รายงานเชิงวชิ าการวรรณกรรมสามกก
จดั ทำโดย
นายชัยธวชั สะกลาง เลขท่ี ๒
นายภูบดินทร ทวีแหลม เลขที่ ๑๐
นายเสฎฐวุฒิ พนั นาม เลขที่ ๑๑
ชั้นมัธยมศกึ ษาปท ่ี ๕/๑๐
เสนอ
ครูณัฐรภิรมณ วราสนิ ธ
รายงานเลมนี่เปนสวนหนงึ่ ของรายวิชาภาษาไทย(ท๓๒๑๐๒)
ภาคเรียนที่ ๒ ปการศึกษา ๒๕๖๓
โรงเรียนศรีรา
รายงานเชิงวิชาการวรรณกรรมสามกก
จดั ทำโดย
นายชยั ธวชั สะกลาง เลขที่ ๒
นายภูบดินทร ทวแี หลม เลขที่ ๑๐
นายเสฎฐวฒุ ิ พันนาม เลขที่ ๑๑
ชนั้ มัธยมศึกษาปท ี่ ๕/๑๐
เสนอ
ครณู ัฐรภิรมณ วราสินธ
รายงานเลมนเ่ี ปน สวนหนึง่ ของรายวชิ าภาษาไทย(ท๓๒๑๐๒)
ภาคเรียนที่ ๒ ปการศกึ ษา ๒๕๖๓
โรงเรียนศรีราชา
ก
คำนำ
รายงานฉบับนี้เปน สว นหน่งึ ของวิชา ท๓๒๑๐๒ รายวิชาภาษาไทย ชัน้ มัธยมศึกษาปท ่ี ๕ โดยมี
จุดประสงค เพ่ือการศึกษาคนควาหาขอมลู จากเรื่องวรรณกรรมสามกก ซ่ึงรายงานนี้มเี นอ้ื หาเกีย่ วกับ
ที่มาของเรอ่ื ง, ประวัติผูแตง, เนื้อเร่ืองยอ และคุณคา ของวรรณกรรมสามกก เพื่อศกึ ษาเรอ่ื งราวตางๆ
ของวรรณกรรมเรื่องนี้
กลมุ ผูจัดทำไดเ ลือก หวั ขอ น้ีในการทำรายงานการศกึ ษาคนควา ในครงั้ น้ี เน่อื งมาจากเปนเร่ือง
ที่นาสนใจ รวมถึงเพื่อศึกษาเรื่องราวของวรรณกรรมสามกกกลุมผูจัดทำจะตองขอขอบคุณ
ครูณัฐรภริ มณ วราสินธ ผูใ หขอแนะนำ แนวทางการศึกษา และเพื่อน ๆ ทุกคนที่ให ความชวยเหลอื
มาโดยตลอด กลมุ ผจู ดั ทำหวงั วา รายงานฉบับนี้จะใหค วามรู และเปน ประโยชนแกผอู าน นกั เรียน หรอื
ผทู ่กี ำลงั สนใจขอมูลในเรอ่ื งดังกลา ว
คณะผจู ดั ทำ
สารบัญ ข
คำนำ หนา
สารบัญ ก
ที่มาของเรือ่ ง ข
ประวตั ิผูแตง ๑
เนอื้ เรอ่ื งยอ ๒
๔
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๑ คำสาบานในสวนดอกทอ ๔
เร่อื งยอสามกก : ตอนที่ ๒ การณแปรปรวนในราชสำนกั ๕
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๓ ทรราชยต ง๋ั โตะ ๖
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๔ รวบรวมหัวเมืองสตู ๋ังโตะ ๗
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๕ โยกยา ยเมืองหลวง ๘
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๖ ซนุ เกย๋ี นถงึ แกกรรม ๙
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๗ กลหญิงงาม
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๘ ลฉิ ุย กยุ กี เขาราชสำนัก ๑๐
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๙ โจโฉกรีฑาทัพเหยยี บชจี ว๋ิ ๑๑
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๑๐ ลิโปเขา พึง่ ใบบุญเลา ป ๑๒
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๑๑ พระเจาเหย้ี นเตหนตี าย ๑๓
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๑๒ โจโฉเปน มหาอุปราช ๑๔
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๑๓ ซนุ เซ็กเปน ใหญฝง กังต๋งั ๑๕
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๑๔ ลิโปยิงเกาทัณฑหามทพั ๑๖
๑๗
สารบญั (ตอ ) ค
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๑๕ โจโฉเสยี เตียนอยุ หนา
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๑๖ อว นสดุ หนโี จโฉ ๑๘
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๑๗ ประหารลโิ ป ๑๙
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๑๘ แผนฆาโจโฉ ๒๐
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๑๙ อว นสุดตาย ๒๑
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๐ เรม่ิ ยทุ ธการกวั ตอ ๒๒
เร่อื งยอสามกก : ตอนที่ ๒๑ เปดโปงแผนลอบฆา ๒๓
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๒๒ โจโฉเกล้ยี กลอมกวนอู ๒๔
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๓ กวนอฆู างนั เหลียง บนุ ทวิ ๒๔
เร่อื งยอสามกก : ตอนที่ ๒๔ กวนอูหกั ดา นรายทาง ๒๕
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๒๕ สามพี่นองพบพาน ๒๖
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๒๖ ซนุ กวนขึน้ ครองฝง กังต๋ัง ๒๗
เร่อื งยอสามกก : ตอนที่ ๒๗ ศึกประวัตศิ าสตร ๒๘
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๒๘ เลา ปขออาศัยเลา เปย ว ๒๙
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๙ อวนเสย้ี วตาย ๓๐
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๓๐ โจโฉปราบปรามหวั เมืองฝายตะวันออก ๓๑
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๓๑ สมภพอาเตา ๓๒
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๓๒ เลา ปไ ดชีซีเปน ที่ปรึกษา ๓๓
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๓๓ เลาปเยอื นกระทอมโงลังก๋ัง ๓๓
๓๔
สารบัญ(ตอ ) ง
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๓๔ ซุนกวนคิดตเี ลา เปย ว หนา
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๓๕ เผาทุงพกบอง ๓๕
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๓๖ โจโฉยาตราทพั ลงใต ๓๕
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๓๗ จลู ง ฝา ทพั รบั อาเตา ๓๖
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๓๘ ขงเบง เจรจากบั ทป่ี รกึ ษาซุนกวน ๓๗
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๓๙ ซนุ กวนตัดสนิ ใจรบดวยโจโฉ ๓๙
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๔๐ ขงเบงยืมเกาทัณฑ ๔๐
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๔๑ ขงเบงเรยี กลมตะวันออก ๔๑
เร่อื งยอสามกก : ตอนที่ ๔๒ โจโฉแตกทัพเรือ ๔๒
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๔๓ จิวยไ่ี ปเอาเมืองซงหยง ๔๔
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๔๔ เลาปชงิ เอาเมอื งตดั หนา ๔๕
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๔๕ เลาปแ ตง ซนุ ฮหู ยนิ ๔๖
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๔๖ จวิ ยี่ตาย ๔๗
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๔๗ เลาปไ ดบงั ทอง ๔๘
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๔๘ โจโฉตดั หนวด ๔๙
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๔๙ เลา ปเ ขาเสฉว ๕๐
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๕๐ จลู ง ชิงอาเตาคนื ๕๑
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๕๑ บงั ทองตาย ๕๒
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๕๒ เลา ปช ิงไดเมอื งเสฉวน ๕๓
๕๔
สารบัญ(ตอ) จ
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๕๓ โจโฉตีไดฮนั ตง หนา
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๕๔ ยทุ ธการทเ่ี ขาเตงกุนสัน ๕๕
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๕๕ ประหารกวนอู ๕๖
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๕๖ โจโฉตาย ๕๗
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๕๗ เลาปยาตราทัพเหยียบกังตงั๋ ๕๙
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๕๘ เลา ปต าย ๖๐
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๕๙ ขงเบง ตวี ยุ กก ๖๒
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๖๐ จลู งตาย ๖๓
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๖๑ ขงเบง ตาย ๖๕
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๖๒ สุมาเจยี วตีเมอื งเสฉวน ๖๖
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๖๓ สุมาเอี๋ยนสถาปนาราชวงศจ ิ้น ๖๘
คณุ คา ดานเนื้อหา ๗๐
๑) รปู แบบ ๗๑
๒) องคประกอบของเรอ่ื ง ๗๑
คณุ คา ดา นวรรณศิลป ๗๑
๑) การสรรคำ ๗๔
๒) การใชโวหาร ๗๔
๗๕
สารบญั (ตอ) ฉ
คณุ คา ดานสังคม หนา
๑) สะทอนแนวคดิ เกี่ยวกับการทำสงครามของคนจีน ๗๗
๒. สะทอ นคานิยมในการประพฤติปฏบิ ัตขิ องคนในสงั คม ๗๗
๓) สะทอ นเรอ่ื งความเชื่อของคนในสังคม ๗๘
๔) สะทอนเกยี่ วกับขนบธรรมเนยี มประเพณตี างๆของสังคมจีน ๗๙
๘๐
ขอคดิ ทไี่ ดจ ากเร่ือง ๘๑
บรรณานุกรม ๘๒
๑
