-1662190800111

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဟာဗ်ာ… ကုခိ ်မး္ သာကလည္း မဟတု က္ ဟုတက္ ”

“မဟုတက္ ဟတု ္က မထငန္ ဲဗ႔ ်ာ၊့ တကယ္ေျဟေနတာ၊ ဒီလဗုိ ်ာ….”

အမနွ ေ္ တာ့ ကယို ့ေ္ ပါင္ ကယုိ လ္ ွနေ္ ထာင္းျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။

သူတစ္ပါးေထာင္းတာထက္ ပုၿိ ပးီ အခံရသက္သာတာေပါ့ေလ။ ဒလီ ဗုိ ်ာ… အစခ်ီလ်က္

ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝဇာတ္ေၾကာငး္ ကို ဦးနားေဝးအား စတိ ္ပါလတပ္ ါ ေျဟျပေနမိပါ၏။ ျပည္ၿမဳိ ႕

လမ္းမေတာ္မာွ ။

စငစ္ စ္ ၁၉၈၉ ခုႏစွ သ္ ည္ ကၽြန္ေတာ္ ဘဝပ်ကေ္ သာႏွစျ္ ဖစပ္ ါ၏။

ၾကက္ျခသံ ုံးျခံတြင္ ေမြးထားေသာ ဥစားၾကကမ္ အေကာင္ ၅၀၀ သည္ လည္လမိ ္ေရာဂါ

ထိ၍ အစလု ုကိ ္ အျပဳံ လိကု ္ လဲေသေနၾက၏။ ၈၉ ခႏု စွ ္ ဧၿပလီ သႀကၤန္ရက္ႀကးီ ဗ်ာ၊

သူမ်ားေတြ သလီ ယူရန္ ေက်ာင္းသိုသ႔ ြားေနၾကစဥ္ ကၽြန္ေတာ္တ႔ုိ လင္မယားမာွ ေတာ့

အေကာင္းပကတိရေွိ သာ ဥၾကကမ္ မ်ားကို တစ္ပိသာ ၂၇ က်ပ္၊ ၃၀ က်ပ္၊ ၃၅ က်ပ္

ရရာေစ်းျဖင့္ ၾကကက္ လု ားမအား ထိုးေရာငး္ ေနရပါ၏။ ေနာကဆ္ းုံ အေခါက္

ခ်ိနယ္ ူသြားေသာ ၾကက္ ၁၅ ပႆိ ာ (၃၅က်ပေ္ စ်း) ဖိးု အခထု မိ ရေသးပါ။

ဥၾကကမ္ တစေ္ ကာင္ ေငြက်ပ္ ၁၀၀ ေပါက္ေသာကာလဗ်ာ၊ ၾကက္အေကာင္ ၅၀၀၊ ေငြ

၅၀၀၀၀ ဖုးိ ဟာ တစ္ဝကပ္ စ္စားေပါဗ့ ်ာ၊ ဘာရေတာမ့ လဲ၊ ျပန္ရလွ အလနြ ဆ္ ုးံ ၄- ၅- ၆၀၀၀

ေပါ့ဗ်ာ။

ခကေ္ နတာက အေႂကြးႏွစေ္ သာငး္ ခြဲခင္ဗ်ာ့။ ဥၾကက္မေတြ တိုးခ်ဲ႕စဥက္
မတိ ေ္ ဆြတစဥ္ းီ ထံမွ ေငြ ၁၀၀ လ်ွ င္ ေလးက်ပတ္ းို နဲ႔ ယထူ ားတဲ့ ေငြႏွစ္ေသာင္းခြဲဟာ
အတးုိ အရငး္ တစ္ျဟးမွ် ျပနမ္ ဆပ္ရေသးပါ။

“ကဲ… မနိ ္းမေရ၊ ဘယလ္ လုိ ုပ္ၾကမလဲ”

ထုံးစအံ တငုိ ္း တကယတ့္ ကယ္ အခက္အခဲ အၾကပအ္ တည္း ေတြလ႔ ာၿပီ
ဆိုေတာ့မွ လင္မယားပခို ်စ္၊ ပၾုိ ကငန္ ာ၊ ပိေု ဖးမၾကတယ္ဗ်ာ့၊ ဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ကို အတတူ ကြ
ခါးစညး္ ခံၾကမယ္ေပါေ့ နာ္။ (ဆငး္ ရဲဖူးသူမ်ား ၾကံဳဖးူ ၾကလမိ ္မ့ ည္)

www.mmteashop.com Page 51

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ေမာင္ရယ္… အရမ္းစိတဓ္ ာတမ္ က်ပါနဲ၊႔ after a strom there is a calm.
အဆိးု ၿပီးရင္ အေကာင္းလာရဦးမွာေပါ့”

တစ္ေန႔ေတာ့ ေအာငလ္ ံၿမဳိ ႕ ကုသနိ ာ႐ံု ဘုရားေစ်းကေလးသု႔ိ လင္မယား
ႏွစေ္ ယာက္ အတသူ ြားမိၾကတယ္ဗ်ာ့၊ (ၾကက္စာေကၽြး၊ ၾကက္ဥေကာကမ္ လုပ္ရသျဖင့္
အလပု ္အားေနလိ႔။ု )

“ဟယ္… နင္တ႔ိုလငမ္ ယားလာတာ အေတာပ္ ဲ၊ ၾကက္ေတြျပဳတၿ္ ပးီ

ဘာမအွ လုပမ္ ရိွၾကဘူး မဟုတ္လား”

ကၽြနေ္ တာ့္မိန္းမကို ဥးီ တညလ္ ်က္-

“ဟဲ့ေကာငမ္ ၊ ငါတ႔ိုေတာမွာလုပ္ထားတဲ့ ေဆာင္းေျမပဲေတြ သြားေဖာ္မလ၊ု႔ိ

ဆငုိ ခ္ ဏပိတထ္ ားမယ၊္ တစလ္ ေလာက္ၾကာမယ္၊ ေျမပဲဆားေလွာအ္ လပု လ္ ည္း

ရပ္ထားရမယ္၊ ညညး္ မွာ အလပု မ္ ရိွ အားေနတာပဲေအ၊ ေျမပဲဆားေလွာ္ ေလွာ္ၿပးီ

ေက်ာက္စိမ္းလကဖ္ က္ရည္ဆငုိ ္ကုိ သြားသြင္းလကုိ ္စမ္းပါေအ၊ ငါတ႔ိမု ရွတိ နု ္း”

“ဟင္… မမစနး္ ကလည္း ကၽြန္မ ေျမပဲဆားေလာွ မ္ ွ မေလွာတ္ တတ္ ာ”

“အို… ဘာခကတ္ ာမွတ္လုိ႔ဟယ္၊ ေျမပဲဆနက္ ို ဆားရညက္ ေလးနဲ႔ ညႏပွ ထ္ ား၊
မနကမ္ းုိ လငး္ ခဏတျဖဳတေ္ နျပ၊ နည္းနည္းကေလး ထပ္လာေတာ့ ဒယ္အိုးခင္းန႔ေဲ လွာ္၊
ျဖစ္ၿပေီ ပါ့ဟယ္၊ ေျမပဲဆားေလာွ ္”

မိန္းမက ကၽြန္ေတာဘ္ က္ မ်က္ႏွာလွည၊့္ ဘယ္လသုိ ေဘာရသလဲဆိေု သာ
ေမးခြန္းၾကည္ၾ့ ကည။့္ ကဲကြာ… မငး္ သေဘာဆေုိ သာ ကၽြန္ေတာမ္ ်ကႏ္ ွာရိပ္ မ်ကႏ္ ွာကဲ။
အမွန္အားျဖင့္ ကၽြနေ္ တာ္တလုိ႔ ငမ္ ယားမာွ ဘာအလုပ္မ်ွ လက္ရြယ္စရာ မရွိေလ
ေသာေၾကာင့္ ရရာအလုပက္ ုိ ေကာကလ္ ပု ၍္ ဘဝကုိ ဆက္လက္႐နု ္းကန္ရပါေတာ့မည္။
သားသမးီ သးံု ေယာကန္ ဲအ႔ တူ ဝမး္ ဝေရး။ အဲသည္လုိနဲ႔ မမစနး္ ေက်းဇူးေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့မ္ နိ း္ မက ေျမပဲဆားေလာွ ္ ေလာွ ၊္ ကၽြနေ္ တာ္က ေက်ာက္စိမး္ လက္ဖက္ရညဆ္ ငုိ ္

www.mmteashop.com Page 52

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

သြားပု႔ိ၊ ပိုေနေသးတာ တစဆ္ ငို ္ဝင္ တစ္ဆငို ္ထြကလ္ ညေ္ ရာင္း၊ ေျခက်င္ခငဗ္ ်ာ့၊ ၉၅၀
က်ပန္ ဲ႔ဝယ္ထားတဲ့ ေမာငဗ္ မာစက္ဘီးအုေိ လးက ကေလးႏွစေ္ ယာက္ ေက်ာင္းတက္
စးီ သြားၾကလ႔။ုိ

ဝက္ျဖစ္မွေတာ့ မစင္မေၾကာက္ႏိုင္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်ကႏ္ ွာေအာကက္ ်ိဳ႕၊
ေခါင္းငု႔ံ၊ တးုိ လွ်ိဳး၊ ရွက္ႏုိငဘ္ ူးဗ်ာ (အဲသညတ္ နု ္းက တစ္ေနမ႔ ွ ေျမပဲဆန္ ႏ႔ုိဆီႏွစလ္ ံုးဗ်ာ၊
တစက္ ်ပ္တနအ္ ထပု က္ ေလး ၃-၄၀ ဒါေတာငက္ နု ္ေအာင္ မနညး္ ျဖဳန္းရတာခင္ဗ်ာ၊
အခေု တာ့ တစေ္ န႔ ၁၀ တငး္ ၁၂ တင္းေပါေ့ လ။)

“ကခုိ ်မး္ သာ ခငဗ္ ်ာေျမပဲဆားေလာွ ္ မဲတူးျခစ၊္ မနပတ္ နပ္ႀကးီ က
စားမေကာငး္ ဘူးဗ်ာ”

“ဟတု က္ ဲ့… လွေအာငေ္ လွာ္ပါမ့ ယ၊္ က်က္ေအာင္ေလွာ္ပါ့မယ္ဗ်ာ”

“ငနတ္ ယ္ဗ်ာ၊ ဆားေလွ်ာ့ဥးီ ”

“ဟတု က္ ဲ့”

“ငါးက်ပဖ္ းို ေျခာက္ ထပု ေ္ ပးေနာ္”

“ယူပါဗ်ာ”

“ေနာက္တစ္ေခါကလ္ ာမွ ေပါင္းယေူ နာ္”

“ျဖစပ္ ါတယ္ဗ်ာ”

“ဒီလနို ဲ႔ သငေ္ လာွ ၊္ ျပင္ေလာွ ၊္ စမး္ ေလွာန္ ဲ႔ အခုအဆင့္ ရလာတာပဲဦးနားေဝးရာ”

“တကယ့က္ ုိ ႐ုနး္ ခဲ့ရတာပဲေနာ္”

www.mmteashop.com Page 53

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဟတု ္ပါ့ ဦးနားေဝးရယ၊္ ကၽြနေ္ တာျ္ ဖင့္ ေနာကက္ ိျု ပန္မေတြးခ်ငေ္ တာ့ဘူး၊
ေမာလြနး္ လ႔ုိ၊ တကလ္ ုိ႔လပု ္ခဲ့ရတာ မဟုတ္ဘးူ ဗ်ိဳ႕၊ ငတ္လိလု႔ ပု ္ခဲ့ရတာဗ်ာ၊ ေနာငက္ ်မွ
လပု ္ရငး္ လုပ္ရင္းနဲ႔ တျဖညး္ ျဖညး္ တကသ္ ြားတာပါဗ်ာ”

“ဟးူ … လာဗ်ာ၊ အေအးေသာက္ၾကရေအာင္”

“ဥးီ နားေဝး တိကု မ္ ယဆ္ ုိ ေသာက္ရမွာေပါဗ့ ်ာ၊ ဒါနေျမာကသ္ ြားေအာင္”

ကၽြန္ေတာတ္ ႏု႔ိ ွစေ္ ယာက္သည္ ေရွးေဟာငး္ ေႏွာငး္ ျဖစ္မ်ားကို ေျဟရင္း

အေအးဆုိငက္ ေလးထဲသ႔ုိ ဝငခ္ ဲ့ပါ၏။ စားပြဲ ၂၀ ေလာက္ခင္းထားတာ၊ ကပစ္ တနမ္ ာ

(လာေရာကစ္ ားေသာက္သူ) ေတြ အျပညပ့္ ဲဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာတ္ ို႔ ဝငသ္ ြားေတာ့

စားပြဲထိုးေလးတစေ္ ယာက္ ေျပးထြကလ္ ာၿပီး ေနရာလုပေ္ ပးတယ္ခင္ဗ်ာ့၊ ပထမ

တစ္႐ႈးဖနခ္ ြက္ လာခ်တယ၊္ ေနာက္စးီ ကရကတ္ စ္ပြဲ လာခ်တယ္။ ေနာကေ္ ရခေဲ ရဘးူ နဲ႔

ဖနခ္ ြကလ္ ာခ်တယ္။

“ဘာေသာကမ္ ာွ လည္း ကခုိ ်မ္းသာ”

“ကၽြန္ေတာ္အ့ တြက္ နာနတ္သးီ ေဖ်ာ္ရညမ္ ာွ ဗ်ာ”

“နာနတ္သီးဝမး္ ၊ စေတာဘ္ ယ္ရီဝမး္ ”

စားပြဲထးို ေလးက အေဖ်ာဆ္ ရာကို လမွ း္ ေအာ၊္ အေဖ်ာ္ဆရာ ဖနခ္ ြက္ေဆး စသည့္
ဝန္ထမ္း ၁၄-၅ ဥးီ ကုိ ညနႊ ၾ္ ကားအပု ခ္ ်ဳပေ္ နတဲ့ ေကာငေ္ လးက လူငယ္ေလးခင္ဗ်ာ။့

“ဒါ ဒီ ႐ိုမီယုိ အေအးဆငုိ ္ရဲ႕ ပုငိ ္ရွငပ္ ဲဗ်ာ့”

ဦးနားေဝးက ခပ္တိုးတးို ေျဟ။

“ဟုတ္ရဲ႕လားဗ်ာ”

“သပိ ္ဟတု ္တာေပါ့ ကိခု ်မ္းသာရယ္”

www.mmteashop.com Page 54

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ဥးီ နားေဝး ေျဟလသုိ႔ ာ ယုံရ၊ တကယ့္ လူငယ္ေလးဗ်ာ၊ အလြနဆ္ ုးံ ရလိွ ွ
အသက္အစတိ ္ေပါ့။

မလပု မ္ ျဖစ္၊ လပု ရ္ ငျ္ ဖစတ္ ယ၊္ အလုပ္လုပ္ခ်ငတ္ ဲစ့ ိတ္ ရဖိွ သ႔ုိ ညသ္ ာ အဓကိ ။

ေကာင္တာေနာကက္ နံရမံ ာွ စာကေလးတစေ္ ၾကာင္း ေရးထားတယခ္ င္ဗ်ာ။
ကၽြနေ္ တာေ္ သခ်ာဖတ္ၾကည့္ ႏွစ္ေခါက္ သးုံ ေခါက္။ သူ အမွတ္တမဲ့ ကၽြနေ္ တာ္တုိ႔
စားပြဲနားေရာကလ္ ာ။

“ငါ့တကူ ဒီဆိုင္ပုငိ ္ရွငလ္ ား”

“ဟတု က္ ဲ့ ဘဘ”

“ဟေို ရးထားတဲ့ စာကေလးက ဘယစ္ ာအပု ထ္ ဲ”

“ဘယ္စာအပု ္ထဲကမွ မဟုတ္ပါဘူး ဘဘ၊ ကၽြနေ္ တာေ့္ ခါင္းထဲ အျမဲရိေွ နတဲ့
စာေလးပါ”

ကၽြနေ္ တာမ္ ်က္စိ ျဟခနဲ ျဖစသ္ ြားပါ၏ ကၽြနေ္ တာေ္ သာကလ္ ကုိ ္ေသာ
အေအးသည္ ဝမး္ ေခါငး္ ထဲ ပူခနဲ ဆင္းသြားသည္ဟု ထင္လိုက္မိပါ၏။ ကၽြနေ္ တာ္ အသက္
၆၀၊ သည္ကေလးက ကၽြနေ္ တာ့္ အသက္ထက္ဝက္မွ်ပင္ မရွိ။ သေူ႔ ခါငး္ ထဲ အျမဲရေွိ နတဲ့
စကားတဲ့ဗ်ာ။

“ဒီေန႔ လငူ ယေ္ တြက ကၽြန္ေတာ္တထို႔ က္ ခၽြနတ္ ယ္ဗ်ာ၊့ ထကျ္ မက္တယ၊္
ဥးီ ေႏာွ ကေ္ ျပးတယဗ္ ်ာ၊ ကခို ်မ္းသာ ခင္ဗ်ားလက္ခံရဲ႕လား”

“သပိ ္လကခ္ တံ ာေပါ့ ဦးနားေဝးရာ၊ အခု ကၽြနေ္ တာမ္ ်ကစ္ ိနဲ႔ တကယ္
ျမငေ္ တြ႔ေနရတာပဲဟာ၊ ကၽြန္ေတာ့တ္ နု ္းက ငတ္လလု႔ိ ုပခ္ ဲ့ရတာ၊ မလုပ္ခ်င္ဘဲ လပု ္ခဲ့ရတာ၊
သတူ ကုိ႔ တကလ္ ႔ုလိ ပု တ္ ာ၊ လပု ခ္ ်င္လလ႔ို ပု ္တာဗ်ာ၊ ဉာဏ္ရည္ကလညး္ ျမင့္ပါဘိဗ်ာ”

www.mmteashop.com Page 55

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

သူခံယူထားတာက လုပခ္ ်င္စိတ္ရဖွိ သိ႔ု ညသ္ ာ အဓိကတဲဗ့ ်ာ။
(လပု ခ္ ်င္စတိ ္ရွိရင္ လုပလ္ ႔ုိျဖစတ္ ယ္ဆုတိ ဲသ့ ေဘာဗ်ာ။)

တစုိက္မတ္မတ္ လုပ္ၾကညပ့္ ါတဲ့ဗ်ာ

“ငါ ဒေီ ကာင္မေလးကို သေဘာက်တယက္ ြ”

“ဟာ… ဥးီ နားေဝး၊ စကားကို ဆငဆ္ ငျ္ ခငျ္ ခငေ္ ျဟဗ်ာ၊ ေဘးကလူေတြ
ၾကားသြားရင္ မေကာင္းဘူး၊ ဘယ့ႏ္ ွယ္ဗ်ာ… ခင္ဗ်ားအသကအ္ ရြယ္ႀကးီ နဲ႔ မအပ္မရာ”

“ဟ… ငါသေဘာက်တယ္ဆတုိ ာက သ႔လူ ပု ္ရညက္ ိငု ္ရညက္ ိေု ျဟတာပါကြာ၊
တလြဲမထင္လုကိ ပ္ ါနဲ႔”

“အစကတညး္ က အဲသလို ရွငး္ ရွငး္ ေျဟရင္ ၿပီးေနတာပဲဗ်ာ”

ကၽြန္ေတာ္တုိသ႔ ည္ တစ္ခေု သာနနံ က္ခင္းတြင္ ေအာငလ္ ံၿမဳိ ႕ ေမာ္ကြန္း
လကဖ္ က္ရညဆ္ ုိင္တြင္ လကဖ္ က္ရညေ္ သာကေ္ နၾက၏။ ထစုိ ဥ္ ဟြန္ဒါ ဆူပါကပ္
ဆငို ္ကယ္တစ္စးီ ဝီးွ ခနဲ ျဖတေ္ မာင္းသြား၍ လညွ ၾ့္ ကညလ့္ ိကု ္ရာ ကနု ္စိမး္ သညမ္
ဗးူ စျိ ဖစေ္ နေလ၏။

ဗူးစကိ ိုၾကည္၍့ ဦးနားေဝးက သညေ္ ကာငမ္ ေလး ငါသေဘာက်တယ္
ဆတုိ ဲၿ့ ဂဳိ လ္မလြတ္ ဂါးမလြတ္ေသာ စကားကို ေျဟျခငး္ ျဖစပ္ ါ၏။

“မင္း ဗူးစကိ ို သတိ ယ္မဟတု လ္ ား”

www.mmteashop.com Page 56

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“သိတာေပါ့ ဦးနားေဝး၊ ၁၉၈၂ ခနု စ္ ကၽြန္ေတာ္ ေတာကေျဟင္းလာေတာ့
မနက္ေစ်းသြားရင္ သူ႔ဆုငိ က္ ခရမ္းခ်ဥသ္ းီ င႐တု ္သးီ ဝယ္ေနၾကပဲဟာ”

ထုိစဥ္ ေအာင္လံၿမိဳ႕ ေစ်းေဟာငး္ လမ္းမႀကီး အေနာကဘ္ က္က လမ္းမေပၚမာွ
ထင္း႐းႈ ေသေတာၱ ေလးတစ္လးံု ခ်၊ တုတ္ေခ်ာင္းေလးေထာင္၊ ခ်နိ ခ္ ြငက္ ေလးခ်တိ ္၊
င႐တု သ္ းီ တစ္ဗန္း၊ ခရမး္ ခ်ဥ္တစဗ္ နး္ အျမဲႏယွ ္ႏွယ္ ေရာငး္ ေနတက၏္ ။ မးုိ ရာြ ေနပလူ ်ွ င္
ထီးကေလးမိုးလိုပ႔ ါ။

“အဲဒီ ဗးူ စေိ ပါ့ကြာ ငါ့ကဆို ံုးမတာ”

“ဗ်ာ… ဗူးစိက ဦးနားေဝးကုိဆံးု မတယ္ ဟတု ္လား”

“ေအးကြ… သကူ ငါ့ကုိေျဟတယ္၊ “ဦးနားေဝႀကးီ ေတာငေ္ ယာင္ေယာင္
ေျမာက္ေယာင္ေယာင္ ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ လုပမ္ ေနနဲ႔ တစခ္ ခု ုကုိ စြဲစျြဲ မဲျမဲ လပု ္ဦး”
တဲ့ကြာ။

ေတာငေ္ ယာငေ္ ယာင္ ေျမာကေ္ ယာငေ္ ယာင္ လကဖ္ က္ရည္ကပေ္ သာက၊္ အရက္
ကပ္ေသာက္တက္ေသာ ဥးီ နားေဝကုိ ဗူးစိက ၾကည့္ရပုံမေပၚပါ။

