Sinaran 2020-2021

MAJLIS APRESIASI sorotan peristiwa | kejayaan sekolah
2020 & LAMBAIAN
KASIH SEKALUNG Tetamu yang hadir di Majlis Apresiasi & Lambaian Kasih Sekalung Budi

BUDI

\ Pada 13 Mac 2021, satu Majlis
Apresiasi meraikan guru dan
kakitangan tahun 2020 telah diadakan
di Hotel Amverton.

Serentak dengan majlis ini juga,
majlis Lambaian Kasih Sekalung Budi
meraikan persaraan Encik Ghazali
bin Husin telah berlangsung.

Selamat bersara Pak Dek!

Sinaran 201

Sinaran 202

KARYA GURU
&

MURID

Sinaran 203

Puisi Untuk Guru

Puisi-puisi ini merupakan pemenang tempat pertama - ketiga
Sayembara Menulis Puisi Sempena Hari Guru 2021 anjuran
Persatuan Bahasa Melayu SMK Iskandar Shah

Sinaran 204

Guruku Srikandi Ilmu Pengorbanan Guru Biarlah Puisiku Berbicara

Wahai guruku Guru Guru
kau umpama bulan,
ketika aku menghadapi kesukaran begitu besar pengorbananmu yang menyinari alam gelita
memberi cahaya kepada si anak
dengan rela tanpa dipaksa setiap pagi kau berikan senyuman kecil
yang masih tak kenal erti kehidupan.
engkau datang tanpa dipinta setiap hari kau berikan ilmu kau membuka hatiku
memberi erti pengenalan ilmu
mencurahkan segala ilmu yang pengetahuan menunjukkan jalan demi menjalani
kehidupan
engkau ada. tidak pernah lelah memberikanku kesedaran
bahawa ilmu itu segalanya.
tidak pernah mengalah kau menjadi bayangan
dalam setiap langkahku
Oh guru meskipun sikap kami yang bengal tanpa mengira waktu
siang atau malam
tidak lelah walaupun sesaat dan kadang-kadang nakal . tidak pernah kau jemu.

tidak mengira waktu atau tempat Guru
pengorbananmu tidak terkata
engkau mendidikku tak sekadar Guru kau menjulang takhta
sebagai warga pendidik berjasa
wangi sekuntum bunga engkaulah segalanya yang menyentuh jiwa dan hati
yang kekal dikenang dihati si kecil
menjadi insan berguna yang mampu engkaulah orang tua kedua kami yang ciptakan kemenjadian anak
muridmu
merubah dunia yang sentiasa menjadi tulang biar puisiku berbicara tanpa henti
erti pengorbanan seorang guru.
. belakang kami
Monisyaa Nair a/p Suthagar
PuiSsei tiinaipmkaelriukpitaakbearnsupaemenang tempat peerntagmkaaul-ahkesteibgaataSnagylielimn bara 3 Geliga
MeennuglkisauPpuaipsai rSkeamn pkeensoapHanaanridGaluarmu 2021yaannjgusreanntiaPsearsmaetnuearnanBgiajahlaan- kami Persatuan Bimbingan & Kerjaya
sa MmwaeelnaluaunpyjuuunkSaaMkjaurKsanIgsaktasneddaarr Shah yang gelap
Sinaran 205
dirimu dibaluti kepenatan dan lelah Guru

terima kasih kami ucapkan

Pengorbananmu tidak akan aku atas segala ilmu yang telah engkau

persia-sia curahkan

kerana ilmumu sungguh bermakna setiap titik peluh , usaha , masa yang

akanku abadikan dalam diriku telah engkau korbankan ,

hingga hayat membeku. kau kan pasti tersenyum bangga

melihat kejayaan yang kami

Terima kasih aku ucapkan, genggam

moga semua usahamu yang cekal,

mendapat restu dari Ilahi Finin Fareena binti Mohd. Suhaili

malah semua kedamaian menjadi 5 Mutiara

milikmu Kelab Inovasi / Rekacipta

wahai srikandi ilmu.

Adriana Badtrisya binti Bador
Hisham
4 Nilam
Persatuan Geografi

SHOULD Nowadays, sports are becoming more popular and the
appearance of sports stars have made teenagers to take part in sports
GOVERNMENT activities. In order to discover their talents, some government spend a
huge amount of money in providing world-class sports facilities. I think
SPEND MONEY ON this is good as sports is one of the most important parts in human’s
life.
SPORTS?
In the first place, the sports facilities provide people more opportunity
The media is often full of stories about some countries to exercise. Exercise is very important as it provides healthy lifestyle
spending a lot of money on providing world class sports facilities for and improves our fitness level. In addition, the risk of getting various
training talented youngsters. Readers are told how much money that diseases including cardiovascular disease will be lessened. Exercise
the countries spend on providing these sport facilities. I think this is a also relieves stress and improves our memory.
good way to spend government money.
Moreover, talented youngsters can involve in international competition
In the first place, I think providing sport facilities for training talented if they are provided with world-class sports facilities since young. Their
youngster is good. This is because this can create a new generation achievements are able to enhance country’s image and this helps to
who is not only good at sports but physically fit and healthy. Besides, increase country’s economy as well.
this enables people to have more opportunities to exercises and avoid
chronic diseases. However, spending too much money in sports may affect government’s
allocations for other fields. Government should also spend money on
Moreover, by spending money on sports, it enhances country’s image more beneficial fields such as medical and education.
and reputation when athletes win in international competitions. If top
athletes can win in an international competition, it can make their To sum up, sports facilities provide many benefits to teenagers who
country become well-known all over the world. are country’s leaders in the future. It shouldn’t be stopped if teenagers
use it wisely.
However, sports culture not only helps an athlete personally by building
character, keeping them fit and healthy, maintaining proper discipline Tai Jia Wen
but also helps in the overall development of a nation. 5 Berlian

All in all, I think spending money on providing world-class sports
facilities for training talented youngsters is good for our country.

