เล่ม 6 การอ่านจับใจความสำคัญจากเรื่องสั้น

ก










คำนำ



แบบฝึกเสริมทักษะการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้วิธีการอ่านแบบ SQ๔R วิชาภาษาไทย
ื่
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เล่มที่ 6 การอานอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น จัดท าขึ้นเพอเป็นเครื่องมือ
่
่
ั
ในการพฒนาทักษะการอานให้กับนักเรียน ซึ่งจะท าให้นักเรียนสามารถอานแล้วน าความรู้ ความคิด
่
ประสบการณ์ที่ได้รับจากการอานไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจ าวัน ขณะเดียวกันยังท าให้นักเรียน
่
มีความสุข สนุกสนานเพลิดเพลิน มีความภูมิใจในผลงานของตนเอง และเสริมสร้างนิสัยรักการอาน
่
ให้กับนักเรียน นอกจากนักเรียนจะได้น าไปฝึกทักษะการอานอย่างมีวิจารณญาณแล้ว ครูผู้สอน
่
สามารถน าไปใช้ทบทวนเนื้อหาที่นักเรียนได้เรียนไปแล้ว หรือใช้สอนซ่อมเสริมให้กับนักเรียนที่มี
ความบกพร่องในทักษะการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ

่
แบบฝึกเสริมทักษะ เล่มที่ 6 การอานอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น ประกอบด้วยเนื้อหา
ความรู้เกี่ยวกับเรื่องสั้น ตัวอย่างการอานอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น และแบบฝึกหัด
่
เพอให้นักเรียนได้ลงมือฝึกปฏิบัติด้วยตนเอง ซึ่งในแบบฝึกทักษะจะมีการตอบค าถามแบบปรนัย
ื่
่
และอตนัยเชิงวิเคราะห์ โดยเน้นให้นักเรียนได้ใช้ทักษะในการอานอย่างมีวิจารณญาณโดยเรียง
ั
ตามล าดับขั้นตอนตั้งแต่ขั้นที่ 1 – ขั้นที่ 6
ผู้จัดท าหวังว่า แบบฝึกเสริมทักษะการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้วิธีการอ่านแบบ SQ4R

เล่มที่ 6 การอ่านอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น เล่มนี้ คงเอื้อปะโยชน์แก่นักเรียน ครูผู้สอน ผู้
ที่สนใจ และผู้ที่เกี่ยวข้องได้เป็นอย่างดี


นิตยา ยารวง

ข





สำรบัญ



เรื่อง หน้ำ


ค าน า ก
สารบัญ ข

ค าชี้แจงส าหรับครูผู้สอน ค
ค าชี้แจงส าหรับนักเรียน ง
สาระการเรียนรู้ มาตรฐาน และตัวชี้วัด จ
แบบทดสอบก่อนเรียน ๑

ใบความรู้ที่ ๑ สาระน่ารู้เกี่ยวกับเรื่องสั้น 6
ตัวอย่างการอ่านอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น 9
แบบฝึกหัด ขั้นที่ ๑ S (Survey) 15
แบบฝึกหัด ขั้นที่ ๒ Q (Question) 19

แบบฝึกหัด ขั้นที่ 3 R๑ (Read) 20
แบบฝึกหัด ขั้นที่ 4 R๒ (Record) 21
แบบฝึกหัด ขั้นที่ 5 R๓ (Recite) 22
แบบฝึกหัด ขั้นที่ 6 R๔ (Reflect) 23

แบบฝึกหัด ขั้นที่ 7 S (Survey) 24
แบบฝึกหัด ขั้นที่ 8 Q (Question) 29
แบบฝึกหัด ขั้นที่ 9 R๑ (Read) 30

แบบฝึกหัด ขั้นที่ 10 R๒ (Record) 31
แบบฝึกหัด ขั้นที่ 11 R๓ (Recite) 32
แบบฝึกหัด ขั้นที่ 12 R๔ (Reflect) 33
แบบทดสอบหลังเรียน 34
บรรณานุกรม 37

ภาคผนวก 38
เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียน 41
แนวการตอบแบบฝึกหัดที่ ๑ – 12 32

เฉลยแบบทดสอบหลังเรียน 66
การให้คะแนนแบบฝึกหัด 67

ค






ค ำชี้แจงส ำหรับครูผู้สอน



ิ
๑. ครูเตรียมและศึกษำแผนกำรจัดกำรเรียนรู้ แบบฝึกเสริมทักษะกำรอย่ำงมวจำรณญำณ
ี
โดยวิธีกำรอ่ำนแบบ SQ๔R ส ำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษำปีที่ 3




ี
๒. ศึกษำเนื้อหำและล ำดับขั้นตอนของแบบฝึกเสริมทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมวิจำรณญำณ

ให้เข้ำใจชัดเจน



๓. อธิบำยให้นักเรียนทรำบถึงวัตถุประสงค์ เพื่อให้นักเรียนเห็นประโยชน์และคุณค่ำ

ของกำรท ำแบบฝึกเสริมทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณโดยใช้วิธีกำรอ่ำนแบบ SQ๔R




๔. ครูให้นักเรียนท ำแบบทดสอบก่อนเรียน จ ำนวน 10 ข้อ ใช้เวลำ 15 นำที





๕. กำรศึกษำแต่ละครั้ง ควรให้นักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรม เช่น ร่วมคิดอภิปรำย

ตรวจผลงำน และสรุปองค์ควำมรู้ด้วยตนเอง




๖. ครูให้นักเรียนท ำแบบทดสอบหลังเรียน จ ำนวน ๑๐ ข้อ ใช้เวลำ 15 นำที เพื่อตรวจสอบ
ควำมก้ำวหน้ำและควำมรู้ควำมเข้ำใจของนักเรียน




่
ิ
๗. บันทึกผลกำรท ำแบบฝึกเสริมทักษะกำรอำนอย่ำงมวจำรณญำณโดยใช้วธีกำรอำน
่
ิ
ี
แบบ SQ๔R ของนักเรียนทุกครั้ง เพื่อสังเกตพัฒนำกำรของนักเรียน

ง





ค ำชี้แจงส ำหรับนักเรียน



1. ศึกษำมำตรฐำนกำรเรียนรู้/ตัวชี้วัด จุดประสงค์กำรเรียนรู้ สมรรถนะส ำคัญของผู้เรียน
และคุณลักษณะอันพึงประสงค์



2. อ่ำนค ำชี้แจงกำรใช้แบบฝึกเสริมทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณ โดยใช้วิธีกำรอ่ำน
ี่
แบบ SQ4R ส ำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษำปีท 3


3. ท ำแบบทดสอบก่อนเรียน จ ำนวน 10 ข้อ ใช้เวลำ 15 นำที
เพื่อประเมินควำมรู้พื้นฐำนของนักเรียน




4. ศึกษำกรอบเนื้อหำขั้นตอนกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณ โดยใช้วิธีกำรอ่ำนแบบ SQ4R
มี 6 ขั้นตอน โดยนักเรียนต้องศึกษำอย่ำงละเอียด



5. ท ำแบบฝึกทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณ

แต่ละเล่มให้ครบทกกิจกรรมตำมล ำดับ
ุ



6. ท ำแบบทดสอบหลังเรียน จ ำนวน 10 ข้อ ใช้เวลำ 15 นำที
เพื่อประเมินควำมก้ำวหน้ำของตนเอง



7. ตรวจค ำตอบ แบบทดสอบก่อนเรียน/แบบฝึกทักษะ/แบบทดสอบหลังเรียน




8. สรุปคะแนนที่ได้ลงในกระดำษค ำตอบ เพื่อทรำบผลกำรเรียนและกำรพัฒนำตนเอง

จ





สำระกำรเรียนรู้ มำตรฐำน และตัวชี้วัด



ื่
มำตรฐำน ท ๑.๑ ใช้กระบวนการอ่านสร้างความรู้และความคิดเพอน าไปใช้ตัดสินใจ แก้ปัญหา
ในการด าเนินชีวิตและมีนิสัยรักการอ่าน
ตัวชี้วัด
ข้อ ๓ ระบุใจความส าคัญและรายละเอียดของข้อมูลที่สนับสนุนจากเรื่องที่อ่าน
ข้อ ๕ วิจารณ์ความสมเหตุสมผล การล าดับความ และความเป็นไปได้ของเรื่อง
ข้อ ๙ ตีความและประเมินคุณค่าแนวความคิดที่ได้จากงานเขียนอย่างหลากหลาย

เพื่อน าไปใช้แก้ปัญหาในชีวิต
ข้อ ๑๐ มีมารยาทในการอ่าน
มำตรฐำน ท ๒.๑ ใช้กระบวนการเขียนเขียนสื่อสาร เขียนเรียงความ ย่อความ และเขียนเรื่องราว

ในรูปแบบต่าง ๆ เขียนรายงานข้อมูลสารสนเทศและรายงานการศึกษาค้นคว้า
อย่างมีประสิทธิภาพ
ตัวชี้วัด
ข้อ ๑ เขียนสื่อสารในรูปแบบต่าง ๆ ได้ตรงตามวัตถุประสงค์ โดยใช้ภาษาเรียบเรียง

ถูกต้อง มีข้อมูลและสาระส าคัญชัดเจน
ข้อ ๘ มีมารยาทในการเขียน



จุดประสงค์กำรเรียนรู้

ด้ำนควำมรู้
๑. นักเรียนสรุปใจความส าคัญ เข้าใจเนื้อเรื่องที่อ่าน และประโยชน์ที่ได้รับจากการอ่านได้

๒. นักเรียนสามารถวิจารณ์ความสมเหตุสมผล ล าดับความ และความเป็นไปได้ของเรื่องได้
๓. นักเรียนสามารถตีความและประเมินคุณค่าแนวความคิดที่ได้จากงานเขียนอย่าง
หลากหลาย เพื่อน าไปใช้แก้ปัญหาในชีวิตได้
ด้ำนกระบวนกำร

1. นักเรียนสารมารถเรียงล าดับเหตุการณ์ เล่าเรื่องจากการอ่านได้
2. นักเรียนสามารถสรุปมโนทัศน์ของเรื่องที่อ่านไปใช้แก้ปัญหาได้
ด้ำนคุณลักษณะอันพึงประสงค์
1. นักเรียนมีความซื่อสัตย์ ใฝ่เรียนใฝ่รู้ รักความเป็นไทย มุ่งมั่นในการท างาน มีมารยาท

ในการอ่าน การเขียน

1





แบบทดสอบก่อนเรียน
แบบฝึกเสริมทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณ

เล่มที่ 6 กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น








ค ำชี้แจง
๑. แบบทดสอบฉบับนี้ใช้ทดสอบความรู้เกี่ยวกับการอานอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น
่
โดยใช้วิธีการอานแบบ SQ๔R เป็นแบบทดสอบปรนัยแบบเลือกตอบ ๔ ตัวเลือก จ านวน ๑๐ ข้อ
่
ข้อละ ๑ คะแนน ใช้เวลาในการท าแบบทดสอบ ๑๕ นาที
่
๒. นักเรียนอานข้อค าถามและค าตอบให้ละเอยดแล้วท าเครื่องหมายกากบาท () ลงใน
ี
กระดาษค าตอบที่ถูกต้องที่สุดเพียงข้อเดียว



1. เรื่องสั้น คืออะไร
ก. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายนิยาย
ข. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายสารคดี

ค. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายนิทาน
ง. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายบทความ


2. เรื่องสั้นแปลจากค าภาษาอังกฤษว่าอย่างไร

ก. Story
ข. A little story

ค. Story short
ง. Short story


3. เรื่องสั้นได้แบบอย่างมาจากไหน
ก. จีน

ข. ชาติตะวันตก
ค. ไทยคิดขึ้นเอง

ง. ชาติตะวันออกกลาง

2





4. ข้อใดเป็นลักษณะของจ านวนตัวละครในการเขียนเรื่องสั้น
ก. ไม่จ ากัดจ านวน
ข. น้อยกว่า 2 – 3 ตัว

