หลักภาษาไทย คำ ภาษาต่างประเทศในภาษาไทย กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑
หลักภาษาไทย ชั้น ชั้ มัธยมศึกษาปีที่ ปี ที่ ๓
คำ นำ หนังสือเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา ๒๑๙๑๓๑๖ การออกแบบและการผลิตสื่อ เพื่อการจัดการเรียนรู้กาษาไทย มีเป้าหมายในการจัดทำ เพื่อให้ผู้เรียนได้เรียนรู้และเข้าใจ ตามมาตรฐานการเรียนรู้ตามตัวชี้วัดของหลักสูตรแกนกลางการศึกษาชั้นพื้นฐาน พ.ศ. ๒๕๕๑ ซึ่งส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียน สมรรถะด้านต่าง ๆ รวมถึงผู้เรียนยัง สามารถนำ ความรู้ ข้อคิดไปประยุกตใช้ในชีวิตประจำ วันได้ โดยเนื้อหาของคำ ยืมจากภาษา ต่างประเทศถือเป็นสิ่งสำ คัญ เนื่องจากเป็นสิ่งที่สะท้อนให้ถึงวิถีชีวิตของคนไทยในอดีตที่มี การติดต่อสื่อสารกับต่างประเทศ ทั้งในด้านการค้าขายและด้านการศาสนา ทำ ให้มีคำ จาก ภาษาต่าง ๆ เข้ามามีอิทธิพลกับภาษาไทยอย่างมากมาย ทำ ให้เกิดเป็นคำ ใหม่ความหมาย ใหม่ขึ้นอย่างหลากหลาย อีกทั้งยังเป็นการสะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมของชาติต่าง ๆ ผ่าน การนำ ภาษามาใช้ในภาษาไทยอีกด้วย ซึ่งการจัดทำ หนังสือเล่มนี้นั้น เนื่องจากผู้จัดทำ เห็น ว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจและน่าติดตาม อีกทั้งเนื้อหายังมีความสอดคล้องกับตัวชี้วัด ของหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. ๒๕๕๑ ผู้จัดทำ ขอขอบคุณ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ฤดี กมลสวัสดิ์ เป็นอย่างยิ่ง ที่ไดให้คำ แนะนำ และคำ ปรึกษา เพื่อเป็นแนวทางในการจัดทำ หนังสือเล่มนี้จนสำ เร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี และหวังว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่าน คณะผู้จัดทำ ก
สารบับั บั ญ บั ญ ๑ การยืมคำ ภาษาต่างประเทศมาใช้ในภาษาไทย ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ มาตราฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด แบบทดสอบก่อนเรียน สาเหตุที่มีการยืมคำ ภาษาต่างประเทศ มาใช้ในภาษาไทย อิทธิพลของภาษาต่างประเทศ ที่มีผลต่อภาษาไทย วิธีการนำ คำ ภาษาต่างประเทศ มาใช้ในภาษาไทย ข ๑ ๒ ๔ ๕ ๖ ๗
สารบับั บั ญ บั ญ ๗ ภาษาบาลี-สันสกฤต ๘ ๙ ๑๑ ๑๑ ๑๒ ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาชวา-มลายู ภาษาเขมร ค รอบรู้นอกห้อง ๙ ๒๒ ๒๘ ๓๖ ๔๓ ๖๔
สารบับั บั ญ บั ญ ๑๓ ๑๔ ๑๕ ทบทวน ชวนดู บรรณานุกรม แบบทดสอบหลังเรียน ง ๗๓ ๗๔ ๗๕
๑.สาระสำ คัญ ทุกชนชาติมีการรับภาษาอื่นเข้ามาใช้ในภาษาของตนชน เพราะธรรมชาติของมนุษย์ย่อมมี การติดต่อสัมพันธ์กันในด้านต่าง ๆ เช่น ด้านการเมือง การปกครอง การค้าขาย ศาสนา วัฒนธรรม การศึกษา เป็นต้น คนไทยก็เช่นกัน ได้รับภาษาต่างประเทศเข้ามาใช้ในภาษาไทยเป็น จำ นวนมาก ซึ่งมีพัฒนาการมาตามลำ ดับ ๑. ด้านการเมืองการปกครอง ในยุคขอมเรืองอำ นาจ อักษรไทยที่ใช้ คือ อักษรขอม อักษรมอญ อักษรไทยลื้อ และ ยืมคำ จากภาษาเขมร ๒. ด้านศาสนา ไทยนำ ภาษาบาลี สันสกฤต อาหรับ ทมิฬ เข้ามา ๓. ด้านการค้าขาย ได้รับอิทธิพลจากภาษาโปรตุเกส สเปน เปอร์เซีย จีน ญี่ปุ่น ๔. ด้านวรรณกรรม ภาษาชวา มลายู ๕. ด้านการศึกษา ภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศส ดังนั้น การยืมคำ ภาษาต่างประเทศมาใช้ จึงเป็นการแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าของทำ ให้มีคำ ใช้มากขึ้น สามารถสื่อสารได้ชัดเจนและรวดเร็วยิ่งขึ้น อีกทั้งทำ ให้เราทราบถึงพัฒนาการของภาษา ไทยในอีกแง่มุมหนึ่งอีกด้วย การยืมคำ ภาษาต่างประเทศมาใช้ในภาษาไทย ๒. ผลการเรียนรู้ที่คาดหวัง สามารถอธิบายที่มาของภาษาต่างประเทศที่มีใช้อยู่ในภาษาไทยได้ และสามารถใช้ภาษา ต่างประเทศที่มีอยู่ในภาษาไทยได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม ๑
มาตราฐานการเรียนรู้ สาระที่ ๔ หลักการใช้ภาษาไทย มาตราฐาน ท ๔.๑ เข้าใจธรรมชาติของภาษาและหลักภาษาไทย การเปลี่ยนแปลงของ ภาษาและพลังของภาษา ภูมิปัญญาทางภาษา และรักษาภาษาไทยไว้เป็นสมบัติของชาติ ตัวชี้วัด ท. ๔.๑ ม.๓/๑ จำ แนกและใช้คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ท. ๔.๑ ม.๓/๔ ใช้คำ ทับศัพท์และศัพท์บัญญัติ ท. ๔.๑ ม.๓/๕ อธิบายความหมายคำ ศัพท์ทางวิชาการและวิชาชีพ มาตราฐานการเรียนรู้และตัวชี้วั ชี้ วั ด ๒
จุดประสงค์การเรียนรู้ ด้านความรู้ (Knowledge) ๑. นักเรียนสามารถใช้คำ ศัพท์ภาษาไทยและภาษาต่างประเทศได้ถูกต้อง ด้านทักษะ/กระบวนการ (Process) ๒. นักเรียนสามารถจำ แนกภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทยได้ ด้านคุณลักษณะอันพึงประสงค์ (Attitude) ๓. นักเรียนเห็นคุณค่าและพลังของภาษา ๓
https://quizizz.com/join?gc=71287780 ๔
การรับความเจริญหรือสิ่งประดิษฐ์ มาใช้เป็นการรับเอาภาษาของชาตินั้น ๆ มาด้วย สาเหตุที่มี ที่ มี การยืมคำ ภาษาต่างประเทศ มาใช้ในภาษาไทย ด้านภูมิศาสตร์ อาณาเขตใกล้กันทำ ให้เกิดการแลกเปลี่ยนภาษา ด้านการค้า การติดต่อกันเป็นหนึ่งในปัจจัยการรับภาษา ด้านศาสนาและวัฒนธรรม ด้านการศึกษา ด้านเทคโนโลยี การรับศาสนาและวัฒนธรรมจะแฝงคำ ศัพท์ จากสิ่งเหล่านั้นมาด้วย การเรียนในต่างแดน ความรู้ในแขนงต่าง ๆ ที่เพิ่มเติมเป็นที่มาของศัพท์ ๕
อิทธิพลของภาษาต่างประเทศ ที่มี ที่ มี ผลต่อภาษาไทย คำ ไทยมีพยางค์เพิ่มขึ้น จาก การผสมกับภาษาต่างประเทศ ๑.๒. คำ ไทยเป็นคำ ควบกล้ำ มากขึ้น มีตัวสะกดหลายตัวที่ไม่ตรง ตามมาตราตัวสะกด ทำ ให้มีการเขียนและ การออกเสียงที่หลากหลาย ๓. มีคำ ศัพท์ใช้มากขึ้น ทำ ให้เลือกใช้ได้ เหมาะสมกับโอกาส ๔. ๖
๑ เปลี่ยนตัวสะกดให้ผิดไปจากเดิม เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวก เช่น เปลี่ยนรูปและเสียง ให้ผิดไปจากเดิม เพื่อให้เหมาะกับการออกเสียง ภาษาไทย เช่น ฮวงโล้ว (จีน) เปลี่ยนเป็น อั้งโล่ เช่น อุโบสถ (บาลีสันสกฤต) เปลี่ยนเป็น โบสถ์ ตัดคำ ให้มีเสียงสั้นลง ใช้ตามคำ เดิมที่ยืมมา เช่น หน่วยวัดความยาว ดวงเดือน เมตร (อังกฤษ) แข (เขมร) ๒ เผอิลุ (เขมร) เปลี่ยนเป็น เผอิญ ๓ ๔ วิธีการนำ คำ ภาษาต่างประเทศ มาใช้ในภาษาไทย ๗