Terrence Ng
5 Berlian

Sinaran 206

REPORT To : Madam Vaijanthi
WRITING From:Varasheela Murugan
Subject: Ways on how to make classroom more pleasant

To :Teacher Vaijanthi A/P Mayandi 1. Introduction
From :Neo Yan Feng This report focuses on ways to improve our classroom environment which
Subject :Suggestion on how to make our classroom more pleasant needs to be in improved in order to make our studying process more fun and
entertaining.
1) Introduction 2. Spic and span
This report describes what must be done to make our classroom look First and foremost, students must keep the classroom spic and span. A clean
more pleasant classroom keeps us happy and makes learning an enjoyable experience.
2) Have a book corner Students more likely to concentrate on their studies when the classroom is clean.
To start with, something must be done to make the students have more 3. Charts
interest in study. I suggest that we can have a book corner in our class Moreover, a classroom should have charts such as organization chart, duty
so the students can read the books during their free time roster and time table that must be pasted on the soft board of the classroom.
3) Air condition our classroom Organization chart shows the relationships between the class members. Duty
In addition, it is undeniable that our classroom will be very hot. roster enhance students’ responsibility towards their works. Time table makes
Especially in the afternoon, it can drive the students crazy and make us students and teachers easier to make updates like change of class time .
unable to focus while teacher is teaching. I think that if an air conditioner 4. Plants corner
should is fixed in our classroom, we can study in a better environment Lastly, plants corner is very important to be in every classroom as it can give
4) Install a LCD projections positive feelings and satisfaction to the students and teachers. On top of that,
Last but not least, some modern technology should be added into our having plants can offer the opportunity for students to become connected with
classroom. For an example, LCD projections should be installed in our nature.
classroom to help the teacher teach in a better way 5. Conclusion
5) Conclusion To sum up, these are some of the essential ways for good and interesting
To sum up, I believe that our classroom will be more pleasant if we carry classroom. A Classroom with these qualities may help students to grow and
out my suggestions. develop their skills both professional and mental.

Neo Yan Feng Varasheela
5 Berlian 5 Intan

Sinaran 207

MANISNYA “Fitri, aku nak tanya sikit boleh?” tanya Daniel kepada
Fitri. “Haa , apa dia?” balas Fitri. Lalu Daniel pun
BERBUDI BAHASA berkata “Aku nak tanya kat kau tapi kau kena jujur.
Kau tau kan aku tak suka orang menipu,”. “Okay, apa
Daniel ialah seorang remaja yang berusia 17 tahun. Daniel juga merupakan dia?” tanya Fitri dengan nada kegusaran. Luqman di
seorang pelajar yang cukup dikenali dengan sifat budi bahasanya yang kasar tepi hanya mendiamkan diri dan tekun mendengar
dan juga seorang yang tidak sopan. Daniel sangat terkenal dengan kenakalannya percakapan antara Fitri dan Daniel. “Kenapa kau risau
bersama rakan mahupun guru. sangat cikgu Zainal akan bagitau bapa kau yang kau
tak masuk kelas dia? Kau tak pernah bagitau aku.
Daniel mempunyai tiga adik - beradik, iaitu seorang kakak dan seorang abang. Come on , kalau kau ada masalah ke share la dengan
Daniel merupakan anak bongsu dalam adik - beradik tersebut. Ibu Daniel aku dan Luqman.” tanya Daniel. Fitri hanya mengeluh
merupakan seorang doktor manakala bapanya pula merupakan seorang ahli kerana dia dapat mengagak itu soalan yang ditanya
perniagaan. Disebabkan ibu bapa Daniel sangat sibuk dengan kerjaya masing - oleh Daniel. “Haishh, susahlah nak terangkan. Fine
masing, Daniel sering diabaikan oleh ibu bapanya. korang nak tau sangatkan,”.
Daniel dan Luqman hanya mengangguk serentak tanda
Setiap waktu persekolahannya, Daniel akan pergi ke sekolah dengan menaiki ingin mengetahui kebenaran. “Oklah aku bagitahu tapi
motosikal bersama rakan - rakannya, iaitu Luqman dan Fitri. Pada hujung minggu please ini rahsia kita, aku tak nak kecoh-kecoh,” kata
pula , Daniel , Luqman dan Fitri akan pergi ke sebuah tempat yang agak sunyi dan Fitri. “Yeee, bagitahulah cepat,” kata Luqman. “Aku
terpencil. Di situlah juga tempat dimana mereka selalu menghilangkan tekanan tak nak bapa aku tau yang aku ponteng kelas cikgu
kerana tempat tersebut sangat tenang dan agak berjauhan dengan orang lain. Zainal sebab bapa aku menghidap penyakit jantung.
Aku risau kalau cikgu Zainal bagitahu , bapa aku akan
Pada suatu hari, Daniel dan Fitri menunggu Luqman menyiapkan diri untuk pergi masuk hospital. Korang pun tahukan aku bukan dari
ke sekolah . “Wei , Luqman. Cepatlah! Kita dah lambat ni!” kata Daniel. Lalu , keluarga yang senang sangat macam korang,” kata
Luqman pun menjawab “Sabarlah , aku tengah pakai kasut ni. Kau ni tak reti Fitri panjang lebar. Daniel dan Luqman mengangguk
sabar lah”, kata Luqman. “Banyaklah sabar kau! Dah cepat, terhegeh-hegeh tanda faham. Mereka tidak menyangka bahawa Fitri
macam perempuan,” balas Daniel pula . Setelah Luqman siap, mereka pun merahsiakan perkara ini walaupun mereka dah lama
memecut laju ke sekolah kerana risau mereka akan didenda. saling mengenali.
“Kau jangan risau, kitaorang akan jaga rahsia kau
Dalam beberapa minit kemudian, mereka pun sampai di sekolah tepat pada ni baik-baik,” kata Luqman kepada Fitri. Fitri hanya
masanya. “Dah , jom masuk kelas , aku dah lambat ni,” kata Fitri kepada Luqman senyum dan berharap agar rakannya itu merahsiakan
dan Daniel. “Awallah Fitri , lepak lu , alahh macam tak biasa kau ni Fitri,“ kata perkara tersebut.
Daniel. “Wohooo! Tak boleh wey niel , sekarang waktu cikgu Zainal . Kalau dia
tahu aku tak masuk kelas , masak aku kena dengan ayah aku “ kata Fitri dengan Pada waktu petang, sebelum mereka pulang ke rumah,
kelam kabut. “Alahh kau ni, yelah yelah , pergilah. Nanti masa rehat jumpa dekat Daniel , Fitri serta Luqman ke perpustakaan sekolah
tempat biasa,” kata Daniel. Luqman dan Fitri pun mengangguk serentak tanda untuk menyiapkan kerja sekolah. Pada ketika itu,
mengerti maksud Daniel. beberapa murid tingkatan tiga dan empat turut berada
di perpustakaan itu. Semasa mereka sedang khusyuk
Loceng yang telah berbunyi menandakan masuknya waktu rehat. Fitri bergegas membuat kerja sekolah, beberapa pelajar perempuan
ke tempat yang selalu mereka berjumpa semasa waktu rehat. yang duduk berdekatan dengan mereka sedang gelak
Fitri berjalan dengan cepat kerana takut akan rakannya yang lama menunggu. ketawa dengan kuat sehingga mengganggu pelajar lain
belajar termasuk Daniel, Fitri dan Luqman. “Wei dik!
Sinaran 208

