การศึกษาปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ การศึกษาปัญหาการท าวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี A Study Thesis Problem of Graduate Students Rajamangala University of Technology Thanyaburi. กานต์รวี ถาวรพันธุ์ ส านักบัณฑิตศึกษา ได้รับการสนับสนุนจากกองทุนส่งเสริมงานวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ประจ าปี 2565

หัวข้อโครงการวิจัย การศึกษาปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ชื่อ-นามสกุลผู้วิจัย นางสาวกานต์รวี ถาวรพันธุ์ ปีงบประมาณ 2565 บทคัดย่อ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อการศึกษาปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อปัญหาในการ ทำวิทยานิพนธ์จำแนกตาม เพศ อายุ สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 จำนวน 138 คน ใช้วิธีการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จของเครจซี่ และมอร์แกน ได้จำนวน ตัวอย่าง 103 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามเกี่ยวกับสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีสถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลวิจัย คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าที ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1) สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่ สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ในภาพรวมอยู่ในระดับ น้อย เมื่อพิจารณาจำแนกตามรายด้าน พบว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี มีระดับ มากที่สุด คือ ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา ระดับรองลงมา (คือ ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนว ปฏิบัติ ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา ด้านการบริการการศึกษาของ มหาวิทยาลัย และด้านที่มีระดับน้อยที่สุด คือ ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน 2) เพศ อายุและ สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ ของผู้ตอบแบบสอบถามที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ไม่แตกต่างกัน ค าส าคัญ: สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

Title A Study Thesis Problem of Graduate Students Rajamangala University of Technology Thanyaburi. Name-Surname Miss Kanrawee Tawonpan Year 2022 ABSTRACT The purposes of this research were: 1) to study the problem of thesis writing among graduate students, Rajamangala University of Technology Thanyaburi and 2) to compare opinions on problems in doing thesis classified by gender, age, and working status while doing thesis The sample group consisted of 138 graduate students who graduated in the academic year 2021. Using the sample size determination method from Krejci and Morgan's graduation table, the samples were 103. Data were collected using a questionnaire on the problem of doing thesis for graduate students, Rajamangala University of Technology Thanyaburi. Statistics used to analyze research data were percentage, mean, standard deviation, and t-value. The research results were summarized as follows: 1) conditions of thesis problems of graduate students who graduated in the academic year 2021, Rajamangala University of Technology Thanyaburi. Overall, it was at a low level. To firstly consider each aspect, it was found that the problem of thesis writing among graduate students who graduated in the academic year 2021 at the University of Technology Rajamangala University of Technology Thanyaburi. The highest level is the aspect of student characteristics. The next lowest level is the aspect of the process/rules/rules/practices and the aspect of the academic knowledge and ability of students The aspect of educational services of the university. The aspect with the lowest level is the aspect of curriculum and teaching. 2) The difference on gender, age, and working status had no difference opinion on the problem of thesis while working on the thesis. Keywords: Problem thesis condition, graduate, Rajamangala University of Technology Thanyaburi

กิตติกรรมประกาศ การวิจัยครั้งนี้ประสบผลสำเร็จได้อย่างดียิ่งจากการเห็นความสำคัญของการวิจัย ในการศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ระดับบัณฑิตศึกษา ผู้วิจัยขอขอบพระคุณมหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีที่ให้ทุนสนับสนุนการวิจัยประจำปีงบประมาณ 2565 ขอขอบพระคุณ ผู้ทรงคุณวุฒิที่ให้คำแนะนำในการสร้างเครื่องมือ และสละเวลาอันมีค่าในการให้ข้อมูลและข้อเสนอแนะ ที่มีคุณค่ายิ่งต่อการวิจัย ขอขอบคุณผู้สำเร็จการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ปีการศึกษา 2564 เจ้าหน้าที่ ปฏิบัติงานด้านระดับบัณฑิตศึกษา ที่ให้ความร่วมมือในการเก็บข้อมูลวิจัยอย่างเต็มใจและเห็นประโยชน์ ต่อการวิจัย รวมทั้งขอขอบคุณผู้บริหารและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกท่านที่ช่วยเหลือการวิจัยให้สำเร็จลุล่วง ไปด้วยดี การวิจัยครั้งนี้เพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาและสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการจัดทำ วิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ซึ่งเป็นประโยชน์สำหรับองค์กร หากมีข้อบกพร่อง หรือ ข้อผิดพลาดประการใดเกิดขึ้นในงานวิจัยครั้งนี้ ข้าพเจ้าขอน้อมรับไว้และจะนำไปปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้น ในโอกาสต่อไป นางสาวกานต์รวี ถาวรพันธุ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี สำนักบัณฑิตศึกษา กันยายน 2566

สารบัญ หน้า บทคัดย่อภาษาไทย................................................................................................................................2 บทคัดย่อภาษาอังกฤษ...........................................................................................................................3 กิตติกรรมประกาศ.................................................................................................................................4 สารบัญ..................................................................................................................................................5 บทที่ 1 บทนำ........................................................................................................................................5 1.1 ความสำคัญและที่มาของปัญหา.........................................................................................7 1.2 วัตถุประสงค์การวิจัย.........................................................................................................8 1.3 สมมุติฐานของการวิจัย......................................................................................................8 1.4 ขอบเขตการวิจัย................................................................................................................8 1.5 ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ ................................................................................................9 1.6 นิยามศัพท์เฉพาะ..............................................................................................................9 บทที่ 2 แนวคิดทฤษฎี เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง........................................................................11 2.1 ความหมายของการทำวิทยานิพนธ์..................................................................................12 2.2 ขั้นตอนในการจัดทำวิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.......................12 2.3 อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์และคณะกรรมการสอบวิทยานิพนธ์...................................23 2.4 ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์.................................................................................................24 2.5 เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง..............................................................................................25 บทที่ 3 วิธีการดำเนินการวิจัย..............................................................................................................27 3.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ..............................................................................................27 3.2 เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล.............................................................................29 3.3 การเก็บรวบรวมข้อมูล.....................................................................................................31 3.4 การวิเคราะห์ข้อมูล..........................................................................................................32 3.5 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล.........................................................................................32 บทที่ 4 ผลการวิเคราะห์ข้อมูล.............................................................................................................33 4.1 สัญลักษณ์ที่ใช้ในการวิจัย.................................................................................................33 4.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลสถานภาพทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม .......................................34 4.3 ผลการวิเคราะห์สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จ การศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี............................................35 บทที่ 5 สรุป อภิปรายผล และข้อเสนอแนะ.........................................................................................49

5.1 สรุปผลการวิจัย................................................................................................................49 5.2 อภิปรายผลการวิจัย.........................................................................................................52 5.3 ข้อเสนอแนะ....................................................................................................................53 บรรณานุกรม.......................................................................................................................................54 ภาคผนวก............................................................................................................................................56 แบบสอบถามเพื่อการวิจัย....................................................................................................................57 รายนามผู้ทรงคุณวุฒิ...........................................................................................................................62 ประวัติผู้วิจัย........................................................................................................................................63 บันทึกข้อความ ....................................................................................................................................64 สถิติจำนวนนักศึกษาที่รับเข้าในปีการศึกษา 2563...............................................................................68 สถิติจำนนนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษา ปีการศึกษา 2564....................................................................71

