-1662190800111

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ကားေခါငး္ ခနး္ ထဲေနရာယူၿပးီ ေနာက္ ကုိဝႀကီးေမာင၊္ သ႔ူသမးီ ဖူးဖးူ တနုိ႔ ႔ဲ

စကားစျမည္ေျဟ။ စကားအရိွနေ္ သေတာ့ ကိုဝႀကီးေမာင္အေၾကာင္း ေတြးမိ။

ကုိဝႀကီးေမာင္၊ ကုိဝႀကးီ ေမာင္။ တစ္ခ်နိ က္ တကယ္ပ့ ေဂးႀကီးပါ။ သစ္စကႀ္ ကီး တဝးီ ဝီး

လညခ္ ဲ့ဖူးသည္။ ေနာက္တိုက္ေပါင္ ေငြေခ်းလပု င္ နး္ ေပၚလာေတာ့ ကနထ္ ႐ကုိ တ္ ိုကေ္ တြ

တစလ္ းံု ၿပးီ တစ္လုံး ေဆာကဖ္ ူးသည္။ တိကု ္နဲ႔ ကားနဲ႔ မယားအေခ်ာအလွေလးေတြ

တျပံဳးျပဳံ းနဲ႔ပါခင္ဗ်ာ။

တစ္ခ်နိ က္ ကိုဝႀကီးေမာင္သည္ ယခု ကုပိ နိ ္ႀကးီ ေမာင္ ျဖစေ္ နပါ၏။

တစ္ကိယု ္လးံု လည္း ခ်ဳံ းက်။ အရုးိ ေခ်ာငး္ ႀကီး ေထာငထ္ ားသလိ။ု ယခုအခါတြင္

သစ္စကလ္ ပု ္ငန္းကလည္း ဟန္မက်။ တုိကေ္ ပါငေ္ ငြေခ်းကလည္း တာမစား။ ထအုိ ခါ

ကိုဝႀကးီ ေမာင္ ေမာ္ေတာ္ကား အိမ္သာထဲက်၊ ခရမ္းသီးပနိ ္ ဓားတးုံ ၊ ကားမရွေိ တာ၍့

လိုင္းကားေခါင္းခနး္ မွာ အပင္ပနး္ ခံ စီးနင္းလုိကပ္ ါလာျခငး္ ျဖစပ္ ါ၏။ စငစ္ စအ္ ားျဖင့္

ကုိဝႀကီးေမာင္ကိယု ္ ခႏာၶ အတြငး္ တြင္ ဘာေရာဂါမွ ရွပိ ံမု ေပၚပါ။ အေၾကာငး္ မရိွ

အေၾကာငး္ ရွာ၍ ေရာဂါထူေနျခငး္ ျဖစ္ပံုရပါသည္။ ပါရဂူဆရာမ်ားအား သက္သက္မဲ့

သြားေရာက္ ဒုကၡေပးေနျခငး္ ျဖစပ္ ံုရပါ၏။ ေရာဂါမည္မည္ရရ ရိွဟန္မတူ။

လုပ္ငနး္ ကငုိ ္ငနး္ က်၍ စိတက္ ်ျခငး္ ျဖစပ္ ံုရပါ၏။

“ပိဆု႔ ြမ္းကေလးပဲ အားျပဳေနရေတာတ့ ယ္ကြာ”

ကၽြန္ေတာ္စ့ တိ သ္ ည္ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ဘိးု ဝမ္းဆီ ေရာကသ္ ြားေလ၏။
ဆရာဘးုိ ဝမ္းသည္ ကၽြနေ္ တာ္တို႔ ၁၀ တန္းေက်ာင္းသားဘဝ ၁၉၆၂-၁၉၆၃
ပညာသငႏ္ ွစ္မ်ားေလာကက္ ေအာင္လံမာွ ဘုိးဝမး္ မွ ဘုးိ ဝမး္ ခင္ဗ်ာ။့ အသငအ္ ျပကလည္း
ေကာင္း၊ ၾသဇာကလညး္ ရိွ။ က်နး္ မာေရးလုကိ ္စား တငး္ နစ္ကစားထားေတာ့
ကယို ခ္ ႏၲာကလညး္ ေတာငမ့္ ေွ တာင့၊္ ယေနအ႔ သက္ ၇၀ ဘးုိ ဝမ္းႏငွ မ့္ ်ား ကြာပါဘျိ ခင္း။
ပဆို႔ ြမး္ ကေလး။ မနွ ္ပါသည္။ ပင္စငန္ ာ၊ ဆရာဘိးု ဝမ္း၊ ပငစ္ ငက္ ေလး အားကိးု ျပဳရ၊ သူ႔သား
သ႔ူသမးီ မ်ား ကညူ ပီ ့ပံ ိးု မကႈ ေလးျဖင့္ ရပတ္ ညေ္ နရ။

www.mmteashop.com Page 101

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ငါေတာ့ စတိ ္ကုိ ေလ်ွ ာလ့ ုိက္ၿပကီ ြာ”

ဆရာသည္ ေပ်ာ့လ်က္ရွိ၏။ ကၽြန္ေတာတ္ ႔ုိ ၁၀ တန္းတုနး္ က သင္ျပခဲေ့ သာ
ေလမ်ဳိ းမဟုတ္ေတာ့။ မာနမ္ ်ားဌာန္မ်ား တစခ္ ုမွ်မက်နေ္ တာ့။ ထုအိ ခါ ဘဘဥးီ သန္းျမင္က့ ုိ
ျမငေ္ ယာင္မျိ ပန္ေလ၏။ ပပူ ေူ ႏြးေႏြး ၾသဂတု ္လ ၂၀ ရက္ေန႔က ဥးီ သန္းျမင့္
ဆန္ပြဲ႐တံု ည္ရိွရာ ေအာငလ္ ၿံ မိဳ႕ ကမ္းနားလမ္းသို႔ေရာက္ေလ၏။

“ဟယ္… နငတ္ ိ႔ု ဘယလ္ လုိ ပု ္ၾကတာလဲ၊ ငါ့အေဖကုိ အလုပ္

လပု ္ခငုိ ္းေနၾကတုန္းပဲလားဟ”

ကၽြန္ေတာ္ ပြဲ႐ုံထဲသ႔ုိ ေရာကေ္ ရာကခ္ ်င္း တံုတနုံ ဲ႔ ပံုပုံကို ႀကိမး္ ေမာငး္
ေလေတာ့သည္။

“ဟင္… အကို၊ ကၽြန္မတ႔ုိခငုိ ္းတာမဟုတဘ္ းူ ၊ သ႔ူဘာသာဝငလ္ ုပ္တာ၊ တားလု႔ကိ ို
မရဘးူ ၊ ၾကညေ့္ ျဟဥးီ ”

ဘဘဦးသန္းျမင္သ့ ည္ အသက္ ၈၇ ႏစွ ္ရပွိ ါၿပ။ီ မာတနု း္ သနတ္ ုန္းဗ်ာ။ သကူ

ကၽြန္ေတာ့က္ ုိ သားလခုိ ်စ္သည္။ သားလသို ေဘာထားသည္။ ကၽြနေ္ တာက္ လည္းသ႔ူကုိ

အေဖလသို ေဘာထား၏။ သူ႔သားသမးီ မ်ားေခၚသလို အေဖဟေု ခၚတက္၏။ ကၽြန္ေတာ္

ေရာက္သြားေသာေန႔က ဘဘသည္ ပြဲ႐ထုံ ဲမွ ကားေပၚသို႔ ဆန္အိတ္ထမး္ တင္ေနေသာ

အလပု သ္ မားမ်ားထံမွ ဂ႐ုိ႕တမံ ်ားကုိ သမိ း္ ၍ ေတာင္းတစ္လးံု ထဲ ထည့္ေနေလ၏။

တာလီစာေရးလပု ေ္ သာအလပု ္ ဝင္လပု ေ္ နျခငး္ ျဖစပ္ ါ၏။ သဆ႔ူ နပ္ ြဲ႐လံု ုပ္ငန္း

ေအာင္ျမင္ေနတာပဲဗ်ာ။ အသာ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူ ေဘးထြက္

ထုငိ ္ေနရသားနဲဟ႔ ာက။ုိ အဘုးိ ႀကးီ က တခါတေလ ေအာက္ဖတိ က္ ်ေနေသာ ဆန္မ်ားကို

ဆနေ္ ကာတစခ္ ်ပ္ႏွင့္ လကို ္က်ံဳးေနတက၏္ ။ ေအာကက္ ်ံဳးဆန္မ်ားကို အိတ္တစလ္ းံု နဲ႔

ထည့သ္ ိမး္ ေနတက၏္ ။ အလပု ေ္ တြ ကနု း္ ႐နု ္းလပု ေ္ နတနု း္ ။

www.mmteashop.com Page 102

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“သက္ေသာင့္ သကသ္ ာေနစမ္းပါ အေဖရာ၊ ကေလးေတြလုပပ္ ါလိမ့္မယ္”
“ေဟ့ေကာင္ခ်မး္ သာ၊ မငး္ ကေျဟေတာ႔ လြယတ္ ယ္၊ ဒါေပမယ႔္ အလပု လ္ ပု ခ္ ်င္ေနတဲ႔
ငါ႔စိတ္ကို ေဖ်ာက္လမိ႔ု ရဘးူ ကြ”

“ဗ်ာ… အေဖ”

ကၽြန္ေတာ္ လက္ေျမာႇ ကလ္ ကို ပ္ ါ၏။ သညအ္ ဘုိးႀကီးသည္ ေသသညအ္ ထိ
အလုပ္ လပု သ္ ြားေတာမ႔ ည့္ အဘိးု ႀကီးၿဖစ္ပါ၏။ ယေန႔ သ႔ူအသက္ ၈၇၊ ၉၀
နားကပေ္ နပါၿပ။ီ သတင္းစာဖတ္တနု ္း၊ ဆြမး္ ေလာင္းတနု ္း၊ သနတ္ နု ္း ျမန္တနု ္း
အလုပလ္ ပု ေ္ နတုန္းဗ်ာ၊ ေၾကာက္ ေၾကာက္စရာ၊ အလုပန္ ဲလ႔ က္နဲ႔ ျပတ္တယမ္ ရ။ိွ
ငါေသမေွ လွ်ာမ့ ယ၊္ ဇြဲ။ သ႔ူစိတထ္ ဲကေျဟေနတဲ့စကား။ ကၽြန္ေတာ္ၾကားေနရ။ အာဂလစူ ား။

ရွင္းရွင္းေရးပါလား

“ဥးီ ေလးခ်မး္ သာ ရိွလား”

“ေအးရတိွ ယ္ လာၾကေလ၊ အထဲကို”

ျမင္ျ့ မငႏ့္ ငွ ့္ စနိ ္စိနတ္ ိ႔ု ညအီ စ္မ အမိ ထ္ ဲ ဝငလ္ ာၾကတယ္ခင္ဗ်ာ့။

“ဦးေလးခ်မ္းသာ ဒီမွာ အေဖစ့ ာရင္းစာအုပထ္ ဲမွာ ဦးေလးက အုတ္ ၉၅၀
ယသူ ံုးတယ္လု႔ိ ေရးထားတယ္”

ကေလးမေလးေတြက ဗလာစာအပု ္ထိုးေပး၊ ကၽြနေ္ တာယ္ ၾူ ကည့္၊ ဘႀကီးခ်ိဳ
လကေ္ ရးနဲ႔ ေရးထားေသာစာေၾကာငး္ မ်ား။ မႏငွ း္ အိ ၁၅၀၀။ ေမာင္ခ်မး္ သာ အုတ္ ၉၅၀
ယူသးံု ။ မလွႀကီး ေပါင္ ပုဆုိးတစ။္ ေဝေဝ ဒန္အုးိ ၂၅ က်ပ္၊ အဖးံု မပါ။ စာရငး္ က

www.mmteashop.com Page 103

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

အရွည္ႀကးီ ခင္ဗ်ာ့၊ အတိုေကာက္ေတြေရာ၊ အရွည္ေကာကေ္ တြေရာ။ သညထ္ ဲမွာ
ကၽြနေ္ တာ္န့ ာမည္ ပါေနတယ္။ ေမာင္ခ်မ္းသာ အတု ္ ၉၅၀ ယူသုံးတဲဗ့ ်ာ။ လြန္ခဲေ့ သာ ၁၀
ႏွစ္၊ ၁၉၉၂ ခႏု စွ ္ေမလကျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ခငဗ္ ်ာ။ ကၽြနေ္ တာ္ ႏစွ ္လံးု တဲေြ ရအိမ္သာ
ေဆာက္တယ္။ အဲသည္ ေရေလာငး္ အိမ္သာေဆာကေ္ တာ့ အတု ္ ၈၀၀၀
ဝယပ္ ုထံ ားတာဗ်ာ၊ ေဆာကေ္ နရင္းတန္းလနး္ အုတက္ မျဖစ္စေလာက္ကေလး
လိေု နတယဗ္ ်ာ့။

“ေဟ့ေကာင္… ခ်မး္ သာ၊ မျဖစစ္ ေလာက္ကေလး ဝယမ္ ေနပါနဲ႔ကြာ၊
ငါဆ့ ီကယသူ ံုး”

အခန႔သ္ င့္ခ်င္ေတာ့ ေျခရငး္ အမိ ္က ဘႀကီးခ်ဳိ က သ႔ူတိုကေ္ ဆာက္ဖို႔ ဝယပ္ ုံထားတဲ့
အုတ္ပံႀု ကီးကုိ လက္ညဳႇိ းထုိးျပတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပနး္ ရံဆရာ ဦးထြနး္ ေအးကိေု ျဟ၊
ပန္းရတံ ပညေ့္ လးမ်ား သြားသယ။္

“၉၅၀ ေရာကၿ္ ပီ ေတာေ္ တာေ့ ဟ့”

ေရေလာငး္ အိမ္သာ ေဆာကၿ္ ပီး မၾကာဘူးခင္ဗ်ာ့။ ေမလႀကးီ

ေနအလြနပ္ တူ ဲလ့ ႀကီး။ ေန႔လည္ ၂ နာရေီ လာက။္

“ဥးီ ေလး… ဥးီ ေလး… လာၾကညပ့္ ါဦး၊ ဘႀကီးခ်ိဳ ဘာျဖစ္သြားမွနး္ မသဘိ းူ ”

သူေ႔ ျမးမေလး အပစု နိ ္ ပ်ာပ်ာနဲေ႔ ျပးလာေျဟ။ ကၽြနေ္ တာ္

ကပ်ာကယာလုကိ ၾ္ ကည။့္ ဘႀကးီ ခ်ိဳ အသကမ္ ရိွေတာပ့ ါ။ မနက္ ၈ နာရေီ လာက္က

အေကာငး္ ႀကီးဗ်ာ၊့ ကၽြနေ္ တာန္ ဲ႔ စကားေျဟေနေသး။ အရပ္ကပူ ါ၊ လဝူ ုိင္းပါ၊ လမ္းထဲက

လႀူ ကီးေတြ ေျပးေခၚ၊ လူငယ္ေလးေတြေခၚ၊ သ႔ူသားသမးီ မ်ားထံ ေၾကးနန္း႐ိုက္

အေၾကာငး္ ၾကား။ (အဲသည္တနု ္းက ေအာငလ္ ံမာွ တယလ္ ီဖနု း္ သပိ ္မမ်ားေသး၊

အသးုံ လည္းနည္းေသး။)

www.mmteashop.com Page 104

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ဘႀကီးခ်ိဳက မဆု ုးိ ဖို။ သေူ႔ ျမးမေလး အပုစိနန္ ဲ႔ အတူေနတာ။ သားသမးီ မ်ားက
ပုသိမ္မွာ၊ ရနက္ ုနမ္ ာွ ၊ ေတာငင္ မူ ာွ ။ တာဝန္က်ရာမွာေနရေသာ ဝန္ထမး္ မ်ား။
သားသမးီ မ်ားေရာက္လာ၊ နာေရးကစိ ၥေဆာင္ရြက္ၾက၊ ရက္လည္ဆြမ္းသြပ။္ ခြင့္ရက္
ေစ့ေတာ့မည၊္ ကယုိ လ့္ ပု င္ နး္ ခြင္ ျပနၾ္ ကရေတာ့မည။္ အေဖမရွေိ တာ့ဘးူ ဆုိေတာ့
အေမြခြဲၾကရေတာမ့ ည။္ ေသတၱာဖြင့္ၾကည၊့္ အိပ္ရာခင္းေအာက္ရာွ ၊ ေခါင္းအံုးထဲမွာ စနိ ္ေတြ
ေရေႊ တြမ်ား က်နေ္ သးလား။ ရွာၾက၊ ေဖြၾကေတာ့ ေခါင္းအးုံ ေအာက္က ဗလာစာအပု ေ္ တြ႔ရိွ။
ေပးရန၊္ ရရန္စာရငး္ မ်ား၊ သည္အထဲမာွ ေမာင္ခ်မး္ သာကပါေန။

“ေအး… ဟုတတ္ ယ၊္ အုတ္ ၉၅၀၊ ဦးေလး ယသူ ံးု တယ္”

“အေဖက႔ ုိ ပုကိ ္ဆံေပးၿပီးသားလား”

သူတု႔ိက မဝမ႔ံ ရဲေမး။

“ေပးၿပီးသားကြ၊ အဲဒတီ ုန္းက အနားမာွ ဘယသ္ ူရပွိ ါလမိ ၊႔္ အဲ… အဲ… သမးီ တိ႔ု
ခဏေနၾကဥးီ ၊ ေဟ႔… စနိ ္ေသာငး္ ပန္းရနဆ္ ရာဦးထြန္းေအး သြားေခၚစမ္းကြာ”

အမိ ္မာွ အဆငသ့္ င့ေ္ တြ႔ရိွ၊ သ႔တူ ပည့္ ေမာင္ပုနဲအ႔ တူ ဦးထြန္းေအး
ကနလ္႔ န႔က္ န႔္လန္႔ ပါလာ။

“ကိခု ်မ္းသာ ဘာအလုပ္အပ္မလ႔ိလု ဲဗ်ာ့”

“အယ္… ဟိုဥးီ ထြန္းေအး ကၽြနေ္ တာ္တိ႔ု ေရေလာငး္ အိမ္သာလပု ္တနု ္းက
ဘႀကးီ ခ်ဳိ ဆီက အုပယ္ ူသးံု ေသးတယေ္ နာ္”

“ဟုတတ္ ယေ္ လ… ယူသံးု တယ္ ၉၅၀၊ ဒေီ ကာငေ္ တြ သြားသယတ္ ာပဲ”
(သတ႔ူ ပညဘ့္ က္ ေမးေငါျ့ ပ။)

“အဲဒါ အုတ္ဖိုးေခ်တယ္ေနာ္”

www.mmteashop.com Page 105

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“အဲဒီေန႔ညေန အလုပသ္ ိမ္းေတာ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြနေ္ တာ္ပဲ သြားေခ်တာေလ၊
အတု တ္ စခ္ ဲ တစ္က်ပ္ႏႈန္းနဲ႔ အုတ္ ၉၅၀၊ ေငြ ၉၅၀ ကၽြနေ္ တာ္ေသခ်ာေရၿပီး
ဘႀကးီ ခ်ိဳလက္ထဲ ထည့္ခဲတ့ ာ”

ဘႀကးီ ခ်ဳိ သမးီ မ်ား ျပနသ္ ြားၾက၏။ သသံ ယမရိွ ၾကညလ္ င္ေသာမ်ကႏ္ ာွ မ်ားႏငွ ့။္
ေတာ္ေတာဆ္ ိုးတဲ့ ဘႀကီးခ်ိဳဗ်ာ၊ ဘယႏ္ ယွ ့္ဗ်ာ၊ သူေပးထားတာေတြကေို တာေ့ ရးထား၊
သူရတာက် ေရးမထားဘူးဗ်ာ။ ဆရာဥးီ ထြန္းေအးက အပ္ခ်မတခ္ ် ေျဟျပႏုိငေ္ ပလ႔ို
ေတာေ္ သးတာေပါ။့ ႏ႔ုိမိဆု႔ ုိ ကေလးေတြ ယုနထ္ င္ေၾကာင္ထင္ ျဖစ္သြားမေကာငး္ ဘးူ ဗ်ာ။
ဘႀကးီ ခ်ဳိ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသးရငေ္ တာ့ ရွငး္ ရလြယတ္ ာေပါ့။ ခေု တာ့ သေူ သသြားၿပီ။
အေကာင္းပကတိႀကီးက ႐တု တ္ ရက္ျဖစသ္ ြား။ ေသျခင္းတရား ဘယ္သႀူ ကဳိ သပိ ါ့မလဲ။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုအေၾကာင္းကို အျမဲဆငျ္ ခငေ္ နမ၏ိ ။ ဒါသငခ္ န္းစာပဲ၊ တန္ဟ၊
ေနာက္ဘယေ္ တာ့မွ အလြတသ္ ေဘာမလပု ္ရဲေတာ့ဘူး။

“သငူ ယ္ခ်င္း စာနဲေ႔ ရး၊ ေသခ်ာပပီ ီျပင္ျပင္ေရး” သညေ္ န႔ ရကစ္ ြဲနဲ႔ ၾသဂတု ္လ

(၁၅)၊ ၂၀၀၂ ၾကာသပေတး၊ ကခို ်မ္းသာယူ ေငြငါးသိန္း၊ အတုးိ ႏႈန္း၊ ေပး ပိုကဆ္ ံ၊

ထိုးလက္မတွ ္၊ သူလည္းထုိး၊ ကၽြနေ္ တာ္လည္းထိုး၊ ေငြထုပပ္ ကို ္ျပန္ခဲ့ ရွငး္ လုိ။႔

ကၽြန္ေတာ့သ္ ငူ ယ္ခ်င္း ေမာင္တးို ထံမွ ေငြေခ်းယူသညအ့္ ခါတိငု း္ စာနဲ႔ေရး

လကမ္ ွတထ္ းုိ ေပး၊ လကမ္ တွ ထ္ ုိးယူ။ ကၽြန္ေတာ္က ေခ်းေငြ ျပန္ဆပ္သည့္အခါတိငု ္း

ေငြကိေု ပး၊ သ႔ူလက္မွတ္ထိးု ယူ၊ ကၽြနေ္ တာ့လ္ ကမ္ ွတ္ထုးိ ။ သူငယခ္ ်ငး္ က သူငယ္ခ်င္း၊