ค. ประมาณ 4 - 5 ตัว
ง. 5 ตัวขึ้นไป แต่ไม่เกิน 10 ตัว


๕. เรื่องสั้นมีลักษณะที่คล้ายกับนวนิยายตามข้อใด

ก. จ านวนตัวละคร
ข. ความซับซ้อนของเรื่อง

ค. เป็นเรื่องสมมติหรือเรื่องจริง
ง. ฉากและบรรยากาศที่หลากหลาย


6. การอ่านเรื่องสั้นให้ประโยชน์ส าคัญที่สุดอย่างไร
ก. คติธรรม

ข. สภาพของสังคม
ค. ความบันเทิงใจ

ง. ข้อคิดเกี่ยวกับการด าเนินชีวิต


7. การสร้างเรื่องราวหรือเหตุการณอย่างคร่าว ๆ ให้ต่อเนื่องเป็น เหตุเป็นผลต่อกัน สร้างความ
์
ื่
ขัดแย้ง หรือปมปัญหา เพอ ให้เรื่องด าเนินไปได้ คือองค์ประกอบใดของเรื่องสั้น
ก. ตัวละคร
ข. โครงเรื่อง
ค. แก่นเรื่อง

ง. กลวิธีการแต่ง


8. ข้อใดเป็นบทบาทโดยทั่วไปของตัวละครในงานประพันธ์ประเภทเรื่องสั้น
ก. ตัวละครเอกมักเป็นเพศชาย
ข. มีความสมจริง เป็นธรรมชาติ

ค. มีความสามารถเหนือคนธรรมดา
ง. ใช้นักแสดงที่มีชื่อเสียงเป็นส่วนใหญ่

3





9. ข้อใดไม่ใช่แนวทางการประเมินคุณค่าการอ่านอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น
ก. มีการสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรม
ข. มีแนวคิดให้ผู้อ่านได้ศึกษาหลายแนวคิด

ื่
ค. ใช้ภาษาเพอด าเนินเรื่องและสร้างความสมจริง
ง. มีสาระและแนวคิด สะท้อนพฤติกรรมธรรมชาติของมนุษย์


10. เรื่องสั้นจะสมบูรณ์ต้องมีองค์ประกอบของเรื่องตรงกับข้อใดมากที่สุด

ก. การเปิดเรื่อง พฤติกรรมตัวละคร บทสนทนา การบรรยายฉาก ภาษา
ข. การเปิดเรื่อง ตัวละคร กลวิธีการด าเนินเรื่อง บทสนทนา การปิดเรื่อง

ค. การน าเสนอ พฤติกรรมตัวละคร เวลา บทสนทนา ภาษา การปิดเรื่อง
ง. การด าเนินเรื่อง พฤติกรรมตัวละคร บทสนทนา ฉาก กลวิธีการด าเนินเรื่อง ภาษา

4





ใบควำมรู้ที่ ๑
สำระน่ำรเกี่ยวกับ “เรื่องสั้น”
ู้


ค ำชี้แจง ให้นักเรียนศึกษาเนื้อหาสาระจากใบความรู้ แล้วท ากิจกรรมตามที่ก าหนด



ควำมหมำยของเรื่องสั้น



เรื่องสั้น หมายถึง งานเขียนประเภทร้อยแก้วเกี่ยวกับเรื่องราวที่สมมุติขึ้น มีโครงเรื่องง่าย ๆ
และมีความสัมพนธ์เกี่ยวโยงไปถึงจุดสุดยอดของเรื่องที่ก าหนดไว้ ด าเนินเรื่องอย่างรวดเร็วภายใน
ั
ระยะเวลาสั้นๆ ภายใต้แนวคิดส าคัญเพียงแนวคิดเดียว



ลักษณะของเรื่องสั้น

๑. มีโครงเรื่อง หมายถึงกลวิธีในการแสดงพฤติกรรมในลักษณะขัดแย้งกันในระหว่างตัวละคร

่
ขัดแย้งกับตัวเอง ขัดแย้งกับสังคม หรือขัดแย้งกับธรรมชาติ เป็นจุดเริ่มต้นของความยุ่งยากให้ผู้อาน
ฉงน อยากรู้ว่าจะเกิดมีอะไรต่อไป พยายามท าให้ผู้อานสนใจใคร่รู้ แล้วด าเนินเรื่องให้จบลงด้วยผล
่
อย่างใดอย่าง หนึ่ง

๒. มีจุดหมายของเรื่องอย่างเดียว และมีผลอย่างเดียว คือผู้เขียนจะต้องเสนอแนวคิด
หรือแก่นเรื่อง เพยงอย่างเดียว อาจจะเป็นทัศนะหรือความคิดแง่ใดแง่หนึ่งของชีวิตเพยงอย่างเดียว
ี
ี
เช่น ความไม่แน่นอนของชีวิตมนุษย์ ผู้เขียนจะต้องแสดงชะตาชีวิตคนเพียงอย่างเดียว”
ื่
๓. มีตัวละครน้อย ตัวละครที่แสดงบทบาทส าคัญที่สุดควรมีตัวเดียวแล้วมีตัวประกอบอน ๆ
ื่
ที่เกี่ยวข้องกับตัวเอกเพอให้เรื่องด าเนินอย่างรวดเร็วรวบรัด โดยปกติไม่ควรมีตัวละครเกิน ๕ ตัว
ซึ่งจะต้อง สนับสนุนตัวเอกให้เด่นชัดขึ้นเท่านั้น

๔. ใช้เวลาน้อย ระยะเวลาในท้องเรื่องไม่ควรใช้เวลานานกว่าจะจบเรื่องอาจมีระยะเวลาหนึ่ง
หากใช้เวลานาน อาจท าให้การติดต่อสืบเนื่องของเหตุการณ์ขาดตอน เรื่องไม่ชัดเจน ยิ่งใช้เวลาน้อย
เท่าใดเรื่องยิ่งชัดเจน

๕. มีขนาดสั้น การเขียนเรื่องสั้นจะพรรณนายืดยาดไม่ได้ ต้องใช้ค าอย่างประหยัด
ตรงไปตรงมา ความสั้นมักจะก าหนดเป็นค า กล่าวกันขนาด ๔,๐๐๐ – ๕,๐๐๐ ค า เป็นเรื่องยาว

พอเหมาะ ในเรื่องของ จ านวนค านี้ มิได้จ ากัดกันลงไปอย่างแน่นอน บางเรื่องอาจใช้ ๑๕,๐๐๐ ค า
แต่บางเรื่องอาจใช้ ๗,๐๐๐ – ๑๐,๐๐๐ ค า จึงท าให้เกิดการเรียกชื่อเรื่องที่สั้นกว่าธรรมดาว่า

“เรื่องสั้น”

5





๖. มีความกระชับรัดกุมทุก ๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นการด าเนินเรื่อง การพรรณนาฉาก
บทสนทนา ผู้เขียนจะต้องอาศัยกลวิธีประหยัดค า คือ ใช้ค าให้น้อย แต่ได้ความมากที่สุด เนื้อหา
ของเรื่องต้องแน่น และรสของเรื่องอยู่ในสภาพที่เข้มที่สุด


ชนิดของเรื่องสั้น


๑. เรื่องสั้นชนิดเน้นกำรผูกเรื่อง คือผู้เขียนมักสร้างปมขัดแย้งขึ้นมา ท าให้เกิดความซับซ้อน
และมักจบลงด้วยการพลิกความคาดหมายของผู้อ่าน

๒. เรื่องสั้นชนิดเน้นกำรสร้ำงตัวละคร คือ เรื่องสั้นที่เน้นพฤติกรรมของตัวละคร โดยใช้
ื่
ตัวละคร เป็นตัวด าเนินเรื่องเป็นส่วนใหญ่ โดยมักบรรยายเพอแสดงลักษณะของตัวละครอย่างใด
อย่างหนึ่งให้เด่นชัด

๓. เรื่องสั้นชนิดเน้นกำรสร้ำงบรรยำกำศหรือฉำกเป็นส ำคัญ คือ เรื่องสั้นที่มุ่งเน้น
และให้ความส าคัญของฉากและบรรยากาศ เพื่อให้ผู้อ่านคล้อยตาม

๔. เรื่องสั้นชนิดเน้นแนวคิดหรือควำมคิดเห็น คือ เรื่องสั้นที่ผู้เขียนต้องการเสนอแนวคิด
่
่
อย่างใดอย่างหนึ่งให้ผู้อานได้ไตร่ตรองไปพร้อม ๆ กับเรื่องในขณะที่อาน โดยใช้สัญลักษณ์
กล่าวโดยนัย หรือมุ่งเน้น ให้เห็นสัจธรรมของชีวิต


องค์ประกอบของเรื่องสั้น

๑. แก่นของเรื่องหรือแนวคิดของเรื่อง (Theme)

แก่นของเรื่องคือ แนวคิดส าคัญหรือแนวคิดหลักที่ปรากฏตั้งแต่ต้นจนจบ เป็นตัวเชื่อมโยง
เรื่องเข้า ด้วยกัน ผู้เขียนสามารถเสนอได้หลัก ๆ ดังนี้

๑.๑ แก่นที่แสดงพฤติกรรม คือ เน้นที่จะเสนอพฤติกรรมของตัวละครให้เด่นชัดว่า
ื่
่
พฤติกรรมดังกล่าวเป็นสาเหตุของการเกิดปัญหาเรื่อง ทั้งด้านดีและไม่ดี เพอให้ผู้อานควรยึดถือ
พฤติกรรมใด เป็นแบบอย่างหรือไม่ควรยึดถือพฤติกรรมใดเป็นแบบอย่าง เช่น ความอดทนของตัว
ละคร หรือการยึดมั่นใน อุดมการณ์
๑.๒ แก่นที่แสดงอำรมณ์ คือ เรื่องที่ผู้เขียนมุ่งเน้นที่จะแสดงอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละคร

่
ิ
ื่
เพอให้ผู้อานรับรู้ เช่น ความรัก ความเหงา ความเศร้า ความอจฉา ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความสามารถ
และประสบการณ์ และกลวิธีการของผู้เขียนด้วย
๑.๓ แก่นที่แสดงสภำพและเหตุกำรณ์ คือ แก่นที่มุ่งเน้นแสดงให้เห็นภาพของชีวิต สังคม
ของตัวละคร
๑.๔ แก่นที่แสดงทัศนะ คือ เป็นแก่นที่มุ่งเน้นที่จะเสนอความคิดเห็นต่อสิ่งหนึ่ง เช่น ค่านิยม

ในสังคม ความซื่อสัตย์ รวมถึงสิ่งตรงกันข้ามโดยใช้ตัวละครเป็นสื่อกลาง

6





๒. โครงเรื่อง (Plot)
ื่
โครงเรื่อง คือ เหตุการณ์เรื่องราวที่ผู้เขียนร่างขึ้นคร่าว ๆ เพอเป็นแนวทางในการด าเนินเรื่อง
ให้น่าสนใจชวนติดตาม สมเหตุสมผลเรื่อย ๆ จนถึงจุดสุดยอดของเรื่อง (Climax) และคลี่คลายจบลง

ด้วยดี หรือคาดไม่ถึงก็ได้ โครงสร้างของเรื่องมี ๓ ส่วนดังนี้
๒.๑ ส่วนเริ่มเรื่อง (Exposition) หรือ ส่วนต้นเรื่องเป็นการก าหนดสภาวะของเหตุการณ์

ื่
เพอปูทางด าเนินเรื่อง และเป็นการดึงดูดความสนใจไปด้วย โดยเปิดเรื่องด้วยการบรรยายพฤติกรรม
ของตัวละคร ใช้บทสนทนา เป็นต้น

๒.๒ ส่วนด ำเนินเรื่อง (Complication) เป็นส่วนที่เรื่องรวมก าลังด าเนินไป และมักเกิด
ุ
ปัญหาหรือปมขัดแย้ง การเผชิญหน้าของตัวละครกับเหตุการณ์ หรืออปสรรค ความทุกข์ เพอเร้าใจ
ื่
ผู้อาน ซึ่งข้อส าคัญอกอย่างคือ ไม่ควรให้ยืดเยื้อ เพราะมันจะท าให้น่าเบื่อ ปม หรือปัญหาในเรื่อง
่
ี
ควรคลายทีละน้อย ๆ เพื่อให้ผู้อ่านผ่อนคลายไปด้วย
๒.๓ ส่วนปิดเรื่องหรือกำรปิดจุดสุดยอดของเรื่อง (Climax) เมื่อด าเนินเรื่องมาจนถึงตอนที่