๑๕ แปลงสระและ พยัญชนะให้ผิดไปจากเดิม เช่น “กีรติ” (บาลีสันสกฤต) ไทยใช้ “เกียรติ” ๔ เปลี่ยนความหมายไปจากเดิม ให้เข้ากับความหมายของภาษาไทย เช่น “โมโห” (บาลีสันสกฤต) หมายถึง ความลุ่มหลง ความโง่เขลา ไทยใช้ “โกรธ” วิธีการนำ คำ ภาษาต่างประเทศ มาใช้ในภาษาไทย ๒ ๖ บัญญัติศัพท์ขึ้นมาใหม่ คือ การสร้างศัพท์ใหม่ที่มีความหมายตรงกับ ภาษาเดิม เพื่อไม่ทำ ให้ภาษาไทยวิบัติ ซึ่งการบัญญัติศัพท์มักใช้กับคำ ภาษาบาลี สันสกฤตและภาษาอังกฤษ ๗ ๘
ภาษาบาลีและ สันสกฤต ภาษาบาลีและ สันสกฤต คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ๙
สาเหตุที่ไที่ ทยนำ คำ บาลีและสันสกฤต มาใช้ ความสัมพันธ์ด้านศาสนา ภาษาบาลี-สันสกฤต เข้ามาในประเทศไทยผ่านศาสนาพราหมณ์-ฮินดู และศาสนาพุทธ โดยศาสนาพราหมณ์ใช้ภาษา-สันสกฤต และศาสนาพุทธใช้ภาษาบาลี ไทยได้รับศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำ ชาติ เราจึงรับคำ ในลัทธิทั้งสองเข้ามาใช้ ในลักษณะของศัพท์ทางศาสนา และใช้เป็นศัพท์สามัญทั่วไปในชีวิตประจำ วัน เมื่อชนชาติอินเดียได้เข้ามาตั้งรกรากในประเทศไทย ก็นำ เอาประเพณีของตน เข้ามาปฏิบัติทำ ให้มีคำ ที่เนื่องด้วยประเพณีเข้ามาปะปนในภาษาไทย เช่น มาฆบูชา ตักบาตรเทโว เทศน์มหาชาติ กฐิน ฉัตรมงคล พืชมงคล เป็นต้น ความสัมพันธ์ด้านประเพณี ๑๐
สาเหตุที่ไที่ ทยนำ คำ บาลีและสันสกฤตมาใช้ ความสัมพันธ์ทางด้านวัฒนธรรม อินเดียเป็นประเทศที่เจริญทางด้านวัฒนธรรม ซึ่งไทยได้รับอิทธิพลของอินเดียทุกสาขา เช่น ศิลปะ ดาราศาสตร์ การแต่งกาย สิ่งก่อสร้าง เครื่องมือเครื่องใช้ การใช้คำ ราชาศัพท์ เนื่องจากวิทยาศาสตร์และวิทยาการเจริญกว้างขวางขึ้น ทำ ให้คำ ที่เราใช้อยู่เดิมแคบเข้า จึงจำ เป็นต้องรับคำ บาลีสันสกฤตเข้ามาใช้ เพื่อความเจริญและความสะดวก เช่น วิทยุ โทรทัศน์ แพทย์เภสัช ฯลฯ ความสัมพันธ์ทางด้านวิชาการ ๑๑
สาเหตุที่ไที่ ทยนำ คำ บาลีและสันสกฤตมาใช้ ภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตเข้ามาในไทยผ่านการเผยแผ่ศาสนา โดย ภาษาบาลีใช้ในงานเขียนทางศาสนา ภาษาสันสกฤตใช้เป็นภาษา ทางวรรณคดีและวิชาการ ความสัมพันธ์ด้านวรรณคดี วรรณคดีอินเดียมีอิทธิพลต่อวรรณคดีไทยเป็นอย่างยิ่ง ทั้งวรรณคดีสันสกฤต และวรรณคดีที่เนื่องมาจากชาดกในพระพุทธศาสนา เมื่อเรารับเอาวรรณคดีเหล่านี้เข้ามา จึงมีศัพท์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับวรรณคดีเหล่านี้เข้ามามากมาย เช่น คำ ว่า ครุฑ สุเมรู หิมพานต์ ฯลฯ นอกจากนี้ยังใช้ในคำ ราชาศัพท์อีกด้วย สามารถดูได้จาก ตารางเทียบความแตกต่างของคำ บาลี-สันสกฤต ๑๑
ตารางเปรียบเทียบระหว่าง ภาษาบาลี-สันสกฤต บาลี สันสกฤต สระมี ๘ เสียง คือ อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ สระมี ๑๔ เสียง คือ อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ ไอ เอา ฤ ฤๅ ฦ ฦา มีพยัญชนะ ๓๓ ตัว มีพยัญชนะ ๓๕ ตัว เพิ่ม ศ ษ ไม่นิยมพยัญชนะควบกล้ำ เช่น ปชา นิยมพยัญชนะควบกล้ำ เช่น ประชา นิยมใช้ “ฬ” เช่น กีฬา นิยมใช้ “ฑ,ท” เช่น กรีฑา ไม่นิยม “รร” เช่น ภริยา นิยม “รร” เช่น ภรรยา ไม่นิยม “เคราะห์” นิยม “เคราะห์” นิยม “ข” เช่น เขมา,เขต นิยม “ก,ษ” เช่น เกษม,เกษตร มีหลักตัวสะกดสะกดตัวตาม มีหลักตัวสะกดสะกดตัวตาม ต่างจาก ภาษาบาลี ๑๒
