อุตรดิตถ์-โรงเรียนบ้านปางวุ้น

บันทึกประจำวันหน่วย หน่วยฝึกโรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ 1. นายบัณฑิต อุปทะ สาขาวิชาภาษาไทย หัวหน้าหน่วยฝึก 2. นางสาวธนพร คำเติม สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป รองหัวหน้าหน่วยฝึก 3. นายรัชพล จ๋อยคล้าย สาขาวิชาภาษาไทย สมาชิกหน่วย 4. นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์ สาขาวิชาการประถมศึกษา สมาชิกหน่วย 5. นางสาวฐาศิริ เทียนสว่าง สาขาวิชาสังคมศึกษา สมาชิกหน่วย 6.นางสาวทิพวรรณ จารุจันทร์ สาขาวิชาคณิตศาสตร์ สมาชิกหน่วย นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ โรงเรียนบ้านปางวุ้น ตำบลผักขวง อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ สำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1

บันทึกประจำวันหน่วย หน่วยฝึกโรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ 1. นายบัณฑิต อุปทะ สาขาวิชาภาษาไทย หัวหน้าหน่วยฝึก 2. นางสาวธนพร คำเติม สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป รองหัวหน้าหน่วยฝึก 3. นายรัชพล จ๋อยคล้าย สาขาวิชาภาษาไทย สมาชิกหน่วย 4. นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์ สาขาวิชาการประถมศึกษา สมาชิกหน่วย 5. นางสาวฐาศิริ เทียนสว่าง สาขาวิชาสังคมศึกษา สมาชิกหน่วย 6.นางสาวทิพวรรณ จารุจันทร์ สาขาวิชาคณิตศาสตร์ สมาชิกหน่วย นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ โรงเรียนบ้านปางวุ้น ตำบลผักขวง อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ สำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันอังคารที่ ๑๗ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ วันแรกของการเปิดภาคเรียนที่ ๑ ประจำปีการศึกษา ๒๕๖๕ ของนักเรียนและเหล่าคณะครูโรงเรียน บ้านปางวุ้น โดยวันนี้เป็นวันแรกของการเริ่มปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาอย่างเป็นทางการของพวกเรา เราทุกคนตื่นเต้นและดีใจเป็นอย่างมากที่จะได้เริ่มงาน เพลงชาติไทยดังก้อง สองโมงเช้า ธงผืนใหม่พลิ้วไปบนเสาเหล็ก เหล่านักเรียนตัวน้อย ๆ เปล่งเสียง ร้องเพลงชาติกันกระหึ่ม แสดงถึงความรักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ตามคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ๘ ประการ หลังจากนั้นนักศึกษาเข้าพบผู้อำนวยการโรงเรียน เพื่อกล่าวต้อนรับ ให้โอวาท และบอกกฎระเบียบ ของโรงเรียน เพื่อให้ทำงานอย่างมีความสุขได้ในโรงเรียนแห่งนี้ ซึ่งท่านผู้อำนวยการฌโรงเรียนได้บอกกล่าว พวกเราไว้ว่า “การที่เราได้รับมอบหมายภาระงานต่าง ๆ อันแสนหนักหน่วง นักศึกษาอย่าคิดว่างานนั้นเป็น ภาระที่ทำให้เราลำบาก จงคิดเสียว่าภาระงานนั้น คือประสบการณ์อันล้ำค่าของเรา ถ้าเราผ่านภาระงานที่ หนักหน่วงนี้ไปได้ งานต่อไป เราก็จะทำมันได้อย่างง่ายดาย จงมองทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นประสบการณ์ สิ่งไหนดีก็เก็บไปพัฒนาต่อไป นี่แหละ คนที่จะเป็นครูได้” จากคำกล่าวของผู้อำนวยการโรงเรียนนั้น ทำให้พวกเราเกิดแรงบันดาลใจไปได้เยอะ นอกจากท่านผู้อำนวยการจะกล่าวแล้วนั้น ยังมีคุณครูฝ่ายวิชาการ ที่ยังฝากเด็ก ๆ ไว้ให้พวกเราดูแล ท่านยังกล่าวไว้ให้เราได้คิดว่า “ในฐานะที่เราเป็นคุณครูมีหน้าที่คอยสอน นักเรียน คุณจะทำอย่างไรให้เด็กนั้นสนใจในวิชาที่คุณสอน และคุณจะสอนอย่างไรให้เด็กมีคุณภาพทั้งทาง ด้าน สติปัญญา ร่างกาย อารมณ์ รวมไปถึงการที่เป็นคน เก่ง ดี มีความสุข” หลังจากนั้นพวกเรากล่าวขอบคุณ และเข้าพบนักเรียนห้องที่ปรึกษา ซึ่งวันแรกยังไม่ค่อยได้สอนสักเท่าไหร่ เนื่องจาก ต้องทำความสะอาด ห้องเรียน จัดการเรื่องเงินค่าอุปกรณ์การเรียน เงินค่าประกัน การทำข้อตกลงกันระหว่างภายในชั้นเรียน การเลือกหัวหน้าห้องและอีกมากมายกับภาระงานต่าง ๆ ของคุณครู วันนี้เราคิดได้ว่า จงมองข้ามภาระงานต่าง ๆ ที่เป็นภาระให้เป็นประสบการณ์หรือจงทำทุกอย่างให้ เป็นประสบการณ์ เพื่อที่เราจะได้ทำงานนั้น ๆ ให้มีความสุข และจงทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด คอยคิดแก้ไข ปัญหา พัฒนานักเรียน ให้นักเรียนทุกคนเป็นเด็กที่มีความพร้อมทั้งทางด้านสติปัญญา ร่างกาย อารมณ์ และเก่ง ดี มีความสุข (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพุธที่ ๑๘ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ เป็นครูต้องมีวิธีการจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นในชั้นเรียน ปัญหาส่วนใหญ่มักเกิดจากการไม่ตั้งใจของ นักเรียน ครูจึงต้องมีวิธีการที่จะละลายพฤติกรรมเด็กนักเรียนด้วยวิธีการต่าง ๆ เพื่อที่จะให้นักเรียนนั้นตั้งใจ เรียนและอยู่ในกฎ ในระเบียบของสังคมได้ การจัดการเรียนการสอนของเราในแต่ละวัน ล้วนเจอปัญหาต่าง ๆ มากมายอันนับไม่ถ้วน ทั้งปัญหา ด้านการเรียน ปัญหาด้านครอบครัว ปัญหาด้านการทะเลาะวิวาท ซึ่งปัญหาที่เจอมากที่สุดนั้นจะเกี่ยวกับ ปัญหาด้านการเรียน ถ้าพูดถึงก็จะแตกแขนงออกเป็นหลายประเภท เช่น เด็กนักเรียนมีปัญหาด้านการไม่ตั้งใจ เรียน ไม่เชื่อฟังคุณครู ไม่จดจ่อต่องานที่ได้รับมอบหมาย ไม่มีสมาธิในการเรียน ในฐานะที่เราเป็นครูผู้สอน จึงต้องหาวิธีการมาแก้ไข บางคนอาจใช้กิจกรรมเกมมาใช้ในการเรียนการสอน บางคนใช้สื่อวิดีโอต่าง ๆ มาใช้ เพื่อให้เด็กนั้นสนใจและเกิดอารมณ์ที่จะเรียนร่วมด้วย แต่สำหรับฉันนั้น หากนักเรียนเริ่มคุยกันเสียงดัง เริ่มไม่ตั้งใจเรียน ไม่เชื่อฟังคุณครูฉันก็จะใช้วิธีการเงียบประมาณ ๕ นาที แล้วนักเรียนก็จะเริ่มเงียบตาม การที่นักเรียนเงียบตามครูผู้สอนนั้น เป็นเพราะว่า นักเรียนน่าจะมีความคิด มีจิตสำนึกเองแล้ว ฉันใช้วิธีนี้เป็น ประจำเพื่อฝึกให้นักเรียนของฉันมีความคิดเองได้ และมีจิตใต้สำนึกเอง ไม่ต้องมีคนช่วยบอกเขาก็สามารถที่จะ รู้สำนึกเองได้ การแก้ปัญหาด้วยวิธีการเงียบของฉัน อาจเป็นเทคนิคเฉพาะบุคคล บางคนทำแล้วไม่ได้ผลก็มี กลับที่เด็กจะเงียบ แต่กลับกลายเป็นเด็กดังกว่าเดิม เพราะฉะนั้น คุณครูหลายท่านก็อาจจะมีเทคนิควิธีการ แก้ปัญหาเรื่องนี้โดยเฉพาะ ซึ่งสามารถนำกิจกรรมต่าง ๆ ทั้งเกม เพลง กิจกรรมละลายพฤติกรรมต่าง ๆ มาใช้ได้ แต่สำหรับฉัน วิธีเงียบ คือ วิธีที่ดีที่สุด (นางสาวทิพวรรณ จารุจันทร์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพฤหัสบดีที่ ๑๙ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ พฤหัส วันที่สาม ของการฝึก ได้มาตรึก ตรองดู หนูรู้ไหม อาชีพครู งานหนักกว่า อาชีพใด พูดมาได้ ว่างานครู นั้นสบาย ใครไม่เป็น คุณครู มิรู้ดอก อยากจะบอก เป็นครู อย่ามาสาย อาชีพครู ติดยศไว้ จนตัวตาย ชีพมลาย ศักดิ์ก้องไซร้ในโลกา ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าตรู่ เพื่อมายืนเวรหน้าโรงเรียน นักเรียนมาโรงเรียนด้วยสายตาที่แจ่มใส ถึงจะปกปิดด้วยหน้ากากอนามัยตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ ซึ่งต้องใส่ตลอดเวลาก็ตาม แต่หางตาที่สื่อถึง ว่านักเรียนนั้นส่งยิ้มให้กับคุณครูช่างแลดูเป็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์และมีความสุข ฉันสังเกตการแต่งกายของ นักเรียนตั้งแต่ส่วนหัวจรดเท้า นักเรียนร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์แต่งกายเรียบร้อยและถูกต้องตามกฎระเบียบ ของโรงเรียน จากนั้นนักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ตนเองได้รับผิดชอบอย่างรู้หน้าที่ ไม่ต้องคอย ให้คุณครูมาชี้แนะสั่งให้ทำ เสียงกริ่งเข้าแถวดังตอนเช้า สื่อถึงว่านักเรียนแต่ละชั้นต้องรีบมาเข้าแถวหน้าเสาธงเพื่อเตรียมทำ กิจกรรมเคารพธงชาติ สิ่งที่ฉันพบเห็นที่เป็นปัญหาเลยคือมีนักเรียนบางคนมาสาย ซึ่งแรก ๆ ไม่รู้ด้วยว่าซึ่ง เหตุผลอะไร ฟังจากเพื่อน ๆ ของนักเรียน บ้างก็บอกว่าตื่นสาย บ้างก็บอกว่าขี้เกียจมาโรงเรียน บ้างก็ว่าต้อง ช่วยที่บ้านทำงานทุกเช้า บ้างก็ว่าบ้านไกล มาไม่ทันโรงเรียน ฉันไม่รู้เลยว่าจะเชื่อใครดี และสันชาตญาณของ ครุนั้น จะไม่ยอมเชื่ออะไรง่าย ๆ นอกเสียจากต้องไปเห็นด้วยตาของตนเอง ถึงจะสามารถนำปัญหานั้นมาแก้ไข ได้ การเป็นครูนั้นไม่ได้ใช้ชีวิตสอนเด้กอยู่ที่โรงเรียนเท่านั้น แต่ครูจะต้องออกไปเยี่ยมเยือนชุมชน ไปดูว่าในชุมชนนั้นมีปัญหาอะไรบ้าง สภาพแวดล้อมความเป็นอยู่รอบ ๆ บ้านนักเรียนเป็นอย่างไร เพื่อที่ครูจะ ได้เข้าใจในสภาพปัญหาของนักเรียนทุกคนและเข้าใจสภาพความเป็นอยู่ของชุมชนด้วย (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันศุกร์ที่ 20 เดือน พฤษภาคม พ.ศ. 2565 เช้าวันศุกร์ เป็นศุกร์สุดสัปดาห์แรกของการเปิดการเรียนการสอน ฉันเป็นครูเวรประจำวัน จึงต้องมา เข้ากว่าทุกวัน ฉันได้จัดเตรียมที่ตรวจวัดอุณหภูมิ และเจลแอลกอฮอร์ ซึ่งยืนเวรบริเวณหน้าโรงเรียน โดยมีการ ยืนตรวจวัดไข้และรอรับนักเรียนตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ วันนี้นักเรียนและคณะครูต่างก็แต่งกายเสื้อผ้า ทออย่างสวยงาม เวลา 0๗.๕5 น. ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนต่างก็ไปคุมชั้นเรียนที่ปรึกษาเพื่อคุมการทำ กิจกรรมหน้าเสาธงให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ครูเวรประจำวันได้พูดคุยกับนักเรียนหน้าเสาธงเรื่อง ทักษะ การอ่าน สามารถค้นคว้าหาความรู้ได้จากห้องสมุดของโรงเรียน รวมถึงความสะอาดของร่างกาย การแต่งกาย จากนั้นได้มีการโฮมรูมพูดคุยกับนักเรียนเรื่อง การใฝ่เรียนรู้เวลาว่างควรเข้าห้องสมุด เมื่อพูดคุยกับนักเรียน ประจำชั้นเสร็จก็แยกย้ายไปปฏิบัติการสอนในระดับชั้นที่ได้รับมอบหมาย เวลา 08.30 น. สำหรับพฤติกรรมของนักเรียนที่สอนในวันนี้ พบเจอพฤติกรรม เช่น ชอบแกล้งเพื่อนในเวลาเรียน ลุก จากที่นั่งบ่อย ๆ ฉันจึงหาวิธีมาควบคุมสถานการณ์ในชั้นเรียนด้วยกิจกรรมสนทนาควบคู่กับความสนุกสนาน เมื่อพักกลางวันเวลา 11.30 น. พวกเราก็ไปตักข้าวและจัดความเรียบร้อยของนักเรียนที่โรงอาหาร จากนั้น พวกเราก็มาทานข้าวร่วมกัน เมื่อทานข้าวเสร็จแล้วพวกเราได้พูดคุยกันเรื่องภาระงาน จากนั้นก็แยกย้ายไป เตรียมเอกสารการสอนตามชั้นเรียนต่าง ๆ ถึงเวลา 14.30 น. นักเรียนทุกคนประชุมสวดมนต์ ฉันและเพื่อน นักศึกษาฝึกสอนก็ช่วยกันจัดแถวและคุมความเรียบร้อย เพื่อสวดมนต์สุดสัปดาห์จนถึงเวลา 15.30 น. นักเรียนก็เดินทางกลับบ้าน ก่อนกลับบ้าน ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็เก็บของให้เรียนร้อยแล้วนั่งพูดคุยเกี่ยวกับการสอน การทำงาน ตลอดทั่งวันว่าเป็นเช่นไรบ้าง เพื่อแลกเปลี่ยนและหาแนวทางมาแก้ไขต่อไป ช่วงนี้ในช่วงเย็น ท้องฟ้ามืดครึ้ม เมื่อเสร็จแล้วก็เลยแยกย้ายกันเดินทางกลับบ้าน (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๑ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา ปัญหาที่หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าเจอ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่อง เกี่ยวกับ นักเรียนไม่ตั้งใจเรียน นักเรียนมาโรงเรียนสาย ตามลำดับ - วิธีการแก้ปัญหา - นักเรียนไม่ตั้งใจเรียน ครูมีการตั้งกฎกติกาภายในห้องเรียน ใช้สื่อการสอนที่หลากหลาย เช่นเกม เพลง และการใช้กิจกรรมละลายพฤติกรรมของนักเรียน และอาจจะใช้จิตวิทยา การเสริมแรงทางลบ ทางบวก เข้ามาช่วยเพื่อให้นักเรียนนั้นเกิดการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา โดยครูจะไม่พูดคนเดียวหน้าห้อง ครูจะให้ โอกาสและฝึกให้นักเรียนได้ออกมาพูดนำเสนอหน้าชั้นเรียนอยู่เป็นประจำ เพื่อให้นักเรียนและเพื่อน ๆ เกิดการ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน - นักเรียนมาโรงเรียนสาย ครูตั้งกฎกติกาและแจ้งให้นักเรียนทุกคนทราบว่าถ้าหากมาสายจะ โดนทำโทษตามกฎระเบียบของโรงเรียน และฝากผู้ปกครองให้ช่วยเตือนบุตรหลาน พยายามให้มาให้ทันตอนที่ เพื่อนทำความสะอาด เพราะเด็กจะได้รู้และสามารถรับผิดชอบในหน้าที่ต่อไปในอนาคตได้ ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๑ ดังนี้ ๑.