-1662190800111

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ခပဆ္ ိုငး္ ဆုိင္း လုပ္မေနနဲ႔ ကယုိ ့္လ၊ူ ကုိရင္တိ႔ု မနစွ တ္ နု ္းက ၅၈ဝ ေလာကန္ ဲ႔
ထည့္ခဲ့တာ၊ ေနာကဆ္ ံုးပြဲသိပး္ မွာ ၉၅ဝ ေစ်း ေရာငး္ စားခဲ့ၾကရတယ္ မဟုတလ္ ား”

“အဟငး္ … အဟဲ”

အခ်အီ ခ် စကားေၿဟေနၾကသမူ ်ားမာွ ကၽြန္ေတာန္ ွင႔္ ကိုဝင္းတို႔ ျဖစ္ပါ၏။ ခြံ
(ေလာင္စာ) မလံုေလာက္မွာစိုးလ႔ို ျပနပ္႔ ဲ (ေျခာက္လပဲ) မ်ား ဝယထ္ ည့္ထားခဲ့ေလရာ ပဲခြကံ
ကားတစစ္ ီး ၁၅ဝဝဝ ခနန္႔ ဲ႔ စာရင္းပိတ၊္ ပဲဆန္က ၉၅ဝ နဲ႔ စာရင္းပိတ္၊ ပဲဆန္ကခ်ည္းပဲ
တစ္ပႆိ ာ ၃ဝဝ ေလာက္ ကိုယ့္တြက္က်နတ္ ယဗ္ ်ာ၊ ပႆိ ာခ်နိ ္ အမ်ားႀကးီ ၊ အျမတလ္ ည္း
အမ်ားၾကးီ ေပါ႔ဗ်ာ၊ ေငြေအာငတ္ ာကးုိ ။

“ေဂၚပေဂၚ (၅၅ဝ) ျဖစသ္ ြားၿပီ အစက္ ို”

“ဟာ… မင္းငါမေၿဟဘးူ လား လကမ္ ေႏွးနဲလ႔ ု႔ိ”

ေနာက္ ၁၅ ရက္အၾကာမာွ ေတြေ႔ တာ႔ ကုိဝင္းကေျဟတဲ့ စကား၊ ေစ်းတက္
သြားၿပီဆိုေတာ႔ ေမာငခ္ ်မ္းသာ အားရိွသေပါ႔ေနာ္။ ကုိဝငး္ စထည့စ္ ဥက္ ျပနပ္႔ ဲေတာင့္
တစပ္ ႆိ ာ ၄၉ဝ-၅ဝဝ က်ပ္ဗ်ာ၊ ယခု ၅၅ဝ ျဖစသ္ ြားေလၿပကီ ုိး။ ၂ဝဝ၂ ခႏု စွ ၊္ ဒီဇငဘ္ ာ ၃ဝ
ရက၊္ စေနေန။႔

“ေဝါင္… ေဝါင္ ဝူ… ဝူ… ဝုတ္… ဝုတ္”

ကၽြန္ေတာ့္ အိပဖ္ န္ေစာင့္ ေခြးႀကးီ သးံု ေကာင္ ဝုိင္းေဟာင္သၾံ ကားရသၿဖင႔္
တံခါးေပါက္သို႔ ၾကည႔္လိကု ္ရာ လစူ မိ း္ တစေ္ ယာက။္ တံခါးသြားဖြင႔ေ္ ပးၿပးီ ၾကည့္လိုကေ္ တာ့
လစူ မိ ္းမဟတု ၊္ လူက်က။္ ကၽြန္ေတာ္တ့ ူေတာ္ေမာင္ ေညာငေ္ ညာင္ အမညတ္ ြင္သြားသ။ူ

“ဟ… မင္းအခမု ွပဲ လာရသလားကြ၊ ငါ့သား မဂၤလာက ၿပးီ သြားၿပ၊ီ

မင္းဝကသ္ ားဟငး္ နဲ႔ လြဲသြားတာေပါ႔ကြာ” (ကၽြနေ္ တာသ႔္ ားမဂၤလာေဆာင္က

ဝက္သားေကၽြးခင္ဗ်ာ႔၊ ဘာမွမဟတု ္ဘူး ၾကဳံ လု႔ိ ႂကြားတာ။)

www.mmteashop.com Page 151

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဝက္သားဟငး္ ထက္ အေရးႀကီးေနတယ္ ဦးေလး”

“ဟယ္… လုပစ္ မး္ ၊ ဒါမွ ငါ့တူ”

“ကၽြနေ္ တာ္ ႏမွ ္းတငး္ ၈ဝ ေရာငး္ ထားတဲ႔ ပကုိ ္ဆံ ပြဲ႐မံု ွာ အပ္ထားတာရိတွ ယ၊္
အဲဒါ ဘာဝယ္ထားရ ေကာင္းမလဲဟင္”

“ဒလီ ုိလား… မငး္ ဆုတိ ဲ့အေကာငက္ ရေပါက္ရလမး္ ရွိမွ ငါ့ဆီလာတဲ့ေကာင၊္ မင္း
ဝယခ္ ်င္တာဝယက္ ြာ”

“မလပု ္ပါနဲ႔ ဥးီ ေလးရာ”

“စပါးေရာ ဖြဲေရာ မလပု ္နဲ၊႔ အခမဲ႔ အၾကံဉာဏ္မေပးႏိုငဘ္ းူ ကြ၊ ေဆမြ ်ိဳးစပ္ရင္
မငး္ ဟာ ငါတ့ ၊ူ ဒါေပမယ႔္ ေငြမာွ အမ်ဳိ းမရွိဘူးကြ၊ တန္ရာတန္ေၾကးေတာ့ရမပွ ဲ ေဟေ့ ကာင္”

ကၽြန္ေတာသ္ ႔ကူ ို တမငစ္ လိကု ပ္ ါ၏။

“ညေန ဘီယာအဝတိုကမ္ ယ္ ဦးေလး”

“အစကတညး္ က အဲဒစီ ကားေျဟၿပးီ မွ ဝငလ္ ာခဲဖ့ ိေ႔ု ကာင္းတာ”

(ကၽြနေ္ တာ့္ထလံ ာသမူ ်ား ဘယီ ာသယ္ခဲ့ရမညဟ္ ု မဆုလိ ုိပါ။)

သူအပ္ထားေသာ ပြဲစားအိမ္မွ အလုပ္သမားေလး ေစ်းကြက္ထဲတြင္
ေနာက္ေနန႔ နံ က္ ပဲစငး္ ငုံ လိုက္ဝယ္ေနသညက္ ို ေတြ႔ရပါ၏။ ေညာငေ္ ညာင့္ အမနိ ္အ႔ ရ။
ထေို န႔ (ဒဇီ င္ဘာ ၃၁)က ပဲစင္းငံု႔အနီ (ပႆိ ာ ၂ဝ တစတ္ ငး္ ) ၆ဝဝဝက်ပ္ေဈး။

“ဦးေလး ေျဟတဲ့အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ ဝယ္လုိကၿ္ ပီ”

“ေအး… ငါသတိ ယ္”

“ဟယ္… ငါက သတင္းေထာကေ္ လ”

www.mmteashop.com Page 152

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“မိနး္ မ ေရႊေတြ ခဏဆြဲေပါငၿ္ ပီး ထပထ္ ည့္ရ ဘယႏ္ ယွ ေ့္ နမလဲ”
သူနဲ႔ ေတြသ႔ ည္မာွ ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔၊ ပဲစင္းငအုံ နီ ၆၅ဝဝ။ ၾကား
(နျီ ဖဴေရာေရာ) ၆၃၅ဝ။
“ဟာ… ဘုိကြမး္ ျပနပ္႔ ဲမထည့္ဘူးလား”
“ထညမ့္ ယ္ အေို ကႀကီး၊ ႏမွ း္ ေတြထတု ္လုကိ ဥ္ ီးမယ္”
“ေရရာတာ လုပစ္ မ္းပါဟ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ”

ကြမ္းယာပါးစပ္ထဲ ထညေ့္ နေသာေၾကာင့္ ဘိကု ြမ္းဟု ေခၚၾက၏။ ခတံ ြငး္
ကငဆ္ ာကို လကယ္ ပေ္ ခၚေနသ။ူ သဂူ႔ ုေိ ဒါင္ထဲမွာ ႏမွ း္ အတိ ေ္ တြ အပလုံ ကို ႀ္ ကီး၊ ကၽနြ ္ေတာ္
ျမင္ေယာင္မိ။

“အိုေကႀကးီ တုိ႔မ်ား မွန္းလိုက္ရင္ မလြဲတမ္းပဲေဟ့”

ကၽြနေ္ တာစ္႔ တိ သ္ ည္ မုိးေပၚသိ႔ု ေရာကသ္ ြားေလ၏။ ေအာကက္ လူေတြကို
လွမ္းၾကည္လ့ ကို ္ေတာ့ ပီေသးေသးေလးေတြ၊ ပုတသ္ ငည္ ဳိ မတတ္ တ္ေထာင္ထားသလား
ေအာက္ေမ့ရတယ။္ ဂတု ္ထိပ္တံတားေပၚက ေအာကင္ ၾ႔ံု ကည့္လကို ေ္ တာ့ ေက်ာက္ေတာင္
ႏွစခ္ ုၾကား ေခ်ာငး္ ကေလးထဲက လကူ ုျ္ိ မငလ္ ိုက္ရသလို။ ဇန္နဝါရီ ၂ဝ ရက္ တနလာၤေန႔
နံနက္။

ကၽြနေ္ တာ္က ေျမာကပ္ ုိငး္ က ျပန္အလာ၊ ဘိကု ြမ္းက ေတာငပ္ ိငု း္ ကျပန္အလာ၊

“၄၄ဝဝဝ တနု ္းက ထုတလ္ ုိက္တယ္ မဟုတလ္ ား”

www.mmteashop.com Page 153

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ဟငအ႔္ င္း… ၄၅ ျဖစ္ေတာမ႔ ယ္ဆၿုိ ပီး ေစာင္ေ႔ နတာ၊ ၄၅ ျဖစ္ရငထ္ ုတ္မယ္ေပါ့၊
လြဲသြားတယ္ အုေိ ကႀကးီ ေရ”

ကၽြန္ေတာ္ စတိ တ္ ြက္ တြက္လုိက၏္ ။ ဘိုကြမ္း ၁၆ သနိ ္းနာသြားၿပ။ီ ၄၄ဝဝဝမာွ
ထုတ္ၿပီး ပဲစင္းငံု႔ဘက္ လွည္လ့ ကုိ မ္ ယ္ဆုိ အေို ကမာွ စိုျပညေ္ နၿပေီ ပါ။့ ကၽြနေ္ တာ္ေရွ႕ဆက္
စက္ဘီးနငး္ လာရာ ကုိဝငး္ နဲ႔ ပက္ပငး္ တုိးေလ၏။ ေရွာငေ္ ျပးမည္ လပု ေ္ သးေသာ္လည္း
မလြတေ္ တာေ့ ခ်။

“ေဆာရီး ကိုဝင္း၊ ကၽြန္ေတာ္ အၾကဉံ ာဏေ္ ပးမတိ ာ မာွ းသြားတယ္”

ေဒါသတႀကးီ ထိးု ေခ်ခလံ ုိက္ရေသာ စီးကရက္တကို ဲ့သု႔ိ ႐႕ႈံ တြေနေသာ ကိုဝင္းက
မခ်ိတငက္ ဲကေလးျပံဳးျပ။ ကိုဝငး္ ၅ဝဝ မွ စက်ဳံ းခဲေ့ သာ ျပန္႔ပဲ ၆၁၅ က်ပ္ ေရာကၿ္ ပးီ မွ ၅၄၅
က်ပသ္ ိ႔ု ျပန္က်။ ဆီထြကသ္ ီးႏွံ ကိုငမ္ သိ ူမ်ား မ်က္ႏာွ မလ။ွ ထေို နက႔ ပဲစငး္ ငံု ၇၁၅ဝ ျဖစ၊္
ပဲတီစိမး္ က ၈၅ဝဝ- ၉ဝဝဝ ျဖစ။္ ပဲက်စ္ပဲမာ လက္ထဲရိွသူမ်ား လကမ္ ေထာင္။ (ပဲတီစိမး္ ၊
မတပ္ ဲ၊ ကလု ားပဲ၊ ပဲႀကီး၊ ပဲစင္းငံု စသည္တု႔ိကို ပဲက်စပ္ ဲမာဟုေခၚ၏။)

ေသခ်ာတာကုိ မဲလကို ္စမ္းပါ

“နငေ့္ ယာက်ာ္းလညး္ ေပၚမလာတာ အေတာၾ္ ကာပါ ေရာလားဟ”
တစေ္ န႔ ကၽြန္ေတာ့္ေယာကဖ္ ႀကးီ ရဲ႕ သားအႀကးီ ေကာင္ရဲ႕မနိ း္ မ အိမသ္ လုိ႔ ာသျဖင့္
ကၽြန္ေတာ့္တအူ ေၾကာငး္ ေရာက္သြားေလ၏။

“ဥးီ ေလးတူ အလုပေ္ ကာငး္ ေတြ လုပ္ေနတယေ္ လ၊ ဒါေၾကာင့္မလာျဖစတ္ ာ”
“ဘာေတြမ်ားလဲဟ”

www.mmteashop.com Page 154

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ငါးရွဥ့လ္ ုကိ စ္ ၿု ပီး ရန္ကနု ္သြားေရာငး္ တယ္၊ သူကုယိ ္တုင္ိ ္လညး္ ေခ်ာငး္ ထဲဆငး္
ငါးရွဥ့္ဖမး္ တယ္ေလ”

“အို… ဟယ္… မေရမရာေတြ”

“အဲဒါေၾကာင့္လည္း ကၽြနမ္ နဲ႔ တက်က္က်ကျ္ ဖစ္ေနတာ၊ ကိုယ့္ အလပု ္အကငုိ ္
ပစၿ္ ပီး ေပၚပင္ေနာကလ္ ိုက္ေနတာ”

သညေ္ ကာငက္ လညး္ တစ္မ်ိ ဳးခင္ဗ်ာ၊ လယ္ေတြ ယာေတြ ႏြားေတြ ရိွလ်က္န႔ဲ

ေသခ်ာတာကုိ မဲခ်င္သဗ်ာ။ ေေယာက္ဖအငယ္ရဲ႕သား အလတ္ေကာငက္ ်ေတာ့

တစ္မ်ဳိ းခင္ဗ်ာ့။ ေစ်းထဲမာွ ကုန္စိမ္းဆငို ္ကေလး ထူေထာငထ္ ားေပးတယ။္

ကုနစ္ မိ ္းသမားေတြနဲ႔လညး္ မတိ ဆ္ ကေ္ ပးထားတယ္။ ဆုငိ ္ကေလးတစ္ ထတူ စေ္ ထာင္

ျဖစေ္ နၿပဗီ ်ာ၊ မိတ္ေတြလည္းရေနၿပဗီ ်ာ၊ အဲသညဟ္ ာ မဟုတျ္ ပနဘ္ းူ တဲ့၊ သုံးလးုံ

ေယာင္ေယာင္ ႏစွ ္လုံး ေယာင္ေယာင္ ျဖစသ္ ြားျပနက္ ေရာဗ်ာ၊ ခက္လကုိ တ္ ာ။ တစ္ေန႔

သႏူ႔ ွမ သန္းသနး္ ေအးတု႔ိ လင္မယားေရာကလ္ ာ။ သုးံ ႏစွ သ္ မးီ ကေလး တစ္ေယာကလ္ ည္း

ပါလာ။

“ကဲ… ညည္းတ႔ုိ ဘာေရာင္း”

“ပဲတီစိမး္ ဦးေလး၊ တစတ္ င္း ၈၂ဝဝ က်ပေ္ စ်း”

သ႔ေူ ယာက်ာ္ းနဲ႔ စကားစပမ္ ၊ိ သညႏ္ စွ ္ တြကေ္ ျခအကိုကသ္ ား၊ ႏွမ္းက ၁၅
တင္းေလာက္ရသတဲ့။ ပဲတီစိမ္းက တင္း ၂ဝ၊ ေျဟငး္ ဖူးက ၁၃၅ဝဝဝ က်ပဖ္ ုိး
ေရာင္းရသတဲ့။ စပါးက အတင္း ၅ဝ ဝမး္ စာေလာက္႐ုမံ ကလ႔ို ပုေိ တာငပ္ ိုဦးမတဲ့။

“ခုဒကီ အျပနမ္ ာွ ၾကက္သြန္စကုိ ္ဖ႔ို စီစဥ္ရမယ္ ဥးီ ေလး”

“မႏစွ ္ကလည္း စိုက္ေသးလား”

www.mmteashop.com Page 155

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

မႏွစက္ လညး္ ၾကကသ္ ြန္စုိက္ပါေသးသတဲ့။ တစပ္ လု ငး္ ပ်ဳိ းစကို တ္ ာ ၾကကသ္ ြန္
တစပ္ ိႆာ ၈ဝ က်ပေ္ ဈးနဲ႔ ေရာငး္ ရလ႔ုိ၊ ေငြ ၂၅ဝဝဝ က်ပ္ ရပါသတဲ့။ ၾကကသ္ ြနအ္ ေစ့
တစပ္ ုလင္းကုိ ေထာင္ေသာ ပ်ဳိ းပင္ေပါက္မ်ားကုိ တစ္ပလု င္းမ်ိဳးဟု ေခၚသည။္
တစ္ႏွစလ္ ပု ္စာ သတူ ိမု႔ သိ ားစု ဗိကု ္႐ိကု စ္ ားလုိ႔ မကနု ္ ပိေု တာင္ပိပု ါေသး။

“အကြကက္ ုိယ္ပိုငက္ နညး္ ေနလ႔ုိ တခ်ိဳ႕သမူ ်ားအကြက္ကို လုပဖ္ ကယ္ လူ ုပ္ရတာ
ဥးီ ေလး”

“ေဟ…”

ဟတု ္ပါ့၊ လပု ဖ္ ကဆ္ ေို တာ့ ထြကသ္ မ်ွ ကိုယခ္ ်ည္းမရ၊ တစ္ေယာကတ္ စ္ဝက္၊
သုးံ စတု စစ္ ု၊ ေလးစုတစစ္ ု စသည္အားျဖင္႔ အခငး္ ရွင္ကို ေပးရတာ။ ဒါေတာင္
က်ားကတု ္က်ားခဲလုပေ္ တာ့ ေရတႊ ြဲလဲ ေငြတြဲလဲပါ။ တန္ဖုိးသင့္မယ္ဆို သူတု႔ိလပု ္စာ
တစႏ္ ွစေ္ လးငါးသနိ ္းရတာ။ အကြကက္ လညး္ လပု ေ္ လာက္ေအာင္ မရႏိုင္ေပဘူးေလ။
သူတအု႔ိ ေဖအေမက သားသမီး ၉ ေယာက္ေမြးထားတာ သူသ႔ ားသမီးေတြ လုပက္ ိငု ္
စားေလာက္ေအာင္ အကြကေ္ တြ ႏြားေတြ ဘယ္ေဝေပးႏငို ပ္ ါမ့ လဲ။ သန္းသနး္ ေအးတိ႔ု
လငမ္ ယားက ေတာသားေပမယ့္ အကငး္ ပါးတယ္ ဆုိရမယ္။ ေသခ်ာတာကုပိ ဲ မၾဲ ကေတာ့
ဝမး္ ဝခါးလွ၊ ေငြပုကိ ေလးမ်ား ဆပု မ္ ။ိ ကၽြနေ္ တာန္ ဲ႔ အလြန္ရငး္ ႏွးီ ေသာ သူေဌးတစေ္ ယာက္
ရတိွ ယ္။ အေတာအ္ ေလးကုိ ခ်မး္ သာတာပါ။

“အစိမ္းထညမ့္ လား”

ပဲတစီ မိ ္းေပၚခ်နိ ္ သအူ႔ ေဖာ္ညႇိ။

“ဟင႔္အင္းဗ်ာ”

သေူ ခါင္းခါ။

“အငံုကကို ္ေလာက္တယ၊္ ဘယ္လုိ သေဘာရလဲ”

www.mmteashop.com Page 156

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ပဲစိမး္ ငံု ေလွာငလ္ က္ေတြ ဆြဲတဲ့ အခ်ိန္ သနူ ဲေ႔ တြ။႔

“မေသခ်ာတာႀကးီ မလပု ္ခ်င္ဘးူ ဗ်ာ၊ ေသခ်ာတာပဲ လုပခ္ ်ငတ္ ယ္”

သူ အသက္ ၆ဝ ျပည့္တာ့မည္။ တစ္ႀကမိ မ္ ွ် ကုနမ္ ေလာွ ငခ္ ဲဖ့ ူးဘးူ တဲ့။
ဘာလုပ္တယ္ မွတသ္ လဲ။ ကနု ္စံုဆုိင္ဖြင့္ထားတယ္။ အရမ္းကုိ စတုံ ာပါဗ်ာ။
ကၽြနေ္ တာ့္ဆကီ ေျမပဲဆားေလာွ ေ္ တာင္ တင္ေရာင္းလိုကေ္ သး၊ အေဝးေျပးကား
ေထာငထ္ ားတယ။္ အဲသည္မာွ ေငြက ပိုေနတုန္းပဲ။

“ဟား… ဟား… ေငြေခ်းတာလညး္ ေသခ်ာေပါက္ အျမတ္ရတဲ့ အလပု ္ပဲကြ”

သနူ ဲ႔ ရငး္ ႏးီွ လုိ႔ မၾကာခဏ ကၽြန္ေတာက့္ ုိ ေျဟတယ္။ ဘယေ္ လာက္

ထတု ္ေပးထားတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ေတာပ့ စ္ ီးကရကေ္ ပါ့။ (မသိခ်င္ပါနဲ႔။)

ကၽြနေ္ တာက္ ေတာ့ သန္းသန္းေအးတို႔ လင္မယားကို သေဘာက်တယ္။ သေူ ဌးရဲ႕

ေငြရွာပုံကလုိ ညး္ သေဘာက်တယ။္ ငါးရွဥေ့္ ယာင္ေယာင္၊ သငး္ ေခြခ်ပေ္ ယာင္ေယာင္၊

သံုးလးုံ ေယာငေ္ ယာင္ေတြကုိ သေဘာမက်ဘးူ ၊

“ေသခ်ာတဲ့ဘက္ကုိ မဲလကုိ ္စမး္ ပါကြာ၊ သူေဌးျဖစဖ္ ို႔ ေျမႀကးီ လက္ခတ္ မလြဲပါဘးူ ”

ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလး ဥးီ ေထာင္ မၾကာခဏေျဟေလ့ရေွိ သာ စကား။

ယခဥု းီ ေလးေထာင္ မရေွိ တာ႔ပါ။ သူစ႔ ကားဟာ သည္ေနအ႔ ထိ မနွ က္ နေ္ နတုနး္ ပါပ။ဲ

ကၽြနေ္ တာ္ ႀကိဳကတ္ ယ္။ စိတက္ းူ မလြဲနဲ။႔ ေသခ်ာတာကုိ မဲ။

မင္းမရလိွ ညး္ ရပါတယ္

www.mmteashop.com Page 157

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

နနံ က္ ၈ နာရီ ထပခ္ နဲ အေရာက္၊ စးူ ရေွ သာ ဥၾသသံ ထြကေ္ ပၚလာေလ၏။
အလုပ္သမား ၂ဝ-၂၅ ေယာက္ခန႔္ ကုယိ ေ့္ နရာကုယိ ္ ေရာက္ကနု ၾ္ ကေလၿပ။ီ

“တငက္ ေလာင္ တင္ကေလာင၊္ ရွီးရွးီ ရဲွရွဲ ၊ ၿဗးီ ၿဗီးျဗဲျဗဲ၊ ဒရစ္ဒရစ၊္ ဗ်စ္ဗ်စ၊္ ဗေရာ၊
ကလစက္ လစ္၊ က်င္က်င္ေက်ာင္ေက်ာင္”

ဝပ္ေရာွ ့တစခ္ ုလုးံ သက္ဝင္လႈပ္ရွားလာေလၿပီ။ အသမံ ်ဳိ းစုံ ထြက္လာေလၿပ၊ီ
ဝယဒ္ လငတ္ ိသ႔ု ံ၊ ႏငို င္ ျံ ခားက ေအာခ္ ကစ္ ထေရာ အသစံ ုံတယဆ္ ိတု ာ သည္ဝပ္ေရွာက့ ုိ
မီပါမ့ လား။ ကၽြန္ေတာ့္သငူ ယ္ခ်င္း ေမာင္ေသာငး္ ဝပ္ေရာွ ့၊ ေတာင္ဒဂံုစက္မႈဇုန္ ၂ မာွ
တြငခ္ ေံု တြ ထတု ္လပု ္ေနတာ၊ ေႁခြေလ႔စွ ကေ္ တြ ထုတ္လပု ေ္ နတာ။ အစက ဗဟန္းဘက္မာွ
လုပ္ေနတာ၊ စက္မႈဇုန္ေတြဖြင္၊့ ၿမိဳ႕ထဲကထြက္ၾကဆုိေတာ့ ေတာင္ဒဂံု ၂ ကို
ေရာက္သြားတာ။

