door Ernst Schouten 1997
Alle zes?
Zes schilderijtjes. Zes lijstjes van 30 bij 40 over beeldende kunst. Ik tekende en
centimeter. De schilderijtjes zijn slechts schilderde ook, dus het was niet moeilijk
14 centimeter in het vierkant. De rest is elkaar op dat terrein te vinden.
passe-partout. Volstrekt abstracte achter- In die periode voltrok zich bij de Hartel
grondjes. Olieverf of acryl? Ik weet het de overgang van professioneel bar- en
niet eens. Tegen de achtergrond een paar keukenbeheer naar het door de clubleden
(wijn)glaasjes ‘getekend’ in enkele simpele zelf verzorgen van de keuken- en bardien-
lijntjes. Meer niet. Maar prachtig! Titel: sten. Ik had een zeer goede relatie met het
Glasses. echtpaar dat, in dienst van de gemeente,
het clubhuis beheerde. Zij moesten
Heleen en ik zagen ze jaren geleden, vertrekken. In een bestuursvergadering
in 1998, op een tentoonstelling van Jan werd mij door een ander bestuurslid
in wat we toen noemden ‘het nieuwe verw eten dat ik het bewuste echtpaar
gerechtsgebouw’ in Rotterdam. Ze hingen kennelijk voortijdig had ingelicht over
alle zes bij elkaar. Ze hoorden bij elkaar en hun aanstaande ontslag. Er ontstond een
dat doen ze nog steeds aan een wand van verhitte discussie waarin het woedende
onze huiskamer. “Jan”, zei ik, “we willen bestuurslid verklaarde te overwegen
je Glasses graag kopen.” Zijn reactie was, zijn lidm aatschap van het bestuur op te
verbaasd en verheugd tegelijkertijd: geven. Jan keek de kring rond om
“Alle zes?!” de reactie van alle aanwezigen te peilen
en reageerde daarna met de woorden:
Heleen en ik leerden Jan kennen toen we “Nou, beste man, dan scheiden hier
in 1970 lid werden van tennisvereniging onze wegen!”
LTV De Hartel in Spijkenisse. Hij was Zo geschiedde. Jan bleef vierkant achter
bestuurslid. Enkele jaren later werd ik mij staan. Ik ben hem daar nog altijd
in het bestuur benoemd als 2e secretaris. dankbaar voor.
Vanaf dat moment heb ik een viertal Spijkenisse,
jaren intensief met Jan samengewerkt en Ernst Schouten
kwam ik regelmatig bij hem thuis. Niet
alleen om de belangen van de vereniging
te bespreken, maar ook om te babbelen
1997
Glasses, 1997
Acrylverf op papier
Formaat 14 x 14 cm
In bezit van Ernst en Heleen Schouten
Mensen en stoeltjes, 1997
Gemengde techniek op papier
Formaat 40 x 60 cm
In bezit van José en Ruud Gores
door José en Ruud Gores 1997
Zie in jezelf…..
‘zie in jezelf in een eigen stijl en kleurvoering, onmis-
daar binnen is een bron van het goede kenbaar: ‘Jan Bakker’. Het mag duidelijk
die nooit ophoudt te stromen zijn dat wij het werk van Jan al lange tijd
zolang je niet ophoudt kennen en waarderen. Ruud heeft ten
jezelf te onderzoeken’ tijde van zijn eigen notariskantoor vier
schilderijen aangekocht ter decoratie
Op 7 april 2002 opende ik met bovenstaand van zijn kantoor aan de Raadhuislaan in
citaat van Marcus Aurelius een expositie in Spijkenisse.
Galerie Regio Art Rijnmond. Het betrof een En thuis hangt sinds 1998 een bijzonder
evenwichtige tentoonstelling van drie zeer werk uit de serie Mensen en stoeltjes
gepassioneerde kunstenaars: Jan Bakker, (gemengde techniek op papier). Met name
kleinere objecten in staal en brons, strak dit werk raakt ons en is ons bijzonder dier-
en sober van vorm. Bert Penning, objecten baar. Het is een werk waar wij dagelijks
in steen, organisch van vorm met suggestie nog steeds met veel plezier naar kijken.
van beweging. Elly Munten, kleurrijke Om die reden hebben wij het ook heel
schilderijen in forse penseelvoering. bijzonder laten inlijsten.
En dan oktober 2013. Ter gelegenheid van
Daar stond Jan (net zoals in 2005 toen ik mijn afscheid als voorzitter van Hospice
nogmaals een expositie mocht openen), De Waterlelie kreeg ik een klein stalen
rustig bescheiden en wat ter zijde. Dat is sculptuur Squares cadeau met als onder
zijn buitenkant. titel Alles wat aandacht krijgt, groeit.
Hoe mooi..
Maar als mens en nestor van de RAR Hekelingen 2014
kennen wij Jan als een gepassioneerd en José en Ruud Gores
gedreven kunstenaar. Ik denk dat hij wel
meer dan 2000 werken heeft gemaakt,
alles in een eigen stijl en vormentaal. Zijn
ruimtelijk werk, maar ook zijn schilderijen
zijn in de loop der tijd soberder geworden,
strak, suggestief, in vlakken opgebouwd
1998 door Coccy en Frans Roos
20 jaar Jan Bakker
In 1993 hebben we Jan en Rietje voor het Ik denk dat hij wel 10 jaar met ons in de
eerst ontmoet, bij een architectuurcursus winter in de zaal heeft gespeeld. Jan is
in het kasteel van Rhoon. Daarna hebben 15 jaar ouder, maar hij heeft altijd goed
we elkaar bij deze cursussen en de daaraan gespeeld en heeft veel spelinzicht. Hij speelt
verbonden reizen nog vaak gezien. Dat slim en kan goed plaatsen en volleren
Rietje plotseling overleed was voor ons, en dat compenseerde later het gemis aan
net als voor iedereen die haar kende, een snelheid ruimschoots. Na het tennissen
grote schok. was er koffie en een gesprek over van alles
Coccy en ik vonden Jan een aardige man en nog wat. Jan verstond de kunst om met
met een ruime belangstelling. Daarbij een zin van jou op de loop te gaan en daar
kwam dat hij, net als ik, uit de scheeps- zijn eigen verhaal aan te koppelen. Zo
bouwwereld kwam. bleven we ook altijd op de hoogte van zijn
Ons contact werd geïntensiveerd toen we recente werk en zijn tentoonstellingen.
in 2000 met elkaar aan de praat raakten Wij zijn onder de indruk van zijn enorme
over de RAR (Regio Art Rijnmond), werklust en energie, zowel gericht op het
de kunstenaarsvereniging in Spijkenisse. schilderen als op het ruimtelijk werk.