ได้เรียนรู้ว่างานครูไม่ได้มีแค่สอนหนังสือเท่านั้น แต่ยังมีภาระงานต่าง ๆ ที่ครูยังต้อง รับผิดดชอบ อาทิเช่น งานด้านการเงิน งานเอกสารวิชาการต่าง ๆ ที่ต้องส่งมอบให้หน่วยงานต้นสังกัด เป็นต้น ๒.ได้เรียนรู้ถึงวิธีการการจัดกิจกรรมพัฒนานักเรียนด้านทักษะคำคมภาษาไทย เพื่อให้ นักเรียนได้ฝึกคิดและประลองสมองกัน ๓.ได้เรียนรู้ว่าการควบคุมชั้นเรียนในขณะปฏิบัติการสอน โดยหาวิธีเทคนิคการสอน กิจกรรม ที่สนุกสนาน ควบคู่กับการที่นักเรียนได้ความรู้ไปด้วย ลงชื่อ............. .............................. (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันจันทร์ที่ ๒๓ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ จะเป็นครู เป็นได้ แต่เป็นยาก ต้องยอมรับ ความลำบาก คิดแก้ไข จะเป็นครู ต้องดีทั้ง กาย วาจา ใจ ต้องมุ่งใฝ่ พัฒนา เยาวชน จะเป็นครู ที่สั่งสอน อบรมศิษย์ ต้องผูกมิตร กับประชา ทุกแห่งหน จะเป็นครู ต้องพัฒนา ทั้งตัวตน ต้องหมั่นค้น ศึกษา หาข้อมูล สัปดาห์ที่สองของการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา ซึ่งในสัปดาห์แรก เราได้เห็นปัญหาและความ แตกต่าง สภาพความเป็นอยู่ มากมายภายในโรงเรียน ซึ่งในสัปดาห์ที่สอง การเป็นครูนั้น นอกจากจะมีหน้าที่ สอนนักเรียนแล้ว ยังต้องเป็นคนที่จะคอยตัดสินปัญหาต่าง ๆ ให้กับนักเรียนหรือแม้กระทั่งคณะครูด้วยกันเองก็ ด้วย คอยมีไหวพริบ ต้องมีการคิดวิเคราะห์ไตร่ตรองปัญหาต่าง ๆ ให้ดี และเลือกวิธีในการแก้ปัญหาให้ถูกต้อง รวมไปถึงเรื่องการประพฤติ การแต่งกาย การพูด การเอาใจใส่นักเรียน ก็ต้องประพฤติปฏิบัติตนให้หมาะสมกับ ความเป็นครูและเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับนักเรียน นอกจากนี้ครูยังต้องเข้าหาชุมชน ไปลามาไหว้กับผู้ปกครอง หรือแม้กระทั่งผู้คนในชุมชน สร้างมิตรภาพที่ดีต่อกัน เพื่อให้ชุมชนได้มีส่วนร่วมกับทางโรงเรียนในโอกาสต่าง ๆ ครูนั้นยังต้องพัฒนาตนเอง ต้องคอยศึกษาหาความรู้ต่าง ๆ จากข่าวในชีวิตประจำวัน ความรู้ทั่วไป เพื่อที่จะนำมาถ่ายทอดให้นักเรียนของเราได้มีความรู้ พูดถึงเรื่องการสอนและพฤติกรรมในการเรียนรู้ของ นักเรียน เราพยายามใช้สื่อการสอนที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น เพลง ชุดสื่อการสอน กิจกรรมเกม เพื่อดึงดูด ความสนใจให้แก่ผู้เรียน และก็มักที่จะเกิดปัญหาต่าง ๆ ตามมา โดยเฉพาะ ปัญหาเด็กอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ นี่คือปัญหาสำคัญของโรงเรียน เราจึงต้องพัฒนาสื่อการสอนขึ้นมาใหม่ โดยการใช้วิธีการทำชุดกิจกรรม การ สะกดคำ เป็นการอ่านแจกแจงสะกดคำของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕ โดยใช้เฉพาะนักเรียนที่มี พัฒนาการบกพร่อง ซึ่งครั้งแรกอาจจะยังช่วยได้ไม่มาก แต่ก็พอที่จะให้นักเรียนเกิดทักษะในการสะกดคำและ อ่านได้ และนี่ก็คือการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าของเรา ที่จสามารถช่วยให้นักเรียนนั้นได้อ่านออกเขียนได้ การเป็นครูนั้นต้องคอยพัฒนาตนเองอยู่เสมอ เมื่อลูกศิษย์ นักเรียน เจอปัญหาใด ๆ ครุก็พร้อมที่จะ ชาวยนักเรียนเสมอ จะไม่ทิ้งนักเรียนไว้กลางทาง จะต้องผลักดันและส่งนักเรียนเหล่านี้ให้ถึงฝันของเขาให้ได้ เพราะตัวเราเองก็เคยเป็นนักเรียนมาก่อน จึงเข้าใจในความรู้สึกเหล่านี้ดี และอาจจะต้องร่วมมือกับคุณครูท่าน อื่นหรือแม้กระทั่งชุมชนที่ต้องเข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนานักเรียนต่อไป (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันอังคารที่ ๒๔ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ เช้าวันอังคารกับการทำหน้าที่คุณครูและหน้าที่ครูเวรประจำวัน สำหรับวันนี้เป็นวันอังคารที่ ๒ ของ การเปิดภาคเรียน ก็เห็นผู้คนต่างพาลูกหลานกันมาโรงเรียน นักเรียนต่างพากันทำเขตพื้นที่ที่ได้รับผิดชอบกัน อย่างขยันขันแข็ง วันนี้พวกเรามาโรงเรียนกันประมาณ ๐๖.๔๐ น. วันนี้เหล่านักศึกษาฝึกสอนได้ออกไปทำโครงการร่วมกับชุมชน คือการปลูกต้นไม้ ได้พาเหล่านักเรียน มัธยมศึกษาปีที่ ๓ ไปร่วมด้วยในครั้งนี้ พอไปถึงนักเรียน คณะครู และเหล่านักศึกษาก็ได้เริ่มปลูกต้นไม้ตามจุด ที่ชาวบ้านได้วางต้นไม้ไว้ และวันนี้เหล่านักศึกษายังได้แยกย้ายกันไปอยู่ในแต่ละชุมนุม ในการลงฝึกครั้งนี้เหล่า นักศึกษาก็จะได้ประสบการณ์ในการทำหน้าที่ครูผู้ดูแลเด็กในแต่ละชุมนุมที่ได้รับมอบหมาย ชุมนุมคำคม ก็ จะต้องฝึกเด็กในเรื่องของการคิด คำในภาษาไทย ฉันและเตยได้ดูแลนักเรียนประถมศึกษาตอนต้น คือ ชั้น ประถมศึกษาปีที่ ๑-๓ จากการสังเกตแต่ละช่วงชั้นมีพื้นฐานไม่เท่ากัน จึงช่วยกันคิดวิธีการสอนให้เด็กเกิดการ คิด โดยการใช้เกมเข้าช่วย ชุมนุมจิตอาสา ฝึกเด็กให้มีจิตอาสา ทำให้เป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิตประจำวันของ นักเรียนอีกด้วย ก่อนกลับบ้านพวกเราได้พูดคุยและนัดหมายกัน เกี่ยวกับงานที่จะต้องทำ และนัดหมาย เวลามา โรงเรียน และปรึกษา ทำความเข้าใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจหรือสับสน เพื่อที่ในวันถัดไปจะได้ปฏิบัติหน้าที่ ได้อย่างเต็มที่ และดำเนินการทำงานได้อย่างราบรื่น (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพุธที่ ๒๕ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ สัปดาห์ที่สองของการฝึกสอนและการเป็นครูเวรประจำวันพุธ เป็นนักศึกษาฝึกสอนก็ต้องต่างกายให้ ถูกระเบียบ ตรวจเช็คตัวเองก่อนออกจากบ้าน เมื่อมาถึงโรงเรียนก็ต้องสมบทบาทความเป็นครู คอยสังเกต นักเรียนที่กำลังทำกิจกรรมต่าง ๆ คอยสอดส่องเมื่อนักเรียนเกิดปัญหา ไถ่ถามนักเรียนเพื่อสร้างความคุ้นชิน ให้แก่นักเรียน และเมื่อถึงคาบเรียนก็เกิดปัญหาในการจัดการเรียนการสอนแต่ก็ต้องสามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะ หน้าได้ต้องผ่านอุปสรรคที่เกิดขึ้นมาและสามารถแก้ไขได้ทันท่วงที ไม่ว่าจะเกิดจากการเรียนหรือการทำ กิจกรรมต่าง ๆ ก็ต้องเตรียมความพร้อมอยู่เสมอ เมื่อนักเรียนมีข้อซักถามก็ตอบคำถามให้นักเรียนด้วยความ ถูกต้อง เมื่ออยู่ร่วมกันกับเพื่อนในหน่วยฝึกก็ต้องใช้คำที่ระมัดระวังไม่ให้เกิดการทะเลาะเบาะแว้ง พูดคุยกัน ด้วยเหตุผลเพื่อบรรยากาศในหน่วยฝึกเป็นไปด้วยดี ต้องแบ่งงานหน่วยให้เป็นระบบเพื่อทำให้งานเดินเร็วและ ต้องช่วยกันทำงานภายในหน่วย ส่วนทางด้านของครูในโรงเรียนเราที่เป็นนักศึกษาฝึกสอนกเราก็ต้องให้ความ เคารพ ไปมาลาไหว้ ช่วยเหลืองานต่าง ๆ เพื่อให้ครูในโรงเรียนเอ็นดู คอยให้ความช่วยเหลือการดำเนินงาน กิจกรรมต่าง ๆ เวลาครูในโรงเรียนมีปัญหาก็เข้าไปช่วยเหลือ การเป็นครูจึงเป็นสิ่งที่หนัก แต่ถ้าไม่มีใจรักก็จะมองว่ามันเหนื่อย เพราะฉะนั้นต้องทำควบคู่ไปกับ ความรักในความเป็นครู อย่ามองว่างานทีได้รับมอบหมาย การสอนเป็นภาระ ให้ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ต้อง สั่งสมเพื่อที่จะได้เป็นครูที่ดีในภายภาคหน้า ต้องสั่งสอนเด็กต้องควบคุมเด็กให้ดี เพราะการเป็นครูในสมัยนี้กับ สมัยก่อนไม่เหมือนกัน สังคมไม่เหมือนสมัยก่อน ถ้าเราทำพลาดอะไรไปมันก็จะเป็นตราที่ติดตัวเราไปตลอด ชีวิต ( นางสาวฐาศิริ เทียนสว่าง ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพฤหัสบดีที่ ๒๖ เดือน พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๖๕ ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าตรู่ เพื่อมายืนเวรหน้าโรงเรียน นักเรียนมาโรงเรียนด้วยสายตาที่แจ่มใส ถึงจะ ปกปิดด้วยหน้ากากอนามัยตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ ซึ่งต้องใส่ตลอดเวลาก็ตาม แต่หางตาที่สื่อถึงว่า นักเรียนนั้นส่งยิ้มให้กับคุณครูช่างแลดูเป็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์และมีความสุข ฉันสังเกตการแต่งกายของนักเรียน ตั้งแต่ส่วนหัวจรดเท้า นักเรียนร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์ แต่งกายเรียบร้อยและถูกต้องตามกฎระเบียบของ โรงเรียน จากนั้นนักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ตนเองได้รับผิดชอบอย่างรู้หน้าที่ ไม่ต้องคอยให้ คุณครูมาชี้แนะสั่งให้ทำ เสียงเพลงดังขึ้นในเวลา ๐๗.๕๐ เพลงที่เตรียมตัวให้นักเรียนได้เข้าแถวเคารพธงชาติ สวดมนต์ และ ร้องเพลงสรรเสริญหลังจากการทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อย ครูเวรประจำวันก็มีเรื่องพูด ๒-๓ เรื่อง ไม่ ว่าจะเป็นการเลือกตั้งประธานนักเรียนที่จะเข้ามาดำรงตำแหน่งในปีการศึกษา ๒๕๖๕ และมีการพูดถึงการทำ ความสะอาดเขตบริเวณในโรงเรียน และความปลอดภัยในโรงเรียน หลังจากนั้นก็ปล่อยนักเรียนเข้าเรียนตาม ชั้นเรียนและเริ่มทำการเรียนการสอนในเวลา ๐๘.๓๐ น. จนไปถึงเวลา ๑๕.๓๐ น. การปฏิบัติการสอนในสัปดาห์ที่ ๒ นั้น ตัวฉันเองยังต้องพัฒนาวิชาชีพ ยังต้องคอยแก้ปัญหาใน ห้องเรียน เรียนรู้การทำงานในโรงเรียนร่วมกันกับเพื่อนในหน่วยเดียวกัน การเป็นครูนั้นมันไม่อยากแต่การที่จะ สอนนักเรียนนั้นมันยา (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน ศุกร์ ที่ 27 เดือน พฤษภาคม พ.ศ. 2565 วันศุกร์ เป็นศุกร์สุดสัปดาห์ที่สองของการเปิดการเรียนการสอน เป็นเช้าวันศุกร์ที่สดใส วันนี้ฉันตื่นเช้า ทำกิจวัตรประจำวันตั้งแต่เช้า เพื่อรอเวลาไปโรงเรียนและไปทำหน้าที่ครูเวรประจำวันที่บริเวณหน้าโรงเรียน โดยมีการยืนตรวจวัดไข้และรอรับนักเรียนตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ ระหว่างยืนเวรก็มีนักเรียนลืมบัตร ประจำตัวประชาชน ก็เป็นหน้าที่ของครูที่ต้องแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าให้ได้ ฉันจึงให้นักเรียนโทรหาผู้ปกครอง ให้นำบัตรประจำตัวประชาชนมาให้ เวลา 0๗.๕5 น. ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนต่างก็ไปคุมชั้นเรียนที่ ปรึกษาเพื่อคุมการทำกิจกรรมหน้าเสาธงให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ครูเวรประจำวันได้พูดคุยกับนักเรียน หน้าเสาธงเรื่อง การเลือกตั้งประธานนักเรียนในคาบบ่าย การช่วยกันรักษาความสะอาดและการช่วยกัน ประหยัดไฟ น้ำ รวมถึงการเดินทางให้ระมัดระวังอุบัติเหตุ เมื่อกิจกรรมเข้าแถวเสร็จ ฉันก็โฮมรูมพูดคุยกับ นักเรียนเรื่อง การเลือกตั้งประธานนักเรียน และรับฝากเงินออมทรัพย์ เมื่อพูดคุยกับนักเรียนประจำชั้นเสร็จก็ แยกย้ายไปปฏิบัติการสอนในระดับชั้น ที่ได้รับมอบหมาย เวลา 08.30 น. สำหรับพฤติกรรมของนักเรียนที่สอนในวันนี้ที่ฉันได้พบเจอ คือ นักเรียนบางคนไม่มีส่วนร่วมในการทำ กิจกรรมกลุ่ม ฉันจึงแก้ไขปัญหานี้ด้วยการให้นักเรียนแต่ละกลุ่มแต่งตั้งหน้าที่ของสมาชิกทุกคน แล้วเขียนลงใน กระดาษที่แจกให้ 14.30 น. นักเรียนทุกคนมาพร้อมเพรียงกันที่ใต้ถุนอาคาร เพื่อเลือกตั้งประธานนักเรียน ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็ช่วยกันจัดแถวและคุมความเรียบร้อย บรรยายครึกครื้นมาก เสียงกองเชียร์ และเสียงเฮฮาของนักเรียนในระหว่างนับคะแนน เวลาผ่านไปไม่นานฝนก็ตกหนัก รอฝนหยุดนักเรียนก็เดินทาง กลับบ้าน ก่อนกลับบ้าน ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็มาช่วยกันทำงานที่ได้รับมอบหมาย และพูดคุยกันถึง ปัญหาที่พบในระหว่างสอน เพื่อหาแนวทางแก้ไขร่วมกัน เมื่อเสร็จแล้วก็เลยแยกย้ายกันเดินทางกลับบ้าน (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๒ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - การจัดกิจกรรมให้นักเรียนที่ช่วงชั้นอายุไม่เท่ากัน - การแบ่งหน้าที่ในการทำงานหน่วยของนักศึกษาที่ยังแบ่งกันทำยังไม่ชัดเจน - วิธีการแก้ปัญหา - การจัดกิจกรรมให้นักเรียนที่ช่วงชั้นอายุไม่เท่ากัน โดยเฉพาะนักเรียนประถมศึกษาตอนต้น คือ ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑-๓ ในกิจกรรมชมรม คำคม จากการสังเกตแต่ละช่วงชั้นมีพื้นฐานไม่เท่ากัน จึง ช่วยกันคิดวิธีการสอนให้เด็กเกิดการคิด โดยการใช้การอธิบายสอนเล่นเป็นรายบุคคล โดยต้องทำและอธิบาย ซ้ำ ๆ อยู่หลายครั้ง เพราะต้องการที่จะทำให้นักเรียนนั้นเข้าใจในกิจกรรมของชมรม - การแบ่งหน้าที่ในการทำงานหน่วยของนักศึกษาที่ยังแบ่งกันทำยังไม่ชัดเจน พวกเราจึง จัดการประชุมหน่วยขึ้น และชี้แจงภาระงานหน่วยที่ต้องทำ และภาระงานที่ทางมอบให้แต่โดยปกติแล้วพวก เราจะทำงานตามเวรประจำวัน แต่จะมีบางอย่างที่ต้องช่วยกันทำ อาทิเช่น การไปดูนักเรียนทานข้าวกลางวัน ด้วยจำนวนนักเรียนที่มาก และต้องการกำลังคนในการตักอาหารให้นักเรียน แค่แม่ครัว กับครูเวรประจำวัน คงไม่ทันการ พวกฉันจึงแบ่งหน้าที่กันไป วันละ ๓ คน โดยสลับวันกันไปโรงอาหาร และการแบ่งหน้าที่กัน รับผิดชอบในงานกิจกรรมวันงดสูบบุหรี่โลก ซึ่งทางโรงเรียนได้มอบให้ให้พวกเราช่วยกันจัด พวกเราก็ได้แบ่ง หน้าที่กันทำไปเรียบร้อย ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๒ ดังนี้ ๑.