เลขาบนเตียง

เลขาบนเตยี ง - ตอนท่ี 1

EP 1: เลขาบนเตยี ง

ภาค เศรษฐกร นักธรุ กจิ หนุ่มใหญว่ ัยส่สี บิ สองกะรัต ชายหน่มุ หล่อจดั โคตรรวย และกโ็ สดสนทิ เขาเป็น
ลกู ชายเพยี งคนเดยี วของตระกูล เศรษฐกร มหาเศรษฐหี ม่ืนลา้ นท่ถี ูกทัว่ โลกจบั ตามอง และเขากค็ ือผ้ชู ายในฝนั ของ
ผู้หญิงมากมาย แตภ่ าคกลับไมย่ อมมีภรรยาเป็นตัวเป็นตน เขาคบหากบั ผหู้ ญิงมากหน้าหลายตา ทัง้ นางงาม
นางเอก ไมว่ ่าจะภายในประเทศไทยหรอื ต่างประเทศ เขาก็สอยลงมาขย่มบนเตียงแทบหมดวงการ แต่กระนนั้ เขาก็
ยังไม่คิดจะลงหลกั ปักฐานกับใครจริงๆ จังๆ เสยี ที

เหตุผลของเขาคือความลบั … ใช่ มนั คอื ความลับทไ่ี มม่ ใี ครลว่ งรู้ แม้แต่เลขาหนา้ ห้องท่ีทำงานรับใช้เขามาเป็น
เวลานานหลายปีเชน่ หล่อนก็ตาม

กนกแก้ว ร่ืนเรงิ หรือที่ ภาค มักจะเรยี กตดิ ปากว่า ‘แก้ว’ หล่อนทำงานที่บริษทั ของภาคมาตั้งแต่เรยี นจบมาใหม่ๆ
จนตอนนีอ้ ายุอานามของหล่อนกเ็ กือบจะยี่สบิ แปดปบี ริบรู ณ์แลว้

หลอ่ นรู้ใจภาคทกุ อยา่ ง โดยเฉพาะเรื่องรสนิยมทางเพศของเขา ภาคชอบผูห้ ญงิ เปร๊ยี วจี๊ดเข็ดฟนั ชอบผู้หญิงลลี า
เด็ด และชอบผหู้ ญิงนมใหญ่ ซ่ึงหลอ่ นก็เป็นคนทำหนา้ ท่ีคัดกรองผูห้ ญิงในแบบท่เี จ้านายชอบ และจดั ส่งให้ถึงเตียง
ของเจา้ นายในทุกค่ำคืน หรือทกุ เวลาท่ีภาคต้องการ

แตใ่ ครจะรบู้ า้ งเลา่ ว่า ภายใต้แวน่ หนา และการแต่งตัวแสนเชยของหล่อน ได้ซ่อนความลับบางอยา่ งเอาไว้ ความลบั
ท่จี ะเปน็ ความลับไปตลอดกาล

หลอ่ นแอบรักภาค…

ใช…่ หลอ่ นรักเขา แต่กร็ ู้อยเู่ ต็มอกว่าเขาไมม่ ที างรกั เลขาเฉ่ิมเชยเช่นหล่อน

หลอ่ นไม่ไดอ้ ยู่ในสายตาของภาคเลย เขาไม่เคยมองหล่อนแบบท่ีผ้ชู ายมองผหู้ ญิง หล่อนเปน็ แคเ่ พียงทาสท่ีทำงาน
ไดอ้ ยา่ งรูใ้ จเขาเทา่ นั้น แต่หล่อนก็อดทน อดทนทจ่ี ะมองเขาข้นึ เตยี งกบั ผู้หญิงคนอื่น เพียงเพราะวา่ ไม่อยากอยู่หา่ ง
จากเขานัน่ เอง

“คดิ อะไรอยู่หรือแกว้ ”

ภาคยนื กอดอกมองเลขาสาวทท่ี ำงานกนั มานานจนร้ใู จกนั ทุกอย่าง หรอื จะให้พูดตรงๆ ก็คอื กนกแก้วร้จู ักเขา
มากกว่าทีเ่ ขารจู้ กั ตัวเองเสยี อีก

เขายังจำวันแรกทไ่ี ดร้ ่วมงานกับแม่สาวแวน่ หนา ชอบแตง่ ตัวเหมอื นครูอนุบาลอย่างกนกแกว้ ไดเ้ ป็นอยา่ งดี หลอ่ น
มาสมั ภาษณ์งาน แตก่ ลับทำกาแฟหกใสเ่ ขาเสียอย่างนั้น เขาควรจะไล่หลอ่ นออกไปซะ และรับคนอน่ื มาทำงาน
แทน แต่ไม่รู้วา่ เพราะอะไรเหมือนกัน เขาถึงเลือกหล่อน และการเลือกในครั้งนนั้ ก็ไม่ได้ทำให้เขาผดิ หวงั เลยสกั นิด
เพราะกนกแก้วทำหน้าทเี่ ลขาหนา้ ห้องได้เป็นอยา่ งดี แม้วา่ หลอ่ นจะไม่ไดเ้ ซก็ ซ่ีในแบบทีเ่ ขาตอ้ งการจากเลขาก็ตาม

หลอ่ นทำงานเก่ง ละเอียด รอบคอบทุกอย่าง และบางคร้งั ก็ชว่ ยเขาแก้สถานการณ์ได้เป็นอยา่ งดี เพราะแบบน้ีไง
เขาถึงไมย่ อมให้หล่อนจากไปไหน ผูกมดั หลอ่ นเอาไว้ด้วยเงินเดอื นก้อนโต แต่นัน่ ไม่ใช่งานเดยี วท่ีหล่อนทำไดด้ ี
หรอก เพราะกนกแกว้ ยงั ทำหน้าที่สับรางผู้หญงิ ท่จี ะข้ึนเตยี งใหก้ บั เขาได้อยา่ งยอดเยี่ยม หลอ่ นคัดเลอื กผูห้ ญงิ ได้
ตรงสเปค็ เขาท่ีสดุ

“เอ่อ… บอส…”

หญิงสาวตน่ื จากภวังค์ เมือ่ เสียงของเจ้านายท่ตี นเองคิดถงึ อยทู่ กุ ขณะจิตดังขนึ้ หลอ่ นหันไปมองเขา กพ็ บวา่ เขายืน
หลอ่ ลากไส้อยูไ่ ม่ไกลนัก ดวงตาสดี ำขลับจ้องมองมาทห่ี ล่อน และอมยิ้ม

“ทำไมต้องทำหน้าตกใจดว้ ยล่ะครบั หรอื วา่ กำลังคิดถงึ แฟนอย่”ู

เขาเดินเขา้ มาใกล้มากยิ่งข้นึ และกท็ ำให้หัวใจของหล่อนแรงระรวั แต่กจ็ ำต้องกลบเกลื่อนเอาไว้ ภายใต้สีหน้าเรยี บ
เฉยไมแ่ สดงความรูส้ ึก

“แก้ว… ยงั ไม่มีแฟนหรอกค่ะบอส”

“ไม่นา่ เชื่อนะ คุณอายุยี่สบิ เจ็ดแล้วนะแกว้ อีกไม่ก่เี ดือนก็จะยี่สบิ แปด นไ่ี ม่คดิ จะมคี รอบครวั เลยหรือ”

หลอ่ นฝืนยิม้ บางๆ

“แกว้ คงยังไม่เจอคนทีช่ อบน่ะคะ่ ”

เขาพยักหนา้ รับนอ้ ยๆ กอดอกมองหล่อนไม่วางตา

“งน้ั กค็ งเหมือนผมนั่นแหละ เพราะที่ผมยงั ไมแ่ ต่งงาน ก็เพราะยังไมเ่ จอผหู้ ญิงทใี่ ช่”

“แต่บอสกน็ อนกบั ผู้หญงิ มากมาย…”

“น่ันเป็นเพราะรา่ งกายของผมตอ้ งการปลดปลอ่ ย”

เขาหวั เราะรว่ น ราวกบั วา่ หัวขอ้ ที่กำลังสนทนากนั อยู่นัน้ คือความขบขนั แต่หล่อนขนั ไม่ออกจริงๆ

“แก้วทราบค่ะ”
เขาย้ิมอีก ยิ้มหล่อกระชากใจแบบสุด แตห่ ลอ่ นก็ทำได้แค่มอง แต่ไมม่ ีสิทธิแ์ ตะต้อง
“จำงานเล้ียงเมื่อคืนน้ีได้ใช่ไหมครบั แก้ว”
“เอ่อ จำได้คะ่ ”
เขายิม้ อกี แล้ว
“ผมต้องการนางแบบคนน้ันนะ ติดตอ่ ใหผ้ มสองวันสองคืน ผมจา่ ยไม่อ๋นั ”
หล่อนเจบ็ ลกึ แบบนีท้ ุกคร้ังที่รู้วา่ เขาจะนอนกับใคร แต่ก็จำตอ้ งยม้ิ ทำตามหน้าที่
“แก้วติดต่อผา่ นผจู้ ดั การส่วนตวั ของเธอแล้วคะ่ แลว้ เธอก็รับปากจะมาร่วมงานแลว้ ดว้ ยค่ะ”
“ดีมาก คุณนเ้ี ป็นเลขาท่สี ุดยอดท่ีสุดท่ีผมเคยมีมาก่อนเลยนะแกว้ ”
“ขอบคณุ ค่ะบอส”
“ปีนผี้ มจะปรับเงินเดอื นขนึ้ ใหค้ ุณสิบเปอร์เซ็น แลว้ กจ็ ะมอบโบนสั พิเศษให้ดว้ ย”
หลอ่ นยกมือไหว้ภาค ทั้งๆ ที่หัวใจเจบ็ ช้ำเหลอื เกนิ เพราะถา้ เลือกได้ หล่อนคงไม่ทำแบบนี้
“ขอบคุณอกี ครั้งค่ะบอส”
“โอเค งั้นเดี๋ยวคุณเตรียมเอกสารประชมุ ตอนสบิ โมงให้พร้อมนะ เราจะเขา้ ประชุมดว้ ยกัน”
“ค่ะ บอส”
ผชู้ ายตัวสูงในชดุ ทำงานเรยี บหรเู ดนิ หายกลบั เขา้ ไปในห้องทำงานแลว้ แตห่ ล่อนยงั คงมองตามไปจนประตูไมป้ ดิ
สนิทลง
หยาดนำ้ ตารนิ ไหลเอ่อคลอสองขอบตา โชคดที ีม่ แี ว่นหนาชว่ ยอำพรางความออ่ นแอเอาไวไ้ ด้
หล่อนยกมือขึน้ กุมหน้าอกของตนเอง ตรงตำแหน่งท่ีมีหัวใจอยู่ และพมึ พำทรมาน
“เจ็บ… จัง…”
“ทำไมวนั น้กี ลบั บ้านเร็วนกั ล่ะลูก”

กนกแก้วเดนิ เขา้ มาในบา้ นตอนบา่ ยสองโมงเยน็ ทำใหม้ ารดาท่กี ำลังตากผ้าอยู่อดท่จี ะถามด้วยความสงสัยไม่ได้
เพราะปกติหล่อนกลบั บา้ นไม่เคยเรว็ กว่าสองทุ่มเลยแมแ้ ตว่ นั เดยี ว
“วนั น้ีแกว้ มงี านเลีย้ งทบี่ ริษัทฯ นะ่ จะ้ แม่ บอสก็เลยใหก้ ลบั มาเตรยี มตัวน่ะจ้ะ”
“อา้ ว แมล่ มื ไป แกว้ เคยบอกแม่แล้วนี่น่า”
กรมาศ หญงิ สูงวยั เอ่ยขนึ้ อยา่ งเอียงอาย และหัวเราะกลบเกลื่อน
“วันน้ีแกว้ คงกลับดกึ หน่อยนะจ๊ะแม”่
“ไมเ่ ปน็ ไรหรอก แก้วโตแล้ว ดูแลตวั เองได้ แม่ไม่ห่วงหรอก”
“แลว้ แมอ่ ยู่คนเดยี วได้นะจ๊ะ”
“แหม แม่อยูค่ นเดียวท่ีไหน มีเพื่อนส่ขี าอีกตัง้ สี่ตัวแน่ะ”
ยังไม่ทนั จบคำ สุนัขไทยตวั ใหญ่ส่ีตวั กว็ ิ่งกระโจนกันเข้ามาหากนกแก้วอย่างดใี จ พวกมนั ท้ังเลยี ทง้ั ตะกยุ จนเสือ้ ผ้าท่ี
กนกแก้วใส่เป็นรอย แต่หญิงสาวไม่เคยหวั เสียใสพ่ วกมนั เลย เพราะรู้ดวี า่ พวกมนั รักและคิดถึงตนเอง
“โหๆ เลียใหญ่เลย…”
หล่อนหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี และกเ็ ลน่ กับสนุ ขั อยา่ งสนกุ สนาน ท่ามกลางสายตาของมารดาที่มองมาอย่าง
มีความสุข
“เจา้ ปุย เจ้าดา่ ง เจา้ ขาว เจา้ ดำ ไปวงิ่ เล่นทีอ่ ื่นไดแ้ ลว้ ”
แมข่ องหล่อนสง่ั สนุ ัขเสียงมเี มตตา และพวกมันก็พากันว่ิงไปเล่นท่สี วนข้างบ้านกนั อยา่ งวา่ นอนสอนง่าย หล่อนมอง
ตามไปอย่างเอ็นดู
“เป็นหมากด็ นี ะแม่ ไม่ต้องคดิ อะไรมาก แค่รอเจ้าของกลับมา และเล่นด้วยกนั ”
“พูดแบบน้ี แสดงวา่ มเี รือ่ งทุกข์ใจใช่ไหมลูก”
แม่ของหล่อนเดินเข้ามาหา ยกมอื ขนึ้ ลูบศรี ษะของหล่อนเบาๆ
“ปล่อยวาง พระทา่ นสอนแบบนีน้ ะแก้ว”
หล่อนฝืนยมิ้ ให้กบั มารดา

“แกว้ ก็พูดไปอย่างนนั้ แหละจ้ะแม่ ไม่มีอะไรหรอก วา่ แต่วนั นแ้ี มม่ ีกบั ข้าวแลว้ หรือยงั จ๊ะ ถ้ายังแกว้ จะได้ออกไปซ้ือ
มาให้ก่อน”
“มีแลว้ จ้ะ แม่มีปลาทเู หลืออยู่ ว่าจะทำน้ำพริกกะปิกนิ น่ะ”
กนกแก้วยกมือขนึ้ แตะปากตวั เอง
“แซบ่ ด้วย แกว้ อยากอยู่กินจงั เลย”
“เอาไว้พรงุ่ นีแ้ มท่ ำให้กินก็แล้วกัน วนั นีไ้ ปงานเล้ียงกบั เจ้านายเถอะ”
หลอ่ นยิม้ เศรา้ ๆ แต่ก็รีบสลัดความเศร้าท้ิงไป เพราะเกรงแมจ่ ะไม่สบายใจ
“จ้ะแม่ งนั้ แกว้ ขอตวั ไปอาบน้ำก่อนนะจ๊ะ”
“ตามสบายเถอะ อ้อ แล้วแก้วจะไปยงั ไงละ่ ”
“เดีย๋ วบอสแวะมารบั จะ้ ”
กรมาศระบายยมิ้ กวา้ ง
“เจ้านายของแกว้ ก็ดีนะ ดูเป็นห่วงเปน็ ใยลกู นอ้ งดีเหลอื เกิน”
“บอสใจดีแบบน้ีกบั ทุกคนแหละจะ้ แม่”
หลอ่ นฝนื ย้มิ ใหก้ บั มารดาอีกครงั้ ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในบ้าน สีหน้ายามทีม่ ารดาไม่ไดเ้ ห็นช่างเต็มไปด้วยความ
เศรา้ หมอง
หลอ่ นตอ้ งทนย้มิ ทง้ั ทนหัวเราะ ในขณะทภ่ี ายในเจบ็ ปวดนัก ยามทต่ี ้องพาผู้หญิงท่ีไมใ่ ชต่ นเองส่งไปให้เขาบนเตยี ง
หนา้ ที่… ทอ่ งเอาไวว้ า่ มันคือหน้าที่…
หญิงสาวบอกตัวเองดังๆ ในอก แต่ก็ไม่อาจจะหักห้ามความเสยี ใจเอาไว้ได้เลย

เลขาบนเตยี ง - ตอนที่ 2

EP 2: เลขาบนเตยี ง

หลอ่ นใช้เวลาอยูใ่ นห้องนำ้ เกือบครง่ึ ชวั่ โมง ก่อนจะเดนิ เปลือยเปลา่ ออกมา และมาหยุดที่หน้ากระจกเงาบานใหญ่
ภายในหอ้ งนอน

ดวงตากลมโตยามไม่มีแว่นตาหนาเตอะอำพรางดูหวานฉำ่ น่ามอง ขนตาของหล่อนยาวงอนมาก จมูกโดง่ เชดิ ริม
ฝีปากอม่ิ หนาสีแดงระเร่อื ใบหนา้ รูปไขส่ วยงาม และก็มลี ักยิ้มท่ีแก้มขา้ งซ้ายหนง่ึ ข้าง

