เลขาบนเตียง

“ทำไมตอ้ งทำหนา้ ซีดดว้ ยละ่ แกว้ ”
“แก้ว… คือแกว้ …”
“คุณปดิ บังอะไรผมอยสู่ นิ ะ”
“ปละ เปล่านะคะบอส… ไม่มี… แก้วไมม่ ีอะไรปิดบงั บอสเลยคะ่ ไมม่ คี ่ะ”
หล่อนอยากตาย อยากกลั้นใจตาย หรอื ไม่กห็ ายไปจากโลกใบนี้ซะ

เลขาบนเตยี ง - ตอนที่ 10

EP10: เลขาบนเตียง
สายตาของภาค บอกให้รู้วา่ เขารู้ความลับของหล่อนหมดแล้ว
ไม่จรงิ …
“แล้วคณุ รไู้ หมวา่ เจสสิกามาหาผมทำไม”
“เอ่อ… ไม่… ไม่ทราบคะ่ บอส” หล่อนละล่ำละลักตอบออกไป เน้ือตวั สน่ั สะท้าน
ภาคแสยะยิ้มหยัน
“เจสสิกาเอาเงินค่าตัวมาคืนผม เพราะว่าคนื นนั้ ไมไ่ ด้ไปหาผม”
สบี นใบหนา้ ของหล่อนตอนนี้มนั ไม่ใชส่ ีขาวอีกแลว้ แตม่ นั คือความซดี เผือดจนน่าเวทนา
“คอื วา่ … บอสคะ… คือ…”
“ซงึ่ กแ็ สดงวา่ ผหู้ ญิงทผ่ี มเอาอย่างมนั ส์หยดคนื น้นั ไมใ่ ช่เจสสิกา”
ทำไมเขามองหลอ่ นเขมง็ แบบน้ี และหล่อนก็ไม่อาจจะสบตากับเขาได้
“อย่าหลบตาผมสิกนกแกว้ แล้วตอบมาวา่ คนื นน้ั ผมนอนกับใคร”
“เอ่อ… แก้ว… แก้วขอโทษที่… ทไ่ี มไ่ ด้บอกความจรงิ บอสนะคะ แก้ว…”
“ไมต่ ้องมาอึกอัก ผมใหโ้ อกาสคณุ เปน็ คร้ังสุดท้าย พดู ความจริงกบั ผม”
นีห่ ล่อนจะทำยังไงดี หากภาครวู้ ่าผูห้ ญงิ คนนั้นคือหล่อน โลกตอ้ งแตกเพราะการอาละวาดของเขาแน่ งั้นหล่อนคง
ต้องบอกคนอนื่
“เอ่อ… แก้ว… แก้วหานางแบบคนอน่ื มาใหแ้ ทนน่ะค่ะ”
“น่จี ะเปน็ โอกาสคร้ังสุดท้ายของคุณ พดู ความจริงกับผม”
“เอ่อ… แก้วไมไ่ ดโ้ กหกค่ะ… ก็พอคุณเจสสกิ าบอกว่ามาไม่ได้ แกว้ ก็เลยตดิ ต่อหาคนอ่ืนมาใหบ้ อสค่ะ”
หลอ่ นเห็นสหี นา้ ของเขาเย็นชา กอ่ นทีน่ ้ำเสยี งเลือดเยน็ จะเล็ดลอดออกมาจากรมิ ฝีปากหยักสวยสีแดงระเร่ือ

“แล้วผหู้ ญิงคนน้ันก็เป็นเจา้ ของสร้อยขอ้ มือเสน้ นี้ดว้ ยใชไ่ หม”
สร้อยข้อมือของหล่อนท่ีทำหล่นหายไปตั้งแตว่ ันงานเลยี้ งถูกภาคหยบิ ออกมาจากลิ้นชกั หลงั โต๊ะทำงาน และมาวาง
ไวบ้ นโต๊ะ
หล่อนช็อกค้าง คล้ายกับถกู มัจจุราบเอาค้อนยกั ษฟ์ าดหัว
“สรอ้ ย… สรอ้ ยนน่ั …”
นว้ิ แกร่งของภาคไล้ไปตามสร้อยข้อมือตรงหน้า และมองหลอ่ นไม่วางตา
“สร้อยทีค่ ุณทำหายยังไงล่ะ”
“เอ่อ…”
หลอ่ นอึกอัก และพยายามทจี่ ะแกส้ ถานการณ์
“บอสเจอหล่นในงานใชไ่ หมคะ”
เขาลุกขน้ึ ยืน กำสรอ้ ยเอาไว้ในอุ้งมือ ก่อนจะเดนิ อ้อมโตะ๊ มาหยดุ ตรงหน้าหล่อน
“ใช่ ผมเจอมนั ในงานเลย้ี ง”
หล่อนฝืนยิม้ และก็พยายามกัดฟนั ขม่ ตวั เองใหย้ ืนน่ิงๆ ไม่เป็นลมไปเสียก่อน
“แก้ว… คงทำตกขา้ งๆ เก้าอ้ีนง่ั นะ่ ค่ะ แก้วนซ่ี ุ่มซา่ มจรงิ ๆ เลย”
“คณุ ทำตกเอาไว้บนเตียงตา่ งหากละ่ กนกแก้ว”
หลอ่ นเผยอปากค้าง หน้าตาตื่น
“บะ… บอส…?”
“ผมตื่นมาในตอนเช้า และพบสร้อยเสน้ นี้บนเตียง”
เขาเดินเข้ามาและย่นื มือมาขย้มุ ตน้ แขนอวบทัง้ สองขา้ งแรงๆ
“อ๊ะ… บอส… ปลอ่ ยแขนแกว้ ค่ะ เจบ็ …”
“คุณยังมอี ะไรจะแก้ตวั อีกไหม”

“แก้ว… แก้ว… คือแกว้ …”
“ผู้หญงิ ที่นอนกับผมคนื น้ันคือคุณ!”
หล่อนสา่ ยหนา้ ไปมา น้ำตาไหลริน
“ไม…่ ไม่ใชค่ ่ะบอส… ไมใ่ ช่แก้ว… ว๊ายยย”
มอื ใหญ่ของผชู้ ายตรงหน้ากระชากคอเสอื้ สูงแรงๆ จนขาดคามือ รอยแดงช้ำจากการถกู ดูดเม้มบรเิ วณลำคอของ
หลอ่ นทย่ี ังไมจ่ างหาย ยิง่ ประจานความหน้าอบั อายจนยากจะแกต้ ัว
“นรี่ อยปากผมทง้ั นั้น”
“บอส… บอสคะ คือว่า…”
“คณุ รา้ ยกาจมากนะ กนกแก้ว”
เขาคงกำลังโกรธหล่อน และก็คงรับไม่ได้กับส่ิงที่เกิดขึ้น
เขาคงเกลยี ดหล่อนแลว้ …
กนกแก้วรำ่ ไห้ด้วยความเสยี ใจ หลอ่ นยกมอื ขึ้นไหวเ้ ขา และนอ้ มรับความผิด
“แกว้ … แกว้ จะเกบ็ เร่ืองน้ไี ว้เปน็ ความลบั ค่ะ แก้ว… แก้วขอโทษนะคะบอส แก้ว… แก้ว…”
สายตาคมกรบิ ท่มี องมาแม้มนั จะไม่ได้บอกใหร้ ูว้ ่ากำลงั ขยะแขยงเศษขยะอย่างหลอ่ นมากมายแค่ไหน แตห่ ล่อนก็รดู้ ี
ว่าเขากำลงั รู้สึกยังไง
“แก้ว… ขอโทษค่ะ แก้วขอโทษบอสจริงค่ะ แก้ว… แกว้ จะลาออก…”
“คุณไม่ได้ทำความผิดร้ายแรง”
“แต่แก้ว… แกว้ ทำให้บอสแปดเปอ้ื น”
หล่อนชอ้ นตาขึน้ มองเขา หยาดนำ้ ตาไหลทะลักผา่ นเลนสแ์ ว่นหนาออกมาทว่ มทน้
หล่อนเหน็ เขากัดฟนั แนน่ ก่อนจะเอาน้วิ ยาวมาดึงแวน่ ตาของหล่อนออกไป
“บอส…”
เขาจ้องเข้ามาในดวงตากลมโตของหล่อน และกม้ หนา้ เขา้ มาหาเร่ือยๆ

“ผมโกรธมากนะทคี่ ุณทำเป็นไมส่ นใจกับเรื่องทเี่ กดิ ข้ึนระหว่างเรา”
“แกว้ … ขอโทษค่ะ…”
“ผมไม่เคยตนื่ ขน้ึ มาบนเตียงเพียงคนเดียว และผมไม่เคยถูกท้ิงมาก่อน”
“แก้ว…”
หลอ่ นไม่รู้จะแก้ตวั ว่ายงั ไง เพราะแค่ความผดิ ที่เกิดขนึ้ นี้กส็ าหสั สากรรจม์ ากมายแลว้
“ผมไม่เคยมีความสมั พันธท์ างเพศกับพนักงานของตวั เองมาก่อน”
เขามองหนา้ หลอ่ นตลอดเวลา
“และผมก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมาพลาดเอากับคุณ”
นั่นสิ เพราะพนกั งานของภาคท่ที ง้ั สาวท้ังสวยมีมากมาย แต่เขากลบั มาพลาดกับผู้หญงิ เฉิ่มไร้เสน่ห์อยา่ งเช่นหลอ่ น
“แตใ่ นเมื่อทุกอย่างมันเกดิ ขึ้นมาแลว้ ผมก็จะพยายามทำความคุ้นเคยกบั มัน”
หล่อนมัวแต่เสยี ใจ จงึ ไม่ทันสังเกตวา่ มือใหญ่ไดเ้ ลอ่ื นไปที่แนวโคง้ หลงั และลบู ไล้บน้ั ท้ายอวบงอน แสดงความเปน็
เจา้ ขา้ วเจา้ ของ
“มันอาจจะแปลกใหม่ แต่ผมคิดวา่ ไม่น่าจะมปี ัญหา”
“บอส… หมายถึง… อะไรคะ…”
“ผมกห็ มายถงึ หน้าท่ีใหมข่ องคุณยังไงล่ะ”
“คะ?”
เขายิ้มน้อยๆ ท่มี ุมปาก แววตาเกร้ยี วกราดจางหายไปจนหมดสิน้ ตอนน้เี หลอื แตไ่ ฟร้อนแรงบางอย่างที่กำลังลุก
โหมอยู่ขา้ งใน
“เวลาทำงาน คุณกเ็ ป็นเลขาหน้าหอ้ งของผม แต่ถ้าผมเหงา คณุ ก็ต้องทำหนา้ ทเ่ี ลขาบนเตียง…”
“บอส…?!”
“ผมรูว้ ่าคณุ ตกใจ ผมเองก็ตกใจเหมือนกนั กับสถานะของพวกเรา แต่มันเกิดข้ึนแลว้ จะทำยังไงได้ละ่ ”
“บอสคะ…”

หลอ่ นขยบั ตัวพยายามจะออกจากอ้อมแขนของเขา แต่ชายหนุ่มไมย่ อมปล่อย
“ว่าไงครบั ”
“แก้ว… แก้วว่าใหแ้ กว้ ทำเหมือนเดิมดีกวา่ ค่ะ หรอื ไม่ก็ให้แก้วลาออกไป…”
“ผมให้คุณลาออกไม่ได้หรอก คณุ เปน็ เลขาท่รี ้ใู จผมที่สุด อย่าลมื สิแกว้ ”
“แต่แก้ว…”
หลอ่ นอยูใ่ นฐานะนางบำเรอของเขาไม่ได้ หล่อนทะเยอทะยานตอ้ งการมากกว่านนั้ แต่กร็ ู้ดวี ่าไมม่ วี นั จะไดส้ ่งิ ท่ีหวงั
มาครอบครอง
“ทำตามท่ีผมบอก ไมม่ ีอะไรยากเยน็ สักหนอ่ ย”
แล้วเขาก็ใสส่ รอ้ ยขอ้ มือคนื กลับมาใหเ้ หมือนเดมิ จากน้ันก็ก้มลงจูบปากอม่ิ หนักหนว่ ง จูบเนิ่นนานเป็นสบิ จูบกวา่
จะยอมปลอ่ ย
กนกแกว้ หอบหายใจระรัวคล้ายกับจะเปน็ ลมเม่ือปากถกู ปล่อยใหเ้ ปน็ อิสระ
“บอส…”
“ใสแ่ ว่นซะ”
เขาใส่แว่นคนื ให้กับหลอ่ น
“แล้วเย็นนท้ี ิง้ รถเอาไวท้ ีน่ ี่ คุณกลับบา้ นพร้อมผม”
หล่อนสา่ ยหนา้ ไปมา งงงวยกับเหตกุ ารณ์ที่เกดิ ขึน้ นหี่ ล่อนฝนั ไปอยา่ งน้ันเหรอ
“แกว้ … แก้วงงไปหมดแล้วค่ะบอส… นมี่ นั อะไรกนั คะ”
เขาก้าวเข้ามาหาอีกครง้ั กระชากหล่อนเขา้ มาบดขยี้ปากอ่ิมหนักหน่วง ก่อนจะกระซิบถามชิดปากอ่ิมเสยี งแหบ
กระเสา่
“จบู นีข่ องจริง ดงั นัน้ อย่าคิดว่าตัวเองฝันไป เพราะทุกอยา่ งมันคอื เรื่องจริง”
“บอส…”
“รวมถงึ ความสัมพันธ์ของเรา ตอ่ จากน้ีไปด้วย”

เขาปลอ่ ยมือจากรา่ งของหลอ่ น และถอยออกห่างไปเลก็ น้อย
หลอ่ นช้อนตามองเขาอยา่ งมึนงง พดู ไม่ออก สมองสบั สนเหลือเกิน
“รบี ออกไปทำงานซะ”
หลอ่ นยงั คงยนื น่งิ ขยับตวั ไม่ได้
“หรอื ว่าอยากให้ผมใช้บริการคุณเสยี ตอนน้เี ลยล่ะ กนกแก้ว”
“เอ่อ… แกว้ … แก้วไปแลว้ คะ่ ”
หล่อนหน้าแดงก่ำ เพราะเข้าใจความหมายของเขาไดเ้ ป็นอยา่ งดี
หญงิ สาวรบี ว่ิงขาส่นั ออกมาจากหอ้ งทำงานของภาคด้วยความตื่นตกใจ มอื เล็กยกขนึ้ กุมหัวใจของตวั เอง และกถ็ าม
ตัวเองซ้ำไปซ้ำมาว่าน่ีมันเรอื่ งจรงิ หรือวา่ ความฝนั
“แกว้ … เธอฝนั ไปแน่ๆ”
แม้จะพยายามบอกวา่ ตัวเองฝันไป แต่ความร้อนอุ่นซ่านจากจมุ พติ ของภาคทบ่ี ดขย้ลี งมาบนปากอ่ิมถึงสองครงั้ สอง
ครากท็ ำให้หลอ่ นรูว้ ่ามนั คือความจรงิ
ใช่… มนั คือความจริง
ภาครเู้ รอ่ื งหมดแลว้ และเขา… เขาก็กำลงั จะลงทัณฑ์หลอ่ นดว้ ยการย่ำยกี ายสาวจนกว่าจะเบอื่
นีห่ ลอ่ น… หลอ่ นควรจะทำยังไงดีนะ

เลขาบนเตยี ง - ตอนที่ 11

EP11: เลขาบนเตียง
“บอสพา… แกว้ มาทน่ี ่ีทำไมคะ”
หล่อนกา้ วลงจากรถ หลงั จากภาคพาหลอ่ นเดินเขา้ มาในโรงแรมหรูแห่งหนึง่ ซงึ่ อยู่ไมไ่ กลจากบริษทั ท่ที ำงานนกั
“ผมมีงานให้คุณทำน่ะ”
“งานอะไรเหรอคะ”
หล่อนถามและก้าวเดินตามร่างสูงใหญ่ไปไม่ลดละ และไมช่ า้ เขาก็พาหล่อนมายงั ห้องพักหน่ึง
“เข้ามากอ่ น”
แมจ้ ะกลา้ ๆ กลัว แต่กจ็ ำต้องกา้ วเขา้ ไปภายในหอ้ งพักโออ่ ่าเบอ้ื งหน้า
ภาคระบายย้ิมทีม่ มุ ปาก แววตาของเขาดูขีเ้ ลน่ ราวกบั เดก็ หนมุ่ อยา่ งทีห่ ลอ่ นไม่เคยสังเกตเหน็ มาก่อน เขาดงึ ประตู
ปิดลง พรอ้ มลงกลอน
หลอ่ นยนื ตวั สัน่ อยกู่ ลางห้อง เครื่องปรับอากาศท่ีทำงานอยู่ทำให้หลอ่ นเหน็บหนาวจนต้องยกมือข้ึนกอดอกเอาไว้
เขาเดินเขา้ มาหยดุ ตรงหน้า ดวงตาคมกรบิ กวาดมองดวงหน้าของหล่อน
“หนาวหรอื ”
“เอ่อ… นดิ หน่อยค่ะ”
เขาอมย้ิม “อกี เด๋ยี วคุณก็จะร้อนแลว้ ล่ะ”
“คะ?”
เขายม้ิ ท่ีมมุ ปากอีกครั้ง แววตามกี องไฟลกุ โชนข้ึนมากมาย
“เรามาทบททวนเรื่องคนื นั้นกันเถอะ”
แล้วนว้ิ แขง็ แรงก็ย่ืนมาดงึ แวน่ ตาของหล่อนออก จากนัน้ เขากม็ องลึกเข้ามาในดวงตากลมโตของหล่อน
“ดวงตาของคุณสวยมากนะ แกว้ ”

