ภาวะผู้นำวิถีใหม่สู่คุณภาพการศึกษา

๔๐ ๓) ต้องเป็นนักบริหาร ผู้น าประเภทนี้จะใช้การท างานด้วยวิธีใหม่ ๆ เปิดโอกาส ให้สมาชิกได้ร่วมแสดงความคิดเห็นแม้กระทั่งในการวางนโยบายต่าง ๆ การท างาน โดยทั่วไปจึงเป็นไปในลักษณะประชาธิปไตย ผู้ร่วมงานจะต้องเป็นผู้มีคุณภาพเพียงพอ สามารถตอบสนองการท างานในระบบใหม่ ๆ ได้เป็นอย่างดี ๔) ต้องเป็นนักเผด็จการอย่างมีศิลปะ ผู้น าประเภทนี้เป็นนักพูดที่เฉลียวฉลาด จะใช้การพูดเป็นการชักชวนให้เกิดการท างานด้วยความเต็มใจ มีการเสนอแนะและ หว่านล้อม ให้เห็นคล้อยตามไปโดยปริยาย ๔ ๖.๖ สรุป ผู้น าเป็นกระบวนการที่ผู้น าหรือผู้ที่มีภาวะผู้น า เป็นผู้ที่ชักน า จูงใจ ชี้น า ใช้อิทธิพลหรืออ านาจที่มีอยู่ในรูปแบบต่าง ๆ ท าให้หรือกระตุ้นให้หรือชี้น าให้เพื่อน ร่วมงานหรือผู้ใต้บังคับบัญชาให้ยินดี เต็มใจ พร้อมใจ ยินดีในการกระท าการ ให้มีความ กระตือรือร้นหรือร่วมด าเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่ผู้น าต้องการหรือตามที่ผู้น า ผู้น าของประเทศของโลกที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรไปด้วยความสามารถปัญญาเฉียบ แหลมจะมีประโยชน์อะไรถ้าขาดสติหรือเสียสติ และไม่ยึดหลักธรรมในการปกครอง บริหารประเทศความส าเร็จที่ได้มาไม่ว่ายุคใดสมัยใด ถ้าขาดองค์ประกอบดังกล่าวนี้จะ เป็นความส าเร็จที่ไม่ยั่งยืนย่อมสามารถเสื่อมสลายได้ ยิ่งเจริญสูงส่งทางด้านวัตถุขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งมีโอกาสเสื่อมสลายเร็วขึ้นเท่านั้น หากสังคมมนุษย์ไม่ด ารงอยู่ในหลักพุทธธรรม ก็ไม่ สามารถแก้ปัญหาความขัดแย้งของสังคมมนุษย์ได้ เพราะหลักพุทธธรรมนั้นจะด าเนินการ แก้ปัญหาความขัดแย้งในสังคมมนุษย์ ด้วยเหตุผลและสติปัญญาอย่างยั่งยืน การจะเป็นผู้น าที่ดีได้นั้น มักมีบุคลิกลักษณะคล้าย ๆ กัน มีความเป็นผู้น าที่โดด เด่น มีความทะเยอทะยานสูง มีความเด็ดขาดในการตัดสินใจ มีความมั่นใจ มีความกล้าหาญ มีความสามารถโน้มน้าวใจคนได้ มีทักษะการสื่อสารระดับโลก ผู้น าในประวัติศาสตร์จาก ทั่วโลก เป็นผู้น าที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนหลายยุคหลายสมัย เช่น นโปเลียนโปนาปารต์ (1769-1851) ชาวฝรั่งเศส เป็นผู้น าจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส ทวีปยุโรป เนลสัน แมนเดลา (1918-2013) ชาวแอฟริกาใต้ เป็นประธานาธิบดีคนแรกของแอฟริกาใต้ รับรางวัล สันติภาพ วินสตัน เชอร์ชิล เป็นรัฐบุรุษรับรางวัลโนเบลอักษรศาสตร์ของอังกฤษ ผู้น าใน ศตวรรษที่ 20 อับราฮัม ลินคอล์น (1809-1865) ชาวสหรัฐอเมริกา เป็นผู้น าที่ยิ่งใหญ่ใน การเลิกทาสของสหรัฐอเมริกา อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ชาวเยอรมัน วาทะศิลป อเล็กซานเดอร์ ๔สิทธิชัย ฝรั่งทอง, Goodnow, (กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก, ๒๕๖๐), หน้า ๓๐.

