مجله شماره ۵۷

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

51 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪52‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

53 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪54‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

55 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪56‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

57 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪58‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

59 ‫روﯾﻪ‬

‫دﮐﺘﺮ آرﯾﺎ ﻫﻤﺎﯾﻮن‬ ‫ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ آﺷﺘﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ـ ﺗﺎرﯾﺨﯽ‬ ‫ﺳﺮآﻏﺎز‬

‫اﯾﺮان ﺳﺪه ي ﺷﺸﻢ ﭘﯿﺶ از ﻣﯿﻼد‪ ،‬دودﻣﺎن ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎن از ﭘﺎرس )= ‪ (parq‬ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺖ ﺗﺎ در ﺟﻬﺎن ﯾﻮغ ﺑﺮدﮔﯽ را‬‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫ﺑﺮاﻧﺪازد‪ ،‬درﮔﯿﺮي ﻫﺎي ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺴﻮز را ﻓﺮو ﻧﻬﺪ و ﺟﻬﺎﻧﯽ آﺷﺘﯽ ﺟﻮ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﺎزش و آراﻣﺶ ﺑﻨﯿﺎد اﻓﮑﻨﺪ‪ .‬در ﺑﺴﯿﺎري از ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎي‬

‫ﭘﯿﺮاﻣﻮنِ اﯾﺮان‪ ،‬آﺷﮑﺎرا ﻣﺮدم ﺳﺘﯿﺰي اﻓﺰاﯾﺶ‪ ،‬و ﻣﺮدم دوﺳﺘﯽ )ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ( ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ‪.‬‬
‫" ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺷﻬﺮ وي )= ﺷﻬﺮ ﻣﺮدوك = ﺑﺎﺑﻞ ‪ ( Bābilion‬ﺗﺒﺎﻫﮑﺎري روا ﻣﯽ داﺷﺖ )و( ﻫﺮ روز ] ﺑﻪ آزردن‬

‫)آن( ﺳﺮزﻣﯿﻦ دﺳﺖ )ﻣﯽ ﯾﺎزﯾﺪ(‪ ،‬ﻣﺮدﻣﺎﻧﺶ [ را ﺑﺎ ﯾﻮﻏﯽ ﺑﯽ آرام ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدي ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﯿﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ي آن ﻫﺎ را "‪(1) .‬‬
‫)ﻓﺮﻣﺎن ﮐﻮروش ﺑﺰرگ ﺑﻨﺪ ﻫﺸﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮدان از اﺳﺘﺎد دﮐﺘﺮ ﻋﺒﺪاﻟﻤﺠﯿﺪ ارﻓﻌﯽ(‬

‫در آن ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ي ﺳﻬﻤﻨﺎك‪ ،‬آواي ﻣﺮدم ﺳﺘﯿﺰيِ ﻧﺒﻮﻧﺎﯾﯿﺪ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺑﺎ ِﺑﻞ‪ ،‬از ﻣﺮزﻫﺎي ﺑﺎ ِﺑﻞ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﮔﻮش اﯾﺮاﻧﯿﺎن‬
‫و ﭘﺎدﺷﺎه دادﮔﺴﺘﺮ آﻧﺎن رﺳﯿﺪه‪ .‬ﺑﺮاي زدودن اﯾﻦ روﯾﺪادﻫﺎي آﺷﻮب اﻧﮕﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﯾﮏ ﺗﻦ ﺑﺮﺧﯿﺰد‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﯿﺪادﮔﺮي ﺑﺮزﻣﺪ‪،‬‬
‫دادﮔﺮي را ﭘﯽ اﻓﮑﻨﺪ و آﺷﺘﯽ و ﺷﺎدي را ﻧﻬﺎدﯾﻨﻪ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫" )ﻣﺮدوك( در ﻣﯿﺎن ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ و ﮐﺎوش ﭘﺮداﺧﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺴﺘﻦ ﺷﺎﻫﯽ دادﮔﺮ‪ ،‬آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ي وي‬
‫)= ﻣﺮدوك( ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻫﯽ ﮐﻪ )ﺑﺮاي در ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ او( دﺳﺘﺎن او ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﮔﺮﻓﺖ "‪.‬‬

‫" او )= ﻣﺮدوك( ﮐﻮرش‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﺷﻬﺮ اﻧﺸﺎن ‪ Anšan‬را ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺮاي آﺷﮑﺎر ﮐﺮدن دﻋﻮت وي( و او را ﺑﻪ ﻧﺎم‬
‫ﺑﺨﻮاﻧﺪ )از ﺑﻬﺮ( ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ي ﺟﻬﺎن "‪.‬‬

‫)ﻓﺮﻣﺎن ﮐﻮروش ﺑﺰرگ ﺑﻨﺪﻫﺎي دوازدﻫﻢ و ﺳﯿﺰدﻫﻢ‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮدان از اﺳﺘﺎد دﮐﺘﺮ ﻋﺒﺪاﻟﻤﺠﯿﺪ ارﻓﻌﯽ(‬
‫او ﺷﻬﺮﯾﺎر ﺑﻮد و ﻫﻮﺷﯿﺎر‪ ،‬دادﮐﺎر ﺑﻮد و راﺳﺘﮑﺎر‪ ،‬ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ ﺑﻮد و ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮش روش ﺑﻮد و ﺧﻮش ﻣﻨﺶ و ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﮐﺎردان‪.‬‬
‫ﮐﻮروش ﺑﺰرگ ﺑﻨﯿﺎدﮔﺬار ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺪادﮔﺮي ﺑﺮﭼﯿﺪه ﺷﻮد‪ .‬او ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ را‬
‫ﺑﻨﯿﺎد ﻧﻬﺎد‪ ،‬در ﻧﺒﺮدﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺮزﻫﺎي اﯾﺮان زﻣﯿﻦ را ﮔﺴﺘﺮش داد و ﻓﺮﻫﻨﮓ ِﻣﻬﺮ و دوﺳﺘﯽ‪ ،‬دادﮔﺮي و ﺑﺮدﺑﺎري را ﻧﻬﺎدﯾﻨﻪ‬

‫ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺷﻬﺮﯾﺎرِ ﻫﻮﺷﯿﺎرِ اﯾﺮان زﻣﯿﻦ ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﻮاري و ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮاي ﻧﻤﻮﻧﻪ او‬
‫اﯾﺸﺘﻮوﯾﮕﻮ ﺷﺎه ﻣﺎد‪ ،‬ﮐﺮزوس ﺷﺎه ﻟﯿﺪي و ﻧﺒﻮﻧﺎﯾﯿﺪ ﺷﺎه ﺑﺎ ِﺑﻞ را ﺑﻪ درﺑﺎ ِر ﺧﻮﯾﺶ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎ آﻧﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﺮد و آﻧﻬﺎ‬
‫را ﺑﻪ ﮐﺎر و ﭘﯿﺸﻪ اي ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺑﺮﮔﻤﺎرد‪ .‬ﻫﻤﻪ ي آدﻣﯿﺎن در ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ او از آزادي زﺑﺎن و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ و‬

‫اﯾﻨﺎن ﮐﻮروش ﺑﺰرگ را "ﭘﺪر" ﻣﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ﮔﺰﻧﻔﻮن ﺗﺎرﯾﺦ دان ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ در "ﮐﻮروش ﻧﺎﻣﻪ" ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪:‬‬
‫"ﻣﺎ ﻣﯽ داﻧﯿﻢ ﮐﻪ آدﻣﯿﺎن آزاداﻧﻪ از ﮐﻮروش ﭘﯿﺮوي ﮐﺮده اﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ روز و ﻣﺎه از ﮐﻮروش دور ﺑﻮده اﻧﺪ و‬
‫ﻫﯿﭽﮕﺎه او را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ او را ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ دﯾﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ آﻣﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺨﻨﺎن وي را‬

‫ﮔﻮش دﻫﻨﺪ‪".‬‬
‫)ﮔﺰﻧﻔﻮن‪ ،‬ﮐﻮروش ﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬ﻧﺴﮏ ﯾﮑﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺪ ﺳﻮّم(‬
‫"ﮐﻮروش ﺑﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺧﻮد ارج ﻣﯽ ﻧﻬﺎد و از آﻧﺎن ﻫﻤﺎﻧﻨ ِﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﭘﺎﺳﺪاري ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻣﺮدﻣﺎن ﻫﻢ او را ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪر‬

‫ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪" .‬‬
‫)ﮔﺰﻧﻔﻮن‪ ،‬ﮐﻮروش ﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬ﻧﺴﮏ ﻫﺸﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺪ ﯾﮑﻢ(‬
‫"ﻫﯿﭻ ﭘﯿﺮوزﻣﻨﺪي در اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﻣﮕﺮ ﮐﻮروش ﭘﺲ از درﮔﺬﺷﺘﺶ‪ ،‬ﺑﻪ او ﻧﺎم ﭘﺪر از ﺳﻮي ﻣﺮدﻣﺎﻧﺶ داده ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﺎم‬
‫را ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎر ﺑﮑﺎر ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﻧﻪ ﺑﺮاي ﯾﮏ راﻫﺰن"‪.‬‬
‫)ﮔﺰﻧﻔﻮن‪ ،‬ﮐﻮروش ﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬ﻧﺴﮏ ﻫﺸﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺪ ﻧﻬﻢ(‬
‫"ﮐﻮروش در ﭘﻨﺪي ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﮐﻤﺒﻮﺟﯿﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬آدﻣﯿﺎن را ﺑﺎ زور و ﺗﻨﺪﺧﻮﯾﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮد ﮐﺸﯿﺪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ رﻓﺘﺎرِ‬

‫ﻧﯿﮏ"‪.‬‬
‫)ﮔﺰﻧﻔﻮن‪ ،‬ﮐﻮروش ﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬ﻧﺴﮏ ﻫﺸﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺪ ﺳﯿﺰدﻫﻢ(‬

‫)‪ (1‬اﯾﻦ ﺑﻨﺪ ﮔﺰارﺷﯽ از ﮐﺎرﻫﺎي ﻧﺎﺷﺎﯾﺴﺖ ﻧﺒﻮﻧﺎﯾﯿﺪ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺑﺎ ِﺑﻞ ﻣﯽ دﻫﺪ‪60 .‬‬

‫ﻫﻤﺎن ﮐﺸﻮرداري ﮐﻪ ﮐﻮروش ﺑﺰرگ ﺑﻨﯿﺎد ﻧﻬﺎد ﺑﻪ روزﮔﺎرِ دارﯾﻮش ﺑﺰرگ رﺳﯿﺪ و او راهِ ﮐﻮروش ﺑﺰرگ را اداﻣﻪ داد و ﺷﻬﺮ ﭘﺮ‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ـ ﺗﺎرﯾﺨﯽ‬
‫َﻓ ّﺮ و ﺷﮑﻮ ِه ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ را ﺑﺴﺎﺧﺖ و آن را ﺑﻪ "ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ آﺷﺘﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ" درآورد‪ .‬دارﯾﻮش ﺑﺰرگ ﺑﻨﯿﺎدﮔﺬا ِر ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ‪ ،‬ﮐﻪ‬

‫ﯾﮏ ﻫﻨﺮِ اﯾﺮاﻧﯽ ـ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺖ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان ﺟﻬﺎن ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﺪﯾﻨﺴﺎن ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﺮان زﻣﯿﻦ ﮔﺎم‬
‫ﻣﯽ ﻧﻬﺎدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ را درﻧﯿﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬

‫داﻻنِ ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ‬

‫رو ِي ﺳﺘﺎوﻧﺪِ )= ﺻﻔﻪ( ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ‪ ،‬ﺑﺮ ﻓﺮاز و ﻣﯿﺎ ِن دو رده ﭘ ّﻠﮑﺎنِ درآﻣﺪﮔﺎه )= ورودي(‪" ،‬داﻻ ِن ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ" ﮐﻪ ﺑﻪ‬

‫ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن " ْد ُووَرﺛﯿﻢ وﯾﺲَ َدﻫﯿﻮم" ﮔﻮﯾﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺧﺸﺎﯾﺎرﺷﺎ ﭼﻬﺎرﻣﯿﻦ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه‪ .‬ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ‬

‫اﯾﻦ داﻻن ﻫﻤﻪ ي رﻓﺖ و آﻣﺪﻫﺎي ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ از اﯾﻦ راه اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ رﻫﻨﻤﻮن ﺑﻮدﻧﺪ‬

‫ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻧﺨﺴﺖ از ﯾﮑﯽ از دو رده ﭘ ّﻠﮑﺎنِ درآﻣﺪﮔﺎه )= ورودي( ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام از‪ 111‬ﭘﻠّﻪ ي ﮐﻮﺗﺎه ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﻻ روﻧﺪ از‬

‫دﻫﻠﯿﺰ ﺑﮕﺬرﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ "داﻻ ِن ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ" ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ اﻧﺪﮐﯽ در ﺳﺮﺳﺮا درﻧﮓ ﮐﻨﻨﺪ و ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه ﭘﺬﯾﺮش ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺗﺎﻻر ﺳﻪ درﮔﺎه ﺑﺰرگ در ﺳﻪ ﺳﻮ دارد‪ .‬درﮔﺎه ﺧﻮروراﻧﯽ )= ﻏﺮﺑﯽ( رو ﺑﻪ ﭘ ّﻠﮑﺎنِ ﺳﺘﺎوﻧ ِﺪ )= ﺻﻔﻪ(‪ ،‬درﮔﺎه ﻧﯿﻤﺮوزﯾﻦ‬

‫)= ﺟﻨﻮﺑﯽ( رو ﺑﻪ آﭘﺎداﻧﺎ و درﮔﺎه ﺧﻮرآﺳﺎﻧﯽ )= ﺷﺮﻗﯽ( رو ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎخ ﺻﺪ ﺳﺘﻮن ﻣﯽ رﺳﺪ‪ .‬آﺳﻤﺎﻧﻪ ي‬

‫)= ﺳﻘ ِﻒ( اﯾﻦ ﺗﺎﻻر ﺑﺮ ‪ 4‬ﺳﺘﻮن اﺳﺘﻮار ﺑﻮده ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ‪ 3‬ﺳﺘﻮن از آن ﺑﺮﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬دو ﺳﻮي درﮔﺎه ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺑﺴﺘ ِﺮ‬

‫زﻣﯿﻦ اﺳﺖ‪ ،‬دو ﮔﺎ ِو ﺑﺎﻟﺪا ِر درﺷﺖ اﻧﺪام و دو ﭘﻬﻠﻮيِ درﮔﺎه دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﮔﺎ ِو ﺑﺎﻟﺪارِ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﮕﯿﻦ ﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه‬

‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮ روي دﯾﻮاره ي اﯾﻦ ﮐﺎخ‪ ،‬ﺳﻪ ﺳﻨﮓ ﻧﺒﺸﺘﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻫﺎي ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن‪ ،‬اﯾﻼﻣﯽ و ﺑﺎﺑﻠﯽ ﮐﻨﺪه ﮐﺎري ﺷﺪه‪ .‬ﺳﻨﮓ‬

‫ﻧﺒﺸﺘﻪ ي ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن و دﺑﯿﺮه ي ﻣﯿﺨﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﯿﺴﺖ رج ﻧﮕﯿﻦ ﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه‪ .‬اﯾﻨﮏ ﺑﻪ‬

‫ﺑﺮﮔﺮدان اﯾﻦ ﺳﻨﮓ ﻧﺒﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﻢ‪:‬‬

‫ﺑﻨﺪ ‪1‬ـ ﺧﺪاي ﺑﺰرﮔﯽ )اﺳﺖ( اﻫﻮرﻣﺰدا‪ ،‬ﮐﻪ اﯾﻦ زﻣﯿﻦ را آﻓﺮﯾﺪ‪ ،‬ﮐﻪ آن آﺳﻤﺎن را آﻓﺮﯾﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﺮدم را آﻓﺮﯾﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﺷﺎدي ﻣﺮدم را‬

‫آﻓﺮﯾﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﺧﺸﯿﺎرﺷﺎ را ﺷﺎه ﮐﺮد‪ ،‬ﯾﮏ ﺷﺎه از ﺑﺴﯿﺎري‪ .‬ﯾﮏ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار از ﺑﺴﯿﺎري‪.‬‬

‫ﺑﻨﺪ ‪2‬ـ ﻣﻦ ﺧﺸﯿﺎرﺷﺎ )ﻫﺴﺘﻢ(‪ ،‬ﺷﺎه ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺷﺎه ﺷﺎﻫﺎن‪ ،‬ﺷﺎه ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻤﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺮدم‪ ،‬ﺷﺎه در اﯾﻦ زﻣﯿﻦ ﺑﺰرگ دور و‬

‫دراز‪ ،‬ﭘﺴﺮ دارﯾﻮش ﺷﺎه‪،‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣﺮُ داد ﻣﺎه ‪1398‬‬

‫ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ‪.‬‬

‫ﺑﻨﺪ ‪3‬ـ ﺧﺸﯿﺎرﺷﺎ ﺷﺎه ﮔﻮﯾﺪ‪:‬‬

‫ﺑﺨﻮاﺳﺖ اﻫﻮرﻣﺰدا اﯾﻦ داﻻن‬

‫ﻫﻤﻪ ي ﮐﺸﻮرﻫﺎ را ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎر ﭼﯿﺰﻫﺎي زﯾﺒﺎي دﯾﮕﺮ در‬

