นายกกรรมการราชนาวิกสภา
พลเรือโท เคารพ แหลมคม
รองนายกกรรมการราชนาวิกสภา
พลเรือตรี จิรพล ว่องวิทย์
กรรมการราชนาวิกสภา
พลเรือตรี ชยุต นาเวศภูติกร
พลเรือตรี ดนัย สุวรรณหงษ์
พลเรือตรี โสภณ รัชตาภิรักษ์
พลเรือตรี สุรเนตร ไทยานนท์
พลเรือตรี อัตตะวีร์ ทักษรานุพงศ์
พลเรือตรี คมสัน กลิ่นสุคนธ์
พลเรือตรี อนุพงษ์ ทะประสพ ปกหน้า
พลเรือตรี สนทยา แสงบางมุด
พลเรือตรีหญิง วรารัตน์ สิงห์ขวา
พลเรือตรี นพดล ฐิตวัฒนะสกุล
พลเรือตรี ทรงฤทธิ์ ฉัตรเงิน
พลเรือตรี อรรณพ แจ่มศรีใส
กรรมการและเลขานุการราชนาวิกสภา
นาวาเอก จิระวัฒน์ อภิภัทรชัยวงศ์
เหรัญญิกราชนาวิกสภา
เรือเอกหญิง ปาริชาติ เชื้อจิตรนุกูล
ที่ปรึกษาราชนาวิกสภา
พลเรือโท บัญชา บัวรอด
พลเรือโท คณาชาติ พลายเพ็ชร์
พลเรือโท สาธิต นาคสังข์ ปกหลัง
พลเรือตรี จักรชัย น้อยหัวหาด ข้อคิดเห็นในบทความท่นาลงนิตยสารนาวิกศาสตร์เป็นของผู้เขียน
ี
�
พลเรือตรี สมชาย ศิพะโย มิใช่ข้อคิดเห็นหรือนโยบายของหน่วยงานใดของรัฐและมิได้ผูกพัน
ี
�
บรรณาธิการ ต่อทางราชการแต่อย่างใด ได้นาเสนอไปตามท่ผู้เขียนให้ความคิดเห็น
ั
ั
ื
�
นาวาเอก จิระวัฒน์ อภิภัทรชัยวงศ์ เท่าน้น การกล่าวถึงคาส่ง กฎ ระเบียบ เป็นเพียงข่าวสารเบ้องต้น
ผู้ช่วยบรรณาธิการ เพื่อประโยชน์แก่การค้นคว้า
นาวาเอกหญิง วรนันท์ สุริยกุล ณ อยุธยา
ประจ�ากองบรรณาธิการ ปกหน้า-ปกหลัง “วันสดุดีวีรชนกองทัพเรือ”
นาวาเอก สุวิทย์ จันทร์เพ็ญศรี
นาวาเอก นิพนธ์ พลอยประไพ ออกแบบปก กองบรรณาธิการ
นาวาเอก ธาตรี ฟักศรีเมือง พิมพ์ที่ กองโรงพิมพ์ กรมสารบรรณทหารเรือ
นาวาเอกหญิง แจ่มใส พันทวี เจ้าของ ราชนาวิกสภา
นาวาโทหญิง ศรัญญา ศาสโนปถัมภ์
นาวาโทหญิง สรารัตน์ จันกลิ่น ส�านักงานราชนาวิกสภา
นาวาตรี ปัญญา ประเสริฐจินดา ถนนอรุณอมรินทร์ แขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย
เรือเอกหญิง สุธิญา พูนเอียด กรุงเทพฯ ๑๐๗๐๐
เรือเอก วิทยา ภู่ประดิษฐ์ โทร. ๐ ๒๔๗๕ ๓๐๗๒ และ ๐ ๒๔๗๕ ๔๙๙๘
เรือตรี ชัยพันธ์ ไกรศิริ ส่งข้อมูล/ต้นฉบับได้ที่ [email protected]
นาวิกศาสตร์ 2
ปีที่ ๑๐๓ เล่มที่ ๙ กันยายน ๒๕๖๓ อ่านบทความเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ได้ที่
WWW.RTNI.ORG และ WWW.RTNI.NAVY.MI.TH
สารบัญ
คลังความรู้ คู่ราชนาวี
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ ประจ�ำเดือน มกรำคม ๒๕๖๕
ลำ ดับเรื่อง ลำ ดับหน้า
บรรณาธิการแถลง ..........................................................................๐๖
เรื่องเล่าจากปก ...............................................................................๐๗
๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔ กับทฤษฎีสงครามและการรบ
ทางเรือสมัยใหม่ (ตอนที่ ๑) ............................................................๐๘
พลเรือเอก กฤษฎา เฟื่องระบิล
จากไซ่ง่อนถึงเตหะราน...วันที่อินทรีปีกหัก (ตอนจบ) .....................๒๗
พันทิวา
เรือรบไทย กับ เรือรบฝรั่งเศส ยิงกันที่เกาะช้าง
ตอน โหด ไม่ ฮา .............................................................................๔๑
พลเรือตรี กรีฑา พรรธนะแพทย์
เรียนรู้เรื่องราวกองเรือด�าน�้า มุมมองจาก ทร.อิตาลี (ตอนที่ ๑) ......๖๕
นาวาเอก วสันต์ ไตรจิต
คุณสมบัติอันพึงประสงค์ส�าหรับคนยุค ๔.๐ ..................................๗๔
พลเรือเอก ไพโรจน์ แก่นสาร
�
สานวนชาวเรือ .................................................................................๗๘
เรื่องเล่าชาวเรือ ...............................................................................๘๐
ข้อคิดปลูกจิตสานึกจริยธรรม ..........................................................๘๑
�
ข่าวนาวีรอบโลก ..............................................................................๘๓
ภาพกิจกรรมกองทัพเรือ ..................................................................๘๗
การฌาปนกิจสงเคราะห์แห่งราชนาวี ..............................................๙๗
้
มาตรานำ เดือน มีนาคม ๒๕๖๕ ..................................................๑๐๐
เวลาดวงอาทิตย์ และ ดวงจันทร์ ขึ้น-ตก
เดือน มีนาคม-เมษายน ๒๕๖๕ ....................................................๑๐๔
ื
นาวิกศาสตร์ นิตยสารของกองทัพเรือ มีวัตถุประสงค์เพ่อเผยแพร่
ื
ั
วิชาการและข่าวสารทหารเรือท้งในและนอกประเทศ ตลอดจนวิทยาการอ่น ๆ นาวิกศาสตร์
ทั่วไป และเป็นสื่อในการประชาสัมพันธ์ของกองทัพเรือ 3
ปีที่ ๑๐๓ เล่มที่ ๙ กันยายน ๒๕๖๓
ี
้
ึ
ในศุภวาระข้นปีใหม่ ๒๕๖๕ น กองบรรณาธิการนิตยสารนาวิกศาสตร์ ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย
์
ิ
ิ
ิ
ั
่
ิ
์
ื
ิ
็
ั
ั
ี
่
และสงศกดสทธท้งหลายทท่านเคารพนบถอ ตลอดจนดวงพระวญญาณของสมเดจพระเจ้าตากสินมหาราช
และพลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักด ์ ิ
ั
อีกท้งเดชะพระบารมีแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ
พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าสุทิดา พัชรสุธาพิมลลักษณ พระบรมราชินี ได้โปรดดลบันดาล
พระราชทานพรให้แก่ผู้อ่านและสมาชิกนิตยสารนาวิกศาสตร์ทุกท่าน ประสบแต่ความสุข ความเจริญด้วยจตุรพิธพรชัย
และสัมฤทธิ์ผลในสิ่งอันปรารถนาทุกประการครับ
ึ
�
กองบรรณาธิการนิตยสารนาวิกศาสตร์ ขอนาสารอวยพรเน่องในวันข้นปีใหม่ พุทธศักราช ๒๕๖๕
ื
ของ พลเรือเอก สมประสงค์ นิลสมัย ผู้บัญชาการทหารเรือ มาอานวยพรแด่สมาชิกฯ ทุกท่านด้วยครับ
�
ในส่วนบทความต่าง ๆ น้น ยังคงอัดแน่นด้วยบทความเชิงประวัติศาสตร์ และสาระความรู้มากมายเช่นเดิมครับ
ั
ทุกบทความที่สมาชิกฯ จะได้อ่านนั้น ทางกองบรรณาธิการได้ท�าการคัดสรรมาเป็นอย่างดี โดยในฉบับเดือนมกราคมนี้
�
ตรงกับ “วันสดุดีวีรชนกองทัพเรือ” จึงได้นาบทความเร่อง “๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔ กับทฤษฎ ี
ื
สงครามและการรบทางเรือสมัยใหม่ (ตอนที่ ๑)” เขียนโดย พลเรือเอก กฤษฎา เฟื่องระบิล และบทความเรื่อง
ี
ั
“เรือรบไทยกับเรือรบฝร่งเศสยิงกันท่เกาะช้าง ตอน โหด ไม่ ฮา” เขียนโดย พลเรือตรี กรีฑา พรรธนะแพทย์
มาให้อ่านในฉบับนี้ เพื่อย้อนอดีต “ยุทธนาวีเกาะช้าง” และร�าลึกถึงวีรกรรมทหารเรือไทย ที่ได้ยอมเสียสละเลือดเนื้อ
ั
ื
ั
ั
แม้กระท่งชีวิต เพ่อปกป้องผืนแผ่นดินจากการรุกรานของฝร่งเศส บทเรียนแห่งความขมข่นคร้งน้นได้ฝังอยู่ในหัวใจ
ื
ั
�
ี
ุ
ี
ั
่
ี
ี
ี
ของราชนาวไทยมาตลอดเวลา เป็นบทเรยนการรบทางทะเลท่มค่ามากทสดสาหรบคนไทยสมัยน โดยเฉพาะอย่างย่ง
ิ
้
ี
ื
พวกเราเหล่าทหารเรือไทย นอกจากน้น ยังมีบทความต่อเน่องจากฉบับท่แล้ว เร่อง “จากไซง่อนถึงเตหะราน
ี
ั
ื
ี
ึ
ี
ึ
วันท่อินทรีปีกหัก” เขียนโดย พันทิวา ซ่งฉบับน้เสนอเป็นตอนจบครับ ตามด้วยบทความท่น่าสนใจอีกเร่องหน่ง
ื
ี
ื
้
�
“เรียนรู้เร่องราวกองเรือดานา มุมมองจาก ทร. อิตาลี (ตอนท่ ๑)” เขียนโดย นาวาเอก วสันต์ ไตรจิต และปิดท้ายด้วย
�
ี
ื
�
บทความเร่อง “คุณสมบัติอันพึงประสงค์สาหรับคนยุค ๔.๐” เขียนโดย พลเรือเอก ไพโรจน์ แก่นสาร
นักเขียนอาวุโสอีกท่านท่จรดปลายปากกาเขียนบทความให้สมาชิกผู้อ่านได้รับชมกันหลายบทความเช่นกันครับ
ี
ี
่
ิ
ั
ั
ท้ายน กองบรรณาธการฯ ได้จดทา ชนวางหนงสอ e-book นาวกศาสตร์ ไว้หลายฉบบทผ่านมา
�
้
ี
ิ
ั
ื
้
ั
ี
และปรับปรุงเพ่มเติมโดยการทาล้งค์หน้าสารบัญไปยังหน้าของเร่องและบทความท่ต้องการอ่านไว้เรียบร้อย
ื
ิ
�
ิ
ตามลิ้งค์นี้ครับ https://anyflip.com/bookcase/tzylv
เพื่อไม่เป็นการเสียเวลาขอเชิญท่านสมาชิกอ่านบทความในเล่มกันได้เลยครับ
กองบรรณาธิการ
ปกหน้า-ปกหลัง: “วันสดุดีวีรชนกองทัพเรือ”
ิ
ี
้
�
ี
เรือหลวงธนบุรีเป็นเรือปืนหนัก ระวางขับนา ๒,๑๑๕ ตัน ต่อท่อู่คาวาซาก ประเทศญ่ปุ่น ทาพิธีวางกระดูกง ู
�
เม่อวันท ๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๐ ปล่อยเรือลงนาเม่อวันท ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๐ เดินทางถึงกรุงเทพฯ
้
ื
่
ี
�
ี
่
ื
เมื่อวันที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๑ เรือหลวงธนบุรีเป็นเรือน�าของหมวดเรือที่ ๓ กองเรือที่ ๑ เข้าท�าการรบกับเรือรบ
ฝรั่งเศส ๔ ล�า แบบ ๔ ต่อ ๑ ที่บริเวณเกาะช้าง จังหวัดตราด เมื่อวันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ อย่างองอาจ
ั
�
กล้าหาญ แม้ได้รับความเสียหาย ก็ยังทาการรบต่อไปอย่างไม่ลดละ จนกระท่งข้าศึกได้รับความเสียหาย และถอยกลับไป
�
ั
ั
ั
�
้
เรือหลวงธนบุรีถูกระดมยิงอย่างหนักจากเรือรบฝร่งเศสท้ง ๔ ลา เป็นเหตุให้เกิดไฟไหม้ท่วบริเวณกลางลา และนาเข้าเรือมาก
�
ื
ั
ี
ื
�
�
ี
จนแปล้นา เรอเอียงทางกราบขวามาก อาการหนกหมดหนทางท่จะทาการแก้ไข เรอหลวงช้างต้องจูงไปท่หน้าแหลมงอบ
้
เพื่อเกยตื้น และสั่งสละเรือใหญ่ เมื่อเวลา ๑๑๐๐
เวลา ๑๖๔๐ เรือหลวงธนบุรี กราบเรือทางขวาเริ่มตะแคงลงมากขึ้น เสาทั้งสองเอนลงน�้า กราบซ้าย และกระดูกงู
กันโคลงโผล่อยู่พื้นน�้า
เม่อวันท ๗ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๔ เรือหลวงธนบุรีได้รับพระราชทานเหรียญกล้าหาญ ในพิธีประดับเหรียญกล้าหาญ
ื
ี
่
ณ ลานพระบรมรูปทรงม้า โดย จอมพลหลวงพิบูลสงคราม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม เป็นผู้ประดับเหรียญกล้าหาญ
แก่ธงฉานประจ�าเรือหลวงธนบุรี
กระทรวงกลาโหมได้ออกค�าสั่งปลดเรือหลวงธนบุรีออกจากประจ�าการ เมื่อวันที่ ๒๘ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๔
�
�
ี
กองทัพเรือได้ให้บริษัทของญ่ปุ่นทาการกู้เรือหลวงธนบุรีเป็นผลสาเร็จ จูงเรือหลวงธนบุรีเข้าเทียบท่ากรมอู่ทหารเรือ
เมื่อวันที่ ๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๔
ั
ปัจจุบันกองทัพเรือได้นาหอบังคับการ และป้อมปืนหัวของเรือหลวงธนบุรีมาต้งไว้เป็น “อนุสรณ์เรือหลวงธนบุรี”
�
ท่บริเวณ “ลานประวัติศาสตร์ ๑๐๐ ปี โรงเรียนนายเรือ” และได้กาหนดให้วันท ๑๗ มกราคมของทุกปีเป็น
ี
่
�
ี
�
ื
“วันสดุดีวีรชนกองทัพเรือ” โดยมีพิธีบาเพ็ญกุศล พิธีวางพวงมาลา และกล่าวสดุดีวีรชน เพ่อให้ทหารเรือทุกคน
ได้ระลึกถึงวีรกรรมของบรรพชนทหารเรือ ที่ท�าการรบอย่างเด็ดเดี่ยวและพลีชีพในสมรภูมิรบอย่างกล้าหาญ ในหลาย
เหตุการณ์เพื่อปกป้องเอกราชและอธิปไตยของชาติให้มั่นคงสืบมาจนทุกวันนี้
นาวิกศาสตร์ 7
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔
กับทฤษฎีสงคราม และการรบทางเรือสมัยใหม่
พลเรือเอก กฤษฎา เฟื่องระบิล
ตอนที่ ๑ ท�าไมทหารเรือไทย-ฝรั่งเศส จึงท�ายุทธนาวีกันที่เกาะช้าง ?
มูลเหตุทางประวัติศาสตร์ และการเมือง ในอินโดจีนฝร่งเศส (ลาว เขมร และญวน) โดย
ั
เหตุการณ์การสูญเสียดินแดนประเทศลาว และกัมพูชา อ้างว่าเพ่อป้องปรามมิให้ จอมพล เจียง ไคเชก
ื
ิ
ให้แก่ฝร่งเศสใน พ.ศ. ๒๔๓๖ (๑๒๘ ปีมาแล้ว) (Chiang Kai-Shek) ของจีนคณะชาต ซ่งเป็นใหญ่
ึ
ั
ั
่
�
�
ุ
โดยฝรงเศสได้ใช้กาลงรบทางเรอบกรกเข้ามาในแม่นา บนแผ่นดินจีนในขณะน้น ส่งทหารเข้าไปในมณฑลยูนนาน
ื
ุ
ั
้
ั
�
ิ
เจ้าพระยา เพ่อดาเนินการ “การทูตบีบบังคับ (Coercive ทางภาคใต้ของจีน และอาจเป็นไปได้อย่างย่งที่
ื
ิ
ั
�
Diplomacy)” หรือ “การทูตด้วยเรือรบเล็กจ๋ว จีนคณะชาติจะส่งทหารเข้าอินโดจีนฝร่งเศสด้วย สาหรับ
(Gunboat Diplomacy)” ฝ่ายไทยเรียกว่า “กรณ ี ไทยกับฝรั่งเศสนั้น ได้ท�าสนธิสัญญาไม่รุกรานกัน แต่สภา
ี
�
ร.ศ. ๑๑๒” ได้ทาความเสียใจ และเจ็บใจให้แก่ประชาชน ของท้งสองฝ่ายยังมิได้ให้สัตยาบันกัน การท่รัฐบาลวิช ี
ั
คนไทยเป็นอย่างยิ่ง ของฝร่งเศสตกลงยอมให้ญ่ปุ่นส่งทหารจานวนมาก
�
ี
ั
่
ี
ต่อมาเม่อเกิดสงครามโลกคร้งท ๒ ในวันท ี ่ ในอินโดจีนฝร่งเศส สร้างความวิตกให้แก่รัฐบาลไทย
ื
ั
ั
ึ
ั
ี
ี
ั
๑ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๓ ฝร่งเศสต้องพ่ายแพ้ต่อเยอรมัน (ซ่งในขณะน้นม พลตร แปลก พิบูลสงคราม เป็น
เมื่อวันที่ ๒๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๘๓ ต้องตั้งรัฐบาลใหม่ นายกรัฐมนตรี) เป็นอย่างย่ง เกรงว่าหากฝร่งเศสไม่สามารถ
ิ
ั
�
ี
ภายใต้การดูแลของเยอรมันเรียกว่ารัฐบาลวิช (Vichy รักษาอานาจอธิปไตยเหนืออินโดจีนได้ ลาว เขมร
ุ
ั
่
ื
่
็
ี
่
่
็
ช่อเมืองทางตอนกลางของฝร่งเศสท่ใช้เป็นท่ทาการ และญวน กอาจตกเปนของญปน ซงอาจกระทบความมนคง
ึ
ี
ี
�
ั
ั
ของรัฐบาลภายใต้การนาของ จอมพล เปแตง แม่ทัพฝร่งเศส ของชาต ดังน้น เพ่อเป็นการปกป้องผลประโยชน์ของ
ื
ิ
�
ั
ี
่
ี
้
ั
ี
จากสงครามโลกครงท ๑) ขณะเดยวกันทางด้านเอเชย ชาติ และป้องกันมิให้ประชาชนชาวอินโดจีนฝรั่งเศส ซึ่ง
�
ี
ตะวันออกไกล ญ่ปุ่นก็เร่มดาเนินนโยบายขยายอานาจ เดิมเป็นคนไทยจะต้องตกอยู่ในการปกครองของญ่ปุ่น
�
ี
ิ
ั
ื
ทางการทหารไปสู่ดินแดนประเทศอ่น ข้นแรกได้ยึด จึงมีการส่งทูต คือ พันเอก หลวงพรหมโยธิน (ต่อมาเป็น
แมนจูเรียไปจากจีน ต่อมารบกับจีนโดยตรง และต่อมา แม่ทัพบูรพา) และ พันตรี ไชย ประทีปเสน (ท่านนี้ต่อมา
ญ่ปุ่นได้ทาความตกลงกับรัฐบาลวิชีของฝร่งเศส ขอส่ง ได้เป็นเอกอัครราชทูตไทย/ปารีส ใน พ.ศ. ๒๔๙๙-๒๕๐๐
ี
ั
�
ทหารจานวน ๒๕,๐๐๐ นาย เข้าไปดูแลสถานการณ์ ขณะน้นผู้เขียนได้ติดตามบิดาซ่งไปเป็นรองผู้ช่วย
ึ
ั
�
นาวิกศาสตร์ 8
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
ทูตทหารเรือท่นั่น) ไปเจรจากับรัฐบาลอินโดจีน
ี
ี
ั
่
ฝร่งเศสท่ฮานอย ในวันท ๑๑ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๓
ื
โดยย่นข้อเสนอ ๓ ข้อ อันเป็นข้อแม้ว่าจะยินยอมให้
สัตยาบันในสัญญาไม่รุกรานกันระหว่างไทย-ฝร่งเศส
ั
ถ้าฝรั่งเศสยินยอม
ั
๑) ปักปันเขตแดนระหว่างไทย-ฝร่งเศส ให้ถือ
ร่องน�้าลึก (Thalweg) ของแม่น�้าโขงเป็นเกณฑ์
๒) ปักปันเขตแดนไทย-ฝร่งเศส ให้ใช้ธรรมชาติแบ่ง
ั
ี
ั
�
้
ั
คือ แม่นาโขง ดังน้น ดินแดนอินโดจีนฝร่งเศสท่อยู่ฝั่งขวา
้
ี
ของแม่นาโขงตรงข้ามหลวงพระบาง และปากเซ ท่ไทย
�
�
ั
ใน พ.ศ. ๒๔๕๐ จาต้องมอบให้ฝร่งเศสหลังกรณ ี
ี
ร.ศ. ๑๑๒ เพ่อแลกกับการท่ฝร่งเศสต้องถอนตัวจาก
ื
ั
การยึดจันทบุรี-ตราด คืนให้แก่ไทย
๓) ถ้าอนโดจน (ลาว เขมร และญวนทงหมด)
ี
ั
้
ิ
ั
ี
่
่
ิ
ุ
่
ี
ื
ต้องเปลยนอธปไตยเป็นของญป่น ฝรงเศสต้องคนลาว
เขมร ให้แก่ไทย (เพราะเคยเป็นของไทยมาก่อน)
ในวันท ๑๗ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๓ ฝร่งเศสได้ปฏิเสธ
่
ั
ี
ั
ไทยท้ง ๓ ข้อเรียกร้อง โดยอ้างว่าสามารถปกป้องอธิปไตย
ี
ั
ั
ฝร่งเศส ท้งยังส�าทับว่า “ยกดินแดนท่เคยเป็นของสยาม
“แผนที่สยามและอินโดจีนใน ค.ศ. ๑๘๑๕ (พ.ศ. ๒๓๙๔
ั
ื
ี
้
ี
ให้ญ่ปุ่นดีกว่าคืนให้สยาม” เม่อฝร่งเศสมาไม้น และม ี ปีสุดท้ายในรัชสมัย ร.๓) พิมพ์โดยฝรั่งเศส แสดงให้เห็น ดังนี้
การลงข่าวในหนังสือพิมพ์แพร่กระจายไป คนไทยซ่งม ี สีเขียว แสดงอาณาจักรสยามแท้ ๆ (เหนือสุดแค่พิษณุโลก ตะวันออก
ึ
็
่
ความตื่นตัวตอกระแสชาตินิยมอันเปนผลจากการปฏิรูป ไปถึงสุวรรณเขต ป่าสัก พระตะบอง)
วัฒนธรรมไทย จึงแสดงความไม่พอใจ สีเหลือง แสดงประเทศราชของสยามเดี่ยว ๆ (เชียงใหม่ เถิงเดียนเบียนฟู
ปัตตานี หลวงพระบาง เคดะ กลันตัน ตรังกานู นครวัด และเสียมราฐ)
ื
หลังจากน้น ฝร่งเศสได้เคล่อนขบวนทหารญวนมา สีชมพู แสดงเขตที่ทั้งสยามและญวนร่วมกันเป็นเจ้าประเทศราช
ั
ั
ิ
ี
ุ
ประชดเขตแดนไทยทางด้านอรญประเทศ ปราจนบร ี (เขมรส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดยกเว้น นครวัด เสียมราฐ)
ั
์
ิ
ื
ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือได้เคล่อนพลมาประชิด และ เรือเอก สวัสด คงศิริ) ไปเจรจากับ รัฐบาล
ี
ชายแดนไทยท่ป้อมสาโรง จังหวัดเสียมราฐของเขมร เยอรมันท่เบอร์ลิน และผู้บัญชาการทหารเยอรมัน
ี
�
ติดกับจังหวัดสุรินทร์ ท่เมืองเก่าตรงข้ามปากเซของลาว ในการยึดครองกรุงปารีส คณะทูตได้ออกเดินทาง
ี
ท่สุวรรณเขตของลาวติดกับชายแดนจังหวัดอุบลราชธาน ี เมื่อวันที่ ๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ในการเจรจากับรัฐบาล
ี
ั
ั
ที่เขตลาวตรงข้ามมุกดาหาร และที่ท่าแพของลาว เยอรมน คณะนายทหารไทยได้พบกบ จอมพลอากาศ
ั
่
ิ
ึ
ี
ิ
ี
้
เม่อเหตุการณ์เป็นเช่นน คนไทยได้ออกมาเดินขบวน เกอรง ซงเกอรงได้ให้ไฟเขยวกบไทยในการเรียกร้อง
ื
ี
่
ั
ื
เรียกร้องดินแดนคร้งส�าคัญ เม่อวันท ๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ดินแดนคืน ขอแต่เพียงให้เป็นดินแดนที่เคยเป็นของไทย
ื
ั
และรัฐบาลไทยได้ส่งทูตอันประกอบด้วยนายทหารบก เท่าน้น เพราะเกรงว่าเร่องจะบานปลายขยายแนวรบ
