องค์ความรู้ด้านศิลปวัฒนธรรม และภูมิปัญญาอันดามัน

97

องคท์ ี่ 21

1. ช่ือภาษาไทย ตันห้อู ๋องเอยี๋

2. ชื่อภาษาจนี 陳府王爺

3. ชื่อภาษาอังกฤษ Chén fǔ wángyé

4. ปางองคพ์ ระ

องคพ์ ระชาย

องค์พระหญงิ

5. สถานภาพ

5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊

5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบุน๋

นกั บวช/โพธิสตั ย์

ชนชน้ั ปกครอง (กษตั รยิ ์)

ชนชนั้ นกั รบ (แม่ทพั หรอื ทหาร)

ชนชน้ั สามญั ชน

สัตว์/พาหนะ อ่ืนๆ................

6. วัตถทุ สี่ ร้างองคพ์ ระ

ไม้

เซรามิค

7. แหลง่ ทมี่ าขององค์พระ

ศาลเจ้าส่ามอ่องหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเก็ต

รปู ด้านขา้ งซ้าย ด้านข้างขวา ดา้ นหนา้ ด้านหลัง ดา้ นบน ด้านลา่ ง และลักษณะพเิ ศษหรือต�ำ หนิ) 8.หลักคุณธรรม

ประวัติความเปน็ มา ความกลา้ หาญ และ การช่วยเหลอื ผอู้ ่นื

ตนั หอู้ อ๋ งเอ๋ยี 陳府王爺 , ตันหู้เซี่ยนโส่ย 陳 9.อิทธฤิ ทธ์ิ -
府千歲 ตนั หู้ไต่หยนิ 陳府大人 ต๋านหู้ออ๋ งเอย๋ี
10.ผู้ใหข้ ้อมลู
พระตันฮอู้ ๋องเอ๋ยี หรือ #พระตันฮเู้ ชีย่ นโส่ย ความ
เปน็ มานน้ั มหี ลายตำ�นานแตกต่าง กนั ตามความเชื่อในแต่ละทอ้ ง คณุ วงศกร แซ่ล่มิ มา้ ทรงองคพ์ ระตนั ห้อู อ๋ งเอ๋ยี ศาลเจ้าสา่
ถ่ินแต่ บนั ทึกโดยมากว่าเดิม ท่าน #แซต่ ัน (เฉิน) #ชอ่ื หลงิ เปน็
หน่ึงในแม่ทพั สมยั ราชวงศ์สุยต�ำ แหน่ง #จ่องหลอ่ งเจียง ใน มหูเ้ ชิงทะเล
รัชกาลพระเจ้าสุยเอ๋ยี งเต่ฮ่องเต้ หลงั จากน�ำ ทัพไปปราบขา้ ศกึ
จนไดร้ บั ชัยชนะ ได้รบั ต�ำ แหนง่ ขุนนางใหญ่ อ่วิ กอ๊ งหลกไตฮ่ ู ศาลเจ้าส่ามอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต
กระทัง่ ตอ่ มา #ตันหลิง เห็นถึงความโหดร้ายของฮอ่ งเต้กบั ตา
ตนเองก็เกิดความเบื่อหน่ายจึงขอลาออกจากราชการจากนั้น 11.วันท่เี ก็บข้อมูล 08/02/64
ตันหลิงก็ได้เดินทางข้ึนไปยังเขาคุนหลุนเพ่ือบำ�เพ็ญตามวิถีเต๋า
รอบา้ นเมอื งเปลย่ี นรัชกาล ระหว่างน้นั ตนั หลงิ ยงั ไดน้ �ำ ชาวบ้าน
หนี ภยั สงครามมายงั เกาะไตห้ วันและได้ บุกเบกิ พ้ืนท่ีท�ำ กนิ อนั
ทรุ กันดารดว้ ย ความยากล�ำ บากเพ่ือให้เหล่าชาวบ้าน บรรเทา
ความเดือดร้อน หลงั ตันหลงิ สิ้นอายุขยั ชาวบ้านตา่ งพากนั
สรรเสริญ และรว่ มกนั สร้างศาลข้นึ สักการะ เปน็ องค์ศกั ด์ิสิทธ์ิ
นามวา่ #พระตนั หลงิ เจียงกนุ หรอื #พระตนั ฮูอ้ ๋องเอยี๋ หรือ
#พระค่ายซานเซง่ อ๋อง ชาวบา้ นไดก้ ราบเซ่นไหว้และนบั ถือมา จน
ปัจจบุ นั นี้ #วนั รำ�ลกึ ท่าน
วันที่ 13 เดอื น 10 ( จีน)

