เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว - 10

ไมม่ เี หตผุ ลสดุ ๆ ไปเลย
เอาเถอะ เรอื่ งน้ันก็สว่ นเรอื่ งนนั้ กลับมาทข่ี อ้ เสนอของยคู ิ

“ชนะไหวไหม?”
“ถา้ ไมป่ ระมาทกส็ บายมากครบั จะวา่ ไปโดนบงการตามอา� เภอใจ
แบบนัน้ เดิมพนั ด้วยศกั ด์ิศรแี ล้วผมก็ยอมไม่ไดห้ รอก”
“ทา่ นรมิ รุ ุ ดฉิ นั เองกข็ อไปดว้ ยคน เปา้ หมายของมารอิ าเบลเกรง
ว่าจะเป็นการท�าลายโบราณสถานแห่งนี้ ในโบราณสถาน “โซมะ”
ทด่ี ฉิ นั เคยสา� รวจกม็ เี ครอื่ งปฏกิ รณม์ นตราซงึ่ สนั นษิ ฐานวา่ นา่ จะเคยถกู ใช้
ในการขบั เคลื่อนเมอื ง และนครนี้มีโครงสรา้ งท่ีท่าทางคล้ายคลึงกนั ถา้
มนั ถกู ท�าใหค้ ล่งั ข้นึ มา ท่ตี รงนี้ทัง้ ผนื อาจจะหายไป ดิฉันตระหนักดวี ่ามี
แต่ตวั เองเทา่ นน้ั ที่หยุดยั้งมนั ไดค้ ่ะ!”
“...มาริอาเบลจะท�าให้เคร่ืองนั่นคล่งั ข้ึนมาอย่างนัน้ เหรอ?”
“เครอื่ งนน่ั แคถ่ า่ ยพลงั เวทเกนิ ขดี จา� กดั กไ็ มเ่ สถยี รแลว้ นอกจาก
นม้ี ันยังเป็นโบราณวตั ถุทีไ่ มไ่ ดใ้ ชง้ านมานาน ใครเล่าจะรู้ว่ามันจะทา� งาน
ยงั ไง...”
โบราณวตั ถทุ วี่ า่ นนั่ จะหลงเหลอื อยหู่ รอื เปลา่ กย็ งั ไมแ่ นช่ ดั แตถ่ า้
เกดิ คาดการณ์ถูกกถ็ ือว่าเป็นเร่ืองใหญ่ไม่เบา
“รู้ส่วนประกอบของมันรเึ ปลา่ ?”
“ดิฉันตรวจสอบท่ี “โซมะ” จนหมดแล้วค่ะ ถึงจะเกิดเหตุไม่
คาดคดิ แตต่ อ้ งหยดุ มันไดแ้ น!่ ”
ใบหนา้ ทดี่ จู รงิ จังของสาวงามช่างมพี ลานภุ าพรนุ แรงทีเดยี ว
ผมเรม่ิ เอนเอยี งไปตามแรงมุง่ มนั่ ทีท่ างนน้ั ส่งมา แตไ่ มใ่ ช่เพราะ
เหตุผลอย่างว่าหรอกนะ
“ถ้างั้นก็เป็นหน้าท่ขี องพวกนายแลว้ ยูคิ ฝากดว้ ยละ่ !”
“ครับ ผมจะเอาคืนเรือ่ งเสยี หนา้ เปน็ เทา่ ตัวเลย”
ยคู ทิ า่ ทางไมย่ ินดยี นิ รา้ ย เขาดเู ปย่ี มไปดว้ ยความมั่นใจ

498

ด้วยเหตุน ี้ ยูคกิ ับคณุ คาการิจงึ จะสะกดรอยตามมาริอาเบลไป
“ชอิ อน กอ็ บตะ พวกนายนา� สมาชกิ ทกุ คนไปรวมตวั กนั กบั พวก

ดาร์กเอลฟ์ แล้วกช็ ว่ ยคุ้มครองพวกเขาให้ที!”
“รับทราบครบั !”
“แลว้ ทา่ นริมรุ ุละ่ คะ?”
“ฉนั จะไปชว่ ยสมทบกบั มลิ มิ อกี แรง ขนื ไมร่ บี มหี วงั ไดโ้ ดนเคออส

ดรากอนโจมตเี ข้าแน่”
ถึงมิลิมจะพยายามยื้อไว้ แต่แค่ลูกหลงก็เอาเรื่องพอตัวแล้ว
ผมไม่มีเวลามาพูดจาใจเย็น แต่จะลงมือทันทีหลังจากท่ีตัดสินใจเร่ืองที่
ตอ้ งทา� ได้แลว้

“เชน่ น้นั ขา้ ขอไปด้วยคน!”
“ไม่อนญุ าต เธอรกั ษาแผลภายนอกแลว้ กจ็ รงิ แตภ่ ายในยงั คง
เสยี หายอยู่ อกี อย่าง ฉนั ฝากปกปอ้ งทกุ คนด้วยละ!”
“อกึ ทราบแล้วคะ่ ...”
ชิออนดขู ดั ใจแตก่ ็ยอมรบั แต่โดยดี
ยคู กิ บั คาการไิ ลต่ ามมารอิ าเบลไปยงั ใจกลางสสุ านโบราณอยา่ ง
รวดเรว็
จากนัน้ ผมเองก็มุ่งหนา้ ไปเสริมกา� ลังให้กบั มิลมิ โดยฝากชิออน
และก็อบตะจดั การเรอื่ งทเ่ี หลือ

●

มาริอาเบลกา� ลงั หนี
แตห่ าใช่เพราะถอดใจจากชยั ชนะไปแลว้
เธออตุ สา่ หป์ ลดปลอ่ ย “เคออสดรากอน” ซงึ่ เปน็ ไมต้ ายกน้ หบี
ออกมา จะยอมให้กลยทุ ธน์ ล้ี ้มเหลวไมไ่ ดเ้ ปน็ อนั ขาด

บทท่ี 5 กบั ดักแห่งคว�มโลภ 499

มารอิ าเบลยงั เหลือวิธีสุดท้าย
ลึกลงไปในสุสานโบราณ-------- ใจกลางนครเก่าแก่ของเอลฟ์
มีผลผลิตจากวิทยาการเวทมนตร์ของโลกยุคเก่าหลับใหลอยู่ เมื่อได้ยิน
เร่ืองน้ีมาริอาเบลจึงคิดว่าจะท�าให้มันคลุ้มคล่ังแล้วพาริมุรุลงหลุมไปด้วย
เสียเลย

(ถา้ จะโคน่ ไออ้ มนษุ ยน์ นั่ คงมแี คว่ ธิ นี เ้ี ทา่ นน้ั แหละ อยา่ งนอ้ ยยคู ิ
ตัวหมากสุดแกร่งของฉันจะต้องซ้ือเวลาได้แน่นอน เราจะใช้จังหวะน้ีใน
การเรง่ เตาปฏิกรณ์ควบคุมมนตรา--------)
ในรายงานของยคู มิ ขี อ้ มลู โบราณสถานดกึ ดา� บรรพ ์ “โซมะ” อยู่
ด้วย และยังได้ยินมาว่าดินแดน “อมฤตา” แห่งน้ีก็เป็นนครที่เผ่าพันธุ์
เดียวกนั สร้างไวต้ ั้งแต่ครง้ั โบราณกาล
หากว่าองค์ประกอบนน้ั เหมือนกัน มารอิ าเบลคงควบคุมมันได้
ไม่ยากนกั
เมอ่ื เรง่ เตาปฏกิ รณค์ วบคมุ มนตราเกนิ พกิ ดั จะเกดิ พลงั เวททา� ลาย
ลา้ งขนาดมหมึ า ถา้ ไปกระตนุ้ มนั ตอนนใ้ี นขณะทร่ี มิ รุ กุ า� ลงั ใชส้ มาธติ อ่ สกู้ บั
ยคู ิ เธอคงสามารถดงึ เขาเขา้ ไปโดนระเบดิ ไดโ้ ดยไมท่ นั เตรยี มการรบั มอื ใดๆ
ถา้ เปน็ การโจมตที อี่ ยนู่ อกเหนอื สตสิ มั ปชญั ญะละกจ็ ะตอ้ งเอาชนะ
จอมมารรมิ ุรุไดแ้ น-่ -------มาริอาเบลคิดเช่นนั้น
เธอมาถงึ จุดศนู ยก์ ลางของสุสาน
ทวา่ มารอิ าเบลกลบั ไมพ่ บอปุ กรณด์ งั กลา่ วตามทเ่ี หน็ ในรายงาน
แตอ่ ยา่ งใด
ไม่เพียงแคอ่ ุปกรณเ์ ท่าน้ัน ที่นี่มันไมม่ อี ะไรเลย
โลงศพก็ว่างเปล่า อุปกรณ์ตกแต่งหรือสมบัติก็ไม่มีประดับไว้
แม้แตน่ อ้ ย
ไมส่ ิ เงนิ ทองสมบตั อิ าจมหี ลน่ อยบู่ า้ ง หากแตไ่ รว้ แี่ ววของเมจกิ
เวพอ่ น (อาวุธเวทมนตร)์ ท่ีมีคา่ อยา่ งสิ้นเชงิ

500

“แปลกจงั แปลกชะมดั นะ นม่ี นั หมายความวา่ ยงั ไงกนั -------?”
มาริอาเบลหลดุ ปากเอ่ยขอ้ สงสยั ออกมา
ไมม่ ีคนตอบค�าถามนัน้ หรอก--------มนั ควรจะเป็นเช่นนนั้

“อะฮะฮะฮะฮา่ ! โบราณสถานนนี่ ะ่ ไมม่ เี ตาปฏกิ รณค์ วบคมุ มนตรา
อะไรนัน่ หรอกน่า?”

“-------- !!”
“อีกอย่างท่ี “โซมะ” ก็ไม่มีหรอกนะคะ”
“...ยูคิเหรอ?”
“ใช่แล้วละ นผี่ มเอง”
ผตู้ อบสนองตอ่ เสยี งเรยี กของมารอิ าเบลนน้ั คอื ยคู ติ วั จรงิ ไมผ่ ดิ แน่
ยคู เิ ผยตัวออกมาตรงๆ ทีข่ า้ งกายเขามีคาการิตามมาขนาบขา้ ง
“นาย แลว้ ใครอยู่ส้กู ับจอมมารรมิ รุ ุละ่ --------?”
“มนั จบแลว้ ละ ผมลองสแู้ บบจรงิ จงั ดแู ลว้ แตม่ นั ไมไ่ หวหรอกนะ
ทั้งที่มีโอกาสเล่นงานเขาแท้ๆ แต่กลับเป็นผมเองที่ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย
ถงึ จะคดิ วา่ ถา้ มวี ีแ่ ววชนะคงส้เู ขาไหวแน่ๆ กเ็ ถอะ”
“คนทีด่ อู ยทู่ างนน้ี ะ่ ล้นุ แทบแยเ่ ลยละคะ่ อกี อย่าง ดิฉันเองยัง
สบั สนไปหมดวา่ ตกลงตัวเองโดนหักหลังเข้าใหแ้ ล้วจรงิ ๆ หรอื เปล่า”
“อะฮะฮะ ขอโทษทๆี ผมกค็ ดิ วา่ ไมบ่ อกเธอเสยี ดกี วา่ เดย๋ี วความ
จรงิ จะหลดุ ออกไปหมด แถมยงั เชอื่ ดว้ ยวา่ คาการคิ งอา่ นเจตนาของผมได้
ทะลุปรุโปรง่ อยู่แลว้ ”
“เอาเถอะ อยา่ ไปสนใจมนั เลยคะ่ ในแงข่ องผลลพั ธก์ อ็ อกมาดี
เยยี่ ม ถา้ มนั เปน็ ไปตามทที่ า่ นยคู ติ อ้ งการ ดฉิ นั คงไมข่ อคดั คา้ นอะไร”
ยูคิกบั คาการิต่างสนทนาแลกเปลยี่ นกนั อยา่ งเพลิดเพลิน
เม่ือเห็นดังนั้น มาริอาเบลจึงตระหนักขึ้นมา ว่าตนได้ถูกยูคิ
หลอกเข้าให้แลว้
“โกหก โกหกนา่ แต.่ .. ยคู ิ จะบอกวา่ นายทา� ลายพลงั ของฉนั ได้

