مجله شماره ۷۷

‫‪Gratis‬‬ ‫راﯾﮕﺎن‬

‫ﻧﻘﺎﺷﯽ واﻟﯿﺲ از ﺳﻨﮓﻧﮕﺎره ﻣﺮد ﺑﺎﻟﺪار در ﭘﺎﺳﺎرﮔﺎد‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ‬

‫ﮐﻮرش ﺑﺰرگ‬

‫ﻣﻦ ﺑﻨﺪ ﻫﺎي ﺑﺮده داري را ﺑﺮﯾﺪم‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺨﯽ و آﮔﻬﯽ رﺳﺎﻧﯽ‬

‫ﺳﺎل ﻫﻔﺘﻢ ـ ﻓﺮوردﯾﻦ ﻣﺎه ‪7. Jahr - Ausgabe April 2021 - 1400‬‬





‫‪ 4‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

5 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 6‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

7 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 8‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

9 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 10‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

11 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 12‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫ﻧﺎن ﺳﻨﮕﮏ‬
‫ﻧﺎن ﻟﻮاش‬
‫ﻧﺎن ﺗﯿﺮي‬
‫ﻧﺎن ﺧﺸﮏ‬
‫ﻧﺎن ﺑﺮﺑﺮي‬

‫ﺳﻨﺘﯽ ﭘﺨﺖ روز‬

‫ﺳﻔﺎرش و ﺗﺤﻮﯾﻞ از ﺑﯿﺴﺖ ﻧﺎن در ﺷﻬﺮﻫﺎي اﻃﺮاف‬
‫ووﭘﺮﺗﺎل اﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫‪13 PERSIA MAGAZIN‬‬

‫‪ 14‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

15 PERSIA MAGAZIN

‫ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﮔﺮ ﮔﻬﺮ‬ ‫ز داﻧﺎ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﭘﺲ دادﮔﺮ‬

‫ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺎﺷﺪ ز ﮔﻮﻫﺮ ﻓﺰون‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ داد ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪو رﻫﻨﻤﻮن‬

‫ﺑﻔﺮﻫﻨﮓ ﺑﺎﺷﺪ روان ﺗﻨﺪرﺳﺖ‬ ‫ﮔﻬﺮ ﺑﯽ ﻫﻨﺮ زار و ﺧﻮارﺳﺖ و ﺳﺴﺖ‬

‫)ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮدوﺳﯽ(‬

‫‪Das Magazin wird zunächst in den folgenden‬‬ ‫ﭘﺮواﻧﻪ دار ‪ :‬ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﻧﯿﮏ‬
‫‪Städten vermarktet :‬‬ ‫ﺳﺮدﺑﯿﺮ‪ ،‬ﮔﺮداﻧﻨﺪه و ﮐﺎرﮔﺰار ‪ :‬ﻣﺠﯿﺪ ﻓﮑﺮي‬
‫‪Köln, Bonn, Sankt Augustin, Aachen, Essen, Rem-‬‬
‫‪scheid, Dortmund, Siegburg, Gelsenkirchen, Bo-‬‬ ‫ﻧﻤﻮدارﺳﺎزي و روﯾﻪ آراﯾﯽ ‪ :‬ﮔﺮوه ﭘﺮﺷﯿﺎ‬
‫‪chum, Düsseldorf, Krefeld, Wuppertal & Hamburg‬‬ ‫راﯾﺰن دادﯾﮑﯽ ‪ :‬ﮐﻮروش اﻣﯿﻨﯿﺎن‬
‫ﭼﺎپ ‪ :‬ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪ ﭘﺮﺷﯿﻦ ﮐﻠﻦ‬
‫ﺷﻬﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ اﯾﻦ ﺷﻤﺎره ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪:‬‬
‫ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﻣﺎ در ﺷﻬﺮﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ‪:‬‬
‫ﮐﻠﻦ‪ ،‬ﺑﻦ‪ ،‬زاﻧﮑﺖ آﮔﻮﺳﺘﯿﻦ‪ ،‬زﯾﮕﺒﻮرگ‪ ،‬آﺧﻦ‪ِ ،‬رﻣﺸﺎﯾﺪ‪ ،‬ﺑﻮﺧﻮم‪،‬‬ ‫ﻧﻮردراﯾﻦ وﺳﺘﻔﺎﻟﻦ ‪ :‬ﻣﺠﯿﺪ ﻓﮑﺮي ‪00491784147865‬‬
‫دوﯾﺴﺒﻮرگ‪ ،‬دورﺗﻤﻮﻧﺪ‪ ،‬اﺳﻦ‪ ،‬دوﺳﻠﺪورف‪ ،‬ﮔِﻠ ِﺰن ﮐﯿﺮ ِﺷﻦ‪،‬‬ ‫دوﺳﻠﺪورف ‪ :‬ﺳﺮوﻧﺎز ﺳﯿﮕﺎرﭼﯽ ‪004917632280675‬‬
‫ووﭘﺮﺗﺎل‪،‬ﮐﺮﻓﻠﺪ‪ ،‬ﻫﺎﻣﺒﻮرگ‪.‬‬
‫ﮔﺮوه ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن اﯾﻦ ﺷﻤﺎره ‪ :‬ﻫﻤﺎ ارژﻧﮕﯽ‪ ،‬ﻫﻮﺷﻨﮓ اﺑﺘﻬﺎج )ه‪ .‬اﻟﻒ‪ .‬ﺳﺎﯾﻪ(‪،‬‬
‫‪Unsere Preisliste für jede Ausgabe :‬‬ ‫ﺗﻮران ﺷﻬﺮﯾﺎري )ﺑﻬﺮاﻣﯽ(‪ ،‬زﻧﺪه ﯾﺎد ﻓﺮﯾﺪون ﻣﺸﯿﺮي‪ ،‬ﺳﺮوﻧﺎز ﺳﯿﮕﺎرﭼﯽ‪،‬‬

‫‪- Eine vollständige Seite : 160,- € + MwSt.‬‬ ‫ﺑﻬﺮام داﻫﯿﻢ‪ ،‬ﻣﻬﺪي ﺗﻮﮐﻠﯽ ﺗﺒﺮﯾﺰي‪ ،‬ﺳﺘﺎره ﻋﯿﺪي‪ ،‬زﻧﺪه ﯾﺎد ﺳﯿﻤﯿﻦ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﯽ‬
‫‪- Doppelseite : 280,- € + MwSt.‬‬
‫‪- Jede Mittelseite : 250,-€ + 19% MwSt.‬‬ ‫ـ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ در ﺑﺮاﺑﺮدروﻧﻤﺎﯾﻪ ي آﮔﻬﯽ ﻫﺎ وﻧﻮﺷﺘﺎرﻫﺎي‬
‫‪- 1/2 Seite : 85,- € + MwSt.‬‬ ‫ﭼﺎپ ﺷﺪه ﺑﺮدوش ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد ‪.‬‬
‫‪- 1/4 Seite : 45,- € + MwSt.‬‬
‫‪- 1/8 Seite : 25,- € + MwSt.‬‬ ‫ـ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي از ﻧﻤﻮدارﺳﺎزي آﮔﻬﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮوه ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ اﻧﺠﺎم‬
‫& ‪- A5 Seiten 2,3,4,5, zwei vorletzte Seite‬‬ ‫ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭘﺮواﻧﻪ ﻧﻮﺷﺘﺎري ﭘﺮﺷﯿﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪vorletzte Seite jede : 550,- € + MwSt.‬‬ ‫ـ ﻫﺰﯾﻨﻪ ي ﻫﻤﻮﻧﺪي ﯾﮏ ﺳﺎﻟﻪ ي ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ي ﭘﺮﺷﯿﺎ‪ 12 ،‬ﺷﻤﺎره در‬
‫‪- Rückseite : 1200,- € + MwSt.‬‬
‫‪- Niazmandiha Schwarz-Weiß : 4,20 € +MwSt.‬‬ ‫آﻟﻤﺎن ‪ 35‬ﯾﻮرو و ﺑﯿﺮون از آﻟﻤﺎن ‪ 50‬ﯾﻮرو اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪- Niazmandiha Farbig : 6,25 € + MwSt.‬‬
‫‪Verlag : Persian Druck Cologne‬‬
‫ﮐﺎرﺷﻤﺎر ﺑﺎﻧﮑﯽ ‪Unsere Bankverbindung :‬‬ ‫‪Gründerin : Masoumeh Nik‬‬
‫‪Chefredakteur : Madjid Fekri‬‬
‫‪PERSIAN DRUCK COLOGNE‬‬ ‫‪Layout & Grafik : PERSIA Team‬‬
‫‪Inhaberin : Masoumeh Nik‬‬ ‫‪Rechtsabteilung : Rechtsanwalt Kourosh Aminyan‬‬
‫‪Konto-Nr. : 19 320 65 954‬‬
‫‪BLZ : 370 501 98‬‬ ‫‪Unsere Vertreter/in :‬‬ ‫‪+49 (0)178 414 7865‬‬
‫‪IBAN : DE30 3705 0198 1932 0659 54‬‬ ‫‪NRW : Madjid Fekri‬‬ ‫‪+49 (0)176 322 80675‬‬
‫‪BIC : COLSDE33XXX‬‬ ‫‪Düsseldorf : Sarvenaz Sigarchi‬‬
‫‪Sparkasse Koeln Bonn‬‬
‫‪- Abogebühr in Deutschland für 12 Ausgaben‬‬
‫راﯾﺎﻧﺎﻣﻪ و ﺗﺎرﻧﻤﺎي ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ‪:‬‬ ‫‪35,- Euro und im Ausland 50,- Euro.‬‬
‫‪www.persia-magazin.de‬‬

‫‪Email: [email protected]‬‬

‫‪PERSIAMAGAZIN‬‬
‫‪persiamagazin‬‬

‫ﺷﻤﺎره دورﮔﻮ)ﺳﺮدﺑﯿﺮ( ‪:‬‬

‫‪Tel. : +49 (0)178 414 78 65‬‬

‫‪Steuernummer : 224/5073/3141‬‬
‫‪USt-IdNr. : DE295923724‬‬

‫‪ 16‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ ﺑﺮاي ﭘﯿﺸﺮﻓﺖِ ﻓﺮﻫﻨﮓِ اﯾﺮاﻧﯽ و داﻧﺴﺘﻦِ ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﺮان ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽ دارد‪ .‬ﺑﺸﻮد ﮐﻪ در ﭘﺮﺗﻮ راﺳﺘﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻣِﻬﺮ‪ ،‬اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ آﺷﺘﯽ ﺟﻮ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﺎزش و آراﻣﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪.‬‬

‫روﯾﻪ‬ ‫ﭘﻬﺮﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﺎرﻫﺎ ‪:‬‬

‫‪18‬‬ ‫‪ 1‬ـ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ واژﮔﺎن ﭘﺎرﺳﯽ )‪(7‬‬
‫‪26‬‬ ‫‪ 2‬ـ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ‪ ،‬ﻧﺎﺟﯽ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮان ـ ﺳﺮوﻧﺎز ﺳﯿﮕﺎرﭼﯽ‬
‫‪33‬‬
‫‪38‬‬ ‫‪ 3‬ـ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﯾﺰدﮔﺮد ﺳﻮم ـ ﺑﻬﺮام داﻫﯿﻢ ـ ﺑﺨﺶ ﭘﻨﺠﻢ ‪ -‬ﻗﺴﻤﺖ ﻧﺨﺴﺖ‬
‫‪42‬‬ ‫‪ 4‬ـ ﮐﻮرش ﺑﺰرگ ـ ﻫﻤﺎ ارژﻧﮕﯽ‬
‫‪44‬‬
‫‪46‬‬ ‫‪ 5‬ـ ﺳﻌﺪي ـ ﺗﻮران ﺷﻬﺮﯾﺎري )ﺑﻬﺮاﻣﯽ(‬
‫‪52‬‬ ‫‪ 6‬ـ دام ﺑﻼ ـ ﻫﻮﺷﻨﮓ اﺑﺘﻬﺎج )ه‪ .‬اﻟﻒ‪ .‬ﺳﺎﯾﻪ(‬
‫‪53‬‬ ‫‪ 7‬ـ زﻣﺰﻣﻪ اي در ﺑﻬﺎر ـ زﻧﺪه ﯾﺎد ﻓﺮﯾﺪون ﻣﺸﯿﺮي‬
‫‪55‬‬
‫‪ 66‬و ‪64‬‬ ‫‪ 8‬ـ دﻟﺒﺎغ ـ ﻣﻬﺪي ﺗﻮﮐﻠﯽ ﺗﺒﺮﯾﺰي‬
‫‪54‬‬ ‫‪ 9‬ـ دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ اي دوﺳﺖ ـ زﻧﺪه ﯾﺎد ﺳﯿﻤﯿﻦ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﯽ‬
‫‪68‬‬
‫‪72‬‬ ‫‪ 10‬ـ ﺳﺨﻦ در ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ـ ﺳﺘﺎره ﻋﯿﺪي‬
‫‪ 11‬ـ ﺟﺪول‬

‫‪ 12‬ـ ﭘﺰﺷﮑﺎن و ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ اﺳﺘﺎن ﻧﻮردراﯾﻦ وﺳﺘﻔﺎﻟﻦ‬
‫‪ 13‬ـ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﯾﻬﺎي اﺳﺘﺎن ﻧﻮردراﯾﻦ وﺳﺘﻔﺎﻟﻦ‬

‫‪ 14‬ـ ﮔﻠﻬﺎي ﯾﺨﯽ ـ روح اﻧﮕﯿﺰ ﺧﺪﯾﻮر )اﯾﺮاﻧﺪﺧﺖ( ـ )ﺑﺨﺶ ﻧﺨﺴﺖ(‬

‫‪17 PERSIA MAGAZIN‬‬

‫ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ي ﻓﺮدوﺳﯽ ﺑﺰرگ‬ ‫آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ واژﮔﺎن ﭘﺎرﺳﯽ )‪(7‬‬
‫و دﯾﮕﺮ ﻧﺴﮑﻬﺎي ﭘﺎرﺳﯽ‬
‫ﮔﺮدآورﻧﺪه ‪ :‬ﻣﺠﯿﺪ ﻓﮑﺮي‬ ‫ﻋﺼﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎن‪ :‬دوره ﺑﺎﺳﺘﺎن‬
‫ﻋﺼﺮ ﻓﻦ آوري‪ :‬زﻣﺎﻧﻪ ﻓﻦ آوري‬