“เอ่อ…”
หลอ่ นถกู ชมซึ่งๆ หนา้ จึงขดั เขินมาก
“ให้ผมเห็นดวงตาสวยๆ ของคณุ เพียงคนเดียวนะ สัญญาได้ไหม”
“เอ่อ… บอส… หมายถงึ อะไรคะ อ๊ะ…”
หลอ่ นถกู ลำแขนกำยำรวบเขา้ ไปกอดรัดแนบอก จนร่างกายแนบชิดกัน
“บอสคะ… ปล่อย… ปล่อยแก้วก่อนค่ะ”
“คุณเป็นของผมแลว้ ผมไม่มีวนั ปลอ่ ยคุณหรอก กนกแกว้ ”
“แต่ว่ามันเป็นเรื่องผดิ พลาดนะคะ…”
“ถึงมันจะเปน็ เร่ืองผดิ พลาด แต่ในเม่ือมันเกิดข้ึนมาแล้ว เราก็แก้ไขมนั ไม่ได้อกี และท่ีสำคญั ผมเปน็ คนชอบแก้ไข
ไมใ่ ชค่ นชอบแก้ตวั …”
“บอส… หมายความวา่ ยงั ไงคะ”
ใบหน้าหลอ่ จดั ของภาคโนม้ ต่ำลงมาใกล้ยิ่งข้ึนเรอ่ื ยๆ จนหลอ่ นได้กลน่ิ ลมหายใจสะอาดสะทา้ นของเขาอย่างชดั เจน
เลยทเี ดียว
หัวใจสาวเตน้ แรงระรวั แทบจะทะลอุ อกมาจากทรวงอกเสยี ให้ได้
“ก็อย่างทผ่ี มบอกทีห่ อ้ งทำงานนั่นแหละครับ เราสองคนจะลองคบกัน”
“บอส?!”
“ทำไมตอ้ งทำหน้าตกใจดว้ ยล่ะ ผมไม่ได้ให้คณุ ไปลงนรกสักหนอ่ ยนะแกว้ ”
“แก้ว… แกว้ คิดว่าเรา… เราลืมมนั ไปเถอะค่ะ แกว้ … ไม่ถือสา…”
“คณุ น่ใี จกวา้ งดีนะแกว้ ขนาดคร้ังแรกของตวั เองยังยกใหผ้ มงา่ ยๆ”
“แกว้ …”
หลอ่ นไม่ไดใ้ จกวา้ งหรอก แต่หล่อนไมต่ ้องการผูกมดั เขาเอาไว้ดว้ ยคำวา่ ผดิ พลาดต่างหาก
“ก็จะทำยังไงไดล้ ่ะคะ ในเมื่อมนั ผิดพลาด…”

หล่อนเสหลบดวงตาคมกริบของภาคที่จ้องมาลงมองหน้าอกของเขาแทน แต่ไมช่ า้ ปลายคางมนก็ถูกนว้ิ แขง็ แรงตรงึ
เอาไว้ และบังคับให้สบตา
“ฟงั ผมนะแก้ว…”
หล่อนมองเขาผา่ นม่านนำ้ ตา ความนอ้ ยใจ ความเสียใจ อัดแน่นเตม็ หวั ใจไปหมด
“บอสคะ… อยา่ สนใจแก้วเลยคะ่ เรือ่ งนัน้ … ให้มันผ่านไปเถอะคะ่ แกว้ … แก้วผดิ เอง…”
“ผมบอกให้ฟังผมไงละ่ ”
น้ำเสยี งของเขาดุขึ้น และสายตาก็เตม็ ไปดว้ ยการตำหนทิ ่หี ล่อนบงั อาจขดั คำสง่ั
“ผมไมเ่ คยนอนกับสาวพรหมจรรยม์ าก่อน และเมื่อมนั เกิดข้ึนแลว้ แม้ว่าผหู้ ญิงคนนั้นจะเปน็ พนกั งานของผมเอง
ผมก็ตอ้ งรบั ผดิ ชอบ เราจะลองคบหากันก่อน”
“แต่แกว้ … แก้วคิดว่า…”
“ปกติคุณไมเ่ คยดื้อรั้นกบั ผมเลยสักครัง้ นี่กนกแก้ว ไม่ว่าจะเรอื่ งอะไรก็ตาม แล้วทำไมวันนดี้ ้ือนัก หึ…”
เขากระชับอ้อมแขนแน่นข้ึน
“หรือวา่ ต้องการใหป้ ราบพยศ”
“บอส… หมายถึงอะไรคะ อะ๊ … บอส…”
ร่างของหล่อนถูกช้อนขึ้นมาไว้ในออ้ มแขน ก่อนท่ีชายหนุ่มจะก้าวยาวๆ ตรงไปยงั เตยี งกวา้ ง และวางหลอ่ นลงไปบน
น้ัน โดยมเี ขาตามคร่อมทบั ลงมาหาท้งั ตวั
“บอส… บอสจะทำอะไรคะ”
“ก็จะปราบพยศคนด้ือยังไงล่ะ”
“ไมน่ ะคะบอส… อยา่ ทำอีกเลยคะ่ ” หล่อนปฏเิ สธหน้าตาซดี เผือด
“ทำไมละ่ ในเมื่อคุณเอง… ก็นา่ จะยังติดใจกับคำ่ คืนนน้ั อยู่”
พวงแก้มนวลแดงระเร่ือ เมื่อเขาซดั ความจริงเขา้ ใส่หน้า
“แก้ว… แกว้ ไมไ่ ด…้ ”

“แค่มองตาคุณผมก็รแู้ ล้วล่ะ อย่าคิดวา่ ผมโงส่ ิ”
หลอ่ นมองเขา และกำลงั จะเอ่ยปากถาม แต่เขาตดั บทเสยี งกระเส่าเสยี ก่อน
“ไม่ถามนะ เพราะผมจะไม่ตอบอะไรท้งั น้นั ”
“บอส…”
“ผมจะทำใหค้ ุณครางเหมอื นคืนน้นั อย่างเดียว… อมื มมม… ผมชอบความอวบอัดเตม็ มอื ของคณุ เหลอื เกิน แกว้ ”
“อ้ือ… บอส… อยา่ ค่ะ อะ๊ …”
หล่อนดิน้ รน และผลกั ไส แต่ก็ทำไม่เต็มทน่ี ัก เพราะหวั ใจเป็นของเขาทง้ั ดวงน้นั เอง ซึง่ ไม่ช้าหล่อนก็ถูกปลอก
เปลือกจนเปลือยเปลา่ ไปท้ังเรือนกาย
“ว้าว อวบอดั ไปทัง้ ตวั นมคุณใหญ่จงั ผมชอบ… อืมมมม ด๊วบบบ”
“อ๊ะ… อ๊า… บอส… อ้ือ… อยา่ ค่ะ อย่าดดู … อื้อ…”
เหมือนเขาทนไม่ไหว เพราะก้มหน้าลงดดู หวั นมของหลอ่ นเข้าไปในปากทนั ที
“ซ๊ีดดด อ๊า… ออ้ื … บอส… อย่าค่ะ อ๊า… อ๊า…”
หล่อนผลักไส แต่พอหวั นมถกู ขบถีร่ ะรวั และลิน้ สากตวัดปาดละเลงไม่กค่ี ร้งั เทา่ น้ัน ความเสยี วไร้ทีม่ าก็ระเบดิ ตูม
เข้าใส่องุ้ เชงิ กรานเต็มแรง
“อ๊า… ซ๊ีดดด บอส… บอสขา…”
มอื เลก็ ทเี่ คยผลักไส ตอนนี้กดท้ึงหวั ของภาคสุดแรง เพ่ือให้เขาไดด้ ูดเลยี หัวนมสีสวยอย่างถนดั ปากถนัดลิ้น สว่ น
ปากก็เผยอครวญคราง
“อา๊ … ซ๊ีดดดด บอสขา… บอส… อ๊า… เสียววว อ๊า… ดูดนมเกง่ ทีส่ ุดเลยคา่ อา๊ … อยู๊ ยยย…”
ย่งิ หลอ่ นด้นิ ย่ิงหล่อนสา่ ยระรกิ ยิ่งหลอ่ นเดง้ นมใสป่ ากเทา่ ไหร่ เขาก็ยิ่งดดู แรง และเลียเร็วมากขึ้นเท่านน้ั ทุก
จงั หวะการตวัดล้นิ ของภาค ช่างหาสิ่งใดมาเทยี บเปรยี บไม่ได้เลย
“อยู๊ ยยย… อา๊ … อ๊า… ทำไมเสียวแบบน้ี อา๊ …”
หล่อนเสียวจนนำ้ สวาทไหลเจงิ่ นองเต็มสองขา มือใหญข่ องเขาลว้ งลึกลงไปหยอกเย้า ขย้ีเม็ดเสยี วเต่งตึงหนกั หนว่ ง

“อา๊ … ซี๊ดดดด อ๊า… เสียวววว อ๊า… อา…”
หล่อนเสยี วยิ่งกวา่ คนื นัน้ อีก ภาคเกง่ มาก เก่งทรี่ ้วู า่ จะทำยังไงหล่อนถงึ จะคลง่ั
“อา๊ … อูย๊ ยยย… อ๊า…บอส… บอสขา… ไมไ่ หวแล้ว อ๊า… ซ๊ีดดด อา๊ … เสยี วววว…”
หล่อนเกลียดตัวเองที่ครางแบบนี้ เกลยี ดตัวเองทีเ่ ด้งร่อนแบบน้ี แต…่ แต่หล่อนเสียว เสยี วเหลือเกิน ภาคเลยี เก่ง
ดูดเกง่ อะไรเบอรน์ ี้
“อ๊า… ซดี๊ ดด อา… อู๊ยยยย…”
เขาเลยี หัวนมทั้งสองข้างจนบวมเป่งเปียกช่มุ ก็ลากลน้ิ ตำ่ ลงไปยงั หนา้ ท้องแบนเรยี บ แต่มือยังคงขยำเต้านม
ต่อเน่ือง
“อยู๊ ยยย… อา… ซ๊ดี ดด”
หลอ่ นหดเกร็งหน้าท้องรอรบั เรยี วล้นิ สวา่ น เมอ่ื รวู้ า่ จุดหมายปลายทางของเขาอยู่ที่ใด
เขากำลงั จะเลยี ตรงนั้น… ตรงทนี่ ำ้ ของหล่อนไหลรนิ ออกมามากมาย
โอ…้ แค่คดิ ว่าจะถกู เขาเลีย น้ำของหล่อนก็ทะลักแล้วทะลักอีก
หลอ่ นไม่อยากแรดแบบนเ้ี ลย แต่… แตห่ ลอ่ นชอบ… ชอบลีลาของภาคท่ีสดุ
ไมว่ ่าเขาจะเลีย จะดดู จะซอย เขาก็ทำได้อยา่ งแสนวิเศษยิ่งนกั
“อ๊ะ… บอสสสสส อู๊ยยยย อ๊า… ซ๊ดี ดด เสียววว อา๊ … อา… อ๊า… ซี๊ดดดด…”
หลอ่ นดนิ้ พล่านราวกับหญิงบ้า เมอ่ื เรยี วลน้ิ สากตวดั เลยี ลงไปบนกลีบสาวท่ีถกู แยกแย้มออกจากกนั ดว้ ยน้ิวแขง็ แรง
“ซด๊ี ดดด อ๊า…”
เขาทง้ั เลยี ใช่… ตวดั ลนิ้ เลียไปทกุ ตารางน้ิว ทุกซอกทุกมมุ ทุกหลบื ไมม่ ีเวน้ จนหล่อนเสียวแทบขาดใจ หลอ่ นด้นิ
เร่าๆ สะโพกสา่ ยระรกิ ราวกับใบไม้ถูกลมพายุ ย่งิ เขาล้วงลนิ้ ลกึ และใชน้ ิว้ ยาวขยตี้ ิง่ เสียวไปด้วย หลอ่ นกย็ ่ิงแทบขาด
ใจตายเพราะความเสยี ว
“อา๊ … ซดี๊ ดดด อ๊า…”
เขาเลียไมห่ ยุด ปาดซ้ายปาดขวา เลยี ล้ำลกึ ทะลวงทกุ ซอกหลืบ จนกระทง่ั …

“อ๊ายยยยย แตกแลว้ … บอสขา… บอส… ซ๊ดี ดด อ๊า… ซ๊ดี ดดด เสยี วววว…”

นำ้ เสยี วของหล่อนระเบิดใสป่ ากของภาคมากมาย แต่เขาก็เลยี จนแหง้ แถมยังกลนื ทกุ หยาดหยดหายลงไปในลำคอ
อกี ตา่ งหาก

“ซี๊ดดด อา๊ … บอสขา… เขา้ มา… กระเด้าเข้ามา… อ๊า… อา๊ … แกว้ … แก้วรอไมไ่ หวแล้วค่า… อา๊ …”

หลังจากหล่อนวิงวอนเขากเ็ งยหน้าขน้ึ จากเนนิ อมู เลื่อนใบหน้าทเี่ ป้ือนน้ำเสียวของหล่อนข้นึ มาจบู ขย้ีปาก เขาลว้ ง
ลน้ิ เขา้ มาหาลำ้ ลึก จนหลอ่ นได้ลม้ิ รสชาตินำ้ เสยี วของตนเองจากล้นิ สาก

เขาจูบดุดนั ดุเดือด แทบจะกลืนกนิ ปากของหล่อนเข้าไปเสยี ใหไ้ ด้ ขณะมือใหญ่ลบู ไล้ไปท่ัวสดั สว่ นสาว เตา้ นมกับ
บ้นั ทา้ ยถกู ขยำแรงๆ ดิบเถ่ือน แตห่ ลอ่ นกห็ ยดั ก็ร่อนข้ึนให้เขาคุกคามอยา่ งเต็มอกเต็มใจ

“อา๊ … ซีด๊ ดด อ๊า… เข้ามา… บอสขา… เข้ามา… อ๊า… อ๊า… แกว้ ทนไม่ไหวแล้ว… อา…”

หล่อนเด้งร่อนเนนิ สาวขนึ้ ถูไถกบั ดุ้นเอ็นอย่างจงใจเชิญชวน

“เข้ามา… เข้ามาค่ะบอสขา… ซด๊ี ดดด…”

และแนน่ อนวา่ เขาทนไม่ไหวอีกตอ่ ไป เขาสลดั เส้อื ผา้ ออกด้วยความรวดเรว็ ด้นุ เอ็นใหญ่ถูกดนุ ดันอยู่ที่รนู างฉำ่ แฉะ
ในวินาทีตอ่ มา

“โอว้ … อมื มมม คุณแฉะไปหมดแลว้ แก้ว…”

เขากระเดา้ เอวเขา้ ใส่สองสามคร้ัง หัวเอน็ ชนกบั รูแคบ แตย่ ังไมป่ ักลกึ ลงไป จนครัง้ สดุ ท้ายทเ่ี ขากระเด้าเต็มแรง
แท่งเนือ้ จึงทะลเุ ขา้ ไปภายในมดิ ดา้ ม

“อ๊ะ… อ๊ยู ยยย บอสขา… คับรูไปหมดเลยค่ะ อ๊า…”

หล่อนดิ้นเรา่ ๆ ให้กับความเสียวทเ่ี กิดจากดุ้นชายใหญย่ ักษ์ แตไ่ ม่ใช่แคห่ ล่อนคนเดยี วหรอกทถี่ ูกความเสยี วครอบงำ
แต่ภาคก็เชน่ กนั

“โอ้ว… อมื มมม แมเ่ จ้า… รูเธอฟิตเหลือเกิน แกว้ … อมื มม โอว้ …”

หลอ่ นเหน็ เขาครางหนา้ ตาบิดเบ้ียวเหยเก ก่อนจะเร่ิมกระเด้าเอ็น

“อา๊ … อูย๊ ยยย… บอสขา… ซ๊ีดดด เสียววว อา… อา๊ … ทำไมกระเดา้ ดุน้ เก่งแบบน้ีคะ อ๊า… อา… บอส… ซดี๊ ดดด
อา… เสยี วววว”