ี
ั
ี
๒ นาย (พันโท ประยูร ภมรมนตร และ พันตร ไชย ประทีปเสน) ท่เยอรมันไม่อาจช่วยได้ นอกจากน้น จอมพลอากาศ
ี
และนายทหารเรือ ๒ นาย (เรือเอก ชล สินธโสภณ เกอริง เสืออากาศ เหรียญกล้าหาญ Blue Max
ี
ุ
นาวิกศาสตร์ 9
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
�
ี
ของเยอรมัน ในสงครามโลกคร้งท ๑ ผู้นาเบอร์ ๒ รองจาก
่
ั
ฮิตเลอร์ ยังได้กล่าวว่ายินดีช่วยเหลือไทยในการเรียกร้อง
ี
ดินแดนเมืองมะริด และทวาย ท่เสียให้แก่อังกฤษ
อย่างไม่เป็นธรรมด้วย
ส่วนการเจรจากับผู้บัญชาการทหารเยอรมันท ่ ี
ยึดครองกรุงปารีส ดรีทริซ ฟอน โชลทิช (Dietrich von
ั
ี
�
Choltitz ต่อมานายพลผู้น้ได้ขัดคาส่งฮิตเลอร์ไม่ยอม
�
ื
ทาลายกรุงปารีส เม่อกองทัพพันธมิตรเคล่อนพลจาก
ื
ั
ี
ุ
ั
์
้
ี
่
่
ั
หาดนอรมงดจะเขากรงปารส) ใหชวยสงการไปยงรฐบาล
ั
้
ั
ั
�
ื
ี
วิชีของฝร่งเศส เพ่อช่วยยับย้งความพยายามท่จะใช้กาลัง
ทหารตามชายแดนกับไทย ปรากฏว่าไม่เป็นผล คณะทูตไทย
ี
ได้ถือโอกาสเข้าเย่ยมชมป้อมมายิโนต์ (Maginot Line)
ท่สร้างข้นตามแนวชายแดนฝร่งเศส เยอรมัน ด้วย
ี
ั
ึ
ความคิดจะเอามาใช้ในการป้องกันประเทศฝร่งเศส
ั
จากเยอรมันด้วยป้อมมายิโนต์อันใหญ่โตแข็งแกร่ง
ุ
จะเปนปราการปองกนการบกของเยอรมนได แตเยอรมัน
็
ั
้
ั
้
่
กลับใช้ยุทธวิธีสงครามสายฟ้าแลบ (Blitzkrieg)
�
ี
นารถถังอ้อมเข้าเบลเย่ยมมาตียึดกรุงปารีสได้เกือบ
่
ี
ั
่
ิ
ี
ทนททระเบดฉากการสงคราม ในการเข้าเยยมชม
ี
แผนที่เขตแดนไทยสมัยต้นรัตนโกสินทร์ตามที่ไทยระบุเอง
จากหนังสือ “บุกเขมร” ของนายหนหวย ป้อมมายิโนต์ คณะทูตทหารไทยได้พบคณะนายทหาร
จอมพลอากาศ แฮร์มานน์ เกอริง พลเอก พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน)
อธิบายภาพ จากการท่พลตรี (ต่อมาเป็นพลเอก) พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน) เคยเป็นเพ่อนร่วมรุ่น
ื
ี
กับจอมพลอากาศ เกอริง ของนาซีเยอรมัน การประสานงานเพ่อเจรจาความเมืองจึงเป็นไปอย่างสะดวกราบร่น จอมพลอากาศ
ื
ื
เกอริง ผู้นี้ เคยเรียนศิลปะมวยไทยจาก พลตรี พระศักดาพลรักษ์ นักเรียนนายร้อยคนดังอื่น ๆ ใน “นายร้อยเยอรมันรุ่นไกเซอร์” นี้ ก็มี
จอมพล รอมเมล, พลเอก โตโจ นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่นในสมัยสงครามอินโดจีน และสงครามโลกครั้งที่ ๒
นาวิกศาสตร์ 10
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
พันโท ประยูร ภมรมนตรี งานเลี้ยงต้อนรับคณะทูตของไทยที่ไปเยือนกรุงเบอร์ลิน
ก�าลังเจรจากับนายพลเยอรมัน เมื่อเดือนพฤศจิกายน ๒๔๘๓ (ถ่ายโดยเรือเอก สวัสดิ์ คงศิริ)
ี
ุ
ื
่
ี
่
ี
ุ
ี
ญป่นทมาชมป้อมนเหมอนกน จงทราบว่าญป่นมแผน กองทัพบูรพา กองทัพอิสาน กองพลผสมปักษ์ใต้ กองพลพายัพ
ั
่
้
ึ
ี
ที่จะบุกเอเชียอาคเนย์ในอนาคตอันใกล้ และกองพลผสมกรุงเทพฯ โดยกองทัพบูรพาม พันเอก
ี
ี
ื
�
เม่อการดาเนินการทางการทูต และการเมืองเพ่อ หลวงพรหมโยธ เป็นแม่ทัพ มีภารกิจเข้าตีด้านประเทศเขมร
ื
หาสันติวิธีในการตกลงกันมาถึงทางตัน ฝร่งเศสได้ม ี เพ่อเข้ายึดกรุงพนมเปญ โดยรบบรรจบกับกองทัพอิสานท ่ ี
ั
ื
ื
ื
�
การเคล่อนไหวอย่างคึกคักเพ่อเตรียมกาลังรบ โดยโยกย้าย พนมเปญ แล้วจะให้ทั้งสองกองทัพกวาดล้างข้าศึกขึ้นไป
กาลังทหารจากอ่าวตังเก๋ยมายังชายแดนไทยพร้อมอาวุธ ตามแนวแม่นาโขงเพ่อบรรจบกับกองพลพายัพ กองทัพ
ี
ื
้
�
�
ี
ั
ยุทธภัณฑ์ และเสบียงอาหาร บางแห่งวางท่ต้งปืนใหญ่ บูรพามีการประกอบก�าลัง ๕ กองพล โดย ๑ ใน ๕ คือ
�
หันปากกระบอกมายังฝั่งไทย มีการเคล่อนไหวทางอากาศ กองพลจันทบุร ประกอบกาลังด้วยกองพันนาวิกโยธิน
ี
ื
่
ื
่
ี
ี
ใช้เคร่องบินมาบินสอดแนมเข้ามาในเขตไทยอย่างต่อเน่อง ท ๑ ๒ และ ๓ กองพันทหารม้าท ๔ (ม.พัน.๔ ซ่งม ี
ึ
ื
ี
ี
ในวันท ๒๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ท่บ้านพร้าว และท ่ ี ที่ตั้งอยู่ที่ค่ายตากสิน จังหวัดจันทบุรี ปัจจุบัน) กองพัน
่
อ�าเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย วันที่ ๒๓ ตุลาคม ทหารปืนใหญ่นาวกโยธน กองทหารข่าวทหารบก
ิ
ิ
ิ
ื
�
พ.ศ. ๒๔๘๓ เคร่องบินท้งระเบิดบินเข้ามาเหนืออาเภอ
โพนพิสัย จังหวัดหนองคาย วันท ๒๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๓
ี
่
�
มีการบินลาแดนเข้ามาทางก่งอาเภอคลองใหญ่ จังหวัดตราด
้
ิ
�
ิ
ั
ลกเข้ามา ๕ กโลเมตร แล้วบนกลบไปทางทะเล วนท ่ ี
ั
ึ
ิ
ี
๒๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ทหารไทยจับทหารฝร่งเศสท่เข้ามา
ั
ลาดตระเวนในเขตแดนไทยที่บ้านโคกสูง อรัญประเทศ
วันที่ ๑๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๓ มีการแต่งตั้ง
หน่วยสนาม โดย พลตร หลวงพิบูลสงคราม นายกรัฐมนตร ี
ี
เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุด และแม่ทัพบก พลเรือตร ี
หลวงสินธุสงครามชัย (นักเรียนนายเรือ หมายเลข ๒๔๗
รุ่น พ.ศ. ๒๔๕๘ จบการศึกษาโรงเรียนนายเรือเดนมาร์ก
พ.ศ. ๒๔๗๒) ผู้บัญชาการทหารเรือ เป็นแม่ทัพเรือ
นาวาอากาศเอก หลวงอธึกเทวราช รองผู้บัญชาการ พลตรี หลวงพิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี
ทหารอากาศ เป็นแม่ทัพอากาศ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม และผู้บัญชาการทหารสูงสุด
หลังวันที่ ๑๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๔
่
ี
วันท ๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๓ ผู้บัญชาการ ไทยได้รับมณฑลบูรพาคืนจากฝรั่งเศส ได้รับโปรดเกล้าฯ ข้ามขั้น
�
ั
้
ทหารสูงสด ไดออกคาสงจดตงกองทพบกสนาม ประกอบดวย จากพลตรี เป็นจอมพล (กระทรวงกลาโหมเสนอแค่พลโท)
ุ
่
ั
ั
้
้
ั
นาวิกศาสตร์ 11
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ื
�
และกองทหารส่อสาร กองทัพบก สาหรับทหารนาวิกโยธิน
ี
ี
ั
ท้งหมด มีท่ตั้งท่สัตหีบ จังหวัดชลบุร และกรุงเทพมหานคร
ี
�
ื
การเคล่อนทัพของนาวิกโยธินไปประจาการรบ ต้องกระทา �
ด้วยการลาเลียงทางเรือจากท่ต้งสัตหีบ และกรุงเทพมหานคร
ี
ั
�
ี
ี
กองพลนาวิกโยธินจันทบุร (กองพลจันทบุรี) ม นาวาตร ี
�
ื
ี
ทองหล่อ (ต่อมาเปล่ยนช่อเป็นทหาร) ขาหิรัญ
(นักเรียนนายเรือ หมายเลข ๒๘๓ รุ่น พ.ศ. ๒๔๖๑)
เป็นผู้บัญชาการกองพล
พลเรือตรี หลวงสินธุสงครามชัย ผู้บัญชาการทหารเรือ
และแม่ทัพเรือ ท่านเป็นเจ้าภาพงานมงคลสมรสของบิดา มารดา
ผู้เขียนที่ราชนาวิกสภา เมื่อวันที่ ๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๐ และเมื่อ เรือหลวงช้าง (ล�าที่ ๑) เป็นเรือล�าเลียง ประจ�าการตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๔๗
ี
ึ
�
พ.ศ. ๒๕๑๗ บิดาเคยพาไปไหว้ท่านท่วัดเครือวัลย์ หลังสาเร็จการศึกษา ถง พ.ศ. ๒๕๐๕ ต่อจากสก๊อตแลนด์ เคร่องยนต์ม ๓ สูบ ม ๔ ชอ
ี
่
ื
ื
ี
คือ เดิมชื่อจ�าเริญ --->บุ๊ก--->วิเทศกิจการ-->ช้าง ในสงครามอินโดจีน
�
เป็นเรือหลักในการลาเลียงนาวิกโยธินและทหารอากาศไปสถาปนา
ื
กาลังท่จันทบุร และป้อนเช้อเพลิงเคร่องบินให้ทหารอากาศ หลังการรบ
ี
ี
ื
�
�
ี
๑๗ มกราคม ๒๔๘๔ เป็นเรือลาแรกท่เข้าไปช่วยเหลือดับไฟ
บนเรือหลวงธนบุรี และจูงเรือหลวงธนบุรีมาเกยตื้นที่แหลมงอบ
การลาเลียงทหารแห่งกองพันท ๑ ๒ และ ๓
่
ี
�
นาวิกโยธิน จากกรุงเทพมหานครและสัตหีบ ไปสถาปนา
ก�าลังรบที่จันทบุรีและตราด เริ่มตั้งแต่วันที่ ๓ ธันวาคม
พ.ศ. ๒๔๘๓ ไปสิ้นสุดในวันที่ ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔
่
�
ี
รวม ๗ เท่ยว โดยเรือหลวงอ่างทอง (ลาท ๑ คือ
ี
่
ั
ี
ี
ี
ั
ี
�
เรือพระที่น่งจักร ลาท ๒ ท่ปลดจากเรือพระท่น่งแล้ว)
�
่
�
่
ี
เรือหลวงช้าง (ลาท ๑) เรือหลวงเจ้าพระยา (ลาท ๑)
ี
เรือหลวงพงัน (ล�าที่ ๑) และเรือหลวงคราม (ล�าที่ ๑)
ตลอดเดือนพฤศจิกายน ๒๔๘๓ ฝร่งเศสได้
ั
ื
เคล่อนพล และยุทโธปกรณ์เข้ามาประชิดตลอดชายแดนไทย
ื
และมีการส่งเคร่องบินมาลาดตระเวนตรวจการณ์
ั
่
ี
่
ื
นาวาตรี ทองหล่อ (ทหาร) ข�าหิรัญ อย่างต่อเนอง โดยวนท ๒๗-๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๓
ผู้บัญชาการกองพลจันทบุรี บินเข้ามาถ่ายภาพ และท้งระเบิดพ้นท่จังหวัดนครพนม
ื
ิ
ี
เมื่อ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕ เหล่าทหารนาวิกโยธิน อินทรธนูไม่มี
่
ี
“หูกระทะ” หูกระทะแบบอังกฤษจึงเป็นเครื่องหมายนักรบในทะเล วันท ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๓ บินเข้ามาตรวจการณ์
นาวิกศาสตร์ 12
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
�
ึ
�
�
ึ
อาเภอศรีเชียงใหม่ อาเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย อันสาคัญกว่า ซ่งอาจจะเกิดข้นได้ในภายหลัง เพราะ
และในวันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ เวลา ๐๘.๓๐ น. สถานการณ์ของโลกกาลังอยู่ในวิกฤตกาล (สงครามโลก
�
ั
ั
ึ
ี
่
นาวิกโยธินฝรั่งเศสยกพลมาทางเรือ พยายามที่จะขึ้นบก คร้งท ๒ ในยุโรประเบิดข้นแล้ว ต้งแต่เยอรมันบุกโปแลนด์
่
ื
ี
ี
ที่ฝั่งทะเลจังหวัดตราด เมื่อไทยเราทราบ กองบินจังหวัด เม่อวันท ๑ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๒ และญ่ปุ่นบุกแมนจูเรีย
จันทบุร จึงส่งเคร่องบินขับไล่โดยม นาวาอากาศตร ี จีน กับส่งทหาร ๒๕,๐๐๐ นาย เข้ามาในอินโดจีนฝร่งเศส
ี
ื
ี
ั
หลวงล่าฟ้าเริงรณ (ก่ง ผลานุสนธิ) เป็นผู้บังคับฝูง แล้ว) ในระหว่างน้เราไม่สามารถหากาลังเพ่มจากท่อ่นได้
ิ
�
ื
ี
ิ
ี
�
ื
เข้าถล่มกองเรือนาวิกโยธินฝร่งเศส ทาให้ข้าศึกไม่สามารถ นอกจากน้นจักต้องออมเช้อเพลิงไว้สาหรับงานใหม่
ั
ั
�
ยกพลข้นบกได้ และถอยไปจังหวัดเกาะกง (เร่องน้ทัพเรือ ต่อไปเช่นกัน
ี
ึ
ื
ส่งนายทหารข้นไปตรวจสอบแล้วไม่เป็นความจริง ๒. ทาการรักษาเส้นทางคมนาคมภายในทะเล
ึ
�
-ผู้เขียน) ไว้ส�าหรับการล�าเลียงทหาร อาวุธยุทโธปกรณ์ และยุทธ
สัมภาระที่ประสงค์จะส่งไปยังจุดที่ต้องการ
หน้าท่กองทัพเรือ และยุทธศาสตร์ทางเรือของไทย ๓. ป้องกันมิให้ข้าศึกทาการรังควานเส้นทาง
ี
�
ิ
�
ื
ึ
ในสงครามอินโดจีน คมนาคม หรอมาลาเลียงทหารข้นบนดนแดนของเราได้
ั
้
ี
�
่
�
ี
�
ั
่
ั
ื
้
็
รัฐบาล และผู้บัญชาการทหารสูงสุดได้กาหนดหน้าท ี ่ เพอเปนการปองกนปก และดานหลงของกาลงททาการรบ
กองทัพเรือสงคราม ดังนี้ บนบกอย่าให้ต้องชะงักลง
�
๑. หาโอกาสใช้กาลังส่วนใหญ่ทาลายกาลังส่วนย่อย ๔. ให้ความอบอุ่นใจแก่ราษฎรชายแดนริมฝั่งทะเล
�
�
ี
ี
้
�
�
ของข้าศึก ในย่านที่สามารถจะไปด�าเนินการได้ ในขณะ ในการดาเนินการตามหลักท่กล่าวมาน ให้ทา
เดียวกันต้องออมกาลังไว้เพ่อเหตุการณ์ฉุกเฉิน การร่วมมือกับกองทัพอากาศ นอกจากน้น พลตร พลเรือตร ี
ี
�
ื
ั
ทหารฝรั่งเศสชักธงขึ้นที่ตราดใน ร.ศ. ๑๑๒ เพื่อเป็นหลักประกัน วันที่ ๒๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๔๙ สยามต้องยกพระตะบอง
มิให้สยามบิดพลิ้วไม่ยอมรับเงื่อนไขการชดใช้ค่าเสียหาย ศรีโสภณ เสียมราฐ เพ่อแลกเอาตราดและเกาะต่าง ๆ คืน
ื
(ที่ไปฆ่า Grosgurin จเรทหารฝรั่งเศสตายเมื่อไปปราบฮ่อ วันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๕๐ ยกไชยะบุรี จ�าปาศักดิ์
้
�
ั
ื
ั
ื
และก้าวร้าวยิงเรือฝร่งเศสจมเสียหายเม่อบุกเข้ามาในแม่นาเจ้าพระยา) ในลาวเพ่อแลกเอาจันทบุรีคืนมา (รวม ๑๑ ปี ต้องอยู่ในอาณัติฝร่งเศส)
นาวิกศาสตร์ 13
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
ี
ี
หลวงพิบูลสงคราม นายกรัฐมนตร รัฐมนตรีว่าการ และโดยท่เรือรบท่ต่อด้วยเหล็ก ไทยยังไม่สามารถต่อเองได้
กระทรวงกลาโหม และผู้บัญชาการทหารสูงสุด ยังได้ ทั้งยังไม่สามารถหามาเพิ่มเติมจากที่อื่นได้ เรือรบจึงเป็น
ี
่
ี
กล่าวสาทับยืนยันเม่อวันท ๒๓ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๔ ทรัพยากรท่มีค่าสาหรับประเทศไทย และเรือรบยังเป็น
�
�
ื
ิ
้
ั
�
�
ื
หลังเหตุการณ์การรบว่า “กองทพเรอมหน้าททาการ อาวุธส้นเปลืองนามันเช้อเพลิงมาก หากไทยบุกทางเรือ
ี
ี
ื
่
ื
่
�
รักษาฝั่ง ไม่ต้องการรุกรานใคร ฉะนั้น จึงมิได้รับค�าสั่ง ไปทาการรบในน่านนาอ่น อาจจะเป็นการเสยงภัยต่อ
้
�
ี
�
้
ุ
�
ให้ทาการล่วงลาเข้าไปในน่านนาข้าศึก” และน่คือ การป้องกนประเทศได้อย่างอเนกอนนต์ ยทธศาสตร์
ี
�
ั
้
ั
ภาพพจน์ลักษณะสงครามทางเรือท่ผู้บังคับบัญชา ทางเรือจึงก�าหนดให้มีบทบาทแค่การป้องกันฝั่ง ป้องกัน
ี
ต้องการให้เกิดขึ้น การถูกตีตลบหลัง ท้งยังต้องพิจารณาการยุทธ์มิให้ม ี
ั
�
ี
ี
�
การกาหนดยุทธศาสตร์ทางเรือเช่นน้ก็นับได้ว่า การเส่ยงต่อการสูญเสียเรือรบอันมีค่าสาหรับชาติด้วย
่
�
ั
ี
ี
�
ุ
้
่
มีเหตุผลท่ด เพราะไทยต้องเสียดินแดนฝั่งขวาแม่นาโขง การยทธทางเรอจงต้องดาเนนการแบบถนอมกาลงทเรยกวา
�
ื
ิ
ี
ี
ึ
์
พ.ศ. ๒๔๔๖ และเสียดินแดนพระตะบอง ศรีโสภณ “กองเรือคงชีพ (Fleet in Being)” เปรียบเทียบกับ
การลงทุนในตลาดหุ้นก็คือ ลงทุนแบบเส่ยงมากไม่ได้
ี
มิฉะน้นจะหมดตัว ในขณะเดียวกันอากาศยานรบ
ั
่
ั
ี
ในขณะน้นมีเทคโนโลยีระดับพ ๆ รถจักรยานยนต์
โครงทาด้วยไม้ บุด้วยผ้าใบ กรมช่างอากาศไทยผลิตเองได้
�
ี
ึ
จึงสามารถเส่ยงได้มากข้น บุกได้มากข้น การสูญเสีย
ึ
เครื่องบินอาจถือได้ว่าเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว หากเปรียบเทียบ
ี
กับการสูญเสียเรือรบ การมอบหน้าท่กองทัพเรือ
ื
�
ในสงครามอินโดจีนว่า “จักต้องออมเช้อเพลิงไว้สาหรับ
การสร้างเครื่องบินเองของกองทัพอากาศไทยยุค พ.ศ. ๒๔๘๔
�
งานใหม่ต่อในภายภาคหน้า” ทาให้เรือรบไทยท่ไป
ี
มณฑลบูรพาในเขมร เน้อท่ประมาณ ๕๑,๐๐๐ ตาราง ป้องกันประเทศเป็นด่านหน้า (Forward Defense)
ื
ี
ั
ิ
ื
ื
กิโลเมตร เพ่มเติมให้แก่ฝร่งเศสเพ่อแลกกับการเอา ณ บริเวณเกาะช้าง ไม่ติดไฟเม่อจอดเรือ เรือตอร์ปิโดใหญ่
ดินแดนจันทบุรี-ตราด คืนมาจากฝร่งเศส จันทบุร ี เช่น เรือหลวงสงขลา (ล�าที่ ๑) เรือหลวงชลบุรี (ล�าที่ ๑)
ั
้
้
�
ื
ั
่
ั
และตราดจึงเป็นดินแดนท่เคยอยู่ภายใต้ธงชาติฝร่งเศส หากตดไอนากพรอมจะเปลองนามนชวโมงละ ๑ ตน หรอ
้
�
ั
ื
ิ
ั
ี
็
หากฝร่งเศสสามารถยกพลข้นบกท่จันทบุรี-ตราดได้ ๑,๐๐๐ ลิตร ราคานามันดีเซลปัจจุบัน (พ.ศ. ๒๕๖๔) ราคา
ี
ั
้
�
ึ
ก็อาจยกทัพมายังกรุงเทพฯ หรือบุกตลบหลังกองทัพบก ลิตรละ ๓๐ บาท น้น หากเรือตอร์ปิโดใหญ่ติดไฟพร้อมไว้
ั
ั
ื
และกองทัพอากาศท่กาลังยาตราทัพเข้าไปในมณฑล ตลอดเวลา จะเปลืองนามันเช้อเพลิงเป็นเงินช่วโมงละ
�
้
�
ี
ั
บูรพาในเขมรได้โดยง่าย ๓๐,๐๐๐ บาท ถ้าติดไฟตลอดท้งวัน จะส้นเปลือง
ิ
�
อีกประการ สงครามโลกในยุโรป เยอรมันกาลัง เชื้อเพลิงวันละ ๗.๒ แสนบาทต่อล�า ถ้าเรือทุกล�าติดไฟ
่
�
ื
�
�
้
ิ
แผ่ขยายอานาจไปครอบครองดนแดนประเทศอน มีไอนาพร้อมทุกลา จะเห็นว่าจะต้องหมดเปลืองเงิน
�
ี
ี
อย่างกว้างขวาง การท่ญ่ปุ่นบุกแมนจูเรีย และจีน ตลอดจน เป็นจานวนมากมายนัก แต่การหมดเปลืองเงินยังเป็น
้
�
ส่งทหารเข้ามาประจาการในอินโดจีนมากถึง ๒๕,๐๐๐ นาย ปัญหาน้อยกว่าการไม่มีนามันใช้ในสถานการณ์สงคราม
�
แล้วก็มีแนวโน้มว่าการสงครามใหญ่อาจจะแผ่ขยายมาถึง มีวิกฤตการณ์ หรือประเทศโดนควาบาตร แม้มีเงิน
�
่
ประเทศไทยได้ในไม่ช้า ซึ่งก็เป็นความจริงในระยะต่อมา ก็ไม่อาจซื้อน�้ามันได้ เพราะเขาไม่ยอมขายให้
ี
คือ ญ่ปุ่นบุกประเทศไทยในวันท ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๔
่
ี
นาวิกศาสตร์ 14
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
สถานการณ์การรบทางบก และทางอากาศก่อนเกิด
ยุทธนาวีเกาะช้าง
วันที่ ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ รัฐบาลไทยตัดสินใจ
ื
�
ใช้กาลังทหารเพ่อปกป้องอธิปไตย โดยประกาศระดมกาลังพล
�
ื
�
ื
และส่งเคล่อนกาลังทหารส่วนใหญ่เข้าประจาการในพ้นท ่ ี
�
ั
ื
ชายแดน เพ่อเข้าตีตอบโต้ด้วยกองทัพบูรพาให้บุกเข้า
้
ั
ี
ั
่
เขมรตงแต่อรญประเทศไปจรดฝงทะเล เข้าตตามทิศแนว
ั
ถนนอรัญประเทศ ปอยเปต ศรีโสภณ พระตะบอง และ
ี
�
ุ
ุ
เตรยมรกเข้าพนมเปญ และอกทางทาการยทธ์บรรจบ
ี
�
กับกองทัพอีสานเพ่อเข้ายึดเสียมราฐ นครวัด กาปงทม
ื
ั
และพนมเปญ กองพลนาวิกโยธินจันทบุรีได้รับคาส่งให้
�
ทาการเข้าตีทางไพลินไปบรรจบกับกองพลลพบุรีของ
�
ี
ี
่
ของกองทัพบูรพาท่พระตะบอง วันท ๙ และ ๑๒ ธันวาคม
้
�
�
พ.ศ. ๒๔๘๓ มีเหตุการณ์รุกลาอธิปไตยด้วยกาลัง
ิ
ทางอากาศหลายแห่ง โดยนครพนมถูกท้งระเบิด
ี
ิ
เกือบโดนศาลากลางจังหวัด และการท้งระเบิดท่อุดรธาน ี
วันที่ ๒๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ เวลา ๑๑.๕๐ น.
่
ี
กองร้อยท ๖ กองพันทหารราบท ๒ นาวิกโยธิน ได้ปะทะ
ี
่
�
กับข้าศึกท่บ้านบึงชะนัง ทาให้ข้าศึกเสียชีวิต และบาดเจ็บ
ี
จ�านวนมาก แต่ฝ่ายเราปลอดภัย วันที่ ๕ มกราคม พ.ศ.