บทที่ 1 บทน า 1.1 ความเป็นมาและความส าคัญของปัญหา การจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาเป็นการศึกษาที่มุ่งเน้นการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ซึ่งเป็น พื้นฐานสำคัญในการพัฒนาประเทศ สถาบันอุดมศึกษาจึงมีบทบาทสำคัญที่มีส่วนในการรับผิดชอบต่อ การผลิตบัณฑิตที่มีความรู้ ความสามารถทางด้านวิชาการและวิชาชีพชั้นสูง ผลิตผลงานวิจัย งาน สร้างสรรค์นวัตกรรมที่มีคุณค่า สามารถคิดค้นสิ่งใหม่ และแก้ปัญหาได้ ซึ่งสอดคล้องและตรงกับความ ต้องการของสังคมและประเทศชาติ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีนั้นมีการจัดการศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา โดยในปีการศึกษา 2565 มีจำนวนหลักสูตรระดับปริญญาเอก จำนวน 10 หลักสูตร และ หลักสูตรระดับปริญญาโท จำนวน 24 หลักสูตร โดยเปิดสอนทั้งหลักสูตรภาคปกติ (เรียนในเวลา ราชการ) และหลักสูตรภาคพิเศษ (เรียนนอกเวลาราชการ ในวันเสาร์และอาทิตย์) ในหลักสูตรปริญญา โท มีการจำแนกเป็น แผน ก1 คือ เน้นการทำวิทยานิพนธ์แผน ก2 คือ การทำวิทยานิพนธ์และศึกษา รายวิชา และแผน ข คือ การศึกษาที่เน้นศึกษารายวิชาโดยไม่ต้องทำวิทยานิพนธ์แต่ต้องมีการค้นคว้า อิสระ ทั้งนี้กระบวนการกำกับ ควบคุมคุณภาพและมาตรฐานงานวิทยานิพนธ์ เริ่มต้นตั้งแต่การเลือก ประเด็นหัวข้อวิทยานิพนธ์ การเสนอหัวข้อและเค้าโครงวิทยานิพนธ์ การแต่งตั้งอาจารย์ที่ปรึกษาและ คณะกรรมการสอบวิทยานิพนธ์ จัดทำรูปเล่มตามคู่มือวิทยานิพนธ์ ตลอดจนการตีพิมพ์เผยแพร่ผลงาน วิทยานิพนธ์ตามหลักเกณฑ์ที่มหาวิทยาลัยกำหนด สำนักบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี มีหน้าที่วางนโยบายและแผนงานที่ เกี่ยวข้องกับการบริหารและจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา กำกับ ควบคุม และพัฒนามาตรฐาน การศึกษา หลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา ตลอดจนวางแผนการพัฒนาด้านวิชาการและวิจัยในระดับ บัณฑิตศึกษาให้ได้มาตรฐานและมีคุณภาพเป็นที่ยอมรับทั้งในระดับประเทศและระดับสากล สำนัก บัณฑิตศึกษานั้นเป็นศูนย์กลางประสานงานและสนับสนุนการดำเนินงานร่วมกันกับคณะในการจัด การศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา และมหาวิทยาลัยได้กำหนดให้งานวิทยานิพนธ์เป็นส่วนหนึ่งของการสำเร็จ การศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา จากการสำรวจจำนวนนักศึกษาที่รับเข้าในปีการศึกษา 2563 พบว่ามีจำนวนนักศึกษาที่ขึ้น ทะเบียนเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ปริญญาโท ภาคปกติ จำนวน 52 คน ปริญญาโท ภาคพิเศษ จำนวน 216 คน รวมเป็นจำนวน 268 คน และจากสถิตินักศึกษาที่สำเร็จ การศึกษา ภาคการศึกษาที่ 2 มีนักศึกษาที่เข้าศึกษาในปีการศึกษา 2563 ซึ่งสำเร็จการศึกษาตามแผน ภายในระยะเวลา 2 ปี จำนวน 20 คน และนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษา ภาคการศึกษาที่ 3 มีนักศึกษาที่

เข้าศึกษาในปีการศึกษา 2563 ซึ่งสำเร็จการศึกษาตามแผน ภายในระยะเวลา 2 ปี จำนวน 11 คน รวม จำนวนทั้งสิ้น 31 คน คิดเป็นร้อยละ 11.56 การที่นักศึกษาไม่สามารถสำเร็จการศึกษาตามแผนนี้ อาจ เป็นเพราะนักศึกษาบางส่วนมีการขอเปลี่ยนแผนการศึกษาหรืออาจมีปัญหาการทำวิทยานิพนธ์จนทำให้ ไม่สามารถทำวิทยานิพนธ์ได้สำเร็จตามระยะเวลาที่กำหนดไว้ ดังนั้นผู้วิจัยจึงมีความประสงค์ศึกษาสภาพ ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี เพื่อเป็นการรักษา มาตรฐานการทำวิทยานิพนธ์ และสามารถนำข้อมูลนี้จัดทำแผนพัฒนาการจัดการศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา เพื่อพัฒนาคุณภาพของการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี ต่อไป 1.2 วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1.2.1 เพื่อศึกษาปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี 1.2.2 เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อปัญหาในการทำวิทยานิพนธ์จำแนกตาม เพศ อายุ สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ 1.3 สมมุติฐานของการวิจัย นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ที่มีเพศ อายุ สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ มีสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์แตกต่างกัน 1.4 ขอบเขตการวิจัย 1.4.1 ขอบเขตด้านเนื้อหา การวิจัยนี้มุ่งศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จำแนกเป็น 6 ด้าน ประกอบด้วย 1.4.1.1 ปัญหาด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน 1.4.1.2 ปัญหาด้านคุณลักษณะของนักศึกษา 1.4.1.4 ความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา 1.4.1.4 ปัญหาด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ 1.4.1.5 ปัญหาด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย 1.4.1.6 ปัญหาด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ 1.4.2 ขอบเขตด้านประชากร ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่ สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 จำนวน 138 คน โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ใช้การ กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จของเครจซี่ และมอร์แกน (Krejcie & Morgan, 1970, pp.

698-609) ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่างจำนวน 103 คน 1.5 ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ 1.5.1 ทราบปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลธัญบุรี 1.5.2 นำข้อมูลไปใช้ในการวางแผนและนโยบายการจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา 1.5.3 เป็นสารสนเทศเพื่อการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี 1.6 นิยามศัพท์เฉพาะ 1.6.1 ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ หมายถึง ความคิดเห็นของนักศึกษาระดับปริญญาโท มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ที่เกี่ยวข้องกับการทำวิทยานิพนธ์ในด้านต่าง ๆ 6 ด้าน ได้แก่ ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน ด้านคุณลักษณะส่วนบุคคล ด้านความรู้ความสามารถทางด้าน วิชาการของนักศึกษา ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ ด้านการบริการการศึกษาของ มหาวิทยาลัย ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ 1.6.2 นักศึกษา หมายถึง นักศึกษาระดับปริญญาโทที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 1.6.3 วิทยานิพนธ์ หมายถึง วิทยานิพนธ์และการค้นคว้าอิสระที่เป็นส่วนหนึ่งการของศึกษาใน หลักสูตรระดับปริญญาโท มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ตัวแปรต้น นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษา ในปีการศึกษา 2564 1) เพศ 2) อายุ 3) สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ ตัวแปรตาม 1) ปัญหาด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน 2) ปัญหาด้านคุณลักษณะส่วนบุคคล 3)ความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของ นักศึกษา 4) ปัญหาด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษา วิทยานิพนธ์ 5) ปัญหาด้านการบริการการศึกษาของ มหาวิทยาลัย 6) ปัญหาด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนว ปฏิบัติ

1.6.4 อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ หมายถึง อาจารย์ที่ได้รับแต่งตั้งโดยความเห็นชอบของ คณบดีของทุกคณะที่มีการจัดการศึกษาระดับปริญญาโท โดยให้ทำหน้าที่พิจารณาโครงร่างวิทยานิพนธ์ ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการทำวิทยานิพนธ์ 1.6.5 ปัญหาด้านคุณลักษณะส่วนบุคคล หมายถึง เรื่องที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาที่เป็นปัญหาและ อุปสรรคในการทำวิทยานิพนธ์ เช่น ปัญหาด้านสุขภาพกายและสุขภาพจิตใจ ขาดความกระตือรือร้น ขาดทักษะด้านการสื่อสาร เป็นต้น 1.6.6 ขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติหมายถึง ข้อบังคับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราช มงคลธัญบุรี ว่าด้วยการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา พ.ศ. 2559 ซึ่งกำหนดเกี่ยวกับการเสนอหัวข้อ การ สอบเค้าโครงวิทยานิพนธ์ และการสอบวิทยานิพนธ์ และประกาศเกณฑ์ตีพิมพ์เพื่อการสำเร็จการศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษา และหลักเกณฑ์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำวิทยานิพนธ์ เป็นต้น

บทที่ 2 แนวคิดทฤษฎีและเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในการศึกษาครั้งนี้ผู้วิจัยมุ่งศึกษาปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีผู้วิจัยได้ศึกษาเอกสาร ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ตามลำดับ ดังนี้ 2.1 ความสำคัญของการทำวิจัย 2.2 ความหมายของการทำวิทยานิพนธ์ 2.3 ขั้นตอนในการจัดทำวิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี 2.4 อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์และคณะกรรมการสอบวิทยานิพนธ์ 2.5 ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ 2.6 เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง 2.1 ความส าคัญของการท าวิจัย สำนักบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี มีหน้าที่วางนโยบายและแผนงานที่ เกี่ยวข้องกับการบริหารและจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา กำกับ ควบคุม และพัฒนามาตรฐาน การศึกษา หลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา ตลอดจนวางแผนการพัฒนาด้านวิชาการและวิจัยในระดับ บัณฑิตศึกษาให้ได้มาตรฐานและมีคุณภาพเป็นที่ยอมรับทั้งในระดับประเทศและระดับสากล สำนัก บัณฑิตศึกษานั้นเป็นศูนย์กลางประสานงานและสนับสนุนการดำเนินงานร่วมกันกับคณะในการจัด การศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ซึ่งหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษานั้นเป็นหลักสูตรให้ความสำคัญต่อการ ผลิตผลงานวิจัยที่มีคุณภาพทั้งในระดับชาติและนานาชาติ และมหาวิทยาลัยได้กำหนดให้งาน วิทยานิพนธ์เป็นส่วนหนึ่งของการสำเร็จการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ในการศึกษาสภาพปัญหาการทำ วิทยานิพนธ์ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี นั้น เป็นการรักษามาตรฐาน การทำวิทยานิพนธ์และสามารถนำข้อมูลนี้จัดทำแผนพัฒนาการจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา เพื่อ พัฒนาคุณภาพของการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ต่อไป

