The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

เรื่องสั้นได้เเรงบรรดาลใจการเเต่งมาจาก ดาร์กเว็บ มีเกร็ดวามรู้สามารถสแกน AR ได้

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by amjane19.aj, 2019-12-25 09:41:12

หากโลกนี้มันน่าเบื่อ โปรดเข้มเเข็งอีกนิดเพื่ออยู่ทำในสิ่งที่อยากทำ

เรื่องสั้นได้เเรงบรรดาลใจการเเต่งมาจาก ดาร์กเว็บ มีเกร็ดวามรู้สามารถสแกน AR ได้

Keywords: สืบสวน,บูลลี่,ดาร์กเว็บ,เรื่องสั้น

บทประพนั ธ์ SAYGOODBYE คดีสงั่ ตาย
พสิ จู น์อกั ษรโดย
จดั รปู แบบเลม่ โดย : Dasy
ออกแบบหน้าปก : Dasy
E-mail : Dasy
: Dasy
: [email protected]

บทนํา

เกดิ คดฆี าตกรรมมากมายแตใ่ นการตายกลบั เป็นคนใกลต้ วั ทผ่ี ตู้ ายไวใ้ จ นกั สบื หนุ่มนามชอ่ื หมอก
บงั เอญิ ไปพบกบั คดฆี าตกรรมหญงิ สาวทห่ี วั ใจวายเฉยี บพลนั ทงั้ ๆทป่ี ระวตั ขิ องเธอไม่เคยป่วย

หรอื มโี รคประจาํ ตวั ใดๆมาก่อนทกุ คนตคี วามวา่ อาจเป็นอุบตั เิ หตุแต่ผา่ นไปไม่กว่ี นั ไดเ้ กดิ เหตุการณ์
ซ้าํ ขน้ึ และตามมาอกี หลายคดี

เกอื บทุกคดลี ว้ นมาจากทเ่ี ดยี ว จากเวบ็ ไซตห์ น่งึ ทใ่ี ครตอ่ ใครหลายคนเขา้ ไมถ่ งึ และไม่ควรทค่ี ดิ จะ
เขา้ ไปเล่นกบั โลกไซเบอรพ์ นั ธุน์ ้ี เรยี กไดว้ า่ เป็นแหล่งอนั ตรายชนั้ ดหี ากไมร่ ะวงั หากคณุ ไม่เช่อื จุดจบอาจไม่
สวยอยา่ งทค่ี ุณคดิ กเ็ ป็นได้

1 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 1 หมอก

หน้าหอพกั นกั ศกึ ษาหญงิ แหง่ หน่งึ ใกลม้ หาวทิ ยาลยั ชอ่ื ดงั รถตาํ รวจจอดอยขู่ า้ งหน้าทางเขา้ หอคน
ยนื เป็นไทยมงุ อยบู่ รเิ วณหน้าหอเตม็ ไปหมดและเวลากด็ กึ พอสมควรในเวลาน้ีคนคงแตกต่นื กนั น่าดู

ภายในหอ้ ง B04 มกี ลน่ิ เหมน็ ตลบอบอวล ตาํ รวจกาํ ลงั ตรวจสอบบรเิ วณภายในหอ้ งรวมไปถงึ ศพ
นกั ศกึ ษาสาวทน่ี อนเสยี ชวี ติ อยบู่ นเตยี งพรอ้ มกบั โทรศพั ทม์ อื ถอื ของเธอ

“ เดก็ สมยั นี้ติดโซเชียลกนั คกั อีหลีเดค้ รบั เล่นจนเสียสขุ ภาพกนั เบิ้ด ”

เสยี งของจ่าทต่ี วั เองกาํ ลงั เดนิ ตรวจสอบภายในสถานทเ่ี กดิ เหตุ

“ ครบั ผมกว็ ่าแบบนนั้ ดเู หมือนเจ้าตวั จะดงั ในโลกโซเชียลอย่นู ะครบั ”

การตอบกลบั บทสนทนาของชายหนุ่มซง่ึ เป็นนกั สบื ทเ่ี รยี กไดว้ า่ มผี ลงานมากมายและไดร้ บั การ
ยนิ ยอมจากใครหลายคนวา่ เกง่ และมคี วามสามารถกไ็ ดม้ ารว่ มทาํ คดนี ้ีดว้ ย

“ แมน่ เลยครบั นกั สืบหมอกลกู สาวผมกะติดตามผ้ตู ายอยู่
เทิงในไอจี และเฟซบกุ๊ กะดงั ในหมวู่ ยั ร่นุ อย่เู ดค้ รบั เห้อบน่ ่าต้องมาตายแบบนี้เลยเหน็ ว่า

เป็นไอดอลของไผหลายๆคน ฐานะกะดีดว้ ยเด้ครบั เดก็ คนน่ี”

2 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

สวสั ดผี มชอ่ื หมอกทาํ อาชพี เป็นนกั สบื ตอนน้ผี มอายไุ ด้ 25 ปี ผมเองทาํ งานไดม้ าสามปีกวา่ เหน็ จะ
ไดผ้ ลงานของผมกไ็ มใ่ ชน่ ้อยๆ แน่นอนมนั เป็นสงิ่ ทผ่ี มรกั และอยากจะเป็นตงั้ แตเ่ ดก็ ๆ และพอผมไดท้ าํ งาน
ในสง่ิ ทผ่ี มฝันมาตลอดผมกเ็ ตม็ ทก่ี บั มนั เสมอและคดไี มว่ า่ จะเลก็ หรอื ใหญผ่ มมกั จะไดม้ สี ว่ นร่วมอยตู่ ลอด
กวา่ จะมวี นั น้ไี ดเ้ พอ่ื ใหเ้ ชย่ี วชาญการสบื สวน

ผมถกู ส่งมาฝึกงานไดส้ องเดอื น กเ็ กดิ คดฆี าตกรรมสะทา้ นสะเทอื นกระทรวงพทิ กั ษส์ นั ตริ าษฎรโ์ ชค
ดที ภ่ี ายหลงั ปิดคดไี ดแ้ ละแลว้ หน่งึ ปีของชวี ติ ตาํ รวจอาชญากรรมกส็ น้ิ สุดลงผมจงึ ไดก้ ลบั เขา้ กรม ผมรสู้ กึ ดใี จ
แต่กต็ อ้ งปรบั ตวั เหตผุ ลทด่ี ใี จกค็ อื ผมจะมโี อกาสทาํ คดที ซ่ี บั ซอ้ นขน้ึ

ไม่ตอ้ งมวั วนุ่ วายเร่อื งจกุ จกิ ยบิ ยอ่ ยอกี และสาเหตทุ ต่ี อ้ งปรบั ตวั กเ็ พราะตอนทาํ งานในแผนก
อาชญากรรมผมนอนดกึ เป็นประจาํ ดว้ ยสญั ชาตญาณนกั สบื ของผมจะมองวา่ คดนี ้ีเป็นคดธี รรมดากค็ งไมใ่ ช่
หรอื ผมอาจจะคดิ มากไปแต่ก่อนหน้าทจ่ี ะเกดิ เรอ่ื งน้ขี น้ึ

มบี างอยา่ งทน่ี ่าสงสยั และผมตอ้ งสบื หาความเป็นจรงิ หากผมจะขอเล่าความเป็นมาวา่ ทาํ ไมผม
จะตอ้ งรกั ษาเวลาแตก่ ไ็ มเ่ คยทาํ ไดส้ กั ที ผมทน่ี อนไม่ค่อยหลบั อยเู่ ป็นประจาํ ไดแ้ ตพ่ ลกิ ไปพลกิ มาอยบู่ น
เตยี ง ระหวา่ งนนั้ เสยี งโทรศพั ทก์ ด็ งั ขน้ึ ราวกบั รใู้ จ ผมทง่ี วั เงยี และพดู กบั ตวั เอง

“ดึกป่ านนี้ใครมนั ขยนั โทรมา คนพยายามจะนอนอยู่ ”

ผมควา้ โทรศพั ทข์ น้ึ รบั ใจเตน้ ตก้ึ ตกั้ ดว้ ยความยนิ ดคี ดิ ว่าน่าจะใชค้ วามรสู้ กึ นไ้ี หนๆกน็ อนไมห่ ลบั อยู่
แลว้ อกี อยา่ งพอเหน็ ผกู้ องภพโทรมาทไี รร่างกายผมกท็ าํ งานไปเองอยตู่ ลอดดว้ ยอาชพี แลว้ เราเลอื กวนั เวลา
ปฏบิ ตั ไิ มไ่ ดเ้ ม่อื มคี ดเี รากต็ อ้ งทาํ งานทนั ทไี ม่แปลกใจเวลานอนของผมใกลจ้ ะเส่อื มสภาพแลว้

“ ฮลั โหล ผกู้ องภพหรอื ครบั ไม่เป็นไรครบั ยงั ไม่นอน ได้ครบั เด๋ียวมารบั หรือครบั ”

3 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ คดีอะไรหรือครบั ถึงต้องรีบขนาดนี้ ”

ผมถามทนั ทที ข่ี น้ึ รถเพราะแบบนนั้ เราถงึ ไดไ้ ปทห่ี อหญงิ ทม่ี ชี ่อื วา่ หอพกั หญงิ ลาวดที พ่ี อเขา้ ไปแลว้
กเ็ จอศพนกั ศกึ ษาสาวนอนตายอยบู่ นเตยี ง

เป็นคดที เ่ี กดิ มาจากเดก็ วยั ร่นุ คบหากนั และเกดิ อาการหงึ หวง โดยสบื ไปกไ็ ดค้ วามวา่ ฝ่ายชายเป็น
ลกู ชายของป้ารา้ นขายขา้ ว และฝ่ายหญงิ เองทเ่ี ป็นนกั ศกึ ษาชอ่ื ดงั ในโลกออนไลน์แอบคบหากนั อยา่ งลบั ๆทาํ
ใหฝ้ ่ายชายเรม่ิ อดึ อดั กบั สง่ิ ทเ่ี ป็นอยู่

บวกกบั ฝ่ายชายเองเล่นยาเกดิ อาการคลุม้ คลงั ่ ทาํ ใหล้ งมอื ฆา่ ตกรรมแฟนสาวของตนอกี ครงั้ ทผ่ี มได้
ยนิ วา่ คบหากนั แบบลบั ๆคนเรากแ็ ปลกการเปิดเผยเป็นเรอ่ื งทย่ี ากมากเกนิ กวา่ ทจ่ี ะทาํ หรอื วา่ อยา่ งไรกนั นะ
การจะคบใครคนหน่งึ หากไม่ไดร้ บั การเปิดเผยแลว้ ทาํ ไมถงึ ยงั ยอมทจ่ี ะอยกู่ บั รกั แบบนนั้ เราไมไ่ ดเ้ หน็ ถงึ
ความเช่อื ใจหรอื วา่ เราไมส่ ามารถรไู้ ดเ้ ลยวา่ เขาทาํ แบบน้กี บั ใครบา้ งผมวา่ การทค่ี นสองคนคบกนั

จรงิ อยทู่ ว่ี า่ เป็นเรอ่ื งของคนสองคนเพราะแบบน้คี นอ่นื สมควรทจ่ี ะรดู้ ว้ ยไมเ่ ช่นนนั้ จะเกดิ ปัญหาเชน่ น้ี
ฝ่ายชายไดบ้ อกกบั ผมวา่ ตวั เคา้ เองกเ็ พงิ่ มารวู้ า่ แฟนสาวของเขามแี ฟนอยแู่ ลว้ ซง้ึ เป็นผหู้ ญงิ แตเ่ ขาไมเ่ คยรู้
เร่อื งน้ีเลยเขาดเู หมอื นกบั คนโง่ความรกั ระหวา่ งเขาทม่ี ใี หแ้ ฟนสาวมนั ทาํ ใหต้ าเขามดื บอดมองไม่เหน็ ถงึ
ความจรงิ และสง่ิ ทต่ี นกาํ ลงั ทาํ อยู่

4 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 2 เพื่อนรกั

“ เรื่องมนั กเ็ ป็นแบบนี้ล่ะว่ะบอล ”

ผมเลา่ เรอ่ื งทเ่ี กดิ ขน้ึ ใหก้ บั บอลเพ่อื นของผมฟังวา่ ผมไปเจอคดอี ะไรมาบา้ ง ผมและบอลมกั จะนดั เจอ
กนั บอ่ ยๆและวนั น้ีเรากน็ ดั กนั มาเจอทค่ี าเฟ่แหง่ หน่งึ ในเมอื งเป็นรา้ นทอ่ี อกแนววนิ เทจ บอลเป็นเพ่อื นสนทิ
ของผมตงั้ แต่เดก็ ๆ มนั เป็นคนมเี อกลกั ษณ์เฉพาะและบา้ นรวย เพราะวนั ๆมนั ไม่ไดท้ าํ งานทาํ การอะไรเลย
ทาํ ไดส้ กั พกั กเ็ บ่อื เปลย่ี นงานใหมไ่ ปเร่อื ย

“ เดี๋ยวนี้คนเป็นอะไรกนั ไปหมดวะแมแ้ ต่คนใกล้ตวั ยงั ไว้ใจไม่ได้ น่ีไม่ต้องพดู ถึงคนอื่นเลย ”

บอลพดู จบกส็ า่ ยหน้าไป เป็นจรงิ อยา่ งทบ่ี อลพดู ในปัจจุบนั แมแ้ ตค่ นทเ่ี ราไม่รจู้ กั กลบั มอี ทิ ธพิ ลต่อ
ความคดิ และความรสู้ กึ เราเพยี งเพราะแค่เขาพมิ พ์ หรอื แค่ใครสกั พดู อะไรกต็ ามทท่ี าํ รา้ ยจติ ใจคนแมแ้ ต่คน
ใกลต้ วั เองกเ็ ช่นเดยี วกนั

“ แล้วน่ีมงึ จะทาํ งานอะไรคิดไว้หรอื ยงั บอล ”

ผมถามทุกครงั้ ทเ่ี จอหน้ากนั และมนั มกั จะมคี าํ ตอบทท่ี าํ ใหผ้ มแปลกใจไดเ้ สมออยา่ งเชน่ ครงั้ ก่อนท่ี
เราเจอกนั บอลบอกกบั ผมวา่ งานทท่ี าํ อยคู่ อื ใหอ้ าหารจระเขแ้ ตท่ ล่ี าออกกเ็ พราะมนั ทาํ จระเขห้ ลดุ ออกจากบอ่
เกดิ เป็นเรอ่ื งใหญ่เรอ่ื งโต

5 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ กวู ่าจะทาํ อาชีพ BJ ว่ะ นี่กตู ้องลงทุนไปเกาหลีเลยนะ ”

บอลพดู ดว้ ยสายตาทเ่ี ป็นประกายแต่กค็ งไดแ้ ค่คาํ พดู เทา่ นนั้ เพราะผมเองทห่ี า้ มความคดิ มนั ได้
กอ่ นทม่ี นั จะลงมอื ทาํ จรงิ ๆ

“ บอลกบู อกไรมงึ ได้ไหม จริงๆมงึ ไมต่ ้องไปถึงเกาหลีเลยกไ็ ด้
ลองหาทาํ ในไทยดถู ้ามึงจะทาํ งานสายนี้จริงๆ ”

หลายวนั ต่อมาดที ช่ี ่วงน้ไี มม่ คี ดอี ะไรหนกั หนามาก ผมทเ่ี คลยี รง์ านเก่าๆอยทู่ บ่ี า้ นกไ็ ดร้ บั โทรศพั ท์
จากผกู้ องภพคนเดมิ แต่มนั กท็ าํ ใหผ้ มตกใจจนมอื ไมอ้ ่อน เพราะสงิ่ ทผ่ี กู้ องภพโทรมามนั เกย่ี วกบั บอลเพ่อื น
ของผม

“ บอลมึงเป็นไงบา้ ง ”