ที่มาของเรื่อง
สามกก เปนวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร ที่เรื่องราวและเหตุการณตาง ๆ เกิดขึ้นจริงใน
ประวัติศาสตรของจีน ซึ่งเนื้อหาโดยรวมเปนการเลาแบบบรรยายเกี่ยวกับเหตุการณในปลายสมัย
ราชวงศฮ่นั ซง่ึ จีนในขณะน้นั บานเมอื งเกดิ เหตกุ ารณว นุ วายระส่ำระสาย เกดิ การแตกแผนดนิ ออกเปน
กกตาง ๆ รวมสามกกดวยกัน รวมทั้งมีการทำสงครามอันยาวนานนับ ๑๐๐ ป และสุดทายจีนท่ี
แตกออกเปนกกเปนเหลาก็กลับมารวมเปนจีนแผนดินใหญอีกครั้งในสมัยราชวงศจิ้นขึ้นปกครอง
ประเทศจีนตอ ภายหลังไดมีการชำระประวัติศาสตรและเรื่องราวตาง ๆ ในอดีตในยุคนั้น
โดยนักปราชญชาวจีนชือ่ ตนั ซวิ่ (เฉนิ โซว /Chen Sou)
เจาพระยาพระคลัง (หน) เปนแมกองในการแปล สามกกฉบับภาษาไทยไดรับยกยองวาเปน
หนังสือที่ยอดเยี่ยมในกระบวนหนงั สือรอยแกวทั้งปวง และมักจะยกมาเปน ตัวอยางเรียงความที่ดีอยู
ทุกยุคทุกสมยั
ในสมัยรัชกาลที่ ๑ มีการแปลหนังสือเรื่องสามกกโดยการรวมมือของบุคคลหลายฝายทั้งผูร ู
ภาษาจีน ผูรูภาษาไทยและผูรูทั้งภาษาไทยและภาษาจีน เมื่อหมอบลัดเลย มิชชันนารีชาวอเมริกา
ตัง้ โรงพิมพขึ้นในประเทศไทย ไดพิมพเรื่องสามกกขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๔๐๘ ไดร ับยกยองอยางแพรหลาย
สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานภุ าพไดทรงชำระหนังสือเรือ่ งน้ีในป พ.ศ.๒๔๗๐ และทรงนพิ นธตำนาน
เร่อื งสามกกเพ่อื ขยายความและชวยในการศกึ ษาใหช ัดเจนย่งิ ขึ้น
๒
ประวตั ผิ ูแ ตง
ตันซิ่ว (เฉินโซว, Chen Shou, 陳壽) เกิดในปที่ ๑๑ ศกั ราชเกี้ยนเฮ็ง หรือในป ค.ศ. ๒๓๓
ในแผนดินพระเจา เลาเสี้ยนราชวงศซ ูฮนั่ แหงเสฉวน ซึ่งในขณะนัน้ บดิ าของเขาไดถูกขงเบงลงโทษโดย
การกลอนผมแลว ปลดลงเปนไพร เนือ่ งจากบิดาของตนั ซิ่วน้ันเปนท่ีปรึกษาของมาเจกเมื่อคร้ังท่ีจกกก
เสยี เกเตง ตอ มาบดิ าของตันซิว่ ไดร ับอภัยโทษใหเ ลือ่ นไปเปนสามญั ชนและวางงานอยูกบั บาน
ในวัยเด็กตันซิว่ ไดศกึ ษาวิชาการกับอาจารยคนหนึ่งที่มชี ื่อวา เจียวจิว เมื่อถึงวัยหนุมเขาก็เขา
รบั ราชการในตำแหนงหัวหนาหอสมุดหลวง แตเขานั้นไมเ ปนทพี่ อใจของขนั ทฮี ุยโฮผูเ ปนทโ่ี ปรดปราน
ของเลาเสยี้ นฮองเต ดังน้นั การรับราชการของเขาจึงไมก าวหนานัก และออกจะมดื มนซะดว ยซ้ำไป
ตอมาบดิ าของตันซว่ิ ถึงแกกรรมไป ตันซิ่วตอ งไวท กุ ขอยูกบั บา น พอดีกบั เขาเกดิ ลม ปวยจึงตอ ง
ใหสาวใชปรนิบัติ ผูคนตำบลเดียวกันทราบเรื่องตางพากันตำหนิตันซิ่ววา ไมมีความกตัญูตอบิดา
ทำเรอ่ื งเสื่อมเสยี ศลี ธรรม ในท่ีสุด ตนั ซว่ิ กถ็ กู ถอดออกจากราชการและเปนทีร่ งั เกยี จของผูคนท่ัวไป
จนกระทงั่ ในป ค.ศ.๒๖๓ ตันซ่ิวมีอายุ ๓๑ ป จกกก ก็ลม สลายลง เลา เสยี้ น ยอมจำนนตอการ
บุกรุกของ เตงงาย แมทพั วุยกกโดยดี ตันซิ่วไดถูกจับเปนเชลยไปยังวุยกกดวย เหลาขาราชการเสฉวน
เดิมนั้นไดถูกเสนอชื่อใหเขารับราชการในวุยกกซึ่งเปนราชสำนักใหม แตเนื่องจากชาวเสฉวนพากัน
รังเกยี จตนั ซ่วิ ตามทก่ี ลาวมาแลว ตันซวิ่ จึงไมไ ดรบั การเสนอชอื่ เขา รับราชการในราชอาณาจักรวุย
จนกระทั่งสุมาเอ๋ียน หลานชายของสุมาอี้ ทำการปราบดาภิเษกลมราชวงศวุย ในป ค.ศ. ๒๖๕
ตัง้ ตนเองเปนจิ้นหวูตีแ้ หง ราชวงศจิน้ เตียวหัวซ่ึงเปนขาราชการมีเกยี รตคิ นหน่ึง ไดอานงานเขียนของ
ตันซิว่ และชื่นชมเขามาก จึงไดเสนอใหจ้ินหวตู ้แี ตง ต้งั ตนั ซิ่วเปน เหาเหนยี ม
หลังจากน้ัน ตันซิ่วก็ถูกเรียกตัวไปยังนครหลวงโลหยาง หรือลกเอี๋ยง ใหรับตำแหนงผูชว ยสว น
ภูมิภาค ตอมาในปที่ ๕ ของรัชกาลจิ้นหวูต ี้ฮองเต เขาไดยายกลับไปเปนขาราชการตำแหนงลอย ณ
ภมู ิลำเนาเดิม(เสฉวน)
๓
ในตอนนั้น เจียวจิวผูเปนอาจารยของเขากำลังปวย และรกั ษาตัวอยูกับบาน ตันซ่ิวไดรับสาน
ตอหนาที่ในการเขียนประวัติศาสตรยุคสามกกตอจากเจียวจิว โดยรับชวงเอาเอกสารตางๆ เชน
เอกสารเกี่ยวกับจกกก เปนตน ซึ่งเอกสารเหลานี้มีไมมากนัก แตมันก็เปนเอกสารสำคัญสำหรับการ
เขียนสามกก ของเขาในเวลาตอมา
เจาพระยาพระคลัง (หน) ไดรับยกยองใหเปนยอดเยี่ยมในบรรดากวีทั้งปวง สมัยธนบุรีและ
รัชกาลท่ี ๑ ดวยมีความสามารถเดนในการแตงคำประพันธทุกประเภท งานวรรณคดีที่เปนชิ้นสำคัญ
ทสี่ ุดของทานคอื งานแปลพงศาวดารจนี และพงศาวดารมอญ
เจาพระยาพระคลัง คือหลวงสรวิชิตในรัชสมัยพระเจากรุงธนบุรี เปนบุตรเจาพระยา
สุรบดินทรสรุ นิ ทรชัย (บุญม)ี และทานผูหญิงเจริญ ตนตระกูลสบื สายมาทางจนี เมื่อรับราชการครัง้
กรุงธนบุรีเปนนายดานเมืองอุทัย ครั้งถึงสมยั รตั นโกสินทร ไดรับบรรดาศักด์ิเปนพระยาพิพัฒนโกษา
และบรรดาศกั ด์ิสดุ ทา ยเปนเจาพระยาพระคลงั (หน) ตำแหนงจตสุ ดมภกรมทา ถึงแกอสัญกรรมเมื่อ
พ.ศ.๒๓๔๘ ในรชั กาลที่ ๑ ทานเปนตนตระกลู บญุ -หลง
งานนิพนธของทานนั้น นอกจากลิลิตเพชรพวง ซึ่งแตงในครั้งกรุงธนบุรีแลว ยังมีสามกก
ราชาธิราช อิเหนาคำฉนั ท บทมโหรเี ร่ืองกากี มหาเวสสนั ดรชาดก กัณฑกุมารกับกัณฑมัทรี
๔
เน้อื เรือ่ งยอ
เรือ่ งยอสามกก : ตอนที่ ๑ คำสาบานในสวนดอกทอ
เดิมแผนดนิ จนี เปนสุขมาชานานแลวจึงเปน ศึก ครั้นศึกสงบแลวก็เปนสุข เปนวัฎจักรวนเวียน
มาถึงจวบจนสมัยพระเจาเลนเต ครองราชยมิไดตามอยูโ บราณราชประเพณี ทำใหราชการแผนดินที่มี
มาไดแปรผนั ไป เกดิ การกอ ขบถ ปลน สะดมทวั่ ทกุ หัวระแหง เตยี วกก เตยี วโป เตียวเหลยี ง ปลุกระดม
ไพรพ ลกอขบถโจรโพกผาเหลือง สุดท่ีทหารแผนดินจะตานทานไหว จึงติดประกาศทุกหัวมุมเมือง รับ
อาสาสมคั รผูกลาจับโจรใหจงได
ฝายเลาปยืนดูประกาศจากทางการแลวทอดหายใจอยากชว ยเหลือแตติดทางกำลงั ทรัพย ดวย
เดิมเปนชาวบานยากจน อาศัยทอเสื่อขายยังชีพ แตไดมเี ชื้อราชวงศฮ ั่นติดตัวมา ทนั ใดนั้นเตียวหุยได
พบเลาปคิดชวยเหลือ ทั้งสองจึงยินดีเปนอันมาก ในรานสุราเลาป และเตียวหุย ไดพบกับกวนอูซึ่ง
หลบหนีการตามลาจากทางการดวยไปฆาคนมา เห็นวาท้ังสามมีความเห็นพองตองกันชวยเหลือการ
แผนดิน จึงทำพิธีสาบานเปนพี่นองรวมสาบานกันใตตนดอกทอ โดยเรียงจากอาวุโส เลาป กวนอู
เตียวหุย ตามลำดับออกรวบรวมรี้พล ปราบปรามโจรโพกผาเหลือง ไดพบกับตั๋งโตะซึ่งทางการได
แตงตงั้ มาใหปราบปรามแตไ รค วามสามารถ เลาปจ ึงเขาชวยเหลือ ภายหลงั ปราบขบถส้นิ ซาก พระเจา
เลนเตไดป ูนบำเหนจ็ นายทหารใหญนอ ย แตต ัวเลาปซง่ึ เปน เพียงอาสาสมัครยงั มิไดบำเหนจ็ จึงรอคอย
อยูเปนเวลานาน
๕
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๒ การณแปรปรวนในราชสำนัก
ภายหลังเลาปถ ูกแตง ต้งั ไปปกครองเมอื งอนั หอกวนซ่งึ เปนเมืองขึน้ เลก็ ๆ ราษฎรสรรเสรญิ เปน
อันมาก ตอมมาขุนนางตก อิ๊ว ไดเรียกสวยจากเลาป พาใหเตียวหุยเดือดดาลเปนอันมาก โบยตีตกอ๊ิว
แลว ทั้งสามกห็ นอี อกจากเมืองไป ตอ มาไดรับไปประจำตำแหนง ทีเ่ มอื งเพงงวนกว น
ขันทีทั้งสิบไดเปาหูพระเจาเลนเต ทำใหราชการแผนดินฟนเฟอนไป ตอมาพระเจาเลนเต
ประชวรหนักจึงสวรรคต มีปญหาเรื่องการสืบรัชทายาทระหวางหองจูเหียบผูนอง กับหองจูเปยนผูพ่ี
โฮจิ๋นผเู ปนพีข่ องพระนางโฮเฮาอัครมเหสผี ูเปนแมหองจูเปยน ไดค ดิ แตงตั้งใหหองจูเปย นสืบรัชทายาท
แตข ันทีทัง้ สบิ ไดทำการคิดยกหองจูเปยนผูนองขึน้ ครองราษฎรแทน และคดิ การลอบฆาโฮจ๋ิน แตการ
ร่ัวไหลโฮจิ๋นไดบุกเขาวังหวังกำจัดขันทีท้ังสิบใหซ้ินซาก แตขันทีท้ังสิบไดหลบหนีแลวไปออนวอนตอ
นางโฮเฮาใหไวชีวิต โฮจิ๋นผูพ ี่จงึ มิอาจทำอะไรได แตโฮจิ๋นไดค ิดการทีก่ ำจัดเสี้ยนหนามอยูตลอดเวลา
แลวสง สาสนไปหวั เมืองท้ังปวงใหยกทัพมาชว ยกำจัดขันทีท้งั สบิ
๖
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนที่ ๓ ทรราชยต ัง๋ โตะ
ฝายต๋ังโตะ ผูมีใจหยาบชา เห็นไดท ีฮุบราชสมบัติจึงรีบยกพลเขาเมืองหลวงหวังเพ่ือกำจัดขนั ที
ทง้ั สิบเสีย ฝายขันทีทง้ั สบิ เห็นดังนัน้ จึงชิงรบี ลอบฆาโฮจิ๋นเสียกอนโดยลวงวานางโฮเฮามีเหตุใหเขาเฝา
โฮจิ๋นเสียทีจึงถูกรุมฆาตาย ฝายอวนเสี้ยวและโจโฉผูซึ่งเปนขุนนางในราชสำนักเหมือนกันซึ่งอยูฝง
โฮจิ๋น เห็นดังน้ันจึงบุกเขา ไปฆาขันทีทั้งสิบ การโกลาหลยิ่งนกั เพลิงไหมโหมกระหน่ำเขามาในวัง ขันที
ที่เหลือจึงอุมพระราชบุตรท้ังสองคน ลอบหนีออกจากวังหลบหนีเขาไปในปา จึงตามพบ ระหวางทาง
