ท่ีระลึกพิธีพระราชทานเพลิงศพ
พลต�ำรวจตรี พาสน์ จักษุรักษ์
ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร
วันพุธ ท่ี ๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๕
ชาตะ ๒๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๓
มรณะ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๕
2
3
4
ส�ำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ
พระบาทสมเด็จพระเจา้ อยหู่ ัว ทรงพระกรณุ าโปรดเกลา้ โปรดกระหม่อมพระราชทาน
นำ�้ หลวงอาบศพ พรอ้ มดว้ ยเครอื่ งเกยี รตยิ ศประกอบศพ พลตำ� รวจตรี พาสน์ จกั ษรุ กั ษ์ ป.ช., ป.ม.
วันอาทิตย์ ท่ี ๑๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ณ ศาลาภาณุรังษี วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร
กรุงเทพมหานคร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานโกศแปดเหล่ียม
ฉัตรเบญจาตง้ั ประดบั ป่ี กลองชนะประโคมเวลาพระราชทานน้ำ� หลวงอาบศพ มพี ระพธิ ีธรรม
สวดพระอภิธรรมเวลากลางคืน ก�ำหนด ๓ คนื รวมท้งั ราชทานเพลิงศพ พลตำ� รวจตรี พาสน์
จกั ษรุ กั ษ์ ณ เมรวุ ดั เทพศริ นิ ทราวาสราชวรวหิ าร กรงุ เทพมหานคร วนั พธุ ที่ ๗ ธนั วาคม พ.ศ.
๒๕๖๕ ซงึ่ นบั เปน็ พระมหากรณุ าธคิ ณุ ลน้ เกลา้ ลน้ กระหมอ่ ม เปน็ เกยี รตอิ นั สงู สดุ แกผ่ วู้ ายชนม์
และวงศต์ ระกูลอย่างหาทส่ี ุดมไิ ด้
หากทราบโดยญาณวิถีถึงดวงวิญญาณของ พลต�ำรวจตรี พาสน์ จักษุรักษ์ ได้ด้วย
ประการใดในสัมปรายภพ คงมีความปลาบปล้ืมและซาบซึ้งเป็นล้นพ้นในพระมหากรุณาธิคุณ
ที่ได้รับพระราชทานเกยี รตยิ ศอันสงู ยิ่งในวาระสุดทา้ ยแหง่ ชวี ติ
ขา้ พระพุทธเจ้าผเู้ ปน็ ภรรยา บุตร ธิดา และหลานๆ ขอพระราชทานกราบถวายบังคม
แทบเบ้ืองพระยุคลบาท ด้วยส�ำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาท่ีสุดมิได้ และขอเทิดทูน
ไว้เหนือเกลา้ เหนอื กระหมอ่ ม เปน็ สรรพสิริมงคลแก่ขา้ พระพทุ ธเจา้ และวงศต์ ระกลู ตลอดไป
ดว้ ยเกล้าดว้ ยกระหมอ่ ม ขอเดชะ
ขา้ พระพุทธเจา้ ภรรยา บุตร ธิดา และหลานๆ
5
6
ประวัติ
พลต�ำรวจตรี พาสน์ จักษุรักษ์
พลตำ� รวจตรี พาสน์ จักษุรักษ์ เกดิ เมอื่ วันพุธ ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2483 เป็นบุตรคนที่
4 ในจ�ำนวนพีน่ ้อง 8 คน ของคณุ พ่อ เจอื จักษุรักษ์ และคุณแม่ หมอ่ มราชวงศ์ ทมยนั ตี จกั ษรุ กั ษ์
