ตลาด ชุมชน
(ฉากทบทวน) สองยายหลานเข็น ข็ รถมาถึงบ้า บ้ น แล้วยายก็เรีย รี กคุณ คุ ตาให้ม ห้ ายกของลงจากรถเข็น ข็ “ตาก่ำ เอ๊ย มายกของลงหน่อน่ยจ้ะ” พอคุณ คุ ยายพูด พู จบคุณ คุ ตาก็มายกของลงในทันที คุณ คุ ยาย นำ ปลาแค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ที่เหลืออยู่สยู่ามสี่ชิ้ สี่ น ชิ้ ไว้ในตู้เ ตู้ ย็น ย็ เพื่อ พื่ เก็บไว้ทาน ส่วส่นปลานวลจันทร์ที่ ร์ที่เหลือ 5 ตัว และปลาตะเพีย พี นอีก 8 ตัว คุณ คุ ยายจะรมควันเก็บไว้ ถังน้ำ มัน มั เหล็กที่ดัดแปลงแล้ว โดยตัดฝาด้านหนึ่ง นึ่ ให้เ ห้ปิด ปิ ออก ยายนำ เตาถ่านที่ไฟกำ ลังคุแ คุ ดงร้อ ร้ นระอุ ยกวางในถังเหล็กนั้น นั้ คุณ คุ ยายนำ ปลานวลจันทร์ และปลาตะเพีย พี นโดนทำ การขอดเกล็ดล้างไส้ ผ่าผ่กลางตัวปลาให้มี ห้ ลั มีลั กษณะแบน ๆ ร้อ ร้ ยไม้ไม้ ผ่ที่ผ่ที่คุณ คุ ตา เหลาเป็น ป็ ด้ามมีปมี ลายแหลมด้านหนึ่ง นึ่ ร้อ ร้ ยได้สี่ไสี่ ม้โม้ ดยมีปมี ลาในด้ามไม้ไม้ ผ่นั้ผ่นั้ น นั้ สาม สี่ ตัว แล้วพาดวาง ถังเหล็ก ให้ตั ห้ ตั วปลาห้อ ห้ ยลงไปในถังที่มีเ มี ตาถ่าน แล้วก็นำ ฝาที่ทำ จากไม้ไม้ ผ่สผ่านเป็น ป็ ลักษณะครึ่ง รึ่ วงกลม ครอบปิด ปิ ถังเอาไว้ “แตงนา ยายจะรมควันเตาถ่าน ทำ แห้ง ห้ปลาไว้ขายพรุ่งรุ่นี้จ้ นี้ จ้ ะ” “สุด สุ ยอดไปเลยจ้ะคุณ คุ ยาย แล้วรมนานไหมจ๊ะยาย” “ประมาณ 3 ชั่ว ชั่โมงก็น่าน่จะได้ที่แล้วล่ะจ้ะแตงนา” (ฉากทบทวน) สองยายหลานเข็น ข็ รถมาถึงบ้า บ้ น แล้วยายก็เรีย รี กคุณ คุ ตาให้ม ห้ ายกของลงจากรถเข็น ข็ “ตาก่ำ เอ๊ย มายกของลงหน่อน่ยจ้ะ” พอคุณ คุ ยายพูด พู จบคุณ คุ ตาก็มายกของลงในทันที คุณ คุ ยาย นำ ปลาแค้หั่น หั่ ชิ้น ชิ้ ที่เหลืออยู่สยู่ามสี่ชิ้ สี่ น ชิ้ ไว้ในตู้เ ตู้ ย็น ย็ เพื่อ พื่ เก็บไว้ทาน ส่วส่นปลานวลจันทร์ที่ ร์ที่เหลือ 5 ตัว และปลาตะเพีย พี นอีก 8 ตัว คุณ คุ ยายจะรมควันเก็บไว้ ถังน้ำ มัน มั เหล็กที่ดัดแปลงแล้ว โดยตัดฝาด้านหนึ่ง นึ่ ให้เ ห้ปิด ปิ ออก ยายนำ เตาถ่านที่ไฟกำ ลังคุแ คุ ดงร้อ ร้ นระอุ ยกวางในถังเหล็กนั้น นั้ คุณ คุ ยายนำ ปลานวลจันทร์ และปลาตะเพีย พี นโดนทำ การขอดเกล็ดล้างไส้ ผ่าผ่กลางตัวปลาให้มี ห้ ลั มีลั กษณะแบน ๆ ร้อ ร้ ยไม้ไม้ ผ่ที่ผ่ที่คุณ คุ ตา เหลาเป็น ป็ ด้ามมีปมี ลายแหลมด้านหนึ่ง นึ่ ร้อ ร้ ยได้สี่ไสี่ ม้โม้ ดยมีปมี ลาในด้ามไม้ไม้ ผ่นั้ผ่นั้ น นั้ สาม สี่ ตัว แล้วพาดวาง ถังเหล็ก ให้ตั ห้ ตั วปลาห้อ ห้ ยลงไปในถังที่มีเ มี ตาถ่าน แล้วก็นำ ฝาที่ทำ จากไม้ไม้ ผ่สผ่านเป็น ป็ ลักษณะครึ่ง รึ่ วงกลม ครอบปิด ปิ ถังเอาไว้ “แตงนา ยายจะรมควันเตาถ่าน ทำ แห้ง ห้ปลาไว้ขายพรุ่งรุ่นี้จ้ นี้ จ้ ะ” “สุด สุ ยอดไปเลยจ้ะคุณ คุ ยาย แล้วรมนานไหมจ๊ะยาย” “ประมาณ 3 ชั่ว ชั่โมงก็น่าน่จะได้ที่แล้วล่ะจ้ะแตงนา”
เเตงนา ยายจะรมควันเตาถ่าน ทำ เเห้งปลา ไว้ขายพรุ่งนี้จ้ะ
“แล้ววันนี้แ นี้ ตงนาขายปลาได้เท่าไรล่ะลูก ลู ” “ได้เยอะเลยจ้ะยาย” เธอนำ เงินจากกระป๋องใบเล็กออกมานับ นั จำ นวน “หนูข นู ายปลาแค้ 3 โล ส่ว ส่ นปลานวลจันทร์แ ร์ ละปลาตะเพีย พี นขายได้อย่า ย่ งละโลจ้ะยาย” “เก่งมากจ้ะแตงนา แล้วเงินได้เท่าไรจ๊ะ” แตงนาวิ่งไปเอาสมุด มุ กับดินสอจากในบ้า บ้ น แล้วเธอก็จดตัวเลขราคาที่ขายได้ลงไป (แค้250+แค้250+แค้250+นวลจันทร์7ร์ 0+ตะเพีย พี น60 = 880) “ได้ทั้งหมด 880 จ้ะยาย” แตงนายื่น ยื่ เงินจำ นวนที่นับ นั ได้ให้คุ ห้ ณ คุ ยาย คุณ คุ ยายยิ้ม ยิ้ รับ รั แล้วลูบ ลู ที่หัว หั หลานสาวอย่า ย่ งเอ็นดู “แล้ววันนี้แ นี้ ตงนาขายปลาได้เท่าไรล่ะลูก ลู ” “ได้เยอะเลยจ้ะยาย” เธอนำ เงินจากกระป๋องใบเล็กออกมานับ นั จำ นวน “หนูข นู ายปลาแค้ 3 โล ส่ว ส่ นปลานวลจันทร์แ ร์ ละปลาตะเพีย พี นขายได้อย่า ย่ งละโลจ้ะยาย” “เก่งมากจ้ะแตงนา แล้วเงินได้เท่าไรจ๊ะ” แตงนาวิ่งไปเอาสมุด มุ กับดินสอจากในบ้า บ้ น แล้วเธอก็จดตัวเลขราคาที่ขายได้ลงไป (แค้250+แค้250+แค้250+นวลจันทร์7ร์ 0+ตะเพีย พี น60 = 880) “ได้ทั้งหมด 880 จ้ะยาย” แตงนายื่น ยื่ เงินจำ นวนที่นับ นั ได้ให้คุ ห้ ณ คุ ยาย คุณ คุ ยายยิ้ม ยิ้ รับ รั แล้วลูบ ลู ที่หัว หั หลานสาวอย่า ย่ งเอ็นดู
(แค้250 + แค้250 + แค้250 + นวลจันทร์7ร์0 + ตะเพียน60) = 880.-