“သငူ ယ္ခ်ငး္ … ဟုိပနိ ပ္ ိန္ရွည္ရွည္ အသားျဖဴျဖဴေကာင္ မျမငပ္ ါလားကြ၊ ဟိုတစ္ခါ
ငါလာတနု ္းက ေတြ႔တယေ္ လကြာ၊ လပု ္ငန္း အရမ္းကၽြမ္းတယ္ဆိတု ဲလ့ ကူ ြာ”

“အာ… မငး္ မိုးပ်ကံ ို ေျဟတာထင္တယ္။ အခု သူမရေိွ တာ့ဘးူ ကြ”

“ထြက္သြားတာလား၊ ထတု ပ္ စတ္ ာလား”

“သ႔ဘူ ာသာ ထြက္သြားတာပါကြာ၊ ငါ သူက႔ ုိ လခအျမင့္ဆုံးေပးထားတာပါကြာ၊
ဒါေတာင္ မျမဲဘးူ ဟ”

“အဲဒလီ ူ အလုပအ္ ရမး္ ကၽြမ္းဆိုမ႔ိုလား၊ မငး္ ငါက့ ို တစခ္ ါေျဟဖးူ တယ္”

“အလပု ္ကေတာ့ တကယက့္ ို ကၽြမ္းတာကြ၊ အလုပ္႐ေုံ ပါင္းလည္း ႏံွ႔ေနၿပီ၊
လူႏွစေ္ ယာက္စာ အလုပက္ ို တစေ္ ယာကတ္ ည္းၿပးီ ေအာင္ ႏိငု ႏ္ ုငိ န္ င္းနငး္ လုပတ္ ဲ့လူကြ၊
လေူ တာတ္ စ္ေယာက္ပဲ၊ ပညာအရမး္ ေကာငး္ တယ၊္ ငါေတာင္ လကဖ္ ်ားခါတယ္၊
ဒါေပမယ့္…”

www.mmteashop.com Page 158

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ေရွ႕မဆက္ဘဲ စကားကို ဆ… ေနျပန္၏။

“ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစသ္ လဲကြ”

“ပညာက ေတာပ္ ါတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ အက်င့တ္ နတ္ ယက္ ြ၊ အပု ္စုဖြဲ႔တယ္၊
ေသြးခြဲတယ္၊ ေခ်ာက္တြနး္ တယ္ကြ၊ ငါသိ ငါတတ္ ဆရာၾကီးလပု ္ခ်ငတ္ ယ္၊ ငါနဲ႔
သိပ္ကီးမကကို ္ပါဘူးကြာ၊ ပညာေၾကာင့္သာ ၾကညေ့္ နရတာ”

“အဲဒီ ပညာကို မကလ္ ပ႔ုိ ဲကြ၊ အျခားအလုပ္႐ံတု စခ္ ကု သက႔ူ ုိ မ်က္စိက်သြားတာ”

“အခု အဲဒအီ လုပ္႐မံု ွာလား”

“ေနာက္ထပ္ တစ္႐ေံု တာင္ ေျဟငး္ သြားျပနၿ္ ပ၊ီ ခကတ္ ာကြ၊ သူက
အရမး္ တတ္ေနေတာ့ ပညာျပခ်င္တယ၊္ သူမရိွရင္ အလပု က္ ိ္ု ရပ္ထားရလမိ ့္မယ္၊
သေူ႔ ျခသလးုံ ဖက္လာလိမမ့္ ယ၊္ ဒလီ ိထု င္ေနတာကြ၊ ငါကလညး္ ရင့္ေနၿပီပဲကြာ၊ တစေ္ န႔
ဒလီ ျုိ ဖစလ္ ာလိမ္မ့ ယဆ္ တုိ ာ သထိ ားေတာ့ သဆ႔ူ ီက ပညာေတြ ယထူ ားလုကိ တ္ ာေပါ့”

ဟုတ္ေလာကတ္ ယ္ ခငဗ္ ်ာ၊့ ကၽြန္ေတာ့္ သငူ ယ္ခ်ငး္ ေမာငေ္ သာငး္ ဆတို ာက ၁၈
ႏွစ္သားေလာက္ကတညး္ က ဝပေ္ ရွာထ့ ဲေရာက္လာတာ၊ ေအာကသ္ က္ေက်႐ံုဘယက္ မလဲ၊
အမနႈ ျ႔္ ဖစ္ အရညေ္ တာင္ေပ်ာက္ ်သြားၿပ၊ီ အသက္ ၆ဝ ေက်ာသ္ ြားၿပီဗ်ာ၊ နညး္ တဲ့
လုပ္သကမ္ တွ ္လ႔ိ၊ု ဝပ္ေရာွ ့အလပု ္သမားဘဝကေန ကယို ပ္ ိုငအ္ လပု ္႐ံု ေထာင္႐တုံ ငမ္ က
သူ႔ဆကီ ပညာတတ္သြားတဲ့ တပည္တ့ ပနး္ ေတြ အလုပ္႐ုံခြဲ ေထာင္သြားၾကတာ၊ သူ
ေထာကပ္ ံ့ကူညီေပးလုကိ ္တဲ့ အလပု ္႐ုေံ တြ ၂ဝ-၂၅ ထက္နညး္ မယ္မထငဘ္ းူ ၊
သူ႔သြားပညာျပလို႔ ဘယ္ရပါမ့ လဲေနာ၊ သူ႔သြားျပရင္ ပညာကေလး ဖတခ္ နေဲ ကာက္ၿပီး
အိတထ္ ဲထည့္ထားလကုိ မ္ ာွ ေပါ႔ သူက။

“သထူ ြက္သြားေတာ့ သကူ ငို ထ္ ားတဲ့ စက္ေတြ ေခ်ာေခ်ာေမြေ႔ မြလ႔ ညပ္ တ္ရဲ႕လား
ဟေကာင္ရ”

www.mmteashop.com Page 159

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“လညပ္ တပ္ ါတယက္ ြာ၊ ငါကုယိ ္တိုငလ္ ညး္ သင္ယထူ ားလုိက္တယ္ လည္ရည္
ပတ္ရည္ရွိတဲ့ ငါ့တပညတ့္ စ္ေယာကက္ လုိ ညး္ မသမိ သာ သငယ္ ူခ္ုိငး္ ထား လိကု တ္ ယ္ကြာ”
“သူက ခ်ပခ္ နဲ အလုပ္ကထြက္သြားေတာ႔ ဖတ္ခနဲ သ႔ူေနရာ လူစားဝငလ္ ိုကတ္ ာေပါ႔ကြာ”

မွန္ပါတယ္ ခငဗ္ ်ာ။ ကုန္ထတု ္လုပ္ငနး္ လပု ္ေနတဲ့ လုပ္ငနး္ ပိငု ္ရွင္မ်ားဟာ အလြန္
ဦးေႏာွ ကေ္ ျပးရပါတယ၊္ ႀကိဳျမင္ ႀကဳိ တြက္ထားရပါတယ္၊ လ်ငႏ္ ုိင္သမွ် လ်င္ရပါတယ။္
ေမာငမ္ ဲ မလာလုိ႔ အလုပ္ရပထ္ ားရတာမ်ဳိ း၊ မိျဖဴအလပု ္မဆင္းလ႔ို ဟာသြားတာမ်ိဳး
မၿဖစ္ရေလေအာင္ လစလ္ ပ္သြားတဲ့ ေနရာမာွ လစူ ားထိုးဖ႔ုိ အဆင္သင့္
လုပထ္ ားရတာကလားဗ်ာ။ အဲဒါေၾကာငလ့္ ညး္ ကၽြန္ေတာ့္သငူ ယ္ခ်င္းဟာ ႏစွ ္ေပါင္း ၄ဝ
ေက်ာ္ အေတြ႔အၾကဳံ မ်ားကို အေျခခံထားသျဖင့္ သ႔ူအလပု ္႐ံု ရပထ္ ားရသည၊္
နားထားရသညဟ္ ူ မရွိဘူးခင္ဗ်ာ့။

“သူမရွလိ ည္း ငါရွိေနတာပဲကြာ”

ကၽြန္ေတာ္ သစ႔ူ ကားကို အေလးအနက္ စဥ္းစားမိပါ၏။ အရညအ္ ခ်င္းျပည့္
ေခါငး္ ေဆာင္ရေိွ နသမ်ွ လပု ္ငန္းက လညပ္ တ္ေနမာွ ပါ။ သ႔ူဆကီ နည္းယူရပါ၏။ နမူနာ
ယူရပါ၏။ အခုၾကည့္ေလ… တစစ္ ံုတစ္ေယာက္ အလုပ္ကထြက္သြား႐ႏုံ ွင္႔ သ႔ူအလပု ္
ဘာမွ်မထခိ ိကု ္ပါ။ ဘယေ္ လာက္ကၽြမ္းက်င္သပူ ဲ ထြက္ထြက္။

“ဟငး္ … ဟင္း… မငး္ မရလိွ ညး္ ရပါတယ္”

အပတေ္ စ့ေတာန့ ပ္လမိ ္မ့ ယ္ေပါဟ့ ယ္

“ဘယလ္ ုလိ ဲေဟ့ေကာင၊္ အဆင္ေျပပံေု ပၚရဲ႕လား”

www.mmteashop.com Page 160

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ကၽြနေ္ တာ္ မတလ္ ၁၉ ရက္ေန႔က ျပညၿ္ မိဳ႕ေရာကေ္ တာ့ အေအးဆုိငဖ္ ြင့ထ္ ားတဲ့
သားအငယေ္ ကာင္ေလးနဲ႔ ေတြ႔တယ္ခင္ဗ်ာ့။ ေရာက္တဲ့ အခါတုငိ း္ သည္လပို ဲ ေမးမိတယ္။

“အဆငေ္ ျပမာွ ပါ အေဖ”

သကူ လည္း သည္လိုပဲ အျမဲျပန္ေျဖေလ့ရိွတယ္ ခငဗ္ ်ာ့။ သအူ႔ ေအးဆငုိ ္
အလုပ္ဟာ ကၽြနေ္ တာ္တုန႔ိ ဲ႔ ရင္းႏးွီ တဲ့ အလပု ္မဟုတ္ဘးူ ခငဗ္ ်ာ့။ တကယ့္ အစိမ္း။
ကၽြနေ္ တာ္တို႔ ရမး္ စြတ္ႀကတိ ခ္ ဲၾ့ ကတာ။ ပူရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ မုးိ ဦးက်မွာ ဘယလ္ ေုိ နမလဲ။
မးို ေတြေစြေနရင္ ဘယ္လုေိ နမလဲ။ ေဆာငး္ ဦးမွာ ဘယ္လုိလဲ။ ေဆာငး္ လယ္မာွ
ဘယလ္ ုလိ ဲ။ ေက်ာငး္ ဖြင႔္ ေက်ာင္းပတိ ္ ဘယလ္ လို ဲ။ ျပည္ဆံေတာဘ္ ုရား ပဲေြ တာ္ရက္မွာ
ဘယ္လိလု ဲ။ ေရႊနတေ္ တာင္ ဘုရားပြဲရကမ္ ွာ ဘယ္လိလု ဲ။ လဲေပါငး္ အေျမာက္အျမားကုိ
စတိ ္တေစာေစာနဲ႔ ေစာငၾ့္ ကညလ့္ ုပခ္ ဲ့ရတာ၊ ဒါလညး္ စစ္ပြဲတစ္ပြဲပဲ ခငဗ္ ်ာ့။

အေမရိကနန္ ငွ ့္ ၿဗတိ နိ က္ အီရတက္ ိုဝင္တိကု ၾ္ ကေတာ့ ဘာျဖစ္လာမလဲ၊
ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲ၊ ဘာေတြ ရင္ဆငုိ ္ရမလဲ၊ ရင္တမမနဲ႔ ေစာင္ၾ့ ကညေ့္ နရသလိုေပါ့ဗ်ာ။
မွနး္ ထားတာနဲ႔ တကယ္ျဖစ္လာတာ ညီခ်ငမ္ ွ ညတီ ာကလားဗ်ာ။

“ဟဲ႔… ကေို လးစိတေ္ တြ အရမး္ ေစာမေနနဲ႔၊ အပတေ္ စ့ေတာ့ နပ္လိမ့မ္ ယ္ေပါ့
ဟယ္”

ကၽြနေ္ တာ္တို႔ ငယ္ငယက္ ေတာရြာ ယာခငး္ ထဲမွာ ႏမွ း္ ၾကဲၾကတဲ့အခါ (လနြ ခ္ ဲတ့ ဲ့
ႏစွ ္ေပါင္း ငါးဆယ္ေလာကက္ ေတာ့ ယာထြန၊္ ထြန္ေရးညက္၊ ႏမွ ္းကလုိ ကန္ ဲ႔ပကၿ္ ပးီ
ၾကဲၾကတယ္၊ ယခအု ခါမာွ ေတာ့ ထြနေ္ ရးညကၿ္ ပီဆို မ်ဥ္းဆြဲၿပးီ အတနး္ လုိကစ္ ိုကၾ္ ကတယ၊္
ေခတက္ ေျဟငးသ္ ြားၿပီဗ်ာ။) အထူအပါး ညီပါ့မလား၊ အပငေ္ ပါက္ ညပီ ါမ့ လား၊ စိတ္က
တေစာေစာခင္ဗ်ာ့။ စိတက္ အရမး္ ေစာေနေတာ့ အပင္ျဖစ္ေႏးွ တယထ္ ငၿ္ ပးီ ဆြဲႏုတ္ၾကည့မ္ ၊ိ
ခေု နအခါ ျပန္ေတြးၿပးီ ျပဳံ းမပိ ါေသး။ ႏွမ္းပငေ္ လးေတြ ေပါက္လာျပန္ေတာလ့ ညး္
စကလ္ ွည့္ေတာ့ စိတ္ကတစ္မ်ိဳး (အရြကေ္ လးရြက္ ထြကလ္ ာသညက္ ို စက္လွည့္တဲ့ဗ်ာ)။
လက္ပံပြင္မ့ ွာ စတိ ္ကတစ္မ်ိဳး (လကပ္ ံပြင့္ဆတုိ ာက လက္ပပံ ြင့္ကေလး ေထာငထ္ ားသလို

www.mmteashop.com Page 161

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ကားတားကြတတ၊ သးံု လက္မ ေလးလကမ္ ေလာက္ အပငက္ ေလး ျမင့္လာၿပီး
လွတပတေလးျဖစ္လာသည္ကို ဆိုလိုသည္။)

ႏွမး္ ပင္ကေလးေတြ တစ္ေတာင္၊ တစေ္ တာငထ့္ ြာေလာက္ ျမငလ့္ ာၿပီ၊
ၾကကေ္ ခ်းစလု ာၿပီ၊ ပြင့္ဖူးဆငၿ္ ပီ၊ ေခါင္းေလာင္းဆြဲၿပီ လက္ရင္းသးီ ေတြ ဝငလ္ ာၿပီ
ႏမွ း္ ခငး္ ႀကးီ က ေလတကုိ တ္ ုိငး္ ယိမ္းကေနၿပဆီ ုိ ၾကည္ၿ့ ပီး ပတီ ေိ တြျဖာေနၿပေီ ကာ။
ခ်ိန္းထားတဲ့ ရည္းစားကေလး ဘြားခနဲ ေပၚလာတဲ့အခါ ခံစားလိုက္ရသလမို ်ဳိ းေလး။
သးီ တံေတြ ရွညလ္ ာၿပီ၊ အပြင့တ္ ိတ္ၿပီ၊ ပငေ္ ရာငလ္ ႊတ္လာၿပ၊ီ ရတိ သ္ မိ ္းဖိ႔ု နးီ လာၿပီဆုိ
ႏွမး္ ခင္းၾကည့္ၿပးီ ႏွမ္းထြက္ကုိ မွနး္ ခ်င္လာၿပီ။ ရတိ ၿ္ ပီး ၊ ပုၿံ ပီး၊ ေထာင္ၿပီး၊ ႏွမး္ ေထာငေ္ တြ
ခါၿပီ၊ ႏမွ း္ ေတြရၿပ၊ီ အတိ ္ေတြနဲ႔ ထညၿ့္ ပးီ ၿပီ၊ အိမေ္ ပၚေရာက္လာၿပဆီ မို ွ
သက္ျပငး္ ခ်ရတာကလားဗ်ာ။

ႏမွ း္ ဟာ အလြနမ္ ေရရာတဲ့ အမ်ဳိ းဗ်ာ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း “မနွ ္းခ်ကန္ ဲ႔ နမွ း္ ထြက္
လြဲပေလျခင္း” ဆုတိ ဲ့ စကား ျဖစလ္ ာတာေပါ့ဗ်ာ။ သည္ႏစွ ဆ္ ုိ ၾကညပ့္ ါလားဗ်ာ။
ႏွမး္ ေပၚကာစက ၁၅ ပႆိ ာ တစတ္ င္း ၁ဝဝဝဝ ေလာက္ကေန ေဖေဖာ္ဝါရီ ပထမပတ္မွာ
တစ္ေသာင္းခြဲနးီ ပါး ျဖစ္သြားခဲတ့ ယ္။ အခုဆို တစ္ေသာင္းကို ျပန္ေရာက္သြားျပန္ၿပီဗ်ာ။
ဆက္ၿပီး ဆင္းသြားဦးမလားလဲ။ မေရရာလုကိ ္တာဗ်ာ။ အရးူ လင္လပု ္ရသလပုိ ါပဲ။ သည္ေန႔
အလုပလ္ ုပၾ္ ကတဲ့အခါ ေရွ႕ကို ႀကိဳဖမ္းလ႔ို မရဘးူ ဗ်ာ့။ ျဖစခ္ ်င္တာကုိ အသာေဘးခ်ိတ၊္
ျဖစလ္ ာတာကို အကဲခတ္ၿပီး ေလာွ ခ္ တ္ၾကရတာဗ်ာ့။ ဒါေၾကာင့္ လုပ္ငနး္ တစခ္ ုကုိ လပု ္ၿပီဆို
အရမး္ စိတ္မေစာရဘးူ ။ အရမ္းစတိ ္မလႈပ္ရွားရဘးူ ။ စတိ ္ေအးေအးထားၿပးီ ထိနး္ ရင္း
သိမ္းရငး္ ၊ ျပဳျပင္ေျဟငး္ လဲရင္း၊ ဖာရငး္ ဆ႔ုိရင္း၊ အမအိ ရဆုပက္ ိငု ္ရငး္ ၊ ဖရီးလတႊ ္ေပးရင္း
စသည္အားျဖင္႔ ကာလ တစ္ခုအထိ လိပ္ပတလ္ ညေ္ အာင္ ေစာငၾ့္ ကည့္ရငး္
သညး္ ခံလုပ္ၾကရတာဗ်ာ့၊ (လပိ ္ပတလ္ ည္ဆိုသည္မာွ ကၽြနေ္ တာတု႔ိ ေတာအရ
ရကက္ န္းရက္တဲ့အခါ ရက္ၿပးီ သား ဖ်ငစ္ ကို လိပတ္ ုံးမာွ ပတ္ရတယ၊္ လိပ္ တ္ ံးု
တစ္ပတ္လညသ္ ြားသညက္ ုိ လိပ္ပတလ္ ည္သည္ဟု ေခၚၾက၏။)

“အပတေ္ စေ့ တာ့ နပ္လိမ္မ့ ေပါဟ့ ယ္”

www.mmteashop.com Page 162

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ထစုိ ကား အမနွ ္ပဲခင္ဗ်ာ၊့ ကၽြန္ေတာတ္ ို႔ အလုပ္လပု စ္ ားေနၾကရသမူ ်ားဟာ
အပတေ္ စေ့ အာင္ မနည္းေစာငၾ့္ ကရတာ၊ အပတေ္ စလ့ ႔ုိ နပေ္ တာ့မွပဲ စိတ္ေအးၾကရတာဗ်ာ့။
အပတေ္ စမ့ ွ နပ္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတာရြာမွာ ထမင္းခ်က္တဲ့ စကားခင္ဗ်ာ့။
ထင္းမီးဖမုိ ်ားနဲ႔ ထမငး္ ခ်ကၾ္ ကေတာ့ ထမငး္ ရညင္ ဲွ႔ၿပီးၿပီဆို မီးဖိထု ဲက မးီ က်ခီ ဲေတြ ဆြဲထုတ္၊
အးုိ တဖငစ္ ာရေအာင္ ျဖန္၊႔ အဲသည္ မးီ က်ီခဲေတြအေပၚ ထမင္းအုးိ တင္၊ ထမငး္ ႏပွ ။္
တစ္ဖက္က မးီ ဖုိ၊ ဖင္ေအာက္မာွ က မီးက်ခီ ဲ၊ ေအာကက္ ပ၊ူ ေဘးကပ၊ူ ခဏခဏ
လညွ လ့္ ညွ ့္ေပး။ ေဟာ… အပတ္ေစ့ေတာ့ ထမင္းေစ့ေလးဖ်စ္ၾကည့္၊ ဟာ… နပ္ေနၿပီဗ်ာ။
ဒါေၾကာငအ့္ ပတ္ေစ့မွ နပတ္ ယ္ဆၾုိ ကတာဗ်ဳိ ႕။

(တကယလ္ က္ေတြ႔ လုပ္ကိုင္ေနၾကသမူ ်ားကို အထူးရည္ညနႊ း္ ပါ၏)။

အပေ္ ငြအပက္ ုနရ္ ွင္းတယ္ခင္ဗ်ာ့ မ႐ပႈ ္ဘူးခင္ဗ်ာ့

“ဟဲလုိ ကသို နိ း္ တန္ရွိလား”

“အျပငသ္ ြားတယ္ ဦးေလး”

“ကိသု ိန္းတနက္ ဘာမ်ားမာွ ခဲ့ေသးလဲေဟ့”

“အစ္ကႀုိ ကးီ က မာွ သြားတယ၊္ ဦးေလးလာရင္ ရွင္းေပးလိုက္ပါတဲ့”

“ဘယအ္ ခ်ိနေ္ လာက္မ်ား အဆင္ေျပမလဲမသိ”

“လာခဲ့ေလ ဥးီ ေလး ရတယ္”

ကၽြန္ေတာ္ နာရီၾကည့္လုကိ ္ရာ ညေန ၂ နာရီ။ စကားေျဟတယ္ဆတုိ ာ
အခ်ိနန္ ာရီကို ၾကည့္ရေသးတယခ္ ငဗ္ ်ာ၊့ ယခု ကၽြနေ္ တာန္ ဲ႔ စကားေျဟသမူ ွာ

www.mmteashop.com Page 163

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ေရွ႕ေဆာင္ပြဲ႐ုံမွ ပြဲစားကုိသိနး္ တန္ ညမီ မျမင့ျ္ မငေ့္ ဌးပါခင္ဗ်ာ။ အေရာင္းအဝယစ္ ကားပါ။
ညေန ႏွစ္နာရီခြဲဆုိေတာ့ ပြဲ႐ံုမာွ လူရွင္းေနၿပ။ီ ပြဲ႐ကုံ ်၊ ပဲစငး္ င၊ံု ႏမွ း္ စသည့္ ကုနေ္ တြလည္း
ေစ်းျပတ္သြားၿပ။ီ ပဲခ်နိ ္၊ ပဲသမိ ္း၊ ႏွမ္းခ်ိန၊္ ႏမွ ္းသမိ ္း အလုပ္လည္းပါးသြားၿပ။ီ သည္အခ်ိန္ကို
တမငေ္ ရြးရတာခငဗ္ ်ာ။့ ကၽြနေ္ တာက္ ပြဲ႐ံုက ပဲစင္းငုဖံ းုိ ေငြထပု ္ယူမယလ့္ ၊ူ မျမငျ့္ မင့ေ္ ဌးက
ေငြထုတ္ေပးမယ့္သူ။

မနက္ ၉ နာရီ၊ ၁၀ နာရီ၊ ၁၁ နာရီ သူတပ႔ို ြဲ႐မုံ ွာ လူ႐ႈပ၊္ ကနု ္႐ပႈ ။္ ေတာသား

ၿမဳိ ႕သား ပြဲစားကနု ္သည္၊ အဝယ္ေတာ၊္ ျပနပ္ ဲ၊ စားကြင္း၊ ႏမွ း္ ၊ ပစဲ င္းငုံ၊ ပဲတစီ ိမး္