บทท่ี 5 กับดักแห่งคว�มโลภ 501

อยา่ งงั้นเรอะ!?”
แมจ้ ะคดิ วา่ เปน็ ไปไมไ่ ด ้ แตม่ ารอิ าเบลกลบั ทา� ไดเ้ พยี งแคย่ อมรบั
ความจรงิ เมอ่ื เปน็ เชน่ นน้ั สง่ิ ทเ่ี ธอสงสยั ทสี่ ดุ กค็ อื ยคู พิ ชิ ติ “ละโมบ” ของ
‘กรีดด’์ ตัง้ แต่เมอื่ ไรและอย่างไร

“---------นายเอาชนะ “ละโมบ” ไดย้ งั ไงกัน?”
“สงสยั เหรอ?”
“รีบๆ ตอบมาเถอะน่า!!”
“ฮึฮึ ได้สิ งัน้ ผมจะบอกใหเ้ อาบุญ”
ยคู ชิ า� เลอื งมองมารอิ าเบลปราดหนง่ึ คลา้ ยกบั เวทนา กอ่ นจะเผย
คา� ตอบนัน้ ใหเ้ ธอฟงั
อารมณ์ของยูคิจากที่เคยสดใสพลันดูคล้ายถูกปกคลุมด้วยเมฆ
หมอกสนี ิลกาฬ--------ภาพน้นั สะทอ้ นอยูใ่ นดวงตาของมาริอาเบล
“หรอื วา่ ... โกหก ไม่จริงน่า...”
“อะฮะฮะฮะฮา่ ! ถงึ กบั เชอ่ื ไมล่ งเลยเหรอ? แตน่ แ่ี หละคอื ความจรงิ
ค�าตอบก็คอื ผมแสร้งท�าเป็นถูกควบคุมมาต้งั แต่แรกแลว้ ยังไงละ่ เป็นไง
ฝมี ือการแสดงเขา้ ข้นั เลยใชม่ ้ัยลา่ ?”
ยคู ิหัวเราะร่า
ในทางกลบั กนั สหี น้าของมารอิ าเบลดยู ่�าแยอ่ ยา่ งหนกั
“บ้าที่สุด ฉันมีพลังแกร่งกล้ามหาศาลที่มาจาก...
“ความโลภ” แทๆ้ --------”
สาวนอ้ ยพมึ พา� เบาๆ เธอพยายามทา� ความเขา้ ใจกบั สถานการณ์
อยา่ งเอาเป็นเอาตาย
“จรงิ อยู่ วา่ ความทะเยอทะยานของเธอนะ่ ยง่ิ ใหญ่ แตน่ า่ เสยี ดาย
ท่ี “ความละโมบ” ของผมมนั ใหญก่ วา่ โลกใบนคี้ อื สวนขนาดจวิ๋ สา� หรบั ผม
ส่วนความทะเยอทะยานของผมก็คือการได้ข้ึนเป็นราชาของโลกนี้ยังไงล่ะ
ตอ่ ใหไ้ มม่ ี ‘แอนตสิ กลิ ’ อา� นาจ ‘กรดี ด’์ ของเธอกท็ า� อะไรผมไมไ่ ดห้ รอก”

502



ยคู ยิ น่ื ค�าขาดดว้ ยใบหนา้ ยิม้ แยม้
วาจานน้ั เปน็ ดั่งค�าพพิ ากษาประหารชวี ติ ส�าหรับมารอิ าเบล

“อยา่ มาดูถูกกนั นะ! ฉนั คือมารอิ าเบล มารอิ าเบลแห่ง “ความ
ละโมบ” คนอยา่ งแกไม่ใชศ่ ตั รูของฉันหรอก!!”
มาริอาเบลกู่ร้อง พร้อมกับเค้นพลังวิญญาณออกมาด้วยก�าลัง
ทั้งหมดแลว้ ปล่อยมันเขา้ ใสย่ ูคิ
กรีดดฟ์ ลาย (คล่ืนแหง่ ความละโมบ)--------พลงั ของเจตจ�านง
อันแข็งกล้าซึง่ แปรสภาพเปน็ พลงั ทา� ลายทางกายภาพ เข้าจโู่ จมยคู ิ
ทว่ามันกลบั ไรผ้ ล

“บอกแล้วไงว่าไร้ประโยชน์ เธอเอาชนะผมไม่ได้หรอก”
ยคู ริ บั การโจมตขี องมารอิ าเบลโดยตรง กอ่ นหวั เราะเยาะเยย้ เม่อื
เห็นคลนื่ สดี �านัน้ ฟงุ้ กระจายออกไป
และในจังหวะนั้นเอง--------

“อั่กกก!?”
ฝา่ มอื ของยคู กิ ระซวกผ่านทะลหุ ัวใจของมารอิ าเบล
ไม่เพียงเท่านั้น พลังของเธอยังหล่ังไหลออกมา และถูกยูคิ
ดดู กลนื เข้าไป

“อึก แค่ก... หรือวา่ ... พลังของฉนั จะ...”
“ถูกตอ้ ง”
“บ้านา่ ... ทะ ทา� เรื่องพรรคน์ ี.้ .. ได้ด้วยเรอะ...”
แสงสว่างเลือนหายไปจากนัยน์ตาของมาริอาเบล เร่ียวแรงก็
เหือดหายไปจากมอื ทเี่ กาะกา� แขนของยคู ิ
“ถา้ เธอเกดิ มาบนโลกเรว็ กวา่ นสี้ กั 10 ปี ไมแ่ นเ่ ธออาจไดค้ รอบ
ครองโลกนี้ไปแล้วกไ็ ดน้ ะ เธอนะ่ มันไม่มีดวงจริงๆ ร่างกายอ่อนวยั แบบน้ี
แคค่ วบคุมสกิลใหส้ มบรู ณพ์ อยังทา� ไม่ไดเ้ ลยใชไ่ หมละ่ ?”
“...”

504

ไรซ้ ่ึงค�าตอบจากมาริอาเบล
สีหน้าของเธอปะปนไปด้วยความคับแค้นใจ เด็กสาวเพียงแค่
เขม่นมองยคู ิเท่าน้ัน
จากนน้ั --------
ดวงวิญญาณของมารอิ าเบลกส็ นิ้ แสงสุดท้ายสูญสลายหายไป
ตามสัจธรรมของโลกใบน้ ี ซ่ึงผ้ไู ร้พลงั ย่อมเปน็ ผ้ปู ราชัย

“เธอพดู เองนะ วา่ ความทะเยอทะยานของผมนะ่ มนั ใหญเ่ กนิ ไป
ราตรีสวัสดิ์ มาริอาเบล ผมจะสานตอ่ ความทะเยอทะยานของเธอให้เอง”
ค�าพดู ของยคู ิส่งไปไมถ่ งึ มาริอาเบลอกี ต่อไปแล้ว
ในท่ีสุดมาริอาเบลผู้ด�ารงชีวิตข้ามยุคสมัยแห่งการเปล่ียนผ่าน
อนั รนุ แรงกไ็ ดส้ ้ินชวี ติ ลง

●

ผมมอบหมายเรอ่ื งทเี่ หลอื ไวก้ บั พวกชอิ อน พรอ้ มมงุ่ หนา้ ไปเปน็
กา� ลังเสริมให้มลิ มิ โดยเร็ว
และตอนน้ี ผมกก็ า� ลังก้มลงมองเคออสดรากอนท่อี ยูเ่ บือ้ งลา่ ง
เบอ้ เริ่มเลย ใหญ่เบอ้ เรมิ่ เท่มิ สดุ ๆ
เผลอๆ ตัวจะยาวถึงรอ้ ยเมตรเลยละมั้ง
ร่างใหญ่ยักษ์ถึงขนาดท่ีคาริบดิส ยังเทียบไม่ติดนั้น คงสร้าง
ความสน้ิ หวงั ใหแ้ กผ่ ้พู บเหน็
มันเขมือบแก่นเวทรอบอาณาบริเวณ และเร่ิมขยายตัวอ้วนขึ้น
อย่างรวดเร็ว
ผมไดเ้ หน็ ผาหนิ แหลกสลายเพยี งเพราะลมหายใจเบาๆ เขา้ กบั ตา
นี่มนั มหนั ตภัยโดยแท้
ถา้ ตอ้ งสกู้ บั สตั วป์ ระหลาดพรรคน์ ้ี แมแ้ ตพ่ วกผมเองกค็ งยกมอื

บทที่ 5 กับดกั แห่งคว�มโลภ 505

ยอมแพ้
ทว่าส�าหรบั มลิ มิ นั้นตา่ งออกไป
มลิ ิมหยดุ ยงั้ การจูโ่ จมของเคออสดรากอนได้ส�าเรจ็ ดว้ ยปริมาณ
แก่นเวทมหาศาลเท่ากบั เรือรบประจัญบานของเธอ

“มิลมิ โทษทที ใ่ี ห้รอ!”
“ริมุรุเหรอ ก�าลังคอยอยู่พอดี! ความจริงแล้วข้าก�าลังล�าบาก
นั่นนะ่ เป็นเพ่อื นของข้า ตงั้ ใจว่าจะผนกึ เอาไวแ้ ต่กลับไมไ่ ดเ้ ร่ืองเอาซะเลย
ขนื เปน็ แบบนต้ี อ่ ไปมหี วงั จะตอ้ งเกดิ ความเสยี หาย... แตถ่ า้ จะใหต้ ดั เพอ่ื น
ข้ากท็ า� ไม่ลง!”
มิลิมตะโกน ทา� หนา้ เหมือนจะร้องไห้
เคออสดรากอนคอื เพอ่ื นคนสา� คญั ของเธอ ไมเ่ หมอื นกบั คารบิ ดสิ
นั่นจงึ เป็นเหตุผลทเี่ ธอยอมอ่อนข้อใหก้ ับเขา... แตด่ ทู ่าแล้วตัวมนั คงใหญ่
มโหฬารเกินกว่าจะผนกึ เอาไวไ้ ดง้ า่ ยๆ แม้จะอาศยั พลงั ของมลิ มิ กต็ ามที
หากแคเ่ อาชนะคงเปน็ เรอ่ื งงา่ ยดาย ทวา่ มลิ มิ ไมส่ ามารถฆา่ เพอ่ื น
รกั ของเธอได้
ผมเข้าใจความรู้สึกดีเชียวละ แลว้ กช็ อบทเ่ี ธอเปน็ แบบนี้ดว้ ย
เพราะง้ันผมจึงหัวเราะออกมาเพ่ือใหเ้ ธอรสู้ ึกสบายใจ
“ไมต่ อ้ งหว่ งหรอก ฉันมแี ผน!”
“เจา้ นม่ี นั พ่ึงพาไดจ้ รงิ ๆ แล้วจะให้ขา้ ทา� อะไรดีล่ะ?”
มิลิมมองผมด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย ผมรู้ดีว่าเธอไว้ใจผม
แต่ก็ร้สู กึ กดดันไม่น้อยเลยทีเดียว
จะหว่ันไหวไมไ่ ด้
ผมอธิบายกลยุทธ์ใหม้ ลิ มิ ฟังพรอ้ มกบั ทา่ ทมี ่ันใจเตม็ เปีย่ ม
“ฟงั นะ ถงึ จะตัวใหญ่แค่ไหนมันยอ่ มมี “แกน่ ” อยู่ การโจมตี
ทีแ่ มน่ ยา� ของเธอคงท�าใหเ้ หลอื แค่มนั ได้ใชไ่ หม?”
เหมอื นตอนทช่ี ว่ ยฟอบโิ อซ้ ง่ึ เปน็ รา่ งสถติ ของคารบิ ดสิ หากเปน็

506

มลิ มิ กน็ ่าจะโจมตเี คออสดรากอนโดยเหลือแค ่ “ดวงวญิ ญาณ” เอาไวไ้ ด้
เอลทรัลบอด้ี (รา่ งวญิ ญาณ) และสปริ ชิ วลบอด้ี (รา่ งจติ ) ที่
ปกป้องดวงวิญญาณของเคออสดรากอนได้พังทลายลงจากการปนเปื้อน
อยกู่ ่อนแล้ว ไมส่ ิ กลับกัน เพราะก�าลังพังตา่ งหาก การปนเปื้อนจึงเพิม่
สงู ขน้ึ
ยิง่ ไปกวา่ นั้น ในตอนนี้มันกลบั ถกู ทาทับดว้ ย “ความละโมบ”
ของมาริอาเบล จึงไมอ่ าจทา� การเยียวยารกั ษาได้
แต่มีแคด่ วงวิญญาณเทา่ น้นั
แคห่ วั ใจ (แกนดวงจติ ) ของเพื่อนมลิ ิมเท่านน้ั ท่ีแม้แต่ตอนนี้
ก็เหน็ ไดว้ ่ายังพยายามรกั ษาประกายแสงของตวั เองไว้

“ตะ แต่ว่า... รา่ งยกั ษ์ขนาดนนั้ พลังครึ่งๆ กลางๆ ทะลวงผา่ น
ไม่ไหวหรอก เกดิ พลาดขนึ้ มา ทุกอย่างจะปลิวหายไป...”