“ถ้าคุณ คุ พ่อ พ่ กับคุณ คุ แม่ม ม่ าเห็น ห็ ต้องอยากกลับมาขายปลากับหนูม นู ากแน่ ๆ จ้ะยาย” ความฝัน ฝั ของแตงนาคงมีเ มี พีย พี งเท่านี้ เธอหวังว่าการขายปลาช่ว ช่ ยยายของเธอจะนำ พาพ่อ พ่ และแม่ก ม่ ลับมาจากเมือ มื งกรุงอันแสนวุ่นวาย เธอหวังเช่น ช่ นั้น นั้ บ้า บ้ นหลังเล็ก ๆ ยกพื้น พื้ ใต้ถุน ถุ สูง สู ไฟส่อ ส่ งแสงหลอดเล็กที่เปิด ปิ ในครัว รั และใต้ถุน ถุ บ้า บ้ น ควันจากถังรมควันปลาพวยพุง พุ เป็น ป็ ควันขาว บรรยากาศนั้น นั้ แสนสงบ และลมจากแม่น้ำ ม่ น้ำโขงพัด พั ขึ้น ขึ้ฝั่ง ฝั่ มาเป็น ป็ ระลอก มีเ มี จ้าตาลที่วิ่งจับแมลง ตรงลานบ้า บ้ นอย่า ย่ งไม่รู้ ม่ รู้ จั รู้ จั กเหน็ด น็ เหนื่อ นื่ ย เจ้าตาลคงสนุก นุ สนานกว่าทุก ทุ คนในวันนี้ “ถ้าคุณ คุ พ่อ พ่ กับคุณ คุ แม่ม ม่ าเห็น ห็ ต้องอยากกลับมาขายปลากับหนูม นู ากแน่ ๆ จ้ะยาย” ความฝัน ฝั ของแตงนาคงมีเ มี พีย พี งเท่านี้ เธอหวังว่าการขายปลาช่ว ช่ ยยายของเธอจะนำ พาพ่อ พ่ และแม่ก ม่ ลับมาจากเมือ มื งกรุงอันแสนวุ่นวาย เธอหวังเช่น ช่ นั้น นั้ บ้า บ้ นหลังเล็ก ๆ ยกพื้น พื้ ใต้ถุน ถุ สูง สู ไฟส่อ ส่ งแสงหลอดเล็กที่เปิด ปิ ในครัว รั และใต้ถุน ถุ บ้า บ้ น ควันจากถังรมควันปลาพวยพุง พุ เป็น ป็ ควันขาว บรรยากาศนั้น นั้ แสนสงบ และลมจากแม่น้ำ ม่ น้ำโขงพัด พั ขึ้น ขึ้ฝั่ง ฝั่ มาเป็น ป็ ระลอก มีเ มี จ้าตาลที่วิ่งจับแมลง ตรงลานบ้า บ้ นอย่า ย่ งไม่รู้ ม่ รู้ จั รู้ จั กเหน็ด น็ เหนื่อ นื่ ย เจ้าตาลคงสนุก นุ สนานกว่าทุก ทุ คนในวันนี้
ใบงาน ทบทวนความรู้ ใบงาน ทบทวนความรู้ “แตงนาพาคิด ตอนที่ 3” เดินทางมาถึงตอนที่ เดินทางมาถึงตอนที่ 3 กันแล้ว ที่ 3 กันแล้ว : ไปทบทวนความรู้กั รู้กั นต่อเลยดีกว่า!
ใบงานที่ 3 แยกข้อ ข้ เท็จจริงริและข้อ ข้ คิดเห็น ห็ คำ ชี้แ ชี้ จง ให้นั ห้ กนัเรีย รี นแยกข้อ ข้ เท็จจริงริและข้อ ข้ คิดเห็น ห็ จากเรื่อ รื่ งแตงนาพาคิดตอนที่ 3 ชื่อ ชื่………………………………………………….นามสกุลกุ…………………………………………..ชั้นชั้…………………………. ข้อ ข้ เท็จจริงริข้อ ข้ คิดเห็น ห็ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................
1 สัปดาห์ต่อมา มันเป็นช่ว ช่ งเย็นของวันศุกร์หลังจากแตงนากลับจากโรงเรียน เธอใส่เ ส่ สื้อแขนกุดผ้ามัดย้อม และผ้าซิ่นสีน้ำ เงินดูเรียบร้อยน่า น่ รัก แตงนาวิ่งมาที่ลานดินหน้าบ้าน โดยมีเจ้าตาลวิ่งมาต้อนรับ กระโดดโลดเต้น ก่อนที่แตงนาจะร้องเรียกคุณตากับคุณยายนั้น แตงนาละสายตาจากเจ้าตาล ที่กำ ลังดีใจลอดพันแข้งขาของเธอ ก็เห็นคุณตานอนหนุนหมอนบนแคร่ไร่ ม้ใต้ถุนบ้าน โดยมี คุณยายคอยเช็ดหน้าเช็ดแขนด้วยผ้าชุบน้ำ แตงนามีสีหน้ากังวลใจ เนื่องจากไม่เ ม่ ห็นคุณยาย ต้องมานั่งเช็ดตัวให้คุณตาแบบนี้มาก่อน 1 สัปดาห์ต่อมา มันเป็นช่ว ช่ งเย็นของวันศุกร์หลังจากแตงนากลับจากโรงเรียน เธอใส่เ ส่ สื้อแขนกุดผ้ามัดย้อม และผ้าซิ่นสีน้ำ เงินดูเรียบร้อยน่า น่ รัก แตงนาวิ่งมาที่ลานดินหน้าบ้าน โดยมีเจ้าตาลวิ่งมาต้อนรับ กระโดดโลดเต้น ก่อนที่แตงนาจะร้องเรียกคุณตากับคุณยายนั้น แตงนาละสายตาจากเจ้าตาล ที่กำ ลังดีใจลอดพันแข้งขาของเธอ ก็เห็นคุณตานอนหนุนหมอนบนแคร่ไร่ ม้ใต้ถุนบ้าน โดยมี คุณยายคอยเช็ดหน้าเช็ดแขนด้วยผ้าชุบน้ำ แตงนามีสีหน้ากังวลใจ เนื่องจากไม่เ ม่ ห็นคุณยาย ต้องมานั่งเช็ดตัวให้คุณตาแบบนี้มาก่อน ตอน 4
“คุณยายจ๋า คุณตาเป็น ป็ อะไรจ๊ะ” แตงนาวิ่งมาหน้าตาตื่น และจับที่ขาของตา “ตาแกหน้า น้มืดล้มตรงลานหน้า น้ บ้า บ้ นนี่แ นี่ หละจ้ะแตงนา” คุณยายพูดพร้อมกับนวด ที่แขนของคุณตาไม่ห ม่ ยุด “ไม่ต้ ม่ ต้ องห่ว ห่ งตาหรอกจ้ะแตงนา ตายังแข็งแรงดี” “คุณตา...” แตงนาพูดขึ้นด้วยอาการตื้นตัน และน้ำ ตาคลอเบ้าด้วยความเป็นห่ว ห่ ง และกังวล เพราะไม่เ ม่ คยเห็นคุณตาเป็นแบบนี้มาก่อน “แตงนาเอ๊ย ตาได้ปลาแค้อีกแล้ว แต่ตัวไม่ใม่ หญ่ม ญ่ ากนัก นั แตงนาลาบให้ต ห้ ากินด้วยนะ” “จ้ะตา” แตงนาตอบด้วยเสีย สี งสั่น สั่ เครือ รื “คุณยายจ๋า คุณตาเป็น ป็ อะไรจ๊ะ” แตงนาวิ่งมาหน้าตาตื่น และจับที่ขาของตา “ตาแกหน้า น้มืดล้มตรงลานหน้า น้ บ้า บ้ นนี่แ นี่ หละจ้ะแตงนา” คุณยายพูดพร้อมกับนวด ที่แขนของคุณตาไม่ห ม่ ยุด “ไม่ต้ ม่ ต้ องห่ว ห่ งตาหรอกจ้ะแตงนา ตายังแข็งแรงดี” “คุณตา...” แตงนาพูดขึ้นด้วยอาการตื้นตัน และน้ำ ตาคลอเบ้าด้วยความเป็นห่ว ห่ ง และกังวล เพราะไม่เ ม่ คยเห็นคุณตาเป็นแบบนี้มาก่อน “แตงนาเอ๊ย ตาได้ปลาแค้อีกแล้ว แต่ตัวไม่ใม่ หญ่ม ญ่ ากนัก นั แตงนาลาบให้ต ห้ ากินด้วยนะ” “จ้ะตา” แตงนาตอบด้วยเสีย สี งสั่น สั่ เครือ รื
