หนังสือการ์ตูนประกอบเสียงดนตรี สำหรับส่งเสริมการอ่านภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

พ่พ่พ่อพ่บุบุบุญบุ ล้ำล้ำล้ำล้ำ พ่พ่พ่อพ่บุบุบุญบุ ล้ำล้ำล้ำล้ำ

“หนูจำ นู จำ ได้แล้วจ้ะคุณ คุ ยาย ต้องใส่น้ำ ส่ น้ำปลาและน้ำ ปลาร้า ร้ ก่อน” “น้ำ ปลาร้า ร้ จะทำ ให้มี ห้ ร มี สกลมกล่อมมากขึ้น ขึ้” เธอทวนกับตัวเอง เมื่อ มื่ ใดที่ได้เห็น ห็ ปลาร้า ร้ ก็ทำ ให้แ ห้ ตงนาอดคิดถึงแม่น ม่ างไม่ไม่ หว แตงนา เห็น ห็ แม่น ม่ างทำ ปลาร้า ร้ใส่ไส่ หเอาไว้เพื่อ พื่ เก็บไว้กินและขาย แม่น ม่ างจะนำ ปลาเล็กปลาน้อ น้ ย หรือ รืปลาที่ไม่ไม่ ด้ขนาดโตพอที่จะนำ ไปขายก็จะเอามาทำ ปลาร้า ร้ แม่น ม่ างจะนำ ปลาเหล่านั้น นั้ มาล้างทำ ความสะอาดอย่า ย่ งดี แล้วนำ มาหมัก มั เกลือและรำ ข้า ข้ ว คลุก ลุ เคล้าให้เ ห้ ข้า ข้ กันทั่วถึง แล้วนำ ไปใส่ไส่ หแล้วปิดปากไหอย่า ย่ งมิด มิ ชิด ชิ บางครั้ง รั้ แตงนาเองจำ ไม่ไม่ ด้ว่าหมัก มั นานขนาดไหน พอมาเปิดไหอีกทีก็นับ นั ได้เกือบปีที ปี ที เดียว “หนูจำ นู จำ ได้แล้วจ้ะคุณ คุ ยาย ต้องใส่น้ำ ส่ น้ำปลาและน้ำ ปลาร้า ร้ ก่อน” “น้ำ ปลาร้า ร้ จะทำ ให้มี ห้ ร มี สกลมกล่อมมากขึ้น ขึ้” เธอทวนกับตัวเอง เมื่อ มื่ ใดที่ได้เห็น ห็ ปลาร้า ร้ ก็ทำ ให้แ ห้ ตงนาอดคิดถึงแม่น ม่ างไม่ไม่ หว แตงนา เห็น ห็ แม่น ม่ างทำ ปลาร้า ร้ใส่ไส่ หเอาไว้เพื่อ พื่ เก็บไว้กินและขาย แม่น ม่ างจะนำ ปลาเล็กปลาน้อ น้ ย หรือ รืปลาที่ไม่ไม่ ด้ขนาดโตพอที่จะนำ ไปขายก็จะเอามาทำ ปลาร้า ร้ แม่น ม่ างจะนำ ปลาเหล่านั้น นั้ มาล้างทำ ความสะอาดอย่า ย่ งดี แล้วนำ มาหมัก มั เกลือและรำ ข้า ข้ ว คลุก ลุ เคล้าให้เ ห้ ข้า ข้ กันทั่วถึง แล้วนำ ไปใส่ไส่ หแล้วปิดปากไหอย่า ย่ งมิด มิ ชิด ชิ บางครั้ง รั้ แตงนาเองจำ ไม่ไม่ ด้ว่าหมัก มั นานขนาดไหน พอมาเปิดไหอีกทีก็นับ นั ได้เกือบปีที ปี ที เดียว

“พริก ริป่น ป่ ” เธอหยุดคิด “แล้วก็ข้าวคั่วตามด้วยน้ำ มะนาว” เธอคนไปมาให้เข้ากัน แล้วลองตักชิม แตงนารู้สึกถึงรสชาติที่ยังจืดอยู่ เธอจึงหยิบขวดน้ำ ปลา เพื่อเติมความเข้มข้นมากขึ้น โดยใช้ช้อนโต๊ะรองน้ำ ปลาจากขวดอีกที แต่ทันใดนั้นเจ้าตาลวิ่ง คาบใบไม้มาอย่า ย่ งเร็วชนแขนของแตงนาที่กำ ลังนั่งทำ ลาบบนเสื่อกก แตงนาตกใจเผลอบีบ ขวดน้ำ ปลาเข้าเต็มแรง จากจะตวงใส่แ ส่ ค่ 1 ช้อนโต๊ะ จึงเกินปริมาณที่ต้องการ แตงนาปรุงลาบ และชิม ปรากฏว่ามีรสเค็มกว่าปกติที่แตงนาเคยกิน เธอหันไปค้อนให้กับเจ้าตาล ส่ว ส่ นเจ้าตาล ก็ทำ หน้างง ๆ เหมือนไม่มี ม่ มี อะไรเกิดขึ้น “พริก ริป่น ป่ ” เธอหยุดคิด “แล้วก็ข้าวคั่วตามด้วยน้ำ มะนาว” เธอคนไปมาให้เข้ากัน แล้วลองตักชิม แตงนารู้สึกถึงรสชาติที่ยังจืดอยู่ เธอจึงหยิบขวดน้ำ ปลา เพื่อเติมความเข้มข้นมากขึ้น โดยใช้ช้อนโต๊ะรองน้ำ ปลาจากขวดอีกที แต่ทันใดนั้นเจ้าตาลวิ่ง คาบใบไม้มาอย่า ย่ งเร็วชนแขนของแตงนาที่กำ ลังนั่งทำ ลาบบนเสื่อกก แตงนาตกใจเผลอบีบ ขวดน้ำ ปลาเข้าเต็มแรง จากจะตวงใส่แ ส่ ค่ 1 ช้อนโต๊ะ จึงเกินปริมาณที่ต้องการ แตงนาปรุงลาบ และชิม ปรากฏว่ามีรสเค็มกว่าปกติที่แตงนาเคยกิน เธอหันไปค้อนให้กับเจ้าตาล ส่ว ส่ นเจ้าตาล ก็ทำ หน้างง ๆ เหมือนไม่มี ม่ มี อะไรเกิดขึ้น

แซ่บมากจ้า

ยายสัง สั เกตอาการนี้อ นี้ อกและได้แต่ยิ้ม ยิ้ อยู่ห่ ยู่ า ห่ ง ๆ แตงนาครุ่น รุ่ คิดครู่ห รู่ นึ่ง นึ่ จึงคิดได้ว่า ตอนทำ โครงงานอาหารกับเพื่อ พื่ นที่โรงเรีย รี น ซึ่ง ซึ่ เป็น ป็ กิจกรรมที่คุณ คุ ครูให้ทำ ห้ ทำ ร่ว ร่ มกัน ครั้ง รั้ นั้น นั้ เธอทำ ส้ม ส้ ตำ กับเพื่อ พื่ น ๆ ร่ว ร่ มห้อ ห้ ง แล้วส้ม ส้ ตำ ที่เธอทำ มีค มี วามเค็มนำ มากเกินไป เธอจึงลอง ใส่ม ส่ ะนาวและเพิ่ม พิ่ เส้น ส้ มะละกอเข้า ข้ไปเล็กน้อ น้ ย ความเค็มนั้น นั้ จึงลดลงอย่า ย่ งเห็น ห็ ได้ชัด ชั แตงนา จึงลองเติมน้ำ มะนาวลงไปในลาบปลาแค้ และหัน หั ไปบอกกับยายว่า “คุณ คุ ยายจ๋า เนื้อ นื้ปลาแค้ที่จะทำ ลาบให้คุ ห้ ณ คุ ตา หนูข นู อมาเพิ่ม พิ่ ได้ไหมจ๊ะ” แตงนา ดูมี ดู สี มี ห สี น้า น้ กังวลเล็กน้อ น้ ย “ได้สิจ๊ สิจ๊ ะ เดี๋ยวยายลวกเพิ่ม พิ่ ให้คุ ห้ ณ คุ ตาใหม่ก็ ม่ ก็ได้จ้ะ” ยายยิ้ม ยิ้ ให้ห ห้ ลานสาวอย่า ย่ งเข้า ข้ใจ ยายสัง สั เกตอาการนี้อ นี้ อกและได้แต่ยิ้ม ยิ้ อยู่ห่ ยู่ า ห่ ง ๆ แตงนาครุ่น รุ่ คิดครู่ห รู่ นึ่ง นึ่ จึงคิดได้ว่า ตอนทำ โครงงานอาหารกับเพื่อ พื่ นที่โรงเรีย รี น ซึ่ง ซึ่ เป็น ป็ กิจกรรมที่คุณ คุ ครูให้ทำ ห้ ทำ ร่ว ร่ มกัน ครั้ง รั้ นั้น นั้ เธอทำ ส้ม ส้ ตำ กับเพื่อ พื่ น ๆ ร่ว ร่ มห้อ ห้ ง แล้วส้ม ส้ ตำ ที่เธอทำ มีค มี วามเค็มนำ มากเกินไป เธอจึงลอง ใส่ม ส่ ะนาวและเพิ่ม พิ่ เส้น ส้ มะละกอเข้า ข้ไปเล็กน้อ น้ ย ความเค็มนั้น นั้ จึงลดลงอย่า ย่ งเห็น ห็ ได้ชัด ชั แตงนา จึงลองเติมน้ำ มะนาวลงไปในลาบปลาแค้ และหัน หั ไปบอกกับยายว่า “คุณ คุ ยายจ๋า เนื้อ นื้ปลาแค้ที่จะทำ ลาบให้คุ ห้ ณ คุ ตา หนูข นู อมาเพิ่ม พิ่ ได้ไหมจ๊ะ” แตงนา ดูมี ดู สี มี ห สี น้า น้ กังวลเล็กน้อ น้ ย “ได้สิจ๊ สิจ๊ ะ เดี๋ยวยายลวกเพิ่ม พิ่ ให้คุ ห้ ณ คุ ตาใหม่ก็ ม่ ก็ได้จ้ะ” ยายยิ้ม ยิ้ ให้ห ห้ ลานสาวอย่า ย่ งเข้า ข้ใจ