กนกแก้วมองเงาของตนเองที่สะท้อนออกมาจากกระจกบานใหญ่

ผูห้ ญิงรูปร่างอวบอัด เน้อื ตัวล้วนแต่เต็มไปดว้ ยเน้ือนวล แม้หล่อนจะมเี อวที่คอดกิว่ แตห่ น้าอกของหล่อนใหญ่โต
เกนิ ไปจนต้องสวมใสเ่ สอ้ื ตวั ใหญป่ ดิ บงั เอาไว้ตั้งแตส่ มยั วัยรุ่น แถมสะโพกก็ผายเกินไป มันดใู หญ่โต เทอะทะ หล่อน
ตอ้ งการทจี่ ะตัวเล็กกวา่ น้ี แต่ไมว่ า่ จะอดอาหาร หรือออกกำลงั กายยังไง ร่างกายของหล่อนกเ็ ปน็ แบบนี้

หล่อนไม่มีทางหุ่นดี และเปน็ แบบผหู้ ญงิ ในฝนั ของภาคได้อย่างแน่นอน

หญิงสาวถอนใจออกมาแรงๆ อยา่ งปลงตก กอ่ นจะเดินไปเปดิ ประตเู สื้อผา้ มองชดุ ในตู้ไมท้ ่ภี ายในมแี ต่เสอ้ื ผ้าเชยๆ
ตามรสนิยมของตนเอง

มอื เลก็ ขาวสะอาดหยบิ ชดุ สีนำ้ ตาลอมเทาออกมาจากตู้ มันคือชดุ แม็กซ่เี ดรสตัวยาวคลมุ เกอื บถงึ ข้อเทา้ หลอ่ นไม่
คอ่ ยชอบสีมนั สักเทา่ ไหร่ แต่ชุดนจี้ ะช่วยอำพรางสดั ส่วนอวบอดั ของหลอ่ นได้เป็นอย่างดี

“ชุดน้ีแหละ”

หลอ่ นไมจ่ ำเป็นตอ้ งสวยน่นี า่ เพราะงานเลี้ยงนจ้ี ัดขน้ึ เพื่อให้ภาคและผ้บู รหิ ารระดบั สงู ของบรษิ ัทฯ ผ่อนคลาย
หลอ่ นเป็นแค่ผชู้ ว่ ยงานเทา่ น้ัน

หญิงสาวหยบิ กางเกงชัน้ ในลกู ไม้สีชมพหู วานทีเ่ ข้าชุดกับบราเซยี รท์ รงโบราณข้นึ มาสวมใส่ และกำลงั จะใสช่ ุดแมก็ ซี่
เดรสตามลงไป แต่เสยี งเคาะประตูดงั ขึ้นเสียกอ่ น

“แปบนะจ๊ะแม่”

หลอ่ นตะโกนตอบออกไป ก่อนจะรบี เดินไปหยิบผา้ ขนหนูสชี มพหู วานในตมู้ าพันรอบกาย และถลาไปดงึ บานประตู
หอ้ งนอนให้เปิดออก

“แม่มีอะไรจะ๊ …”
หล่อนพดู ได้แค่น้นั กช็ ะงักค้าง ไม่ส…ิ ไม่ใช่แคช่ ะงักค้าง แต่หล่อนชอ็ กเลยทเี ดยี ว
กนกแก้วกะพรบิ ตาถ่ีๆ เพราะคิดวา่ ตวั เองมองผิดไป มองแม่เป็นภาค แต…่ แต่ไม่วา่ จะหลับตาแล้วก็ลืมตาซำ้ ไปซำ้
มาสักกีร่ อบ เขากย็ งั คงยนื อยู่ตรงหน้า
สหี นา้ ของเขาเต็มไปด้วยความแปลกใจกบั สง่ิ ท่ีเหน็ แนล่ ่ะ เขาจะต้องไม่ชอบกบั ส่ิงท่เี หน็ อย่างแน่นอน
หลอ่ นอบั อาย และแทบจะแทรกแผ่นดนิ หนีอย่แู ลว้ ผู้หญิงอวบเกอื บอว้ นแบบหลอ่ น ไม่น่าจะต้องมาตกอยู่ใน
สถานการณ์แบบนเ้ี ลย
ภาคยงิ่ ไม่มีหลอ่ นอยใู่ นสายตาอยแู่ ลว้ พอเขาเห็นแบบน้ี เขากค็ งจะย่ิงขบขัน
“บอส…”
“ผมไม่เคยเห็นคุณกบั สชี มพมู ากอ่ นเลย”
เขาทำหน้าสงสัย ใบหนา้ อมย้ิมเกือบจะแสดงความขบขนั ออกมา
“และก็ไมเ่ คยเห็นคุณไมส่ วมแว่นมาก่อนเชน่ กัน”
ดวงตาคมกริบสีดำจ้องมองประสานเข้ามาในดวงตาที่เตม็ ไปด้วยความตื่นตะหนกของหล่อน
“คือวา่ … แก้ว…”
เขาย้มิ ให้อกี ครัง้ ก่อนจะย่นื ถุงกระดาษสสี วยใบใหญ่ให้
“ผมเอาชุดมาให้น่ะ”
“ชดุ …?”
“ใช่ เพราะผมรู้วา่ ถา้ ผมไม่เอามาใหค้ ุณ คุณจะต้องแตง่ ตวั เชยๆ แบบท่ีใสไ่ ปทำงานแนน่ อน”
ใบหนา้ ของหลอ่ นร้อนผ่าว แต่ก็ทำไดแ้ คเ่ พยี งย่นื มอื ส่นั ๆ รบั ไปถุงกระดาษใบสวยจากมือใหญเ่ ท่านน้ั แตพ่ ระเจา้ ก็
กลั่นแกลง้ หล่อนไม่หยดุ หย่อน เม่ือปลายนิ้วดนั สมั ผสั กนั โดยบงั เอิญ
หลอ่ นสั่นสะทา้ นไปทัง้ ตัว รบี กระชากถุงกระดาษมาไวใ้ นมือ และหนีกลบั เข้าไปในหอ้ งอยา่ งรวดเร็ว

ประตูถูกปดิ ลงแล้ว และหลอ่ นกไ็ ม่รู้วา่ ภาคจะโกรธกบั กริ ยิ ารีบร้อนของหลอ่ นหรือเปล่า รู้เพยี งแตว่ า่ หลอ่ นทนยืน
ให้เขามองอยา่ งขบขนั ต่อไปไม่ได้

“บอส… ทำไมมาเรว็ นัก…”

หลอ่ นยนื อย่หู ลงั บานประตไู ม้ กอ่ นจะค่อยๆ ทรุดตวั ลงนั่งบนพื้น ความตืน่ ตกใจยังคงกระจายแผ่ซ่านไปท่ัวทั้งกาย
สาว

หล่อนใช้เวลาแตง่ ตวั อีกเพียงแค่สิบหา้ นาทีกก็ ้าวออกมาจากหอ้ ง และลงบันไดบา้ นมา หัวใจยงั คงสน่ั สะท้าน แข้ง
ขากย็ งั คงอ่อนแรง

หล่อนเห็นภาคกำลงั น่งั คยุ กับแม่ของตนเองอยู่อยา่ งสนุกสนาน ก่อนทีเ่ ขาจะหนั กลับมามองหลอ่ น เมื่อเหน็ มารดา
มองมา

สายตาของเขายังคงเหมือนเดิม มแี ค่ความมืดดำเพยี งบางอยา่ งเท่านั้นท่ีอา่ นไมอ่ อกเพิ่มขึ้นมา แตห่ ลอ่ นไมไ่ ด้ใส่ใจ
มัน เพราะลำพงั แคจ่ ะฝนื ยิ้ม ทำตวั ปกติกบั เขาเหมือนเม่ือก่อนก็ยากเยน็ เต็มท่แี ลว้

ก็เขาดนั มาเห็นหล่อน… มาเห็นหลอ่ นในสภาพไมเ่ รียบร้อย เห็นความอวบอัดเกนิ ผู้หญิงของหล่อน แล้วจะไมใ่ ห้
หล่อนอบั อายไดย้ ังไงกันล่ะ

เขามองหล่อนราวกบั ไมเ่ คยเห็นผู้หญงิ รปู รา่ งแบบนมี้ ากอ่ น กแ็ น่ละ่ เขาเคยเหน็ แต่หุ่นเพรียวบาง และนมใหญ่มา
ตลอดชวี ติ น่นี ่า

“ผมซอ้ื คอนแทคเลนสม์ าด้วย ใส่เอาไวใ้ นถุงเส้ือผา้ คุณไมเ่ หน็ หรอื แกว้ ”

เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุม่ นวลเหมอื นเช่นทกุ วัน บอกใหร้ ูว้ ่าเขาลมื เรื่องเมื่อก้ีไปแลว้

“เอ่อ… แกว้ … แกว้ ไม่อยากใส่น่ะค่ะ แตก่ ็ขอบคณุ บอสมากนะคะ”

เขาลกุ ขึน้ ยืน มองหล่อนแบบเตม็ ๆ ตา

“ไม่เป็นไรหรอก ตามใจคณุ เถอะ เพราะดวงตาเป็นของคุณ”

หล่อนฝืนยม้ิ หันไปลำ่ ลามารดา ในขณะทภ่ี าคมองหล่อนต้ังแต่หวั จรดปลายเทา้

“คุณใสช่ ุดเดรสพอดีตัวแบบนี้กด็ แู ปลกตาดนี ะ”

หล่อนกม้ ลงมองสภาพตนเอง กอ่ นจะลอบถอนใจออกมาอย่างประหม่า

หล่อนไม่ชอบชุดแบบนเี้ ลย มันรดั ไปทกุ สดั สว่ น ไม่วา่ จะเป็นอก เอว หรอื วา่ สะโพกทใี่ หญ่เกนิ ไปของหล่อน แต่กไ็ ม่
อาจจะปฏิเสธคำสั่งของภาคได้
“แกว้ ไม่เคย… ใสแ่ บบนี้มาก่อนเลยค่ะ” หล่อนบอกเขาไปตามความจริง
เขาระบายยิ้ม
“ผมรู้ เพราะตัง้ แต่คุณทำงานกบั ผมมา ผมเหน็ คุณใสแ่ ตเ่ สื้อผ้าป้าๆ ตัวใหญ่ๆ อย่างเดยี ว”
“แก้ว…”
“แต่ก็สวยไปอกี แบบครบั ”
หล่อนรวู้ ่าเขาเอ่ยชมไปอย่างนน้ั แหละ เพื่อรกั ษาน้ำใจของหล่อน
“งัน้ เราไปกนั เถอะคะ่ บอส งานเล้ียงใกล้จะเริม่ แลว้ ”
“ครับ”
ภาคหันไปยกมือไหว้มารดาของหล่อน และกล่าวลา หล่อนเองก็ลาแมอ่ ีกครัง้ ก่อนจะเดินตามเขาไปทีร่ ถ
ผู้ชายตวั สงู ใหญ่ ในชุดสูทหล่อล่ำ เขาดดู ีทุกกระเบียดนว้ิ จรงิ ๆ
หล่อนกม้ ลงมองสารรูปของตนเองอีกครงั้ และก็ถอนใจออกมากับสภาพหญิงสาวแสนเฉิ่มท่เี หน็

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 3

EP 3: เลขาบนเตียง
เมื่องานเลีย้ งเริ่มต้นขน้ึ ภาคก็แยกตวั ไปสังสรรค์กบั ผู้บริหารระดับสงู โดยทห่ี ลอ่ นทำหน้าท่ปี ระสานงานทกุ อยา่ ง
ให้กบั เขาเรื่องผ้หู ญิง…
ใช่ คอื น้ีหลอ่ นต้องนดั เจสสิกา นางแบบสาวดาวรุ่งทก่ี ำลงั ดังเปน็ พลุแตกใหม้ าขน้ึ เตียงกับภาค
หล่อนตดิ ต่อเอาไวห้ มดแลว้ ค่าตัวของเจสสิกาสงู ลบิ ถงึ หา้ ล้านบาทตอ่ ระยะเวลาสองคืนท่ีต้องรองรับอารมณ์ดบิ
ของภาค
หลอ่ นยนื กมุ โทรศัพท์มอื ถอื เอาไวแ้ นน่ เฝ้ารอการติดต่อมาของผู้จัดการส่วนตวั ของเจสสกิ า แตก่ ็อดท่ีจะปรายตา
มองไปยงั โต๊ะดนิ เนอร์หรูหราของภาคกบั ผู้บรหิ ารคนอื่นๆ ไมไ่ ด้
หล่อนก็ทำได้แคเ่ ฝา้ มอง แอบมองเขาราวหมาแหงนคอดูเคร่อื งบินท่ีลอยผา่ นไปวันแลว้ วันเล่า แต่ไม่มวี นั ไหนเลยท่ี
จะได้ขน้ึ ไปขี่มนั
หญิงสาวย้มิ เศร้าหมองกบั ตนเอง ก่อนจะสะดุง้ เลก็ น้อยเม่ือสายตาของภาคหนั มาสบประสานกับสายตาท่เี ต็มไป
ด้วยความโหยหาของหล่อน และหล่อนแทบซอ่ นความลบั เอาไว้ไม่ทนั เลยทีเดยี ว
“บอส… มีอะไรเหรอคะ”
หลอ่ นรบี ปรับเปล่ยี นสีหน้า และเดินเข้าไปหาภาคที่กวักมือเรยี ก
“คณุ กินอะไรหรือยัง มานง่ั กินดว้ ยกนั ก่อนไหม”
“เอ่อ… แกว้ ยงั ไมห่ วิ น่ะค่ะ”
“กลวั อว้ นหรือ”
“ปละ เปลา่ หรอกค่ะบอส แก้วแค…่ แค่ยงั ไมห่ วิ จรงิ ๆ นะ่ ค่ะ”
สายตาคมกริบของภาคตวัดมองหล่อนตงั้ แต่หัวจรดปลายเทา้ และอมยม้ิ
“คณุ ไม่อว้ นหรอก กินเขา้ ไปเถอะ”
“เอ่อ…”

“มาน่งั ดว้ ยกันสิ”
แลว้ มือใหญ่อบอนุ่ กค็ วา้ แขนของหล่อนเอาไว้ ไมใ่ ห้หลอ่ นเดินห่างออกไป
กายสาวรอ้ นวาบไปท้ังตวั หล่อนร้สู กึ อ่อนไหว แต่คนจับแขนของหล่อนคงไม่ไดร้ ูส้ ึกอะไร เขาก็คงแค่แสดงบทบาท
ของเจา้ นายทด่ี เี ท่านนั้
“คะ่ บอส”
หลอ่ นหยอ่ นกายลงนั่งบนเก้าอขี้ ้างๆ กับเขา และก้มหนา้ มองอาหารในจานทเ่ี ขามนี ำ้ ใจตกั มาให้

“วนั น้คี ุณแกว้ สวยแปลกตานะครบั ”
ผบู้ ริหารคนหน่งึ เอ่ยข้นึ

“เอ่อ… ขอบคุณค่ะคุณประวทิ ย”์ หล่อนอ้อมแอ้มตอบออกไปเสยี งแผว่ เบา
“ผมไมเ่ คยเห็นคุณแกว้ แต่งตวั แบบนมี้ าก่อนเลย เห็นใสแ่ ตเ่ สือ้ ผา้ ตัวโคร่งๆ” ประวิทย์คนเดิมเอย่ ซ้ำ
“คือแกว้ …” หล่อนกำลงั จะหาคำตอบ แตภ่ าคแทรกตอบแทนขึ้นเสยี ก่อน
“ชุดนี้ผมเป็นคนจดั หาให้คุณแก้วเองครับ เพราะถ้าผมไมห่ าให้ เธอก็คงจะใส่ชุดใหญ่ๆ เหมือนเดิม” ภาคหนั มามอง
หลอ่ น และอมยิ้ม
“ใชไ่ หมครบั แกว้ ”
“เอ่อ ค่ะ…”
หลอ่ นเสหลบสายตาคมกรบิ ของภาคลงมือจานอาหารของตนเอง แตเ่ ขาก็เอยี งหนา้ เข้ามาใกล้ จนไดก้ ลิ่น
แอลกอฮอลช์ ัดเจน
ภาคคงด่ืมไปเยอะแล้ว และก็นา่ จะเรม่ิ เมาแลว้ ซ่งึ เม่ือภาคเมา ภาคก็จะต้องการเซ็กซ์ ซง่ึ เจสสกิ าจะต้องสแตนบาย
รอในหอ้ งเชือดทเี่ ตรยี มเอาไว้
หลอ่ นตกั อาหารใส่ปากไปสักพกั ผบู้ รหิ ารก็พากนั แยกยา้ ยไปเตน้ บา้ ง สบู บหุ รบี่ ้าง บางคนก็หว้ิ ผู้หญิงมาด้วย และ
พากันไปข้นึ ห้องระเริงสวาท จนเหลอื หลอ่ นกับภาคอยตู่ ามลำพงั สองคน
หลอ่ นปรายตามองเขา มองด้วยความเปน็ หว่ ง ภาคดื่มมากกว่าทุกวนั และดื่มไมห่ ยุด หนา้ ตาของเขาแดงกำ่ กล่ิน
แอลกอฮอล์ฟุ้งกระจายเขา้ มาในจมูกของหล่อนมากยิ่งขึ้น

