อันพระคณุ แม่นี้ ยงั ตรงึ ใจนา
มิสุด ใจคะนงึ ยงิ่ ลน้
สุดเหลือ หยุดราพงึ ลกู แม่ มิลมื
สุดยงิ่ สดุ มากล้น แน่แท้ พระคณุ
แม่ชีเงิน มีเกิน ในความหมาย
สิ่งแม่ให้ มากมาย ไดเ้ หลือลน้
ใช่เพียงชีพ ชีวี ท่ีเป็นคน
แม่..สอนตน รู้ตน รู้ทากิน
ส่ิงกระทา แม่นา ย้าใหด้ ู
ใหไ้ ดร้ ู้ ดูใจ ก่อนกายสิ้น
มิใช่รู้ เพยี งดู แม่ทากิน
แต่รู้สิ้น เตรียมใจ ไดก้ ่อนตาย
อนั “วฏั ฏะ” เวยี นวา่ ย ในมนุษย์
จะสิ้นสุด หยดุ เรา ไดต้ รงไหน
มีธรรมมะ นน่ั นะ จะพาไป
ใหเ้ ราได้ ประสบ พบส่ิงดี
ทุกสิ่งอยา่ ง แนวทาง ที่แม่สอน
บ่งสะทอ้ น ใหเ้ ห็น เป็นวถิ ี
มิใช่บท เรียงร้อย ถอ้ ยวจี
แต่บ่งช้ี ใหเ้ ห็น เป็น “กระทา”
โดย เรียนรู้ จากใจ ไดส้ ัมผสั
แบบฝึกหดั ทาจริง สิ่งบ่งย้า
เป็นวิถี ชีวิต จิตกระทา
มุ่งเนน้ ย้า “ความเพียร” เรียนรู้จริง
แต่..เยาวว์ ยั พดู ได้ 3 ภาษา
ไทย, จีน, มอญ หนา น่าแปลกยงิ่
แม่..สัมผสั จากใจ ไดร้ ู้จริง
จึงเกิดส่ิง จดจา นาช้ีตน
เปรียบลาธาร สายน้า แห่งชีวิต
ถกู ลิขิต ล่องไป ในสายชล
ดว้ ยส่ิงใด ขอนไม้ หรือ เรือยนต์
เป็น..เหตุผล ของคน ท่ีต่างกนั
เลือก..ขอนไม้ ลอยไป ไม่ตอ้ งคิด
มีชีวติ ผา่ นไป ตามใจฉนั
เลือก..เรือยนต์ เป็นคน ตอ้ งฝ่ าฟัน
จิตมุ่งมนั่ สร้างฝัน ใหเ้ ป็นตาม
ชีวิตแม่ กาเนิด ก่อเกิดมา
สู้ฟันฝ่ า อุปสรรค และขวากหนาม
ช่วยพอ่ ตน คา้ ขาย ไดต้ ิดตาม
จนกา้ วขา้ ม สู่วยั ไดค้ รองเรือน
มีครอบครัว ตวั เอง เป็นภาระ
ท่ีตอ้ งจะ ฝ่ าฟัน ดนั ขบั เคลื่อน
ความทุกขย์ าก ลาบาก เขา้ มาเยอื น
มิรางเรือน คอยซ้า อยรู่ ่าไป
แมย้ ากจน อยา่ งไร “ลกู ไม่อด”
น่ีคือบท แบบเรียน แม่เขียนไว้
สร้างครอบครัว ผกู พนั น้นั ดว้ ยใจ
มีสายใย อาทร ห่วงนาพา
ดว้ ยมุ่งมนั่ ฝ่ าฟัน ผา่ นปัญหา
แมเ้ หน่ือยลา้ กย็ งั ต้งั ใจหมาย
ตอ้ งกา้ วขา้ ม ความจน พน้ ผา่ นไป
ท้งั รู้ใช้ รู้จ่าย ใหเ้ หมาะตน
สร้างครอบครัว ตวั เอง ไดเ้ ติบใหญ่
ลกู ท้งั หลาย ไดร้ ับ จบั ตอ้ งผล
ท้งั อาชีพ ความคิด ท่ีติดตน
ก่อเกิดผล หนทาง รู้สร้างตวั
การรู้เกบ็ รู้ออม แม่สอนคิด
ทางชีวิต ใหค้ ิด โดยถว้ นทวั่