เเตงนานำ เนื้อ นื้ปลาแค้ส่ว ส่ นที่เหลือใส่เ ส่ พิ่ม พิ่ ลงในหม้อ ม้ แล้วใส่น้ำ ส่ น้ำที่ต้มผัก ผั สมุน มุ ไพร ใส่เ ส่ พิ่ม พิ่ อีกครึ่ง รึ่ ทัพพีแ พี ล้วชิม ชิ อีกครั้ง รั้ ปรากฏว่าความเค็มลดลง และลาบรสชาติดีขึ้น ขึ้ ทันที เธอจึงใส่ต้ ส่ ต้ นหอมและผัก ผั ชีที่ ชีที่ซอยเอาไว้ แล้วคนไปมาเป็น ป็ ครั้ง รั้ สุด สุ ท้าย ก่อนตักใส่จ ส่ าน “เสร็จ ร็ แล้วจ้ะคุณ คุ ยาย ลาบปลาแค้ฝีมื ฝี อ มื หนูเ นู อง” เธอยิ้ม ยิ้ อย่า ย่ งภูมิ ภู ใมิ จ “ยายขอชิม ชิ บ้า บ้ งสิจ๊ สิจ๊ ะ” ยายชิม ชิ แล้วก็พยัก ยั หน้า น้ ยิ้ม ยิ้ อย่า ย่ งพอใจ “ตาต้องชอบมากแน่ ๆ เลยลูก ลู เดี๋ยวแบ่ง บ่ ไว้ให้ย ห้ ายส่ว ส่ นหนึ่ง นึ่ จะได้เติมพริก ริป่น ป่ ให้ต ห้ านะลูก ลู ” เเตงนานำ เนื้อ นื้ปลาแค้ส่ว ส่ นที่เหลือใส่เ ส่ พิ่ม พิ่ ลงในหม้อ ม้ แล้วใส่น้ำ ส่ น้ำที่ต้มผัก ผั สมุน มุ ไพร ใส่เ ส่ พิ่ม พิ่ อีกครึ่ง รึ่ ทัพพีแ พี ล้วชิม ชิ อีกครั้ง รั้ ปรากฏว่าความเค็มลดลง และลาบรสชาติดีขึ้น ขึ้ ทันที เธอจึงใส่ต้ ส่ ต้ นหอมและผัก ผั ชีที่ ชีที่ซอยเอาไว้ แล้วคนไปมาเป็น ป็ ครั้ง รั้ สุด สุ ท้าย ก่อนตักใส่จ ส่ าน “เสร็จ ร็ แล้วจ้ะคุณ คุ ยาย ลาบปลาแค้ฝีมื ฝี อ มื หนูเ นู อง” เธอยิ้ม ยิ้ อย่า ย่ งภูมิ ภู ใมิ จ “ยายขอชิม ชิ บ้า บ้ งสิจ๊ สิจ๊ ะ” ยายชิม ชิ แล้วก็พยัก ยั หน้า น้ ยิ้ม ยิ้ อย่า ย่ งพอใจ “ตาต้องชอบมากแน่ ๆ เลยลูก ลู เดี๋ยวแบ่ง บ่ ไว้ให้ย ห้ ายส่ว ส่ นหนึ่ง นึ่ จะได้เติมพริก ริป่น ป่ ให้ต ห้ านะลูก ลู ”

ไม่น ม่ านนัก นั ต้มส้ม ส้ แบบบ้า บ้ น ๆ ของยาย ก็ส่ง ส่ ควันหอมฉุย ฉุ พร้อ ร้ มกับลาบของแตงนา และลาบแบบเผ็ด ผ็ ๆ ของตา ได้ถูก ถู วางลงบนเสื่อ สื่ กกเรีย รี บร้อ ร้ ย “แตงนา ไปเรีย รี กคุณตามากินข้า ข้ วเร็ว ร็ เข้า ข้ ต้มส้ม ส้ ปลาแค้ของยายก็เสร็จ ร็ พอดี” แตงนารีบ รี วิ่งไปหาตาที่กำ ลังเก็บอุปกรณ์ห ณ์ าปลาอยู่ ไม่น ม่ านนัก นั ต้มส้ม ส้ แบบบ้า บ้ น ๆ ของยาย ก็ส่ง ส่ ควันหอมฉุย ฉุ พร้อ ร้ มกับลาบของแตงนา และลาบแบบเผ็ด ผ็ ๆ ของตา ได้ถูก ถู วางลงบนเสื่อ สื่ กกเรีย รี บร้อ ร้ ย “แตงนา ไปเรีย รี กคุณตามากินข้า ข้ วเร็ว ร็ เข้า ข้ ต้มส้ม ส้ ปลาแค้ของยายก็เสร็จ ร็ พอดี” แตงนารีบ รี วิ่งไปหาตาที่กำ ลังเก็บอุปกรณ์ห ณ์ าปลาอยู่

“คุณตาจ๋า รีบ รี มากินลาบปลาฝีมื ฝี มื อแตงนานะจ๊ะ อร่อ ร่ ยอย่า ย่ บอกใครเชียว” “เดี๋ยวตาไปจ้ะลูก” ตาเก็บอุปกรณ์เสร็จพอที่จะทันมื้อเช้าโดยไม่ต ม่ รงรีบร้อน กับข้าวมื้อนี้เป็นมื้อพิเศษกว่าทุกวัน เนื่องจากหลานสาวอันเป็นที่รักเป็นคนทำ กับข้าว ที่มีต้มส้มปลาแค้ของคุณยาย และลาบปลาของแตงนา คุณตาเองก็พลอยตื่นเต้นกับฝีมือทำ กับข้าวของหลานสาว “อย่า ย่ ลืมล้างไม้ล้างมือนะ ทั้งตาทั้งหลานนะจ๊ะ” คุณยายสั่งการก่อนจะเริ่มกินข้าว “คุณตาจ๋า รีบ รี มากินลาบปลาฝีมื ฝี มื อแตงนานะจ๊ะ อร่อ ร่ ยอย่า ย่ บอกใครเชียว” “เดี๋ยวตาไปจ้ะลูก” ตาเก็บอุปกรณ์เสร็จพอที่จะทันมื้อเช้าโดยไม่ต ม่ รงรีบร้อน กับข้าวมื้อนี้เป็นมื้อพิเศษกว่าทุกวัน เนื่องจากหลานสาวอันเป็นที่รักเป็นคนทำ กับข้าว ที่มีต้มส้มปลาแค้ของคุณยาย และลาบปลาของแตงนา คุณตาเองก็พลอยตื่นเต้นกับฝีมือทำ กับข้าวของหลานสาว “อย่า ย่ ลืมล้างไม้ล้างมือนะ ทั้งตาทั้งหลานนะจ๊ะ” คุณยายสั่งการก่อนจะเริ่มกินข้าว

อย่าลืมล้างไม้ล้างมือ ทั้งตาทั้งหลานะจ๊ะ คุณตาจ๋า รีบมากินลาบปลา ฝีมือแตงนานะจ๊ะ

ทั้งสามนั่ง นั่ พร้อ ร้ มหน้า น้ พร้อ ร้ มตาบนเสื่อ สื่ ที่ทำ จากกก ซึ่ง ซึ่ คุณ คุ ยายเป็น ป็ คนทำ เอง ไม่ว่ ม่ ว่ าจะเป็น ป็ เสื่อ สื่ หมอนนุ่ม นุ่ ๆ ที่นอนนุ่ม นุ่ ๆ ยายจะเป็น ป็ คนทำ เองกับมือ มื เพราะที่บ้า บ้ นของตากับยาย ปลูก ลู ต้นงิ้ว ที่ใช้ทำ ช้ ทำ นุ่น นุ่ ทุก ทุ อย่า ย่ งจึงใช้ท ช้ รัพ รั ยากรที่มีใมี นชุมชนเป็น ป็ การประหยัด ยั ต้นทุน ทุ คุณ คุ ยายไม่ลื ม่ ลื มที่จะมีผั มี ก ผั ข้า ข้ งเคียงของมื้อ มื้ อาหาร เช่น ช่ ผัก ผั กาดพื้น พื้ บ้า บ้ น ผัก ผั แพว แตงกวา พริก ริ สดที่คุณ คุ ตาชอบด้วย แตงนาเองถึงจะชอบกินผัก ผั แต่เธอเองก็ไม่ก ม่ ล้ากินพริก ริ สดเป็น ป็ เม็ด ม็ ๆ แบบคุณ คุ ตา เพราะเธอเองยัง ยัไม่ท ม่ นความเผ็ด ผ็ แบบผู้ใผู้หญ่กิ ญ่ กิ นได้ “แตงนา ไปเก็บผัก ผัโหระพามาเพิ่ม พิ่ ให้คุ ห้ ณ คุ ตากินกับลาบปลาแค้หน่อ น่ ยจ้ะ ที่สวนผัก ผั ท่าน้ำ ” ทั้งสามนั่ง นั่ พร้อ ร้ มหน้า น้ พร้อ ร้ มตาบนเสื่อ สื่ ที่ทำ จากกก ซึ่ง ซึ่ คุณ คุ ยายเป็น ป็ คนทำ เอง ไม่ว่ ม่ ว่ าจะเป็น ป็ เสื่อ สื่ หมอนนุ่ม นุ่ ๆ ที่นอนนุ่ม นุ่ ๆ ยายจะเป็น ป็ คนทำ เองกับมือ มื เพราะที่บ้า บ้ นของตากับยาย ปลูก ลู ต้นงิ้ว ที่ใช้ทำ ช้ ทำ นุ่น นุ่ ทุก ทุ อย่า ย่ งจึงใช้ท ช้ รัพ รั ยากรที่มีใมี นชุมชนเป็น ป็ การประหยัด ยั ต้นทุน ทุ คุณ คุ ยายไม่ลื ม่ ลื มที่จะมีผั มี ก ผั ข้า ข้ งเคียงของมื้อ มื้ อาหาร เช่น ช่ ผัก ผั กาดพื้น พื้ บ้า บ้ น ผัก ผั แพว แตงกวา พริก ริ สดที่คุณ คุ ตาชอบด้วย แตงนาเองถึงจะชอบกินผัก ผั แต่เธอเองก็ไม่ก ม่ ล้ากินพริก ริ สดเป็น ป็ เม็ด ม็ ๆ แบบคุณ คุ ตา เพราะเธอเองยัง ยัไม่ท ม่ นความเผ็ด ผ็ แบบผู้ใผู้หญ่กิ ญ่ กิ นได้ “แตงนา ไปเก็บผัก ผัโหระพามาเพิ่ม พิ่ ให้คุ ห้ ณ คุ ตากินกับลาบปลาแค้หน่อ น่ ยจ้ะ ที่สวนผัก ผั ท่าน้ำ ”

พอมาถึงสวนผัก ผั ท่าน้ำ โขง เจ้าตาลก็มิว มิ ายวิ่งตามมาไม่ห่ ม่ า ห่ ง เธอเริ่ม ริ่ ไม่แ ม่ น่ใน่ จว่าต้นไหน คือต้นโหระพา เพราะมัน มั มีอี มี อี กต้นที่คล้าย ๆ กันก็คือต้นกะเพรา ยายเคยบอกเธอว่า กะเพรา จะมีใมี บเล็กกว่าโหระพา และกะเพราจะฉุน ฉุ กว่ามาก ๆ เธอจึงเด็ดต้นละใบแล้วขยี้ใยี้ ห้ก ห้ ลิ่นออกมา เพื่อ พื่ ดมพิสู พิ จ สู น์ ปรากฏว่าต้นทางขวามือ มื มีค มี วามฉุนกว่ามาก พอสัง สั เกตที่ใบก็ดูห ดู ยัก ยั และเล็กกว่า แตงนาจึงเด็ดต้นทางซ้า ซ้ ยมือ มื กลับไป ตอนนี้แ นี้ ตงนาได้เก็บผัก ผั โหระพาเรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว คุณ คุ ยายก็นำ ไปล้างทำ ความสะอาด ส่ว ส่ นคุณ คุ ตาเป็นคนเริ่ม ริ่ ชิม ชิ ก่อนใคร พอมาถึงสวนผัก ผั ท่าน้ำ โขง เจ้าตาลก็มิว มิ ายวิ่งตามมาไม่ห่ ม่ า ห่ ง เธอเริ่ม ริ่ ไม่แ ม่ น่ใน่ จว่าต้นไหน คือต้นโหระพา เพราะมัน มั มีอี มี อี กต้นที่คล้าย ๆ กันก็คือต้นกะเพรา ยายเคยบอกเธอว่า กะเพรา จะมีใมี บเล็กกว่าโหระพา และกะเพราจะฉุน ฉุ กว่ามาก ๆ เธอจึงเด็ดต้นละใบแล้วขยี้ใยี้ ห้ก ห้ ลิ่นออกมา เพื่อ พื่ ดมพิสู พิ จ สู น์ ปรากฏว่าต้นทางขวามือ มื มีค มี วามฉุนกว่ามาก พอสัง สั เกตที่ใบก็ดูห ดู ยัก ยั และเล็กกว่า แตงนาจึงเด็ดต้นทางซ้า ซ้ ยมือ มื กลับไป ตอนนี้แ นี้ ตงนาได้เก็บผัก ผั โหระพาเรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว คุณ คุ ยายก็นำ ไปล้างทำ ความสะอาด ส่ว ส่ นคุณ คุ ตาเป็นคนเริ่ม ริ่ ชิม ชิ ก่อนใคร

ใช่ผักโหระพา ไหม????