๔ มหาราช กษัตริย์กรีกจากราชอาณาจักรมาเกโดนี ราชอาณาจักในกรีกโบราณ พระเจ้า อโศกมหาราช เป็นจักรพรรดิอินเดีย แห่งราชวงศ์โมริยะ เซเกบารา (1928-1965) นักการ ทูตชาวอาเจนติน่า พิเคล กัสโต ผู้น าระดับโลกที่ยิ่งใหญ่ชาวคิวบา แฟรงกลิน เดลาโน โรสเวลต์ ผู้น าที่ยิ่งใหญ่ของอเมริกา จอร์จ วอชิงตัน ผู้น าอเมริกา ประธานาธิบดีคนแรก ของอเมริกา จูเลียส ซีซ่าร์ ผู้น าสูงสุด ชาวโรมัน มหาตมา คานธี เป็นผู้น าชาวอินเดียด้าน อหิงสา เหมา เจ๋อตุง ผู้น ามหาอ านาจฝั่งเอเชียแห่งประเทศจีน มาร์ติน ลูเทอร์ คิงจูเนียร์ เป็นผู้น าชาวอเมริกันแบบมหาตมา คานธี สอดคล้องกับผลการวิจัยพบว่า . ระดับความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษา และครูต่อพฤติกรรมที่แสดงคุณลักษณะภาวะผู้น าเชิงสร้างสรรค์ในยุคปฏิรูปการศึกษา ส าหรับผู้บริหารการศึกษาระดับประถมศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมาก เรียงล าดับจาก มากไปหาน้อย คือ ด้านหลักสัปปายะ ภาวะผู้น าเชิงสร้างสรรค์และหลักพุทธอิทธิบาท ๔ ตามล าดับ ๒.แนวคิดทฤษฎีหลักพุทธบริหาร ที่เกี่ยวกับกลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้น าเชิง สร้างสรรค์ส าหรับผู้บริหารสังกัดส านักงานเขตพื้นที่การศึกษามี๔ กลยุทธ์คือ กลยุทธ์ ด้านวิสัยทัศน์บูรณาการกับสัปปุริสธรรมหลักกัลยาณมิตร ๒) กลยุทธ์ด้านความยืดหยุ่น บูรณาการกับหลักกัลยาณมิตร หลักโยนิโสมนสิการ ๓) กลยุทธ์ด้านจินตนาการบูรณาการ กับหลักโยนิโสมนสิการหลักสังคหวัตถุ ๔ ๔) กลยุทธ์ด้านการแก้ปัญหาบูรณาการกับหลัก ปัญญา หลักวิธูโร ๓. แนวทางการพัฒนาภาวะผู้น าเชิงสร้างสรรค์ตามหลักพุทธบริหาร การศึกษาส าหรับผู้บริหารประกอบด้วย ) ส่งเสริมให้มีการจัดสรรอุปกรณ์เครื่องมือ สื่อการสอน และเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษาให้เพียงพอและเหมาะสมกับสถาน สถานศึกษา ๒) ควรมีการสนับสนุนส่งเสริมการพัฒนาศักยภาพผู้บริหารสถานศึกษาโดย ใช้รูปแบบเชิงพุทธสร้างภาวะผู้น าให้มีความพร้อมในการบริหารงานวิชาการ บริหารงาน บุคคล บริหารงานงบประมาณและบริหารงานทั่วไป และ ๓) ควรจัดท าแนวทางปฏิบัติสู่ ประสิทธิภาพของโรงเรียน เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้บุคลากรสามารถปฏิบัติงานตาม วิสัยทัศน์ส านักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ได้อย่างเต็มก าลังความรู้ความ สามารถ ส่งผลให้ประสบความส าเร็จตามวิสัยทัศน์และเป้าหมาย. ๖.๗ เอกสารอ้างอิงประจ าบท ธัญญลักษณ์ เหล่าจันทร์. “การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทผู้น าทางการศึกษากับ กระบวนการวางแผนกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดส านักงานเขตพื้นที่ การศึกษา พระนครศรีอยุธยา เขต และเขต ๒”. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎี บัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, ๒๕๕ .

๔๒ พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). โลกทัศน์ชาวพุทธ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๘. . พุทธวิธีการบริหาร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๙. พระภาวนาวิริยคุณ (เสริมชัย ชยมงฺคโล). รัฐศาสตร์เชิงพุทธ. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้า กรุ๊ป, ๒๕๕๙. พระครูสิริจันทนิวิฐ (บุญจันทร์ เขมกาโม). ภาวะผู้น าเชิงพุทธ. กรุงเทพมหานคร: นิติ ธรรมการพิมพ์, ๒๕๕๘. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎก ฉบับภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙. . พระไตรปิฎก ฉบับภาษาบาลี เตปิฏก . กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลง กรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙. ศิริภัสษร อ้อยน้อย ไถวฤทธิ์. สรุปความเกี่ยวกับภาวะผู้น า. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ ชันด้า, ๒๕๕๓, สิทธิชัย ฝรั่งทอง. Good now. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก, ๒๕๖๐. ส านักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. แผนการศึกษาแห่งชาติพ.ศ.๒๕๖๐ - ๒๕๗๙. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จ ากัด, ๒๕๖๐. อุทัย บุญประเสริฐ, รศ. ดร.วิชาภาวะผู้น า.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชันด้า, ๒๕๖๓. Danister I Fernando. The Buddhist concept of democratic governance. New York: McGraw Hill Book Companying, 1956. p.19.