ใหร้ ู้ใช้ รู้จ่าย ในครอบครัว
อยา่ หลงตวั ลืมตน ยามมง่ั มี
และ สัจจะ ธรรมมะ อีกขอ้ หน่ึง
แม่ ลึกซ้ึง กระทา นาบ่งช้ี
การคา้ ขาย แม่ใช้ เคร์ดิตมี
เป็นส่วนที่ ช่วยหมุน แทนทุนออม
โดย ใชก้ าร ผนั ผา่ น ทาการคา้
ดว้ ยวาจา จากใจ ไม่ออ้ มคอ้ ม
สร้างเครดิต คา้ ขาย นายทุนยอม
ต่างนอบนอ้ ม ยอมแม่ สัจจะมี
การกระทา แม่นา ย้าใหค้ ิด
ทางชีวิต ไม่ผิด วถิ ีน้ี
ในทางธรรม แม่นา ย้าความดี
สู่วถิ ี ชีวิต พรหมจรรย์
เจ็ด สิงหา สองห้า สามสิบสาม
แม่เดินตาม พทุ ธองค์ จงใจมนั่
เขา้ บวชชี วถิ ี พรหมจรรย์
ดว้ ยมุ่งมน่ั หมนั่ เพียร เรียนรู้ธรรม
ไดท้ าจริง รู้จริง สิ่งพระสอน
ไม่เหน่ือยอ่อน ฝึกฝน ตนเชา้ ค่า
ท่องบทสวด กวดขนั หมน่ั กระทา
ทุกคืนค่า นาตรอง ท่องข้ึนใจ
อา่ นหนงั สือ ไม่ถนดั ติดขดั อยู่
แม่ยงั สู้ จดจา คาสวดได้
ค่อยสะกด จดจา นาข้ึนใจ
จนจาได้ ดว้ ยใจ หมายหมนั่ เพียร
ในทางธรรม กรรมฐาน สมาธิ
สัมมาทิฐิ มุ่งมนั่ ไม่ผนั เปลี่ยน
เฝ้ าฝึกฝน จิตตน ทนหมนั่ เพยี ร
ถือเป็นเซียน ในหมู่ ผเู้ คร่งธรรม
ค่าคืนวนั ผนั ผา่ น นานยงิ่ เห็น
ส่ิงอนั เป็น ความเพียร ประเสริฐล้า
แม่ฝึ กตน ขวนขวาย ในทางธรรม
จนงามล้า ทาจิต ไดล้ ะวาง
ท่ี สิบสอง เมษา บอกลาลูก
ไม่พนั ผกู สิ่งใด ใหต้ ิดขวาง
ยอมชีพ ตน ตายไป ไดล้ ะวาง
ยกเหตุอา้ ง “ไม่รู้ อยทู่ าไม”
ถึงที่..หยดุ สุดทา้ ย ในชีวติ
คือ..หยดุ คิด ผกู พนั อนั ส่ิงไหน
หยดุ ..ยดึ ติด ยดึ มนั่ อนั สิ่งใด
หยดุ สุดทา้ ย หยดุ ใจ ใน “พระธรรม”
ท่ี สิบสาม เมษา แม่ลาจริง
ไม่ฝากสิ่ง ใดๆ ใหค้ รวญคร่า
แม่จากไป หยดุ ใจ ใน “พระธรรม”
ไม่ครวญคร่า อาลยั ใหอ้ าวรณ์
โอแ้ ม่จ๋า คุณค่า แม่ยิ่งใหญ่
เป็นผใู้ ห้ ชีวิต และบทสอน
ลกู ..ขอจา นาร้อย ถอ้ ยคากลอน
ไวส้ ะทอ้ น สอนใจ ไดฝ้ ึกตน
โอว้ นั น้ี ไม่มี ซ่ึงแม่แลว้
ยงั ยนิ แวว่ ถอ้ ยคา ล้าค่าลน้
“พทุ โธ” น้ี ท่องให้ ข้ึนใจตน
ก่อนลว่ งพน้ วยั ชรา ชีวาวาย
“ไม่รู้ธรรม” ยงั นา จิตกาหนด
ถือเป็นบท ปลอ่ ยวาง ทางโลกได้
ไม่ยดึ ติด ผกู พนั อนั สิ่งใด
ละโลกได้ ในคา ว่า “พทุ โธ”