ตึงเครียดและเร้าใจที่สุดแล้วก็ค่อย ๆ คลายปมออกและจบลง ซึ่งตอนจบก็สามารถท าได้หลายวิธี
เช่น จบเรื่องแบบมีความสุขสมหวัง จบแบบคาดไม่ถึง แบบทิ้งปัญหาให้ผู้อ่านได้จินตนาการต่อไป


๓. ตัวละคร (Character)

ในเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งนั้น ต้องมีตัวละคร ประมาณ ๑ – ๕ ตัวเท่านั้น หากมีมากเกินไปจะท าให้
โครงเรื่องซับซ้อน และสับสน ตัวละครควรมีตัวเอกเพียงตัวเดียว และควรกล่าวให้เด่นชัดที่สุด ส่วนตัว

ประกอบ นั้นอาจกล่าวให้เห็นบ้างไม่ควรเด่นชัดเกินไป คือให้เป็นลักษณะเดียวกันกับฉาก โดยอาจ
กล่าวเป็นหมู่หรือ คณะ ตัวละครอาจไม่จ าเป็นต้องเป็นมนุษย์ อาจเป็นพืช สัตว์ สิ่งของ หากเป็นมนุษย์
ต้องมีความสมจริง ทางด้านพฤติกรรม และการพดจาที่สอดคล้องกับสภาพแวดล้อม อย่าง
ู
สมเหตุสมผล


๔. ฉำก (Setting)
ฉาก คือ สถานที่ เวลา และบรรยากาศในเรื่องที่ผู้แต่งสร้างขึ้นเพอบอกให้รู้ว่าเหตุการณ์นั้น ๆ
ื่
เกิดขึ้นเมื่อไหร่ โดยส่วนมากเรื่องสั้นทั่วไปไม่นิยมบรรยายฉากมากเพยงแค่บรรยายอย่างคร่าว ๆ
ี
กล่าวอย่าง ตรงไปตรงมาเน้นความกระชับ และฉากยังเป็นส่วนที่ท าให้ผู้อานทราบถึงบรรยากาศใน
่
ท้องเรื่องอีกด้วย การบรรยายฉาก นอกจากจะบรรยายโดยตรงแล้วยังสามารถบรรยายทางออมได้โดย
้
ผ่านทางบท สนทนาของตัวละคร ผ่านวัฒนธรรมการแต่งกาย เป็นต้น ข้อควรค านึงของการบรรยาย
ฉากคือ ผู้เขียนจะต้องศึกษาค้นคว้าให้ถูกต้องตามความเป็นจริง ทางภูมิศาสตร์ หากผิดเพี้ยนจะท าให้

ความต้องการเสริมบรรยากาศในเรื่อง อาจถูกท าลายโดยไม่รู้ตัว

7





๕. บทสนทนำ (Dialogue)
บทสนทนา คือ ถ้อยค าที่ตัวละครพดโต้ตอบกันในเนื้อเรื่อง ซึ่งเขียนอยู่ในเครื่องหมาย
ู
ั
อญประกาศ บทสนทนามีส่วนช่วยให้การด าเนินเรื่องและสร้างบรรยากาศให้เรื่องราวดูสมจริงมากขึ้น
ทั้งยังท าให้ผู้อ่านรู้สึกเหมือนได้ฟังผู้อื่นพูดคุยสนทนากัน ลักษณะของบทสนทนาที่ดี มีดังนี้
๕.๑ ใช้ภาษาได้สมจริงกับฐานะและบุคลิกภาพของตัวละคร

๕.๒ สามารถสื่อให้เห็นถึงลักษณะนิสัยของตัวละครได้อย่างชัดเจน
ึ
๕.๓ ชี้ให้เห็นสภาพ สังคม วัฒนธรรม ประเพณี การศกษา และการปกครองในเนื้อเรื่องได้
เป็นอย่างดี ๕.๔ เสนอแนวคิด ค่านิยมถึงผู้อ่านโดยไม่ท าให้ผู้อ่านรู้สึกเหมือนถูกสั่งสอน
๕.๕ ใช้ถ้อยค าที่หลากหลาย ไม่ซ้ าซาก เข้าใจง่ายและไม่นอกเรื่อง

อย่างไรก็ตาม บทสนทนาก็ไม่ใช่องค์ประกอบส าคัญของเรื่องสั้นเสมอไปเพราะในเรื่องสั้น
บางเรื่องนั้นไม่จ าเป็นต้องใช้บทสนทนาก็สามารถด าเนินเรื่องไปได้


ที่มา : ถวัลย์ มาศจรัส. เคล็ดลับการเขียนเรื่องสั้น. ๒๕๕๗.

8






ตัวอย่ำงกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น โดยใช้วิธีกำรอ่ำนแบบ SQ๔R

ขั้นที่ ๑ S (Survey) กำรอำนเรื่องอย่ำงคร่ำว ๆ เพื่อหำจุดส ำคัญของเรื่อง
่





พระจันทร์ ดวงดำว และน้ ำเน่ำ

สุปรียำ นำเมืองรักษ์


ใบไม้แห้งปลิดขั้ว หมุนตัวคว้างกลางอากาศและร่วงลงแตะสู่ผิวน้ า แรงลมท าให้ใบไม้วิ่งแล่น
ฉิวไปดั่งเรือ แล้วจู่ ๆ ขยะถุงหนึ่งก็ลอยวืดแหวกอากาศตกลงสู่ผืนน้ าสีด าข้นคลั่กทับจนใบไม้น้อย

จมลงสู่ก้นคลอง
“อีกแล้วเหรอ มนุษย์ส่งของไร้ค่ามาให้ฉันเสมอ” น้ าเน่ารันทดด้วยความเศร้า

“.....จนไม่เหลือใคร” น้ าเน่าหวนคิดถึงความทรงจ าเก่า ๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดร้าว ครั้งอดีต
ิ
น้ าที่เคยสดใสราวกระจกเคยเป็นที่พกพงของปลานับสิบชนิด กุ้ง หอย เต่า สัตว์น้ าทั้งหลายอยู่ด้วยกัน
ั
อย่างมีความสุข แต่ตอนนี้น้ าใสกลายเป็นน้ าที่เน่าเหม็นคลุ้งเต็มไปด้วยปฏิกูล และไม่เหลือใครอีกแล้ว
น้ าเน่าขมขื่นเสมอเมื่อนึกถึง วันที่ลูกกุ้งหลายร้อยตัวสิ้นลมหายใจ ลอยล่องบนผิวน้ า


วันที่ปลาช่อนครอบครัวสุดท้ายกล่าวอาลาเมื่ออพยพย้ายถิ่น วันที่เต่าน้อยร้องไห้เมื่อไม่มีอาหารกิน
แล้วพากันจากไป วันที่ต้นตะขบริมตลิ่งเฉาตาย ฝูงนกที่เคยบินผ่านมากินลูกตะขบก็ไม่เคยกลับมา
เยี่ยมเยียนมันอีกเลย น้ าเน่าสะอื้นจนผืนน้ ากระเพื่อม พร่ าร าพันแต่ประโยคเดิม

ี
“ฉันไม่เหลือใครอกแล้วจริง ๆ” ถุงขยะใบใหม่ถูกส่งลงมาอยู่กับถุงขยะเปื่อย ๆ เน่า ๆ ที่ลอย
เป็นแพ ปะปนกับกล่องโฟม กระป๋อง ภาชนะพลาสติกพง ๆ และผักตบชวากอใหญ่ที่เบียดพนจนน้ า
ั
ื้
เน่าแทบหายใจไม่ออก
้
เหนือขึ้นไป พระจันทร์กับหมู่ดาวที่ก าลังทอรัศมีอาบฟากระจ่าง ได้ยินเสียงร าพนอย่าง
ั
เศร้าสร้อยเบา ๆ “เสียงใครกันนะ ฟังดูช่างเหงาว้าเหว่จัง” ดาวดวงหนึ่งกระซิบถามพระจันทร์
“นั่นสินะ เอ.....เหมือนว่าเสียงจะมาจากด้านล่างนะ” พระจันทร์ตอบ เมื่อพระจันทร์
กับดวงดาวกวาดตามองลงมาเบื้องล่าง ก็เห็นน้ าเน่าก าลังสะอื้นจนแม้แต่เศษขยะยังพลอยไหวสั่น

“สวัสดีจ๊ะ ฉันนอนไม่หลับน่ะ” น้ าเน่ากล่าว
“ท าไมล่ะ? งั้นให้พวกเราอยู่เป็นเพื่อนเธอดีไหม” ดวงดาวเสนอ

“เพื่อน....เหรอ?” น้ าเน่าสะเทือนใจ

9





ู
ื่
“ฉันเป็นน้ าเน่าไม่มีดีพอจะเป็นเพอนกับพระจันทร์และดวงดาวที่สวยงามหรอก” น้ าเน่าพด
เสียงอ่อยด้วยความอับอาย
“ท าไมถึงเรียกตัวเองอย่างนั้น พวกเราไม่เคยมองเธอว่าเป็นน้ าเน่านะ เธอเพยงแต่ไม่สบาย”
ี
ดาวอีกดวงให้ก าลังใจ
่
ั
“เออ! อนที่จริงเป็นน้ าเน่ามันผิดตรงไหนเหรอจ๊ะ ฉันเคยคุยกับก้อนเมฆ พวกเขาเอยชมเธอ
ว่าเธอมีน้ าใจ เสียสละทั้ง ๆ ที่ป่วย ก็ยอมระเหยตัวเองเป็นไอลอยกระทบกับความเย็นด้านบน เพื่อ
ู
ื่
กลั่นลงมาเป็นน้ าฝนให้แก่ชีวิตไม่ต่างจากน้ าแหล่งอน ๆ หรอก เธอมีค่ามากมายรู้ไหม” พระจันทร์พด
พลางส่องแสงสว่างจนทั่วท้องฟ้า
“พวกเราซาบซึ้งในสิ่งที่เธอท า” ดาวทุกดวงประสานเสียง น้ าเน่ากระเพอมตัวหวั่นไหว
ื่
ผ่านไปครู่ใหญ่มันก็ร าพันกับตัวเองว่า
“ฉันมัวขังตัวเองไว้กับอดีตที่สวยงามมาตอลดหรือนี่”
“เธอก็ควรเก็บอดีตที่สวยงามเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจ อย่าเอาแต่คร่ าครวญถึงอดีตจนมอง

ไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง และลืมที่จะมีความสุขกับปัจจุบัน” ดวงดาวพูดอย่างอ่อนโยน
“ถึงพวกฉันจะอยู่บนฟ้า แต่ดูสิเงาของพวกเราทอดอยู่ที่ใด คราวนี้ห้ามพูดนะว่าไม่เหลือใคร”

พระจันทร์อมยิ้ม ค าพดของพระจันทร์ท าให้น้ าเน่าส ารวจตัวเอง ถึงแม้ตัวมันจะสกปรกหม่นหมอง
ู
เพียงใดเงาของพระจันทร์และหมู่ดาวก็จะยังระริกไหวอยู่บนผิวน้ า

ุ่
แม้ค่ าคืนนั้นอากาศจะหนาวเย็น ทว่าความรู้สึกของน้ าเน่ากลับเป็นความอบอนที่หายไป
แสนนาน



ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว และน้ าเน่าโดยส ารวจเนื้อหาอย่างรวดเร็ว
แล้วตอบค าถามต่อไปนี้


