அக்பர் கதைகள்

சில நாட்க க் பப் ிற , அகப் ர்
ேவடை் டயாட றபப் ட் க் ெகாண் நத் ார்.
பரீ ப் ாைல தம் டன் அைழத் ச்ெசலல்
எணண் ிய அகப் ர் காவலாளிைய ப்பிட்
பீரப் ால் வடீ ் க் ச் ெசன் அைழத் வரச்
ெசானன் ார.்

பீர்பால் தன்ைனதே் த வந்த

காவலாளியிடம் தான் சைமயல் ெசய்

ெகாண் ப்பைத ம,் சாப்பிட் விட்

வ வதாக ம் றினார். நீண்ட ேநரம்

பீர்பா கக் ாக காத்தி நத் ார் அக்பர.் பரீ ப் ால்

வரவிலை் ல, ேகாபமைடநத் அரசர் பரீ ்பாலின்

வீட் க் ச்ெசன் பார்த் வரலாம் என்

கிளமப் ினார.்

பீரப் ால் வடீ ் ல் ஒ பாதத் ிரதத் ில்

அரிசிைய ேபாட் தண்ணீர் ஊற்றி

ைவத்தி ந்தார.் பாத்திரதத் ிலி ந்

பதத் ரம் தள்ளி அ பை் ப ைவதத் ி ந்தார்.

அ ப்பில் விற கள் ெகா ந் விட் எரிந்

ெகாண் ந்த . இைதகக் ண்ட அக்ப க்

ஒன் ம் ரியவில்ைல. பீர்பாலிடம் ேகடட் ார.்

"பீர்பால் தாங்கள் என்ன ெசய்
ெகாண் கக் ிறீர்கள?் " எனற் ார் அகப் ர.்

"அரேச சைமயல் ெசய்

ெகாண் க்கிேறன்"

"உமக் எனன் ைள ழமப் ி
விடட் தா? பாத்திரம் ஒ பகக் ம் இ க்கிற .
அ ப் ஒ பக்கம் இ கக் ிற . அதில் எபப்
ேசா ேவ ம?் " என்றார் அகப் ர்
ேகாபத் டன.்

"அரேச நிசச் யம் ேசா ேவ ம்.

ய ைன ஆற்றில் தண்ணரீ ில் இ நத் வ க்

அரண்ம¨யில் இ ந்த விளக்கின் ெவளிசச் ம்

டை் ட தநத் ி க் ம்ேபா மிக ம்

பகக் தத் ில் இ கக் ிற அ பப் ில் ஏற்ப ம்

அரிசி பாதத் ிரத்தில்பட் ேசாற

ெவந் விடாமல் ேபா மா?" எனற் ார் பரீ ப் ால்.

மிக ம் நா கக் ாக தமக் ப்

ரியைவத்த பீரப் ாைல பாராட் அநத்

இைளஞைன வரவைழத் ன்

றியப ேய ஆயிரம் ெபாறக் ா கைள

பரிசளித்தார்.

◆◆◆

ேவந்தராக இ நத் ா ம் மகக் ள்
நான் விதமாகத்தான் ேப வார்கள்

மாமன்னர் அகப் ர் தன் நாட் ன் நடப்

நிைல எப்ப இ க்கிற என் தன

ஒற்றரக் ளின் லம் அறிந் ெகாள்வ

வழகக் ம,் இ ப்பி ம் ஒ நாள் தன் நாட்

மக்கள் தம்ைமப்பறற் ி என்ன

நிைனகக் ிறாரக் ள் எனப் ைத தாேம ேநரில்
அறிந் ெகாள்ள ஆவல் ஏறப் டட் .

மன்னர் தன் எணண் த்ைத பீர்பால்

அவரக் ளிடம் றினார். மகக் ளின்

மனநிைலைய அறிந் ெகாளவ் மன்னரின்

கடைமயா ம.் ஆதலினால் ேநரில் ேபாய்

சநத் ிபே் பாம் என்றார் பீர்பால.்

நீங்கள் ெசால்வ ேபால் ேநரில் ெசன்

சநத் ிதத் ால் மகக் ள் உணை் மைய ற

தயங் வாரக் ள் அல்லவா? என்றார் மனன் ர.்

மன்னர் ெப மாேன ேநரில் ேபாகலாம் என்

ெசானன் மா ேவடத்தில். அப்ப ச்

ெசன்றால் யா க் ம் அைடயாளம்

ெதரியா . மக்க ம் மனம் திறந்

உணை் மையக் வாரக் ள் எனற் ார் பரீ ்பால.்

பரீ ்பால் றியப ேய சாதாரண

விவசாயிகளிள் ேபான் மா ேவடதத் ில்

நாடை் டச் றற் ிப் பாரக் ்கச் ெசனற் னர.்

ெவ ரம் ெசனற் ம் ஒ

ஒறை் றய பப் ாைதக் க்கிட்ட . அநத் ப்

பாைத அடரந் த் காட் பப் திக் ச் ெசல் ம்

வழியா ம். ெவ ரம் வநத் ைமயால்

மன்ன க் கைளப் ஏற்படட . அதனால்

பீர்பாலிடம் இங் சற் ஓய்ெவ த் விட் ச்

ெசலல் லாம் எனற் ார் மன்னர்.

பீரப் ா ம் அபப் ேய ெசய்ேவாம் என்
றி ஒ ெபரிய மரதத் ின் நிழலில் அமர்ந்
ஓயெ் வ த் க் ெகாண் நத் ார்.

அச்சமயம் காட் ற் ெசல் ம்

ஒற்ைறய ப்பாைதயின் வழியாக விற கைள

நன் கட் தைலயில் மந் ெகாண்

ஒ வர் வந் ெகாண் ந்தார.்

அவரக் ள் அ கில் வந்த ம் பீர்பால்
அய்யா வயதானவேர, இந்த க ைமயான
ெவயிலில் விறைக மந் ெசல்வ சிரமமாக
இல்ைலயா? என்றார், அநத் தியவ ம்
இவர்கள் யார் எனப் ெதரியாததனால்
என தைலயி ள்ள விற ைமைய கேீ ழ
இறக்கிவிட் ஓயெ் வ ப்ப நலல் தான்.
ஆனால் இபே் பா கீேழ இறக் ம் ைமைய
பினன் ர் யார் தைலயில் கக் ி ைவபப்
எனற் ார.்

தியவேர கவைல ேவணட் ாம.் நஙீ க் ள்

ேபா ம் வைரயில் நாங்கள் இங் தான்

இ பே் பாம.் நாங்கேள உஙக் ள் ைமைய

க்கி தைலயில் ைவகக் ிேறாம் என்

றியப பீர்பால் அந்த தியவரின் தைலயில்

உளள் விற ைமைய கீேழ இறக்கி

ைவத்தார். வ ம் மரத்தின யில்

ஓய்ெவ த் கெ் காண் ந்த சமயம் பரீ ்பால்

அவர்கள் மன்னரின் காதில் இரகசியமாக

ஏேதா றினார.் மன்ன ம் சரி என்
தைலயாட் னார்.

பீர்பால் அவரக் ள் அந்த தியவைரப்
பாரத் ் அயய் ா!, தங்க க் நடநத் விசயம்
ெதரி மா? என ேகடட் ார.்

என்ன நடநத் ? எனற் ார் தியவர்.

நம மன்னர் இன் இயற்ைக எயத் ி விடட் ார்

என்றார் பரீ ்பால். இதைனகே் கடட் தியவர்

அதிர்சச் ியைடந்தவராக, நம மனன் ர்

இயறை் க எயத் ி விடட் ாரக் ளா? இ எபப்

நிகழந் ்த ?, எவராவ ழச் ச் ி

ெசய் விடட் ார்களா? இ உணை் மயா? என்

மிகப் பதட்டத் டன் ேகடட் ார்.

மனன் ர் இயற்ைக எய்திவிடட் ார்

எனற் ம் ஏன் இவ்வள பதடட் ம்

அைடகினற் ரீ ?் எனற் ார் பரீ ்பால.்

பதடட் ப்படாமல் எனன் ெசயய் ? நம

மனன் ர் நாட் ற் பல நன்ைமகள்

ெசய் ளள் ார.் இன் நம நா ெசழிப் டன்

விளங் வதற் காரணம் நம மனன் ரின்

நிர்வாகதத் ிறைம அ மட் மினற் ி சி வரக் ள்

தல் தியவர் வைர நல டன் வாழ பல

ச ைககள் வழஙக் ிய நலல் ிதயம் பைடதத் வர்.

அவ க்கா இந்நிைல, இவைரப்ேபான்
நம் நாட் ற் எநத் மன்ன ம் வாய்க்க

யா என் கவைல டன் றினார்
தியவர்.

இவவ் ள கினற் நஙீ ்கள் காட் ல்

விற ெவட் விற் தாேன வாழக் ின்றீரக் ள,்

இ பப் ி ம் தங்க க் மனன் ர்மீ

இவ்வள நல்ெலணண் ம் ெகாண் ள்ளீரக் ள்

என்ப ஆச்சரய் ம் தான் என்றார் பரீ ப் ால்.

காட் ல் விற ெவட் விற்பதனால் என்

மப் த்திற் எந்தவித கஷ்ட ம் இல்ைல,

நல்ல வ மான ம் கிைடக்கிற . என

மப் ம் கஷட் த்தில் வாழ்நத் ாலத் ாேன

மன்னைர ைற ற ம் எனற் ார்

தியவர.் தியவர் ெகாஞ்ச ேநரம்

ஓய்ெவ த் கெ் காண் விைட ெபறற் ார்.

