6-7 จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-3
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-7
เรองที่ 6.2
ื่
4. กรณีศึกษาของแนวปฏิบัติที่ดีในการใหบริการของตัวแทนประกันชีวิต ประกอบด้วย 1) กรณีศึกษาด้าน
้
ความซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้เอาประกันภัย บริษัท และเพื่อนร่วมอาชีพ 2) กรณีศึกษาด้านการรักษาความลับ
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชวิต
อันมิควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัยและของบริษัทต่อบุคคลภายนอก 3) กรณีศึกษาด้านการไม่แนะน าให ี
้
ผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่หากท าใหผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์ และ
้
4) กรณีศึกษาด้านการไม่กล่าวให้ร้ายทับถมตัวแทนประกันชีวิตหรือบริษัทอื่น
ตัวแทนประกันชีวิตเป็นคนส าคัญหรือทัพหน้าของธุรกิจประกันภัยในการสร้างภาพพจน์ที่ดีของธุรกิจ และมี
วัตถุประสงค ส่วนส าคัญในการสร้างสรรค์ธุรกิจหรือฉุดรั้งการเติบโตทางธุรกิจ ทั้งนี้ ธุรกิจประกันภัยจะเติบโตอย่างมีคุณภาพได้ก็
์
เมื่อศึกษาบทที่ 6 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ ่ ั ้ ั ั
ต่อเมื่อมีตัวแทนประกันชีวิตที่มีคุณภาพและยึดมนในจรรยาบรรณ ทาใหตัวแทนประกนชีวิตได้รบความไว้วางใจจาก
1. อธิบายความส าคัญของจรรยาบรรณกับการเพิ่มผลผลิตของธุรกิจประกันชีวิตได้
ผู้มารับบริการในความเป็นวิชาชีพของตัวแทนประกันชีวิตและบริษัทประกันชีวิต ว่ามีมาตรฐานทั้งความรู้ ความ
2. อธิบายจรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชีวิตได้
สามารถ ความมั่นคง และตัวแทนประกันชีวิตมีจรรยาบรรณในวิชาชีพ จึงกล้าเปิดเผยความเป็นส่วนตัวและมอบความ
3. วิเคราะห์แนวปฏิบัติที่ดีในการให้บริการของตัวแทนประกันชีวิตได้
คุ้มครองในอนาคต
1. จรรยาบรรณของตัวแทนประกันชวิต
ี
้
ั
จรรยาบรรณของตวแทนประกันชีวตเป็นแนวทางและเครื่องยึดเหนี่ยวใหคนในอาชีพประพฤติปฏิบัติงาน
ิ
อย่างมีคุณธรรมและจรรโลงไว้ซึ่งภาพลักษณ์ที่ดีของอาชีพตัวแทนประกันชีวิต โดยมีทั้งหมด 10 ประการ ได้แก่
1) มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้เอาประกันภัย บริษัท และเพื่อนร่วมอาชีพ
2) ใหบริการที่ดีอย่างสม่ าเสมอและชี้แจงให้ผู้เอาประกันภัยทราบถึงสิทธิและหน้าที่เพื่อรักษาผลประโยชน์
้
ของผู้เอาประกันภัย
3) รักษาความลับอันมิควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัยและของบริษัทต่อบุคคลภายนอก
4) เปิดเผยข้อความจริงของผู้เอาประกันภัยในส่วนที่เป็นสาระส าคัญเพื่อการพิจารณารับประกันภัย หรือเพื่อ
ความสมบูรณ์แห่งกรมธรรม์
ั
้
้
5) ไม่เสนอแนะใหผู้เอาประกันภัยท าประกันภัยเกินความสามารถในการช าระเบียประกันภยหรือเสนอขาย
นอกเหนือเงื่อนไขแห่งกรมธรรม์
6) ไม่ลดหรือเสนอที่จะลดค่าบ าเหน็จเพื่อเป็นการจูงใจให้เอาประกันภัยไม่แนะน าให้ผู้เอาประกันภัย
7) ไม่แนะน าให้ผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่หากท าให้ผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์
8) ไม่กล่าวให้ร้ายทับถมตัวแทนประกันชีวิตหรือบริษัทอื่น
9) หมั่นศึกษาหาความรู้ในวิชาชีพเพิ่มเติมอยู่เสมอ
ี
10) ประพฤติตนอยู่ในศีลธรรมประเพณีอันดีงาม ทั้งธ ารงไว้ซึ่งเกียรติ ศักดิ์ศรและคุณธรรมแห่งอาชีวปฏิญาณ
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�านักงานคณะกรรมการก�ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามน�าไปใช้ในการแสวงหาก�าไรทางการค้า
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-7 6-8 คู่มือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 4-8 คู่มือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 6-8
ื่
ี
เรองที่ 6.2 2. แนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชวิต โดยทั่วไป การแบ่งกลุ่มอายุของผู้ขอเอาประกันภัยก าหนดเป็น 4 ช่วง คือ
1) ช่วงวัยเด็ก (Infant and child) อายุ 0 – 15 ปี
ความเติบโตของธุรกิจประกันชีวิตนั้น สิ่งส าคัญและขาดมิได้คือตัวแทนประกันชีวิต เนื่องจากธุรกิจประกัน
ี
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชวิต ชีวิตเป็นธุรกิจที่ไม่มีสินค้าเป็นตัวตนหรือรูปลักษณะเหมือนกับสินค้าอุปโภคบริโภคทั่ว ๆ ไป การสมัครท าประกันชีวิต
2) ช่วงวัยหนุ่มสาว (Young Age) อายุ 16 – 40 ปี
3) ช่วงวัยกลางคน (Middle Age) อายุ 41 – 60 ปี
จึงต้องอาศัยการเชื่อใจและไว้ใจซึ่งกันและกันอย่างยิ่ง ดังนั้น ในระดับสากลจึงได้มีการก าหนดแนวทางปฏิบัติที่ดี
4) ช่วงวัยชรา (Old Age) อายุ 61 ปีขึ้นไป
ิ
้
้
ส าหรับตัวแทนประกันชีวิตเอาไว้ เพื่อใหสามารถท างานอย่างมืออาชีพ ปฏิบัติหน้าที่ได้ครบถ้วน ไม่ก่อใหเกดปัญหา
1) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยเด็ก ช่วงที่1 (อายุ 0 – 15 ปี) มักเป็นกลุ่มที่มีอตราการเรียกร้องสินไหม
ตัวแทนประกันชีวิตเป็นคนส าคัญหรือทัพหน้าของธุรกิจประกันภัยในการสร้างภาพพจน์ที่ดีของธุรกิจ และมี ภายหลัง ไม่ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของผู้มุ่งหวัง และท าให้งานที่ท าบรรลุผลอย่างมีประสิทธิภาพ ั
สุขภาพทดแทนบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในกลุ่มอายุที่น้อยกว่า 5 ปี จึงมีความจ าเป็นต้องพิจารณารับประกันภัยอย่าง
ส่วนส าคัญในการสร้างสรรค์ธุรกิจหรือฉุดรั้งการเติบโตทางธุรกิจ ทั้งนี้ ธุรกิจประกันภัยจะเติบโตอย่างมีคุณภาพได้ก็ แนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชีวิต สามารถแบ่งเป็น 4 หมวดใหญ่ได้ดังนี้
ั
ั
ั
ั
้
ต่อเมื่อมีตัวแทนประกันชีวิตที่มีคุณภาพและยึดมนในจรรยาบรรณ ทาใหตัวแทนประกนชีวิตได้รบความไว้วางใจจาก 2.1 หลักการเสนอขายทั่วไป มีดังนี้ ระมัดระวัง หากได้รับข้อมูลว่าผู้ขอเอาประกันภัยเคยมีประวัติเจ็บป่วย หรือพักรกษาตัวในโรงพยาบาลก่อนการขอท า
่
ประกันชีวิต นอกจากนี้ในกรณีที่ผู้ขอเอาประกันภัยมีพี่น้องหลายคน แต่บิดามารดาเลือกให้ท าประกันภัยเพียงคนเดียว
่
ั
ั
ี
ั
ื
์
ั
ผู้มารับบริการในความเป็นวิชาชีพของตัวแทนประกันชีวิตและบริษัทประกันชีวิต ว่ามีมาตรฐานทั้งความรู้ ความ 2.1.1 การนดหมายลวงหน้า เพ่อความเหมาะสม ตัวแทนประกนชีวิตควรมการโทรศพทนัดหมายกบ
ก็เป็นข้อมูลที่ผู้พิจารณารับประกันภัยต้องพิจารณาด้วยความระมัดระวังด้วยเช่นกัน
สามารถ ความมั่นคง และตัวแทนประกันชีวิตมีจรรยาบรรณในวิชาชีพ จึงกล้าเปิดเผยความเป็นส่วนตัวและมอบความ ผู้มุ่งหวังล่วงหน้าก่อนการเข้าพบ หากเป็นการเข้าพบที่ผู้มุ่งหวังไม่ได้นัดมา ตัวแทนประกันชีวิตควรโทรศัพท์ล่วงหน้า
2) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยหนุ่มสาว ช่วงที่ 2 (อายุ 16 – 40 ปี) เป็นกลุ่มที่มีปัญหาในการพิจารณารับ
คุ้มครองในอนาคต ไม่ต่ ากว่า 1 ชั่วโมงก่อนการเข้าพบ ประกันภัยน้อย ปัจจัยที่ควรพิจารณาคือ อายุ แบบประกันที่ขอซื้อ จ านวนเงินเอาประกันภัยที่ยังมีผลบังคับ ส่วนได้เสีย
ปัจจุบัน สังคมไทยเริ่มพัฒนาไปสู่สังคมเมือง ผู้คนเริ่มมีภารกิจในแต่ละวันมากขึ้น มีความเป็นส่วนตัว
ในการขอท าประกันชีวิต และรายได้ที่เกดจากการท างาน เพื่อพิจารณาดูจ านวนเงินเอาประกันภัยที่ขอซื้อว่าเหมาะสม
ิ
ี
1. จรรยาบรรณของตัวแทนประกันชวิต มากขึ้น ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่ตัวแทนประกันชีวิตจะไปพบผู้มุ่งหวัง ควรใหเกียรติโดยการโทรศัพท์ไปนัดหมายก่อน
้
หรือไม่
ี
่
ุ
้
้
้
จรรยาบรรณของตวแทนประกันชีวตเป็นแนวทางและเครื่องยึดเหนี่ยวใหคนในอาชีพประพฤติปฏิบัติงาน การนัดหมายท าใหผู้มุ่งหวังสามารถจัดสรรเวลาทสะดวกในการพูดคย ทาใหสามารถพูดคุยได้เต็มที่ นอกจากนี้ยังมี ุ ้
ิ
ั
3) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยกลางคน ช่วงที่ 3 (อาย 41 – 60 ปี) จะเป็นกลุ่มที่ผู้พิจารณาต้องใหความ
อย่างมีคุณธรรมและจรรโลงไว้ซึ่งภาพลักษณ์ที่ดีของอาชีพตัวแทนประกันชีวิต โดยมีทั้งหมด 10 ประการ ได้แก่ ผลพลอยได้จากการนัดหมายล่วงหน้าคือ เป็นการเกริ่นน าให้ผู้มุ่งหวังรู้ว่าตนจะไปคุยเรื่องอะไร หากเขามีข้อโต้แย้งหรือ
สนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากสุขภาพร่างกายของคนเราจะเริ่มมีปัญหาเมื่อมีอายุ 40 ปีขึ้นไป ดังนั้นส าหรับผู้ขอ
1) มีความซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้เอาประกันภัย บริษัท และเพื่อนร่วมอาชีพ ข้อขัดข้อง เขาอาจบอกมาทางโทรศัพท์ ซึ่งตัวแทนประกันชีวิตจึงสามารถเตรียมตัวในประเด็นนั้น ๆ ได้อย่างเต็มที่ ่
เอาประกันภัยที่ไม่เคยซื้อประกันชีวิตมาก่อน ผู้พิจารณารับประกันภัยควรตั้งค าถาม โดยถามตนเองวา “ท าไมผู้ขอ
ั
้
้
2) ใหบริการที่ดีอย่างสม่ าเสมอและชี้แจงให้ผู้เอาประกันภัยทราบถึงสิทธิและหน้าที่เพื่อรักษาผลประโยชน์ 2.1.2 การแนะน าตวเอง เมื่อมีการเขาพบผู้มุ่งหวังครั้งแรก ควรแจ้งผู้มุ่งหวังว่าตนสังกัดบริษัทประกัน ี
เอาประกันภัยจึงเพิ่งจะมาขอซื้อประกันชีวิต” โดยจะต้องพิจารณาละเอยดมากขึ้น เมื่อเทียบกับอายุของผู้ขอ
ของผู้เอาประกันภัย ชีวิตใด พร้อมแสดงใบอนุญาตตัวแทนประกันชีวิตที่ส านักงานคณะกรรมการก ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจ
เอาประกันภัยที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน
3) รักษาความลับอันมิควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัยและของบริษัทต่อบุคคลภายนอก ประกันภัย (คปภ.) ออกให้ด้วย 4) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยชรา ช่วงที่ 4 (อายุ 61 ปีขึ้นไป) ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้องค านึงถึง
4) เปิดเผยข้อความจริงของผู้เอาประกันภัยในส่วนที่เป็นสาระส าคัญเพื่อการพิจารณารับประกันภัย หรือเพื่อ ในการปฏิบัติทางธุรกิจ เมื่อตัวแทนประกันชีวิตไปพบผู้มุ่งหวังครั้งแรก ควรแนะน าตัว แจ้งว่าท่านชื่อ
มุมมองหลาย ๆ ด้าน โดยเฉพาะความสามารถในการขอเอาประกันภัยได้ (Insurability) เนื่องจากโดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่มี
ั
่
ั
ิ
ั
่
ี
ิ
ั
ั
้
ื
ความสมบูรณ์แห่งกรมธรรม์ อะไร สังกดบรษทไหน ยนนามบัตร พรอมแสดงใบอนุญาตตวแทนประกนชีวตทสานักงานคณะกรรมการกากบและ ่
อายุมากขึ้นย่อมจะมีปัญหาทางด้านสุขภาพ ดังนั้นถ้าผู้ขอเอาประกันภัยอายุ 60 ปี แถลงว่าไมเคยไปพบแพทย์เลย
้
้
้
5) ไม่เสนอแนะใหผู้เอาประกันภัยท าประกันภัยเกินความสามารถในการช าระเบียประกนภยหรือเสนอขาย ส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) ออกให้ การทาเช่นนีจะทาใหตัวแทนประกันชีวิตได้รับความไว้วางใจ ื่
ั
ั
้
ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา หรือเคยนอนโรงพยาบาลด้วยเรองเจ็บป่วยเล็กน้อย ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้อง