“โอว้ … ผมกเ็ สยี วหัวไปหมดเลยแก้ว… โอ้ว… รูคุณดูดเอน็ ดีมาก เอ็นผมจะขาดแลว้ … โอ้ว… อมื มมม โอ้ว… ผม
เสียววว โอว้ …”

แลว้ ก็ไมต่ ้องมีคำบรรยายใดๆ อกี เมื่อสองรา่ งทีก่ ำลงั สอดประสานกันเตม็ ไปดว้ ยความเสยี ว เพลงิ สวาทร้อนแรง
กระพอื ขึ้นอยา่ งบา้ คล่ัง

เอวของภาคเคลื่อนไหวราวกับเคร่อื งจักร เรว็ มาก ระรวั มาก แตล่ ะคร้ังทจี่ ้วงทแ่ี ทงเข้าใส่รสู วาท นำพาความเสียว
มากมายสู่สองคน

“โอว้ … โอว้ … เสยี วววว โอ้ว… แก้ว…”

เขาครางไมห่ ยดุ ครางต่อเนื่อง กไ็ มต่ ่างจากเอ็นชายท่ีทิ่มแทงเข้าใส่อวยั วะเพศหญิงของหลอ่ นถี่ระยิบเช่นกัน ครงั้
แลว้ คร้งั เลา่ ที่เขาเคลอื่ นไหว ทกุ การกระซวกหนักหน่วง และผลักดนั ให้หล่อนขึน้ สวรรค์ติดต่อกนั ถึงสามครงั้ ติด

“อ๊ายยยยย อ๊า… อา… ซ๊ีดดด บอส… บอสขา… อยู๊ ยยย อา๊ … เสยี วววร…ู อา๊ …” ครัง้ น้คี ือการสขุ สมครง้ั ที่สค่ี าดนุ้
ของเขานั่นเอง

“โอ้ว… ตอดดีเหลอื เกิน แกว้ จ๋า… รฟู ติ รูตอดดีมาก โอ้ว… โอ้ว… ผมจะกระเด้าใหห้ นักเชียว อมื มม โอว้ … โอ้ว…
เสียววว ไมไ่ หวแล้ว โอว้ …”

เขากระเด้าไมห่ ยดุ บั้นเอวของเขาคลา้ ยกบั ตดิ อุปกรณ์จักรกลเอาไว้ มันเคลอ่ื นไหวเร็วมาก และกระแทกลงมาแต่
ละครงั้ กห็ นักหน่วงจนรา่ งของหล่อนแทบจมหายลงไปในท่นี อน

“โอ้ว… โอ้ว… เสียววววว ไมไ่ หวแล้ว แก้ว… โอ้ว…”

“อ๊า… ซี๊ดดดด บอสขา… บอส… เสียวววรู อา๊ … อา… ดนุ้ บอสสดุ ยอด อ๊า… อา๊ …”

หล่อนด้ินพล่าน ไรส้ ติราวกับหญิงบา้ ดุ้นของภาคยังคงเดินหนา้ ทิ่มแทงไม่หยุด ทกุ ครัง้ มันเสยี ดสีไปกบั กลา้ มเนอ้ื
อ่อนไหว และความยาวของมันพุง่ ชนมดลูกเลยทีเดยี ว

“อู๊ยยยย… อา๊ … จะแตกแลว้ คะ่ บอส… อา… อ๊า… ซี๊ดดดด อ๊ายยยย กรีด๊ ดดดด”

หล่อนแตกอีกครัง้ แลว้ ไมน่ า่ เชอ่ื เลยวา่ หลอ่ นจะแตกคาดุ้นของภาคถีย่ ิบได้แบบนี้

หลอ่ นมองเขา มองคนทก่ี ำลงั จว้ งแทงลงมาหาแรงๆ ดว้ ยสายตาท่ีเต็มไปด้วยความภักดี

“แรงอีก… กระเดา้ แรงอกี ค่ะบอส… อา… อา… ซ๊ดี ดดด อา๊ … เสยี วววว”

“ผมจะไม่ไหวแล้วแกว้ … จะแตกแล้ว… โอ้ว… โอ้ว…”
ใบหน้าของเขาท่ีบดิ เบยี้ วอย่แู ล้วแดงก่ำหน้ากลัว ทุกครัง้ ท่ดี ุ้นเอ็นพุ่งชนกบั มดลูกของหล่อน เขาก็จะสบถหยาบคาย
ดุดนั ครั้งแล้วคร้ังเล่าท่ีอวยั วะสองสิ่งเสยี ดสีกนั จนกระทงั่ …
“โอว้ … โอ้ว… แตกแลว้ … แตกแลว้ แก้ว… โอ้ว…”
เขากระเดา้ อีกเพยี งสองครงั้ หนักๆ ก็ปล่อยน้ำเสียวเข้าใสร่ แู คบสุดแรง
“อา๊ กกกกก… โอว้ …”
หล่อนพยายามกักเก็บน้ำเสยี วของเขาเอาไว้ในกายสาวทุกหยาดหยด แม้จะมบี างส่วนไหลรินออกไปจากกลีบนางก็
ตาม
เขาสน่ั เกรง็ อยูเ่ หนอื รา่ งนานเลยทีเดียว กว่าจะซวนซบทับลงมาหาอย่างหมดเร่ยี วหมดแรง
“ผม… ผมมันส์เหลอื เกิน แก้ว… ไมเ่ คยเอาผูห้ ญงิ คนไหนมันส์เทา่ นม้ี าก่อนเลย”
หลอ่ นเองกม็ นั สห์ ยดต๋ิงๆ เหมือนกัน เสียวจนขนลุกขนพองไปหมดเลย
“ชอบไหมแกว้ ”
“เอ่อ… แกว้ …”
“แต่ถา้ ใหผ้ มเดาคุณชอบความเสียวทผ่ี มมอบให้ จรงิ ไหม…”
“บา้ … บอสคะ อุ๊ยยยย อยา่ … อยา่ บีห้ วั นมแก้วแบบนสี้ ิคะ อา๊ … ซดี๊ ดดด”
เขาหัวเราะรว่ นอยา่ งพึงพอใจ
“ผมจะบ…้ี และกจ็ ะเลียดว้ ย จะทำให้คณุ ร้อนฉ่าอกี คร้ัง แลว้ ผมกจ็ ะกระเดา้ คุณอีก…”
“อ๊า… บอส… อย่า… ซี๊ดดด อา… อย่าช้าค่ะ อา๊ …”
แลว้ ก็เปน็ หล่อนเองที่แทบจะกระชากศรี ษะของเขาลงมาหาเสยี เอง พร้อมกับยัดหวั นมใสป่ ากกระดา้ ง
“ดดู ค่ะ อา๊ … เลียดว้ ย ซ๊ีดดด อา๊ … อา… บอสขา… บอสขา… อู๊ยยยยย เสยี วววว อา… เลยี นมเก่งจงั คะ่ อ๊า…
เสยี วววว ซีด๊ ดดด…”

หล่อนดิ้นพล่าน และก็ยนิ ยอมให้ภาคพาทวั ร์สวรรคช์ ั้นเจ็ดในห้องสวที ของโรงแรมหรนู ัน้ ยาวนานตอ่ เน่อื งหลาย
ช่วั โมง

“อู๊ยยยย… บอสขา… อยา่ หยุด… อย่าหยุดเลยี … อา… ซด๊ี ดด อา๊ …บอส… เสียวววว อา๊ …”

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 12

EP12: เลขาบนเตียง
เช้าวนั ต่อมา ภาคแวะไปรบั หล่อนทีบ่ ้าน เพื่อมาทำงานพร้อมกัน แมว้ ่าหลอ่ นจะปฏิเสธ แตเ่ ขาก็บังคบั จนหล่อน
ยอมขึ้นรถมาดว้ ยจนได้
ซ่ึงภาคไม่ได้มุ่งหนา้ ตรงไปยงั ท่ที ำงานอย่างที่ควรจะเปน็ ขับรถพาหล่อนเขา้ ไปในสวนสาธารณะในจุดทีล่ บั สายตา
ผคู้ น จากน้นั ก็จดั การเสพสุขกับร่างสาวอกี ครั้งและอีกครง้ั จนรถท้งั คันไหวโยก
“อา๊ … พะ… พอ… พอก่อนค่ะบอส… อ๊า…”
เมอื่ เขาทำท่าจะสอดใส่เข้ามาหาอีก หล่อนจึงตอ้ งรบี หา้ ม
“เรา… เราไปทำงานกนั เถอะคะ่ ”
“แตผ่ มยังไม่อิม่ นี่นา”
“คนอ่ืนอาจจะผา่ นมาเห็นนะคะ บอส… ได้โปรดเถอะค่ะ… พาแกว้ ไปทำงาน… อ๊ะ… อูย๊ ยยย”
เขายอมอ่อนข้อตามความต้องการของหลอ่ น แต่ก่อนแยกจากกง็ ับหัวนมสีสวยแรงๆ จนหล่อนร้องเสยี ว จากนั้นเขา
กร็ ดู ซปิ และขยบั เบาะให้พร้อมสำหรับขับขี่
“ผมพอก็ได้ แต่ผมจะเริม่ ใหม่ทห่ี อ้ งทำงาน”
“บอส…”
“คุณเป็นเลขาบนเตยี งของผมแล้ว ดังนน้ั ตอ้ งทำหน้าที่ให้เย่ียมยอดเหมือนกับเลขาหน้าห้องนะ แก้ว”
พวงแก้มนวลแดงก่ำ หล่อนเสหลบสายตาคมกริบ ก่อนท่ีมือใหญ่จะยืน่ แว่นหนาคนื มาให้
“ใส่แว่นซะ ผมไมต่ ้องการใหใ้ ครเห็นดวงตาสวยๆ ของคณุ ”
“เอ่อ…”
“เพราะผมหวง”
“บอส…”
หัวใจของหล่อนพองฟู ก่อนจะเสหลบสายตาคมกริบลงมองมอื เลก็ ของตนเอง กอ้ นเน้ือในอกเตน้ ระส่ำ

“เรา… ไปทำงานกนั เถอะค่ะ นก่ี จ็ ะสายแลว้ ”
“ก็ได้ แต่วันนเ้ี ราคงไม่ค่อยได้ทำงานกนั สักเทา่ ไหร่หรอก ผมรบั ประกันได้เลย”
“…”
หล่อนมองเขา แต่เขามองไปยังทอ้ งถนนเสียแล้ว กอ่ นที่รถคันงามจะแล่นออกจากสวนสาธารณะ ตลอดทางหลอ่ น
นง่ั เงียบ
นห่ี ลอ่ นไม่ได้ฝนั ไปใช่ไหม…
ชีวติ ของหลอ่ นกำลังตกอยใู่ นบ่วงสวาทของภาค… ภาคผชู้ ายทีห่ ล่อนแอบรกั มาตลอดชวี ิต
หล่อนควรจะทำยังไงดี ควรจะหยดุ … หรือว่าควรจะปล่อยให้มันดำเนนิ ตอ่ ไปจนกว่าจะสุดทาง
กนกแก้วเต็มไปด้วยความสับสน หล่อนปรายตามองเส้ยี วหน้าคมสนั ของภาค อยากจะตัดใจยตุ ิเรือ่ งทุกอยา่ ง แต่
หวั ใจก็อ่อนแรงเหลอื เกิน มันรำ่ รอ้ งบอกว่ารักภาค… รกั เขาจนไม่อาจจะเดินจากไปได้
“บอส… เอ่อ… คดิ วา่ ความสัมพนั ธ์ลบั ๆ ของเราจะอยนู่ านแค่ไหน… คะ…”
คนทข่ี ับรถเอียงหน้ามามองหล่อนเลก็ นอ้ ย และระบายยม้ิ กวา้ ง
“ผมไม่แน่ใจ แต่น่าจะยงั อกี ยาวไกล”
แตไ่ ม่มที างชวั่ นิรนั ดร์
กนกแก้วตอ่ ให้ตัวเองในอกแผว่ เบาอย่างเจ็บช้ำ ก่อนจะฝนื ยิ้มออกมา
“คุณถามทำไมหรือ”
“ปละ… เปลา่ ค่ะ ไม่มอี ะไรคะ่ ”
“ถ้าคุณเกรงว่าจะเสียโอกาสล่ะก็ ผมก็อยากจะบอกว่าคุณจะไม่มที างขาดทุนแนน่ อน ผมไม่ใช่คนใจแคบหรือว่าขี้
เหนยี ว คุณกร็ ู้น่ี”
นี่มันคอื ธุรกิจชดั ๆ
“ค่ะ… บอส…”

“เอาเป็นว่าคุณน่งั คดิ ดีกวา่ วา่ หลงั จากเราเขา้ ไปในห้องทำงานของผมแล้ว เราจะมีอะไรกันตรงไหนก่อนดี โต๊ะ
ทำงานของผม หรือวา่ โซฟา หรอื วา่ คณุ ชอบที่พืน้ กไ็ ด้นะ ผมไดท้ ุกที่…”

หล่อนอดสูยงิ่ นัก แต่… แต่ก็จำตอ้ งสะกดกล้ันเอาไวส้ ุดกำลัง
อยา่ งน้อยๆ ตอนน้ีก็ได้อยู่กับเขา ได้อยใู่ กล้ๆ กับชายท่รี ัก หลอ่ นไดม้ ากกวา่ ท่ีฝันเอาไว้แล้ว
“แก้ว… ตามใจบอสค่ะ”
“โอเค… งัน้ ผมจะจัดการคุณบนโตะ๊ ทำงานกอ่ น แลว้ หลงั จากนน้ั ค่อยคดิ ต่อ โอ้… ผมแข็งข้นึ มาแล้ว อยากจะจอด
รถข้างทางและเสยี บคุณแรงๆ เหลือเกิน”
แววตาท่เี ขามองมาเตม็ ไปดว้ ยความหนื่ กระหาย และมือใหญก่ ็ยื่นมาวางบนต้นขาอวบ แมจ้ ะมีกระโปรงขวางกัน้ อยู่
แตไ่ อรอ้ นจากอุ้งมือหนาก็ทำให้หลอ่ นส่นั เท้มิ ไปทั้งรา่ ง
“บอส… อา…”

“ก็คุณรอ้ นแรงตดิ งา่ ยแบบนี้ไง ผมถึงนสิ ัยเสยี แบบนี้ อืมมม ผม… แทบรอใหถ้ ึงห้องทำงานไม่ไหวแล้ว…”
รถคนั งามถกู เรง่ ความเร็วจนแทบหมดไมล์ มือใหญท่ ่ลี ูบไลต้ ้นขาอวบ ตอนนี้ไล้ลึกเขา้ ไปกอบกมุ เนนิ ฉำ่ น้วิ แข็งแรง
ไสลกึ ผา่ นกางเกงชน้ั ในเขา้ ไป และหยอกเยา้ กับความเปียกแฉะ
“คณุ แฉะแลว้ แกว้ … อมื มม…”

“อา๊ … บอส… ซ๊ีดดด อย่าแหยร่ ูแกว้ แบบน้สี ิคะ อา๊ … อ้ือ…”
สดุ ท้ายแลว้ ภาคก็ไม่อาจจะบงั คบั รถให้ขับไปถึงทีท่ ำงานไดส้ ำเรจ็ เขาหกั เลี้ยวเข้าโรงแรมมา่ นรูดท่ีใกล้ท่ีสุด ก่อนจะ
ลากหลอ่ นเขา้ ไปขย่มขา้ งใน
เสยี งครวญครางของสองหนุม่ สาวดังกระหึม่ คลอเคลียกับเสยี งเตยี งโยกไหวยาวนาน

“อ๊า… ซดี๊ ดด บอส… บอสขา… อา…”
“โอว้ … แกว้ … แก้วจา๋ … รูแก้วกระเด้ามันสม์ ันท่ีสดุ โอ้ว… โอว้ … รัดดนุ้ แน่นดว้ ย อืมมมม โอว้ …”
บั้นท้ายแขง็ แรงทรงพลังซอยถ่ียบิ กระแทกกระทนั้ ถรี่ ะรวั เอน็ ชายปกั ลกึ เข้าไปภายในรูสาว ความเสยี วซ่าน
มากมายโอบรดั รนุ แรง

“โอ้ว… โอ้ว… เสียววว โอว้ …”