๒๔๘๔ เวลา ๑๐.๐๐ น. ข้าศึกก�าลังประมาณ ๖๐๐ คน วันท่ ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ ทหารไทย ๑ กองพัน นาโดย
ี
�
�
ั
ี
่
ั
ี
ี
่
ได้เข้าตีท่ม่นของกองร้อยท ๓ กองพันทหารราบท ๑ พันตรี นิ่ม ชโยดม มิได้ปฏิบัติตามคาส่งอย่างเคร่งครัด แต่ปฏิบัต ิ
ั
�
ด้วยไหวพริบทาให้ได้รับชัยชนะต่อฝร่งเศสอย่างงดงาม สามารถยึด
ั
ั
่
ิ
ิ
ี
่
ิ
ี
่
ธงไชยเฉลมพลฝรงเศสทตดเหรยญชยสมรภมฝรงเศสได้ (แต่ผ้บงคบ
ั
ั
ู
ู
ั
�
ั
กองพันเกือบจะมีโทษฐานขัดคาส่ง) ในภาพทางซ้ายคือ นาวาเอก
หลวงยุทธศาสตร์โกศล นนร.หมายเลข ๑๓๖ รุ่นปีราว พ.ศ. ๒๔๕๔–๒๔๕๕
(ต่อมา จอมพลเรือ ผู้บัญชาการทหารเรือ พ.ศ. ๒๔๙๔–๒๕๐๐)
หลังสงครามโลกคร้งท่ ๒ จบลงแล้ว ฝร่งเศสชนะสงครามได้มา
ี
ั
ั
ขอธงนี้คืน
นาวิกโยธิน ท่บ้านโป่งสลาถึงข้นตะลุมบอน และการต่อส ู้
ี
ั
ในระยะประชิด
ั
วนท ๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ กองทพไทยโดย
ั
ี
่
ี
พลตร หลวงพิบูลสงคราม ผู้บัญชาการทหารสูงสุด
�
ิ
ได้โจมตีฝร่งเศสทางด้านกัมพูชา นครจาปาศักด และ
์
ั
ี
ทางด้านลาวท่เวียงจันทร์ และสะหวันนะเขต วันท ี ่
๗ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ รัฐบาลไทยตัดสินใจประกาศ
พันตรี นิ่ม ชโยดม
(ยศครั้งสุดท้าย พันเอก) สงครามกับอินโดจีน
นาวิกศาสตร์ 15
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ั
การตกลงใจทางการเมืองของฝร่งเศสในการตอบโต้ไทย และกาลังพลประจาเรือไทยท้งหมดมีจานวน ๒,๓๐๐ คน
ั
�
�
�
ในวันที่ ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เมื่อ พลเรือโท ส่วนฝรั่งเศสมีก�าลังพลแค่ ๙๕๐ คน ส�าหรับเรือรบไทย
ั
�
ฌ็อง เดอกูซ์ (Jean Decoux) ข้าหลวงใหญ่ฝร่งเศส ท้งหมดฝร่งเศสพิจารณาแล้วเห็นว่าเกือบทุกลาเป็นเรือ
ั
ั
�
�
ั
่
ิ
ั
ี
ประจาอินโดจีนได้ประจักษ์ชัดว่า กองทัพไทยกาลัง ทใหม่และทนสมัยมาก เพราะเพงเข้าประจาการต้งแต่
�
่
ี
ี
ทาการรบเพ่อรุกเข้ามายึดครองดินแดนท่เคยเสียไป พ.ศ. ๒๔๗๘-๒๔๘๑ โดยเฉพาะเรือหลวงธนบุร และ
ื
�
ั
ในอินโดจีนกลับมาคืนให้ได้ เพ่อท่จะสามารถหยุดย้ง เรือหลวงศรีอยุธยาน้น ฝร่งเศสจัดเป็นเรือรบประเภท
ั
ี
ื
ั
ความก้าวร้าวของไทยนี้ได้ จึงจ�าเป็นที่จะต้องตีแสกหน้า “เรือประจัญบานรักษาฝั่ง” garde-côte cuirassé
พลเรือโท เดอกูซ์ (Decoux) ข้าหลวงใหญ่อินโดจีนฝรั่งเศส ต�าแหน่งเทียบเกือบเท่าประธานาธิบดีอินโดจีนฝรั่งเศส
(ลาว เขมร และญวน ซึ่งยอมสวามิภักดิ์เป็นปึกแผ่นกับฝรั่งเศสที่อ้างว่าเป็นผู้คุ้มครอง (protector) ประชาชนลาว เขมร และญวณ
ให้รอดพ้นจากภัยของกองทัพสยามที่เคยมีพฤติกรรมในการไปปราบฮ่อ พ.ศ. ๒๔๓๐)
ประเทศไทย โดยการมอบภารกิจ “ค้นหา และท�าลาย ในภาษาฝรั่งเศส หรือเท่ากับ coast guard battleship
กองเรือสยาม (Rechercher et détruire les forces ทีเดียว ปืนใหญ่ก็มีขนาดใหญ่ถึง ๘ นิ้ว (๒๐๓ มิลลิเมตร)
ั
navales de siamoises) ต้งแต่สัตหีบจนถึงพรมแดน ถึง ๒ ป้อม ๔ กระบอก ใหญ่กว่าปืนของเรือรบฝรั่งเศส
�
ั
ี
ั
ั
ั
กัมพูชา” ส้น ๆ และง่าย ๆ แต่เป็นวลีท่แสดงถึงผลสาเร็จ ท้งหมด อินโดจีนฝร่งเศสน้น แม้จะมีเรือธงเป็นเรือ
ี
�
ี
(term of accomplishment) ให้แก่ พลเรือตร จูล แตโร้ ลาดตระเวนเบาขนาดใหญ่ ระวางขับนาเต็มท ๙,๓๕๐ ตัน
่
้
(Jules Terraux) ผู้บัญชาการทหารเรืออินโดจีนฝรั่งเศส แต่ก็เป็นเรือเก่า ต่อเสร็จตั้งแต่ ๑ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๙
(ลาว เขมร และญวน) และ นาวาเอก เรจีส์ เบรองเช่ และมีอยู่ลาเดียว ท่เหลือก็เป็นเรือสัพเพเหระหลากหลาย
ี
�
(Régis Bérenger) ผู้บังคับการเรือลาดตระเวนเบา ประเภทเข้ามาประสมประสานกันเป็นกองทัพเรือจับฉ่าย
ลามอตต์ปิเกต์ (La Motte-Picquet) (hétéroclité) เพ่อเป็นการเตรียมการ กองทัพเรือ
ื
ั
ั
จากรายงานการรบของ นาวาเอก เรจีส์ เบรองเช่ ฝร่งเศสอินโดจีนได้จัดต้ง “กลุ่มเรือปฏิบัติการตามโอกาส
�
ู
์
�
้
ั
ั
ิ
ื
ั
ผบงคบการเรอลามอตต์ปเกตกระทาขนภายหลง ปรากฏวา (groupe occasionnel)” ไว้สาหรับเผชิญหน้าและ
้
่
ึ
ฝร่งเศสเห็นว่าไทยมีกาลังรบทางเรือเหนือกว่ากาลังรบ ปฏิบัติภารกิจตามท่จะได้รับมอบหมายให้ดาเนินการ
ั
�
ี
�
�
่
ี
ทางเรืออินโดจีนฝร่งเศส โดยเม่อคิดระวางขับนาของ กับกาลังรบทางเรือสยาม ต้งแต่วันท ๑๙ พฤศจิกายน
ั
ั
ื
�
้
�
เรือรบไทยท้งหมดจะมีระวางขับนารวมกันถึง ๑๖,๖๐๐ ตัน พ.ศ. ๒๔๘๓ ประกอบด้วยเรือรบ ๕ ล�า คือ
้
ั
�
มากกว่าเรือรบฝรั่งเศสที่มีรวมกันแล้วแค่ ๑๒,๕๐๐ ตัน
นาวิกศาสตร์ 16
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
๑) เรือลาดตระเวนเบา “ลามอตต์ปิเกต์ (La Motte-Picquet)” มี นาวาเอก เรจีส์ เบรองเช่ (Régis Bérenger)
เป็นผู้บังคับการเรือ และผู้บังคับบัญชาหมู่เรือ
์
ี
ู
ู
์
์
์
ื
ี
๒) เรอสลป (Aviso) “ดม้องต ดรวิลล (Dumont d’ Urville)” ม นาวาเอก ตสแซง เดอ คเวรอกรด (Toussaint de
ู
ู
ุ
Quievrecourt) เป็นผู้บังคับการเรือ
็
ั
ื
ั
้
ู
ิ
ั
ุ
๓) เรอสลป (Aviso) “อะมรล ชารเน (Amiral Charner)” ม นาวาโท เลอ กลเวซ (Le Calvez) เปนผบงคบการเรอ
ื
ั
ี
่
นาวิกศาสตร์ 17
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
๔) เรือสลุป (Aviso) เก่า “มาร์น (Marne)” มี นาวาตรี มาร์ก (Marc) เป็นผู้บังคับการเรือ
๕) เรือสลุป (Aviso) เก่า “ตาอูร์ (Tahure)” มี นาวาตรี แมกกาดิเอ้ (Mercadier) เป็นผู้บังคับการเรือ
นอกจากเรือลาดตระเวนเบาลามอตต์ปิเกต์ และเรือ
�
�
สลุปอีก ๔ ลา ยังมีเรือปืนขนาดเล็กสาหรับปฏิบัติการ
ในแม่น�้าอีก ๕ ล�า (5 Canonnières fluviales) ส�ารอง
ไว้ด้วย แต่ไม่ได้เข้าร่วมปฏิบัติการ อาวุธสาคัญท ่ ี
�
ั
ี
�
ฝร่งเศสม และเป็นกุญแจสาคัญทางการรบทางเรือท ี ่ เครื่องบินทะเลแบบลัวร์ ๑๓๐
เกาะช้างของฝรั่งเศส คือ เครื่องบินทะเลแบบลัวร์ ๑๓๐ กุญแจส�าคัญของฝรั่งเศสในการรบที่เกาะช้าง
ั
(Loire 130) ๒ เคร่อง เรือลาดตระเวนเบาของฝร่งเศสอีกลา
ื
�
ิ
์
ั
้
ี
ทมาเยยมไซง่อน (โฮจิมนตซิตในปัจจุบน) ชอ “ซุฟเฟรง”
่
่
ี
ี
่
่
ื
ื
ิ
(Suffren) ท้งไว้ให้ และท่ฐานทัพเรียม ยังมีเคร่องบินแบบ
ี
ื
โปเตช ๔๕๒ (Potez 452) อีก ๓ เคร่อง และเคร่องบินแบบ
ื
กูรดู ๘๓๒ (Gourdur 832) อีก ๓ เครื่อง เครื่องบินโปเตซ ๔๕๒ ของฝรั่งเศส
นาวิกศาสตร์ 18
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
�
�
่
เรือหลวงช้าง (ลาท ๑) สาหรับเรือหลวงรัตนโกสินทร์
เข้าอู่ซ่อมตลอดช่วงเวลาพิพาท
ั
่
ั
่
�
ั
ั
่
็
การจดดงกลาวเปนคาสงหลก แตในการปฏบตงานจรง
ิ
ั
ิ
ิ
ี
ก็อาจมีการเปล่ยนแปลงนาเรือบางลาจากกองเรือ
�
�
ื
หมวดเรืออ่น ๆ ไปปฏิบัติงานแทนเรือท่ไม่สามารถ
ี
ออกปฏิบัติการได้
เครื่องบินแบบกูรดู ๘๓๒ ส�าหรับเรือในหมวดเรือที่ ๓ กองเรือที่ ๑ ซึ่งออกไป
การจัดก�าลังทางเรือของไทยในกรณีพิพาทอินโดจีน เปลี่ยนก�าลัง ณ เกาะช้าง กับหมวดเรือที่ ๑ กองเรือที่ ๑
ี
่
ี
ื
มีการจัดต้งหน่วย “ทัพเรือ” โดย พลเรือตรี เม่อวันท ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ มผู้บังคับการเรือดังน ี ้
ั
สินธุ์ กมลนาวิน เป็นแม่ทัพเรือ นาวาโท หลวงพร้อมวีรพันธุ์ (นักเรียนนายเรือ
่
ี
เรือหลวงอ่างทอง (ลาท ๑) เป็นกองบัญชาการ หมายเลข ๒๒๗ รุ่น พ.ศ. ๒๔๕๘) ผู้บังคับการเรือหลวง
�
ทัพเรือ (เรือธง) มีกองเรือในบังคับบัญชา คือ ธนบุรี
ี
๑. กองเรือท ๑ หมวดเรือท ๑ ประกอบด้วยเรือ นาวาตร ใบ เทศนะสดับ (นักเรียนนายเรือ หมายเลข
่
ี
่
ี
๖ ล�า คือ เรือหลวงศรีอยุธยา เรือหลวงภูเก็ต (ล�าที่ ๑) ๓๒๑ รุ่น พ.ศ. ๒๔๖๒) ผู้บังคับการเรือหลวงระยอง
เรือหลวงปัตตานี (ล�าที่ ๑) เรือหลวงสุราษฎร์ เรือหลวง นาวาตรี ชั้น สิงหชาญ (นักเรียนนายเรือ หมายเลข
�
้
ุ
�
�
มัจฉาณ และเรือหลวงสินสมุทร (๒ ลาหลังเป็นเรือดานา) ๒๘๖ รุ่น พ.ศ. ๒๔๖๑) ผู้บังคับการเรือหลวงสงขลา
ื
ี
่
่
ี
�
กองเรือท ๑ หมวดเรือท ๓ ประกอบด้วยเรือ ๕ ลา เรอเอก ประทิน ไชยปัญญา (นักเรียนนายเรือ
คือ เรือหลวงธนบุร เรือหลวงระยอง เรือหลวงสงขลา หมายเลข ๔๕๒ รุ่น พ.ศ. ๒๔๖๓) ผู้บังคับการเรือหลวงชลบุร ี
ี
ี
่
ี
้
�
ื
�
(ลาท ๑) และเรอหลวงบางระจน (ลาท ๑) (ไม่มเรอดานา) เรือเอก ดาว เพชรชาติ (นักเรียนนายเรือ หมายเลข
ั
่
�
ื
ี
�
่
ี
่
๒. กองเรือท ๒ หมวดเรือท ๒ ประกอบด้วยเรือ ๓๗๓ รุ่น พ.ศ. ๒๔๖๒) ผู้บังคับการเรือหลวงหนองสาหร่าย
ี
๖ ลา คือ เรือหลวงท่าจีน (ลาท ๑) เรือหลวงตราด เรือเอก สนิธ เวสารัชชนันท์ ผู้บังคับการเรือหลวง
ี
่
�
�
เรือหลวงชลบุรี (ล�าที่ ๑) เรือหลวงชุมพร เรือหลวงวิรุณ เทียวอุทก
และเรือหลวงพลายชุมพล (๒ ล�าหลังเป็นเรือด�าน�้า)
�
่
กองเรือท ๒ หมวดเรือท ๔ ประกอบด้วยเรือ ๕ ลา
่
ี
ี
่
�
คือ เรือหลวงแม่กลอง เรือหลวงคลองใหญ่ (ลาท ๑)
ี
�
ี
เรือหลวงตากใบ (ลาท่๑) เรือหลวงกันตัง (ลาท ๑)
�
่
ี
และเรือหลวงหนองสาหร่าย (ล�าที่ ๑)
่
ี
๓. กองเรือท ๓ ประกอบด้วยเรือ ๑๙ ลา คือ
�
เรือหลวงสุโขทัย (ลาท ๑) เรือหลวงพระร่วง เรือหลวง
ี
่
�
ี
เจ้าพระยา (ล�าท ๑) เรือหลวงสารสินธ (ล�าท ๒)
่
ุ
่
ี
ี
เรือหลวงเทียวอุทก เรือหลวงตระเวนวาร (ลาท ๑)
ี
�
่
เรือยามฝั่งตอร์ปิโด ๖ ล�า คือ เรือยามฝั่ง ๖ เรือยามฝั่ง ๗
เรือยามฝั่ง ๘ เรือยามฝั่ง ๙ เรือยามฝั่ง ๑๐ เรือยามฝั่ง ๑๑
่
�
เรือหลวงบริพานพาหน เรือหลวงจวง (ลาท ๑)
ี
�
�
ี
่
่
เรือหลวงเสม็ด (ลาท ๑) เรือหลวงคราม (ลาท ๑) นาวาโท หลวงพร้อมวีรพันธุ์
ี
นาวิกศาสตร์ 19
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
เรือหลวงธนบุรี
นาวาตรี ชั้น สิงหชาญ ผู้บังคับการเรือหลวงสงขลา (ต่อมา พลเรือโท รองสมุหราชองครักษ์ ๑๘ กรกฎาคม ๒๔๙๕ ถึง ๓๐ กันยายน ๒๕๐๐)
ี
ี
เรือเอก ประทิน ไชยปัญญา ผู้บังคับการเรือหลวงชลบุรี (ภาพวาดน้มีข้อผิดพลาด ไม่มีรังกาท่ตรวจการณ์บนเสากระโดง ท่พลทหาร
ี
ป่อไล้ แซ่เฮง ตกลงมาขาขาด ๒ ข้าง แต่ร้องเชียร์เพื่อนให้รบจนขาดใจตาย)
นาวิกศาสตร์ 20
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
การเตรียมรบ: ทหารเรือไทย-ฝรั่งเศส ท�าอะไรกันก่อน เป็นคนแรกคือ นาวาตร หลวงสินธุสงครามชัย
เกิดการรบ ๑๗ มกราคม ๒๔๘๔ ผู้จบจากโรงเรียนนายเรือเดนมาร์ก พ.ศ. ๒๔๗๒
ื
ี
ี
�
ั
เน่องจากประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม (มหาอานาจตอนน้นไม่รับไทยเข้าเรยนโรงเรยนนายเรือ)
ึ
การรบทางเรือด้วยอาวุธท่เป็นผลิตผลอุตสาหกรรม ซ่งในเดือนพฤศจิกายน ๒๔๘๓ ได้รับยศเป็นพลเรือตร ี
ี
(Interstate Industrial War) จึงเป็นเร่องแปลกใหม่ ผู้บัญชาการทหารเรือ และแม่ทัพเรือในกรณีพิพาท
ื
ิ
ี
ั
ุ
ั
ิ
ไม่มใครทราบ และชาตตะวนตกมกปกปิดยทธวธ ี อินโดจีน การเตรียมรบของกองเรือไทยจึงมุ่งไปที่การฝึก
ิ
ั
�
�
ทางเรือเป็นความลับช้นสูง โดยเฉพาะอย่างย่งหลังยุทธนาว ี เป็นสาคัญ โดยมีคาขวัญว่า “ฝึกให้ชานาญจะย้มได้
�
ิ
ื
�
ี
ท่ซูชิมา (Tsushima) ค.ศ. ๑๙๐๕ หรือ พ.ศ. ๒๔๔๘ เม่อภัยมา” นอกจากท่านได้แต่งตาราทางยุทธวิธ ี
�
ที่ญี่ปุ่นสามารถคว�่าเอาชนะกองเรือรบรัสเซียซึ่งเป็นชาติ ไว้หลายเล่มแล้ว เช่น ตาราปืนใหญ่ สมุดคู่มือเรือ
�
�
ตะวันตกได้อย่างราบคาบ เรือรบได้กลายเป็นอาวุธสาคัญ ใช้ตอร์ปิโด พ.ศ. ๒๔๗๙ ท่านยังได้จัดทาเอกสารท ี ่
�
ในการเปรียบเทียบกาลังรบระหว่างประเทศ การเปรียบเทียบ เรียกว่า “ภาครวม” ไว้อีก ๓ เล่ม คือ “ภาครวม ๑”
ี
เช่นน้อาจเรียกได้ว่าเป็นการคิดท่จะทาสงครามด้วย “ภาครวม ๒” และ “ภาครวม ๓” เอกสารน้หากเปรียบ
ี
�
ี
�
�
การยึดหลักของจานวน ประเภทเรือรบ อากาศยาน หรือ กับสมัยปัจจุบันก็คือ ระเบียบปฏิบัติประจา หรือ รปจ.
�
�
ั
ท่เรียกว่า Platform Centric Warfare เป็นสาคัญ น้นเอง มีการกาหนดหลักปฏิบัติทางยุทธการ กาลังพล
ี
�
ี
�
ื
ึ
ั
่
ุ
ซงต่างกบปัจจบนทถอว่าจะต้องทาการรบด้วยระบบ ยุทธการ การส่งก�าลังบ�ารุง ในระหว่างการฝึก ตลอดจน
่
ั
�
เครือข่าย หรือ Network Centric Warfare เป็นสาคัญ ระบุก�าหนดข้อมูลต่าง ๆ จากยุทธวิธี เช่น แนวป้องกัน
�
้
�
ั
ในอดีตยุค พ.ศ. ๒๔๘๔ การเหนือกว่าด้านกาลังรบ เรือดานา นอกจากน้นใน พ.ศ. ๒๔๘๓ กรมเสนาธิการทหาร
�
ึ
ี
�
�
จะดูท่จานวน ขนาดของเรือ ปืน อากาศยาน หรือท่เรียกว่า ได้จัดทา “คู่มือแปรขบวนทัพเรือ ๘๓” ข้นมา
ี
ึ
�
�
ความเหนือกว่าด้านจานวน (Numerical Superiority) เป็นหลักปฏิบัติอีกเล่มหน่ง ด้วยการเป็นผู้นาฝึกหัดศึกษา
เช่น มีเรือหนักก่หม่นตัน ปืนใหญ่ขนาดก่น้ว จะม ี ทางยุทธวิธใช้งานรบตามยุทธวิธทางเรอสมัยใหม่ดงกล่าว
ี
ี
ี
ื
ิ
ั
ื
ี
�
ความสาคัญเป็นข้อได้เปรียบอย่างย่งยวดต่อการรบ ทหารเรือจึงนิยมเรียกท่านว่า “ครู” และยังเป็นการน�า
ิ
ทางทะเล เน่องจากเรือรบเหล็ก และยุทธวิธีทางเรือ ค�าว่า “ครู” มาเป็นสมญานามเรียกผู้บังคับบัญชา และ
ื
ั
้
�
ื
ั
ู
ื
ี
ยุคอุตสาหกรรมเป็นเร่องใหม่สาหรับไทย จึงไม่มีใครทราบ นายทหารชนผ้ใหญ่ในกองทพเรอเป็นประเพณสบมา
ื
ผู้นายุทธวิธีทางเรือสมัยใหม่เข้ามาในกองทัพเรือไทย จนถึงทุกวันนี้ด้วย
�
พลเรือตรี หลวงสินธุสงครามชัย (สินธุ์ กมลนาวิน) รักษาราชการผู้บัญชาการทหารเรือ ต้งแต่วันท่ ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๗๖ ถึงวันท่ ๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๗๗
ั
ี
ี
�
�
ิ
ี
ี
และดารงตาแหน่งผู้บัญชาการทหารเรือ ต้งแต่วันท่ ๒๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๑ ถึงวันท่ ๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๙๔ รวมครองตาแหน่งราว ๑๔ ปี เป็นผู้ริเร่ม
�
ั
�
นาเอายุทธวิธีการรบทางเรือสมัยใหม่มาใช้ในกองทัพเรือไทย เป็นแม่ทัพเรือในกรณีพิพาทอินโดจีน ในยุค พ.ศ. ๒๔๘๐ กองทัพเรือไทยมีนายพล
ู
อย่เพยงคนเดยว คอ ผู้บญชาการทหารเรอ ในภาพท่านไปกากบดแลการฝึกทางยทธวธด้วยตวเองอย่างเข้มงวด พลเรอตร สนธ์ กมลนาวน เป็น
ิ
ิ
ุ
ิ
ื
ั
ี
ั
ู
�
ุ
ั
ี
ื
ี
ื
ี
ผู้บัญชาการทหารเรือ ท่านเดียวที่เชี่ยวชาญด้านยุทธวิธีทางเรืออย่างยิ่ง
นาวิกศาสตร์ 21
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
คือ เรือหลวงตราด เรือหลวงภูเก็ต เรือหลวงสุราษฎร์
ื
่
และเรอทุนระเบิด เรือหลวงบางระจน ไปทาการลาดตระเวน
�
ั
ื
บริเวณเกาะช้าง เกาะกูด และคลองใหญ่ เพ่อป้องกัน
ิ
ั
ุ
การรกรานของฝรงเศสในบรเวณนน ในบังคับบัญชาของ
ั
้
่
นาวาเอก หลวงสังวรยุทธกิจ (นักเรียนนายเรือ
หมายเลข ๒๗๖ ร่น พ.ศ. ๒๔๖๑) ในการปฏิบติการ
ุ
ั
ั
้
ตามโอวาทยุทธการน แม่ทัพเรือได้ส่งให้ปฏิบัติการภายใน
ี
�
ั
น่านนาไทยเท่าน้น ทางกองบังคับการทหารสูงสุด
้
้
ห้ามกองทัพเรือรุกลาเข้าไปในเขตน่านนาอินโดจีน
�
�
้
�
เป็นอันขาด และให้ทาการยิงต่อสู้ได้ต่อเม่อฝ่ายเราถูก
ื
ี
ั
ั
้
พลเรือเอก หลวงพลสินธวาณัติก์ โจมตีก่อนเท่าน้น ท้งน นับว่าเป็นการบังคับให้ทัพเรือ
�
ั
ผู้จดบันทึกโอวาท คาส่ง การปฏิบัติการทัพเรือในยุทธการ พ.ศ. ๒๔๘๔ ท�างานในเขตจ�ากัด
ั
�
เจตนารมณ์แม่ทัพเรืออนุมานจากโอวาท คาส่งยุทธการ ในการยาตรากาลงทอาวสตหบเมอวนท ๒ ธนวาคม
ื
�
่
่
ี
ี
ั
ั
ี
่
ั
่
ั
จากบทความ “การปฏบตการของกองทพเรอ พ.ศ. ๒๔๘๓ เรือด�าน�้า เรือหลวงวิรุณ ได้ชนกับเรือหลวง
ั
ิ
ั
ื
ิ
ในกรณีพิพาทอินโดจีน” ในวารสาร “นาวิกศาสตร์ ชลบุรีท่บริเวณใกล้แหลมปู่เฒ่า ขณะว่งสวนกันในเวลา
ี
ิ
ฉบับเดือนพฤศจิกายน ๒๕๐๔” โดย พลเรือเอก กลางคืน และต่างพรางไฟมืด (ผู้เขียนได้รับการบอกเล่า
หลวงพลสินธวาณัติก์ (เปล่ง พลสินธ์ สมิตเมฆ) จากคุณลุง พลเรือโท สิทธ สุรักขกะ ผู้บังคับการเรือหลวง
์
ิ
�
ั
นักเรียนนายเรือหมายเลข ๒๔๖ รุ่น พ.ศ. ๒๔๕๘ ชลบุรีในขณะน้นโดยตรงว่า เหล็กเรือดานาแข็งแรงมาก
้
�
อดีตผู้บัญชาการทหารเรือ ตั้งแต่ ๒ กรกฏาคม ๒๔๙๔ เรือหลวงชลบุรีถึงกับหัวพับ)
ั
ั
ถึง ๓๐ พฤศจิกายน ๒๔๙๔ มีประเด็นส�าคัญสรุปได้ดังนี้ หลังจากน้นได้มีการออก “คาส่งยุทธการ” ให้เรือ
�
�
ในวันที่ ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๓ แม่ทัพเรือ ต่าง ๆ ออกลาดตระเวนรักษาด่าน คุ้มกันเรือลาเลียง
่
ได้ออกโอวาทยุทธการเฉพาะท ๑ ให้เรือหลวงธนบุร ี ทหารนาวิกโยธินไปข้นบกท่ท่าแฉลบ ตลอดจนมีการส่งการ
ี
ึ
ี
ั
เรือหลวงศรีอยุธยา เรือดานา ๔ ลา เรือตอร์ปิโดใหญ่ ๓ ลา ให้มีการสับเปลี่ยนก�าลังอีกหลายครั้ง
้
�
�
�
�
เกาะง่ามปลายเกาะช้าง มีระดับน�้าลึกติดฝั่ง แม่ทัพเรือมีประสงค์จะใช้ที่นี่เป็นฐานทัพหน้าส�าหรับ“หน่วยทัพเรือ” ในฉาก “ยุทธนาวีที่เกาะกง”
นาวิกศาสตร์ 22
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
่
�
ในวันท ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ได้มีการส่งนายทหาร ลาเลียง โดยต้องย้ายกองบัญชาการทัพเรือไปอยู่ท่ ี
คือ นาวาตรี สงวน รุจิราภา และ เรือเอก โกมล สีตะกลิน เรือหลวงแม่กลองเป็นการช่วคราวด้วย) ลาเลียงนาวิกโยธิน
�
ั
ั
ี
ื
ี
่
(ต่อมาคือผู้บัญชาการทหารเรือ ต้งแต่วันท ๑ ตุลาคม ๗๐๐ คน ไปส่งท่จันทบุรีเพ่อเตรียมรุกเข้าอินโดจีน
่
ี
ิ
ั
ื
ึ
ี
พ.ศ. ๒๕๑๕ ถงวนท ๓๐ กนยายน พ.ศ. ๒๕๑๖) ทางด้านไพลน และให้ทัพเรอเตรยมรักษาชายฝั่งทะเล
ั
ึ
่
ี
ั
ไปหาข้อเท็จจริงเก่ยวกับข่าวการยกพลข้นบกของฝร่งเศส ด้านตะวันออก วนท ๓๐ ธนวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ แม่ทัพเรือ
ั
ั
ี
ื
่
ี
เม่อวันท ๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ท่คลองใหญ่ รองเสนาธิการทัพเรือ และผู้บังคับกองโยธาสัตหีบ
ี
ั
ึ
ื
ื
�
ปรากฏว่าข่าวน้นไม่เป็นความจริง เรือฝร่งเศส ข้นตรวจเกาะง่าม เพ่อเตรียมทาโรงพักเคร่องบิน
ั
ท่มาอยู่นอกน่านนาไทยเข้ามาประชุมราษฎร (ฝร่งเศส คานเรือยามฝั่งช่วคราว และสถานีวิทย การก่อสร้าง
ั
ั
้
�
ุ
ี
ประชุมราษฎรไทย-แปลกมาก) มีการระบุว่าแมทพเรอ เช่นน เพราะต้องการใช้เคร่องบินลาดตระเวนไกลออกไป
ื
้
ื
่
ั
ี
�
ื
ู
�
้
ได้ไปตรวจดูแม่นาตราด เพ่อใช้เป็นท่ให้เคร่องบิน ในน่านนาศัตร เป็นหูเป็นตาป้องกันการถูกโจมตีจาก
ื
ี
้
ทะเลข้นลงเม่อวันท ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ในวันท ่ ี ข้าศึก วันท ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ มีการออก “โอวาท
่
ึ
ี
ื
่
ี
ี
่
ั
๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ส่งนายทหารช้นยศนาวาเอก ยุทธการเฉพาะท ๓” เตรียมการวางสนามทุ่นระเบิดโดยให้
้
ั
�
ู้
ื
ั
้
ี
ี
๔ นาย ไปตรวจสถานท่ต้งกระโจมไฟพิเศษ โรงพัก เรือหลวงบางระจันเป็นผดาเนินการ ทงน เพ่อเป็นการฝึก
ื
�
ี
ี
เคร่องบินทะเล สถานีวิทย บริเวณเกาะหมาก และ และป้องกันกองเรือใหญ่ท่จอดอยู่ท่เกาะช้างเป็นจานวนมาก
ุ
เกาะกระดาด วันที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ แม่ทัพเรือ วันท ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เรือยามฝั่ง (ร.ย.ฝ.)
