Theatraal Essay

‘‘TITELPAGINA’’

titelpagina

ONDERTITEL

TITEL

TITELPAGINA

Titelpagina

Dit is de TITELPAGINA

DOOR FLEUR UMMELS



INHOUDSOPGAVE

LOSLATEN
IK HEB JE GEZIEN

DATUM
BEHOEDEN

BANG
MISSCHIEN
AFLUISTEREN
EEN BEETJE IS GENOEG
VIER LUIK
LANGS GELOPEN
PLAATSGEBONDEN
OPPERVLAKKIG

TASTEN
VOOR DE DAG BEGINT
VANG ME MET ÉÉN HAND
ZOMER IN HET VIZIER

Bewaren
Ik doe een deksel op een
leeg potje.
Gewoon om de lucht te
bewaren.
Voor als ik soms een
adempauze nodig heb.

Vasthouden
Ik houd van je.
Houden van...
Mag ik ook
gewoon houden?
Ik houd je.

Onnodig
Ik heb geen woorden
meer
Ze zijn weg
Ik kan ze niet vinden
Heb overal gezocht
Maar het was denk ik
al te laat
Ze zijn echt verdwenen
Misschien zijn ze met
onze liefde meegegaan.

Loslaten (het)
los-la-ten
/loslaaten/

zelfstandignaamwoord
1. Ik ben iets kwijt en ik heb geen zin meer om ernaar te

zoeken

Bewaren Leeg

Ik doe een deksel op een potje.
Gewoon om de

LUCHT

te bewaren.
Voor als ik soms een adem____pauze____

nodig heb.

LOSLATEN
Vasthouden

Ik houd van je.

Houden van...

Mag ik ook
gewoon houden?

Ik houd je.

Onnodig WEG

Ik heb geen woorden meer
Ze zijn

Ik kan ze niet vinden

Heb overal gezocht
Maar het was denk ik al te laat
Ze zijn echt v

e
r

dwenen

Misschien zijn ze met onze liefde meegegaan.

Ik ben iets kwijt en ik heb geen zin meer om ernaar te zoeken

IK HEB JE GEZIEN

Ik heb het water zien
dansen op de wind
Ik zag haar
vingerafdrukken
sporen maken
Ik keek toe hoe
Hoe stromingen
uitliepen
als verf op een canvas
Hoe de nerven zich
nestelden in het oppervlak
Ik heb de duiven zien
drijven in de lucht
Ik zag hun veren
gestreeld worden
Ik keek toe hoe
Hoe vleugels werden omhelsd
als een wolk door zijn dons
Hoe de tederheid van die
aanraking mij aanraakte
Ik heb je lichaam zien ademen
Ik zag jouw hartslag
samentrekken in je huid

Ik keek toe hoe
Hoe aderen zachtjes
klopten
op de rug van je hand
Hoe de pezen kleine golven werden
bij het bewegen van je hand

Ik heb je gezien D a op de wind
s
Ik heb het water zien e n
Ik zag haar n tliepen
vingerafdrukken maken
sp p oren