พยัญชนะวรรค แถวที่ ๑ แถวที่ ๒ แถวที่ ๓ แถวที่ ๔ แถวที่ ๕ วรรค ก ก ข ค ฆ ง วรรค จ จ ฉ ช ฌ ญ วรรค ฏ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ วรรค ต ต ถ ท ธ น วรรค ป ป ผ พ ภ ม เศษวรรค ย ร ล ว ส ห ฬ –ํ(อัง) พยัญชนะวรรค สังข์ กุญชร เกี่ยวก้อย ๑) พยัญชนะแถวที่ ๑ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวที่ ๑,๒ ตาม เช่น อุกกาบาต มัจฉา ยักษ์ ๒) พยัญชนะแถวที่ ๓ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวที่ ๓,๔ ตาม เช่น อัคคี ทัพพี พยัคฆ์ ๓) พยัญชนะแถวที่ ๕ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวที่ ๑-๕ ตาม เช่น ๑๓
พยัญชนะวรรค ถ้าพยัญชนะ “ส” นำ หน้า วรรค ตะ คำ นั้นจะมาจากภาษสันสกฤต พยัญชนะเศษวรรคในภาษาสันสกฤตคล้ายภาษาบาลี แต่มีตัวสะกดเพิ่ม หลักการจำ เศษวรรค คือ “เรา เล่า ว่า เสือ หิว ลา (ฬา) ตากลม (อัง)” เช่น สถาพร สถาน สถิต เป็นต้น อีก ๒ ตัว คือ ศ ษ เช่น ราษฎร ทฤษฎี พฤศจิกายน เป็นต้น ข้อควรระวัง คำ ว่า ศอก ศึก เศิก เป็นคำ ไทย อุยยาน บัลลังก์ มัสสุ อัสสะ อุทยาน พระแท่นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ภายใต้ พระมหาเศวตฉัตร หนวด ม้า ข้อสังเกต! ๔) ตัว ย ตามด้วย ย , ตัว ล ตามด้วย ล , ตัว ส ตามด้วย ส เช่น อุยยาน บัลลังก์ มัสสุ อัสสะ คำ ศัพท์ ความหมาย : : : : ๑๔
๑. เลือกคำ ที่ออกเสียงได้สะดวก คำ ใดออกเสียงสะดวกก็จะรับมาใช้ เช่น มีความหมายว่า การรักษาปกติภาวะของตนไว้ได้เหมือนกัน ไทยจึงเลือกใช้ ๒. เปลี่ยนแปลงเสียงสระหรือพยัญชนะ เลือกให้เหมาะสมกับเสียง ในภาษาไทย เช่น ไวทฺย เปลี่ยนเป็น แพทย์ ขนฺติ (ป.) กษานฺติ (ส.) ขันติ วิธีการนำ คำ ภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต มาใช้ในภาษาไทย ๑๕
๓. เพิ่มและลดเสียงของคำ – ตัดส่วนหน้าของคำ ออก เช่น สามเณร ตัดเป็น เณร อุโบสถ ตัดเป็น โบสถ์ – ตัดทั้งส่วนหน้าและส่วนหลังออก ใช้เฉพาะส่วนกลาง เช่น อักโขภิณี ตัดเป็น โข , อักโข วิธีการนำ คำ ภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต มาใช้ในภาษาไทย – ตัดส่วนหลังของคำ ออก เช่น พินิจฉัย ตัดเป็น พินิจ พาราณสี ตัดเป็น พารา ๑๖
๔. เปลี่ยนแปลงความหมายให้แตกต่างจากความหมายเดิม โดยยังเค้าเดิมอยู่ เช่น อนาถ บาลีสันสกฤต หมายถึง ไม่มีที่พึ่ง ไทย หมายถึง น่าสงสาร, น่าสลดใจ ๕. กำ หนดความหมายใหม่ มีคำ ภาษาบาลีและสันสกฤตที่ไทยรับมาใช้ทั้งคู่ แต่กำ หนดความหมายใหม่ให้ต่างกัน เช่น โทรทัศน์ (ป.) หมายถึง กระบวนการถ่ายทอดเสียงและภาพได้พร้อมกัน จากที่หนึ่งไปยัง อีกที่หนึ่ง โดยวิธีเปลี่ยนคลื่นเสียงและภาพให้เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าออกสู่ อากาศ วิธีการนำ คำ ภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต มาใช้ในภาษาไทย (ต่อ) โทรทรรศน์ (ส.) หมายถึง กล้องส่องดูสิ่งที่อยู่ไกลให้เห็นใกล้ ๑๗