บรรณานุกรม กมล รักสวน. “ความพึงพอใจในการท างานของอาจารย์ในมหาวิทยาลัย”. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย, ๒๕๕๔. กัณฑ์กณัฐ สุวรรณรัชภูม์และคณะ. ภาวะผู้น ากลยุทธ์ : รูปแบบของผู้น ายุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน, ๒๕๖๔. กีรติ บุญเจือ. วิธีการศึกษาทั่วไปแบบบูรณาการ: มนุษย์รู้อย่างไร. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช, ๒๕๕๕. คติยา อายุยืน. “การพัฒนาสมรรถนะการสั่งสมความเชี่ยวชาญในงานอาชีพตามหลัก พุทธธรรม”. ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๘. จ านงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. สังคมวิทยาตามแนวพุทธศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๕. เจตนย์ ศรีวังพล. “ศึกษาการประยุกต์หลักพุทธธรรมในการท างานจิตอาสาของ อาสาสมัคร สวพ.๙ ”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๐. เฉลียว รอดเขียว และคณะ. “การประยุกต์หลักพุทธธรรมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของ ชาวบ้านในชุมชนตลาดวัดพระศรีรัตนมหาธาตุอ าเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก”. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย, ๒๕๕๙. ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. ภาวะผู้น าร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน, ๒๕๕๗. ณัฐชนันตร์ อยู่สีมารักษ์. “รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักพุทธธรรมของ สถานศึกษาของรัฐสังกัดกรุงเทพมหานคร”. ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ ราชวิทยาลัย, ๒๕๕๙. ดวงตา ราชอาษา. “บทบาทของผู้น าในกระบวนทัศน์ใหม่”. วารสารวิชาการแพรวา กาฬสินธุ์. มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ ปีที่ ๓ ฉบับที่ ๒ พฤษภาคม - สิงหาคม ๒๕๕๙. ธงชัย สันติวงษ์. องค์การและการบริหารการศึกษาการจัดการแผนใหม่. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช, ๒๕๕๙.

๔๔ ธัญญลักษณ์ เหล่าจันทร์. “การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทผู้น าทางการศึกษา กับ กระบวนการวางแผนกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดส านักงานเขตพื้นที่ การศึกษา พระนครศรีอยุธยา เขต และเขต ๒. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎี บัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, ๒๕๕๙. นิติรัฐ วรรณวิริยวัตร. “การบริหารงานแบบพุทธวิธีของโรงเรียนพระปริยัติธรรม อ าเภอ เมือง เชียงใหม่”. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิต วิทยาลัย: มหาวิทยาลัย เชียงใหม่, ๒๕๖๒. เนตร์พัณณา ยาวิราช. ภาวะผู้น าและผู้น าเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน, ๒๕๕๙. บรรจบ บรรณรุจิ. การจัดค าสอนของพระพุทธเจ้าเป็นหมวดหมู: พระไตรปิฎก นิกาย และวรรค. งานวิจัยสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย, ๒๕๕๕. . “ภาวะผู้น าเชิงพุทธของผู้บริหารสถานศึกษา”. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ – ๖๐. ปีที่ ๓ ฉบับที่ ๒ พฤษภาคม-สิงหาคม ๒๕๕๙. พระครูสิริจันทนิวิฐ (บุญจันทร์ เขมกาโม). ภาวะผู้น าเชิงพุทธ. กรุงเทพมหานคร: นิติธรรม การพิมพ์, ๒๕๕๘. พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๙. . โลกทัศน์ชาวพุทธ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๘. พระธรรมปิฎก (ป .อ. ปยุตโต). ภาวะผู้น า: ความส าคัญต่อการพัฒนาคนพัฒนาประเทศ. กรุงเทพมหานคร: ส านักพิมพ์ธรรมสภา, ๒๕๕๖. . ธรรมนูญชีวิต. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๕ . . พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕ . . การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: ส านักพิมพ์มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๕๙. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. พิมพ์ครั้งที่ ๓๙. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗. พระภาวนาวิริยคุณ (เสริมชัย ชยมงฺคโล). รัฐศาสตร์เชิงพุทธ. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้า กรุ๊ป, ๒๕๕๙. พระมหามฆวินทร์ ปุริสุตฺตโม. “พุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่”. วารสารปัญญา. ปีที่ ๒๕ ฉบับที่ (มกราคม – มิถุนายน ๒๕๖ ).