p
p
p
p

Ik keek toe hoe u i
Hoe stromingen

als verf op een canvas

Hoe de nerven zich nestelden in het oppervlak

Ik heb de duiven zien
drijven in de L U C H T
Ik zag hun veren gestreeld worden

Ik keek toe hoe
Hoe vleugels werden omhelsd als een wolk door zijn dons

Hoe de tederheid van die aanraking mij aanraakte

Ik heb je lichaam zien ademen

Ik zag jouw HARTSLAG
samentrekken
in je huid

Ik keek toe hoe
Hoe aderen zachtjes klopten op de rug van je hand

Hoe de pezen kleine golven werden
Bij het bewegen van je hand

ZESTIEN

FEBR

TW
EENE

UARI

16.02.2021

WEEDUIZEND
ENTWINTIG

EGnodikwaktanbeanlliekenblmijadaratdeznekesnlaapt
Geen gebraak van de kots misselijkheid
Die ze vandaag nog niet hoefde te voelen
Althans niet in de mate zoals verwacht
Zoals vooraf nagedacht
Over alle ellende
Die ons staat te wachten
DHeetslvaepredlroiezte enancdhetepnijn
Die ons nog even bespaard zijn
Maar ik kan alleen maar denken
Doe het nou gewoon
GTroeoik hdeet piljesiksotuedreewrvaatneraofver ons heen
Steek de boel in de fik
En laat ons branden in deze kankerzooi
Laat ons niet hoeden op
‘Het moment dat het gaat gebeuren’
Want eerlijk mijn hart klopt bij elke zucht die
Ezelkselasatatp die ze naar haar bed maakt
Elk eten dat ze afstaat
Ik kan alleen maar denken
Begint het dan nu?
Is dit het moment?
Alleen maar bergafwaarts
Hebben we genoten van al wat meeviel?

Kut wacht nog heel even
DOfoeneheet maar gewoon
Maak het erg
DHeatn eisrgdstaet waaltawcehtzeurlldeen rkurgijgen
En staren we naar betere tijden
Niet zoals nu luisterend aan haar
slaapkamerdeur
Na een dag zoals ik hem niet had verwacht
Waar ik alleen maar kan denken
God ze heeft nu nog een goeie nacht

zestien februari

BEHOEDEN

En ik kan alleen maar denken

God wat ben ik blij dat ze slaapt

Geen gebraak van de kotsmisselijkheid
Die ze vandaag nog niet hoefde te voelen

Althans niet in de mate zoals verwacht
Zoals

vooraf na
gedacht

Over alle ellende
Die ons staat te WACHTen

De slapeloze nachten

EHENT DEVERDPRIIJENT

Die ons nog even bespaard zijn

Maar ik kan alleen maar denken
Doe het nou gewoon

TrEekndelapaletisGotenoroseirvhaent ijskoude r over ons heen FIK
af STEEK e DE BOEL IN DE
t
a
w
BRANDEN

KANKERZkankOer OI zooi

Laat ons niet hoeden op
‘Het moment dat het gaat gebeuren’

Want eerlijk mijn hart Kkkkklopt bij elke zucht die ze slaat
Elke staP die ze naar haar bed maakt
Elk eten dat ze afstaat

Ik kan alleen maar denken
Begint het dan nu?
Is dit het moment?
Alleen maar bergafw
Hebben we genoten
a a rts van al wat

KUT wacht nog heel even______________________me e vi e

Of nee

l

slaapkamerdeurMaak het erg

Het ergste wat we zullen krijgen

Dan is dat al achter de rug
En staren we naar

Betere tijden

Niet zoals nu luisterend aan haar

Na een dag

zoals ik hem niet had verwacht

Waar ik alleen maar kan denken

God ze heeft nu nog een goeie nacht

16.02.2021

IZKOBANBGE. NF
IK BEN BANG

ZO FUCKING
NFUCBKAINNGG

BANG

IK BEN BANG





ZO FUCKING

BANG

MISSCHIEN
Wil eigenlijk wat zeggen straks
Maar weet niet zo goed hoe
Waarschijnlijk komt het niet uit mijn mond
Blijven ze hangen
Vast in mijn strot
Misschien
Komen ze nog niet eens tot daar
Zitten ze veilig in mijn hoofd
Waar ze al dagen verblijven
Elkaar versterken
Misschien
Heb ik het groter gemaakt
Dan wat het eigenlijk was
Alles geslepen
Naar mijn eigen blikveld
Heb de dingen op mijn manier gezien
Misschien
Ben ik daardoor
Wellicht verkeerd gaan horen
Je gebaren niet gaan vatten
En daarmee wil ik eigenlijk zeggen
Dat misschien
Ik het anders heb ervaren
Maar misschien
Kunnen we elkaar daarin
Ooit wel evenaren

MISSCHIEN

Ik wil eigenlijk wat tegen je zeggen straks, maar ik
weet niet zo goed hoe.
Waarschijnlijk komen de woorden niet uit mijn mond.
Blijven ze vasthangen in mijn strot.

Misschien komen ze nog niet eens tot daar.
Want ze zitten veilig in mijn hoofd waar ze al dagen
verblijven.
Waar ze elkaar zijn gaan versterken.