แม.้ .วฏั ฏะ ผกู พนั น้นั ยงั อยู่
กย็ งั รู้ หนทาง ยา่ ง..สุขโข
จิตนอ้ มนา ในคา วา่ “พทุ โธ”
ยงั บุญโข ได้ “พุทโธ” นอ้ มนาใจ
ขอนอ้ มกราบ วนั ทา พระคุณแม่
ท่ีมีแก่ ลกู น้ี มิลืมได้
แม.้ .ร่างแม่ จะดบั ลบั จากไป
ยงั ยงิ่ ใหญ่ ในใจ ท่ีลกู มี
ขอต้งั สตั ย์ ปฏิบตั ิ ในทางธรรม
ใหเ้ ป็นตาม คาสอน ของแม่น้ี
จะยดึ มนั่ กระทา ในความดี
ตามวิถี แม่น้ี ที่ช้ีนา
ขอ..กุศล ผลบุญ ของลกู หนา
ท่ีนาพา จากใจ ไดช้ ุ่มฉ่า
ร่วมกศุ ล ผลบุญ แม่กระทา
ช่วยหนุนค้า แม่สุขธรรม น้นั ยง่ิ เทอญ
ม.ี .ใน...ไมม่ ี ไม่มี..ใน....มี
4 ยากหมาย มจี ริง
ดบั สิน้
ม.ี .เราเหน็ อยู่นนั้
คงมัน่ จริงนา
มี..ยอ่ มจะ สลาย แนแ่ ท้ มีจรงิ
มมิ ี สิ่งใดหมาย
มเิ ท่ยี ง หนอ สญู สน้ิ
ทา้ ยน้ี ขอราลึกถึงความทรงจาในอดีตตอนคุณพอ่ จากลกู ๆไป
โดยที่ยงั มีคุณแม่อยู่ แต่..บดั น้ีไม่มีแลว้ ท้งั คุณพ่อ และคุณแม่
คุณพ่อครับ แม่ลบั ลาลูกแลว้
ไม่คลาดแคลว้ ซ้ึงแลว้ การพลดั พราก
เป็นความจริง ในสิ่ง ตอ้ งจาจาก
ต่าง..ตอ้ งพราก จากกนั ทุกช้นั ชน
บุญอนั ใด ทาไว้ ในวฏั ฏะ กย็ ากจะ ช่วยได้ ใหร้ อดพน้
หลงวฏั ฏะ เวยี นวา่ ย ในบุญตน ไม่อาจพน้ โศกา ชีวาวาย
มิต่างกนั กบั หมู ในรางรา บุญยง่ิ ล้า กินรา เป็นสุขหลาย
หลงในบุญ เสพบุญ จนลืมตาย จาก..ผใู้ ห้ ในบุญ ขนุ มนั มา
ชีวติ หมู สุขล้า นาเปรียบได้ “บุญ”เคียงใกล้ “รางรา” น้นั เองหนา
ไดก้ ินอ่ิม อว้ นพี มีราคา สุดทา้ ยหนา บุญพา สู่ “ความตาย”
ชีวติ คน ถนน แห่ง “วฎั ฎะ” “บุญ” น้นั น่ะ ยงั พา สู่เวยี นวา่ ย
หลงเสพสุข สุดทา้ ย กต็ อ้ งตาย วนเวยี นวา่ ย เกิด=ตาย ไดโ้ ศกา
บุญทาให้ เราได้ เสพสุขสม ชื่นภิรมย์ สุขขี มีบุญหนา
พร้อมลาภยศ ศกั ด์ิศรี มีเงินตรา สุดทา้ ยหนา บุญพา วา่ ยวนเวยี น
สัจธรรม นาเห็น เป็นครรลอง บุญมีสอง ความหมาย ใหผ้ นั เปลี่ยน
หน่ึง บุญทา หลงใหล วา่ ยวนเวยี น สอง บุญเปล่ียน ใหจ้ ิต คิดละวาง
ในทางธรรม บุญนา ใหล้ ะเหตุ ละกิเลส ตวั เหตุ ใหไ้ กลห่าง
ไม่ยดึ ติด ทาจิต ไดล้ ะวาง อยไู่ กลห่าง กิเลส เหตุเวยี นวน
ซ้ึงแลว้ ครับ ธรรมมะ คาพระสอน ใหน้ ึกยอ้ น สะทอ้ น ในเหตุผล