பரீ ்பால் அந்த விற ைமைய மணீ ் ம்
அந்த தியவரின் தைலயில் ஏறற் ிவிட்
அவர்க ம் றப்பட் ச் ெசனற் னர். மனன் ர்
ெப மாேன! இந்த மா ேவட பயணதத் ினால்
அந்த விற ெவட் யான தியவர் மனதில்
நீங்கள் ஆழப் பதிந் ள்ளீரக் ள் எனப் ைத
அறிய கிற . இதைனக்ேகடட் எனக் ம்
மனமகிழ்ைவத் த கின்ற என்றார் பரீ ்பால.்

அரச ம் - பரீ ப் ா ம் ேபசியப நகர
வீதிைய அைடநத் னர.் நடந் வந்த
கைளப்பால் மனன் க் த் தாகம் எ த்த .
பீர்பால் அவர்கேள, தாகதத் ிற் ஏதாவ

அ நத் ிவிட் ச் ெசலல் லாம் எனற் ார் அக்பர.்

அபப் ேய ெசய்யலாம் என் பீர்பால்

றிகெ் காண் க் மே் பாேத வீதியில்

ேமா .... ேமா ... என் வியப ஒ ெபண்

தைலயில் ேமார் பாைன டன் வந்

ெகாண் ந்தார.்

அநத் ேமார்கக் ாரபெ் பண்ைணப்

பார்த் பீர்பால் ேமார்க்காரப் ெபண்ேண,

எஙக் ள் இ வ க் ம் இரண் வைள ேமார்

ெகா என் றி ேமா க்கானப் பணதை் த

ெகா தத் ார். அரச ம,் பரீ ்பா ம்

ேமாைரக் த்தனர.்

பரீ ப் ால் ேமாரக் ாரப் ெபணை் ணபப் ார்த்

எனன் இவ்வள சாதாரணமாக

இ கக் ிறாய்? நம் மரியாைதக் ரிய மனன் ர்

இன் இயற்ைக எய்திவிட்டார் என்கிற

ெசய்தி உனக் த் ெதரியாதா? என்

ேகடட் ார.்

அதற் ேமாரக் ்காரப் ெபண் மனன் ர்
இ ந்தால் என்ன? மைறநத் ால் எனன் ?
மனன் ராகப் பிறந்தா ம் இயற்ைகைய ெவலல்

யா . நலல் ேவைள ெசயத் ிைய இப்ேபா
ெசானன் ீர்கள.் மனன் ரின் மைறைவப்
பார்ப்பதற் மகக் ள் டட் ம் ட்டமாக
வ வாரக் ள் அங் ெசனற் ால் எனக் நலல்
வியாபாரம் ஆ ம.் ேம ம் ஒ ேமார் டம்

விற் வி ம் என் றிவிட் அங்கி ந்

ேவகமாக ெசன் விடட் ாள.்

பரீ ப் ால் அவர்கேள, நாம் சநத் ிதத்
இவ வ ம் இ விதமான எணண் த்ைத
ெவளிபப் தத் ி ள்ளனேர இதற் எனன்
காரணம்? என்றார் அக்பர.்

மனன் ர் ெப மாேன, விற ெவட்
ப தத் தியவர.் மன்னரான தஙக் ளின் மீ
ெப ம் மதிப்ைப ைவத் ள்ளார். அதனால்
இயறை் க எயத் ிவிட்டார் என்ற ெசய்திையக்
ேகடட் ம் அதிரச் ்சியினால் மிக ம் ேவதைன
அைடநத் ார.்

ேமார் விற்ற ெபணண் ிடம் ெகாஞ்சம்

ட நாட் பப் ற் கிைடயா ,

யநலமிகக் வள், சிநத் ைன வ ம் ேமார்

அதிகமாக விறற் ால் நல்ல பணம் கிைடக் ம்

எனப் தாக இ ந்த . அவள எண்ணப்ப

பார்த்தால் அவள் றிய ம் தப்பிலை் ல

என்றார் பரீ ்பால.்

அப்ப யானால் யார் மீ தவ ? என்
வினவினார். மன்னர் ெப மாேன, தவ
நமம் ீ தான். ஏெனனில் நாட் ன் நலனக் தி
பல நலல் ெசயல்கைளச் ெசய் மே் பா
மகக் ளில் சிலர் ேபாற் வ ம், சிலர்

ற் வ ம் நைட ைறயான விசயமத் ான.்

நாட் ல் எ நடந்தா ம் மன

உ தி டன் தாங்கி மகக் ளின் நன்ைமக்காக

நாடா ம் மனன் ராக இ கக் ேவண் ேம

தவிர, மகக் ள் இப்ப ெயலல் ாம் ேப கிறாரக் ள்

என் சிதத் ிகக் க் டா .

வரீ த் ட ம், விேவகத் ட ம்

நாட்ைட ஆள்வதினால்தான் பிறர் நாடட் வ ம்

தஙக் ைள ேபாற் கின்றனர் என்றார் பீரப் ால.்

பரீ ப் ால் றியைதகே் கட்ட மன்னர் நாடா ம்

மாமன்னனாக இ நத் ா ம் மக்கள் நான்

விதமாகதத் ான் ேப வார்கள் என்ப

ெதளிவாகத் ெதரிகிற எனற் ார் மனன் ர்.

◆◆◆

ஆந்ைதகளின் ெமாழி

அன் காைல, அகப் ைரப் பாரத் த்
உடேனேய அவர் அன் என்ன ெசயய்
நிைனகக் ிறார் என் பரீ ்பா க் த் ெதரிந்
விட்ட . திைர சவாரிக்ேகறற் உைடைய
அவர் அணிந்தி நத் ார். வரிைசயாக
அ கக் ிைவகக் பப் ட் நத் ஆ தங்கைளக்
கவனித் பாரத் ் க்ெகாண் நத் ார். அவர்
ேவ எங் ம் பாரக் க் ாமல் ஆ தஙக் ளின்
மீேத மிக ம் கவனமாக இ நத் ார்.

அகப் ர் அனற் ேவட்ைடயாடத்
திட்டமிட் கக் ிறார் என் பரீ ்பால் ரிந்

ெகாண்டார். ேவட்ைடயா வ அக்ப க்

மிக ம் பி தத் ெபா ேபாக் . ஆனால்

அவர் ேவட்ைடயா வ பீர்பா க் ப்

பி கக் விலைல அைத எப்ப தைட ெசய்வ

என்பைதப்பற்றிேய அவர் சிந்திதத் ார.்

சற் ேநரங்கழித் தன் கவனத்ைத
ஆ தஙக் ளிலி ந் வி த் , பீரப் ாலின் மீ
ெச த்திய அகப் ர் "நான் இன் எனன்
ெசய்யப் ேபாகிேறன் ெதரி மா?" என்
பரீ ்பாைலப் பாரத் ் க் ேகட்ட ம், "மற்றவரக் ள்
மனதி ளள் ைத அறிந் ெகாள் ம் திறைம
எனக் க் கிைடயா " எனற் ார் பீரப் ால்.

"ெபாய் ெசாலல் ாேத பரீ ப் ால,் நான்
என்ன ெசய்யபே் பாகிேறன் என் உனக்
நனற் ாகத் ெதரி ம.் ேவண் ெமனே் ற
ெதரியாத ேபால் ந க்கிறாய்" மிதமான

ளிரவ் ீ ம் இநத் கக் ாைலப் ெபா தில்
ேவடை் டஆடச் ெசன்றால் மிக ம் நன்றாக
இ க் ம் எனப் என் க த் . உன் க த்
என்னேவா? என்றார.்

"தஙக் ளின் க த்ேத என் ைடய
க த் ம!் " எனற் ார் பரீ ப் ால்.

"அப்ப யானால,் நீ ம் என் டன்
ேவடை் டயாட வர ேவண் ம"் என்றார் அக்பர.்

"தங்கள் கட்டைளப்ப நடகக்

சிதத் மாக இ கக் ிேறன"் என் பணி டன்

பரீ ்பால் பதிலளிதத் ார்.

"பீர்பால,் நீ உடனி ந்தால் கைளபே் ப
ெதரிவதில்ைல. நாவில் உனக் இத்தைன
வலிைமையக் ெகா தத் இைறவன் உடலி ம்
ெகா த் இ க்கிறாரா எனப் ைத ம் அறிய
ஆைசபப் கிேறன"் என்றார்.

"ஆகட் ம் பிர " என்றார் பரீ ்பால்

சற் ேநரத்திற் ப்பின், அக்பர் ஒ

ெபரிய பைட வீரரக் ளின் அணி டன் காட்ைட

ேநாகக் ிப் றபப் டட் ார.் பரீ ப் ா ம் அக்ப டன்

ெசனற் ார். காட் ள் ைழநத் பிற ,

அக்பரின் வரீ ர்கள் தாைர, தபப் ட்ைட

ஆகியவறை் ற உரக்க ஒலித் க் காேட அதிரச்

ெசய்தனர். அந்த சத்ததை் தக்ேகட் காட்

மி கங்கள் மிரண் அங் மிங் ம் சிதறி

ஓட, அகப் ம் மறற் வரக் ம் அவற்ைறத்

ரத்திச் ெசன் ெகான் விதத் னர்.

தி ெரன ஒ லி தரிலி ந்

சீறிப்பாயந் ் அவரக் ைள ேநாகக் ி வநத் .

தாைர, தபப் டை் டகளின் ஒலியினால் எரிசச் ல்

அைடந்த லி அவர்கள் மீ பாய

ைனந்தேபா அக்பர் தன் ைகயில் இ ந்த

ஈட் ைய அதன்மீ எறிய, பயங்கரமான

உ மிக்ெகாணே் ட லி மண்ணில் சாய்ந்த

லி இறந் விட்டதால் அகப் ர் உற்சாக ற் க்

ைகைய உயர்தத் ிக் ச்சலிட றற் ி ந்த
வரீ ர்கள் மகிழச் ்சி ஆரவாரம் ெசயத் னர.்

மாைலக் ள் அகப் ர் மறெ் றா

லிைய ம் வீரத் டன்

ேவடை் டயா க்ெகானற் ார். பிற அைனவ ம்

ெசன் ஓய் எ கக் அக்பர் தனியாக

அமர்ந் பரீ ்பா டன் உைரயா க்

ெகாண் நத் ார்.

மாைல மயஙக் ிய ேநரம,் பகல்

வ ம் வானில் பறந் திரிந்

ெகாண் நத் பறைவகள் தஙக் ள்

க க் த் தி மப் ிக் ெகாண்

இ ந்தன. அவற்றின் இனிைமயான

கரல்கைள இ வ ம் ேகட் ரசித் க்

ெகாண் நத் னர.் அவரக் ள் அமரந் ்

இ ந்த இடதத் ிற் அ கில் இ ந்த ஒ

மரதத் ில் இ ஆந்ைதகள் பறந் வந்

உடக் ாரந் ் ஒலிெய பப் த் ெதாடங்கின.

அவறற் ின் ஒலிைய ெவ ேநரம்
உனன் ிப்பாக கவனிதத் அக்பர.் "இநத்
ஆநை் தகளின் ெமாழி நமக் ப் ரிநத் ால்
எவ்வள நனற் ாக இ க் ம"் என்றார் அகப் ர்.

"பிர ! அவற்றின் ெமாழி எனக் த்
ெதரி ம"் என்றார் பீரப் ால்.

