เอกสาร (3)แก้ไข

ทฤษฎี 21 วนั ผมรักพี่

มีคนกล่าวไวว้ า่ การใชท้ ฤษฎี 21 วนั น้นั จะทาใหใ้ จคนเราเปลี่ยนไป พร้อมท้งั นิสยั ที่เปล่ียนไปดว้ ย
ม้ยั พาย อยากจะพิชิตใจ รุ่นพ่คี นหน่ึง ท่ีมีช่ือเรียกกนั ภายในโรงเรียนวา่ กวนิ หรือ ฟราน เขาจึงตอ้ งใช้
ทฤษฎี 21 วนั เขา้ มาช่วย งานน้ีจะทาให้ เขาพิชิตใจพ่ีฟราน ไดค้ รบ 21วนั ม้ยั

“ผมขอ 21 วนั เทา่ น้นั ที่ผมจะตามจีบพี่ แตถ่ า้ ครบ 21วนั เม่ือไหร่ ผมจะเลิกยงุ่ กบั พ่เี ดด็ ขาด” ร่างบาง
บอกรุ่นพ่ีท่ีตนชอบไป ดว้ ยคามน่ั สญั ญาวา่ เขาจะสามารถพิชิตใจพีเ่ ขาใหไ้ ด้

“กจู ะคอ่ ยดูวา่ มึงจะทาไดไ้ หม” ร่างสูงพดู พร้อมกบั เดินออกไป โดยไมห่ นั มามองรุ่นนอ้ งคนน้ีเลย

“เป็นไงบา้ ง ตามจีบพี่เขาอะ่ พาย” เพื่อนคนแรกภายในโรงเรียน ที่เขาสนิทที่สุดถามข้ึน ดว้ ยความ
เป็นห่วง เพราะอีกไม่กี่วนั ก็จะครบตามกาหนดแลว้ ไมเ่ ห็นท่ีทา่ ของพ่ีฟรานจะสนใจเพื่อนของตนเลย

“ก็เรื่อยๆ อ่ะ ไมม่ ีไรมาก มนั กเ็ หมือนเดิม แต่เราไมย่ อมแพห้ รอ เราจะสู้ เพราะวา่ เหลืออีก ไมก่ ่ีวนั ก็
จะครบ 21วนั แลว้ ”เขาก็ทาไดแ้ ค่ ตดั พอ้ ไปเท่าน้นั เพราะยงั ไงเขากต็ อ้ งสู้ ถึงจะ ครบ21วนั แลว้ ก็ตาม

ดงั น้นั ถา้ เรารู้สึกวา่ ฝ่ ายตรงขา้ มทาทุกอยา่ งเพอื่ เราขนาดน้ี เราควรท่ีจะ ทาใหค้ นที่เรารักมีความสุข
มากกวา่ ที่จะทาใหเ้ ขานนั่ มีน้าตา เพราะการทาแบบน้นั คนที่จะเจบ็ ปวดกค็ ือ ตวั ของเราเอง

ตอนที่ 1

จุดเริ่มต้น

ณ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา จงั หวดั กรุงเทพมหานคร เขตปทุมวนั ในเชา้ วนั ท่ีอากาศ ร้อนอบอา้ ว