2.2 ความหมายของการท าวิทยานิพนธ์ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา ให้ความหมายว่า วิทยานิพนธ์ คือ หนังสือที่แต่งเรื่องทางวิชาการ ใช้เรียกผลงานของนักศึกษาระดับปริญญาโทหรือเอก ที่เขียนขึ้นเพื่อแสดงความรู้ที่ค้นคว้ามาได้ใหม่ เช่น นักศึกษาระดับปริญญาโทหรือปริญญาเอกต้องศึกษาค้นคว้าความรู้เรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างลึกซึ้ง เมื่อได้ ความรู้ใหม่แล้วจึงเสนอเป็นวิทยานิพนธ์เพื่อขอรับปริญญามหาบัณฑิตหรือดุษฎีบัณฑิต (สำนักงานราช บัณฑิตยสภา, 2552) วิทยานิพนธ์ หมายถึง รายงานการศึกษาค้นคว้าวิจัยตามหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต และ หลักสูตรปริญญาดุษฎีบัณฑิต แสดงผลการศึกษาค้นคว้าวิจัยอย่างละเอียดลึกซึ้งชัดเจน มีความคิดริเริ่มมี เอกลักษณ์ได้องค์ความรู้ใหม่ มีขอบข่ายงานและคุณภาพทางวิชาการสูงกว่าภาคนิพนธ์หรือการค้นคว้า อิสระ การค้นคว้าอิสะ หมายถึง การศึกษาค้นคว้าตามหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิตที่ไม่จำกัดด้วย รูปแบบ ระเบียบวิธีการศึกษาและวิธีการนำเสนอ ทั้งนี้ประเด็นการศึกษาต้องเป็นไปตามหลักสูตร และ แสดงผลการศึกษาค้นคว้าเฉพาะด้านในประเด็นอย่างละเอียด มีคุณภาพทางวิชาการ 2.3 ขั้นตอนในการจัดท าวิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ได้มีการกำหนดให้หลักสูตรระดับปริญญาโทและ ปริญญาเอก มีการจัดทำวิทยานิพนธ์ที่สอดคล้องและสัมพันธ์กับแผนพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษา ของชาติ ปรัชญาของการอุดมศึกษา ปรัชญาของมหาวิทยาลัยและมาตรฐานวิชาการและวิชาชีพที่เป็น สากล เน้นการพัฒนานักวิชาการและนักวิชาชีพ ที่มีความรู้ความสามารถระดับสูง ในสาขาวิชาต่าง ๆ โดยกระบวนการวิจัยเพื่อให้สามารถบุกเบิกแสวงหาความรู้ใหม่ได้อย่างมีอิสระ รวมทั้ง มีความก้าวหน้า ทางวิชาการ เชื่อมโยงและบูรณาการศาสตร์ที่ตนเชี่ยวชาญกับศาสตร์อื่นได้อย่างต่อเนื่อง มีคุณธรรมและ จรรยาบรรณทางวิชาการและวิชาชีพ ทั้งนี้การจัดการศึกษาในระดับปริญญาโท มุ่งให้มีความรู้ความ เข้าใจในกระบวนการสร้างและประยุกต์ใช้ความรู้ใหม่เพื่อการพัฒนางานและสังคม ในขณะที่การศึกษา ระดับปริญญาเอก มุ่งให้มีความสามารถในการค้นคว้าวิจัย เพื่อสรรค์สร้างองค์ความรู้ใหม่หรือนวัตกรรม ใหม่ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนางานสังคมและประเทศ โดยมีโครงสร้างหลักสูตรที่ทำวิทยานิพนธ์ ดังนี้ หลักสูตรระดับปริญญาโท แผน ก เป็นแผนการศึกษาที่เน้นการวิจัย โดยมีการทำวิทยานิพนธ์ หลักสูตรระดับปริญญาเอก แบบ 1 เป็นแผนการศึกษาที่เน้นการวิจัยโดยมีการทำดุษฎีนิพนธ์ที่ก่อให้เกิด

ความรู้ใหม่ หลักสูตรระดับปริญญาเอก แบบ 2 เป็นแผนการศึกษาที่เน้นการวิจัย โดยมีการทำ ดุษฎีนิพนธ์ที่มีคุณภาพสูงและก่อให้เกิดความก้าวหน้าทางวิชาการและวิชาชีพ ข้อบังคับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีว่าด้วยการจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา พ.ศ. 2559 (2559: 14-17) ได้กำหนดขั้นตอนในการจัดทำวิทยานิพนธ์ไว้ ดังต่อไปนี้ 2.3.1 การเสนอหัวข้อและการสอบเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ระดับปริญญาเอก 2.3.1.1 นักศึกษาระดับปริญญาเอกจะเสนอหัวข้อและเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ ได้ต้อง ลงทะเบียนดุษฎีนิพนธ์ ไม่น้อยกว่า 3 หน่วยกิต ในภาคการศึกษานั้น และดําเนินการ ดังต่อไปนี้ (1) นักศึกษาหลักสูตรปริญญาเอก ต้องสอบวัดคุณสมบัติผ่านแล้ว และต้อง สอบผ่านการวัดมาตรฐานความรู้ภาษาอังกฤษตามประกาศของมหาวิทยาลัย (2) หัวข้อและเค้าโครงที่จะเสนอขออนุมัติ ต้องได้รับความเห็นชอบจาก อาจารย์ที่ปรึกษาดุษฎีนิพนธ์แล้ว จึงเสนอต่อคณะกรรมการบริหารหลักสูตร และได้รับความเห็นชอบ จากคณะกรรมการบริหารบัณฑิตศึกษาระดับคณะเพื่อพิจารณา 2.3.1.2 จํานวน คุณวุฒิและคุณสมบัติของอาจารย์ผู้สอบเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ และการ สอบดุษฎีนิพนธ์ ให้เป็นไปตามประกาศกระทรวง เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา 2.3.1.3 การสอบหัวข้อและเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ จะต้องดําเนินการดังนี้ (1) นักศึกษาต้องยื่นคําร้องพร้อมหัวข้อและเค้าโครงโดยย่อตามรูปแบบที่ มหาวิทยาลัยกําหนดโดยมีจำนวนเท่ากับคณะกรรมการสอบต่อคณะ ก่อนวันสอบเป็นเวลาอย่างน้อย 5 วันทําการ และเมื่อได้รับอนุมัติให้มีการสอบคณะจะประกาศวัน เวลา และสถานที่ให้ทราบโดยทั่วกัน (2) การสอบหัวข้อและเค้าโครง ต้องดําเนินการให้แล้วเสร็จภายใน 30 วัน นับตั้งแต่วันที่ยื่นคําร้องขอสอบ และได้รับอนุมัติหัวข้อและเค้าโครงที่เสนอ มิฉะนั้นจะต้องเสนอหัวข้อ และเค้าโครงใหม่ (3) ให้ประธานกรรมการสอบ รายงานผลการสอบหัวข้อและเค้าโครง ไปยัง คณะหลังจากเสร็จสิ้นการสอบ ถ้าผลการสอบหัวข้อและเค้าโครงผ่าน คณะจะประกาศอนุมัติหัวข้อและ เค้าโครงให้ทราบทั่วกัน แต่ถ้าต้องมีการปรับปรุงแก้ไขให้นักศึกษาดําเนินการแก้ไข แล้วเสนอผ่าน อาจารย์ที่ปรึกษาและเสนอต่อคณะภายใน 30 วัน นับตั้งแต่วันสอบ (4) ให้คณะรวบรวมรายงานผลการสอบหัวข้อและเค้าโครงที่ได้รับอนุมัติ พร้อมรายชื่อคณะกรรมการสอบไปยังสํานักบัณฑิตศึกษาหลังวันประกาศอนุมัติหัวข้อและเค้าโครง 2.3.1.4 การรายงานความก้าวหน้าดุษฎีนิพนธ์ จะต้องดําเนินการ ดังนี้ (1) นักศึกษาหลักสูตรปริญญาเอก ต้องรายงานความก้าวหน้าทุก ภาคการศึกษาที่มีการลงทะเบียนดุษฎีนิพนธ์ และทุกภาคการศึกษาที่มีการลงทะเบียนเพื่อรักษาสภาพ