98

องคท์ ่ี 22

1.ชือ่ ภาษาไทย ฮกเตก็ เจยี่ สิน รูป ด้านข้างซา้ ย ด้านขา้ งขวา ด้านหน้า ด้านหลงั ดา้ นบน ด้านลา่ ง และลกั ษณะพิเศษหรอื ตำ�หน)ิ

2.ชอื่ ภาษาจีน 福德正神 ประวัติความเปน็ มา

3.ช่ือพินอนิ Fú dé zhèng shén ฮกเต็กเจี่ยสนิ (福德正神) หรือทีค่ นไทยเชอ้ื สายจนี จะ
รจู้ ักทา่ นอยา่ งดีเลยในชอ่ื ตี่จเู๋ อ้ีย (地主爺) คนเรยี กชื่อของท่าน
4.ปางองค์พระ หลากหลายมากครับ เช่น ปุนเถ่ากง (本頭公) / ถอ่ ต่กี ง (土地
公) / ตี่จกู ง (地主公)
องคพ์ ระชาย
ท่านมชี วี ติ อยู่ในสมยั ราชวงศ์โจว ชอ่ื วา่ เตียวฮกเต็ก (張
องคพ์ ระหญงิ 福德) ครับ ในตอนนัน้ ทา่ นเป็นคนรับใชข้ องขนุ นางครอบครวั หนง่ึ ซงึ่
ผู้เป็นพอ่ กไ็ ดเ้ ดนิ ทางไปธรุ ะไกลและมคี ำ�ส่ังให้ เตยี วฮกเตก็ พาลกู สาวของ
5.สถานภาพ ตนเดนิ ทางมาหาในภายหลัง ระหว่างทางนัน้ มีหิมะตกหนกั มาก เตยี วฮก
เตก็ ก็เป็นห่วงลกู สาวของเจา้ นายเพราะว่ายังเปน็ เด็ก จงึ ถอดชดุ ของตวั
5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊ เองมาหม่ ให้ แต่กท็ �ำ ใหเ้ ตียวฮกเต็กหนาวตายอย่ตู รงนัน้
แตส่ วรรค์ไดเ้ หน็ ความดขี องทา่ นปรากฎเป็นตัวอกั ษรอยู่ 8 ตัว 南天
5.2 เทพเจ้าฝ่ายบุน๋ 門大仙福德神 (นำ่�เทยี งม้งึ ไตเ่ ซียงฮกเตก็ ซ้งิ ) แปลว่า ฮกเตก็ ซ้งิ
เทพผยู้ ิง่ ใหญแ่ หง่ ประตูสวรรค์ด้านทิศใต้ และเมอ่ื เจ้านายไดก้ ลบั มาถงึ
นักบวช/โพธสิ ัตย์ บา้ นกไ็ ด้สรา้ งศาลตอบแทนความดีของเตยี วฮกเตก็

ชนชนั้ ปกครอง (กษัตรยิ ์,เจ้าเมอื ง,ขุนนาง) ต่อมาในสมัยของพระเจ้าโจวอู่อ๋องก็ได้แต่งต้ังให้เป็นเทพโหว
โทว่ และเรยี กกนั ว่าต่ีจเู๋ อ้ยี ซง่ึ เปน็ เทพเจา้ ที่อยู่ใกล้ชดิ กับมนุษยม์ ากทสี่ ุด
ชนชน้ั นกั รบ (แม่ทัพหรอื ทหาร) และมนุษย์ก็ให้ความเคารพท่านเปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่และในความท่ี
ท่านเป็น “เจ้าท”่ี กจ็ ะตอ้ งตั้งทา่ นให้อยู่เบอ้ื งลา่ งตดิ กบั พ้ืนดนิ ให้มากทส่ี ุด
ชนชน้ั สามญั ชน เตียวฮกเต็กน้ันเรียกได้ว่าเป็นเจ้าท่ีองค์แรกที่ได้รับแต่งต้ังจากเง็กเซียน
อย่างเป็นทางการ คอยควบคมุ และปกครองตี่จ๋เู อย้ี ปุนเถา่ กง หรือเจา้ ท่ี
สตั ว/์ พาหนะ อน่ื ๆ................ ท้ังหมด