"அப்ப யா? பிற ஏன்
ம்மாயி கக் ிறாய?் அைவ எனன்

ேப கின்றன என் உடேன ெசால்" என்றார்
அக்பர்

"பிர , அைவயிரண் ல் ஒன்

மணபெ் பணண் ின் தந்ைத, மறெ் றான்

பிளை் ளயின் தந்ைத. அைவ

வரதடச் ைனையப்பறற் ி விவாதம் ெசய்

ெகாண் இ க்கினற் ன. பிளை் ளயின்

தந்ைத மி கங்கேள இலல் ாத நாறப்

கா கள் சீரவ் ரிைசயாகத் தர ேவண் ம்

எனக் ேகட்கிற . ெபண்ணின் தந்ைத

தன்னால் இ ப கா கள் மட் ேம

தர ம் என் ெசாலக் ிற " என்றார் பீரப் ால்

ெதாடரந் ் , "ெபண்ணின் தநை் தயான
அந்த ஆந்ைத ேம ம் தனக்
ஆ வாரகாலம் அவகாசம் தநத் ால,் மதீ ி
இ ப கா கைள ம் ஏற்பா ெசயய்

ம் எனக் ிற " எனற் ார.்

"இ என்ன உலறல?் மி கஙக் ேள
இலல் ாத கா கள் அதற் எஙக் ி ந்
கிைடக் ம்? இ ப கா கள் த வதாக
அ எப்ப ஒப் க்ெகாணட் ?" எனற் ார்
அக்பர்.

"அ உளறவில்ைல! சரியாகதத் ான்

ெசால்கிற , நஙீ க் ள் இ க் ம்

ைதரியத்திலத் ான் அ அப்ப ேப கிற ."

எனற் ார் பீரப் ால்.

"சரிதான்! ஆந்ைததான் உள கிற
என் நிைனதத் ால் நீ ம் உள கிறாேய"
எனற் ார் அக்பர்.

"நான் உளறவில்ைல, பிர ! ஆந்ைத ம்
உளறவிலை் ல, நீங்கள் ஒ ைற ேவடை் டயாட
வந்தாேல காட் ல் உளள் மி கஙக் ள்
அைனத் ம் ெகாலல் ப்பட் வி கிற "

அ ேபால் இ வைர நஙீ ்கள் இ ப

கா கைள மி கங்கேள இலல் ாமல்

ெசய் விட் ரக் ள,் இன் ம் அ த்த ஆ

வாரத்தில் நஙீ க் ள் இ ப ைற

ேவட்ைடயா னால் மீதி ள்ள இ ப

கா க ம் காலியாகிவி ம். அநத்

ைதரியதத் ிலத் ான் அநத் ஆநை் த அவ்வா

கிற என்றார் பரீ ்பால.்

பளெீ ரன கத்தில் அைறநத் ேபால்

இ நத் பரீ ்பாலின் விளகக் ம் அக்பைர

ெமளனமாகக் ிவிட்ட . தன் ெசய்ைகக்

தன் தலாக ெவடக் ித் தைல னிந்த

அகப் ர.் "பீர்பால்! என் கண்கைள நீ இன்

திறந் விட்டாய,் என் ைடய மகிழ்சச் ிக்காக

காட் ல் வா ம் மி கங்கைளக் ெகான்

விபப் ஈனமான ெசயல் என்

ரிந் ெகாண்ேடன். இன் தல்

ேவட்ைடயா வைத நி தத் ிவி கிேறன்"

எனற் ார் அகப் ர.்

பரீ ்பா க் தன் ெசவிகைளேய நமப்
யவிலை் ல. இத்தைன எளிதாக அகப் ரின்
மனம் மா ம் என் அவர் நிைனகக் வில்ைல.

"பீரப் ால், எனன் அப்ப பாரக் ்கிறாய்?

நான் இபே் பா ெசான்னைதகே் கட் அந்த

ஆந்ைத எனன் ெசாலக் ிற என்

எனக் ச்ெசால"் எனற் ார் அகப் ர்.

"சக்கரவரத் ்தியின் மனம்

மாறிவிட்டதால,் இனி எனன் ால் மி கங்களறற்

கா கைள வரதட்சைணயாக அளிகக்

யா என் ஆநை் த கிற " என்

பரீ ்பால் ற அகப் ர் பலமாக சிரித்தார்.

◆◆◆

சிறந்த ஆ தம்

சகக் ரவர்தத் ி அகப் ர் சில

பிர கரக் டன் நந்தவனத்ைதச் ற்றி வலம்

வந் ெகாண் நத் ார.்

அவ டன் பரீ ப் ா ம் ற்றி வலம் வந்

ெகாண் ந்தார.் நந்தவனத்தில்

மலர்ந்தி ந்த ேராஜாப் க்கைளப் பார்த்

பரவசமான அகப் ர், "ஆகா! மியில் ஒ

ெசார்க்கம் உண் எனில் அ இந்த

நநத் வனம்தான"் எனற் ார்.

"ஆம,் பிர நஙீ க் ள் வ சரி"

என் அைனவ ம் ஆேமாதிகக் , பீர்பால்

மட் ம் ெமளனமாக இ ந்தார். அைதக்
கவனித்த அக்பர.் "பீரப் ால், சற் ன் நான்

றியதில் உனக் உடன்பா இலை் லயா?"
என் ேகட்டார்.

"பிர , இநத் நந்தவனத்திற்
அழைகத் த வ இநத் ேராஜா மலர்கள்
தான், ஆனால் அழ எங்ேக உள்ளேதா,
அங்ேக அபாய ம் உண் " என்றார் பீர்பால்,
"ஓேகா! ேராஜாப் கக் ளில் உள்ள ட்கைளக்

றிப்பி கிறாயா?" என் அக்பர் ேகட்டார.்

"இலை் ல பிர , நான் அவறை் றச்

ெசாலல் வில்ைல" என் பரீ ்பால் ெசாலல் ,

"அபப் யானால் ேராஜாசெ் ச களின் உள்ேள

மைறந்தி க் ம் பாம் கைளக்

றிப்பி கிறாயா?" என் அகப் ர் ேகடட் ார்.

"மனிதனால்தான் பாம் க க்

அபாயம்! நம் கால ேயாைசையக்

ேகட்ட டேன அைவ பயந் ஓ

வி கின்றன" எனற் ார் பீரப் ால்.

"பின் நீ எைதத்தான் அபாயம் என்
றிபப் ி கிறாய?் " என் சலிப் டன் அகப் ர்
ேகடக் , "பிர , அபாயம் எனப் அழைக
மட் மல்ல, வலிைம, ெசல்வம,் கழ் ஆகிய
அைனதை் த ம் அபாயம் ழந் ளள் "

தாஙக் ள் பாரததத் ின் மிக வலிைம
ெபா நத் ிய, மிகப் கழ்ெபறற் சகல

ெசல்வஙக் ைள ம் ஒ ஙே் க ெபறற்

சகக் ரவரத் ்தி. ஆனால் ேமற் றிய

விஷயங்களினால,் அண்ைட ராஜய் த்

மனன் ர்கள் தங்கள் மீ ெபாறாைம

ெகாண் ளள் னர.் தங்கைள வழீ த் த் ி

ெவற்றிவாைக ட சதித்திட்டம் இட்டவா

உள்ளனர்.

அதனாலத் ான,் ேலாக ெசாரக் ்கம்

என் ஒன் இ ப்பதாக நான்

எணண் விலை் ல, எனற் ார். பரீ ்பாலின் ெசாற்கள்

அக்பைர சிந்திக்கத் ண் ன. ம நாள்

சைபயில் அகப் ர.் "தி ெரன ஒ வைன

அபாயம் ழ்ந்தால், அவ ைடய

தற்காப் கக் ாகப் பயனப் ம் சிறநத் ஆ தம்

எ ?" என் சைபேயார்கைள ேநாக்கி

ேகள்வி ேகட்டார்.

"வாள!் எனற் ார் ஒ வர,் இல்ைல என்
ம தத் பரீ ப் ால,் சிலசமயங்களில் வாள் பி த்த
கரம் ெசயலற் ப் ேபாவ ண் " எனற் ார.்
எதிரி மீ ெதாைலவிலி ந்ேத றிபார்த்
ஈட் ைய வீ வதன் லம் அபாயதத் ிலி ந்
தபப் லாம் என்றார் மற்ெறா வர்.

"பதறற் தத் ில் ஈட் யின் றிதவறினால,்
அ பயனப் டா " என்றார் பரீ ப் ால,் "சரிதான!்
வாள், ஈட் என் எந்த ஆ தேம சரியில்ைல
என்றால,் எ தான் ஆபத்தில் பயனப் ம?் "

என் அக்பர் ேகட்க, " ழந் ிைலக்
ஏறற் வா சிந்தித் ெசயல்ப ம் நம
அறிேவ சிறந்த ஆ தமா ம்" எனற் ார் பீரப் ால.்

"ெவ ம் பிதறற் ல.் நீ ஆபத்தில் சிகக் ிக்
ெகாள் மே் பா உன் ைள எப்ப ேவைல
ெசயக் ிற என் பார்க்கிேறன.் " என்
அக்பர் கிண்டல் ெசய்ய, சைபேயார் அவ டன்
ேசரந் ் பீரப் ாைல எளள் ி நைகயா னர.்
"சமயம் வ மே் பா நான் றிய உணை் ம
என் நஙீ க் ேள ெதரிந் ெகாள்வரீ ்கள்"
என்றார் பீர்பால.்

ம நாள், அகப் ர் சில பிர கரக் டன்
நதிகக் ைரயில் உலவிக்ெகாண் நத் ேபா ,
பரீ ப் ா ம் உடனி நத் ார.் அபே் பா ஒேர

சச் ம், க் ர ம் ேகட்க, மக்கள்
தைலெதறிக்க ஓ க் ெகாண் நத் னர்.
சகக் ரவர்த்திையக் கண்ட அவர்கள் ஓேடா
வந் , "பிர , ஆபத் , அபாயம், படட் த்
யாைனக் தீ ெரன் மதம் பி த் விடட் "

அ இநத் பப் கக் மம் ான் ஓ வந்

ெகாண் கக் ிற . நஙீ ்கள் உடேன ஓ

வி ங்கள் என் சச் லிடட் னர,் அவர்கள்

றி ப்பதற் ள் ெதாைலவில் மதயாைன

ஓ வ வ ெதரிந்த .

உடேன, அகப் ர் தன் இைடயிலி நத்

வாைள உ வ, யி நத் அைனவ ம்

தங்கள் வாடக் ைள உ விக்ெகாண் நத் னர்.

ஆனால், மதம் பி தத் யாைனைய வாள்

ெகாண் சமாளிக்க யா என்

உணர்ந்த ம், அவரக் ள் திக்பிரைம பி த்

சிைலகளாக நின்றனர். தனை் னப் ெபரிய

ஆபத் எதிரே் நாகக் ியி கக் ிற என்பைத

அக்ப ம் உணரந் ்தார்.