Jan was daar toen voorzitter. Hij was bezig Omdat zijn werk ons aanspreekt hangen er
een kunstuitleen op te zetten. Zijn pro- een paar van zijn schilderijen bij ons aan
bleem was dat er geen bruikbare software de wand. Eén van die schilderijen is Haven
voor te vinden was. met vrouw. We hebben indertijd zelfs de
kleur van de muur aangepast aan de sfeer
van Haven met vrouw.
Het maken van software is een hobby van Toen we in het najaar 2013 weer de
mij, dus hebben we dat samen uitgewerkt. wintertennis gingen regelen vertelde Jan
Het werd een steeds uitgebreider IT- dat hij niet meer mee deed, omdat hij
project,want Jan bedacht steeds meer. teveel last had van de kou in de hal.
In de loop van de tijd is het een complexe Jammer, maar begrijpelijk. Er is een ver-
toepassing geworden waarin alle kennis vanger, maar we missen zijn interessante
van Jan is opgeslagen. Gelukkig maar, inbreng. We hebben ongeveer 20 jaar
want een uitleenadministratie is knap lang een heel plezierig contact met hem
ingewikkeld. gehad en we hopen dat het zo blijft.
Toen we in ons tennisclubje in Rhoon op Rhoon,
zaterdagmorgen een man tekort kwamen Coccy en Frans Roos
hebben we Jan gevraagd om mee te doen.
1998
Haven met vrouw, 1998
Acrylverf op linnen
Formaat 90 x 90 cm
In bezit van Coccy en Frans Roos
Mask 3, 1998
Acrylverf op papier
Formaat 33 x 43 cm
In bezit van Cees en Lenie van Wijngaarden
door Cees en Lenie van Wijngaarden 1998
Zo leerde ik Jan Bakker
beter kennen
Het is nu al weer meer dan 20 jaar De kunstenaar Jan
geleden dat ik de hulp inriep van mijn In de loop der jaren hebben wij Jan ook
vader. Ik vroeg hem in mijn functie als leren kennen als kunstenaar. Niet alleen
voorzitter van de Stichting ‘Oud & Nieuw doordat hij in opdracht van de Stichting
Spijkenisse’ het volgende: “Pa”, zei ik, Oud & Nieuw Spijkenisse kunstwerken
“Ik heb een groot probleem. Je weet dat in de openbare ruimte maakte maar ook
de penningmeester van de stichting is doordat wij twee werken op papier van
overleden en nu zoek ik een betrouwbare hem kochten. Eén, getiteld Mask, staat
opvolger en ik weet niemand.” Mijn vader zelfs op de omslag van het boek Manieren
dacht na en zei: “Cees, ik zou maar één van Zien, uitgegeven op initiatief van onze
persoon weten en dat is Jan Bakker.” stichting ter gelegenheid van zijn 75ste
Nu wist ik wel wie Jan Bakker was maar verjaardag. Het andere Square Bottles
dat was ook alles. Ik belde hem op en kochten wij al eerder. Daarnaast sieren
vroeg om een afspraak. Ik toog naar de enkele van zijn stalen kunstwerken onze
Oranjelaan en zat gezellig met Jan en zijn vitrinekast. Wij hebben bewondering voor
vrouw Riet aan tafel. Ik legde hem mijn het feit dan Jan, ondanks zij hoge leeftijd,
probleem voor. Jan moest dit overleggen telkens weer bruist van nieuwe ideeën,
met Riet. Al snel daarna kreeg ik een die hij tot uitdrukking brengt in zijn
telefoontje dat hij zou toetreden als kunstwerken van staal. Steeds weer onder
penningmeester van de stichting. En tot het motto van ‘Meer hoeft niet, minder
nu toe vervult hij die rol met verve. kan niet’.
Wijs man Dat nu op initiatief van zijn kinderen een
Mijn vrouw Lenie en ik leerden Jan Bakker tweede boek als aanvulling op Manieren
kennen als een wijs en betrouwbaar mens. van Zien is uitgegeven stemt ons blij.
Een man, die zijn woorden weegt en wikt Die uitgave geeft weer hoeveel van zijn
alvorens hij die uitspreekt. Jan is een vriend kunstzinnige werken er in de laatste 15
van ons geworden, die sinds het verscheid en jaar nog zijn bijgekomen. Een eer die
van zijn lieve vrouw Riet, heel regelmatig weinig vaders ten deel zal vallen.
een vorkje met ons mee prikt. Na afloop van Hij verdient het.
de maaltijd duurt de avond nog lang en Spijkenisse,
zitten wij nooit om woorden verlegen. Cees en Lenie van Wijngaarden
Het wordt vaak 23.00 uur voor Jan opstapt.
Jan’s bekende stopwoord All right is dan
ongetwijfeld gevallen.
Squares, 1999
Staal
27 x 37 cm
In bezit van Wim Boonstra
door Wim Boonstra 1999
Onze vriendschap!
Jan en Riet en de tweejarige Anneke gesproken en de hand gedrukt. Hij kon functies weerhielden hem niet ook nog
woonden in 1954 in de Prins Mauritsstraat ons niet ontvangen want hij had bezoek. allerlei bestuursfuncties te vervullen zoals
op nummer 31 in Castricum. In 1955 werd Inderdaad had zij langs Karel heen in de bijvoorbeeld voorzitter van de lokale
Ariënne geboren. Wij – Wil en ik – kochten kamer een aantal dames gezien. In Parijs tennisvereniging. Niettemin bleef hij zijn
in 1956 een huis in de Prins Mauritsstraat hebben we uiteraard het Louvre bezocht. hobby, schilderen, trouw. We hielden al
op nummer 27. Daar hebben we Jan en Op een avond rond 1961 kwam Jan die jaren contact met elkaar. Verschillende
Riet leren kennen. Jan en ik hebben beiden enigszins geschokt vertellen dat hij was keren hebben we met zijn vieren in
de Middelbaar Technische School door benaderd met de vraag of hij bij Verolme Zwitserland onze vakantie doorgebracht.
lopen. Jan Scheepsbouw in Dordrecht en wilde komen werken. “Ongepast om zo In 1987 maakte Jan aan het meer van
ik Werktuigbouw in Amsterdam. Jan had personeel te ronselen”, vond Jan. Maar de Geneve een snelle impressie.