‫اﯾﻦ ﭘﺎرس )ﯾﺎ ـ در اﯾﻦ ﺗﺨﺖ‬

‫ﺟﻤﺸﯿﺪ( ﮐﺮده ﺷﺪه ﮐﻪ ﻣﻦ‬

‫ﮐﺮدم و ﭘﺪر ﻣﻦ ﮐﺮد‪ .‬ﻫﺮ ﮐﺎري‬

‫ﮐﻪ ﺑﻪ دﯾﺪه زﯾﺒﺎ اﺳﺖ آن ﻫﻤﻪ‬

‫را ﺑﺨﻮاﺳﺖ اﻫﻮرﻣﺰدا ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬

‫ﺑﻨﺪ ‪4‬ـ ﺧﺸﯿﺎرﺷﺎ ﺷﺎه ﮔﻮﯾﺪ‪:‬‬

‫اﻫﻮرﻣﺰدا ﻣﺮا و ﺷﻬﺮﯾﺎري ﻣﺮا‬

‫ﺑﭙﺎﯾﺎد‪ ،‬و آﻧﭽﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ي ﻣﻦ‬

‫ﮐﺮده ﺷﺪه‪ ،‬و آﻧﭽﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ي‬

‫دْ ُووَرﺛﯿﻢ وﯾﺲَ َدﻫﯿﻮم‬ ‫ﭘﺪرم ﮐﺮده ﺷﺪه‪ ،‬آن را اﻫﻮرﻣﺰدا‬
‫داﻻنِ ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ‬ ‫ﺑﭙﺎﯾﺎد! ) ‪( Xpa‬‬

‫‪61‬‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ـ ﺗﺎرﯾﺨﯽ‬ ‫داﻻنِ ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ در "آﺛﺎر ﻋﺠﻢ" ﻓﺮﺻﺖ اﻟﺪوﻟﻪ ﺷﯿﺮازي‬
‫زﻧﺪه ﯾﺎد اﺳﺘﺎد ﻓﺮﺻﺖ اﻟﺪوﻟﻪ ﺷﯿﺮازي ) ‪1233‬ـ ‪1299‬ﺧﻮرﺷﯿﺪي در ﺷﯿﺮاز( اﯾﺮان ﺷﻨﺎس و ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ‪ ،‬در ﭘﮋوﻫ ِﺶ "آﺛﺎر‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫ﻋﺠﻢ" ﺧﻮﯾﺶ‪" ،‬داﻻ ِن ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ" را ﭼﻨﯿﻦ ﮔﺰارش ﮐﺮده اﺳﺖ‪:‬‬
‫" ‪ ...‬ﯾﮑﻌﻤﺎرﺗﺴﺖ ﮐﻪ آن دروازه و داﻻن ﺑﻮده )ﺗﻔﺼﯿﻠﺶ اﯾﻦ اﺳﺖ( ﭼﻬﺎر ﭘﺎﯾﻪ ﻋﻈﯿﻢ از ﺳﻨﮓ در ﭼﻬﺎر ﻣﻮﺿﻊ ﮔﺬارده اﻧﺪ و‬

‫ﭼﻬﺎر ﻣﺠ ّﺴﻤﻪ ﺣﯿﻮان ﻋﻈﯿﻢ اﻟﺠﺜﻪ و ﻋﺠﯿﺐ اﻟﺸﮑﻞ ﺑﺮ آن ﭼﻬﺎر ﭘﺎﯾﻪ ﻧﺼﺐ ﮐﺮده اﻧﺪ و ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آن ﺣﯿﻮان ﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺳﻨﮕﻬﺎ‬
‫ﻧﻬﺎده اﻧﺪ ﺑﺎرﺗﻔﺎع ﻧﻪ ذرع و ﻃﻮل ﻫﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﮐﻪ آن ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﻧﺼﺐ اﺳﺖ ﺷﺶ ذرع و دو ﮔﺮه اﺳﺖ و ﻋﺮض ﻫﺮ ﮐﺪام‬
‫ﯾﮑﺬرع و ﻧﯿﻢ ﺗﻤﺎم از ﺳﻨﮓ ﺳﯿﺎه و ﭼﻨﺎن ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﺮ روي ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺼﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ دﻗﺖ ﻧﻈﺮ درز آﻧﻬﺎ را ﻣﯿﺘﻮان ﯾﺎﻓﺖ و در‬
‫ﻣﯿﺎن ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﺠﺎي ﻣﻼط ﺳﺮب ﮐﺎر ﮐﺮده اﻧﺪ )ا ّﻣﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻬﺎر ﻣﺠﺴﻤﻪ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ( ﭼﻮن آن ﭼﻬﺎر ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻣﺬﮐﻮره ﭼﻬﺎر‬
‫ﭘﺎﯾﻪ داﻻن ﺑﻮده و ﺷﮑﻞ داﻻن ﻣﺮﺑﻊ ﻣﺴﺘﻄﯿﻞ اﺳﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﺎن ﻫﺮ دو ﭘﺎﯾﻪ ﮐﻪ در ﻋﺮض آن ﺑﻨﯿﺎن واﻗﻊ ﺷﺪه ﭼﻬﺎر ذرع‬
‫اﺳﺖ و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﺎن ﻫﺮ دو ﭘﺎﯾﻪ ﮐﻪ در ﻃﻮل واﻗﻊ اﺳﺖ ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻪ ذرع و ﺑﻤﻘﺪار ﻫﻔﺖ ذرع دورﺗﺮ از ﻫﺮ ﯾﮏ از آن ﭼﻬﺎر‬
‫ﻣﺠﺴّﻤﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﺘﻮن ﺑﻮده ﮐﻪ اﮐﻨﻮن دو ﺳﺘﻮن از آﻧﻬﺎ ﺑﺮﭘﺎﺳﺖ و دو ﺳﺘﻮن دﯾﮕﺮ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎده و ارﺗﻔﺎع آن ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ ﺳﯿﺰده‬
‫ذرع اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻧﻤﻮدم و ﻗﻄﺮ ﻫﺮ ﯾﮏ ﭼﻬﺎر ذرع اﺳﺖ از ﺳﻨﮓ ﺳﻔﯿﺪ ﺗﺮاﺷﯿﺪه اﻧﺪ و ﺑﺮ ﺑﺎﻻي ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ ﺑﺸﮑﻞ ﮔﻞ‬
‫و ﺑﺮگ و ﺑﻄﻮر اﺳﻠﯿﻤﯽ ﺣﺠﺎري ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب و ﻣﻤﺘﺎز و ﺑﺪﻧﻪ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ از ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺎ ﺑﺎﻻ ﺗﺮك ﺗﺮك اﺳﺖ )ا ّﻣﺎ ﺗﻔﺼﯿﻞ‬
‫آن ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﻣﺠ ّﺴﻤﻪ( دو ﺣﯿﻮان از آن ﭼﻬﺎر ﻣﺠﺴّﻤﻪ ﻋﻘﺐ آﻧﻬﺎ ﺑﺴﻤﺖ داﻻن اﺳﺖ و ﺳﺮ آﻧﻬﺎ رو ﺑﻄﺮف ﺑﯿﺮون دروازه و دو‬
‫ﺣﯿﻮان دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺑﻬﻤﭽﻨﯿﻦ ا ّﻣﺎ آن دو ﺣﯿﻮان ﮐﻪ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﻪ ﭘﻠﻪ ﺗﺨﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﺮ روي دو دﺳﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﻄﺒﺮ ﻗﺎﺋﻢ اﻧﺪ و‬
‫ﺗﻨﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺎو ﻧﺮ اﺳﺖ و دﻣﯽ از ﻋﻘﺐ دارﻧﺪ و ﺳﺮ آﻧﻬﺎ را ﺗﺎ ﺑﮕﺮدن ﺷﮑﺴﺘﻪ اﻧﺪ وﻟﯽ ﯾﺎل در ﭘﺸﺖ ﮔﺮدن آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ‬
‫ا ّﻣﺎ آن دو ﺣﯿﻮان دﯾﮕﺮ ﮐﻪ دور از ﭘﻠﻪ اﻧﺪ ﺗﻨﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﭼﻮن ﺗﻨﻪ ﮔﺎو اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﺮغ ﭘﺮ دارﻧﺪ و ﺻﻮرﺗﺸﺎن ﭼﻮن ﺻﻮرت‬
‫اﻧﺴﺎن ﺑﺎ رﯾﺶ و ﮐﻼه ﺑﺮ ﺳﺮ آﻧﻬﺎﺳﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺎﯾﻪ ﺣﯿﺮت اﺳﺖ و ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﻫﺮ ﯾﮏ از آن ﭼﻬﺎر ﺣﯿﻮان ﺳﻪ ﻟﻮح از ﺳﻨﮓ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ روي ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﻄﺮ ﺑﺨﻂ ﻣﯿﺨﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﺴﻪ ﺷﯿﻮه ﺧﻂ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ اﺷﮑﺎل‬
‫ﻏﺮﯾﺒﻪ و ﻋﺠﯿﺒﻪ ﺑﺮاي ﭼﻪ اﺳﺖ و ﮐﻨﺎﯾﻪ از ﭼﻪ ﭼﯿﺰ اﺳﺖ دﯾﺪه ام ﺑﻌﻀﯽ از اﻫﻞ ﯾﻮروپ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﺣﯿﻮاﻧﺎت در ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ‬
‫را ﺳﻔﻨﮑﺲ ﻧﺎﻣﯿﺪه ) ‪ ( SPHINX.‬ﮐﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ آن ﺑﻌﺮﺑﯽ اﺑﻮاﻟﻬﻞ اﺳﺖ و ﮔﻮﯾﻨﺪ آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ﻓﻘﻂ از ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﺷﺎ‬

‫ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪" ...‬‬

‫داﻻ ِن ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ‪ :‬ﻧﮕﺎرﮔﺮي از اﺳﺘﺎد ﻓﺮﺻﺖ اﻟﺪوﻟﻪ ﺷﯿﺮازي‪62 .‬‬

‫ﭘﯿﺸﮑﺶ آورﻧﺪﮔﺎنِ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ـ ﺗﺎرﯾﺨﯽ‬
‫ﭘﺲ از "داﻻ ِن ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ "ﺑﻪ" ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن "ﻣﯽ رﺳﯿﻢ ﮐﻪ ‪ 92‬ﻣﺘﺮ درازا و ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ‪ 10‬ﻣﺘﺮ ﭘﻬﻨﺎ دارد‪.‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺧﯿﺎﺑﺎن راه ﻣﯽ روﯾﻢ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ دو ﺳﻮي آن را دﯾﻮارﻫﺎي ﺳﺘﺒﺮي از ﺧﺸﺖ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﭼﻨﺪي ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣﺮُ داد ﻣﺎه ‪1398‬‬
‫ﺳﻮي راﺳﺖ ﻣﯽ روﯾﻢ و ﺑﻪ ﮐﺎخ آﭘﺎداﻧﺎ ﻣﯽ رﺳﯿﻢ‪ .‬آﭘﺎداﻧﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎﺧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر دارﯾﻮش ﺑﺰرگ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﻓﺮزﻧﺪ‬
‫و ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﺶ ﺧﺸﺎﯾﺎرﺷﺎ ﺷﺎه آن را ﺑﻪ ﻓﺮﺟﺎم رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎخ ‪ 36‬ﺳﺘﻮن و ‪ 3‬اﯾﻮان داﺷﺘﻪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺗﻨﻬﺎ ‪ 13‬ﺳﺘﻮن از آن‬
‫اﺳﺘﻮار ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن در ﺗﺎﻻر "داﻻنِ ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ" ﭼﺸﻢ ﺑﻪ را ِه ﭘﺬﯾﺮ ِش ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دور ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﮔﺬر از "ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن" ﺑﻪ ﮐﺎخ آﭘﺎداﻧﺎ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ و اﯾﻨﺠﺎ ﭘﺬﯾﺮشِ‬
‫ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺮ دﯾﻮاره ي ﭘ ّﻠﮑﺎن ﮐﺎخ آﭘﺎداﻧﺎ ﻫﻨﺮ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﮕﺎري ﺑﺮ ﺳﻨﮓ از ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎن رخ ﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و‬
‫ﻫﻤﻮاره ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺎزدﯾﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن را ﺧﯿﺮه ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪ‪ .‬ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﮐﻪ در روزﮔﺎر ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﺪان "ﭘﺎرس ‪ " parq‬ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﻣﯽ ﺷﺪ " ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ آﺷﺘﯽِ ﺟﻬﺎﻧﯽ" ﺑﻮده و ﺳﻨﮓ ﺗﺮاﺷﯽِ ﺑﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪي ﮐﻪ در آﻧﺠﺎ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ آﺷﺘﯽ و دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ‬
‫ﺳﺮاﺳﺮ ﻣﺮدﻣﺎن ﺟﻬﺎن اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ روش ﯾﮏ ﮐﺸﻮرداريِ ﺑﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ و ﯾﮑﺘﺎﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺗﻨﻬﺎ اﯾﺮان زﻣﯿﻦ ﺑﺪان‬
‫دﺳﺖ ﯾﺎزدﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬از ﺳﻨﮓ ﻧﮕﺎره ﻫﺎي ﭘﯿﺸﮑﺶ آورﻧﺪﮔﺎ ِن ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﭘﯿﺪاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎري از ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ از ﺳﻪ‬
‫ﺧﺸﮑﺴﺎر )= ﻗﺎ ّره(‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﺮان ﭘﯿﻮﻧﺪي دوﺳﺘﺎﻧﻪ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ و آزاداﻧﻪ ﺑﻪ اﯾﺮان رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮ دﯾﻮاره ي ﭘ ّﻠﮑﺎن آﭘﺎداﻧﺎ‬
‫ﺳﻨﮓ ﻧﮕﺎره ﻫﺎي ﺑﯿﺴﺖ و ﺷﺶ ﺗﯿﺮه از اﯾﺮاﻧﯽ و ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﮐﻨﺪه ﮐﺎري ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ در ﺟﺸﻨﯽ‪ ،‬ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﺑﻮﻣﯽ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ‬
‫ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه ﻣﯽ آوردﻧﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﺳﻨﮓ ﻧﮕﺎره ﻫﺎ ﻫﺮ ﺗﯿﺮه از ﺗﯿﺮه ي دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﯾﮏ درﺧﺖ ﺳﺮو‪ ،‬ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﮐﻨﺪه ﮐﺎري ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬راﻫﻨﻤﺎ و ﭘﯿﺸﮕﺎمِ ﻫﺮ ﮔﺮوه‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﺎرس ﻫﺎ و ﻣﺎدﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي ﻣﻬﺮورزي و دوﺳﺘﯽ‪ ،‬دﺳﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎنِ‬
‫ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎي دﯾﮕﺮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬از ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﻧﺎﭼﯿﺰ و ﮐﻢ ارزﺷﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ درﺑﺎرِ اﯾﺮان ﺑﺮده ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮان درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ‬
‫اﯾﻦ ارﻣﻐﺎن ﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺎل اﻧﺪوز ِي درﺑﺎر ﻧﺒﻮده و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﯿﺸﮑﺸﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎن ﺑﺮاي ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻣﯽ ﺑﺮده و در اﯾﻦ رﻫﮕﺬر‬
‫ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎ ِن ﻣﺮدﻣﺎن ﺟﻬﺎن از راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ و ﭼﺎره ﮔﺸﺎﯾﯽ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﯿﻮه ي ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎن‬
‫ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺨﻦ ﻧﻐﺰِ ﻓﺮزاﻧﻪ ي ﺧﺴﺮواﻧﯽ اﯾﺮان‪ ،‬اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺧﺮﻗﺎﻧﯽ از ﺳﺪه ي دﻫﻢ و ﯾﺎزدﻫﻢ ﻣﯿﻼدي را ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﯽ آورد‬
‫ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‪" :‬آﻧﮑﻪ در اﯾﻦ درﮔﻪ درآﯾﺪ ﻧﺎﻧﺶ دﻫﯿﺪ و از اﯾﻤﺎﻧﺶ ﻣﭙﺮﺳﯿﺪ‪،‬ﭼﻪ آﻧﮑﻪ ﻧﺰد آﻓﺮﯾﺪﮔﺎر ﺑﻪ ﺟﺎن ارزد ﻧﺰد ﺑﻮﺣﺴﻦ ﺑﻪ‬

‫ﻧﺎن ﻫﻤﯽ ارزد ‪".‬‬

‫ﺳﻨﮓ ﻧﮕﺎره اي از ﭘﺎرس ﻫﺎ و ﻣﺎدﻫﺎ ﺑﺮ دﯾﻮاره ي ﭘ ّﻠﮑﺎن ﮐﺎخ آﭘﺎداﻧﺎ ﮐﻪ دوش ﺑﻪ دوش ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي ﻣﻬﺮ و دوﺳﺘﯽ دﺳﺖ‬ ‫‪63‬‬
‫ﺑﻪ دﺳﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ داده اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ـ ﺗﺎرﯾﺨﯽ‬ ‫اﯾﻨﮏ ﺑﺎ ﻧﮕﺮش ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﻧﮕﺎره ﻫﺎ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﮑﺶ آورﻧﺪﮔﺎنِ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﻢ‪:‬‬
‫‪1‬ـ ﻧﻪ ﺗﻦ از ﻣﺎد‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﮔﻠﺪان‪ ،‬دﺳﺘﺒﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺎرچ‪ ،‬ﭘﯿﺎﻟﻪ و آﮐﯿﻨﺎﮐﻪ )= ﺷﻤﺸﯿﺮ ﮐﻮﺗﺎه(‪.‬‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬‫‪2‬ـ ﺷﺶ ﺗﻦ از اﯾﻼم‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي دو ﮐﻤﺎن ﺑﺎ ﺳﺮﻫﺎي آراﺳﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ اُردك‪ ،‬دﺷﻨﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﺷﻨﻪ ﻫﺎيِ ﭘﺎرس ﻫﺎ‬