“บอส… เมาแลว้ ค่ะ”
เขาปรายตามองหล่อน กอ่ นจะระบายยิ้มออกมา
“ผมยังไม่เมาหรอก…”
แล้วเขากย็ กแก้วเหลา้ ขึ้นเทหายลงไปในลำคออกี คร้ัง จนหมดแกว้ แล้วรนิ เพิ่มใหม่
“บอสคะ ถ้าบอสเมามากจะ… จะทำไม่ได้นะคะ”
หล่อนหมายถงึ เซก็ ซ์ เพราะภาคจา่ ยเงนิ ลว่ งหนา้ ให้กับเจสสิกาไปแล้วเตม็ จำนวน
เขาอมยิ้ม โน้มหนา้ เข้ามาใกล้ ใกลม้ ากจนหล่อนสะทา้ น และหวั ใจแทบหยุดเต้น
“บอส…”
“ถึงผมจะเมาแคไ่ หน แต่เซ็กซ์เปน็ สง่ิ ที่ผมขาดไม่ได้ ยังไงผมกต็ ้องสนุกกับมัน…”
เขายิ้ม ดวงตาหวานฉ่ำ และจ้องลึกเข้ามาในดวงตาท่ีอย่ใู ตแ้ ว่นหนาของหลอ่ น
“วา่ แต…่ คณุ ไมส่ นใจบ้างหรือ”
“สน… สนใจอะไรคะบอส”
เขายิ้มอีกแลว้ ยิ้มก่อนจะพึมพำออกมา
“เหลา้ ยังไงล่ะ”
หล่อนเป่าปากอย่างโลง่ อก เมื่อเขาพูดถึงแค่เหลา้ ไม่ได้หมายถงึ เซ็กซ์
“คือ… แกว้ ไม่ดื่มน่ะคะ่ ไม่เคยด่มื เลย”
เขาหนั ไปรนิ เหลา้ ใส่แกว้ มาย่ืนให้กบั หลอ่ น มองลกึ เขา้ มาในดวงตาของหล่อน
“ดื่มเป็นเพอ่ื นผมหน่อยสิ”
“แก้ว… แกว้ ดมื่ ไมเ่ ปน็ จรงิ ๆ ค่ะบอส”
“ผมรู้ว่าคุณดืม่ ไมเ่ ปน็ แต่คุณเป็นเลขาของผม ควรจะหัดเอาไวบ้ ้างนะครบั ”

เขายังคงพดู สุภาพเหมือนเดมิ แต่สง่ิ ท่ีเปลีย่ นแปลงไปเลก็ น้อย คือสายตาของเขาทใี่ ช้มองหลอ่ น มนั ใหค้ วามรสู้ ึก
แปลกๆ แตห่ ล่อนยังไม่สามารถอธบิ ายให้ตนเองเข้าใจไดว้ า่ มนั แปลกยงั ไง
“นะ ดม่ื กับผมสักแก้ว”
“แกว้ … แก้วเกรงว่าจะเมา…”
หลอ่ นด่ืมไม่เปน็ จริงๆ เพราะตั้งแต่เกดิ มาไมเ่ คยแตะต้องของมนึ เมามากอ่ นเลย
“ถือว่าให้เกยี รติผมท่ีเปน็ เจา้ นายคณุ ก็ไม่ได้อยา่ งนัน้ หรือแกว้ ”
“แกว้ …”
หล่อนอกึ อกั พยายามหาทางรอด แตด่ สู หี น้าทีจ่ รงิ จังของภาคแลว้ หลอ่ นคงไมม่ ีทางรอด
“ก…็ ก็ได้ค่ะ แต่นดิ เดยี วนะคะ”
“ครบั แค่แก้วเดียว”
หลอ่ นจำต้องรบั แกว้ เหล้ามาจากมือของเขา แต่ก็ยังลังเลไม่กล้ายกขน้ึ ดื่ม
“ดื่มสคิ รับ”
เขาเอาแก้วของตนเองมาชนกับแกว้ ในมือของหล่อน และคะยน้ั คะยอ
“ดม่ื ครับ… หมดแก้วเลย…”
แล้วเขากด็ ่มื นำหน้าหลอ่ นจนหมดแก้ว ในขณะทหี่ ลอ่ นจำต้องกลำ้ กลืนฝืนทนเทเหล้าที่รสชาติแยม่ ากๆ ให้ไหลผ่าน
ลำคอลงไปในกระเพาะอาหาร
“อ้ือ…”
“ไม่อร่อยหรือครบั ”
เขาคงเห็นสีหน้าบิดเบีย้ วของหลอ่ นล่ะม้ังถงึ ได้เอย่ ถามแบบนี้
“ขม และกฝ็ าดแปลกๆ ค่ะ แก้วไมช่ อบเลย”
“ดืม่ บอ่ ยๆ เดย๋ี วก็ชอบครับ” เขาอมย้ิม และหนั ไปรินใสแ่ ก้วให้หล่อนอกี
“บอสคะ พอเถอะค่ะ แก้ว…”

“อกี แก้วนะครับ ถือว่าผมขอร้อง…”
สายตาของเขาเว้าวอนเหลือเกนิ และก็ทำใหห้ ลอ่ นใจอ่อนไดอ้ ย่างไมน่ า่ เช่อื
“ก็ได้คะ่ ”
สุดท้ายแลว้ หลอ่ นก็ดม่ื ไปถึงสามแก้ว และกท็ ัง้ มนึ ท้ังงงแทบครองสติไม่อยู่
“แก้ว… จะไปไหนครับ”
“เอ่อ… น่ีจะสามทุ่มแล้ว แก้วจะไปโทรตามคุณเจสสิกาใหก้ ับบอสค่ะ”
หล่อนหยดั กายขึน้ ยนื แต่เพราะฤทธ์ิแอลกอฮอล์ทำให้เซและลม้ ทบั ลงไปบนรา่ งของภาค หน้าอกใหญโ่ ตของหล่อน
ทบั บนหน้าของเขาพอดี
“อุ๊ย… ขอ… ขอโทษค่ะบอส”
“ไมเ่ ปน็ ไรครับ”
หล่อนรีบกระโจนออกหา่ งทันที หายเมาแทบเปน็ ปลิดท้งิ “แก้ว… แก้วขอตัวกอ่ นนะคะ”
เขายิ้มบางๆ ให้ และหลอ่ นก็ไม่คิดจะพูดอะไรออกมาอกี นอกจากกา้ วยาวๆ เดินออกมาอย่างรวดเร็ว หวั ใจเตม็ ไป
ด้วยต่ืนเต้นตกใจ สมองแทบจะหยดุ ทำงาน
นมของหลอ่ นทบั หน้าของภาคเขา้ พอดีเลย เขาคง… คงจะหายใจไม่ออกเลยนะตอนน้นั นะ่
หลอ่ นลนลานเดินออกมาหน้างานเล้ียง และกโ็ ทรหาผู้จดั การของเจสสิกาอกี ครง้ั ก่อนจะพบวา่ ติดต่อไม่ได้
“เฮ้ย… ทำไมเปน็ อย่างนี้ล่ะ”
หล่อนหน้าตาตน่ื ด้วยความตกใจสุดขีด เพราะตัง้ แตท่ ำงานเปน็ เลขารับใชภ้ าคมา หลอ่ นยังไมเ่ คยทำอะไรผดิ พลาด
มาก่อนเลย แต่นี…่
“รับสคิ ะ รบั สายสคิ ะ”
หลอ่ นเดินกลบั ไปกลับมาแนบโทรศัพท์มือถอื เอาไวก้ บั หขู องตวั เองตลอดเวลา แต่ผลกเ็ ปน็ เหมอื นเดิมคือฝ่ายนั้นปิด
เครื่อง
“จะทำยังไงดลี ่ะทนี ี้”

ท้ังๆ ทีม่ ึนเมาอยู่ แต่สตทิ ีพ่ อมีเหลือก็ทำให้หลอ่ นเต็มไปด้วยความหวาดกลวั
หล่อนจะไปบอกกับภาคยังไงดี ภาคจะตอ้ งโมโห จะตอ้ งโกรธมากแนๆ่ เขาไมเ่ คยไม่มีเซ็กซ์หลังจากด่ืมแอลกอฮอล์
หล่อนเคยไดย้ นิ ผู้หญิงที่นอนกับภาคเม้ากันว่า ภาคดุดันมากเวลาอยูบ่ นเตียง แสดงว่าภาคเปน็ คนมีความต้องการ
ทางเพศสูงจดั เลยทเี ดยี ว และหากคนื นเ้ี ขาไม่ไดป้ ลดปล่อยล่ะ จะทำยังไง
หญิงสาวเดนิ กลบั ไปกลับมาอยหู่ นา้ งานเลี้ยง พยายามคดิ หาวิธที ี่ดที สี่ ุดท่ีจะบอกภาคเรื่องทีเ่ จสสกิ าเบยี้ วงานคร้งั น้ี
แต่ก็ไมร่ ู้จะเริ่มต้นยงั ไงดี
หรอื วา่ เราจะหาผหู้ ญงิ คนอน่ื มาแทนเจสสิกา ไม่ได้หรอก… ภาคจะต้องไม่พอใจแน่ หากต่นื มาตอนเช้าแล้วพบวา่
ผู้หญิงทนี่ อนด้วยไม่ใช่คนท่ีเขาต้องการ
แล้วนี่หล่อนจะทำยังไงดี?
เลขาบนเตียง - ตอนที่ 4
EP 4: เลขาบนเตยี ง
หลงั จากยืนคิดอยู่เกือบครึง่ ชั่วโมง สดุ ทา้ ยแลว้ ทางออกเดียวที่สามารถทำได้ก็คือการสารภาพความจรงิ ออกไป
ใช่ หลอ่ นตอ้ งบอกภาค ต้องบอกความจรงิ ทกุ อยา่ ง แม้จะถูกตำหนิกต็ าม
กนกแกว้ ตดั สินใจเดนิ กลับมายังโตะ๊ ของภาค แต่ก็พบแตค่ วามว่างเปล่า
“บอส… บอสหายไปไหน”
หล่อนยนื หมุนเควง้ มองหาเขาด้วยความร้อนใจ แต่ไม่วา่ จะมองไปทางไหนก็ไม่มีเขา จนต้องถามพนักงานท่ีเดิน
ผา่ นมาพอดี
“ขอโทษนะคะ เห็น… ผชู้ ายตัวโตๆ ทน่ี ัง่ ดืม่ อยู่ตรงนี้ไหมคะ”
“อ๋อ คณุ ภาค ใช่ไหมคะ”
“เอ่อ ใชค่ ะ่ ”
“พอดเี ม่ือสักครนู่ ี้คุณผชู้ ายอาเจยี นนะ่ ค่ะ พนักงานกเ็ ลยพาไปส่งทห่ี อ้ งพักค่ะ”
“บอสอ้วก”

“ใชค่ ่ะ”
หลอ่ นยืนปรบั สตอิ ยู่สักพกั กล็ ะลำ่ ละลกั ถามต่อ
“แลว้ พนกั งานรู้ใชไ่ หมคะว่าบอสของฉนั เปดิ ห้องพักอะไรเอาไว้”
“ทราบค่ะ ห้องสวีท”
หลอ่ นเปา่ ปากออกมาอย่างโล่งอก จากนั้นก็กล่าวขอบคณุ พนกั งาน และรีบกา้ วยาวๆ ไปหาภาคท่ีห้องสวที สดุ หรู
ด้วยความรอ้ นใจ
เมอ่ื มาถงึ กส็ วนกบั พนักงานผู้ชายที่เดินออกมาจากห้องสวที ของภาคพอดี
“คณุ ภาคอยู่ในห้องใชไ่ หมคะ”
“ใช่ครบั ”
“ขอบคุณมากนะ”
หลอ่ นย้ิมใหก้ ับพนักงาน ก่อนจะรีบเปิดประตูเขา้ ไปภายในหอ้ งสวที ซง่ึ ก็พบว่าชายหนุ่มนอนเปลอื ยท่อนบน
เหยยี ดยาวอยู่บนท่ีนอน
กนกแก้วถอนใจออกมาแผว่ เบา เดนิ เขา้ ไปหยุดใกล้ๆ ร่างใหญ่โตสมบูรณ์แบบของภาค พยายามมองผา่ นแผงอก
กวา้ งไป แต่กท็ ำไม่สำเรจ็
หน้าอกของภาคกว้างมาก และมขี นขึน้ เตม็ ไปหมด กล้ามเน้ือมัดงามกเ็ ต็มไปหมดเชน่ กัน หลอ่ นมองดว้ ยความชื่น
ชม กอ่ นจะยน่ื มือไปสมั ผัส แตย่ งั ไม่ทนั ถงึ ก็ชักมือออกมาเสียก่อน
หา้ มทำแบบนี้ หา้ มทำเด็ดขาดแกว้ …
ในที่สดุ ก็สามารถละสายตาจากแผน่ อกกว้างของภาคขึ้นมามองที่ใบหนา้ ของเขาได้สำเร็จ
แล้วนหี่ ล่อนจะต้องปลุกเขาใหต้ ื่นขน้ึ มารับฟงั ความผดิ พลาดของตนเองใช่ไหม
หล่อนหวาดกลวั … แตก่ ไ็ มม่ ที างเลือกอนื่ ใดแล้ว…
“บอสคะ… บอส…”
“มาแล้วหรอื …”

น้ำเสียงของคนเมาดังแผว่ ผ่านลำคอออกมาทั้งๆ ที่ดวงตาคมกล้ายงั ไม่ลืม
“คือว่า… แกว้ มีเรื่องจะมาเรียนคะ่ ”
“ข้ึนมาบนเตยี ง… ผมรออยู่…”
มือใหญ่ควา้ แขนของหล่อนได้อย่างแมน่ ยำ ทงั้ ๆ ท่ีดวงตาก็ยังไม่ไดล้ ืมเหมือนเดิม
หล่อนตกใจ ชอ็ กค้าง อยากจะสะบัดมอื แรงๆ แต่ก็กลวั จะทำใหภ้ าคไมพ่ อใจ
“ผมรอคุณนานแลว้ … ขึ้นมา… ข้นึ มาทำใหผ้ มหายคล่ัง…”
“อ๊ะ… บอส…”
แรงกระชากของคนเมา ทำไมถงึ ได้มพี ลังแบบนี้นะ ร่างของหล่อนถลาลม้ หงายลงไปบนเตียง ทาบทบั ร่างกายกำยำ
ทันที
“บอสคะ นแี่ ก้วเองค่ะ บอส…”
หลอ่ นผลกั ไส เมื่อถูกเขาพลิกตวั ขน้ึ ทาบทับ แล้วไฟท่สี วา่ งไสวภายในหอ้ งก็ดบั วบู ลงราวกับถูกต้ังเวลาเอาไว้ เหลือ
แตเ่ พยี งไฟสีเหลืองนวลหัวเตยี งสลวั ๆ เทา่ นั้นๆ ที่ใหค้ วามสวา่ งอยู่
“ผมอยากมีเซ็กซ…์ จดั ให้ผม… เด๋ยี วนี้…”
นีห่ ลอ่ นไม่ไดฝ้ นั ไปใช่ไหม ภาคกำลงั คร่อมทบั อยู่บนรา่ งกายของหล่อน และเขาก็… ใช่ เขากำลงั จะเสพสุขกบั กาย
สาวของหลอ่ น โดยทเี่ ขาไมไ่ ด้สติ
หลอ่ นจะทำยังไงด…ี ควรจะรีบผลักไสเขา แล้วหนอี อกไปจากหอ้ งน้ีซะ
หรอื วา่ …
ยอมใหเ้ ขาครอบครองความสาว และเก็บงำเร่ืองน้ีเอาไว้ให้ลับท่ีสดุ ตลอดกาล
การดนิ้ รนสรา่ งซาลง เม่ือหวั ใจท่เี ฝ้าภกั ดมี าเนน่ิ นานควบคุมทุกอยา่ ง แม้แตย่ างอายในจิตวญิ ญาณ
หลอ่ นจะไม่มีโอกาสแบบน้ีซ้ำอกี เป็นคร้ังทีส่ อง ดงั นน้ั หลอ่ นไม่ควรจะปล่อยมันใหผ้ ่านมือไป
นอนกับภาค ยอมให้เขาสอดใสค่ วามเปน็ ชายเข้ามาในกายสาว เริงรา่ กับความสขุ ที่เขากำลงั มอบให้ และก็ใหม้ นั จบ
ในวนั พรงุ่ นเ้ี ชา้ ทำเหมือนไมม่ ีอะไรเกิดขน้ึ ภาคจะไม่รวู้ า่ เขานอนกับใคร เพราะเขาเมามาก

“คะ่ …”

หล่อนตอบตกลงเสียงสนั่ เทา แว่นหนาถกู มือเลก็ กระชากทิ้งลงไปขา้ งเตียง ก่อนที่กลีบปากอมิ่ ท่ีไมเ่ คยถูกจบู มาก่อน
จะเผยอกว้างรอคอย