(ราชสกุลเดิม เกษมศร)ี
1. นายสุธาน จกั ษรุ กั ษ์ (ถงึ แก่กรรม)
(ถงึ แกก่ รรม)
2. นายพงศพ์ นู สขุ จกั ษรุ กั ษ์
(ผวู้ ายชนม)์
3. นางสาวกัลยาณี จักษรุ ักษ์ (ถงึ แก่กรรม)
(ถงึ แก่กรรม)
4. พลต�ำรวจตรี พาสน ์ จักษรุ กั ษ์
5. พลตำ� รวจตรี จกั ร จักษรุ กั ษ์
6. นายจักรกฤษณ์ จกั ษุรกั ษ์
7. นายศรศลิ ป์ จกั ษรุ ักษ์
8. นายฤกษช์ ัย จักษุรกั ษ์
7
การศึกษา
• ระดบั ชน้ั ประถม 1-4 ที่โรงเรียนเขมะสิริอนสุ สรณ์
• ระดบั ชั้นมธั ยม 1-2 (ประถม 5-6) ที่โรงเรียนเซนตค์ าเบรียล
• ระดับชน้ั มัธยม 3-6 (มัธยม 1-4) ทโ่ี รงเรียนวชิราวธุ วิทยาลัย
• ระดบั ชั้นมัธยม 7-8 (มธั ยม 5-6) ท่ีโรงเรยี นอํานวยศลิ ป์
• ระดับช้ันปริญญาตรี ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (ศึกษาได้ 1 ปี)
• นายรอ้ ยตำ� รวจ รนุ่ 17 ที่โรงเรียนนายร้อยต�ำรวจ
8
ชีวิตครอบครัว
พลตำ� รวจตรี พาสน์ จกั ษุรกั ษ์ สมรสกบั นางมลลุ ี จักษรุ กั ษ์ (สกลุ เดิม โทณะวณิก) เม่อื วนั ที่
4 มีนาคม พ.ศ. 2509 มีบตุ รธิดารวม 4 คน คอื
1. นายพรหมเมศ จักษรุ กั ษ์ สมรสกบั กญั จนา ต้จู ินดา มบี ตุ ร 2 คน
• นายธรรม์ จักษรุ ักษ์
• นายธราเทพ จักษรุ ักษ์
2. พนั ตำ� รวจเอก พรพรหม จกั ษรุ กั ษ์ สมรสกบั ธนชั ธดิ า จกั ษรุ กั ษ์ (กลอ่ มสถติ ย)์ มบี ตุ รธดิ า
3 คน
• นายพศวตั จักษรุ กั ษ์
• นายจตุพรหม จกั ษรุ กั ษ์
• เด็กหญิงอจั จมิ า จกั ษรุ กั ษ์
3. พนั เอก ยทุ ธพรหม จักษุรกั ษ์ สมรสกับ วรางคณางค์ ใจยา มธี ิดา 2 คน
(จากการสมรสครั้งเกา่ )
• นางสาวธดิ ารัตน์ จกั ษุรักษ์
• เด็กหญิงชนิ มาลิน จักษรุ กั ษ์
4. สรุ ัสวดี จกั ษุรักษ์ สมรสกบั พนั ต�ำรวจเอก เขมรนิ ทร์ พศิ มยั มบี ตุ รธดิ า 2 คน
• นางสาวพมิ พส์ ุรัส พิศมัย
• เดก็ ชายพรี พิศมยั
9
10
11
ต�ำแหน่งที่ส�ำคัญ
• สว.แผนกฝกึ อบรม กก.อก.บก.สปพ.
• รอง ผกก.กก.อป.บก.สปพ. (กองกำ� กบั การอารกั ขาและรกั ษาความปลอดภยั )
• รอง ผกก.สตร.บก.สปพ.191 (กองกำ� กบั การสายตรวจรถยนตแ์ ละรถจกั รยานยนต)์
• ผกก.สตร.บก.สปพ.(191)
• รอง ผบก.บก.สปพ.(191)
• ผบก.บก.สปพ.(191)
• ผบก.ตำ� รวจสนั ตบิ าล 2
• ผช.ผบช.ตำ� รวจสนั ตบิ าล
• รอง ผบช.ตำ� รวจสนั ตบิ าล
• รอง ผบช.น.(รองผบู้ ญั ชาการตำ� รวจนครบาล)
12
เคร่ืองราชอิสริยาภรณ์
• ประถมาภรณม์ งกฎุ ไทย
• ประถมาภรณช์ า้ งเผอื ก