“သူကေတာ့ အေျဟနဲအ႔ ေဟာ ညီသားပဲဗ်ာ”

“အဲဒါ ငါေျဟတာေပါ့ ခ်မ္းသာရာ၊ သူကအစက လမး္ ေပၚမာွ

ပ်ံက်ေစ်းသညေ္ လကြာ၊ ဘာေရာင္းႏုိငတ္ ာမွတ္လကု႔ိ ြာ ၾကက္သြနေ္ လးနညး္ နညး္ ၊

င႐တု ္ေလးနည္းနည္း၊ ခရမး္ ခ်ဥ္သးီ ေလးနညး္ နည္းရယ္”

“ေနာကမ္ ၾကာဘးူ ၊ လမ္းအေနာကဘ္ က္ကြပ္လပ္မာွ ျမနႏၵာေစ်းကုိ ေဆာကၿ္ ပီး
ပ်ံက်ေတြကုိ ထည္လ့ ိုကေ္ တာ့ သူက ဆငုိ ခ္ နး္ တစ္ခန္းရလိုက္တယ၊္ အဲဒတီ စခ္ န္းကေန
ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕လာလိုက္တာ အခုဆုိ ဆငုိ ္ခန္းငါးခန္းတြဲႀကးီ ေတာင္ ျဖစေ္ နတာ ေတြ႔ရသကြ၊

www.mmteashop.com Page 57

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ဆုိငေ္ ပၚမွာ ကုန္စမိ း္ ေတြဟးီ လ႔၊ုိ ျပဳံ းျပံဳးနဲ႔ေရာငး္ ဝယတ္ ာေတြ႔ရသကြ၊ အခု

မငး္ ျမင္တဲအ့ တငို ္း သနိ ္းအစိတ္ေလာကတ္ နတ္ ဲ့ ဆူပါကပန္ ဲ႔တစလ္ ာႊ းလႊား သြားေနတာကြာ”

“ေမာင္… ပတူ င္းျမညး္ ဥးီ မလား”

“ဧည့သ္ ည္ေတြကို ေကၽြးပါကြာ”

တစ္ေန႔ ရနက္ ုနမ္ ွ မိတ္ေဆြမ်ားလာသျဖင့္ မိသဲက နႏြင္းမကငး္ ၊ ပူတငး္ နဲ႔

ငကွ ္ေပ်ာသီးေပါငး္ ေျပးဝယ္တယခ္ င္ဗ်ာ။ ေရေႏြးၾကမ္းနဲတ႔ ညဖ္ ။႔ုိ ကၽြန္ေတာ္တ႔ို

ေအာင္လၿံ မိဳ႕မွာေတာ့ ပတု ္ႀကီး နႏြင္းမကင္းဆုိတာ နာမညႀ္ ကီးပဲ။

ပတု ္ႀကီးက နႏြင္းမကငး္ ဖုတတ္ ယ္၊ ငွကေ္ ပ်ာသီးေပါငး္ ဖုတတ္ ယ၊္ ပူတင္းလညး္ လုပတ္ ယ္၊

တစေ္ နကုနဖ္ တု ္ေနတာ။ ၾကာလေွ ပါ့၊ ႏွစ္ေပါငး္ အစိတထ္ က္ မနည္းေတာဘ့ ူး၊ သ႔ူသမီးက

တစ္ဆုိင၊္ သေ႔ူ ခၽြးမက တစ္ဆိုင၊္ ေစ်းထဲမာွ ခင္းေရာင္းတယ္။ အမိ မ္ ာွ လည္းေရာငး္ တယ။္

အခ်ိန္ျပည့္ေရာငး္ တယ္။ အေရးေပၚ လက္ဖက္ရည္းၾကမ္း၊ အျမညး္ လြယတ္ ာေပါ့၊

အလအႈ တနး္ မ်ားက ေအာဒ္ ါမာွ ရငလ္ ည္း ဖတု ေ္ ပးတယ္။ ဗနး္ လုိကပ္ ုေ႔ိ ပးတယ္။

လိခု ်ငတ္ ဲ့အခ်ိန္ ရေစမ့ ယ။္ သားေတြသမီးေတြ တကၠသုလိ ပ္ ။ုိ႔ သတူ ႔ေုိ လးေတြ

အိမ္ေထာငက္ ်။ သားအႀကီးက ကနု ္တငက္ ားႀကီးေထာင္၊ သမကက္ ကားေလး

ေအာဒ္ ါလုိက၊္ အိမက္ လုိ ညး္ အက်အန ျပင္ေဆာကၿ္ ပီးၿပီ။ သည္နႏြငး္ မကငး္

လပု င္ န္းနဲပ႔ ဲဗ်ာ။ အစက ဘာရွတိ ာမွတ္လ။ို႔ သံးု ပငအ္ မိ က္ ေလး ဖ႐ုိဖရဲနဲ႔ပါ။

“ဟဲပ့ ုတ္ႀကီး… နင္၊ ဖုတေ္ နတုန္းပဲလား၊ တုကိ ေ္ ဆာကက္ ားစးီ သူေဌးမႀကီး
ျဖစေ္ နၿပီပဲဟာ”

“ဟင္… ေမာင္ႀကီးခ်မး္ သာက ေျဟေရာမ့ ယ္၊ ကၽြနမ္ က ဒါပဲလုပ္တက္တယ္၊
ဒါေလးကုပိ ဲ တစုကိ ္မတမ္ တ္ လုပ္ခဲလ့ ုိ႔ ဒလီ ိုေနရ စားရတာ၊ ဒါေလးရပပ္ စ္လုိက္လိ႔ု
ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ”

အသားမည္းၾကဳတၾ္ ကဳတ္ ဝတတု တ္ တု ္ ပုတႀ္ ကးီ ။ ဒါေလး တစုိကမ္ တမ္ တ္
လုပ္ခဲလ့ ုိ႔ သညလ္ ို စားရပါသတဲ။့ “တစကို ္မတ္မတ္” တဲ့ဗ်ာ၊ ေျဟတက္လုိက္တာ။

www.mmteashop.com Page 58

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ဟုေိ ကာင္မ ဗးူ စကိ လည္းေျဟေသးတယ္။ ဦးနားေဝး တစ္ခခု ုကုိ စြဲစြဲ ျမျဲ မဲ လပု ပ္ ါတဲဗ့ ်ာ။
အသားမညး္ မည္းမႀကီး ပုတႀ္ ကီးနဲ႔ မနိ း္ မေခ်ာေလး ဗးူ စတိ ုိသ႔ ည္ ကၽြန္ေတာတ္ ႔ုလိ ုပ္ငန္း၏
ေရွ႕ေဆာငလ္ မး္ ျပမ်ားျဖစ္ၾကပါ၏။

ပညာတက္ ဘြဲ႔ရ၊ အရာရွလိ ထူ ြက္ျဖစေ္ သာ ကၽြနေ္ တာတ္ ိ႔ုသည္ မရွက္တမ္း
ဝန္ခံရလွ်င္ လမး္ ေဘးေစ်းသည္ႏွင့္ မုန႔သ္ ည္မတထ႔ို မံ ွ နည္းယူခဲပ့ ါ၏။ သူတ႔ကုိ ုိ အားက်၍
အတုယူခဲပ့ ါ၏။ လုပၾ္ ကည္ခ့ ဲပ့ ါ၏။ ေအာင္ျမငခ္ ဲပ့ ါ၏။ သတူ ု႔ိသင္ၾကားေပးေသာ
ဒႆနမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္ ေခါငး္ ထဲ စြဲနစေ္ နပါ၏။ ေတာငခ္ ုန္ ေျမာက္ခနု ္ မလုပခ္ ်င္ပါနဲ႔။
တစူးစိကု စ္ ုကိ ္ လုပပ္ ါတဲ့ဗ်။

ပိုကဆ္ ံဘာလုပ္ဖလို႔ ဲတဲဗ့ ်ာ

“ေဟ့… ပိန္႐ႈေကာင္ ဉာဏ္ႀကးီ ကုိ မျမငပ္ ါလားဟ”

“အင္းမကို ကားျပင္ရေအာငသ္ ြားတယ္ ေလးေလး”

“ဘယတ္ ုံးက”

“ႏွစ္ရက္ရွၿိ ပီ ေလးေလး”

ပိန္႐ႈေကာငဆ္ သို ညမ္ ာွ ကားျပငဆ္ ရာ ဉာဏေ္ က်ာေ္ အာင၏္ မနိ း္ မျဖစပ္ ါ၏။
အသားျဖဴျဖဴ ပိန္ပနိ ္သြယ္သြယက္ ေလးမို႔ သက႔ူ ုိ ပနိ ္ရေႈ ကာငဟ္ ု ခ်စစ္ ႏုိးေခၚၾကပါ၏။
သ႔ူနာမညအ္ ရင္းကို ဘယသ္ ူကမ်ွ အေရးတယူမရွၾိ ကေတာပ့ ါ။ ဉာဏေ္ က်ာ္ႏငွ ့္ရသညမ္ ာွ
သံုးႏစွ ္ခန႔္ရေွိ ပၿပ။ီ သားကေလးတစေ္ ယာက္ ထြန္းေပါက္၍ တေတာကေ္ တာက္
ေျပးေနေလၿပီ။ ပိန္႐ႈေကာငက္ ေအာင္လၿံ မိဳ႕ ကုသိနာ႐ုံ ဘုရားေစ်းတနး္ မွာ
ဆငို ဖ္ ြင္၍့ ေစ်းေရာင္း၏။ ဉာဏ္ေက်ာက္ ကားစက္ျပင္ အလုပ္႐တံု စ္ခမု ာွ အလုပလ္ ုပ၏္ ။

www.mmteashop.com Page 59

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

လြနခ္ ဲ့ေသာ ခုနစႏ္ ွစ္ခန႔က္ ဆယ္တန္းေအာငေ္ သာအခါ မဘိ မ်ားက ေန႔ေက်ာငး္ သားအျဖစ္
ထားလိၾု ကေသာ္လညး္ ဉာဏေ္ က်ာက္ လက္မခ။ံ သူစ႔ ိတ္ကူးက တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေန၏။

“ဦးေလး… အေဖက့ ို ကူေျဟေပး၊ ကၽြနေ္ တာ္ ေဒးမတက္ခ်င္ဘူး၊
ဒစ္စတင္ေ့ ျဖမယ္”

“မငး္ ဘာလပု မ္ လဲ” အလုပ္ဝငလ္ ုပမ္ ယ၊္ အလုပ္တစဖ္ ကန္ ဲ႔

“ကၽြနေ္ တာဆ္ ရာေက်ာ့္ဝပေ္ ရာွ မ့ ွာ
ဒစ္စတငေ့္ ျဖမယ္”

“မငး္ သားစတိ က္ ူးရွိရာလပု ပ္ ါေစကြာ၊ လႊတ္ေပးလကုိ ္ပါ”

သ႔ူအေဖ ကၽြနေ္ တာ့္ သူငယခ္ ်င္း ဉာဏဟ္ နိ ္းကုိ မနညး္ နားခ်ရ၏။
ေနာက္ဆးုံ ေျဟလွမက ေျဟမွ-

“ေအးပါကြာ… မင္းတတ႔ို ူဝရးီ သေဘာအတငုိ ္းပါပဲ”

သူထ႔ မံ ွ ခြင့္ျပဳခ်က္ရသညႏ္ ွင့္ ဉာဏ္ေက်ာသ္ ည္ ဆရာေက်ာ္ဝပ္ေရာွ ့မွာ
အလုပ္ဝင္ေလ၏။ ဆီဂ်းီ ေပေနေသာ ဝတစ္ ံုပြပြႀကးီ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ခဏခဏ
လာတက္၏။

ပထမေသာ္ သငစ္ ားခင္ဗ်ာ့၊ သင္စားဆိတု ာ အလပု သ္ င္ေပးမယ္၊

ထမင္းေကၽြးမယ္၊ လခမေပးေသးဘူး၊ ႀကိဳက္ရင္လပု ၊္ မႀကဳိ ကေ္ န။ ဒါကုိ

ဉာဏ္ေက်ာ္ဆတို ဲ့ေကာငက္ ဘာမွ်ထညမ့္ တြက၊္ ဘယလ္ ိုမွ်သေဘာမထား၊ သ႔ူမဘိ

အမိ က္ ေို တာင္ ျပန္ခ်င္မွျပန္၏။ ဝပေ္ ရာွ မ့ ွာ အလပု လ္ ပု ္၊ ဝပ္ေရွာ့မွာ ထမငး္ စား၊ ဝပ္ေရွာ့မာွ ပဲ

အိပေ္ တာ၏့ ။

“ေဟေ့ ကာင္ခ်မ္းသာ၊ ငါ့သားကို ေျဟေပးပါဦးကြာ တစေ္ ခါကတ္ စခ္ ါ
အိမ္ျပန္စားပါဦး၊ အပိ ပ္ ါဥးီ ၊ ငါက အေရးမႀကးီ ပါဘးူ ကြာ၊ သ႔အူ ေမက လမြ း္ လွၿပီ၊

www.mmteashop.com Page 60

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“မငး္ ကကို ်ိနဆ္ ဲေနၿပီ”

ကၽြနေ္ တာမ္ ေနသာလ႔ို ၾကားကဝငေ္ ျဟ၊ ေျဟေျဟပဲခင္ဗ်ာ၊့ သူ႔ဆရာနဲ႔လံုးျမဲ၊
ဝပေ္ ရွာ့မာွ စားျမဲ၊ ဝပ္ေရာွ မ့ ာွ အပိ ္ျမဲပဲခငဗ္ ်ာ။့ အဲ ဒစ္စတငေ့္ ျဖရဖ႔ို ရကန္ ီးၿပီဆိုရင္ေတာ့
ဆရာထခံ ြင့္ေတာင္း၊ သြားေျဖၿပးီ ျပန္ဝင္ အလပု လ္ ုပ္။

“မငး္ လုကိ ္သြားမလား၊ ေနခဲ့မလား”

“အေဖ အေမတ႔ို စတိ ္ခ်မး္ သာေအာင္ ခဏေတာ့ လကို ္သြားဦးမယ္”

သ႔ူအေဖက ဝနထ္ မ္းျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ရာထးူ တက၍္ ေအာင္လံၿမိဳ႕မွ
ၿမတိ ္ၿမိဳ႕သိေ႔ု ျဟငး္ ေသာအခါ ဉာဏ္ေက်ာ္လုကိ ္သြားပါ၏။ တစ္လေလာက္ၾကာေသာအခါ
ဘြားခနဲျပန္ေပၚလာ၏။

“ဟိမု ာွ အလုပ္မရိွဘူးဥးီ ေလး၊ ဆရာေက်ာ္နဲ႔ပဲ ဒီမွာလုပေ္ တာ့မယ္”

ဆရာေက်ာ္နဲ႔ဆက္လုပ္၊ ေအာင္လံမာွ မနိ း္ မရ၊ သူအ႔ ေဖေျဟငး္ ရာ
ေလ်ွ ာကမ္ လိုကေ္ တာ့။

“ဒေီ ကာင္က ကၽြနေ္ တာတ္ လိ႔ု ုငိ ္းမွာေတာ့ ဆရာႀကီးပဲ”

“ဟတု ္ရဲ႕လားကြာ”

“ဟုတပ္ ါတယ္ဗ်ာ၊ ခငဗ္ ်ားလဆူ ရာျဖစေ္ နပါၿပီ၊ ကၽြန္ေတာတ္ ႔ိုအတိ စ္ ပရကေ္ တြ
သကူ ိုင္ေပးေနတာ”

“အိတ္စပရက္ကားႀကီး ေလးစးီ ေထာင္ထားေသာ ဥးီ ေဝေအာင္ကေျဟေတာ့
ကၽြနေ္ တာ္ မယခုံ ်င္ ယုခံ ်င္ ယုံရ၏။ ဟတု ္ေလာကတ္ ယ္ခငဗ္ ်ာ့၊ ဉာဏေ္ က်ာ္ကုိ
ေအာငလ္ ံမာွ မျမင္လုိ႔ ေမးၾကည့္တဲအ့ ခါတ္ငုိ း္ လမ္းမွာ ကားပ်ကလ္ ႔ို လကုိ ္ျပငေ္ ပးေန

www.mmteashop.com Page 61

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ရတယဆ္ တို ဲ့ သ႔ူမိနး္ မ မပိန္႐ႈရဲ႕ အေျဖကို ၾကားရျမဲပါခင္ဗ်ာ။ တစေ္ န႔ ဉာဏ္ႀကီး၊ သ႔ူမနိ ္းမ
ပနိ ္႐နႈ ဲ႔ သူသ႔ ားေတာေ္ မာငတ္ ႔ုိ ကၽြနေ္ တာ့အ္ မိ ္ ေပါက္ခ်လာတယခ္ ငဗ္ ်ာ။

“လကဖ္ က္အေကာငး္ စား သုပစ္ ားေနၾကတာနဲ႔ အေတာပ္ ဲေဟ့၊ လာၾကစားၾကဥးီ ”

ကၽြနေ္ တာ့မ္ နိ း္ မက ဖတိ ္မႏကၲ ျပဳ၊ သူတ႔လို ည္း လက္ဖက္စားၾက။ ေထြရာေလးပါး၊
ေတာငေ္ ရာက္ေျမာက္ေရာက္ စကားေျဟၾက။

“ဘယ္လလုိ ဲဖိုးဉာဏ္ မငး္ ဆရာမပါဘဲ ကားတစ္စးီ ကုိ ကငုိ ္ႏိုင္ေနၿပလီ ား၊
ငါၾကားေနလ႔ုိ”

“ဆရာေက်ာမ္ ပါဘဲ ကၽြနေ္ တာတ္ စေ္ ယာကတ္ ည္း ကယို တ္ ငုိ ၾ္ ကဲေနရတာ
ၾကာၿပီေကာ ဥးီ ေလးရာ”

“ဒါဆုိ မင္းေတာ္ေတာ္ ခရးီ ေရာကေ္ နၿပီေပါ့ေနာ္”

“အငး္ … ဆိုပါေတာ့”

မယုတ္မလြန္သူက ျပနေ္ ျဟ။

“ဒါထကေ္ နပါဦးကြ၊ ငါလည္းေမးမယ္၊ ေမးမယ္နဲ႔ မေမးမိဘးူ ကြာ။”

ေမးလည္းမေမးေကာငး္ ဘးူ ေလ

“ဘာမ်ားလည္းဦးေလး”

“ဆရာေက်ာက္ မင္းကို လခဘယေ္ လာကေ္ ပးလဲ”

“လခရယ္လိ႔ုေတာ့ မဟုတပ္ ါဘးူ ဦးေလးရာ၊ အသးုံ စရိတ္ေပးတဲ့သေဘာပါ၊
တစလ္ တစလ္ တစေ္ သာငး္ ခြဲေလာက္ေတာ့ ရပါတယ္”

“နည္းဘူးလားကြာ၊ မငး္ လပု ္ရတဲအ့ လုပ္နဲ႔”

www.mmteashop.com Page 62

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“မနညး္ ပါဘးူ ဥးီ ေလး၊ စားေလာက္ရင္ၿပီးေနတာပဲ၊ တကယ္တမ္းေျဟရင္
ပကုိ ္ဆကံ ဘာလပု ္ဖိုလ႔ ဲ”

“ဘယလ္ ကုိ ြ”

“ပကို ္ဆကံ ဘာလပု ဖ္ ႔ုိလဲ ဥးီ ေလးရာ၊ သးုံ ပစ္လကို ္ရင္ ကနု သ္ ြားတာ၊
ကၽြနေ္ တာက္ ပညာကသို ာ မတတ္ ာ၊ သံုးပစလ္ ည္း ကုန္မသြားဘူးေလ”

ဟယ္… အာဂလပူ ါလားဟ။

အရင္းမာွ လည္း အမညွ ့ေ္ တရြ ပိွ ါ့

ကၽြန္ေတာ္သည္ ၂၀၀၂ ခႏု စွ ္ ေမလ ၁၄ ရကေ္ နတ႔ ြင္ ျပည္ၿမိဳ႕မွ ရန္ကနု ္သိ႔ု
ဆင္းခဲပ့ ါ၏။ တိကု ႀ္ ကီးက ထြကလ္ ာကတညး္ က ရနက္ နု မ္ းို ႏွင့္ တးို ေတာ့၏။ စဲလကို ၊္
သည္းလိကု ၊္ ကဲလုကိ ္။ ေမွာဘ္ ေီ ရာကေ္ သာအခါ ပိုသညး္ လာ၏။ ကားေရွ႕မနွ ္
ေရသတု ္တသံ ည္ ေရႏိုငေ္ အာင္ မသတု ္ႏုိငေ္ တာေ့ ခ်။ ကမာရြတ္ လွည္းတန္း
တည္းခုိအမိ ေ္ ရာကသ္ ည့္ အထိ မိုးက မျပတ္ေပ။ ေနာက္ေန႔ နနံ က္ တညး္ ခအုိ ိမမ္ ွ
သူငယခ္ ်င္း ကုိသနိ ္းဟန္ကေုိ ခၚ၍ ေတာင္ဥကလၠ ာ နႏၵဝန္ေစ်းသို႔သြားၾက၏။
မးုိ သညး္ ေနသညၾ့္ ကားမွ ေျမာကဒ္ ဂုံ ကုိဝငး္ ဟန္ေနအိမသ္ ႔ို ေရာက္ေသာအခါ မးို သာမက
ေလပါ ပါေလ၏။ သူငယ္ခ်ငး္ မ်ားစုမိ၍ ေထြရာေလးပါး ေတာင္ေရာက္ေျမာကေ္ ရာက၊္
ေရွ႕ေရာကေ္ နာကေ္ ရာက္ စကားလကဆ္ ုံ ေျဟမကနု ္ရွၾိ က၏။ ငယ္သငူ ယ္ခ်ငး္ မ်ား
ဆုမံ ၾိ ကသည့္ ထးုံ စံအတငုိ း္ ။

“ဘယလ္ ုလိ ဲ ေက်ာႀကီး၊ အဆငေ္ ျပလား”

သူက ေတာင္ဥကၠလာ နႏၵဝန္ေစ်းမွာ မးီ ေသြးေရာငး္ သ။ူ

www.mmteashop.com Page 63

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ငါမ့ ိသားစကု ေတာ့ စားေလာကပ္ ါတယ္ကြာ။ ေနျဖစ္စားျဖစ္ေပါ၊့ သူေဌးေတာ့
မျဖစ္ဘးူ ေပါက့ ြာ”