เขาคำรามหนา้ ตาบดิ เบ้ยี วทรมาน ความเสียวมากมายกำลงั เข่นฆ่าอยา่ งไมป่ รานี
“โอ้ว… ไม่ไหวแลว้ … ฟติ อะไรแบบน้ี โอว้ … โอว้ …”
ภาคกระเด้าไม่หยุด เอ็นปักลำ้ ลกึ ก่อนจะชักถอนออกมาจนหมดและตะกยุ กระซวกเขา้ ไปใหม่จนมิดด้ามเอ็น
“โอว้ … โอ้ว… จะแตกแล้ว แก้ว… โอว้ …”
“อา๊ … กรี๊ดดดด อา๊ ยยยยยย”
เขาแค่จะแตก แต่คนทถี่ ูกเอน็ ใหญเ่ สียบแรงๆ อย่างหลอ่ นแตกระเบดิ เสยี กอ่ น
หล่อนสนั่ เทาไปทั้งตัว กระตุกเกรง็ ราวกับถูกจบั เขย่า หน้าหวานบดิ เบ้ยี วด้วยความเสียวทรมาน หล่อนกรดี ร้องไม่
หยดุ สองขาตวดั รอบรัดรา่ งทรงพลงั ท่ีกำลังกระเด้าเอาไว้แนน่ และเผยอร่อนรอรับเอ็นอย่างแสนกระตอื รือร้น
“โอว้ … แม่คุณ… รา่ นอะไรแบบน้ี โอ้ว… โอ้ว… ดุ้นจะขาดอยู่แล้ว…”
เขากดั ฟนั พยายามทจ่ี ะย้ือความสุขเอาไว้ แตก่ ลบี สาวที่รัดรูดอยู่กบั ดุน้ ชายมันช่างทรงอานุภาพเหลอื เกิน มันท้งั ดดู
ทั้งตอด ย่ิงเขากระเดา้ แรงเท่าไหร่ มนั ก็ยิ่งดดู เอ็นของเขาแรงเทา่ นนั้
“โอ้ว… โอ้ว… ไมไ่ หวแล้ว…”
แลว้ ภาคกก็ ระเด้าเขา้ ใสร่ ูสาวอกี เพียงไม่กี่คร้ัง น้ำเสียวมากมายก็พ่งุ ทะลัก
“โอ้ว… อ๊ากกกก แตกแล้ว… อา๊ กกกกกก”
เขาส่นั เกร็งไปท้ังตัว ความเสยี วมากมายกัดกนิ ไปทัง้ จติ วญิ ญาณ
เมอ่ื หยาดหยดสดุ ท้ายของหยาดเสียวดำด่งิ เข้าไปในกายสาว เขาก็ซวนซบลงไปบนเน้ือตัวอวบอดั ของกนกแก้วอยา่ ง
หมดเร่ยี วหมดแรง แต่ไมย่ อมถอดถอนดนุ้ ออกไปไหนยงั คงปักค้างคาอยู่ในรอ่ งแคบ
“ถ้าผมรู้วา่ คุณจะวิเศษแบบนี้ ผมคงลากคุณข้ึนเตียงนานแลว้ ละ่ ”
“แต่… บอสไม่ยุ่งกับพนักงานของตัวเองนะคะ”
“ยกเว้นคุณไง”
เขาอมย้มิ และชะโงกตวั เหนอื รา่ งอรชรอกี ครงั้ หญงิ สาวเบิกตากวา้ งโตเมอื่ ดนุ้ ชายเริ่มเคลื่อนไหว
“อ๊ะ… อ๊า… บอส… เรา… เราตอ้ งไปทำงานนะคะ น่ีกส็ ายมากแลว้ … อู๊ยยยย อ๊า…”

“ไม่เป็นไร… เขา้ สายสกั หน่อย คงไม่มใี ครกล้าว่าเจ้าของบริษัทหรอก อมื มม ทำไมรูคุณดูดดุ้นดีแบบนล้ี ่ะ แกว้
โอว้ … โอว้ … ผมเสยี ววว โอว้ …”

หลอ่ นกับภาคเรงิ สวาทกนั ในโรงแรมอยูเ่ กือบคร่ึงวนั ก่อนจะพากนั เข้าไปทำงาน แต่เอาจรงิ ๆ นะ วนั นัน้ ทง้ั วัน
หล่อนแทบไม่ไดน้ ง่ั ที่โต๊ะทำงานเลย เพราะภาคเรยี กหลอ่ นเข้าไปในห้องทำงานของเขาแทบจะทุกสบิ นาที และกค็ ง
ไมต่ ้องบอกใชไ่ หมวา่ ภาคเรยี กหลอ่ นเข้าไปทำอะไรในนนั้

เลขาบนเตยี ง - ตอนท่ี 13

EP13: เลขาบนเตยี ง
สามวนั ตอ่ มา ฉากสวาทของหลอ่ นกบั ภาคก็ยงั คงตอ่ เนื่องไม่มวี ันหยุดพัก ตงั้ แต่เชา้ ก่อนมาถงึ ทีท่ ำงาน และกท็ ุก
โอกาสท่ภี าคมีเวลา ซึง่ ตอนนี้ก็เช่นกัน หลอ่ นกำลังถกู ภาคจบั กระแทกอยู่ในห้องนำ้ ภายในหอ้ งทำงานของเขา
นั่นเอง
เขาจับหล่อนควำ่ หนา้ ลงกับอ่างลา่ งหน้า สอดเสยี บดุน้ ชายเข้ามาทางด้านหลัง เขาโยกคลึงบน้ั ทา้ ยของหล่อนอย่าง
ดุดัน หนักหน่วง กระทำจนหล่อนสขุ สมไปหลายรอบก็ยังไม่ยอมหยุด

“อา๊ …. อ๊ยู ยยย… บอส… บอสขา… อา๊ … จะแตกแลว้ … อา๊ … อา๊ …”

“โอว้ … ผมกจ็ ะแตกแล้ว… อมื มมม โอว้ … ทำไมรขู องคุณกระเด้ามันสแ์ บบนี้ โอว้ … แก้ว… แก้ว…”

แล้วสองรา่ งก็เกรง็ กระตุกเขา้ หากันแรงๆ เมื่อจงู มือกันวง่ิ เข้าเสน้ ชัย
ภาคนอนทาบอยบู่ นแผ่นหลังบอบบางอย่หู ลายวนิ าทีก็แยกออก เขาล้างดนุ้ ชาย และเกบ็ มันเขา้ ไปในกางเกงขายาว
จนเรยี บร้อย ในขณะที่หล่อนยังคงยืนขาถา่ งเพราะเพิง่ ผ่านการรว่ มรกั ดุเดือดมา

เขามองทเี่ นนิ ฉ่ำของหล่อนดว้ ยสายตาพงึ พอใจ กอ่ นจะเลอื่ นสายตาข้ึนมองหน้าหล่อน

“คืนนผ้ี มจะเลียใหค้ ณุ … จะเลียจนกวา่ คุณจะแตกคาปากผม แก้ว…”

“บอส…”
คำพูดของเขาทำให้อุ้งเชงิ กรานของหล่อนหดเกรง็ จนนา่ ละอาย หล่อนต้องการให้เขาเลยี เดย๋ี วนเี้ ลย ต้องการใหเ้ ขา
เลยี ร่องจนกวา่ หล่อนจะเสร็จ แตก่ ็จำต้องอดใจเอาไว้

“งั้นคุณแต่งตวั ไปนะ ผมออกไปกอ่ น”

“เอ่อ… คะ่ …”
เขาเดนิ ออกไปแลว้ ในขณะท่ีหล่อนยังคงยืนขาถา่ งอยเู่ หมือนเดิม ความเสียวซา่ นยงั คงกรุ่นอยใู่ นความรู้สึกอยา่ งล้ำ
ลึก ภาคเก่งเหลอื เกนิ เขาทำให้หล่อนลมุ่ หลงอยใู่ นบว่ งตัณหาของเขาโดยทีไ่ ม่อาจจะหลีกหนไี ด้

“บอส… บอสกำลงั ทำให้แก้ว… เคยตวั นะคะ…”

หล่อนใสเ่ สอื้ ผา้ จนเรยี บร้อย กต็ ดั สินใจเดนิ ออกมาจากห้องน้ำ ใบหน้านวลเปอื้ นรอยยิม้ เพราะความสขุ ที่เพ่งิ ได้รบั
ยังเออ่ ล้นอยู่ภายในอก แต่แล้วสองเทา้ ก็ต้องชะงึกกกึ เม่ือดวงตารบั ภาพเบอ้ื งหน้า
หัวใจทเ่ี คยพองฟแู น่นอก ตอนน้รี ว่ งลงไปกระแทกกบั พ้นื จนแหลกละเอยี ด
ภาพของภาคกำลังโอบกอดรา่ งอรชรของผหู้ ญงิ หน้าตาสวยมากคนหนง่ึ อยู่ รอยย้ิมบนใบหน้าของภาคบอกให้รวู้ า่
เขากำลงั ดีใจแค่ไหน
น้ำตาไหลรินออกมาโดยไม่รู้ตัว หล่อนไมเ่ คยเหน็ ผูห้ ญิงคนน้ีมาก่อน แต่จากสิง่ ที่เหน็ ก็พอจะประเมนิ ไดว้ ่า พวกเขา
จะตอ้ งสนิทสนมกันมากเลยทีเดยี ว
โอ้… หลอ่ นเจ็บไปทงั้ หวั ใจ
หญิงสาวกำลงั จะหมุนตัวกลบั เขา้ ไปร้องไห้ในหอ้ งน้ำ แตเ่ สียงน่มุ ของภาคก็ดงั ขึน้ เสียก่อน หลอ่ นจำตอ้ งกะพรบิ ตา
ถๆ่ี เพื่อขับไลห่ ยาดนำ้ ตาให้ไหลกลับเขา้ ไปในอก และกัดฟันเดินออกมา
“คุณแก้ว ยงั ไมห่ ายปวดทอ้ งหรอื ครบั ”
“เอ่อ… หายแลว้ ค่ะ”
หลอ่ นจำตอ้ งเดนิ ไปหยดุ ตรงหน้าของเขากับผู้หญิงคนน้นั
ภาคระบายยมิ้ บางๆ สีหน้าไม่ทกุ ข์ร้อนอะไรเลย ท่าทางของเขาหา่ งเหินจนหลอ่ นปวดใจ
“พอดีคณุ แก้วเข้ามาหาพ่ีในห้องทำงานน่ะ แลว้ กเ็ กดิ ปวดท้องกะทันหันกเ็ ลยต้องเขา้ ห้องน้ำ”
ภาคแกต้ วั กบั ผ้หู ญงิ ของตนเอง
“นำ้ ยงั ไมไ่ ดว้ า่ อะไรเลยนะคะ ทำไมพภ่ี าคจะต้องรีบแกต้ วั ด้วย นช่ี ักมีพริ ธุ แลว้ นะคะ”
“พไี่ มไ่ ด้แกต้ ัวสักหน่อยครบั พ่ีกแ็ คบ่ อกให้ฟังเฉยๆ”
เขาหัวเราะรว่ นกับผหู้ ญิงคนนั้น ก่อนจะหนั มามองหล่อนเล็กน้อย
“คณุ มีอะไรกอ็ อกไปทำเถอะคุณแกว้ ”
“คะ่ … บอส…”
หลอ่ นก้มหน้า และกำลังจะเดินผา่ นเขากับผหู้ ญงิ ของเขาไป แตเ่ สยี งหา้ วเรยี กเอาไว้เสียก่อน

“แล้วอย่าให้ใครเขา้ มากวนผมนะ ผมมีแขกสำคญั ”
แขกสำคัญ…
หล่อนเจ็บช้ำจนทำได้แค่เพียงพยักหนา้ ตอบรบั แทนคำพดู เท่านั้น จากนั้นก็รีบกา้ วเท้าออกไปอยา่ งรวดเร็ว นำ้ ตา
ไหลรนิ ทันทที ่ีอย่นู อกห้องทำงานของภาค
หลอ่ นเจบ็ เหลอื เกิน…
หญงิ สาวเดินโซซดั โซเซกลบั ไปยังโต๊ะทำงานของตนเอง นำ้ ตาทว่ มหนา้ บอกตวั เองให้หยดุ ครำ่ ครวญ เพราะสง่ิ ที่
เกิดขน้ึ มนั ไม่ไดเ้ หนือความคาดหมายเลย แคม่ นั เกดิ ข้ึนเรว็ เกินไปเท่านั้นเอง
หลอ่ นกับภาคก็แค่แลกเปลีย่ นความสขุ กนั ใช่… แค่ความสุขท่ไี ร้คา่ สำหรบั เขา
นำ้ ตาของหล่อนทะลักไม่หยดุ จนหล่อนตอ้ งก้มหน้าลงฟุบกับโต๊ะทำงาน และปลอ่ ยให้ความเสยี ใจมากมายสำแดง
ฤทธ์อิ อกมาอยา่ งบ้าคลงั่

เนน่ิ นานเลยทเี ดียวกวา่ หลอ่ นจะควบคุมตนเองและหยุดร้องไห้ไดส้ ำเร็จ
รา่ งอรชรหยดั ขึ้น และเดินโซเซไปยงั ห้องน้ำท่ีอยู่ไมไ่ กลนัก ฝังตวั อยภู่ ายในน้ันหลบเลยี แผลใจ แตก่ ไ็ ม่อาจจะอยู่ได้
นานนัก เพราะรดู้ ีวา่ ตนเองมีหน้าที่ท่ีต้องรบั ผิดชอบรอคอยอยู่
หล่อนกา้ วออกมาจากห้องน้ำ มองตวั เองในกระจกบานใหญ่เหนอื อา่ งล้างหน้า
ผหู้ ญิงดวงตาบวมช้ำเพราะผา่ นการรอ้ งไหม้ าอย่างหนักตรงหน้าช่างน่าเวทนาย่งิ นกั นถี่ า้ ไมไ่ ด้สวมใสแ่ วน่ หนาปิดบัง
เอาไว้หลอ่ นคงต้องอับอายแก่สายตาของคนอื่นอย่างแน่นอน
กนกแก้วควกั นำ้ ขน้ึ ลา้ งหนา้ ของตนเอง ก่อนจะซับจนแห้ง สวมแวน่ ตาเหมือนเดิม และเดนิ ออกไปจากหอ้ งน้ำ มุ่ง
หนา้ ตรงไปยงั โต๊ะทำงาน

“บอส…”
หล่อนชะงักกึก เมื่อเดนิ มาถึงโตะ๊ แล้วพบวา่ ภาคกบั ผหู้ ญิงคนนน้ั ยนื รออยู่ทีโ่ ต๊ะทำงานของตนเอง
“เขา้ ห้องนำ้ มาหรือ”
“คะ่ ”

หล่อนเสหลบสายตาคมกริบของเขา

“ว่าแต่บอส… มีอะไรให้แกว้ … ทำเหรอคะ”

“ผมจะออกไปขา้ งนอกกับน้ำนะ่ นา่ จะกลับเข้ามาเกือบหา้ โมง คุณรอผมอย่าเพงิ่ กลบั บ้านล่ะ”

“…”

“เขา้ ใจคำสัง่ ของผมใช่ไหม”

หลอ่ นทำได้แคเ่ พยี งผงกศรี ษะรับเท่านนั้ และกม็ องเขาระบายยม้ิ พึงพอใจ พร้อมกบั ควงผหู้ ญิงหนา้ ตาแฉลม้ ที่
ทรวดทรงองคเ์ อวไม่ต่างจากนางแบบเดินจากไป

หวั ใจของหลอ่ นแหลกเหลวซ้ำแล้วซ้ำเลา่ เมอ่ื จนิ ตนาการได้ว่าพวกเขาไปไหนกัน

รา่ งอรชรทรดุ ฮวบลงนงั่ กับเก้าอี้หนงั อย่างหมดเรย่ี วหมดแรง หยาดนำ้ ตาไหลรนิ ออกมาอีกครัง้ อยา่ งสดุ จะหักหา้ ม
ได้

เมื่อก่อนหล่อนทนได…้ ทนเห็นเขามผี หู้ ญิงมากมายได้ แต่หลงั จากที่เขากบั หลอ่ นมีความสมั พันธ์กันแลว้ หัวใจของ
หล่อนก็กลบั อ่อนแอลงอย่างน่าตกใจ ตอนน้ีแคเ่ ห็นเขาย้ิมให้กับผู้หญิงคนอนื่ ดวงใจบอบบางกแ็ ตกสลายไม่เหลือ
ชน้ิ ดี

“ทรมาน… ทำไมทรมานแบบน้ี…”

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 14

EP14: เลขาบนเตยี ง
สุดทา้ ยแล้วหล่อนก็ไมไ่ ดร้ อเขา อยากท่ีตอบรับออกไป หลอ่ นออกจากท่ีทำงานทันทีท่เี ขม็ สั้นชีเ้ ลขหา้ และเขม็ ยาวช้ี
เลขสิบสอง

โชคดที ี่รถของหล่อนจอดอยู่ที่ทำงาน ทำให้หล่อนกลบั บา้ นเองไดโ้ ดยท่ไี ม่ต้องลำบากโบกรถโดยสาร หล่อนขับรถไป
ท้ังน้ำตา
บอกตัวเองซำ้ แลว้ ซ้ำเลา่ วา่ ให้หยุดฟมู ฟาย แตก่ ลบั ทำไม่ได้เลย เพราะความเจบ็ ปวดท่ไี ด้รับ มนั ชา่ งสาหสั สากรรจ์
ยิง่ นัก

ปิ๊นนนนนน…

เอ๊ยี ดดดดด…
เสียงแตรรถยนตด์ ังสน่ันหวัน่ ไหว กอ่ นท่ีรถคนั ทบี่ ีบแตรใสห่ ลอ่ นจะแล่นข้ึนมาหกั เล้ียวขวางหน้าเอาไว้กะทนั หัน
โชคดีที่หล่อนขบั ไมเ่ รว็ จึงสามารถเบรกไดท้ ันเวลา แต่กระนนั้ ก็ตอ้ งเบรกจนตัวโกง่ เลยทีเดยี ว
หล่อนตกใจมาก ช็อก… เพราะคดิ ว่าตวั เองคงใจลอย จงึ ทำใหข้ ับรถไปปาดหน้าใครโดยที่ไม่ได้ตงั้ ใจแน่ๆ หล่อนจึง
รีบปลดเข็มขัดนิรภยั และก้าวลงไปจากรถ ต้องการท่ีจะขอโทษกบั ส่ิงที่เกิดขึน้

แต่แล้วกต็ ้องช็อกค้าง เมื่อรถคกู่ รณีชา่ งคนุ้ ตายิ่งนัก และหลอ่ นก็มน่ั ใจว่าจำคนขบั ไม่พลาด
ภาคกา้ วลงมาจากรถด้วยทา่ ทางสง่างาม เขายังคงหล่อเหลาปานเทพบตุ รเหมอื นเดิม มแี ค่เพียงส่งิ เดยี วที่ต่าง
ออกไปนน่ั ก็คือสายตาของเขา

มนั ลุกวาวลุกโชนด้วยไฟโทสะ!