‫و ﯾﮏ ﻣﺎده ﺷﯿﺮ ﺑﺎ دو ﻓﺮزﻧﺪش‪.‬‬
‫‪3‬ـ ﺳﻪ ﺗﻦ از ارﻣﻨﺴﺘﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﯾﮏ اﺳﺐ و ﯾﮏ ﮐﻮزه‪.‬‬
‫‪4‬ـ ﭼﻬﺎر ﺗﻦ از ﭘﺎرت‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﯾﮏ ﺷﻨﻞ‪ ،‬ﯾﮏ ﺳﺮي آوﻧﺪ)= ﻇﺮف(‪ ،‬ﭘﻮﺳﺖ ﯾﮏ ﭼﺎرﭘﺎ و ﯾﮏ ﺷﺘﺮ دو ﮐﻮﻫﺎﻧﻪ‪.‬‬

‫‪5‬ـ ﺷﺶ ﺗﻦ از ﺑﺎ ِﺑﻞ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﭘﯿﺎﻟﻪ‪ ،‬ﮔﺎو و ﭘﺎرﭼﻪ‪.‬‬
‫‪6‬ـ ﺷﺶ ﺗﻦ از ﻟﯿﺪي‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﺧﻤﺮه ي ﺳﻔﺎﻟﯽ )= آﻣﻔﻮرا(‪ ،‬ﭘﯿﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺟﺎم ﻣﯽ‪ ،‬دﺳﺘﺒﻨﺪ و ﯾﮏ ارّاﺑﻪ‪.‬‬
‫‪7‬ـ ﭼﻬﺎر ﺗﻦ از َﻫﺮَﯾﻮا )= ﮐﻤﺎﺑﯿﺶ ﻫﻤﺎن ﻫﺮات اﻣﺮوزي در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن(‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﭘﯿﺎﻟﻪ و ﺷﺘﺮ‪.‬‬

‫‪8‬ـ ﻫﻔﺖ ﺗﻦ از ﺳﻮرﯾﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي آوﻧﺪ)= ﻇﺮف(‪ ،‬ﭘﻮﺳﺖ ﭼﺎرﭘﺎ و دو ﻗﻮچ‪.‬‬
‫‪9‬ـ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از ﮐﺎﭘﺎدوﮐﯿﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﭘﻮﺷﺎك و ﯾﮏ اﺳﺐ‪.‬‬
‫‪10‬ـ ﺷﺶ ﺗﻦ از ﻣﺼﺮ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﭘﺎرﭼﻪ و ﮔﺎو‪.‬‬

‫‪11‬ـ ﺷﺶ ﺗﻦ از ﺳﮑﺎﺋﺴﺘﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﯾﮏ اﺳﺐ‪ ،‬ﯾﮏ دﺳﺖ ﭘﻮﺷﺎك ﺳﻮارﮐﺎري و ﯾﮏ ﺟﻔﺖ دﺳﺘﺒﻨﺪ‪.‬‬
‫‪12‬ـ ﻫﺸﺖ ﺗﻦ از اﯾﻮﻧﯿﺎ )= ﺑﻪ ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﯾﻮ َﻧﻪ‪ ،‬ﺑﺨﺶ آﺳﯿﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﯾﻮﻧﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن(‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﭘﯿﺎﻟﻪ‪ ،‬ﭘﺎرﭼﻪ و‬

‫ﮐﻼف ﭘﺸﻢ‪.‬‬
‫‪13‬ـ ﭼﻬﺎر ﺗﻦ از ﺑﻠﺦ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﯾﮏ ﺷﺘﺮ و ﭼﻨﺪ ﭘﯿﺎﻟﻪ‪.‬‬
‫‪14‬ـ ﺳﻪ ﺗﻦ از ﮔﻨﺪاره )= ﺑﻪ ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن َﮔﺪاره‪ ،‬در ﻫﻨ ِﺪ ﮐﻬﻦ و ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن اﻣﺮوزي(‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﮔﺎو و ﺳﻪ ﺗﻦ از ﭘﻨﺠﺎب‬
‫)= اﯾﻨﺎن ﻧﯿﺰ ﺗﯿﺮه اي ﻫﻨﺪي ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﻧﯿﺰه و ﺳﭙﺮ(‪ .‬اﯾﻦ اﺳﺘﺎن اﮐﻨﻮن در ﺧﻮرآﺳﺎن )= ﺷﺮق( ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن و اَﭘﺎﺧﺘﺮ‬

‫)= ﺷﻤﺎل( ﻫﻨﺪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪15‬ـ ﭼﻬﺎر ﺗﻦ از ُر َﺧﺞ )= ﺑﻪ ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎن‪َ ،‬ﻫ َﺮوْ َوﺗﯿﺶ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﻗﻨﺪﻫﺎ ِر اﻣﺮوزي( و زَرَﻧﮓ )= ﺳﺮزﻣﯿﻨﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻣﺮوزه‬

‫در اﯾﺮان‪ ،‬اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن و ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن اﺳﺖ(‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﻟﯿﻮان‪ ،‬ﭘﯿﺎﻟﻪ و ﺷﺘﺮ‪.‬‬
‫‪16‬ـ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از ﺳﺎﮔﺎرت )= در ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﯽ ﭘﺎرت ﻫﺎ(‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﯾﮏ اﺳﺐ و ﯾﮏ دﺳﺖ ﭘﻮﺷﺎك ﺳﻮارﮐﺎري‪.‬‬

‫‪17‬ـ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از ﺳُﻐﺪ و ﺧﻮارزم‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﯾﮏ دﺷﻨﻪ‪ ،‬ﯾﮏ ﺟﻔﺖ دﺳﺘﺒﻨﺪ‪ ،‬ﯾﮏ ﺗﺒﺮزﯾﻦ و ﯾﮏ اﺳﺐ‪.‬‬
‫‪18‬ـ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از ﻫﻨﺪ‪َ ،‬ﮔﺮدِ زَر‪ ،‬ﯾﮏ اﺳﺘﺮ و ﯾﮏ ﺗﺒﺮزﯾﻦ‪.‬‬

‫)ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﭘﮋوﻫﺶ اﺳﺘﺎد ﻫﺎﯾﺪ ﻣﺎري ُﮐﺦ در ‪(Es kündet Dareios der König‬‬

‫ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن َار َﻣﻦ ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻫﺎي ﯾﮏ اﺳﺐ و ﯾﮏ ﮐﻮزه‪64 .‬‬

‫ﭘﯿﺸﮑﺶ آورﻧﺪﮔﺎ ِن ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ در "آﺛﺎر ﻋﺠﻢ" ﻓﺮﺻﺖ اﻟﺪوﻟﻪ ﺷﯿﺮازي‬ ‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ـ ﺗﺎرﯾﺨﯽ‬
‫در اﯾﻨﺠﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ آن روزﮔﺎر ﮐﻪ اﺳﺘﺎد ﻓﺮﺻﺖ اﻟﺪوﻟﻪ ﺷﯿﺮازي ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ را ﻣﯽ ﭘﮋوﻫﯿﺪ‪ ،‬ﻫﻨﻮز اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﺪﺳﺖ ارﻧﺴﺖ ﻫﺮﺗﺴﻔﻠﺪ آﻟﻤﺎﻧﯽ ﮐﺎوش ﻧﺸﺪه ﺑﻮد‪ .‬از اﯾﻦ روي ﮔﺎﻫﯽ در "آﺛﺎر ﻋﺠﻢ" ﺑﻪ ﻟﻐﺰش ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻮرﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ‬

‫ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎي اﻣﺮوزي ﻫﻢ ﺧﻮاﻧﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﭘﮋوﻫﺶ اﺳﺘﺎد ﻓﺮﺻﺖ در آن زﻣﺎن‪ ،‬ﺑﺎ اﻧﺪك اﺑﺰارﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ او در‬
‫دﺳﺘﺮس داﺷﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ و درﺧﻮر ﻧﮕﺮش اﺳﺖ‪.‬‬

‫"‪ ...‬در اﺻﻞ ﺧﻮد آن ﻋﻤﺎرت ﭼﻬﻞ ﺳﺘﻮن )‪ (1‬ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﺬﮐﻮر ﺷﺪ وﻟﯽ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﺂن ﻋﻤﺎرت ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺑﻮده اﺳﺖ )اﻣﺎ‬
‫ﺗﻔﺼﯿﻞ ﺻﻮرﺗﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﺑﺪﻧﻪ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ )‪ (2‬اﺳﺖ( ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﻪ در آن ﺑﺪﻧﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎ از ﻫﺮ ﻗﺒﯿﻞ ﻧﻘﺶ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﺑﻌﺾ از آن‬
‫ﺻﻮرت ﻫﺎ ﺻﻮرت ﺳﯿﺎﻫﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﯿﺮ و ﺗﺮﮐﺶ و ﮐﻤﺎن ﺑﻌﻀﯽ ﻓﻘﻂ ﻧﯿﺰه دارﻧﺪ ﺑﻌﻀﯽ ﻟﺒﺎﺳﺸﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎ آﺳﺘﯿﻨﻬﺎي ﻓﺮاخ و‬

‫ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﮐﻮﺗﺎه ﺑﻌﻀﯽ ﻓﻘﻂ ﺳﭙﺮي از ﭘﻬﻠﻮي ﺧﻮد آوﯾﺨﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻌﻀﯽ در دﺳﺖ ﺣﺮﺑﻪ دارﻧﺪ ﻣﺜﻞ ﻣﻄﺮﻗﻪ و ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻬﺮ‬
‫دو دﺳﺖ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻧﯿﺰه را ﻣﺠﺘﻤﻌ ًﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺻﻮر اﻫﻞ ﺣﺮﻓﻪ و ﺻﻨﻌﺖ و دﻫﺎﻗﯿﻦ را ﻧﯿﺰ ﻧﻘﺶ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺴﺎر‬

‫اﺳﺒﯽ را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و آورده ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ راﯾﺾ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻌﺾ دﯾﮕﺮ ﻣﻬﺎر ﺷﺘﺮي را ﻣﯿﮑﺸﺪ و ﺑﻌﻀﯽ اﻻغ و ﺑﻌﻀﯽ ﮔﺎو ﻣﯿﺮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺑﻌﻀﯽ ﺗﺮازو ﺑﺪوش ﻣﯿﮑﺸﺪ و از ﻋﻘﺒﺶ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮ ﺳﻨﮓ ﺗﺮازو و ﺑﺮ روي دو دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﭼﯿﺰي را‬
‫ﺑﮑﺸﻨﺪ و ﺻﻮرت ﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﻧﯿﺰ در آﻧﺠﺎ ﻣﻨﻘﻮش اﺳﺖ ﮐﻪ آن را ﺑﺪو اﺳﺐ ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ و ﻣﯿﮑﺸﻨﺪ و ﺑﻌﻀﯽ را در دﺳﺖ ﻇﺮﻓﯿﺴﺖ‬

‫ﮐﻪ ﮔﻮﯾﺎ ﺗﺤﻔﻪ ﭼﯿﺰي آورده اﻧﺪ و ﺑﻌﻀﯽ را ﺑﺮ روي دﺳﺖ ﺟﺎﻣﻪ و ﻟﺒﺎس اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﺎ ﺟﺎﻣﻪ داراﺳﺖ )‪"...(3‬‬

‫ﭘﯿﺸﮑﺶ آورﻧﺪﮔﺎنِ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ‪ :‬ﻧﮕﺎرﮔﺮي از اﺳﺘﺎد ﻓﺮﺻﺖ اﻟﺪوﻟﻪ ﺷﯿﺮازي‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣﺮُ داد ﻣﺎه ‪1398‬‬

‫)‪ (1‬اﯾﻦ ﮐﺎخ آﭘﺎداﻧﺎي ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه آن را ﺑﻪ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﻋﻤﺎرت ﭼﻬﻞ ﺳﺘﻮن ﻧﺎﻣﯿﺪه‪.‬‬ ‫‪65‬‬
‫)‪ (2‬ﺑﺪﻧﻪ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﻫﻤﺎن دﯾﻮاره ي ﭘ ّﻠﮑﺎن ﮐﺎخ آﭘﺎداﻧﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎﻟﮑﻦ ﯾﺎ اﯾﻮان اﺳﺖ‪.‬‬
‫)‪ (3‬دارا ﻫﻤﺎن دارﯾﻮش اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم‬

‫ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﺎن ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﯿﺶ از دو ﺳﺪه ﺑﺮ اﯾﺮان زﻣﯿﻦ و ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ ِي ﻫﻤﺒﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺮدﺑﺎري ﺷﻬﺮﯾﺎري ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻓﺮﻫﻨﮓ‬

‫آﺷﺘﯽ ﺟﻮﯾﯽ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮروش ﺑﺰرگ ﺑﻨﯿﺎد ﮔﺬاﺷﺖ‪ ،‬ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﺎﻧﺶ اداﻣﻪ دادﻧﺪ و اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽ را در‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ـ ﺗﺎرﯾﺨﯽ‬ ‫ﺳﻨﮓ ﻧﮕﺎره ﻫﺎي ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﺑﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﺗﺮاﺷﯿﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﺎودان ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ .‬ﭘﯿﮑﺮﺗﺮاﺷﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎن ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻫﻨﺮ‪ ،‬آوازه اي‬

‫ﺟﻬﺎﻧﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد‪ ،‬ﻧﯿﺰ ﭼﻮن ﭘﯿﺎم ِﻣﻬﺮ و دوﺳﺘﯽ در آن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ زﺑﺎﻧﺰد دوﺳﺘﺎران "آﺷﺘﯽِ ﺟﻬﺎﻧﯽ" اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺴﯿﺎري از اﯾﻦ‬

‫ﺳﻨﮓ ﻧﮕﺎره ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﺮاﻧﯿﺎن دﺳ ِﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎ ِن ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎي دﯾﮕﺮ را ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي ﻣﻬﺮ و دوﺳﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ‬

‫ﺑﺮﺧﻮردِ ﯾﮑﺘﺎ و ﺑﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ "ﻫﻤﺪﻟﯽ و آﺷﺘﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ" را ﺑﺎﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﺪ‪ .‬ﺧﺸﺎﯾﺎرﺷﺎ ﭼﻬﺎرﻣﯿﻦ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﺮ "داﻻنِ‬

‫ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ" ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻨﻮﺷﺖ ‪:‬‬

‫"ﺑﺨﻮاﺳﺖ اﻫﻮرﻣﺰدا اﯾﻦ داﻻ ِن ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ را ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻢ‪".‬‬

‫و اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ از ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮔﺮدﻫﻢ آﯾ ِﯽ آﺷﺘﯽ ﺟﻮﯾﺎﻧﻪ ي ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﮐﻤﺎﺑﯿﺶ دو ﺳﺪه آﺑﺎد و ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺑﻮد و ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن از ﺳﻪ ﺧﺸﮑﺴﺎر )= ﻗﺎرّه( ﺑﻪ "ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ آﺷﺘﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ" رﻓﺖ و‬

‫آﻣﺪ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﺳﮑﻨﺪر و ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﺶ ﺑﻪ اﯾﺮان ﺑﺘﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ را ﺑﺴﻮزاﻧﺪ‪ ،‬اﯾﺮان را ﺑﮕﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻣﺮدم‬

‫ﺳﺘﯿﺰي و ﺗﺎراج دﺳﺖ ﺑﺰد‪ .‬او ﺑﺮاي ﺷﺎﻫﯽ‪ ،‬ﺑﯽ ﮔﻮﻫﺮ ﺑﻮد‪ ،‬از اﯾﻦ روي وي و ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﺎﻧﺶ ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ دﻫﻪ از اﯾﺮان ﺑﮕﺮﯾﺨﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﭼﻪ ﮔﻔﺖ ﺣﺎﻓﻆ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺳﺨﻦ‪:‬‬

‫ور ﺧﻮد از ﺗﺨﻤﻪ ي ﺟﻤﺸﯿﺪ و ﻓﺮﯾﺪون ﺑﺎﺷﯽ‬ ‫ﺗﺎج ﺷﺎﻫﯽ ﻃﻠﺒﯽ ﮔﻮﻫﺮ ذاﺗﯽ ﺑﻨﻤﺎي‬

‫اﺳﮑﻨﺪر ﻣﻘﺪوﻧﯽ "آﺷﺘﯽِ ﺟﻬﺎﻧﯽ" را ﻧﭙﺴﻨﺪﯾﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺎ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎن درآوﯾﺨﺖ و ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ را وﯾﺮان ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﺎري ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ‬

