாைனக் ள்

ெசன் ெவளிேய வநத் ெகா யின்

பாகஙக் ைள அ த் விட்டார.் இபே் பா

பாைனகக் ள் நன் வளர்நத் பரஙக் ிக்காய்

மட் ேம இ நத் . பாைனயின் வாயிைன

ணியினால் இ க அைடதத் பரீ ப் ால்

பின்னர் அைத தர்பா க்

எ த் செ் சனற் ார்.

அகப் ரிடம் பாைனைய அளிதத் பீரப் ால்,
"பிர ... இ தான் மனன் ர் வீரசிமம் ன்
வி மப் ிய அறி பப் ாைன இைத அவரிடம்
அ பப் ிைவ ஙக் ள"் எனற் ார்.

அைதக்கணட் அக்பர,் "எனன் , பரீ ப் ால்!

விைளயா கிறாயா? பாைனயில் எபப்

அறிைவ நிரப்ப ம்? இதற் ள்

உணை் மயில் என்ன இ கக் ிற ?" என்

ஆரவ் த் டன் அக்பர் ேகட்டார.்

"பிர , அறிபப் ாைனக் ள் அறி தான்

இ க் ம.் வரீ சிம்மன் பாைனக் ள் இ க் ம்

அறிைவ எ த் கெ் காண் பாைனைய

நமக் தி பப் ி அ பப் ிவிட ேவண் ம். அைத

ெவளியில் எ க் ம்ேபா பாைன

உைடயக் டா . ஒ கால் பாைன உைடந்

ேபானால் வீரசிம்மன் பத்தாயிரம்

ெபாற்கா கள் அபராதம் ெச தத் ேவண் ம்"

இைவ அைனத்ைத ம் அவ க் த்

ெதரிவித் வி ஙக் ள் என்றார் பரீ ்பால.்

"என்ன? அபராதம் பத்தாயிரம்
ெபாறக் ா களா?" என் அக்பர் ேகடட் ார்.

"அறிவின் விைல மிக ம் அதிகம்
பிர " என்றார் பரீ ்பால்.

அவ்வாேற பாைனைய தன் லம்

ெகா த் அ ப்பியபின.் ஆரவ் தை் த

அடகக் யாத அகப் ர், "பீர்பால்

பாைனக் ள் எனன் தான் ைவதத் ி க்கிறாய்

என் எனக் " என

அவசரபப் த்தினார.்

உடேன பீர்பால் தான் ெசயத் ைதச்
ெசான்னார். "பிர , வரீ சிமம் ன் தன

ம் தத் னமான ேகள்விக் சரியாக
க் ைடப வார.் பாைனக் ள் இ க் ம்
பரங்கிகக் ாைய அவரால் பாைனைய
உைடகக் ாமல் வதாக ெவளிேய எ க்க

யா . பரங்கிகக் ாைய அ த் ெவளிேய
எ ப்ப ம் டா . அதனால் அவர் நம்மிடம்
வசமாக சிக்கிகெ் காண்டார்". எனற் ார் பீரப் ால்.

பாைனைய ெபறற் வரீ சிமம் ன்

பாைனயி ள் ஒ ெபரிய பரஙக் ிக்காய்

இ பப் ைதப் பாரத் ்தார,் டேவ அநத்

இரண் நிபந்தைனகைள ம் ேகட்டார.்

பரங்கிகக் ாைய அ கக் ம் டா . அேத

சமயம் வ மாக ெவளிேய எ க்க

யன்றால் பாைன உைட ம.் உடேன அந்த

அதிகபப் ிரசஙக் ி இைளஞரக் ைள அைழத்த

மனன் ர், அறி பப் ாைனைய அவர்களிடம்

காட் விளகக் அவர்கள் கதத் ில் அச

வழிந்த .

"உஙக் ள் ேபச்ைசக்ேகட் நா ம்
டட் ாள் ஆேனன். ன்னேம ெசானே் னன,்
அக்பரின் சைபயில் அறிஞர்க க் ப்
பஞச் மிலை் ல என் . என் ேபச்ைச நஙீ க் ள்
ேகட்கவில்ைல, அபராதத் ெதாைகைய
ஈ கட்ட நஙீ க் ள் காலம் வ ம் என்னிடம்
சமப் ளமின்றி உைழகக் ேவண் ம்" என்றார.்

பிற தைலவிதிைய ெநாந்
ெகாண் , அபராதத்ெதாைகைய அகப் க்
அ ப்ப, அவர் அதில் பாதிைய பீர்பா க்
வழங்கினார்.

