ประชุมการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยา บาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เรื่องเล่า เร้าพลัง เรื่อง เธอคือคนส าคัญของผม หอผู้ป่วย/หน่วยงาน เพชรรัตน์ 14B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... พว.มัชฌิมา ทองทวี ในชีวิตของคนเรา ใครกันเป็นคนที่ส าคัญที่สุดในชีวิต ตั้งแต่เราเกิดมา คนที่เราเจอหน้าคนแรกก็คือ พ่อและแม่ หากจะจัดอันดับคนส าคัญในชีวิตเรา ถ้ายังเป็นเด็กยังไงแล้วพ่อกับแม่ก็เป็นคนที่ส าคัญส าหรับ เรา อันดับหนึ่ง พอโตมาเป็นวัยรุ่นเราก็ให้ความส าคัญกับพ่อแม่น้อยลงติดเพื่อนมากขึ้น พอโตมาเป็นวัย ผู้ใหญ่คน รักก็อาจจะเป็นคนที่ส าคัญที่สุด ถึงแม้เราจะผ่านชีวิตมาอย่างไร ไม่ว่าจะต้องพบกับโลก ภายนอกที่แสนจะ เลวร้ายมากแค่ไหน เมื่อได้กลับไปบ้านไปเจอครอบครัวเราก็จะได้รู้สึกอบอุ่นและ ปลอดภัย ไปเจอพ่อแม่คนที่ พร้อมจะให้ความรัก ความหวังดีกับเราอยู่เสมอ ซึ่งบางคนอาจจะมีทั้งพ่อและ แม่ให้รัก บางคนมีแค่พ่อหรือแม่ บางคนก็มีแค่ปู่ ย่า ตา ยาย ที่เลี้ยงดูให้ความรักและเป็นคนส าคัญ ชีวิต คนเราก็เหมือนกับละครซึ่งไม่รู้ตอนจบจจะเป็นเช่นไรและเราทุกคนไม่มีทางรู้หรอกว่าเวลา ชีวิตของเรามัน จะยาวจะสั้นแค่ไหน ถ้าหากมีโอกาสแล้วก็อยากจะใช้เวลาดีๆ อยู่กับครอบครัวคนที่เรารักให้นานที่สุด ก่อนจะจากไปดีกว่า
ประชุมการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยา บาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เรื่องเล่า เร้าพลัง เรื่อง สิ่งสุดท้ายคือเธอ หอผู้ป่วย/หน่วยงาน เพชรรัตน์ 14B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... กริ้งๆ ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภายในหอผู้ป่วยเพชรรัตน์ 14B สวัสดีค่ะ จากหอ ผู้ป่วยแยกโรคนะค่ะเดี๋ยวจะมีผู้ป่วย case Post Covid ย้ายมาที่วอร์ด 14B นะค่ะ ผู้ป่วยหญิงอายุ 35 ปี เจาะคอใส่เครื่องช่วยหายใจ น ้าหนัก 160 kg นะค่ะ หลังจากวางสายโทรศัพท์ทุกคนในทีมก็ เตรียมตัวปฏิบัติตามหน้าที่ ปูเตียง เตรียมรับย้าย ซึ่งจัดไว้โซนด้านหน้าติดกับหน้าต่าง เสียง กุกๆ กักๆ หน้าวอร์ด น าผู้ป่วยมาส่งครับจากแยกโรค โหว !! เสียงตกใจ คนไข้ตัวใหญ่มากเลยค่ะ ต้อง ใช้พยาบาลเข้า case ประมาณ 4 คนถึงจะสามรถยกผู้ป่วยได้ แรกรับรับที่เห็นคนไข้ คนไข้เจาะคอ มีแผลกดทับสีด าๆจากการนอนคว ่าที่รักษา covid บริเวณหน้า หน้าอก คางและเท้า และแผลกด ทับกันของชั้นไขมันบริเวณหลัง และผู้ป่วยมีเสมหะปริมาณมาก ซึ่งต้องคอยดูดเสมหะบ่อยๆ แต่ผู้ ยังตื่นลืมตา รู้สึกตัวอยู่แต่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ หลังย้ายมาแพทย์ก็ให้ผู้ป่วย ลองเอา เครื่องช่วยหายใจออก มาให้ใส่เป็นออกซิเจน เพื่อให้ผู้ป่วยได้ฝึกหายใจ และให้ญาติเตรียม home health care เพื่อเตรียมให้ญาติมาฝึกการดูแลผู้ป่วยก่อนกลับบ้าน จากนั้นก็ได้โทรติดต่อญาติ เพื่อให้มาเรียน กริ้งๆ ๆ สวัสดีค่ะ จากโรงพยาบาลวชิรพยาบาลนะค่ะ ใช่ญาติคุณ….ไหมค่ะ พอดี คุณหมอแพลนจะให้คนไข้กลับบ้านและจะให้ญาติเข้ามาเรียนการดูคนไข้ก่อนนะค่ะ ญาติสะดวกเข้า มาไหมค่ะ ปลายสายเป็นเสียงของหญิงสูงอายุ ตอบกลับมาเพียงว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้าไปนะค่ะ พอเช้า วันต่อมา เวลาประมาณ 10.30 น. มีหญิงสูงวัยเดินกะโผลกกะเผลกในมือถือไม้เท้ามากับหลานชาย ตัวเล็กๆตาโตๆมาติดต่อที่หน้าวอร์ด ว่าจะมาเรียนการดูแลคนไข้ จากนั้นจึงพาญาติไปที่เตียง คนไข้ และได้ถามญาติว่าวันนี้ใครจะเป็นตนเรียนค่ะ จากนั้นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆก็ก้าวออกมา ข้างหน้าและบอกว่า ผมเป็นคนเรียนครับ ฮะ!! น้องจะเป็นคนเรียนเหรอ เด็กผู้ชาย อายุ 12 ปี เป็นลูกชายของคนไข้ ซึ่งเป็นเด็กตัวเล็กๆตาโตๆ สูงประมาณ 150 cm ก าลังเรียนอยู่ชั้น ม.1 ด้วยความที่เด็กผู้ชายคและยังเด็ก เราจึงคิดว่าน้องอาจจะจ าข้อมูลที่เราให้ได้หมดไหม และจึงได้ สอนเรื่องการให้อาหารทางสายยาง การดูดเสมหะ และการท าแผลเจาะคอก่อน ซึ่งวันแรกนี้สอน เรื่องทฤษฎีก่อนยังไม่ได้ปฏิบัติ
ประชุมการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยา บาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เรื่องเล่า เร้าพลัง เรื่อง สิ่งสุดท้ายคือเธอ หอผู้ป่วย/หน่วยงาน เพชรรัตน์ 14B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... พรุ่งนี้จึงนัดญาติมาเรียนเพิ่มเติมวันที่ 2 เพื่อให้มาเรียนปฏิบัติและเรียนเรื่องการท าแผลกดทับเพิ่ม วันรุ่งขึ้นสองยายหลานก็มาใหม่ การเรียนปฏิบัติครั้งนี้เด็กผู้ชายคนเดิมก็เป็นคนปฏิบัติยายเพียงนั่งดูเท่านั้น เริ่มแรกก่อนปฏิบัติได้ถามเด็กผู้ชายตัวเล็กไปว่าจ าได้ไหมที่พี่สอนเมื่อวาน เด็กผู้ชายสามารถจดจ าสิ่งที่สอนได้ เกือบหมดแม้จะสอนไปเพียงวันเดียวเท่านั้น จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติจากการดูดเสมหะ ดูจากแววตาของเด็กน้อยใจ หนึ่งก็กลัว ใจหนึ่งก็ไม่กล้ากลัวแม่จะเจ็บ หลังสอนไปไม่กี่ครั้ง เด็กชายตัวน้อยสามารถปฏิบัติได้ถูกต้องและดู คล่องแคล่วแม้เพียงสอนไปไม่กี่ครั้ง และหันมาถามตลอดว่า “ผมท าถูกไหม ท าแบบนี้แม่ผมจะเจ็บไหม ท าไมแม่ ผมไอตลอดเลย” แววตาเด็กน้อยเหมือนมีน ้าใสๆในตา และพูดด้วยน ้าเสียงสั่นๆด้วยความเป็นห่วงแม่ หนูท า ถูกต้องแล้ว หนูเก่งมากพี่สอนไม่กี่ครั้งหนูก็สามารถท าได้แล้วเพียงแต่มันต้องท าบ่อยๆหนูถึงจะท าได้คล่อง ไม่ต้อง ห่วงนะแม่หนูต้องภูมิใจในตัวหนู เราจึงพูดให้ก าลังใจเด็กน้อย เพื่อไม่ให้กังวล เราจึงถามต่อไปว่าแล้วช่วงนี้หนู เครียดไหม ? เด็กชายไม่ตอบค าถามเพียงแต่ยิ้มกลับมาให้ เราจึงถามกลับไปว่าแล้วไม่ต้องเรียนเหรอ ? เด็กชาย บอกว่าผมลาครูมาแล้วครับผมเรียนออนไลน์ที่บ้าน ผมก็พึ่งเป็นโควิดหายกลับมาเหมือนกัน ครอบครัวผมเป็นทั้ง ครอบครัวเลย ผมพึ่งกักตัวเสร็จ มีแม่ผมที่เป็นหนักที่สุดครับ เด็กชายเล่า ยายเล่าต่อว่ายายคงมาเรียนทุกวันไม่ได้ เพราะบ้านยายไกลอยู่บางแค นั่งรถไปกลับก็ประมาณ 600 บาท ยายไม่มีเงินและต้องไปหาซื้อเครื่องดูดเสมหะกับ เครื่องออกซิเจนอีกตอนนี้คนที่หาเงินได้ในบ้านมีคนเดียวคือพี่ชายของคนไข้ที่เขาช่วยดูแลเรื่องค่าใช้จ่าย พ่อน้องก็ เสียไปตั้งแต่น้อง 2 ขวบแล้ว ตอนนี้ยายก็กังวลเรื่องนี้และ ซึ่งทางที่วอร์ดก็ได้ประสานงานกับนักสังคมสงเคราะห์ เพื่อให้จัดหาหาเครื่องออกซิเจนและเครื่องดูดเสมหะแต่ไม่สามารถใช้ได้เพราะผู้ป่วยเคยเป็นโควิดเครื่องนี้จะไม่ สามารถน าไปใช้กับผู้อื่นได้ แต่เราสามารถหาอุปกรณ์อย่างอื่นให้ได้ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ให้อาหาร อุปกรณ์ดูด เสมหะ และอุปกรณ์ท าแผลที่เราจะช่วยหาให้ได้คุณยายก็เริ่มสบายใจขึ้น และหลังเรียนจบเราจึงบอกเด็กชายคน นั้นว่า น้องสามารถคุยกับแม่ได้นะจับมือพุดกับแม่ได้แม่เขารับรู้ได้ เพราะถามคนไข้ว่าจ าลูกชายได้ไหม คนไข้ สามารถพยักหน้าตอบได้ ตอนแรกเด็กชายก็ไม่ได้ปฏิบัติตามที่บอก แต่พอเราเดินออกมาจากเตียง เราได้ยินเพียง เสียงเด็กชายตัวน้อยเดินไปที่หน้าแม่และบอกว่า “แม่ สู้ๆนะ แม่สู้ๆนะ” พร้อมกับมือทั้งสองจับมือแม่ไว้เพื่อให้ ก าลังใจ และไม่นานก็ได้ยินเสี่ยงสะอึก สะอื้น คล้อยตามมา พาหันกลับไปดู เด็กชายตัวน้อยก าลังร้องไห้อยู่ข้าง เตียงของแม่ พร้อมเดินมากอดยายและร้องไห้ด้วยกัน พอมองเห็นภาพนั้นเราซึ่งเป็นพยาบาลถูกสอนมาเสมอว่า ไม่ให้ Sympathy ไปกับคนไข้ แต่พอเห็นภาพนั้นน ้าในตามันก็ซึมออกมาเองโดยอัตโนมัติ พอมานั่งคิดดูแล้ว พยาบาลเราก็เป็นคนธรรมดามีความรู้สึก ถึงจะร้องไห้ก็ไม่แปลกเพียงแต่ร้องไห้เสร็จเราก็ต้องท าตามหน้าที่เราต่อ ไม่ให้ขาดตกบกพร่องเท่านั้นเอง การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร......................
ประชุมการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยา บาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เรื่องเล่า เร้าพลัง เรื่อง สิ่งสุดท้ายคือเธอ หอผู้ป่วย/หน่วยงาน เพชรรัตน์ 14B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... หลังจากวันนั้นอาการคนไข้ก็แย่ลง และสุดท้ายคนไข้ก็เสียชีวิตลง อย่างน้อยช่วงชีวิตสุดท้ายของคนไข้ ก็ได้รับรู้ว่าลูกชายรักเขามากแค่ไหน ถ้าเปรียบกับเราตอนเป็นเด็กเรายังวิ่งเล่นไปเรื่อยไม่รู้ภาษา แต่เด็กน้อย คนนี้ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าสามารถดูแลแม่ได้ และรักแม่มากที่สุดเพราะแม่เป็นคนส าคัญที่สุดในชีวิตของเขา
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมการดูแลผูปวยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยา บาล คณะแพทยศาสตรวชิ รพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินท ราธิราช เรื่องเลา เราพลัง เรื่อง.................คืนหนึ่ง.................................................... หอผูปวย/หนวยงาน..............พร 14 B................................................... วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดตอกับหอผูปวย/หนวยงาน (Contact Information) : หนวยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอรโทร...................... ธัชสรา ทองสงค ผูปวยหญิงไทย อายุ๕๕ ปชวยเหลือตัวเองไดนอยและนอนติดเตียง มีอาการหอบเหนื่อย นอนราบไมไดมีประวัติเดิมเปนเบาหวานและความดันเลือดสูงซึ่งไมไดรับการรักษาอยางตอ เนื่องมาประมาณ ๒ ปและใหประวัติวาเปนกอนที่เตานมมาประมาณ ๑ ป ขณะอยูโรงพยาบาลผูปวยนอนพักรักษาตัวอยูที่ เตียง ๑๑ ซึ่งอยูกลางหอผูปวย มองเห็นผูคนเดินไปมาอยางชัดเจน ขณะรักษาผูปวยมีปญหาเรื่องคาไตในเลือดสูง ทําใหตองแทงเสนที่คอขางซายเพื่อเอาไวลางไตชั่วคราว หลังจากคุณหมอไตแทงเสนเพื่อ ลางไตเสร็จในตอนเชา วันเดียวกันนั้นตอนคํ่า ขณะที่ดิฉันเดินใหยาผูปวยรายอื่นๆ ดิฉันสังเกตเห็นคุณปานั่งมอง ดิฉันที่กําลังเดินไปมา แววตาคุณปามีแตความเศราหมองแววตาเต็มไปดวยความทุกขความวิตกกังวลความลังเลใจ หลังจากทํางานทุกอยางเสร็จดิฉันเดินตรงดิ่งไปที่เตียงคุณปาแลวถามคุณปาวา “คุณปาเปน อะไร วิตกกังวลอะไรหรือเปลาคะ บอกหนูไดนะคะ” คุณปาตอบกลับมาทันทีวา “เปลาจะ” คําพูดที่สวนทางกับแววตาและปฏิกิริยานั้น ทําใหดิฉันไมกลาเดินออกจากเตียงคุณปาไป จึง ยังคงยืน ขางเตียง ยื่นมือไปจับและถามอีกครั้ง สุดทายคุณปาก็ไดบอกกลับมาวา วิตกกังวลเรื่องลางไต กลัววาถาหากไปลางไตพรุงนี้แลวจะ เจ็บ และหากตองลางไปตลอดไมรูจะทําอยางไร หากเลือกลางที่หนาทองก็กลัววา เวลากลับบานไปจะไมมีใครทําใหเพราะลําพังตัวเองคงทําไมไหว และหากตองลางที่โรงพยาบาลเปนครั้งๆก็กลัววาจะไมมีคนพามา คุณปาพูดออกมาวา “ปาไมอยากรักษาแลว” พอไดยินดังนั้น ทําใหดิฉันตองยื่นมือไปกุมมือทั้งสองขางของปาเอาไวและพูดอธิบายให กําลังใจแก คุณปา หลังจากพูดคุยกันไปสักพักใหญ สีหนาของคุณปาก็เปลี่ยนไป ใบหนาเริ่มมีรอยยิ้ม นํ้าเสียงเริ่มดูสดใส แววตาของคุณปาเริ่มเปลงประกาย กอนเดินออกจากเตียงของคุณปามา ดิฉันไดแนะนําใหคุณปาสวดมนตและนั่งสมาธิเพื่อความผอนคลายและสบายใจ หลังจากเดินออกมาก็ไดยินเสียงตามหลังมาวา “ปาสบายใจขึ้นเยอะเลย” ภูเขาที่เคยอยูในอกไดถูกยกออก คิ้วที่เคยผูกกันเปนโบวเริ่มคลี่คลาย ความวิตกกังวล ความสับสนโดนแทนที่ดวยความสบายใจ ผานคืนนั้นไปดวยความสบายใจทั้งคุณปาและดิฉัน การปลอบประโลมเปนเหมือนนํ้าทิพยใหเย็น และใจผอนคลาย จนตาหลับและผานคืนนั้นไป ได
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมการดูแลผูปวยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยา บาล คณะแพทยศาสตรวชิ รพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินท ราธิราช เรื่องเลา เราพลัง เรื่อง...........ดาวลูกไกแหงความหวัง.......................... หอผูปวย/หนวยงาน..................พร 14 B................................................ วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดตอกับหอผูปวย/หนวยงาน (Contact Information) : หนวยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอรโทร...................... วณิชชา วาณิชประสิทธิชัย ผูปวยหญิงไทย ชวยเหลือตัวเองไดนอยและนอนอยูบนเตียงเปนสวนใหญ มีอาการหายใจ หอบเหนื่อย ไมสามารถนอนราบไดดมหนากากออกซิเจนและ ใสสายสวนปสสาวะอยู เธอมีอาการหอบ เหนื่อย จากนํ้าทวมปอด จนตองพักรักษาตัวในโรงพยาบาล เธอมีปญหาเรื่องคาใชจาย และวิตกกังวลเกี่ยวกับอาการปวยที่แยลง เนื่องจากเปนหวงลูก ๓ คน และมีลูกเล็กอายุ๓ ขวบ ทุกครั้งที่ พยาบาลเขาไปพูดคุย ก็จะเห็นสามีและลูกๆของผูปวยมา เยี่ยมอยูขางเตียง ลูกของผูปวย บอกกับผูปวยทุกครั้งที่มาเยี่ยม วา อยากใหแมเลิกบุหรี่ ตัวของผูปวยเองมีความตั้งใจอยากจะเลิกบุหรี่เพื่อลูก แตความตั้งใจลมเหลวทุกครั้ง เมื่อพยาบาลมาใหการพยาบาลผูปวยจะบอกกับพยาบาลวารูสึกวาตนเองเปนภาระใหกับสามี และครอบครัว ในเชาวันพฤหัสบดีฉันจึงไดเชิญชวนผูปวยเขารวมกิจกรรม คลินิกธรรมะรักษาใจเปนกิจกรรมที่จัดขึ้นทุกวันพฤหัสบดีของสัปดาห ซึ่งรูปแบบของกิจกรรมคือการใหคําปรึกษาจิตวิทยาแนวพุทธใหกับผูปวยและ ญาติ เมื่อเริ่มการสนทนาขณะที่ผูปวยเห็นพระคุณเจาผูปวยมีแววตาที่ดูมีความสุข สีหนาสดชื่นขึ้น และมีนํ้าตาไหลบนใบหนาที่เปอนไปดวยรอยยิ้ม ผูปวยเลาใหพระคุณเจาฟงวา มีความตั้งใจอยากจะเลิกบุหรี่เพื่อลูก แตทุกครั้งที่เริ่ม ก็ลม เหลวเพราะ ไมเคยหามใจไดนึกสงสารลูกที่ไมเคยทําสิ่งที่ลูกขอไดเลย พระคุณเจาชวนใหผูปวยมองถึงสาเหตุของการเจ็บปวยในครั้งนี้โดยใชหลักธรรมอริยสัจ 4 ใหผูปวยมองเห็นสาเหตุของทุกขที่เกิดจากความเขาใจที่ไมถูกตองตามความจริง ใหผูปวยเขาใจปญหาที่เกิดขึ้นดวยปญญาของตนเอง และนําไปสูวิธีการแกปญหาดวยตนเอง กอนจบการสนทนาผูปวยเลาวาตอนเปนเด็ก ตนเองนั้นชอบฟงนิทาน เรื่อง ดาวลูกไก ซึ่งเนื้อหาของนิทานพูดถึงความรักของแมกับลูก และความกตัูกตเวที พระคุณเจาจึงไดถามผูปวยกลับไปวาไดอะไรจากนิทานเรื่องนี้ผูปวยจึงตอบวา สอนถึงความ รักของแมที่มีใหลูก พระคุณเจาชวนใหผูปวยคิดวา ไมเพียงสอนถึงความรักที่แมมีตอลูกเทานั้น แตยังสอนถึงความรักที่ลูกมีใหตอแมเชนกัน เปรียบเหมือนตัวของโยมเองที่มีความปรารถนา จะเลิกบุหรี่เพื่อลูก และลูกที่อยากใหโยมเลิกบุหรี่เพราะรักแมอยากใหแมมีชีวิตอยูไปกับลูกนาน ๆ เมื่อจบการสนทนาผูปวยมีสีหนายิ้มแยม แววตาเต็มไปดวยความหวังและความตั้งใจ และเมื่อถึงวันที่ผูปวยกลับบาน ผูปวยไดใหสัญญากับพยาบาลวา ปาจะตองเลิกบุหรี่ใหได
ประชุมการดูแลผูปวยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยา บาล คณะแพทยศาสตรวชิ รพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินท ราธิราช เรื่องเลา เราพลัง เรื่อง.................สิ่งที่ยังคางคาใจ................................... หอผูปวย/หนวยงาน....................พร 14 B................................................ วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดตอกับหอผูปวย/หนวยงาน (Contact Information) : หนวยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอรโทร...................... วณิชชา วาณิชประสิทธิชัย ผูปวยหญิงไทยอายุ ๗๙ ปอยูในวัยสูงอายุ ผูปวยเพิ่งจะทราบวา ตนเองเจ็บปวยดวย โรคมะเร็งตับ ซึ่งตอนนี้มะเร็งตับ เขาสูระยะสุดทาย ครั้งนี้มา Admit ดวยปญหาระดับนํ้าตาล ในเลือดตํ่าจากมะเร็งตับ ครั้งแรกที่ฉันพบผูปวย ผูปวยรูสึกตัวดีสามารถพูดคุยรูเรื่อง มีสีหนา อิดโรย และนอนติดเตียงชวยเหลือตนเองไมได แลว ผูปวยมีตัวตาเหลือง และมีอาการหายใจหอบเหนื่อยซึ่งตองดมหนากากออกซิเจนอยูตลอดเวลา ขางเตียงของผูปวยจะมีลูกสาว ซึ่งเปนลูกคนเดียวเปนคนเฝาตลอดเวลา ลูกสาวมีสีหนาไมสดใสและแสดงความวิตก กังวลตลอดเวลา ตัวของผูปวยเองบนอยากกลับบานทุกวัน ฉันไดพูดคุยสรางสัมพันธภาพและประเมินความตองการของผูปวย พบวา ผูปวยทราบ วาตนเองเจ็บปวย ดวยโรคมะเร็งตับ ระยะสุดทาย เขาใจการเปลี่ยนแปลงที่กําลังจะเกิดขึ้น และมีความปรารถนาสุดทาย คือ การกลับไปเสียชีวิตที่บานทามกลาง ครอบครัวอันเปนที่รัก ฉันจึงไดดําเนินการรวมกับทีมสหสาขาวิชาชีพ เพื่อที่จะ ดําเนินการใหผูปวยไดกลับ ไปเสียชีวิตที่บาน ดังความปรารถนา แตอยางไรก็ตามฉันสังเกต ไดวาผูปวยและลูกสาว ยังมีสีหนา แสดงถึงความวิตกกังวลตลอดเวลา อันแสดงวายังมีเรื่องที่ ไมสบายใจแตไมกลาระบายความรูสึกออกมา ฉันจึงชวนผูปวยและลูกสาวไปรวมสนทนา ธรรมกบัพระคุณเจากลุมคลิลานธรรม ผูปวยและลูกสาว มีความยินดีและกระตือรือรนในการ ที่จะไดสนทนากับพระคุณเจา การสนทนากับพระคุณเจาพบวาบรรยากาศเปนไปดวยความสงบ พระคุณเจาชวนใหผู ปวยและลูกสาวอยูกับปจจุบันขณะ มีสติในการเผชิญกับญหาที่เกิดขึ้น ชวนถามถึงปญหาที่ผู ปวยยังติดคางและมีความตองการอยากจะทํา ใหฝกพิจารณามรณสติ รวมถึงการเรากุศล ดวยการใหผูปวยนึกถึงสิ่งดีงามที่เคยไดกระทํามา ทําใหผูปวยและญาติตระหนัก ถึงความ สําคัญของจิต และการใชเวลาที่เหลืออยูอยางมีสติเพื่อใหมีกําลังใจที่เข็มแข็ง ในการเผชิญ กับวาระสุดทายที่มนุษยทุกคนตองเผชิญอยางหลีกเลี่ยงไมได และเตรียมความพรอมในการ ไปสูความตายดีหรือไปสูสุคตินั่นเอง ภายหลังการสนทนา ผูปวยและลูกสาวมีสีหนา ที่สงบ และคลายความวิตกกังวลเสมือนดั่งการเห็นแสงสวางที่ปลายอุโมงค ภายหลังจบการสนทนาในวันนั้น ฉันและทีมสหสาขาวิชาชีพวางแผนรวมกับผูปวยและ ลูกสาวเพื่อตอบสนองความตองการเกี่ยวกับการกลับไปเสียชีวิตที่บานน พยาบาลไดใหความ รูแกลูกสาวในการดูแลผูปวยเชน การเตรียมสถานที่ การประเมินอาการเปลี่ยนแปลง ตลอด จนดูแลประสานงานเพื่อใหเกิดการดูแลตอเนื่องจากโรงพยาบาลสูบาน โดยแพทยใหการ รักษาและดูแลเรื่องยา เพื่อจัดการกับอาการปวดและอาการเหนื่อย
ประชุมการดูแลผูปวยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยา บาล คณะแพทยศาสตรวชิ รพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินท ราธิราช เรื่องเลา เราพลัง เรื่อง..................สิ่งที่ยังคางคาใจ................................... หอผูปวย/หนวยงาน......................พร 14 B............................................... วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดตอกับหอผูปวย/หนวยงาน (Contact Information) : หนวยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอรโทร...................... และแลวก็ถึงวันที่ผูปวยจะไดกลับบาน ชางเปนเรื่องที่นาแปลกใจมาก แมวาอาการของ ผูปวยจะแยลงจากเดิมอยางมาก แตสีหนาของผูปวยและลูกสาวไมไดดูเศราหมองเหมือนตอน แรกที่ฉันพบ สิ่งที่พบเห็นกลับเต็มไปดวยยความสุข สุขของความรัก สุขของความปรารถนาที่ สมหวัง ที่จะไดกลับบาน ฉันโทรศัพทติดตามผูปวยตั้งแตออกจากโรงพยาบาล และในวันเดียวกัน ชวงเวลา หัวคํ่ามีเสียงโทรศัพทดังขึ้น เปนเสียงของลูกสาวของผูปวย ที่โทรมาแจงกับฉันวา “แมไดเสีย ชีวิตแลว และขอบคุณ คุณหมอ คุณพยาบาล ที่ชวยดูแลแม และอยูรวมทุกข จนถึงเวลาที่ทานจากไป แมมีความสุขที่ไดกลับบานและไดจากไปอยางสงบ” เรื่องนี้สอนใหฉันเขาใจวา ความปรารถนาในเรื่องสถานที่เสียชีวิตของผูปวยเปนสิ่ง สําคัญและเปนสิ่งหนึ่งที่บุคลากรทางการแพทยควรตระหนักถึงความสําคัญ ดังคํากลาวของ พระอาจารยไพศาล วิสาโล กลาวไววา การตายอยางสงบ เปนเรื่องที่ฝกไดเตรียมไดเราสามารถเลือกวิธีการตาย และสถานที่ตายของเราได….
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมการดูแลผูปวยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยา บาล คณะแพทยศาสตรวชิ รพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินท ราธิราช เรื่องเลา เราพลัง เรื่อง...................เสนทางสีขาว....................................... หอผูปวย/หนวยงาน................พร 14 B............................................. วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดตอกับหอผูปวย/หนวยงาน (Contact Information) : หนวยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอรโทร...................... ศิริลักษณกองยาว “ชีวิตของมนุษยไมมีสูตรสําเร็จตายตัวเหมือนสมการคณิตศาสตร” ดิฉันเปนบุคคลหนึ่งที่พยายามคนหาวิธีการใชชีวิตใหมีความสุขและประสบความสําเร็จใน คราเดียวกัน โดยเรียนรูผานการรับฟงเรื่องราวและประสบการณของผูอื่น นับตั้งแตวันแรกจนถึงปจจุบัน เปนเวลากวาหกเดือนที่ดิฉันกาวเขามาสูเสนทางสีขาวของการเปนพยาบาลวิชาชีพ ใน สายตาของคนทั่วไปแลว อาชีพพยาบาล เปนอาชีพที่นาชื่นชม มีความมั่นคง แตในขณะเดียวกันถาหากถามถึงความรูสึกของบุคคลที่อยูในวิชาชีพนี้แลว แนนอนวาสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจของเรา นอกเหนือจากความอิ่มเอมใจที่ไดชวยเหลือผูอื่น ก็ยอมหลีกหนีไมพนความกดดัน เนื่องจาก ชีวิตของผูคนที่ เรากําลังใหการดูแลเหลานี้ลวนเปนบุคคลที่รักและสําคัญเปนอยางยิ่งของครอบครัวใด ครอบครัวหนึ่งเสมอ ในวันหนึ่งขณะที่ดิฉันกําลังปฏิบัติงานเวรดึกอยูนั้น เสียงจากหญิงวัยกลางคนทานหนึ่งไดเอยถามดวยนํ้าเสียงที่หวงใยวา “จะตีสองแลว ไมงวง หรือ ไดพักบางหรือเปลาเมื่อเชาก็เจอหนูเขาเวร” ชางนาแปลกใจที่คําถามธรรมดานั้นเติมเต็มความรูสึกที่วางเปลา และเหน็ดเหนื่อยจากหนาที่การงานไดอยางนาประหลาดใจ ในวันนั้นบทสนทนาของเราทั้งคูเปนไปอยางธรรมชาติ เสมือนการเลาสูกันฟงเรื่องราวในชีวิตประจําวันกับญาติผูใหญ “ปานะแกแลว แตหนูยังเด็กอยู แตสิ่งที่เราเหมือนกันคือเราไมรูอะไรมากหรอกเกี่ยวกับชีวิต ปาไมกลาสอนลูกหลานหรอกวาอาบนํ้ารอนมากอน ประโยคค รํ่าครึที่ไมรูวาคนพูดรูจริงหรือเปลา คนเราทําไดแคเรียนรูที่จะใชชีวิตไปจนกวาจะตายนั่นแหละนะ” ชางเปนประโยคที่ลึกซึ้งและสะทอนถึงความรูสึกนึกคิดของผูพูดไดเปนอยางดี ดิฉันจึงกลับมายอนมองภาพของตนเองในปจจุบัน จินตนาการถึงตนเองในอีก 10 ปขางหนา ระหวางการเดินทางของชีวิต การเลือกเดินในเสนทางสีขาวก็คงเปนการเพิ่มพูนประสบการณ และความรูซึ่งทําใหดิฉันสามารถนําไปแบงปนและถายทอดใหผูอื่นไดอยางงดงามในอนาคต