ได้เรียนรู้ว่าเด็กนักเรียนในแต่ละช่วงวัยมีพัฒนาการที่ไม่เท่ากัน ครูจึงต้องคอยหากิจกรรม และอธิบายงานทุกอย่างให้นักเรียนเข้าใจ โดยจะไม่อธิบายแค่ครั้งเดียว ๒.ได้เรียนรู้ถึงการแบ่งหน้าที่กันรับผิดชอบงานในหน่วย เพื่อให้งานนั้นสำเร็จและบรรลุ จุดประสงค์ไปได้ด้วยดีและสามารถที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ ลงชื่อ............................... ..................... (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน จันทร์ที่ ๓๐ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. 2565 “ เป็นมนุษย์สุดนิยมเพียงลมปาก จะได้ยากโหยหิวเพราะชิวหา แม้นพูดดีมีคนเขาเมตตา จะพูดจาจงวิเคราะห์ให้เหมาะความ ” พระอภัยมณี : สุนทรภู่ “ ถึงบทพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยชิด แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะถูกผิดในมนุษย์ เพราะพูดจา ” นิราศภูเขาทอง : สุนทรภู่ การพูดในที่สังคมนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมาก หากเราเผลอหลุดพูดคำหยาบออกไปในสังคม โดยเฉพาะ ในโรงเรียนที่มีเด็กนักเรียนเป็นจำนวนมาก ในฐานะที่เราเป็นครู ผู้ที่คอยสั่งสอนนักเรียน จะต้องระวังคำพูด ของตนเองให้มาก ๆ เพราะเด็กนั้นอาจจะนำไปเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีได้ เราจะต้องให้เกียรติการเรียกขื่อนักเรียน โดยคำนำหน้านั้นหากเป้นรุ่นพี่มัธยมต้น เราก็จะเรียกเขาว่าพี่ หากเป็นน้องระดับอนุบาลจนถึงชั้นประถม เรา จะเรียกเขาว่าน้อง เพื่อเป็นการให้เกียรติซึ่งกันและกัน หรือแม้กระทั่งเพื่อนครูด้วยกันเอง เราก้จะเรียกชื่อจริง และคำนำหน้า เช่น ครูพิชญา ครูรัชพล และคณะครูที่อยู่ในโรงเรียน เราก็จะให้เกียรติท่าน และเรียกท่านว่า ครู เช่น ครูรัตนา ครูเอกชัย แต่ถ้าเวลาทำงานด้วยกัน ก็จะเรียกว่า พี่ เป็นส่วนใหญ่ โดยการใช้คำพูดในการ พูดคุยกันในแต่ละวันของเพื่อนในหน่วยของข้าพเจ้านั้น ต้องระวังคำพูดกันเป็นพิเศษ ถึงแม้นจะสนิทกันขนาด ไหน ก็จะเผลอหลุดเรียกกันคำหยาบไม่ได้ การจัดการเรียนการสอนก็เช่นกันเราจะต้องพูดให้ไพเราะกับ นักเรียน ไม่พูดคำหยาบ ถึงแม้ว่า นักเรียนจะตอบผิดหรือด่ากันให้ห้องเรียน เราก็ต้องเอาเหตุผลเข้าห้าม จะไม่ ใช้คำหยาบในการสอนเด็กนักเรียน และในการทำงานร่วมกันของหน่วยฝึกของข้าพเจ้า คำพูดบางคำอาจแสดง ถึงความเสียดสีกัน พูดทำให้อีกฝ่ายเกิดน้อยเนื้อต่ำใจ ซึ่งเป็นช่วงแรก ๆ ในการปรับตัวเข้าหากัน จนเข้า สัปดาห์ที่ ๓ ก็ไม่มีใครพูดเสียดสีกัน นอกเสียจากว่าจะแซว ๆ หยอกล้อกัน ตามประสาเพื่อน ๆ หากมีความคิด ในการทำงานที่ไม่ตรงกัน ก็จะใช้คำพูดที่แสดงถึงเหตุผลในการแก้ไขปัญหาเป็นส่วนใหญ่ หากพูดก้าวร้าว ขึ้น เสียงใส่กัน อาจจะทำให้อีกฝ่ายไม่อยากร่วมงานกันและอาจจะเกิดปัญหากันตามมาทีหลังได้ ดังนั้น การที่อยู่ร่วมกันในสังคใดรงเรียน ที่มีหลากหลายช่วงวัยอายุ การรพวังคำพูดของตนเองจึงเป็น สิ่งที่สำคัญที่สุด ในขณะที่พูดกับนักเรียนก็ต้องพูดไพเราะ อ่อนหวาน มาหางเสียง ให้เกียรติเรียกเขาว่าพี่/น้อง พูดกับเพื่อนในหน่วยฝึก ก็ต้องใช้คำว่าครูนำหน้า โดยเรียกชื่อจริงเพื่อสร้างภาพลักษณ์และสร้างความ น่าเชื่อถือและความคุ้นเคยให้กับนักเรียน ในการทำงานหากพบปัญหาก็จะต้องใช้เหตุผลในการพุดคุยกันเพื่อให้ งานนั้นประสบความสำเร็จ (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันอังคารที่ ๓๑ เดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ เช้าวันอังคารกับการทำหน้าที่ครูเวรประจำวันเเละวันนี้เหล่านักศึกษาจะต้องเป็นคนจัดกิจกรรมวันงด สูบบุหรี่โลก ฉันได้เป็นผู้บรรยายเนื้อร่วมกับเพื่อนอีก ๒ คน ทำให้ฉันตื่นเต้นมากๆ จึงรีบไปโรงเรียน พอมาถึง โรงเรียนก็เห็นนักเรียนต่างพากันทำเขตพื้นที่ที่ได้รับผิดชอบกันอย่างขยันขันแข็ง วันนี้พวกเรามาโรงเรียนกัน ประมาณ ๐๖.๕๐ น. วันนี้เหล่านักศึกษาฝึกสอนได้ทำหน้าที่จัดกิจกรรมวันงดสูบบุหรี่โลก มีกิจกรรมหลากหลาย คือ การ ระบายสีภาพระดับชั้นอนุบาล ชั้นประถมศึกษาตอนต้น การวาดภาพระบาลสีระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย มัธยมศึกษาตอนต้น การเเต่งคำขวัญระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โดยได้ดำเนินการตั้งเเต่เปิดงานจนถึงการให้ ความรู้ในวันงดสูบบุหรี่โลก เราได้เเบ่งหน้าที่กันดังนี้ ดอมเเละเเมงมุมจะเป็นพิธีกรคู่ รวมไปถึงการนันทนาการ นักเรียน เพื่อนทั้ง ๒ คนทำได้ดีมากๆ จึงทำให้ได้รับคำชมจากครูหลายๆท่าน เมจะเป็นคนประกาศผลรางวัล ข้าวฟ่าง เตยเเละฉันจะเป็นคนบรรยายเนื้อหาความรู้ให้กับนักเรียน พอนักเรียนได้รับความรู้ ก็มีการสอดแทรก โครงการพัฒนานักเรียนเข้าไปอีกด้วย โดยการให้นักเรียนได้เดินรณรงค์ เพื่อทำให้รู้ว่าโทษ เเละสารพิษในบุหรี่ มันไม่ดีต่อปอดเเละสุขภาพของเราอีกด้วย ก่อนกลับบ้านพวกเราได้พูดคุยเกี่ยวกับกิจกรรมวันนี้ว่ามีผิดพลาดตรงไหนเเละให้คำเเนะนำเพื่อพัฒนา เเละปรับปรุงตัวในกิจกรรมครั้งต่อไป และก่อนกลับบ้านทุกครั้งพวกเราจะนัดหมายกัน เกี่ยวกับงานที่จะต้อง ทำ และนัดหมาย เวลามาโรงเรียน และปรึกษา ทำความเข้าใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจหรือสับสน เพื่อที่ใน วันถัดไปจะได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างเต็มที่ และดำเนินการทำงานได้อย่างราบรื่น (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพุธที่ ๑ เดือน มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๕ วันแรกของเดือนมิถุนายน ในช่วงเช้ากับการเป็นครูเวรที่ยืนหน้าประตูโรงเรียนเพื่อรอรับนักเรียน มี ปัญหามากมาย เช่น นักเรียนชั้นอนุบาล เมื่อมาถึงโรงเรียนแล้วก็จะมาวิ่งเล่นกัน แกล้งกันร้องไห้บ้าง ในเรื่อง ของการจัดการเรียนการสอน ปัญหาที่พบในการสอนก็จะเป็นปัญหาที่พบเจอได้บ่อย คือ นักเรียนจะไม่สนใจ ฟัง คุยกับเพื่อนบ้าง เล่นกับเพื่อนบ้าง สำหรับนักเรียนบางส่วนก็ตั้งใจฟัง และปฏิบัติตามสิ่งที่ได้บอก หรือบาง กลุ่มเมื่อไม่เข้าใจก็จะไม่ยอมบอกว่าไม่เข้าใจ หรือไม่กล้าถาม สั่งงานไปแล้วเมื่อให้กลับไปทำที่บ้านก็จะไม่เอา งานมาส่ง หรือทำงานไม่เสร็จแล้วไม่ส่ง ส่งงานเลยกำหนด ซึ่งปัญหาเหล่าน้เกิดขึ้นบ่อย ในการแก้ปัญหาหรือ จัดการกับปัญหาเด็กไม่ส่งงานหรือส่งงานช้า ที่ได้เลือกใช้คือการให้นักเรียนได้ทำใบงานหรือแบบฝึกหัดใน ชั่วโมง และส่งท้ายชั่วโมงก่อนออกจากห้อง เพื่อให้นักเรียนส่งงานครบทุกคน เมื่อมีนักเรียนคนใดไม่เข้าใจใน ส่วนไหนก็สามารถถามหรือปรึกษาคุณครูผู้สอน เพื่อให้ครูผู้สอนอธิบายหรือสอนเพื่อเพิ่มความเข้าใจของ นักเรียน และเป็นการตรวจสอบได้อีกว่าในวันนั้นหรือในชั่วโมงที่เราสอนนั้นนักเรียนมาเรียนครบหรือไม่ ซึ่ง สามารถดูได้จากใบงานหรือแบบฝึกหัด (นางสาวทิพวรรณ จารุจันทร์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพฤหัสบดีที่ ๒ เดือน มิถุนายน พ.ศ.๒๕๖๕ ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าตรู่ เพื่อมายืนเวรหน้าโรงเรียน นักเรียนมาโรงเรียนด้วยสายตาที่แจ่มใส ถึงจะ ปกปิดด้วยหน้ากากอนามัยตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ ซึ่งต้องใส่ตลอดเวลาก็ตาม แต่หางตาที่สื่อถึงว่า นักเรียนนั้นส่งยิ้มให้กับคุณครูช่างแลดูเป็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์และมีความสุข ฉันสังเกตการแต่งกายของนักเรียน ตั้งแต่ส่วนหัวจรดเท้า นักเรียนร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์ แต่งกายเรียบร้อยและถูกต้องตามกฎระเบียบของ โรงเรียน จากนั้นนักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ตนเองได้รับผิดชอบอย่างรู้หน้าที่ ไม่ต้องคอยให้ คุณครูมาชี้แนะสั่งให้ทำ เสียงเพลงดังขึ้นในเวลา ๐๗.๕๐ เพลงที่เตรียมตัวให้นักเรียนได้เข้าแถวเคารพธงชาติ สวดมนต์ และ ร้องเพลงสรรเสริญหลังจากการทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อย วันนี้มีกิจกรรมไหว้ครูประจำปีการศึกษา 2565 โดยเริ่มกิจกรรมตั้งแต่ 09.29 เพื่อเป็นสิริมงคลจึงต้องเริ่มกิจกรรมด้วยเวลานี้มีการประกวดพานไหว้ ครู สวดบทไหว้ครู หลังจากนั้นก็ให้ตัวแทนถือพานของแต่ละชั้นขึ้นไหว้จากนั้นก็ให้นักเรียนขึ้นไหว้ตามชั้นเรียน เมื่อกิจกรรมช่วงเช้าเสร็จสิ้น ช่วงบ่ายตั้งแต่ 12.30 ขึ้นไปเป็นกิจกรรมเยี่ยมบ้านของแต่ละชั้นเรียนพร้อมกับ ครูที่ปรึกษา การปฏิบัติการสอนในสัปดาห์ที่ ๓ นั้น มีการเข้าเข้าเยี่ยมบ้านนักเรียนทำให้รู้ว่านักเรียนบางคน สถานะทางบ้านยากจน อุปกรณ์การเรียนมีบางไม่มีบาง บางคนก็ไม่อยู่กับพ่อแม่บ้างก็ขาดเรียนเพื่อมาช่วยงาน ที่บ้าน ทำให้ตระหนักได้ว่ายังมีอีกหลายคนที่ยังลำบาก และหมดโอกาสในการเข้ารับการศึกษา (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๓ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - นักเรียนไม่ยอมทำงานที่ครูได้มอบหมายให้ - ในการจัดการเรียนการสอนนักเรียนไม่กล้าถามคำถามที่ตนเองสงสัย - วิธีการแก้ปัญหา - นักเรียนไม่ยอมทำงานที่ครูได้มอบหมายให้ ครูผู้สอนจัดการแก้ปัญหาโดยให้นักเรียนทำงาน ที่มอบหมายในห้องเรียนตามเวลาที่กำหนด และวางเงื่อนไข หากทำส่งช้าไม่ทันเวลาที่กำหนด ครูจะหักคะแนน ทันทีถือว่าส่งงานไม่ตรงเวลาและไม่มีความรับผิดชอบ หากส่งก่อนเวลาที่กำหนดและส่งภายในเวลาที่กำหนด ครุจะเพิ่มคะแนนให้เป็นพิเศษ - ครูอธิบายถึงข้อดีของการถามว่าเป็นอย่างไร ครูชวนให้นักเรียนคิดด้วยคำถาม “ทำไมต้อง ถาม” ผลปรากฏว่านักเรียนช่วยกันตอบได้ดีมาก และเมื่อเข้าสู่เนื้อหาที่เรียน ครูจะถามคำถามโดยรวม จะไม่ชี้เฉพาะเจาะจงไปที่คนใดคนหนึ่ง หากคนไหนกล้าตอบครูก็จะเพิ่มคะแนนให้ และหากตอบตรงประเด็น ครูก็จะเพิ่มคะแนนการมีส่วนร่วมให้เป็นพิเศษ ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๓ ดังนี้ ๑.ได้เรียนรู้ว่าเด็กนักเรียนการใช้จิตวิทยาในการจัดการเรียนการสอนเป็นสิ่งที่ดีและใช้ได้ ในทุกเหตุการณ์ที่กำลังสอนอยู่ อาจจะเป็นการวางเงื่อนไข สร้างข้อตกลง การเสริมแรงเพื่อให้ผู้เรียนเกิด การอยากเรียนรู้มากขึ้นนั้นเอง ลงชื่อ...................... .................................. (นางสาวทิพวรรณ จารุจันทร์) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันจันทร์ที่ ๖ เดือน มิถุนายน พ.ศ.