“เธอรู้จักการออมแรงแล้วนี่? เพื่อนของเธอกา� ลังพยายามอยู่
เพราะงน้ั ตัวเธอเองก็ต้องแสดงความมุ่งมั่นด้วยสิ!”
ผมไมป่ ลอ่ ยใหเ้ ธอแกต้ วั อยา่ งน้ันอย่างน้ี
ตอนน้แี รงฮดึ ตา่ งหากท่ีสา� คัญ
ถา้ เกดิ ลม้ เหลว-------- หากมัวคิดเร่อื งพรรค์นนั้ ความสา� เร็จก็
อาจพลอยไมส่ า� เรจ็ ไปเสีย

“ฉนั จะรว่ มมอื ดว้ ย เธอแค่ปล่อยพลงั เวทใหเ้ ต็มทต่ี ามทฉ่ี ันนา�
กพ็ อ!”
ถงึ จะวางมาดวา่ มแี ผน แตเ่ อาเขา้ จรงิ ไมไ่ ด้มีอะไรเลย
นอกจากวิชาบา้ พลังท่ีต้องพ่ึงเอาจากมลิ มิ เท่านน้ั
แตน่ ีไ่ มใ่ ชก่ ารทดลองครง้ั แรก
ผมเคยเห็นมากอ่ นแลว้ ครง้ั หนึง่ และตอนนั้นมันก็ประสบความ
สา� เรจ็ ด ี แมห้ นนข้ี นาดจะผดิ กนั อยหู่ ลายขมุ แตเ่ รอื่ งทตี่ อ้ งทา� นน้ั ไมต่ า่ งกนั

“เขา้ ใจแล้ว ขา้ จะเช่ือเจ้านะ รมิ ุร!ุ ”

บทท่ี 5 กบั ดกั แหง่ คว�มโลภ 507

“โอ้ เชื่อมือฉันเถอะ!”
การแสดงท่ีเป่ียมไปด้วยความม่ันใจน่มี ัน
สร้างความหนกั ใจใหผ้ มมากจรงิ ๆ
พอนึกว่าอาจจะล้มเหลวก็กลัวเหลือเกิน ทว่าเราไม่วิธีอื่นแล้ว
และมีแคผ่ มเท่านั้นทท่ี า� ได้
ฝากดว้ ยละ่ ราฟาเอล!

《รบั ทราบ เยส มายลอร์ด (ไวใ้ จไดเ้ ลย นายท่าน)!!》

ผมโยนงานไปให้คนอน่ื แตเ่ พราะเป็นซะอย่างนี ้ ถงึ แสดงใหด้ ู
ไดแ้ ค่วินาทนี ้เี ท่านน้ั
ไม่กลัวพลาดหรอก ผมบอกกับตัวเองวา่ ทกุ ส่ิงทุกอย่างจะต้อง
ไปได้สวย

“อะไรกา๊ น กอ่ นหนา้ นกี้ ส็ า� เรจ็ ไดง้ า่ ยๆ เลยน่ี คราวนก้ี เ็ หมอื นกนั !
ลุยเลย มลิ มิ !!”

“อม้ื ! อยา่ งทเ่ี จา้ พดู นนั่ แหละ งน้ั ขา้ เอาละนะ สหายเอย๋ ประกาย
แสงแหง่ ดวงดาวทง้ั หลาย จงตราตรงึ อย่ใู นดวงตา-------ดราโก บัสเตอร์
(ระเบิดมังกรดารากระจาย)-------- !!”
ลา� แสงเจดิ จา้ เปลง่ ประกายออกมา แมพ้ ยายามหลบั ตากเ็ หมอื น
มนั จะยังคงตดิ ตราตรึงอยใู่ นสมอง
วังวนแห่งพลังมหาศาลที่มิลิมปลดปล่อยออกมาส่งไปถึง
เคออสดรากอน
สิง่ กีดขวางหน้าตาไมน่ ่าไว้วางใจปะทะเข้ากบั ล�าแสงของมิลิม
พลังกบั พลงั ต้านกัน
ผมจ้องมองภาพน้ัน ค้นหาต้นก�าเนิดพลังของเคออสดรากอน
และควบคมุ การไหลของพลงั มลิ มิ โดยอาศยั การคา� นวณจากคณุ ราฟาเอล

508

หนกั มันช่างหนักหนว่ งเกนิ วสิ ยั เสยี จนผมสมั ผัสได้ว่าพลงั งาน
ของตัวเองก�าลงั ลดลงอย่อู ย่างรวดเร็ว
ทงั้ ทพ่ี ลงั งานมหาศาลขนาดนก้ี า� ลงั ปะทะกนั แทๆ้ เคออสดรากอน
กลับไม่ทุกขร์ อ้ นแตอ่ ย่างใด
เอาเรอื่ งทเี ดยี วเชยี ว เลน่ ซะผมแทบจะใจแปว้ แตถ่ า้ ถอดใจตรงน้ี
ทุกอย่างคงจบลงด้วยความลม้ เหลว
ประสบการณ์ท้ังหมดทั้งมวลที่ส่ังสมมาจนถึงปัจจุบัน มีเอาไว้
เพ่อื การนเี้ พยี งเท่านัน้ ผมเช่อื ม่ันแลว้ ทมุ่ สุดกา� ลัง
ผมสงบใจที่ว้าวุ่นพลางค่อยๆ ขจัดจิตชั่วร้ายที่พัวพันรอบดวง
วญิ ญาณของเคออสดรากอนออกไป
ในเวลานน้ั ไม่ทนั ถึงเสีย้ ววินาที
เห็นแลว้ !
หวั ใจ (แกน่ ดวงจิต) ของเคออสดรากอนทสี่ ่องแสงระยบิ ระยับ
ไรม้ ลทนิ
ทวา่ อยา่ เพิง่ ย่ามใจไป
ต่อให้เอาหมอกด�าแห่ง “ความละโมบ” จิตชั่วร้ายแห่งความ
ชงิ ชังออกไปได้ ก็ยังมกี ารปนเป้อื นของจติ วิญญาณรออยู่อกี ที
ต้องรอบคอบและแม่นยา�
ผมเดินหน้าทา� งานต่อไป
ทนั ใดนัน้ หมอกดา� มดื ก็สลาย ยูคโิ คน่ มารอิ าเบลไดแ้ ล้ว!

“เยย่ี ม ถ้าอยา่ งน้ีไปไดส้ วยแน่!”
จงั หวะน้ี ผมเปิดให้ ‘เบลเซบวิ ธ์’ ท�างาน เพื่อจะตัดสินผลกนั
ในช่ัวอึดใจเดียว

“มลิ มิ ฉนั จะตดั สนิ ใหร้ กู้ นั ไปรวดเดยี วเลย เธอเพม่ิ พลงั ออกมา
อีกไหวมัย้ ?”

“เช่ือมือข้าได้เลย! โอ้---- ดราโก โนว่า (คล่ืนมังกรดารา

บทท่ี 5 กับดักแหง่ คว�มโลภ 509

เพลิง)!!”
มิลิมเร่มิ เอาจริงตามคา� พดู ของผม
จะว่าไปผมร้สู ึกข้นึ มาอกี หนแลว้ วา่ มลิ ิมนช่ี ่างสดุ ยอดจริงๆ
ทา� ไมถงึ เพิ่งจะมาเพิ่มพลังเอาตอนนีก้ ันนะ
เธอสา� แดงทา่ ชดุ ใหญข่ นาดนนั้ ออกมาไดอ้ ยา่ งงา่ ยดาย ผมสมั ผสั
ไดเ้ ลยว่าระดบั มนั ต่างกัน
โอะ๊ เกือบไป
น่ีไมใ่ ช่เวลามามวั ประทับใจ

“เอาละ เคออสดรากอนคงุ จากนฉี้ นั จะทา� ใหน้ ายสบายละนะ”
ผมพมึ พ�าแลว้ เปลี่ยนไปสขู่ ้นั ตอนสุดท้าย
สิ่งท่ีส�าคัญคือจงั หวะ
เวทมนตร์ของมิลิมบดขย้ีสปิริชวลบอด้ี (ร่างจิต) ไปท�าลาย
เอสทรลั บอด้ ี (รา่ งวิญญาณ) ของเคออสดรากอนทีเ่ ผยเนอื้ ในออกมา
ผมไม่ปล่อยโอกาสท้ิงไว้ แล้วเร่ิมเปิดการท�างานของ ‘กัดกิน
ดวงวิญญาณ’ เป็นลา� ดบั ถัดไป กอ่ นทีพ่ ลงั ของมลิ มิ จะบดขยี้แกนดวงใจ
ไปเสยี หมดสนิ้

‘เบลเซบิวธ’์ เริม่ ท�างานอย่างไม่สนกฎเกณฑห์ ้วงเวลาและมิติ
หากอยู่ในการรับรู้ของผมแล้ว เรื่องจะจบเร็วย่ิงกว่าเวทมนตร์
ของมิลมิ เสียอีก
จากนน้ั ผมกค็ วา้ หวั ใจทแ่ี ตกรา้ วของเคออสดรากอนมาไวใ้ นกา� มอื
ได้ตามแผนการ

เม่ือ “แกน” ซง่ึ ทา� หนา้ ทป่ี ลอ่ ยพลังงานมหาศาลไดห้ ายไปแลว้
ตอนนเ้ี คออสดรากอนจงึ เริม่ แตกสลาย
ทวา่ นอกจากนนั้ ยังมปี ัญหาอื่นอีก

“ริ รมิ ุรุ แย่แลว้ ! ขนื เป็นอยา่ งน้ีจะระเบิดเอานะ!?”

510

มิลิมหยุดการท�างานของเวทมนตร์ตามท่ีผมได้ให้สัญญาณไว้
กอ่ นแลว้
ทว่าภายในใจกลางของอากาศยังเกิดสนามพลังของพลังงาน
ขนาดมหึมาที่ท�าใหม้ ติ ิบดิ เบ้ียวไป
พลังกับพลงั ปะทะกัน พลงั งานถกู บีบอัดจนถึงขดี สุด
สิง่ ที่จะตามมาคอื แรงสะทอ้ นกลบั
การจะเกิดระเบิดคร้งั ใหญ่ได้ขนึ้ อยู่กบั เวลา ต่อให้เป็นมิลมิ ก็คง
ไมอ่ าจปัดเปา่ มันออกไป
มิลิมมองผมอยา่ งกระวนกระวาย
ทวา่ ผมไม่ไดผ้ ลีผลามแตอ่ ยา่ งใด
จากการคา� นวณของราฟาเอลแลว้ เหมอื นวา่ ผมคงพอจะทา� อะไร
ไดบ้ ้าง

“ไมต่ ้องกลวั เร่อื งนน้ั ฉนั จะจดั การท�าอะไรสักอยา่ งเอง!”
“ท�าไดด้ ้วยเหรอ!”
มิลมิ มที ่าทางประหลาดใจ
สายตาทเี่ ปย่ี มไปดว้ ยความชนื่ ชมนนั้ ทา� ใหผ้ มรสู้ กึ ยนิ ดเี ปน็ อยา่ งยงิ่
แต่ถ้าเกิดผิดพลาดขึ้นมาชื่อเสียงหน้าตาคงพังพินาศย่อยยับ--------
คงไม่ใชเ่ วลามาพูดอะไรแบบนสี้ นิ ะ
ไมน่ า่ จะเป็นอะไรหรอกเนอะ อาจารยร์ าฟาเอล?
《ถูกตอ้ ง ไมม่ ีปญั หา》

ถ้อยค�าทด่ี ูสงบเยอื กเยน็ ไมเ่ ปลี่ยนแปลง
ฟงั ดขู อไปทแี บบสุดๆ แต่ก็รสู้ ึกสบายใจขึน้ มากทีเดยี ว
ผมคลยี่ ม้ิ พรอ้ มกบั จอ้ งไปยงั สง่ิ ทเ่ี คยเปน็ เคออสดรากอนมากอ่ น
มันเหลือเพียงแค่เศษซากแล้ว ดังนั้นจึงไม่จ�าเป็นต้องเกรงอก

บทท่ี 5 กบั ดักแหง่ คว�มโลภ 511

เกรงใจกนั อีกต่อไป
“กนิ ใหเ้ กล้ยี งเลย ‘เบลเซบวิ ธ์’!!”