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ได้มีโอกาสดูแลผู้ป่วยหญิงที่สุดท้ายเป็นระบบทางเดินหายใจล้มเหลว ที่เริ่มต้นผู้ป่วยมาด้วยรู้สึกตัวดีค่ะ คุณป้า เป็นคนน่ารักค่ะ พยาบาลให้ช่วยทำ อะไรก็ทำ ได้ทุกอย่าง ซึ่งสามี ของคุณป้าก็น่ารักเช่นกันมาเยี่ยมเช้าเย็นทุกวันตามเวลาที่ ตึกอนุญาติให้เข้าเยี่ยม เดิมทีคุณป้าและคุณลุงอาศัยอยู่ต่างจังหวัดค่ะ แต่เนื่องด้วยคุณป้าป่วย จำ เป็นต้องรักษาอย่างต่อเนื่อง ทั้งคู่จึงย้ายกลับมาอยู่บ้านเดิมที่ใกล้โรงพยาบาล หลังจากคุณป้าที่ใสท่อช่วยใจ ออกจากห้องผ่าตัดมาสังเกตการณ์ที่ตึก หออภิบาลผู้ป่ายวิกฤต เย็นวันนั้นคุณลุงก็เข้ามาเยี่ยมคุณป้าทันที ถึงแม้คุณป้าจะมีอาการ สะลึมสะลือจากการดมยาสลบในห้องผ่าตัด แต่คุณลุงก็มายืนจับมืออยู่ข้างๆ คุณป้าตลอด 2 ชั่วโมง จนคุณป้าได้ถอด ท่อช่วยหายใจครั้งแรกสิ่งแรกที่คุณป้าถามถึง ก็คือชื่อคุณลุง เมื่อถึงเวลาเข้าเยี่ยมคุณลุงเห็นคุณป้าที่ถอดท่อช่ายใจไอปริมาณมาก คุณลุงก็รีบวิ่งลงไปซื้อกระดาษทิชชูเพื่อให้ คุณป้่าได้ไอขับเสมหะ จนเช้าวันถัดไปที่คุณป้าเริ่มมีอาการเหนื่อยมากขึ้น จนทั้งคู่ได้ตัดสินใจใส่ท่อช่วยหายใจใหม่ พร้อมทั้งจำ เป็นต้อง มีการให้ยานอนหลับและยาคลายกล้ามเนื้อ คุณป้าอยู่ในสภาวะไม่รู้สึกตัวร่วมเดือนเนื่องจากไม่สามารถลดปริมาณของยาได้ จากการที่คุณป้ายังมีอาการเหนื่อย ร่วมกับโรคที่มันดำ เนินพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ แต่คุณลุงก็ยังมาเยีี่ยมทุกครั้งที่ตึกเปิดให้เยี่ยม จน เป็นภาพเคยชินของพยาบาลที่ตึก ที่จะเจอคุณลุงทุกวันช่วงเที่ยงและเย็น คุณป้ามีรอยช้ำ จากการเจาะเลือด คุณลุงก็คอยเอายาลดช้ำ ทาให้ทั้งเช้าและเย็น คุณป้ามีน้ำ ลายไหลตลอดเวลา จากการได้ยาคลายกล้ามเนื้อ คุณลุงก็คอยยืนซับน้ำ ลายให้ตลอดเวลา จนถึงระยะที่แพทย์ประเมินว่าคุณป้ามีภาวะช็อค และติดเชื้อในกระแสเลือด คงไม่สามารถหายได้ จึงเริ่มมีการคุย NR กับคุณลุง คุณลุงแจ้งเป็นการส่วนตัวกับพยาบาลว่า ตัวของคุณลุงนั่นก็คงไม่อยากจะปล่อยคุณป้าไป แต่ตัวของคุณป้า เคยแจ้งกับคุณลุงไว้ว่าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับคุณป้า ก็ขอให้ปล่อยคุณป้าไป เพราะตัวของคุณป้านั่นไม่ต้องการจะทรมานและ ปั๊มหน้าอก ซึ่งโรคก็ดำ เนินมาจนถึงระยะสุดท้ายของคุณป้า ตัวของพยาบาลก็ได้มีการสอบถามว่าคุณลุงนั่น ได้มีการเตรียมใจ หรือยัง คุณลุงตอบกลับว่า “ตัวคุณลุงนั่นมีการเตรียมใจมาสักระยะจากการที่คุณป้าอยู่ในสภาวะไม่รู้สึกตัวมานาน แต่คงไม่ สามารถทำ ใจได้ เพราะทั้งคู่อยู่ด้วยกันมานานถึง 50 ปี ถึงแม้จะทะเลาะกันบ่อยๆเวลาอยู่ด้วยกัน และถึงแม้จะไม่ค่อยได้บอก รักกัน แต่ทั้งคู่ก็แสดงความรักให้กันตลอด” จนเวลาสุดท้ายของคุณป้า คุณลุงก็ได้แต่กอดลูกยืนร้องไห้ไว้อาลัยให้คุณป้า เรื่องเล่า เร้าพลัง เรื่อง รักเธอจนนาทีสุดท้าย หอผู้ป่วย เพชรรัตน์ 4D การติดต่อกับหอผู้ป่วย|หน่วยงาน(contact information): หน่วยงานหอผู้ป่วยเพชรรัตน์ 4D E-mail [email protected] เบอร์โทร 02441-3572-3
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมการดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เร ื่องเล ่ า เร้าพลัง เรื่อง ส ิ่งสด ุ ท ้ ายค ื อเธอ ... หอผู้ป่ วย/หน ่ วยงาน เพชรรัตน์14 B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... นาวสาว สายสิณีย์เลิศพรรักษ์ และนางสาวเบญจมาศ บุญเทิง ลมโชยยามพลบค ่า ... ขณะเดินราวด์ผู้ป่ วย สังเกตเห็นผู้ป่ วยรายหนึ่ง มอง ออกไปนอกหน้าต่าง แววตาบ่งบอกถึงความเศร้า หมอง ขณะนั้นน ้าตาที่ไหลลงมาจากดวงตาได้อาบ นอง ทั้ง 2แก้ว และ มีเสียงสะอื้น พยาบาลจึงเดิน เข้าไปสอบถาม นั่งใกล้ๆ และสัมผัสมือกับผู้ป่ วย
ประชุมการดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เร ื่องเล ่ า เร้าพลัง เรื่อง ส ิ่งสด ุ ท ้ ายค ื อเธอ ... หอผู้ป่ วย/หน ่ วยงาน เพชรรัตน์14 B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... นาวสาว สายสิณีย์เลิศพรรักษ์ และนางสาวเบญจมาศ บุญเทิง “คุณวิมลวรรณ เป็นอะไรรึปล่าว คะ มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ” “คุณวิมลวรรณ ได้พูดความในใจให้พยาบาลฟัง พร้อมกับมีเสียงสะอื้น แล้วพูดว่า สามีป้าคงไม่ไหว แล้ว เพราะสามีของป้าเป็นมะเร็งที่กล่องเสียง คิดว่าน่าจะอยู่ได้อีกไม่นาน ป้าท าใจไม่ได้จริง ๆ ตลอดเวลาที่มีเขาอยู่ เขาจะคอยให้ก าลังใจป้ามาตลอด เขาเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตป้า” “แล้วตอนนี้คุณลุงเป็นอย่างไรบ้างคะ” “ตอนนี้ลุงเหนื่อยมาก นอนอยู่ไอซียู แพทย์จ าเป็นต้องใส่ท่อช่วยหายใจ แล้วแพทย์บอกว่าลุง ติดเชื้อในกระแสเลือด ความดันโลหิตต ่า อาการของลุงดูแย่ลง ญาติ ๆ ของคุณลุงได้ตกลงกัน แล้วว่าจะไม่ปั้มหัวใจ คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน ป้าขอออกจากโรงพยาบาลไปดูลุงเป็นครั้งสุดท้าย ได้ไหม จากนั้นเสียงสะอื้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง ” เนื่องจากผู้ป่ วยรายนี้เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว หลังให้ยาเคมีบ าบัด มีไข้ จ าเป็นต้องให้ยาปฎิชีวนะ พยาบาล “เดี๋ยวขออนุญาตรายงานให้แพทย์ทราบ ก่อนนะคะ” เมื่อรายงานให้แพทย์ทราบแล้ว แพทย์ได้พูดคุยกับผู้ป่วยรวมถึง อธิบายแผนการรักษาให้กับผู้ป่ วย
ประชุมการดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เร ื่องเล ่ า เร้าพลัง เรื่อง ส ิ่งสด ุ ท ้ ายค ื อเธอ ... หอผู้ป่ วย/หน ่ วยงาน เพชรรัตน์14 B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... นาวสาว สายสิณีย์เลิศพรรักษ์ และนางสาวเบญจมาศ บุญเทิง พยาบาล “เดินมาคุยกับผู้ป่ วยอีกครั้ง หลังจากที่ได้คุยกับแพทย์แล้ว ผู้ป่ วยตัดสินใจอย่างไรคะ” ผู้ป่ วยพูดว่า เมื่อสักครู่ญาติได้โทมาบอกว่า คุณลุงความดันโลหิตดีขึ้นแล้ว ญาติ ๆ บอกกับป้าว่าให้อยู่ให้ยาฆ่าเชื้อให้จนครบก่อนแล้วค่อยกลับ ตอนนี้ลุงดีขึ้นแล้วไม่ต้องห่วง พยาบาล มองคุณป้า คุณป้ามีแววตาที่สดใสขึ้น พร้อมกับบอกอยาบาลว่า อีก 2 วัน ป้าจะให้ยาฆ่าเชื้อครบแล้ว แล้วจะไปเยี่ยมลุงที่โรงพยาบาล ป้าเป็นห่วงลุงมาก ๆ เราอยู่กัน 2 คนไม่เคยห่างกันเลย พยาบาลกุมมือผู้ป่ วย พูดว่า ดีใจด้วยนะคะคุณป้า พยาบาลขอเป็นก าลังใจให้คุณป้า ขอให้คุณป้าผ่านอุปสรรคครั้งนี้ไปได้ และได้กลับไปดูคุณลุงตามที่หวังไว้นะคะ
ประชุมการดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง โรงพยาบาลวชิรพยาบาล คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช เร ื่องเล ่ า เร้าพลัง เรื่อง ส ิ่งสด ุ ท ้ ายค ื อเธอ ... หอผู้ป่ วย/หน ่ วยงาน เพชรรัตน์14 B วันที่ 31 สิงหาคม 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน .........................................................E-mail…………….………..……เบอร์โทร...................... นาวสาว สายสิณีย์เลิศพรรักษ์ และนางสาวเบญจมาศ บุญเทิง คุณวิมลววรณกลับมานอนโรงพยาบาลอีกครั้งเพื่อให้ยาเคมีบ าบัด พยาบาล สามีคุณป้าเป็นอย่างไรบ้างคะ ผู้ป่ วยบอกว่าสามีเสียแล้วคะ เสียที่โรงพยาบาลไม่ได้ปั้มหัวใจ จากไปอย่างสงบ ซึ่งไปลอยอังคารที่สัตหีบ พยาบาล จับมือผู้ป่ วย แล้วพูดว่าเสียใจด้วยนะคะ ผู้ป่ วยมองหน้าพยาบาลและพูดว่าป้าขอบใจ นะที่คอยเป็นก าลังใจให้ป้า ถ้าไม่ได้พยาบาลป้าคงเครียดท าอะไรไม่ถูก ในฐานะพยาบาลที่ดูแลแบบผู้ป่ วยประคับประคอง จะต้องดูแลผู้ป่ วยทั้งด้านร่างกายและจิตใจ สิ่งที่ผู้ป่ วยค้างคาในใจ มุ่งเน้นการเพิ่มคุณภาพชีวิตผู้ป่ วยและครอบครัว ลดความทุกข์ทรมาน ทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจ สังคมและจิตวิญญาณ เป็นการดูแลควบคู่กับการรักษา และยังต้องค านึงถึงความต้องการและปราณถนาของผู้ป่ วยและครอบครัวร่วมด้วยเสมอ เหมือนกับคุณวิมลวรรณที่ได้อยู่ดูแลสามีด้วยความรักและความปราถนาดี สิ่งทผีู่้ป่วยรายนีต้้องการคือได้ดูแลคนทรี่ักในนาทสีุดทา้ยและจากไปอย่างสงบ