வாளினாேலா, ஈட் யினாேலா

யாைனைய ஒன் ம் ெசயய் யா என்

ெதரிநத் , ஆனால் ேகாைழையப் ேபால்

பயந் ஓட ம் அவ ைடய தன்மானம் இடம்

தரவிலை் ல. எலே் லா ம் ெசய்வதறியா

ெசயலற் நிற்க, பரீ ்பால் சடெ் டன்

அஙக் ி நத் ஒ ைனையப் பி த்

யாைனயின் கில் வசீ ிெயறிந்தார்.

யாைனயின் கில் வி ந்ததால் மிரண்ட

ைன, தன் நகஙக் ளினால் யாைனைய

பிறாண் ய .

வலி ெபா கக் யாத யாைன, தன்

ம்பிக்ைகயினால் ைனைய பி க்க யல,

அ தபப் ித் க் கேீ ழயிறஙக் ி ஓ ய .

யாைனயின் ேகாபம் வ ம்

ைனயினப் ால் தி ம்ப, அ ைனையத்

ரத்திகெ் காணே் ட எதிர் திைசயில் ஓ ய .

தன ப தத் உடைலத்

க்கிக்ெகாண் யாைனயினால் விைரவாக

ஓட யவில்ைல, ேபாக் க்காட் ெகாணே் ட
ஓ ய ைன, சாைலேயாரப் தர்களின் உளே் ள
மைறய, யாைன த க் ள் ந் அைதத்
ேத ய . இவ்வா யாைனயின் கவனம்
திைச தி ம்ப, அகப் ம் மற்றவரக் ம்
யாைனயிடம் சிகக் ாமல் தபப் ிதத் னர.்

சற் ேநரம் சிைலயாய் நின்ற அகப் ர்

ெதளிவைடநத் பின் பரீ ப் ாைல

கட் த்த விகெ் காண்டார.் "பரீ ப் ால,் சபாஷ்!

அறி தான் சிறநத் ஆ தம் எனப் ைத

நி பித் க் காட் விட்டாய,் ழ்நிைலக்

ஏற்றவா ைளையப் பயன்ப த்தி

சிந்தித் ெசயலப் வேத சாலச் சிறந்த .

என்ற உண்ைமைய எஙக் க் ரிய

ைவத் விடட் ாய.் நீ ெசானன் ேத சரி,

உனை் னபே் பான்ற அறிவாளி அ கிலி நத் ால்

எநத் அபாயத்ைத ம் எதிர் ெகாளள் லாம்

என் மனதாரப் பாராட் னார்".

◆◆◆

ஏமாறற் ாேத , ஏமாறாேத!

கபாலி ரம் எனற் மாநகரில் கபிலன்
எனற் ஓவியன் இ நத் ான். அவன் ஓவியம்
வைரவதில் மி ந்த திறைம உைடயவன.்
யாைரபப் ார்த்தா ம் அவர்கைள அபப் ேய
ஓவியம் வைரந் வி வான். ஓவியத்திற் ம்

அந்த ஆ க் ம் சி ேவ பா ட

கண் பி க்க யா , அவ்வள

ெபா தத் மாக ஓவியம் வைரவான.்

பணகக் ாரரக் ைள ஓவியமாக வைரந்
ெகா ப்பான். அநத் ஓவியதை் த நலல் விைல
ெகா த் வாங் வர். அைதத் தங்கள்
வடீ ் ல் அழகாக மாட் ைவப்பர.்

அந்த ஊரில் ராஜன் எனற் ெசலவ் ந்தன்
இ நத் ான், யா க் ம் எைத ம் தராத க மி
அவன.் அவ ைடய பிறந்த நாள் விழா
வந்த . நிைறய உறவினர்கள் விழாவிற்
வநத் ி ந்தனர்.

ராஜனின் இயல்ைப அறியாத கபிலன்

அநத் விழாவிற் ெசன்றான். ராஜைன

வணங்கிய அவன,் "ஐயா, நான் சிறந்த

ஓவியன,் உங்கைள அபப் ேய ஓவியமாக

வைரந் த கிேறன். உஙக் ைளேய ேநரில்

பார்பப் ேபால இ க் ம். அைத

வரேவற்பைறயில் அழகாக மாட் ைவகக் லாம.்

அந்த ஓவியதத் ிற் எவ்வள பணம்

த வீர்கள?் " என் ேகடட் ான் ஓவியன.்

உறவினர்கள் தன்ைனப் ெப ைமயாக
நிைனக்க ேவண் ம், பிற பணம் தராமல்
இவைன ஏமாறற் லாம் என் நிைனதத் ான்
ராஜன்.

"நீ வைர ம் ஓவியம் என்ைனப்
ேபாலேவ இ க்க ேவண் ம.் அபப்
இ நத் ால் ஆயிரம் பணம் த கிேறன்.
இல்லாவிட்டால் பணம் எ ம் தரமாட்ேடன்"
என்றான.்

"உங்கைளப்ேபாலேவ ஓவியம் வைரந்
ஒ வாரதத் ில் த கிேறன். ைற ஏ ம்
இ நத் ால் பணம் தர ேவணட் ாம"் எனற் ான்
ஓவியன்.

ராஜைனப் ேபாலேவ ஓவியம் வைரந்
எ த் வநத் ான் அநத் ஓவியன். அந்த
ஓவியத்ைத ேம ம் கீ ம் பாரத் த் ான் ராஜன்.

"இநத் ஓவியம் எனை் னப் ேபாலவா
இ க்கிற ? நீேய பார் இவ்வள நைரயா
என் தைலயில் உளள் ? எனை் ன
கிழவனாக்கிவிட்டாேய... நான் இ ப்ப ேபால
இைளைமயாக ஓவியதை் த வைரந்
ெகாண் வா" எனற் ான்.

அநத் ஓவியத்ைத எ த் ச் ெசன்றான்
கபிலன.் அதில் சில மாற்றஙக் ள் ெசய்தான்.
அந்த ஓவியத்ைத மணீ ் ம் ராஜனிடம்
ெகாண் வந்தான்.

"என்ைனத் தாேன ஓவியம் வைரயச்
ெசானே் னன், நீ எவேனா ஓர் இைளஞைன
வைரந் உள்ளாேய... இளைம ம,் ைம ம்

கலநத் ேபால உனன் ால் வைரய யாதா?"
என் ேகட்டான.்

அநத் ஓவியத்தில் ேம ம் சில
மாற்றஙக் ைளச் ெசயத் ான் கபிலன.்

"இநத் ஓவிய ம் எனை் னபே் பால
இல்ைல. ேவ ஓவியம் வைரந் ெகாண்
வா" என்றான் ராஜன.்

"எபப் வைரந்தா ம் இவன்

ஓவியதை் த வாங்கப் ேபாவ இல்ைல,

ஏேத ம் ைற ெசாலல் ித் தி ப்பி அ ப்ப

ேபாகிறான் என்ன ெசயவ் ?" என்

சிந்தித்தான் கபிலன்.

பீரப் ாலிடம் வந் நடந்தைத

ெசான்னான். "அநத் ச் ெசலவ் நத் ன் ஓவியம்

வாஙக் ாமல் தனை் ன ஏமாற் கிறான். என்

உைழப்பிற் நஙீ ்கள்தான் ஊதியம்

வாங்கிதத் ர ேவண் ம"் என் ேவண் னான்.

ராஜைன வரவைழத்தார் பரீ ்பால்.

"ஏன் இநத் ஓவியைன ஏமாறற்
நிைனகக் ிறரீ ். பல ைற தி த்தம் ெசய் ம்
ஓவியதை் த வாஙக் ம கக் ிறீராேம?" என்
ேகட்டார்.

"அைமசச் ேர, நான் யாைர ம்
ஏமாறற் வில்ைல, எனை் னபே் பால ஓவியம்
வைரந் தா, ஆயிரம் பணம் த கிேறன்

என் இவனிடம் ெசானே் னன.் இவன்

வைரந்த ஓவியம் என்ைனப் ேபால் இலை் ல,

அதனாலத் ான் பணம் தரவிலை் ல, என்ைனப்

ேபாலேவ ஓவியம் வைரந் தரச்

ெசால் ங்கள், ஆயிரம் பணதத் ிற் ப்பதில்

இரண்டாயிரம் பணம் த கிேறன"் எனற் ான்

ராஜன.்

"ஓவியம் எனற் ாேல சி சி ைறகள்
இ க்கதத் ாேன ெசய் ம், இ உஙக் க் த்
ெதரியாதா?" என் ேகடட் ார் பீர்பால்.

"அெதலல் ாம் எனக் த் ெதரியா ,

எனை் னப் ேபலலேவ ஓவியம் வைரந் தரச்

ெசால் ஙக் ள.் இரண் பங் பணம்

த கிேறன். ைற இ ந்தால் ஒ பண ம்

தரமாடே் டன்" என் அடாவ யாகப்

ேபசினான் ெசல்வநத் ன.்

"ஒ வாரம் ெசன் வா ஙக் ள்.
உங்கைளப் ேபாலேவ ஓவியம் இங்
இ க் ம். அதில் ைற இ நத் ால் பணம்
தரேவண்டாம்" எனற் ார் பரீ ்பால்.

"அந்த ஓவியத்தி ம் எபப் ம் ைற
கண் பி த் பணம் தராமல் தபப் ிகக் லாம்
என் நிைனத் கெ் காண் " றப்பட்டான்
ராஜன.்

"நீ ஓவியம் எ ம் வைரய ேவணட் ாம்.
அ தத் வாரம் இங் வா. பணத் டன்

ெசலல் லாம"் என்றார் பரீ ப் ால்.

ஒ வாரம் ெசனற்

பரீ ப் ாலின் மாளிைகக் ஓவியன்

தலில் வந்தான். பிற ராஜன் வந்தான்.

"உங்கைளப் ேபாலேவ வைரயபப் டட்

ஓவியம் இ . திைரச்சைீ லயால்

டப்பட் ள்ள . திைரைய விலகக் ிப்

பா ங்கள், சி ைற ம் உங்களால்

கண் பி க்க யா " என்றார் பரீ ப் ால.்

"எப்ப ம் வைரநத் ி கக் ட் ம்

ஏதாவ ைற கண் பி த் விடலாம"்

என் திைரைய விலகக் ினான் அவன்.

அஙே் க அவைனப் ேபாலேவ ஓவியம்
இ ந்த . ஆனால் அநத் ஓவியம்
அைசநத் . கணக் ைள இைமதத் .

"அ ஓவியம் அலல் . எதிேர உளள் வர்

வ வத்ைத அப்ப ேய காட் ம்

நிைலகக் ணண் ா . அதில் தன் வ வம்

ெதரிகிற . என்ப அவ க் ப் ரிந்த ".