หล่อนกำลงั ด้ินเรา่ ๆ อยใู่ ต้รา่ งเปลอื ยทรงพลังของภาค ราวกับกำลงั อยูใ่ นความฝนั ใช่… หล่อนฝันถึงเวลาน้ี เวลาท่ี
ไดถ้ ูกภาคสอดใส่เอน็ ชายเขา้ มาในกายสาวทุกค่ำคนื แตค่ ร้ังน้มี นั คือความจริง

หลงั จากภาคกัดปาก ดดู ล้ินของหล่อนจนแทบฉีกขาด เขาก็เลยี ตำ่ ลงมายงั ซอกคอขาวเนยี น ดงึ ท้งึ เสื้อผา้ ท่ีเขาเป็น
คนเลอื กสรรมาใหท้ งิ้ อยา่ งไม่ไยดี จากนั้นกจ็ ดั การเลยี ไปท่ัวทงั้ บา่ เนียนท่ีไมเ่ คยถกู ชายใดแตะต้องมากอ่ น

“อ๊า… ซด๊ี ดด บอส… บอสขา…”

มือใหญ่ของเขากอบกุมเตา้ นมใหญ่เกนิ ตัวไว้ เขาครางกระห่ึม ดวงตาคมกริบปรอื แทบปิดขณะจ้องมองหัวนมเมด็
เล็กสีกหุ ลาบชมพูของหล่อน

หลอ่ นรู้สึกราวกบั ตนเองกำลงั จะถกู กลืนกนิ ทงั้ สายตา ทัง้ สัมผัสของภาค ทำให้หลอ่ นเสยี วจนนำ้ ใครไ่ หลทะลัก
ออกมาไมห่ ยดุ

และไม่ชา้ ภาคก็ก้มหน้าลงซุกกับนมคู่แฝดใหญค่ ัพดขี องหล่อน เขาซุกไซ้ไปมากบั ร่องอก มือก็ขยำเตา้ นมแรงๆ ไป
ดว้ ย แต่ที่วเิ ศษกวา่ น้ีก็คือเขาเอานิว้ แขง็ แรงถูไถหวั นมไปพร้อมๆ กนั ด้วย

“อ๊า… ซ๊ดี ดด บอสขา… เสยี ววว”

นีห่ ล่อนเปน็ บา้ อะไรไปนะ ทำไมร้องลนั่ น่าเกลียดแบบนี้ หล่อนควรจะอบั อาย แต่ความเสียวไรท้ มี่ า กำลังครอบงำ
และทำให้หล่อนกลายรา่ งเป็นสาวร้อนสวาท

“อา๊ … ซี๊ดดด อา๊ … อื้อ… เสียวววว”

หล่อนสะบัดร่างไปมาดว้ ยความกระสันแรงเข้ม และเม่ือหัวนมถูกล้นิ สากตวดั เลยี โลกทัง้ ใบของหลอ่ นก็มไี ฟลกุ พร่บึ
ขน้ึ ทันที

“ซด๊ี ดดด อา… เสียวววว อา… อา๊ …”

หลอ่ นไม่เคยรมู้ าก่อนเลยว่าภาคดดู นมเก่งแบบนี้ เขาท้ังดูดท้ังเลีย ท้งั กดั ท้ังท้ึง โรมรดั หัวนมสาวในอุ้งปากราวกับ
มันคอื อาหารจานโปรดทต่ี ้องขยำกลนื กิน

“อูย๊ ยยย บอสขา… เสียววว อ๊า… อ๊า…”

ภาคคำรามพึงพอใจทีห่ ล่อนเสียวจนด้นิ พล่าน เขาดดู หัวนมทง้ั สองข้าง ดดู ทึ้งราวกับเด็กทารกจนอิ่มเอม จากน้ันก็
ขยำแรงๆ อย่หู ลายครั้ง ก่อนจะเลอ่ื นตวั ขน้ึ มาจูบปากอ่ิม หล่อนเผยอปากรอคอยทนั ควนั และกเ็ ป็นฝ่ายสอดแทรก
ลนิ้ เขา้ ไปในองุ้ ปากชายเสยี เอง

“อมื มมม โอ้ว…”

เขาครางกระห่ึมยิง่ ขน้ึ และก็ดดู ปากแรงมากขนึ้ ด้วย หลอ่ นเสยี วจนนำ้ ไหลซึม และกร็ บั รู้ถงึ มือใหญ่ที่ปล่อยบ้นั ท้วย
อวบวกมาดา้ นหน้า

“อ๊ะ… อื้อ… บอส… อย่า… อ๊ะ อา๊ …”

หล่อนยังซงิ จงึ มีสัญชาตญาณหวงเนื้อหวงตวั แตพ่ อถูกนิว้ ยาวไสลึกเข้าไปในร่องแคบ หยอกเย้ากับความเปียกล่นื
ของน้ำเสยี ว หล่อนกค็ ลงั่ ทันที

“อ๊า… ซ๊ดี ดดด อา๊ … อา… เสียวววว อยา่ หยดุ … เสยี ววว บอสขา… เสยี ววว ซด๊ี ดดด อู๊ยยยยย…”

หลอ่ นรอ่ นเนินสามเหลยี่ มขึ้นใหเ้ ขาใช้น้ิวจกอย่างเต็มอกเต็มใจ ร่อนแรดได้อย่างไมน่ ่าเชื่อ ปากกค็ รวญคราง ดิ้น
พล่าน และเต็มใจเสนอตวั ให้อยา่ งเร่ารอ้ น

เขาครางไมห่ ยดุ จัดการโลมเลียหวั นมอกี ครั้ง ดดู แรงๆ กลนื กนิ จนเม็ดทรวงแทบไหลตกลงไปในลำคอ จงึ คลายมนั
ออก และลากลน้ิ ตำ่ ลงไปทีห่ นา้ ทอ้ ง

“อา๊ … ซดี๊ ดด บอสขา… อา… อา…”

หล่อนดน้ิ ส่ายด้วยความเสียวกระสนั แรงกล้า ยง่ิ เขาจบู เลยี ไปจนถึงเนนิ โหนก หลอ่ นก็ยงิ่ เสียวจนนำ้ ไหลนองไม่หยดุ

“อา๊ … บอส… บอสจะทำอะไรคะ… อา… อ๊า…”

“จะเลีย…”

“อ๊ะ… อยู๊ ยยย บอส… บอสขา… อย่า… อา๊ … อย่าทำ… อย่าเลีย… ซ๊ีดดด อา๊ … อ๊า…”

หล่อนผลักไสเพราะไมเ่ คยถกู ลิ้นชายเลยี รูเสยี วมากอ่ น แต่… แต่เขาไมย่ อมไปไหน จบั สองขาอวบถา่ งแยกออก และ
เลียละเลง

“อยู๊ ยยยย… อ๊า… อ๊า… บอส… บอส… เสียววว อา๊ … อา… ซดี๊ ดดด ทำไมเสียวแบบน้ี อ๊า…”

หลอ่ นสู้เขาไมไ่ หวแลว้ ไม่อาจจะตอ่ ต้านความร้อนแรงของล้ินของภาคได้ เขาเลยี เก่ง ดดู เก่ง ไมว่ ่าจะตวดั ลนิ้ ไปทาง
ไหนก็ทำให้หล่อนร่อนได้อยา่ งนา่ อศั จรรย์

“อา๊ … ซด๊ี ดด อา๊ … อ๊า… บอส…เสียยววว รู… อา… อา๊ … เสียวววว อา๊ …”

หลอ่ นครางระงม ในขณะนอนแผ่หลา รอ่ นเนินฉ่ำใหเ้ ขาเลียอย่างเตม็ อกเต็มใจ

ภาคเองกเ็ ลยี ไม่หยดุ เขาเลยี แบบนก้ี บั ผู้หญิงทุกคนหรือเปลา่ ทำไมเขาถึงไดย้ อมสยบกับตรงนน้ั ของผหู้ ญิง หล่อน
พยายามหาคำตอบ แต่พอน้วิ ยาวแทรกลกึ เขา้ มาในกายสาว หล่อนกส็ ะดงุ้ โหยง

“อ๊ะ…”

เลขาบนเตยี ง - ตอนท่ี 5

EP 5: เลขาบนเตยี ง
หลอ่ นเจ็บลกึ ๆ และอดึ อดั แต่เมด็ เสียวทีถ่ กู ปากกระด้างดูดดงึ แรงๆ ก็ทำให้ความเจบ็ อดึ อดั คลายลงบา้ งเลก็ นอ้ ย
“อา… อ๊า… ซี๊ดดด บอสขา… อา…”
ภาคเมาจนไมไ่ ดส้ ติ เขาไม่รู้ด้วยซำ้ วา่ กำลังเลยี กลบี สาวให้กับใคร หากเขารวู้ ่าเป็นหล่อน เขาคงจะต้องอาเจยี น
ออกมาแน่ๆ เพราะเขาไม่ได้มองหลอ่ นแบบนัน้
“อ๊า… ซีด๊ ดด บอสขา… บอสขา… อา๊ … เสียวววว แก้วเสยี ยววว อ๊า…”
สตขิ องหล่อนกระเจดิ กระเจงิ หายไปทุกครั้งทีน่ ้ิวกบั ลิ้นของภาคเคลือ่ นไหว
เขาเลียละเลงไปทวั่ ทกุ ตารางนวิ้ ของกลบี นาง น้ิวยาวก็ยัดแยงแทงลกึ และขยับเขา้ ออกเป็นจังหวะ หลอ่ นร่อนเนิน
ข้ึนหาตลอดเวลา และต้องการมากกว่าน้ี
“บอสขา… อา… อ๊า… ซ๊ดี ดดด อา๊ … บอส… แก้ว… แกว้ เสียววว อา๊ …”
“อยากได้อะไร”
เขาถามเสยี งแหบพร่ากับเนนิ ฉ่ำที่ยงั คงกดั กนิ ไม่เลกิ รา
“อยาก… อยากได้เอน็ … เอน็ ของบอส… อา๊ … อ๊า…”
เพราะนวิ้ ของเขายังไม่พอ หล่อนต้องการอะไรท่ีใหญ่กวา่ น้ัน
“ซ๊ดี ดด บอสขา… กระแทกแก้ว… อา๊ … อ๊า… ไดโ้ ปรด… แก้วเสยี วววววไปท้งั รแู ล้วค่ะ อ๊า… อ๊ยู ยยยย”
หล่อนไมใ่ ช่กนกแกว้ คนเดิมอีกต่อไปแล้ว เพราะตอนนห้ี ล่อนรา่ น หลอ่ นแรด และกร็ ้อนฉ่าจนน่าอับอาย แต่หลอ่ น
ไมส่ นใจอะไรอีกแลว้ หลอ่ นต้องการดุ้นของภาค ต้องการใหเ้ ขากระเด้าแรงๆ
“บอส… อ๊า… ได้โปรด… ซ๊ีดดดด”
หลอ่ นครวญครางกระวนกระวาย ความเสยี วเสียดเบยี ดแน่นอยู่ภายในกลบี สาว และมันกท็ ำใหร้ า่ งกายลอยสูงข้ึน
เร่อื ยๆ สูงขึน้ จนกระท่ังจงั หวะล้ินสากทีต่ วัดลงมาบนกลีบเนือ้ อ่อนครั้งสุดทา้ ยเกิดขน้ึ
“อ๊ายยยยย บอส… บอสขา… อยู๊ ยยยย อา๊ … อ๊า… เสียววววว”

หล่อนแตกระเบดิ คาปากของภาค… ใช่ แตกคาปากของผชู้ ายท่ีตัวเองแอบรักมาเนิ่นนานอย่างรุนแรง และเขาก็เลีย
ก็กลืนกนิ น้ำเสยี วของหลอ่ นทุกหยดลงไปในลำคออยา่ งไม่มีทที า่ รังเกยี จ

“อ๊า… ซ๊ีดดดด อา๊ …”
หล่อนกระตุกเกร็งอยสู่ ักพักก็ต้องอุทานดว้ ยความต่นื เต้นเร้าใจ เม่อื ภาคผละออกห่าง และสลัดกางเกงออกจากตัว
เผยงูยกั ษ์ใหญ่ยาวท่แี สนอันตราย
“วา้ ววว”

มนั กำลงั แข็งชัน และดดุ ันนา่ กลัว
หลอ่ นเสียวรอ่ งรอทันที เม่ือคิดวา่ มันกำลังจะเสยี บแทงเข้ามา
ภาคขยับตัวเข้ามาหา ครอ่ มทับอกี ครง้ั จบู ปาก ดดู นม และลว้ งกลีบสาวของหลอ่ นด้วยลีลาทหี่ ลอ่ นต้องเผยอกาย
ขึ้นหาตลอดเวลา
หลอ่ นเสียวจนแทบเปน็ บ้า เขาลว้ งกลบี สาวเก่งมาก ท้ังลว้ งท้งั ขย้ี บ้ีเม็ดเสียวจนน้ำหวานไหลรินไมห่ ยุด หลอ่ นเสียว
จนแทบจะเสร็จอกี รอบ หากเขาไมจ่ บั หล่อนพลิกนอนคว่ำกับเตียงเสยี กอ่ น
“อ๊ะ อ๊า…”
เขากดหนา้ ของหล่อนลงกับท่ีนอน บ้ันท้ายถูกดึงให้โก่ง มือใหญ่ฟาดแกม้ ก้นแรงๆ พรอ้ มกบั ชื่นชม

“ใหญ่ งอนมาก ผมชอบ… จะกระเดา้ ให้เละเชียว อมื มมม โอ้ว…”
คำหยาบคายท่ีหล่อนไดย้ นิ จากปากของภาคเปน็ คร้งั แรกในคนื นี้
หล่อนเสียวรูจนต้องสา่ ยก้นระริก รอคอยดุ้นยกั ษ์ที่คิดวา่ ตวั เองน่าจะรับมือไหว แต่…
“อ๊ะ… อ้ือ… เจบ็ … บอส… บอสคะ เจบ็ … อือ้ …”
พอมนั สอดใสเ่ ข้ามาสุดแรง หล่อนกลบั ตอ้ งพยายามเบ่ยี งร่องหนี เขาใหญ่โตเหลอื เกิน และกท็ ำให้หล่อนเจบ็ ระบม
ไปท้งั รู
น้ำตาของหล่อนไหลรนิ ออกมา แต่ก็พยายามฝนื ใจเอาไว้ เพราะรูด้ ีว่าตวั เองซงิ ก็เลยเจ็บแบบน้ี แตเ่ หมือนวา่ ภาคจะ
รู้ เขาหยดุ เคล่ือนไหว ก้มลงจูบแผ่นหลงั ใหอ้ ย่างอ่อนโยน จากนน้ั กย็ ื่นมือออ้ มมาขย้ีหัวนม

“อ๊า… ซดี๊ ดดด”

หลอ่ นเสียวข้ึนมาอีกคร้งั อย่างง่ายดาย และก็ย่งิ เสียวจนนำ้ ไหลรนิ เม่ือเขาเลื่อนมือตำ่ ลงไปขยท้ี ีเ่ ม็ดสวาทในกลีบ
นาง
“อยู๊ ยยย บอสขา… บอส… อา๊ … เสียววว อา… บอส… ซด๊ี ดดด”
ในทสี่ ุดหล่อนก็ถกู ปลุกปน่ั จนเสยี วแสบทรวงอกี รอบ และเขาก็กระเด้าเข้ามาอีกครัง้ และอีกคร้ัง คราวนีเ้ ขา้ มาหมด
จนมิดดา้ ม
“โอ้ว… โอว้ … ฟติ … ฟติ เหลือเกิน”
หล่อนกรดี รอ้ ง ท้งั อึดอัดทั้งเจ็บเม่ือรสู าวถูกบังคับใหเ้ บ่งขยายรบั ความเป็นชายใหญ่ยาวเกนิ มนุษย์
“อ๊ะ… ออื้ … อา… อา๊ …”
“ยังเจ็บอยู่ไหม โอ้ว… อืมมมม”
“นิดหนอ่ ยค่ะบอส… อา… อา… กระแทกตอ่ เถอะค่ะ ไมเ่ ป็นไรแล้ว… อา…”
เขาลงั เลอยู่เลก็ น้อย ทำใหห้ ล่อนตอ้ งเปน็ ฝา่ ยแอ่นบนั้ ทา้ ยให้เขาเสยี เอง
“โอว้ … โอว้ …”
และแนน่ อนว่าหลังจากเขาครางเสร็จแล้ว ภาคกก็ ระซวกเอ็นเข้าใส่ถร่ี ะรัว ถยี่ ิบ บ้นั เอวของเขาซอยเก่งมาก มัน
กระแทกแล้วก็กระแทกเขา้ ใส่รขู องหลอ่ นตลอดเวลา หนักหน่วง ดดุ ัน และเต็มไปด้วยความหิวกระหาย
“อ๊า… เสียววว เสยี วเหลอื เกนิ ค่ะบอส… ซดี๊ ดด อา๊ … อา… รเู สียววววไปหมดแลว้ ค่ะบอส… อ๊า…”
หล่อนไมเ่ คยร้มู าก่อนเลยว่าเวลาถูกผชู้ ายกระแทกจะมนั ส์แบบน้ี
“อยู๊ ยยย อา๊ … บอส… แรงอีก ลึกอีก… อา… อา… ซด๊ี ดด อ๊า… อ๊า…”
ตอนน้ีทุกส่วนของกายสาวควบคมุ ไม่ได้ ไม่วา่ จะเป็นบัน้ ทา้ ยทสี่ า่ ยระรกิ หรือแมแ้ ตร่ ูทร่ี อ่ นรอคอยใหเ้ ขาเสียบลึก
ตลอดเวลา
“อ๊า… อา๊ …”
“โอว้ … เธอแนน่ มาก ฟติ มาก… โอ้ว… โอว้ … ด้นุ จะขาดแล้ว… โอว้ …”