Misschien heb ik het groter gemaakt dan wat het eigen-
lijk was.
En heb ik alle gedachtes geslepen naar mijn eigen blik-
veld.
Ben ik de dingen op mijn manier gaan zien .

Misschien ben ik daardoor de woorden wellicht ver-
keerd gaan horen.
En je gebaren niet gaan vatten.
Daarmee wil ik eigenlijk zeggen dat ik het misschien
anders heb ervaren.
Maar misschien kunnen we elkaar daarin ooit wel
evenaren.

Afluisteren
Als ik hun hoor
Zie ik ons voor me
Dus zet ik het volume van mijn muziek
Zo hard mogelijk
Om ze te laten beseffen dat ik hier zit
En om mij te doen realiseren
Dat jij er niet bent

Afluisteren

Als ik hun Hoooo o oor

Zie ik voor me
Ndus
zet ik het volume van mijn muziek
ons
zoHARD
mogelijk

Om ze te laten beseffen dat ik __hier__ zit

En om mij te doen RE-A-LI-SE-RE
Dat

jij

er niet bent



Een beetje is genoeg

MaWariIlekheknaazanarabomeoksztnijigenoteidsonwatalmltoeeeatnnedners
Dus dgaeNneiefrtamatekewivaketevellireslfadaefd
Want
EDnanalksenikikdaeaetrennzagaoanemodgheziodndmear amroeatl

Niet vaak
Ik heb het niet vaak
Alleen bij jouw geluk
Want dan besef ik weer
Dat het altijd zo is geweest
Jij wel en ik niet
Behalve voor jou
Dan was ik altijd
En jij nooit
Geloof het of niet
Ik heb dat weggegooid

Afluisteren
Als ik hun hoor
Zie ik ons voor me
Dus zet ik het volume van mijn muziek
Zo hard mogelijk
Om ze te laten beseffen dat ik hier zit
En om mij te doen realiseren
Dat jij er niet bent

Langs gelopen
Ik kwam langs een plek van ons
Maar zonder jou
Ik durfde er nog niet te gaan zitten
Ben bang dat je naast me komt
Dat stel ik liever even uit
Tot aan zo’n honderd meter verder
Waar ik je van een afstand bekijken kan
En waar ik de herinnering
koesteren zal

Een beetje is genoeg
Ik kan best goed alleen, maar eenzaam zijn is wat anders.
Wil haar ook niet ontmoeten dus geef me wat liefde.
Niet te veel, want dan raak ik verslaafd.
En als ik daarna nog zonder moet dan ken ik eenzaamheid
maar al te goed.

Langs gelopen

Ik kwam langs een plek van ons, maar zonder jou.

Ik durfde er nog niet te gaan zitten

Ben bang...

dat je naast me komt

Dat stel ik liever even uit

Tot aan zo’n 100m verder

Waar ik je van een

bekijken kan
En waar ik de herinnering

koesteren zal

afstand

Zo fuckin
bang



Plaatsgebonden

Die plek in september
Toen ik met mijn jurk
En jij met jouw blik

Continu op mij

Die plek waar we zaten
En praatten

En jij op je zij
En ik op mijn ellenboog geleund

Die plek waar we keken
En begrepen

En jij vroeg nog
En ik zei toen nee

En toen zei jij

Die plek waar ’t stiekem al ontstond
Die was ooit goud van zomerzon
Nu grijs van winters verdriet

Die plek die zo onherkenbaar
Zo onvoorspelbaar

Dat ik juist nu op die plek
Zonder jou

En ik kijk naar waar jij
Toen op je zij

Je aandacht bij mij
Die ene zin zei

Die plek in september
Toen ik met mijn jurk

Continu op mij
Die plek waar we zaten

En praatten
En ik op mijn ellenboog geleund

Die plek waar we keken
En begrepen

En ik zei toen nee

Die plek waar ’t stiekem al ontstond
Die was ooit goud van zomerzon
Nu grijs van winters verdriet
Die plek die zo onherkenbaar
Zo onvoorspelbaar
Dat ik juist nu op die plek

