กาพย์เห่เรือ

เหต่ อนเชา้ เหต่ อนเยน็ เหต่ อนบา่ ย เหต่ อนเยน็

เหช่ ว่ งดกึ



แบบฝกึ หัดทบทวน

แบบฝกึ หัดทบทวน











โคลง ๏ ปางเสด็จประเวศดา้ ว ชลาลัย
ทรงรัตนพมิ านไชย กง่ิ แกว้
พรั่งพร้อมพวกพลไกร แหนแห่
เรอื กระบวนต้นแพรว้ เพรศิ พร้ิงพายทอง ๚

กาพย์ ๏ พระเสด็จโดยแดนชล ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย
ก่ิงแก้วแพรว้ พรรณราย พายออ่ นหยับจบั งามงอน

กาพย์เห่เรือ : เจ้าฟา้ ธรรมธเิ บศร

ปรากฏในกาพยเ์ หเ่ รอื มีเรอื ต้นที่อยใู่ นรว้ิ กระบวน 4 ลา คอื เรียกมาต้ังแต่สมัยใดไม่มีหลักฐาน
ดังตวั อย่างบทประพนั ธ์ และ

" ไกรกาบแก้ว แสงแวววบั จับสาคร
เรยี บเรียงเคียงคจู่ ร ดังรอ่ นฟ้ามาแดนดิน
งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์
ทรงพหู่ ้อย ลินลาศเลือ่ นเตือนตาชม"
เพยี งหงส์ทรงพรหมินทร์ กาพย์เห่เรือ : เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร





























ไปกนั เลย

ทบทวนเรือพระราชพธิ ี















เห่ชมปลา

เรม่ิ ด้วยโคลงสส่ี ุภาพ ๑ บท ตามดว้ ยกาพย์ยานี ๑๑ จานวน ๑๔ บท กล่าวถงึ ความงามของ
ปลา ๑๗ ชนดิ (มีเฉพาะปลานาจืด) เปรยี บเทยี บกบั ความงามและความคิดถึงตอ่ นางอนั เปน็ ทร่ี ัก

ตวั อย่างบทเห่ชมปลา

โคลง ๏ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า คลงึ กัน
ถวลิ สดุ าดวงจนั ทร์ แจ่มหนา้
มตั สยายังพัวพัน พิศวาส
ควร ฤ พรากนอ้ งช้า ชวดเคล้าคลึงชม ๚

กาพย์ ๏ พศิ พรรณปลาวา่ ยเคลา้ คิดถงึ เจ้าเศร้าอารมณ์
มตั สยายงั รูช้ ม สมสาใจไมพ่ ามา

เหช่ มปลา (ตอ่ )

กาพย์ยานี ๑๑ จานวน 14 บท พรรณนาถึงความสวยงามของปลาชนิดต่าง ๆ โดย
เปรยี บเทยี บกบั ความงดงามของนางอันเปน็ ทร่ี กั ระคนไปกบั ความคิดถึงท่ีพระองคท์ รงมตี ่อนาง
ได้แก่ ปลานวลจนั ทร์ ปลาคางเบอื น ปลาตะเพยี นทอง ปลากระแห ปลาแก้มชา้ ปลาทกุ ปลานา้ เงนิ
ปลากราย ปลาหางไก่ ปลาสร้อย ปลาเนื้อออ่ น ปลาเสอื ปลาแมลงภู่ ปลาหวเี กศ ปลาชะแวง
ปลาชะวาด และ ปลาแปบ ดังบทประพนั ธ์