๔๕ พระมหาสมบัติ ธนปญฺโญ. “ยุทธศาสตร์เชิงพุทธในการบริหารโรงเรียน พระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา”. ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหาร การศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗. พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. พระพุทธศาสนากับวิทยาการสมัยใหม่: ตัวแบบวิธีวิทยาว่า ด้วยพุทธบูรณาการและพุทธสหวิทยาการ. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๐. พระเมธีวราภรณ์ (สุทัศน์ วรทสฺสี). เบญจศีลเบญจธรรม: อุดมชีวิตของมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: ส านักพิมพ์ต้นบุญ, ๒๕๕ . พะยอม วงศ์สารศรี. องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: สุภา, ๒๕๔๒. พัฒนสรณ์ เกียรติฐิติคุณ. “รูปแบบการบูรณาการหลักพุทธธรรมในการพัฒนาประสิทธิภาพ การปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่เทศกิจ กรุงเทพมหานคร”. ปริญญาพุทธศาสตร ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗. พิมพิลัย หงษาค า. หลักการพระพุทธศาสนากับหลักการวิทยาศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๖๔. พุทธทาสภิกขุ. บรมธรรมภาคต้น. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา, ๒๕๙๙. มนตรี ธีรธรรมพิพัฒน์. “จริยธรรมกับภาวะผู้น า: ศึกษาทัศนะของนักวิชาการรัฐศาสตร์ ในมหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทยที่มีต่อผู้น าทางการเมือง”. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล, ๒๕๖๐. มยุรี ค าปาเชื้อ. “รูปแบบการบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาบุคลากรสาย สนับสนุนวิชาการของมหาวิทยาลัยราชภัฏในกรุงเทพมหานคร”. ปริญญาพุทธ ศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗. ราชบัณฑิตยสถาน. ศัพท์ศึกษาศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: อรุณการพิมพ์, ๒๕๕๕. วรภาส ประสมสุข และนิพนธ์ กินาวงศ์. “หลักการบริหารการศึกษาตามแนวพุทธธรรม”. วารสารศึกษาศาสตร์. ๘ (๒). พฤศจิกายน ๒๕๔๙ – มีนาคม ๒๕๕๐. วัชระ งามจิตรเจริญ. พระพุทธศาสนากับวิทยาศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ส านักพิมพ์แห่ง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๖๐. วัดเจ็ดเสมียน. พระพุทธเจ้าในสายตานักปราชญ์โลก. กรุงเทพมหานคร: โอ. เอส. พริ้น ตริ้ง เฮาส์, ๒๕๖๐.

๔๖ วาสิตา เกิดผลประสพศักดิ์. “แบบจ าลองการบริหารเชิงพุทธบูรณการขององค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น”. ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗. วิเชียร วิทยอุดม. ภาวะผู้น า. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์, ๒๕๕๐. วิโรจน์ สารรัตนะ. การบริหาร หลักการ ทฤษฎี และประเด็นทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ทิพยวิสุทธิ์, ๒๕๕๒. วีรชัย อนันต์เธียร. “กลยุทธ์การพัฒนาจริยธรรมส าหรับเยาวชนไทย”. พุทธศาสตรดุษฎี บัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๘. ศิริภัสษร อ้อยน้อย ไถวฤทธิ์. สรุปความเกี่ยวกับภาวะผู้น า. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ ชันด้า, ๒๕๕๓. สมบูรณ์ สุขส าราญ. “พุทธศาสนากับการเมือง”. วารสารสังคมศาสตร์. ตุลาคม-ธันวาคม ๒๕๔๓. สัมมา รธนิธย์. หลัก ทฤษฎีและปฏิบัติการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง, ๒๕๕๓. ส านักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. กระทรวงศึกษาธิการ. แผนพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๖๐-๒๕๗๙. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จ ากัด, ๒๕๖๐. สิทธิชัย ฝรั่งทอง. Goodnow. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก, ๒๕๖๐. สุปรียา ธีรสิรานนท์. “การศึกษาวิเคราะห์พัฒนาการการเรียนรู้ในกรอบของไตรสิกขากับ ทฤษฎีการเรียนรู้ของสกินเนอร์”. ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขา วิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย, ๒๕๕๘. สุรพล สุยะพรหม และคณะ. พื้นฐานการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลง กรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๕. อากาศ อาจสนาม. “รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะพยาบาลเชิงพุทธบูรณาการของพยาบาล สังกัดกรมแพทย์ทหารเรือ”. ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชา รัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๙.

๔๗ อัจฉรา หล่อตระกูล. “การพัฒนาสมรรถนะพนักงานมหาวิทยาลัยของรัฐ”. ปริญญา พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๙. อุทัย บุญประเสริฐ. รศ. ดร. วิชาภาวะผู้น า. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชันด้า, ๒๕๖๓. Bass. B.M. and Avolio B.J. Transformational Leadership Development. Californian: Consulting Psychologists Press, 2020. Danister I Fernando. The Buddhist concept of democratic governance. New York: McGraw Hill Book Companying, 1956. Elliott. Stephen N. et al. Educational Psychology: Effective Teaching. Effective Learning. 3 rd. ed. Boston: Mc-Graw Hill. 2000. Feldman. Harriet R.& Others. Nursing Leadership. New York: Springer, 2018. Locke. H. & Dearden; Thomas. & Ely; Mills; Eddy, & Van Der Linden, 2006. Ordway Tead. The A of Leadership. New York: McGraw Hill Book Companying, 1956.