๒๕๖๕ เช้าวันจันทร์ที่สดใส ท้องฟ้าปลอดโปร่งกับบรรยากาศของการจัดการเรียนการสอนของนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปีที่ ๕ และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 คณะครูและผู้บริหารสถานศึกษาพร้อมทั้งพวกเราเหล่านักศึกษา ปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา ต่างก็ได้รับมอบหมายในภาระงานของการจัดเตรียมสถานที่ตามจุด ต่าง ๆ ของ อาคารเรียน โดยจัดเตรียมตามมาตรการการป้องกันโรคโควิด-19 อย่างถี่ถ้วน ซึ่งมีการวาง ระบบการรักษา ความสะอาดตามจุดต่าง ๆ มีอ่างไว้ใช้สำหรับล้างมือ และเจลล้างมือสำหรับฆ่าเชื้อโรค หรือป้องกันสิ่งสกปรก และที่เน้นย้ำก็คือ เครื่องตรวจวัดอุณหภูมิของร่างกายต้องมีไว้สำหรับทุกจุด อาคารชั้นเรียน ทั้งนี้นั้นการจัดโต๊ะเรียนของเราก็จะมีการเว้นระยะห่างตามความเหมาะสม เมื่อพวกเราเหล่านักศึกษา ปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาปฏิบัติหน้าที่ในช่วงเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็แยกย้ายกันไปรับประทาน อาหารกลางวัน เมื่อรับประทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ว พวกเราก็เริ่มปฏิบัติหน้าที่กันต่อ โดยช่วงบ่ายนี้พวก เราก็ได้ติดป้ายประกาศตามจุดต่าง ๆ ของบริเวณโรงเรียน ซึ่งเนื้อความของป้ายประกาศ จะเป็นข้อความ ชักชวนให้นักเรียนปฏิบัติตามมาตรการป้องกันโรคโควิด-19 เช่น สวมใส่หน้ากาก อนามัยทุกครั้ง พกเจลล้าง มือติดตัว และในการยืนสนทนากับเพื่อนควรเว้นระยะห่าง ตามความเหมาะสม เป็นต้น เมื่อถึงช่วงเย็น บรรยากาศเริ่มมีเมฆบดบัง ท้องฟ้าดูหม่นหมอง คล้ายกับว่าพายุฝน กำลังจะมา คณะ ครูและพวกเราเหล่านักศึกษาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาก็ได้มีการพบปะพูดคุยกัน ก่อนกลับเล็กน้อย จากนั้นพวกเราก็ได้แยกย้ายกันกลับบ้าน เพราะได้ปฏิบัติภาระงานสำหรับวันนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ภาระงาน ของวันนี้ทำให้พวกเราได้รู้ว่า การเป็นครูนั้น มิใช่มีหน้าที่เพียงแค่การสอน แต่ยังต้องมีภาระงานส่วนรวมของ โรงเรียนที่จะต้องช่วยกันปฏิบัติเป็นอย่างดี สรรสร้างให้โรงเรียนเกิดประสิทธิภาพในด้านต่าง ๆ ให้สมกับได้ขึ้น ชื่อว่าเป็น “โรงเรียนดีประจำตำบล” (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันอังคารที่ ๗ เดือน มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๕ “อย่ามองงานว่าเป็นภาระ ให้มองว่าเป็นประสบการณ์ในชีวิต” เช้าวันอังคารกับการทำหน้าที่ครูเวรประจำวันเเละในอาทิตย์นี้เหล่านักศึกษาจะได้ประสบการณ์อีก หนึ่งประสบการณ์คือทำหน้าที่สอนเเทนคุณครูนิฤมล วันนี้ฉันได้สอนในระดับฉันมัธยมศึกษาปีที่ ๒ ในรายวิชา คอมพิวเตอร์ พอมาถึงโรงเรียนก็เห็นนักเรียนต่างพากันทำเขตพื้นที่ที่ได้รับผิดชอบกันอย่างขยันขันแข็ง วันนี้ พวกเรามาโรงเรียนกันประมาณ ๐๖.๕๐ น. พอถึงคาบของ ม.๒ ฉันได้เดินขึ้นไปในห้องคอมพิวเตอร์ ก็เห็นนักเรียนชั้น ม.๒ ต่างเตรียมพร้อมที่จะ เรียน ในคาบนี้ครูนิฤมลได้สั่งงานไว้เเล้ว ซึ่งเป็นโปรเเกรมที่ฉันไม่คุ้นเคย ฉันเลยได้ศึกษาไปพร้อมๆกับ ม.๒ เเละทำให้ฉันสอนได้สอนสิ่งที่นักเรียนทำผิดพลาดได้ เเละสอนวิธีการคัดลอก โดยวิธีลัด การ Save งาน งาน สร้าง Folder ใหม่ ซึ่งก็ถือว่าได้ให้ความรู้เเละนักเรียนยังได้เอาไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันด้วย การสอน มัธยมในครั้งนี้ก็เห็นถึงความเเตกต่างทีได้สอนประถม ซึ่งมัธยมจะมีความเข้าใจง่ายกว่าสอนรอบเดียวมัธยมก็ สามารถจำได้ เเต่ประถมพอสอนรอบเเรกก็จะไม่เข้าใจ จะต้องคอยสอนหลายๆรอบเพื่อให้เด็กเข้าใจในเนื้อหา ที่สอน เเต่ไม่ว่าจะสอนชั้นใด ก็มีจุดมุ่งหมายเหมือนกันคือ อยากให้นักเรียนเข้าใจเเละได้นำเนื้อหาบทเรียนไป ใช้ในชีวิตประจำของนักเรียนเอง ก่อนกลับบ้านทุกครั้งพวกเราจะนัดหมายกัน เกี่ยวกับงานที่จะต้องทำ และนัดหมาย เวลามาโรงเรียน และปรึกษา ทำความเข้าใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจหรือสับสน เพื่อที่ในวันถัดไปจะได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่าง เต็มที่ และดำเนินการทำงานได้อย่างราบรื่น (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพุธ ที่ ๘ เดือน มิถุนายน พ.ศ.๒๕๖๕ สัปดาห์ที่ ๔ ของการฝึกสอนและการเป็นครูเวรประจำวันพุธ ได้เรียนรู้ในเรื่องการทำงานให้เป็นระบบ เพราะเราไม่สามารถรู้ได้ว่าจะมีงานหรือภารกิจต่าง ๆ จะเข้ามาในตอนไหน เราก็ควรที่จะแบ่งงานของตัวเองให้ ดี เพื่อความเป็นระเบียบของงานและภารกิจต่าง ๆ การเตรียมรับมือให้ดีจึงเป็นสิ่งที่ติดตัวครูไทยในสมัยนี้ รวมถึงการแบ่งเวลาในการทำงาน ที่ควรจะนึกถึงเพราะก็เป็นสิ่งสำคัญในการทำงาน เพื่อให้ภาระงานทำได้ เสร็จทันเวลา ต่อไปเป็นเรื่องของความเป็นครูที่ปรึกษาที่ดีของนักเรียนประจำชั้นถ้าเราสร้างความเชื่อถือให้ นักเรียนประจำชั้น นักเรียนก็จะรู้สึกว่าเราเป็นที่พึ่งพิงได้ วิธีใจแลกใจจึงทำให้สร้างความน่าเชื่อถือต่อตัวเอง แต่ถ้าเรื่องที่ปรึกษาของนักเรียน เราไม่สามารถหาทางแก้ไขหรือหาทางออกได้ เราก็ควรที่จะปรึกษาครูพี่เลี้ยง หรือครูประจำชั้นร่วม เพื่อหาทางแก้ไขปัญหานี้ มันอาจทำให้นักเรียนถูกตำหนิหรือทำให้เสียหน้า แต่นักเรียนก็ ต้องที่จะยอมรับความจริงในเรื่องที่นักเรียนนำมาปรึกษา เราที่เป็นครูที่ปรึกษาที่ยังไม่รู้เรื่องมากก็ทำได้แค่ ปลอบใจนักเรียน ไม่ให้นักเรียนคิดมากและรู้สึกถูกตำหนิจากครูประจำชั้น พูดคุยกับนักเรียนไม่ให้เกิดความ เข้าใจผิดต่อคุณครู เพราะทุกคำที่ครูตำหนินักเรียนเป็นเพราะอยากให้นักเรียนคิดได้ และหวังดีต่อตัวนักเรียน ต่อไปเป็นเรื่องของเพื่อนในหน่วยฝึกที่ตอนนี้เริ่มรู้ใจกันมากขึ้น บรรากาศเป็นไปด้วยดีแต่การที่เราเริ่มสนิทกัน การพูดจาก็เริ่มที่จะเกินขอบเขต ต้องคำนึงไว้ว่าคนเราเกิดมาในสภาพแวดล้อมไม่เหมือนกัน ความคิดต้อง ต่างกัน คำพูดที่ออกจากปากอาจจะไม่ได้คิดหรือฟังแล้วไม่ได้ดูไม่น่าฟัง แต่คนที่ถูกพูดใส่ย่อมคิดแตกต่างกัน เพราะฉะนั้นควรจะรู้ขอบเขตในการพูดคุยกัน ( นางสาวฐาศิริเทียนสว่าง ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพฤหัสบดีที่ ๙ เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าตรู่ เพื่อมายืนเวรหน้าโรงเรียน นักเรียนมาโรงเรียนด้วยสายตาที่แจ่มใส ถึงจะ ปกปิดด้วยหน้ากากอนามัยตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ ซึ่งต้องใส่ตลอดเวลาก็ตาม แต่หางตาที่สื่อถึงว่า นักเรียนนั้นส่งยิ้มให้กับคุณครูช่างแลดูเป็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์และมีความสุข ฉันสังเกตการแต่งกายของนักเรียน ตั้งแต่ส่วนหัวจรดเท้า นักเรียนร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์ แต่งกายเรียบร้อยและถูกต้องตามกฎระเบียบของ โรงเรียน จากนั้นนักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ตนเองได้รับผิดชอบอย่างรู้หน้าที่ ไม่ต้องคอยให้ คุณครูมาชี้แนะสั่งให้ทำ เสียงเพลงดังขึ้นในเวลา ๐๗.๕๐ เพลงที่เตรียมตัวให้นักเรียนได้เข้าแถวเคารพธงชาติ สวดมนต์ และ ร้องเพลงสรรเสริญหลังจากการทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อย ครูเวรมีเรื่องพูดคุยประมาณ ๒ – ๓ เรื่อง หลังจากเสร็จกิจกรรมหน้าเสาธงก็ปล่อยนักเรียนเข้าห้องเรียน ฝากเงิน พูดคุยในห้องเรียน จนเวลา ๐๘.๓๐ ก็ เริ่มเรียนในวิชาแรกจนถึงเวลา ๑๕.๓๐ ก็ปล่อยนักเรียนกลับบ้าน การปฏิบัติการสอนในสัปดาห์ที่ ๔ นั้น พบปัญหาที่นักเรียนบางคนยังไม่ค่อยมีความรับผิดชอบในการ ทำงานที่ได้รับมอบหมายร้อยละ ๗๐ มีนักเรียนทำงานไม่ค่อยเสร็จในเวลาเรียนการแก้ไขปัญหาเราควรให้ นักเรียนช่วยเหลือกันในห้องเรียนเพื่อนคนไหนเสร็จก็ช่วยคนที่ยังไม่เสร็จเพื่อให้ได้งานที่ส่งในห้องร้อย ๑๐๐ (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน ศุกร์ ที่ 10 เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 ในเช้าวันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2565 เป็นวันที่ดีแล้วฉันต้องรีบไปโรงเรียนแต่เช้าเพื่อไปยืนเวร บริเวณประตูหน้าโรงเรียน เวลาผ่านไป 07.00 น. “ครูข้าวฟ่าง สวัสดีค่ะ” เสียงเล็ก ๆ ของเด็กผู้หญิง ที่เดิน มาโรงเรียนเป็นกลุ่ม เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 พวกเธอเป็นคนช่างพูด มนุษย์สัมพันธ์ดี เข้ากับทุกคน ได้ง่ายเวลา 0๗.๕5 น. ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนต่างก็ไปคุมชั้นเรียนที่ปรึกษาเพื่อคุมการทำกิจกรรมหน้า เสาธงให้ มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ครูเวรประจำวันได้พูดคุยกับนักเรียนหน้าเสาธง เมื่อกิจกรรมเข้าแถว เสร็จ ฉันก็โฮมรูมพูดคุยกับนักเรียนเรื่อง การสวมใส่หน้ากากอนามัย การพูดให้ดูน่ารัก และรับฝากเงินออม ทรัพย์ เมื่อพูดคุยกับนักเรียนประจำชั้นเสร็จก็แยกย้ายไปปฏิบัติการสอนในระดับชั้นที่ได้รับมอบหมาย เวลา 08.30 น. ช่วงเช้าของฉันไม่มีการจัดการเรียนการสอน ฉันจึงจัดบอร์ดสมาชิกของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 แต่ในคาบที่ 3 เวลา 10.30 น. ฉันได้รับมอบหมายให้จัดการเรียนการสอนแทนคุณครูนิฤมล ดาสี ในรายวิชา สังคมศึกษา ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ซึ่งเป็นชั้นที่ฉันไม่เคยจัดการเรียนการสอน เนื่องจากเป็นนักเรียนประถม ต้น ฉันจึงหากิจกรรมมาดึงดูดความสนใจของนักเรียนก่อนจะเข้าสู่เนื้อหา ในช่วงบ่ายฉันมีการจัดการเรียนการ สอนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ก่อนถึงเวลาสอนฉันก็เตรียมตัวและเตรียมเนื้อหาที่จะสอนเมื่อถึงเวลาสอน เวลา 12.30 น. ฉันให้นักเรียนพักดื่มน้ำและทำธุระของตัวเองให้เรียบร้อยวันนี้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เข้า ห้องสายประมาณ 10 นาทีทำให้การเรียนการสอนให้เป็นไปตามที่วางแผนไว้ เวลา 14.30 น. นักเรียนทุก คนมาพร้อมเพรียงกันที่ใต้ถุนอาคาร เพื่อทำกิจกรรมสวดมนต์ ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็ช่วยกันจัดแถว และคุมความเรียบร้อย เมื่อสวดมนต์เสร็จแล้วครูเวรประจำวันก็มาอบรมนักเรียน เรื่องมารยาทเมื่อรับของจาก ผู้ใหญ่ และเรื่องความรักในวัยเรียน ก่อนกลับบ้าน ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็มาช่วยกันทำงานที่ได้รับมอบหมาย และพูดคุยกันถึง ปัญหาที่พบในระหว่างสอน เพื่อหาแนวทางแก้ไขร่วมกัน เมื่อเสร็จแล้วก็เลยแยกย้ายกันเดินทางกลับบ้าน (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๔ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - นักเรียนมีปัญหาแต่ไม่กล้าที่จะปรึกษากับคุณครู - วิธีการแก้ปัญหา - นักเรียนมีปัญหาแต่ไม่กล้าที่จะปรึกษากับคุณครู ในฐานะที่เราเป็นครูที่ปรึกษา เราจะต้อง วางตัวให้เหมาะสมกับการเป็นครู จะไม่ตึง ไม่เคร่งครัดจนเกินไป เพราะส่วนมากจะประจำชั้นในช่วงระดับชั้น ประถมศึกษาปีที่ ๖ ถึง มัธยมศึกษาปีที่ ๓ เด็กช่วงนี้ย่อมมีปัญหามากมาย แต่ไม่กล้าที่จะบอกใคร ฉะนั้น ครูที่ ปรึกษาจะต้องวางตัวให้เหมาะสม ทำตัวให้น่าเชื่อถือ และพร้อมที่จะเป็นผู้รับฟังปัญหาของนักเรียนได้ ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๔ ดังนี้ ๑.ได้เรียนรู้ว่าการเป็นครูที่ปรึกษานั้นจะต้องวางตัวให้น่าเคารพ นับถือ พร้อมที่จะเป็นผู้รับ ฟังปัญหาของเรียนอยู่เสมอ และพร้อมที่จะช่วยนักเรียนแก้ปัญหาอยู่เสมอ ลงชื่อ........................................................ (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันจันทร์ที่ 1๓ เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 มี...