งานของchenchen

เจ้าจอมม
ารดาเขียน

จัดทำโดย
ทีปกร รจิภาส
ม.5/5 เลขที่32

เสนอ

คุณครูประกายวรรญ บุญอยู่

คำนำ

ประวัติของเจ้าพระยาวรพงศ์พิพัฒน์ ด้านการศึกษาความรู้ความสามารถเเละผลงาน
เพื่อใช้ในการศึกษาหาความรู้ให้เข้าใจมากยิ่งขึ้น

ผู้จัดทำได้หวังไว้เป็นอย่างยิ่งว่าหนังสือเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์เเก่ผู้ที่สนใจจะ
ศึกษา ขอบคุณเจ้าของข้อมูลทั้งด้านหนังสือเเละเว็ปไซต์ที่มีส่วนช่วยในการจัด
ทำทุกท่านมา ณ โอกาสนี้

ผู้จัดทำ
นายทีปกร รจิภาส
11กรกฎาคม 2565

สารบัญ

1.ประวัติส่วนตัว 1
2.ผลงาน 2
3.อิเหนา 3-4
4.เครื่องราชอิสริยาภรณ์ 5
5.ข้อมูลอ้างอิง 6

ประวัติส่วนตัว

เจ้าจอมมารดาเขียน เจ้าจอมมารดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็น
ธิดาของท่านอ้น และท่านอิ่ม สิริวันต์ เป็นหลานของเจ้าจอมมารดางิ้ว ในพระองค์

เจ้าลักขณานุคุณ พระเจ้าลูกยาเธอในรัชกาลที่ 3 ซึ่งเป็นพระมารดาของ สมเด็จ
พระนางนาฏโสมนัสวัฒนาวดี บรมอรรคราชเทวี ในรัชกาลที่ 4 โดย รัชกาลที่ 4 ทรง

พระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานเกียรติยศให้ออกนามว่า "เจ้าจอมมารดางิ้ว"
เป็นกรณีพิเศษในฐานะที่จะเป็นขรัวยายของเจ้าฟ้าโสมนัส ที่จะประสูติแต่สมเด็จ
พระนางนาฏโสมนัสฯ นอกจากนี้ พระยาราชภักดี (ทองคำ) พี่ชายของเจ้าจอมมารดา

งิ้ว เป็นต้นตระกูลสุวรรณทัต

1

ผลงาน

เจ้าจอมมารดาเขียนมีนามเรียกขานทั่วไปว่า "เขียนอิเหนา" ด้วยเป็นละครหลวง
ที่รำเป็นตัวอิเหนาได้งดงามไม่มีใครสู้ เป็นเจ้าจอมที่รัชกาลที่ 4 โปรดมากท่าน
หนึ่ง เมื่อพระราชโอรสคือ พระองค์เจ้าวรวรรณากร (พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรม
พระนราธิปประพันธ์พงศ์ - 2404-2474) ประสูตินั้น รัชกาลที่ 4 พระราชทาน
กริชให้ นอกเหนือจากพระแสงดาบที่พระราชทานพระราชโอรสทุกพระองค์ โดย

มีรับสั่งว่า "เป็นลูกอิเหนา"

2

อิเหนา

เรื่องอิเหนามีมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี มีเรื่อง
เล่ากันว่าพระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ คือ เจ้า
ฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ ทรงได้นางข้าหลวงมาจากปัตตานี
นางข้าหลวงคนนี้ได้เล่านิทานปันหยีหรือเรืองอิเหนาของชวา
ถวาย เจ้าฟ้าหญิงกุณฑลทรงนำเค้าเรื่องมาแต่งเป็นบทละคร
เรื่องดาหลัง (อิเหนาใหญ่) ส่วนเจ้าฟ้ามงกุฎทรงแต่งเรื่อง
อิเหนา (อิเหนาเล็ก) ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์ พระบาทสมเด็จ
พระพุทธเลิศหล้านภาลัยได้ทรงพระราชนิพนธ์เรื่องอิเหนาเป็น
บทละครสำหรับใช้แสดงละครรำ