เราจะกลนื กลมุ่ กอ้ นพลงั งานขนาดมโหฬารแบบนไี้ ดห้ มดไหมนะ?
เบลเซบิวธ์ส�าแดงพลังอันแรงกล้าเกินกว่าจินตนาการของผม
ไปไกล ดดู กลนื ทุกสรรพสิง่ รวมถงึ ความวติ กกงั วลของผมไปจนหมดส้นิ
ราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกดิ ขน้ึ มาก่อน

“จบแล้ว... เหรอ?”
“เปลา่ ยงั หรอก เราตอ้ งทา� อะไรบางอยา่ งกบั เพอ่ื นของเธอกอ่ น”
“เอ๊ะ!? เราทา� อะไรได้จริงๆ เหรอ?”
“ใช่แล้ว ฉนั เตรยี มเจ้านไี่ วเ้ พ่ือการนแ้ี หละ!”
ถงึ มนั จะเปน็ เร่อื งโกหกกเ็ ถอะ!
สงิ่ ทผ่ี มหยิบออกมาคือ “กจิ คิ อน”
“...?”
ผมปลอ่ ยมลิ มิ ทดี่ ทู า่ จะยงั ตามสถานการณไ์ มท่ นั แลว้ เพง่ สมาธิ
เข้าไปภายในรา่ งของตวั เอง
ตามทฤษฎีแล้วมนั เป็นไปได ้ ใช่ คณุ ราฟาเอลรบั ประกัน
เพราะง้นั ผมมแี ต่ตอ้ งเชือ่ มนั่ เทา่ น้นั
ผมเร่มิ ต้นลงมอื อยา่ งไม่หวน่ั ดว้ ยความเชือ่ มั่นวา่ จะต้องทา� มัน
ไดส้ า� เรจ็ แนน่ อน
ผมคว้าเอาเศษเสี้ยวของแกนดวงใจที่ป่นป้ีออกมา และให ้ “กิจิ
คอน” ดูดซบั มันเขา้ ไป แลว้ รวบรวมมนั มาไว้ในทีเ่ ดียวด้วยสกลิ ‘กดั กิน
ดวงวิญญาณ’ ของผม ดังน้ันงานจงึ งา่ ยดายเกินคาด
ปญั หาคอื หลังจากนัน้
ที่วา่ แกนดวงใจจะสถติ อย่ใู น “กิจคิ อน” หรือไม่...
ไรป้ ฏิกิรยิ าตอบสนอง
ผมร้อนรน

512

แมภ้ ายนอกดสู งบเยอื กเยน็ แตภ่ ายในใจผมกา� ลงั คดิ หาทางออก
อยา่ งเอาเปน็ เอาตาย
เวลาแบบน้เี ราควรทา� ยังไงด?ี
สิง่ ที่ฉายวาบขึ้นมาคอื ฉากทม่ี ักพบบ่อยๆ ในละคร

“มิ มิลิม เคออสดรากอนคงุ คนนี้มีช่ือรเึ ปลา่ ?”
“ชอ่ื เหรอ? ของแบบนัน้ นะ่ --------”
ไม่มเี หรอ?
เวรละ ทา� ใจให้สงบเข้าไว้ มนั ต้องมวี ิธอี ื่นสิน่า...
“ชอ่ื ไกอา! ข้าเคยคิดวา่ จะเรียกแบบนั้นสักวนั “ชอ่ื ” เจา้ ตวั นี้
คือไกอาไงเล่า!!”
ก็มไี มใ่ ชร่ ไึ ง
ผมโลง่ ใจ พร้อมเรียก “ไกอา” อยา่ งแผ่วเบา

ชอ่ื เพราะดนี ี่
เธอว่าชือ่ ของนายคอื ไกอาแนะ่
รบี ๆ ลืมตาตืน่ ก่อนที่เพอ่ื นนายจะนา�้ ตารว่ งดกี ว่ามงั้ ?

ทนั ใดนั้น “กจิ คิ อน” กเ็ ปลง่ แสงจางๆ ออกมา
เราท�าส�าเร็จ หัวใจสถิตอย่ใู นดวงวิญญาณแล้ว
หลังจากนัน้ ผมจงึ หอ่ หุม้ “กจิ ิคอน” ทซ่ี ึ่งไกอาสถิตเอาไวด้ ว้ ย
“มาสเตอรค์ อร”์ และแลว้ ในทส่ี ดุ “มาสเตอรค์ อร”์ กเ็ ปน็ อนั เสรจ็ สมบรู ณ์
ขณะทีง่ านของผมสิ้นสดุ ลงเช่นกัน
เมือ่ เปน็ แบบนั้นแล้ว ทีเ่ หลือเวลาจะชว่ ยเยียวยาให้เอง
หลงั จากนเี้ มอ่ื บาดแผลของแกนดวงใจไกอาหายดแี ลว้ เขานา่ จะ
ฟ้นื คนื ชีพข้นึ มาในรูปรา่ งทีต่ นปรารถนาได้
กรณขี องไกอามนั ไมใ่ ชร่ า่ งทรงหากแตเ่ ปน็ รา่ งจรงิ และพอกลาย

บทท่ี 5 กบั ดกั แห่งคว�มโลภ 513

เป็นอสรู ตนใหมแ่ ล้ว มันคงถือกา� เนิดข้นึ ตอ่ หน้ามลิ ิมเป็นแน่
“สา� เร็จแลว้ นะ มิลิม นค่ี อื ไกอาคนใหม่ ท่ีดูเหมือนไข่เพราะเขา

ยงั ไม่เกิดยังไงล่ะ”
ผมว่าแลว้ ยื่น “มาสเตอร์คอร์” ใหก้ ับมิลมิ

“อม้ื อม้ื ! กะแลว้ เชยี ว พอฝากฝงั ใหเ้ จา้ ทา� แลว้ ทกุ อยา่ งกส็ า� เรจ็
ได้ดว้ ยดจี รงิ ๆ ขา้ เชื่อในตวั เจ้านะรมิ รุ ุ ขอบคุณ ขอบคณุ มาก!”
เธอมีความสุขก็ดแี ล้วละ
ผมเองกค็ ดิ เหมือนกันวา่ ค่อยยังช่วั ท่ีมันไม่ลม้ เหลว
แต่เหนือสง่ิ อนื่ ใด ผมรูส้ กึ ยินดีท่ีได้เหน็ รอยยิม้ ของมิลมิ

“กลบั กันม้ัย ทุกคนคงเปน็ หว่ งแย่แล้ว”
“อ้ืม! ขา้ จะเลา่ ใหท้ ุกคนฟงั วา่ ไปทา� อะไรมา!”
ครบั ผมๆ
แตว่ ่านะ พอมีมลิ มิ อยดู่ ้วยกช็ ว่ ยได้เยอะเลย
เพราะเร่อื งแบบน้ีผมคนเดียวไม่มที างท�าอะไรได้หรอก
ผมมองเห็นปราสาทมาแตไ่ กลๆ
และยงั เหน็ บรรดาพวกพอ้ งของผมทก่ี า� ลงั มองมาทางนอ้ี ยา่ งเปน็
กงั วล ดแี ล้วที่ทุกคนดปู ลอดภัย
เทา่ น้กี จ็ บไปได้อีกเรื่องหนึง่
อยากกลบั ไปพักผ่อน
อยากแช่น�้าร้อน ชนแก้วเบยี ร์จังเลย
ผมปลาบปลมื้ กบั ความสขุ ที่เอ่อล้นออกมาจากใจ และกลบั ลง
ไปสูเ่ บอ้ื งลา่ งท่ที ่มี ีมิลิมและเหลา่ ผองเพอื่ นอยดู่ ้วยกัน

514



ยคู ไิ ดร้ ับพลงั จากมารอิ าเบล
“อยากใหป้ รกึ ษากนั ตัง้ แต่แรกหนอ่ ยนะคะ”
“ฮา่ ฮา่ ฮา่ กผ็ มบอกแลว้ นนี่ า? เพราะทา� งน้ั ถงึ ไดห้ ลอกมารอิ าเบล

สา� เร็จไปอีกคนยงั ไงล่ะ”
“แตท่ ตี่ อ้ งมากลบเกลอื่ นพวกลกู นอ้ งตรงหนา้ งานมนั ลา� บากมาก

เลยนะคะ?”
ระหวา่ งทย่ี คู กิ บั รมิ รุ กุ า� ลงั หา้� หน่ั กนั คาการริ บั หนา้ ทด่ี งึ ความสนใจ
ของคนในหน่วยเอาไว้เพื่อไม่ให้ความลับของยูคิร่ัวไหล เกิดออกอาการ
มากไปกเ็ กรงวา่ จะถกู รมิ รุ จุ บั ได ้ มนั เปน็ งานทช่ี า่ งหนกั หนาเอาการทเี ดยี ว
ตวั ยคู เิ องอาจคดิ วา่ ตอ่ ใหค้ วามแตกกค็ งไมเ่ ปน็ ไร เขาจงึ ไมต่ ดิ ใจ
เอามันมาเป็นปัญหาเทา่ ใดนกั
ความสามารถท่ีท�าให้พลังของอีกฝ่ายไร้ผลน้ัน ต่อให้มีคนอ่ืน
มารเู้ ขา้ กใ็ ช่ว่าจะหาทางแกล้ �ากนั ได้ง่ายๆ แมม้ ันจะเป็นไพต่ ายอย่างหนึ่ง
ส�าหรบั ยคู ิ ทวา่ มันกลบั หาใชไ่ มต้ ายก้นหบี แต่อยา่ งใด

“เอาเถอะ เพราะผมเชอ่ื ใจเธอไงละ่ แถมผลลพั ธก์ อ็ อกมาดดี ว้ ย
อยา่ บน่ ไปหนอ่ ยเลยน่า”

“ท่าทางจะช่วงชงิ พลงั ของมารอิ าเบลมาไดแ้ ล้วสินะคะ นัน่ ก็อยู่
ในแผนด้วยหรอื ?”

“อมื สว่ นหนง่ึ นะ เพราะสายมหาบาปดทู า่ จะทรงพลงั ทสี่ ดุ แมแ้ ต่
ในหม่ยู ูนีคสกลิ ด้วยกนั ผมเลยเล็งๆ ไว้น่ะ ไดย้ ินว่าขนาดของ “ความ
โลภ” คอื แหลง่ พลังของ ‘กรดี ด’์ เลยนกึ วา่ ถา้ งั้นผมก็คคู่ วรเปน็ นายของ
มันมากกว่านี่นา”

“มุทะลุจรงิ ๆ เลยนะคะ ปกตแิ ล้วการจะช่วงชงิ สกลิ ของคนอ่ืน
มนั ท�ากนั ไมไ่ ด้หรอกนะ?”