Korang boleh diam tak? Memekak je , ingat ni pasar ke boleh bising Tentang Pengarang:
ha?!” sembur Daniel. Mendengar sahaja pekikan tersebut , pelajar Fateha Aisya binti Selamat merupakan murid kelas
yang gelak ketawa tadi terus diam seribu bahasa. Luqman yang 4 Nilam. Beliau begitu berminat dalam bidang
berada bersebelahan dengan Daniel berkata, “Wey, tegurlah baik- penulisan, dan bercita-cita menjadi seorang penulis
baik. Lagipun diorang tak terlampau bising,”. Fitri yang mendengar pada suatu hari nanti.
teguran Luqman itu pun mengangguk tanda setuju. “Suka hati
akulah nak tegur macam mana pun, tak payah sibuklah,” kata Sinaran 209
Daniel. Guru yang bertugas di perpustakaan telah mendengar
segala perbualan mereka segera memanggil Daniel. “Daniel, mari
ke sini. Saya ingin berbincang sesuatu dengan kamu,”. Daniel yang
mendengar namanya dipanggil oleh cikgu tersebut segera berkata
“Sabar kejap, nanti saya datang,”. Guru yang mendengar kata
Daniel itu segera menggeleng perlahan. Dia tidak sangka Daniel
akan membalas panggilannya begitu sekali.

Setelah mengemas barangnya, Daniel pergi ke arah guru yang
memanggilnya tadi. Setelah mendekati guru tersebut, Daniel
diminta untuk masuk ke bilik guru tersebut. Apabila masuk ke bilik
guru yang bernama Ain itu, beliau terus memulakan bicara. “Kenapa
kamu menegur sekumpulan murid perempuan itu dengan kasar?”.
Mendengar pertanyaan itu, Daniel segera menjawab, “Mereka
memang patut ditegur macam tu,”. Cikgu Ain pun membalas, “Awak
tak rasa berdosa ke tengking perempuan macamtu? Awak tak
sepatutnya tengking dia. Sebagai seorang pelajar, kamu mestilah
berbudi bahasa dengan sesiapa sahaja walaupun seseorang itu
mengganggu kamu. Kalau kamu nak orang lain hormat kamu,
kamu mestilah hormat orang lain dahulu,”. Daniel mendiamkan
diri dan mula menyesali perbuatannya. Setelah memikirkan balik
kesilapannya tadi, Daniel mula sedar akan kesilapannya dan
meminta kebenaran Cikgu Ain untuk berjumpa dengan pelajar
perempuan tadi.

“Maafkan saya sebab berkasar dengan kamu tadi,” kata Daniel.
Salah seorang pelajar perempuan itu mengangguk dan menjawab,
“Tak mengapa, mungkin salah kami sebab terlalu bising.” Daniel
yang mendengar kata-kata itu berasa lega. Setelah itu, Daniel
terus menuju ke arah rakan-rakannya untuk meminta maaf. “Aku
nak minta maaf sebab aku tak dengar kata kau tadi.” Fitri pun
membalas, “Kami tidak terasa pun apa yang kau cakap tadi,” .
Daniel tersenyum apabila rakannya berkata begitu. Akhirnya, dia
dapat belajar tentang budi bahasa dengan orang lain.

Almi hanya termenung diluar rumahnya sambil bertemankan lagu Bukan Salah
patriotik yang berkumandang di radio. Dirinya mula teringat akan aktiviti
di sekolahnya ketika sambutan hari kemerdekaan hampir tiba. Suasana IBU
dikelas akan mula riuh apabila menghias kelas. Lelaki mahupun
perempuan akan saling berkongsi idea untuk menghias kelas. Kadang- oleh Ariana Badtrisya
kala perbincangan mereka mesti akan tercetus pergaduhan kecil. Tetapi
dirinya bertuah kerana rakan-rakan kelasnya masih mengekalkan budi maklumat di internet tentang tokoh sasterawan negara kita iaitu
bahasa walaupun berselisih faham. Guru kelasnya, Cikgu Sharifah telah Keris Mas, Tongkat Warrant, A. Samad Said, Muhammad Haji
mengajar mereka cara berbudi bahasa dengan semua orang walaupun Salleh dan Zurinah Hassan. Kesemua karya mereka mempunyai
beselisih faham atau bercakap dengan kaum yang berlainan. Beliau telah bahasa-bahasa yang gramatis dan juga banyak nilai murni
menekankan aspek budi bahasa kerana budi bahasa merupakan salah didalamnya”, terang Cikgu Sharifah. Dirinya tersenyum mengingati
satu budaya masyarakat Malaysia. Tanpa Cikgu Sharifah, mungkin ramai kenangannya bersama rakan-rakan dan Cikgu Sharifah.
tidak tahu betapa pentingnya berbudi bahasa. Baginya, budi bahasa
sangat penting dalam kalangan masyarakat. Sekiranya nilai murn ini Seketika kemudian dia teringat salah satu peristiwa iaitu
pupus, ia akan menyebabkan pelbagai konflik sama ada sesama kaum dirinya mengajar salah seorang rakannya tentang budi bahasa.
atau berlainan kaum. Rakannya itu ialah Andy. Andy ialah seorang murid yang suka