บั้นปลายชีวิต
ในชว่ งชวี ติ หลงั เกษยี ณอายรุ าชการ คณุ พอ่ ไดไ้ ปออกกำ� ลงั กาย หรอื ไปสงั สรรคก์ บั เพอื่ นๆ บา้ ง
ตามอายุของท่าน แตใ่ นชว่ ง 4 - 5 ปี ท่ผี ่านมาน้ัน คุณพอ่ เรมิ่ มีอาการของโรคอัลไซเมอร์ และอาการ
คอ่ ยๆ ชดั เจนมากขนึ้ โดยลกู ๆ ไดพ้ าคณุ พอ่ เขา้ รบั การรกั ษาโรคนเ้ี มอื่ ประมาณตน้ ปที ผี่ า่ นมา โดยคณุ หมอ
แนะนำ� ใหร้ บั ประทานยาเพอ่ื ชว่ ยลดพฒั นาการของโรคใหช้ า้ ลง และทำ� MRI สมองเพอ่ื ตรวจอยา่ งละเอยี ด
คณุ หมอวนิ จิ ฉยั วา่ คณุ พอ่ เปน็ อลั ไซเมอรใ์ นระยะกลาง ซง่ึ ในชว่ งนคี้ ณุ พอ่ สามารถไปไหนทำ� อะไรไดป้ กติ
สามารถเดนิ เหนิ ไดอ้ ยา่ งคลอ่ งแคลว่ รบั ประทานอาหารและชว่ ยเหลอื ตวั เองในเรอ่ื งกจิ วตั รประจำ� วนั ตา่ งๆ
ไดเ้ อง ลกู ๆ กพ็ าไปพบคณุ หมอตามนดั อยา่ งตอ่ เนอ่ื ง แตใ่ นชว่ งเดอื นสงิ หาคม - กนั ยายน ทผี่ า่ นมา คณุ พอ่
เรมิ่ ทานอาหารไดน้ อ้ ยลงเหมอื นเบอื่ อาหาร รา่ งกายเรม่ิ ขเ้ี กยี จไมย่ อมลกุ เดนิ ไมเ่ คย้ี วอาหารทำ� ใหร้ า่ งกาย
ซูบผอมลงมากจนผิดปกติ ลูกๆทกุ คนคิดวา่ เปน็ ผลมาจากยาหรอื อาการของอัลไซเมอร์
ในตอนเยน็ วนั ท่ี 24 กนั ยายน 2565 คณุ พอ่ มอี าการคลา้ ยสำ� ลกั อาหาร ลกู ๆ จงึ ไดน้ ำ� คณุ พอ่
สง่ โรงพยาบาล และพบวา่ มขี า้ วและเสมหะเหนยี วขน้ ตดิ อยใู่ นลำ� คอ หมอไดด้ ดู เสมหะออกให้ อาการโดย
ภาพรวมดขี น้ึ คณุ หมอจงึ ใหก้ ลบั บา้ น
พอวนั รงุ่ ขนึ้ วนั ที่ 25 กนั ยายน 2565 ในชว่ งสายๆ คณุ พอ่ เรมิ่ มเี สมหะมากขน้ึ เหมอื นมี
อาการเหนอ่ื ย วดั คา่ ออกซเิ จนไดต้ ำ่� กวา่ เกณฑป์ กติ และดอู าการไมด่ ี ลกู ๆ จงึ รบี นำ� ทา่ นสง่ โรงพยาบาลทนั ที
แตด่ ว้ ยระยะเวลาการเดนิ ทางเมอื่ ถงึ โรงพยาบาลคณุ พอ่ ไดห้ ยดุ หายใจไปแลว้ ทางแพทยแ์ ละพยาบาลจงึ ได้
ป้ัมหวั ใจจนท่านฟื้นข้ึนมา ส่งิ หนึง่ ทแ่ี พทย์ไดแ้ จง้ ให้พวกเราทราบ คือ คณุ พ่ออาจจะหยุดหายใจมาก่อนท่ี
จะถงึ โรงพยาบาลและขาดออกซเิ จนนานเกนิ ไป ในชว่ งนีค้ ณุ พอ่ จึงอย่ไู ดด้ ้วยเครอ่ื งชว่ ยหายใจ แต่จะไม่รู้
สกึ ตวั ใดๆ วนั นนั้ คณุ หมอไดใ้ หค้ ณุ พอ่ ไปทำ� CT Scan สมอง เพอ่ื จะไดว้ างแผนการรกั ษาตอ่ ไป แตผ่ ลที่
13
ออกมากลับพบว่า คุณพ่อมีเน้ืองอกกระจายไปท่ัวสมองหลายจุด ซึ่งคุณหมอคาดว่าน่าจะเป็นเน้ือร้ายท่ี
