1. เป็นข้อมูลที่ใช้ในการ สันนิษฐานเกี่ยวกับถิ่นก้าเนิดและ วิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต ประโยชน์ของซากดึกด้าบรรพ์ 2. ใช้ระบุอายุของหินใน บริเวณที่พบซากดึกด้าบรรพ์
3. เป็นตัวช่วยในการคาดคะเนว่า บริเวณนั้นอาจจะมีแหล่งแร่ แหล่งถ่านหินหรือแหล่งน้้ามัน ประโยชน์ของซากดึกด้าบรรพ์ 4. เป็นหลักฐานหนึ่งเพื่อช่วยบอกถึง สภาพแวดล้อมและสภาพภูมิอากาศใน อดีต ขณะเกิดสิ่งมีชีวิตนั้น
ล้าปาง เลย ตาก สตูล กระบี่ ซากดึกด้าบรรพ์ หอยขม รอยเท้าไดโนเสาร์ ที่เดิน 2 ขา ฟันกรามของ ช้างสเตโกดอน สุสานหอย แหลมโพธิ์ ไม้กลายเป็นหิน ซากดึกด้าบรรพ์ ขอนแก่น ไดโนเสาร์ กาฬสินธุ์ ซากดึกด้าบรรพ์ที่พบในประเทศไทย
การค้นพบซากไดโนเสาร์เป็นครั งแรกในประเทศไทยที่อ าเภอภูเวียง จังหวัด ขอนแก่น ต่อมาจังหวัดกาฬสินธุ์และจังหวัดเลย บริเวณที่ราบสูงโคราช แหล่งซากไดโนเสาร์ภูเวียง อ้าเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น
หัวกะโหลกสัตว์กินเนื อ พบที่เหมืองถ่านหิน จ.กระบี่ แหล่งซากดึกด้าบรรพ์สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
มีเปลือกหอยขมน าจืด วางทับถมกัน เป็นจ านวนมาก และเชื่อมประสาน ด้วยน าปูน จนยึดติดกันเป็นแผ่น เรียงซ้อนกัน คล้ายลานซีเมนต์ สุสานหอยแหลมโพธิ์ อ้าเภอเมืองฯ จังหวัดกระบี่
อายุประมาณ 800,000 ปี จัดว่าเป็นซากดึกด้าบรรพ์ พืชประเภทไม้กลายเป็น หิน ซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุดที่ พบในประเทศไทย แหล่งไม้กลายเป็นหิน อ้าเภอบ้านตาก จังหวัดตาก
ที่พิพิธภัณฑ์ช้างดึกด้าบรรพ์ทุ่งหว้า จังหวัดสตูล ฟอสซิลฟันกรามของช้างสเตโกดอน จังหวัดสตูล
ฟอสซิลหอยที่แม่เมาะเป็นฟอสซิลหอยที่มีความหนามากที่สุดในโลก ฟอสซิลหอยขม ที่เหมืองแม่เมาะ ล้าปาง
ซากแรด อ.เฉลิมพระเกียรติ จ.นครราชสีมา
ซากดึกด าบรรพ์ คือ ซากพืช ซากสัตว์ หรือร่องรอยของสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ในยุคโบราณที่ถูกแปรสภาพด้วยกระบวนการทางธรณีวิทยา แล้วถูกเก็บ รักษาไว้ในหินหรือชั นหิน
ซากดึกด้าบรรพ์ เกิดจากการทับถมหรือการประทับรอยของ สิ่งมีชีวิตในอดีตแล้ว ผ่านกระบวนการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติต่าง ๆ จนท าให้กลายเป็นโครงสร้างของซากหรือร่องรอยของสิ่งมีชีวิต