ေငြကေငြပဲဗ်ာ့။ အေပးအယူ စာရင္းဇယားရိွေတာ့ ရွငး္ ရလြယ္တယဗ္ ်ာ။့ ဖြ၊ မဆစုိ ေကာငး္

တစေ္ ယာက္ေယာက္ မေတာ္မဆ တစခ္ ုခုျဖစဥ္ းီ ၊ ႐ပႈ ္စရာမရိွ။

ဘႀကီးခ်ိဳထမံ ွ ယူသုံးေသာ အုတ္ ၉၅၀၊ ကၽြနေ္ တာဘ့္ ဝမွာ သငခ္ န္းစာ။

www.mmteashop.com Page 106

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun
ငယရ္ ာကႀကးီ

လြန္ခဲေ့ သာ ၂၅ ႏစွ ၊္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္က တေပါင္းလျပည္ေ့ န႔တြင္ ကၽြန္ေတာႏ္ ငွ ့္
ကၽြနေ္ တာ့္ေယာကဖ္ ႀကးီ ဥးီ ၾကနထ္ ြန္းတ႔သို ည္ ႏြားတစ္ေယာက္တစေ္ ကာငစ္ ီဆြဲလ်က္
ေအာင္လံၿမိဳ႕မွ အေရွ႕ဘက္ ၁၅ မိုငခ္ န္အ႔ ကြာ ေရျပည့္ရြာသုိ႔ ေျခက်င္ ျပနလ္ ာၾကေလ၏။
ညေန ၃း၃၀ နာရီ နညး္ နညး္ ေနညဳိ ကတညး္ က ဆြဲၿပီး ေျခက်င္ေလွ်ာကခ္ ဲ့ၾကရာ ည ၁၂
နာရီထးုိ မွ ေရျပည့္သို႔ ျပန္ေရာက္လာၾက၏။ လသာညႀကီးဗ်ာ ႏြားဝယသ္ ြားတဲ့လူေတြ
ျပနလ္ ာၿပ၊ီ ႏြားေတြ ပါလာၿပီဆိုေတာ့ အမိ ္နားနီးခ်ငး္ ေတြ အပိ ္ရာမွထ၊ တခ်ိဳ႕လညး္
မအပိ ၾ္ ကေသး၊ လာေရာကဝ္ ိုငး္ အံၾု ကည။့္ ေဝဖန္သံုးသပ္၊ ကၽြနေ္ တာ့္ ေယာက္ကထၡ ီးႀကးီ
ဥးီ ဖးို ခ်ီသညလ္ ညး္ အမိ ္ေပၚမွ ဆငး္ လာ၊ ႏြားမ်ားကို ၾကည့။္

“ဘယ္ေလာက္ေပးရလဲ”

“ႏစွ ေ္ ထာင့္တစ္ရာ ငါးဆယက္ ်တယအ္ စ္ကုိ”

ေယာကဖ္ ႀကီးက အေဖကို အစက္ ုဟိ ေု ခၚသည္။ ရြာဓေလ့ႏွင္တ့ ူပါသည။္

“ခိငု ္းျဖစေ္ စျဖစ္ဆုိ ေတာျ္ ပန္ရာေပါ့ကြယ္”

ႏြားၾကည့္ အိမ္ေပၚတက္ ျပန္အပိ သ္ ြားေလ၏။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ေယာကက္ မၡ ႀကီး
ေဒၚျမရွင္ ရနက္ ုန္ေဆး႐ံႀု ကးီ မာွ ကြယ္လြနေ္ သာအခါ က်န္ရစသ္ ူ ေယာက္ကထၡ ီးႀကီး
ဥးီ ဖိုးခ်အီ ား ျပဳစုလုပ္ေကၽြးရန္ ကၽြန္ေတာတ္ ႔ုိ မိသားစု ရနက္ နု ္မွ ေတာရြာသ႔ုိ
ျပနေ္ ျဟင္းခဲၾ့ က၏။ ၾကည့္ျမင့္တငို ္မွ အိမႏ္ ွင့္ ဆငုိ ္ခန္းကုိ ေရာင္းပစခ္ ဲၾ့ က၏။ မိးု ဦးက်လ်ွ င္
ယာလပု ္မည္၊ လယထ္ ြန္မည္။ အလပု ဇ္ ယားဆြဲလုိက၏္ ။ တစ္ေကာငလ္ ွ်င္ ၅၀၀၀
တနေ္ သာႏြား တစ္ရွဥ္းဝယ္မည္၊ ဘယအ္ ကြကေ္ တြလပု မ္ ည္၊ ဘယ္သူ႔ကိုအကေူ ခၚမည္
စသညျ္ ဖင့္။

www.mmteashop.com Page 107

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ေဟ့ေကာင္ ပါးစပန္ ဲ႔ တန္႐ံပု ဲ ဟပ္ပါကြာ၊ အဟပ္မႀကးီ ခ်ငစ္ မး္ ပါန။႔ဲ ငယ္ရာက
ႀကးီ ရတယ္ကြ၊ မင္းက လခစားလူထြက၊္ လယယ္ ာနဲ႔ သပိ ္နးီ စပေ္ သးတာမဟုတ္ဘးူ ၊
ဒီေတာ့ အစပထမမာွ အဖးုိ နည္း ဝန္ပါနဲ႔ ႏိုင္႐ံကု ေလးပဲ လုပ္ၾကညပ့္ ါဦးကြာ၊
ကၽြမ္းက်င္လာၿပီဆုေိ တာ့ ႏြားတစ္ရွဥး္ မက ႏစွ ္ရွဥး္ လုပ္ေပါ့ကြ၊ ၅၀၀၀ တနႏ္ ြားမကလိ႔ု
၁၀၀၀၀ တန္ႏြားနဲ႔ပဲလုပ္လုပ္ကြာ”

အထကပ္ ါစကားေၾကာင့္ ကၽြနေ္ တာ္တု႔ိ သမီးေယာက္ဖႏစွ ေ္ ယာကလ္ ညး္
ခပ္သင့္သင့္ ႏြားတစ္ရွဥ္းကုိ ဝယခ္ ဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ႏြားႏစွ ေ္ ကာင္ အိမေ္ ရာက၊္ ႏမွ ္းဖက္နဲ႔
ဖ၊ိ နစံ ားနဲ႔ဖိလုကိ ္ေတာ့ တေပါငး္ လျပညေ့္ န႕က ဝယ္တဲ့ႏြား တနခ္ းူ လျပည္မ့ ာွ ဝဝၿဖဳိ းၿဖိဳး
စစုိ ျို ပညျ္ ပညႀ္ ကီးေတြ ျဖစေ္ နၾကပါၿပဗီ ်ာ။ မုိးရြာ ယာထြန္ေတာ့ ကၽြနေ္ တာႏ့္ ြားတစ္ရွဥ္းဟာ
ခနု ခ္ ိငု း္ လု႔ိရေနပါၿပ။ီ ၅၀၀၀ တနဆ္ ုိတာႀကီးေတြနဲ႔ နင္လားငါလားပါပဲဗ်ာ။ ႐နု ္းအား
ဆြဲအားေကာငး္ ခ်ကက္ ေတာ။့ ထိအု ခါက်မွ ကၽြန္ေတာေ့္ ယာကက္ ၡထီးႀကီးကို က်ိတၿ္ ပးီ
ေက်းဇူးတငေ္ နျပန္ပါ၏။ “ခိုငး္ ျဖစေ္ စျဖစဆ္ ုိ ေတာ္ျပန္ေရာေပါက့ ြယ္” သူေျဟတဲ့စကား။
ကၽြန္ေတာသ္ ည္ ထုိႏြားတစ္ရွဥ္း လူငွားတစ္ေယာကန္ ဲ႔ ႏစွ ္ႏစွ ယ္ ာလုပ္လိကု ၏္ ။
သးုံ ႏွစေ္ ရာက္ေသာအခါ ေနာကထ္ ပ္ႏြားတစ္ရွဥ္းထပ္ဝယ္၊ လငူ ွားတစ္ေယာကထ္ ပင္ ွား၍
ႏွစ္ရွဥး္ ကုိငလ္ ုပေ္ လ၏။ ယာခငး္ ကြက္ နညး္ ေနသျဖင့္ သူမ်ားထမံ ွ ယာခင္းကြက္ ဝယ၍္
လပု င္ န္းကို တုိးခ်ဲ႕ရ၏။

ကၽြန္ေတာ့ေ္ ယာကၡထးီ ႀကီး အသက္ ၉၀ အရြယ္ ၁၉၉၃ ခုႏစွ ္က
ကြယ္လြန္သြားေလ၏။ သူကြယလ္ ြန္သြားေသာ္လည္း သ႔စူ ကားမ်ားကို ယေနတ႔ ုငိ ္
ကၽြနေ္ တာ္န့ ားထဲ စြဲက်န္ရစ္ေနပါ၏။ ငယ္ရာက ႀကီးရမယတ္ ဲဗ့ ်ာ။ ပါးစပ္ဆ့ံ႐ပုံ ဲ
ဟပပ္ ါတဲဗ့ ်ာ။ ကၽြနေ္ တာသ္ ည္ ထိအု ဆအို မိနက႔္ ို ႏွလုးံ သြင္းၿပးီ သကာလ ဘာလပု လ္ ပု ္
ငယ္ရာက စခဲ၏့ ။ ေျခႏုိငလ္ က္ႏိုငက္ စခဲေ့ လ၏။ ေျမပဲဆားေလွာက္ ို တစေ္ န႔ ႏိ႔ုဆႏီ ွစ္ဘးူ စာ
ေျမပဲဆန္ျဖင့္ စေလာွ ္ခဲေ့ လ၏။ ေျမပဲယထို းုိ ေသာအခါ ၾကသံ ကာတစပ္ ိႆာ၊ ကပေ္ စနဲ ၅၀
က်ပ္သား၊ ေလွာၿ္ ပးီ သားေျမပဲဆန္ ႏဆို႔ ီေလးလုံးမွ စတငခ္ ဲ့ေလ၏။ ၁၉၈၃ ခႏု ွစ္က
အိမ္တစ္လးံု (ေျမကြက္ပါ) ကုိ ၂၄၀၀၀ ျဖင့္ဝယ္ယူခဲ့ေလ၏။ မီတာေဘာကမ္ ပါ၊
ေရတြင္းမတူးရေသး။ အိမသ္ ာက တြငး္ အမိ သ္ ာ။ ေျမပဲဆားေလာွ ္လုပင္ နး္ ေလး

www.mmteashop.com Page 108

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

အေျခတည္မ၍ိ ေငြပကုိ ေလးရလာေသာအခါ အေခါက္ေရတႊ စမ္ ကသ္ ား (ေလးပဲသား)
ေျပးဝယ၍္ လကစ္ ြပက္ ေလးကြငး္ လုကိ ၏္ ။ ကိုးကြင္းဆယက္ ြင္း စမု ေိ သာအခါ
မတီ ာေဘာကက္ ို ဝယလ္ ုိက၏္ ။ ေငြပကို ေလးျဖင့္ ေရတြငး္ တူးရ၏။ ေရေလာင္းအိမသ္ ာ
ေဆာက္ရ၏။ အမိ ္ကြကတ္ ုိးခ်ဲ႕ဝယ္ရ၏။ အိမက္ ေလးကုိ ဖ်က၍္ အလပု ္႐ုံ အခိငု ္အခ့ံ
ေဆာက္ရ၏။

“ေတာေ္ တာၾ္ ကဲခဲ့ရတာပဲေနာ္”

“ဒါေပါ့ ဦးနားေဝရာ၊ ျဗဳန္းဆုိ အလုးံ လကုိ ္ အခဲလုကိ ္ႀကီး မထုတ္ႏိုငေ္ တာ့
ကိုယ့္ေငြအားကေလးၾကညၿ့္ ပီး ႏုိငတ္ န္ရာကေလး စခဲ့ရတာေပါ့”

“ခေု တာလ့ ည္း အက်ယႀ္ ကးီ ၊ အႀကးီ ႀကီးပဲေနာ္”

“အဲဒါ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ၊ ငယ္ရာကႀကီးရတာ အရသာရတွိ ယ္ဗ်ာ၊ က်ဳပက္
ႀကီးရာက ငယ္သြားမာွ ကိုေၾကာကတ္ ာ”

ကၽြနေ္ တာ့္သူငယခ္ ်င္း ေဒါက္တိသု ည္ လက္ဖက္သုပစ္ ား၊ အဖန္တစက္ ်ဳိ တ္

ေသာက္ရငး္ ဝင္ေထာက္ေလ၏။ ေဒါက္တိုေျဟလိုကေ္ သာ စကားေၾကာင့္

မးီ ဖတု ္ထားေသာ တူရငႊ း္ ပျူ ဖင့္ တင္ပါးအထုိးခံရေသာႏြားကဲ့သ႔ုိ လန္႔ဖ်ပသ္ ြားမိေလ၏။

(ေတာရြာမွာ ႏြားေရာရဂါကင္းေအာင္ သပံ ကူ ပၾ္ က၏။) မနွ ္ပါသည္။ သူငယခ္ ်ငး္

ေဒါက္တစုိ ကား မွန္ပါသည။္ ငယ္ရာကႀကီးရတာ အရသာရိွသေလာက္ ႀကးီ ၿပီးမွ

ငယသ္ ြားမည္ဆပုိ ါလ်ွ င။္ ကၽြန္ေတာ္မေတြးရဲ၊ ၾကကသ္ းီ ေမြးညငး္ မ်ားေထာင္ထလာပါ၏။

www.mmteashop.com Page 109

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun
ျဖတ္မထားနဲ႔ ရပ္သြားမယ္

“ေဟ့… ဒီကား စမိ ္းေနသလုလိ ိုပဲကြ၊ တို႔ေအာငလ္ လံ ုငိ ္းထဲ မျမင္မိပါဘူး၊
ဘယသ္ ႔ကူ ားလဲ”

“အဲဒါ ကလို ႀွ ကီးကားေလ၊ ဦးေလး”

“ဟင္… လွႀကးီ က တလ႔ုိ ငုိ း္ ထဲ ျပန္ဝငလ္ ာျပန္ၿပလီ ား”

“ဟတု တ္ ယ္ ဥးီ ေလး”

ဇလူ ိုင္လ ၁၀ ရကေ္ န႔ ေအာင္လံမွ ျပည္သအိ႔ု လာ ဘြတ္ႀကးီ တံတား
အလြန္ကေလးတြင္ ကၽြန္ေတာ္စီးလာေသာကား ပ်က္ေလ၏။ စတက္ကတည္းက
စတိ ထ္ ဲတြင္ တထငထ့္ င့္ခငဗ္ ်ာ့။ သညက္ ား ျပည္ကမို ွ ေရာကပ္ ါမ့ လား။ လမး္ မာွ
ပ်ကေ္ နမလား။ ကားကေတာေ္ တာ္ရြဲေနၿပီဗ်ာ။ ထငတ္ ဲအ့ တုိင္းပါပဲခငဗ္ ်ာ၊ ဂရီး
ဂရပထ္ းုိ ရပ္သြား၊ ပ်ကၿ္ ပီ ကား။ ေနာကက္ လုကိ ္လာေသာ ကားကုတိ ား၊ ဖတ္ခနဲ တက၊္
ကေံ ကာင္းခ်င္ေတာ့ ေခါငး္ ခန္းထဲကေနရာရ။ ခတု က္တဲ့ ကားကေတာ့ ဘာေကာင္းသလဲ
မေမးနဲ႔။ အငဂ္ ်ငပ္ ုငိ ္း ေဘာ္ဒီပုငိ း္ ေျဟစရာမရွိ၊ လွေခ်ာ၊ ေတာင့္ေျဖာင့္ သနဗ႔္ ်ာ။
သည္လနို ဲ႔ အနံု ာ ဒရိုင္ဘာနဲ႔ စကားေျဟျဖစ္ (ကားပိုင္ရွင္ တက္ေမာငး္ တာဆုိေတာ့
အုံနာဒရုိင္ဘာေပါ့)။

ကုလိ ွႀကးီ ဆုိတာက ၁၉၈၀-၈၅ ခႏု ွစ္ ကာလတစေ္ လွ်ာက္ ျပည္-
ေအာင္လလံ ငို း္ မွာ မသသိ ူမရိွ၊ ကားႏွစစ္ းီ ေတာင္ပုငိ ္တာဗ်ာ။ ေနာက္ ေအာငလ္ -ံ
မေကြးေျပး၊ ေနာက္ေတာ့ ေပ်ာက္သြား၊ အခုျပန္ေတြ႔ရေတာ့ ေအာငလ္ လံ ိုငး္ မွာ၊
ကားကခပ္ရြဲရြဲ လကူ လည္းသိပ္မေတာက္ေျဟင္။

www.mmteashop.com Page 110

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ဘယလ္ ုျိ ဖစတ္ ာလဲကြာ၊ ဒလီ ူ ဒီ႐ပု ္မ်ိဳးမဟုတပ္ ါဘးူ ၊ သ႔ူကားေတြဆုိ
ေဒါင္ေဒါင္ျမည္”

“မေျဟတက္ေတာပ့ ါဘးူ ဦးေလးရာ၊ ဘယ္ေရာက္ ဘယ္ေပ်ာက္ၿပးီ အခုမွ
ဘယက္ ျပန္ေပၚလာတယ္မသိ”

အလပု ျ္ ဖစေ္ နရာက ေပ်ာက္သြား၊ ေပ်ာကသ္ ြားၿပီးမွ ျပနေ္ ပၚလာ။

ျပန္ေပၚလာေတာ့ ခပမ္ နိွ မ္ ွိန္။ ကိုလႀွ ကးီ အေၾကာငး္ စဥ္းစားရငး္ ျပည္ၿမဳိ ႕ေစ်းႀကးီ ထဲက ႐ုံ (၂)

ႏငွ ့္ ႐ုံ (၃) ၾကားက အ႐းို ေဂ်ာငး္ ကုိ သြားသတိရမတိ ယ္။ အ႐ုးိ ေဂ်ာငး္ ၊

တ႐ုတပ္ နိ က္ ေလးခင္ဗ့ ်ာ့၊ သူ႔နာမည္ရင္းက ေဖာင္စနိ ပ္ ါ။ အသားျခစယ္ ူထားခရံ ေသာ

ငါးဖယ္႐းို ကဲသ့ ႔ုိ ပနိ ္ပါးလွပ္ အ႐းို ပေဒသာကေလးျဖစ္ေန၍ သ႔ူအား အ႐ုိးေဂ်ာငး္ ဟု

ေခၚၾကကုန၏္ ။

၁၉၈၃-၈၉ ကၽြန္ေတာ္ ဥစားၾကက္မေတြေမြးေတာ့ (ကၽြနေ္ တာ္က

ေမြးတာမဟတု ဘ္ ူး၊ လကူ ၾကကေ္ မြးပါ့မလား၊ သမူ ်ားဆကီ ဥစားၾကက္မေတြ ဝယ္ယၿူ ပးီ

ျခထံ ဲထည့္ အစာေကၽြးတာ) အဲဒီ အ႐ုိးေဂ်ာင္းကေလး စေတြ႔တာပဲခင္ဗ်ာ။ သူက

ၾကကေ္ ဆးလညး္ ေရာငး္ တယ၊္ လူေဆးလညး္ ေရာင္းတယ၊္ ထုိးေဆးေတြဘာေတြဆို

ဒငုိ ္လ်ွ ဳိ ေရာင္းရတာ၊ ေမွာင္ခိုေခတ္။ သ႔ူဆငုိ ္ ေတာေ္ တာ္အလုပ္ျဖစ္တယခ္ ငဗ္ ်ာ့၊

ၾကက္သမား (ၾကကေ္ မြးျမဴသူမ်ား) မနွ ္သမ်ွ သူ႔ဆိုငမ္ ွာခ်ည္းပဲ။ ေစ်းကလညး္ ခ်ဳိ ၊

ပစညၥ ္းကလဲလတေ္ တာ့ ဝုိငး္ အားေပးၾကတယ္။ ၾကက္သမားေတြလပု ေ္ ကၽြးလ႔ုိ

သူေတာေ္ တာ္ေလး စီးပြားတက္သြားတယ။္ အ႐ုးိ ေဂ်ာငး္ အ႐းုိ ေဂ်ာငး္ နဲ႔

နာမညေ္ တာေ္ တာ္ထြက္သြားတယ။္

မၾကာဘူး၊ အ႐းုိ ေဂ်ာငး္ ေဆးေလာကထဲက ေပ်ာကသ္ ြားတယ။္ သ႔ူဆငို ္မွာ
အသားမည္းမည္း ဝဝႀကီးတကလ္ ာတယ။္ အျပတ္ေရာင္းလကို ္တာ အ႐ိုးေဂ်ာင္း
သမူ႔ တိ ေ္ ဆြတစ္ေယာကန္ ဲ႔ ေပါင္းၿပီး ကားေထာင္းသလိလု ုိ ၾကားလကို ္တယ္။ ျပည္-
ႀကိဳ႕ပင္ေကာကလ္ ုိင္း။ တစ္ခါေတြ႔ေသးတယ။္ ျပံဳးျပဳံ းရႊင္ရငႊ ္ ေျဟငေ္ ျဟငေ္ ရာငေ္ ရာင။္
အ႐ုိးေဂ်ာငး္ ဟတု ္ေနၿပ။ီ ၿငိမ့္ေနၿပီေပါ့။ ကၽြနေ္ တာ္ ဝမ္းသာ။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ကၽြနေ္ တာ္

www.mmteashop.com Page 111

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ျပည္မွာလာၿပီး အေအးဆငို ဖ္ ြင့္၊ ျပည္ေစ်းႀကီးသ႔ို ေနစဥႏ္ ွယ္ႏွယေ္ ရာက္၊

ဆုငိ အ္ တြက္လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားဝယ။္

တစ္ေန႔ မုန္႔ဟင္းခါးစားေနတနု ္း အ႐းုိ ေဂ်ာင္း ဝငလ္ ာထငုိ ။္

ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိ ေသခ်ာပြတၾ္ ကည္၊့ အသက္ႀကးီ လာေတာ့ မ်က္စကိ မႈနခ္ ်င္ေနၿပီ။

လူမွားၿပီး ႏႈတ္ဆက္မိေပါငး္ မ်ားလၿွ ပ။ီ လေူ တြတ႔ ငို ္း ႏႈတမ္ ဆက္ရဲ။ ေယာက်္ားခ်င္းမွားတာ

ကိစၥမရိွ။ မနိ ္းမကို သြားႏႈတ္ဆကလ္ ိ႔မု ာွ းရင္ ဒုကဗၡ ်ာ။့ (မ်က္စိမႈန္သူမ်ားသတထိ ား)။

ေသခ်ာပါတယ။္ အ႐ိးု ေဂ်ာင္းမွ အ႐ိးု ေဂ်ာငး္ အစစ္။ ကၽြန္ေတာ္ အရဲစနြ ႔၍္ -

“ဟယ္… အ႐ုိးေဂ်ာင္း”

“ဟာ… အစ္ကို”

ေတာ္ပါေသး၏။ လမူ မွားေသးဘးူ ။

“အ႐ိုးေဂ်ာငး္ နင္ဘာေတြလုပေ္ နတုနး္ ဟယ္ နငမ့္ ေတြမိတာၾကာေပါ့”

“ကၽြနေ္ တာ္---------ေရာင္းေနတယ္”

“အယ္”