516

“คงงน้ั แหละนะ แตค่ รง้ั น้ี ‘กรดี ด์’ เองตา่ งหากที่เลอื กผม ถงึ
ตอ่ ใหม้ มี นั แลว้ จะยงั เอาชนะจอมมารรมิ ุรุไมไ่ ด้อยดู่ ีก็ตาม”

“--------นั่นสินะคะ จอมมารนน่ั ก็แกร่งแบบไร้เหตผุ ลจรงิ ๆ”
“ถกู เผงเลย แตเ่ ทา่ นเ้ี รากโ็ ทษเรอ่ื งไมด่ ที กุ อยา่ งวา่ เปน็ ความผดิ
ของมารอิ าเบลไดแ้ ล้ว หมายความว่าผมเปน็ ผู้บริสุทธย์ิ ังไงละ่ หลังจากนี้
คงตอ้ งท�าตัวสงบเสงย่ี มเสยี หนอ่ ย แตก่ ถ็ ือวา่ โชคดที ่ีมเี รื่องใหร้ อลุ้นเพ่มิ
ขนึ้ ไปอกี ”
“มาขนาดน้ีแล้วใจร้อนไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ อีกอย่าง
จอมมารนนั่ ยงั ระวงั ตวั เสยี จนนา่ รา� คาญ ถงึ ฉนั จะไมพ่ อใจในกลยทุ ธค์ ราวนี้
อยู่บ้างแตก่ ็เข้าใจดคี ่ะ”
ส่งิ ทคี่ าการิไมพ่ อใจคอื การทา� ลายสสุ าน
ยคู อิ ธบิ ายกบั รมิ รุ วุ า่ มารอิ าเบลฆา่ ตวั ตายดว้ ยการเปดิ เตาปฏกิ รณ์
ซึ่งหมายความว่าเขาวางอบุ ายทา� ลายหลักฐานจนเกลี้ยง
ขอบเขตของการระเบดิ กินอาณาบริเวณไปจนถึงชั้นล่างสุด ยคู ิ
บอกกับรมิ รุ วุ ่าความเสียหายนี้เบากวา่ ท่ีเขาคาดการณ์ไว้
แท้ทจี่ รงิ แล้วยูคใิ ชร้ ะเบดิ เวทซง่ึ ตระเตรยี มเอาไวต้ ง้ั แต่ต้น ทวา่
เขากลบั สร้างเร่อื งว่า ‘พลังงานท่ีสะสมอยู่ในเตาปฏิกรณน์ ้นั มีไม่นอ้ ย’
ขึ้นมาแทน
เขาถึงขั้นโปรยเศษซากเตาปฏิกรณ์ของจริงเพื่อไม่ให้ดูน่าสงสัย
และต้งั ใจจะโกหกตอ่ ไปไมว่ ่าจะเจอคา� ถามแบบใดก็ตาม
แตก่ ระนน้ั คาการกิ ลับยงั มีประเด็นทคี่ ัง่ คา้ งอยใู่ นใจ
“ยังไงซะเธอกต็ ง้ั ใจจะละทง้ิ ทน่ี ัน่ อย่แู ล้วน?่ี ถา้ ง้ันกไ็ ม่เหน็ ต้อง
คดิ มากเลย”
สา� หรบั คาการ ิ ทนี่ นั่ คอื นครซ่ึงเธออยมู่ าจนคนุ้ เคย และตงั้ ใจวา่
หากจดั การเรอ่ื งทงั้ หมดเรยี บรอ้ ยเมอ่ื ไร เธอจะทา� ใหม้ นั กลบั มาเปน็ มหานคร
ท่มี ีชวี ิตชีวาอกี คร้งั

บทส่งท�้ ย หัวเร�ะทีหลงั ดังกว่� 517

ทง้ั ทเี่ ปน็ เชน่ นน้ั สงิ่ สา� คญั ทส่ี ดุ อยา่ งสสุ านกลบั อนั ตรธานหายไป
จงึ ไมแ่ ปลกหากเธอจะต�าหนิถงึ เรอ่ื งน้ี

“-------- ไมห่ รอกคะ่ เห็นแบบนั้นมนั กเ็ ป็นบ้านหลังท่ีสองของ
พวกเราเชยี วนะคะ”
คาการกิ ลา่ วพลางยกั ไหล ่ ยคู จิ งึ ตอบกลบั ไปพรอ้ มรอยยม้ิ เจอื่ น

“เอานา่ ยังไงซะเรากไ็ ด้เก็บเกยี่ วผลประโยชนจ์ ากมันมาด้วยไง
ช้ินใหญ่สุดคงจะเป็นข้อกังขาในตัวผมที่มันคลี่คลายลงแล้ว แต่ยังมีเรื่อง
อน่ื อกี คอื ‘บลดั ชาโดว’์ ทม่ี ารอิ าเบลมี ฟนั ธงไดแ้ ลว้ วา่ พวกมนั ใช้ 〈เวท
เทวะ〉”

“จรงิ ดว้ ยคะ่ ดฉิ นั เองกส็ งั เกตเหมอื นกนั วา่ สภามสี ว่ นเกย่ี วขอ้ ง
กบั ศาสนจกั รศกั ดส์ิ ทิ ธแ์ิ หง่ ทศิ ประจมิ ดว้ ย ซงึ่ เหตผุ ลนนั้ อยทู่ ค่ี วามลบั ของ
ตวั ตนทแ่ี ท้จริงของผู้น�าแหง่ หา้ ยอดอาวุโส”

“ใชแ่ ลว้ ละ มนั เคยเปน็ ประเดน็ บนหนา้ หนงั สอื พมิ พอ์ ยเู่ หมอื นกนั
ช่ือเสียงของวีรบุรุษต�่าเต้ียเรี่ยดินเกิดข้ึนจากเหตุจลาจลในฟาลมุส สิ่งท่ี
ตามมาคืออิทธิพลของสภาที่มีต่อศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทิศประจิมได้
อ่อนก�าลังลง ข้อเท็จจริงเรื่องนี้มีเพียงอย่างเดียว! จากที่ผมสันนิษฐาน
ตัวจริงของแกรนเบล รอสโซ ทวดต้นตระกูลของมาริอาเบลก็คือ
“ปรมาจารย์แห่งวันท้งั เจด็ ” น่ันเอง”

“อยา่ งนน้ี เี่ อง... สมกบั เปน็ ทา่ นยคู จิ รงิ ๆ อา่ นประเดน็ ไดแ้ ตกฉาน
เลยนะคะ”
ความคดิ ความอา่ นของคาการเิ องกเ็ ฉยี บแหลมไมแ่ พก้ นั เมอื่ การ
คาดคะเนของยูคิตรงกับการคาดการณ์ของตนในระดับหน่ึงแล้ว เธอจึง
มน่ั ใจวา่ ส่ิงท่ีเขาพดู มาน่าจะเปน็ ความจรงิ
จากนั้นยูคิเหยยี ดยมิ้ ชวั่ รา้ ยพร้อมกบั จ้องมองไปยงั คาการิ

“แหม เรอ่ื งแคน่ ้ีเอง แตท่ ่สี า� คัญก็คอื ผมเพ่งิ ตระหนกั ถึงความ
เปน็ ไปไดท้ ย่ี ง่ิ ใหญ่กวา่ น้ัน รู้รึเปลา่ วา่ มันคืออะไร?”

518

เขาเอย่ แลว้ มองคาการิเพอ่ื ลอบสงั เกตปฏกิ ิริยาของเธอ
เพราะนกึ ขอ้ มลู นอกเหนอื จากนั้นไมอ่ อก คาการจิ งึ ชูมอื ท้งั สอง
ข้างขน้ึ ยอมแพ ้

“ผมลองแกะรอยความนกึ คดิ ของมารอิ าเบลจากความเคลอื่ นไหว
ของเธอ หนนเ้ี ธอเลือกใชว้ ธิ ีการทมี่ นั ดนั ทุรังน่าดูเลยใช่มั้ยละ่ ? หากฆ่า
จอมมารรมิ รุ เุ สยี อาจเปน็ โอกาสใหเ้ วลโดรา่ ออกมาอาละวาด แถมยงั เกอื บ
ไปยว่ั โมโหจอมมารมลิ มิ เขา้ ดว้ ยการบงการเคออสดรากอนอกี ตวั เธอเอง
คงรูส้ กึ รอ้ นๆ หนาวๆ กลวั วา่ จะเผลอหลดุ เร่อื งตวั ตนทแ่ี ท้จรงิ ออกมาให้
จอมมารมลิ มิ รใู้ ชไ่ หมละ่ ? ผมนะ่ คดิ วา่ มนั จะฝนื ไปหนอ่ ยมย้ั ทค่ี ดิ จะตอ่ กร
กบั จอมมารตวั อนั ตรายแล้วก็ “ตระกูลมงั กร” แบบน้นั ”

“จะวา่ ไปมันกใ็ ช่...”
“มาริอาเบลไม่ใช่คนท่ีจะไม่ตระหนักถึงภยันตรายอย่างนั้น
เธอตอ้ งคดิ วธิ รี บั มอื สา� หรบั กรณที ว่ี า่ เอาไวแ้ ลว้ แนๆ่ แตถ่ า้ งน้ั มนั คอื อะไร
กันละ่ ?”
ยคู จิ อ้ งคาการติ รงๆ แลว้ ตง้ั คา� ถาม เขาไมม่ คี า� ตอบอยใู่ นใจ หาก
แตเ่ พยี งอยากกล่ันกรองความคิดของตัวเองผา่ นการตัง้ ค�าถามก็เทา่ น้นั
“นน่ั สนิ ะคะ... ดฉิ นั วา่ เธอคงมน่ั ใจแลว้ วา่ จะมแี คต่ วั เองทอ่ี ยรู่ อด
ปลอดภยั แบบน้ันหรอื เปล่าคะ?”
“มนั กม็ ีสว่ นนะ แต่ผมวา่ ไม่ไดม้ แี ค่นนั้ หรอก”
“งน้ั ทเี่ หลอื กค็ อื เตรยี มใจรบั ความเสยี หายในระดบั ทแ่ี ยท่ ส่ี ดุ เอา
ไว้แล้วอย่างน้ันหรือ? ท่าทางเธอดูหวาดกลัวคลื่นลูกใหม่อย่างจอมมาร
ริมุรุเสียด้วย มนั คงฟังดูสมเหตสุ มผลหากเธอคดิ ไวล้ ว่ งหน้าแลว้ วา่ ต่อให้
เกิดความเสียหายข้นึ ระดบั หนึง่ ฝ่ายเธอกย็ งั ไดเ้ ปรยี บอยดู่ ใี นอนาคต...”
ไดย้ นิ ดงั นัน้ ยคู ิกผ็ งกศีรษะรับวา่ “อืม”
“ผมนะ่ นะ ไมม่ ที างใชว้ ธิ แี บบเธอโดยทไ่ี มร่ วู้ า่ จะตอ้ งเจอกบั ความ
เสียหายขนาดไหนเปน็ อนั ขาด แตใ่ นทางตรงกนั ขา้ ม ถ้าคาดการณ์ไดว้ า่

บทสง่ ท้�ย หวั เร�ะทีหลังดังกว�่ 519

จะเกดิ ความเสยี หายถงึ ขน้ั ไหน ผมคงชง่ั นา�้ หนกั สว่ นไดส้ ว่ นเสยี เอาไวแ้ บบ
ไม่ต้องลงั เลเลย”