“ကိုလေွ ဖႀကီးကေရာ”

“ဟာ… မင္းကုိလေွ ဖက ေဘာစ့္ကြ၊ တိ႔ုအထဲမာွ သအူ ေထာဆံးု ပဲေမာင္၊
အိမ္ေရာင္းလ႔ိုရထားတဲ့ ေငြသိန္း ၅၀ ကုိ အတိးု ေပးထားတာကြ၊ လပု ္ငန္းတစခ္ မု ွာလညး္
ေငြအပ္ထားေသးတယ၊္ တစ္လ ေလးက်ပတ္ းို နဲ႔”

ကုိလေွ ဖက ပင္စင္စား၊ အသက္ ၆၈ ႏွစ္ ဘာမ်ွ မလုပ္ႏုိငေ္ တာ့ပါ။ အတိးု ရငး္ ပြား
ေပးစားျခငး္ သည္ သႏူ ွငက့္ ိုက္ပါ၏။

“ဒါထက္ ကုိဝင္းဟန္၊ ခင္ဗ်ားကေလးေတြကေကာ ဘာလုပ္ၾကတုံး”

“တစေ္ ယာက္က တကၠစီေမာင္းတယက္ ြ၊ အငွား၊ ႏွစေ္ ယာက္က ဖနိ ပ္ခ်ဳပ္
လပု ္ငန္းေထာင္ထားတယ္”

ကၽြန္ေတာ္တု႔ိ စကားေကာငး္ ေနစဥ္ လူငယ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚသတု႔ိ က္လာ၏။

“ဒါ ငါသ့ ားပဲကြ ဖနိ ပလ္ ုပင္ နး္ ေထာငထ္ ားတာ သူေပါ့”

ထုိအခ်ိနမ္ ွာ မုိးကတျဗင္းျဗငး္ ရြာေနပါ၏။

“ေအး… မင္းတိုဖ႔ နိ ပ္လုပင္ နး္ နဲ႔ ခလု ိုမးုိ သညး္ ပံမု ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ အကိုကပ္ ဲကြ”

“ဟင္… ဘဘ ဘယ္လိုလပု ္သိလဲ”

“မိးု ေတြရြာ၊ မုိးရြာထဲဖိနပ္စီး၊ ဖနိ ပ္ျပတ၊္ မးုိ သညး္ ၊ ဖနိ ပ္ျပတ္၊ အသစ္ဝယစ္ ီး၊
ဖနိ ပ္သမားေရာင္းေကာင္းတာ ဒလီ ုိအခ်ိန္မ်ိဳးေပါ့ကြာ”

www.mmteashop.com Page 64

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

မးုိ စတင္ရြာလုိကၿ္ ပီဆသုိ ညႏ္ ွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ထးီ ဖိနပ္ အဝယလ္ ိကု ၊္ အေရာငး္
သြက၏္ ။ ထးီ ျပင္၊ ဖိနပ္ျပင္ ဆငုိ ္ေလးမ်ားလညး္ အလွ်ိဳလွ်ိဳ ေပၚလာၾကေလ၏။
ဘယ္ၿမိဳ႕သြားၾကည့္ၾကည။့္

နညး္ နညး္ ကေလးမိုးအစဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္တိ႔ုသည္ သူငယခ္ ်ငး္ လွေမာင္၏ အိမသ္ ုိ႔
အေျပးအလႊား ခ်ီတက္ၾက၏။ လမ္းတဝက္တြင္မုိးရြာျပန၏္ ။ မထးူ ၿပ။ီ ဆက္ေလ်ွ ာကၾ္ ကေပါ။့
လေွ မာင္အိမ္သို႔ ေရာက္ၿပ။ီ သူ႔ဇနီးက ကပ်ာကယာ ေရေႏြးႀကဳိ ၍ ေကာ္ဖေီ ဖ်ာေ္ လ၏။
ဟန္သနိ ္းက စကားစလုိက္၏။

“ဘယ္လလုိ ဲ၊ မငး္ သား ႏုိငင္ ံျခားသြားဖိ႔ုအစအီ စဥ္”

“ငါလက္ေလ်ာ႔လိုကၿ္ ပကီ ြာ၊ အရင္ေျဟထားတာက ၁၇ သနိ း္ တဲက့ ြာ၊ အခု ၂၇
သနိ း္ ဆေုိ တာ့ ငါလညး္ ဘယ္လမုိ ွ မကပ္ႏိုငေ္ တာဘ့ းူ ၊ မငး္ စဥး္ စားၾကည့္ ငါပငစ္ င္
ယူထားတာ ငါးႏွစ္ရေွိ နၿပ၊ီ ေခၽြတာေရး စားေသာက္ေနရတာကြ”

ဟုတ္ပါ့… ပင္စငစ္ ားတစေ္ ယာက္၏သား ႏုိငင္ ျံ ခားသြား အလုပ္လပု ္ဖ႔ုိဆုိသည္မွာ
အေတာ္မလြယ္ပါ။

ကံအားေလ်ာစ္ ြာ သ႔သူ ားအႀကးီ ေကာငက္ စကၤာပမူ ွာ အလပု ္ရ၊ အမိ ္ျပန္
ေငြပ႔ုိေနေပၿပီ။ အခု ေနာကထ္ ြကမ္ ာွ က အငယေ္ ကာင္။

“အဲဒီေတာ့ ဒေီ ကာငက့္ ို ဘယ္လလုိ ုပမ္ တနု ္း”

ကၽြနေ္ တာ္က ၾကားျဖတ္ေမးလိုက္မိ၏။ ကၽြန္ေတာတ္ ိ႔ု ငယသ္ ူငယ္ခ်ငး္ မ်ား အလြန္
ပြငလ့္ င္းၾက၏။ တစ္ဦးႏငွ ့တ္ စ္ဥးီ ဘာမ်ွ အားနာစရာမလိ။ု ငတ္အတ၊ူ စားအတူေကာငေ္ တြ၊
ငယင္ ယ္ေလးကတည္းက။

www.mmteashop.com Page 65

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ရွငး္ ေနတာပဲကြ၊ ၂၇ သနိ း္ လညး္ အကနု ္မခေံ တာ့ဘူး၊ ၁၇ သနိ း္ လညး္
အကုန္မခံေတာ့ဘးူ ၊ ခုနစသ္ နိ း္ ထုတ္ေပးၿပးီ ေတာ့ (သအူ႔ စ္ကုိပ႔ုိေပးတဲေ့ ငြထဲက) ဒီမွာပဲ
အလုပလ္ ပု ္ေနတယ္”

“ဘယလ္ အုိ လုပမ္ ်ိဳးလဲကြာ”

လွေဖက ဝင္ေမး၏။ တစ္ဥးီ ႏွင့တ္ စဥ္ ီး မေတြ႔ျဖစ္ေတာ့ အေၾကာင္းစမုံ သိၾကရ။

“သ႔ူ သူငယခ္ ်ငး္ တစ္ေယာကန္ ဲ႔ တြဲၿပးီ တာယာအေဟာင္းေတြဝယ၊္ လပု ္သားငွား၊
တာယာေရငင္ႀကဳိ း၊ တာယာေရငင္ပုံး၊ တာယာေရတည္ပးံု (စည္ပိငု ္းျပတ္သေဘာမ်ိဳး) ေတြ
လပု ္ေနတယ္ကြ”

“ဟာ… အဲဒလီ ပု င္ နး္ ဆို ငါလည္း ရွယယ္ ာဝငပ္ ါခ်င္တယက္ ြာ”

“ေဟေ့ ကာင္… ဟန္သနိ း္ ၊ မငး္ အရမ္းလည္း ေလာဘမႀကးီ နဲ၊႔ ကေလးေတြ
လပု ္ပါေစကြာ”

လုပင္ န္းက အလားအလာ ေကာငး္ ေနေသာေၾကာင့္ လာဘျ္ မငေ္ သာ
ကုိဟန္သိနး္ က သြားရည္ယိေု နေလ၏။

“လပု င္ နး္ က အဆငေ္ ျပေနၿပီမဟတု ္လား”

ေက်ာ္ျမက ဝငေ္ မး၏။

“အဆငေ္ ျပတယ္ဆုိရမွာေပါ၊့ ေရာငး္ လ႔မုိ ေလာက္ဘူးကြ၊ ထြက္သမ်ွ ကုန္တာပ၊ဲ
အခု အလပု သ္ မားေတာင္ ထပေ္ ခၚေနရတယ္”

စငစ္ စ္ ထုိလုပ္ငနး္ သည္ အလြနအ္ ားကိုးထိုကေ္ သာ လုပင္ နး္ ျဖစ္ပါ၏။ ေငြႏငွ ့္
ေၾကးႏငွ ့္ ပုေံ အာလိုကလ္ ွ်င္ အျမနသ္ ူေဌးျဖစႏ္ ိုငပ္ ါ၏။ တာယာအစလု ိုက္ အပုံလကုိ ္ႀကီးမ်ား
ေလလံပစ္သည္ကုိ ဝငဆ္ ြဲလိုက္ရပါက ခပေ္ ကာငး္ ေကာငး္ ခပ္သနသ႔္ န္မ႔ ်ားကုိ

www.mmteashop.com Page 66

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

တာယာအတငို း္ ေရာငး္ စားလို႔ရေသး၏။ အညံ့အစတု ္မ်ားကို တာယာပစညၥ း္ မ်ား
ထတု ္လုပႏ္ ိုင္၏။ ယခုအခါ တာယာက ထတု လ္ ပု ေ္ သာပစညၥ ္းမ်ား အမယ္ေတာေ္ တာ္စု၏ံ ။
လယယ္ ာသးုံ လွည္းႏြားသံုးပစညၥ ္းအျဖစ၊္ လွည္းသိမး္ ႀကဳိ း၊ လွညး္ စညး္ ကးံု ႀကိဳး၊
ထြန္က်င္ကြင္း၊ ထမး္ ပိုးႀကဳိ း၊ ဝါရွာမ်ဳိ းစံ၊ု ေရပးံု ၊ ေရငင္ႀကဳိ း၊ တာယာစည္ပငို း္ ျပတ၊္ စုံလ႔ုိပါဗ်ာ
သည္ေနထ႔ တု ္လုပေ္ နၾကတာ။

“ငါ့သားက ႏိုငင္ ျံ ခားသြား စကားသပိ မ္ ေျဟေတာဘ့ ူးကြ”

လွေမာငက္ ေျဟ။

“ဘယေ္ ျဟေတာမ့ လဲကြ၊ ဒီအလပု န္ ဲ႔ သူတြကေ္ ျခကုကိ ေ္ နလု႔ိျဖစမ္ ာွ ေပါ့၊
ဘယႏ္ ွယ့လ္ ဲ ဝငေ္ ငြျပန္ရေနၿပလီ ား”

“အဲဒါေတာ့ ငါမ့ ိန္းမမွ သမိ ာွ ကြ၊ သတူ ုသိ႔ ားအမိ လုပ္ၾကတဲ့ အလုပ္ကြ”

လွေမာငမ္ ်က္ႏွာသည္ ရငႊ ေ္ နပါဒ။ သူ႔မနိ း္ မ မိေပြး၏ မ်က္ႏာွ သညခ္ ်ိဳေနပါ၏။
ရငႊ ခ္ ်ဳိ ေနပေံု ထာကေ္ တာ့ သတူ စ႔ို းီ ပြားေရး အဆငေ္ ျပေနလ႔ိပု ဲဟု တြက္ဆလုိ႔ရပါ၏။
သငူ ယ္ခ်ငး္ တုိ႔ မငး္ တိအ႔ု ားလံုး ဒညီ ငါအ့ မိ ္မွာ အိပ္ၾကကြာ၊ တုသ႔ိ ူငယခ္ ်င္းေတြ
မေတြရ႔ တာၾကာၿပ၊ီ ျပန္လည္ဆံဆု ညး္ ခ်င္း အထိမ္းအမွတ္ ဒီည ဒအီ ိမ္မာွ
ေပ်ာ္ေပ်ာပ္ ါးပါးေပါ့ကြာ ဟနသ္ ိန္း၊ ေက်ာျ္ မ၊ လေွ ဖ၊ ဝငး္ ဟန္၊ လေွ မာင္၊ ဝဲႀကးီ ၊
ကၽြန္ေတာ္စတဲ့ သူငယ္ခ်ငး္ မ်ားဟာ ႏစွ ႏ္ စွ တ္ စ္ႀကမိ ္၊ သးံု ႏစွ ္တစ္ႀကမိ ္ ဆံဆု ည္းေလ့ရိွပါ၏။
လွေဖအိမ္မွာ၊ ေက်ာ္ျမအမိ ္မာွ ၊ ဟန္သိန္းအမိ မ္ ာွ အဆငေ္ ျပသလ။ုိ သည္ႏစွ ္
ထူးထးူ ျခားျခား လေွ မာင္တိ႔ု လင္မယားက ဖတိ မ္ ႏကၲ ျပဳေလၿပ။ီ အမွန္က ဝငး္ ဟန္အမိ မ္ ာွ
ခ်က္ျပဳတစ္ ားေသာက၊္ ေရွးေခတဟ္ ာင္းေအာက္ေမဖ့ ြယ္ တဝါးဝါး တဟားဟား
စားျမံဳ႕ျပနၾ္ ကဖ႔ုိ စစီ ဥၿ္ ပးီ သားခင္ဗ်ာ။

“ကဲ… ဝငး္ ဟန္ေရ၊ နင့္အိမမ္ ာွ ညအိပ္ဖု႔ိ အစအီ စဥဖ္ ်က္လကို ေ္ တာ၊့ ဒမီ ွာ
ဒကာေပၚၿပ။ီ လွေမာင္ကို ဦးစာေပးလုကိ ္ပါဟာ၊ အိမျ္ ပန၊္ နင္မ့ ိန္းမေျဟေခ်ဥးီ ၊
ခ်ကေ္ ရးျပဳတ္ေရး မစီစဥန္ ဲ႔ေတာ့လိ႔ု”

www.mmteashop.com Page 67

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ထုိညက လွေမာင္အိမမ္ ွာ ညစာစားၾက၏။ ညစာ ေသာကၾ္ က၏။ ညဥန့္ က္
လတ္ေသာ္ အခန္းက်ဥ္းကေလးထဲမွာ တေပ်ာတ္ ပါး စအု ိပ္ၾကရတာ။ ေပ်ာ္ရႊင္စြာအပိ ျ္ ခငး္ ။
တစေ္ ရးႏုိးေသာ္ ကၽြနေ္ တာ္ နဖူးေပၚလကတ္ င္ စဥ္းစားမိ၏။ (ထိအု ခ်ိနတ္ ြင္ ညက
ေသာကထ္ ားသည္မ်ား အာနိသငျ္ ပယ၍္ လလူ နး္ ဆန္းေနေလၿပီ။) အျပနျ္ ပန္ အလွနလ္ နွ ္
ေတြၾကည္ေ့ နမ၏ိ ။ ေဘးက ဟနသ္ ိန္း အိပ္ေမာက် ေဟာက္ေနတုန္း။

ကၽြန္ေတာ္ အေျဖတစ္ခ်က္ လက္ခနဲ ရလကုိ ပ္ ါ၏။ ႏိုငင္ ျံ ခားထြက္မွ

အလုပ္ရသတဲ့လား။ ခ်မး္ သာမယတ္ ဲလ့ ား၊ သူေဌးျဖစ္မယ္တဲလ့ ား။ မဟတု ္ပါ။

ႏိုငင္ ံျခားကလူေတြ သညမ္ ာွ လာၿပးီ စီးပြားရာွ ေနၾကပါ၏။ ကုမဏၸ ေီ တြ သည္မွာလာ

ႀကးီ ပြားေနၾကပါ၏။ ခ်မး္ သာေနၾကပါ၏။ ဟား… ဟား… သတူ ိ႔ုေတာင္ လာရာွ ေနေသးတာ၊

အးုိ ပစအ္ ိမပ္ စ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တိုက႔ ဘာလုိ႔ မရွာႏုိင္ရမာွ လဲ၊ ဘာလုိမ႔ လုပႏ္ ိုင္ရမွာလဲ၊

တစ္ခုမဟတု တ္ စခ္ ု၊ ဂြငေ္ တြရိွပါ့ဗ်ာ။ အဖ်ားတက္ အမညွ စ့္ ားရႏုိးႏိးု ။

အရငး္ မာွ လည္း အမွည့္ေတြရပိွ ါဗ့ ်ာ၊ အရင္းမာွ အမွည့္ေတြစားေနရသေူ တြ အားႀကးီ ပါဗ်ာ။

လွေမာင္သားလုိ ကေလးေတြ အားႀကးီ ပါ။ အလပု ္ေတြ အားႀကီးပါ။ ဂြင္ေတြအားႀကးီ ပါ။

ရွာတကလ္ ုပ္တကဖ္ ုိ႔ပဲ လိုတာပါဗ်ာ။

မယုနံ ဲ႔တဲခ့ ငဗ္ ်ာ့

“မယုံနဲ႔ဗ်”

ေခါငး္ မပါ ေျခမပါ ျဗဳနး္ ဆို စကားလုံးတစလ္ ုံး ဆုိငထ္ ဲပစ္ဝငလ္ ာတယခ္ င္ဗ်။
ဘာမ်ားပါလိမ့ဆ္ ိၿု ပီး လွညၾ့္ ကည့္လကုိ ေ္ တာ့မွ အသားျဖဴျဖဴ လတူ စေ္ ယာက္နဲ႔
အသားမညး္ မညး္ လတူ စေ္ ယာက္ ဝငလ္ ာတာကို ေတြ႔ရတယ္ ခင္ဗ်ာ့။

www.mmteashop.com Page 68

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“မယုနံ ဲဗ႔ ်။ ဒမီ ုိးေမာွ ငဆ္ ုိတဲ့ အေကာငက္ အေျဟက မးုိ မာွ ၊ ေသာက္ေတာ့
ေရအိးု စငဆ္ တုိ ဲ့ လစူ ားမ်ဳိ းဗ်ာ့၊ ဘယႏ့္ ယွ ္ဗ်ာ ဒီတုိက္ကို ၃၅ နဲ႔ဝယလ္ ိုက္တယ္ဆိုတာ
ယံုႏုိငစ္ ရာမွ မရွိတာဗ်ာ၊ အဲဒတီ ိုကဟ္ ာ မႏွစတ္ နု း္ က ၁၈ သနိ း္ နဲ႔ အတင္း
ထးုိ ေရာငး္ ေနတဲတ့ ုကိ ပ္ ါဗ်ာ၊ အလြန္ဆံးု ေပးရလွ ၂၀-၂၂ ေပါဗ့ ်ာ”

“သူက ျပန္ေရာင္းေကာင္းေအာင္ မေပါကတ္ ဲ့ေစ်းနဲ႔ ဖိနေ႔္ နသလားမွ မသိတာ”

ထိလု ႏူ ွစေ္ ယာက္သည္ စားပြဲသု႔ိ ထငုိ ္မသိ ညတ့္ ိုငေ္ အာင္ စကားက မျပတေ္ သး။

“ျဖစ္ႏုိငတ္ ယဗ္ ်၊ ဟေုိ နက႔ လည္းဗ်ာ၊ ၾကည့္ သေူ ျဟပံု ႏိုင္တီအိတေ္ မာ္ဒယ္ ၂၈
နဲ႔ဆိ၊ု ရသေလာက္ယမူ ယ၊္ ဆယ္စးီ ရရ၊ ဆယ့္ငါးစးီ ရရနဲ႔ ေအာ္ေနျပန္တယ္ဗ်ာ၊
ဒေီ ကာင္စ့ ကား ခ်င့္ယံုဗ်”

“အင္း… ခက္ေတာခ့ ကသ္ ားပဲ၊ ေဟ့… ညီေလး အုိက္စေ္ ကာဖ္ ီႏွစခ္ ြက္”

ေနာကထ္ ပ္ ကပ္စတန္မာ (လာေရာကစ္ ားေသာက္သူ) မ်ားဝင္လာသျဖင့္
ကၽြနေ္ တာ့္အာ႐ုံသည္ ေနာကလ္ မူ ်ားထံ ေရာက္သြားပါ၏။ ဆငို ္ရွငတ္ ႔ုိ ထံုးစအံ တိငု း္ ။
စားေသာကဆ္ ုငိ ္၊ အရက္ဆငို ၊္ ေစ်းဆိုင္ပိငု ္ရွင္မ်ားသည္ ကပစ္ တန္မာမ်ား ေျဟစကားကို
မၾကားတစခ္ ်က၊္ ၾကားတစခ္ ်ကျ္ ဖစေ္ နၾကသည္က မ်ားပါ၏။ ေဘာလုးံ ပြဲ၊ ဆငုိ ္ကယေ္ စ်း၊
ကားေစ်း၊ တုိက္ေစ်း၊ ႏစွ လ္ ံးု သံုးလံုး အေျခအေန အခ်ိနအ္ ခါေပၚမူတည္၍ ေျဟေနၾကေသာ
စကားမ်ားကို ေခါင္းထဲမွ အတင္းပတု ထ္ ုတ္ပစ္ေနရပါ၏။ ေသာကခ္ ်ငတ္ ာေသာက္ရေအာင္၊
စားခ်င္တာစားရေအာင္၊ ခတံ ြငး္ ေတြ႔သြားေအာင၊္ စတိ မ္ ၿငဳိ ျငင္ေအာင္၊ သတူ ုိ႔ေျဟေနတဲ့
စကားေနာက္ စိတအ္ ာ႐ပံု ါသြားလက႔ုိ ေတာ့ အလုပပ္ ်ကၿ္ ပသီ ာမတွ ္ေပေတာ့။ စတိ က္
အးို နင္းခြကန္ င္း ေတာင္ေရာက္ေျမာကေ္ ရာက္ ေရာကမ္ သြားဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ခင္ဗ်။
သိုေ႔ သာ္ “မယနုံ ဲဗ႔ ်” ဆေုိ သာ စကားလုးံ ကၽြန္ေတာဥ္ းီ ေခါင္းထဲ စြဲက်န္ေနပါ၏။
မယုနံ ဲဗ႔ ်တဲဗ့ ်ာ။

www.mmteashop.com Page 69

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

သူ႔စကားကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်သလုိလိုပဲဗ်ာ။ အသက္ ၆၀ အတြငး္ မွာ
ယမုံ လိ ု႔ိ ခံရေပါင္းမ်ားပေကာဗ်ာ။

“ကခို ်မး္ သာ ရွင္လ့ ေူ ပၚမလာတာၾကာၿပ၊ီ ၾကည့လ္ ပု ဥ္ ီး”