่
ี
ไปจันทบุรีเย่ยมนาวิกโยธิน ทหารม้า และทหารอากาศ ๓ ล�า เดินทางไปแม่น�้าตราด เครื่องบินทะเลหมายเลข ๓
ี
ท่สนามบินเขาพลอยแหวน และตกลงเร่องการปฏิบัติการ หมายเลข ๔ และหมายเลข ๑ บินมาสมทบที่เกาะง่าม
ื
ี
บางอย่างเก่ยวกับการบินเข้าหากองเรือของเคร่องบิน (เรือตรี กระวิน ธรรมพิทักษ์ เรือโท ทวี พุทธินันท์ และ
ื
ี
ี
่
ในวันท ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ มีการออก “โอวาท เรือตรี จินต์ จุลชาติ นักบิน) เวลา ๑๖.๐๕ น. เครื่องบิน
�
ั
ี
้
�
ั
่
ี
ยุทธการเฉพาะท ๒” ให้เรือสลุป ๒ ลา (ช้นเรือหลวงแม่กลอง) ทะเลท้งหมดเดินทางไปลงจอดท่แม่นาตราด (จอดใน
เรือตอร์ปิโดใหญ่ (ช้นเรือหลวงตราด) และเรือตอร์ปิโดเล็ก แม่น�้าปลอดภัยกว่าจอดในทะเล)
ั
(ช้นเรือหลวงคลองใหญ่) ออกฝึกหัดลาดตระเวน และ
ั
ทาการกวาดทุ่นระเบิดในบริเวณเกาะกูด และเกาะช้าง
�
ั
็
้
เพราะมความประสงค์จะใชเปนฐานทพหนาเพอทาการรก
ี
่
ุ
้
�
ื
เข้าไปในเขตอินโดจีนต่อไป เม่อได้รับคาส่งจาก
ื
�
ั
่
ี
กองบังคับการทหารสูงสุด วันท ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓
�
เวลาเย็นได้มีการจัดการลาเลียงเคร่องก่อสร้างท่จะ
ื
ี
ี
ไปสร้างท่พักนักบิน คานเรือยามฝั่ง และสถานีวิทย ุ
ลงเรือหลวงสีชังที่สัตหีบ
ี
่
ื
จาก “โอวาทยุทธการเฉพาะท ๒” ออกเม่อวันท ่ ี
๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ ให้เรือปืนเบา (เรือหลวงสโขทัย) เรือยามฝั่ง (ร.ย.ฝ.)
ุ
เรือปืนหนัก ๒ ล�า (ชั้นเรือหลวงธนบุรี) เรือตอร์ปิโดใหญ่ ในวันที่ ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ ได้ออก “โอวาท
(ช้นเรือหลวงตราด) เรือดานา (ช้นเรือหลวงมัจฉานุ) ยุทธการเฉพาะท ๔” ให้ นาวาโท หลวงพร้อมวีรพันธุ์
้
ั
�
ั
�
ี
่
ท้งหมดเดินทางไปรวมกาลังท่เกาะง่าม ให้เรือลาเลียง นากองเรือท ๑ ไปลาดตระเวนตรวจภูมิประเทศ
ี
�
�
ั
ี
�
่
๓ ล�า (รวมทั้งเรือหลวงอ่างทอง (เรือธง) ต้องมาท�าหน้าที่ เพ่อท่จะใช้ท้องถ่นเกาะช้าง เกาะกูดเป็นฐานทัพหน้า
ื
ิ
ี
นาวิกศาสตร์ 23
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ั
การชุมนุมเรือรบจานวนมากมายรวมท้งเรือธง
�
ี
ื
ณ เกาะน้ เม่อวันท่ ๕ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ แต่อาจจะเป็น
ี
�
เพราะอุปสรรคในด้านเสบียงอาหาร และการส่งกาลังบารุง
�
ึ
ซ่งตลาดเมืองตราดไม่สามารถท่จะสนองความต้องการ
ี
ี
ี
่
ั
ื
ุ
้
ิ
ของคนท่มเพมจากการตงทพเรอทน่อย่างปัจจบัน
ี
ี
่
ั
ี
ทันด่วน หลังจากวันท่ ๕ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ ไปแล้ว
เรือส่วนใหญ่ของ “หน่วยทัพเรือ” จึงถูกถอนกลับไป
เครื่องบินทะเลแบบ “วานาตาเบ” สัตหีบจนหมด เหลือแต่เพียงหมู่เรือรักษาการณ์เพียง
หรือ บ.รน.๑ ในภาพหมายเลข ๓ ที่ภูเก็ต ๑ หมู่เท่าน้น สาหรับเรือดานาในระหว่างท่จอดอยู่ท ี ่
�
�
ั
�
้
ี
สาหรับส่งทหารเข้ายึดเกาะสะเก็ด ชายฝั่งทางทิศเหนือ เกาะช้าง ได้เข้าไปลาดตระเวนในน่านนาอินโดจีน
้
�
�
�
ของเกาะกงและหวังว่าจะได้ทาการยุทธ์ทางเรือกับฝ่ายศัตร ู บริเวณเกาะกงหลายครั้ง เพื่อส�ารวจภูมิประเทศและหา
�
ู
�
ั
ในตาบลทท่เราประสงค์ เม่อได้รับคาส่งจากรัฐบาล ความชานาญในน่านนาศัตร เรือดานา และเรือยามฝั่งไม่ม ี
ื
ี
ี
�
้
�
่
�
้
�
ในวันที่ ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เช่นกันได้ออก “โอวาท เรือพี่เลี้ยง (เรือ tender) ไปด้วย ตามหลักนิยมของชาติ
ี
ยุทธการเฉพาะที่ ๕” ให้เรือยามฝั่ง และเรือตอร์ปิโดเล็ก ตะวันตก จึงไม่มีท่หลับท่นอน ท่อยู่อาศัยท่เหมาะสม (ไม่ม ี
ี
ี
ี
(ชุดเรือหลวงตากใบ กันตัง คลองใหญ่) ไปลาดตระเวน habitability) ในสภาพแวดล้อม พ.ศ. ๒๔๘๔ ที่บริเวณ
�
และตรวจภูมิประเทศทางเหนือเกาะกง เพ่อหาความชานาญ สตหบถึงเกาะช้าง เกาะกด ยงมแต่ป่าเขา สตว์ร้าย
ั
ี
ี
ั
ั
ู
ื
ี
ส�าหรับการโจมตีฝ่ายศัตรูในเวลาค�่าคืน วันที่ ๓ มกราคม จึงต้องถอนตัวกลับสัตหีบ ต่อมาในวันท่ ๕ มกราคม
ื
พ.ศ. ๒๔๘๔ เคร่องบินทะเลหมายเลข ๔ ทุ่นร่ว พ.ศ. ๒๔๘๔ กองบัญชาการทหารสูงสุดแจ้งทัพเรือว่า
ั
้
ิ
ขณะร่อนลงในแม่นาตราด เข้าใจว่าถูกซากไม้หัก ทัพบกไทยเร่มเข้ายึดปอยเปตในกัมพูชาแล้ว กาลัง
�
�
ี
ิ
ท่มต้องส่งเรือหลวงตระเวนวาร (เรือโท จวบ รุกคืบหน้าไปเรื่อย ๆ และสั่งส�าทับมายังทัพเรือว่ามิให้
หงสกุล ผู้บังคับการเรือ) ไปจัดการกู้เคร่องบิน ด�าเนินการอย่างไร ให้คงอยู่ในน่านน�้าไทย ถ้าถูกต่อตี
ื
ื
ื
และส่งเคร่องบินทะเลอีก ๑ เคร่อง ไปลาดตระเวนค้นหา จึงให้ท�าการต่อสู้ป้องกันตัว ค�าสั่งอันนี้ท�าให้ทหารเรือ
ั
กองเรือฝ่ายตรงข้ามท่บริเวณเกาะกง และเกาะเรียม วิพากษ์วิจารณ์กันมากว่าไม่เหมาะสม แต่ก็ได้ต้งใจ
ี
�
เวลา ๑๙.๓๐ น. เรือหลวงช้างออกจากกรุงเทพฯ ไปรับ ตรงกันหมดว่า ถ้าเห็นศัตรูเราจะดาเนินการรบทันท ี
ิ
ื
่
ี
่
ุ
ั
่
ี
สรรพาวุธ และรางรถทป้อม (พระจลฯ) เพอนามา วนท ๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ กองทัพอากาศส่งเคร่องบน
ื
�
ื
ื
ี
ึ
�
ื
ึ
�
สร้างคานสาหรับลากเคร่องบินข้นเก็บบนเกาะง่าม มาประจาท่สัตหีบ ๕ เคร่อง เคร่องบินเหล่าน้ข้นตรง
ี
วันที่ ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เวลา ๑๕.๐๐ น. เรือหลวง กองทัพอากาศ ดังนั้น ทัพเรือจึงไม่มีส่วนที่จะใช้เคร่องบินนี ้
ื
อ่างทอง (เรือธง) เล่อนเรือจากเกาะหมากไปจอดเกาะกระดาด เข้าท�าการร่วมมือด้วย วันที่ ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔
ื
ั
ื
ี
ื
ด้านเหนือ เพ่อสารวจท่ต้งกระโจมไฟช่วคราวบนเกาะ เรือหลวงภูเก็ตจอดบริเวณเกาะหมาก รายงานพบเคร่องบิน
ั
�
และหาท่เก็บน�ามันเช้อเพลิงต่าง ๆ วันท ๕ มกราคม ฝรั่งเศส ๒ เครื่อง บินจากเกาะช้างไปเกาะกงที่ความสูง
ี
้
่
ี
ื
พ.ศ. ๒๔๘๔ เรือหลวงอ่างทอง (เรือธง) ออกเรือจาก ๑,๐๐๐ เมตร วันท ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔
่
ี
เกาะกระดาดไปเกาะง่าม เวลา ๒๑.๓๐ น. เรือหลวงศรีอยุธยา เวลา ๑๕.๓๐ น. เครื่องบินทะเลปีกชั้นเดียวของฝรั่งเศส
เรือหลวงภูเก็ต เรือหลวงปัตตานี และเรือหลวงสุราษฎร์ บินผ่านมาทางสัตหีบ จึงโทรเลขให้ฝูงบินกองทัพอากาศ
ึ
�
ื
ี
เดินทางจากเกาะกูดไปเกาะง่าม ส่วนเรือหลวงธนบุร ี ท่จันทบุรีข้นขับไล่ทาลาย ฝูงบินจันทบุรีส่งเคร่องบิน
ื
�
ื
เรอหลวงระยอง เรอหลวงสงขลา และเรอดานา ๓ ลา ๓ เครื่อง เข้าสกัดกั้น พบเครื่องบินฝรั่งเศสทางตะวันตก
ื
�
�
้
ื
เดินทางกลับสัตหีบ จากบันทึกดังกล่าวเราอาจพบว่า ของเกาะกูดเม่อเวลา ๑๗.๒๐ น. ทาการยิง แต่ปืนขัดข้อง
�
เกาะง่ามคือฐานทัพหน้าของ “หน่วยทัพเรือ” ไทยม ี ไม่สามารถสกัดไว้ได้
นาวิกศาสตร์ 24
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ื
ี
ั
ี
ี
ี
เคร่องบินตรวจการณ์ลัวร์ ๑๓๐ (Loire130) ของฝร่งเศส ท่ไปบินตรวจการณ์ท่สัตหีบและท่เกาะช้างในวันท่ ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ และ
ตรวจซ�้าในเช้ามืดของวันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เป็นบทบาทกุญแจส�าคัญในการรบ เป็นการปฏิบัติการบินเตรียมข่าวกรองก่อนการรบ (IPB)
ี
ุ
่
ั
ิ
ี
ื
่
ั
ุ
ั
ให้กล่มเรอปฏบติการตามโอกาสท ๗ (groupe occasionnel No7) ในการ์ตูน “ยทธนาวเกาะช้างของฝรงเศส” มเสยงนกบนพูดว่า “ยังอย่ ู
ิ
ี
ี
กันเหมือนเดิม, ไม่มีร่องรอยการออกไปลาดตระเวนที่ไหนกันเลย”
การตัดสินใจของฝรั่งเศส เบา ๒ ล�า และเรือเร็วขนาดใหญ่ ๓ ล�า
ทางด้านฝร่งเศส เม่อ นาวาเอก เบรองเช่ เรือท่จอดอยู่ทางใต้ของเกาะช้าง คือ เรือประจัญบาน
ั
ื
ี
ผู้บังคับการเรือลาดตระเวนลามอตต์ปิเกต์ และ รักษาฝั่ง ๑ ลา (เรือหลวงธนบุรี) เรือขนาดเบา ๓ ลา
�
�
�
ผู้บัญชาการหมู่เรือปฏิบัติการตามโอกาส(Groupe (เรือตอร์ปิโดใหญ่) และเรือตรวจฝั่ง ๑ ลา (เรียกประเภทเรือ
Occasionnel) ได้รับมอบการกิจจากข้าหลวงใหญ่ ไม่เหมือนกันเพราะนักบินคนละคน)
อินโดจีนฝรั่งเศสเมื่อวันที่ ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ ให้ จากบทความ “ชัยชนะท่เกาะช้าง” (La Victoire de
ี
“ค้นหาและท�าลายกองเรือสยาม ตั้งแต่สัตหีบไปจนถึง Koh Chang) ที่ นายจ๊าก มอร์ดัล (Jacques Mordal)
ั
ี
ิ
่
พรมแดนกัมพูชา” แล้ว ส่งแรกท นาวาเอก เบรองเช่ เขียนลงวารสาร “กองทัพเรืออินโดจีนฝร่งเศส” (Marine
�
�
ต้องทาคือ การได้ภาพสถานการณ์กาลังรบทางเรือ Indochine) ตีพิมพ์ใน พ.ศ. ๒๔๙๖ ซึ่ง นาวาตรี กฤษฎา
ของไทยท้งหมด ต้งแต่สัตหีบไปจนถึงพรมแดนกัมพูชาว่า เฟื่องระบิล นักเรียนนายเรือ หมายเลข ๒๔๕๔ รุ่น ๖๔
ั
ั
มีอยู่ที่ไหน จ�านวนเท่าใด และก�าลังท�าอะไรกันอยู่บ้าง พ.ศ. ๒๕๐๙ ได้น�ามาแปล และเขียนลงวารสารกระดูกงู
ี
การท่จะได้ภาพสถานการณ์ท่ด ถูกต้อง ครบถ้วนท่สุด คือ ฉบับเดือนมกราคม ๒๕๒๗ ดังนี้
ี
ี
ี
ต้องส่งเครื่องบินไปลาดตระเวน “วันท ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เรือตร แป๊ลงแมซอง
ี
ี
่
�
ตามรายงานการรบของ นาวาเอก เบรองเช่ ได้ระบุว่า (Plainemaison) ทาการบินลาดตระเวนบริเวณเกาะช้าง
ี
�
ในการค้นหาข้าศึก ในช่วงบ่ายของวันท ๑๖ มกราคม พบเรือรบ ๔ ลา รูปลักษณะคล้ายเรือญ่ปุ่น ในเวลา
ี
่
พ.ศ. ๒๔๘๔ หน่วยลาดตระเวนทางอากาศซ่งมีเคร่อง ใกล้เคียงกัน เรือตร นูกาเรด (Nougarede) ได้รายงานว่า
ี
ื
ึ
ั
บินทะเล ๒ เครื่อง ซึ่งขึ้นอยู่กับกองเรืออินโดจีนฝรั่งเศส กองเรือไทยจานวนท่เหลือจอดรวมกันท่สตหบ ฝ่ายฝร่งเศส
ี
ั
�
ี
ี
ี
โดยตรง ได้บินไปดูลาดเลาท่สัตหีบ ๑ เคร่อง และอีก ได้คาดคะเนใจฝ่ายไทยว่า คงจะไม่คิดผิดสังเกตใด ๆ
ื
๑ เคร่อง บินไปลาดตระเวนท่เกาะกูด เกาะช้าง และ ที่มีเครื่องบินออกมาบินลาดตระเวน เพราะฝรั่งเศสได้ส่ง
ี
ื
ฝั่งทะเลสยามจนถึงพรมแดน การลาดตระเวนค้นหา เครื่องบินมาลาดตระเวนอยู่เสมอ ๆ อยู่แล้ว”
ื
ื
ข้าศกทาให้ นาวาเอก เบรองเช่ มภาพสถานการณ์ การบินเพ่อลาดตระเวนหาข่าวความเคล่อนไหว
�
ึ
ี
การวางก�าลังทางเรือของไทยตามรายงานการรบ ดังนี้ ทางเรือของฝร่งเศสใน พ.ศ. ๒๔๘๔ ดังกล่าว ปัจจุบันเรยกวา
ั
่
ี
�
ี
ี
เรือท่จอดอยู่ท่สัตหีบ เรือปืนหุ้มเกราะ ๑ ลา (เรือหลวง Maritime Patrol and Reconnaissance - MPR
ื
�
�
ศรีอยุธยา) เรือตอร์ปิโด ๔ ล�า เรือด�าน�้า ๒ ล�า เรือขนาด จะกระทาเพ่อภารกิจสาคัญก่อนทาการรบท่เรียกว่า
�
ี
นาวิกศาสตร์ 25
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ุ
การข่าวกรองเพื่อเตรียมยุทธภูมิ (IPB - Intelligence โอกาส (Groupe Occassionel) ออกเป็น ๒ กล่ม
ื
ี
ี
for Preparation of the Battlefield) เพื่อให้ได้มา เพ่อแยกกันเข้าโจมตีเรือรบสยามท้งท่สัตหีบ และท่เกาะช้าง
ั
ี
ั
�
ึ
ซ่งพาหะ (Means) สาคัญทางยุทธศาสตร์คือ ความเหนือกว่า ในเวลาเดียวกัน อีกท้งการเข้าโจมตีเรือสยามท่สัตหีบ
ด้านความรู้ (Knowledge Superiority) ซ่งเป็นปัจจัย จะอยู่ใกล้ฐานทัพท่มีอาวุธยุทโธปกรณ์ครบถ้วนดูจะ
ี
ึ
ี
�
ั
�
ั
�
สาคัญท่จะนาไปสู่ชัยชนะในการรบท้งในอดีต ปัจจุบัน ลาบาก และมีการเส่ยงภัยมากเกินไป อีกท้งยังเป็นการยาก
ี
อนาคต ท่เรืออีกกลุ่มจะต้องเร่งความเร็วให้ถึงสัตหีบในตอน
ี
Means, Ways, Ends ของยุทธศาสตร์ทางทะเล เช้าตรู่ เพื่อเข้าโจมตีพร้อม ๆ กันกับที่เกาะช้าง ข้าพเจ้า
ั
สหรัฐอเมริกาปัจจุบัน หรือตามท่ซุนวูกล่าวไว้เม่อ ๒,๔๐๐ ปี จึงตัดสินใจท่จะผนึกกาลังท้งหมดมุ่งเข้าโจมตีข้าศึกท ี ่
�
ื
ี
ี
ก่อนนี้ว่า “ใครก็ตามที่รู้จักตัวเอง และข้าศึก จะไม่มีทาง ทอดสมออยู่ที่เกาะช้าง”
ที่จะมีความเสี่ยงในยุทธการร้อยครั้ง (He who knows การรบท่เกาะช้างจึงเกิดจากการมอบหน้าท่กองทัพเรือ
ี
ี
himself and the enemy will never be at risk in และการตัดสินใจของ นาวาเอก เบรองเช่ ด้วยประการฉะน ้ ี
a hundred of battles.) หรือ “รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง (จบตอนที่ ๑)
ชนะร้อยคร้ง” น่นเอง ความเหนือกว่าในด้านความรู้
ั
ั
�
ิ
(Knowledge Superiority) จะมีความสาคัญย่งกว่า
ความเหนือกว่าด้านจานวนตัวเลข (Numerical
�
Superiority) ตามที่เคยเชื่อในการรบสมัยเก่าด้วย
ื
เม่อ นาวาเอก เบรองเช่ เห็นภาพสถานการณ์
การวางกาลังรบทางเรือของไทย ต้งแต่สัตหีบจนถึงพรมแดน
�
ั
ั
�
กัมพูชาแล้ว จึงตัดสินใจรวมกาลังท้งหมดของตนเข้าโจมต ี
ั
ี
หมวดเรือไทยท่เกาะช้างเท่าน้น ตามท่ปรากฏในรายงาน
ี
การรบของเบรองเช่ ว่า
“วันไหน วันดี บานคลี่พร้อมอยู่”
“ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจว่า จะเป็นการเส่ยงอันตราย ทหารประจ�าเรือหลวงธนบุรีร่วมกันถ่ายรูปบริเวณท้ายเรือ ก่อน พ.ศ. ๒๔๘๔
ี
มากเกินไป หากจะแบ่งเรือในกลุ่มเรือปฏิบัติการตาม ไม่แน่ใจว่าเรือตรีที่ยืนคือใคร (เรือตรี เฉลิม สถิรถาวร ต้นหน ?)