๑) นำ มาใช้ทั้งสองภาษาในความหมายเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน เช่น ข้อสังเกตในการนำ ภาษาบาลีและสันสกฤต มาใช้ในภาษาไทย คำคำคำคำที่ที่ ที่ ม ที่ มาจากภาษาบาลีลีลีลีคำคำคำคำที่ที่ ที่ ม ที่ มาจากสัสัสันสักฤต ใช้ช้ช้ใช้นความหมายว่ว่ว่าว่ ติณ รุกข์ วิชา สิงคาร อุตุ ตฤณ พฤกษ์ วิทยา ศฤงคาร ฤดู หญ้า ต้นไม้ ความรู้ สิ่งให้เกิดความรัก เวลาตามกำ หนด ๒) นำ มาใช้ทั้งสองภาษา แต่ใช้ในความหมายที่ต่างกัน เช่น กิริยา กีฬา เขต ภาษาบาลีลีลีลีความหมาย ภาษาสัสัสันสัสกฤต ความหมาย อาการ มารยาท ความประพฤติ กิจกรรม หรือ การเล่นที่มีกติกากำ หนด แดนหรือเวลาที่กำ หนดขีดคั่นไว้ กริยา กรีฑา เกษตร คำ ที่แสดงกริยาอาการ กีฬาอย่างหนึ่งแบ่งออกเป็นประเภทลู่และลาน ที่ดิน, ทุ่ง, นา, ไร่ ๑๘
๓) เลือกรับจากภาษาบาลี หรือ สันสกฤต ภาษาใดภาษาหนึ่งที่เหมาะกับลิ้นและหู ของคนไทย และเมื่อนำ มาใช้วางคำ เปลี่ยนเสียงไปจากเดิมบ้าง เช่น ข้อสังเกตในการนำ ภาษาบาลีและสันสกฤต มาใช้ในภาษาไทย (ต่อ) ขณะ มิจฉา เวฬุ ชั่วเวลา ชั่ว ผิด ไม้ไผ่ เกษียร ปักษ์ อาทิตย์ ๔) นำ คำ ภาษาบาลีและสันสกฤตมาใช้โดยเปลี่ยนความหมายไปจากเดิม เช่น ประณาม พิสดาร ปรัชญา สามานย์ ภาษาบาลีลีลีลีความหมาย ภาษาสัสัสันสัสกฤต ความหมาย กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย แปลกประหลาด,แปลกพิลึก วิชาว่าด้วยความผิด ชั่วช้า น้ำ นม ฝ่าย ส่วน ดวงตะวัน ความหมายปัปัปัจปัจุจุจุบัจุบับันบัความหมายคงเดิดิดิมดิ น้อมไหว้ กว้างขวาง, ละเอียดลออ ความรู้ ทั่วไป ๑๙
คำ ที่กำ หนด บาลี สันสกฤต กรีฑา กีฬา ภรรยา ภริยา อุตุ ฤดู อัปสร อัจฉรา วิทยา วิชา ธรรมะ ธัมมะ สัตถา ศาสนา อัธยาศัย อัชฌาสัย อัคคี อัคนี รุกข์ พฤกษา กิจกรรมที่ ๑ คำ ชี้แจง ให้นักเรียนนำ คำ ที่กำ หนดให้ ไปจัดกลุ่มตามที่มาของคำ ให้ถูกต้อง ชื่อ ……..……..…………..……..……..……..……..……..……..……..…….... ชั้น ……. เลขที่ …….. ๒๐
คำ ชี้แจง ให้นักเรียนหาคำ ยืมที่มาจากภาษาบาลี-สันสกฤตจากตารางต่อไปนี้ ชื่อ ……..……..…………..……..……..……..……..……..……..……..…….... ชั้น ……. เลขที่ …….. _____________ _____________ _____________ _____________ _____________ _____________ _____________ _____________ _____________ _____________ กิจกรรมที่ ๒ ๒๑
ภาษาอัอัอังอั กฤษ คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ๒๒
ภาษาอังกฤษเป็นภาษาในตระกูล อินโด-ยุโรเปียน โดยเข้ามามีอิทธิพลทั้งใน ด้านการพูดและการเขียนสื่อสารในชีวิตประจำ วัน โดยเฉพาะในปัจจุบันคนไทยสนใจ เรียนรู้ภาษาอังกฤษกันมากขึ้น ทำ ให้คำ ยืมจากภาษาอังกฤษ หลั่งไหลเข้ามาในภาษา ไทยทั้งในวงการศึกษา ธุรกิจ การเมือง และการบันเทิง เป็นต้น ๑. การเจริญสัมพันธไมตรี การค้าขาย และการเผยแพร่วิทยาการความรู้ ๒. การศึกษา การเผยแผ่ศาสนา ๓. การแสวงหาอาณานิคม ๑. การแปลศัพท์ ๒. การบัญญัติศัพท์ ๓. การทับศัพท์ สาเหตุที่ไที่ ทยนำ คำ ภาษาอังกฤษมาใช้ วิธีการนำ คำ ภาษาอังกฤษมาใช้ในภาษาไทย ๒๓
๑. การยืมคำ ภาษาอังกฤษโดยวิธีการแปลศัพท์ หมายถึง การยืมคำ ที่เราไม่เคยมี หรือ ไม่เคยรู้จักมาก่อน จากนั้นใช้วิธีการคิดแปลเป็นคำ ภาษาไทยให้มีความหมายตรงกับคำ ในภาษาอังกฤษ แล้วนำ คำ นั้นมาใช้สื่อสาร ตัวอย่าง ๒. การบัญญัติศัพท์ การบัญญัติศัพท์ เป็นวิธีการยืมคำ โดยรับเอาเฉพาะความคิดเกี่ยวกับ เรื่องนั้นมา แล้วสร้างคำ ขึ้นมาใหม่ ผู้ที่มีหน้าที่บัญญัติศัพท์ภาษาไทย แทนคำ ภาษาอังกฤษ คือ ราชบัณฑิตยสถาน ตัวอย่าง วิธีนำ คำ ภาษาอังกฤษมาใช้ในภาษาไทย TEA SPOON = ช้อนชา BLACK BOARD = กระดานดำ SHORT STORY = เรื่องสั้น AIRPORT = ท่าอากาศยาน SCIENCE = วิทยาศาสตร์ UNIVERSITY = มหาวิทยาลัย ๒๔