တစေ္ န႔ ကနု စ္ ံဆု ုိင္ပုငိ ္ရွင္ ေဒၚအိက ေျဟတယ္ခငဗ္ ်၊ ရွင္လ့ ူဆိုကတညး္ က
ကၽြနေ္ တာသ္ ိလုကိ ၿ္ ပီ။ ဖိုးေခ်ာကုိေျဟတာ၊ ဖိုးေခ်ာေစ်းစေရာငး္ ေတာ့

“ေဟ့ေကာင္ခ်မး္ သာ၊ ေဒၚအကိ ုိေျဟေပးကြာ” ဆုလိ ိ႔ု ေဒၚအကိ ို လုိက္ေျဟေပး
ရတယခ္ ငဗ္ ်။

ဖုးိ ေခ်ာဟာ ကၽြန္ေတာ္မ့ တိ ေ္ ဆြပါ၊ ငယေ္ ပါငး္ ႀကီးေဖာေ္ တြပါ၊ ေငြေရးေၾကးေရး
စတိ ္ခ်ပါ၊ ကၽြနေ္ တာတ္ ာဝနယ္ ပူ ါတယ္ေပါ၊့ ဖိးု ေခ်ာဟာ အစကေတာ့ ဟုတတ္ တု ္တုတ္
ခင္ဗ်၊ ကနု ္ေႂကြးယူလုကိ ္၊ ေရာင္းလကုိ ္၊ ျပနဆ္ ပ္လုကိ ္၊ အသစ္ထပယ္ ူလုိက၊္
အေဟာင္းေပးအသစယ္ ၊ူ အဆငေ္ ခ်ာလု၊ိ႔ ကၽြနေ္ တာ့မ္ ွာ ၾကားထဲက ဝမး္ သာမ။ိ
အေရာငး္ အဝယ္ မွနေ္ ကာင္း၊ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ျပံဳးျပံဳး ျပဳံ းျပဳံ းန႔ဲ ဝင္ေငြမနွ ေ္ နၿပီ။
ထမငး္ နပ္မွနေ္ နၿပီေပါ့ခင္ဗ်ာ။ စကဘ္ းီ ေလးတစစ္ းီ ဝယ္လိကု ္ၿပ။ီ “တယဟ္ ုတပ္ ါလားဟ”
ကၽြနေ္ တာမ္ ာွ ဝမ္းသာ။ ေျမကြက္ကေလး တစ္ျခမ္းဝယ္လကို ၿ္ ပီ။

“ဟာ… ဟတု ္ၿပီေဟ့၊ ငါလ့ ူဟန္က်ေနၿပီ”

သုံးပငအ္ မိ ္ကေလးေဆာက္လုိက္ၿပီ။

“အမယ္… အဟတု ္ႀကးီ ပါလားဟ”

လကလ္ လီ က္ကား ကုန္စုံဆုိင္ပုိင္ရွင္ ေဒၚအိ မတိ ေ္ ကာငး္ ရတာပဲ။ ေဒၚအိ၊
တဆင့္ခံ ဖုိးေခ်ာ၊ ဖုိးေခ်ာမနိ ္းမ မပိ ိန္၊ မပိ ိန္သမးီ ဘုတဘ္ ုတ္၊ ေပးၾကယူၾက၊ ေရာငး္ ၾက
ဝယၾ္ က၊ ဟုတၿ္ ပီ ဟုတ္ေနျပီ။ ျဖစ္ေနၿပီ အလုပ္။

www.mmteashop.com Page 70

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ေမာင္… ၾကည့္ေျဟဥးီ ေနာ၊္ ဖးုိ ေခ်ာမိနး္ မ မပိ နိ ္ လြတ္ေနၿပီ”

“ဘယသ္ ကူ ႀကိဳးေျဖလႊတလ္ ုိကလ္ ိတု႔ ုန္းဟ”

“ဟာ… ေမာင္ကလညး္ ”

ကၽြနေ္ တာ္ သေဘာေပါက္ပါသည။္ မိပနိ ္ လြတေ္ နၿပ။ီ ပထမ တစႀ္ ကမိ ္ေတြေ႔ တာ့
ပါတိတ္ဝမ္းဆက္ ေက်ာကစ္ ိမ္းေရာင၊္ ေနာကတ္ စႀ္ ကိမ္ ေရအႊ ေုိ ရာင၊္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္
မ်ွ င္ငါးပိေရာင္ သနူ႔ ဲ႔လိုကလ္ ား မလုိက္လားမသိ၊ မပိ နိ က္ ေတာ့ ဝမ္းဆက္ ထညလ္ ဲ
ေလွာေ္ နၿပ။ီ ေျမာက္ေတာက္ေျမာက္ေတာက္ ျဖစ္လာၿပ။ီ ဘယလ္ ိုထိနး္ ရပါ့။

“ေငြကို ေရထငတ္ ယက္ ြ၊ ငေခ်ာတဲ့ တစေ္ ခ်ာတည္းရွိတယ္”

ဟာ… ျပႆနာ၊ ဖးုိ ေခ်ာပါ လြတလ္ ာၿပ။ီ ထိနး္ မရ သမိ ္းမရ ျဖစလ္ ာၿပီ။
ၾကားထဲက “ေငြေရးေၾကးေရးကစိ ၥ ကၽြနေ္ တာ္ တာဝန္ယူပါတယ္” ဆေို သာ ေမာင္ခ်မး္ သာ
မ်က္ခးံု လႈပခ္ ်င္လာၿပ။ီ

ေရွ႕ဆကမ္ ဖတခ္ ်ငပ္ ါနဲေ႔ တာ့ ဇာတ္သမိ ္းမေကာငး္ ပါ။ အာမခံရဲေသာ လူမိကု ္၊

ငမကို သ္ ား ကၽြန္ေတာ္ ဖိးု ေခ်ာအေႂကြးမ်ားကုိ စုိက္ေလ်ွ ာ္လုိက္ရပါ၏။ ေဒၚအိမ်က္ႏွာ

မၾကည့္ရဲေတာပ့ ါ။ ကၽြန္ေတာထ္ ကဆ္ ုိးတာက သနိ ္း ၅၀ ဖုိးတုတခ္ ငဗ္ ်၊ သိနး္ ၅၀ နဲ႔

နာမညႀ္ ကးီ သြားတာ၊ ဖိးု တတု ္ပါပဲ။ ျပည္ၿမဳိ ႕မွာ။ သူအ႔ ဝယေ္ တာ္ လယူ ံေု မာငေ္ ရလႊ ကူ

သံုးလံးု ေပါက္သတဲ့ဗ်ာ။ သိန္း ၅၀ ရတယေ္ ပါေ့ နာ။္ အမယ္… ဘုန္းႀကီး

ဆြမး္ ေကၽြးေတြဘာေတြလုပလ္ ။ိ႔ု သူ႔ဆရာဖိးု တတု ္ ဇြတ္ဆြဲေခၚလို႔ ကၽြနေ္ တာပ္ ါ

ပါသြားရေသး။ ကန႔္လန္႔ ကနလ္႔ န္န႔ ဲ႔။ ဆြမ္းေကၽြးမာွ ထမင္းစားေနတုန္း ဖိုးတုတ္မတိ ္ေဆြ

ဝႀကးီ က ဖုးိ တတု ္နားနား ကပေ္ ျဟတယ္။ တုးိ တုိးကေလး၊ ကၽြနေ္ တာ္ မပီမသ

ၾကားလုကိ ္တယ။္ “ေဟ့ေကာင္ မင္းလူသုံးလံုးေပါက္တာ မင္းက “ဒငို ္”

ျဖစ္ေနဦးမယေ္ နာ္” တဲ။့ ကၽြနေ္ တာန္ ားမရွင္းပါ၊ နားမလည္ပါ၊ အ,လိကု ္သညျ့္ ဖစျ္ ခင္း။

ေနာက္သုးံ လေလာက္ၾကာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္နားလညသ္ ြားပါ၏။ ေမာင္ေရလႊ ေူ ျပးၿပ။ီ

www.mmteashop.com Page 71

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ဖုိးတတု ္ သိနး္ ၅၀ ထသိ ြားၿပီတဲ့ဗ်ာ။ ေျဟတယ္ခငဗ္ ်၊ ေျဟၾကတယ္ခငဗ္ ်၊ ၂၄၀
နဲ႔ဝယလ္ ိကု ္တာ၊ ၂၅၀ နဲ႔ဝယ္လိုက္တာ၊ ဘာလပု လ္ ကုိ ္တာ ဘယ္လိုျဖစလ္ ာတယ။္ ဘယ္က
ဘယ္ေလာကျ္ မတတ္ ယ္။ သည္ေနဘ႔ ယ္ေစ်းေပါက္ေနတယ၊္ ဘာေတြျဖစေ္ နၿပေီ ပါ့ေနာ။္

“ဟုတေ္ ကာ ဟုတက္ ဲ့လားကြာ”

ကၽြန္ေတာ္ကတစ္ခါတစ္ခါ မနိ ္းမရလာေသာ သတငး္ မ်ားကို ဆန္းစစမ္ ိပါ၏။

“မသိဘူးေလ၊ သတူ ႔ုိေျဟတာ ရွင္သေိ အာင္ ျပန္ေျဟရတာ၊ ေန… ဒီလုဆိ ို
ေနာက္သမူ ်ားၾကားထားတာေတြ ျပနေ္ ျဟမျပေတာ့ဘူး”

“အယ္… အယ္… သည္လုိေတာ့ မလုပလ္ ကို ပ္ ါနဲ႔ကြာ၊ တိသု႔ တင္းသမားဆတို ာ
မနွ သ္ ည္ျဖစ္ေစ။ မမွန္သည္ျဖစေ္ စ သတငး္ ရဖေိ႔ု တာ့ လုတိ ာေပါက့ ြာ၊ ရတဲ့သတင္းကို
ဥးီ ေခါင္းထဲ႐ကုိ ္ထညထ့္ ား၊ ဦးေႏွာကက္ စစေ္ ဆး၊ ခ်င္ယ့ ုံရတာေပါက့ ြာ”

သမူ ်ားေျဟတဲ့စကား တစ္ဝက္ခြဲ၊ တစစ္ ိတ္ထပစ္ ပိ ၊္ အဲသညတ္ စ္စိပေ္ လာက္
ယုံမိ႐နုံ ဲေ႔ တာ့ မထခိ ုိက္ေလာက္ဘူးေပါေ့ နာ။္ ဟငး္ … ဟငး္ … အမနွ ္အတိငု း္ ေျဟရလွ်င္
သူတပါးကုိ မဆိုထားဘိ၊ ကိယု က့္ ိုယက္ ိုယေ္ တာင္ သပိ ္မယုံခ်ငေ္ တာ့ သလိုလိုပဲဗ်ာ။
ငါလပု ခ္ ဲတ့ ာေတြ မနွ ္သလား မွားသလား၊ ဟုတမ္ ွဟတု ္ရဲ႕လားေပါ့ေနာ္။ (ကၽြနေ္ တာ့္
အသက္အရြယ္ ေရာကလ္ ာရင္ ကၽြနေ္ တာ့္လိုပဲ ဆနး္ စစၾ္ ကည့္မိလမိ မ့္ ည္ ထငပ္ ါ၏။)

အေမာငး္ ခရံ သကူ ကၽြန္ေတာပ္ ါ Page 72
“ကေုိ အာငမ္ ်ဳိ းသန႔လ္ ား”

www.mmteashop.com

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဟုတတ္ ယ္ အန္ကယ၊္ အနက္ ယ္ မေနဖ႔ နု း္ ဆက္ေသးတယဆ္ ၊ုိ ကၽြနေ္ တာ္
မေနက႔ အလုပ္အေရးႀကီးေနလိ႔ု အျပငထ္ ြက္ေနတာနဲ႔ အနက္ ယ္နဲ႔ လြဲသြားတာ”

“ေအးကြ… ငါမေန႔က ဆက္ေသးတယ၊္ မင္းနဲ႔မေတြ႔ဘူး၊ ဒေီ န႔ေတာ့ (တနဂေၤ ႏြ)
အိမမ္ ာွ ရိွေလာကတ္ ယ္ဆၿုိ ပီး လမွ း္ ဆက္လုိက္တာ။ ဒီလုကိ ြာ မငး္ တအုိ႔ ပ္ထားတဲ့ ပဲႀကးီ ေတြ
ေစ်းႀကိဳက္တာနဲ႔ ေငြလည္းလကင္ ငး္ ရတာနဲ႔ ၂၇ ရကေ္ န႔က ထတု လ္ ကို တ္ ယ္၊
ပဲႀကီးဖိုးေငြကုိ ဘဏမ္ ာွ ထညထ့္ ားတယ္၊ အဲဒီေငြကို ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ၊ မငး္ ဆီ
ပေ႔ုိ ပးရမလား၊ ဒီမွာပဲ ထားရမာွ လား၊ အဲဒီဘက္က အစအီ စဥက္ ုိ သခိ ်ငလ္ ို႔”

“ခဏေလးေနာ္ အန္ကယ၊္ ကၽြနေ္ တာ္ သြယ္သြယန္ ဲ႔ တငုိ ္ပင္လုကိ ္ဥးီ မယ္
(မိနး္ မနဲ႔တုငိ ္ပင္ လုကိ ္ပါဦးမယ္)”

ဖုန္းကုိ ခဏကိုငထ္ ား သြယသ္ ြယအ္ သံထြက္လာ။

“အယ္… သြယသ္ ြယလ္ ား ေျဟ၊ ေငြကုိ ဘာဆကလ္ ပု ္ရမလဲ”

“ဦးတုိေ႔ အာငလ္ ံမာွ ဘာဝယ္ရင္ရမလဲ”

“ခုအခ်ိန္ (၂၀၀၂ ဇြန္လ) မွာေတာ့ ဘာသီးႏံမွ ွ မေပၚေသးဘူး၊ ေနာက္ ၁၀
အၾကာ (ဇူလိုငလ္ ၁၀) ရကမ္ ွာေတာ့ ပဲတစီ မိ း္ ေပၚမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ပဲတီစိမ္းက ေပၚေပၚခ်င္း
ဝယ္လု႔ိ မေကာင္းေသးဘူး၊ အစုိဓာတ္ရွိတယ၊္ အေရာငေ္ ဖ်ာ့တယ္”

“ဘာဆက္လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ၊ ဦးစဥး္ စားထားတာရိွလား”

“ေငြေတြ ေသေနမယအ့္ တူတူေတာ့ တစ္ေယာကေ္ ယာကက္ ုိ ေပးသုံးထားရင္
ေကာငး္ မယထ္ ငတ္ ယ္၊ အတုိးရတာေပါ့”

“အငး္ … ဟုတ္ၿပ၊ီ ဦးအဆင္ေျပသလုိ ၾကညစ့္ စီ ဥ္လကို ္ပါ”

www.mmteashop.com Page 73

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ဟတု ္ၿပီ… သမီး၊ ၂၀၀၁ ခႏု စွ ္ ဇူလငုိ ္လ ၁ ရက္ တနလၤာေန႔ ရကစ္ ြဲနဲ႔
မတွ ထ္ ားေနာ္၊ ေငြအေမာငက့္ ုလိ ညး္ မွတမ္ ိတယမ္ ဟုတ္လား”

“သမီးမတွ ္ထားလကို မ္ ယ္”

တစ္ဖကမ္ ွ ဖုန္းခ်သြား၏။ ကၽြနေ္ တာ့္တူေတာ္ေမာင္ ေမာငေ္ အာင္မ်ိဳးသန႔္က
သူ႔ေမာ္ေတာဆ္ ိငု ္ကယ္ ေရာငး္ လ႔ုိရတဲ့ေငြကေလးကုိ တိးု ပြားေအာင္ လပု ေ္ ပးပါဆိုၿပီး
ပ႔လို ုိကလ္ ို႔ ကၽြန္ေတာက္ ပဲႀကးီ ဝယထ္ ည္ေ့ ပးတယ္ခင္ဗ်ာ။ ပဲႀကးီ လိငႈ တ္ နု း္ က။ အခု ဝါဆုိ
ဝါေခါင္ ပဲႀကီးေစ်းေျမာကလ္ ာေတာ့ ျပန္ထတု ္ေပးလိုကတ္ ယ။္ ေငြျပန္၍ ေပၚသြားၿပီ။
အခု သညေ္ ငြကုိပဲ ဆက္ၿပီး၊ တးုိ ေအာင္ ပြားေအာင္ ေလွာခ္ တ္ရဥးီ မွာ၊ ဒါစီးပြားေရးပဲေလ။
ေငြလကထ္ ဲေရာက္ေနၿပီ၊ ဘယသ္ ေူ တြယူသုံးၾကဥးီ မလဲ။ ကၽြနေ္ တာတ္ ုိ႔ စးီ ပြားေရး
ေလာကမာွ သတူ စ္ပါးက ယုံၾကည္လုိ႔ အပ္ႏံွထားေသာေငြကုိ မွန္မနွ က္ န္ကန္
ျပဳမႈေဆာင္ရြက္ရပါသည။္ ေရာင္း၍ရေသာေငြကုိ ေနစ႔ ြဲ ရက္စြဲ စာရင္းဇယားနဲ႔တစ္ကြ
အတိအက်ေပးရပါသည။္ အပႏ္ ံွထားေသာေငြအေပၚ ရက္စြဲ အမတွ ္အသားျဖင့္ အတိုး
တြကေ္ ပးရပါသည္။ ဒါထုံးစ။ံ ယုံမတွ ္ အပႏ္ ွထံ ားေသာအလုပ၊္ ယံမု ွတ္အပ္ႏေွံ သာေငြ
အတြက္ တစ္စြနး္ တစစ္ မွ် မသမာမႈ မျပဳရပါ။ တစက္ ်ပတ္ စ္ျဟး လိမ္မိ႐ုံျဖင့္
နာမည္ပ်ကသ္ ြားႏုိငပ္ ါသည္။ “ဒီလူ အလကားပါကြာ၊ ေငြေရးေၾကးေရး စတိ မ္ ခ်ရဘူး၊
ကလိမက္ က်စ္ပါကြာ” ဟု အေျဟခံရျခငး္ သည္ ဓားနဲထ႔ ုိးအသက္ခံရတာထက္
ပိဆု ုးိ ပါသည္။

ဓားနဲ႔ထးုိ သတတ္ ာက တစ္ႀကိမပ္ ဲ ေသပါတယ။္ နာမည္ပ်က္တာက မေသမခ်င္း
အႀကိမႀ္ ကမိ ္ အဖန္ဖနေ္ သပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ နာမည္ မပ်ကေ္ အာင္ အလြန္
ဂ႐စု ိကု ္ရပါသည။္ လကူ ိယု ံုၾကည္ၿပဆီ ုလိ ွ်င္ အလုပက္ ိုယုံပါသည္။ ေငြကိယု ပုံ ါသည္။
သနိ း္ ၃၀၊ သိနး္ ၅၀ ကုိ ႂကြပႂ္ ကြပ္အတိ ္နဲ႔ထညၿ့္ ပးီ သညအ္ တငုိ ္း ေပးၾကယၾူ ကသည္ကို
မၾကာခဏ ေတြ႔ရပါ၏။ တစဖ္ က္လူ သိကာၡ က်မညစ္ းုိ ၍ ထုေိ ပးသူ၏ ေရွ႕မာွ မစစပ္ ါ။
ထိုသူကြယ္ရာမာွ လည္း မစစ္ပါ။ သည္အတငို ္း သမိ ္းထားလုိက္ပါသည။္ ဒါဟာ လူကုိ
ယံလု ိပု႔ ါပဲ။

www.mmteashop.com Page 74

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ဟငး္ … ဟင္း… မယလုံ က႔ုိ ေတာ့ လက္ညႇိဳးကို တေံ တြးဆြတ္တဲ့ၿပီး သူ႔ေရွ႕မာွ

တစ္ရြကခ္ ်င္း စစေ္ တာမ့ ွာပါ။ အစစ္ခံရတာဟာ ရကွ ္စရာ။ ကဲ… ေငြေတြ

လက္ထဲေရာက္ေနၿပီ။ လပု ေ္ ဖာ္ကိုငဘ္ ကမ္ ်ားနဲ႔ ခြဲေဝသးုံ ၾကမည။္ ခြဲျခမး္ ခြဲျခမ္း မလပု ။္

ေဝစားမွ်စားေပါဗ့ ်ာ။ အဲသည္ေန႔က ခြဲတမ္းခ်လုိကေ္ တာ့ ကၽြန္ေတာက္ ငါးသိနး္

တာဝန္ယူရတယ။္ ေငြငါးသိနး္ ယၿူ ပီးၿပ။ီ အတုိးဆိုတာက အပ်င္းသည္းၿပီး

အိပေ္ မာက်ေနတက္သည့္ အမ်ဳိ းမဟုတ္ပါ။

“ကဲ… သားတိ႔ု ရေပါက္ရလမး္ ေလးေတြ စစ္စစေ္ ပါကေ္ ပါက္ ရာွ ၾကစမ္းကာြ ၊
သ႔ူအတြက္ အတိးု ေပးဖို႔လညး္ ရေအာင္ ကယို အ့္ တြက္ကေလးလညး္ နည္းနညး္
က်နေ္ လေအာင္…”

သည္လုပိ ဲခင္ဗ်ာ၊့ အတိုးနဲေ႔ ခ်းယူထားတဲ့ေငြ ကိုယ့္ လက္ထဲေရာက္ေနၿပီဆုိ
တကသ္ ုတ္ႏွင္ရတယ္ (ေလစွ ကား) ရပထ္ ား ေအာင္းထားလိ႔ုမျဖစ္ဘူးဗ်ာ့။ (အတိုးကမီတာ
တက္ေနၿပီ မရပ္မနား) အမွနက္ တာ့ ေခ်းေငြဆုိတာ လုိအပတ္ ယခ္ င္ဗ်ာ၊့ ဒါမွ ေပါမ့ ေနမွာ။
သကူ ေမာင္းႏငွ ္အားေလဗ်ာ။

“အပိ ္မေနနဲ၊႔ အပ်င္းသည္းမေနနဲ၊႔ ေငးမေနနဲ၊႔ ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားေလာ”့

ေခ်းေငြက အမနိ ႔ေ္ ပးေနတာ ခင္ဗ်ာ။ အဆငး္ လွည္း ႐နု ္းရတဲႏ့ ြားလပို ဲ
ေႏးွ ေနလုိက႔ ေတာ့ တံေကာကခ္ ြက္ကို လွညး္ ဘီးက တက္နင္းသြားမာွ ။ (တံေကာက္ခြကက္ ုိ
လညွ း္ ဖေနာင့ႀ္ ကတိ ထ္ ားေသာ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ ႏြားဖ်ငး္ မ်ားကုိ) ေတြျ႔ မငဖ္ းူ ၾကပါလိမ့္မည္။