“Ingat semua, kita haruslah berbudi bahasa dengan sesiapa
sahaja. Ia merupakan nilai murni yang paling berharga dan merupakan
cerminan negara kita”, kata Cikgu Sharifah. Salah seorang dari rakannya
mengangkat tangan dan menyoal Cikgu Sharifah , “ Cikgu, macam
mana kita nak kekalkan sifat budi bahasa dalam diri kita ?”. “Sangat
mudah. Kamu perlulah bersopan santun ketika bercakap walaupun
kamu berbual dengan orang yang berlainan kaum. Selain itu, kamu juga
boleh menonton pertandingan-pertandingan yang melibatkan bahasa
Melayu contohnya pidato , pantun , sajak dan lain-lain lagi. Pertandingan
tersebut dapat membantu kamu dalam memperbaiki bahasa kamu. Lagi
satu, memandangkan Hari Kemerdekaan hampir tiba, kamu boleh cari

Sinaran 210

cakap lepas. Dia tidak pernah bercakap secara sopan dan ramai kesemua idea-idea kamu yang menarik itu. Saya janji akan menukar
yang sakit hati ketika berkawan dengan Andy. Pada suatu hari dirinya bahasa-bahasa saya kepada bahasa yang lebih sopan.,” kata Andy
bertemu dengan Andy. Dia ingin menolong Andy dan mengajar Andy bersemangat. Dirinya beruntung kerana Andy agak berfikirang terbuka
cara berbudi bahasa. “Andy, boleh saya bercakap dengan kamu untuk berubah. “Sama-sama Andy. Tidak perlu berterima kasih kepada
sekejap?”kata dirinya dengan lembut. Andy yang mendengar kata- saya. Saya harap azam kamu untuk berubah akan kekal sehingga
katanya hanya mengangguk laju. “Andy, ramai mengadu dekat kamu berjaya. Setelah beberapa minggu, banyak perubahan yang ada
saya tentang cara percakapan kamu. Maaf jika saya mengguris pada Andy.”
hati kamu, tetapi penggunaan bahasa kamu agak kasar dan tidak
sopan”,kata Almi jujur. Andy hanya menundukkan kepala. “Betulkah Dirinya amat berbangga dengan Andy. Mungkin selepas ini Andy
Almi? Maafkan saya. Saya tidak pandai menyusun kata ketika boleh menyampaikan ilmu berbudi bahasa kepada orang lain. Dirinya
bercakap. Saya ingatkan percakapan saya selama ini biasa sahaja”, mula berfikir bahawa alangkah baiknya jika semua orang mempunyai
kata Andi perlahan. “Bolehkah kamu ajar saya cara untuk berbudi sifat seperti Andy. Sekarang banyak perbalahan antara kaum terjadi
bahasa? Malunya rasa apabila kamu kata cara percakapan saya dimana-mana sahaja. Jika masalah ini tidak dibendung, generasi akan
kasar,”tambah Andy. “Boleh sahaja Andy.” datang akan mudah terikut dengan sifat buruk ini. Baginya , pihak
kerajaan perlulah mengadakan banyak kempen kesedaran ataupun
“Saya berbesar hati dapat membantu kamu. Pertama, kamu ceramah berkaitan budi bahasa. Melalui cara ini, dirinya yakin rakyat
perlulah mengubah penggunaan kata-kata kesat dengan bahasa Malaysia akan mengikut dan mula menjadikan nilai murni ini diterapkan
yang sopan kerana bahasa-bahasa dapat menjadikan sesuatu dalam diri. Kerajaan juga perlulah mengadakan banyak iklan-iklan
hubungan renggang. Kedua, kamu perlu menitikberatkan pendidikan dan risalah berkaitan baiknya berbudi bahasa kepada semua orang.
sivik dalam diri kamu. Ketiga, kamu perlu sentiasa mengamalkan Dengan cara ini , semua orang dapat mengetahui lebih lagi tentang
nilai murni dalam diri kamu. Akhir sekali, kamu juga boleh menonton kebaikan berbudi bahasa. Harapannya adalah melihat semua orang
pertandingan-pertandingan bahas bahasa Melayu di mana- berbudi bahasa dan tiada lagi perbalahan antara kaum selamanya.
mana platfom. Sekiranya kamu banyak menonton pertandingan-
pertandingan yang saya cadangkan ini, kamu akan dapat banyak Tentang Pengarang:
perkataan-perkataan baru yang boleh kamu gunakan dalam
seharian,” terang Almi panjang lebar. Andy terpana mendengar kata- Ariana Badtrisya binti Bador Hisham merupakan murid kelas
kata dari dirinya. “Tak sangka kamu pandai dalam menasihatkan 4 Nilam 2021. Beliau adalah seorang yang berbakat besar
orang. Baiklah , bermula dari sekarang saya akan cuba bertutur dalam penulisan. Rajin menulis cerpen dan puisi. Beliau juga
menggunakan bahasa yang sopan. Terima kasih Almi. Saya hargai memenangi Sayembara Puisi Hari Guru yang dianjurkan oleh
Persatuan Bahasa Melayu SMK Iskandar Shah.

Sinaran 211

2052年 12月 25日 门口缓缓走去，驼背的身影更添加了她的沧桑。
嵌顶灯刺眼的光芒刺激着我的眼帘。我睁开双眼，眼前的曝光逐渐褪 刹那间，周遭的空气都凝固了。我的视线无法从她身上挪开，手

去，父母的轮廓逐渐清晰。他们见状，马上抱着我嚎啕大哭。听说我已经躺在病 脚也开始不停地颤抖，“我”想冲上去，拉着她的手，看看她到底长什么
床上快三个星期了，看来我的换脑手术，成功了。 模样。但这一切不可控制的欲望，都被理智给压了下来。