พบตั๋งโตะ ตง้ั ทัพอยู จึงเชญิ เสดจ็ เขาในวัง
ฝายตั๋งโตะ พอเขามาในวังแลว กำเริบเสิบสานเขาชิงทรัพยขมเหงราษฎรแตไมม ผี ูใดหามปราม
ขุนนางทั้งปวงตางกลัวเกรง วันหนึ่งตั๋งโตะไดชวนขุนนางใหญนอยเลี้ยงสุรา แลววาจะใหถอด
หองจูเปยนเสีย แลวใหหองจูเหียบผูน องครองบัลลังคแทน ฝายเตงหงวนพอเลี้ยงลิโปมิชอบใจตั๋งโตะ
จึงออกรบพุงกันอยูบอยครั้ง ลิยูที่ปรกึ ษาตัง๋ โตะเหน็ ลโิ ปม ที า ทอี งอาจจึงเชิญชวนมาไว เปนพรรคพวก
โดยการสง ลซิ กพรอมกับเครื่องบรรณาการมากมายรวมทั้งมาเซ็กเธาว ฝา ยลิโปเห็นแกลาภยศจึงบุก
เขาปลอบฆาเตงหงวนพอบุญธรรมเสยี แลวมาอยูกับต๋งั โตะเปนพอบญุ ธรรมคนใหม ฝา ยขนุ นางจงึ ยงิ่
กลัวเกรงตั๋งโตะเขาไปอีก ภายหลังตั๋งโตะไดถอด หองจูเปยนออกจากราชสมบัติจับไปขังพรอมนาง
โฮเฮา แลว สง ลยิ ไู ปปลงพระชมนท ั้งคู แตงต้งั หองจเู หียบใชพระนามวา พระเจาเหี้ยนเต ต้ัวตัวเองเปน
เซยี งกก ผสู ำเรจ็ ราชการ
๗
เรอื่ งยอ สามกก : ตอนที่ ๔ รวบรวมหวั เมืองสตู ง๋ั โตะ
ตอมาต๋ังโตะทำการหยาบชา ตัดศรีษะราษฎร แยงชิงส่ิงของเปนอันมาก ทำทีวาไปปราบโจร
ขบถมาแลวชงิ ทรพั ยสินได อาณาประชาราษฎรเดือดรอ นทกุ หัวระแหง แผนดินเดือดรอนไปทุกหยอม
หญา
ฝายอองอุนขุนนางตงฉินคิดแคนใจตั๋งโตะอยูเปนอันมากแตมิอาจหักหาญสูก ับตั๋งโตะได โจโฉ
จึงอาสาสมคั รขอกระบีเ่ ขาไปลอบฆา แตไมสำเร็จเอาตัวรอดหนอี อกมาได แตถกู ทางการประกาศจับ
ท่ัวทกุ ตำบล รวมท้งั อวนเสี้ยวก็ไดอ อกมาตั้งตัวออกจากตัง๋ โตะ ดวย โจโฉหนจี ากทางการไมพ นถกู จับได
โดยตันกง แตทั้งคูมีใจชวยเหลือบานเมืองเชนเดียวกันจึงชวนกันหนีออกมาแตต ันกงมิอาจอยูรวมกับ
โจโฉไดเ มอ่ื เห็นวาโจโฉไรคุณธรรม ทีก่ ารไปฆาแปะเฉียเพือ่ นของบดิ าตนเองเนื่องจากการเขาใจผิดคิด
วาจะจับตวั สง ทางการ
โจโฉหนีมาถึงเมืองตันหลิว พบบิดาโจโก คิดการปลอมแปลงราชสาสนใหปราบปรามขบถ
ตัง๋ โตะ รวบรวมเกลี้ยกลอมรี้พล ไดเปนจำนวนมาก ไดแ ฮหัวตุน แฮหัวเอ๋ียน โจหยิน โจหอง ลิเตียน
งักจิ้น มาเปนพรรคพวก เมื่อเจาเมืองตางๆ รูขาว จึงรวบรวมทหารเปนจำนวนมากทยอยมาสมทบ
รวมท้ัง เลาปด วย กองกำลงั ไดม าถงึ เมอื งลกเอ๋ียงอันเปนเมืองหลวง ฝายตั๋งโตะสง ฮัวหยงทหารเอกผูมี
ฝมือรายกาจเขาตอสู ฝายโจโฉมิอาจสูไดกวนอูจึงไดรับการแตงตั้งออกสูปะมือกับฮัวหยง แมจะได
รับคำคัดคา นจากอว นเสีย้ วผูถ กู แตงตง้ั ใหเปน ผูน ำของกองกำลังครง้ั นี้ ผลสดุ ทานกวนอูตัดหัวฮัวหยงได
สำเร็จ แตม ิไดร ับคำสรรเสริญจากอวนเสย้ี ว แตก ลับไดรบั คำสรรเสรญิ จากโจโฉแทน
๘
เรื่องยอสามกก : ตอนท่ี ๕ โยกยายเมอื งหลวง
ภายหลงั จากฮัวหยงตาย ตงั๋ โตะ กับลโิ ป จึงยกทพั มาขดั ทพั ที่ ดา นเฮาโลกวน ลิโปออกรบ เลา
ป กวนอู เตยี วหุย ออกตา นพรอ มกนั ถงึ สามคน พอดมี ีทพั กระหนาบมา ลโิ ปจ งึ ลาทัพถอย ตอ มาลิยูคิด
แผน ยายเมืองหลวง อพยพจากลกเอ๋ียงไปเมืองเตียงฮัน ครั้นตอนยายตั๋งโตะสั่งการใหริบทรัพยจาก
เศรษฐีเขาทองพระคลัง ปลนชิงจากราษฎร ขุดศพเก็บทรพั ยสินจากพระมหากษัตริยองคกอนแลศพ
ราษฎร ไดสินทรัพยเปนอันมาก ราษฎรเหยียบลมตาย ทหารกเ็ ขา ชวงชิงสนิ ทรัพย แลฉุดลากภรรยา
ชาวบาน เสยี งรอ งออ้ื องึ ไป รวมท้งั จดุ ไฟเผาลกเอ๋ียงเสยี
ฝายกองกำลังโจโฉเห็นอยางนั้นจึงยกทัพพักอยูที่ลกเอี๋ยงมิไดคิดตามตอ โจโฉเห็นทาไมดจี ึง
แยกเอากำลงั ตวั เองหม่นื เศษไลตามตอ แตเ สียทจี นเกือบตายดที ีโ่ จหองเขา ชวยไว ฝายซนุ เก๋ียนพบตรา
หยกสำหรบั สำหรบั ราชสมบัตมิ ีความยนิ ดนี กั คิดยกทพั ของตวั กลับ อว นเสย้ี วสั่งใหเ ลาเปย วจัดทัพขวาง
ไว ซุนเก๋ียนหนีออกมาไดไ ปปก หลักท่ีเมืองกังต๋ัง แตนั้นมาซุนเกี๋ยนกับเลาเปยวก็ผดิ ใจกัน แลหัวเมือง
ตางๆท่รี วมกนั กผ็ ิดใจกนั เห็นจะอยตู อไปมไิ ดจ งึ ทยอยกันกลบั ดวยตัวอว นเสีย้ วหาเปน ผนู ำมิได
๙
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๖ ซนุ เกี๋ยนถึงแกกรรม
คร้ันแยกจากกันแลว อวนเส้ียวไปพำนักอยูท่ีเมืองโหลาย คิดแยงตีเอาเมอื งกจี ิว๋ แตง กลอุบาย
หลอกใชกองซุนจานรวมตี แลวสงจดหมายหนึง่ ฉบับหาฮันฮกเจาเมืองกีจิ๋ว วากองซุนจานจะยกมาตี
ฮันฮกจึงเปดประตูเมืองรบั อวนเส้ียวมารักษาเมือง ฝายกองซุนจานรูวาถูกหลอกจึงยกทัพมาตีหวังให
หายแคน งนั เหลียง บุนทิว ทหารเอกอวนเสี้ยวไลต ามตกี องซุนจานจนเสยี ที ทันใดน้ันจูลงเขามาชวย
สกดั กั้นงนั เหลียง บนุ ทิว พากองซนุ จานหนีออกมา เลา ปรูขาวจึงมาชวยสกัดอวนเสี้ยวไว แลแตนน้ั มา
จูลงกบั เลา ปก ็ถูกโฉลกกัน
ฝายต๋ังโตะกร่ิงเกรงวา หากผูใ ดชนะจะกำเริบเสิบสาน จึงสงหนังสือรับสั่งหามเสยี ทั้งสองฝาย
ฝายอวนสุดเจาเมืองลำกุนคิดยกทัพยุยงซุนเกี๋ยนใหโจมตีเลาเปยวเจาเมืองเกงจิ๋ว เลาเปยวสั่งให
หองจอสกัดทัพท่ีเมืองกังแฮ ทัพหองจอถอยรน ซุนเกี๋ยนจึงยกทัพลอมเมืองเกงจ๋ิวได เลาเปยวใชแ ผน
ลอใหซุนเกี๋ยนตามไปที่ซอกเขาฮีสัน แลวใชเกาทันฑแลกอนหินระดมยิงใสซุนเกี๋ยนถงึ แกความตาย
ผบู ุตรซนุ เซก็ จงึ ไดปกครองแดนกังตั๋งในเวลาตอมา
๑๐
เรือ่ งยอ สามกก : ตอนท่ี ๗ กลหญิงงาม
ตั๋งโตะ ยิ่งทำการกำเริบเสิบสานจับคนหา รอยคนมาฆาดูเลนอยางทรมาณในงานเลี้ยงขุนนาง
นาเวทนายิ่งนัก ฝายอองอุนก็ยังทุกขใจ มิอาจหาทางกำจัดโจรแผน ดนิ ลงได พอดีนางเตียวเสีย้ นหญิง
ขับรอ งมาพบเขา คดิ อานแทนคุณแผน ดนิ และพอ บญุ ธรรม เสนอตัวคดิ อานลางตงั๋ โตะ เสยี ดวยแผนการ
ของอองอุนให เตียวเสย้ี นแสรงทำกลมารยา ใหท้ังลโิ ปและตง๋ั โตะมีความรกั ใครในตวั แมนางเตียวเส้ยี น
โดยรับปากจะใหเ ปนภรรยาของลิโปและต๋ังโตะ คร้นั ตง๋ั โตะพาเตียวเส้ยี นไปอยูกินแลว ลิโปแคน ใจเปน
อันมาก แตแ อบลอบคบหาแมน างเตยี วเสี้ยนอยูเนืองๆ ตั๋งโตะมาเห็นเขา จงึ ขบั ไลลิโปอ อกไปเสีย ลิโป
เดือดดาลใจเปน อนั มาก เมอ่ื ตัง๋ โตะ ไมยนิ ยอมยกเตยี วเส้ยี นใหล โิ ป
ฝายอองอุนเห็นไดทีลิโปเอาใจออกหาง คิดยุยงใหลิโปฆาตั๋งโตะเสีย ลิโปเห็นชอบคิดการแก
แคน อา งรบั สงั่ ใหเ ขา เฝา ครน้ั ถงึ ท่ตี ๋ังโตะแลเหน็ ขุนนางทุกคนถือกระบ่ี จึงรองเรียกลิโปผ ูบ ุตร ลิโปเอา
ทวนแทงต๋ังโตะท่ีคอตกรถตาย แลลิยถู กู จับประหารชวี ิตเสียดวยกัน ครัน้ ตง๋ั โตะ ตายไดจัดศพแหขบวน
ไปทัว่ เมอื ง อาณาประราษฎรมีใจเจ็บแคน รุมศพจนศพแหลกละเอียดเปอยไป ขนุ นางผูใหญผ ูนอ ยท้ัง
ปวงและราษฎรตางมีความยินดียง่ิ นัก
๑๑
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๘ ลฉิ ยุ กยุ กี เขาราชสำนัก
ฝาย ลิฉุย กุยกี ลูกนองตั๋งโตะไดหลบหนอี อกมาได หาทางเอาตัวรอดแตอองอุนมิยอมยกโทษ
ให ลฉิ ยุ กุยกี เห็นจนตรอก รวบรวมพรรคพวกโจมตีเมืองหลวง ลิโปออกรบตานทานติดทัพกระหนาบ
สองดานท้ังเสยี รพ้ี ล ฝา ยพรรคพวกต๋ังโตะ เปนไสศ ึกในวัง ไดเปดประตเู มืองออก ทหารลิฉุย กุยกีกรูเขา
เมือง ลิฉุยกุยกฆี าอองอุนถึงแกความตาย เขาตดั สินราชการแทนตั๋งโตะทำการชั่วชาไมแพกัน ฝายมา
เทงและมาเฉียวผูบุตรเขาโจมตีเมืองหลวง แตขาดเสบียงจึงยกทัพกลับไป ตอมาเกิดขบถโจรโพก
ผาเหลืองออกขมเหง ราษฎรพระเจาเหี้ยนเตรับสั่งโจโฉไปปราบ และตั้งโจโฉใหใหญกวาหัวเมือง
ตะวนั ออกท้งั ปวง
โจโฉไดรวบรวมสมัครพรรคพวกไวเปน อันมาก ทั้งผูมีสตปิ ญญาแลทหารเอกก็เขามาในเกล้ยี
กลอมเชน ซนุ ฮก ซุนฮิว เทยี หยก กยุ แก อิกม๋ิ เตยี นอยุ
๑๒
เรื่องยอ สามกก : ตอนท่ี ๙ โจโฉกรฑี าทัพเหยียบชจี ว๋ิ
ฝายโจโฉต้ังเกลี้ยกลอมทหารแลที่ปรึกษาไดเปน อันมาก มีความยินดีนกั คิดเชิญโจโก ณ เมือง
ตันลิวมาอยูดว ย โจโกจึงเก็บทรัพยสินเดินทางมาพรอมครอบครัว ผานเมืองชีจิ๋วซึง่ มีโตเกี๋ยมเปนเจา
เมืองอยู ทางโตเก๋ียมเห็นดังนั้นจึงใชเตียวคีไปสงใหถึงเมือง แตเตียวคีคิดทรยศฆาโจโกแ ลครอบครัว
เสียสิ้น ชิงทรัพยสมบัติหนีไป โจโฉรูข าวคิดแคนใจเปน อันมาก สั่งพลบุกหวังเหยียบชีจิ๋วใหพ นิ าศเปน
หนากลอง ฝา ยโตเกี๋ยมคิดสงตัวเองออกไปแทนชาวเมืองซึ่งเดือดรอ นแตถูกคดั คา น ทางขงหยง เลาป
คิดชวยเหลือ โตเกี๋ยมจึงเปดประตใู หแลหวังคดิ ยกเมอื งใหเลาปทำนบุ ำรุงตอไป ฝายเลาปยังมยิ ินยอม
โตเกีย๋ มจงึ ใหไ ปพำนัก ณ เมืองเสียวพายซง่ึ เปนเมอื งขึน้ กอ น