ในช่วงของการเปิ ดภาคเรียนประจาปี การศึกษาน้ี มีนกั เรียนมากหนา้ หลาย ท่ีเขา้ มาโรงเรียนแห่งน้ี เพื่อท่ีจะ
ไดเ้ จอเพอ่ื นใหม่ และ ไดร้ ู้จกั กบั บรรยากาศภายในเมืองหลวงขนาดใหญ่แห่งน้ี ก็จะเหมือนกบั เด็กหนุ่มคนน้ี
ที่อายุ 15 ปี กาลงั จะ 16 ปี ผมอยูช่ ้นั มธั ยมศึกษาปี ท่ี4 และผมไดส้ อบติดที่โรงเรียนแห่งน้ี ผมเป็ นเด็ก
ต่างจงั หวดั ที่ตอ้ งมาเรียน ณ โรงเรียนแห่งน้ี เพราะมีเหตุจาเป็น เนื่องจากผมตอ้ งยา้ ยมาอยูป่ ้านวล ป้านวลแก
เป็นป้าแทๆ้ ของผมเอง ท่ีผมตอ้ งยา้ ยมาเพราะ พ่อกบั แม่ผมพวกท่านท้งั สองประสบอุบตั ิเหตุทางรถยนต์ เมื่อ
2เดือนก่อน มนั จึงทาใหผ้ มตอ้ งยา้ ยมาอยกู่ บั ป้านวล เพราะไม่มีอยากรับผมไปเล้ียงดูตอ่ ญาติพี่นอ้ งทางฝั่งพ่อ
ของผม พวกทา่ นไมอ่ ยากรับ เดก็ แบบผมไปรับเล้ียงหรอครับ เพราะพวกท่านรู้วา่ ผมเป็ นพวกที่วิปริตผดิ เพศ
เป็ นเหมือนกบั ผม นนั่ จึงทาใหผ้ มคิดวา่ ผมผิดมากเลยหรอกับการผมไม่สามารถเลือกเกิดมาเป็ นผู้หญิงได้
เพียงแค่ผมเป็น เกย์ ผมผิดมากขนาดนั้นเชียว ใช่ครับทุกท่านฟังไม่ผิดหรอครับ ผมเป็ นเกย์ ดงั น้นั ผมจึงเหลือ
ญาติฝั่งแม่ของผม ซ่ึงก็คือพ่ีสาวของแม่ผมเอง นน่ั ก็คือป้านวล ผมจึงจาเป็ นตอ้ งยา้ ยมาเรียนท่ีนี่พร้อมกบั
สอบเขา้ มาเรียน ผมพูดมาซะนาน ผมยงั ไม่แนะนาตวั เลย สวสั ดีครับผมช่ือ “พาย!!!เหม่ออะไรอ่ะเราน่ะ ยงั
ไมเ่ ขา้ โรงเรียนอีกจะสายแลว้ นะ” “ครับๆ ป้านวล ผมไปก่อนนะครับ บายๆ” นน่ั แหละครับช่ือของผม ช่ือวา่
พาย ช่ือจริงคือ นายทิวากร ศรีกษตั ริย์ และคนท่ีพูดกบั ผมเม่ือก้ีน้ีก็คือป้านวลเองครับ เม่ือผมเดินมาเขา้ แถว
ประจาห้องเรียนของผม ไม่นานนกั ก็มีคนมาสะกิดขา้ งหลงั ผม ผมจึงหนั หนา้ ไปมอง ก็พบกบั เพื่อนผูห้ ญิง
คนนึงเธอ“นายๆ นายช่ือไรอ่ะ เราชื่อฟ้านะ เราพ่ึงมาคร้ังแรกอ่ะ ยงั ไม่มีเพ่ือนเลย” เมื่อเธอแนะนาตวั กบั ผม
เสร็จ ผมจึงแนะนาตวั เพื่อท่ีจะให้เธอไดร้ ู้จกั กบั ผม “ยินดีท่ีไดร้ ู้จกั นะครับ ผมชื่อพายครับ พ่ึงมาคร้ังแรก
เหมือนกนั ” พอผมแนะนาตวั กบั เธอเสร็จ เธอจึงขอไลน์ผมเอาไวเ้ พอื่ ติดต่อกนั เม่ือผมกบั ฟ้าแนะนาตวั กนั ไป
สักพกั ก็ถึงเวลาข้ึนห้องเรียนเพื่อท่ีจะไปจดั โต๊ะเกา้ อ้ีวา่ ใครจะนงั่ ตรงไหน ผมกบั ฟ้าจึงตดั สินใจ นงั่ ติดกบั
หน้าต่าง เมื่อนง่ั ไปไดส้ ักพกั ก็มีคุณครูเขา้ มาบอกกบั นกั เรียนในห้อง “สวสั ดีครับ นกั เรียนทุกคนครูเป็ น
ปรึกษาของพวกเธอนะ ครูชื่อ นายทินกร อศั วรักษ์ ชื่อเล่นคือครูกร นะครับ” เมื่อครูกรแกแนะนาตวั เสร็จเเก
ก็บอกวนั น้ีไม่มีอะไรมาก แกก็จะใหพ้ วกเราแนะนาตวั พร้อมกบั เลือกหวั หน้าห้อง เม่ือเวลาผา่ นไปสักพกั
หอ้ งของผมก็ไดห้ วั หนา้ เขามีชื่อวา่ ติณณภพ ชื่อเล่นคือ ติณ หนา้ ตาของติณก็จะดูเหมือนเด็กเนิร์ด ท่ีใส่แวน่
ส่วนรองหวั หนา้ กเ็ ป็นเพอ่ื นท่ีนงั่ ขา้ งผม นน่ั เอง เม่ือช่วงเชา้ ผา่ นไป ก็ถึงเวลาพกั เที่ยง ผมกบั ฟ้าจึงชวนกนั ลง
มาทานขา้ วท่ีโรงอาหาร เม่ือเดินมาถึงโรงอาหารเราสองคนก็แยกยา้ ยกนั ไปซ้ือส่วนผมก็อาสาเดินไปซ้ือขา้ ว
ใหก้ บั ฟ้า ส่วนฟ้าเธอเองก็เดินไปซ้ือน้า พอซ้ือเสร็จเราค่อยมาเจอกนั ที่โตะ๊ เมื่อเราตกลงกนั ไดแ้ ลว้ ผมก็เดิน