เขาสอดใส่ ตะกยุ เอน็ เข้าหาตลอดเวลา จงั หวะดิบเถ่ือน ความเสยี วกระสนั ทวีความรุนแรงข้นึ เรื่อย ภาคกระแทกไม่
ยง้ั กระเด้าเอน็ เข้าใส่อยา่ งไม่ลืมหูลืมตา เขาคำรามล่ันอยู่กับแผน่ หลงั ของหล่อน

“โอ้ว… โอว้ … เสยี วววว โอว้ … เสียวววดุ้น โอ้ว…”
เขากำลงั มีความสุขมาก และกำลงั เสยี วมากไมต่ ่างจากหล่อนเลยสกั นดิ
“อา๊ … เสียวววว อา…”
ย่งิ เอ็นชายเสยี ดสีเข้ากับรสู าวอ่อนนุ่มถรี่ ะรวั มากเท่าไหร่ คลืน่ ความเสยี วมากมายก็ยิ่งทวีความรนุ แรงย่ิงขนึ้
จนกระท่งั หล่อนแตก…
“อ๊ายยยยย บอสขา… แตกแล้ว… แตกแลว้ คะ่ อ๊า… ซี๊ดดด อา… น้ำแตกแลว้ … อู๊ยยยยย…”
น้ำเสยี วของหล่อนทะลกั ออกมา และก็กระเซน็ ไปทั่วเม่อื ดุ้นเอ็นยังไมห่ ยดุ กระซวกเขา้ มาในรู เขาเคล่ือนไหวรุนแรง
ทส่ี ุดในชวี ิต

“โอ้ว… พระเจ้า… รตู อดดีจัง… อืมมมม โอว้ … โอ้ว… เสยี วววว โอ้ว…”
หล่อนไม่รู้วา่ ใบหนา้ ของเขากำลังแสดงอารมณ์แบบไหน รเู้ พยี งแต่วา่ ร่างกายของเขากำลังแสดงความป่าเถือ่ น
ออกมาสดุ พลัง
“อ๊ากกกกกกก… โอ้ว…โอ้ว… โอว้ …”

และเพยี งไมน่ าน ภาคกระเด้าหล่อนต่ออีกไมก่ ี่คร้งั เขาก็แตกระเบดิ น้ำเสยี วใส่รูของหล่อน
“อ๊า… อ๊า…”
หลอ่ นเสยี วจนขนลุก เสียวจนมดลูกสนั่ ก่อนจะปลอ่ ยร่างอรชรท่ีถกู กระซวกร้อนแรงลงนอนราบกบั ที่นอน โดยมี
เขาคร่อมทับลงมาท้งั ตวั

เสยี งหายใจของเขาดังอยู่ข้างหู หล่อนมีความสุขเหลือเกนิ ทไ่ี ด้ตกเป็นของเขา แมม้ ันจะต้องเปน็ ความลบั ไปตลอด
กาลก็ตาม
“บอสขา… เอาอีกค่ะ กระเดา้ อีก… อา… อ๊า…”
เสียงเขาคำรามพงึ พอใจ ก่อนจะพลิกตวั ลงนอนหงาย และแนน่ อนว่าหล่อนต้องคร่อมทับ

“แก้ว… จะควบบอสใหแ้ ตกนะคะ…”

“โอ้ว…”
เขาครางออกมา เม่ือหล่อนยกบั้นท้ายและสวมความเปน็ หญิงลงบนแทง่ เน้ือที่ยังคงชูชันจนมิดดา้ ม แม้ระหว่างทาง
จะคับแคบ และกวา่ จะกลนื กินจนมิดดา้ มจะลำบากพอสมควร แต่หลอ่ นกท็ ำได้สำเรจ็
หล่อนอยากมองเขา อยากมองเขาเวลาที่หล่อนกลนื กินเขาเอาไวแ้ บบนี้
มันจะเปน็ ประสบการณ์แค่ครั้งเดยี ว และคร้งั สดุ ท้ายในชวี ิตของหล่อน
“ขยม่ ผม… โอ้ว… โอ้ว… แบบนั้น…”
“อ๊า… บอสขา.. อ๊า… ซด๊ี ดด อา๊ …”
หล่อนท้ังดีดท้ังร่อน ขย่มใสด่ ุ้นอย่างเมามัน ไมน่ ่าเช่ือเลยว่าตัวเองจะทำแบบน้ีได้ เริงร่าอยูบ่ นกายหนุ่ม และกลาย
ร่างเปน็ สาวร่านรอ้ น
“อ๊า… อยู้ ยยย บอสขา… ดนุ้ บอสคบั รูเหลอื เกินค่ะ อ๊า… ซี๊ดดดดด เสียวววว”
เพีย๊ ะ
เขาฟาดมือลงกบั แกม้ ก้นของหล่อนทอ่ี วบอดั น่าขยำอยา่ งหมั่นเข้ยี ว พร้อมกับเด้งแท่งเนื้อขึ้นรบั การขย่มของหลอ่ น
อยา่ งพงึ พอใจ
“โอว้ … เสียววววหัว… โอว้ … จะแตกแลว้ … โอว้ …”
“บอสขา… บอสขา… อ๊า… อา… ซีด๊ ดดด”
หลอ่ นเฝา้ มองเขา มองเขาที่กำลงั หนา้ แดงก่ำเพราะหลงอยู่ในวังวนสวาททห่ี ลอ่ นเป็นเจา้ ของ เขาระบายย้มิ ให้กับ
หลอ่ น ยกมือขน้ึ ขยำเต้านมของหลอ่ น หัวนมถูกนว้ิ ยาวถูไถ หลอ่ นเสียวเหลอื เกนิ
“อ๊า… ซดี๊ ดด เสียวววว บอส… บอสขา… อา… แก้ว… แก้วเสยี ววทสี่ ุดเลยคะ่ อา๊ … ซด๊ี ดดด”
แล้วหล่อนก็ขย่มเขาจนแตกคาดนุ้ เลยทเี ดยี ว ซึง่ ภาคเองกแ็ ตกระเบดิ น้ำเสียวออกมาพรอ้ มๆ กับหลอ่ นด้วยเชน่ กัน
สองร่างกอดรดั กนั แน่น ก่อนท่ีเขาจะพลกิ ตวั ข้ึนทาบทับหลอ่ นเอาไว้ และแทงลกึ เข้ามา
“อ๊ะ… บอส…”
“ยังไม่พอ… ผมยังไม่อิ่ม… โอ้ว… โอว้ … ทำไมรแู นน่ แบบน้ี โอว้ …”

ไมใ่ ช่เขาคนเดียวหรอกทยี่ ังไม่พอ แต่หล่อนเองกย็ ังอยากเสียวร่องตอ่ เชน่ กนั
“กระเดา้ ค่ะบอส… อ๊า… บอสขา… กระเด้าอยา่ หยดุ ซ๊ีดดด อา๊ … อา๊ …อย่าหยุด… อ๊า…”
แล้วคำ่ คนื น้นั หล่อนกับภาคก็สลบั กนั รุกสลบั กนั รบั ตลอดทั้งคำ่ คนื จนหมดเรย่ี วหมดแรงสลบไป

เลขาบนเตยี ง - ตอนท่ี 6

EP 6: เลขาบนเตียง
นาฬิกาทีผ่ นังหอ้ งบอกเวลาตีหนง่ึ คร่ึง กนกแกว้ ร้สู ึกตัวตื่นขึ้นมา แตไ่ มใ่ ชเ่ พราะตื่นขึ้นมาดว้ ยตวั เอง แต่เป็นเพราะ
ชว่ งล่างของหล่อนกำลังถูกเลียต่างหาก
“อ๊า… ซด๊ี ดด อา๊ … บอส… อ๊า… อา…”
หลอ่ นผงกศีรษะขึ้นมอง ก็เห็นลางๆ ว่าภาคกำลงั ก้มหน้าก้มตาเลยี รอ่ งสาวอยู่
“อยู๊ ยยย อ๊า… อา… เสยี วววว อา…”
ภาคเลยี ไม่หยุด ทั้งเลยี ทั้งแยงนว้ิ ลกึ ล้ำ ขยับด้วยจงั หวะถ่ยี ิบ
“อู๊ยยยย บอสขา… เอาดนุ้ เอาเอ็น… อา… กระเดา้ แกว้ อา๊ … อ๊า…”
หลอ่ นได้ยินเสียงชายหนุ่มคำรามดว้ ยความพึงพอใจ ก่อนท่ีเขาจะจัดการใหต้ ามคำขอ ยัดเอน็ ใส่เขา้ มาเตม็ แรงไม่
ปรานี
“อ๊ะ… อูย๊ ยยย อ๊า… คับรไู ปหมดเลยคะ่ อ๊า… ซดี๊ ดด เสยี ววว อ๊า…”
“อมื มม โอว้ … แนน่ … ตอดรัดดีเอ็นดีมาก โอว้ … โอว้ … เสียววววหวั … โอ้ว…”
เขาเริ่มโยกคลงึ ด้วยจังหวะเนิบนาบพรอ้ มกับกม้ ลงมาจูบปากอิ่ม หลอ่ นรบี เผยอปากจบู ตอบลนลาน และสนองแรง
ตณั หาให้กับเขาอยา่ งเต็มใจ
“อยู๊ ยยย… อา… แรงอีก… บอสขา… กระเด้าแรงๆ อ๊า… อา… ซ๊ีดดด”
“พอไหม… อืมมม โอ้ว..”
เขากระแทกสดุ แรง และเอ่ยถามเสียงกระเส่า
หล่อนย้ิมหวาน ครางเสียวตลอดเวลา
“อีกค่ะ แรงอีก ทางซ้ายบา้ งนะคะ อา๊ … ซดี๊ ดด ขวาดว้ ยค่ะ งดั ข้นึ ด้วยค่ะบอส อ๊า… อา… แบบน้นั อา… แก้ว…
แก้วจะแตกแล้ว… อา… อา๊ …”
หล่อนพยายามจะอดทนเอาไว้ แต่ความเสยี วมนั ไมเ่ ข้าใครออกใคร สดุ ท้ายหล่อนก็แตกระเบิดออกมาอย่างร้อนแรง

“กร๊ีดดดด อา๊ … อา… ซดี๊ ดด อา๊ …”

หล่อนทง้ั เด้งทงั้ ร่อง ให้เขาได้สอดเสยี บ บ้ันทา้ ยอวบงอนไม่อาจจะแนน่ ่ิงตดิ ที่นอนไดแ้ ม้แตว่ ินาทีเดียว

ภาคยงั คงเดินหน้ากระซวกรอ้ นแรง เขาชกั ถอนออกมาจนหมดความยาว ก่อนจะแทงลึกจนมดิ ดา้ ม แรงๆ ชักเข้า
ชกั ออก

“อูย๊ ยยยย อา๊ … อา… เสยี วววว เสียวอีกแล้วค่ะ บอสขา… อ๊า… อา…”

“โอ้ว… จะแตกแล้ว… โอ้ว…”

เขาเสียบใสส่ อดกระแทกอย่างไม่ลืมหูลืมตา ตะกุยเขา้ มาสุดแรง ชักถอนถี่ระรวั บนั้ เอวเพรยี วกระหนำ่ เข้าใส่ซอยถ่ี
ยิบ

“โอว้ … แตกแลว้ … โอว้ …”

และก่อนทน่ี ้ำเสยี วจะพุง่ ออกมาจากหัวเอ็น ชายหนมุ่ ก็ชกั มันออกมาจากรูเสยี ว และเอาไปยัดใส่ปากหวานของ
หล่อนอย่างรวดเร็ว

“ดดู … ดดู น้ำเสียวใหผ้ ม… โอว้ … โอว้ … เลียดว้ ย… โอว้ … แบบนน้ั โอว้ … เสยี วสุดยอด…”

หล่อนทำตามท่เี ขาสั่ง ทั้งดูดท้ังเลียพร้อมกบั เอามือรดู ดุ้นเอ็นไปดว้ ย เขาแตกระส่ำไมห่ ยดุ สองคร้งั ติดในปากของ
หลอ่ น และหล่อนก็ดดู นำ้ ของเขาจนเกล้ียงเลยทีเดียว

พอเขาหยดุ กระตุกเกร็งก็ลม้ ตัวลงนอนหงายข้างๆ พาดมอื ทาบทบั เอาไว้บนเนอ้ื อวบของหล่อน กอ่ นจะสิ้นฤทธ์จิ ะ
หลบั ไป

ดวงตากลมโตของกนกแก้วยังคงเบิกกว้าง หล่อนพยายามคิดหาทางออกกับสง่ิ ท่ีเกดิ ขน้ึ และก็พบคำตอบในที่สุด

หลอ่ นตอ้ งรบี ไปจากทีน่ ่…ี

ใช่… ต้องรบี ออกไปจากห้องสวีทนี้ กอ่ นทภ่ี าคจะต่นื ขนึ้ มา และพบว่าผู้หญิงที่เขาทัง้ เลีย ทง้ั ดูด ทัง้ เสยี บท้ังแทงคอื
หลอ่ นไมใ่ ชเ่ จสสิกา

น่ีเวลาของหล่อนหมดแลว้ สินะ…

กนกแกว้ อดทีจ่ ะปรายตามองคนทีน่ อนขา้ งๆ ไม่ได้ มองด้วยความอาลยั หล่อนคงไม่มโี อกาสทจี่ ะได้ล้มิ รสสวาทของ
ภาคอีกแล้ว

ต้องกลบั ไปเปน็ เลขาแสนเฉิ่ม ทีท่ ำงานดีเด่น แต่ไม่เคยอยูใ่ นสายตาเชน่ เดมิ
แต่หลอ่ นเลอื กอะไรไดล้ ่ะ ในเม่อื หล่อนเกดิ มาเป็นแบบนี้เอง แค่ได้แอบรักเขา แคไ่ ด้แอบรักภาค และไดม้ ีค่ำคืนที่
แสนวเิ ศษร่วมกับเขาแบบน้หี นงึ่ คืน ก็ควรก้มลงกราบสวรรคแ์ ล้ว
หญงิ สาวยกมือข้ึนปา้ ยหยาดน้ำตาท่ีไหลรนิ ออกมาทางหางตาเบาๆ และขยับตัวก้าวลงจากเตียงดว้ ยกิริยา
ระมดั ระวงั เป็นที่สุด
หลอ่ นรบี คว้าหาเส้อื ผ้าของตนเอง หยิบมาสวมใส่มือไมส้ ่ัน และเมื่อแต่งตวั เรียบร้อยแล้ว ก็อดท่จี ะมองคนตวั โตที่
ยงั คงนอนเปลอื ยเปล่าอย่บู นเตยี งอีกรอบไมไ่ ด้

“มันก็แคค่ วามฝนั คะ่ บอส…”
หล่อนฝืนยิม้ แตน่ ้ำตากลับไหลออกมาแทน หลังมือเล็กจงึ ต้องรีบป้ายทิ้ง ก่อนจะตัดสนิ ใจเดนิ ออกไปจากห้องสวีท
ในทสี่ ดุ
ภาคมาแล้ว…เขาก้าวเดนิ ด้วยท่าทางสง่างามเหมือนเดมิ มาหยุดตรงหนา้ ของหลอ่ น
เหตกุ ารณ์เมื่อคืนยังรอ้ นผา่ วอยูใ่ นความทรงจำ และตรงที่ซอกขาก็ยังเหมอื นมีเขาฝังลึกอยู่ภายใน ท่อนเอน็ ใหญ่
ยาวที่หล่อนอยากจะกลืนกินทกุ คำ่ คืน
หยุดคิดนะแก้ว…!
“เอ่อ… สวสั ดคี ะ่ บอส”
ภาคระบายยม้ิ ให้กบั หล่อน ใบหน้าของเขายงั คงหลอ่ เหลา และท่าทางของเขาก็กะปรี้กะเปรา่ สดชื่น ราวกบั เม่ือคืน
ไม่ได้เสียเหงื่อกบั เซ็กซ์รอ้ นแรงไปอย่างนน้ั แหละ
“วนั นผ้ี มตืน่ สาย ก็เลยเข้างานสายไปหน่อย สงสยั เม่ือคนื จะเมามาก”

“เอ่อ… ไมส่ ายมากหรอกค่ะบอส”
หลอ่ นเสหลบสายตาคมกรบิ ลงมองนาฬกิ าข้อมือของตนเอง
“เพง่ิ จะเก้าโมงครง่ึ เองค่ะ”
“โอเค เด๋ยี วตามผมเขา้ ไปในห้องดว้ ยนะ”

“คะ่ บอส”