ကၽြန္ေတာ္ စကားမဆကႏ္ ိုင္ေတာ့ပါ။ သူမ႔ နု ္႔ဖုိး ကၽြန္ေတာ္ ဒကာခလံ ုကိ ္ပါ၏။
ဘာမ်ွ မဆုငိ ္။ အရင္ အ႐ိးု ေဂ်ာငး္ နဲ႔ အခုအ႐ုးိ ေဂ်ာင္းနဲ႔ ဘာမွ်မဆိငု ။္ အကၤ်ီအႏြမး္ ၊
ပုဆုးိ ဖငေ္ ပါက္နဲ႔ အ႐းုိ ေဂ်ာငး္ ။ ဟုိအရငက္ စနိ ္လကစ္ ြပန္ ဲ႔ အ႐ုးိ ေဂ်ာငး္ ၊ ဟန္းခ်ိနး္ ႀကီးနဲ႔
အ႐ုိးေဂ်ာင္း၊ စးီ ကရက္ပါးစပက္ မခၽြတ္ေသာ အ႐ိုးေဂ်ာငး္ ၊ ဘီယာကုိ ဖာလုကိ တ္ င၍္
ကားတစစ္ ီးအျပတ္ငာွ းကာ သငူ ယခ္ ်င္းမ်ားႏွင့္ ေပ်ာပ္ ြဲစားထြကခ္ ဲေ့ သာ အ႐ုးိ ေဂ်ာင္း။
ကၽြန္ေတာေ္ တြးမိၿပီ၊ သတိရၿပီ။ ယခု ကိလု ႀွ ကးီ တုိ၊႔ အ႐းုိ ေဂ်ာငး္ တိ႔ု ဘဝေျဟငး္ သြားျခငး္ မွာ
အရိနွ ္ရေနေသာ၊ ေအာင္ျမင္ေနေသာ အလပု ္ကို ဆက္မလပု ေ္ တာပ့ ဲ ရပပ္ စ္
လကုိ ၾ္ ကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။ ဆက္မလုပ္ေသာအခါ အဆကျ္ ပတ္သြားပါ၏။ မတိ မ္ ်ားႏွင့္

www.mmteashop.com Page 112

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ျပတသ္ ြားပါ၏။ ေအာငျ္ မင္မႈ ရပ္သြားပါ၏။ ထအို ခါ ေနာက္ေပါကမ္ ်ားက အရွိန္ရေနေလၿပီ။
ကုယိ က့္ ုိ ေက်ာ္တကသ္ ြားၾကေလၿပ။ီ ျပနစ္ ၊ ျပနလ္ ုပ၊္ ျပန္ဝင္ေသာလ္ ညး္
အရွိန္ကေသေနေလၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္ သငခ္ နး္ စာ ရလကုိ ္ၿပီ။ အဆင္ေျပေနေသာအလုပ၊္ အရွိန္ရေနေသာ
အလုပ္၊ ေအာင္ျမင္ေနေသာအလပု ။္ ဆက္လပု ပ္ ါ၊ စဥဆ္ ကမ္ ျပတလ္ ပု ပ္ ါ၊ အ႐းူ အမးူ
သဲႀကီးမဲႀကးီ လပု ္ပါ။ ျဖတ္မထားပါနဲ႔၊ ရပ္မထားပါနဲ႔၊ သေံ ခ်းတကသ္ ာြ းပါလိမမ့္ ည္။
(လပု ္ငနး္ အားလံုးကုိ ဆိုလိပု ါ၏)။ မယုံမရပွိ ါနဲ႔ခငဗ္ ်ာ။

ႀကးီ လာေလေၾကာကတ္ ကလ္ ာေလ

တစေ္ န႔ ကၽြန္ေတာ၊္ ပဲေၾကာ္ ေျဟငႀ္ ကးီ ၊ အရကေ္ ရနႊ ားေပ၊ ပါေလရာ
ဥးီ နားေဝးတု႔သိ ည္ လကဖ္ က္ရညဆ္ ိုငတ္ ြင္ လူစုမိၾကေလ၏။

“က်ဳပ္ကေတာ့ ႀကီးလာေလေလ ေၾကာကေ္ လေလပဲ”
အရက္ခ်က္စက္႐ုံပိုင္ရွင္ ေရႊနားေပက ေကာက္ကာငငက္ ာ စကားစေလ၏။
“မဟုတမ္ ွလြဲေရာ၊ မင္းအရက္ထဲ မဟုတက္ ဟုတ္ကေတြ ထည့္ခ်က္ၿပီနဲ႔တတူ ယ္”
“မဟုတ္ရပါဘူးကြာ”
“ေအး… မငး္ ဘက္က ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းရင္ ဘာမေွ ၾကာကစ္ ရာမလုပိ ါဘူးကာြ ၊
မသမာတာလပု ္မိရင္ ေနာက္ေၾကာငး္ ႐ပႈ ္ခဲ့ရင္သာ ေၾကာကစ္ ရာလိတု ာပါကြာ”
ကၽြနေ္ တာ္က လတူ က္ႀကးီ လုပၿ္ ပးီ တရားခ်ေလ၏။

www.mmteashop.com Page 113

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ငါလည္း ေရႊနားေပလပို ဲကြ၊ ႀကီးလာေလ ေၾကာကေ္ လပဲ”

“ဟ… ဘယ္လိုမ်ားလဲကြာ၊ ေျဟင္ႀကီး”

ဥးီ နားေဝးက ဝငေ္ ထာက္၏။ ပဲေၾကာေ္ ျဟင္ႀကီးကလညး္ ႀကီးလာလ႔ုိ
ေၾကာက္သတဲ့ဗ်ာ။ လာျပနၿ္ ပီ တစ္ေယာက၊္ သူက ပဲေၾကာ္သမား၊ ဆီမဟတု တ္ ာေတြနဲ႔
ေဆာ္ခဲ့မိၿပီထငတ္ ယ္။ အရကခ္ ်ကသ္ မားကလည္း ေၾကာက္၊ ပဲေၾကာ္သမားကလည္း
ေၾကာက၊္ ေနာက္ဆံးု ကၽြန္ေတာအ့္ လညွ ့္ ေရာကလ္ ာေလ၏။ မင္းသေဘာက
ဘယ္လလုိ ဲဟေူ သာ အၾကညျ့္ ဖင့္ ကၽြနေ္ တာ့္ကုိ ဝိုင္းၾကညၾ့္ ကေလ၏။

“ဟီး ဟီး ငါလညး္ ေက်ာထဲစမိ ့သ္ လိုလပုိ ါပဲကြာ”

သတူ ုိ႔စကားေနာက္ သေံ ယာင္လိကု ္ လိုက္၏။ သူတသု႔ိ ေဘာကုိ သိလုိ
ေသာေၾကာင့။္

“ဟဲ… ဟဲ… ခ်မး္ သာ နင္လည္း အႏူႏူပဲ မဟတု ္လား”

ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဝိုငး္ ႏႊာၾကေလ၏။

“စကားကုိ ရွငး္ ေအာင္ ေျဟၾကကြာ၊ ဘာကိုေၾကာက္တာလဲ”

“ေဟေ့ ကာငခ္ ်မ္းသာ မင္းလညး္ သိသားပဲ၊ ငါဆို ပဲႀကီးတစ္တငး္ ၆၅
က်ပက္ တည္းက အေၾကာ္ေလာကထဲ ေရာက္လာတာ၊ အခု ပဲႀကီးတစတ္ ငး္ ၈၅၀၀ က်ပ၊္
မင္းစဥ္းစားၾကည့္”

“ဟ… ဒါေတာ့ ေရျမင့္ ၾကာျမငေ့္ ပါ့ကြ၊ ေျဟင္ႀကီးရ”

“အဲဒါ အေျဟပါကြာ၊ တကယ္လက္ေတြမ႔ ွာ အဲဒီလုသိ ပိ ္မဟုတ္ေတာဘ့ းူ ကြ၊ မင္း
အေၾကာ္ကနု း္ လာၾကညစ့္ မ္း၊ မီးခးို တိတေ္ နၿပီ”

www.mmteashop.com Page 114

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

အေၾကာ္ကုန္းဆုသိ ည္မွာ ပဲေၾကာ္ ပဲေလာွ ္သမားမ်ား ေၾကာ္ၾကေလွာၾ္ က မးီ ခးို
တလလူ ူ ေညာႇ န္ ံတသင္းသင္း၊ ေခြးတစ္စီစီ၊ ကေလးတဆဆူ ူ ေနေသာ
ေတာင္ကုနး္ ကေလးခင္ဗ်ာ၊့ ေအာင္လံၿမိဳ႕ အေရွ႕ေျမာကဖ္ ်ားက ကနု း္ ကေလး။

“ႏ႔ုိ မင္းအေၾကာ္ဖကုိ ေကာ”

သခိ ်ငသ္ ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္က စကားေထာက။္

“ငါအထပိ ္ထိပ္အပ်ာပ်ာျဖစေ္ နတာ အဲဒါပဲကြ၊ မင္းတ႔ိုသတိ ဲ့အတိငု ္းပဲ၊

ငါ့လပု ္ငနး္ မာွ အလုပ္သမားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ဆ၊ီ ပဲႀကီး ကုနၾ္ ကမး္ ေတကြ ေစ်းျမင့္၊

ကနု ္ေခ်ာက်ေတာ့ ျမႇင္ခ့ ်ငတ္ ိငု ္း ျမငႇ မ့္ ရ၊ ရပထ္ ားျပန္ရငလ္ ညး္ အိတ္ထဲကပါဦးမယ၊္

ဘယေ္ လာက္ၾကာရွည္ အပါခံႏုငိ မ္ ွာလဲကြာ၊ ေမာင္ခ်မး္ သာ မငး္ စဥး္ စားၾကည့္”

“ေဟ့ေကာင္ ေရႊနားေပ၊ မငး္ အရက္ဖေုိ ကာ အေျခအေန ဘယ္လို”

“ဘာထးူ မွာလည္းကြာ၊ ေျဟငႀ္ ကးီ လုေိ ပါ့”

ကၽြနေ္ တာ္သည္ လကဖ္ က္ရည္ဆုငိ က္ မသဒၶါေရစာ လာခ်ေပးေသာ
ေရေႏြးၾကမး္ ကုိ အလကို ္ကမ္းဆုးိ မသိ တစခ္ ြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ငဲွင႔ ဲွေ႔ သာက္ရငး္
အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိေလ၏။ ေျမပဲဆားေလာွ လ္ ုပ္ငနး္ ကုိ ၁၉၈၉ ခုႏစွ ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၉
ရကေ္ န႔က စတင္လုပ္ခဲ့ပါ၏။ ငါးပိရည္က်ိဳေသာ ဒနဒ္ ယအ္ ုးိ ကေလးျဖင့္ စတင္ေလာွ ခ္ ဲ့ပါ၏။
တစေ္ နမ႔ ွ ႏုိဆ႔ ဘီ ူးႏွစဘ္ းူ သာ ေလာွ ္ႏုငိ ခ္ ဲပ့ ါ၏။ လက္ထြငေ္ ျမပဲဆနတ္ စျ္ ပည္ ၃၀ က်ပ္၊
တစတ္ ငး္ ၄၆၀ က်ပ။္ ဆားတစပ္ ႆိ ာ တစ္က်ပ္ ၅၀ ျဟး၊ ႏွစ္က်ပ္။ ထင္းတစ္က်ပ္ဖိုးဆို
ပတု ေ္ တာငး္ ႀကီးတစလ္ းံု မထမ္းႏငုိ ္ေအာင္ရတာဗ်ာ၊ အလပု သ္ မားမရွိ၊ မိသားစု
လုပင္ နး္ ကေလး၊ ေလာွ ၊္ ဝုိင္းထုပ္၊ လကို ေ္ ရာငး္ ။

ေဟာ အခဗု ်ာ၊ ဆားတစပ္ ိသာ ၉၀ က်ပ၊္ ေျမပဲခြံ ကားတစ္စီး ၁၅၀၀၀

(တစေ္ သာင္းငါးေထာင္)၊ ေျမပဲလက္ထြင္ လးုံ ဆနတ္ စတ္ ငး္ ၁၈၀၀၀

(တစ္ေသာငး္ ရွစေ္ ထာင္) တဲဗ့ ်ာ။ လပု ္ငန္းေသးတုန္းက အလပု သ္ မားမရွိ၊

www.mmteashop.com Page 115

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ကယုိ ့မ္ သိ ားစုခ်ညး္ သပိ ္ကိစမၥ ရိွ။ အခု ကစိ ၥရတိွ ယ္ဗ်ာ့၊ လုပ္ငနး္ နညး္ နည္းႀကီးလာေတာ့

အလပု ္သမားဆတုိ ာ ရွိလာတယ၊္ သတူ ႔ုိရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးဆုိတာ ရိွလာတယ။္

ရပထ္ ားရမလား၊ ဆက္သြားရမလား၊ အျခားလပု ္ငန္းတစ္ခုခကု ုိေျဟင္းရမလား၊

အမ်ိဳးမ်ဳိ းစဥး္ စားရတာဗ်ာ။

ေျဟင္ႀကးီ အေၾကာဖ္ ုဆိ ုိဗ်ာ နည္းတဲ့လူေတြမွ မဟတု တ္ ာ။ ပဲေဆး၊ ပဲေၾကာ့၊
ပဲေရြး၊ ပဲထြတ၊္ (ေရစမိ ထ္ ားတဲပ့ ဲႀကီးေစက့ ုိ လက္ညိႇးလက္မညပႇ ၍္ အခြခံ ၽြတ္သညက္ ုိ
ပဲထြတ္သည္ဟုေခၚသည။္ လကထ္ ြက္သည္ အေၾကာမ္ ွာ အလွဆုံး)၊ အေလာွ ္သမား၊
အေၾကာသ္ မား၊ ထုပပ္ ုိးထည့္သြင္း၊ ထမ္းတင္ထမး္ ခ်၊ အလုပ္သမားေတြ အားႀကးီ ဗ်ာ၊
သတူ ုအိ႔ ေရးဟာ ကယုိ ္အ့ ေရးေပါေ့ နာ၊္ တကယတ္ မ္းက်ေတာ့… ။

ေရနႊ ားေပရဲ႕အရက္ဖို (အရက္ခ်ကစ္ က္ရုံ) မာွ လည္း လူေတြ အမ်ားႀကးီ ေပါ့ဗ်ာ။
လုပ္ကိုငလ္ ပႈ ္ရွား မွီခုအိ ားထားေနၾကတာ။ ႀကးီ လာေလ ေၾကာကတ္ ကလ္ ာေလဆိတု ာ
အမွန္ေပါ့ဗ်ာ၊ လုပင္ နး္ ႀကးီ ႀကီးလာၿပဆီ ုိ သည္လပု ္ငန္း လည္ပတ္ႏုငိ ္ေအာငက္ ို မနည္း
႐နု း္ ကန္လပႈ ္ရာွ းၾကရတာကလားဗ်ာ၊ လပု င္ နး္ ႀကးီ လာေလ ပငုိ ္ရွင္ေခါင္းႀကးီ လာေလပဲဗ်ဳိ ႕။

နင့က္ ုိ ငါႀကိဳကတ္ ယ္၊ ငါက့ ို နငႀ္ ကဳိ က္မလား

၂၀၀၂ ခုႏစွ ၊္ ၾသဂတု ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ သရက္ၿမဳိ ႕ အေုိ က ေျမပဲဆားေလာွ ္
ကယို စ္ ားလယွ ္ ေဒၚၾကည္ေလးထမံ ွ ျပနအ္ လာ ပဲ့ေထာငလ္ ိုငး္ ေပၚမွာ လငူ ယအ္ တေြဲ လးကုိ
ေတြ႔ရတယ္ခငဗ္ ်ာ။့ သတူ ကိ႔ု ကၽြနေ္ တာ့္ေရွ႕တညတ့္ ည့္က ခုေံ ပၚမာွ လာထုငိ ၾ္ ကတာ။
ေကာငေ္ လးက ေကာငမ္ ေလးရဲ႕ မရမး္ ေစေ့ ရာင္ လက္သည္းကေလးမ်ားကုိ တယတု ယ
ရြရြေလးပြတသ္ ပ္။ ေကာငမ္ ေလးက ေကာင္ေလးရဲ႕ ရွပအ္ ကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကုိ ထိေတြ႔။
ကယုကယ ခ်စတ္ ံ႔ုကငစ္ ကားေလးေတြ ဖလွယ္လု႔ိ။ လူငယဘ္ ာဝ။ အင္း ေမာငခ္ ်မ္းသာတ႔ို
က်င္လညက္ ်ကစ္ ားေနရသည့္ ဘဝႏွင့္ ကြာဘျိ ခငး္ ။

www.mmteashop.com Page 116

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ေမာင္ခ်မး္ သာတ႔ုိဘဝက-

“ဦးခ်မ္းသာေရ လပု ၾ္ ကညေ့္ နတနု း္ ပဲဗ်ဳိ ႕၊ အဆင္ေျပမယလ္ ႔ိုခန႔္မွန္းရတာပဲ”

ေျမပဲလုံးဆန္ ေစ်းႏနႈ ္း ႏွစဆ္ သံုးဆျဖစသ္ ြားေတာ့ ေျမပဲဆားေလာွ ္
ငါးက်ပ္တန္ထပု ္မျဖစ္၊ ၁၀ က်ပတ္ နလ္ ပု ္မရ။ ဆငို ္ရွင္ ေဒၚၾကညေ္ လးသား ကုိဥးီ နဲ႔
စညး္ ဝါး႐ကို ္၊ ၂၅၄ က်ပ္တန္ေအာကခ္ ထံ ုပဖ္ ိည႔ု ။ႇိ အေခါက္ေခါက္ အခါခါလာ။
အဖန္ဖနအ္ ထပထ္ ပ္ညႇ၊ိ အရကက္ ုိ အရာကပ္ ိ႔ုရမယ့္ေစ်း၊ ကုိဥးီ တကိ႔ု ျပနျ္ ဖန္မ႔ ည့္ေစ်း၊
တဆင့္ခကံ ျပန္လႊတ္ရမည္ေ့ စ်း၊ လကလ္ ီဆုိင္က ျပနေ္ ရာင္းရမညေ့္ စ်း စသညအ္ ားျဖင့္။
ေလာွ လ္ ုကိ ၿ္ ပ။ီ ထုပ္လိကု ၿ္ ပ၊ီ ေရာငး္ ၾကည့္ေနၿပ။ီ ေရာင္းေနၿပ။ီ အဝယ္လုိက္ရဲ႕လား၊
ဝယ္စားသူရဲ႕ အျမငက္ ဘယ္လုလိ ဲ။ ေတြးၾကည့္မေနႏုိင္ဘးူ ခင္ဗ်ာ့၊ ေျပးၾကည့္ရတယ္။
ေျပးၾကည့္ ေျပးၾကည့္၊ ျမင္ၿပီ ျမင္ၿပီ၊ အကဲခပ္လို႔ရၿပီ။ သည္လမုိ ်ဳိ းခငဗ္ ်ာ။့
အတြဲကေလးမ်ားကဲသုိ႔ ႏုရြမေနႏုိင္ဘးူ ဗ်ိဳ႕။ ေရတံခြန္ေဇာက္ထိးု က် အတငး္ ခနု ္ခ်၊
တးုံ တကုိ ္တိုက္ က်ားကကို ္ကိုက္ ဒုန္းတရၾကမ္း ေလာွ ခ္ တၾ္ ကရတာဗ်ိဳ႕။

“ဘယလ္ ိုသေဘာရလဲကခို ်မး္ သာ ကၽြနေ္ တာေ္ တာ့ လတႊ ခ္ ်င္ၿပီ”

ၾသဂုတ္လ လကုန္ပငို ္း၊ ေျမပဲေတာငအ့္ သစ္ေပၚေတာ့မည၊္ ေငြက

ခဏအားေနသျဖင့္ ထညထ့္ ားေသာ ပဲတစီ ိမး္ ကေလးမ်ား ျပနလ္ တႊ ္ရေတာမ့ ည။္

မေအာငႏ့္ ုိငဘ္ းူ ဗ်ိဳ႕၊ ေငြအတြက္ဗုိကက္ နာေနၿပ။ီ

“လတႊ လ္ ုကိ ္ေတာ့ ကုိစအံ နု ္းေရ”

မတကႏ္ ုိငဘ္ းူ ၊ ေနာင္ခါလာေနာငခ္ ါေစ်း၊ ေရွ႕လုပ္ငနး္ က ရွေိ သး။ ၂၇ ရက္ေနက႔
၆၉၀၀ နဲလ႔ တႊ ္လကုိ ္တယ။္ ၂၈ ရကေ္ န႔ ၇၀၀၀- ၇၂၀၀ ျဖစသ္ ြားတယ္။ ၂၉ ရကေ္ န႔ ၇၅၀၀၊
၃၀ ရကေ္ န႔ ၇၆၀၀။ အင္း… မထိကု ေ္ တာ့လည္း မရေပဘးူ ေပါ့။

“ဘယလ္ လို ဲကိုခ်မ္းသာ ယူမာွ လား၊ ခင္ဗ်ားမယဘူ းူ ဆုိ ကိေု မာင္ေမာင္ကုိ
လွမ္းေခၚလုကိ ေ္ တာ့မယ္”

www.mmteashop.com Page 117

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ပြဲစားကခို ်စပ္ နိ သ္ ည္ သူ႔ပြဲ႐ေံု ရာက္လာေသာ ေျမပဲေတာင့မ္ ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေရးွ ဥးီ ေခၚျပ၏။ ဦးစားေပးသညသ့္ ေဘာ။ ေျမပဲအတိ ္ကုိ ပုတၾ္ ကည၊့္ ေျမပေဲ တာင့္
အနည္းငယ္ ထြငၾ္ ကည၊့္ ရကေ္ စ့အသကျ္ ပည္ပ့ ဲလား။ စားရမယ့္ ပဲလား။ အိတ္ထဲက
ပါသြားမည္ပ့ ဲလား။

“ဒီဘကက္ ၁၀ လုံးကေုိ တာ့ ႀကိဳက္တယ္၊ ပဲသားျပည့္တယ္၊ ဟိုဘက္က ၁၅
လံုးပံုကုေိ တာ့ မႀကိဳက္ဘူးဗ်ာ၊ ၁၀ ရက္ေလာကေ္ စာၿပီး ႏုတလ္ ာတဲ့ပဲ၊ အဆန္ထြက္
ညမ့ံ ယ္ဗ်ာ၊ ပဲသားလည္းႏုမယဗ္ ်ာ”

ထအုိ ခ်ိနတ္ ြင္ ပဲအဝယ္သမား ေမာင္စနိ ္ေသာင္းကလည္း ကၽြနေ္ တာ့လ္ ုိပဲ ပဲမ်ားကုိ
ထြင္ၾကညေ့္ နၿပီ။ ဆ,ၾကည့္ေနၿပ၊ီ ဝယသ္ င့္ မဝယ္သင့္။ သ႔ေို သာ္ သသူ ည္ အလုကိ သ္ ပိ ါ၏။
ကၽြန္ေတာႏ္ ငွ ့္ဆိုင္ထားေသာေၾကာင့္ ဘာမ်ွ မေျဟ၊ ခဏ ေဘးေရွာင္ထြကသ္ ြားေလ၏။
ကၽြန္ေတာႏ္ ငွ ့္ မတည့္လွ်င္ေတာ့ သတု ္မညဆ္ ိုသည့သ္ ေဘာ။