“--------สรปุ ก็คอื ?”
“ผมคิดว่า มาริอาเบลคงมีมูลเหตุที่ท�าให้เธอเช่ือมั่นว่าถึงแม้
เวลโดรา่ กบั มิลิมจะอาละวาดก็ยังจะพอทา� อะไรได้อยู่แน่นอน”
“...”
“แล้วมูลเหตุท่วี ่าน่นั คอื อะไรกันละ่ ?”
“แกรนเบล--------”
“ไม่ใช่เลย”
ยูคิที่ชี้ขาดออกมาเช่นน้นั ณ เวลาน ี้ ไดบ้ รรลถุ งึ คา� ตอบแลว้
เขาแสยะยม้ิ มองคาการิ
“คนทีล่ าพลสั ต่อกรดว้ ยทดี่ ินแดนศกั ดิ์สิทธ์ิคอื ใครกันละ่ ?”
“กค็ ือจอมมารวาเลนไทน-์ -------หรอื วา่ !!”
เมอื่ เห็นปฏิกริ ิยาของคาการิ ยคู ิก็คลยี่ ิ้มอย่างพงึ พอใจ
“ใชแ่ ลว้ จอมมารวาเลนไทนต์ ายไปแลว้ ทวา่ เขายงั เปน็ สว่ นหนงึ่
ในออคตาแกรมอยู่ จอมมารตวั จรงิ คงจะแกรง่ กว่าตวั ปลอมละนะ”
“แคจ่ อมมารวาเลนไทนผ์ นู้ นั้ กน็ บั วา่ ทดั เทยี มกบั ดฉิ นั ในยคุ รงุ่ โรจน์
เตม็ ทแี ลว้ นะคะ ถา้ อยา่ งนนั้ ...”
“แปลว่าตัวจริงน่ะร้ายกาจกว่านั้นอีกยังไงล่ะ! และตอนนี้ผม
มนั่ ใจแลว้ วา่ การทจี่ อมมารไปปกั หลกั อยทู่ อ่ี ารามหลกั ของศาสนาลมู นิ สั
มนั หมายความวา่ --------”
“จะบอกวา่ ตวั ตนทแ่ี ทจ้ รงิ ของจอมมารวาเลนไทนค์ อื เทพลี มู นิ สั
หรอื คะ? ไม่น่าเช่ือเลย หรือว่า...”
“เจา้ หรอื วา่ ทเี่ ธอพดู มานนั่ แหละ ผมวา่ คงไมผ่ ดิ แนห่ รอกนะ?”
ดว้ ยเสยี งทอี่ ดั ความมนั่ ใจไวเ้ ตม็ เปย่ี มของยคู ิ คาการจิ งึ ไดบ้ รรลุ
แจง้ ถงึ ความจริงเช่นเดยี วกนั

520

“อยา่ งนน้ั เองหรอื คะ นน่ั สนิ ะ... ถา้ เปน็ แกรนเบล ตอ่ ใหร้ คู้ วามจรงิ
อยู่แลว้ คงไม่นา่ แปลกใจนกั ”

“ถกู ต้อง และมารอิ าเบลเองก็รดู้ ้วย เพราะรแู้ ลว้ นลี่ ะ เธอจงึ ได้
ตัดสนิ ว่านานาชาตฝิ งั่ ตะวันตกจะไดร้ บั การคุ้มครองจากเทพลี มู นิ ัส”
พอไดฟ้ งั คา� อธบิ ายเชน่ นแี้ ลว้ เรอื่ งราวทกุ อยา่ งกก็ ระจา่ งชดั เจน
ข้นึ มา
คาการิท�าได้เพียงแค่ยอมรับ ไม่มีช่องโหว่ให้เธอโต้แย้งเลย
แมแ้ ต่นอ้ ย

“ถา้ อย่างนน้ั เราคงจ�าเป็นตอ้ งวางกลยทุ ธก์ ันใหม่แลว้ สินะคะ”
“ใชแ่ ลว้ ละ แตท่ า่ ทางเราคงตอ้ งยา้ ยฐานความเคลอ่ื นไหวไปไวย้ งั
“บรู พา” สกั พกั ”
“ฮฮุ ฮุ ุ ทา่ นยคู นิ ช่ี า่ งนา่ กลวั เสยี จรงิ นะคะ ปากกบ็ อกวา่ จะทา� ตวั
สงบเสง่ยี มแตต่ ง้ั ใจลงมือเตม็ ที่เลยสินะ?”
“แหงอยู่แล้ว กผ็ มน่ะคอื บุรษุ ผทู้ ่ีจะข้นึ มาเปน็ ราชาของโลกใบนี้
เชียวนะ? เคยสญั ญากับพวกเธอแล้วนนี่ า? วา่ ผมจะควา้ โลกน้มี าอย่ใู น
กา� มือให้ได!้ ”
“น่ันสินะคะ ฮๆุ หหึ หึ ึหึหึหึ ดฉิ ันอดใจรอไม่ไหวแล้วค่ะ ใช่แล้ว
มันน่าสนุกจรงิ เชยี ว เคลยแ์ มนเองก็คงจะยนิ ดดี ว้ ยเชน่ กนั ”
“อืม เพราะง้ันช่วยใหค้ วามร่วมมอื กบั ผมดีๆ หนอ่ ยละ่ ?”
“ค่ะ แน่นอนอยูแ่ ลว้ คณุ เองก็อยา่ หกั หลังพวกเรานะคะ ท่าน
ยคู ?ิ ”
“แหงส?ิ ผมจะครองโลกนใี้ ห้ได้อย่างแน่นอน จากนัน้ พวกเรา
ทุกคนจะได้ใชช้ วี ิตใหส้ นุกสุดเหวี่ยงกนั ไปเลย!!”
ยูคกิ ับคาการิหนั หน้าหากันแลว้ หัวเราะ หัวเราะ
หัวเราะต่อไปเรื่อยๆ
เหล่ามนษุ ยม์ ารตา่ งหมายตาโลกใบน้รี าวกับเล่นเกม

บทส่งท้�ย หัวเร�ะทีหลงั ดงั กว่� 521

การครองโลก-------- พวกเขาตั้งม่ันที่จะพยายามท�าความ
ทะเยอทะยานราวกับเดก็ น้อยน้ันใหเ้ ป็นจรงิ ...

●

เคออสดรากอนหายไปอยา่ งไรร้ อ่ งรอย สว่ นเรากช็ ว่ ยเพอ่ื นของ
มิลมิ เอาไวไ้ ด้
จากนน้ั พอกลบั มาจงึ พบวา่ ชนั้ ทอ่ี ยลู่ กึ ทส่ี ดุ ของโบราณสถานได้
ถกู ฝงั ไปเสียแล้ว
ตามค�าอธิบายของยูคิผู้มีท่าทางปลอดภัยดีนั้น ดูเหมือนว่า
มาริอาเบลท่โี ดนต้อนเสยี จนมมุ จะวางระเบดิ ตวั เอง
สงสยั เธอคงตั้งใจอยากจะพาผมลงหลมุ ไปดว้ ยกัน นีเ่ ธออยาก
สงั หารผมขนาดนั้นเลยหรือไงนะ
พอนกึ ดงั นนั้ แลว้ ผมกร็ ู้สึกคาใจอย่างบอกไม่ถกู
เอาเถอะ ในเมอ่ื ประกาศตนเปน็ ศัตรกู นั ทง้ั ที จะลงเอยอยา่ งน้ี
มนั กช็ ว่ ยไมไ่ ด้หรอกนะ...
แตเ่ ราจะมามัวนงิ่ นอนใจไม่ได้
ผมปรกึ ษาคณุ คาการแิ ลว้ และตดั สนิ ใจวา่ จะบรู ณะโบราณสถาน
แหง่ นใ้ี หก้ ลบั มาสวยงามดังเดมิ
มนั คงตอ้ งใชเ้ วลาพอสมควร ทวา่ เรามกี า� หนดการจะขดุ คน้ ชน้ั ลา่ ง
สดุ ไปด้วย
จากนน้ั กจ็ ะทยอยนา� ขา้ วของเครอ่ื งใชท้ ขี่ ดุ พบมาจดั แสดงในปราสาท
และแปลงโฉมปราสาทน้ีให้เป็นพิพิธภัณฑ์ ท้ังยังมีแผนจะเชื่อมทาง
“รถไฟมนตรา” มาถงึ ทน่ี แี่ ละทา� ใหเ้ ปน็ สถานทท่ี อ่ งเทยี่ วอกี ดว้ ย
ก็นะ ไม่รู้ต้องใช้เวลาสักก่ีปี เร่ืองท่ีต้องท�าก่อนหน้านั้นก็มีต้ัง
มากมาย

522

อยา่ งนอ้ ยๆ ตราบใดทย่ี งั ไมห่ ารอื กบั จกั รวรรดฝิ ง่ั ตะวนั ออกและ
ลงนามสนธิสัญญาสันติภาพ ดินแดนนี้ก็จะกลายเป็นแนวหน้ารับศึกไป
โดยปรยิ าย ถึงจะเป็นอาณาเขตของมลิ มิ แต่ไมไ่ ด้แปลวา่ เราจะนิ่งนอนใจ
ได้
อย่างท่ีกล่าวไปข้างต้น ตอนน้ีก�าหนดการของเราจึงมีเพียงแค่
การดา� เนินการบูรณะเท่านัน้

การเจรจากบั สภายงั คงดา� เนนิ ต่อไปอยา่ งราบรน่ื
ทวา่ สมาชกิ ทส่ี ภาสง่ มาหลายรายกลบั ถกู เปลยี่ นตวั และอา� นาจ
ของทางสภากถ็ กู บน่ั ทอนไปพอสมควร
ศาสนจักรศักดิ์สิทธ์ิแห่งทิศประจิมขยายอิทธิพลกว้างขวางข้ึน
ยคู ทิ ไี่ ดร้ บั การปลดปลอ่ ยจากการครอบงา� ของมารอิ าเบลเองกแ็ สดงบทบาท
ของเขาไดม้ ากกวา่ เดมิ
เม่ือสถานการณ์พลิกผันไปเช่นนี้ สภาจึงเร่ิมแสวงหาศูนย์รวม
อ�านาจแหง่ ใหม่
ซึ่งไดแ้ กพ่ วกเรา-------หรอื ถ้าพดู ให้ถกู ก็คือ ผมนัน่ เอง
เทมเพสตข์ องพวกเราไดข้ น้ึ มาเปน็ กลมุ่ อา� นาจใหญท่ สี่ ดุ ในสภา
สมาคมอสิ ระซงึ่ นา� โดยยคู คิ อยหนนุ หลงั ให ้ พวกเขาประกาศตอ่
สาธารณชนว่าจะร่วมมือกับเทมเพสต์ โดยมีเง่ือนไขว่าทางเราจะต้อง
สนบั สนุนด้านการเงนิ ให้แกส่ มาคมอิสระ
และกระทง่ั ฮนิ าตะเองกย็ งั เอากบั เขาดว้ ย เธออา้ งความชอบธรรม
วา่ เป็นการรกั ษาความมนั่ คงในนานาชาตฝิ ง่ั ตะวันตก
ด้วยเหตุนี้พวกเราจึงคว้าอิทธิพลอันย่ิงใหญ่ที่ส่งผลต่อนานา
ประเทศฝ่ังตะวันตกมาไว้ในมอื
อย่างไรก็ตาม ผมรู้สึกโล่งใจท่ีเราไขข้อสงสัยในตัวยูคิออกไป
ได้แล้ว

บทส่งท้�ย หวั เร�ะทีหลังดังกว�่ 523

และพวกเราก็จะสามารถสร้างความสัมพันธ์ร่วมมือกันได้อย่าง
สนิทใจ

《ปฏเิ สธ ข้อสงสยั เปน็ ท่แี น่ชัดแลว้ ปจั เจกนาม: ยูคิ คางรุ ะ
ซากะ ออกเคล่อื นไหวด้วยเจตจÓนงของตนเองไมผ่ ดิ แน》่
อ้าว?
เดย๋ี วส ิ ถ้าอยา่ งน้นั ท�าไมถึงเก็บเงียบมาจนถึงปา่ นนเ้ี ล่า!?

《คÓตอบ เพราะหลกั การเคลอื่ นไหวของเขาเขา้ ใจงา่ ย ซงึ่ อาจ
เปน็ ประโยชน์ตอ่ พวกเราได》้
เหตผุ ลพรรค์น้นั นะ่ เหรอ?
ไมส่ ิ ใชแ่ ลว้ จริงดว้ ย...
คุณราฟาเอลอุบเงียบมาตลอดเพือ่ ผมสินะ?