แล้วไม่คิดแบ่งปัน สักวันที่คุณไม่มี แล้วคุณจะรู้สึก คำว่า “ให้และแบ่งปัน” มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน เช้าวันจันทร์อันสดใส กับเสียงร้องเพลงชาติของนักเรียนดังก้องไปทั่วบริเวณหน้าเสาธงและอาคาร ประถมศึกษาตอนต้น เสียงสวดมนต์ไหว้พระและบทแผ่เมตตาดังกึกก้องมีมนต์ขลังดังไปทั่วสาระทิศ เสียง คุณครูเวรประจำวันประกาศอบรมนักเรียนหน้าเสาธงชวนให้นักเรียนทำหน้าเบื่อ คิดไปคิดมาแล้วแลดูขำเข้าที วันนี้คุณครูประจำชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ นำหมูกระทะมาจัดเลี้ยงนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ เนื่องจากนักเรียนมีความประพฤติที่ดี เชื่อฟังคุณครู และช่วยแรงกันเก็บของเก่าจำพวก กระดาษ ขวดพลาสติก ขายและได้เงินมาจำนวนหนึ่ง ทางครูประจำชั้นจึงมีความคิดที่จะเลี้ยงหมูกระทะเป็นการตอบแทนนักเรียนห้อง นี้โดยครูก็ออกเงินจำนวนหนึ่งในการซื้อหมูกระทะมาเลี้ยงนักเรียน ในเมื่อเรามีโอกาสที่ดีกว่าคนอื่นๆเราก็ส่ง ต่อโอกาสให้คนกลุ่มด้อยกว่าแล้วคนกลุ่มนั้นก็จะกลับมาช่วยให้เราเดินได้ต่อ การแบ่งปันคือการส่งต่อการเป็น คนให้ซึ่งกันและกัน ก็จะได้รับความสุขกลับมาทั้งผู้ให้และผู้รับ ถามว่าได้อะไรที่เป็นรูปธรรมไหม ก็ไม่ชัดเจนนะ ครับ แต่ว่าเป็นความรู้สึกมากกว่า อีกอย่างครูทำแบบนี้ก็ย่อมเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับศิษย์สอนทั้งการให้ การมี น้ำใจให้แก่กัน การไม่เห็นแก่ตัว ทำดีย่อมได้ดี “การให้และการแบ่งปัน” ถือเป็นเรื่องที่สร้างทั้งความสุขใจ และปลูกฝังเรื่องของการสร้างเอื้ออาทร ให้กับคนในสังคมได้ทางหนึ่ง ทั้งนี้เรื่องของการให้นั้น นอกจากทรัพย์สินเงินทองตามอัตภาพของผู้ให้แล้ว การ แสดงความมีน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ กับอื่น ซึ่งไม่เพียงสะท้อนเรื่องของความเอื้อเฟื้อเผื่อแล้ว ยังเป็นแบบอย่างที่ดี ให้กับเพื่อนๆ เยาวชนในวัยเดียวกันได้ แต่การที่เด็กจะซึมซับเรื่องของการทำความดีนี้ไปสู่ผู้อื่น พฤติกรรมการ แบ่งปัน เป็นการเสียสละสิ่งของหรือทรัพย์ของตนให้แก่ผู้ที่เดือดร้อน หรือต้องการความช่วยเหลือ การแบ่งปัน เป็นคุณธรรมที่ช่วยให้เด็กขจัดความเห็นแก่ตัวออกจากตนเอง และทำให้อยู่ร่วมกันในสังคมได้อย่างมีความสุข เพราะความขัดแย้งในเด็กอนุบาลและประถมต้นมักเป็นเรื่องของการแย่งชิงของเล่นกัน สาเหตุส่วนใหญ่ของ การทะเลาะกันมักมากจากการไม่รู้จักแบ่งปันกันนั่นเอง ดังนั้น การให้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่มีค่ากับจิตใจของผู้คน ยิ่งให้ก็ยิ่งมีความสุข รวมทั้งนี้การให้ความเมตตา ความกรุณา ก็ถือเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ การให้ต้องให้ด้วยใจบริสุทธิ์ ให้เพราะความอยากให้จริง ๆ ถึงจะได้บุญ และมีความสุขนั้นเอง (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๕ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - นักศึกษาในหน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาติดโควิด ๑๙ และ เสี่ยงสูง - วิธีการแก้ปัญหา - ผู้อำนวยการสถานศึกษาสั่งให้นักศึกษาหยุดตามมาตรการและแนวทางการดำเนินการเพื่อ การเฝ้าระวัง ป้องกัน และควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโรคโควิด 19 เพื่อรักษาอาการและกัก ตัวเป็นระยะเวลาจำนวน ๕ วัน เพื่อเป็นความรับผิดชอบต่อสังคม ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๕ ดังนี้ ๑.ได้เรียนรู้ว่าความรับผิดชอบต่อสังคม เป็นสิ่งที่ควรปฏิบัติเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของ โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโรคโควิด 19 เพื่อให้สังคมนั้น ๆ เกิดความปลอดภัยมากขึ้น ลงชื่อ.......................... .............................. (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันจันทร์ที่ ๒๐ เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 ครูคือผู้นำทางความคิด ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดอ่านเขียน ให้รู้ทุกข์รู้ยากรู้พากเพียร ให้รู้เปลี่ยนแปลงสู้รู้สร้างงาน ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์ ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน ครูคือผู้สั่งสมอุดมการณ์ มีดวงมานเพื่อมวลชนใช่ตนเอง ในบันทึกประจำหน่วยของฉันในวันนี้ ฉันจะขอเล่าเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ฉันพบเจอในวันนี้ เป็นสิ่งที่ฉัน ไม่คาดคิดว่าจะเจอในการออกฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา การปฏิบัติตนของนักเรียนทุกคนที่ฉันได้สังเกตเห็น นักเรียนเกือบจะทุกคน รู้หน้าที่งานของตนเองดี บ้างมาถึงโรงเรียนแล้วก็ลงมาช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ตนเองได้รับผิดชอบ บ้างมาถึงแล้ว ก็ลอก การบ้านกันอยู่บนห้องเรียน จนคุณครูเวรต้องประกาศเรียกชื่อตามหา ให้มาช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ ตนเองได้รับผิดชอบ จะเห็นได้ว่าการเป้นครุนั้นไม่ได้มีแค่สอนให้นักเรียนหรือเด็ก ต้องเป็นคนเก่ง ดี มีสุข เท่านั้น แต่ครูจะต้องสอดแทรกคุณลักษณะอันพึงประสงค์เข้าไปด้วยทั้งในหัวข้อด้าน วินัย มุ่งมั่นในการทำงาน เพื่อให้นักเรียนนั้นสามารถที่จะใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข และในเช้าคาบแรกของการอบรมนักเรียน หน้าชั้นเรียน ฉันก็ต้องปวดหัวอีกครั้งกับนักเรียนห้องของฉัน ฉันจะไม่ขอเอ่ยว่าฉันประจำชั้นห้องไหนในบันทึก นี้ แต่พฤติกรรมที่ฉันเจอคือ มีผู้ปกครองและนักเรียนชั้นอื่น มาฟ้องฉันและครูพี่เลี้ยงว่า นักเรียนห้องนี้ เลิก เรียนแล้วไม่ยอมกลับบ้าน ไปรวมตัวกันบ้านเพื่อนที่เป็นหัวหน้าใหญ่ เพื่อเตรียมตัวมาเล่นกันที่โรงเรียนในตอน เย็นและออกขับรถมอเตอร์ไซค์ไปในตอนค่ำมืด ชายขับหญิงซ้อน แลดูคล้ายกับนักเลงกับสก๊อย ไม่มีความเป็น นักเรียนเอาเลย และอาจจะเกิดอันตรายได้ ในฐานะที่เป็นครูประจำชั้น จึงได้อบรมและยกตัวอย่างถึงบุคคลที่ ทำตัวไม่ดี ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่เชื่อฟังคุณครู ว่ามีผลเสียตามมาอย่างไรและจุดจบเขาเหล่านั้นเป็นอย่างไร การ ด่า ตำหนิอาจไม่ได้ช่วยให้เด็กรู้สึกผิด แต่การยกตัวอย่างและการใช้เหตุผลในการอบรมเป็นสิ่งที่ดีกว่า นอกจาก จะเป็นการลดบั่นทอนในจิตใจของผู้ฟังแล้ว ยังช่วยให้ผู้ฟังได้คิดตามเรื่องที่ครูกำลังเล่าให้ฟัง และฉันหวังว่า นักเรียนห้องนี้จะไม่ประพฤติและมีพฤติกรรมแบบนี้อีก การเป็นครูนั้นจะไม่ได้มีแค่สอนในห้องเรียนเท่านั้น แต่ครูจะต้องคอยสอดส่องดูแลนักเรียนให้ เหมือนกับเป็นลูกของครูอีกคน อาจจะดุบ้าง ด่าบ้าง แต่คงไม่มีครูคนไหนที่จะอยากเห็นลูกศิษย์ของตนเองไม่ ประสบความสำเร็จ ไม่มีครูคนไหนที่อยากจะเสียน้ำตาหากรู้ว่าศิษย์ของตนได้จากโลกนี้ไปแล้ว ครูทุกคนย่อม อยากให้ศิษย์ทุกคนได้ดีและประสบความสำเร็จในอนาคต (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน อังคาร ที่ ๒๑ เดือน มิถุนายน พ.ศ.๒๕๖๕ ปัญหาที่พบในวันนี้คือ เรื่องของโควิดที่ทำให้นักเรียนหลายชั้นต้องหยุดเรียนและรวมถึงครูผู้สอนท่าน อื่น ๆ ที่ไม่ได้มาสอน ทำให้ตระหนักถึงความสำคัญในการดูแลรักษาความปลอดภัยต่อโควิด เราอาจไม่รู้ว่ารอบ ข้างตัวเรานั้น โควิดอาจอยู่ใกล้ ๆ จึงทำให้ประมาทไปจึงทำให้หลายคนนั้น ติดโควิดและทำให้เสียเวลาในการ ทำงานหรือกิจกรรมต่าง ๆ ที่ตั้งเป้าหมายไว้ ดังนั้นจึงต้องวางแผนไว้ล่วงหน้าเผื่อเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้น และ ต้องรักษาตัวรอดจากโควิดไปให้ได้ อีกเรื่องเป็นเรื่องของการเดินสวนสนามลูกเสือ ที่ตัวนักศึกษาได้รับหน้าที่เป็นผู้กำกับลูกเสือสำรอง ปัญหาที่เกิดขึ้นคือจำบทท่องได้ไม่แม่นแต่ในเรื่องของท่านั้นพอที่จะจำได้ ดังนั้นควรจะต้องฝึกฝนให้ชำนาญแต่ ถ้าไม่ชำนาญก็มีเพื่อที่เก่งและท่องบทพูดแม่นช่วยสอน ถือว่าได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่ายเพราะเพื่อนก็จำได้แม่น ขึ้นกว่าเดิม ปัญหาระหว่างการสอนคือนักเรียนไม่ได้มีความตั้งใจเรียน เข้าห้องมาเมื่อตัวนักศึกษาได้เริ่มสอนก็เกิด อาการเบื่อ จนแสดงออกมาให้ตัวนักศึกษาเห็น อาจเกิดอาการท้อบ้างที่เห็นแต่ก็อยากตั้งใจสอนให้นักเรียนเกิด ความรู้ จึงต้องเน้นและให้ความสนใจกับนักเรียนคนนั้น ( นางสาวฐาศิริ เทียนสว่าง ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพุธที่ ๒๒ เดือน มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๕ ในการยืนเวรช่วงเช้าที่หน้าโรงเรียนเพื่อรอรับนักเรียนที่มาโรงเรียน ได้มีการวัดอุณหภูมิและล้างมือ ด้วยเจลแอลกอฮอล์ก่อนเข้าโรงเรียน ในการมาโรงเรียนของนักเรียนแต่ละคนก็จะมีทั้งผู้ปกครองมาส่ง และขี่ รถมากันเอง เมื่อมาถึงโรงเรียนนักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดตามที่ได้รับมอบหมาย ในเรื่องของการจัดการเรียนการสอนในช่วงเช้าสอนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ และ ๒ ในการสอน นักเรียนบางส่วนจะฟังเมื่อเริ่มอธิบาย และก็จะมีนักเรียนบางส่วนที่ไม่ค่อยสนใจฟังเวลาอธิบายหรือสอนเนื้อหา เมื่ออธิบาย และมีการถามแล้วให้นักเรียนตอบ นักเรียนก็สามารถตอบคำถามได้ แต่เมื่อให้นักเรียนได้ลงมือทำ แบบฝึกหัดหรือใบงานนักเรียนบางคนสามารถทำและหาคำตอบได้ นักเรียนบางส่วนก็จะยังหาคำตอบไม่ได้ หรือยังทำไม่ได้เมื่อลองให้ลงมือทำด้วยตนเอง เมื่อทำไม่ได้ก็จะขอดูงานของเพื่อน เพื่อให้งานของตนเองเสร็จ และมีส่ง ช่วงบ่ายมีสอนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ สอนในเรื่องของโจทย์ปัญหาเกี่ยวกับ ห.ร.ม. และ ค.ร.น. นักเรียนบางคนยังทำการหา ห.ร.ม และ ค.ร.น. ไม่ได้ และการแก้โจทย์ปัญหาต้องมีการวิเคราะห์โจทย์ ว่าโจทย์ถามถึงอะไร ต้องการให้หาอะไร ในการแก้ปัญเพื่อให้นักเรียนเข้าใจคือยกตัวอย่างโจทย์ปัญหาให้ นักเรียนได้เห็นและอ่านโจทย์เยอะ ๆ เพื่อให้นักเรียนเกิดการชำนาญในการอ่านและวิเคราะห์โจทย์ว่าโจทย์ให้ อะไรมา และโจทย์ถามถึงอะไร โจทย์ลักษณะแบบนี้ให้หาอะไร ใช้การยกตัวอย่างและให้นักเรียนได้เห็นภาพ จากสื่อการสอน โดยอาจจะทำเป็น power point หรือเป็นวิดีโอเพื่อให้นักเรียนเห็นภาพมากยิ่งขึ้น (นางสาวทิพวรรณ จารุจันทร์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ เดือน มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๕ ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าตรู่ เพื่อมายืนเวรหน้าโรงเรียน นักเรียนมาโรงเรียนด้วยสายตาที่แจ่มใส ถึงจะ ปกปิดด้วยหน้ากากอนามัยตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ ซึ่งต้องใส่ตลอดเวลาก็ตาม แต่หางตาที่สื่อถึงว่า นักเรียนนั้นส่งยิ้มให้กับคุณครูช่างแลดูเป็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์และมีความสุข ฉันสังเกตการแต่งกายของนักเรียน ตั้งแต่ส่วนหัวจรดเท้า นักเรียนร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์ แต่งกายเรียบร้อยและถูกต้องตามกฎระเบียบของ โรงเรียน จากนั้นนักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ตนเองได้รับผิดชอบอย่างรู้หน้าที่ ไม่ต้องคอยให้ คุณครูมาชี้แนะสั่งให้ทำ เสียงเพลงดังขึ้นในเวลา ๐๗.๕๐ เพลงที่เตรียมตัวให้นักเรียนได้เข้าแถวเคารพธงชาติ สวดมนต์ และ ร้องเพลงสรรเสริญหลังจากการทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อย ครูเวรมีเรื่องพูดคุยประมาณ ๒ – ๓ เรื่อง หลังจากเสร็จกิจกรรมหน้าเสาธงก็ปล่อยนักเรียนเข้าห้องเรียน ฝากเงิน พูดคุยในห้องเรียน จนเวลา ๐๘.๓๐ ก็ เริ่มเรียนในวิชาแรกจนถึงเวลา ๑๓.๓๐ มีการซ้อมสวนสนามเนื่องในวันสถาปนาลูกเสือแห่งชาติเพื่อเตรียม ความพร้อมในการสวนสนามโดยมีนักเรียนเข้าร่วมทั้งหมด ๑๑๕ คน แบ่งเป็นลูกเสือสำรอง ลูกเสือสามัญ และ ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ เมื่อเสร็จสิ้นพิธีซ้อมก็ปล่อยนักเรียนกลับบ้านอย่างปลอดภัย การปฏิบัติการสอนในสัปดาห์ที่ ๖ นั้น พบปัญหาที่นักเรียนบางคนยังไม่ค่อยมีความรับผิดชอบในการ ทำงานที่ได้รับมอบหมายร้อยละ ๗๐ มีนักเรียนทำงานไม่ค่อยเสร็จในเวลาเรียนการแก้ไขปัญหาเราควรให้ นักเรียนช่วยเหลือกันในห้องเรียนเพื่อนคนไหนเสร็จก็ช่วยคนที่ยังไม่เสร็จเพื่อให้ได้งานที่ส่งในห้องร้อย ๑๐๐ (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน ศุกร์ ที่ 24 เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 ในเช้าวันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2565 เป็นวันที่ดีแล้วฉันต้องรีบไปโรงเรียนแต่เช้าเพื่อไปยืนเวร บริเวณประตูหน้าโรงเรียน เวลาผ่านไป 07.00 น. “ครูข้าวฟ่าง สวัสดีค่ะ” เสียงเล็ก ๆ ของเด็กผู้หญิง ที่เดิน มาโรงเรียนเป็นกลุ่ม เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 พวกเธอเป็นคนช่างพูด มนุษย์สัมพันธ์ดี เข้ากับทุกคน ได้ง่ายเวลา 0๗.๕5 น. ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนต่างก็ไปคุมชั้นเรียนที่ปรึกษาเพื่อคุมการทำกิจกรรมหน้า เสาธงให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ครูเวรประจำวันได้พูดคุยกับนักเรียนหน้าเสาธง เมื่อกิจกรรมเข้าแถว เสร็จ ฉันก็โฮมรูมพูดคุยกับนักเรียนเรื่อง การช่วยกันประหยัดน้ำและไฟฟ้า และรับฝากเงินออมทรัพย์ เมื่อ พูดคุยกับนักเรียนประจำชั้นเสร็จก็แยกย้ายไปปฏิบัติการสอนในระดับชั้นที่ได้รับมอบหมาย เวลา 08.30 น. คาบแรกของฉันไม่มีการจัดการเรียนการสอน ฉันจึงเตรียมการสอนในคาบที่ 2 และมีการอัดคลิป นิเทศน์การสอนของฉันให้อาจารย์นิเทศน์ได้ประเมิน นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ให้ความร่วมมืออย่างดี ซึ่งฉันปลื้มใจมากที่นักเรียนคอยเชื่อฟังฉัน ในช่วงบ่ายฉันมีการจัดการเรียนการสอนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ก่อน ถึงเวลาสอนฉันก็เตรียมตัวและเตรียมเนื้อหาที่จะสอนเมื่อถึงเวลาสอน เวลา 12.30 น. ฉันให้นักเรียนพักดื่ม น้ำและทำธุระของตัวเองให้เรียบร้อย พบว่านักเรียนส่งงานไม่ตรงตามที่กำหนดไว้ ฉันจึงหาวิธีแก้ไขโดยการให้ แรงเสริมทางบวก นักเรียนที่ส่งงานได้ตรงตามเวลาที่กำหนดจจะได้คะแนนเพิ่มขึ้น เวลา 14.30 น. นักเรียน ทุกคนมาพร้อมเพรียงกันที่ใต้ถุนอาคาร เพื่อทำกิจกรรมสวดมนต์ ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็ช่วยกันจัด แถวและคุมความเรียบร้อย เมื่อสวดมนต์เสร็จแล้วครูเวรประจำวันก็มาอบรมนักเรียน เรื่อง ช่วยกันประหยัดน้ำ และไฟฟ้า ความปลอดภัยของตัวเองไม่เที่ยวกลางคืน และการรักตัวเองให้มาก รู้จักรักงวนสงวนตัวและการ เห็นค่าของตัวเอง ก่อนกลับบ้าน ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็มาช่วยกันทำงานที่ได้รับมอบหมาย และพูดคุยกันถึง ปัญหาที่พบในระหว่างสอน เพื่อหาแนวทางแก้ไขร่วมกัน เมื่อเสร็จแล้วก็เลยแยกย้ายกันเดินทางกลับบ้าน (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๖ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - การสื่อสารของนักศึกษาในหน่วยฝึกที่ยังไม่ชัดเจน - นักเรียนมีปัญหาด้านการชู้สาว - วิธีการแก้ปัญหา - นักศึกษาสื่อสารกันใหม่ โดยใช้การสื่อสารในช่องทางเฟซบุ๊ก ไลน์ เพื่อย้ำเตือนกันอยู่ บ่อยครั้ง และใช้การจดบันทึกแทนการจำ เพื่อจะได้ไม่เข้าใจผิด อันเป็นสาเหตุทำให้การสื่อสารนั้นไม่ สัมฤทธิผล - ใช้เหตุผลในการพูดคุยกับนักเรียน เพื่อเป็นการเลี่ยงการใช้คำพูดที่รุนแรง อาจเป็นการ กระทบจิตใจของนักเรียนได้ และยกตัวอย่างเหตุการณ์/บุคคลต่าง ๆ ที่พบเห็นในชีวิตประจำวันที่มีปัญหาด้าน ชู้สาวตอนเรียน ว่าปัจจุบันส่งผลร้ายถึงเขาอย่างไรบ้าง ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๖ ดังนี้ ๑. ได้เรียนรู้ว่าการสื่อสารนั้นเป็นสิ่งสำคัญมาก หากสื่อสารผิดกันไปแค่คำเดียว งานที่ทำ ด้วยกันนั้นอาจมีปัญหาและไม่ประสบความสำเร็จได้ ๒. ได้เรียนรู้ว่า การใช้เหตุผลในการพูดคุยกับนักเรียนนั้นเป็นสิ่งที่ครูควรพึงปฏิบัติ เพื่อให้ นักเรียนสามารถที่จะปรึกษาปัญหาและลดการบั่นทอนจิตใจของนักเรียนไปได้บ้าง เพื่อที่จะได้ช่วยกันแก้ไข ปัญหาร่วมกัน ลงชื่อ........................................................ (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน จันทร์ที่ 2๗ เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 ภาษาชาติ นั้นคือ ภาษาไทย ศิวิไลซ์ในอักขระภาษาศิลป์ ก่อกำเนิดกลอนกานท์ทั่วแผ่นดิน ไทยไม่สิ้นกวีแท้อย่างแน่นอน เห็นกลอนกานท์วรรณกรรมที่ล้ำค่า งามสง่าร้อยลำนำเรียงอักษร เป็นกวีที่ไพเราะทุกคำกลอน และสะท้อนความเป็นไทยตลอดมา ภาษาไทยนั้นเป็นภาษาประจำของชาติ ที่บรรพบุรุษได้จารึกลงไว้เพื่อให้เยาวชนรุ่นหลังได้รับรู้และ ภูมิใจที่เมืองไทยเรามีภาษาที่เป็นของตนเอง และจะต้องให้คนในปัจจุบันได้รู้จักและพร้อมใจที่จะอนุรักษ์และ สืบสานภาษาอันล้ำค่าของคนไทยไปด้วยกัน วันนี้ทางกลุ่มเครือข่ายบ้านผังขวง อันประกอบไปด้วย โรงเรียนบ้านวังโป่งดำรงวิทย์ โรงเรียนบ้านร้อง ลึก โรงเรียนบ้านปางวุ้น โรงเรียนบ้านผังขวง และโรงเรียนบ้านน้ำหมีใหญ่ จัดการประชุมเครือข่ายเนื่องในวัน ภาษาไทยแห่งชาติประจำปีการศึกษา ๒๕๖๕ โดยจะจัดกิจกรรมแข่งทักษะด้านต่าง ๆ ของนักเรียนทั้ง ๕ โรงเรียน อันประกอบไปด้วยกิจกรรมต่าง ๆ ดังนี้ ๑.กิจกรรมคัดลายมือ ๒.กิจกรรมเขียนตามคำบอก ๓. กิจกรรมเขียนเรียงความ ๔.กิจกรรมเขียนเรื่องจากภาพ ๕.กิจกรรมแต่งคำประพันธ์ ๖.กิจกรรมจับใจความ สำคัญ ซึ่งมีตัวแทนของนักเรียนโรงเรียนต่าง ๆ เข้าประกวดผลงานมากมาย สื่อถึงนักเรียนแต่ละคนนั้นล้วนมี ความสามารถพิเศษที่มีในตัวเอง ซึ่งทางกลุ่มเครือข่ายได้มอบหมายให้ครูภาษาไทยเป็นกรรมการในการตัดสิน ผลงานในกิจกรรมต่าง ๆ ฉันและเพื่อนอีกคนซึ่งเรียนสาขาวิชาภาษาไทยด้วยกันนั้น ได้รับโอกาสให้เป็น กรรมการ โดยเพื่อนของฉันได้เป็นกรรมการตัดสินเขียนตามคำบอก ส่วนฉันนั้นยากหน่อยซึ่งเป็นกรรมการ ตัดสินผลงานเขียนเรียงความระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖ ซึ่งฉันก็ต้องส่งนักเรียนประกวดด้วยจำนวน ๒ รายการ คือ คัดลายมือกับการเขียนเรียงความ ซึ่งเป็นวันที่ฉันหัวหมุนมากเพราะนักเรียนที่เขียนเรียงความนั้น เขียนเรียงความไม่ได้เลย ฉันจึงต้องเริ่มจากศูนย์ใหม่ สถานการณ์ตึงเครียดมาก ฉันก็พยายามเก็บอารมณ์ของ ตนเองไม่ว่าเด็ก เพราะเขาไม่รู้จริง ๆ อาจเป็นเพราะโรงเรียนปิดไปนาน จนต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด ซ้อมกิจกรรม ให้เด็กนักเรียนตั้งแต่เวลา ๑๒:๓๐ น. จนถึง ๑๖:3๐ น. นักเรียนพอทำได้นิดหน่อย ได้เท่าไหนก็เอาเท่านั้น เพราะต้องแข่งวันพรุ่งนี้แล้ว จากนั้นฉันก็ให้นักเรียนกลับบ้านได้ แต่ฉันไม่ได้ให้นักเรียนกลับบ้านคนเดียว ฉันขี่ รถไปส่งเพราะมันเลยเวลาเลิกเรียนแล้ว โดยเกรงกลัวผู้ปกครองเป็นห่วงบุตรหลานของท่าน (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน อังคาร ที่ 2๘ เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 เช้าวันอังคารกับการทำหน้าที่ครูเวรประจำวันเเละเป็นอาทิตย์ที่ฉันได้กลับมาสอนเเบบปกติหลังจาก ที่ติดโควิดไป วันนี้เด็กบางส่วนได้ไปเเข่งศิลปะหัตกรรมที่โรงเรียนบ้านปางวุ้น ฉันก็ได้มีหน้าที่ ฝึกเด็กชั้น ประถมศึกษาตอนต้นเขียนตามคำบอก เเละวันนี้ได้สอนเเทนครูรัชพลอีกด้วย ๑ คาบ วันนี้พวกเรามาโรงเรียน กันประมาณ ๐๖.๕๐ น. พอถึงคาบของ ป.๔ เป็นคาบที่ต้องสอนเเทนครูรัชพล นักเรียน ป.๔ ก็ได้เดินมาหาที่ห้อง ป.๑ เป็น ห้องที่เคยสอนไปตอนฝึก ๒ เเต่มีเพิ่มเข้ามา ๓ คน ซึ่งเป็นเด็กที่น่ารัก กริยาเรียบร้อย ตั้งใจเรียน ไม่ดื้อไม่สน ต่างจากเด็กที่เราเคยสอน จากที่เคยตั้งใจเรียน กลับกลายเป็นคนห่วงเรียน ไม่ทำงาน จึงหาวิธีทำให้มีส่วนร่วม ในการเรียนมากขึ้น จึงให้นักเรียนฝึกพูดนำเสนอหน้าห้องเรียน จึงทำให้นักเรียนต่างพากันตื่นเต้นเเละพากันใจ จดใจจ่อว่าใครจะได้พูดก่อน จึงทำให้นักเรียนสนใจสิ่งที่ครูกำลังให้ทำมากขึ้น ทำให้จากที่ห่วงเล่น ห่วงคุย ก็ กลับมาดูงานที่ตัวเองต้องทำ พอหมดคาบนักเรียนก็พากันไปทานข้าวเเละไม่เริ่มเก็บโต๊ะ จัดเก้าอี้เข้าที่เดิม ก่อนกลับบ้านทุกครั้งพวกเราจะนัดหมายกัน เกี่ยวกับงานที่จะต้องทำ และนัดหมาย เวลามาโรงเรียน และปรึกษา ทำความเข้าใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจหรือสับสน เพื่อที่ในวันถัดไปจะได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่าง เต็มที่ และดำเนินการทำงานได้อย่างราบรื่น ( นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน พุธ ที่ 2๙ เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 ปัญหาแรกที่พบ คือ การดูแลนักเรียนระหว่างทำเวรความสะอาดของชั้น ป.6 ที่ทำใต้อาคาร ทำความ สะอาดรอบ ๆ อาคาร นักเรียนทำหน้าที่ที่ได้แบ่งโดยครูประจำชั้นเรียบร้อย แต่เกี่ยงกันทำความสะอาดที่เป็น พื้นที่ไม่แน่ชัดว่าใครรับผิดชอบ ไม่มีจิตอาสาในการทำความสะอาดหรือช่วยเหลือเพื่อนเวลาไม่มาเรียน วิธีแก้ไข คือการให้นักเรียนที่ได้รับหน้าที่น้อยกว่าคนอื่นช่วยทำความสะอาดบริเวณของเพื่อนที่ไม่มา ปัญหาที่สอง คือ การซ้อมเดินสวนสนาม การควบคุมลูกเสือสำรองระหว่างการซ้อมเดินสวนสนาม เนื่องจากยังเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาต้น จึงทำให้ควบคุมได้ยาก อาจเป็นเพราะยังเป็นนักศึกษาฝึกสอน นักเรียนไม่ได้กลัว จึงทำให้ไม่เชื่อฟังเวลาสั่งให้เงียบหรืออยู่นิ่ง ๆ วิธีการแก้ไขคือ ต้องเข้าไปเตือนนักเรียนที่เป็น หัวโจกพาเพื่อนเล่น ให้อยู๋นิ่งๆ และดึงออกห่างจากเพื่อน ถ้านักเรียนไม่ทำก็ขู่ไปว่าจะไม่ให้เดินกับเพื่อน ๆ ที่ อยู่ในสนาม ปัญหาที่สาม คือ การพูดจาที่ไม่ดีของนักเรียนเวลาที่นักศึกษาฝึกสอนกำลังสอนอยู่ วิธีแก้ไขคือ ต้อง ทำให้นักเรียนสงบสติอารมณ์ก่อน ให้นักเรียนแยกห่างออกจากเพื่อน ถ้าใช่ไม่ได้ผลให้เงียบไปเลย ไม่สอน เวลา นักเรียนเริ่มที่จะพูดจาไม่ดี ( นางสาวฐาศิริ เทียนสว่าง ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน พฤหัสบดีที่ ๓๐ เดือน มิถุนายน พ.ศ. 2565 ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าตรู่ เพื่อมายืนเวรหน้าโรงเรียน นักเรียนมาโรงเรียนด้วยสายตาที่แจ่มใส ถึงจะ ปกปิดด้วยหน้ากากอนามัยตามมาตรการป้องกันโควิด-๑๙ ซึ่งต้องใส่ตลอดเวลาก็ตาม แต่หางตาที่สื่อถึงว่า นักเรียนนั้นส่งยิ้มให้กับคุณครูช่างแลดูเป็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์และมีความสุข ฉันสังเกตการแต่งกายของนักเรียน ตั้งแต่ส่วนหัวจรดเท้า นักเรียนร้อยละ ๘๐ เปอร์เซ็นต์ แต่งกายเรียบร้อยและถูกต้องตามกฎระเบียบของ โรงเรียน จากนั้นนักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดเขตพื้นที่ที่ตนเองได้รับผิดชอบอย่างรู้หน้าที่ ไม่ต้องคอยให้ คุณครูมาชี้แนะสั่งให้ทำ เสียงเพลงดังขึ้นในเวลา ๐๗.๕๐ เพลงที่เตรียมตัวให้นักเรียนได้เข้าแถวเคารพธงชาติ สวดมนต์ และ ร้องเพลงสรรเสริญหลังจากการทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อย ครูเวรมีเรื่องพูดคุยประมาณ ๒ – ๓ เรื่อง หลังจากเสร็จกิจกรรมหน้าเสาธงก็ปล่อยนักเรียนเข้าห้องเรียน ฝากเงิน พูดคุยในห้องเรียน วันนี้เวลา ๐๙.๐๐ มีพิธีทบทวนคำปฏิญาณและสวนสนามเนื่องในวันสถาปนาลูกเสือแห่งชาติ โดยมีกลุ่มเครือข่ายทั้ง ๕ โรงเรียน มาเข้าร่วมพิธีได้แก่ โรงเรียนวังโป่งดำรงวิทย์ โรงเรียนร้องลึก โรงเรียนบ้านผักขวง โรงเรียนบ้านน้ำหมีใหญ่และ รวมโรงเรียนบ้านปางวุ้น หลังสวนสนามเสร็จนักเรียนของแต่ละโรงเรียนก็กลับไปยังโรงเรียนตัวเอง ส่วน โรงเรียนบ้านปางวุ้นก็เรียนตามปกติจนถึงเวลา ๑๕.๓๐ น. ก็ปล่อยกลับบ้าน การปฏิบัติการสอนในสัปดาห์ที่ ๗ นั้น มีการร่วมพิธีสวนสนามพิธีเป็นไปอย่างราบรื่นนักเรียน กระตือรือร้น มีความพร้อมในการเข้าร่วม และเป็นเจ้าภาพที่ดีในการต้อนรับทั้ง ๔ โรงเรียนที่มาเข้าร่วมพิธี มี การต้อนรับและบริการอย่างดีที่สุด (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน ศุกร์ที่ ๑ เดือน กรกฎาคม พ.ศ. 2565 วันศุกร์หรรษา วันศุกร์แรกของเดือน กรกฎาคม พ.