6. วตั ถทุ ีส่ รา้ งองค์พระ

ไม้

เซรามิค

7.แหล่งทีม่ าขององคพ์ ระ

ศาลเจา้ ส่ามอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็

คน้ คว้าขอ้ มลู เพิ่มเตมิ จาก

เทพเจา้ จนี Chinese Gods

8.หลกั คุณธรรม

หลกั ความยุตธิ รรม

9.อิทธิฤทธ ิ์ -

10.ผู้ใหข้ ้อมลู

ศาลเจา้ ส่ามออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

ค้นคว้าขอ้ มลู เพิม่ เตมิ จาก

เทพเจา้ จนี Chinese Gods

11.วนั ท่ีเก็บข้อมูล 08/02/64

99

ประวตั คิ วามเปน็ มา

ช่อื จริงท่านคือ หนนุ ฉาง มาเจอเล่าปี่ เตยี วหยุ จึงไดเ้ ริม่ ต้นชีวิตใหม่ องคท์ ี่ 23
เปน็ ทหาร วีรกรรมเดน่ ๆของทา่ น: ตัดหัวฮวั หยงทพั ของตั๋งโต๊ะ, จัดการงัยเหลี
ยงและบนุ ทวิ ทหารเอกของอว้ นเสีย้ ว, บุกเดยี่ วจากฮโู ตห๋ ักดา่ นฆ่าขนุ ผลหลาย

นายเพอื่ ไปหาเลา่ ป่ี, ยอมท�ำ ผิดวนิ ยั ทหารปลอ่ ยโจโฉกลับฮู๋โต๋เพอื่ แทนคุณทีโ่ จ

โฉเคยไวช้ ีวติ แมต้ วั เองต้องกลับไปโดนโทษประหาร จากศึกเซก็ เผก็ (ยทุ ธการ

ผาแดง), ชว่ ยเลา่ ปีครองเมอื งเกง็ จวิ๋ ทำ�ให้ได้ขนุ พลเอกฮฮงตง, ขึ้นเรอื ไปกบั จิว

ฉอ้ งสองคนข้ามฝากไปกนิ เล้ยี งงานที่กงั ตัง๋ (โลซกวางอุบายบังคับคืนเกงจิ๋ว) แต่

ไมก่ ลัวเลย, ใหห้ มอฮวั โตผ๋ า่ เอาพษิ ออกจากกระดูกดำ� โดยไม่ต้องวางยาสลบ

แถมยังนง่ั เล่นหมากล้อมกับม้าเล้ยี ง, วางแผนใชน้ ้ำ�ปราบทัพเบ้งตดั ช่วงท้าย กวนเส็งเตก้ ุ้น
ชวี ติ ประมาทไมเ่ ช่อื คำ�เตือนขงเบ้งบกุ ขึน้ เหนือแล้วไม่ไมตรตี อ่ ง่อกก๊ เลยโดนแอบ 1. ชื่อภาษาไทย
ยดึ เมอื งเกงจิ๋วโดยฝนของลกซุนและลบิ อง แคน้ ใจนำ�ทพั ไปชงิ เมอื งคนื แต่โดน 2. ชือ่ ภาษาจีน 關聖帝君

ตัดทางหนีโดนจูเกียนและพวั เจยี้ งขดุ หลมุ พลางดักไว้ ถูกจับได้พร้อมกวนเป๋งและ 3. ชอ่ื ภาษาอังกฤษ guān shèngdì jūn

ม้าเซก็ เทา และถกู ประหารเพราะไมย่ อมเข้ารว่ มซุนกวน (ตอ่ มามา้ เซก็ เทากไ็ ม่ยอม 4. ปางองคพ์ ระ

กนิ อาหารและตายตามไปเช่นกนั ) รวมอายุได้ 58ปี เปน็ จดุ เรม่ิ ตน้ แหง่ การตกต�ำ่ องค์พระชาย

ของจ๊กกก๊ หลงั จากนน้ั เลา่ ปีสถาปณาตัวเองเปน็ ฮอ่ งเต้ และต้งั กวนอู เตียวหยุ องค์พระหญงิ

เปน็ ออ๋ ง และกรฑี าทัพนับล้านไปล้างแค้นซุนกวนให้กวนอู ก่อนเคล่อื นทัพเตียว 5. สถานภาพ