โชคยงั ดที บ่ี อลไม่เป็นอะไรมากผมทไ่ี ดร้ บั โทรศพั ทท์ างผกู้ องภพกบ็ อกวา่ มนั ไดร้ บั บาดเจบ็ เลยตอ้ ง
สง่ ตวั ไปโรงพยาบาลและตอนน้กี ป็ ลอดภยั ดี ยงั ดที ผ่ี มไมไ่ ดเ้ สยี มนั ไปหลงั ๆมาผมไม่ชอบใจทผ่ี กู้ องภพโทร
มาสกั เท่าไหร่ เพราะมแี ตค่ ดๆี หนกั ๆอยา่ งคนใกลต้ วั ฆ่ากนั เองกม็ ี

“ เออบาดเจบ็ นิดหน่อยว่ะ”

6 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

บอลทด่ี จู ะตกใจกบั เรอ่ื งทเ่ี กดิ ขน้ึ ไมน่ ้อยคงทาํ อะไรไมค่ ดิ อยา่ งทเ่ี คยทาํ แตน่ ่ีเกอื บถงึ ชวี ติ ผมทส่ี งสยั
และไดถ้ ามกลบั ทนั ทวี า่ ไปทาํ อะไรมาแต่กเ็ ลา่ ใหฟ้ ังวา่ ตวั มนั เองไดไ้ ปเจอเวบ็ ไซตห์ น่งึ ทค่ี ลา้ ยๆกบั BJ ของ
เกาหลแี ต่วา่ เป็นเวบ็ เถ่อื นทย่ี งั ไมด่ งั มาก มกี ารสง่ คุกกใ้ี หก้ นั หน่งึ คุกกเ้ี ท่ากบั หนง่ึ บาท

และมนั เล่าตอ่ อกี วา่ ในเวบ็ ไซตน์ นั้ มกี จิ กรรมมากมายแสดงออกจากการไลฟ์ และทาํ เหมอื นรายการ
ทวี มี ลี า่ ทา้ ผหี รอื กนิ อาหารแปลก แต่ทม่ี นั ทาํ คอื การโชวม์ ายากลเสย่ี งตายเกดิ การผดิ พลาดขน้ึ ทาํ ใหต้ อ้ ง
บาดเจบ็

“ เออยงั ดีท่ีมึงแค่บาดเจบ็ แต่มงึ ต้องทาํ หนักขนาดนี้เลยหรอ ”

บอลไดแ้ ตห่ วั เราะและทาํ หน้ารสู้ กึ ผดิ เหมอื นจะแกลง้ ทาํ ดว้ ยซา้ํ นสิ ยั ทเ่ี หมอื นเดก็ ของมนั บา้ งครงั้ ก็
ตลกดแี ต่บา้ งครงั้ กเ็ กนิ จะเยยี วยา บอลเลา่ ตอ่ มาอกี วา่ ยงิ่ ทาํ อะไรพสิ ดารจะไดค้ กุ กเ้ี ยอะนนั ่ แปลวา่ กจ็ ะไดเ้ งนิ
เยอะเช่นกนั

ตกเยน็ หลงั จากผมไปเยย่ี มบอลเสรจ็ กล็ องขอเวบ็ และไอดขี องมนั เพอ่ื เขา้ ใชง้ านผมลองสาํ รวจเวบ็
กลบั เจอแตอ่ ะไรทพ่ี สิ ดารตามทบ่ี อลบอกมที งั้ กนิ อาหารแปลก เชน่ กนิ สตั วส์ งวน หรอื วา่ จะใหส้ ตั วม์ าสกู้ นั
คนทด่ี ขู องพวกน้มี จี าํ นวนเยอะมาก และน่ีจะเป็นอกี คดที ต่ี อ้ งสบื สวนกนั ตอ่ ไปแน่นอน

ผ่านมาไม่กว่ี นั ครงั้ น้มี นั เกดิ ขน้ึ แลว้ บอลไดร้ บั บาดเจบ็ หนกั จนถูกส่งเขา้ หอ้ งไอซยี ผู มเองทเ่ี ดนิ ไป
เดนิ มาอยหู่ น้าหอ้ งไดส้ กั พกั หมอกเ็ ดนิ ออกมาจากหอ้ งผมทต่ี น่ื ตกใจอยแู่ ลว้ กเ็ ขา้ ถามคุณหมอวา่ บอลอาการ
เป็นอยา่ งไร

7 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ ปลอดภยั แล้วนะครบั แต่กต็ ้องตดั มือข้างซ้ายทิ้งเพราะได้รบั บาดเจบ็ หนัก ”
ถา้ ไดย้ นิ ไมผ่ ดิ หมอบอกวา่ ตดั มอื ซา้ ยทง้ิ แบบนนั้ ใชไ่ หม หมอบอกวา่ บอลถกู เตารดี ทบั มอื ผมทเ่ี รมิ่
จะหวั เสยี กบั การกระทาํ ของบอลมากพอแลว้ และรไู้ ดใ้ นทนั ทวี า่ มนั ตอ้ งทาํ เร่อื งพเิ รนมาแน่

“ บอลมงึ มีปัญหาอะไรกบั ชีวิตหรอื เปล่า”

ผมถามไปกร็ นิ น้ําใสแ่ กว้ ใหม้ นั ไปดว้ ยในตอนน้ีมนั กไ็ ดอ้ อกจากหอ้ งไอซยี แู ละมาพกั อยหู่ อ้ งปกตหิ อ้ ง
ผปู้ ่วยชายรวม ผมถามวา่ ไปทาํ อยา่ งไรถงึ ไปโดนเตารดี ทบั มอื คาํ ตอบทไ่ี ดค้ อื ทาํ ชาเลนจว์ า่ มอื คนเราจะทน
เตารดี ไดน้ านแค่ไหนยง่ิ นานมากเท่าไรคกุ กก้ี ไ็ ดม้ ากขน้ึ เรอ่ื ยๆ

“ กแู ค่สนกุ มากไปหน่อยอีกอย่างกแู ค่อยากได้เงิน ”

“ เงินหรอ? มงึ มีจนใช้ไม่หมดแล้วนะหาอย่างอื่นทาํ กไ็ ด้เพื่อน บริษทั มีเยอะแยะท่ีรบั คนแบบมงึ ”

“ บา้ นกลู ้มละลายว่ะหมอก เวบ็ นัน้ เป็นทางเดียวท่ีจะช่วยที่บา้ นกไู ด้ ”

ผมเองทเ่ี ป็นเพ่อื นมนั กลบั ไม่เคยรบั รเู้ รอ่ื งนม้ี ากอ่ นเลยแมแ้ ต่นิดเดยี วผมกร็ สู้ กึ ผดิ ไม่น้อยทเ่ี พงิ่ มารู้
เรอ่ื งหลงั จากน้ีเราคงตอ้ งหาทางแกไ้ ขและชว่ ยเหลอื บอลเพ่อื นรกั ของผมอยา่ งน้อยกห็ างานเป็นหลกั เป็น
แหลง่ ใหก้ บั มนั ก่อน

8 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 3 ห้องแห่งความลบั

“ ไม!่ ปล่อยหนไู ป ฮือออ ”

ภาพของเดก็ สาวทพ่ี ยายามออกแรงดน้ิ ขณะถูกลากตวั ผา่ นหน้าฉนั ไปทาํ ใหค้ ดิ ถงึ ชะตากรรมของ
ตวั เองตลอดช่วงชวี ติ ทผ่ี า่ นมา

13 มนี าคม 2550

“ ผา่ น ไม่ผ่าน ไม่ผ่าน ไมผ่ ่าน! มงึ เอาอะไรมาให้กไู อ่พวกโง่ ”

ฉนั คอื หน่งึ ในเดก็ ทถ่ี กู จบั ตวั แยก ร่วมกบั คนอ่นื ๆทงั้ หญงิ และชาย ผหู้ ญงิ รปู ร่างอว้ นทว้ มจะคอยทาํ
หน้าทต่ี รวจสอบหน้าตาพวกเรา เธอจบั คางฉนั เงยหน้าขน้ึ หนั ซา้ ยขวาเสรจ็

“ ผ่าน ”

ฉนั ไดไ้ ปยนื กองกบั เดก็ กลมุ่ หน่งึ มชี ายวยั กลางคนสองถงึ สามคนยนื คมุ พวกเราอยขู่ า้ งๆ สกั พกั กล่มุ
ของฉนั ถกู พาขน้ึ รถตมู้ เี บาะนงั ่ สบายตวั ฉนั ไมร่ วู้ า่ จดุ หมายคอื ทไ่ี หน อาทเ่ี อาเงนิ ใหแ้ ม่บอกวา่ ฉนั จะสบาย
พวกเขาจะดแู ลอยา่ งดแี ต่แลว้ พวกเราถูกพามายงั หอ้ งแคบๆ ทต่ี อ้ งอดั กนั นอนนานร่วมปี

9 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

กจิ วตั รประจาํ วนั ตงั้ แตอ่ อกจากบา้ นนอกมาอยสู่ ลมั แออดั แห่งน้ีคอื บางส่วนทโ่ี ตหน่อยไดย้ นิ แคว่ า่ จะ
จบั ไปหน้ากลอ้ งส่วนทเ่ี หลอื กต็ อ้ งตน่ื แตเ่ ชา้ พรอ้ มดว้ ยเคร่อื งทาํ มาหากนิ ปลากรระป๋ องอะไรกไ็ ดท้ ส่ี ามารถ
ยอดเหรยี ญได้

พวกเราตอ้ งเดนิ เทา้ ปล่าวออกจากตรอกซอยเลก็ ๆตรงไปยงั ตลาดบา้ งชุมชนบา้ ง แตท่ ท่ี ุกคนจะแยง่
กนั มากทส่ี ดุ คอื สถานรี ถไฟ นกั ท่องเทย่ี วจะเยอะหน่อยแมส้ ่วนใหญ่จะถกู เตอื นใหร้ ะวงั ก่อนมาแตก่ ย็ งั มบี าง
คนทเ่ี ผลอยอดเหรยี ญให้ มนั ทาํ ใหพ้ วกเราทเ่ี หลอื กรกู นั เขา้ ไปแยง่ เผลอๆ กลบั ไดร้ บั บาดเจบ็ กลบั มา

เพอ่ื ความอยรู่ อดเราเลยตอ้ งทาํ แบบน้หี ากไม่ทาํ คนทอ่ี ่อนแอจะถูกทาํ โทษถงึ เวลากนิ ฉนั ตอ้ งยนื ตาก
ฝนอยดู่ า้ นนอกตกึ รา้ งเกา่ ๆ ทเ่ี ป็นทซ่ี ุกหวั นอนของพวกเราหลายรอ้ ยชวี ติ รสู้ กึ หนาวและหวิ โชคดใี นตอนนนั้
มผี หู้ ญงิ แต่งตวั ดคี นหน่งึ เดนิ มาทฉ่ี นั พรอ้ มดว้ ยลุงแกๆ่ กาํ ลงั ถอื ร่มใหเ้ ธอฉนั เกอื บจะเป็นลมแลว้ หลงั จากไม่
มอี ะไรตกถงึ ทอ้ งมาตลอดทงั้ วนั แต่รา่ งกายกท็ นฟังเธอพดู ใหจ้ บ

“ ไปอย่กู บั ฉันนะ ”
เธอโน้มตวั ลงมาเลก็ น้อย สง่ ยม้ิ ใหอ้ ยา่ งผใู้ หญใ่ จดแี ตค่ วามจรงิ มนั คอื รอยยม้ิ ทเ่ี จอื ปนไปดว้ ยเมด็ เงนิ
ฉนั กลายเป็นตวั ทาํ เงนิ ใหเ้ ธอและพวกเขาเหลา่ นนั้ ทฉ่ี นั ตอ้ งเรยี กวา่ นายทา่ น

“ เข้าไปสิจะ๊ ที่น่ีมเี ตียงนุ่มๆให้กบั เธอหากต้องการอะไรขอให้บอกนะ ”

10 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ฉนั ยนื ลงั เลอยหู่ น้าหอ้ งไดส้ กั พกั ใหญ่ อนั ทจ่ี รงิ จะเรยี กวา่ หอ้ งกไ็ มน่ ่าจะถกู ทน่ี ่ีเป็นหอ้ งโถงโลง่ ๆ มี
ผา้ เตน็ ทเ์ ก่าๆ กนั้ แยกไวเ้ ป็นลอ๊ คๆบางลอ๊ คทเ่ี ดนิ ผา่ นเมอ่ื ก้ี มองเหน็ รอยขาดดว้ ยซ้าํ ฉนั ไม่ใช่เดก็ เลก็ ทจ่ี ะ
ไมร่ วู้ า่ เสยี งควรญครางทด่ี งั เลด็ ลอดออกมาจากหลายๆ หอ้ งทเ่ี ดนิ ผ่านเมอ่ื กค้ี อื เสยี งอะไร

ฉนั เหน็ มนั จนชนิ ตาตอนอยทู่ ต่ี กึ รา้ ง ทงั้ เดก็ หญงิ และชายทท่ี าํ ผดิ กฎ เชน่ เศษเหรยี ญทไ่ี ดต้ อ่ วนั หาก
มกี ารแอบเกบ็ ไวแ้ ละถกู จบั ไดจ้ ะถูกผคู้ มุ ทาํ โทษหลากวธิ แี ตกตา่ งกนั ออกไป แต่มนั คอื การลงโทษใหไ้ ปหน้า
กลอ้ งซง่ึ คนทอ่ี อกมาจากการทาํ โทษกห็ า้ มพดู ถงึ เรอ่ื งนเ้ี ลยเดด็ ขาด

“ ไมต่ ้องกลวั หรอกนะ ”

ฉนั ยนื ตวั สนั ่ อยกู่ บั ท่ี เกาะชายเสอ้ื เธอไวแ้ น่นจนชายฉกรรจเ์ ขา้ มาจบั มอื ฉนั ลากพาเขา้ ไปในหอ้ งนนั้
มนั วา่ งเปลา่ ฉนั ใจชน้ื ขน้ึ มาเยอะแตก่ ไ็ ดไ้ มน่ านหลงั จากฉนั หลบั ไป หน่ึงในผคู้ มุ แอบยอ่ งเขา้ มากลางดกึ
ตงั้ แต่นนั้ มาฉนั เลยกลายเป็นผหู้ ญงิ แปดเป้ือนทอ่ี ายไุ ดเ้ พยี งสบิ สาม

“ ถ้าอยากออกจากท่ีน่ีอย่บู า้ นสวยๆ กท็ าํ ตวั ดีๆนะ ”

สตฉิ นั เหมอื นกง่ึ หลบั กง่ึ ตน่ื ไดย้ นิ เสยี งชายเม่อื กเ้ี อย่ พรอ้ มกบั กลน่ิ บุหรฟ่ี ุ้งทแ่ี ตะจมกู กอ่ นมนั จะ
ค่อยๆ จางหายไปในทส่ี ดุ

11 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

10 ปีต่อมา

ฉนั พยายามทาํ ทกุ อยา่ งเพ่อื ใหม้ ชี วี ติ รอดผา่ นไปวนั ต่อวนั หากคดิ ทจ่ี ะหนีอยา่ งเช่นมคี รงั้ หน่งึ มี
ผหู้ ญงิ งจะพาฉนั หนแี ตไ่ มส่ าํ เรจ็ และเธอไดห้ ายตวั ไปอยา่ งไรร้ อ่ งรอย ภาพสุดทา้ ยทฉ่ี นั เหน็ เธอคอื ความ
ทรมานของผหู้ ญงิ คนหน่งึ เกนิ จะรบั ไหว การทาํ รา้ ยทารณุ ชนิดทร่ี บั ไมไ่ ดจ้ รงิ ๆ มนั ตดิ ประสาทฉนั จนทาํ ให้
ฉนั ตอ้ งสะดงุ้ ต่นื ขน้ึ ทกุ ครงั้ เพราะฝันรา้ ย

ปัจจุบนั 14:23 น.