นอกเหนือเงื่อนไขแห่งกรมธรรม์ และในกรณีที่ตัวแทนประกันชีวิตได้รับความยินยอมจากผู้ที่แนะน าให้มาพบกับผู้มุ่งหวัง ก็ควรบอกผู้มุ่งหวังว่าใครเป็น
พิจารณาด้วยความระมัดระวังมากขึ้น และพยายามหาข้อมูลเพื่อใช้ประกอบการพิจารณาให้มากที่สุดเท่าที่จะท าได้
6) ไม่ลดหรือเสนอที่จะลดค่าบ าเหน็จเพื่อเป็นการจูงใจให้เอาประกันภัยไม่แนะน าให้ผู้เอาประกันภัย คนแนะน ามาพบ เพื่อสร้างความไว้วางใจมากยิ่งขึ้น บริษัทประกันภัยโดยทั่วไปจะจ ากัดอายุที่สามารถขอเอาประกันชีวิตได้ที่อายุ 60 – 70 ปี บางบรษทอาจ
ั
ิ
ึ
ั
ิ
้
7) ไม่แนะน าให้ผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่หากท าให้ผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์ 2.1.3 การแนะน าถงความเหมาะสมในการท าประกนชีวต ตัวแทนประกันชีวิตควรแนะน าใหผู้มุ่งหวัง ุ ั ั ึ
ั
้
พจารณาออกกรมธรรมประกันภยใหถึงอาย 75 ปี แต่ก็มีบางบริษัทซึ่งมีจ านวนน้อยจะรบประกนชีวิตถงอายุ 80 ปี
ิ
์
8) ไม่กล่าวให้ร้ายทับถมตัวแทนประกันชีวิตหรือบริษัทอื่น ท าประกันชีวิตให้เหมาะกับความต้องการและฐานะทางการเงินของเขาให้ได้มากที่สุด
และแน่นอนว่าเมื่ออายุของผู้ขอเอาประกันภัยสูงขึ้น เบี้ยประกันภัยก็ย่อมสูงตามด้วย เนื่องจากความเสี่ยงต่อการ
9) หมั่นศึกษาหาความรู้ในวิชาชีพเพิ่มเติมอยู่เสมอ คัดเลือกภัยสูงขึ้น และมีมูลเหตุจูงใจในการขอซื้อประกันชีวิตที่ต้องน ามาเป็นประเด็นในการพิจารณาด้วย
ี
10) ประพฤติตนอยู่ในศีลธรรมประเพณีอันดีงาม ทั้งธ ารงไว้ซึ่งเกียรติ ศักดิ์ศรและคุณธรรมแห่งอาชีวปฏิญาณ
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
6-9 จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-3
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-9
ตัวแทนประกนชีวิตตองพยายามพดคยเพื่อหาข้อมูลใหได้ว่า เป้าหมายและความต้องการของลูกค้าคือ
ู
ุ
ั
้
4. กรณีศึกษาของแนวปฏิบัติที่ดีในการใหบริการของตัวแทนประกันชีวิต ประกอบด้วย 1) กรณีศึกษาด้าน ้
้
ั
อะไร เขาห่วงเรื่องอะไรหรือใครในครอบครว และแบบประกันชีวิตของบริษัทจะช่วยแก้ปัญหาให้เขาได้อย่างไร จากนั้น
ความซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้เอาประกันภัย บริษัท และเพื่อนร่วมอาชีพ 2) กรณีศึกษาด้านการรักษาความลับ
่
ื
ต้องแนะน าด้วยว่า จากข้อมูลด้านรายรับรายจายหรอเงนเกบของเขานัน เขาควรซอประกนชีวตในวงเงินขนาดไหน
็
ิ
้
อันมิควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัยและของบริษัทต่อบุคคลภายนอก 3) กรณีศึกษาด้านการไม่แนะน าให ้ ้ ื ั ิ
เพื่อที่จะตอบสนองหรือรองรับปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นและต้องไม่เกินก าลังของเขาในระยะยาว
้
ผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่หากท าใหผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์ และ
4) กรณีศึกษาด้านการไม่กล่าวให้ร้ายทับถมตัวแทนประกันชีวิต ้หรือบริษัทอื่น ื่ ี ิ ื ื่ ี่ ี ี่
2.1.4 การใหค าแนะน าเฉพาะเรองประกันชวตหรอเรองทตนมความเชยวชาญ ตัวแทนประกันชีวิตควร
ให้ค าแนะน าเฉพาะเรื่องประกันชีวิตหรือเรื่องที่ตนมีความเชี่ยวชาญ ส่วนเรื่องอื่นๆ ควรแนะน าให้ผู้มุ่งหวังขอค าแนะน า
์
วัตถุประสงค จากผู้เชี่ยวชาญอื่น
ั
้
ี
้
ั
เมื่อศึกษาบทที่ 6 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ ตวแทนประกันชีวิตไดรับการอบรมใหมีความเช่ยวชาญด้านประกนชีวิต ดังนั้น เมื่อไปพบผู้มุ่งหวัง เขา
อาจจะถามหรือขอค าแนะน าไปถึงเรื่องอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น การลดหย่อนภาษีของกองทุนรวม หรือกองทุนรวมแบบ
1. อธิบายความส าคัญของจรรยาบรรณกับการเพิ่มผลผลิตของธุรกิจประกันชีวิตได้
ไหนดี หากตนไม่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องนั้น ๆ ควรแนะน าใหเขาไปขอค าแนะน าจากผเชี่ยวชาญด้านนั้นโดยตรง
2. อธิบายจรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชีวิตได้ ้ ้ ู
จะดีกว่า เพราะหากแนะน าไปโดยที่ไม่มีความรู้ ในอนาคตหากมีปัญหาเกิดขึ้น ตัวแทนประกันชีวิตจะไม่ได้รับความ
3. วิเคราะห์แนวปฏิบัติที่ดีในการให้บริการของตัวแทนประกันชีวิตได้
เชื่อถือจากผู้มุ่งหวังรายนี้อีกต่อไป
้
่
ู
2.1.5 การรักษาความลับของผมุงหวัง ตัวแทนประกันชีวิตต้องรักษาข้อมูลของผู้มุ่งหวังเป็นความลับ
โดยเปิดเผยเฉพาะข้อมูลซึ่งเป็นข้อก าหนดที่ผู้เอาประกันภัยจะต้องแถลงข้อความจริงเพื่อการพิจารณารับประกันของ
บริษัทเท่านั้น
ในการเสนอขายประกันชีวิต ตัวแทนประกันชีวิตต้องพูดคุยหาข้อมูล เพื่อใหทราบภาระหรือปัญหาที่
้
ผู้มุ่งหวังกังวล ในกรณีที่ผู้มุ่งหวังใหความไว้วางใจกับท่าน เขาอาจบอกข้อมูลทุกเรื่องโดยไม่ปิดบัง ไม่ว่าเรื่องใน
้
ครอบครัว ข้อมูลทางการเงิน ตัวแทนประกันชีวิตต้องเก็บรักษาเรองนี้เป็นความลับ โดยจะเปิดเผยเฉพาะข้อมูลซึ่งเป็น
ื่
ข้อก าหนดที่ผู้เอาประกันภัยจะต้องแถลงข้อความจริงเพื่อการพิจารณารับประกันของบริษัทเท่านั้น หากตัวแทน
ประกันชีวิตน าเรองของเขาไปเปิดเผยตอบุคคลภายนอก ก็จะไม่ได้รับความเชื่อถือจากผู้มุ่งหวังรายนี้อกต่อไป และ
่
ื
่
ี
อาจถูกฟ้องร้องในฐานะที่ท าให้เขาเสื่อมเสียได้ หากข้อมูลนั้น ๆ เป็นความลับส่วนตัว
ั
ั
ิ
ิ
ี
2.1.6 การอธบายแบบของการประกนชวตให้ชดเจน หากมการเสนอขายกรมธรรมประกันชีวิตควบ
ี
์
็
การลงทุน ตัวแทนประกันชีวิตต้องแสดงใหผู้มุ่งหวังเหนเด่นชัดว่ากรมธรรม์ควบการลงทุนนี้แตกต่างจากรูปแบบ
้
กรมธรรม์ทั่วไปอย่างไร
ปัจจุบันมีแบบประกันชีวิตใหม่ ๆ เกิดขึ้นมากมาย โดยเฉพาะแบบประกันชีวิตที่มีลักษณะพ่วงการลงทุน
้
ท าใหผลตอบแทนที่ได้มีการแปรผันตามภาวะตลาดหรือผลตอบแทนจากการลงทุน ตัวแทนประกันชีวิตจึงต้องอธิบาย
ให้ชัดเจนว่า แบบประกันชีวิตที่ก าลังเสนอนี้แตกต่างจากแบบประกันชีวิตอื่น ๆ อย่างไร
ิ
ี
่
์
ิ
ื่
ิ
2.1.7 การไมวจารณบรษัทประกันชวตอน ตัวแทนประกันชีวิตต้องไม่วิจารณ์บริษัทประกันชีวิตอื่นอย่าง
ไม่เป็นธรรม
ิ
ถึงแม้ในธุรกจประกันชีวิตจะมีการแข่งขันกันสูง แต่ตัวแทนประกันชีวิตต้องมีความอดกลั้นที่ต้องไม่ไป
้
วิจารณ์บริษัทประกันชีวิตอนอย่างไม่เป็นธรรม ควรจะมุ่งเน้นอธิบายว่ากรมธรรม์แบบที่ไดน าเสนอ หรือบริษัทประกัน
ื่
ชีวิตที่ตนสังกัดนั้นมีจุดเด่นอะไรบ้าง จะเป็นการดีกว่า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�านักงานคณะกรรมการก�ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามน�าไปใช้ในการแสวงหาก�าไรทางการค้า
ู่
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-9 6-10 คมือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 4-8 คู่มือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 6-10
โดยทั่วไป การแบ่งกลุ่มอายุของผู้ขอเอาประกันภัยก าหนดเป็น 4 ช่วง คือ
ิ
่
้
ั
้
์
่
้
้
ั
ตัวแทนประกนชีวิตตองพยายามพดคุยเพื่อหาข้อมูลใหได้ว่า เป้าหมายและความต้องการของลูกค้าคือ 2.1.8 การไมชกชวนใหผูมุงหวังยกเลกกรมธรรมเดม ตัวแทนประกันชีวิตที่ไปชักชวนให้ผู้มุ่งหวังยกเลิก
ู
ิ
1) ช่วงวัยเด็ก (Infant and child) อายุ 0 – 15 ปี
อะไร เขาห่วงเรื่องอะไรหรือใครในครอบครว และแบบประกันชีวิตของบริษัทจะช่วยแก้ปัญหาให้เขาได้อย่างไร จากนั้น กรมธรรม์เดิมเพื่อมาซื้อกรมธรรม์ใหม่นั้น โดยส่วนใหญ่ล้วนแต่มุ่งประโยชน์ของตนเป็นหลัก ดังนั้นควรสนับสนุนให
ั
้
2) ช่วงวัยหนุ่มสาว (Young Age) อายุ 16 – 40 ปี
้
ื
่
ื
ั
็
ิ
้
ิ
ต้องแนะน าด้วยว่า จากข้อมูลด้านรายรับรายจายหรอเงนเกบของเขานัน เขาควรซอประกนชีวตในวงเงินขนาดไหน ผู้มุ่งหวังรักษากรมธรรม์ของเขาต่อไป แต่ควรใช้วิธีพูดคุยใหเขาซื้อกรมธรรม์เพิ่มเพื่อเพิ่มความคุ้มครอง เนื่องจาก
้
3) ช่วงวัยกลางคน (Middle Age) อายุ 41 – 60 ปี
เพื่อที่จะตอบสนองหรือรองรับปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นและต้องไม่เกินก าลังของเขาในระยะยาว ประชาชนคนไทยส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมด ยังท าประกันชีวิตกันต่ ากว่าวงเงินที่ควรมีอย่างมาก
4) ช่วงวัยชรา (Old Age) อายุ 61 ปีขึ้นไป
ื่
ี่
ิ
ี
ื่
ื
ี
้
ี่
ิ
่
่
้
ั
ื่
่
2.1.4 การใหค าแนะน าเฉพาะเรองประกันชวตหรอเรองทตนมความเชยวชาญ ตัวแทนประกันชีวิตควร 2.1.9 การให้บรการอยางตอเนองแกผูเอาประกันภย หากผู้มุ่งหวังสมัครท าประกันชีวิตแล้ว เป็นหน้าที่
1) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยเด็ก ช่วงที่1 (อายุ 0 – 15 ปี) มักเป็นกลุ่มที่มีอตราการเรียกร้องสินไหม
ให้ค าแนะน าเฉพาะเรื่องประกันชีวิตหรือเรื่องที่ตนมีความเชี่ยวชาญ ส่วนเรื่องอื่นๆ ควรแนะน าให้ผู้มุ่งหวังขอค าแนะน า ของตัวแทนประกันชีวิตที่ต้องใหบริการที่ดีและต่อเนื่องตามที่ตนได้รับปากไว้ตอนเสนอขายประกันชีวิต ถือเป็น ั
้
สุขภาพทดแทนบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในกลุ่มอายุที่น้อยกว่า 5 ปี จึงมีความจ าเป็นต้องพิจารณารับประกันภัยอย่าง
จากผู้เชี่ยวชาญอื่น การรักษาค าพูดและเป็นการเคารพตนเองที่ต้องท าให้ได้ตามที่ได้เปล่งวาจาไว้
ั
ี
้
ั
้
ิ
ตวแทนประกันชีวตไดรับการอบรมใหมีความเช่ยวชาญด้านประกนชีวิต ดังนั้น เมื่อไปพบผู้มุ่งหวัง เขา 2.2 การอธบายแบบประกันชวิต มีดังนี้ ระมัดระวัง หากได้รับข้อมูลว่าผู้ขอเอาประกันภัยเคยมีประวัติเจ็บป่วย หรือพักรกษาตัวในโรงพยาบาลก่อนการขอท า
ั
ิ
ี
ประกันชีวิต นอกจากนี้ในกรณีที่ผู้ขอเอาประกันภัยมีพี่น้องหลายคน แต่บิดามารดาเลือกให้ท าประกันภัยเพียงคนเดียว
อาจจะถามหรือขอค าแนะน าไปถึงเรื่องอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น การลดหย่อนภาษีของกองทุนรวม หรือกองทุนรวมแบบ 2.2.1 การอธบายเงอนไขของสญญาประกนชวต ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบายเงื่อนไขของสัญญา
ั
ี
ิ
ั
ิ
่
ื
้
ไหนดี หากตนไม่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องนั้น ๆ ควรแนะน าใหเขาไปขอคาแนะน าจากผเชี่ยวชาญด้านนั้นโดยตรง ประกันชีวิตที่ตนก าลังน าเสนอขายให้ผู้มุ่งหวังเข้าใจอย่างถูกต้องชัดเจน ก็เป็นข้อมูลที่ผู้พิจารณารับประกันภัยต้องพิจารณาด้วยความระมัดระวังด้วยเช่นกัน
ู
้
2) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยหนุ่มสาว ช่วงที่ 2 (อายุ 16 – 40 ปี) เป็นกลุ่มที่มีปัญหาในการพิจารณารับ
จะดีกว่า เพราะหากแนะน าไปโดยที่ไม่มีความรู้ ในอนาคตหากมีปัญหาเกิดขึ้น ตัวแทนประกันชีวิตจะไม่ได้รับความ เนื่องจากกรมธรรม์ประกันชีวิตเป็นสัญญาที่มีรายละเอยดมาก ดังนั้นตัวแทนประกนชีวตตองอธบาย
้
ิ
ิ
ี
ั
ประกันภัยน้อย ปัจจัยที่ควรพิจารณาคือ อายุ แบบประกันที่ขอซื้อ จ านวนเงินเอาประกันภัยที่ยังมีผลบังคับ ส่วนได้เสีย
เชื่อถือจากผู้มุ่งหวังรายนี้อีกต่อไป รายละเอยดของสัญญาประกันชีวิตที่ตนก าลังน าเสนอขายใหผู้มุ่งหวังเข้าใจอย่างถูกต้องชัดเจน ว่านี่คือสัญญาที่เขา