"அைமச்சேர! இ ஓவியம் அலல் ,
கம் பாரக் ் ம் கணண் ா " என்றான் ராஜன்.

"கண்ணா யிலத் ான் நம் வ வம்

அப்ப ேய ெதரி ம். ைற எ ம் காண

யா . ஓவியம் எனற் ால் ைறகள்

இ க்கத்தான் ெசய் ம், இந்தக்

கண்ணா ைய எ த் ச் ெசல் ங்கள,்

ஓவிய க் இரணட் ாயிரம் பணம்

தா ஙக் ள்" என்றார் பரீ ப் ால்.

"அைமச்சேர! இ நியாயம் அலல் "
எனற் ான் அவன்

"நியாயதை் தப் பறற் ி நஙீ ்கள்

ேபசாதரீ க் ள.் ைறேவ இல்லாமல் யாரா ம்

ஓவியம் வைரய யா . இைத அறிநத்

நஙீ ்கள் எனன் ெசயத் ரீ ்கள்? இந்த

ஓவியங்கைள எதத் ைன ைற

வைரயசெ் சானன் ரீ ்கள?் நம் வ வம்

கண்ணா யில்தான் ைறயினற் ித் ெதரி ம,்

இரணட் ாயிரம் பணம் தந் இைத வாங்கிச்

ெசல் ங்கள,் இல்ைலேயல் ஏமாறற்

யன்றதற் க ம் தண்டைன கிைடக் ம்"

என்றார் பீரப் ால்.

"ஆயிரம் பணம் ெகா த் இந்த
ஓவியத்ைதேய வாஙக் ி இ கக் லாம். வடீ ்டல்
அழகாக மாட் ைவத் இ கக் லாம்.
எலே் லா ம் பார்த் மகிழத் ி ப்பர.் பத் ப்
பணம் ெபறாத கணண் ா இ , இதற்
இரண்டாயிரம் பணம் தர ேவண் வந்தேத"
என் தன்ைனேய ெநாந் ெகாண்டான்
அவன.்

ஓவியனிடம் இரண்டாயிரம் பணம்

தநத் ான். அநத் க் கணண் ா ைய

எ த் க்ெகாண் வ த்தத் டன்
ெசனற் ான் பணகக் ாரன.்

◆◆◆

சிறிய தவ ம் , ெபரிய தண்டைன ம்!

அகப் ர் சக்கரவர்தத் ிக் ெவறற் ிைல
ேபா ம் பழக்கம் இ நத் . அதி ம்

றிபப் ாக ெசளகத் அலி தயாரிக் ம் பீடா
அவ க் மிக ம் பி க் ம.் அவன்
தயாரிக் ம் படீ ா மிகப் பிரமாதமாக
இ பப் தாக அகப் ர் அ க்க அவனிடேம

கழ்ந் ேப வ ண் .

அந்த சமயங்களில் ெசளகத் அலி

சலாம் ெசய் விட் . "படீ ா தயாரிபப்

எனக் ைக வநத் கைல, என் ைடய

எட்டாவ வய தல் இநத் த் ெதாழிைல

நான் ெசய் ெகாண் இ கக் ிேறன.்

சரக் ரவர்தத் ியான உஙக் க் நான் பீடா

தயாரித் க் ெகா பப் ைத ெப ம்

பாக்கியமாக நிைனக்கின்ேறன்" என்றான.்

அக்பர் அன் தல் தான் எங்

ெசன்றா ம் தன் டன் ெசளகத் அலிைய ம்

உடன் அைழத் ச் ெசலல் த் ெதாடங்கினார.்

இவ்வா ன்றாண் கள் கழிநத் ன.

ஒ நாள் அலி படீ ாவில் ைக தவறி
சிறி அதிகமாக ண்ணாமப் ிைனக் கலந்

விடட் ான். அைததத் ின்ற அக்பரின் நாக்

ெவந் விடட் . உடேன படீ ாைவத்

ப்பியவாேற.

" டட் ாள்! உன் ைடய பீடாைவத்
தின் என் நாக் ெவந் விடட் . பீடா
தயாரிப்பதில் தைல சிறநத் வன் என்
ஓயாமல் ெப ைமய த் க் ெகாண்டாேய
இ வா நீ தயாரிக் ம் லடச் ணம்?" என்
சறீ ினார்.

ெசளகத் அலி பயத்தினால் மிக ம்

ந ஙக் ஆரமப் ித் விட்டான். மிகக்

ேகாபத் டன் அவைன ைறத் ப்

பாரத் ்தவாேற "உடேன ெசன் ஒ ைப

நிைறய ணண் ாம் ெகாண் வா?" என்

கடட் ைளயிட்டார். ெசளகத் அலி கைடக் ச்

ெசன் ஒ ைப நிைறய ண்ணாம்

வாங்கினான.் அபே் பா எங்ேக வந்த

மேகஷ்தாஸ் "அலி, எனன் விசயம்?" எதற்

இதத் ைன ணண் ாம் ? என் ேகடட் ான.்

"இைத சகக் ரவரத் ்தி வாஙக் ிவரச்

ெசானன் ார். ஏன் என் எனக் த்

ெதரியவில்ைல." எனற் ான் அலி,

ெதரியவில்ைலயா? எந்த சநத் ரப் ்பதத் ில்

இைத வாஙக் ச் ெசானன் ார்?" என் மேகஷ்

ேகட்க, அலி ம் நடந்தைதக் றினான.்

சகக் ரவரத் ்தி எதறக் ாக ஒ ைப
நிைறய ண்ணாம் வாங்கிவரச் ெசான்னார்
என் மேகஷ்க் ரிந் விடட் . உடேன
அவன் அலியிடம் "வயி நிைறய ெநய்

த் விட் சகக் ரவரத் த் ியிடம் ெசல"்
எனற் ான்.

"என்னபப் ா, ஏற்கனேவ நான் யாைனக்
ட் ேபால் ப மனாக இ கக் ிேறன.் இந்த
இலடச் ணதத் ில் நான் வயி நிைறய ெநய்
தின்றால் தம் ேபால ஆகிவி ேவன"்
எனற் ான் அலி.

"இன் ஒ நாள் மட் ம் ெசய"் என்
ெசால்லிவிட் மேகஷ் ெசன் விடட் ான்.

மேகஷ் ெசானன் ால் அதில் ஏேதா
காரணம் இ க் ம் என் நம்பிய அலி,
வீட் ற் ச் ெசன் ஒ ெசம் நிைறய ெநய்
எ த் வயி ட்ட தத் பப் ிற அவன்
அகப் ைர நா ப் ேபானான.்

சைபயில் அமரந் ்தி நத் அக்பர்

ெசளகத் அலிையப் பாரத் ் "ஒ ைப

ணண் ாம் வாஙக் இத்தைன ேநரமா?"

என் க ந் ெகாண்ட பிற , ஒ

காவலைன ேநாக்கி "இவைன சைபக்

ெவளிேய அைழத் ச் ெசன் ைபயி ள்ள

ணண் ாம் வைத ம் அவன் வாய்க் ள்

ேபாட் அைடத் வி " என்றார.்

அப்ேபா தான் அக்பர் தனக் தந்த
தண்டைனயின் ெகா ரம் ெசளகத் அலிக் ப்

ரிநத் .

கதறக் கதற ெசளகத் அலிைய
ெவளிேய இ த் ப் ேபான காவலன்
ைபயிலி நத் ண்ணாமை் ப எ த் அலியின்
வாயில் வி ங்கச் ெசயத் ான.் ஒ கவளம்

ண்ணாம் தினற் உடேனேய, வாய்,
ெதாணை் ட, வயி ெவந் ேபாக அலி

ண் வி ந்தான.்

தண்டைனக் ளள் ான அலி என்ன
ஆனான் என் பாரக் ்க அங் வந்த அகப் ர.்
ெசளகத் அலி தைரயில் வி நத் ி பப் ம,்

யநிைன டன் இ பப் ைதப் பார்த் ம், நீ
இன் ம் சாக விலை் லயா? என் ேகடட் ார்.

"இல்ைல பிர " எனற் அலி சிரமபப் ட்

எ ந் நின் "வயி நிைறய ெநய்

சாப்பிட்டதாேலா எனன் ேவா, நான் உயி டன்

இ க்கிேறன்" எனற் ான். "உன்ைன யார் ெநய்

உண்ணச் ெசானன் ார்கள"் என் அக்பர்

ேகட்க, அலி மேகஷின் ெபயைரக் றினான.்

உடேன மேகஷ் அங் அைழத் வரப்பட்டான.்

அவைனப்பார்த்த ம், பீர்பால் உன்

ேவைலதானா இ ? அவைன ஏன் ெநய்

சாபப் ிடச் ெசானன் ாய?் என் அக்பர்

ேகடட் ார.்

"பிர , அலியிடம் நடநத் ைதக் ேகடட்
பிற நீஙக் ள் அவைன ண்ணாம்ைப
வி ஙக் ைவக்கபே் பாகிறரீ ்கள் என்
ெதரிந் ெகாணே் டன.் ெநய் தினற் பிற

ண்ணாமை் ப வி ஙக் ினால், உட க் தஙீ ்
ஏறப் ாடா என் எனக் த் ெதரி ம்,
அதனால்தான் அவவ் ா அவைன ெசயய் ச்
ெசானே் னன"் எனற் ார் பீர்பால.்

"அவன்மீ உனக் என்ன அவவ் ள
அகக் ைற?" என் அக்பர் ேகடக் , "அக்கைற
அவனம் ீ இல்ைல, உஙக் ள் மீ தான் பிர ,
அவன் தயாரிக் ம் படீ ாைவ நஙீ க் ள் மிக ம்
வி ம் கிறீர்கள் என் எனக் த் ெதரி ம்.

ஏேதா ெதரியாமல் அவன் ஒ நாள்
ெசயத் தவ கக் ாக அத்தைன ெபரிய
தணட் ைனைய அவன் ெபறப்ேபாவைத
தவிரக் ்க வி ம்பிேனன். நீங்கள் அவன்
ெசயத் சிறிய தவைற மனன் ித் விட
ேவண் ம.் அகப் ர் சகக் ரவரத் ்தி மிக ம்
இரக்க ணம் பைடதத் வர் எனப் ைத
நி பிக்க இைதவிட உங்க க் வாயப் ்
கிைடக் மா?" என் ேகட்டார் பீரப் ால்.

பரீ ்பாலின் சாமரத் த் ியமான ேபச்சினால்
கவரப்பட்ட அகப் ர,் "ந,ீ ெசாலவ் சரிதான்,

ன் ஆண் களாக அ ைமயாக பீடா
தயாரித்தவன் ஒ நாள் ெதரியாமல் ெசய்த

தவ கக் ாக தண்டைன ெப வ சரியல்ல.
அவைன நான் மன்னித் வி கிேறன்"
என்றவர் ெசளகத் அலிையப் பார்த்
"பிைழத் ப் ேபா" என்றார் அக்பர்.