ศ. 2565 เป็นวันที่ดีแล้วฉันต้องรีบไปโรงเรียนแต่ เช้าเพื่อไปยืนเวรบริเวณประตูหน้าโรงเรียน เวลา 06.40 น. ฉันถึงโรงเรียน นักเรียนบางคนก็มาถึงโรงเรียน และทำความสะอาดบริเวณเขตที่ได้รับผิดชอบ จนถึงเวลา 07.55 น. ก็เก็บที่วัดอุณหภูมิ ฉันและเพื่อน นักศึกษาฝึกสอนต่างก็ไปคุมชั้นเรียนที่ปรึกษาเพื่อคุมการทำกิจกรรมหน้าเสาธงให้มีความเป็นระเบียบ เรียบร้อย ครูเวรประจำวันได้พูดคุยกับนักเรียนหน้าเสาธง เมื่อกิจกรรมเข้าแถวเสร็จ ฉันก็โฮมรูมพูดคุยกับ นักเรียนเรื่อง การดื่มนมหลังทำกิจกรรมหน้าเสาธง และรับฝากเงินออมทรัพย์ เมื่อพูดคุยกับนักเรียนประจำชั้น เสร็จก็แยกย้ายไปปฏิบัติการสอนในระดับชั้นที่ได้รับมอบหมาย เวลา 08.30 น. ในช่วงเช้าฉันไม่มีการเรียนการสอน ซึ่งฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนได้รับมอบหมายให้ควบคุมชั้น เรียนตามที่ได้รับมอบหมาย เนื่องจากคณะครูบางส่วนลาราชการ ฉันได้ควบคุมนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 คาบแรกเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ ซึ่งครูที่สอนได้ให้ใบงานไว้ ฉันก็ทำหน้าที่สอนและคอยช่วยเหลือ คาบที่สอง เรียนวิชาภาษาอังกฤษ มีเสียงเล็ก ๆ ถามฉันว่า “ครูสอนภาษาอังกฤษได้ด้วยหรอคะ” ฉันจึงตอบว่าครูมีหน้าที่ ให้ความรู้กับนักเรียนทั้งวิชาที่สอน และวิชาอื่น ๆ และคาบที่สามเรียนวิชาสังคมศึกษา ฉันได้ให้ความรู้เรื่อง สังคหวัตถุ 4 เมื่อถึงเวลาสอน เวลา 12.30 น. ฉันมีสอนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ฉันทำหน้าที่สอน ตามปกติ เวลา 14.30 น. นักเรียนทุกคนมาพร้อมเพรียงกันที่ใต้ถุนอาคาร เพื่อทำกิจกรรมสวดมนต์ ฉันและ เพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็ช่วยกันจัดแถวและคุมความเรียบร้อย เมื่อสวดมนต์เสร็จแล้วครูเวรประจำวันก็มาพุด คุยกับนักเรียน เรื่อง พิธีทบทวนคำปฏิญาณและสวนสนาม ประจำปี 2565 นักเรียนทุกคนทำหน้าที่ได้เป็น อย่างดี การมีส่วนร่วมในกิจกรรม และเรื่องการเตรียมตัวฝึกทักษะของนักเรียนในการแข่งขันทางวิชาการ จากนั้นครูได้มาอบรมนักเรียนเรื่องการลักขโมย ก่อนกลับบ้าน ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็มาช่วยกัน ทำงานที่ได้รับมอบหมาย และพูดคุยกันถึงปัญหาที่พบในระหว่างสอน เพื่อหาแนวทางแก้ไขร่วมกัน เมื่อเสร็จ แล้วก็เลยแยกย้ายกันเดินทางกลับบ้าน (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๗ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - พฤติกรรมที่ไม่ดีของนักเรียน - วิธีการแก้ปัญหา - ใช้เหตุผลในการพูดคุยกับนักเรียน หลีกเลี่ยงการตำหนิ ต่อว่า เปรียบเทียบ ให้เด็กรู้สึกเป็น ปมด้อย การขู่หรือหลอกให้กลัว ตลอดจนการยั่วยุให้โกรธ ต้องระวังที่จะไม่มีอารมณ์ตอบโต้เด็ก หรือเอาชนะ กัน ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๗ ดังนี้ ๑. ได้เรียนรู้ว่าการควบคุมอารมณ์ตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญ หากใช้ถ้อยคำที่รุนเเรงกับเด็กอาจ เป็นปมให้เด็กไปตลอดเลยก็ได้ ๒. ได้เรียนรู้ว่า การใช้เหตุผลในการเตือนเด็กในพฤติกรรมไม่ดีของเด็กนั้นเป็นสิ่งที่ควรทำ มากกว่าการใช้อารมณ์ในการตักเตือน ลงชื่อ................. ....................................... (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน จันทร์ที่ ๔ เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๕ ประชุม ประชิด ประชันเสียง ฟังสำเนียง ปราศรัย เสนาะหู ประชุมเร่ง เร็วรี่ ว่าที่ครู งานท่วมท้น ที่รู้ รี่วางแผน งานยิ่งใหญ่ รอท่า อยู่เนืองเนือง มันเป็นเรื่อง ใหญ่กว้างสุด กำลังแขน ถวายเทียน เข้าพรรษา หาผู้แทน อาสาฬหะ นี้แสน ท้อดวงแด แบ่งหน้าที่ ปฏิบัติ เร่งฉับไว รู้หน้าที่ เข้าใจ ให้ถ่องแท้ ครบวาระ แจ้งประชุม มิต้องแล งานอีกแค่ เจ็ดวัน ทันเหตุการณ์ การประชุมในแต่ละสัปดาห์ของหน่วยฝึกของพวกเรา ชอบเริ่มต้นขึ้นในช่วงเย็นของวันจันทร์ อังคาร หรือพุธ เพราะจะได้รับมอบหมายงานจากทางคณะครูของโรงเรียนอยู่เสมอ เมื่อได้รับภาระงานมาแล้วนั้น ก็ ต้องนัดประชุมหน่วยกันทุกครั้งเพื่อแบ่งหน้าที่ของแต่ละคนให้ชัดเจน เพื่อให้งานนั้น ๆ ออกมาได้อย่างราบรื่น งานสัปดาห์ถัดไปคือสัปดาห์ที่ ๙ เป็นกิจกรรมถวายเทียนเข้าพรรษา ซึ่งเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวข่องกับโครงการ ของพวกเราคือ โครงการสืบสานประเพณีในวันเข้าพรรษา ณ วัดปางวุ้น และสำนักสงฆ์ปฏิบัติธรรมสหบุญญา ราม ซึ่งเป็นวัดในชุมชนที่เราทั้ง ๖ คนกำลังฝึกปฏิบัติการสอนอยู่ เราจะต้องคิดกิจกรรมต่าง ๆ ก่อนที่นักเรียน จะไปทำบุญถวายเทียนกันที่วัด โดยกิจกรรมจะจัดขึ้นในช่วงบ่ายของวันที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๖๕ และจะต้อง แบ่งนักเรียนกันไป ๒ วัด ซึ่งกิจกรรมที่ทางหน่วยฝึกของพวกเราก็จะมีดังนี้ ๑.กิจกรรมละลายพฤติกรรม นักเรียน ๒.กิจกรรมบรรยายและกิจกรรมตอบคำถามในหัวข้อวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษา ๓.กิจกรรม แบ่งกลุ่มพานักเรียนไปทำบุญที่วัด ซึ่งแบ่งได้ดังนี้ ระดับชั้นอนุบาล-ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ ไปที่สำนัก สงฆ์ปฏิบัติธรรมสหบุญญาราม และระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑-๓ ไปที่วัดปางวุ้น โดยมีคณะครูและนักศึกษา แบ่งหน้าที่กันรับผิดชอบ ตามการประจำชั้นของตนเอง ซึ่งการประชุมของพวกเราทั้ง ๖ คน จะใช้เวลา ประมาณ ๓๐ นาที - ๑ ชั่วโมงเศษได้ เพื่อรับฟังและเสนอข้อคิดเห็นร่วมกัน การประชุมในแต่ละครั้งนั้น เป็นสิ่งที่ดี และจะช่วยให้เราได้รู้จักการวางแผน โดยเฉพาะการรับฟัง ความคิดเห็นของผู้อื่นและการช่วยกันระดมความคิดที่จะแก้กับปัญหาที่เจอในแต่ละวัน/แต่ละสัปดาห์ และการ ประชุมนั้นจะเกิดขึ้นได้บ่อยครั้งเมื่อมีภาระงานทางโรงเรียนมอบหมายให้ (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน อังคาร ที่ ๕ เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๕ เช้าวันอังคารกับการทำหน้าที่ครูเวรประจำวัน วันนี้พวกเรามาโรงเรียนกันประมาณ ๐๖.๕๐ น. ก็ เห็นนักเรียนต่างพากันทำเวรกันอย่างขยัน นักเรียนที่โรงเรียนนี้รู้หน้าที่ของตน เเละมีมารยาทมากๆ พอถึงคาบที่ ๑ ก็สอนตามปกติเหมือนทุกครั้งที่ทำ เเละเป็นไปอย่างราบลื่น พอถึงเวลา๑๔.๓๐ น.เป็น เวลาคาบชุมนุม ก็ได้ปริ้นใบงานเกี่ยวกับคำภาษามาให้นักเรียนได้ทำ เพื่อฝึกวิธีการคิดของเด็กให้มีการพัฒนาที่ ดียิ่งขึ้น จากที่ดีอยู่เเล้วก็ให้ฝึกทบทวน เป็นความรู้ติดตัวเด็กให้ได้นำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้พอหมดคาบ ชุมนุม ผู้อำนวยการก็ได้มาเเจ้งว่าวันพรุ่งนี้จะนิเทศการสอนของนักศึกษาให้เตรียมตัวให้ดี ก่อนกลับบ้านทุกครั้งพวกเราจะนัดหมายกัน เกี่ยวกับงานที่จะต้องทำ และนัดหมาย เวลามาโรงเรียน และปรึกษา ทำความเข้าใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจหรือสับสน เพื่อที่ในวันถัดไปจะได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่าง เต็มที่และดำเนินการทำงานได้อย่างราบรื่น (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน พุธ ที่ ๖ เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๕ ในตอนเช้าเมื่อมาถึงโรงเรียนก็นำของ กระเป๋ามาเก็บไว้ที่ห้อง แล้วไปยืนเวรที่หน้าโรงเรียนเพื่อรอรับ นักเรียนที่เดินทางมาถึงโรงเรียน จะเห็นว่าเมื่อมาถึงที่โรงเรียนแล้วนักเรียนที่โรงเรียนบ้านปางวุ้นคนที่มาถึง ก่อนก็จะมาทำความสะอาดตามบริเวณสถานที่ที่ตนเองได้รับมอบหมาย หรือที่ตนเองได้รับผิดชอบ มีทั้งน้อง ๆ ประถม และพี่ ๆ มัธยมที่ช่วยกันทำความสะอาด เมื่อทำความสะอาดเสร็จแล้วแต่ละคนก้ไปทำกิจกรรมที่ ตนเองชอบ หรืออยากทำ น้องเล็ก ๆ ก็วิ่งเล่นกันบ้าง นั่งเล่นกันบ้าง เดินมาคุยกับครูบ้าง ส่วนพี่ ๆ ที่เป็นผู้ชาย ก็เล่นบอล พี่ ๆ ผู้หญิงก็นั่งคุยกันตามวัยของเด็ก ๆ เมื่อใกล้ถึงเวลาเข้าแถวในตอนเช้าก็จะมีเพลงเปิดเพื่อเป็น การบอกให้รู้ว่าถึงเวลาเข้าแถวแล้ว ในวันนี้นักศึกษาฝึกสอนจะมีการนิเทศการสอนโดยผู้อำนวยการโรงเรียน ท่านผู้อำนวยการก็จะเดินไปดูการสอนของแต่ละคนในแต่ละคาบ ได้มีการแนะนำในเรื่องต่าง ๆ สำหรับการ สอน ซึ่งในส่วนของข้าพเจ้าได้นิเทศการสอนเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ในการจัดการเรียนสอนก็ได้มี การบรรยาย อธิบายเนื้อหาให้แก่นักเรียน และได้มีกิจกรรมให้นักเรียนได้ทำหลังจากการอธิบาย โดยให้ นักเรียนได้แบ่งกลุ่มเพื่อเล่นเกม ในการทำกิจกรรมก็จะเห็นได้ว่า นักเรียนบางคนหรือบางกลุ่มยังไม่ค่อยได้ใน เรื่องของสูตรคูณ ซึ่งในการตอบคำตอบยังมีการตอบผิดอยู่ เมื่อทำกิจกรรมเสร็จก็ให้นักเรียนได้ทำใบงานราบ บุคคล เพื่อเป็นการดูว่านักเรียนเข้าใจในเนื้อหาที่ได้เรียนไปหรือไม่ จากการที่ได้เดินดูนักเรียนทำใบงานจะ พบว่าจะมีนักเรียนที่ยังตั้งคูณไม่เป็น และยังไม่แม่นยำในเรื่องของสูตรคูณ จึงทำการอธิบายวิธีการตั้งคูณ สำหรับการคูณที่มีตัวเลขเยอะ เมื่ออธิบายวิธีการตั้งคูณแล้วลองให้นักเรียนคูณด้วยตนเอง นักเรียนก็พอเข้าใจ ในเรื่องของการตั้งคูณมากขึ้น ว่าต้องทำอย่างไร ตั้งคูณอย่างไร เมื่อคูณแล้วต้องทำอย่างไรต่อ เมื่อหมดชั่วโมงก็ ปล่อยนักเรียนไปเรียนในรายวิชาถัดไป (นางสาวทิพวรรณ จารุจันทร์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน ศุกร์ ที่ ๘ เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๕ วันศุกร์หรรษา วันศุกร์ที่สองของเดือน กรกฎาคม พ.ศ. 2565 เป็นวันที่ดีแล้วฉันต้องรีบไปโรงเรียน แต่เช้าเพื่อไปยืนเวรบริเวณประตูหน้าโรงเรียน เวลา 06.40 น. ฉันถึงโรงเรียน นักเรียนบางคนก็มาถึงโรงเรียน และทำความสะอาดบริเวณเขตที่ได้รับผิดชอบ จนถึงเวลา 07.55 น. ก็เก็บที่วัดอุณหภูมิ ฉันและเพื่อน นักศึกษาฝึกสอนต่างก็ไปคุมชั้นเรียนที่ปรึกษาเพื่อคุมการทำกิจกรรมหน้าเสาธงให้ มีความเป็นระเบียบ เรียบร้อย ครูเวรประจำวันได้พูดคุยกับนักเรียนหน้าเสาธง เรื่องการระมัดระวังในการใช้ทรัพย์สินของโรงเรียน เมื่อกิจกรรมเข้าแถวเสร็จ ฉันก็โฮมรูมพูดคุยกับนักเรียนเรื่อง การดื่มนมหลังทำกิจกรรมหน้าเสาธง และรับฝาก เงินออมทรัพย์ เมื่อพูดคุยกับนักเรียนประจำชั้นเสร็จก็แยกย้ายไปปฏิบัติการสอนในระดับชั้นที่ได้รับมอบหมาย เวลา 08.30 น. ในช่วงเช้าฉันไม่มีการเรียนการสอน ฉันจึงทำบอร์ดความรู้ในห้องเรียน แต่จัดแต่งบอร์ดผลงานของ นักเรียนและเตรียมการสอนในช่วงบ่าย คาบที่ 4 และช่วยคุณครูพี่เลี้ยงควบคุมชั้นเรียน เมื่อถึงเวลาสอน เวลา 12.30 น. ฉันมีสอนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ในคาบฉันได้สอนเรื่ององค์ประกอบของระบบหมุนเวียน เลือด ฉันมีชิ้นงานให้นักเรียนได้ทำ ซึ่งนักเรียนชอบและอยากทำชิ้นงาน เพราะได้วาดรูปและระบายสี ฉันทำ หน้าที่สอนตามปกติ เวลา 14.30 น. นักเรียนทุกคนมาพร้อมเพรียงกันที่ใต้ถุนอาคาร เพื่อทำกิจกรรมสวด มนต์ ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็ช่วยกันจัดแถวและคุมความเรียบร้อย เมื่อสวดมนต์เสร็จแล้วครูเวร ประจำวันก็ให้ตัวแทนแต่ละระดับชั้นออกมาพูดสะท้อนถึงการประพฤติที่ดีและไม่ดีของนักเรียนชั้นอื่น เพื่อที่จะได้รับรู้ถึงข้อบกพร่องและร่วมกันแก้ไข เพื่อที่ทุกคนจะได้อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข ก่อนกลับบ้าน ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็มาช่วยกันทำงานที่ได้รับมอบหมาย และพูดคุยกันถึงปัญหาที่พบในระหว่าง สอน เพื่อหาแนวทางแก้ไขร่วมกัน เมื่อเสร็จแล้วก็เลยแยกย้ายกันเดินทางกลับบ้าน (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๘ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - ปัญหาด้านการจัดการเรียนการสอน - ขาดความกระตือรือร้นในการทำงาน - วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหาด้านการจัดการเรียนการสอน เช่น นักเรียนบางคนชอบแกล้งกันในห้องเรียนและไม่ เชื่อฟังเวลาครูสอน ในช่วงต้นชั่วโมงก่อนที่จะนำเข้าสู่บทเรียนครูต้องแจ้งวัตถุประสงค์ในการเรียนแต่ละชั่วโมง และวางเงื่อนไขกฎกติกา หากใครไม่ปฏิบัติตามกฎก็จะถูกหักคะแนนตามความเหมาะสม - ขาดความกระตือรือร้นในการทำงาน หัวหน้าหน่วยนัดประชุม/พบปะกันในตอนเย็นหลัง เลิกเรียนทุกวัน เพื่อทราบความก้าวหน้าในการทำงานและการสอนของเพื่อนร่วมหน่วยฝึก ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๘ ดังนี้ ๑. ได้เรียนรู้ว่าการนำจิตวิทยามาใช้ในห้องเรียนเป็นเรื่องที่ครูควรศึกษาอยู่บ่อยครั้ง ๒. ได้เรียนรู้ว่า การใช้เหตุผลในการพูดคุยกันในหน่วยฝึก การสอบถามปัญหาที่พบในแต่ละ วันเป็นสิ่งที่ดี เพื่อทุกคนในหน่วยฝึกจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้และพร้อมที่จะแก้ปัญหาไปด้วยกัน ลงชื่อ.......................... .............................. (นางสาวฐาศิริ เทียนสว่าง) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน จันทร์ ที่ ๑๑ เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๕ วันนี้ฉันได้มาทำหน้าที่ครูเวรประจำวันจันทร์ เนื่องจากครูเวรประจำวันติดธุระ เเละครูบางท่านก็ได้รับ หน้าที่ได้พานักเรียนมัธยมศ๊กษาปีที่ ๓ ไปร่วมกิจกรรมที่โรงเรียนบ้านน้ำพี้มิตรภาพ รวมถึงเพื่อนของฉันด้วย วันนี้มาถึงโรงเรียนเวลา ๐๖.