‫ﻋﺼﺮﺣﺠﺮ‪ :‬ﭘﺎرﯾﻨﻪ ﺳﻨﮕﯽ‬
‫ﻫﻢ ﻋﺼﺮ‪ :‬ﻫﻤﺪوره‬

‫زﻣﺎﻧﻪ ﮔﻮي و ﺗﻮ ﭼﻮﮔﺎن ﺑﻪ راي ﺧﻮﯾﺸﺖ ﺑﺎز‬ ‫زﻣﺎﻧﻪ اﺳﺐ و ﺗﻮ راﺋﺾ ﺑﻪ راي ﺧﻮﯾﺸﺖ ﺗﺎز‬

‫رودﮐﯽ‬

‫ﻫﻤﻪ ﺷﺎدي او ﻏﻤﺎن آﻣﯿﻎ‬ ‫آه از اﯾﻦ ﺟﻮر ﺑﺪ زﻣﺎﻧﻪ ﺷﻮم‬

‫رودﮐﯽ‬

‫زﻣﺎﻧﻪ را ﭼﻮ ﻧﮑﻮ ﺑﻨﮕﺮي ﻫﻤﻪ ﭘﻨﺪ اﺳﺖ‬ ‫زﻣﺎﻧﻪ ﭘﻨﺪي آزاده وار داد ﻣﺮا‬

‫رودﮐﯽ‬

‫اﮔﺮ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ آذرﺧﺸﺎ‬ ‫ﻧﺒﺎﺷﺪ زﯾﻦ زﻣﺎﻧﻪ ﺑﺪ ﺷﮕﻔﺘﯽ‬

‫رودﮐﯽ‬

‫زﻣﺎﻧﻪ اي ﮐﻪ ﭘﺮآﺷﻮب ﺑﻮد ﭘﺎﻻﭘﺎل‬ ‫ﺑﻔﺮ و ﻫﯿﺒﺖ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺗﻮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‬

‫دﻗﯿﻘﯽ‬

‫زﻣﺎﻧﻪ ﭼﻮن ﺷﺘﺮي ﺷﺪ ﻫﯿﻮن و اﯾﺸﺎن ﺧﺎر‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﯾﺎﺑﻨﺪ اﻋﺪاي او ﻗﺮار ﮐﻨﻮن‬

‫دﻗﯿﻘﯽ‬

‫ﺑﺴﺎ ﺳﺮا ﮐﻪ ﺟﺪا ﮐﺮد در زﻣﺎﻧﻪ ﺧﻤﺎر‬ ‫ﺧﻤﺎر دار ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﮐﯿﺎر ﺑﻮد‬

‫دﻗﯿﻘﯽ‬

‫ز ﻓﺮﻣﺎن ﺑﮕﺸﺘﻨﺪ و ﺑﯽ ره ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ز ﮐﺎر زﻣﺎﻧﻪ ﭼﻮ آﮔﻪ ﺷﺪﻧﺪ‬

‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫ﺑﺘﺎﺑﺪ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎره زو روي ﺑﺨﺖ‬ ‫زﻣﺎﻧﻪ ﻓﺮودآرد او را ز ﺗﺨﺖ‬

‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫ﺑﻤﺮدي ز ﭼﻨﮓ زﻣﺎﻧﻪ ﻧﺠﺴﺖ‬ ‫زﺑﺪ دﺳﺖ ﺿﺤﺎك ﺗﺎزي ﺑﺒﺴﺖ‬

‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫زﻣﺎﻧﻪ ﻣﺮا ﭼﻮن ﺑﺮادر ﺑﺪي‬ ‫ﻣﺮا دﺧﻞ و ﺧﻮرد ار ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺪي‬

‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫وﮔﺮ دارد ﭼﻮ ﺗﻮ ﺑﺎري ﻧﺪارد‬ ‫زﻣﺎﻧﻪ ﻧﻐﺰ ﮔﻔﺘﺎري ﻧﺪارد‬

‫ﻧﻈﺎﻣﯽ‬

‫‪ 18‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫ﺧﺎﻧﻪ ﻏﻢ دان ﮐﻪ ﻧﮕﺎرش ﺗﻮﯾﯽ‬ ‫ﺑﺎغ زﻣﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎرش ﺗﻮﯾﯽ‬
‫زﻣﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﺳﺎل و ﻣﻪ ﻓﺮﺧﻨﺪه ﺑﺎدت‪.‬‬ ‫ﻧﻈﺎﻣﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻃﺎﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺪارم ﮐﺪام ﺑﺎر ﮐﺸﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺗﺎ ﮔﯿﺘﯽ اﺳﺖ ﮔﯿﺘﯽ ﺑﻨﺪه ﺑﺎدت‬
‫ﯾﺎ ﮐﺴﯽ اﻧﺪرﯾﻦ زﻣﺎﻧﻪ ﻧﮑﺮد‬ ‫ﻧﻈﺎﻣﯽ‬
‫ﺻﺮاﺣﯽ ﻣﯽ ﻧﺎب و ﺳﻔﯿﻨﻪ ﻏﺰل اﺳﺖ‬
‫ﻏﻢ زﻣﺎﻧﻪ ﺧﻮرم ﯾﺎ ﻓﺮاق ﯾﺎر ﮐﺸﻢ‬
‫ﮐﻪ آن آرزو ﺑﺮ ﺗﻮ دﺷﻮار ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﺳﻌﺪي‬
‫ﮐﻪ آزار او ﺑﺮ دﻟﻢ ﺧﻮار ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﯾﺎ وﻓﺎ ﺧﻮد ﻧﺒﻮد در ﻋﺎﻟﻢ‬
‫زﻣﺎﻧﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎن ﺗﻮ ﺷﺎد ﺑﺎد‬ ‫ﺳﻌﺪي‬
‫ﻧﻪ ﮔﻮش زﻣﺎﻧﻪ ﺑﺪاﻧﺴﺎن ﺷﻨﯿﺪ‬
‫ﻣﺎ ﮐﺠﺎﯾﯿﻢ در اﯾﻦ ﺑﺤﺮ ﺗﻔﮑﺮ ﺗﻮ ﮐﺠﺎﯾﯽ‬ ‫در اﯾﻦ زﻣﺎﻧﻪ ‪ ،‬رﻓﯿﻘﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﯽ از ﺧﻠﻞ اﺳﺖ‬
‫ﺣﺎﻓﻆ‬

‫ﻣﺮا آرزو در زﻣﺎﻧﻪ ﯾﮑﯿﺴﺖ‬
‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫ﮐﻪ اﻧﺪر زﻣﺎﻧﻪ ﻣﺮا ﮐﻮدﮐﯿﺴﺖ‬
‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫ﮐﻪ اي ﺷﺎه ﭘﯿﺮوز ﺑﺎ ﻓ ّﺮ و داد‬
‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫ﺷﮑﺴﺘﯽ ﮐﺰ آن ﮔﻮﻧﻪ دﯾﺪه ﻧﺪﯾﺪ‬
‫ﻓﺮدوﺳﯽ‬

‫اي ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﻣﺮو اﻧﺪرﭘﯽ ﺧﻮﺑﺎن زﻣﺎﻧﻪ‬
‫ﺳﻌﺪي‬

‫‪19 PERSIA MAGAZIN‬‬

‫‪ 20‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

21 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 22‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫رﺳﺘﻮرانﻧﻴﺮوان‬

NirvanRestaurant

‫ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‬: ‫ﺳﻔﺎرش دﻫﯿﺪ‬

12:00 bis 19:30 Uhr

Römersstr. 150, 53117 Bonn Öffnungszeiten :
Tel. : 0228 289 1042 Täglich : 12.00 bis 22.00 Uhr

‫دوﺷﻨﺒﻪ ﻫﺎ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‬

23 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 24‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

25 PERSIA MAGAZIN

‫ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ‪ ،‬ﻧﺎﺟﯽ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮان‬

‫ﺳﺮوﻧﺎز ﺳﯿﮕﺎرﭼﯽ‬

‫در ﻣﻮﺳﻢ ﮔﻞ ﮐﻪ ﮔﻠﺴﺘﺎن ﺑﻨﺪد در ﮐﺎخ و ﺷﺒﺴﺘﺎن‬
‫ﺑﯿﺎ ﮐﻨﺎر ﮔﻠﺰاري ﺑﯿﺎ ﺗﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ‬

‫ﮔﻠﺸﻦ ﻃﺒﯿﻌﺖ را ﺷﮑﺎﻓﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‬
‫ﭼﻮ ﺑﻮي ﻣﺤﺒﺖ ز ﻣﻮﯾﺖ ﺑﺒﻮﯾﺪ‬
‫ﮔﯿﺮد ره ﮔﺮدش ﻣﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺑﯿﺎ ﺳﻮي ﺑﺴﺘﺎن‬
‫زﯾﺮ ﺷﺎخ ﭘﺮ ﺑﺮﮔﯽ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﮕﺰﯾﻨﯿﻢ‬
‫ﻏﻨﭽﻪﻫﺎي ﺧﻨﺪان را ز ﮔﻠﺒﻦ ﺑﭽﯿﻨﯿﻢ‬
‫ﺑﻪ اﺷﮏ ﻣﺴﺮت رخ ﺧﻮد ﺑﺸﻮﯾﺪ‬

‫)ﺗﺼﻨﯿﻒ ﻧﻮا(‬

‫روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ‪،‬آﻫﻨﮕﺴﺎز و ﻧﻮازﻧﺪه وﯾﻠﻦ وﺧﺎﻟﻖ ﺳﺮود ﻣﺸﻬﻮر ”اي اﯾﺮان“ در ﺳﺎل ‪ 1285‬ﻫ‪.‬ش در ﻣﺎﻫﺎن ﮐﺮﻣﺎن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫وي ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ آﺷﻨﺎﯾﯽ و ﻋﻼﻗﻪ واﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﻮازﻧﺪﮔﯽ و ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮔﺮاﯾﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد و ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﭘﺪرش ﺑﺮاي اﻧﺘﺨـﺎب‬
‫ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﺣﺮﻓﻪ اﺻﻠﯽ ‪،‬او ﺑﺎ ﮔﺸﺎﯾﺶ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻋﻠﯿﻨﻘﯽ وزﯾﺮي در آﻧﺠﺎ ﻧﺎم ﻧﻮﯾﺴﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﭘـﺎ ﺑـﻪ‬

‫ﻋﺮﺻﻪ ﻫﻨﺮ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﯽ ﮔﺬارد‪ .‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ وزﯾﺮي ﺑﻮده اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وي از ﻧﻮزده ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺗﺪرﯾﺲ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺧﻮد را در داراﻟﻔﻨﻮن و ﺳﭙﺲ در داﻧﺸـﺴـﺮاي‬

‫ﻋﺎﻟﯽ ﺗﺎ اﺧﺬ ﮔﻮاﻫﯽ ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ در رﺷﺘﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪ و ادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ اداﻣﻪ ﻣﯽ دﻫﺪ‪.‬‬
‫او در ﺳﺎل ‪ 1322‬ﺑﺎ دﻋﻮت از ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﺪان ﮐﺸﻮر ارﮐﺴﺘﺮ ﻣﻠﯽ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دﻫﺪ‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻠﯽ و ﺑﺎﺷﮕﺎه ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﺎ‬

‫ﺗﻼﺷﻬﺎي وي ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫او ﯾﮏ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﺪان روﺷﻨﻔﮑﺮ ﺑﻮد و ﻫﻤﻮاره ﺑﺮاي ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮد و اﺗﻔﺎﻗﺎت ﭘﯿﺮاﻣﻮﻧﺶ را در ﻗﻠﻢ و ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ‬
‫اش ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﻠﻪ ”ﭼﻨﮓ“ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ وي ﻣﻨﺘﺸﺮ و ﻣﻘﺎﻻت ﺗﺨﺼﺼﯽ ﻓﺮاوان در ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﻨـﺘـﺸـﺮ‬

‫ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ ﻧﺨﺒﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ در ﺳﺎل ‪ 1328‬ﺧﻮرﺷﯿﺪي‪ ،‬ﻫﻨﺮﺳﺘﺎن ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻠﯽ را ﺑﺎ اﻧﮕﯿﺰه ﺣﻔﻆ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻠﯽ اﯾﺮان ﭘﺎﯾﻪ‬
‫ﮔﺬاري ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ و در ﮐﻨﺎرﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎي ﺧﻮد‪ ،‬رﻫﺒﺮي ارﮐﺴﺘﺮ ﮔﻠﻬﺎ و ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ارﮐﺴﺘﺮﻫﺎي ﺷﻤﺎره ﯾﮏ و دو رادﯾﻮ را ﻋﻬﺪه دار‬

‫ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫اﯾﻦ اﺳﻄﻮره ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺳﻪ ﺟﻠﺪي ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ”ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺗﺎرﯾﺦ ﻧﮕﺎر ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺷﻬﺮي اﯾﺮان“ ﮐﻪ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻣﻮﺳﯿـﻘـﯽ اﯾـﺮان‬
‫ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ را ﺑﻪ ﭼﺎپ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ و دﯾﮕﺮ آﺛﺎر او ”ﻧﻈﺮي ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ“ درﺑﺎره ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﻼﺳﯿﮏ و ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ در دو ﺟﻠﺪ از‬

‫آﺛﺎر ﻣﮑﺘﻮب او اﺳﺖ‪.‬‬
‫در آﺛﺎر او ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺎرﻣﻮﻧﯽ ﺧﺎص ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ اﻫﻤﯿﺖ ﻓﺮاواﻧﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮرد ﺑﻪ‬

‫زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻣﻠﻮدي و ﺗﺮوﯾﺞ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﺪون ﮐﻼم ﺑﻪ وي وﺟﻬﻪ ﺑﺎرزي ﻣﯽ دﻫﺪ‪.‬‬
‫از ﺑﺰرﮔﻤﺮد ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ‪ ،‬روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬار ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻠﯽ ارﮐﺴﺘﺮال ﻧﺎم ﺑﺮده ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻬﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ او را از‬

‫اوﻟﯿﻦ آﻫﻨﮕﺴﺎزان ﺣﺮﻓﻪ اي ﮐﺎﻣﻞ در اﯾﺮان ﯾﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫وي ﻫﻤﻮاره ﺗﻮﺟﻬﺶ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺑﺴﻂ ﻫﻨﺮ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻮده و ﻗﻄﻌﺎت ﺑﺴﯿﺎري در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻋﻠﯿﻨـﻘـﯽ‬