เป็นการลกุ ลามมาจากอวยั วะสว่ นอนื่ และคณุ พอ่ นา่ จะเปน็ มะเรง็ ระยะสดุ ทา้ ย
พวกเราลกู ๆ ทกุ คนตงั้ สตกิ นั อยนู่ าน และเหมอื นคณุ พอ่ ยงั อยตู่ อ่ เพอ่ื ใหค้ ณุ แมแ่ ละพวกเราทำ� ใจได้
เพราะไมม่ ใี ครคดิ เลยวา่ คณุ พอ่ จะมาเปน็ อะไรอยา่ งกระทนั หนั เชน่ นี้ ในชว่ งระหวา่ งทคี่ ณุ พอ่ อยโู่ รงพยาบาล
19 วนั นน้ั คณุ แมแ่ ละลกู ๆ ทกุ คนสลบั กนั เขา้ มาเยย่ี มคณุ พอ่ เปน็ ประจำ� และไดท้ ราบอาการของทา่ นจาก
คณุ หมอเสมอ จากทมี่ อี าการทรงๆ จนในชว่ งหลงั คณุ พอ่ เรม่ิ มไี ข้ ตอ้ งใหย้ าแกไ้ ข้ และยาฆา่ เชอื้ การหายใจ
เรม่ิ แผว่ ลงและหายใจแรงบา้ งเปน็ บางครง้ั มอื - เทา้ เรม่ิ บวมขน้ึ ระบบขบั ถา่ ยไมเ่ ปน็ ปกติ โดยภาพรวมแลว้
คณุ พอ่ เรมิ่ ดไู มด่ ี คณุ หมอจงึ ใหค้ รอบครวั ไดป้ รกึ ษากนั ถงึ แนวทางวา่ จะทำ� อยา่ งไรกบั คณุ พอ่ ตอ่ ไป พวกเรา
ทง้ั คณุ แมแ่ ละลกู ๆ ไดพ้ จิ ารณาถงึ ตวั เลอื กตา่ งๆ ทคี่ ณุ หมอไดแ้ นะนำ� มาในทกุ ๆ ดา้ นอยา่ งถถี่ ว้ น จงึ ตดั สนิ ใจ
ขอให้คุณหมอถอดเคร่ืองช่วยหายใจเพ่ือให้คุณพ่อได้หายใจเองและจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดทรมานอีกต่อไป
และคณุ พอ่ กไ็ ดจ้ ากไปอย่างสงบในวนั ศุกร์ที่ 14 ตลุ าคม พ.ศ. 2565 เวลา 14.40 น. สริ ริ วมอายไุ ด้
81 ปี 10 เดอื น 17 วนั
14
ภาพแหง่ ความทรงจำ�
พ่อในช่วงวัยต่างๆ
16
17
พ่อกับแม่
18
19
20
21
พ่อกับคุณปู่ คุณย่า และพ่ีน้อง
22
23
24
25
พ่อกับลูกๆ
26
27
28
29
30
พ่อกับความสามารถด้านกีฬา
31
32
พ่อกับรางวัลอันทรงเกียรติ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ทรงพระกรณุ าโปรดเกล้าฯ ให้
ฯพณฯ พลอากาศตรี ก�ำธน สินธวานนท์
องคมนตรี มอบเกยี รตบิ ัตรพ่อตวั อย่าง
ประจ�ำปี ๒๕๔๔
33
พ่อกับงานที่ภาคภูมิใจ
34
35
36
37
พ่อกับลูกๆ หลานๆ
38
39
40
41
42
ดว้ ยรกั และอาลยั
ด้วยรักและอาลัย
หรือจะเปน็ เพราะพระพรหมทา่ นลขิ ติ
พอ่ หมูกบั แม่นดิ ร้จู ักกันมาตัง้ แตป่ ี 2502 เมอื่ แม่นดิ
ได้ไปศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาที่คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในช่วงที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
จะเป็นปีสุดท้ายท่ีไม่ต้องเอ็นทรานซ์เข้าเรียนและพ่อก็สอบเข้า
นายเรอื ไมต่ ดิ พอ่ หมเู ลยเขา้ มาเรยี นคณะนติ ศิ าสตรท์ ม่ี หาวทิ ยาลยั