ကနု မ္ ်ိဳးစုံခင္ဗ်ာ။့ လူမ်ိဳးစုခံ ငဗ္ ်ာ့။ ပြဲစား ေခါငး္ မေဖာ္ႏုိင၊္ အလုပသ္ မား

ယားလ႔ိေု တာင္မကတု အ္ ား၊ ထမင္းအသာထား၊ ေရေတာင္မေသာက္ျဖစပ္ ါခင္ဗ်ာ၊

႐ပႈ ္လုကိ ္တဲ့အလုပ။္ ဒါေၾကာင့္ လူရွငး္ ေလာကၿ္ ပထီ ငတ္ ဲ့ အခ်ိန္ကုိ ခ်ဥ္းကပ္ရတာပါဗ်ာ။

ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရကေ္ နက႔ ဝယ္၍အပထ္ ားေသာပဲစငး္ ငုံ တငး္ ၅၀ ကုိ ဇနန္ ဝါရလီ ၂၁

ရကေ္ နမ႔ ာွ ေပါကေ္ စ်းျဖတ္၍ ေငြထပု ယ္ ူျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ဇာတ္လမး္ အစက ျပနေ္ ကာက္ရမည္

ဆုပိ ါက…

“ဟဲလို… ဥးီ ေလးခ်မး္ သာလား”

“ေအး… ေျဟ”

“ကၽြန္မ ခ်ဳိ မာရပီ ါ”

“ေအး… မတွ ္မတိ ယ္၊ ညည္းအသကံ ို က်ကမ္ ိတယ၊္ ဘာလဲ ေငြအပ္ခ်င္လုိလ႔ ား”

“ဟတု တ္ ယဥ္ ီးေလး”

“ပ႔လုိ ကို ေ္ လ”

သည္လိုန႔ ဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ထ္ ံသ႔ုိ ေငြမ်ားေရာက္လာျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ခ်ိဳမာရီက ကၽြနေ္ တာ့္
တူမ၊ သကူ ၾကည့္ျမင့္တုငိ ္ ညေစ်းတန္းမာွ ေစ်းေရာင္းတယ္၊ ေရာငး္ ရတဲအ့ ျမတေ္ ငြထဲက

www.mmteashop.com Page 164

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

နည္းနညး္ ခ်ငး္ ဖဲ့စု၊ အတိ ္ကေလးေဖာင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆပီ ႔။ုိ သေ႔ူ ငြ ကၽနြ ္ေတာဆ့္ ီ

ေရာကလ္ ာ၊ အထပု က္ တျဖည္းျဖညး္ ႀကီးလာ။ ကၽြနေ္ တာ္က အတးုိ ေပးရမာွ ။

သေ႔ူ ငြ၊ အတုးိ ေပးရမည့္ေငြ၊ ကၽြနေ္ တာဘ္ ာလုပ္မလဲ၊ အရင္းအႏီွးထဲထည့္ထားရမလား၊

ကုန္ဝယ္ထားရမလား။ သႏုိ႔ ွင့္ ကၽြန္ေတာျ္ ပန႔္ပဲဝယ္ထားရေလ၏။ ပဲစငး္ ငံု

ဝယ္ထားရေလ၏။ ယုၾံ ကည္ရေသာပြဲစားမ်ားကို အားကးုိ အားထားျပဳရေလ၏။

ထိုေန႔ ညေန မျမငျ့္ မငေ့္ ဌးထံမွ ေငြရွငး္ ယခူ ဲပ့ ါေလ၏။ ပဲစင္းငံဖု ိုး။

“၆၃၀၀ က်ပ္နဲ႔ ဝယအ္ ပထ္ ားတဲ့ လေူ တြေတာ့ ေစ်းလာမျဖတ္ၾကေသးဘူးဗ်ာ”

ဇန္နဝါရီ ၂၂ ရက္ နံနက္က ေအာငလ္ ၿံ မဳိ ႕ေျမာကပ္ ငုိ ္း ေဇာ္ပ်ေံ လးပြဲ႐ုေံ ရာကေ္ တာ့
ပြဲစားေဇာပ္ ံ်ေလးက ဆီးေျဟတဲ့စကားခင္ဗ်ာ့။

“အပႏ္ မွ း္ ေတြကေို တာ့ ေလးဆယ့္ေလး (၄၅ ပိႆာတစအ္ ိတ္ ၄၄၀၀၀ က်ပ္)
နဲထ႔ ုတ္လိုကၿ္ ပီ၊ အခု ေလးဆယ္တ့ စ္နဲ႔ ျပနေ္ ခြထားလုိကတ္ ယ္။ သကူ ဘယ္ေန႔လာၿပးီ
ေစ်းျဖတမ္ နွ ္းမသိေတာ့ ဒလီ ပုိ ဲလပု ္ထားလိကု ္တယ္၊ ပငေ္ က်ာ္ေပါ့” (ပင္ေက်ာ္ဆသို ည္မွာ
ပစညၥ း္ တစမ္ ်ဳိ းကုပိ ဲ ေနာက္တစႀ္ ကိမ္ျပန္ဝယ၊္ ျပနေ္ ရာငး္ သညက္ ို ပငေ္ က်ာ႐္ ိုက္သည္ဟု
ဆုိျခငး္ ေပတညး္ ။)

“အဲလဆုိ ေုိ တာ့ ခသု ာခံသာရွိတာေပါ့”

“ေအး… ဟတု ္တာေပါ့ကြ”

“အပ္ကုန္ေတာ့ လက္ခခံ ်ငပ္ ါရဲ႕ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားအျမငပ္ ဲ ေနရာက က်ပေ္ နတယ္”

မွန္တယ၊္ ကုျိ မစနိ ပ္ ြဲ႐ုမံ ာွ က ကနု ္ထားစရာေနရာ မရွိေတာ့ပါ။

“ေတာက တက္လာၿပီး ပံထု ားပါရေစဆုတိ ာေတာင္ လက္မခံႏုငိ ဘ္ းူ
ဆရာသမားေရ”

ကုျိ မစနိ ္က ဆက္ညညး္ ေလ၏။

www.mmteashop.com Page 165

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“တစအ္ ိတ္ ၂၇၀၀၀ က်ပေ္ စ်းနဲ႔ ႏမွ ္းအိတ္ ၅၀ ႀကဳိ ေရာငး္ ထားတယဗ္ ်ာ”

၄၅ ပႆိ ာ ႏမွ း္ တစ္အတိ ္ ၂၇၀၀၀ က်ပန္ ဲႀ႔ ကိဳေရာင္းထားေသာ ပြဲစားေမာငခ္ ိငု ္၏
စက္တငဘ္ ာ ၃၀ ရက္ေနက႔ ေျဟတဲ့စကားခငဗ္ ်ာ့။ ဒဇီ င္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႔မာွ ကနု ္အပ္ရမွာ။
ႏွမး္ ေစ်းက်လိမ့္မည္အထင္နဲ႔ ႀကဳိ ေရာင္းထားျခငး္ ျဖစ္ပံုရပါ၏။ သူႀကဳိ ေရာင္းခ်ိနက္
ႏွမး္ တစအ္ တိ ္ ၂၉၀၀၀ ခငဗ္ ်ာ့၊ သကူ ုနအ္ ပ္ရတဲ့ေန႔ေပါကေ္ စ်းက ႏွမ္းနျီ ဟတစအ္ ိတ္
၄၂၀၀၀ ပါခငဗ္ ်ာ။ ကတိအတိုငး္ အပ္လိကု ္ရတာပါပဲ။ အိတ္ ၅၀ မေ႔ို တာ္ေသး အတိ ္ ၅၀၀
ဆို အခကေ္ ပါ့၊ ႀကိဳေရာင္း ႀကဳိ ဝယ္ မ်ကခ္ ုံးလႈပ္လသွ ကြယ္။ ကၽြနေ္ တာ္တုိ႔
အေရာငး္ အဝယေ္ လာကမာွ ေငြအပတ္ ယ္၊ ကနု ္အပ္တယ္၊ ေစ်းျဖတ္တယ၊္ ေငြရွင္း
ယူထားတယ္။ ကနု ႀ္ ကဳိ ေရာင္းတယ္၊ သတ္မွတတ္ ဲ့ရက္ေရာက္ေတာ့ ကုန္အပတ္ ယ။္
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္။ တစ္ေယာက္နဲတ႔ စ္ေယာက္ ယၾုံ ကညမ္ နႈ ဲလ႔ ပု ၾ္ ကတာ။
ေတာၿမဳိ ႕ေလးမ႔ုလိ လို႔ ားမသိ။

သုးံ ခြကတ္ စခ္ ြက္တင္

“ေမာင္ခ်မး္ သာ ပ႑ု ရိပ္ပငက္ ုိသလိ ား”

“သပိ ါတယ္ ဆရာႀကးီ ”

“ဟို ၁၂ လပတ္လုံး အရြက္စိမ္းေနၿပီး နနီ အီ ဆပု ္လကုိ ္ အဆုပလ္ ိကု ္ပြင္တ့ ကတ္ ဲ့
အလစွ ုိက္ပန္းပငေ္ လ”

“ဟုတက္ ဲ့ဆရာႀကးီ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေရွ႕ျခံစည္း႐းုိ မာွ ရွိပါတယ္ ဆရာႀကီး”

“ေအး… အဲဒီ ပု႑ရိပ္ရြက္ အကငို း္ အခက္ အဖူးအပြင့္ လကတ္ စ္ဆပု စ္ ာေလာက္
ခူးၿပီး သုးံ ခြကတ္ စ္ခြက္ တင္ေအာငက္ ်ဳိ (ေရသးုံ ပတံု စ္ပံု က်န္ေအာငက္ ်ိဳ) ၿပီး ဖန္ရည္ငံုေပး၊

www.mmteashop.com Page 166

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ဝမ္းေခါငး္ ထဲမက်ေစနဲ႔၊ ဘာမွေတာမ့ ျဖစ္ဘူး၊ နညး္ နညး္ ေတာကတ္ က္တယ္၊ ငၿုံ ပီးေထြးပစ္၊
ေတာ္ေတာ္ေလးငမုံ ေိ တာ့ လက္ဖက္ရညၾ္ ကမ္းနဲ႔ ပလပု ္က်ငး္ ပစ္၊ ႏွစ္ရကေ္ လာကင္ ံမု ိရင္
ေမာင့္ရငသ့္ ြားနာ ယပူ စ္သလုိ ေပ်ာကသ္ ြားလိမမ့္ ယ္”

ကၽြနေ္ တာ္ ညာဘကျ္ ခမ္း ေအာကအ္ ံသြားတစ္ေခ်ာင္း ကကို ၿ္ ပးီ နာေနရာ

ညာဘက္ေမး႐းို ႀကးီ တစခ္ ုလးံု ေရာင္ကိငု ္းေနေလ၏။ ျမနမ္ ာသမားေတာ္ႀကီး

ဥးီ ဉာဏ္ျမင္က့ ေျဟသည့အ္ တုိငး္ ပ႑ု ရိပ္ရြကက္ ုိ သံုးခြကတ္ စခ္ ြက္တငျ္ ပဳတ္၍ ငံေု လရာ

ႏွစ္ရက္ေျမာကေ္ နတ႔ ြင္ သက္သာ၍ ငါးရက္ေျမာကေ္ န႔တြင္ သြားကိုက္

လံုးလုးံ ေပ်ာက္ေလ၏။

သုးံ ခြကတ္ စ္ခြကတ္ င။္

ျမန္မာတိငု း္ ရငး္ ေဆးေလာကတြင္ အလြနအ္ သးံု မ်ားေသာ ေဝါဟာရ ျဖစ္မည္
ထငပ္ ါ၏။ ခဏခဏ ၾကားရ၏။ သုးံ ခြက္တစ္ခြက္တင္ ဆေို သာစကားသည္
ေဆးေလာကတြင္ အသုးံ မ်ားသကဲသ့ ုိ လူေလာက စီးပြားေရးေလာကတြင္လညး္ သုံးၾက
ကနု ေ္ သး၏။ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုပံုျခငး္ ကား မတူညီပါေလ။

“မမ ဘယ္လို သေဘာရလဲ၊ ျပည္စ့ ုကံ ငါႏ့ ြားဝါႀကီးကို ငာွ းခ်ငတ္ ယ္
ေျဟေနတယ္”

“အင္း အဲဒေီ ကာငေ္ လးက ေပးျပတ္ျပတ၊္ ယူျပတျ္ ပတ္ နာမည္ပ်ကမ္ ရိွဘးူ ၊
ငာွ းလိုကပ္ ါလားဟယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကေို လးသေဘာေလ”

ကၽြန္ေတာက္ ႏြားငွားမညၾ္ ကတံ ုငိ း္ ကၽြန္ေတာအ့္ မ မမႏွင္းေဝကို တုိင္ပင္ေလရ့ ွိ၏။
သူ႔သေဘာထားကို ေတာငး္ ခံေလ့ရိွေလ၏။ မမက ဆကဆ္ ူဝရြာ၊ ရြာခံ။ ဘယသ္ ူ
ဘယလ္ ုိစတိ ္ထားမ်ဳိ းရိွ၊ သအူ ကုန္သိ။ မမက ဘယသ္ ႔ူကုိငွားလိုက္ပါ၊ အမိန္႔ခ်လိုက္၊
ထုိသကူ ုငိ ွားလကုိ ္၏။ အခ်နိ ္တန္ ႏြားငွားခ ႏမွ ္းသးုံ တင္း ရစျမဲပါခင္ဗ်ာ့။ အစက
ျပန္ေကာက္ရသည္ရိေွ သာ္။

www.mmteashop.com Page 167

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

၁၉၇၈ ခုႏစွ ္ ကၽြန္ေတာ့္ ေယာကမၡ ႀကီးေဒၚျမရွင္ ရနက္ ုနအ္ ေထြေထြေရာဂါကု
ေဆး႐ႀုံ ကီးတြင္ အမူ ႀကီးကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ကြယလ္ ြန္ေသာအခါ အသက္ ၇၅ ႏွစအ္ ရြယ္
ကၽြနေ္ တာ့ေ္ ယာကၡထီးႀကီး ဦးဖုိးခ်အီ ား ျပဳစုေစာင့ေ္ ရာွ က္ရန္ ကၽြနေ္ တာ္တလိ႔ု ငမ္ ယားသည္
သားႏစွ ေ္ ယာက၊္ သမီးတစေ္ ယာက္ လက္ဆြဲ၍ ရနက္ ုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမတွ ဆင့္
ေအာင္လံၿမိဳ႕နယ၊္ ေရျပည့္ရြာသုိ႔ေျဟငး္ ခဲ့ၾကေလ၏။ ရနက္ ုနၾ္ ကည့္ျမင္တိုင္ ေရတြငး္ ကုန္း
ရပ္ကြပ္မွ ေနအမိ က္ ေလးႏငွ ့္ ၾကညျ့္ မင္တငုိ ္ညေစ်းတန္းမွ အထညဆ္ ိုငက္ ေလးကုိ
အျပတ္ေရာငး္ ခဲ့ၾကေလ၏။ လ်ွ ပ္စစမ္ းီ ထနိ ထ္ နိ ္ညးီ ေသာ ၿမဳိ ႕ေတာႀ္ ကီးသားဘဝမွ
ေရနံဆမီ ီးခြက္ကေလး မွိတတ္ တု မ္ ိွတတ္ တု ္ ရြာဇနပုဒ္ ေတာသားကေလးဘဝသု႔ိ
ေရာက္ၾကေလ၏။ ဘဝေျဟငး္ ေသာ္ အလုပ္လည္း ေျဟင္းၾကရေလ၏။ ၿမိဳ႕ေပၚ
အထညေ္ ရာင္းေသာ ေစ်းသညဘ္ ဝမွ ေတာရြာ လယထ္ ြန္ယာထြန္ရေသာ လယသ္ မား
ယာသမားဘဝသ႔ို ေရာကေ္ လ၏။ အို… ျဖစသ္ မွ်ဘဝ အေကာင္းခ်ည္းေပါ့ဟယ္။
ေတာရြာမွာ အေျခခ်ေသာအခါ ေတာလုပ္ေတာကိငု ္ လပု ္ရ၏။ အမိ ္ႏွင့္ ဆိုငေ္ ရာငး္ ၍
ရခဲ့ေသာ ပကုိ ဆ္ ံကေလးကို ေတာရြာထးံု စံ ႏြားငာွ းရ၏။ ႏွမး္ ေပးေပးရ၏။
(ႏမွ း္ ႀကိဳတင္ဝယ္သည္ကို ႏမွ း္ ေပးေပးသညဟ္ ေု ခၚသည။္ )

၁၉၇၈ ခုႏစွ ္။ ထုိစဥ္က ႏြားတစ္ေကာင္ ၇၀၀-၈၀၀ က်ပ္ဆုိ ခငို ္းျဖစ္ေနၿပ။ီ ၁၀၀၀-
၁၅၀၀ က်ပဆ္ ုိ ငါးမးုိ ေလာက္ ေကာင္းစြာ ခုငိ ္းႏိငု ေ္ သး၏။ သံုးေလးေထာင္ ေလာက္ဆို
ခိုင္းႏြားေကာင္းႀကီးမ်ားကို ရႏိငု ္၏။ ကၽြန္ေတာတ္ ု႔ိ ႏြားငွားစားသမူ ်ားကား ေဘႀကီးမ်ားကုိ
မဝယ္၊ ေတာ္႐ံုသင့္႐ုံ သုးံ ေလးမိးု ခငုိ ္းႏုိင္ေလာက္ေသာ ခပသ္ င့္သင့္ ႏြားမ်ားကိုသာ
ဝယ္ရ၏။ ဒါမွ တြက္ေခ်ကိုကမ္ ာွ ကိုး။ ကၽြနေ္ တာ့မ္ ွာ ငွားႏြား ၁၄-၅ ေကာင္ရေွိ လ၏။ ငွားႏြား
ပိုေနသညႏ့္ စွ ္ရယလ္ ို႔ မရွိ။ မးုိ ဥးီ က် မုိးသံေလသၾံ ကား ထြန္ယက္ခ်နိ ္နးီ ၿပဆီ ို
ခုိင္းႏြားမျပညစ့္ သံု ူမ်ားက ႏြားငွားမညသ့္ ူမ်ားထံ ခ်ဥး္ ကပ္ၾကရကနု ၏္ ။ အိမသ္ ႔ုိ တကးူ တက
ဖတိ ၊္ ၾကက္႐ကုိ ္ အရကတ္ ကုိ ္ၾကရကနု ္၏။ ရွလိ ိမု႔ ဟုတ္ဘးူ ၊ ေခ်းငွားဝယ္ရတာ။

“ငာွ းဖိ႔ု ႏြားမက်န္ေတာ့ ဘးူ ကြာ”

“ဒါဆုိ ဒီေစ်းပတ္လိကု ္ဝယ္ေပးပါ”

www.mmteashop.com Page 168

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ကၽြန္ေတာတ္ ု႔ိ ေအာင္လၿံ မဳိ ႕က ၾကာသပေတးေနတ႔ ိငု း္ ႏြားေစ်းရိွတယခ္ ငဗ္ ်ာ။့
ႏြားပြဲလို႔လဲ ေခၚတယ္။ အငမ္ တန္ ယံုၾကညစ္ ိတ္ခ်ရမည့္သူ၊ အလြနမ္ ်ကႏ္ ာွ နာရမညသ့္ ူ၊
ကယို ထ့္ ဲ ကယို ့္လူမ်ားက်ေတာ့ သညလ္ ိုပဲ ႏြားေစ်းလကို သ္ ြားၿပီး သတူ ႀု႔ိ ကဳိ က္ရာ
ႏြားဝယေ္ ပးလိကု ္ရသလူ ညး္ ရွတိ ယ္ခင္ဗ်ာ့။

“မမ ဘယ္လိုလဲ ဖးို ထြနး္ စိန္”

“ဟယ္… ကေို လး သူက သးံု ခြက္တစခ္ ြကတ္ ငဟ္ ဲ့”

ဤေနရာတြင္ သုံးခြက္တစ္ခြကတ္ ငဆ္ ုိေသာ စကားသည္ သံးု ပုံတစပ္ သံု ာ
ယုံရ၏။ ႏွစ္ပကုံ မယုံရဟု ဆလုိ ိုရင္း ျဖစေ္ လ၏။

“ၾကည့္ေျဟလိကု ေ္ ပါ့ဟယ္”

ထိုအခါတြင္ ကၽြနေ္ တာ္သည္ လပွ ေသာ နားဝငခ္ ်ိဳေသာ စကားလးုံ မ်ားျဖင့္
ျငငး္ ရျပန္ေလ၏။ သညလ္ ုႏိ ငွ ့္ ေတာသားဘဝ ငါးႏွစမ္ ်ွ ၾကာေလသတညး္ ။

အေကာငး္ မထငဘ္ ူး မေျဟင္းခ်ငဘ္ ူး

“ေဟ့… ခင္ဗ်ား မၿပးီ ေသးဘူးလား၊ ဖြင္ေ့ တာ့ေလဗ်ာ”

“ပြဲေတာ္ရကမ္ တငုိ ္မီ ဖြငႏ့္ ငုိ လ္ မိ ့္မယ္လုိ႔ မနွ ္းတယဗ္ ်ာ့”

၂၀၀၃ ခႏု ွစ္ မတ္လ ၁၃၊ ၁၃၆၄ တေပါငး္ လဆနး္ ၁၁ ရက္ေနက႔ ေအာငလ္ ၿံ မဳိ ႕
တေရာ္ကနု း္ ရပက္ ြက္က ညမိ း္ စတးုိ သု႔ိ ေရာကေ္ သာအခါ ဆရာလပု မ္ သိ ည္။
ညမိ း္ စတိုးဆတို ာက ေက်ာင္းသးုံ ႐ုးံ သုံးစာအပု ္၊ စာေရးကရယိ ာ၊ ဂ်ာနယ၊္ မဂၢဇင္း
တင္ေရာင္းတဲ့ ဆငုိ ခ္ ငဗ္ ်ာ၊ ဆိုင္ပုိင္ရွင္ ကညုိ မိ း္ နဲ႔က ညအီ စ္ကုိလေို နၾကတာ။

www.mmteashop.com Page 169

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

တေပါငး္ လျပည္ေ့ က်ာ္မွာ က်င္းပမယ့္ ကုသိနာ႐ံု ဘုရားပြဲေတာ္အမီ ဖြင္ႏ့ ိုငဖ္ ႔ို
ေရွ႕မ်ကႏ္ ာွ စာနဲ႔ ေအာကခ္ ငး္ ကို အေခ်ာကငို တ္ ဲ့ လုပ္ငန္းၿပးီ သေလာက္ျဖစေ္ နပါၿပ။ီ
ဆိငု က္ ေလးက အေရွ႕ဘက္ ျပည္လမ္းကုိ မ်က္ႏာွ မူထားတာဗ်ာ။ အဲဒါ ေနာကက္
ေဆာကၿ္ ပးီ သားတုကိ ္နဲ႔ ဆက္ၿပီး အေရွ႕ဘက္မ်ကႏ္ ွာကုိ တိးု ခ်ဲ႕ေဆာကလ္ ကုိ ္ေတာ့
သ႔ူဆိငု က္ ေလးက ေျမာက္ဘက္က လမ္းတုကိ ေလးဘက္ေျဟင္းၿပးီ မ်ကႏ္ ာွ မေူ လရာ
ျပညလ္ မး္ ဘကမ္ ွ ၾကည့္လိကု လ္ ွ်င္ ဆုငိ ေ္ ပ်ာက္သြားေလေတာ့၏။

“ျမငမ္ ွေရာငး္ ရတာ ကုညိ မိ း္ ရ”

“ဟုတ္ပါဗ့ ်ာ… ေဆာကတ္ ုနး္ တန္းလနး္ ေျမာက္ဘက္လညွ ့္ ဆိုင္ကို ထငး္ ခနဲ
မျမင္ရေတာ့ ေရာငး္ အားထိးု က်သြားတာပဲဗ်ိဳ႕၊ အဲဒါေၾကာင့္ အျမန္ဆံုးေလာွ ္ခတေ္ နတာ”