2048年 我并不认识这位奶奶，但是为什么，我却有想要拥抱她的欲望
人类在医学的漫长历史中，终于实现了换脑手术。换脑，顾名思义是把一个人的 呢？
脑袋，移植到另一个人的头里。这四年来，这项手术一直饱受争议，因为被进行
手术了的身体，今后会以头脑主人的身份继续生活，还是以身体主人的身份度 2053年 10月11日
过余生呢？医疗界里争论不休，于是科学家们有了一项规定：所有即将被移植 自那天起，我每晚都会做同样的梦。“我”住在一间简陋的木屋
的躯壳，必须是经过家人同意所保留下来的植物人。这些躯壳将会被完好的保
存，以进行未来的换脑手术。 里，格纹的沙发，老旧的站立式风扇和竹编的桌椅。“我”趴在地上，似乎
一个月前，我因癌症完结了我17年的生命，又在一个月后苏醒于一位和我年龄 正在等待谁的归来。忽然，门把转动，高兴的“我”一下跳了起来去迎接
和体型相仿的少年身上。这项手术成立四年以来，我是屈指可数的成功案例。 那位模糊的她。
“小不点，今天都做了些什么呀？来，帮奶奶烧饭吧。”
父母的哭泣并未停止，我试图想拥抱他们，却才惊觉自己无法移动身体
的各个部位，也无法感受父母的温暖，更无法与他们的喜极而泣产生一丁点的 一句再简单不过的言语，让身处梦境的我深刻地感受到，她对
共鸣。他们对于我而言，像是曾经朝夕相处过的陌生人。 于“我”而言，是多么的重要。她的关怀，温柔和慈祥像是尘封在心底很
久的记忆，瞬间把我包围着。当“我”想牵起她的手时，她的身影却渐行
当我懊恼着该如何活动身体时，我无意间发现了门缝里那双四处张望 渐远，我奔跑着，却始终无法触及她的手……
的眼睛。一双既担忧又温暖的眼睛。当我们四目交投时，她迅速地在黑暗中消失 2053年11月 29日
了。她是谁？我直愣愣地望着门口处，眼泪缓缓地落下，不断抽泣着。但是，此刻
的我并没有感觉到一丝的悲伤，哭泣也并非我本意。 凭借着模糊的记忆，我又来到了曾经到访过的小镇。白霜已悄
无声息地洗礼这朴实的小镇，挂在房檐上的冰锥，道路上的厚雪和漫天
这副躯体，有自己的意识。 的雪花，使我的心情格外的放松。我的右脚突然向前走动，像是迫不及
2053年 7月 3日 待地想要到某个它向往的地方。
“你到底想告诉我些什么呢？”我嘀咕着，随着右脚迈进的方向
经历了大约半年的物理治疗和复健运动后，我终于能掌控这副躯体了， 走去。
也慢慢适应了这陌生的“自己”。这天，我终于能像普通人一样，开始了校园生
活。 小镇不算大，不一会儿，我抵达了记忆中的河流。昔日的独木桥
已经断了，好在河流已经完全冻结，我踩着冰，往森林处走去。冬天了，
本该向学校走去的我，意外地来到了一个陌生的小镇，在我的印象里， 没有叶子的衬托，这座森林显得格外荒凉。森林的前面伫立着一座被白
我不曾到过这个地方。悲伤的情绪逐渐地从心低深处蔓延开来，眼泪又一次无 雪覆盖的木屋，没有邻居，没有小镇热闹的喧哗，木屋显得孤独沉静。
意识地落了下来。我为何会如此难过呢？
屋外，一位老奶奶倚坐在摇椅上，手上的热可可已经不再冒出
小镇的尽头是座森林。不知是出于什么原因，心里有一道声音一直无限 烟雾。前面的炭盆依稀泛着碳烤的余光，忽明忽暗。她就静静的，慈祥地
地重复着：到森林去。紊乱的气息占据了我的身体，脑海里满是支离破碎又模糊 在那儿摇啊摇，摇啊摇。地上的厚雪包裹了我的脚步声，奶奶并未发现
不清的记忆。我不敢再往前走去，掉头就跑。 我的到来，一直看着遥远的前方。
2053年 9月 19日 “您……您好。”我支支吾吾地说着。
奶奶听到了熟悉的声音，停下了摇摆中的摇椅。
今天是体检日，父母陪着我到医院检查。我并没有告诉医生关于身体异 “小不点？你回家了吗？你在哪？”她惊喜地四处张望着，眼睛似乎不太
样的事情，或许是害怕自己又要住院观察，也或许是我想保留这身体的秘密。在 好。最后，她的目光停留在了我的身上。
医护室外等待父母时，我看见了一个似曾相识的背影。一位护士扶着她向医院

Sinaran 212

她眼里的悲伤，无奈和沧桑，顷刻间光芒万丈了起来。不容我犹豫 顷刻间，奶奶最后一道心防被瓦解了，她紧紧地抱着相框，无声地哭
片刻，“我”已经走向前去牵起了她的手。奶奶手上的褶皱，茧子和裂痕，已 泣着。13年了，她做了13年的噩梦，今天终于醒了。她眼里的深情无不诉说着
不再是当年的那种感觉了。当年？我记得很清楚，我从来没牵过她的手。我 她对这段亲情的缅怀，也诉说着她这一生中所遭遇的种种不幸。
蹲坐在地上，她又摇起了摇椅，另一只手不急不徐地拍着我的手背，说起了
一段不为人知的过往。 我心如刀割，心里深处的呐喊也一次次地打击着我的心灵。我知道，
小不点等这一天，也等了很久。我拉起奶奶的手，让她触碰着我的脸庞。她
奶奶是一位独居的女人，丈夫在几年前因病离开了人世。他们非常 的指尖在我脸上轻轻地触碰着，眼睛，鼻梁，脸颊……她眼泛泪水，感受着当
地渴望拥有自己的孩子，可由于奶奶的身子弱，年过半百的他们膝下无子， 年的那个孩子。
依旧甜蜜地度过了大半辈子。丈夫离世后，她孤独地守在木屋里，偶尔也会 “他一直都在。手术后，你们经历的种种会一直浮现在我脑海里。我能深刻地
到小镇里坐在泉水旁看着孩子们互相打闹。孩子们玩得开心，她的心情也 感受到在生命的最后一刻，小不点依然放不下您，依然想念您。所以奶奶，没
会莫名地开心起来。有天，当她正在打理后院时，她听见了从森林深处传来 事的，他一直都在，他回家了。”
的婴儿啼哭声。在森林里找寻了一番后，她“遇见”了一个尚在襁褓里的婴 “他一直都爱着你。”
儿。她明白，这宝宝已经被他的母亲遗弃了。
我和奶奶相拥，她静静地感受着我的心跳，这是她再也熟悉不过的频
自那天起，奶奶的生活再也不枯燥乏味了。她收养了这个孩子，并 率，自婴儿时期，孩童，青年。每一次跳动都让她再次回到13年前，那幸福且
且给他取名小不点。虽然以她的年龄当小不点的妈妈实在有些不合适，但 美满的过往……
她并不在意，就算是叫一声奶奶她也能感受到前所未有的圆满。养育小不
点的15年里，她再也不用到小镇去看那些打闹的孩子们了，因为她的木屋 此刻，我感受到了前所未有的释然，自由和解放，心中的沉石也早已
里已经有了一个快乐源泉，一个让她终于体会到了当母亲的幸福的小不 消失殆尽。这一次，我终于与这副躯体完全融合在了一起，没有距离，也没有
点。 隔阂；没有我，也没有了小不点。他带着不舍与满足，永远地消失了。

