อรหันตธรรมบท ชุดที่ ๓

พวกญาติของเขาเห็นเขาทำอย่างนั้นหลายครั้ง จึงมิได้ทันสงสัยอะไร เขา
เดินทางต่อไปได้หน่อยหนึ่งก็ลงไปด้วยการอ้างอย่างนั้นอีก แล้วพูดว่า

“พวกท่านจงขับไปข้างหน้า ฉันจักค่อย ๆ เดินตามไปข้างหลัง”
เมื่อเขาลงไปแล้ว ได้บ่ายหน้าตรงไปยังพุ่มไม้
แม้พวกญาติของเขาได้ขับยานไปด้วยสำคัญว่าเรวตะจักมาข้างหลัง
ฝ่ายเรวตะนั้นหนีไปจากที่นั้นแล้ว ไปยังสำนักของภิกษุประมาณ ๓๐ รูป
ซึ่งอยู่ในบริเวณนั้น ไหว้พวกภิกษุแล้วเรียนว่า
“ท่านขอรับ ขอท่านทั้งหลายจงให้กระผมบวช”
พวกภิกษุกล่าวว่า
“ผู้มีอายุ เธอประดับด้วยเครื่องอลังการพร้อมสรรพ พวกเราไม่ทราบว่า
เธอเป็นพระราชโอรสหรือเป็นบุตรของอำมาตย์ จักให้เธอบวชอย่างไรได้”
“พวกท่านไม่รู้จักกระผมหรือ ขอรับ”
“ไม่รู้ ผู้มีอายุ”
“กระผมเป็นน้องชายของอุปติสสะ”
“ชื่อว่าอุปติสสะ นั่นคือใคร”
“ท่านผู้เจริญทั้งหลายเรียกพี่ชายของกระผมว่า สารีบุตร เพราะฉะนั้น
เมื่อกระผมเรียนว่า อุปติสสะ ท่านผู้เจริญทั้งหลายจึงไม่ทราบ
“ก็เธอเป็นน้องชายของพระสารีบุตรเถระหรือ”
“อย่างนั้น ขอรับ”
“ถ้ากระนั้น มาเถิด พี่ชายของเธออนุญาตไว้แล้ว”
ดังนี้แล้ว ก็ให้เปลื้องเครื่องอาภรณ์ของเขาออก ให้เขาบวช แล้วจึงส่ง
ข่าวไปให้พระสารีบุตรเถระ

83

พระเถระฟังข่าวนั้นแล้ว จึงกราบทูลแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าว่า
“พระพุทธเจ้าข้า ภิกษุทั้งหลายส่งข่าวมาว่าพวกภิกษุที่อยู่ป่า

ให้เรวตะบวช ข้าพระองค์จะไปเยี่ยมเธอ แล้วจึงจักกลับมา”

พระศาสดามิได้ทรงยอมให้ไป ด้วยพระดำรัสว่า
“สารีบุตร จงยับยั้งอยู่ก่อน”
โดยการล่วงไป ๒-๓ วัน พระเถระก็ทูลลาพระศาสดาอีก พระศาสดา
มิได้ทรงยอมให้ไป ด้วยพระดำรัสว่า
“สารีบุตร จงยับยั้งอยู่ก่อน แม้เราก็จักไป”

ฝ่ายเรวตสามเณรคิดว่า
“ถ้าเราจักอยู่ในที่นี้ไซร้ พวกญาติจักให้คนติดตามเรียกเรากลับ”
เธอจึงเรียนกัมมัฏฐานจนถึงพระอรหัตในสำนักของภิกษุเหล่านั้น

ถือบาตรและจีวร เที่ยวจาริกไปถึงป่าไม้สะแก ห่างจากสถานที่ที่เธอบวช
ประมาณ ๓๐ โยชน์ ภายในพรรษานั่นแล เธอบรรลุพระอรหัตพร้อมด้วย

ปฏิสัมภิทาทั้งหลาย

พระสารีบุตรเถระเมื่อปวารณาแล้ว ทูลลาพระศาสดาเพื่อต้องการไป
เยี่ยมเรวตสามเณรนั้นอีก พระศาสดาตรัสว่า

“สารีบุตร แม้เราก็จักไป”

แล้วเสด็จออกไปพร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป

ในเวลาที่เสด็จไปได้หน่อยหนึ่ง พระอานนทเถระยืนอยู่ที่ทาง ๒ แพร่ง
กราบทูลพระศาสดาว่า

“พระพุทธเจ้าข้า บรรดาทางที่ไปสู่สำนักของเรวตะสามเณร ทางนี้เป็น
ทางอ้อมประมาณ ๖๐ โยชน์ เป็นที่อยู่ของมนุษย์ ทางนี้เป็นทางตรงประมาณ
๓๐ โยชน์ เป็นที่อยู่ของอมนุษย์ พวกเราจะไปโดยทางไหน”

84