นาวิกศาสตร์ 26
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
่
ู
ี
ี
ี
่
ั
บรรดาเจ้าหน้าทระดบสงของกระทรวงกลาโหม วันท ๑๖ เมษายน ประธานาธิบดีจิมม คาร์เตอร์
ี
ี
ี
�
และเจ้าหน้าท่ทาเนียบขาวต่างรู้สึกประทับใจในการ เรียกตัวผู้บังคับบัญชาท่รับผิดชอบเก่ยวข้องกับภารกิจน ี ้
ี
บรรยายสรุปแผนการบุกชิงตัวประกันในเตหะรานของ เข้าพบท่ทาเนียบขาว หลายคนรู้สึกได้ในทันทีว่ามันจะ
�
“เดลตา ฟอร์ซ” อย่างมาก พวกเขาสนับสนุนอย่างเต็มท ี ่ ต้องไม่ใช่การหารือตามปกติธรรมดาอย่างแน่นอน เพราะ
�
�
ให้ประธานาธิบดีคาร์เตอร์ ผู้มีอานาจสูงสุดในทาเนียบขาว ตลอดระยะเวลา ๕ เดือนที่ผ่านมา มีการประชุมนับครั้ง
ิ
ั
่
ิ
ิ
ิ
ี
ี
่
“อนุมต” ปฏบัตการดงกลาว ชนดทไม่มีใครยกมือคดค้าน ไม่ถ้วน ระหว่างเจ้าหน้าท่ระดับสูงของกระทรวงกลาโหม
ั
ั
แม้แต่คนเดียว คณะเสนาธิการร่วม และผู้บังคับบัญชาของหน่วย
่
ึ
ั
ี
้
ื
สาหรบผ้นาของสหรฐอเมริกาซงมการเลอกตง “เดลตา ฟอร์ซ” ซึ่งดูเหมือนว่าสิ่งที่พวกเขาถกแถลงกัน
ั
�
�
ู
ั
ประธานาธิบดีสมัยท่สองเป็นเดิมพัน คาร์เตอร์ต้องใช้เวลา ไม่มีวันที่จะได้ข้อยุติ
ี
ี
�
และความคิดอย่างหนักหน่วงกว่าท่จะให้ความเห็นชอบได้ แต่คราวน้มันเป็นการประชุมระหว่างทาเนียบขาว
ี
ิ
�
ั
เขาบอกกับตัวเองว่าอเมริกันได้พยายามทาทุกวิถีทางแล้ว สภาความม่นคงแห่งชาต และหน่วย “เดลตา ฟอร์ซ” จึงม ี
ั
�
ิ
ไม่ว่าจะเป็นการเจรจา การกดดัน หรือเรียกร้องผ่าน ความเป็นไปได้อย่างย่งว่า “คาส่งอนุมัติ” แผนกาลังจะถูก
�
ี
�
ั
้
“สหประชาชาติ” แต่ทงหมดท่กล่าวมา ก็ไร้ผล ทาให้การใช้ ประกาศออกมาอย่างเป็นทางการ
ั
ั
“ก�าลังทางทหาร” เป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป ในวันน้น พันเอก เบควิท ผู้ก่อต้งหน่วยเดลตา ฟอร์ซ
ื
ในความคดของคาร์เตอร์ ปฏบตการเพอช่วยเหลอ เดินทางไปร่วมประชุมพร้อมผู้บังคับบัญชาของเขาคือ
ิ
ิ
ื
ิ
ั
่
่
ี
ตัวประกันในอิหร่านจะต้องเป็นปฏิบัติการท “รวดเร็ว” นายพล โวจ์ท และนายพล กัซ เมื่อประธานาธิบดี จิมมี
ี
เด็ดขาด และไม่ก่อให้เกิดการสูญเสียชีวิตของชาวอเมริกัน คาร์เตอร์ พร้อมด้วยรองประธานาธิบด มอนเดล
ิ
ี
แม้แต่คนเดียว “อีเกิล คลอว์” จึงเป็นส่งท “ดีท่สุด” ก้าวเข้ามาในห้อง การประชุมนัดประวัติศาสตร์
ี
่
ส�าหรับการตอบสนองความมุ่งหมายดังกล่าว ก็เริ่มต้นขึ้น
แม้จะมีอัตราความล้มเหลวค่อนข้างสูงและเป็นการ เจ้าหน้าท่ฝ่ายทหารผลัดกันอธิบายรายละเอียด
ี
ี
“เส่ยง” อย่างมหันต์ แต่ “อีเกิล คลอว์” ก็เป็น “ไพ่ใบเดียว” ของปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” (Eagle Claw) เหมือนท่เคย
ี
ที่ผู้น�าสหรัฐอเมริกามีอยู่ในมือ บรรยายให้คณะเสนาธิการร่วมและประธานาธิบด ี
นาวิกศาสตร์ 27
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ึ
่
่
ึ
้
ั
�
ุ
ุ
ี
ได้ฟังมาแล้วครงหนง ซงทกคนทอย่ในห้องประชม แล้วก็มาถึงคาถามสุดท้ายจากผู้แทนของ
่
ู
พึงพอใจกับสิ่งที่ได้ยินเช่นเดียวกับครั้งที่แล้ว ฝ่ายทหารซ่งกล่าวกับผู้นาของพวกเขาอย่างระมัดระวังว่า
�
ึ
หลังการบรรยายสรุปจบลงมีคาถามหลาย “ท่านประธานาธิบดีครับ ท่านจะตัดสินใจส่งการ
ั
�
ประการที่ผู้เกี่ยวข้องต้องให้ค�าอธิบายซ�้า แต่มีค�าถามอยู่ อย่างไร ?
ึ
ึ
่
�
่
ี
ุ
�
ิ
่
ื
่
ั
ิ
ข้อหนงซงเมอได้ฟังคาตอบแล้ว ทกคนทได้ยนต่างตกใจ ผู้นาของสหรัฐอเมริกาน่งไปช่วครู่ ก่อนจะตอบ
ซึ่งค�าถามนั้นก็คือ อย่างสุขุมว่า
หน่วย “เดลตา ฟอร์ซ” จะต้องสังหารยามชาวอิหร่าน “ถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องตัดสินใจ แม้ว่าในส่วนลึก
ี
้
ที่เฝ้าสถานทูตใช่หรือไม่ ? แล้ว ผมจะไม่อยากให้มีปฏิบัติการน แต่เราก็ไม่มีทางเลือก
�
คาตอบก็คือ “ใช่” เพราะทุกคนรู้อยู่แก่ใจว่า หากไม่ เป็นอื่น เหตุผลเดียวที่ผมจะระงับ “อีเกิล คลอว์” ของ
เริ่มต้นด้วยการฆ่ายามรักษาการณ์ ปฏิบัติการนี้ไม่มีทาง พวกคุณก็คือ การย่นมือเข้ามาช่วยเหลือของกาชาดสากล
ื
ส�าเร็จได้เลย และอีกค�าถามหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ ท�าให้ตัวประกันในอิหร่านได้รับการปลดปล่อย
หากเจ้าหน้าท่ของอิหร่านซ่งควบคุมตัวประกัน “แต่เม่อส่งเหล่าน้ไม่เกิดข้น ผมจึงขอประกาศว่า
ี
ึ
ึ
ี
ื
ิ
แต่งตัวเหมือน “ชาวตะวันตก” หน่วย “เดลตา ฟอร์ซ” จะร ู้ ปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” ได้รับการอนุมัติ !”
ิ
ั
่
ั
่
ั
้
้
ั
็
ู
ุ
่
้
ไดอยางไรวาบคคลผนนไมไดเปนตวประกนชาวอเมรกน ?
้
ค�าตอบก็คือ ใครก็ตามที่มี “ปืน” “เดลตา ฟอร์ซ”
จะถือว่าเป็นฝ่ายตรงข้ามที่จะต้องถูกก�าจัดให้เร็วที่สุด
ึ
ปัญหาอีกประการหน่งก็คือในจานวนตัวประกัน
�
ี
ี
ี
อาจจะมีผู้ท่เป็นทหารหรือคนท่เคยเก่ยวข้องกับหน่วย
ี
ทหารรวมอยู่ด้วย บุคคลเหล่าน้จะแสดงออกในทันท ี
ด้วยสญชาตญาณ เมอรู้ว่ามกาลงของฝ่ายเดียวกัน
ั
ั
่
�
ี
ื
บุกเข้ามาช่วย เขาอาจจะพยายาม “แย่งอาวุธ”
ั
จากผู้ควบคุมตัวประกัน ซ่งหากเป็นเช่นน้นหน่วยจู่โจม
ึ
จะตึงเครียดมาก เพราะในหลักปฏิบัติกาหนดไว้ว่าใคร
�
ก็ตามที่ “ถือปืน” อยู่ในมือจะต้องถูกยิงในทันที
หลังจากทุกคนหมดข้อซักถามแล้ว ก็ถึงคราวของ
ั
ประธานาธบดจมม คาร์เตอร์ ผ้นาของสหรฐอเมรกา จิมมิ คาร์เตอร์ ประธานาธิบดีผู้อนุมัติปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์”
ิ
ิ
ี
ู
�
ิ
ี
�
ยิงคาถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “จะมีการบาดเจ็บล้มตาย
ั
มากน้อยแค่ไหน ?” กาหนดปฏิบัติการคร้งสาคัญท่สุดในประวัติศาสตร์
�
ี
�
ี
่
�
นายพล โวจ์ท ผู้รับผิดชอบหน่วย “เดลตา ฟอร์ซ” จะเร่มในวันท ๒๔ เมษายน โดยกองกาลังเดลตา
ิ
ตอบว่า จะเดนทางเข้าส่อิหร่านเป็นลาดบแรก หลังจากนนใน
�
ิ
ู
ั
ั
้
่
�
ี
“กระผมไม่สามารถระบุได้แน่ชัด แต่คาดว่าหน่วยเดลตา วันท ๒๕ เมษายน หน่วยเดลตาจะพักกาลังในเวลากลางวัน
�
่
ื
ั
น่าจะเสียชีวิตประมาณ ๗ นาย ตัวประกันประมาณ ๓ นาย เพ่อรอเวลาท่จะปฏิบัติการในข้นตอนต่อไปเม่อถึงตอนคา
ื
ี
ื
และฝ่ายเราจะมีเคร่องบินขับไล่จากสนามบินเมห์ราบัด ซ่งหากทุกอย่างเรียบร้อยพวกเขาจะ “ถอนตัว”
ึ
ุ
(Mehrabad Airport) คอยค้มกันตลอดการเดนทาง ออกจากอิหร่านพร้อมด้วยตัวประกันในช่วโมงต้น ๆ
ั
ิ
เมื่อพวกเดลตา และตัวประกันถอนตัวออกจากอิหร่าน” ของวันที่ ๒๖ เมษายน
นาวิกศาสตร์ 28
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
แผนผังแสดงรูปขบวนบินของเฮอร์คิวลิส ๔ ล�า ซี สตัลเลียน ๖ ล�า ในการมุ่งสู่ทะเลทรายอิหร่าน
ิ
ส่งหน่งท่จะแตกต่างจากการปฏิบัติภารกิจอ่น ๆ นามของเขา และลูกทีม “เดลตา ฟอร์ซ” ทุกนาย
ึ
ื
ี
�
็
ื
ู
ั
้
ั
ั
่
ั
กคอ ผ้นาสหรฐอเมริกาได้สงให้มีการจดตงระบบ จะปรากฏอยู่ในประวัติศาสตร์ของกองทัพสหรัฐอเมริกา
การรายงานสถานการณ์ท “ส้นท่สุด” โดยให้ผู้รับผิดชอบ ชั่วนิรันดร์
ี
่
ี
ั
ี
ั
รายงานข้อมูลโดยตรงต่อประธานาธิบด และรัฐมนตร ี ในตอนน้นยังไม่มีใครใน “เดลตา ฟอร์ซ” แม้แต่คนเดียว
ว่าการกระทรวงกลาโหมเพียงสองคนเท่านั้น ท่รู้ว่าภารกิจระดับสุดยอดได้รับการอนุมัติจาก
ี
ี
ี
ี
ในท้ายท่สุด ก่อนท่ทุกคนจะออกจากห้องประชุม ประธานาธิบดีแล้ว จนกระท่งเช้าตรู่ของวันท ๒๐ เมษายน
ั
่
ผู้นาของสหรัฐอเมริกาได้เรียกพันเอก “เบควิท” พ.ศ. ๒๕๒๓ ทุกคนในหน่วยเดลตาจึงถูกเรียกมารวมตัวกัน
�
้
ผูกอตั้งหนวย “เดลตา ฟอร์ซ” เข้าไปพบ แล้วกล่าวว่า และได้รับแจ้งว่าจะต้องเดินทางไปช่วยตัวประกัน
่
่
ี
ั
�
ั
“ผู้การ ส่งสาคัญท่ผมอยากจะขอร้องคุณม ี จากน้นหน่วยเดลตาได้รับคาส่งให้ข้นรถบรรทุกทหาร
�
ึ
ิ
ื
ื
ึ
สองประการคือ เดินทางไปยังฐานทัพอากาศเพ่อข้นเคร่องไปยัง
่
ี
ี
“ก่อนออกเดนทาง ขอให้แจ้งกบลกทมท้งหมดว่า จุดหมายแรกคือสนามบินท “แฟรงค์เฟิร์ต” ประเทศ
ั
ู
ั
ิ
�
หากปฏิบัติการคร้งน้ล้มเหลว ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม เยอรมน ด้วยเคร่องบินลาเลียงขนาดยักษ์ ซี-141
ื
ั
ี
ี
ั
ิ
ุ
มนจะไม่ใช่ความผดพลาดของทกคน แต่ผมในฐานะ หรือสตาร์ลิฟเตอร์ ซึ่งในยุคนั้นถือเป็นเครื่องบินล�าเลียง
ี
ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาจะเป็นผู้แบกรับไว้เอง ขนาดใหญ่ท่สุดก่อนหน้าท่กองทัพสหรัฐอเมริกาจะน�า ซี-5
ี
ี
“ประการท่สอง หากมีผู้เสียชีวิต ไม่ว่าจะเป็น กาแล็กซีเข้าประจ�าการ
�
ี
ื
ึ
่
ิ
่
ตัวประกัน หรือกาลังพลของหน่วยเดลตา หากไม่เป็น เมอไปถงเยอรมน พวกเขามสมาชิกมาสมทบเพมอีก
ี
ึ
อันตรายต่อคนอื่นแล้ว ขอให้พยายามน�าศพคนเหล่านั้น ๑๓ นาย ซ่งเป็นกาลังพลจากหน่วยปฏิบัติการพิเศษ
�
ี
กลับมาให้ได้” ของอเมริกันท่ถูกส่งไปประจาอยู่ในเยอรมนีก่อนหน้าน้น
ั
�
้
ั
็
ี
ั
ิ
ื
ั
พนเอก เบควท ยนตวแขงขณะทรบปากกบ อยู่แล้ว ทีมพิเศษท้ง ๑๓ นายน จะเป็นผู้บุกเข้าช่วยเหลือ
ั
ี
่
ั
ึ
ี
ประธานาธิบดีด้วยความรู้สึกอันยากท่จะบรรยาย ตัวประกัน ๓ คน ซ่งอยู่ในอาคารหลังหน่งทางด้านตะวันออก
ึ
�
ื
ั
ี
�
เม่อเขาออกจากทาเนียบขาวในวันน้น เบควิทบอกกับ ของสถานทูต และจะทาหน้าท่ควบคุมถนนโดยรอบ
ตนเองว่าไม่ว่าจะประสบชยชนะ หรือพ่ายแพ้ในภารกจ ของสถานทูต ขณะท่หน่วยเดลตาจู่โจมเข้าไปยัง
ิ
ี
ั
อันตรายสุดยอดครั้งนี้ เป้าหมายอื่น
นาวิกศาสตร์ 29
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
�
ี
เหตุผลท่ต้องรับหน่วยปฏิบัติการพิเศษทีมน้เข้าเป็น ส่วนทีม “สีแดง” จะบุกตรงไปยังอาคารท่ทาการ
ี
�
�
ึ
ื
ื
กาลังสมทบก็เน่องจากหน่วยเดลตาไม่มีกาลังพลเพียงพอ สถานทูต ซ่งเช่อว่าจะมียามรักษาความปลอดภัย
่
กับภารกิจที่ขยายขอบเขตเพิ่มขึ้น มากขน และนนทาให้ทมสแดงต้องปรบแผนด้วยการ
ั
�
ั
ี
้
ี
ึ
�
เม่อถึงตอนน้น กองกาลังจู่โจมของฝ่ายอเมริกัน จัดแบ่งก�าลังออกเป็นทีมเล็ก ๆ อีกหนึ่งทีม จู่โจมเข้าไป
ื
ั
�
จึงมีจานวนรวมกันท้งส้น ๑๓๒ นาย ประกอบด้วย สายลับ ยังประตูด้านตะวันออก เม่อทะลวงเข้าไปได้สาเร็จแล้ว
ื
�
ิ
ั
ี
อิหร่าน ๒ คน พลขับ ๑๒ นาย ทีมป้องกันถนนท “เดทเสิรท์-วัน” ก็จะเคลื่อนตัวไปยังด้านทิศใต้ เปิดช่องให้ก�าลังส่วนใหญ่
่
ั
(Desert One) ๑๒ นาย หน่วยปฏิบตการพเศษจากเยอรมน ี บุกตามเข้าไป
ิ
ิ
๑๓ นาย และหน่วยเดลตา ฟอร์ซ ๙๓ นาย
่
ี
�
สาหรับทีมป้องกันถนนท “เดทเสิร์ท-วัน”
่
(Desert One) ซ่งเป็นกาลังพลทเพมขน ๑๒ นาย
�
ี
่
ึ
ิ
ึ
้
เนื่องจากหน่วยข่าวกรองตรวจพบว่าบริเวณถนนใกล้กับ
้
ั
ี
“เดทเสิร์ท-วัน” มีการใช้รถบนเส้นทางน้เป็นครงคราว
�
จึงจาเป็นจะต้องมีการป้องกันไว้ก่อนเพ่อความไม่ประมาท
ื
้
�
ื
ิ
เม่อเสร็จส้นภารกิจในการเติมนามันเฮลิคอปเตอร์
จากเครื่องบิน อีซี-130 แล้ว ทีมป้องกันถนนจะเดินทาง
ื
กลับอียิปต์ในทันทีด้วยการโดยสารไปพร้อมกับเคร่องบิน
เติมน�้ามัน
ั
คร้นถึงวันท ๒๑ เมษายน ยักษ์ใหญ่ “สตาร์ลิฟเตอร์”
่
ี
ิ
ก็บินไปถึง “วาด คีนา” ในประเทศอียิปต์ตามแผนท ี ่
ก�าหนดไว้
อย่างไรกตาม ค่ายพกในอยปต์ทหน่วยจ่โจมของ
ี
ู
ิ
ี
่
ั
็
ึ
้
ั
ั
ั
ี
อเมริกนใช้เป็นท่พกช่วคราวน สร้างขนโดยเจ้าหน้าท ่ ี หน่วยเดลตาในนาทีสุดท้ายก่อนเดินทางไปอิหร่าน
ี
้
่
ั
ี
ื
ิ
ี
“รัสเซีย” ในยุคท่อียิปต์ทาสงครามกับอิสราเอล ดังน้น เม่อเร่มวันท ๒๔ เมษายน ได้ไม่ก่ช่วโมง หน่วย
ี
ั
�
ค่ายพักทหารจึงมีคุณภาพ “ตามาก” เม่อเทียบกับ “เดลตา ฟอร์ซ” ก็ออกเดินทางจากอียิปต์มุ่งสู่เกาะมาร์ซีราส
�
ื
่
ึ
่
ค่ายพักตามมาตรฐานของทหารอเมริกันโดยทั่วไป ซงอยนอกชายฝั่งโอมาน หลังจากเคร่องบนสตาร์ลิฟเตอร ์
ิ
ู่
ื
มันไม่มีเคร่องปรับอากาศ ห้องพักก็คับแคบ ซี-141 ลงจอดท่สนามบิน พวกเขาก็พบว่ามีเคร่องบิน
ี
ื
ื
ี
ื
ฝ่ายอเมริกันจึงต้องทนกับสภาพอากาศท่ร้อนอบอ้าวของ เฮอร์คิวลิส ซี-130 และเคร่องบินเติมนามัน อีซี-130
�
้
ทะเลทราย ท้งในเวลากลางวันและกลางคืน แต่ “เดลตา ฟอร์ซ” จอดเตรียมพร้อมรออยู่แล้ว
ั
ื
ทุกคนยังมีสภาพร่างกาย ตลอดจนขวัญก�าลังใจดีเยี่ยม และแล้วเม่อถึงเวลาส่โมงคร่ง หน่วย “เดลตา ฟอร์ซ”
ึ
ี
ระหว่างน้นหน่วยข่าวกรองได้รายงานเพ่มเติมว่า พร้อมอาวุธก็ทยอยกันข้นสู่เคร่องบิน ซี-130 กาลังพล
�
ึ
ื
ั
ิ
ู
ี
่
�
ื
ตัวประกันถูกย้ายไปควบคุมในอาคารท่ทาการสถานทูต ทุกนายพร้อมอาวุธอย่ในเครองแบบของ “เดลตา ฟอร์ซ”
ั
ี
แล้ว ดงนนจงต้องมการปรบแผนการอกครง โดยทม สวมแจ็คเก็ต คอมแบท สูทสีดา หมวกแก็ปสีเดียวกัน และ
�
้
ี
ั
้
ั
ั
ี
ึ
ิ
ิ
้
ึ
“สีนาเงิน” มภารกจเพมขน เพราะจะต้องรับผิดชอบ ที่แขนเสื้อมีตราธงชาติอเมริกา แต่ปิดทับด้วยเทป ซึ่งจะ
่
้
ี
�
การจู่โจมท่พักของหน่วยรักษาความปลอดภัยก่อนจะ ลอกออกเม่อเร่มปฏิบัติการ เพ่อให้ตัวประกันรู้ว่าหน่วย
ี
ิ
ื
ื
บุกเข้ายึดโรงไฟฟ้า จู่โจมที่บุกเข้าไปเป็นทหารของฝ่ายเดียวกัน
นาวิกศาสตร์ 30
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
้
ื
ั
็
ึ
ื
ครนถงเวลาหกโมงเยน เครองบน ซ-130 หรอ
ี
่
ิ
�
ึ
เฮอร์คิวลิสลาแรก ก็ทะยานข้นสู่ท้องฟ้ามุ่งหน้าไปยัง
เป้าหมาย ผู้โดยสารบนเคร่องประกอบด้วยพันเอก
ื
เบควิท กับทีมป้องกันถนนและทีมควบคุม รวมท้งทีม
ั
สีน�้าเงิน
ทันทีท่เคร่องบินลงจอด กาลังท้งหมดจะกระจาย
ั
�
ื
ี
ั
ออกจากเคร่องเพ่อวางแนวป้องกัน และต้งข่าย
ื
ื
ื
ื
�
ี
ึ
การส่อสารเตรียมรับเคร่องบินท่เหลืออีก ๕ ลา ซ่งจะ
ทยอยกันบินขึ้นจากสนามบินในโอมานทุกหนึ่งชั่วโมง เฮลิคอปเตอร์ ซี สตัลเลียน บนดาดฟ้าเรือบรรทุกเครื่องบินก่อน
ี
ื
เหตุท่ต้องทยอยกันบินข้น ก็เพ่อป้องกันไม่ให้เป็น เดินทางไปอิหร่าน
ึ
ท่สนใจของเรือท่อยู่ในอ่าวโอมาน โดยเฉพาะอย่างย่ง “ซ สตัลเลียน” ท้ง ๘ เคร่อง ถูกดัดแปลงเพ่อภารกิจ
ี
ี
ิ
ื
ื
ั
ี
เรือสายลับของรัสเซีย ท่มักจะป้วนเปี้ยนปฏิบัติการอยู่ใน “อีเกิล คลอว์” หลายรายการ โดยเฉพาะอุปกรณ์ต่อต้าน
ี
บริเวณดังกล่าว ฝ่ายอเมริกาจึงเกรงว่าจะมีการส่งข้อมูล ทุ่นระเบิดท่ไม่จาเป็นสาหรับการช่วยเหลือตัวประกัน
ี
�
�
“เตือน” ให้อิหร่านรู้ตัว ถูกถอดออกไปและทดแทนด้วย “ถังนามันอะไหล่”
�
้
�
เม่อเฮอร์คิวลิสบินเข้าใกล้ฝั่งอิหร่าน นักบินได้นา เพ่อเพ่มรัศมีทาการ ทาให้เฮลิคอปเตอร์บินได้ไกลกว่าเดิม
ื
�
ิ
�
ื
ี
เคร่องลดระดับลงไปอยู่ท่ความสูงเพียง ๕๐๐ ฟุต ๒๐๐ ไมล์
ื
เพื่อหลีกเลี่ยงการตรวจจับด้วยเรดาร์ของข้าศึก ซี สตัลเลียน ที่เข้าร่วมในภารกิจนี้ ๒ เครื่อง เป็น
ในที่สุดเครื่องบิน ซี-130 และเครื่องบินเติมน�้ามันก็ เฮลิคอปเตอร์ประจาเรือบรรทุกเคร่องบินนิมิตซ์
ื
�
“เจาะทะลวง” น่านฟ้าอิหร่านด้านตะวันตกของเมือง ส่วนท่เหลืออีก ๖ เคร่อง ถูกย้ายมาจากเรือบรรทุก
ี
ื
์
่
“ชาบาฮาน” มงสพนทลงจอด “เดทเสรท-วน” (Desert One) เคร่องบิน “คิตต ฮอว์ก” ซ่งปกติแล้วจะปฏิบัติการ
ุ
ิ
่
ั
่
ื
้
ู
ี
ื
ี
ึ
ซึ่งอยู่กลางทะเลทราย อยู่ในมหาสมุทรอินเดีย
ื
�
ี
�
เม่อ ซี-130 ลาแรกท่ม พันเอก เบควิท เป็นผู้นา หวหนานักบินของหมบน “ซ สตลเลยน” คอ พนเอก
ี
ู่
ั
้
ิ
ั
ี
ื
ี
ั
ั
บนไปได้ครงทาง เขากได้รบแจ้งว่าเฮลิคอปเตอร์แบบ เซฟเฟิร์ด จากกองทัพนาวิกโยธิน พันเอกวัย ๔๕ ปี
็
่
ึ
ิ
ี
ั
ื
ี
อาร์เอช-53 ด หรือ ซ สตัลเลียน (Sea Stallion) ท้ง ๘ เคร่อง ได้ฝึกลูกทีมของเขาเพ่อภารกิจน้มาเป็นเวลานาน
ื
ี
ไดบินขึ้นจากดาดฟาของเรือบรรทุกเครื่องบินนิมิตซแลว เช่นเดียวกับ พันเอก เบควิท ท่ได้ฝึกปรือหน่วยเดลตา ฟอร์ซ
์
้
้
้
ี
หมู่เฮลิคอปเตอร์ “ซี สตัลเลียน” บินเข้าสู่ที่หมาย อย่างเข้มงวด
เป็น ๔ กลุ่ม ๆ ละ ๒ เครื่อง นักบินได้รับค�าสั่งให้แยกใช้ สาหรับนักบินนาวิกโยธินแล้ว ภารกิจคร้งน้เป็นเร่อง
