หน่วยที่ 6

หน่วยที่ 6
โครงสรา้ งและไวยากรณภ์ าษาซี

สาระการเรยี นรู้

1. โครงสร้างโปรแกรมภาษาซี
2. ประโยคคาส่ังในภาษาซี
3. ข้อมูล ค่าคงท่แี ละตวั แปร
4. ตวั ดาเนินการและนิพจน์
5. ฟังก์ชันพนื้ ฐาน

สมรรถนะการเรยี นรู้

1. อธิบายสว่ นประกอบของโครงสร้างภาษาซีได้
2. จาแนกคาสงั่ ในภาษาซีได้
3. บอกลกั ษณะการเข้าถงึ ข้อมลู ได้
4. ประกาศคา่ คงที่ในโปรแกรมในภาษาซีได้
5. จาแนกลกั ษณะข้อมลู พืน้ ฐานได้
6. ประกาศตวั แปรในโปรแกรมภาษาซีได้
7. จาแนกชนิดของตวั แปรได้
8. บอกข้อกาหนดในการตงั ้ ชื่อตวั แปรได้
9. บอกวิธีการเปลีย่ นประเภทตวั แปรได้
10. จาแนกประเภทของตวั ดาเนินการในภาษาซีได้
11. เขียนนิพจน์ในภาษาซีได้
12. อธิบายการใช้ฟังก์ชนั พืน้ ฐานในภาษาซีได้

แผนผงั ความคิด (Mind Mapping) ของหน่วยการเรยี นรู้

โครงสรา้ งและไวยากรณ์ ประโยคคำสงั่
ภาษาซี ข้อมลู
ตัวแปร
โครงสร้างโปรแกรมภาษาซี ไวยากรณภ์ าษาซี
ตัวดำเนินกำร
สว่ นหวั ฟังก์ชนั พ้ืนฐำน นพิ จน์
สว่ นฟงั กช์ นั หลกั นพิ จน์

ส่วนกำหนดฟงั กช์ นั ที่สรำ้ งขน้ึ

โครงสร้างโปรแกรมภาษาซี

โปรแกรมที่เขียนด้วยภาษาซี มีลกั ษณะโครงสร้างแบง่ ออกเป็นสว่ น ๆ ดงั นี ้
1. สว่ นคาสงั่ พรี-โพรเซสเซอร์ (Pre-processor Command)
2. สว่ นประกาศ (Global Declarations)
3. สว่ นฟังก์ชนั หลกั (Main Function)
4. สว่ นกาหนดฟังก์ชนั ที่สร้างขนึ ้ (User Defined Functions)

ส่วนหัว (Header)

เป็นสว่ นท่ีอยสู่ ว่ นแรกของโปรแกรม อยกู่ ่อนฟังก์ชนั
หลกั (Main Function) ในสว่ นยงั มีองค์ประกอบท่ีสาคญั
ได้แก่ สว่ นคาสงั่ พรี-โพรเซสเซอร์ สว่ นประกาศตวั แปร
แบบโกลบอลและประกาศฟังก์ชนั ที่สร้างขนึ ้ ใช้เอง

1. ส่วนคาส่งั พรี-โพรเซสเซอร์ (Pre-processor Command)
2. ส่วนประกาศ (Global Declarations)

ประโยคคำสงั่ พรโี พรเซสเซอร์

– #include Include text from a file
– #define Define a macro
– #ifdef Test if a symbol is defined
– #ifndef Test if a symbol is not defined
– #if Test if compile-time condition hold
– #elif Same elseif
– #endif End a pre-processor conditional
– #line Give a line number for compile message
– #pragme Implementation dependent directive
– #undef Undefine a macro

ตวั อย่างการใชค้ าสง่ั พรโี พรเซสเซอร์

#include

ใช้สาหรับสง่ั ให้คอมไพเลอร์ นาไฟล์ท่ีระบเุ ข้ามารวมกบั โปรแกรมก่อนที่จะทาการแปล
โปรแกรม สามารถเขียนได้ 2 รูปแบบ คือ