“เออแตงนา เสาร์นี้ ร์ ย นี้ ายว่าจะไม่ไม่ ปขายของ ยายจะคอยเฝ้า ฝ้ คุณ คุ ตา แตงนาก็เล่นกับเพื่อ พื่ นได้นะลูก ลู ” คุณ คุ ยายพูด พู กับแตงนา “ให้แ ห้ ตงนาไปขายก็ได้นะจ๊ะยาย” “แล้วใครจะยกช่วช่ยแตงนาล่ะ คุณ คุ ตาก็ยกไม่ไม่หวแล้ว” ยายพูด พู ขึ้น ขึ้ ด้วยความเป็น ป็ ห่วห่ง แตงนาครุ่นรุ่คิดอยู่คยู่รู่หรู่นึ่ง นึ่ เมื่อ มื่ วันอาทิตย์ที่ ย์ที่แล้วแตงนาไปขายปลารมควันเตาถ่านที่ยายทำ ให้ โดยแตงนา ใช้ใช้ บตองห่อห่ตัวปลาและใช้ต ช้ อกไม้ไม้ ผ่มัผ่ด มั เป็น ป็ หูหิ้ หู ว หิ้ โดยไม่ต้ม่ ต้ องใส่ถุส่ง ถุ พลาสติก ปรากฏว่าขายปลารมเตาถ่าน จนหมดเกลี้ยงไม่เม่หลือสัก สั ตัว เธอจึงคิดว่าอยากให้ย ห้ ายทำ ปลารมเตาถ่านให้ไห้ปขายอีก วิธีดั ธี ดั งกล่าวแตงนา เองปรับประยุกต์เหมือ มื นร้านป้า ป้ ศรีข รี ายผัก ผั ที่ใช้ใช้ บตองห่อห่และมัด มั ผัก ผั ด้วยใบตองสวยงาม ทำ ให้ข ห้ ายดี “คุณ คุ ยายก็ทำ ปลารมควันเหมือ มื นอาทิตย์ที่ ย์ที่แล้วสิจ๊ สิจ๊ ะยาย” คุณ คุ ยายยิ้ม ยิ้ รับกับความคิดของแตงนา “ส่วส่นปลาร้า ร้ คุณ คุ ยายก็ใส่ปส่ระปุก เหมือ มื นร้า ร้ นที่ขายหน่อน่ ไม้ด ม้ องที่ใส่กส่ระปุกก็ได้จ้ะคุณ คุ ยาย หนูจ นู ะได้ยกง่าย ๆ ยัง ยัไงล่ะจ๊ะ” แตงนาเสริมขึ้น ขึ้ อีก “เออแตงนา เสาร์นี้ ร์ ย นี้ ายว่าจะไม่ไม่ ปขายของ ยายจะคอยเฝ้า ฝ้ คุณ คุ ตา แตงนาก็เล่นกับเพื่อ พื่ นได้นะลูก ลู ” คุณ คุ ยายพูด พู กับแตงนา “ให้แ ห้ ตงนาไปขายก็ได้นะจ๊ะยาย” “แล้วใครจะยกช่วช่ยแตงนาล่ะ คุณ คุ ตาก็ยกไม่ไม่หวแล้ว” ยายพูด พู ขึ้น ขึ้ ด้วยความเป็น ป็ ห่วห่ง แตงนาครุ่นรุ่คิดอยู่คยู่รู่หรู่นึ่ง นึ่ เมื่อ มื่ วันอาทิตย์ที่ ย์ที่แล้วแตงนาไปขายปลารมควันเตาถ่านที่ยายทำ ให้ โดยแตงนา ใช้ใช้ บตองห่อห่ตัวปลาและใช้ต ช้ อกไม้ไม้ ผ่มัผ่ด มั เป็น ป็ หูหิ้ หู ว หิ้ โดยไม่ต้ม่ ต้ องใส่ถุส่ง ถุ พลาสติก ปรากฏว่าขายปลารมเตาถ่าน จนหมดเกลี้ยงไม่เม่หลือสัก สั ตัว เธอจึงคิดว่าอยากให้ย ห้ ายทำ ปลารมเตาถ่านให้ไห้ปขายอีก วิธีดั ธี ดั งกล่าวแตงนา เองปรับประยุกต์เหมือ มื นร้านป้า ป้ ศรีข รี ายผัก ผั ที่ใช้ใช้ บตองห่อห่และมัด มั ผัก ผั ด้วยใบตองสวยงาม ทำ ให้ข ห้ ายดี “คุณ คุ ยายก็ทำ ปลารมควันเหมือ มื นอาทิตย์ที่ ย์ที่แล้วสิจ๊ สิจ๊ ะยาย” คุณ คุ ยายยิ้ม ยิ้ รับกับความคิดของแตงนา “ส่วส่นปลาร้า ร้ คุณ คุ ยายก็ใส่ปส่ระปุก เหมือ มื นร้า ร้ นที่ขายหน่อน่ ไม้ด ม้ องที่ใส่กส่ระปุกก็ได้จ้ะคุณ คุ ยาย หนูจ นู ะได้ยกง่าย ๆ ยัง ยัไงล่ะจ๊ะ” แตงนาเสริมขึ้น ขึ้ อีก
ขณะนั้น นั้ คุณตาที่นอนฟังข้อเสนอของหลานสาว ก็ทำ ให้มีเรี่ยวแรงขึ้น ขึ้ มาบ้าง แล้วตาก็ค่อย ๆ พยุงตัว ลุกขึ้น ขึ้ นั่ง นั่ แตงนาและคุณยายหันไปมองที่คุณตาพร้อม ๆ กัน “รีบ รี ลุกมาทำ ไมตาก่ำ นอนพัก พั ก่อนก็ได้” คุณยายพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วห่ง “เดี๋ยวตาจะสานตอกไม้ไผ่ใผ่ห้น ห้ ะแตงนา ขาไม่มีม่ มี แรงแต่แขนก็พอมีแรงกันบ้า บ้ ง แตงนาจะได้ไปขายของ” “ขอบคุณจ้ะคุณตา” “แตงนา” คุณยายพูดขึ้น ขึ้ บ้าง “จ้ะคุณยาย” “วันจันทร์ที่ ร์ที่จะถึงนี้ พ่อพ่กับแม่ขม่องแตงนาจะกลับบ้า บ้ นนะลูก ยายโทรไปบอกเรื่อ รื่ งคุณตาล้มเป็น ป็ ลม หน้า น้ มืด พ่อพ่กับแม่จม่ะลางานกลับมาเยี่ย ยี่ มจ้ะ” “จริงริหรือ รื จ๊ะคุณยาย เย้ ๆ ” แตงนาวิ่งไปอุ้มเจ้าตาลขึ้น ขึ้ มากอด จนลืมความกังวลไปชั่ว ชั่ ขณะว่าคุณตา ล้มหน้ามืดลง พร้อมกันนั้น นั้ คุณตากับคุณยายก็หัวเราะดีใจไปกับหลานสาว แม้จะมีเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นกับคุณตา ในวันนี้ แต่ในความโชคร้ายก็ย่อย่มมีเรื่อ รื่ งราวดี ๆ บ้าง ส่วส่นความรู้สึกสำ หรับแตงนานั้น นั้ คือการที่เธอจะได้เจอพ่อพ่ กับแม่เม่ร็วขึ้น ขึ้ กว่าเดิม ขณะนั้น นั้ คุณตาที่นอนฟังข้อเสนอของหลานสาว ก็ทำ ให้มีเรี่ยวแรงขึ้น ขึ้ มาบ้าง แล้วตาก็ค่อย ๆ พยุงตัว ลุกขึ้น ขึ้ นั่ง นั่ แตงนาและคุณยายหันไปมองที่คุณตาพร้อม ๆ กัน “รีบ รี ลุกมาทำ ไมตาก่ำ นอนพัก พั ก่อนก็ได้” คุณยายพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วห่ง “เดี๋ยวตาจะสานตอกไม้ไผ่ใผ่ห้น ห้ ะแตงนา ขาไม่มีม่ มี แรงแต่แขนก็พอมีแรงกันบ้า บ้ ง แตงนาจะได้ไปขายของ” “ขอบคุณจ้ะคุณตา” “แตงนา” คุณยายพูดขึ้น ขึ้ บ้าง “จ้ะคุณยาย” “วันจันทร์ที่ ร์ที่จะถึงนี้ พ่อพ่กับแม่ขม่องแตงนาจะกลับบ้า บ้ นนะลูก ยายโทรไปบอกเรื่อ รื่ งคุณตาล้มเป็น ป็ ลม หน้า น้ มืด พ่อพ่กับแม่จม่ะลางานกลับมาเยี่ย ยี่ มจ้ะ” “จริงริหรือ รื จ๊ะคุณยาย เย้ ๆ ” แตงนาวิ่งไปอุ้มเจ้าตาลขึ้น ขึ้ มากอด จนลืมความกังวลไปชั่ว ชั่ ขณะว่าคุณตา ล้มหน้ามืดลง พร้อมกันนั้น นั้ คุณตากับคุณยายก็หัวเราะดีใจไปกับหลานสาว แม้จะมีเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นกับคุณตา ในวันนี้ แต่ในความโชคร้ายก็ย่อย่มมีเรื่อ รื่ งราวดี ๆ บ้าง ส่วส่นความรู้สึกสำ หรับแตงนานั้น นั้ คือการที่เธอจะได้เจอพ่อพ่ กับแม่เม่ร็วขึ้น ขึ้ กว่าเดิม
เช้าวันใหม่ม ม่ าถึง วันนี้คุณตานั่งสานตอกไม้ไผ่ใผ่ ต้ถุนบ้าน เพราะตายังมีอาการวิงเวียนศีรษะ เวลาที่เดินเหินมาก ๆ จึงได้แต่นั่งสานตอกไม้ไผ่ใผ่ ห้หลานสาว ส่ว ส่ นคุณยายก็เตรียมใบตอง และกระปุก ใส่ปส่ ลาร้าที่ซื้อจากร้านชำ กลางหมู่บ้ มู่ บ้ าน เพื่อจะเตรียมข้าวของให้แตงนาไปขายในตลาดท้ายหมู่บ้ มู่ บ้ าน ในวันอาทิตย์ “คุณยายจ๋า” เธอชูป้ายกระดาษขึ้นให้ยายดู (ร้าน แตงนา ปลาแม่น้ำ ม่ น้ำโขง) คุณยายยิ้มเมื่อเห็นป้ายร้านที่แตงนาเขียน เพราะอาทิตย์ก่อนหน้านั้น แตงนาขายปลารมควันโดยเขียนราคาและชนิดปลาบอกเอาไว้ทุกชนิด สัปดาห์นี้เธอจึงอยากมีชื่อ ร้านเป็นของเธอ เพื่อเรียกความสนใจลูกค้าให้มากยิ่งขึ้น เช้าวันใหม่ม ม่ าถึง วันนี้คุณตานั่งสานตอกไม้ไผ่ใผ่ ต้ถุนบ้าน เพราะตายังมีอาการวิงเวียนศีรษะ เวลาที่เดินเหินมาก ๆ จึงได้แต่นั่งสานตอกไม้ไผ่ใผ่ ห้หลานสาว ส่ว ส่ นคุณยายก็เตรียมใบตอง และกระปุก ใส่ปส่ ลาร้าที่ซื้อจากร้านชำ กลางหมู่บ้ มู่ บ้ าน เพื่อจะเตรียมข้าวของให้แตงนาไปขายในตลาดท้ายหมู่บ้ มู่ บ้ าน ในวันอาทิตย์ “คุณยายจ๋า” เธอชูป้ายกระดาษขึ้นให้ยายดู (ร้าน แตงนา ปลาแม่น้ำ ม่ น้ำโขง) คุณยายยิ้มเมื่อเห็นป้ายร้านที่แตงนาเขียน เพราะอาทิตย์ก่อนหน้านั้น แตงนาขายปลารมควันโดยเขียนราคาและชนิดปลาบอกเอาไว้ทุกชนิด สัปดาห์นี้เธอจึงอยากมีชื่อ ร้านเป็นของเธอ เพื่อเรียกความสนใจลูกค้าให้มากยิ่งขึ้น
ร้านแตงนา ปลาแม่น้ำ โขง
คุณ คุ ยายเริ่ม ริ่ หั่น หั่ ปลาแค้ที่คุณ คุ ตาหามาได้ก่อนจะล้มหน้า น้ มืด มื นั้น นั้ เพื่อ พื่ ให้แ ห้ ตงนาไปขาย แม้ตั ม้ ตั วไม่ใม่ หญ่เ ญ่ ท่าเดิม แต่พอหั่น หั่ ชิ้น ชิ้ แล้วก็ได้เกือบ 4-5 กิโลกรัม รั เนื้อ นื้ปลาแค้นั้น นั้ จะขายได้ ราคาแล้วคนจากหมู่บ้ มู่ า บ้ นอื่นที่ไม่ไม่ ด้อยู่ใยู่ กล้น้ำ โขง จะชอบมาซื้อ ซื้ กันอยู่บ่ ยู่ อ บ่ ย ๆ ส่ว ส่ นปลารมควัน วันนี้ก็ นี้ก็ จะเป็น ป็ ปลาตะเพีย พี นเป็น ป็ หลัก และปลาตะเพีย พี นบางส่ว ส่ นก็ทำ ปลาส้ม ส้ ไว้เรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว ส่ว ส่ นแตงนานั้น นั้ นั่ง นั่ ตักปลาร้า ร้ใส่ก ส่ ระปุกขนาดครึ่ง รึ่ กิโลกรัม รั ปิด ปิ ผาอย่า ย่ งมิด มิ ชิด ชิ และเช็ด ช็ ทำ ความสะอาดอย่า ย่ งคล่องแคล่ว “เสร็จ ร็ เรีย รี บร้อ ร้ ยแล้วจ้ะคุณ คุ ยาย” แตงนาผายมือ มื ไปที่กระปุกปลาร้า ร้ ที่บรรจุเรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว ให้คุ ห้ ณ คุ ยายดู “เก่งมากจ้ะแตงนา” คุณ คุ ยายยิ้ม ยิ้ ให้อ ห้ ย่า ย่ งพอใจ คุณ คุ ยายเริ่ม ริ่ หั่น หั่ ปลาแค้ที่คุณ คุ ตาหามาได้ก่อนจะล้มหน้า น้ มืด มื นั้น นั้ เพื่อ พื่ ให้แ ห้ ตงนาไปขาย แม้ตั ม้ ตั วไม่ใม่ หญ่เ ญ่ ท่าเดิม แต่พอหั่น หั่ ชิ้น ชิ้ แล้วก็ได้เกือบ 4-5 กิโลกรัม รั เนื้อ นื้ปลาแค้นั้น นั้ จะขายได้ ราคาแล้วคนจากหมู่บ้ มู่ า บ้ นอื่นที่ไม่ไม่ ด้อยู่ใยู่ กล้น้ำ โขง จะชอบมาซื้อ ซื้ กันอยู่บ่ ยู่ อ บ่ ย ๆ ส่ว ส่ นปลารมควัน วันนี้ก็ นี้ก็ จะเป็น ป็ ปลาตะเพีย พี นเป็น ป็ หลัก และปลาตะเพีย พี นบางส่ว ส่ นก็ทำ ปลาส้ม ส้ ไว้เรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว ส่ว ส่ นแตงนานั้น นั้ นั่ง นั่ ตักปลาร้า ร้ใส่ก ส่ ระปุกขนาดครึ่ง รึ่ กิโลกรัม รั ปิด ปิ ผาอย่า ย่ งมิด มิ ชิด ชิ และเช็ด ช็ ทำ ความสะอาดอย่า ย่ งคล่องแคล่ว “เสร็จ ร็ เรีย รี บร้อ ร้ ยแล้วจ้ะคุณ คุ ยาย” แตงนาผายมือ มื ไปที่กระปุกปลาร้า ร้ ที่บรรจุเรีย รี บร้อ ร้ ยแล้ว ให้คุ ห้ ณ คุ ยายดู “เก่งมากจ้ะแตงนา” คุณ คุ ยายยิ้ม ยิ้ ให้อ ห้ ย่า ย่ งพอใจ