หยุ โดนแอบลอบตดั หัวไปใหซ้ นุ กวนอกี ราย หลังจากเลา่ ปียกทัพไปไดช้ ัยไปกวา่ 5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊

คร่ึงสดุ ทา้ ย ประมาทตงั้ ทพั อิงป่า โดนขุนพลหน่มุ ลกซุนเผาทพั วอดไมเ่ หลอื เลา่ 5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบนุ๋

ปเี สียใจและอายมากไมก่ ลา้ กลับเสฉวน และตรอมใจตายท่ี นักบวช/โพธิสตั ย์

ต่อมาภายหลังในสามก๊กเล่าว่าวิญญาณกวนอูไปร้องขอความ ชนชน้ั ปกครอง (กษัตรยิ )์

เปน็ ธรรมจากหลวงจีนเภาเจ๋ง เรื่องโดนฆ่า แตห่ ลวงจนี ท่านกลบั เทศนาเรอื่ ง ชนช้ันนักรบ (แม่ทพั หรอื ทหาร)

กงเกวยี นกงกรรม ทา่ นฆ่าคนอน่ื คนอ่ืนก็ฆา่ ท่าน วญิ ญาณท่านกวนอู ชนช้ันสามัญชน
เลย เขา้ ใจในพระธรรม ท�ำ ให้ในทางพทุ ธทา่ นได้ชอื่ วา่ “แคน�ำ ผสู่ กั ” แปลวา่ ผู้ สตั ว์/พาหนะ อน่ื ๆ................
พทิ ักษธ์ รรม อยดู่ า้ นซ้ายมือคู่กบั “อุย่ ท้อผูส่ ัก” 6. วัตถทุ ี่สร้างองคพ์ ระ

ท่านกวนอูเป็นท่ียอมรับว่ามีความเชี่ยวชาญและเก่งกาจวิทยา ไม้

ยุทธ จงรกั ภกั ดี กตัญญูรู้คุณ มีคณุ ธรรมและซอื่ สตั ยเ์ ปน็ เลิศ ท่ีสุดคนหนึง่ ใน เซรามคิ

ประวัตศิ าสตรจ์ ีน ได้รับยกย่องเป็นท้งั เทพบู๊และบุ๋น เช่นเดยี วกับแม่ทัพงักฮยุ แต่
ภายหลังราชวงศ์หมิงมาตั้งให้ท่านกวนอูเป็นเทพแห่งความซื้อสัตย์แบบเต็มตัว 7. แหลง่ ท่มี าขององค์พระ

เพราะท่านงักฮยุ มชี อื่ เสยี งในการขับไลพ่ วกชนเผา่ ท่ไี ม่ใช่ฮน่ั ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู กต็

คน้ คว้าข้อมลู เพมิ่ เติมจาก

กิมซิ้น - 金身 และประวตั ิ https://www.

facebook.com/kimsinbytaekhunsong/photos

/a.224990320995304/220875141406822/?type=3

8. หลักคุณธรรม

คณุ ธรรมและซือ่ สตั ย์

9. อิทธฤิ ทธ ิ์ -

10. ผู้ให้ขอ้ มลู

ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

ค้นคว้าขอ้ มูลเพ่ิมเติมจาก

กิมซิ้น - 金身 และประวตั ิ https://www.

facebook.com/kimsinbytaekhunsong/photos

/a.224990320995304/220875141406822/?type=3

รปู ดา้ นข้างซ้าย ด้านขา้ งขวา ดา้ นหน้า ดา้ นหลงั ดา้ นบน ด้านล่าง และลักษณะพเิ ศษหรอื ต�ำ หนิ) 11. วันท่เี กบ็ ข้อมูล 08/02/64