“ เพราะแบบนี้มนั ถึงทาํ ให้คณุ กลบั ทาํ เรื่องแบบนี้
เหมอื นอย่างท่ีคณุ เคยโดนแบบนัน้ เหรอครบั ”

ตอนน้เี ราอยกู่ นั ทห่ี อ้ งสบื สวนผมไดค้ ดใี หมม่ าสบื เน่อื งมาจากเวบ็ ไซตท์ บ่ี อลไดไ้ ปเลน่ เราเฝ้า
ตดิ ตามมานานจนไดเ้ จอหอ้ งหน่งึ ในเวบ็ ไซต์ ชอ่ื หอ้ งแหง่ ความลบั คา่ เขา้ สมาชกิ สองพนั บาทมยี อดเขา้ ชมสงู
ทส่ี ดุ กวา่ หอ้ งอ่นื ๆ

เราไดส้ บื มากอ่ นหน้าน้วี า่ หอ้ งน้ีเป็นหอ้ งคา้ ปเวณแี ละมกี ารทาํ รา้ ยทารุณอยา่ งโหดรา้ ยกบั เดก็ หนํา
ซ้าํ หอ้ งน้ยี งั ทาํ รายไดส้ งู มากทเี ดยี วและเจา้ ของหอ้ งน้ีคอื หญงิ สาวทผ่ี มกาํ ลงั สอบสวนอยตู่ าํ รวจตามจบั ไดเ้ มอ่ื
วานน้ขี ณะกาํ ลงั เดนิ จา่ ยตลาดปรกตเิ หมอื นไมไ่ ดท้ าํ เรอ่ื งผดิ ศลี ธรรมอะไรเธอไดส้ ารภาพกบั ผมของความ
เป็นมามนั เกดิ จากความแคน้ และเดก็ สว่ นใหญ่กเ็ ป็นลกู เป็นหลานของคนทเ่ี คยทาํ รา้ ยเธอในตอนนนั้

12 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

เธอไดล้ อ่ ลวงเดก็ หญงิ และเดก็ ชายมาขงั ไวแ้ ตส่ ถานทไ่ี มไ่ ดร้ สู้ กึ น่ากลวั เป็นหอ้ งแถวยาวออกไป
เหมอื นหอ้ งเชา่ ปรกติ แลว้ แตว่ นั วา่ จะไดช้ าเลนจอ์ ะไรกต็ อ้ งรอใหล้ กู คา้ ในหอ้ งร่วมกนั โหวต วนั ดคี นื ดไี ดช้ า
เลนจใ์ หเ้ ดก็ กนิ เน้ือตวั เองกม็ ซี ง่ึ ตอนนท้ี างตาํ รวจกก็ าํ ลงั ตามจบั กุมคนทเ่ี ป็นสมาชกิ ในหอ้ งน้อี ยู่

ผมทใ่ี หบ้ อลตามชว่ ยสบื เวบ็ ไซตเ์ ถ่อื นน้วี า่ มอี ะไรทท่ี างตาํ รวจสามารถแทรกแซงไปไดม้ ากพรอ้ มให้
คา่ ตอบแทนซง่ึ ตอนน้บี อลกเ็ ป็นมอื ขวาของผม หากไมไ่ ดม้ นั เราคงไม่รเู้ ร่อื งพวกน้มี ากอ่ นวา่ ตอนน้ีเราใชส้ อ่ื
ผดิ ทผ่ี ดิ ทาง

13 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 4 บคุ คลปริศนา

"แมค่ รบั เกบ็ ของเสรจ็ รยึ งั ? "
ผมทต่ี ะโกนเรยี กหาแมก่ ่อนหน้าน้เี ราไดม้ าไหวพ้ ระทเ่ี ชยี งใหม่แลว้ กาํ ลงั เตรยี มตวั กลบั ระหวา่ ง
เดนิ ทางแมน่ งั ่ โดยสารทเ่ี บาะขา้ งๆโดยผมเองทเ่ี ป็นคนขบั รถ
ดว้ ยการเดนิ ทางทม่ี รี ะยะไกลทาํ ใหผ้ มตอ้ งด่มื เคร่อื งดม่ื ชกู าํ ลงั กนั หลบั ดว้ ยระยะทางกวา่ 700 กวา่
กโิ ลแมบ่ อกกบั ผมวา่ ไม่ตอ้ งรบี ถา้ ไม่ไหวใหห้ าทพ่ี กั กอ่ นเพราะแบบนนั้ ผมเลยจะตอ้ งแวะปัม้ เพอ่ื เขา้ หอ้ งน้ํา
และซอ้ื ของกนิ กนั ง่วง

ณ ลานจอดรถ เวลา 08.00 น.

ผมทล่ี งรถมาพรอ้ มกบั แม่ผมเหลอื บไปเหน็ ผหู้ ญงิ คนหน่งึ ทก่ี าํ ลงั ลนลานเดนิ ไปเดนิ มาอยหู่ น้าตกู้ ด
เงนิ เหมอื นกบั มเี ร่อื งรา้ ยแรงอะไรสกั อยา่ ง ผมอยากจะเดนิ เขา้ ไปถามแต่แมก่ บ็ อกวา่ อยา่ ไปใหร้ บี เดนิ ทางตอ่
เพราะยงั เชา้ อยเู่ ดยี๋ วพอดกึ แลว้ จะขบั รถลาํ บากระหวา่ งทผ่ี มขบั รถอยผู่ มรสู้ กึ ขนลกุ แปลกๆเหมอื นกบั วา่ มี
ความเยน็ อยรู่ อบๆตวั

14 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ แมห่ นาวรปึ ล่าวครบั ”
แม่ส่ายหน้า

“ เอาอะไรมาหนาวรถเราแอรเ์ หมือนจะพงั ขนาดนี้ ”
เราทงั้ คนู่ งั ่ รถไปเร่อื ยๆ การจราจรตดิ เอาเร่อื งและเรม่ิ จะเยน็ แลว้ ดว้ ยความทแ่ี มเ่ ป็นหว่ งเลยบอกให้
เราทพ่ี กั โรงแรมก่อนเพอ่ื ความปลอดภยั ในการขบั รถโรงแรมทเ่ี รามาพกั เป็นโรงแรมเลก็ ๆ ตน้ ไมเ้ ตม็ ไปหมด
แตไ่ มไ่ ดร้ กเหมอื นป่าอากาศเยน็ สบายมากอาจเป็นเพราะปลกู ตน้ ไมไ้ วร้ อบๆ โรงแรม
ซง่ึ ในตอนน้ผี มเองไดอ้ อกมานงั ่ เล่นขา้ งหลงั โรงแรมเพ่อื สบู บหุ รแ่ี ตท่ วา่ มอื ของผมไปสมั ผสั ถกู น้ําสี
แดงมกี ลน่ิ คาวเหมน็ ดมดดู ๆี กร็ ไู้ ดท้ นั ทวี า่ มนั คอื เลอื ดเลยเชค็ ทต่ี วั เองดวู า่ มแี ผลตรงไหนหรอื ไมแ่ ตก่ ไ็ มม่ ี
ผมรแู้ บบนนั้ เลยเดนิ ไปทก่ี อ๊ กน้ําใกลๆ้ เพอ่ื ลา้ งออกแลว้ เดนิ เขา้ หอ้ งไปหาแมด่ ว้ ยความกงั วลใจ
ผมขนลุกแปลกๆเหมอื นมคี นคอยจอ้ งผมอยตู่ ลอด พอมาถงึ หอ้ งกเ็ ลา่ เร่อื งใหแ้ มฟ่ ัง แมเ่ องกต็ กใจ
แต่กพ็ ดู บ่นนนั ่ น่ีไปตามประสา ผมเองเป็นคนทม่ี อี ะไรจะบอกแม่เสมอเพราะเรามกี นั อยสู่ องคนอยากใหท้ ่าน
เป็นหน่งึ คนทร่ี เู้ รอ่ื งของผมทกุ อยา่ ง หขู องผมแวว่ ไดย้ นิ เสยี งมคี นกาํ ลงั รอ้ งไหอ้ ยหู่ ลงั หอ้ ง

“ แม่ได้ยินอะไรไหม”

15 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ผมพยายามนง่ิ เงยี บฟังเสยี งนนั้ อยสู่ กั พกั แม่กด็ เู หมอื นจะกลวั ไปดว้ ยเลยบอกใหผ้ มเลกิ สนใจสงิ่ นนั้
แลว้ ไปอาบน้ําเพราะจะตอ้ งออกไปกนิ ขา้ วเยน็

ผมเลกิ สนใจสงิ่ นนั้ และไดไ้ ปเตรยี มของอาบน้ําแตด่ ว้ ยความลลี าของผมทข่ี อจะเลน่ โทรศพั ทก์ อ่ นทาํ
ใหแ้ ม่ตอ้ งไปอาบก่อนผมและผมเองทน่ี อนเลน่ อยบู่ นเตยี งขณะทน่ี อนผมกเ็ ผลอหลบั ไปและฝันเหน็ ผหู้ ญงิ คน
หน่งึ ทก่ี าํ ลงั วง่ิ หนีบคุ คลปรศิ นาซง่ึ ไลห่ ลงั มาอยา่ งกระชนั้ ชดิ

เธอคนนนั้ แหวกหญา้ พุ่มไมโ้ ดยไมส่ นใจวา่ มนั จะขดี ขว่ นขาและแขนเธอจนเลอื ดออกผมพยายาม
ตามไปดเู ธอจนกระทงั ่ เธอหายไปในความมดื ผมมองฝ่าความมดื หาเธอตามพุ่มไมบ้ า้ ง หลงั โขดหนิ บา้ งกไ็ ม่
เจอแลว้ สงิ่ ทท่ี าํ ใหผ้ มตอ้ งผวากเ็ กดิ ขน้ึ โดยไม่ทนั ไดต้ งั้ ตวั ผมหนั มาเจอใบหน้าผหู้ ญงิ คนนนั้ จอ้ งหน้าผมอยใู่ น
ระยะเพยี งคบื ใบหน้า กอ่ นจะพดู เบาๆวา่

“ ช่วยด้วย”

แฮ๊กๆ!!!

ผมทต่ี กใจต่นื ขน้ึ มานงั ่ มองไปรอบๆหอ้ งดว้ ยความกลวั สายตาของผมมองเหน็ เงาทส่ี ะทอ้ นแสงจาก
ขา้ งนอกเป็นร่างผหู้ ญงิ เดนิ ผ่านระเบยี งหอ้ งเราไป หวั ใจของผมทเ่ี ตน้ จนจะหลดุ ออกมาดว้ ยความกลวั ผมท่ี
เรยี กหาแมท่ ก่ี าํ ลงั อาบน้ําแต่ไมไ่ ดม้ กี ารตอบกลบั แตอ่ ยา่ งใด ขาผมในตอนนนั้ เดนิ ไปไหนไม่ไดเ้ ลย

กอ๊ กๆ เสยี งเคาะหอ้ งเป็นจงั หวะทเ่ี คาะผ่านกระจกทางระเบยี งหอ้ งตาของผมจอ้ งไม่กะพรบิ อยๆู่
กระจกกเ็ ปิดไดเ้ องมอื ทเ่ี กาะอยทู่ ป่ี ระตกู ระจกเตม็ ไปดว้ ยเลอื ดทก่ี าํ ลงั หยดอยู่ ผมภาวนาขอใหห้ ยดุ การ
กระทาํ สงิ่ นนั้

16 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ จะเอาไรกต็ ามแต่หยดุ เถอะ ผมเป็นนักสืบผมช่วยคณุ ได้ ”

รา่ งนนั้ หยดุ นงิ่ ไปกอ่ นจะปล่อยมอื ออกจะประตแู ลว้ หายไป ผมเหน็ แบบนนั้ กร็ บี ไปปิดประตใู นทนั ที หวั ใจ
เหมอื นไม่อยกู่ บั ตวั แลว้ ผมตงั้ สตสิ กั พกั ก่อนทจ่ี ะนอนลงไปทเ่ี ดมิ

“ เป็นอะไรไปลกู ”
เสยี งของแม่ทเ่ี ดนิ ออกมาจากหอ้ งน้ําทแ่ี ตง่ ตวั เสรจ็ แลว้ เรยี บรอ้ ยพรอ้ มออกไปกนิ ขา้ วแลว้ ไดไ้ ปยนื ท่ี
หน้ากระจกแต่ใบหน้านนั้ กลบั ไมใ่ ชแ่ ม่ ผตี นนนั้ ยนื จอ้ งผมผา่ นกระจกตาไม่กะพรบิ มนั ทาํ ใหผ้ มผวาจนตอ้ ง
ต่นื ขน้ึ จากฝัน

“ ฝันซ้อนฝันเหรอวะ? ”

ผมทต่ี อ้ งดงึ สตกิ ลบั มาอกี ครงั้ และวง่ิ ออกไปทร่ี อบบข้ี องโรงแรมเลา่ เรอ่ื งทงั้ หมดทเ่ี กดิ ขน้ึ ใหฟ้ ังและ
ทางโรงแรมกไ็ ดเ้ ลา่ ผมมาวา่ เม่อื หา้ เดอื นก่อนมหี ญงิ สาวคนหนง่ึ เป็น ยทู ปู เบอร์

ไดม้ าพกั ทโ่ี รงแรมน้แี ต่ตนเองกลบั ทาํ กระเป๋ าเงนิ หายไมส่ ามารถกดเงนิ ใชไ้ ดแ้ ต่ยงั ดที ส่ี ามารถจา่ ย
ผ่านโทรศพั ทม์ อื ถอื ไดใ้ นวนั นนั้ หญงิ สาวคนนนั้ ไดไ้ ปถ่ายบรเิ วรหลงั โรงแรมและดเู หมอื นกาํ ลงั ถ่ายไลฟ์ สดอยู่
ถ่ายไปกเ็ ลน่ กบั คนดไู ปดว้ ยแต่เพราะเดนิ ไม่ระวงั เลยล่นื หวั ไปกระแทกกบั โขดหนิ ตายคาท่ี

17 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

แตพ่ นกั งานมนั ่ ใจวา่ กลอ้ งตดิ ตวั หญงิ สาวคนนนั้ ตลอดแต่พอมาพบศพกลอ้ งกลบั ไมอ่ ยแู่ ลว้ ผมทล่ี อง
เอาเร่อื งน้ไี ปหาในเนต็ กลบั ไดร้ บั ความนิยมมากแตก่ ไ็ มม่ ใี ครรวู้ า่ จากโรงแรมไหนผมเองกไ็ มค่ ดิ วา่ จะเป็น
โรงแรมทผ่ี มพกั อาศยั อยู่

แต่ในคอมเมน้ ของเรอ่ื งน้ีกลบั พดู วา่ ไปทางดา้ นลบวา่ ทาํ อะไรไมร่ ะวงั กส็ มควรแลว้ การทเ่ี ราไม่คาด
วา่ จะตอ้ งมาตายมนั ถอื เป็นทส่ี มควรงนั้ หรอื

แลว้ ทเ่ี ธอตามมาหลอกหลอนผมคงเป็นเพราะอยากไดก้ ลอ้ งคนื ผมลองดชู ่อง Youtubeของเธอเป็น
ชอ่ งเกย่ี วกบั การทอ่ งเทย่ี วทไ่ี ปไหนมาไหนคนเดยี วสรา้ งความสขุ ใหค้ นอน่ื แต่พอเกดิ เร่อื งคนเหลา่ นนั้ กลบั
คอมเมน้ แยๆ่ ใส่เธอ

18 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 5 กหุ ลาบทุกวนั คู่

หยาดฝนเมด็ เลก็ ค่อยๆโปรยลงบนโลกสเี ทาในค่าํ ทพ่ี ระจนั ทรเ์ วา้ แหวง่ ขาดวนิ่ ไม่ต่างอะไรกบั หยาด
น้ําตาสใี สทอ่ี าบหน้าเจา้ ของควนั ขาว ทพ่ี ่นมนั ออกมาทางปาก

หญงิ สาวคนหนง่ึ ดว้ ยสายตาเลอ่ื นลอย ไม่วา่ เวลาจะผ่านเน่ินนานเพยี งใด สง่ิ ทเ่ี กดิ ขน้ึ แลว้ และผา่ น
เลยไปไมส่ ามารถเรยี กยอ้ นคนื กลบั มาได้ ไมส่ ามารถนึกถงึ และซมึ ซบั ความรสู้ กึ ใดๆไดอ้ กี