◆◆◆

சதத் ியேம ெவல் ம்!

அகப் ைடய சைபயில் இ ந்தவர்கள்
அைனவரி ம,் பரீ ப் ால் மட் ேம அகப் ரின்
பிரியத்திற் ப் பாத்திரமானவராக இ ந்தார.்
இதனால் பரீ ப் ால் மீ சைபயில் பலர்
ெபாறாைம ெகாண் ந்தனர்.

ஒ நாள், பீர்பால் மீ ெபாறாைம

ெகாணட் வரக் ள் ஒன் அவ க்

எதிராக சதி ஆேலாசைன ெசயத் னர்.

அவ க் எப்ப யாவ ெகடட் ெபயைர

உணட் ாகக் ிவிட ேவண் ம் என் அவரக் ள்

வி ம்பினர.் ஒவ்ெவா வ ம் ஒ ேயாசைன

ற. தா த் எனப் வர் பீரப் ாைல

அவமானப்ப த்த தன்னிடம் ஓர்

அ ைமயான திடட் ம் இ பப் தாகக் றினார.்

"பீரப் ாைலப்பற்றி தவறாக எ
ெசான்னா ம் சகக் ரவர்தத் ி நமப் மாட்ேடேர"
என் மற்றவரக் ள் சந்ேதகம் எ பப் ,
"ெசாலக் ிற விதத்தில் ெசானன் ால,்
சக்கரவர்த்தி கடட் ாயம் நம் வார்" என்

தா த் அ த் க் றினார.் உடேன

மற்றவர்கள் தா த்ைத

உற்சாகப்ப தத் ினாரக் ள்.

"என் திடட் ம் ெவற்றி ெபற
ேவண் மானால,் நஙீ க் ள் எனக்காக ஒ
காரியம் ெசய்ய ேவண் ம.் " என் தா த்

ற, "அ எனன் ?" என் மற்றவரக் ள்
ேகடட் னர.்

"நாைளக் நீஙக் ள் அைனவ ம்

வழக்கபப் றிதத் ேநரதத் ில் தர்பார் வந்

ேச ங்கள். நான் மட் ம் தாமதமாக

வ ேவன,் நான் ஏன் வரவில்ைல என்

சக்கரவரத் த் ி உங்கைள ேகட்பார.் உடேன

நீஙக் ள், தா த் ஒ பயஙக் ரமான

றற் த்ைதக் கண்களால் பாரத் ் விட்டார.்

அ அவ ைடய மனைத மிக ம்

பாதித் விடட் .

அதனால் அவர் தாமதமாக வ வார்"

என் ெசாலல் ிவி ங்கள.் பிற நான் வந்

அ என்ன என் அவரிடம்

விளகக் ிக் ேவன.் என்றான் தா த.்

அைனவ ம் அதற் சம்மதிதத் பப் ின்
வீ தி ம்பினார். ம நாள,் தரப் ார் ய ,
பரீ ்பால் உளப் ட அைனவ ம் றித்த ேநரதத் ில்
தரப் ா க் வந் விட்டனர.் தா த் மட் ம்
வரவில்ைல. அக்பர் தரப் ாரில் ைழந்த ம்

அைனவ ம் எ ந் சலாம் ெசய்தனர்.
அகப் ம் ன்னைகதத் பப் தன் ஆசனதத் ில்
அமர்ந் ெகாண் அைனவரம் ீ ம் தன்
பார்ைவைய ெச தத் ினார்.

அதற் ள் ஒ வன் எ ந் , "பிர ,
தா த் இன் தாமதமாக வ வதற்
தஙக் ளிடம் அ மதி ேகாரி ளள் ார"்
எனற் ான.்

"தாமதமாக வர எனன் காரணம்?"

என் அக்பர் ேகடட் ார். "ஒ பயஙக் ரமான

ற்றத்ைத தன் கண் ன்ேன

நடகக் க்கண்டார.் இதனால் அவ ைடய உடல்

ேசார்ந் விட்ட . ஆைகயால் சிறி

தமதமாக வ வதாகக் றி ள்ளார.் " என்றார்

அவர்.

சற் ேநரத்தில் தா தே் த வந்

ேசர்ந் விட்டார.் உடேன அக்பர்

அவைரபப் ாரத் ் "ஒ பயங்கரமான ற்றம்

நிகழ்வைத நீ பார்த்தாயாேம?" என்

ேகடட் ார்.

"ஆம் பிர ," எனற் ார் தா த், "அ
என்ன ற்றம?் உடேன ெசால் யார் அநத்

றற் வாளி" என் அகப் ர் ேகட்டார்.

"அைத எபப் என் வாயால் ெசால்ேவன்

பிர ? உங்க ைடய மி நத் நமப் ிக்ைகக் ம்,

அபிமானதத் ிற் ம் பாதத் ிரமான

அவைரப்பற்றி என் வாயினால் எபப் ச்

ெசால்ேவன் பிர ? அைதகே் கட்டால் உங்கள்

மனம் ணப் ேம" என் தா த்

நாடகமா னார.்

"சடட் த்தின் ன் அைனவ ம் சமம்,
அவன் யாராகயி ந்தா ம் சரிதான,் அவன்
யாெரன் உடேன ெசால்" என் அக்பர்
உ மினார.்

"ேவ யா மில்ைல பிர , உங்க ைடய
பீரப் ால்தான அ " என்ற ம் அகப் ர்
அதிர்ச்சி றற் ார.் பரீ ப் ா ம் அதிர்சச் ி றற் ார்.
ஆனால் பீர்பால் உடேன விஷயத்ைதப் ரிந்
ெகாணட் ார். தன் மீ வணீ ் பழி மதத்
தா த் திட்டமிட் ளள் ார் என் ெதரிந்
விட்ட .

"எனன் பீர்பால?் " என் மி ந்த
வியப் டன் அகப் ர் ேகடட் ார்.

"ஆம் பிர ! நான் என் கணக் ளில்
கணட் ைதச் ெசாலக் ிேறன். ேநற் மாைல
நான் வீ தி ம்பிக் ெகாண் கை் கயில்,
எனக் சற் த் ெதாைலவில் பரீ ்பால் வந்
ெகாண் இ ந்தார.்

தி ெரன அவர் னிந் தைரயில்
கிடந்த ஒ தங்க மாைலைய எ த்தார.் பிற
தன்ைன யாராவ கவனிக்கிறாரக் ளா?
என் ற் ம் ற் ம் பார்த்தபின், மாைல¨த்

தன் ைபயில் ேபாட் க்ெகாண் ெசன்

விடட் ார.் சிறி ேநரங்கழித் அங் மி ந்த

பதற்றத் டன் வந்த ஓர் இைளஞன,் என்

தங்க மாைல வழியில் இங்ேக எஙே் கா

வி ந் விடட் , அைதப் பார்தத் ீரக் ளா?"

என் எல்ேலாைர ம் ேகட் க்

ெகாண் ந்தான.்

அவனிடம் உண்ைமையச் ெசால்ல
நிைனத்ேதன.் அதற் ள் அவன் அங்கி ந்
ெசன் விடட் ான் என் தா த் அழகாக
தான் கறப் ைன ெசய் வந்த கைதையக்

றினார்.

அகப் ர் ேகாபமாக "பரீ ்பால், இவர்
உன்ைனப் பற்றிக் வ உணை் மயா?" என்
கதத் ினார.் "இலை் ல பிர , நான் மாைல
ேநரதத் ில் அங் வந்த உண்ைம, ஆனால்
இவர் றிப்பிட்ட ேபால் சமப் வம் எ ம்
அபே் பாத நிகழவில்ைல" எனற் ார் பீர்பால்.

"பிர , பின் நான் எனன் ெபாயய் ா
ெசால்கிேறன?் பரீ ்பால் மைறகக் ிறார், நான்
ெசாலவ் சதத் ியம்" என்றார் தா த்

"பரீ ப் ால் எ தத் ைத நி பிகக் ேவ
வைத நான்
சாட்சிகள் இல்லாதேபா , நீ தா த்ைத

எபப் நமப் ம்" என்

ேகடட் ார் அகப் ர.்

"அதற் ஒ ேசாதைன ெசய்

பாரக் ்கலாம,் ப க்கக் காயச் ச் ிய

இ ம் கக் ம்பிைய நான் எ த் வ கிேறன்.

அைத தன் ைகயில் பரீ ப் ால்

பி த் க்ெகாளள் ட் ம,் அவர் சத்தியவான்

எனப் உணை் மயானால், அநத் கம்பி

அவைரச் டா " என்றார் தா த்.

அைதக்ேகட்ட பிற பரீ ்பாலின் பக்கம்
தி ம்பிய அகப் ர், "பரீ ்பால,் நீ இநத்
ேசாதைனக் உடப் டே் டயாக ேவண் ம,் நீ
ஒ நிரபராதி என்பைத நி பித் க்காட் , நீ
ெசால்வ சதத் ியம் எனப் ைத அபே் பா தான்
எலே் லா ம் நம் வார்கள்" என்றார.்

பரீ ்பாலின் ைள ெவ விைரவாக

ேவைல ெசய்த . உடேன அவர,் "பிர , அநத்

சதத் ிய ேசாதைனக் நான் தயார!் ஆனால்

என்மீ ற்றம் சாட் ம் தா த்

அவரக் க் ம் தான் ெசால்வ சத்தியம்

எனப் ைத நி பிக்க ேவண் ம்" எனற் ார்.

"அ எப்ப ? அவர் எனன் ெசயய்

ேவண் ம்?" என் அகப் ர் ேகட்டார்.

"ப கக் க் காயச் ்சிய இ ம் க்கம்பிைய

தா த் தலில் தன் ைககளில்

பி த் க்ெகாள்ள ேவண் ம். பிற எனன் ிடம்

தரேவண் ம்" எனற் ார் பரீ ப் ால.்

அ ேகட் , அ பப் ட்ட நாையப்ேபால
தா த் வீல் என் கதத் ினார்.

"ஐயா! அ என்னால் யா " என்
அலறினார.்

"ஏன் யா ! நீ ெசால்வைத
நி பிகக் நீ ம் அநத் ேசாதைனக் ஆளாக
ேவண் ம"் என்றார் பரீ ்பால்.

உடேன தா த் அகப் ைர ேநாக்கி, "பிர ,
என்ைன மனன் ித் வி ங்கள், தஙக்
மாைலைய எ த்த பீர்பால் இலை் ல, நான்
தவறாக ெசால்லிவிட்ேடன"் என் றி அவர்
கால்களில் வி ந் லம்பினான்.