‫وزﯾﺮي ﭘﯿﺸﮑﺴﻮت آﻫﻨﮕﺴﺎزي ﺑﻮده اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ وي ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻮازﻧﺪه ﺗﺎر ﺷﻬﺮت دارد‪.‬‬
‫روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ ﻫﻤﻮاره درﺻﺪد ﮔﺸﻮدن دروازه ﻫﺎي ﻧﻮﯾﻨﯽ در ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻮده و در ﻫﻤﯿﻦ زﻣﯿﻨﻪ درﺗﻼش ﺑﻮده ﮐﻪ از‬

‫‪ 26‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﺤﻔﻠﯽ در اﯾﺮان ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﻼﺳﯿﮏ راﻫﯽ ﺑﮕﺸﺎﯾﺪ‪ .‬ﺧﺎﻟﻘﯽ در ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎي ﻋﻠﯿﻨﻘﯽ وزﯾﺮي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺷﻨﯿﺪاري‬
‫ﺟﺬاﺑﯽ در دﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﻫﻮر‪ ،‬راﺳﺖ ﭘﻨﺠﮕﺎه ﺧﻠﻖ ﮐﺮده و ﺑﻪ اﺟﺮاي ارﮐﺴﺘﺮ درآورده اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺒﮏ ﺷﻨﯿﺪاري ﻣﺮﺣﻮم ﺧﺎﻟﻘﯽ‬
‫ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺠﺎ از ﺳﺎزﻫﺎ در ﺷﮑﻞ ﮐﺎرﺑﺮدي آﻧﻬﺎ ‪ ،‬ﺣﺎﻻت و اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﺘﻨﻮع اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺟﻠﻮه ﮔﺮ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﺑﻪ‬
‫ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن اﻟﻘﺎء ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪،‬ﮐﻪ از ﻧﮑﺎت ﻣﻬﻢ در اراﺋﻪ و ﺳﺒﮏ آﺛﺎر روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬او ﺑﺎ اﺛﺮﮔﺬاري در ﺗﺮﻏﯿﺐ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ در‬
‫ﮐﺸﻮر ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ ﺗﺎ دﯾﮕﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان دﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ زده و آﻫﻨﮕﺴﺎزاﻧﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻌﺪاد ﺧﻠﻖ آﺛﺎر ﻣﺘﻨﻮع در ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮان ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ازﻧﮑﺎت ﺧﺎص‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﺎزﻫﺎي ﺗﺎر و ﺗﻨﺒﮏ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﻄﻌﺎت وي ﺑﻮده و از اﯾﻦ دو ﺳﺎز در ﮐﻨﺎر ارﮐﺴﺘﺮ ﺑﺰرگ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﺮده‬

‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫وي ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ از ﻫﺎرﻣﻮﻧﯽ ﺧﻔﯿﻒ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد وي ﻫﺎرﻣﻮﻧﯽ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ و ﻏﻨﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﻈﺮ‬

‫ﻣﻐﺎﯾﺮت داﺷﺖ‪.‬‬
‫روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ وﯾﻠﻦ را ﺷﺎﻫﺴﺎز ارﮐﺴﺘﺮ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪ و ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد وﯾﻠﻦ ﺳﺎزﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺻﺪاي ارﮐﺴﺘﺮ را ﺟﻠﻮه ﻣﯽ دﻫﺪ و ﻫـﻢ‬

‫ﺣﺎﻟﺘﻬﺎي ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻠﯽ اﯾﺮان ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﺎز ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻋﻠﯿﻨﻘﯽ وزﯾﺮي ﻫﻤﻮاره ﺷﺎﮔﺮد ﺧﻮد‪ ،‬اﺳﺘﺎد روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ‪ ،‬را ﻣﯽ ﺳﺘﻮد و ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد‪ ،‬در ﻃﻮل ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﭼﻨﺪ ده ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﺎﯾﯽ روح‬
‫اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ ‪،‬وي ﻫﻨﺮ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻠﯽ را ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﺗﻮﺟﻬﺎت ﺧﻮد ﻗﺮار ﻣﯿﺪاد و از ﻫﯿﭻ ﮐﻮﺷﺸﯽ درﯾﻎ ﻧﻤﯽ ورزﯾﺪ و ﺑﺎ ﻋﻼﻗﻪ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ‬
‫و ﭘﺸﺘﮑﺎر و ﻧﻈﻢ و ﻫﻮش و ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺗﻮﻓﯿﻘﺎت زﯾﺎدي را ﻧﯿﺰ ﻧﺼﯿﺐ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮا ‪.‬ن‪.‬زﻣﯿﻦ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ و وزﯾﺮي ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ‪،‬ﺧﺎﻟﻘﯽ ﺑﻪ‬

‫ﺗﻤﺎم ﻣﻌﻨﺎ اﻧﺴﺎﻧﯽ واﻗﻌﯽ‪ ،‬ﻣﻨﺼﻒ‪ ،‬ﺳﺎﻟﻢ‪ ،‬ﻣﻨﻄﻘﯽ و وﻃﻦ ﭘﺮﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﻮد‪.‬‬
‫درﻧﮕﺎه ﻋﻠﯿﻨﻘﯽ وزﯾﺮي ‪ ،‬ﺧﺎﻟﻘﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﯿﺶ از ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻋﻤﻠﯽ‪،‬ﮔﺮاﯾﺶ و ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از اﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ و ﻋﻼﻗﻪ‬

‫در ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﺘﺎب ”ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻏﺮﺑﯽ“ و ﻧﯿﺰ ﺗﺎﻟﯿﻒ دوﺟﻠﺪ ﮐﺘﺎب ”ﻧﻈﺮي ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ“ آﺷﮑﺎر اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﻬﺎي ﺧﺎﻟﻘﯽ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪان را ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺖ و رﯾﺸﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ و زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﺳﯿﻘﺪاﻧﺎن اﯾﺮاﻧﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻮارﻧﺪﮔﺎن‬

‫ﻣﺸﻬﻮر دوران ﻗﺎﺟﺎر آﺷﻨﺎ ﮐﺮد و وي زﻣﺎن ﺣﺎل را ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﯿﻮﻧﺪ داد و ﻗﻄﻌﺎت ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺧﻠﻖ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻓﺮﻫﯽ ﻧﯿﺰ درﺑﺎره روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ ﭼﻨﯿﻦ اﺑﺮاز ﻣﯽ دارد‪” :‬ﻗﻄﻌﺎت ﺑﺪون ﮐﻼم ﺧﺎﻟﻘﯽ از ﺟﻤﻠﻪ رﻧﮕﺎرﻧﮓ و ﻧﯿﺰ ﺷﯿﻮه دوﺻﺪاﯾﯽ‬
‫و ﮔﺎه ﭼﻨﺪﺻﺪاﯾﯽ در ﺑﺮﺧﯽ از آﺛﺎر وي و اﺳﺘﻔﺎده از رﻧﮓ آﻣﯿﺰي ﻣﺘﻨﻮع ﺳﺎزﻫﺎ در اﯾﺠﺎد ﺗﻨﻮع و ﺟﺬب ﺷﻨﻮﻧﺪه ﻣﻌﺘﺎد ﺑﻪ ﺷﻌﺮ و آواز‬

‫ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﯽ ﮐﻼم از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﺎي وي ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪“.‬‬
‫ﺳﺮود ”اي اﯾﺮان“ ﻣﺸﻬﻮرﺗﺮﯾﻦ اﺛﺮ روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ در ﺳﺎل ‪ 1960‬ﻣﯿﻼدي در ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﺳﺮودﻫﺎي ﻣﻠﯽ‪ ،‬ﯾﮑﯽ‬
‫از ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬارﺗﺮﯾﻦ و ﻣﯿﻬﻦ ﮔﺮاﺗﺮﯾﻦ ﺳﺮودﻫﺎي ﻣﻠﯽ در ﻣﯿﺎن ﮐﺸﻮرﻫﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در اﯾﺮان ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﻣﻠﯽ رﺳـﯿـﺪه‬

‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﺛﺮ ”ﺑﻬﺎر دﻟﻨﺸﯿﻦ“ ﺑﺎ ﺷﻌﺮي از ﺑﯿﮋن ﺗﺮﻗﯽ و ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻏﻼﻣﺤﺴﯿﻦ ﺑﻨﺎن در ﺳﺎل ‪ 1330‬اﺟﺮا ﺷﺪ‪،‬ﮐﻪ از آﺛﺎرﺧﺎﻃﺮه اﻧﮕﯿﺰ ﺧـﺎﻟـﻘـﯽ‬
‫ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ دﯾﮕﺮان ﺑﺎزﺧﻮاﻧﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ”آﻣﺪي ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ وﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﭼﺮا“ ﺑﺎ ﺷﻌﺮ ﻣﺤﻤـﺪ ﺣﺴـﯿـﻦ‬
‫ﺷﻬﺮﯾﺎر ﻧﯿﺰ از دﯾﮕﺮ ﺗﺼﻨﯿﻒ ﻫﺎي ﺑﻪ ﯾﺎدﻣﺎﻧﺪﻧﯽ اﯾﻦ اﺳﻄﻮره ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻫﺎد ﻓﺨﺮاﻟﺪﯾﻨﯽ از ﺗﺼﻨﯿﻒ ﺣﺎﻻ ﭼﺮا در‬

‫ﺗﯿﺘﺮاژ و ﻣﺘﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ ﺷﻬﺮﯾﺎر‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻨﻈﯿﻢ دوﺑﺎره‪ ،‬ﺑﻬﺮه ﺑﺮد‪.‬‬
‫ﺗﻨﻮع آﺛﺎر آﻫﻨﮕﺴﺎزي ﺧﺎﻟﻘﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﺳﺮود و ﺗﺼﻨﯿﻒ ﻗﻄﻊ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ ،‬او ﻗﻄﻌﺎت ﭘﺮﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﯽ ﮐﻼﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺧﻮد‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ‪ :‬رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﺷﻤﺎره ﯾﮏ در ﺑﯿﺎت اﺻﻔﻬﺎن و ﺧﻠﻖ آﺛﺎري در ﻣﺪﻟﻬﺎي آزاد و ﻓـﺮﻣـﻬـﺎي‬

‫ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﭘﯿﺶ درآﻣﺪ‪ِ ،‬رﻧﮓ و ﭼﻬﺎر ﻣﻀﺮاب ﮐﻪ ﻧﯿﺰ از ﺟﻤﻠﻪ آﺛﺎر ﺑﺪون ﮐﻼم او ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻟﻘﯽ آﺛﺎر ﺷﯿﺪا و ﻋﺎرف ﻗﺰوﯾﻨﯽ را ﺑﺮاي اﺟﺮا ﺗﻮﺳﻂ ارﮐﺴﺘﺮ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻧﻤﻮد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻌﺪادي از ﻗﻄﻌﺎت آﻫﻨﮕﺴﺎزاﻧﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻋﻠـﯽ‬

‫ﻧﻘﯽ وزﯾﺮي‪ ،‬ﺣﺴﯿﻦ ﺳﻨﺠﺮي و ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻌﺮوﻓﯽ را ﺗﻨﻈﯿﻢ و اﺟﺮا ﮐﺮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫آﺛﺎر ﺳﻪ ﺟﻠﺪي ﻣﮑﺘﻮب وي ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮان‪ ،‬او را ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺗﺎرﯾﺦ ﻧﮕﺎر ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺷﻬﺮي اﯾﺮان ﻣﻄـﺮح‬
‫ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮان در دوره ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬وي ﺑﯿﺶ از ‪ 140‬ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﻧﺸﺮﯾﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ‬

‫‪27 PERSIA MAGAZIN‬‬

‫ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ آﻫﻨﮓ ﺧﺎﻟﻘﯽ ”ﻧﺎم او“ ﻧﺎم داﺷﺖ و در ﺳﺎل ‪ 1309‬ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻮد و آﺧﺮﯾﻦ اﺛﺮ ﺧﻮد ﺗﺼﻨﯿﻔﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم”ﺧﺎﻣﻮش“ را در ﺳـﺎل‬
‫‪ 1339‬آﻫﻨﮕﺴﺎزي ﮐﺮد و ﺗﺎ زﻣﺎن ﻣﺮگ در ﺳﺎل ‪ 1344‬اﺛﺮ دﯾﮕﺮي ﻧﺴﺎﺧﺖ‪ .‬وي ﻧﺎم ﺧﺎﻣﻮش را ﻋﻤﺪاً ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﯾـﺪ‪.‬‬
‫اﯾﻦ ﺗﺼﻨﯿﻒ در دﺳﺘﮕﺎه ﻣﺎﻫﻮر ﺑﺎ ﺷﻌﺮ رﻫﯽ ﻣﻌﯿﺮي و آواز ﻏﻼﻣﺤﺴﯿﻦ ﺑﻨﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﯽ ﭘﯿﺎﻧﻮي ﺟﻮاد ﻣﻌﺮوﻓﯽ‬

‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎره ﮔﻠﻬﺎي رﻧﮕﺎرﻧﮓ ‪ 237‬اﺟﺮا ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻟﻘﯽ در دوراﻧﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻏﺮﺑﯽ در اﯾﺮان رواج ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﺴﯿﺎري ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ را ﻏﯿﺮ ﻋﻠﻤﯽ و ﺗﺪرﯾﺲ‬

‫آن را ﺑﯿﻬﻮده ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎ در ﻫﻤﺎن دوران اﯾﻦ اﺳﺘﺎد ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻠﻖ ﻗﻄﻌﻪ ”اي اﯾﺮان“ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﺎم ﺧﻮد را در دل و ذﻫﻦ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﺎر ﺑﮕﺬارد و اﯾﻦ‬