แตงนาวิ่งไปหาคุณ คุ ตาพร้อ ร้ มกับเจ้าตาลที่วิ่งตามต้อย ๆ แตงนาสัง สั เกตเห็น ห็ ว่าคุณ คุ ตาเอง ถักสานชะลอมขนาดเล็ก ๆ ไว้หลายสิบใบ โดยมีเ มี จ้าตาลเขี่ย ขี่ เล่นไปมา แตงนาเลยจับหิ้ว หิ้ ขึ้น ขึ้ มาดู แล้วถามคุณ คุ ตาว่า “คุณ คุ ตาจ๋า นี่คืนี่คื ออะไรจ๊ะตา” “ชะลอมจ้ะแตงนา มีค มี นมาจ้างตาถักสานชะลอมให้ ตาทำ ผิด ผิ ขนาดที่เขาต้องการ เขาเลย ไม่ไม่ ด้มาเอาไปจ้ะ” แตงนาสังเกตที่ชะลอมที่เธอถืออยู่ และมองที่ชะลอมเปล่า ๆ หลายสิบ สิ ใบนั้น นั้ เธอลองนึก นึ ภาพเทียบกับกระปุกปลาร้า ร้ ของเธอ แตงนาจึงลองเอากระปุกปลาร้า ร้ใส่เ ส่ ข้า ข้ไปในชะลอม ปรากฏว่าชะลอมนั้น นั้ เข้า ข้ กันได้กับขนาดของประปุกพอดิบพอดี “ตาจ๋า สวยไหมจ๊ะ” เธอยกชะลอมที่ใส่ก ส่ ระปุกปลาร้า ร้ให้คุ ห้ ณ คุ ตาดู “สวยจังเลยแตงนา ใส่เ ส่ อาไปขายเลยจ้ะ ตายกให้”ห้ คุณ คุ ตายกชะลอมที่ไม่ไม่ ด้ใช้ใช้ ห้แ ห้ ตงนา ทั้งหมด แตงนาวิ่งไปหาคุณ คุ ตาพร้อ ร้ มกับเจ้าตาลที่วิ่งตามต้อย ๆ แตงนาสัง สั เกตเห็น ห็ ว่าคุณ คุ ตาเอง ถักสานชะลอมขนาดเล็ก ๆ ไว้หลายสิบใบ โดยมีเ มี จ้าตาลเขี่ย ขี่ เล่นไปมา แตงนาเลยจับหิ้ว หิ้ ขึ้น ขึ้ มาดู แล้วถามคุณ คุ ตาว่า “คุณ คุ ตาจ๋า นี่คืนี่คื ออะไรจ๊ะตา” “ชะลอมจ้ะแตงนา มีค มี นมาจ้างตาถักสานชะลอมให้ ตาทำ ผิด ผิ ขนาดที่เขาต้องการ เขาเลย ไม่ไม่ ด้มาเอาไปจ้ะ” แตงนาสังเกตที่ชะลอมที่เธอถืออยู่ และมองที่ชะลอมเปล่า ๆ หลายสิบ สิ ใบนั้น นั้ เธอลองนึก นึ ภาพเทียบกับกระปุกปลาร้า ร้ ของเธอ แตงนาจึงลองเอากระปุกปลาร้า ร้ใส่เ ส่ ข้า ข้ไปในชะลอม ปรากฏว่าชะลอมนั้น นั้ เข้า ข้ กันได้กับขนาดของประปุกพอดิบพอดี “ตาจ๋า สวยไหมจ๊ะ” เธอยกชะลอมที่ใส่ก ส่ ระปุกปลาร้า ร้ให้คุ ห้ ณ คุ ตาดู “สวยจังเลยแตงนา ใส่เ ส่ อาไปขายเลยจ้ะ ตายกให้”ห้ คุณ คุ ตายกชะลอมที่ไม่ไม่ ด้ใช้ใช้ ห้แ ห้ ตงนา ทั้งหมด
คุณตาจ๋า นี่คืออะไรจ๊ะ ชะลอมจ้ะเเตงนา
เวลาประมาณบ่า บ่ ยสี่โมงกว่า ๆ ของที่จะนำ ไปขายถูก ถู ยกขึ้น ขึ้ ไว้ในรถเข็น ข็ ซึ่ง ซึ่ แตงนา เองก็ยกขึ้น ขึ้ โดยง่าย เพราะปลาร้า ร้ ก็ใส่ปส่ ระปุกมีช มี ะลอมหยิบ ยิ จับง่าย และปลารมควันก็มีน้ำ มี น้ำหนัก นั ที่ เบาลงมาก ส่ว ส่ นปลาส้มปลาตะเพีย พี นก็ห่อ ห่ ใบตองแยกเป็น ป็ ตัวและมัด มั ด้วยตอกไม้ไม้ ผ่ไผ่ ว้อย่า ย่ งดี ป้า ป้ ยราคาถูก ถู เขีย ขี นขึ้น ขึ้ อย่า ย่ งเรีย รี บร้อ ร้ ยสวยงาม รถเข็น ข็ บรรทุก ทุ ของขายทุก ทุ อย่า ย่ งของร้า ร้ นแตงนา ปลาแม่น้ำ ม่ น้ำโขงพร้อ ร้ มแล้ว “ยายจ๋า ตาจ๋า หนูไ นู ปขายของแล้วนะจ๊ะ” “ขายให้ไห้ ด้เยอะ ๆ นะแตงนา” คุณ คุ ตาส่ง ส่ เสียงมาจากใต้ถุน ถุ บ้า บ้ น ส่ว ส่ นคุณ คุ ยายได้แต่ยืน ยื ยิ้ม ยิ้ ให้อ ห้ ย่า ย่ งสุขใจ เวลาประมาณบ่า บ่ ยสี่โมงกว่า ๆ ของที่จะนำ ไปขายถูก ถู ยกขึ้น ขึ้ ไว้ในรถเข็น ข็ ซึ่ง ซึ่ แตงนา เองก็ยกขึ้น ขึ้ โดยง่าย เพราะปลาร้า ร้ ก็ใส่ปส่ ระปุกมีช มี ะลอมหยิบ ยิ จับง่าย และปลารมควันก็มีน้ำ มี น้ำหนัก นั ที่ เบาลงมาก ส่ว ส่ นปลาส้มปลาตะเพีย พี นก็ห่อ ห่ ใบตองแยกเป็น ป็ ตัวและมัด มั ด้วยตอกไม้ไม้ ผ่ไผ่ ว้อย่า ย่ งดี ป้า ป้ ยราคาถูก ถู เขีย ขี นขึ้น ขึ้ อย่า ย่ งเรีย รี บร้อ ร้ ยสวยงาม รถเข็น ข็ บรรทุก ทุ ของขายทุก ทุ อย่า ย่ งของร้า ร้ นแตงนา ปลาแม่น้ำ ม่ น้ำโขงพร้อ ร้ มแล้ว “ยายจ๋า ตาจ๋า หนูไ นู ปขายของแล้วนะจ๊ะ” “ขายให้ไห้ ด้เยอะ ๆ นะแตงนา” คุณ คุ ตาส่ง ส่ เสียงมาจากใต้ถุน ถุ บ้า บ้ น ส่ว ส่ นคุณ คุ ยายได้แต่ยืน ยื ยิ้ม ยิ้ ให้อ ห้ ย่า ย่ งสุขใจ
ร้านแตงนา ปลาแม่น้ำ โขง ตาจ๋า ยายจ๋า หนูไปขายของ เเล้วนะจ๊ะ