gewerkt bij Lips Scheepsschroeven in man liet hem niet los. Hij bleef aandringen. In de zomermaanden van juni en juli
Drunen. In die functie kwam hij in contact Na een jaar vertelde Jan ons dat hij bij van 1988 heeft Jan een expositie van zijn
met de Nederlandse Dok en Scheepsbouw Verolme United Shipyards ging werken. schilderijen mogen geven in het stadhuis
Maatschappij (NDSM) in Amsterdam. De familie Bakker ging verhuizen naar van Spijkenisse. Mij is de eer ten deel
Daar kreeg hij een leidinggevende positie Bolnes. Daar is Jan Peter geboren. En in gevallen deze tentoonstelling te openen
aangeboden waarbij zijn kennis van scheeps 1963 ging het gezin naar Spijkenisse, waar ten overstaan van 100 genodigden. In de
schroeven mede van belang was. Reden Jan nu nog woont. In 1971 kwam er een negentiger jaren begon Jan beelden te
om te verhuizen naar Castricum. mammoetfusie tot stand van de toenma ontwerpen uit ‘cortenstaal’. Daarnaast
Riet en Wil hadden als hobby literatuur en lige vijf belangrijkste scheepsbouwers maakt hij ook en aantal bronzen beelden.
boeken lezen. Mijn hobby was klassieke onder de naam Rijn-Schelde-Verolme Eén van die bronzen, een reiger, siert mijn
muziek en pianospelen. Jan zijn hobby was (RSV). Die raakte in 1983 in surseance tuin. In november 1996 bezochten we
tekenen en schilderen. Hij kreeg les van van betaling. Het toen enig aangebleven met zijn vieren een concert in Amsterdam,
J.C. Heeck in Bakkum. Op een avond be- directielid, de 58-jarige Jan Bakker, kreeg waarna we een bezoek brachten aan het
zocht ik Jan en Riet en daar trof ik de heer de opdracht van de curatoren de lopende Stedelijk Museum. Toen Riet ging uitrus-
Heeck aan. Deze maakte, met onderwijl zaken af te handelen. Wij waren verbaasd ten op een bankje ging ik naast haar zitten.
aanwijzingen aan Jan, binnen 10 minuten dat Riet zich geen enkele zorg maakte We kregen zomaar een gesprek over mijn
een tekening van mij zittend aan de piano. dat Jan werkloos zou worden. Het bleek huwelijk met Wil. Zij wist dat zo goed
Riet had een grote bewondering voor Karel terecht. Want een week voor zijn ontslag onder woorden te brengen. Drie weken
Appel. Rond de Pinksterdagen in 1958 zijn ontmoette hij in het vliegtuig een directeur later overleed Riet. In 1997 zijn Wil en ik,
wij met zijn vieren met de auto via Brussel, van de scheepswerf Giessen de Noord die na een op één maand na 40-jarig huwelijk,
waar de Wereldtentoonstelling was, naar hem attendeerde op een vacature. Het gescheiden. Met Jan en Riet heb ik de
Parijs gereden. Daar zochten we de woning betrof de bouw van een ferry van Hoek allerbeste vriendschap ooit gekend.
op van Karel Appel. Riet belde aan. Wij van Holland naar Harwich. Toen dat Almere Stad,
bleven in de auto achter. En ja, Karel Appel karwei was geklaard kreeg hij een aanbod Wim Boonstra
deed zelf open. Riet kwam snel zeer opge- voor een topfunctie bij Wilton-Fijenoord
togen terug in de auto. Zij had Karel Appel waarvoor hij tot zijn pensionering heeft
gewerkt. Veelal in het buitenland. Al die
2000 door Griet Tijseling
Een nieuwe Ontmoeting
Jan Bakker heb ik voor het eerst ontmoet een beeld dat mooi op die lege plek zou
eind jaren negentig van de vorige eeuw. passen. Gelukkig had Jan nog een hoog
Als zijn naam valt is het eerste waaraan beeld in zijn tuin staan. Een andere
ik denk: rust en eenvoud. Al snel gevolgd Ontmoeting. Het beeld is van cortenstaal
door werklust, brede belangstelling, enorme en 190 cm hoog. Ik zei tegen Jan: “Ik koop
kennis, vitaliteit, het gemak waarmee hij het beeld, maar het moet stormvast ver-
omgaat met nieuwe media, prettig reis ankerd staan. Kun je daar een technische
genoot en goed mens. oplossing voor bedenken?” Op 22 januari
Tien jaar geleden kocht ik een kunstwerk 2014 heeft hij in mijn tuin dit nieuwe
van Jan dat Ontmoeting heette. Het stormt kunstwerk met weer Ontmoeting II als
hier best wel eens en tijdens zo’n storm titel, stormvrij vastgezet.
viel het beeld op twee stoeptegels. Tegels Als het kunstwerk staat maakt Jan foto’s.
kapot, maar het beeld gelukkig niet. Bij Die foto’s bevestigen dat het werk op de
het vervangen van de stoeptegels werd het juiste plek in de tuin staat. Ik ben blij. Als
beeld teruggeplaatst op een manier waar Jan vertrekt geef ik hem de wollen sokken
ik niet blij mee was. Het zat dieper in de die ik voor hem gebreid heb na de aan-
grond en oogde dus kleiner. Het was niet koop van de tweede Ontmoeting. In de
meer hoger dan dat ik ben, en voelde daar- middag mailt Jan: heb de sokken meteen
om niet meer als hetzelfde beeld voor mij: thuis aangetrokken, ze passen goed.
het was niet meer ‘mijn beeld’. Tijdens een Ontmoeting is het enige werk van corton-
rondje door de tuin op mijn verjaardag in staal dat ik van Jan bezit. Verder in de tuin
juni 2013 kijkt mijn zus uit Heerenveen van zijn hand: een roestvrij stalen kunst-
naar het beeld en laat ze zich ontvallen: werk Zonder Titel en een sculptuur Torso
zoiets zou mooi staan in onze tuin. De dag van een meisje. Binnen, boven de kast uit
daarop mail ik haar het adres van Jan zijn mijn ouderlijk huis een aquarel van de
website met daarbij: “Als ik je blij maak haven in Rotterdam en in de vensterbank
met mijn kunstwerk schenk ik je dat.” een kleine sculptuur Typetje genaamd.
Na zeer korte tijd is er een mail terug: Een rijk bezit.
“Heel graag.”
Nu zat ik met een lege plek. Ik wilde heel Rhoon,
graag een beeld dat hoger is dan ik ben en Griet Tijseling
Ontmoeting II, 2000
Cortenstaal
Hoogte 190 cm
In bezit van Griet Tijseling
2000 door Ronny Gommers
Schuilen in
Ootmarsum
Beste Jan. De Stad, en uit deze serie hebben wij
Het was tijdens een weekendje weg ook een schilderij dat inmiddels al weer
in januari 2009 dat ik met Marieke in jaren kleur geeft aan onze woonkamer.