ทุกสง่ิ เรมิ่ ตน้ และจบลงอยา่ งรวดเรว็ โดยไมท่ นั แมแ้ ต่จะไดต้ งั้ ตวั ไมต่ า่ งอะไรกบั กลบี กุหลาบสแี ดงใน
มอื ทค่ี ่อยๆรว่ งโรย สายลมหอบเอาน้ําฝนปะทะเขา้ กบั ขา้ งแกม้ แลว้ ไหลเยม้ิ รวมกบั น้ําตากอ่ นจะร่วงลงส่พู น้ื
คอนกรตี หนาบนเงาสสี ลวั ใตฝ้ ่าเทา้

เธออดั ควนั เขา้ ปอดอกี ครงั้ ก่อนทจ่ี ะทง้ิ มนั ลงส่พู น้ื เบอ้ื งลา่ งทส่ี งู ลว่ิ สายฝนดบั บุหรแ่ี ทบจะในทนั ที
ก่อนทจ่ี ะรว่ งลงจมพน้ื ไปเฉยๆ

“ เราเลิกกนั กด็ ีนะหมอก แพมคิดว่าหมอกไม่ต้องการแพมแล้ว ”

เราคยุ กนั ผา่ นโทรศพั ทผ์ มทอ่ี ยไู่ ทยกบั แพมทอ่ี ยญู่ ่ปี ุ่นในชว่ งน้ีอากาศทญ่ี ป่ี ่นุ หนาวและมหี มิ ะถา้ เรา
ไดอ้ ยดู่ ว้ ยกนั คงจะดี แต่มนั ไมก่ ลบั ทาํ ใหเ้ ราเลกิ กนั ในบรรยากาศทด่ี แี บบน้ี

19 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ปัจจุบนั ณ รา้ นกาแฟแห่งหนงึ่

“ทาํ ใจแล้วเดินหน้าต่อได้แล้วเพื่อน ”

บอลทพ่ี ดู กบั ผมเพราะอยๆู่ ผมเองกถ็ อนหายใจแลว้ มองไปทร่ี า้ นขายดอกไมต้ รงขา้ ม ความน่ารกั
ของผมคอื ตอนทผ่ี มคบกบั แพมแฟนสาวของผม ผมเองมเี พ่อื นเปิดรา้ นขายดอกไมอ้ ยญู่ ป่ี ่นุ

ในทกุ ๆวนั คผู่ มจะใหเ้ พอ่ื นสง่ ดอกไมช้ อ่ ใหญไ่ ปใหแ้ พมเสมอจนวนั หน่งึ ทค่ี วามห่างและความไม่
เขา้ ใจมาแทนทเ่ี รา ทาํ ใหเ้ ราตอ้ งเลกิ กนั เราคบกนั ตงั้ แต่สมยั มธั ยมแต่แพมเองไดท้ ุนไปเรยี นต่อ ผมอยากให้
แพมนนั้ มอี นาคตทด่ี เี พราะแบบนนั้ เลยตอ้ งใหเ้ ธอไป เราไมไ่ ดเ้ จอกนั เลยตงั้ แต่แพมไปเรยี นทญ่ี ป่ี ุ่น

อาจกลบั มาไทยบา้ งแตก่ เ็ ป็นเวลาสนั้ ๆ สว่ นผมเองกไ็ ปหาแพมบา้ งแต่กต็ อ้ งทาํ งานหาคา่ ตวั ๋ หนกั เอา
เร่อื งโชคยงั ดที ส่ี มยั น้ีโทรศพั ทส์ ามารถคยุ แลว้ เหน็ หน้ากนั ไดแ้ ต่มนั กไ็ ม่เพยี งพอสาํ หรบั เรา หลงั จากเราเลกิ
กนั ผมตดิ ต่อแพมไม่ไดอ้ กี เลย แต่เม่อื ไมไ่ ดม้ าน้ีผมไดร้ บั โทรศพั ทเ์ บอรป์ รศิ นานนั ่ กค็ อื เบอรข์ องแม่แพม

ซง่ึ โทรมาขอความช่วยเหลอื และบอกวา่ แพมหายตวั ไปตดิ ต่อไมไ่ ด้ แพมกลบั ไทยมาไดส้ องอาทติ ย์
แลว้ ผมไมร่ อชา้ ทจ่ี ะตอบรบั ในการชว่ ยเหลอื ของแมแ่ พม อยา่ งน้อยขอแคห่ าเธอเจอ ผมแค่ตอ้ งการจะเรมิ่ ตน้
ใหม่ขอโอกาสสกั ครงั้ กย็ งั ดแี ตเ่ หมอื นโชคชะตาจะไมใ่ หโ้ อกาสผมอกี แลว้

เพราะล่าสดุ ผมไดต้ ามตวั แพมเจอซง่ึ เธอไดจ้ ากผมไปแลว้ เราไปเจอศพแพมทบ่ี า้ นรา้ งแหง่ หน่งึ ใคร
จะคดิ วา่ แพมกเ็ ป็นเหยอ่ื ของเวบ็ ไซตเ์ ถ่อื นนนั ่

20 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ซง่ึ หอ้ งทถ่ี ่ายทอดสดน้เี ป็นหอ้ งของชายผหู้ น่งึ และเราไดจ้ บั กุมตวั แลว้ เรยี บรอ้ ยซง่ึ ชาเลนจท์ ห่ี อ้ งน้ี
ทาํ คอื การทอ่ งเทย่ี ว ดจู ะธรรมดาแตพ่ วกมนั จดั ฉากใหแ้ พมไปเจอเรอ่ื งแยๆ่

ชายผนู้ นั้ สารภาพออกมาวา่ รจู้ กั กบั แพมตอนไปสนามบนิ พวกมนั ดกั รอเหยอ่ื อยทู่ น่ี นั ่ และสถานีขนสง่
ตา่ งๆ และเขา้ ทาบทามทนั ทที าํ เป็นวา่ เป็นยวู ทปู เบอร์ กาํ ลงั สรา้ งช่องใหม่ และจะอาสาพาเทย่ี วหรอื ไมก่ ใ็ ห้
เหยอ่ื พาเทย่ี ว คนรว่ มขบวนการมที งั้ หญงิ และชายอายยุ ส่ี บิ ตน้ ๆดว้ ยซ้าํ

เหยอ่ื บางคนโชคดที ไ่ี มถ่ งึ ตายแตไ่ มส่ ามารถเอาผดิ กบั คนพวกน้ีไดเ้ พราะเหยอ่ื ไม่รเู้ รอ่ื งการจดั ฉาก
อกี อยา่ งอย่ตู อ่ หน้าคนเยอะๆ เหยอ่ื เลยคดิ วา่ ไมน่ ่าจะมสี งิ่ อนั ตรายใดๆ

แต่กบั แพมมนั คอื การตายไปจากโลกน้ีเม่อื ไรล้ มหายใจ กไ็ ม่เหลอื ความทกุ ข์ เม่อื ไรท้ กุ ขอ์ าจไม่เป็น
สขุ นกั แต่กย็ งั ดกี วา่ การแบกรบั ความเจบ็ ปวดทรมานอยา่ งทกุ วนั น้นี นั ่ กค็ อื ผมเองทย่ี งั ทรมาน

21 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 6 ปราง

“ ที่น่ีน่ะเหรอ ? ”

ฉนั แหงนหน้ามองอาคารสาํ นกั งานกระจกทงั้ หลงั ก่อนหยบิ แผนทพ่ี บั สส่ี ว่ นออกจากกระเป๋ าสทู เพอ่ื
ตรวจสอบใหแ้ น่ใจวา่ ไมผ่ ดิ ท่ี

“ มคี ลินิกอย่ตู รงนี้จริงๆดว้ ยสิน่ะ ”

ฉนั ลองมองไปรอบๆสถานทต่ี รงน้ี เวลาบา่ ยบนถนนคนทาํ งานทห่ี า่ งจากตวั เมอื งมาไมไ่ กลมากนกั
แตท่ น่ี ่เี ตม็ ไปดว้ ยนกั ธุรกจิ สวมสทู ราคาแพงระยบั ยงิ่ กวา่ สามสบิ เปอรเ์ ซน็ ตย์ งั เป็นตา่ งชาติ มนั ทาํ ใหฉ้ นั รไู้ ด้
ในทนั ทวี า่ ไม่เหมาะกบั ทน่ี ่ีเลย

ฉนั ไดแ้ ตย่ นื มองเงาของตนทส่ี ะทอ้ นบนประตอู ตั โนมตั ิ แมจ้ ะสวมสทู ราคาแพงทเ่ี ผลอซอ้ื โดยไม่ได้
คดิ เม่อื รตู้ วั เองมโี อกาศไดไ้ ปนําเสนองานวจิ ยั ในสมั มนาวชิ าการซง่ึ จดั โดยสมาคมวสิ ญั ญแี พทยแ์ ห่งประเทศ
ญป่ี ุ่นฉนั ถอนใหใ้ จซ้าํ ไปซ้าํ มา

กอ่ นจะเหลอื บมองนาฬกิ าขอ้ มอื ตอนน้ีกว็ า่ บ่ายโมงตรง มเี วลาอกี สบิ นาทถี งึ จะไดเ้ ขา้ ไปสมั ภาษณ์
ก่อนอน่ื กต็ อ้ งเรยี กความมนั ่ ใจใหต้ วั เองกอ่ นแลว้ ถงึ เดนิ เขา้ ไปในตวั อาคาร

22 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ประตลู ฟิ ตเ์ ปิดทช่ี นั้ สบิ สองเป็นชนั้ บนสุดของอาคารน้ี ฉนั ไดแ้ ตข่ มวดคว้ิ เม่อื เหน็ ประตกู ะจกฝ้า
รปู ทรงเรขาคณติ ทใ่ี หค้ วามรสู้ กึ ไม่ตา่ งจากเขา้ คลบั ชนั้ สงู ถา้ หากไมม่ ปี ้าย “คลนิ กิ ศลั ยกรรมความงามวนั
เดย”์ ตดิ อยขู่ า้ งประตคู งไม่มใี ครคดิ วา่ ทน่ี ่ีคอื สถานพยาบาลเป็นแน่

“ ไมเ่ หมอื นท่ีเคยคิดไว้เลยนะที่นี่ ”

ฉนั ผลกั ประตพู รอ้ มกบั กา้ วขาเขา้ ไปขา้ งในอยา่ งกลา้ ๆ กลวั และไดพ้ บกบั ทางเขา้ ซง่ึ มบี รรยายไม่
ตา่ งจากเสรมิ ความงามสดุ หรู ดา้ นขวามอื เป็นเคาน์เตอรป์ ระชาสมั พนั ธโ์ ปรง่ สบายประดบั ตกแตง่ ดว้ ยดอก
กุหลาบสแี ดงสดในแจกนั ราคาแพงลวิ่ ลกึ เขา้ ไปภายในเป็นหอ้ งรบั แขกทจ่ี ดั วางโซฟาหมุ้ หนงั บนพน้ื หนิ อ่อน
ฉนั ลองชะโงกหน้าเขา้ ไปภายในเคาน์เตอรแ์ ตไ่ ม่พบใครเลย

“ เอ่อขอโทษนะคะ ”

เม่อื ส่งเสยี งออกไปกพ็ บกบั ชายชุดสทู ทเ่ี ดนิ ออกมาจากประตอู กี บานซง่ึ อยดู่ า้ นหน้าฉนั ในตอนน้ี

“ ต้องขอโทษดว้ ยนะครบั พอดีไมท่ ราบเลยว่ามีคนมา ”

ชายผ้นู นั้ พดู ด้วยรอยยิ้ม

“ ค่ะ คือว่าฉัน ”

23 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ ผมทราบดีครบั ว่าคณุ เป็นใคร เชิญทางนี้เลยครบั ”

ชายคนเดมิ กม้ ศรี ษะอยา่ งนอบน้อมก่อนนําทางไปยงั หอ้ งทต่ี นเองเดนิ ออกมาเมอ่ื ครู่ ในหอ้ งน้มี ี
โซฟาแบบสองทน่ี งั ่ ตงั้ อยหู่ น้าโตะ๊ ทาํ งานไมส้ ไตลแ์ อนทคี เรยี กไดว้ า่ บรรยายกาศภายในหอ้ งไมแ่ ตกตา่ งจาก
หอ้ งรบั รองลกู คา้ ของบรษิ ทั ใหญ่แต่อยา่ งใด

“ เชิญนัง่ ครบั ”

ฉนั คอ่ ยๆหยอ่ นตวั ลงบนโซฟาตามคาํ เชญิ ความนุ่มเกนิ กวา่ ทค่ี าดไวส้ ง่ ผลใหร้ า่ งบอบบางเกอื บ
เสยี ศนู ยเ์ ม่อื สมั ผสั กบั เบาะ

“ ขอโทษนะครบั ที่ทาํ ต้องให้รอนาน
พอดีเจา้ หน้าที่ไมอ่ ยู่ ผมภผู า เป็นผอู้ าํ นวยการคลินิกครบั ”

“ คะ? ไมต่ ้องขอโทษฉันกไ็ ด้ค่ะคณุ ภผู า คือว่าฉนั ขอแนะนําตวั ก่อน ฉัน…”

ชายตรงหน้ายกมอื ขน้ึ เป็นเชงิ หา้ มปรามขณะทฉ่ี นั เองกไ็ ปไมถ่ กู เหมอื นกนั

“ไม่ต้องแนะนําตวั กไ็ ด้ครบั คณุ เข้าใจครบั ว่ามาขอคาํ ปรึกษาโดยไมป่ ระสงคอ์ อกนาม ”

24 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ในตอนนนั้ ฉนั กเ็ กดิ คาํ ถามขน้ึ ในใจวา่ จะมาสมั ภาษณ์งานแต่กลบั ไม่ใหฉ้ นั ตอ้ งพดู ชอ่ื ตวั เองหรอื
ขอ้ มลู ใดๆเลยชายผนู้ นั้ จอ้ งตาฉนั ไมก่ ะพรบิ ทาํ ใหฉ้ นั รสู้ กึ ราวกบั โดนตอ้ นใหจ้ นมมุ รสู้ กึ อดึ อดั เป็นอยา่ งมาก

“ เอ่อคณุ จอ้ งหน้าฉนั อย่นู ะคะตอนนี้เป็นอะไรหรอื เปล่า ”

“ เปล่าครบั ไมไ่ ด้เป็นไร
แค่คดิ วา่ หน้าตาสวยอยแู่ ลว้ นะครบั ไมพ่ อใจจุดไหนบนหน้าเหรอครบั ”

“อะไรนะคะคณุ ภผู า ”

“ กค็ ณุ อาจจะไม่มนั ่ ใจตวั เองหรอื เปล่าครบั
อยากสวยกวา่ น้ีใชไ่ หมครบั วางใจไดเ้ ลยแคป่ รบั นดิ เดยี วเองครบั ตามทค่ี ณุ ตอ้ งการ”

ฉนั เขา้ ใจแลว้ ละ่ ทแ่ี ทผ้ ชู้ ายคนน้กี ม็ องวา่ ฉนั เป็นคนไขข้ องเขาน่เี อง
เพราะแบบน้ฉี นั ตอ้ งเตอื นเขาสกั หน่อย

“ คณุ หมอคะ คือว่าฉนั ไมใ่ ช่คนไข้หรอกค่ะฉนั มาสมั ภาษณ์งานค่ะ ”

25 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ชายผนู้ ้อี ยกู่ ท็ ง้ิ ตวั เองลงบนโซฟาพรอ้ มกบั คลายปมเนกไท รอยยม้ิ บนใบหน้าจางหายไปราวกบั คน
ละ่ คนและแสดงสหี น้าไมพ่ อใจออกมาไม่ต่างจากเดก็ ชายทก่ี าํ ลงั งอน

“ โธ่เอย๊ ไมใ่ ช่ลกู ค้าแล้วไม่บอกกนั แต่แรกล่ะครบั ผมกป็ ัน้ หน้ายิ้มฟรเี ลย ”

อะไรของเขากนั นะเขา้ ใจผดิ เองไมใ่ ช่เหรอ

“สรปุ คณุ จะมารบั หน้าที่แทนต่อจากหมอแก้วใช่ไหม ”

“ ใช่ค่ะฉนั เหน็ ว่าคณุ หมอกาํ ลงั หาวิสญั ณีแพทยค์ นใหม่….”