‫ﮐﻪ َﻓ ّﺮ و ﺷﮑﻮه ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﯿﺪ "ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ آﺷﺘﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ" ﺑﺮﺟﺎي ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬او ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﻮدي ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﺳﻨﮓ و ﭼﻮب‬

‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬ ‫و ﭘﺎرﭼﻪ‪ ،‬ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﻫﻨﺮ اﯾﺮاﻧﯽ را ﺑﺮاﻧﺪازد‪ .‬و ﺑﺎز ﺳﺨﻨﯽ از ﺣﺎﻓﻆ‪:‬‬

‫ﮐﻪ در ﺷﺮﯾﻌﺖ ﻣﺎ ﻏﯿﺮ ازﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﻣﺒﺎش در ﭘﯽ آزار و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﯽ ﮐﻦ‬

‫ْد ُو َورﺛﯿﻢ وﯾ َﺲ َدﻫﯿﻮم‬

‫داﻻنِ ﻫﻤﻪ ي ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ ‪66‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

67 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﻮﺑﺪ دﮐﺘﺮ اردﺷﯿﺮ ﺧﻮرﺷﯿﺪﯾﺎن‬ ‫ﺟﻤﻌﯿﺖ و ادﯾﺎن‬

‫ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‬

‫ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺳﻪ ﭘﺎﯾﻪ ﻣﺤﮑﻢ‪" ،‬ﻋﻠﻮم اﻋﺘﻘﺎدي" ﺧﻮد را ﺑﻪ "اﻋﺘﻘﺎدات ﻋﻠﻤﯽ" ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻋﻠﻮم ﻋﻘﻠﯽ‬‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫ـ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﺸﻒ "ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺧﺪادادي" ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﻃﺒﯿﻌﺖ )ﻋﻠﻮم ﭘﺎﯾﻪ( و روش ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي )ﻋﻠﻮم ﮐﺎرﺑﺮدي( ﺑﻬﯿﻨﻪ از آﻧﻬﺎﺳﺖ ـ‬
‫راﺳﺖ )ﺣﻘﺎﯾﻖ و واﻗﻌﯿﺎت( را از دروغ )ﺗﻮﻫﻢ و ﺧﺮاﻓﺎت( ﺟﺪا ﻧﮑﺮده اﯾﻢ ﺑﻪ داوري ﻧﻨﺸﯿﻨﯿﻢ‪ .‬و ﺗﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻋﻠﻮم اﺧﻼﻗﯽ و آﻧﻬﻢ‬
‫اﺧﻼق اﻧﺴﺎﻧﯽ ـ ﮐﻪ ﮐﺸﻒ "ﺣﻘﻮق ﺧﺪادادي و ﻃﺒﯿﻌﯽ" ﻫﻤﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ و دﯾﮕﺮ ﻣﻮﺟﻮدات در ﺟﻬﺎن و ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻧﯿﮏ )ارزش ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ( را از ﺑﺪ )ﺿﺪ ارزش ﻫﺎ( ﺟﺪا ﻧﮑﺮده اﯾﻢ‪ ،‬ﺑﻪ "اﻧﺘﺨﺎب" ﮐﻪ ﭘﺎﯾﻪ ﺳﻮم اﺳﺖ و ﺗﻤﺎﻣﺎً ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ‬

‫ﺗﻌﺮﯾﻒ و ﻗﺮارداد و اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺪه و ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻧﭙﺮدازﯾﻢ‪.‬‬
‫و از آن ﭘﺲ ﻧﯿﺰ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺳﻪ ﭘﺎﯾﻪ ﻣﺤﮑﻢ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻮاره ﮐﻮﺷﺶ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ "اﻧﺘﺨﺎﺑﻤﺎن" را در ﻣﯿﺎﻧﻪ دو ﭘﺎﯾﻪ‬
‫" ﻋﻠﻮم ﻋﻘﻠﯽ" )ﺧﺮد ﻣﺠﻬﺰ ﺷﺪه ﺑﻪ داﻧﺶ ﮔﯿﺘﻮي ﮐﺎﻓﯽ( و "ﻋﻠﻮم اﺧﻼﻗﯽ" )داﺋﻨﺎ ﯾﺎ دﯾﻦ و وﺟﺪان‪ ،‬ﻣﺠﻬﺰ ﺷﺪه ﺑﻪ داﻧﺶ‬

‫ﻣﯿﻨﻮي ﮐﺎﻓﯽ( ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ و اﺳﺘﻮار ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ‪ :‬ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ را "اﻧﺴﺎن ﻋﻠﻤﯽ" ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ از ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ ﺧﻮد ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي ﻧﯿﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در‬
‫راﺳﺘﺎي اﺳﺘﻘﺮار اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ و اﺧﻼق ﻧﯿﮑﻮ در ﺟﻬﺎن ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻨﺪ‪ .‬و ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺳﻮد ﺧﻮد ﻧﻤﯽ اﻧﺪﯾﺸﻨﺪ و از ﻋﻠﻢ و‬
‫داﻧﺶ ﺧﻮد ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬را ﺣﺘﯽ اﮔﺮ از داﻧﺸﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ در ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬را ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﻤﯽ داﻧﯿﻢ ﮐﻪ‪،‬‬

‫دزدان ﺑﺎ ﭼﺮاغ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل اﺷﻮ زرﺗﺸﺖ "دروﻧﺪ"‪،‬‬
‫"اﻧﺴﺎن ﻫﺎي ﺿﺪ ﻋﻠﻤﯽ" ﯾﺎ "ﻣﺠﺮﻣﺎن ﯾﻘﻪ ﺳﭙﯿﺪ"‬
‫ارزﯾﺎﺑﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻌﯿﺎر ﻋﻠﻤﯽ و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ﯾﺎﻓﺘ ِﻦ‬
‫"راه راﺳﺖ ﻧﯿﮑﯽ اﻓﺰا" در ﻫﻤﻪ ي اﻣﻮر زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ اﺳﺖ‬
‫و اﮔﺮ واﻗﻌ ًﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐ ّﻞ ﺟﻬﺎن و ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن از اﯾﻦ‬
‫وﺿﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ در ﯾﺴﻨﺎ ‪ 29‬ﺑﻨﺪ ‪1‬ﺑﻪ آن دﭼﺎر اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﻧﺠﺎت ﯾﺎﺑﻨﺪ‪ ،‬ﭼﺎره اي ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﯿﺎر ﻋﻠﻤﯽ و‬
‫ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ‪ ،‬ﭘﯿﺪا ﮐﺮدنِ "راه راﺳﺖ ﻧﯿﮑﯽ اﻓﺰا" را ﺧﻮد‬
‫ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ و ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ي ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن ﺑﯿﺎﻣﻮزاﻧﯿﻢ‪.‬‬

‫ﻣﻮﺑﺪ دﮐﺘﺮ اردﺷﯿﺮ ﺧﻮرﺷﯿﺪﯾﺎن در ﻧﺸﺴﺖ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺻﻠﺢ‪ ،‬در روز ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺟﻤﻌﯿﺖ در ﻣﻘﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ در ﺗﻬﺮان‪68 .‬‬

‫‪Nr. 57 - August 2019‬‬ ‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung‬‬

‫روﯾﻪ ‪69‬‬ ‫رﺳﺘﻮران ‪Römersimbiss‬‬
‫)ﺷﻮﻣﯿﻨﻪ ﺳﺎﺑﻖ(‬

‫دوﺳﺘﺎن ﮔﺮاﻣﯽ رﺳﺘﻮران ﺷﻮﻣﯿﻨﻪ ﺳﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺟﺪﯾﺪ‬
‫) ‪ ( Römersimbiss‬ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ ﻧﻮروزي و‬
‫ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻓﺴﺖ ﻓﻮد ﺑﺎ اﻧﻮاع ﺧﻮراك ﻫﺎي اﯾﺮاﻧﯽ و اﻧﻮاع‬
‫ﺳﺎﻧﺪوﯾﭻ ﻫﺎي اﯾﺮاﻧﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ‬

‫دوﺳﺘﺎن ﻋﺰﯾﺰ و ﮔﺮاﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺑﯽ ﺻﺒﺮاﻧﻪ‬
‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫ﺳﻔﺎرش واﻧﻮاع ﻏﺬا ﻫﺎي اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﺮاي ﺟﺸﻦ ﻫﺎ و ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎ‬

‫‪Lieferung ab 20,- €‬‬
‫‪bis ca. 5 km‬‬

‫‪Römersstr. 237, 53117 Bonn‬‬
‫‪Tel. : 0228 289 1042 /‬‬
‫‪Mobil : 0173 303 4920‬‬
‫‪Öffnungszeiten :‬‬

‫‪Di. – So. : 11.30 bis 22.00 Uhr‬‬
‫‪Montag Ruhetag‬‬

‫ﮔﺰارش‬ ‫ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮاﻧﯽِ ﯾﮑﺘﺎ ﻋﺴﮕﺮي ﺣﻤﻮﻟﻪ ﻋﺰت اﻟﻪ ﻋﺴﮕﺮي ﺣﻤﻮﻟﻪ‬

‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬‫ﺑﻨﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺎن و ﺧﺮد‬
‫ﯾﮑﺘﺎ ﻋﺴﮕﺮي ﺣﻤﻮﻟﻪ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮان و ﺳﺨﻨﮕﻮي ﻓﺮﻫﻨﮓ اﯾﺮان زﻣﯿﻦ ﺗﯿﺮﻣﺎه ﻫﺰار و ﺳﯿﺼﺪ و ﻧﻮد و ﻫﺸﺖ‪ ،‬اﺟﺮاي‬
‫ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪي در ﺗﻬﺮان داﺷﺖ‪ .‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ اﺟﺮا ﺑﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪﮔﯽ ﺑﺎﺷﮕﺎه ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﮋوﻫﺎن ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﮐﻮرش ﺟﻮادي و در‬
‫ﺧﺎﻧﻪ ي اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺑﺎ ﻧﺎم ﺟﺸﻦ ﺳﭙﺎس رﺳﺘﻢ ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻫﻤﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ اﺳﺘﺎد ﮐﺰازي‪ ،‬دﮐﺘﺮ‬
‫ﺧﻮاﺟﻪ اف ) ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﮐﺸﻮر ﺗﺎﺟﯿﮑﺴﺘﺎن در ﺳﺎزﻣﺎن اﮐﻮ(‪ ،‬دﮐﺘﺮ ﻣﺎﺣﻮزي‪ ،‬اﺳﺘﺎد ﺳﻠﺴﺒﯿﻠﯽ و ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮاﻧﯽ ﮐﯿﺨﺴﺮو دﻫﻘﺎﻧﯽ‪،‬‬
‫ﭘﺮﯾﺎ ﻣﺎوﻧﺪي‪ ،‬ﯾﮑﺘﺎ ﻋﺴﮕﺮي ﺣﻤﻮﻟﻪ‪ ،‬اﺳﺘﺎد ﺷﺎﻫﯿﻦ ﻓﺮﻫﺖ و ﻫﻤﺮاﻫﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﮔﺮم ﻣﺮدم و ﻋﻼﻗﻤﻨﺪان ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬در اﯾﻦ‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﺷﮑﻮه از ﻧﺎﺧﺪا ﺻﻤﺪي درﯾﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺧﻮد در آزادﺳﺎزي ﺧﺮﻣﺸﻬﺮ و آﺑﺎدان ﺟﺎن ﻓﺸﺎﻧﯽ ﻧﻤﻮد ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاري‬
‫ﺷﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام از اﺳﺘﺎدان و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان ﺑﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ از ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ در ﻣﻮرد رﺳﺘﻢ ﮔﻔﺘﻨﺪ و روﺷﻦ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻬﻠﻮانِ‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻓﺮدوﺳﯽ و اﯾﺮاﻧﯿﺎن رﺳﺘﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﮕﺎﻫﺒﺎن اﯾﺮان و ﻓﺮﻫﻨﮕﺶ ﺑﻮده و در اﯾﻦ راه ﭼﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﺸﯿﺪه اﺳﺖ و ﺷﺎه ﺑﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ از ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ در ﻣﻮرد رﺳﺘﻢ را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﯾﮑﺘﺎ ﻋﺴﮕﺮي ﺣﻤﻮﻟﻪ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮاﻧﯽ‬

‫ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪي داﺷﺖ ﮐﻪ آﻓﺮﯾﻦ ﮔﻮﯾﯽ ﻫﻤﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪﮔﺎن را و آﻓﺮﯾﻦ و اداي اﺣﺘﺮام ﻧﺎﺧﺪا‬
‫ﺻﻤﺪي‪ ،‬اﺳﺘﺎد ﮐﺰازي و ﮐﯿﺨﺴﺮو دﻫﻘﺎﻧﯽ و‬

‫ﺳﺎﯾﺮ ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل داﺷﺖ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از آن دﻋﻮت ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺗﻬﺮان از ﯾﮑﺘﺎ‬

‫ﻋﺴﮕﺮي ﺣﻤﻮﻟﻪ در روز ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺻﻠﺢ و‬
‫ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ )ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺗﯿﺮﻣﺎه( اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬

‫در اﯾﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﻧﺨﺴﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ‬
‫در ﻣﻮرد ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار ﺗﻮﺿﯿﺤﺎﺗﯽ را ﺑﯿﺎن‬

‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان و ﺳﻔﯿﺮان ﺻﻠﺢ و‬
‫دوﺳﺘﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻮ ﻃﯿﺒﻪ ﻣﺤﻤﺪ دﺑﯿﺮ‬

‫ﺟﺸﻨﻮاره‪ ،‬دﮐﺘﺮ ﺧﻮرﺷﯿﺪﯾﺎن‪ ،‬ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﺑﺎﻫﺮ‪،‬‬
‫آﻗﺎﯾﺎن ﻟﻮرﯾﺲ ﭼﮑﻨﺎوارﯾﺎن‪ ،‬ﯾﺎرﺗﺎ ﯾﺎران‪ ،‬ﻣﯿﻼد‬

‫ﮐﯿﻤﺮام ‪ ...‬ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﺷﺒﻨﻢ ﻗﻠﯽ ﺧﻮاﻧﯽ‪ ،‬ﮐﻮه‬
‫ﺧﻀﺮي‪ ،‬ﮐﺘﺎﯾﻮن اﺷﺮف‪ ،‬ﻣﺮﯾﻢ ﻣﻈﻬﺮي ‪...‬‬
‫ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮات ﺧﻮد را در زﻣﯿﻨﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺻﻠﺢ و‬
‫دوﺳﺘﯽ اﯾﺮاد ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬در اداﻣﻪ ﯾﮑﺘﺎ ﻋﺴﮕﺮي‬
‫ﺣﻤﻮﻟﻪ ﺑﺎ اﺟﺮاي داﺳﺘﺎن ﻓﺮﯾﺪون و ﭘﺴﺮان‬
‫ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺳﺎز ﺷﺪ و ﺑﺮاي ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن ﭘﯿﺎم ﺻﻠﺢ و‬

‫دوﺳﺘﯽ اﯾﺮاﻧﯿﺎن را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺑﮕﯿﺘﯽ ز رﺳﺘﻢ ﺑﺲ اﺳﺖ‬
‫ﮐﺰو داﺳﺘﺎن ﺑﺮ دل ﻫﺮ ﮐﺲ اﺳﺖ‬

‫دﻋﻮت ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺗﻬﺮان از ﯾﮑﺘﺎ ﻋﺴﮕﺮي ﺣﻤﻮﻟﻪ در روز ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺑﯿﺴﺖ ﺗﯿﺮﻣﺎه ﻧﻮد و ﻫﺸﺖ‪ ،‬روز ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺻﻠﺢ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ‪70 .‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

71 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪72‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

73 ‫روﯾﻪ‬

‫ﭘﻮراﻧﺪﺧﺖ ﻧﺎﻣﻪ )ﺑﺨﺶ ﺑﯿﺴﺖ و ﺳ ّﻮم(‬

‫زﻧﺪه ﯾﺎد اﺳﺘﺎد اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﭘﻮرداوود‬

‫ﭼﺎﻣﻪ ﺳُﺮاﯾﯽ‬ ‫زﻧﺪه ﯾﺎد اﺳﺘﺎد اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﭘﻮرداوود )زاده ‪ 20‬ﺑﻬﻤﻦ ‪ ،1264‬رﺷﺖ ـ درﮔﺬﺷﺖ ‪ 26‬آﺑﺎن ‪ ،1347‬ﺗﻬﺮان( داﻧﺸﻤﻨﺪي ﺑﺰرگ و‬
‫ﻓﺮﻫﯿﺨﺘﻪ و ﯾﮑﯽ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ اﯾﺮاﻧﺸﻨﺎﺳﺎن و ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﺘﺮﺟﻢ ﭘﺎرﺳﯽِ اَوﺳﺘﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ از او ﮐﺘﺎب ﻫﺎ و ﺟﺴﺘﺎرﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎري ﺑﻪ‬
‫ﯾﺎدﮔﺎر ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﮐﺘﺎب ﻫﺎي وي "ﭘﻮراﻧﺪﺧﺖ ﻧﺎﻣﻪ" ﻧﺎم دارد ﮐﻪ ﻧﺎم دﯾﻮان ﺳﺮودﻫﺎي او اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪه ي‬
‫ﺳﺮودﻫﺎي ﻣﯿﻬﻨﯽ و ﺷﻮراﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ و در ﺷﻬﺮﯾﻮر ‪ 1306‬ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺮﮔﺮدان اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ در ﺑﻤﺒﺌﯽ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺎم اﯾﻦ‬
‫دﯾﻮان از ﻧﺎم ﭘﻮراﻧﺪﺧﺖ ﺗﻨﻬﺎ دﺧﺘﺮ اﺳﺘﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬زﻧﺪه ﯾﺎد اﺳﺘﺎد ﭘﻮرداوود ﺧﻮد درﺑﺎره ي اﯾﻦ دﯾﻮان ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ‪" :‬اﯾﻦ دﯾﻮان در ﻣﻤﻠﮑﺘﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﻫﺎ ﻓﺮدوﺳﯽ و ﺧﯿﺎم داﺷﺘﻪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻗﻄﺮه ي ﻧﺎﭼﯿﺰي اﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ درﯾﺎي ﻣﻮاج ادﺑﯽ‪".‬‬
‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ي ﭘﺮﺷﯿﺎ در ﻫﺮ ﺷﻤﺎره‪ ،‬ﮔﺰﯾﺪه اي از ﭼﺎﻣﻪ ﻫﺎي "ﭘﻮراﻧﺪﺧﺖ ﻧﺎﻣﻪ" را ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﮔﺮاﻣﯽ ﭘﺮﺷﯿﺎ ﭘﯿﺸﮑﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﯾﺎد اﯾﻦ اﺳﺘﺎ ِد ﻓﺮزاﻧﻪ ﮔﺮاﻣﯽ و ﺟﺎﯾﮕﺎه او در ﺳﺮاي ﻣﯿﻨﻮ ﺧﻮش ﺑﺎد‪.‬‬