《...》

ตน้ เหตคุ อื ผม คือความออ่ นหัดของผมเอง
ตอนน้ันผมลังเลทจ่ี ะปลิดชพี มารอิ าเบล
ทง้ั ทห่ี ากคา� นงึ ถงึ สงิ่ ทจี่ ะเกดิ ขนึ้ ในอนาคตแลว้ กไ็ มค่ วรจะสบั สน
เลยแม้แต่น้อย
พอไดร้ บั ผลกระทบจากความเสยี หาย ผมเลยขจดั ความลงั เลดงั
กล่าวออกไปได ้ แต่ตอนน้ันผมดนั คดิ แคว่ ่าการสังหารดูเกินกว่าเหตุมาก
เกินไปส�าหรบั คนทย่ี งั ไมไ่ ดส้ ร้างความเดือดรอ้ นให้เรามากมายนกั
กบั ไกเอง ผมกเ็ กดิ ความรู้สกึ วา่ ตวั เองท�าเกนิ ไปหน่อยหลังจาก

524

ฆา่ เขาไปเรยี บร้อยแลว้ ดงั นน้ั ผมจึงใจออ่ นให้กับมารอิ าเบล
จะสังหารมารอิ าเบลไม่ได้--------เพราะฉนั ตดั สนิ ใจแบบน ี้ เลย
ปดิ เงยี บไว้ใชไ่ หมล่ะ?

《...ถกู ตอ้ ง ไดท้ Óการพจิ ารณาตดั สนิ แลว้ วา่ สมควรตอ้ งกระทÓ
เช่นนั้น》
ท�าอะไรโดยพลการเหลือเกินนะ-------- ผมไม่มีหน้าจะไปพูด
อย่างนหี้ รอก
เพราะยูคิฆ่าปิดปากมาริอาเบลและปัดข้อครหาออกจากตัวไป
จรงิ ๆ อยา่ งทีค่ ณุ ราฟาเอลคาดการณ์
และในตอนน้ี ยูคิคงก�าลังย่ามใจเต็มที่ว่าได้ท�าลายหลักฐาน
ทงั้ หมดทง้ั มวลจนสน้ิ ซากไปแลว้
หากอกี ฝา่ ยเปน็ เชน่ น ้ี คงงา่ ยตอ่ การทค่ี ณุ ราฟาเอลจะรบั มอื ดว้ ย
กระมงั
ผมไม่มีทางต�าหนเิ ขาได้หรอก
ทวา่ ความจรงิ ขอ้ นยี้ งั ทา� ใหผ้ มรสู้ กึ เจบ็ ปวดอยลู่ กึ ๆ เพราะผมมนั
พึง่ พาไม่ได้แทๆ้ เลยพลอยทา� ให้คุณราฟาเอลต้องกงั วลไปดว้ ย...

《ปฏเิ สธ ไมถ่ กู ตอ้ ง ทกี่ ระทÓการไปเพราะไมป่ ระสงคใ์ หม้ าสเตอร์
ลÓบากใจ》
ขอบใจนะ
ที่ท�าเพราะอยากให้มันลงเอยโดยที่ผมไม่ต้องรู้สึกผิดอย่าง
นนั้ เหรอ
นัน่ สินะ ถึงจะดใี จแต่ปล่อยใหเ้ ป็นแบบนนั้ ไม่ได้

บทส่งท�้ ย หัวเร�ะทหี ลังดังกว�่ 525

ผมต้องยอมรับมันแต่โดยดี และท�าการตัดสินใจด้วยเจตจ�านง
ของตัวผมเอง
ไม่เช่นน้ัน คงขาดคณุ สมบัตทิ ี่จะเป็นนายของราฟาเอล
ขนื ยงั ดแี ตพ่ งึ่ พาอาศยั เขาไปตลอด ตวั ผมเองกค็ งไมอ่ าจกา้ วหนา้
ต่อไปได้
นับแต่น ี้ ช่วยรายงานใหห้ มดแบบไมม่ ีปกปดิ ทนี ะ
เพราะผมจะนอ้ มรับทกุ อย่างไว้เอง

《รับทราบ สุดแล้วแต่ใจท่านจะประสงค》์
ไมว่ า่ ยคู จิ ะวางแผนรา้ ยอะไรกต็ าม ผมจะขยค้ี วามทะเยอทะยาน
นน้ั ใหแ้ หลกไมม่ ชี ิน้ ดี
ผมไม่ได้อยูต่ วั คนเดยี ว ยงั มพี วกพอ้ งอีกมากมาย แถมมีค่หู ทู ่ี
พ่ึงพาได้อกี ด้วย
เนอะ ใช่ไหมล่ะ?
หากราฟาเอลอยู่ด้วย ผมก็จะสามารถเดินหน้าต่อไปโดยไม่
พลาดพล้ัง
ผมคิดเชน่ นนั้ จากกน้ บ้ึงของหวั ใจ
และแคเ่ พยี งเสย้ี วเล็กๆ ต่อจากนั้น
ผมรูส้ ึกได้ว่าราฟาเอลกา� ลงั “ย้ิม” อยา่ งมคี วามสุข

526

จ�กผ้เู ขยี น
สวัสดีครับทกุ ทา่ น ไม่ได้พบกนั เสยี นานเลย ฟเุ สะเองครับ
ความจริงแล้วคร้งั นีเ้ ราได้กา� หนดวา่ จะไม่มีบทจากผู้เขียน
สาเหตมุ าจากการทจี่ า� นวนหนา้ เพม่ิ ขน้ึ มามากทส่ี ดุ เปน็ ประวตั กิ ารณ ์
ถงึ แม้จะเขียนนอ้ ยแบบไดเอทสา� เร็จไปครั้งหน่ึงแลว้ ก็ตาม
ผมยังจา� เสยี งคล้ายถอดใจของคณุ บ.ก. I ผู้ดแู ลไดไ้ ม่ลมื
ทว่า!
พอลองแง้มดูกลับพบว่ายังเหลือโควต้าอีกหลายหน้าท่ียังเขียน
ได้อยู ่ ผมจึงถกู ขอร้องให้เขยี นขอ้ ความจากผู้แต่งยาวประมาณ 6 หน้า
เลยทเี ดยี ว
อย่างที่ผมได้เคยเขียนเล่าไว้เมื่อก่อนหน้านี้ว่า ขณะท่ีผมหยิบ
นยิ ายขน้ึ มาดใู นรา้ นหนงั สอื กอ่ นอน่ื ผมจะอา่ นเนอื้ เรอ่ื งโดยสงั เขป จากนน้ั
คอ่ ยตรวจดขู อ้ ความจากผเู้ ขยี น เพราะบางทเี ราอาจตดั สนิ ไดว้ า่ ผลงานชนิ้
นั้นนา่ สนใจหรือไมจ่ ากข้อความของผแู้ ตง่ น่นั เองครบั
ยงิ่ ไปกว่าน้นั แม้จะเป็นนิยายชุด ผมก็ยังเริม่ อา่ นจากข้อความ
ผูเ้ ขียนกอ่ นอย่ดู ี
เพราะนสิ ัยทชี่ อบเชก็ ดวู ่ามขี อ้ มลู ใหมๆ่ ไหม หรอื เลม่ ถดั ไปจะ
วางขายเมอ่ื ไร กอ่ นจะเรม่ิ เพลิดเพลินไปกบั เนื้อเร่อื ง
เช่นนี้แล้วผมจึงคิดว่า “ข้อความจากผู้เขียนน่ะส�าคัญสุดๆ”
แต่พอต้องมาเขียนเองกลบั เป็นอีกเรอ่ื งนึงไปเลย...
แหม อันทจี่ ริง
ถงึ เขยี นเรอ่ื งสว่ นตวั ผแู้ ตง่ ไป ผทู้ ไ่ี มส่ นใจกอ็ าจจะมเี ยอะ ครน้ั จะ

จ�กผ้เู ขียน 527

เล่าเรือ่ งผลงานกก็ ลัวจะกลายเปน็ การเฉลยเนือ้ เรือ่ งไปเสียได้
คงมผี อู้ า่ นจา� นวนมากทนี่ กึ อยากจะใหเ้ พมิ่ เนอื้ เรอ่ื ง มากกวา่ ทจี่ ะ
ให้เขยี นขอ้ ความจากผแู้ ต่งยาวๆ
หากท่านไหนมีความประสงค์เช่นอยากฟังเรื่องน้ันเรื่องน้ี ก็ขอ
เชญิ แจ้งกองบรรณาธิการ GC Novels ไดเ้ ลยครับ!
ไม่แน่ว่าหากท�าแบบนั้น ผมอาจได้รับเสียตอบรับกลับมาก็
เป็นได้
เอาละ ถา้ อยา่ งนน้ั คราวนผี้ มตงั้ ใจไวแ้ ลว้ วา่ อยากจะลองเลา่ เรอ่ื ง
เกี่ยวกับผลงานของตัวเองดูสักหนอ่ ยดีกว่า

＊

ขอ้ มลู เบอ้ื งหลงั หนง่ึ ประการ เกยี่ วกบั อาวธุ ปนื ซง่ึ ปรากฏออกมา
ในเลม่ นี้
หนนผ้ี มไดท้ า� การพมิ พต์ วั เลขอารบกิ เปน็ ครง้ั แรกเลยละครบั ซงึ่
ได้แก่ชื่อปืนพกท่ีมีอยจู่ ริงนามว่า “Walther P99” น่ันเอง เดิมทผี มเคย
เขียนแตต่ วั เลขแบบอักษรคนั จิ แตอ่ ยากลองเขียนช่อื ปืนจริงๆ เป็นกรณี
พเิ ศษดบู ้างครับ
นี่คืออาวุธท่ีเกรนด้าใช้ในนิยาย เป็นปืนพกอัตโนมัติท่ีบริษัท
Walther ผู้ผลิตปืนเยอรมนั พัฒนาขน้ึ มา
แน่นอนวา่ มนั มีอย่จู ริงๆ ครบั
ตอนแรกผมกะจะใหเ้ ปน็ M92 หรอื PX4 ซึ่งเป็นปนื พกของ
บรษิ ทั Beretta แตถ่ า้ เกดิ ทา� อยา่ งนน้ั มนั จะสบั สนกบั ตวั ละครทชี่ อ่ื เบเรต็ ตา้
ดงั นนั้ ปืนท่ตี ดั ใจเลอื กมาจงึ เป็น P99 นัน่ เอง
เมื่อกล่าวถึง Walther แล้ว ทีม่ ีชือ่ เสียงคือ P38

528

อันเล่ืองชื่อในฐานะปนื คู่ใจของจอมโจรที่ประชาชนนยิ มชมชอบ
ผูน้ ้ัน
ผมคดิ วา่ จะเอาอยา่ งเขาบา้ งดไี หมนะ แตก่ ห็ ยดุ ไอเดยี นน้ั ไวก้ อ่ น
เพราะเหน็ วา่ คณุ เกรนดา้ เปน็ ผหู้ ญงิ รนุ่ ทกี่ ระทดั รดั คงเหมาะกวา่
ดังนั้นจากเหตุผลดังกล่าวปืนที่ผมเลือกมาจึงเป็น “Walther
P99” ซ่ึงปรากฏตัวในเลม่ น้ีน่ันเอง
แม้เอ่ยชื่อมันไปแคห่ นเดยี ว แตผ่ มได้คน้ ควา้ ข้อมูลต่างๆ นานา
มาเพอื่ การน ้ี ถงึ ขนาดซอ้ื ปนื อดั ลมมาลองถอื ด ู จนนกึ ไดว้ า่ สมยั เดก็ ๆ เคย
อยากไดอ้ ยู่เหมือนกัน
นนั่ กเ็ ปน็ การซอื้ ของในแบบทผ่ี ใู้ หญส่ ามารถทา� ไดอ้ ยา่ งอสิ ระรปู
แบบหนึ่ง--------แตว่ ่าเร่อื งนั้นคงไม่สา� คัญหรอกเนอะ
หลังจากน้ีก็มีแผนจะให้ปืนแบบท่ีว่าค่อยๆ ปรากฏออกมาที
ละนิดด้วยครบั
แบบกลไก กบั แบบพลงั เวท ถงึ จะใชช้ อ่ื วา่ ปนื เหมอื นกนั แตเ่ ปน็
คนละอยา่ งกัน
ปนื ชนดิ ทร่ี มิ รุ พุ กไปผจญภยั ในครงั้ นน้ี น้ั เปน็ ของทก่ี ลไกภายใน
เลยี นแบบหนา้ ตาของร่นุ ต้นแบบมาเฉยๆ ครับ
เขาผลติ ดนิ ปนื ออกมาดว้ ย แตม่ นั ดทู า่ จะลา� บากหากตอ้ งเตรยี ม
กักตุนไว้เป็นจ�านวนมาก
ทา� ใหม้ นั งา่ ยกวา่ นก้ี ไ็ ดน้ นี่ า? ดว้ ยเหตผุ ลดงั กลา่ ว ผลลพั ธจ์ งึ ได้
ออกมาเปน็ การประกอบสรา้ งใหมโ่ ดยใชเ้ วทมนตร ์
นอกจากนผ้ี มยงั เปรยเอาไวอ้ กี วา่ จกั รวรรดกิ ม็ ปี นื เชน่ กนั แตต่ ง้ั ใจ
จะใหเ้ ปน็ คนละแบบอยา่ งสน้ิ เชงิ ใชก้ ระบวนการหลกั คดิ แบบเดยี วกบั พวก
ริมุรุ ทว่ามีท่ีมาท่ีไปให้พัฒนาต่อยอดไปเป็นพลังเวทในอีกลักษณะหน่ึง
--------ผมวางพลอ็ ตไว้แบบนค้ี รับ