หลงั จากนนั้ ฉนั กไ็ ดท้ าํ งานทส่ี ถานพยาบาลน้ที ุกอยา่ งผา่ นไปไดด้ ว้ ยดี ภผู าช่วยฉนั ในทกุ ๆ เรอ่ื ง
แถมนางพยาบาลคนอน่ื ๆ กด็ กี บั ฉนั เราอยกู่ นั เหมอื นครอบครวั เลก็ ๆ วนั เวลาผา่ นไปความรสู้ กึ มนั กเ็ กดิ ขน้ึ
ระหวา่ งเราสองคนจนทาํ ใหเ้ ราตดั สนิ ใจคบหากนั เราไม่เพยี งแต่เป็นหมอศลั ยกรรม

เรายงั มเี วบ็ บลอ็ กเป็นของตวั เองและยงั มหี อ้ งไวส้ าํ หรบั ใหค้ าํ แนะนําแบบออนไลนใ์ ชช้ ่อื วา่ “วนั เดย์
ทเู ดย”์ ฉนั เคยถามเร่อื งช่อื คลนิ กิ วา่ ทาํ ไมถงึ ชอ่ื วนั เดย์ หมอภไู ดใ้ หค้ าํ ตอบวา่ จะไดเ้ ขา้ สโลแกน วนั เดยส์ วย
วนั เดยี ว หากไม่สวยยนิ ดแี กใ้ หฟ้ รี

คลนิ กิ ของเราตา่ งไดร้ บั ความสนใจทงั้ ในโลกออนไลน์และคนทวั ่ ๆไปอยา่ งมาก โดยเฉพาะในหอ้ ง
แชทวนั เดยท์ เู ดยท์ อ่ี าทติ ยห์ น่งึ จะมสี องวนั คอื วนั อาทติ ยแ์ ละวนั พธุ

26 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

จนวนั น้กี ม็ าถงึ ทเ่ี ราจะตอ้ งมาไลฟ์ เพอ่ื ใหค้ าํ ปรกึ ษากบั สามชกิ ในหอ้ งบางครงั้ อาจมกี ารเลน่ เกมหาก
ใครเล่นเกมชนะกจ็ ะไดผ้ ่าตดั ไดห้ น่งึ จดุ บนใบหน้าฟรไี ปเลย เกมสาํ หรบั วนั น้คี อื ใหเ้ ดาวา่ หมอภจู ะมแี พลนขอ
แต่งงานฉนั วนั ไหน

ซง่ึ ฉนั กจ็ ะรใู้ นวนั น้ีดว้ ยตอนทเ่ี ขามาบอกฉนั วา่ จะเล่นเกมหวั ขอ้ น้ตี วั ฉนั เองกด็ ใี จจนเน้อื เตน้ ไปแลว้
ทกุ อยา่ งผา่ นไปดว้ ยดี สมาชกิ ในหอ้ งเรมิ่ มากขน้ึ เร่อื ยๆ และกต็ งั้ ใจเลน่ เกมกนั อยา่ งสนุกทางเราเองกใ็ ห้
คาํ ปรกึ ษาไปดว้ ยเรามกั จะไดค้ กุ กเ้ี สมอๆ

พอไปแรกเป็นเงนิ กไ็ ดเ้ ยอะพอสมควรเงนิ ทไ่ี ดเ้ รากเ็ อาไปทาํ บุญและเอามาเป็นคา่ บาํ รุงคลนิ กิ บา้ ง
เรานงั ่ ไลฟ์ ไป อยๆู่ กม็ คี อมเมน้ ทท่ี าํ ใหฉ้ นั ตอ้ งหวั เสยี

“ ขอให้ไม่เจริญนะคะหมอปราง ”

เพราะเป็นการไลฟ์ ทเ่ี ราไมส่ ามารถรไู้ ดเ้ ลยวา่ ใครเป็นใครหมอภเู หน็ ขอ้ ความนนั้ กต็ อ้ งขออนุญาต
ทกุ ๆ คนปิดไลฟ์ ไปกอ่ น และหนั มาคุยกบั ฉนั ถงึ เร่อื งทเ่ี กดิ ขน้ึ ทกุ ครงั้ ในการไลฟ์ ไม่เคยมใี ครเคยมาดา่ วา่ ฉนั
เลยแมแ้ ตน่ ้อยแต่คนผนู้ นั้ เป็นใครอยๆู่ มาแช่งกนั แบบน้ี หมอภไู ดแ้ ต่บอกใหฉ้ นั ใจเยน็

วนั หน่งึ มผี หู้ ญงิ คนหน่งึ เดนิ เขา้ มาในคลนิ กิ และฉนั เองทย่ี นื อยตู่ รงเคาน์เตอรพ์ อดี
ผหู้ ยงิ คนนนั้ เรยี กชอ่ื เล่นฉนั

“ หมอปรางคะ ”
“ คะ? คณุ ลกู ค้ามอี ะไรให้เราช่วยดีคะนดั คิวไวไ้ หมคะหรอื มาปรึกษาหมออย่างเดียว ”

27 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ ขอพ่อของเดก็ คืนจะได้ไหมคะ หมอภคู ่ะขอคืนได้ไหมคะ ”
เหมอื นตอนน้ีหฉู นั จะดบั ไปโลกมดื บอดอยา่ งเหน็ ไดช้ ดั แขนขาไมม่ แี รงรสู้ กึ ตวั ชาหน้าไปหมดน่าจะ
ความรสู้ กึ เดยี วกนั กบั ตอนฉีดยาชาใหค้ นไขแ้ ลว้ ยาออกฤทธิ ์

“ ช่วยพดู ให้เข้าใจงา่ ยกว่านี้ได้ไหมคะ หมอว่าหมอเหมอื นจะไมเ่ ข้าใจ”

“ ฉนั ท้องค่ะหมอปรางแล้วพ่อของเดก็ กค็ ือ หมอภคู ะ่ ”

หญงิ คนน้เี ล่าต่อวา่ ไดเ้ จอกบั หมอภทู ค่ี ลนิ ิกแหง่ น้จี ากการไลฟ์ สดหอ้ งแชทของเราแลว้ เธอไดม้ าเขา้
ไลฟ์ ในวนั ทเ่ี ราเล่นเกมแลว้ เธอเป็นผชู้ นะในวนั นนั้ และเรอ่ื งมนั กเ็ กดิ ขน้ึ ไปเมอ่ื สามเดอื นทแ่ี ลว้ ทส่ี องคนน้ี
แอบตดิ ต่อกนั จนวนั น้ผี หู้ ญงิ คนน้มี าอยตู่ รงหน้าฉนั พรอ้ มสง่ ผลตรวจใหก้ บั ฉนั ฉนั รสู้ กึ ไปตอ่ ไมถ่ กู

วนั น้เี ป็นอกี วนั ทเ่ี ราจะตอ้ งมาไลฟ์ กนั เรอ่ื งในวนั นนั้ ฉนั ไมไ่ ดบ้ อกหมอภู วา่ มผี หู้ ญงิ มาหาการไลฟ์ นํา
เดนิ ตอ่ ไปพรอ้ มกบั เกมประจาํ วนั ตอ่ จากความเดนิ ครงั้ ทแ่ี ลว้ วา่ หมอภจู ะขอฉนั แต่งงานตอนไหน

“ หมอคะ มอี ะไรอยากบอกฉันก่อนไหมคะ ”

“ บอกคณุ เหรอ จะให้บอกอะไรเหรอครบั ”

28 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ ไม่มอี ะไรจะพดู จริงๆเหรอคะหมอ ”
ฉนั ถามยา้ํ อกี ครงั้ เพ่อื ใหเ้ ขาคดิ วา่ ตวั เองไปทาํ อะไรผดิ มา สหี น้าเขาดไู ม่ค่อยดพี รอ้ มกระซบิ ทข่ี า้ งหู
ฉนั แลว้ ถามวา่ ฉนั เป็นอะไร ฉนั เองกไ็ ดห้ นั ไปมองหน้าเขาน้ําตามนั จะไหลออกมาใหไ้ ด้

“ คณุ ไปทาํ ใครท้องมาคะหมอ ”
ในทนั ใดนนั้ เองทด่ี วงตาเขาเบกิ โพลงออกมาอยา่ งเหน็ ไดช้ ดั พรอ้ มกบั สา่ ยหน้า และ กระซบิ อกี ทใี ห้
ฉนั ใจเยน็ ๆ เขาอธบิ ายไดพ้ อฉนั เหน็ เป็นแบบนนั้ มอื มนั กข็ ยบั ไปเองฉนั เอาแขนของฉนั ลอ็ กไวท้ ค่ี อของหมอ
ภู และใชม้ ดี ปาดไปทค่ี อเขาขณะไลฟ์ สดกนั อยวู่ นิ าทนี นั้ ฉนั ขาดสตไิ ปแลว้ ฉนั ถกู หกั หลงั มนั ไมค่ วรจะเป็น
แบบน้ี

ปัจจบุ นั ณ หอ้ งสอบสวน

ผมทท่ี าํ หน้าทข่ี องตวั เองในหอ้ งน้กี ต็ อ้ งชะงกั ไป จรงิ ๆควรจะชนิ เพราะสมยั น้มี คี ดที ค่ี ดิ ไม่ถงึ อยู่
ตลอดแต่น่เี ป็นเร่อื งทท่ี าํ ใหร้ สู้ กึ วา่ ทาํ ไมคนเราถงึ ไมร่ จู้ กั พอในความรกั หรอื สง่ิ ทต่ี นเองมเี รอ่ื งน้เี ป็นเร่อื งใหญ่
ลงขา่ วหน้าหน่งึ แตโ่ ชคยงั ดที ฝ่ี ัง่ ผชู้ ายไม่ถงึ ตายเพราะไปโรงพยาบลาทนั โดย

หมอปรางเป็นคนไปส่งเองและลา่ สุดผมทไ่ี ดเ้ ขา้ ไปดใู นไลฟ์ นนั้ เจอแตค่ อมเมน้ ทว่ี า่ ดจู ะสะ่ ใจกบั สง่ิ ท่ี
หมอปรางทาํ คนพวกน้ีเป็นอะไรกนั ไปหมดสดุ ทา้ ยน้ีผมคดิ วา่ ไมม่ ใี ครมาลขิ ติ ชวี ติ เราไดน้ อกจากตวั เราเอง
ชวี ติ คุณ คณุ เลอื กมนั เอง

29 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 7 โลกของคนป่ วย

หลงั ๆ มาน้ีเจอแต่เร่อื งแปลกๆ พอไดม้ าทาํ คดที เ่ี กย่ี ว กบั เรอ่ื ง ดารก์ เวบ็ แลว้ บางครงั้ กจ็ ะรสู้ กึ
หลอนๆ บา้ งเป็นบางครงั้ เพราะใน ดารก์ เวบ็ มแี ต่อะไรแปลกๆ บา้ งกม็ สี ง่ิ ผดิ กฎหมายเตม็ ไปหมดทาง
ตาํ รวจกก็ าํ ลงั จดั การในเร่อื งน้อี ยอู่ ยา่ งเชน่ การทาํ รา้ ยทารณุ ทงั้ คนทงั้ สตั ว์

วนั น้เี ป็นวนั ทผ่ี มจะตอ้ งพาบอลเพอ่ื นของผมไปทโ่ี รงพยาบาลและ ทส่ี าํ คญั ไอบ่ อลมนั ดนั ไปชอบ
พยาบาลคนหน่งึ เขา้ ใหแ้ ละกาํ ลงั ตามจบี เขาอยู่ มนั ดใี จทกุ ครงั้ ทไ่ี ดไ้ ปโรงพยาบาล

และพอมาถงึ โรงพยาบาลผมทน่ี งั ่ คอยอยขู่ า้ งนอกรอบอลกเ็ จอเขา้ กบั พยาบาลทบ่ี อลมนั ชอบ
สมน้ําหน้ามนั เพราะดเู หมอื นเขาจะมหี น้าทท่ี าํ อยา่ งอ่นื แลว้ กาํ ลงั จะเปลย่ี นเวรพอดแี ตบ่ อลกเ็ ขา้ หอ้ งไปส่ะ
กอ่ นผมทกั ทายเธอเลก็ น้อย ผมเหน็ วา่ จะเทย่ี งเลยลองชวนคุณพยาบาลดสู กั หน่อยเป็นเพอ่ื นทด่ี ใี ชไ้ ดเ้ ลยนะ
ครบั ผมเน่ีย

ณ ศนู ยอ์ าหารของโรงพยาบาล

“ ดเู หมอื นอาการของคณุ บอลจะดีขึ้นแล้วนะคะ ”

“ ครบั ผมกด็ ีขึน้ เรอ่ื ยๆ เลยครบั ”
ตอนน้ถี ้าใหเ้ ทยี บวา่ มะเขอื เทศกบั หน้าของไอ่บอล
แน่นอนวา่ ผมจะตอบวา่ หน้าของมนั แดงกวา่ มะเขอื เทศแน่นอน

30 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“วนั นี้ฉนั ไปเจอเร่ืองหน่ึงท่ีน่ารกั มากๆ เลยล่ะค่ะ
คิดว่าจะเอาไปเขียนลงเวบ็ ส่วนตวั ของฉันอยากฟังกนั ไหมคะ”

อยากครบั !!!

“ คณุ บอลไมต่ ้องตะโกนกไ็ ด้ค่ะฉันขอเล่าให้ฟังนะคะ”
เธอพดู ไปกห็ วั เราะไปในการกระทาํ ของเพอ่ื นผมคนน้ี

มวี นั หน่ึงฉนั ไดม้ โี อกาสดแู ลผปู้ ่วยทเ่ี ป็นมะเรง็ ไมม่ คี นไขค้ นไหนยม้ิ แมแ้ ตค่ นญาตคิ นไขเ้ องกเ็ ช่นกนั
เหน็ วา่ ทุกๆวนั ตอ้ งมคี นมารกั ษาดว้ ยคโี มและเคมบี าํ บดั กเ็ ป็นเร่อื งปรกตขิ องการรกั ษา ถงึ แมม้ นั ทาํ ใหห้ าย
จากโรคแต่ผลขา้ งเคยี งของยากต็ อ้ งทาํ ใหพ้ วกเขาทรมาน คนไขท้ กุ ๆคนต่างกม็ รี ่างกายทซ่ี บู ผอม

ฉนั ไดเ้ จอกบั คุณตาคนหน่ึงซง่ึ เป็นคนไขเ้ ตยี งหนง่ึ เป็นเตยี งทอ่ี ยใู่ กลก้ บั เคาน์เตอรพ์ ยาบาล คุณตา
นอนอยบู่ นเตยี งคนเดยี วฉนั พยายามมองหาญาตขิ องคณุ ตา แต่กไ็ ม่มใี ครเลย แตใ่ นวนั ตอ่ มา

ฉนั เหน็ คณุ ยายยนื อยขู่ า้ งๆเตยี ง ในตอนทพ่ี พ่ี ยาบาลทาํ แผลใหค้ ุณตาคุณตารอ้ งดว้ ยความเจบ็ ปวด
แตข่ า้ งกนั นนั้ เองกม็ มี อื ของคุณยายทก่ี มุ มอื ปลอบคุณตาอยจู่ ะเสรจ็ แลว้ ตลอดเวลาทค่ี ุณตารอ้ งไมม่ ใี ครควรสู้
กบั มะเรง็ เพยี งคนเดยี วฉนั และเพอ่ื นๆตา่ งหนั ไปยม้ิ ใหก้ นั มนั เป็นภาพทน่ี ่ารกั มาก

บ่ายสองของวนั หน่งึ ชพี จรของคณุ ตาเตน้ เรว็ ซง่ึ มนั ไม่ปกตเิ พอ่ื นจงึ รบี เรยี กอาจารยใ์ หม้ าดใู นขณะท่ี
เพอ่ื นและอาจารยก์ าํ ลงั วดั สญั ญาณชพี คุณตาอกี ครงั้ เพอ่ื ความแน่ใจฉนั กเ็ หลอื บไปมองคณุ ยาย

31 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คุณยายกมุ มอื คุณตาไวต้ ลอดเวลาปากกบ็ อกคุณตาซา้ํ ไปซ้าํ มาวา่ ไม่เป็นไรแลว้ พดู วนไปวนมา
พรอ้ มกบั ลบู มอื คณุ ตาเบาแววตาของคุณยายทม่ี องคณุ ตาเหมอื นอยากจะบอกกบั คณุ ตาวา่ ฉนั อย่ตู รงน้นี ะ..
ฉนั ยงั อยขู่ า้ งๆเธอนะ..