◆◆◆

ஆண்டவன் அளிதத் தண்டைன

அகப் ம் பீர்பா ம் நாட் ன் நிைலபற்றி
ஆேலாசைன ெசய் ெகாண் க் ம் ேபா
வாக் வாதம் நீ தத் . ம நா ம்
ெதாடர்ந்த .

பீரப் ால் ம நாள் அரச சைபக் ச்

ெசனற் ால் மா படட் க த்ைதக் ம்ேபா

மன்ன க் க் ேகாபம் வந் நா

கடத்தினா ம் கடத் வார.் என நிைனத்

அவசரேவைலயாக ெவளி ர் ெசலவ் தினால்

வர இரண் மாதஙக் ள் ஆ ம் எனப் ைத

ெதரிவித் விட் இ ைமல்

ெதாைலவி ளள் ஒ ஊ க் ச் ெசன்

தற்காலிகமாக வசிக்கலானார்.

ஒ நாள்

அநந் ாட் ன் அங்கா க் ப் பகக் ம்
அஙே் க
ெசன் ெகாண் ந்த பீரப் ால,்
என்
ஒ வன் "ஒ உபேதசம்

ெவள்ளிகக் ா கள"்

விக்ெகாண் நத் ான.்

அவன் அ கில் ெசன் உபேதசம் பற்றி
விவரம் ேகடட் ார் பரீ ்பால.்

அவன் "என்னிடம் அ ¨மாயன நான்

உபேதச ெமாழிகள் ைவத்தி கக் ின்ேறன.்

இநத் நான் க் ம் நா

ெவள்ளிகக் ா கள்" என்றான்.

"அ எனன் உபேயாகமான உபேதச

ெமாழிகள் ேகட் த்தான் பாரப் ்ேபாேம" என

நிைனத் அவனிடம்

ெவளள் ிகக் ா கைளக் ெகா த் "எனக்

ஒ உபேதச ெமாழிைய உபேதசி ஙக் ள்"

எனற் ார் பரீ ப் ால்.

"ஒ விஷயம் சிறியதாக இ நத் ா ம்
ெபரியதாக இ நத் ா ம் அதைனச் சிறிய
என் எண்ணிவிடக் டா " எனற் ான்.

மீண் ம் ெவள்ளிக்கா கைளக்

ெகா த் "இரணட் ாவ உபேதச ெமாழிைய

உபேதசி ஙக் ள்" எனற் ார் பீர்பால்.

"எவரிடமாவ தாஙக் ள் ைற, றற் ம்

கணட் ால் அதைன மறற் வரக் ட்

ெவளிப்ப த்தக் டா " என்றான்.

"இரண் உபேதச ம் பய ள்ளதாக

இ கக் ிறேத, சரி னற் ாவ உபேதசத்ைதக்

ேகடக் லாம்" என் அவனிடம் ன்றாவதாக

ேம ம் ெவளள் ிகக் ா கைளக்

ெகா த்தார்.

அவன், "தங்கைள யாராவ
வி நத் ிற் அைழத்தால் ம பே் ப ம் றா
ைகயில் எநத் ேவைலயி நத் ா ம் பின் வந்
பார்த் க் ெகாள்ளலாம் என் உடேன
வி ந் க் ச் ெசன் விட ேவண் ம"்
எனற் ான.்

இன் ம் இ ப்ப ஒ உபேதச

ெமாழிதான் என் ம ப ம்

ெவளள் ிகக் ா கைளக் ெகா த்

"நான்காவ உபேதச ெமாழி என்ன?" எனற் ார்

பரீ ்பால்.

"யாரிட ம் அ ைமயாக ேவைல
ெசய்யாேத" என்றான்

நா ெவளள் ிக்கா கைளக்

ெகா த் நான் உபேதச ெமாழிக்கைளக்

ேகட் த் ெதரிந் ெகாண்

ெசன் ெகாண் க் மே் பா , கைளப்

ேமலிட ஒ மரத்தின் நிழலில் உறங்கினார்

பரீ ்பால.்

அவவ் ழியாக திைரயில் அந்நாட் ன்
சிற்றரசன் வந் ெகாண் ந்தான். மரத்தின்
நிழலில் பரீ ்பால் உறங் வைதக் கண்

திைரயிலி ந் கீேழ இறங்கி அவரிடம்
ெசனற் ான்.

"மதிபப் ிற் ரிய பரீ ்பால் அவர்கேள

என்ைனத் ெதரிகிறதா?" என் வினவினான்.