ไม่น ม่ านนัก นั แตงนาก็มาถึงตลาด เธอจัดวางปลาชนิด นิ ต่าง ๆ ไว้ตามหมวดหมู่ ปลาส้ม ส้ จัดไว้ ในถาดพลาสติกเดียวกัน เช่น ช่ เดียวกับปลารมควันและเนื้อ นื้ปลาแค้สด ก็ถูก ถู จัดวางอย่า ย่ งสวยงาม เป็น ป็ ระเบีย บี บ ปลาร้า ร้ กระปุกใส่ช ส่ ะลอมที่ไม่เ ม่ หมือ มื นใคร ทำ ให้ลู ห้ ก ลู ค้ารายแรกเดินเข้า ข้ มาซื้อ ซื้ อย่า ย่ งรวดเร็ว ร็ ทั้ง ๆ ที่ยัง ยัไม่ติ ม่ ติ ดป้า ป้ ยร้า ร้ นของแตงนาเลยด้วยซ้ำ “เอาปลารมควัน 4 ตัวจ้ะลูก” หญิง ญิ วัยกลางคนชี้ไปที่ปลารมควันที่จัดไว้อย่า ย่ งเป็น ป็ ระเบีย บี บ “ได้จ้ะ” แตงนาหัน หั จะไปหยิบ ยิ ใบตองขึ้น ขึ้ มาเพื่อ พื่ ที่จะห่อ ห่ ปลารมควัน แต่ใบตองนั้น นั้ หมดพอดี ถุง ถุ พลาสติกเธอก็ไม่ไม่ ด้ใช้แต่ก็เหลือตอกไม้ไม้ ผ่อ ผ่ ยู่เ ยู่ ยอะพอสมควร แตงนาจึงใช้วิ ช้ วิ ธีร้ ธี อ ร้ ยตอกไม้ไม้ ผ่ ผ่า ผ่ นรูเหงือกของปลา โดยทำ วงโค้งเป็น ป็ หูหิ้ หู ว หิ้ วิธีนี้ ธี นี้ แ นี้ ตงนาเห็น ห็ คุณ คุ ยายทำ บ่อ บ่ ย ๆ เวลาเก็บปลาแห้ง ห้ หรือ รืปลารมควันแล้วห้อ ห้ ยเป็น ป็ พวงไว้ที่ครัว รั เเตงนาส่ง ส่ ปลาที่ร้อ ร้ ยเป็น ป็ พวงหิ้ว หิ้ได้สบาย ๆ ให้ลู ห้ ก ลู ค้า ลูกค้าหญิง ญิ วัยกลางคนรับ รั ปลาแล้วยิ้ม ยิ้ ให้แ ห้ ตงนาอย่า ย่ งพอใจ ไม่น ม่ านนัก นั แตงนาก็มาถึงตลาด เธอจัดวางปลาชนิด นิ ต่าง ๆ ไว้ตามหมวดหมู่ ปลาส้ม ส้ จัดไว้ ในถาดพลาสติกเดียวกัน เช่น ช่ เดียวกับปลารมควันและเนื้อ นื้ปลาแค้สด ก็ถูก ถู จัดวางอย่า ย่ งสวยงาม เป็น ป็ ระเบีย บี บ ปลาร้า ร้ กระปุกใส่ช ส่ ะลอมที่ไม่เ ม่ หมือ มื นใคร ทำ ให้ลู ห้ ก ลู ค้ารายแรกเดินเข้า ข้ มาซื้อ ซื้ อย่า ย่ งรวดเร็ว ร็ ทั้ง ๆ ที่ยัง ยัไม่ติ ม่ ติ ดป้า ป้ ยร้า ร้ นของแตงนาเลยด้วยซ้ำ “เอาปลารมควัน 4 ตัวจ้ะลูก” หญิง ญิ วัยกลางคนชี้ไปที่ปลารมควันที่จัดไว้อย่า ย่ งเป็น ป็ ระเบีย บี บ “ได้จ้ะ” แตงนาหัน หั จะไปหยิบ ยิ ใบตองขึ้น ขึ้ มาเพื่อ พื่ ที่จะห่อ ห่ ปลารมควัน แต่ใบตองนั้น นั้ หมดพอดี ถุง ถุ พลาสติกเธอก็ไม่ไม่ ด้ใช้แต่ก็เหลือตอกไม้ไม้ ผ่อ ผ่ ยู่เ ยู่ ยอะพอสมควร แตงนาจึงใช้วิ ช้ วิ ธีร้ ธี อ ร้ ยตอกไม้ไม้ ผ่ ผ่า ผ่ นรูเหงือกของปลา โดยทำ วงโค้งเป็น ป็ หูหิ้ หู ว หิ้ วิธีนี้ ธี นี้ แ นี้ ตงนาเห็น ห็ คุณ คุ ยายทำ บ่อ บ่ ย ๆ เวลาเก็บปลาแห้ง ห้ หรือ รืปลารมควันแล้วห้อ ห้ ยเป็น ป็ พวงไว้ที่ครัว รั เเตงนาส่ง ส่ ปลาที่ร้อ ร้ ยเป็น ป็ พวงหิ้ว หิ้ได้สบาย ๆ ให้ลู ห้ ก ลู ค้า ลูกค้าหญิง ญิ วัยกลางคนรับ รั ปลาแล้วยิ้ม ยิ้ ให้แ ห้ ตงนาอย่า ย่ งพอใจ
ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ร้านแตงนา ปลาแม่น้ำ โขง ตลาด ชุมชน เอาปลารมควัน 4 ตัวจ้ะลูก
วันนี้แ นี้ ตงนาดูข ดู ายดีเป็น ป็ พิเ พิ ศษ ลูก ลู ค้ามากหน้า น้ หลายตาแวะเวียนมาไม่ข ม่ าดสาย เธอก้มดูเ ดู งินในกระป๋อ ป๋ งใบเล็ก ๆ ที่ดูเ ดู หมือ มื นเงินทั้งเหรีย รี ญและใบจะอัดแน่น น่ อยู่ใยู่ นนั้น นั้ “พรุ่ง รุ่ นี้ พ่อ พ่ กับแม่ก็ ม่ ก็ มาหาแล้วนะแตงนา” เธอพูด พู คนเดียวในใจ “ปลาแค้นี่ ทำ อะไรกินได้บ้า บ้ งจ๊ะ” เสีย สี งของลูก ลู ค้าคนหนึ่ง นึ่ ถามขึ้น ขึ้ “ทำ ได้หลายอย่า ย่ งเลยจ้ะ” แตงนายัง ยัไม่เ ม่ งยหน้า น้ มองลูก ลู ค้าตามเสีย สี งที่มา “ทำ ลาบปลาแค้ ต้มแซ่บ ซ่ ปลาแค้ ผัด ผั เผ็ด ผ็ ก็ได้จ้ะ หรือ รื จะลวกจิ้มก็อร่อ ร่ ยนะจ๊ะ” เธอยกตัวอย่า ย่ งเมนูที่ นู ที่ หลากหลาย “งั้นเหมาหมดนี่เ นี่ ลยจ้ะแม่ค้ ม่ ค้ า” วันนี้แ นี้ ตงนาดูข ดู ายดีเป็น ป็ พิเ พิ ศษ ลูก ลู ค้ามากหน้า น้ หลายตาแวะเวียนมาไม่ข ม่ าดสาย เธอก้มดูเ ดู งินในกระป๋อ ป๋ งใบเล็ก ๆ ที่ดูเ ดู หมือ มื นเงินทั้งเหรีย รี ญและใบจะอัดแน่น น่ อยู่ใยู่ นนั้น นั้ “พรุ่ง รุ่ นี้ พ่อ พ่ กับแม่ก็ ม่ ก็ มาหาแล้วนะแตงนา” เธอพูด พู คนเดียวในใจ “ปลาแค้นี่ ทำ อะไรกินได้บ้า บ้ งจ๊ะ” เสีย สี งของลูก ลู ค้าคนหนึ่ง นึ่ ถามขึ้น ขึ้ “ทำ ได้หลายอย่า ย่ งเลยจ้ะ” แตงนายัง ยัไม่เ ม่ งยหน้า น้ มองลูก ลู ค้าตามเสีย สี งที่มา “ทำ ลาบปลาแค้ ต้มแซ่บ ซ่ ปลาแค้ ผัด ผั เผ็ด ผ็ ก็ได้จ้ะ หรือ รื จะลวกจิ้มก็อร่อ ร่ ยนะจ๊ะ” เธอยกตัวอย่า ย่ งเมนูที่ นู ที่ หลากหลาย “งั้นเหมาหมดนี่เ นี่ ลยจ้ะแม่ค้ ม่ ค้ า”
ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ร้านแตงนา ปลาแม่น้ำ โขง ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ตลาด ชุมชน ปลาเเค้นี่ ทำ อะไรกินได้ บ้างจ๊ะ ทำ ได้หลาย อย่างเลยจ้ะ
