d ì sān tiān Z h ū g ě Liàng z h ǐ s h ì kàn tiān shén me y ě
第三天 , 诸葛亮只是看天 , 什么也
bú zuò L ǔ S ù b ù míng bai Z h ū g ě Liàng z à i gàn shén me
不做 。 鲁肃不明白诸葛亮在干什么 。
d à o l e wǎn shang Z h ū g ě Liàng qǐng Lǔ S ù shàng chuán zhè shí
到了晚 上 , 诸葛 亮 请鲁肃上 船 。 这时 ,
jiāng shang d à w ù è r shí t i á o chuán lái dào Cáo Cāo zhù d e d ì fang
江 上 大雾 , 二十条 船 来到曹操住的地方 。
Z h ū g ě Liàng shuō chuán t ó u cháo x ī chuán wěi cháo dōng pái
诸葛亮 说 : “ 船 头朝西 , 船 尾朝东 , 排
chéng yì p á i t ā jiào chuán shang de r é n y ì biān d ǎ g ǔ
成一排 。 ” 他叫 船 上 的人一边打鼓 ,
y ì biān dà jiào
一边大叫。
ในวันที่สาม ขงเบ้งเอาแต่แหงนมองท้องฟ้าโดยไม่ทำ
อะไรเลย โลซกเองไม่เข้าใจว่าขงเบ้งกำลังทำอะไรอยู่ พอตกเย็น
ขงเบ้งเชิญโลซกขึ้นเรือ ในตอนนั้นแม่น้ำปกคลุมไปด้วยหมอกหนา
เรือยี่สิบลำของขงเบง้ แล่นมาถงึ ค่ายของโจโฉ แล้วขงเบ้งก็ออกคำสัง่ วา่
“หันหัวเรือไปทางทิศตะวันตก หันท้ายเรือไปทางทิศตะวันออก
แล้วเรียงกันเป็นแถว” เขาสั่งให้ทหารลั่นกลองพลางร้องตะโกน
เพื่อดงึ ความสนใจจากกองทัพของโจโฉ
50
Lǔ Sù hěn hài p à wèn r ú g u ǒ Cáo jūn chū l á i
鲁肃很害怕 , 问 :“ 如果曹军出来 ,
z ě n me b àn Z h ū g ě Liàng xiào zhe shuō wù z h è me dà
怎么办?”诸葛亮笑着说: “ 雾这么大,
qù
去。”
โลซกหวาดกลัวมาก แล้วถามขึ้นว่า "ถ้าเกิดกองทัพของโจโฉ
บุกมาโจมตีเรา จะทำยังไง" ขงเบ้งยิ้มและพูดว่า "หมอกหนาขนาดน้ี
พวกมันไม่กล้าออกมากันหรอก ระหว่างนี้เรามาดื่มเหล้ากันดีกว่า
พอฟ้าสางแล้วคอ่ ยกลับ"
51
Cáo Cāo tīng dào g ǔ shēng h é jiào shēng shuō jiāng shang wù
曹操听到鼓声和叫 声 说:“江 上雾
hěn d à k à n b ù qīng t ā men yǒu duō shǎo r é n b ú yào chū dòng
很大,看不清他们有多少人。不要出动,
zh ǐ shè jiàn y í wàn duō míng gōng jiàn shǒu y ì q ǐ xiàng chuán
只射箭。”一万多名 弓箭手,一起 向 船
shang shè jiàn j i à n hǎo xiàngx i à y ǔ y í yàng f ē i lái Z h ū g ě Liàng
上 射箭,箭好像下雨一样飞来。诸葛 亮
yòu jiào r é n diào zhuǎn chuán t ó u chuán t ó u cháo dōng chuán wěi cháo
又叫人调 转 船 头, 船 头朝东, 船 尾朝
xī
西。
เมื่อโจโฉได้ยินเสียงกลองและเสียงร้องตะโกน เขาจึงพูดว่า
"บนแม่น้ำมีหมอกหนามาก มองไม่ชัดว่าพวกมันมากันเท่าไร อย่า
ออกไป แค่ยิงธนูใส่พวกมันก็พอ" ว่าแล้วพลธนูกว่าหมื่นนายก็พร้อมใจ
กนั ระดมยงิ ธนอู อกไปราวกบั สายฝน ส่วนขงเบง้ ก็สงั่ ให้ทหารเบนหัวเรอื
อีกครั้ง โดยคราวนี้ให้หันหวั เรือไปทางทศิ ตะวันออกและหันท้ายเรือไป
ทางทศิ ตะวันตก
52
tiān liàng hòu jiāng shang hái yǒu wù chuán shang de r é n d à
天亮后,江 上 还有雾。 船 上 的人大
shēng shuō x i è x i è è r s h í tiáo chuán jiù wǎng huí zǒu Cáo
声 说:谢谢!”二十条 船 就往回走。曹
Cāo zhī dào shàng dàng l e k ě shì chuán y ǐ jīng zǒu yuǎn l e èr
操知道上 当了 , 可是 船 已经走远了 。 二
s h í tiáo chuán h u í l á i l e měi tiáo chuán shang yǒu wǔ liù qiān zhī
十条 船 回来了 , 每条 船 上 有五六千支
jiàn è r s h í tiáo chuán y í gòng yǒu s h í wàn duō z h ī Zhōu Yú z h ī
箭 , 二十条 船 一共有十万多支 。 周瑜知
dào hòu hěn bù kāi xīn shuō Z h ū g ě Liàng tài cōng ming
道后 , 很不开心 , 说 :“ 诸葛亮太聪明
l e w ǒ b ǐ b ú shàng t ā y a
了,我比不 上 他呀!”
เมือ่ ฟ้าสาง บนแมน่ ้ำยังคงมหี มอกปกคลุมอยู่ พลทหารบนเรือ
ตะโกนวา่ “ขอบใจ” แล้วเรือทง้ั ย่ีสิบลำกห็ ันหัวเรือกลับไป กว่าโจโฉจะ
รู้ว่าตนเสียรู้ข้าศึก เรือก็แล่นไปไกลเสียแล้ว หลังจากที่เรือทั้งยี่สิบลำ
กลับมาถึงค่าย ก็พบว่าหุ่นฟางบนเรือแต่ละลำมีลูกธนูปักอยู่ห้าถึงหก
พันดอก รวมกันแล้วมีลูกธนูมากกว่าแสนดอก เมื่อจิวยี่รู้ ก็พูดอย่างไม่
สบอารมณ์ว่า “ขงเบ้งฉลาดเกนิ ไปแล้ว ข้าส้เู ขาไม่ได้เลยจริง ๆ”
53
Z h ū g ě Liàng zěn me z h ī d à o d ì sān t i ā n wǎn shang huì yǒu d à
诸葛亮怎么知道第三天晚 上会有大
wù ne yīn wèi t ā xué guò t i ā n wén dì lǐ zhī dào nǎ tiān
雾呢?因为他学过天文、地理,知道哪天
yǒu d à w ù s u ǒ y ǐ t ā c á i néng z à i sān t i ā n l i n á chū s h í wàn
有大雾。所以,他才能在三天里拿出十万
z h ī j i à n zhè j i ù s h ì cǎo chuán jiè j i à n d e g ù s h i
支箭,这就是草 船 借箭的故事。
ขงเบ้งรู้ได้อย่างไรว่าในคืนวันที่สามจะมีหมอกลง นั่นก็เป็น
เพราะวา่ เขาเคยศึกษาดา้ นดาราศาสตร์และภูมิศาสตร์ จึงร้ไู ดว้ า่ วนั ไหน
จะมีหมอก ดังนั้นขงเบ้งจึงสามารถรวบรวมลูกธนูเป็นแสนดอกได้
ภายในสามวนั และน่กี ค็ ือเรอ่ื งราวของกลยทุ ธเ์ รือฟางยืมธนู
54
词语表 คำศพั ทน์ า่ รู้
1.箭 jiàn ลูกธนู
2.小气
3.军师 xiǎo qi ใจแคบ
4.学问
5.合作 jūn shī ทป่ี รึกษา
6.对付
7.能干 xuéwen ความรู้
8.弓箭
9.支 hézuò รว่ มมอื กัน
10.黑布 duìfu กำจัด, รบั มอื
11.盖
12.草人 nénggàn เก่งกาจ
13.大雾
14.船尾 gōngjiàn ธนู
15.打鼓
16.大叫 zhī ดอก
(ลกั ษณนามของลกู ธน)ู
hēi bù ผา้ ดำ
gài คลมุ
cǎorén หนุ่ ฟาง
dàwù หมอกหนา
chuánwěi ทา้ ยเรือ
dǎ gǔ ตกี ลอง
dà jiào ตะโกน
55
17.天亮 tiān liàng ฟา้ สาง
18.鼓声 gǔ shēng เสยี งกลอง
19.叫声 jiào shēng เสียงรอ้ งตะโกน
20.清 qīng ชดั เจน
21.出动 chūdòng ออกรบ
22.射箭 shè jiàn ยิงธนู
23.弓箭手 gōngjiànshǒu พลธนู
24.调转 diàozhuǎn หันกลบั
25.回来 huí lai กลับมา
26.天文 tiānwén ดาราศาสตร์
27.拿出 ná chū รวบรวม
56
sān qì Zhōu Yú
三气周瑜
จวิ ย่ีจอมโมโห
Sūn Quán h é Liú Bèi shuō hǎo l e shéi xiān n á x i à Cáo Cāo d e
孙权和刘备说好了 : 谁先拿下曹操的
Nán j ù n Nán j ù n j i ù s h ì shéi d e Zhōu Yú d à i bīng q ù l e Nán
南郡 , 南郡就是谁的 。 周瑜带兵去了南
jùn Cáo Cāo d e s h ì bīng d ǎ le y í h u ì r jiù pǎo le