သည္လင္ သညမ္ ယား အုေိ အာငမ္ ငး္ ေအာင္ေပါငး္ ရပါေစ

“ေမာငေ္ ရ… ၾကက္သြန္ေတြ ပပု ္ကနု ္ၿပီ” Page 75

www.mmteashop.com

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ကၽြနေ္ တာမ့္ ိနး္ မက ၾကကသ္ ြန္အပပု ္ေရြးရင္း လွမး္ ေအာ္တယ္ခင္ဗ်ာ။့

“မငး္ ကိုေျဟသားပဲကြာ၊ ၾကက္သြန္ေတြ ေလာွ ငမ္ ထားပါနဲ႔လို႔”

“အို… ေမာငက္ လညး္ ေတာက ေဆြမ်ဳိ းေတြက လက္ေဆာင္ လာေပးၾကတဲ့
ဟာကုိ”

“ဘယသ္ ကူ ေပးေပးကြာ၊ ေလာွ ငမ္ ထားပါနဲ႔ ေရာင္းစားပစ္လိုက္၊ ၿပီးေတာ့မွ
ကုိယစ္ ားခ်ငတ္ ဲ့အခ်နိ ္ ေပါက္ရာေပါကေ္ စ်း ဝယ္စား”

အဲသညလ္ ုိပဲဗ်ာ၊ ဝါဆုိ၊ ဝါေခါင္၊ ေတာသ္ လင္း၊ သီတငး္ ကၽြတ္ ၾကကသ္ ြန္အတုိ ဲ့

ရာသေီ ရာက္လာၿပီဆို ကၽြန္ေတာတ္ ႔ို လငမ္ ယား ပြစပိ ြစိ ျဖစ္ၾကၿပ၊ီ ႏွစ္စဥ္။

ဘယႏ္ ယွ ့္ဗ်ာ… ေလာွ င္ထားတဲ့ ၾကက္သြနေ္ တြထဲက နညး္ နည္းႏြမ္းတာ၊ ရိတာ၊

ပုတတ္ ာေရြးစား၊ အေကာငး္ ေလးခ်န္ထား၊ အဲသည္အေကာငး္ ေလးက ေနာကတ္ စခ္ ါ

ေရြးေတာ့ ပပု ေ္ နျပနၿ္ ပ၊ီ ဘယ္မွာ အေကာငး္ စားရလ႔ုတိ းုံ ၊ အပုပ္နဲ႔ပဲ ၿပီးေနရတာ။

တကယ္ဆို ကယို လ္ ိုခ်င္တဲအ့ ခ်နိ ္ ေစ်းသည္မဆီက ေဒါငေ္ ဒါင္ျမည္ ၾကက္သြန္ဝယ္စား၊

ႂကြပခ္ နဲ ကိုက္စား၊ ဘယ္ေလာကေ္ ကာငး္ မလဲဗ်ာ။ မနိ း္ မကလည္း ၾကက္သြန္

ေပၚခ်ိနတ္ ုနး္ က သေူ႔ ဆြမ်ဳိ းေတြ လာေပးတဲၾ့ ကက္သြန၊္ ဂဏု ယ္ ူၿပီး ေလွာငေ္ လာွ င္

ထားတယခ္ င္ဗ်ာ၊့ ႂကြားခ်င္တာလညး္ ပါမွာေပါ။့ ကၽြနေ္ တာသ္ ာဆုိ အကနု ္

ေရာငး္ ပစ္လုိက္မွာ။

“ကခုိ ်မ္းသာ ဒီႏွစ္ ဘာကနု ေ္ လွာင္ရင္ ေကာင္းမလဲဗ်ာ၊ အၾကေံ ပးစမး္ ပါ၊
ျမတ္ရင္ခင္ဗ်ားကို ဂုဏျ္ ပဳမယ္၊ ဝမ္းေတဘယ္… ”

“ဟင္… ေဖာငး္ ေဖာငး္ … မင္းတလ႔ုိ ငမ္ ယားၾကားထဲ ငါ့ဆြဲမထည္ပ့ ါနဲ႔ကြာ၊
ေအးေအးေနပါရေစ၊ ပဲေလာွ ၾ္ ကား ဆားညႇပေ္ နပါဥးီ မယ္ ေမာင္”

တ႐ုတ္သေူ ဌးေလး ေဖာငး္ ေဖာင္းက ကၽြနေ္ တာ့္ဆကီ အၾကံေတာင္းတယခ္ င္ဗ်ာ့၊
အထငႀ္ ကးီ တစ္ခြဲသားနဲ႔ အၾကမံ ေပးရဲပါဘူးဗ်ာ၊ ကုယိ ္ တစ္ ေပးလုကိ ္တ့ဲ ကုန္ပစၥညး္

www.mmteashop.com Page 76

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေစ်းတက္လာလု႔ိ ျမတ္ရင္ေတာ္ပါ၏။ ႐ႈံးရင္ ကၽြန္ေတာ့ေ္ ခါငး္ ေပၚ ပုံက်လာမာွ ဗ်ာ့။
တစခ္ ါ ျဖစၿ္ ပီးၿပီ။ တစႏ္ ွစ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္က ပဲစင္းငံကု ုိ တစ္ ေပးလုိကတ္ ာ၊ ပဲစင္းငုကံ
ထမပြ၊ ႏွမ္းကထ၊ ပြလို႔၊ ႏွမး္ သမားေတြေထာ၊ ပဲစငး္ ငုံသမားေတြေမာ၊ ကၽြန္ေတာ္မ့ ွာ
လူေတာထဲေတာင္မသြားရဲဘးူ ဗ်ာ။

ေဖာင္းေဖာငး္ မိန္းမ ဖဖီ ဆီ ုိတာ ကၽြနေ္ တာ့္ကို လကည္ ႇိဳးေငါက္ေငါကထ္ ုိးတဲၿ့ ပးီ
ရန္ေတြ႔လမုိ႔ ဆုးံ ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ အတံုးလုကိ ္ အတစ္လကုိ ္ ႐ႈံးသြားတာကခို ငဗ္ ်ာ့။
သိနး္ ၅၀ ဖးုိ ေလာက္ထညထ့္ ားတာ ၂၀ ဖုိးေလာကပ္ ဲ ျပန္ရေတာတ့ ယ္ဆိေု တာ့
စတိ ္ဆိးု မယ္ဆိလု ညး္ ဆုးိ ေလာကစ္ ရာေပါ။့ (စိတ္ကးူ ယဥမ္ ဟုတဘ္ းူ ၊ တစ္ကယ္ျဖစ္ခဲ့တာ)
ေဖာငး္ ေဖာငး္ တုိ႔ လငမ္ ယားရန္ျဖစ၊္ ဖဖီ ီက ေဖာင္းေဖာငး္ ကို ႏွငခ္ ်၊ ေဖာင္းေဖာင္း
နားညညး္ လ႔ုိ အမိ ေ္ ပၚက ဆငး္ ေျပး၊ ေနာကမ္ ိနး္ မ ေပါက္စေလး အပ်ငး္ ေျပယထူ ားလို႔
ဒုကၡေရာကပ္ ါေလေရာလာဗ်ာ။ အဲသညအ္ ခါမွ ဖဖီ ီ ကၽြန္ေတာဆ့္ ီေျပးလာ။

“ဖဖီ ီ ကယုိ ျ့္ ပႆနာကုိယ္ရွငး္ ၊ ညည္းတ႔ုလိ ငမ္ ယားၾကား ငါမဝငပ္ ါရေစနဲ႔ဟယ္”

ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေလးငါးေျခာက္လၾကာေတာ့ ေဖာငး္ ေဖာင္း အမိ ေ္ ပၚ
ျပန္တက္လာေပလို႔၊ ဖီဖီလည္း အဲသညေ္ တာ့မွ ျပဳံ းႏုိင္ေတာ့တယ၊္ သ႔ူေယာက်ား္
သျူ ပန္ရလုိ႔။

ကုနေ္ လာွ ငတ္ ယ္ဆုိတာက အဲသညလ္ ိုမ်ိဳးဗ်ာ၊့ ႐ံႈးၿပီေဟ့ဆုိရင္ အတုံးလကို ္
အတစ္လိုက၊္ ျမတၿ္ ပီေဟ့ဆိုရငလ္ ညး္ ႏစွ ္ဆေလာက္ဗ်ာ။ ျမတတ္ ဲ့ႏစွ ္၊ ျမတ္တဲက့ ုန္
နမူနာယူၾကၿပးီ ေဆာ္ၾက၊ ကြဲၾက၊ ျမတ္ၾက၊ ပြၾက။ မိန္းမေရ၊ ေယာက်ား္ ေရနဲ႔ ခ်ိဳလ႔ုိေပါဗ့ ်ာ။
႐ႈးံ ၿပေီ ဟ့ဆုိရင္ေတာ့ ေဖာငး္ ေဖာင္းတလ႔ို င္မယားဟာ နမူနာပဲ။ ေျဟစမတွ ္ႀကးီ ကိုျဖစ္လဗု႔ိ ်ာ။
အဲဒါေၾကာင့္ ေဖာငး္ ေဖာင္းက အၾကဉံ ာဏေ္ တာင္းတာကုိ အၾကမံ ေပးဘဲ ေခါငး္ ယမ္း
လိုကတ္ ာဗ်ာ၊့ ဘာလုပ္ဖု႔ိလဲဗ်ာ၊ သူ႔ဝမး္ ေတ ဘယ္လ္။

၁၉၇၅-၇၆-၇၇ ကၽြနေ္ တာ္ ရန္ကနု ္ၾကည့ျ္ မင္တငို ္ ညေစ်းတနး္ မွာ

ေစ်းေရာငး္ စားေတာ့ ေရႊဝါဆပျ္ ဟေတာင့ေ္ ကာကၿ္ ပီး ေလာွ င္ဖူးတယ၊္ ေအပစီ ီ

www.mmteashop.com Page 77

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

(ေခါငး္ ကိကု ္ေပ်ာကေ္ ဆး) ပုလငး္ ေတြ ေကာကေ္ လာွ ငဖ္ ူးတယ္၊ ႏမွ ္းဆီေလွာငဖ္ ူးတယ၊္

ျမတ္တာကျမတ္၊ ႐ံးႈ တာက႐ႈးံ ဘယဟ္ ာမွ ကေံ သကံမ ေျဟလုမိ႔ ရဘးူ ဗ်ာ။ သူျဖစ္ခ်ငတ္ ာ

ေလ်ွ ာက္ျဖစ္သြားတာဗ်ာ။ ကနု ေ္ လွာငတ္ ာက အ႐ႈံးအျမတႀ္ ကီးမားေတာ့ လူသတိ ယ၊္

ရႈံးတာလည္းသ၊ိ ျမတ္တာလည္းသိ။ မသိ ားစေု တြ စတိ ္ဝမ္းကြဲတက္တယ္။ သ႔ၾူ ကာင့္

ငါေ့ ၾကာင့္ အေဖေ့ ၾကာင့္ အေမေၾကာင့္ အျပစ္တငတ္ က္ၾကတယ္။ ကနု ္အေရြးမာွ းရင္

ျပႆနာ၊ အျမတ္နညး္ ရင္ ျပႆနာ၊ ႐ံးႈ ၿပေီ ဟ့ဆုိရင္ ေပါကက္ ြဲကနု ၿ္ ပီ။

ကနု ေ္ လွာင္တယ္ဆိတု ာက မီးပငလ္ ယအ္ ေပၚမွာ တနး္ ထားတဲ့ ႀကိဳးတနး္ ေပၚ

လမး္ ေလ်ာက္ရသလုိပဲ၊ အလြန္ အႏၲရာယႀ္ ကးီ တယဗ္ ်ာ။ ကနု ေ္ လာွ င္ဖိုမ႔ ေလာွ င္ဖု႔ိ

ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဘာမွအဆုးံ အျဖတ္ မေပးရဲဘူးဗ်ာ။ ကံတကို အ္ လုပႀ္ ကီးဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာမ့္ ွာသာ ပုိကဆ္ ံကေလး တတူ တူ န္တန္ရွမိ ယ္ဆုိ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့

ကနု မ္ ေလွာင္ခ်ငဘ္ းူ ၊ ဝယ္ေရာင္းပဲလပု မ္ ယ္၊ ကနု စ္ ဆုံ ိုငသ္ ေဘာမ်ဳိ းေျဟတာ။

ဝယ္ေရာင္းက အ႐းံႈ အျမတ္ ထထု ညမ္ ႀကးီ မားဘူး။ ေငြေသမေနဘးူ ။ ေငြက

အျမဲလည္ပတေ္ နတယ္။ တအိအိ တက္တယ္။ အ႐ံႈးႀကီးသြားလု႔ိ မိသားစု စတိ ္ဝမး္ ကြဲရတဲ့

ျပႆနာမ်ဳိ းလည္း မေပၚႏိုငဘ္ းူ ။ မသိ ားစဘု ဝတညၿ္ ငိမ္တယဗ္ ်ာ။ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဂလၢ ကိ

အျမင္ေနာ္။ ကယုိ ဘ့္ ာသာဆးုံ ျဖတ္၊ ကိယု ္ျဖစ္ကုယိ ္ခံ။

ေဖာက္ထြက္

“ေမာငေ္ ရ… မိႈေတြ ထြက္ေနၿပီ”

ဝါဆလုိ ၏ တစ္ခေု သာ နံနကခ္ င္းတြင္ ကၽြန္ေတာ့မ္ ိန္းမသည္ ရငႊ လ္ နး္
ဝမး္ ေျမာကစ္ ြာ သတငး္ လာပ႔ေို လ၏။

“မႈေိ တြေပါကေ္ နၿပီ လေုိ႔ ျဟစမ္းပါကြာ၊ မငး္ ဟာ… ”

www.mmteashop.com Page 78

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ဟင္… ေမာင္ကလညး္ မိႈကေပါကလ္ ာတာမွ မဟတု တ္ ာ၊ ေျမႀကီးထဲက
ထြက္လာတာႀကးီ ကို၊ မယုံ လာၾကည့္”

“ေဟာဗ်ာ… ေဝါဟာရထြင္တဲ့ ပညာရွမိ နဲ႔ေတြေ႔ နၿပ၊ီ မွန္းစမး္ ဘယမ္ ွာလ”ဲ

သူေခၚရာလကုိ ္ခဲ့၊ ကၽြနေ္ တာ္တု႔ိ အိမေ္ နာကက္ ျခေတာငပ္ ိ႔မု ွာ၊ ႏွစစ္ ဥ္
ဝါဆလုိ တငို း္ ေပါကေ္ နက် ေတာငပ္ ို႔မႈိက်ငး္ ႀကီးခင္ဗ်ာ။ ေတြ႔ပါၿပီ၊ မႈေိ တြေဖြးလ႔ုိ။
သူေျဟတဲအ့ တုိင္းပဲဗ်ာ၊ မေိႈ တြေျမႀကီးထဲက တုးိ ထြက္လာတာ။ ျမငဖ္ ူးၾကမွာေပါ့။
မႈေိ ပါကတ္ ာ။ မဆႈိ တို ာ ဒုံးပ်ထံ ိပ္ဖူးလုိ အဖ်ားက ခပခ္ ၽြနခ္ ၽြန္၊ ေျမႀကးီ ထဲက
အတင္းတုးိ ထြက္၊ အျပင္ေရာက္မွ အပြင့္က ကားလာ၊ ေဟာ… ထးီ ႀကီးဖြင့္လကို ္သလပို ဲဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္တ႔ို မကႈိ ်ငး္ က မိႈေတြ တစခ္ ါေပါက္ ၁၀၀-၁၅၀ ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္မ့ နိ ္းမ
မိႈရတဲမ့ ်က္ႏာွ နဲ႔ ဟုိအိမပ္ ု႔ိ သည္အိမပ္ ို႔ ေဝငွခ်ကစ္ ား၊ အဲသည္ေနမ႔ ်ားဆို
သမူ ်ကႏ္ ွာခ်ဳိ လို႔ရငႊ လ္ ဗုိ႔ ်ာ။

ေျမႀကးီ ထဲက မိႈေတြ တုိးထြက္လာတာနဲ႔ ဥထဲက ၾကက္ေလးေဖာက္ထြက္လာတာ
သဘာဝခ်င္းတူတယ္ဗ်ာ့၊ ၾကက္ကေလးေတြေပါက္တာကုိ ကၽြန္ေတာ္ အႀကမိ ္မ်ားစြာ
ျမငဖ္ ူးတယ္။ ဥထဲက ဝါဝါအႏစွ ္ကေလးက ၾကကက္ ေလးျဖစလ္ ာ၊ အေတာင္ပေံ လးေတြနဲ႔
အေမြးေလးေတြေပါက္လာ၊ ေဟာ… သ႔ူရက္ေစ့ေတာ့ ၾကက္ကေလးက ၾကကဥ္ အခကံြ ုိ
သႏ႔ူ တႈ သ္ ီးခၽြန္ခၽြနက္ ေလးနဲ႔ ထုိးေဖာကေ္ တာ့တာပဲဗ်ိဳ႕၊ ပထမ အရာကေလးျဖစ္၊
ေနာက္အကလ္ ာ၊ မၾကာဘူးဗ်ိဳ႕ ၾကကဥ္ အခြံက ထက္ပိငု ္းကြဲၿပီး ၾကကက္ ေလး
အျပင္ေရာက္လာေတာ့တာပဲဗ်ာ၊ အျပငေ္ ရာက္စၾကက္ကေလးမ်ား အပ္ဂလးီ ခ်က္ကင္
(ugly chicken) အရမ္းအ႐ုပဆ္ ုိးတာဗ်ာ၊ ေပစတု ေ္ နတာပဲ။ ျပင္ပေလန႔ဲ ေတြ႔ထိ၊
အေမြးႏုေလးေတြ ဖြာလာ၊ နာရီပငုိ း္ အတြငး္ လွလွကေလး ျဖစ္လာေတာတ့ ာပဲ။
ၾကက္ကေလးယူ နမး္ ၾကည့၊္ ညပႇ ည္ ႇပ္နဲ႔ တကယ့္ခ်စ္စရာေလးဗ်ာ။

“ဒမီ ိႈနဲ႔ ၾကကဟ္ ာ လူဘဝ ေတာ္ေတာ္အတုယူဖိ႔ု ေကာင္းတယက္ ြ”

www.mmteashop.com Page 79

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“လာၿပီဖ်က္ျမင္း၊ ကဲ… ဉာဏႀ္ ကးီ ရွင္ ဥးီ နားေဝး လုပ္စမး္ ပါဦး၊ ဘယ္လိုအတယု ဖူ ႔ို
ေကာင္းတာလဲဗ်ာ့”

ကပတ္ ီးမးူ လဲ ဥးီ နားေဝသည္ ေရေႏြးၾကမ္း ဖန္ဖန္ကေလးကို အားရပါးရ
က်ဳိ တခ္ ်လုကိ ္ၿပးီ ေနာက္ (ဦးနားေဝးက အလကားရ အကုန္တြယတ္ ဲ့ လစူ ားဗ်ာ့၊ ဒါေပမယ့္
ဥးီ ေႏာွ ကက္ ေတာ့ မဆးုိ ဘူး)

“ငါ အဲဒါစဥး္ စားမိေနတာ ၾကာၿပကီ ြ”

“စဥ္းစား႐ုံပဲလားဗ်ာ။ အေကာငအ္ ထည္မေဖာဘ္ းူ လား”

“မင္းလညး္ ငါအ့ ေၾကာင္း သိသားနဲ႔”

“မွနတ္ ယ္၊ သူဘယေ္ တာမ့ ွ လကေ္ ၾကာမတင္းဘူး၊ ေျခေၾကာလည္းမတငး္ ဘူး၊
ပ်ငး္ ဖပို႔ ဲတက္တယ္။”

“ပ်င္းတာမဟုတပ္ ါဘးူ ကြာ၊ မလုပျ္ ဖစ္တာပါ”

ကၽြန္ေတာတ္ ု႔ႏိ စွ ္ေယာက္ ေလေၾကာ ရွည္ၾကေလ၏။ တယလ္ ီဖနု ္းထဲမွာ
ဆုိရငေ္ တာ့ မီတာေတာေ္ တာတ္ ကမ္ ာွ ၊ ကြန္ပ်ဳတာကို လွညစ့္ ားလမု႔ိ ရဘးူ ။

“လေူ တြဟာ ေမြးလာၾကတနု ္းက အတူတပူ ဲကြ၊ ဘယ္သမူ ွအပုပိ ါမလာဘူး”

“အပိုပါမလာလုိ႔ ေတာ္ေသးတာေပါဗ့ ်ာ၊ အပိပု ါလာရင္ ဒကု မၡ ်ားကုန္ေတာမ့ ာွ ေပါ၊့
ဥပမာဗ်ာ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ အပိုပါလာၿပဆီ ပုိ ါေတာ့ အရမ္းစား အရမး္ စား…”

“ေဟ့ေကာင္… မငး္ ပါးစပပ္ တိ ထ္ ာစမ္း”

ဥးီ နားေဝးက ေငါက၍္ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပက္ ုိ ဘရိတအ္ ုပ္လုကိ ္ေလ၏။ ဒက္စေတာ့။

“ဒီမာွ စကားအေကာငး္ ေျဟေနတယ။္ နားေထာင္”

www.mmteashop.com Page 80

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဟတု ္ကဲ့”

ကၽြန္ေတာ္ မ်ကႏ္ ွာပိးု သတလ္ ိုက္ရ၏။ ဆရာေ့ ရွ႕ေရာက္ ေက်ာငး္ သားကေလး
ကဲ့သ။ိ႔ု

“အေမေမြးတနု ္းက ေျခႏစွ ္ေခ်ာင္း၊ လကႏ္ စွ ဖ္ က္၊ ဥးီ ေခါင္းတစ္လံုးကြ၊ ဒါေပမယ့္
တခ်ိဳ႕လူေတြက ႀကီးလာေတာ့ လူလားေျမာကလ္ ာေတာ့ လက္ေတြ ေျခေတြ
ပြားလာတယ္”

“ဟာဗ်ာ… မဟုတ္ကဟတု ္က”

“ဥပမာ တင္စားတာကြ၊ တကယ္ေတာ့ ဘယပ္ ြားထြက္လာမလဲဟာ”

“အငး္ … ဆိုပါဦး”