ี
้
ิ
ู
้
่
2.1.5 การรักษาความลับของผมุงหวัง ตัวแทนประกันชีวิตต้องรักษาข้อมูลของผู้มุ่งหวังเป็นความลับ ตกลงจะลงนามด้วย ในการขอท าประกันชีวิต และรายได้ที่เกดจากการท างาน เพื่อพิจารณาดูจ านวนเงินเอาประกันภัยที่ขอซื้อว่าเหมาะสม
หรือไม่
โดยเปิดเผยเฉพาะข้อมูลซึ่งเป็นข้อก าหนดที่ผู้เอาประกันภัยจะต้องแถลงข้อความจริงเพื่อการพิจารณารับประกันของ 2.2.2 การอธบายขอจ ากดและขอยกเวนการคมครอง ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบายข้อจ ากัดรวมถึง
ุ
้
้
้
้
ิ
ั
ุ
้
บริษัทเท่านั้น ข้อยกเว้นการคุ้มครองของกรมธรรม์ฉบับนั้นให้ผู้มุ่งหวังเข้าใจ 3) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยกลางคน ช่วงที่ 3 (อาย 41 – 60 ปี) จะเป็นกลุ่มที่ผู้พิจารณาต้องใหความ
สนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากสุขภาพร่างกายของคนเราจะเริ่มมีปัญหาเมื่อมีอายุ 40 ปีขึ้นไป ดังนั้นส าหรับผู้ขอ
้
ในการเสนอขายประกันชีวิต ตัวแทนประกันชีวิตต้องพูดคุยหาข้อมูล เพื่อใหทราบภาระหรือปัญหาที่ กรมธรรม์ประกันชีวิตมักมีเงื่อนไข ข้อยกเว้นตามกฎหมาย เช่น การไม่คุ้มครองการเสียชีวิตจากการ
เอาประกันภัยที่ไม่เคยซื้อประกันชีวิตมาก่อน ผู้พิจารณารับประกันภัยควรตั้งค าถาม โดยถามตนเองวา “ท าไมผู้ขอ
้
ผู้มุ่งหวังกังวล ในกรณีที่ผู้มุ่งหวังใหความไว้วางใจกับท่าน เขาอาจบอกข้อมูลทุกเรื่องโดยไม่ปิดบัง ไม่ว่าเรื่องใน ฆ่าตัวตายใน 1 ปี หรือไม่คุ้มครองการเสียชีวิตจากการปกปิดข้อเท็จจริงด้านสุขภาพใน 2 ปีแรก ดังนั้นจึงต้องมั่นใจว่า ่
ี
ครอบครัว ข้อมูลทางการเงิน ตัวแทนประกันชีวิตต้องเก็บรักษาเรองนี้เป็นความลับ โดยจะเปิดเผยเฉพาะข้อมูลซึ่งเป็น ผู้มุ่งหวังได้รับทราบเงื่อนไขต่าง ๆ เหล่านี้แล้ว เอาประกันภัยจึงเพิ่งจะมาขอซื้อประกันชีวิต” โดยจะต้องพิจารณาละเอยดมากขึ้น เมื่อเทียบกับอายุของผู้ขอ
ื่
ข้อก าหนดที่ผู้เอาประกันภัยจะต้องแถลงข้อความจริงเพื่อการพิจารณารับประกันของบริษัทเท่านั้น หากตัวแทน เอาประกันภัยที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน
ิ
ี
ั
ื่
่
ิ
2.2.3 การอธบายความตอเนองของสญญาประกันชวต ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบายว่าสัญญาประกัน
ื
ประกันชีวิตน าเรองของเขาไปเปิดเผยตอบุคคลภายนอก ก็จะไม่ได้รับความเชื่อถือจากผู้มุ่งหวังรายนี้อกต่อไป และ ชีวิตเป็นสัญญาระยะยาว พร้อมชี้ถึงผลเสียของการยกเลิกกรมธรรม์ก่อนก าหนดด้วย 4) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยชรา ช่วงที่ 4 (อายุ 61 ปีขึ้นไป) ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้องค านึงถึง
่
ี
่
มุมมองหลาย ๆ ด้าน โดยเฉพาะความสามารถในการขอเอาประกันภัยได้ (Insurability) เนื่องจากโดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่มี
อาจถูกฟ้องร้องในฐานะที่ท าให้เขาเสื่อมเสียได้ หากข้อมูลนั้น ๆ เป็นความลับส่วนตัว สัญญาประกันชีวิตเป็นสัญญาระยะยาว หากผู้เอาประกันชีวิตท าประกันชีวิตไม่ต่อเนื่องจะท าใหเสีย
้
อายุมากขึ้นย่อมจะมีปัญหาทางด้านสุขภาพ ดังนั้นถ้าผู้ขอเอาประกันภัยอายุ 60 ปี แถลงว่าไมเคยไปพบแพทย์เลย
ิ
ั
ี
ิ
ั
ี
์
2.1.6 การอธบายแบบของการประกนชวตให้ชดเจน หากมการเสนอขายกรมธรรมประกันชีวิตควบ ประโยชน์ ตวแทนประกันชีวตจงตองอธบายถึงผลเสยของการยกเลกกรมธรรมก่อนก าหนดและสนับสนุนใหผู้มุ่งหวัง ่
้
ี
ิ
ั
ิ
ึ
ิ
้
์
ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา หรือเคยนอนโรงพยาบาลด้วยเรองเจ็บป่วยเล็กน้อย ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้อง
การลงทุน ตัวแทนประกันชีวิตต้องแสดงใหผู้มุ่งหวังเหนเด่นชัดว่ากรมธรรม์ควบการลงทุนนี้แตกต่างจากรูปแบบ รักษากรมธรรม์อย่างต่อเนื่องเพื่อให้รองรับเป้าหมายและความต้องการของเขา ื่
้
็
พิจารณาด้วยความระมัดระวังมากขึ้น และพยายามหาข้อมูลเพื่อใช้ประกอบการพิจารณาให้มากที่สุดเท่าที่จะท าได้
กรมธรรม์ทั่วไปอย่างไร 2.2.4 การอธิบายสทธิในการลดหยอนภาษ ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบายใหชัดแจ้งว่ากรมธรรม์ฉบับ
่
ิ
ี
้
ั
ิ
ปัจจุบันมีแบบประกันชีวิตใหม่ ๆ เกิดขึ้นมากมาย โดยเฉพาะแบบประกันชีวิตที่มีลักษณะพ่วงการลงทุน ใหม่นี้สามารถน ามาใช้สิทธิ์หักลดหย่อนภาษีได้หรือไม่ บริษัทประกันภัยโดยทั่วไปจะจ ากัดอายุที่สามารถขอเอาประกันชีวิตได้ที่อายุ 60 – 70 ปี บางบรษทอาจ
ั
ั
ุ
้
์
ึ
ิ
ั
ท าใหผลตอบแทนที่ได้มีการแปรผันตามภาวะตลาดหรือผลตอบแทนจากการลงทุน ตัวแทนประกันชีวิตจึงต้องอธิบาย พจารณาออกกรมธรรมประกันภยใหถึงอาย 75 ปี แต่ก็มีบางบริษัทซึ่งมีจ านวนน้อยจะรบประกนชีวิตถงอายุ 80 ปี
้
ปัจจุบัน ประชาชนนิยมซื้อประกันชีวิตเพื่อสิทธิ์ในการลดหย่อนภาษี ดังนั้นตัวแทนประกันชีวิตในฐานะ
และแน่นอนว่าเมื่ออายุของผู้ขอเอาประกันภัยสูงขึ้น เบี้ยประกันภัยก็ย่อมสูงตามด้วย เนื่องจากความเสี่ยงต่อการ
ให้ชัดเจนว่า แบบประกันชีวิตที่ก าลังเสนอนี้แตกต่างจากแบบประกันชีวิตอื่น ๆ อย่างไร ผู้เสนอขายต้องอธิบายใหชัดแจ้งว่ากรมธรรม์ฉบับใหม่นี้สามารถน ามาใช้สิทธิ์หกลดหย่อนภาษีได้หรือไม่ เพราะ
ั
้
คัดเลือกภัยสูงขึ้น และมีมูลเหตุจูงใจในการขอซื้อประกันชีวิตที่ต้องน ามาเป็นประเด็นในการพิจารณาด้วย
ี
ิ
์
่
ื่
ิ
ิ
2.1.7 การไมวจารณบรษัทประกันชวตอน ตัวแทนประกันชีวิตต้องไม่วิจารณ์บริษัทประกันชีวิตอื่นอย่าง กรมสรรพากรได้ก าหนดหลักเกณฑ์เฉพาะส าหรับกรมธรรม์ที่ได้สิทธิ์ลดหย่อนภาษี ท าใหกรมธรรม์บางแบบ
้
ไม่เป็นธรรม ไม่เข้าเกณฑ์ที่ก าหนด นอกจากนี้ ส าหรับกรมธรรม์บางประเภทที่เข้าเกณฑ์ ยังต้องมีการจ่ายเบี้ยประกันชีวิตอย่าง
ิ
ถึงแม้ในธุรกจประกันชีวิตจะมีการแข่งขันกันสูง แต่ตัวแทนประกันชีวิตต้องมีความอดกลั้นที่ต้องไม่ไป ต่อเนื่องจนครบสญญาอีกดวย เพอให้เป็นไปตามหลกเกณฑ์ในประกาศของกรมสรรพากร เช่น กรมธรรม์บ านาญ
ื
ั
่
ั
้
วิจารณ์บริษัทประกันชีวิตอนอย่างไม่เป็นธรรม ควรจะมุ่งเน้นอธิบายว่ากรมธรรม์แบบที่ไดน าเสนอ หรือบริษัทประกัน เป็นต้น ตัวแทนประกันชีวิตจึงต้องชี้แจงข้อมูลเหล่านี้ให้ครบถ้วน
ื่
้
ชีวิตที่ตนสังกัดนั้นมีจุดเด่นอะไรบ้าง จะเป็นการดีกว่า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
6-11 จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-3
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-11
์
ิ
รของตัวแทนประกันชีวิต ประกอบด้วย 1) กรณีศึกษาด้าน
4. กรณีศึกษาของแนวปฏิบัติที่ดีในการใหบริกา 2.2.5 การอธบายผลตอบแทนของกรมธรรม กรณีที่น าเสนอกรมธรรม์ที่มีส่วนร่วมในเงินปันผลหรือ
้
ผลตอบแทนของกรมธรรม์มาจากผลการลงทุน ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบายให้ชัดแจ้งว่า ผลประโยชน์ใดเป็นแบบ
ความซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้เอาประกันภัย บริษัท และเพื่อนร่วมอาชีพ 2) กรณีศึกษาด้านการรักษาความลับ
แน่นอนตายตัวและผลประโยชน์ใดเป็นตัวเลขคาดการณ์
อันมิควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัยและของบริษัทต่อบุคคลภายนอก 3) กรณีศึกษาด้านการไม่แนะน าให
้
้
ผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่หากท าใหผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์ และ ้
ในอดีต ผลตอบแทนจากการลงทุนของบริษัทประกันชีวิตมักจะสม่ าเสมอ จึงสามารถจ่ายเงินปันผลให
ผู้ถือกรมธรรม์ได้ในอตราที่ค่อนข้างคงที่ จนเมื่อเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี พ.ศ. 2540 นับจากนั้น ผลตอบแทน
4) กรณีศึกษาด้านการไม่กล่าวให้ร้ายทับถมตัวแทนประกันชีวิตหรือบริษัทอื่น
ั
ิ่
้
ในตลาดทางการเงินเรมมีความผันผวนสูง ท าใหบริษัทประกันชีวิตต้องย้ าเตือนกับผู้ถือกรมธรรม์ว่า เงินปันผลที่ได้รับ
วัตถุประสงค จากกรมธรรม์จะแปรผันตามผลตอบแทนจากการลงทุนของบริษัท
์
ี
์
่
์
ิ
เมื่อศึกษาบทที่ 6 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ 2.2.6 การอธบายผลประโยชนทมาจากการคาดการณ หากมีผลประโยชน์ใดที่เป็นตัวเลขจาก
การคาดการณ ตัวแทนประกันชีวิตต้องแสดงใหเหนว่า ตัวเลขเหล่านี้มาจากสมมติฐานต่าง ๆ จึงไม่มีการรับประกัน
์
1. อธิบายความส าคัญของจรรยาบรรณกับการเพิ่มผลผลิตของธุรกิจประกันชีวิตได้ ้ ็
ผลตอบแทน ดังนั้นผลประโยชน์เหล่านี้อาจจะมากกว่าหรือน้อยกว่าตัวเลขที่คาดการณ์ได้
2. อธิบายจรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชีวิตได้
กรมธรรม์แบบที่มีเงินปันผลหรือเป็นกรมธรรม์ประเภทพ่วงการลงทุน ผลตอบแทนที่ได้อาจแปรผันตาม
3. วิเคราะห์แนวปฏิบัติที่ดีในการให้บริการของตัวแทนประกันชีวิตได้
ผลตอบแทนที่ได้จากการลงทุนของบริษัทประกันชีวิต ฉะนั้น ผลตอบแทนนี้จึงไม่มีการรับประกัน เพราะอาจจะ
้
มากกว่าหรือน้อยกว่าตัวเลขคาดการณ์ที่บริษัทประกันชีวิตใช้อางถึงในเวลาเสนอขายก็ได้ ดังนั้น ตัวแทนประกันชีวิต
ต้องเน้นย้ าในประเด็นนี้ เพื่อจะได้ไม่ต้องขัดเคืองใจกันหากผลตอบแทนไม่ได้ตามตัวเลขที่บริษัทแสดงตอนเสนอขาย
ั
ิ
ิ
ิ
ี
ั
2.2.7 การอธบายตามเอกสารประกอบการขายของบรษทประกนชวต หากตัวแทนประกนชีวิตใช้
ั
เอกสารประกอบการขายจากบริษัทประกันชีวิตต้นสังกัด ก็ต้องใช้เอกสารทั้งหมดอย่างครบถ้วน และต้องไม่น าเสนอ
เฉพาะเอกสารที่ดูแล้วจูงใจเท่านั้น
ี
กรณที่บริษัทมีเอกสารประกอบการขาย ตัวแทนประกันชีวิตต้องใช้เอกสารเหล่านั้นทั้งหมดใน
ิ
การอธบาย กล่าวคือ ไม่ควรเลือกใช้บางส่วนโดยเฉพาะส่วนที่ดึงดูดใจ และต้องไม่เพิ่มเติมเนื้อหาลงไปเอง หากมี
การแสดงยอดเงินปันผล ดอกเบี้ยหรือผลตอบแทนใด ๆ ควรใช้ยอดประมาณการที่บริษัทประกาศใช้ล่าสุดเท่านั้น
2.3 การกรอกใบสมัคร มีดังนี้
่
ี
2.3.1 การไมช้น าการกรอกใบสมัคร ตัวแทนประกันชีวิตต้องไม่ชี้น าการกรอกใบสมัครเอาประกันภัย
และต้องแจ้งผู้มุ่งหวังว่า ทุกข้อมูลที่กรอกลงในใบค าขอเอาประกันภัยนั้น เป็นความรับผิดชอบของผู้เอาประกันชีวิต
ั
การกรอกใบคาขอเอาประกนภย ผู้มุ่งหวังควรกรอกด้วยตนเองและกรอกตามความเป็นจริง ตวแทน
ั
ั
้
ประกันชีวิตต้องไม่ชี้น าการกรอกข้อมูลเพื่อใหบริษัทอนุมัติโดยง่าย เมื่อกรอกข้อมูลเสร็จแล้ว ผู้มุ่งหวังต้องลงนาม
แสดงตนว่ารับทราบและรับรองว่าข้อมูลที่แถลงนั้นเป็นความจริง
้
็
ั
้
ื
ิ
้
ิ
ิ
2.3.2 การอธบายผลของการปกปดขอเท็จจรงหรอแจงขอมูลอนเปนเท็จ ตัวแทนประกันชีวิตต้อง
อธิบายถึงผลลัพธ์ของการปกปิดข้อเท็จจริงหรือการแจ้งข้อมูลอันเป็นเท็จลงในใบค าขอเอาประกันภัย
ิ่
กรมธรรม์ประกันชีวิตถือเป็นสัญญาที่ทั้งสองฝ่ายต้องมีความซื่อสัตย์ต่อกันในวันเรมต้นท าสัญญา หาก
ั
ผู้เอาประกันชีวิตแถลงข้อมูลอนเป็นเท็จ หรือทราบข้อมูลที่มีผลต่อการพิจารณา แต่เลือกที่จะปกปิดไว้เพื่อประโยชน์