郡 , 曹操的士兵打了一会儿 , 就跑了 。
chéng mén k ā i zhe chéng shang méi r é n Zhōu Yú d à i zhe s h ì bīng jìn
城门开着, 城 上 没人, 周瑜带着士兵进
chéng zhè shí Cáo jūn y ì qǐ shè jiàn Zhōu Yú shòu shāng
城 。 这时 , 曹军一起射箭 , 周瑜受 伤
l e y ī shēng yào Zhōu Y ú hǎo hǎo x i ū x i
了。医 生 要周瑜好好休息。
ซุนกวนและเล่าปี่ตกลงกันไว้ว่า ใครยึดเมืองลำกุ๋นของโจโฉ
ไดก้ ่อน เมอื งลำกุ๋นกจ็ ะตกเป็นของคนนน้ั จิวยี่จงึ ยกทัพไปตีเมืองลำกุ๋น
ทหารของโจโฉรบอยู่ไม่นานก็ถอยหนีเข้าเมือง โดยเปดิ ประตูเมืองทิ้งไว้
ภายในเมืองไร้ซึ่งผู้คน จิวยี่จึงนำทัพทหารเข้าเมือง ทันใดน้ัน
เหล่าทหารของโจโฉก็รุมยิงธนูเข้าใส่จนจิวยี่ได้รับบาดเจ็บ หมอสั่งให้
จิวย่พี กั ฟื้น
57
bù jiǔ yǒu xiāo x i shuō Zhōu Yú s ǐ l e Cáo
不久 , 有消息说 :“ 周瑜死了 。 ” 曹
j ūn tīng shuō hòu q ù d ǎ Zhōu Yú d e j ū n d u ì què bèi dǎ b à i
军听说后 , 去打周瑜的军队 , 却被打败
l e yuán lái xiāo x i shì jiǎ d e j i ù z à i t ā men d ǎ zhàng d e
了 , 原来消息是假的 。 就在他们打 仗 的
shí hou Z h ū g ě Liàng pài r é n n á x i à l e Jīng zhōu děng sān g e d ì
时候 , 诸葛亮派人拿下了荆州等三个地
fang Zhōu Yú f ē i cháng shēng q ì d à j i à o y ì shēng hūn d ǎo
方 , 周瑜非 常 生气 , 大叫一声 , 昏倒
le
了。
ไม่นานนักก็มีข่าวว่า “จิวยี่ตายแล้ว” เหล่าทหารของโจโฉได้
ข่าวดังนั้นจึงยกทัพไปตีกองทัพทหารของจิวยี่ แต่กลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้
เสียเอง แท้จริงแล้วข่าวนั้นเป็นข่าวลวง ในตอนที่พวกเขารบกันอยู่นั้น
ขงเบง้ ก็ฉวยโอกาสส่งทัพไปตีแควน้ เกงจิ๋วและอีกสองเมือง เมื่อจิวย่ีได้รู้
ข่าวก็โมโห แล้วร้องตะโกนออกมาจนสลบไป
58
hòu lái Liú B è i de fū r e n s ǐ l e Zhōu Yú xiǎng l e
后来 , 刘备的夫人死了 , 周瑜想了
yí ge zhǔ yì t ā qǐng Liú Bèi lái Dōng wú h é Sūn Quán d e mèi
一个主意 , 他请刘备来东吴和孙权的妹
mei j i é hūn zhǔn bèi chèn j ī b ǎ Liú Bèi guān q ǐ l á i dào s h í zài
妹结婚,准备趁机把刘备关起来,到时再
yào h u í Jīng zhōu Z h ū g ě Liàng g ě i l e Zhào Yún s ā n g e xiǎo d à i
要回荆州 。 诸葛 亮 给了赵云三个小袋
z i j i à o t ā h é Liú Bèi y ì q ǐ q ù Zhào Yún d ǎ k ā i d ì yī g e
子,叫他和刘备一起去。赵云打开第一个
dài zi l ǐ miàn yǒu y í g e z h ǐ t i á o y à o t ā men g à o s u suǒ y ǒ u
袋子,里面有一个纸条,要他们告诉所有
de r é n Liú Bèi yào j i é h ūn l e méi xiǎng dào Sūn Quán d e m ā
的人 : 刘备要结婚了 。 没 想 到 , 孙 权 的妈
m a h é mèi mei d ō u x ǐ huan Liú Bèi Sūn Quán d e mèi mei zhēn d e h é
妈和妹妹都喜欢刘备,孙权的妹妹真的和
Liú Bèi j i é hūn l e Liú Bèi jiù zài nà l ǐ zhù l e xià lai
刘备结婚了。刘备就在那里住了下来。
หลงั จากนั้นไมน่ าน ภรรยาของเลา่ ป่ีกเ็ สียชีวิต จวิ ยีจ่ งึ คิดอุบาย
ให้เล่าปี่มาแคว้นง่อเพื่อแต่งงานกับน้องสาวของซุนกวนและจะใช้
โอกาสนี้รัง้ ตวั เล่าปีไ่ ว้ ส่วนตนจะกลบั ไปยึดแคว้นเกงจิว๋ คืนมา ทางฝ่าย
ของขงเบ้งที่รู้เท่าทันกลอุบายของจิวยี่จึงมอบถุงสามใบให้แก่จูล่งและ
สั่งให้จูล่งตามเล่าปีไ่ ป จูล่งตัดสินใจเปิดถุงใบที่หนึ่ง ในถุงมีกระดาษอยู่
แผ่นหนึ่งที่เขียนสั่งให้ จูล่งป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ว่า “เล่าปี่จะ
แต่งงานแลว้ ” ไมม่ ใี ครคาดคิดวา่ แมแ่ ละน้องสาวของซุนกวนจะช่ืนชอบ
เล่าปี่ ด้วยเหตุนี้น้องสาวของซุนกวนจึงยินยอมแต่งงานกับเล่าปี่ด้วย
ความเตม็ ใจ ส่วนเลา่ ปก่ี ต็ ัดสนิ ใจอยู่ที่แคว้นง่อกับภรรยา
59
Zhào Yún n á c h ū d ì è r g e d à i z i kàn wán hòu Zhào
赵云拿出第二个袋子 , 看完后 , 赵
Yún zhǎo dào Liú Bèi shuō Cáo Cāo dà i l ǐn g wǔ shí wànré n yào dǎ
云找到刘备说 :“ 曹操带领五十万人要打
Jīng zhōu w ǒ men kuài diǎn r huí q u b a Liú Bèi hé x ī n fū
荆州,我们快点儿回去吧。”刘备和新夫
r é n mǎ shàngzhǔn b è i zuò chē h u í q u jiù zài zhè shí Zhōu Yú
人马上 准备坐车回去 , 就在这时 , 周瑜
de s h ì bīng b ú ràng t ā men z ǒ u Zhào Yún n á c h ū l e d ì s ā n g e d à i
的士兵不让他们走。 赵云拿出了第三个袋
z i z h ǐ tiáo shàng xiě z h e qǐng f ū r é n bāng máng fū ren
子,纸条上写着:“请夫人帮 忙。”夫人
y ì c h ū l a i n à xi ē shì bīng jiù zhǐ h ǎ oràng t ā men zǒu l e
一出来,那些士兵就只好让他们走了。
หลงั จากนนั้ จลู ง่ หยิบกระดาษในถุงใบท่ีสองออกมาดู ก็ไปบอก
เล่าปี่ว่า “โจโฉนำทหารห้าหมื่นนายมาตีแคว้นเกงจิ๋ว พวกเราต้องรีบ
กลับไป” เล่าปี่กับภรรยาจึงรีบเตรียมตัวกลับเมืองเกงจิ๋ว แต่กลับถูก
ทหารของจิวยี่ขัดขวางเสียก่อน ในตอนนั้นเอง จูล่งจึงหยิบกระดาษใน
ถุงใบที่สามออกมา ในกระดาษเขียนไว้ว่า "ขอความช่วยเหลือจาก
ภรรยาของเล่าปี่" พอภรรยาของเล่าปี่รู้ดังนั้นจึงออกมาพูดกับทหาร
ของจิวย่ีดว้ ยตนเอง เหลา่ ทหารจึงยอมปล่อยให้พวกเขาออกเดินทางไป
ยังแคว้นเกงจ๋วิ
60
t ā men l á i dào h é biān zhǎo b ú dào chuán zhèng zài zháo
他们来到河边,找不到 船 , 正 在着
j í Z h ū g ě Liàng d e chuánl á i l e Guān Yǔ b ǎ o h ù Liú Bèi h u í
急 , 诸葛亮的 船 来了 , 关羽保护刘备回
dào Jīng zhōu Zhōu Yú z h ī dào h ò u gèng shēng q ì l e yòu hūn
到荆 州 。 周瑜知道后 , 更 生气了 , 又昏
dǎo z à i d ì shang shāng y ě zhòng l e h ò u l á i Zhōu Yú d à i bīng
倒在地上 , 伤也 重 了。后来, 周瑜带兵
d ǎ Jīng zhōu t ā l á i dào chéng x i à Zhào Yún d à j i à o Zhū gě
打荆 州 ,他来到 城 下, 赵云大叫:“诸葛
Liàng zǎo jiù z h ī dào l e n ǐ h u ì l á i wǒ men zhèng děng n ǐ
亮早就知道了你会来 , 我们正 等你
ne zhè shí Guān Y ǔ Zhāng Fēi děng r é n y ě wéi zhù l e
呢 。 ” 这时 , 关羽 、 张 飞等人也围住了
Zhōu Y ú Zhōu Yú d à j i à o y ì shēng yòu hūn dǎo z à i d ì shang