3

เรื่องย่อ

ท้าวกะหมังกุหนิงกับประไหมสุหรีมีโอรสชื่อ วิหยาสะกำ ในคราวที่วิหยาสะกำออกประพาสป่าองค์ปะ

ตาระกาหลาได้แปลงร่างเป็นกวางทองเพื่อล่อวิหยาสะกำมายังต้นไทรที่พระองค์ซ่อนรูปวาดบุษบาไว้

เมื่อวิหยาสะกำเห็นรูปวาดของบุษบาก็หลงรักนางจนคลั่ง ท้าวกะหมังกุหนิงสืบทราบว่านางคือบุษบา

ธิดาท้าวดาหาที่ตอนนี้เป็นคู่หมั้นของจรกาแล้ว แต่ด้วยความรักและสงสารลูกจึงส่งทูตไปสู่ขอบุษบา

ให้วิหยาสะกำแต่เมื่อท้าวดาหาปฏิเสธท้าวกะหมังกุหนิงจึงสั่งยกทัพมาเมืองดาหาเพื่อจะชิงตัวบุษบา

ท้าวดาหาส่งพระราชสาส์นไปขอความช่วยเหลือจากท้าวกุเรปัน(พี่ชาย)ท้าวกาหลังและท้าวสิงหัส่าหรี

(น้องชาย) และจรกาให้ยกทัพมาช่วยกันรบป้องกันเมืองดาหาเมื่อท้าวกุเรปันได้รับข่าวแล้วจึงให้ทหาร

นำจดหมายไปให้อิเหนาที่อยู่เมืองหมันหยา(เมืองจินตหรา)อิเหนาไม่อยากไปแต่กลัวพ่อโกรธเลยต้อง

ไปในที่สุดอิเหนาก็ยกทัพมากับกะหรัดตะปาตี(พี่ชายคนละแม่)ทำให้ท้าวดาหาดีใจมากเพราะเชื่อมั่นว่า

อิเหนาต้องรบชนะแต่ด้วยความที่อิเหนาเคยทำให้ท้าวดาหาโกรธเรื่องปฏิเสธการแต่งงานกับบุษบาจน

ทำให้เกิดเรื่องขึ้นมาอิเหนาจึงตัดสินใจสู้รบให้ชนะก่อนแล้วค่อยเข้าไปเฝ้าท้าวดาหาในที่สุดเมื่อท้าวกะ

หมังกุหนิงยกทัพมาใกล้ดาหาทำให้เกิดการต่อสู้กับกองทัพของอิเหนาในที่สุดสังคามาระตาก็เป็นผู้ฆ่าวิ

หยาสะกำ ส่วนอิเหนาเป็นผู้ฆ่าท้าวกะหมังกุหนิงตายในสนามรบด้วยกริชเทวาหลังจากนั้นท้าวปาหยัน

กับท้าวประหมัน(พี่กับน้องของท้าวกะหมังกุหนิง)ก็ยอมอ่อนน้อมต่ออิเหนาอิเหนาจึงอนุญาตให้ระตูนำ

พระศพของทั้งสองกลับไปทำพิธีตามพระราชประเพณี 4

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า
ชั้นทุติยจุลจอมเกล้า



เหรียญรัตน
าภรณ์ รัชกาลที่ 4

ชั้นที่ 3 (ม.ป.ร.3)

5

ข้อมูลอ้างอิง

พลอยชมพู โพธิ์วัน.(2563).เรื่องย่ออิเหนา[ออนไลน์]
เข้าถึงได้จากhttp://eenaublog403.wordpress.com/เรื่องย่อ
อิเหนา;วันที่ค้นข้อมูล11กรกฎาคม 2565
WIKIPEDIA.(2565). เจ้าจอมมารดาเขียน.[ออนไลน์]
เข้าถึงได้จากhttp://th.wikipedia.org.วันที่ค้นข้อมูล 11กรกฏาคม 2565

WIKIPEDIA.(2565).อิเหนา.[ออนไลน์]
เข้าถึงได้จากhttp://th.wikipadia.org.วันที่ค้นข้อมูล11 กรก 2565

6

ผู้จัดทำ
ทีปกร รจิภาส