‫َاﻣﺸﺎﺳ ‪‬ﭙﻨﺪان‬
‫)ﺑﺨﺶ ﭘﻨﺠﻢ(‬

‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬ ‫ﺧﻮش و ﻧﻐﺰ و زﯾﺒﺎ و ﺟﺎن ﭘﺮوري‬ ‫ﭘﺲ آﻧﮕﻪ ﺑﺮ او رو ﮐﻨﺪ دﺧﺘﺮي‬
‫درآﻣﯿﺨﺘﻪ ﮐﺮﻓﻪ را ﺑﺎ ﮔﻨﻪ‬ ‫ز ﭼﻬﺮ درﺧﺸﺎن و ﻣﻮي ﺳﯿﻪ‬
‫ﺷﮕﻔﺖ آرد از دﯾﺪن وي روان‬
‫ﭼﻮ زﯾﻨﺴﺎن ﻧﺪﯾﺪه ﮐﺲ از ﺧﺎﮐﯿﺎن‬
‫ﻧﮋاد از ﮐﻪ داري و ﻣﺎم ﺗﻮ ﮐﯿﺴﺖ‬ ‫زوي ﭘﺮﺳﺪ اي دﺧﺖ ﻧﺎم ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ‬
‫ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮب ﭼﻬﺮ و ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺎزﻧﯿﻦ‬ ‫ﻧﺪﯾﺪم ﭼﻮ ﺗﻮ ﻧﯿﮏ اﻧﺪر زﻣﯿﻦ‬
‫ﻣﺮا از آن ﺧﻮد دان ﺗﻮ اي ﭘﺎرﺳﺎي‬ ‫دﻫﺪ ﭘﺎﺳﺦ آﻧﮕﺎه دﺧﺖ رﺳﺎي‬
‫ﻫﻢ اﻧﺪﯾﺸﻪ ي ﻧﯿﮏ و ﮔﻔﺘﺎر ﺗﻮ )‪(1‬‬ ‫ﻣﻨﻢ ﭘﯿﮑﺮ ﮐﺎر و ﮐﺮدار ﺗﻮ‬
‫ﺳﺮاﻓﺮاز و ﺧﺸﻨﻮد از ﺧﻮد روان‬
‫ﺳﻮي ﺑﺎغ ﻓﺮدوس ﮔﺮدد روان‬ ‫ﻧﺸﯿﻨﺪ ﺑﺮ اورﻧﮓ ﮔﺎه زرﯾﻦ‬
‫ﭼﻨﯿﻦ ﺟﺎودان در ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﯾﻦ‬ ‫ﺑﺪوزخ ﺑﺮﻧﺪت اﮔﺮ در ﺟﻬﺎن‬

‫دروﻏﯽ ز ﺗﻮ ﺑﮕﺬرد ﺑﺮ زﺑﺎن‬ ‫ﭼﻮ ﺑﮕﺮﻓﺖ زرﺗﺸﺖ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ را‬
‫ﻣﻬﯿﻦ دﻓﺘﺮ ﻧﻐﺰ و ﻓﺮزاﻧﻪ را‬ ‫ﭘﺲ آﻧﮕﻪ ﮔﺮوﻫﯽ ز اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪ‬
‫ﯾﮑﺎﯾﮏ ﺑﻮﺧﺸﻮر دادﻧﺪ ﭘﻨﺪ‬ ‫ز ﮔﻔﺘﺎر اﯾﻦ ﺷﺶ ﺗﻦ آﻣﻮزﮔﺎر‬
‫ﭘﯿﻤﺒﺮ رﺳﺎ ﮔﺸﺖ و آﮔﻪ ز ﮐﺎر‬ ‫ﺑﻮد ﮔﻔﺘﺸﺎن ﺳﺮﺑﺴﺮ از ﺧﺪاي‬
‫ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ در دو ﺳﺮاي‬

‫ﺑﺮﻟﻦ ‪ 20‬ژوﺋﻦ ‪ 1920‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻮّال ‪1338‬‬

‫)‪ (1‬ﻣﻀﻤﻮن ﻣﺠﺴﻢ ﺷﺪن اﻋﻤﺎل ﺣﺴﻨﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ در روز ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺑﺼﻮرت دﺧﺘﺮ زﯾﺒﺎﯾﯽ از وﻧﺪﯾﺪاد‬
‫)ﻗﺴﻤﺘﯽ از َاوﺳﺘﺎ( اﺳﺘﺨﺮاج ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ‪74 .‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

75 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪76‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

77 ‫روﯾﻪ‬

‫ﺗﻮران ﺷﻬﺮﯾﺎري )ﺑﻬﺮاﻣﯽ(‬ ‫ﭼﺮاغ دوﺳﺘﯽ‬

‫ﭼﺎﻣﻪ ﺳﺮُ اﯾﯽ‬ ‫ﮔﻞ ﯾﮑﺮﻧﮕﯽ ام در ﺳﯿﻨﻪ ﭘﮋﻣﺮد‬ ‫دو رﻧﮕﯽ ﻫﺎ رواﻧﻢ را ﺑﯿﺎزرد‬
‫از اﯾﻦ ﺑﯽ ﻣﻬﺮي و ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮﯾﯽ‬ ‫دﻟﻢ ﺑﮕﺮﻓﺖ از رﺷﮏ و دوروﯾﯽ‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫ﺑﻪ رﺷﮏ و ﮐﯿﻦ و ﭘﯿﮑﺎر ﺑﺮادر‬ ‫ﻧﯿﺮزد ﻧﺰد ﻣﻦ ﻣُﻠﮏ ﺳﮑﻨﺪر‬
‫ﺧﻮﺷﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﻮاﯾﺎن‪ ،‬ﻫﻢ ﻧﻮاﯾﯽ‬ ‫ﺧﻮﺷﺎ ﺑﺎ آﺷﻨﺎﯾﺎن‪ ،‬آﺷﻨﺎﯾﯽ‬
‫ﺧﻮﺷﺎ ﺑﯽ رﺷﮏ و آز و ﮐﯿﻨﻪ ﺑﻮدن‬ ‫ﺧﻮﺷﺎ ﯾﮑﺮﻧﮓ ﭼﻮن آﯾﯿﻨﻪ ﺑﻮدن‬
‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ دوﺳﺘﯽ آﻏﺎز ﮐﺮدن‬ ‫ﻧﻮاي ﻫﻢ دﻟﯽ را ﺳﺎز ﮐﺮدن‬
‫درﺧﺖ دوﺳﺘﯽ ﭘﺮﺑﺎر ﺧﻮش ﺗﺮ‬
‫ﺑﺮادر ﺑﺎ ﺑﺮدار ﯾﺎر ﺧﻮش ﺗﺮ‬ ‫دوروﯾﯿﻬﺎ‪ ،‬دورﻧﮕﯽ ﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺪي ﻫﺎ‬
‫ﺳﺘﯿﺰ و ﮐﯿﻨﻪ و ﻧﺎﺑﺨﺮدي ﻫﺎ‬ ‫ﺑﻮد ز اﻫﺮﯾﻤﻦ ﻧﺎﭘﺎك و ﺑﺪﮐﺎر‬
‫از اﯾﻦ اﻫﺮﯾﻤﻨﺎن ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺪار‬ ‫ﻣﯿﺎﻻ داﻣﻨﺖ را ﺑﺎ ﺗﺒﺎﻫﯽ‬
‫درﯾﻐﺎ ﮐﺰ ﺑﺪي ﺟﺰ ﺑﺪ ﻧﺨﯿﺰد‬
‫ﺗﺒﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﺑﯿﺎرد روﺳﯿﺎﻫﯽ‬ ‫ﭼﻪ ﺧﻮش ﻓﺮﻣﻮد ﺳﻌﺪي ﺳﺨﻦ ﺳﺎز‬
‫ﺑﺪي از ﻋﺎﻗﻞ ﺑﺨﺮد ﻧﺨﯿﺰد‬ ‫"دو ﻋﺎﻗﻞ را ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﯿﻦ و ﭘﯿﮑﺎر‬
‫ﺳﺨﻦ ﺳﺎز و ﺳﺨﻦ ﭘﺮداز ﺷﯿﺮاز‬ ‫ﻣﺮا در ﮔﻮش ﭘﻨﺪي دﻟﻨﺸﯿﻦ اﺳﺖ‬
‫ﻧﻪ داﻧﺎﯾﯽ ﺳﺘﯿﺰد ﺑﺎ ﺳﺒﮑﺴﺎر"‬ ‫ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﯿﻦ آﻟﻮده ﮔﺸﺘﻦ؟‬
‫ﮐﻪ دل ﯾﺎ ﺟﺎي دﯾﻦ ﯾﺎ ﺟﺎي ﮐﯿﻦ اﺳﺖ‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﮔﺮ ﮔﺮدﯾﻢ ﯾﮏ دل‬
‫از آن آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﯿﻬﻮده ﮔﺸﺘﻦ؟‬ ‫اﮔﺮ "ﻣﺎ" ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ "ﻣﻦ" ﺑﮕﺮدد‬
‫ﺷﻮد ﻫﻤﻮاره آﺳﺎن ﮐﺎر ﻣﺸﮑﻞ‬ ‫ﭼﺮاغ دوﺳﺘﯽ ﻧﻮرش زﯾﺎد اﺳﺖ‬
‫ﭼﺮاغ دوﺳﺘﯽ روﺷﻦ ﺑﮕﺮدد‬
‫ﻓﺮوغ اﯾﺰدي‪ ،‬در اﺗﺤﺎد اﺳﺖ‬

‫‪78‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

79 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪80‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

81 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪82‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

83 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪84‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

85 ‫روﯾﻪ‬

‫ﭼﺎﻣﻪ ﺳﺮُ اﯾﯽ‬ ‫زﻧﺪه ﯾﺎد ﻓﺮﯾﺪون ﻣﺸﯿﺮي‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻬﺮاب ﺳﭙﻬﺮي‬

‫ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ‬

‫ﺑﺮ ﻗ ّﻠﻪ اﯾﺴﺘﺎدم‪.‬‬
‫آﻏﻮش ﺑﺎز ﮐﺮدم‪.‬‬
‫ﺗﻦ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺻﺒﺢ‪،‬‬
‫ﺟﺎن را ﺑﻪ آﻓﺘﺎب ﺳﭙﺮدم‪.‬‬

‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬ ‫رو ِح ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ‬
‫ﺑﺎ ﻣﻬﺮ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﭙﻬﺮ‪،‬‬
‫ﺑﺎ ﺳﻨﮓ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﺴﯿﻢ‪،‬‬

‫ﺑﺎ آب‪ ،‬ﺑﺎ ﮔﯿﺎه‪،‬‬
‫در ﺗﺎر و ﭘﻮد ﻣﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﯾﺎﻓﺖ!‬

‫ﻣﻮﺟﯽ ﻟﻄﯿﻒ‪ ،‬ﺑﺎﻓﺘﻪ از ﺟﻮﻫ ِﺮ ﺟﻬﺎن‪،‬‬
‫ﺗﺎ ﻋﻤﯿ ِﻖ ﻫﻔﺖ ﭘﺮده ي ﺗﻦ را ز ﻫﻢ ﺷﮑﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫"ﻣﻦ" را ز ﺗﻦ رﺑﻮد!‬
‫"ﻣﺎ" ﻣﺎﻧﺪ‪،‬‬

‫راه ﯾﺎﻓﺘﻪ در ﺟﺎوداﻧﮕﯽ!‬

‫‪86‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

87 ‫روﯾﻪ‬

‫رﺿﺎ ﻣﻘﺼﺪي‬ ‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﺑﯿﺎ!‬

‫ﭼﺎﻣﻪ ﺳﺮُ اﯾﯽ‬ ‫ﮔﯿﻼس را ﺑﺮاي ﺗﻮ ﮐﻨﺪم‪.‬‬
‫اﻧﮕﻮر را ﺑﺮاي دل ِ ﺧﻮﯾﺶ‪.‬‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫ﮔﯿﻼس ‪ ،‬آﺷﻨﺎي "ﻓﺮوغ" ﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻧﮕﻮر‪،‬‬

‫ﻣﯿﺰﺑﺎن ِ ﻗﺪﯾﻤﯽ ِ ﺷﺎﻋﺮان‪.‬‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﺑﯿﺎ !‬
‫ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﯿﺎل ِ ُﺧﺮَم ِ ﻓﺮﺧﺰاد‬
‫ﮔﯿﻼس را ﺑﻪ ﮔﻮش ﺗﻮ آوﯾﺰم‪.‬‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﺑﯿﺎ !‬
‫روﺷﻦ ُﮐﻦ از ﺗﺮاﻧﻪ ي ﭼﺸﻤﺖ ﭘﯿﺎﻟﻪ را ء‬

‫ﺗﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ‪ُ ،‬زﻻل ِ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫ﯾﻌﻨﯽ‪:‬‬
‫ﺑﺎ ﺷﺎدي ِ ﺷﺮﯾﻒ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮ‬

‫زﯾﺒﺎﯾﯽ ِ ﺷﻤﺎل ِ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫‪88‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

89 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﻬﺪي ﺗﻮﮐﻠﯽ ﺗﺒﺮﯾﺰي‬ ‫ﻓﺼﻞ ﻣﺸﺘﺮك‬