“ဒလီ ုကိ ြာ… ခပ္ထူထလူ ူေတြထဲက ခပခ္ ၽြန္ခၽြန္လေူ တြက အတင္း

ကနု း္ ႐ုန္းေဖာက္ထြက၊္ ဉာဏ္ရွိသလုိ ေလာွ ခ္ တၾ္ ကေတာ့၊ လုပ္ငနး္ ေတြက တစ္ခု ႏွစ္ခုျဖစ္၊

တစေ္ နရာက ႏွစေ္ နရာျဖစ္၊ တခ်ဳိ ႕မ်ားကြာ မိမဇိ ာတၿိ မိဳ႕ရြာမာွ လညး္ လပု င္ နး္ ေတြနဲျ႔ ပည့၊္

ရန္ကနု ္၊ မႏၲေလး၊ ေမာ္လၿမဳိ ငလ္ ို ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာလညး္ လပု င္ နး္ ခြဲေတေြ ထာင္”

“သေဘာေပါကၿ္ ပီ ဦးနားေဝး”

သည္တစ္ခါေတာ့ ဥးီ နားေဝးစကား မွန္သဗ်ာ၊ ဟုတတ္ ာေပါဗ့ ်ာ၊ သညဟ္ တုိ ယ္
လုပင္ နး္ ကပို ဲ၊ သညစ္ ားေသာက္ဆငုိ ္ လုပ္ငန္းကိပု ဲ၊ သည္ေမာ္ေတာ္ကား လပု ္ငနး္ ကပို ဲ
ကယုိ ျ့္ ပညက္ ယို ့္ရြာမွာသာမကာ အေမရိကန္မာွ ၊ ဂ်ပန္မာွ ၊ ေတာငက္ ုိရးီ ယားမွာ၊ စကၤာပူမွာ
စသည္အားျဖင့္ လပု င္ န္းခြဲ ထေူ ထာငၾ္ ကတာဗ်ာ၊့ သတူ ိ႔ု အတုငိ ္းအတာနဲ႔ သူတုိ႔ေပါ့ေနာ။္
အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲဆေို တာ့ သလူ ုိ ငါလိုမေနဘဲ အတင္းေဖာက္ထြက္ၾကလ႔ေုိ ပါ့ဗ်ာ။

“ဟား… ဟား… ဒါေၾကာင့္ အခ်ဳိ ႕မ်ားလကေ္ တြ ေျခေထာက္ေတြ
ပြားလာတယ္လု႔ိေျဟတာကြ”

www.mmteashop.com Page 81

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun
“ေတာ္ပါေတာ့ ဦးနာေဝးရယ္”

ဗ်ာႀကးီ ၾကကယ္ က္

၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ၾသဂတု လ္ ၁ ရက္။ ပဲစင္းငံု ၇၁၅၀။ ပဲတီစိမ္း ၇၀၀၀။ ပႀဲ ကးီ ၈၈၀၀။
ကလု ားပဲ ၇၂၀၀။ ႏွမး္ သစ္ (ည့ံ) ၄၂၀၀၀။ ႏမွ း္ ေဟာင္း ၄၇၀၀၀။ မတ္ပဲေအး၊ ဆပီ ဲဆန္
၉၅၀။ မနု ႔္ပဲလံုးဆန္ ၁၈၀၀၀။ ၾကက္ ၂၀၀၀။ ဝက္ ၁၆၀၀။ အမဲ၁၆၀၀။
၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ဇလူ ိငု ္လ ၁၅ ရက။္ ပဲတစီ မိ ္း ၅၇၀၀။ ႏမွ း္ ၆၁၀၀ (တစ္တငး္ )။
သးုံ တင္းတစအ္ တိ ္ ၁၈၃၀၀။ ႏွမး္ ဆီ ၇၅၀။ ၾကက္ ၂၀၀၀။ အမဲ ၈၀၀။ ဆား ၆၂ က်ပ္။
မုန္ပ႔ ဲလးုံ ဆန္ ၆၀၀၀။ ပဲခြတံ စအ္ တိ ္ ၈၀။ ဒုငိ ္ယာရႏီ ွစအ္ ုပ္ကုိ တကို ္ဆုငိ မ္ တွ ္သားေနစဥ္
ကၽြန္ေတာ့မ္ ိန္းမသည္ အနားသု႔ိ ေရာကလ္ ာေလ၏။

“ေမာင္ေရ… ေျမပဲဆန္ ကနု ္ၾကမ္းေစ်းျမငလ့္ ြန္းလ႔ို ဆားေလွာ္လပု င္ န္း
ရပ္ထားရတာ တစလ္ ျပညေ့္ တာမ့ ယ၊္ ဝင္ေငြမရွိ ဘာမရနွိ ဲ႔ ထုိငစ္ ားေတြျဖစေ္ နၿပီေမာင္”

“ထိုင္မစားလ႔ုိ ထစားရမာွ လားကြ”

ဟုတ္တယ္ဗ်ာ၊ သည္မာွ အလုိလုိမွ အၾကံအိုက္ေနရတဲ့အထဲ သကူ တစေ္ မွာင့္ဗ်ာ။

“ဟာကြာ… ေမာင္ကလညး္ ၊ သူမ်ား အေကာငး္ ေျဟတာကုိ”

အမနွ မ္ ာွ သပူ မူ ညဆ္ ိလု ညး္ ပေူ လာက္ပါ၏။ လပု င္ န္းရပ္ထားရတာ
တစလ္ တငး္ တငး္ ျပညသ့္ ြားပါၿပ။ီ

“ပဲတစီ ိမး္ ေႁခြေလစ႔ွ က္ ေထာင္ရ ေကာငး္ မလားလု႔ိ ေမာငစ္ ဥး္ စားေနတာကြ”

www.mmteashop.com Page 82

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“အဲလို လပု စ္ မး္ ပါေမာင္ရယ၊္ ဝငေ္ ငြ ပမုံ ွနေ္ လးနဲ႔ ဆေုိ တာ့ ထမငး္ စားရတာ
ေျဖာင့တ္ ာေပါ့”

“ဝငေ္ ငြကေတာ့ ပံုမနွ ္ မဟတု ဘ္ ူးေပါ့ကြာ၊ ပဲတစီ ိမ္းေပၚတဲ့အခ်နိ ္ ဇူလိငု ္လမာွ
တစႀ္ ကမိ ၊္ ေအာက္တုဘိ ာႏုိဝငဘ္ ာမွာ တစႀ္ ကိမ္ ႏွစႀ္ ကိမ္ေတာ့ အလုပ္ျဖစတ္ ယက္ ြ”

“စစံု မး္ ၾကည္ပ့ ါလားေမာင္”

“ေမာင္ စစံု မး္ ၿပးီ ၿပ၊ီ ေျမာကပ္ ငုိ ္းက ကမုိ ်ဳိ းျမင့တ္ ုိ႔ဆငတ္ ဲ့ စကေ္ တြသြားၾကည့္ၿပီးၿပီ၊
အခိငု အ္ ခံ အေကာငး္ စား ဒီေနေ႔ ပါကေ္ စ်း သံုးသိန္းခြဲ၊ အငဂ္ ်င္မပါ၊ အငဂ္ ်ငက္ ၂၁
ေကာငက္ သုိ ံးု ရမယတ္ ဲ့၊ အငဂ္ ်င္ေစ်းေတာ့ မစံစု မ္းရေသးဘးူ ၊ အငဂ္ ်ငန္ ဲ႔ဆို ေျခာက္သနိ း္ ၊
ခုနစသ္ ိန္းေလာကေ္ တာ့ သြားလမိ မ့္ ယထ္ ငတ္ ယ္”

“ပဲတစီိ ိမ္း ၿပီးရင္ဘာလပု ္လိ႔ု ရေသးလဲ”

“ပဲတီစိမ္းၿပးီ ရင္ေတာ့ တေပါငး္ တန္ခးူ မာွ ကုလားပဲေပါက့ ြာ၊ သကူ ပဲတီစမိ း္
ေလာက္ေတာ့ အားမေကာငး္ လွဘးူ ၊ သင့္႐ံပု ဲရမာွ ၊ ပဲတီစိမ္းကေတာ့ မိန္းေပါ့ကြာ”

“ဒလီ ိုဆုိ အျခားတစခ္ ု စဥး္ စားဥးီ ေမာင္”

“ေမာငလ္ ည္း စဥး္ စားရတာ ေခါငး္ ပေူ နၿပကီ ြာ”

မွန္ပါတယခ္ င္ဗ်ာ၊့ ကၽြနေ္ တာ္တလု႔ိ ပု င္ န္း လပု ေ္ နၾကသမူ ်ားဟာ မိမိလပု င္ နး္
ပံုစပံ ်က္သြားတယ္ဆို နည္းနညး္ ေယာငသ္ ြားတကၾ္ ကတယ္။ ေလာဘ၊ ေသာက
ဥးီ ေဆာငတ္ ဲ့ေနာက္ ပါေနရတာကးုိ ဗ်ာ့။

“ေဟေ့ ကာင္… ခ်မ္းသာ၊ ငါ မငး္ ကၾုိ ကည့္မရခ်ငေ္ တာ့ဘးူ ”

“ဟင္… အပါးကလည္း… အလုလိ မုိ ွ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့အထဲ”

www.mmteashop.com Page 83

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

တစေ္ န႔ အပါး (တရတု အ္ ဖးို ႀကးီ ဥးီ ေခြးေလး) ဆီေရာကသ္ ြားေတာ့ အပါးက
ဆးီ ဆတူ ယဗ္ ်ာ။့ အမနွ ္က သူ႔ဆီ အၾကဥံ ာဏေ္ တာင္းရေအာင္ သြားတာ။
သကူ ပဲႀကးီ ေလာွ ္ ေလွာဖ္ ူးတယ္။ ပဲျခမး္ ေၾကာ္ ေၾကာ္ဖးူ တယ္။ လက္ဖက္စ၊ုိ
လက္ဖက္ေျခာကလ္ ပု ္ငနး္ လဲ လုပဖ္ ူးတယ္။

“မငး္ ကြာ… ဆပ္ျဟသည္ လင္ေပ်ာကတ္ ဲအ့ တိငု ္း ေယာကယ္ က္ကို
ခတေ္ နတာပဲကြာ”

“ဆပျ္ ဟသည္ လင္ေပ်ာကတ္ ာ ဘာအေၾကာငး္ လဲ အပါးရယ္၊ ေနာက္
တစ္ေယာက္ ေကာက္ယူလိကု ္႐ေုံ ပါ့ ရာွ ေကၽြးႏုိင္ရင္ ၿပးီ တာပဲဗ်ာ”

“မင္းကုိေျဟလုကိ ္ရင္ သည္လခို ်ညး္ ပဲ၊ ရႊတ္ေနာက္ေနာကန္ ဲက႔ ြာ၊ ငါနားသယ္
ပိတ္ထုိးလိကု ္ရ ဟငး္ …”

အပါးက သ၏ူ သနမ္ ာလေွ သာ လက္ႀကီးနဲ႔ ကၽြနေ္ တာည့္ ာဘက္နားရြက္ကို
လမိ ဆ္ ြဲလုကိ ္ရာ ပဲပ့ ါသြားၿပီလားမတွ ္ရပါ၏။ နာလိုကသ္ ည့္ျဖစ္ျခင္း။

“ေဟ့ေကာင္… ျမဲျမဲမတွ ္”

“ေျဟ အပါး”

“အေျဟင္းအလဲတစ္ခုျဖစတ္ ငုိ ္း အရမး္ မပ်ာရဘးူ ကြ၊ “ဗ်ာႀကီးၾကကယ္ က္”
ဆိုတဲစ့ ကား ၾကားဖူးလား”

“ၾကားဖးူ တယ္ အပါး”

“ျမငေ္ ကာ ျမင္ဘူးလား”

“ျမငဘ္ းူ တယ္ အပါး၊ ကၽြန္ေတာင္ ယင္ ယတ္ ုနးက္ ေန႔ခင္းတုိင္း စပါးလနွ ္းဖ်ာကို
ၾကကေ္ စာင့္ရဖးူ တယ္”

www.mmteashop.com Page 84

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဘာေတြ႕လဲ”

ကၽြနေ္ တာင္ ယ္ငယက္ စပါးလနွ း္ ဖ်ာေစာင့္ရသညမ္ ်ားကုိ ျပန္ျမငေ္ ယာင္မိပါ၏။
အမိ ္ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေနပကူ ်ဲက်ဲႀကးီ မွာ ဖ်ာခငး္ ၍ စပါးမ်ားကို လနွ ္းထားပါ၏။ ၾကက္ဖ
သို႔မဟတု ္ ၾကကမ္ သည္ ေျမျပင္မွ ၾကမး္ ျပင္ေပၚသ႔ိုအားယူ၊ ဝုန္းခနဲခနု တ္ ကလ္ ာကာ
စပါးလွန္းဖ်ာကုိ ဂ်ကဂ္ ်က္ ဂ်က္ဂ်က္ႏွင့္ယက္ေန၏။ တကယဆ္ ို စပါးေစေ့ တြ
အမ်ားႀကီးဗ်ာ၊ တစ္ေစခ့ ်င္းေကာကစ္ ားစမး္ ပါ၊ စလပု ေ္ တာင္ေပါကထ္ ြက္သာြ းဥးီ မယ္၊
ဟုတ္ဘးူ ဗ်ာ၊ အေျပးအလာႊ း ကပ်ာကယာ ယက္လုကိ ္၊ ေကာက္လုိက္၊ အမေလးဗ်ာ၊
သ႔ပူ ါးစပထ္ ဲေရာက္တာက တစေ္ စ့ႏွစ္ေစ့ ေအာက္ကေျမျပင္ေပၚေရာကသ္ ြားတာက
တစျ္ ပည္သားေလာက္ဗ်ာ။

“ဟ… ၾကကမ္ ”

ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္းခ်၊ သူကခုန္ဆင္းသြား၊ ေအာကမ္ ွာ က်ေနတဲ့ စပါးေတြကို
ၾကကက္ ေလးေတြက ေအးေအးေဆးေဆးေကာက္စား၊ ကၽြိကၽြ ကိြကြနဲ႔။ ဟာ… မၾကာဘူး၊
သကူ တက္လာျပန္ၿပဗီ ်ိဳ႕။ ဝနု း္ ခနဲ႔ ယကျ္ ပနၿ္ ပဗီ ်ာ။ တဂ်ကဂ္ ်က္။ က်သြားျပန္ၿပ၊ီ စပါးေစေ့ တြ
ေအာကက္ ု။ိ ေအးေအးေဆးေဆးယက္ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ေလာက္စာလးံု မနွ မ္ ာွ ကလည္း
ေၾကာက္ရေတာ့ ကပ်ာကယာ ယက္ရတာ။

“ဘာေတြလ႔ ညး္ ”

အပါးကထပေ္ မးတယ္။

“အယ္… ေတြတ႔ ယ္အပါး၊ သူပ႔ ါးစပထ္ ဲေရာကတ္ ာက နညး္ နည္း

ေအာက္ထြကက္ ်သြားတဲ့ စပါးက မ်ားေနတယ္ အပါး”

“ေအး… ဒီသေဘာပဲကြ၊ ဒါမဟန္ေသးဘူးဆို ဟိုဟာေျဟင္း

ဟိုဟာမဟန္ေသးဘူးဆို ဒဟီ ာေျဟင္း၊ အက်ဳိ းအျမတ္ရတာက နညး္ နည္း ဆံးု ႐ႈံးမႈက

မ်ားႏိုငတ္ ယ္ကြ၊ ဗ်ာမ်ားေလဆိုးေလပဲကြ”

www.mmteashop.com Page 85

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဟတု က္ ဲ့ အပါး”

“နည္းနညး္ အခ်ိန္ယၿူ ပီး ေခါငး္ ေအးေအးနဲ႔ စဥ္းစားကြာ၊ စဥး္ စားၿပးီ ၿပီ
ေလလ့ ာၿပးီ ၿပီဆို မထွ လပု က္ ြာ၊ အမွားနညး္ တာေပါ့”

အပါးက ကၽြန္ေတာ္ ေသြးပၿူ ပးီ ထင္ရာစြတမ္ လုပမ္ ဖိ ု႔ိ သတိေပးတာခင္ဗ်ာ၊့ အင္း…
သူက အသက္ ၈၀ ေက်ာ၊္ ေခါင္းျဖဴစြယက္ ်ိဳး ထသု ားေပသားရေနတဲ့ တ႐ုတ္
အဘိးု ႀကးီ ကလားဗ်ာ၊ သ႔ူအၾကဉံ ာဏ္ဟာ ကၽြနေ္ တာအ့္ တြက္ အဖုးိ တနေ္ ပတာေပါ့ဗ်ာ။
သေူ ျဟလို႔ဗ်ာ၊ ႏမ႔ုိ ုဆိ႔ ုိ ကၽြန္ေတာ္က ထင္မထိ င္ရာ စြတခ္ ်ေတာမ့ ာွ ။

(စြတခ္ ်တာ မွန္တဲ့အခါလညး္ မနွ တ္ ကတ္ ယ။္ အျခားတစ္ဖက္မွ
ေျဟင္းျပန္အေတြး။)

အမတွ ္တမဲ့ေတရြ႔ ိွ လမ္းမကေလးေပၚမွာ

“ကရင္ရင္… ကရင္ရင္”

ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပါလက္ပါ ေဆာငး္ ပါးတစပ္ ုဒ္ေရးေနစဥ္ တယ္လဖီ ုန္းသသံ ည္
စူးရစွ ြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ေရးလကစ္ ခဏရပ္၊ သြားၿပီ အေတြး။

“ဟဲလို… အမိန႔္ရပိွ ါခငဗ္ ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္ခ်မ္းသာပါ”

“ဦးေလး ကၽြန္ေတာပ္ ါ၊ ေမာငစ္ ေံ သာငး္ ေလ၊ ကၽြနေ္ တာက့္ ို မမွတမ္ ိဘူးလား”

ဟယ္… ဂြေတာ့ အက်သားပါလား၊ ဘယက္ စေံ သာင္းတးုံ ၊ စံေသာင္းေတြက
အမ်ားႀကးီ ၊ တ႐ုတမ္ ေယာက်ာ္း စံေသာင္း၊ ထပိ ေ္ ျဟင္စေံ သာင္း၊ လျူ ပန္ေတာ္စံေသာင္း၊

www.mmteashop.com Page 86

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ဘယ္သူပါလိမ့္။ သ႔ူမမတွ ္မဘိ းူ လားတဲ့။ ျပႆနာ။ တယလ္ ဖီ နု ္းထဲမာွ သူ႔႐ပု ႀ္ ကးီ လဲ
ျမင္ရတာမဟုတ္ (သူမ်ားႏိုငင္ ေံ တြမွာေတာ့ ျမငေ္ နရၿပီ)။

“အယ္… ဘယ္ကစေံ သာင္းပါလမိ ၊့္ ေဆာရီးေနာ္ သိပမ္ မွတ္မိ…”

ဟင္… မတကႏ္ ိုင္ဘးူ ဗ်ာ၊ တကယမ္ မတွ ္မိတာႀကးီ က။ို

“မွတမ္ တိ ာ မမွတ္မတိ ာ အသာထား ဥးီ ေလးရဲ႕ တပညတ့္ စ္ေယာကလ္ ႔ို
သတ္မတွ လ္ ုကိ ၊္ ညေန ၆ နာရီ ေရႊေအာငလ္ ကံ ို လာခဲ့ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ေစာငေ့္ နမယ္”

ဟာ အဲဒါမွ ဒုက၊ၡ သအူ ခ်ိနး္ အခ်က္လပု ္တဲေ့ နရာက ဘယီ ာစေတာရွင္ ဘယီ ာ
ေသာကမ္ ယ္ဆိုတဲ့သေဘာ၊ သကူ တိုက္မာွ လား၊ ကၽြန္ေတာ္က တုိက္ရမာွ လား၊ သြားလ႔ို
ဟိကု ် မေတြေ႔ တာမ့ ွ ေတာင္ၾကည့ေ္ ျမာက္ၾကည့္ သ႔မူ သိ မျမင္အရွက္ေတာ္ကြဲရခ်ည့္။

“ဒီလိုလပု ္ပါလား ေမာင္စေံ သာင္း၊ မင္းကားနဲျ႔ ဖစျ္ ဖစ္၊ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယန္ ႔ဲ
ျဖစျ္ ဖစ္ လာေခၚပါလား၊ ဦးေလးဆငုိ က္ ယ္ကုိ သားကျပညယ္ ူသြားလို႔ ျဖစႏ္ ိုင္ရင္
လာေခၚေလ အိမက္ ေစာင့္ေနမယ္”

ဟဲဟဲ… အဲသညအ္ စီအစဥ္ ေကာငး္ တယ္ဗ်ာ၊ ငၿဖီးဆုလိ ည္းပြဲကျပတၿ္ ပီ၊
တကယ္အ့ စစ္အမနွ ္ဆိလု ည္း ကၽြန္ေတာဘ့္ ကက္ နာစရာမရိွ။ အပုိင္။

“ေကာငး္ တယဥ္ ီးေလး၊ အိမက္ ေစာင့္၊ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့မယ္၊ တျခား
အခ်ိန္းအခ်က္ရွိရင္လည္း ဖ်က္ထားေနာ္”

သူ႔စကားကျပတ္ေနၿပီ၊ လိမလ္ ညျ္ ခငး္ မဟုတ၊္ အစစ္အမွန္ စံေသာငး္ ၊
ဘယစ္ ံေသာငး္ လဲဆုတိ ာသာ မသိရတယ္။ အဲသည္တယ္လီဖနု ္းပဲဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္
အရကွ ္ကြဲဖူးတာ၊ တစည္ ေပါဗ့ ်ာ။ နာရျီ ပန္ တစ္ခ်က္ေလာကႀ္ ကးီ ဖုနး္ လာတယဗ္ ်ာ့၊
သားတစ္ေယာက္က ရနက္ ုနမ္ ွာ၊ သားတစေ္ ယာကက္ ျပညၿ္ မဳိ ႕မွာ၊ တူေတာ္ေမာင္

www.mmteashop.com Page 87

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

တစ္ေယာက္က ေဟာင္ေကာင္မွာဆိုေတာ့ ညႀကီးအခ်နိ ္မေတာ္ သညေ္ ကာငေ္ တြ
ဆကီ မ်ား ဆက္သလားေပါ။့ ဘာေတြမ်ား အေရးေပၚပါလိမေ့္ ပါ။့ စိုးရမိ ္မိ၊ ဖနု း္ ေကာကက္ ငို ။္