ஏற்கனேவ அகப் ரிடம் பைடத்தைலவனாக

இ ந் இநந் ாட் மனன் னாக

ஆக்கப்பட்டவர் எனப் ெதரிந் ளள் ைமயால்,

"தாஙக் ள் இந்நாட் ன் மனன் ரல்லவா?"

எனற் ார் பீர்பால்.

பீர்பாலின் மதி டப் மான

பதிைலக்கண் தன் ைடய அரசைவயில்

க்கியப் பதவி வகிகக் ேவண் ம் என்

ேகட் க்ெகாண்டார் மன்னர். அவ ம்

அந்தப்பதவிைய ஒப் கெ் காண்டார்,

ஒ நாள் பீரப் ால் அரசாங்க அ வல்
காரணமாக அநத் ப் ரதத் ிற் ச் ெசலல்
ேநரிடட் . அசச் மயம் காவல் அதிகாரி ம,்
அநத் ப் றப் பணிபெ் பண் ஒ வ ம் அள க்
மீறி ம அ நத் ிவிட் நிைலத மாறி ஆைட
இன்றியி நத் னர.்

இவர்களின் அவல நிைலையகக் ணட்
பரீ ்பால் தன் ைடய ேமல் சால்ைவைய
அவர்களின்மீ ேபாத்திவிட் ெசனற் ார்.

மயக்கம் ெதளிந் பாரத் த் அவரக் ள,்

தங்கள் மீ பரீ ப் ாலின் விைல யரந் ்த சால்ைவ

ேபாரத் ்தப்பட் பப் ைதக் கண்

பிதியைடநத் னர.் இநத் விசயம் மனன் க்

பீரப் ால் ெதரிவித் விடட் ால் மயங்கிய

நிைலயில் இ நத் இ வ க் ம் நிச்சயமாக

தண்டைன கிைடக் ம் எனற் ேயாசைன டன்

ெபாயய் ான கார் ஒன்ைறக் ற அபெ் பண்

மனன் ரிடம் ெசனற் ாள்.

"மனன் ர் அவர்கேள அந்தப் ரதத் ில்
பணி ரிந் ெகாண் க் மே் பா பரீ ்பால்
அவர்கள் பலவந்தப்ப த்தி எனை் னக்

ெக த் விட்டார.் இேதா பா ஙக் ள் அவர
சாலை் வ என் றினாள"் .

சாலை் வ டன் பணிப்ெபண் றிய
றற் சச் ாட் உண்ைமெயன் எணண் ி
சற் ம் ேயாசைன ெசய்யாமல் ஒ க தம்
எ தி பரீ ப் ாலிடம் ெகா த் "இந்த ரகசிய
க தத்ைத ேசனாதிபதியிடம் ேசர்த்
வி ஙக் ள்" எனற் ான் மன்னன.்

மன்னன் ெகா தத் அந்தகக் ததை் த

எ த் க்ெகாண் ேசனாதிபதியின்

இ ப்பிடதத் ிற் ச் ெசன்றார் பரீ ்பால.்

ெசல் ம் வழியில் ஒ நணப் ர்

பரீ ப் ாைலப் பார்த் "ேமனை் ம மிக்கவேர!

தாங்கள் தய ெசய் என வீட் ல்

நைடெப ம் வி நத் ில் கலந் ெகாண்

சிறப்பிக்க ேவண் ம்" என்

ேகட் க்ெகாண்டார்.

"ஐயா, எனக் கக் ியமான அரசாங்க

ேவைல ள்ள . இந்தகக் தத்ைத

உடன யாக ேசனாதிபதியிடம் சமர்பப் ிகக்

ேவண் ம்" எனற் ார் பீர்பால.்

அசச் மயம் அநத் ப் ரதத் ில்

அலங்ேகாலமாக ெபண் டன் மதியிழந்

இ நத் காவல் அதிகாரி அங் வநத் ார்.

"பீரப் ால் அவர்கேள!" அநத்

அவசரகக் ததை் த இப்ப கெ் கா ஙக் ள,்

அேதா வ கிறாேற காவல் அதிகாரி, அவர்
எனக் ேவண் யவர் அவரிடம் ெகா தத் ால்
உடேன ேசனாதிபதியிடம் ேசரத் ் வி வார்
என் றி பீரப் ாலிடம் இ ந்த க ததை் த
வாஙக் ி காவல் அதிகாரியிடம் ெகா த்தார்
அநத் நணப் ர.்

காவல் அதிகாரி ம், "க தத்ைத
ேசனாதிபதியிடம் உடன் ேசரத் ் வி கிேறன்"
என் றி க தத்ைதக் ெகாண்ட
ெசன்றான.்

பரீ ்பால் அவர்கள் நண்பரின் வி ந்தில்

தட்டா கலந் ெகாண்டார,் வி ந் ம்

சிறபப் ாக நடந்த . க தத்ைத

வாங்கிசெ் சன் ேசனாதிபதியிடம் ெகா த்த

காவல் அதிகாரியின் தைல ெவட்டபப் ட்

தட் ல் ைவத் வி ந்தில் இ ந்த பரீ ப் ாலிடம்

ெகா தத் ார் ேசனாதிபதி.