การเป็นนักศึกษาตามข้อบังคับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ว่าด้วยการศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา (2) การรายงานความก้าวหน้าดุษฎีนิพนธ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ทราบ ความก้าวหน้าในการดําเนินการ และเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหา อันจะส่งผลให้นักศึกษาประสบ ความสําเร็จในการทําดุษฎีนิพนธ์ มากขึ้น โดย ผู้มีหน้าที่ทําการประเมินรายงานความก้าวหน้า ได้แก่ คณะกรรมการสอบเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ภายในคณะ (3) ให้อาจารย์ที่ปรึกษาดุษฎีนิพนธ์ รายงานความก้าวหน้าไปยังคณะ กรรมการบริหารหลักสูตร และคณะกรรมการบริหารบัณฑิตศึกษาระดับคณะทันทีหลังจากเสร็จสิ้นการ ประเมิน 2.3.2 การสอบดุษฎีนิพนธ์ ระดับปริญญาเอก 2.3.2.1 นักศึกษาระดับปริญญาเอกที่มีสิทธิขอสอบดุษฎีนิพนธ์ต้องเป็นไปตามเกณฑ์ ดังนี้ (1) นักศึกษาต้องลงทะเบียนเรียนรายวิชาครบถ้วนตามที่กำหนดไว้ในหลักสูตร และมีแต้มระดับคะแนนสะสมไม่ต่ำว่า 3.00 สำหรับหลักสูตรระดับปริญญาเอก แบบที่ 2 (2) สอบผ่านเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ โดยการสอบดุษฎีนิพนธ์ต้องดำเนินการ หลังจากได้รับอนุมัติเค้าโครง ไม่น้อยว่า 120 วัน และได้รับความเห็นชอบจากอาจารย์ที่ปรึกษาดุษฎี นิพนธ์ให้ขอสอบได้ (3) มีคุณสมบัติอื่น ๆ ครบตรงตามข้อกำหนดในหลักสูตร 2.3.2.1 นักศึกษาระดับปริญญาเอกที่มีคุณสมบัติตามข้อ 2.3.2.1 ให้ยื่นขอสอบโดย ดำเนินการดังต่อไปนี้ (1) หลักสูตรปริญญาเอก ยื่นคำร้องขอสอบไปยังคณะก่อนวันสอบไม่น้อยกว่า 30 วันทำการ (2) การยื่นคำร้องขอสอบให้ยื่นพร้อมส่งสำเนาบทคัดย่อตามรูปแบบที่ มหาวิทยาลัยกำหนด พร้อมทั้งดุษฎีนิพนธ์ฉบับสอบ จำนวนเท่ากับกรรมการสอบ (3) เมื่อได้รับอนุมัติให้สอบ คณะจะประกาศกำหนดวัน เวลา และสถานที่สอบ ให้ทราบโดยทั่วกันล่วงหน้าก่อนสอบ 7 วัน 2.3.2.2 การสอบดุษฎีนิพนธ์ ให้เป็นการสอบแบบปากเปล่าอย่างเปิดเผย นักศึกษาและ ผู้สนใจอื่น ๆ สามารถเข้าร่วมรับฟังได้ตามกำหนด วัน เวลา และสถานที่ตามคณะกำหนด โดยผู้เข้าร่วม รับฟังไม่มีสิทธิในการสอบถามเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากคณะกรรมการสอบ

2.3.2.3 จํานวน คุณวุฒิและคุณสมบัติของอาจารย์ผู้สอบเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ และ อาจารย์ผู้สอบดุษฎีนิพนธ์ ให้เป็นกรรมการชุดเดียวกัน ทั้งนี้ให้เป็นไปตามประกาศกระทรวง เรื่อง เกณฑ์ มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา 2.3.3 การเสนอหัวข้อและการสอบเค้าโครงวิทยานิพนธ์และการค้นคว้าอิสระ ระดับปริญญาโท 2.3.3.1 นักศึกษาระดับปริญญาโทจะเสนอหัวข้อและเค้าโครงวิทยานิพนธ์หรือการ ค้นคว้าอิสระได้ต้องลงทะเบียนวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระไม่น้อยกว่า 3 หน่วยกิต ในภาค การศึกษานั้น และดําเนินการ ดังต่อไปนี้ (1) นักศึกษาหลักสูตรปริญญาโท แผน ก 1 ต้องสอบวัดคุณสมบัติผ่านแล้ว (2) นักศึกษาหลักสูตรปริญญาโท แผน ก 2 ต้องศึกษารายวิชาตามแผนการ เรียนมาแล้วไม่น้อยกว่า 9 น่วยกิต และต้องได้แต้มระดับคะแนนเฉลี่ยสะสมไม่ต่ำกว่า 3.00 (3) นักศึกษาหลักสูตรปริญญาโท แผน ข ต้องศึกษารายวิชาตามแผนการ เรียนมาแล้วไม่น้อยกว่า 18 หน่วยกิต และต้องได้แต้มระดับคะแนนเฉลี่ยสะสมไม่ต่ำกว่า 3.00 และต้อง สอบผ่านการสอบประมวลผลความรู้ (4) หัวข้อและเค้าโครงที่จะเสนอขออนุมัติ ต้องได้รับความเห็นชอบจาก อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระแล้วจึงเสนอต่อคณะกรรมการบริหารหลักสูตร และ ได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการบริหารบัณฑิตศึกษาระดับคณะเพื่อพิจารณา 2.3.3.2 จํานวน คุณวุฒิและคุณสมบัติของอาจารย์ผู้สอบเค้าโครงวิทยานิพนธ์หรือการ ค้นคว้าอิสระ และการสอบวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ ให้เป็นไปตามประกาศกระทรวง เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา 2.3.3.3 การสอบหัวข้อและเค้าโครงวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ จะต้อง ดําเนินการ ดังนี้ (1) นักศึกษาต้องยื่นคําร้องพร้อมหัวข้อและเค้าโครงโดยย่อตามรูปแบบที่ มหาวิทยาลัยกําหนดโดยมีจำนวนเท่ากับคณะกรรมการสอบต่อคณะ ก่อนวันสอบเป็นเวลาอย่างน้อย 5 วันทําการ และเมื่อได้รับอนุมัติให้มีการสอบคณะจะประกาศวัน เวลา และสถานที่ให้ทราบโดยทั่วกัน (2) การสอบหัวข้อและเค้าโครง ต้องดําเนินการให้แล้วเสร็จภายใน 30 วัน นับตั้งแต่วันที่ยื่นคําร้องขอสอบ และได้รับอนุมัติหัวข้อและเค้าโครงที่เสนอ มิฉะนั้นจะต้องเสนอหัวข้อ และเค้าโครงใหม่ (3) ให้ประธานกรรมการสอบ รายงานผลการสอบหัวข้อและเค้าโครง ไปยัง คณะหลังจากเสร็จสิ้นการสอบ ถ้าผลการสอบหัวข้อและเค้าโครงผ่าน คณะจะประกาศอนุมัติหัวข้อและ

เค้าโครงให้ทราบทั่วกัน แต่ถ้าต้องมีการปรับปรุงแก้ไขให้นักศึกษาดําเนินการแก้ไขแล้วเสนอผ่านอาจารย์ ที่ปรึกษาและเสนอต่อคณะภายใน 30 วัน นับตั้งแต่วันสอบ (4) ให้คณะรวบรวมรายงานผลการสอบหัวข้อและเค้าโครงที่ได้รับอนุมัติ พร้อมรายชื่อคณะกรรมการสอบไปยังสํานักบัณฑิตศึกษาหลังวันประกาศอนุมัติหัวข้อและเค้าโครง 2.3.3.4 การรายงานความก้าวหน้าวิทยานิพนธ์และการค้นคว้าอิสระ จะต้องดําเนินการ ดังนี้ (1) นักศึกษาหลักสูตรปริญญาโท ต้องรายงานความก้าวหน้าทุกภาคการศึกษา ที่มีการลงทะเบียนวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ และทุกภาคการศึกษาที่มีการลงทะเบียนเพื่อรักษา สภาพการเป็นนักศึกษาตามข้อบังคับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ว่าด้วยการศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา (2) การรายงานความก้าวหน้าวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ มี วัตถุประสงค์เพื่อให้ทราบความก้าวหน้าในการดําเนินการ และเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหา อันจะ ส่งผลให้นักศึกษาประสบความสําเร็จในการทําวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระมากขึ้น โดยผู้มีหน้าที่ ทําการประเมินรายงานความก้าวหน้าได้แก่คณะกรรมการสอบเค้าโครงวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้า อิสระภายในคณะ (3) ให้อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระรายงาน ความก้าวหน้าไปยังคณะกรรมการบริหารหลักสูตรและคณะกรรมการบริหารบัณฑิตศึกษาระดับคณะ ทันทีหลังจากเสร็จสิ้นการประเมิน 2.3.4 การสอบวิทยานิพนธ์และการค้นคว้าอิสระ ระดับปริญญาโท 2.3.4.1 นักศึกษาระดับปริญญาโทที่มีสิทธิขอสอบวิทยานิพนธ์และการค้นคว้าอิสระต้อง เป็นไปตามเกณฑ์ ดังนี้ (1) นักศึกษาต้องลงทะเบียนเรียนรายวิชาครบถ้วนตามที่กำหนดไว้ใน หลักสูตร และมีแต้มระดับคะแนนสะสมไม่ต่ำว่า 3.00 สำหรับหลักสูตรระดับปริญญาโท แผน ก แบบ ก 2 และแผน ข (2) สอบผ่านเค้าโครงวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ โดยการสอบ วิทยานิพนธ์ต้องดำเนินการหลังจากได้รับอนุมัติเค้าโครง ไม่น้อยว่า 120 วัน การสอบการค้นคว้าอิสระ ต้องดำเนินการหลังจากได้รับอนุมัติเค้าโครง ไม่น้อยกว่า 30 วัน และต้องได้รับความเห็นชอบจาก อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระให้ขอสอบได้ (3) มีคุณสมบัติอื่น ๆ ครบตรงตามข้อกำหนดในหลักสูตร