ของตน ต่อมาหากบริษัทได้ทราบข้อเท็จจริงในภายหลัง อาจบอกล้างสัญญาได้ ดังนั้น ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบาย
ถึงเหตุผลที่ผู้มุ่งหวังต้องแถลงข้อมูลอันเป็นจริงด้วย
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�านักงานคณะกรรมการก�ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามน�าไปใช้ในการแสวงหาก�าไรทางการค้า
ู่
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-11 6-12 คมือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 4-8 คู่มือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 6-12
้
ิ
์
ั
ื่
2.2.5 การอธบายผลตอบแทนของกรมธรรม กรณีที่น าเสนอกรมธรรม์ที่มีส่วนร่วมในเงินปันผลหรือ 2.4 การจัดการเรองการรบเงินจากผูเอาประกันภัย มีดังนี้ โดยทั่วไป การแบ่งกลุ่มอายุของผู้ขอเอาประกันภัยก าหนดเป็น 4 ช่วง คือ
1) ช่วงวัยเด็ก (Infant and child) อายุ 0 – 15 ปี
ผลตอบแทนของกรมธรรม์มาจากผลการลงทุน ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบายให้ชัดแจ้งว่า ผลประโยชน์ใดเป็นแบบ 2.4.1 การออกหลักฐานการรบเงน ตัวแทนประกันชีวิตต้องออกหลักฐานการรบเงนและมอบใบเสร็จ
ิ
ั
ิ
ั
แน่นอนตายตัวและผลประโยชน์ใดเป็นตัวเลขคาดการณ์ รับเงินของบริษัทประกันชีวิตเมื่อได้รับช าระเบี้ยประกันภัย 2) ช่วงวัยหนุ่มสาว (Young Age) อายุ 16 – 40 ปี
3) ช่วงวัยกลางคน (Middle Age) อายุ 41 – 60 ปี
ในอดีต ผลตอบแทนจากการลงทุนของบริษัทประกันชีวิตมักจะสม่ าเสมอ จึงสามารถจ่ายเงินปันผลให อาชีพตัวแทนประกันชีวิตเป็นอาชีพที่ต้องเกี่ยวข้องกับเงิน ๆ ทอง ๆ ของผู้เอาประกันชีวิต ดังนั้น
้
4) ช่วงวัยชรา (Old Age) อายุ 61 ปีขึ้นไป
ผู้ถือกรมธรรม์ได้ในอตราที่ค่อนข้างคงที่ จนเมื่อเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี พ.ศ. 2540 นับจากนั้น ผลตอบแทน ตัวแทนประกันชีวิตต้องมีระบบบัญชีที่ชัดเจนที่ต้องแยกเบี้ยประกันชีวิตหรือผลประโยชน์อนใดของผู้เอาประกันชีวิต
ั
ื่
1) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยเด็ก ช่วงที่1 (อายุ 0 – 15 ปี) มักเป็นกลุ่มที่มีอตราการเรียกร้องสินไหม
ในตลาดทางการเงินเรมมีความผันผวนสูง ท าใหบริษัทประกันชีวิตต้องย้ าเตือนกับผู้ถือกรมธรรม์ว่า เงินปันผลที่ได้รับ แยกจากเงินของตน เพื่อป้องกันการผิดพลาด หลงลืม หรือหยิบเอาเงินของผู้เอาประกันภัยไปใช้ทั้งตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ั
้
ิ่
สุขภาพทดแทนบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในกลุ่มอายุที่น้อยกว่า 5 ปี จึงมีความจ าเป็นต้องพิจารณารับประกันภัยอย่าง
จากกรมธรรม์จะแปรผันตามผลตอบแทนจากการลงทุนของบริษัท เนื่องจากการช าระเบี้ยประกันชีวิตมีการก าหนดช่วงเวลาที่ชัดเจน หากตัวแทนประกันชีวิตลืมน าส่งเบี้ยประกันชีวิต
ระมัดระวัง หากได้รับข้อมูลว่าผู้ขอเอาประกันภัยเคยมีประวัติเจ็บป่วย หรือพักรกษาตัวในโรงพยาบาลก่อนการขอท า
่
์
์
ี
ิ
2.2.6 การอธบายผลประโยชนทมาจากการคาดการณ หากมีผลประโยชน์ใดที่เป็นตัวเลขจาก ให้กับบริษัท อาจท าให้กรมธรรม์ขาดอายุ หรือสัญญาเพิ่มเติมขาดการคุ้มครอง ซึ่งอาจถูกบริษัทลงโทษพร้อมทั้งได้รับ ั
ประกันชีวิต นอกจากนี้ในกรณีที่ผู้ขอเอาประกันภัยมีพี่น้องหลายคน แต่บิดามารดาเลือกให้ท าประกันภัยเพียงคนเดียว
้
์
การคาดการณ ตัวแทนประกันชีวิตต้องแสดงใหเหนว่า ตัวเลขเหล่านี้มาจากสมมติฐานต่าง ๆ จึงไม่มีการรับประกัน การต าหนิจากผู้เอาประกันภัย ดังนั้น จึงต้องเข้มงวดในเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ของผู้เอาประกันภัย และออกใบเสรจ
็
็
ก็เป็นข้อมูลที่ผู้พิจารณารับประกันภัยต้องพิจารณาด้วยความระมัดระวังด้วยเช่นกัน
ผลตอบแทน ดังนั้นผลประโยชน์เหล่านี้อาจจะมากกว่าหรือน้อยกว่าตัวเลขที่คาดการณ์ได้ รับเงินเมื่อได้รับเบี้ยประกันชีวิตทุกครั้ง เพื่อคุ้มครองสิทธิ์ของเขาว่าได้จ่ายเบี้ยประกันชีวิตมาแล้วในช่วงเวลาที่ก าหนด
2) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยหนุ่มสาว ช่วงที่ 2 (อายุ 16 – 40 ปี) เป็นกลุ่มที่มีปัญหาในการพิจารณารับ
ั
กรมธรรม์แบบที่มีเงินปันผลหรือเป็นกรมธรรม์ประเภทพ่วงการลงทุน ผลตอบแทนที่ได้อาจแปรผันตาม 2.4.2 การน าสงใบค าขอเอาประกนภยพรอมเบ้ยประกนภยไปยังบรษัท ตัวแทนประกันชีวิตจะต้องส่ง
ั
่
ิ
ี
ั
ั
้
ประกันภัยน้อย ปัจจัยที่ควรพิจารณาคือ อายุ แบบประกันที่ขอซื้อ จ านวนเงินเอาประกันภัยที่ยังมีผลบังคับ ส่วนได้เสีย
ผลตอบแทนที่ได้จากการลงทุนของบริษัทประกันชีวิต ฉะนั้น ผลตอบแทนนี้จึงไม่มีการรับประกัน เพราะอาจจะ ใบค าขอเอาประกันภัยพร้อมเบี้ยประกันภัยที่ได้รับจากผู้มุ่งหวังไปยังบริษัทประกันชีวิตในโอกาสแรกที่กระท าได้ แต่ไม่
ิ
ในการขอท าประกันชีวิต และรายได้ที่เกดจากการท างาน เพื่อพิจารณาดูจ านวนเงินเอาประกันภัยที่ขอซื้อว่าเหมาะสม
้
มากกว่าหรือน้อยกว่าตัวเลขคาดการณ์ที่บริษัทประกันชีวิตใช้อางถึงในเวลาเสนอขายก็ได้ ดังนั้น ตัวแทนประกันชีวิต เกินวันท าการถัดไป กล่าวคือ เมื่อได้รับเบี้ยประกันชีวิต ตัวแทนประกันชีวิตจะต้องส่งใบค าขอเอาประกันภัย พร้อมเบี้ย
หรือไม่
ต้องเน้นย้ าในประเด็นนี้ เพื่อจะได้ไม่ต้องขัดเคืองใจกันหากผลตอบแทนไม่ได้ตามตัวเลขที่บริษัทแสดงตอนเสนอขาย ประกันภัยที่ได้รับจากผู้มุ่งหวังไปยังบริษัทโดยเร็วที่สุด เพื่อความสมบูรณ์ในการคุ้มครองผู้เอาประกันภัยอย่างครบถ้วน
3) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยกลางคน ช่วงที่ 3 (อาย 41 – 60 ปี) จะเป็นกลุ่มที่ผู้พิจารณาต้องใหความ
ั
ั
ิ
ิ
ิ
ี
้
2.2.7 การอธบายตามเอกสารประกอบการขายของบรษทประกนชวต หากตัวแทนประกนชีวิตใช้ จะเห็นได้ว่าข้อพึงปฏิบัติข้างต้นก าหนดขึ้นเพื่อสร้างความมั่นใจใหกับทั้งผู้มุ่งหวังและตัวของตัวแทน ุ ้
ั
สนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากสุขภาพร่างกายของคนเราจะเริ่มมีปัญหาเมื่อมีอายุ 40 ปีขึ้นไป ดังนั้นส าหรับผู้ขอ
เอกสารประกอบการขายจากบริษัทประกันชีวิตต้นสังกัด ก็ต้องใช้เอกสารทั้งหมดอย่างครบถ้วน และต้องไม่น าเสนอ ประกันชีวิตเอง ป้องกันความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต รวมถึงการสร้างภาพลักษณ์ที่ดีในฐานะของมืออาชีพ
เอาประกันภัยที่ไม่เคยซื้อประกันชีวิตมาก่อน ผู้พิจารณารับประกันภัยควรตั้งค าถาม โดยถามตนเองวา “ท าไมผู้ขอ
เฉพาะเอกสารที่ดูแล้วจูงใจเท่านั้น แน่นอนว่าย่อมต้องส่งผลไปถึงการท างานที่จะประสบความส าเร็จยิ่ง ๆ ขึ้นในอนาคต ่
ี
กรณที่บริษัทมีเอกสารประกอบการขาย ตัวแทนประกันชีวิตต้องใช้เอกสารเหล่านั้นทั้งหมดใน เอาประกันภัยจึงเพิ่งจะมาขอซื้อประกันชีวิต” โดยจะต้องพิจารณาละเอยดมากขึ้น เมื่อเทียบกับอายุของผู้ขอ
ี
การอธบาย กล่าวคือ ไม่ควรเลือกใช้บางส่วนโดยเฉพาะส่วนที่ดึงดูดใจ และต้องไม่เพิ่มเติมเนื้อหาลงไปเอง หากมี เอาประกันภัยที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน
ิ
การแสดงยอดเงินปันผล ดอกเบี้ยหรือผลตอบแทนใด ๆ ควรใช้ยอดประมาณการที่บริษัทประกาศใช้ล่าสุดเท่านั้น 4) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยชรา ช่วงที่ 4 (อายุ 61 ปีขึ้นไป) ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้องค านึงถึง
2.3 การกรอกใบสมัคร มีดังนี้ มุมมองหลาย ๆ ด้าน โดยเฉพาะความสามารถในการขอเอาประกันภัยได้ (Insurability) เนื่องจากโดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่มี
่
่
ี
2.3.1 การไมช้น าการกรอกใบสมัคร ตัวแทนประกันชีวิตต้องไม่ชี้น าการกรอกใบสมัครเอาประกันภัย อายุมากขึ้นย่อมจะมีปัญหาทางด้านสุขภาพ ดังนั้นถ้าผู้ขอเอาประกันภัยอายุ 60 ปี แถลงว่าไมเคยไปพบแพทย์เลย
ื่
และต้องแจ้งผู้มุ่งหวังว่า ทุกข้อมูลที่กรอกลงในใบค าขอเอาประกันภัยนั้น เป็นความรับผิดชอบของผู้เอาประกันชีวิต ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา หรือเคยนอนโรงพยาบาลด้วยเรองเจ็บป่วยเล็กน้อย ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้อง
ั
ั
การกรอกใบคาขอเอาประกนภย ผู้มุ่งหวังควรกรอกด้วยตนเองและกรอกตามความเป็นจริง ตวแทน พิจารณาด้วยความระมัดระวังมากขึ้น และพยายามหาข้อมูลเพื่อใช้ประกอบการพิจารณาให้มากที่สุดเท่าที่จะท าได้
ั
ิ
ั
ประกันชีวิตต้องไม่ชี้น าการกรอกข้อมูลเพื่อใหบริษัทอนุมัติโดยง่าย เมื่อกรอกข้อมูลเสร็จแล้ว ผู้มุ่งหวังต้องลงนาม บริษัทประกันภัยโดยทั่วไปจะจ ากัดอายุที่สามารถขอเอาประกันชีวิตได้ที่อายุ 60 – 70 ปี บางบรษทอาจ
้
์
ั
ุ
ั
้
ั
ึ
ิ
แสดงตนว่ารับทราบและรับรองว่าข้อมูลที่แถลงนั้นเป็นความจริง พจารณาออกกรมธรรมประกันภยใหถึงอาย 75 ปี แต่ก็มีบางบริษัทซึ่งมีจ านวนน้อยจะรบประกนชีวิตถงอายุ 80 ปี
ิ
ื
้
ิ
ิ
้
้
็
ั
2.3.2 การอธบายผลของการปกปดขอเท็จจรงหรอแจงขอมูลอนเปนเท็จ ตัวแทนประกันชีวิตต้อง และแน่นอนว่าเมื่ออายุของผู้ขอเอาประกันภัยสูงขึ้น เบี้ยประกันภัยก็ย่อมสูงตามด้วย เนื่องจากความเสี่ยงต่อการ
อธิบายถึงผลลัพธ์ของการปกปิดข้อเท็จจริงหรือการแจ้งข้อมูลอันเป็นเท็จลงในใบค าขอเอาประกันภัย คัดเลือกภัยสูงขึ้น และมีมูลเหตุจูงใจในการขอซื้อประกันชีวิตที่ต้องน ามาเป็นประเด็นในการพิจารณาด้วย
กรมธรรม์ประกันชีวิตถือเป็นสัญญาที่ทั้งสองฝ่ายต้องมีความซื่อสัตย์ต่อกันในวันเรมต้นท าสัญญา หาก
ิ่
ผู้เอาประกันชีวิตแถลงข้อมูลอนเป็นเท็จ หรือทราบข้อมูลที่มีผลต่อการพิจารณา แต่เลือกที่จะปกปิดไว้เพื่อประโยชน์
ั
ของตน ต่อมาหากบริษัทได้ทราบข้อเท็จจริงในภายหลัง อาจบอกล้างสัญญาได้ ดังนั้น ตัวแทนประกันชีวิตต้องอธิบาย
ถึงเหตุผลที่ผู้มุ่งหวังต้องแถลงข้อมูลอันเป็นจริงด้วย
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
6-13 จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-3
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-13
ื่
เรองที่ 6.3
้
4. กรณีศึกษาของแนวปฏิบัติที่ดีในการใหบริการของตัวแทนประกันชีวิต ประกอบด้วย 1) กรณีศึกษาด้าน
ความซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้เอาประกันภัย บริษัท และเพื่อนร่วมอาชีพ 2) กรณีศึกษาด้านการรักษาความลับ
ึ
กรณีศกษาแนวทางปฏิบัติที่ดีในการใหบรการของตัวแทนประกันชวิต
้
ิ
้
อันมิควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัยและของบริษัทต่อบุคคลภายนอก 3) กรณีศึกษาด้านการไม่แนะน าให ี
้
ผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่หากท าใหผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์ และ
4) กรณีศึกษาด้านการไม่กล่าวให้ร้ายทับถมตัวแทนประกันชีวิตหรือบริษัทอื่น
กรณีศึกษาแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการของตัวแทนประกันชีวิตที่สอดคล้องกับจรรยาบรรณของตัวแทน
์
วัตถุประสงค ประกันชีวต 10 ประการ ซงการน ามาอางองในครั้งนีมวัตถุประสงค์เพื่อใหตัวแทนประกันชีวิตสามารถวิเคราะห ์