"பீரப் ால் மீ ெபாய் ற்றம் சாட் ய

இநத் அேயாகக் ியன் தா ைத சிைறயில்

அைட ஙக் ள"் என் காவலரக் க்

உத்திரவிட்ட அக்பர,் பிற பரீ ்பால் பகக் ம்

தி மப் ி, "எனை் ன மன்னித் வி பரீ ப் ால,்

நான் ட உனை் ன ஒ கக் ணம்

சநே் தகபப் ட் விட்ேடன"் எனற் ார.்

◆◆◆

ேவைல இழந்த அரண்மைன ேசவகரக் ள்

"ஒ நாள் காைலயில் அகப் ம,்
பீரப் ா ம் அரண்மைன றற் தத் ில் நின்
ெகாண் ந்தனர். ரிய ைடய ெபானன் ிற
கதிரக் ள் படட் தால,் ய ைன நதி தனி

அழ டன் விளங்கிய . தங்கத்ைத உ கக் ி

வார்தத் ேபால் ய ைன நதி

ஓ கெ் காண் நத் ."

இந்த அழகிய காட்சிையக் கண்
ரசித்தவா ெவ ேநரம் தம்ைம மறந்
நின் ெகாண் ந்தார் அக்பர.்

அபே் பா தி ெரன் "மகாராஜா,
மகாராஜா, தி டன் என் ெபா ட்கைளக்
ெகாள்ைளய த் க் ெகாண் ேபாகிறான.்
உஙக் ள் கணெ் ணதிரிலா இநத் அக்கிரமம்
நைடெப வ ?" என் ஒ ச்சல் ேகடட் .

சக்கரவர்த்தி தி கக் ிட்டவா ரல்
வநத் திைசைய ேநாக்கினார.்

அரண்மைன ெவளிேய தி டர்கள்
நாைலந் ேபராகச் ேசரந் ் ஒ வைன
அ த் அவனிடமி ந் ெபா டக் ைள
அபகரித் ச் ெசனற் ைதப் பார்த்தார்.

இைதபப் ார்த்த ம் அவ க்
ஆதத் ிரம் அதிகமாகிய .

"நம், எதிரிலிேய இநத் அகக் ிரமம்
நைடெப வதா?" என் வ ந்தினார.்

உடேன, ேசவககரக் ளில் சிலைர அ ப்பி
அந்தத் தி டரக் ள் எங்கி ந்தா ம்
அவரக் ைள பி த் வ மா உதத் ிரவிட்டார.்

சிறி ேநரம் ெசனற் , ேசவகர்கள்
ெவ ஙை் க டன் தி ம்பினர்.

"நாஙக் ள் ெசல்வதற் ள் தி டரக் ள்

ஓ ப்ேபாய்விடட் னர"் என்

சகக் ரவரத் த் ியிடம் றினார்கள்.

இைதகே் கடட் அக்பர் ேம ம்
ேகாபமைடந்தார்.

"ஒன் க் ம் பிரேயாஜனம்

இலல் ாதவரக் ள,் அரண்மைன எதிரிலிேய

ெகாளை் ளய த் க்ெகாண் ேபாகிறார்கள்,

பார்த் க்ெகாண் ேபசாமல்தாேன

இ நத் ி க்கிறீரக் ள.் இப்ேபா அந்தத்

தி டர்கைள ம் விட் விட் ப்

ெபாமை் மகைள ேபால் வந் நிறக் ிறீரக் ள்.

நஙீ ்கள் ேசவகர் ேவைலக்

அ கைதயறற் வரக் ள், மா ேமய்க்கதத் ான்

நஙீ க் ள் லாயக் . என் னே் ன நிற்காதீர்கள்

ெவளிேய ெசல் ங்கள்" என் அவரக் ைள

அரணம் ைனயிலி ந் விரட் விடட் ார்

அகப் ர.்

ேவைல இழந்த ேசவகர்கள்

பட் னியால் ெபரி ம் வ நத் ினர்.

"பரீ ப் ாலிடம் ெசன் நம் யரதை் தக்
றினால் அவராவ அரசரின் மனைத
மாறற் ி நமை் ம மீண் ம் ேவைலயில்
ேசர்த் வி வார"் என்ற நம்பிகை் க டன்

ேவைல இழந்த ேசவகர்கள் பரீ ப் ாலிடம்
ெசனற் னர்.

"ஐயா, நாங்கள் ஒ தவ ம்

ெசயய் விலை் ல, எதிர்பாராதவிதமாக

நடந் விட்ட ெசயை் கக்காக சக்கரவர்தத் ி

எஙக் ைள ேவைலயிலி ந் நீக்கிவிட்டார்,

ேவைல கிைடகக் ாததால் நாங்கள் ெபரி ம்

ன்பப்ப கிேறாம.் நீஙக் ள்தான் அரசரிடம்

றி எஙக் ைள மணீ ் ம் ேவைலயில்

ேசர்த் கெ் காள் மா ற ேவண் ம"்

எனற் னர்.

"எனன் ால் நத் வைர யறச் ி
றிவிட்
ெசயக் ிேறன"் என்

அரணம் ைனக் ச் ெசன்ற பீர்பால.்

பீர்பால் ெசன்றேபா ட சகக் ரவர்தத் ி

ஆழந் ்த கவைலயில் இ ந்தார். வழகக் மாக

பீர்பால் வ மே் பாேத னச் ிரிப் டன் அவைர

வரேவற் ம் சகக் ரவர்த்தி, அன்

வழகக் த்திற் மாறாக ம னமாக இ நத் ார,்

சற் ேநரம் ெசன்ற ம் அவேர ேபசத்

ெதாடங்கினார.்

"அரண்மைன எதிரில் என் கண்

ன்னாேலேய தி ட்

நைடெபறற் ி க்கிறேத, இஙே் கேய இவ்வா

இ நத் ால் மற்ற இடஙக் ளில் இன் ம்

எவ்வள ேமாசமாக இ க் ம்?" என்
பீரப் ாலிடம் றினார் அகப் ர்.

"அரண்மைன அ ேக தி ட்

நைடெபற் விட்டதால் நா வ ம்

தி ட் ம,் ெகாளை் ள ம் நிைறந்தி க் ம்

என் நிைனக்கக் டா . தஙக் ள் ஆடச் ியில்

தி ட் ம், ெகாள்ைள ம் இலல் ாமல் மக்கள்

மகிழச் ்சியாகேவ வாழக் ினற் னர் என்

ெவளிநாட் லி ந் வநத் வரக் ேள தஙக் ைளப்

பாராட் யி கக் ினற் னர.் அவ்வா

இ க் ம்ேபா இல்லா ஒனை் ற இ பப் தாக

நிைனத் ஏன் கவைல ெகாளக் ிறீர்கள?் "

எனற் ார் பீர்பால்.

"ெவளிநாட்டவ க் நம்

நாட்ைடப்பறற் ி என்ன ெதரி ம்? ஏேதா

ஓரிடத்தில் பாரத் ் விட் நம் மனம்

மகிழச் ்சியைடய ேவண் ெமன்பதற்காக

அவர்கள் அவ்வா றியி க்க ேவண் ம.்

அைதெயல்லாம் நாம் உண்ைமெயன்

எ த் க் ெகாள்ளலாமா?" எனற் ார் அக்பர்.

அப்ேபா மாைல மைறந் இ ள்
பரவத் ெதாடஙக் ிய .

அரணம் ைனயி ளள் பணியாள்

ஒ வன் வந் ேபரரசரின் அைறயி ள்ள

விளக் கைள எல்லாம் எற்றினான். அரசரின்

பக்கதத் ில் உயரமான ேமைட ஒனற் ின்மீ ஒ

ெபரிய விளக் இ ந்த . அைத ம்

ஏறற் ினான் அநத் ப் பணியாளன். பணியாள்

விளகை் க ஏற்றிய ம் அைற வ ம்

ெவளிச்சம் பரவத் ெதாடங்கிய .

இதைனபப் ார்தத் பரீ ்பால,் "அரேச,

இநத் விளக் க் கமப் த்தின் கீேழ பா ங்கள.்

இ ள் இ கக் ிற . ஆனால் இநத் விளக்கின்

ெவளிசச் ம் அைற வ ம்

பரவியி கக் ிற " என்றார்.

"எதற்காக இைதக் கிறாய?் "
என்றார் அகப் ர்.

"அந்த விளகை் கப் ேபால்தான் நம்

அரணம் ைன விவகார ம.் இஙக் ி ந் பர ம்

ஒளி நா வ ம்

பரவிக்ெகாண் கக் ிற . விளக்கின் கேீ ழ

இ ள் இ ப்பதால் நா வ ம் இ ளாக

இ க் ம் என் நிைனத் க்

ெகாள்ளக் டா " என்றார் பீரப் ால.்

"ஆம,் நீ வ உண்ைமதான்"
எனற் ார் பீரப் ால.்

"அவ்வா இ க் ம்ேபா அந்தச்
ேசவகர்கைள மணீ ் ம் ேவைலக்
ைவத் கெ் காளவ் தில் எநத் விதத் தவ ம்
இல்ைல அலல் வா?" என்றார் பரீ ப் ால.்

"இதறக் ாகத்தான் இவவ் ள ரம்

றற் ி வைளத் விஷயத் க் வநத் ாயா?

நாைள தல் ம ப ம் அவர்கள் ேவைலக்
வரலாம்" என்றார் அக்பர்.

பீரப் ால் அகப் க் நனற் ி றிவிட் ,
ேசவகர்களிடம் ெசன் , "நாைள தல்
நஙீ ்கள் எப்ேபா மே் பால் ேவைலக் வரலாம்"
என்றார்.

இைதகே் கட்ட ம், ேசவகர்கள் மி நத்

மகிழச் ்சி அைடநத் னர். அேத சமயம,்

பீரப் ா க் ம் நனற் ிையத்

ெதரிவித் கெ் காணட் னர.்

◆◆◆

தண்டைனக் த் த ந்த ற்றம்

ஒ நாள் காைலயில் அகப் ர் தன்

அரணம் ைன உபப் ரிைகயில்

உலவிகெ் காண் கை் கயில், அவர் பார்ைவ

நந்தவனத்தினம் ீ ெசனற் . அ

வநத் காலம் எனப் தால் மரங்க ம,் ெச க ம்

வணண் மலரக் டன் த் க் ங்க,

அவறற் ிலி ந் ந மணம் மனைதக் கிறஙக் ச்

ெசய்த . இளங்காைலயில் வசீ ிய ெதனற் ல்

அவர் உடைல இதமாக வ செ் சனற் . அவர்

காற்றில் மிதபப் ைதபே் பால் உணரந் ்தார.்

இவ்வா தன்ைன மறநத் நிைலயில்
உலவிக்ெகாண் நத் அக்பர், நநத் வனத்தில்
நடந் ெசல் ம் வழியில் கல் ஒன்

இ ப்பைத கவனிகக் த் தவறிவிட்டார.் அதில்
கால் இடறி இ த் க்ெகாள்ள, கால் கட்ைட
விரலிலி ந் இரதத் ம் கசியதெ் தாடஙக் ிய .