ฝายลิโปซึ่งหลบหนีออกมาจากเมืองหลวงไดสมคบคิดกบั ตันกงที่หนีจากโจโฉมาอยูดว ยลิโป
คิดลอบตเี มืองกุนจิ๋วท่ีโจโฉยกทพั บุกออกมา ฝายโจโฉเห็นทาไมดีจึงยกทัพกลับตีเอาเมอื งคืน ลิโปใช
กลอบุ ายลอ โจโฉเขา มาในเมอื งปก เอยี้ งโจโฉเกือบเสยี ที โจโฉจงึ จำยกทัพไปตง้ั อยู ณ เมืองเอยี นเสยี
๑๓
เรื่องยอ สามกก : ตอนท่ี ๑๐ ลิโปเขาพงึ่ ใบบญุ เลาป
ฝายโตเกี๋ยมปวยหนักใกลตาย ไดเรียกเลาปเขามาเพื่อขอใหเปนเจาเมืองตอแลวขาดใจตาย
เลา ปนึกเอ็นดแู กชาวเมอื งจงึ รบั ไว
ฝายโจโฉหลังจากอยู ณ เมืองเอยี นเสีย เขา ปราบปรามโจรไดเคาทมู าเปนพวก เห็นกองกำลงั ลิ
โปที่เมืองกุนจิ๋วออนลาจึงรบเอาไดโดยงาย แลวหักเอาเมอื งปกเปยง ลโิ ปเ ขา รบพุงตานทานสูไมไดล า
ถอยหนี โจโฉออกตามตกี ระหน่ำ ลโิ ปเ สยี ที หกระเหินไปพ่งึ ใบบญุ เลา ป ณ เมอื งชจี ๋ิว แตข ัดเคอื งใจกับ
เตยี วหุย เลาปจ ึงจดั แจงใหลิโปกับครอบครวั อยู ณ เมืองเสียวพา ย อันเปนเมืองนอ ยของชจี ๋ิว
๑๔
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๑๑ พระเจาเหย้ี นเตห นีตาย
ฝายลิฉุย กุยกี ทำการหยาบชา มิไดขาด เอียวปวขุนนางรับใชพระเจา เห้ยี นเตจึงใชแ ผนยุยงให
ลิฉุย กุยกีหมางใจกันหวังใหรบพุงฆากันตาย ตางคนตางแยงชิงพระเจาเหยนเตในอาณัติ ทำศึก
บาดหมางกนั ตลอด ฝา ยตังสนิ กับเอยี วฮองจึงพาพระเจาเหี้ยนเตหนอี อกมาไดค ิดพาไปพำนัก ณ เมือง
ลกเอี๋ยงเมืองหลวงเดิม แตถูกไลกระชั้นชิด ตังสินกับเอียวฮองจึงเชิญเสด็จหนีทั้งกลางวันกลางคืน
พอถงึ ณ เมืองลกเอ๋ียงทรงทอดพระเนตรเห็นพระราชตำหนกั แลตึกรามบา นชองทม่ี ีมาแตโบราณเปน
ท่ีเพลิงไหมสน้ิ จึงทรงพระกรรแสง ขุนนางทเ่ี หลือทั้งปวงจงึ เชญิ เสด็จ ณ ท่ีอยู
๑๕
เรื่องยอสามกก : ตอนท่ี ๑๒ โจโฉเปนมหาอุปราช
ลฉิ ุย กุยกกี ลบั มารวมมอื กันออกทพั ตามพระเจา เหี้ยนเตห วงั ฆาเสียใหตาย คร้นั กระชนั้ ชิดพระ
เจาเห้ียนเตรับสัง่ เรียกโจโฉมาชว ย โจโฉยกทัพสามสิบหมื่นเขามาสกัดทัพลิฉุย กุยกีทันเวลา ฝายโจโฉ
เขาเฝาพระเจา เห้ียนเต มีความเห็นวาเมืองลกเอี๋ยงมิอาจทำนุบำรุงไดเหมือนเดิมแลว จึงเชิญเสด็จไป
ตั้งเมืองฮูโตเ ปนราชธานีใหม ต้ังตนเปน มหาอปุ ราช
โจโฉภายหลงั ตัง้ ตนเปนมหาอปุ ราชแลวมคี วามเห็นวา ลิโปกับเลา ป มีความกลาแข็ง เกรงเปน
อันตรายตอไปภายหนาคิดกำจัดเสีย ซุนฮกที่ปรึกษาจึงคิดแผนการใหเสือสองตัวกัดกันเอง สง
ราชสาสนใ หเลาปไปรบอวนสดุ ฝายเลาปใ หเตียวหุยอยูรกั ษาเมือง แตด วยเตียวหยุ เปนคนหยาบชาทั้ง
ติดสุรา ทำใหลิโปแวงกัดชิงตีเอาเมืองชีจิ๋วไวได กลับใหเลาปไปอยูเมืองเสียวพายแทน เลาปแสรงมี
น้ำใจไมววู ามจึงรบั ไว
๑๖
เร่ืองยอ สามกก : ตอนท่ี ๑๓ ซนุ เซ็กเปน ใหญฝง กงั ตัง๋
ฝา ยซนุ เซก็ ภายหลงั บดิ าตาย มเี หตุมใิ หอยูเมืองกังหนำจึงไปอยูรบั ใชดวยอวนสุด ตอมาคิดเอา
ตราหยกกษัตริยทีซ่ ุนเกี๋ยนผูเปนบิดาเก็บไดครั้งรบกับตั๋งโตะ ไปจำนำแกอวนสุด ยืมกำลังทหารคดิ แก
แคนเลา อิ้วแทนบิดา คร้ันไดแลวซุนเซ็กออกเดินทางมาพบสหายรกั เกาจิวย่ี จึงรับมารว มเดินทางดวย
ออกรบเลาอ้ิวไดไทสจู ูเปนพวก ภายหลงั รบชนะคิดออกตีเงียมแปะฮอเจาเมืองตองงอ อองหลองเจา
เมืองหอยเข ครัน้ ออกรบแตกพายไปก็ไดเ ปนใหญในเมืองฝงกังต๋ังและไดทหารแลสะสมเสบียงอาวธุ ไว
เปนอันมาก สงสาสนคำนับไปยังพระเจาเหีย้ นเตแ ละสง คนไปทวงตราหยกคืนจากอวนสดุ คร้ังนั้นเกดิ
เหตุการณสำคัญ จิวทายทหารเอกออกรบชวยซุนกวนผูนองซุนเซ็กหลบหนีจากโจรปาไวได แตแผล
เตม็ ตวั เหน็ วาจะไมรอด ซุนเซก็ ซนุ กวนนกึ สงสารจงึ หาทางเชญิ หมอฮวั โตซ ึ่งเปน หมอเทวดาในสมัยน้ัน
มารักษาใหหายขาด หมอฮวั โตตอมาจึงมีช่ือเสยี งย่งิ นกั
๑๗
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนท่ี ๑๔ ลิโปย งิ เกาทณั ฑห ามทัพ
ฝายอวนสุดตั้งแตไดตราหยกมีใจกำเริบคิดตั้งตนเปนฮองเตไมคืนแกซุนเซ็ก คิดออกตีเลาป
โดยเอาของไปติดสินบนลิโปม ใิ หชว ยเหลือเลาป แตลิโปกร่ิงเกรงวาหากมิใหความชว ยเหลือเลา ป แลว
อีกหนอยจะมีภัยถึงตัวเปนแน จึงออกหามทัพโดยทา พนันแสดงฝมือยิงเกาทัณฑตดิ ปลายทวน ท่ีไกล
หาเสนถายิงติดปลายทวนใหกิเหลงซึ่งอวนสุดใชยกมาตีเลาปถอยทัพกลับไป ลิโปยิงใหเห็นเปนท่ี
ประจกั ษ กิเหลงจึงมอิ าจทำอะไรไดเลยถอยทัพกลบั ไป
อวนสุดจึงใชก ลยุทธปรองดองขอลกู สาวลิโปใหบุตรชายตน ครั้นจะสงลูกสาวลิโปค ิดกลับคำ
หนว งเวลาไวล โิ ปก ับเลา ปจ งึ ยงั มิไดกินแหนงกันเทาไหรนัก ตอมาเตยี วหุยใชค นไปขโมยฝูงมาลิโป ลโิ ป
รูเขาจึงโกรธยกทัพมาตเี สียวพายแตก เลา ปก ับครอบครัวจึงรบหนีฝามาพึง่ โจโฉ ณ เมอื งฮโู ต โจโฉจึง
กราบทูลใหเ ลาปไปตัง้ ณ เมอื งอจิ ว๋ิ รอการแกแ คน
๑๘
เร่ืองยอ สามกก : ตอนที่ ๑๕ โจโฉเสียเตียนอยุ
ครั้นอยูมาเตียวสิ้วกับเลาเปยวสมคบคดิ กันจะมาตีเมืองฮโู ต โจโฉจึงสั่งพลออกรบดวยแลวสง
สมั พนั ธไมตรีไปยังลิโป ฝายเตียวสิว้ เห็นวาสูไมไดจึงยอมเขาเกล้ียกลอมแตโดยดี มาวันหนึ่งโจโฉเห็น
หญิงรูปงามรูวาเปนอาสะใภเตียวสิ้วจึงเลี้ยงไวเปนภรรยา เตียวสิ้วคิดนอยใจอัปยศนักจึงวางแผน
หลอกมาต้ังคา ยในคา ยโจโฉใหช ะลาใจ แลวจึงจุดเพลงิ รอบดานพาทหารหวังจับโจโฉเสีย โจโฉหลบหนี
มาทางขา งหลงั ได แตเตยี นอยุ ทหารเอกคูใ จเขารบดวยทหารเตียวสว้ิ ปอ งกนั สุดความสามารถ จนอาวุธ
ทีถ่ ือในมอื หักจึงฉวยศพเขา สองมอื สูเปนสามารถ ทหารเตียวส้วิ ระดมเกาทัณฑแลทวนเขาทั่วรางเตียน
อุยตองอาวุธบาดเจบ็ ทัว่ กาย ยืนพงิ ประตคู า ยจนสิน้ ใจ
ฝายโจโฉหลบหนีออกมาทางแมน้ำหยกซุย สูญเสียโจงั่งบุตรเอกกับโจอั๋นบิ๋นผูหลาน คร้ัน
รวบรวมทหารไดแลว จึงแตงโตะ สุราเซน เตยี นอุย วาแกทหารท้ังปวงวาแมเราเสยี บุตรเอกแลหลานยงั
มิเสียดายเทาเสียเตียนอุยเลยนึกเสียดายยิ่งนัก วาแลวก็รองไหรักเตียนอุย ทำใหทหารทั้งปวงตาง
รองไหซ งึ้ ใจย่ิงนกั แลว จดั แจงยกทหารกลับฮโู ต
อยูมาลิโปไดรับหนังสือแตงตั้งโจโฉจึงยินดียิ่งนัก คิดลำเลิกสงลูกสาวแลตัดสัมพันธไมตรีกับ
อวนสุด อวนสุดโกรธจะยกไปรบลโิ ป ลิโปจึงสง จดหมายไปยังโจโฉฉบับหนึง่ เลาปฉบับหนึ่งใหยกมา
ชวย แลวออกรบดวยอวนสุด อวนสุดเสียทีหนีไปพบเลาปเขาสูดวยกวนอู ลาถอยไปเมอื งลำหยง คิด
ยมื กำลังซนุ เซ็ก ซุนเซ็กโตก ลับดาวา ไอโจรขบถ ตอมาโจโฉสง สาสนแ ตง ต้ังไปแกซุนเซก็ ใหเปนเจาเมือง
หอยเขแลวใหย กไปตีอวนสุดดวย โจโฉ เลาป ลิโป และซุนเซ็กจึงออกรบดวยอวนสุด ณ เมืองลำหยง
จากทุกทิศ
๑๙
เร่อื งยอสามกก : ตอนท่ี ๑๖ อวนสดุ หนีโจโฉ
โจโฉจึงใหลโิ ปเปนปกซาย เลาปเปนปก ขวามุงสูล ำหยง คร้ันถึงเมืองโจโฉจัดแจงให เลา ป ลิโป
ซนุ เซก็ โอบลอมเมืองท้ังสีด่ านใหสญั ญาณบุกโจมตีพรอ มกนั อวนสดุ เหน็ ตา นทานมิไดจึงพาครอบครัว
แอบหลบหนีไปตำบลหวยหนำ โจโฉมิรูวาอวนสดุ หนีจากเมืองจึงลอ มเมืองอยูเ ดือนครึ่ง ทหารทัง้ ปวง
อดอยากเสบยี งอาหารยงิ่ นกั โจโฉจงึ ยมื หัวของอองเฮานายฉาง ตดั หัวแลวบอกวาอองเฮากระทำผิดฉอ
ขา ว ทหารท้ังปวงเห็นดังนจี้ ึงมนี ้ำใจออกรบ แลว สง่ั ใหทหารทั้งปวงเบิกขา วที่เหลือจนหมด ส่ังใหโจมตี
เมอื งใหได
ครัน้ โจโฉหักเอาเมืองไดร ูวาอว นสดุ หนไี ปเมอื งหวยหนำจึงคดิ ตตี าม รขู า ววา เตยี วสิ้วกลับมาคิด
ตีจะเอาเมืองฮูโตจึงยกทัพกลับฮูโตตระเตรียมการรบดวยเตียวสิ้ว ตอมารูขาววาตวนอุย งอสิบ ฆา
ลิ ฉุย กุยกีไดแลวเอาศีรษะมาใหก็ยนิ ดีย่งิ แลว ยกทัพออกตีเตียวส้วิ
ขณะนั้นเปนฤดขู า วโภชนสาลสี ุก โจโฉสั่งทหารทั้งปวงหามเหยียบขา วโภชนสาลแี มแตตนหน่ึง
จะฆา เสียมิเวนแมแตนายกองใหญ ชาวบานทัง้ ปวงจึงสรรเสริญยิ่ง อยูมาโจโฉขี่มาผานไรสาลี นกบิน
ตัดหนา มาทีโจโฉขีจ่ งึ ตื่นว่งิ เตลดิ เหยียบขา วสาลีหกั เปน อนั มาก เหน็ วา คำสั่งจะมเิ ปนทีน่ ับถือตอ ไป จึง
คดิ อุบายแสรง ชกั กระบจี่ ะเชอื ดคอตัวเอง นายทัพทง้ั ปวงจึงหา มไว วาแลวโจโฉจึงตดั เพียงผมเองวาแก
ทหารทง้ั ปวง ทหารทั้งปวงจึงสรรเสริญโจโฉมากกวาแตกอ นวา อยใู นสตั ยธรรม
ครั้นโจโฉคิดตีเมอื ง กาเซ่ียงท่ีปรึกษาเตียวสิ้วคดิ อุบายหลอกโจโฉ โจโฉจึงแตกทัพหนีมา รูวา
อว นเสี้ยวจะยกทัพตีฮโู ตจึงยกทัพกลับเมอื ง รูวาอวนเสย้ี วทำการกำเรบิ จงึ คิดยกไปตีแลขอความเห็นที่