รา่ งสงู ใหญข่ องภาคเดนิ หายเข้าไปในห้องทำงานแลว้ หล่อนจงึ เงยหน้าข้ึน มองเขาผ่านเลนส์แวน่ ตาหนาไปจนลับ
ตา หยาดนำ้ ตาเออคลอเบ้า แตก่ จ็ ำต้องกลบเกล่ือนมันเอาไวด้ ว้ ยรอยยมิ้ เจ็บปวด
“มันผ่านไปแล้ว มนั เป็นแค่ความฝันเท่านัน้ ”
หล่อนบอกตวั เอง ขณะเอื้อมมอื หยบิ ตารางงานของภาค ก่อนจะเดินเข้าไปหาเข้าภายในห้องทำงาน
“นง่ั ก่อนสคิ รับ”
ท่าทางของภาคดูเปน็ การเปน็ งานจนหล่อนท่เี พิ่งเดนิ เขา้ มาแปลกใจ แตก่ ห็ ย่อนกายลงน่งั บนเกา้ อ้ีตรงหนา้ โต๊ะ
ทำงานไมแ้ ตโ่ ดยดี
“นี่ตารางงานวนั นขี้ องบอสค่ะ”
หลอ่ นเลอ่ื นแฟม้ ในมือไปตรงหน้าของเขา น้วิ เรียวงามเปิดหน้าแฟ้มออก และช้ีลงไปบนเวลานัดหมาย
“สบิ เอด็ โมงมีนัดประชมุ กับผู้ถือหุ้นค่ะ แลว้ ก็ตอนบ่ายสองมีนดั กับลูกคา้ ท…ี่ ”
หล่อนพูดไม่จบ เพราะเขาแทรกขึ้นเสยี ก่อนดว้ ยน้ำเสยี งราบเรยี บ
“สร้อยข้อมือคุณหายไปไหนหรือ”
สรอ้ ยขอ้ มือที่ภาคเป็นคนซื้อให้เมื่อสีป่ กี ่อน ซง่ึ มนั คอื รางวลั สำหรบั เลขาฯ หน้าห้องดีเดน่ และหล่อนก็ใสม่ ันติดแขน
ทกุ วนั ไมเ่ คยลืม
“เอ่อ…”
หลอ่ นมองท่ขี ้อมือของตนเอง กอ่ นจะเม้มปากแนน่ เป็นเสน้ ตรง
“แกว้ ก็ไมแ่ น่ใจเหมือนกนั ค่ะ สงสยั จะตกหายที่งานเล้ยี งเมื่อคืนแน่ๆ เลยคะ่ ”
หลอ่ นรตู้ ้งั แต่เมื่อเช้าแล้วละ่ ว่ามนั หายไป แต่ก็นกึ ไม่ออกว่ามันรว่ งทไ่ี หน
“ได้กลบั ไปหาหรือยงั ครับ”
“เอ่อ… ปา่ นนคี้ งมีคนเกบ็ เอาไปแล้วล่ะค่ะ”
“คณุ ไม่เสยี ดายหรือ”
“เอ่อ…”

หลอ่ นเสยี ดายสิ เพราะมนั คือของขวัญจากเขา แต…่ แตก่ ลับไม่อาจจะบอกความรสู้ กึ ออกไปได้
“ก…็ นดิ หนอ่ ยคะ่ บอส แต่ในเมื่อมันหายไปแล้ว แก้วก็ไม่รู้จะทำยงั ไงดี”
หล่อนเห็นรอยยม้ิ หยนั ท่มี มุ ปากหยักสวยเลก็ นอ้ ย กอ่ นท่มี ันจะจางหายไปในไม่ช้า
“เมอ่ื คนื ผมจำอะไรไมค่ ่อยไดเ้ ลย”
ทำไมเขาต้องมองหนา้ หล่อนด้วยสายตาแบบน้ีด้วย รไู้ หมวา่ เขากำลงั ทำใหห้ ลอ่ นร้อนจัดไปทั้งตวั เพราะสายตา
แบบน้ไี ง ที่เขาใช้มองตอนที่กำลงั กระซวกอยู่ในกายสาวคบั แน่นไรร้ าคีของหล่อน
กนกแกว้ เสหลบสายตา กอ่ นจะอ้อมแอม้ ตอบออกไปดว้ ยนำ้ เสยี งแผว่ เบาตะกุกตะกัก
“บอสเมามากค่ะ แล้วก็…”
“แล้วกอ็ ะไรหรือ”
“แล้วกอ็ าเจียนดว้ ยค่ะ”
เขาเอยี งกายพงิ กบั พนักเกา้ อ้ีหนงั ตวั ใหญ่ แตด่ วงตาคมกริบมองหล่อนตลอดเวลา
“แลว้ ยงั ไงต่อครบั ”
หลอ่ นเป่าลมออกจากปาก และกก็ ัดฟันชอ้ นตาขึ้นสบประสานกบั เขา ก่อนจะเลา่ ความจรงิ เพียงครึ่งเดียวเท่านัน้ ให้
เขาได้ฟงั
“แล้ว… พนกั งานชายก็พาบอสเขา้ ไปในห้องสวีทค่ะ”
“อืม แลว้ ไงอีกครับ”
“จากนน้ั … แก้ว…”
“คณุ ทำไมหรือ”
เขาขยับตวั โน้มหนา้ เข้ามาใกล้ สองแขนกำลังวางเหยียดยาวบนโต๊ะทำงานไม้
หล่อนอยากจะวงิ่ หนีออกไปจากตรงน้ี อยากจะหลุดพ้นไปจากสถานการณอ์ ึดอดั แสนเจบ็ ปวดน้ีเสียที แตส่ ่ิงท่ที ำได้
กค็ อื การยิ้ม… ใช่ ยมิ้ กลบเกลื่อนหยาดน้ำตา
“แกว้ … ก็พาคุณเจสสิกาเขา้ ไปหาบอสค่ะ”

“เจสสิกาหรือ”

“ใชค่ ะ่ ก็บอสจ่ายเงินลว่ งหน้าให้เธอไปแล้วน่คี ะ”

หล่อนไมร่ ้วู า่ ภายใตด้ วงตาสดี ำเขม้ ของเขากำลงั คิดอะไรอยู่ นเ่ี ป็นเพียงไมก่ ี่คร้งั ทหี่ ล่อนอ่านความรสู้ กึ ของภาคไม่
ออก

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 7

EP 7: เลขาบนเตียง
“แล้วหลังจากน้ันล่ะ…”
เขาจ้องหน้าหล่อนเขม็ง
“เกดิ อะไรข้ึนอีก”
นี่เขาจะมาถามหล่อนทำไมวา่ เกิดอะไรขนึ้ อีก เขานา่ จะร้ดู ีว่าถ้าเขาอยู่กับผู้หญิงเพียงลำพังในห้องหับมิดชิดแล้วจะ
เกิดอะไรขึ้น
ภาคไมเ่ คยกระทำการใดๆ หรือพดู จาอะไรให้หล่อนอบั อายขายหนา้ เลยน่ีน่า แต่วันนี้เขากลบั พูดและทำหลายคร้ัง
“แก้ว… ออกมาก่อนค่ะ”
“หึ งน้ั เซก็ ซเ์ มือ่ คืนก็คือเร่ืองจรงิ สินะ ไมใ่ ช่ความฝนั ”
เขายงั คงมองหล่อน
“และผู้หญงิ ที่นอนกบั ผมอย่างสุดเหวี่ยงมนั สห์ ยดก็คือเจสสกิ า”
“ก็… ใชค่ ะ่ คุณ… คุณเจสสิกาคะ่ ”
หล่อนไม่รู้ว่ารอยยิม้ บนใบหน้าของภาคมนั คืออะไร และไม่มีโอกาสได้มองซ้ำด้วย เพราะมนั จางหายไปอยา่ งรวดเรว็
“เอาล่ะ คณุ ออกไปไดแ้ ลว้ เด๋ียวใกล้เวลาประชมุ ค่อยมาตามผมอีกท”ี
“ค่ะ บอส”
หลอ่ นรบี ลกุ ขนึ้ แตด่ ว้ ยความรีบรอ้ นทำใหส้ ะดุดกับขาของเกา้ อต้ี ัวทนี่ ั่งอยู่ ร่างอรชรล้มลงกน้ กระแทกพื้นเตม็ แรง
จนเจ็บลุกไม่ข้ึน
“เป็นอะไรไหมครับแกว้ ”
ภาครีบลกุ ข้ึนและมาประคองหลอ่ นอยา่ งเป็นหว่ ง กล่ินหอมจากเรือนกายทรงพลงั ของเขา กำลงั ทำให้กายสาว
ป่ันป่วนอย่างรุนแรง
“เอ่อ… แก้วไม่เปน็ ไรค่ะบอส ขอบคุณค่ะ”

หล่อนตอบเขาเสยี งแผว่ เบา และพยายามทีจ่ ะขยบั ตัวออกจากการกอบกมุ ของเขา ซึ่งแน่นอนว่าภาคไม่ได้ขัดข้อง
แมแ้ ตน่ ้อย

“แกว้ ขอตัวก่อนนะคะ”

“เดย๋ี วกอ่ นสิครับ”
หล่อนท่กี ำลงั จะเดินกะเผลกออกไปจากห้องทำงานหรูชะงักกึก และหันกลับมามองด้วยดวงตากลมโตท่ซี ่อนอยู่
หลังเลนส์แว่นหนา

“บอสมีอะไรให้แกว้ รบั ใชค้ ะ”
เขาเดนิ เข้ามาหยุดใกล้ๆ อย่างรวดเร็ว จนหล่อนไมอ่ าจจะขยับหนไี ด้ทัน และสายตาของเขาก็จับจ้องลงมาทีล่ ำคอ
ระหงขาวเนียน

“ยงุ ทีบ่ า้ นของคุณคงตวั ใหญม่ าก ดูสิ กัดซะแดงเป็นจ้ำๆ ไปท้ังคอเชียว”

“เอ่อ…”

หลอ่ นรีบยกมือข้นึ กุมลำคอตนเอง หน้าตาตนื่ ตระหนก

ทั้งๆ ท่ีอุตส่าหใ์ สช่ ดุ ทำงานที่มีคอเสื้อสงู แล้วนะ แตเ่ ขากลับยงั เหน็ มันอีก รอยแดงจากปาก จากฟนั ทีเ่ ขาเป็นคนดดู
เมม้ นนั่ เอง

“เอ่อ… น่าจะเป็นยงุ ท่งี านเลี้ยงน่ะค่ะ ขอ… ขอตัวก่อนนะคะบอส”

“อมื เดนิ ระวังนะครับ”
หล่อนแทบจะพงุ่ ออกไปจากห้องทำงานของภาคเสยี ให้ได้ และเมอื่ ออกมาแล้วหลอ่ นกร็ บี เดินเข้าไปในหอ้ งน้ำ มอง
ลำคอท่ีมีแตร่ อยปากดูดด้วยความปวดรา้ ว

ไม่ใช่แค่ที่ลำคอหรอกที่ภาคท้ิงรอ่ งรอยสวาทเอาไว้ แตม่ ันทุกตารางน้วิ ของกายสาวเลยทีเดยี ว โดยเฉพาะที่เตา้ นม
ทง้ั สองข้าง

เขาดูด เขากัด และแสดงความเป็นเจ้าของเอาไวท้ ุกอณเู น้อื

สมั ผัสของเขายังคงอยู่ และมันกท็ ำใหห้ ล่อนเจบ็ ปวดเพราะความโหยหายิง่ นัก

ตลอดระยะเวลาการประชมุ หล่อนสงั เกตเหน็ ภาคปรายตามองหลอ่ นบ่อยคร้งั ซง่ึ ปกติแลว้ เขาจะไม่เคยมองหล่อน
เกนิ สามครั้งในหอ้ งประชมุ
หรือว่าหลอ่ นมโนไปเองนะ…?
หญิงสาวเตม็ ไปดว้ ยความสับสน ขณะเกบ็ เอกสาร และกา้ วออกจากห้องประชมุ เปน็ คนสุดทา้ ย
“อ๊ยุ …”
หล่อนอทุ านด้วยความตกใจเป็นท่สี ุด เม่อื เดนิ ใจลอยออกมาแล้วชนเข้ากับรา่ งของผู้ชายคนหนง่ึ เข้าอย่างจัง และ
รา่ งของหล่อนก็ถลาเข้าไปในอ้อมแขนของผู้ชายคนนนั้ โดยไม่ได้ต้งั ใจอีกด้วย
“ขอโทษครับ”
“เอ่อ… ไมเ่ ป็นไรค่ะ แกว้ เดินไมด่ ูตามา้ ตาเรอื เองค่ะ”
หลอ่ นขยับแว่นหนาเลก็ น้อย พร้อมกับถอยออกห่าง เมื่อผ้ชู ายตรงหน้าคลายอ้อมแขนออกจากรา่ งสาว
“ผมเห็นคณุ หลายครัง้ แล้ว วา่ จะทักแตก่ ็ไม่กล้า”
หลอ่ นมองหน้าคนพดู
“เอ่อ… คณุ ทำงานที่แผนกอะไรเหรอคะ”
“ผมอยู่แผนก R&D ครบั เปน็ หัวหนา้ แผนก เพงิ่ จะเข้ามาทำงานไดเ้ ดือนครึง่ ครับ”
หล่อนฉีกยมิ้ กว้าง ก่อนจะพดู ขน้ึ
“อ๋อ เพราะอยา่ งน้นี เ่ี อง เราก็เลยไมร่ ูจ้ ักกัน ฉันชอ่ื แก้วนะคะ เป็นเลขาของประธานบริษัทค่ะ”
“ผมช่อื สุพจน์ หรอื เรยี กวา่ พจน์เฉยๆ กไ็ ด้ครับ ยนิ ดีท่ีได้รู้จักนะครับ”
เขายื่นมือมาตรงหนา้ และหล่อนก็ไมใ่ จดำพอท่ีจะทำใหเ้ ขาเสียนำ้ ใจ มอื เล็กจงึ ยื่นออกมาสมั ผสั กบั มือใหญ่ของ
ผู้ชายหน้าตาดีตรงหนา้
“ยนิ ดีทไี่ ด้รจู้ ักเช่นกันค่ะ”
“ถา้ ไม่รังเกยี จ กลางวนั นีผ้ มขอเลย้ี งข้าวนะครับ”
“เอ่อ ขอบคณุ มากคะ่ แตว่ า่ … แก้วเกรงใจ”

“อย่าเกรงใจเลยครับ ถือวา่ ผมเลี้ยงขา้ วขอโทษท่เี ดนิ ชนคุณแกว้ นะ่ ครบั ”
หลอ่ นระบายยิ้มบางๆ ออกมา และกต็ อบตกลงไปอย่างเสียไมไ่ ด้
“กไ็ ด้คะ่ งัน้ ขอบคุณมากนะคะ”
“ดว้ ยความยนิ ดคี รับ”
ผชู้ ายตรงหน้าฉกี ย้มิ กว้าง ในขณะที่หล่อนไม่ไดร้ สู้ ึกต่ืนเตน้ อะไรเลยทม่ี ผี ชู้ ายมาขายขนมจบี ใหแ้ บบนี้ เพราะทุก
เสย้ี วหวั ใจ หลอ่ นมีแต่ภาคนน้ั เอง
“ง้นั แกว้ ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”
“ผมเดินไปสง่ นะครับ”
“เอ่อ ไมเ่ ปน็ ไรค่ะ”
“แผนกของผมอยถู่ ัดไปนิดเดียวเองครบั ใหผ้ มเดินไปส่งนะครับ”
ความกระตือรือรน้ ของคู่สนทนา ทำใหห้ ล่อนไร้ทางเลือกที่จะปฏิเสธอกี ครง้ั
“ก็ได้ค่ะ”
หลอ่ นยิ้มน้อยๆ และก้าวเทา้ เดนิ ไปข้างหน้า โดยมสี พุ นจเ์ ดินขนาบขา้ งมา พร้อมกบั ชวนคุยตลอดทาง
พกั เทีย่ ง หล่อนก็ออกไปกินข้าวกลางวันตามนัดของสพุ จน์ แตเ่ พราะออกไปนอกบริษทั ทำใหก้ ลับมาชา้ ไปเกือบสาม
นาที
หลอ่ นว่งิ กระหืดกระหอบกลับมาท่โี ตะ๊ ทำงาน ก่อนจะชะงกั กึก เม่ือเห็นภาคยืนกอดอกรออยทู่ ่ีโต๊ะทำงานของ
หล่อนกอ่ นหน้า
“บอส…”
“คณุ ก็นา่ จะรนู้ ะวา่ ผมไมช่ อบพนักงานที่ไมต่ รงต่อเวลา”
“เอ่อ… แกว้ ขอโทษค่ะบอส”
“ทำไมตอ้ งออกไปกนิ ขา้ วขา้ งนอกด้วย โรงอาหารเราก็มี อาหารดๆี ทง้ั นนั้ ”
“แก้ว…”