1. ชื่อเรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว และน้ าเน่า

2. ผู้แต่ง / ที่มา สุปรียา นาเมืองรักษ ์
3. จุดมุ่งหมายในการแต่ง เพอให้ก าลังใจคนที่ก าลังจะสิ้นหวัง ให้รักและเห็นคุณค่าในตัวเอง
ื่
ื่
และเพอความเพลิดเพลิน
4. สาระส าคัญ ในเรื่องกล่าวถึงสายน้ าแห่งหนึ่งที่เคยใสสะอาด เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ า
นานาชนิด จนวันหนึ่งน้ าที่ใสสะอาดกลับกลายเป็นน้ าเน่าด้วยน้ ามือของมนุษย์
สัตว์น้ าน้อยใหญ่พากันล้มตายสร้างความปวดร้าวให้กับน้ าเน่าทุกครั้ง เมื่อเขา
นึกถึงเรื่องราวในอดีต จนคืนวันหนึ่ง พระจันทร์ และดวงดาว ได้พดให้ก ากังใจ
ู
แก่น้ าเน่า ว่าเขายังมีประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เมื่อน้ าเน่าได้ยินเช่นนั้นเขาก็ม ี
ก าลังใจ และเห็นคุณค่าในตัวเองอีกครั้ง

10







ขั้นที่ ๒ Q (Question) กำรตั้งค ำถำม







ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า แล้วตั้งค าถาม ให้ครอบคลุมเนื้อหา

จ านวน ๕ ค าถาม


ค าถามที่ ๑

น้ าเน่าเกิดจากสาเหตุใด

ค าถามที่ ๒

“มนุษย์ส่งของไร้ค่าของเขามาให้ฉันเสมอ” ค าว่า “ของไร้ค่า” หมายถึงอะไร


ค าถามที่ ๓
“พวกเราไม่เคยมองเธอว่าเป็นน้ าเน่านะ เธอเพียงไม่สบาย” เสียงพูดนี้แสดง

ความรู้สึกอย่างไร


ค าถามที่ ๔
น้ าเน่ามีความรู้สึกอย่างไร เมื่อได้คุยกับพระจันทร์และดวงดาว


ค าถามที่ ๕
ถ้านักเรียนตกอยู่ในสถานการณ์เหมือนน้ าเน่า นักเรียนจะท าอย่างไร

11








่
ขั้นที่ ๓ R๑ (Read) กำรอำนอย่ำงละเอียดเพื่อหำค ำตอบของค ำถำมที่ตั้งไว้










ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า แล้วหาค าตอบของค าถามที่ตั้งไว้ใน
แบบฝึกหัดที่ ๒



ค าตอบข้อที่ ๑

น้ าเน่าเกิดจากฝีมือมนุษย์


ค าตอบข้อที่ ๒
ขยะ และถุงพลาสติก


ค าตอบข้อที่ ๓
เห็นใจ


ค าตอบข้อที่ ๔

รู้สึกว่าตนเองมีคุณค่ามากขึ้น

ค าตอบข้อที่ ๕

มีสติ และใช้ชีวิตอยู่ด้วยความหวัง

12







ขั้นที่ ๔ R๒ (Record) กำรจดบันทึกข้อมูลต่ำงๆ ตำมควำมเข้ำใจของตนเอง










ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า แล้วจดบันทึกข้อความที่ส าคัญ

อย่างย่อ ตามความเข้าใจของนักเรียน



บันทึกกำรอ่ำน




ในเรื่องกล่าวถึงสายน้ าแห่งหนึ่งที่เคยใสสะอาด เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ านานาชนิด
จนวันหนึ่งน้ าที่ใสสะอาดกลับกลายเป็นน้ าเน่าด้วยน้ ามือของมนุษย์ สัตว์น้ าน้อยใหญ่พากันล้มตาย
สร้างความปวดร้าวให้กับน้ าเน่าทุกครั้ง เมื่อเขานึกถึงเรื่องราวในอดีต จนคืนวันหนึ่ง พระจันทร์
และดวงดาว ได้พูดให้ก ากังใจแก่น้ าเน่า ว่าเขายังมีประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เมื่อน้ าเน่าได้ยินเช่นนั้น

เขาก็มีก าลังใจ และเห็นคุณค่าของตัวเองอีกครั้ง

13






ขั้นที่ ๕ R๓ (Recite) กำรเขียนสรุปใจควำมส ำคัญโดยใช้ส ำนวนของตนเอง



ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า สรุปใจความส าคัญเป็นแผนผัง
ความคิดแล้วเรียบเรียงโดยใช้ส านวนของตนเอง


สุปรียา นาเมืองรักษ์




ตัวละครส าคัญ ผู้แต่ง ฉาก / บรรยากาศ







- พระจันทร์ บรรยากาศยามค่ าคืนบน
- ดวงดาว พระจันทร์ ดวงดำว แม่น้ าสายหนึ่งในเมืองหลวง

- น้ าเน่า น้ ำเน่ำ




วิธีอนุรักษ์แม่น้ า ล าคลอง
เหตุการณ์ส าคัญของเรื่อง





1. ไม่ทิ้งขยะลงแม่น้ าล าคลอง
1. แม่น้ าล าคลองที่เคยใสสะอาด
เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ านานา 2. ช่วยกันรณรงค์ให้ผู้คนเห็นคุณค่า

ชนิด ของแม่น้ า
2. แม่น้ าเริ่มเน่าเสีย เพราะฝีมือมนุษย์ 3. ลดปริมาณและความสกปรกของ

สัตว์น้ าเริ่มล้มตายเป็นจ านวนมาก ของเสียและน้ าเสียที่ระบายจาก
3. น าเน่าเศร้า และปวดร้าวทุกครั้ง สถานประกอบการ

์
เมื่อนึกถึงเหตุการณที่เกิดขึ้น 4. ใช้บ่อดักไขมันและน าไขมันไป
4. พระจันทร์ ดวงดาว พูดให้ก าลังใจ จัดการให้ถูกต้อง

น้ าเน่า จนน้ าเน่าเห็นคุณค่าใน 5. สอดส่องและเป็นหูเป็นตาร่วมกับ
ตัวเองอกครั้ง ภาครัฐ
ี

14






ขั้นที่ ๖ R๔ (Reflect) กำรวิเครำะห์ วิจำรณ์เรื่องที่อ่ำนแล้วแสดงควำมคิดเห็น









ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า แล้ววิเคราะห์ วิจารณ์
และแสดงความคิดเห็นจากประเด็นที่ก าหนดให้


๑. เรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า ผู้แต่งใช้โวหารชนิดใด
บุคคลวัต


๒. ใจความส าคัญของเรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า คืออะไร

การรัก และเห็นคุณค่าในตนเอง


๓. นักเรียนคิดว่าถ้าแม่น้ าสายนี้อยู่ในชุมชนในชนบท จะเป็นอย่างไร
ถ้าแม่น้ าสายนี้อยู่ในเขตชนบทก็คงเป็นแม่น้ าที่ใสสะอาด มีสัตว์น้ าน้อยใหญ่นานาพันธุ์
เพราะแม่น้ าในชนบทส่วนใหญ่ชาวบ้านจะรักและหวงแหน เพราะใช้น้ าในการอุปโภค บริโภค


๔. เรื่องสั้น เรื่อง พระจันทร์ ดวงดาว น้ าเน่า สะท้อนสภาพสังคมเมืองอย่างไร

ิ่
เรื่องนี้สะท้อนสภาพสังคมเมืองใหญ่ ในเรื่องของการขยายตัวทางสังคม และประชากรเพมขึ้น
อย่างรวดเร็ว รวมทั้งเรื่องของการไม่ใส่ใจอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม เน้นความสะดวกสบาย


๕. นักเรียนจะมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์แม่น้ า ล าคลองได้อย่างไรบ้าง
1. ไม่ทิ้งขยะลงแม่น้ าล าคลอง

2. ช่วยกันรณรงค์ให้ผู้คนเห็นคุณค่าของแม่น้ า
3. ลดปริมาณและความสกปรกของเสียและน้ าเสียที่ระบายจากสถานประกอบการ

4. ใช้บ่อดักไขมันและน าไขมันไปจัดการให้ถูกต้อง
5. สอดส่องและเป็นหูเป็นตาร่วมกับภาครัฐในการตรวจสอบและเฝ้าระวังการระบายมลพิษ

้
จากแหล่งก าเนิดในบริเวณขางเคียง

15







แบบฝึกหัดที่ ๑
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

่
ขั้นที่ ๑ S (Survey) กำรอำนเรื่องอย่ำงคร่ำว ๆ เพื่อหำจุดส ำคัญของเรื่อง





เรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจำกบ้ำน


ปฏิพันธ์ อุทยำนุกูล


ู
ั
ขบวนรถไฟเคลื่อนตัวไปตามรางอนยาวเหยียดมุ่งหน้าสู่ล าพน ผมออกจากบ้านโดยไม่ได้บอก
ใครเลยสักคน และทุกคนในบ้านก็ไม่รู้ด้วยว่าผมก าลังหนีออกมา ผมไม่รู้ว่าท าไมผมต้องหนี แต่ที่ผมรู้
แน่ ๆ ก็คือ บ้านที่ผมอยู่มันช่างไม่มีความสุขเอาเสียเลยผมไม่รู้ว่าท าไมผมจึงทนอยู่ในบ้านหลังนี้ได้ถึง

๑๕ ปี มันเป็น ๑๕ ปี แห่งความทรมาน ๑๕ ปี แห่งความปวดร้าวและหวาดผวา
ผมรู้แต่ว่าวันนี้ผมได้ก้าวออกมาจากบ้านนรกนั่นแล้ว ผมออกมาคนเดียว ไม่มีใครผลักไส

และชักชวน ผมพร้อมแล้วที่จะออกเผชิญโลกกว้างด้วยตัวของผมเอง เสียงของรถไฟที่ก าลัง
โลดทะยานไปตามราง ท าให้ผมไม่สามารถที่จะข่มตาให้หลับลงได้ ผมมองผ่านช่องหน้าต่างออกไป
ทอดสายตามองผ่านทิวไม้และชายเขาอย่างเลื่อนลอย ผมปล่อยให้ภาพเหล่านั้นผ่านไปตามความเร็ว

ของรถไฟ ปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนกับอดีตที่ช่างบัดซบของผมซึ่งผมไม่ปรารถนาที่จะหวนกลับไปหา
มันอีก

“จะไปไหนเหรอไอ้หนุ่ม” เสียงห้าว ๆ ของแกลอยมากระทบกับโสตประสาทผมดังโครมใหญ่
“ไปล าพูนครับ” ผมตอบแกโดยที่ยังไม่ละสายตาจากภาพทิวทัศน์ข้างนอก

“ไปหาญาติหรือไปท างานล่ะ” แกถามผมอีก
“ผมไม่มีญาติครับ นอกจากพ่อ แม่ และน้องอีกสองคนที่กรุงเทพฯ”

“งั้นก็ไปหางานท าสิ”
“เปล่าครับ”
“ไปเที่ยวหรือไง”

“ไม่ใช่” ผมเริ่มร าคาญแกแล้ว
“แล้วเอ็งจะไปท าไมวะ”

16





้
็
ค าว่าเองกับวะท าให้ผมหันหน้ามามองแกทันที ผมไม่ชอบเลยที่ใครมาขึ้นไอขึ้นเองขึ้นวะ
็
ขึ้นโว้ยกับผม แล้วตาลุงคนนี้เป็นใครถึงได้มาซักไซ้ไล่เลียงผมยังกับเป็นต ารวจนอกเครื่องแบบที่ก าลัง
จ้องจับผิดคนร้ายที่ก าลังต้องสงสัยอยู่
“ยังไม่รู้เลย” ผมตอบเพราะร าคาญที่แกถามมาก คิดว่าถ้าตอบแกไปแล้วแกคงจะไม่ถามเซ้าซี้
ผมอีก และผมก็ขี้เกียจตอบค าถามของแกด้วย

“อะไรกัน ออกจากบ้านมาทั้งที แต่กลับยังไม่รู้ว่าจะไปท าไม” แกพูดปนหัวเราะ
“นี่ลุงอย่ามายุ่งกับชีวิตของผมได้ไหม” ผมโพล่งออกไปด้วยความร าคาญ ได้ผล แกหุบปาก