Ootmarsum terecht kwam. Niet wetende Maar buiten je werk om als kunstenaar,
dat je hier exposeerde met een aantal heb ik je door de jaren heen vooral leren
van je schilderijen. Het was er slecht weer kennen als een man met een brede kennis
en tijdens het schuilen voor de regen en interesse. Bij ons thuis ben je voor
in één van de vele galeries die daar zijn, Eline ‘oude opa Jan’. Ik vind het mooi
viel mijn oog direct op een schilderij van om te zien hoe je, ondanks je hoge leeftijd
jou. Ik herkende het meteen. Ik had het nog volop in het leven staat.
tussen al je werken op zolder al eens zien Assen,
staan. Het was een schilderij uit je serie Ronny Gommers
De Stad, 2000
Acrylverf op doek
Formaat 100 x 100 cm
In bezit van Ronny en Marieke Gommers
Verbonden, 2000
Cortenstaal
Hoogte 200 cm
In bezit van Begraafplaats
De Ommering, Spijkenisse
Begraafplaats De Ommering 2000
Verbonden
Verbonden, gemaakt van Cortenstaal, Wat me in dit gedicht van haar treft is
is ruim 2 meter hoog en 1,1 meter breed. de ervaring van de ‘ik’ die zich, alleen
De sculptuur heeft een plaats gekregen achtergebleven, tenslotte innerlijk in
op het gazon rondom de grote waterpartij, liefde verbonden weet met degene die
en vlakbij de fontein, op de openbare be- gestorven is, en dat die ervaring voor
graafplaats De Ommering in Spijkenisse. de ‘ik’ een bron blijkt voor een heel leven.
Cortenstaal is een weervast fijnkorrelig
constructiestaal dat de eigenschap bezit Het gedicht komt uit haar bundel
om zich onder blootstelling aan de buiten Tegen de wind in.
lucht te bedekken met een laag oxyden.
Door gebruik te maken van dit specifieke TOEN ik dacht
materiaal heeft Jan een kunstwerk ge- dat je was weggegaan
maakt dat enerzijds symbool staat voor en mij zonder leeftocht
het gevoel van verslagenheid en onmacht, alleen had gelaten
maar anderzijds ook voor de verbonden in een verdroogde steppe,
heid die er blijft met degenen die gestorven heb ik mij vergist.
zijn en hun laatste rustplaats vonden op
De Ommering. Nu weet ik dat je mij
hebt uitgekozen
De officiële onthulling werd op vrijdag- om je voorgoed te herbergen,
avond 16 juni 2000 verricht door de heer veilig besloten in
dr. F. Pot, destijds wethouder van kunst mijn duisternis.
en cultuur in Spijkenisse. Jan had aan zijn
dochter, Anneke, gevraagd of zij bij deze Wanneer ik mij aandachtig
onthulling een passend gedicht wilde over mezelf heenbuig,
voorlezen. Zij deed dit met de volgende ontmoet ik je oogopslag
woorden: helder en diep als water
en je glimlach overrompelt mij
Het is voor mij de 3e keer dat ik hier op met de ernstige vreugde
de Ommering ben. De eerste keer is nu van vroeger.
alweer ruim drie jaar geleden en dat was
om hier met velen afscheid van mijn Dat is genoeg
moeder te nemen. De tweede keer was ik voor een heel leven.
hier samen mijn vader om de urn met haar
as op te halen. En vanavond sta ik hier Na de onthulling van Verbonden werd
omdat Jan me gevraagd heeft of ik bij de het kunstwerk door de voorzitter van de
onthulling van Verbonden een gedicht zou Stichting Oud & Nieuw Spijkenisse, de
willen voorlezen. En aan dat verzoek van heer Cees van Wijngaarden, als geschenk
hem voldoe ik graag. Ik heb een gedicht aangeboden aan de gemeente Spijkenisse
uitgekozen van Hanny Michaelis. en haar bevolking.
2001 door Yves Smit
Ik leerde Jan kennen
bij de Happy Hour Club
Destijds waren de bijeenkomsten van nog steeds zeer gewaardeerd wordt.
de Happy Hour Club nog in café Merz Fijne herinneringen hebben Conny en
naast het theater. Jan was toen al fulltime ik ook aan onthullingen van kunstwerken
kunstenaar en omdat de H.H. club behalve van Jan voor de gemeente Spijkenisse,
gezelligheid ook een aantal cultureel zoals De Kringloop van het Geld in het
geïnspireerde uitjes organiseerde kreeg centrum, en het beeld Laat ons Lezen
je vanuit de leden uitnodigingen voor in De Boekenberg, de nieuwe bibliotheek
exposities. Eén van die exposities was van in Spijkenisse.
Spijkenisser kunstenaars, waaronder Jan. Naast beeldend kunstenaar is Jan bovenal
Zijn werk kenmerkt zich door een zekere een prettig mens en gezellig om mee om
stoerheid. Een uitstraling die Jan zelf te gaan. Ik wens Jan nog vele jaren in goede
ook heeft: nuchter, stoer en markant. We gezondheid en voorspoed.
hebben toen ook een werk gekocht dat, Spijkenisse,
na eerst bij Jan in de tuin heeft gestaan, Yves Smit
nu al weer jaren bij ons in de tuin staat en
Triagonaal, 2001
Staal
Hoogte ca. 200 cm
In bezit van Conny en Yves Smit
Zonder titel, 2001
Acrylverf op doek
Formaat 100 x 100 cm
In bezit van Marieke
en Ronny Gommers
door Marieke Gommers-Kulik 2001
Altijd bij mij in de buurt,
ondanks dat ik niet bij
hem om de hoek woon
Ik ben opgegroeid met de schilderijen en In 2005 hebben wij onze woning ver-
beelden van mijn opa Bakker. Toen ik als bouwd en hebben wij aan opa gevraagd of
klein meisje ging logeren bij mijn opa en hij nog mooi schilderij voor bij de eettafel
oma Bakker zat, in mijn herinnering, mijn had. Het schilderij Espresso is toen aan
opa vaak met een schetsboek en een stukje onze collectie toegevoegd. Hij heeft er
houtskool mij te schetsen. daadwerkelijk een kopje espresso over-
Vanaf mijn tienerjaren heb ik altijd een heen gegooid.
schilderij van hem in mijn slaapkamer Elk jaar in november ontvangen wij van
gehad. Het allereerste schilderij dat opa een agenda. In deze agenda staan
ik van hem had was een aquarel van een schilderijen en beelden van hem. Zo ook
tennisser. Waarschijnlijk vond ik dat het beeld De Kus.