当奶奶以为这样的幸福再也不会消失时，命运又给她开了一个天 这个冬天，不再寒冷；奶奶心里的冬天，冒出了春天的花苞。
大的玩笑。小不点在一次返家的路途中遭遇了车祸，变成了植物人。整整两
年， 回家
活在人间炼狱的奶奶忍着悲痛，每日都会到医院里无微不至地照顾小不
点，喂食，按摩，翻身，处理大小解……她不敢在他面前哭出来，深怕沉睡 Tentang Pengarang:
中的他也会因此更加地难过。 George Liew Khang Yong telah
memenangi Pertandingan Penulisan
终于，她花光了所有的积蓄，再也无法负担昂贵的护理费用，而家 Kreatif Bahasa Cina Peringkat
里的环境也并不适合她自行照顾不省人事的小不点。那天，奶奶终于失控 Negeri Melaka Tahun 2021 Kategori
了。她再也不能接受自己用一生去爱护的人就这么离去，崩溃地趴在小不 Menengah Atas
点的病床旁，放声大哭着。但是，她也无能为力。她与医院签下了合同，愿意
捐出小不点的身体，只为今后他能被完好的照顾着，像他成就了奶奶的生 Sinaran 213
命般，去成就他人的生命。9年后，换脑手术正式成立，而再4年后，她终于等
到了医院的通知单，一位病人在小不点的身体里苏醒了……

我跟随奶奶进到屋里，映入眼帘的是小不点和奶奶一起生活的种
种轨迹，不真实的记忆像跑马灯一样闪过我的脑海。她坐在床上，拿起了她
与小不点的合照。
“你怎么会到这里来？”奶奶看着相框，默默地问道。
“是小不点。”我走上前去，坐在了她的身旁。“是他带我来见您的。”
“奶奶，小不点回家了。”

彩 隔壁新搬来的邻居阿姨带着女儿过来拜访，听说女儿还是个全色盲。在楼上闲逛的
少女误入了易恒房间。等易恒上楼，他从房间开着的门看到少女正拿着他的画。不
爸爸的四轮转进小镇，街上灯火通明，建筑的彩光是撒在夜幕上的彩糖，又如花火般打在车 等少女反应过来，他已将她推出房门。“出去！”“砰！”奋力关上了门。望着散落在地
窗上。易恒被妈妈带到一场艺术展览会参观，虽然那时的他对大部分作品的理念都摸不着头 上的画，但他咬牙无视，胡乱地把画全部堆在一块儿，也不理门外的人。
脑。唯独那幅，看起来犹如深渊漩涡一般的画，彻底把他拉进了画画的世界。每一个画笔的勾 这天傍晚，天际出现久违的一抹紫红，路过的丝丝“棉花”也被染上了诱人的橘粉
勒，每一种看起来浑浊又洁净的颜色，都让他为之着迷。画中波涛汹涌的棕色海浪牵动他，白 色，在霞光中飘逸着。他路过小店后面的山坡，蓦然注意到山丘上，那天的女孩坐在
色的浪花转换成五彩缤纷的枫叶。他从呆滞，到战栗，到平静，最后涌上心头的，是莫名的喜 那里。那女孩看了一眼风景，低头挥动手上的画笔，又抬头，又低头。自从那天，他一
悦。他圆圆的苹果肌泛上好看的，淡淡的红色，灵魂中的小种子开始发芽，这是他学习画画的 万个不愿意再见到那个女孩。为了找到最好的角度欣赏晚霞，他走到山丘中间，谁
起源。 知瞧见她手里的画。看得出画上小镇的轮廓，但涂上的颜色反而与小镇形成鲜明对
比。奶黄色的墙壁被涂上淡紫色，柏油马路成了藏红色的石子路，夸张的是她把那
一手画出整个宇宙是他一直以来的渴望，你不得不赞叹他天马行空的想象。每次作画，他都 片红色晚霞，彩上了暗蓝加碧绿色。大胆的配色根本不像是在画眼前的景色。
会沉浸在画纸的世界里，视野虽是一片空白却宽阔无比。凭着他的那股热情劲儿，色彩在图 “你不该放弃画画的。”许乐注意到他的视线，她早就对他那天在房间的举
纸上飞舞，他的心情也跟着明朗。 动耿耿于怀。
直到...... “没必要，没人会欣赏的。”他不以为然。
“天啊，这什么东西？” “那你看看我的，你觉得有人会喜欢这样的画吗？”
“这配色不好看。” “...... ”这时他才想起她是色盲这件事。
“随便找个人都比他强。” “再看看我有不开心吗？”斜阳的余光将她炯炯有神的双眼印上和煦的桔橘色，还有
“不需要装成你很会画。” 她微微上扬的嘴角。
那是他第一次因害怕而悬着手中的画笔。尽管一开始易恒也不是很在意，但他开始从画里挑 她再道：“偷偷告诉你吧，我那天在你的画上看到颜色了。”
刺，注意到其实自己画得并没有很好，是没有天赋吗？那么不能画画了吗？他不敢继续想。讽 许乐注意到易恒疑惑的表情：“你可能会觉得是错觉，但我并不是这么想！”
刺，贬低，使他没了在别人面前作画的勇气。现在房间是他的思绪库，能任由自己放肆地画， “能够让一个色盲看见颜色，这么厉害的你绝对不能放弃！我更是不允许！”女孩执
敞开地画，没人评论，没有束缚。但偶尔难听的言语还是会钻入他的脑中让他静不下心，眼珠 着真挚霸道地对他说道。
前黑雾渐渐升起将视野笼罩，染黑了脑中的草稿和眼前的图画。 “总有人会欣赏你的画，像我一样，所以你就放胆地去画吧！期待下一次我是第一个
“哇，这幅画真好看。”哥哥欣赏着。“我弟弟真了不得呀。”他摸摸弟弟的脑袋，手心的温度，灿 欣赏到你的画的人。”这一刻，他的心弦被拨动。
烂的笑颜，温暖，温柔。易恒眼底，浅浅的星光再次闪烁，那层黑雾不再浮现。哥哥成为他勇往
直前的动力，以后的每一幅作品，哥哥都是他的第一个观赏者。不幸的是，几年后的一场车祸 看着那些本该再次被收起来却被他放置在书桌上的画。女孩炙热的眼神一幕一幕
带走了哥哥，家里的气氛降到了冰点。日复一日，他的热情又在一点一点地被扼杀。某天，他 在他脑海划过，似乎还能在房间里听到她的声音。他将它们叠好，心里的碎片被悄
感觉自己没了想握画笔的冲动。那天大雨倾盆而下，他毫不停留地将 悄地粘合起来。之后他们常常玩在一块儿，他了解到，个性活泼的她根本没把自己
墙上那些多姿多彩的画，一张一张地拆下来。他把它们收进纸箱里，床底的黑暗仿佛没有尽 是色盲这件事写在人生履历上，她还有个环游世界的梦想，说要将世界万物的容貌
头，他也不管，将箱子推进黑漆漆的床 尽收眼底。他钦佩她，哪怕自己生来不幸运，她依然能向阳而生。反观自己，好像从
下。他把他对绘画的留恋，残忍地，埋到心里深处。世界彻底变成黑白。 来没有走出过那些年的枪林弹雨。
画面一转，那是一个烈日当空的午后，许乐跟着易恒和他妈妈到附近的水