En ik kijk naar waar jij

En jij met jouw blik

En jij op je zij

En jij vroeg nog
En toen zei jij

Zonder jou
Toen op je zij
Je aandacht bij mij
Die ene zin zei

O P P E RV

De omwenteling van de wind weerklonk in het water. Ik k
kolkend naar het oppervlak. Alsmaar een poging om om
mogelijkheid is tot ademhalen, maar ik geen lucht krijgen kan. Waar

LAKKIG

LAKKIG

kon de onderliggende pijn van de stuwing zien. Langzaam
mhoog te komen om boven water te zijn. Daar waar een

r ik hap naar vveerrssttikikkkiinngg..DDieiemmij iljalnagnzgazaaammwweeeerrnnaaaarrbbeenneeddeenntrtreekktt..
O P P E RV

OPPERVLAKKIG

De omwenteling van de wind

weerklonk in het a t e r

Ik kon de onderliggende pijn w drup dru

p

van de stuwing zien

Langzaam kolkend naar het OPPERVLAK

OPPERVLAK h

Alsmaar een POGING OM OMHOOG te KOMEN

p drupdrupdrupdrup pp p p om boven t teezijnr

wa

haphaphaphaphap

Daar waar een mogelijkheid is tot ademhalen

Maar ik geen lucht krijgen kan
haphaphaphaphaphapha
Waar ik phaphaphapnhaaaprhvaeprshtaipk-kkkking

Die mij langzaam weer naar
beneden trekt

Tasten

Ik wil mijn lippen drukken
Tegen ieder oppervlak van jou
Om te beginnen daar waar we
Lang geleden al waren
Waar iets is blijven hangen
In mijn gedachten
Niet meer uitgewist
Ik droom de dag door
Hoe ik je lichaam voelen kan
En jij de mijne proeven mag
Hoe ik iedere ademhaling dichtbij horen zal
Totdat ik je lucht wegkus
Ik houd je adem tien tellen in
En jij de mijne langer
Je ontneemt mijn zuurstof als je zo kijkt
Kijkt alsof je het wilt
Maar niks durft te forceren
Alsjeblieft haal je vingers door mijn haren
Langs m’n nek naar beneden
Streel tot aan mijn wang en
Weet ieder verlangen te traceren
Het is toch duidelijk wat ik wil
Tast niet mijn gedachte maar mijn huid
Licht aan of uit?
Kunnen we elkaar ontkleden?
Daarna ontleden
Van alles wat opgekropt zit
Van spanning tot lust
Van geilheid tot liefde
Zoen me overal
Op de plekken die je normaal niet vinden zal
Die alleen op dat moment

Alleen voor jou
Alles mag
Echt waar
Heb het al helemaal doordacht
Hoe ik ieder punt van je lijf ontdek
En me bedenk
Dat ik de hele nacht wakker wil beleven
Geef me nog heel even
Een klein beetje tijd
Dan durf ik het wanneer je zo kijkt
Tot dan denk ik aan toen
En hoe ik eigenlijk wel meer had willen doen

Tasten
Ik wil mijn lippen drukken tegen ieder oppervlak van jou. Om te beginnen daar
waar we lang geleden al waren. Waar iets is blijven hangen in mijn gedachten.
Niet meer uitgewist. Ik droom de dag door hoe ik je lichaam voelen kan en jij
de mijne proeven mag. Hoe ik iedere ademhaling dichtbij horen zal totdat ik je
lucht wegkus. Ik houd je adem tien tellen in en jij de mijne langer. Je ontneemt
mijn zuurstof als je zo kijkt. Kijkt alsof je het wilt, maar niks durft te forceren.
Alsjeblieft, haal je vingers door mijn haren, langs mijn nek naar beneden, streel
tot aan mijn wang en weet ieder verlangen te traceren. Het is toch duidelijk wat
ik wil? Tast niet mijn gedachte, maar mijn huid. Licht aan of uit? Kunnen we
elkaar ontkleden? Daarna ontleden van alles wat opgekropt zit. Van spanning
tot lust, van geilheid tot liefde. Zoen me overal op de plekken die je normaal niet
vinden zal. Die alleen op dat moment, alleen voor jou. Alles mag echt waar.
Heb het al helemaal doordacht hoe ik ieder punt van je lijf ontdek en me bedenk
dat ik de hele nacht wakker wil beleven. Geef me nog heel even een klein beetje
tijd. Dan durf ik het wanneer je zo kijkt. Tot dan denk ik aan toen en hoe ik
eigenlijk wel meer had willen doen.