“အမနွ ပ္ ဲခင္ဗ်ာ့… ကုန္ပစညၥ ္းကုိ ခလုပတ္ ုကိ ္မိမွ ေရာငး္ ရတာ၊ ကမာၻအရပရ္ ပ္
ဘယ္ႏိုင္ငံၾကည့ၾ္ ကည့္ လမ္းေပၚေစ်းေတြမာွ လူေတြျပညက့္ ်ပေ္ နတာ မ်ားတယ္။
(ကၽြန္ေတာေ္ တာ့ မေရာက္ဘူးဖးူ ၊ ပိကု ္ဆံမရလိွ ု႔ိ ႐ုပ္ရွငေ္ တြၾကည့္ၿပီးေျဟရတာ။)
ျမန္မာႏုငိ ္ငံ အရပ္ရပ္က ၿမဳိ ႕ႀကးီ ေတြေတာ့ ေရာကဖ္ ူးပါတယ။္ ေဖေဖာဝ္ ါရီ ၂၂ ရကေ္ နက႔
မူဆယ္ေရာက္ေတာ့ ပိသု ိသာတယ္။ ညေနသုးံ နာရေီ လာက္ဆို မူဆယ္ ေစ်းႀကးီ ထဲက
ကနု ပ္ စညၥ ္းမ်ိဳးစံု လူတြနး္ လွည္းေတြနဲ႔ဆြဲထတု ၿ္ ပီး ညေစ်း မွာ ခင္းၾကၿပ။ီ ည ၉ နာရီ ၁၀ နာရီ
ႀကိတ္ႀကိတတ္ ိုးပဲ။

အဲဒါဟာ ေစ်းရဲ႕သေဘာ၊ ေစ်းသည္ရဲ႕ သေဘာပါဘဲ။ ဝယသ္ ူဆိတု ာ

သပိ ခ္ က္ခက္ခဲခဲႀကးီ မရာွ ခ်ငဘ္ းူ ၊ မၾကညခ့္ ်င္ဘူး၊ အခ်နိ က္ ုန္မခႏံ ိုင္ဘးူ ဗ်ာ။ အဲသည္ေတာ့

သူက ၾကည့္ထားတယ္။ ဘယ္ေနရာေလးမွာ ဘာဆငုိ ္ရိွတယ္၊ ဘယ္လုိပစၥညး္ ေတြ

ရတကတ္ ယ၊္ ဘယ္အခ်နိ ္ဖြင့္တက္တယ၊္ တခ်ိဳ႕ဆုိ ဆိုငပ္ ိငု ္ရွင္ ဘယ္သူဘယ္ဝါကစ

အလြတက္ ်ကထ္ ားတာ။ (အလစမ္ ာွ ရညး္ စားစကားေျဟဖိုလ႔ ညး္ ပါတယ။္ )

မ်က္မနွ ္းတနး္ မေိ နတဲ့ ဆိုငက္ ေလး ႐တု တ္ ရက္ေပ်ာက္သြားရင္ မ်က္ေျချပတ္သြားေရာ၊

ယုန္ကေလးမ်ားလုိ (ကၽြန္ေတာတ္ ေ႔ုိ တာရြာမာွ ယုနေ္ ထာင္ေတာမ့ ယဆ္ ုိရင္ ယနု လ္ မး္ ကို

အရင္ၾကညထ့္ ားရတယ္။ ယုနက္ ေလးေတြက သတူ ႔ိုေျပးမယ္လ့ မ္းမာွ ျမကပ္ ငက္ ေလး

www.mmteashop.com Page 170

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေတြကို ကိုကျ္ ဖတ္ထားၾကတယ္။ စားတာမဟုတဘ္ ူး၊ ေျပးရလႊားရလြယေ္ အာင္

လမး္ ေဖာကထ္ ားတာ၊ အေၾကာငး္ ရိွသညလ္ မး္ ကပဲေျပးတယ၊္ လမး္ ေၾကာင္းမွားရင္

မသြားတကၾ္ ကေတာ့ဘူး။) လူေတြလည္းသည္အတငုိ ္းပဲ ဝယေ္ နက်ဆုိင္ ဝယ္ေနက်

ေဖာက္သညက္ ို ယုံၾကည္တက္ၾကတယ၊္ ေစ်းမ်ားတာနည္းတာ အသာထား ပစညၥ ္းကုိ

စတိ ခ္ ်တယ။္ ရဲရဲဝယတ္ ယ္ ရဲရဲေရာင္းတယ။္ ပစညၥ း္ အသစ၊္ မ်က္ႏွာအသစ္၊ လအူ သစ္

မဆက္ဆခံ ်ငၾ္ ကဘးူ ၊ စကားအသစေ္ တြ မေျဟခ်ငၾ္ ကဘးူ ဗ်ာ။့ လ႔ူသဘာဝ။ ဆုိငရ္ ွင္အသစ၊္

မ်ကႏ္ ွာအသစ္ဆုိ ပစၥညး္ ေစ်းေလွ်ာ့ေပးတာေတာင္ မဝယ္ခ်ငဘ္ ူး၊ လန႔တ္ န္တ႔ န၊္႔

ရြံ႕တြနတ႔္ ြနဗ္႔ ်ာ၊ ဟုတ္မဟွ ုတ္ရဲ႕လား၊ သံသယေတြပြားတကတ္ ယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဆို သည္အတုငိ ္းပဲ။

“အိုေကႀကးီ ပဲဆန္သြငး္ ခ်ငတ္ ယ္ဗ်ာ၊ လုခိ ်င္တဲ့ပစုံ ံ ျဖစေ္ စရမယ၊္ ေစ်းလည္း
ေလ်ွ ာ့ေပးမယ္ဗ်ာ”

အဲသည္လမို ်ိဳးခဏခဏၾကံဳရတက္တယ္။

“ဟာ မလုပန္ ဲ႔ ငါ့မာွ ေဖာကသ္ ည္ေတြ ရိွၿပီးသား”

ျငင္းလႊတ္ရတာ အခါခါဗ်ာ၊ ဘာေၾကာင့လ္ ဲဆိုေတာ့ လူအသစ္ မဆက္ဆခံ ်င၊္
စကားအသစ္ မေျဟခ်င္လိ႔ုဗ်ာ။ ေစ်းေလွ်ာေ့ ပးလိ႔ု အျမတပ္ ိုရတာနဲ႔ မကာမိဘးူ ၊ တစခ္ ါ
တစ္ရံမွာ အဖအု ထစ္ေတြ၊ စကားအလု အျငငး္ ေျဟရတာေတြ ၾကံဳရတကတ္ ယ။္
(အလုပလ္ ပု ္ေနၾကသူတိငု း္ ၾကဳံ ဖးူ မာွ ပါ။) မိတပ္ ်က္ရတကတ္ ယ္။ အဲဒါေၾကာင့္
ေဖာကၿ္ ပီးသား ေျပးလမ္းကေလးကိုပဲ အားကးို တယ္။ ယနု က္ ေလးမ်ားလိုပဲ။
ေစ်းအသစႀ္ ကးီ ေတြ မစည္တာ၊ ေျခာက္ကပေ္ နတာဟာ ဒါေၾကာင္ပ့ ါဘဲ။ လေူ တြဟာ
ဝယေ္ နၾကေနရာေလး၊ ဝယ္ေနက်ဆုငိ က္ ေလးကုိ ဆကလ္ ကအ္ ားေပးေနၾကေတာ့
ေစ်းသစ္ႀကီး ဘယေ္ လာကေ္ ကာင္းေကာင္း မလူ လကေ္ ဟာင္းေဖာကသ္ ည္
ဆုိင္ကေလးေတြဟာ စညက္ ားျမဲပါပဲဗ်ာ။ သြားၾကည့္ဝယၾ္ ကည့္ပါ။ လမ္းေၾကာငး္
မေျဟငး္ ခ်င္ဘူးဗ်ာ၊ လမ္းေၾကာငး္ ေျဟင္းရရင္ မ်ကစ္ ိလညတ္ ယ္၊ အခ်ိန္ကနု တ္ ယ၊္
အဝယ္မာွ းမိရင္ ေဒါသထြက္ဦးမယ္၊ အသကတ္ ိုရမယ္ဗ်ာ။

www.mmteashop.com Page 171

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

(ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အသက္ရွည္ရွည္ေနခ်ငတ္ ယ္၊ ပိကု ဆ္ ံရွိရငပ္ ေို ကာငး္ တယ)္

ဥစာၥ ကုိ ဉာဏ္ေစာင့္ေလ၏။

၂၀၀၃ ခုႏစွ ္ မတ္လ ၁၂ ရက္ဗဒု ၶဟးူ ေန႔က ေအာငလ္ ၿံ မိဳ႕ ေစ်းႀကီး
အေရွ႕ဘကတ္ န္းမွ ေဆးဆုိင္သအို႔ ဝင္ ဆုငိ ္ေရွ႕တြင္ရပထ္ ားေသာ ကားအေကာင္းစား
ကေလးတစစ္ ီးကုိ သတျိ ပဳမေိ လ၏။

“ေဟး… ဒါခငဗ္ ်ားကားလားဗ်”

ေဆးဆုငိ ္ပငို ္ရွင္ ကိုတုတ္ကေို မးၾကည့္မိ၏။ (သတင္းေထာက္ တယစ္ ပ္စသု ကးုိ )

“ကၽြန္ေတာက့္ ား မဟတု ္ရပါဘူးဗ်ာ၊ ေဟာဟုိမွာ လာေနပါၿပီ ပငို ္ရွင္”

သညူ ႊန္ရာသိၾု႔ ကညလ့္ ုိက္ရာ လူငယလ္ ငမ္ ယားႏစွ ္ေယာက္ ေစ်းထဲမွ ဝယျ္ ခမး္ ၿပးီ
ျပန္ထြကလ္ ာသညက္ ို ေတြ႔လိုက္ရေလ၏။ ကားေပၚတက္ ဝးူ ခနဲေမာင္းထြက္သာြ းၾက
ေလ၏။

“ထိပေ္ ျဟငႀ္ ကီးသားလားလို႔”

“ဟုတပ္ ါ့”

“အရငက္ ဒကီ ားမဟတု ဘ္ းူ လားလ႔ို”

www.mmteashop.com Page 172

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“သနိ း္ ၁၀၀ အလိကု ေ္ ပးၿပီး လဲထားတာ”

“အယ္… တယ္ဟုတပ္ ါလား”

“တယ္မဟတု ္ဘူးဗ်ိဳ႕၊ ကေလးက စးီ ပြားေရးသိပမ္ လုပတ္ က္ေသးဘူး၊ ရာွ တဲ့ဘက္
အားမသနဘ္ းူ ၊ သးုံ တဲဘ့ က္ အားသနေ္ နလို႕ သတေိ ပးေနရတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔က
အမ်ိဳးေလဗ်ာ”

“ဟငး္ … ဟင္း… ကုတိ ုတက္ လည္း ဝနက္ ေတာေ္ ၾကာင့္ၾကဗ်ာ”

“အင္း… ေန႔စဥေ္ တြျ႔ မင္ေနရေတာ့ စိတ္ပူမိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီကေလးအတြကပ္ ါဗ်ာ”
ပူမညဆ္ ုလိ ည္း ပေူ လာကပ္ ါ၏။ ျဖစတ္ က္သည့္ သေဘာာတရားေလ။

“ဟာ… ခ်မး္ ေလး လာေဟ့”

လက္ဖက္ရည္ဆငုိ ေ္ ရွ႕ ခပံု ကု ေလးေပၚမွ ေခၚသၾံ ကား၍ ၾကည့လ္ ုကိ ္ရာ…

“ဟင္… ဒငႀ္ ကီး”

သူက ကၽြန္ေတာ့္ကုခိ ်မး္ ေလး၊ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကဒို ငႀ္ ကးီ ၊ အျပနအ္ လနွ ္ ခ်စ္စႏုိး

ေခၚၾကေလ၏။ ေတာသား အခ်င္းခ်င္း ငယေ္ ပါင္းေတြ။ ထမငး္ ခ်နိ န္ ီးေနေသာလ္ ည္း

သူကိုငဲ့၍ ဝင္ထုိင္၊ ေကာဖ္ ီတစခ္ ြကမ္ ွာလုကိ ္၏။ နာမညအ္ ရင္းက ဦးေအာငဒ္ ငခ္ င္ဗ်ာ၊့

ေအာင္လၿံ မဳိ ႕ အေရွ႕ဘက္ ေဖာင္႐ိုးဆိုေသာရြာကေလး ဇာတိ၊ သတူ ိ႔ုငယ္စဥ္ (၁၉၄၉- ၅၀)

က ရြာမွာ မလူ တန္းေက်ာငး္ မရေွိ သး၊ ေလာကနိတိပရတိ ္ႀကီး ဘနု း္ ႀကီးစာသငရ္ ၏။

အတနး္ စာ မတကေ္ သာလ္ ညး္ ဒငႀ္ ကးီ ကား လာဘျ္ မငသ္ ူျဖစ္ရကား

ေအာငလ္ ၿံ မဳိ ႕ေပၚတက္ ပြဲ႐ံုေထာငေ္ လ၏။ အေပါငး္ အသင္းဆ့ံ လူခ်စလ္ ခူ ငမ္ ်ားသျဖင့္

ေန႔ခ်င္းညခ်ငး္ နာမညတ္ က္ေလ၏။

၁၉၈၀-၁၉၉၀ ေအာင္လံ မ်ဳိ းေျမပဲမ်ား ပဲခူးေစ်းကြက္တြင္ စန္းပြင္ေ့ နေသာကာလ
ဒင္ႀကီး ပဲခးူ ေအာငလ္ ံ ပဲကနု ္ကူးေလရာ ပဲတစ္ရာသီ (သီတငး္ ကၽြတ္- တနဆ္ ာငမ္ ုနး္ -

www.mmteashop.com Page 173

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

နတေ္ တာ္) တညး္ ႏငွ ့္ အျမတေ္ ကာငး္ စြာရ၍ ကားတစ္စီးဝယႏ္ ငုိ ေ္ လ၏။ ၁၉၉၅-၂၀၀၀
လူစးီ အေဝးေျပး မွန္လံုအိတ္စပတက္ ားႀကးီ မ်ား ေခတထ္ လာေသာအခါ ဒငႀ္ ကးီ
အိတ္စပရကေ္ ထာင္ေလ၏။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏစွ ္ ဒီဇင္ဘာ ပထမပတ္ ဒငႀ္ ကီးနဲ႔ ကၽြနေ္ တာ္
သကူ႔ ားႀကီးေပၚေတြ႔၊ ေအာငလ္ ံ- ရနက္ နု ္လမး္ မႀကီးေပၚမွာ-

“ဒငႀ္ ကးီ ဘယႏ္ ွစးီ လဲဟ”

“ရစွ ္စးီ ၊ ေျခာကစ္ ီးကေျပးေနတယ္၊ ႏွစစ္ းီ က ဝပ္ေရာွ ့မာွ ”

“လုပလ္ ခွ ်ညလ္ ား”

“ရတနု း္ ရာွ ရတာေပါ့ဟ ခ်မ္းေလးရ”

ယေန႔ သူနဲ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မာွ ေတြ႔ေတာ့ သမ႔ူ ာွ ကားတစစ္ းီ မွ မက်နေ္ တာ့ပါ၊
သကူ ိုယ္တငုိ ္ ရိပသ္ ာေရာကေ္ နပါ၏။ သူ႔သား အငယ္ေကာင္ ေလွာ္ခတ္ပစလ္ ိကု ္ရာ
ကားရွစစ္ းီ လုံး ကနု ္ေသာဟူ၏။ ဉာဏ္ကေလးနဲထ႔ နိ း္ ၿပးီ ဆ,လုပမ္ ည္ဆပို ါက
ဆုတယ္ ုတစ္ ရာ မရွိ တးုိ ပြားဖ႔သို ာရိွပါ၏။

“အေမေနမေကာငး္ ဘးူ ၊ လာခဲဥ့ းီ ”

တစ္ေနေ႔ သာအခါ ကၽြနေ္ တာ္ရွစ္တနး္ ၊ ကိုးတနး္ ၊ ၁၀ တန္း (၁၉၆၀- ၆၁- ၆၂-၆၃)
ေနခဲ့ေသာ ေမြးစားအေမ ေဒၚၾကည္ၾကညအ္ ိမ္သိ႔ု ေရာက္ေလ၏။ လမး္ အေနာကဘ္ က္
တစျ္ ခမ္းလးံု တြင္ ေဒၚၾကညၾ္ ကည္ႏွင့္ လမး္ မအေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ ဦးတင္ေမာင္တို႔
ႏစွ ္ဦးသာ သိေဟာငး္ ကၽြမ္းေဟာငး္ မ်ားရွေိ တာ့၏။ အျခားသူမ်ားကား ေနာက္မွ
ဝငလ္ ာေသာ မ်က္ႏွာစမိ ္းမ်ားျဖစက္ နု ၏္ ။ မလူ ေနထုိင္သမူ ်ားက အိမ္ေပါင္လးွီ ၍
ထြကသ္ ြားၾကေလၿပ။ီ ထေ႔ို ၾကာငလ့္ ည္း ကိတု တု ္က မနကက္ သ႔တူ ူေတာ္ေမာင္အတြက္
ေရွ႕ေရးေတြးပေူ နျခငး္ ျဖစ္ပုံရပါ၏။ မိဘလက္ငုတ္ဆက္လုပ္ရမွာ၊ မိဘထက္
သာလြနေ္ အာင္ ႀကဳိ းစားရမာွ ျဖစပ္ ါေသာ္လညး္ အခ်ဳိ ႕ေသာသမူ ်ားသည္…။ ဥစၥာကုိ
ထက္ျမကေ္ သာ ဉာဏ္ႏငွ ့္ ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းသမိ း္ ႏုငိ ၾ္ ကပါေစသတည္း။

www.mmteashop.com Page 174

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

(ဆယႏ္ စွ ္ဆယ္မိးု ရွာထားေသာပစညၥ ္းဥစၥာ ဆယ္မနိ စ္အတြငး္ ေပ်ာကပ္ ်က္
သြားႏုိငသ္ ည။္ )

ေရွ႕လူေႁမြေက်ာ္၊ အလယလ္ ူေႁမြကကုိ ္၊ ေနာကလ္ ေူ ႁမြ႐ုိက္

၂၀၀၃ ခုႏစွ ္ မတ္လ ၅ ရကေ္ နက႔ ေအာင္လံၿမိဳ႕ေျမာကပ္ ငို း္ ေရ႕ွ ေဆာငပ္ ြဲ႐သုံ ု႔ိ
ေရာကေ္ သာအခါ…။

“ျပည္တြငး္ သုံး သးီ ႏံွနဲ႔ အတိ ္စပို႔သီးႏွံ ဘယပ္ ာာေရြးရငေ္ ကာင္းမလဲ
ဥးီ ေလးခ်မ္းသာ”

ပြဲစားကသုိ နိ း္ တန္က ေရာက္မဆိကု ေ္ မးလိကု ္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ အၾကား
အျမင္ရေသာ ဘုိးေတာ္ေယာင္ေယာင္၊ ေပါကေ္ နေသာ၀ိဇၨာလလုိ ို မးို ေပၚေမာ့ၾကည့္
ေတာငၾ္ ကညေ့္ ျမာက္ၾကည့္ မ်ကစ္ ကိ စားလုိက္ၿပီးေနာက္။

“ပာာ… ကိုသနိ ္းတန္ ခငဗ္ ်ားႀကဳိ ကရ္ ာသာ ေလာွ ငေ္ ပေတာ့ဗ်ိဳ႕၊ ကပံ ဲ”

“ပာင္… ဒါေတာ့ ဥးီ ေလးခ်မး္ သာေျပာမွလား”

“ေအးေလ… ကုိယ္ကလည္း ကိယု ္ေျပာႏငို ္တာ ကိယု ္ေျပာတာကိးု ကြယ့္”
(အပာဲ… ဘိးု ေတာ္ေလသံ)

အမွန္ပါပဲခင္ဗ်ာ၊ ဘယ္သးီ ႏံွ ဘယ္လ၊ ဘယ္ရကေ္ ရာက္ရင္ ေစ်းေျမာကမ္ ယ္၊
ဘယ္သးီ ႏွံကျဖင့္ ေစ်းက်မယ္ မည္သမူ ွ် အတက္မေပာာႏငို ပ္ ါခငဗ္ ်ာ၊့ ဘယေ္ ဗဒင္
ဆရာမလွ ည္း မပာာဘတု ္ထူ၍ ရႏုိငမ္ ည္မထင္ပါ။ ေပါတာရွားတာနဲ႔ မဆုိင္ဘးူ ခငဗ္ ်ာ၊့
တက္ခ်ကတ္ ဲသ့ ီးႏွထံ ုိးတကၿ္ ပးီ က်ခ်ငတ္ ဲသ့ းီ ႏွကံ အ၀စီ ိ ေဇာကထ္ ိုးဆင္းေတာတ့ ာပါပဲ။
သည္ေန႔မတ္လ ၅ ရက္ေပါကေ္ စ်းကပုိ ဲ ၾကည့္ပါ။ ပဲစင္းငအံု နီ ၂၀ ပိႆာ တစတ္ င္း ၆၂၀၀
က်ပ္၊ နီျဖဴၾကား ၅၉၀၀ က်ပ္၊ ကုလားပဲ (ဂ်ပနမ္ ်ဳိ း) ၆၅၀၀ က်ပ၊္ ႏမွ း္ နီ ၄၅ ပႆိ ာ

www.mmteashop.com Page 175

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

တစအ္ တိ ္ ၃၄၀၀၀ က်ပ၊္ ႏွမ္းျပာ ၃၃၀၀၀ က်ပ၊္ ႏွမး္ ျဖဴ ၃၂၀၀၀ က်ပ္၊ ပဲႀကးီ အသစ္ ၂၀
ပႆိ ာတစ္တင္း ၈၀၀၀ က်ပ၊္ ၇၀၀၀ က်ပ၊္ ေျခာကလ္ ပဲ ျပန႔္ပဲဆန္ (ဆဆီ န္) တစပ္ ႆိ ာ
ေအာငလ္ ထံ ပိ စ္ ၇၀၀ က်ပ္။ ဒါက မတလ္ ၅ ရက္ေနက႔ ေစ်းဗ်ာ။ မတ္လ ၈
ရကေ္ နက႔ ်ေတာ့ ေစ်းကတစမ္ ်ိဳးဗ်ာ။

ႏမွ း္ ၃၃၀၀၀ က်ပ၊္ ျပနဆ႔္ န္က ၆၅၀ က်ပ၊္ ပဲႀကီး ၆၀၀၀ က်ပ္ ပဲစငး္ ငံု ၅၅၀၀
က်ပ္။ ထပက္ ်သြားျပနၿ္ ပ။ီ ခရု က္ေတြ ၀ယလ္ ုိ႔ အရမး္ ေကာင္းေပါ။့ သ႔ိုေသာ္
လတူ ုငိ ္းမ၀ယႏ္ င္ို ပ္ ါခင္ဗ်ာ။ ဇနန္ ၀ါရီလဆန္းပုိငး္ က ေအာက္ေစ်းနဲ႔၀ယထ္ ားၿပးီ ေဖေဖာ္၀ါရီ
(၇) ရက္ အျမငဆ့္ ံုး ေစ်းေျမာက္ခဲ့ေသာအခ်ိန္ ပဲစင္းငုတံ စ္တင္း ၉၀၀၀ က်ပႏ္ ငွ ့္
ေရာငး္ လကုိ ္ရသူမ်ား၊ ႏမွ း္ တစအ္ ိတ္ ၄၄၀၀၀ က်ပ္ႏငွ ့္ ေရာင္းလိကု ္ရသမူ ်ားသာ
၀ယႏ္ ိုင္ပါလိမ့္မည္။ ၀ယႏ္ ုငိ ္ၾကပါသည္။ သူတု႔ကိ ေရ႕ွ လေူ ႁမြေက်ာ္ အပု ္စထု ဲ ပါ၀ငသ္ မူ ်ား
ျဖစ္ပါ၏။ ဖးုိ ကေံ ကာငး္ မ်ားျဖစ္ပါ၏။ ေတာ္ေပစြ ဥးီ ေႏွာက္။ အဲ... အလယလ္ ူ
ေႁမြကိုကခ္ ံထားသူမ်ားကေတာ့ မ်က္ႏွာညိဳပတု ပ္ တု ္ မလပႈ ္ေရးခ် မလပႈ ္ႏိုင္ပါခငဗ္ ်ာ
ဇနန္ ၀ါရီ လကနု ္ပတ္ ၂၇၊ ၂၈၊ ၂၉ ပဲစင္းငုတံ စ္တငး္ က်ပ္ ၈၀၀၀ အထက္
၀ယထ္ ည့ထ္ ားၿပီးေနာက္ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၇) ေစ်းအျမင္ဆ့ ံုးအခ်နိ ္ (တစတ္ ငး္ ၉၀၀၀)
က်ပ္တြင္ က်ပ္ (၁၀၀၀၀) ေစ်းေမ်ာ္မ၍ိ လက္မလတႊ ေ္ သးဘဲ ထားသမူ ်ားခမ်ာ ယေန႔
၆၀၀၀၊ ၅၅၀၀ က်ပ္တြင္ ဘာလုပ္လု႔ိ ဘာကုိင္ရမနွ ္းမသိ၊ က်ေစ်းႏငွ ့္ လုိက္၀ယပ္ ါမည္
အားခဲထားေသာလ္ ညး္ လက္ထဲတြင္ သီးႏွံသာရ၊ွိ ပကို ဆ္ မံ ရိွဗ်ာ။ ေႁမြေက်ာအ္ ပု စ္ ု
ထ၀ယေ္ နသည္ကို ျမငရ္ ေသာအခါ ငါးေၾကာ္စားေနေသာ ပူစကီ ေလးကို မနာလုိ
၀နတ္ ျုိ ဖစေ္ နေသာ အၿမးီ ေကာက္ေကာက္ အေကာင္ကဲသ့ ႔ရို ွေိ နေခ်၏။