அ வைர அவர் மனதத் ில் ெபரிய
உறச் ாகம் கணத்தில் மைறந் ேபாக,
ேகாப ம,் எரிச்ச ம் ெகாளள் அவர்,
"ேதாட்டக்காரன் எங்ேக? எஙே் க இ நத் ா ம்
அைழத் வா?" என் கத்தினார்.

ேதாடட் க்காரன் மணெ் வட் ைய

எ க்கக் ைசக் ள் ெசன் இ நத் தால்,

அக்பரின் க் ரல் அவன் காதில்

விழவில்ைல. ப்பிட்ட ர க்

ேதாடட் க்காரன் வராததால,் அகப் ரின் ேகாபம்

தைலக் ஏறிய . அரணம் ைனைய

அைடநத் டன் காவல் அதிகாரிைய

அைழதத் வர், நடநத் வற்ைறக் றி

ேதாடட் கக் ாரைன கக் ி மப்

உத்திரவிட்டார்.

காவல் அதிகாரிக் அைதக் ேகட்
க்கி வாரிபே் பாட்ட . ஒ சாதாரணத்
தவ க் மரண தணட் ைனயா என்
அதிர்ந் ேபானார.்

ஆனால் சக்கரவரத் த் ி மிக ம்
ேகாபமாக இ ந்ததால் அவரிடம் ஏ ம்
ேகட்கத் ணிசச் லின்றி. அவர் பின்
வாஙக் ினார.் பின்னர் தன் ைடய இ

காவலரக் ைள அைழத் க்ெகாண்

ேதாட்டகக் ாரைன ேநாகக் ிச் ெசன்றார்.

காைல ேநரத்தில் காவல் அதிகாரி தன்

ஆட்க டன் தன்ைனத்ேத வ வ கண்

ேதாடட் க்காரன் தி கக் ிடட் ான.் "எனன்

விஷயம் ஐயா?" என் ந ங் ம் ரலில்

ேகட்க, "ேதாடட் தத் ில் சகக் ரவர்தத் ி

உல ம்ேபா ஒ கலல் ில் அவர் கைல

இ த் கெ் காணட் ார். அ உன் ைடய தவ

எனப் தால் உனக் நாைளக் காைல

க் தத் ணட் ைன" எனற் ார் அதிகாரி.

இைதகே் கடட் ம,் ேதாட்டக்காரன்

அதிரந் ்தான், அவன் மைனவிேயா

அைதகே் கட் அலறி அ தாள், "கால்

இ த் கெ் காண்டதற் க் த்

தணட் ைனயா?" இ என்ன நியாயம்? நீங்கள்

சக்கரவர்த்தியிடம் எ த் ச்

ெசால்லக் டாதா? எனற் ாள் மைனவி.

"எங்களால் ஒன் ம் ெசயய் யா ,

உன் கணவன் ேதாட்டதத் ில் விட் ைவதத்

கல,் இப்ேபா அவன் தைலயிேலேய

விழபே் பாகிற " என்ற அதிகாரி சற்

ேயாசித்தபின.் " க் தத் ண்டைன

நாைளகக் த்தான், இன் ம் ஒ நாள்

உள்ள , நீ பீர்பாலிடம் ேபாய் உன் கணவைனப்

பறற் ி றி வி விக்க றய்சிெசய்" என்

ெசாலல் ிவிட் ேதாடட் க்காரனின் ைககளில்
விலங்கிட் இ த் ச் ெசனற் னர்.

உடேன, ேதாடட் க்காரனின் மைனவி
தைலவிரி ேகாலமாக பரீ ப் ால் வீட் ற்
ஓ பே் பாய் அவைர சநத் ித் த் தன்
கணவைன எப்ப யாவ வி விக் மா
மனற் ா னாள். அவள் மீ இரகக் ம் ெகாண்ட
பரீ ்பால் "கவைலபப் டாேத, உன் கணவைன
வி தைல ெசய்ய யற்சிக்கிேறன"் என்
சிைறசச் ாைலைய ேநாகக் ிச் ெசன்றார்.

சிைற அதிகாரியிடம் ேதாடட் க்காரன்

எங்ேக சிைற ைவகக் பப் ட் கக் ிறான் என்ற

விபரத்ைத அறிநத் பின், அவைனச் சநத் ிக்க

அ மதி ேகட்டார். பரீ ப் ால் சகக் ரவரத் ்திக்

மிக ம் ெந ங்கியவர் எனப் தால்,

ேதாடட் க்காரைன சந்திகக் உடேன அ மதி

கிைடத்த .

அவ க் ைதரிய ட் ய பீரப் ால்

அவனிடம் ரகசியமாக ஏேதா றினார்.

அைதகே் கட்ட ேதாடட் க்காரன் "ஐயா, உயிர்

பிைழகக் வழி ெசால்வீர்கள் என் பாரத் ்தால்

உயிர் ேபாக வழி ெசால்கிறீர்கேள" என்

அலற, "நான் ெசாலவ் ேபால் ெசய,் ஒன் ம்

ஆகா ." என் றிவிட் பீர்பால்

சிைறசச் ாைலயிலி ந் ெசன்றார்.

ம நாள் காைல தர்பார் ய.

அக்பர் சிமம் ாசனத்தில் அமர்நத் ி நத் ார்.

அப்ேபா காவலரக் ள் உள்ேள ைழந் .

ேதாடட் கக் ாரன் கக் ிலி ம் ன்

அவைரபப் ாரக் க் வி ம் வதாகக்

றினாரக் ள். அகப் ம் அதற் சமம் திக்க,

ைக விலங் டன் உள்ேள ைழந்த

ேதாடட் கக் ாரன் அக்ப க் சலாம்

ெசய் விட் பினன் ர் தி ெரன் சைபயில்

காறி உமிழந் ்தான்.

அைதக்கணட் அக்ப க் பயங்கர
ேகாபம் உண்டாகிய . உடேன, ேதாட்டக்காரன்
பணி டன,் "மனன் ிக்க ம் பிர , என் ைடய
சாதாணத் தவ கக் ாக நீங்கள் க் த்
தண்டைன விதித்தி பப் நியாயம் அல்ல
என் மக்கள் உஙக் ைள எதிர்காலதத் ில்
அவ றாகப் ேபசலாம்.

அபப் உஙக் ைளக் ைற றக் டா
எனப் தற்காகதத் ான் தரப் ாரில் காறி
உமிழந் ்ேதன், இனி உங்கைள யா ம் ைற

ற மாடட் ார்கள். நான் நிமம் தியாக
சாகலாம்" என்றான.்

உடேன அக்ப க் அவன் தன்

நியாயமறற் தணட் ைனைய

தத் ிகக் ாட் கிறான் என் விளங்கிவிட்ட .

அேதசமயம,் இநத் ேயாசைன

அவ ைடயதல்ல ேவ யாேரா அவ க்
ெசாலல் ிக்ெகா த் இ கக் ிறாரக் ள் என் ம்

ரிந்த .

"இந்த ேயாசைனைய உனக் யாரபப் ா

ெசாலல் ிக்ெகா தத் ார்கள்?" என் அகப் ர்

ேகடக் , ேதாடட் க்காரன் பீரப் ால் பகக் ம்

ேநாகக் ினான.் உடேன அக்ப க்

ரிந் விட்ட . "பீரப் ால் ஏேதா ேகாபதத் ில்

ெதரியாமல் அவ க் க் தத் ணட் ைன

விதித் விடே் டன். அநத் தவ நிகழாமல்

த தத் தற் உனக் நனற் ி" எனற் ார் அகப் ர.்

அத் டன் ேதாட்டக்காரைன வி தைல

ெசயவ் தாக அறிவித்தார்.

◆◆◆

தல் வழகக் ில் ெவற்றி!

ஒ நாள்…

சக்கரவர்த்தி அகப் ர் தரப் ாரில்

யி ந்தவரக் ைள ேநாகக் ி, "நம நீதி

மனற் தத் ில் வழக் விசாரைணகள்

ஒ ஙக் ாக நைடெப கின்றனவா?" என்

ேகடட் ார். "மிக ம் சிறபப் ாக

நைடெப கினற் பிர , நம நீதிபதி ஏைழ,

பணகக் ாரன் எனற் பா பா பாரக் க் ாமல்

நியாயமாக நதீ ி வழங் கிறார"் என் ஒ

அதிகாரி நீதிபதிையப் கழநத் ார.்

பிற தர்பாரில் இ நத் அைனவ ம்

அைத ஆேமாதிக்க, நீதிபதிக் உச்சி

ளிர்ந் விட்ட . ஆனால் பரீ ்பால் மட் ம்

எ ம் ேபசாமல் ெமளனமாக

இ பப் ைதக்கவனிதத் அக்பர.் "பீர்பால் நீ

மட் ம் ஏன் ெமளனமாக இ க்கிறாய்?

மறற் வரக் ள் றிய ேபால் ற்றி ம் தவ

என் நிைனக்கிறாயா?" என் ேகட்டார.்

" ற்றி ம் தவ என்

ெசால்லமாட்ேடன், ஆனால், நம வழக்

விசாரைணக ம,் நீதி வழங் த ம்

தி பத் ிகரமாக உள்ள என் நான்

ெசாலல் மாட்ேடன"் என்றார் பரீ ப் ால.்

அக்பர் அவைர ேம ம் விளக்கம்

ேகட்க நிைனகை் கயில,் வாயிறக் ாவலன்

உள்ேள ைழந் , "பிர , ஒ ெபரியவ ம,்

இைளஞ ம் நியாயம் ேகட்

வநத் ி க்கிறார்கள்" எனற் ான். "அவர்கைள

வரசெ் சால்" என்றார் அகப் ர.்

தரப் ாரில் உள்ேள ைழந்

ெபரியவ ம், இைளஞ ம் சக்கரவர்தத் ிைய

வணங்கினர். "எனன் விசயம்? உங்களில்

யா க் எனன் ைற?" என் ேகடட் ார்

அக்பர.்

"பிர , என் ெபயர் அப் ல் ர மான்"
என் தன்ைன அறி கபப் தத் ிக்ெகாணட்