“ေျမပဲဆားေလွာ္ ကုိယစ္ ားလွယ္ ယခူ ်င္လ႔ိပု ါ ငါးက်ပတ္ န္ဘယေ္ စ်းေပးလ”ဲ

ေသေရာဗ်ာ၊ သည္လုိအခ်ိန္ႀကီး ေစ်းစကားေျဟရတာမ်ဳိ းတဲလ့ ားဗ်ာ။ ဟ…ိ ဟိ…
ခြိ… ခြိ… ဆတို ဲ့ ေကာင္မေလးေတြအသံေတြလည္း ၾကားေနရသဗ်ာ့။

ဟား… ဟား… ဖနု း္ သရဲေပါ့ဗ်ာ၊ စားေသာကဆ္ ုငိ ္ တစ္ဆငုိ က္ ဆကတ္ ာဗ်ာ့၊
သိသာတယ။္ ကၽြန္ေတာ့္ေျမပဲဆားေလာွ က္ ုိ အရကန္ ဲ႔ျမည္း၊ တံဆိပေ္ ပၚမာွ ႐ကုိ ထ္ ားတဲ့
ဖနု း္ နပံ တ္ေကာကလ္ ညွ ၿ့္ ပီး ေနာက္တာဗ်ဳိ ႕၊ ေနာကစ္ ရာရာွ းလိုဗ႔ ်ာ။ တန္… တန္…
ေနာကဆ္ ို ည ၉ နာရီဆုိ ဖနု း္ ျဖဳတ္လိကု ၿ္ ပ။ီ သားေတြကုလိ ညး္ အေၾကာငး္ ၾကားထားတယ္။
ည ၉ နာရီေက်ာ္ရင္ ဖုန္းမဆက္နဲလ႔ ု႔ိ။ အဲသည္ေန႔က ညေန ၆ နာရီမွာ လငူ ယေ္ လး
တစ္ေယာက္ ကားနဲ႔တကယ္ပဲ ေရာကလ္ ာတယ္ခင္ဗ်ာ။့ ေရေႊ အာင္လံ ဘီယာစေတရငွ က္ ုိ
လစၾ္ ကတယ။္

“စညတ္ စ္ဂ်ား၊ ဘဲကငတ္ စျ္ ခမ္း”

ေကာငေ္ လးက ေရာကေ္ ရာက္ခ်ငး္ ဘယီ ာနဲ႔ ဘဲကငမ္ ွာတယ္ခင္ဗ်ာ။့

“စတိ ္ဆုိးခ်င္ဆးုိ ၊ ႐ုိငး္ တယ္လိထ႔ု ငလ္ ည္း မတကႏ္ ိုငဘ္ းူ ၊ မငး္ ကငုိ ါ
မသိတာအမနွ ပ္ ဲကြ ေမာင္စံေသာငး္ ”

စတိ ထ္ ဲရွိတဲ့အတငို ္း ဒဲႀ့ ကးီ ေျဟခ်လုကိ တ္ ယ၊္ ဘာမသိ ညာမသိ သ႔ူဘယီ ာ
မေသာက္ခ်ငဘ္ ူးဗ်ာ။

“ဦးေလးေမ့ေနလ႔ုပိ ါ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေဖာင္႐ုးိ စံေသာငး္ (ေဖာင္႐းုိ ရြာသား စေံ သာငး္ )
ေလ၊ လြနခ္ ဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္ေလာကက္ ဦးေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တစည္ မာွ ဆဖုံ းူ တယ္၊ ေအာငလ္ ံ-
သမဴ႓ လသြား ကားလမ္းေပၚက ေက်ာကပ္ န္းေတာငး္ ေခ်ာင္းမွာ”

www.mmteashop.com Page 88

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“အင္း… ဆပို ါဥးီ ”

“အဲဒီေန႔က ေအာငလ္ ကံ ထြကေ္ တာ့ ည ၈ နာရီေလာက္ရၿွိ ပ၊ီ ပဲခ်ိနႀ္ ကီး၊
ဥးီ ေလးကပဲေရာင္း (ေျမပဲေရာငး္ ၿပးီ ) ေအာင္လကံ ျပန္လာတာ၊ ကၽြန္ေတာ္က
မိတၱလီ ာဘကက္ တကၿ္ ပီး ဂြမ္းေရာငး္ ၿပီး ျပနလ္ ာတာ၊ ကားေပၚမွာဆတံု ာ၊ လမး္ မာွ
မးုိ ေတြရြာ ေက်ာကပ္ နး္ ေတာငး္ ေရာကေ္ တာ့ ေခ်ာငး္ ေရေတြ တအားက်ေနလို႔
ကားမကူးႏိုင္ ညအိပ္ေစာငၾ့္ ကရတယေ္ လ”

“ဆက္ပါဥးီ ”

“ညႀကီးအခ်ိနမ္ ေတာ္ ေက်ာက္ပန္းေတာငး္ က ဆိုင္ေတြမွာ ထမင္းဟငး္ က
မက်နေ္ တာ့ဘူး၊ အဲဒါနဲဆ႔ ငို ္ရွင္ ကိလု ေွ သာင္းႀကီးကုိ အပူကပ္၊ ရိွတဲ့ ဘဥဲ ေၾကာ္ခိုငး္ ၊
ပဲေလွာသ္ ုပခ္ ုိင္းၿပီး စတိ ္ပ်က္ပ်ကန္ ဲ႔ တစခ္ ြက္ တစ္ဖလားစီ ေလွာ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ၊
ဥးီ ေလးမမတွ မ္ ဘိ ူးလား”

“ေအး… ေက်ာကပ္ န္းေတာငး္ မွာ၊ ေခ်ာင္းေရမလိ ုိ႔ အခါခါပဲ

အပိ ္ေစာင့္ရဖးူ တယက္ ြ”

“အဲဒီ အခါခါထဲက တစခ္ ါေပါ့ဥးီ ေလးရ၊ အဲဒတီ နု း္ က ကၽြန္ေတာ္က ဂြမ္း (ဝါဂြမး္ )
႐ံးႈ ၿပီးျပနလ္ ာလ႔ို စိတ္ပ်က္ေနတဲ့အခ်နိ ္၊ ဥးီ ေလးက ပဲေလာကမာွ နာမည္ႀကးီ ေနတဲ့
အခ်ိန္ေပါ့”

“ေျဟပါဥးီ ေလ”

“ဥးီ ေလးဆီက ပညာတစခ္ ုရလုိကတ္ ယ္”

“ဟယ္… ငါဆ့ ီက ဘာမ်ားလဲကြာ၊ ငါမးူ မးူ နဲ႔ဘာေတြ ေလ်ာက္ေျဟမပိ ါလမိ ့္ဟယ္”

“ဥးီ ေလးကို ကၽြနေ္ တာ္က ေမးတယ၊္ ဥးီ ခ်မး္ သာ ဥးီ ခ်မ္းသာနဲ႔ ဒလီ မ္း
တစေ္ လွ်ကမ္ ာွ နာမည္ႀကးီ လွတယ၊္ ဘာေၾကာငလ့္ ဲခင္ဗ်ာလိ႔ု ကၽြန္ေတာ္က ေမးတယ္”

www.mmteashop.com Page 89

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဟယ္ မင္းကေမးတယ္”

“ဟတု ္တယ္… ကၽြန္ေတာက္ ေမးေတာ့ ဥးီ ေလးက ခပမ္ ူးမူးနဲ႔ေျဟတယ္၊
ေဟ့ေကာင္စေံ သာငး္ ခ်မး္ သာခ်င္ရင္ အပါးမကြပ္ရဘူးကြ၊ ျမဲျမဲမွတ္ထားတဲ့”

“အဲဒီ အပါးမကြပန္ ဲဆ႔ တုိ ဲစ့ ကားလညး္ ၾကားမေိ ရာ ကၽြနေ္ တာအ္ မးူ ေျပ၊
ၾကကသ္ းီ ျဖန္းျဖနး္ ထ၊ နားထဲသံရည္ပေူ တြလုိ စီးဆင္းသြားတယ္၊ အမနွ အ္ တိငု ္းေျဟရရင္
ဥးီ ေလးရာ၊ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီတစ္ေခါက္ ဂြမး္ ႐ႈံးခဲတ့ ာက အပါးကြပလ္ ပို႔ ဗဲ ်၊ ဂြမ္းညက့ံ ို
ေအာက္ကခံ ဂြမေ္ ကာငး္ ကို အေပၚကသိပ္၊ သတူ ပါးကႏို ွိပမ္ ယ္ဆိုၿပးီ အပါးကြပလ္ ကုိ ္မလိ ႔ုိ
ခြကခ္ ြကလ္ န္႐ႈံးခဲတ့ ာဗ်ာ”

“ဦးေလးက ကၽြန္ေတာ္လပု တ္ ာကို တပ္အပသ္ ိေနသလိႀု ကီး ဒိငု ္းခနဲဆုိ
ေဆာ္ခ်လကုိ ေ္ တာ့ ကၽြနေ္ တာ္ ေတာေ္ တာလ္ န႔္သြားတယ၊္ ေၾကာကသ္ ြားတယ္၊
ဦးေလးကေတာ့ စတိ ထ္ ဲရိွရာေျဟခ်၊ မူးၿပးီ အပိ ေ္ ပ်ာသ္ ြားတယ္၊ ကၽြန္ေတာက္ အမူးေျပ
တစ္ညလးုံ အပိ ္ကုိ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး”

“ဦးေလးနဲ႔ေတြ႔ၿပီးကတည္းက ေနာကဘ္ ယေ္ တာမ့ ွ အပါးမကြပ္ရဲေတာဘ့ းူ ၊ မွနမ္ နွ ္
ကန္ကန္ပဲ လုပစ္ ားေတာ့တယ္”

“ဒါထက္ မင္း အခုဘယမ္ ာွ ”

“ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကနု ္ေတာငဒ္ ဂုမံ ာွ သစဆ္ ုငိ ္ဖြငထ့္ ားတယ္၊ ဥးီ ေလး
ေရာက္ရင္ဝင္ပါ”

သလူ႔ ပိ ္စာကဒျ္ ဟး ကၽြနေ္ တာက့္ ို ထပု ေ္ ပး။

“အဆငေ္ ျပရဲ႕လား”

“ေျပတယဥ္ းီ ေလး၊ အတိ ္စပရကတ္ စ္စီးလည္း ေထာငထ္ ားတယ၊္ ရန္ကုန္နဲ႔
မတု မၱ ကုိ ေျပးတယ္”

www.mmteashop.com Page 90

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“အမယ္… တယ္ဟတု ပ္ ါလား”

“အဲဒါ ဥးီ ေလး ေက်းဇးူ ပဲ၊ ဥးီ ေလးရ”

“ငါကေတာ့ ဘာမ်ွ မသိလုကိ ပ္ ါဘူးကြာ၊ ငါစ့ တိ ္ထဲရွိရာ အမနွ ္ကုိေျဟခ်လုိကတ္ ာ”

“အဲဒအီ မွနက္ ကုိ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တန္ဖိးု ျဖတမ္ ရတဲ့ သငခ္ န္းစာကို
ေပးလိုက္တာပါပဲ ဥေီ လး၊ ေသာက္ေနာ္ ဘာမွ အားမနာနဲ႔၊ ဦးေလးကုိ ေတြ႔ခ်ငေ္ နတာ
ၾကာၿပီ၊ ဒီေန႔ေအာင္လံကို ျပနေ္ ရာကလ္ ာလိ႔ု ဥးီ ေလးကုိ အမွတတ္ ရ လွမ္းခ်နိ း္ လုိကမ္ ိတာ”

ေမာငစ္ ေံ သာငး္ ၊ ကၽြနေ္ တာ္ အမွတ္တမဲ့ ေျဟခ်လိုကမ္ ေိ သာစကားတစ္လးံု ကို
အမွတ္တမဲ့ ေတြ႔ရိွေကာက္ယူသြားၿပးီ တယတု ယ သိမး္ ဆည္းထားတဲ့ ေမာင္စံေသာငး္ ။

ေရာငး္ တကရ္ င္ေစ်းေကာင္းရတယ္

ၾသဂုတလ္ ၁၇ ရက္ စေနေန႔က ေအာင္လၿံ မဳိ ႕ေတာင္ပငုိ ္း ရြာေထာင္ရပက္ ြပ္ကို
ေရာကတ္ ယခ္ ငဗ္ ်ာ။့

“ကုခိ ်မး္ သာ လာစမ္းပါဦးဗ်ာ့”

ပြဲစားဦးေအာင္ၿမဳိ ငက္ ပြဲ႐ထံု ဲက လွမ္းေခၚလု႔ိ စကဘ္ းီ အသာရပၿ္ ပီး သူ႔ပဲ႐ြ ံုထဲ
ဝငလ္ ကို ္တယ။္ ပဲတစီ ိမး္ အိတေ္ တြက အထပလ္ ုိက္ပဲ။

“ကၽြန္ေတာေ္ တာ့ ၇၁၀၀ နဲ႔ထပု ္လိုကၿ္ ပီ”

“အမယ္… တယဟ္ ုတပ္ ါလား၊ ထိပေ္ စ်းပဲေနာ္”

“ဟား… ဟား… ေရာငး္ တက္ရင္ ေစ်းေကာငး္ ရတာေပါဗ့ ်ာ”

www.mmteashop.com Page 91

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဗ်ာ… ဘယလ္ ုိ”

“ဘယပ္ စညၥ း္ မဆုိ ေရာင္းတကဖ္ ုလ႔ိ ိုတယ္ဗ်ာ၊ ေရာင္းတက္ရင္

ေစ်းေကာငး္ ရတယ္ဗ်ာ၊့ ကယုိ ္က ေရာင္းေတာ့မယ္ဆုိရင္ ဝယ္သကူ ို အကဲခတရ္ တယ၊္

တကယ္ဝယခ္ ်ငတ္ ဲသ့ ူလား၊ ေစ်းသိ႐ုံ လာအကဲခတတ္ ဲ့သူလား၊ လကင္ ငး္ ေခ်မယလ့္ လူ ား၊

ေငြဆုငိ း္ ထားမယ့္သလူ ား၊ လည္ေစည့ ွစၿ္ ပးီ ေစ်းဆစမ္ ယလ့္ လူ ား၊ လ်ွ ံေနသူလား၊

ဆာေနသလူ ား ဝယ္သ႔ူအကဲကၾုိ ကည့္”

“ဟတု ၿ္ ပီဗ်ာ”

“ၿပးီ ေတာ့ ကိယု ့္ဘကက္ လည္း အရမ္းေရာငး္ ခ်င္ေနတဲ့ ပုစံ ံမ်ဳိ း မဖမး္ ရဘူး၊
ငရျံ ဟလူး မလုပ္ရဘူး၊ တက္ႏုိင္သမွ် ဂုဏ္ခထံ ားရတယ္ခငဗ္ ်ာ၊့ အဲ… တစခ္ ုရတွိ ာက
ကပုိ စညၥ း္ ကလည္း ဂဏု ခ္ ံႏိုင္ေလာကတ္ ဲ့ အဆင့္အတန္း အရညအ္ ေသြးမ်ဳိ း ရိွရမယ၊္
ကယုိ က့္ တၱား ကိယု အ့္ ေလးက စကံ ိုကျ္ ဖစ္ေနရမယဗ္ ်ာ”

ပြဲစားငွဲ႔ေပးတဲ့ ေရေႏြးၾကမး္ ေလး တစင္ ေုံ သာက္၊ ပြဲကေတာ္ သပု လ္ ာတဲ့
လကဖ္ ကက္ ေလးတစဇ္ ြန္းတုိၿ႔ ပးီ ေျမာကပ္ ုငိ ္းသြားတယ္။ (ေတာငေ္ ျမာကၿ္ မိဳ႕တနး္ ရွည၊္
ေတာငပ္ ငို း္ ေျမာက္ပုငိ း္ အေဝးသား။) ေျမာကပ္ ငုိ ္းပြဲ႐မုံ ်ားေရာက၊္ ေလးငါး႐ေံု လ်ာက္မေိ တာ့
ေစ်းသိရၿပီ။ ပဲတစီ မိ ္း အစတု ္ (အညဆ့ံ ုံး ေနာက္က်ပဲသီး မေအာင္၊ မမာ၊ စေို ပ်ာ့၊ မြဲေျခာက၊္
အေရာင္မေတာက္) က ၆၂၀၀။ ဒတု ိယတနး္ အသင့္အတငက့္ ၆၈၀၀။
အျမငဆ့္ းုံ အေကာင္းဆုးံ က ပထမတနး္ စားက ၇၀၀၀ (အခ်ိန္ပႆိ ာ ၂၀
ဝငတ္ စတ္ ငး္ ေစ်း)။ ေပါကတ္ ယ္ဗ်ာ။

“ေတာင္ပုငိ း္ မာွ ဘယ္ေစ်းၾကားခဲ့သလဲ ဆရာသမား”

“အယ္… ကၽြနေ္ တာ္ ေတာင္ပိငု း္ မေရာကခ္ ဲေ့ သးဘးူ ဗ်ာ”

“ေရာငး္ တက္ရင္ ေစ်းေကာငး္ ရတယ္”

www.mmteashop.com Page 92

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ဥးီ ေအာင္ၿမဳိ ငစ္ ကား ကၽြန္ေတာ့န္ ားထဲက မထြကဘ္ ူးဗ်ာ၊ သညဥ္ ပေဒသကုိ
မလကုိ န္ ာမိလု႔ိ ကၽြန္ေတာ္ ခံရေပါငး္ လဲ မ်ားလပွ ါၿပီ။ ၁၉၇၈-၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ေအာင္လမံ ာွ
ကၽြန္ေတာ္ ေတာကနု သ္ ညက္ ေလးလပု ခ္ ဲစ့ ဥ္က လကူ ဲလည္း မခတတ္ က္၊ မ်ကႏ္ ာွ ရပိ ္
မ်ကႏ္ ာွ ကဲလည္း မသ၊ိ ဝယ္ေနသူ အနားေရာကေ္ နမွနး္ လညး္ မသိ၊ ေတာသား ငအ။
ကားေပၚက ဖတု ္ကနဲ႔ဆငး္ ၊ ပြဲ႐ံုထဲဝင္၊ ပြဲစားေရွ႕ရပ။္

“ဟာ… ပြဲစားေရ၊ ကၽြန္ေတာ္ပဲအိတ္ ၅၀ ပါတယ္ဗ်ဳိ ႕”

“ဘယေ္ စ်းရရင္ေရာင္းမလဲ”

ပြဲစားကေမး၊ (အနားမွာ ဝယသ္ ူကရွေိ နသည္။)

“ပြဲစား ၾကည့္သာေရာင္းလကို ္၊ ကၽြနေ္ တာန္ ားမလညပ္ ါဘးူ ၊ ေပါက္ေစ်းရရင္
ေတာ္ၿပီ”

ဟုိတနု ္းက အျဖစ္ကို ေတြးမိ၊ ရကွ ္ျပဳံ းကေလးျပဳံ းမိ။ “ေပါကေ္ စ်းရရငေ္ တာၿ္ ပီ”
ကၽြန္ေတာ္ေျဟလိုကတ္ ဲစ့ ကား။ ပြဲစားနဲ႔ အဝယ္ေတာ္ အႀကိဳကေ္ ပါ့။ ကၽနြ ေ္ တာ့္
စကားၾကားရေတာ့ ပြဲစားက အားရဝမ္းသာ၊ အဝယ္ေတာ္ ႏတႈ ္ခမ္းပါးနားမ်ား
လွ်ာနဲ႔လ်ကလ္ ကုိ လ္ ု။ိ႔ ဟာ… အခ်ဥေ္ တာ့ေတြၿပီေပါ။့ ေၾသာ္… အလြနမ္ ုိကမ္ ဲခတ့ဲ ဲ့
ေမာင္ခ်မ္းသာပါတကား။ အ,ခ်က္ကယန္ ာဘျိ ခငး္ ။ ဟင္း… ဟင္း… အဲသည္တုနး္ ကေတာ့
ကုယိ ့္ကုကိ ယုိ ္ ဟုတ္လၿွ ပီေပါ။့ အဝယေ္ တာ္နဲ႔ ပြဲစား လကခ္ ပု လ္ က္ဝါး႐ကို ္။

“ဒီေစ်းေပးတယ္ ကုိခ်မ္းသာေရ၊ ကၽြနေ္ တာေ္ တာ့ လတႊ လ္ ိုက္ၿပီ၊ စုစံ မး္ ၾကည္၊့
ခငဗ္ ်ားပဲနဲ႔ ဒီေစ်းနဲ႔ အသငဆ့္ ုးံ ပဲ”

“အို… ဘာစံုစမ္းစရာလလုိ ဲဗ်ာ၊ ပြဲစားၿပးီ ၿပီးတာပဲ”

ပြဲစားရွငေ္ ပးတဲ့ ေငြကေလးကိုယ၊ူ ပြဲ႐ံကု ေကၽြးတဲ့ ၾကက္သားင႐တု သ္ ီးခ်ကန္ ဲ႔
ခ်ဥ္ရည္ဟင္းနဲ႔ ထမငး္ ကေလးစား၊ အတိ ခ္ ြကံ ေလးလိပ၊္ ကားေပၚတင္ ျပန္လာခဲ့၊

www.mmteashop.com Page 93

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေတာသိ႔ုတစေ္ ခါက။္ ပဲကုနက္ ူးတာ ခနု စႏ္ ွစ္ဗ်ာ၊ ဝယ္တယ္၊ ေရာင္းတယ္၊

သည္ေလာက္ပါပဲ။ သည္ထက္ပိုမတကခ္ ဲဘ့ းူ ။ သည္ခနု စႏ္ ွစမ္ ွာ ပြဲစားနဲ႔ အဝယေ္ တာ္

ကၽြနေ္ တာ့အ္ ေပၚက ဘယ္ေလာကေ္ ဆာ္လုိက္ၾကသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ပါ။

ပဲဝယ္တယ္ဗ်ာ၊ ပဲ လက္ထဲေရာက္ေနၿပီဆုိ စိတက္ ေရာငး္ ဖုိ႔ပဲ အားသန္ေနေတာတ့ ယ။္

ေစ်းေကာင္းရေအာငဆ္ တုိ ာေလးကို အေရးတႀကီး ထည့္မတြက္မိဘးူ ။ ကၽြနေ္ တာ္မွ

မဟုတ္ဘးူ ။ အေရာငး္ သမား ေတာေ္ တာမ္ ်ားမ်ား ျဖစတ္ က္ၾကတယ္။ ေရာငး္ မယလ္ ိ႔ု

စတိ ပ္ ငို း္ ျဖတလ္ ကုိ ္သည္ႏငွ ့္ တစ္ၿပိဳငန္ က္ ေရာင္းစတိ ဆ္ ိုတာ ျဖစသ္ ြားၿပ။ီ

“ႏွစ္ရက္ သးုံ ရကေ္ စာင္ဥ့ းီ ၊ တက္ရပိ ္ရွတိ ယ္”