ิ
่
ิ
ี
้
้
้
ึ
เมื่อศึกษาบทที่ 6 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ
เกี่ยวกับการฝ่าฝืนหรือการไม่ปฏิบัติตามจรรยาบรรณของตัวแทนประกันชีวิตในแต่ละข้อ โดยขอยกตัวอย่างดังต่อไปนี้
1. อธิบายความส าคัญของจรรยาบรรณกับการเพิ่มผลผลิตของธุรกิจประกันชีวิตได้
2. อธิบายจรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชีวิตได้
ึ
กรณีศกษาที่ 1
3. วิเคราะห์แนวปฏิบัติที่ดีในการให้บริการของตัวแทนประกันชีวิตได้ ่ ่
็
ความเปนมา: นาย ก. ตัวแทนประกันชีวิตของบริษัทแหงหนึ่งได้เลาให้เพื่อนชื่อ นาย ข. ซึ่งก าลังตกงาน
เนื่องจากเศรษฐกิจตกต่ าว่าเขามีผู้ที่สนใจท าประกันชีวิตอยู่ในมือ 2-3 ราย ซึ่งจะได้ค่าบ าเหน็จจ านวนหนึ่งจากที่ขาย
ประกนชีวิตได้สงพอสมควร นาย ข จึงเกดความคิดว่า ถ้าตนเป็นตัวแทนประกันชีวิตก็คงจะได้รับผลตอบแทนนี้ จึง
ู
ิ
ั
้
สอบเข้าเป็นตัวแทนประกันชีวิตบริษัทเดียวกับนาย ก. โดยไม่ได้บอกใหนาย ก. รู้ จากนั้น นาย ข จึงไปหลอกถาม
นาย ก ถึงชื่อผู้ที่ประสงค์จะท าประกันชีวิต และต่อมา นาย ข. ก็ไปชักชวนคนเหล่านั้นให้ท าประกันชีวิตกับตน
ั
ประเด็นปญหา: นาย ข. กระท าผิดจรรยาบรรณข้อที่ 1 เพราะ นาย ข. ไม่ซื่อสัตย์ต่อเพื่อนร่วมอาชีพ
้
ขอเสนอแนะ: ตัวแทนประกนชีวิตทดีควรจะปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตต่อเพื่อนร่วมอาชีพ
ั
ี
่
กรณีศกษาที่ 2
ึ
็
้
่
ความเปนมา: นาย ก. เป็นตัวแทนประกันชีวิตบริษัทแหงหนึ่ง ได้ชักชวนใหนาย ข. ซึ่งเป็นเพื่อนท าประกัน
ชีวต ต่อมา นาย ข. ป่วยเป็นวัณโรค เมื่อนาย ก. ทราบว่า นาย ข. ป่วยเป็นโรคติดต่อ ก็ได้น าเรื่องที่นาย ข. ป่วย
ิ
ไปเปิดเผยต่อบุคคลภายนอก
ั
ประเด็นปญหา: การกระท าของตัวแทนประกันชีวิตคือนาย ก. ผดจรรยาบรรณ เพราะเป็นการเปิดเผย
ิ
ความลับของผู้เอาประกันภัยต่อบุคคลภายนอก
้
ขอเสนอแนะ: ตัวแทนประกันชีวิตที่ดีต้องรักษาความลับอนไม่ควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัย ซึ่งใน
ั
กรณีศึกษานี้ตัวแทนประกันชีวิตได้น าความลับของผู้เอาประกันชีวิตที่ไม่ควรเปิดเผยไปบอกกล่าว จึงถือว่าผิด
จรรยาบรรณข้อที่ 3
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�านักงานคณะกรรมการก�ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามน�าไปใช้ในการแสวงหาก�าไรทางการค้า
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-13 6-14 คมือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 4-8 คู่มือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต 6-14
ู่
เรองที่ 6.3 กรณีศกษาที่ 3 โดยทั่วไป การแบ่งกลุ่มอายุของผู้ขอเอาประกันภัยก าหนดเป็น 4 ช่วง คือ
ื่
ึ
1) ช่วงวัยเด็ก (Infant and child) อายุ 0 – 15 ปี
็
ั
ความเปนมา: นาย ก. เป็นตัวแทนประกนชีวิตบริษัทหนึ่ง จ ากัด มาแล้ว 6 ปี ต่อมาได้ย้ายไปเป็นตวแทน
ั
ิ
ี
กรณีศกษาแนวทางปฏิบัติที่ดีในการใหบรการของตัวแทนประกันชวิต ประกันชีวิตบริษัทสอง จ ากัด (มหาชน) และ นาย ก. ได้ชักชวนผู้เอาประกันภัยที่เป็นลูกค้าเก่าของตน ยกเลิกการช าระ
ึ
้
2) ช่วงวัยหนุ่มสาว (Young Age) อายุ 16 – 40 ปี
3) ช่วงวัยกลางคน (Middle Age) อายุ 41 – 60 ปี
เบี้ยประกันภัยกับบริษัทเดิม โดยการเวนคืนกรมธรรม์หรือแปลงกรมธรรม์เป็นแบบมูลค่าใช้เงินส าเร็จหรือมูลค่าขยาย
4) ช่วงวัยชรา (Old Age) อายุ 61 ปีขึ้นไป
้
เวลา และแนะน าใหมาซื้อกรมธรรม์ประกันภัยใหม่กับบริษัทสอง จ ากัด (มหาชน) โดยบอกผู้เอาประกันภัยว่าจะได้
1) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยเด็ก ช่วงที่1 (อายุ 0 – 15 ปี) มักเป็นกลุ่มที่มีอตราการเรียกร้องสินไหม
กรณีศึกษาแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการของตัวแทนประกันชีวิตที่สอดคล้องกับจรรยาบรรณของตัวแทน ให้บริการได้ต่อไปอย่างต่อเนื่อง และจะได้ท าประกันภัยแบบใหม่ที่ช าระเบี้ยประกันภัยน้อยลง ั
สุขภาพทดแทนบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในกลุ่มอายุที่น้อยกว่า 5 ปี จึงมีความจ าเป็นต้องพิจารณารับประกันภัยอย่าง
ั
ั
้
ั
ิ
้
ิ
ี
ประกันชีวต 10 ประการ ซงการน ามาอางองในคร้งนีมวัตถุประสงค์เพื่อใหตัวแทนประกันชีวิตสามารถวิเคราะห ์ ประเด็นปญหา: การกระทาของตวแทนประกันชีวิตคือนาย ก. เป็นการกระท าที่ผิดจรรยาบรรณข้อที่ 7
้
ึ
่
ระมัดระวัง หากได้รับข้อมูลว่าผู้ขอเอาประกันภัยเคยมีประวัติเจ็บป่วย หรือพักรกษาตัวในโรงพยาบาลก่อนการขอท า
้
เกี่ยวกับการฝ่าฝืนหรือการไม่ปฏิบัติตามจรรยาบรรณของตัวแทนประกันชีวิตในแต่ละข้อ โดยขอยกตัวอย่างดังต่อไปนี้ เพราะแนะน าใหผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่ ท าให้ผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์ ั
ประกันชีวิต นอกจากนี้ในกรณีที่ผู้ขอเอาประกันภัยมีพี่น้องหลายคน แต่บิดามารดาเลือกให้ท าประกันภัยเพียงคนเดียว
้
ขอเสนอแนะ: ตัวแทนประกันชีวิตคือนาย ก. ต้องไม่แนะน าใหผู้เอาประกันภัยยกเลิกกรมธรรม์ประกันภัย
้
ก็เป็นข้อมูลที่ผู้พิจารณารับประกันภัยต้องพิจารณาด้วยความระมัดระวังด้วยเช่นกัน
กรณีศกษาที่ 1 เดิมเพื่อซื้อกรมธรรม์ประกันภัยใหม่ ไม่ว่าจะอยู่บริษัทประกันชีวิตเดิมหรือย้ายบริษัทประกันชีวิตใหม่ก็ตาม เพราะ
ึ
2) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยหนุ่มสาว ช่วงที่ 2 (อายุ 16 – 40 ปี) เป็นกลุ่มที่มีปัญหาในการพิจารณารับ
ึ้
็
่
ความเปนมา: นาย ก. ตัวแทนประกันชีวิตของบริษัทแหงหนึ่งได้เลาให้เพื่อนชื่อ นาย ข. ซึ่งก าลังตกงาน กรมธรรม์ประกันภัยใหม่นี้เบี้ยประกันภัยที่จะต้องจ่ายย่อมสูงขึ้น เนื่องจากอายุของผู้เอาประกันภัยมากขน ระยะเวลา
่
ประกันภัยน้อย ปัจจัยที่ควรพิจารณาคือ อายุ แบบประกันที่ขอซื้อ จ านวนเงินเอาประกันภัยที่ยังมีผลบังคับ ส่วนได้เสีย
็
เนื่องจากเศรษฐกิจตกต่ าว่าเขามีผู้ที่สนใจท าประกันชีวิตอยู่ในมือ 2-3 ราย ซึ่งจะได้ค่าบ าเหน็จจ านวนหนึ่งจากที่ขาย การส่งเบี้ยประกันภัยยาวออกไปแทนที่จะได้รับเงินครบก าหนดเรวขึ้น เงินค่าเวนคืนกรมธรรม์ประกันภัยมีน้อย ผู้เอา
ิ
ในการขอท าประกันชีวิต และรายได้ที่เกดจากการท างาน เพื่อพิจารณาดูจ านวนเงินเอาประกันภัยที่ขอซื้อว่าเหมาะสม
้
ิ
ู
ั
ประกนชีวิตได้สงพอสมควร นาย ข จึงเกดความคิดว่า ถ้าตนเป็นตัวแทนประกันชีวิตก็คงจะได้รับผลตอบแทนนี้ จึง ประกันภัยมีแต่จะเสียประโยชน์ นาย ก. ควรชี้แจงใหผู้เอาประกันภัยทราบถึงสิทธิและหน้าที่ของผู้เอาประกันภัยเพื่อ
หรือไม่
สอบเข้าเป็นตัวแทนประกันชีวิตบริษัทเดียวกับนาย ก. โดยไม่ได้บอกใหนาย ก. รู้ จากนั้น นาย ข จึงไปหลอกถาม รักษาผลประโยชน์ของผู้เอาประกันภัย 3) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยกลางคน ช่วงที่ 3 (อาย 41 – 60 ปี) จะเป็นกลุ่มที่ผู้พิจารณาต้องใหความ
้
ุ
้
นาย ก ถึงชื่อผู้ที่ประสงค์จะท าประกันชีวิต และต่อมา นาย ข. ก็ไปชักชวนคนเหล่านั้นให้ท าประกันชีวิตกับตน สนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากสุขภาพร่างกายของคนเราจะเริ่มมีปัญหาเมื่อมีอายุ 40 ปีขึ้นไป ดังนั้นส าหรับผู้ขอ
ึ
ั
ประเด็นปญหา: นาย ข. กระท าผิดจรรยาบรรณข้อที่ 1 เพราะ นาย ข. ไม่ซื่อสัตย์ต่อเพื่อนร่วมอาชีพ กรณีศกษาที่ 4 เอาประกันภัยที่ไม่เคยซื้อประกันชีวิตมาก่อน ผู้พิจารณารับประกันภัยควรตั้งค าถาม โดยถามตนเองวา “ท าไมผู้ขอ
่
็
ั
ั
ิ
่
ั
ั
ิ
้
ั
ั
่
ั
ี
ขอเสนอแนะ: ตัวแทนประกนชีวิตทดีควรจะปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตต่อเพื่อนร่วมอาชีพ ความเปนมา: นาย ก. เคยเป็นตัวแทนประกนชีวตกบบรษทหนึง จากด และลาออกมาเป็นตวแทนประกน ี
เอาประกันภัยจึงเพิ่งจะมาขอซื้อประกันชีวิต” โดยจะต้องพิจารณาละเอยดมากขึ้น เมื่อเทียบกับอายุของผู้ขอ
้
ชีวิตกับบริษัทสอง จ ากัด เนื่องจากมีปัญหากับบริษัทหนึ่ง จ ากัด ต่อมานาย ก. ไปชักชวนใหเพื่อนคนหนึ่งท าประกัน
เอาประกันภัยที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน
ึ
กรณีศกษาที่ 2 ชีวิตกับบริษัทสอง จ ากัด แต่เพื่อนบอกว่าก าลังตัดสินใจท าประกันชีวิตกับบริษัทหนึ่ง จ ากัด นาย ก. จึงพยายาม
4) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยชรา ช่วงที่ 4 (อายุ 61 ปีขึ้นไป) ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้องค านึงถึง
้
้
มุมมองหลาย ๆ ด้าน โดยเฉพาะความสามารถในการขอเอาประกันภัยได้ (Insurability) เนื่องจากโดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่มี
็
้
่
ความเปนมา: นาย ก. เป็นตัวแทนประกันชีวิตบริษัทแหงหนึ่ง ได้ชักชวนใหนาย ข. ซึ่งเป็นเพื่อนท าประกัน คัดค้านไม่ใหเพื่อนท าประกันชีวิตกับบริษัทหนึ่ง จ ากัด โดยใหเหตุผลว่าบริษัทนั้นไม่มีความยุติธรรมต่อลูกค้า ใน
้
้
อายุมากขึ้นย่อมจะมีปัญหาทางด้านสุขภาพ ดังนั้นถ้าผู้ขอเอาประกันภัยอายุ 60 ปี แถลงว่าไมเคยไปพบแพทย์เลย
ชีวต ต่อมา นาย ข. ป่วยเป็นวัณโรค เมื่อนาย ก. ทราบว่า นาย ข. ป่วยเป็นโรคติดต่อ ก็ได้น าเรื่องที่นาย ข. ป่วย ขณะเดียวกันได้ชักชวนใหเพื่อนท าประกันชีวิตกับบริษัทสอง จ ากัด โดยใหเหตุผลว่าการบริการจ่ายเงินผลประโยชน์ ่
ิ
ื่
ไปเปิดเผยต่อบุคคลภายนอก ตามกรมธรรม์ดีกว่า ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา หรือเคยนอนโรงพยาบาลด้วยเรองเจ็บป่วยเล็กน้อย ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้อง
ั
ั
ิ
พิจารณาด้วยความระมัดระวังมากขึ้น และพยายามหาข้อมูลเพื่อใช้ประกอบการพิจารณาให้มากที่สุดเท่าที่จะท าได้
ั
ิ
ประเด็นปญหา: การกระท าของตัวแทนประกันชีวิตคือนาย ก. ผดจรรยาบรรณ เพราะเป็นการเปิดเผย ประเด็นปญหา: การกระทาของตวแทนประกันชีวตรายนาย ก. เป็นการกระท าที่ผิดจรรยาบรรณข้อที่ 8
ิ
ั
ความลับของผู้เอาประกันภัยต่อบุคคลภายนอก เพราะกล่าวให้ร้ายกับบริษัทประกันชีวิตอื่น บริษัทประกันภัยโดยทั่วไปจะจ ากัดอายุที่สามารถขอเอาประกันชีวิตได้ที่อายุ 60 – 70 ปี บางบรษทอาจ
้
ื่
้
ั
ิ
ั
ึ
ั
์
ื่ พจารณาออกกรมธรรมประกันภยให้ถึงอาย
้
ขอเสนอแนะ: ตัวแทนประกันชีวิตที่ดีต้องรักษาความลับอนไม่ควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัย ซึ่งใน ขอเสนอแนะ: นาย ก. ไม่ควรกล่าวใหร้ายบริษัทประกันชีวิตอน เช่น กล่าวว่าบริษัทประกันชีวิตอนเขาุ 75 ปี แต่ก็มีบางบริษัทซึ่งมีจ านวนน้อยจะรบประกนชีวิตถงอายุ 80 ปี
ั
และแน่นอนว่าเมื่ออายุของผู้ขอเ
้อาประกันภัยสูงขึ้น เบี้ยประกันภัยก็ย่อมสูงตามด้วย เนื่องจากความเสี่ยงต่อการ
กรณีศึกษานี้ตัวแทนประกันชีวิตได้น าความลับของผู้เอาประกันชีวิตที่ไม่ควรเปิดเผยไปบอกกล่าว จึงถือว่าผิด จ่ายเงินล่าช้า ไม่สนใจผู้เอาประกันภัย หรือเป็นบริษัทประกันชีวิตที่เพิ่งเปิดใหม่ ยังไม่มีระบบการใหบริการที่มี