“ เรื่องมนั กป็ ระมาณนี้ล่ะค่ะ ”

เธอเลา่ ใหเ้ ราฟังกลายเป็นอกี ดา้ นหนง่ึ ทเ่ี ราไม่เคยเจอ กใ็ ชจ่ รงิ ๆเพราะวนั ๆเจอแต่คดฆี ่าตกรรม
และ ดา้ นลบตลอดเวลาผมมองวา่ เป็นเร่อื งทน่ี ่ารกั มากอยา่ งน้อยกช็ ว่ ยบรรเทาใจผมไดบ้ า้ งวา่ โลกน้มี นั ไมไ่ ด้
โหดรา้ ยไปทงั้ หมด กาํ ลงั ใจมนั สาํ คญั

32 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีที่ 8 ร้านประจาํ

เชา้ มดื ประมาณตสี ามตสี ถ่ี อื เป็นชว่ งเวลาทผ่ี คู้ นยงั คงหลบั ใหลแตแ่ หลง่ ทง้ิ ขยะแถบนอกเมอื งกลบั
ครกึ ครน้ื เป็นพเิ ศษ เหลา่ พ่อคา้ แม่คา้ เสมอื นตวั แทนจากชมุ ชนแออดั มารวมตวั กนั ต่างฝ่ายต่างทาํ หน้าทข่ี อง
ตวั เอง ยงุ่ อยกู่ บั ภาระของตนทา่ มกลางแสงวบั ๆ แวมๆ ราวกบั มงี านบญุ แตจ่ รงิ ๆ แลว้ มนั กต็ ลาดเชา้ มดื
ธรรมดา

กองขยะแต่ละ่ โซนคลา้ ยถูกจบั จองแสดงความเป็นเจา้ ของ ไมม่ ใี ครมายมุ่ ยา่ มของกนั ละ่ กนั ไฟฉายท่ี
คาดอยบู่ นหวั สาดส่องหาอาหารมอื สอง สามภี รรยาคหู่ นง่ึ กาํ ลงั ช่วยกนั

คดั กระดกู ไก่ทย่ี งั พอมเี ศษเน้อื ตดิ ใสก่ ลอ่ งใบใหญท่ เ่ี ตรยี มมา กลนิ่ ของมนั เหมน็ อบั ชวนจะอว้ กรวม
ไปถงึ มหี นอนทไ่ี ตก่ นั ยวั้ เยย้ี อยบู่ นพน้ื ใหค้ วามรสู้ กึ สะอดิ สะเอยี นไมใ่ ชน่ ้อย แต่พวกเขาชนิ กบั มนั แลว้ เพราะ
เร่อื งปากทอ้ งมนั สาํ คญั กวา่ เร่อื งพวกน้ี

เวลาเขา้ สหู่ กโมงเชา้ อาหารชนั้ เลศิ ของคนรากหญ้าถกู สง่ กลบั ไปยงั รา้ น ภรรยาทาํ หน้าทจ่ี ดุ เตาแกส๊
พรอ้ มเตยี มเคร่อื งเคยี งไวร้ อ ส่วนสามหี อบถุงบรรจโุ ครงกระดกู ลงจากเศษเหลก็ สล่ี อ้ คนั เก่าตรงไปหลงั บา้ น

เทมนั ใส่กะละมงั ลา้ งเอาเศษดนิ และกลนิ่ ไมพ่ งึ ประสงคบ์ างส่วนออก เปิดปิดประปาหลายครงั้ จนน้ําท่ี
แชก่ ระดกู ใสสะอาดแลว้ ส่งใหผ้ เู้ ป็นภรรยารบั ชว่ งตอ่ กระทะใบใหญ่ตงั้ รออยบู่ นเตา รอจนน้ํามนั เรมิ่ รอ้ นไดท้ ่ี
เครอ่ื งเทศทเ่ี ตรยี มไวโ้ รยเพ่อื ความหอม กองกระดกู ไรร้ าคาก่อนหน้าน้กี ลบั ทาํ ใหเ้ ป็นเมด็ เงนิ ได้

33 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

หญงิ วยั กลางคนเทมนั ลงกระทะพรอ้ มใสเ่ กลอื ปรงุ รสชาตอิ กี นดิ หน่อยขนั้ ตอนสดุ ทา้ ยคอื ซอสสแี ดง
มะเขอื เทศจากขวดราดใหท้ วั ่ คนคลกุ เคลา้ ใหเ้ ขา้ กนั เป็นการดบั กลนิ่ และเพม่ิ สสี นั ในทส่ี ดุ กพ็ รอ้ มจะเสริ ฟ์ ให้
ลกู คา้ หาเชา้ กนิ ค่าํ

“ เหมือนเดิมครบั เจ้ ”

ลกู คา้ ประจาํ สงั ่ เมนูขณะนงั ่ ลงบนเกา้ อห้ี น้ารา้ น กม้ มองจอสเ่ี หลย่ี มในมอื ระหวา่ งรออาหารมอ้ื เชา้
ขดุ คยุ้ เขย่ี หาเร่อื งราวทพ่ี อจะเพม่ิ กาํ ลงั ใจสาํ หรบั การทาํ งานในวนั น้ี ขา่ วการเมอื งทถ่ี ูกเล่อื นผา่ นไปเฉยๆ
ตามดว้ ยโฆษณาน่องไกท่ อดแบรนดด์ งั ทเ่ี ขาไมเ่ คยไดก้ นิ ไดก้ นิ กเ็ พยี งโครงกระดกู ไกท่ อดราคาถูกๆ จาก
รา้ นน้ี

“ ได้แลว้ จ้า ไม่อิ่มกข็ อป้าเพ่ิมได้นะหมายถึงข้าว ”

เธอยม้ิ ตอบกลบั พรอ้ มมองลกู คา้ หนุ่มตกั ขา้ วเขา้ ปาก อกี มอื แทะกระดกู กไ่ ปดว้ ยเธอไมไ่ ดม้ คี วามสุข
กบั การทาํ อะไรแบบน้แี ต่เพราะเศรษฐกจิ มนั บงั คบั ใหเ้ ธอทาํ

“ อรอ่ ยเหมอื นทุกวนั เลยครบั เจ้ ”

ลกู คา้ หนุ่มพดู ดว้ ยน้ําเสยี งดใี จและมคี วามสุขกบั การกนิ ของโปรดของเขา มอื ทต่ี กั น้ําซอสเขา้ ปาก
ซดกนิ จนหมดถว้ ยหลงั จากจดั การกบั ขา้ ว และกระดกู หมดแลว้ เขายน่ื เหรยี ญจา่ ยใหแ้ มค่ า้ และเดนิ จากไป

34 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ทงั้ หมดน้เี ป็นคาํ ใหก้ ารของวยั รุ่นชายสองคนทไ่ี ดต้ ามถ่ายคลปิ รา้ นน้ีไวท้ ุกการกระทาํ เพอ่ื ไลฟ์ ลงใน
หอ้ งของตวั เองทม่ี ชี ่อื วา่ หอ้ งอาหารแปลกวนั ๆ หน่งึ พวกเขาทาํ รายไดจ้ ากตรงน้ีมากพอสมควรสมาชกิ สว่ น
ใหญ่ทเ่ี ขามาดกู ส็ ามารถใหค้ ุกกพ้ี วกเขาไดง้ า่ ยๆ พวกเขาแค่หารา้ นอาหารทม่ี อี าหารแปลกขายกเ็ ทา่ นนั้

บอลเพอ่ื นของผมพอไดร้ บั หน้าทเ่ี ป็นมอื ขวาของผมมนั กง็ มหาหอ้ งทท่ี างตาํ รวจสามารถเขา้ ถงึ ได้
แลว้ ค่อยทยอยหาหลกั ฐานและเขา้ จบั กุมภายหลงั สว่ นรา้ นอาหารน้กี ต็ อ้ งถกู จดั การไปตามระเบยี บ

35 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีที่ 9 แชทมรณะ

ศพเดก็ วยั รุ่นหน่งึ ศพ นําพาผคู้ นทเ่ี กย่ี วขอ้ งเขา้ สคู่ ดฆี าตกรรมตอ่ เน่อื งสดุ สะเทอื นขวญั เม่อื คนรา้ ย
กลบั เป็นเพ่อื นกนั เอง อกี ครงั้ ทผ่ี มไดส้ บื คดที เ่ี กย่ี วกบั เดก็ วยั รุ่น แตร่ อบน้เี ป็นเพยี งเดก็ มธั ยมปลายการตาย
ของเดก็ คนนนั้ กลบั เป็นเพ่อื นสนิทของเคา้ ทเ่ี คา้ ไวใ้ จ

กรง้ิ !! เสยี งออดของโรงเรยี นดงั ขน้ึ เป็นสญั ญาณวา่ โรงเรยี นไดเ้ ลกิ เรยี นแลว้ เดก็ ๆทุกคนเรม่ิ ลงมา
จากตกึ บา้ งกย็ งั คงตอ้ งเรยี นพเิ ศษช่วงเยน็ ต่อรถตดิ อยบู่ รเิ วณหน้าโรงเรยี ง สนามหญา้ ทเ่ี ตม็ ไปดว้ ยเดก็
นกั เรยี นชายทก่ี าํ ลงั วงิ่ เลน่ กนั อกี ฝัง่ กก็ าํ ลงั เตะลกู กลมๆลายขาวดาํ กนั อยา่ งสนุกสนาน

ตะวนั ใกลล้ บั ฟ้าคนในโรงเรยี นทยอยกนั กลบั เวน้ แต่เดก็ ทอ่ี ยหู่ อในหลงั จากไดอ้ ายน้ํากนิ ขา้ วกนั เสรจ็
กม็ เี วลาหน่ึงชวั ่ โมงทเ่ี ดก็ ๆ จะไดพ้ กั ผ่อนกอ่ นทจ่ี ะตอ้ งไปอา่ นหนงั สอื หรอื ทาํ การบา้ นทห่ี อ้ งรวมใหญ่

ตรง้ิ ! เสยี งขอ้ ความเขา้ โทรศพั ทม์ อื ถอื ดงั ขน้ึ ของเดก็ ชายคนหน่งึ

“ มึงกอู ยากทาํ รายการ แบบล่าท้าผีกไ็ ด้ ”
เดก็ ชายคนหน่ึงไดล้ องส่งขอ้ ความไปหาเพ่อื นรกั ของเขาเลน่ ๆพรอ้ มบอกสงิ่ ทจ่ี ะทาํ ใหช้ วี ติ เขา
เปลย่ี นไปตลอดการ

“ เออเอาดิโรงเรยี นเรากใ็ ช้ได้เลย ”

36 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

เดก็ อกี คนทต่ี อบกลบั โดยเรว็ แลว้ คงนึกสนุกพอๆกนั กบั เดก็ อกี คนไม่รอชา้ พอหลงั จากทเ่ี ขา้ หอ้ งรวม
ใหญ่เสรจ็ ในเวลาน้กี เ็ วลาสท่ี ุ่มไดเ้ ดก็ สองคนไดแ้ อบออกจากหอในยามวกิ าลโดยปีนออกจากทางขา้ งหลงั

ในตอนน้พี วกเขาไดม้ าอยทู่ ต่ี กึ เกา่ ของโรงเรยี นซง่ึ มจี าํ นวนดว้ ยกนั หา้ ชนั้ ตกึ น้ีเป็นตกึ เรยี น อยตู่ งั้ แต่
ก่อตงั้ โรงเรยี นกไ็ ดป้ ระมาณหา้ สบิ ปีมาแลว้ สองคนทน่ี ึกสนุกกาํ ลงั เรมิ่ ไลฟ์ สดอยทู่ ห่ี อ้ งทม่ี ชี อ่ื วา่

“ ลา่ ทา้ ผอี นิ สคลู ” ดเู หมอื นในหอ้ งน้จี ะมเี พยี งไมก่ ค่ี นทเ่ี ขา้ มาดอู าจเป็นเพราะเป็นเร่อื งทด่ี จู ะหน้า
เบ่อื ของสมาชกิ แต่บางคนทเ่ี ขา้ มาดอู าจเป็นเพราะความหลอ่ ของเดก็ ทงั้ สอง ในหอ้ งน้คี นเรมิ่ เยอะขน้ึ เรอ่ื ยๆ
เพราะใบหน้าของเดก็ ทงั้ สองกเ็ ป็นไดม้ คี อมเมน้ ทด่ี คู กุ คามเรอ่ื งเพศสะ่ สว่ นใหญ่ แต่เดก็ สองคนกพ็ ยายามท่ี
จะเลย่ี งไปและตงั้ ใจเดนิ ไปขา้ งหน้าต่อ

“ มงึ คนเข้ามาดเู ราเยอะเลยว่ะ แต่ว่ากเู ริ่มจะเบื่อแล้วนะไมเ่ จอไรเลยเพ่ือน ”

เดก็ ทถ่ี อื กลอ้ งไดพ้ ดู กบั เพอ่ื นทอ่ี ยขู่ า้ งๆ วา่ ตนเรม่ิ จะเบอ่ื เพราะทท่ี าํ ๆอยคู่ อื การเดนิ ไปรอบๆตกึ ได้
แตห่ วงั จะเจอกบั อะไรบา้ ง

“ เอองนั้ กวู ่าเราแยกกนั ดีกว่ายงั ไงเด๋ียวกแู ชทหา ”

เดก็ ชายอกี คนทต่ี อ้ งแกส้ ถานการณ์อนั น่าเบอ่ื น้ที ต่ี อ้ งแยกออกไป เผ่อื เจออะไรทส่ี นุกๆจะไดเ้ รยี กหา
กนั ดกี วา่ อยดู่ ว้ ยกนั ไมอ่ ยา่ งนนั้ คงเดนิ ถงึ เชา้ กไ็ ม่เจออะไรแยกกนั ไปหาเรอ่ื งน่าจะดที ส่ี ดุ แลว้

37 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

เวลาผา่ นไปไดแ้ ค่สบิ นาทเี ดก็ ทข่ี อแยกตวั ออกไปส่งขอ้ ความผ่านแชทส่วนตวั กลบั มาวา่ ตนเจออะไร
ดๆี แลว้ ใหร้ บี ขน้ึ มาทช่ี นั้ ด่านฟ้า

“ มึงเดินไปด่านฟ้าเลยหรอ เคๆกาํ ลงั เดินตามขึน้ ไป ”
เดก็ ชายผถู้ อื กลอ้ งไดต้ อบลบั กลบั ไปโดยเรว็ และมุ่งหน้าไปหาเพอ่ื นของเคา้ ทอ่ี ยบู่ นดา่ นฟ้าพรอ้ มพดู
กบั สมาชกิ ทก่ี าํ ลงั ไลฟ์ สดอยใู่ นขณะน้ีตอนน้เี ขากเ็ ดนิ ขน้ึ มาไดถ้ งึ ชนั้ ทห่ี า้ แลว้ เหลอื แคป่ ีนบนั ไดข้ น้ึ ไปทช่ี นั้
ด่านฟ้ากเ็ ทานน้ั
แตอ่ ยๆู่ กน็ กึ ไดอ้ กี หน่ึงอยา่ ง วา่ ตอนทแ่ี ยกกนั ไปเขาเองทเ่ี ป็นคนเดนิ ขน้ึ เพอ่ื นของเคา้ เองต่างหากท่ี
เดนิ ลงและไปขา้ งหลงั ตกึ แลว้ เพอ่ื นของเขาจะมาอยทู่ ด่ี ่านฟ้าไดอ้ ยา่ งไรเขาเองเรม่ิ มอี าการสนั ่ กลวั น้ําเหง่อื
ค่อยเรมิ่ ไหลออกมาจากแผน่ หลงั ทนั ใดไหนขอ้ ความกส็ ่งมาอกี ที