๓. การทับศัพท์ การทับศัพท์ เป็นวิธีการยืมจากภาษาหนึ่งมาใช้ในอีกภาษาหนึ่งโดย การถ่ายเสียง และถอดอักษร การยืมคำ ภาษาอังกฤษโดยวิธีการนี้เป็นวิธีการ ที่ทำ ได้ง่าย และปรากฏเด่นชัดที่สุดว่าเป็นคำ ยืมจากภาษาอังกฤษ วิธีการทับศัพท์มีมากมาย คำ บางคำ ราชบัณฑิตยสถานได้บัญญัติศัพท์ เป็นคำ ไทยแล้ว แต่คนไทยนิยมใช้คำ ทับศัพท์มากกว่าเพราะคุ้นหู CARTOON = การ์ตูน CLINIC = คลินิก GOLF = กอล์ฟ วิธีนำ คำ ภาษาอังกฤษมาใช้ในภาษาไทย ๒๕
คำ บัญญัติ กิจกรรมที่ ๑ ภาษาอังกฤษแยกซิ อะไรเอ่ย เบียร์ น้ำ แข็งแห้ง โบนัส ปีแสง เต็นท์ ครีม ซีเมนต์ เครือข่าย แฟชั่น ฟรี จิตรกรรม ฟิล์ม วิทยาศาสตร์ โน้ต มหาวิทยาลัย เค้ก คอมพิวเตอร์ ไมโครเวฟ โทรคมนาคม รถยนต์ ไฟฟ้า หุ่นยนต์ กิจกรรม เชฟ อวกาศ ท่าอากาศยาน โทรศัพท์ เสิร์ฟ แอปพลิเคชัน อัปโหลด เครื่องพิมพ์ แผงแป้น อักขระ ภาวะโลกร้อน เปอร์เซ็นต์ คำ ทับศัพท์ คำ ชี้แจง ให้นักเรียนจำ แนกศัพท์บัญญัติและคำ ทับศัพท์ต่อไปนี้ให้ถูกต้อง ชื่อ ……..……..…………..……..……..……..……..……..……..……..…….... ชั้น ……. เลขที่ …….. ๒๖
กิจกรรมที่ ๒ ภาษาอังกฤษ พินิจดูสักหน่อยนะ ๑. Chocolate ช็อกโกแลต ..……..…………..……..……..……..…… ๒. UNIVERSITY มหาวิทยาลัย ..……..…………..……..……..……..…… ๓. GRAPH กราฟ ..……..…………..……..……..……..…… ๔. Acid rain ฝนกรด ..……..…………..……..……..……..…… ๕. BANK ธนาคาร ..……..…………..……..……..……..…… คำ ชี้แจง ให้นักเรียนดูคำ ที่กำ หนดให้ว่าเป็นการยืมคำ แบบแปลศัพท์ การบัญญัติ หรือการทับศัพท์ให้ถูกต้อง ชื่อ ……..……..…………..……..……..……..……..……..……..……..…….... ชั้น ……. เลขที่ …….. จากภาพ https://reo06.mnre.go.th ๒๗
คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ภาษาจีจี จีนจี ๒๘
สาเหตุที่ไที่ ทยนำ คำ จีนมาใช้ ๑. ภาษาจีนจัดเป็นภาษาคำ โดดเช่นเดียวกับภาษาไทย ๒. คำ ส่วนมากมักเป็นพยางค์เดียว ๓. การเรียงลำ ดับในประโยคมักขึ้นต้นด้วยประธาน กริยาและกรรม มีลักษณนาม , เสียงวรรณยุกต์ ๔. คำ คำ เดียวมีหลายความหมาย และมีการใช้คำ ซ้ำ เหมือนกัน ต่างกันแต่วิธีขยายคำ หรือข้อความ โดยภาษาไทยให้คำ ขยายอยู่ หลังคำ ที่ถูกขยายแต่ภาษาจีนให้คำ ขยายอยู่หน้าคำ ที่ถูกขยาย ๕. ส่วนใหญ่ภาษาจีนที่ไทยนำ มาใช้มักจะเป็นชื่ออาหาร รองลงไปก็เป็น ชื่อที่ใช้ในการค้า และชื่อคน ๒๙
สาเหตุที่ไที่ ทยนำ คำ จีนมาใช้ จีนใช้ภาษาหลายภาษา แต่ที่เข้ามาปะปน ภาษาไทยมากที่สุดคือ ภาษาจีนแต้จิ๋ว คำ ที่รับมาใช้ส่วนใหญ่เกี่ยวกับอาหารการกิน คำ ที่ใช้ในวงการค้าและธุรกิจ และคำ ที่ใช้ในชีวิตประจำ วันบ่อย ๆ การค้า •เพราะมีคนจีนเข้ามาอาศัยอยู่ในประเทศไทยเป็นจำ นวนมาก มีความผูกพันกันในด้านการแต่งงาน •เพราะรับภาษาจีนมาไว้ใช้ในภาษาไทยจำ นวนมาก ไทยรับภาษาจีน มาใช้โดยการทับศัพท์ ซึ่งเสียงอาจจะเพี้ยนจากภาษาเดิมไปบ้าง เชื้อสาย ๓๐