ธรรมศาสตรก์ อ่ น และพอ่ หมกู เ็ ปน็ นกั กฬี ารกั บฟี้ ตุ บอล มเี พอ่ื น
ทค่ี ณะทแี่ มน่ ดิ เรยี นเยอะมากจงึ มาทคี่ ณะสงั คมฯ บอ่ ยๆ จนเพอื่ น
พอ่ ล้อพอ่ หมูวา่ เรียนคณะนติ ศิ าสตรก์ ารสงั คมฯ
ปตี ่อมาพอ่ เข้าเรียนทีโ่ รงเรยี นนายรอ้ ยต�ำรวจ เมอ่ื มีวนั หยุดก็จะมาหาเพอ่ื นทคี่ ณะสงั คมฯ และ
พบกบั แม่นิด
หลงั จากที่แมน่ ดิ เรยี นจบได้เขา้ ท�ำงานเป็นพนกั งานบญั ชีที่ธนาคารทันที (เสน้ ใหญม่ ากนะเนยี่ )
เรยี นสงั คมสงเคราะหแ์ ตท่ ำ� งานธนาคารเปน็ พนกั งานบญั ชี สว่ นพอ่ กเ็ ปน็ นายตำ� รวจปฏบิ ตั หิ นา้ ทตี่ ามโรงพกั
ต่างๆ
ปี 2507 พอ่ หมกู ม็ าสขู่ อแมน่ ดิ ถกู ตอ้ งตามธรรมเนยี มไทย หมนั้ หมายกนั ไวก้ อ่ นและทำ� พธิ มี งคล
สมรสปี 2509 ร่วมชวี ิตกนั มาตั้งแตน่ ั้นจนมบี ุตร - ธิดา 4 คนและหลานๆ อีกทงั้ หมด 9 คน พ่อหมู
รักแม่นดิ มากหว่ งใยตลอดเวลา
44
แม้ในช่วงปีท่ีผ่านมา พ่อหมูจะป่วยเป็นอัลไซเมอร์ แต่มีช่วงท่ีแม่นิดต้องเข้า-ออกโรงพยาบาล
หลายครง้ั บางคร้ังต้องไปนอนโรงพยาบาลนานเปน็ เดือน ลกู ๆ ก็มักจะเล่าให้แมน่ ิดฟังเสมอวา่ พอ่ มักจะ
ถามถึงแม่ทุกวันวันละหลายๆ ครั้งว่า แม่ไปไหน เมื่อไหร่แม่จะกลับ แม่เป็นอะไร ให้พาพ่อไปหาแม่ที่
โรงพยาบาลหนอ่ ย (แตช่ ว่ งนน้ั กไ็ ปไมไ่ ดเ้ นอื่ งดว้ ยสถานการณโ์ ควดิ ) และในวนั ทแ่ี มน่ ดิ ไดอ้ อกจากโรงพยาบาล
กลบั บา้ น พอ่ หมูเดนิ ออกมารบั แมน่ ดิ ทหี่ นา้ บา้ น หนา้ ตายมิ้ แยม้ ดใี จและเดนิ เขา้ มากอดแมน่ ดิ ทนั ที ทำ� ให้
แมน่ ดิ รวู้ า่ ถงึ แมอ้ ลั ไซเมอรจ์ ะทำ� ใหพ้ อ่ หมจู ำ� อะไรอยา่ งอน่ื ไมค่ อ่ ยได้ แตพ่ อ่ หมกู ไ็ มเ่ คยลมื แมน่ ดิ เลย ยงั คอย
เป็นหว่ งเปน็ ใยอยู่เสมอ
ในวนั ทพ่ี อ่ หมตู อ้ งจากไปอยา่ งไมม่ วี นั กลบั แมน่ ดิ
รู้สึกเสียใจจนกล้ันน้�ำตาไว้ไม่อยู่ เพราะเรารู้จักและใช้ชีวิต
ร่วมกันมา ๕0 กว่าปี ถ้าชาติหน้ามีจริงแม่นิดก็อยากจะได้
พบและร่วมชีวิตท่ีมีแต่ความสุขที่พ่อหมูมอบให้กับแม่นิด
และลูกๆ หลานๆ ทกุ คน
ขอให้พอ่ หมูไปสู่สรวงสวรรคช์ ้นั ฟ้าดว้ ยเถิด
จากแมน่ ดิ ทรี่ ักและคดิ ถงึ พอ่ หมตู ลอดทกุ ลมหายใจเข้าออก
รักพอ่ หม.ู ..จากแมน่ ดิ จ้ะ
พ.ย. 65
45
อาลัยรัก
พล.ต.ต. พาสน์ จักษุรักษ์
พล.ต.ต. พาสน์ จกั ษุรักษ์ (หม)ู กบั ผม เปน็ เพอื่ นรว่ มร่นุ นรต. 17 ใชช้ วี ติ อยู่ดว้ ยกนั ที่