#include <files.h>

โปรแกรมจะเร่ิมค้นหาไฟล์จากไดเร็กทอรี่ท่ีกาหนด เชน่

#include <conio.h>
#include <stdio.h>
#include "files.h"

โปรแกรมจะเริ่มค้นหาไฟล์จากไดเร็กทอร่ีปัจจบุ นั ก่อน ถ้าหาไม่พบก็จะไปค้นหาในไดเร็กทอ
รี่ท่ีกาหนด เช่น

#include "conio.h"

ตวั อย่างการใชค้ าสงั่ พรโี พเซสเซอร์

#define
ใช้สาหรับประกาศและกาหนดคา่ คงท่ี
รูปแบบ
#define ช่ือค่าคงท่ี ค่าที่กาหนด
เช่น
#define PI 3.1415926
#define NAME "Nuntchayathorn"

สว่ นประกาศ (Global

Declarations)

อยู่ในส่วนหัว (Header) ของโปรแกรมที่อยู่ถัดจากส่วนคาส่ังพรี-
โพรเซสเซอร์ เป็นส่วนท่ีใช้ในการประกาศตัวแปรแบบโก ลบอล (Global
Variable) หรือ ประกาศฟังก์ชนั ขนึ้ ใช้เองในโปรแกรม User-Defined
Function

– Global Variable Declaration
– User-Defined Function Declaration

รูปแบบกำรประกำศฟังกช์ นั

– void function_name();
– void function_name(arguments);
– return_type function_name();
– return_type function_name(arguments);

ส่วนฟังก์ชันหลกั (Main Function)

เป็นสว่ นที่กาหนดการทางานหลกั เมื่อสงั่ รันโปรแกรมจะทางานในสว่ นนที ้ นั ที สามารถเขียนได้ 2 รูปแบบ คือ

– รูปแบบของโปรแกรมหลัก

void main( ) {
local variable declaration;
statements;
...

}

– รูปแบบของฟังก์ชันหลัก

int main( ) {
local variable declaration;
statements;
...
return 0;

}

ส่วนกาหนดฟังก์ชันท่ีสร้างขนึ้ (User Defined

Functions)

ในภาษาซีสามารถเขียนฟังก์ชนั ได้ 4 รูปแบบ
– แบบไม่มีการรับค่าและส่งค่ากลับ
– แบบมีการรับค่าแต่ไม่มีการส่งค่ากลับ
– แบบไม่มีการรับค่าแต่มีการส่งค่ากลับ
– แบบมีการรับค่าและส่งค่ากลับ

ส่วนกาหนดฟังก์ชันท่สี ร้างขนึ้ (User Defined

Functions)

1. แบบไม่มีการรับค่าและส่งค่ากลับ
void function_name( ) {

local variable
declaration;

statements;
}

ส่วนกาหนดฟังก์ชันท่ีสร้างขนึ้ (User Defined

Functions)

2. แบบมีการรับค่าแต่ไม่มีการส่งค่ากลับ
void function_name( parameter
){

local variable
declaration;

statements;
}

ส่วนกาหนดฟังก์ชันทส่ี ร้างขนึ้ (User Defined

Functions)

3. แบบไม่มีการรับค่าแต่มีการส่งค่ากลับ

return_type function_name( ) {
local variable declaration;
statements;
var = ... ;
return var;

}

ส่วนกาหนดฟังก์ชันทส่ี ร้างขนึ้ (User Defined

Functions)