จ�กผู้เขียน 529

ผมใชค้ า� อธบิ ายงา่ ยๆ แบบครา่ วๆ ประมาณนี้แลว้ แต่ปญั หา
มันคือหลังจากนน้ั ต่างหาก
ผมจะเปิดตัวตัวละครเผ่าปิศาจซึ่งผมต้ังชื่อเขาด้วยช่ือรุ่นรถ
สปอรต์ โดยจะใหเ้ บเรต็ ตา้ เปดิ ตวั เปน็ ซรี สี ม์ นษุ ยม์ ารทไ่ี ดช้ อื่ มาจากผผู้ ลติ
ปืน
ท้ังทีเ่ ปน็ อย่างนัน้ แตใ่ นฉบบั WEB เบเร็ตตา้ กลับไม่มพี ่ีนอ้ ง
อยเู่ ลย
ทนี ีจ้ ะท�ายังไงดีล่ะ?
หนนผ้ี มเอาชอื่ Walther ออกมาใชแ้ ลว้ คงจะดไี มน่ อ้ ยหากรมิ รุ ุ
ช่วยเสนอชอื่ อน่ื ๆ ให้...
SIG, COLT, GLOCK, Mauser, Mateba, Remington
แลว้ กพ็ วกฝาแฝด Heckler & Kock
นอกจากนย้ี งั มผี เู้ ขา้ ประกวดรายนามอน่ื ๆ อกี มากมาย ทผ่ี มคดิ
พลอ็ ตไวแ้ ตไ่ ม่ได้ใช้
ตวั ละครนั้นเป็นเพ่ือนรว่ มงานของเบเรต็ ตา้ และคงได้มบี ทบาท
กบั เทมเพสตใ์ นอนาคต
แค่ออกแบบคาแรกเตอร์ก็ล�าบากจะแย่แล้ว ขออย่าเพิ่งไป
ปรากฏตัวท่ีไหนเลยนะครับ-------- ผมรู้สึกเหมือนกับจะได้ยินเสียง
ครา่� ครวญเชน่ นนั้ ดงั ออกมา เพราะฉะนน้ั ไมว่ า่ อยา่ งไรกค็ งไมเ่ ปดิ ตวั จนกวา่
จะถึงคราวจ�าเป็นละครับ แต่ว่าสักวันผมก็อยากให้พวกเขาได้มีบทบาท
ในเร่ืองเสรมิ ดูบา้ ง
เรอื่ งราวเบือ้ งหลังเกย่ี วกบั ปนื กม็ ปี ระมาณนี้ครบั

＊

ผมตง้ั ใจวา่ จะกลา่ วขอบคณุ ทกุ ทา่ นอยา่ งทผ่ี มรสู้ กึ อยทู่ กุ วนั เพอ่ื

530

เป็นการปิดทา้ ยให้กับเลม่ น้คี รับ
ถงึ คุณบ.ก. I ผดู้ แู ลทค่ี อยใหค้ า� ปรกึ ษาอยู่เสมอ
ผมไปสร้างความล�าบากใจไว้ให้เน่ืองจากจ�านวนหน้าท่ีดันเพ่ิม
ข้นึ มาอกี แล้ว แตค่ ุณก็ยังบอกวา่ นีเ่ ปน็ การทา� เพอ่ื ผู้อา่ นทกุ ทา่ น ในฐานะ
ผแู้ ตง่ เอง ผมเลยรู้สกึ โล่งใจทีเดยี วครับ
การได้พูดคุยทางโทรศัพท์กับคุณ ถือเป็นการเปล่ียนอารมณ์
ที่ดมี ากจรงิ ๆ จากนี้ไปกต็ ้องขอรบกวนด้วยครบั !
ถึงคณุ มิตซ์ วาห์ท่ชี ่วยวาดภาพประกอบสดุ เจ๋งเป็นประจา�
เราล�าบากกันมากในเรอ่ื งการดไี ซนม์ ารอิ าเบล แต่ผมคดิ ว่าเปน็
เพราะคุณเราถงึ ได้คาแรกเตอรท์ ่ีดีทเี ดียว
ขณะทผ่ี มกา� ลงั เขยี นขอ้ ความจากผแู้ ตง่ อยนู่ ้ี คณุ คงกา� ลงั พยายาม
เก็บงานหน้าปกกับภาพประกอบเล่ม 10 อยสู่ นิ ะครบั
ผูเ้ ขียนเองก็ตง้ั หน้าต้ังตารอดอู ยูเ่ ชน่ กันครับ!
ฝา่ ยพิสจู นอ์ กั ษรทกุ ทา่ น คุณดีไซเนอร์ และท่านอ่นื ๆ ผลงาน
ช้ินน้ีส�าเรจ็ ออกมาได้เพราะการสนบั สนุนจากผคู้ นจา� นวนมากครบั
ขอขอบพระคณุ จริงๆ ครับ!
และทา่ นผอู้ ่านทุกท่าน
ในทีส่ ดุ ผลงาน “เกดิ ใหม่ท้ังทีกเ็ ปน็ สไลมไ์ ปซะแล้ว” ช้ินนี้กไ็ ด้
ดา� เนินมาถึงก้าวอันย่งิ ใหญซ่ ง่ึ คือเล่มท ่ี 10 แล้ว
นค่ี งเปน็ อะไรไปไมไ่ ดเ้ ลยนอกจากของขวญั ทมี่ าจากการสนบั สนนุ
ของทุกทา่ นครบั
ต่อแต่นี้ผมก็จะพยายามไปถึงบทสรุปของเรื่อง เพื่อเป็นการ

จ�กผ้เู ขยี น 531

ตอบแทนเสยี งเชยี ร์จากทุกคนครบั !
ถ้าเช่นน้ัน จากน้ีไปก็ขอฝาก “เกิดใหม่ท้ังทีก็เป็นสไลม์ไปซะ
แล้ว” ด้วยนะครับ!!

532







จ�กผแู้ ปล
สวสั ดแี ละยนิ ดที ไี่ ดร้ จู้ กั คะ่ ทกุ ทา่ น Salmon No.10 ขอฝากเนอื้
ฝากตวั ดว้ ยค่ะ
ในทสี่ ดุ “เกดิ ใหมท่ ง้ั ทกี เ็ ปน็ สไลมไ์ ปซะแลว้ เลม่ 10” กอ็ อกมา
ใหท้ กุ คนไดย้ ลโฉมกันเปน็ ทีเ่ รียบร้อย! ส�าหรับแฟนๆ รมิ ุรุทกุ ท่านคงจะ
ต่ืนเตน้ กนั ไมน่ อ้ ยเลยใช่ไหมล่ะคะ? สารภาพวา่ ผูแ้ ปลเองกต็ ื่นเต้นไม่แพ้
กนั เลยคะ่ !
เพราะนอกจากนี่จะเป็นคร้ังแรกท่ีได้มีโอกาสร่วมแปลในซีรีส์
สไลมแ์ ลว้ นยิ ายเลม่ นยี้ งั นบั เปน็ ผลงานแปลเลม่ แรกในชวี ติ ของ Salmon
No.10 อกี ด้วย (ด้วย ด้วย ด้วย...)
ด้วยความที่ยังเป็นมือใหม่หัดแปล กว่าจะเดินทางไปถึงหน้า
สดุ ทา้ ยของหนงั สอื จงึ ตอ้ งผา่ นมรสมุ มามากพอสมควร แตถ่ งึ อยา่ งไรกจ็ ะ
หมนั่ ฝกึ ฝนและพฒั นาทกั ษะไปเรอื่ ยๆ เพอื่ ผลติ งานแปลอนั มคี ณุ ภาพให้
ผู้อา่ นทุกทา่ นได้เพลดิ เพลนิ กันตอ่ ไปค่ะ!
สดุ ทา้ ยน ี้ ผแู้ ปลอยากจะขอขอบคณุ รกั พมิ พ ์ พบั ลชิ ชง่ิ รวมถงึ
พ่ๆี กองบ.ก. ทกุ ทา่ น ทีม่ อบโอกาสใหไ้ ด้ร่วมสร้างผลงานแปลกบั ทาง
ส�านักพมิ พใ์ นครง้ั น ้ี
ขอบคณุ ผอู้ า่ นทกุ ทา่ นทกี่ รณุ าอดุ หนนุ ซรี สี ส์ ไลม ์ รวมไปถงึ ผลงาน
เล่มอ่นื ๆ ของทางสา� นกั พมิ พ์
ขอบคุณกองเชยี รท์ ้ังหลาย ทคี่ อยผลดั เปลี่ยนหมุนเวยี นกนั เขา้
มาใหก้ �าลงั ใจอยเู่ สมอ
และขอบคุณเหล่าบรรดาเหมียวๆ ท่ีท�าให้การท�างานในแต่ละ
คา�่ คนื ไมเ่ งียบเหงา
แลว้ พบกันใหม่ในเล่มหนา้ นะคะ! สวสั ดคี ่ะ!

Salmon No.10

จ�กสำ�นักพมิ พ์
เคยคิดมาตลอดว่าริมุรุควรเป็นตัวละครท่ีอยู่นอกเหนือวงโคจร
ความรัก แต่มาเล่มนี้ เราคดิ ว่าได้นางเอกในดวงใจแล้วละค่ะ
สวัสดนี กั อ่านทุกท่านนะคะ ขณะนี้ทา่ นก�าลงั อยูใ่ นรายการจ้อจ้ี
สไลม์-------“เกิดใหม่ทงั้ ทกี เ็ ปน็ สไลมไ์ ปซะแล้ว” เล่ม 10 ค่า หลงั จาก
พักสมองกับงานเทศกาลในเล่มที่แล้วน้ีเรียกได้ว่าเข้มข้นสุดๆ ไปเลย
เนอื้ หาในเลม่ นมี้ หี ลายอยา่ งทค่ี อ่ นขา้ งเปน็ ขอ้ มลู สา� คญั โผลข่ น้ึ มามากมาย
ระบบการเมอื งตา่ งๆ ความสนกุ หลากหลายแบบ และศตั รทู โ่ี ผลก่ นั ออกมา
จากหลงั มา่ น ทา� เอาพวกรมิ ุรหุ ัวปั่นกันอยา่ งหนักทเี ดยี ว
หน่ึงเรอ่ื งทเ่ี ราค่อนขา้ งประทับใจในเล่มนี ้ คือพฒั นาการของตัว
ละครคะ่ จะสงั เกตเหน็ ไดช้ ดั เจนวา่ รมิ รุ นุ น้ั เตบิ โตทางความคดิ เพมิ่ ขนึ้ มาก
มวี ุฒภิ าวะและเปน็ ผนู้ �าประเทศที่ด ี สมกับเปน็ จอมมารและผ้นู �าประเทศ
จรงิ ๆ อยากชวนข้ามโลกมาไทยจงั คะ่

เขยี้ วแมว