“ေနဥးီ ပြဲစားေရ စဥး္ စားဦးမယဗ္ ်ာ”

ေရႊမိးု လက္ဖက္ရညဆ္ ငို ဘ္ ကသ္ ုိ႔ ထြကခ္ ဲ့၏။ လုပ္ေဖာ္ကိငု ဖ္ က္ ကုိထူး၊
ကိုဝငး္ တနို႔ ဲ႔ဆံု။ ေစ်းအေနအထားကိုစဥး္ စား၊ ပဲအေနအထားကစို ဥ္းစား။ မိးု ရြာမွာလား၊
ေနပူမာွ လား၊ မုးိ ရြာလ်ွ င္ ပဲလွနး္ လိမ႔ု ရ၊ ေနပူမွ ပဲလနွ း္ လ႔ိုရမည။္ ႏွမး္ ေစ်းကေတာ့
ဘယ္လုိလဲ၊ ၄၈၀၀၀ မွ ျပဳတက္ ်လာခဲေ့ သာႏမွ း္ သည္ ေစ်း ၃၀၀၀၀ ေအာက္သု႔ိ
တစ္ရကဆ္ င္းသြား၊ ၃၃၀၀၀ ျပန္ျဖစ္ ၊ စားအုနး္ ဆီကေကာ ဘယ္လုလိ ဲ၊ ေငြေစ်းကေကာ၊
ယေန႔လက္ရေွိ ပါက္ေစ်း၊ နက္ျဖနျ္ ဖစ္ႏငုိ မ္ ည့္ အလားအလာ ေနာက္တစပ္ တၾ္ ကာ
ျဖစ္လာႏုိင္မည့္ အေျခအေန။ ပဲနဲေ႔ စ်းကေတာ့ မဆိုးပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ပဲသားက ႏလု ွသဗ်ာ

“ကဲပါဗ်ာ၊ ဆြဲလုိက္ၾကတာေပါ၊့ ေနာက္မွ ၾကည့္ရွငး္ ”

ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္ ကုိခ်စပ္ ိနပ္ ြဲ႐ံုဘက္ျပနလ္ ညွ ့္၊ ဗာဒပံ ငေ္ အာကတ္ န္း
လ်ားေလးမွာ ထုိင၊္ အဖနက္ ေလး တစက္ ်ိဳက္ေသာက္။

www.mmteashop.com Page 118

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဘယလ္ ုလိ ဲ ပြဲစားေစ်းမျပငေ္ တာဘ့ းူ လား”

“ကိုခ်မ္းသာေရ အဝယေ္ တာ္ ေမာင္ရွဴးရွားနဲ႔ တည့္သြားတယ္ဗ်ဳိ ႕၊ ဆတို ေ့ဲ စ်းပဲ”

အဝယ္ေတာ္ ေမာင္ရွဴးရွားဆတုိ ာ ရဴွ းရဴွ းရွားရာွ း ဝးူ ဝူးဝါးဝါးနဲ႔ေဒါသ
အလြနႀ္ ကီးတက္လြန္းလုိ႔ သကူ႔ ုိ ေမာင္ရဴွ းရာွ းလု႔ိေခၚေနၾကတာ။

“သကူ မ်ဳိ းအတြက္ ဝယတ္ ာတဲ့ဗ်ဳိ ႕၊ ေစ်းေတာင္မဆစဘ္ းူ ဗ်ာ”

ကဲ ေကာငး္ ေရာ၊ ကၽြနေ္ တာတ္ ို႔က ခ်နိ ဆ္ စဥး္ စားေနတုန္းရိေွ သး၊ သူက
သုတသ္ ြားၿပ။ီ သညေ္ န႔ ကၽြနေ္ တာတ္ ုိ႔ အေရာင္းအဝယ္ေလာကမာွ ေရွ႕ေနာက္
စဥ္းစားခ်ိန္မရ၊ အိမ္ျပန္ မိနး္ မနဲ႔တိုငပ္ င္ခ်နိ မ္ ရ။ ေငြေစ်း ေရေႊ စ်း စနည္းနာေနခ်နိ ္မရ။
ဟန္ေဆာငမ္ ေနနဲ႔ မမူ ေနနဲ႔။ ေၾကာင္ကေလးကဲသ့ ႔ုိ ေညႇာင္ေညႇာင္ လပု ္မေနနဲ႔၊
ေရာငး္ ခ်င္တယ္ေနာ္ ဝယ္သကူ ုိ မလြတ္တမး္ ဖမး္ ၊ ကမန္းကတမး္ ေရာင္းခ်၊ ေရာင္းၿပီးမွ
တကသ္ ြားလည္း ခံေပေရာ့။ ဝယခ္ ်ငတ္ ယ္ေနာ္၊ ေတြ႔ေနၿပ၊ီ ေအာကတ္ နး္ ႀကဳိ ကတ္ ာေတြ
မႀကဳိ က္တာေတြ အသာေဘးခ်တိ ၊္ သိမး္ က်ံဳးဝယပ္ စ္လုကိ ္။ ဝယ္ၿပီးမွ ေစ်းထိုးက်သြား။
မာွ းသြားၿပီ၊ သတိ ယ၊္ ျပနျ္ ပငလ္ ုမ႔ိ ရ။ အခ်နိ ္မရဘးူ ဗ်ာ၊့ အခ်နိ ္၊ အေျခအေန
လုလုပၾ္ ကရတာ။ က်ားမ်ား၊ ျခေသၤမ့ ်ားေတြ႔ရာသားေကာင္ မလြတတ္ မး္ ဖမး္ အုပ္ၾကရသလို
ပါပဲဗ်ာ။ လုဝယ၊္ လေု ရာင္း၊ ဟနတ္ ာလညး္ ရွိ၊ မဟန္တာလည္းရိွ၊ ဒါသညေ္ န႔
ေမာင္ခ်မး္ သာတိ႔ု က်င္လည္ေနၾကရသည့္ လက္ေတြ႔ဘဝ။

နင္က့ ငုိ ါႀကဳိ ကတ္ ယ္၊

ငါက့ ုိနင္ႀကဳိ ကမ္ လား

ဟား… ဟား….

ေအာင့္ႏုိင္ဘးူ

ေစာင္ႏ့ ိုင္ဘးူ

www.mmteashop.com Page 119

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ဟူး… ဟးူ … ေမာပါ။့
လ႔ဘူ ဝ
ဆံုလညသ္ ည့္ႏြား မရပ္နား။

ဖြားဖြားထမွ မ်ားမ်ားရမတဲဗ့ ်ာ

“ဟဲ့ေကာငမ္ ေလး တးုိ တိုးေျဟ၊ နင္ဟာ ငါ့တမူ ေလး အရင္းေခါကေ္ ခါက္ႀကးီ မို႔
ေျဟတာ၊ သမူ ်ားဆုေိ ျဟျပပါလိမ္မ့ ယ္ ေစာင့္ေန အားႀကီးပဲ”

ကၽြန္ေတာ္ ဦးနားေဝး အိမ္ထဲသ႔ုိဝငသ္ ြားေသာအခါ သူတ႔ုိ စကားျပတ္သြားၾက
ေလ၏။

“ေဟာ… ဦးေလးခ်မး္ သာ လာၿပ၊ီ သကူ႔ ိေု မးရဦးမယ္၊ ဒမီ ွာ ဦးေလးနားေဝးက
ေျဟေနတယ၊္ ေငြသုးံ သိန္းရင္းရင္ တစႏ္ ွစ္မာွ ၁၅ သနိ ္းေလာကျ္ မတႏ္ ငို ္သတဲ့
ဟုတ္ပါ့မလား ဥးီ ေလးခ်မ္းသာ”

“ျမတ္ႏုငိ တ္ ာေပါ့ဟ၊ လုပ္တဲ့အလပု န္ ဲ႔ လုပတ္ ဲ့လေူ ပၚမာွ မတူ ည္တာပဲ၊ နင္က့ ို
ဥးီ နားေဝးက ဘယလ္ ေုိ တြေျဟျပေနလိ႔ုတုံး”

ကၽြန္ေတာ္ သတူ စု႔ိ ကားဝိုင္းထဲ ဝငလ္ ကုိ ေ္ သာအခါ ေရးစံုကြက္စသုံ ိရေလ၏။
ခင္ေရႊရီဆိတု ာက ဥးီ နားေဝးရဲ႕တူမ၊ ဦးနားေဝးႏွမကေမြးတာ၊ သညေ္ ကာင္မေလး
အိမေ္ ထာငက္ ်သြား၊ ျပည္ၿမိဳ႕ကုိ ပါသြား။ အရက္ဆုငိ ္ကေလးဖြင့ထ္ ား၊ သ႔ေူ ယာက်ာ္ း
ပိနေ္ ညႇာင္ေကာငက္ သည္ဘကမ္ ာွ အစကတညး္ က အားသန္၊ အရက္ဆငုိ ္ဆိုေတာ့
“လပိ ္ေဆး” ေပါ့။ ေရာင္းလိကု ္ ေသာကလ္ ကို ္၊ ပထမေတာ့ ညေနပိုငး္ ေလာက္၊

www.mmteashop.com Page 120

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေနာကေ္ တာ့ ေနခ႔ င္းေရာ ညေနပါ၊ ေနာက္ေတာ့ တစေ္ နကုန၊္ ေနာက္ဆံးု
အရကႏ္ ွငမ့္ ်က္ႏွာသစေ္ လ၏။ ပလု င္းထဲဥးီ စုိကက္ ်သြား၊ ပုလငး္ ထဲက ျပန္မထြကႏ္ ုိင္၊
အသကသ္ ာထြကသ္ ြားေလ၏။ ေခတအ္ ရက္ ေကာငး္ ခ်ကက္ ေတာ။့

ခင္ေရႊရီ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ မုဆးုိ မျဖစ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္က်နခ္ ဲ့။ ေယာက်္ား
ပုလင္းထဲနစ္၊ အျဖစမ္ လွ၊ ေသေတာ့မယ္ဆုတိ ာ အကဲခတမ္ ိေတာ့ ေရႊကေလးဝယစ္ ု၊
အေမ့အပထ္ ား၊ အခု ေယာက်ာ္ းေသသြားေတာ့ ေရတႊ ုေိ ရစႊ ကေလးေတြ ေစ်းေကာငး္ ရ၊
သံးု သနိ း္ ဆုိလား လက္ထဲရွိ၊ ျပည္မာွ အရကဆ္ ုငိ ္ဆက္ဖြင့္ဆတုိ ာက မိန္းမသား
တစေ္ ယာကတ္ ည္းမ႔ုိ မတင္တ႔ ယ္။ ဒါနဲ႔ ေအာငလ္ ၿံ ပနေ္ ရာက္၊ အခု သူ႔ဥးီ ေလး ဦးနားေဝးႏွင္႔
တငုိ ္ပငေ္ နျခင္းပါပဲ။ ဘာလုပစ္ ားရင္ ေကာငး္ မလဲေပါ။႔

“ငါက တြကျ္ ပတယ္ကြ”

ဥးီ နားေဝးက စကားဆက္ေလ၏။

“ဘယလ္ ိမု ်ားလဲဗ်ာ”

“သေ႔ူ ငြသံးု သိန္း ဆိပု ါေတာ႔ကြာ၊ ငါက တတလ္ ႔ုေိ တာ႔ မဟုတဘ္ ူး၊ ငါအ႔ မိ ေ္ ဘးက
ေမာင္ပနး္ ေမာင္ လုပ္ေနတာကိုၾကည႔ၿ္ ပီး ေျဟတာ”

“ပန္းေမာင္ကြာ၊ အစကဘာရိွမွတလ္ ၊႔ုိ လကထ္ ဲ ၁ဝဝဝဝ ေတာငျ္ ပည့္ေအာင္
မရိွဘူး၊ အဲဒေီ ငြရင္း ကေခ်ာကက္ ခ်က္ကေလးနဲ႔ ဝကပ္ ုတန္ ဲ႔ ေအာင္လံ
ေျခကလနထ္ ိုးေနတာ”

(ဝကပ္ ုတဆ္ ုိတာ ျပည္- ရနက္ နု က္ ားလမ္းမေပၚရွိ ကနု ္စိမး္ အလြန္ထြက္ေသာ
ရြာကေလး၊ ေျခကလန္ထုိးတယဆ္ ိုတာက မျပတမ္ လပ္ ကူကယေ္ ခါကက္ ယ္ ကနု က္ ူး
ေရာင္းဝယ္ေနသည္ကို ဆိလု ုိသည။္ ကၽြနေ္ တာတ္ ု႔ိ ေတာစကား။)

www.mmteashop.com Page 121

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“အဲဒအီ ေကာင္ကြာ၊ အခု အိမ္အကုိ ေလးကုဖိ ်ကၿ္ ပးီ တိကု ေ္ ဆာကေ္ နၿပ၊ီ
မင္းအျမင္၊ သလူ ုပ္တာကုလိ ညး္ ၾကည့္ဥးီ ၊ ေငြရငး္ ၁ဝဝဝဝ ေလာကက္ ို ဖြေပးေနတာကြ”

“ဘယလ္ ိုဖြတာလဲဗ်ာ”

“မငး္ ကလည္းကြာ (ည့ံရန္ေကာဆေို သာ မ်က္ႏွာနဲ႔ ကၽြနေ္ တာ႔က္ ိုၾကည့္)
ဖြတယဆ္ ုတိ ာ ပြားေအာငလ္ ုပတ္ ာကုိ ေျဟတာကြ၊ ေရထဲ ဆပျ္ ဟမႈန္ထ႔ ည့္
ေမသႊ လိဟု ာမ်ိဳးဟာ၊ ေမတႊ ယ္ ေမႊတယ္၊ ပြထလာတယ္၊ ပြထလာတယ္၊ ဖြားဖြား ဖြားဖြားနဲ႔။
သူလုပတ္ ာက ဒီသေဘာကြ၊ မူလအရင္းက ၁ဝဝဝဝ ပဲထားကြာ၊ ဒါေပမယ့္ ဒေီ ကာင္
တကယလ္ ည္ပတေ္ နတာက ေလးငါးေသာင္းဖိးု ကြ၊ ဟကို ေခါကျ္ ပန္ေပး အေႂကြးယူတယ္၊
(၁ဝဝဝဝ ရလွိ ်ွ င္ ၃ဝဝဝဝ ဖိးု အေႂကြးယလူ ု႔ိ ရပါ၏။) ဒေီ အာင္လံမာွ လကင္ င္းလညး္
ေရာငး္ တယ၊္ အေႂကြးလည္းေပးတယ္၊ တစလ္ တစ္လကို ၁ဝ ေခါကထ္ က္ မနည္းဘးူ ၊
ဒေီ ကာင္ သြားေနတာ၊ တစ္ေခါက္ ေလးငါးေသာငး္ ဖးို ပါတာကြာ၊ ၁ဝ ေခါကဆ္ ိေု တာ့
ေလးငါးသနိ း္ အရင္း ျဖစ္မသြားဘးူ လား၊ တစလ္ တစ္လ”

“အငး္ … ဒလီ ဆုိ ိေု တာ႔”

“ဒလီ ိဆု ိုေတာ့ မငး္ တြကၾ္ ကည့္ေလ၊ တစႏ္ ွစမ္ ွာ လညပ္ တေ္ ငြ သနိ ္းေလးငါးဆယ္
ျဖစ္မသြားဘးူ လား”

“တြကေ္ ရးကဗို ်ာ့”

“ေဟ႔ေကာင္… မငး္ ကန႔္လန႔မ္ တိကု န္ ဲ႔”

ကန္လ႔ န္တ႔ ကုိ ္တယဆ္ ုိတာ ေလသွ မားမ်ား ျမစ္ကို ကးူ တဲ့အခါ ရြက္ကုတိ ုိက္ရ
ဟိုဘက္ သညဘ္ က္ တည့တ္ ည့္ႀကီး မျဖတ္ရဘူးဟု ဆိုလိုပံုရပါ၏။

“ကဲဗ်ာ… ေခါင္းပဲ တုိကပ္ ါ႔မယ္”

www.mmteashop.com Page 122

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“မငး္ ကြာ... ေတာေ္ တာ့မလုိလုိနဲ၊႔ အဲဒီ တစႏ္ ွစ္ လည္ပတ္ေငြေပၚမာွ အျမတ္
ပါးပါးကေလးပဲယူဦး၊ ၁ဝ ရာခိုငႏ္ နႈ း္ ေလာက္ပဲ ယဥူ းီ ၊ ေဟေ႔ ကာင္… တစ္ႏွစ္
ဘယေ္ လာကအ္ ျမတ္ရမလဲ မငး္ တြက္ၾကည့္”

အမွန္ကေတာ့ ကုနစ္ မိ ္းဆုတိ ာ ပါးပါးေလး ျမတတ္ ာမဟတု ပ္ ါဘူး ခင္ဗ်ာ။
တစက္ ်ပ္ဖုးိ ရင္းရင္ ငါးမးူ ဖးို ေလာက္ ျမတ္၊ အတးုံ လိုက္ အတစလ္ ုကိ ္ ျမတ္တ့အဲ မ်ဳိ းဗ်ာ။
အဲ… လမ္းမွာ တံတားက်ဳိ းလို႔၊ ေတာငၿ္ ပိဳလုိ႔ ကားကုိရပထ္ ားေနရရင္ေတာ႔
ပပု ္သုိးသြားႏုိင္တာေပါေ႔ လ။ ဆယေ္ ကြ႔တစေ္ ကြ႔ ျဖစတ္ တတ္ ာမ်ိဳးပါ။

ကၽြန္ေတာ္ စိတ္တြကတ္ ြကၾ္ ကည႔၏္ ။ အမယ္ ေငြအရင္းကေလး ၁ဝဝဝဝ အရငး္ ခံ၊
လအူ ပင္ပနး္ ခံ႐ုနံ ဲ႔ တစ္ႏစွ ္မာွ ေလးငါးသိန္း ျမတႏ္ ုိင္တာ ကလားဗ်ာ၊

“အဲဒါ အရင္းရွင္ကြ”

“ဗ်ာ ဘယ္လုိ”

“အရင္းေသမေနဘဲ အျမဲရွငေ္ နလ႔ို အရင္းရွင္လုိ႔ ေျဟတာကြ၊ ရွငး္ ရွငး္ ေလးရယပ္ ါ၊
မငး္ ျမန္မာစကား မတတ္ဘးူ လား”

ဥးီ နားေဝး ကၽြန္ေတာက့္ ုိ ေဆာၿ္ ပီဗ်ဳိ ႕။

“ဒါျဖင႔္ အရငး္ ေသဆိုတာ ရိွဥးီ မာွ ေပါ႔”

“ဟာ ရပိွ ါၿပီလား ေမာင္ရာ၊ အရင္းေသေနတာ အရငး္ ေသေပါ႔ကြာ”
ဆရာ ေမာင္စးူ စမ္း ကယ္ေတာ္မပူ ါ။ ဥးီ နားေဝးကုိ လုကိ မ္ မီေတာ့ဘးူ ။

“အရင္းေသဆတုိ ာ ဘယ္လဟို ာမ်ဳိ း”

“ဘယ္လိုဟာရမလဲကြာ၊ အမိ ္ေဆာကၿ္ ပီး ငာွ းစားတာမ်ိဳး၊ အတိးု နဲ႔ ေငြေခ်းတာမ်ဳိ း၊
ကနု ေ္ လွာငတ္ ာမ်ဳိ းေပါ့ကြ၊ တိေ႔ု အာင္လမံ ွာဆုိ ဥပမာ ပဲႀကီးေလွာင္တယ္ ဆပို ါေတာ့ကြာ၊

www.mmteashop.com Page 123

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

တေပါင္းလျပည့္က တန္ခူးလျပည့အ္ တြင္း ပဲႀကီးထည၊့္ ေဆးအပု ္၊ ေလးငါးေျခာကလ္ ၾကာ
ဝါေခါင္၊ ေတာ္သလငး္ ျပနထ္ ုတ၊္ ေစ်းတက္ရင္ စားရမယ္၊ က်ရင္႐ႈးံ မယ၊္
အမတွ ္အသားရတိွ ာေတာ့ သုႏံ ွစတ္ စႀ္ ကိမ္ အတက္ရိတွ ယ္”

“ခင္ေရႊမွာ ရိတွ ဲ့ ေငြကို ပဲႀကီးဝယၾ္ ကည့္စမ္း၊ လငႈိ ္တုန္းက တစ္တငး္ ၅၀၀၀၊
ေငြရငး္ သံးု သနိ း္ ခြဲဆိုေတာ့ တငး္ … ရမယ္၊ ၁၀၀၀ တက္ရင္ ၇၀၀၀၀ ရမယ္၊ ၂၀၀၀ ဆို
၁၄၀၀၀၀ ေပါ့ကြာ”

“အတးုိ ေပးမယ္ဆုိ ၁၀၀ မွာ ငါးက်ပတ္ ိးု တစ္လ ၁၇၅၀၀၊ တစႏ္ ွစ္မာွ
ႏွစ္သနိ း္ ေက်ာ္ရမယက္ ြာ”

“အဲ… ပဲေလွာေ္ လာွ မ္ ယ္၊ မနု ႔္ပဲသေရစာ လုပေ္ ရာင္းမယ္၊ ကုန္ကးူ မယ္ဆုိ
မတည္ရငး္ ႏွးီ ေငြ သုးံ သိန္းခြဲဟာ တစႏ္ စွ ္လည္ပတ္ေငြ သိန္း ၂၀၀ ေလာက္ျဖစသ္ ြားမယ၊္
ငါးရာခိုင္ႏႈန္းျမတ္ရင္ သိနး္ ၂၀ ရမယက္ ြာ”

ေငြကုိဖြေပးရမယတ္ ဲ။့ အရင္းရွငတ္ ဲ့။ အရင္းေသတဲ့။ ဥးီ နားေဝးထံမွ ကၽြန္ေတာ္
အမ်ားႀကီးရလကို ပ္ ါ၏။

ေရေႊ တာငႀ္ ကးီ ၿပဳိ လဲက်သြားႏုိင္

“ေကာငေ္ ရ ျဖဳတ္စားတာ မဝလိ႔ု လုပ္စားေနျပန္ၿပေီ လ”