“บะ… บอส…!”

เขาย่างสามขุมเข้ามาหา และคว้าแขนเรยี วเอาไว้ บบี แรงๆ จนข้อมือเลก็ แทบแตก

“จะ… เจบ็ แขนคะ่ บอส”

“ห…ึ ผมส่งั คณุ วา่ ยังไง”

เขาเค้นเสียงดุดันเล็ดลอดไรฟันขาวสะอาดใส่หนา้ หล่อน
หล่อนทำได้แค่อกึ อัก คน้ หาเสียงของตนเองไม่เจอ
“คอื … คือว่า…”
“ผมถาม! ผมสง่ั คุณใหร้ อใช่ไหม!”
หลอ่ นสะด้งุ โหยงด้วยความหวาดกลัว เพราะต้งั แตท่ ำงานกับภาคมา เขาไมเ่ คยระเบิดโทสะใส่หลอ่ นแบบนี้มาก่อน
เลย
“ค่ะ… ค่ะบอส…”
“แล้วทำไมไม่รอ”
น้ำเสียงของเขายงั คงดดุ ันดุเดือดและเต็มไปดว้ ยแรงอารมณ์ร้าย
“ก…็ ”
หล่อนชอ้ นตาขนึ้ มองเขา มองไฟโทสะในดวงตาคมกรบิ อย่างหวาดกลัว ระคนน้อยเน้ือตำ่ ใจ
“กอ็ ะไร ไหนพูดมาส!ิ ”
“ก็… ก็บอสออกไปข้างนอก แก้วไม่ร้นู ่คี ะวา่ บอสจะมีแรงกลับมาหรือเปลา่ ”
เขาเอียงหน้ามองหล่อน
“คุณหมายถงึ อะไร”
หล่อนกดั ปากแนน่ ไมไ่ ด้ตอบ ซึ่งเขาก็คงจะเดาความหมายออกจงึ โตก้ ลบั มาเสยี งเลอื ดเย็น
“ผมเป็นคนมสี จั จะ ตอ่ ให้ขาเปลี้ยแค่ไหน ผมก็ตอ้ งลากสงั ขารมาใหไ้ ด้”
หลอ่ นมองเขา มองผ่านมา่ นน้ำตา กลบี ปากอม่ิ สัน่ ระริกด้วยความนอ้ ยใจ
“บอสไม่จำเป็นต้องกลบั มาหรอกค่ะ แกว้ กลับเองได้ รถแก้วก็อย่ทู ี่บรษิ ัท”
“เดีย๋ วน้คี ุณดื้อรั้นขึน้ นะ กนกแก้ว”
หลอ่ นกดั ปากจนเจ็บ และสะบัดแขนตัวเองแรงๆ เพอื่ ใหห้ ลดุ จากองุ้ มอื ใหญ่ แตไ่ มห่ ลุด

“แกว้ ก็เป็นแบบน้มี าตั้งนานแลว้ ล่ะค่ะ ปลอ่ ยแขนแกว้ ค่ะบอส แก้วจะกลบั บา้ น”
“ผมจะไปสง่ ”
“ไม่ค่ะ แก้วจะกลับเอง”
“คณุ กล้าขัดคำส่ังของผมหรอื ”
หล่อนเชิดคางสูง มองหน้าเขาผ่านม่านนำ้ ตาดว้ ยความเจบ็ ปวด
“บอสสัง่ แก้วไดเ้ ฉพาะเวลาทำงานเทา่ นัน้ ค่ะ ปล่อยแก้วนะ ปลอ่ ยสคิ ะ”
เขาไม่ปลอ่ ย แถมยงั กระชากร่างของหล่อนเข้าไปกอดรดั แนบอก
“ตอนนี้ก็ยงั เปน็ เวลางานของคณุ อยู่”
“ไมใ่ ช่คะ่ แกว้ เลกิ งานหา้ โมงเยน็ ”
ใบหนา้ หลอ่ จดั โนม้ ตำ่ ลงมาหา
“นนั่ มนั หน้าท่ีเลขาหน้าหอ้ ง แตส่ ำหรับหน้าท่ีเลขาบนเตียง คุณจะเลิกงานไม่ได้ ต้องทำงานตลอดยี่สิบสช่ี ่วั โมงกนก
แก้ว”
หล่อนเผยอปากคา้ ง ก่อนจะส่ายหน้าดิก
“ไม่คะ่ แก้ว… แกว้ ไมเ่ ปน็ อะไรของบอสทั้งน้นั แกว้ … จะกลับบา้ น ปล่อยค่ะ”
“ก็บอกแลว้ ไงวา่ จะไปส่ง”
“แลว้ … คุณน้ำละ่ คะ บอสเอาไว้ไปไหน ความจรงิ เวลาแบบนบ้ี อสควรจะอยกู่ ับเธอนะคะ”
หล่อนโตแ้ ย้งเสียงเจ็บปวดระคนหึงหวง จนคนฟังอมยิ้มออกมา
“หึงผมหรือ”
“เปลา่ คะ่ แก้วไม่ทำแบบนัน้ หรอก”
“ดแี ล้วที่ไม่คดิ จะทำ เพราะคุณไม่มีสทิ ธ์ิในตวั ของผม มีแค่ผมคนเดียวท่มี สี ิทธใิ์ นตวั ของคณุ ”
หล่อนช้อนตาขึน้ มองคนรา้ ยกาจอยา่ งเจบ็ ช้ำ หวั ใจของเขาคงไม่มีจรงิ ๆ อย่างที่ทุกคนลำ่ ลือนั้นแหละ

“ปล่อยแกว้ ไปเถอะค่ะบอส แล้วเราก็กลับมาเป็นแคเ่ จ้านายกบั ลูกน้องเหมือนเดมิ ”
“เห็นทีจะไม่ไดห้ รอก เพราะความสมั พนั ธข์ องเราสองคนมันลึกซ้ึงเกินกวา่ จะกลบั ไปเป็นแค่นายจ้างกบั ลูกจา้ งแล้ว
ละ่ ”
“แตแ่ กว้ ไม่ต้องการแบบนนี้ ่ีคะ แกว้ …”
“ถา้ คุณคิดวา่ จะจบเรื่องบนเตียงของเราสองคนลง แลว้ กลบั มาทำงานรว่ มกนั เหมือนเดมิ ได้ ผมตอบชัดๆ ตรงนี้เลย
นะว่าไม่มีทาง หากเรอื่ งระหว่างเราจบลง คณุ ก็ทำงานกับผมไม่ได้อีก กนกแก้ว…”
หล่อนช็อกไป รบั รไู้ ด้ถงึ รูกลวงขนาดใหญ่ในชอ่ งท้องของตนเอง
ภาค… ภาคกำลงั จะบอกว่า หากทกุ อยา่ งจบสน้ิ ลง หล่อนกับเขากต็ ้องแยกจากกันไปตลอดกาล จะไมม่ วี นั กลับมา
เป็นเจ้านายกับลกู น้องได้อีก
นอ่ี กี ไม่นาน… เราก็ตอ้ งลาจากกนั แล้วใชไ่ หม…
กลบี ปากอ่มิ สั่นระริก ก้อนสะอื้นอดั แน่นอยู่ท่ีลำคอระหง
“เลิกรอ้ งไห้ไดแ้ ลว้ และไปขนึ้ รถของผม”
“ไม่คะ่ บอส… อย่าบังคบั แก้วนะคะ แก้วไมเ่ ต็มใจ”
เขายิม้ น้อยๆ ท่มี ุมปาก กอ่ นจะถือวิสาสะจูบปากอ่มิ กลางถนนทนั ที
“อ้ือ… อะ๊ … อุบ๊ บบ”
หลอ่ นผลักไส ขัดขนื แตพ่ อถูกปากหยักสวยบดคลงึ เรา่ ร้อน พรอ้ มกบั สอดแทรกล้ินเขา้ มาในองุ้ ปากสาว
สติสมั ปชญั ญะก็แตกตา่ งในท่ีสุด
“อมื มมม”
เขาครางกระห่ึมลำคอ เมอื่ ปากเล็กจ้มิ ลิ้มเผยอจูบตอบพร้อมกบั ดดู ลิน้ สากเชิญชวน
หล่อนเกลยี ดตัวเองทอ่ี ่อนแอแบบนี้ แตห่ ล่อน… หลอ่ นต่อต้านความนา่ ปรารถนาของภาคไม่ได้
นานเกือบห้านาทเี ลยทีเดียวกว่าภาคจะยอมปล่อยปากอ่ิมของหลอ่ นใหเ้ ปน็ อสิ ระ พร้อมกับมือใหญ่ที่เลื่อนไปแตะที่
เนินสะโพก

“คณุ เต็มใจ แกว้ …”
เขาพดู อยา่ งทระนง ก่อนจะประคองร่างอ่อนระทดระทวยของหลอ่ นไปทร่ี ถ
“บอส… รถแกว้ …”
“ไมต่ ้องห่วง เด๋ยี วคนของผมจะมาขบั กลบั ไปไวท้ ่บี รษิ ัท”
เขาพูดด้วยความทระนง และก็ควบคุมทุกอย่างเอาไว้ได้ในกำมือ
ไม่ช้าเขาก็กา้ วข้ึนมานง่ั หลังพวงมาลัยรถ มองหล่อนสกั พักกข็ ับออกไป
“บอสสง่ แก้วตรงนกี้ ็ได้ค่ะ”
เมือ่ รถคันงามแล่นมาจอดทหี่ น้ารั้วบา้ น หลอ่ นกเ็ อ่ยบอกเขาทันที หลงั จากน่งั เงียบมาตลอดทาง
“นจี่ ะไม่ชวนผมเข้าไปดืม่ น้ำหนอ่ ยเลยหรือ”
“แกว้ คดิ ว่าบอสไมน่ ่าจะหิวน้ำนีค่ ะ”
เขายิ้มเจา้ เล่ห์ ดวงตาเป็นประกายหน่ื กระหาย จนหล่อนปั่นป่วนไปท้ังจิตวญิ ญาณ
“ใช่ ผมไม่ได้หวิ นำ้ สักเทา่ ไหร่หรอก แต่หิวอยา่ งอืน่ มากกว่า”
“เอ่อ… แก้วลานะคะ”
“เดี๋ยวกอ่ นสิ”
เขาคว้าแขนเรยี วเอาไว้ และจ้องลกึ เขา้ มาในดวงตาของหล่อน
“บอส… มีอะไรกบั แกว้ อีกคะ”
“ผมจะเข้าไปด้วย”
“แตว่ า่ …”
“ผมต้องการเข้าไปในบ้านกับคุณด้วย แกว้ ”
แลว้ เขากป็ ลอ่ ยแขนเรยี ว จากนั้นกช็ งิ ก้าวลงจากรถ และเดินผ่านร้ัวไม้เข้าไปในตัวบา้ นของหล่อนทนั ที ในขณะที่
เจา้ ของบ้านอยา่ งหล่อนทำได้แค่เพียงเผยอปากค้างตกใจเท่านั้น

“บอส…”
พอได้สติกร็ ีบกระโจนลงจากรถ และวิง่ ตามเรือนร่างสงู สงา่ ไปทันที
“บอสคะ บอสกลบั ไปเถอะค่ะ”
หล่อนคว้าแขนของเขาเอาไว้ และพยายามหวา่ นลอ้ มอย่างสดุ ความสามารถ เพราะไม่อยากให้แมร่ ู้ความสมั พนั ธ์
ของตนเองกบั ภาค
“คุณกลวั อะไรแกว้ ”
“แกว้ …”
“ถ้ากลัววา่ แม่คณุ จะรู้ สบายใจได้ วนั นที้ ่านไม่อยหู่ รอก”
“คะ?”
นี่เขาพดู อะไรเนย่ี
“แมค่ ุณไปต่างจงั หวดั กับป้าข้างบ้านน่ะ ไมเ่ ช่ือคณุ ขึ้นไปดูสิ”
หลอ่ นมนึ งง และไม่เชอื่ คำพดู ของภาคเลย เพราะเขาจะรูไ้ ด้ยังไง ในเมื่อหลอ่ นเป็นลกู สาวยงั ไมร่ ู้เลย
กนกแก้วกา้ วเขา้ ไปในบ้าน ก่อนจะพบกระดาษทีเ่ ขียนด้วยลายมอื ของมารดาวางอยบู่ นโต๊ะกระจกตวั ทหี่ ล่อนชอบ
นั่งเป็นประจำหลงั กลับมาจากทำงาน
‘พอดีคุณป้าข้างบ้านมาชวนแม่ไปหัวหนิ นะ่ แถมยงั ออกค่าทพี่ กั กบั อาหารใหแ้ มด่ ว้ ย แม่อยากไปหัวหนิ มานานแลว้
ก็เลยตกลง แกว้ ไมโ่ กรธแมน่ ะ แมไ่ ปแค่สองคนื เอง’
“นมี่ นั …”
“เห็นไหมผมบอกแล้ว”
หลอ่ นอึ้งไปสกั พักกห็ ันมาจ้องหน้าภาค
“แล้ว… บอสทราบได้ยังไงคะ”
ชายหนุ่มระบายย้ิม ก่อนจะโนม้ หน้าตำ่ ลงมาหาใกล้ๆ จนหล่อนได้กลิ่นลมหายใจอบอนุ่ ของเขาเลยทเี ดียว
“ก็ผมเปน็ คนจ้างป้าข้างบ้านให้มาชวนแม่คณุ ไปหัวหนิ ยังไงละ่ ”

“บอส?!”
“ทำไมตอ้ งทำหนา้ ตกใจด้วยล่ะครับ ผมทำอะไรผิดหรือ”
นี่เขาทำหนา้ ไม่สะทกสะท้านเลย แถมยงั ยิ้มกริ่มท่ัวหนา้ อกี ตา่ งหาก
“บอส… บอสทำอย่างนี้ทำไมคะ” หลอ่ นไม่เข้าใจกบั การกระทำของเขาเลยจริงๆ
“กเ็ พราะผมอยากอยใู่ กล้ๆ คุณยังไงล่ะ ผมตอ้ งการอยู่กับคุณท่นี ต่ี ามลำพัง”
“บอสคะ… แตว่ า่ มนั …”
“ห้องนอนของคุณอยู่ไหนแก้ว”
“บอส…”
หล่อนเรยี กช่อื เขาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ ก่อนจะอทุ านออกมาเมอื่ เขาชอ้ นร่างสาวขน้ึ มาไว้ในออ้ มแขน
“บอส… ปลอ่ ย… ปลอ่ ยแก้วเถอะค่ะ”
“หอ้ งนอนคณุ อยู่ไหนแก้ว ใช่ห้องที่ผมไปหาวันน้ันหรอื เปล่า”
“บอส… ปลอ่ ยแกว้ เถอะค่ะ”
เขาไม่สนใจการขัดขนื ออ่ นแรงของหล่อนแม้แต่น้อย กา้ วยาวๆ ตรงไปยงั หอ้ งนอนของหล่อนได้อย่างถูกต้อง ประตู
ไม้ถูกปิดสนทิ ลง และหล่อนก็ถูกจบั วางราบบนเตยี ง
“บอส… อยา่ ทำแบบน้ีค่ะ อย่า…”
หล่อนกำลังจะเผยอกายลุกขึ้นนัง่ แตเ่ ขาทาบทบั ลงมาเสียก่อน
“ผมจะทำ… ผมต้องการคุณจนแข็งไปหมดแลว้ เนี่ย”
“แล้ว… คุณน้ำล่ะคะ”
“น้ำไมเ่ กี่ยวอะไรด้วย เรอ่ื งนี้มแี คเ่ ราสองคน อมื มมม นมใหญ่เหลือเกินแก้ว ผมจะดูดหัวนมคณุ ให้หลดุ เชยี ว
อืมมมม โอว้ …”
“อ๊ะ… อย่า… อ๊ยู ยยย… อ๊า…”