“ไหน ลาบปลาของแม่ค ม่ รัว รั ชื่อ ชื่ แตงนา อร่อ ร่ ยไหมตาจะชิม ชิ แล้วนะ” ตาปั้นข้า ข้ วเหนีย นี ว ที่กำ ลังอุ่น ๆ พอดีคำ พร้อ ร้ มกับจ้ำ ไปที่ลาบของแตงนาแล้วเอาเข้า ข้ปาก คุณ คุ ตายิ้ม ยิ้ อย่า ย่ งพอใจ ในรสชาติ “อร่อ ร่ ยมากๆ เลย แตงนา” คุณ คุ ตาชมเปราะและจ้ำ ไปที่ลาบอีกครั้ง รั้ พร้อ ร้ มกับกิน พริก ริ สดเม็ด ม็ ใหญ่ต ญ่ ามไปด้วย “จริง ริ หรือ รื จ๊ะคุณ คุ ตา” “จริง ริ สิจ๊ สิจ๊ ะ อร่อ ร่ ยสูสี สู กั สีกั บฝีมื ฝี อ มื คุณ คุ ยายเลยนะแตงนา” บรรยากาศในวงกับข้า ข้ วมื้อ มื้ นี้ ดูอ ดู บอุ่นเช่น ช่ ทุก ทุ วัน เป็น ป็ บรรยากาศของชนบทที่เรีย รี บง่าย ลมพัด พั กลิ่นน้ำ โขงมาไม่ข ม่ าดสาย อากาศที่บริสุ ริ ท สุ ธิ์เ ธิ์ พีย พี งพอต่อเด็กสัก สั คนจะเติบโตด้วยความสุข สุ และเติมเต็มความรัก รั ในหัว หัใจของแตงนา “ไหน ลาบปลาของแม่ค ม่ รัว รั ชื่อ ชื่ แตงนา อร่อ ร่ ยไหมตาจะชิม ชิ แล้วนะ” ตาปั้นข้า ข้ วเหนีย นี ว ที่กำ ลังอุ่น ๆ พอดีคำ พร้อ ร้ มกับจ้ำ ไปที่ลาบของแตงนาแล้วเอาเข้า ข้ปาก คุณ คุ ตายิ้ม ยิ้ อย่า ย่ งพอใจ ในรสชาติ “อร่อ ร่ ยมากๆ เลย แตงนา” คุณ คุ ตาชมเปราะและจ้ำ ไปที่ลาบอีกครั้ง รั้ พร้อ ร้ มกับกิน พริก ริ สดเม็ด ม็ ใหญ่ต ญ่ ามไปด้วย “จริง ริ หรือ รื จ๊ะคุณ คุ ตา” “จริง ริ สิจ๊ สิจ๊ ะ อร่อ ร่ ยสูสี สู กั สีกั บฝีมื ฝี อ มื คุณ คุ ยายเลยนะแตงนา” บรรยากาศในวงกับข้า ข้ วมื้อ มื้ นี้ ดูอ ดู บอุ่นเช่น ช่ ทุก ทุ วัน เป็น ป็ บรรยากาศของชนบทที่เรีย รี บง่าย ลมพัด พั กลิ่นน้ำ โขงมาไม่ข ม่ าดสาย อากาศที่บริสุ ริ ท สุ ธิ์เ ธิ์ พีย พี งพอต่อเด็กสัก สั คนจะเติบโตด้วยความสุข สุ และเติมเต็มความรัก รั ในหัว หัใจของแตงนา

(ฉากทบทวน) แคร่ไร่ ม้ตั ม้ ตั วเดิมใต้ทุน ทุ บ้า บ้ น คุณ คุ ตากับแตงนานั่ง นั่ ห้อ ห้ ยขา โดยมีเ มี จ้าตาลนอนหลับ อยู่ใยู่ ต้แคร่อ ร่ ย่า ย่ งไม่รู้ ม่ รู้ ร้ รู้ อ ร้ นรู้ห รู้ นาว “แตงนาได้ทำ กับข้า ข้ วเองครั้ง รั้ แรกสนุก นุ ไหมจ๊ะ” คุณ คุ ตาถามขึ้น ขึ้ “สนุก นุ จ้ะคุณ คุ ตา คุณ คุ ยายสอนลวกเนื้อ นื้ปลาแค้ด้วยจ้ะ” “แล้วมัน มั ทำ ยัง ยัไงล่ะเล่าให้ต ห้ าฟัง ฟั หน่อ น่ ยสิ”สิ “ก่อนอื่นต้องหั่น หั่ เนื้อ นื้ปลาแค้เป็น ป็ ชิ้น ชิ้ เล็ก ๆ บาง ๆ ด้วยจ้ะ แล้วก็ต้มน้ำ ที่ใส่ต ส่ ะไคร้ ใบมะกรูด และข่า ข่ ด้วยจ้ะ” “พอน้ำ เดือด ให้เ ห้ อาเนื้อ นื้ปลาใส่ก ส่ ระชอน ตักน้ำ เดือด ๆ ราดลงไป รอบแรกล้างความคาว ส่ว ส่ นราดรอบที่สองจะให้เ ห้ นื้อ นื้ปลาสุก สุ พอดีจ้ะคุณ คุ ตา” แตงนาอธิบ ธิ ายอย่า ย่ งคล่องแคล่ว “หลานตาเก่งขึ้น ขึ้ ทุก ทุ วันเลยนะ” (ฉากทบทวน) แคร่ไร่ ม้ตั ม้ ตั วเดิมใต้ทุน ทุ บ้า บ้ น คุณ คุ ตากับแตงนานั่ง นั่ ห้อ ห้ ยขา โดยมีเ มี จ้าตาลนอนหลับ อยู่ใยู่ ต้แคร่อ ร่ ย่า ย่ งไม่รู้ ม่ รู้ ร้ รู้ อ ร้ นรู้ห รู้ นาว “แตงนาได้ทำ กับข้า ข้ วเองครั้ง รั้ แรกสนุก นุ ไหมจ๊ะ” คุณ คุ ตาถามขึ้น ขึ้ “สนุก นุ จ้ะคุณ คุ ตา คุณ คุ ยายสอนลวกเนื้อ นื้ปลาแค้ด้วยจ้ะ” “แล้วมัน มั ทำ ยัง ยัไงล่ะเล่าให้ต ห้ าฟัง ฟั หน่อ น่ ยสิ”สิ “ก่อนอื่นต้องหั่น หั่ เนื้อ นื้ปลาแค้เป็น ป็ ชิ้น ชิ้ เล็ก ๆ บาง ๆ ด้วยจ้ะ แล้วก็ต้มน้ำ ที่ใส่ต ส่ ะไคร้ ใบมะกรูด และข่า ข่ ด้วยจ้ะ” “พอน้ำ เดือด ให้เ ห้ อาเนื้อ นื้ปลาใส่ก ส่ ระชอน ตักน้ำ เดือด ๆ ราดลงไป รอบแรกล้างความคาว ส่ว ส่ นราดรอบที่สองจะให้เ ห้ นื้อ นื้ปลาสุก สุ พอดีจ้ะคุณ คุ ตา” แตงนาอธิบ ธิ ายอย่า ย่ งคล่องแคล่ว “หลานตาเก่งขึ้น ขึ้ ทุก ทุ วันเลยนะ”

“วันนี้ห นี้ นูยั นู ง ยั ทำ ลาบเค็มด้วยจ้ะคุณ คุ ตา แต่หนูก็ นู ก็ จำ ได้ว่าเคยเคยตำ ส้ม ส้ ตำ ที่โรงเรีย รี น แล้วเค็ม เลยใส่เ ส่ ส้น ส้ มะละกอเพิ่ม พิ่ และน้ำ มะนาวอีกนิด นิ หน่อ น่ ยเลยหายเค็ม หนูจึ นู จึ งเอาเนื้อ นื้ปลา ที่ยายลวกไว้เพิ่ม พิ่ เข้า ข้ไป และยัง ยั เพิ่ม พิ่ น้ำ ต้มและน้ำ มะนาว ลาบเลยหายเค็มจ้ะคุณ คุ ตา” คุณ คุ ตายิ้ม ยิ้ มองหลานอย่า ย่ งภูมิ ภู ใมิ จ “อ่อมีอี มีอี กเรื่อ รื่ งจ้ะคุณ คุ ตา ตอนที่แตงนาไปเก็บผัก ผัโหระพาให้คุ ห้ ณ คุ ตา หนูเ นู กือบเก็บผัก ผั กะเพรา ให้คุ ห้ ณ คุ ตาด้วยจ้ะ แต่หนูจำ นู จำ ได้ว่ากะเพราจะกลิ่นฉุน ฉุ กว่าโหระพาและใบหยัก ยั ๆ เเละเล็กกว่า จึงเก็บมาถูก ถู ไม่งั้ ม่ งั้ นคุณ คุ ตาได้กินใบกะเพราะแน่ ๆ เลย” แตงนาพูด พู จบ คุณ คุ ยายที่แอบฟัง ฟั อยู่ก็ ยู่ ก็ เดินเข้า ข้ มาพอดี แล้วทุก ทุ คนก็หัว หั เราะขึ้น ขึ้ พร้อ ร้ มกัน กับแตงนา ส่ว ส่ นเจ้าตาลก็เห่า ห่ สับ สั ทับขึ้น ขึ้ อีก เสมือ มื นหัว หั เราะไปพร้อ ร้ ม ๆ คุณ คุ ตา คุณ คุ ยายและแตงนา “วันนี้ห นี้ นูยั นู ง ยั ทำ ลาบเค็มด้วยจ้ะคุณ คุ ตา แต่หนูก็ นู ก็ จำ ได้ว่าเคยเคยตำ ส้ม ส้ ตำ ที่โรงเรีย รี น แล้วเค็ม เลยใส่เ ส่ ส้น ส้ มะละกอเพิ่ม พิ่ และน้ำ มะนาวอีกนิด นิ หน่อ น่ ยเลยหายเค็ม หนูจึ นู จึ งเอาเนื้อ นื้ปลา ที่ยายลวกไว้เพิ่ม พิ่ เข้า ข้ไป และยัง ยั เพิ่ม พิ่ น้ำ ต้มและน้ำ มะนาว ลาบเลยหายเค็มจ้ะคุณ คุ ตา” คุณ คุ ตายิ้ม ยิ้ มองหลานอย่า ย่ งภูมิ ภู ใมิ จ “อ่อมีอี มีอี กเรื่อ รื่ งจ้ะคุณ คุ ตา ตอนที่แตงนาไปเก็บผัก ผัโหระพาให้คุ ห้ ณ คุ ตา หนูเ นู กือบเก็บผัก ผั กะเพรา ให้คุ ห้ ณ คุ ตาด้วยจ้ะ แต่หนูจำ นู จำ ได้ว่ากะเพราจะกลิ่นฉุน ฉุ กว่าโหระพาและใบหยัก ยั ๆ เเละเล็กกว่า จึงเก็บมาถูก ถู ไม่งั้ ม่ งั้ นคุณ คุ ตาได้กินใบกะเพราะแน่ ๆ เลย” แตงนาพูด พู จบ คุณ คุ ยายที่แอบฟัง ฟั อยู่ก็ ยู่ ก็ เดินเข้า ข้ มาพอดี แล้วทุก ทุ คนก็หัว หั เราะขึ้น ขึ้ พร้อ ร้ มกัน กับแตงนา ส่ว ส่ นเจ้าตาลก็เห่า ห่ สับ สั ทับขึ้น ขึ้ อีก เสมือ มื นหัว หั เราะไปพร้อ ร้ ม ๆ คุณ คุ ตา คุณ คุ ยายและแตงนา