“หรือวา่ พอมผี ูช้ ายมาจบี เข้าหนอ่ ย อาหารในบริษทั กเ็ ลยไม่ถกู ปากคุณขน้ึ มา กนกแกว้ ”
ทา่ ทางของภาคเตม็ ไปดว้ ยความหงดุ หงดิ หลอ่ นรับรู้ไดถ้ งึ ความเกร้ียวกราดของเขาได้อย่างชัดเจน หล่อนผดิ
หล่อนเข้าใจ และยอมรับผดิ แตเ่ ขา… เขาไม่ควรจะดูถูกหล่อนแบบนีเ้ ลย
“บอสคะ แก้วขอโทษคะ่ วนั นี้แก้วจะทำงานเกนิ เวลาค่ะ และจะไมร่ บั ค่าแรงด้วยค่ะ”
“ผมไมช่ อบคนประเภทววั หายแล้วลอ้ มคอก คุณควรจะปรับปรุงตัวใหม่ ถ้ายงั ริอ่านจะกินเวลาทำงานของบรษิ ทั
ผมคิดว่า คุณไมเ่ หมาะสมทจ่ี ะทำงานทน่ี ี่ต่อหรอก”
“บอส…”
หลอ่ นมองเขาด้วยความตกใจ หยาดนำ้ ตาคลอสองหนว่ ยตา
น่ภี าคกำลงั ขับไลห่ ลอ่ นทางอ้อมใชไ่ หม
“แก้ว… แก้วจะไม่ใหม้ นั เกดิ ข้ึนอีกค่ะ”
“มนั จะเกดิ ขนึ้ อกี และเกิดขน้ึ อีกเรื่อยๆ ตราบใดทค่ี ุณริอา่ นมีแฟน”
“แกว้ ไมไ่ ด้มแี ฟนนะคะ แก้ว…”
“ผมเห็นทุกอย่าง และก็มัน่ ใจว่าคณุ กำลงั ระริกระร้ดี ีใจที่มผี ้ชู ายหนา้ ตาดๆี มาจีบ แถมยงั หนมุ่ ยงั แนน่ เสยี ดว้ ย”
ทำไมเขาจะต้องว่าหล่อนแบบนดี้ ว้ ย หล่อนไม่ไดค้ ดิ อะไรกบั สพุ จน์เลย แลว้ นหี่ ล่อนก็เพง่ิ ออกไปกินขา้ วกบั สพุ จน์แค่
คร้ังเดยี วเท่านัน้ เอง
ทำไมภาคจะต้องโมโหใหญ่โตแบบนีด้ ว้ ย…?
“แก้วขอโทษนะคะทีท่ ำให้บอสไมพ่ อใจ แก้วจะปรับปรุงตัวคะ่ ”
“ดี ทยี่ งั คดิ จะปรับปรุงตัว”
เขาเคน้ เสียงดุดนั หน้าตาเกร้ียวกราดอย่างที่หลอ่ นไมเ่ คยเห็นมาก่อน
“แต่ถ้าปรับปรุงตวั ไม่ได้ ก็ไม่ควรจะทำงานท่ีน่ี ท่ผี มพดู หวงั ว่าคณุ จะเขา้ ใจนะ กนกแก้ว”
เขาเรียกช่ือหล่อนอย่างหา่ งเหิน ก่อนจะเดนิ หายเข้าไปในห้องทำงาน เสียงประตูทกี่ ระแทกลงบนวงกบดังสน่นั
หวัน่ ไหว มันบอกให้รวู้ ่าภาคกำลงั หวั เสยี มหาศาล

แต่หล่อนทำอะไรผิดกนั เลา่ … หล่อนทำอะไรผดิ หนักหนากัน

หลอ่ นทรดุ กายลงนั่งบนเกา้ อ้ีทำงานของตนเอง น้ำตาไหลรินผ่านแว่นตาออกมายังแก้มนวล กลีบปากอ่มิ สั่นระริก
ด้วยความเสียใจ

“บอส… ใจร้าย…”

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 8

EP 8: เลขาบนเตียง
ภาคออกไปจากบริษัทตัง้ แต่เมอื่ ไหร่ไม่รู้ แต่น่าจะเป็นตอนท่ีหล่อนไปเขา้ หอ้ งน้ำนนั่ แหละ เพราะหลังจากบ่ายสาม
โมงแลว้ หลอ่ นกไ็ มเ่ หน็ เขาในหอ้ งทำงานอีกเลย และก็ไม่กลา้ พอท่ีจะโทรถามด้วย
บรรยากาศระหว่างหล่อนกบั ภาคกำลังตึงเครยี ด ซึ่งหล่อนไม่รเู้ ลยวา่ มันเกดิ ขน้ึ จากอะไร
กนกแกว้ เกบ็ ของใส่กระเป๋า หลงั จากทำงานลว่ งเวลาโดยไม่รบั ค่าแรงมาหน่ึงชั่วโมงกบั สิบสองนาที หล่อนปดิ
คอมพวิ เตอรต์ ้ังโตะ๊ และเดินเขา้ ไปในลิฟตต์ วั ใหญ่ ไมช่ า้ ก็ลงมาถงึ หน้าบริษทั ซง่ึ ก็ได้เจอกับสพุ จน์ที่กำลังยืนรออยู่
พอดี
“คณุ พจน…์ ”
หล่อนอทุ านช่ือของชายหนมุ่ ดว้ ยความแปลกใจ เพราะไม่คิดว่าจะเหน็ เขาตอนหกโมงเยน็ กวา่ ๆ แบบนี้
“คณุ แก้ว”
“น่ีคณุ พจน์ยังไมก่ ลบั บ้านอกี เหรอคะ”
“ผมเพิง่ เคลยี รง์ านจบน่ะครับ แล้วกเ็ หน็ รถคุณแก้วยังจอดอยกู่ ็เลยตดั สินใจยืนรอ”
หล่อนยม้ิ บางๆ แต่สีหน้าเศร้าหมอง “ไมเ่ ห็นต้องเสียเวลารอแก้วเลยค่ะ”
“ผมอยากคยุ กับคณุ แกว้ น่ีครับ”
“เอ่อ…”
“เย็นนค้ี ณุ แก้ววา่ งไหมครบั ไปดินเนอรก์ บั ผมดีกว่า ผมรู้จกั ร้านอาหารอร่อยๆ หลายร้านนะครบั ”
“เอ่อ แก้วไมส่ ะดวกน่ะค่ะ พอดีต้องรีบกลับบ้านไปหาแม่”
“คณุ แกว้ เป็นเดก็ ดจี งั เลยนะครับ”
หล่อนย้ิมบางๆ ก่อนจะหน้าซีดเล็กนอ้ ย เมื่อเห็นรถยนต์คุ้นตาแล่นเข้ามาภายในบรษิ ัท มันเปน็ รถหรูของภาค
นั่นเอง
เขากลบั มาทน่ี ที่ ำไมอีก หรือว่าลืมของเอาไว้ คงจะใชน่ ัน่ แหละ

“แก้วขอตวั ก่อนนะคะคุณพจน์ พอดบี อสกลับเข้ามาน่ะค่ะ”
“อ๋อ ได้ครบั งนั้ ผมขอตวั กลับบา้ นกอ่ นนะครบั เอาไวเ้ จอกันพรุง่ นี้ครับ”
“คะ่ คะ่ …”
แล้วหล่อนกไ็ ม่ไดส้ นใจอะไรสุพจน์อีก สองเท้ากา้ วยาวๆ ตรงไปยงั รา่ งสงู ใหญ่ท่ีเพ่งิ จะกา้ วลงมาจากรถสปอร์ตราคา
แพงระยับทนั ที
“บอส… ลืมของเหรอคะ”
“ใช่”
“ให้แกว้ ไปเอาให้ไหมคะบอส”
“ไมต่ ้อง ผมจดั การเองได้”
น้ำเสยี งของภาคเยน็ ชา จนคนฟงั อย่างหลอ่ นสะท้านไปท้ังหัวใจ
“แต่แกว้ อยากช่วย…”
“ก็บอกวา่ ไม่ต้องไง”
“ค่ะ…”
หล่อนตอบรับเสยี งแผว่ เบา และเขาก็ไม่ไดใ้ ห้คา่ อะไรหล่อนอกี เลย นอกจากเดินผา่ นหน้าไป พร้อมกับหายเข้าไปใน
บริษัท
นำ้ ตาของหล่อนร่วงกราวอาบแก้ม ก่อนจะรีบยกหลังมือข้ึนปา้ ยทิง้
หลอ่ นไมช่ อบบรรยากาศแบบนี้เลย…
หญงิ สาวเศรา้ หมองย่งิ นัก ขณะเดนิ ไปยังรถเก๋งญป่ี ุ่นของตนเอง และขบั ออกไปท้ังน้ำตา
ภาคหยดุ เดินเอยี้ วตวั กลบั ไปมองดา้ นหลงั มองผ่านกระจกใสออกไป ท้ายรถของกนกแกว้ ว่ิงผา่ นปอ้ มยามไปแลว้
เขามองดว้ ยสายตาเกร้ียวกราด ก่อนจะกา้ วยาวๆ เดนิ หายเข้าไปในลิฟต์
เสียงเคาะประตูที่ดังข้ึนทำให้กนกแกว้ ต้องรีบป้ายน้ำตาทงิ้ และดีดตวั ลุกข้ึนจากเตียงนอน
“แม่เหรอจ๊ะ”

“ใช่จะ้ แมเ่ อง”
เม่ือรู้ว่าคนที่มาเคาะประตูคือมารดา หล่อนกร็ บี เช็ดนำ้ ตาจนแห้ง กอ่ นจะเดนิ มาเปิดประตู และฝืนยิ้มใหก้ ับบพุ การี
“แม่มาตามไปกนิ ขา้ วนะ่ ”
“แกว้ ไมห่ ิวเลยจะ้ แม่”
แมข่ องหล่อนเอยี งหน้ามองอย่างพจิ ารณา ก่อนจะพูดข้นึ ด้วยความแคลงใจ
“แกว้ เปน็ อะไรไปหรือเปล่าลูก หนา้ ตาดูไมด่ ีเลยตง้ั แต่เมอ่ื เช้าแลว้ ”
“แก้ว… แคป่ วดหัวนดิ หน่อยจ้ะแม่ นอนสักพักก็คงจะหาย”
กรมาศแตะต้นแขนของลูกสาวเบาๆ ลบู ไปมาอย่างให้กำลังใจ
“งนั้ กน็ อนพักนะลูก แล้วพร่งุ น้ีคอ่ ยสใู้ หม่”
หล่อนมองแมน่ ำ้ ตาคลอ กอ่ นจะฝืนยม้ิ เศร้าๆ ออกมา แม่คงมองออกว่าหล่อนกำลังทุกขใ์ จ
“ขอบคณุ จ้ะแม่”
หล่อนดงึ ประตูปิดลง ก่อนจะทรุดกายลงกับพืน้ และปล่อยหยาดนำ้ ตาใหร้ นิ ไหลออกมาท่วมท้นใบหนา้ อย่างสุด
กลน้ั
เมอื่ วานหลอ่ นไม่ไดม้ าทำงาน เพราะร้สู ึกไม่คอ่ ยสบาย ท้ังทางร่างกายและหัวใจ โดยหลอ่ นทำแคเ่ พยี งโทรไปลางาน
กับภาคส้นั ๆ เทา่ นนั้ ซ่งึ เขาก็ไม่ได้วา่ กลา่ วอะไร พร้อมกบั อวยพรใหห้ ลอ่ นหายไวๆ อกี ตา่ งหาก
วนั นีห้ ลอ่ นยังมีอาการหน้ามืดเลก็ นอ้ ยตอนต่ืนขึ้นมา แตก่ ็พยายามทจี่ ะฝืนใจไปทำงาน เพราะไมอ่ ยากหยดุ งาน
ตอ่ เนือ่ งนกั
“หนา้ ยังซีดๆ อยเู่ ลยนะแก้ว ไปทำงานไหวเหรอ”
แมข่ องหล่อนเอย่ ถามเม่ือหล่อนเดนิ ออกมาจากหอ้ งนอน
“ไหวจะ้ แม่”
“แนใ่ จนะ ถ้าไม่ไหวก็พักอกี สักวนั เถอะ”
ในโลกน้คี งมแี ต่มารดาคนเดียวเทา่ น้นั แหละที่เปน็ ห่วงเป็นใยหล่อนเสมอ

หยาดน้ำตาซึมไหลเอ่อออกมาคลอเบา้
“แกว้ ไปไหวจรงิ ๆ จ้ะแม่ ขอบคณุ แม่มากนะจ๊ะ”
หล่อนเห็นแม่ถอนใจออกมาเบาๆ ก่อนจะยกมือขน้ึ แตะแขนของหล่อน
“งนั้ ขับรถดีๆ นะ แม่ห่อข้าวเชา้ เอาไวใ้ ห้แน่ะ เอาไปกินท่ที ำงานนะ”
“ขอบคุณจ้ะแม่”
หลอ่ นเดนิ ตามแม่ตรงไปยงั หนา้ บ้าน แมส่ ง่ หอ่ ใส่อาหารเช้ามาให้
“ถา้ ไมไ่ หว กลบั บ้านนะลูก”
“จ้ะแม่”
หลอ่ นฝืนยิ้มให้กบั มารดา ก่อนจะก้าวขึน้ รถ และขับออกไปในทีส่ ุด
ตลอดทางก็เต็มไปดว้ ยความหมองเศรา้ เมอ่ื คิดวา่ กำลังจะไดเ้ จอหน้าของภาคอีกคร้งั เจอหน้าผชู้ ายท่ีหวั ใจไม่เคยมี
หลอ่ นอย่ใู นน้ันเลย
แต่หลอ่ นคงทำอะไรไม่ไดห้ รอก นอกจากก้มหนา้ รบั กรรมนี้ต่อไปจนกวา่ ชีวิตจะหาไม่…
เมือ่ หลอ่ นมาถงึ ท่ที ำงาน ก็พบวา่ ภาคยังเดินทางมาไม่ถึง ชายหนุ่มอาจจะเขา้ งานสาย ซึง่ เมื่อก่อนเขาจะโทรมาบอก
หลอ่ นล่วงหนา้ แต่หนนไี้ มม่ ีอีกแลว้
หล่อนหย่อนตวั ลงนง่ั บนเก้าอี้ หนา้ โต๊ะทำงานของตนเอง นิ้วเรยี วขาวสะอาดย่นื ไปกดเปิดคอมพิวเตอร์ต้งั โต๊ะ
ตรงหนา้ ดวงใจเหม่อลอยไปไกล
“พ่ีแก้ว…”
เสยี งเรียกของใครบางคนทำให้หลอ่ นสะดุ้งตกใจ และหนั ไปมอง
“กงุ้ นั่นเอง”
เพอ่ื นรว่ มงานรุน่ นอ้ งทีห่ ล่อนใหค้ วามสนทิ สนมดว้ ยยืนฉีกย้ิมกวา้ งอยู่ข้างตัว
“เมื่อวานไมส่ บายเหรอคะพีแ่ กว้ ”
“ใชจ่ ะ้ ปวดหวั มาก เลยมาทำงานไม่ได”้

“แล้วน่ีพ่แี ก้วหายดหี รือยังคะ”
“ก็ค่อยยังช่วั แลว้ ล่ะจะ้ วา่ แต่กุ้งเถอะ มีอะไรกับพ่ีหรือเปล่า มาหาแต่เช้าเลย”
คู่สนทนาระบายย้ิมกว้าง กอ่ นจะมองไปทีป่ ระตหู ้องทำงานของภาค
“บอสยงั ไม่มาใชไ่ หมพ่ี”
“ยงั จ้ะ”
“กุ้งจะเมา้ บอสใหฟ้ ัง”
กนกแก้วเลกิ ควิ้ สงู ดว้ ยความแปลกใจในทนั ที
“เม้าบอสเหรอจะ๊ ”
“ใชจ่ ้ะพ่ีแกว้ ”
“เร่ืองอะไรละ่ กุ้ง”
หลอ่ นไม่ไดส้ นใจจะฟังนัก เพราะตอนนสี้ มองเฉือ่ ยชาอ่อนแรง
“ก็เม่ือวานไงล่ะพ่ีแกว้ … รู้ไหมว่าพอพ่แี กว้ ไม่มาทำงานนะ บอสอาละวาดใหญโ่ ตเลย”
“อาละวาดใหญโ่ ต?” หล่อนย้อนถามย้ำเพราะคิดวา่ คสู่ นทนาลอ้ เล่น
“ก็ใชน่ ่ะสิพแ่ี ก้ว ทุกคนในห้องประชุมโดนกันถว้ นหน้าเลย แต่คนท่โี ดนมากทสี่ ุดเห็นจะเปน็ หวั หนา้ แผนก R&D ท่ี
ชือ่ สพุ จน์น่ะค่ะ”
หลอ่ นย่ิงฟงั ก็ยง่ิ แปลกใจ และก็ไม่อยากจะเช่อื ในส่ิงที่ไดย้ ินนัก
“แตบ่ อสไมใ่ ช่คนแบบที่จะอารมณเ์ สียโดยไม่มเี หตุผลนะ”
“กน็ ั่นสนิ ะ่ พแี่ ก้ว สงสยั เมอื่ วานจะอารมณ์บดู มาก ก็เลยอาละวาดแบบนนั้ นก่ี ุ้งสงสารพี่สุพจนจ์ ังเลย เห็นว่าถูกเลกิ
จา้ งไปแลว้ ดว้ ย”
“ถูกเลิกจ้างเลยเหรอ”
หลอ่ นตกใจไม่น้อยกบั ส่งิ ทไ่ี ด้ยิน เพราะสุพจน์ก็คือเพอื่ นคนหนง่ึ ของหล่อน
“ใช่ค่ะ แต่บอสกจ็ ่ายเงินลว่ งหน้าหน่ึงปีเลยนะพ่ีแกว้ ใจป้ำมากๆ”