เงียบลงทันที ผมหันกลับไปมองภาพวิวตามรายทางตามเดิน
“เมามาอีกแล้วสิ วัน ๆ ไม่ท าอะไรเลยเอาแต่แดกเหล้าอย่างเดียว งานการก็ไม่รู้จักท า มึงเป็น

ผัวประสาอะไรฮะ ต้องให้เมียหาเลี้ยง มึงมันแมงดาชัด ๆ ได้แต่เกาะชายผ้าถุงกูกินไปวัน ๆ แล้วหยั่งงี้
ครอบครัวมันจะเจริญได้ยังไง”
เสียงก่นด่าของแม่ดังอยู่ในห้วงค านึงของผม เมื่อใดที่พ่อเมามา แม่เป็นอันต้องด่าเปิดเปิงทุกที

และมันก็เป็นอย่างนี้แทบจะทุกวัน
่
“แล้วทีมึงล่ะ เล่นไพหามรุ่งหามค่ าทุกวัน ซักวันเหอะมึงสมบัติจะติดตัวสักชิ้นก็จะไม่เหลือ
ดีไม่ดีได้ไปกินนอนในตารางแล้วจะหาว่ากูไม่บอก” พ่องัดเอาความผิดของแม่มาจาระไนบ้าง
“ก็เงินที่กูเล่นไพ่นะซี้ ที่ให้พวกมึงผลาญกันอยู่ทุกวันนี้ แล้วยังไม่ส านึกกะลาหัวกันอีก” แม่

เถียงไม่ยอมแพ้ จนพ่อต้องเงียบไปเอง บางวันผมกับน้องก็พลอยโดนลูกหลงไปด้วย แต่ก็ไม่รู้ว่าจะตอบ
โต้อย่างไร คนหนึ่งก็พ่อ อีกคนหนึ่งก็แม่

“หนีออกจากบ้านมาละซิ” เสียงของตาลุงคนเดิมท าให้ผมตกใจอกครั้ง ผมหันมาพยักหน้า
ี
แทนค าตอบ
“ปัญหาครอบครัวรึ” ดูเหมือนว่าแกจะถามตามประสาคนเจนโลก

“ใช่ ปัญหาครอบครัวที่ไม่มีวันจะแก้ได้ จนผมต้องหนีมันออกมา”
“แล้วตอนนี้มีใครอยู่ทางโน้น ข้าหมายถึงทางบ้านของเอ็งน่ะ” แกเริ่มซักผมอีกแล้ว

ี
“พ่อ แม่ และน้องอกสองคน” ผมตอบไปตามความจริง ตอนนี้ผมไม่ร าคาญแกแล้ว ผมอยาก
ให้แกถามเพราะผมต้องการระบายสิ่งที่มันอัดอั้นตันตื้อในอกผมออกมาเผื่อผมจะรู้สึกสบายขึ้นมาบ้าง
“เค้ารู้ไหมว่าเอ็งหนีออกมา”

“ไม่มีใครรู้ เพราะผมไม่ได้บอกใครเลย”
“ไม่เป็นห่วงพ่อแม่บ้างรึ”

่
ไม่เห็นจะมีอะไรต้องเป็นห่วง พอเหรอขอให้ได้กินเหล้านอกนั้นใครจะเป็นอะไรแกไม่สนใจ
ทั้งนั้น ส่วนแม่ก็ขอให้ได้เล่นไพกับขาประจ า สามวันสามคืนไม่กลับบ้านก็ถือเป็นเรื่องธรรมดาของแก
่
ถ้าเกิดวันไหนเล่นเสียก็กลับมาพาลที่บ้าน ด่าไปหมดไม่มีเว้น พอแกเมาแล้วแกไม่สนใจหรอก แต่ผม
่
กับน้องนี่สิจะเป็นประสาทกันหมดแล้ว ผมพูดจบพร้อมกับถอนหายใจดังเฮอกใหญ่
ื

17





“งั้นเอ็งก็เป็นคนเห็นแก่ตัวมากเลย”
่
่
“เห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวยังไง ใครเห็นแก่ตัว พอเมามากลับบ้านก็ค่อนสว่าง แม่ไปเล่นไพ
้
สามวันสามคืนกลับบ้านที ปล่อยให้ผมกับน้องต้องหากินกันเอาเอง ไอสองตัวก็ยังเล็กไม่ประสาอะไร
่
่
ั
ู
พอไม่เห็นพอเห็นแม่ก็ถามว่าพอแม่ไปไหน ผมก็จนปัญญาไม่อยากพดความจริงให้มันฟงกลัวจะเป็น
ั
ปมด้อย แล้วอย่างนี้ลุงยังมาว่าผมเป็นคนเห็นแก่ตัวอีกเหรอ” ผมระบายความในใจออกมาให้แกฟง
“เห็นแก่ตัวสิ แล้วน้องเอ็งสองคนนั่นมันจะอยู่กันยังไง”
“ก็พ่อกับแม่ยังอยู่นี่”
“อยู่แบบสามวันกลับบ้านนะเหรอ แล้วช่วงที่แม่เอ็งไปเล่นไพ่ พ่อเอ็งไปกินเหล้า ไอ้สองตัวนั่น
ี่
มันจะเอาอะไรกิน ป่านนี้มันก็คงจะถามกันเองแล้วว่าพของมันท าไมมันยังไม่มาท าอะไรให้พวกมันกิน
ี่
ี่
สักที มันน่าตลกนะที่พปล่อยให้น้องตัวเล็ก ๆ ผจญกับปัญหาที่ขนาดพของมันเองยังแก้ไม่ตกจนต้อง
ู
้
หนีซุกหัวซุนออกมา แล้วไอเปี๊ยกทั้งสองมันจะแก้ตกหรือวะข้าสงสัยจริงโว้ย” ลุงพดปนหัวเราะจนท า
ให้คนที่นั่งอยู่รอบข้างหันมามองเป็นตาเดียวกัน
“แล้วถ้าลุงตกอยู่ในสถานการณ์อย่างผม ลุงจะท ายังไง” ผมย้อนถามแกไปบ้างเผื่อจะได้
ช่องทางสวนกลับโดยไม่ยอมให้ถูกกล่าวหาเพียงฝ่ายเดียว

่
ี
็
็
“ถ้าเป็นข้า ๆ ก็จะอยู่ต่อไป พอแม่เองอกไม่นานก็ตายแล้ว ก็เหลือแต่เองกับน้องนั่นแหละ
็
่
ที่ยังอยู่ และที่ส าคัญเองจะต้องอยู่สอนน้องเองว่าอย่าเอาอย่างพอกับแม่ของมัน และอย่าเอาอย่างพ ี่
็
ของมันด้วย เพราะเอ็งก็เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเหมือนกัน”
“ลุงเอาอะไรมาตัดสินว่าผมเป็นคนไม่ดี” ผมนึกฉุนแกขึ้นมาทันที
“ก็เองมันขี้ขลาด ขลาดที่จะเผชิญกับความจริง เองเป็นคนเห็นแก่ตัว หนีปัญหาโดยปล่อยให้
็
็
ี
็
น้องทั้งสองแบกรับแทน แล้วหยั่งงี้จะมาว่าตัวเองดีอกรึ เองอย่านึกนะว่าหนีออกจากบ้านมา แล้วจะ
ั
ี
็
ี
หมดปัญหา โลกภายนอกยังมีปัญหาให้เองได้ขบคิดได้เผชิญอกร้อยแปดพนเก้าปัญหาใหม่ ๆ ยังมีอก
็
มากมาย เองอย่าหนีปัญหาให้มันบ่อยนักก็แล้วกัน มันจะติดเป็นนิสัย พอเกิดปัญหาขึ้นมาก็ต้องหนี
แล้วทีนี้ละมึงเอ๊ย เอ็งจะต้องหนีไปทั้งชาติไม่มีวันจบสิ้นหรอก”
ื่
รถไฟจอดเทียบชานชาลาแล้ว ลุงลุกจากที่นั่งเก็บสัมภาระข้าวของเพอเตรียมตัวลง
ผมอยากจะช่วยแกอยู่เหมือนกัน แต่ค าพดของลุงผู้ที่ไม่เคยรู้จักกับผมมาก่อนได้ตรึงผมไว้กับที่นั่ง
ู
ค าพดของแกเสมือนโซ่ที่แข็งแรง มันมัดผมจนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ความคิดต่าง ๆ ประดังประเด
ู
เข้ามาตีกันในหัวสมองของผมจนผมรู้สึกว่ามันยุ่งเหยิงไปหมด
“แล้วอย่าลาโลกหนีกลับบ้านเก่าอีกนะโว้ย”
เสียงของลุงคนเดิมแว่วมากระทบโสตประสาทของผมเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่มันจะถูกกลบ
ด้วยเสียงของรถไฟที่ก าลังเคลื่อนตัวออกจากชานชาลาอย่างเชื่องช้าเพอไปตามทางของมันและ
ื่
ของผมด้วย....

18







ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน โดยส ารวจเนื้อหาอย่างรวดเร็ว

แล้วตอบค าถามต่อไปนี้ (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


๑. ชื่อเรื่อง
................................................................................................................................................
๒. ผู้แต่ง / ที่มา

................................................................................................................................................
๓. จุดมุ่งหมายในการแต่ง
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................
๔. สาระส าคัญ

................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................

19





แบบฝึกหัดที่ ๒
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๒ Q (Question) กำรตั้งค ำถำม






ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน แล้วตั้งค าถามให้ครอบคลุมเนื้อหา

จ านวน ๕ ค าถาม (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)

ค าถามที่ ๑
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าถามที่ ๒

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

ค าถามที่ ๓
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าถามที่ ๔
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าถามที่ ๕

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

20





แบบฝึกหัดที่ ๓
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๓ R๑ (Read) กำรอำนอย่ำงละเอียดเพื่อหำค ำตอบของค ำถำมที่ตั้งไว้
่






ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน แล้วหาค าตอบของค าถามที่ตั้งไว้

ในแบบฝึกหัดที่ ๒ (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


ค าตอบข้อที่ ๑
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าตอบข้อที่ ๒
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าตอบข้อที่ ๓

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

ค าตอบข้อที่ ๔
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าตอบข้อที่ ๕
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................

21





แบบฝึกหัดที่ ๔
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๔ R๒ (Record) กำรจดบันทึกข้อมูลต่ำง ๆ ตำมควำมเข้ำใจของตนเอง








ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน แล้วจดบันทึกข้อความที่ส าคัญอย่างย่อ
ตามความเข้าใจของนักเรียน (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


บันทึกกำรอ่ำน


..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................

22





แบบฝึกหัดที่ ๕
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๕ R๓ (Recite) กำรเขียนสรุปใจควำมส ำคัญโดยใช้ส ำนวนของตนเอง





ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน สรุปใจความส าคัญเป็นแผนผังความคิด
แล้วเรียบเรียงโดยใช้ส านวนของตนเอง (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)

23





แบบฝึกหัดที่ ๖
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๖ R๔ (Reflect) กำรวิเครำะห์ วิจำรณ์เรื่องที่อ่ำนแล้วแสดงควำมคิดเห็น









ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน แล้ววิเคราะห์ วิจารณ์
และแสดงความคิดเห็นจากการอ่านประเด็นที่ก าหนดให้ (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)

๑. ตัวละครจากเรื่องสั้นเรื่องนี้มีกตัว ใครบ้าง และมีนิสัยอย่างไร
ี่
...........................................................................................................................................
...........................................................................................................................................

2. เรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน สะท้อนสภาพสังคมปัจจุบันอย่างไรบ้าง
...........................................................................................................................................

...........................................................................................................................................
3. ผู้แต่งมีจุดประสงค์อย่างไร
...........................................................................................................................................

...........................................................................................................................................
4. แก่นของเรื่อง คืออะไร

...........................................................................................................................................
...........................................................................................................................................

5. ถ้านักเรียนประสบเหตุการณ์ภายในครอบครัวแบบนี้นักเรียนจะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น
อย่างไร

...........................................................................................................................................
...........................................................................................................................................