Sinaran 214

果店买水果，许乐注意到对面街道装潢可爱的手艺铺。她想过去看一眼，就一眼，反正 抱。
前面不过是个行人红绿灯，就算不能辨认颜色，行人的标志她还是分辨得出的。看见行 “又看到了？”他紧张问道。
走小人的标志亮起来，她便踏步移动。刹那间，刺耳的车笛声震耳欲聋，她的世界全白。 “嗯！”
一辆车停在离她不远处。一个面色紧张又愤怒的男人从车上走下来怒斥许乐。
她们家这几天充斥着紧张不安的气氛，易恒想着必须和她父母说清楚之前差点出车祸的
此时被吓住的易恒终于回过神，只见妈妈早已向许乐走去。他注意到行人路灯上，绿色 事。听过来龙去脉，伯父伯母紧皱的眉才稍微放松了些。许乐也表达了自己对未来的想
的小人还在行走着。他冷静下来后明白了，要么是行人路灯故障，要么是这男人闯红 法，她不想再退缩，加上易恒现在在她身边，她感到安心。虽然明白爸妈的焦虑不可能一
灯！许乐见与男人对峙的易妈妈方寸将乱，想上前反驳。结果下一秒：“对不起，对不起， 瞬间就能释怀，但至少比起之前的“不行”，变成了“会好好考虑的”，就已经让许乐开心不
她是色盲，没看清路灯，希望你不追究咱们。”易妈妈的口中说出这句话。瞬间，她呆滞。 已了。
等她缓过神来，自己已经被带到路旁的长凳坐下。
“没事了乐乐，你快告诉阿姨你有没有哪里受伤？” 易妈妈在慌乱中反复检查她。 那天晚上，易恒做了一个梦。
阿姨，刚刚...... ”许乐心里委屈。 “易恒！”他的身后穿来清脆的嗓音。转过头，是一身黑白的许乐向他跑来。她迈出最后一
“手呢，疼不疼？” 步，万千色彩从她的脚步延伸开来，四周所有的白色在眨眼间转换成五彩缤纷的山谷、小
“阿姨，其实......”易恒拉了拉她背后的衣服。此时，她才注意到阿姨焦虑的眼神。易 镇、溪水，连易恒也跟着染上了颜色。万物在这一刻有了灵气，他面前的许乐璨然地笑着，
妈妈的手，眼睛，嘴唇在颤抖，她想起他们家的不幸。易恒试着安慰母亲，一边关注许乐 但只有她还是黑白色的。绚丽多彩的四周，与她单调的身影格格不入。易恒想也不想，一
的状态。刚刚哥哥的脸和不堪回首的场景在他脑袋里掀起风暴，车鸣、鲜血、哭泣。 挥，从手里变出一支画笔。他为乐乐上了色，尤其是她的眼睛，有了色彩后漂亮得闪闪动
“我没事，阿姨。” 人。没人注意到他们身后的哥哥，哥哥看着此刻快乐的易恒，他安心地离开。

自从那天，许乐把自己关在房间里也有些日子了。他还记得那天许妈妈将许乐带进家 不久后，易恒和许乐见面，俩人相视而笑。
时，她望了他一眼，泪水在红眼眶里打转。他当然能理解她的目光，但他似乎觉得有家 他摇摇手上的画具：“画么？”
人保护她才是正确的，过后他才意识到，如笼中鸟儿般渴望自由的她，怎能...... 自 许乐莞尔一笑：“这次我看你画。”
责的小虫用毛茸茸的足围着他的心房爬来爬去。坐在床上纳闷的他，想着为她做些什
么。他的绘画工具虽被他再次摆放回书桌上，不过他还没用。 Tentang Pengarang:
“期待下次我是第一个欣赏到你的画的人。”这句话在他耳边响起。 Loh Hui Nie dari 5 Berlian telah
memenangi Pertandingan Penulisan
这些年因为自己是色盲而受的委屈一涌而上，许乐哭了很久。这天，躺在床上休息的她 Kreatif Bahasa Cina Peringkat
听见窗口传来“哆哆”的响声。阳台地上全是散落的小石子，她从阳台探下身子，一股冲 Negeri Melaka Tahun 2021 Kategori
击力朝她呼来。她看见翠绿海洋里流动的波光，她看见奇形怪状，五色斑斓的珊瑚礁还 Menengah Atas
有漫着轻快步调畅游海洋的鱼儿；桐色的埃菲尔铁塔，还有弥漫着浪漫气氛的巴黎街
道；在寒冷白霜中，她看见千变万化的璀璨极光，仿佛也将她染成彩色；从火山流出的 Sinaran 215
血红岩浆覆盖着土壤.....映入眼帘的，是一幅非常巨大的画，世界的每个角落都被收
录到画上。震惊之余，她才察觉易恒正站在画的上边，他对她做口型：“对不起。”仨字，
她读得出。不等下一秒，“哒哒哒...... ”她快速地跑下楼到后院，给他一个激动的拥