၂၀၀၂ ခႏု စွ ္ ဇလူ ငုိ လ္ က ဇာတခိ ်က္ေႂကြ ဆက္ဆူဝသိအ႔ု သြား သမ႓ဴလေစ်းတန္း
နဲ႔ ဆကဆ္ ူဝအၾကား ယာခငး္ ထဲတြင္ ႏွမး္ ေပါင္းထုးိ ေနေသာ ဦးနားေဝးႏငွ ့္ ေတြ႔ရေလ၏။
လမး္ ေဘး သူယ႔ ာခငး္ ထဲ ဝင္လိကု ေ္ သာအခါ အထကပ္ ါစကားျဖင့္ ႏတႈ ဆ္ က္ေလ၏။
ေတာင္ေစာငး္ ကေလး၊ ၿပီးေတာ့ ေၾကာျပင၊္ ေၾကာျပငေ္ ပၚက ယာတဲကေလး၊ တဲကေလးမာွ

www.mmteashop.com Page 124

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ခဏနား၊ ေရတစ္ခြက္ေသာက္ အေမာေျဖ၊ မေတြ႔ရတာၾကာၿပျီ ဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔
စကားေျဟ၊ ငယ္ဘဝေရာက္၊ ႀကီးဘဝေရာက။္

“ငါျဖဳတ္ျဖဳတ္စားလာတာ မင္းအသိ”

ဟတု ပ္ ါ၏။ ဥးီ နားေဝးသည္ ငယစ္ ဥ္က အလြန္ခ်မး္ သာ၏။ ေမာင္ႏမွ
ႏွစ္ေယာက္တညး္ ရိွ။ သတူ ို႔မိဘမ်ားမာွ လယ္ေတြလုပ္မကုန္၊ လငူ ွားႏွင့္ လုပ္ရ၏။
တနေ္ ဆာငမ္ ုနး္ ၊ နတ္ေတာ္ ေကာကလ္ ငႈိ ္းတုိက္ၿပီဆုိ အားခ် တစ္ရြာလံးု ဝုိင္းတကို ၊္
ေကာကလ္ ငိႈ ္းတိကု ္သမူ ်ားကုိ မနက္အေစာႀကီး ေကာကည္ ငႇ း္ ေပါငး္ အဝေကၽြး၊ မနက္ ၁၀
နာရီ ၁၁ နာရီ ဆြမ္းခံဝငခ္ ်နိ ္ ေကာကလ္ ငိႈ ္းတကို ္ လညွ ္းေတြ ျပနလ္ ာၿပ၊ီ ရြာေျမာက္ဘက္က
လယ္ကြငး္ တလငး္ ထဲမွာ ေကာက္ဆိုင္ပံုေတြပုံ၊ ေကာကလ္ ငႈိ ္းတိကု သ္ ူမ်ားကုိ ၾကကသ္ ားနဲ႔
ေက်ာကဖ္ ႐ုံသးီ ေရာခ်က္ထားတဲ့ဟငး္ နဲ႔ ေန႔လည္စာေကၽြး၊ ျပန္ေခ်ဥးီ ညေနတစေ္ ခါက။္
ရြာလယ္ေခါငမ္ ွ ဥးီ နားေဝးတုအိ႔ မိ ႀ္ ကးီ မွာ ဟးီ လ႔ိုပါဗ်ာ။ ပ်ဥေ္ ထာင္အိမ္ ႏွစ္ေဆာငၿ္ ပိဳင္ႀကီး၊
အေဝးကပင္ ျမင္ႏုငိ ပ္ ါ့။

“ငါ ဘာလပု ္စရာလုလိ ဲကြာ၊ တိုအ႔ ေမ အေဖမာွ ပစၥည္းေတြရပွိ ါ၊့ တိုတ႔ စသ္ က္
စားမကနု ္ဘးူ ေဟေ့ ကာင္”

ငယစ္ ဥ္ လပူ ်ဳိ ဘဝက ဦးနားေဝးေျဟေသာစကား ကၽြန္ေတာန့္ ားထဲခုအထိ

ၾကားေယာငေ္ နဆဲ။ သေူ ဌး ပေဂးရဲ႕သား ျဖစေ္ သာေၾကာင့္ မ်ကႏ္ ာွ အလနြ ပ္ ြင့္၊

အပ်ိဳေခ်ာကေလးမ်ားက စတင္မ်ကစ္ ပစ္ရသညထ္ ။ိ ဦးနားေဝးမဂၤလာေဆာငေ္ တာ့ အျခား

တစ္ရြာမွ အပ်ဳိ ေခ်ာကေလးကို သြားေတာငး္ ၊ ကၽြန္ေတာက္ လညွ ္းေၾကာ့ကေလး

တစစ္ းီ ေမာင္းလကုိ ္။ မဂၤလာလညွ း္ မ်ား သူထ႔ ကင္ ါ အတငး္ ေက်ာတ္ က္၊ မဂၤလာအုပ္

လြငက့္ ်မွာစးုိ လို႔ အတင္းဖကထ္ ားရ၊ လငူ႔ ယ္ဘာဝ ေပ်ာ္လကို ္သည့ျ္ ဖစ္ျခင္း။

သမူ႔ ိန္းမ လွမလွ ၊ွ အသားျဖဴ၊ ဥစၥာေပါ၊ ႐ပု ေ္ ခ်ာ၊ ေနနဲ႔လ ေရနႊ ဲ႔ျမ။ တစ္ရြာသူေလး

ဆက္ဆူဝပါလာ၊ ဦးနားေဝး ႂကြားလမုိ႔ ဆုးံ ။ သည္လိနု ဲ႔ သကူ အမိ ္ေထာင္က်၊ ကေလးေတြရ၊

ကၽြန္ေတာ္က ရနက္ ုနေ္ ရာက္သြား။ လြနခ္ ဲ့ေသာ အႏွစ္ ၂၀၊ ၁၈၉၂ ခႏု စွ က္ ရနက္ နု မ္ ွ

www.mmteashop.com Page 125

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ဆက္ဆူဝသုိ႔ ေခတျၱ ပနလ္ ာေတာ့ လြမ္းလြမ္းနဲ႔ ဥးီ နားေဝးအိမ္ ကၽြန္ေတာ္ေျပးၾကည့္။
အိမႀ္ ကးီ ေပၚမွာ သူမရိေွ တာ။့

“ရြာထိပက္ နတ္စငက္ နု ္းေပၚေရာက္ေနၿပီ”

ကၽြန္ေတာ့္တကူ ေလးမ်ားေျဟျပ၍ သိရ။ အမိ ႀ္ ကီးကုိ ေရာငး္ ပစ္လိုက္ၿပ။ီ
လယေ္ တြလည္း ေရာငး္ ပစလ္ ကုိ ၿ္ ပ။ီ သတူ ႔ုိလင္မယားအတြက္ တစ္ကြကႏ္ ွစက္ ြက္ပဲ က်န္ခဲ့။
ဥးီ နားေဝး သြားေတြ႔ သုးံ ပင္ သကက္ ယ္မုးိ အိမ္ကေလးမွာ ႏးီွ ျဖာေနတုနး္ ေရာက္သြား၊
သ႔မူ ယားလညး္ အနားမာွ ရွိ၊ ထမင္အုိးတညထ္ ားေသာ မးီ ဖုိကုိ မးီ ေျဟင္းနဲက႔ ုန္းမႈတ္၊
ျဖဴစျပဳေနၿပျီ ဖစ္ေသာ ဆပံ င္မ်ားေပၚသ႔ုိ ျဟေတြက်။ ငယ္စဥက္ အျပဳံ းကေလး မပ်ကေ္ သး၊
သြားတစေ္ ခ်ာငး္ က်ဳိ းအရြယ္နဲ႔ မလကို ္ေအာင္ ႐ပု ္ကက်ေနၿပီ။

“ဟဲ့ခ်မ္းသာ၊ ထမငး္ စားသြား၊ ေရာက္တနု း္ ေရာကခ္ ကို ္”

သတူ ို႔ခ်ေကၽြးေသာ ငါးပိရည္က်ဳိ နဲ႔ ပဲသီးျပဳတ္၊ ၾကက္ဟငး္ ခါးသီးျပဳတ္၊
ခ်ဥေ္ ပါင္ဟငး္ စားလ႔ေုိ ကာငး္ လုိကသ္ ည့္ျဖစ္ျခငး္ ၊ ထမငး္ သံုးခါ ထပ္ထည့္ရ။

“ဟေကာင္… မင္း ငါတထို႔ မင္းဟင္းေတြ စားႏိငု ပ္ ါ့မလား ေအာကေ္ မေ့ နတာ
အတြယသ္ ားပါလားကြ”

သထ႔ူ မငး္ ၿမိဳန္ေရရကွ ္ေရစားေနေသာ ကၽြန္ေတာအ့္ ား ဥးီ နားေဝး
ပီတိျပံဳးႀကးီ နဲေ႔ ျဟ။

“ေကာင္ေရ ေျဟမေျဟခ်ငေ္ တာဘ့ ူးကြာ၊ ကုသိလု ္ကမံ ်ား”

“မေျဟပါနဲေ႔ တာဗ့ ်ာ”

စိတမ္ ေကာငး္ စရာမ်ား မေျဟၾက၊ ငယ္ငယက္ ထနး္ ရည္ ေသာက္ၾကတဲ့
အေၾကာင္း၊ ေကာငမ္ ေလးမ်ားကို ပးို ၾကတဲအ့ ေၾကာင္း ေပ်ာစ္ ရာေလးမ်ား ေရႏးူ ၾက။

www.mmteashop.com Page 126

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ေဟာ… အခုတစေ္ ခါက္ျပန္ေတာ့ ဦးနားေဝးတု႔ိလင္မယား နတ္စငက္ ုန္းက

သုးံ ပငအ္ ိမ္ေပၚမွာ မဟတု ေ္ တာ့ပါ။ ယာခငး္ ထဲက တဲကေလးေပၚမွာ။

“ေတာထဲဝင္ေနတာ ေလးငါးႏွစ္ရွၿိ ပကီ ြ၊ သာေရးနာေရး အေၾကာငး္ ႀကးီ ငယ္ရမွိ ွပဲ
ရြာကုိ ျပနျ္ ဖစေ္ တာတ့ ယ္”

ဦးနားေဝးက သူ႔ဘဝ တစစ္ ြနး္ တစ္စကို ေဖာက္သညခ္ ်။ ဥးီ နားေဝးတဲမာွ ဝေအာင္
သူစတိ ေ္ က်နပေ္ အာင္ ေနခဲ့ၿပီးေနာက္ ရြာဘကသ္ ိ႔ုခရီးဆက္ခဲ့။ သကူ ကၽြနေ္ တာ့္ထက္
အသကသ္ းုံ ေလးႏစွ ပ္ ဲ ပိုႀကးီ သည။္ ညအီ စက္ ုိ သူငယခ္ ်ငး္ လုခိ ်စ္ခဲ့ၾက။ လမး္
တစေ္ လွ်ာကလ္ းံု သူ႔အေၾကာင္း ေခါငး္ ထဲကပပ္ ါလာ။

“ျဖဳတစ္ ားလု႔မိ ဝဘးူ ေကာင္ေရ”

မခ်ိတငက္ ဲေျဟလိကု ေ္ သာ သစ႔ူ ကားနားထဲမမွ ထြက္။

“ေက်လဲက် ကင္စြမပ္ န္”

ကၽြန္ေတာ့္မိတေ္ ဆြ အသက္ ၈၀ ရၿိွ ပီျဖစ္ေသာ တ႐တု ႀ္ ကးီ ဥးီ ေပါင္ေပါင္
ခဏခဏေျဟေလ့ရိွသည့္စကား ကၽြန္ေတာသ္ ြားသတိရ။

“ေက်လဲက် ကင္စြမ္ပန္”

ျပည္ႀကးီ ေပါကတ္ ႐တု ႀ္ ကီး မပကီ လာပီကလာေျဟ။

“ဗမာလုိ ဘယ္လိုျပန္ရမလဲဗ်ာ”

ဦးေပါငေ္ ပါငက္ ျမန္မာျပန္ေပးတဲစ့ ကား။

“ထိုငစ္ ားေနမယ္ဆုိ ေရႊေတာင္ႀကးီ ေတာင္ ၿပဳိ က်သြားႏငုိ တ္ ယ္ကြ”

www.mmteashop.com Page 127

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun
ဟယ္ တယမ္ လြယ္ပါလား

“ဦးေလး ကၽြနမ္ ေရဝႊ ယခ္ ်င္လ႔ုိ လကို ္ခဲပ့ ါဥးီ ”

ကၽြနေ္ တာတ့္ ူမ တင္တင္ရီသည္ ေတာမွ ေရာကေ္ ရာကခ္ ်င္း အေမာတေကာ
အပူကပ္ေလ၏။

“ပုိကဆ္ ေံ ပး ငေအးေတးဆလို ႔ိုဟာ ေငြရိွ ဝယ္လိကု ္ေပါ့ဟယ၊္ ရွငး္ ေနတာပဲ”

“ေငြနဲ႔ဝယမ္ ာွ မဟုတ္ဘးူ ၊ ေရႊ ေရႊခ်င္းလဲမာွ ၊ ရြာက မဂၤလာေဆာင္မွာ ဆြဲဖ႔ုိ”

သညလ္ ိနု ဲ႔ ေစ်းသ႔ုိ ေရာကခ္ ဲၾ့ ကေလ၏။ ေအာက္တုိဘာ ၁၆ ရကေ္ န႔က။
ပထမ ေဖာငး္ ေဖာငး္ တ႔ုေိ ရႊဆငို ္။

“ဒါေလးက ဘယ္ေလာက္သားလဲဟင္”

“သံးု က်ပသ္ းုံ ေရြး မမ”

“ဘယ္ေလာက္က်လဲ တြက္ၾကည့္ပါဥးီ ”

ေဖာင္းေဖာငး္ က သြယ္ေပ်ာင္းေနေသာ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားနဲ႔ တြကစ္ က္ကို
ႏိွပ္၊ က်သင္တ့ န္ဖုိးေျဟ၊ အေလ်ာ့တြက္နဲ႔လကခ္ ပါ ထည့္တြက္။ ထုိအခါ ကၽြန္ေတာ့္တူမက
သ႔ူအထုပ္ကုိေျဖ၊ ေရဆႊ ြဲႀကိဳးတစ္ကံုး၊ အေခါက္ေမာင္းကြငး္ လက္စြပ္တစက္ ြငး္ ၊
ေက်ာက္နလီ ကစ္ ြပ္ တစ္ကြင္း၊ ငါးမူးသား ေရဒႊ ဂၤါးျဟးတစ္ခထု ြကလ္ ာ။

“ဒါေတြနဲလ႔ ဲမယ္ ခ်နိ ္ၾကည့္ဟယ္”

“ဟင္… အစ္မ၊ကၽြနမ္ တိ႔ုက ျပငပ္ ေရမႊ ဝယ္ဘးူ ၊ ဒီလလို ပု ္ပါလား၊ အစမ္ တိေု႔ ရကႊ ုိ
ေဘးမာွ သြားေရာင္း၊ ရတဲပ့ ိုက္ဆနံ ဲ႔ ဒဆီ ြဲႀကဳိ းကိုဝယ္”

www.mmteashop.com Page 128

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ေအး… ေကာင္းသားပဲ၊ လာငါ့တူမ”

ကၽြနေ္ တာ့္အသိ ေရႊဆငို ေ္ ရာက။္

“ႀကိဳးက ၁၄ ပဲရည္၊ ဒဂၤါးက အနာေလးပါတယ္၊ ဒေီ မာငး္ ကြင္းက အငး္ … အဲ…
နညး္ နညး္ ဖနတ္ ယဗ္ ်ာ့”

သူက ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရငး္ ေျဟ။

“ေပးစမ္းဗ်ာ”

ကၽြန္ေတာ္သူလ႔ က္မွ ေရေႏြးၾကမ္းကုိယေူ မာ။့

“ဘယ္မွာ ဖနလ္ လ႔ုိ ဲဗ်ာ၊ အေနေတာ္ပါပဲဗ်ာ”

“ဟာ… ဥးီ ခ်မ္းသာကလညး္ ၊ ေရေႏြးၾကမး္ ကုေိ ျဟတာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီအေခါက္က
နည္းနညး္ ဖန္တယလ္ ႔ုိ ေျဟတာဗ်ာ့”

“အုိ… မသိပါဘူးဗ်ာ၊ ကဲ… ဖန္တာ ငနတ္ ာအသာထား၊ အားလံုးတြကစ္ မ္းဗ်ာ၊
ဘယ္ေလာက္ရႏုိင္မလဲ”

တစခ္ ုၿပီးတစ္ခုခ်နိ ၾ္ ကည့္၊ ေစ်းျဖတ၊္ စစု ေု ပါင္း ေရသႊ ားအေလးခ်ိန္ သံုးက်ပ္
တစ္မးူ သား။ အားလံုး တနဖ္ းုိ သင္။့ ရမည့္ေငြပမာဏေျဟ။ (အေလ်ာတ့ ြကလ္ ကခ္ မပါ။)

“ငါ့တမူ ေရ… သူေပးတဲ့ေစ်းနဲဆ႔ ို တုက႔ိ ၉၀၀၀၀ ေတာင္လုကိ ္ရဦးမာွ ေဟ့”

“ကုိးေသာင္းဆုိ ဥးီ ေလး ႏွမး္ ကးုိ တင္း ထတု ေ္ ရာငး္ ရေတာမ့ ွာေပါ့”
(ႏွမး္ တစတ္ ငး္ တစေ္ သာငး္ )

“လာ… လာ… ငါတ့ မူ အျခားဆုိငသ္ ြားၾကဦးစ၊႔ို နင္ဝယတ္ ဲဆ့ ိုငက္ ုိ သြားမယ၊္
ေစ်းခ်င္းတူရင္ ခငဗ္ ်ားဆီ ျပန္လာခဲမ့ ယ္ဗ်ဳိ ႕”

www.mmteashop.com Page 129

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ဆငုိ ္ရွငက္ ုိ ႏတႈ ္ဆက္ထြက္ခဲ့။

“ကၽြနမ္ ဒီဆုိင္ကဝယတ္ ာ၊ ဒါေတြအားလးံု ”

“ေအး… ေကာငး္ တယ္၊ သ႔ူဆုိငျ္ ပနေ္ ရာငး္ မယ္၊ ဟင္… ဆုငိ ္ကခထု ိ
မဖြငေ့္ သးပါလားဟ”

မ်က္ႏွာခ်ငး္ ဆိငု မ္ ွ ဒနအ္ ိုးသည္မက ထြက္လာ။

“ဖီးဖီးတု႔ိ ဒေီ န႔ဆငို မ္ ထြကဘ္ းူ ဥးီ ေလး၊ ဘုရားဖးူ သြားၾကတယ္”

အဲဒါမွ ဂြပဲ။ သည္ဆိငု ္ကလုပတ္ ဲ့ ၁၅ ပဲရည္ ဟုိဆငို ္က ၁၄ ပဲတဲ။့ အေခါက္က
နညး္ နညး္ ဖနသ္ တဲ။့ ခက္ဘးူ လား။ မခက္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ့္အသိ ေရႊဆုိငေ္ တြမွ ျပညလ့္ ။ုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တိ႔ု ဥးီ သာဝဆငုိ ေ္ ရာက္ ေတြ႔ပါၿပ၊ီ ႏအ႔ို ံုႀကးီ ႏွစလ္ ံုးက ေက်ာကဖ္ ရသံု ီး အလယက္
ပငုိ း္ ၿပီးကပ္ထားသလိုပဲ။ ဗကို ္ႀကီးက အခ်နိ ္ႏစွ ဆ္ ယ္ဝင္ စဥ္အ့ းို ေလာက္ရတွိ ယဗ္ ်ာ့။

“ဘာကစိ လၥ ဲ ဦးခ်မး္ သာ၊ ေငြေခ်းခ်ငလ္ ုလိ႔ ား (သူ႔ဆကီ ေငြအျမဲေခ်းေနက်)
မ်က္ႏွာက ျပဳံ း၊ မ်က္လုးံ က အေရာင္တဖတိ ္ဖိတ္ေတာက္၊ ဗုကိ ႀ္ ကီးလက္ဝါးနဲပ႔ တြ ္ရငး္ ေျဟ။

“ေငြေခ်းရေအာင္လာတာ မဟုတဘ္ ူးဗ်ာ၊့ ေရႊေရာင္းခ်င္လ႔ုိ”

အမွတ္မထင္ ေခြးေခ်းတုံး ဝါးစားမိသကဲ့သု႔ိ မ်က္ႏာွ ေတြသြား။

“ေရႊမဝယ္ခ်င္ဘူးဗ်ာ၊ ေရာင္းပဲေရာငး္ ခ်ငတ္ ယ္”

ေလသေံ ပ်ာက့ ေလးနဲ႔ေျဟ။

“ဘာေၾကာငလ့္ ဲဗ်ာ”

“ေရႊေစ်းက ေနာက္ကထးုိ က်ေနတယဗ္ ်ာ”

မဟနေ္ သး။ ကၽြန္ေတာ့္တမူ လက္ကုပ္၊ ခပ္သတု သ္ တု ္ထြကခ္ ဲ။့

www.mmteashop.com Page 130

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ညည္းတု႔ိဆီက ဝယတ္ ုန္းက ၁၅ ပဲရညေ္ ျဟၿပးီ ေရာငး္ လကုိ ္ၾကတယ၊္ ခတု ုိ႔
တစ္ေစ်းလုံးက ေရႊဆငုိ ္ေတြ လိကု ္ျပၿပီးၿပီ၊ ၁၃ ပဲလ႔ုိေျဟေနၾကပါလား”

ေတာသူမသးံု ေယာက္က ေအာႀ္ ကီးဟစက္ ်ယ္ ေျဟေနၾကေလ၏။ ခ်ိဳေခ်ာင္
ဝါးနဲေ႔ တာ့ သူမ မစြာက်ယ္တ႔ုေိ တြ႔ၾကေလၿပ။ီ ေခ်ာငေ္ ခ်ာင္တဖ႔ုိ ြငထ့္ ားေသာ “ဝါးရီး”
အမည္ရိွဆငို ္ေရွ႕မာွ ။

“အစ္မႀကးီ တုးိ တုိးေျဟပါ”

“ေဟ့… တေု႔ိ တာသမူ ေတြက က်ယက္ ်ယပ္ ဲေျဟတကတ္ ယ၊္ မဟုတ္ဘြငး္ ဘြင္း
ဟတု ္ ဘြငး္ ဘြင္းပဲေအ့၊ ညညး္ တ႔ိုကေတာသားနာေပါက္ဆၿို ပီး ေဆာတ္ ာေပါ့ေလ၊
ဘယႏ္ ွယ္ ၁၃ ပဲရည္ကို ၁၅ ပဲရညတ္ ဲေ့ တာ့”

ေခ်ာငေ္ ခ်ာငေ္ ယာက်ာ္ း ဝါးဝါးဆိသု ူ ပ်ာပ်ာသလဲထြက္လာ။

“အစမ္ ေရ… မာွ းေရာငး္ လိုက္မတိ ာပါ၊ ကၽြနေ္ တာေ့္ ရႊျပန္ေပး၊ အစ္မတိပု႔ ကုိ ဆ္ ံ
ျပနယ္ ူပါ၊ ေက်ပါေနာ္”