‫ﻗﻄﻌﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه در ﺳﺎل ‪ 1322‬در ﺟﺮﯾﺎن اﺷﻐﺎل ﻧﻈﺎﻣﯽ اﯾﺮان ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺴﯿﻦ ﮔﻞ ﮔﻼب‪ ،‬ﺷﺎﻋﺮ اﯾﻦ ﺗﺼﻨﯿﻒ ﮐﻪ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان و ﻋﻀﻮ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن اﯾﺮان ﻧﯿﺰ ﺑﻮد ‪،‬اﻧﮕﯿﺰه ﺳﺎﺧﺖ اﯾﻦ اﺛﺮ را ﭼﻨﯿﻦ‬
‫ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪،‬ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻘﯽ در ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ‪ ،‬ﺻﺪاي ﭘﺎي ﺳﺮﺑﺎزان روﺳﯽ و اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ را ﮐﻪ در ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ راه ﻣﯽ رﻓﺘـﻨـﺪ و‬
‫رﻋﺸﻪ ﺑﺮاﻧﺪام ﻫﺮ ﻣﯿﻬﻦ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ را ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﯿﻢ و اﯾﻦ ﺷﻌﺮ را ﺳﺮودم و اﺳﺘﺎد ﺧﺎﻟﻘﯽ آﻫﻨﮕﯽ ﺑﺮاي‬
‫آن ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻧﻤﻮد و اﯾﻦ ﺳﺮود در ‪ 27‬ﻣﻬﺮ ﺳﺎل‪ 1322‬ﺧﻮرﺷﯿﺪي در ﻫﻤﺎن ﺳﺎل ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎﻻر ﻣﺪرﺳﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ داﻧﺸـﮑـﺪه‬

‫اﻓﺴﺮي ﺑﺼﻮرت ﮐُﺮ اﺟﺮا ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ اﺳﺘﺎد ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻨﺎن آن را ﺗﮏ ﺧﻮاﻧﯽ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫اﯾﻦ آﺛﺎر دل اﻧﮕﯿﺰ و ﮔﻬﺮﺑﺎر ﭘﯿﺸﮑﺴﻮﺗﺎن ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮان زﻣﯿﻦ ﭘﻠﯽ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﭘﯿﻮﻧﺪ آﯾﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎ اﺻﺎﻟﺖ ﻏﺮور آﻓﺮﯾﻦ ﺧـﻮﯾـﺶ و‬

‫روﺷﻨﯽ ﺑﺨﺶ ﻫﻮﯾﺖ ﭘﺮاﻓﺘﺨﺎر ﺧﻮﯾﺶ‪.‬‬
‫اﯾﻦ ﻧﻐﻤﻪ ﻫﺎ درﺧﺎﻃﺮﻫﺎ ﺳﭙﺮده ﺷﺪ و ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪ ‪.‬ﺣﯿﻒ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ آﻧﻬﺎ را ارج ﻧﻨﻬﯿﻢ و ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﺪارﯾﻢ‪.‬‬

‫اﺳﺘﺎد ﺧﺎﻟﻘﯽ در ‪ 1344‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﺑﯿﻤﺎري ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ‪ 21‬آﺑﺎن ﭼﺸﻢ از ﺟﻬﺎن ﻓﺮوﺑﺴﺖ‪.‬‬
‫اﮐﻨﻮن ﻣﺮﮐﺰ ﻫﻨﺮي روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ‪ RKAC‬در واﺷﻨﮕﺘﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ ﮔﻠﻨﻮش ﺧﺎﻟﻘﯽ دﺧﺘﺮ اﯾﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﺑﺰرگ ﺗﺎﺳﯿﺲ‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺣﻔﻆ و اﺷﺎﻋﻪ آﺛﺎر او ﻣﯽ ﭘﺮدازد و ﺑﺎ ﺑﺮﮔﺰاري ﻧﺸﺴﺘﻬﺎي ﺗﺨﺼﺼﯽ و ﺑﺮرﺳﯽ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ ﻫﻨﺮي او‬

‫ﯾﺎد و ﻧﺎم ﺧﺎﻟﻘﯽ را زﻧﺪه ﻧﮕﻪ ﻣﯽ دارد‪.‬‬
‫روﺣﺶ ﺷﺎد و ﯾﺎدش ﻫﻤﻮاره ﮔﺮاﻣﯽ ﺑﺎد‪.‬‬

‫ورودي آراﻣﺴﺘﺎن ﻇﻬﯿﺮاﻟﺪوﻟﻪ ‪ -‬ﺷﻤﺎل ﺗﻬﺮان‬ ‫آراﻣﮕﺎه اﺳﺘﺎد روح اﷲ ﺧﺎﻟﻘﯽ‬

‫‪ 28‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

29 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 30‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

31 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 32‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ‪ :‬ﺑﻬﺮام داﻫﯿﻢ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﮐﺎﻧﺎل ﺗﻠﮕﺮام وُﻫﻮﻣَﻦ اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪ‬ ‫ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﯾﺰدﮔﺮد ﺳﻮم‬

‫)روﻧﻮﺷﺖ ﺷﻬﺮام زادﻣﻬﺮ(‬ ‫ﺑﺨﺶ ﭘﻨﺠﻢ ‪ -‬ﻗﺴﻤﺖ ﻧﺨﺴﺖ‬

‫رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد‪:‬‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ دو ﻣﺎه از واﻗﻌﻪ ﻗﺘﻞ ”ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ“ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ و ﮐﺸﻮر رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ آراﻣﺶ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد را ﮐﻪ ﭘﺲ از ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ”ﺧﺴﺮو ﭘﺮوﯾﺰ“ از دﺳﺖ‬
‫داده ﺑﻮد دوﺑﺎره ﺑﺎز ﻣﯽﯾﺎﻓﺖ‪ ،‬وﻟﯽ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺆوﻟﯿﺖ دﺷﻮار ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﮐﺸﻮر وﺳﯿﻌﯽ ﭼﻮن اﯾﺮان را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺧﻮب ﻣﯽداﻧﺴﺖ‬
‫ﮐﻪ اﯾﻦ آراﻣﺶ ﻣﻮﻗﺘﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕﺮ آراﻣﺶ ﻗﺒﻞ از ﻃﻮﻓﺎن اﺳﺖ‪ .‬او ﭘﺲ از ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﯿﺪن ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺧﺮاﺳﺎن ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤـﻞ‬
‫اﻗﻮام ﻧﺰدﯾﮏ او ﺑﻪ وﯾﮋه ﭘﺴﺮش ”رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد“ ﺑﻮد‪ .‬زﯾﺮا ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﯾﺎ ﻓﺮد ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻧﻤﯽرﻓﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺶ‬
‫آب از آب ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮرد‪ .‬او ﻋﻼوه ﺑﺮ دارا ﺑﻮدن ﺳﻤﺖ واﻟﯽ ﺳﺮزﻣﯿﻦ وﺳﯿﻊ و ﺣﺎﺻﻠﺨﯿﺰي ﭼﻮن ﺧﺮاﺳﺎن‪ ،‬داراي ﻓﺮزﻧﺪ رﺷﯿﺪ و ﺟﻨﮕﺠﻮﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ راﺣﺘﯽ از ﺧﻮن ﭘﺪرش ﻧﻤﯽﮔﺬﺷﺖ و ﺑﺪون ﺗﺮدﯾﺪ ﺑﺮاي ﺗﺄدﯾﺐ ﻗﺎﺗﻞ ﭘﺪرش ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻮاي ﺗﺤﺖ اﻟﺴﻼح ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﻣﯽآﻣﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﮐﺸﻮر‪ ،‬آذرﻣﯿﺪﺧﺖ را ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪﻧﺪ‪ ،‬او ﺑﺮاي آن ﮐﻪ دﺳﺘﺎوﯾﺰي ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﯿﻨﺶ ﻧﺪﻫﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻮاره در ﻧﻈﺮ داﺷـﺖ ﮐـﻪ‬
‫ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﻋﺸﻖ و اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻧﮕﺮدد و ﻓﻘﻂ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﻋﺎدل و ﻧﺠﯿﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﮐﺸﻮرش او را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮدش را از آﻟﻮدﮔﯽﻫﺎ دور ﻧﮕﺎﻫﺪارد‪ ،‬داﺋﻤﺎ ﺧﻮد را ﺳﺮﮔﺮم اﻣﻮرات ﻣﻤﻠﮑﺘﯽ ﻣﯽﻧﻤﻮد و در اﯾﻦ راه ﺗﺎ ﺣﺪود زﯾﺎدي ﻧﯿﺰ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮده ﺑﻮد‬
‫ﺗﺎ آن ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻏﺎﻣﺾ ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﮐﺎﻣﻼ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ را از رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﮐﺎرﻫﺎي ﮐﺸﻮري ﺑﺎزداﺷـﺖ ﺗـﺎ اﯾـﻦ ﮐـﻪ‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ درﺻﺪد ﻗﺘﻞ وي ﺑﺮآﻣﺪه و ﺧﯿﻠﯽ زود ﻧﻘﺸﻪ ﺧﻮد را درﺑﺎره او ﺑﻪ اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺮگ اﯾﻦ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺟﺎه ﻃﻠﺐ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ ﮔﺮه از‬
‫ﮐﺎر ﺷﺎﻫﺪﺧﺖ ﺟﻮان ﻧﮕﺸﻮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ زﯾﺎدي ﺑﺮ ﻣﺸﮑﻼت او آﻓﺮود‪ ،‬زﯾﺮا او ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ از آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاي روﯾﺎروﯾﯽ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﺎ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد‬
‫ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﯽ را ﮐﻪ از اﻗﺼﯽ ﻧﻘﺎط ﮐﺸﻮر ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد در ﺳﺎﺧﺖ اﺳﮑﺎن داده و ﻋﻬﺪه دار ﻣﺨﺎرم ﺳﻨﮕﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺮ دهﻫﺎ ﻫﺰار ﺳﻮار و ﭘـﯿـﺎده‬

‫ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫در ﺣﺪود دو ﻣﺎه از واﻗﻌﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد و آذرﻣﯿﺪﺧﺖ و ﺗﻤﺎم ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل اﯾﻦ دو ﻣﺎه ﻫﺮ آن ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻨﯿﺪن ﺧﺒﺮ‬
‫ﺣﻤﻠﻪ ي رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﻮدﻧﺪ ‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ذﮐﻮر و ﺟﻨﮓ ﺟﻮي واﻟﯽ ﺧﺮاﺳﺎن از اﻧﺘﻈﺎر آﻧﺎن اﻃﻼع داﺷﺖ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺒﺐ ﺣﺮﮐﺖ‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﺪﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﺿﻤﻦ اﯾﻦ ﮐﻪ آن ﻫﺎ را دﭼﺎر ﺑﯿﻢ و ﻫﺮاس ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻀﻌﯿﻒ روﺣﯿﻪ ي ﻣﺪاﻓﻌﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﻧﯿﺰ‬

‫ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﯾﮏ ﻣﺎه دﯾﮕﺮ ﮔﺬﺷﺖ ﺑﺪون اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﺒﺮي دال ﺑﺮ ﺣﺮﮐﺖ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﻪ ﮔﻮش آذرﻣﯿﺪﺧﺖ و اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ اﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﺎه‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫ﺧﺒﺮي از رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد و ﻧﯿﺮوﻫﺎي او ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﻣﻠﮑﻪ ي ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ و ﻧﺰدﯾﮑﺎﻧﺶ ﯾﻘﯿﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﻪ ﺗﯿﺴﻔﻮن ﺣـﻤـﻠـﻪ‬

‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ ﻫﻢ ﺑﺎ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﻫﻢ ﻋﻘﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬او ﻧﯿﺰ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎور ﺑﻮد ﮐﻪ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﭘﺲ از ﺗﮑﯿﻪ دادن ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﭘﺪر و ﺗﺼﺎﺣﺐ ﻣﻘﺎم او ﮐـﻪ‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ ﺑﻪ وي رﺳﯿﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﺳﺮﮔﺮم ﮐﺎرﻫﺎي ﺧﻮﯾﺶ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮن ﺧﻮاﻫﯽ ﭘﺪرش ﻧﺨﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد‪...‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﻫﻢ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ وﺟﻮد رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد را ﺑﻪ وادي ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﻣﯽ ﺳﭙﺮد ﮐﻪ در ﯾﮑﯽ از روزﻫﺎ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧـﺒـﺮ ﺣـﺮﮐـﺖ‬

‫ﻟﺸﮑﺮﯾﺎن ﺧﺮاﺳﺎن در ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺷﺎﯾﻊ ﮔﺮدﯾﺪ و ﺑﻪ ﮔﻮش آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﻧﯿﺰ رﺳﯿﺪ‪، .‬‬
‫ﺧﺒﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ ﻣﻘﺘﻮل‪ ،‬ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ‪ ،‬ﻣﺮزداران و ﺳﺮداران و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺟﻨﺐ و ﺟﻮش درآورد و آن ﻫـﺎ‬

‫درﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻤﻞ ﻓﺮا رﺳﯿﺪه اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻤﻼ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻮا از ﻣﻠﮑﻪ ي ﺟﻮان دﻓﺎع ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮده و ﻣﯽرﻓﺖ ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻮﯾﻨﯽ را آﻏﺎز ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر اﯾﻦ ﺧﺒﺮ‪ ،‬ﯾﮏ دﻓﻌﻪ ﮐﺎخ آﻣﺎﻟﺶ ﻓﺮو رﯾﺨﺖ و‬
‫ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﺮاس اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ از رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﮐﺎرﻫﺎي ﮐﺸﻮري ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ و ﻋﺪه اي از درﺑﺎرﯾﺎن ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ وﺟﻮد ده ﻫـﺎ‬

‫ﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮐﻤﮏ ﺑﻪ او از اﻗﺼﯽ ﻧﻘﺎط ﮐﺸﻮر ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ درﺻﺪد دﻟﺪاري او ﺑﺮآﻣﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺮاي آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﻣﺤﻖ ﺷﺪ ﮐﻪ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﺎ ﮐﻠﯿﻪ ي ﻗﻮاي ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﻮي ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ ،‬ﻓﻮرا ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن و ﺣﮑﺎﻣﯽ را‬
‫ﮐﻪ اﺧﯿﺮا ﺑﺎ ﻗﻮاي ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﯿﺴﻔﻮن آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ رؤﺳﺎي ﺳﭙﺎه ﺗﺤﺖ اﻟﺴﻼح ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ اﺣﻀﺎر ﻧﻤﻮده و‬