mooi, omdat ik zelf toen ook tenniste. Toen Ronny en ik in 2007 gingen trouwen
Toen ik op kamers ging heb ik het schil- hebben wij als uitnodiging voor de gasten
derij van de tennisser omgeruild voor een die aanwezig waren bij de huwelijksvol-
schilderij van een saxofonist. Ik speelde trekking het beeldje De Kus gegeven i.p.v.
in die tijd zelf ook saxofoon. Dit schilderij een trouwkaart. Wat ik leuk vind is dat
heeft meerdere kamers/appartementen iedereen die bij de huwelijksvoltrekking
gezien, totdat ik ging samenwonen in Assen. aanwezig was nog steeds het beeldje in
Samen met Ronny, nu mijn man, heb ik huis heeft.
toen de saxofonist omgeruild voor het Door de schilderijen en het beeldje
schilderij dat boven het kastje met speel- De Kus is mijn opa altijd bij mij in de
goed van Eline hangt. Op de deur er naast buurt, ondanks dat ik niet bij hem
hangen kindertekeningen van Eline. om de hoek woon.
Niet veel later zochten we voor boven Assen,
de bank ook een schilderij uit. Dat Marieke Gommers-Kulik
schilderij heet De Stad.
2002
Tors, 2002
Aluminiumcement
Hoogte 75 cm
In bezit van Peter Pieters
Reiger, 2002
Brons
Hoogte ca. 120 cm
In bezit van Wim Boonstra
De Kringloop van het Geld, 2002
Roestvrijstaal en messing
Hoogte 325 cm
In bezit van Gemeente Spijkenisse
Centrum Spijkenisse 2002
De Kringloop
van het Geld
Met de komst van de Euro in 2002 ver- burgemeester van Spijkenisse, de heer
dwijnt de gulden als munteenheid uit het J. Broekhuis. Het beeld kreeg aardig wat
Nederlandse muntstelsel. De Kringloop plaatselijke en regionale publiciteit.
van het Geld, ontworpen door Jan in
opdracht van de Stichting Oud en Nieuw Bijzonder is dat ook het Nederlands Munt-
Spijkenisse, markeert de overgang van museum in Utrecht aandacht besteedde
de gulden naar de euro. Het kunstwerk aan De Kringloop van het Geld. Albert
bestaat uit drie zijden met elk twaalf Scheffers schreef in Nieuwsbrief 5.2 van
roetsvrijstalen schijven. Elke zijde heeft de Stichting Vrienden van Het Nederlands
één messing euroteken en twee messing Muntmuseum:
guldentekens. Dit symboliseert dat er
twee guldens in een euro gaan. Op 26 januari 2002, de voorlaatste dag
Voor gulden heeft nooit een wettelijk dat de guldenmunten nog vrij konden
voorgeschreven aanduiding bestaan. worden gebruikt in het gewone betalings-
Het was ieder vrij om gebruik te maken verkeer, werd te Spijkenisse het kunstwerk
van één van de meest gangbare aan De Kringloop van het Geld onthuld. Het
duidingen: dlf, fl, f, of G. Jan heeft op kunstwerk is in opdracht van de Stichting
artistieke gronden, maar ook omdat de Oud & Nieuw Spijkenisse geprod uceerd
aanduiding G op de gulden voorkomt, door de lokale beeldend kunstenaar Jan
gekozen voor de aanduiding G. Het gehele Bakker. Het object is opgebouwd uit
object weegt veertien honderd kilo. roestvrijstalen schijven met een diameter
Op een plaquette aan de voet van het variërend van 30 tot 70 centimeter en een
beeld staan de namen van alle bedrijven dikte van 8 millimeter. De gulden wordt
die het financieel tot stand komen in dit object uitgebeeld met de letter G
van De Kringloop van het Geld mede en de euro met het officiële euroteken: €.
mogelijk hebben gemaakt. Het object heeft een totale hoogte van
De Kringloop van het Geld werd op 3.25 meter en is te bewonderen op de hoek
zaterdag 26 januari 2002 onthuld en van de Marrewijklaan en de Raadhuislaan,
namens de gemeente in ontvangst een Markante plek in het centrum van
genomen door de toenmalige Spijkenisse te midden van de kantoren en
de grote financiële instellingen.
door Illis en Cor van Veen 2002
Teener girls…
wij zien onze drie
kinderen hierin
Mijn eerste ontmoeting met Jan was in Het kunstwerkje Oude man is treffend
de tennishal in Pendrecht. Dit was het door zijn eenvoud.
begin van een jarenlange tennispartnership. Bij een bezoekje aan Jan gaf hij ons
Jan was uiterst sportief en had nimmer het prachtige boek Manieren van Zien.
commentaar op mijn niet al te sterke spel. Wij ontdekten toen welk een geweldig
Na afloop bij het koffiedrinken waren er interessant werkzaam en artistiek leven
altijd interessante en gezellige gesprekken. hij achter de rug had.
Pas later kwam ik er achter dat Jan een Na mij is Cor nog met veel plezier de
veelzijdig kunstenaar is. tennispartner van Jan geweest, echter eind
Meerdere malen hebben wij, mijn man 2013 besloot Jan om een punt te zetten
Cor en ik, in Spijkenisse de exposities van achter zijn tenniscarrière in Rotterdam.
Jan bezocht en hebben we de verleiding Wij hebben Jan ervaren als een zeer
niet kunnen weerstaan om een mooi aimabele wijze man en waarderen het
schilderijtje te kopen en een metalen heel erg hem te hebben leren kennen.
kunstwerkje. Rhoon,
Het schilderijtje is getiteld Teener girls. Illis en Cor van Veen
Zelf zien wij onze drie kinderen hierin.
De titel suggereert dat het drie meisjes
zijn, maar wij doen net of het twee meisjes
en een jongen zijn. Wij hebben twee
dochters en een zoon.