สามพราน ระหว่างปี พ.ศ. 2503-2507 เราสนทิ กันมาตงั้ แตเ่ ป็นนกั เรยี น เนื่องจากเปน็ นกั กีฬาของ
โรงเรยี น และอยู่ในกล่มุ ทีส่ งั สรรคด์ ้วยกัน เพอ่ื นๆ มีโอกาสไปบ้านหมูท่ีซอยแดงอุดม สขุ มุ วิท หลายคร้งั
ได้รับความเมตตาจากคุณพอ่ -คณุ แมห่ มู ดจุ ลกู หลาน และรจู้ ักคนุ้ เคยกับพีๆ่ น้องๆ ของหมอู ย่างดี
หลังส�ำเร็จการศึกษา ต่างคนต่างแยกย้ายกนั ไปตามวถิ ชี วี ิต เมื่อหมู ผม และเพอื่ นๆ บางส่วน
ได้กลับมารับราชการในกรุงเทพฯ ทำ� ให้เราไดพ้ บกันบอ่ ยคร้ัง สงั สรรค์บ้าง ก๊วนกอล์ฟบา้ ง นอกจากน้นั
ผมยงั ได้แวะเวียนไปทบ่ี า้ นพักของหมู ถนนวภิ าวดรี ังสติ ไดช้ ิมอาหารอรอ่ ยฝมี ือคณุ นิด ศรีภรรยาของหมู
หลายโอกาสได้เห็นการเจริญเตบิ โตของลูกๆ หมู ทกุ คน
หมู เปน็ คนมบี ญุ เกิดมาในครอบครัวทสี่ มบูรณ์ อบอุน่ เมอื่ เป็นหัวหนา้ ครอบครวั กไ็ ด้นำ� แบบ
อยา่ งอนั ดงี าม มาปฏบิ ตั ติ อ่ ครอบครวั ตนเอง ประกอบกบั มคี ชู่ วี ติ ทส่ี มบรู ณแ์ บบ ดแู ลซง่ึ กนั และกนั เปน็ อยา่ งดี
ทำ� ใหค้ รอบครวั หมู มแี ตค่ วามรกั ความเออ้ื อาทรซง่ึ กนั และกนั ลกู ๆ ทกุ คนอยใู่ นโอวาท ตงั้ ใจศกึ ษาเลา่ เรยี น
มีหน้าทีก่ ารงานและครอบครวั ท่ีม่ันคง ตามรอยบรรพบรุ ษุ อยา่ งครบถ้วน
ชีวิตราชการของหมู เจริญก้าวหน้ามาอย่างมีเกียรติ ด�ำรงต�ำแหน่งหลักของกองบัญชาการ
ตำ� รวจนครบาลหลายตำ� แหนง่ ปฏบิ ตั หิ นา้ ทฟ่ี นั ฝา่ อปุ สรรคนานปั การ ประสบผลดว้ ยดตี ลอดมา จนเกษยี ณ
อายุราชการอยา่ งสงา่ งาม ในตำ� แหนง่ รองผู้บญั ชาการต�ำรวจนครบาล ครองยศ พลตำ� รวจตรี
หมู ไดจ้ ากไปอยา่ งสงบ ตามอายขุ ยั ยงั ความเศรา้ โศกเสยี ใจมายงั ครอบครวั ญาตสิ นทิ มติ รสหาย
เป็นอย่างยงิ่
ขออ�ำนาจบญุ กุศล และคณุ ความดที ห่ี มไู ด้สร้างมาตลอด จงดลบนั ดาล นำ� ส่งใหด้ วงวิญญาณ
ของหมู ไปสสู่ ุคตใิ นสมั ปรายภพด้วยเทอญ
ด้วยความรักและอาลัย
(วีระ วิสุทธกุล)
ประธานนักเรียนนายรอ้ ยต�ำรวจ รุ่น 17
46
ค�ำไว้อาลัย
ไดท้ ราบขา่ วการจากไปของพห่ี มู พลตำ� รวจตรี พาสน์ จกั ษรุ กั ษ์ ภายหลงั จากญาตสิ นทิ มติ รสหาย
ของตระกูลจักษุรักษ์เพิ่งจะเริ่มคลายอาการเศร้าต่อการสูญเสียพี่เล็ก พลต�ำรวจตรี จักร จักษุรักษ์ ครบ
ห้าเดอื นพอดี
พ่หี มูเป็นบุตรคนกลางในจำ� นวน 7 คน (หญงิ 1 ชาย 6) ของอาจารย์เจือ จักษุรักษ์ และ ม.ร.ว.