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….เกิด โดย ผศ.พญ.รพีพร โรจน์แสงเรือง ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล โรงพยาบาล อนัเปรียบประดุจดงัโรงซ่อมแซมมนุษย ์ เป็ นสถานที่พบเห ็ นวฏัจกัรชีวติ…..เกิด….แก่….เจ็บ….ตาย ซึ่งเป็นสัจธรรมอันแท้จริงที่ทุกชีวิตต้องประสบอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน วัฏจักร…..เกิด พบไดบ ้ ่อยในหน่วยสูตินรีเวช วัฏจักร…..แก่พบไดเ ้สมอๆในหน่วยอายรุกรรม วัฏจักร…..เจบ ็ พบไดค ้ ร้ังแลว ้ คร้ังเล่าในหลายแผนกโดยเฉพาะหน่วยศลัยศาสตร ์ อุบตัิเหตุ วัฏจักร…..ตาย เกิดข้ึนเป็ นคร้ังคราวอยา่งไม่คาดฝันในหลายแผนกแลว ้ไปรวมกนัที่หน่วยนิติเวชหรือห้องดับจิต แต่4วฏัจกัรน้ีสามารถมาบรรจบรวมกนั ในที่แห่งเดียวของโรงพยาบาล นนั่คือ….. ห้องฉุกเฉิน หอ ้ งฉุกเฉินเป็ นสถานที่แห่งเดียวในโรงพยาบาลที่เปิดใหท ุ้กชีวติไดเ ้ ขา ้ มาทา งานหาเล้ียงชีพ ใหก ้ ารรักษาแก่ผปู้่วย และบาดเจบ ็ เป็ นที่พกัฟ้ืนทางใจใหแ ้ ก่ผคู้ นที่ทา ร ้ ายตนเองเพียงเพราะพ่ายแพต ้่อสังคม เป็ นที่พกัฟ้ืนชวั่ครู่ยามใหแ ้ ก่คนเมาที่ ไร ้สติใหพ ้ อมีเรี่ยวแรงฟ้ืนกลบัมา ตลอดจนกระทงั่เป็ นที่พกัพิงชวั่คร้ังชวั่คราวของคนจรจดัไรท ้ี่อยอู่าศยัในบางคร้ัง เหตุการณ ์ ท้งัหมดลว ้ นเกิดข้ึนไดใ้ นสถานที่แห่งน้ีที่เรียกขานกนัวา่…ห้องฉุกเฉิน….ตลอด24ชั่วโมง 4วัฏจักร…เกิด….แก่….เจ็บ….ตาย พบไดอ ้ ยา่งสม่า เสมอในหอ ้ งฉุกเฉินแห่งน้ีเช่นกนัท้งัน้ีข้ึนกบัมุมมองของผพู้ บ เห ็ นที่จะไตร่ตรองพินิจพิเคราะห ์ เลือกสรรความจริงของชีวติที่ปรากฎตรงหนา ้ เพื่อนา มาใชเ ้ ตือนสตตินเองกนัอยา่งไร
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….เกิด (ต่อ) การคลอดทารกในห้องคลอดของแผนกสูตินรีเวช มักเป็ นการคลอดที่มีการเตรียมความพร้อมเพื่อความปลอดภัย ของมารดาและทารกใหเ ้ป็ นไปตามกา หนดคลอดกนัเป็ นอยา่งดีเช่น มารดาทราบกา หนดคลอดและมานอนรอใน โรงพยาบาลแต่เนิ่นๆ เพื่อเตรียมทา คลอด เมื่อทุกอยา่งดา เนินไปตามแผนการที่เตรียมไวก ้ ย ็ อ่มทา ใหการคลอดด าเนินไป ้ ไดอ ้ ยา่งราบรื่นจนกระทงั่ปลอดภยัท้งัแม่และลูก แต่การคลอดที่หอ ้ งฉุกเฉิน มกัไม่ดา เนินไปตามแนวทางปกติเพราะเป็ นการคลอดที่เกิดข้ึนอยา่งกะทนัหนั โดยไม่ คาดฝันและไม่มีการเตรียมความพร ้ อมท้งัมารดารวมถึงแพทยฉ ์ุกเฉินผทู้ า คลอดเลย จนกระทงั่หลายคร้ังเกิดเรื่องราวที่สร ้ างความประทบัใจไปพร ้ อมกบัความตื่นเตน ้ กนัอยา่งไม่รู้ลืม การคลอดที่หอ ้ งฉุกเฉินมีหลายรูปแบบ อาจมีท้งัมารดาครรภแ ์ ก่ที่ปวดทอ ้ งมากแลว ้ มาถึงโรงพยาบาลด้วยแท๊กซี่ แต่ไม่สามารถรอไปจนถึงหอ ้ งคลอดได ้ กจ ็ า ตอ ้ งทา คลอดกนั ในรถแท๊กซี่หนา ้ หอ ้ งฉุกเฉินน้นัเอง หรือ เมื่อเปิ ดประตูรถ แท๊กซี่กพ ็ บวา่ทารกคลอดออกมาแลว ้ พร ้ อมส่งเสียงร ้ องกระจองอแงเพื่อขอความช่วยเหลือใหแ ้ พทยฉ ์ุกเฉินเร่งทา การตดั สายสะดือกนัอยา่งมือไมส้ ั่นกนัเลยทีเดียว วฏัจกัรการเกิดที่หอ ้ งฉุกเฉิน มกัเกิดข้ึนอยา่งกะทนัหนัและไม่คาดฝัน มีมารดารายหน่ึงต้งัครรภท ์ ี่3 ซึ่งอายุครรภ์ใกล้คลอดมากแล้ว ได้มารอตรวจที่ห้องฉุกเฉินด้วยอาการปวดท้อง พยาบาลคดักรองไดส้ อบถามมารดารายน้ีวา่“แม่เคยฝากทอ ้ งที่ไหนมาก่อนหรือไม่” การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….เกิด (ต่อ) มารดาครรภแ ์ ก่ตอบวา่“ไม่ไดฝ้ ากทอ ้ งที่ไหนหรอกค่ะเพราะคร้ังน้ีเป็ นทอ ้ งที่3แลว ้ หนูผา่นการคลอดมาหลาย คร้ังยงิ่ทอ ้ งสองกย ็ งิ่คลอดง่ายจนหนูชา นาญแลว ้ ค่ะ” พยาบาลถามเพิ่มเติมวา่“แลว ้ คราวน้ีเป็ นอะไรมาคะ” “หนูปวดทอ ้ งถี่น่ะค่ะไม่รู้ วา่ ใกลค ้ ลอดหรือยงักเ ็ ลยรีบมาหาหมอก่อนน่ะค่ะ” “ตอนน้ีอายคุรรภเ ์ ท่าไรแลว ้ คะ” “อ๋อเกือบ 9 เดือนแลว ้ ค่ะ” “คุณแม่ปวดทอ ้ งถี่มากไหมคะ ปวดเหมือนใกลค ้ ลอดคลา ้ ยทอ ้ งก่อนๆหรือเปล่าคะ หรือมีน้า ไหลออกจากช่อง คลอดหรือยังคะ”พยาบาลยิงค าถามเป็ นชุดเพื่อให้ได้รายละเอียดที่ชัดเจนของอาการปวดท้อง “ ปวดทอ ้ งไม่ถี่หรอกค่ะ และไม่มีน้า ไหลออกจากช่องคลอดเลยค่ะ” มารดาครรภแ ์ ก่รายน้ีตอบพร ้ อมดว ้ ยรอยยมิ้ “ถา ้ ยงัง้นัคุณแม่รอที่นี่ก่อนนะคะเดี๋ยวจะตามสูตินรีแพทยม ์ าตรวจอาการก่อนเพื่อดูวา่ ใกล้คลอดหรือยัง เพราะถ้า ใกลค ้ ลอดแลว ้ กต ็ อ ้ งไปนอนรอในหอ ้ งรอคลอดต่อไปค่ะ” หลงัจากน้นัมารดาครรภแ ์ ก่รายน้ีกน ็ งั่รอคอยในหอ ้ งฉุกเฉิน ระหวา่งรออยไู่ดไ้ ม่นาน ผปู้่วยหญิงรายน้ีเกิดอาการ ปวดปัสสาวะข้ึน จึงตดัสินใจใหส้ ามีพยงุเธอเพื่อไปเขา ้ หอ ้ งน้า ที่อยใู่กลบ ้ ริเวณน้นั โดยไม่ได้แจ้งพยาบาลภายในห้อง ฉุกเฉินทราบแต่อยา่งใด จากน้นัไม่นานกม ็ีเสียงสัญญาณฉุกเฉินดงัข้ึนเพื่อเรียกทีมใหไ้ปทา การช่วยเหลือผปู้่วยที่หอ ้ งน้า ในบริเวณห้องฉุกเฉิน ทีมกชู้ีพรวมท้งัทีมแพทยฉ ์ุกเฉินรีบไปยงัหอ ้ งน้า แห่งน้นักพ ็ บวา่หญิงต้งัครรภร ์ ายน้ีไดเ ้ บ่งคลอดทารกชายคน หน่ึงหล่นลงไปอยใู่นส้ วมชกัโครก ทีมแพทย์-พยาบาลรีบทา การช่วยเหลือตดัสายสะดือของทารกและทา การดูดเสมหะช่วยหายใจทารกจนกระทงั่ ต่อมาไม่นานกป็ ลอดภยัท้งัแม่และลูก ทารกแรกเกิดรายน้ีต่อมาถูกต้งัชื่อวา่“บุญหล่น” การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….เกิด (ต่อ) เหตุการณ ์ น้ีเกิดข้ึนจริงกบัผเู้ ขียนเองเมื่อสมยัเป็ นแพทยฝ์ึกหดัทา งานในหอ ้ งฉุกเฉินของโรงพยาบาลแห่งหน่ึง เหตุการณ ์ น้ีเกิดมานานหลายปีแลว ้ จนบดัน้ีกไ็ ม่ทราบวา่นายบุญหล่นไดไ้ปเติบโตและใชช ้ วีติที่เกิดอยา่ง มหศัจรรยน ์ ้ีต่อมาอยา่งไร เมื่อไม่นานมาน้ีในขณะที่ผเู้ ขียนอยเู่วรดึกของหอ ้ งฉุกเฉินในคืนหน่ึง กถ ็ูกพยาบาลตามมาดูทารกชาย แรกเกิดหนา ้ ตาจิ้มลิ้มรายหน่ึงที่ถูกห่อดว ้ ยผา ้ ห่มของโรงพยาบาลกนัอยา่งแน่นหนาเพื่อใหร ้่างกายของทารกอบอุ่น พยาบาลฉุกเฉินแจง ้ วา่“แม่ครัวของโรงพยาบาลเพิ่งเปลี่ยนผลัดเวรดึก ขณะที่เดินกลับบ้านโดยข้ามสะพาน ลอยหน้าโรงพยาบาลก็พบมีห่อผ้าวางอยู่บนสะพานลอย จึงเดินไปดูก็พบทารกชายแรกเกิดรายนี้นอนหลับอยู่ ในกองผ้า โดยมีรอยยุงกัดตามตัวเต็มไปหมด แม่ครัวไม่ทราบจะท าอย่างไรดี จึงตัดสินใจอุ้มทารกแรกเกิด รายนี้มาที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล” ปรากฎวา่อรุณรุ่งของหอ ้ งฉุกเฉินในวนัน้นับุคลากรในหอ ้ งฉุกเฉินทุกคนพากนัหยดุชะงักการท างาน ท้งัหมดเพื่อมารุมลอ ้ มดูทารกชายรายน้ี เมื่อทารกเริ่มร ้ องงอแง พยาบาลคนหน่ึงรีบวงิ่ ไปซ้ือนมผงที่7-eleven ซึ่งเปิดให้บริการเคียงข้างห้อง ฉุกเฉินมานานแสนนาน เพื่อน ามาป้อนให้ทารกดูดกินจนกระทั่งอิ่มแล้วผลอยหลับไป แพทยฉ ์ุกเฉินไดท ้ า การตามกมุารแพทยม ์ าดูแลต่อไป การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. แก่ โดย ผศ.พญ.รพีพร โรจน์แสงเรือง ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล วัฏจักรชีวิต…..เกิด….แก่….เจ็บ….ตาย เป็ นวงจรชีวติที่พบไดบ ้ ่อยในโรงพยาบาล อันเปรียบประดุจดังโรง ซ่อมแซมมนุษย ์ วัฏจักร…..เกิด พบไดบ ้ ่อยในหน่วยสูตินรีเวช วัฏจักร…..แก่พบไดเ ้สมอๆในหน่วยอายรุกรรม วัฏจักร…..เจบ ็ พบไดค ้ ร้ังแลว ้ คร้ังเล่าในหลายแผนกโดยเฉพาะหน่วยศลัยศาสตร ์ อุบตัิเหตุ วัฏจักร…..ตาย เกิดข้ึนเป็ นคร้ังคราวอยา่งไม่คาดฝันในหลายแผนกแลว ้ไปรวมกนัที่หน่วยนิติเวชหรือห้องดับจิต แต่4 วฏัจกัรน้ีสามารถมาบรรจบรวมกนั ในที่แห่งเดียวของโรงพยาบาล นนั่คือ….. ห้องฉุกเฉิน วัฏจักร….แก่ (2) มนุษยเ ์ มื่อเกิดแลว ้ กต ็ อ ้ งแก่ชราดว ้ ยกนัทุกคน เมื่อเริ่มสูงวยัข้ึน สิ่งที่ตามมาดว ้ ยมกัเป็ นความเสื่อมของร่างกายเช่น สมองเสื่อม เข่าเสื่อม หวัใจเสื่อมจนกระทงั่ถึงหวัใจ วาย นนั่คือเสื่อมมาเรื่อย ๆ จนถึงข้นัหยดุทา งานกนัเลยทีเดียว