มาซ้ือขา้ ว “ป้าครับ ผมเอากระเพราหมูกบั ไข่ดาว1จานครับแลว้ กผ็ ดั คะนา้ หมูกรอบ1ครับ” เมื่อผมส่ังเสร็จป้า
แกกบ็ อกวา่ รอสักครู่ ผมก็ยนื รอไปไดส้ ักพกั ก็ไดย้ นิ เสียทุม้ ท่ีดงั มาจากดา้ นหลงั ผมจึงหนั ไปมองก็ตอ้ งตกใจ
กบั รุ่นพ่ีคนนึง ผมคิดวา่ น่าจะรุ่นพ่ีเพราะผมเห็นดาวท่ีปกคอสองดวง พ่ีเขาหล่อ สูง เหมือนพระเอกการ์ตูน
ผมไม่รู้ว่าผมยืนจอ้ งหนา้ พี่เขาไปหนา้ แค่ไหน พอรู้ตวั อีกทีก็มีแรงมาสะกิดผมพร้อมเรียกผมดว้ ยน้าเสียงที่
อ่อนทุม้ “นอ้ ง นอ้ งครับ” ทาให้ผมตอ้ งออกจากภวงั ค์ “คะ…ครับ” “ขา้ วนอ้ งไดแ้ ลว้ น่ะ” ผมตอบกลบั พี่เขา
ไป พร้อมกบั เดินกลบั มาท่ีโตะ๊ เม่ือผมกลบั มาที่โตะ๊ ผมกน็ งั่ เหม่อเพอ้ ถึงหนา้ ตาของพีเ่ ขาจนทาให้ฟ้าเธอตอ้ ง
เรียกสติของผมให้กลบั คืนมา “พาย ไอพ้ าย!!!” “อะไร!! แกจะเสียงดงั ทาไม ดูสิคนมองท้งั โรงอาหารแลว้ ”
ผมตอบเธอกลบั ไปพร้อมกบั หันไปมองรอบโรงหารตอนน้ีคนเริ่มมองท่ีพวกเราสองคน “ฉนั เรียกแกต้งั
หลายคร้ังแต่แกก็ไม่สนใจ แกเป็ นอะไร ทาไมนงั่ เหม่อแบบน้ี” ฟ้าเธอถามผมกลบั แต่ผมก็ไม่ไดต้ อบเธอ
ออกไป ฟ้าเธอเป็ นเพ่ือนคนแรกที่ผมรู้จกั ในโรงเรียน เพราะเราท้งั สองพ่ึงเขา้ มาเป็ นคร้ังแรก ฟ้าเธอจะเป็ น
คนน่ารัก นิสยั กน็ ่าจะหา้ วนิดหน่อย ผมดิดวา่ น่ะ เธอสูงน่าจะเกือบเท่ากบั ผม หุ่นเธอก็ไม่ถึงกบั ผอมมาก เธอ
บอกกับผมว่า ที่เธอได้มาเรียนท่ีน้ีเพราะเธอถูกย้ายมาตามพ่อกับแม่เธอ พ่อกับแม่เธอทางาน
อสังหาริมทรัพย์ น้นั จึงทาใหเ้ ธอตอ้ งยา้ ยบา้ นตามพอ่ กบั แม่เธอมา เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนผมกบั ฟ้าก็ไดช้ วนกนั