100

องคท์ ี่ 24 1.ชื่อภาษาไทย เอียวหูช้ ิดเฉีย่ นโสย่

ประวตั ิความเปน็ มา 2.ชอ่ื ภาษาจนี 楊 府 七 千 歲

楊 府 七 千 歲 เป็น บตุ รของหลิงกง หยาง 3.ชอื่ พินอนิ Yáng fǔ qī qiān suì
เยอ่ 楊業
4.ปางองค์พระ
ผคู้ นเรยี กขานว่า “หยางชหิ ลาง” มลี กู ชายอยู่7คน
เรอ่ื งเล่าของขนุ ศกึ ตระกูลหยาง 楊延嗣 มีความสูง 8 ฟตุ องค์พระชาย องค์พระหญงิ
มีใบหนา้ และดวงตาสดี ำ� เป็นวีรบุรุษตั้งแตว่ ยั หนมุ่ มีความกล้า
หาญ อยู่มาวันหนึง่ ไดเ้ กดิ การตอ่ สู้ กบั ผานเปา (บตุ รชายเจา้ 5.สถานภาพ
เมอื งผาน เหรนิ เหมย่ ) และได้ทุบตีเขาจนตาย. เจา้ เมืองผาน เห
รนิ เหม่ย จึงมคี วามขัดแย้ง กบั หยาง ชิ หลาง 5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊
เนือ่ งจากได้ฆ่าลกู ชาย ดงั่ นน้ั จงึ ไดท้ �ำ เรือ่ ง รอ้ งเรยี นถึง จกั ร
พรรดิซง่ โดยกลา่ วหาว่า ครอบครวั ตระกลู หยาง อาศัยอ�ำ นาจ 5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบุ๋น
ทางทหาร ได้กระทำ�อยา่ งปา่ เถอื่ น และ เรียกรอ้ งให้ ลงโทษ
อยา่ งรุนแรง ตอ่ ตระกูลหยาง โดยให้ตัดศรีษะ หยาง ชิ หลาง ใน นักบวช/โพธิสัตย์
ทสี่ าธารณะ แตโ่ ชคดมี ี 鐵鞭王 ช่วยเหลือ
ชนชน้ั ปกครอง (กษัตรยิ )์
ล�ำ ดบั วงศต์ ระกูล
父——楊業（金刀老令公） ชนช้ันนักรบ (แม่ทัพหรอื ทหาร)

บดิ า หยางเยอ่ ชนชั้นสามญั ชน
母——佘太君（老令婆)
รปู ด้านขา้ งซา้ ย ดา้ นข้างขวา ด้านหน้า ดา้ นหลงั ดา้ นบน ด้านล่าง และลกั ษณะพิเศษหรือตำ�หนิ)
มารดา
兄——大郎延平；二郎延定；三郎延 6. วัตถุท่สี ร้างองคพ์ ระ
光； 四郎延朗；五郎延德；六郎延昭
ไม้
妹——八妹延琪；九妹延瑛
เซรามิค

7.แหล่งท่ีมาขององค์พระ

ศาลเจา้ ส่ามออ่ งหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู กต็

8.หลักคณุ ธรรม

ความเมตตา

9.อิทธฤิ ทธ ์ิ -

10.ผู้ให้ข้อมูล

ศาลเจา้ สา่ มออ่ งหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็
คน้ ควา้ ขอ้ มูลเพ่ิมเติมจาก

https://foo19720106.pixnet.net/blog/
post/42042164
11.วันท่เี ก็บขอ้ มลู 08/02/64

101

องคท์ ่ี 25

1.ชื่อภาษาไทย เจ่งฮู้อ๋องเอ๋ีย รปู ด้านขา้ งซ้าย ด้านขา้ งขวา ด้านหน้า ด้านหลัง ด้านบน ด้านล่าง และลกั ษณะพิเศษหรอื ตำ�หนิ)