ลักษณะภาษาจีน ๑. คำ ภาษาจีนมักมีเสียงวรรณยุกต์ตรี จัตวา เช่น เฉาก๊วย เอี๊ยม เจ๊ ๒. ภาษาจีนเป็นภาษาที่เขียนออกมาเป็นคำ โดดๆ โดยไม่มีตัวสะกด คำ ในภาษาจีนเป็นคำ พยางค์เดียว อ่านออกเสียงเดียว แม้บางคำ อาจอ่านออก เสียงแตกต่างกันในสถานการณ์ที่ต่างกัน ๓. คำ ในภาษาจีนมีเสียงวรรณยุกต์ เหมือนกับคำ ไทย หากออกเสียงผิด ความหมายก็จะเปลี่ยนไป เช่น ม่า (ย่า,ยาย) ม้า (แม่) ๓๑
หลักการสังเกตคำ ภาษาไทยที่ม ที่ าจากภาษาจีน ก๋วยเตี๋ยว จับฉ่าย เต้าทึง เฉาก๊วย ตะหลิว ตึก เก้าอี้ ๑. นำ มาเป็นชื่ออาหารการกิน ๒. เป็นคำ ที่เกี่ยวกับสิ่งของเครื่องใช้ที่ เรารับมาจากชาวจีน เช่น ๓๒
หลักการสังเกตคำ ภาษาไทยที่ม ที่ าจากภาษาจีน เจ๋ง โสหุ้ย (ค่าใช้จ่าย) หุ้น ห้าง ๔. เป็นคำ ที่ใช้วรรณยุกต์ตรี จัตวา เป็นส่วนมาก เช่น ก๋วยจั๊บ เก๊ก ก๋ง (ตา) ๓. เป็นคำ ที่เกี่ยวกับการค้าและ การจัดระบบทางการค้า เช่น ๓๓
กิจกรรมที่ ๑ ….… ๑. กงสุล ….… ๒. ตุ๋น ….… ๓. โสหุ้ย ….… ๔. เข่ง ….… ๕. ไต้ก๋ง ….… ๖. แซยิด ….… ๗. จันอับ ….… ๘. กุยเฮง ….… ๙. ฮวงซุ้ย ….… ๑๐. กงเต๊ก ….… ๑๑. ปุ้งกี๋ ….… ๑๒. เต้าเจี้ยว ….… ๑๓. เต้าฮวย ….… ๑๔. จับฉ่าย ….… ๑๕. ขาก๊วย ก. ภาชนะสานอย่างหนึ่ง ข. ถั่วเหลืองหมักเกลือ ใช้ปรุงอาหาร ค. ที่ฝังศพของชาวจีน ง. ของหวานทําจากน้ำ ถั่วเหลือง ปรุงด้วยน้ำ ขิง จ. เครื่องสานสําหรับโกยดิน ฉ. เสื้อแบบจีนคอกลมชนิด ช. ค่าใช้จ่าย ซ. กางเกงเป้ายาน ฌ. ชื่ออาหารที่ใส่ผักหลายๆอย่าง ญ. ชื่อขนมหวานอย่างแห้งของจีน ฎ. ทําให้สุก ฏ. นายท้ายเรือ ฐ. ชื่อตําแหน่งบุคคลทางรัฐบาล ฑ. การทําบุญให้แก่คนตาย ฒ. วันที่มีอายุครบ ๕ รอบ คือ ๖๐ ปีตามคติ ของจีน คำ ชี้แจง ให้นักเรียนเขียนคำ ที่แปลคำ ศัพท์ต่อไปนี้ให้ถูกต้อง ชื่อ ……..……..…………..……..……..……..……..……..……..……..…….... ชั้น ……. เลขที่ …….. ๓๔
กิจกรรมที่ ๒ คำ ชี้แจง ให้นักเรียนเขียนคำ ศัพท์ภาษาจีนจากภาพที่กำ หนดให้ ชื่อ ……..……..…………..……..……..……..……..……..……..……..…….... ชั้น ……. เลขที่ …….. ๓๕
คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ภาษาชวา มลายู ภาษาชวา มลายู ๓๖
ภาษาชวา ภาษามลายู คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย สาเหตุที่ไที่ ทยนำ คำ ชวา มลายูมาใช้ คำ ยืมชวามลายู มีใช้แพร่หลายมาจากภาคใต้ โดยยืมมาจากภาษา อินโดนีเซีย และมาเลเซีย มาจาก มาจาก อินโดนีเซีย มาเลเซีย ภาษาชวามลายู รับเข้ามาใช้ในไทยด้วยหลากหลายวิธี ทั้งด้านการ ติดต่อสื่อสาร เขตแดนที่ติดกัน เช่น ยะลา สงขลา และรับมาจากนิทานเรื่องเล่า ต่างๆ เช่น นิทานปันหยี (อิเหนาและดาหลัง) ๓๗
คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย หลักการสังเกตภาษาชวา-มลายู ๑. ไม่มีคำ ควบกล้ำ ๒. มักเป็นคำ สองพยางค์ *มีคำ หนึ่งพยางค์แต่น้อย* ๓. คำ ส่วนใหญ่มีเสียง ห นำ และเป็นเสียงจัตวา เช่น บุหงา ปะตาละกาหลา ๔. เสียงวรรณยุกต์ ไม่มีผลต่อการจำ แนกความหมาย ออกเสียงเพี้ยนไปบ้าง แต่ยังรู้ความหมาย ๓๘
กำ พง กำ มังละการ กุดัง บุษบามินตรา ข้าวต้ม สะเต๊ะ คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ชวา มาลายู อ่านเพิ่ม พิ่ เติมความหมาย กำ พง กำ มังละการ กุดัง บุษบามินตรา ข้าวต้ม สะเต๊ะ ตำ บล (มาจาก kampong กัมปง) ตำ หนัก โรงเก็บสินค้าหรือสิ่งของ, โกดังก็เรียก (มาจาก gudang) พุทธรักษา ข้าวเหนียวที่ห่อใบไม้ เช่นใบตองหรือใบมะพร้าว แล้วต้มหรือนึ่งให้สุก ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อหมูหรือเนื้อวัวเป็นต้น ที่ปรุงรสแล้ว เสียบไม้ย่างไฟ กินกับน้ำ จิ้มและอาจาด : : : : : : ๓๙