ละกิเลส ตวั เหตุ ท่ีติดตน ตอ้ ง..มุ่งผล ใหท้ าน อนั ยนิ ดี
ดว้ ย “จาคะ” คาพระ ท่านสอนสั่ง ตอ้ งไม่หวงั แก่เรา ใหเ้ ขาน้ี
เสียสละ ใหไ้ ป ใจยนิ ดี โดย..เราน้ี มิหมาย ไดแ้ ก่ตน
กศุ ลจิต ความคิด อนั ดีงาม จะเกิดตาม การให้ ไม่หวงั ผล
การยดึ ติด จะคลาย ไดใ้ นตน เกิดกศุ ล เป็นผล ไดล้ ะวาง
ดว้ ยกศุ ลบญุ ท่ขี ้าพเจา้ นี้ไดก้ ระทา
ทงั้ ในอดีตชาตจิ นถึงปจั จุบนั ขอผลบญุ นน้ั
จงได้รว่ มหนนุ นาส่งให้
ทัง้ คุณแมช่ เี งิน และพ่อภักดิ์ คงมี
ได้ไปสูส่ ุคติภพทส่ี ูงยง่ิ เทอญ
โลกตุ รธรรม บุญนา ใหล้ ะเหตุ ละกิเลส ตวั เหตุ ใหไ้ กลห่าง
ไม่ยดึ ติด ทาจิต ไดล้ ะวาง อยไู่ กลห่าง กิเลส เหตุเวยี นวน
ทาน,ศีล,ภาวนา กิริยาวตั ถุสาม ครบองคค์ วาม กระทา นาก่อผล
ดว้ ย..การให้ มิใช่ ไดแ้ ก่ตน โดย..มุ่งผล เพือ่ เขา เรายนิ ดี
คือ “จาคะ” เสียสละ และแบ่งปัน ความหมายน้นั ชดั เจน เป็นวถิ ี
บริจาคทาน ใหไ้ ป ใจยนิ ดี โดย..เราน้ี มิหมาย ไดแ้ ก่ตน
กศุ ลจิต ความคิด อนั ดีงาม จะเกิดตาม การให้ ไม่หวงั ผล
การยดึ ติด จะคลาย ไดใ้ นตน เกิดกศุ ล เป็นผล ไดล้ ะวาง
แต่..ยามใด มุ่งหมาย ใหเ้ พ่ือตวั จิตจะมวั พวั พนั ถูกก้นั ขวาง
ยากจะคิด ทาจิต ใหล้ ะวาง ถกู ก้นั ขวาง ดว้ ยเหตุ “กิเลส” วน
นโม “โอปนยโิ ก” รู้นอ้ มจิต รวมความคิด ปฏิบตั ิ จดั เรียงผล
พิจารณา พานอ้ ม ในใจตน จะเกิดผล แก่ตน กระจ่างธรรม
ปัจจตั ตังเว ทติ พั โพ วญิ ญูหิ ลองทาซิ มีส่ิง ประเสริฐล้า
วญิ ญูชน รู้ผล แห่งกระทา เป็นส่ิงล้า เฉพาะตน รู้ผลเอง
ไม่มีใคร สอนธรรม นารู้ได้ ไม่มีใคร สอนใคร ใหใ้ ครเก่ง
ไม่มีใคร ช่วยใคร ตอ้ งไดเ้ อง คาวา่ “เก่ง” ในธรรม น้นั ไม่มี
มีเพียงตน รู้ตน ในจิตตวั รู้..ดี ชวั่ ในตวั แห่งตนน้ี
รู้..เห็นจริง ในส่ิง อนั ไม่มี วา่ ..มนั น้ี มิเที่ยง เช่นน้นั แล
(สิ่งอนั มี..ซ่ึงไม่เท่ียง คือ..ไม่มี ภายใตก้ ารมีอยแู่ ห่งสัจธรรมฯ)
โลกียธรรม นาเห็น เป็นวฏั ฏะ บุญน้นั น่ะ ยงั จะ พาเวยี นวา่ ย
เสพโลกีย์ บุญมี สุขสบาย ถึงสุดทา้ ย ตอ้ งตาย ว่ายเวยี นวน