4. แบบมีการรับค่าและส่งค่ากลับ

return_type function_name(
parameter ) {

local variable declaration;
statements;
var = ... ;
return var;
}

ประโยคคาส่ัง (Statements) ในภาษาซี

ประโยคคาสง่ั ในภาษาซี มี 2 ลกั ษณะ คือเป็นคาสง่ั และฟังก์ชนั ประโยคคาส่งั

สามารถใช้ได้ทนั ที สว่ นฟังก์ชนั จะต้องมีการนาไลบรารีไฟล์ที่ได้นิยามฟังก์ชนั ต่าง ๆ ไว้ โดยการ

include ไฟล์เหลา่ นนั้ ไว้ในส่วนหวั โปรแกรม ประโยคคาสงั่ (Statements) ทกุ

คาสั่งจะพิมพ์ด้วยอักษรตัวเล็กทัง้ หมด และต้องจบคาส่ังทุกคาสั่งด้วย เคร่ืองหมาย ;

(Semi-colon) เสมอ อาจมีข้อยกเว้น ที่ไม่ต้องใส่เคร่ืองหมาย ; (Semi-
colon) เช่น กรณีที่คาสงั่ นนั้ มีขอบเขตคาสงั่ { } อาจไมต่ ้องจบคาสงั่ ด้วยเคร่ืองหมาย ;
ก็ได้ (จะใส่ ; หรือไมใ่ สก่ ็ได้)

คำสงั่ ในภำษำซี

คาสงั่ ในภาษาซี สามารถแบง่ เป็นกลมุ่ คาสงั่ ตา่ ง ๆ ได้ดงั นี ้คือ

– คำสั่งประกำศตวั แปร (Variables Declaration)
– คำส่ังกำหนดค่ำ (Assignments)
– คำสั่งเง่ือนไข และ คำส่ังเลือกทำ (Condition)
– คำสั่งวนรอบกำรทำงำน (Looping)
– ฟังก์ชันแสดงผล (Output)
– ฟังก์ชันรับข้อมูล (Input)
– ฟังก์ชันกำรคำนวณ ตรวจสอบและแปลงข้อมูลต่ำง ๆ
– ฟังก์ชันเก่ียวกับสตริง (String functions)
– ฟังก์ชันเก่ียวกับวันและเวลำ และเก่ียวกับเสียง
– ฟังก์ชันเกี่ยวกับกำรทำงำนในโหมดกรำฟิ ก
– ฟังก์ชันดำเนินกำรเก่ียวกับไฟล์

คาส่ังประกาศตัวแปร (Variables

Declaration)

รูปแบบ type var_list;
เชน่
int a,b,c;
float f;
double d,ans;
char ch;
char str[30];
เป็นต้น

คาสงั่ กาหนดค่า (Assignments)

รูปแบบ var = Expression;
เช่น

a = 0;
b = a;
n= 10;
sum = n*(n+1)/2;
เป็นต้น

คาสง่ั เงอ่ื นไข และ คาสงั่ เลอื ก
ทา (Condition)

– if
– if else
– switch/case

คาส่ังวนรอบการทางาน (Looping)

– do while
– while
– for

ฟังก์ชันแสดงผล (Output)

ฟังก์ชนั ทีถ่ ูกนิยามไวใ้ นไฟล์ conio.h, stdio.h ไดแ้ ก่

– printf( )
– putchar( )
– puts( )
– cprintf( )
– clrscr( )
– clreol( )
– gotoxy( )

เป็นต้น

ฟังก์ชันรับข้อมูล (Input)

ฟังก์ชนั ทีถ่ ูกนิยามไวใ้ นไฟล์ conio.h, stdio.h ไดแ้ ก่

– scanf( )
– getch( )
– getche( )
– getchar( )
– gets( )

เป็นต้น

ฟังกช์ นั การคานวณ ตรวจสอบและแปลงขอ้ มูลต่าง ๆ

ฟังก์ชนั ตา่ ง ๆ ท่ีถกู นิยามในไฟล์ stdlib.h ได้แก่

– abs( ) – min( )
– atoi( ) – strtod( )
– atof( ) – strtol( )
– atol( ) – stetold( )
– rand( ) – swap( )
– randomize( ) – system( )
– qsort( ) – time( )
– max( )
เป็นต้น