ดััชนีีคำหลััก ก กฎธรรมชาติิ๔๓, ๔๕, ๕๐-๕๑, ๑๓๐ กระทรวงศึึกษาธิิการ ๑, ๑๙, ๓๓, ๓๖, ๓๘ กลุ่่มด้้อยโอกาส ๒๖ การก้้าวสู่่การเป็็นผู้้นำที่่�ดีี ๗๐ การใช้้อำนาจของงานการศึึกษาตามที่่�ปรากฏตาม หลัักพุุทธธรรม ๖๘ การปฏิิวััติิดิิจิิทััล ๒, ๔, ๑๘, ๒๓ การปรัับองค์์กรในหน่่วยงานให้้เกิิดประสิิทธิิภาพ สููงสุุด ๖๗ กำหนดเป้้าหมาย ๔ ข ขัับเคลื่่�อนประเทศ ๓, ๒๔-๒๕, ๑๑๗ ค ความบกพร่่อง ๒๖, ๔๘, ๕๓, ๘๐, ๙๒ ความเป็็นใหญ่่ตามหลัักพุุทธธรรม ๖๕, ๑๒๔ ความสััมพัันธ์์ของภาวะผู้นำกา ้ รศึึกษาและวิชิาชีีวิิต ในยุุคใหม่่๖๐, ๗๐ ความหมายของผู้้นำตามหลัักทศพิิธราชธรรม ๖๑ คอรััปชั่่�น ๗๒ ค่่านิิยม ๒๒-๒๔, ๓๒, ๖๑ คุุณสมบััติิของผู้้นำที่่�ดีี ๗๓ ฆ ฆราวาสธรรม ๕๔ จ จิิตวิิญญาณ ๔๓-๔๔, ๑๓๑ ช เชิิงคุุณภาพ ๑๙, ๒๑, ๑๑๘ เชิิงปริิมาณ ๑๘, ๑๑๘ ซ ซื่่�อสััตย์์สุุจริิต ๒๒, ๒๗, ๖๘, ๑๒๗, ๑๓๙ ด ด้้อยโอกาส ๕, ๘, ๒๒, ๒๖, ๒๘, ๑๓๖ ดััชนีีการสููงวััย ๑๒, ๑๔ ต ตลาดเสรีี ๒๕ ตััวชี้้�วััด ๒๘-๓๖, ๓๘, ๗๐, ๙๖, ๑๒๙ ท ทรััพยากรมนุุษย์์๑, ๔, ๑๔, ๑๘, ๒๕, ๘๕, ๙๑, ๙๘ ทวิิภาคีี ๒, ๑๙, ๓๐ ธ ธรรมวิิทยา ๕๑ น นวััตกรรม ๓-๔, ๑๐, ๑๖-๑๗, ๒๑, ๒๔, ๓๐-๓๑, ๓๔, ๓๙, ๘๑, ๑๐๗, ๑๑๒, ๑๒๑, ๑๓๕ นัักจิิตวิิทยา ๔๓ บ บุุคลิิกภาพ ๑๙, ๓๙, ๗๓, ๑๐๒, ๑๐๔, ๑๑๔