‫ﺑﺎ آن ﻫﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺸﺎوره اي ﺗﺸﮑﯿﻞ داد ﺗﺎ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﻓﮑﺮي ﺑﮑﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺑﺎ ورود ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﺎﻻر‪ ،‬رﺳﻤﺎ ﺟﻠﺴﻪ را آﻏﺎز ﮐﺮد و وﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﺿﺮﯾﻦ ﺳﮑﻮت ﻧﻤﻮدﻧﺪ روي ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﺮ ﯾﮏ از ﺷﻤﺎ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن واﻟﯽ ﺧﺮاﺳﺎن راﻫﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﻣﯽ رﺳﺪ و ﯾﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي دارد‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ آن را اراﺋﻪ دﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﯾﮏ دﯾﮕﺮ‬

‫‪33 PERSIA MAGAZIN‬‬

‫درﺑﺎره ي آن ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺖ ﮔﻮ ﺑﭙﺮدازﯾﻢ‪.‬‬
‫اﺑﺘﺪا ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ آﻏﺎز ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ‪ :‬اﯾﻦ ﻃﻮر ﮐﻪ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن ﻣﺎ ﺧﺒﺮ دادهاﻧﺪ و ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﻫﻤﻪ از آن آﮔﺎه ﻫﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﺎ‬
‫ﺳﭙﺎﻫﯽ ﮔﺮان ﺑﺮاي ﺧﻮن ﺧﻮاﻫﯽ ﭘﺪرش ﺑﻪ اﯾﻦ ﺻﻮب )ﺟﻬﺖ‪،‬ﻃﺮف( ﻣﯽ آﯾﺪ‪ .‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎري ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ‬
‫اﯾﻦ ﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﭙﺎه ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪي را ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﭘﯿﺸﺮوي ﻧﯿﺮوﻫﺎي رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻢ‪ .‬ﯾﮑﯽ از ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن در ﺟﻮاب اﻇﻬﺎرات ﺑﻬﻤﻦ‬
‫ﺟﺎدوﯾﻪ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻮﭼﮏ را ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﮔﺴﯿﻞ دارﯾﻢ‪ ،‬زﯾﺮا ﺗﻤﺎم ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﮔﺮد آﻣﺪه اﻧﺪ‬

‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﺣﺮاﺳﺖ از ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ اﻓﮑﻨﺪ و ﮔﻔﺖ ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﺑﺎز‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺎن را در ﭘﺸﺖ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻬﺮ‬
‫ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ روﺣﯿﻪ اﻓﺮاد را ﺗﻀﻌﯿﻒ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﺧﺼﻢ روﺣﯿﻪ ي ﻣﻀﺎﻋﻔﯽ ﭘـﯿـﺪا‬
‫ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دﻓﺎع ﺣﻤﻠﻪ اﺳﺖ‪ ،‬از ﮐﺠﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﮐﻪ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﺎ دﯾﺪن ﺣﻤﻠﻪ ي ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﻣﺎ‪ ،‬ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ ﻧﮑﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در وﻫﻠﻪ ي اول ﺑﮑﻮﺷﯿﻢ ﺗﺎ دﺷﻤﻦ را از ﭘﺎي دﯾﻮارﻫﺎي ﺷﻬﺮ دور ﺳﺎزﯾﻢ‪ ،‬ﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ آن ﻫﺎ را ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺣﺼﺎر ﺷﻬﺮ ﺑﮑﺸﺎﻧﯿﻢ ‪...‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ وﻗﺘﯽ روﺣﯿﻪ ﺟﻨﮕﺠﻮﯾﯽ ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ را ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﺮد‪ ،‬ﺣﺮف او را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ‪ :‬ﺳﺮدار‪ ،‬اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮد؟‬
‫ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ ﺑﯽ آن ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﺪﯾﺸﺪ ﺑﺪون ﺗﺄﻣﻞ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮري ﮐﻪ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﭘﯿﺶ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮدم‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در وﻫﻠﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﺎﻧﻊ از آن ﺷﻮﯾﻢ‬
‫ﺗﺎ ﻧﯿﺮوﻫﺎي دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻮن وﻗﺘﯽ ﻗﻮاي ﺧﺼﻢ ﺑﻪ ﭘﺎي دﯾﻮارﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺳﺪ و آن را ﻣﺤﺎﺻﺮه ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﮐﺎري ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ‬
‫اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﻣﺎ ﮐﻪ ﺧﻮد را در ﭘﺸﺖ ﺑﺮج و ﺑﺎروي ﺷﻬﺮ زﻧﺪاﻧﯽ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﻣﯿﺪان ﻋﻤﻞ ﮐﻤﺘﺮي دارﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ اﺑﺘﺪا ﺑـﺎﯾـﺪ‬
‫ﻧﮕﺬارﯾﻢ دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮد و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﺳﺮداران ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﻣﻮﺟﻮد ﺧﻮد ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑـﺮوﻧـﺪ و‬

‫ﻧﯿﺮوﻫﺎي او را ﻗﺒﻞ از آن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺳﻨﺪ ﻣﻐﻠﻮب و ﻣﺘﻮاري ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ‪ ،‬آذرﻣﯿﺪﺧﺖ روي ﺑﻪ ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن و ﺣﮑﺎم و ﺳﺮداران ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ‪ :‬آﯾﺎ در ﻣﯿﺎن ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ وﺟﻮد دارد ﮐـﻪ‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺴﺆوﻟﯿﺖ ﺧﻄﯿﺮي را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﺑﮕﯿﺮد؟ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﺣﮑﺎم و ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ از ﺟﺎي ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و ﺑﺮاي ﻧﺒﺮد ﺑﺎ‬

‫ﻟﺸﮑﺮﯾﺎن رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد اﻋﻼم آﻣﺎدﮔﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ وﻗﺘﯽ دﯾﺪ اﮐﺜﺮﯾﺖ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺣﮑﺎم و ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن داوﻃﻠﺐ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮاي آن ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﯾﮑﯽ از آﻧـﺎن‪،‬‬
‫وﺳﺎﯾﻞ رﻧﺠﺶ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻘﯿﻪ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﻮي دﺷﻤﻦ ﺑﺮوﻧﺪ‪ ،‬ﺑـﻨـﺎﺑـﺮاﯾـﻦ ﺑـﺎ‬
‫ﺻﻼﺣﺪﯾﺪ ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن را ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﮐﻞ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن اﻋﺰاﻣﯽ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه و ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن و ﺣﮑﺎم ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮد ﮐﻪ از او‬

‫اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ‪...‬‬
‫دو روز ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﺗﺎرﯾﺦ‪ ،‬ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي دﻓﺎع و ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺷﻬﺮ و آذرﻣﯿﺪﺧﺖ در ﺗﯿﺴﻔﻮن ﮔِﺮد آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻟﺸﮑﺮﯾﺎن رﺳﺘﻢ‬
‫ﻓﺮﺧﺰاد ﺗﯿﺴﻔﻮن را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاردﻧﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻗﺎﺻﺪي از ﺑﯿﻦ اﻟﻨﻬﺮﯾﻦ رﺳﯿﺪه و ﺧﺒﺮ ﻓﺘﻮﺣﺎت ﭘﯽ درﭘﯽ و ﭘﯿﺸﺮوي‬

‫ﺳﺮﯾﻊ اﻋﺮاب را ﺑﺮاي آذرﻣﯿﺪﺧﺖ آورد‪.‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ وﻗﺘﯽ از ﻓﺘﻮﺣﺎت ﭘﯽ در ﭘﯽ اﻋﺮاب ﺧﺒﺮدار ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از آن ﮐﻪ آﻫﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺸﯿﺪ روي ﺑﻪ اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻓﺴﻮس ﮐﻪ ﻋـﺪه‬
‫زﯾﺎدي از ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻣﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺸﺎن را ﺑﻪ روي واﻗﻌﯿﺎت ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ و ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺧﻮد ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﺟﺰ آن ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕـﺮ‬
‫ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺑﻮرزﻧﺪ‪ ،‬آن ﻫﻢ درﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﻧﻮﭘﺎ و ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪي ﭼﻮن اﻋﺮاب ﻣﺮزﻫﺎي ﮐﺸﻮرﻣﺎن را ﻣﻮرد ﺗﺎﺧﺖ و ﺗﺎز ﻗﺮار داده و ﻫﺮ روز‬
‫ﮐﻪ ﻣﯿﮕﺬرد‪ ،‬ﻗﻮي ﺗﺮ و ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪﺗﺮ از روز ﻗﺒﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ و اﻓﺮادي ﭼﻮن رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﮐﻪ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﺶ را ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ دﺷﻤﻦ‬

‫ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪي ﮔﺴﯿﻞ دارد‪ ،‬ﺑﺮاي ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎه اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮم ﺑﻪ اﯾﻦ ﻃﺮف ﻣﯽ آﯾﺪ ‪...‬‬
‫از ﻃﺮﻓﯽ ﻫﻨﻮز ﺑﯿﺶ از ﺳﻪ ﻫﻔﺘﻪ از ﻋﺰﯾﻤﺖ ﻟﺸﮑﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺟﻨﮓ و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻧﯿﺮوﻫﺎي رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻤﯿﮕﺬﺷﺖ ﮐـﻪ ﺧـﺒـﺮ‬
‫ﺑﺎورﻧﮑﺮدﻧﯽ ﺷﮑﺴﺖ آﻧﻬﺎ ﮐﻪ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ و اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ اﻣﯿﺪ زﯾﺎدي ﺑﻪ آﻧﻬﺎ داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬زودﺗﺮ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺗﺼﻮرش ﻣﯽ رﻓﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ رﺳﯿﺪه و‬
‫ﺧﯿﻠﯽ زود در ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ ﭘﯿﭽﯿﺪ و ﺑﺎﻋﺚ وﺣﺸﺖ و ﻫﺮاس ﻣﺮدم ﮔﺮدﯾﺪ‪ .‬زﯾﺮا دﯾﮕﺮ در ﺷﻬﺮ ﻗﻮاﯾﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ از ﻋﻬﺪه ﻟﺸﮑﺮﯾـﺎن‬
‫رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﺮآﯾﺪ‪ ،‬وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ و در آن ﻣﻮﻗﻊ در ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺸﺖ ﻫﺰار ﻣﺮد ﺟﻨﮕﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ آن ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺧﺮوج از ﺷـﻬـﺮ و‬

‫روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﺧﺼﻢ ﮐﻪ ﺗﻌﺪادﺷﺎن ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺮاﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﺑﻮد ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻧﻤﯽﮐﺮد‪.‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ از ﻓﺮط وﺣﺸﺖ ﭼﻨﺎن دﺳﺖ و ﭘﺎي ﺧﻮد را ﮔﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي ﻧﺒﻮد ﺗﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ و ﺑﻬـﻤـﻦ‬

‫ﺟﺎدوﯾﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺎره ﺟﻮﯾﯽ واداﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ وﻗﺘﯽ ﭼﻬﺮه وﺣﺸﺖ زده و رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه آذرﻣﯿﺪﺧﺖ را دﯾﺪ‪ ،‬ﺿﻤﻦ دﻟﺪاري دادن ﺑﻪ او‪ ،‬ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد ﮐﻪ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد را ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬

‫‪ 34‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫ﭘﺪرش )ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ( ﺑﺎ ﺧﺪﻋﻪ و ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﮐﺎرش را ﺑﺴﺎزد و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر از ﺷﺎﻫﺪﺧﺖ ﺳﺎﺳﺎن ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻪ اي ﺑﻪ‬
‫رﺳﺘﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ و از او ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺷﻨﯿﺪن ﻋﻠﻞ ﻗﺘﻞ ﭘﺪرش ﺑﻪ ﺗﯿﺴﻔﻮن ﺑﯿﺎﯾﺪ‪.‬‬

‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ از ﻧﻘﺸﻪ ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ ﺧﻮﺷﺶ آﻣﺪ و ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﺮاي رﺳﺘﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻗﺒﻞ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﻗﺪاﻣﯽ‪ ،‬از ﺑﻬﻤﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ از‬
‫ﺑﯿﺮاﻫﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺧﺮاﺳﺎن ﺑﻮد و در ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻮد ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺷﮑﺴﺖ از ﻗﻮاي رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد در آن ﻧﻮاﺣﯽ ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﺷﺪهاﻧﺪ دوﺑﺎره ﮔِﺮد‬

‫آورد و ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﺮاي ﯾﺎري رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﻣﺤﺼﻮرﯾﻦ ﺑﺮﮔﺮدد‪.‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﭘﺲ از ﻓﺮاﻏﺖ از اﯾﻦ ﮐﺎر‪ ،‬ﻧﺎﻣﻪاي ﻫﻢ ﺑﻪ ”رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد“ ﻧﻮﺷﺘﻪ و در آن از او ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺷﻨﯿﺪن ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت وي و‬
‫ﺗﺤﻘﯿﻖ درﺑﺎره ﻋﻠﻞ ﻣﺮگ ﭘﺪرش ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ .‬او ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﮐﺮده ﺧﻮﯾﺶ درﺑﺎره ﻓﺮخ ﻫﺮﻣﺰ ﭘﻮزش ﺧﻮاﺳﺘﻪ و ﺑﻪ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد وﻋﺪه‬
‫داد ﮐﻪ اﮔﺮ دﺳﺖ از ﺧﺼﻮﻣﺖ ﺑﺎ او ﺑﺮدارد و ﺳﺮ اﻃﺎﻋﺖ و اﻧﻘﯿﺎد ﻓﺮود آورد‪ ،‬او )آذرﻣﯿﺪﺧﺖ( ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ وﻻﯾﺖ ﺧﺮاﺳﺎن را ﺑﺪو ﺗﻔﻮﯾﺾ‬

‫ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬او را در ﺟﺮﮔﻪ ﻣﻘﺮﺑﺎن و ﻧﺰدﯾﮑﺎن ﺧﻮﯾﺶ در ﻣﯽآورد‪.‬‬
‫ﻣﻠﮑﻪ ﺟﻮان ﭘﺲ از ﻣﻬﺮ و ﻣﻮم ﮐﺮدن ﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬آن را ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﭘﯿﮑﻬﺎي وﯾﮋه و ﺳﺮﯾﻊ اﻟﺴﯿﺮ دوﻟﺘﯽ ﺳﭙﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺎس‬