ั
ื
ี
�
เส้นทางท่ต่างกัน เพ่อป้องกันการถูกตรวจพบด้วยสายตา ท่ท้าทายความสามารถของพวกเขามาก เน่องจาก
ื
ี
ี
ื
ี
นักบินนาวิกโยธิน ซ่งเป็นผู้ควบคุม “ซ สตัลเลียน” โดยส่วนใหญ่นักบินนาวิกโยธินจะคุ้นเคยกับการบิน
ึ
ี
่
ิ
ึ
ั
ุ
ต่างรู้สกดีใจท่ได้เรมภารกิจหลงจากท่ต้องทนอดอู้ ในระยะทางสน ๆ และเป็นการบนในเวลากลางวน แต่
ี
้
ั
ั
ิ
ี
อยู่ใต้ท้องเรือเป็นเวลานานตลอดเส้นทางท่เรืออยู่ในทะเล ในบัดน้พวกเขาต้องบินเป็นระยะทางไกล และเป็น
ี
เพราะเฮลิคอปเตอร์ของพวกเขาถูกซ่อนไว้ใต้ดาดฟ้า การบินในเวลากลางคืนท่ามกลางความมืดมิด
เพื่อไม่ให้ “เรือสายลับ” ของรัสเซียตรวจพบ และการที่ ทุกส่งดูเหมือนจะราบร่น พยากรณ์อากาศระบุว่า
ิ
ื
“ซ สตัลเลียน” จานวนมากจอดเรียงรายอยู่บนดาดฟ้าบิน ท้องฟ้าจะแจ่มใสตลอดเส้นทาง หน่วยท่ให้ข้อมูลการ
ี
�
ี
จะท�าให้เกิดจุดสนใจได้โดยง่าย พยากรณ์อากาศก็คือ กองทัพอากาศซ่งม “ดาวเทียม”
ึ
ี
นาวิกศาสตร์ 31
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
รายงานสภาพอากาศที่ทันสมัยท่สุดของกองทัพอากาศ ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย”
�
ั
สหรัฐอเมริกาในขณะนั้น สถานการณ์ในขณะน้นทาให้นักบินมีทางเลือก
การพยากรณ์จึงเช่อถือได้ถูกต้องร้อยเปอร์เซนต์ ๓ หนทาง กล่าวคือ หนทางแรก นาเฮลิคอปเตอร์
�
ื
ี
ึ
ิ
มาโดยตลอดแต่ไม่มีใครเฉลียวใจเลยว่า ส่งท่หน่วย ไต่ข้นไปอยู่ในระยะสูง เพ่อหนีจาก “พายุทราย” แต่
ื
ี
พยากรณ์ทางอากาศไม่สามารถทานายได้ก็คือ ก็จะเส่ยงกับการถูกตรวจพบด้วยเรดาร์ของอิหร่าน
�
ึ
ื
“ปรากฏการณ์” ทางธรรมชาติซ่งอยู่นอกเหนือการ หนทางท่สอง นาเคร่องลงจอดรอให้พายุสงบเสียก่อนแล้ว
�
ี
ึ
ี
คาดเดา และเป็นปรากฏการณ์ท่เกิดข้นในภูมิประเทศ จึงจะเดินทางต่อ แต่หนทางนี้จะท�าให้เกิดปัญหาตามมา
ซึ่งมี “ลักษณะเฉพาะ” อย่างทะเลทราย ที่ฝ่ายอเมริกา สองประการ กล่าวคือ
มองข้ามไปอย่างไม่น่าเชื่อ “เวลา” ที่ก�าหนดไว้ในแผนจะคลาดเคลื่อนไปหมด
ั
ื
ี
ี
ี
และบัดน้ปรากฏการณ์ธรรมชาติท่ว่าได้อุบัติข้นกับ และท่อันตรายกว่าน้นก็คือ หากดับเคร่องแล้วนักบิน
ึ
ื
หมู่บินเฮลิคอปเตอร์ในปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” ! จะไม่สามารถติดเคร่องได้อีก เพราะเฮลิคอปเตอร์
เบ้องหน้าของนักบินไม่ใช่ความมืดธรรมดา เพราะพวก “ซ สตัลเลียน” จาเป็นจะต้องใช้อุปกรณ์จากฐาน
ื
�
ี
�
เขามองเห็น “กาแพงเมฆ” ตระหง่านสูงข้นไปหลายพันฟุต ภาคพื้นดินเพื่อช่วยในการติดเครื่องยนต์
ึ
�
่
ในคร้งแรกนักบินอเมริกันคิดว่าเป็นกลุ่มเมฆตา ถึงแม้ว่าเฮลิคอปเตอร์แต่ละล�าจะมี “ขวดอากาศ”
ั
�
ื
บริเวณชายฝั่ง หรือท่รู้จักกันในนามของ “หมอกทะเล” สารองอยู่บนเคร่อง เพ่อเตรียมไว้เป็นอุปกรณ์พิเศษ
ี
ื
ื
แต่เม่อพิจารณาอีกท มันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะ สาหรับการติดเคร่อง เม่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดท ่ ี
�
ื
ื
ี
ี
ั
ั
ิ
ั
เมฆท่เห็นอยู่ไกลจากฝั่งทะเลหลายร้อยไมล์ และใน “เดทเสร์ท-วน” แต่มนอาจจะใช้ไม่ได้ผลหลงจาก
ข้อเท็จจริงปราการท่ขวางหน้าพวกเขาอยู่ก็ไม่ใช่หมอก เฮลิคอปเตอร์ต้องเผชิญกับสภาวะอากาศท่มีผงฝุ่น
ี
ี
ทะเลอย่างที่คิด เพราะสิ่งที่เฮลิคอปเตอร์ก�าลังบินเข้าหา และเม็ดทรายมากมายขนาดนี้
ี
มีชื่อเรียกในภาษาพื้นเมืองว่า “ฮาบูบ” (HABOOB) สาหรับ หนทางสุดท้าย ท่นักบินอเมริกันไม่อยาก
�
ี
นิยามของฮาบูบคือ ฝุ่นธุล และเม็ดทรายท่ถูกลมพาย ุ เลือกก็คือบิน “ฝ่าพายุ” ต่อไปตามแผนโดยไม่สนใจ
ี
ึ
หอบข้นไปในอากาศ แล้วเข้ารวมตัวกันเหมือนกลุ่มเมฆ กับอุปสรรคที่ขวางหน้า
ความสูงหลายพันฟุต และมีฐานกว้างหลายไมล์ ไม่ว่าจะเป็นด้วยโชคชะตา หรือด้วยความมุ่งมั่นอัน
ไม่เคยมีใครเตือนนักบินอเมริกันมาก่อนถึงส่งน่ากลัว น่ายกย่องของเหล่านักบินนาวิกโยธินก็ตาม ในท้ายที่สุด
ิ
ั
จากปรากฏการณ์ธรรมชาติเหล่านี้ แล้วหมู่บินเฮลิคอปเตอร์ท้งหมดก็ตัดสินใจลุยฝ่าพาย ุ
ื
เพ่อป้องกันเรดาร์ของฝ่ายอิหร่าน แผนการ ต่อไปยัง “เดทเสิร์ท-วัน” ตามแผนที่ก�าหนดไว้
จึงกาหนดให้นักบินเฮลิคอปเตอร์นาเคร่องลงไปอยู่ ตลอดเวลาน้น ผลกระทบอีกประการหน่งของ
�
ื
ั
�
ึ
ื
ี
ั
เหนือพ้นดินเพียง ๕๐ ฟุต แต่น่นกลับเป็นการบิน การบินฝ่าพายุทรายก็คือ ฝุ่นผง และเม็ดทรายท่ปลิวเข้ามา
ท่อันตรายมาก เพราะภายในพายุทรายท่เกิดข้นอย่าง ปะทะกับใบพัดเฮลิคอปเตอร์ ได้ทาให้เกิดประกายไฟ
ี
ี
ึ
�
ี
ี
ฉับพลัน ผงทรายจะหนาแน่นในบริเวณท่อยู่ใกล้กับ จนเป็นผลรบกวนอย่างมากกับนักบินท่ต้องสวมกล้อง
พื้นดินมากที่สุด มองกลางคืน ซึ่งไม่เคยเห็นภาพเช่นนี้มาก่อน
นักบินคนหนึ่งกล่าวในภายหลังว่า นักบินทุกนายจึงต้อง “เค้น” ความสามารถและ
ื
“ตอนท่เราพบฮาบูบ มันเหมือนกับเรากาลังบินอยู่ใน ศักยภาพทุกอย่างท่พวกเขามี เพ่อให้เฮลิคอปเตอร์ซ่ง ึ
ี
�
ี
ชามใส่นมซ่งทัศนวิสัยลดตากว่าศูนย์ แม้จะใช้กล้อง อยู่ในความควบคุมสามารถบินต่อไปได้ มันเป็นคร้งแรก
�
ั
่
ึ
ส่องกลางคืนตรวจการณ์ไปข้างหน้าก็ไร้ผล เพราะ ในชีวิตของพวกเขาท่ต้องบินในสภาวะท่ไม่สามารถ
ี
ี
นาวิกศาสตร์ 32
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
�
ี
ี
�
มองเห็นสภาพภูมิประเทศท่จะใช้เป็น “จุดอ้างอิง” ขณะท่พวกเขากาลังจะเข้าสู่ตาแหน่ง ปรากฏว่าม ี
ึ
ึ
ิ
ี
้
ึ
ั
�
ได้เลย ซ่งส่งท่เกิดข้นแตกต่างจากภารกิจท่วไปของนักบิน รถบรรทุกนามันคันหน่งแล่นตรงมาด้วยความเร็วสูง
ื
นาวิกโยธินโดยสิ้นเชิง ร้อยเอก วาเด อิชิโมโต นายทหารการข่าวเช้อสาย
ุ
่
ิ
ี
ขณะท่หมู่บินเฮลิคอปเตอร์เผชิญกับพายุร้าย ญปน-ฮาวาย ซงเดนทางมากบภารกจนีดวย ไดตัดสินใจวง ิ ่
ิ
ั
้
้
ึ
่
้
่
ี
เคร่องบิน ซี-130 เคร่องแรกก็บินเข้าใกล้ “เดทเสิร์ท-วัน” ออกไปยืนขวางกลางถนนพร้อมกับทหารเดลตาอีกคนหน่ง
ึ
ื
ื
�
ิ
นักบินเร่มเปิดสวิทช์รีโมทควบคุมสัญญาณไฟบนทางว่ง แต่มันกลับทาให้คนขับกระทืบคันเร่งบังคับรถพุ่งเข้าหา
ิ
�
�
ั
ิ
่
ซ่งทีมสารวจได้ทาไว้ก่อนหน้าน้น สัญญาณไฟทางว่งทางาน แบบบ้าระหา อิชิโมโตกับทหารคนน้นจึงตัดสินใจ
�
ึ
�
ั
ั
ได้อย่างดีเยยม ทาให้นกบนมองเหนได้จากระยะไกล กระโดดหลบ ก่อนจะยิงจรวดต่อสู้รถถัง เอ็ม-72 ไล่หลัง
�
ิ
่
็
ี
ซี-130 เครื่องแรกซึ่งจะท�าหน้าที่อ�านวยการบินวนเหนือ ทาให้ยักษ์ใหญ่บรรทุกนามันส้นฤทธ์เมื่อโดน เอ็ม-72
ิ
�
้
�
ิ
ั
“เดทเสิร์ท-วัน” ๑ รอบ จากน้นจึงลงจอดในทิศทาง จนเกิดการระเบิดอย่างรุนแรง
ิ
ั
่
่
ิ
่
ี
ตะวันออกหันหัวไปทางตะวันตก สงทตามมาคอ เปลวเพลงไดลกโชตชวงสวางจบขอบฟา
้
้
ื
ิ
่
ุ
้
�
ิ
ื
การท่เคร่องสามารถลงจอดได้อย่างน่มนวล ฝ่ายอเมริกันรู้ในภายหลังว่าพวกเขาได้ยิงรถบรรทุกนามัน
ี
เป็นผลมาจากการสารวจพ้นทรายอย่างละเอียด ท่มีเช้อเพลิงอยู่ในถังถึง ๕,๐๐๐ แกลลอน ขณะท่เปลวเพลิง
ื
ี
ื
�
ี
ื
้
ก่อนหน้าน้น เม่อแรมป์ท้ายของเคร่องบินเปิดออกมันเป็น โหมกระพือข้นบนถนน คนขับรถบรรทุกนามันได้กระโดด
�
ึ
ั
ื
ื
ี
ั
ี
เวลาส่ทุ่มตรง ทีมเฝ้าถนนรบลงจากเคร่องแยกย้ายกันไป ลงจากท่น่ง เกือบจะพร้อม ๆ กับท่รถท่แล่นตามมา
ี
ี
ี
วางกาลังทางด้านข้างของ “เดทเสิร์ท-วัน” ซ่งทีมน้ม ี ในระยะห่างอีกคันหน่งเร่งความเร็วเข้าประกบ
ึ
ึ
�
ี
�
ิ
รถจักรยานยนต์และรถจ๊ปเป็นพาหนะท่ใช้สาหรับการ และรับคนขับรถบรรทุกน�้ามันขึ้นไปด้วย
ี
ลาดตระเวนระยะไกลรวมอยู่ด้วย ฝ่ายอเมรกาโดย ร้อยเอก อชิโมโต พยายามจะใช้
ิ
ิ
�
ื
ื
�
เม่อทีมเฝ้าถนนเข้าประจาตาแหน่งได้ไม่นาน รถบัสแบบ รถจักรยานยนต์ไล่ตามแต่เขากลับสตาร์ทเคร่อง
“เมอร์เซเดส” คันใหญ่ของอิหร่านคันหน่งก็แล่นตรงเข้ามา ไม่ติด อิชิโมโตจึงตัดสินใจใช้ปืนยิงไล่หลัง แต่ก็ไม่อาจ
ึ
ั
เบควิทรีบร้องตะโกนส่งให้ลูกน้องของเขาหยุดรถ หยุดรถคันนั้นไว้ได้
คันนั้นไว้ ทีมเฝ้าถนนจึง “ยิงเตือน” ท�าให้คนขับเหยียบ ถึงแม้การสกัดก้นยับย้งฝ่ายตรงข้ามจะล้มเหลว
ั
ั
ี
้
เบรคทันท หน่วยเดลตาทีมสีนาเงินตรงไปยังรถ บังคับให้ แต่ พันเอก เบควิท ก็ไม่กังวลมากนัก เพราะเขาคาดว่า
�
้
ผู้โดยสารทุกคนลงมา พวกเขาพบว่าส่วนใหญ่ รถนามันคันดังกล่าวคงจะถูกขโมยมา และแก๊งขโมย
�
�
่
้
ี
ิ
ชาวอิหร่านเหล่านั้นเป็นคนแก่และเด็ก นามนคงจะคดว่าพวกเขาเป็นเจ้าหน้าทตารวจของ
ั
�
หลังจากค้นตัวแล้ว ทีมสีนาเงินจึงควบคุมตัว อิหร่านที่พยายามสกัดจับ จึงตัดสินใจแหกด่านหลบหนี
้
�
ั
ผู้โดยสารเหล่าน้นไว้ พันเอก เบควิท ตัดสินใจว่า เพ่อ ขณะน้นทุกอย่างดูจะเป็นไปตามแผนด้วยด ี
ื
ั
ื
รักษาความลับของปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” เขาจะต้อง ทีมควบคุมการจราจรทางอากาศเตรียมจะส่งเคร่องบินกลับ
ื
ึ
ควบคุมคนเหล่านี้ไว้ก่อนจนกว่าจะเสร็จสิ้นภารกิจ ซี-130 ลาแรกท่เสร็จส้นภารกิจติดเคร่องกระห่มหลัง
ิ
ี
�
ื
ั
้
้
ู
้
ึ
ั
ั
ิ
ึ
่
้
ั
�
ั
ั
ดังนน พนเอก เบควท จงสงใหน�าตวผโดยสารทงหมด จากได้รับสัญญาณ จากน้นนักบินก็นาเคร่องทะยานข้น
ขึ้นไปบนเครื่อง ซี-130 ซึ่งจะบินกลับไปยัง “มาซีราน” จากทางวิ่ง
ื
เพ่อกักตัวคนเหล่าน้นไว้ แล้วค่อยส่งตัวกลับภายหลัง ไม่นานนัก “เฮอร์คิวลิส” ลาท่สองก็บินเข้าใกล้
�
ั
ี
ี
�
ิ
ี
หลังจากเหตุการณ์น้เสร็จส้นลงแล้ว ทีมเฝ้าถนนก็เคลื่อนตัว ท่หมาย นักบินสามารถมองเห็นตาแหน่งร่อนลงจอด
ั
ื
ไปทางด้านตะวันตกของ “เดทเสิร์ท-วัน” เพ่อปิดก้น ได้อย่างชัดเจน โดยอาศัยแสงสว่างจากเปลวไฟท่ลุกท่วม
ี
บริเวณดังกล่าวอีกครั้ง รถบรรทุกน�้ามัน ซึ่งลอยสูงขึ้นไปในอากาศถึง ๓๐๐ ฟุต
นาวิกศาสตร์ 33
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ั
ั
์
ั
ื
่
ุ
ึ
ิ
ี
์
หลังลงจอดเรียบร้อย แรมป์ท้ายเคร่องก็เปิดออก ทกคนกงวลกบสถานการณทเกิดข้น ณ “เดทเสรท-วน”
่
ี
ั
�
ี
่
ั
ี
เจ้าหน้าทช่วยกนลาเลยงสมภาระ และตาข่ายพราง เมอได้รู้ว่าเฮลคอปเตอร์ยังไม่มาตามเวลาทกาหนด
�
ื
่
ิ
สาหรับเฮลิคอปเตอร์ท่จะใช้กาบังระหว่างท่กองกาลัง พันเอก เบควิท เดินพล่านไปมาอย่างกระวนกระวาย
�
ี
�
�
ี
ทั้งหมดพักรออยู่ในจุดซ่อนตัวในเวลากลางวัน เฝ้าแต่ถามตนเองว่า “หมู่เฮลิคอปเตอร์อยู่ท่ไหน”
ี
ั
ี
ิ
ึ
ั
หลังจากน้นอีกหน่งช่วโมง อากาศยานท่เหลือ เขาเร่มสังหรณ์ใจว่านักบินอาจจะพบกับสภาพอากาศ
ทั้งหมดก็บินมาถึง และลงจอดได้อย่างปลอดภัย อันเลวร้ายท�าให้การเดินทางต้องล่าช้าออกไป
ซี-130 แต่ละล�าเรียงรายกันเป็นแถว เว้นระยะห่าง ในความเป็นจริง สถานการณ์ท่เกิดข้นเป็นไปอย่างท ี ่
ี
ึ
้
ให้มีท่ว่างสาหรับเฮลิคอปเตอร์ที่จะบินลงมาเติมนามัน พันเอก เบควิท หวั่นวิตกทุกประการ เพราะในขณะนั้น
�
�
ี
บริเวณ “เดทเสิร์ท-วัน” ขณะน้นจึงดูวุ่นวายสับสน นักบิน “ซ สตัลเลียน” ท้ง ๘ เคร่อง กาลังเผชิญกับ
ื
ี
�
ั
ั
ไปด้วยเจ้าหน้าท่และทีมปฏิบัติการ ซ่งแต่ละคนสาละวนอย ู่ “พายุทราย” ที่รุนแรงอย่างคาดไม่ถึง
ึ
ี
กับการทาหน้าท่ของตน แต่ในภาพรวมแล้วทุกอย่างเป็น ภายในห้องนักบินคละคลุ้งไปฝุ่นทรายท่มีผลทาให้
ี
�
�
ี
ไปด้วยดี และถูกต้องตรงเวลา ทุกคนหายใจได้อย่างยากลาบากหลายคนเร่มคิดแล้วว่า
ิ
�
่
�
ซี-130 ล�าที่เสร็จภารกิจบินขึ้นจากพื้นมุ่งหน้ากลับ หากดันทุรังบินต่อไปในระดับตาพวกเขาคงไม่มีโอกาส
“มารีราน” ขณะท่นักบินบนเคร่องรู้สึกว่าปฏิบัติการจริง รอดแน่ เพราะเฮลิคอปเตอร์ “ซ สตัลเลียน” ของ
ื
ี
ี
ื
ของพวกเขาราบร่น ไม่ต่างอะไรกับการฝึกซ้อมแม้แต่น้อย กองทพเรอถกออกแบบมาเพอใช้งานในทะเลโดยเฉพาะ
ู
ื
ื
่
ั
ั
ิ
ิ
ถงแม้อากาศยานขนาดใหญ่จะปฏบตตามแผน มันจึงไม่มีระบบ “กรองฝุ่นทราย” ท่จะช่วยป้องกันไม่ให้
ึ
ี
ได้อย่างน่าพอใจแต่สาหรับเฮลิคอปเตอร์แล้ว เกิดผลกระทบกับระบบหล่อลื่นภายในเครื่อง
�
ความเป็นไปกลับ “ล่าช้า” จนพันเอก เบควิท เกิดความ ดังน้นเม่อเผชิญกับสภาพอากาศในขณะน้น
ั
ั
ื
กระวนกระวาย เพราะเขาไม่สามารถติดต่อกับนักบิน เคร่องยนต์ของ “ซ สตัลเลียน” จึงม “ผงทราย” แทรกเข้าไป
ี
ี
ื
ั
�
เฮลิคอปเตอร์ทางวิทยุได้ด้วยตนเอง ภายในเต็มไปหมด ทาให้ทางดูดอากาศถูกปิดก้นและ
ึ
ี
�
ก่อนหน้าท่จะถึงปฏิบัติการจริง เบควิทเคยจับ เคร่องยนต์สูญเสียกาลังจนความร้อนสูงข้นเป็นลาดับ
�
ื
�
ี
้
ิ
เวลาในระหว่างฝึกซ้อม และจาได้ว่าเฮลิคอปเตอร์ ขณะท่ความเร็วลดน้อยลง และส้นเปลืองนามันเช้อเพลิง
�
ื
ี
ี
ื
จะใช้เวลาในช่วงน้ประมาณ ๑๐ นาท ในการลงจอด เพ่อ มากขึ้น
�
ิ
“สนธิกาลัง” และรับนามันจากเคร่องบินลาเลียง แต่ แล้วเหตุการณ์เลวร้ายลาดับแรกก็เร่มต้นข้นกับ
ึ
�
�
ื
้
�
ื
ในการปฏิบัติจริงบนแผ่นดินอิหร่าน เม่อเวลาผ่านไป เฮลิคอปเตอร์ ล�าที่ ๖ เป็นปฐมฤกษ์
�
ครึ่งชั่วโมงกลับไม่มีอะไรคืบหน้า ด้วยพิษสงของ “พายุทราย” ทาให้ระบบการทางาน
�
ั
ื
เฮลิคอปเตอร์ยังไม่ปรากฏตัวตามแผน และน่น ของใบพัดขัดข้อง ถึงแม้นักบินพยายามจะประคองเคร่อง
ี
หมายถึงว่า “ปัญหาใหญ่” ท่จะตามมา เพราะหาก อย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่อาจแก้ปัญหาได้ เขาจึง
ื
ั
่
ิ
่
เวลาลวงเลยไปจนกระทงฟาสาง หน่วยเดลตา และเครองบน ตัดสินใจแจ้งไปยังเฮลิคอปเตอร์ ล�าที่ ๘ ที่อยู่ท้ายขบวน
่
้
้
่
ี
ั
�
ู
ี
เตมนามนทอย่กลางทะเลทรายย่อมมโอกาสทจะ ว่าจะน�าเครื่องลงจอดฉุกเฉิน
ี
่
ิ
ี
ถูกตรวจพบโดยฝ่ายตรงข้าม โชคดีท่ไม่มีใครได้รับอันตราย และถึงแม้ว่าใน
ตลอดเวลานันมการตดตอกบ “สายลบ” ของอเมรกน ตาแหน่งเฮลคอปเตอร์ลงจอดฉกเฉน “พายทราย”
ุ
่
ั
ิ
ั
ั
�
ุ
ิ
้
ิ
ิ
ี
ื
ั
ี
ท่อยู่ในกรุงเตหะราน รวมท้งมีการประสานงานกับ จะคละคลุ้งจนแทบไม่เห็นพ้นด้วยตาเปล่า แต่ เฮลิคอปเตอร์
ึ
�
ื
หน่วยที่อยู่ใน “เดลตา ฮายด์ไซท์” (Delta Hidesight) อีกลาหน่งก็ตัดสินใจบินตามลงไปเพ่อรับนักบิน
เพื่อแจ้งความคืบหน้าเป็นระยะ ๆ และลูกเรือของเฮลิคอปเตอร์ ล�าที่ ๖ ขึ้นมาบนเครื่อง
นาวิกศาสตร์ 34
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
�
ั
ิ
ฝ่ายอเมริกาเสียเฮลิคอปเตอร์ไปแล้วหน่งลา ท้งท ี ่ แต่หากพิจารณาโดยข้อเท็จจริงแล้ว ส่งที่ไม่มีใครปฏิเสธได้
ึ
ื
้
ั
่
ี
็
ื
ยังเหลือระยะทางอีกไกลกว่าท่หมู่บินจะเดินทางไปถึง กคอความราบรนนนเกดจากความท่มเทในการ
ุ
ิ
จุดนัดพบ ณ “เดทเสิร์ท-วัน” ปฏิบัติงานของช่างเคร่องภาคพ้นดินท่มีโอกาสแก้ไข
ี
ื
ื
ื
ึ
หลังจากรับฝ่ายเดียวกันข้นเคร่องหมดแล้ว ข้อขัดข้อง และป้องกันความเสียหายต่าง ๆ ได้ตลอดเวลา
ี
�
“ซ สตัลเลียน” ลาท่บินไปช่วยเคร่องหมายเลข ๖ ก ็ ในระหว่างที่ท�าการฝึก
ี
ื
ึ
ื
ื
ื
ทะยานข้นจากพ้น แล้วเร่งความเร็วเพ่อติดตามหมู่บิน แต่ในสถานการณ์จริงเม่อเฮลิคอปเตอร์ต้องอยู่
ื
ที่ล่วงหน้าไปก่อน และเข้าสมทบได้ในที่สุด บนเรือบรรทุกเคร่องบินโดยไม่ได้ติดเคร่องเพ่อบินไปมา
ื
ื
ในไม่ช้าเฮลิคอปเตอร์ท่เหลือ ๗ ลา ก็บินพ้นจาก ทุกวันเหมือนตอนฝึกซ้อม โอกาสท่ช่างเคร่องจะพบ
ี
ี
ื
�
พายุนรกลูกนั้น อุปสรรค และเตรียมการณ์ป้องกันข้อขัดข้องต่าง ๆ
ี
แต่ไม่ก่อึดใจต่อมาโชคดีของพวกเขาก็หมดไป เม่อ เหมือนช่วงที่อยู่ในระหว่างการฝึกจึงแทบจะไม่มีเลย
ื
ิ
ส่งท่ปรากฏอยู่เบ้องหน้าหมู่บินก็คือ “ฮาบูบ” หรือ พันเอก เบควิท ร้องถามข่าวความเคล่อนไหวของ
ื
ี
ื
พายุทรายอีกลูกหน่งซ่งเคล่อนเข้ามาขวาง และมีลักษณะ หมู่บินเฮลคอปเตอร์จากลกน้องของเขาตลอดเวลา
ึ
ึ
ื
ู
ิ
ี
บ่งบอกว่าเป็นพายุท่รุนแรงกว่าพายุทรายลูกแรก แต่แล้วในขณะที่เขาก�าลังจะหมดหวัง เบควิทได้ยินเสียง
หลายเท่า กระหึ่มของใบพัดดังแว่วมาแต่ไกล