‫داﺳﺘﺎن ﮐﻮﺗﺎه‬ ‫ﻫﻤﯿﺸﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ آدﻣﯽ ﺗﮑﻪ اﯾﯽ از ﺟﺎﻧﺶ را آن ﺟﺎ ﺑﮕﺬارد ﺑﺮاي روزﻫﺎي دﻟﺘﻨﮕﯽ‪ ،‬ﻫﺮ از ﭼﻨﺪ‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮود و از ﺧﺎﻃﺮات ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه در آﻧﺠﺎ ﻏﺒﺎر روﺑﯽ ﮐﻨﺪ و ﺟﺎﻧﯽ ﺗﺎزه‪ .‬ﺑﺮاي ﻣﻦ داﻧﺸﮑﺪه ادﺑﯿﺎت ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﻤﺎن‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﮔﻮﺷﻪ ﮔﻮﺷﻪ اش ﯾﺎدي داﺷﺘﻢ در ﺟﺎن و روح‪.‬‬
‫داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﺣﮑﻢ دروازه ﻣﺸﻬﺪ را داﺷﺖ‪ ،‬از ﺟﺎده ﮐﻪ ﻣﯽ رﺳﯿﺪم ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺎﯾﺪ اﺑﺘﺪا ﺳﺮي ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه و‬
‫داﻧﺸﮑﺪه دوران ﺗﺤﺼﯿﻠﻢ ﻣﯽ زدم‪ .‬آن روز ﻫﻢ ﺗﺎزه از ﺗﻬﺮان رﺳﯿﺪه ﺑﻮدم و ﻋﻠﯽ رﻏﻢ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻧﺎﺷﯽ از راﻧﻨﺪﮔﯽ در‬
‫ﺟﺎده ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدم را ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪم‪ .‬ﺑﻪ ﻣﯿﺪان آزادي ﮐﻪ رﺳﯿﺪم دورﺑﺮﮔﺮدان اﻧﺘﻬﺎي ﺑﺰرﮔﺮاه را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ داﻧﺸﮕﺎه‬
‫ﭘﯿﭽﯿﺪم و ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﯿﺖ ورودي ﺷﺮﻗﯽ ﭘﺮدﯾﺲ داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮدم‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺄﻣﻮر اﻧﺘﻈﺎﻣﺎت ﮔﻔﺘﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪ‬
‫داﻧﺸﮑﺪه ادﺑﯿﺎت ﺑﺮوم و او ﻫﻢ اﺟﺎزه ورود داد‪ .‬ﺑﻪ ﺳﻤﺖ داﻧﺸﮑﺪه ادﺑﯿﺎت اداﻣﻪ ﻣﺴﯿﺮ دادم و ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺟﻠﻮي‬
‫ﻣﺤﻮﻃﻪ داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻮدم‪ .‬اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﻢ را در ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﭘﺎرك ﮐﺮدم و ﭘﯿﺎده ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در ورودي ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم‪.‬‬
‫دﻫﻢ ﺷﻬﺮﯾﻮر ﺑﻮد و اﻧﺪك اﻧﺪك داﻧﺸﮑﺪه از ﺧﻮاب ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﺑﯿﺪار ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺧﺒﺮي از ﺟﻨﺐ و ﺟﻮش و‬
‫ﺣﻀﻮر ﭘﺮ ﺗﻌﺪاد داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻧﺒﻮد‪ ،‬وارد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن داﻧﺸﮑﺪه ﺷﺪم و ﺑﻪ ﻃﺮف راﻫﺮوي ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﮐﻪ ﮐﻼس ﻫﺎي ﻣﺎ‬
‫ﯾﻌﻨﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن رﺷﺘﻪ زﺑﺎن و ادﺑﯿﺎت اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ در آن ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﺪ رﻓﺘﻢ‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﮐﻼس درش ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺸﺖ در‬
‫ﮐﻪ رﺳﯿﺪم ﻧﮕﺎﻫﯽ از ﭘﻨﺠﺮه در ﺑﻪ داﺧﻞ ﮐﻼس اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺮ از ﺳﮑﻮت ﺑﻮد و دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﺮف ﮐﻼس ﺑﻌﺪي رﻓﺘﻢ‪،‬‬
‫در ﮐﻼس ﺗﺎ ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺎز ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ دﻗﯿﻘﺎً ده ﺻﺒﺢ ﺑﻮد‪ ،‬وارد ﮐﻼس ﺷﺪم ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫ﺟﺎﯾﻢ در اﻧﺘﻬﺎي ﮐﻼس ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ردﯾﻒ آﺧﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎ رﻓﺘﻢ روي ﯾﮑﯽ از آن ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﮐﻤﯽ ﺑﯽ ﻗﺮار ﺑﻮدم‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻃﺮف ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﻧﮕﺎﻫﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪ ،‬ﺟﺎي ﺣﻤﯿﺪ ﻧﯿﮑﺒﺨﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﺳﺎل ﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ از او ﺧﺒﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪،‬‬
‫روزي ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﻟﯿﺎ ﺑﺮود ﺑﺮاي ﺑﺪرﻗﻪ اش ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه رﻓﺘﻢ‪ .‬ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ‪" :‬ﻧﺮي اوﻧﻮر آب ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺸﯽ‬

‫ﻣﺎ رو ﯾﺎدت ﺑﺮه" ‪ ،‬ﺧﻨﺪه اﯾﯽ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ‪" :‬ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﯾﺎدﺗﻢ" ‪.‬‬
‫رو ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺧﺎﻟﯿﺶ ﮔﻔﺘﻢ ‪" :‬ﯾﺎدم ‪ ،‬ﺗﻮ را ﻓﺮاﻣﻮش"‪.‬‬

‫از ﮐﻼس ﺧﺎرج ﺷﺪم و ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎي راﻫﺮو ﮐﻪ رﺳﯿﺪم ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﻟﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ داﻧﺸﮑﺪه رﻓﺘﻢ‪ ،‬از ورودي ﭘﺴﺮان وارد ﺷﺪم‬
‫اﯾﻨﺠﺎ ﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﯿﺰ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ در اﻧﺘﻬﺎي ﺳﺎﻟﻦ ﭘﺎﺗﻮق ﻣﺎن ﺑﻮد رﻓﺘﻢ‪ .‬ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰ ﻧﺸﺴﺘﻢ‪،‬‬
‫ﭘﺸﺖ ﺑﻪ در ورودي ﺳﺎﻟﻦ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻫﻨﻮز ﺑﻌﺪ از ﺳﺎل ﻫﺎ ﭘﭻ ﭘﭻ ﮐﺮدن ﻫﺎي دﺧﺘﺮان از آن ﺳﻮي ﭘﻨﻞ ﺟﺪا ﮐﻨﻨﺪه ﺳﺎﻟﻦ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻮش ﻣﯽ رﺳﯿﺪ و ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ زدن ﭼﻨﺪ ﺑﺎره ﺗﻪ ﺧﻮدﮐﺎري ﺑﻪ روي ﻣﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ رﻋﺎﯾﺖ ﺳﮑﻮت از ﻃﺮف ﭘﺴﺮان‪.‬‬
‫ﺳﺮم را روي ﻣﯿﺰ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ‪ ،‬ﭘﻠﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ‪. . .‬‬
‫دﻗﯿﻘ ًﺎ ده ﺳﺎل از آن روز ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪ ،‬ده و ﻫﺸﺖ دﻗﯿﻘﻪ‪ .‬ﻗﺮارﻣﺎن اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ‬
‫در ﻃﯽ اﯾﻦ ﻣﺪت ﺗﺎرﯾﺦ وﻋﺪه دﯾﺪار را ﺑﻪ ﻫﻢ ﯾﺎدآوري ﻧﮑﻨﯿﻢ‪ .‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﯾﺎن ﮐﻼس ﻫﺎ ﺟﺎي ﻓﺮﺷﯿﺪ در داﺧﻞ‬
‫ﺳﺎﻟﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺸﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﯿﺰ ﺑﻮد‪ ،‬روي ﻣﯿﺰ ﭘﺮ از ﮐﺘﺎب و ﺟﺰوات درﺳﯽ و اﻧﻮاع ﻣﺎژﯾﮏ ﻫﺎي رﻧﮕﯽ ﺑﺮاي ﻫﺎﯾﻼﯾﺖ‬
‫ﮐﺮدن ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﻧﮑﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺑﻮد‪ .‬داﻧﺸﺠﻮي ﻧﺨﺒﻪ و رﺗﺒﻪ اوّل ورودﯾﻤﺎن در ﺗﻤﺎم ﭼﻬﺎرﺳﺎل داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ‬
‫ﮐﻪ در ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﻼس ﻫﺎ ﯾﮏ ﺧﻂ در ﻣﯿﺎن ﺣﻀﻮر ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﺰوات ﻫﺎﯾﻼﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﻪ رﻓﯿﻖ‬

‫ﺷﻔﯿﻖ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﯽ ﺷﺪم‪ .‬رﻓﯿﻖ ﺟﺎن اﮐﻨﻮن ﺑﻌﺪ از ﺳﺎل ﻫﺎ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﮐﻮﺷﯽ ﻫﺎﯾﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬دﮐﺘﺮي‬
‫زﺑﺎن و ادﺑﯿﺎت اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ و ﺗﺪرﯾﺲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺳﺘﺎد در داﻧﺸﮕﺎه‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ در آﺧﺮﯾﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻣﺎن ﺧﺴﺘﮕﯽ و رﻧﺠﻮري از‬

‫ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎت روزﮔﺎر در ﺻﺪا و ﮐﻼﻣﺶ ﭘﯿﺪا ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﻢ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم‪ ،‬ده و ﻧﻪ دﻗﯿﻘﻪ و ده ﺛﺎﻧﯿﻪ‪ .‬ﺷﺮوع ﮐﺮدم ﺑﻪ‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻦ ﭘﯿﺎم "ﯾﺎدم ‪ ،‬ﺗﻮ را ‪ ". . .‬ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪن دﺳﺘﯽ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ام ﻫﻮﺷﯿﺎر ﺷﺪم‪ ،‬ﺳﺮم را از روي ﻣﯿﺰ ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﻪ‬

‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻧﮕﺎﻫﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ‪ ،‬ﻓﺮﺷﯿﺪ آﻣﺪه ﺑﻮد ‪90 . . .‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

91 ‫روﯾﻪ‬

‫)ﺑﺨﺶ ﻫﻔﺪﻫﻢ(‬ ‫ﮐــﻮ ﭼــﻪ ﺑــﻦ ﺑـــﺴﺖ ﻋـــﺸﻖ‬

‫روح اﻧﮕﯿﺰ ﺧﺪﯾﻮر )اﯾﺮاﻧﺪﺧﺖ(‬

‫داﺳﺘﺎن دﻧﺒﺎﻟﻪ دار‬ ‫‪ - .....‬ﺧﻮب ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺑﺪاﻧﻢ دﯾﮕﺮﻣﺮا ﻧﻤﯿﺨﻮاﻫﺪ ‪ ،‬ﭼﺎره اي ﻧﺪارم ﺟﺰاﯾﻨﮑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﮐﻨﻢ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﯿﮑﺒﺎره !‬
‫‪ -‬ﭘﺲ ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﭼﻮن دﯾﮕﺮ ﻣﻮردي ﺑﺮاي دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺶ وﺟﻮد ﻧﺪارد!‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫‪ -‬آري ﭼﻨﯿﻨﺴﺖ اﻣﺎ ﺧﺎﻃﺮات ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻋﺸﻘﺶ را ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﻢ!‬
‫‪ -‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻮ ‪ ،‬ﺧﻮد او را دوﺳﺖ داري و ﻧﺎﻣﺶ را ﻋﺸﻖ ﮔﺬاﺷﺘﯽ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺑﻪ او ﻣﻔﻬﻮﻣﺶ اﯾﻨﺴﺘﮑﻪ ﺟﺴﻢ او ﺑﺮاﯾﺖ ﻋﺰﯾﺰ اﺳﺖ ‪،‬‬

‫اﮔﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻋﺸﻘﯽ ﻫﻢ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪... .‬‬
‫‪ -‬آري‪ ،‬ﭼﻨﯿﻨﺴﺖ!‬

‫‪ -‬اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬اﯾﻨﮑﻪ او ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ و ﭼﻪ ﻣﯿﺠﻮﯾﺪ؟ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺣﺘﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﻫﻤﺴﺮ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻋﺸﻖ او را ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﻃﻔﻞ در ﺑﻄﻦ وﺟﻮدم زاده ﺷﺪه ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮ اوﻋﺎﺷﻘﻢ ‪َ ،‬ﻧ َﻔ َﺴﻢ ﺑﺮاي اوﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ اوﺳﺖ ‪ .‬اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯿﺮاﻧﺪ زﯾﺮا ﻣﺮا دﯾﮕﺮﺑﺮﺧﻮد اﺧﺘﯿﺎري ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬دﯾﺪارﮔﺎه ﺑﮕﺎﻫﺶ ﺑﺮاﯾﻢ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯿﺶ آرزوي ﻣﻨﺴﺖ‪..‬ﭼﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ و ﭼﻪ ﺑﯽ ﻣﻦ‪!..‬‬
‫ﻣﻬﻨﺎز ﺳﺮﺑﺠﯿﺐ ﻓﺮو ﺑﺮد ‪ .‬ﻫﺮدو ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪﯾﻢ ‪ .‬او ﺑﻤﻦ ﻣﯿﺎﻧﺪﯾﺸﯿﺪ وﻣﻦ ﺑﻨﯿﻤﺎ ‪ .‬ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺴﺨﻦ درآﻣﺪ و ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪:‬‬
‫‪ -‬ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻢ از ﺳﻮي ﺗﻮ ِﺑـﺎﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺪﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺤﺘﻀﺮي درﺣﺎل ﺟﺎن دادﻧﺴﺖ ؟‬
‫‪ -‬ﺑﺎو ﺑﮕﻮ! ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯽ ﺑﺰور وارد ﺧﺎﻧﻪ اي ﺷﻮي ﮐﻪ دﯾﮕﺮي آﻧﺮا ذراﺧﺘﯿﺎر دارد!‬
‫‪ -‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎورﻧﮑﻨﯽ اﮔﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ او ﺧﻮد ﭼﻨﯿﻦ ﭘﺎﺳﺨﯽ را ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ ،‬زﯾﺮا ﺑﻤﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ‪ :‬ﭼﺸـﻢ ﺑﺮاﻫﺖ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ اﮔﺮﭼﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﺳﺎل ﺑﮕﺬرد ‪.‬‬
‫‪ -‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ دﯾﮕﺮ ﻣﻮردي ﺑﺮاي ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬او راه وﭼﺎره ﮐﺎر ﺧﻮﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﺰﯾﺰم ﮐﻤﯽ ﻫﻢ دﻟﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮدت‬
‫ﺑﺴﻮزد‪.‬ﺑﻬﺘﺮاﺳﺖ او را ﻧﯿﺰ ﺑﺤﺎل ﺧﻮدش ﺑﮕﺬاري!‬
‫ﺑﻮﺳﯿﺪﻣﺶ و ﭘﺲ از ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺪرود او و دوﺳﺘﺎن ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ را ﺗﺮك ﮐﺮدم ‪.‬‬
‫در راه ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺑﺂن دو روزي اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ﮐﻪ ﺑﺪون ﺷﮏ ﯾﮑﯽ از آرزوﻫﺎي دﺳﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ روﯾﺎﻫﺎي ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮم ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺎﺑﮏ ﭼﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ و ﭼﻪ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ‪ ،‬ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎي ﺗﻮاﻧﺎي ﻣﺮغ ﻋﺸﻖ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ﻧﯿﻤﺎ ﺑﮑﻨﺎر درﯾﺎي ﺧﺰر ﻓﺮود ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ ‪.‬‬
‫دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ آﺗﺶ ﻋﺸﻘﻢ وﺟﻮد ﻧﺎزﻧﯿﻨﺶ را ﮔﺮﻣﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﺒﺨﺸﻢ ‪ .‬ﻧﺴﯿﻢ ﺧﻨﮏ درﯾﺎ ﺑﻤﯿﺰﺑﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ و ﺑﺎ‬
‫ﻧﻮازش ﺳﯿﻤﺎ و ﭘﯿﮑﺮﻣﺎن ‪ ،‬ﺧﻮش آﻣﺪ ﮔﻮي ﻣﺎ ﻣﯿﺸﻮد ‪ .‬درآن ﺳﮑﻮت دﻟﭙﺬﯾﺮ‪ ،‬اﻣﻮاج درﯾﺎ آﻫﻨﮓ دﻟﻨﻮازي از ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻨﻬﺎ ﺳﺮداده ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﻣﺮﻏﺎن درﯾﺎﯾﯽ و آواي دﻟﻨﺸﯿﻦ درﯾﺎ ورود ﻣﺎ را ﺑﺪﻧﯿﺎي زﯾﺒﺎي ﺧﻮد ‪ ،‬ﺷﺎدﺑﺎش ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ‪ .‬ﺳﺮ ﺑﺮ‬

‫ﺑﺎزوان ورزﯾﺪه اش ﻧﻬﺎده‪ ،‬ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم زﯾﺒﺎﯾﯿﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ درآﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﺑﻬﻢ آﻣﯿﺨﺘﻪ وﺳﺘﺎﯾﺸﮕﺮ‬
‫ﺧﺪاﯾﯽ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ﮐﻪ اﻟﻬﻪ زﯾﺒﺎي ﻋﺸﻖ اﺳﺖ و ﺑﺮ ﭘﻬﻨﻪ ﮔﯿﺘﯽ ﻓﺮﻣﺎن راﻧﺪه و ﺑﺮاي ﻋﺎﺷﻘﺎن ﻋﺎﻟﻢ دﻧﯿﺎﯾﯽ ﭘُﺮ از ﻣﻬﺮ و ﺻﻔﺎ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﺑﺪاﻧﻢ راه را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﯿﻤﻮده ام ؟ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﻣﺮا ﮐﻪ ازﺧﻮﯾﺶ ﺑﯿﺨﺒﺮﺷﺪه ﺑﻮدم ﺑﺨﺎﻧﻪ رﺳﺎﻧﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ﺧﻮد را ﺑــﺮوي ﺗﺨﺖ‬
‫اﻧﺪاﺧﺘﻢ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ از َﻧﻮَرد ﺷﻤﺎل ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ ام ‪ .‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﭼﺸﻢ ازﻫﻢ ﮔﺸﻮدم ﻫﻮا ﺗﺎرﯾﮏ ﺷﺪه اﻣﺎ ﭘﻨﺠﺮه اي از روﺷﻨﺎﯾﯽ ﺻﺒﺤﯽ‬
‫ﺳﭙﯿﺪ ‪،‬ﺑﺮوي ﻗﻠﺒﻢ ﺑﺎزﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ازآن ﭘﺮﺗﻮ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﻤﺎ و زﯾﺒﺎﯾﯽ اﻓﺴﻮﻧﮕﺮش ﭼﻮن ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺳﺮاﺳﺮ وﺟﻮدم را ﻣﻨﻮر ﮐﺮده ﯾﻮد‪....‬‬
‫ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺎد ﺑﭽﻪ ﻫﺎي دﺑﺴﺘﺎﻧﯽ داﺧﻞ ﮐﻮﭼﻪ ازﺧﻮاب ﺑﯿﺪارﺷﺪه و ﺑﺮاي رﻓﺘﻦ ﺑﺎداره آﻣﺎده ﺷﺪم ‪ .‬راﯾﺤﻪ دﻟﻨـﻮازﻋﺸﻖ ﻧﯿﻤﺎ ﻣﺸﺎﻣﻢ را‬