2.3.4.2 นักศึกษาระดับปริญญาโทที่มีคุณสมบัติตามข้อ 2.3.4.1 ให้ยื่นขอสอบไปยังคณะ โดยดำเนินการดังต่อไปนี้ (1) หลักสูตรปริญญาโท แผน ก ยื่นคำร้องขอสอบก่อนวันสอบไม่น้อยกว่า 15 วันทำการ (2) หลักสูตรปริญญาโท แผน ข ยื่นคำร้องขอสอบก่อนวันสอบไม่น้อยกว่า 10 วันทำการ (3) การยื่นคำร้องขอสอบให้ยื่นพร้อมส่งสำเนาบทคัดย่อตามรูปแบบที่ มหาวิทยาลัยกำหนด พร้อมทั้งวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระฉบับสอบ จำนวนเท่ากับกรรมการสอบ (4) เมื่อได้รับอนุมัติให้สอบ คณะจะประกาศกำหนดวัน เวลา และสถานที่สอบ ให้ทราบโดยทั่วกันล่วงหน้าก่อนสอบ 7 วัน 2.3.4.3 การสอบวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ ให้เป็นการสอบแบบปากเปล่าอย่าง เปิดเผย นักศึกษาและผู้สนใจอื่น ๆ สามารถเข้าร่วมรับฟังได้ตามกำหนด วัน เวลา และสถานที่ตามคณะ กำหนด โดยผู้เข้าร่วมรับฟังไม่มีสิทธิในการสอบถามเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากคณะกรรมการสอบ 2.3.4.4 จํานวน คุณวุฒิและคุณสมบัติของอาจารย์ผู้สอบเค้าโครงวิทยานิพนธ์หรือการ ค้นคว้าอิสระ และอาจารย์ผู้สอบวิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ ให้เป็นกรรมการชุดเดียวกัน ทั้งนี้ให้ เป็นไปตามประกาศกระทรวง เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา 2.3.5 การตัดสินผลการสอบดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ 2.3.5.1 การตัดสินผลการสอบดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ (1) เมื่อการสอบเสร็จสิ้น ให้คณะกรรมการสอบอภิปรายแสดงความคิดเห็น และลงมติพร้อมตัดสินผลการสอบตามเกณฑ์ดังนี้ ก. “ผ่าน” หมายความว่า การที่นักศึกษาแสดงผลงานและตอบข้อ ซักถามได้เป็นที่น่าพอใจของคณะกรรมการสอบ ไม่ต้องมีการแก้ไขหรือเพิ่มเติมสาระสําคัญ นักศึกษา สามารถจัดพิมพ์รูปเล่มดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระฉบับสมบูรณ์ส่งคณะได้ทันที ข. “ผ่านโดยมีเงื่อนไข” หมายความว่า การที่นักศึกษายังไม่สามารถ แสดงผลงานหรือตอบข้อซักถามให้เป็นที่พอใจของคณะกรรมการสอบได้อย่างสมบูรณ์ คณะกรรมการ สอบพิจารณาเห็นสมควรให้แก้ไขหรือเพิ่มเติมสาระสําคัญ หรือเรียบเรียงดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือ การค้นคว้าอิสระตามที่คณะกรรมการสอบเสนอแนะไว้เป็นลายลักษณ์อักษร ทั้งนี้ให้คณะกรรมการสอบ กําหนดระยะเวลาที่นักศึกษา จะต้องดําเนินการแก้ไขปรับปรุงวิทยานิพนธ์ ต้องไม่เกิน 60 วัน การ ค้นคว้าอิสระ ไม่เกิน 45 วัน และดุษฎีนิพนธ์ต้องไม่เกิน 90 วันนับจากวันสอบ ค. “ไม่ผ่าน” หมายความว่า การที่นักศึกษาไม่สามารถแสดงผลงาน ให้เป็นที่พอใจของคณะกรรมการสอบ หรือไม่สามารถตอบข้อซักถามของคณะกรรมการสอบได้ ซึ่งแสดง

ว่านักศึกษาผู้นั้นไม่มีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงสาระของดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ ที่ตนได้ทําสอบ กรณีที่นักศึกษาสอบครั้งแรกไม่ผ่าน ให้นักศึกษายื่นคําร้องขอสอบใหม่ได้อีก 1 ครั้ง (2) กรณีนักศึกษาไม่สามารถปฏิบัติตามการตัดสินผลการสอบของ คณะกรรมการสอบภายในระยะเวลาที่กําหนดไว้ ไม่ว่าจะเป็นกรณีสอบ “ผ่านโดยมีเงื่อนไข” หรือสอบ “ไม่ผ่าน” ผลการสอบจะถูกปรับเป็นระดับคะแนน U นักศึกษาต้องดําเนินการลงทะเบียนดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระและจัดทําดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระภายใต้หัวข้อ ใหม่ พร้อมทั้งเริ่มขั้นตอนการทําดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระใหม่ทั้งหมด (3) ให้ประธานกรรมการสอบรายงานผลการสอบไปยังคณะกรรมการบริหาร หลักสูตร คณะกรรมการบริหารบัณฑิตศึกษาระดับคณะ คณะกรรมการประจําคณะ และสํานัก บัณฑิตศึกษา ภายใน 1 สัปดาห์นับจากวันสอบ 2.3.5.2 การลงโทษนักศึกษาที่ทุจริตการทําดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้า อิสระ เมื่อเกิดกรณีกล่าวหาว่ามีการทุจริตในการทําดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ ให้ คณบดีแต่งตั้งคณะกรรมการขึ้นเพื่อพิจารณาสอบสวน การลงโทษนักศึกษาที่ทุจริตในการทําดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ ให้พิจารณาตามสมควรแก่กรณี ดังต่อไปนี้ (1) กรณีที่มิได้เป็นการจงใจหรือเป็นกรณีที่นักศึกษาละเลย การดําเนินการ ตามขั้นตอนการทําดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระที่กําหนดไว้และไม่ร้ายแรง อาจปรับให้ การสอบดุษฎีนิพนธ์วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระ ปรากฏผลเป็นระดับคะแนน U และให้นักศึกษา เริ่มขั้นตอนการทําดุษฎีนิพนธ์วิทยานิพนธ์หรือการค้นคว้าอิสระใหม่ ทั้งนี้ต้องไม่ถือเป็นเหตุให้ต้องมีการ ต่ออายุการศึกษา (2) ในกรณีที่เป็นการทุจริตอย่างร้ายแรง ให้อธิการบดีสั่งให้พ้นสภาพการเป็น นักศึกษาและในกรณีที่สําเร็จการศึกษาแล้ว ให้เสนอสภามหาวิทยาลัยถอดถอนปริญญาต่อไป

ภาพที่2.3.1 การเสนอหัวข้อและเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์ และการค้นคว้าอิสระ

ภาพที่ 2.3.2 การสอบหัวข้อและเค้าโครงดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์ และการค้นคว้าอิสระ

ภาพที่ 2.3.3 การขอสอบดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์ และการค้นคว้าอิสระ