อาระ จำ ปาดะ ทุเรียน น้อยหน่า มังคุด สละ อาระ จำ ปาดะ ทุเรีียน น้อยหน่า มังคุด สละ เหล้า ชื่อขนุนชนิดหนึ่ง มียวงหนาสีเหลืองเจือแดง คล้ายสีดอกจำ ปา, ถิ่นใต้เรียกไม้ต้นชนิดหนึ่ง ชื่อผลไม้ชนิดหนึ่ง (มาจาก ดุรี “หนาม”, ดุริยัน “ผลไม้มีหนาม) ไม้พุ่มหนาเล็ก ผลมีผิวนูนเป็นตา ๆ เนื้อหนา รสหวาน มีเมล็ดมาก แต่ละเมล็ดมีเนื้อสีขาวหุ้มอยู่ (มาจาก nona) ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ผลเมื่อแก่เนื้อในขาว รสหวานอมเปรี้ยว (มาจาก manggis, manggustan) ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง เหมือนระกำ แต่ผลมีรสหวาน (มาจาก salak) คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ชวา มาลายู อ่านเพิ่ม พิ่ เติมความหมาย : : : : : : ๔๐
กิจกรรมที่ ๑ ตอบคำ ถามกันเถอะ ๑. ให้นักเรียนบอกลักษณะของภาษาชวา - มลายู ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ๒. ภาษาชวามาจากประเทศ ..................... และภาษามลายูมาจากประเทศ..............….. ๓. ภาษาชวา-มลายูเข้ามาเป็นคำ ยืมในภาษาไทยได้อย่างไร ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ภิญโญ ราตรี ระตู อังกฤษ ดรรชนี กุนซือ ส้ม เรขา ปังตอ ตุน บุหงา ตั้งโอ๋ อั้งโล่ เกี๊ยว จุฬา ตันหยง มังคุด โจ๊ก กุ๊ย ตุนาหงัน สำ ราญ ตลับ เสน่ห์ หุ้น เสี่ย สัตว์ มะม่วง กริช แฉ ถาวร ๔. เลือกหาชวา-มลายู ให้นักเรียนเลือกวงกลมคำ ที่เป็นภาษาชวามลายู ๔.๑ นารายณ์ ๔.๒ เผอิญ ๔.๓ มัจฉา ๔.๔ ซ่าหริ่ม ๔.๕ น้อยหน่า ๔.๖ กงสี ๔.๗ กล้วย ๔.๘ กฤษณา ๔.๙ ปาเต๊ะ ๔.๑๐ เต้าหู้ คำ ชี้แจง ให้นักเรียนทำ แบบฝึกต่อไปนี้ ตามโจทย์ที่แต่ละข้อกำ หนดให้ ชื่อ ……..……..…………..……..……..……..……..……..……..……..…….... ชั้น ……. เลขที่ …….. : : : : : : : : : : ๔๑
๕. ให้นักเรียนแต่งเรื่องสั้นโดยมีภาษาชวา-มลายูประกอบอย่างน้อย ๕ คำ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ .........................................................................……………………............................... ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ .........................................................................……………………............................... ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ .........................................................................……………………............................... ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ ............................................................................................................................ .........................................................................……………………............. ๔๒
ภาษาเขมร คำ ภาษาต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทย ๔๓