2002
Teener girls, 2002
Acrylverf op papier
Formaat 14 x 14 cm
In bezit van Illis en Cor van Veen
2003
De advocaat en zijn client, 2003
Acrylverf op papier
Formaat 60 x 80 cm
In bezit van Henk Verweel
2003 door Henk Verweel
Doorgaan
Mijn kantoor aan het Koningin Juliana De ontmoeting sprak mij zodanig aan dat
plein nummer 12 te Spijkenisse bevindt ik, beken ik hier, de regel dat de veiling-
zich ‘om de hoek’ van de straat waar Jan meester zelf niet mag bieden, welbewust
Bakker woont, de Oranjelaan. heb overtreden door een kennis van mij,
die in de zaal zat, voor mij te laten door-
Wanneer ik op kantoor ben zie ik regel- bieden totdat hij het (voor mij) had. De
matig Jan met ferme tred langs lopen. ontmoeting staat voor mij voor de onder-
Die tred typeert Jan voor mij. Hij gaat linge verbondenheid van en de communi-
volop door met leven, hetgeen hij vooral catie tussen mensen.
manifesteert in zijn kunst en het blijven De advocaat en zijn cliënt zou Jan, bij
vernieuwen daarvan. wijze van spreken, in mijn opdracht hebben
kunnen maken. Ik ben advocaat en mijn
Wat dat ‘doorgaan’ betreft is Jan voor mij, motto jegens mijn cliënten is: ‘Ik ga vóór
waar ik inmiddels ook, zij het minder in de strijd, maar je moet me onmiddellijk
ruim dan Jan, de pensioengerechtigde leef- in de rug dekken’. Met dat laatste bedoel
tijd ben gepasseerd, een soort rolmodel. ik dat ik mijn cliënten altijd op het hart
Ik zie hem graag. Af en toe maken we een druk dat zij mij alle nodige en juiste infor-
praatje en telkens denk ik dan: wat een matie verschaffen opdat ik hun belangen
aardige vent is die Jan toch. zo goed mogelijk kan behartigen.
Ik was een keer bij Jan op bezoek en zag dit
Wat ‘mijn’ kunstwerken van Jan betreft kunstwerk. Ik behoefde dus geen seconde
beschik ik over De ontmoeting en De te twijfelen over de aankoop daarvan..
advocaat en zijn cliënt. Ik koester Jan zijn kunstwerken en ik
koester Jan, met wie ik een, onuitgesproken,
De ontmoeting heb ik jaren geleden gekocht warme band voel.
op een veiling tijdens een feest van de Spijkenisse,
O(ndernemers) F(ederatie) S(pijkenisse). Henk Verweel
Jan en ik zijn lid van die club. Jan had het
kunstwerk ter beschikking gesteld voor de
veiling. Ik was veilingm eester en kon in
die hoedanigheid dus niet bieden. Maar
Bezinning, 2003
Aluminiumcement
Hoogte 91 cm
In bezit van Ingrid en Ad van der Linden
door Ingrid en Ad van der Linden 2003
Bezinning
Wij maken voor het eerst kennis met ontwerp en ik koop dan ook zelf het
het werk van Jan bij de voorbereidingen uitgewerkte model in roestvast staal van
van het boek Manieren van Zien. In Samenwerking. We bezoeken een paar
opdracht van de drukker doet ons bedrijf maal Jan’s beeldentuin rond zijn huis
daarvoor de lithografie. Met Jan zelf en genieten van zijn strakke en herkenbare
maken we nader kennis wanneer Regio vormgeving. In 2005 besluiten we ons
Art Rijnmond lid wordt van de Onder terras op te sieren met Bezinning. Een
nemers Federatie Spijkenisse en hij als samengesteld beeld in cement met alumi-
voorzitter van de RAR bij de bijeen niumoxide. We zien het beeld elke dag
komsten van de OFS aanwezig is. Trouw en het is een stuk van ons zelf geworden.
aanwezig moet ik zeggen en daarmee zijn Voor ons het beste voorbeeld van
club en zichzelf uitstekend presenterend. een geslaagde kunstaankoop.
In 2004 maakt Jan op mijn verzoek een In 2010, bij het 25-jarig bestaan van onze
ontwerp voor een relatiegeschenk dat zaak, ontvangen we van Jan een ‘lijnsculp-
door de OFS bij bijzondere gelegenheden tuur’. Een mooi voorbeeld van zijn huidige
cadeau kan worden gedaan. Het moet werk dat duidelijk aangeeft dat Jan Bakker
een alternatief zijn voor het tot dan toe nog barstens vol ideeën zit.
gebruikelijke ‘bronsje’. Helaas voor Jan Spijkenisse,
blijf ik een roepende in de bekende zand Ingrid en Ad van der Linden
bak en wordt het geen multiple voor de
OFS. Het is overigens wel een geslaagd
Groei I, 2003
Staal
Hoogte 87 cm
In bezit van Ben en Lucy Carlier
door Ben Carlier 2003
Groei I
Zoals wij Jan kennen, reisgenoot bij kamer met mij. Zo leerden ik de kunste-
de architectuurreizen van Dave van naar-mens Jan nog beter kennen. Bij een
Eijnsbergen, zag je een soms wat naden- beeldenexpositie van Jan in de tuin van
kend, afwachtend voor zich uitkijkend Simon en Jeanette Broekhuis in Rhoon
man, die dan ineens, onverwacht met hebben wij voor in onze tuin Jan’s Groei I
een uitgebalanceerd verhaal tevoorschijn gekocht. Deze plastiek van cortenstaal
kwam, waarmee hij vaak het besproken is een blijvende vervollediging van ons
onderwerp verder uitdiepte en verduide home.
lijkte. Al snel kreeg ik, mede door zijn En Jan fêteren? Hij zal het onmiddellijk
persoonlijke belangstelling, bij hem het neutraliseren, bij hem is dat vanzelf
gevoel dat ik voor hem Ben was. Toen sprekend, gewoon.
ik alleen mee zou gaan met onze architec- Rotterdam,
tuurreis naar Bazel wilde ik liever niet in Ben Carlier
mijn eentje in een hotelkamer verblijven.
Op mijn verzoek deelde Jan toen de
2003 door John Verhoef
Kunst als
gestolde herinnering
Mijn eerste ontmoeting met het werk van er bleek meer mogelijk. Jan was bereid het
Jan was in 2004 tijdens een buitenexpositie beeld in het klein (12 cm hoogte) te maken
in Rhoon. In een hoek van de tuin stond in een oplage van 20 stuks. Hierdoor was
het betonnen beeld De lezers wat mijn ik in staat dit beeldmerk als kern van mijn
oog trok. onderzoek cadeau te geven aan mensen
Ik lees veel en bovenal zag ik, als werker die voor mijn onderzoek van groot belang
in het onderwijs, er ook studerende zijn geweest. Een ieder was blij verrast.
mensen in. Kortom dit beeld weerspiegelt Tot op de dag van vandaag staat het
een belangrijk aspect van mijn leven. beeldje in menig werk- of woonkamer
Tot op heden heeft dit beeld een promi- als blijvende herinnering.
nente plaats in onze tuin. Kort hierna wilde ik ook een werk van
In 2005 was ik druk bezig met een onder- Jan in het brons zodat we verschillende
zoek in het kader van mijn proefschrift materialen van zijn hand in bezit zouden
over de effecten van teamzorg bij ernstige hebben. Het werd een compositie van
zieke mensen. Het beeld Verbonden sprak vierkanten waarin de grillige maar toch
mij aan vanwege de uitstraling van onder stabiele stapeling, naar mijn mening,
linge verbondenheid tussen de zieke mens, iets zegt over het leven: ‘het geheel is meer
zijn netwerk en de professionals die zorg dan de som der delen’.