ป ปฏิิรููปประเทศ ๒๕ ปฏิิสััมพัันธ์์๒๔, ๑๐๑ ประสิิทธิิผล ๑๐, ๒๘, ๓๔, ๓๗, ๕๓, ๑๐๔, ๑๐๘- ๑๐๙, ๑๑๑-๑๑๒, ๑๑๗, ๑๒๑, ๑๓๔-๑๓๕ ประสิิทธิิภาพ ๘-๑๑, ๑๔, ๒๑, ๒๕, ๒๗, ๒๘, ๓๒-๓๕, ๓๗, ๕๓, ๖๗, ๗๑-๗๒, ๗๕, ๗๗, ๘๑, ๘๓-๘๔, ๘๘, ๙๐, ๙๕-๙๗, ๙๙, ๑๐๓, ๑๐๖, ๑๐๙-๑๑๐, ๑๑๓-๑๑๔, ๑๑๗-๑๑๘, ๑๒๖, ๑๓๔, ๑๓๗-๑๓๙, ๑๔๑ ปััญญาญาณ ๔๗ ผ ผลกระทบ ๑, ๖-๘, ๑๑, ๑๔, ๑๖-๑๘, ๒๓-๒๕, ๒๗, ๓๖-๓๗, ๔๔-๔๕, ๑๐๓, ๑๐๙, ๑๑๗ ผู้้นำการศึึกษายุุคใหม่่ตามแนวพุุทธ ๖๐, ๖๗ ผู้้นำตามแนวพระพุุทธศาสนา ๖๐ ผู้้สููงอายุุ๑๑-๑๒ พ พระไตรปิิฎก ๕๘, ๖๐, ๖๕, ๗๘, ๘๒, ๙๗, ๙๙, ๑๐๒, ๑๒๒, ๑๒๖, ๑๔๒ พระพุทธุเจ้้า ๓๙, ๔๑, ๔๘-๔๙, ๕๖, ๕๘-๖๑, ๗๘, ๑๓๐-๑๓๔ พระพุุทธศาสนา ๔๐-๔๕, ๔๗-๕๓, ๕๘-๖๐, ๖๕, ๗๗, ๗๙, ๘๒, ๘๕-๘๖, ๘๙, ๙๓, ๙๗, ๙๙, ๑๐๑, ๑๐๒-๑๐๓, ๑๒๔, ๑๒๙, ๑๓๐-๑๓๑, ๑๓๔ พลวััต ๑, ๑๘, ๒๓ พุุทธภาวะ ๓๙ พุุทธวิิทยา ๕๑ ภ ภาวะผู้้นำทางการศึึกษาในยุุคใหม่่๕๙, ๗๖ ม มููลค่่าเพิ่่�ม ๓, ๒๔, ๓๐ ย ยึึดมั่่�นถืือตััวตนเอง ๖๗, ๑๒๕ ยุุทธศาสตร์์๑-๒, ๖, ๙-๑๑, ๑๘, ๒๔-๓๘, ๖๙, ๘๔-๘๕, ๙๖, ๙๙, ๑๐๗-๑๐๘, ๑๒๘, ๑๓๕ โยนิิโสมนสิิการ ๔๙, ๕๔, ๑๔๑ ล โลกตะวัันตก ๖๑, ๑๐๗ ว วััฒนธรรม ๑, ๓, ๖, ๘, ๑๖, ๒๒-๒๔, ๒๗, ๒๙, ๓๗, ๔๘, ๗๖, ๙๑, ๙๕, ๑๐๑, ๑๑๖, ๑๑๘, ๑๓๔ วิิกฤต ๑, ๑๑, ๑๘, ๒๔, ๒๘, ๔๗, ๑๓๖ วิิทยาศาสตร์์๓, ๔, ๑๗-๑๘, ๒๑, ๓๐, ๔๐-๔๙, ๕๑, ๕๖-๕๙, ๑๐๕ วิิธีีการใช้้อำนาจของผู้้นำ ๖๕ วิิธีีการทำงานตามเงื่่�อนไข ๖๗ วิิสััยทััศน์์๒, ๙, ๑๐, ๑๘, ๒๕, ๒๘-๒๙, ๓๕, ๓๗- ๓๘, ๕๓, ๗๑, ๗๔, ๗๗, ๑๐๒-๑๐๓, ๑๐๕, ๑๐๘-๑๐๙, ๑๑๗, ๑๒๑, ๑๒๙, ๑๓๕, ๑๔๑ เวทีีโลก ๑ ศ ศรััทธา ๔๓, ๔๘, ๕๓, ๖๐, ๖๓, ๖๖, ๑๐๔, ๑๑๕, ๑๑๗-๑๑๘, ๑๒๓, ๑๒๕, ศัักยภาพ ๑, ๔, ๘-๑๑, ๒๓, ๒๕-๒๖, ๓๑, ๓๔-๓๕, ๓๗, ๔๘-๔๙, ๖๓, ๖๙, ๗๑, ๗๓, ๗๗, ๑๐๕- ๑๐๘, ๑๑๔-๑๑๕, ๑๒๒, ๑๒๗, ๑๔๑ ศาสตร์์สมััยใหม่่๓๙-๔๒, ๔๕-๔๘, ๕๐-๕๘ ๑๕๐