ဝါးဝါးက ဖုံးဖံုးဖဖိ ေိ ျဟ၊ သ႔ေူ ရႊယ၊ူ ေငြျပနေ္ ပး။

“လာေဟ့… ငါ့တမူ ၊ တၾ႔ုိ ကားညပေ္ နပါဦးမယ္၊ တစ္မ်ဳိ းၾကၾံ ကေသးတာေပါ့ဟယ္”

ကၽြန္ေတာ္တု႔ိ တူအရးီ ႏွစေ္ ယာက္ အိမသ္ ျ႔ို ပနေ္ ရာက၊္ ေရအိးု စင္မွ ေရေအးေအး
တစ္ခြက္ခပ္ေသာက။္

“ေပးစမ္း နင့ေ္ ရႊေတြ”

ဆြဲႀကဳိ းက ဂ်ိတ္ကေုိ ျဖ၊ ေရႊဒဂၤါးထပိ ္က ကြငး္ ကေလးထဲ ဆြဲႀကိဳးအစကုိထည၊့္
လကစ္ ြပ္က ကြငး္ ေတြကထုိ ည့၊္ ဂ်ိတ္ကျုိ ပနပ္ တိ ္။

www.mmteashop.com Page 131

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ေရာ့ ဆြဲၾကညစ့္ မး္ ၊ ဟုိဆြဲႀကိဳးက သံုးက်ပ္သုးံ ေရြး၊ အခု နင့္ဆြဲႀကိဳးက
သုးံ က်ပ္တစမ္ းူ သားေတာင္ ရွိပါတယဟ္ ာ”

“ဝက္သားတြဲႀကီးလိပု ဲ၊ မလွဘးူ ”

(ေတာရြာမ်ားတြင္ ဝက္သားကုိႏွီးနဲ႔တြဲၿပီးေရာင္းၾကသည္)

“ဝကသ္ ားတြဲမကလိ႔ု အမဲသားတြဲပဲျဖစ္ျဖစ္ဟယ္၊ နင့္ရွိတဲေ့ ရႊနင္ဝတတ္ ာ
ဘယ္သူ႔ဘာမႈရမလဲဟယ္၊ ဟတု ္ဘူးလား”

“အငး္ … ဟုတ္”

ဘယ္ႏယွ ဗ္ ်ာ၊ သံးု က်ပသ္ ားခ်င္းအတူတူ ကိးု ေသာငး္ ေတာင္
ထပလ္ ုကိ ္ရဦးမယဆ္ ုိေတာ့။

ဟင္… တယ္မလြယေ္ သးပါလား။

အစမိ ္းရဲ႕သေဘာ အမိ ျ္ ပန္မိန္းမနဲ႔ တုိင္ပင္လကုိ ပ္ ါဦးမည္

“ကၽြနေ္ တာတ္ ို႔ အေရာင္းအဝယ္ ေလာကမာွ မိတေ္ ကာင္းေဆြေကာင္းဟာ
အေရႀကးီ ဆးုံ ပဲဗ်ာ့”

ၾသဂုတ္လ ၃ ရကေ္ န႔က ေအာင္လံၿမိဳ႕ ေျမာက္ပငုိ ္း ေရွ႕ေဆာင္ပြဲ႐ံုသ႔ုိ
ေရာကေ္ သာအခါ ပြဲစားႀကီးဦးစးို ညြန႔္ေရကႊ အထက္ပါအတုိငး္ နိဒါန္းခ်ီေလ၏။

“အငး္ … ခငဗ္ ်ားတို႔က ပြဲစားလက္ေဟာင္းႀကီးေတြဆိုေတာ့ လ႔ူသေဘာကို
ေနာေက်ေနၿပီေပါ့ေလ”

www.mmteashop.com Page 132

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ဒီလိဗု ်ာ့ ကခုိ ်မး္ သာရ၊ ကၽြနေ္ တာ္တုိေ႔ အာငလ္ မံ ွာ အဝယ္ေတာ္ ၁၀
ဥးီ ရွိတဲ့အထဲမွာ လအူ မ်ဳိ းမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြေပါ့ဗ်ာ”

ကၽြန္ေတာသ္ ည္ “အင္း” လိုက္ရင္း သူ႔ဆမီ ွ ပြဲစားပညာကုိ သငယ္ ူေနေလ၏။

“အဲဒီ ၁၀ ဦးထဲမွာ ႏစွ ဥ္ ီးသံးု ဦးဟာ သေဘာထား ေတာ္ေတာျ္ ပည့္ဝၾကတယ္ဗ်ာ။့
သူ႔ဘကက္ ယုိ ဘ့္ ကမ္ ်ွ တယ္”

သကူ နာမည္ေတြထပု ေ္ ျဟ၏။

“ဟာ… တစေ္ ယာကက္ ေတာဗ့ ်ာ၊ သူ႔ဂြင္ထဲဝင္ၿပဆီ ို လညပ္ င္းလ်ွ ာထြက္ေအာင္
ညႇစေ္ တာတ့ ာပဲဗ်ဳိ ႕၊ သကူ႔ ိေု တာ့ ကၽြန္ေတာ္က “မရိွေပါင္း” ပဲဗ်ာ့”

သပ႔ူ ြဲ႐ုံသ႔ုိ ပဲတီစိမး္ အိတ္ (တစအ္ ိတ္ပိသာ၃၀) ၁၀၀ မွ ၅၀၀ အထိ ေနစ႔ ဥ္
ဝငေ္ လရာ အဝယ္ေတာ္မ်ားႏငွ ့္ အျမဲ နပနး္ လးံု ေနရေသာ ပြဲ႐ံုျဖစပ္ ါ၏။

“ပဲတီစိမ္းေလွာင္ရင္ ဘယႏ္ ွယ့္ေနမလဲဗ်ာ”

ကၽြန္ေတာက္ ကိလု ုခိ ်င္တာ ဆြဲေျဟလုကိ ၏္ ။

“ခငဗ္ ်ားဘာသာ ဆုးံ ျဖတဗ္ ်ာ၊ ပဲတီစမိ ္းရဲ႕သေဘာကို ေျဟျပမယ္”

ေအာငလ္ တံ ြင္ ယခုႏွစ္ ပဲတီစမိ း္ အထြကေ္ ကာင္းတယ္ခင္ဗ်ာ့၊ ကၽြန္ေတာ္
ခန႔မ္ ွနး္ တာက ေမလ ၅ ရကေ္ နမ႔ ာွ ထြန္လိ႔ုယက္လိျ႔ု ဖစေ္ လာကေ္ အာင္ မိးု ရြာလုိကေ္ တာ့
စကို ္ရက္ အပငလ္ ပု ္ရကက္ တို ြကၿ္ ပးီ ဇူလုိက္ ၁၀ ေနေ႔ ပၚမယ္ မွနး္ ခဲတ့ ယ္။ မနွ း္ တာထက္
သံးု ရကေ္ စာၿပးီ ခႏု ွစ္ရကေ္ နမ႔ ာွ ပဲတီစိမး္ စဝငတ္ ာပဲ။ စေပၚေပၚခ်င္း အခ်နိ ္ ၂၀ တစတ္ ငး္ ကုိ
၆၂၀၀ နဲ႔ေစ်းဖြငခ့္ ဲ့ၾကတယဗ္ ်ာ။ ၆၃၀၀-၆၄၀၀ ဇလူ ငုိ ္ ၂၈ တနဂၤေႏြေနမ႔ ာွ ၆၅၀၀
ျဖစတ္ ာပါပဲ။ အဲသည္ေနာက္ ဆကတ္ က၊္ ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔ စေနေန႔က်ေတာ့
နညး္ နည္း ျပန္ေအးခ်ငသ္ လိုလုိ (စေန၊ တနဂၤေႏြ ဘဏပ္ တိ ္ရက၊္ ေငြလမြဲ လာ၊
သီးႏွေံ စ်းမ်ားအီတက၏္ ။ ထးုံ စ။ံ )

www.mmteashop.com Page 133

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“အတက္ၾကမး္ တယ္လို႔ ဆိုရမယ္ဗ်ာ၊့ ဒီေစ်းမေနေသးဘူး ကိုခ်မး္ သာ တက္ဖုိ႔
အလားအလာ ရေိွ သးတယဗ္ ်ာ”

“အဟုတလ္ ား ပြဲစား”

“ေစာင့္ၾကည္ေ့ လ”

“ဒါဆုိ ဝယထ္ ားရင္ ဘယႏ္ ယွ ့ေ္ နမလဲ”

“ခက္တယ္ကုခိ ်မ္းသာ၊ မးုိ ပဲတီစမိ း္ က “အထပ္” မခခံ ်င္ဘးူ ဗ်ာ့” (အိတ္နဲထ႔ ည့ၿ္ ပးီ
ထပ္ထားသည္ကုိ အထပ္ဟေု ခၚသည္)

“ပဲတစီ ိမ္းဟာ အသီးရဲ႕ အခြစံ မိ ္းရာကေန ရင့္မွည့္လာၿပ၊ီ အဆန္ရင႔ၿ္ ပီ၊
ေက်ာကစ္ ိမး္ လို ေျဟငလ္ က္ေနၿပီ၊ အခြကံ မညး္ သြားၿပ၊ီ ေျခာကသ္ ြားၿပဗီ ်ာ၊
ဆြတ္လ႔ိုရၿပေီ ပါ့ေနာ္။ (ပဲတီစမိ ္းဆြတသ္ ည္ကုိ ပဲေျခာကေ္ ကာက္သညဟ္ ု ေခၚသည္။)

“အဲ… ရငလ့္ ို႔ ေျခာက္လု႔ိ ေကာကတ္ ဲ့အခါ မိုးထဲေရထဲ လုပ္ရတာဆိုေတာ့ အခြမံ ာွ
အစဓို ာတ္က ရွိေနတယ၊္ အခြံမွာရေိွ နတဲ့ အစုိဓာတက္ အဆန္ကုိ သြားဟပ္တယ္ဗ်ာ၊့
အဲဒီေတာ့ အဆနဟ္ ာ ေကာင္းေကာငး္ မေသြ႔ေျခာက္ဘဲ ျဖစေ္ နတယ္”

“ပဲေၿခာက္ေကာကၿ္ ပီး ေနလနွ ္းမေနေတာဘ႔ ဲ ေႁခြေလွစ႔ ကေ္ ပၚတင္

ခြဲလုကိ ္တယဗ္ ်ာ၊ စကက္ ထြက္လာတာကုိ အိတန္ ဲထ႔ ည႔ၿ္ ပးီ ပြဲ႐ံုလာခ်တယ္ဗ်ာ၊ ဝတိ ္(အခ်ိန္)

နဲ႔ ေရာင္းစားရတာဆေုိ တာ႔ အခ်နိ ္ေလ်ာ့မွာ စးို တာကုိးဗ်ာ”

“ဟုတတ္ ာေပါ့ ပြဲစား၊ သသူ ကူ ယို က္ ယုိ ္ လူ႔သဘာဝ ရသေလာက္ ယခူ ်င္ၾကတာ
ေပါဗ႔ ်ာ၊ ဘယအ္ ေလ်ာ့ခံခ်င္ပါ႔မလဲ”

“အဲဒလီ ို ဝတ္ိ ေ္ လွ်ာမ့ ာွ စုိးလို႔ ဖတု ပ္ ူမီးတုကိ ္ ပြဲ႐ံုလာခ်ေတာ့ ထပထ္ ားမယ္ဆုိ
အရည္အေသြးက က်သြားနိငု ္တယဗ္ ်ာဈ့ အေရာငေ္ ဖ်ာ့လာမယ၊္ မုိးမိေရစလုိ ာမယ္ဆုိ

www.mmteashop.com Page 134

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ပဆုိ ိးု တာေပါ့၊ အေရာင္ပ်က္႐ုတံ ငမ္ ဟတု ္ဘးူ ၊ တစ္ေစ့နဲ႔တေစ့ ကပၿ္ ပးီ အခဲေလးေတြ
ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ဗ်ာ့၊ ဒါေၾကာင့္ အထပမ္ ခဘံ းူ လိ႔ေု ျဟတာ”

“ထပ္ထားလိ႔ု အေရာငပ္ ်က္သြားမယ္၊ ခဲသြားမယ္၊ ေထြးသြားမယ္ဆုိ
အဝယဘ္ ကက္ ျငငး္ မယဗ္ ်ာ”

“ဟတု ္တာေပါ့”

“ေစ်းေျမာကလ္ ာမယ္ဆုိတာ အကဲဖမး္ လ႔ိုရတယ္ ကခုိ ်မး္ သာရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာလ္ ည္း ထိနး္ မထားရဲဘူးဗ်ာ၊ ေရာက္လတႊ ပ္ ဲ”

“အင္း… ပဲတစီ မိ ္းရဲ႕သေဘာက အခတသ္ ားပါလား”

“ဒီလေို တာ့ရွတိ ယ္ ကုခိ ်မး္ သာရဲ႕၊ ဝယ္၊ ေျခာက္ေနေအာငလ္ နွ း္ ၊ အေစ့ကို
သြားနဲက႔ ိကု ၾ္ ကည့္လ႔ုိ “ဂၽြတ္” ခနဲေနၿပီဆုိေတာမ့ ွ အိတထ္ ဲထည့္ ထပ္ထားလကို ္ရင္ေတာ့
စတိ ္ခ်ရမယ္ဗ်ာ၊့ မပ်က္ႏငို ေ္ တာဘ့ းူ ”

“အဲဒလီ ုိ “ရွယ္” ျပနက္ ုိငလ္ ုိက္မယ္ဆို ဝတိ က္ ေလ်ာ့သြားမွာေပါ့”

“ဟာ… ေသခ်ာတာေပါက့ ခုိ ်မ္းသာရယ္”

“ေစ်းက်သြားရင္ ပဆုိ ုးိ မယေ္ နာ္”

“အမယ္ေလး ကိုခ်မး္ သာ၊ ဝိတက္ ေလ်ာ့၊ ေစ်းကက်ဆုိရငေ္ တာ့ အၿမးီ ႏုတ္
ေခါငး္ ႏုတန္ ဲ႔ ဘာက်န္ေတာမ့ လဲဗ်ာ၊ ပဲတီစမိ ္းရဲ႕သေဘာက ငါးရွဥဖ့္ မး္ ဆုပ္ရသလုိပဲဗ်ာ့၊
အကိုင္ရခတ္တယ၊္ အဲဒါပဲကုခိ ်မး္ သာ၊ အက်ိဳးအေၾကာငး္ အဆုိးအေကာင္းကုိ
ေျဟျပလကုိ ္ၿပီ၊ ေလွာင္ဖိမ႔ု ေလာွ ငဖ္ ကို႔ ေတာ့ ခငဗ္ ်ား သေဘာေပါဗ့ ်ာ၊ ေလွာငမ္ ယဆ္ ုိ အတိ ္
၁၀၀ လား၊ အတိ ္ ၂၀၀ လား၊ အခုကၽြနေ္ တာ္ သိမ္းခုငိ ္းလိုကမ္ ယ္”

“ဟာ… ဟာ… ေနပါဥးီ ပြဲစားရဲ႕၊ အမိ ျ္ ပနမ္ နိ ္းမနဲ႔ တုငိ ္ပင္ပါရေစဦးဗ်ာ”

www.mmteashop.com Page 135

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun
“အဲ… အဲဒါေကာင္းတယ္”

ဟာကြာ မငး္ တု႔ိ အေရးတႀကီး

“ကရင္ ရင္ ကရင္ ရင္”

၂၀၀၂ ခႏု စွ ္ ၾသဂတု လ္ ၂၆ ရကေ္ န႔ ေနလ႔ ည္စာစားၿပးီ ထမငး္ လုးံ စေီ နစဥ။္

“ဟဲလို… အနက္ ယလ္ ား၊ ကၽြနေ္ တာ္ ေအာင္မ်ိဳးသန႔္ပါ”

“အယ္… ဆို ကမုိ ်ိဳး”

“ဟိုေလ ကၽြန္ေတာ္ အပထ္ ားတဲ့ ပိကု ္ဆကံ ေလး စကတ္ ငဘ္ ာလကုန္မွာ
ျပနလ္ ုိခ်င္လ၊ု႔ိ အန္ကယက္ တစ္လ ႀကဳိ တင္ အေၾကာင္းၾကားဆိုလိ႔ု”

“ရတယက္ ိမု ်ိဳး၊ ရတယ္၊ ေအာကတ္ ိဘု ာလဆန္း ဆကဆ္ ကပ္ လို႔ ိုကမ္ ယ္ေနာ၊္
စတိ ္ခ်ေန”

တေူ တာေ္ မာင္ ေအာငမ္ ်ဳိ းသန႔္က ကၽြန္ေတာက့္ ို အပႏ္ ထံွ ားတဲေ့ ငြကို ျပနယ္ လူ ိ၍ု
ႀကဳိ တင္ အေၾကာငး္ ၾကားေတာ့ ေငြရွာဖ႔ို အခ်နိ ္ရတာေပါ့၊ သညအ္ စီအစဥ္ေကာင္းတယ္။
ယခမု ွမဟတု ္၊ လြနခ္ ဲေ့ သာ ၁၅ ႏွစ္ ၁၉၈၇ ခုႏစွ က္ သညလ္ ိမု ်ိဳးၾကဳံ ခဲဖ့ းူ ေလၿပ။ီ
တစည္ ေနအခါ ကုိေအာငစ္ းုိ ႏွင့္ မရငသ္ နိ း္ တို႔ လငမ္ ယား ေပါက္ခ်လာၾကတယဗ္ ်ာ့။

“ေငြျပနယ္ ခူ ်င္ သးံု လႀကိဳတငအ္ ေၾကာင္းၾကားဆုိလု႔ိ လာခဲ့တာပဲ ငါ့ညီေရ”

www.mmteashop.com Page 136

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ထစုိ ဥ္က ကၽြန္ေတာ္ ၾကကေ္ မြးေန၏။ ဥစားၾကကမ္ မ်ား တးို ခ်ဲ႕ေမြးလသို ျဖင့္
သတူ ို႔ထမံ ေွ ငြ ၁၀ လွ်င္ ေလးက်ပတ္ းို ႏငွ ့္ ေငြ ၂၅၀၀၀ သည္ ၾကက္အေကာင္ ၂၅၀
ရေလ၏။ ဥၾကကမ္ ႀကီးတစ္ေကာင္ ၁၀၀ က်ပ္ႏနႈ း္ ။

“အား… ရပါတယ္ ကိေု အာငစ္ ိုး”

ကၽြန္ေတာျ္ ပကဒၡ နိ ္ေမာ့ၾကည့္၊ ၁၃၄၉ ခုႏွစ္ ဝါေခါငလ္ ျပည္ေ့ န႔ တနဂၤေႏ၊ြ ၁၉၈၇
ခုႏွစ္ ၾသဂတု လ္ ၉ ရက။္

“ကုိေအာင္စုးိ ဒီေန႔ ဝါေခါငလ္ ျပည္ေ့ န႔ဗ်ာ၊ ဒီေနက႔ ေန စေရတြက္
တန္ေဆာင္မနု ္းလျပည့္ေန႔ မပ်ကမ္ ကြက္ ဆက္ဆက္ရေစမ့ ယ္ဗ်ာ၊ ည ၉ နာရီထက္
ေနာက္မက်ေစရဘူး၊ အခု ခင္ဗ်ားတို႔လာတဲ့အခ်ိန္”

ကၽြနေ္ တာ္တုသိ႔ ည္ ေငြေပးရမည့္ရက္ကို အတိအက် သတ္မွတလ္ ိကု ၾ္ က၏။

“ကဲ… မိန္းမေရ၊ ရွိတဲအ့ ခါ တနဆ္ ာ၊ မရွတိ ဲအ့ ခါ ဝမ္းစာေပါ့ကြာ”

ကၽြနေ္ တာတ္ ႔ို ရန္ကုနမ္ ွာ လပု ္ခဲေ့ သာ ေဆာက္ျဖတလ္ ကေ္ ကာက္ေလးကြင္း၊

ႏွစက္ ်ပသ္ ား အနု ္းဆံႀကိဳးေခၚ ေရဆႊ ြဲႀကဳိ းလတွ ပတႀကးီ တစ္ကုးံ ေရာငး္ လိကု ၾ္ က၏။

ေငြလုေိ နေသးသျဖင့္ ေရျပည့္ရြာမွာ အေမြရထားေသာ ယာခငး္ ကြကက္ ို

ထတု ္ေရာင္းလကုိ ၾ္ ကျပန္၏။ ဒါလည္း မျပည္ေ့ သး။

“မေလးေရ… သမးီ နားကပေ္ လး ျဖဳတလ္ ိကု မ္ ယ္”

အဲဒါေတာင္ ေငြ ၁၀၀၀ က ၾကဖံ နၿ္ ပီးလေုိ နေသးတယဗ္ ်ာ၊ ျဖစ္ပံု။

“ေဟ့ေကာင္ ဘိစု ုိး၊ ဆကဆ္ ူဝကို သြား၊ ဆကဆ္ ူဝမဂၤလာေဆာငမ္ ာွ ကိႀု ကးီ ညီတိးု
အခ်ိန္ ၈၀ ထြက္ ဝက္ႀကီးကုိ သြင္းမယ္ၾကားတယ၊္ ငါစာေရးေပးလိုကမ္ ယ္၊ ေငြ ၁၀၀၀
သြားဆြဲေခ်ကြာ”

www.mmteashop.com Page 137

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ဘိစု းုိ ဆကဆ္ ူဝသသ႔ုိ ြား၊ တနေ္ ဆာငမ္ ုန္းလဆနး္ ၁၀ ရကေ္ န၊႔ တနေ္ ဆာင္မုန္း
လဆန္း ၁၃ ရကေ္ န႔ ဆက္ဆူဝမွ ျပန္ေရာက္။

“ရခဲလ့ ားကြ”

“မရခဲဘ့ းူ ဦးေလး၊ မိုးေတြ တအားရြာလုိ႔ မဂၤလာေဆာင္ကုိ တစပ္ တ္
ထပ္ေရ႕ႊ လိုကတ္ ယ္၊ ဝက္မေပၚျဖစေ္ သးဘူး”

“ဟာ… ေသေရာကြာ”

သညမ္ ွာ အလိလု ိမု ွ အေရးႀကးီ ပါတယ္ဆိုကာမွ မဂၤလာေဆာင္ ရကေ္ ရ႕ႊ တာနဲ႔
ၾကံဳရသဗ်ာ၊ ျဖစ္ရေလေမာငက့္ ံ။ သည္လနုိ ဲ႔ တန္ေဆာင္မနု း္ လျပညေ့္ နသ႔ ိုေ႔ ရာက္၊
ဘယ္လိုၾကံပါ့ ေမာင္ၾကံရယ္၊ သ႔ူရက္ေစ့ေတာ့မယ္။ ကံေကာငး္ ခ်င္ေတာ့ သမဴ႓ လ
ေစ်းတန္းမွ ကားအံနု ာ ဘုိငယ္ (အငယ္ေကာင္) ကၽြနေ္ တာ့အ္ မိ ္ေရွ႕ကားလာရပ္၊
ေတာကုန္ေတြနဲ႔။