เขาซุกหนา้ ลงกับเต้านมอยา่ งลุ่มหลง และกใ็ ชว้ ชิ ามารฉีกท้ึงเสอื้ ผ้าออกไปจากกายสาวด้วยความรวดเร็ว ตอนนกี้ าย
สาวเปลอื ยเปล่าลอ้ นจ้อน

“ว้าว… ใหญโ่ ตเหลอื เกนิ ”

“อื้อ… อยา่ … บอส… อย่าค่ะ อา๊ … อ๊า…”

หล่อนพยายามต่อต้านแลว้ นะ พยายามอย่างสุดความสามารถแลว้ แต่… แต่สดุ ท้ายก็กลายรา่ งเป็นสาวร่านรอ้ นใน
นาทีต่อมาอยา่ งงา่ ยดาย เพียงแคถ่ ูกดดู อมหวั นม และโลมเลียเทา่ น้นั

“อา๊ … ซ๊ดี ดด บอสขา… ซดี๊ ดด เลยี อีก… อา… ดูดนมแก้วแรงๆ อา๊ …”

หลอ่ นเดง้ รอ่ นเผยอกายขน้ึ หา ใหเ้ ขาได้กัดไดเ้ ลีย ได้ลูบไล้อยา่ งเตม็ อกเต็มใจ น้ำเสียวกท็ ะลกั ออกมาจากซอกขาไม่
หยุด

“ซีด๊ ดด อา๊ … บอส… อา… เสียววว อา๊ …”

“ผมบอกแลว้ ไง… คุณเตม็ ใจแกว้ … โอ้ว… รอ่ งหวานลิน้ เหลอื เกนิ โอ้ว…”

เขาเลียลึก ปาดลน้ิ สา่ ยวน กอ่ นจะเอาน้ิวแขง็ แรงฝังเขา้ ไปข้างใน ควา้ นวนไปทัว่ ก่อนจะชักเขา้ ออกเลยี นแบบดนุ้
เอ็น

“อ๊า อยู๊ ยยย บอส… บอสขา… อา… กระแทกลงมา เอาดนุ้ กระแทกลงมาค่ะ อ๊า… ซี๊ดดด เสยี ยววว ไม่ไหวแลว้
เสียววว อ๊า…”

แลว้ เนิน่ ฉำ่ ก็ถูกเสยี บถกู กระเดา้ สุดแรง กายสาวร่านจัดเผยอรอ่ นอยา่ งเต็มอกเตม็ ใจ สองขาเรียวตวัดรัดรงึ กายทรง
พลงั ชุม่ เหง่ือเอาไว้แนน่

“อา๊ … แรงอีกค่ะบอส… อา… ลึกๆ อา… ซด๊ี ดด เสยี ววววว รู อ๊า… อา๊ …”

ลำเอ็นยาวใหญ่ควา้ นลกึ ควงสว่านอย่ใู นรเู สยี วคับ แคบอย่างดุดัน จงั หวะการกระเด้าเสียบเอน็ รอ้ นแรงราวกับพายุ
คล่งั

“ผมจะเสยี บคุณทงั้ คนื แก้ว… โอ้ว… โอว้ … ร่องดดู ดีมาก โอ้ว… โอว้ … อมื มมมมม”

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 15

EP15: เลขาบนเตยี ง
ภาคต่นื สายกวา่ ทุกวนั เพราะเม่อื คืนเขาไม่ค่อยจะไดน้ อนหลบั สกั เท่าไหร่นัก เน่ืองจากเริงรักกับกนกแกว้ แทบจะ
ทุกชวั่ โมงเลยทเี ดียว
มือใหญว่ าดไปข้างๆ ลำตวั และความว่างเปลา่ ที่ไดส้ มั ผัสก็ทำให้เขาต้องลมื ตาขึ้น พร้อมกบั หันไปมองทนี่ อนข้างตัว
“แก้ว…”
เขาพึมพำชื่อของหญิงสาวออกมาเบาๆ ก่อนจะผดุ ลกุ ข้ึนน่ัง ทั้งๆ ที่เนื้อตัวเปลือยเปล่า
“ลุกไปไหนแตเ่ ชา้ กนั นะ”
ภาคตวดั ขาก้าวลงจากเตยี ง เดนิ ไปหยบิ เสื้อคลุมท่ีกนกแกว้ พาดเอาไวบ้ นเก้าอห้ี นา้ โต๊ะเครอ่ื งแป้งมาสวมใส่ ก่อนจะ
เดนิ ออกไปนอกห้องนอน
เขามองหาหลอ่ นไปทวั่ ก่อนจะเดินเข้าไปภายในห้องครัว ตามกลน่ิ ของอาหารไป ซ่ึงก็ไดเ้ ห็นหญิงสาวกำลงั ยนื อยู่
หนา้ เตาไฟ
เรอื นรา่ งของกนกแก้วไม่ได้ผอมบางอย่างผูห้ ญิงที่เขาเคยมีความสมั พันธด์ ้วย หลอ่ นอวบอ่ิม มีนำ้ มนี วล และนา่
สัมผสั ไปท้งั สัดส่วน จนตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าตนเองชอบผหู้ ญงิ ห่นุ แบบไหน
อวบอิ่ม เต็มไม้เตม็ มือแบบกนกแกว้ นไ่ี งล่ะ
ภาคเผลอตัวระบายยม้ิ ออกมา ก่อนจะเดินเขา้ ไปสวมกอดหญงิ สาวจากทางด้านหลัง พร้อมกบั ซบหนา้ ลงกับซอก
คอระหง
“อุย๊ ยย…”
หญงิ สาวสะด้งุ ตกใจ
“บอส… ถอยออกไปก่อนค่ะ แก้วกำลงั ทอดปลาอย”ู่
“ผมอยากชว่ ย”
“บอสชว่ ยไม่ได้หรอกค่ะ ถอยออกไปก่อนนะคะ เด๋ยี วนำ้ มันกระเดน็ ใส่”

“ไม…่ ออกมาด้วยกนั ”
แลว้ เขาก็ลากหล่อนออกห่างจากเตาไฟ ดึงตะหลวิ ในมือไปวางไวท้ ีโ่ ต๊ะไม้ จากนน้ั กร็ วบรา่ งอวบอดั เขา้ มากอดรดั
แนบอก
“อยุ๊ ยยย บอส… ปลอ่ ยแกว้ ค่ะ…”
“ไม่ปล่อยหรอก”
“แตแ่ ก้ว… ทอดปลาอยนู่ ะคะ”
“แลว้ ไงละ่ ”
“ก็… แก้วไมว่ า่ งน่ะสิคะ”
เขาอมยม้ิ ไมส่ ะดวกสะท้าน
“ผมทำให้คณุ วา่ งได้ไมย่ าก แก้ว…”
“อ๊ะ… บอส… จะทำอะไรคะ”
เขายกร่างของหลอ่ นที่มเี พยี งเสื้อคลุมสขี าวตัวยาวขึ้นไปนัง่ บนโต๊ะไม้ ตะหลวิ ทีถ่ กู วางเอาไวก้ ่อนหนา้ ถกู ปดั รว่ งหลน่
ลงไปกับพ้นื และเขาก็แทรกตัวเขา้ มาในระหวา่ งตน้ ขาอวบ
“บอส… อย่า… อย่าทำแบบนี้คะ่ ”
“ทำไม”
“นม่ี ันหอ้ งครัวนะคะ”
“แล้วผมตอ้ งสนดว้ ยหรอื ”
“แต…่ แตว่ า่ แกว้ … อื้อ… บอส…”
เขาตลบชายเสือ้ คลุมขนึ้ สงู และกพ็ บว่าโหนกนูนของหล่อนไมม่ ีกางเกงในปกคลมุ อยู่ เขายมิ้ พรายอยา่ งพงึ พอใจ
และเอานว้ิ ไลร้ ่องลึก
“อูย๊ ยย… อ๊ะ… บอส…อย่าค่ะ…”
“นำ้ เยิ้มแลว้ แก้ว… อืมมม หวานดว้ ย”

แล้วเขากเ็ อานว้ิ ท่ีเปอ้ื นคราบเสยี วของหลอ่ นขน้ึ มายดั ใส่ปากของตนเอง ดดู เลยี หลอกล่อจนกายสาวปนั่ ป่วนรอ้ นฉา่
ขึ้นมาในที่สุด
“ผมจะเอาคุณท่นี ี่”
“บอส…”
หล่อนหนา้ แดงก่ำ มองเขาดว้ ยสายตาหวานเยิม้ ตอนนสี้ มองคิดอะไรไม่ออกอกี แล้ว นอกจากเขา… ใช่ เขาเพยี ง
เทา่ น้นั
“ใหผ้ มเอาไหมแกว้ ”
“บอส…”
ดสู ิ เขายงั จะถามใหห้ ล่อนอายอกี หล่อนอา้ ขาใหเ้ อานว้ิ แหยข่ นาดนแ้ี ลว้ ยงั ไม่รู้อีกหรือไง
“ตอบผมหน่อยสิ… ใหผ้ มเอาดนุ้ ยัดรูคณุ ได้ไหมแกว้ ในห้องครัวนะ่ ”
กลีบปากอมิ่ ส่ันระริก กายสาวรอ้ นฉา่ ทรมาน นำ้ เสยี วรนิ ไหลออกมาฉำ่ แฉะ
เขากม้ หน้าตำ่ ลงมาหา กระซิบชดิ ปากอิ่มอย่างจงใจหยอกเย้า
“ได้ไหมแกว้ … ผมกระเดา้ คุณในน้ไี ดไ้ หม…”
“ดะ… ได้คะ่ อ๊า… ซี๊ดดด บอสขา… อา… อ๊า… อู๊ยยยย อย่า… อยา่ ขยี้แบบนน้ั อา… เสยี วววว อา๊ …”
สะโพกอวบร่อนระรกิ ตามติดนว้ิ ยาวที่ขยบ้ี ค้ี ลึงลงมาหา เขาหวั เราะรว่ นด้วยความพงึ พอใจ สลัดเสือ้ คลุมออกจาก
ตัวเอง และก็กระชากเสอ้ื คลมุ ของหล่อนออกไปจากกายสาวเช่นกัน
สองรา่ งเปลือยเปล่า เขาจบั จ้องมองกลีบสาวท่ีแย้มแยกออกจากกนั เมื่อฝ่าเทา้ เลก็ ถูกยกใหว้ างบนพน้ื โตะ๊ ไม้
ในขณะที่กายสาวเอนไปดา้ นหลงั
“สวยมาก… ผมมองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อแกว้ …”
ยง่ิ เขาชื่นชม หล่อนกย็ ่งิ เสยี วเสยี ด
“บอส…”
“วา่ ไงครับ”

“แก้ว… แก้วต้องการบอสค่ะ…”

เขาหัวเราะพึงพอใจอย่างผู้ชนะ จากน้นั ก็ก้มลงดูดปากอ่มิ ท่ีเผยอรอคอยอยา่ งดุดัน ลว้ งล้ินเข้ามาสอดรดั กลืนกนิ
อย่างเมามนั เตม็ ไปด้วยความเสน่หา

“อา๊ … อืมมมม อ๊า…”

และเขาก็ไม่ได้แคจ่ บู ขย้ีปากอ่ิมอยา่ งเดยี ว เพราะนิ้วแขง็ แรงขย้หี วั นมข้างหนง่ึ สว่ นอีกครั้งกล็ ้วงลึกไปในรูสาวท่ี
แยกแยม้ รอคอย

“อา๊ … เสียยววว อ๊า…”

เขาทำให้หล่อนคลัง่ กรีดร้องราวกบั สาวร่านสวาท และเมื่อเขาถอนจมุ พิตดูดดื่ม ร่างอรชรกล็ ม้ นอนราบกับโต๊ะ
อย่างสิ้นเรย่ี วแรง

“เลยี … เลยี เลยค่ะบอส… อา… อา๊ …”

หลอ่ นแทบจะกระชากหัวของภาคเลยทีเดยี ว และเม่ือเขาเลียตรงนนั้ โลกท้ังใบก็แตกกระจยุ

“อยู๊ ยยยย… บอสขา… บอส… อา๊ … เสยี วววว อ๊า… ซีด๊ ดดด”

ภาคเลยี เกง่ เหลือเกิน เขาตวัดล้นิ ด้วยลลี าทท่ี ำใหห้ ล่อนต้องเดง้ รอ่ นข้นึ หา มอื ใหญ่สอดลกึ ใต้บ้นั ท้าย ตรงึ ใหส้ ะโพก
อวบไร้ทางหนี

“อา๊ … ซี๊ดดด อ๊า… เสียวววว”

หลอ่ นจะขาดใจอยู่แล้ว เขาทั้งเลียดว้ ยล้ิน แทงด้วยนิว้ ถงึ สองนวิ้ เขา้ มาในรอ่ งสาว หล่อนเสียวจนแทบขาดใจ เสยี ว
จนตัวสัน่ สะท้านแล้วก็แตก

“อ๊ายยยยย กรด๊ี ดด อา… อา๊ … เสยี วววว… อา๊ …”

ภาคเลียรสู าวจนหลอ่ นแตกระเบดิ คาปาก จากน้นั เขาก็กลืนกนิ นำ้ เสียวของหล่อนเขา้ ไปในลำคออยา่ งเอรด็ อรอ่ ย
ก่อนจะยดื ตัวตรง เอาดุ้นชายดุนดันปากรู

“บอส… เขา้ มาค่ะ เข้ามา… อ๊ะ… ซ๊ดี ดด”

ภาคหวั เราะร่วนดว้ ยความพงึ พอใจ ตอนแรกเขาตั้งใจจะยัดเอ็นเขา้ ไปในรสู าว แต่พอเหน็ ปากอ่ิมเผยอครวญคราง
ความคดิ หนึ่งกเ็ ขา้ มาในหัว

เขาขยบั ตัวออกห่าง เดินรูดท่อนเอน็ ไปท่ใี บหนา้ หวาน และจอ่ ความแข็งชันทปี่ ากอิ่ม
“ดูดใหห้ นอ่ ย แก้ว… โอว้ …”
เขายังพูดไม่ทนั จบประโยค กนกแก้วท่ีรหู้ นา้ ทด่ี เี หลอื เกนิ ก็กอบกมุ เอน็ ชาย และดูดกลนื อยา่ งรวดเรว็ เขาเสียวจน
หน้าตาบิดเบยี้ ว
“โอว้ … โอว้ … อืมมมม”
เขาเกรง็ สะโพกเดง้ เข้าใสป่ ากอิม่ ในขณะท่เี จ้าหลอ่ นกลืนกินเอน็ ชายจนมดิ ดา้ ม มอื เล็กลบู ไลค้ ลึงเคล้าไปตามลำ
เอ็น จนถงึ พวงไข่สวรรค์
“โอ้ว… เสยี วววว แกว้ … ทำไมดูดเอน็ เกง่ แบบนี้ โอว้ …”
เขาครวญคราง ครางราวกบั คนบา้ ไม่เคยเจอะเจอผู้หญงิ คนไหนดูดอมเอ็นได้เกง่ ฉกาจเทา่ กบั กนกแกว้ มาก่อนเลย
ยัยเลขาแวน่ แสนเฉิ่ม แต่ร้อนแรงเหลอื เกนิ ยามอยู่บนเตียง เขาดีใจนกั ทีไ่ ด้ครอบครองหล่อน
“โอ้ว… แก้วจา๋ … ผม… ผมจะแตกคาปากคุณแลว้ โอ้ว… โอว้ … เสยี วววว”
หล่อนดูดเอน็ ดว๊ บๆ เสยี งดังต่อเนื่อง ดูดราวกบั หวิ กระหายมานาน ดดู จนในที่สดุ ภาคกแ็ ตกระเบิดน้ำเสียวใส่ปาก
อ่ิมน่นั เอง
“อ๊ากกกกกก โอ้ว… โอว้ …”
เขากระตกุ เกรง็ ไปท้งั ตัว กระเด้าเอน็ ใส่ปากอิ่มแรงๆ หนักหน่วง น้ำเสยี วฉีดพ่งุ ออกมามากมาย แตเ่ จา้ หล่อนก็กลืน
กนิ เข้าไปในลำคอจนหมดทกุ หยด
“โอว้ … แกว้ … คณุ ดดู เอน็ เกง่ มาก… อืมมมม”
เขาชักเอ็นออกจากปากอิม่ ก้มลงจบู เป็นรางวัลให้หนง่ึ คร้งั ก่อนจะเดินรดู เอ็นกลับมายังที่รูเสยี ว
“บอสขา… บอส…”
หล่อนร่อนเนินสาวขนึ้ หา บอกใหร้ อู้ ย่างชดั เจนว่าต้องการถูกกระเด้าแค่ไหน
ภาคระบายยิม้ พงึ พอใจ กอ่ นจะมอบสง่ิ กนกแก้วต้องการให้เต็มแรง
“อยู๊ ยยย อ๊า… อา… บอส… บอสขา… คบั รูไปหมดเลยคา่ … อา๊ … ซด๊ี ดด อ๊า… เสยี ววว เสยี วรู อ๊า…”