เศรษฐกิิจ ๑-๔, ๖, ๘-๑๑, ๑๓-๒๗, ๓๐, ๓๒-๓๔, ๓๗-๓๘, ๕๙-๖๐, ๗๐, ๗๖, ๑๑๘, ๑๒๙- ๑๓๐, ๑๓๒, ๑๓๖ ส สถานการณ์์๑๑-๑๓, ๒๗, ๔๑, ๔๖-๔๗, ๕๙-๖๑, ๖๘, ๗๑-๗๒, ๘๓, ๑๐๑, ๑๐๔, ๑๐๖, ๑๐๙- ๑๑๐, ๑๑๒, ๑๑๕, ๑๑๗, ๑๒๖, ๑๓๑, ๑๓๖- ๑๓๘ สภาวการณ์์๒, ๑๑, ๑๘, ๒๓, ๒๕, ๑๐๖ สมรรถนะ ๑, ๔, ๖, ๘, ๑๐, ๑๔, ๑๗, ๒๐, ๒๔-๒๖, ๓๐-๓๒, ๓๘, ๕๓, ๘๐-๘๑, ๘๔, ๘๖-๘๗, ๙๑-๙๒, ๙๖-๙๘, ๑๐๐, ๑๐๕-๑๐๖, ๑๑๗- ๑๑๘, ๑๓๔ สมานฉัันท์์๑๗ สัังคมสููงวััย ๑๑-๑๔, ๑๘, ๒๓, ๒๕ สััตยาบััน ๕ สัันติิวิิธีี ๑๗, ๒๙, ๔๗ สัันติิสุุข ๔๔, ๕๐, ๙๐ สััมผััสทั้้�ง ๕, ๔๔-๔๕ ห หลัักธรรม ๒๑, ๒๘, ๓๔, ๓๙, ๔๗, ๕๐, ๕๒, ๕๔, ๕๙-๖๑, ๖๗, ๖๙-๗๐, ๗๗, ๗๙-๘๑, ๘๓-๘๖, ๘๙, ๙๒-๙๔, ๙๖-๙๘, ๑๐๑-๑๐๓, ๑๑๗- ๑๑๘, ๑๒๖, ๑๒๘-๑๔๐ อ องค์์การสหประชาชาติิ๔-๖, ๑๑, ๑๘, ๒๓, ๒๗ อโลภะ ๕๔ อาเซีียน ๑, ๖-๘, ๑๐, ๑๒, ๒๓, ๓๑, ๓๗-๓๘ อาวุุโส ๗๑, ๗๗, ๑๐๔, ๑๓๓ อุุตสาหกรรม ๒, ๓-๔, ๑๗-๑๘, ๒๐, ๒๓-๒๔, ๒๘, ๓๐-๓๑ อุุปาทาน ๔๗ ไอน์์สไตน์์๔๙ ๑๕๑

ประวัติผู้เขียน รองศาสตราจารย์ ดร.สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย ๑. ต าแหน่ง รองศาสตราจารย์ (ด้านการบริหารการศึกษา) ๒. สังกัด คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย ๓. ภาระงานในความรับผิดชอบ (ภายใน ๓ ปีย้อนหลัง) ๓.๑ ประสบการณ์การสอนปริญญาตรี ที่ วิชา มหาวิทยาลัย พระไตรปิฎกศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๒ พระสูตรตันตปิฏก ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๒ การบริหารจัดการในห้องเรียน ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๓ ภาวะผู้น าทางการบริหารการศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๔ สัมมนาการบริหารการศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๕ การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอน ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๓.๒ ประสบการณ์การสอนปริญญาโท ที่ วิชา มหาวิทยาลัย การบริหารหลักสูตรและการสอน ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๒ สัมมนาทางการบริหารการศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๓ หลักและทฤษฎีการบริหารการศึกษาตาม แนวพุทธ ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๔ การพัฒนาหลักสูตร ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๕ นโยบายและหลักการบริหารการศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๓.๓ ประสบการณ์การสอนปริญญาเอก ที่ วิชา มหาวิทยาลัย การบริหารการศึกษาเชิงพุทธ ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๒ ภาวะผู้น าและการบริหารการศึกษาในโลก การเปลี่ยนแปลง ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๓ การจัดการความรู้ทางพระพุทธศาสนากับ บริหารการศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

๕๖ ๔ การจัดการความรู้ส าหรับผู้น าทางการศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๕ ภาษาอังกฤษส าหรับผู้บริหารการศึกษา ม.มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๔. ผลงานทางวิชาการ ๔.๑ งานวิจัย สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย.[และคนอื่น ๆ การบริหารทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมในวัดเพื่อสังคม: รายงานการวิจัยเรื่อง = The Temple natural resources and Environment for Thai society/] โดย สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย | พระมหาสหัส ฐิตสาโร [ผู้แต่ง ร่วม] | นิภา จีรภัทร์ [ผู้แต่งร่วม] | บุญเลิศ จีรภัทร์ [ผู้แต่งร่วม] | อินถา ศิริวรรณ [ผู้แต่งร่วม] Suddhipong Srivichai | Phramaha Sahas Thitasaro. | Intha Siriwan | Boonlert Chirapatr | Nipa Chirapatr เลขเรียกหนังสือ: RSMCU ส 773กท 2548 สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย.[และคนอื่น ๆ การส่งเสริมคุณธรรมนักเรียนระดับประถมศึกษาโรงเรียนวัด เปาโรหิตย์ เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร = Promoting moral students Wat Paorohit primary school Bangphat district Bangkok / พระครูสมุห์ศรัณย์ ปญฺญาวชิโร (ท านุ) โดย พระครูสมุห์ศรัณย์ ปญฺญาวชิโร (ท านุ)| สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย [อาจารย์ที่ปรึกษา] | สิน งามประโคน [อาจารย์ที่ปรึกษา] | Phrakru Samusaru Panyavachiro (Tamnu) | Suddhipong Srivichai [supervisor] | Sin Ngamprakhon [supervisor] | มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์| มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. สาขาวิชาการบริหาร การศึกษา.เลขเรียกหนังสือ: TH-MCU 56-02-2 ศ161 กค ประเภทของทรัพยากร: Book ข้อมูลการพิมพ์: 2556 สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (๒๕๕๗). “บทบาทเชิงรุกของพระสังฆาธิการในการบริหารงานเพื่อ รองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน”. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยมหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗. ( ๘๕ หน้า) สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย และคณะ. “การประเมินหลักประสิทธิผลหลักสูตรพุทธศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะ ครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย”. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลง กรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗. ( ๖๘ หน้า) ๑๕๔