“အမနွ ္အတုိင္ ္းေျပာတာ ကိသု ိနး္ တန္၊ ဘယ္သူမွ အတကမ္ ေပာာႏုိင္တာ
ေစ်းႏႈန္းပဲဗ်ာ၊့ အတက္ေျပာႏငုိ ္ရင္ ေမာငခ္ ်မး္ သာတုိ႔ သေူ ဌးျဖစ္တာၾကာလေွ ပါ့"

“ဦးေလးခ်မ္းသာလဲ ေစ်းႀကးီ မိထားတယ္ဆုိပါေတာ့"

“ပာာ... ေျပာမွ ေျပာတက္ပေလ၊ ေမာင္ခ်မ္းသာ ဘာသားနဲ႔ထထု ားတာမွတ္လိ႔ု
ေျမပဲဆားေလာွ ေ္ လာွ ္ဖု႔ိ လက္ထြင္ေျမပဲဆန္ အတငး္ ၂၀၀ ေလာက္ ပုိက္ေဘာ
မိေနပါေရာလားဗ်ာ"

www.mmteashop.com Page 176

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ယေန႔မတ္လ ၈ ရက္ေန႔ လခူ ်င္းဆမုံ ေိ တာ့ ၅ ရကေ္ န႔ကစကားကုိ အစ
ျပန္ေကာက္ၾကေလ၏။ အမွနပ္ ဲခင္ဗ်ာ့၊ ေစ်းတကေ္ နစဥ္က တစပ္ ႆိ ာ ၁၀၀၀ က်ပေ္ စ်းနဲ႔
ပသိ ာခ်နိ ္ ၃၀၀၀ ေလာက္၀ယ္ထည့ထ္ ားမိေလရာ ယေန႔ တစပ္ ိႆာ ၇၀၀ က်ပထ္ ိ
က်ေနေသာအခါ ၀ယခ္ ်ငလ္ ်ွ က္နဲ႔ မ၀ယႏ္ ုိင္ျဖစေ္ နေသာ ေမာငခ္ ်မး္ သာပါခင္ဗ်ာ။
ေရွ႕လူေႁမြေက်ာ္ ေတာေ္ ပစြ လစူ ြမး္ ေကာငး္ ။ အလယ္လူေႁမြကိုက္ ေမာင္ခ်မ္းသာလမူ ကို ။္
ေနာကလ္ ူ ေႁမြ႐ိုက္၊ အေနေတာ္တုးံ ၿပီး မီးေအးေအးနဲ႔ အသာကေလး ႏပွ စ္ ားလုိက္႐ုပံ ါပဲ။

ျပန္ေျပာဖေိ႔ု တာေ္ တာခ္ ကလ္ ိမ္မ့ ယ္

၂၀၀၃ ခႏု ွစ္ မတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔ ေန႔ ၁၂ နာရီ။
“ကရင္ ကရင္ရင္... ကရင္ရင္”
ေလးခ်က္မျမည္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ကငုိ ္လကို သ္ ည။္
“ေပာ့... သူငယ္ခ်င္း မင္းျပန္ေရာက္ေနၿပလီ ား”
“ေအး... ေရာကၿ္ ပီေလ အသြား အျပန္ရစွ ္ရက္ တည္းပါ”
“ဘယ္အထိ ေရာက္ခဲ့လဲ”
“ေရလႊ ီ အထိပါပဲကြာ”
“ဘယ္လိုလဲ မငး္ လပု င္ နး္ အဆငေ္ ျပရဲ႕လား”
“ေကာငး္ တယက္ ြ၊ မငး္ ေကာ”

www.mmteashop.com Page 177

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ငါေတာ့ အေရာငး္ အ၀ယ္ပါးတယက္ ြာ၊ မငး္ အလုပက္ မွ ပာနက္ ်ေသး၊ ငါ
ေရာင္းမေကာငး္ လ႔ို တြငခ္ ံုေတြ သမူ ်ားငာွ းထားရတယ္ကြ။”

“ငါ့ပာာေလးကေတာ့ စမ္းတြငး္ ေလးပါကြာ၊ တစမိ စ့္ မိ ့္ ပမုံ ွန္ပါပဲ”

ရန္ကုန၊္ ေတာငဒ္ ဂစုံ က္မႈဇနု ္မွ ကၽြန္ေတာ့္သငူ ယ္ခ်င္း ေမာင္ေသာငး္ က
ဖုနး္ ဆကျ္ ခငး္ ျဖစပ္ ါ၏။ သူက တြငခ္ ံုမ်ား ထတု လ္ ုပ္ေရာငး္ ခ်ေနသူ ျဖစ္ပါသည။္ အတို
အရွည္လုိက၍္ ေျခာကသ္ ိနး္ ၊ ခုနစသ္ နိ ္းမွ ၁၄-၅ သနိ း္ ထိ ေစ်းရွပိ ါသည္။
ကၽြနေ္ တာေ္ ရႊလီမွ ျပန္ေရာကလ္ ာၿပလီ ား၊ အက်ိဳးအေၾကာင္း သတင္းေမးျခငး္ လည္း
ပါ၀င္ပါသည။္ မနက္တနု ္းက မဂၤလာေဆာင္ အခမး္ အနားတစ္ခုတြင္ အေပါင္းအသင္း
မ်ားက ဆုိၾကျပနသ္ ည္။

“အိေု ကႀကးီ ပဲ ေကာင္းတယ္၊ ပံုမွန္၀င္ေငြေလးနဲ႔ သ႔ူအလုပက္ မးို မေခါငဘ္ းူ ”

သူက ပဲစင္းငုံ၊ ႏွမ္း၊ ေျမပဲ၊ ဆန္ ေလွာငက္ နု ္ထိထားသျဖင့္
ေလျဖတ္ခံထားရသူကဲ့သို႔ ျဖစေ္ နပါသည။္

“ဦးေလး... ကေံ ကာင္းတယေ္ နာ္”

ပာာ... လာျပနၿ္ ပတီ စေ္ ယာက။္

မတလ္ ၁၅ ရက္ျပညမ္ ွ အျပနက္ ားေပၚတြင္ ကားဒ႐ိုင္ဘာေလးက ဆိေု လသည။္
ကေံ ကာင္းတယတ္ ဲ့။

ဘယလ္ ျုိ မငၿ္ ပီး အကဲျဖတ္လိုက္ပါလိမ။့္

“ခငို သ္ ြားၿပီေနာ္၊ ေအးေဆးပဲ၊ နညး္ ကေလးမ်ား ညႊန္စမ္းပါဥးီ ဆရာႀကးီ ရဲ႕”

သူက တစ္မ်ိဳးဗ်ာ။

www.mmteashop.com Page 178

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဘယသ္ မူ ွ လိုက္မမဘီ ူးေနာ္၊ ေအာင္လံမာွ ေတာ့ ခင္ဗ်ားက ထိပ္ကပဲ၊ ခင္ဗ်ား
အားက်ၿပးီ ထလပု လ္ ိုက္၊ ျမဳတသ္ ြားလိကု ပ္ ဲ”

ဘယလ္ ုိထင္ျမင္ခ်က္မ်ားေပးေပး ကၽြနေ္ တာ့္ကေတာ့ ေခါငး္ ကေလးညိတ္၍သာ
ေနလိုက္ပါ၏။ ဘယ္တုနး္ က၊ ဘာေၾကာင၊့္ ဘယ္လိဆု ၿုိ ပီး ဘာတစ္ခုမ်ွ ရွငး္ မျပခဲပ့ ါ။ စကား
အလုအျငင္းေျပာရ၊ ျငင္းရခနု ္ရလွ်င္ မတိ ပ္ ်ကသ္ ြားမည္ စုးိ ေသာေၾကာင့္ျဖစပ္ ါသည။္
ကေံ ၾကာင၊့္ ဉာဏ္ေၾကာင့္ ၀ရီ ယိ ေၾကာင့္ အမ်ဳိ းမ်ိဳးျမငေ္ နၾကေသာ္လည္း တခ်ဳိ ႕ေနရာတြင္
ကၽြနေ္ တာႏ္ ွင့္ သေဘာထားျခင္းမတိကု ္ဆိုင္ပါ။ ယေနက႔ ၽြနေ္ တာ္ ေတြရ႔ ွထိ ားေသာ
အခ်က္သံုးခ်က္ကုိ ထုတေ္ ျပာပါမည။္

ပထမအခ်က္ မုန႔ေ္ စ်းကြက္ကို အျမဲမျပတ္ ေလ့လာေနၿပီး ေစ်းကြက္ရဲ႕
ေတာင္းဆိခု ်က္၊ လအုိ ပ္ခ်ကက္ ို အမီ လကို ျ္ ဖညဆ့္ ည္းေပးေနရပါ၏။ ဘယလ္ ိုမနု ္႔မ်ိဳးေတြ
ေရာင္းေကာင္းေနသလဲ၊ ဘယ္ေစ်းေတြ ေရာငး္ ေနလဲၾကည့္၊ ကၽြန္ေတာ္ေ့ ျမပဲဆားေလာွ ္
ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေနသလဲတြက္၊ ၀ယစ္ ားတဲ့လူ လက္လမွ း္ မွေီ အာင္ ဘယ္ေစ်း
သတ္မတွ ္သလဲ၊ ဘယ္လိုထတု ပ္ ုးိ ျဖန႔္ျဖဴးမလဲစဥး္ စား၊ စဥး္ စားတြကခ္ ်ကၿ္ ပီးမွ
အဆငေ္ ျပသလုိ ျပဳျပင္ေရာငး္ ခ်ေပးရပါတယ။္ ေစ်းႏႈနး္ ၊ အထပု ရ္ ဲ႕ပမာဏ တရားေသ
ယူထားလ႔မို ရ။

ဒုတယိ အခ်က၊္ အရညအ္ ေသြးခငဗ္ ်ာ၊့ ေျမပဲဆားေလာွ ္ လုပ္သက္ ၁၀-၄-၅

ႏစွ ္တြငး္ ေတြ႔ရိလွ ာခဲ့ေသာ အရည္အေသြးမ်ားထဲမွ လႀူ ကဳိ ကအ္ မ်ားဆုးံ အရသာ၊

၀ယ္စားသူအမ်ားစု လကခ္ ံတဲအ့ ရသာကုိ စံခ်နိ ္တစ္ခအု ျဖစ္ သတ္မွတၿ္ ပးီ ထိုစခံ ်နိ အ္ တုငိ း္

တစ္ႏစွ ပ္ တလ္ းံု ရရွေိ အာင္ ထုတ္လပု ္ေပးရပါ၏။ ေျပာလုိကေ္ တာ့ အလြယေ္ လးပဲေနာ္၊

လကေ္ တြ႔မာွ မလြယ္ပါခငဗ္ ်ာ၊့ ေျမပဲဆန္ကုန္ၾကမ္းရဲ႕ သတိကၱ အမ်ဳိ းမ်ိဳးခငဗ္ ်ာ၊့

မိုးေျမပဲဆန၊္ စကပဲဆန၊္ စားကြငး္ ၊ မေကြး၊ စပနိ ၊္ ေဆာင္းေျမပဲဆန္၊ ကၽြန္းေျမပဲဆန္၊

ကုနး္ ေျမပဲဆန္ စသည္အားျဖင့္ ပဲဆနအ္ မ်ိဳးမ်ဳိ းရိွေလရာ အႏအု ရင၊့္ အက်စ္အပြ

သတိၱအမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားၾကေလ၏။ သတၱိကိုလိုက၍္ အစပပ္ ာပ္ေဖာ္ျမဴလာကုိ

ေျပာငး္ ေပးရသည။္ ေလွနဓံ ားထစ္၍မရ။

ျမန္မာႏငို င္ ံမွာ တစႏ္ စွ ္ ၃၆၅ ရကအ္ တြင္း အပူအေအး အေျပာငး္ အလဲ
ငါးရကတ္ စႀ္ ကိမခ္ န႔္ ျခားနားေနရာ အေျပာင္းအလဲ အေနအထားကို အမိအရ ဖမ္းဆုပ္ၿပီး

www.mmteashop.com Page 179

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေရေပးေရယူ လုပရ္ တယခ္ င္ဗ်ာ့။ အခ်ိန္အတုိးအေလ်ွ ာ့ လပု ္ေပးရတယခ္ ငဗ္ ်ာ့။

တတိယအခ်က္က ကၽြမး္ က်င္လုပ္သား (ဒါကေတာ့ ကနု ္ထတု ္ေနတဲ့လတူ ငုိ း္

သိၿပးီ သားပါ)။ ကၽြမ္းက်ငလ္ ုပသ္ ားက ထတု ္လုပမ္ ွ ကုန္ေကာင္း၊ ပစၥညး္ ေကာငး္

ထြက္ပါသည။္ တတေ္ ယာငက္ ား စမ္းတ၀ါး၀ါး လုပသ္ ားက ထတု လ္ ပု ္ေပးလုကိ ္ေသာ

ပစညၥ ္းသည္ မေကာငး္ တစ္၀က္ ေကာင္းတစ္၀ကေ္ တြ ထြကလ္ ာတက္၏။

အရည္အေသြးနမိ ့္လိုက္ ျမင့္လုကိ ္ ပံုမမနွ ္ေသာ စားသုးံ ကုန္ပစၥညး္ ကုိ အဘယ္၀ယသ္ ူက

သေဘာက်မလဲဗ်ာ၊ ဘယ္သကူ ေကာ ယံၾု ကည္ေတာ့မာွ လဲဗ်ာ။ အဲဒါေၾကာင့္

ကၽြမး္ က်ငလ္ ပု ္သားဟာလည္း အလြနမ္ ွ အေရးႀကးီ တယ္ဗ်ာ့။ ခ်ဴပလ္ ုကိ ္ရငေ္ တာ့

မမိ ိရဲ႕လုပင္ န္းအေပၚ အာ႐ံစု ူးစကုိ ္ထားၿပးီ အဆင္ေျပေအာင္ ျပဳျပငေ္ ျပာင္းလဲေနျခငး္ သည္

လုပ္ငနး္ ေအာင္ျမင္မ၊ႈ ေရရွညတ္ ည္တ့ံမႈ၏ အဓကိ အခ်ကျ္ ဖစ္ေၾကာငး္ ေတြ႔ရတယ္ဗ်ာ။

ကၽြနေ္ တာျ္ မင္တာေျပာတာေနာ၊္ မွားရငလ္ ည္း ေထာက္ျပၾက၊ ဘယသ္ ူမဆုိ ပါ၀င္

ေဆြးေႏြးႏငို ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ အၾကေံ ပးရငလ္ ညး္ လကခ္ ံတယ္။

ငါမေသဘးူ ေရကးူ တက္တယ္

၂၀၀၃ ခႏု ွစ္ မတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔က ေအာငလ္ ံၿမိဳ႕ ေျမာကပ္ ိုငး္ ေရ႕ွ ေဆာငပ္ ႐ြဲ ံုသ႔ို
ေရာကေ္ သာအခါ…။

“ပာာ… ေပာ့ေကာင္ ငစ၊ံ မင္းဘယ္လလို ုပလ္ ကုိ တ္ ာလဲ”

“အဆငေ္ ျပာငး္ မလ႔ိုေလကြာ”

“ဘယလ္ ုအိ ဆင္ေျပာငး္ မာွ လဲပာ၊ လငး္ စမ္းပါဦး”

“ဒအီ တုိငး္ လက္မႈငိ ္ခ်ၿပးီ ငတု တ္ တု ္ထငုိ ေ္ နမယ္အ့ စား အဆင္ေျပာင္းတာ
ေကာင္းလိမမ့္ ယ္ဆၿုိ ပးီ ေဆာလ္ ုကိ ္တာပဲကြာ”

www.mmteashop.com Page 180

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ထုေိ နက႔ ပဲစငး္ ငုတံ စတ္ ငး္ ၅၅၀၀ က်ပေ္ ပါကေ္ လ၏။ ၆၂၀၀ နဲ႔ထညခ့္ ဲေ့ သာ
ပဲစင္းငုအံ ိတ္ ၂၀၀ (တငး္ ၃၀၀) ကုိဖိးု စသံ ည္ တစ္တင္း ၇၀၀ အ႐ႈးံ ခ၍ံ ၅၅၀၀ က်ပ္ႏငွ ့္
ေရာငး္ ေလသည္။ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၇) ရကေ္ န႔က တစ္တငး္ ၉၀၀၀ က်ပျ္ ဖစစ္ ဥ္က မေရာင္းျဖစ္
လုိက္ပါ။

“ဒီလိုကြာ ၉၀၀၀ ျဖစ္တနု ္းက မေရာငး္ မိ၊ ခတု ိငု း္ ေရာင္းမယဆ္ လို ညး္ ႐ံးႈ ေန၊
ဒါေပမယ့္ ခေု လာေလာဆယ္ အ႐းံႈ ကိုကာမဖိ ႔ုိ ငါအၾကံတစ္ခရု တယ္ကြ”

“အဲ… လပု စ္ မး္ ”

“အခု… ငါ ဆစီ ကခ္ ပေ္ သးေသးတစလ္ းံု လညေ္ နတာရွတိ ယမ္ ပာတု လ္ ား၊ အဲဒါကုိ

အႀကးီ ျဖစ္ေအာငလ္ ပု မ္ ယ၊္ ဒါမွမပာုတ္ အေသးတစလ္ ုးံ ထပဆ္ င္မယ္ကြာ၊

စကတ္ စ္လံုးေတာင္ ထပမ္ ာွ ၿပီးေနၿပီ”

“ေပာ… တယ္ပာတု ပ္ ါလား”

ကၽြနေ္ တာ္သ႔ူအၾကံကုိ သေဘာက်သြား၏။ ဂိုေထာင္ထဲမာွ က်ေစ်းနဲ႔

ပတိ ္မေိ နေသာ ပဲစင္းငံမု ်ားကုိ ထတု ္ေရာငး္ ၿပးီ ေငြရေပါကတ္ စ္ခုျဖစေ္ အာင္

ဖနဆ္ ငး္ ျခငး္ ျဖစ္ေလ၏။ ဖးုိ စကံ ား ကၽြနေ္ တာ္တိ႔ု အထဲတြင္ ဥးီ ေႏွာက္ အလြနေ္ ျပးသူ

ျဖစပ္ ါ၏။ ဖးုိ စံကား ကၽြနေ္ တာ့္အိမမ္ ွ ေျမႂကြက္မ်ားကဲသ့ ိ႔ု အလြနဉ္ ာဏေ္ ကာငး္ သူျဖစ္ပါ၏။

ကၽြနေ္ တာ္သည္ ႏစွ ္စဥ္ ၾသဂုတလ္ ေျမပဲေတာင္အ့ သစ္ေပၚသည့္မွစ၍ ပဲေတာင္မ့ ်ား

၀ယ္ရသည။္ ေျမပဲေတာင္ေ့ လွာ္၍ေရာငး္ သည။္ ေျမပဲေတာင့္အစုိမ်ားကို ေနလွနး္ ရသည္။

ပဲေတာငမ့္ ်ားေနလနွ း္ ေသာအခါ ပထမ တစ္ရကႏ္ စွ ္ရက္ ၁၀-၉ ရက္ထိ ေျမႂကကြ မ္ ်ား

ေရာက္မလာေသး။ ၁၄-၅ ရက္လနွ ္းမိေသာအခါ သူတေုိ႔ ရာက္လာၿပ။ီ ေျမပဲေတာင္မ့ ်ားကုိ

ဆြဲစားၾကေလၿပ။ီ လလူ စ္ၿပဆီ ပုိ ါက ပဲလနွ ္းဖ်ာေပၚတကၿ္ ပီး ေျဗာငခ္ ်ီေလသည။္

ပဲေတာငမ့္ ်ားသယ္ေလသည။္ ၾကည့္စမ္း။ ဖ်ာေအာကန္ ားေလးက ေျမႀကီးထဲမွာ

သူ႔တြငး္ ၀ဗ်ာ။့

www.mmteashop.com Page 181

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ကၽြန္ေတာ္ ပဲလွန္းတာ သတူ ႔ုိဘယလ္ ုိသပိ ါလမိ ့္၊ ႏွာေခါငး္ ခငဗ္ ်ာ့၊

ႏွာေခါင္းကသိသြားတာ။ ေျမပဲဆုိတာ ႂကြကအ္ လြန္ႀကဳိ ကတ္ ဲ့ အစာကလားခငဗ္ ်ာ။ ေတာထဲ

ေျမပဲခင္းမွာဆုိ တြငး္ ေအာငး္ ၿပီး ေျမႀကးီ ထဲက ပဲေတာင္ေ့ တြကစုိ ားစားပစ္ၾကတာ။

“ကၽြနေ္ တာ္ ပဲလနွ း္ ၊ သူတ႔ို ပဲအနံရၿပဆီ ေို တာ့ ေျမႀကီးထဲကေန တြငး္ ေဖာကၿ္ ပးီ

ပဲေတာငဆ့္ ီ အေရာက္လာၾကတာဗ်ဳိ ႕။ ဖ်ာေအာက္တည္တ့ ည့က္ ို ေရာက္ေအာင္

တြင္းေဖာကထ္ ားတာ။ တစ္ခါတေလ ပဲလနွ ္းတဲဖ့ ်ာေတာင္ ေအာကက္ ေန တဂ်စဂ္ ်စန္ ဲ႔

ကုကိ ္ေနလုကိ ္ေသးဗ်ာ။ ေျမပဲေတြ လွမး္ ၿပးီ ၿပ။ီ ပဲေတာင့္ေတြေျခာကၿ္ ပ၊ီ ေလးတင္း၀င္

အတိ ္ေတြနဲထ႔ ည္ခ့ ်ဳပ၊္ ထပ္ထားလုကိ ္ၿပ၊ီ သံမတံ လင္းေပၚမွာ။ သိပမ္ ၾကာဘးူ ဗ်ဳိ ႕။

သမံ တံ လင္း ႏတႈ ္ခမ္းအစပမ္ ွာ ႂကြက္က်စ္စာေတြ ေတြရ႔ ၿပ။ီ ႂကြကတ္ ြင္းေရာကလ္ ာၿပ။ီ

ပားုိ အေ၀းႀကီးကေန သညအ္ ေရာက္ ေဖာက္လာတာဗ်ိဳ႕။ ညေမွာင္ေမွာင္ လူအလစ၊္

ေခြးအလစ္၊ ေၾကာငအ္ လစ္မွာ လွစခ္ နဲထြက္လာၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ပဲအိတေ္ တြ

ေဖာကၾ္ ကျပနၿ္ ပီဗ်ာ။ အမေလး သည္ႂကြက္ မလြယပ္ ါလားေနာ။္ ဖိုးစံကား

ကၽြန္ေတာ္မ့ တိ ္ေဆြ တ႐ုတ္ႀကးီ လင္မယားႏစွ ္ေယာကက္ ဲ့သ႔ုိ ဘ၀ကို သတရိၱ ရိွ ိွ

ရငဆ္ ငုိ ရ္ ဲသျူ ဖစ္ပါ၏။

မတွ မ္ တွ ္ရရ ၁၉၇၂ ခႏု ွစက္ ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့ျ္ မငတ့္ ိုငည္ ေစ်းနားကပ္ေနတ့ဲ