ทมยันตี (เกษมศรี) พห่ี มูเป็นบรุ ษุ สูงใหญก่ �ำยำ� ท่สี ดุ ในบา้ น พดู เสียงดงั ฟงั ชดั ได้ยินไปไกลถึงไหนถึงนน่ั
พห่ี มเู ปน็ โอวบี อยเชน่ เดยี วกบั พช่ี ายและนอ้ งชาย สญั ญลกั ษณข์ องตระกลู จกั ษรุ กั ษ์ ประทบั ตรา
เชิงกีฬาท่ีรักบฟี้ ตุ บอล ดนตรที ปี่ ีส่ กอ็ ต เวน้ พ่นี ดิ ศรศิลป์ จักษรุ กั ษ์ คนเดยี วทผ่ี า่ เหล่าไปตีกลอง แต่กอ็ ยู่
ในวงปี่สก็อตเช่นเดียวกัน
ผมสนิทสนมคุ้นเคยกับพ่ีหมูตั้งแต่อายุ 9 ขวบก็ด้วยการ
เลือกเลน่ ดนตรขี องชาวสกอ็ ต และไดร้ บั การคดั เลอื กใหเ้ ขา้ เลน่ ในวง
รว่ มกบั พๆ่ี เขาได้ด้วยความสูงเลยบั้นเอวพี่หมูมาหน่อยเดียว ดังรูป
ประวตั ศิ าสตรท์ ถี่ า่ ยโดยคณุ อายสุ อศิ รเสนาฯ บตุ รคนเลก็ ของพระยา
พระภะรตราชาท่านผู้บงั คบั การโรงเรียน
ในวันน้ันท่ี 25 พฤศจิกายน 2499 วันมหาธีรราชเจ้า พาสน์ จักษรุ กั ษ์ (ซา้ ย)
นักเรียนวชิราวุธก�ำลังเตรียมตัวจะไปถวายบังคมพระบรมรูปหลังจาก และ อชิรวิชญ์ สุพรรณเภสัช (ขวา)
เสรจ็ พธิ บี ำ� เพญ็ พระราชกศุ ลในชว่ งเชา้ ทห่ี อประชมุ คณุ อายสุ ไดไ้ ปบอก
ให้พจ่ี ๋าย เฉลมิ อภัยวงศ์ หวั หนา้ วงปส่ี กอ็ ตเรยี กลกู หลานพระอภยั มณี
ทตี่ วั โตทส่ี ดุ กบั เลก็ ทส่ี ดุ ออกมาถา่ ยรปู รว่ มกนั โดยคณุ อายสุ เปน็ ชา่ งภาพ
รปู นจี้ งึ เปน็ รปู เดยี วทนี่ อ้ งสาวของผมเกบ็ รกั ษาไวไ้ ด้ และอดั สง่ มาใหผ้ มเมอื่ เธอเขยี นเรอ่ื งปส่ี กอ็ ต
กบั นักเรยี นวชิราวุธลงในนิตยสาร พลอยแกมเพชร
พ่ีหมูและผมจึงเป็นที่คุ้นหน้าของบรรดานักอ่านระดับชนช้ันกลางที่เป็นแฟนคลับนิตยสารชื่อดัง
โดยไม่ได้ต้งั ใจ
ความสนทิ สนมรกั ใครข่ องผมกบั พหี่ มู เฉกเชน่ ทกุ คนในครอบครวั พอ่ เจอื แมท่ ม ทร่ี บั เอาผมเปน็
สว่ นหนง่ึ ของบา้ นในซอยแดงอดุ ม ไดไ้ ปกนิ ไปนอนสรวลเสเฮฮากนั ไมร่ หู้ นา่ ย เพราะนอกจากจะเปน็ โอวบี อย
47
กนั ถ้วนท่ัวแล้ว พ่ีหมู พเ่ี ลก็ ผม ก็เป็นนักเรียนนายร้อยตำ� รวจทัง้ หมดดว้ ย เพยี งแตเ่ ม่อื ผมเขา้ ปหี นึ่งกับ
พเี่ ลก็ พหี่ มูสำ� เร็จเปน็ นายต�ำรวจแล้ว