ความหนาแน่นของฝุ่นทรายท่เฮลิคอปเตอร์อเมริกา หลังจากน้นไม่ก่อึดใจ เฮลิคอปเตอร์ลาแรกก็บินมาถึง
ั
�
ี
ี
�
ี
�
ต้องเผชิญในระลอกท่สอง ทาให้อุณหภูมิในห้องนักบินสูง “เดทเสิร์ท-วัน” ทาให้เบควิทดีใจมาก ถึงแม้ว่าการปรากฏตัว
ึ
ิ
ื
ข้นอย่างรวดเร็ว เฮลิคอปเตอร์ทุกเคร่องเร่มประสบ ของเฮลิคอปเตอร์จะช้ากว่าเวลาที่ก�าหนดไว้ก็ตาม
ปัญหา โดยเฉพาะเครื่องหมายเลข ๕ ซึ่งหน้าปัทม์วัดค่า เบควิทรีบว่งเข้าไปในทันทีท่เฮลิคอปเตอร์
ิ
ี
ต่าง ๆ ท�างานผิดพลาด คงเหลือเพียง “เกจวัดความสูง” ลงจอดท่พ้น แต่แล้วความรู้สึกโล่งอกของเบควิทก็ต้อง
ื
ี
และ “เข็มทิศ” เท่านั้นที่ใช้การได้ มลายไปอย่างฉับพลันกลายเป็นความประหลาดใจ
ี
ิ
นักบินเร่มตระหนักในหายนะท่ใกล้เข้ามา เม่อเขาพบ พันตร เจมส์ สกายเฟอร์ นักบินบนเครอง
ี
่
ื
ื
�
เพราะการบังคับเคร่องด้วยสายตาไม่สามารถกระทาได้ ซึ่งแจ้งกับเขาในทันทีว่า
ื
และการ “บินตา” จากพ้นในระยะเพียง ๕๐ ฟุต “ผมอยากให้ผู้การยกเลิกปฏิบัติการ เส้นทางท่เรา
�
่
ื
ี
ด้วยความเร็วสูงสุด ก็เป็นเรื่องที่เสี่ยงอันตรายอย่างยิ่ง บินมาเหมือนกับฝ่ามาตามขุมนรกไม่มีผิด เราคงไปต่อ
ื
ในทสดนักบนเคร่องหมายเลข ๕ กตดสินใจนา ไม่ไหวแน่”
�
ั
ุ
ี
็
ิ
่
ั
เฮลคอปเตอร์ของเขาเลยวกลบไปยงเรอนมตซ์ ซงการ แต่เบควิทปฏิเสธและกล่าวว่า
ี
้
ิ
ื
่
ิ
ั
ึ
ิ
กระท�าดังกล่าวเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ เพราะการรักษาชีวิต “ไม่มีการยกเลิก ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย
�
ี
ผู้โดยสารและเจ้าหน้าท่ประจาเคร่องถือเป็นหน้าท ่ ี กองกาลังในภารกิจน้จะเดินหน้าต่อไปตามแผน ถึงแม้ว่า
ี
�
ื
์
ั
้
ื
่
�
�
์
อย่างหนึ่งของนักบิน การเคลอนกาลงไปยง “เดลตา ฮายด ไซท” จะตองกระทา
ั
หมู่เฮลิคอปเตอร์ในปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” ในเวลากลางวันก็ตาม”
ี
ื
เหลือกาลังเพียง ๖ เคร่อง ทาให้สถานการณ์เขม็ง ขณะท่เบควิทกับ พันตร เจมส์ กาลังโต้ตอบกัน
ี
�
�
�
ิ
เกลียวมากข้น ดูเหมือนว่าส่งท่ทุกคนเคยหว่นเกรงว่า เฮลคอปเตอร “ซ สตลเลยน” ลาท ๒ กบนมาลงจอดใกล ๆ
้
็
ี
ิ
ั
์
ั
ิ
ี
ี
ี
ึ
�
่
เฮลิคอปเตอร์จะประสบปัญหาในระหว่างการเดินทาง และที่เหลืออีก ๔ ล�า บินตามมาสมทบภายใน ๕๐ นาที
ก�าลังจะกลายเป็นความจริงอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ หลังจากนั้น แต่เจ้าหน้าที่ควบคุมภาคพื้นดิน และหน่วย
ี
ถึงแม้ในระหว่างการฝึก ทุกอย่างจะดูราบร่น เดลตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจท่เห็นเฮลิคอปเตอร์
ื
นาวิกศาสตร์ 35
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ิ
ั
่
ื
ี
ั
ิ
ั
แต่ละเครอง บนกนมาคนละทศคนละทางในลกษณะ ขณะท่ท้งสองฝ่ายไม่มีทีท่าว่าจะลดราวาศอก
�
ึ
ั
แตกหมู่ ให้แก่กัน พันเอก เบควิท ได้ส่งให้ลูกทีมของเขาข้นไปประจา
ื
ื
ี
นักบินเฮลิคอปเตอร์แต่ละเคร่องนาอากาศยาน ท่น่งบนเฮลิคอปเตอร์ให้เร็วท่สุด เพ่อเป็นการกดดัน
ี
ั
�
�
้
ของตนเข้าไปรับนามันก่อนจะแจ้งให้หน่วยเดลตา พร้อม พันเอก เซฟเฟิร์ด
ึ
ี
�
ั
�
สัมภาระข้นประจาบนเคร่องท่กาหนดไว้ ในตอนน้น ทุกอย่างจึงดูสับสนวุ่นวายไปหมด ขณะท ี ่
ื
ื
�
ิ
ื
ี
ทุกคนเร่มสังเกตเห็นเหมือน ๆ กันว่า นักบินท่นา เฮลิคอปเตอร์ ๖ ลา กับเคร่องบิน ซี-130 อีก ๔ เคร่อง ยังคง
�
ี
ี
เฮลิคอปเตอร์มาถึงท่หมายต่างแสดงท่าท “อิดโรย” และ ติดเคร่องดังกระห่มพร้อมด้วยฝุ่นทรายท่ปลิวคละคลุ้ง
ึ
ื
ี
ท้อถอย ส่วนใหญ่อยู่ในอาการอันบ่งบอกชัดเจนว่า ไปท่วบริเวณ อันเน่องมาจากกระแสลมจากใบพัดเคร่องบิน
ื
ื
ั
ั
่
�
�
ิ
ี
�
ขวัญและกาลงใจของพวกเขาเร่ม “ตกตา” ลงอย่าง และโรเตอร์เฮลิคอปเตอร์ กว่าท่ทุกคนจะเข้าประจา
�
�
ี
ไม่อาจฟื้นคืนมาได้ ตาแหน่งบนอากาศยานท่กาหนดไว้ เวลาก็ล่าช้ากว่า
ี
�
เฮลิคอปเตอร์ลาสุดท้ายท่บินไปถึง “จุดนัดพบ” แผนเกือบ ๙๐ นาทีแล้ว
มีพันเอก เซฟเฟิร์ด ผู้รับผิดชอบปฏิบัติการทางอากาศ ขณะที่ พันเอก เบควิท ก�าลังสั่งการอยู่นั้น นักบิน
เดินทางมาด้วย เขาขอพบ พันเอก เบควิท ในทันท ี นาวิกโยธินคนหนึ่งก็เข้าไปแจ้งกับเขาว่า
เพื่อเสนอแนะว่าปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” ควรยกเลิก “ผู้การครับ เฮลิคอปเตอร์หมายเลขสองขัดข้อง
ตั้งแต่ตอนนี้ ก่อนที่จะมีการสูญเสียเพิ่มมากขึ้น ระบบไฮดรอลิกช�ารุดไม่สามารถบินขึ้นได้”
เซฟเฟิร์ดบอกกับเบควิทว่า สถานการณ์อันตึงเครียด เน่องจากข้อขัดแย้ง
ื
“ผมเสียเฮลิคอปเตอร์ไปแล้วสองเคร่อง ขณะท ่ ี ระหว่างหัวหน้าของท้งสองหน่วยจึงเพ่มมากข้นไปอีก
ิ
ั
ื
ึ
ั
ั
ิ
่
ึ
่
ื
ี
ื
่
ี
้
ั
่
ี
ั
ึ
ิ
อกหนงเครองมแนวโน้มว่าจะบนไปไม่ถงทหมาย และ เมอเบควทได้รบแจ้งเช่นนน เขายอมรบว่ามนเป็น
ิ
คณคงทราบดีว่าภารกจนจะต้องใช้เฮลคอปเตอร์ อปสรรคอนใหญหลวงทไมอาจปฏเสธได เพราะปฏบตการ
ิ
ุ
่
ั
ุ
่
ิ
ั
้
ี
้
ิ
ิ
ี
่
�
ื
ั
อย่างน้อย ๖ เคร่อง ดังน้นผมจึงอยากให้คุณทบทวน “อีเกิล คลอว์” ไม่อาจใช้เฮลิคอปเตอร์เพียง ๕ ลา
ึ
ี
สถานการณ์ และข้อเท็จจริงจากความเป็นไปท่เกิดข้น ในการน�าก�าลังเข้าสู่ที่หมาย
ั
ในขณะนี้ เพื่อหาหนทางที่ดีที่สุด ซึ่งเราอาจจะย้อนกลับ แต่กระน้นก็ตาม เม่อเบควิทรายงานสถานการณ์
ื
ี
เข้ามาอิหร่านใหม่ในอีกสองสัปดาห์ต่อไป ดีกว่าท่จะเส่ยง ไปยังนายพล โวจ์ท เขากลับได้รับแจ้งค�าสั่งว่า “เดินหน้า
ี
�
เดินหน้าต่อไปตามแผน ทั้งที่มีอุปสรรคมากมาย” ต่อไปตามแผน ไม่ว่าคุณจะเหลือเฮลิคอปเตอร์ก่ลา
ี
พันเอก เบควิท ยังคงน่งเฉยต่อความคิดเห็นของ ก็ตาม”
ิ
พันเอก เซฟเฟิร์ด ขณะที่สมาชิกของ เดลตา ส่วนใหญ่ พันเอก เบควิท จึงรู้สึกเครียดหนักจากสถานการณ์
ี
เห็นว่าข้อมูลต่าง ๆ ที่พูดมาเป็น “ข้ออ้าง” ของนักบิน ท่รุมเร้าเข้ามาอย่างยากท่จะแก้ไข ในฐานะท่เคยผ่านการฝึก
ี
ี
ิ
ิ
�
นาวกโยธนทต้องการหาเหตผลรองรบในอันทจะยกเลก มาจากกองทัพอังกฤษ และนาต้นแบบของหน่วย
ี
ั
ิ
่
่
ี
ุ
ภารกิจทั้งหมด เอสเอเอส (SAS) อันมีชื่อเสียงจาก “ลอนดอน” มาเป็น
ั
่
ี
ื
เม่อถึงตอนน้นต้องถือว่าสถานการณ์ท “เดทเสิร์ท-วัน” แนวทางในการพัฒนาและจัดต้งหน่วยรบพิเศษ “เดลตา”
ั
ั
อยู่ในข้นวิกฤต เพราะพวกเดลตาต้องการท่จะ ของสหรัฐอเมริกา เบควิทจึงไม่เคยลืมกฎสาคัญข้อหน่ง ึ
ี
�
“เดินหน้า” ต่อไป และก�าลังจะหมดความอดทนต่อท่าที ของหน่วย เอสเอเอส ที่กล่าวไว้ว่า
ของผู้ควบคุมเฮลิคอปเตอร์ เกือบทุกคนแสดงออกถึง “หากไม่สามารถปฏบัตตามแผนได้โดยเคร่งครด
ั
ิ
ิ
ี
ความไม่พอใจในข้อเสนอของนักบินนาวิกโยธินท่ยืนยัน ก็จะต้องยกเลิกภารกิจนั้น”
ี
ว่าภารกิจควรจะถูกยกเลิก ในท้ายท่สุดแล้ว เบควิทก็มีความเห็นส่วนตัวว่าภารกิจ
นาวิกศาสตร์ 36
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
่
ิ
ี
ี
ั
้
ี
ั
้
ครงนควรจะยกเลกไปก่อน ดกว่าจะ “เสยงอนตราย” อันไม่คาดฝันก็บังเกิดขึ้น
เดินทางต่อเข้าไปในกรุงเตหะรานด้วยอากาศยาน เพราะจู่ ๆ กระแสลมกระโชกรุนแรงได้พัดเข้ามา
�
และก�าลังพลที่ไม่ครบตามแผนการที่ก�าหนดไว้ ทาให้เฮลิคอปเตอร์เสียการทรงตัวแล้วกระดอนข้นไปใน
ึ
ี
ี
่
เพราะเดลตาทุกนายมีหน้าท และบทบาทเฉพาะตัว อากาศ ก่อนท่จะเอียงวูบหล่นลงมากระแทกเคร่องบิน
ื
ี
ในการบกสถานทต หากกาลงซงบกไปยงทหมาย ซี-130 ซึ่งจอดอยู่ที่พื้น
ุ
่
ั
ึ
ุ
�
ู
่
ั
ี
ั
“ไม่ครบ” ตามจานวน และต้องปรับเปล่ยนหน้าท่ของ พริบตาน้นเอง ความหายนะก็อุบัติข้น เม่อใบพัด
ึ
ี
ื
�
้
ี
�
ิ
ั
ั
แต่ละคนใหม่ทงหมด โดยมเวลาอนน้อยนดย่อมทาให้ เฮลิคอปเตอร์ฟันลงไปยังบริเวณห้องนักบิน ซี-130 และ
โอกาสท่จะเกิดข้อผิดพลาด และนาไปสู่ความล้มเหลว ถังนามันบริเวณปีกด้านขวา แรงปะทะทาให้ผนังห้อง
้
�
�
�
ี
เป็นไปได้สูง นักบิน และปีกของเฮอร์คิวลิสฉีกขาด พร้อมกับประกายไฟ
เม่อตัดสินใจแล้วว่าจะ “ยกเลิก” ภารกิจอย่างแน่นอน ท�าให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรง
ื
เบควิทจึงเรียกประชุมนักบิน และแจ้งให้ทราบถึง ส้นเสียงระเบิด เปลวเพลิงก็พวยพุ่งข้นไปสู่ท้องฟ้า
ิ
ึ
การตัดสินใจของเขาน่นเองจึงมีผลทาให้หน่วย เป็นระยะสูงกว่า ๓๐๐ ฟุต ขณะท่สะเก็ดไฟและ
�
ี
ั
�
ั
ั
“เดลตา” ต้องย้ายกาลงลงจากเฮลิคอปเตอร์กลบไป กลุ่มควันกระจายออกไปรอบทิศทาง
ื
ึ
ื
ยังเคร่องบิน ซี-130 และเคร่องบิน อีซี-130 ซ่งบินมา เกือบจะพร้อม ๆ กับที่มีเสียงระเบิด ทั้งกระสุนและ
เติมน�้ามันให้กับเฮอร์คิวลิส จรวดท่อยู่ในอากาศยานท้งสองเคร่องก็ถูกความร้อน
ั
ี
ื
ก่อนท่อากาศยานทุกลาจะบินออกจาก “เดทเสิร์ท-วัน” “จุดชนวน” จนเกิดการระเบิดอย่างต่อเน่องไม่ขาดสาย
ื
�
ี
เฮลิคอปเตอร์ซ่งบินมาเป็นระยะทางไกลจาเป็นจะต้อง รวมทั้งยังมีจรวด “เรด อาย” พุ่งออกไปจากต�าแหน่งที่
ึ
�
ื
ื
�
ได้รับการเติมเช้อเพลิง เน่องจากเฮลิคอปเตอร์ทุกลาได้ เก็บราวกับ “พลุ” ที่ถูกจุดในงานมหกรรม
ี
ึ
ั
ึ
�
ื
ี
“ติดเคร่อง” อยู่กับท่นานกว่าหน่งช่วโมงมาแล้ว การระเบิดท่บังเกิดข้นในพริบตา ทาให้ทหาร
ึ
ี
ขณะเดียวกัน เฮลิคอปเตอร์หมายเลขสองซ่งระบบ อเมริกันเสียชีวิตทันท ๘ นาย และบาดเจ็บสาหัสอีก ๕ นาย
ื
ั
ไฮดรอลิกขดข้องจะถูกทาลาย เพ่อไม่ให้ฝ่ายอหร่าน
�
ิ
ื
ยึดไปใช้ประโยชน์และทุกคนก็เห็นชอบด้วย เน่องจาก
่
ี
ิ
ิ
ั
ั
ั
มนเสยงเกินไปทจะบนกลบไปยงฐานด้วยเฮลคอปเตอร์
ี
่
ซึ่งก�าลังมีข้อขัดข้อง
�
ในช่วงสุดท้ายหลังจากเสียเฮลิคอปเตอร์ไปแล้ว ๓ ลา
และ พันเอก เบควิท ตัดสินใจถอนตัวจาก “เดทเสิร์ท วัน”
ความเป็นไปที่เกิดขึ้นคือ เฮลิคอปเตอร์ ๔ ล�า ก�าลังจอด
รับนามันอยู่ทางด้านเหนือของถนน ขณะท่เฮลิคอปเตอร์
ี
�
้
�
อีกสองลาจอดอยู่ทางด้านใต้ใกล้กับตาแหน่งของ
�
เครื่องบิน ซี-130
เม่อการเติมนามันเสร็จส้นลง เฮลิคอปเตอร์
ื
้
�
ิ
หมายเลข ๔ เป็นล�าแรกที่ทะยานขึ้นจากพื้น แต่แล้วใน
ขณะที่เฮลิคอปเตอร์หมายเลข ๓ ซึ่งมี พันเอก เซฟเฟิร์ด
ื
ื
�
อยู่บนเคร่องกาลังเคล่อนตัวไปทางด้านข้างเพ่อเปิดทาง
ื
ึ
ให้เฮลิคอปเตอร์หมายเลข ๔ บินข้นไปก่อนอุบัติเหต ุ ซากอากาศยานที่พังพินาศจากความผิดพลาดระหว่างปฏิบัติการ
นาวิกศาสตร์ 37
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ซึ่งจริง ๆ แล้ว ผู้ที่เสียชีวิตและบาดเจ็บคงจะมีมากกว่า เพราะเครื่องบิน ซี-130 ซึ่งก�าลังทะยานขึ้นจากพื้น
นี้อีกหลายเท่า หากไม่มี “ผู้กล้าหาญ” กลุ่มหนึ่งที่เสี่ยง เกิดเสียหลักและเอียงตัวทางข้าง จนปีกเกือบจะแตะพื้น
ี
ื
ี
ึ
ชีวิตเข้าไปช่วยคนท่ยังติดค้างอยู่ในซากเคร่องบินออก แต่แล้วในจังหวะสุดท้ายขณะท่ยักษ์ใหญ่กระดอนข้น
ื
มาได้เป็นจ�านวนมาก จากพ้น นักบินก็สามารถเร่งเคร่องเต็มท่แล้วบังคับ
ี
ื
ี
ทุกคนท่รอดชีวิตจากเหตุการณ์ในวันน้น ไม่เคย อากาศยานลามหึมาให้ยกหัวเหินตัวข้นสู่ท้องฟ้าได้
�
ั
ึ
ึ
ลืมภาพของ “เดทเสิร์ท-วัน” ซ่งมีสภาพเหมือนกับถูก อย่างปลอดภัย
“นรกครอบ” เพราะท่ามกลางเสียงปะทุของเปลวเพลิง เม่อ พันเอก เบควิท มองย้อนกลับลงไปยัง
ื
ิ
�
ี
ิ
ั
ทหารหน่วยเดลตาท่รอดตายช่วยกันลาเลียงผู้บาดเจ็บ “เดทเสร์ท-วน” ส่งที่เขาเห็นก็คือแสงเพลิงสว่างโร่ท ี ่
ี
ื
ออกจากซากเคร่องบิน และซากเฮลิคอปเตอร์ท่กาลังม ี ลุกโชติช่วงหลายจุดมันเป็นเหมือนกับ “ฝันร้าย” ท่จะ
ี
�
ั
ไฟลุกท่วมอย่างจ้าละหวั่น ตราตรึงอยู่ในความทรงจาของเบควิทไปจนช่วชีวิต เขา
�
ี
คิดถึงครอบครัวของผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุท่เพ่งผ่านพ้น
ิ
ี
�
ั
ไปสด ๆ ร้อน ๆ ขณะท่คาม่นสัญญาท่ให้ไว้กับประธานาธิบด ี
ี
หวนกลับมาสู่มโนนึกอย่างห้ามไม่อยู่
ี
ั
“นาร่างผ้เสยชวตกลบมายงแผ่นดนของเราให้ได้
�
ิ
ิ
ู
ั
ี
หากไม่เป็นสิ่งที่ยากล�าบากเกินไป”
ถ้อยค�าเหล่านั้นยังก้องอยู่ในใจ แต่ พันเอก เบควิท
หัวหน้าหน่วยเดลตาก็ต้องผิดคาสัญญาท่ให้กับผู้นา
�
�
ี
ของสหรัฐอเมริกา
ระหว่างการเดินทางกลับ พันเอก เบควิท ก็ได้รับ
แจ้งข่าวร้ายเป็นครั้งที่สอง นั่นคือ นายพล โวจ์ท ปฏิเสธ
ิ
่
�
ี
ทจะส่งเครองบินท้งระเบิดมาทาลายเฮลิคอปเตอร์และ
ื
่
ภาพถ่ายทางอากาศที่แสดงให้เห็นซากเฮอร์คิวลิสที่ประสบอุบัติเหตุชนกับ อาวุธท่ท้งไว้ในบริเวณ “เดทเสิร์ท-วัน” ตามท่ได้รับ
ี
ี
ิ
เฮลิคอปเตอร์ ท�าให้ปฏิบัติการล้มเหลว
การร้องขอ
�
ื
นักบินและเจ้าหน้าท่ประจาเคร่องหมายเลข ๒ สาเหตุเป็นเพราะท่านนายพลเกรงว่าระเบิดจาก
ี
ิ
ึ
ี
ได้รับคาส่งให้ว่งไปข้นเคร่องบิน ซี-130 ให้เร็วท่สุด เคร่องบินจะพลาดไปถูกชาวอิหร่าน ทาให้มีพลเรือน
�
ั
ื
�
ื
�
ั
ถึงแม้ว่าก่อนหน้าน พันเอก เบควิท จะส่งให้ทาลาย เสียชีวิต เน่องจากในขณะน้นบริเวณ “เดทเสิร์ท-วัน” ยังมี
้
ี
ั
ื
ึ
ั
ื
เฮลิคอปเตอร์หมายเลข ๒ ซ่งขัดข้อง แต่เม่อตอนน้น รถบัสพร้อมด้วยชาวอิหร่านท่ไม่ได้ถูกกวาดต้อน
ี
การวางระเบิดทาลายเฮลิคอปเตอร์ก็ไม่ใช่ส่งท่จาเป็น มากับเครื่องบินหลงเหลืออยู่ด้วย
ี
ิ
�
�
ึ
ี
อีกแล้ว เพราะเจ้าหน้าท่คนหน่งได้ติดต่อไปยัง นายพล การตัดสินใจของ นายพล โวจ์ท นับเป็นเหตุผล
โวจ์ทเพ่อแจ้งสถานการณ์ท่เกิดข้นให้ทราบ พร้อมกับ ท่ยอมรับได้ เพราะหากมีพลเรือนชาวอิหร่านเสียชีวิต
ี
ื
ึ
ี
ิ
ิ
�
ร้องขอให้ส่งเครื่องบินท้งระเบิดมาทาลายทุกส่งทุกอย่าง จากการโจมตีของเคร่องบินอเมริกัน อาจจะกลายเป็น
ื
ที่อยู่บน “เดทเสิร์ท-วัน” “ชนวน” ท่ท�าให้ตัวประกันในสถานทูตถูกนักศึกษา
ี
ในช่วงสุดท้ายขณะท่กองกาลังของอเมริกันถอนตัว ฆ่าตายเพื่อตอบโต้การกระท�าของสหรัฐอเมริกา
�
ี
ั
้
�
ออกจากผืนทรายนรกแห่งน้น โศกนาฏกรรมซาสองก ็ นายพล โวจ์ท จึงตัดสินใจว่าอเมริกาควรจะ
หวุดหวิดที่จะบังเกิดขึ้นมาอีก ยอมปล่อยให้เฮลิคอปเตอร์ตกอยู่ในนามือของ
�
้
นาวิกศาสตร์ 38
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ี
ี
ฝ่ายตรงข้าม ดีกว่าท่จะต้องสังเวยชีวิตของชาวอเมริกัน ลับสุดยอด จึงไม่สมควรท่เขาจะเปิดเผยตัว หรือ
้
ิ
ิ
ี
ั
ี
ี
ี
เพ่มขนอกหลังจากท่ต้องสูญเสียไปแล้วจากอุบตเหต ุ แพร่งพรายข้อมูลเก่ยวกับหน่วยรบพิเศษหน่วยน้ให้
ึ
ท่เกิดข้น ด้วยเหตุน้เองท่วโลกจึงได้มีโอกาสเห็นภาพ สาธารณชนได้รับรู้
ึ
ี
ั
ี
ี
�
ั
ท่ฝ่ายอิหร่านนาออกมาเผยแพร่และกลายเป็นหลักฐาน อย่างไรกตาม ในการประชุมระหว่างเหล่าทพ
็
ส�าคัญที่ยังคงอยู่ในปัจจุบัน ท่ประกอบด้วยเจ้าหน้าท่ระดับสูงเบควิทไม่ปฏิเสธท ี ่
ี
ี
�
ภาพน้นก็คือ “ซากศพ” ของนักบินอเมริกันท ่ ี จะเข้าไปตอบข้อซักถามของทุกฝ่าย และหน่งในคาถาม
ั
ึ
ถูกไฟไหม้ ตลอดจนซากเคร่องบนท่ได้รับความเสยหาย ที่เบควิทต้องเผชิญก็คือ
ี
ี
ื
ิ
ี
ี
ั
ึ
ี
�
ึ
และเฮลิคอปเตอร์แบบ “ซ สตัลเลียน” อีกลาหน่งซ่ง “ผู้การเบควิท... คุณคงไม่คิดท่จะล้มเลิกภารกิจน้ใช่ม้ย”
ระบบไฮดรอลิกขัดข้องไม่สามารถบินกลับไปได้ เบควิทตอบในทันทีว่า
หลังจาก พันเอก เบควิท และหน่วย “เดลตา” “ถึงแม้ ซี-130 จะพังพินาศ แต่เราไม่ล้มเลิกภารกิจ
ของเขากลับไปถึงสหรัฐอเมริกาได้ไม่กี่วัน ประธานาธิบดี แน่ครับ”
ี
คาร์เตอร์ ได้แสดงความประสงค์ท่จะไปเย่ยมกองกาลัง ส่งท่เบควิทพูดออกไปนับเป็นคาตอบท “เหมาะสม”
�
ี
ี
่
ี
ิ
�
ิ
ื
ี
ิ
็
ี
ี
ื
ั
ี
ุ
ชุดน้ท่ฐานท่ต้งปกต เพ่อแสดงถึง “ความขอบคุณ” เพราะภาพของเบควทท่ทกคนมองกคอ นายทหาร
�
ึ
จากใจจริงต่อความพยายามในการปฏิบัติภารกิจอันตราย ผู้คงความแกล้วกล้า ซ่งพยายามจะทาทุกวิถีทางให้
ในอิหร่าน ภารกิจบรรลุเป้าหมาย
ิ
ึ
ผู้นาสูงสุดของสหรัฐได้สัมผัสมือกับนักรบเดลตา แต่ความล้มเหลวท่เกิดข้น ก็เป็นส่งท่เขาไม่อาจ
ี
�
ี