ေရတြင္းကုနး္ မာွ အမိ ္ကေလးတစလ္ းံု ၀ယတ္ ယ္၊ ပ်ဥ္ေထာင္သြပမ္ ိုး အိမက္ ေလး၊

ေရမးီ အစံ၊ု ေငြတစေ္ သာငး္ ပဲေပးရတယ္။ တစ္ေသာင္းဆိုလို႔ ေပါေ့ သးေသးမထင္နဲ႔။

အဲသည္တုန္းက ေရတႊ စ္က်ပ္သားမွ ၄၀၀ ရယ။္ အိမ္၀ယၿ္ ပီး မၾကာဘးူ ဗ်ဳိ ႕။ ည ၁၁

နာရေီ လာကႀ္ ကးီ ၾကည္ျ့ မငတ့္ ိငု ္ညေစ်းနားက တ႐ုတႀ္ ကးီ လကဖ္ ကရ္ ညဆ္ ငုိ ္

မးီ ေလာင္ပါေလေရာ။ မးီ သတ္ကားေတြ ေလးဖက္ေလးတန္က ညႇပပ္ တ္၊ ၾကည္ျ့ မငတ့္ ိငု ္

ညေစ်းက ေရလညး္ ေပါေတာ့ သ႔ူဆုငိ တ္ စ္ဆုိငပ္ ဲ မီးသငတ့္ ယ။္ ေဘးအမိ ေ္ တြ မကူးဘူးဗ်ာ။

ေနာကေ္ နမ႔ နက္က်ေတာ့ တ႐ုတ္ႀကီးလင္မယား မးီ ေလာငျ္ ပင္မာွ ကုနး္ ကနု း္ ကြကြ ပာပို ာာ

သည္ပာာ လကုိ ေ္ ကာကေ္ နတာ ေတြ႔ရတာပဲ။ သုံးလေလာက္ပဲ ၾကာမယထ္ ငတ္ ယ္။

မးီ သင့ထ္ ားတဲတ့ ိငု ေ္ တြ ထိုးထုိးေထာငေ္ ထာင္ မညး္ မည္းေမွာင္ေမာွ ငၾ္ ကားထဲမာွ တဲထိုးၿပီး

လက္ဖက္ရည္ဆိငု ္ ျပန္ဖြင့္ေနၿပီဗ်ာ။ မၾကာဘူးဗ်ိဳ႕ လကဖ္ ကရ္ ည္ဆိုင္ အလုပလ္ ည္း

ျပနၿ္ ပီးတန္းမလိ ာတယ။္ မနု ႔္ဆိငု ္မွာဆလို ည္း ေဖာကသ္ ည္ေတြနဲ႔ သီးေနၿပဗီ ်ာ။

အာဂလင္မယားဗ်ာ။ အလုပ္လပု ္ဖလ႔ုိ ူျဖစလ္ ာတယ္လမုိ႔ ်ား ခံယထူ ားေလေရာ့လားမသိ၊

အဲသည္ျမင္ကြငး္ ကို သညေ္ နထ႔ ိ စိတ္မ်က္စိထဲမာွ ျမင္ေယာငေ္ နတုနး္ ပဲဗ်ာ။ ဖိးု စပံ ာာ

www.mmteashop.com Page 182

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ကၽြန္ေတာ္တ႔ို ငယ္ငယ္က လက္ေဆာခ့ ဲ့ၾကတဲ့ ေတာင္ပက႔ုိ ျခကေလးေတြနဲလ႔ ည္း
တတူ ယဗ္ ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ငယင္ ယက္ ေအာငလ္ ၿံ မဳိ ႕နယ၊္ ဆကဆ္ ူ၀ရြာမာွ

ႏြားေက်ာင္းၾကရတယ္။ ႏြားေတြလြတ္ထား၊ လပု ခ္ င္းကိုငခ္ ငး္ ထဲ ၀င္မစားေအာင္

လကုိ ္လွည့၊္ တုတ္ကေလး လက္ကကိုင၊္ ဓားမတိေု လးခါးထးို လ။ို႔ လယ္ကမ္းပါးက

ျခေတာငပ္ ု႔ဆိ ိတု ာေတာ့ ကၽြန္ေတာတ့္ ု႔ိ ႏပွိ စ္ က္ခဖံ ို႔ ျဖစတ္ ည္လာရသလိပု ဲ။ ပာုိေကာင္က

ေခါက္၊ သညေ္ ကာင္ကထ၊ု ကၽြန္ေတာတ္ ျ႔ုိ ပန္ၿပီဆုိ သူ႔ခမ်ာ တံုးလုံးပတေ္ ခါက္၊

မ႐ရႈ က္စရာဗ်ာ။ အဲသည္ေနာက္ ႏွစရ္ က၊္ သံုးရက္ၾကာ အဲသည္ေနရာ ျပနေ္ ရာက၊္

အေပါက္ေတြပိတ္ဆ႔ုိ၊ အခၽြန္အတကေ္ တြထြက္၊ ေပာာ ပီပီျပငျ္ ပင္ လတွ ပတ၊

ျခေတာငပ္ ကို႔ ေလးတစခ္ ု ျဖစ္ေနျပနပ္ ါၿပီဗ်ာ။

ကံမေကာင္းျခငး္ သည္ ကေံ ကာင္းျခငး္ ေပတညး္

“အလႈဖတိ စ္ ာ လာပတို႔ ာ၊ ဆက္ဆကလ္ ာခဲေ့ နာ္”

“ပာငခ္ ငဗ္ ်ားကုိယ္တိုင္ႀကီး တကးူ တကဗ်ာ”

“လူရင္းလည္းလူရငး္ ဆရာသမားလည္းျဖစတ္ ာမိ႔ု အထးူ ဥးီ စားေပးေပါ့ဗ်ာ”

ပြဲစားကကို ျံ မငက့္ ုိယတ္ ငို ္ ေမာ္ေတာဆ္ ုိင္ကယႀ္ ကီးနဲ႔ ၿဗီးခနဲ ေပါကခ္ ်လာၿပးီ
ဖတိ ္စာပိ႔သု ြားေလ၏။ ဖတၾ္ ကည့္လကို ေ္ တာ့ တေူ တြ သားေတြကို ရွငျ္ ပဳ၊ သမးီ ကေလးကုိ
နားထြငး္ ၊ သူကုိယတ္ ိုင္ ဒုလဘႅ ရပာန္း ၀တမ္ ညအ့္ စီအစဥ္ခငဗ္ ်ာ။ ဖိတ္စာကလညး္
ခညံ့ ားသားနားပါတယ္။ ဖိတစ္ ာတစ္ေစာင္ က်ပ္ ၁၀၀ ေက်ာ္လိမ့္မယထ္ င္တယ္။

“ေပာ… တယပ္ ာုတ္ပါလား”

www.mmteashop.com Page 183

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ကၽြန္ေတာလ့္ ကထ္ ဲမွ ဖတိ စ္ ာကုိ ယူဖတ္ၾကညၿ့္ ပးီ ေနာက္ သမီးက
သတငး္ ေပးေလ၏။

“သမူ ်ာေတြေတာ့ ခ်မး္ သာၿပီးရငး္ ခ်မး္ သာပဲေပာ၊့ နာမည္ ကံျမင့္ဆိုတ့အဲ တိုငး္
ကံလည္ေကာင္းပါက့ ြာ”

“အေဖေကာ ထီထုိးၾကညပ့္ ါလား”

“ပာယ္… ငါက ကံမေကာငး္ ဘူးပာ သမီးရ”

အမွန္ပဲခင္ဗ်ာ့၊ ကၽြနေ္ တာ္ ကံေကာငး္ သူမပာတု ပ္ ါ၊ ကံတုကိ ္အလုပ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာန္ ဲ႔
လးံု ၀ ကံမစပ္ပါခင္ဗ်ာ။ ကၽြနေ္ တာင္ ယင္ ယတ္ နု း္ က ၁၀ ႏွစ္ ၁၂ ႏွစသ္ ားတနု း္ က
အင္းေပါကရ္ ြာအနးီ အင္ၾကင္းပင္ ဘနု ္းႀကးီ က်ာငး္ တြင္ ေနရေလရာ ဆရာေတာ္
ခရးီ ရကရ္ ွည္ထြက္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တ႔ုိ ေက်ာင္းသာကေလးမ်ား ဖဲ႐ိုက္ၾကေလ၏။
မးီ ျခစဆ္ တံ မး္ ႐ုကိ ္ၾကတာခင္ဗ်ာ။့ ေလးငါးည မုိးအလင္း ဆက္တကို ္႐ကို ္ၾကတာဗ်ာ။
သစ္သားမီးျခစ္ တစဘ္ ူးမွ ငါးျပားေပးရတာဗ်ာ၊ ဒါေတာင္ ေလးငါးက်ပ္ဖးုိ ႐ႈးံ တယ္။
႐ံးႈ တဲအ့ ျပင္ ဆရာေတာက္ ျပန္အေရာကမ္ ာွ သတင္းေပါကၾ္ ကားသြားလို႔ ႀကိမလ္ ုးံ နဲ႔ေဆာ္လုိ႔
ေက်ာေကာ့ေအာင္ ခံလုကိ ္ရပါေသးဗ်ာ။ အဲသညေ္ ကာင္းက်ဳိ းမေပးတဲ့ ဖဲပဲခငဗ္ ်ာ့။
ကၽြန္ေတာ္ ရနက္ ုန္မာွ အလုပ္ရ၊ ေဘာဒ္ ါမွာေနရေတာ့ သငူ ယခ္ ်င္းေတြစၿု ပးီ ဖ႐ဲ ိုက၊္
႐ံႈးျပန္တာပဲခင္ဗ်ာ။

ထမို တွ ဖန္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ရနက္ ုန္မေွ အာငလ္ ံျပန္ေရာက္၊ ရနက္ ုန္ကအမိ က္ ေလး

ေရာင္းလရုိ႔ တဲ့ေငြနဲ႔ ႏမွ ္းတစ္တင္း ၂၄၅ က်ပ္နဲ႔ ႏမွ ္းတငး္ ၂၀၀ ၀ယေ္ လွာင္ထားလကုိ ္

ပါတယ္။ ၀ါဆ၊ို ၀ါေခါငႏ္ မွ ္းလက္က်နျ္ ပတ္ခါနီး ႏွမ္းရာွ းခ်ိန္မွာ ထုတေ္ ရာင္းလုိက္ပါတယ္။

ဘယ္မတးုံ တစတ္ ငး္ ၁၅၅ က်ပ္မွ အႏငုိ ႏ္ ငို ္ရယ္ဗ်ာ။ သည္ႏွစ္ ပဲတစီ ိမး္ ေပၚစက ပဲတစီ မိ း္

၀ယထ္ ည္ထ့ ားလကို ္ပါတယ္။ ႐ံႈးျပန္တာပဲဗ်ဳိ ႕။ ႐ံႈးတာမမွတ္ေသးဘူး၊ ၂၀၀၃ ခႏု ွစ္

ဇနန္ ၀ါရီလဆန္းက ပဲစင္းငံုတစတ္ ငး္ ၆၂၀၀ က်ပ္နဲ႔ တငး္ တစရ္ ာ ၀ယထ္ ညထ့္ ားလကို ္

ပါတယ။္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၇ ရက္ေန႔ ၉၀၀၀ က်ပေ္ စ်း ျဖစေ္ တာ့ မေရာင္းမ၊ိ ေလာဘက

တစ္ေသာငး္ ကိုမနွ း္ ေနသကုးိ ဗ်ာ၊့ တစေ္ သာငး္ မေရာကဘ္ ူးဗ်ိဳ႕၊ ျပဳတ္ျပဳတ္

က်လာလိုက္တာ သည္ေန႔ (မတ၂္ ၀) တစ္တငး္ ၅၅၀၀ ပါတဲဗ့ ်ာ၊ ႐ႈံးျပနၿ္ ပီ သညတ္ စ္ခ်။ီ

www.mmteashop.com Page 184

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ပဲေတာင္က့ ေလး ေလွာေ္ ရာင္းျပနေ္ တာလ့ ည္း အခုမ်က္ခးံု လႈပ္ေနရတယ္ဗ်ာ။

ေဖာက္သညယ္ ူေရာင္းတဲ့လူက ႏွစ္သနိ း္ ဖးုိ အေႂကြးမဆပ္ေသးလရုိ႔ မလား မရဘူးလား

မသေိ သဘူးဗ်ာ။

“အဲဒါ ကေံ ကာငး္ တာေပါ့ေမာငရ္ ယ္”

“ပာာကြာ… ဘယ္တနု း္ ကမွ ကမံ ေကာင္းတဲ့ေကာင္ကို ကေံ ကာင္းတယလ္ ုိ႔
မင္းပဲေျပာရက္ပေလကြာ”

ကၽြန္ေတာက္ ကၽြနေ္ တာမ့္ နိ း္ မ ခငမ္ ိငယက္ ုိ ျပနပ္ တတ္ ယ္ခင္ဗ်ာ့။

“မငိ ယက္ ရြဲ႕ေျပာတာမပာုတ္ဘူး၊ ဒဲ့ေျပာေနတာ”

“ဘယလ္ ုိကြ”

“တညတ့္ ည့္ေျပာတာပဲေလ၊ ေမာငက္ တစႀ္ ကမိ မ္ ွ ကံမေကာငး္ ခဲဘ့ းူ မပာတု လ္ ား၊
အဲဒေီ တာ့ ေမာငတ္ ုိ႔ မငိ ယ္တကုိ႔ ကကံ ုိ ထုငိ ေ္ စာင့္မေနေတာဘ့ ဲ အလပု က္ ိုပဲ သဲမဲလပု ေ္ တာ့
အျမဲကေံ ကာင္းေနတယ္ေလ”

“ေအး အဲဒလီ ုိေျပာေတာလ့ ညး္ ပာတု ္ျပနတ္ ာပဲကြ”

မိငယေ္ ျပာတာ အမွန္ပဲခင္ဗ်ာ့၊ ထီလည္းမေပါက၊္ ဖဲလည္းမႏိုင၊္

ကုန္ေလာွ ငလ္ ည္း႐းံႈ ဘယ္ဘက္ကမွ ပာနမ္ က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာတ္ ႔ိုမိသားစုပာာ

ေသခ်ာေပါက္ ပကုိ ဆ္ ံရမယ္အ့ လုပ၊္ ေျမပဲဆားေလာွ ေ္ လးပဲ အျမဲေလွာ္ခတ္ေနၾကေတာ့

ေန႔စဥ္ ၀င္ေငြရၿပးီ အျမဲ ကံေကာင္းေနၾကတယ္ခင္ဗ်ာ။့

ေၾသာ္… ကံမေကာင္းျခင္းသညပ္ င္လ်ွ င္ ကံေကာင္းဖ႔ုိ အေၾကာငး္

ဖနလ္ ာေလသည္တကား။

အားလံးု ကံေကာငး္ ၾကပါေစ။ Page 185

www.mmteashop.com

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

အရိနွ ္ပ်ကသ္ ြားရင္ အကြက္မလည္ေတာ့ဘးူ

“အိေု ကႀကီး ေျမပဲဆားေလာွ ္ မေလာွ ္ေတာဘ့ ူးဆုိ”

“ပာယ္… ေပါက္ကရ”

“အေအးဆုိင္ဘက္ လုံးလုးံ ေျပာင္းလကုိ ၿ္ ပလီ ား”

လာျပနၿ္ ပပီ ာ တစ္ေယာက္။ တကယၾ္ ကံဳရတာပါဗ်ာ။ ေမးၾကေျပာၾကတာကေတာ့
အေကာင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ အဓပိ ာၸ ယေ္ တြက အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင္ဆ့ လုိ ုိ႔ရေနေတာ့ ကၽနြ ေ္ တာ္မ့ ာွ
ေျဖရငွ း္ ခ်က္ထုတ္လို႔ကုိ မၿပီးႏို္င္ေတာ့ဘူးဗ်ဳိ ႕။ မကုကိ ္တာနဲ႔ ရပလ္ ိကု သ္ လလို ုိ၊
သူေဌးျဖစသ္ ြားတာနဲပ႔ ဲ ဆက္မလုပေ္ တာသ့ လိလု ို အမ်ဳိ းမ်ဳိ း ေကာက္ခ်က္ဆေြဲ နၾကတာဗ်ာ့။
အမွနက္ ကၽြန္ေတာ့္ဘကက္ အမွားဗ်ာ။့ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုငလ္ ၁၁ ရက္ေန႔မွ ၾသဂုတ္လ
၂၄ ရက္ေန႕အထိ တစ္လခြဲေလာက္ အလပု ရ္ ပထ္ ားခဲ့ရတယ။္ ေျမပဲဆန္ေစ်းက
တစ္တင္းကုိ ၁၅၀၀၀ က်ပက္ ေန ၁၈၀၀၀ အထတိ ကသ္ ြားလိ႔ု ဘယလ္ မုိ ွ
လုပ္လ႔မို ျဖစေ္ တာတ့ ာနဲ႔ ရပ္ထားခဲမ့ တိ ာ။ ဆကခ္ နဲျဖတလ္ ိကု ေ္ ရာ တုခံ႔ နဲ ရပသ္ ြားေတာ့တာ
ပဲဗ်ိဳ႕။ အရိွနန္ ဲ႔ေျပးေနတဲ့ လွညး္ ၊ ႏြားႏွစ္ေကာင၊္ နဖားႀကိဳးကို ဇြတ္ဆြဲပစလ္ ကို ေ္ တာ့
ႏြားႏစွ ေ္ ကာင္ ပတပရ္ ပ္တဲ့ၿပီး လွညး္ ရပ္သြားတဲ့ ပုစံ ံမ်ဳိ းနဲ႔ တစ္ထရာတည္းပါပဲဗ်ာ။
ေျမပဲဆန္ အသစ္ေပၚလာ၊ ေစ်းကလညး္ ခ်ဳိ တာနဲ႔ ၾသဂုတလ္ ၂၅ ရကေ္ နမ႔ ာွ ျပန္ေလာွ ္
ေခ်ေတာ့ ပထမဆုးံ ရငဆ္ ိငု ရ္ တာက အလုပသ္ မားခငဗ္ ်ာ၊့ ေျမပဲဆားေလွာလ္ ုပင္ န္းရပ္ထား၊
သတူ ို႔လည္းတပ္ပ်ကသ္ ြား၊ ပာိေု ရာက္သညေ္ ရာက္ ေရာက္ကနု ၊္ ကယုိ ့လ္ ူကို မနည္းျပနရ္ ာွ ၊
ျပန္စယု ရူ တယ္ခငဗ္ ်ာ၊့ ပြဲခင္းထဲမွာ ကေလးေပ်ာက္သြားတဲ့ သားသည္ မိခငလ္ ိပု ါပဲ။
လစူ ုလိ႔ုရၿပ၊ီ ျပန္ေလွာ္ၿပ၊ီ ေျမပဲဆားေလွာေ္ တြထြက္လာၿပီ။ မိတ္သစ္ကထို ားလုိ႔
မိတေ္ ပာာငး္ ကုိပဲ မနညး္ ကပု က္ ပ္ စည္း႐ုးံ ေနရေတာတ့ ယ္ဗ်ာ။ အျခား ေျမပဲဆားေလာွ ေ္ တြ

www.mmteashop.com Page 186

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

တင္ေရာငး္ တဲ့ဆငို က္ တငေ္ ရာငး္ ေနၿပဗီ ်ာ။ သူတိၾ႔ု ကားထဲ အတင္း

ျဖဲတးို ေနရေတာ့တယဗ္ ်ိဳ႕။ ေခါင္းနဲတ႔ ိုက၊္ တေံ တာင္နဲတ႔ ြက္၊ ဖေနာငတ့္ ကန္ ငး္ ေဘာလံုး

အတင္းလကို လ္ ုေနရတဲ့ ေဘာသမားနဲ႔ တေူ သးေတာတ့ ယ။္

“ေပာ့… ေပာ့… မလပု န္ ဲ၊႔ မလုပ္နဲ႔၊ တမ႔ို ႏွစ္က ရပ္ထားမလိ ို႔
အရိနွ ပ္ ်ကသ္ ြားခဲၿ့ ပီမပာတု လ္ ား၊ ဇလူ ုငိ ္၊ ၾသဂတု ႏ္ ွစ္လစာ ပီပါနဲ႔ ထညေ့္ လွာငထ္ ားေတာ့
ေပာ့”

အခုမတလ္ စတတု အၳ ပတထ္ ဲမွာ ေျမပဲဆနေ္ တြ ပီပါနဲ႔ထည့ေ္ လာွ ငေ္ နရၿပခီ င္ဗ်ာ့။

ႏွစလ္ စာ ပဲျပတ္တဲ့အခ်ိန္ ထတု ေ္ လွာ္ႏို္ငေ္ အာင္။ လပု င္ နး္ တစခ္ ုမာွ အရနွိ ္ပ်က္သာြ းၿပီ

ေပာ့ဆုိ ျပန္ထူလ႔ို သပိ ္ပာန္မက်ခ်ငေ္ တာ့ဘးူ ဗ်ာ။ အျမစ္ကကၽြတ္ၿပးီ လဲက်သြားတဲ့သစ္ပင၊္

ျပနထ္ ၊ူ ေျမဖိ႔၊ု ေရေလာငး္ ရသလိပု ဲ၊ ျပနစ္ ည္မည္ မသ၊ိ မစည္မည္ မသ။ိ

၂၀၀၃ ခုႏစွ ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၃ ရကေ္ နက႔ မဆူ ယမ္ ွ ေရလႊ ကီ ိုသြားေတာ့ ၾကယ္ေခါငမ္ ွ

ေရႊလီလမး္ တစ္လ်ာက္ ကၽြန္း (လမး္ လယ္က ေျမကြက္) ေတြေပၚမာွ ေညာင္ပင္ႀကးီ ေတြ

အပင္လိကု ေ္ ရြ႕စုကိ ထ္ ားတာ ေတြရ႔ သဗ်ာ့၊ ေျမဖေိ႔ု ရေလာင္းတနု း္ ၊ အရြကထ္ ြကမ္ ယ၊္

အဖးူ ထြကမ္ ယ္ မထြက္ဘူး၊ ျပန္ရွင္မယ္ မရငွ ္ဘးူ မသႏိ ိငု ေ္ သးပါဘူးဗ်ာ။

ေညာင္ပငႀ္ ကးီ ေတြကုိ အျမစက္ တူးယူၿပီး ေရႊ႕စုကိ တ္ ာဆိုေတာ့ အရွိန္ကေသစျပဳေနၿပ။ီ

အားမနညး္ ယတု ္ေနၿပဗီ ်ာ၊ အရွနိ ျ္ ပနရ္ ေအာင္ စည္ပင္လာေအာင္ အခ်ိန္

ေတာ္ေတာ္ယူရဦးမာွ ဗ်ာ။

လပု ္ငန္းမာွ လညး္ သည္သေဘာပဲေပါ့ဗ်ာ ႏစွ ္ကာလရညွ ၾ္ ကာ ပ်ဳိ းေထာငလ္ ာတဲ့

လုပ္ငနး္ အရွနိ ရ္ ေနတဲ့လပု င္ န္းပာာ ခဏေလး ရပထ္ ားလုကိ တ္ ယ္ဆိုရင္ပဲ အရနွိ ္က

ေသသြားေရာဗ်ာ။ လပု ္ငန္းမွာ အရွနိ ္ပာာ အေရးႀကးီ တယဗ္ ်ာ့။ သညေ္ နရာမာွ အရိွနဆ္ တို ာ

ၾသဇာပါ၀ါကို ဆလုိ ိခု ်င္တာမပာုတဘ္ ူးခင္ဗ်ာ့။ စပိ (speed) ေျပာရင္ရမလားပဲ။ ဆရာ

ေမာင္စးူ စမး္ မွ သိမာွ ၊ ကၽြနေ္ တာက္ ေတာ့ ဘာသာမျပန္တကဘ္ းူ ။ အရိနွ ္ဆတုိ ာ

လပု ္ငနး္ အရိနွ ္အပာုန္ေကာင္းစြာနဲ႔ ပံမု နွ ္လည္ပတေ္ နတာကို ဆိုလတုိ ာပါဗ်ာ။

ေႏးွ လြန္းအားႀကးီ လု၊႔ိ ဒါမမွ ပာုတ္ ရပသ္ ြားလ႔ို အရွိန္ပ်ကသ္ ြားရငေ္ တာ့ သြားကေရာဗ်ိဳ႕။

အရွနိ ပ္ ်ကသ္ ြားရင္ အကြက္ မလည္ေတာ့ေၾကာငး္ ပါခငဗ္ ်ာ။

www.mmteashop.com Page 187

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun
ညစမ္ ထားနဲ႔ မေကာငး္ စားဘူး

“ပာဲလုိ ကုိ၀ငး္ လား”

“ကၽြနေ္ တာ္ ကိုႏိငု ပ္ ါ”

“အယ္… မသီတာကုိ ေျမပဲဆန္မွာထားတာေလးရလွိ ိ႔ု”

“ခဏေလးကုငိ ထ္ ား”

မၾကာမီ မသီတာအသံ၀ငလ္ ာ၏။

“ကၽြနေ္ တာ္ ေမာငခ္ ်မး္ သာပါ”