“ มึงขึน้ มาหากรู ึยงั ? ”
เดก็ ชายผถู้ อื กลอ้ งแขนและขาเหมอื นจะขยบั ไมไ่ ดแ้ ตก่ แ็ ค่คดิ ในใจเพอ่ื นเขาคงแกลง้ เป็นแน่แต่ท่ี
สงสยั กค็ อื เคา้ ขน้ึ มาจากทางไหนเพราะประตอู กี ฝัง่ มนั ปิดเพราะฉะนนั้ ทางเขา้ ทางออกมาขน้ึ ไดแ้ ค่ทางเดยี ว
ในตอนน้ี ในหวั ทม่ี วั แตค่ ดิ และไม่กลา้ เดนิ ต่อไปขา้ งหน้ากถ็ ูกทาํ ลายลงเพราะมเี สยี งเรยี กเขา้ โทรเขา้ มา และ
มนั เป็นเบอรข์ องเพ่อื นทบ่ี อกวา่ อยบู่ นด่านฟ้า

38 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“ ฮลั โหลมึงอยไู่ หนเนี่ย แชทไปไม่ตอบกอู ะ”
น้ําเสยี งทด่ี หู งดุ หงดิ ของอกี ฝ่ายเพราะการไมต่ อบแชทของเดก็ ผถู้ อื กลอ้ ง คาดวา่ ในตอนน้เี คา้ เองก็
กาํ ลงั งงกบั สงิ่ ทเ่ี กดิ ขน้ึ

“ ตอบอะไรกต็ อบแล้วไงว่ากาํ ลงั ขึน้ ไปหามึง ”
“ ขึ้นมาหากู เพ่ือ!!! กอู ย่ขู ้างหลงั ตึกไงมึงลืมหรอ ”
สน้ิ คาํ พดู ของเพ่อื น เจา้ ตวั ไมร่ อชา้ ทเ่ี ขาจะตอ้ งวง่ิ หนีลงจากตกึ โดยเรว็ โดยไม่คดิ ชวี ติ
เป็นสาเหตุในตอนเชา้ ทผ่ี มเองไดม้ าโรงเรยี นน้ี เพอ่ื มาดสู ถานทเ่ี กดิ เหตุและฟังคาํ ใหก้ ารของเดก็ ทงั้
สอง ทว่ี า่ มศี พเดก็ เสยี ชวี ติ อยบู่ นด่านฟ้าของตกึ น้ซี ง่ึ กเ็ ป็นเดก็ อกี คนทม่ี าลา่ ทา้ ผเี มอ่ื สองวนั ทแ่ี ลว้ แตต่ อ้ งมา
เสยี ชวี ติ ลงเพราะ เจา้ ตวั เป็นโรคหวั ใจและหวั ใจวายเฉยี บพลนั กบั เร่อื งทเ่ี กดิ ขน้ึ คงเป็นเพราะอยากใหใ้ ครสกั
คนมารบั เขากลบั บา้ นกเ็ ทา่ นนั้

39 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 10 ร้านปริศนา

ฉนั ทเ่ี ดนิ สะพายกระเป๋ าเป้ใบโปรดออกมาจากทางดา้ นหลงั ซเู ปอรม์ ารเ์ กต็ วนั น้ฉี นั ไดเ้ วลาออกกะ
ตอนตหี า้ ครง่ึ เปล่าหรอกฉนั ไมไ่ ดอ้ อกมาจากซเู ปอรม์ ารเ์ กต็ ตรงตามเวลา วนั น้ฉี นั รสู้ กึ เหมอื นจะไมส่ บายจงึ
ขอตวั กลบั กอ่ นตงั้ แต่ตอนตสี าม ฉนั เดนิ กลบั อยา่ งชา้ ๆไมร่ บี รอ้ นนกั

แต่กระนนั้ กร็ ะวงั ตวั ตามทไ่ี ดเ้ รยี นรมู้ า หนง่ึ คอื ไมเ่ ดนิ เลน่ โทรศพั ทม์ อื ถอื ในทเ่ี ปลย่ี ว สองคอื ไม่ใส่
ของมคี า่ ลอ่ ตาลอ่ ใจ และสามคอื พกเงนิ ในกระเป๋ าแค่ไมก่ บ่ี าท ถ้าเกดิ มเี หตอุ ะไรจะไดไ้ มเ่ สยี ดายมากนกั แต่
เอาจรงิ ๆ คอื อยา่ เสยี อะไร อยา่ มใี ครมาทาํ อะไรเลยสกั อยา่ งกจ็ ะเป็นการดกี วา่ ขอใหไ้ ปถงึ บา้ นอยา่ ง
ปลอดภยั กพ็ อ

“จะกลบั บ้านแล้วเหรอหนพู ราว ? ”

เสยี งของ ยามชยั หรอื ลงุ ชยั ยามเก่าแก่ของซเู ปอรม์ ารเ์ กต็ THEMAX SUPERMART มาตงั้ แต่
ทน่ี ่เี ปิดใหม่ ๆ เอ่ยทกั ทายฉนั ทท่ี าํ งานจากกะดกึ มา ฉนั เองทก่ี าํ ลงั คดิ อะไรเพลนิ ๆ ถงึ กบั สะดงุ้ กอ่ นจะหนั
ไปมองเจา้ ของเสยี งแลว้ ถอนหายใจโลง่ อก

“โธ่...ลงุ จร มาเงียบ ๆ ตกใจหมด ”

“โทษที ๆ ลงุ ไม่ได้ตงั้ ใจจะทาํ ให้ตกใจกลบั บ้านดีๆลกู ”

40 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ระหวา่ งทางทฉ่ี นั ไดเ้ ดนิ กลบั อยา่ งปรกตฉิ นั เองทไ่ี มม่ รี ถมแี ตจ่ กั ยาน อกี อยา่ งบา้ นพกั ฉนั และท่ี
ทาํ งานกไ็ มห่ ่างกนั มากสามารถเดนิ ไปกลบั ได้ แต่วนั น้มี นั ดนั เกดิ เรอ่ื งขน้ึ ทว่ี า่ มผี หู้ ญงิ คนหน่งึ มาดกั รอฉนั ยนื
รออยหู่ น้ารา้ นแห่งหน่ึงทฉ่ี นั เองกเ็ พงิ่ รวู้ า่ ทต่ี รงน้มี รี า้ นมาเปิด

“ สวสั ดีค่ะคณุ ผ้หู ญิงเชิญข้างในก่อนได้ไหมคะ ”
หญงิ สาวทห่ี น้าตาสะสวยจมกู เป็นสนั ผวิ ขาวเนยี นราวกบั หมิ ะไดเ้ ชญิ ใหฉ้ นั เขา้ ไปทร่ี า้ นของเธอ
ภายในรา้ นมพี นกั งานผหู้ ญงิ อกี สองถงึ สามคนพวกเขาบรกิ ารฉนั ดมี ากเอาน้ําด่มื และขนมมาเสรมิ แต่ดว้ ยท่ี
ฉนั บอกไปวา่ ฉนั ไม่สบายเลยจะขอตวั กลบั ก่อน
แตก่ ม็ พี นกั งานคนหน่งึ ใหเ้ ทยี นหอมฉนั มาและบอกใหจ้ ดุ กอ่ นนอนแลว้ อาการจะดขี น้ึ สรปุ แลว้ ฉนั ก็
ยงั ไม่รวู้ า่ รา้ นแหง่ น้ขี ายอะไรฉนั ไดแ้ ตข่ อบคณุ และเดนิ กลบั บา้ น พอถงึ บา้ นเตรยี มจะเขา้ นอนกน็ กึ ไดถ้ งึ
เทยี นหอมทฉ่ี นั ไดม้ าเลยลองจดุ ใช้
วนั รุ่งขน้ึ ฉนั รสู้ กึ วา่ ตวั เองอาการดขี น้ึ มากราวกบั ไม่เคยป่วยมาก่อน เพราะแบบน้ตี อนทฉ่ี นั เลกิ งาน
เลยจะนําเงนิ ไปจ่ายใหก้ บั ทางรา้ น ถงึ แมเ้ ขาจะใหฉ้ นั มาฟรๆี กต็ าม แตอ่ ยา่ งน้อยไปซอ้ื มาเกบ็ ไวก้ ไ็ มเ่ สยี หาย
เวลาเลกิ งานไดม้ าถงึ ฉนั เดนิ ทางกลบั บา้ นอยา่ งเช่นเคยและจะแวะไปทร่ี า้ นนนั้
พอไดม้ าถงึ หน้ารา้ นกม็ พี นกั งานคนเดมิ เชญิ ฉนั เขา้ ไปขา้ งในฉนั ไดบ้ อกขอบคณุ และบอกสง่ิ ท่ี
ตอ้ งการ ทางรา้ นกย็ นิ ดฉี นั ลองเดนิ ไปทวั ่ ๆรา้ นเพอ่ื จะดวู า่ รา้ นน้ขี ายอะไรบา้ ง

41 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ภายในรา้ นมแี ต่ของผหู้ ญงิ พวกของแต่งตวั รวมไปถงึ เสอ้ื ผา้ เหมอื นรวมทกุ อยา่ งไวท้ น่ี ่ีก่อนจะกลบั
ทางรา้ นไดบ้ อกกบั ฉนั มาวา่ ทางรา้ นมบี รกิ ารทาํ สปาหากเป็นลกู คา้ ใหมจ่ ะไดท้ าํ ฟรหี น่งึ ครงั้ พอเป็นของฟรี
ฉนั ไมค่ วรจะปลอ่ ยใหม้ นั ผ่านไป

ฉนั ไดก้ ลบั มาทร่ี า้ นน้ีอกี ครงั้ ลกู คา้ มปี ระมาณสามคนรวมฉนั แลว้ ทส่ี าํ คญั ฉนั ไดพ้ าสม้ เพอ่ื นสนทิ ของ
ฉนั มาดว้ ย แต่วา่ ลกู คา้ ผหู้ ญงิ อกี คนดหู น้าตาไมค่ อ่ ยสดใส เหมอื นตอนทฉ่ี นั ไดม้ ารา้ นน้ใี นตอนแรกอยๆู่ กม็ ี
ลกู คา้ เดนิ ออกมาจากหอ้ งทาํ สปา แต่รสู้ กึ หน้าตาไม่ค่อยดเี ทา่ ไรเหมอื นคนขาดสตสิ ม้ ทเ่ี ป็นเพอ่ื นของฉนั ทน่ี งั ่
อยขู่ า้ งๆเรม่ิ ไมค่ อ่ ยสบายใจและสงสยั วา่ ทาํ สปาอะไรทาํ ไมดไู ม่ค่อยดนี กั

ในขณะทเ่ี รามองไปทล่ี กู คา้ ทงั้ สองพนกั งานกม็ ายนื บงั เราไวแ้ ลว้ ชวนคยุ ในเรอ่ื งตา่ งๆ ฉนั เองทไ่ี ดค้ ยุ
ไปสกั พกั เพ่อื รอควิ ทาํ สปากอ็ ยากจะเขา้ หอ้ งน้ําเลยถามพนกั งานวา่ หอ้ งน้ําอยทู่ ไ่ี หน แต่พนกั งานกลบั ทาํ
หน้าตาเหมอื นคนไม่อยากจะตอบฉนั กไ็ ดถ้ ามซ้าํ ไปอกี ครงั้

“สรปุ ห้องน้ําไปทางไหนคะ”

พนกั งานไดพ้ าฉนั ไปเขา้ หอ้ งน้ําซง่ึ เดนิ ลกึ เขา้ ไปพอสมควรหน้ารา้ นทด่ี เู ลก็ ๆแตข่ า้ งในกลบั ลกึ และ
กวา้ งฉนั ไดม้ าหยดุ ทห่ี น้าประตมู สี ญั ลกั ษณ์รปู ผหู้ ญงิ ตดิ อยทู่ ห่ี น้าประตู ฉนั ไดเ้ ขา้ ไปทาํ ธรุ ะสว่ นตวั เสรจ็ สบั
เรยี บรอ้ ยและไดเ้ ดนิ ออกมาพนกั งานคนนนั้ ยงั ยนื รอฉนั อยรู่ ะหวา่ งเดนิ กลบั ไปหาสม้ ทน่ี งั ่ รอฉนั อยขู่ า้ งนอก

ฉนั เหลอื บมองไปเหน็ หอ้ งทพ่ี วกเขาทาํ สปาอยเู่ หน็ ผา่ นจากรเู ลก็ ๆ ทเ่ี กดิ รอยแตกขน้ึ พนกั งานเดนิ
นําหน้าฉนั ไปไดไ้ กลนิดหน่อยฉนั เลยไดโ้ อกาสน้ที ส่ี อ่ งขอสอ่ งดู แต่กลบั พบวา่ พวกเขากําลงั ทารุณลกู คา้ ท่ี
นอนเปลอื ยเสอ้ื ผา้ อยแู่ ละมเี สยี งเลด็ ลอดออกมาวา่

42 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

“อย่านําเร่อื งนี้ไปบอกใครนะคะ ไมง่ นั้ จะถกู แบลก็ เมลไ์ ด้ ”

แคเ่ พยี งไดย้ นิ เรอ่ื งแบบนนั้ ฉนั เองทส่ี ตไิ มอ่ ยกู่ บั ตวั กส็ ะดงุ้ แต่กต็ อ้ งเรยี กสตติ นกลบั มาทาํ เป็นวา่ ไม่มี
อะไรเกดิ ขน้ึ ฉนั ทเ่ี ดนิ มาหาสม้ โชคยงั ดที ส่ี ม้ ไมไ่ ดเ้ ขา้ ไปแตก่ น็ ่าจะถงึ ควิ พวกเราแลว้ ฉนั เองทบ่ี อกพนกั งานไป
วา่ ฉนั ไม่คอ่ ยสบายแตพ่ นกั งานกย็ งั รงั้ ฉนั ไวท้ กุ วถิ ที าง จนในทส่ี ุดฉนั ตอ้ งวง่ิ ออกมาเพอ่ื มาแจง้ ความ

ณ หอ้ งสอบสวน

“ ทางเราจะช่วยเหลือคณุ พราวอย่างเตม็ ท่ีนะครบั ”

ผมเองทไ่ี ดร้ บั เร่อื งจากคณุ พราวถงึ รา้ นปรศิ นาน้แี ลว้ กร็ วบรวมคนไปยงั รา้ นน้ี ผมไดล้ องหาขอ้ มลู
ต่างๆ เกย่ี วกบั รา้ นน้คี อื เป็นรา้ นทผ่ี ดิ กฎหมายเพราะไมม่ เี ลขจดทะเบยี นหนําซา้ํ ยงั เหมอื นเป็นศนู ยค์ นโรค
จติ รา้ นแห่งน้มี แี ตผ่ หู้ ญงิ ดว้ ยกนั เองโดยหลอกผหู้ ญงิ ดว้ ยกนั เองทเ่ี ป็นลกู คา้ เขา้ มาทร่ี า้ นทาํ ใหล้ กู คา้ พงึ พอใจ

และจะมสี ทิ ธติ ่างๆของการบรกิ ารพอเหยอ่ื ตกหลมุ พรางกจ็ ะพาไปทห่ี อ้ งทาํ สปาเพอ่ื ทาํ อานาจาร
และไลฟ์ สดลงหอ้ งสว่ นตวั ในเวบ็ เถ่อื นทเ่ี ราคุน้ เคย

สมาชกิ สว่ นใหญ่ในหอ้ งน้กี ล็ ว้ นเป็นผหู้ ญงิ เชน่ กนั แลว้ แตล่ ะ่ วนั วา่ สมาชกิ ในหอ้ งอยากใหท้ าํ
อะไรบา้ งกโ็ ดนไฟรนทผ่ี มกม็ ี ถอื วา่ คณุ พราวเป็นคนทโ่ี ชคดเี หยอ่ื รายอน่ื ๆไมก่ ลา้ มาแจง้ ความเพราะความ
ละอาย