คัดเลือกภัยสูงขึ้น และมีมูลเหตุจูงใจในการขอซื้อประกันชีวิตที่ต้องน ามาเป็นประเด็นในการพิจารณาด้วย
จรรยาบรรณข้อที่ 3 ประสิทธิภาพ เพราะจะท าให้จ านวนตัวแทนประกันชีวิตมีน้อย อาจท าให้ผู้เอาประกันภัยได้รับการบริการที่ไม่ดี
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
6-15 จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-3
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-15
4. กรณีศึกษาของแนวปฏิบัติที่ดีในการใหบริการของตัวแทนประกันชีวิต ประกอบด้วย 1) กรณีศึกษาด้าน
้
บรรณานุกรม
ความซื่อสัตย์สุจริตต่อผู้เอาประกันภัย บริษัท และเพื่อนร่วมอาชีพ 2) กรณีศึกษาด้านการรักษาความลับ
้
อันมิควรเปิดเผยของผู้เอาประกันภัยและของบริษัทต่อบุคคลภายนอก 3) กรณีศึกษาด้านการไม่แนะน าให
ิ
ิ
การประปาส่วนภมภาค. (2558). หลักธรรมาภบาลกับการดาเนินงานของการประปาส่วนภมภาค. วารสารการประปาส่วน
ู
ผู้เอาประกันภัยสละกรมธรรม์เดิมเพื่อท าสัญญาใหม่หากท าใหผู้เอาประกันภัยเสียประโยชน์ และ ู ิ
้
ภูมิภาค, 36(1), 5-8.
4) กรณีศึกษาด้านการไม่กล่าวให้ร้ายทับถมตัวแทนประกันชีวิตหรือบริษัทอื่น
จินตนา บุญบงการ. (2555). จริยธรรมทางธุรกิจ (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัตถุประสงค ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2557). ภาวะผู้น าร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์ปัญญาชน.
์
ด ารง ชลสุข. (2543). คู่มือการเรียนด้วยตนเองเรื่อง จรรยาบรรณของข้าราชการพลเรือน. กรุงเทพฯ: ส านักงานคณะกรรมการ
เมื่อศึกษาบทที่ 6 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ ข้าราชการพลเรือน.
1. อธิบายความส าคัญของจรรยาบรรณกับการเพิ่มผลผลิตของธุรกิจประกันชีวิตได้
นีออน พิณประดิษฐ์. (2555). จริยธรรม: ทฤษฎีและรูปแบบการพัฒนา. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
2. อธิบายจรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีของตัวแทนประกันชีวิตได้
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2555). จริยธรรมธุรกิจ. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.
3. วิเคราะห์แนวปฏิบัติที่ดีในการให้บริการของตัวแทนประกันชีวิตได้
วิชา มหาคุณ. (2557). นักกฎหมายที่ดีต้องมีจริยธรรม. จดหมายข่าวประชาคมวิจัย, 20(118), 3-4.
ิ
ั
ส านักงานคณะกรรมการก ากับและส่งเสรมการประกอบธุรกิจประกันภย. (2551). ประกาศคณะกรรมการกากบและส่งเสริม
ั
การประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กาหนดหลักเกณฑ์วิธีการออก การเสนอขายกรมธรรม์ประกันภัย และการปฏิบัติ
้
ี
ั
ี
่
ั
ี
หน้าทของตวแทนประกันชวิต นายหนาประกันชวิต และธนาคาร พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ: ส านกงานคณะกรรมการ
ก ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย.
Association of British Insurers (ABI). (1989). Code of Conduct for General Business. Retrieved 2015, October
10, from: http://www.financial-ombudsman.org.uk
nd
Life Insurance Association of Malaysia. (1999). Code of Ethics and Conduct (2 ed.). Retrieved 2015,
October 10, from: http://www.liam.org.my
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�านักงานคณะกรรมการก�ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามน�าไปใช้ในการแสวงหาก�าไรทางการค้า
ื่
รายชอผูเขียน
้
จรรยาบรรณและแนวทางปฏิบัติที่ดีในการให้บริการพร้อมทั้งกรณีศึกษา 6-15 4-8 คู่มือปฏิบัติงานส าหรับตัวแทนประกันชีวิต
สถานการณ์ธุรกิจประกันชีวิตในปัจจุบันและแนวโน้มในอนาคต โดยทั่วไป การแบ่งกลุ่มอายุของผู้ขอเอาประกันภัยก าหนดเป็น 4 ช่วง คือ
กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับนายหน้าประกันชีวิต 2-3
บรรณานุกรม
ื่
รายชอผูเขียน
่
่
ชือ อาจารย์รุ่งอรุณ จันทร์พูล ้ 1) ช่วงวัยเด็ก (Infant and child) อายุ 0 – 15 ปี ชือ รองศาสตราจารย์อัจฉรา ชีวะตระกูลกิจ
5. กรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญมีแบบและข้อความที่เป็นมาตรฐานเดียวกัน และเพื่อใหการขอรับ 2-4 คู่มือปฏิบัติงานส าหรับนายหน้าประกันชีวิต วุฒ วท.บ. (เศรษฐศาสตร์), พบ.ม. (บริหารธุรกิจ)
้
วุฒ น.บ., ประกาศนียบัตรวิชาการว่าความแห่งสภาทนายความ 2) ช่วงวัยหนุ่มสาว (Young Age) อายุ 16 – 40 ปี
ิ
ิ
ความเห็นชอบแบบและข้อความกรมธรรม์ประกันชีวิตดังกล่าวมีความสะดวกและรวดเร็วยิ่งขึ้น จึงมีค าสั่ง
การประปาส่วนภมภาค. (2558). หลักธรรมาภบาลกับการดาเนินงานของการประปาส่วนภมภาค. วารสารการประปาส่วน น.ม. (สาขากฎหมายเอกชนและกฎหมายธุรกิจ) มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
ู
ู
ิ
ิ
ิ
3) ช่วงวัยกลางคน (Middle Age) อายุ 41 – 60 ปี
่
ื่
้
่
่
ต าแหนง ผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบเบี้ยประกันภัย
ชือ รองศาสตราจารย์อัจฉรา ชีวะตระกูลกิจ
ภูมิภาค, 36(1), 5-8. รายชอผูเขียน ของนายทะเบียน เรื่อง การให้ความเห็นชอบแบบและข้อความกรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญ ฉบับ 4) ช่วงวัยชรา (Old Age) อายุ 61 ปีขึ้นไป มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
่
เรองที่ 2.1
ชือ อาจารย์ทัศนี ดวงรัตน์
บริษัทอลิอันซ์ อยุธยา ประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
บทที่เขียน บทที่ 5
จินตนา บุญบงการ. (2555). จริยธรรมทางธุรกิจ (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ่ วุฒิ วท.บ. (เศรษฐศาสตร์), พบ.ม. (บริหารธุรกิจ) ื่ 1) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยเด็ก ช่วงที่1 (อายุ 0 – 15 ปี) มักเป็นกลุ่มที่มีอตราการเรียกร้องสินไหม
มาตรฐาน โดยมีเงื่อนไขทั่วไปแหงกรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญซึ่งได้แก่ แบบสะ
ิสมทรัพย์ แบบ
ั
วุฒ ศศ.บ. มหาวิทยาลัยรามค าแหง
วิทยากรพิเศษ บริษัทไทยรี เซอร์วิสเซส จ ากัด
่
ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2557). ภาวะผู้น าร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์ปัญญาชน. ชั่วระยะเวลา แบบตลอดชีพ โดยแบ่งออกเป็น 5 หมวด คือ หมวดที่ 1 สัญญาประกันภัย หมวดที่ 2 การ สุขภาพทดแทนบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในกลุ่มอายุที่น้อยกว่า 5 ปี จึงมีความจ าเป็นต้องพิจารณารับประกันภัยอย่าง
LLIF
ี
บทที่เขียน บทที่ 1 (Life Leadership Institute Fellow)
้
่
ชือ อาจารย์ทัศนี ดวงรัตน์
่
ด ารง ชลสุข. (2543). คู่มือการเรียนด้วยตนเองเรื่อง จรรยาบรรณของข้าราชการพลเรือน. กรุงเทพฯ: ส านักงานคณะกรรมการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ความหมายของการประกันชวิตและบุคคลที่เกี่ยวของกับ
ต าแหนง ผู้อ านวยการสมาคมนายหน้าประกันภัยไทย
บทที่เขียน บทที่ 5
ระมัดระวัง หากได้รับข้อมูลว่าผู้ขอเอาประกันภัยเคยมีประวัติเจ็บป่วย หรือพักรกษาตัวในโรงพยาบาลก่อนการขอท า
ั
บทที่เขียน บทที่ 1, บทที่ 3, บทที่ 4
ู้
ประกันภัย หมวดที่ 3 การใช้สิทธิเกี่ยวกับมูลค่ากรมธรรม์ประกันชีวิต หมวดที่ 4 การกยืม และหมวดที่ 5
ิ
ี
ข้าราชการพลเรือน. วุฒ ศศ.บ. มหาวิทยาลัยรามค าแหง สิทธิในการขอยกเลิกกรมธรรม์ประกันชีวิต มาเป็นข้อก าหนดอยู่ในเล่มกรมธรรม์ประกันชีวิตดังกล่าว การประกันชวิต
ประกันชีวิต นอกจากนี้ในกรณีที่ผู้ขอเอาประกันภัยมีพี่น้องหลายคน แต่บิดามารดาเลือกให้ท าประกันภัยเพียงคนเดียว
LLIF (Life Leadership Institute Fellow)
่
นีออน พิณประดิษฐ์. (2555). จริยธรรม: ทฤษฎีและรูปแบบการพัฒนา. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ก็เป็นข้อมูลที่ผู้พิจารณารับประกันภัยต้องพิจารณาด้วยความระมัดระวังด้วยเช่นกัน ชือ รองศาสตราจารย์อุทัยวรรณ จรุงวิภู
่
ต าแหนง ผู้อ านวยการสมาคมนายหน้าประกันภัยไทย
บทที่เขียน บทที่ 1, บทที่ 3, บทที่ 4
ิ
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2555). จริยธรรมธุรกิจ. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล กรุ๊ป. วุฒ บช.บ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
วัตถุประสงค
วิชา มหาคุณ. (2557). นักกฎหมายที่ดีต้องมีจริยธรรม. จดหมายข่าวประชาคมวิจัย, 20(118), 3-4. ์ ชือ รองศาสตราจารย์อุทัยวรรณ จรุงวิภู 2) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยหนุ่มสาว ช่วงที่ 2 (อายุ 16 – 40 ปี) เป็นกลุ่มที่มีปัญหาในการพิจารณารับ พบ.ม. (บริหารธุรกิจ เกียรตินิยม) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร ์
่
ชือ รองศาสตราจารย์อุทัยวรรณ จรุงวิภู
่
่ชือ อาจารย์รุ่งอรุณ จันทร์พูล
ทุกวันนี้ทุกคนต้องเผชิญกับความไม่แน่นอนและการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ซึ่งท าให้ไม่สามารถคาดคะเน
ั
ส านักงานคณะกรรมการก ากับและส่งเสรมการประกอบธุรกิจประกันภย. (2551). ประกาศคณะกรรมการกากับและส่งเสริม วุฒ บช.บ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ประกันภัยน้อย ปัจจัยที่ควรพิจารณาคือ อายุ แบบประกันที่ขอซื้อ จ านวนเงินเอาประกันภัยที่ยังมีผลบังคับ ส่วนได้เสีย ต าแหน่ง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
ิ
เมื่อศึกษาบทที่ 2 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ
ิ
ิ
วุฒ น.บ., ประกาศนียบัตรวิชาการว่าความแห่งสภาทนายความ
วุฒิ บช.บ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในการขอท าประกันชีวิต และรายได้ที่เกดจากการท างาน เพื่อพิจารณาดูจ านวนเงินเอาประกันภัยที่ขอซื้อว่าเหมาะสม มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
ิ
การประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กาหนดหลักเกณฑ์วิธีการออก การเสนอขายกรมธรรม์ประกันภัย และการปฏิบัติ น.ม. (สาขากฎหมายเอกชนและกฎหมายธุรกิจ) มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ บทที่เขียน บทที่ 6
พบ.ม. (บริหารธุรกิจ เกียรตินิยม) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร
ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
พบ.ม. (บริหารธุรกิจ เกียรตินิยม) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร กับตนเองในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นภัยจากธรรมชาติ อุบัติเหตุ หรือโรคภัยไข้เจ็บ ซึ่งอาจส่งผล
์
1. อธิบายความหมายของการประกันชีวิตและบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการประกันชีวิตได้
์
่
ชือ อาจารย์รุ่งอรุณ จันทร์พูล ่
หรือไม่
ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
่
่
ี
้
ั
ี
่
ั