“ေၾသာ္… ဥးီ ေလး၊ ဥးီ ေလးမွာထားတဲ့ ပဲဆန္ရမယ္၊ ရွယ္ပဲ၊

နက္ျဖနလ္ ာၾကည့္လညွ ့္၊ ႀကဳိ က္မွယူ၊ တနဂၤေႏြနဲ႔ တေပါင္းလျပည့္ ႏစွ ္ရကဆ္ က္

ပတိ ္တယ္ေလ။ ဒီေနမ႔ ွ စုျပဳံ ၀ငလ္ ာတာ၊ အိတ္ ၁၅၀ ေလာက္ပါတယ။္ ေရြးသာတယ၊္

ပဲလညး္ ေကာငး္ တယ္၊ ဒေီ န႔အၿပးီ ေရြးထားလကုိ ္မယ၊္ နကျ္ ဖန္ယူေပါ။့ ေၾသာ္… ဦးေလး

ပာုိ…”

“ေအးပါပာယ္… ငါသေဘာေပါက္ပါတယ္၊ လက္ငင္းေခ်မွာပါ”

မတ္လ ၁၈ ရက၊္ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရကေ္ န၊႔ ေနလ႔ ည္ ၂ နာရမီ ာွ

ျပည္ၿမဳိ ႕က ၀င္းသီရပိ ြဲ႐ံုကို လမွ း္ ဆက္ေနတာခင္ဗ်ာ့။ ႏစွ ္စဥ္သညလ္ ုိ တေပါငး္ တနခ္ းူ ဆုိ

သူတ႔ုပိ ြဲ႐ံကု ပဲဆန္၀ယေ္ နၾကခငဗ္ ်ာ့၊ ကၽြနး္ ပဲဆန္ လွလွေခ်ာေခ်ာႀကီးေတြ ရတက္တယ္။

ေျမပဲဆားေလွာအ္ တြက္ အေနေတာပ္ ဲ။ ခါတငို ္းႏစွ ေ္ တြကေတာ့ ေျမပဲဆန္ ငါးသိန္းဖိးု

ယတူ ယဆ္ ုိ ႏစွ သ္ နိ း္ ခြဲက လကင္ င္း၊ က်နႏ္ ွစသ္ နိ ္းခြဲက အေႂကြးခင္ဗ်ာ၊့ သူတကုိ႔ လည္း

ဘယ္ေလာကၾ္ ကာၾကာ ခႏံ ုိင္ရညရ္ တွိ ယ၊္ အားမနာရဘးူ ၊ သည္ႏစွ ္ကေတာ့

ပံုစံတစ္မ်ိဳးေလ။ လြန္ခဲတ့ ဲ့တစ္ပတေ္ လာကက္ ပဲဆန္အေရာင္းအ၀ယ္ စကားေျပာၾက

ကတညး္ က အလိုက္တသိပါပဲ၊ ခါတငို ္းႏွစေ္ တြလို အေႂကြးမထားဘူး၊ လကင္ ငး္ ေခ်မယလ္ ႔ုိ

www.mmteashop.com Page 188

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

စကားခခံ ဲတ့ ယဗ္ ်ာ၊ လကင္ ငး္ ေခ်ႏိုင္ လက္ငငး္ ၀ယႏ္ ိငု မ္ ွ ေငြကလညမ္ ာွ ေလ။ ဒါေၾကာင့္

လကထ္ ဲေငြမရိွ မ၀ယခ္ ်င္ဘူး။ ကိယု ေ့္ ၾကာင့္ သူတစ္ပါး ၀န္ပိမာွ စိုးလ။ု႔ိ

လြန္ခဲေ့ သာ ၁၅ ရက္ေလာကက္ လညး္ လတူ စ္ေယာကက္ ကမ္းလမွ း္ တယ။္

“အိုေကႀကးီ ေရ… လက္ငင္းရမယ္ဆုရိ င္ ပဲဆန္အခ်ိန္ ၅၀၀ ေလာက္
ေရာင္းခ်င္တယ္ခင္ဗ့ ်ာ့၊ တစ္ပသိ ာ ၁၀၀ ေလ်ာေ့ ပးမယ၊္ ဘယလ္ ုိလဲ”

လက္ငငး္ ေခ်ႏငို ္မေခ်ႏုိင္ ကုိယ္လ့ က္ထဲရိတွ ဲေ့ ငြေလးနဲ႔ ပာပ္ၾကည့ရ္ ေသးတယ္
ခင္ဗ်ာ့၊ ႏုငိ ္ၿပဆီ ိမု ွ ေခါင္းညိတရ္ တယ္။

“ဦးေလး ေငြတစ္ေသာင္းေလာက္ ခဏလွညပ့္ ါဥးီ ၊ ဆန္၀ယ္စရာေငြမရိွလို႔”

တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္တ့ မူ ေလး သနး္ သန္းလွတစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕လွခ်ိဳင္းစုရြာမွ
ကၽြနေ္ တာထ့္ ံ လာအပကူ ပေ္ လ၏။

“ပြဲ႐ံုမွာ ျပန႔ပ္ ဲေတာင့္ အခ်နိ ္ ၁၅၀ အပ္ထားတာကုိ ေစ်းလာျဖတတ္ ာ ေငမြ ရခဲ့လု႔ိ”

“ပာယ္… ဘယသ္ ႔ူပြဲ႐ုတံ ံုးပာ”

သူက တေရာ္ကုနး္ ရပက္ ြက္မွ ပြဲ႐ုံတစခ္ ုနာမည္ ေျပာျပေလ၏။

“ပြဲစားကေျပာတယ္ သူတ႔ုိေတာငမ္ ွ ပဲေတာငေ့္ တြ မေရာင္းရေသးလ႔ုိ
႐ႈတိငု း္ ယဥဆ္ နပ္ ြဲ႐ုံက ဆနက္ ုိ အေႂကြးယစူ ားေနတယ္လုိ႔ ဆိုတယ္”

“ပာာ… ဒါဆုိ အလြယေ္ ပါ့ပာ၊ ကၽြန္မကပို ဲေတာင့ဖ္ းို ေငြမရငွ း္ ေပးႏငို ရ္ င္
ဆနအ္ ေႂကြး ယေူ ပးပါလုိ႔ ေျပာပါလားပာ၊ နငမ့္ ာွ လညး္ ပါးစပပ္ ါသားပဲ”

“ဘယ္ေနလမိ မ့္ လဲ ေျပာတာေပါ့”

“ဒေီ တာ့ဘာေျပာလဲ”

“ပြဲစားမႀကီးကေျပာတယ္ သူတိအ႔ု တြက္ပဲ အေႂကြးယစူ ားတယ၊္ သူမ်ားအတကြ ္
အေႂကြးယူမေပးႏိုင္ဘးူ လ႔ို ေျပာလႊတ္လိုက္တယ၊္ အဲဒါေၾကာင့္ ဥးီ ေလးဆေီ ရာက္လာတာ”

www.mmteashop.com Page 189

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“အယေ္ ကာင္းေရာ ပြဲ႐ံုကအမႈ ငါ့ဆလီ ာပတ္တာပဲ၊ အမနွ ္ကေတာ့

အဲဒျီ ပႆနာက ပြဲ႐ုံကေျဖရငွ ္းေပးရမာွ ပာ၊ ငါ့ဆီလာစရာမလုဘိ ူး၊ ေငြမရိွဘူးဆတို ာ

မယံပု ါဘးူ ပာာ၊ အဲဒီပြဲစားမႀကးီ ဆမီ ာွ ေရတႊ စ္ပိႆာရတွိ ယဆ္ ုၿိ ပးီ သကူ ယုိ တ္ ငုိ ္

တဖြဖြႂကြားေနတာပါပာာ၊ လတူ ုိငး္ အသပိ ါ၊ နငက့္ ိုမေပးခ်ငလ္ ႔ုိ တမင္ညစထ္ ားတာပါပာာ”

“ဥးီ ေလးရယ္ တစ္ေသာင္းတည္းပါ”

“ေအးပါ… နင့က္ ုိငါအငတ္မထားပါဘူး၊ နင့္နဲင႔ ါအမ်ိဳးေတာေ္ နတာကုိးပာဲ့၊
မေပးခ်ငလ္ ႔ို မပာုတဘ္ ူး၊ သေဘာတရားကုေိ ျပာျပတာ”

ေနရငး္ ထငို ္ရင္း အိတထ္ ဲမွ ေငြတစေ္ သာငး္ ထြက္သြားေလ၏။ ညတကာနဥၥ

သဂၤေပာာ၊ အေပာာ၀တ ေၾသာေ္ ကာင္းေပစြတကား။ အလြယပ္ ဲခငဗ္ ်ာ့၊ ‘ေျပလည္ဘူး’

ဆတုိ ာေလး အေၾကာငး္ ျပၿပီး အမ်ိဳးမ်ဳိ း ထစၾ္ ကညစၾ္ ကေတာ့တာပဲဗ်ာ။ ျပညမ္ ာွ ျဖနတ႔္ ဲ့

ေျမပဲေတာငေ့္ ဖာကသ္ ညဆ္ ီမွာ ရမည့္ေငြ တစသ္ နိ း္ ရစွ ေ္ သာင္း၊ မၾကာခဏ သြားေတာင္းပါ

ေသာ္လညး္ တစ္ျပားမွမရေသးပါ။ ပြဲစားတစ္ေယာကက္ ေတာ့ ေပးစရာရိေွ သာ

အေႂကြးမ်ားကို မေပးေသးဘဲ ထက္၀က္ေစ်းက်သြားေသာ ကားတစ္စးီ ကုိ

၀ယစ္ းီ ပစလ္ ုိကေ္ လ၏။ ခပတ္ ညတ္ ညပ္ ဲ။ ရရမညေ့္ ႂကြးရငွ ္ကေတာ့ လညပ္ ငး္ တစရ္ ညွ ္ရွည္

ဗ်ာ၊ ျဖစေ္ နၾကတာ။

ဟယ္… ျဖစရ္ ေလေလာက။

လေူ တြရဲ႕စတိ ္ဓာတန္ ဲ႔ပဲဆုငိ တ္ ာပါ။

အင္း… ပာုတတ္ ာေပါ။့

ညစထ္ ားလမု႔ိ ်ား ေကာင္းစားမယ္ထငသ္ လား။ ဟား… ဟား… ေ၀းပါေသးတယ။္

www.mmteashop.com Page 190

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun
ဆဆီ မး္ ၿပးီ သားပါခငဗ္ ်ား

“ေပာ့ေကာငခ္ ်မး္ သာ ပဲႀကးီ ေလွာ္ ယူဦးကြာ၊ ထနး္ ရညန္ ဲအ႔ ေတာ္ပဲ”

“ပာာ ငါမ့ ာွ ႏစွ ္ပိႆာေလာကက္ ုိ ရေွိ နေသးတာကြ၊ ထန္းရညန္ ဲ႔ ျမညး္ ဖုိ႔
၀ယထ္ ားတာ”

“ယပူ ါဦးသူငယခ္ ်င္းရာ၊ အရမ္း႐ႈံးေနလ႔ုပိ ါ”

“ကဲ… ကဲ… နမူနာေပး”

သကူ နာမနူ ာျပတယ္ခင္ဗ်ာ့။

“ဟင္… မင္းကလည္း အတးူ အျခစ္ေတြေကာ၊ ကိကု ္ဖဲေ့ တြေရာ၊ ဆနခ္ ါနဲ႔ခ်ၿပးီ
သနပ႔္ စ္မွ ေရာငး္ ပနး္ လေွ တာ့မာွ ေပါက့ ြ”

“ဟာကြာ… အလလုိ ုမိ ွ ႐းံႈ ရတဲ့အထဲ”

“ေပာ့ေကာင္… ႐ႈံးကာမ႐ွ ႈံးေရာ၊ သန႔္သနျ႔္ ပန႔္ျပန႔္ လလွ ပွ ပေလးမွ ေစ်းကြက၀္ င္မွာ
ေမာင္”

ေက်ာင္းေနဖကသ္ ူငယခ္ ်င္း ေမာငေ္ ပ႐ႈးသည္ ပဲႀကီး ၀ယ္ေလွာငထ္ ားရာမွ
မတရားေစ်းက်သျဖင့္ ပဲႀကီးေလာွ ေ္ လာွ ၿ္ ပီး ေငြေပၚေရာငး္ ေနေလ၏။

“ဥးီ ရီးတ႔မုိ ်ား လညွ ့္ၾကည့ေ္ ဖာ္ေတာငမ္ ရဘူး”

“လွည့္ၾကညပ့္ ါတယ္ပာယ၊္ ပာင္ နင္မ့ ွာ ငါးေတြအမ်ားႀကးီ က်နပ္ ါေသးလား၊ ကဲ…
ငါးခူသံးု ေကာင္ အရိခွ ်ိန္လိုက္၊ ေၾကာ္စားမာွ အုိး၀ငလ္ ုပေ္ ပးလကုိ ္ေနာ္”

www.mmteashop.com Page 191

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ငါးသည္မသည္ ကၽြနေ္ တာ္ေရြးေပးေသာ ငါးခူႀကီးသံးု ေကာငက္ ို အညီႇဆထီ ုတ္၊
၀မး္ ဗုိက္ကိုခြဲ၊ ေၾကာလ္ ျု႔ိ ဖစေ္ အာင္ မနႊ း္ ေပးေလ၏။ သတူ ႔ုိ အေရာင္းပါးၿပီဆုိ ကၽြန္ေတာတ္ ုိ႔
၀ယလ္ ႔ေို ကာငး္ တယခ္ င္ဗ်ာ၊့ မ်က္ႏာွ က ျပံဳး၊ အသကံ ခ်ဳိ ၊ လကက္ သြက္၊ ကုိယလ္ ိုခ်ငတ္ ဲပ့ ုစံ ံ
စတိ တ္ ငို ္းက်ခငဗ္ ်ာ့။ အဲ… ပာဲ… ပာငး္ … ပာငး္ … သူတေို႔ စ်းေရာငး္ ေကာင္းေန
၀ယသ္ ေူ တြ၀ိုငး္ အံုေနလိုက႔ ေတာ့ အနားမကပန္ ဲ႔ေတာ့ဗ်ိဳ႕၊ ႏတႈ ဆ္ ကဖ္ ေ႔ုိ ခၚဖု႔ေိ ၀းစြ၊
လညွ ္ေ့ တာင္မၾကည့္ မေတာတ္ ဆ ျမငသ္ ြားရင္ေတာင္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္ဗ်ာ့၊
မစားေကာငး္ တဲ့အသီး ပဒိငု ္းသးီ ႀကးီ မ်ားမွတ္ေနလားမသ။ိ

“ပာင္… အတကေ္ တြအားႀကးီ ပါလား၊ အလုပ္မရိွအလပု ရ္ ွာလ႔ဟို ယ္”

“ထမင္းဆငို ္ေတြကမွာလု႔ိ”

“ေပာ”

င႐ုတ္သးီ ၊ ၾကက္သြနန္ ီ၊ ၾကကသ္ ြနျ္ ဖဴ အဓကိ ထားေရာငး္ ေသာ ေစ်းသည္မ

မဲတဆူ ိငု ္မာွ တပည့မ္ ကေလးတစ္ေယာကက္ ၾကက္သြနျ္ ဖဴ အေကာငး္ ႀကးီ ေတြ

အတကဖ္ ဲ့ေနတယဗ္ ်ာ၊့ ဗန္းႀကီးတစခ္ ်ပ္၊ အေမာက္အၿဖဳိ းရေနပါၿပ။ီ ေစ်းထဲက

ကုန္ေျခာကဆ္ ငုိ ္ေတြမွာ ၾကကသ္ ြနျ္ ဖဴအတက္ပဲမ့ ်ား အပလံု ိုက္ အပံုလိကု ္

ေတြ႔ရေလရိေွ သာလ္ ည္း အမမႈ ဲ့အမွတ္မဲ့သာ ေနခဲမ့ ိေလ၏။ ခ်နိ ္ရင္းတြယ္ရင္း

သယယ္ ေူ ရ႕ႊ ေျပာငး္ ရငး္ ပဲက့ ်သြားသည့္ အတက္ပဲ့မ်ားကစို ထု ားသညပ္ ာု ထငခ္ ဲမ့ ိသည။္

ည့လံ ုကိ ေ္ လျခငး္ ေမာငခ္ ်မး္ သာ ပာား… ပာား… ဒါနဲမ႔ ်ား လတူ ကႀ္ ကီးလုပ္ၿပးီ စီးပြားေရး

ေဆာင္းပါးေတြေရးေနပါသတဲ့၊ ပာဲ… ပာဲ။ အခမု ွသရိ ပါသဗ်ာ။ ထမင္းဆုငိ ္ေတြကုသိ ြင္းဖ႔ုိ

တမင္ အတက္ဖဲ့ထားၾကတာပါတဲ့ဗ်ာ။ အခြံသင္ေပးမွ ယူမယဆ္ ိုရင္လည္း သငေ္ ပးမာွ ပါပဲ။

ကိုယ္ကေရာင္းခ်င္သကိုး။

“ဥးီ ခ်မး္ သာေရ ေရသန႔္ဘးူ ခြံအၾကညေ္ လးေတြရရင္ စထု ားေပးပါဗ်ာ”

“အမေလး ေပါပါ့ဗ်ာ၊ က်ဳပတ္ အ႔ုိ ေအးဆိုင္မာွ ”

ျပည္ၿမိဳ႕တြင္ဖြင္ထ့ ားေသာ ကၽြန္ေတာ္သ့ ားရဲ႕ အေအးဆိုငမ္ ွာ တစခ္ ါေသာက္
ေရသနဘ႔္ ူးခြံ အၾကည္ေတြ အားႀကီးပါ။

www.mmteashop.com Page 192

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ဘာလပု ္ဖ႔ုိလဲ ဆရာသမားရဲ႕”

“ဆထီ ည့္ေရာင္းဖုေ႔ိ လဗ်ာ့၊ ဘူးၾကည့္တစဘ္ းူ ဆီငါးဆယသ္ ားအကိုက္ပဲ၊

ဘးူ ၾကည္ဆုေိ တာ့ အေရာင္ကိျု မငသ္ ာတယ္ဗ်ာ၊့ လူေတြကဆီလာ၀ယရ္ င္ အခြံပါမလာခဲဘ့ းူ

ဗ်ာ့၊ အဆင္သ့ င့္ ငါးဆယ္သား၀ငဘ္ းူ ေတြ ထည္ထ့ ားလကို ္ေတာ့ အကုိကပ္ ဲေလ”

ဆစီ က္သမားဆိတု ာကလည္း ႏွမ္းကေလး၀ယ၊္ ဆကီ ေလးႀကိဳတ၊္ စားအုန္းဆီက

ေလးနဲ႔ေရာ၊ တငက္ လိန္ခ်ိတ၊္ အပိ ္ေနလမို႔ ရဘးူ ေလဗ်ာ။ ၀ယသ္ ူ မ၀ယ္ခ်င္၀ယခ္ ်င္ေအာင္

ဖနတ္ းီ ၾကရတာကုိးဗ်ာ့။ ၾကည့ပ္ ါလား၊ ပုဆိုးဆိခု ်ဳပ္ၿပးီ သား၊ တံဆိပ္ခြာၿပးီ တန္းေကာက္

၀တ္လကုိ ႐္ ံုပဲ။ ဘယ္ေလာက္ လြယ္ကလူ ကုိ ္သလဲဗ်ာ။ ဆနဆ္ ိုလည္း ေရြးၿပးီ သား ျပာၿပးီ

တီးၿပီး၊ လးံု စင္းအိုး၀င္ဗ်ာ။ ငရုတ္မနႈ ႔္၊ မဆလာ၊ နႏြငး္ အားလံးု အဆင့္သငခ့္ ်ညး္ ပဲ။

ေပာာတ္ ယႀ္ ကးီ ေတြကုၾိ ကည့္ဦးမလား တယလ္ ဖီ နု ္းအဆင္သင္၊့ တီဗီအဆငသ့္ င၊့္ စေလာင္း

အဆင္သင္၊့ အိပ္ရာဆုခိ ငး္ ၿပ႔ းီ သား၊ သန႔္လုျိ႔ ပနလ္႔ ု၊႔ိ ေရခဲေသတာၱ မွာ ဘီယာအသင့၊္

အခ်ဳိ ရည္အသင့္၊ ေရသန္႔ဘးူ အသငဗ့္ ်ာ။ ေရပူခ်ိဳးမလား၊ ေရေအးခ်ဳိ းမလား၊

အပူအေအးစပခ္ ်ဳိ းမလား၊ သြားတကုိ ေ္ ဆး၊ သြားတိုကတ္ ံ၊ ဆပ္ျပာ၊ တစ္႐းႈ ေပပါ

အဆငသ့္ ငပ့္ ါဗ်ာ။ ေမြးကာစ အူ၀ဲနီေလးကုိ အမအိ ဖမ်ားက လိုေလေသးမရိွ

ေစာင့ေ္ ရာွ ကတ္ ဲ့ အတိငု ္းပါပဲ။ ငါးေျခာကဆ္ ို ဖုတၿ္ ပီး၊ ထုၿပးီ ၊ ၾကက္သြန္လီွးၿပးီ ဆဆီ မး္ ၿပးီ ၊

အဆင္သင့္ျဖစေ္ အာင္ စီစဥ္ေလ့ရတွိ ဲ့ အမိ ရ္ ငွ ္မေကာငး္ လိုပါပဲခငဗ္ ်ာ။ ခုေခတႀ္ ကးီ ထဲမာွ

ဘာမဆုလိ ုိေလေသးမရွိပါတဲခ့ ငဗ္ ်ာ။ ၀ယသ္ ရူ ဲ႕ အလကို ို လိုကၾ္ ကရတာ။

ငါ႔နားမၾကား ေတာင္ႀကီးကြယ္လ႔ထို ား Page 193

“ဒအီ က်ၤကီ ေလးထညေ့္ လ်ွ ာေ္ ပးပါဥးီ ”
ေဒၚမးူ ေစ့က ေခါငး္ လည္းမညိတ၊္ လွညလ့္ ညး္ မၾကညဗ့္ ်ာ။
“ဒီမာွ ေဒၚမူးေစ့”

www.mmteashop.com

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မ္းသာနည္း (၁) Typing - han soe tun

ကၽြန္ေတာ္ ခပက္ ်ယက္ ်ယ္ကေလး ေအာလ္ ကုိ ၏္ ။ သူလညွ မ့္ ၾကည့္။

“ေဒၚမးူ ေစ့”

ကၽြန္ေတာ္ အသကံ နု ေ္ အာလ္ ိုကရ္ ာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမခင္မငိ ယ္ ပ်ာပ်ာသလဲ
ေရာက္လာေလ၏။

“ေမာင္… သူက နားေလးတယ္”

“အို… ေစာေစာက ေျပာေရာေပါ့ကြာ”

ကၽြန္ေတာ႔အ္ ကႌ်ကုိ ေဒၚမူးေစ့မ်ကႏ္ ာွ ေရ႕ွ တည့္တည္သ့ ြားၿပးီ ေျခဟန္
လကဟ္ နျ္ ဖင့္ ေျပာရ၏။ ထုိအခါ ျပဳံ းရႊငစ္ ြာ။

“ထည္ခ့ ဲ့”

တစခ္ ြန္းထဲေျပာၿပီး အ၀တ္ေလွ်ာျ္ မဲ ဆကေ္ လွ်ာ္ေနေလ၏။ အေလွ်ာ္သညမ္ ႀကးီ
ေဒၚမူးေစက့ ား အေတာ္နားေလးသူႀကးီ ပါ တကား။ ေလးသည္ဆုသိ ညထ္ က္ ပင္းသညဟ္ ု
ဆိုက ပၿုိ ပီးမနွ ေ္ ခ်မည။္ ေဒၚမူးေစအ့ ေၾကာင္း ေတြးေနရငး္ မွ ကၽြန္ေတာ့္အေမ
ေဒၚေအးခငက္ ို သတရိ မေိ လသည။္ ကၽြနေ္ တာ့္အေမကား ဆတ္ဆူ၀ရြာကေလးတြင္
နားေလးမႀကီးဘြဲ႔ကို ခံယထူ ားသျူ ဖစ္ပါ၏။ အခု သူမရွိေတာ့ပါ။ လြနခ္ ဲ့ေသာ ႏွစေ္ ပါင္း ၄၀
က ကြယ္လြန္သြားခဲေ့ လၿပ။ီ သုိေ႔ သာ္ ကၽြနေ္ တာ့္အေမသည္ သမုငိ း္ တြငက္ ်န္ရစ္သူ
ျဖစပ္ ါ၏။ တကယ္ပင္ နားပင္းေလသေလာ။ ပငး္ ခ်ငေ္ ယာင္ ေဆာင္ေနသေလာ။
မည္သမူ ်ွ အတအိ က် မေျပာတတပ္ ါ။ အေၾကာငး္ မာွ သူၾကားခ်င္တာၾကားၿပးီ မၾကားခ်ငတ္ ာ
မၾကားျခင္းေပတည္း။ မၾကားလိုေသာ စကားကို ပင္းခ်ငေ္ ယာင္ေဆာင္ေနလိုက၏္ ။