ฟังกช์ นั การคานวณ ตรวจสอบและแปลงขอ้ มูลต่าง ๆ

ฟังก์ชนั ตา่ ง ๆ ท่ีถกู นิยามในไฟล์ ctype.h ได้แก่

– isalnum( ) เป็นต้น

– isalpha( )

– isdigit( )

– islower( )

– isupper( )

– tolower( )

– toupper( )

ฟังกช์ นั การคานวณ ตรวจสอบและแปลงขอ้ มูลต่าง ๆ

ฟังก์ชนั ตา่ ง ๆ ที่ถกู นิยามในไฟล์ math.h ได้แก่

– exp( ) – log10( )

– sqrt( ) – ceil( )

– pow( ) – floor( )

– sin( ) – fabs( )
– cos( )
เป็นต้น

– tan( )

– log( )

ฟังกช์ นั เกยี่ วกบั สตรงิ (String

functions)

ฟังก์ชนั ตา่ ง ๆ ท่ีถกู นิยามในไฟล์ string.h ได้แก่

– strlen( )
– strcpy( )
– strcat( )
– strcmp( )

เป็นต้น

ฟังกช์ นั เกย่ี วกบั วนั และเวลา และเกยี่ วกบั เสยี ง

ฟังก์ชนั ตา่ ง ๆ ที่ถกู นิยามในไฟล์ dos.h ได้แก่

– gettime( ) เป็นต้น

– getdate( )

– settime( )

– setdate( )

– sound( )

– delay( )

– nosound( )

ฟังกช์ นั เกย่ี วกบั การทางานในโหมดกราฟิ ก

ฟังก์ชนั ตา่ ง ๆ ท่ีถกู นิยามในไฟล์ graphics.h ได้แก่

arc( ) getmaxx( ) pieslice( )
bar( ) getmaxy( ) putimage( )
bar3d( ) getx( ) putpixel( )
circle( ) gety( ) rectangle( )
cleardevice( ) imagesize( ) setbkcolor( )
closegraph( ) initgraph( ) setcolor( )
drawpoly( ) line( ) setfillpattern( )
ellipse( ) linerel( ) setfillstyle( )
fillellipse( ) lineto( ) settextstyle( )
fillpoly( ) moverel( )
floodfill( ) moveto( ) เป็นต้น
getcolor( ) outtext( )
getimage( ) outtextxy( )

ฟังก์ชันดาเนินการเกยี่ วกบั ไฟล์

ฟังก์ชนั ตา่ ง ๆ ท่ีถกู นิยามในไฟล์ stdio.h ได้แก่

– fopen( ) – fseek( )

– fgetc( ) – feof( )

– fgets( ) – fclose( )
– fputs( )
เป็นต้น

– fputc( )

– fscanf( )

– fprintf( )

การเขยี นหมายเหตุในโปรแกรมภาษาซี

– รูปแบบการเขียนหมายเหตุ บรรทัดเดียว (Single-Line Comment)

โดยพมิ พ์เครื่อง Double slash // หน้าข้อความท่ีทาเป็นหมายเหตุ
รูปแบบ

// คาอธิบาย หรือ หมายเหตุ เขียนไว้ในบรรทดั เดียว

– รูปแบบการเขียนหมายเหตุแบบหลายบรรทดั (Multi-Line Comment)

โดยขนึ ้ ต้นด้วยเคร่ืองหมาย /* และสนิ ้ สดุ ด้วยเคร่ืองหมาย */
รูปแบบ

/*
คาอธิบาย หรือ หมายเหตตุ า่ ง ๆ สามารถเขียนได้หลาย ๆ บรรทดั

*/

ข้อมูล (Data)