ใบงาน ทบทวนความรู้ ใบงาน ทบทวนความรู้ “แตงนาพาคิด ตอนที่ 2” อ่านเนื้อเรื่อ รื่ อ่านเนื้อเรื่อ รื่ งกักั กักั นสนุนุ นุนุ กไหมคะ : ถ้าสนุก…เราไปทำ ใบงานกันต่อดีกว่า!

ห้อ ห้ งครัวรัแบบชนบทดูโดูล่งโปร่งร่อากาศถ่ายเทได้ดี 1. คำ ศัพศัท์…………………………………………………..ความหมาย…………………………………………………………………………… ยายจะเอาไว้ลวกปลากับต้มส้ม ส้ ปลาแค้จ๊ะ 2. คำ ศัพศัท์…………………………………………………..ความหมาย…………………………………………………………………………… แตงนาตั้งหม้อ ม้ บนเตาถ่านที่ไฟกำ ลังคุแคุดง 3. คำ ศัพศัท์…………………………………………………..ความหมาย…………………………………………………………………………… แตงนารับรัถ้วยใบเล็ก ๆ เต็มไปด้วยพืช พื ผักผัสมุนมุไพร ที่แตงนารู้จั รู้ จักเป็น ป็ อย่าย่งดี 4. คำ ศัพศัท์…………………………………………………..ความหมาย…………………………………………………………………………… คุณคุยายนำ กระชอนที่ทำ จากไม้ไม้ ผ่สผ่านโดยคุณคุตา 5. คำ ศัพศัท์…………………………………………………..ความหมาย…………………………………………………………………………… ใบงานที่ 2 การอธิบายความหมายของคำ คำ ชี้แ ชี้ จง ให้นั ห้ กนัเรีย รี นเขีย ขี นอธิบธิายความหมายของคำ ที่ขีด ขี เส้น ส้ ใต้ถูกถูต้อง ชื่ชื่ชื่ชื่อ ชื่ชื่………………………………………………………………….นามสกุกุลกุกุ…………………………………………..ชั้ชั้ชั้ชั้นชั้ชั้……………………….

“แตงนา วันนี้ไ นี้ ปขายของกับยายที่ตลาดไหมจ๊ะ” คุณ คุ ยายถามแตงนา “ไปจ้ะคุณ คุ ยาย” เธอปรบมือ มื ดีใจ เพราะทุก ทุ วันเสาร์ อาทิตย์ จะมีต มี ลาดท้ายหมู่บ้ มู่ า บ้ น มีค มี นมาขายของจากต่างหมู่บ้ มู่ า บ้ น แตงนาจะชอบไปเดินดูข ดู องแปลก ๆ ผัก ผั พื้น พื้ บ้า บ้ น ปลาน้ำ โขง ชนิด นิ ต่าง ๆ ส่ว ส่ นคุณ คุ ยายนั้น นั้ จะนำ น้ำ ปลาที่คุณ คุ ตาหามาได้ไปขาย พร้อ ร้ มกับปลาร้า ร้ และปลาส้ม ส้ ที่คุณ คุ ยายทำ เอง ไปขายที่ตลาดด้วย และที่สำ คัญสำ หรับ รั วันนี้ คือคุณ คุ ตาจับปลาได้มากเป็น ป็ พิเ พิ ศษ มีทั้ มี ทั้ งปลาแค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ที่เหลือจากการทำ ลาบ ปลานวลจันทร์ตั ร์ ตั วใหญ่ และปลาตะเพีย พี นตัวสวย ๆ อีกหลายสิบ สิ ตัว “แตงนา วันนี้ไ นี้ ปขายของกับยายที่ตลาดไหมจ๊ะ” คุณ คุ ยายถามแตงนา “ไปจ้ะคุณ คุ ยาย” เธอปรบมือ มื ดีใจ เพราะทุก ทุ วันเสาร์ อาทิตย์ จะมีต มี ลาดท้ายหมู่บ้ มู่ า บ้ น มีค มี นมาขายของจากต่างหมู่บ้ มู่ า บ้ น แตงนาจะชอบไปเดินดูข ดู องแปลก ๆ ผัก ผั พื้น พื้ บ้า บ้ น ปลาน้ำ โขง ชนิด นิ ต่าง ๆ ส่ว ส่ นคุณ คุ ยายนั้น นั้ จะนำ น้ำ ปลาที่คุณ คุ ตาหามาได้ไปขาย พร้อ ร้ มกับปลาร้า ร้ และปลาส้ม ส้ ที่คุณ คุ ยายทำ เอง ไปขายที่ตลาดด้วย และที่สำ คัญสำ หรับ รั วันนี้ คือคุณ คุ ตาจับปลาได้มากเป็น ป็ พิเ พิ ศษ มีทั้ มี ทั้ งปลาแค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ที่เหลือจากการทำ ลาบ ปลานวลจันทร์ตั ร์ ตั วใหญ่ และปลาตะเพีย พี นตัวสวย ๆ อีกหลายสิบ สิ ตัว ตอน 3

หลังจากมื้อ มื้ เช้า ช้ เสร็จ ร็ แล้ว ทุก ทุ คนก็แยกย้า ย้ ยไปทำ ตามหน้า น้ ที่ แตงนาเองเธอก็ไม่ลื ม่ ลื ม ที่จะซัก ซั เสื้อ สื้ ผ้า ผ้ ชุดนัก นั เรีย รี นของเธอให้เ ห้ รีย รี บร้อ ร้ ย นอกจากนั้น นั้ แตงนายัง ยัใส่ผ้ ส่ า ผ้ ซิ่น ซิ่ และเสื้อ สื้ มัด มั ย้อ ย้ ม แขนกุด กุ ดูเ ดู ป็นแม่ค้ ม่ ค้ าเต็มตัว คุณ คุ ยายก็เก็บทำ ความสะอาดครัว รั และเตรีย รี มของไปขายที่ตลาด ส่ว ส่ นคุณ คุ ตาก็ตระเตรีย รี มซ่อ ซ่ มแซมเครื่อ รื่ งมือ มื หาปลาที่ชำ รุดจากการใช้ง ช้ าน แตงนาเธอก็เหมือ มื นเด็กทั่วไปที่อยากออกไปเล่นกับเพื่อ พื่ นบ้า บ้ งในวันหยุด แต่เมื่อ มื่ เห็น ห็ คุณ คุ ตาคุณ คุ ยายทำ งานอย่า ย่ งหนัก นั เพื่อ พื่ ดูแ ดู ลเธอ เธอจึงคิดได้ว่า เธอจะช่ว ช่ ยแบ่ง บ่ เบาภาระลงบ้า บ้ ง ไม่ม ม่ ากไม่น้ ม่ อ น้ ย หลังจากมื้อ มื้ เช้า ช้ เสร็จ ร็ แล้ว ทุก ทุ คนก็แยกย้า ย้ ยไปทำ ตามหน้า น้ ที่ แตงนาเองเธอก็ไม่ลื ม่ ลื ม ที่จะซัก ซั เสื้อ สื้ ผ้า ผ้ ชุดนัก นั เรีย รี นของเธอให้เ ห้ รีย รี บร้อ ร้ ย นอกจากนั้น นั้ แตงนายัง ยัใส่ผ้ ส่ า ผ้ ซิ่น ซิ่ และเสื้อ สื้ มัด มั ย้อ ย้ ม แขนกุด กุ ดูเ ดู ป็นแม่ค้ ม่ ค้ าเต็มตัว คุณ คุ ยายก็เก็บทำ ความสะอาดครัว รั และเตรีย รี มของไปขายที่ตลาด ส่ว ส่ นคุณ คุ ตาก็ตระเตรีย รี มซ่อ ซ่ มแซมเครื่อ รื่ งมือ มื หาปลาที่ชำ รุดจากการใช้ง ช้ าน แตงนาเธอก็เหมือ มื นเด็กทั่วไปที่อยากออกไปเล่นกับเพื่อ พื่ นบ้า บ้ งในวันหยุด แต่เมื่อ มื่ เห็น ห็ คุณ คุ ตาคุณ คุ ยายทำ งานอย่า ย่ งหนัก นั เพื่อ พื่ ดูแ ดู ลเธอ เธอจึงคิดได้ว่า เธอจะช่ว ช่ ยแบ่ง บ่ เบาภาระลงบ้า บ้ ง ไม่ม ม่ ากไม่น้ ม่ อ น้ ย