‫ﻧﻮازش داد ‪ .‬ﺑﻬﺮﭼﻪ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻢ او را ﻣﯿﺪﯾﺪم ‪ .‬ﮔﻮﯾﯽ ﺟﺰ او در ﺟﻬﺎن ﮐَﺲ ﻧﺒﻮد ‪.‬‬
‫از در ﺑﺰرگ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻢ ‪ .‬ﻧﺎﮔﺎه ﻫﻤﮑﺎرﻋﺎﺷﻖ ﭘﯿﺸـﻪ را دﯾﺪم ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺮاﻫﺴﺖ‪ .‬ﺑﺎ دﯾﺪﻧﻢ ﺑﺴﻮﯾﻢ آﻣﺪه روزﺧﻮش ﮔﻔﺖ‬

‫و اﻓﺰود ‪:‬‬
‫‪ -‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻣﻦ ﺑﺎداره ﺑﺮوﯾﻢ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻧﻪ‪ ،‬اﻣﺎ دﯾﺪم‬

‫ﮐﻤﯽ دﯾﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪92 .‬‬

‫‪ -‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮑﺒﺎراﺳﺖ‪...‬ﺷﺘﺎﺑﺎن رﻓﺖ و ﺑﺎ اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﺶ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ‪.‬‬ ‫داﺳﺘﺎن دﻧﺒﺎﻟﻪ دار‬
‫ﭘﯿﺶ از آﻧﮑﻪ از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎده ﺷﻮد ﺗﺎ در را ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﻮدم آﻧﺮا ﮔﺸﻮدم‪ ،‬ﺳﻮارﺷﺪه ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﭘﺲ از ﺳﮑﻮت‬
‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣﺮُ داد ﻣﺎه ‪1398‬‬
‫ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﮔﻔﺖ ‪:‬‬
‫‪ -‬ﻣﯿﻞ دارم از ﺷﻤﺎ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﺑﮑﻨﻢ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻤﻦ اﺟﺎزه آﻧﺮا ﺑﺪﻫﯿﺪ ؟‬ ‫‪93‬‬

‫ﺑﺎ ﺑﯿﺘﻔﺎوﺗﯽ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ !‬
‫‪ -‬آﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﺑﺤﺎل ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه اﯾﺪ ؟‬
‫از ﭘﺮﺳﺶ او ﮐﻤﯽ ﺟﺎ ﺧﻮردم زﯾﺮا ﭘﻨﺪاﺷﺘﻢ ﻣﻨﻬﻢ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﭘﺮﺳﺸﯽ را ازاو ﺑﮑﻨﻢ اﻣﺎ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ درآن ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ او‬

‫داﺷﺖ ﺑﺮاﯾﻢ ﺣﯿﺮت اﻧﮕﯿﺰ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻧﯿﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﺎو ﮐﺮدم‪ ،‬ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر دﯾﺪم ﮐﻪ درﻣﯿﺎن ﭼﻬﺮه ﮔﻨﺪﻣﮕﻮﻧﺶ دو ﺗﺎ ﭼﺸﻤﺎن آﺑﯽ اﻣﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﮕﻮﻧﻪ‬
‫ﻧﺎﻫﻤﺎﻫﻨـﮕﯽ ﺧﻮد ﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻮري ﻣﺮا ﺑﯿﺎد زﺑﺎﻧﺰد وﺻﻠﻪ ﻧﺎﺟﻮر اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬در دل ﻧﺎﻟﯿﺪم ‪ ،‬ﺧﺪاﯾﺎ ﯾﺎرﯾﻢ ﮐﻦ ! ﭼﻪ ﺳﺨﺖ‬

‫اﺳﺖ آدم ﭘﺬﯾﺮاي ﮐﺴﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮاﻫﺪ‪ .‬ﺳﺨﻨﺶ ﻣﺮا از ﭘﻨﺪارﻫﺎﯾﻢ ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪ ‪.‬‬
‫‪ -‬ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ رازي را در ﻣﯿﺎن ﺑﮕﺬارم اﻣﺎ ﭘﯿﻤﺎن ﺑﺒﻨﺪﯾﺪ ﮐﻪ آﻧﺮا ﺑﺮ َﮐﺴﯽ ﻓﺎش ﻧﺴﺎزﯾﺪ! ﺧﯿﻠﯽ زود درﯾﺎﻓﺘﻢ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ‬

‫ﺑﮕﻮﯾﺪ؟‬
‫‪ -‬ﻓﺎش ﮐﺮدن راز دﯾﮕﺮان از اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ و ادب ﺑﺪور اﺳﺖ !‬
‫ﭼﻨﯿﻦ اداﻣﻪ داد‪ :‬ﺑﯿﺶ از ﯾﮑﻤﺎه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻧﺎﻣﻪ اي ﻧﻮﺷﺘﻪ ام ‪ .‬اﮐﻨﻮن از ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ آﻧﺮا ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ و اﮔﺮﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ‬
‫ﺑﻤﻦ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﯿﺪ‪ ....‬ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺪﺳﺘﻢ داد و اﻓﺰود؛ ﭘﺲ از ﺧﻮاﻧﺪن ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ آﻧﺮا ﺑﻤﻦ ﺑﺮﮔﺮداﻧﯿﺪ !‬
‫از اﯾﻦ ﺳﺨﻨﺶ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﺷﺪ اﻣﺎ ﺑﺎو ﺣﻖ دادم و ﻧﺎﻣﻪ را ﮔﺸﻮدم ‪.‬‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ؛ درود ﺑﺮ ﺑﻠﻘﯿﺲِ ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﻠﮑﻪ ﺻﺒﺎي ﺳﺮزﻣﯿﻦ وﺟﻮدم‪ .‬ﻣﺪﺗﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ و دﻟﺒﺎﺧﺘﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺪه ‪ ،‬از ﮔﺬران‬
‫روزﮔﺎرﺧﻮﯾﺶ ﺑﯿﺨﺒﺮﻣﺎﻧﺪه ام وﺟﺰ ﺑﺸﻤﺎ ﻧﻤﯿﺎﻧﺪﯾﺸﻢ ‪ .‬ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ آﻧﺮوز را ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎرﺷﻤﺎ را دراﺗﺎق‬
‫ﮐﺎرم دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﺪﯾﺪار ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﻫﻤﮑﺎرﻣﺎن آﻣﺪه ﺑﻮدﯾﺪ ‪ .‬ﻗﻠﺒﻢ ﺗﮑﺎن ﺧﻮرد‪ .‬ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﺒﺎر‬
‫دﯾﺪار ﭼﻨﯿﻦ ﺷﯿﻔﺘﻪ و دﻟﺒﺎﺧﺘﻪ ﺗﺎن ﺷﺪم ؟ ﻣﺮا ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ و دﻟﻢ ﺑﺮﺷﻤﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻧﺪ ‪ .‬اﮐﻨﻮن ﺗﺎﺟﯽ ﺑﺮﺳﺮ وﺳﻠﻄﺎن‬
‫ﻗﻠﺒﻢ ﺷﺪه اﯾﺪ‪ ..‬ﮔﺪاي درﮔﻪ اﯾﻦ ﻋﺸﻘﻢ ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯾﮑﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ‪......‬‬
‫دﯾﮕﺮ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺣﻮاﻧﺪﻧﺶ را ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻢ اﻣﺎ واﻧﻤﻮد ﮐﺮدم ﮐﻪ دارم ﻣﯿﺨﻮاﻧﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ از دﻣﯽ ‪ ،‬ﻧﺎﻣﻪ را ﮐﻪ ﭼﻬﺎر ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻮد ﺗـﺎ‬

‫ﮐﺮده و ﺑﺪﺳﺘﺶ دادم ‪.‬‬
‫در اﯾﻨﺪم وارد ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺑﺰرگ اداره ﺷﺪﯾﻢ ‪ .‬ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮔﺬرا ﺑﺎو اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪.....‬‬
‫‪ -‬ﺷﻤﺎ ﮐﻪ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﺪ اﯾﻦ ﻋﺸـﻖ ﮐﺎﻏﺬي ﺧﻮد را ﺑﻤﻦ ﺳﭙﺮده ازداﺷﺘﻨﺶ درﻫﺮاس ﺑﺴﺮ ﻣﯿﺒﺮﯾﺪ! ﺑﺎ ﮐﺪام دل وﺟﺮأت ﭘﺎ‬
‫ﺑﻤﯿﺪان ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮔﺬاﺷﺘﯿﺪ ﮐﻪ در اﯾﻨﺮاه دادن ﺳﺮ و ﺟﺎن را ﻫﻢ ﺑﻬﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ؟ اﯾﻦ ﭘﻨﺪارﺷﻤﺎ ﺟﺰ ﯾﮏ َﺗ َﻮ ُﻫﻢ ‪ ،‬ﭼﯿﺰدﯾﮕﺮي‬
‫ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬ﺣﺎل ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ! اﯾﻨﻬﻢ ﺳﻨﺪ ﮐﺎﻏﺬي ﻋﺸﻘﺘﺎن ‪ ،‬دﯾﮕﺮﺟﺎي ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎ ﺳﭙﺎس از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮا ﻫﻤـﺮاه‬
‫ﺧﻮد ﮐﺮدﯾﺪ‪ ....‬ﺑﺪرود ﮔﻔﺘﻪ و ﺑﺴﻮي اﺗﺎﻗﻢ راه اُﻓﺘﺎده زﯾﺮ ﻟﺐ ُﻏﺮﯾﺪم ‪ ،‬اﻣﺎن از اﯾﻦ ﻣﺮدﻫﺎ ‪.‬‬
‫ﺗﻤﺎم ﻣﺪت ﺑﯿﻬﻮده اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﺮا ﺳﺮﮔﺮم روﯾﺎي ﺧﻮد ﮐﺮده ﺑﻮد ‪ .‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻨﺴﺖ ﻣﺮدي ﺑﺎ داﺷﺘﻦ زن و ﻓﺮزﻧﺪ‪ ،‬ﻓﯿﻠﺶ ﯾﺎد‬
‫ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن ﮐﻨﺪ و ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮد ؟ آﻧﻬﻢ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﯽ ﮐﻪ او دارد ؟ ﺑﺮﯾﯿﺲ ﺧﻮش ﺗﯿﭗ وﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ روزﺧﻮش ﮔﻔﺘﻪ‪ ،‬روي ﺻﻨﺪﻟﯿﻢ‬

‫ﻧﺸﺴﺘﻢ ‪.‬‬
‫ﻓﻮري ﻓﻬﻤﯿﺪ از درون ﮐﻤﯽ آﺷﻔﺘﻪ ام ؟ ﭘﯿﺶ ازآﻧﮑﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﭙﺮﺳﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ ‪:‬‬
‫‪ -‬ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﻢ‪ ،‬ﻣﺮدﻫﺎﯾﯿﮑﻪ زن و ﺑﭽﻪ دارﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻔﮑﺮﻋﺎﺷﻘﯽ ﻣﯿﺎﻓﺘﻨﺪ ؟ آﺧﺮ ﻓﺎﯾﺪه اش ﭼﯿﺴﺖ ؟ ﺟﺰ رﺳﻮاﯾﯽ و‬

‫ﺑﻬﻢ رﯾﺨﺘﻦ ﮐﺎﻧﻮن ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﮕﺮ ﻧﺘﯿﺠﻪ دﯾﮕﺮي ﻫﻢ دارد ؟‬
‫ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺳﯿﺎه و ﮐﻨﺠﮑﺎوش ﺑﻤﻦ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ و ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﻨﻈﻮرت ﮐﯿﺴﺖ ؟‬
‫ﺳﮑﻮت ﮐﺮدم ﭼﻮن ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ راز آن ﻣﺮد را ﻓﺎش ﮐﻨﻢ ‪ .‬دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﯿﺪ‪ ،‬ﻧﮑﻨﺪ ﻣﺮا ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ؟ او را ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻢ‪ .‬ﭼﻘﺪرﻣﻬﺮﺑﺎن و‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮد؟ ﺑﺎ ﻟﺒﺤﻨﺪي ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮي ﮐﻤﯽ از ﻣﻬﺮ ورزﯾﻬﺎي ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ وﺳﭙﺎس از او ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭘﺮﺳﯿﺪم‪:‬‬

‫داﺳﺘﺎن دﻧﺒﺎﻟﻪ دار‬ ‫‪ -‬ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻨﺸﯽ ﺧﻮد ﺷﺪه اﯾﺪ ؟ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺷﻤﺎ دﯾﮕﺮ ﺳﺮﺑﺴﺮم ﻧﮕﺬارﯾﺪ !‬
‫‪ -‬اي ﺷﯿﻄﺎن! ﻣﮕﺮﻣﯿﺸﻮد ﮐﺴﯽ ﺗﺮا ﺑﺒﯿﻨﺪ و ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ اﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﻮد؟ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺠﺎي دل ﺳﻨﮓ درﺳﯿﻨﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﺎل‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻨﺠﺸﮏ ازاﯾﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﺑﺂن ﺷﺎﺧﻪ ﻣﯿﭙﺮي ﮐﻪ ﺑﭽﻨﮓ ﻣﻦ ﻧﯿﺎﻓﺘﯽ ؟ ﺗﺮا ﺧﻮب ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﺎﻻﮐﯿﺖ از ﻣﻦ زرﻧﮕﺘﺮ‬
‫ﻧﯿﺴﺘﯽ و اﻣﺎ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ ﭘﺮﺳﺸﺖ ‪،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻣﺮدي از زﻧﺶ ﺑﺎﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮب اﯾﻦ ﻃﺒﯿﻌﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻮي زن‬

‫دﯾﮕﺮي ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯿﺸﻮد ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﮐﻤﺒﻮدش را ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﺎوﺟﺒﺮان ﮐﻨﺪ!‬
‫‪ -‬اﮔﺮ آن زن ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺘﻮر او ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ ‪ ،‬ﭼﮑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﺪ ؟‬

‫‪ -‬در اﯾﻨﺼﻮرت ﺑﭽﺎﻫﯽ ﻣﯿﺎﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﮐﻨﺪه اﺳﺖ ‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ آﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺧﻮد ﺑﺴﻮزد ‪ .‬ﻧﻔﺲ راﺣﺘﯽ ﮐﺸﯿﺪه‬
‫ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬درﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﻨﮕﻮﻧﻪ ﺷﻮدﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﯿﺪ‪...‬‬

‫ﮐﺎر روزاﻧﻪ را آﻏﺎز ﮐﺮدﯾﻢ ‪ .‬زﻣﺎن اداري ﺑﺮاي رﯾﯿﺴﻬﺎ ﺑﭙﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪ و او ﻫﻢ رﻓﺖ ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪم ﺑﺎ ﮐﺎرﻫﺎي زﯾﺎد روﯾﻬﻢ اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎري را اﻧﺠﺎم دادم ‪ .‬ﮔﺎﻫﺸﻤﺎر ﯾﮏ ﺑﻌﺪ ازﻇﻬﺮ ﺑﻮد ‪ ،‬ﻫﻨﻮزﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﭙﺎﯾﺎن ﮐﺎر‬

‫اداري ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺘﻠﻔﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ‪ .‬اﻧﮕﺎر آﻫﻨﺮﺑﺎ ﺷﺪه و ﻣﺮا ﺳﺨﺖ ﺳﻮي ﺧﻮد ﻣﯿﮑﺸﺪ‪ .‬ﺟﺰ ﺷﻨﯿﺪن آواي دﻟﻨﻮاز ﻧﯿﻤﺎ ﻫﯿﭻ‬
‫آرزوي دﯾﮕﺮي ﺑﺪل ﻧﺪاﺷﺘﻢ ‪ .‬ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﺎر رﻓﺘﻦ ﺑﺴﻮي ﺗﻠﻔﻦ‪ ،‬ﻋﻘﻠﻢ ﻣﺮا ﻧﻬﯿﺐ ﻣﯿﺰد و از اﯾﻨﮑﺎر ﺑﺎزم ﻣﯿﺪاﺷﺖ اﻣﺎ اﻣﺎن از دﻟﻢ ﮐﻪ‬

‫ﺑﺮﺳﺮش ﻓﺮﯾﺎد زده و دوﺑﺎره ﺳﻮي ﺗﻠﻔﻦ ﻣﯿﮑﺸﺎﻧﯿﺪم ‪.‬‬
‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم در اﯾﻦ ﮐﺸﺎﮐﺶ دﻟﻢ ﭘﯿﺮوز ﺷﺪه ‪ ،‬اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ را واداﺷﺖ ﺗﺎ ﺷﻤﺎره ﺑﺎﺑﮏ را ﺑﮕﯿﺮد‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ از ﻣﯿﺎن ﺳﯿﻨﻪ ام ﺑﯿﺮون آﯾﺪ ‪ .‬دﺳﺘﻢ را روﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا از درون ﻗﻔﺲ‬

‫ﺳﯿﻨﻪ ام ﺑﯿﺮون ﻧﺮود‪.‬‬
‫ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺮاي ﺑﺎر ﺳﻮم زﻧﮓ زد ‪ .‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﮕﺬارم ﮐﻪ آواي ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ ﻧﯿﻤﺎ را ﺷﻨﯿﺪم ‪ .‬ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ‪ ......‬واي ﺧﺪاي ﻣﻦ!‬

‫اوﺳﺖ ‪....‬ﺣﺎل ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ؟؟؟‬
‫‪ -‬ﻣﯿﺨﻮاﻫـــﻢ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ درود ﺑﮕﻮﯾﻢ ! راﺳﺘﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ؟‬