周瑜。周瑜大叫一 声 ,又昏倒在地 上 。
เมื่อพวกเขาเดินทางมาจนถึงริมแม่น้ำกลับไม่เห็นเรือสักลำ
ทำให้พวกเขาร้อนใจมาก แต่เพียงไม่นานทัพเรือของขงเบ้งและกวนอู
กแ็ ล่นมาถึง กวนอรู บั หนา้ ที่คุ้มครองเล่าปตี่ ลอดการเดินทางกลับแคว้น
เกงจวิ๋ เพื่อขัดขวางแผนการของจิวย่ี เม่อื จิวยีร่ ้เู ร่ืองราวท่ีเกิดขึ้นก็โกรธ
มากจนลม้ ปว่ ยหนัก และหลงั จากทอ่ี าการดีขึ้น จวิ ยจ่ี ึงยกทัพไปตีแคว้น
เกงจิ๋ว แต่เมื่อกองทัพของเขามาถึง จูล่งที่รออยู่แล้วตะโกนขึ้นมาว่า
“ขงเบ้งรู้ตั้งนานแล้วว่าเจ้าจะมา ข้ากำลังรอเจ้าอยู่เลย” ขณะนั้นเอง
กวนอู เตียวหุย และเหล่าทหารรีบเข้ามาล้อมกองทัพของจิวยี่ไว้
จวิ ยจี่ งึ ตะโกนโหวกเหวกดว้ ยความโมโหจนสลบไป
61
Zhōu Yú xǐng l a i yǒu rén sòng g ě i t ā y ì fēng xìn shì
周瑜醒来 , 有人送给他一封信 , 是
Z h ū g ě Liàng x i ě d e kàn wán x ì n hòu Zhōu y ú shuō lǎo tiān
诸葛 亮 写的 。 看完信后 , 周瑜说 :“ 老天
a j ì rá n shēng l e w ǒ Zhōu Yú wéi shén m e h á i yào shēng Zhū
啊 , 既然生了我周瑜 , 为什么还要 生 诸
g ě Liàng n e t ā shuō wán j i ù s ǐ l e s ǐ shí cái sān s h í
葛 亮 呢 ?!” 他说完就死了 , 死时才三十
liù suì d à j i ā dōu j u é d e Zhōu Yú s h ì g e yīng xióng jiù shì
六岁 。 大家都觉得周瑜是个英雄 , 就是
t à i xiǎo xīn y ǎ n r l e
太小心眼儿了。
หลังจากที่จิวยี่ฟื้นขึ้นมา เขาก็ได้รับจดหมายจากขงเบ้ง
เมื่ออ่านจดหมายเสร็จ จิวยี่ก็ตัดพ้อว่า "สวรรค์ช่างไร้เมตตา ทำไมถึง
ต้องส่งข้ามาเกิดร่วมโลกกับขงเบ้งด้วย" พอพูดจบ จิวยี่ก็เสียชีวิต
ซึ่งตอนนั้นเขามีอายุเพียง 36 ปี ถึงแม้จิวยี่จะเป็นคนที่จิตใจคับแคบ
แตผ่ ้คู นยงั คงยกยอ่ งเขาในฐานะวีรบุรุษคนหนง่ึ แหง่ ยุคสามก๊ก
62
词语表 คำศพั ทน์ ่ารู้
1.气 qì โมโห
2.南郡 Nánjùn เมอื งลำกนุ๋
3.带兵 dài bīng ยกทัพ
4.城门 chéngmén ประตเู มือง
5.败 bài พ่ายแพ้
6.昏倒 hūn dǎo สลบ
7.夫人 fū rén ภรรยา
8.关 guān ปิด
9.袋子 dàizi ถงุ
10.纸条 zhǐtiáo แผน่ กระดาษ
11.帮忙 bāngmáng ช่วยเหลอื
12.老天 lǎotiān สวรรค์
13.小心眼儿 xiǎoxīnyǎnr ใจแคบ
63
Chì b ì z h ī zhàn
赤壁之战
ศกึ เซ็กเพก็
Gōng yuán nián C á o Cāo d à i l e w ǔ s h í wàn j ū n d u ì
公 元208年,曹操带了五十万军队,
l á i dào Cháng Jiāng b ě i ' à n zhǔn b è i guò h é gōng d ǎ Sūn Quán
来到 长 江 北岸,准备过河攻打孙 权 。
ปี ค.ศ. 208 โจโฉนำกองกำลงั ทหารกว่าห้าแสนนายมายังรมิ
ฝั่งดา้ นเหนอื ของแมน่ ำ้ แยงซีเกยี ง และเตรยี มบุกโจมตีกองทพั ซนุ กวน
ซึ่งอยู่อกี ฟากหน่งึ ของแม่น้ำ
65
Dāng s h í S ū n Quán h é Liú Bèi d e r é n j i ā z à i y ì q ǐ c á i
当时 , 孙 权 和刘备的人加在一起才
sān w ǔ wàn s u ǒ y ǐ Zhōu Y ú h é Zhū g ě Liàng h é z u ò j ì huà
三五万 , 所以周瑜和诸葛亮合作 , 计划
yòng Cháng Jiāng l á i b ǎ o h ù z ì j ǐ yòng huǒ shāo diào Cáo Cāo d e
用 长 江 来保护自己 , 用火烧掉曹操的
chuán h é j ū n d u ì Dàn shì y ǒ u liǎng g è wèn t í dì y ī
船 和军队。但是,有 两 个问题:第一,
Cáo Cāo yǒu h ě n duō chuán zhè x i ē chuán k é y ǐ s ì chù z ǒ u zěn
曹操有很多 船 , 这些 船 可以四处走 , 怎
me shāo d ì èr n à s h í s h ì dōng tiān cháng cháng guā x ī b ě i
么烧?第二,那时是冬天, 常 常 刮西北
fēng d à n t ā men x ū yào d e s h ì dōng nán fēng
风,但他们需要的是东南风。
ในขณะนั้น กองกำลังของซุนกวนและเล่าปี่รวมกันแล้วมี
ประมาณสามถึงห้าหมื่นนายเท่านั้น จิวยี่และขงเบ้งจึงร่วมมือกัน
วางแผนใช้แม่น้ำแยงซีเกียงมาเป็นแนวป้องกันกองกำลังของตนเอง
เอาไว้ โดยใช้วิธีการเผาเรือและกองกำลังของโจโฉ แต่ทว่าปัญหาก็คือ
ในแม่น้ำมีเรือของโจโฉแล่นไปมามากมาย จะเผาให้หมดได้อย่างไร
อีกทั้งช่วงนี้เป็นช่วงฤดูหนาว มีแต่ลมหนาวที่พัดมาจากทิศตะวันตก
เฉียงเหนอื แต่พวกเขาต้องการลมทพ่ี ดั มาจากทศิ ตะวันออก
66
Cáo Cāo xiǎng d ǎ guò jiāng q u dàn shì t ā b ù zhī dào
曹操 想 打过江去 , 但是 , 他不知道
zěn m e guò jiāng s u ī rá n t ā yǒu hěn duō s h ì bīng dàn d à duō s h ì
怎么过江。虽然他有很多士兵,但大多是
b ě i fāng r é n b ú h u ì z à i shuǐ shàng d ǎ zhàng t ā men b ù x í guàn
北方人 , 不会在水 上 打 仗 , 他们不习惯
zuò chuán huá chuán yǒu d e h á i shēng l e bìng yǒu r é n gào s u
坐 船 、划 船 ,有的还 生 了病。有人告诉
Cáo Cāo bǎ chuán dōu lián zài yì q ǐ shàng miàn fàng shang mù
曹操 : 把 船 都连在一起 , 上 面放 上 木
bǎn rén kě yǐ zài chuán shang zǒu mǎ y ě kě yǐ zài chuán shang
板。人可以在 船 上走,马也可以在 船 上
pǎo zhè yàng guò jiāng jiù xiàng zài dì shang yí yàng Cáo Cāo
跑。这 样 过江,就 像 在地 上 一样。曹操
j u é d e zhè gè fāng f ǎ hěn hǎo
觉得这个方法很好。
ส่วนทางด้านโจโฉที่ต้องการบุกข้ามแม่น้ำเพื่อโจมตีกองทัพ
ซุนกวนนั้นกลับหาวิธีข้ามฝั่งไม่ได้ แม้เขาจะมีกำลังทหารมากมาย
แต่กำลังคนส่วนใหญ่เป็นคนทางเหนือที่ไม่สันทัดการทำศึกทางน้ำ
และไม่คุ้นเคยกับการเดินเรือ และยังมีทหารบางส่วนล้มป่วย ต่อมามี
ทหารเสนอโจโฉว่า หากผูกเรือทั้งหมดเข้าด้วยกันแล้วพาดไม้กระดาน
ไว้ระหว่างเรือ คนและม้าก็จะสามารถเดินและวิ่งไปมาระหว่างเรือได้
ซง่ึ ไมต่ ่างจากการเดนิ และวง่ิ อยบู่ นพน้ื ดิน โจโฉไดย้ นิ ดังนั้นก็รู้สึกว่าเป็น
วิธที ่ดี ี
67
méi yǒu dōng nán fēng jiù bù kě néng shāo diào Cáo Cāo d e
没有东南风 , 就不可能 烧 掉曹操的
chuán Zhōu Yú hěn zháo j í bìng l e Zhū g ě Liàng qù kàn
船 。 周瑜很着急 , 病了 。 诸葛 亮 去看
t ā gào s u Zhōu Yú t ā k ě y ǐ j i è dōng fēng
他,告诉 周 瑜他可以“借” 东 风。
แต่เมื่อไม่มีลมที่พัดมาจากทิศตะวันออกเฉียงใต้ พวกเขาก็
ไม่มีวันเผาทำลายเรือของโจโฉได้สำเร็จ ทำเอาจิวยี่ถึงกับกลุ้มใจจนล้ม