เดินมาที่หนา้ โรงเรียน ผมกบั ฟ้าเราก็พูดคุยกนั จนมาถึงหนา้ โรงเรียน แต่แลว้ จู่ๆ ฟ้าก็พูดเมื่อเหตุการณ์ตอน
เท่ียงข้ึน “เออนี่…พายเม่ือตอนเที่ยงฉันอยากรู้ว่าแกเป็ นอะไรอ่ะ ทาไมมนั เหมือนวิญญาณแกหลุดออกจาก
ร่างอ่ะ” น่ันจึงทาให้ผมนึกถึงเหตุการณ์เม่ือตอนเที่ยงข้ึนมา ‘น้อง…น้องครับ’ ‘คะ…ครับ’ ‘ข้าวน้องได้
แล้วน่ะครับ’ “ป๊ าว!! ไม่มีอะไร” เม่ือผมตอบกลบั ไปก็ทาให้ฟ้าเธอไม่เช่ือ แต่เม่ือเธอกาลงั จะเอ่ยปากถามผม
อีกกม็ ีเสียงแตรรถดงั ข้ึนขา้ งๆ ท่ีพวกเรายืนอยู่ ผมจึงหนั ไปมองก็เป็ นรถของป้านวลเอง “ง้นั เรากลบั ก่อนนะ
ป้าเรามารับแลว้ ไวเ้ จอกนั พรุ่งน้ีนะ บายๆ”แลว้ ผมก็พูดลาเธอพร้อมกบั ข้ึนรถกลบั บา้ นไป เมื่อกลบั มาถึง
บา้ น ผมก็เดินข้ึนหอ้ งของตวั เอง บา้ นที่ผมยา้ ยมาอยูจ่ ะเป็ นบา้ นที่อยูใ่ นหมู่บา้ นจดั สรร จะเป็ นบา้ นหลงั ที่อยู่
ทา้ ยซอย ขา้ งบา้ นของป้านวลจะติดกบั สวนสาธารณะ เม่ือมีเวลาวา่ งๆ ผมก็มกั จะออกไปเดินเล่นกบั เจา้ ถ่าน
เจา้ ถ่านท่ีผมพุดถึงนี่เป็ นสุนขั ของป้านวลเอง แกบอกกบั ผมวา่ แกเก็บมนั ไดท้ ่ีสวนสาธารณะ ไม่รู้วา่ ใครช่าง
กลา้ เอามนั มาทิ้ง ป้านวลท่านเลยเก็บมนั มาเล้ียงเองซะเลย เพราะยงั ไงแกกอ็ ยคู่ นเดียวอยูแ่ ลว้ เหตุผลที่แกเก็บ
เจา้ ถ่านมาเล้ียง เพราะว่า พ่ีอนนั ตแ์ กไปทางานท่ีต่างประเทศยงั ไม่กลบั มาเลยนน่ั จึงทาให้ป้าแกตอ้ งเก็บเจา้
ถ่านมาเล้ียง “เฮอ้ อออ!! พี่เขาช่ืออะไรนา้ าาาา” เมื่อผมข้ึนมาบนห้องผมก็เอากระเป๋ าวา่ งไวแ้ ลว้ ผมก็เดินมาท่ี
เตียงแลว้ ลม้ ตวั ลงนอน พอลม้ ตวั นอนไปไดส้ ักพกั ก็ทาให้ผมคิดถึงหนา้ พี่เขาข้ึนมา ติ้ง คิดไปไดส้ ักพกั ก็มี
เสียงแจง้ เตือนแชคดงั ข้ึน ผมจึงหยบิ โทรศพั ทข์ ้ึนมาดูวา่ ใครทกั มาตอนน้ี