ทกนายทยนตงแถวรอรบประธานาธบดของพวกเขา ควบคุมมันได้
ี
ิ
ี
ื
ุ
่
้
ั
ั
แต่ส่งท่สร้างความประทับใจให้กับเดลตาท้งหมดก็คือ มันไม่ใช่ความผิดพลาดของคนใดคนหน่ง แต่เป็นเพราะ
ิ
ี
ึ
ั
ี
ภาพท่ประธานาธิบดีคาร์เตอร์ยืนกอดคอถ่ายรูปร่วมกับ “โชคชะตา” ก�าหนดไว้เช่นนั้นมากกว่า
ี
พันเอก เบควิท คล้ายกับจะเป็นการแสดงให้เห็นว่า อย่างไรก็ตาม มีหลายคนท่แสดงออกอย่างเปิดเผยว่า
ี
เขาไม่ได้ “ต�าหนิ” ในความล้มเหลวที่เกิดขึ้น รู้สึกโล่งใจท่ภารกิจถูกยกเลิกอย่างกะทันหัน เพราะ
�
ในความเป็นจริงบุรุษแห่งทาเนียบขาว และทุกคน พวกเขาเห็นว่าหากหน่วยเดลตาบุกเข้าไปถึงกรุงเตหะราน
ิ
ต่างรู้ดีว่าหากอเมริกาได้รับ “ชัยชนะ” ในภารกิจนี้ จิมมี ได้ตามแผน และเกิดการต่อสู้กับทหารอิหร่าน ส่งท่จะ
ี
คาร์เตอร์ จะกลายเป็น “ฮีโร่” ของชาวอเมริกันในทันที ต้องมาอย่างแน่นอนก็คือปัญหาและผลกระทบด้าน
และน่นหมายถึงว่า เขาจะต้องได้รับการเลือกต้งเป็น การต่างประเทศ ซึ่งจะเกิดขึ้นกับรัสเซียและชาติอาหรับ
ั
ั
ื
ประธานาธิบดีอีกสมัยหนึ่งอย่างแน่นอน ชาติอ่น ๆ จนอาจบานปลายกลายเป็นวิกฤตการณ์
แต่เม่อสถานการณ์พลิกผัน ทาให้ภารกิจล้มเหลว ครั้งใหม่ได้เช่นกัน
ื
�
จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหตุใดคาร์เตอร์จึงกระเด็นออกจาก ในท้ายท่สุดแล้ว หลังจากตัวประกันท่สถานทูตสหรัฐ
ี
ี
ั
ู
�
ตาแหน่ง ด้วยการพ่ายแพ้เลือกต้งให้แก่ประธานาธิบด ี ในกรงเตหะรานถกนกศกษาอหร่านควบคมอย่นานกว่า
ุ
ั
ึ
ุ
ู
ิ
คนใหม่คือ “โรนัลด์ เรแกน” ก่อนที่เรแกนจะกลายเป็น ๘ เดือน ทุกคนก็ได้รับอิสรภาพ โดยได้รับการปล่อยตัว
ี
ี
�
ิ
ประธานาธบดในประวัติของสหรฐอเมรกาท่ดารง โดยปลอดภัย (ต้นฉบับไม่ได้ระบุว่าเหตุใดอิหร่านจึงยอม
ิ
ั
ต�าแหน่งอย่างยาวนานถึง ๓ สมัย ปล่อยตัวชาวอเมริกันเหล่านี้)
ั
�
ถึงแม้ พันเอก เบควิท จะได้รับคาส่งให้เข้าร่วมในการ หลายปีต่อมา มีการเปิดเผยเอกสารของหน่วย
ื
แถลงข่าวต่อส่อมวลชนในสัปดาห์ต่อมา แต่เขากลับ วิเคราะห์ปฏิบัติการทางทหาร “ฮาโลเวย์” ของ
ึ
ี
ปฏิเสธโดยให้เหตุผลว่า “เดลตา” เป็นหน่วยงาน สหรัฐอเมริกาซ่งมีหน้าท่ศึกษาข้อมูลและวิเคราะห์
นาวิกศาสตร์ 39
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ิ
็
ื
ั
ิ
�
ความสาเรจ หรอความล้มเหลวของปฏบตการต่าง ๆ
ึ
ท่เกิดข้นโดยทหารสหรัฐอเมริกาไม่ว่าการปฏิบัติภารกิจ
ี
ในภูมิภาคใดก็ตาม
ผลสรุปจากหน่วยวิเคราะห์ฮาโลเวย์ระบุสาเหตุถึง
ความล้มเหลวของปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” มากถึง ๒๓ ข้อ
�
ในจานวนน้ข้อหน่งมีสาเหตุมาจากปัญหาการบ�ารุงรักษา
ี
ึ
�
ึ
ื
เคร่องยนต์โดยทีมผู้ชานาญการด้านอากาศยาน ซ่งระบุว่า
การซ่อมบารุงเฮลิคอปเตอร์แบบ “ซ สตัลเลียน”
ี
�
ถึงแม้จะเป็นการปฏิบัติตามมาตรฐานของกองทัพเรือ
แต่มันก็ไม่สอดคล้องกับภารกิจนี้
ผลการวิเคราะห์ “ล้วงลึก” ลงไปถึงรายละเอียด
ปลีกย่อยหลายประการ อาทิเช่น “ไส้กรองอากาศ” ท่ใช้กับ
ี
ั
ิ
ี
่
ื
เครองยนต์ เป็นไส้กรองทใช้กบการบนในทะเลไม่ใช่
่
ี
การบินในทะเลทราย รวมท้ง “สารหล่อล่น” ท่ใช้ในระบบ
ื
ั
ต่าง ๆ ของเฮลิคอปเตอร์ไม่เหมาะสมส่งผลให้เคร่องยนต์
ื
ร้อนจัด
่
ี
แต่บทวิเคราะห์ข้อท “กินใจ” นักบินนาวิกโยธิน
มากที่สุดก็คือ
ั
ี
“ทุกคนท่ได้รับมอบหมายให้บินในภารกิจวันน้น
ี
�
ต่างไม่รู้เลยว่าพวกเขากาลังปฏิบัติหน้าท่ในภารกิจท่ไม่ม ี ประธานาธิบดี จิมมี คาร์เตอร์ ในวัย ๙๕ ปี ก่อนเสียชีวิต
ี
ี
โอกาสส�าเร็จแม้แต่น้อย” ของเหล่านักรบเดลตาจวบจนปัจจุบัน ในขณะท่เดลตา
ี
ส่งหน่งท่ตามมาหลังจากน้นก็คือ “การเปล่ยนแปลง” ผู้รอดชีวิตจาก “อีเกิล คลอว์” ยังคงมีการพบปะกัน
ี
ิ
ั
ึ
ี
ี
ทสาคญท่สุดในกองทัพสหรัฐอเมริกา เพราะบทเรยน ทุกปีเพื่อร�าลึกถึงเพื่อนผู้จากไป
่
ั
�
ี
ี
แห่งความล้มเหลวท่มีสาเหตุมาจากการใช้เฮลิคอปเตอร์ รวมท้ง “จิมม คาร์เตอร์” อดีตนายทหารเรือ
ี
ั
�
ึ
�
ของกองทัพเรือทาให้กองทัพบกประกาศว่าจะไม่ม ี ผู้ก้าวข้นสู่ตาแหน่งประธานาธิบดีเช่นเดียวกับ
ื
การอาศัยเฮลิคอปเตอร์ของเหล่าทัพอ่นในการปฏิบัต ิ “จอห์น เอฟ. เคนเนดี” อดีตประธานาธิบดีผู้มาจาก
ั
ภารกิจใด ๆ อีกต่อไป แต่กองทัพจะจัดต้งหน่วยบิน นายทหารเรือที่เคยเป็นผู้บังคับการเรือตอร์ปิโด
เฮลิคอปเตอร์สนับสนุนปฏิบัติการพิเศษข้นด้วยตนเอง จะแตกต่างกันก็เพียงเคนเนดีถูกลอบสังหาร
ึ
ี
เพื่อสนับสนุนภารกิจที่ใช้ก�าลังนอกแบบในอนาคต ขณะดารงตาแหน่ง ขณะท่คาร์เตอร์กลายเป็นอดีต
�
�
ิ
ี
ิ
่
น่เองจึงเป็นทมาของหน่วยบนทมีชอว่า “ไนท์ ประธานาธบดทอายยืนยาวทสดในประวตศาสตร์
ั
ุ
ี
ี
ี
่
่
่
ิ
ี
ุ
ื
ี
่
ึ
สตอล์คเกอร์” หรือนักล่าราตร ซ่งหน่วยบินน้แหละท่เข้าไป สหรัฐอเมริกา เพราะเขาล่วงลับไปเมื่ออยู่ในวัย ๙๕ ปี
ี
ี
ี
่
ั
ิ
ิ
ี
ปฏบตการในโซมาเลยจนถูกยงตกกลายเป็นขาวโด่งดงไป
ั
ิ
ทั่วโลกในอีก ๒๐ ปีต่อมา
ั
สาหรับ พันเอก เบควิท ในฐานะผู้ก่อต้งหน่วย “เดลตา
�
ฟอร์ซ” ยังคงได้รับการกล่าวขานยกย่องและเป็นท่นับถือ
ี
นาวิกศาสตร์ 40
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
เรือรบไทย กับ เรือรบฝรั่งเศส
ยิงกันที่เกาะช้าง
ตอน โหด ไม่ ฮา
เรื่องเล่าจากหอบังคับการ เรือหลวงธนบุรี
เป็นเรื่องจริงไม่อิงนิยาย
ต้องอ่าน จึงจะรู้ว่า ของจริงโหดยังไง
๑. ตายแต่ตัวชื่อยังฟุ้ง
วันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เวลา ๐๖๕๐
เปรี้ยง กระสุนตับที่ ๔ ของลามอตต์ปิเกต์ (LAMOTTE PICQUET) เรือรบฝรั่งเศส ขนาด ๖ นิ้ว นัดหนึ่งได้ถูก
ึ
ึ
ี
เรือหลวงธนบุรีตรงท่สาคัญ และเป็นจุดอ่อนเจาะทะลุเข้าไปในห้องโถงนายพลระเบิดข้น แล้วทะลุทะลวงข้นไปข้างบน
�
๑
๒
ื
เจาะพ้นหอบังคับการ ทางกราบขวา ตรงเทเลกราฟ ขวา ท�าให้ทหารในหอบังคับการล้มทับกันระเนระนาด
มีควันตระหลบไปทั่วจนมองไม่รู้ว่าใครเป็นใคร นายนาวาโท หลวงพร้อมวีรพันธุ์ (พร้อม วีระพันธุ์) ผู้บังคับการเรือ
๓
ึ
�
ั
�
ซ่งกาลังส่งการรบอยู่ ล้มทับ จ่าเอก ทองมี เสตะจันทร์ จ่าประจาพังงาถือท้าย หลวงพร้อมวีรพันธุ์ ถูกสะเก็ด
ของกระสุนตัดขาซ้ายขาด กระเด็นไปอยู่ตรงประตูทางเข้าหอบังคับการเสียชีวิตในเวลาต่อมาเล็กน้อย จ่าเอก ทองม ี
ซึ่งก�าลังถือท้าย ขาขาดทั้งสองข้างเสียชีวิตทันที พันจ่าเอก เทียน เหมือนสุวรรณ พันจ่าคุมเข็มถือท้าย ถูกสะเก็ด
ี
กระสุนท่ขาท้งสองข้าง ขาขวากระดูกแหลกถึงโคนขา ไปเสียชีวิตท่โรงพยาบาลจันทบุรี จ่าเอก จ่น ต่งสุข ซ่งท�าหน้าท ่ ี
ั
ั
ี
ึ
ิ
ติดตอค�าสั่งที่ท่อพูด บาดเจ็บสาหัส ก้นหวะเป็นแผลลึก พลทหาร ตี๋ ขวัญประเสริฐ ประจ�าเทเลกราฟขวา ถูกไฟลวก
่
ตามหน้า และร่างกาย บาดเจ็บสาหัส นายนาวาตรี อัชฌา พัฒนวิบูลย์ นายแพทย์ประจ�าเรือ ถูกสะเก็ดกระสุนที่ขา
ทั้งสองข้างเดินไม่ได้ จ่าโท เอื้อน สายสุวรรณ ได้อุ้มไปยังห้องพยาบาล และเสียชีวิตในห้องพยาบาลนั้น
นอกจากน้แล้ว กระสุนนัดน้ยังทาให้เคร่องถือท้ายเกิดขัดข้องข้นอีกด้วย นายเรือโท เฉลิม สถิรถาวร
ี
ึ
�
ี
ื
๔
ต้นหน เรือหลวงธนบุรี ซ่งเดินตามผู้บังคับการเรือลงจากสะพานเดินเรือ เข้าประจาในหอบังคับการ ถูกสะเก็ดระเบิด
�
ึ
�
ี
ได้รับบาดเจ็บท่ใบหน้าข้างขวา ศีรษะด้านหลัง และตามร่างกายเลือดไหลโทรมกาย ทาให้นายเรือโท เฉลิม
เซล้มลง ถึงกับหมดความรู้สึกไปช่วขณะหน่ง เม่อได้สติ และกลับฟื้นข้นมาแล้ว จึงได้ตรงเข้าส่งการ และนาเรือแทน
ึ
ั
ึ
ั
�
ื
ึ
ผู้บังคับการเรือเข้าสู้ต่อไปโดยทันที ถึงแม้ว่าเคร่องถือท้ายจะขัดข้องอยู่ก็ตาม เรือหลวงธนบุรี ซ่งกาลังเดินหน้าเต็มตัว
ื
�
๒ เคร่อง ด้วยความเร็ว ๑๔ นอต ขาดการบังคับเรือช่วขณะ เรือจึงเร่มหมุนซ้ายเป็นวงกลม และเกิดไฟไหม้เรือ
ิ
ื
ั
หลายแห่ง
นายเรือโท เฉลิมฯ ต้องออกจากหอบังคับการ ฝ่ากระสุนปืน และการระเบิด ตลอดจนเพลิงไหม้เรือไปยังท้ายเรือ
เพื่อจัดการใช้เครื่องถือท้ายอะไหล่ที่ท้ายเรือ
๑. หอบังคับการ
๒. เทเลกราฟ
๓. พังงาถือท้าย
๔. สะพานเดินเรือ
42
นาวิกศาสตร์
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
นาวิกศาสตร์ 43
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
นายนาวาโท หลวงพร้อมวีรพันธ์ุ ผู้บังคับของเรือหลวงธนบุรี เสียชีวิตที่นี่
ระหว่าง พังงาถือท้าย กับ เทเลกราฟขวา
ด้านขวา พังงาถือท้าย เทเลกราฟขวา
ด้านซ้าย เทเลกราฟซ้าย พังงาถือท้าย
44
นาวิกศาสตร์
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ภายในหอบังคับการของเรือหลวงธนบุรี
ด้านหน้า เทเลกราฟซ้าย พังงาถือท้าย เทเลกราฟขวา
ด้านหลัง เทเลกราฟขวา ประตู ท่อพูด เทเลกราฟซ้าย
นาวิกศาสตร์ 45
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
ภาพวาด นายนาวาโท หลวงพร้อมวีรพันธ์ุ ผู้บังคับการเรือหลวงธนบุรี
ภายในห้องโถงนายพล เรือหลวงธนบุรี
นายนาวาโท หลวงพร้อมวีรพันธ์ุ ไม่ได้เสียชีวิตในห้องนี้
46
นาวิกศาสตร์
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
๒. เรือหลวงธนบุรี อาการหนัก
เรือหลวงธนบุรี ในขณะนี้ได้แล่นหมุนเป็นวงกว้างอยู่ถึง ๔ รอบ เมื่อใช้เครื่องถือท้ายอะไหล่ได้แล้ว จึงได้กลับ
็
ิ
ี
ั
ั
ี
แล่นไปในทศทางเดิมตามความต้องการ แต่กระน้นกด การท่จะบงคบเรือให้อยู่ในทศทางตามต้องการกไม่สู้
ั
ิ
็
�
ื
ั
จะทาได้คล่องแคล่วนก เรือต้องแล่นส่ายไปส่ายมาเพราะการบังคับเรอยาก การกระทาของนายเรือโท เฉลิม
�
�
�
�
ทาให้ เรือหลวงธนบุรี รอดพ้นจากการตกเป็นเป้าปืนใหญ่ของข้าศึกแต่ฝ่ายเดียว และทาให้ เรือหลวงธนบุรี ทาการรบกับข้าศึก
ที่มีจ�านวนมากกว่า และมีอาวุธที่เหนือกว่า
๕
ั
เรือหลวงธนบุรี ต้องทาการรบกับเรือรบฝร่งเศส ๔ ลา เป็นการสู้รบแบบ ๔ ต่อ ๑ เรือหลวงธนบุรี มิได้สะทกสะท้าน
�
�
ั
ั
ต่อสู้อย่างทรหด แม้ว่าจะถูกยิงหนักจากเรือรบฝร่งเศสท้ง ๔ ลา และโดนระเบิดจากเคร่องบินเป็นเหตุให้เกิดไฟไหม้
�
ื
้
�
ท่วไปบริเวณกลางลา และนาเข้าเรือจนแปล้นา เรือลามอตต์ปิเกต์ก็ถูก เรือหลวงธนบุรี ยิงจนบอบชาหมดสภาพ
้
�
้
�
ั
�
จึงต้องล่าถอยไปในที่สุด
�
ื
เม่อเรือข้าศึกได้ล่าถอยไปแล้ว เรือหลวงธนบุรี กาลังไฟไหม้อยู่ เรือหลวงช้าง จึงได้เข้าไปทาการช่วยเหลือ โดยเข้าเทียบ
�
�
ั
เรือหลวงธนบุรีทางกราบขวา และได้ช่วยกันดับไฟ แต่ไม่ได้ผลมากนัก เรือหลวงช้าง จึงเข้าทาการจูง เรือหลวงธนบุรี ซ่งขณะน้น
ึ
ี
�
�
้
ึ
มีอาการหนัก มีนาเข้าเรือมาก เรือเอียงทางกราบขวามากข้น มีสภาพอย่างหมดหนทางท่จะทาการแก้ไข จึงให้
เรือหลวงช้าง จูงไปจนถึงหน้าแหลมงอบเพื่อเกยตื้น
เม่อเวลา ๑๑๐๐ นายเรือเอก ทองอยู่ สว่างเนตร (พลเรือโท ทแกล้ว สว่างเนตร) ต้นเรือ เรือหลวงธนบุรี
ื
๖
ี
ซ่งทาการแทนผู้บังคับการเรือส่งสละเรือใหญ่ ธงราชนาวียังคงอยู่ท่เสากาฟจนวาระสุดท้าย แต่แล้วก็ตกลงมา
ั
�
ึ
โดยไฟไหม้เชือกขาด ทหารประจาเรือได้ปฏิบัติตามคาส่ง จาเป็นต้องจาก เรือหลวงธนบุรี ท่รัก ทหารทุกคนเปล่งเสียง
�
�
ี
�
ั
ั
้
�
�
�
ี
ไชโยพร้อม ๆ กัน ๓ คร้ง เป็นการอาลาเรือท่รัก และทาความเคารพผู้บังคับการเรือ พร้อมด้วยหยาดนาตา
ไหลลงสู่ใบหน้า
ึ
้
ื
ิ
ึ
เวลา ๑๖๔๐ เรือหลวงธนบุรี ซ่งเกยต้นอยู่น้น ได้เร่มตะแคงทางกราบขวามากข้นทุกที กราบขวาเร่มจมนา
ั
ิ
�
๗
จนกราบตักน�้า เสาทั้งสองเอนลงน�้า กราบซ้ายและกระดูกงูกันโคลง โผล่อยู่พ้นน�้า
๓. ทหารเรือเขารบกันอย่างนี้
* “ทหารสองคนถูกไฟไหม้ทั้งตัว เนื้อแดง ดิ้นจนขาดใจตาย”
* “บางคนแขนหักที่ปลายทั้งสองข้าง ห้อยรุ่งริ่ง ดูน่าเวทนาเป็นที่สุด”
ี
* “ทหารนายหนงถูกอ�านาจระเบด และสะเกดกระสน ไฟลวกตวดาเกรยม ปลายแขน และปลายขาขาด
็
ั
ุ
ึ
่
ิ
�
นอนตายอยู่ในท่าโก้งโค้ง”
* “ทหารคนหนึ่งถูกอ�านาจระเบิดตัวขาด ๒ ท่อน อีกคนหนึ่งขาขาดเป็น ๓ ท่อน ตายคาที่ทั้ง ๒ คน”
ุ
ึ
�
�
ึ
ี
ั
�
* “พลฯ ชน ซ่งมีหน้าท่ลาเลียงกระสนอยู่ในห้องลาเลียงกระสนข้างล่าง กาลังไต่บนไดข้นมายังห้องปืนข้างบน
ุ
ุ
ี
ื
แขนขวาของ พลฯ ชุน หักห้อยร่องแร่งใต้ข้อศอกลงไป ตอนท่หักติดอยู่ด้วยหนังกาพร้า เห็นเน้อตอนท่ขาด
�
ี
แดงเหมือนเนื้อหมู แต่ พลฯ ชุน ก็ใจเด็ดท�าการเลื่อนกระสุนต่อไปด้วยมือซ้ายที่ใช้การได้เพียงข้างเดียว”
๕. การสู้รบแบบ ๔ ต่อ ๑
๖. สละเรือใหญ่
๗. กระดูกงูกันโคลง
นาวิกศาสตร์ 47
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
�
* “ทหารถูกกระสุนปืนบาดเจ็บ โลหิตไหลโชกตัว บางคนจาไม่ได้เพราะถูกไฟลวกหน้า และตามตัวจนพอง
ไปหมด ผมเกรียมเกือบติดหนังศีรษะ”
�
ี
ั
ั
* “กระสุนนัดแรกท่ถูก เรือหลวงชลบุรี น้น ทาให้เสาหัวหักสะบ้นโค่นฟาดลงมาบนสะพานเดินเรือ ยามยอดเสา
ร่วงติดลงมากับรังกา ขาขาดท้งสองข้าง เขามีชีวิตอยู่ต่อไปได้ประมาณ ๕ นาที หลังจากบาดเจ็บ ก่อนตาย
ั
เขาพูดกับทหารที่ท�าการพยาบาลเขาว่า สู้ต่อไปเถิดพวกเราต้องชนะ”
ี
�
ั
ี
ึ
* “ทหารคนหน่งท่ถูกระสุนปืน และไฟลวก ล้มควาในท่าท่มือท้งสองอยู่ในท่าบรรจุกระสุนปืน ตรงปืนเบา
่
ั
�
ี
ั
กระบอก ๑ ใบหน้าของเขาแสดงอาการคล้ายกับว่าได้พยายามในคร้งสุดท้ายท่จะส่งกระสุนนัดน้นเข้าลากล้อง
แต่หากกระสุนของข้าศึกได้ปลิดชีวิตของเขาเสียก่อน ไฟได้ลวกเขาจนผมเหลือเพียงกระจุกเดียวบนศีรษะ และ
หงิกงอ”
ึ
ี
�
* “พลทหารซ่งมีหน้าท่ลาเลียงลูกปืนเบาจากท่ลาเลียงลูกปืนไปยังปืนเบา ได้ถูกกระสุนของข้าศึกท่ระเบิดข้น
ึ
ี
ี
�
ที่ล�าเลียงนั้น ตามร่างกายถูกไฟลวก และถูกสะเก็ดกระสุนฝังที่ไหล่ ที่ปลายแขนทั้งสองข้างหักห้อยตรงใต้ข้อศอก
�
ั
ี
คร้งหลังท่สุดถูกนาไปพักอยู่ทางท้ายเรือ พลทหารยังกวักมืออันหักห้อยน้นพร้อมกับตะโกนร้องหนุนว่า พวกเราสู้มัน
ั
พวกเราสู้มัน”
ึ
ี
ี
* “ข้อท่น่าละอายในความทารุณผิดอารยธรรมและประเพณีการรบทางเรืออย่างท่สุด ซ่งทหารเรือฝร่งเศส
ั
ี
ั
ได้กระทาลงไปก็คือ เม่อเรือท้งสอง (เรือหลวงสงขลา และ เรือหลวงชลบุรี) จมมิดนาหายไปแล้ว แทนท่ข้าศึกจะเข้ามา
้
�
ื
�
ทาการช่วยเหลือชีวิตทหารเรือไทยเม่อลอยคออยู่ในทะเล ฝ่ายฝร่งเศสกลับน�าเรือเข้ามาระยะใกล้ และใช้ปืนใหญ่
ั
�
ื
้
ปืนกลยิงกราดมายังทหารซ่งขณะน้นอยู่ในเรือเล็ก และท่ว่ายน�าเข้าหาฝั่ง และลอยคออยู่ในทะเลมองเห็นแต่ศีรษะดา ๆ”
ี
ึ
ั
�
* “ควันไฟและควันระเบิดได้กระจายลงไปถึงห้องเครื่องจักรใหญ่ เครื่องจักรช่วย และห้องไฟฟ้า ชั้นแรกก็มี
็
ั
ี
�
ิ
่
ั
ั
ู่
ื
�
็
ึ
็
้
ั
เพียงเลกน้อย ต่อมากมากขนตามลาดบจนมองแทบไม่เหนตวกันถนด ทหารพรรคกลนทประจาอยในห้องเคร่องจกร
ี
ิ
เหล่าน้ แทบว่าจะไม่มีอากาศหายใจ ซาการระเบิดของกระสุนมีกล่นเหม็นเป็นพิษแก่การหายใจ และต่างรู้สึก
้
�
ึ
�
ึ
แสบตาจนลืมตาไม่ข้น ทหารพรรคกลินผู้น่าสงสารในห้องไฟฟ้า จานวน ๘ นาย ไม่มีอากาศหายใจจะหนีข้นมา
ื
ั
บนดาดฟ้าก็ไม่ได้ เพราะไฟไหม้อยู่ท่ปากช่องทางข้นลงสะกัดทางไว้ ในท่สุดเขาเหล่าน้นก็ได้เสียชีวิตไป แต่เคร่องไฟฟ้า
ี
ึ
ี
ในความควบคุมของเขายังคงเดินเป็นปกติตลอดจนถึงที่สุด”
* “พอส้นเสียงระเบิด และหมดเปลวระเบิด ช้นส่วนร่างกายของทหารท่เสียชีวิต แขวนติดอยู่กับราวลวด
ิ
ี
ิ
ข้างเรือ”
ื
้
็
* “ไม่สามารถจะจาได้ว่าเป็นใคร เพราะร่างกายขาดเป็นชนเนอไปหมด อกคนหนงตวเตมไปด้วยขเถ้า
ี
้
้
�
ิ
ึ
่
ี
ั
สักประเดี๋ยวก็ขาดใจ”
ี
ั
ั
ี
* “พวกเราท่เสียชีวิตไปนั้น นับว่าเขาเหล่าน้นได้ถึงเวรกรรมของเขาแล้ว ร่างกายของพวกทหารท่ได้เสียชีวิตน้น
บัดนี้ได้จมอยู่ในทะเลสมกับเป็นเลือดทะเลโดยแท้”
ตายในสนามรบเป็นเกียรติของทหาร
48
นาวิกศาสตร์
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