ดุน้ ชายเคลอื่ นไหวดุดัน กระซวกทม่ิ แทงผา่ นกลา้ มเนื้อสาวออ่ นนุ่มดว้ ยจงั หวะหื่นกระหาย บั้นทา้ ยทรงพลังกระเด้า
ไมห่ ยดุ ท้งั คลึงทั้งควง คว้านลึกลงไปในความคบั แนน่ แสนฟิต

กนกแก้วแทบบา้ … เสียวแทบบา้ กบั ทุกจังหวะการกระซวกเอ็นของภาค
“อา๊ … อูย๊ ยยยย แก้ว… แก้วจะไม่ไหวแล้วค่าบอส… ซ๊ดี ดดด จะแตกแล้วคา่ บอส… อา… อ๊า… ซีด๊ ดดด…”
ยง่ิ หล่อนครวญครางดงั เทา่ ไหร่ แรงกระแทกของบนั้ ทา้ ยทรงพลังกย็ ่งิ หนักหนาย่งิ ขึ้น เขากระแทกจนโต๊ะไม้ที่หลอ่ น
ใชห้ ั่นผกั หัน่ หมคู รางประท้วง เสียงกระเด้าดงั ต่อเนือ่ งเป็นจังหวะเรา้ ใจ

“โอ้ว… โอว้ … แม่คณุ … ทำไมรูฟติ แบบนี้ โอว้ … ดนุ้ ผมจะขาดแลว้ … โอว้ …”
ภาคเสียบไมย่ ้งั ท่อนเอน็ ถูกชกั ถอนออกมาจนหมดความยาว ก่อนจะถูกทิ่มแทงเขา้ ไปใหมจ่ นมิดด้าม หญิงสาวกรดี
ร้องทรมาน ร่อนเนนิ เสยี วข้ึนใหเ้ สยี บอย่างเต็มอกเต็มใจ
“อ๊า… ซ๊ีดดดด บอส… บอสขา… เสียววว อา๊ …”
หล่อนทั้งเด้งทงั้ รอ่ น ตอบสนองความหนื่ กระหายของภาคอย่างทัดเทยี ม จนกระทงั่ เขากระเดา้ ใกล้แตก เขากจ็ บั
หลอ่ นให้ลงมาจากโต๊ะไม้ กดศรี ษะของหล่อนลงกบั โต๊ะแทน บน้ั ท้ายขาวถกู ดงึ ให้ลอยสูง จากนนั้ ดนุ้ ชายกจ็ ว้ งแทง
เขา้ ใส่สุดแรงเกดิ
“อ๊ะ… ซดี๊ ดดด อ๊า… อา… บอส… อ๊า… แรงอีก… แรงอีกค่ะ บอส… อ๊า… แบบนัน้ …. เสียวววว อ๊า…”
ไม่ช้าเขากับหล่อนกแ็ ตกระเบิดออกมาดว้ ยความรุนแรง น้ำเสียวผสมปนเปกนั จนท่วมทน้ ภาคจะจัดการกับกนก
แก้วต่อ แต่กลิน่ ไหม้อะไรบางอย่างโชยมาเขา้ จมูกเสยี ก่อน

“แก้ว… ผมได้กลิน่ อะไรแปลกๆ คุณได้กลน่ิ ไหม”
หลอ่ นทก่ี ำลงั จมปลกั อยู่กับความเสียวกระสันลืมตาขนึ้ และทำจมกู ฟุดฟดิ และก็ได้กล่นิ

“ไดก้ ลิ่นค่ะ”
“กลิ่นอะไรหรือแก้ว”
“กล่ิน…”
หลอ่ นทำทา่ คดิ ก่อนจะรบี ยืดตัวตรง

“กลนิ่ ปลาไหม้คะบอส…!”

รา่ งอรชรทยี่ ังเปลือยเปล่าวิ่งตรงไปยงั กะทะท่ีกำลังส่งกล่ินไหม้โชยฟุง้ ไปท่วั ทั้งบ้าน
ภาครีบวง่ิ ตามไปดู ก็พบวา่ ปลาทูที่หญิงสาวทอดอยู่ก่อนทพ่ี วกเขาจะรว่ มรักกนั ไหม้เปน็ ตอตะโกไปเสียแล้ว
“โอ้… ปลาไหม้กลิน่ มนั แรงแบบน้ีหรือ ผมไมเ่ คยเหน็ มากอ่ นเลย”
“บอสน่นั แหละตัวการ จ่ายเงินค่าปลาทูคนื แกว้ เลยนะคะ”
หลังจากปิดเตาแลว้ หล่อนก็ช้อนตามองเขาอย่างขุ่นเคือง
“ผมทำผิดตรงไหนครับเนยี่ ”
“ก็…”
หล่อนอกึ อกั หน้าแดง แต่ก็เลือกที่จะพูดจนจบ
“ก็ถา้ บอสไม่… ไม่ทำอยา่ งน้ันกบั แกว้ ปลาทูก็คงไม่ไหมแ้ บบนี้หรอกค่ะ”
ชายหนุ่มหัวเราะร่วน ดึงรา่ งเปลอื ยของกนกแกว้ เขา้ มาสวมกอด
“ผมจะซื้อใหใ้ หม่ เอาสักก่ีรอ้ ยเขง่ ดีละ่ ”
“บอส… ปล่อยแกว้ เถอะค่ะ”
“ไมป่ ล่อย”
แลว้ เขากย็ อ่ ตัวลงชอ้ นร่างอวบอัดขึ้นมาไว้ในออ้ มแขน จากนน้ั กเ็ ดนิ ตรงไปยงั หอ้ งนอน และทำใหห้ ล่อนร้องครวญ
ครางอยู่ใต้รา่ งของเขาบา้ ง บนรา่ งของเขาบ้างยาวนานเกือบสามชัว่ โมงติดเลยทีเดยี ว
“อ๊า… ซี๊ดดดด อา๊ … บอสขา… อา๊ … อยา่ หยดุ กระเดา้ สิคะ อา๊ … แรงอีก… อา๊ …”

เลขาบนเตียง - ตอนที่ 16

EP16: เลขาบนเตยี ง
“วนั นผี้ มมนี ัดลูกค้าดึก คุณขับรถกลับบ้านเองได้นะแก้ว”
“ใหแ้ ก้วไปดว้ ยไหมคะ”
“ไมเ่ ป็นไรหรอก ผมไปคนเดยี วได้ครบั ”
กนกแกว้ มองตามร่างสงู ใหญข่ องภาคทเี่ ดินจากไปดว้ ยความน้อยใจ และกอ็ ดคดิ ไม่ไดว้ า่ ลูกคา้ ทภี่ าคพดู ถงึ อาจจะ
เปน็ ผหู้ ญงิ คนเดิมน่นั กเ็ ป็นได้
หลอ่ นถอนใจออกมาแรงๆ พยายามบอกตวั เองเปน็ พนั ครง้ั ว่าอย่าคาดหวังกับความสมั พันธท์ ่ีมีเซก็ ซเ์ ป็นตวั
ขบั เคล่ือน แต่ก็ทำได้ยากเหลือเกิน
นว้ิ เรียวยน่ื ไปปิดสวติ ซ์คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ ก่อนจะหยบิ กระเป๋าข้นึ มาคล้องบา่ จากน้ันก็ลกุ ข้นึ จากโต๊ะทำงานมงุ่
หน้าตรงไปยงั ลานจอดรถ
หล่อนขบั รถมาเรอ่ื ยๆ ใจลอยไปตลอดทางเพราะคดิ ถึงภาค จนกระทัง่ ตัดสนิ ใจจอดรถแวะทีร่ ้านกาแฟริมทางแห่ง
หนงึ่ ซ่ึงนั่นกท็ ำใหห้ ลอ่ นได้พบกับสพุ จน์โดยบงั เอิญ
“คุณพจน…์ ”
“อา้ ว คุณแกว้ เหลือเชอื่ นะครับทไ่ี ด้พบคุณแก้วท่ีน่ี เชญิ นัง่ ดว้ ยกันนะครบั ”
หลอ่ นตอบรับดว้ ยความยนิ ดี
“คุณพจน์มาทำอะไรแถวนี้คะ”
“ทีน่ ร่ี า้ นกาแฟของผมครบั ”
“คะ?”
หล่อนแปลกใจมาก มองไปรอบๆ รา้ น กอ่ นจะหนั มามองหนา้ สุพจน์อีกครง้ั
“ร้านของผมจรงิ ๆ ครับ”
“แกว้ ไมอ่ ยากจะเช่ือเลยค่ะ ไม่คดิ วา่ คุณพจน์จะมาเปิดร้านกาแฟน่ารกั ๆ แบบน้ี แก้วจะมาอดุ หนุนบ่อยๆ นะคะ”

“ไม่ต้องมาอดุ หนนุ หรอกครบั แค่แวะมาหาผมตอนทค่ี ุณแก้วขับรถผา่ นกถ็ ือว่าขอบคุณมากแล้วครับ”
หล่อนกับสุพจน์พดู คยุ กันอย่างถูกคอ และสุพจน์เองก็ไม่ได้มที ีทา่ ว่าจะจบี หล่อนอีกเหมือนก่อนหน้านีแ้ ลว้ ซึ่งนนั่ ก็
ทำให้หลอ่ นสบายใจยิง่ ขน้ึ
หล่อนนั่งคยุ กบั เขาจนมืดค่ำ จงึ ขอตัวกลบั
“แก้วขอตวั กลับบ้านกอ่ นนคะ คยุ เพลนิ นี่จะสองทมุ่ อยู่แล้ว”
“ง้นั ผมเดินไปส่งทร่ี ถนะครบั ”
“ขอบคณุ ค่ะ”
หล่อนเดนิ นำสพุ จน์มาทร่ี ถ และเม่ือลำ่ ลาเขาเสรจ็ กร็ บี กา้ วข้ึนรถ แต่พอสตาร์ทเครื่องยนต์เท่าน้นั แหละกต็ ้องหน้า
เสยี ทนั ที
“เปน็ อะไรครบั คณุ แกว้ ”
สุพจนท์ ีย่ นื รอส่งอยเู่ คาะกระจกถามด้วยความเปน็ หว่ ง
“รถสตาร์ทไมต่ ดิ ค่ะคุณพจน”์
“งัน้ ผมขอดูหน่อยครับ”
“ขอบคณุ ค่ะ”
หล่อนกล่าวขอบคุณและก้าวลงมาจากรถ ให้สุพจน์ได้ลองสตาร์ทเคร่อื งให้บ้าง แตจ่ นแล้วจนรอดกไ็ ม่ติดเหมือนเดิม
ไม่ว่าจะพยายามสักกี่คร้ังกต็ าม
“สงสยั ตอ้ งเรยี กชา่ งแล้วละ่ ครบั คณุ แกว้ ”
กนกแกว้ ย้ิมเจอ่ื นๆ กอ่ นจะถอนใจออกมา
“แกว้ วา่ จะทนใชอ้ ีกสักสองสามปคี ่อยเปลยี่ น สงสัยตอ้ งเปล่ียนรถเร็วขึน้ แล้วล่ะค่ะ”
“ไม่เปน็ ไรครับ เดยี๋ วผมเรยี กช่างมาให้ สว่ นคุณแกว้ ผมจะขับรถไปส่งทบี่ ้านเองครบั ”
“เอ่อ… ไม่ต้องหรอกค่ะ แกว้ เรียกแท็กซ่ีกลับบ้านสะดวกกว่าค่ะ” หล่อนเกรงใจ
“ผมยนิ ดคี รบั ถือว่าเป็นการตอบแทนท่ีคุณแก้วมาด่ืมกาแฟทีร่ า้ นของผมยงั ไงล่ะครับ”

“โอ้… แต่แกว้ ด่ืมกาแฟแค่แก้วเดยี วเองนะคะ แคห่ า้ สบิ บาทเองค่ะ”
“น่ันแหละครับ ผมต้องตอบแทน”
เมื่อเหน็ ความต้งั ใจของคู่สนทนา กนกแกว้ ก็ไม่อาจจะขดั ขนื ได้อีก
“ก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณพจน์”
“ดว้ ยความยินดคี รับ”
แลว้ หลอ่ นกข็ ึน้ รถของสุพจนอ์ ย่างไม่มที างเลือก
หล่อนยนื โบกมือ และรอจนรถยนต์ของสุพจน์หายไปในความมดื จึงเดินไปทร่ี ั้วไม้ กำลังจะเปิดออก และเดนิ ผ่าน
เขา้ ไปภายใน แต่แขนเรยี วถูกกระชากเอาไว้เสียกอ่ น
“อยุ้ ยย”
และเมื่อหันไปมองเจ้าของมือกระดา้ งก็ต้องแปลกใจยงิ่ นัก
“บอส…”
แม้จะอยู่ในความมดื สลัวหลอ่ นกส็ ามารถเห็นความน่ากลัวของดวงตาคมกรบิ ได้อยา่ งชัดเจน
“รถคณุ ไปไหน แลว้ ไอ้หมอนั่นมาสง่ คณุ ไดย้ งั ไง หรือว่ายังติดตอ่ กันอยู่”
“คอื ว่า…”
“ตลอดเวลาที่ผมเอาคุณ แตค่ ุณกย็ ังลกั ลอบติดต่อกบั ไอ้หมอนน่ั สินะ”
“บอสคะ มันไม่ใช่อย่างนน้ั นะคะ”
“อย่ามาแกต้ ัว”
ภาคตวาดลน่ั
“ผมเคยนกึ วา่ คุณจะแตกต่างจากผู้หญิงคนอ่นื ”
ชายหนมุ่ ตวัดตามองหล่อนท้งั ตัวอย่างดถู ูกเหยยี ดหยาม
“ทีแท้ คุณก็ซ่อนความรา่ นเอาไวใ้ ต้แว่นหนาๆ ของคุณน่นั เอง”

“บอส…”
“ผมไมน่ ่าหลงกลคุณเลย”
หลอ่ นถูกเขาผลกั ออกห่าง น้ำตาไหลรินลงมาอาบแกม้ ดว้ ยความเสียใจ
ใช…่ หล่อนเสยี ใจ และเจบ็ ช้ำมากกบั วาจาดูถกู หยามเกียรติทเี่ ขาขว้างใส่หนา้ ซ่ึงนน่ั ก็ทำให้หลอ่ นขาดสติโต้ตอบ
ออกมาเช่นกัน
“กใ็ นเมื่อบอสยังไปยุ่งกบั ผูห้ ญิงคนอ่นื ได้ ในตอนท่ีมีแกว้ แล้วทำไมแก้วจะทำบา้ งไม่ไดล้ ่ะคะ”
“ผมยงุ่ กบั ใคร”
เขาเค้นถามเสยี งกระด้าง
“บอสร้อู ยู่แก่ใจค่ะ”
ภาคจอ้ งหนา้ หลอ่ นเขมง็
“ผมว่าคุณอยา่ เปล่ยี นเรื่องเลยดีกว่า คุณเลว กใ็ ชว่ า่ คนอนื่ จะเลวไปด้วย”
ความหงึ หวงทำให้ภาคขาดสติอยา่ งที่ไม่เคยเปน็ มากอ่ น
“ผมเกลยี ดผูห้ ญงิ ร่าน จำเอาไว้ด้วย!”
แล้วเขากห็ มนุ ตัวเดินไปข้นึ รถ ทจ่ี อดอยู่ไกลกวา่ ทกุ วนั และขับออกไปอยา่ งรวดเรว็
หลอ่ นแทบทรดุ ฮวบลงกองกับพืน้ ถนน มองท้ายรถของภาคไปท้ังน้ำตา
“ทำไมบอส… ต้องกลา่ วหาแก้วแบบน้ีด้วย… บอสเองก็ทำ…”
หล่อนยกมือข้นึ ปิดหนา้ ร้องไห้ด้วยความทกุ ขท์ รมานแสนสาหสั และกว่าจะกลับเขา้ มาในบ้านได้สำเร็จก็กิน
เวลานานเลยทีเดยี ว
“แกว้ … ทำไมวันน้มี าดึกนกั ล่ะลกู ”
แมย่ ังไม่นอนและเอย่ ทักหล่อน
“คอื … รถแกว้ เสยี น่ะแม่ กเ็ ลย… ให้เพื่อนมาสง่ ”
สหี น้าของแม่เตม็ ไปดว้ ยความตกใจ ก่อนจะเดนิ เข้ามาหา

“แล้วทกุ อย่างเรียบรอ้ ยดหี รือยงั ลกู ”
“เรียบร้อยแลว้ ค่ะแม่ เพ่ือนแกว้ ตามช่างมาลากรถไปท่ีอใู่ ห้แล้วค่ะ”
แมข่ องหล่อนระบายยิ้มน้อยๆ กอ่ นจะเอย่ ขึน้ เม่ือนึกขนึ้ ได้
“เจา้ นายของแกว้ มารอแก้วตั้งแตย่ งั ไมห่ ้าโมงเลยรูไ้ หม แม่กง็ งๆ ว่ามาทำไมแต่วนั พอถามก็บอกวา่ จะมาเซอร์ไพร์ส
แก้ว”
“เซอร์ไพรส์ แกว้ …?”