43 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีท่ี 11 สมาชิกVIP

มอื ใหญห่ มนุ เปลย่ี นคลน่ื ขา่ วทก่ี าํ ลงั รายงานเร่อื งการชมุ นุมของกลุ่มตอ่ ตา้ นรฐั บาล เพลงฮพิ ฮอ็ พลนั ่
แทน ถนนทเ่ี ตม็ ไปดว้ ยรถตดิ กนั เป็นขบวนยาวไปไมร่ ถู้ งึ ไหนเสยี งโทรศพั ทท์ อ่ี ยขู่ า้ งกายกด็ งั ขน้ึ

“ ครบั แมห่ มอกกาํ ลงั กลบั ครบั แม่จะฝากซื้ออะไรไหม ”

ผมในขณะทข่ี บั รถอยกู่ ข็ อรบั โทรศพั ทจ์ ากผเู้ ป็นแมส่ กั หน่อย โดยรถสามารถกดปุ่มแลว้ รบั โทรศพั ท์
เลยได้ สะดวกสบายเป็นอยา่ งยง่ิ น่ีกเ็ วลาประมาณสท่ี ุ่มกวา่ ๆ ได้

ผมทเ่ี พง่ิ ขบั รถไปสง่ บอลทส่ี นามบนิ เพราะวนั น้มี นั จะบนิ ไปญ่ปี ่นุ ผมเองกด็ ใี จทม่ี นั ไดง้ านทาํ คอื เป็น
ไกดน์ ําเทย่ี วบอลเก่งภาษามากสามารถพดู ไดห้ า้ ภาษาแตถ่ งึ แบบนนั้ ผมเองทย่ี งั ตอ้ งมาหวั เสยี กบั การจราจร
ของประเทศไทยและมารอู้ กี ทวี า่ เกดิ อุบตั เิ หตุรถยนตป์ ระสานงานกบั รถบรรทกุ เพราะแบบน้ีรถเลยตดิ

การเดนิ ทางบนทอ้ งถนนทาํ เอาผมหมดแรง ขาทเ่ี ดนิ กา้ วเขา้ บา้ นจติ ใจทจ่ี ดจอ่ ไปทห่ี มอนและเตยี ง
หากหลบั ตาไดอ้ ยากจะหายตวั ไปทห่ี อ้ งนอนของตน แตก่ ต็ อ้ งมาสะดดุ ตากบั ร่างหน่งึ ทน่ี งั ่ รออยทู่ โ่ี ซฟาไฟท่ี
เปิดไวเ้ พยี งดวงเดยี วอยหู่ อ้ งรบั แขก เหน็ แบบนนั้ แลว้ ความเหน่อื ยลา้ กแ็ ทบจะสลายไป

“ แมค่ รบั ขึ้นไปนอนข้างบนเถอะ ”

44 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ยามรตั ตกิ าลอนั เงยี บสงบ กข็ อใหเ้ ป็นแบบน้ไี ปตลอดทงั้ คนื ความเงยี บทแ่ี ทรกซมึ เขา้ มาในหอ้ งนอน
ของผมมนั ทาํ ใหผ้ มรสู้ กึ ผ่อนคลายและหลบั ไดอ้ ยา่ งสบายใจแต่มนั เป็นเพยี งเสย้ี ววกิ เ็ ทา่ นนั้ ผมจาํ ไดว้ า่ พอหวั
ถงึ หมอนกห็ ลบั ไปไมไ่ ดด้ เู วลา ไมท่ นั ไรกม็ สี ายเรยี กเขา้ เจา้ เดมิ ใจผมกค็ ดิ วา่ ทาํ ไมคนผนู้ นั้ ถงึ ไมน่ อนใหเ้ ป็น
เวลาเสยี บา้ งไดแ้ ตค่ ดิ และถามตวั เองอยใู่ จใน

“ ฮลั โหลบอลมึงโทรมาอะไรตอนนี้ ”

แต่คราวน้ีสายทโ่ี ทรเขา้ เป็นเพอ่ื นรกั ของผมทโ่ี ทรเขา้ มาในตอนน้ีเป็นเวลาตสี องกวา่ ๆ รา่ งกายผม
รบั ไม่ไหวแลว้ จรงิ ๆ หากไมไ่ ดพ้ กั ผอ่ น แตพ่ อเป็นเพ่อื นของผมคนน้ที เ่ี จอเรอ่ื งรา้ ยๆ เขา้ มาในชวี ติ จะฟังมนั
พดู สกั หน่อยคงไม่เสยี หายอะไรมาก

“ เออมงึ ห้องนัน้ ท่ีเราคยุ กนั ไว้ไลกแ์ ล้วนะ ห้องVViP ”

ผมชอบทบ่ี อลตงั้ ใจในการทาํ งานพอมงี านเป็นหลกั เป็นแหลง่ มนั กต็ อ้ งใจทาํ งานเสมอมาแต่วา่ แค่
บางครงั้ ทผ่ี มอยากจะขอมนั วา่ ใหพ้ กั ผ่อนบา้ งแต่ดว้ ยทเ่ี รามาทาํ คดเี กย่ี วกบั เวบ็ เถ่อื นพวกน้เี ราไม่สามารถท่ี
จะหยดุ นง่ิ ไดเ้ ราตอ้ งไล่ตามใหท้ นั อยเู่ สมอ

เมอ่ื ไมก่ ว่ี นั กอ่ นมหี อ้ งเปิดใหมใ่ ชช้ อ่ื วา่ หอ้ ง VViP เป็นหอ้ งสาํ หรบั คา้ อาวธุ เถ่อื นรวมไปถงึ อาวธุ
สงคราม สาํ หรบั หอ้ งน้เี ราไดต้ ามสบื หาขอ้ มลู มานานแรมปีแตเ่ ราไม่สามารถเขา้ ถงึ ตวั ตนของคน

คนนนั้ ไดแ้ ละหอ้ งน้มี กั จะเปิดและเปลย่ี นชอ่ งอยตู่ ลอดเวลาหากเราพลาดหน่ึงครงั้ เราตอ้ งเรมิ่ หน่งึ
ใหม่อยเู่ สมอผมพยายามบงั คบั ตวั เองลุกขน้ึ มาจากทน่ี อนแลว้ เดนิ ไปเปิดคอมของผมทต่ี งั้ สงา่ ไวท้ โ่ี ต๊ะทาํ งาน

45 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

ในหอ้ งนอนของผมทเ่ี ป็นสถานทท่ี กุ อยา่ งทผ่ี มอยากใหม้ นั เป็นผมเรม่ิ ทจ่ี ะเขา้ ไปตามเวบ็ ทบ่ี อลบอก
อยา่ งมสี ตแิ มต้ ากบั รา่ งกายจะสวนกระแสตอ่ การทาํ งานกต็ ามสวรรคป์ ระทานพรใหก้ บั ผมแลว้ ในวนั น้ี จากท่ี
เราตามลา่ เจา้ ของหอ้ งน้กี นั มานานปีอยา่ งทไ่ี ดบ้ อกไปเวลาเราใชเ้ วลากบั หอ้ งน้ีเป็นเวลามานานมากแลว้

วนั น้ีผมกท็ าํ สาํ เรจ็ ผมไดเ้ ขา้ ร่วมและสงั ่ ซอ้ื อาวธุ เถ่อื นไดส้ าํ เรจ็ เพราะการขายในแตล่ ะ่ ครงั้ จะจาํ กดั
คนดแู ละคนซอ้ื ทุกอยา่ งเกดิ ขน้ึ เรว็ มากแต่ผมทาํ มนั สาํ เรจ็ ขนั้ ต่อไปใส่ทอ่ี ยใู่ หก้ บั มนั กเ็ ท่านนั้ การขายของใน
แตล่ ะ่ ครงั้ เจา้ ของหอ้ งมกั จะคมุ หน้าดว้ ยถุงดาํ และใชเ้ สยี งจากสริ ใิ นการพดู แทนทาํ ใหย้ ากตอ่ การตรวจจบั เขา้
ไปอกี ผมใสท่ อ่ี ยสู่ าํ รองไปเรยี บรอ้ ยรอแค่วา่ มนั จะส่งมาจากทไ่ี หน แต่มนั คงไมเ่ อาทอ่ี ยจู่ รงิ ๆ ของตนเองมา
คงจะสรา้ งทอ่ี ยปู่ ลอมแตเ่ ราอาจจะไดอ้ ะไรมากขน้ึ กวา่ เดมิ กว็ า่ ได้

เวลากผ็ ่านมาไดส้ องวนั ของมาถงึ สถานทส่ี าํ รองทผ่ี มไดใ้ ส่ไวเ้ ป็นบา้ นเช่าเลก็ ๆทท่ี างเราเช่า
เตรยี มการไวเ้ ป็นบา้ นเปล่าๆเอาไวใ้ ชแ้ ค่ตอนทาํ คดที เ่ี กย่ี วกบั การตอ้ งใส่ทอ่ี ยกู่ เ็ ทา่ นนั้ ผมลองมองไปทก่ี ลอ่ ง
มขี นาดใหญ่ลกั ษณะไมม่ อี ะไรพเิ ศษ

พลางมองไปทท่ี อ่ี ยวู่ า่ เขยี นอะไรไวห้ รอื ไม่แต่มนั กท็ าํ ใหผ้ มประหลาดใจเพราะทอ่ี ยมู่ นั คอื ทอ่ี ยขู่ อง
บา้ นญาตผิ ม กระบวนการในแต่ล่ะครงั้ มกั จะใสท่ อ่ี ยแู่ บบสมุ่ วา่ จะไปลงทบ่ี า้ นใครแตค่ รงั้ น้เี ป็นเร่อื งบงั เอญิ ท่ี
ผมเป็นคนสงั ่ และ ถกู สง่ มาจากบา้ นญาตขิ องผมกลวั แตจ่ ะเป็นอนั ตราย ผมลองโทรไปหาน้องชายคนสนทิ

“ ฮลั โหล แอลเดย๋ี วนี้แถวบา้ นมีอะไรแปลกๆไหม ”

ผมถามถงึ วา่ ทผ่ี ่านมาไดไ้ ปทาํ ธรุ ะกรรมอะไรดว้ ยหรอื ไม่ ทต่ี อ้ งใชบ้ า้ นเลขทร่ี วมไปถงึ ชว่ งนม้ี ใี ครไม่
คนุ้ หน้ามาแถวบา้ นบา้ งหรอื เปล่า

“ไม่นะพ่ีแอลปิ ดเทอมอะไมไ่ ดไ้ ปไหนหรอก แต่ว่าอาทิตยก์ ่อนเพ่ิงสงั ่ แกรบ็ ฟ้ดู ไปนะพี่”

46 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

แอลไดใ้ หข้ อ้ มลู มาจรงิ ๆ การสงั ่ แกรบ็ ฟู้ดกต็ อ้ งใสบ่ า้ นเลขทเ่ี พอ่ื ใหเ้ ขามาสง่ ผมลองหาขอ้ มลู ของคน
สง่ แกรบ็ ฟู้ดดสู บื ไปสบื มากไ็ ดค้ วามวา่

เป็นชายวยั กลางคนทโ่ี ดนบรษิ ทั เลกิ จา้ งไปเลยหนั มาทาํ งานแกรบ็ ฟู้ดแทน แต่อยๆู่ กม็ คี นมานําเสนอ
อกี ช่องทางในการทาํ งานวา่ หากใหบ้ า้ นเลขทล่ี กู คา้ มา จะจา่ ยเงนิ ใหเ้ ป็นจาํ นวนหลงั ล่ะรอ้ ยความจนมนั น่า
กลวั ไม่แปลกใจทเ่ี ขาเลอื กทจ่ี ะขายขอ้ มลู ลกู คา้

เราสบื ตอ่ ไปอกี วา่ ใครเป็นคนวา่ จา้ ง เขากบ็ อกแคเ่ พยี งเป็นเสยี งผหู้ ญงิ ทโ่ี ทรมาไม่เคยเหน็ หน้ากนั
เงนิ กร็ บั จากการโอน ทางเราลองโทรกลบั ไปทเ่ี บอรน์ นั้ โดยใหท้ าํ ตามปรกตอิ ยา่ งทเ่ี ขาเคยทาํ รอไม่นานอกี
ฝัง่ กห็ ลงกลเละเป็นจรงิ อยา่ งทช่ี ายวยั กลางคนบอกวา่ เป็นเสยี งผหู้ ญงิ และไมใ่ ชส่ ริ อิ ยา่ งแน่นอนเราลองแกะ
เสยี งตามสายดจู นรวู้ า่ เป็นทไ่ี หน

เป็นหอ้ งเชา่ ขนาดกลางอยทู่ จ่ี งั หวดั เชยี งรายเราเขา้ ตรวจคน้ ทนั ทโี ดยใหต้ าํ รวจทด่ี แู ลพน้ื ทต่ี รงนนั้
ช่วยเราอกี แรง สรปุ วา่ ภายในหอ้ งถอื วา่ เป็นคลงั เกบ็ อาวธุ ขนาดยอ่ มๆ และคนทค่ี า้ อาวธุ เถ่อื นเล่าน้เี ป็น
ผหู้ ญงิ อายรุ าวๆยส่ี บิ ปลายๆจดั การเร่อื งน้เี องทงั้ หมดและมกั จะเปลย่ี นทพ่ี กั ไปเร่อื ยๆทาํ เหมอื นตวั เองเป็น
นกั ท่องเทย่ี วโดยอาวธุ ทงั้ หมดกข็ นใสร่ ถซอี ารว์ ี

47 | S A Y G O O D B Y E ค ดี ส่ั ง ต า ย

คดีที่ 12 ความทรงจาํ

ค่าํ คนื ทใ่ี ตฟ้ ้าทม่ี วั หมอง หา่ งออกไปจากลานเปลย่ี วทเ่ี กดิ เหตฆุ าตกรรมเพยี งสามชว่ งถนน ในซอก
ตกึ มุมมดื อนั เงยี บสงดั ชายสองคนกาํ ลงั ซอ่ นตวั เพ่อื รอใครบางคนอยา่ งอดทน

ชายคนแรกสงู ประมาณหน่ึงรอ้ ยแปดสบิ เหน็ จะได้ รปู ร่างสมสว่ นมผี วิ สนี ้ําผง้ึ ใบหน้ารปู ไข่ คว้ิ เขม้
ผมดาํ จดั ทรงอยา่ งเป็นระเบยี บ อายปุ ระมาณสามสบิ ปลายๆ

ในขณะทช่ี ายคนทส่ี องนนั้ มรี ปู รา่ งไมต่ ่างกบั ชายคนแรกเพยี งมผวิ ขาวอมชมพหู ากบบอกเป็นพน่ี ้อง
กนั กถ็ อื วา่ เป็นไปได้ อายปุ ระมาณยต่ี น้ ๆ

เป้าหมายของทงั้ ค่อู ยทู่ ต่ี กึ อพารต์ เมนต์ สบิ ชนั้ เบอ่ื งหน้าซง่ึ อยหู่ ่างออกไปประมาณ สบิ เมตร ตกึ เกา่
ดโู ทรมจนเรยี กไดว้ า่ ไม่เหมาะกบั การเป็นทอ่ี ยอู่ าศยั ถงึ ตกึ จะเป็นแบบทไ่ี ดว้ า่ ไป แตก่ ม็ รี าคาทถ่ี กู และคน
อาศยั อยมู่ ากทาํ ใหท้ น่ี ่เี ป็นชุมชนแออดั ทกุ ยา่ งกา้ วลว้ นเตม็ ไปดว้ ยอบายมุข ยาเสพตดิ ธรุ กจิ มดื และ
ผลประโยชน์ ซง่ึ ทงั้ หมดทก่ี ลา่ วมาลว้ นเกย่ี วกบั งานของชายทงั้ สองคน

“ คราวนี้นักสืบหมอกกร็ ะวงั ตวั หน่อยนะครบั ”

ชายวยั กลางคนเอ่ยขน้ึ ในขณะทท่ี งั้ คยู่ นื รอเป้าหมายจนเวลาล่วงเลยเขา้ สชู่ วั ่ โมงทส่ี อง

“ จริงๆเรียกผมหมอกธรรมดากไ็ ด้ครบั ผ้กู องภพ แล้วกผ็ มจะระวงั ตวั ครบั ”


Click to View FlipBook Version