“ေဟ့ ဘုိငယ္”

“ဘာကနု တ္ ငဖ္ ႔ုိရလွိ ဲ ဦးေလး”

“ကနု တ္ င္ဖိ႔ေု တာ့ မရိွဘးူ ကြ”

ကၽြန္ေတာ္သူအ႔ တိ က္ ပထ္ ဲကို ၾကည္၊့ အတိ ္ထဲမာွ ပိုက္ဆေံ တြ။

“ဘိုငယေ္ ရ ေငြသံုးရာေလာက္ ခဏလညွ စ့္ မး္ ပါ၊ ႏစွ ္ရက္ သုံးရက္ပဲၾကာမာွ ”

“ရတယ္ ဥးီ ေလး၊ ေရာ့”

သုံးရာေတာ့ ရၿပီ၊ ၿမိဳ႕ထဲသြားဥးီ မ၊ွ ပြဲစားဥးီ စံေပ၊ မမၾကည္တိအု႔ ိမေ္ ရာက။္

“မမၾကည္ေရ… ေငြ ငါးရာေလာက္ခဏေခ်းစမး္ ပါ၊ သိပမ္ ၾကာေစရပါဘးူ ”

www.mmteashop.com Page 138

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

မမၾကညက္ စားပြဲအဆံ ြဲထဲမွ ေငြငါးရာထပု ေ္ ပး။ အိမ္ျပနခ္ ဲ့။ အၾကံကအုိက္ေနၿပီ။

“မငိ ယ္ေရ… ေငြႏစွ ္ရာလုေိ သးတယ္ကြ၊ တိ႔မု ာွ ထပ္ထပု စ္ ရာမရိွေတာဘ့ းူ ၊
ဘယႏ္ ွယ့လ္ ုပ္ရပါ၊့ ဥၾကက္မႀကီး အေကာင္ႏစွ ္ရာေလာက္ ထပု ေ္ ရာငး္ လုိက္ရ ဘယႏ္ ွယ့္
ေနမလဲ”

“ဟာ… ေမာငက္ လည္း ၾကကမ္ ေတြေရာင္းလ႔ို တစပ္ သိ ာမွ ၁၃ က်ပပ္ ဲရမာွ ၊
တစ္ရာတန္ၾကကမ္ ကို ၁၃ က်ပန္ ဲ႔ေတာ့ ေရာငး္ မပစ္ပါနဲ႔ေမာင္ရယ္”

ဥစားၾကက္ ၾကက္မတစေ္ ကာင္ တစ္ရာေပါကေ္ သာလ္ ည္း အသားေစ်းႏွင့္
ေရာင္းေသာအခါ ၾကကက္ လု ားမက တစ္ပိသာ ၁၃ က်ပ္ပဲေပးတာဗ်ာ၊့ သကူ သတ္ၿပးီ
ျပန္ေရာင္းေတာ့ တစ္ပသိ ာ ၁၅ က်ပ္။ သကူ ဥစားေတြဘာေတြ နားမလည္ဘးူ ၊
အသားေစ်းနဲ႔ပဲတြကတ္ ာ။ ခကေ္ တာေ့ နၿပီ။ ညေနကလည္းေစာငး္ လာေလၿပီ။ ေငြေပးရမယ့္
အခ်ိန္ နီးသည္ထကန္ းီ လာၿပီ။

“အဟမး္ … အဟမ္း”

အမိ ေ္ ရွ႕မွာ လူရိပ္ကုိ ျမင္လကို ္၏။ ေငြလုိပါတယ္ဆုမိ ွ ဧည့္သည္ကလာေခ်ၿပီ။
စရိတက္ လည္း တကဥ္ းီ မည္။

“ဟင္ ေမာင္ေလး တင္ေအးပါလား၊ လာေမာငေ္ လး”

ကၽြနေ္ တာ္မ့ နိ ္းမ ခငမ္ ိငယ္ရဲ႕ေမာင္ ကုတိ င္ေအး ၿမဳိ ႕လွရြာမလွ ာျခင္းျဖစ္ပါ၏။
သလူ ာလ်ွ င္ ပြဲ႐မုံ ာွ မတညး္ ၊ ပြဲ႐ံုမာွ မစား၊ ကၽြနေ္ တာတ္ အိ႔ု ိမမ္ ွာ တညး္ ေနက်၊ စားေနက်။
ဟငး္ ေကာင္းကလညး္ ႀကဳိ ကတ္ က္ပါဘိ။ ကိစမၥ ရွိ၊ ျခံထဲဆင္းေကာက္ ၾကကဥ္ ေၾကာ္
ေကၽြးလုကိ ္႐ံုပဲ။

“ေမာင္ေလး ဘာလာလပု တ္ ာလဲ”

သႏ႔ူ ွမကေမး။

www.mmteashop.com Page 139

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ေစ်းသုးံ လလုိ ႔ို ႏွမ္းကေလးလာေရာငး္ တာ”

သေူ႔ မာင္ကေျဖ။

“ဘယေ္ စ်းေရာငး္ ရတုံး၊ ေငြရွငး္ ခဲ့ၿပီလား”

“မရွငး္ ရေသးပါဘူးဟာ၊ အလြယသ္ ံးု ဖု႔ိ ေငြေလး သံုးရာထဲယူခဲ့တယ၊္ မနက္က်မွ
ေငြရွငး္ ၊ ေစ်းဝယ္ၿပးီ ျပနမ္ ယ္”

“ေမာငေ္ လး ေငြႏွစ္ရာေလာက္ ခဏ ေခ်းေပးစမး္ ပါ”

“ေအး… ရပါတယ္”

“ရပါတယဆ္ ုိ ခုေပး၊ ခုကုိ အေရးႀကးီ ေနတာ”

ေငြ ၂၅၀၀၀ ျပညသ့္ ြားပါၿပ။ီ ကၽြန္ေတာန္ ာရီ ၾကည့္ေတာ့ ည ၈း၃၀ နာရီ။

“ေမာင္ေရ… ျမန္ျမနသ္ ြားၾကစ႔ို”

လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ကိုေအာငစ္ ိုးတိ႔အု ိမ္ေရာက္။

“ဗ်ိဳ႕ကုိေအာင္စိုး… ကိုေအာငစ္ းုိ … အေစာႀကီးရေွိ သးတယ၊္ အပိ ေ္ တာမ့ လလ႔ို ား
ဗ်ာ့”

ကိုေအာငစ္ ိးု တိလ႔ု ငမ္ ယား တံခါးလာဖြင့္ေပး။

“မငး္ တု႔ိ ဘာလာလုပၾ္ က…”

“ေငြလာပု႔ိတာေလဗ်ာ၊ ရက္ခ်နိ ္းေစေ့ နၿပပီ ဲဟာ”

“ဟာကြာ… မငး္ တ႔ိုအေရးတႀကးီ ”

ေျဟမည္သ့ ာေျဟတာခငဗ္ ်ာ၊့ သူတုိ႔မ်ကလ္ ုံးေလးလံုးက ေငြထုပေ္ ပၚေရာက္ေနၿပီ။

www.mmteashop.com Page 140

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“မင္းတႏုိ႔ ွယက္ ြာ ညႀကးီ မုိးခ်ဳပ္ ေနာက္ေနမ႔ ွ လာေပးလညး္ ၿပီးတဲဟ့ ာ”
“ရက္ကူးလိ႔ု ဘယျ္ ဖစမ္ လဲဗ်ာ၊့ ကၽြနေ္ တာ့္ ကတိ ပ်က္သြားမွာေပါ့၊ ကတပိ ်က္ရင္
အလကားေကာငျ္ ဖစသ္ ြားမာွ ”
နာရီေမာၾ့ ကည့္ ည ၉ နာရီ ကြက္တ။ိ

(တကယ္ျဖစခ္ ဲတ့ ာဗ်ာ။)

ေၾသာ္ ေဟာ္ စိန္ေခၚတယလ္ ား၊
အုိ သည္ေလာကမ္ ်ားေတာဟ့ ယ္

၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၉ ရက၊္ တနေ္ ဆာင္မနု း္ လျပည့ေ္ န၊႔
ကၽြန္ေတာ္တအုိ႔ ဖြဲ႔သားမ်ား အားခဲထားေသာေန၊႔ အသားကုန္ေရာငး္ ခ်လကုိ ္မည္ဟု
ေမာငး္ တငထ္ ားေသာေန႔။ ကၽြနေ္ တာ္ နနံ က္ ၅ နာရီ အပိ ္ယာမွထ၊ ေအာကရ္ ွင္း၊ ဘုရာရိွခးို ၊
ဆိုင္ေရွ႕တျံ မကလ္ ွည္း၊ ဆိငု အ္ တြကလ္ အို ပသ္ ည့္ ပစၥည္းမ်ားဝယ္ရန္ စာရင္းလုပ္။
နံနက္ ၈ နာရီထုိးၿပ။ီ

“ေဇာ္ျမင့္ မေရာက္ေသးဘူးလားေဟ့”

“မေရာကေ္ သးဘူး ဘဘ”

“မသိ ဲေရာ”

“သူ႔အေမက ေဆး႐တုံ င္ထားရလ႔ို ဒီေန႔ အလပု ္မဆငး္ ႏုငိ ္ဘူးလ႔ိုလာေျဟတယ္
ဘဘ”

www.mmteashop.com Page 141

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ေရျႊ ဟးေရာဟ”

“ပြဲေတာ္ရက္ ဧည္သ့ ညေ္ တြေရာကေ္ နလု႔ိ အလပု မ္ လာႏငုိ ဘ္ းူ လုိ႔ ညက
ေျဟသြားတယ္”

ေဟာဗ်ာ… အတကလ္ ွည္း စညး္ ကံုးျပတ္ၿပ။ီ (လွညး္ သန္နဲ႔ ထမး္ ပိးု တုံးဆုံရာမွာ

စညး္ ခ်ညထ္ ားေသာ ႀကဳိ းကုိ လွညး္ စည္းကံုးဟု ေခၚသည။္ ဝနတ္ ငလ္ ညွ း္

ေတာငအ္ တက္မာွ စည္းကံးု ႀကိဳးျပတသ္ ည္ကို အတကလ္ ွည္း စည္းကံးု ျပတ္ဟေခၚသည္။

လညွ း္ သမားစကား။) ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ… လြနခ္ ဲ့တဲ့ ေလးငါးရက္ကတည္းက ပတ္ႀကိဳ

ညထႇိ ားတာ။ လဆန္ ၁၃၊ ၁၄ လျပညေ့္ န႔ ေစ်းေရာင္းေကာငး္ လိမမ့္ ည၊္ ဝယသ္ ူ

တအားက်လိမ့မ္ ည၊္ တအားေရာင္းရလမိ ့္မည္၊ မညသ္ ူမွ် မပ်ကက္ ြက္ၾကနဲ၊႔ အားေမြးထား။

ေသခ်ာမာွ ၿပးီ သား။ ျဖစခ္ ်ငေ္ တာ့ မနေ္ နဂ်ာက လဆနး္ ၁၃ ရကေ္ နက႔

ရန္ကုန္ဆငး္ သြားရသည္။ သမ႔ူ ဂၤလာေဆာင္ရနအ္ တြက္ ေသာခ့ ်တိ ္လပု ္ရန။္

အဲသညေ္ တာ့ ကၽြနေ္ တာက္ မန္ေနဂ်ာေနရာမွာ တာဝနယ္ ူ၊ မန္ေနဂ်ာလကသ္ စ္။

ျပည္ေရဆႊ ံေတာ္ ဘုရားပြဲေတာ၊္ တနေ္ ဆာင္မနု း္ လဆန္း ၈ ရကမ္ ွ လျပညေ့္ က်ာ္ ၂

ရကေ္ န႔အထိ။ ၁၂၊ ၁၃၊ ၁၄ လူစညမ္ ည္။ လျပည့္ ၁၅ ရက္ လူအစညဆ္ ုးံ ၊

ေရာငး္ အေကာငး္ ဆံးု ၊ အေစာကတည္းက သတင္းက ရၿပးီ သား။ ေဟာ… အခု မနေ္ နဂ်ာက

ခရးီ လြန္၊ အလြန္အားထားရေသာ လႏူ စွ ္ေယာက္စာေလာက္ လုပႏ္ ုငိ ္ေသာ အေဖ်ာ္ဆရာ

ေမာငေ္ ဇာ္ျမင့္က ေပၚမလာ။ အမနွ က္ နနံ က္ ၈ နာရီ အလပု ဆ္ ငး္ ရမွာ။

ဖန္ခြကေ္ ဆးတာဝနခ္ ံ မိသဲက မဆငး္ ႏုငိ ၊္ ထမငး္ ခ်က၊္ ႏု႔ိအုိးက်ိဳမေရျႊ ဟးကလည္း

မလာေရာကႏ္ ိုင္။

၁၂ ရကေ္ န႔ ပံုမွန၊္ ၁၃ ရက္ေန႔ ၿငိမ့္ၿငိမေ့္ လး၊ ၁၄ ရက္ေန႔ေရာငး္ အားေကာင္း။
ေဟာ… အခု လျပည့္ေန၊႔ ေမာင္းတင္ထားေသာေန႔၊ ရြကမ္ စံ၊ု တကမ္ စံ။ု
႐တု တ္ ရက္ ေလမနု ္တငုိ း္ က်၊ သခီ ်ငး္ ကေလး တေအးေအးနဲ႔ ၿငိမ့္ၿငိမက့္ ေလးေျပးေနေသာ
ေလသွ ည္ ဝနု ္းခနဲတုနခ္ ါသြားေလ၏။ လူကးို ေယာက္ တက္ညီလကည္ လီ ုပမ္ ွ
လညပ္ တ္ေသာ အလုပ္၊ ယခု ငါးေယာက္နဲ႔ ႏုငိ ေ္ အာင္ေလွာခ္ တ္ရေပေတာ့မည္။

www.mmteashop.com Page 142

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ကဲ… တိုလ႔ ူေတြ စိတမ္ ေလွ်ာန့ ဲ၊႔ မင္းတိငု႔ ါတုိ႔ ဘယ္ေလာကလ္ ပု ျ္ ပႏငုိ သ္ လဲဆိုတာ
လစူ ြမး္ ျပရေတာ့မွာ”

“ညေီ လးႀကီး မငး္ အုကိ စ္ ကရင္ စပတ္ ကလ္ ား၊ ကးူ လ္ဖလီ စ္ ပတ္ က္လား၊
လပု ္ကြာ၊ ငါျမည္းၾကညမ့္ ယ္”

ညီေလးႀကီး၊ ရဲလငး္ ေအာင္၊ ဝဏၰ အားကုန္႐နု ္းၾကေလ၏။ ညစႇ ထ္ တု ္ၾကေလ၏။
ငါဟဲ့။ အကုိ စ္ ကရင္ ရၿပီ၊ ကးူ လဖ္ ီးလ္ျဖစၿ္ ပ။ီ ဘာေၾကာငမ့္ ျဖစ္ရမာွ လဲ၊ မျဖစ္ရင္
ျဖတ္ပစ္မယ္။ ေယာက်ား္ သတၱိ အစြမး္ ကုန္ထုတၾ္ ကစမ္း။ ဘဝအားစမး္ ပြဲ။

“ကဲ… အေသးေလး၊ ေက်ာေ္ က်ာက္ ုိ ေျပးေခၚေခ်၊ မခ်ဳိ ကဆုိ ြဲခဲ့”

အေရးေပၚ အကူအညီ ႏွစ္ေယာက္ေခၚ။ သူႀကးီ ဟင္းလုကိ ္၊ ကၽြန္ေတာမ္ ေနအား၊

ေကာငတ္ ာမာွ ကၽြန္ေတာ္ ႀကးီ ၾကပေ္ ရးမာွ ကၽြန္ေတာ္၊ ဧည္ႀ့ ကဳိ ကၽြန္ေတာ၊္ စားပြဲထုးိ ရာ

ဝင္ပါ၊ ဖနခ္ ြက္သမိ ္းရာမွာ ဝင္ဆြဲ၊ ဆရာႀကးီ လုပၿ္ ပီး ၿငိမေ့္ နလု႔မိ ရ။

(သူႀကးီ ဟင္းလိုက္ ဆုသိ ညက္ ား ေတာစကား၊ ေတာရြာအလႈမွာ လူေထာင့္မေစသ့ ျဖင့္

ရြာဂဏု မ္ ပ်ကေ္ စရန္ သူႀကးီ ကိုယတ္ ငုိ ္ ဟငး္ ပန္းကနထ္ ဲ ဟငး္ လိုကျ္ ဖညေ့္ နသညက္ ုိ

သႀူ ကးီ ဟင္းလိကု ္သည္ဟု ေခၚသည္။ သႀူ ကီးေနရာမွာ မေနရ။ ေနရာတကာ

ဝငပ္ ါေနရသည္ ဟလူ ု။ိ )

လူအင္အားက နည္း၊ ေထာင့မ္ ေစသ့ ည့္ေန႔မွပဲ၊ နံနက္ ၁၀ နာရကီ တည္းက
ဝယသ္ ူက်၊ ကပစ္ တနမ္ ာမ်ားေရာကလ္ ာ။ အေဖ်ာ္ဆရာ လက္သစေ္ ခၽြးျပန္ေန၏။
ေတာ္ေသး၏။ အစပ္အဟပ္တညေ့္ နေပလ။႔ို ပန္းကနေ္ ဆး လက္သစ္ကလည္း
မတက္တတကန္ ဲ႔ လက္စြမး္ ျပေနရေလ၏။ အေရးေပၚေခၚထားေသာ စားပြဲထးုိ
ေက်ာေ္ က်ာက္ လညး္ မေခပါ။ အးို နင္းခြကန္ င္း တစ္ႀကမိ ္ႏွစ္ႀကမိ ျ္ ဖစၿ္ ပီးေနာက္ စားပြဲထးုိ
အေသးေလး (ကၽြမ္းၿပီးသား) ကို အမလွီ ကို ္ေလ၏။ ထးုံ စံအတိငု း္ ပြဲႀကးီ ပေြဲ ကာငး္
ေန႔မ်ားတြင္ ဝိုငး္ ႀကီးဝုိငး္ ေကာငး္ မ်ား က်ေလ၏။ ၁၀ ေယာက္ဝိုင္း၊ ၁၅ ေယာကဝ္ ိုင္း
ခါတိုငး္ ထက္ သုံးဆမ်ွ ေရာငး္ ရေလ၏။

www.mmteashop.com Page 143

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ထမင္းအသာထား၊ အလုပက္ ို ႏငို ္ေအာငသ္ ာ ၾကည့လ္ ပု ္ၾကေဟ့”

(လအူ ငအ္ ားေလ်ာေ့ နေသာေၾကာင့္ အလုပမ္ ပျီ ပင္တာမ်ိဳးမျဖစ္ေစရ။)

တကယ့္တကယ္ အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းကိုေရာက္မွ လစူ ြမ္းလူစေတြ
ေပၚလာသည္။ အိကု ္စကရင္ ဘရတိ ္၊ ကးူ လ္ဖီးလ္ ဘရိတ၊္ ငွက္ေပ်ာသးီ ဘရတိ ္
(ဘရိတဆ္ ုိတာ ကနု ္ၿပီလိုေ႔ ျဟတာ၊ ဆိုင္စကား။) ၁၁ နာရီ လူစဲသြားၿပ။ီ ဆငုိ သ္ ိမ္းလကို ္ၿပ။ီ
ကၽြနေ္ တာတ္ ု႔တိ စ္ေတြ ေခၽြးတစ္လးံု လံးု ၊ ေဆာင္းဦးေပါက္ႀကးီ ။

“ကဲ… တို႔လေူ တြ မင္းတို႔ စာေမးပြဲေအာငသ္ ြားၿပီ၊ ဒေီ အာင္ျမင္မႈဟာ
ဘဝတစ္ခုလးုံ အတြက္ အေရးအႀကီးဆးုံ ပဲ၊ မလပု ္ႏငို ္ဘးူ ၊ မျဖစႏ္ ိုငဘ္ းူ လု႔ထိ ငထ္ ားတာကုိ
လုပ္ျပႏငို ္ၿပ၊ီ မႏိုင္ဝနက္ ို ႏိုငႏ္ ိုငန္ င္းနင္း ရဲရဲတင္းတင္း ထမး္ ျပလုကိ ၿ္ ပ”ီ

“လပု ႏ္ ုိင္တယ္လုိ႔ ထငထ္ ားတာထက္ ပလုိ ပု ျ္ ပႏိုငတ္ ယ္၊ မရွိဘးူ လုိ႔
ထငမ္ တွ ္ထားရတဲ့ စြမး္ အားေတြဟာ အလိအု ေလ်ာက္ ေပၚထြက္လာတယ္”

“ဒါဟာ မငး္ တိ႔ု ဘဝတစ္ေလ်ွ ာက္လံးု အတြက္ အလြနတ္ နဖ္ းုိ ရိွတဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳပဲ။
ဘဝကုိ ငါတုိ႔ ရဲရဲႀကးီ ရငဆ္ ငုိ ဝ္ ့ၿံ ပီ၊ ခရးီ ဆကၾ္ ကေပေတာ့”

(တကယၾ္ ကံဳဖူးသမူ ်ား သပိ ါ၏။)

ခနု ္ပ်ံေက်ာလ္ ာႊ း ျဖတ္ေတာကပ္ စ္လကုိ ္စမ္းပါ

“အေုိ ကႀကးီ လာတယေ္ ဟ့၊ ပါးပါးေလးတစပ္ ြဲ”

www.mmteashop.com Page 144

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ေက်ာေ္ ဝ ေကာ္ရည္ဆငုိ ္ထဲသ႔ုိ ဝင္သြားသညႏ္ ွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေယာက်ား္ က
မွာေလ၏။ မနိ ္းမက မနု ႔္ပြဲျပင္ေလ၏။

“ဘာလဲကြ ပါးပါးေလးဆတုိ ာ”

“လာေတာၾ့ ကညဗ့္ ်ာ၊ ခငဗ္ ်ားလညး္ မွာေလ”

မၾကာမီ ပါးပါးေလးတစပ္ ြဲ ေရာကလ္ ာ၏။ ေခါက္ဆြဲဖတ္နညး္ နည္း၊ ၾကက္ဥ
အကာက်က္ကေလးတစလ္ ုံး၊ ေကာ္ရည္အေနသင့္၊ ေမႊးခ်ဳိ စမိ က့္ ေလး။

“ပါးပါးေလးဆတို ာ ဒါကုိး”

“ဟုတ္ပါ့ ဦးတနိ ေ္ တာင္”