VOOR DE DAG BEGINT
5 uur ‘s ochtends zo hard als ik kan ren ik
Weg van alle gedachten die mijn hoofd doen overlopen
Ik maak overuren
Blijf maar turen naar dat ene dieptepunt
Zwaktepunt
Mijn spieren verkrampen
En ik voel mijn mond snakken naar meer
Meer van die frisse ochtendlucht
Die mijn wangen strelen
Zoals je hand langs mijn rug
De lucht die nog geen seconde blijft in mijn lijf
Ik hap ernaar
Poog het terug te krijgen
Terug bij mij
Kom dichterbij
Maar mijn gehijg creëert een rookwolk tegen de kleur
van het blauwe uur
En ik zie niks in het donker

6 uur ’s ochtends en ik ren nog harder

Mijn voeten doen pijn van het stampen
Vastklampen aan
De ochtend dauw die de kapotte grond verbergt
Alles mooier maakt dan wat de realiteit aan daglicht
brengt

Ik wil schreeuwen in de koude lucht

7 uur ’s ochtends en ik schreeuw

Zonder stem maar met genoeg damp uit mijn
uitgeputte longen

Mijn binnenkant verdwijnt in de zonsopkomst
Geef me iets om tegenaan de ademen
Dan zie het je tenminste

Hoe donker ik van binnen denk
Ben
Ik denk dus ik ben alleen
Wanneer mijn bed koud is van de leegte
Toe, kom vul het op

V8oourudart ik‘swoeecr whetgerennds en ik

kan nog harder

VOOR DE DAG BEGINT

5 uur ‘s ochtends
Zo hard als ik kan ren ik
Weg van alle gedachten die mijn hoofd doen overlopen
Ik maak overuren
Blijf maar turen naar dat ene dieptepunt
Zwaktepunt
Mijn spieren verkrampen
En ik voel mijn mond snakken naar meer
Meer van die frisse ochtendlucht
Die mijn wangen strelen
Zoals je hand langs mijn rug
De lucht die nog geen seconde blijft in mijn lijf
Ik hap ernaar
Poog het terug te krijgen
Terug bij mij
Kom dichterbij
Maar mijn gehijg creëert een rookwolk tegen de kleur van
het blauwe uur
En ik zie niks in het donker
6 uur ’s ochtends en ik ren nog harder
Mijn voeten doen pijn van het stampen

Vastklampen aan
De ochtend dauw die de kapotte grond verbergt
Alles mooier maakt dan wat de realiteit aan daglicht
brengt
Ik wil schreeuwen in de koude lucht
7 uur ’s ochtends en ik schreeuw
Zonder stem maar met genoeg damp uit mijn uitgeputte
longen
Mijn binnenkant verdwijnt in de zonsopkomst
Geef me iets om tegenaan de ademen
Dan zie het je tenminste
Hoe donker ik vanbinnen denk
Ben
Ik denk dus ik ben alleen
Wanneer mijn bed koud is van de leegte
Toe, kom vul het op
Voordat ik weer wegren
8 uur ‘s ochtends en ik kan nog harder

Vang me met één hand Je hebt me geduwd
Liet me vallen naar beneden
En keek toe hoe
De wind mijn lichaam streelde
Laat me nooit meer los
Vang me met één hand
En laat me nooit meer los
Houd hem precies daar
Waar we waren voor de val
Toen ik op mijn tenen stond
En ik op jou balanceerde
Laat me niet los
Houd me vast met één hand
En laat me niet los
Dan kan ik namelijk nog even verlangen
Naar een langere seconde
Waarin de afdruk van je handpalm
Dieper in mijn huid kruipt
Laat je me dan niet los?
Grijp me met één hand
En laat je me dan niet los?