ปรึกษาทั้งปวง กุยแกจึงวาการตีอวนเสี้ยวนั้นไมยากแลวชี้ขอเดนของโจโฉสิบประการ ขอดอยของ
อวนเสยี้ วสิบประการ แตยงั มอิ าจตีไดดวยมีลโิ ปค ิดลอบตฮี ูโตอ ยู โจโฉเห็นดว ย
โจโฉจึงแตงตัง้ อว นเสี้ยวเปนเจาเมอื งกิจื๋ว อว นเส้ียวรูดงั นั้นจงึ มีความยินดีคิดออกรบดว ยกอง
ซุนจาน ใหเลาปที่โจโฉใหกลับไปอยูเมืองเสียวพายรอการตลบหลังลิโป ใหคิดการจับลิโปเสีย แลว
ตระเตรยี มกะเกณททหารเตรียมออกรบ
๒๐
เรอื่ งยอสามกก : ตอนที่ ๑๗ ประหารลิโป
ฝายลิโปจับเอามา ใชฝา ยโจโฉที่สง หนังสือไปยังเลาปใ หค ิดอานกำจดั ลิโปได จึงคิดแคนใจแบง
กองกำลังไปตเี มืองกุนจิ๋ว และเลา ปทีเ่ มอื งเสยี วพาย เลาปรูดังนัน้ จึงจัดแจงสง หนงั สือไปยงั โจโฉใหยก
ทัพมาชว ยโจโฉแจงดังน้นั จงึ คุมทหารมีฝม ือเปนอนั มาก ออกรบดวยลโิ ปโดยสง แฮหวั ตนุ เปน ทัพหนา
แฮหัวตุน ไดออกรบกบั โกซุน ทหารลโิ ปครนั้ ไดทีไลกวดไป โจเสงซมุ เอาเกาทณั ฑยิงเขาไปท่จี ักษุ
ซายแฮหัวตุนแฮหัวตุนรองขึ้นดวยเสียงอันดังแลวดงึ เกาทัณฑออก รองวาลูกตาเปนส่ิงประเสริ ฐทีพ่ อ
แมใหมาจะใหตกพน้ื เสยี มิไดแ ลวจึงจบั ลกู ตากลืนเขาไปในปาก แลว เอาทวนแทงโจเสงตกมาตาย
ครั้นเลา ปออกมาตั้งทพั ซุมนอกเมือง ลิโปเห็นดังนั้นจึงตีแตกพายกระจัดกระจายไป ตัวเลา ป
หนีออกไปหาทัพโจโฉฝายตนั กุย ตนั เตง ซึ่งเปนไสศึกของโจโฉท่ีอยู ณ เมืองชีจิ๋ว คิดอบุ ายใหลิโปกับ
ตันกงออกรบฆากันเองแลวยึดเมืองชีจิ๋วเสีย ลิโปจึงแตกหนีไปยังเมืองเสียวพาย แตตันเตงคิดอุบาย
หลอกโกซุน เตียวเลี้ยวที่ประจำอยู ณ เมืองเสียวพายใหย กออกไปชวยลิโป แลว ยึดเมืองเสยี อีก ลิโปรู
ดงั นั้นจงึ จำไปอยู ณ เมืองแหฝอ
โจโฉยกทพั ลอ มเมือองแหฝ อ ไว ใหเลา ปไ ปสกัดอว นสดุ กันมาชวยลโิ ป ฝา ยลิโปมคิ ิดออกรบเชื่อ
ฟง แตภ รรยาไมสนแผนอบุ ายของตันกง เสพยส รุ าทุกวันคร้นั จะคดิ ใหอ วนสุดมาชวยรบก็มไิ ด ดวยอวน
สดุ ใหสงบุตรสาวของตนทีเ่ คยคิดสงไปใหก อน แลโจโฉ เลาปไดลอมกองกำลังแนนหนามอิ าจฝาไปได
ลิโปจึงเสพยสรุ าทุกวันมิไดขาด วันหนึ่งภรรยาลิโปเอากระจกมาสองใหดู ลิโปเห็นตัวเองเสื่อมโทรม
หมดราศเี พราะสรุ า จงึ ส่ังหามใหท หารท้ังปวง หามกินสุราถา พบเห็นผใู ดจะตัดศีรษะเสีย
วันหนึ่งลิโปพบเฮาเสงคิดเลี้ยงสุรา จึงสั่งโบยหวายหาสิบที เฮาเสงคิดแคนใจเปนอันมากจึง
รว มมือกับซุยเหียน ลักมาเซ็กเธาวของลิโปไปกำนัลดวยโจโฉ แลวทั้งสองไดแอบไปจับมดั ลิโปขณะนั่ง
หลับท่ีประตูเมือง โจโฉเห็นดังนั้นไดทีบกุ เขา ยดึ แหฝ อได จับไดทหารทั้งปวงหลังจากปดลอมอยูหลาย
เดอื น
๒๑
โจโฉสั่งประหารโกซุน ลิโป เสีย แลตันกงคิดยอมตายเองมิยอมเปนบาวสองนาย โจโฉเสยี ใจ
รองไหรักเปนอันมากมิอาจรง้ั ไวไ ดจึงสงั่ เล้ยี งดูบตุ รภรรยาเปนอยา งดี สว นเตียวเลีย้ วโจโฉเล้ียงดูไวเปน
ทหารเอก
เรือ่ งยอ สามกก : ตอนท่ี ๑๘ แผนฆา โจโฉ
โจโฉปูนบำเหนจ็ ทแกลวทหารใหญนอ ยทั้งปวง แลวพาเลา ปไ ปเขาเฝา พระเจาเหีย้ นเตลำดับ
เชือ้ พระวงศด จู งึ เรยี กเลา ปเ ปนอา
ขณะนั้นอำนาจทั้งปวงอยูในมือโจโฉสิ้น ครั้งหนึ่งโจโฉพาพระเจาเหี้ยนเตอ อกประพาสปายิง
เนอ้ื แลว ทำหยาบชาใหพระเจาเห้ียนเตเสยี หนายิ่งนัก พระเจา เหย้ี นเตคดิ ระกำใจโทมนัสอยู ฮกอวนผู
เปน บดิ านางฮกเฮาผูเปน มเหสีพระเจาห้ียนเตเสนอคิดอา นลางโจโฉจึงชักชวน ตงั สิน จูฮก จูลนั ตันอิบ
โงหวน มา เทงแลเลาป เขาลา งโจโฉ แลท้งั เจด็ ไดล งหนังสอื สญั ญากัน สง่ั หามแพรง พรายไป
๒๒
เร่ืองยอ สามกก : ตอนที่ ๑๙ อวนสดุ ตาย
คร้ันเลาปรับคำตังสนิ แลวจึงแสรงถอมตัวปลกู ผักอยูแตในบาน โจโฉสงสัยจึงเชิญเลา ปกินโตะ
เสพสุราที่สวนแลวปรึกษาการราชการอยู
โจโฉแสรงถามหาผูคิดการใหญ เกงกลาในแผนดินดังมังกรสำแดงเดชหวังจับพิรุธเลาป เลาป
บายเบี่ยงไปตอบเจาเมืองอื่น โจโฉจึงวาอันผูมีสติปญญาริอานคิดการใหญเห็นจะมีแตเรากับทาน
เทา นั้น เลาปครั้นพอไดยิน จึงสะดุงตกใจเปน การใหญ ตะเกียบที่ถืออยูหลุดจากมือ ขณะน้ันเกดิ พายุ
หนักไดยินเสียงฟา รอง เลาปจึงแสรงทำเปนวาตกใจฟารองแลวเอามือปดหไู ว ตะเกียบหลุดออกจาก
มือ โจโฉเห็นดงั นน ก็ส้นิ สงสัย นึกวาเลาปข ีข้ ลาดนกั ตอ มาโจโฉจึงไมไ ดค ิดแคลงระแวงเลา ป
อยูมาเลาปไดยินขาววากองซุนจานแพอวนเสี้ยวเสียแลว ตัวนั้นฆาบุตรภรรยาเสียสิ้น แลว
เชือดคอตายเลาปนึกสงสารยิ่งนักทง้ั ยังนกึ ถึงจูลงดว ย ตอมาไดขาววาอวนสดุ หวังไปรวมกับอว นเสี้ยว
ณ เมือง กจิ ว๋ิ เลาปจ ึงอาสาออกสกดั ตี ทงั้ คิดหนเี งอื้ มมอื โจโฉ โจโฉจึงยกใหทหารไปหาหมนื่ ไปสกดั ทพั
เลา ปออกรบดวยอว นสุด ณ เมอื งชจี ว๋ิ กองทัพเลา ปไ ลฆ าทหารอว นสดุ แตกกระจายไป อว นสุด
จึงหนไี ปทางเมอื งฉิวฉุน ระหวา งทางถกู โจรชิงตีเอาทรัพยแลเสบยี งไปเปน อันมาก อวนสุดนึกเสียใจย่ิง
นกั หนไี ปขอทานอาหารชาวบานกนิ ชาวบา นมีใจเจ็บแคนเอาขาวทงั้ เปลอื กหงุ ใหกิน อวนสุดกินไมไ ด
ถามหาน้ำผึ้งละลายกิน ชาวบานโกรธตวาดวาที่กันดารแหงนี้ มีแตโลหิตคน อวนสุดนึกนอยใจ
อาเจียนโลหิตออกแลวขาดใจตายบนเตียง ฝายเลาปรูวาอวนสุดตายแลว จึงแจงไปยังโจโฉวาขอไป
รักษาเมอื งชจี ิว๋ แลวเตยี วหยุ ไดฆ า กเี หมาซงึ่ โจโฉสงั่ มากำกับเสยี เลา ปค ิดเกรงกลวั โจโฉมาตียง่ิ นัก
๒๓
เรอื่ งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๐ เรม่ิ ยุทธการกัวตอ
เลาปจึงเช้ือเชิญอวนเสี้ยวมาชวยตีโจโฉ อว นเส้ียวจึงตัดสินใจยกตี แลวอว นเสีย้ วสงจดหมาย
ไปทั่วทกุ เมืองหามเขาดวยโจโฉ โจโฉรูดังนั้นส่ังใหเลาตาย อองตง ไปสกัดทพั เลาปโดยใหธงสำคัญไป
เสมอื นวา โจโฉยกมาเองอกี สวนหน่ึงใหโจหยินสกัดท่ีกัวตอ อน่ึงทพั อวนเสี้ยวยงั รรี ออยูย ังมิออกรบพุง
ยดื เยือ้ อยู
ฝา ยเลาปจ บั ตวั เลาตาย อองตงได รูวา โจโฉไมไดนำทัพใหญมาเอง จึงปลอ ยเลา ตาย อองตง เสยี
โจโฉโกรธคดิ ตีเลาป ขงหยงที่ปรึกษาจึงบอกวาควรเกลี้ยกลอมเลาเปยว เตียวสิ้ว เสยี กอนจึงไมพ ะวง
หนา พะวงหลัง โจโฉเห็นชอบดว ย
โจโฉจงึ สง เลา หวั ไปเกลยี้ กลอมเตียวสิ้ว เตยี วสิว้ กบั กาเซ่ยี งทปี่ รึกษาตกลงเขา ดว ยโจโฉ โจโฉจึง
แตงตง้ั เตยี วสิ้วเปน นายทหารผูใหญ กาเซี่ยงเปน ทปี่ รกึ ษา
๒๔
เรื่องยอสามกก : ตอนท่ี ๒๑ เปด โปงแผนลอบฆา
ฝายเลาเปย ว โจโฉแตงต้งั ยเี องไปเกลย้ี กลอ ม ดวยยีเอง มนี ิสัยหยาบชา เลา เปยวจึงมิเขาดวยโจ
โฉ ทั้งสง ยีเองไปใหหองจอฆา
อยูมาเกียดเปงหมอหลวงเขารวมดวยตังสินคิดอานลางโจโฉ ออกอุบายเขารักษาโรคปวดหัว
ของ โจโฉแลใสย าพษิ ลงไปในยา โจโฉรูทันแลรตู ัวผูส มคบคดิ จึงจับตวั เกียดเปงไปทรมาณจนตายและ
จับตวั ตังสิน จูฮก จูลัน ตันอิบ โงหวน เสียพรอมบุตรภรรยาไปฆาเสยี สิน้ นอกกำแพงเมอื ง รวมทั้งนาง
ตังกยุ หยุ ผูนอ งตังสนิ ซึ่งเปน มเหสพี ระเจาเหี้ยนเตด ว ย แลวส่ังโจหองใหก ำกับตรวจตราพระราชวงั หาม
มิใหเชอ้ื พระวงศเ ขาไปได
เรอื่ งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๒ โจโฉเกล้ียกลอมกวนอู
โจโฉระดมพลเตรียมลางเลาป ฝายเตียนหองแนะนำอวนเส้ียวใหตีฮูโตเ วลานี้ดว ยเมืองยังวาง
อยู แตอวนเสี้ยวมเิ ชื่อมวั แตกงั วลบุตรท่ยี ังปวยอยู มิมีใจออกรบพงุ จงึ ตั้งมั่นอยูในเมือง
ฝายเลาป เตียวหุยคิดอุบายแอบปลนคายโจโฉ แตทำการมิสำเร็จถูกโจโฉตีแตกพายกระจัด
กระจายไป เลา ปหนีไปตัวคนเดียวเขา พึ่งอวนเส้ียว โจโฉจับตวั กวนอูท่อี ยูรักษาครอบครัวเลาปที่เมือง
แหฝ อ ได เขาเกลีย้ กลอม กวนอูยอมปลงใจอยูด วยโจโฉโดยมขี อ แมสามประการ ประการหนง่ึ จะอยูรับ
ใชพระเจาเหี้ยนเตมิใชโจโฉ อีกประการหนึ่ง ขออยูรับใชพี่สะใภทั้งสองเองหามมิใหใครกล้ำกลาย
ประการสุดทา ยหากรวู าเลาปอ ยทู ่ีไหนจะรบี ไปหาอยา งไมร ีรอ โจโฉตกลงยนิ ยอมรับกวนอู
ตั้งแตกวนอมู าอยูโจโฉเอาใจทกุ วันมิไดขาด สามวันแตง โตะเล้ยี งทีหนึ่ง แตก วนอูยังมใี จอยูกบั
เลาป โจโฉจึงนึกเสียใจยิ่ง วันหนึ่งโจโฉยกมาเซ็กเธาวใหกวนอู กวนอูปลาบปลื้มใจยิ่งนักวาจะได
กลับไปหาเลาปไดเร็วขึ้น โจโฉจึงมีความวิตกยิ่งนัก ฝงหนึ่งชื่มชมกวนอวู ามคี วามกตัญูหาผูใดเสมอ
มไิ ด
๒๕
เร่อื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๓ กวนอูฆา งันเหลียง บุนทิว