ป่วย ขงเบ้งจึงเดินทางไปเยี่ยมและบอกจิวยี่ว่าเขาสามารถเรียกลม
ตะวันออกได้
68
Z h ū g ě Liàng zhàn z à i t á i z i shang yòu chàng yòu t i à o g à o
诸葛亮 站在台子上 ,又 唱 又跳,告
s u d à j i ā dōng fēng jiù y à o lái l e yuán lái Z h ū g é Liàng xué
诉大家东风就要来了 。 原来 , 诸葛亮学
guò tiān wén d ì l ǐ t ā z h ī dào shén me s h í hòuguā dōng fēng
过天文、地理,他知道什么时候刮东风。
Zhōu Yú k à n dào l e yòu gāo xìng yòu shēng q ì j u é de Zhū gé
周瑜看到了 , 又高兴又生气 , 觉得诸葛
Liàng tài cōng míng l e
亮 太聪 明了。
ขงเบ้งร่ายมนต์และรำกระบี่อยู่บนแท่นพิธี และบอกทุกคนว่า
ลมตะวันออกกำลังพัดมาแล้ว แท้ที่จริงนั้นขงเบ้งเคยศึกษาท้ัง
ดาราศาสตร์และภูมิศาสตร์มาก่อน ทำให้รู้ว่าลมจะพัดมาเมื่อไร
เมื่อจวิ ยีเ่ ห็นเชน่ นแ้ี ล้ว จงึ รู้สึกดีใจข้นึ มาบา้ ง แตอ่ กี ใจกร็ สู้ ึกโกรธเคืองที่
ขงเบง้ ฉลาดกวา่ ตน
69
Zhōu Yú y ǒ u y ī g è l ǎ o jiàng jiào Huáng Gài Y ī tiān
周瑜有一个老将叫 黄 盖 。 一天 ,
Huáng Gài x i ě x ì n g ě i Cáo Cāo zhǔn b è i tóu xiáng Cáo Cāo hái huì
黄 盖写信给曹操 , 准备投降曹操 , 还会
d à i q ù s h í j ǐ t i á o d à chuán h é liáng cǎo Cáo Cāo b ù z h ī zhēn j i ǎ
带去十几条大 船 和粮草 。 曹操不知真假 ,
j i ù zhǎo r é n q ù d ǎ t ī n g tīng shuō Zhōu Yú d ǎ l e Huáng Gài
就找人去打听 , 听说周瑜打了 黄 盖 ,
hái chà diǎnr shā le tā Cáo Cāo xiāng xìn le Huáng Gài
还差点儿杀了他 。 曹 操 相 信 了 黄 盖 。
sh í yī yuè èr sh í rì guā q ǐ l e dōng nán fēng Huáng Gài d e
十一月二十日 , 刮起了东南风 , 黄 盖的
chuán lái l e Cáo Cāo zhàn zài chuán tóu děng hòus h í j ǐ t i á o d à chuán
船 来了 。 曹操站在 船 头等候十几条大 船
shùn fēng é r lái Cáo Cāo fēi cháng kāi xīn
顺风而来,曹操非 常 开心。
จิวยี่มีแม่ทัพใหญ่มากประสบการณ์นามว่าอุยกาย วันหนึ่ง
อุยกายเขียนจดหมายไปขอสวามิภักดิ์ต่อโจโฉ โดยจะนำเรือสิบกว่าลำ
และเสบียงไปให้ด้วย แต่โจโฉยังไม่ปักใจเชื่อ จึงส่งทหารไปสอดแนม
จนไดค้ วามว่าจวิ ยท่ี ำรา้ ยอุยกายจนเกือบตาย ทำใหโ้ จโฉสน้ิ ความสงสัย
ในตัวอุยกาย ต่อมาในวันที่ 20 เดือน 11 ขบวนเรือของอุยกายแล่น
มาตามกระแสลมตะวันออกเฉียงใต้ โจโฉยืนรอพวกเขาอยู่ตรงหัวเรือ
และเม่อื โจโฉได้เหน็ เรอื สิบกว่าลำแล่นมา ก็รู้สกึ ดีอกดีใจเปน็ อยา่ งมาก
70
chuán dào jìn chù d e s h í hou Huáng Gài d à j i à o Diǎn
船 到近处的时候, 黄 盖大叫:“点
huǒ rá n hòu tiào shàng xiǎo chuán n à s h í j ǐ t i á o d à chuán
火 ! ” 然后跳上小 船 。 那十几条大 船
shang dōu s h ì cǎo h é y ó u y ī diǎn jiù zháo Huǒ chuán chōng xiàng
上 都是草和油 , 一点就着 。 火 船 冲 向
Cáo Cāo d e chuán d u ì Dāng shí fēng hěn d à h u ǒ jiè fēng l ì
曹操的 船 队 。 当时风很大 , 火借风力 ,
chuán dōu shāo zháo l e
船 都烧着了。
ขณะที่เรือแล่นใกล้เข้ามา อุยกายก็ตะโกนขึ้นว่า "จุดไฟ"
หลังจากนั้นก็กระโดดลงเรือลำเล็ก บนเรือลำใหญ่มีแต่หญ้ากับน้ำมัน
ไฟจึงลุกลามได้ง่าย เรือไฟแล่นเข้าไปหาขบวนเรือของโจโฉ ประจวบ
กับขณะนั้นเกิดลมพัดแรง ทำให้ไฟลามไปไหม้ขบวนเรือของโจโฉจน
วอดวายไปในทสี่ ดุ
71
zhè s h í Cáo C ā o c á i z h ī dàoshàng dàng l e dàn shì tā men
这时曹操才知道上 当了 , 但是他们
d e chuán dōu l i á n z à i y ì q ǐ b ù néng dòng b ù y í huì r
的 船 都连在一起 , 不能动 , 不一会儿 ,
j i ù chéng l e h u ǒ h ǎ i d à huǒshāo dào l e à n shàng Cáo Cāo d e
就成了火海 。 大火烧到了岸上 , 曹操的
shì bīng s ǐ de s ǐ shāng d e shāng zhè shí Z h ū g ě Liàng h é
士兵死的死、 伤的伤 。 这时, 诸葛亮和
Zhōu Yú d e r é n mǎ cóng s ì miàn b ā fāng d ǎ l e g u ò lai Cáo Cāo dài
周瑜的人马从四面八方打了过来。曹操带
zhe s h ì bīng wǎng shān l ǐ pǎo k ě s h ì shān l ǐ d ō u shì Z h ū g ě Liàng
着士兵 往 山里跑 , 可是山里都是诸葛亮
d e r é n Cáo Cāo d e s h ì bīng y ò u s ǐ shāng l e b ù shǎo
的人,曹操的士兵又死 伤 了不少。
โจโฉรู้ในทันทีว่าตนเสียรู้เข้าให้แล้ว แต่ด้วยความที่เรือของ
พวกเขาผูกติดกันอยู่ เพียงครู่เดียวพื้นที่ตรงนั้นก็กลายเป็นทะเลเพลิง
จนลุกลามไปยังริมฝั่ง อีกทั้งกองทัพของขงเบ้งและจิวยี่โจมตีมาจาก
ทุกทิศทาง โจโฉจึงพาทหารวิ่งหนีขึ้นไปบนภูเขา แต่ซ้ำร้ายบนภูเขา
กลับมีแต่คนของขงเบง้ ซุ่มอยู่ ทำให้ทหารของโจโฉบาดเจบ็ และลม้ ตาย
เปน็ จำนวนมาก
72
zuì hòu Cáo C ā o d e j ǐ s h í wàn r é n zhǐ shèng x i à l e è r
最后 , 曹操的几十万人只剩下了二
s h í q ī g è r é n Cáo Cāo d à k ū huí d à o l e b ěi fāng Zh ū g ě
十七个人,曹操大哭,回到了北方。诸葛
Liàng h é Zhōu Yú y ǐ shǎo shèng duō zhè j i ù s h ì yǒu míng d e Chì b ì
亮和周瑜以少 胜 多 , 这就是有名的赤壁
z h ī zhàn
之战。
ท้ายที่สุด โจโฉก็ต้องปราชัยและซมซานกลับไปทางตอนเหนือ
ด้วยความเสียใจ พร้อมกับกองกำลังที่เหลือเพียงแค่ยี่สิบเจ็ดนาย จาก
การใช้กลยุทธ์กำลังน้อยสยบกำลังมากของขงเบ้งและจิวยี่ และนี่ก็คือ
ศึกเซ็กเพก็ อันเลือ่ งช่อื ในยคุ สามก๊ก
73
词语表 คำศัพท์น่ารู้
1.公元 gōngyuán ครสิ ตศ์ กั ราช
2.岸 àn ฝั่ง
3.攻打 gōngdǎ โจมตี
4.合作 hézuò ร่วมมือ
5.长江 Cháng jiāng แม่นำ้ แยงซีเกยี ง
6.烧掉 shāo diào เผา
7.四处 sìchù ทัว่ ทกุ หนทุกแห่ง
8.刮 guā พัด
9.大多 dàduō สว่ นใหญ่
10.北方人 běifāng rén คนทางเหนือ
11.划船 huá chuán เดินเรอื , พายเรือ
12.木板 mùbǎn ไมก้ ระดาน
13.着急 zháojí กลุ้มใจ
14.台子 táizi แทน่ พธิ ี
15.天文 tiānwén ดาราศาสตร์
16.老将 lǎojiàng แม่ทัพใหญ่มาก
ประสบการณ์
17.粮草 liángcǎo เสบยี ง
74
18.真假 zhēnjiǎ จรงิ หรอื เทจ็
สอดแนม
19.打听 dǎting เกอื บ
ฆา่
20.差点儿 chàdiǎnr รอ
ตามกระแสลม
21.杀 shā บรเิ วณใกล้เคยี ง