แตงนาเงยหน้า น้ มองตามเสีย สี งนั้น นั้ ภาพที่เห็น ห็ ก็คือ พ่อ พ่ ชัย ชั และ แม่น ม่ าง “พ่อ พ่...แม่”ม่ แตงนาน้ำ เสีย สี งสุด สุ ดีใจ วิ่งอ้อมไปข้า ข้ งร้า ร้ นแล้วโผเข้า ข้ไปกอดแม่กั ม่ กั บพ่อ พ่ “แม่กั ม่ กั บพ่อ พ่ กลับมาแล้วนะแตงนา” แม่น ม่ างพูดขึ้น ขึ้ แม้ต ม้ ลาดจะมีค มี นพลุก ลุ พล่าน เดินสวนกันไปมา แต่ดูเ ดู หมือ มื นว่า โลกทั้งโลกนี้มี นี้ เ มี พีย พี ง พ่อ พ่ แม่ ลูก ลู อยู่ส ยู่ ามคนมัน มั เป็น ป็ ความสุข สุ ที่สุด สุ ของแตงนา เมื่อ มื่ คิดเช่น ช่ นั้น นั้ น้ำ ตาแห่ง ห่ ความดีใจ ตื้นตัน ก็พลอยไหลอย่า ย่ งไม่รู้ ม่ รู้ ตั รู้ ตั ว แตงนาเงยหน้า น้ มองตามเสีย สี งนั้น นั้ ภาพที่เห็น ห็ ก็คือ พ่อ พ่ ชัย ชั และ แม่น ม่ าง “พ่อ พ่...แม่”ม่ แตงนาน้ำ เสีย สี งสุด สุ ดีใจ วิ่งอ้อมไปข้า ข้ งร้า ร้ นแล้วโผเข้า ข้ไปกอดแม่กั ม่ กั บพ่อ พ่ “แม่กั ม่ กั บพ่อ พ่ กลับมาแล้วนะแตงนา” แม่น ม่ างพูดขึ้น ขึ้ แม้ต ม้ ลาดจะมีค มี นพลุก ลุ พล่าน เดินสวนกันไปมา แต่ดูเ ดู หมือ มื นว่า โลกทั้งโลกนี้มี นี้ เ มี พีย พี ง พ่อ พ่ แม่ ลูก ลู อยู่ส ยู่ ามคนมัน มั เป็น ป็ ความสุข สุ ที่สุด สุ ของแตงนา เมื่อ มื่ คิดเช่น ช่ นั้น นั้ น้ำ ตาแห่ง ห่ ความดีใจ ตื้นตัน ก็พลอยไหลอย่า ย่ งไม่รู้ ม่ รู้ ตั รู้ ตั ว
ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลาเเค้ 250 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลานวลจันทร์ 70 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ปลาตะเพียน 50 บ. ร้านแตงนา ปลาแม่น้ำ โขง ตลาด ชุมชน
(ฉากทบทวน) พ่อพ่ชัยชัแม่นม่าง และแตงนา เดินกลับจากตลาดพร้อ ร้ มกัน พ่อพ่ชัยชัเป็น ป็ คนเข็น ข็ รถเข็น ข็ ส่วส่นแม่นม่าง จับมือ มื กับแตงนาเดินตามไม่ห่ม่าห่ง พอมาถึงหน้า น้ บ้า บ้ น เจ้าตาลเตรีย รี มวิ่งกระโดดมาหาแตงนา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อ มื่ เห็น ห็ คนแปลกหน้า น้ แปลกตาที่มากับแตงนาด้วย แตงนาเห็น ห็ อย่าย่งนั้นนั้ก็ทำ ให้เ ห้ ธอขำ อาการของเจ้าตาล รถเข็น ข็ มาจอด ที่ลานดินหน้า น้ บ้า บ้ น คุณ คุ ตานอนพักพัที่แคร่ไร่ม้เ ม้ ช่นช่เดิม ส่วส่นยายนั้นนั้ง้วนอยู่งยู่านในครัวรัพ่อพ่ชัยชัจึงเริ่มริ่เอ่ยทักทาย “สวัสดีจ๊ะพ่อพ่...แม่ผม่มกับนางกลับมาแล้วครับรั ” พ่อพ่ส่งส่เสีย สี งไปที่ครัวรัยายเดินออกมาจากครัวรัด้วยรอยยิ้มยิ้ แก้มปริดีริ ดีใจ “กลับมากันแล้วเหรอลูก ลู ” “จ้ะแม่ กลับมาเร็ว ร็ กว่ากำ หนดวันหนึ่ง นึ่ เลยไปเดินตลาดที่ท้ายบ้า บ้ นมา ไปเจอแตงนาขายของอยู่พยู่อดี” แม่นม่างอธิบธิาย “มากันแล้ว” ตาค่อย ๆ พยุงตัวลุก ลุ ขึ้น ขึ้ “เป็น ป็ อย่าย่งไรบ้า บ้ งครับรัพ่อพ่ ” พ่อพ่ชัยชัเดินเข้า ข้ไปแล้วไหว้คุณ คุ ตา “ดีขึ้น ขึ้ แล้วล่ะ แต่เดินเหินหิมากไม่ไม่ด้ เพราะมีอ มี าการเวียนหัวหัอยู่”ยู่ “แล้วพ่อพ่กับแม่ทำม่ ทำของขายให้แ ห้ ตงนานี่หนี่มดเลยหรือ รื จ๊ะ ดูส ดู วยมากเลยจ้ะ แถมยังยัมีชื่ มีชื่อ ชื่ ร้า ร้ นด้วย” แม่นม่างถามขึ้น ขึ้ “แตงนาเขาคิดเองจ้ะนาง ชื่อ ชื่ ร้า ร้ นเขาก็ตั้งเอง” ยายพูด พู เสริมริ “หนูเ นู ก่งไหมจ๊ะแม่.ม่...พ่อพ่ ” เธอยิ้มยิ้อย่าย่งภูมิ ภู ใมิจ “เก่งมาก ๆ จ้ะลูก ลู ” แม่นม่างยิ้มยิ้และลูบ ลู หัวหัแตงนาอย่าย่งเอ็นดู (ฉากทบทวน) พ่อพ่ชัยชัแม่นม่าง และแตงนา เดินกลับจากตลาดพร้อ ร้ มกัน พ่อพ่ชัยชัเป็น ป็ คนเข็น ข็ รถเข็น ข็ ส่วส่นแม่นม่าง จับมือ มื กับแตงนาเดินตามไม่ห่ม่าห่ง พอมาถึงหน้า น้ บ้า บ้ น เจ้าตาลเตรีย รี มวิ่งกระโดดมาหาแตงนา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อ มื่ เห็น ห็ คนแปลกหน้า น้ แปลกตาที่มากับแตงนาด้วย แตงนาเห็น ห็ อย่าย่งนั้นนั้ก็ทำ ให้เ ห้ ธอขำ อาการของเจ้าตาล รถเข็น ข็ มาจอด ที่ลานดินหน้า น้ บ้า บ้ น คุณ คุ ตานอนพักพัที่แคร่ไร่ม้เ ม้ ช่นช่เดิม ส่วส่นยายนั้นนั้ง้วนอยู่งยู่านในครัวรัพ่อพ่ชัยชัจึงเริ่มริ่เอ่ยทักทาย “สวัสดีจ๊ะพ่อพ่...แม่ผม่มกับนางกลับมาแล้วครับรั ” พ่อพ่ส่งส่เสีย สี งไปที่ครัวรัยายเดินออกมาจากครัวรัด้วยรอยยิ้มยิ้ แก้มปริดีริ ดีใจ “กลับมากันแล้วเหรอลูก ลู ” “จ้ะแม่ กลับมาเร็ว ร็ กว่ากำ หนดวันหนึ่ง นึ่ เลยไปเดินตลาดที่ท้ายบ้า บ้ นมา ไปเจอแตงนาขายของอยู่พยู่อดี” แม่นม่างอธิบธิาย “มากันแล้ว” ตาค่อย ๆ พยุงตัวลุก ลุ ขึ้น ขึ้ “เป็น ป็ อย่าย่งไรบ้า บ้ งครับรัพ่อพ่ ” พ่อพ่ชัยชัเดินเข้า ข้ไปแล้วไหว้คุณ คุ ตา “ดีขึ้น ขึ้ แล้วล่ะ แต่เดินเหินหิมากไม่ไม่ด้ เพราะมีอ มี าการเวียนหัวหัอยู่”ยู่ “แล้วพ่อพ่กับแม่ทำม่ ทำของขายให้แ ห้ ตงนานี่หนี่มดเลยหรือ รื จ๊ะ ดูส ดู วยมากเลยจ้ะ แถมยังยัมีชื่ มีชื่อ ชื่ ร้า ร้ นด้วย” แม่นม่างถามขึ้น ขึ้ “แตงนาเขาคิดเองจ้ะนาง ชื่อ ชื่ ร้า ร้ นเขาก็ตั้งเอง” ยายพูด พู เสริมริ “หนูเ นู ก่งไหมจ๊ะแม่.ม่...พ่อพ่ ” เธอยิ้มยิ้อย่าย่งภูมิ ภู ใมิจ “เก่งมาก ๆ จ้ะลูก ลู ” แม่นม่างยิ้มยิ้และลูบ ลู หัวหัแตงนาอย่าย่งเอ็นดู