อยูมาอวนเสี้ยวเชือ่ คำยุยงของเลาปท่ีไปอยูด วยใหออกตโี จโฉ อวนเสี้ยวจึงสั่งงันเหลยี งทหาร
เอกยกทพั ออกตี เปน ทัพหนากอนเขาทางดานแปะแบ กวนออู าสาออกตี เอางาวฟนงันเหลียงคอขาด
ตาย อวนเส้ียวจึงสง บุนทิวออกรบอกี กวนอูก็ฆาบุนทวิ ตายเสียอกี คน อวนเส้ียวรูดังนัน้ ก็โกรธก็สั่งฆา
เลาปที่ใหกวนอูมาฆา ทหารเอกเสียถึงสองคน เลาปจึงกลาวอางวามริ ูเร่ืองแลจะยกกวนอูใหอว นเสี้ยว
ไดทำการสบื ไป อวนเสี้ยวจงึ ตกลงยินยอม
อยมู ากวนอไู ดขาววา เลาปไปอยูดว ยอว นเสี้ยว ก็คดิ ทำการออกจากโจโฉไปหาเลาป แตย ังรง้ั รอ
ไวอ ยดู ว ยยงั มไิ ดรำ่ ลาโจโฉ
๒๖
เรื่องยอสามกก : ตอนท่ี ๒๔ กวนอหู ักดานรายทาง
ฝายโจโฉคิดทำการหนวงเหนี่ยวกวนอูไวมิยอมใหกวนอูร่ำลาแตมิสำเร็จ นึกเสียใจยิ่งนักดวย
เลี้ยงดูไวมิได ที่ปรึกษาแลนายทหารแนะนำโจโฉใหกำจัดเสีย มิเชนนั้นจะเปนเส้ียนหนามตอไปภาย
ภาคหนา โจโฉจึงวากวนอูมีใจกตัญูตอเลาปแลใหสตั ยสัญญาไว ครั้นจะใหจ บั ตัวมาก็เสยี วาจาไปจึง
ออกมาสงกวนอูถึงกลางทาง แลสรรเสรญิ กวนอูยิ่งนักทั้งมอบเส้ือผาใหแกกวนอู คร้ันกวนออู อกมาถงึ
ดานกลางทางเจอนายดานสกัดไวไมใหผา น เรยี กหาใบเบิกทาง กวนอูวาไมม ีจึงเขา รบพุงดวยฆานาย
ดานเสียหลายคนหักเสียหาดานหนีออกมาได พบแฮหัวตุนเขาสกดั ทัพอยูจึงไดรบพุงกันเปนสามารถ
พอดีเตียวเลี้ยวนำใบเบิกทางแลคำสั่งโจโฉมาหามไว แฮหัวตุนจึงหยุดรบกับกวนอู แลวเตียวเลี้ยว
แฮหวั ตุน จงึ ปลอยกวนอเู ดนิ ทางไปหาเลา ปต อ ไป
๒๗
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๕ สามพี่นองพบพาน
ฝายกวนอูกบั พี่สะใภเดินทางมาไดจวิ ฉองมาเปนพวก พบเตียวหุยที่เขาบองเอี๋ยงสันจึงเขาไป
หา เตยี วหยุ เขา หา มไวดวยเขา ใจผิดวากวนอูเปนพวกโจโฉแลว เขา รบกนั เปนสามารถ พอดที หารโจโฉ
ที่คิดแคนไลต ามมา กวนอูจึงวกกลบั ไปตดั ศีรษะมาใหเ ตียวหุยดวู ามใิ ชเปนพวกเดียวกับโจโฉ เตยี วหุย
จงึ โผเขา คำนับกวนอวู า ตวั น้ันใจเบาผดิ นัก แลพ่นี อ งท้งั สองจึงรอ งไหรักกัน
อยูมากวนอูเดินทางรั้งรอใหซุนเขียนไปแจงเลาปใ หหนีออกมาจากอวนเส้ียว แลพกั ทีก่ ระทอม
แหง หนง่ึ นายบา นยกกวนเปงบตุ รชายตนใหเปนบุตรบุญธรรมกวนอู ฝายเลา ปแ สรง ออกอุบายแกอวน
เสยววา จะไปเกล้ียกลอ มเลา เปยว ณ เมืองเกงจิ๋ว อวนเสย้ี วไมร กู ลอบุ ายเหน็ ชอบดว ย
ฝายเลาปหนีออกมาพบกวนอูดีใจย่ิง พบจูลงเทีย่ วเปนโจรอยูในปา เลาปจึงวาคร้ันจูลงอยูกับ
กองซุนจาน ยังหาบุญไมจ งึ มิไดม าอยูรว มคดิ กนั บดั นม้ี บี ญุ วาสนายง่ิ จลู งจงึ วาตั้งแตมาทุกเมอื งยังมิหา
คนโอบออ มอารีเทาเลาป จงึ ขออยูรบั ใชดว ยเลาป เลา ปม ีความยนิ ดยี ิง่
ทั้งสามพีน่ องจึงไดม าพบพานพรอมหนากนั อีกครั้งแลไปตั้งซองสุมคน ณ เมืองยีหลำ ฝายอวน
เสี้ยวรูเขา ก็โกรธจะยกไปตีเลาป ที่ปรึกษาจึงวาเหน็ วาเลาปท หารนอยจะยกไปทำการเมือ่ ไรกไ็ ด บัดน้ี
วิตกอยูแ ตโจโฉใหร บี กำจดั เสยี อวนเสี้ยวเห็นชอบดวย
๒๘
เรือ่ งยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๖ ซุนกวนขึน้ ครองฝง กงั ตั๋ง
ฝายซุนเซก็ ตงั้ แตเปน ใหญ ณ ฝง กงั ตงั๋ ทำการหยาบชาฆาเคากองเมืองงอกนุ เสยี ทหารเคากอง
คิดแคนจึงลอบฆาซุนเซ็กไดรับบาดเจ็บเปนหลายแหง หมอฮัวโตเขาทำการรักษาจนหาย แลดวย
บาดแผลมีพิษจึงหามซุนเซ็กอารมณร อนเสียรอ ยวัน ดว ยซุนเซ็กเปนคนดว นใจเร็วเห็นอิเกียดที่ไดอาง
ตนวา เปนผูวิเศษรักษาคนอยู ณ แดนกังตั๋ง ผูคนนับถือเปนอันมากนึกอิจฉาจึงจับมาฆาเสีย ตอมา
ซุนเซ็กจึงไดเห็นแตภาพหลอนอิเกียดมาหลอกหลอน ไมเวนแตละวันจนคลุมคลั่งดวยพิษกำเริบ
รางกายทรุดโทรม เห็นวาตัวจะมิรอดจึงเรียกซุนกวนผูนองยกตำแหนงบานเมืองใหทำนุบำรุงตอไป
อันการขางในใหป รึกษาเตียวเจียว การสงครามใหปรึกษาจิวยี่ สั่งเสร็จแลวก็สิ้นใจ ซุนกวนจึงออกวา
ราชการแทนซนุ เซก็ แตนั้นมา
ตั้งแตซ ุนกวนครองตำแหนงแทนซุนเซ็กก็เชื้อเชิญเกลี้ยกลอม โลซก จกู ดั กิน๋ แลผูมีสติปญญา
เปน อนั มาก มาชวยวาราชการ แลสงหนงั สอื เขาดว ยโจโฉ โจโฉจึงแตงตั้งซุนกวนเปน เจาเมอื งกังต๋งั แต
นั้นมา บรรดาราษฎรท้ังปวงแลเมอื งข้ึน กม็ ีใจยินดีตอซนุ กวนเปน อนั มาก
๒๙
เรอื่ งยอ สามกก : ตอนที่ ๒๗ ศึกประวตั ิศาสตร
ฝา ยอวนเสี้ยวกะเกณทท หารในเมอื งกจิ ิ๋ว อิวจิ๋ว เซียงจ๋ิว เปงจ๋ิว ไดเ จ็ดสิบหมื่นยกทพั ไปตฮี โู ต
แฮหัวตุนซึ่งรักษาอยูตำบลกัวตอแจงไปยังโจโฉ โจโฉจึงเกณททหารเจ็ดหมื่นหาพันไปบรรจบกับ
แฮหัวตนุ ต้งั คอยทัพอยูตำบลแมน ้ำฮองโห
อวนเสี้ยวตั้งประชิดคายโจโฉเผชิญหนากับอวนเสี้ยวตอ สูออกรบกนั อยางยืดเยื้อ ทหารโจโฉ
นอยกวาเกาสว นสบิ สว น ตงั้ สกัดทัพตา นอวนเสย้ี วอยู โจโฉนบั วนั จะตกท่ีนงั่ ลำบากเสบียงอาหารไมพอ
จึงคิดจะยกกลับฮโู ต ซุนฮกซงึ่ รกั ษาเมืองฮูโตจึงสง จดหมายตอบไปวาฝายอวนเสยี้ วขาดแมท ัพสองคน
แลถึงจะมีทหารมากแตขาดความชำนาญใหรีบรุดเอาชัยเสีย โจโฉเห็นดวย ตอมาไดขา ววาอวนเสี้ยว
กำลงั ลำเลยี งเสบียงมายัง ณ กวั ตอจงึ สง คนไปตเี ผาเสบียงเสยี กองทัพอว นเส้ียวจึงขาดแคลนเสบียงลง
จงึ เรยี กเสบยี งจากตำบลอัวเจา แลทเ่ี กบ็ เสบยี งของอวนเสีย้ ว ณ ตำบลกวั เจา น้ี มอี เิ ขงดูแลอยู แลอเิ ขง
นั้นเสพสุราทุกวันมิไดขาดไมสนใจการดูแลเสบียง อยูมาเขาฮิวที่ปรึกษาอวนเสี้ยวนอยใจหนีออกไป
สวามิภักดิ์ตอโจโฉ เขาฮิวกับโจโฉนี้เปนเพื่อนกันมากอน โจโฉจึงออกรับขับสูอยางดี เขาฮิวเสนอ
แผนการปลนเผาเสบียง ณ ตำบลกัวเจาตัดกำลังเสบียงอวนเสี้ยวเสีย โจโฉจึงแตงทหารปลอมเปน
ทหารอวนเสีย้ วลอบตีอัวเจาแลวเขาโจมตจี ดุ ไฟเผาทนั ที เผายุงฉางเสบยี งไดหมด อวนเส้ียวรูดังน้ันจงึ
ตกใจสัง่ เตียวคบั โกลำออกลอบตีคายโจโฉแทน โจหอง แฮหัวตุน แฮหวั เอี๋ยน โจหยิน ลิเตียนออกรบ
เปนสามารถ เตียวคบั โกลำสูไมไ ดถ อยรนลงมา
๓๐
ขณะนั้นกัวเตาที่ปรึกษาอวนเสี้ยวเกรงวาแผนที่ใหเตียวคับ โกลำไปตีคายโจโฉมิสำเร็จคิดให
รายแกเตยี วคบั โกลำ เตียวคับ โกลำรูดังน้ันจึงคดิ วาถา กลับไปตัวตอ งตายแน จึงเขา สวามภิ ักดิ์ดว ยโจ
โฉ ทหารอวนเสีย้ วรูวา เตยี วคับ โกลำไปอยูดว ยโจโฉก็เกิดความระส่ำระสาย โจโฉเห็นไดทจี ึงออกปลน
คา ยอวนเสี้ยวตอนดกึ ทั้งแบงทหารออกเปน แปดกอง เขา โจมตคี ายอวนเส้ียว ทหารอว นเสย้ี วมิมีใจจะ
รบ ทหารโจโฉจงึ ฆาฟนทหารอวนเสี้ยวลมตายเปน อันมาก อว นเส้ียวเห็นดังนั้นกต็ กใจตัวรีบหนีขาม
แมน้ำฮองโหไป คายอวนเสี้ยวจึงแตกพายไป แลโจโฉเกลี้ยกลอมไดทหารอวนเสี้ยวทั้งเก็บทรัพยสิน
สิ่งของเปนจำนวนมาก ดุลอำนาจหัวเมืองตะวันออกของโจโฉ กับอวนเสี้ยวจึงเปลี่ยนไปเมื่อโจโฉได
เปนฝา ยกำชยั ชนะ
เรือ่ งยอสามกก : ตอนท่ี ๒๘ เลา ปขออาศยั เลาเปยว
ฝายอวนเสี้ยวเมื่อแตกไปกลับมารวบรวมทหารกลับไปเมืองกิจิ๋วสติฟนเฟอนไป พอดีอวนถัน
อวนฮีผูบุตร โกกนั ผูหลานคมุ ทพั มาชวย อวนเส้ียวมีความยินดีนำทหารสิบหมื่นเศษออกรบโจโฉอกี ไป
ตั้งมั่น ณ ตำบลซองเตง โจโฉยกทัพตามออกไปพบทัพอวนเส้ียวจึงรบกันเปน สามารถ อวนเสี้ยวสูมไิ ด
หลบหนกี ลบั เขา เมืองอีก แลตวั นั้นปวยมิออกวา ราชการใหอว นซงผูบตุ รออกวา ราชการแทน
ฝายเลาปนำทหารหาหม่ืนยกทัพมาจะตลบตฮี ูโต โจโฉจึงออกรบพุงดวยเลาปแลตั้งคายมั่นไว
หลอกเลาป แลวแบง กำลังไปตีเสบียงเลาป แลตีเมืองยีหลำ เลาปรูด ังนัน้ ก็ตกใจใหเตียวหุยไปชวยแก
เสบยี ง กวนอูไปชวยครอบครัว ณ เมืองยหี ลำ แลว เตรียมถอยคายเสีย ฝายโจโฉใหค นมาดักรอ เลา ป
กับจูลงจึงชวยกันรบเปนสามารถ เลาปเห็นจวนตัวจึงหนีออกมาตัวคนเดียวพบเตียวคับมาสกัดอยู
เลาปคิดทอใจฆาตัวตาย พอดีจูลงนำทหารเขา มาชวยแกไปได กวนอูก็พาเตียวหุยกลับมาหาเลา ปแ ลว
หนีมา คิดไปเขาอาศัยดวยเลาเปยว เจาเมืองเกงจิ๋ว ฝายเลาเปยวมีใจยินดีรับไว ฝายโจโฉก็ยกทัพ
กลบั ไปเมือง
๓๑
เรื่องยอ สามกก : ตอนท่ี ๒๙ อว นเส้ยี วตาย
ขณะนั้นพระเจาเหี้ยนเตเสด็จมาอยู ณ ฮโู ตไ ดแปดป อวนเสี้ยวตั้งม่นั อยูที่เมอื งกิจิ๋ว โจโฉจึงนำ
กำลัง ออกตีอวนเสี้ยวอีกคร้ัง อว นซงผูบุตรอาสาออกตีโจโฉแตก ลับพายแพกลับมา อว นเสี้ยวรูด ังนั้น
เปนกังวล โรคปวยเกาจึงกำเริบขึ้นมาเจรจาไมออก วาใหอวนซงปกครองเมืองตอ แลพอลมปะทะเขา
มาก็ขาดใจตาย
ตอมาอวนซงผูนองอวนถำจึงขึ้นครองเมืองกิจิ๋วแทนบิดา ฝายอวนถำผูพี่คิดนอยใจดวยเปน