๕๗ สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. “รูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเชิงพุทธของมหาวิทยาลัยมหาจุฬา ลงกรณราชวิทยาลัย”. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ ราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๘. ( ๘๒ หน้า) สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย.(๒๕๕๘). “รูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเชิงกลยุทธ์ของมหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย”. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลง กรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๘. (๒ ๕ หน้า). สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย.(๒๕๖ ). “การลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ส าหรับการจัดการเรียนการสอน ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานการศึกษา”. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย, ๒๕๕๘. (๒๓๓ หน้า). ๔.๒ บทความวิชาการ สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย และคณะ. “ภาวะผู้น าของผู้บริหารการศึกษาตามหลักพระพุทธศาสนา”. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย. ปีที่ ฉบับที่ (พฤษภาคม-สิงหาคม, ๒๕๕๗): หน้า ๕๘-๖๖. สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย และคณะ. “ระบบการบริหารจัดการวัดเพื่อสังคม”. วารสารครุศาสตร์ ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๒ ฉบับที่ (มกราคม-เมษายน, ๒๕๕๘) : หน้า - ๐. Suddhipong Srivichai, Skill for Social Teaching on 21st Century by ProblemBesd Learning of Buddist Monks in Mahachulalongkornrajavidayala University. The 3ed International Conference on Multidisciplinary and Current Educational Research (ICMCER-2021) Faculty of Education, Mahachlalongkornrajavidyalaya University 1st -2 nd July 2021. Suddhipong Srivichai, The Relationship between Thailand and Srilanka, Presented Article at SIBBA University, (2014): PP. 56-65. Suddhipong Srivichai, The Buddhist Strategies for Administration in PhraPariyattidham-ma School, General Education Section, Presented Article about Mahachulalongkornrajavidyalaya University, At Howard University, (May 2017): PP. 89-98. ๑๕๕

๕๘ Srivichai, Suddhipong, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, Thailand Journal of MCU Peace Studies Vol. 6 No. 4 (2018): (October - December) - Research Articles The School Administration Process are Transparent According to Buddhist Principles. Abstract PDF (ภาษาไทย) Journal of MCU Peace Studies Vol. 6 No. 4 (2018): (October - December) - Research Articles Model of Emotional Quotient Development according to Buddha-Dhamma for the School under the Secondary Educational Service Area Office Abstract PDF (ภาษาไทย) Journal of MCU Peace Studies Vol. 7 No. 4 (2019): (July - August) - Research Articles Model of Transformational Administration of Sangha Administrative Region 1 Abstract PDF (ภาษาไทย) Journal of MCU Peace Studies Vol. 7 No. 4 (2019): (July - August) - Research Articles Development Model of Graduate Program Educational Management to the Higher Education Standard of Mahachulalongkornrajavidyalaya University Abstract PDF (ภาษาไทย) ๔.๓ หนังสือ/ต ารา สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (๒๕๒๖) วิชา ศาสนปฏิบัติ. แบบเรียนส าหรับนักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปี ที่ ๔ โรงเรียนบาลีเตรียมอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (๒๕๕๗) จิตวิทยาในพระไตรปิฎก. ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะ ครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (๒๕๕๖) หลักมนุษย์สัมพันธ์ในโรงเรียน. ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (๒๕๕๗) หลักและทฤษฎีการบริหารการศึกษาตามแนวพุทธ. ภาควิชา บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (๒๓๗ หน้า) สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (๒๕๕๘). เอกสารค าสอน การบริหารจัดการในห้องเรียน. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (๓๓๕ หน้า). สุทธิพงษ์ ศรีวิชัยและคณะ. (๒๕๕๘). พระไตรปิฎกศึกษา ฉบับปรับปรุง. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (๒๕๐ หน้า). สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (๒๕๖๒) หลักการบริหารการศึกษา. ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะ ครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (๓๓๓ หน้า). ๑๕๖