“คุณ คุ ยายมีอ มี ะไรให้ห ห้ นูช่ นู ว ช่ ยไหมจ๊ะ” “ช่ว ช่ ยไปเอารถเข็น ข็ ที่ใต้ถุน ถุ บ้า บ้ นให้ย ห้ ายหน่อ น่ ยจ้ะ” คุณ คุ ยายบอกแตงนา ถังปลาร้า ร้ใบใหญ่ กะละมัง มัปลาส้ม พร้อ ร้ มกับปลาแค้ที่หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ อย่า ย่ งสวยงาม งานนี้ต้ นี้ ต้ องอาศัย ศั แรงคุณ คุ ตายกของขึ้น ขึ้ เพราะน้ำ หนัก นั นี้สำ นี้ สำหรับ รั แตงนาเกินแรงเด็กไปมากทีเดียว “คุณ คุ ตาจ๋า ถ้าหนูตั นู ตั วโตกว่านี้ หนูจ นู ะยกเอง คุณ คุ ตาไม่ต้ ม่ ต้ องเหนื่อ นื่ ยแน่น น่ อน” คุณ คุ ตายิ้ม ยิ้ และลูบไปที่หัว หั หลานสาว พร้อ ร้ มกับยกของขึ้น ขึ้ ไปไว้ที่รถเข็น ข็ ในเวลาไม่น ม่ าน ของทุก ทุ อย่า ย่ งที่จะนำ ไปขายก็อยู่บ ยู่ นรถเข็น ข็ เรีย รี บร้อ ร้ ย หลานกับยาย พร้อ ร้ มแล้วที่รถเข็น ข็ “พร้อ ร้ มแล้วจ้ะคุณ คุ ยาย” แตงนาตะโกนสุดเสียง พร้อ ร้ มกับคุณ คุ ยายที่หัว หั เราะอย่า ย่ งสุข สุ ใจ ล้อรถเข็น ข็ เคลื่อนที่ด้วยแรงของหลานและยาย เคลื่อนไปตามทางเล็ก ๆ ของหมู่บ้ มู่ า บ้ น เพื่อ พื่ มุ่ง มุ่ หน้า น้ ไปที่ตลาด คุณ คุ ตายืน ยื ส่ง ส่ ที่หน้า น้ บ้า บ้ น คอยมองคู่ชี คู่ วิ ชีวิ ตอย่า ย่ งคุณ คุ ยายและหลานสาวที่น่า น่ รัก รั ค่อย ๆ ตัวเล็กลง และหายลับตรงมุม มุ ถนน “คุณ คุ ยายมีอ มี ะไรให้ห ห้ นูช่ นู ว ช่ ยไหมจ๊ะ” “ช่ว ช่ ยไปเอารถเข็น ข็ ที่ใต้ถุน ถุ บ้า บ้ นให้ย ห้ ายหน่อ น่ ยจ้ะ” คุณ คุ ยายบอกแตงนา ถังปลาร้า ร้ใบใหญ่ กะละมัง มัปลาส้ม พร้อ ร้ มกับปลาแค้ที่หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ อย่า ย่ งสวยงาม งานนี้ต้ นี้ ต้ องอาศัย ศั แรงคุณ คุ ตายกของขึ้น ขึ้ เพราะน้ำ หนัก นั นี้สำ นี้ สำหรับ รั แตงนาเกินแรงเด็กไปมากทีเดียว “คุณ คุ ตาจ๋า ถ้าหนูตั นู ตั วโตกว่านี้ หนูจ นู ะยกเอง คุณ คุ ตาไม่ต้ ม่ ต้ องเหนื่อ นื่ ยแน่น น่ อน” คุณ คุ ตายิ้ม ยิ้ และลูบไปที่หัว หั หลานสาว พร้อ ร้ มกับยกของขึ้น ขึ้ ไปไว้ที่รถเข็น ข็ ในเวลาไม่น ม่ าน ของทุก ทุ อย่า ย่ งที่จะนำ ไปขายก็อยู่บ ยู่ นรถเข็น ข็ เรีย รี บร้อ ร้ ย หลานกับยาย พร้อ ร้ มแล้วที่รถเข็น ข็ “พร้อ ร้ มแล้วจ้ะคุณ คุ ยาย” แตงนาตะโกนสุดเสียง พร้อ ร้ มกับคุณ คุ ยายที่หัว หั เราะอย่า ย่ งสุข สุ ใจ ล้อรถเข็น ข็ เคลื่อนที่ด้วยแรงของหลานและยาย เคลื่อนไปตามทางเล็ก ๆ ของหมู่บ้ มู่ า บ้ น เพื่อ พื่ มุ่ง มุ่ หน้า น้ ไปที่ตลาด คุณ คุ ตายืน ยื ส่ง ส่ ที่หน้า น้ บ้า บ้ น คอยมองคู่ชี คู่ วิ ชีวิ ตอย่า ย่ งคุณ คุ ยายและหลานสาวที่น่า น่ รัก รั ค่อย ๆ ตัวเล็กลง และหายลับตรงมุม มุ ถนน

ไม่น ม่ านนัก นั ยายหลานก็มาถึงตลาดท้ายหมู่บ้ มู่ า บ้ น พ่อ พ่ ค้าแม่ค้ ม่ ค้ ากำ ลังทยอยจัดวางของขาย กันอย่า ย่ งคึกคัก แดดอ่อน ๆ ของตอนบ่า บ่ ยสี่โสี่ มงครึ่ง รึ่ แตงนาทยอยขนของสิ่ง สิ่ ที่เบาสุด สุ ลงก่อน สัก สั พัก พัป้าศรี แม่ค้ ม่ ค้ าที่สนิท นิ กับคุณ คุ ยาย ก็มาช่ว ช่ ยยกของที่เด็กอย่า ย่ งแตงนายกลงไม่ไม่ หว บางครั้ง รั้ ยายขายปลาไม่ห ม่ มดก็จะแบ่ง บ่ ให้ป้ห้ า ป้ ศรี ส่ว ส่ นป้า ป้ ศรีข รี ายผัก ผั ที่ปลูก ลู เองตามฤดูก ดู าล ก็มัก มั แบ่ง บ่ ผัก ผั ให้ย ห้ ายทุก ทุ ครั้ง รั้ เช่น ช่ เดียวกัน ทุก ทุ คนช่ว ช่ ยเหลือกันและกัน “แตงนา วันนี้ไ นี้ ด้อะไรมาขายบ้า บ้ งจ๊ะ” ป้าศรีถ รี ามขึ้น ขึ้ “ได้ปลาแค้มาขายจ้ะป้า ป้ ศรี”รี แตงนาตอบและชี้ใชี้ ห้ดู ห้ เ ดู นื้อ นื้ปลาที่ยายหั่น หั่ เรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว บนถาดพลาสติกขนาดใหญ่ “คุณ คุ ตาเพิ่ง พิ่ได้มาจากน้ำ โขงเมื่อ มื่ เช้า ช้ จ้ะป้า ป้ ศรี”รี “ป้า ป้ไม่ไม่ ด้ทานนานแล้วนะ เนื้อ นื้ สวยมาก ๆ เลย แตงนา” ป้าศรีเ รี ห็น ห็ ความสดและสีสั สี น สั ของเนื้อ นื้ปลาแค้ ไม่น ม่ านนัก นั ยายหลานก็มาถึงตลาดท้ายหมู่บ้ มู่ า บ้ น พ่อ พ่ ค้าแม่ค้ ม่ ค้ ากำ ลังทยอยจัดวางของขาย กันอย่า ย่ งคึกคัก แดดอ่อน ๆ ของตอนบ่า บ่ ยสี่โสี่ มงครึ่ง รึ่ แตงนาทยอยขนของสิ่ง สิ่ ที่เบาสุด สุ ลงก่อน สัก สั พัก พัป้าศรี แม่ค้ ม่ ค้ าที่สนิท นิ กับคุณ คุ ยาย ก็มาช่ว ช่ ยยกของที่เด็กอย่า ย่ งแตงนายกลงไม่ไม่ หว บางครั้ง รั้ ยายขายปลาไม่ห ม่ มดก็จะแบ่ง บ่ ให้ป้ห้ า ป้ ศรี ส่ว ส่ นป้า ป้ ศรีข รี ายผัก ผั ที่ปลูก ลู เองตามฤดูก ดู าล ก็มัก มั แบ่ง บ่ ผัก ผั ให้ย ห้ ายทุก ทุ ครั้ง รั้ เช่น ช่ เดียวกัน ทุก ทุ คนช่ว ช่ ยเหลือกันและกัน “แตงนา วันนี้ไ นี้ ด้อะไรมาขายบ้า บ้ งจ๊ะ” ป้าศรีถ รี ามขึ้น ขึ้ “ได้ปลาแค้มาขายจ้ะป้า ป้ ศรี”รี แตงนาตอบและชี้ใชี้ ห้ดู ห้ เ ดู นื้อ นื้ปลาที่ยายหั่น หั่ เรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว บนถาดพลาสติกขนาดใหญ่ “คุณ คุ ตาเพิ่ง พิ่ได้มาจากน้ำ โขงเมื่อ มื่ เช้า ช้ จ้ะป้า ป้ ศรี”รี “ป้า ป้ไม่ไม่ ด้ทานนานแล้วนะ เนื้อ นื้ สวยมาก ๆ เลย แตงนา” ป้าศรีเ รี ห็น ห็ ความสดและสีสั สี น สั ของเนื้อ นื้ปลาแค้

โลละ 30 โลละ 50 ตลาด ชุมชน ร้ร้ ร้ า ร้ านป้ป้ป้ า ป้ าศรีรี รี ผั รี ผั ผั ก ผั กสด โลละ 35 เเตงนา วันนี้ได้อะไร มาขายบ้างจ๊ะ ได้ปลาเเค้มาขายจ้ะ ป้าศรี