บุตรคนโต จึงคิดแยงชงิ อำนาจจากอวนซง พอดีโจโฉยกทพั เขา มาอวนถำจึงเขารบดว ย อวนซง อวนฮี
โกกัน จึงเขา ชวยรบโจโฉ โจโฉแบงกองกำลังตพี รอมกันท้ังสี่คาย ฝายอวนถำ อว นซง อวนฮี โกกันสู
มิไดจึงถอยรนมา โจโฉคิดตีตาม กุยแกที่ปรึกษาจึงวาหากตีตามบตุ รอว นเสีย้ วทัง้ สามจะสมคั รสามัคคี
กนั ควรท่ีจะกลบั เมอื ง รอดูใหบ ุตรทั้งสามแกงแยงชิงเมืองกันเอาเองจึงจะรบไดโดยงาย โจโฉเห็นชอบ
ดว ย
๓๒
เรอื่ งยอ สามกก : ตอนท่ี ๓๐ โจโฉปราบปรามหัวเมอื งฝา ยตะวนั ออก
ตอมาอวนถำ อวนซงจึงรบแกงแยงชงิ ดีกนั เปนสามารถ อวนถำสูมิไดขอเขาอยูดวยโจโฉ โจโฉ
เห็นไดที จึงยกทัพขึ้นเหนือมาลอบตีคายอวนซงแตก ตีไดเมืองกีจิ๋ว อวนถำกลับเขารบดว ยโจโฉกลับ
ถูกโจหองแทงตกมาตาย โจโฉจึงยกไปตีโกกันตอ อองต๋ำทหารโกกันลอบฆาโกกันเสียตัดศีรษะไปให
โจโฉ โจโฉมีความยินดีจึงลวงไปตีอว นซง อวนฮแี ลกุยแกนัน้ ปวยหนักนอนมาบนเกวียน โจโฉจึงลวงไป
ตีหัวเมืองฝายตะวนั ตกกอน ครัน้ พอกลับมารูวากยุ แกตายแลว ก็รองไหรักเปนมากวากุยแกอายนุ อย
กวาอีกหนอยจะฝากฝงบานเมืองใหด ูแลแลมาตายน้ีมิควรเลย อุปมาเหมือนเทพดามาทำลายชวี ิตเรา
เสียแลว จดุ เทยี นเซนศพกุยแกรอ งไหร ัก
แลกอ นตายนนั้ กุยแกแตง หนงั สอื เสนอมิใหตามอวนซง อวนฮที ี่ไปอาศัยอยูก บั กองซุนของ กอง
ซุนของคอยทา โจโฉเกรงวาจะรบมาตจี ึงเล้ียงดอู วนซง อวนฮีไวเปน ทหาร พอเห็นวาโจโฉมไิ ดตามตีจงึ
ฆาอวนซง อวนฮีตัดศีรษะไปใหโจโฉเอาความชอบ โจโฉจึงปราบปรามหัวเมืองฝายตะวันออกราบคาบ
แตนัน้ มาแลว ยกทัพกลับฮูโต
ตอมาโจโฉพบนกยูงทองแดงเปลงประกายอยู โจโฉจงึ เกณฑชาวเมืองกอสรางปราสาทสูงใหญ
ริมแมน้ำเจียงโห เอานกยูงไวบนปราสาท หนงึ่ ปจ ึงเสรจ็ สิน้ ใหช่อื วาปราสาทนกยูงสมั ฤทธ กะเกณทไ ด
ทหารอว นเส้ียว มาหา สบิ หมนื่ แลทหารเอกเปน จำนวนมากบำรุงทแกลวทหารอยู
๓๓
เรอื่ งยอสามกก : ตอนที่ ๓๑ สมภพอาเตา
ฝายเลาปครั้นมาอยูกับเลาเปยวเวลาลวงมานาน นางกำฮูหยินภรรยาเลาปไดใหกำเนิด
บุตรชาย ใหชื่อวาอาเตาแลเลาเปยวใหเลาปไปอยู ณ เมืองซินเอี๋ย แตตัวเลาเปยวยังเรียกเลาปมา
ปรึกษาราชการอยูเนืองๆ อยูมาเลาเปยวเชิญเลาปมาปรึกษาเรื่องการยกตำแหนงเจาเมอื งเกงจื๋วให
บุตรทั้งสอง เลาปเสนอใหยกใหเลากี๋ดวยวาเปนบุตรคนโต ชัวฮูหยินกับชัวมอผูซึ่งคิดใหเลาจองข้ึน
ครองอำนาจคดิ แคนเลา ปเปนอันมาก จึงคิดแผนเชิญเลาปเ ปนเจาภาพแทนเลา เปยวรบั คำนับหัวเมอื ง
ในวันปใหมพยายามลอบฆาแตมิสำเร็จ เลา ปห นอี อกทางประตูเมอื งทางดานตะวันตกแลพลัดหลงมิรู
ไปทางใดหนีมาถึงแดนเมอื งลำเจีย๋ ง
เรื่องยอ สามกก : ตอนที่ ๓๒ เลา ปไ ดชีซีเปนทป่ี รึกษา
เลาปหนีมาพอเวลาเพลาพบเด็กเลี้ยงควายทักวาเลาป เลาปนึกสงสัยวารูจักไดอยางไร เด็ก
เลี้ยงควายจึงพาไปพบอาจารยสุมาเต็กโช ครั้นสนทนากัน สุมาเต็กโชวาผูมีสติปญญามิสูไกลนัก
อันฮกหลงกับฮองซูหากไดม าแตผูหนึ่งก็สามารถครองแผนดินได เลา ปไดครุนคิดนกั รุง เชาจูลงเที่ยว
ตามหาจนพบ เลา ปจ ึงคำนบั สุมาเต็กโชลาออกมา พบชซี เี ดนิ ทำเพลงดว ยถอ ยคำแยบคาย เลา ปกรงิ่ ใจ
วาเปนผูมีสติปญญา จึงเขาสนทนาดวยรูวาเปนชีซีจึงเชื้อเชิญเขามาทำการดวยใหคุมบังคับบัญชา
ทหารท้งั ปวง
อยูมาโจหยนิ ลิเตียนซึ่งอยู ณ เมืองหว นเสยี รูวาเลา ปอ ยูที่เมืองซินเอี๋ยจึงเขารบดวย ชีซีเสนอ
แผนการใหจูลงเขาแกกระบวนพยุหะแปดกุญแจทองของโจหยินแลใหกวนอูออมเขาตีเมืองหวนเสีย
โจหยนิ ลเิ ตยี นสูมไิ ดจ ึงถอยหนีไปเมืองฮูโต ครน้ั เลาปไดเ มืองหวนเสียแลวไดเลา ฮองเปนบุตรบุญธรรม
ใหจ ูลง อยูร กั ษาเมอื ง ตวั เลาป ชีซี กวนอู เตียวหุย กลับไปเมืองซินเอ๋ยี
๓๔
เร่ืองยอ สามกก : ตอนท่ี ๓๓ เลาปเ ยอื นกระทอ มโงลงั กั๋ง
ฝายโจหยินหนีไปพบโจโฉ รูวาเลาปไดชีซีเปนที่ปรึกษาคิดดึงตัวมาอยูดวยมิใหเลาปคิดการ
กำเริบ จึงเชญิ มารดาชีซีมาเลี้ยงดูแลวสงจดหมายปลอมเปนวาใหเรียกตัวชซี มี าอยูดวยโจโฉ ดวยชีซี
เปนคนกตัญูจึงมิไดร ูเทาทนั จงึ ลาเลาปไปอยู ณ ฮูโต แลกอนไปนั้นเลาปร องไหรักเปนอันมาก ชีซีจงึ
วาใกลๆนี้มีผมู สี ติปญญาอยูดวยชื่อวา ฮกหลงหรือวาขงเบง เลาปมีใจยนิ ดเี ปนอันมาก ชีซจี ึงลาไปแลว รู
วา แมฆ าตัวตายเนอื่ งจากตัวหลงเบาปญญาซง่ึ โจโฉ ตอมาชีซจี ึงมมิ ีใจอยดู วยโจโฉโดยสุจริต
ฝายเลาปจึงพากวนอู เตียวหุย ไปเขาโงลังกั๋งเพ่ือคำนบั ขงเบงครัง้ แรกมเิ จอพบแตเพือ่ นขงเบง
ตอมาเลาปรูขาววาขงเบงกลับมาแลวจึงไปเยือนอีกครั้งก็มพิ บแตใ หเขยี นจดหมายคำนับฝากไวเพียง
พบเพอื่ นขงเบงคยุ กัน ณ รานสุราเลา ปส ำคญั ผิดจึงเขา ไปคำนับ คร้นั รวู า มิใชจ ึงละอายย่ิงนกั
อยมู าฤดหู นาวเลา ปจ ัดแจงไปคำนับอีกคร้งั จงึ พบ ขงเบง นอนอยจู งึ มอิ าจปลกุ ขงเบงแสรงนอน
ถงึ ตะวันคลอย จงึ ตื่นเขา สนทนาดวยเลาปทั้งบิดพริว้ อยู ขงเบงแจงใหเ ห็นวา กำลังแผนดินจีนจะแบง
ออกเปนสามกก เลาปไดฟงอยางนั้นนึกเลื่อมใสแลวาอยาบิดพริ้วอยูเลยไปทำราชการดวยกันเถอด
ขงเบงจงึ ปลงใจอยูดว ย จัดแจงรำ่ ลาจูกดั กนิ๋ ผูนองแลว ไปอยูดว ยเลา ป ณ เมอื งซนิ เอ๋ีย เลา ปจ ึงใหเปน ที่
ปรกึ ษากิจการทง้ั ปวง
๓๕
เร่ืองยอสามกก : ตอนที่ ๓๔ ซุนกวนคดิ ตเี ลา เปยว
อยูมาฝายซุนกวนเกลีย้ กลอมผูมีสติปญญาเปนอนั มาก ซนุ เซียงผนู อ งกบั งอฮหู ยินผเู ปนมารดา
ถึงแกค วามตาย ซุนกวนจงึ ใหแตงการศพไว แลไดขา ววากำเหลงหนอี อกจากเลา เปยวกับหองจอเขามา
อยดู ว ย ซนุ กวนจึงรับไว กำเหลงเสนอใหซ ุนกวนออกตหี องจอเจา เมอื งกังแฮ กำเหลงอาสาออกตีดวย
เอาเกาทัณฑย ิงไปถกู หองจอตกมาตาย แลซนุ กวนจึงเอาศีรษะหองจอมาเซนไหวบ ิดา ดว ยแตกอนหอง
จอเปน คนฆา ซนุ เก๋ียนผบู ดิ า ตอนรวมหวั เมอื งเขาสตู ัง๋ โตะ แลว ซนุ กวนกเ็ ลกิ ทพั กลบั เขา เมืองกังตงั๋ ดว ย
เกรงเลา เปยวจะวางกำลังไวแ นน หนา
เรอ่ื งยอ สามกก : ตอนท่ี ๓๕ เผาทุงพกบอ ง
ฝายเลาเปยวคิดใชใ หเลาปไปตเี มอื งกังตัง๋ หวงั แกแคน ขงเบง คดิ อานใหบ ายเบ่ียงกอน แลเลาเปยว
จะยกเมอื งใหเลาป เลา ปก ็มิอาจรับ อยมู าเลากผ๋ี บู ุตรเลา เปยวเขา ขอคำปรึกษาขงเบง เร่อื งกลัว
อันตรายจากชวั ฮหู ยินกับชัวมอ ขงเบง จึงแนะนำใหเลา กี๋ไปอยู ณ เมืองกังแฮ
ฝายโจโฉไดส ุมาอเ้ี ปนท่ีปรึกษาคิดกำเริบหวังตีหัวเมอื งชายทะเลสนิ้ สง แฮหวั ตุน กบั ทหารสิบหมน่ื
ออกตเี ลา ป ณ เมอื งซนิ เอ๋ีย เลาปก องกำลังนอยกวา ขงเบง จงึ ใหต ัง้ คายซุม ณ ทงุ พกบองแลแฮหัวตนุ ป
ระมาทมฟิ ง คำทัดทานของลเิ ตียน จึงถกู ลอบวางเพลิงเสยี ทหารแฮหัวตุน ว่ิงหนีแตกตื่นเหยยี บตายกัน
เปนอลหมา นบางหนไี มท ันตายในเพลิงเปน อนั มาก ดว ยสองขางทางเต็มไปดว ยปาแขมไฟจงึ ลามไปทัว่
กองทพั ศพดาษดงั ขอนไม โลหติ แดงไปทัง้ ปา ทหารสิบหมนื่ ตายสิ้น แฮหัวตุน เสยี ทดี ังนัน้ จึงท้งิ ทหาร
หนีกลับเมอื งฮูโต แลฝม ือของขงเบง แสดงใหเ หน็ เปนที่ประจกั ษแ ตน ้นั มา เตยี วหุย กวนอกู ับนายทหาร
อ่ืนจึงเลอ่ื มใสขงเบงยงิ่ นกั
๓๖
เร่อื งยอ สามกก : ตอนที่ ๓๖ โจโฉยาตราทัพลงใต
ฝา ยเลา เปย วปว ยหนักใกลต ายเรยี กเลากี๋เขาพบแตถ กู ชัวมอหา มไวเลากมี๋ ิรูทำอยางไร จงึ จำใจ
กลบั ไปเมอื งกังแฮ อยมู าเลาเปยวโรคปวยกำเริบจงึ ถงึ แกค วามตาย จงึ ใหแ ตง การศพตามประเพณี
แลว ชัวมอก็ตั้งใหเลา จองเปน เจา เมอื งแทนบิดาตอ ไป
อยูมาโจโฉกะเกณทท หารเขาถึงหาสิบหมืน่ ยกลงใตหวังตแี ผน ดินใหราบคาบ เลา จองรูด ังน้ันจงึ
ตกใจ คิดอา นยกเมืองเกงจ๋ิวใหโจโฉ โจโฉแจง ดังน้ันกม็ คี วามยินดี
ฝายเลาปรวู า เลาเปย วตายแลว จึงรอ งไหจ นสลบ แลวขงเบงคดิ อานใหเ ลาปยา ยจากเมอื งซินเอ๋ีย
ไปเมอื งอวนเซีย เพ่อื คิดอา นปอ งกนั โจโฉแลเลา ปจ ึงชกั ชวนราษฎรประชาราษฎรใหต ดิ ตามไปดวย
ฝายโจหยนิ เคาทยู กทพั เปนกองหนา เขาเห็นเมืองซินเอย๋ี วา งอยจู ึงเขา ไปพัก ถกู กลขงเบงใหจ ลู งเขา เผา
เมอื ง ทหารโจหยินเหยยี บหนตี ายกันอลหมานหนมี าถึงรมิ ฝงแมน้ำ ถกู กวนอซู มุ ใหท หารพังทำนบน้ำ
ไหลบา ลงมา ทหารโจหยนิ จมนำ้ ตายเปน อันมาก เตยี วหุยเขา สกดั ไวอกี ทัพโจหยนิ แตกหนมี ิมีใจจะรบ
จงึ หนีมาเขารวมกับโจโฉ
โจโฉรดู ังนน้ั ก็โกรธใหช ีซไี ปเกลี้ยกลอมเลาป ณ เมอื งอวนเซีย เลาปม ยิ อมโจโฉจึงยาตราทพั ไป