ส่ิงอนั ..มี ไม่มี ความเที่ยงแท้ ท้งั เกิดแก่ เจบ็ ตาย ไม่อาจพน้
เหตุผกู พนั น้นั คือ “กิเลส” ตน นาส่งผล ใหต้ น วนวา่ ยเวยี น
ถึงเวลาแลว้ ที่เราตอ้ งมองความจริงแห่งสจั ธรรมใหก้ ระจา่ ง
เพื่อ..เตรียมตวั ดบั สูญดว้ ยเช่นกนั
ช่วยหนุนค้า แม่สุขธรรม น้นั ยง่ิ เทอญ
เกิดเม่ือวนั อาทิตยท์ ่ี 16 มีนาคม พ.ศ. 2467 เป็น
บุตรคนท่ีสอง ของครอบครัวศรีกตญั ญู ในจานวนพ่ี
นอ้ งท้งั หมด 16 คน บิดา ชื่อ นาย อ่ึงเลง้ แซ่อิง้ และ
มารดา ช่ือ นาง เป้ า ศรีกตญั ญู
ชีวติ แต่เยาวว์ ยั ท่านมีการศึกษาจบช้นั ประถม 4
หลงั จากน้นั กไ็ ดช้ ่วยบิดาคา้ ขายมาโดยตลอดจนกระทง่ั
มาแต่งงานมีครอบครัว จึงไดแ้ ยกครอบครัวออกมาร่วม
ใชช้ ีวติ ครองเรือนกบั สามี จนไดก้ ่อเกิดเป็นครอบครัว
“คงมี” ดง่ั ที่ปรากฏ ซ่ึงท่านกเ็ ป็น คุณพอ่ และคุณแม่
ของผเู้ ขียนเอง โดย คุณพอ่ มีชื่อวา่ นาย ภกั ด์ิ คงมี เดิมที
ท่านเป็นคนจงั หวดั นนทบุรี และไดม้ าเขา้ บรรจุ
รับราชการเป็นครูอยทู่ ี่จงั หวดั สมุทรปราการ
จึงไดม้ าพบรกั กบั คุณแม่ และไดร้ ่วมสร้างครอบครัว
“คงมี” โดย มีบุตร ธิดา ร่วมกนั ท้งั หมด 12 คน
คนท่ี 1 ช่ือวา่ น.ส. อรวรรณ คงมี (สุขภาพไม่ดี)
คนที่ 2 คือ คุณ ธนธง ศริ ิปุญญา เป็นเจา้ ของผลิต
ภณั ฑเ์ ครื่องปรุงรสตราป้ ุยเก่ง โดย หลายท่านคงอาจ
สงสยั วา่ ทาไมคุณธนธง ถึงมีนามสกลุ “ศิริปุญญา” ใน
เมื่อท่านเป็นลูกชายดว้ ย ทาไมไม่ใชน้ ามสกลุ “คงมี”
ตอ้ งขอช้ีแจงแทนคุณธนธงวา่ เร่ืองน้ี เป็นเหตุผลทาง
โหราศาสตร์ที่ท่านเชื่อถือเท่าน้นั เอง จึงต้งั ฉายาพเิ ศษ
เป็นนามสกลุ ทางธุรกิจใหถ้ ูกโฉลกตน เหมือนท่ีดารา
นกั แสดงต้งั ฉายาทางการแสดงใหถ้ กู โฉลกกบั ตนเอง
ที่ 3 คือคุณเสาวลกั ษณ์ คงมี ทาการคา้ ตามแบบ
คุณแม่ ซ่ึงผกู พนั ดา้ นการคา้ มากบั คุณแม่ต้งั แต่เยาวว์ ยั
ที่ 4 คุณ วรี นุช คงมี ประกอบธุรกิจการคา้ และ
ท่านกม็ ีบทบาทสาคญั ในการช่วยดูแลคุณแม่มาตลอด
ที่ 5 คุณ อิสระ คงมี (ผเู้ ขียน) ปัจจุบนั ทาธุรกิจ
ผลิต และ จาหน่าย “ยาสีฟันสมุนไพรดอกแกว้ ”
ที่ 6 คุณ ดารณี เครือบุษดี เป็นผมู้ ีบทบาทสาคญั