“ใช่”
แมข่ องหลอ่ นตอบสน้ั ๆ และก็เดนิ หายไปสกั พกั ก่อนจะกลับมาพร้อมกับชอ่ ดอกไมข้ นาดใหญใ่ นมือ

“ดอกไม้ใครคะแม”่
“กเ็ จา้ นายแก้วนนั่ แหละ ถือมาตอนที่มารอแก้วท่นี ่นี ่ะ แตน่ ี่กลับไปแลว้ ละ่ คงรอไม่ไหว ไดแ้ ตฝ่ ากดอกไมเ้ อาไว้
ใหน้ ่ะ”
หวั ใจของหลอ่ นคล้ายกบั กำลังถูกจบั เขย่า ขณะยืน่ มือไปรับช่อดอกไม้จากมือของมารดามากอดเอาไว้ สมองกำลงั
ประมวลผลกบั สง่ิ ท่เี กิดขน้ึ
ไหนภาคบอกว่าจะไปเจอลูกค้าและกลบั ดึกยงั ไงล่ะ แถมยังไม่ยอมให้หล่อนไปดว้ ยอกี แล้วเขามาโผล่ทีบ่ า้ นของ
หลอ่ นไดย้ ังไงกนั แล้วยังจะช่อดอกไม้น่ีเอง
“อ้อ มกี ารด์ ดว้ ยนะ แม่เปิดอ่านแลว้ ล่ะแตอ่ า่ นไม่ออกมนั เปน็ ภาษาองั กฤษ”
คำพูดของแม่ ทำใหห้ ลอ่ นกวาดตามองหาการ์ดท่ีแม่พูดถึง ก่อนจะพบว่ามนั สอดอยภู่ ายในซง่ึ ลึกเขา้ ไปเลก็ น้อย มือ
เล็กสน่ั เทาขณะคลอี่ อกอา่ น

ใจความในนนั้ หากแปลเปน็ ภาษาไทยแลว้ ก็ประมาณว่า…
‘คณุ คือสิง่ ท่ีมีค่าสำหรับผม’
นภ่ี าค… ภาคกำลังพยายามทำอะไรกนั แน่ เขา… เขาเอาดอกไม้พรอ้ มกับการ์ดที่มีข้อความหวานซง้ึ แบบน้มี าให้
หล่อนทำไมกัน

“แมว่ ่า เจา้ นายของลูก เขาน่าจะมใี จให้กับลูกนะแกว้ ”

“แม่…”
“แมเ่ ตรยี มกบั ข้าวเย็นเอาไว้ให้ในครวั นะแกว้ อาบนำ้ อาบท่าซะแล้วก็ออกมากิน แม่ขอตัวก่อนนะ”
แลว้ แมก่ เ็ ดนิ จากไป ราวกบั รูว้ ่าหลอ่ นกำลังต้องการคดิ ทบทวนตามลำพงั
หลังจากร่างของมารดาหายไป หลอ่ นกท็ รดุ ลงนงั่ กับเก้าอ้ี อา่ นข้อความในการ์ดแผน่ เล็กซำ้ ไปซำ้ มานบั ครัง้ ไม่ถ้วน
อ่านหลายๆ ครัง้ เพื่อทจ่ี ะใหม้ ่ันใจวา่ ตนเองไมไ่ ดต้ าฝาด หรือมโนไปเอง
“บอส… บอสกำลงั ทำให้แกว้ … สบั สนนะคะ”
มือเล็กคว้าหาโทรศัพทม์ ือถือในกระเป๋า พอเจอก็ต่อสายหาภาคทันที แตเ่ ขาไม่ยอมรบั สาย
“บอส… ได้โปรดรบั สายแก้วหน่อยเถอะคะ่ ”
หล่อนรู้ดีว่าเขากำลังโกรธมากแค่ไหน แตห่ ล่อนต้องการคำตอบ อยากรวู้ า่ เขาทำแบบนีท้ ำไม
นิ้วเรียวกดต่อสายหาภาคนบั ครั้งไม่ถว้ นแตเ่ ขาก็ยงั ไมร่ บั เช่นเดมิ จนกระทง่ั หล่อนถอดใจกำลังจะวางสาย ปลาย
สายกก็ ดรบั พอดี
หลอ่ นดีใจอยา่ งทีส่ ดุ รบี ละล่ำละลักถามเขาออกไปน้ำเสยี งสนั่ เทา
“บอส… บอสคะ แกว้ ม…ี ”
หลอ่ นพดู ได้แคน่ น้ั เสยี งหวานของผ้หู ญิงคนหนงึ่ ก็ดงั ทมิ่ แทงเขา้ มาในหู
“พ่ภี าคอาบนำ้ อยูค่ ่ะ ไม่ทราบวา่ มีเรื่องด่วนไหมคะ ถ้าดว่ นฝากนำ้ เอาไวไ้ ด้คะ่ ”
ผู้หญงิ คนนนี้ เี่ อง…
เขาอยู่ดว้ ยกนั !
หวั ใจของหล่อนแตกสลายไมเ่ หลือชิ้นดี
“มะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
หล่อนกำลังจะวางสาย แตอ่ ีกฝา่ ยเรียกเอาไว้เสยี ก่อน
“เดีย๋ วก่อนค่ะ”
“คณุ มีอะไรกบั ฉนั เหรอคะ” กนกแก้วจำใจต้องกลั้นสะอนื้ ตอบรับ

“คุณเป็นคนรักของพี่ภาคเหรอคะ”
คำถามจากปลายสายทำให้กนกแก้วถงึ กับเบิกตากว้างตกใจ
“มะ ไม่ใชห่ รอกค่ะ ทำไมคุณคดิ แบบน้นั ล่ะคะ”
ผู้หญงิ ทีค่ ยุ อยู่ปลายสายหัวเราะคิกคักก่อนจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงสดใส ไร้วีแ่ ววการหึงหวงจนนา่ แปลกใจเป็น
ทส่ี ุด
“กพ็ ภ่ี าคเมมเบอรข์ องคณุ เอาไว้ว่า ‘ท่รี กั ’ น่ะสคิ ะ”
“คะ?”
น่หี ล่อนฝันไปอีกแลว้ ใช่ไหม!
“หรือถ้าคณุ ไม่ใชค่ นรักของพี่ภาค งน้ั ก็แสดงว่าพภ่ี าคต้องแอบรักคุณแน่ๆ เลยค่ะ ไมง่ ั้นไมเ่ มมเบอรข์ องคุณเอาไว้
แบบนีแ้ นๆ่ ”
กนกแกว้ กำลังงง กำลังสบั สน แลว้ ก็กำลังจะเป็นบา้ ด้วย
น่ีมันเกดิ อะไรขนึ้ กนั เนยี่ !
“เอ่อ… ฉนั … ฉนั งงไปหมดแล้วค่ะ คณุ … ช่วยอธิบายเพ่ิมหน่อยได้ไหมคะ”
ในทีส่ ดุ กนกแก้วกเ็ คน้ เสียงถามคูส่ นทนาออกไปได้สำเร็จ
“ไดส้ ิคะ ฉันเห็นพภี่ าคเมมเบอร์ของคุณว่า ‘ทีร่ ัก’ ในมือถือของเขานะ่ ค่ะ”
ชดั เจนเลย เตม็ สองหูเลยทเี ดียว
“คณุ นำ้ ไม่ได้โกหกแกว้ ใช่ไหมคะ”
“น้ำจะไปโกหกคุณแก้วทำไมละ่ คะ ในเม่อื น้ำเห็นจรงิ ๆ”
คนปลายสายยนื ยนั ด้วยนำ้ เสยี งสดใสรา่ เริงเช่นเดิม จนกนกแก้วอดแปลกใจไม่ได้
“แล้ว… คณุ ไมห่ ึงคณุ ภาคเหรอคะ”
คราวน้ีคนปลายสายหัวเราะกรา๊ กเลยทเี ดียว ก่อนจะถามออกมา
“นำ้ จะไปหึงพชี่ ายตวั เองทำไมละ่ คะ”

“พช่ี าย?!”
“ใช่คะ่ นำ้ เปน็ ลูกของนอ้ งชายพ่อพ่ภี าคค่ะ”
หลอ่ นช็อกเป็นคำรบที่สองสามสี่ ดวงตากลมโตเบิกกว้างตลอดเวลา
“แลว้ … ทำไมแกว้ ไม่ร้ลู ่ะคะ แกว้ … รจู้ กั พี่น้องของ บอสแทบทกุ คน”
“นำ้ เปน็ ลกู เมยี คนแรกของน้องชายพอ่ พ่ีภาคค่ะ ซ่งึ กค็ ือคุณลุงของนำ้ น่นั แหละ แล้วนำ้ ก็ไมไ่ ด้อยู่เมืองไทยดว้ ย ก็
เลยไมไ่ ด้ตดิ ตอ่ กับพีภ่ าคบอ่ ยนักนะ่ ค่ะ”
ทำไมหล่อนถงึ ได้รสู้ ึกราวกับว่าภูเขาในอกมันสลายหายไปหมดแบบนนี้ ะ
รอยย้ิมที่ไมเ่ คยมีเลยตงั้ แต่เกิดความหึงหวงในตัวของภาคเกดิ ขึ้นบนดวงหน้างาม
นีห่ ลอ่ นหงึ หวงพนี่ ้องสายเลือดกันมาตลอดอย่างน้นั เหรอ โอ้… นา่ ละอายใจเหลอื เกิน
“แก้ว… เขา้ ใจผดิ คิดวา่ คณุ น้ำเปน็ คนรกั ของบอสเสียอีก แก้วขอโทษนะคะ”
“ไม่เปน็ ไรหรอกค่ะ อ้อ วา่ แต่คณุ แก้วทะเลาะกับพ่ภี าคหรือเปลา่ คะ”
“เอ่อ…”
“อยา่ หาวา่ นำ้ กา้ วก่ายเลยนะคะ พภี่ าคหนา้ บูดมากเลย แล้วก็ดอู ารมณ์รา้ ยมากดว้ ย น่ีขนาดนำ้ ยังเขา้ หน้าพ่ีภาคไม่
ตดิ เลยค่ะ”
“ใชค่ ่ะ บอสโกรธแก้วมาก และกค็ งจะเกลียดมากแลว้ ด้วยละ่ ค่ะ”
“พ่ภี าคจะเกลยี ดผู้หญิงทต่ี วั เองเมมเบอรเ์ อาไว้ว่า ‘ทร่ี ัก’ ไดย้ งั ไงกนั ละ่ คะ”
หวั ใจของหญิงสาวพองฟูคบั อก แทบไม่อยากจะเช่ือเลยว่าภาค… ภาคจะร้สู ึกไมต่ ่างไปจากหลอ่ น น่ีหล่อนไมไ่ ดฝ้ ัน
ไปใชไ่ หม
“ฝากคุณนำ้ … ขอโทษบอสแทนแก้วด้วยนะคะ”
“คงไม่ได้หรอกคะ่ คุณแก้วเป็นคนทำให้พ่ีภาคโมโห ก็ตอ้ งมาขอโทษดว้ ยตัวเองค่ะ”
“เอ่อ แตว่ า่ … นมี่ นั กด็ ึกแลว้ …”
“เอาไวพ้ รุง่ น้ีก็ได้ค่ะ แต่อย่าปลอ่ ยไว้นานนะคะ พ่ภี าคจะโมโหตวั แตกซะก่อน”

คู่สนทนาปลายสายของหลอ่ นหวั เราะอยา่ งอารมณ์ดกี ่อนจะวางสายไป ในขณะทหี่ ล่อนนง่ั นิ่งราวกับหนุ่ ปูนปัน้
สมองอึกทึกครึกโครมไปหมด

มนั จะเปน็ ไปได้ยังไงกนั ภาคจะรักเลขาทท่ี ั้งเฉิ่มทั้งเชยแบบหล่อนได้ยังไงกัน มันไม่มเี หตุผลเลยทเี่ ขาจะลดตวั มารัก
หลอ่ น

หญิงสาวพยายามขบคิด คิดเปน็ ล้านๆ ตลบั กย็ ังหาเหตผุ ลมารองรับไม่ได้ จงึ ตดั สนิ ใจว่าพรุ่งนจ้ี ะไปทำงานแต่
เช้าตรู่ เพอื่ เอาถามหาเหตุผลของภาคจากปากของเขาเอง

เลขาบนเตียง - ตอนท่ี 17

EP17: เลขาบนเตยี ง
“ทำไมวันนพ้ี ีแ่ กว้ มาทำงานเช้าจังคะ มาก่อนแมบ่ า้ นอีกมัง้ เน่ยี ”
เพ่ือนร่วมงานเอ่ยแซว เมือ่ เห็นหลอ่ นน่ังอยู่ที่โต๊ะทำงานแต่เชา้ ตรู่
“พอดพี ี่ตนื่ เรว็ น่ะวนั น้กี เ็ ลยไม่รจู้ ะทำอะไร มาทำงานเลยดีกวา่ ” หล่อนพูดปด เพราะจริงๆ แลว้ หล่อนไมไ่ ด้ตื่นเรว็
หรอก แต่ไม่ไดน้ อนเลยต่างหาก
“งน้ั เดยี๋ วหนไู ปดืม่ กาแฟก่อนนะพ่แี ก้ว วา่ งๆ จะแวะมาคยุ ใหมจ่ ้า”
“จะ้ ”
หลอ่ นมองตามเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องท่ีเดินจากไปจนลบั ตา ก่อนจะหนั มาชะเง้อคอมองไปทลี่ ิฟตต์ วั ประจำที่ภาคเคย
ใช้ แต่ก็ยังไร้เงาของเขา
“ทำไมวันน้บี อสมาช้านักนะ”
หล่อนเฝา้ รอการปรากฏตัวของเขา และหลงั จากนง่ั รอไปเกือบชวั่ โมง ภาคกเ็ ดินออกมาจากลิฟต์ สีหน้าของเขาเย็น
ชา เรียบเฉย เขาเดินผา่ นหนา้ หลอ่ นไปทำราวกบั ไมร่ ้จู กั มักจี่กนั มาก่อน
“บอสคะ…”
หลอ่ นเรยี กเขา แต่เขาไม่แม้แต่จะหยดุ เดนิ กายทรงพลังเดินผ่านหนา้ และหายเขา้ ไปในหอ้ งทำงาน
กนกแก้วหน้าเสยี เลก็ นอ้ ย แต่กก็ ัดฟันลกุ ขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปหยุดที่หนา้ ประตู
หล่อนตอ้ งถามเขาให้รู้เรื่อง จะได้ไมเ่ ขา้ ใจผดิ ไปคนเดยี ว
กอ๊ ก กอ๊ ก
หลอ่ นเคาะประตูสองคร้ัง กอ่ นจะเปดิ เข้าไปข้างในโดยไม่รอคำอนญุ าต
ภาคกม้ ๆ เงยๆ อยูห่ ลงั โต๊ะทำงาน เก็บของใช้ใส่กระเป๋าที่กางเอาไวบ้ นโตะ๊ ไม้
“บอสทำอะไรคะ”
หลอ่ นถลาเขา้ ไปหยุดตรงหน้าโต๊ะไม้ มองสง่ิ ท่ีเขากำลังกระทำอย่างต่ืนตกใจ