เมืองอว นเซยี หวังลา งเลา ปใหส ิน้ แลขงเบง เหน็ วา ถา ตั้งอยทู ี่เมอื งอวนเสยี น้นั มไิ ดจ งึ โยกยายไปเมือง
ซงหยง ราษฎรแลอาณาประชาราษฎรข อตดิ ตามเลาปไปดวย ชาวเมอื งทงั้ ปวงก็ทง้ิ บานเมอื งเสยี อพยพ
รองไหตามเลา ป เสียงนั้นอ้ืออึงไป แลเลา ปไปถึงเมอื งซงหยงนนั้ เขา ไมไดจึงไปยังเมอื งกังเหลง
๓๗
ฝายโจโฉตดิ ตามมาถึงเมอื งอวนเซียใกลจะทันอยูแลว ขงเบง จึงใหก วนอไู ปขอทหารจากเลาก๋ี ณ
เมอื งกงั แฮ ใหจูลงคุมครอบครวั ตวั เลา ป เตียวหุยคมุ ทหารไปปอ งกนั อยูหลังทัพ แลเดนิ ทางไดแ ตว ัน
ละรอ ยเสน
เร่ืองยอ สามกก : ตอนท่ี ๓๗ จลู งฝา ทัพรับอาเตา
ครนั้ โจโฉยกทัพมาถึงเมอื งซงหยง เลา จอ งจงึ ออกมาคำนับ โจโฉจึงใหเลาจองไปอยูเ มอื งเฉงจ๋ิว
ใหช ัวมอ เตียวอุนเปนนายกองทัพเรือฝกทหารทงั้ ปวง แลว โจโฉจงึ สงอกิ ๋ึมไปฆาเลาจอ งกบั ชัวฮูหยนิ
เสยี ระหวา งทาง ครั้นบำรงุ ไพรพลทหารเสรจ็ แลว จึงยกกองทัพหลวงตอ ไปยัง ณ เมอื งกังเหลง ฝายเลา
ปเ รง เดนิ ทางอยู ขงเบงจึงออกไปตามกวนอู ณ เมอื งกงั แฮอีกคน
ครัน้ ประมาณสามยามเลา ปไดย ินเสียงโหรองอือ้ อึงมา เลา ปก ็ตกใจยกทหารสองพันเขา รบดวยโจ
โฉเปนสามารถ เตยี วหุยเหน็ ดังนน้ั กเ็ ขาชว ยหักไปชวยเลาป ทหารโจโฉจึงรกุ ไลฆ าฟน อาณา
ประชาราษฎรหลบหนวี นุ วาย การโกลาหลยง่ิ นัก ครอบครวั เลาปถกู ทหารไลมาก็พลัดพรากกระจายไป
กับชาวบาน เลา ปกับเตียวหุยก็ชว ยตานทานเปนสามารถ แตมิอาจสูไ ดเ หลือทหารแตร อ ยหน่ึง แล
ครอบครวั ราษฎรบาดเจ็บลม ตายยิ่งนกั
๓๘
เลา ปก บั เตียวหยุ หลบหนผี า นสะพานเตียงปน เกี้ยวไป ตัวเตยี วหุยก็วกกลับเขามายืนขี่มาถือทวน
สกดั แตเพยี งผเู ดียว ทหารโจโฉสำคัญเปน เตยี วหุยก็เกดิ กลัวไมกลาเขาใกล ฝา ยจลู ง ซ่งึ เลาปใหคุม
ครอบครวั ตัวอยูน้นั ตะลุมบอนอยูในทพั โจโฉ ตตี ลบกลับแลว ตหี ักไปอีก ตามหาตัวอาเตาบตุ รเลา ปแ ล
กำฮหู ยิน บิฮูหยินภรรยาเลา ปก็มพิ บ จนรงุ สวางจงึ หกั เขาไปควานหาอกี พบชาวบา นตอ งอาวุธ
บาดเจ็บเปน อันมาก แลเสียงรอ งไหอ ื้ออึงคะนึงไป พบนางกำฮหู ยิน จึงพาออกมาถงึ ตนสะพานแลว
วกกลับเขา ไปหาอีกเปนหลายตลบ พบบฮิ ูหยนิ บาดเจ็บอมุ อาเตา อยู จูลง รีบเขาไปแลวชวนใหร บี หนี
ฝายนางบิฮหู ยนิ รวู าตัวบาดเจบ็ จะเปนตวั ถวงจึงร้ันมิไป ฝากอาเตา ใหจ ูลง แลวตัวก็รบี กระโจนลงในบอ
ทอี่ ยูข า งๆตกลงไปตาย จูลง เหน็ ดังนน้ั จึงรอ งไหแ ลกลบปากบอเสียหวงั มิใหทหารโจโฉพบ แลวถอด
เกราะเอาอาเตาไวขางใน รบฝาหนีทหารโจโฉออกมาแตเพยี งผเู ดียว ฝายทหารโจโฉเขาลอมสกัดเปน
อันมาก จูลงกร็ บฝาออกมารบพงุ กนั อลหมานฆาทหารเอกแลทหารเลวโจโฉมากมาย โลหติ นัน้ ติดกาย
แลเกราะเปนอันมาก จูลงกข็ บั มารีบหนีไปถงึ สะพานเตียงปนเกย้ี ว ตวั จูลงแลมาทีข่ ีก่ ็ออนแรงลง เตียว
หุยจงึ วา เจา รีบขับมาพาบุตรไปใหเลา ปเถดิ จูลงก็ขบั ฝา ไป เตยี วหุยเขา สกดั แลเห็นสัปทนกั้นมาขา ง
หลงั กร็ ูว าโจโฉทพั หลวงมาถึงเอง จึงรอ งตวาดดว ยเสียงอันดัง ทหารโจโฉกก็ ลวั มิกลาเขา ใกลท้งั เกรงใน
กลขงเบง แลว เตียวหยุ ก็ใหช กั กระดานสะพานเสียพาทหารกลบั มาหาเลาป แลโจโฉสำคัญในกลจึงให
ทำสะพานแลวยกทหารตามไป
ฝายเลาปเ หน็ ผงคลีฟุงตลบอยู แลเสยี งโหร องออื้ อึงคนงึ กส็ ำคญั วาโจโฉยกทัพมาถงึ ตวั แลว แลมริ ู
จะหนไี ปทางใด พอดกี วนอู เลา ก๋ียกทหารขา มเรอื มาชว ยพอดีเขาชวยสกดั รบพุง ทหารโจโฉ เลา ปเ หน็
ดงั นนั้ ก็มคี วามยนิ ดียิ่งนัก ขงเบงจงึ ใหก วนอูไปอยูเมอื งแฮเคา ตวั เลาป ขงเบง ไปอยกู ับเลา กี๋ ณ เมอื ง
กงั แฮ ฝายโจโฉนกึ สำคัญวากลขงเบง จึงมอิ าจไลต ตี ามดวยเกรงอยู แลว ไปอยู ณ เมอื งเกงจวิ๋ สะสมพล
ทหารลอื วา ไดรอ ยหม่ืน
๓๙
เรือ่ งยอสามกก : ตอนที่ ๓๘ ขงเบงเจรจากบั ทีป่ รึกษาซนุ กวน
ฝายซนุ กวนรวู าโจโฉยกมาเปน การเอกิ เริกย่ิงนัก จงึ ใหโลซกไปสบื ราชการ ณ เมอื งเกงจ๋วิ ครัน้ โล
ซกมาถงึ กเ็ ขาแวะเยยี่ มเลาป ขงเบง จงึ ไดสนทนากัน ฝา ยขงเบงคิดยุใหโ จโฉกับซนุ กวนผดิ ใจกัน จงึ ลา
เลา ปไ ปเขาพบซนุ กวน ณ เมืองกงั ตัง๋
คร้นั มาถึงเมืองกังต๋ังโลซกกจ็ ดั หาท่ีอยูใหขงเบง แลว ตวั โลซกเขาพบซุนกวน พบท่ปี รึกษาแล
นายทหารท้ังปวงเกีย่ งกันเปนสามารถดว ยฝายหนึง่ ใหเ ขา ออนนอมดว ยโจโฉ อกี ฝายใหเขา สูรบเปน
สามารถ ฝา ยซนุ กวนดวยเปนคนเรรวนมิรูจะทำประการใดจึงนิง่ อยู พอดโี ลซกวา ขงเบงมา ณ เมือง
กงั ต๋ัง ซุนกวนมคี วามยนิ ดจี งึ เชญิ ขงเบง เขามา
ครนั้ ขงเบงเขา มาพบท่ีปรกึ ษาซนุ กวนหลายคน จึงเขาสนทนาอยู ฝายเตยี วเจยี ว ยีหวน โปเจา ซี
หอง ลกเจก เหยยี มจนุ เทียตก ผสู นับสนนุ ใหซ นุ กวนเขาออนนอมดวยโจโฉ ปะทะคารมกบั ขงเบงเปน
อนั มาก แลแตละคนมสิ ปู ากขงเบง ก็เลยนง่ิ อยู คร้นั อุยกายพาขงเบงเขาพบซนุ กวน ขงเบงก็เขายุแหย
ซุนกวนใหส ดู ว ยโจโฉ ซนุ กวนกย็ ังเรรวนอยูม ริ ูท ำประการใด ดว ยฝายขนุ นางเขา ดว ยเตยี วเจียวใหเขา
ออนนอ มแกโ จโฉ แลฝา ยทหารเขาดวยโลซกแลขงเบงใหรบดว ยโจโฉ จึงมิรทู ำประการใด
๔๐
เรอ่ื งยอสามกก : ตอนที่ ๓๙ ซุนกวนตัดสินใจรบดว ยโจโฉ
ซนุ กวนก็มคี วามวติ กนกั พอดนี างงอกก ไถผ ูเ ปนแมนา จงึ วา ตอนท่ีผูพ ่เี จาตายการขางในใหปรกึ ษา
เตียวเจียว การขา งนอกใหปรึกษาจิวยี่ ซนุ กวนก็เพ่ิงรำลึกถึงจวิ ย่ไี ดก ็มีความยินดจี ึงเรยี กจิวยี่เขาไปพบ
เพือ่ ปรกึ ษา
ฝายจิวยี่เขาพบขงเบงแลโลซก จิวยี่จึงวา ใหออ นนอ มดว ยโจโฉ ฝา ยขงเบงจึงเขายุแหยจ วิ ย่ีใหส ูร บ
โดยอา งวาโจโฉมากังต๋งั ตอ งการสองนางไปบำเรอ ชอ่ื วา นางเสยี วเกี้ยว กับนางไตเ ก้ียว จวิ ย่ีไดฟง
ดงั นนั้ ก็โกรธดว ยวานางเสียวเก้ียวเปนภรรยาของตัวอยูนน่ั เอง แลว เขาพบซุนกวนเพอื่ เสนอใหเ ขาสูโ จ
โฉ ซุนกวนจงึ ตดั สนิ ใจเดด็ ขาดใหจิวย่ีถอื อาญาสทิ ธ์ิทั้งปวงแลวเขา รบดวยโจโฉ
ฝายจิวยี่เหน็ ขงเบง หลักแหลมรูนำ้ ใจคนจึงวานานไปจะเปน ศัตรูตอ งรบี กำจัดเสยี ครน้ั อยูมาเลาปรู
ขาววาซุนกวนตัดสินใจตโี จโฉจึงจดั แจงพลทหารสิ้นไปตัง้ อยู ณ เมืองแฮเคา จิวยีจ่ งึ แสรง ทำอุบายเชญิ
เลา ปม าปรึกษาราชการทีเ่ มอื งกงั ตงั๋ หวังลอบฆาเสยี เลา ปจ ึงพากวนอูมาดว ย ทหารจวิ ยี่เหน็ กวนอูจึง
เกรงกลัวยิง่ นักมอิ าจทำอนั ตรายเลาปได ฝายขงเบงรูวา เลาปมายงั กงั ตั๋งจงึ เขาพบแลววา เดือนอาย
แรมหาคำ่ ใหจูลงมารบั ณ ริมฝงแมน้ำ แลว เลาปก็ลากลับไป ณ เมอื งแฮเคา
๔๑
เรื่องยอ สามกก : ตอนที่ ๔๐ ขงเบง ยมื เกาทณั ฑ
ฝายชัวมอ เตียวอนุ จัดแจงฝก ทัพเรอื ใหกลา แขง็ ดวยทหารโจโฉเปนชาวเหนือไมช ำนาญทางเรือ
จิวยีร่ ดู ังน้นั กค็ ิดอุบายกำจัดชวั มอ เตยี วอนุ เสีย พอดีเจียวกา นขามมายงั ณ กังต๋ังหวังเกลย้ี กลอ มจิวยี่
เขา ดว ยโจโฉ จวิ ยเี่ ห็นไดทีจงึ ทำทีเชิญเจยี วกานกนิ โตะ แลวเผลอหลบั ไป ฝา ยเจียวกานนอนไมหลบั ลกุ
ข้นึ มา พบจดหมายทชี่ วั มอ เตียวอนุ สง มาใหจ วิ ย่ีทีจ่ ิวยปี่ ลอมไว สำคญั วาจริงก็รีบแอบนำจดหมาย
กลบั มาใหโจโฉ
ฝายโจโฉคร้ันไดเปดอา นแลว มริ ูเทาทนั กลจวิ ย่ี จงึ เรียกใหช ัวมอ เตียวอุน ไปประหารเสยี จิวยแ่ี จง
ดังน้นั ในอบุ ายกม็ ีความยินดสี น้ิ วิตก ฝายขงเบงรูเทาทันกลจิวยี่ จวิ ยร่ี ดู งั นั้นกม็ ีความริษยาขงเบงเปน
อนั มาก คิดอบุ ายหาขงเบง เขามาแลว วาใหช ว ยทำเกาทณั ฑสบิ หม่นื ดอกในสบิ วัน ขงเบง รูดงั นัน้ กแ็ จง
วา จิวยี่ปราถนาจะหาความผดิ ใสต ัวเสยี จะไดฆาเสยี จงึ ออกปากเพยี งวา จะไดลูกเกาทัณฑใ นสามวัน
เทา นั้น จิวยจี่ งึ นกึ วาขงเบงหลงในอุบายตวั เขา แลว
ฝายขงเบงนงิ่ เสยี สองวันครน้ั วันท่ีสามจึงชวนโลซกลงเรอื แลว พาเรอื เลก็ ยี่สิบลำ ไปยงั ทพั โจโฉ
ตอนดึก เรือแตละลำนนั้ เตม็ ไปดวยหนุ ฟางมดั สีดำเปนอันมาก ขณะนั้นหมอกลงจัดฝา ยโจโฉเหน็ เรอื
แลน เขา มา ก็สำคัญวาเปน เรือขา ศกึ ก็ระดมยิงเกาทัณฑเ ขาใสเ รอื เปน อนั มาก มิเห็นวาทหารมากแล
นอย ครน้ั ลกู เกาทณั ฑเตม็ ฝง ขงเบงกใ็ หกลบั แคมรบั อีกฝง นงึ จนเรือแตละลำเต็มไปดวยเกาทัณฑจงึ ยก
กลับ ไดเ กาทัณฑต ดิ ฟางมาเปนอันมากนับไดเกินสบิ หม่นื จวิ ย่เี หน็ ดังนน้ั กท็ อดใจใหญแลว วา ขงเบงมี
สติปญญาลกึ ซึง้ ย่งิ นกั