หน้าทของตวแทนประกันชวิต นายหนาประกันชวิต และธนาคาร พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ: ส านกงานคณะกรรมการ ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
ี
ต าแหนง ผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบเบี้ยประกันภัย
กระทบกับบุคคลได้อยู่ตลอดเวลา รวมทั้งความเจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยี ก็ได้เพิ่มความเสี่ยง
2. อธิบายสิทธิและหน้าที่ของบุคคลที่เกี่ยวของกับสัญญาประกันชีวิตได้
ิ
วุฒ น.บ., ประกาศนียบัตรวิชาการว่าความแห่งสภาทนายความ
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
ุ
้
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
3) ผู้ขอเอาประกันภัย ช่วงวัยกลางคน ช่วงที่ 3 (อาย 41 – 60 ปี) จะเป็นกลุ่มที่ผู้พิจารณาต้องใหความ
บริษัทอลิอันซ์ อยุธยา ประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
ก ากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย. 3. อธิบายกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการประกันชีวิตได้ บทที่เขียน บทที่ 6 ต่อภยันตรายกับบุคคลด้วย ดังนั้น การหลีกเลี่ยงจากภยันตรายต่าง ๆ เป็นสิ่งที่เรียนรู้เพื่อปฏิบัติได้ แต่ในบางครั้งอาจมี
น.ม. (สาขากฎหมายเอกชนและกฎหมายธุรกิจ) มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
วิทยากรพิเศษ บริษัทไทยรีเซอร์วิสเซส จ ากัด
Association of British Insurers (ABI). (1989). Code of Conduct for General Business. Retrieved 2015, October บทที่เขียน บทที่ 2 สนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากสุขภาพร่างกายของคนเราจะเริ่มมีปัญหาเมื่อมีอายุ 40 ปีขึ้นไป ดังนั้นส าหรับผู้ขอ
่
ต าแหนง ผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบเบี้ยประกันภัย
เหตุที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ วิธีหนึ่งที่จะช่วยลดความสูญเสียที่เกิดขึ้นต่อทรัพย์สิน หรือชีวิตของบุคคลได้ก็คือ การท า
4. ระบุบทกาหนดโทษนายหน้าประกันชีวิตได้
บทที่เขียน บทที่ 2
บริษัทอลิอันซ์ อยุธยา ประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
่
10, from: http://www.financial-ombudsman.org.uk เอาประกันภัยที่ไม่เคยซื้อประกันชีวิตมาก่อน ผู้พิจารณารับประกันภัยควรตั้งค าถาม โดยถามตนเองวา “ท าไมผู้ขอ
้
ประกันชีวิต โดยการท าประกันชีวิตจะช่วยเยียวยา หรือใหความพิทักษ์ความสูญเสียทางการเงินและเศรษฐกิจ
nd 5. อธิบายลักษณะของสัญญาประกันชีวิตได้
วิทยากรพิเศษ บริษัทไทยรีเซอร์วิสเซส จ ากัด
่
ชือ อาจารย์โอฬาร จันทร์ค า
Life Insurance Association of Malaysia. (1999). Code of Ethics and Conduct (2 ed.). Retrieved 2015, เอาประกันภัยจึงเพิ่งจะมาขอซื้อประกันชีวิต” โดยจะต้องพิจารณาละเอยดมากขึ้น เมื่อเทียบกับอายุของผู้ขอ
ี
ั
บทที่เขียน บทที่ 2 6. อธิบายเงื่อนไขทั่วไปของสัญญาประกันชีวิตได้ เนื่องจากการสูญเสียทรัพย์สิน หรือชีวิตของบุคคลอนเป็นที่รักของครอบครัว การประกันชีวิตจะเป็นเครี่องมือในการ ิ ี
วุฒ ศศ.บ. (การจัดการทั่วไป) วิทยาลัยครูเทพสตร
October 10, from: http://www.liam.org.my ชือ อำจำรย์อภิรักษ์ ไทพัฒนกุล เอาประกันภัยที่มากขึ้นด้วยเช่นกัน ั
่
่ชือ อำจำรย์อภิรักษ์ ไทพัฒนกุล
ช่วยเยียวยาความเสียหายทางการเงิน หรือเป็นการชดเชยให้แก่ครอบครวผู้ถึงแก่กรรม
่
ชือ อาจารย์โอฬาร จันทร์ค า
วุฒ วท.บ. (เกียรตินิยม) คณตศำสตร์ จฬำลงกรณ์มหำวิทยำลย ศศ.ม. (วิจัยประชากรและสังคม) มหาวิทยาลัยมหิดล
ิ
ิ
ุ
ุ
4) ผู้ขอเอาประกันภัยช่วงวัยชรา ช่วงที่ 4 (อายุ 61 ปีขึ้นไป) ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้องค านึงถึง
ั
ิ วุฒิ วท.บ. (เกียรตินิยม) คณตศำสตร์ จฬำลงกรณ์มหำวิทยำลัย
Ph.D. (Candidate) (การศึกษานอกระบบโรงเรียน) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ิ
ชือ อำจำรย์อภิรักษ์ ไทพัฒนกุล วุฒ ศศ.บ. (การจัดการทั่วไป) วิทยาลัยครูเทพสตร ี สัญญาประกันภัย แบ่งได้เป็น 2 ประเภท คือ ต าแหนง วิทยากรพิเศษ บริษัท ไทยรี เซอร์วิสเซส จ ากัด
M.S. (Statistics in Actuarial Science) University of Iowa
M.S. (Statistics in Actuarial Science) University of Iowa
่
่
มุมมองหลาย ๆ ด้าน โดยเฉพาะความสามารถในการขอเอาประกันภัยได้ (Insurability) เนื่องจากโดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่มี
ิ
ั
้
ASA (Society of Actuaries),U.S.A.
ั
ิ
ASA (Society of Actuaries), U.S.A.
ิ
์
วุฒ วท.บ. (เกียรตินิยม) คณตศำสตร จฬำลงกรณมหำวิทยำลย ศศ.ม. (วิจัยประชากรและสังคม) มหาวิทยาลัยมหิดล 1. สญญาประกันวนาศภัย คือ สัญญาที่มุ่งหมายใหชดใช้ค่าสินไหมทดแทนตามความเสียหายที่เกิดขึ้นจริง
์
ุ
บทที่เขียน บทที่ 7
อายุมากขึ้นย่อมจะมีปัญหาทางด้านสุขภาพ ดังนั้นถ้าผู้ขอเอาประกันภัยอายุ 60 ปี แถลงว่าไมเคยไปพบแพทย์เลย
Ph.D. (Candidate) (การศึกษานอกระบบโรงเรียน) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
่
เพื่อเยียวยาความเสียหายอย่างใด ๆ บรรดาซึ่งจะพึงประมาณเป็นเงินได้ และสัญญาประกันวินาศภัยอาจมีชื่อเฉพาะได้
FSAT (Fellow of Society of Actuaries of Thailand)
M.S. (Statistics in Actuarial Science) University of Iowa FSAT (Fellow of Society of Actuaries of Thailand)
่
ต าแหนง วิทยากรพิเศษ บริษัท ไทยรี เซอร์วิสเซส จ ากัด
ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา หรือเคยนอนโรงพยาบาลด้วยเรองเจ็บป่วยเล็กน้อย ผู้พิจารณารับประกันภัยจะต้อง
์
์
ปริญญำปรัชญำดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (สถิติประยุกต์) สถำบันบัณฑิตพัฒนบริหำรศำสตร
ASA (Society of Actuaries), U.S.A. ปริญญำปรัชญำดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (สถิติประยุกต์) สถำบันบัณฑิตพัฒนบริหำรศำสตร ื่ ั
หลายอย่าง เช่น ประกันภัยขนส่ง ประกันภัยรถยนต์ ประกันอัคคีภย ซึ่งต่างมีจุดมุ่งหมายในการชดใช้ค่าเสียหาย กรณี
บทที่เขียน บทที่ 7
่
FSAT (Fellow of Society of Actuaries of Thailand) ต าแหนง กรรมกำรและประธำนเจ้ำหน้ำที่บริหำร พิจารณาด้วยความระมัดระวังมากขึ้น และพยายามหาข้อมูลเพื่อใช้ประกอบการพิจารณาให้มากที่สุดเท่าที่จะท าได้
ต าแหน่ง กรรมกำรและประธำนเจ้ำหน้ำที่บริหำร
ดังกล่าวย่อมเป็นสัญญาประกันวินาศภัยทั้งสิ้น
ั
ิ
์
ปริญญำปรัชญำดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (สถิติประยุกต์) สถำบันบัณฑิตพัฒนบริหำรศำสตร บริษัทไทยประกันชีวิต จ ำกัด (มหำชน) บริษัทประกันภัยโดยทั่วไปจะจ ากัดอายุที่สามารถขอเอาประกันชีวิตได้ที่อายุ 60 – 70 ปี บางบรษทอาจ
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ำกัด (มหำชน)
การชดใช้เงินประกันภัยนั้น ผู้รับประกันภัยจะจ่ายตามความเสียหายที่แท้จริง แต่ไม่เกินจ านวนเงินเอา
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4
่
ต าแหนง กรรมกำรและประธำนเจ้ำหน้ำที่บริหำร บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4 พจารณาออกกรมธรรมประกันภยใหถึงอาย 75 ปี แต่ก็มีบางบริษัทซึ่งมีจ านวนน้อยจะรบประกนชีวิตถงอายุ 80 ปี
ิ
ุ
ั
ั
ึ
์
้
ั
ี
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ำกัด (มหำชน) ประกันภัย ดังนั้นในการประกันวินาศภัยการระบุจ านวนเงินเอาประกันภัยต้องใกล้เคยงกับราคาทรัพย์ที่ประสงค์ที่จะ
และแน่นอนว่าเมื่ออายุของผู้ขอเอาประกันภัยสูงขึ้น เบี้ยประกันภัยก็ย่อมสูงตามด้วย เนื่องจากความเสี่ยงต่อการ
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4 เอาประกันภัยจริง เพราะกฎหมายก าหนดใหผู้รับประกันภัยชดใช้ค่าสินไหมทดแทนตามจ านวนที่เสียหายจริงเท่านั้น
้
ชือ อาจารย์วีณา อร่ามวัฒน์เศรษฐ คัดเลือกภัยสูงขึ้น และมีมูลเหตุจูงใจในการขอซื้อประกันชีวิตที่ต้องน ามาเป็นประเด็นในการพิจารณาด้วย
กล่าวคือ จะหาก าไรจากการสมัครท าประกันภัยไม่ได้ ดังนั้นหากท าประกันภัยไว้ในจ านวนเงินที่สูงเกินกว่าราคาทรัพย์
่
วุฒ กศ.บ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ที่เอาประกันภัยมากก็ไม่เกิดประโยชน์ เพราะจะต้องเสียค่าเบี้ยประกันที่สูงขึ้นโดยไม่จ าเป็น
ิ
่
ชือ อาจารย์วีณา อร่ามวัฒน์เศรษฐ FLMI (Fellow, Life Management Institute) LOMA
ั
ี
ิ
วุฒ กศ.บ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ACS (Associate, Customer Service) 2. สญญาประกันชวิต คือสัญญาที่จะชดใช้จ านวนเงินตามที่ตกลงกันโดยอาศัยความทรงชีพ หรือมรณะของ
่
FLMI (Fellow, Life Management Institute) LOMA ต าแหนง ผู้จัดการสายงาน สายวิชาการ บุคคลคนหนึ่งเป็นเงื่อนไขในการใช้เงิน
ACS (Associate, Customer Service) บริษัทไทยประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน) การชดใช้เงินผลประโยชน์ตามกรมธรรม์ประกันชีวิต ผู้รับประกันภัยต้องจ่ายตามจ านวนที่ระบุไว้ในสัญญาซึ่ง
่
ต าแหนง ผู้จัดการสายงาน สายวิชาการ บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4 เป็นจ านวนเงินที่แน่นอนตามที่ได้ตกลงกันไว้ ซึ่งต่างจากการประกันวินาศภัยดังที่กล่าวมาแล้ว เนื้อหาในบทนี้จะเน้น
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน) ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4 กล่าวถึงเฉพาะส่วนของการประกันชีวิตเท่านั้น
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประ กันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับนายหน้าประกันชีวิต 2-3
สถานการณ์ธุรกิจประกันชีวิตในปัจจุบันและแนวโน้มในอนาคต
กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับนายหน้าประกันชีวิต 2-3
ื่
รายชอผูเขียน
่
ชือ รองศาสตราจารย์อัจฉรา ชีวะตระกูลกิจ
ื่
้
5. กรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญมีแบบและข้อความที่เป็นมาตรฐานเดียวกัน และเพื่อใหการขอรับ
รายชอผูเขียน
่
ิ
วุฒ วท.บ. (เศรษฐศาสตร์), พบ.ม. (บริหารธุรกิจ)
้
5. กรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญมีแบบและข้อความที่เป็นมาตรฐานเดียวกัน และเพื่อใหการขอรับ
ความเห็นชอบแบบและข้อความกรมธรรม์ประกันชีวิตดังกล่าวมีความสะดวกและรวดเร็วยิ่งขึ้น จึงมีค าสั่ง
ิ
่
วุฒ วท.บ. (เศรษฐศาสตร์), พบ.ม. (บริหารธุรกิจ)
ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
ความเห็นชอบแบบและข้อความกรมธรรม์ประกันชีวิตดังกล่าวมีความสะดวกและรวดเร็วยิ่งขึ้น จึงมีค าสั่ง
่
ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
ของนายทะเบียน เรื่อง การให้ความเห็นชอบแบบและข้อความกรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญ ฉบับ
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
่
ชือ อาจารย์ทัศนี ดวงรัตน์