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….แก่ (ต่อ) โรคสมองเสื่อมมกัทา ใหค ้ นชรานึกคิดหรือจา อะไรไม่ได ้ แต่ในหลายคร้ังที่โรคสมองเสื่อมกท ็ า ใหค ้ นชราเหล่าน้นั ยอ ้ นกลบัไปนึกคิดเหมือนในวยัเดก ็ไดอ ้ ยา่งเหลือเชื่อ หญิงชราวัย70ปีรายหน่ึงถูกพามาหอ ้ งฉุกเฉินดว ้ ยอาการไขสู้ง ลูกสาวของผปู้่วยใหป้ ระวตัิวา่ “คุณแม่เป็ นไขสู้งมา1วนัค่ะและไม่ยอมทานอะไรเลย ปกติท่านเป็ นโรคความจา เสื่อมและชอบทา ตวังอแงเหมือนเด็ก ๆ แต่คราวน้ีท่านซึมลงไม่ยอมพูดคุยเหมือนเดิม ดิฉนัจึงพามาโรงพยาบาลรามาเนี่ยล่ะค่ะ” ลูกสาวของผู้ป่ วยให้ประวัติ ดว ้ ยสีหนา ้ กงัวล “จากการตรวจร่างกายคิดวา่ท่านเป็ นไขห ้ วดันะคะแต่เนื่องจากมีไขสู้งมากและไม่ยอมกินอะไรเลยเดี๋ยวหมอจะให้ น้า เกลือและยาฆ่าเช้ือเขา ้ เส้ นเลือดไปก่อน คงตอ ้ งนอนพกัดูอาการในหอ ้ งฉุกเฉินสักพกันะคะ ” แพทยฉ ์ุกเฉินพูดต่อไปวา่“ตามกฎของหอ ้ งฉุกเฉิน ญาติตอ ้ งนงั่รอหนา ้ หอ ้ งฉุกเฉินตลอดเวลานะคะ เผอื่วา่หมอตอ ้ งการ ใหซ ้ ้ือยาบางอยา่งมาเพิ่ม หรือคนไขอ ้ าการแยล่งจา ตอ ้ งนอนพกัในโรงพยาบาลกจ ็ ะไดแ ้ จง ้ ญาติทราบไดท ้ นที ั” “อา ้ ว ทา ไมตอ ้ งนงั่เฝ้ าดว ้ ยคะเมื่อคราวที่แลว ้ คุณแม่พกัในหอผปู้่วย พอไดน ้้า เกลือแลว ้ ดิฉนักก ็ ลบับา ้ นไดเ ้ ลย”
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….แก่ (ต่อ) “อ๋อถา ้ ผปู้่วยถูกรับตวัไวใ้ นหอผปู้่วยแลว ้ มกัตอ ้ งนอนพกัคา ้ งในโรงพยาบาลหลายวนัดงันน้ัทางโรงพยาบาลกจ ็ ะ ทา ทุกอยา่งใหแ ้ ก่ผปู้่วยท้งัหมด ท้งัน้ีเพราะในหอผปู้่วยมีเตียงจา กดัซ่ึงสามารถเตรียมบุคลากรในโรงพยาบาลมาดูแล ประจา เตียงไดเ ้ พียงพอ แต่หอ ้ งฉุกเฉินเพียงแค่รับผปู้่วยเฝ้ าสังเกตอาการชวั่คราวเพื่อใหก ้ ลบับา ้ นไดร ้ วดเร ็ ว นอกจากน้ี ยงัรับผปู้่วยเพื่อเฝ้ าสังเกตอาการไดอ ้ ยา่งไม่จา กดัจา นวน ดงัน้นัถา ้ ติดต่อญาติไดเ ้ ร ็ วกส ็ ามารถอนุญาตให้ผู้ป่ วยกลับบ้านได้เร็ว จนสามารถเปิดพ้ืนที่ของหอ ้ งฉุกเฉินเพื่อใหผ ้ ปู้่วยรายอื่นมาใชบ ้ ริการไดอ ้ีก ดงัน้นัหลายคร้ังที่จ านวนผู้ป่ วยมากมาย จนกระทงั่เกินกวา่หมอและพยาบาลจะดูแลไดท ้ นัดงัน้นัถา ้ ติดต่อญาติไดเ ้ ร ็ วกจ ็ ะทา ใหห ้ มุนเปลี่ยนเตียงไดเ ้ ร ็ วค่ะ” “อ๋อ ดิฉนัเขา ้ใจแลว ้ ค่ะถา ้ ยงัไงดิฉนันงั่รอดา ้ นหนา ้ นะคะถา ้ มีอะไรเพิ่มเติมกบ ็ อกแลว ้ กนัค่ะขอบคุณนะคะ” จากน้นัพยาบาลกเ ็ ริ่มแทงน้า เกลือใหแ ้ ก่หญิงชรารายน้ี เมื่อเริ่มนา ยามาใหห ้ ญิงชราทาน ปรากฎวา่หญิงชราร ้ องงอแงและไม่ยอมทานยา “ยายคะ ทานยาหน่อยนะคะ” พยาบาลพูดร้องขอให้หญิงชราอ้าปากเพื่อป้อนยา “ยายไม่ยอมกินยาหรอกนะ” “ทา ไมล่ะคะยายกินยาจะไดห ้ ายเร ็ วๆ” “ยายจะกินยาจากมือลูกสาวเท่าน้นัจะ ้ เพราะลูกสั่งเอาไวว ้ า่ ไม่ใหก ้ินของจากมือคนแปลกหนา ้” ยายร ้ องงอแงแลว ้ พูดต่อไปอีกวา่“ยายจะไปรักษาที่โรงพยาบาลรามาแลว ้ ล่ะเพราะยายรักษากบัโรงพยาบาลรามามาตลอด เลย ยายจะเปลี่ยนโรงพยาบาลแล้ว” “ยายจ๊ะ….กเ ็ นี่ยแหละโรงพยาบาลรามาจะ ้” “ยายไม่เชื่อลูกบอกใหย ้ ายเชื่อแต่ลูกสาวคนเดียวยายไม่เชื่อคนแปลกหนา ้ หรอกนะ” พยาบาลออ ้ นวอนจนอ่อนใจแต่ถึงอยา่งไรยายกไ็ ม่ยอมกินยา ดงัน้นัพยาบาลจึงตอ ้ งเชิญลูกสาวของผปู้่วยเขา ้ มาอธิบายใหย ้ ายฟังจนในที่สุดยายถึงยอมกินยาตามคา สั่งของลูกสาวนนั่เอง
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….แก่ (ต่อ) ลูกสาวของผปู้่วยอธิบายใหฟ้ ังวา่”ที่ตอ ้ งสั่งใหย ้ ากินเฉพาะที่ดิฉนัสั่งเท่าน้นัเพราะหลายคร้ังมีคนเอาขนมหรือ อาหารแปลกๆมาใหค ุ้ณแม่กินจนกระทงั่ทอ ้ งเสียหรือระดบัน้า ตาลในเลือดสูงมากเกินไป ดงัน้นัดิฉันจึงต้องควบคุม การกินท้งัหมดของคุณแม่ด้วยตนเอง ” อีกรายหน่ึงพบวา่ลูกชายหญิงหลายคนพาแม่ชรามาตรวจที่หอ ้ งฉุกเฉินดว ้ ยอาการเหนื่อยอ่อนเพลียและท้องเสีย หลงัจากทา การรักษาและใหน ้ ้า เกลือไปประมาณ4ชวั่โมงจนอาการของยายดีข้ึน พยาบาลจึงเรียกญาติที่อยหู่นา ้ หอ ้ งฉุกเฉินเพื่อมารับยายกลบับา ้ น แต่เรียกอยหู่ลายคร้ังกไ็ ม่พบญาติสักรายเขา ้ มาในหอ ้ งฉุกเฉิน ดงัน้นัพยาบาลจึงเริ่มคน ้ เวชระเบียนจนพบเบอร ์โทรศพัทม ์ ือถือของลูกสาวคนหน่ึงของผปู้่วย “คุณเป็ นญาติของยายพชัราแกว ้ ดวง ใช่ไหมคะ” “ใช่ค่ะ” “พอดีคุณยายอาการดีข้ึนแลว ้ ค่ะจึงอยากใหญ ้ าติมารับตวักลบับา ้ นไดแ ้ ลว ้ ค่ะ” “เอ่อ…… พอดีวนัน้ีไม่มีใครที่บา ้ นวา่งกนัเลยค่ะ” ญาติตอบดว ้ ยเสียงอ้า ๆ อ้ึง ๆ “อา ้ วทา ไมล่ะคะกเ ็ ห ็ นตอนพายายมาโรงพยาบาลกม ็ีญาติมากนัหลายคนนี่คะ”
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต….แก่ (ต่อ) “อ๋อ ตอนน้ีเขากา ลงัยงุ่ๆกนัอยู่ถา ้ ยงัไงฝากคุณแม่ไวท ้ี่โรงพยาบาลก่อนแลว ้ กนัเดี๋ยวพรุ่งน้ีจะไปรับกลบันะคะ” “ไม่ไดห ้ รอกค่ะ ที่นี่เป็ นหอ ้ งฉุกเฉินไม่ใช่หอผปู้่วย ดงัน้นัจึงไม่มีเตียงเฝ้ าดูอาการนานขา ้ มคืนหรอกค่ะเพราะหอ ้ ง ฉุกเฉินจะมีผปู้่วยมาใชบ ้ ริการตลอด ดงัน้นัถา ้ อาการดีข้ึนแลว ้ กต ็ อ ้ งกลบับา ้ นเพื่อใหย ้ ายไดพ ้ กัสบายๆที่บา ้ น รวมท้งั พยาบาลจะได้ไปดูแลผู้ป่ วยฉุกเฉินรายอื่น ๆ บ้าง ” พยาบาลพยายามอธิบายให้ญาติเข้าใจ “เออ ้ ถา ้ ยงัง้นัดิฉนัขอไปรับกลบับา ้ นตอนดึกๆกแ ็ ลว ้ กนัเพระตอนน้ีทุกคนอยตู่ ่างจงัหวดักนัหมดแลว ้ ไม่มีใคร เหลืออยทู่ ี่กรุงเทพเลย” ญาติขอต่อรองเพื่อเลื่อนเวลารับมารดากลบับา ้ น “เอ ๊ ะแต่เมื่อเชา ้ ตอนพามาส่งกม ็ีญาติอยกู่รุงเทพกนัหลายคนนี่คะ”พยาบาลถามดัวยความสงสัย “อ๋อวนัน้ีเป็ นวนัเช ็ งเมง ้ ทุกคนเลยพากนัมาไหวสุ้สานบรรพบุรุษกนัที่ชลบุรีค่ะ” “แต่ชลบุรีกอ ็ ยไู่ม่ไกลนี่คะใหใ้ ครสักคนมารับยายกลบับา ้ นไปดูแลกไ็ ดน ้ี่คะ” ญาติของผปู้่วยตอบกลบัมาอยา่งอ้า ๆ อ้ึงๆ วา่“กอ ้…. ทุกคนกา ลงัสนุกสนานกนัอยแู่ลว ้ เดี๋ยวตอ ้ งพากนัไปเล่นน้า ทะเลต่ออีกดว ้ ยถา ้ ยงัไงกฝ็ ากคุณแม่ไวท ้ี่โรงพยาบาลก่อนแลว ้ กนันะคะแลว ้ เดี๋ยวถา ้ กลบัไปทนัดึกๆกจ ็ ะไปรับกลบัแต่ถา ้ ไม่ทนักค ็ิดวา่จะไปรับกลบัในวนัพรุ่งน้ีนะคะ” จากน้นัญาติกว ็ างสายโทรศพัทไ์ปอยา่งรวดเร ็ ว ช่างน่าประหลาดใจที่เราใหค ้ วามสา คญักบัการกราบไหวบ ้ รรพบุรุษที่เสียชีวติไปแลว ้ มากกวา่การดูแลแม่ที่ยงัมีชีวติอยู่ ความชราภาพมาเตือนสติวา่“เราควรใชช ้ีวติในวยัหนุ่มสาวที่มีกา ลงัวงัชาใหเ ้ กิดประโยชนแ ์ ก่ตนเองและสังคมมาก ที่สุด……ก่อนที่วาระแห่งความเสื่อมของวยัชราจะมาเยอืนใหเ ้ ราไดแ ้ ต่รอคอยพ่ึงพิงลูกหลาน”