จดุ ไฟ
22.等候 děnghòu นำ้ มนั
ทะเลเพลงิ
23.顺风 shùnfēng กองทัพ
ทกุ ทิศทาง
24.近处 jìnchù เหลอื
25.点火 diǎn huǒ
26.油 yóu
27.火海 huǒhǎi
28.人马 rénmǎ
29.四面八方 sìmiàn bāfāng
30.剩下 shèng xià
75
guān dù zhī zhàn
官渡之战
ศึกกวั ต๋อ
Dōng Hàn mò nián g è d ì j ū n f á d ō u z à i d ǎ zhàng qí
东汉末年 , 各地军阀都在打 仗 , 其
zhōng z u ì qiáng d à d e s h ì Yuán Shào h é Cáo Cāo d e j ū n d u ì zhè
中 , 最强大的是袁 绍和曹操的军队 。 这
y í nián Yuán Shào d à i zhe q ī s h í wàn d à j ū n gōng d ǎ Cáo
一年 , 袁 绍带着七十万大军 , 攻打曹
Cāo t ā men lái dào Guān d ù Guān d ù f ē i cháng zhòng yào suǒ
操。他们来到官渡。 官渡非 常 重 要,所
y ǐ Cáo Cāo qīn z ì dà i bīng shǒu wèi z à i n à l ǐ Cáo Cāo z h ǐ yǒu
以曹操亲自带兵,守卫在那里。曹操只有
q ī wàn rén
七万人。
ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ขุนศึกทั่วทั้งแผ่นดินต่าง
ลุกฮือขึ้นทำสงคราม ซึ่งขณะนั้นกองทัพของโจโฉและอ้วนเสี้ยวเป็น
กองทพั ท่แี ขง็ แกร่งท่สี ุด ในปีน้ัน อ้วนเสีย้ วรวบรวมกองทัพกว่าเจ็ดแสน
นาย บุกเข้าโจมตีกองทัพของโจโฉ โจโฉจงึ ต้องนำกองทัพที่มีเพยี งเจ็ด
หม่นื นายไปปอ้ งกนั ขา้ ศึกที่จดุ ยทุ ธศาสตร์สำคญั อย่างกัวต๋อดว้ ยตนเอง
769
Yuán Jūn bāo w é i l e Cáo jūn t ā men hái duī le w ǔ shí duō
袁军包围了曹军 , 他们还堆了五十多
z u ò t ǔ shān s h ì bīng men pá shàng shān k à n dào Cáo jūn j i ù fàng
座土山 , 士兵们爬 上 山 , 看到曹军就放
jiàn Cáo Cāo d e s h ì bīng men zuò l e j ǐ b ǎ i liàng f ā s h í chē n à
箭 。 曹操的士兵们做了几百辆发石车 , 那
xiē shí t o u kě yǐ fēi qǐ lai fēi d à o t ǔ shān shang shā sǐ
些石头可以飞起来 , 飞到土山 上 , 杀死
l e hěn duō Yuán Jūn liǎng g è yuè g u ò q ù l e t ā men shéi dōu
了很多袁军 。 两个月过去了 , 他们谁都
méi yǒu yíng k ě s h ì zhè s h í Cáo j ū n d e liáng cǎokuài méi l e
没有赢。可是,这时曹军的粮草快没了,
Cáo Cāo hěn zháo j í x i ě l e y ì fēng xìn p à i r é n q ù yùn liáng
曹操很着急 , 写了一封信 , 派人去运粮
cǎo k ě s h ì Yuán jūn zhuā dào l e sòng xìn r é n z h ī d à o Cáo j ū n
草。可是,袁军抓到了送信人,知道曹军
hěn kuài jiù méi y ǒ u liáng cǎo l e
很快就没有粮草了。
ส่วนฝ่ายอ้วนเสี้ยวได้นำกองกำลังมาล้อมกองทัพของโจโฉไว้
อีกทั้งยังสร้างเนินดินมากกว่าห้าสิบเนิน เพื่อปีนขึ้นไปซุ่มดูและยิงธนู
โจมตที ันทเี มื่อเห็นกองทัพของโจโฉ โจโฉเห็นเช่นน้ัน จงึ ให้เหล่าทหาร
สร้างรถยงิ หินหลายรอ้ ยคนั ขนึ้ มาโจมตีกลับ ซึง่ วธิ ีการนี้ทำให้ทหารของ
อ้วนเสี้ยวถูกฆ่าตายเป็นจำนวนมาก สองเดือนผ่านไปก็ยังไม่มีทีท่าว่า
ฝ่ายใดชนะ แต่เสบียงของกองทัพโจโฉใกล้จะหมดลง โจโฉร้อนใจเป็น
อย่างมาก จึงรีบเขียนจดหมายและส่งคนไปขนเสบียงมาเพิ่ม แต่ทว่า
คนที่นำจดหมายไปส่งกลบั ถูกทหารฝา่ ยอ้วนเส้ยี วจับได้ อว้ นเส้ียวจึงได้
รู้ว่าเสบียงอาหารของฝา่ ยโจโฉกำลงั จะหมดลงแลว้
77
Yuán Shào d e y í g è shǒu xià r é n jiào Xǔ Yōu t ā jiàn
袁 绍的一个手下人 , 叫许攸 , 他建
y ì Yuán Shào gōng d ǎ C á o Cāo d e liáng k ù dàn s h ì Yuán Shào b ù
议袁 绍 攻打曹操的粮库 。 但是袁 绍不
t ī n g h á i y ī n wèi Xǔ Yōu h é Cáo Cāo xiǎo d e s h í hòu s h ì péng you
听,还因为许攸和曹操小的时候是朋友,
p à Xǔ Yōu s h ì zài bāng zhù Cáo Cāo bǎ t ā gǎn zǒu l e X ǔ Yōu
怕许攸是在帮助曹操,把他赶走了。许攸
yuèxiǎngyuèshēng q ì b à n y è l ǐ j i ù q ù zhǎoC á oC ā o Cáo Cāo
越 想 越 生 气,半夜里就去找曹操。曹操
y ǐ jīng shuì jiào l e d à n shì tīng shuō X ǔ Yōu l á i l e gāo xìng j í
已经睡觉了,但是听说许攸来了,高兴极
l e x i é z i dōu méi chuān j i ù chū mén huān yíng X ǔ Yōu h á i
了,鞋子都没 穿 ,就出门欢迎许攸还
shuō y ǒ u n ǐ bāng máng w ǒ j i ù y ǒ u x ī wàng l e
说:“有你帮 忙,我就有希望了。”
เขาฮิวซึ่งเป็นหนึ่งในที่ปรึกษาของอ้วนเสี้ยว แนะนำให้
อ้วนเสี้ยวโจมตีคลังเสบียงของโจโฉ แต่เขาไม่ฟัง เพราะกลัวว่าเขาฮิว
อาจจะช่วยพาโจโฉหนีไป เนื่องจากทั้งสองเคยเป็นเพื่อนกันสมัยวัย
เยาว์ เขาฮิวยิ่งคิดยิ่งโมโห ตกกลางคืนเขาก็รีบออกไปหาโจโฉ
ทางดา้ นโจโฉทห่ี ลบั ไปแล้วนั้น เมื่อได้ยินวา่ เขาฮวิ มาหากด็ ใี จมาก จึงรบี
ออกไปต้อนรับทันทีทั้ง ๆ ที่ยังไม่ทันได้ใส่รองเท้า โจโฉพูดกับเขาฮิววา่
“แค่ไดร้ บั ความช่วยเหลอื จากเจา้ ขา้ ก็มีความหวังแลว้ ”
78
liǎng g è r é n dōu hěn gāo xìng Cáo Cāo wèn wǒ yīng
两个人都很高兴 。 曹操问 : “ 我应
gāi zěn me z u ò ne Xǔ Yōu wèn Cáo Cāo h á i yǒu duō shǎo liáng
该怎么做呢 ? ” 许攸问曹操还有多少 粮
cǎo C á o Cāo xiān shuō h á i yǒu y ī nián de hòu lái cái
草,曹操先说:“还有一年的。”后来才
shuō zhēn huà y ǐ j ī n g méi y ǒ u l e X ǔ Yōu gào s u Cáo Cāo
说真话:“已经没有了。”许攸告诉曹操
xiàn zài shéi yǒu l e liáng cǎo shéi jiù néng yíng suǒ yǐ
“ 现在谁有了粮草 , 谁就能 赢 。 所以 ,
z h ǐ y à o j i ǎ bàn Yuán j ū n shāo l e t ā men d e liáng k ù j i ù xíng
只要假扮袁军 , 烧了他们的粮库 , 就行
le d ì è r tiān Cáo Cāo xuǎn l e w ǔ qiān g è s h ì bīng tā
了。” 第二天,曹操选了五千个士兵,他
men chuān shàng Yuán jūn d e y ī f u d ǎ zhe Yuán jūn d e q í z i chū
们 穿 上 袁军的衣服 , 打着袁军的旗子出
fā le
发了。
พวกเขาทั้งสองต่างดีใจมาก โจโฉถามขึ้นว่า “ข้าควรต้อง
ทำอย่างไร” เขาฮิวจึงถามโจโฉกลับว่ายังมีเสบียงเหลืออยู่เท่าไร
โจโฉตอบ “ยังเหลือพอประทังอีกหนึ่งปี” แต่ท้ายที่สุดเขาก็ยอมพูด
ความจรงิ ว่า “เสบยี งไมเ่ หลือแลว้ ” เขาฮวิ จงึ บอกโจโฉวา่ “ตอนน้ีผู้ใดมี
เสบียงเหลืออยู่ ผู้นั้นก็จะเป็นฝ่ายชนะ ดังนั้น แค่ให้ทหารของท่าน
ปลอมตัวเป็นทหารของฝ่ายอ้วนเสี้ยว เท่านี้ก็สามารถลอบเผาคลัง