สวัสดีจ้ะพ่อ…เเม่ ผมกับนาง กลับมาเเล้วครับรั
“ผมคงจะอยู่นี้ยู่ห นี้ ลายวันจ้ะพ่อพ่แม่”ม่พ่อพ่ชัย ชั พูด พู ขึ้น ขึ้ “ช่วช่งนี้ก นี้ รุงเทพ ฯ ก็เศรษฐกิจไม่ดีม่ ดีฝุ่น ฝุ่ ควันก็เยอะ นางเองเขาป่วป่ยบ่อบ่ย ๆ เลยอยากมาดูที่ ดูที่างทำ มาหากินที่บ้า บ้ นเรา มาเห็น ห็ ตลาดท้ายบ้า บ้ นก็ดูคึ ดู คึ กคักขึ้น ขึ้ มาก แถมแตงนาก็โตจะขึ้น ขึ้ ป.6 แล้วแหละ พ่อพ่เองก็ไม่ค่ม่ ค่อยสบาย ในใจแล้วก็อยากมาอยู่บ้ยู่า บ้ นเราเหมือ มื นกันจ้ะ” “พ่อพ่จ๋า แม่จ๋ม่ จ๋ า คุณ คุ ครูวิสาบอกว่า ทุก ทุ วันนี้ป นี้ ลาแห้ง ห้ รมควันต่าง ๆ ก็ขายทางออนไลน์ไน์ ด้แล้วนะ พ่อพ่กับแม่ก็ม่ ก็ มาทำ ช่วช่ยร้า ร้ นหนูสิ นู จ๊ สิจ๊ ะ จะได้กลับมาอยู่บ้ยู่า บ้ น” แตงนาผายมือ มื ไปที่ป้า ป้ ยร้านของเธออย่าย่งมีสี มี ห สี น้า น้ จริงจัง “ก็จริง ริ ของแตงนาว่า มาอยู่ที่ยู่ที่บ้า บ้ นเรานี่แนี่หละ มาหาปลาให้แ ห้ ตงนาขายก็แล้วกันนะ ส่วส่นนาง ก็จะได้ทำ ปลาร้า ร้ปลาส้ม ส้ ขาย แตงนาก็โตขึ้น ขึ้ ทุก ทุ วัน กลับมาออยู่บ้ยู่า บ้ นเถอะลูก ลู ” ตาพูด พู ด้วยน้ำ เสีย สี งเห็น ห็ ด้วย ในความคิดเห็น ห็ ของพ่อพ่ชัย ชั พร้อ ร้ มกันนั้น นั้ เจ้าตาลก็เห่าห่รับ รั เสีย สี งดัง ทำ ให้ทุ ห้ ก ทุ คนหัว หั เราะขึ้น ขึ้ พร้อ ร้ มกัน พ่อพ่ชัย ชั แม่นม่าง มองไปที่ลูก ลู สาวของพวกเขาพร้อ ร้ มกัน ทั้งสองคงมีคำ มี คำ ตอบอยู่ใยู่นใจบ้า บ้ งแล้ว เสีย สี งลมฤดูห ดู นาว พัด พั เอากลิ่นแม่น้ำม่น้ำโขงสัม สั ผัส ผั กาย แสดงถึงการต้อนรับ รั กลับบ้า บ้ น บ้า บ้ นที่อยู่พยู่ร้อ ร้ มหน้า น้ พร้อ ร้ มตากันทุก ทุ คน -จบ- “ผมคงจะอยู่นี้ยู่ห นี้ ลายวันจ้ะพ่อพ่แม่”ม่พ่อพ่ชัย ชั พูด พู ขึ้น ขึ้ “ช่วช่งนี้ก นี้ รุงเทพ ฯ ก็เศรษฐกิจไม่ดีม่ ดีฝุ่น ฝุ่ ควันก็เยอะ นางเองเขาป่วป่ยบ่อบ่ย ๆ เลยอยากมาดูที่ ดูที่างทำ มาหากินที่บ้า บ้ นเรา มาเห็น ห็ ตลาดท้ายบ้า บ้ นก็ดูคึ ดู คึ กคักขึ้น ขึ้ มาก แถมแตงนาก็โตจะขึ้น ขึ้ ป.6 แล้วแหละ พ่อพ่เองก็ไม่ค่ม่ ค่อยสบาย ในใจแล้วก็อยากมาอยู่บ้ยู่า บ้ นเราเหมือ มื นกันจ้ะ” “พ่อพ่จ๋า แม่จ๋ม่ จ๋ า คุณ คุ ครูวิสาบอกว่า ทุก ทุ วันนี้ป นี้ ลาแห้ง ห้ รมควันต่าง ๆ ก็ขายทางออนไลน์ไน์ ด้แล้วนะ พ่อพ่กับแม่ก็ม่ ก็ มาทำ ช่วช่ยร้า ร้ นหนูสิ นู จ๊ สิจ๊ ะ จะได้กลับมาอยู่บ้ยู่า บ้ น” แตงนาผายมือ มื ไปที่ป้า ป้ ยร้านของเธออย่าย่งมีสี มี ห สี น้า น้ จริงจัง “ก็จริง ริ ของแตงนาว่า มาอยู่ที่ยู่ที่บ้า บ้ นเรานี่แนี่หละ มาหาปลาให้แ ห้ ตงนาขายก็แล้วกันนะ ส่วส่นนาง ก็จะได้ทำ ปลาร้า ร้ปลาส้ม ส้ ขาย แตงนาก็โตขึ้น ขึ้ ทุก ทุ วัน กลับมาออยู่บ้ยู่า บ้ นเถอะลูก ลู ” ตาพูด พู ด้วยน้ำ เสีย สี งเห็น ห็ ด้วย ในความคิดเห็น ห็ ของพ่อพ่ชัย ชั พร้อ ร้ มกันนั้น นั้ เจ้าตาลก็เห่าห่รับ รั เสีย สี งดัง ทำ ให้ทุ ห้ ก ทุ คนหัว หั เราะขึ้น ขึ้ พร้อ ร้ มกัน พ่อพ่ชัย ชั แม่นม่าง มองไปที่ลูก ลู สาวของพวกเขาพร้อ ร้ มกัน ทั้งสองคงมีคำ มี คำ ตอบอยู่ใยู่นใจบ้า บ้ งแล้ว เสีย สี งลมฤดูห ดู นาว พัด พั เอากลิ่นแม่น้ำม่น้ำโขงสัม สั ผัส ผั กาย แสดงถึงการต้อนรับ รั กลับบ้า บ้ น บ้า บ้ นที่อยู่พยู่ร้อ ร้ มหน้า น้ พร้อ ร้ มตากันทุก ทุ คน -จบ-
ใบงาน ทบทวนความรู้ ใบงาน ทบทวนความรู้ “แตงนาพาคิด ตอนที่ 4” เดินทางมาถึงตอนที่ เดินทางมาถึงตอนที่ 4 แล้วนะคนเก่ง ที่ 4 แล้วนะคนเก่ง : มาทำ ใบงานทบทวนความรู้ส่ รู้ ส่ งท้ายกันเถอะ!
................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................. ……………………. ใบงานที่ 4 การแสดงความคิดเห็น คำ ชี้แจง ให้นักเรียนแสดงความคิดเห็นจากเรื่องแตงนาพาคิดตอนที่ 4 ชื่ชื่ชื่ชื่อ ชื่ชื่………………………………………………….นามสกุกุลกุกุ…………………………………………..ชั้ชั้ชั้ชั้นชั้ชั้………………………….
ขอบคุณครับ/ะ