24






แบบฝึกหัดที่ 7
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

่
ขั้นที่ ๑ S (Survey) กำรอำนเรื่องอย่ำงคร่ำว ๆ เพื่อหำจุดส ำคัญของเรื่อง




กุหลำบวำเลนไทน์



ริมถนนพัฒนาการยามหัวค่ าของคืนนี้เต็มไปด้วยผู้คนที่สัญจรไปมาหนาตากว่าทุกวัน ดลชนก

เห็นชายหนุ่ม-หญิงสาวหลายคู่ก าดอกกุหลาบไว้ในมือเดินผ่านหน้าร้านของเธอไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
ดวงจันทร์ที่ทอแสงสว่างโดดเด่นอยู่กลางฟ้ามืด ดั่งช่วยเติมเต็มบรรยากาศโรแมนติกให้กับทุกคู่รัก

เพยงปีละหนึ่งวันเท่านั้น ที่ร้านขายดอกไม้ข้าง ๆ ร้านเบเกอรี่ของดลชนกขายดิบขายดี
ี
เป็นเทน้ าเทท่า ไม่ว่าจะตั้งราคาดอกกุหลาบก้านยาวสีแดงสดสูงสักเพยงไหนกลับขายหมดภายใน
ี
พริบตา ขณะที่ร้านเบเกอรี่ของดลชนกกลับมีลูกค้านับคนได้ ไม่มีใครนิยมมอบเค้กต่อกันดังเช่น
ื่
เทศกาลอน ๆ วันนี้หญิงสาวจึงปิดร้านเร็วกว่าปกติ เพอให้เพอนร่วมหุ้นสองคนกับลูกมือวัยสิบแปด
ื่
ื่
ไปฉลองวาเลนไทน์กับคนรัก ดลชนกปิดล็อคด้านในของบานประตูกระจกใสหน้าร้าน ก่อนเดินกลับ
เข้ามานั่งหลังเคาน์เตอร์ คิดบัญชีรายรับ-รายจ่ายประจ าวัน และลิสต์รายการสินค้าที่ต้องซื้อ
ในวันพรุ่งนี้อยู่ตามล าพังอย่างเงียบเหงา

้
เสียงกริ่งหน้าร้านที่ดังขึ้นดึงสายตาของดลชนกพนจากสมุดบัญชีร้านไปทางต้นเสียง ดวงไฟ
ที่เปิดสว่างส่งผลให้เธอเห็นใบหน้าของผู้มาเยือนชัดเจน เธอส่งยิ้มให้กับเขา ก่อนกุลีกุจอลุกไป

ไขกุญแจประตู พร้อมกล่าวเชื้อเชิญ
“สวัสดีค่ะคุณยศ เชิญนั่งก่อนค่ะ ไม่ทราบว่าวันนี้จะรับอะไรดีคะ” หญิงสาวเดินน าลูกค้า

ขาประจ าเข้ามายังโซฟารับแขกที่จัดวางอย่างมีสไตล์ตรงข้ามกับตู้แช่เบเกอรี่
่
“นี่คุณดลปิดร้านแล้วหรือครับ?” ชายหนุ่มวัยสามสิบเอยถามอย่างแปลกใจ เมื่อสายตา
เหลือบไปเห็นห้องด้านหลังปิดไฟมืดสนิท

“ใช่ค่ะ พอดีวันนี้ลูกค้าไม่ค่อยมี สาว ๆ เลยหนีไปฉลองวาเลนไทน์กันหมดน่ะค่ะ” หญิงสาว
ตอบพร้อมกับเดินไปรินน้ าจากตู้เย็นมาต้อนรับเขาพร้อมส่งยิ้มเปิดเผย

“แล้วคุณดลไม่ไปฉลองที่ไหนหรือครับ?” ยศกรพลั้งปากถามหญิงสาวออกไปโดยไม่ได้คิด
อะไร สีหน้ายิ้มรื่นเมื่อครู่ของดลชนกเปลี่ยนเป็นสลดลงอย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มรู้สึกผิดที่เอ่ยถามเรื่อง
ที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ขณะที่ดลชนกก าลังคิดหาค าตอบ ยศกรกลับเปลี่ยนเรื่องจนเธอไม่ทันได้ตั้งตัว

25





“ถ้าคุณดลไม่รีบไปไหน ผมมีเรื่องรบกวนหน่อยได้ไหมครับ?”
เมื่อเห็นหญิงสาวขมวดคิ้ว ยศกรจึงบอกจุดประสงค์ของเขาที่มาเยี่ยมเยือนร้านของเธอ
ในวันนี้ทันที

ิ่
“ผมเพงกลับจากไซต์งานที่ชลบุรีครับ มาถึงบางนาก็ปาเข้าไปเกือบทุ่มแล้ว ผมแวะหาซื้อ
ดอกกุหลาบที่ร้านขายดอกไม้ละแวกนั้น กะว่าจะเอาไปให้แฟน แต่ร้านไหน ๆ ก็ขายหมดเกลี้ยง

ไม่มีเหลือให้ผมสักดอก ครั้นจะให้ผมขับรถไปซื้อถึงปากคลองตลาดก็คงไม่ไหว วันนี้ผมเหนื่อยมาก
เลยครับคุณดล คุมงานกลางแดดตลอดทั้งวัน จริง ๆ แล้วผมมีนัดดินเนอร์กับแฟนด้วยนะครับเนี่ย

แต่งานก็มีปัญหาจนท าให้ยืดเยื้อมาถึงเย็น พอผมโทร.บอกเธอว่ากลับมาไม่ทัน เธองอนผมใหญ่เลย
ถ้าวันนี้ผมไม่มีอะไรติดไม้ติดมือไปให้เธอ ผมต้องแย่แน่ ๆ ผมเลยคิดถึงเค้กร้านคุณดลขึ้นมา

คุณดลพอจะแต่งหน้าเค้กเป็นรูปดอกกุหลาบสีแดงให้ผมได้ไหมครับ?”
“ได้สิคะคุณยศ แต่มันต้องใช้เวลาไม่ต่ ากว่าหนึ่งชั่วโมงนะคะ คุณยศจะรอไหวมั้ย?”
ชายหนุ่มยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ก่อนตอบเธอว่า

“สบายมากครับ ตอนนี้ก็…อกสิบนาทีสองทุ่ม เผื่อเวลาไปเลยชั่วโมงครึ่ง ยังไงผมถึงบ้านแฟน
ี
คงไม่เกินสี่ทุ่ม จัดการได้เลยครับ เค้กรสอะไรก็ได้นะครับ เพียงแต่ขอหน้าเป็นดอกกุหลาบสีแดงก็พอ”

“ได้ค่ะ คุณยศนั่งอ่านหนังสือรอสักครู่นะคะ”
“เดี๋ยวผมนั่งท างานรอก็ได้ครับ” เขาพูดพร้อมชูกระเป๋าโน้ตบุ๊คในมือ

หญิงสาวส่งยิ้มให้เขาอกครั้ง ก่อนหันหลังกลับไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์
ี
แคชเชียร์เข้าไปยังห้องด้านใน เปิดสวิตช์ไฟริมประตู พร้อมกดโทรศัพท์บอกกับมารดาสั้น ๆ ว่ามีลูกค้า

มาสั่งเค้ก คงกลับดึกสักหน่อย จากนั้นหญิงสาวก็สวมผ้ากันเปื้อน หมวกคลุมผมและถุงมือ
ดลชนกจัดแจงกับไข่ไก่ก่อนเป็นอนดับแรก ด้วยการแยกไข่แดงและไข่ขาวออกจากกัน
ั
น าครีมชีส น้ าตาลทรายกับไข่แดงใส่ภาชนะแล้วตีเข้าด้วยกัน จากนั้นเธอน าแป้งเค้กและกลิ่นวานิลลา

ี
ั
มาผสมกับนมข้นจืด แล้วตีรวมกับไข่ขาวกับน้ าตาลทรายในภาชนะอกอนหนึ่งจนขึ้นฟ แล้วน ามาเท
ู
รวมกับครีมชีสที่ผสมเอาไว้แล้ว ขณะที่ก าลังคนส่วนผสมของแป้งเค้กกับครีมชีสให้เข้ากันอยู่นั้น ยศกร
ก็ส่งเสียงแทรกผ่านความเงียบเข้ามา
“คุณดลทานมื้อเย็นหรือยังครับ?”
ี
“ยังเลยค่ะ ถ้าคุณยศหิว เชิญไปรับประทานก่อนได้นะคะ เพราะกว่าเค้กจะเสร็จก็อกพกใหญ่
ั
เลยค่ะ”
“งั้น…รบกวนคุณดลมาล็อคประตูให้ผมด้วยครับ”

หญิงสาวเช็ดมือ เดินตามหลังเขาออกมาทางหน้าร้านอย่างว่าง่าย
“ถ้าคุณยศมาถึงก็กดกริ่งเรียกแล้วกันนะคะ ดลจะได้มาเปิดประตูให้ ทานให้อร่อยนะคะ”

ยศกรยิ้มรับ ไม่ถึง ๒๐ นาที ชายหนุ่มก็กลับมาพร้อมถุงอาหารในมือ เขากดกริ่งในขณะที่
ดลชนกน าเค้กเข้าเตาอบเสร็จพอดี

26





ื่
“คุณดลทานมื้อค่ าเป็นเพอนผมหน่อยนะครับ ผมซื้ออาหารญี่ปุ่นร้านฝั่งตรงข้ามมา”
เขาชูถุงในมือขึ้นสูง เหมือนชายหนุ่มจะเดาท่าทีของเธอออก เขาจึงขอร้องแกมบังคับอย่างไม่รอให้เธอ
ปฏิเสธ

“ถือซะว่าอาหารมื้อนี้แทนการขอบคุณที่คุณดลช่วยผมวันนี้แล้วกันนะครับ ถ้าคุณดลไม่ทาน
แสดงว่าคุณดลไม่รับค าขอบคุณจากผม”

ดลชนกรู้สึกขันขึ้น เมื่อคิดถึงเรื่องของตัวเอง หากเธอเป็นคนรักของยศกร เธอคงไม่เรียกร้อง
อะไรในคืนนี้ แค่มีคนรักอยู่เคียงข้าง นั่นก็เพียงพอส าหรับเธอแล้ว แต่ที่ผ่านมามันไม่มี พอนึกมาถึงตรง

นี้หญิงสาวเผลอถอนหายใจออกไปโดยไม่รู้ตัว
“ถอนใจท าไมล่ะครับ อาหารไม่อร่อยหรือครับ?”