ในสนามกีฬารักบี้ฟุตบอล พี่หมู พ่ีเล็ก พ่นี ิดและผม ยงั เล่นร่วมทมี สโมสรต�ำรวจ สโมสรโอวี
ทมี กรงุ เทพ 15 (ซง่ึ กค็ อื ทมี ชาติ แตเ่ ปน็ การแขง่ กบั ทมี สโมสรของชาตอิ น่ื ไมใ่ ชท่ มี ชาตดิ ว้ ยกนั จงึ เปลย่ี น
การเรียกขานนามทีม) ร่วมกันอยู่หลายปี ก่อนจะเลิกราเม่ือมีอายุมากข้ึน และต�ำแหน่งหน้าท่ีการงาน
เจรญิ ขน้ึ
ในสว่ นครอบครวั ความสมั พนั ธฉ์ นั ญาตสิ นทิ ผกู กระชบั เขา้ ไปอกี เมอ่ื พห่ี มมู าเปน็ ลกู เขยของนายแพทย์
เลิศ โทณวณิก น้องชายคนรองสุดท้องของคุณตาผมพระยาโทณวณิกมนตรี พ่ีนิดหรือที่ถูกต้องผมต้อง
เรยี กวา่ นา้ นดิ สมรสกบั พหี่ มู มบี ตุ รธดิ ารวม 4 คน เอก โท ตรี และนอ้ งใหม่ ทกุ คนจบจากวชริ าวธุ มเี อก
เทา่ นน้ั ทไี่ มร่ บั ราชการเปน็ ทหารตำ� รวจ แมแ้ ตน่ อ้ งใหมเ่ องกเ็ ปน็ สะใภโ้ อวแี ละตำ� รวจ เวลาสงั สนั ทน์ รว่ มกนั
ในหมญู่ าติจงึ ครกึ ครน้ื ย่งิ นัก
พหี่ มรู บั ราชการเจรญิ กา้ วหนา้ เปน็ นายพลตำ� แหนง่ คมุ กำ� ลงั สำ� คญั ของตำ� รวจนครบาล คอื ผบู้ งั คบั การ
ตำ� รวจสายตรวจปฏบิ ตั กิ ารพเิ ศษ หรอื ทเี่ รยี กกนั วา่ หนว่ ยรถวทิ ยุ 191 ผนู้ ำ� หนว่ ยนจี้ งึ ตอ้ งมบี คุ ลกิ สมารท์
และภาวะผู้น�ำสูงยิ่งถึงจะได้รับความไว้วางใจจากผู้บังคับบัญชา การที่พ่ีหมูได้รับเลือกให้มาด�ำรงต�ำแหน่ง
ดังกล่าวจึงเหมาะสมอยา่ งยิง่
บ้ันปลายชีวิตของพี่หมูภายหลังเกษียณจึงมีความสุขที่สุดเพราะลูกทุกคนประสบความส�ำเร็จใน
อาชพี การงาน และสิ่งทีท่ ุกคนในตระกลู จกั ษุรกั ษย์ ดึ ถือเปน็ หลักประจ�ำคือลกู หลานทเ่ี ปน็ ผชู้ ายต้องเรยี น
วชริ าวธุ ลกู ผหู้ ญงิ ตอ้ งเรยี นทเี่ ขมะสริ ฯิ ซงึ่ เปน็ โรงเรยี นทกี่ อ่ ตงั้ โดยทา่ นตาของพหี่ มู หมอ่ มเจา้ พนู ศรเี กษม
เกษมศรี
เขียนเร่ืองพี่หมูยืดยาวก็เพราะความผูกพันรักใคร่ หากพ่ีหมูทราบด้วยญาญวิถีใดๆ จะได้รู้ว่า
นอ้ งชายพห่ี มคู นนจี้ ะคดิ ถงึ พหี่ มู ปส่ี กอ็ ต รกั บฟ้ี ตุ บอลทไ่ี ดร้ ว่ มเลน่ กบั พหี่ มไู ปจนกวา่ จะไดพ้ บกนั ในภพหนา้
ครบั
พล.ต.อ. อชิรวทิ ย์ สพุ รรณเภสชั
(อดตี รองผบู้ ญั ชาการตำ� รวจแหง่ ชาติ)
48