อีกท่านหน่ึงที่ช่วยดูแลคุณแม่มาโดยตลอด
ท่ี 7 คุณ นิรมล คงมี ประกอบอาชีพขายอาหาร
ไดช้ ่วยทาอาหารส่งใหค้ ุณแม่ทาน และใส่บาตรมาทุกวนั
ท่ี 8 คุณ นรินทร์ คงมี เป็นลกู ชายคนท่ี คุณแม่
เรียกหามากที่สุด เพราะไดช้ ่วยดูแลคุณแม่มาตลอด
ท่ี 9 คุณ ฝนทิพย์ ดีเบิล ประกอบอาชีพคา้ ขาย
ท่ี 10 คุณ นิพนธ์ คงมี ทาธุรกิจดา้ นกรอบรูปและ
วาดภาพ ซ่ึงภาพคุณแม่ท่ีต้งั อยใู่ นงานกเ็ ป็นฝี มือเขาแล
ท่ี 11 คุณ ประพนั ธ์ คงมี ถือเป็นผใู้ ฝ่ ในธรรมอนั
โดดเด่นท่ีสุดในตระกลู และเป็นผมู้ ีส่วนสาคญั ที่ทาให้
คุณแม่ไดม้ าบวชชีถือเพศพรหมจรรยใ์ นบ้นั ปลายชีวติ
ที่ 12 คุณ อจั ฉรีย์ สิรสุนทร ปัจจุบนั ประกอบ
อาชีพคา้ ขายเช่นเดียวกนั
ซ่ึง ถือไดว้ า่ ลูกๆ คุณแม่ทุกคนมีส่วนไดร้ ับสืบทอด
แนวการประอาชีพดา้ นการคา้ มาจากคุณแม่ทุกคนเลย
สวสั ดีค่ะ
ใกลค้ รบ หา้ สิบวนั ในการจากไปของคุณยา่ แลว้
สม้ ขอแสดงความไวอ้ าลยั อีกคร้ังหน่ึงในคุณยา่ ดว้ ยการอ่าน
บทกลอนของคุณพอ่ ท่ีเขียนไวใ้ นหนงั สือ ท่ีระลึกในงาน
ฌาปนกิจศพคุณยา่ ซ่ึงคุณพ่อไดจ้ ดั พมิ พเ์ พมิ่ อีกประมาณ
30 เล่ม สาหรับพี่นอ้ งที่ยงั ไม่ไดร้ ับหนงั สือในงานกม็ าขอ
รับไดน้ ะคะ และหนงั สือชุดน้ีคุณพอ่ ไดพ้ ิมพเ์ น้ือหาเพิ่มอีก
ในตอนทา้ ย
เป็นการระลึกถึงการจากไปของท้งั คุณป่ ู และคุณยา่
ซ่ึงบดั น้ีไม่มีท่านท้งั สองแลว้
สาหรับเน้ือหาคากลอนท้งั หมดนบั แต่เริ่มความเป็น
ตวั ตนของคุณยา่ จนมาถึงวาระสุดทา้ ยของชีวติ
กม็ ีดงั น้ีค่ะ
ในความหมายของคาวา่ “แม่” ท่ีมีต่อลูกๆ ของท่านทุกคน
.บทกลอน ................
.....................
และสุดทา้ ย คุณพอ่ ไดแ้ สดงความระลึกถึงท้งั คุณพ่อ
และคุณแม่ของท่าน ซ่ึงบดั น้ีไม่มีท่านท้งั สองแลว้
ทาใหท้ ่านได้ เขา้ ใจใน สจั ธรรมของคาวา่
“มี” ใน “ไม่มี” และ “ไม่มี” ใน “มี”
ดงั น้ีค่ะ
บทกลอน.................................
ดว้ ยกศุ ลผลบุญที่ลกู ไดก้ ระทา ขอไดม้ ีส่วนร่วม
หนุนนา ให้ ท้งั คุณป่ ู และคุณยา่
ไดไ้ ปสู่สรวงสวรรค์ ช้นั วมิ านน้นั
ยง่ิ ๆ ข้ึน เทอญ............