ภาพที่ 2.3.4 การสอบดุษฎีนิพนธ์ วิทยานิพนธ์ และการค้นคว้าอิสระ

2.4 อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์และคณะกรรมการสอบวิทยานิพนธ์ คณะกรรมการมาตรฐานอุดมศึกษา (2565: 27-29) ได้กำหนดอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ และคณะกรรมการสอบวิทยานิพนธ์ ไว้ดังต่อไปนี้ 2.4.1 อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ ระดับปริญญาโท แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ 2.4.1.1 อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หลัก ต้องเป็นอาจารย์ประจำหลักสูตรที่มีคุณวุฒิ ปริญญาเอกหรือเทียบเท่า หรือขั้นต่ำปริญญาโทหรือเทียบเท่าที่มีตำแหน่งรองศาสตราจารย์หรือ เทียบเท่า และมีผลงานทางวิชาการที่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการศึกษาเพื่อรับปริญญาของตนเอง โดยเป็น ผลงานทางวิชาการที่ได้รับการเผยแพร่ตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดในการพิจารณาแต่งตั้งให้บุคคลดำรง ตำแหน่งทางวิชาการอย่างน้อย 3 เรื่อง ในรอบ 5 ปีย้อนหลัง และอย่างน้อย 1 เรื่อง ต้องเป็นผลงานวิจัย 2.4.1.2 อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วม (ถ้ามี) ต้องมีคุณวุฒิและคุณสมบัติ คือ (1) อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วมที่เป็นอาจารย์ประจำหลักสูตรหรืออาจารย์ ประจำหรือนักวิจัยประจำ ต้องมีคุณวุฒิและผลงานทางวิชาการเช่นเดียวกับอาจารย์ที่ปรึกษา วิทยานิพนธ์หลัก (2) อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วมที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกต้องมีคุณวุฒิ ปริญญาเอกหรือเทียบเท่า และมีผลงานทางวิชาการที่ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารที่มีชื่ออยู่ใน ฐานข้อมูลที่เป็นที่ยอมรับ ซึ่งตรงหรือสัมพันธ์กับหัวข้อวิทยานิพนธ์ไม่น้อยกว่า 5 เรื่อง ในกรณีที่ ผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกที่ไม่มีคุณวุฒิและผลงานทางวิชาการตามที่กำหนดข้างต้น ผู้ทรงคุณวุฒิภายนอก จะต้องเป็นผู้มีความรู้ความเชี่ยวชาญและประสบการณ์สูง เป็นที่ยอมรับซึ่งตรงหรือสัมพันธ์กับหัวข้อ วิทยานิพนธ์ โดยผ่านความเห็นชอบจากสภาสถาบันอุดมศึกษาแห่งนั้น 2.4.2 อาจารย์ผู้สอบวิทยานิพนธ์ ระดับปริญญาโท อาจารย์ผู้สอบวิทยานิพนธ์ ระดับปริญญาโท ต้องประกอบด้วยอาจารย์ประจำหลักสูตร และผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกสถาบันอุดมศึกษา อาจกำหนดให้มีอาจารย์ประจำหรือนักวิจัยประจำร่วมเป็น ผู้สอบด้วย รวมไม่น้อยกว่า 3 คน ทั้งนี้ประธานกรรมการสอบต้องไม่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ หลักหรืออาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วม โดยอาจารย์ผู้สอบวิทยานิพนธ์ ต้องมีคุณวุฒิ คุณสมบัติ และ ผลงานวิชาการ ดังนี้ 1) กรณีอาจารย์ประจำหลักสูตร หรืออาจารย์ประจำ หรือนักวิจัยประจำ ต้องมีคุณวุฒิ ปริญญาเอกหรือเทียบเท่า หรือขั้นต่ำปริญญาโทหรือเทียบเท่าที่มีตำแหน่งรองศาสตราจารย์หรือ เทียบเท่า และมีผลงานทางวิชาการที่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการศึกษาเพื่อรับปริญญาของตนเอง โดยเป็น ผลงานทางวิชาการที่ได้รับการเผยแพร่ตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดในการพิจารณาแต่งตั้งให้บุคคลดำรง ตำแหน่งทางวิชาการ อย่างน้อย 3 เรื่อง ในรอบ 5 ปีย้อนหลัง และอย่างน้อย 1 เรื่องต้องเป็นผลงานวิจัย

2) กรณีผู้ทรงคุณภายนอก ต้องมีคุณวุฒิปริญญาเอกหรือเทียบเท่าและมีผลงานทาง วิชาการที่ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารที่มีชื่ออยู่ในฐานข้อมูลเป็นที่ยอมรับซึ่งตรงหรือสัมพันธ์กับ หัวข้อวิทยานิพนธ์ ไม่น้อยกว่า 5 เรื่อง ในกรณีที่ผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกที่ไม่มีคุณวุฒิและผลงานทาง วิชาการตามที่กำหนดไว้ ผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกจะต้องเป็นผู้มีความรู้ความเชี่ยวชาญและประสบการณ์สูง เป็นที่ยอมรับหรือสัมพันธ์กับหัวข้อวิทยานิพนธ์ โดยผ่านความเห็นชอบจากสภาสถาบันอุดมศึกษาแห่ง นั้น 2.5 ปัญหาการท าวิทยานิพนธ์ ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์มีสาเหตุมาจากประเด็นดังนี้ (พจน์ สะเพียรชัย, 2561 น. 3-4) 2.5.1 ปัญหาที่เกิดจากตัวนิสิต จำแนกได้ดังนี้ 2.5.1.1 เวลา เช่น เวลาที่ใช้ในการศึกษามีน้อย ไม่เพียงพอต่อการศึกษาค้นคว้าและการ จัดการเวลา นำมาซึ่งความล้มเหลวในการทำวิทยานิพนธ์ 2.5.1.2 ภาระงานประจำมีมาก ส่งผลต่อเวลาในการศึกษา และดำเนินการทำ วิทยานิพนธ์ 2.5.1.3 การเลือกหัวข้อ เช่น การเลือกหัวข้อที่ไม่มีความถนัด ส่งผลต่อความตั้งใจและ ความพยายามที่จะทำให้สำเร็จ เมื่อไม่มีความรู้ความเข้าใจในวิธีการวิจัยในแบบต่าง ๆ ก็ไม่สามารถนำ วิธีการเหล่านั้นไปใช้ในการแก้ไขปัญหาได้ 2.5.1.4 ขาดทฤษฎี ปรัชญา ฐานความคิด หลักการ เช่น ถ้าไม่ศึกษาค้นคว้าให้รู้ลึก รู้จริง ก็ไม่สามารถเข้าใจปัญหาและไม่สามารถหาวิธีการแก้ไขปัญหาได้ 2.5.1.5 ขาดการจัดการและมีวินัยในตัวเอง เช่น ถ้าไม่มีแบบแผนการดำเนินการทำ วิทยานิพนธ์ ขาดวินัย ก็ทำให้การจัดทำวิทยานิพนธ์เป็นไปอย่างล่าช้า 2.5.1.6 มีปัญหาส่วนตัว เช่น ปัญหาด้านการเงิน ครอบครัว และอื่น ๆ 2.5.2 อาจารย์ที่ปรึกษา จำแนกได้ ดังนี้ 2.5.2.1 ขาดความพร้อม อาจเกิดได้กับอาจารย์ที่ยังใหม่ในการควบคุมวิทยานิพนธ์ ซึ่ง อาจจะยังไม่มีความชำนาญเพียงพอ 2.5.1.2 ไม่ทราบบทบาทหน้าที่ 2.5.1.3 ขาดทักษะในการให้คำปรึกษา 2.5.1.4 ไม่มีเวลา 2.5.1.5 ขาดความรู้ เนื้อหา สาระ ทฤษฎีในการวิจัย 2.5.3 หน่วยงาน เช่น นักศึกษามีภาระงานต่อหน่วยงานที่ตนสังกัด (ในกรณีที่ทำงานระหว่าง เรียน) ส่งผลให้มีมีเวลาในการศึกษาและทำวิทยานิพนธ์