หมายถึง ส่ิงท่ีเก่ียวกับปัญหา หรือสิ่งท่ีนามาใช้ในการเขียนโปรแกรม เม่ือนาข้อมลู
เข้าสคู่ อมพิวเตอร์ ข้อมลู จะถกู เก็บไว้ในสว่ นของหน่วยความจาหลกั ในพืน้ ท่ีที่ได้จองไว้สาหรับ

เก็บข้อมลู โดยมีการกาหนดช่ือในการเข้าถึงข้อมลู นนั ้ ซ่ึงช่ือที่ใช้สาหรับอ้างอิงถึงข้อมลู มี 2

ลกั ษณะ คือ เป็นค่าคงท่ี และตวั แปร

ค่าคงที่ (Constant)

ทาหน้าที่สาหรับเกบ็ พกั ข้อมลู ตามแตล่ ะชนิดทไ่ี ด้ประกาศไว้ แต่เป็นคา่ ท่ีไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีก จุดประสงค์เพื่อที่จะนาชื่อ
คา่ คงที่ไปใช้ในโปรแกรม ในภาษาซี ควรกาหนดช่ือคา่ คงที่ด้วยตวั พิมพ์ใหญ่ เพ่ือให้แตกต่างจากตวั แปร การกาหนดค่าคงท่ี ในภาษาซีสามารถทา

ได้ 2 รูปแบบ คอื

– รูปแบบท่ี 1 เป็ นการกาหนด Macro
#define cont_name value
เชน่
#define PI 3.1415926
#define OWNER "Nuntchayathorn"
– รูปแบบท่ี 2 เป็ นการประกาศค่าคงท่ี
const type cont_name = value ;
เช่น
const float PI = 3.1415926 ;
const char OWNER[ ] = "Nuntchayathorn" ;

ขอ้ มูลพ้นื ฐาน

(Primitive Data Type)

Literals
คือคาท่ีใช้แสดงคา่ คงท่ี ในภาษาซีสามารถแบง่ เป็น 4 ประเภท ดงั นี ้
– Integer literal
– Floating-point literal
– Character literal
– String literal

Integer literal

ค่าคงที่จานวนเต็ม

– เลขฐานสิบ (Decimal) เป็นเลขฐานสิบท่ีใช้ทวั่ ไป
– เลขฐานแปด (Octal) สามารถนาไปคานวณได้ โดยการพมิ พ์ตวั เลขขนึ ้ ต้นด้วยเลข 0 เชน่

071, 032, 0144
– เลขฐานสบิ หก (Hexadecimal) สามารถนาไปคานวณได้ โดยการพมิ พ์ขนึ ้ ต้นด้วย 0x หรือ

0X เช่น 0xff, 0x54, 0XA9

เลขจำนวนเต็ม

– ในโปรแกรม Turbo C/C++ V3.0 มี 2 ขนาดคอื มีขนาด 16 บติ กบั 32 บติ แบง่ เป็น 4
ชนิด คอื

– int มีขนาด 16 บิต

เป็นแบบคดิ เคร่ืองหมาย มีคา่ อยรู่ ะหวา่ ง -32768 ถงึ +32767

– unsigned int มีขนาด 16 บิต

เป็นแบบไมค่ ิดเคร่ืองหมาย มีคา่ อย่รู ะหวา่ ง 0 ถงึ 65535

– long มีขนาด 32 บิต

เป็นแบบคดิ เครื่องหมาย มีคา่ อยรู่ ะหวา่ ง -2147483648 ถงึ +2147483647

– unsigned long มีขนาด 32 บติ

เป็นแบบไม่คิดเครื่องหมาย มีคา่ อยรู่ ะหวา่ ง 0 ถงึ 4294967295

Floating-point literal

คือคา่ คงท่ีเลขทศนิยม การพมิ พ์หรือแสดงตวั เลขทศนิยม

มีอยู่ 2 รูปแบบ คือ

– แบบมาตรฐาน เชน่ 0.123456

– แบบวทิ ยาศาสตร์ เช่น 1.2345e-1 หรือ 1.2345E-1

เลขจำนวนจรงิ

ในภาษาซี มีเลขทศนิยมอยู่ 3 ชนิด คือ
– แบบ float

มีขนาด 32 บิต มีคา่ อย่รู ะหวา่ ง 3.4 x 10-38 ถงึ 3.4 x 10+38
แสดงจดุ ทศนิยม 6 หลกั