2.ช่ือภาษาจีน 青府王爺 ประวตั คิ วามเป็นมา

3.ช่ือพนิ อนิ Qīng fǔ wáng yé เทพเจ้าเจง่ ออ๋ ง หรอื เจ่งฉิ้วกง หรือ เจง่ สูก่ ง หรอื ม้าบอู๊ ๋อง
หรือ หม่าอ่หู วาง 馬武王 หรือ ไต้ออ๋ งสบิ หรอื แช้หลมิ ซัวออ๋ ง หรือ
4.ปางองค์พระ ลิ่วหลนิ ซานหวาง หรือ ไต้ออ๋ งแหง่ ป่าเขาเขยี ว ซ่งึ แลว้ แตว่ า่ ทา่ นไดส้ ถติ
อยู่ท่ีใดในขณะนน้ั
องค์พระชาย
หมา่ อู่ 馬武 พ้ืนเพเดิมเป็นคนอยู่แขวงเมืองหนำ�เอย๋ี ง เปน็
องค์พระหญิง คนตระกลู แซ่หม่า หรือ เบ๊ หรือ แบ๊ ชอ่ื อู่ หรือ บู๊ นามบดิ ามารดามิได้
ปรากฏ มีชีวิตอยู่ในช่วงราชวงศ์ฮนั่ เขา้ ใจว่านา่ จะถอื กำ�เนิดในชว่ งสมยั
5.สถานภาพ ฮอ่ งเต้ไอต้ี (หลิวซิน) กอ่ น ค.ศ. 6-1 แหง่ ราชวงศฮ์ ัน่ ตะวันตก โดย
วเิ คราะหจ์ ากอายขุ องหลวิ ซ่ิว ท่ีสมคั รเขา้ แข่งขันการประลองฝมี อื เพอ่ื
5.1 เทพเจ้าฝ่ายบู๊ สอบจอหงวนฝา่ ยบู๊ ซ่ึงขณะน้นั เขาอายุ 21 ปี และถอื กำ�เนิดเม่อื กอ่ น
ค.ศ. 1 หมา่ อจู่ ึงน่าจะถือกำ�เนิดระหว่างก่อน ค.ศ. 6 – 1 ซ่ึงมอี ายุ
5.2 เทพเจ้าฝ่ายบนุ๋ ระหวา่ ง 22 – 27 ปี

นกั บวช/โพธสิ ตั ย์ หม่าอู่มีรูปร่างก�ำ ย�ำ สูงใหญ่ สูงหกศอกคบื แปดน้ิว ใบหน้า
สเี ขยี วเหมอื นปูทะเลสด (ปดู ำ�) หนวดเคราสที องแดงและแขง็ มคี วาม
ชนชั้นปกครอง (กษัตริย,์ เจา้ เมอื ง,ขนุ นาง) รคู้ วามสามารถท้งั ฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋น เป็นผูม้ ีสติปญั ญาเฉลยี วฉลาด
แคล่วคลอ่ งวอ่ งไว อาวธุ ประจำ�กายคือ ง้าว
ชนชั้นนักรบ (แมท่ ัพหรอื ทหาร)
ประเทศจีนในสมัยราชวงศฮ์ น่ั ตะวนั ตก เมื่อ ฮ่ันเกาจ(ู่ หลวิ ปงั )
ชนชั้นสามัญชน เสด็จข้นึ ครองราชยเ์ ป็นปฐมกษตั รยิ ์ ตงั้ แต่กอ่ น ค.ศ. 202 – 195 ลว่ ง
มาจนถึงรชั สมยั ฮ่องเต้ฮ่ันหรจู ือ่ องิ องค์ท่ี 12 ค.ศ. 6 – 8 ราชวงศฮ์ ั่น
สัตว/์ พาหนะ อืน่ ๆ................ ตะวนั ตกก็ลม่ สลาย ดว้ ยน้ำ�มอื ของขนุ นางผู้ใหญค่ ือ หวางหม่ัง 王莽
ลอบปลงพระชนม์ฮอ่ งเต้ แลว้ ต้ังตนเปน็ ฮ่องเตซ้ นิ หวางหมง่ั ขน้ึ ครอง
6. วัตถทุ สี่ ร้างองค์พระ ราชยเ์ มอื่ ค.ศ. 9 ที่เมอื งฉางอาน พรอ้ มกับทำ�การกวาดลา้ งราชสกลุ
แซ่หลวิ และพวกทไี่ มเ่ ห็นดว้ ยฆา่ ตายไปกวา่ พันคน แล้วแต่งตงั้ พรรคพวก
ไม้ ของตนให้ไดร้ บั ยศฐาบรรดาศักดก์ิ นั ถ้วนหนา้ พวกทห่ี นภี ัยตา่ งแปลงแซ่
เปลี่ยนช่อื กนั หมด แลว้ อพยพเข้าปา่
เซรามิค

7.แหลง่ ที่มาขององค์พระ

ศาลเจา้ สา่ มอ่องหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็

ค้นคว้าขอ้ มลู เพ่มิ เติมจาก

เว็บไซต์ สมบรู ณอ์ ินโฟ http://www.somboon.