2.6 เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง พวงเพชร วอนวัฒนา (2563) ได้ศึกษาปัญหาในการสำเร็จการศึกษาล่าช้า และสำเร็จ การศึกษาตามเกณฑ์ของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัย มหาสารคาม พบว่า นิสิตระดับบัณฑิตศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มีความคิดเห็นเกี่ยวกับ ปัจจัยในการสำเร็จการศึกษาล่าช้า และสำเร็จการศึกษาตามเกณฑ์โดยรวม และรายด้าน 4 ด้านอยู่ใน ระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยมากที่สุดและรองลงมา ดังนี้ ด้านคุณลักษณะส่วนตัวของนิสิต ด้านขั้นตอน/ ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ ด้านความรู้ในงานวิจัย ด้านการบริการแหล่งค้นคว้าทางวิชาการ ตามลำดับ มีความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยในการสำเร็จการศึกษาล่าช้า และสำเร็จการศึกษาตามเกณฑ์ อยู่ ในระดับมากที่สุด 2 ด้าน คือ ด้านอาจารย์ที่ปรึกษาการทำวิจัย และด้านการบริหารจัดการของหลักสูตร ความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยในการสำเร็จการศึกษาล่าช้า และสำเร็จการศึกษาตามเกณฑ์ อยู่ในระดับ ปานกลาง 1 ด้าน คือด้านปัญหาส่วนตัวของนิสิต ญานิศา ทิพวะสี (2565) ได้ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อระยะเวลาการสำเร็จการศึกษาของ นิสิตระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา พบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อระยะเวลาการสำเร็จการศึกษาของ นิสิตระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยาโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์/การศึกษาอิสระ อยู่นระดับสูงสุด รองลงมา คือ ด้านคุณลักษณะ ส่วนตัวของนิสิต เท่ากันกับด้านการบริการแหล่งค้นคว้าทางวิชาการ และด้านต่ำสุดคือ ด้านกฎระเบียบ ในการทำวิทยานิพนธ์/การค้นคว้าอิสระ เท่ากันกับด้านครอบครัว ข้อเสนอแนะพบว่า นิสิตไม่มีการ บริหารเวลาในการทำวิจัยได้อย่างเหมาะสม และขาดความรับผิดชอบตอ่การเรียนและ/หรือต่อการวิจัย และด้านครอบครัว ภาระหน้าที่และความรับผิดชอบต่อครอบครัว ความสัมพันธ์ของบุคคลภายใน ครอบครัว ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนิสิต กมลพร จันทาคึมบง (2560) ได้ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา และ แนวทางการพัฒนา ระบบการจัดทำวิทยานิพนธ์ของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัย มหาสารคาม พบว่า ความคิดเห็นต่อสภาพปัจจุบัน ปัญหาของการทำนิพนธ์ของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา คณะสาธารณสุขศาสตร์ ภาพรวมทั้ง 6 ด้าน อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า นิสิตมีสภาพปัญหาด้านความรู้ในการทำวิจัยมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/ แนวปฏิบัติ ด้านบริการแหล่งค้นคว้าทางวิชาการ ด้านการบริหารจัดการของหลักสูตร ด้านคุณลักษณะ ส่วนตัวและความพร้อมของนิสิต ส่วนปัญหาด้านคุณลักษระของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ มีน้อย ที่สุด ชุติพงศ์ ทองเพ็ง (2547) ได้ศึกษาสภาพปัญหากระบวนการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษา หลักสูตรวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมไฟฟ้า ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ พบว่ามี ปัญหาด้านสภาพปัญหากระบวนการทำวิทยานิพนธืในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า

นักศึกษาหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมไฟฟ้านสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ เขต กรุงเทพมหานคร มีปัญหาด้านความรู้ในกระบวนการทำวิทยนิพนธ์มากที่สุด รองลงมา คือ ด้านเวลา ด้านการเงิน และด้านเครื่องมือ และวัสดุอุปกรณ์ ตามลำดับ อรุณศรี พุ่มนวล (2551) ได้ศึกษาความสำเร็จในการทำวิทยานิพนธ์ของมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ พบว่า ปัญหาและอุปสรรคต่อความสำเร็จในการทำวิทยานิพนธ์ ประกอบด้วย ปัจจัยส่วนบุคคลด้านผู้เรียน ได้แก่ ปัญหาการดำเนินงานไม่เป็นไปตามแผน การจัดสรรเวลาในการ ดำเนินงาน ทักษะในการจัดพิมพ์เอกสาร ปัจจัยด้านหลักสูตรและการจัดการด้านหลักสูตร มีปัญหาด้าน รายวิชาที่เกี่ยวกับการวิจัยน้อยเกินไป โดยเฉพาะควารู้ด้านสถิติการวิจัย มีอาจารย์ประจำจำนวนน้อย อาจารย์ผู้สอนใช้เทคโนโลยีในการสอนน้อย แหล่งค้นคว้าทางวิชาการมีน้อย และมีเจ้าหน้าที่ตรวจ รูปแบบวิทยานิพนธ์น้อย

บทที่ 3 วิธีการด าเนินงานวิจัย การทำวิจัยครั้งนี้ เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีซึ่งวิธีการดำเนินการวิจัยมีรายละเอียด ดังต่อไปนี้ 3.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง 3.2 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 3.3 การเก็บรวบรวมข้อมูล 3.4 การวิเคราะห์ข้อมูล 3.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง 3.1.1 ประชากร ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปี การศึกษา 2564 จำนวน 138 คน 3.1.2 กลุ่มตัวอย่าง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ใช้การกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จของ เครจซี่ และ มอร์แกน (Krejcie & Morgan, 1970, pp. 698-609) ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 103 คน และ ใช้การแบ่งกลุ่มตัวอย่างแบบสัดส่วนโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple random sampling) ตารางที่ 3.1 จำนวนประชากรที่ใช้ในการวิจัยและกลุ่มตัวอย่าง คณะ ประชากร กลุ่มตัวอย่าง ครุศาสตร์อุตสาหกรรม 33 25 วิศวกรรมศาสตร์ 27 20 บริหารธุรกิจ 36 27 เทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ 9 7

ตารางที่ 3.1 จำนวนประชากรที่ใช้ในการวิจัยและกลุ่มตัวอย่าง (ต่อ) คณะ ประชากร กลุ่มตัวอย่าง เทคโนโลยีสื่อสารมวลชน 3 2 เทคโนโลยีการเกษตร 2 1 ศิลปกรรมศาสตร์ 16 12 รวม 138 103 ตารางที่ 3.2 ขนาดกลุ่มตัวอย่างของเครซี่และมอร์แกน ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง 10 10 100 80 280 162 800 260 2,800 338 15 14 110 86 290 165 850 265 3,000 341 20 19 120 92 300 169 900 269 3,500 346 25 24 130 97 320 175 950 274 4,000 351 30 28 140 103 340 181 1,000 278 4,500 354 35 32 150 108 360 186 1,100 285 5,000 357 40 36 160 113 380 191 1,200 291 6,000 361 45 40 170 118 400 196 1,300 297 7,000 364 50 44 180 123 420 201 1,400 302 8,000 367

ตารางที่ 3.2 ขนาดกลุ่มตัวอย่างของเครซี่และมอร์แกน (ต่อ) ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง ข น า ด ประชากร ข น า ด ตัวอย่าง 55 48 190 127 440 205 1,500 306 9,000 368 60 52 200 132 460 210 1,600 310 10,000 370 65 56 210 136 480 214 1,700 313 15,000 375 70 59 220 140 500 217 1,800 317 20,000 377 75 63 230 144 550 226 1,900 320 30,000 379 80 66 240 148 600 234 2,000 322 40,000 380 85 70 250 152 650 242 2,200 327 50,000 381 90 73 260 155 700 248 2,400 331 75,000 382 95 76 270 159 750 254 2,600 335 100,000 384 3.2 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 3.2.1 ลักษณะของเครื่องมือ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมครั้งนี้ เป็นแบบสอบถาม (Questionnaire) ที่ผู้วิจัยปรับปรุง ขึ้น โดยพิจารณาจากเครื่องมือที่มีผู้วิจัยมาก่อนภายใต้กรอบแนวคิดที่ได้จากการศึกษาวิเคราะห์ วรรณกรรมและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยแบ่งเป็น 3 ตอน ประกอบด้วย ตอนที่ 1 เป็นแบบสำรวจรายการ (Checklist) โดยสอบถามเกี่ยวกับสภาพทั่วไปของผู้ตอบ แบบสอบถาม ประกอบด้วย เพศ อายุ สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ ตอนที่ 2 เป็นแบบสอบถาม (Questionnaire) แบบมาตรวัดประเมินค่า 5 ระดับ (Rating Scale) สอบถามเกี่ยวกับสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จำแนกเป็น 6 ด้าน ประกอบด้วย 1) ปัญหาด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน 2) ปัญหาด้านคุณลักษณะของนักศึกษา

3) ความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา 4) ปัญหาด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ 5) ปัญหาด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย 6) ปัญหาด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ ลักษณะคำถามเป็นแบบสอบถามประเมินค่า 5 ระดับ ของไลเคิร์ท (Likert’s Five Rating Scale) โดย ผู้วิจัยกำหนดค่าระดับคะแนนของช่วงน้ำหนัก ซึ่งมีความหมายดังนี้ 1 หมายถึง มีระดับปัญหาน้อยที่สุด 2 หมายถึง มีระดับปัญหาน้อย 3 หมายถึง มีระดับปัญหาปานกลาง 4 หมายถึง มีระดับปัญหามาก 5 หมายถึง มีระดับปัญหามากที่สุด เกณฑ์การแปลผลคะแนนเฉลี่ย ได้แก่ (บุญชม ศรีสะอาด, 2535 : 100) 4.51 - 5.00 หมายถึง มากที่สุด 3.51 - 4.50 หมายถึง มาก 2.51 - 3.50 หมายถึง ปานกลาง 1.51 - 2.50 หมายถึง น้อย 1.00 - 1.50 หมายถึง น้อยที่สุด ตอนที่ 3 เป็นแบบสอบถามปลายเปิด เพื่อสอบถามความคิดเห็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัญหาในการ ทำวิทยานิพนธ์และข้อเสนอแนะในด้านต่าง ๆ 3.2.2 การสร้างเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เพื่อให้ได้เครื่องมือที่มีคุณภาพและมีความเที่ยงตรง ผู้วิจัยจึงสร้างเครื่องมือโดยดำเนินการตามลำดับ ดังนี้ 1) ศึกษาเอกสาร แนวคิด หลักการ ทฤษฎีและเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับสภาพ ปัญหาการจัดทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา 2) ศึกษาวิธีการสร้างเครื่องมือที่เป็นแบบสอบถามที่เป็นแบบสำรวจรายการ (Checklist) และ แบบมาตรวัดประเมินค่า 5 ระดับ (Rating Scale) 3) นำเครื่องมือที่เป็นแบบสอบถามที่สร้างเสร็จแล้วเสนอต่อผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบ และพิจารณาความถูกต้องและให้ข้อเสนอแนะ จากนั้นนำมาปรับปรุงแก้ไขเนื้อหาให้มีความถูกต้อง สมบูรณ์