คาส้ัน ๆ รกู้ นั ในความหมาย
คอื ..ผใู้ ห้ กาเนิด เกิดเรานี้
ทกุ ..หยาดหยด เลอื ดกาย ในเรามี
คือ..แม่นี้ ทใ่ี ห้ เป็นตวั ตน
ทรี่ ะลกึ ในงาน ฌาปนกิจ แม่ชี เงิน คงมี
ชาตะ ๑๔ มีนา ๒๔๖๗ มรณะ ๑๓ เมษา ๒๕๖๒
m
ความจริงแห่งปรมตั ธรรมท่ีมีในความไม่มี
โอปนยโิ ก หมายถงึ ควรน้อมเข้ามา ผ้ปู ฏิบตั คิ วรน้อมเข้ามาไว้ในใจของตนหรือน้อมใจเข้าไปให้ถึงด้วยการปฏิบตั ิให้เกิดขนึ ้ ในใจ
บุญน้นั หนา จะพา ใหเ้ วยี นวา่ ย ยากจะหมาย กา้ วไป ใหผ้ า่ นพน้
ผกู ยดึ ติด วฏั ฏะ พาวกวน ยากจะพน้ หนทาง วางจิตลง
“โอปนยโิ ก” ต้งั นโม เขา้ นอ้ มจิต
ปัจจัตตงั เวทติ พั โพ วญิ ญูหิ หมายถึง อนั วญิ ญูชนพึงรู้เฉพาะตน ผลอนั เกิดจากการปฏิบตั ิธรรมน้นั ทุกคนที่นอ้ มนามาปฏิบตั ิ จะรู้ซ้ึงถึงผลแห่ง
พระธรรมน้นั ดว้ ยตนเอง ทาใหก้ นั ไม่ได้ เอาจากกนั ไม่ได้ และรู้ไดป้ ระจกั ษใ์ นใจของตนเอง
คุณของพระธรรมข้อที่ ๑ มคี วามหมายกว้าง รวมท้งั ปริยตั ิธรรม คอื คาสั่งสอนด้วย ส่วนคุณของพระธรรมข้อที่ ๒ ถงึ ข้อท่ี ๖ ม่งุ ให้เป็ นคุณ
ของโลกตุ ตรธรรม
หวงั มง่ั มี ร่ารอย ดว้ ยยศศกั ด์ิ ทุ่มทุนหนกั ดว้ ยอยาก ไดใ้ นผล
จาคะ เสียสละ แบ่งปัน และ เอ้ือเฟ้ื อ คือ...ทาน บริจาค
โอปนยโิ ก การนอ้ มเขา้ สู่ตน
ปัจจตั ตงั เวทิตพั โพ วญิ ญูหิ
มี..ใน...ไม่มี ไม่มี..ใน....มี
มี..เราเห็น อยนู่ ้นั ยากหมาย มีจริง
มี..ยอ่ มจะ สลาย
ดบั สิ้น
มิมี ส่ิงใดหมาย คงมน่ั จริงนา
มิเท่ียง หนอ สูญสิ้น แน่แท้ มีจริง
ทา้ ยน้ี ขอราลึกถึงความทรงจาในอดีตที่คุณพอ่ จากลกู ๆไป
โดยที่ยงั มีคุณแม่อยู่ แต่บดั น้ีเราไม่มีแลว้ ท้งั คุณพอ่ และคุณแม่
คุณพ่อครับ แม่ลบั ลาลูกแลว้
ไม่คลาดแคลว้ ซ้ึงแลว้ การพลดั พราก
เป็นความจริง ในส่ิง ตอ้ งจาจาก
ต่าง..ตอ้ งพราก จากกนั ทุกช้นั ชน
บุญอนั ใด ทาไว้ ในวฏั ฏะ กย็ ากจะ ช่วยได้ ใหร้ อดพน้
หลงวฏั ฏะ เวยี นวา่ ย ในบุญตน ไม่อาจพน้ โศกา ชีวาวาย
มิต่างกนั กบั หมู ในรางรา บุญยง่ิ ล้า กินรา เป็นสุขหลาย
หลงในบุญ เสพบุญ จนลืมตาย จาก..ผใู้ ห้ ในบุญ ขนุ มนั มา