“เอ่อ ไม่มีอะไรค่ะ อาหารอร่อยมาก ขอบคุณนะคะส าหรับมื้อนี้”
หลังทานอาหารเสร็จ ดลชนกเชิญยศกรให้กลับไปนั่งรอด้านนอก หญิงสาวเก็บจานชามไปล้าง
์
คว่ าเรียบร้อย เช็ดมือจนแห้งพร้อมสวมถุงมือใหม่อกครั้ง แล้วหันมาน าแม่พมพที่บรรจุเนื้อเค้กออก
ี
ิ
จากเตา เป่าพดลมเบา ๆ ให้คลายความร้อน ก่อนปาดครีมลงพนจนทั่วแล้วแต่งหน้าเค้กตามที่ชาย
ื้
ั
หนุ่มสั่ง ไม่นานนักเคกวานิลลาก็ถูกดลชนกตกแต่งโฉมหน้าด้วยลวดลายดอกกุหลาบสีแดงสดวางเรียง
้
กันเป็นรูปหัวใจ เสร็จเรียบร้อยแล้วเธอจึงเดินไปยังปากประตู ส่งเสียงถามชายหนุ่มว่าจะให้เธอเขียน
หน้าเค้กว่าอย่างไร

“เอาเป็น…LOVE YOU FOREVER สั้น ๆ ง่าย ๆ แล้วกันครับ” ยศกรตอบพร้อมกับ
ปิดหน้าจอโน้ตบุ๊คแล้วเก็บมันลงกระเป๋าอย่างรู้เวลา

ไม่นานนักดลชนกก็เดินออกมาพร้อมกล่องใส่เค้กที่คาดทับด้วยริบบิ้นสีชมพูสด เธอวางมันลง
บนโต๊ะข้าง ๆ กับกระเป๋าโน้ตบุ๊คของชายหนุ่ม ทันทีที่สายตาของยศกรมองผ่านแผ่นพลาสติกใส
ด้านบนเข้าไปเห็นหน้าเค้กข้างในเขาถึงกับท าตาโตก่อนคลี่ยิ้ม

ดลชนกคิดราคาเค้กวาเลนไทน์ของยศกรเท่ากับราคาเค้กหนัก 2 ปอนด์ทั่วไป แต่ชายหนุ่ม
ี
กลับไม่ยอม เขาให้แบงก์ห้าร้อยกับเธอ ก่อนกล่าวขอบคุณอกครั้ง แล้วผลุนผลันออกจากร้านไป
โดยไม่รอเงินทอน
ดลชนกกลับมาถึงบ้านในเวลาสี่ทุ่มเศษ ชั้นล่างยังเปิดไฟสว่าง มารดาของเธอเป็นคน
เดินออกมาเปิดประตูรั้วให้ ปกติแล้วช่วงเวลานี้เป็นเวลาที่ทุกคนในบ้านต่างแยกย้ายไปพกผ่อนยังห้อง
ั
้
่
ของตน พอกับแม่ผู้มีชีวิตเพงผ่านพนวัยเกษียณมักนั่งท าสมาธิในห้องพระก่อนเข้านอน แต่คงเป็น
ิ่
เพราะความห่วงใยในตัวเธอ แม่จึงปล่อยให้พ่อนั่งสมาธิตามล าพัง
่
“เหนื่อยมั้ยลูก ทานอะไรมาหรือยัง เดี๋ยวแม่จะไปอนกับข้าวให้นะจ๊ะ” แม่ของหญิงสาวเอย
ุ่
ถามขณะเดินน าหน้าเธอเข้าบ้าน
“ดลทานมาแล้วค่ะแม่ คุณยศเขาซื้ออาหารมาเผื่อน่ะค่ะ” เธอตอบพร้อมทิ้งตัวลงบนโซฟาใน
ห้องรับแขก โดยมีมารดาเดินตามมานั่งข้าง ๆ

27






“อ้อ…คุณยศนี่เองที่มาช่วยลูกสาวของแม่ปิดร้านซะดึก”
แม่ของดลชนกเคยเจอกับชายหนุ่มเพยงครั้งเดียวตอนช่วงปีใหม่ แต่กลับจ าเขาได้แม่นย า
ี
เพราะเขาเป็นลูกค้าคนเดียวที่เข้ามายกมือไหว้เธอถึงในห้องท าเบเกอรี่

“เอ…แล้วท าไมเขาถึงมาสั่งเค้กกะทันหันอย่างนี้ล่ะลูก”
เขาเพงกลับมาจากท างานที่ชลบุรีตอนหัวค่ านี่เองค่ะ แล้วหาซื้อดอกกุหลาบให้แฟนไม่ได้
ิ่
เขากลัวแฟนโกรธ เลยให้ดลช่วยท าเค้กหน้าดอกกุหลาบแทนน่ะค่ะ”
“แล้วท าไมแฟนเขาต้องโกรธด้วยล่ะลูก วันนี้วันเกิดแฟนเขาหรือ?”

“โธ่แม่ขา แม่นี่เชยจัง วันนี้วันวาเลนไทน์ไงคะแม่ คุณยศเขาก็อยากเอาใจแฟนบ้างสิคะ
้
ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีใครวิ่งหาดอกกุหลาบมาให้ดลอย่างนี้บ้าง…เฮอ” เสียงถอนหายใจกับใบหน้าเจือเศร้า
ของลูกสาว ท าให้ผู้เป็นมารดารู้สึกว่าดลชนกมีอะไรบางอย่างติดค้างอยู่ในใจจนต้องเอ่ยปากถาม
“ลูกรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้รับดอกกุหลาบในวันวาเลนไทน์เหมือนคนอนเขาอย่างนั้นหรือลูก?”
ื่
ดลชนกไม่คิดว่ามารดาจะถามออกมาตรง ๆ เช่นนี้ เพราะปกติแล้วเธอไม่เคยแสดงความกังวลในเรื่อง

ใด ๆ ให้แม่ได้รับรู้มาก่อนเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปร่างหน้าตา หรือการไร้ซึ่งคนรัก
“ดลยอมรับนะคะแม่ ว่าพอถึงวันวาเลนไทน์ทีไร มันท าให้ดลรู้สึกหดหู่ บางทีดลก็อยากได้

ดอกกุหลาบสักดอกเหมือนกัน” หญิงสาวไม่อยากโป้ปด เธอจึงพูดออกไปตามความรู้สึก
“แสดงว่าลูกไม่เคยมองเห็นดอกกุหลาบในบ้านของเรา”

ึ้
ดลชนกนิ่งองอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนโน้มตัวไปโอบกอดเอวหนาของมารดาเอาไว้หลวม ๆ หญิงสาว
ซบใบหน้าลงกับอกของบุพการี เธอไม่น่าแสดงความคิดที่ตื้นเขินเช่นนั้นออกไปเลย ค าพูดของแม่ท าให้

เธอเพงมองเห็นสัจธรรมที่แท้ ดอกกุหลาบในบ้านของเธอแย้มกลีบผลิบานทุกวัน ความรักของทุกคน
ิ่
แบ่งปันสู่กันอยู่ตลอดเวลา โดยไม่จ าเพาะเจาะจงว่าต้องเป็นวันนี้หรือวันไหน
“ลูกเห็นดอกกุหลาบในบ้านของเราแล้วใช่ไหมจ๊ะ?” มารดาถามพร้อมกับลูบศีรษะของเธอไป

มาอย่างเอ็นดู
ุ่
“ค่ะแม่” ดลชนกตอบเบา ๆ โดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง รู้สึกอบอนอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้อยู่ใน
ออมกอดของมารดา ดลชนกกอดมารดาแน่นขึ้น รู้สึกซาบซึ้งกับความรัก ความเอออาทรที่แม่มีให้
ื้
้
เสมอมา หญิงสาวบอกกับตัวเองว่า ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่รู้สึกน้อยเนื้อต่ าใจที่ไม่ได้รับ
ดอกกุหลาบในวันวาเลนไทน์อีกต่อไปแล้ว


ที่มา : กฤติศิลป์ ศักดิ์ศิริ. กุลสตรี ปักษ์แรก กุมภาพันธ์. ๒๕60.

28







ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง กุหลาบวาเลนไทน์ โดยส ารวจเนื้อหาอย่างรวดเร็ว

แล้วตอบค าถามต่อไปนี้ (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


๕. ชื่อเรื่อง
................................................................................................................................................
๖. ผู้แต่ง / ที่มา

................................................................................................................................................
๗. จุดมุ่งหมายในการแต่ง
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................
๘. สาระส าคัญ

................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................
................................................................................................................................................

................................................................................................................................................

29





แบบฝึกหัดที่ 8
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๒ Q (Question) กำรตั้งค ำถำม






ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง กุหลาบวาเลนไทน์ แล้วตั้งค าถามให้ครอบคลุมเนื้อหา

จ านวน ๕ ค าถาม (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)

ค าถามที่ ๑
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าถามที่ ๒

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

ค าถามที่ ๓
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าถามที่ ๔
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าถามที่ ๕

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

30





แบบฝึกหัดที่ 9
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๓ R๑ (Read) กำรอำนอย่ำงละเอียดเพื่อหำค ำตอบของค ำถำมที่ตั้งไว้
่






ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง กุหลาบวาเลนไทน์ แล้วหาค าตอบของค าถามที่ตั้งไว้

ในแบบฝึกหัดที่ ๒ (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


ค าตอบข้อที่ ๑
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าตอบข้อที่ ๒
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าตอบข้อที่ ๓

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

ค าตอบข้อที่ ๔
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
ค าตอบข้อที่ ๕
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................

31





แบบฝึกหัดที่ 10
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๔ R๒ (Record) กำรจดบันทึกข้อมูลต่ำง ๆ ตำมควำมเข้ำใจของตนเอง








ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง กุหลาบวาเลนไทน์ แล้วจดบันทึกข้อความที่ส าคัญอย่างย่อ
ตามความเข้าใจของนักเรียน (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


บันทึกกำรอ่ำน


..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................

32





แบบฝึกหัดที่ 11
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๕ R๓ (Recite) กำรเขียนสรุปใจควำมส ำคัญโดยใช้ส ำนวนของตนเอง





ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง กุหลาบวาเลนไทน์ สรุปใจความส าคัญเป็นแผนผังความคิด
แล้วเรียบเรียงโดยใช้ส านวนของตนเอง (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)

33





แบบฝึกหัดที่ 12
กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น

ขั้นที่ ๖ R๔ (Reflect) กำรวิเครำะห์ วิจำรณ์เรื่องที่อ่ำนแล้วแสดงควำมคิดเห็น









ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง กุหลาบวาเลนไทน์ แล้ววิเคราะห์ วิจารณ์
และแสดงความคิดเห็นจากการอ่านประเด็นที่ก าหนดให้ (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)

1. ผู้เขียนมีจุดประสงค์อย่างไร
...........................................................................................................................................
...........................................................................................................................................

2. เทศกาลวาเลนไทน์ สะท้อนให้เห็นสภาพสังคมในปัจจุบันอย่างไร
...........................................................................................................................................

...........................................................................................................................................

3. “ดอกกุหลาบในบ้าน” หมายถึงอะไร
...........................................................................................................................................

...........................................................................................................................................
4. “เมื่อไหร่จะมีใครวิ่งหาดอกกุหลาบมาให้ดลแบบนี้บ้าง” ผู้พูดรู้สึกอย่างไร
...........................................................................................................................................

...........................................................................................................................................

5. ประโยชน์ที่ได้รับจากการอ่านเรื่องสั้น เรื่อง กุหลาบวาเลนไทน์
...........................................................................................................................................

...........................................................................................................................................

34





แบบทดสอบหลังเรียน
แบบฝึกเสริมทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณ

เล่มที่ 6 กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น








ค ำชี้แจง
๑. แบบทดสอบฉบับนี้ใช้ทดสอบความรู้เกี่ยวกับการอานอย่างมีวิจารณญาณจากเรื่องสั้น
่
โดยใช้วิธีการอานแบบ SQ๔R เป็นแบบทดสอบปรนัยแบบเลือกตอบ ๔ ตัวเลือก จ านวน ๑๐ ข้อ
่
ข้อละ ๑ คะแนน ใช้เวลาในการท าแบบทดสอบ ๑๕ นาที

่
๒. นักเรียนอานข้อค าถามและค าตอบให้ละเอยดแล้วท าเครื่องหมายกากบาท () ลงใน
ี
กระดาษค าตอบ โดยเลือกค าตอบที่ถูกต้องที่สุดเพียงข้อเดียว



1. ข้อใดเป็นลักษณะของจ านวนตัวละครในการเขียนเรื่องสั้น
ก. ไม่จ ากัดจ านวน

ข. น้อยกว่า 2 – 3 ตัว
ค. ประมาณ 4 - 5 ตัว

ง. 5 ตัวขึ้นไป แต่ไม่เกิน 10 ตัว

์
2. การสร้างเรื่องราวหรือเหตุการณอย่างคร่าว ๆ ให้ต่อเนื่องเป็น เหตุเป็นผลต่อกัน สร้างความ
ื่
ขัดแย้ง หรือปมปัญหาเพอ ให้เรื่องด าเนินไปได้ คือองค์ประกอบใดของเรื่องสั้น
ก. ตัวละคร
ข. โครงเรื่อง

ค. แก่นเรื่อง
ง. กลวิธีการแต่ง

3. เรื่องสั้นจะสมบูรณ์ต้องมีองค์ประกอบของเรื่องตรงกับข้อใดมากที่สุด

ก. การเปิดเรื่อง พฤติกรรมตัวละคร บทสนทนา การบรรยายฉาก ภาษา
ข. การเปิดเรื่อง ตัวละคร กลวิธีการด าเนินเรื่อง บทสนทนา การปิดเรื่อง
ค. การน าเสนอ พฤติกรรมตัวละคร เวลา บทสนทนา ภาษา การปิดเรื่อง