– แบบ double

มีขนาด 64 บติ มีคา่ อยรู่ ะหวา่ ง 1.7 x 10-308 ถงึ 1.7 x 10+308
แสดงจดุ ทศนิยม 15 หลกั

– แบบ long double

มีขนาด 80 บติ มีคา่ อยรู่ ะหวา่ ง 3.4 x 10-4932 ถงึ 1.1 x 10+4932
แสดงจดุ ทศนิยม 19 หลกั

Character literal

คือค่าคงท่ีตวั อกั ษร ท่ีมีความยาว 1 ตวั อกั ขระ โดยต้องเขียนอย่ใู นเครื่องหมาย ' '
(Single Quote) ซงึ่ แบง่ ออกเป็นตวั อกั ษรที่มองเหน็ ได้ กบั ตวั อกั ษรที่ใช้ในการควบคมุ การ
พมิ พ์
– ตวั อกั ษรปกติ

ได้แก่ ตวั อกั ษรที่ปรากฏอยแู่ ปน้ พิมพ์ a-z, A-Z, 0-9, และสญั ลกั ษณ์ตา่ ง ๆ บน
แปน้ พมิ พ์
– ตวั อกั ษรที่ใช้ในการควบคมุ การพิมพ์

ใช้แทนการแสดงผลอกั ขระหรือแปน้ พมิ พ์บางตวั เชน่ แทนคีย์ Enter, Tab,
Backspace เป็นต้น จะต้องแสดงโดยใช้ Escape Sequences ซง่ึ ได้แก่ \\, \',
\", \r, \n, \f, \t, \b, \0

String literal

หมายถงึ ข้อมลู ท่ีมีตวั อกั ขระตงั ้ แต่ 1 ตวั ขนึ ้ ไป ต้องเขียนอยใู่ นเคร่ืองหมาย " "
(Double Quote)

ค่าคงท่ี String เช่น "Hello World",
"Samutsongkhram", "คอมพิวเตอร์", "1234567890" ทกุ สตริง
จะปิดด้วยรหสั \0 เสมอ

ในการจองพืน้ ท่ีในการจดั เก็บสตริงต้องจองเก็บรหสั ปิดนีเ้พิ่มอีกหนึ่งตวั อกั ษร ดงั นนั ้
ในการประกาศตวั แปรสาหรับกาหนดขนาดความยาวของข้อความต้องเผ่ืออีกหนึ่งตาแหน่ง
สาหรับจดั เก็บข้อมลู ปิดสตริงนีเ้ สมอ ในภาษาซี สามารถกาหนดความยาวของข้อความได้ไม่

เกิน 254 ตวั

ตวั แปร (Variable)

ตัวแปรทาหน้าท่ีสาหรับเก็บพักข้อมูล ตามแต่ละชนิดท่ีได้ประกาศไว้ สามารถ
เปล่ียนแปลงค่าได้ ตลอดเวลา ดังนัน้ ตัวแปรจึงหมายถึง ช่ือท่ีใช้ ในการอ้ างอิง พืน้ ท่ีใน
หน่วยความจาหลกั ท่ีจองไว้เพ่ือเก็บข้อมลู การจองหน่วยความจาทาได้โดยการประกาศตวั แปร
ซ่ึงสามารถอ้ างอิงถึงข้ อมูลได้ โดยไม่ต้ องรู้ตาแหน่งที่เก็บจริงของข้ อมูล ซ่ึงการจอง
หน่วยความจาสาหรับตวั แปรแตล่ ะตวั จาเป็นจะต้องมีการประกาศตวั แปรก่อน