ทุก ทุ อย่า ย่ งถูก ถู จัดไว้เรีย รี บร้อ ร้ ยและพร้อ ร้ มขายแล้ว คนเริ่ม ริ่ ทยอยเข้า ข้ มาในตลาดหนาตามากขึ้น ขึ้ นอกจากมีปมี ลาร้า ร้ ปลาส้ม ส้ และเนื้อ นื้ปลาแค้ที่หั่น หั่ แล้ว ยายยัง ยั นำ ปลานวลจันทร์แ ร์ ละปลาตะเพีย พี น ที่ตาหาได้มาขายอีกด้วย โดยวันนี้ย นี้ ายให้แ ห้ ตงนาขายปลาสดทั้งหมด ในส่ว ส่ นของปลาร้า ร้ กับปลาส้ม ส้ นั้น นั้ ยายจะเป็นคนขายเอง ยายจัดแบ่ง บ่ พื้น พื้ ที่ให้แ ห้ ตงนาเสมือ มื นเป็น ป็ ร้า ร้ นของแตงนาเอง เเตงนา ดูตื่ ดูตื่นเต้นและดีใจที่จะได้ขายปลาเองเป็น ป็ ครั้ง รั้ แรก ถาดพลาสติกขนาดใหญ่ถู ญ่ ก ถู วางด้วยเนื้อ นื้ปลาแค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ปลานวลจันทร์ และปลาตะเพีย พี น ปะปนกัน แตงนานั่ง นั่ รอคนผ่า ผ่ นร้า ร้ นของเธอ แต่ก็ยัง ยัไม่มี ม่ ใมี ครเขามาซื้อ ซื้ปลาเลยสัก สั ชิ้น ชิ้ หรือ รื สัก สั ตัวเดียว เธอเองมาขายจริง ริ ๆ จัง ๆ เป็น ป็ ครั้ง รั้ แรก เนื่อ นื่ งจากคุณ คุ ตานั้น นั้ จับปลาได้มากเป็น ป็ พิเ พิ ศษ พอแตงนา สัง สั เกตและมองไปรอบ ๆ ก็เห็น ห็ ว่า ตลาดวันนี้เ นี้ ต็มไปด้วยปลาต่าง ๆ มากมาย ซึ่ง ซึ่ น่า น่ จะเป็น ป็ ฤดูก ดู าล ที่ชุกชุมของปลาแม่น้ำ ม่ น้ำโขงในช่ว ช่ งนี้ ทุก ทุ อย่า ย่ งถูก ถู จัดไว้เรีย รี บร้อ ร้ ยและพร้อ ร้ มขายแล้ว คนเริ่ม ริ่ ทยอยเข้า ข้ มาในตลาดหนาตามากขึ้น ขึ้ นอกจากมีปมี ลาร้า ร้ ปลาส้ม ส้ และเนื้อ นื้ปลาแค้ที่หั่น หั่ แล้ว ยายยัง ยั นำ ปลานวลจันทร์แ ร์ ละปลาตะเพีย พี น ที่ตาหาได้มาขายอีกด้วย โดยวันนี้ย นี้ ายให้แ ห้ ตงนาขายปลาสดทั้งหมด ในส่ว ส่ นของปลาร้า ร้ กับปลาส้ม ส้ นั้น นั้ ยายจะเป็นคนขายเอง ยายจัดแบ่ง บ่ พื้น พื้ ที่ให้แ ห้ ตงนาเสมือ มื นเป็น ป็ ร้า ร้ นของแตงนาเอง เเตงนา ดูตื่ ดูตื่นเต้นและดีใจที่จะได้ขายปลาเองเป็น ป็ ครั้ง รั้ แรก ถาดพลาสติกขนาดใหญ่ถู ญ่ ก ถู วางด้วยเนื้อ นื้ปลาแค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ปลานวลจันทร์ และปลาตะเพีย พี น ปะปนกัน แตงนานั่ง นั่ รอคนผ่า ผ่ นร้า ร้ นของเธอ แต่ก็ยัง ยัไม่มี ม่ ใมี ครเขามาซื้อ ซื้ปลาเลยสัก สั ชิ้น ชิ้ หรือ รื สัก สั ตัวเดียว เธอเองมาขายจริง ริ ๆ จัง ๆ เป็น ป็ ครั้ง รั้ แรก เนื่อ นื่ งจากคุณ คุ ตานั้น นั้ จับปลาได้มากเป็น ป็ พิเ พิ ศษ พอแตงนา สัง สั เกตและมองไปรอบ ๆ ก็เห็น ห็ ว่า ตลาดวันนี้เ นี้ ต็มไปด้วยปลาต่าง ๆ มากมาย ซึ่ง ซึ่ น่า น่ จะเป็น ป็ ฤดูก ดู าล ที่ชุกชุมของปลาแม่น้ำ ม่ น้ำโขงในช่ว ช่ งนี้

ตลาด ชุมชน ร้ร้ ร้ า ร้ านป้ป้ป้ า ป้ าศรีรี รี ผั รี ผั ผั ก ผั กสด

แตงนาหัน หั ไปมองร้า ร้ นป้าศรีที่ รีที่ขายผัก ผั ข้า ข้ ง ๆ ร้า ร้ นของแตงนา ป้า ป้ ศรีนั้ รี นั้ น นั้ ร้อ ร้ งเรีย รี กลูก ลู ค้า อย่า ย่ งเป็นกันเอง ลูก ลู ค้าทั้งขาประจำ และไม่ปม่ ระจำ จึงแวะเวียนมาอุดหนุน นุ ผัก ผั อยู่ไยู่ ม่ข ม่ าดสาย มิห มิ นำ ซ้ำ ผัก ผั ของป้าศรียั รี ง ยั มัด มั ด้วยตอกไม้ไม้ ผ่แ ผ่ ละห่อ ห่ ด้วยใบตองแยกชนิด นิ ของผัก ผั ดูเ ดู รีย รี บร้อ ร้ ย สะอาดตา แตงนาจึงคิดได้ว่า ต้องจัดวางปลาใหม่จ ม่ ากที่วางซ้อ ซ้ น ๆ คละกันไปหมด และร้อ ร้ งเรีย รี ก ลูก ลู ค้าในแบบที่ป้าศรีล รี องดูบ้ ดู า บ้ ง แตงจัดวางปลาใหม่ โดยนำ เนื้อ นื้ แค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ วางไว้ด้านหน้า น้ สุด สุ ของถาด โดยจัดเรีย รี งตาม ความเล็กใหญ่ข ญ่ องชิ้น ชิ้ ปลาอย่า ย่ งเป็น ป็ ระเบีย บี บ ส่ว ส่ นปลานวลจันทร์กั ร์ กั บปลาตะเพีย พี น ก็แยกไว้ คนละกอง ทำ ให้ถ ห้ าดปลาของเธอดูน่ ดู า น่ สนใจมากขึ้น ขึ้ “ปลาสด ๆ จ้า ปลาสด ๆ” เธอเริ่ม ริ่ เรีย รี กลูก ลู ค้า ซึ่ง ซึ่ ก็ได้ผล แตงนาหัน หั ไปมองร้า ร้ นป้าศรีที่ รีที่ขายผัก ผั ข้า ข้ ง ๆ ร้า ร้ นของแตงนา ป้า ป้ ศรีนั้ รี นั้ น นั้ ร้อ ร้ งเรีย รี กลูก ลู ค้า อย่า ย่ งเป็นกันเอง ลูก ลู ค้าทั้งขาประจำ และไม่ปม่ ระจำ จึงแวะเวียนมาอุดหนุน นุ ผัก ผั อยู่ไยู่ ม่ข ม่ าดสาย มิห มิ นำ ซ้ำ ผัก ผั ของป้าศรียั รี ง ยั มัด มั ด้วยตอกไม้ไม้ ผ่แ ผ่ ละห่อ ห่ ด้วยใบตองแยกชนิด นิ ของผัก ผั ดูเ ดู รีย รี บร้อ ร้ ย สะอาดตา แตงนาจึงคิดได้ว่า ต้องจัดวางปลาใหม่จ ม่ ากที่วางซ้อ ซ้ น ๆ คละกันไปหมด และร้อ ร้ งเรีย รี ก ลูก ลู ค้าในแบบที่ป้าศรีล รี องดูบ้ ดู า บ้ ง แตงจัดวางปลาใหม่ โดยนำ เนื้อ นื้ แค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ วางไว้ด้านหน้า น้ สุด สุ ของถาด โดยจัดเรีย รี งตาม ความเล็กใหญ่ข ญ่ องชิ้น ชิ้ ปลาอย่า ย่ งเป็น ป็ ระเบีย บี บ ส่ว ส่ นปลานวลจันทร์กั ร์ กั บปลาตะเพีย พี น ก็แยกไว้ คนละกอง ทำ ให้ถ ห้ าดปลาของเธอดูน่ ดู า น่ สนใจมากขึ้น ขึ้ “ปลาสด ๆ จ้า ปลาสด ๆ” เธอเริ่ม ริ่ เรีย รี กลูก ลู ค้า ซึ่ง ซึ่ ก็ได้ผล

โลละ 50 ตลาด ชุมชน ร้ร้ ร้ า ร้ านป้ป้ป้ า ป้ าศรีรี รี ผั รี ผั ผั ก ผั กสด โลละ 30 โลละ 50 โลละ 35 ปลาสด ๆ จ้า ปลาสด ๆ

ชายคนแรกร่า ร่ งท่วมผมหยัก ยั โสก เดินเข้า ข้ มา “ไอ้เจ้าปลาหั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ๆ เนี่ยนี่ปลาอะไรจ๊ะหนู” นู “ปลาแค้จ้ะน้า น้” “กิโลเท่าไรหละหนู” นู แตงนาดูลั ดู ลั งเล เพราะก่อนหน้า น้ นี้ก็ นี้ก็ ลืมถามคุณ คุ ยายว่าปลาราคาเท่าไรบ้า บ้ ง เพราะมัว มั แต่เล่น กับเจ้าตาลก่อนที่จะออกมาตลาด เธอจึงหัน หั ไปถามยาย “ยายจ๊ะ ปลาแค้โลเท่าไรจ๊ะ” ยายยัง ยั คงง้วนกับการตักปลาร้า ร้ใส่ถุ ส่ ง ถุ ให้ลู ห้ ก ลู ค้า เลยไม่ไม่ ด้ยิน ยิ ที่แตงนาถาม แต่พอแตงนา จะถามอีกครั้ง รั้ ลูก ลู ค้าคนนั้น นั้ ก็บอกกับเธอไปว่า “ไม่เ ม่ ป็น ป็ ไรจ้ะหนู ไม่เ ม่ อาแล้วจ้ะ” แล้วชายร่า ร่ งท่วมคนนั้น นั้ ก็เดินจากไป แตงนารู้สึ รู้ ก สึ ผิด ผิ หวัง ทั้ง ๆ ที่มีลู มี ก ลู ค้ามาแล้วแต่ก็ยัง ยั ขายปลาไม่ไม่ ด้ ชายคนแรกร่า ร่ งท่วมผมหยัก ยั โสก เดินเข้า ข้ มา “ไอ้เจ้าปลาหั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ๆ เนี่ยนี่ปลาอะไรจ๊ะหนู” นู “ปลาแค้จ้ะน้า น้” “กิโลเท่าไรหละหนู” นู แตงนาดูลั ดู ลั งเล เพราะก่อนหน้า น้ นี้ก็ นี้ก็ ลืมถามคุณ คุ ยายว่าปลาราคาเท่าไรบ้า บ้ ง เพราะมัว มั แต่เล่น กับเจ้าตาลก่อนที่จะออกมาตลาด เธอจึงหัน หั ไปถามยาย “ยายจ๊ะ ปลาแค้โลเท่าไรจ๊ะ” ยายยัง ยั คงง้วนกับการตักปลาร้า ร้ใส่ถุ ส่ ง ถุ ให้ลู ห้ ก ลู ค้า เลยไม่ไม่ ด้ยิน ยิ ที่แตงนาถาม แต่พอแตงนา จะถามอีกครั้ง รั้ ลูก ลู ค้าคนนั้น นั้ ก็บอกกับเธอไปว่า “ไม่เ ม่ ป็น ป็ ไรจ้ะหนู ไม่เ ม่ อาแล้วจ้ะ” แล้วชายร่า ร่ งท่วมคนนั้น นั้ ก็เดินจากไป แตงนารู้สึ รู้ ก สึ ผิด ผิ หวัง ทั้ง ๆ ที่มีลู มี ก ลู ค้ามาแล้วแต่ก็ยัง ยั ขายปลาไม่ไม่ ด้