“ဟေုိ နက႔ လက္ဖက္ရည္ဆုိငမ္ ာွ လည္း “ၾကကပ္ လာတာ ပူပါးႂကြပန္ ပက္ ေလး”
လိမ႔ု ာွ တာ ၾကားမိသလုပိ ဲ”

“ဟတု တ္ ယ္ခငဗ္ ်ာ၊့ ပါးပါးေလးေခတေ္ လဗ်ာ”

“ေကာင္မေလးေတြကို ေျဟတာလား”

“လိုရာဆြဲမေတြးပါးနဲ႔ဗ်ာ၊ အတးုံ လကို အ္ တစလ္ ကို ္ ထူလပ်စ္ႀကီးေတြ
ေခတမ္ ရွေိ တာ့ဘူးလ႔ုိ ဆလို ုတိ ာ”

“အတုံးလိကု အ္ တစလ္ ိကု ဆ္ ုတိ ာ…”

“ဒီလိေု လဗ်ာ ဦးတိန္ေတာင္…”

ကၽြန္ေတာႏ္ ငွ ့္ ဦးတနိ ေ္ တာင္ စကားတစ္ေျဟေျဟနဲ႔ မနု ႔္ တစ္ပနး္ ကနစ္ ီ
ေခ်ာေလ၏။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တုဘိ ာ ၂၈ ရကေ္ န႔ကဗ်ာ၊ ကၽြနေ္ တာတ္ ႔ုိသားအဖ
ႏွစေ္ ယာက္ ျပည္ၿမိဳ႕က ပရိေဘာဂဆငုိ ္ေတြ၊ လက္သမား႐ံုေတြ၊ မဂၤလာပစၥညး္ ဆုငိ ေ္ တြ

www.mmteashop.com Page 145

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ႏွေံ ရာ၊ တစေ္ နကုန္ေရာဗ်ာ။ မဂၤလာခနး္ ဝငပ္ စညၥ း္ ခုတင္၊ ဗီ႐ို၊ မွနတ္ င္ခံု လုကိ ္ရွာၾကတာ၊
ေတြပ႔ ါ၏။ မ်က္စိမာွ မတုိး။

“တု႔သိ ားအဖ ရန္ကုန္ဆငး္ ရွာၾကစု႔ကိ ြာ”

ေအာကတ္ ိုဘာ ၃၀ ရက္ေန႔ နနံ က္ ၉ နာရီ ယဇု နပလာဇာေရာက္၊ တစ္ထပ္လုံး
မဂၤလာခန္းဝင္ပစၥညး္ ေတြခ်ညး္ ခငး္ က်င္းျပသထားတာဗ်ာ။

“ရွာၾကေဟ့၊ ေစ်းမေမးနဲ႔ဥးီ ၊ ေစ်းမဆစ္နဲဥ႔ ီး၊ ေငြမေခ်နဲဥ႔ းီ ၊ မဝယ္နဲဥ႔ ီး၊
ၾကည့္႐ုပံ ဲၾကည့္”

ေစ်းဝယတ္ ာ မေလာရဘူး၊ ႏံေွ နေအာင္ တစပ္ တ္ေလွ်ာက္ၾကည့္ရတယ္၊

ေလာႀကီးဝယၿ္ ပးီ ကာမွ သ႔ူထက္လတွ ာ၊ ေကာင္းတာ၊ သူ႔ထက္ေစ်းခ်ဳိ တာ

ေတြ႔ရတကတ္ ယ္။ သည္အခါမာွ ဝယၿ္ ပီးသားပစညၥ ္းႀကီး မႀကဳိ က္ဘဲနဲ႔ ယလူ ာရတာမ်ိဳး

ျဖစ္တကတ္ ယဗ္ ်ာ။့

အခနး္ က်ယ္ႀကီးထဲမာွ တကယ့ႏ္ ုႏုရြရြကေလးေတြ အလွကေလးေတြ၊

အတုးံ လကို ္ အတစလ္ ိုက္ ေဆာ္ထားတာေတြ၊ ဒႀု ကးီ ျဗက္ႀကးီ ထူလပ်စ္ႀကးီ ေတြ၊ ခုတင၊္

ဗီ႐ုိ၊ မနွ တ္ င္ခုံ၊ ေမြ႔ယာ၊ ေခါငး္ အုံး၊ စားပြဲ ကုလားထငုိ ၊္ ဆက္တီစံုမွစဗုံ ်ာ။

အဲသည္အထဲက ေခတ္မလွီ ွပ ႏငို င္ ျံ ခားျဖစ္ ပါးပါးကေလးကို ဆြဲလကို ္တယ္။ ခတု င၊္ ဗီ႐၊ုိ

မွနတ္ င္ခံ။ု ႏိငု ္ငျံ ခားျဖစ္ကို အရမ္းအထင္ႀကီးလြန္းလ၊ို႔ ႏုငိ င္ ျံ ခားျဖစ္ဆၿို ပးီ ေရာဟ

သေဘာမ်ဳိ းနဲ႔ ဆြဲတာမဟတု ္ဘူး။ သေူ႔ စ်းနဲ႔သူ အဆငသ့္ ငတ့္ ယဆ္ ိၿု ပီး ဝယ္တာ

(ျပည္တြငး္ ျဖစေ္ တြထကေ္ တာင္ ေစ်းကခ်ိဳပါေသး။) ျဖဳတလ္ ိ႔ုရတယ၊္ ပတ္ကင္

လုပ္လုိ႔ရတယ၊္ အေဝးကုိ သယ္လ႔လုိ ြယတ္ ယ။္ ပတ္ကငလ္ ုပ္၊ တငပ္ ိ။႔ု ျပည္ေရာကေ္ တာ့

ကတ္တေလာက္ၾကညဆ့္ င္၊ သူတို႔သားသမးီ မ်ား လပု ္ထားလုိကတ္ ာ၊ လပု ္တကလ္ ုိက္

ၾကတာ၊ ေပါေ့ ပါက့ ေလးကုိ အခိုင္အချံ ဖစေ္ အာင္ လပု တ္ ကပ္ ါဗ့ ်ာ၊ ပညာ။

သစ္သားဗီ႐ုိ၊ သစသ္ ားမနွ တ္ င္ခုဆံ ုိလိ႔ု ကၽြန္းသားေတြ ပ်ဥ္းကတိုးသားေတြလုိ႔

မထင္လိုကပ္ ါနဲဥ႔ းီ ၊ ႀကတိ ္သားပါတဲဗ့ ်ာ။ ဘာသားမနွ း္ မသိ၊ ေစ်းေပါသစ္သားကုိ

www.mmteashop.com Page 146

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ေခတမ္ ွီနညး္ ေခတ္မွီစကက္ ရိယာမ်ားနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့လက္ရာ။ ေနာက္ေက်ာတစခ္ ်ပ္၊

ေဘးတစ္ခ်ပစ္ ီ၊ အမိးု တစ္ခ်ပ၊္ ဖင္ပတိ တ္ စခ္ ်က၊္ တံခါးတစ္ရြက္တစခ္ ်ပ္စီ၊ သည္မာွ လုိ

ပ်ဥ္ေတြကို လွ်ာထုိး၊ နေဘထပ၊္ ေကာ္နဲက႔ ပ္ဆက္စပထ္ ားတာမ်ဳိ းမဟုတပ္ ါ။ ဗ႐ီ တုိ စလ္ ံုး။

ကၽြန္ေတာတ္ ိ႔ု ေတာရြာမွာေတာ့ သည္လိဗု ီ႐ုိဆုိ သံုးတစလ္ ကမ္ ေတြ၊ ေျခာက္

တစလ္ ကမ္ ေတြ၊ ေပပ်ဥ္ (ဒုတစလ္ ကမ္ ျဗတတ္ စ္ေပ) ႀကးီ ေတြနဲ႔ ေလွာခ္ တ္ၾကတာ။

ပတာၱ တပ္ အေသစပ္ထားၾကတာဆေုိ တာ့ အလုးံ ႀကီးအတငုိ ္း မေရ႕ႊ ရတာ။

ေလးထပ္တကုိ ေ္ ပၚေရာကေ္ အာင္ လူရွစ္ေယာက္ေလာက္ ဝုိငး္ မရမယ။္ ၁၀ ထပ္တိုက္ေပၚ

တင္ရမယ္ဆို လွ်ာထြက္ေသေလာက္တယ္။ ဘာထသူ လဲမေမးနဲ။႔ ဘာေလးသလဲ မေမးနဲ။႔

ခတု င္ဆလို ညး္ သည္အတုိင္းပဲ။ ဒႀု ကီး ျဗတႀ္ ကးီ ကၽြနး္ ပ်ဥႀ္ ကီးေတြနဲ႔
ေဆာထ္ ားတာ။ လက္သမား႐ုံထဲသြားၾကည၊့္ လူကုယိ တ္ ုငိ ္ ေရြေဘာ္ထးုိ ၊ ခုတ္ဟ၊ ထစ္ဟ၊
ေဖာက္ဟ၊ ထြငး္ ဟ၊ ေခၽြးတစၿ္ ပိဳကၿ္ ပဳိ က္က်၊ ပင္ပနး္ လ။ွ ထြကလ္ ာတဲလ့ က္ရာကေတာ့
သည္ေနထ႔ ြက္တဲ့ပစၥည္း နက္ျဖန္ျပတုိကသ္ ာ ပလ႔ို ကုိ ပ္ ါေတာ့။ ကၽြန္ေတာတ္ ု႔ိ
ေတာသားမ်ားမွာေတ့ာ ဒါႀကးီ ေတြကုိပဲ အဟုတ္ႀကီးမွတၿ္ ပးီ ဂဏု ယ္ ဝူ ံႂ့ ကြားစြာ
သုးံ ေနၾကရတာကလားဗ်ာ။ တကယဆ္ ုိဗ်ာ၊ သမူ ်းလပု ္တာၾကည၊့္ သမူ ်ားပါးပါးလာႊ လာႊ ၊
ကယုိ လ္ ညး္ လႊာ၊ သမူ ်ားပါးပါးလးီွ ၊ ကုိယလ္ ည္းလးီွ ၊ သမူ ်ားနည္းပညာသးုံ ၊ ကိုယ္လည္းသံုး၊
သူမ်ားက ႀကိတ္သားဆိ၊ု ကုိယလ္ ညး္ ႀကိတ္သားေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္းပ်ဥ္းကတုိး သစသ္ ားမပါရင္
ပရေိ ဘာဂ မျဖစေ္ တာဘ့ ူးလားဗ်ာ။ ပံတု းုံ ႀကးီ ေတြနဲပ႔ ဲ ၿပးီ ၾကေတာမ့ ွာလား။ ေနာက္မာွ
အေဝးႀကးီ ျပတက္ ်နေ္ နရစ္ခဲ့ၾကေတာမ့ ာွ လားဗ်ာ။ သည္အတိုငး္ ကေတာ့ ပ်ဥသ္ ာကနု ္
ေမာငပ္ ုံလကသ္ မားေက်ာ္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ အတငး္ နငး္ ကန္ ျဖတ္ေက်ာတ္ ကပ္ စ္ၾကစမး္ ပါ။
အမလီ ုကိ ္ၾကေလာ၊့ ခနု ္ပ်ေံ က်ာ္လာႊ းၾကေလာ၊့ သူမ်ားေရွ႕က ျဖတတ္ ကၾ္ ကကုန္ေလာ့။
ျမန္ႏိုငသ္ မွ် ျမနျ္ မန္။

ဟငး္ မပါလမိ မ့္ ယအ္ ားႀကးီ ေစာငေ့္ န Page 147

www.mmteashop.com

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“မမ ရလွိ ားေဟ့”

“အေမရယ္ အေပၚထပမ္ ွာ ဘုရားရိွခုိးေနတယ္ ေလးေလး”

မမ ရွိခုိးၿပးီ ေအာင္ ထငို ေ္ စာင့္ေနလကို ၏္ ။ ဂ်ာနယမ္ ်ား တစ္ေစာင္ၿပးီ တစ္ေစာင္

ဖတ္ေနရာ သးံု ေစာင္ကုနသ္ ြားေလ၏။ မမအေပၚထပက္ ဆငး္ မလာေသး။ အဲဒါန႔ဲ

ကၽြနေ္ တာ္ အေပၚထပ္ တက္လုိကသ္ ြားေလ၏။ မမသည္ ဘုရားတရားကုိ အာ႐ျံု ပဳ

မ်က္စမိ တိွ လ္ ်က္ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနေလ၏။ ဗဒု ၶ႐ုပ္ပြားေတာ္၊

အလြနၾ္ ကည္ညိဳစရာေကာင္းေသာ ေက်ာက္ဆငး္ တတု စဆ္ ူ၊ သေ႔ူ အာကန္ ားမွာ

ဘးို မငး္ ေခါင၊္ ဘးုိ ဘိုးေအာင၊္ တ႐ုတဘ္ ုးိ ေတာ၊္ ကြမယ္ ငမ္ ယေ္ တာ္၊ သူရသတီ မယ္ေတာ္၊

ဆငး္ တု ေဘးဝဲယာမွာ ေရတႊ ိဂံ၊ု ျမတ္မုနိ စသည့္ တန္ခိးု ႀကီးဘုရားပေုံ တာ္မ်ား၊

ေနာကတ္ စ္ဖန္ ျမနမ္ ာႏိုငင္ ံတြင္ ထင္ရာွ းေသာ ဆရာေတာႀ္ ကးီ မ်ား၏ ပံုေတာမ္ ်ား။

ဆငး္ တုေရွ႕ စားပြဲရွညႀ္ ကီးေပၚတြင္ ငွကေ္ ပ်ာအုန္းသီးပြဲသံုးပြဲ၊ သာသနာပြဲ၊ ဘးုိ ဘုိးပြဲ

စသည္ျဖင့္ ရခငုိ ္ငကွ ္ေပ်ာသီး အစိမ္းခငဗ္ ်ာ့၊ ႏျု ပနလ္ ြနး္ လ်င္လည္း မွညခ့္ ါက် စားမေကာင္း၊

ရငျ့္ ပန္လြနး္ လ်င္လည္း ျမနျ္ မန္မညွ ့္မာွ ဆေုိ တာ့ (ပြဲျမန္ျမနလ္ ဲရမွာဆေို တာ့) တြကေ္ ျခ

မကိကု ၊္ ဒါေၾကာငမ့္ ႏုမရင့္ထိးု ၾကရ၊ ဉာဏေ္ တာ့ အေျပးသားခငဗ္ ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္အ့ စမ္ ။

မးီ ညိပႇ ူေဇာထ္ ားလကုိ ္တဲ့ အေမးႊ တုိင္၊ ျမန္မာျပည္ အထက္ပငို း္ က မနက္ ်ည္းပင္ေတြ

ကနု ္ေတာမ့ ည၊္ အေပါစား ေရေမးႊ န႔ျံ ပင္းျပင္းေၾကာင့္ ျမတစ္ ြာဘုရားႏွင္တ့ ကြ ဘိးု ေတာ္၊

မယ္ေတာ၊္ ဆရာေတာ္မ်ား ရငက္ ်ပ္၍ အသက္႐ႈရပ္ေတာမ့ ည။္ ခႏပီၲ ါရမႀီ ကးီ ပါဘိ။

ဘုရားစငန္ ဲ႔ ဆယေ္ ပအကြာ ခပမ္ ွိနမ္ ိနွ က္ ေလးမာွ က ဦးမင္းေက်ာ္႐ပု ္ပုကံ ား၊ သ႔ူေရွ႕က

အရက္ေကာင္တာမာွ ေတာ့ တကုိ ္ဂါးဘယီ ာပုလငး္ ၊ မႏၲေလးဘယီ ာ၊ ျမနမ္ ာဘီယာ၊

မႏေၲ လးရမ၊္ အိုးဘရမဒ္ ၊ီ ဘယီ ာအရက္ အေတာ္စသံု ား ခင့္ဗ်ာ။့ အရက္ႏွင့္ ျမည္းရန္

ၾကကသ္ ားေၾကာက္ ိေု တာ့ မေတြ႔ရ။ အရက္ပုလငး္ ေတြနားမွာ ေဖာက္တံကလည္းမရိွ၊

ဖန္ခြကလ္ ည္းခ်မထား။ မမသညဥ္ ီးသံုးႀကမိ ္ခ်၊ ေၾကးစညသ္ ုံးခ်ကထ္ ၿု ပးီ ေနာက္

ရိွခိးု ျခငး္ အမကႈ ို အဆံးု သတ္လုိက္၏။

“ေနာင္ ေဝေဝ ေအးရင့္ ေအးရင့္” Page 148

www.mmteashop.com

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“မမ နဗိ ၺာန္ေရာက္ေၾကာငး္ လား”

“ဟင္ ငါေ့ မာင္ နင္ဘယအ္ ခ်နိ ္ကေရာကေ္ န…”

“မမ အာ႐ုပံ ်က္မွာစုိးလို႔ ထိုင္ေစာငေ့္ နတာ၊ မမတုမိ႔ ်ား ဘုရားနဲ႔ တရားနဲ၊႔
သမထလား၊ ဝိပသနာလား”

“ဒလီ ုလိ ည္း မဟုတ္ပါဘူးကြယ္၊ ဒေီ န႔ လကနု ္ရက္ေလ ငါ့ေမာင္၊ နကျ္ ဖန္ လဆန္း
(၁) ရက္ေန႔ဆုထိ ဖီ ြင္ေ့ တာ့မွာ”

“ဟင္ ဘာဆငုိ လ္ လ႔ုိ ဲဗ်ာ”

“ဆုငိ ပ္ ါၿပေီ ကာကြယ္၊ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က သနိ ္းသုံးရာဆု ေနာကဆ္ ုးံ တစလ္ ံုးေလး
ကပလ္ ြဲသြားတာ၊ အာ႐ုံျပဳတာ အားနည္းသြားလို႔ ျဖစ္မွာေပါက့ ြယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီတပတ္
မဲေနရတာ၊ ဆငို ္ရာပိုင္ရာမ်ားက ၾကညမ့္ ေနပါဘူး”

“ဗ်ာ… မမ”

“မဗ်ာနဲ႔ ငါ့ေမာင္၊ သိနး္ သံးု ရာဆို တကို ္တစ္လးုံ ကားတစစ္ းီ ၊

စနိ န္ ားကပ္ႀကီးတစ္ရန္ ရႏုိငတ္ ာကြဲ႔၊ ၿပီးေတာ့ အပိဆု ေု တြလည္း ရဦးမွာ”

“ထီဆငုိ အ္ ုပစ္ ုႀကးီ တစခ္ ုက အပဆုိ မု ်ား မခ်းီ ျမငႇ ေ့္ တာပ့ ါဘူး လ႔ို အတိအလင္း
ေၾကာ္ညာေနၿပီ မမ၊ ၿပီးေတာမ့ မရယ္၊ သနိ း္ သံုးရာေပါက္ဖ႔ိဆု ိုတာလည္း သိပလ္ ယြ ္လွတာ
မဟုတ္ဘူး၊ အကၡရာတစလ္ းံု မွာ ထီစာအပု ္ ၈၁၈၁၈ အုပ္၊ အကၡရာေပါင္း ၃၆ လုံးဆိုေတာ့
ထီစာအပု ေ္ ပါင္း ၂၉၄၅၄၄၈ အုပ္ မမ၊ နညး္ တဲ့ထစီ ာအပု ္ေတြလား။ ထစီ ာအုပ္ေျဟတာ
ထေီ စာင္ေရ မဟုတ္ဘူး၊ ထီေစာငေ္ ရေတြ အမ်ားႀကးီ မမ၊ အဲဒထီ ဲက သိနး္ သးံု ရာဆတုိ ာ
တစေ္ စာင္တည္းေသာလက္မွတက္ ေပါကတ္ ာဗ်ာ ခက္ခဲပါ့”

“ဟဲ့ ငါေ့ မာင္ လကူ ဆံ ုိတာ မသႏိ ငုိ ဘ္ းူ ေလ”

www.mmteashop.com Page 149

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“လက္ခံပါတယ္ မမရယ၊္ အဲဒီ မျမင္ရတဲ့ ကႀံ ကီးကုိ မဲေနမယ့္အစား ျမင္ရတဲ့
ကံကမုိ ဲဖေုိ႔ ကာငး္ တာ”

“ျမင္ရတဲ့ကံဆိုတာက…”

“ရွငး္ ပါတယ္ မမရယ၊္ အတတိ က္ ံ၊ ပစဳၥ ပနၸ က္ ံ၊ အနာဂတ္ကံေတြ မဟုတ္ဘးူ ၊
ခုလုပခ္ ျု ဖစတ္ ဲ့ကကံ ုိ ေျဟတာ မမ”

“မျမင္ရတဲ့ကဘံ က္ မဲမယ့္အစား ျမင္ရတဲက့ ဘံ က္ မဲလကုိ ္မယ္ဆိုရင္
တကုိ ္တစ္လံးု မက ဆယလ္ းုံ ေဆာက္ႏိုင္တယ္၊ ကားတစ္စီးမက ၁၀ စီးဝယႏ္ ုငိ ္မယ္၊
စိနန္ ားကပ္တစ္ရနမ္ က ၁၀ ရန္ဝယႏ္ ိုငတ္ ယ္ မမ၊ လုပ္ရင္ျဖစတ္ ာေပါ၊့ ရတာေပါ့”

မမ သေဘာေပါက္ မေပါက္ေတာမ့ သိ၊ ေဆာင့္ႀကီးေအာင္ႀ့ ကီးေဖ်ာ၍္
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ တိကု ေ္ လ၏။ ကၽြနေ္ တာမ့္ ်ကစ္ ကိ ေတာ့ ကိႀု ကီးေက်ာ္ေရွ႕က
အရက္ေကာင္တာသ႔ုိ ေရာကေ္ လ၏။ ဒါကမွ လက္ငငး္ လကေ္ တြ႔ အက်ိဳးခံစားရမွာေလဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ႔္ကုိ မယုံၾကနဗ႔ဲ ်ာ့ မွန္ခ်င္မွန္မယ၊္ မွားခ်င္မာွ းမယ၊္ သူျဖစခ္ ်င္တာျဖစ္သြားတာ

၂၀၀၂ ခႏု စွ ္၊ ဒဇီ ငဘ္ ာလ ၉ ရက၊္ နတေ္ တာလ္ ဆန္း ၁၄ ရကေ္ နက႔ ေအာင္လၿံ မဳိ ႕
ပြဲစားၾကးီ ဦးစနိ ္ကလု ား အလႈဧည့္ခမံ ဏၭပ္တြင္ ေရခဲမနု ႔အ္ တူစားေနၾကစဥ္ (ထေုိ န႔က
ႏွငး္ ေတြ နင္းကနက္ ်၊ ခ်မ္းလွသဗ်ာ႔။)

“ဘယ႔္ႏယွ ္ေနလဲ မထညေ့္ သးဘးူ လား”

“အင္း… စထည့္ေနၿပဆီ ပုိ ါေတာ႔”

www.mmteashop.com Page 150