op maat leveren. Verbondenheid is abso Jan heeft met zijn werk een belangrijke
lute voorwaarde voor het zelfstandig fase van mijn leven ingekleurd waarbij
kunnen leven met beperkingen. Het beeld kunst emoties laat stollen tot blijvende
van cortenstaal staat sindsdien als perma- herinneringen.
nente herinnering hieraan in onze tuin. Rhoon,
Tijdens mijn promotie in 2007 wilde ik John Verhoef
iets met dit beeld doen: een foto kwam op
de kaft van mijn proefschrift, maar
2003
Verbonden, 2003
Cortenstaal
Hoogte 70 cm
In bezit van John en Mies Verhoef
Laat ons lezen, 2004
Aluminiumcement met gemalen leisteen
Hoogte 20 cm
In bezit van Janneke van der Veer
door Janneke van der Veer 2004
Laat ons lezen
December 2004. Jan Bakker exposeert een zeven intensieve jaren van studie. Een We zitten nog maar net in de auto op weg
aantal beelden uit de serie Laat ons lezen studie die enorm verrijkend voor mij is naar huis, als Peter een nummer intoetst
bij boekhandel Praamstra in Deventer. geweest. Tijdens de voorbereiding op de op zijn telefoon. “Wie ga je bellen?”, vraag
Op uitnodiging van zijn dochter Anneke buluitreiking besluit ik dat ik die periode ik verbaasd. “Wacht maar”, is zijn antwoord.
ga ik op een zaterdagmorgen de tentoon- wil markeren. En ik weet ook hoe ik En ineens hoor ik de stem van mijn ernstig
stelling bekijken. Ik ben onder de indruk. dat wil, namelijk met het kopen van het zieke vriendin Kitty. Ze vraagt of het een
De strakke eenvoud van de sculpturen die bewuste beeld van Jan Bakker uit de mooi beeld is. Ja, maar hoe weet zij van het
lezende mensen verbeelden, spreekt me serie Laat ons lezen. beeld? Wat blijkt? Kitty heeft contact met
zeer aan. Een van de beelden – een figuur Aldus gebeurt. Peter maakt de afspraak Peter opgenomen omdat ze me graag iets
die in een actieve houding zit te lezen – treft met Jan Bakker en op 6 mei rijden wij wilde geven voor mijn afstuderen. Peter
me speciaal. Ik herken er mezelf in als ik samen naar Spijkenisse om het beeld op heeft toen verteld over het beeld, waarop
aan het studeren ben. Thuisgekomen vertel te halen. In mijn tas zit het geld dat ik van Kitty voorstelde dat zij voor het ontbreken-
ik mijn man Peter wat ik heb gezien. Ook familie en vrienden cadeau heb gekregen de bedrag zou zorgen. Ik ben overdonderd,
hij gaat kijken en is net als ik enthousiast. bij de buluitreiking. Dat is niet helemaal ontroerd. Het beeld wordt daarmee nog
De sculpturen laten me niet meer los, in toereikend, het ontbrekende bedrag zal meer een speciaal cadeau.
het bijzonder dat ene beeld. Ik zou het wel uit eigen zak komen. Januari 2014. Mijn Laat ons lezen-beeld
willen hebben. Maar ja, zoiets koop je toch De kennismaking met Jan Bakker is staat op een door onze zoon Guido
niet zomaar voor jezelf. Waarom eigenlijk plezierig. Een man van wijsheid en gemaakte sokkel bij het raam naar de tuin
niet? Als je het toch mooi vindt… Dat zijn humor – een combinatie die ik herken in onze huiskamer. Een herinnering aan
de gedachten die door m’n hoofd gaan. van Anneke. Na de koffie gaan we naar een inspirerende tijd én aan de bijzondere
Voorjaar 2005. Ik rond de studie algemene een andere kamer. Ik zie er ‘mijn’ beeld. vriendschap met Kitty, die op 23 juni
cultuurwetenschappen af. Op 14 april Een bijna plechtig moment. Weer die 2006 overleed.
2005 is de uitreiking van de bul gepland. herkenning. En nu mag ik het beeld mee Schalkhaar,
Een mijlpaal die de afsluiting vormt van naar huis nemen… Ik voel me rijk. Janneke van der Veer
Samenkomst, 2004
Staal
Hoogte 40 cm
In bezit van Els Barendrecht
door Els Barendregt 2004
Toeval bestaat niet …
passend kunstwerk voor
nieuw pand gevonden!
Net nadat Move On begin 2012 het besluit Om de mijlpaal van ons nieuwe pand te
had genomen om een ander pand te gaan vieren, heb ik het kunstwerk gekocht en
betrekken in het centrum van Spijkenisse ben er nog steeds erg blij mee. Krijg er ook
vond de Kunstroute plaats. vaak vragen over in de trend van ‘Wat heb
Elk jaar doe ik met veel plezier deze kunst je daar voor bijzonder kunstwerk staan?’
route en ga dan steevast als eerste langs Ik leg dan het verhaal van de aankoop
bij Jan Bakker en zijn prachtige beelden- uit in die prachtige groene tuin, met het
tuin. De combinatie van groen & kunst verhaal van Jan Bakker als kunstenaar
is daar geweldig en bijzonder sfeervol. erachter. Leuk is dan ook om hen wat beter
De gastvrijheid van Jan maakt een bezoek te laten zien hoe het kunstwerk is gemaakt
bovendien altijd de moeite waard. Vaste en alles in elkaar haakt, want dat zien ze
prik bovendien dat ik daar andere vaak pas in tweede instantie. En daarbij
creatievelingen tegenkom, die ook bij is de naam Samenkomst natuurlijk een
Jan beginnen aan de kunstroute. Want hij dankbaar woord om uit te leggen en het
heeft eigenlijk gewoon de mooiste plek bruggetje naar Move On te maken. Ook bij
om kunst (ook buiten) te kunnen tonen. ons komen namelijk vele mensen samen,
Ik ben en blijf fan van zijn kunst, niet in haken net zoals het kunstwerk stevig in
de laatste plaats door zijn materiaalkeuze. elkaar, en maken elkaar sterker en tot iets
En ik bewonder hem om zijn vitaliteit en moois.