เม่ือผมหยิบข้ึนมาดูก็รู้วา่ เป็ นฟ้าทกั มา ผมคิดวา่ ท่ีฟ้าทกั ผมมาคงจะทกั มาคุยเรื่องเมื่อตอนเท่ียงน้ีแน่ๆ ผมจึง
ตอบกลบั ฟ้ากลบั ไป ‘วา่ ไง มีอะไรหรือป่ าว’ เมื่อผา่ นไปไดส้ ักพกั ฟ้าก็ตอบมาคุยเร่ืองเมื่อตอนเท่ียงน้ีจริงๆ

ถ้าผมซื้อหวยเนี่ยผมคงจะถูก ‘นายยงั ไม่บอกเราเรื่องเมื่อตอนนเท่ียงน้ีเลย บอกเรามาสิวา่ มนั เกิดอะไรข้ึน
ทาไมพอแกกลบั มาจากซ้ือขา้ วแกกเ็ หม่อไปเลย’ ผมจึงตอบเธอไปตามจริงพร้อมกบั เล่าเรื่องที่เกิดข้ึนวนั น้ีให้
เธอฟัง เมื่อผมพิมพต์ อบเธอเสร็จเธอก็บอกให้ผมช้ีรุ่นพ่ีท่ีผมเจอวนั น้ีให้เธอดูในวนั พรุ่งน้ี เม่ือผมคุยกบั เธอ
เสร็จกม็ ีเสียงเคาะประตูดงั ข้ึน ก๊อก ก๊อก ก๊อก “พายเอ๋ย มากินขา้ วไดแ้ ลว้ ” “ครับป้านวล”ผมจึงตอบกลบั ไป
พร้อมกบั วางโทรศพั ทไ์ วบ้ นห้อง แลว้ เดินลงไปดา้ นล่าง เมื่อเดินมาถึงโต๊ะทานขา้ วป้านวลก็พูดข้ึน “พาย
เรียนเป็ นยงั ไงบา้ งวนั น้ี มีการบา้ นไหมลูก” “ก็ดีนะครับ แถมผมยงั มีเพ่ือนท่ีโรงเรียนดว้ ย การบา้ นก็ยงั ไม่
ค่อยมีเท่าไหร่ครับ เพราะวา่ เปิ ดเรียนวนั แรก”เม่ือผมตอบป้านวลเสร็จพวกเราก็ทานขา้ วกนั ไปเร่ือยๆ พร้อม
กบั พูดคุยกนั ไปเรื่อยจนเมื่อถึงเวลา 1 ทุ่ม ผมก็อาสาลา้ งจานให้กบั ป้านวล พอลา้ งเสร็จผมก็เดินข้ึนหอ้ งของ
ตวั เองไป

แกร๊ ก!!!

ผมเขา้ มาในหอ้ ง ผมก็เดินมาที่เตียงแลว้ หยบิ โทรศพั ทข์ ้ึนมา ผมกเ็ ล่ือนหนา้ จอโทรศพั ทไ์ ปเรื่อย จึงกดเขา้ เกม
พอเล่นเกมไปไดส้ กั พกั ก็ไดย้ นิ เสียง เคาะประตูหอ้ งของผม ผมจึงเดินไปเปิ ดประตู ก็พบกบั ป้านวลที่ถือแกว้
นมอุ่น “นอนไดแ้ ลว้ นะ พรุ่งน้ีตอ้ งตื่นเชา้ ไปเรียน เขา้ ใจม้ยั ”ผมจึงตอบกลบั ป้านวลไปพร้อมกบั รับแกว้ นม
อุ่นมาถือไว้ “ครับ ฝันดีนะครับป้านวล” “ฝันดีจา้ ” ผมจึงรับมาพร้อมกบั เดินไปที่เตียง แลว้ วางแกว้ ลงขา้ ง
เตียง เม่ือผมดื่มเสร็จผมกป็ ิ ดไฟท่ีหวั เตียงแลว้ กน็ อนลง

กริ๊งงงงง กร๊ิงงงงง ปึ ก! เสียงตบป่ ุมปิ ดนาฬิกาดงั ข้ึน เพือ่ ทาใหร้ ู้วา่ เขาน้นั ต่ืนแลว้ “