年夜饭 我依稀记得 而是和病毒搏斗
年夜饭很香 很丰盛
Tentang Pengarang: 一笼笼的韭菜饺子 无力感和血液
Tai Ke Yi dari 5 Berlian telah 硬币究竟藏在哪儿？ 融为一体
memenangi Pertandingan Penulisan 热乎乎的佛跳墙里 交叉错杂着
Kreatif Bahasa Cina Peringkat Negeri 怎么不见佛？ 打乱了心绪
Melaka Tahun 2021 Kategori Sajak 爷爷的对联从不缺席 今晚 花刚好 月正圆
Menengah Atas 墨汁沾染毛笔尖 热闹在家家户户滚烫着 没有沸点
那刻 我仿佛看见王羲之 可 那都是别人的
正丹纸上 红彤彤的屋檐下
一点 一横 一捺 是 欢声笑语
是爷爷的沉稳淡定 更是 无话不谈
是文化永流传 想念
思绪不再遨游 化作洋流
回过神 心一颤 徜徉在心
晚风刺骨 寂静袭击 无声无息
夜幕带走繁星 却 无比强烈
神经拒绝感知 叮咚 叮咚
无奈 外卖到了
今年无法回家 我吃着冷冷的外卖
因为 我爱我家人 听着窗外响亮的鞭炮声……
不是向命运低头

Sinaran 216

へんかは　あなたに　いろいろな　ことを　おしえて、しょうらいの　じゅんび Karangan yang bertajuk “Change”
を　させます。でも、へんかを　たいしょすることは　できるかどうか むずかし ini merupakan skrip THE 18TH
い　ものです。それでは、わたしの　スピーチの　トピックはチャンジの　ゆうき JAPANESE SPEECH CONTEST
です。 FOR SECONDARY SCHOOLS

じんせいは　もんだいが　あるときは、じぶんの　たいしょする　ほうほうが　 – NATIONAL LEVEL (2021) yang
あるでしょうね。しごとの　もんだいし、かぞくのもんだいし、それから、けいざい telah disertai oleh Kamilah Ilmi binti
てきな　もんだいに　ちょくめんする　ひとも　います。わたしたちは　どのよう
な　おおきな　もんだいに　ちょくめんしますか。ゆうきを　もって、　ファイト Syamsul Ilmi, kelas 4 Delima.
しますか？
Gadis berusia 16 tahun yang serba
わたしは　まだ　こどもなのに、この　ような　じんせいに　あいました。まえ boleh ini merupakan seorang yang
は　かのじょは　おおきい　かいしゃの　しゃちょうでした。でも、コロナのとき、
かのじょは　くびに　なりました。ごしゅじんは　あまり　げんきではありません cekap dalam Bahasa Melayu,
から、はたらいていないので、こまりました。。かのじょは　いっかの　かせぎてで Bahasa Inggeris dan Bahasa Jepun.
すから、この　あたらしい　じたいは　とても　くるしいです。
Beliau juga merupakan seorang
「どうするか？」と　かんがえました。あなたは　かのじょの　たちばだったら、 pengawas yang berkaliber.
どうしますか。くるま、または　ほうしょくひんを　うりました。おかねが　なかっ
たから、こどもは　ほいくえんに　いきませんでした。あたらしい　しごとを　さ Karangan ini mengisahkan
がしましたが、しっぱいしました。ゆっくり、じぶんの　ビジネスを　たちあげま perubahan yang terpaksa dihadapi
した。むずかしかったですが、かぞくの　サポートが
あったから、せいこしました。 oleh seorang wanita apabila
kehidupannya hampir musnah
ふりかえってみて、かのじょは　かんしゃしました。いくら　たいへんでしたが、あ disebabkan pandemik Covid-19.
たらしい　せいかつに　てきおうする　ことが　できました。とらのような、かぞ Namun, beliau tetap bangun dan
くと　いっしょに　みらいへ　むかっています。 meneruskan kehidupannya yang

かわらないのは、へんかしていること　だけです。ですから、ゆうきを　もって、フ telah berubah.
ァイト！
Sinaran 217
チャンジ

Terimalah Terima Kasihku, Cikgu Hidup Ini Sebuah Pengembaraan

Sungguh ilmu di dada tak akan tumbuh Pagi bangun mengucap salam sejahtera
jika tidak ada guru yang menaburkan benih pada burung dan bunga dengan kasih sayang
kita takkan kenal huruf, angka dan warna orang-orang tinggalkan selimut bergegas mengejar mimpi
jika tidak ada guru yang menunjukkan sedang suasana begitu damai tanpa halang
Sungguh dengan ilmu, kita terjulang tinggi langit hati selalu bertasbih tak pernah rusuh
sahsiah diri pasti menyinar bulan seperti tenangnya sungai mengalir mencari muara
lain halnya orang yang tak ada ilmu teringat nasihat ibu mampu menguraikan kekusutan
maruah yang jernih tercemar malanglah bagi yang tak ingin mendengar
seperti air sungai yang dilontari sampah sarap Kelihatan bintang makin meninggi jejaki waktu
pasti dijauhi orang-orang membawa usia kita tanpa disedari
sebab airnya tidak lagi mampu menyucikan tak salah aku katakan hidup ini sebuah pengembaraan
airnya tidak sesuai lagi untuk mandi dan aneh bagi yang tidak tahu ke mana destinasinya
segala jenis ikan pun hilang kesejahteraan
lanskap alam yang indah melesap raib Cerita Pagi
Itulah jasa seorang guru
serata masa mencurahkan ilmu Pagi yang datang seperti kain buruk
tanpa jemu dia biarkan tersandar di dinding tanpa sapaan
tanpa rimpuh hanya melafalkan doa suatu hari nanti nasib berubah
bukan inginkan gelaran disanjung gah tenggelam malam timbul siang
bukan kerana upah untuk hidup mewah berjayakah hidup? Mana mahunya sungai
tapi justeru demi membina bangsa bertamadun mengalir ke hulu, tak ada keajaiban
demi membangun negara terkedepan melainkan giat berusaha
demi menegakkan agama yang luhur hanyirkan tubuh dengan darah dan keringat
Terimalah terima kasihku, Cikgu Namun setiap pagi aku terbangun
namamu kan kubawa dalam doa lalu meruntun mimpi
sampai aku menutup usia hidup dipenuhi sejuta bunga
sebagai insan teristimewa
dan luar biasa Karya
Mohd. Adid bin Ab. Rahman
Sinaran 218