เสบียงได้แล้ว” วันต่อมาโจโฉจึงสั่งการให้นายทหารห้าพันนาย ออก
เดนิ ทางโดยสวมชุดทหารพรอ้ มกบั ชธู งประจำกองทัพของอว้ นเส้ยี ว
79
Yuán j ū n y ǐ w é i t ā men s h ì z ì j ǐ r é n j i ù ràng t ā men
袁军以为他们是自己人 , 就让他们
zǒu j ì n liáng k ù bàn yè de shí hou t ā men diǎn huǒ shāo
走近粮库 。 半夜的时候 , 他们点火 , 烧
l e liáng k ù Yuán Shào z h ī dào liáng k ù b è i shāo p à i l e y í wàn
了粮库 。 袁 绍知道粮库被烧 , 派了一万
shì bīng q ù j i ù q í t ā s h ì bīng q ù d ǎ Guān d ù zài lù
士兵去救 , 其他士兵去打官渡 。 在路
shang n à y í wàn shì bīng y ù d à o Cáo jūn kě s h ì t ā men méi
上 , 那一万士兵遇到曹军 , 可是他们没
rèn chū l a i y ī n wèi C á o j ū n dōu chuān zhe Yuán j ū n d e y ī f u
认出来 , 因为曹军都 穿 着袁军的衣服 ,
jié guǒ t ā men méi yǒu zhǔn bèi dǎ shū le
结果,他们没有准备,打输了。
อ้วนเส้ียวเหน็ เช่นนนั้ จงึ นึกว่าเป็นทหารของฝ่ายตน และปลอ่ ย
ให้พวกทหารเหล่านั้นเข้าใกล้คลังเสบียง พอตกดึกเหล่าทหารจึงลอบ
จุดไฟเผาคลังเสบียงของทัพอ้วนเสี้ยวได้สำเร็จ เมื่ออ้วนเสี้ยวรู้ข่าว จึง
สั่งการให้นายทหารหนึ่งหมื่นนายไปชว่ ยดบั ไฟ ส่วนทหารที่เหลือให้ไป
บกุ โจมตที ่ีกัวต๋อ แต่ในระหว่างที่เหล่าทหารกำลังดับไฟอยู่น้ัน กลับเจอ
ทหารของฝ่ายโจโฉที่สวมชุดทหารฝ่ายอ้วนเสี้ยวปลอมตัวมา จึงหลง
เข้าใจผิดคิดว่าเป็นพวกเดียวกัน ทำให้ถูกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัวและ
พ่ายแพ้ไปในที่สุด
80
n à x i ē q ù Guān d ù de Yuán Jūn f ā xiàn Cáo jūn zǎo jiù
那些去官渡的袁军 , 发现曹军早就
zhǔn bèi hǎo l e C á o jūn cóng sān g è fāng miàn d ǎ l e g u ò lai
准备好了 , 曹军从三个方 面 打了过来 ,
Yuán Jūn s ǐ shāng wú s h ù zuì hòu Yuán Shào z h ǐ d à i l e b ā b ǎ i
袁军死伤无数 。 最后 , 袁 绍只带了八百
g è q í bīng p ǎ o huí běi fāng l e Guān d ù z h ī zhàn C á o Cāo y ǐ
个骑兵,跑回北方了。官渡之战,曹操以
shǎo shèng duō yíng l e Yuán Shào ná x i à l e b ěi fāng dà bù fen
少 胜多 , 赢了袁 绍 , 拿下了北方大部分
d ì qū
地区。
ส่วนฝ่ายทหารที่จะบุกโจมตีกัวต๋อนั้น พบว่าทหารฝ่ายโจโฉ
วางแผนมาอย่างดี โดยใช้วธิ ีการบุกโจมตเี ข้ามาทั้งสามทาง ทำให้ทหาร
ฝ่ายอ้วนเสีย้ วบาดเจ็บล้มตายเปน็ จำนวนมาก ความสูญเสียครั้งนี้ทำให้
อ้วนเสี้ยวเหลือทหารม้าเพียงแค่แปดร้อยนายที่กลับขึ้นไปทางตอน
เหนือ สุดท้ายยุทธการกัวต๋อ โจโฉจึงเป็นผู้ชนะและสามารถยึดพื้นที่
ส่วนใหญท่ างตอนเหนอื ไดส้ ำเร็จ
81
词语表 คำศัพทน์ า่ รู้
1.官渡 Guāndù กวั ต๋อ
2.各地 gèdì ท่วั ทงั้ แผน่ ดิน
3.军阀 jūnfá ขุนศึก
4.强大 qiángdà แขง็ แกรง่
5.亲自 qīnzì ด้วยตนเอง
6.守卫 shǒuwèi ปอ้ งกนั
7.袁军 Yuán jūn กองทพั ของอว้ นเสี้ยว
8.堆 duī สร้าง (เนนิ ดิน)
9.放箭 fàng jiàn ยงิ ธนู
10.运 yùn ขนสง่
11.抓 zhuā จบั กุม
12.送信人 sòng xìn rén คนสง่ จดหมาย
13.手下人 shǒuxià rén ลูกน้อง
14.建议 jiànyì แนะนำ
15.粮库 liángkù คลังเสบียง
16.赶走 gǎn zǒu ไล่
17.越……越 yuè…yuè ย่งิ ...ย่ิง
18.半夜 bànyè เทย่ี งคนื
82
19.真话 zhēnhuà ความจริง
20.假扮 jiǎbàn ปลอมตวั
21.烧 shāo เผา
22.救 jiù ชว่ ย
23.无数 wúshù จำนวนมาก
83
kōng chéng jì
空城计
กลยุทธ์เมืองรา้ ง
Sān guó s h í q ī b ě i biān yǒu Cáo P ī d e Wèi guó dōng
三国时期 , 北边有曹丕的魏国 , 东
nán biān yǒu Sūn Quán d e W ú guó x ī nán biān yǒu Liú Bèi d e Shǔ
南边有孙 权 的吴国 , 西南边有刘备的蜀
guó Wèi guó d e d à jiàng S ī m ǎ Y ì d à i è r s h í wàn r é n m ǎ d ǎ
国 。 魏国的大将司马懿带二十万人马打
Shǔ guó t ā men xiǎng n á x i à Shǔ guó d e J i ē tíng J i ē tíng hěn
蜀国 , 他们 想 拿下蜀国的街亭 。 街亭很
zhòng yào Zhū g ě Liàng p à i l e M ǎ S ù q ù kān shǒu Mǎ S ù méi
重 要 , 诸葛 亮 派了马谡去看守 。 马谡没
jīng y à n ràng s h ì bīng men zhù z à i shān shang
经验,让士兵们住在山 上。
ยุคสามก๊กเป็นยุคท่ีแผ่นดินจีนแบ่งออกเป็นสามแคว้น ได้แก่
แคว้นวุย แคว้นง่อ และแคว้นจ๊ก แคว้นวุยอยู่ทางตอนเหนือ ปกครอง
โดยโจผี แคว้นง่ออยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ ปกครองโดยซุนกวน ส่วน
แควน้ จ๊ก อย่ทู างตะวนั ตกเฉียงใต้ ปกครองโดยเล่าปี่ สมุ าอี้แม่ทัพใหญ่
ของแคว้นวุยไดย้ กทพั ทหารสองหม่ืนนายมายึดเมืองเกเต๋งของแคว้นจ๊ก
เพราะเมืองเกเต๋งเป็นจุดยุทธศาสตรท์ ี่สำคัญมาก ขงเบ้งจึงส่งม้าเจ๊กไป
คุ้มกนั มา้ เจ๊กได้สั่งให้เหลา่ ทหารตงั้ ทพั อยบู่ นเขา
85
j i é guǒ Wèi j ū n wéi zhù zhè zuò shān q i ē duàn l e shuǐ
结果 , 魏军围住这座山 , 切断了水
dào shān shang d e Shǔ j ū n yòu è yòu k ě zuì hòu Wèi j ū n
道 。 山 上 的蜀军又饿又渴 。 最后 , 魏军
fàng huǒ shāo shān Shǔ j ū n s ǐ shāng hěn duō d i ū l e J i ē tíng
放火烧山,蜀军死 伤 很多,丢了街亭。
แต่ด้วยความที่ม้าเจ๊กขาดประสบการณ์ ทำให้ถูกกองทัพของ
แคว้นวุยปิดล้อมและตดั แหลง่ น้ำ จากนั้นทหารแควน้ วุยก็เริม่ จุดไฟเผา
ป่า ทำให้พลทหารของแคว้นจ๊กได้รับบาดเจ็บและล้มตายเป็นจำนวน
มาก และตอ้ งสูญเสยี เมอื งเกเตง๋ ใหก้ ับแคว้นวุยอกี ด้วย
86
S ī M ǎ y ì d à i lǐng s h í w ǔ wàn r é n l á i dào X ī chéng zhǔn
司马懿带领十五万人来到西 城 , 准
b è i z à i n á x i à X ī chéng X ī chéng l ǐ z h ǐ yǒu Zhū g ě Liàng h é l i ǎ
备再拿下西 城 。 西 城 里只有诸葛 亮 和两
qiān w ǔ b ǎ i míng s h ì bīng b ú s h ì nián j ì d à l e j i ù shì yǒu
千五百名士兵 , 不是年纪大了 , 就是有
bìng z h ī dào s h í w ǔ wàn d à j ū n yào l á i l e d à j i ā dōu hěn hài
病。知道十五万大军要来了,大家都很害
p à wèn Zhū g ě Liàng w ǒ men d e r é n shǎo zěn m e bàn
怕 , 问诸葛 亮 : “ 我们的人少 , 怎么办
ne
呢?”