‫آﺧﺮﯾﻦ اﺧﺒﺎر ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ در ﭘﻨﺞ ﻓﺮﺳﻨﮕﯽ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﻓﺮود آﻣﺪه ﺑﻮد ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و ﭘﺎﺳﺦ آن را درﯾﺎﻓﺖ دارد‪.‬‬
‫ﻫﻨﻮز ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺟﻬﺎﻧﺘﺎب ﺑﻪ وﺳﻂ آﺳﻤﺎن ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ دو ﺳﻮار ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ از دروازه ﺗﯿﺴﻔﻮن ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻪ و ﭘﺲ از ﻃﯽ ﻣﺴﺎﻓﺖ‬
‫ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ‪ ،‬در ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺟﻬﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﺎﺧﺖ درآﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ ﭘﯿﮑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮر رﺳﺎﻧﯿﺪن ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻠﮑﻪ ﺑﻪ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﻮد و دﯾﮕﺮي‬

‫ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ‪ ،‬ﺳﺮدار ﻣﺴﻦ و ﻣﺠﺮب ارﺗﺶ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺄﻣﻮرﯾﺘﯽ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ را ﺗﺮك ﻣﯽ ﮐﺮد‪.‬‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮد روزﻫﺎي ﺳﺨﺘﯽ را ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد‪ ،‬زﯾﺮا دﺷﻤﻦ رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ او ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺳﭙﺎﻫـﯽ‬
‫اﻧﺪك ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺣﺮاﺳﺖ از ﺷﻬﺮ ﻧﮕﺎهداﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﻗﻮاﯾﯽ در اﺧﺘﯿﺎر ﻧﺪاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاي روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ‪ .‬ﺗﺎزه ﺳﺮﺑﺎزاﻧﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ در‬
‫ﺷﻬﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه و ﻋﻬﺪه دار دﻓﺎع از ﺷﻬﺮ ﺑﻮدﻧﺪ از ﺷﻨﯿﺪن اﺧﺒﺎر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ و ﻣﺘﻼﺷﯽ ﺷﺪن ﻟﺸﮑﺮﯾﺎن ﻣﺮزﺑﺎﻧﺎن و ﺣﮑﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي‬
‫ﮐﻤﮏ ﺑﻪ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺪت روﺣﯿﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎﺧﺘﻪ و اﺷﺘﯿﺎق ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺮاي ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽ دادﻧﺪ‪.‬‬
‫ﯾﮏ روز ﭘﺲ از رﻓﺘﻦ ﺑﻬﻤﻦ ﺟﺎدوﯾﻪ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺮوﻫﺎي رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﻣﺠﺪدا ﭘﯿﺸﺮوي ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﯿﺴﻔﻮن را از‬
‫ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن دﺳﺘﭙﺎﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﻮرا ﺑﺰرﮔﺎن ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ و ارﺗﺶ را اﺣﻀﺎر ﮐﺮده و از آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺑﺮاي دﻓـﺎع از‬
‫ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ آﻣﺎده ﺷﻮﻧﺪ و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﻣﺮدان و ﺟﻮاﻧﺎن ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ دﻓﺎع از ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ وادارﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻋﺪهاي از ﺑﺰرﮔﺎن ﺷﻬﺮ و ﺳﺮان‬
‫ﺳﭙﺎه ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ از ﺳﻠﻄﻨﺖ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ دل ﺧﻮﺷﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﻋﻼوه ﺑﺮ ﮐﺎرﺷﮑﻨﯽ و اﺧﻼل در ﮐﺎر ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن‪ ،‬ﺑﺮاي روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ‬
‫و دﻓﺎع از ﺷﻬﺮ ﻫﯿﭻ ﺣﺮارﺗﯽ ﺑﻪ ﺧﺮج ﻧﻤﯽدادﻧﺪ و ﺑﻠﮑﻪ ﺳﻌﯽ در دﻟﺴﺮد ﻧﻤﻮدن ﺑﻘﯿﻪ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻋﺪه ﮐﻤﯽ از ﺑﺰرﮔﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ﺳﭙﺎه ﻫﻢ‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ از آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ در رأس آﻧﻬﺎ ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﯾﺪ و ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺪﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗـﺎ‬
‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﺎه ﭘﺮﺳﺘﯽ را در ﻣﺮدم ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ و ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰﻧﺪ و آﻧﺎن را ﺑﺮاي دﻓﺎع از آذرﻣﯿﺪﺧﺖ آﻣﺎده ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻋﺪه ﮐﻢ ﻃﺮﻓﺪاراﻧﺶ ﮐﻪ در اﻗﻠﯿﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ اﻣﯿﺪي ﺑﻪ ﭘﯿﺮوزي ﺧﻮد ﻧﺪاﺷﺖ و ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺑﯽ ﺻﺒﺮي اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺎﻣﻪ اش را ﻣﯽ‬
‫ﮐﺸﯿﺪ و اﻣﯿﺪوار ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﺪﻋﻪ و ﻧﯿﺮﻧﮓ رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد را از ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺑﺎز دارد و ﺑﻌﺪ در ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺷﺮ او را ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﭘﺪرش از ﺳﺮ ﺧﻮد ﮐﻢ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭘﯿﮏ ﻣﺨﺼﻮص از راه رﺳﯿﺪ و ﺑﺮاي او ﺧﺒﺮ آورد ﮐﻪ رﺳﺘﻢ در ﺟﻮاب ﻧﺎﻣﻪ وي اﻇﻬﺎر‬
‫داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ آن زن ﺳﺘﻤﮕﺮ و ﻇﺎﻟﻢ را در ﺗﯿﺴﻔﻮن ﺧﻮاﻫﻢ داد‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺗﻤﺎم رﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﭘﻨﺒﻪ ﺷﺪه و از اﯾﻦ ﻃﺮف ﻧﯿﺰ اﻣﯿﺪش ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ‬
‫ﯾﺄس ﺷﺪ و ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﺎرهاي ﺟﺰ اﯾﻦ ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺪود اﻓﺮادي ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ در ﮐﻨﺎرش ﻣﺎﻧﺪه و ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺗﺮك او‬

‫ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻗﻮاي رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﺰدﯾﮏ و ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ او ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﺘﺎﺑﯽ از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽ داد و ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ‬
‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ و ﯾﺎراﻧﺶ را ﻫﻤﭽﻨﺎن در اﻧﺘﻈﺎر ﻧﮕﺎه دارد‪ .‬اﮐﻨﻮن ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﻪ دو ﻓﺮﺳﻨﮕﯽ ﺷﻬﺮ رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و آذرﻣﯿﺪﺧﺖ‬
‫ﮐﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ روزﻧﻪ اﻣﯿﺪي ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻧﻤﯽ دﯾﺪ‪ ،‬از روي ﻧﺎﭼﺎري ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن اﻧﺪك ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﺧﻮد‪ ،‬ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ را در ﻗﺒﺎل ﺣﻤﻼت‬

‫ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﺧﺼﻢ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻓﺮاد ﻣﻄﻠﻊ در ﺳﭙﺎه ﺑﻪ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ روز ﺑﻌﺪ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﺧﺼﻢ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دﯾﻮارﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﺳﯿﺪ و از ﻫﻤﯿﻦ رو ﺑﻮد‬
‫ﮐﻪ او ﺷﺨﺼﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻻي ﺑﺮج و ﺑﺎروي ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ و ﻣﯽﮐﻮﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺮﺑﺎزان را ﺑﻪ دﻓﻊ دﺷﻤﻦ ﻗﻮي ﭘﻨﺠﻪاي ﭼﻮن رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺗﺸﻮﯾﻖ و‬

‫ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪35 PERSIA MAGAZIN‬‬

‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼ اﺷﺎره ﺷﺪ در ﺷﻬﺮ ﻓﻘﻂ ﻋﺪه ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﯽ ﺳﺮﺑﺎز وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي دﻓﺎع از ﺷﻬﺮ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽرﺳﯿﺪﻧﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬

‫رﺳﺘﻢ ﻓﺮﺧﺰاد ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﯽ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺮ ﭼﻬﻞ ﻫﺰار ﺳﻮار و ﭘﯿﺎده ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﻗﺼﺪ ﺗﺼﺮف آن را داﺷﺖ‪ ،‬از دﺳﺖ ﭼﻨﺪ ﻫﺰار ﺳﺮﺑﺎز ﭼﻪ‬

‫ﮐﺎري ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد؟ آن ﻫﻢ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻧﯽ ﮐﻪ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ از ﻃﺮﻓﯽ دﯾﮕﺮ ﭼﺎرهاي ﺟﺰ اﯾﻦ ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻫﺪﺧﺖ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺑﺎ آن ﮐﻪ وﻗﻮف ﮐﺎﻣﻞ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﯿﺴﻔﻮن را در ﻗﺒﺎل ﭼﻬﻞ ﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷﻬـﺮ‬

‫ﺳﻘﻮط ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﭼﻮن ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ راه ﻧﺠﺎﺗﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﯽﮐﺮد‪ ،‬ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ دﺳﺖ ﺑﻪ دﻓﺎع ﻧﻮاﻣﯿﺪاﻧﻪ زده و در ﮐﻤـﺎل‬

‫ﯾﺄس اﻧﺘﻈﺎر ﺣﺮﯾﻒ ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺪاﻓﻌﯿﻦ را ﺑﻪ ”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮد ﺑﺮاي او ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﺪ ﺳﭙﺮده ﺑﻮد و ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر او ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه‬

‫ﺑﻮد ﺗﺎ ﻋﺪه اي از ﺳﺮداران و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ و ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺳﭙﺎه از او روي ﮔﺮدان ﺷﻮﻧﺪ و ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ و ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ وﻇﺎﯾﻒ ﺧﻮد ﻋـﻤـﻞ‬

‫ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﻮا رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ رو ﺑﻪ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻣﯽ رﻓﺖ ﮐﻪ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺧﺴﺘﻪ و ﮐﻮﻓﺘﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ ﮐﻪ از دﻗﺎﯾﻘﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﺪو ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺮج‬

‫و ﺑﺎرو را ﺗﺮك ﮔﻔﺘﻪ و ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﯿﺎﺳﺎﯾﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻓﮑﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ روز ﺑﻌﺪ ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﺧﺼﻢ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دﯾﻮارﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ‬

‫ﺧﻮاب را از ﭼﺸﻤﺎن ﺧﺴﺘﻪ او ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﺲ از ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺟﻨﮓ و ﺟﺪال ﺑﺎ ﺧﻮد ﮐﻢ ﮐﻢ ﻣﻐﻠﻮب ﺧﻮاب ﮔﺸﺘﻪ و ﭘﺎﺳﯽ از ﺷﺐ‬

‫ﻣﯿﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻓﺮو رﻓﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ دﺳﺖ از ﺳﺮ او ﺑﺮدارد‪ .‬زﯾﺮا ﻫﻨﻮز ﺑﯿﺶ از دو ﺳﺎﻋﺖ از ﺧﻮاب‬

‫او ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ ﺳﺮ زده وارد اﻃﺎق ﺧﻮاب او ﺷﺪه و وي را از اداﻣﻪ ﺧﻮاﺑﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﺎز داﺷﺖ‪.‬‬

‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺳﺮآﺳﯿﻤﻪ از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪ و وﻗﺘﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﺗﺎرﯾﮏ و روﺷﻦ اﻃﺎق ﺧﻮد ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ را ﺷﻨﺎﺧﺖ‪ ،‬ﻧﻔﺲ راﺣﺘﯽ ﮐﺸﯿﺪ و در روﺷﻨﺎﯾﯽ‬

‫ﻟﺮزان ﺷﻤﻌﯽ ﮐﻪ در اﻃﺎق ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﭼﻬﺮه رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻣﺪاﻓﻌﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ و ﮐﻤﯽ وﺣﺸﺖ او را‬

‫ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ‪ .‬ﺷﺎﻫﺪﺧﺖ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ وﻗﺘﯽ دﯾﺪ ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ ﺳﮑﻮت ﮐﺮده و ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬او را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪” :‬ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ ﭼﻪ ﺷﺪه‪،‬‬

‫ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﻣﺸﻮش و ﻧﮕﺮان ﻫﺴﺘﯽ؟‬

‫ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف ﺧﻮد اﻧﺪاﺧﺖ و وﻗﺘﯽ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ را ﻣﻨﺘﻈﺮ دﯾﺪ ﺑﻪ آراﻣﯽ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﺧﺒﺮ را ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯽ‬

‫اﻫﻤﯿﺖ ﺟﻠﻮه دﻫﺪ در ﺟﻮاب او ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﺮور ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ اﺗﻔﺎق ﻧﺎﮔﻮاري رخ داده اﺳﺖ و ﻋﺪهاي از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ‪...‬‬

‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ وﻗﺘﯽ دﯾﺪ او ﺣﺮﻓﺶ را ﻧﺎﺗﻤﺎم ﮔﺬاﺷﺖ و ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻐﯿﺮ ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮐﻪ از ﺑﯽ ﺧﻮاﺑﯽ او ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‬

‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﺮا ﺣﺮف ﺧﻮد را ﺗﻤﺎم ﻧﮑﺮدي‪ ،‬ﭼﺮا ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ روي داده اﺳﺖ؟‬

‫ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﮐﻪ از ﺗﻐﯿّﺮ ﻣﻠﮑﻪ ﻧﺎراﺣﺖ و رﻧﺠﯿﺪه ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻮد اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ‪ -‬ﺳﺮور ﻣﻦ‪ ،‬ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﭘﻮزش ﻣﺮا‬

‫ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﺪ‪.‬‬

‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﻣﮕﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺣﺎﮐﯽ از ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻪ دوﺳﺖ ﻣﻦ‪ ،‬ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻮ ﭘﻮزش‬

‫ﺑﺨﻮاﻫﯽ‪ ،‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ از ﺗﻮ ﻣﻌﺬرت ﺑﺨﻮاﻫﻢ و ‪...‬‬

‫ﻫﻨﻮز ﺳﺨﻨﺎن آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻤﻪ ”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ در ﻣﻘﺎﺑﻞ او زاﻧﻮ زده و ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﺎي او ﺑﻮﺳﻪ زﻧﺪ‪ ،‬آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﻣﺎﻧﻊ‬

‫ﺷﺪه و در ﻋﻮض دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﺮف او ﮔﺮﻓﺖ و اﺟﺎزه داد ﮐﻪ دﺳﺘﺶ را ﺑﺒﻮﺳﺪ‪.‬‬

‫”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ ﺑﺮ دﺳﺖ او ﺑﻮﺳﻪ زده و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻟﻄﻒ و ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻣﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﺴﺖ و ﺳﺮﺧﻮش ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد در اداﻣﻪ ﺳﺨﻨﺎن‬

‫ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺗﺄﺳﻒ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺑﺎﻧﻮي ﺧﻮد ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ﺳﭙﺎه ﺑﻪ اﺗﻔﺎق اﺑﻮاب ﺟﻤﻌﯽ ﺧﻮد‪ ،‬ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺷﻬﺮ را‬

‫ﺗﺮك ﮐﺮده و رﻓﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

‫آذرﻣﯿﺪﺧﺖ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از اﺳﺘﻤﺎع اﯾﻦ ﺧﺒﺮ دﭼﺎر ﺑﯿﻢ و ﻫﺮاس زاﯾﺪاﻟﻮﺻﻔﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮه اﺷﮏ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎري ﺳﺎﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫آه ”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﻦ ﺗﻤﺎم اﺳﺖ‪.‬‬

‫”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ دﯾﺪن ﻧﺎراﺣﺘﯽ او ﻧﺒﻮد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ آﺛﺎر ﺷﺠﺎﻋﺖ و رﺷﺎدت از وﺟﻨﺎﺗﺶ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻧﺎﻓﺬي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻧﻮي ﻣﻦ‪،‬‬

‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ وﻓﺎدار ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ آﺧﺮﯾﻦ ﻗﻄﺮه ﺧﻮن ﺧﻮد از ﺷﻤﺎ دﻓﺎع ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﺟﺎن در اﯾﻦ راه‬

‫ﺑﮕﺬارﯾﻢ‪.‬‬

‫در اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ آذرﻣﯿﺪﺧﺖ ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ آن ﻫﻤﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻧﺒﻮد و ﺑﻐﺾ ﺑﻪ ﺷﺪت راه ﮔﻠﻮﯾﺶ را ﻣﯽ ﻓﺸﺮد‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﺑﺮ‬

‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮد ﻏﻠﺒﻪ ﮐﻨﺪ و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺖ و ﺧﻮدش را ﺑﻪ روي ﺗﺨﺖ رﻫﺎ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ از دﻗﺎﯾﻘﯽ رو ﺑﻪ ”ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ“ ﻧﻤﻮد و‬

‫در ﻣﯿﺎن ﻫﻖ ﻫﻖ ﮔﺮﯾﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ آﻓﺮﯾﺪ‪ ،‬ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬار‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻫﺴﺘﻢ ‪...‬‬

‫اداﻣﻪ دارد ‪...‬‬

‫‪ 36‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

37 PERSIA MAGAZIN

‫ﻫﻤﺎ ارژﻧﮕﯽ‬ ‫ﮐﻮرش ﺑﺰرگ‬

‫ﮐﻮرش ﻣﻨﻢ ﮐﺸﻮر رﻫﺎن دادﮔﺴﺘﺮ‬ ‫”ﻣﻦ ﺑﻨﺪ ﻫﺎي ﺑﺮده داري را ﺑﺮﯾﺪم“‬
‫آزاده اي ﭘﻮ ﯾﺎي راه روﺷﻨﺎﯾﯽ‬
‫در ﯾﮏ ﻏﺮوب ﮐﻬﻨﻪ و ﺑﯽ روﻧﻖ و ﺗﺎر‪،‬‬
‫دﻟﺒﺴﺘﻪ ي آﯾﯿﻦ ﻣﻬﺮ و ﭘﺎرﺳﺎﯾﯽ‬ ‫در ﺣﺴﺮت ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮه ﺗﺎ روﺷﻨﺎﯾﯽ‪،‬‬
‫در ﮔﺮم ﮔﺮم ﻇﻠﻢ و ﺗﺎراج‪،‬‬
‫در روزﮔﺎر ﺑﺮده داري‪،‬‬ ‫در ﺟﺴﺘﺠﻮي روزﻧﯽ ﺳﻮي رﻫﺎﯾﯽ‪،‬‬
‫در آرزوي ﻓﺮﺻﺖ دﯾﺪار ”اﻧﺴﺎن“‪،‬‬
‫آﻧﮕﻪ ﮐﻪ دد ﺧﻮﯾﺎن ﺧﻮﻧﺮﯾﺰ‪،‬ﺑﺎ ﺳﺮ ﻓﺮازي‬
‫ﻓﺮزﻧﺪ آدم را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ‪،‬‬ ‫زﯾﻦ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﻦ ﺗﻮﺳﻦ اﻧﺪﯾﺸﻪ ام را ﻫﺮ ﺳﻮ ﺷﺘﺎﺑﺎن‬
‫ﻣﺴﺖ ﺟﻨﻮن و ﺷﻬﻮت و ﺧﻮن‬ ‫در زﯾﺮ ﭼﺘﺮ آﺳﻤﺎن ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﭘﻮﯾﻢ‬
‫ﮔﻮش و زﺑﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﺑﺮﯾﺪﻧﺪ‪،‬‬
‫ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ رﻓﺘﻢ‪ ،‬ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﻮدم‪،‬‬ ‫ﺟﺰ درد و اﻧﺪوه و ﺳﺘﻢ ﭼﯿﺰي ﺑﻪ ﺟﺎ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫از ﭼﻬﺮ ﮔﯿﺘﯽ ﻧﻨﮓ دژ ﺧﻮﯾﯽ زدودم‬ ‫در ﭼﺎر ﺳﻮي اﯾﻦ رﺑﺎط ﮐﻬﻨﻪ ﮔﻮﯾﯽ‬

‫ﻣﻦ ﻣﻬﺮ را در ﺳﯿﻨﻪ ي ﻫﺴﺘﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪم‬ ‫ﻣﺮدي و رادي و وﻓﺎ ﻓﺮ ﻣﺎﻧﺮوا ﻧﯿﺴﺖ‪،‬‬
‫ﻣﻬﺮ ﮔﯿﺎي ﻣﻦ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎي ﺗﺎرﯾﮏ‪،‬‬ ‫دژﺧﯿﻢ اﯾﺎم ﺑﺎ داس ﺧﻮ ن آﻟﻮده ي درﻧﺪه ﺧﻮﯾﯽ‬

‫از ژرﻓﻨﺎي دﺷﻤﻨﯽ ﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﺮاورد‬ ‫در ﮐﺎر ﺑﯿﺪاد و ﺟﻨﻮن ﺗﺮﮐﺘﺎزﯾﺴﺖ‬
‫از آن ﻫﺰاران ﺑﻮﺗﻪ ي زرﯾﻨﻪ روﯾﯿﺪ‬ ‫ﭘﻨﺪار آدم‪،‬‬

‫ﻫﺮ ﺑﻮﺗﻪ ﮔﻞ ﮐﺮد‬ ‫ﭘﻨﺪار ﻇﻠﻢ و ﭘﯿﺸﻪ اش وﯾﺮاﻧﻪ ﺳﺎزﯾﺴﺖ‪،‬‬
‫در روزﮔﺎراﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺸﻮر ﮔﺸﺎﯾﯽ‪،‬‬ ‫ﺗﻦ ﺧﺴﺘﻪ از اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﺳﻮز‬
‫ﺷﻬﺮ و دﯾﺎر ﻣﺮدﻣﺎن وﯾﺮاﻧﻪ ﻣﯿﮑﺮد‪،‬‬
‫در آرزوي دﯾﺪن روزي دل اﻓﺮوز‬
‫روزي ﮐﻪ ﺑﻮ ﺗﯿﻤﺎر اﻧﺪوه‬ ‫در ﺣﺴﺮت دﯾﺪار اﻧﺴﺎن‬
‫در ﻫﺮ ﺳﺮاﯾﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯿﮑﺮد‪،‬‬
‫آﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ‪ ،‬آﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ‪،‬‬
‫ﻫﺮ ﺟﺎ رﺳﯿﺪم‪،‬‬ ‫ﯾﮑﺒﺎر دﯾﮕﺮ ﮐﺎﻓﻮر ﻏﻢ از ﺟﺴﻢ و ﺟﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﺗﮑﺎﻧﻢ‬
‫وﯾﺮاﻧﻪ ﻫﺎ را ﺳﺮ ﺑﻪ ﺳﺮ آﺑﺎد ﮐﺮدم‬
‫دل را ز دﺳﺖ ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﻣﯽ رﻫﺎﻧﻢ‬
‫در ﺳﺎﯾﻪ ي ﺗﺪ ﺑﯿﺮ و راﯾﻢ‬ ‫ﭘﮋواك ﻓﺮﯾﺎدم ﻫﻮا را ﻣﯿﺸﮑﺎﻓﺪ‪:‬‬
‫ﮔﺴﺘﺮده ﺷﺪ ﮔﯿﺘﯽ ﻫﻤﻪ در زﯾﺮ ﭘﺎﯾﻢ‬ ‫”آﺧﺮ ﮐﺠﺎﯾﯽ روﺷﻨﺎﯾﯽ“‬
‫ﻧﺎﮔﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎر‪،‬‬
‫آﺷﻮر و ﻣﺎد و ﺑﺎﺑﻞ و ﻟﯿﺪي ﺳﺮاﯾﻢ‬ ‫از ﻻﺑﻼي اﺑﺮﻫﺎي ﺳﺮد و ﻏﻤﺒﺎر‪،‬‬
‫ﻣﻦ راﻣﺶ و ﻣﻬﺮ و ﺧﺮد ﺑﻨﯿﺎد ﮐﺮدم‬ ‫ﮔﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺧﻮرﺷﯿﺪ زر ﺗﺎر‬
‫ﺑﺎ رﻧﮕﻬﺎي روﺷﻦ و ﺷﺎد‬
‫در ﺑﺎور ﻣﻦ‪،‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﻧﻤﺎد راﺳﺘﯿﻨﯽ از ﺧﺪا ﺑﻮد‬ ‫در ﭼﻬﺮه ي ﭘﺎك اﺑﺮ ﻣﺮدي اﻣﺮداد‬
‫ﺑﺮ ﻫﺴﺘﯽ و ﺑﺮ ﺟﺎن ﺧﻮد ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺑﻮد‬ ‫ﻣﺮدي ﮐﻪ از ژرﻓﺎي ﺗﺎرﯾﮑﯽ درﺧﺸﯿﺪ‬
‫آزادﮔﯽ ﮔﻨﺠﯿﻨﻪ اي ﺑﺲ ﭘﺮ ﺑﻬﺎ ﺑﻮد‬
‫ﺟﻮﺷﯿﺪو ﮐﻮﺷﯿﺪ‬
‫ﻣﺮدي ﮐﻪ ﺑﻨﯿﺎن ﺳﺘﻢ زﯾﺮ وزﺑﺮ ﮐﺮد؛‬

‫ﭼﻮن ﺟﻮﯾﺒﺎري ﻧﺮم و آرام‪،‬‬
‫ﺑﺎ ﻧﮓ ﻧﻮاي ﻣﻬﺮ ﺧﯿﺰش در ﮔﻮﺷﻬﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ‪:‬‬

‫”ﮐﻮرش ﻣﻨﻢ ﺷﺎه ﺟﻬﺎن ﺷﺎه ﭘﯿﻤﺒﺮ“‬

‫‪ 38‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

‫ﭘﺲ ﺑﻨﺪﻫﺎي ﺑﺮده داري را ﺑﺮﯾﺪم‬
‫وان ﺑﻨﺪﮔﺎن از ﺑﻨﺪ ﻏﻢ آزاد ﮐﺮدم‬

‫آﻧﮕﻪ ﺑﻪ آرام‪،‬‬
‫ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاي ﺧﻮﯾﺶ ﺧﺮﺳﻨﺪ‬

‫ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ آﯾﯿﻦ و ﻣﺮام ﺧﻮﯾﺶ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ‬
‫ﻣﻦ ﻣﺮدﻣﺎن ﺳﻮﺗﻪ دل را ﺷﺎد ﮐﺮدم‬
‫آواي ﮐﻮرش‪،‬‬

‫آن دﻟﻨﺸﯿﻦ ﭼﺎووش ﺟﺎﻧﺒﺨﺶ رﻫﺎﯾﯽ‪،‬‬
‫ﭘﯿﮏ ﺳﺮور و رو ﺷﻨﺎﯾﯽ‪،‬‬

‫ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎي ﺑﺎد ﺷﺒﮕﺮد ﺗﺎ ﺑﯽ ﮐﺮاﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﺘﺎﺑﺪ‬
‫ﺷﺐ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺒﻬﻤﯽ ﭘﺎﺷﯿﺪه ﺑﺮ دﺷﺖ‬
‫ﺑﺮ ﺟﻠﮕﻪ ي ﭘﺎرس‬
‫روي ﮐﻬﻦ آراﻣﮕﺎﻫﯽ ﺳﺎﮐﺖ و ﺳﺮد‬
‫ﺳﺮ ﻣﯽ ﻧﻬﻢ ﺑﺮ ﺳﻨﮕﻬﺎي ﺳﺮد و ﺧﺎﻣﻮش‬
‫از ﺑﻐﺾ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ دل و ﺟﺎﻧﻢ ﻟﺒﺎﻟﺐ‬
‫زان ﺳﻮي ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎه‬

‫ﺑﺎ ﺑﺎﻟﻬﺎي ﻧﻮر ﺑﺎران‪،‬ﺗﻨﺪﯾﺲ ﮐﻮرش رخ ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﺪ‬
‫اﺷﮑﻢ ﺑﻪ روي ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﻏﻠﺘﺪ آرام‬
‫ﻓﺮﯾﺎد ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ دروﻧﻢ ﻣﯿﺨﺮوﺷﺪ‪:‬‬
‫ﮐﺎي ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ آزاده اي ﻣﺎﻧﺎﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮد‬

‫اﯾﻨﮏ ﺗﻮ ﺑﻨﮕﺮ‪،‬ﺑﺮ روزﮔﺎر ﺗﯿﺮه و ﻏﻤﺒﺎر اﻧﺴﺎن‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺪاﻧﯽ ﺳﻔﺮه ي ﭼﺮﮐﯿﻦ دﻧﯿﺎ‬