ง. การด าเนินเรื่อง พฤติกรรมตัวละคร บทสนทนา ฉาก กลวิธีการด าเนินเรื่อง ภาษา

35





4. การอ่านเรื่องสั้นให้ประโยชน์ส าคัญที่สุดอย่างไร
ก. คติธรรม
ข. สภาพของสังคม

ค. ความบันเทิงใจ
ง. ข้อคิดเกี่ยวกับการด าเนินชีวิต


5. เรื่องสั้นแปลจากค าภาษาอังกฤษว่าอย่างไร
ก. Story

ข. A little story
ค. Story short

ง. Short story

6. เรื่องสั้นมีลักษณะที่คล้ายกับนวนิยายตามข้อใด

ก. จ านวนตัวละคร
ข. ความซับซ้อนของเรื่อง

ค. เป็นเรื่องสมมติหรือเรื่องจริง
ง. ฉากและบรรยากาศที่หลากหลาย

7. ข้อใดไม่ใช่แนวทางการประเมินคุณค่าการอ่านอย่างมีวิจารณญาณเรื่องสั้น
ก. มีการสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรม

ข. มีแนวคิดให้ผู้อ่านได้ศึกษาหลายแนวคิด
ื่
ค. ใช้ภาษาเพอด าเนินเรื่องและสร้างความสมจริง
ง. มีสาระและแนวคิด สะท้อนพฤติกรรมธรรมชาติของมนุษย์

8. เรื่องสั้น คืออะไร

ก. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายนิยาย
ข. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายสารคดี
ค. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายนิทาน

ง. ค าประพันธ์ที่มีลักษณะคล้ายบทความ

36






9. เรื่องสั้นได้แบบอย่างมาจากไหน
ก. จีน

ข. ชาติตะวันตก
ค. ไทยคิดขึ้นเอง
ง. ชาติตะวันออกกลาง


10. ข้อใดเป็นบทบาทโดยทั่วไปของตัวละครในงานประพันธ์ประเภทเรื่องสั้น

ก. ตัวละครเอกมักเป็นเพศชาย
ข. มีความสมจริง เป็นธรรมชาติ

ค. มีความสามารถเหนือคนธรรมดา
ง. ใช้นักแสดงที่มีชื่อเสียงเป็นส่วนใหญ่

37





บรรณำนุกรม



กฤติศิลป์ ศักดิ์ศิริ. กุหลาบวาเลนไทน์ . กุลสตรี, ปักษ์แรก กุมภาพันธ์ ๒๕60.
ดวงใจ ไทยอุบุญ.ทักษะกำรเขียนภำษำไทย. พิมพ์ครั้งที่ ๘. กรุงเทพมหานคร :

ด่านสุทธาการพมพ์. ๒๕๕๖.
ิ
ชาติชาย ทนะขว้าง. กำรพัฒนำแบบฝึกกำรอ่ำนจับใจควำมส ำคัญโดยใช้วิธีกำร

อ่ำนแบบ SQ๔R ส ำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษำปีท๓ โรงเรียนพระธำตุพิทยำคม
ี่
อ ำเภอเชียงกลำง จังหวัดน่ำน. ๒๕๕๕.
ถวัลย์ มาศจรัส. เคล็ดลับกำรเขียนเรื่องสั้น. พิมพ์ครั้งที่ ๕. กรุงเทพมหานคร : มิติใหม่. ๒๕๕๗.

ธารทิพย์ แก้วเหลี่ยม. วิธีกำรอ่ำนแบบ SQ๔R. (ออนไลน์) แหล่งที่มา :
http://gotoknow.org/blog/sairung/244531. (๒ มกราคม ๒๕59)
นิตยา วรรณกิตร์. วรรณกรรมส ำหรับเด็ก. กรุงเทพมหานคร : อินทนิล. ๒๕๕๙.

ศึกษาธิการ,กระทรวง. กำรจัดกำรเรียนกำรสอนภำษำไทยเพื่อพัฒนำทักษะกำรคิด.
กรุงเทพฯ : สถาบันภาษาไทย ส านักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา ส านักงาน

ึ
คณะกรรมการการศกษาขั้นพื้นฐาน. ๒๕๕๐.
่
สมพร จารุนัฎ. เทคนิคกำรอำน เล่มที่ ๑ กำรอ่ำนเพื่อกำรเรียนรู้.
กระทรวงศึกษาธิการ, กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย
จ ากัด. ๒๕๕๓.
์
สุวัฒน์ วิวัฒนานนท์. ทักษะกำรอ่ำน คิดวิเครำะห์ และเขียน. พิมพครั้งที่ ๓.
นนทบุรี : ซี.ซี.นอลลิดจ์คส์. ๒๕๕๔.
ส านักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย. ดำวดวงใหม่ ณ ฟำกฟ้ำ. กรุงเทพมหานคร :

กระทรวงวัฒนธรรม. ๒๕๕๓.

38



























ภำคผนวก

39





กระดำษค ำตอบแบบทดสอบก่อนเรียน
แบบฝึกเสริมทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณ

เล่ม 6 กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น









ค ำชี้แจง ให้นักเรียนเลือกคาตอบที่ถูกต้องที่สุดเพียงข้อเดียว โดยกาเครื่องหมายกากบาท ()

ลงในกระดาษค าตอบ




ข้อ ก ข ค ง
๑


๒
๓

๔

๕
๖

๗
๘

๙
๑๐

40





เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียน
แบบฝึกเสริมทักษะกำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณ

เล่ม 6 กำรอ่ำนอย่ำงมีวิจำรณญำณจำกเรื่องสั้น







ข้อที่ ก่อนเรียน

๑ ค
๒ ง

๓ ข

๔ ค

๕ ค

๖ ง
๗ ง

๘ ข

๙ ข
๑๐ ง

41






แนวกำรตอบแบบฝึกหัดที่ ๑








ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน โดยส ารวจเนื้อหาอย่างรวดเร็ว

แล้วตอบค าถามต่อไปนี้ (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


๑. ชื่อเรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน
๒. ผู้แต่ง / ที่มา ปฏิพันธ์ อุทธยานุกูล
๓. จุดมุ่งหมายในการแต่ง ให้ความเพลิดเพลิน และให้ข้อคิดในการแก้ปัญหา
๔. สาระส าคัญ เด็กชายหนีออกจากบ้านเนื่องจากทนกับสภาพที่พ่อเมาเหล้า แม่เล่นไพ่

ไม่ใส่ใจลูก ๆ เขาทนอยู่กับสภาพแบบนี้มา 15 ปี จนในวันนี้เข้าตัดสินใจ
ที่จะหนีออกจากบ้าน จนมาพบกับลุงคนหนึ่งบนรถไฟ เขาเล่าเรื่องราว
ทุกอย่างให้ลุงฟัง เพื่อระบายความอัดอั้นภายในใจ แต่ค าตอบที่เขาได้รับ

จากลุง คือ ค าว่าคนเห็นแก่ตัว เพราะค าพูดค านี้จึงท าให้เขาต้องตัดสินใจว่า
เขาจะเดินหน้าต่อ หรือกลับบ้านเพื่อกลับไปท าหน้าที่พี่ชายที่แสนดี
อีกครั้งหนึ่ง







หมายเหตุ ค าตอบอยู่ในดุลยพินิจของครูผู้สอน

42






เกณฑ์กำรให้คะแนนแบบฝึกหัดที่ 1



คะแนน เกณฑ์กำรให้คะแนน

้
- ตอบค าถามที่ก าหนดไว้ได้ตรงประเด็น ครบทุกขอ สรุปสาระส าคัญ
ตรงประเด็นของเรื่อง
5
- ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์มีความถูกต้อง สมบูรณ์
ท าให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย

- ตอบค าถามที่ก าหนดไว้ได้ตรงประเด็น บางข้อ สรุปสาระส าคัญ
ตรงประเด็นของเรื่อง
4
- ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์มีความถูกต้อง
ท าให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย

- ตอบค าถามที่ก าหนดไว้ได้ไม่ครบทุกขอ ตรงประเด็นบางข้อ
้
สรุปสาระส าคัญตรงประเด็นของเรื่อง
3
- ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์มีความถูกต้อง
ท าให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย

้
- ตอบค าถามที่ก าหนดไว้ได้ไม่ครบทุกขอ ตรงประเด็นบางข้อ
สรุปสาระส าคัญตรงประเด็นของเรื่องบางส่วน
2
- ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์ขาดความสมบูรณ์บางส่วน

ท าให้ผู้อ่านเข้าใจยาก
- ตอบค าถามที่ก าหนดไว้ไม่ครบทุกข้อ สรุปสาระส าคัญไม่ตรงประเด็น
ของเรื่อง
1
- ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์ ขาดความสมบูรณ์

ท าให้ผู้อ่านเข้าใจยาก
0 - ไม่ปฏิบัติงานในแบบฝึกทักษะ


เกณฑ์กำรผ่ำนร้อยละ 70 เท่ำกับจ ำนวน 3 คะแนน

ุ
4 - 5 คะแนน ระดับคณภาพ ดี
2 - 3 คะแนน ระดับคณภาพ พอใช้
ุ
ุ
0 – 1 คะแนน ระดับคณภาพ ปรับปรุง

43






แนวกำรตอบแบบฝึกหัดที่ ๒







ค ำชี้แจง นักเรียนอ่านเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน แล้วตั้งค าถามให้ครอบคลุมเนื้อหา

จ านวน ๕ ค าถาม (คะแนนเต็ม ๕ คะแนน)


ค าถามที่ ๑
เหตุใดเขาจึงหนีออกจากบ้าน


ค าถามที่ ๒

“บ้านนรก” แสดงว่าผู้พูดรู้สึกอย่างไร
.
ค าถามที่ ๓

“งั้นเอ็งก็เห็นแก่ตัวมากเลย” แสดงว่าผู้พูดรู้สึกอย่างไร


ค าถามที่ ๔
ฉากที่ปรากฏในเรื่องสั้น เรื่อง เมื่อผมหนีออกจากบ้าน เป็นสถานที่ใด


ค าถามที่ ๕

เรื่องสั้นเรื่องนี้ผู้แต่งใช้กลวิธีในการเปิดเรื่องอย่างไร



หมายเหตุ ค าตอบอยู่ในดุลยพินิจของครูผู้สอน

44







เกณฑ์กำรให้คะแนนแบบฝึกหัดที่ 2





คะแนน เกณฑ์กำรให้คะแนน
- ตั้งค าถามได้ครอบคลุมเนื้อหา ครบจ านวน 5 ข้อ
5 - ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์มีความถูกต้อง สมบูรณ์
ท าให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย

- ตั้งค าถามได้ครอบคลุมเนื้อหา ได้จ านวน 4 ข้อ
4 - ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์มีความถูกต้อง สมบูรณ์
ท าให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย

- ตั้งค าถามได้ครอบคลุมเนื้อหา ได้จ านวน 3 ข้อ
3 - ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์มีความถูกต้อง สมบูรณ์
ท าให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย
- ตั้งค าถามได้ครอบคลุมเนื้อหา ได้จ านวน 2 ข้อ

2 - ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์ไม่สมบูรณ์บางส่วน
ท าให้ผู้อ่านเข้าใจยาก
- ตั้งค าถามได้ครอบคลุมเนื้อหา ได้จ านวน 1 ข้อ
1 - ภาษาที่ใช้ เช่น ตัวสะกดและไวยากรณ์ไม่สมบูรณ์

ท าให้ผู้อ่านเข้าใจยาก
0 - ไม่ปฏิบัติงานในแบบฝึกทักษะ


เกณฑ์กำรผ่ำนร้อยละ 70 เท่ำกับจ ำนวน 3 คะแนน

ุ
4 - 5 คะแนน ระดับคณภาพ ดี
2 - 3 คะแนน ระดับคณภาพ พอใช้
ุ
ุ
0 – 1 คะแนน ระดับคณภาพ ปรับปรุง