๔๐ น. วันนี้ฉันได้สอนนักเรียนหลายระดับชั้นมาก จะมีชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ ที่ฉันต้องสอนอยู่เเล้ว คาบที่ ๒ เละ ๓ ที่ฉันต้องสอนเเทนเพื่อนของฉันในรายวิชาภาษาไทย ในระดับฉันประถมศึกษาปีที่ ๕ เเละ มัธยมศึกษา ปีที่ ๑ เเละคาบที่๔ ต้องมาสอนเเทนเพื่อนของฉันอีกคนในรายวิชาภาษาไทยเช่นกัน ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ ๒ การสอนในระดับประถมเเละมัธยม ก็จะมีความเเตกต่างกันอย่างมาก เเต่นักเรียนเเต่ละชั้นก็ตั้งใจเรียน เป็นอย่างดี พอถึงคาบที่ ๕ ฉันมีสอนภาษาไทย ป.๑ เเต่วันนี้เลยยกให้นักเรียนได้สอบ ความสามารถในการ อ่านเเละเขียน ยาวไปจนถึงคาบเเนะเเนว การสอบครั้งนี้ ก็ทำให้รู้ว่านักเรียนยังไม่เข้าใจตรงไหน จะได้รีบ หาทางเเก้ปัญหาเเละนักเรียนจะได้เข้าใจมากขึ้น วันนี้ก็ได้รับประสบการณ์อย่างเต็มเปี่ยมทำให้นึกถึงคำพูดของผู้อำนวยการที่ว่า "อย่ามองว่าเป็นภาระ ให้มองว่าเป็นประสบการณ์ในชีวิต" ก่อนกลับบ้านทุกครั้งพวกเราจะนัดหมายกัน เกี่ยวกับงานที่จะต้องทำ และ นัดหมาย เวลามาโรงเรียน และปรึกษา ทำความเข้าใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจหรือสับสน เพื่อที่ในวันถัดไป จะได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างเต็มที่ และดำเนินการทำงานได้อย่างราบรื่น (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน อังคาร ที่ ๑๒ เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๕ เข้าพรรษา มาถือศีล ไม่หมิ่นกฎ เลิกให้หมด งดกินเหล้า เช้า บ่าย ค่ำ เป็นคนดี มีมงคล ชนน้อมนำ เลิกกระทำ ซ้ำรอยเก่า ดื่มเมากัน งดกินเหล้า เข้าพรรษา มาปีนี้ ทำสิ่งดี มีใจ ใฝ่สร้างสรรค์ ไม่เมามาย คล้ายหมา พาลฆ่าฟัน ไม่แข่งขัน กันขับรถ ลดการตาย เข้าพรรษา มาถือศิล ทุกถิ่นทั่ว ประพฤติตัว ชัวร์ดีเด่น เน้นความหมาย เป็นชาวพุทธ หยุดสุรา ไม่น่าอาย มีเหล้าขาย อย่าไปซื้อ ถือศีลกัน วันนี้ทางผู้บริหาร คณะครู และนักศึกษาฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา ได้ร่วมกันจัดโครงการ สืบ สานประเพณีไทย โดยการนำเทียนจำนำพรรษาไปถวาย ณ วัดปางวุ้น และสำนักสงฆ์สหญิกการาม โดยแบ่ง นักเรียนรดับชั้นอนุบาลจนถึงระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕ ไปถวายเทียนที่สำนักสงฆ์สหญิกการาม โดยมีท่าน ผู้อำนวยการสถานศึกษาและคณะครูร่วมกิจกรรมด้วย ส่วนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ ถึงชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ ๓ ไปถวายเทียนที่วัดปางวุ้น โดยมีหัวหน้าฝ่ายวิชาการของโรงเรียนเป็นผู้นำนักเรียนเข้าร่วม โดยมีพระ อธิการพาน เป็นผู้แสดงพระธรรมเทศนาให้กับนักเรียนและคณะครูฟัง ในรอบบ่ายมีกิจกรรมถาม-ตอบเกี่ยวกับ เนื่องในวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษา โดยก่อนเข้าสู่กิจกรรมนั้น มีกิจกรรมนันทนาการโดยนักศึกษาฝึก ปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาได้ช่วยกันร้อง เต้น รำ พานักเรียนเล่นเกมอย่างสนุกสนาน โดยในช่วงนี้ ฉันและ เพื่อน ๆ ได้แบ่งหน้าที่กันทำงาน จากนั้นก็เป็นกิจกรรมให้ความรู้เนื่องในวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษา ต่อ ด้วยกิจกรรมถาม-ตอบ ซึ่งนักเรียนได้คว้าของรางวัลไปอย่างมากมายและดูนักเรียนทุกคนมีความสุขเป็นยิ่งนัก จนงานบรรลุวัตถุประสงค์และเสร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี ( นายบัณฑิต อุปทะ ) ผู้บันทึก

สรุปบันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ ประจำสัปดาห์ที่ ๙ ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๖๕ ๑.ปัญหา/วิธีการแก้ปัญหา - ปัญหา - การแบ่งหน้าที่ในการทำกิจกรรมในเนื่องในโครงการ สืบสานประเพณีไทย - วิธีการแก้ปัญหา - การแบ่งหน้าที่ในการทำกิจกรรมในเนื่องในโครงการ สืบสานประเพณีไทยเนื่องจาก กิจกรรมมีมากมาย ต้องแบ่งหน้าที่กันทำ โดยเริ่มจากการประชุม แบ่งภาระหน้าที่กันทำอย่างชัดเจน ๒.สิ่งที่ได้เรียนรู้/แนวทางการใช้ประโยชน์ หน่วยฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากสัปดาห์ที่ ๙ ดังนี้ ๑. ได้เรียนรู้ถึงการแบ่งหน้าที่กันรับผิดชอบงานในหน่วย เพื่อให้งานนั้นสำเร็จและบรรลุ จุดประสงค์ไปได้ด้วยดีและสามารถที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ ๒. ครูต้องมีไหวพริบและมีเทคนิคในการจัดกิจกรรมต่าง ๆ ให้กับนักเรียนทุกวัย เพื่อให้ บรรยากาศมีความสนุกสนาน ลงชื่อ............................. ........................... (นายรัชพล จ๋อยคล้าย) ผู้สรุปบันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน จันทร์ ที่ ๑๘ เดือน กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ อาชีพครูไม่ได้สุขสบายอย่างที่คนอื่นคิด หลายคนเห็นครูมีหน้าที่แค่มาโรงเรียน สอนหนังสือ แล้วก็ กลับบ้าน แต่ในสังคมของครูนั้น มันไม่ได้มีแค่การสอน ภาระงานต่าง ๆ ของโรงเรียน ครูก็ต้องมีหน้าที่ที่จะต้อง จัดการ รับผิดชอบ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ครูคือผู้ที่มีความสามารถมากไม่แพ้กับอาชีพอื่น สัปดาห์ที่ ๑๐ ของการฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา หน่วยฝึกของพวกเราต้องรับหน้าที่ต่าง ๆ นอกจากการสอนแล้ว ก็ยังต้องมีงาน ๔ ฝ่าย ในโรงเรียน ที่ผู้อำนวยการและครูฝ่านวิชาการได้มอบหมายหน้าที่ ให้พวกเราทั้ง ๖ คน ได้เรียนรู้งานทั้ง ๔ ฝ่าย นอกจากการสอนแล้ว ในชั่วโมงที่ว่างจากการสอนหรือว่างจาก ภารกิจต่าง ๆ พวกเราก็จะต้องเข้าฝ่ายทันที เพื่อที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้มากที่สุด โดยงานทั้ง ๔ ฝ่าย มี ดังนี้ ๑. ด้านงานวิชาการ เช่น ข้อมูลทะเบียนนักเรียน งานเด็กพิเศษ การจัดการเรียนการสอนใน สถานศึกษา การวัดผล ประเมินผล การแนะแนว การคัดเลือกหนังสือ แบบเรียนเพื่อใช้ในสถานศึกษา ๒. ด้านงานบุคคล เช่น การสรรหา บรรจุแต่งตั้ง การเลื่อนขั้นครู การดำเนินการทางวินัยและการ ลงโทษ เป็นต้น ๓. ด้านงานบริหารทั่วไป เช่น การรับ-ส่งหนังสือ การทำเอกสารต่าง ๆ ภายในโรงเรียนและนอก สถานที่ กิจการนักเรียน การทัศนศึกษา เป็นต้น ๔. ด้านงานงบประมาณ เช่น การรายงานผลการเบิกจ่ายงบประมาณ การจัดหาพัสดุ การเบิกเงินจาก คลัง การจัดทำแผนงบประมาณ ควบคุมดูแล บำรุงรักษา จำหน่ายพัสดุ เป็นต้น ซึ่งจะต้องเรียนรู้ให้มากที่สุด เพื่อเป็นประสบการณ์ในการทำงานของตัวเราเอง และใช้เวลาว่างให้เกิด ประโยชน์มากที่สุด เราจะเห็นได้ว่า งานทั้ง ๔ ฝ่าย ย่อมมีความแตกต่างกันไป ซึ่งในฐานะที่เราเป็นนักศึกษาจะต้องเรียนรู้ งานในแต่ละด้านให้มากที่สุด จะได้รู้ซึ้งถึงงานของครู ฉะนั้น ครูไม่ได้มีแค่การสอนในห้องเรียนอย่างเดียว แต่ครู จะต้องทำงานทั้ง ๔ ฝ่าย ซึ่งแสดงให้เห็นว่า อาชีพครูคืออาชีพที่มีความอดทนและต้องพัฒนาตนเองตลอดเวลา (นายบัณฑิต อุปทะ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน อังคาร ที่ ๑๙ เดือน กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ เช้าวันอังคารกับการทำหน้าที่ครูเวรประจำวัน พอมาถึงโรงเรียนก็เห็นนักเรียนต่างพากันทำเขตพื้นที่ที่ ได้รับผิดชอบกันอย่างขยันขันแข็ง วันนี้พวกเรามาโรงเรียนกันประมาณ ๐๖.๕๐ น. วันนี้ฉันมีสอนภาษาไทยวิชาแรกและต่อด้วยสอนคณิตศาสตร์เป็นวิชาที่สอง วันนี้นักเรียนชั้นป.๑ ตั้งใจ เรียนกันมากทำงานเสร็จตรงตามเวลากันทุกคนพอสอนเสร็จทั้งหมดแล้วก็รอไปตักข้าวให้เด็กตอนพักกลางวัน ในเวลา ๑๑.๓๐ น.ในเวลา ๑๓.๓๐ น.ครูทั้งโรงเรียนต้องเข้าประชุม แต่ครูพี่เลี้ยงฉันมีสอนชั้น ป.๓ ฉันเลยต้อง ดูเด็กให้ครูพี่เลี้ยง ครูพี่เลี้ยงก็ได้ฝากใบงานไว้กับฉันเรียบร้อย พอฉันอธิบายให้ฟังเรียบร้อย เด็กๆก็พากัน ทำงานอย่างตั้งใจ พอถึงเวลาในคาบชุมนุม เด็กๆป.๑ และ ป.๒ก็พากันมาหาฉันที่ห้อง วันนี้ต้องแยกกันสอนกับ เพื่อนอีกคนเพราะเพื่อนต้องดูเด็กในระดับชั้นมัธยมให้ครูเมธิกา ฉันก็ได้ให้เด็กระบายสีในใบงานที่เพื่อนของฉัน เตรียมมา พอถึงเวลากลับบ้านฉันก็ปล่อยเด็กกลับบ้านตามเวลา ก่อนกลับบ้านทุกครั้งพวกเราจะนัดหมายกัน เกี่ยวกับงานที่จะต้องทำ และนัดหมาย เวลามาโรงเรียน และปรึกษา ทำความเข้าใจในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังไม่เข้าใจหรือสับสน เพื่อที่ในวันถัดไปจะได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่าง เต็มที่ และดำเนินการทำงานได้อย่างราบรื่น (นางสาวพิชญา พงษ์พรหมณ์) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน พุธ ที่ ๒๐ เดือน กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ปัญหาแรกที่พบ คือ นักเรียนขาดความตั้งใจเรียนเพราะผ่านช่วงหยุดยาว ๕ วัน มีแสดงอาการไม่ พอใจเมื่อเริ่มสอนและระหว่างทำใบงาน วิธีแก้ไขคือหาสิ่งที่เป็นแรงจูงใจให้นักเรียนตกลงกับนักเรียนในคาบ เมื่อทำใบงานเสร็จจะให้พักผ่อนแต่ถ้านักเรียนไม่ตั้งใจเรียนก็จะอดดูผลที่ได้ก็คือนักเรียนตั้งใจเรียนในคาบ ปัญหาที่สอง คือ ได้รับหน้าที่ทำห้องเรียนสีขาวต้องทำรูปเล่มรายงานและทำบอร์ด ต้องตามถ่ายรูป นักเรียนชั้นประถมถึงมัธยม นำนักเรียนมาแบ่งหน้าที่ เนื่องจากยังมือใหม่และได้ทำเป็นครั้งแรกก็เลยทำให้ยัง งุนงงกับวิธีที่จะทำ ทำให้ลำดับขั้นตอนที่ต้องทำยังยุ่งเหยิง วิธีแก้ไขคือปรึกษาครูที่รับผิดชอบเรื่องห้องเรียนสี ขาวเพราะครูที่ปรึกษาเรื่องห้องเรียนสีขาวทำมาก่อนและมีความชำนาญมากกว่า ปัญหาที่สาม คือ นักเรียนล้อเลียนกัน นำปมด้อยมาว่า นักเรียนที่เป็นแกนนำล้อเลียนเพื่อนชวนพัก พวกมาล้อเลียนนักเรียนที่ไม่กล้าที่จะต่อปากต่อคำ ยอมโดนกระทำ วิธีแก้ไขคือ เราที่เป็นครูของนักเรียนชั้นนี้ ได้พูดคุยว่าถ้าเกิดว่านักเรียนโดนกระทำแบบนี้แบบที่ทำกับคนอื่นนักเรียนจะรู้สึกดีหรือไม่ นักเรียนที่เป็นแกน นำก็เงียบ ฟัง ก็ถือว่าการที่เราสอนนั้นทำให้นักเรียนเริ่มรู้ตัวเอง ( นางสาวฐาศิริ เทียนสว่าง ) ผู้บันทึก

บันทึกประจำหน่วย โรงเรียนบ้านปางวุ้น อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ วัน ศุกร์ ที่ ๒๒ เดือน กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ วันศุกร์หรรษา วันศุกร์ที่สามของเดือน กรกฎาคม พ.ศ. 2565 เป็นวันที่ฝนปรอยตั้งแต่เช้า อากาศ เย็นแล้วฉันต้องรีบไปโรงเรียนแต่เช้าเพื่อไปยืนเวรบริเวณประตูหน้าโรงเรียน เวลา 06.40 น. ฉันถึงโรงเรียน นักเรียนบางคนก็มาถึงโรงเรียนและทำความสะอาดบริเวณเขตที่ได้รับผิดชอบ จนถึงเวลา 07.55 น. ก็เก็บที่ วัดอุณหภูมิ ในวันนี้ได้ทำกิจกรรมเข้าแถวเคารพธงชาติใต้ถุนอาคาร เนื่องจากฝนปรอย ฉันและเพื่อนนักศึกษา ฝึกสอนต่างก็ไปคุมชั้นเรียนที่ปรึกษาเพื่อคุมการทำกิจกรรมหน้าเสาธงให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ครูเวร ประจำวันได้พูดคุยกับนักเรียนหน้าเสาธง เมื่อกิจกรรมเข้าแถวเสร็จ ฉันก็โฮมรูมพูดคุยกับนักเรียนและรับฝาก เงินออมทรัพย์ เมื่อพูดคุยกับนักเรียนประจำชั้นเสร็จก็แยกย้ายไปปฏิบัติการสอนในระดับชั้นที่ได้รับมอบหมาย เวลา 08.30 น. ในช่วงเช้าฉันไม่มีการเรียนการสอน ฉันจึงทำงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จ เมื่อทำงานเสร็จแล้วฉันก็ เรียนรู้และช่วยครูฝ่ายบริหารทั่วไป เวลา 12.30 น. ฉันมีสอนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ในคาบฉันได้สอน เรื่องชีพจร ซึ่งนักเรียนให้ความร่วมมือทำกิจกรรมเป็นอย่างมาก เนื่องจากมีกิจกรรมให้นักเรียนได้ผ่อนคลาย ได้ออกแบบกิจกรรมเองมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม ฉันทำหน้าที่สอนตามปกติ เวลา 14.30 น. นักเรียนทุก คนมาพร้อมเพรียงกันที่ใต้ถุนอาคาร เพื่อทำกิจกรรมสวดมนต์ ฉันและเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็ช่วยกันจัดแถว และคุมความเรียบร้อย เมื่อสวดมนต์เสร็จแล้วครูเวรประจำวันก็ได้มาอบรมนักเรียน ก่อนกลับบ้าน ฉันและ เพื่อนนักศึกษาฝึกสอนก็มาช่วยกันทำงานที่ได้รับมอบหมาย และพูดคุยกันถึงปัญหาที่พบในระหว่างสอน เพื่อ หาแนวทางแก้ไขร่วมกัน เมื่อเสร็จแล้วก็เลยแยกย้ายกันเดินทางกลับบ้าน (นางสาวธนพร คำเติม) ผู้บันทึก