ตลาด ชุมชน

แตงนายัง ยั ร้อ ร้ งเรีย รี กลูก ลู ค้าเหมือ มื นเดิม ขณะเดียวกันเธอก็เห็น ห็ ร้า ร้ นผลไม้ห ม้ ลากหลายชนิด นิ ที่เขีย ขี นราคาและชนิด นิ ของผลไม้อ ม้ ย่า ย่ งชัด ชั เจน ลูก ลู ค้าที่ซื้อ ซื้ ผลไม้แ ม้ ทบจะไม่มี ม่ ใมี ครถามพ่อ พ่ ค้า เจ้าของร้า ร้ นเลย แต่ร้า ร้ นผลไม้ก็ ม้ก็ มีค มี นซื้อ ซื้ ไม่ข ม่ าดสาย แตงนาจึงคิดได้ว่า ต้องเขีย ขี นติดราคา และชนิด นิ ของปลาให้ชั ห้ ด ชั เจน นอกจากนั้น นั้ แล้ว แตงนาคิดว่าการเรีย รี กลูก ลู ค้ายัง ยั คงสำ คัญเช่น ช่ กัน (ปลาแค้ 250) (ปลานวลจันทร์ 70) (ปลาตะเพีย พี น 50) แตงนาเขีย ขี นเสร็จ ร็ ก็นำ มาวางไว้ที่ตรงหน้า น้ ถาดที่ใส่ปส่ ลา โดยเรีย รี งวางไว้ให้เ ห้ ห็น ห็ ชัด ชั เจน “ปลาสด ๆ จ้า ปลาน้ำ โขงสด ๆ จ้า” แตงนายัง ยั ร้อ ร้ งเรีย รี กลูก ลู ค้าเหมือ มื นเดิม ขณะเดียวกันเธอก็เห็น ห็ ร้า ร้ นผลไม้ห ม้ ลากหลายชนิด นิ ที่เขีย ขี นราคาและชนิด นิ ของผลไม้อ ม้ ย่า ย่ งชัด ชั เจน ลูก ลู ค้าที่ซื้อ ซื้ ผลไม้แ ม้ ทบจะไม่มี ม่ ใมี ครถามพ่อ พ่ ค้า เจ้าของร้า ร้ นเลย แต่ร้า ร้ นผลไม้ก็ ม้ก็ มีค มี นซื้อ ซื้ ไม่ข ม่ าดสาย แตงนาจึงคิดได้ว่า ต้องเขีย ขี นติดราคา และชนิด นิ ของปลาให้ชั ห้ ด ชั เจน นอกจากนั้น นั้ แล้ว แตงนาคิดว่าการเรีย รี กลูก ลู ค้ายัง ยั คงสำ คัญเช่น ช่ กัน (ปลาแค้ 250) (ปลานวลจันทร์ 70) (ปลาตะเพีย พี น 50) แตงนาเขีย ขี นเสร็จ ร็ ก็นำ มาวางไว้ที่ตรงหน้า น้ ถาดที่ใส่ปส่ ลา โดยเรีย รี งวางไว้ให้เ ห้ ห็น ห็ ชัด ชั เจน “ปลาสด ๆ จ้า ปลาน้ำ โขงสด ๆ จ้า”

โลละ 350 ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ตลาด ชุมชน ร้ร้ ร้ า ร้ านป้ป้ป้ า ป้ าศรีรี รี ผั รี ผั ผั ก ผั กสด โลละ 50 โลละ 35 ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ.

ไม่นม่านนักนัลูก ลู ค้ารายต่อไปก็เข้า ข้ มา หญิงญิวัยกลางคน ร่าร่งอ้วนผมหยิกยิ “ปลาสด ๆ เลยจ้ะคุณ คุ น้า น้” แตงนานำ เสนอ “สนใจปลาแค้จ้ะ” แตงนาคิดว่ามันมั ได้ผล เพราะลูก ลู ค้าไม่ถม่ามแตงนาเรื่อ รื่ งชนิดนิปลาเลย ลูก ลู ค้าหญิงรายนี้ดู นี้ ส ดู นใจในทันที “รับรักี่โลดีจ๊ะ” “เอา 1 โลจ้ะ ชิ้นชิ้สวย ๆ นะหนูน นู ะ” หญิงญิร่าร่งอ้วนชี้มื ชี้ อ มื ไปชิ้นชิ้ที่ใหญ่ที่ญ่ที่สุด สุ แตงนาหยิบยิ ปลาแค้ชิ้นชิ้ที่ลูก ลู ค้าต้องการ แล้ววางบนถาดตราชั่งชั่ที่หันหัหน้า น้ ตัวเลขไปทางลูก ลู ค้า เข็ม ข็ เลขน้ำ หนักนั หยุดอยู่ที่ยู่ที่ 7 ขีด ขี “เอาชิ้นชิ้นี้ ๆ” ลูก ลู ค้ารายนี้ชี้ นี้ชี้ไชี้ปที่ชิ้นชิ้เล็ก ๆ ชิ้นชิ้หนึ่ง นึ่ ส่วส่นแตงนารู้สึ รู้ ก สึได้ว่า ลูก ลู คนนี้ช นี้ อบแสดงออกด้วยน้ำ เสีย สี ง ที่ไม่ดีม่ ดี นักนัแต่แตงนาก็ทำ ตามโดยไม่ว่ม่ ว่าอะไร และยังยัยิ้มยิ้ด้วยความสดใส แตงนาวางอีกชิ้นชิ้บนตราชั่งชั่ ได้ 1.1 กิโลกรัมรั “เลยมา 1 ขีด ขี จ้ะน้า น้” “แถมได้ไหมจ๊ะ แค่ขีด ขี เดียวเอง” แตงนาเองดูลั ดูลังเล เพราะเธอรู้สึ รู้ ก สึ ว่า ไม่อม่ยากแถมให้เ ห้ ลย กว่าตาจะหามาได้ แถมยังยัเป็น ป็ ปลาแค้ที่หายากอีก และเป็นปลาที่แตงนาเพิ่งพิ่เคยเห็น ห็ อีกต่างหาก ไม่นม่านนักนัลูก ลู ค้ารายต่อไปก็เข้า ข้ มา หญิงญิวัยกลางคน ร่าร่งอ้วนผมหยิกยิ “ปลาสด ๆ เลยจ้ะคุณ คุ น้า น้” แตงนานำ เสนอ “สนใจปลาแค้จ้ะ” แตงนาคิดว่ามันมั ได้ผล เพราะลูก ลู ค้าไม่ถม่ามแตงนาเรื่อ รื่ งชนิดนิปลาเลย ลูก ลู ค้าหญิงรายนี้ดู นี้ ส ดู นใจในทันที “รับรักี่โลดีจ๊ะ” “เอา 1 โลจ้ะ ชิ้นชิ้สวย ๆ นะหนูน นู ะ” หญิงญิร่าร่งอ้วนชี้มื ชี้ อ มื ไปชิ้นชิ้ที่ใหญ่ที่ญ่ที่สุด สุ แตงนาหยิบยิ ปลาแค้ชิ้นชิ้ที่ลูก ลู ค้าต้องการ แล้ววางบนถาดตราชั่งชั่ที่หันหัหน้า น้ ตัวเลขไปทางลูก ลู ค้า เข็ม ข็ เลขน้ำ หนักนั หยุดอยู่ที่ยู่ที่ 7 ขีด ขี “เอาชิ้นชิ้นี้ ๆ” ลูก ลู ค้ารายนี้ชี้ นี้ชี้ไชี้ปที่ชิ้นชิ้เล็ก ๆ ชิ้นชิ้หนึ่ง นึ่ ส่วส่นแตงนารู้สึ รู้ ก สึได้ว่า ลูก ลู คนนี้ช นี้ อบแสดงออกด้วยน้ำ เสีย สี ง ที่ไม่ดีม่ ดี นักนัแต่แตงนาก็ทำ ตามโดยไม่ว่ม่ ว่าอะไร และยังยัยิ้มยิ้ด้วยความสดใส แตงนาวางอีกชิ้นชิ้บนตราชั่งชั่ ได้ 1.1 กิโลกรัมรั “เลยมา 1 ขีด ขี จ้ะน้า น้” “แถมได้ไหมจ๊ะ แค่ขีด ขี เดียวเอง” แตงนาเองดูลั ดูลังเล เพราะเธอรู้สึ รู้ ก สึ ว่า ไม่อม่ยากแถมให้เ ห้ ลย กว่าตาจะหามาได้ แถมยังยัเป็น ป็ ปลาแค้ที่หายากอีก และเป็นปลาที่แตงนาเพิ่งพิ่เคยเห็น ห็ อีกต่างหาก

โลละ 50 ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ร้ร้ ร้ า ร้ านป้ป้ป้ า ป้ าศรีรี รี ผั รี ผั ผั ก ผั กสด ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ.ตลาด ชุมชน โลละ 30 โลละ 50 โลละ 35 ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. เอา 1 โลจ้ะ ชิ้นสวย ๆ นะหนู ปลาสด ๆ เลยจ้ะ คุณน้า

แตงนาจึงหัน หั ไปทางยายที่กำ ลังมองหลานสาวขายปลาอยู่พ ยู่ อดี ยายยิ้ม ยิ้ แล้วพูด พู ว่า “แถมน้า น้ เขาไปเถอะจ้ะแตงนา” “ได้จ้ะยาย” แล้วเธอก็หัน หั มาแจ้งลูก ลู ค้า “ทั้งหมด 250 บาทจ้ะน้า น้” เธอใส่ถุ ส่ ง ถุ แล้ว ยื่น ยื่ ให้พ ห้ ร้อ ร้ มกับรับ รั เงินมาครบจำ นวนพอดี ลูก ลู ค้าร่า ร่ งอ้วนผมหยิก ยิ ดูท่ ดู ท่ าทางพอใจเมื่อ มื่ เธอได้ น้ำ หนัก นัปลาที่เกินมา 1 ขีด ขี เธอขยับ ยั ไปดูผั ดู ก ผั ที่ร้า ร้ นป้า ป้ ศรีต่ รี ต่ อ แต่มิว มิ ายแตงนาได้ยิน ยิ เธอ ไปต่อราคาผัก ผั ของป้า ป้ ศรีอี รี อี ก แตงนาอดยิ้ม ยิ้ ไม่ไม่ ด้กับกริย ริ าท่าทางของลูก ลู ค้าคนนั้น นั้ แตงนาขายปลาได้นั้น นั้ คือสิ่ง สิ่ สำ คัญ แตงนาจึงหัน หั ไปทางยายที่กำ ลังมองหลานสาวขายปลาอยู่พ ยู่ อดี ยายยิ้ม ยิ้ แล้วพูด พู ว่า “แถมน้า น้ เขาไปเถอะจ้ะแตงนา” “ได้จ้ะยาย” แล้วเธอก็หัน หั มาแจ้งลูก ลู ค้า “ทั้งหมด 250 บาทจ้ะน้า น้” เธอใส่ถุ ส่ ง ถุ แล้ว ยื่น ยื่ ให้พ ห้ ร้อ ร้ มกับรับ รั เงินมาครบจำ นวนพอดี ลูก ลู ค้าร่า ร่ งอ้วนผมหยิก ยิ ดูท่ ดู ท่ าทางพอใจเมื่อ มื่ เธอได้ น้ำ หนัก นัปลาที่เกินมา 1 ขีด ขี เธอขยับ ยั ไปดูผั ดู ก ผั ที่ร้า ร้ นป้า ป้ ศรีต่ รี ต่ อ แต่มิว มิ ายแตงนาได้ยิน ยิ เธอ ไปต่อราคาผัก ผั ของป้า ป้ ศรีอี รี อี ก แตงนาอดยิ้ม ยิ้ ไม่ไม่ ด้กับกริย ริ าท่าทางของลูก ลู ค้าคนนั้น นั้ แตงนาขายปลาได้นั้น นั้ คือสิ่ง สิ่ สำ คัญ

ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. “แถมน้าเขาไป เถอะจ้ะแตงนา” โลละ 30 โลละ 50 โลละ 35 ร้ร้ ร้ า ร้ านป้ป้ป้ า ป้ าศรีรี รี ผั รี ผั ผั ก ผั กสด

ถ้าแตงนาขายได้เยอะ ๆ ก็จะได้เงินมาก ๆ พ่อพ่กับแม่คม่งกลับมาอยู่กัยู่ กั บแตงนาถาวร พร้อมหน้ากันกับคุณตา คุณยายความคิดนี้ทำ นี้ ทำ ให้แตงนามีกำ ลังใจขายปลาต่อไป “ปลาสด ๆ จ้ะ มีปลาแค้ ปลานวลจันทร์ ปลาตะเพีย พี น สด ๆ จากน้ำ โขงเลยจ้า” แตงนาน้ำ เสียงมั่น มั่ ใจขึ้น เมื่อ มื่ ขายปลาได้แล้ว “ว่าไงจ๊ะแตงนา ขายดีไหมลูก” “ครูวิสา สวัสดีค่ะ” แตงนาตื่นเต้นเมื่อได้เจอครูประจำ ชั้น ป.5 ของเธอ “ปลาสวย ๆ ทั้งนั้น นั้ เลยแตงนา ป้า ป้ ยหนูเขียนเองหรือ รื จ้ะ” “ใช่ค่ช่ ค่ะ คุณครู” แตงนาตอบด้วยความภูมิใจ “อืม งั้นครูเอาปลาแค้ 1 โล แล้วเอาปลาตะเพีย พี นอีก 1 โล จ้ะแตงนา” แตงนาเลือกปลาแค้วางที่ตาชั่ง ชั่ รอบนี้แ นี้ ตงนาวางได้สองชิ้นชิ้เลขตราชั่งน้ำ หนักปลาแค้ก็ชั่งได้ 1 กิโลกรัมพอดี หลังจากนั้น นั้ ก็เลือกปลาตะเพียนตัวสวยวางเพิ่มพิ่อีกสามตัว น้ำ หนักเข็มตราชั่ง ชั่ มาหยุด อยู่ที่ยู่ที่ 2.2 กิโลกรัม ถ้าแตงนาขายได้เยอะ ๆ ก็จะได้เงินมาก ๆ พ่อพ่กับแม่คม่งกลับมาอยู่กัยู่ กั บแตงนาถาวร พร้อมหน้ากันกับคุณตา คุณยายความคิดนี้ทำ นี้ ทำ ให้แตงนามีกำ ลังใจขายปลาต่อไป “ปลาสด ๆ จ้ะ มีปลาแค้ ปลานวลจันทร์ ปลาตะเพีย พี น สด ๆ จากน้ำ โขงเลยจ้า” แตงนาน้ำ เสียงมั่น มั่ ใจขึ้น เมื่อ มื่ ขายปลาได้แล้ว “ว่าไงจ๊ะแตงนา ขายดีไหมลูก” “ครูวิสา สวัสดีค่ะ” แตงนาตื่นเต้นเมื่อได้เจอครูประจำ ชั้น ป.5 ของเธอ “ปลาสวย ๆ ทั้งนั้น นั้ เลยแตงนา ป้า ป้ ยหนูเขียนเองหรือ รื จ้ะ” “ใช่ค่ช่ ค่ะ คุณครู” แตงนาตอบด้วยความภูมิใจ “อืม งั้นครูเอาปลาแค้ 1 โล แล้วเอาปลาตะเพีย พี นอีก 1 โล จ้ะแตงนา” แตงนาเลือกปลาแค้วางที่ตาชั่ง ชั่ รอบนี้แ นี้ ตงนาวางได้สองชิ้นชิ้เลขตราชั่งน้ำ หนักปลาแค้ก็ชั่งได้ 1 กิโลกรัมพอดี หลังจากนั้น นั้ ก็เลือกปลาตะเพียนตัวสวยวางเพิ่มพิ่อีกสามตัว น้ำ หนักเข็มตราชั่ง ชั่ มาหยุด อยู่ที่ยู่ที่ 2.2 กิโลกรัม

ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ตลาด ชุมชน ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ครูวิสา สวัสดีค่ะ

“คุณครูคะ เกินมาสองขีดค่ะ” เธอแจ้งน้ำ หนัก เพราะเธอลองเปลี่ยนตัวปลาสองสามครั้งน้ำ หนัก ก็ยังไม่พม่อดี 2 กิโลสักที “ไม่เม่ ป็น ป็ ไรจ้ะแตงนา น้ำ หนัก นั ที่เกินมาคือปลาตะเพีย พี นใช่ไช่หม” “ใช่ค่ช่ ค่ะคุณครู” แตงนาพยักหน้า “ครูเอาหมดนี่แ นี่ หละจ้ะ” ครูวิสายิ้ม “รวมเป็น ป็ เท่าไรจ๊ะแตงนา” “ปลาแค้หนึ่ง นึ่โลสองร้อ ร้ ยห้า ห้ สิบสิบาทค่ะ ส่วส่นปลาตะเพีย พี น...” แตงนาหยุดคิดครู่หรู่นึ่ง แล้วทำ ท่าทาง นับนิ้วนิ้ครูวิสาก็อดยิ้มยิ้ ไม่ไม่ด้กับความน่าน่รักของแตงนา “ตะเพีย พี นโลสองขีดเป็น ป็ หกสิบสิบาทค่ะ รวมเป็น ป็ สามร้อ ร้ ย สิบสิบาทค่ะคุณครู” “เก่งเหมือนกันนะแตงนา” แล้วครูก็ยื่น ยื่ เงินให้แตงนาครบจำ นวนพอดี “แล้วเจอกันที่โรงเรีย รี นนะแตงนา” “ค่ะครู สวัสดีค่ะ” “ขายดี ๆ ขายให้ห ห้ มดไวไวนะลูกนะ” ครูวิสาพูดส่งส่ท้ายก่อนเดินจากไป “คุณครูคะ เกินมาสองขีดค่ะ” เธอแจ้งน้ำ หนัก เพราะเธอลองเปลี่ยนตัวปลาสองสามครั้งน้ำ หนัก ก็ยังไม่พม่อดี 2 กิโลสักที “ไม่เม่ ป็น ป็ ไรจ้ะแตงนา น้ำ หนัก นั ที่เกินมาคือปลาตะเพีย พี นใช่ไช่หม” “ใช่ค่ช่ ค่ะคุณครู” แตงนาพยักหน้า “ครูเอาหมดนี่แ นี่ หละจ้ะ” ครูวิสายิ้ม “รวมเป็น ป็ เท่าไรจ๊ะแตงนา” “ปลาแค้หนึ่ง นึ่โลสองร้อ ร้ ยห้า ห้ สิบสิบาทค่ะ ส่วส่นปลาตะเพีย พี น...” แตงนาหยุดคิดครู่หรู่นึ่ง แล้วทำ ท่าทาง นับนิ้วนิ้ครูวิสาก็อดยิ้มยิ้ ไม่ไม่ด้กับความน่าน่รักของแตงนา “ตะเพีย พี นโลสองขีดเป็น ป็ หกสิบสิบาทค่ะ รวมเป็น ป็ สามร้อ ร้ ย สิบสิบาทค่ะคุณครู” “เก่งเหมือนกันนะแตงนา” แล้วครูก็ยื่น ยื่ เงินให้แตงนาครบจำ นวนพอดี “แล้วเจอกันที่โรงเรีย รี นนะแตงนา” “ค่ะครู สวัสดีค่ะ” “ขายดี ๆ ขายให้ห ห้ มดไวไวนะลูกนะ” ครูวิสาพูดส่งส่ท้ายก่อนเดินจากไป

ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ตลาด ชุมชน ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ขายดี ๆ ขายให้ หมดไว ๆ นะลูกนะ

ผู้คผู้ นพลุก ลุ พล่านไปมาในตลาดท้ายหมู่บ้ มู่ า บ้ น แสงโพล้เพล้ของวันเริ่ม ริ่ เข้า ข้ บดบัง บั ความสว่าง ไฟตลาด หลอดแรงเทียนถูก ถู เปิด ปิ ช่ว ช่ ยเพิ่ม พิ่ บรรยากาศความคึกคัก แตงนาขายปลาแค้ได้อีก 1 กิโลกรัม รั แม้จ ม้ ะติดป้ายบอกราคาและชนิด นิ ของปลาแล้วก็ตาม อาจจะเนื่อ นื่ งด้วยวันนี้ร้ นี้ า ร้ นอื่น ๆ ก็มีปมี ลามาขายเช่น ช่ เดียวกัน จึงทำ ให้มี ห้ ตั มี ตั วเลือกเยอะ แต่มัน มั ก็เป็น ป็ วันดี ๆ สำ หรับ รั การขายปลา ครั้ง รั้ แรก ของแตงนาสำ หรับ รั เด็กอย่า ย่ งเธอแล้วเธอเองรู้สึ รู้ ก สึ ว่าเงินขายปลาครั้ง รั้ นี้มั นี้ น มั มากมายยิ่ง ยิ่ นัก นั เธอนับ นั ดูจำ ดู จำ นวนเงินอยู่ส ยู่ ามสี่ร สี่ อบ และจินตนาการถึงพ่อ พ่ แม่ คุณ คุ ตาและคุณ คุ ยาย อยู่พ ยู่ ร้อ ร้ มหน้า น้ พร้อ ร้ มตาด้วยน้ำ พัก พั น้ำ แรงของเธอเอง ผู้คผู้ นพลุก ลุ พล่านไปมาในตลาดท้ายหมู่บ้ มู่ า บ้ น แสงโพล้เพล้ของวันเริ่ม ริ่ เข้า ข้ บดบัง บั ความสว่าง ไฟตลาด หลอดแรงเทียนถูก ถู เปิด ปิ ช่ว ช่ ยเพิ่ม พิ่ บรรยากาศความคึกคัก แตงนาขายปลาแค้ได้อีก 1 กิโลกรัม รั แม้จ ม้ ะติดป้ายบอกราคาและชนิด นิ ของปลาแล้วก็ตาม อาจจะเนื่อ นื่ งด้วยวันนี้ร้ นี้ า ร้ นอื่น ๆ ก็มีปมี ลามาขายเช่น ช่ เดียวกัน จึงทำ ให้มี ห้ ตั มี ตั วเลือกเยอะ แต่มัน มั ก็เป็น ป็ วันดี ๆ สำ หรับ รั การขายปลา ครั้ง รั้ แรก ของแตงนาสำ หรับ รั เด็กอย่า ย่ งเธอแล้วเธอเองรู้สึ รู้ ก สึ ว่าเงินขายปลาครั้ง รั้ นี้มั นี้ น มั มากมายยิ่ง ยิ่ นัก นั เธอนับ นั ดูจำ ดู จำ นวนเงินอยู่ส ยู่ ามสี่ร สี่ อบ และจินตนาการถึงพ่อ พ่ แม่ คุณ คุ ตาและคุณ คุ ยาย อยู่พ ยู่ ร้อ ร้ มหน้า น้ พร้อ ร้ มตาด้วยน้ำ พัก พั น้ำ แรงของเธอเอง