"பீர்பால் அவரக் ேள! மனன் ரின்

க தப்ப இநத் க் க ததை் தக் ெகாண்

வ பவரின் தைலையத் ண் க் மப்

ப்பிட் ள்ளப யால் ண் த் க்

ெகா த் ள்ேளன"் என் தட் டன்

ண் த்த தைலையப் பீர்பாலிடம் ேசனாதிபதி

ெகா த்தான்.

ேசனாதிபதியிடம் தட்ைடப்

ெபற் க்ெகாண்ட பரீ ப் ால் ேநராக மனன் ரின்

கால யில் ைவதத் ார். பீரப் ாைல உயி டன்
கண்ட மனன் ர் ஆச்சரியமைடநத் ார்.

"உங்க ைடய தைலைய அலல் வா
ெவட் மப் க தம் எ தி இ நே் தன், காவல்
அதிகாரியின் தைல ெவட் ண்ட எபப் ?"
என் வினவினார் மன்னர்.

"அரசன் தவ ெசயய் லாம்,

ஆண்டவன் எபே் பா ம் தவ ெசயவ் திலை் ல.

பணிப்ெபணை் ணக் ெக தத் வன் இந்த

காவல் அதிகாரிதான், உணை் மயான

ற்றவாளிக் ஆணட் வன் தநத்

தணட் ைனயா ம் இ " எனற் ார் பரீ ்பால்.

னப் ின் ேயாசைன ெசய்யாமல்

நடந் ெகாண்டதற் மன்னன் பரீ ப் ாலிடம்

மனன் ிப் ேகாரி எப்ேபா ம்ேபால் தன் டன்

இ க் மா றினான். "இனி நான் இங்ேக

இ க்க யா . சகக் ரவரத் ்திைய விட் ப்

பிரிந் வந் இரண் மாதங்கள் கடந்

விடட் . ஆைகயினால் நான் தைலநக க் ச்

ெசலல் ேவண் ம்." என் றி பரீ ப் ால்

றப்பட்டார.்

கா ெகா த் உபேதசம்

ெபறற் தான் இன் தன் உயிைரக்காத்த ,

இனி எவரிட ம் ேவைல ெசய்யக் டா .

என் மனஉ தி டன் அக்பரின்

அரசைவையச் ெசனற் ைடநத் ார் பீர்பால்.

இரண் மாதம் கழித் வநத் நணப் ர்
பரீ ்பாைலகக் ண்ட ம் அகப் ர் ெப மம் கிழச் ்சி
அைடநத் ார்.

◆◆◆

ளிரில் நின்றால் பரி

ஒ நாள் இர ேநரத்தில் அகப் ம்,

பீரப் ா ம் உைரயா க் ெகாண் நத் னர்.

ளிர் அதிகமாக இ ந்ததால் சாலை் வைய

இ கக் மாக இ வ ம் ேபாரத் த் ிக்

ெகாண் நத் னர். அப்ப ம் ளிர் அக்பைர

மிக ம் வாட் ெய த்த .

அகப் ர் பீர்பாைலப்பாரத் ் . பரீ ்பால் இந்த

ளிரின் ெகா ைமைய பாரத் த் ரீ ா?

எதிரிக க் அஞ்சாத ெநஞ்சம் இ ந் ம்

இந்த ளி க் அஞச் ாமல் இ க்க

யாவிலை் லேய. இந்த ளிைரப்

ெபா ட்ப தத் ாமல் ய ைன ஆற்றில் ஒ

இர கக் க த்தள நீரில் யாரால் நிற்க

இய ம், அவ்வா நினற் ால் அவரக் க்

ஆயிரம் ெபாற்கா கள் பரிசாக வழஙக் லாம்

என்றார்.