info/default.asp?content=contentdetail&id=9544&fbclid=I-

wAR0GWpSFhrf_vIs6abuJnSvtEpRVwEOYZcMRT3PisXAnAY-

e7u0Z6X8_wF-s

8.หลกั คณุ ธรรม -

9.อิทธิฤทธิ์ -

10.ผู้ให้ข้อมลู

ศาลเจา้ สา่ มออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

คน้ คว้าขอ้ มูลเพม่ิ เตมิ จาก

เวบ็ ไซต์ สมบรู ณอ์ นิ โฟ http://www.somboon.

info/default.asp?content=contentdetail&id=9544&fbclid=I-

wAR0GWpSFhrf_vIs6abuJnSvtEpRVwEOYZcMRT3PisXAnAY-

e7u0Z6X8_wF-s

11.วนั ทเ่ี ก็บข้อมูล 08/02/64

บรรณานกุ รม

การทำนุบำรุงศลิ ปวฒั นธรรมทบี่ รู ณาการกับการจัดการเรยี นการสอน. คณะวทิ ยาการจัดการ
มหาวิทยาลัยราชภฏั ภเู ก็ต. (สบื ค้นเมอ่ื วันที่ 15 มิถุนายน 2564).

กิจกรรมการท่องเท่ยี วโดยชุมชนตำบลเขาคราม จังหวัดกระบ่ี. สาขาวิชาคอมพวิ เตอรธ์ รุ กจิ
คณะวิทยาการจดั การ มหาวิทยาลยั ราชภฏั ภเู ก็ต. (สบื ค้นเม่ือวันที่ 7 มิถนุ ายน 2564).

ทพิ วรรณ ประยงคร์ ตั น์ และคณะผู้จดั ทำ. กิมซ้ิมเชิงทะเล. มนษุ ยศาตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลยั ราชภัฏภเู กต็ . (สบื ค้นเมอ่ื วันที่ 2 กรกฎาคม 2564).

กฬี าภมู ิปญั ญาไทยกับการจัดการเรยี นร้.ู คณะครุศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยราชภัฏภูเก็ต.
(สืบค้นเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2564).

ข้าวหลามหนิ รุ่ย. สาขาวชิ านิเทศศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลยั ราชภฏั ภเู กต็ .
(สืบค้นเมื่อวนั ท่ี 22 มิถนุ ายน 2564).

เจี๊ยะฉ่ายในภูเกต็ . สำนักศลิ ปะและวัฒนธรรมมหาวทิ ยาลัยราชภฏั ภูเกต็ .
(สืบค้นเมอ่ื วันที่ 22 มิถุนายน 2564).

มัคคุเทศกน์ อ้ ยและอาหารทอ้ งถน่ิ ประยุกตส์ ำหรบั การทอ่ งเท่ยี ว. สาขาวิชาการจัดการทอ่ งเท่ยี วและบริการ
คณะวทิ ยาการจัดการ มหาวิทยาลยั ราชภฏั ภเู ก็ต. (สืบคน้ เมอ่ื วันท่ี 22 มิถุนายน 2564).

มารยาทไทย อัตลักษณก์ ารไหว้. สำนกั ศิลปะและวฒั นธรรม มหาวทิ ยาลัยราชภัฏภูเก็ต. (สืบค้นเม่อื วันที่ 2
กุมภาพันธ์ 2564).

เร่อื งเลา่ อาหารถ่ินภูเก็ต. สาขาวิชาการจดั การท่องเทีย่ วและบริการ (หลกั สูตรภาษาองั กฤษ) คณะวิทยาการ
จดั การ มหาวิทยาลัยราชภัฏภเู ก็ต. (สืบค้นเมอ่ื วนั ที่ 22 มถิ นุ ายน 2564).

สบั ปะรดภเู กต็ (อ่องหลาย). สาขาวชิ าการจัดการทอ่ งเทีย่ วทางทะเล คณะวิทยาการจดั การ
มหาวทิ ยาลยั ราชภัฏภเู กต็ . (สืบคน้ เมื่อวนั ที่ 25 มิถุนายน 2564).

อาภรณพ์ น้ื ถนิ่ ภเู กต็ . สำนกั ศลิ ปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลยั ราชภัฏภูเกต็ . (สืบค้นเม่ือวนั ที่ 2 กรกฎาคม
2564).

อาหารพน้ื เมอื งภเู กต็ . คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวทิ ยาลยั ราชภัฏภเู กต็ . (สืบคน้ เมื่อวันที่ 1
กรกฎาคม 2564).

ภาคผนวก