ของนายทะเบียน เรื่อง การให้ความเห็นชอบแบบและข้อความกรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญ ฉบับ
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
บทที่เขียน บทที่ 5
่
ชือ อาจารย์ทัศนี ดวงรัตน์
มาตรฐาน โดยมีเงื่อนไขทั่วไปแหงกรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญซึ่งได้แก่ แบบสะ
ิสมทรัพย์ แบบ
วุฒ ศศ.บ. มหาวิทยาลัยรามค าแหง
บทที่เขียน บทที่ 5
ิสมทรัพย์ แบบ
มาตรฐาน โดยมีเงื่อนไขทั่วไปแหงกรมธรรม์ประกันชีวิตประเภทสามัญซึ่งได้แก่ แบบสะ
วุฒ ศศ.บ. มหาวิทยาลัยรามค าแหง
LLIF (Life Leadership Institute Fellow)
ชั่วระยะเวลา แบบตลอดชีพ โดยแบ่งออกเป็น 5 หมวด คือ หมวดที่ 1 สัญญาประกันภัย หมวดที่ 2 การ
LLIF (Life Leadership Institute Fellow)
่
ชั่วระยะเวลา แบบตลอดชีพ โดยแบ่งออกเป็น 5 หมวด คือ หมวดที่ 1 สัญญาประกันภัย หมวดที่ 2 การ
ต าแหนง ผู้อ านวยการสมาคมนายหน้าประกันภัยไทย
ประกันภัย หมวดที่ 3 การใช้สิทธิเกี่ยวกับมูลค่ากรมธรรม์ประกันชีวิต หมวดที่ 4 การกยืม และหมวดที่ 5
บทที่เขียน บทที่ 1, บทที่ 3, บทที่ 4
ู้
่
ต าแหนง ผู้อ านวยการสมาคมนายหน้าประกันภัยไทย
ประกันภัย หมวดที่ 3 การใช้สิทธิเกี่ยวกับมูลค่ากรมธรรม์ประกันชีวิต หมวดที่ 4 การกยืม และหมวดที่ 5
บทที่เขียน บทที่ 1, บทที่ 3, บทที่ 4
ู้
สิทธิในการขอยกเลิกกรมธรรม์ประกันชีวิต มาเป็นข้อก าหนดอยู่ในเล่มกรมธรรม์ประกันชีวิตดังกล่าว
่
ชือ รองศาสตราจารย์อุทัยวรรณ จรุงวิภู
สิทธิในการขอยกเลิกกรมธรรม์ประกันชีวิต มาเป็นข้อก าหนดอยู่ในเล่มกรมธรรม์ประกันชีวิตดังกล่าว
่
ชือ รองศาสตราจารย์อุทัยวรรณ จรุงวิภู
ิ
วุฒ บช.บ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ิ
วุฒ บช.บ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
วัตถุประสงค
์
พบ.ม. (บริหารธุรกิจ เกียรตินิยม) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร
่
์
ชือ อาจารย์รุ่งอรุณ จันทร์พูล
พบ.ม. (บริหารธุรกิจ เกียรตินิยม) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร
่
ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
่
ชือ อาจารย์รุ่งอรุณ จันทร์พูล
เมื่อศึกษาบทที่ 2 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ
่
ิ
ต าแหนง รองศาสตราจารย์ประจ าสาขาวิชาวิทยาการจัดการ
วุฒ น.บ., ประกาศนียบัตรวิชาการว่าความแห่งสภาทนายความ
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
เมื่อศึกษาบทที่ 2 จบแล้ว ผู้ศึกษาสามารถ
ิ
วุฒ น.บ., ประกาศนียบัตรวิชาการว่าความแห่งสภาทนายความ
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
1. อธิบายความหมายของการประกันชีวิตและบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการประกันชีวิตได้
น.ม. (สาขากฎหมายเอกชนและกฎหมายธุรกิจ) มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
บทที่เขียน บทที่ 6
1. อธิบายความหมายของการประกันชีวิตและบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการประกันชีวิตได้
น.ม. (สาขากฎหมายเอกชนและกฎหมายธุรกิจ) มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
บทที่เขียน บทที่ 6
่
ต าแหนง ผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบเบี้ยประกันภัย
2. อธิบายสิทธิและหน้าที่ของบุคคลที่เกี่ยวของกับสัญญาประกันชีวิตได้
่
ต าแหนง ผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบเบี้ยประกันภัย
2. อธิบายสิทธิและหน้าที่ของบุคคลที่เกี่ยวของกับสัญญาประกันชีวิตได้
บริษัทอลิอันซ์ อยุธยา ประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
3. อธิบายกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการประกันชีวิตได้
บริษัทอลิอันซ์ อยุธยา ประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
วิทยากรพิเศษ บริษัทไทยรีเซอร์วิสเซส จ ากัด
3. อธิบายกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการประกันชีวิตได้
วิทยากรพิเศษ บริษัทไทยรีเซอร์วิสเซส จ ากัด
บทที่เขียน บทที่ 2
4. ระบุบทกาหนดโทษนายหน้าประกันชีวิตได้
บทที่เขียน บทที่ 2
4. ระบุบทกาหนดโทษนายหน้าประกันชีวิตได้
5. อธิบายลักษณะของสัญญาประกันชีวิตได้
่
ชือ อาจารย์โอฬาร จันทร์ค า
5. อธิบายลักษณะของสัญญาประกันชีวิตได้
่
ชือ อาจารย์โอฬาร จันทร์ค า
6. อธิบายเงื่อนไขทั่วไปของสัญญาประกันชีวิตได้
ิ
วุฒ ศศ.บ. (การจัดการทั่วไป) วิทยาลัยครูเทพสตร
่
ิ
6. อธิบายเงื่อนไขทั่วไปของสัญญาประกันชีวิตได้
ชือ อำจำรย์อภิรักษ์ ไทพัฒนกุล
วุฒ ศศ.บ. (การจัดการทั่วไป) วิทยาลัยครูเทพสตร
่
ศศ.ม. (วิจัยประชากรและสังคม) มหาวิทยาลัยมหิดล
ชือ อำจำรย์อภิรักษ์ ไทพัฒนกุล
ิ
ศศ.ม. (วิจัยประชากรและสังคม) มหาวิทยาลัยมหิดล
วุฒ วท.บ. (เกียรตินิยม) คณตศำสตร์ จฬำลงกรณ์มหำวิทยำลัย
Ph.D. (Candidate) (การศึกษานอกระบบโรงเรียน) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ิ
วุฒ วท.บ. (เกียรตินิยม) คณตศำสตร์ จฬำลงกรณ์มหำวิทยำลัย
ิ
Ph.D. (Candidate) (การศึกษานอกระบบโรงเรียน) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
M.S. (Statistics in Actuarial Science) University of Iowa
่
ต าแหนง วิทยากรพิเศษ บริษัท ไทยรี เซอร์วิสเซส จ ากัด
M.S. (Statistics in Actuarial Science) University of Iowa
่
ต าแหนง วิทยากรพิเศษ บริษัท ไทยรี เซอร์วิสเซส จ ากัด
ASA (Society of Actuaries), U.S.A.
บทที่เขียน บทที่ 7
ASA (Society of Actuaries), U.S.A.
บทที่เขียน บทที่ 7
FSAT (Fellow of Society of Actuaries of Thailand)
FSAT (Fellow of Society of Actuaries of Thailand)
ปริญญำปรัชญำดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (สถิติประยุกต์) สถำบันบัณฑิตพัฒนบริหำรศำสตร
ปริญญำปรัชญำดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (สถิติประยุกต์) สถำบันบัณฑิตพัฒนบริหำรศำสตร
่
ต าแหนง กรรมกำรและประธำนเจ้ำหน้ำที่บริหำร
่
ต าแหนง กรรมกำรและประธำนเจ้ำหน้ำที่บริหำร
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ำกัด (มหำชน)
วัตถุประสงค ่ ่ สถานการณ์ธุรกิจประกันชีวิตในปัจจุบันและแนวโน้มในอนาคต ิ ้ ้ ุ ุ ์ ์ ชือ รองศาสตราจารย์อัจฉรา ชีวะตระกูลกิจ ี ี ์ ์
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ำกัด (มหำชน)
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4
่
่ ชือ อาจารย์วีณา อร่ามวัฒน์เศรษฐ
ชือ อาจารย์วีณา อร่ามวัฒน์เศรษฐ
่
่ ชือ อาจารย์วีณา อร่ามวัฒน์เศรษฐ
ชือ อาจารย์วีณา อร่ามวัฒน์เศรษฐ
วุฒ กศ.บ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
ิวุฒิ กศ.บ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
ิวุฒิ กศ.บ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
วุฒ กศ.บ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
FLMI (Fellow, Life Management Institute) LOMA
FLMI (Fellow, Life Management Institute) LOMA
FLMI (Fellow, Life Management Institute) LOMA
FLMI (Fellow, Life Management Institute) LOMA
ACS (Associate, Customer Service)
ACS (Associate, Customer Service)
ACS (Associate, Customer Service)
ACS (Associate, Customer Service)
่
ต าแหนง ผู้จัดการสายงาน สายวิชาการ
่ ต าแหน่ง ผู้จัดการสายงาน สายวิชาการ
่
ต าแหนง ผู้จัดการสายงาน สายวิชาการ
ต าแหนง ผู้จัดการสายงาน สายวิชาการ
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
บริษัทไทยประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4
บทที่เขียน บทที่ 3, บทที่ 4
่
ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรปร ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
ชือ อาจารย์ปรีชา ไพบูลย์วุฒิโชค ะกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
่ ชือ อาจารย์ปรีชา ไพบูลย์วุฒิโชค
ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
ิ วุฒิ สต.บ. (ประกันภัย) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
วุฒ สต.บ. (ประกันภัย) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
บธ.ม. (การตลาด) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร
บธ.ม. (การตลาด) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า ์ ์
ลิขสิทธิ์ ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ามนำไปใช้ในการแสวงหากำไรทางการค้า
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
่
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
่
ต าแหนง รองกรรมการผู้จัดการอาวุโส
ต าแหนง รองกรรมการผู้จัดการอาวุโส
บริษัทฟิลลิปประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
บริษัทฟิลลิปประกันชีวิต จ ากัด (มหาชน)
บทที่เขียน บทที่ 5
บทที่เขียน บทที่ 5
่
ชือ อาจารย์โอฬาร จันทร์ค า
่ ชือ อาจารย์โอฬาร จันทร์ค า
วุฒ ศศ.บ. (การจัดการทั่วไป) วิทยาลัยครูเทพสตร ี
ิ วุฒิ ศศ.บ. (การจัดการทั่วไป) วิทยาลัยครูเทพสตรี
ศศ.ม. (วิจัยประชากรและสังคม) มหาวิทยาลัยมหิดล
ศศ.ม. (วิจัยประชากรและสังคม) มหาวิทยาลัยมหิดล
Ph.D. (Candidate) (การศึกษานอกระบบโรงเรียน) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Ph.D. (Candidate) (การศึกษานอกระบบโรงเรียน) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
่
ต าแหนง วิทยากรพิเศษ บริษัทไทยรี เซอร์วิสเซส จ ากัด
่
ต าแหนง วิทยากรพิเศษ บริษัทไทยรี เซอร์วิสเซส จ ากัด
บทที่เขียน บทที่ 6
บทที่เขียน บทที่ 6
ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
ลิขสิทธิ์ ของส ำนักงำนคณะกรรมกำรก ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน ำไปใช้ในกำรแสวงหำก ำไรทำงกำรค้ำ
ลิขสิทธิ์ ของส�ำนักงำนคณะกรรมกำรก�ำกับและส่งเสริมกำรประกอบธุรกิจประกันภัย ห้ำมน�ำไปใช้ในกำรแสวงหำก�ำไรทำงกำรค้ำ
คู่มือปฏิบัติงานสำหรับ
คู่มือปฏิบัติงานสำหรับ
ตัวแทนประกันชีวิต
ตัวแทนประกันชีวิต
ครั้งที1
หลักสูตรขอต่ออายุ
หลักสูตรขอต่ออายุ
ใบอนุญาต
ใบอนุญาต ครั้งที1
ตัวแทนประกันชีวิต
ตัวแทนประกันชีวิต
คู่มือปฏิบัติงานสำาหรับตัวแทนประกันชีวิต หลักสูตรขอต่อใบอนุญาตตัวแทนประกันชีวิต ครั้งที่ 1 โดย สำานักงานคณะกรรมการกำากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)
22/79 ถนนรัชดาภิเษก แขวงจันทรเกษม เขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร 10900
22/79 ถนนรัชดาภิเษก แขวงจันทรเกษม เขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร 1090 0
โทร. 0-2515-3995-9 โทรสาร 0-2515-3970
โทร. 0-2515-3995-9 โทรสาร 0-2515-3970
โดย สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)
โดย สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)