หลอ่ นอึ้งพดู ไมอ่ อก พยายามนึกหาเหตผุ ลทส่ี ุพจน์ทำใหภ้ าคไม่พอใจ แตก่ ็นึกไมอ่ อก

“แลว้ ทำไมบอสถึงไดโ้ มโหคณุ สุพจนน์ ักล่ะกุ้ง”
“เห็นเขาเม้ากันว่า บอสน่าจะไม่พอใจพ่สี ุพจน์มาก่อนหน้าน่ะค่ะ แล้วพอพ่สี พุ จนน์ ำข้อมูลผดิ ๆ มารายงานในห้อง
ประชุม บอสก็เลยซัดซะใหญ่โต”

“แตพ่ ว่ี ่าบอสไม่นา่ จะไมช่ อบขหี้ น้าคณุ สุพจน์มากอ่ นหน้านี้นะ เพราะถ้าบอสไม่พอใจใคร พกี่ ็นา่ จะต้องรู้ด้วย”
“เค้าเม้ากันมาแบบนี้แหละพ่ีแก้ว ออ้ … แล้วก็มคี นเม้ามาอีกว่าสาเหตุท่ที ำให้บอสไมช่ อบข้หี น้าพสี่ ุพจน์ก็เพราะวา่
บอสหวงพแ่ี กว้ ”

“หวงพี่?!” หลอ่ นอุทานตกใจ ก่อนจะส่ายหน้าดิก “ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก คนพวกน้ีกพ็ ูดกนั ไปเร่ือย”

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 9

EP 9: เลขาบนเตียง
“กุ้งก็ไมร่ หู้ รอกค่ะ เขาว่ามาอย่างนั้น กุ้งก็เลยมาเม้าให้พีแ่ ก้วฟังอีกทีหนึ่ง”
“ขอบใจจะ้ ออ้ แลว้ นี่คุณสุพจน์ออกจากงานไปแล้วเหรอกุ้ง”
“ใชค่ ่ะ แต่เมอ่ื เชา้ เห็นเขา้ มาเก็บของทโ่ี ตะ๊ ทำงานน่ะค่ะ เด๋ียวก็คงจะไปแลว้ ”
หลอ่ นฝืนย้มิ น้อยๆ ให้กบั กุ้ง กอ่ นจะลุกข้นึ จากเก้าอีท้ ำงานของตนเอง
“พแี่ กว้ จะไปไหนคะ”
“พ่ีจะไปลาคุณสุพจนห์ น่อยน่ะ”
“อ๋อ งนั้ กงุ้ ไปหอ้ งทำงานกอ่ นนะพ่แี กว้ ”
“จ้ะ”
ค่สู นทนาเดนิ จากไปแล้ว หล่อนจงึ เดินไปยังแผนกออกแบบผลิตภัณฑ์ เพื่อล่ำลาสุพจน์
“เสยี ใจดว้ ยนะคะคุณพจน์”
หลอ่ นเอย่ ขึน้ เมอ่ื มาหยุดอยขู่ ้างๆ รา่ งสูงทก่ี ำลงั เก็บข้าวเก็บของใสก่ ลอ่ งใหญ่อยู่
ชายหนุ่มหนั มาระบายย้ิมบางๆ ให้กับหลอ่ น
“ไมเ่ ป็นไรหรอกครบั ผมได้คา่ ตกใจต้งั ปหี น่ึงแน่ะ”
หลอ่ นยมิ้ ให้กบั คู่สนทนา ก่อนจะพดู ให้กำลงั ใจ
“คนเกง่ ๆ อย่างคณุ พจนจ์ ะต้องหางานทด่ี ีได้อย่างแนน่ อนคะ่ ”
“ขอบคุณครับคณุ แก้ว”
เขายิม้ ให้กบั หล่อน
“ถา้ ผมไมไ่ ดท้ ำงานที่นี่แล้ว เรายงั เป็นเพื่อนกนั ได้เหมือนเดิมไหมครบั เออ… ผมหมายถงึ เรายังโทรหากนั และนัด
กนิ ขา้ วได้ไหม”

“ไดส้ ิคะ ถา้ แกว้ มเี วลานะ”
เขาระบายย้ิมกว้าง
“ผมจะรอจนกวา่ คุณแก้วจะมีเวลาให้ผมครับ”
หลอ่ นฝนื ระบายยิม้ ออกมา และชว่ ยสพุ จน์เก็บข้าวเก็บของ จากนนั้ ก็เดินไปส่งชายหนุ่มที่รถยนตข์ องเขา ซึ่งกเ็ ปน็
จังหวะเดียวกันทีภ่ าคขบั รถเข้ามาในบริษัทพอดี เขามองหล่อนผา่ นกระจกรถออกมา ก่อนจะขับเลยเขา้ ไปยงั ลาน
จอดรถ จากน้ันก็เดินหายไป
หล่อนมองตามเขาไปตาระห้อย กอ่ นจะรบี เรียกสติเม่ือได้ยินเสยี งกระแอมของสพุ จน์
“บอสไม่ชอบใหผ้ มคุยกับคุณแก้วครับ”
“เอ่อ… ว่าอะไรนะคะ”
หลอ่ นฟังไมถ่ นัดนกั
“ผมบอกวา่ บอสไมช่ อบใหผ้ มคยุ หรือวา่ ใกลช้ ดิ กบั คุณแก้วนะ่ ครับ”
หลอ่ นสา่ ยหนา้ ดิก ก่อนจะฝืนหัวเราะ
“ไมจ่ ริงหรอกค่ะ”
“จริงสคิ รบั ”
ค่สู นทนายนื ยันหนักแน่น
“เพราะบอสเรยี กผมไปหา และพูดเร่ืองของคุณแก้วครับ”
หล่อนนิ่งงันไป ใชเ้ วลานานเลยทีเดยี วกวา่ จะเอย่ ถามออกมาได้
“คยุ … เร่อื งอะไรเหรอคะ”
“กเ็ รอ่ื งทเ่ี ราสนทิ สนมกนั และไปกินข้าวกนั นะครับ”
หลอ่ นไม่อยากจะเช่อื ว่าภาคจะก้าวก่ายเรอื่ งสว่ นตวั ขอหลอ่ นดว้ ย ทงั้ ๆ ท่เี มอื่ ก่อนเขาไม่เคยทำเลย
“และบอสยังบอกใหผ้ มเลิกยงุ่ เกย่ี วกบั คุณแก้วด้วยครบั แต่ผมไม่รับปาก บอสก็เลยเชิญให้ผมออกครับ”
“เรอ่ื งแคน่ จี้ รงิ เหรอคะ”

“จริงครับ โดยบอสใหเ้ หตผุ ลกบั ผมว่า เขาไมต่ ้องการใหเ้ ลขาดีเดน่ ของตวั เองเอาเวลาไปหมกมุ่นเร่ืองอื่นทีไ่ ม่ใชเ่ รอื่ ง
งานน่ะครบั ”
น่ีสนิ ะ คือเหตุผลของภาค…
คนเหน็ แก่ตวั …!
ความน้อยใจทำให้หล่อนน้ำตาเจยี นไหล แตก่ ็พยายามทจี่ ะสะกดกลั้นเอาไว้
“บอสคงต้องการเลขาทีข่ ยนั ทำงานนะ่ ค่ะ แก้วขอโทษนะคะทเ่ี ปน็ ตน้ เหตทุ ี่ทำใหค้ ุณพจน์ต้องตกงาน”
“ไมเ่ กีย่ วกบั คุณแก้วหรอกครับ ผมผดิ เองที่ไม่ยอมถอยต่างหาก”
แล้วเขากค็ วา้ มือเล็กไปกุมเอาไว้ บบี แผ่วเบา
“ถา้ คุณแก้วไมร่ งั เกยี จ คบหากบั ผมนะครับ”
หล่อนเผยอปากคา้ งเติ่ง ดวงตาโตใตแ้ วน่ หนาแทบถลนออกมาจากเบา้
“คณุ พจน์?!”
“นผี่ มพูดจากใจจริงๆ นะครับ ผมชอบคุณแกว้ ผมชอบผหู้ ญิงใส่แวน่ แบบน้แี หละ”
หลอ่ นเมม้ ปากเปน็ เสน้ ตรง และรีบดึงมือออกจากองุ้ มือของสพุ จนท์ นั ที
“แกว้ … แก้วยังไม่คดิ เร่อื งน้เี ลยคะ่ ขอโทษนะคะ”
สีหน้าของสพุ จน์มีความผดิ หวัง แตเ่ ขากร็ ะบายยิ้มยอมรบั ความจรงิ ออกมา
“ถา้ วนั ใดคุณแกว้ อยากมคี นรักดีๆ สักคน ไดโ้ ปรดคดิ ถึงผมเปน็ คนแรกนะครบั ”
มันไม่มที างมีวนั น้ันไดห้ รอก เพราะหวั ใจท้ังดวงของหลอ่ นเป็นของภาคไปตั้งนานแลว้
“อย่ารอแก้วเลยค่ะ”
“งนั้ กแ็ สดงวา่ คณุ แกว้ มคี นทแี่ อบรักอยู่แลว้ ”
สุพจนส์ รุปเสยี งแผ่วเบา แตก่ ็ยังฝนื ยิ้ม
“และถ้าผมคาดเดาไมผ่ ิดกค็ ือ…”

หลอ่ นรู้ว่าเขาจะพดู ถึงใคร หล่อนจึงรบี หยดุ เขาเอาไวด้ ้วยคำพูดเจ็บปวด
“อย่าพดู ออกมาค่ะ ได้โปรดเถอะค่ะ”
“ครบั ”
“แก้ว… ขอให้คณุ พจน์เจอคนทดี่ นี ะคะ มีชวี ติ การงานทีม่ น่ั คง รุ่งเรือง ถา้ วนั ไหนว่าง เรานัดดื่มกาแฟกนั ค่ะ”
“ได้ครับ”
สพุ จน์มองหน้ากนกแก้ว ก่อนจะพูดขน้ึ อยา่ งตัดใจ
“ผมก็ขอให้คุณแก้ว… สมหวังในความรกั นะครับ”
หลอ่ นทำได้แค่ย้ิมเศรา้ หมอง เพราะรดู้ วี ่าต่อให้ฟ้าถล่มลงมาทัง้ ฝืน ความรกั ของตนเองก็ไมม่ ีทางสมหวัง
“ขอบคณุ ค่ะ เดนิ ทางดีๆ นะคะ”
“ลาก่อนครับ”
“ลาก่อนคะ่ ”
หล่อนโบกมอื ลาให้กบั สุพจน์ มองเขากา้ วข้นึ รถยนต์ และขับออกไปจนลับตา
“ขอใหค้ ุณพจน์โชคดนี ะคะ”
หล่อนพึมพำออกมาเศรา้ ๆ ก่อนจะตดั สินใจหมุนตวั เดนิ กลับเขา้ ไปในบริษัทอีกคร้ัง
“ทำไมจะต้องไปสง่ หมอนัน่ ด้วย อาลยั อาวรณม์ นั นักหรือไง”
“บอส?”
หล่อนแทบไม่อยากจะเช่ือเลยว่าผ้ชู ายทย่ี นื พงิ สะโพกอยู่กับโต๊ะทำงานของหล่อน จะเป็นเจ้าของวาจาดรุ ้ายไม่มี
เหตผุ ลแบบนี้
“ตอบผมมาสิ ว่าทำไมถงึ ต้องไปสง่ มันถึงรถด้วย”
หล่อนมองเขานำ้ ตาซมึ แต่เขาคงไม่เห็นหรอก เพราะแวน่ หนาบดบงั อยู่
“แกว้ … ก็แคไ่ ปส่งเพอื่ นน่ะค่ะ”

“แคเ่ พอ่ื น?”
เขาทำหน้าเหยยี ดหยาม ใชส้ องมือท้าวกบั โต๊ะไม้เอาไว้ และชะโงกใบหน้าหล่อๆ เข้ามาหา กลนิ่ ลมหายใจอบอุ่น
ของเขาทำใหห้ ลอ่ นปั่นปว่ นยิ่งนกั
“ผมไม่เช่ือหรอก”
หล่อนสูดลมหายใจเขา้ ปอดแรงๆ เพ่อื สะกดกล้ันความน้อยใจของตนเอง กอ่ นจะเคน้ เสยี งแผว่ เบาไม่ต่างจากลม
หายใจตอบออกไป
“แกว้ … คงบังคบั ใหบ้ อสเชอ่ื ไมไ่ ด้หรอกค่ะ”
หญงิ สาวก้มหน้าหลบสายตาคมกรบิ และหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอ้ี
“แกว้ … ทำงานก่อนนะคะ”
ภาคยนื กัดกันแนน่ เม่ือถกู แม่เลขาเฉ่มิ ตรงหนา้ ตัดบทอยา่ งไมไ่ วห้ น้า
“ตามผมเขา้ ไปในหอ้ ง”
“แก้ว…”
“ผมมเี รือ่ งสำคัญจะคุยกับคุณ”
หลอ่ นชอ้ นตาข้นึ มองเขา ก่อนจะต้องเสลงมองพ้นื โต๊ะทำงานแทน
“ค่ะ”
“อย่าช้าล่ะ ผมไมช่ อบรอ”
แลว้ คนตัวโตกก็ ้าวยาวๆ เดินหายเข้าไปในหอ้ งทำงาน ในขณะที่หล่อนมองตามไปด้วยสายตาทีเ่ ต็มไปดว้ ยความ
เสียใจ
ภาคเปล่ียนแปลงไปราวกับคนละคน เขาไมใ่ ช่คนเจา้ อารมณแ์ บบน้ี
หลอ่ นเม้มปากเป็นเสน้ ตรง ก่อนจะลุกขน้ึ ยนื และเดนิ ตามเขาเข้าไปในห้องทำงานอย่างไมม่ ที างเลือก
“บอส… มีเร่ืองอะไรจะคยุ กับแก้วเหรอคะ”
หลอ่ นเดินมาหยดุ ยืนอย่หู น้าโต๊ะทำงานไม้ของเขา หวั ใจสน่ั เทา แข้งขาก็อ่อนแรงย่ิงนัก

“ลอ็ กประตหู รอื ยัง”
“ตอ้ ง… ลอ็ กประตูด้วยเหรอคะ”
“ใช่ ผมไมต่ ้องการใหใ้ ครเข้ามาขัดจงั หวะ ตอนทเ่ี รากำลงั คุยเรอื่ งสำคัญกนั อยู่”
“แต…่ ”
หล่อนทำท่าเล่ิกลก่ั จนเขาเอ่ยเยาะ
“คุณคงไม่คิดว่าผมจะก่อเรื่องไม่ดีหรอก ใชไ่ หม กนกแก้ว”
“เอ่อ… ไม่ค่ะ แกว้ ไมบ่ ังอาจคิดแบบนัน้ หรอกค่ะ”
หลอ่ นจะคดิ แบบน้นั ไดย้ ังไงกันละ่ ในเมือ่ รู้จักนิสัยของภาคดีอยแู่ ล้ว เขาไม่มีทางยงุ่ กับคนของตนเอง ยง่ิ เปน็ เลขา
เฉม่ิ เชยแบบหลอ่ นดว้ ยแล้ว ยิ่งไมม่ ีทางเป็นได้
“งนั้ ก็ไปล็อกประตซู ะ”
“เอ่อ ค่ะ”
หล่อนจำต้องตอบรับคำสัง่ เดินไปกดล็อกประตหู ้องทำงานของเขา และเดนิ กลับมาหยุดที่เดมิ อีกครั้ง
“เรียบรอ้ ยแล้วค่ะบอส”
จบคำพดู ของหล่อน ภาคกป็ รายตามองหลอ่ น มองด้วยสายตามดื ลกึ ที่หล่อนอา่ นความรู้สกึ ไม่ออก
“เมื่อวานที่คุณไม่ไดม้ าทำงาน เจสสิกามาหาผมท่นี ”ี่
“คะ?”
หลอ่ นตกใจแทบช็อก ดวงตากลมโตใตแ้ ว่นหนาเบกิ กวา้ งจนแทบจะถลนออกมา
“คุณเจสสกิ ามา… มาท่นี ่ีเหรอคะ”
“ใช่”
ภาคย้มิ เยาะที่มุมปาก ดวงตาคมกริบมองหน้าหล่อนตลอดเวลาคลา้ ยกับคาดโทษ
กนกแก้วสน่ั ระริกไปทัง้ ตัว หล่อนภาวนาใหเ้ จสสิกาแค่แวะมาหาเฉยๆ และไม่ไดพ้ ูดถงึ เรื่องในคำ่ คนื นนั้ ภาค… ภาค
จะรไู้ ม่ได้ว่าผหู้ ญิงทเี่ ขานอนด้วยอย่างดเุ ดือดคือหลอ่ น