‫‪ -‬آه ‪ ......‬ﺷﻤﺎﯾﯿﺪ ؟‬
‫‪ -‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻮدﯾﺪ؟‬

‫ﻧﻪ‪ ،‬ﻧﻪ‪ ،‬اﺑﺪا!‪....‬‬
‫‪ -‬ﺑﺎﺑﮏ ﻫﺴﺖ ؟‬
‫‪ -‬ﻧﻪ ‪ ،‬ﻧﯿﺴﺘﺶ !‬
‫‪ -‬ﭼﻪ ﺧﻮب ؟ ﻣﺪﺗﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺸﻤﺎ ﭼﯿﺰي ﺑﮕﻮﯾﻢ اﻣﺎ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺮاﯾﺶ ﭘﯿﺪا ﻧﮑﺮدم ‪ .‬راﺳﺘﺶ ﻣﻦ دوﺳﺖ‬
‫دﺧﺘﺮ ﺑﺎﺑﮏ ﻧﯿﺴﺘﻢ ‪ ،‬ﺷﻤﺎﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻨﺮا ﺗﺎ ﮐﻨﻮن درﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ !‬
‫‪ -‬درﺳﺘﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻢ ﺑﻬﻤﯿﻦ ﺳﺒﺐ درﺷﮕﻔﺘﻢ و اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺮاﯾﻢ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺷﻮﻗﯽ ﺑﺮاي دﯾﺪﻧﺶ ﻧﺪارﯾﺪ ﭼﺮا‬
‫ﺑﺪﯾﺪارش ﻣﯿﺂﯾﯿﺪ ؟‬
‫‪ -‬ﺑﯿﮕﻤﺎن اﺳﺮار ﻧﻬﺎن دل ﻣﺮا ﺑﺎ زﺑﺎن ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺧﻮاﻧﺪه اﯾﺪ! اﮔﺮﺑﮕﻮﯾﯽ ﭼﻢ آﻧﺮا ﻧﻤﯿﺪاﻧﯽ‪ ،‬ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺎورش ﮐﻨﻢ !‬

‫ﺳﮑﻮت ﮐﺮد ‪.‬‬
‫‪ -‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ دوﺳﺘﺶ ﻧﺪارم ﺣﺘﺎ از او ﺑﯿﺰارم‪ .‬او ﻣﺮا ﺑﺮاي ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﯿﺪن ﺑﺮﺳﺘﻮران دﻋﻮت ﻣﯿﮑﻨﺪ ﭼﻮن ﻣﯿﭙﻨﺪارد از اﯾﻨﺮاه‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧـﺪ دري ﺑﺮوي ﻗﻠﺒﻢ ﺑﮕﺸﺎﯾﺪ و ﺧﻮد را در آن ﺟﺎي دﻫﺪ ‪ .‬ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻫﻢ ﻣﯿﺪاﻧﺪ دوﺳﺘﺶ ﻧﺪارم‪ .‬ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ ﻣﯿﭙﻨﺪارد ﺑﺎ‬
‫اﯾﻨﮑﺎرﻫﺎﯾﺶ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ دل ﻣﺮا ﺑﺪﺳﺖ آورد ‪.‬ﻫﻤﻮاره دراﯾﻦ روﯾﺎ ﺑﺴﺮ ﻣﯿﺒﺮد‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﺘﻮاﻧﺪ در دل ﻣﻦ راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ‪ .‬اﮔﺮ‬

‫ﺑﺪﯾﺪارش ﻣﯿﺂﯾﻢ ﺑﺮاي دﯾﺪن او ﻧﯿﺴﺖ !‬
‫‪ -‬ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺴﯿﺴﺖ ؟‬

‫‪ -‬ﺑﯿﮕﻤﺎن ﺷﻤﺎ او را ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﯿﺪ ؟ ﭼﺮا از ﻣﻦ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪ ؟‬
‫‪ -‬دﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ از زﺑﺎﻧﺖ ﺑﺸﻨﻮم !‬

‫دﻫﺎن ﺑﺎز ﮐﺮدم ﺗﺎ ﻧﺎم ﻗﺸﻨﮕﺶ را ﮐﻪ ﻧﻪ ﻧﯿﻤﯽ ازﻣﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ وﻣﺎه ﻋﺎﻟﻤﺴﺖ ﺑﺮ زﺑﺎن آورم ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺘﺎب ‪ ،‬ﮔﻔﺖ ‪:‬‬

‫‪94‬‬

‫‪ -‬ﮔﻮﺷﯽ ﺧﺪﻣﺘﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﺑﮏ ﻫﻢ اﮐﻨﻮن رﺳﯿﺪ!‬ ‫داﺳﺘﺎن دﻧﺒﺎﻟﻪ دار‬
‫در دل ﻧﺎﻟﯿﺪم ‪ :‬ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﺮﺳﺪ ‪ ،‬ﻣﺮدك اﺑﻠﻪ ‪!....‬‬
‫آﻧﭽﻨﺎن ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪم ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﮔﻮﺷﯽ ﺗﻠﻔﻦ را ﺑﺪﯾﻮار ﺑﮑﻮﺑﻢ اﻣﺎ ﺧﻮد را ﮐﻨﺘﺮل و آﻣﺎده ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺧﻮش و ﺑﺶ زورﮐﯽ‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣﺮُ داد ﻣﺎه ‪1398‬‬

‫ﺑﺎ او ﺑﮑﻨﻢ ‪ .‬ﺣﺘﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻨﯿﻤﺎ ﺑﺪرود ﺑﮕﻮﯾﻢ ‪.‬‬ ‫‪95‬‬
‫آواي ﻧﺎﻣﻮزوﻧﺶ ﺑﮕﻮﺷﻢ رﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫‪ -‬درود ﺑﺮﺷﻤﺎ ! ﭼﻪ ﺧﻮب ﺷﺪ ﺑﺎﯾﻦ زودي ﯾﺎد ﻣﺎ ﮐﺮدي ؟‬
‫‪ -‬ﺑﺮﺷﻤﺎﻫﻢ درود ‪ .‬ﺧﻮاﺳﺘﻢ از ﺷﺎم ﺷﺐ ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاري ﮐﻨﻢ !‬
‫‪ -‬ﻧﯿﺎزي ﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬ﭘﯿﺶ ازاﯾﻨﻬﻢ ﮔﻔﺘﻪ ام ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﻨﺴﺖ وﺣﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪:‬‬

‫‪ -‬آﯾﺎ ﺑﺮاي ﺳﻔﺮﻣﺎن ﺑﺪرﯾﺎي ﺷﻤﺎل ‪ ،‬درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮﺧﺼﯽ دادﯾﺪ ؟‬
‫‪ -‬ﻧﻪ !‬
‫‪ -‬ﭼﺮا ؟‬

‫‪ -‬ﭼﻮن ﺗﺎرﯾﺦ آﻧﺮا ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ُﻓﺮﻣﺶ را ُﭘﺮ ﮐﻨﻢ ؟‬
‫‪ -‬ﭘﺲ روزﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﺗﺎ آدﯾﻨﻪ ﻫﻔﺘﻪ آﯾﻨﺪه را ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﯿﺪ!‬

‫‪ -‬آدﯾﻨﻪ را ﻣﺎ ﺑﻬﺮﺣﺎل ﮐﺎر ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب اﮐﻨﻮن ﻓﺮم آﻧﺮا ُﭘﺮ ﮐﺮده و ﺑﺪﻓﺘﺮ اداره ﻣﯿﺪﻫﻢ !‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ ﯾﮏ ﯾﺎدوﺗﻦ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دوﺳﺘﺎﻧﺖ را ﻧﯿﺰﻫﻤﺮاه ﺑﯿﺎوري ﺗﺎ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯽ!‬

‫‪ -‬ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﯿﺶ ازاﯾﻦ وﻗﺘﺘﺎن را ﻧﻤﯿﮕﯿﺮم ‪ .‬ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ از ﺳﻮي ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﯿﻤﺎ ﺑﺪرود ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ! ﮔﻮﺷﯽ را ﮔﺬاﺷﺘـﻪ ‪ ،‬رﻓﺘﻢ‬
‫روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰم ﻧﺸﺴﺘﻢ ‪.‬‬

‫ﻧﯿﻤﺎ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﺪه ام ‪ .‬ﺑﺎرﻫﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎي ﺳﻮزان آﺗﺶ آﻧﺮا در ﻣﯿﺎن ﭼﺸﻤﻬﺎ و رﻗﺺ زﯾﺒﺎ وﻣﻔﺘﻮن ﻋﺸﻖ را‬
‫درﺳﯿﻤﺎ و رﻓﺘﺎرم دﯾﺪه ﺑﻮد ‪ .‬آﯾﺎ آﻧﺮا ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺖ و ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺑﺮاي اﻃﻤﯿﻨﺎن‪ ،‬ﺷﺮﺣﺶ را ﻫﻢ از زﺑﺎﻧﻢ ﺑﺸﻨﻮد ؟‬
‫دراﯾﻨﺪم ﻫﻤﺎن دوﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺂو ﺑﺎﯾﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺮوم‪ ،‬ﺑﺪﯾﺪارم آﻣﺪ ‪.‬‬
‫‪ -‬ﻣﺒﻬﻮﺗﻢ ﺗﻮﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻨﺰدم آﻣﺪي درﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻫﻨﻮز ﺗﻮ را ﺻﺪا ﻧﮑﺮدم ؟‬
‫‪ -‬ﻣﻨﻬﻢ ﭘﯿﺶ ازآﻧﮑﻪ ﻣﺮاﺑﺨﻮاﻧﯽ ﺻﺪاﯾﺖ را ﺷﻨﯿﺪم و ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ اﮐﻨﻮن اﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ !‬
‫‪ -‬ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﻨﯽ ؟‬
‫‪ -‬ﻧﻪ ! ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﺑﺨﺎﻃﺮم آﻣﺪي‪ ،‬دﻟﻢ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ و ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﮐﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ !‬
‫‪ -‬ﺑﺂﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮا ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﺎ اﯾﻦ اﻧﺪازه ﺑﻤﻦ ﻧﺰدﯾﮑــﯽ!‬
‫‪ -‬ﻣﮕﺮ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن اﯾﻨﺮا ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﯽ؟‬
‫‪ -‬ﻧﻪ !‬
‫‪ -‬ﺧﻮب ‪ ،‬ﺣﺎل ﺑﺪان ﺗﺎ دﯾﺮ ﻧﺸﺪه !‬

‫‪ -‬ﻣﻨﻬﻢ ﺗﺮا ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ دارم‪...‬اﮐﻨﻮن ﻣﯿﺨﻮاﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ وﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮم ﻫﻔﺘﻪ آﯾﻨﺪه ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ و ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺑﺸﻤﺎل‬
‫ﺑﺮوﯾﻢ ‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻬﻤﺎن ﺷﺪه اﯾﻢ ‪.‬ﻣﯿﺪاﻧﻢ ﺑﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ !‬
‫‪ -‬ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﻪ ﻧﻪ ؟ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯿﺸﻮم !‬
‫‪ -‬ﭘﺲ ﺑﯿﺎ ﺑﺪﻓﺘﺮ اداره ﺑﺮوﯾﻢ و ُﻓﺮم درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎ را ﭘُﺮ ﮐﺮده‪ ،‬اراﺋﻪ دﻫﯿﻢ !‬
‫ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎﻫﻢ از اداره ﺑﯿﺮون رﻓﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﮔﺮﭼﻪ در ﻣﯿﺎن راه از ﻣﻦ ﺟﺪا ﺷﺪ اﻣﺎ ﺣﺲ ﮐﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺴﺘﻢ ‪ .‬ﺑﻪ ُدور و ﺑﺮم ﻧﮕﺮﯾﺴﺘـﻢ ﮐﺴﯿﺮا ﻧﺪﯾﺪم ‪ .‬ﭘﻨﺪاﺷﺘﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ام ‪.‬‬
‫ﺑﺎﯾﺴﺘﮕﺎه اﺗﻮﺑﻮس ﮐﻪ رﺳﯿﺪم ‪ ،‬ﺳﺎﯾﻪ ﻫﻤﮑﺎرﻋﺎﺷﻖ ﭘﯿﺸﻪ را زﯾﺮﭘﺎﻫﺎﯾﻢ دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻮارﺷﺪن ﻣﻦ او ﻧﯿﺰﺳﻮار ﺷﺪ‪ ،‬در دل ﻧﺎﻟﯿﺪم‬
‫‪ ،‬اﯾﺨﺪا ! از دﺳﺖ اﯾﻨﻤﺮد ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ؟ ﭼﻮن اﺑﺮي ﺗﯿﺮه ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﻣﻨﺴﺖ‪ .‬زﯾﻦ ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﮐﻨﺎرم ﺧﺎﻟﯽ‬
‫ﻧﺒﺎﺷﺪ و رﻓﺘﻢ ﺑﻐﻞ دﺳﺖ ﯾﮏ زن ﻣﺴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻢ ‪ .‬او ﻫﻢ ﺟﺎي دﯾﮕﺮي ﭘﯿﺪا ﮐﺮد و ﻧﺸﺴﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺨﺶ دﯾﮕﺮ در ﺷﻤﺎره ‪... 58‬‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪96‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

97 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺷﻤﺎره ‪ 57‬ـ اَﻣ‪‬ﺮداد ‪1398‬‬

‫روﯾﻪ ‪98‬‬

Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung

Nr. 57 - August 2019

99 ‫روﯾﻪ‬

‫ﻫﻠﯿﺎ ﻋﻄﺎﻣﻨﺶ‬ ‫ﺣﺲ اﻧﺘﻈﺎر‬

‫دل ﻧﻮﺷﺘﻪ‬ ‫ﭼﯿﮏ ﭼﯿﮏ‬
‫ﺻﺪاي ﺑﺎران ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺑﺎم ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ آﯾﺪ‬
‫‪Persische Monatszeitschrift für Kultur, Geschichte und Werbung / Nr. 57 - August 2019‬‬
‫و ﻣﻦ ﺑﻪ رﺳﻢ ﻗﺮار ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﯾﯿﺰ‬
‫ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎران ﺧﻮرده اﺗﺎﻗﻢ اﯾﺴﺘﺎده ام‬

‫و ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎي ﻣﻨﻈﺮه رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﭘﺎﯾﯿﺰ‬
‫و ﭘﺮ از اﺣﺴﺎس ﻋﺸﻖ‬
‫اﻧﺘﻈﺎر ﺗﻮ را ﻣﯿﮑﺸﻢ‬
‫ﺧﺪا را ﭼﻪ دﯾﺪي‬
‫ﺷﺎﯾﺪ‬

‫دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺑﺎراﻧﯽ ﻣﺸﮑﯽ و ﺷﺎﻟﮕﺮدن ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ات‬
‫آﻣﺪي‬

‫راﺳﺘﯽ ﯾﺎدت ﻣﯽ آﯾﺪ؟‬
‫ﻣﻦ ﺧﻮب ﺑﻪ ﯾﺎد دارم ﭼﻘﺪر آن ﺷﺎﻟﮕﺮدن دﺳﺘﺒﺎﻓﻢ را دوﺳﺖ داﺷﺘﯽ‬

‫ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻪ‬
‫اﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺎﻟﮕﺮدن ﻫﺎي رﻧﮕﺎرﻧﮕﯽ ﮐﻪ‬

‫ﻫﺮ ﺳﺎل ﺑﺮاﯾﺖ ﻣﯿﺒﺎﻓﻢ‬
‫ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﮐﻪ ﺗﻮ دوﺳﺖ داري‬

‫ﯾﮏ رج ﮐﺎﻣﻮا‬
‫ﯾﮏ رج ﻋﺸﻖ‬

‫آﻣﺪي‬
‫راﺳﺘﯽ ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻟﮕﺮدن ﺑﺮاﯾﺖ ﺑﺎﻓﺘﻢ‬

‫ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻧﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮدت ﺑﯿﺎ‬
‫ﻫﺮ ﭼﻘﺪر دﯾﺮﺗﺮ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﺗﻌﺪاد ﺷﺎل ﻫﺎ زﯾﺎدﺗﺮ ﻣﯿﺸﻮد‬

‫و ﺣﻤﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﺮاﯾﺖ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ‬
‫ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺧﺴﺘﮕﯽ را ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﭘﻬﻨﺖ ﺑﺒﯿﻨﻢ‬

‫ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﭼﻘﺪر ﻣﻦ ﺧﻮش ﺧﯿﺎﻟﻢ؟‬
‫ﻫﺮﺳﺎل ﻣﯿﺒﺎﻓﻢ و ﺗﻮ ﻧﻤﯽ آﯾﯽ‬

‫اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺎزﻫﻢ ﻣﯿﺒﺎﻓﻢ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺷﺎﯾﺪ آﻣﺪ ﺧﺪا را ﭼﻪ دﯾﺪي‬
‫دﻟﺨﻮﺷﯽ ﺳﯿﺮي ﭼﻨﺪ؟‬

‫ﻣﻦ زﯾﺎدي ﺧﻮش ﺧﯿﺎﻟﻢ ﯾﺎ ﺗﻮ ﺑﯿﺮﺣﻢ‬
‫اﻻن ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ‬

‫ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺣﺲ ﻋﺸﻖ و اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺮم از ﺣﺲ درد‬
‫راﺳﺘﯽ‬

‫درد ﺳﯿﺮي ﭼﻨﺪ؟ ‪100‬‬