‫اﻣﺮوز ﻫﻢ ﭘﺎﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ رﻧﮕﯿﻦ ﻧﻨﮓ اﺳﺖ‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺪاﻧﯽ ﺳﯿﻨﻪ ي ﮔﺴﺘﺮده ي ﺧﺎك‪،‬‬
‫اﻣﺮوز ﻫﻢ ﺑﺎزﯾﭽﻪ ي آﺷﻮب و ﺟﻨﮓ اﺳﺖ‬

‫ﺣﺎﻻ ﻧﮋاد و رﻧﮓ ﺣﺮﻓﯽ ﺗﺎزه دارد‬
‫ﺣﺎﻻ ﺳﺮ ﺑﺎزار آدم ﻣﯿﻔﺮوﺷﻨﺪ‬
‫آزادي و آزادﮔﯽ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﮔﺸﺘﻪ‬

‫اي ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ آزاده اي ﻣﺎﻧﺎﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮد‬
‫ﻧﺎﮔﻪ ﻏﺮﯾﻮ ﻫﻤﺴﺮاﯾﺎن ﺷﺒﺎﻧﻪ‬

‫ﭘﮋواك ﻓﺮﯾﺎد ﻣﺮا در ﻣﯽ رﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﮔﻮﯾﯽ زﻣﯿﻦ و آﺳﻤﺎن ﺳﺮ داده ﺑﺎ درد‬
‫ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻬﺎي ﺑﺎد ﺷﺒﮕﺮد‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﺎﻟﻪ ي ﺳﺮد‪:‬‬

‫آﺧﺮ ﮐﺠﺎﯾﯽ روﺷﻨﺎﯾﯽ‬
‫آﺧﺮ ﮐﺠﺎﯾﯽ روﺷﻨﺎﯾﯽ‬

‫‪39 PERSIA MAGAZIN‬‬

‫‪ 40‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

41 PERSIA MAGAZIN

‫ﺗﻮران ﺷﻬﺮﯾﺎري )ﺑﻬﺮاﻣﯽ(‬ ‫ﺳﻌﺪي‬

‫ﭘﯿﺶ ﮐﻠﮏ ﺗﻮ ﻋﻄﺎرد ﻗﻠﻤﺶ را ﺑﺸﮑﺴﺖ‬ ‫ﺳﻌﺪي‪ ،‬آﻧﻘﺪر ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ ﻧﮕُﻨﺠﯽ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ‬
‫ﺷﺮﻣﮕﯿﻦ ﮔﺸﺖ ز ﻋﻄﺮ ﺳﺨﻨﺖ ﻣﺸﮏ ﺧﺘﻦ‬ ‫ﺟﺎن دﻣﯿﺪي ز دمِ ﺧﻮﯾﺶ ﺳﺨﻦ را در ﺗﻦ‬
‫ﻫﺮ ﮔﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﮔﻠﺴﺘﺎن ﺗﻮ ﺑﯽ ﻣﻘﺪار اﺳﺖ‬
‫از ﭼﻪ ﺟﺎم و ﻣﯽ و ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﺑﻮد ﺷﻌﺮ ﺗﺮت؟‬
‫ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺌﺸﻪ ﻓﺰاﯾﺴﺖ و ﭼﻨﺎن ﻧﺌﺸﻪ ﻓﮑﻦ‬ ‫ﺑﻮﺳﺘﺎنِ ﺗﻮ ﻓﺰود آب رخِ ﺳﺮو و ﺳﻤﻦ‬
‫ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻐﺰ و ﺧﻮ ِش ﭼﻮن ﺷِﮑﺮت‪ ،‬ﺷﻬﺪآﻣﯿﺰ‬
‫ﻫﺮ زﻣﺎن ﺧﻮاﻧﺪ ﻫَﺰاري ﻏﺰﻟﺖ را ﺑﻪ ﺳﺤﺮ‬
‫ﻏﻨﭽﻪ از ﺷﻮق ﺑﻪ ﺗﻦ ﭼﺎك ﺑﺰد ﭘﯿﺮاﻫﻦ‬ ‫ﺷﻌ ِﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦ و ﮔﻬﺮﺑﺎر و ﺗﺮت‪،‬ﺷﻮر اﻓﮑﻦ‬
‫داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ و ﺣﮑﺎﯾﺎت ﺗﻮ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺷﯿﺮﯾﻦ‬ ‫ﻗﻠﻢ از ﻗﺪرت اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺗﻮ ﮔﻮﻫﺮ زاي‬
‫ﻣﺮﯾﻢ ﺑﮑﺮ ﻏﺰل‪ ،‬از دم ﺗﻮ آﺑﺴﺘﻦ‬
‫ﻟﺤﻦ ﮔﯿﺮا و روان ﺳﺨﻨﺖ ﻋﻄﺮ آﮐﻦ‬
‫دﯾﮕﺮان ﮔﺮ ﮔﻠﯽ اﻓﺰوده ﺑﻪ ﮔﻠﺰار ادب‬ ‫ﺑﻪ ﻓَﺮاﺳﻮ ِي زﻣﺎن روزﻧﻪ اي ﺑﮕﺸﻮدي‬
‫ﮔﻞ ﭘﺪﯾﺪار ﺷﺪ از ﻃﺒﻊ ﺗﻮ‪ ،‬ﺧﺮﻣﻦ ﺧﺮﻣﻦ‬ ‫ﺗﺎﻓﺖ از ﺟﺎن ﺗﻮ ﻧﻮري ﺑﻪ ﺟﻬﺎن‪ ،‬زان روزن‬
‫ﻫﺸﺖ ﺑﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺎراﺳﺖ ﮔﻠﺴﺘﺎن ﺗﻮ را‬
‫ﻫﺸﺖ ﺑﺎﺑﺴﺖ ز ﻓﺮدوس ﺑﻪ دﻧﯿﺎي ﺳﺨﻦ‬ ‫ﺳﺨﻨﺎن را ﻫﻤﻪ ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﺧﺮد‬
‫ﻧﯿﻤﯽ از ﻋﻤﺮ در اﻗﺼﺎي ﺟﻬﺎن زﯾﺴﺘﻪ اي‬ ‫واژﮔﺎن را ﻫﻤﻪ ﭘﺎﻟﻮده اي از ﭘَﺮوﯾﺰن‬
‫ﮔﺮم آﻣﻮﺧﺘﻦ و ﮔﻞ ز ﮔﻠﺴﺘﺎن ﭼﯿﺪن‬ ‫ﮐﺎخ ﻇﻠﻢ از اﺛﺮ رﺷﺤﻪ ﮐﻠﮑﺖ ﻟﺮزان‬

‫ﺑﻬﺮه و ﺗﻮﺷﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﮔﺮﻓﺘﯽ ز ﺳﻔﺮ‬ ‫ﺷﻌﺮت اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﺮ دور و زﻣﻦ‬
‫آﻧﭽﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻮد ﺧﻮن ﺑﻪ رگ ﻣﺎم ﻟَﺒَﻦ‬ ‫ﺟﺎﻣﻪ ات ُدرّ ﻧﺴﻔﺘﻪ اﺳﺖ و دَﻣﺖ آﺗﺶ ﮔﺮم‬

‫در ﻧﻈﺎﻣﯿﻪ ﺑﻐﺪاد رﺳﯿﺪي ﺑﻪ ﮐﻤﺎل‬ ‫ﺳﺨﻨﺖ روح ﻧﻮاز و ﻗﻠﻤﺖ ﺧﺎره ﺷﮑﻦ‬
‫واژﮔﺎن را ِم ﺗﻮ ﺷﺪ ﭼﻮن ﺑ ِﺮ راﮐﺐ ﺗﻮﺳﻦ‬ ‫ﻧﻈﻢ و ﻧﺜﺮت ﺑﻪ رواﻧﯿﺴﺖ ﭼﻨﺎن آب زﻻل‬
‫ﮔﺮﭼﻪ ﺑﮕﺬﺷﺖ ز ﻫﺸﺘﺎد ﻓﺰون ﺑﺮﺗﻮ زﻣﺎن‬ ‫وز ﮔﺮاﻧﺴﻨﮕﯽ ﭼﻮن ﮐﻮه و ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ آﻫﻦ‬
‫ﻫﺸﺘﺼﺪ ﺳﺎل ﺷﺪ و ﭼﻮن ﺗﻮ ﻧﯿﺎورد زَﻣَﻦ‬
‫ﮔﺎه ﻧﺮم اﺳﺖ ﮐﻼﻣﺖ ﭼﻮ ﺣﺮﯾﺮ ُﺷﺸﺘﺮ‬
‫ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮاز ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺎدره ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻨﺎز‬ ‫ﮔﺎه ﺑﺮّﻧﺪه ﺗﺮ و ﺗﯿﺰﺗﺮ از ﺗﯿﻎ َﯾﻤﻦ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﺦ اﺟﻠﺖ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ ﻣﺎم وﻃﻦ‬ ‫اﻫﻞ دل ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺷﯿﻮه ﮔﻔﺘﺎر ﺗﻮاﻧﺪ‬

‫ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي ﺗﻮ ز ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺒﺮد زﻧﮓ ﻣﺤﻦ‬
‫ﻫﻢ زﻧﺪ ﻣﻮج ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺗﻮ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻧﻮ‬
‫ﻫﻢ از اﺷﻌﺎر رواﻧﺖ ﺷﮑﻔﺪ ﻃﺮز ﮐﻬﻦ‬

‫‪ 42‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

Öffnungszeiten :
Mo. - Do. : 10.00 bis 24.00 Uhr
Fr. und Sa. 10.00 bis 01.00 Uhr

So. : 11.00 bis 24.00 Uhr

43 PERSIA MAGAZIN

‫ﻫﻮﺷﻨﮓ اﺑﺘﻬﺎج )ه‪ .‬اﻟﻒ‪ .‬ﺳﺎﯾﻪ(‬ ‫دام ﺑﻼ‬

‫ز ﻦ ﺶ از ﺲ و ﺶ ز ﻒ دو ﻣ ﺮ‬
‫ﺶ ی دل دام ﺑﻼ ﻣ ﺮ‬

‫ﯽ ﯽ ﺸﺎن دل ی ﺘﻼ را‬
‫آن ﻦ ﺑﻼ را ﺶ ﺒﺎ ﻣ ﺮ‬

‫ی غ ﻣﺄ ﻮف ﺲ ر ﻪ ﯽ ﺪد‬
‫دام ﻮن ﺪا را آ ﻨﺎ ﻣ ﺮ‬

‫ﻦ ﻮد ﻮا ﺶ ﻮ ﺶ ﺮ ﯽ ات ﮫﺎدم‬
‫د ﺘﺎن ﺴﺎز و دا ﻢ ﺶ ﻣ ﺮ‬

‫ﻮن ﺐ ﯿﺎه دی ﺳﺎ روز رو ﻦ‬
‫آن ﻪ دو ﻪ ز ﻒ دو ﻣ ﺮ‬

‫‪ 44‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

45 PERSIA MAGAZIN

‫زﻧﺪه ﯾﺎد ﻓﺮﯾﺪون ﻣﺸﯿﺮي‬ ‫زﻣﺰﻣﻪ اي در ﺑﻬﺎر‬

‫دو ﺷﺎﺧﻪ ﻧﺮﮔﺴﺖ‪ ،‬اي ﯾﺎر دﻟﺒﻨﺪ‬
‫ﭼﻪ ﺧﻮش ﻋﻄﺮي درﯾﻦ اﯾﻮان ﭘﺮاﮐﻨﺪ‬
‫اﮔﺮ ﺻﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﻏﻢ داري‪ ،‬ﭼﻮ ﻧﺮﮔﺲ‬

‫ﺑﻪ روي زﻧﺪﮔﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ! ﻟﺒﺨﻨﺪ!‬
‫*‬

‫ﮔﻞ ﻧﺎرﻧﺞ و ﺗُﻨﮓ آب و ﻣﺎﻫﯽ‬
‫ﺻﻔﺎي آﺳﻤﺎن ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ‪.‬‬

‫ﺑﯿﺎ ﺗﺎ ﻋﯿﺪي از ”ﺣﺎﻓﻆ“ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ از او ﻣﯽ ﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ‬

‫*‬
‫ﺳﺤﺮ دﯾﺪم‪ :‬درﺧﺖ ارﻏﻮاﻧﯽ‬
‫ﮐﺸﯿﺪه ﺳﺮ ﺑﻪ ﺑﺎم ﺧﺴﺘﻪ ﺟﺎﻧﯽ!‬
‫ﺑﻪ ﮔﻮش ارﻏﻮان آﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﺑﻬﺎرت ﺧﻮش ﮐﻪ ﻓﮑﺮ دﯾﮕﺮاﻧﯽ‬

‫*‬
‫ﺳﺮي از ﺑﻮي ﮔﻠﻬﺎ‪ ،‬ﻣﺴﺖ داري‬
‫ﮐﺘﺎب و ﺳﺎﻏﺮي در دﺳﺖ داري‬

‫دﻟﯽ را ﻫﻢ اﮔﺮ ﺧﺸﻨﻮد ﮐﺮدي‬
‫ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ ﻫﺮﭼﻪ ﺷﺎدي ﻫﺴﺖ داري‪.‬‬

‫*‬
‫ﭼﻤﻦ‪ ،‬دﻟﮑﺶ‪ ،‬زﻣﯿﻦ ﺧﺮم‪ ،‬ﻫﻮا ﺗﺮ‬

‫ﻧﺸﺴﺘﻦ ﭘﺎي ﮔﻨﺪم زار ﺧﻮﺷﺘﺮ‪.‬‬
‫اﻣﯿﺪ ﺗﺎزه را درﯾﺎب و درﯾﺎب‬
‫ﻏﻢ دﯾﺮﯾﻨﻪ را ﺑﮕﺬار و ﺑﮕﺬر‪.‬‬

‫‪ 46‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

47 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 48‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬

Stempel

individuelle Stempel mit runder, eckiger oder ovaler Form
Datumstempel, Industriestempel oder Holzstempel
Fer gstempel mit unveränderbarer Stempelpla e
Stempel- und Bonuskarten
güns g Stempel vom Grafikbüro gestalten lassen

Info. & Bestellung : +49 (0)178 414 7865

[email protected] mrdruck24 mrdruck24

49 PERSIA MAGAZIN

‫‪ 50‬ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮﺷﯿﺎ‬