လက္ေတြ႔ခင္ဗ်ာ့။ ကၽြန္ေတာ္တ႔ိသု ားအမိ တုိးတုးိ တတိ တ္ ိတ္ ေျပာတာက်ေတာ့
သူၾကားေနျပန္ေရာဗ်ာ။ အဲ… ေဘးလေူ တြေျပာတာက်ေတာ႔ မၾကားျပန္ဘးူ တဲ့ဗ်ာ။

www.mmteashop.com Page 194

ေမာငခ္ ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

ေအာေ္ ျပာမွ ၾကားရသတဲ့ဗ်ာ။ အသိရခက္တဲ့ အေမပါဗ်ာ။ ေဘးလေူ တြ အက်ယႀ္ ကီး

ေအာ္ေျပာေနၾကေသာလ္ ည္း ကၽြန္ေတာက္ ေတာ့ တးို တးို ေလးပဲ ေျပာရတယဗ္ ်ာ။

သူ႔၀ါဒက ခပ္ေကာင္းေကာငး္ ခင္ဗ်ာ၊့ စးီ ပြားေရးသမားေတြ နမနူ ာယဖူ ႔ုိ ေကာင္းတယ္။

ကၽြနေ္ တာ္တုိ႔ စးီ ပြားေရးေလာကမာွ မွနတ္ ာေတြေရာ၊ မမနွ တ္ ာေတြေရာ၊ ဟုတ္တာေတြ

ေရာ၊ မဟုတ္တာေတြေရာ သတင္းေပါင္းစုံ အတင္းမ်ိဳးစံု ၾကားရတတ္တယ္။

သညအ္ ထဲက ကုိယန္ ဲ႔ဆိငု ္တာ ကယုိ ္အ့ တြက္ အသးံု တည့္တာကို ၾကားထားလုိကၿ္ ပီး

မဆိုငတ္ ာ အသံးု မတည့္တာကုိ ၾကားမထားလကို ္ေတာ့ဘးူ ၊ ဘယ္ဘက္နားက၀င္

ညာဘကန္ ားကထြက၊္ ညာက၀င္ ဘယ္ကျပနထ္ ုတ၊္ သညလ္ ို လပု ္ရတယဗ္ ်ာ။

ၾကားသမ်ွ အားလံုး ဥးီ ေခါင္းထဲ ထည့္ထားရင္ ဘာမ်ွ လုပက္ ငုိ ္လိုျ႔ ဖစမ္ ာွ မဟတု ေ္ တာဘ့ ူးဗ်ာ။

အာ႐ံုက သတငး္ ေနာက္ကပပ္ ါေနေတာ့ ကိယု ့္လုပင္ နး္ ဟာၿပီး အကနု ္လးံု လြဲလြဲေခ်ာ္ေခ်ာ္

ျဖစက္ နု ္ေတာမ့ ွာဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ေျမပဲဆားေလွာ္ ေလာွ ္တဲ့သေူ တြလညး္

သညအ္ တိငု း္ ပဲဗ်ာ။ ၾကားခ်ငတ္ ာၾကားၿပးီ မၾကားခ်င္တာ မၾကားၾကဘူးဗ်ဳိ ႕။သတူ ႔ိုက

ေျမပဲဆားေလွာ္ ေလာွ ္ေနတယ။္ အနီးအနားမာွ ဆိုငး္ တၿခိမၿ့္ ခိမ္န့ ဲ႔ နတပ္ ြဲကေနတယ္။

သတူ ႔ၾုိ ကားေတာ့ ၾကားတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မၾကားလညး္ မၾကားဘူးဗ်ာ႔။

သတူ ႔ိုအလုပ္ထဲ အာ႐ကံု ို ႏွစထ္ ားၾကေတာ့ စတိ က္ အလုပထ္ ဲမွာပဲ ေရာက္ေနေတာ့

မၾကားခ်ငရ္ င္ မၾကားဘဲေနလ႔ုရိ တာေပါ႔ဗ်ာ။ လစူ႔ ိတဗ္ ်ာ၊ ခကသ္ ား။

“ခငဗ္ ်ား ၾကားၿပးီ ပလား”

“ဟငအ့္ င္း… ဘာမ်ားလဲ၊ ဆိုစမ္းပါဥးီ ငါဆ့ ရာရဲ႕”

ထုိအခါ သတင္းေဖာက္သည္ခ်သူက အားပါးတရ လွ်ာလိပပ္ ါးလိပ္ အသားကုန္
ေျပာေလေတာ၏့ ။

နားေထာငသ္ ကူ လည္း…

“ဟာ… ဟတု ္လား၊ အင္း… လုပ္စမ္းပါဥးီ ”

စသည္ျဖင့္ အားေပးေနေလ၏။ အမနွ ္က အဲသည္သတင္းကုိ ၾကားၿပီးသားဗ်ာ့။
လနသ႔္ ြားေအာငလ္ ု႔ိ ဆက္နားေထာငေ္ နတာဗ်ာ့။

www.mmteashop.com Page 195

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

“ဟင္ ငါသၿိ ပီးသားႀကီးပါကြာ”

သည္လေို ျပာလိုက္ရင္ ေနာက္တစခ္ ါ သတင္းမရႏုိင္ေတာ့ဘးူ ဗ်ာ။ ေျပာမညသ႔္ ကူ
လနသ္ ြားၿပဗီ ်ာ။ အဲဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕မ်ား သၿိ ပီးေသာ္လည္း မသဟိ နေ္ ဆာငၿ္ ပီး
နားေထာင္ၾက၊ သတငး္ ႏႈိကၾ္ ကတာဗ်ာ။ ဒါဟာ အေပါင္းအသင္းလညး္ ၀င္ဆ့တံ ယ၊္
သတင္းစုံလညး္ သိရတယ။္ ဘာဆကလ္ ပု ရ္ မယဆ္ ုိတာလည္း အကဲျဖတ္လိ႔ု ရတယ္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ့္အေမေပးခဲ့ေသာ အေမြ။

ဟား… ဟား…

ငါ့နားမၾကား ေတာငႀ္ ကးီ ကြယ္လ႔ထို ား။

ဟား… ဟား…

ေ၀စားမ်ွ စား

“အေရာငး္ အ၀ယပ္ ါးတယ၊္ ေမးွ ထားလ႔ုိရေသးတယ၊္ ဒညီ ပြဲၾကည့္ခ်င္
ၾကည့္ၾကဦး”

ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ခငမ္ ငိ ယက္ သတူ႔ ပည့္ကေလးေတြ ပြဲၾကည့္ဖု႔ိ

ဖ်ာ၀ယခ္ ုိငး္ ေနတယ္ခငဗ္ ်ာ့၊ ဖ်ာဖိးု သကူ ေပးမာွ ။ ေအာင္လမံ ွာ ပြဲေတာရ္ က္ခငဗ္ ်ာ့၊ ႏွစစ္ ဥ္

တေပါငး္ လျပည့္ကေန လျပည့္ေက်ာ္ ၁၀၊ ၁၁၊ ၁၂ ရက္အထိ က်ငး္ ပေလရ့ ွတိ ယ။္

ကုသနိ ာ႐ဘံု ရု ားပြဲ။ အလပု ္လပု တ္ ဲ့အခါ သညလ္ ပို ဲ၊ ဆရာနဲ႔ တပည့္ တင္းခေံ နၾကရင္

ဟန္မက်ေတာ့ဘူးခငဗ္ ်ာ့။ အဲသညလ္ ပု င္ န္း။ အလုပ္လုပတ္ ယေ္ နာ္၊ ပိကု ္ဆံရတယ္။

မလုပ္ဘးူ ေနာ္၊ ပုကိ ္ဆမံ ရဘူး။ ပကို ္ဆေံ ပးခိငု ္းေနတာပဲ၊ ငဲစ့ ရာမလိဘု းူ ။

သညလ္ ိစု ိတ္မ်ိဳးေတြ ႏွစ္ဥးီ ႏွစဖ္ က္ မေမြးၾကရဘးူ ခင္ဗ်ာ့။

www.mmteashop.com Page 196

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

အမနွ ္ကေတာ့ အလုပ္သမားနဲ႔ အလုပ္ရွင္ ဆရာနဲ႔ တပည့္ဆတုိ ာ
ေသခ်ာေတြးၾကည္ရ့ င္ ေ၀စားမ်ွ စားေတြပါဗ်ာ။ တပညမ့္ ာွ ေငြေရးေၾကးေရး အခက္အခဲ၊
လမူ ေႈ ရးအခကအ္ ခဲ ရၿိွ ပီဆို ဆရာက ျပဳံ းျပံဳးႀကီးၾကည့ေ္ နလုိ႔ မရဘူးဗ်ာ၊ သတူ ိုအ႔ ေရးမွာ
၀ငပ္ ါရတယ္။ ႏတႈ က္ ျူ ခင္း၊ လကမ္ ျခင္း၊ ေငြေၾကးေထာက္ပံျ့ ခင္း စသျဖင့္ တကယ္
အလပု ျ္ ဖစသ္ ြားေအာင္ ကူညၾီ ကရတယ။္ ဆရာမ့ ွာ လေႈ ရးတန္းေရးရိွမယ၊္ ခ်ကေ္ ရး
ျပဳတ္ေရး ဧညခ့္ ံေရးရိမွ ယ္ဆို တပည့္ေတြက ၀ုငိ း္ လးံု တတၾ္ ကတယ။္ ေဘးကပမ္ ေနၾကဘူး။
အျပနအ္ လွန္။ အဲသည္လိုပဲ လပု င္ နး္ ဟာ ပုံမနွ လ္ ည္ပတ္တာပါခင္ဗ်ာ။ လုပင္ နး္ လညပ္ တ္မွ
ပိကု ဆ္ ံရ၊ သည္ပိုက္ဆထံ ဲက အရင္းအႏွးီ ကနု ္က်စရိတေ္ တြႏုတ္၊ ရလာတဲ့
အက်ိဳးအျမတထ္ ဲက ခြဲေ၀မွ်စားၾကရတာကလားဗ်ာ။

“ကရင္… ကရင္… ကရင္ရင္”

“ဟဲလုိ… အမနိ ္႔ရိွပါခငဗ္ ်ာ”

“ဦးေလး ကၽြန္ေတာ္ ျမင္တ့ းုိ ပါ”

“အယ္… ေျပာ ကျုိ မင့္တိးု ၊ ဘာအကူအညီေပးရမလဲ”

“တျခားမဟတု ဘ္ ူး ဥးီ ေလး၊ ဦးေလးတ႔ုိ အလပု သ္ မားေတြကို

ဘယႏ္ နႈ ္းေတြေပးေနလဲ သခိ ်င္လို႔”

“ေၾသာ္… ေအး… ေအး”

ကၽြန္ေတာက္ ကၽြန္ေတာတ့္ ပညေ့္ တြရဲ႕ ေန႔စားႏႈန္း၊ ပုတ္ျပတ္ႏႈန္း၊ အနိမ့ဆ္ ံုး
အျမင့ဆ္ းုံ ႏနႈ း္ ထားေတြကုိ ေျပာျပလိုက္တယ။္

“ေက်းဇူးပဲ ဥးီ ေလး”

ကျုိ မင္႔တိုးဆေုိ သာ ကၽြန္ေတာ့္တူခင္ဗ်ာ၊့ သကူ အလပု သ္ မား ရာႏငွ ့္ခ်ီရေိွ နေသာ
အလုပ႐္ ံုႀကးီ ကို ႀကးီ ၾကပေ္ နရသူ။ လက္ရစွိ ီးပြားေရး အေျခအေန၊ လကရ္ ိဆွ နေ္ စ်းႏနႈ း္ ၊

www.mmteashop.com Page 197

ေမာငခ္ ်မ္းသာ၏ ခ်မး္ သာနည္း (၁) Typing - han soe tun

အခ်ဳိ ႕ပြဲ႐ံမု ်ားတြင္ ယေနရ႔ ရိွေနေသာ ပြဲ႐ံုလပု ္သားမ်ား၏ ၀ငေ္ ငြစသညတ္ ိကု႔ ို သိရွလိ ိုသျဖင့္
ကၽြန္ေတာ့္ဆကီ ုိလညး္ ဖုနး္ ဆကေ္ မးျခင္း ျဖစပ္ ံုရပါ၏။ သူ႔လေူ တြကုိ ဘယေ္ လာကေ္ ပးရင္
ေကာင္းမလဲ ခ်နိ ဆ္ လ႔ရို ေအာင။္ ဟိေု န႔က ျပည္ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ၀ငး္ သရီ ိပြဲ႐ကုံ
အလုပ္သမားမ်ား တစေ္ န႔ ၂၀၀၀၊ ၂၅၀၀က်ပ္ ရၾကသညဟ္ ု ဆိုပါ၏။ ကနု အ္ ၀င္မ်ားၿပးီ
လပု ခ္ ၀င္ေငြမ်ားျခင္း ျဖစ္ပါ၏။

ေအာင္လပံ ြဲ႐ုံမ်ားမာွ လညး္ ကုန္အ၀ငအ္ ားေကာင္းေသာ ပြဲ႐၊ုံ အေရာင္းအ၀ယ္
ေကာင္းေသာ ပြဲ႐ံုမ်ားမွ လပု သ္ ားမ်ား ၀ငေ္ ငြေကာငး္ ၾကပါ၏၊ သီးႏလွံ ငႈိ ္ခ်ိန္မွာ ၂၀၀၀
ဆုိတာ အသာကေလးပါ။ နည္းနည္းေတာ့ ပိုပင္ပနး္ တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕မ်ား
အလုပသ္ မားမ်ားကို အလွည့္က် နားေပးထားရတယ္ဗ်ာ၊ ဆငး္ ခ်ငတ္ ဲသူ ဆငး္ ၊
ဆင္းႏုငိ သ္ ေလာက္ ဆငး္ ၊ သညလ္ ုလိ ပု ္လုိ႔ မရဘးူ ဗ်ာ။ အားလးုံ ျပံဳဆင္း၊ အားလးုံ ျပံဳနားဆုိ
အလုပ္ ဟာ သြားမွာေပါ့ဗ်ာ။ ပြဲ႐ုနံ ဲ႔ ပြဲစားနဲ႔ အလပု ္သမား ေ၀စားမ်ွ စားေလ။
အလုပ္သမားအခ်ငး္ ခ်ငး္ လညး္ ေ၀စားမ်ွ စားေပါဗ့ ်ာ။

အလပု ္လုပ္ၾကတယ္ဆုိရမာွ “ငါကိုျဖဳတထ္ ားႏိုင္မွ” အလုပျ္ ဖစၾ္ ကတာကလားဗ်ာ။

ငါဆုတိ ာႀကးီ ကိုသာ ေရွ႕တနး္ တငလ္ ႔ကို ေတာ့ အားလုံးဟာ ငါေတြျဖစသ္ ြားၾကၿပီ၊ ဘာမွ်ကို

လုပ္စားလ႔ို မရေတာ့ဘူးဗ်ဳိ ႕။ လုပ္လည္း လုပလ္ ုပပ္ ဲ ျဖစမ္ ာွ ပဲ။ ဘာမွ်ထးူ ထးူ ျခားျခား

ေအာင္ေအာငျ္ မငျ္ မင္ ေျပာငေ္ ျပာင္ေျမာက္ေျမာက္ ျဖစမ္ လာႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။

ေတြ႔ဖးူ ေပါင္း မ်ားလွပါၿပီဗ်ာ။

မလည႐္ ပႈ ္

“သန႔္ၿပးီ သား ခုႏစွ အ္ ိတရ္ တွိ ယ၊္ ႏွစအ္ တိ က္ သန႔ေ္ နတနု ္း၊ ၁၀ နာရေီ လာက္ဆုိ
ၿပီးမယ္၊ အခ်ိန္ေလးရာေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ ရႏိုင္တယ္ ဥးီ ေလး”

၂၀၀၃ ခုႏွစ၊္ မတ္လ ၁၉ ရက္ေနက႔ ျပည္ၿမိဳ႕ ၀ငး္ သီရိ ပြဲ႐ုေံ ရာက္ေတာ့
ပြဲစားကို၀င္းရဲ႕ ဇနီး မသတီ ာက ေျပာျပတယခ္ င္ဗ်ာ။ ကၽြနေ္ တာ့္ ေျမပဲဆားေလွာ္
လပု ္ငန္းအတြက္ ေျမပဲသြားဆြဲတာ။

www.mmteashop.com Page 198

ေမာင္ခ်မး္ သာ၏ ခ်မး္ သာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

“ေနာက္ ကားတစ္စးီ ၀င္လာတယေ္ ဟ့”

ပြဲ႐ုလံ ပု သ္ ားေတြ ကားေပၚပါကုနမ္ ်ားကခုိ ်၊ ပလက္ေဖာငး္ ေပၚ ေခတၱပုထံ ားသည့္
ပဲအိတမ္ ်ားကုိ ဆြဲ၊ ကတာၱ းနဲ႔ခ်နိ ။္

“ပိႆာ ၂၀”

“၂၁ ပိႆာ”

“၂၁ ခြဲ”

ပဲစင္းငအုံ ိတေ္ တြကုိ ခ်္ိနၿ္ ပးီ သိမး္ ေနတာခငဗ္ ်ာ့။ ကနု ခ္ ်ိန္သူက ေအာေ္ ျပာ၊
စာေရးကလကို မ္ ွတ၊္ ပဲစငး္ င၊ံု ပဲႀကီး၊ ကုလားပဲ၊ ဘကို ိတ၊္ ေနၾကာ၊ ေျမပဲဆန္
ကနု ္ကမ်ဳိ းစံခု င္ဗ်ာ။့ ပြဲ႐ံုထဲမွာ ပဲအိတ္၊ ေတာကလာတဲဧ့ ည့္သည၊္ ပြဲစား၊ အ၀ယ္ေတာ၊္
ပြဲ႐ံလု ုပ္သား၊ မ်ားလိကု တ္ ဲ့လူ၊ မ်ားလကုိ ္တဲ့ ကနု ္။ ပြဲစားက တစဖ္ က္၀ယလ္ ကက္ ုိ
လွမး္ ၿပီးတယ္လဖီ နု း္ နဲ႔ ခ်တိ ္၊ ေစ်းစကားေျပာ၊ ေစ်းက မျပတ္တျပတ္၊ ထပထ္ ပသ္ ာက်ေန။
ေစ်းျဖတ၊္ သည္ဘကက္ ေရာင္းလကက္ ို ျပတ္ေစ်းေျပာ၊ ကနု ္ဖိုးတြက၊္ ေငြေခ်။

“ဦးေလး ေပးထားႏွင့္ဥးီ ၊ ေနာက္မွ လိုတာ ပုတိ ာ ရွင္းၾကတာေပါ့”

ေငြမလညလ္ ို႔ ေဇာေခၽြးျပန္ေနေသာ ပြဲစားကို ကယို ္ခ်ငး္ စာမ၊ိ ပါသည္ေ့ ငထြ ဲက
သးုံ သနိ ္းႀကိဳထတု ္ေပး၊ ကနု ္ခ်ိန္ဖိ႔ု အလွည့္ေရာက္ေအာင္ ေစာင့္၊ ကၽြနေ္ တာ့အ္ လွည့္
ေတာ္ေတာန္ ဲ႔ ေရာက္မည္ပ့ ုံမေပၚ၊ ဗုိက္က ဆာလၿွ ပီ၊ ဆာေနလု႔ိ မျဖစေ္ သး၊ ကနု ခ္ ်ိနၿ္ ပီးမွ
ကားနဲ႔ ခ်တိ ရ္ ဥးီ မာွ ၊ ကုန္တင္ဖို႔ ေနာကက္ ်သြားရင္ ကားရဖိခ႔ု က္ႏုိင္တယ္၊
ေအာငလ္ ံကားေတြက အျပန္မာွ ျပည္ၿမဳိ ႕က ဆန္အတိ ္ေတြ တင္ရဦးမာွ ။ ဆနအ္ ိတေ္ တြနဲ႔
ျပညေ့္ နၿပဆီ ုိ ကၽြန္ေတာ့္ပဲဆနအ္ ိတက္ ေလးေတြ ယက္ကလယလ္ ိုကေ္ နဥးီ မွာ။

“ကဲ ဥးီ ေလးကို အလွည့္ေပးလုကိ ္မယ္၊ သူကေအာင္လျံ ပနရ္ မွာ၊ သူပ႔ ဲအိတ္ေတြ
ထြကသ္ ြားရင္ ဘုိကိတ္ပဲအိတေ္ တြထားဖုိ႔ ေနရာရဥးီ မာွ ”

www.mmteashop.com Page 199

ေမာင္ခ်မ္းသာ၏ ခ်မ္းသာနညး္ (၁) Typing - han soe tun

မသတီ ာေျပာေျပာဆဆို ို လုပ္သားမ်ားကုိ ညနႊ ္ၾကား၊ လုပ္သားမ်ားက
အလကုိ တ္ သိ ၾကားျဖတခ္ ်နိ ္ေပး၊ နည္းနည္းေလးပါ၊ အခ်ိန္သးံု ဆယ္ အတိ ္ကေလး ၁၅
လုံးထဲပါ။ ကၽြနေ္ တာ္က့ ုိ ခ်ိန္ေပးၿပးီ ေတာ့ ေတာက်ေတြ ဆကခ္ ်ိန္၊ ေစ်းျဖတေ္ ငြရွငး္ ေပး။

“အထဲမာွ အသက္႐ႈက်ပလ္ ို႔ အျပငထ္ ြကလ္ ာတာဗ်ာ”

ပြဲစားကုိ၀င္းက ပြဲ႐ံုအျပငထ္ ြက၊္ ကြမ္းယာ၀ယ္စား။ ကၽြနေ္ တာ့္ပဲအတိ ္မ်ား ခ်နိ ၊္
ခ်ဳပ္၊ ၿပီးေတာ့ ကားသမားနဲ႔ ခ်ိတ္။

“ဟာ… အေို ကၾကးီ ၊ ဘယႏ္ ွအိတ္လဲ”

“၁၅ လံုးထဲပါကြာ”

“ေဟ႔… သြားတငေ္ ခ်ၾက၊ ၀ငး္ သီရမိ ွာတဲ့”

ပဲအတိ ္ ကားေပၚေရာကမ္ ွ ကပ်ာကသီ ဆုငိ ္မွာ ထမငး္ စား၊ ကမနး္ ကတန္းစားၿပီး

ဆုကိ က္ ားေခၚ၊ သားအငယ္ေကာင္ ဖြင္ထ့ ားတဲ့ အေအးဆုိငသ္ ႔ုိ သြား၊

အက်ဳိ းအေၾကာင္းေမး။

“ဆုိကက္ ားေစာငေ့္ နတယ၊္ ငါျပနမ္ ယ္”

“ဟင္… အေဖကလညး္ အေရးတႀကးီ ”

“ပဲဆနလ္ ာ၀ယ္တာကြာ၊ ေငြမလညတ္ ာနဲ႔ ပြဲစားလည္း ေခါငး္ ႐ႈပ္၊ ငါ့အလပု ္လညး္
ေနာကက္ ်၊ ကားက ေတာၾ္ ကာထြကမ္ ာွ ကြ၊ ျမနျ္ မနလ္ စ္မွ ျဖစ္မယ္၊ ေအးပါကြာ၊
ေအးေအးေဆးေဆး ေနာက္တစခ္ ါ လာပါဦးမယ္”

ျပညၿ္ မိဳ႕က ေန႔လယ္တစ္နာရခီ ြဲထြက၊္ ဟိုေနရာ ကနု ခ္ ်၊ သညရ္ ြာကုန္ခ်ႏငွ ့္ ညေန
၄ နာရခီ ြဲမွ အိမ္သ႔ေို ရာကေ္ ပေတာ့၏။ ပါလာသည့္ ပဲဆနအ္ တိ မ္ ်ားကုိ ခ်၊
ေရေအးတစခ္ ြကေ္ သာက္၊ အေမာေျဖထငို မ္ ညလ္ ုိ႔ ရြယ္႐ုံရွေိ သး၊ ကိစု ံအနု ္းနဲ႔

www.mmteashop.com Page 200