ประเภทของตวั แปร

–ตัวแปรประเภทพนื้ ฐาน (Scalar)

เป็นตวั แปรที่ใช้ในการแทนค่าข้อมลู ได้เพียงคา่ เดียว

–ตัวแปรประเภทตัวแปรชุดหรืออาร์ เรย์

(Array)

เป็นตวั แปรท่ีสามารถเก็บข้อมลู ไว้ได้หลายคา่ โดยใช้ช่ือตวั แปรเดียวกัน โดยมตี วั ชี ้

(Index) เป็นตวั ระบตุ าแหน่งท่ีเก็บคา่ ข้อมลู

ช่วงของฟข้อมูล (Range)

Type Range

char -128 ถงึ +127

int, short -32,768 to +32,767
long
unsigned char -2,147,483,648 to +2,147,483,647
unsigned int
unsigned long 0-255
float
double 0 to 65,535
long double
0 to 4,294,967,295

-3.4e-38 to +3.4e+38

-1,7e-308 to +1.7e+308

-3.4e-4932 to +1.1e+4932

หลกั การต้งั ชื่อตวั แปร

– ประกอบด้วยอกั ษรภาษาองั กฤษ a ถงึ z และตวั เลข 0 ถงึ 9 แตต่ วั แรกต้องเป็น
ตวั อกั ษร A-Z หรือ a-z หรือขดี เส้นใต้ _ (Underscore) เท่านนั้

– ห้ามเว้นวรรค สามารถใช้เคร่ืองหมาย _ และ $ ในการตงั้ ช่อื ได้
– ห้ามใช้คาสงวน (Reserved Word) ในการตงั้ ช่ือ

– ในขอบเขตเดียวกนั ห้ามตงั้ ชื่อซา้ กนั
– การพมิ พ์ชื่อโดยใช้อกั ษรตวั ใหญ่กบั ตวั เล็กถือวา่ เป็นคนละตวั แปรกนั
– ควรตงั้ ช่อื ให้ส่ือความหมาย หรือเป็นคานาม
– นิยมตงั้ ชือ่ ตวั แปรเป็นตวั เล็ก ถ้าเป็นคา่ คงที่จะใช้ตวั พิมพ์ใหญ่ทงั้ หมด

คาสงวน (Reserved Word)

auto extern sizeof
break float static
case for struct
char goto switch
const if typedef
continue int union
default long unsigned
do register void
double return volatile
else short while
enum signed

การเปลย่ี นประเภทของตวั แปร

วธิ ีการเปล่ยี นประเภทของตวั แปรในภาษาซี ทาได้ 2 วธิ ี คือ

1. การเปล่ียนประเภทของตัวแปรโดยอัตโนมัติ (Implicit type
conversion)

2. โดยวธิ ีท่ีเรียกว่าการ Casting

ตัวดาเนินการ (Operator)

หมายถงึ ตวั ที่ทาหน้าท่ีเชอ่ื มโยงคา่ หรือกระทากบั คา่ ตา่ ง ๆ กบั ข้อมลู และตวั แปรตาม
คาสงั่ เพื่อให้ได้ผลลพั ธ์ตามต้องการ
แบง่ เป็น 6 ประเภท

– ตวั ดาเนินการทางคณิตศาสตร์
– ตวั ดาเนินการทางตรรกะ
– ตวั ดาเนินการเปรียบเทยี บ
– ตวั ดาเนินการเพ่มิ ค่าและลดค่า
– ตวั ดาเนินการระดบั บติ
– ตวั ดาเนินการกาหนดค่า

ตวั ดาเนินการทางคณติ ศาสตร์

(Arithmatic or Mathmetic
Operator)

– + บวก,
– - ลบ,
– * คณู ,
– / หาร และ
– % หารเอาเศษ (Remainder) or Modulo