ต่อมา สุมาอี้ก็เตรียมยกทัพทหารหนึ่งแสนห้าหม่ืนนายไปยึด
เมืองเสเสียต่อ ในเมืองเสเสียมีขงเบ้งกับกำลังทหารเพียงแค่สองพันหา้
รอ้ ยนายเท่านนั้ ซ่งึ มีแต่คนแกไ่ ม่ก็คนปว่ ย เมอื่ รู้วา่ สมุ าอ้ีกำลังจะยกทัพ
มา ทุกคนก็หวาดกลัวเป็นอย่างมาก จึงถามขงเบ้งว่า “กำลังพลของ
พวกเรามีไมม่ าก ทา่ นวา่ พวกเราควรทำอย่างไรดี”
87
Zhū g ě Liàng méi yǒu shuō huà y í g è r é n shàng l e chéng
诸葛 亮 没有说话 , 一个人 上 了 城
l ó u kàn zhe yuǎn chù d e qiān j ū n wàn m ǎ t ā gào s u d à
楼 , 看着远处的千军万马 。 他告诉大
jiā dì yī b ǎ w ǒ men d e q í z i dōu n á zǒu dì
家 : “ 第一 , 把我们的旗子都拿走 。 第
è r s h ì bīng men dōu d ā i z à i w ū z i l i b ù x ǔ chū lai yě
二,士兵们都待在屋子里,不许出来,也
b ù x ǔ d à shēng shuō huà d ì sān d ǎ k ā i chéng mén tā
不许大 声 说话。第三,打开 城 门。”他
h á i p à i l e y ì x i ē s h ì bīng q ù shān l ǐ děng hòu Wèi j ū n dà jiā
还派了一些士兵去山里等候魏军 。 大家
dōu b ù míng b á i wèi shén m e zhè yàng zuò Zhū g ě Liàng shàng l e
都不明白为什么这样做 。 诸葛 亮 上 了
chéng l ó u zuò xia tán qín liǎng g è xiǎo h á i r zhàn z à i páng
城 楼 , 坐下弹琴 , 两个小孩儿站在旁
biān
边。
ขงเบ้งนิ่งเงียบ แล้วเดินขึ้นไปบนกำแพงเมืองคนเดียว พลาง
มองทัพทหารของอีกฝ่ายที่กำลังเคลื่อนพลเข้ามา เขาบอกทุกคนว่า
“พวกเราต้องเก็บธงของพวกเราออกไปเสียก่อน แล้วห้ามพลทหารทุก
นายออกจากบ้านและส่งเสยี งดัง แลว้ เปิดประตูเมืองทิ้งไว้” นอกจากนี้
เขายังจัดกำลังทหารส่วนหนึ่งไปดักรอกองทัพของแคว้นวุยบนหุบเขา
ไม่มีใครเข้าใจว่าทำไมเขาจึงทำเช่นนี้ หลังจากนั้น ขงเบ้งก็ขึ้นไปนั่งดีด
พิณบนกำแพงเมือง โดยมเี ดก็ นอ้ ยสองคนยืนอยขู่ า้ ง ๆ
88
Wèi j ū n d e s h ì bīng l á i dào chéng l ó u x i à b ù gǎn wǎng l ǐ
魏军的士兵来到 城 楼下 , 不敢 往 里
jìn zhès h í S ī m ǎ Y ì y ě l á i dào l e chéng l ó u x i à tā
进 。 这时 , 司马懿也来到了 城 楼下 。 他
kàn dào Zhū g ě Liàng y ì biān t á n q í n y ì biān shuō xiào zài tīng
看到诸葛 亮 一边弹琴 , 一边说笑 。 再听
q í n shēng hěn měi chéng mén k ā i d e d à d à d e f ē i cháng ā n
琴 声 很美 , 城 门开得大大的 , 非 常 安
jìng yǒu è r shí g è rén zài d ǎ sǎo j i ē dào méi yǒu y í g è shì
静。有二十个人在打扫街道,没有一个士
bīng
兵。
กองทัพทหารของแควน้ วุยมาถงึ ประตเู มืองก่อน แต่ไมก่ ลา้ บุก
เขา้ ไป หลงั จากน้ัน สุมาอี้ก็บุกมาถึงหน้าประตูเมอื งแล้วเช่นกัน สุมาอ้ี
เหน็ ขงเบ้งกำลังดดี พิณพลางยิ้มหวั เราะอย่างมีความสุข เขาได้ยนิ เสียง
พิณอนั ไพเราะและเหน็ ประตเู มืองที่เปดิ ท้งิ ไวแ้ ละสภาพในเมืองที่เงียบ
สงัด ไม่มแี ม้แต่เงาของทหารเลยสักนาย มีเพียงคนท่กี ำลงั กวาดถนน
ย่ีสบิ คนเท่าน้ัน
89
S ī mǎ Y ì jué d e b ú duì chéng l ǐ y í dìng yǒu hěn duō
司马懿觉得不对 , 城 里一定有很多
s h ì bīng t ā jiào s h ì bīng men m ǎ shàng l í k ā i tā de ér zi
士兵 。 他叫士兵们马 上 离开 。 他的儿子
wèn k ě néng Zhū g ě Liàng méi yǒu duō shǎo r é n t ā zài yǎn
问 : “ 可能诸葛 亮 没有多少人 , 他在演
xì ne w ǒ men wèi shén m e yào zǒu n e S ī mǎ Y ì
戏呢 。 我们为什么要走呢 ? ” 司马懿
shuō Zhū g ě Liàng zǒng s h ì hěn xiǎo x ī n w ǒ men b ù néng shàng
说:“诸葛 亮 总是很小心,我们不能 上
dàng
当。”
สุมาอี้รู้สึกแปลก ๆ เขาคิดว่าในเมืองต้องมีทหารซ่อนอยู่
จำนวนมาก จึงสั่งให้ทหารของเขารบี ถอยทัพออกจากทน่ี ัน่ ทันที
ลูกชายของเขาถามขึ้นว่า “ขงเบง้ อาจจะไม่ได้มกี ำลังคนมากหรอก เขา
ก็แค่แสดงละครตบตาเท่านั้น ทำไมพวกเราจะต้องถอนกำลังด้วยล่ะ”
สุมาอี้จึงตอบกลับไปว่า “ขงเบ้งเป็นคนที่รอบคอบมาก พวกเราอย่าไป
หลงกลเดด็ ขาด”
90
Wèi j ū n zǒu l e Zhū g ě Liàng h ā h ā d à xiào zǒu xià
魏军走了 , 诸葛 亮 哈哈大笑 , 走下
chéng l ó u d à j i ā shuō n í n t à i cōng míng l e r ú guǒ shì
城 楼。大家说 :“您太聪 明了,如果是
w ǒ men zǎo j i ù pǎo l e Zhū g ě Liàng shuō w ǒ men
我们,早就跑了。 ”诸葛 亮 说 :“ 我们
z h ǐ yǒu liǎng qiān w ǔ b ǎ i r é n zǒu b ù yuǎn t ā men j i ù h u ì zhuī
只有两千五百人 , 走不远 , 他们就会追
shàng w ǒ men Zhū g ě Liàng z h ī dào S ī m ǎ Y ì h á i h u ì h u í
上 我们 。 ” 诸葛 亮 知道司马懿还会回
lai t ā ràng s h ì bīng h é l ǎ o b ǎ i xìng m ǎ shàng l í k ā i Wèi j ū n
来 , 他让士兵和老百姓马 上 离开 。 魏军
zǒu j ì n shān l ǐ Zhū g ě Liàng p à i d e j ū n d u ì d ǎ l e guò l a i
走进山里 , 诸葛 亮 派的军队打了过来 ,
Wèi j ū n s ǐ shāng l e b ù shǎo s h ì bīng
魏军死 伤 了不少士兵。
หลังจากทัพทหารของแคว้นวุยได้ถอยทัพออกไปแล้ว ขงเบ้ง
จึงหัวเราะชอบใจเป็นอย่างมากพร้อมกับเดินลงจากป้อมประตูเมือง
ทุกคนพูดกับขงเบ้งวา่ “ท่านช่างปราดเปรื่องยิ่งนกั ถ้าเป็นเรา ป่านนี้ก็
คงจะหนีกันไปแล้ว” ขงเบ้งจึงพูดว่า “พวกเรามีกันแค่สองพันห้าร้อย
คน หนีไปได้ไม่ไกลก็คงจะโดนตามทันแน่ ๆ” ขงเบ้งรู้ว่าสุมาอี้จะ
กลับมา เขาจึงสั่งให้ทหารและประชาชนหนีไปจากเมืองนี้ทันที เมื่อ
กองทัพของแคว้นวุยเข้าไปในหุบเขา กองทัพของขงเบ้งก็บุกเข้าโจมตี
จนทำใหพ้ ลทหารของแควน้ วยุ บาดเจบ็ และลม้ ตายเปน็ จำนวนมาก
91
hòu l á i S ī m ǎ Y ì d ǎ x i à l e X ī chéng c á i z h ī dào
后来,司马懿打下了西 城 ,才知道
shàng dàng l e t ā shuō w ǒ b ǐ b ú shàng Zhū g ě Liàng
上 当了。他说:“我比不 上 诸葛亮
a zhè j i ù s h ì yǒu míng d e kōng chéng j ì
啊!”这就是有名的空 城 计。
ต่อมา สุมาอี้สามารถยึดครองเมืองเสเสียได้สำเร็จ เขาจึงรู้ว่า
ตนน้นั หลงกลขงเบ้งเข้าแล้ว เขาจงึ พูดว่า “ฉนั สู้ขงเบง้ ไม่ได้เลยจริง ๆ”
และนก่ี ค็ อื กลยุทธเ์ มอื งรา้ งท่มี ีช่อื เสยี งในยุคสามก๊ก
92
词语表 คำศัพทน์ ่ารู้
1.空 kōng รา้ ง
2.计 jì กลยทุ ธ์, แผนการ
3.时期 shíqī สมยั , ยคุ , ช่วงเวลา
4.魏国 Wèiguó แคว้นวุย
5.吴国 Wúguó แคว้นง่อ
6.蜀国 Shǔguó แคว้นจ๊ก
7.街亭 Jiētíng เมอื งเกเต๋ง
8.看守 kānshǒu คุ้มกนั
9.结果 jiéguǒ ทำให,้ ผลลัพธ์
10.魏军 Wèi jūn กองทพั จากแควน้ วุย
11.围 wèi ลอ้ มรอบ
12.切断 qiēduàn ตดั
13.水道 shuǐdào แหล่งนำ้
14.蜀军 Shǔ jūn กองทัพจากแคว้นง่อ
15.放火 fànghuǒ จุดไฟ
16.带领 dàilǐng ยกทัพ, นำพา
17.西城 Xīchéng เมืองเสเสยี
938
18.不是…… bú shì… ไม่ใช่...(อย่างน)้ี ...
กค็ อื ...(อยา่ งนน้ั )...
就是 jiù shì อายุ
กำแพงเมือง
19.年纪 niánjì ทไ่ี กล ๆ
เอาไป
20.城楼 chénglóu บา้ น, ห้อง
อนญุ าต
21.远处 yuǎnchù ดักรอ, รอคอย
ดีดพิณ
22.拿走 ná zǒu …พลาง…
23.屋子 wūzi ประตเู มือง
เล่นละคร, แสดง
24.许 xǔ หัวเราะชอบใจ
ประชาชน
25.等候 děnghòu
26.弹琴 tán qín
27.一边…… yìbiān…
一边 yìbiān
28.城门 chéngmén
29.演戏 yǎnxì
30.哈哈大笑 hāhā dàxiào
31.老百姓 lǎobǎixìng
9249
yáng xiū zhī sǐ
杨修之死
การตายของเอยี วส้วิ
Chì b ì z h ī zhàn hòu Cáo Cāo xiǎng zhǎo x i ē r é n c á i bāng zhù
赤壁之战后 , 曹操 想 找些人才帮助
tā t ā zhǎo dào l e y í g è jiào Yáng Xiū d e r é n Yáng Xiū f ē i
他 , 他找到了一个叫 杨 修的人 。 杨 修非
cháng cōng míng yòu néng gàn Cáo Cāo hěn x ǐ huān t ā dàn shì
常 聪 明 ,又能干,曹操很喜欢他。但是
Yáng Xiū hěn z ì d à kàn b ù q ǐ bié rén màn màn d e Cáo
杨 修很自大 , 看不起别人 。 慢慢地 , 曹
Cāo b ù x ǐ huan t ā l e
操不喜欢他了。
หลังจากที่ศึกเซ็กเพ็กจบลง โจโฉต้องการผู้ที่มีความสามารถ
มาช่วยงาน และก็ได้เอียวสิ้วมาช่วยงาน ด้วยความที่เอียวสิ้วเป็นคน
ฉลาดหลักแหลมและมากความสามารถ โจโฉจึงชื่นชอบเขามาก แต่ว่า
เอียวส้ิวกลับมีนิสัยที่หยิ่งยโสและชอบดูถูกคนอื่น ทำให้โจโฉเริ่มไม่
พอใจในตวั เขาแล้ว
95
yí cì Cáo Cāo q ù kàn y í g è x īn huā yuán kān guò hòu
一次,曹操去看一个新花园 ,看过后
t ā méi shuō huà z h ǐ z à i d à mén shàng x i ě l e y í g è huó
他没说话 , 只在大门 上 写了一个 ‘ 活 ’
z ì j i ù zǒu l e d à j i ā dōu b ù z h ī dào Cáo Cāo s h ì shén m e y ì
字 , 就走了 。 大家都不知道曹操是什么意
s i Yáng Xiū xiào l e t ā shuō mén l ǐ yǒu g è
思 。 杨 修笑了 , 他说 : “ ‘ 门 ’ 里有个
huó z ì j i ù shì kuò z ì kuò s h ì kuān d e
‘活’字,就是‘阔’字, ‘ 阔’ 是 宽 的
yì si Cáo Cāo b ù x ǐ huān zhè g e mén y īn wèi t à i kuān l e
意思 。 曹操不喜 欢 这个门 , 因为太 宽 了 。
y ú s h ì ré n men m ǎ shàng chóng x iū huā yuán d e mén yòu qǐng Cáo Cāo
于是人们马 上 重 修花园的门 , 又请曹操
l á i kàn Cáo Cāo hěn kā i x īn wèn shéi zhè m e cōng míng
来看,曹操很开心,问:“谁这么聪 明 ?