"அரேச சிஙக் தத் ின் ையக் ட

ெகாண் வந் விடலாம் ஆனால் ந ங் ம்

ளிரில் இர வ ம் ஆற்றில் நிறப்

எனப் சாதாரணமான காரியமா?" என்றார்
பரீ ்பால.்

"ய ைன ஆற்றில் ளிரில் நிற்பதற்

எநத் வித திறைம ம் ேதைவயில்ைல, மன

உறதி இ ந்தாேல ேபா ம.் நா வ ம்

இந்தச் ெசய்திைய அறிவிக்கச்

ெசால் ஙக் ள.் பணத்தின் மீ ஆைசப்பட்

நிைறயேபர் பங் ெபற வ வார்கள.் அதில்

யார் ெவற்றிெப வாரக் ள் எனப் பார்பே் பாம்"

எனற் ார் அகப் ர்.

அரசரின் ஆைண நாெடங் ம்

அறிவிகக் பப் டட் . அ தத் நாேள, ஒ

இைளஞன் அரசரிடம் வந் "அரேச, ய ைன

நதியில் க தத் ள நரீ ில் இர வ ம்

நிற்பதற் நான் தயாராக இ கக் ிேறன்"

என்றான்.

அக்பர் அநத் இைளஞைன வியபப் ாக
பார்த் . "இன் இர ேபாட் க் தயாரா "
என்றார், இைளஞ ம் தயாரானான.் ந ங் ம்

ளிரில் நிற்ப சாதாரண விசயமிலை் லேய
என நிைனதத் அகப் ர் அந்த இைளஞைன
கண்காணிபப் தற் இரண் காவலாளிகைள
நியமித்தார.்

ய ைன ஆறற் ில் ெவற் உடம் டன்

இறஙக் ினான் இைளஞன், க த்தள வைர

நீர் உளள் இடதத் ில் நின் ெகாணட் ான். உடல்

மிக ம் ந ஙக் ிய . ளிர் வாட் ய ,

அவனால் தாக் பப் ி க்க யவில்ைல.

ஆனா ம் பரிசாக கிைடகக் பே் பா ம் ஆயிரம்

ெபாற்கா கைள எண்ணிபப் ார்தத் ான.்

ெதம் வரேவ, இர வ ம் கண் விழித்

நின் ெகாண் நத் ான.்

ெபா வி நத் . ெவயில் ேமனியில்

பட உடல் சீரான நிைலக் வந்த . ஆயிரம்

ெபாற்கா கைள ெபறபே் பாகிேறாம் என்ற

மகிழ்சச் ியில் ஆறை் ற விட் ேமேல வநத் ான.்

அவைன காவலாளிகள் மனன் ரிடம்

அைழத் ச் ெசன் இர வ ம்

இைளஞன் க தத் ள நீ க் ள் நினற் ைதக்

றினார்கள்.

அகப் கே் கா மிக ம் வியபப் ாக
இ ந்த . "இைளஞேன உன் மன உ திையப்

பாராட் கிேறன்! அந்த இரவில் க ம் ளிரில்

நீ க் ள் எபப் இ ந்தாய?் அபப்

நிற் மே் பா உனக் எந்த வைகயி ம்

ஏதாவ ைணயாக இ ந்ததா?" என்றார்

அகப் ர், அந்த இைளஞ ம் அப்பாவியாய்

"அரேச அரணம் ைனயின் ேமல் மாடத்தில்

எரிந் ெகாண் ந்த சிறிய விளக்கின்

ஒளிைய பாரத் ் க்ெகாண்ேட

இர பெ் பா ைத கழித்ேதன்" என்றான்.

"இைளஞேன அதாேன பாரத் ்ேதன்.

ந ங் ம் ளிரில் தண்ணீ க் ள் எபப்

உன்னால் இ க்க நத் என்

இபெ் பா ரிகிற ! உன் ளிைர ேபாக்க

அரண்மைனயிலி ந் வீசிய விளகக் ின் ஒளி

உனக் உதவி ெசய்தி கக் ிற . அந்த

ட் ல்தான் இர வ ம்

நினற் ி கக் ிறாய.் எனேவ உனக் ஆயிரம்

ெபாறக் ா கள் கிைடயா என்றார்."

பரி தெ் தாைக கிைடகக் விலை் ல

எனற் ம் அநத் இைளஞன் மிக ம்

ஏமாறற் த் டன் தி மப் ிச் ெசன்றான.் பீர்பால்

அவைனக் கண் எனன் ெவன் விசாரிக்க,

இைளஞ ம் பீரப் ாலிடம் எல்லாவற்ைற ம்

றினான். பரீ ப் ால் அவ க் ஆ தல் றி

பரி ெதாைகைய கிைடகக் உதவி

ெசயவ் தாக உறதியளிதத் ார.்