တစေ္ ယာက္ ေယာကက္ လာေျဟ လကမ္ ခဘံ ူးဗ်ာ၊ ေရာငး္ စိတႀ္ ကးီ က

လႊမး္ မးုိ ေနေတာ့ ဘယေ္ စ်းရရ ေရာင္းမယပ္ ဲ ျဖစ္ကေရာဗ်ဳိ ႕။ ေဟာ… ဒေရာေသာပါး

ေရာင္းခ်လုိက္ၿပ။ီ ေနာကတ္ စ္ရက္ ႏွစ္ရက္အၾကာ ေစ်းက တကသ္ ြားၿပီ။ အဲသညအ္ ခါက်မွ

ကုိယႏ့္ ဖွ ူး ကိယု ္ျပန္ထမု ိ၊ ဟိေု နက႔ ဟုိလေူ ျဟတာ အမွန္သား ငါကို ေလာမိလ႔။ုိ ငိုရခက္

ရယ္ရခက္၊ ခံရခ်ကန္ ာလြနး္ လိ႔ဗု ်ာ။ အမနွ က္ အေရာင္းသမားဆတို ာ ဗကို ္နာတ့ဲ

လကၡဏာကို လးုံ ဝ မျပရဘးူ ။ ဘယေ္ လာကပ္ ဲ ဗကုိ န္ ာေနေန တင္းခထံ ားရမာွ ဗ်ာ့၊

(မ်က္ႏာွ ေၾကာ တင္းခုိငး္ တာ မဟတု ္ဘူး၊ မ်ကႏ္ ွာက ျပံဳးထား၊ စိတ္ကတုိ ငး္ ခုိငး္ တာ။)

ဝယ္သူတစ္ကယ္ႀကိဳက္ေနၿပ၊ီ တကယဗ္ ုိကဆ္ ာေနၿပီဆို ျပနလ္ ာပါလမိ ့္မယ္ဗ်ာ။

တစ္ရစဝ္ ဲဝဲနဲ႔။ (ညဳိ ျဟညကည္ ကက္ ေလးနား ကာလသားကေလးမ်ား မခြာႏငို ္

သလိ။ု )မူထားဗ်ာ၊ ေစ်းေကာငး္ ရေတာ့မယ္၊ ရေတာမ့ ယ။္ အဝယ္ေတာႀ္ ကိဳက္ေနၿပီ။

က်နိ း္ ေသဝယ္ေတာ့မယ၊္ ေတာင့္ထား။ ေတာငး္ တဲ့ေစ်းေပးေတာ့မယ္။ အဲသညအ္ ခ်နိ မ္ ွာ

မသိခ်င္ေယာငေ္ ဆာင၊္ ေဘးကအို သားေလးေရာွ င္ထြကသ္ ြား၊ ပဲြစားနဲ႔ အဝယ္ေတာ္

စကားေျဟၾကပါေစ။

ၾကည့္ေန၊ ၾကညေ့္ န အသာမေယာင္မလည္ ေဘးနားေလးက မၾကညတ့္ ၾကညန့္ ဲ႔
ၾကညေ့္ န။ ကိုယၾ္ ကညတ့္ ာ လမူ သေိ စနဲ႔၊ သူတမ႔ုိ သိေစနဲ႔။ ပြဲစားနဲ႔ အဝယ္ေတာ္
လူခ်င္းပးူ သြားၿပ။ီ (ခပမ္ ိွန္မွနိ ္ မီးေရာငေ္ အာကက္ အတြဲကဲ့သ႔ုိ) ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းပြတေ္ နၿပ။ီ

www.mmteashop.com Page 94

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေဘးဘီကလုိ ည္း တစခ္ ်က္တစခ္ ်က္ အကဲခတလ္ ၊ို႔ သတူ ိ႔ုေျဟတာလသူ ိမွာစိုး။
မ်ကႏ္ ာွ ရပိ ္ မ်က္ႏွာကဲျပ။ ေဘးခြာလုိကၾ္ က၊ (မိဘေရွ႕ေရာက္ အတြဲက့သဲ ႔ို) အမယ္
ခုမွေတြ႔ရတဲ့ လေူ တြလလုိ ုိ ဘာလလုိ ု။ိ ေဘးေရွာင္ေနရာမွ ေရာင္းသူက ဝင္လာ။
သူတိအ႔ု ကဲကုိ သိေသာ္လညး္ မသသိ ကဲ့သ႔ုိ။

“ဒီေစ်းေတာ့ ေပးတယဗ္ ်ိဳ႕”

ဘယ္ႏယွ ့္လဲဆုိတဲ့ အေမးမ်ကႏ္ ာွ နဲ႔ ပြဲစားက ေျဟေမး။ အေရာငး္ သမားက
စိတထ္ ဲကတြက္ ဥးီ ေႏွာက္ ကြန္ပ်ဳတာကုိ သတငး္ ပ႔ုိ။ ဦးေႏာွ က္က ေရာငး္ ခ်င္ေနၿပီ။
ႏွလံးု သားကြနပ္ ်ဴတာက ေစ်းဆြဲခ်င္ေသး။

“နညး္ နည္းေလာက္ ထပတ္ ိးု ခုငိ း္ ၾကညပ့္ ါဦး”

ပြဲစားက အဝယ္ေတာက္ ုိေခၚ၊ ေစ်းတုိးေတာင္း၊ ေရာင္းသူေရွ႕မာွ ေရာငး္ သူ

လုိခ်ငေ္ သာ ေစ်းေတာငး္ ေပးတယေ္ ပါ၊့ ဟဲ ဟဲ။ အဝယ္ေတာက္ ေပးၿပ။ီ (အမနွ ္က

အေစာကတညး္ က သညေ္ စ်းေပးၿပီးသား၊ ေရာင္းသူ အျမငေ္ ကာငး္ ေအာင္

ဂြင္႐ိကု ္ေနတာ။) ပြဲစား၊ အဝယေ္ တာ၊္ ေရာင္းသူ သးုံ ဥးီ ညၿီ ပ။ီ အေရာငး္ အဝယ္တည့္သြားၿပီ။

ေရာငး္ လုိကၿ္ ပီ။ ဝယ္လိုကၿ္ ပ။ီ သညေ္ န႔ သည္ေစ်း အျမင္ဆ့ ံးု ပါပဲ။ စံခ်ိနတ္ ငေ္ စ်း

အေရာင္းေတာလ္ ၊ွ ေတာ္လွ၊ ဟုတ္လၿွ ပီ၊ ငါမငွ ါ။ ဟဲ… ဟဲ… မထငလ္ ကို ္ပါနဲ႔။ ေနာကေ္ န႔

ေစ်းက ခနု တ္ ကသ္ ြားပါၿပ။ီ ပြဲစားနဲ႔ အေရာင္းသမား ခလံ ကုိ ္ပါၿပ။ီ အမနွ က္

ေစ်းတကေ္ တာ့မယဆ္ ုိတာ အဝယ္ေတာက္ ႀကိဳတင္သိၿပီးသား။

(ရညး္ စားလလူ ု ခံရတာထကဆ္ ိုး။)

www.mmteashop.com Page 95

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun
ေစာငမ့္ ေနနဲ႔

“ဟလို…. ေမာငေ္ မာင္လားေဟ့”

“ဟတု က္ ဲခ့ ငဗ္ ်ာ၊ ဘယသ္ ူပါလမိ ့္”

“ခ်မး္ သာပါကြ”

“ေျဟ… ဦးေလး”

“ဒီလိကု ြာ…. မင္းတိ႔ု ၾသဂတု ္လ ၁၃ ရကေ္ န႔ (အဂၤါေန႔) က လဲႊတဲေ့ ငြ
ခထု ေိ ရာကမ္ လာလို႔”

“ဟင္… ဘယ္လျို ဖစပ္ ါလမိ ၊့္ အရင္က ေနခ႔ ်င္းလႊဲ ေနခ႔ ်င္းေရာကပ္ ါတယ္၊ ေစာင့္ရ
ေနာကေ္ နပ႔ ဲ”

“ေအး… တစခ္ ုခေု တာ့ တစခ္ ခု ပု ဲ၊ ဒီေန႔ ၁၅ ရက္ေန႔ (ၾကာသပေတး) အခု
ဆယႏ့္ ွစန္ ာရီခြဲေနၿပီ၊ ဘဏ္ကဖုနး္ ခထု ိဝင္မလာလ႔ို”

“ေအာင္လံ ႐းုိ မဘဏက္ ုိ ဆက္ၾကည့္ၿပီးၿပီလား”

“ဆကၾ္ ကည့္ၿပီးၿပ၊ီ အဂၤါေန႔က ပဲခးူ ကလဲႊတဲ့ေငြ ခထု ေိ ရာကမ္ လာတဲအ့ ေၾကာငး္
ေျဟၿပီးၿပ၊ီ မငး္ လည္း ပဲခးူ ဘဏ္ကုိေမးၾကည့္ဦး၊ ဖနု း္ ခ်ထားလကုိ ္မယ္”

ကၽြန္ေတာ္ ဖနု း္ ခ်ထားၿပီး စာေရးရင္းေစာငေ့္ နလုကိ ၏္ ။ ဆယ္မနိ စ္ခန္ၾ႔ ကာေသာ္-

“ကရင္… ကရင္… ကရင္”

“ေမာငေ္ မာငလ္ ား”

www.mmteashop.com Page 96

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ဟတု ္ကဲ့ဦေလး၊ ပဲခူးအာရွဓနဘဏက္ ဖကဇ္ အ္ မတွ ္ ၃၂၀၄ နဲ႔ ၁၃ ရက္ေန႔က
လဲႊလုိကၿ္ ပလီ ိ႔ုဆုတိ ယ္”

“ေအး… ေကာငး္ ၿပီ”

ပဲခးူ နဲ႔ဖနု း္ ျဖတ၊္ ေအာငလ္ ံ ႐ိုးမဘဏသ္ ႔ုိဆက္၊ အက်ိဳးအေၾကာငး္

ေကာင္းစြာမသိရ။ နာရီၾကည္လ့ ုကိ ေ္ တာ့ ၃း၁၅ နာရီ။ ေစာင့္ေနလမ႔ုိ ျဖစဘ္ ူး၊ သဖ႔ူ ုနး္ ၊

ဘယ္ေတာလ့ ာမွနး္ မသ။ိ သူတုအ႔ိ လပု န္ ဲ႔ သတူ ႔ုိ႐ႈပ္ေနၾကတာ (ဘဏမ္ ်ား အလြန္

အလပု ္မ်ားတယ။္ သြားၾကည့္၊ ေတြမ႔ ွာပါ။) ကယုိ တ္ ိုင္လုိက္သြားတာပဲ ေကာင္းတယ္။

စကဘ္ းီ ေပၚတက္၊ ေဂ်ာက္ဂ်က္ ေဂ်ာကဂ္ ်က္ နငး္ ၊ ဘဏ္သုေ႔ိ ရာက။္

“ဖက္ဇ္နပံ တ္ ၃၂၀၄ နဲ႔ပဲခးူ အာရဓွ နဘဏက္ ၁၃ ရက္ေနက႔
ပု႔ိတယ္လ႔ေို ျဟတယ္”

တယလ္ ဖီ နု ္းတစ္လုံးနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ စာေရးမကေို ျဟ။ ထုိစကားကို
မနေ္ နဂ်ာက ၾကားသြား၊ သ႔စူ ားပြဲမွ ထလာ။

“လာပါဦး၊ ထိုင္ပါဦး”

ဘဏမ္ နေ္ နဂ်ာ အမ်ဳိ းသမီး ခပ္ေခ်ာေခ်ာက သစ႔ူ ားပြဲေရွ႕မွာ ထုိငခ္ ုိင္း
အေၾကာင္းစံကု ုိေမး။ ကၽြန္ေတာ္က ရွင္းျပ။ နာရီၾကည္လ့ ုကိ ္ေတာ့ သုးံ နာရီခြဲေနၿပီ။
အခ်ိနသ္ ပိ မ္ ရေွိ တာပ့ ါ။

“ရနက္ ုန္ကို တင္ေပးစမ္း၊ ရန္ကုန္ကုိ တင္ေပးစမ္း၊ ခဏေလးေနာဦ္ းေလး”
“ဒီလလုိ ပု ္ပါလား၊ ဒီေန႔ အခ်နိ ္မရိွ၊ နက္ျဖန္မွ ကၽြနေ္ တာ္…”

“ဟာ… မျပနပ္ ါနဲဦ႔ းေလး၊ ကၽြနမ္ ႀကိဳးစားၾကည့ဦ္ းမယ္”

“ရနက္ နု ္ရၿပီ”

www.mmteashop.com Page 97

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

စာေရးမတစေ္ ယာက္က ေအာ။္ မနေ္ နဂ်ာ သူ႔စားပြဲမထွ ။ ရနက္ ုန္မွ
သက္ဆုိင္ရာတာဝန္ရိွသူနဲ႔ အျပန္အလွနေ္ ျဟ။ အိမ္ျပန္ရန္ဟန္ျပင္ေနေသာ ကၽြနေ္ တာ္ဆ့ ီ
လွမး္ လကက္ ာျပ။ မျပနန္ ဲဦ႔ းဆိုတဲသ့ ေဘာ။

“ရမယ္ဦေလး၊ ခဏေစာငၿ့္ ပးီ ထပု ္ယူသြားပါ၊ မေနက႔ တစ္ေနလ႔ ုးံ ရန္ကုန္မွာ
မုန္တငို ္းရိွလ႔ုိ အြန္လငို း္ (on line)က အလပု လ္ ုပမ္ ရဘူး၊ အခု သမား႐ုိးက်နည္း ဖက္ဇ္နဲ႔
ပု႔လိ ိကု ္ၿပီ”

“ရၿပီ ဦးေလး”

ဘဏမ္ န္ေနဂ်ာက ရန္ကုနမ္ ွပလ႔ုိ ုကိ ္ေသာ ဖက္ဇစ္ ာရြကက္ ို ကုငိ ္ေျမာကလ္ လ႔ုိ ာ၊

ျပဳံ းရငႊ ေ္ သာမ်က္ႏာွ နဲ။႔ ကၽြနေ္ တာေ္ ရွ႕သုေိ႔ ရာက္ ဆငုိ ္ရာစာေရးမလကထ္ ဲ ဖက္ဇက္ ုအိ ပ္။

ကၽြန္ေတာ္က သူတထ႔ုိ ိုးခုိင္းတဲ့ ေနရာလကမ္ တွ ထ္ ုးိ ၊ ရၿပီ ေငြက်ပ္ ၂၀၀၀၀၀ (ႏစွ သ္ ိန္း)။

၁၄ ရကေ္ န႔က ဘဏက္ ဖနု ္းဝငလ္ ာမလား၊ တစေ္ နကနု ေ္ စာင့္၊ ဖုန္းမလာပါ။

စတိ ္မရွညေ္ တာ့သျဖင့္ ၁၅ ရကေ္ န႔ ၁၂း၃၀ နာရီ ပဲခးူ ကဖုိ နု း္ ဆက၊္ ေအာင္လံ

႐ုးိ မဘဏဆ္ က္။ ခလု ိုဆိုေတာ့လညး္ ျမနလ္ ိုက္တာ၊ ခ်ကခ္ ်င္းႀကီးဗ်ာ။

ဘဏ္မနေ္ နဂ်ာ မိန္းမေခ်ာေလးနဲ႔တကြ ဘဏ္ဝန္းထမ္းမ်ားကုိ ႏတႈ ္ဆက၊္ ဘဏ္ထဲမွ

ထြကခ္ ဲ။့ ထိုငေ္ စာငမ့္ ေနေတာ့ဘဲ ကုိယတ္ ိုငသ္ ြားလိကု ္တဲ့ အက်ဳိ း လက္ငင္းခံစားရ။

ေမာင္ေမာင္ ဖုနး္ နားမွာ ထုငိ ္ေစာငေ့္ နလမ္ိ မ့္ ည္။

“ေမာငေ္ မာင္ေရ… ရၿပေီ ဟ့၊ မေနက႔ မနု တ္ ိုငး္ ရွိေနလ႔ို အြနလ္ ိငု း္ က
ဆက္မရလု႔တိ ဲက့ ြာ”

ေမာင္ေမာငထ္ ံ ခ်က္ခ်ငး္ ဖနု ္းနဲ႔ သတင္းပိ႔။ု သလူ ညး္ ဟင္းခနဲ ပင့္သက္ျပငး္ ခ်။
ကၽြန္ေတာ္လညး္ သကျ္ ပငး္ ခ်။

“ေစာင္မ့ ေနနဲ႔၊ ေစာင့္မေနနဲ႔”

ကၽြနေ္ တာ္ေခါင္းထဲ ၁၉၆၃ ခုႏစွ က္ တညး္ က ႐ကို ထ္ ဲထ့ ားခဲ့သည့္ စကားလံးု မ်ား။

www.mmteashop.com Page 98

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ေစာင့္မေနနဲ႔”

ကၽြန္ေတာ္ ေငးေငးငငို ္ငငုိ ္ ငတူ ူတူျဖစေ္ နလ်ွ င္ အပါးက ကၽြနေ္ တာ့ဖ္ င္
သခံ ၽြနန္ ဲထ႔ းုိ ေလ၏။ (တရတု ္ႀကးီ ဦးေခြးေလးကို ကၽြနေ္ တာ္က ခ်စ္စႏုးိ “အပါး”
ဟုေခၚပါ၏။)

“ငါ့မာွ ေမြးထားတဲ့ သားသမးီ ၁၀ ေယာက္ရိွတယ၊္ ထုငိ ေ္ စာငေ့္ န
ဒပီ ါးစပေ္ ပါကေ္ တြ ဘာနဲ႔ ေကၽြးမလဲကြ၊ ငါ့မာွ အျမဲ အလပု လ္ ပု ္ေနရတယ္”

အပါးသည္ ေဆးရြကႀ္ ကီးမ်ားကုိ ဂနု န္ ီအိတ္ႏွင့္ လွိမ့္၍ အလပိ ္ႀကီးလပု ေ္ နရင္းမွ
ေအာ္ေျဟေလ၏။ သူ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ ၉၀ နား ကပေ္ နၿပ။ီ သြားက်ဳိ း၊ ပါးက်ဳိ းနဲ႔
လုပ္ေနတနု ္းဗ်ာ။ ဘာကိမု ွ ေစာင္မ့ ေနပါ။ မေသမခ်င္းလုပ္မယလ့္ ႀူ ကီး။

မေလွ်ာန့ ဲ႔

“ေခါင္းခနး္ ထဲမွာ ေနရာရေသးလားေဟ့”

“ေဝါင္လံက၊ုိ ေဝါင္လံကို…”

ကားစပယ္ယာကေလးသည္ သူေအာလ္ က္စ ေဝါငလ္ ကံ ို အသာရပ၍္
ကၽြနေ္ တာ့္ဆီ ေျပးလာေလ၏။

“ဘယႏ္ ွစေ္ ယာက္ လိကု မ္ ာွ လဲခင္ဗ်ာ့”

“တစေ္ ယာကတ္ ညး္ ပါကြာ”

“ရေသးတယ္ခငဗ္ ်ာ့” Page 99

www.mmteashop.com

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေရွ႕ခနး္ တံခါးဖြင့ေ္ ပးၿပးီ ေနာက္ ကားစပယယ္ ာသည္ ဆက္ေအာ္ေလ၏။

“ေဝါငလ္ ံကို ေဝါင္လကံ ို”

ကားစပယယ္ ာမ်ားသည္ လညေ္ ခ်ာင္းပုေံ တာငး္ လိကု ေ္ အာင္ ခရးီ သည္ကုိ
ေအာ္ေခၚေနၾကရေလရာ ေအာငလ္ ံသည္ ေဝါငလ္ ျံ ဖစ္သြားေလေတာ့သည္။

“ဟင္… ဘယသ္ ူေတြမ်ားမွတတ္ ယ၊္ ဖးူ ဖးူ တ႔ုပိ ါလား၊ ညည္းတ႔ိုဘာလုပ္ၾက…”

“ေဆးခနး္ လာျပတာ”

“ဟယ္… ဘယသ္ ူ႕ကုိ”

“ေဖေဖ့ကို လာျပတာေလ”

ထုိအခါက်မွ သူ႔အေဖ ဝႀကးီ ေမာင္ကို ျမင္မ။ိ မ်က္စမိ ်ား အခက္သား၊
အေခ်ာအလကွ ို ေရွးဦးျမင္မတိ က္တယ။္

“ကုိ ဝႀကီးေမာင္ ဘယလ္ ုျိ ဖစ္တာလဲဗ်ာ”

“အေအးမၿိ ပးီ ေခ်ာင္းဆိးု ခ်ငသ္ လို ျဖစ္ေနလုိ႔ပါဗ်ာ”

“ကုိ… ကုိဝႀကီးေမာငႏ္ ွယ၊္ ႏာွ ေစး ေခ်ာင္းဆးုိ မ်ား ေရာဂါလပု ္လဗ႔ုိ ်ာ၊
မနက္မိုးလင္း ေရႏွစ္ပလု င္းေသာက၊္ ေဆးလပိ ္ျဖတ္၊ အရကျ္ ဖတ္၊ ကြမ္းျဖတ္၊
အသီးအရြကမ္ ်ားမ်ားစား ေပ်ာကေ္ ရာေပါဗ့ ်ာ၊ ႏွာေစေခ်ာင္းဆုးိ ”

ကၽြန္ေတာ့လ္ ကေ္ တြ႔နည္းကို ေျဟျပ။ ကုိဝႀကးီ ေမာင္ မ်ကႏ္ ာွ အနညး္ ငယ္
ရငႊ ္လာ။ ၂၀၀၂ ခႏု စွ ၊္ ၾသဂုတလ္ ၂၄ ရက္ စေနေန႔က ကၽြနေ္ တာ့္သားဖြင့္ထားေသာ
ျပညၿ္ မိဳ႕ ရိမု ီယုိ အေအးဆငုိ မ္ ွ ေအာင္လံသုိ႔ ျပန္ခဲျ့ ခငး္ ျဖစ္ပါ၏။ ေအာငလ္ ံမွာ ပင္မလပု င္ န္း၊
အေို ကေျမပဲဆားေလာွ ္။

www.mmteashop.com Page 100