z h ī dào w ǒ x īn l ǐ xiǎng shén m e d à j i ā shuō s h ì Yáng Xiū
知道我心里 想 什么。”大家说是 杨 修。
มีอยู่วันหนึ่ง โจโฉไปเดินชมสวนดอกไม้แห่งใหม่ หลังจากดูเสรจ็
เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่เขียนตัวอักษรคำว่า ‘活’ (มีชีวิต) ติดไว้ท่ี
ประตู แล้วก็เดินจากไป ไม่มีใครเข้าใจว่าโจโฉหมายความว่าอย่างไร แต่
เอียวสิ้วยิ้มพลางพูดว่า “หากนำคำว่า ‘活’ (มีชีวิต) มาเขียนไว้ใน
‘门’ (ประตู) ก็จะกลายเป็นคำวา่ ‘阔’ ซึ่งแปลว่ากวา้ ง” แสดงว่าโจโฉ
ไม่ชอบประตูบานนี้เพราะกวา้ งเกินไปทกุ คนจึงรีบรื้อและสร้างประตูบาน
ใหม่ ต่อมาโจโฉกลับมาที่นี่อีกครั้ง เขาดีใจเป็นอย่างมากและถามว่า “
ใครกันช่างฉลาดเช่นน้ี รู้ด้วยว่าข้าคิดอะไรอยู่ ” ทุกคนพร้อมใจกันตอบ
ว่าเอียวส้วิ
96
Cáo Cāo z u ǐ l ǐ shuō hǎo dàn shì xīn l i b ú t à i gāo
曹操嘴里说好 , 但是心里不太高
xìng yòu yǒu y ì tiān yǒu r é n sòng g ě i Cáo Cāo y ì h é diǎn x ī n
兴。又有一天,有人送给曹操一盒点心,
Cáo Cāo j i ù z à i h é z i shàng shù zhe x i ě l e y ì h é diǎn x ī n
曹操就在盒子 上 竖着写了 ‘ 一合点心 ’
j ǐ gè zì Yáng Xiū kàn dào l e j i ù ràng d à j i ā c h ī l e
几个字 。 杨 修看到了 , 就让大家吃了 。
Cáo Cāo wèn Yáng Xiū n ǐ wèi shén m e zhè m e zuò n e
曹操问 杨 修 : “ 你为什么这么做呢 ? ”
Yáng Xiū shuō zhè cóng shàng dào x i à x i ě d e b ú j i ù s h ì yì
杨 修说 :“这从 上 到下写的不就是‘一
r é n y ì kǒu diǎn x ī n m a Cáo Cāo yòu b ù gāo xìng l e
人一口点心’吗?”曹操又不高兴了。
แม้ว่าโจโฉจะเอ่ยปากชมเขา แต่ในใจของเขากลับรู้สึกไม่ค่อย
พอใจ ต่อมาวันหนึ่ง มีคนสง่ ขนมมาให้โจโฉกลอ่ งหนึ่ง เขาจงึ เขยี นคำว่า
‘一合点心’ (ขนมกล่องหนึ่ง) ตามแนวตั้งไว้บนกล่องขนม เมื่อ
เอียวสิ้วเห็นจึงบอกให้ทุกคนเอาขนมไปกินคนละคำ โจโฉถามเอียวสิ้ว
ว่า “ทำไมเจ้าถึงทำอย่างนี้” เอียวสิ้วตอบว่า “คำว่า ‘一合’ (หน่ึง
กล่อง) ถ้าแยกออกมาก็จะกลายเป็น ‘一人一口’ (คนละหน่ึง
คำ)” เม่ือโจโฉได้ยนิ เช่นนน้ั กร็ ู้สกึ ย่งิ ไมพ่ อใจท่เี ขามักรทู้ นั ตนเสมอ
97
Cáo Cāo yǒu liǎng g è é r z i t ā xiǎng kǎo kǎo t ā men
曹操有两个儿子 , 他 想 考考他们 ,
kàn kan shéi z u ì néng gàn q í zhōng y í g è é r z i měi c ì dōu néng
看看谁最能干 。 其 中 一个儿子每次都能
y í n hòu l á i Cáo Cāo z h ī dào s h ì Yáng Xiū bāng zhù l e zhè g e
赢 。 后来 , 曹操知道是 杨 修帮助了这个
ér zi Cáo Cāo hěn shēng q ì xiǎng shā l e Yáng Xiū yí
儿子 。 曹操很 生 气 , 想 杀了 杨 修 。 一
cì Cáo Cāo d à i bīng h é Liú Bèi d ǎ zhàng shū l e sǐ
次, 曹操带兵, 和刘备打 仗 , 输了, 死
shāng l e b ù shǎo s h ì bīng Cáo Cāo b ù z h ī dào yīng g ā i zěn m e
伤 了不少士兵 。 曹操不知道应该怎么
zuò shì j i ē zhe d ǎ h á i s h ì h u í b ě i fāng zhè s h í yǒu r é n wèn
做,是接着打,还是回北方。这时有人问
Cáo Cāo j ī n tiān d e kǒu lìng s h ì shén m e Cáo Cāo hu í d á
曹操:“今天的口令是什么?”曹操回答
shuō j ī l è i
说:“鸡肋。”
วันหนึ่งโจโฉอยากจะทดสอบลูกชายทั้งสองคนว่าใครมี
ความสามารถมากกว่ากัน ผลปรากฏวา่ มีคนหนงึ่ ท่ชี นะเสมอ ต่อมา เขา
จับได้ว่าเอียวสิ้วแอบช่วยลูกชายคนนี้มาตลอด ทำให้โจโฉโกรธมากจน
อยากจะสังหารเอียวสิ้วทิ้งเสีย และมีอยู่ครั้งหนึ่งโจโฉได้ยกทัพไปทำ
สงครามกับเลา่ ป่ี แต่กลับพ่ายแพ้จนทำให้เสียกำลงั พลไปจำนวนไม่น้อย
โจโฉเองก็ไมร่ วู้ า่ ควรทำสงครามตอ่ หรือกลับขนึ้ เหนือดี และอยูๆ่ ก็มีคน
เอ่ยถามโจโฉขึ้นมาว่า “รหัสลับของวันนี้คืออะไร” โจโฉตอบว่า “鸡
肋 (ซ่โี ครงไก่)”
98
Yáng Xiū tīng shuō hòu j i ù jiào s h ì bīng shōu s h i xíng l ǐ
杨 修听说后 , 就叫士兵收拾行李 ,
zhǔn b è i h u í b ě i fāng d à j i ā wèn t ā wèi shén m e t ā shuō
准备回北方 。 大家问他为什么 , 他说 :
j ī lèi zhè g e dōng x i méi yǒu duō shǎo rò u diū
“‘ 鸡肋 ’ 这个东西 , 没有多少肉 , 丢
le tā yòu jué d e t ā d e wèi dào hái k ě y ǐ xiàn z à i wǒ
了它,又觉得它的味道还可以。现在,我
men z à i d ǎ y ě b ù néng shèng h u í q ù yòu h u ì b è i r é n xiào
们再打 , 也不能 胜 , 回去又会被人笑 。
w ǒ xiǎng w ǒ men hěn kuài j i ù yào h u í b ě i fāng l e d à j i ā dōu
我 想 我们很快就要回北方了 。 ” 大家都
j u é d e t ā shuō d e d u ì dāng tiān wǎn shang Cáo Cāo chū q ù zǒu
觉得他说得对 。 当天晚 上 , 曹操出去走
zǒu kàn dào s h ì bīng men dōu z à i zhǔn b è i xíng l ǐ x ī n xiǎng
走 , 看到士兵们都在准备行李 , 心 想 :
s h ì shéi gào s u t ā men w ǒ d e xiǎng f ǎ
“是谁告诉他们我的 想 法?!”
พอเอียวสิ้วได้ยินเช่นนี้ก็สั่งพลทหารเตรียมเก็บสัมภาระให้
เรียบร้อย พร้อมเดินทางกลับขึ้นเหนือ ทุกคนถามเอียวสิ้วว่าทำไม
เอียวสิ้วจึงอธิบายว่า “‘ซี่โครงไก่’เนี่ย ไม่ค่อยมีเนื้อ แต่จะให้ทิ้งไปก็
เสียดาย พูดง่าย ๆ ก็คือตอนนี้เราตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคาย
ไมอ่ อก รบไปกแ็ พ้ กลับไปก็คงถูกหัวเราะเยาะ ข้าคิดวา่ เราคงต้องกลับ
ขึ้นเหนือเร็ว ๆ นี้แล้วละ” ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าเขาพูดถูก และในคืนนั้น
ขณะที่โจโฉออกไปเดินก็เห็นเหล่าพลทหารต่างกำลังเตรียมเก็บ
สัมภาระ พลางคดิ ในใจ “ใครเปน็ คนบอกพวกเขากนั นะ”
99