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. เจ็บ โดย ผศ.พญ.รพีพร โรจน์แสงเรือง ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล วัฏจักรชีวิต…..เกิด….แก่….เจ็บ….ตาย เป็ นวงจรชีวติที่พบไดบ ้ ่อยในโรงพยาบาล อนัเปรียบประดุจดงัโรงซ่อมแซมมนุษย์ วัฏจักร…..เกิด พบไดบ ้ ่อยในหน่วยสูตินรีเวช วัฏจักร…..แก่พบไดเ ้สมอๆในหน่วยอายรุกรรม วัฏจักร…..เจบ ็ พบไดค ้ ร้ังแลว ้ คร้ังเล่าในหลายแผนกโดยเฉพาะหน่วยศลัยศาสตร ์ อุบตัิเหตุ วัฏจักร…..ตาย เกิดข้ึนเป็ นคร้ังคราวอยา่งไม่คาดฝันในหลายแผนกแลว ้ไปรวมกนัที่หน่วยนิติเวชหรือห้องดับจิต แต่4วฏัจกัรน้ีสามารถมาบรรจบรวมกนั ในที่แห่งเดียวของโรงพยาบาล นนั่คือ….. ห้องฉุกเฉิน เรื่องความเจบ ็ ป่วยกบัโรงพยาบาลน้นัเป็ นของคู่กนัมาแต่ไหนแต่ไร การทา งานที่ตอ ้ งพบเห ็ นความเจบ ็ ป่วยอยเู่สมอมกัทา ใหเ ้ กิดความเคยชิน แต่หลายคร้ังที่มองลึกลงไปในรายละเอียด ของความเจบ ็ ป่วยในแต่ละผคู้ นกอ ็ าจพบเห ็ นบางอยา่งใหเ ้ รียนรู้ และเตือนสติของเราไดอ ้ ยา่งลุ่มลึก หญิงอายุราว35ปีมาโรงพยาบาลดว ้ ยอาการปวดทอ ้ งอยา่งรุนแรงจนบิดตวัไปมา เมื่อซกั ประวตัิยอ ้ นกลบัไปพบวา่ เธอเคยมาด้วยอาการประจ าเดือนขาดนาน1เดือน หลงัจากแพทยต ์ รวจแลว ้ พบวา่เธอกา ลงัต้งัครรภ1 ์เดือนพร้อมกบัมีมะเร ็ ง ลา ไส้ใหญ่อยใู่นทอ ้ งของเธอร่วมดว ้ ย ข่าวดีและข่าวร ้ ายที่มาพร ้ อมกนัอยา่งกะทนัหนัเยยี่งน้ีทา ใหเ ้ ธอเตรียมใจรับไม่ทนั ครรภน ์ ้ีนบัเป็ นครรภแ ์ รกที่เธอรอคอยมานานแสนนานภายหลงัการแต่งงานมานานหลายปี
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. เจ็บ (ต่อ) ในที่สุด เมื่อตอ ้ งตดัสินใจวา่จะเลือกทา แทง ้ เพื่อไปรับเคมีบา บดัรักษาพยาบาลหรือไม่เธอกเ ็ ลือกที่จะต้งัครรภ ์ ต่อไปเพื่อใหท ้ ารกในครรภไ์ ดเ ้ กิดข้ึนมาบนโลกใบน้ี เธอตอบอยา่งเชื่อมนั่โดยไม่ลงัเลวา่ “หนูตอ ้ งการต้งัทอ ้ งต่อไปเพื่อใหล ู้กคนน้ีไดล ้ืมตาข้ึนมาบนโลกใบน้ีค่ะ” “แต่นนั่อาจทา ใหโ้ รคมะเร ็ งลา ไส้ใหญ่กระจายไปจนพน ้ ช่วงเวลาที่เหมาะสมต่อการรับยาเคมีบา บดัเพื่อการรักษาของหนูกไ็ ดน ้ ะคะ” “หนูยอมรับไดค ้่ะ เพราะลูกตอ ้ งการเกิดมาดูโลกใบน้ีหลงัจากคลอดลูกแลว ้ หนูค่อยเริ่มทา การรักษาโรคของหนูต่อไป หนูเลือกที่จะรอใหล ู้กคลอดออกมาก่อนค่ะ” หญิงรายน้ีเฝ้ าทะนุถนอมการต้งัครรภโ์ ดยมาพบสูติแพทยต ์ ามนดัอยา่งสม่า เสมอไปพร ้ อมกบัพบแพทยร ์ักษามะเร็งตามนัด ดว ้ ยเช่นกนั แพทยท ์ ี่เฝ้ าติดตามการรักษาโรคมะเร ็ งลา ไส้ใหญ่ของเธอไดแ ้ ต่รอคอยและใหย ้ ารักษาประคบั ประคองเพื่อบรรเทาอาการ เจบ ็ ปวดเท่าที่จะทา ได ้ เพื่อรอเวลาใหเ ้ ธอคลอดลูกเสียก่อนจึงจะเริ่มใหย ้ าเคมีบา บดัแก่ผปู้่วยรายน้ีได ้
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. เจ็บ (ต่อ) คร้ังน้ีเป็ นอีกคร้ังในหลายๆคร้ังที่อาการปวดทอ ้ งอนัแสนทรมานไดน ้ า พาเธอใหม ้ ารับการรักษาเพื่อบรรเทาอาการที่ห้องฉุกเฉิน “คุณหมอคะ หนูปวดท้องมาก รู้สึกเหมือนล าไส้บิดไปมาตลอดเวลา” “ตอนน้ีมะเร ็ งลา ไส้ใหญ่ของคุณอาจทา ใหล ้ า ไส้ อุดตนัหรือลา ไส้ บิดเป็ นเกลียวจนกระทงั่เจบ ็ ปวดมากน่ะค่ะ” “หนูทราบค่ะถา ้ ยงัไงขอยาแกป้ วดของคุณหมอฉีดเขา ้ เส้ นเลือดไดไ้ หมคะเพราะหนูกินยาแกป้ วดมาจากบา ้ นแลว ้ ยงัไม่ดีข้ึนเลย” “ยามอร ์ฟีนเป็ นยาแกป้ วดที่ดีมากแต่มีผลกดการหายใจของทารกในครรภไ์ ด ้ แต่เนื่องจากน่าจะยงัไม่ถึงกา หนดคลอด ดงัน้นัหมอจะลองใหย ้ ามอร ์ฟีนฉีดเขา ้ เส้ นเลือดเพื่อบรรเทาอาการปวดใหก ้่อนนะคะ” “แต่ยามอร ์ฟีนมีผลกระทบต่อลูกของหนูนี่คะ” ผู้ป่ วยถามด้วยความสงสัย “ยามอร ์ฟีนกดการหายใจในทารกไดแ ้ ต่เนื่องจากหนูยงัไม่ถึงกา หนดคลอด ดงัน้นัยาไม่น่าจะมีผลกระทบต่อทารกในครรภ์ มากเท่าไรนกั” “แลว ้ คุณหมอไม่มียาแกป้ วดชนิดที่ไม่มีผลกระทบกบัลูกของหนูเลยเหรอคะ” ผปู้่วยพยายามต่อรองกบัแพทย์เพื่อพยายาม หลีกเลี่ยงยาที่อาจก่ออนัตรายต่อทารกในครรภข ์ องเธอ “ออ ้ กม ็ีนะแต่ยาออกฤทธ์ิแกป้ วดเพียงปานกลางเท่าน้นัดงัน้นัอาจระงบัอาการปวดไดไ้ ม่ดีนกั”แพทย์พยายามอธิบาย รายละเอียดของยาเพื่อใหผ ้ ปู้่วยเลือกตดัสินใจไดอ ้ ยา่งเตม ็ ที่ “เลือกยาตวัน้ีเถอะนะคะคุณหมอเพราะหนูไม่อยากใหม ้ีปัญหากบัลูกในทอ ้ งน่ะค่ะไหนๆหนูกอ ็ ดทนมาไดจ ้ นใกล้คลอดแล้ว หนูอยากทา ใหด ้ีที่สุดกบัลูกคนน้ีค่ะ” ผปู้่วยตดัสินใจเลือกยาแกป้ วดที่มีฤทธ์ิอ่อนแทน ท้งัน้ีเพื่อใหท ้ ารกในครรภไ์ ดร ้ับ ความปลอดภยัมากที่สุดเท่าที่แม่คนหน่ึงจะทา ใหล ู้กได ้ “ถา ้ อยา่งน้นัเดี๋ยวหมอคงใหย ้ าtramal ฉีดเขา ้ เส้ นเลือดไปก่อนนะคะแมว ้ า่จะบรรเทาอาการปวดไดไ้ ม่มากนกั แต่กไ็ ม่มีผลกระทบต่อทารกในครรภเ ์ ลยแมแ ้ ต่นอ ้ ย” ความรักของแม่ที่รักลูกยงิ่ชีวติจึงทา ใหย ้ อมไม่ไดท ้ี่จะใหล ู้กตอ ้ งเสี่ยงแมเ ้ พียงเลก ็ นอย ้
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. เจ็บ (ต่อ) ระหวา่งการรอคอยใหอ ้ าการเจบ ็ ปวดจางไป หลายคร้ังที่ผเู้ ขียนเหลียวไปดูเธอ มกัพบเธอนอนนิ่งสงบพร ้ อมกบั คิ้วขมวด อนัแสดงวา่เธอกา ลงัผจญกบัความทุกขท ์ รมานจากความเจบ ็ ปวดโดยไม่ไดส้่งเสียงร ้ องโวยวายแต่อยา่งใด เธอเพียงต่อสู้ กบัความเจบ ็ ปวดอยา่งเงียบๆตามลา พงั เมื่อเธอรอจนอาการปวดจางลงไปบางส่วน เธอกข ็ ออนุญาตกลบัไปพกัต่อที่บา ้ น ในต่างประเทศน้นัการบรรเทาอาการเจบ ็ ปวดใหแ ้ ก่ผปู้่วยถือเป็ นหวัใจสา คญัของการรักษาที่หอ ้ งฉุกเฉิน แต่ใน ประเทศไทยกลบัมุ่งหวงัเพื่อรักษาใหผ ้ ปู้่วยรอดชีวติเป็ นสา คญัมากกวา่การบรรเทาอาการเจบ ็ ปวดใหแ ้ ก่ผปู้่วย อยา่งไรกด ็ีสา หรับความรักของแม่น้นัช่างยงิ่ใหญ่เสมอ เมื่อตอ ้ งเลือก…..แม่มกัคา นึงถึงลูกก่อนเสมอจนกระทงั่ แมช ้ีวติของแม่เองกแ ็ ลกไดเ ้ พื่อลูก
ประชม ุ ว ิ ชาการ การดูแลผู้ป่ วยแบบประคับประคอง ประจ าปี2566 คณะแพทยศาสตรว ์ ช ิ รพยาบาล มหาว ิ ทยาลย ั นวม ิ นทราธ ิ ราช วันที่ 31 ส ิ งหาคม พ.ศ. 2566 https://skillfine.com/how-to-use-storytelling-in-business-communication/
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. ตาย โดย ผศ.พญ.รพีพร โรจน์แสงเรือง ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล วัฏจักรชีวิต…..เกิด….แก่….เจ็บ….ตาย เป็ นวงจรชีวติที่พบไดบ ้ ่อยในโรงพยาบาล อนัเปรียบประดุจดงัโรงซ่อมแซมมนุษย์ วัฏจักร…..เกิด พบไดบ ้ ่อยในหน่วยสูตินรีเวช วัฏจักร…..แก่พบไดเ ้สมอๆในหน่วยอายรุกรรม วัฏจักร…..เจบ ็ พบไดค ้ ร้ังแลว ้ คร้ังเล่าในหลายแผนกโดยเฉพาะหน่วยศลัยศาสตร ์ อุบตัิเหตุ วัฏจักร…..ตาย เกิดข้ึนเป็ นคร้ังคราวอยา่งไม่คาดฝันในหลายแผนกแลว ้ไปรวมกนัที่หน่วยนิติเวชหรือห้องดับจิต แต่4วฏัจกัรน้ีสามารถมาบรรจบรวมกนั ในที่แห่งเดียวของโรงพยาบาล นนั่คือ….. ห้องฉุกเฉิน คนเราทุกคนเกิดมากต ็ อ ้ งตายและความตายกเ ็ กิดข้ึนเพียงคร้ังเดียวเท่าน้นั ในชีวติ มีการศึกษาพบวา่ผคู้ นส่วนใหญ่ไม่ไดก ้ ลวัความตายแต่กลวัความเจบ ็ ปวดที่เกิดข้ึนมากกวา่ เนื่องจากการตายเกิดข้ึนไดเ ้ พียงคร้ังเดียวในชีวิต บุคลากรทางการแพทยจ ์ึงควรช่วยให ้ ผูป้่วยตายอยา่งไม่ทุกขท ์ รมาน และสมศกัด์ิศรีของความเป็ นมนุษยใ์ ห ้ มากที่สุดเท่าที่เราจะทา ได ้ หญิงชราวัย 80 ปีป่วยดว ้ ยโรคมะเร ็ งปอดมานานหลายเดือน ยิ่งรักษาก ็ ยิ่งทรุดลงเรื่อย ๆ จนในที่สุดก ็ เริ่มซึมลง ไม่พูดจาและนอนติดเตียงมานานหลายเดือน อยา่งไรกต ็ าม ลูกๆยงัคงพากนัแบกหามผปู้่วยรายน้ีข้ึนรถพยาบาลหรือแท๊กซี่มาพบแพทย์ที่รักษามะเร ็ งอยา่ง สม่า เสมอโดยไม่เคยขาดนดัเลยแมแ ้ ต่คร้ังเดียว