‘jonge geest’, waardoor hij zich blijft inte- Het kunstwerk staat momenteel bij de
resseren voor nieuwe dingen en mensen! ingang en soms op de vergadertafel,
Daar tussen het groen kwam ik net zoals maar het krijgt straks een prominente plek
andere jaren weer het prachtige stalen buiten, vlakbij de openslaande deuren,
kunstwerk Samenkomst tegen en ik wist waar hopelijk veel mensen blijven samen-
het meteen: dit kunstwerk zou perfect komen. Een fijne plek om te zijn,
passen bij onze nieuwe locatie en het een blijvende ode aan Jan Bakker.
streven dat we hiermee hebben. Spijkenisse,
Els Barendregt
Troost I, 2004
Cortenstaal
Hoogte 90 cm
In bezit van Inger Rees
door Inger Aurelia Rees 2004
De schildersezel
In 1966 werd in Spijkenisse een tennisclub, ezel terug zou kunnen krijgen voor eigen
LTV De Hartel opgericht. Zo leerden wij, gebruik. Maar eenmaal bij hem thuis in
Kees van Wijk en ik, Jan en Riet kennen. de Oranjelaan bemerkte ik dat Jan emotio-
In mei 1969 leverde ik de eerste ‘Hartelbaby’ neel gehecht was geraakt aan deze ezel,
af, en in dat jaar ontving ik ook de lande- en dat hij hem nog steeds intensief ge-
lijke prijs voor het beste ontwerp voor een bruikte. Ik heb toen besloten om hem bij
clubblad. Het door mij gemaakte ontwerp Jan te laten. En daar was hij erg blij mee.
voor het clubblad van de Hartel, de Smesj, We vernieuwden de afspraak dat ik als
was graveloranje met een witte lijn. In die eerste de ezel aangeboden zou krijgen,
tijd kon ik niet bevroeden dat Jan zich uiteraard tegen een bedrag, mocht hij niet
verder zou gaan ontplooien als beeldend meer gebruikt worden.
kunstenaar. Jan maakte veel werk op deze ooit door
Mijn grootvader, Willem Karel Rees mijn grootvader gebruikte ezel. Daarnaast
(1880–1962), was een bekende Haarlemse begon hij ook beelden en objecten te
kunstschilder. Zijn schildersezel stond maken; papier, verf, metaal. Ik bezit een
nog in het atelier toen mijn oma op een havengezicht, aangekocht op een tentoon-
gegeven moment ging verhuizen. Het is al stelling in Dordrecht. Wanneer weet ik niet
lang geleden, maar wat ik mij herinner is meer, maar er trad daar een shantykoor
het volgende. van mannen op. En in mijn tuin staat een
Ik had nog geen schilderaspiraties. Jan wel. beeld dat ik in 2 minuten heb aangekocht
En toen hebben wij deze ezel van mijn in een tentoonstellingstuin in Rhoon.
grootvader voor 200 gulden aan Jan ver- Met beide stukken van Jan ben ik nog
kocht met de afspraak dat hij dit familie steeds heel blij!
stuk aan mij terug zou geven als hij hem te Jan, Gefeliciteerd!
zijner tijd weg zou doen. Jan schildert Ik wens je nog vele creatieve en gezonde
inmiddels alweer vele jaren op deze mooie jaren toe, met een zoen,
oude ezel van Willem Karel Rees. Hij heeft Wolphaartsdijk,
hem nooit weggedaan. Inger Aurelia Rees
Toen ik later zelf ook ging schilderen ben
ik naar Jan toe gegaan om te zien of ik de
2005 door JanPeter Bakker
Kunst in het schuurtje
In huize Bakker junior in Overveen hing Vervolgens zal ik naar Spijkenisse zijn
tot 2004 geen kunst aan de muur. Wel eens gereden en een uurtje op zolder hebben
een foto in een lijst. Geen idee waarom rond gesnuffeld en gekozen hebben voor
geen kunst aan de muur. Thuis in Spijkenisse, het schilderij dat nu al een kleine 10 jaar
vroeger en nu, hing en hangt het huis hele- in mijn schuur/kantoor hangt.
maal vol. Binnenkort maar eens met mijn Hoe het heet? Ik weet het eigenlijk niet.
psycholoog over spreken om de betekenis Ik weet wel waarom ik het gekozen heb:
hiervan te begrijpen. Er liggen/staan wel vierkant en geel. Het paste perfect. Tja, ik
overal muziek instrumenten, van ukelele, weet het… geen intellectuele vergezichten
via gitaar, via contrabas, via piano naar die ten grondslag lagen aan de keuze.
fagot. Er bevinden zich, uiteraard, zoals Uiteraard hoefde ik niks te betalen (dat is
het hoort in een Bakker huis, wel bergen voordeel voor de zoon van).
boeken in huis. Ook kunst. En verder Ik kijk er wel regelmatig naar en ik ben
struikel je over de sport attributen: snow- eigenlijk nog het meest gefascineerd door
boards, schaatsen, skeelers, skateboards, de handtekening van Jan/Pa. Die hand
racefietsen tennisrackets, hockeysticks, tekening is een kunstwerkje op zichtzelf.
golfclubs…. Een typisch Bloemendaals Ik ken die handtekening natuurlijk. Vroeger
huis. Maar schilderijen of beelden: noppes. moest er wel eens een handtekening onder
In 2004 werd er verhuisd naar een paar een slecht rapport en alle schilderijen
huizen verderop in de zelfde straat. Nu hebben die handtekening natuurlijk ergens
een huis met schuurtje in de tuin dat ver- staan. Maar deze is bijzonder. Er is veel
bouwd werd tot kantoortje. Muren van het in te zien. Soms een soort hangbrug die
kantoortje werden lichtgeel geschilderd twee oevers verbindt, een andere keer een
en er was een wand die irritant leeg was berglandschap aan de horizon, dan golven
en zich prachtig leende voor… KUNST. op een ruige zee, heel soms een silhouet
Dit was het moment dat er bij mij behoefte van een grote circustent in de verte. Any-
ontstond aan ‘iets-van-kunst-voor-op- way het is leuk om iets van Jan/Pa dichtbij
die-muur’. in het schuurtje/kantoortje te hebben.
Ik weet niet meer precies hoe het gegaan Dan denk ik soms als er iets opgelost moet
is, maar ik denk dat ik Jan/Pa gebeld worden… hoe zou Jan/Pa dat nou hebben
heb en hem de, wat overbodige, vraag gedaan.
heb gesteld: “Hé Pa, heb je nog iets van Overveen,
een schilderij liggen voor in mijn nieuwe JanPeter Bakker
schuur en… wat gaat zo iets kosten?”
2005
Landschap IX, 2005
Acrylverf op linnen
Formaat 100 x 100 cm
In bezit van JanPeter Bakker en Bianca Emanuel