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. ตาย (ต่อ) ลูกๆ ของผปู้่วยเขา ้ใจพยากรณ ์ ของโรคในผปู้่วยรายน้ีเป็ นอยา่งดีแต่กต ็้งัใจทา สิ่งที่ดีที่สุดใหแ ้ ก่ผปู้่วยเท่าที่ลูกจะทา เพื่อแม่ได ้ แต่คร้ังใดที่เห ็ นผปู้่วยหายใจหอบ ลูกๆ กม ็ กัทนดูดายที่บา ้ นไม่ได ้ จา ตอ ้ งรีบพาแม่มาพบแพทยอ ์ ยบู่ ่อย ๆ…ที่ห้องฉุกเฉิน วนัน้ีผปู้่วยเกิดอาการหอบเหนื่อยข้ึนอีกลูกจึงพามายงัหอ ้ งฉุกเฉิน “ผปู้่วยอาการไม่ค่อยดีและหายใจไม่สะดวก ซ่ึงถา ้ หมอใส่ท่อช่วยหายใจกอ ็ าจทา ใหผ ้ ปู้่วยหายใจสะดวกดีข้ึนบา ้ ง” แพทยฉ ์ุกเฉินเริ่มใหค ้ า แนะนา แก่ญาติของผปู้่วย ภายหลงัทา การช่วยเหลือเบ้ืองตน ้ แลว ้ “แลว ้ คุณแม่จะทรมานไหมคะ” ญาติถามด้วยความสงสัย “เนื่องจากตอนน้ีผปู้่วยกไ็ ม่ค่อยรู้สึกตวัแลว ้ ดงัน้นัการใส่ท่อช่วยหายใจกเ ็ พียงแค่ประคบั ประคองอาการเท่าน้นัแต่คิดวา่ คุณแม่ของคุณไม่น่ามีความเจบ ็ ปวดใด ๆ” “ถา ้ ง้นั ใส่ท่อกไ็ ดค ้่ะแลว ้ กี่วนัคุณแม่จะกลบับา ้ นไดค ้ ะ” “ในผปู้่วยรายน้ีอาการของมะเร ็ งแพร่กระจายแลว ้ อยา่งที่คุณ ๆ ทราบกนัดีอยแู่ลว ้ วา่ผปู้่วยเริ่มซึมลงมาหลายวันแล้ว การใส่ท่อช่วยหายใจเพียงแค่ยดืเวลาที่แสนทรมานในทุกวนัน้ีของผปู้่วยออกไปอีกระยะหน่ึงเท่าน้นัถา ้ เราปล่อยใหผ ้ ปู้่วย จากไปตามธรรมชาติกไ็ ม่ทา ใหผ ้ ปู้่วยทุรนทุรายเช่นกนัซ่ึงอาการของผปู้่วยค่อนขา ้ งหนกัมากแลว ้ เชื่อวา่ท่านคงอยไู่ดไ้ ม่ เกินคืนน้ีน่ะค่ะแต่ท้งัน้ีการตดัสินใจกต ็ อ ้ งมาจากกลุ่มญาติๆนะคะ”แพทย์ให้รายละเอียดของโรคเพิ่มเติม “ถา ้ ยงัง้นั….หมอแนะนา ใหท ้ า อยา่งไรดีคะเพราะลูกทุกคนกเ ็ ขา ้ใจอาการเจบ ็ ป่วยของคุณแม่กนัเป็ นอยา่งดีวา่มีแต่ทรุดลง ทุกวนัพวกลูกๆกไ็ ม่อยากใหค ุ้ณแม่ทรมานน่ะค่ะ” “หมอคิดว่าควรใหผ ู้ป้่วยดมออกซิเจนเฉยๆ โดยไม่ตอ ้ งใส่ท่อช่วยหายใจ เพื่อรอคอยให ้ ผูป้่วยจากไปตามธรรมชาติ อย่างสงบดีกว่าค่ะ น่าจะดีกว่าให ้ ผูป้่วยตอ ้ งมาทรมานนอนนิ่งอยู่กบัเครื่องช่วยหายใจ” “ถา ้ ยงัง้นั…… แลว ้ แต่การตดัสินใจของคุณหมอเลยค่ะ”
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. ตาย (ต่อ) “แต่เนื่องจากโรงพยาบาลไม่มีหอผปู้่วยวา่งพอที่จะรองรับผปู้่วยรายน้ีดงัน้นัหมอจึงจา เป็ นตอ ้ งใหค ุ้ณแม่ของคุณนอนรอ อยทู่ ี่หอ ้ งกชู้ีพนะคะ หรือญาติจะรับตวัคุณแม่กลบับา ้ นไปเพื่อใชเ ้ วลาในวาระสุดทา ้ ยของผปู้่วยที่บ้านคะ”แพทย์พยายาม เสนอทางเลือกหลายๆทางเพื่อช่วยญาติตดัสินใจ “แต่หมอคะวาระสุดทา ้ ยของคุณแม่แลว ้ ขอใหค ุ้ณหมอช่วยรับตวัไปพกัในหอผปู้่วยไดไ้ หมคะเพื่อใหท ้ ่านรู้สึกสงบน่ะค่ะ เพราะหอ ้ งฉุกเฉินค่อนขา ้ งพลุกพล่านและวนุ่วายน่ะค่ะ” ญาติขอร ้ องดว ้ ยความห่วงใยในอาการของผปู้่วยรายน้ี “ โรงพยาบาลไม่มีเตียงวา่งเลยค่ะแต่อยา่งไรกต ็ ามหมอจะพยายามทา ใหด ้ีที่สุดนะคะ” แพทย์ฉุกเฉินพยายามให้เหตุผล เพื่อใหญ ้ าติของผปู้่วยเขา ้ใจสถานการณ ์ ของโรงพยาบาลที่มีเตียงจา กดั แพทยใ์ หข ้ อ ้ เสนอแนะแก่ญาติเพิ่มเติมอีกวา่“มีคนกล่าววา่ ในช่วงเวลาสุดทา ้ ยของผปู้่วยถา ้ เขาคิดดีและสงบกจ ็ ะไปเกิด ในที่ดีดงัน้นัหมอขอเสนอใหต ้ิดต่อพระเพื่อมาสวดมนตใ์ หแ ้ ก่ผปู้่วยที่หอ ้ งกชู้ีพดีไหมคะ” “กด ็ีสิคะคุณแม่ยงิ่ชอบทา บุญอยดู่ว ้ ย จะไดท ้ า บุญเป็ นคร้ังสุดทา ้ ย” ญาติของผปู้่วยพากนัตอบตกลงอยา่งเตม ็ อกเตม ็ใจ จากน้นัทีมบุคลากรทางการแพทยจ ์ึงไดเ ้ คลื่อนยา ้ ยผปู้่วยใหไ้ปนอนรอในพ้ืนที่ดา ้ นหน่ึงของหอ ้ งกชู้ีพซ่ึงดูค่อนขา ้ งสงบ มากที่สุดเท่าที่จะหาไดใ้ นขณะน้นัพร ้ อมกบัรูดม่านใหร ้ อบเตียงของผปู้่วยรายน้ีเพื่อก้นัพ้ืนที่ใหญ ้ าติไดใ้ ชเ ้ วลาเท่าที่ เหลืออยรู่ ่วมกบัผปู้่วยตามลา พงั
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. ตาย (ต่อ) รวมท้งัไดส้่งคนไปนิมนตพ ์ ระสงฆ ์ 1รูปที่วดัขา ้ ง ๆ โรงพยาบาลเพื่อมาร่วมสวดมนตค ์ ร้ังสุดทา ้ ยใหแ ้ ก่ผปู้่วย เมื่อพระสงฆม ์ าถึงหอ ้ งกชู้ีพ ญาติจึงรีบนา ดอกไมธ ู้ปเทียนไปไวใ้ นมือของผปู้่วย พร ้ อมกบจับมือของผู้ป่ วย ให้ ั พนมมือไหว้พระ เมื่อพระสวดมนตเ ์ สร ็ จกเ ็ป็ นอนัเสร ็ จพิธี หลงัจากน้นัอีกไม่นาน ผปู้่วยกจ ็ ากไปอยา่งสงบท่ามกลางญาติที่หอ ้ มลอ ้ มอยภู่ายในม่านที่ก้นัลอ ้ ม ณ หอ ้ งกชู้ีพแห่งน้นั ท้งัน้ีเพราะจา นวนเตียงที่จา กดัของโรงพยาบาลจึงทา ใหไ้ ม่สามารถรับตวัผปู้่วยไวใ้ นหอผปู้่วยที่เงียบสงบได ้ แต่จะให ้ ผปู้่วยกลบัไปเสียชีวติที่บา ้ นน้นัญาติกท ็ า ใจไม่ไดท ้ี่จะเห ็ นผปู้่วยทรมานอยทู่ ี่บา ้ น ดงัน้นัการนิมนตพ ์ ระเพื่อมาร่วมสวดมนตแ ์ ก่ผปู้่วยในหอ ้ งกชู้ีพคร้ังน้นัจึงนบัเป็ นการสร ้ างกศุลใหก ้ บัผปู้่วยเพราะทา ให ้ ผปู้่วยรู้สึกสุขสงบในช่วงวาระสุดทา ้ ยของชีวติทา ใหญ ้ าติรู้สึกวา่ ไดใ้ ชช ้่วงเวลาที่เหลืออยกู่บัผปู้่วยพร ้ อมท้งัไดท ้ า สิ่งที่ดี ที่สุดใหแ ้ ก่ผปู้่วยแลว ้ และญาติกส ็ ามารถดา เนินชีวติที่เหลืออยตู่ ่อไปไดโ้ ดยไม่รู้สึกผดิบาปต่อผปู้่วย ทา ใหท ้ ีมบุคลากร ทางการแพทยร ์ู้สึกวา่ ไดท ้ า ใหก ้ ารจากไปของผปู้่วยรายน้ีเป็ นไปอยา่งมีศกัด์ิศรีเท่าที่มนุษยผู้หนึ่งจะพึงมีได้ ์ รวมท้งัทุกคนในหอ ้ งฉุกเฉินกไ็ ดเ ้ จริญมรณานุสติวา่“ชีวติน้ีเป็ นอนิจจงัและความตายกล ็ ว ้ นเป็ นสิ่งไม่เที่ยง”
ประชุมวิชาการการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ประจ าปี 2566 คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 การติดต่อกับหอผู้ป่วย/หน่วยงาน (Contact Information) : หน่วยงาน : ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน E-mail : [email protected] เบอร์โทรศัพท์ : 02-2443189 หลากสีสัน….ห้องฉุกเฉิน ตอน วัฏจักรชีวิต…. ตาย (ต่อ) 4 วัฏจักรชีวิต…เกิด….แก่…เจ็บ…ตาย ไดห ้ มุนเวยีนกนัเกิดอยา่งต่อเนื่องไม่รู้ จบ ณ หอ ้ งฉุกเฉิน ท้งัน้ีข้ึนกบั ผพู้ บเห ็ นจะหยบิยกบางมุมมาวเิคราะห ์ เพื่อเป็ นประโยชนใ์ นการเตือนสติของตนเองไดม ้ ากนอ ้ ยกแ ็ ลว ้ แต่ประสบการณ์ ที่แตกต่างของแต่ละคน ดังบทเพลง Live and Learn ที่วา่ ………เมื่อวนัที่ชีวติเดินเขา ้ มาถึงจุดเปลี่ยน จนบางคร้ังคนเราไม่ทนัไดต ้ ระเตรียมหวัใจ ความสุขความทุกข ์ไม่มีใครรู้ วา่จะมาเมื่อไหร่จะยอมรับความจริงที่เจอไดแ ้ ค่ไหน เพราะชีวติคือชีวติเมื่อมีเขา ้ มากม ็ีเลิกไป มีสุขสมมีผดิหวงัหวัเราะหรือหวนั่ ไหวเกิดข้ึนไดท ุ้กวนั อยทู่ ี่เรียนรู้ อยทู่ ี่ยอมรับมนัตามความคิดสติเราใหท ้ นั อยกู่บัสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทา สิ่งน้นั ใหด ้ีที่สุด สุขกเ ็ ตรียมไว ้ วา่ความทุกขค ์ งตามมาอีกไม่ไกลจะไดร ้ับความจริงเมื่อตอ ้ งเจบ ็ ปวดไหว………….. จากเน้ือเพลง Live and Learn ศิลปิ น: บอย โกสิยพงษ์