4) นำเครื่องมือที่เป็นแบบสอบถาม ที่ผ่านการแก้ไขปรับปรุงเนื้อหาเรียบร้อยแล้วเสนอ ต่อผู้เชี่ยวชาญจำนวน 5 ท่าน เพื่อตรวจสอบความตรง ซึ่งได้แก่ ความตรงเชิงเนื้อหา (Content Validity) ความตรงเชิงโครงสร้าง (Construct Validity) แล้วนำมาหาค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่าง ข้อคำถามกับเนื้อหา IOC (Index of Item Objective Congruence) IOC = ΣR N เมื่อ R แทน ผลรวมของคะแนนการพิจารณาของผู้เชี่ยวชาญ N แทน จำนวนผู้เชี่ยวชาญ โดยกำหนดเกณฑ์การพิจารณาความคิดเห็นแบ่งออกเป็น 3 ระดับ ดังนี้ +1 เมื่อ ผู้เชี่ยวชาญแน่ใจในข้อคำถามนั้นมีความตรงตามเนื้อหา 0 เมื่อ ผู้เชี่ยวชาญไม่แน่ใจในข้อคำถามนั้นมีความตรงตามเนื้อหา -1 เมื่อ ผู้เชี่ยวชาญแน่ใจในข้อคำถามนั้นไม่ตรงตามเนื้อหา เกณฑ์พิจารณาเลือกข้อคำถามพิจารณาจากข้อคำถามที่มีค่าดัชนีความสอดคล้องไม่ น้อยกว่า 0.50 และต้องนำไปปรับปรุงแก้ไขตามข้อเสนอแนะก่อนนำไปทดลองใช้ (Try Out) ข้อคำถาม ที่มีค่าดัชนีความสอดคล้องสูงกว่า 0.50 ขึ้นไป จึงสามารถนำไปใช้เก็บรวบรวมข้อมูล 5) นำแบบสอบถามที่ได้รับการปรับปรุงแล้วไปทดลองใช้ (Try Out) กับนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ที่ไม่ใช่กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 30 คน เพื่อ ตรวจสอบความชัดเจนของภาษาและนำไปหาค่าความเชื่อมั่น (Reliability) ของแบบสอบถามที่ได้รับ กลับคืนมา โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางคอมพิวเตอร์ 6) ดำเนินการปรับปรุงและตรวจสอบความถูกต้องอีกครั้งก่อนนำแบบสอบถามที่สมบูรณ์ ไปเก็บรวบรวมข้อมูล 3.3 การเก็บรวบรวมข้อมูล ผู้วิจัยได้เก็บรวบรวมข้อมูลนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 103 คน โดยมีการดำเนินการดังนี้ 3.3.1 ติดต่อประสานงานกับบัณฑิตคณะ ที่มีการจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี เพื่อทำหนังสือเกี่ยวกับการขอความอนุเคราะห์ในการใช้ แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูล

3.3.2 นำแบบสอบถามพร้อมทั้งหนังสือขอความอนุเคราะห์ไปยังคณะที่มีการจัดการศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ที่เป็นกลุ่มตัวอย่าง เพื่อขออนุญาตในการ เก็บข้อมูลจากนักศึกษาที่เป็นกลุ่มตัวอย่างตอบแบบสอบถาม และกำหนดวัน เวลา ขอรับแบบสอบถาม คืนภายใน 15 วัน 3.3.3 เก็บรวบรวมและติดตามแบบสอบถามที่ยังไม่ได้รับคืน และแจกแบบสอบถามอีกครั้ง ในรายที่แบบสอบถามสูญหายหรือไม่สมบูรณ์ โดยขยายเวลาอีก 5 วัน 3.3.4 นำแบบสอบถามที่ได้รับคืนมาตรวจสอบความสมบูรณ์ 3.4 การวิเคราะห์ข้อมูล ผู้วิจัยตรวจสอบความถูกต้อง ความสมบูรณ์ของแบบสอบถามที่ได้รวบรวมจากกลุ่มตัวอย่าง และคัดเลือกแบบสอบถามที่สมบูรณ์ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ดังนี้ 3.4.1 นำข้อมูลจากแบบสอบถามตอนที่ 1 เกี่ยวกับสถานภาพของผู้ตอบแบบสอบถาม ซึ่งเป็น แบบสอบถามชนิดเลือกตอบ (Check List) นำมาแจกแจงความถี่ (Frequency) เป็นรายข้อ ใช้วิเคราะห์ คำนวณหาค่าร้อยละ (Percentage) และนำเสนอในรูปแบบตารางความเรียง 3.4.2 วิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถามตอนที่ 2 เกี่ยวกับสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ 6 ด้าน ได้แก่ 1) ปัญหาด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน 2) ปัญหาด้านคุณลักษณะของนักศึกษา 3) ความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา 4) ปัญหาด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษา วิทยานิพนธ์ 5) ปัญหาด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย 6) ปัญหาด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติทำการวิเคราะห์จากข้อมูลแบบสอบถามมาตราส่วน ประมาณค่า (Rating Scale) โดยนำมาตรวจให้คะแนนตามเกณฑ์น้ำหนัก 5 ระดับ จากนั้นนำไปบันทึก และวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) ค่าที (T-test) ค่าเอฟ (F-test) 3.5 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าที(T-test) ค่าเอฟ (F-test)

บทที่ 4 ผลการวิเคราะห์ข้อมูล จากการศึกษาวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเพื่อศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีเพื่อให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ และตอบข้อ ซักถามการวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยได้ส่งแบบสอบถาม เรื่อง การศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีเพื่อเก็บข้อมูลจากนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 จำนวน 138 คน ได้จำนวนแบสอบถาม จำนวน 103 ฉบับ ได้รับแบบสอบถามคืนมาที่สมบูรณ์จำนวน 103 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 103 ผู้วิจัยได้นำข้อมูล มาวิเคราะห์ และเสนอผลการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ตารางประกอบความเรียง ตามลำดับ ดังนี้ 4.1 สัญลักษณ์ที่ใช้ในการวิจัย 4.2 ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม 4.3 สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาใน ปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี 4.4 แบบสอบถามปลายเปิด เพื่อสอบถามความคิดเห็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัญหาในการทำ วิทยานิพนธ์และข้อเสนอแนะในด้านต่าง ๆ 4.1 สัญลักษณ์ที่ใช้ในการวิจัย n หมายถึง จำนวนประชากรกลุ่มตัวอย่าง x̅ หมายถึง ค่าเฉลี่ย (Mean) S.D. หมายถึง ความเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนน t หมายถึง การทดสอบสถิติที(T-test) Xtot หมายถึง สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ X1 หมายถึง ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน X2 หมายถึง ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา X3 หมายถึง ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา X4 หมายถึง ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ X5 หมายถึง ด้านบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย

X6 หมายถึง ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ * หมายถึง ความมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ 0.05 4.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลสถานภาพทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถามที่ได้จากการตอบแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างนักศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 แบบสอบถาม จำนวน 103 ฉบับ เมื่อจำแนก ตาม เพศ อายุ สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ ดังตารางที่ 4.2 ตารางที่ 4.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลสถานภาพทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม n = 103 ข้อมูลพื้นฐาน จำนวน ร้อยละ 1. เพศ ชาย 46 44.70 หญิง 57 55.30 2. อายุ 20 - 30 ปี 55 53.40 31 - 40 ปี 41 39.80 41 - 50 ปี 7 6.80 51 ปีขึ้นไป 0 0.00 4. สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ ยังไม่ทำงาน 7 6.80 ทำงานแล้ว 96 93.20 รวม 103 100 จากตารางที่ 4.2 พบว่า ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถามนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่ สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 จำนวน 103 คน ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง คิดเป็นร้อยละ 55.30 เป็นผู้มีอายุ 20-30 ปี คิดเป็นร้อยละ 53.40 และมีสถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ คิดเป็น ร้อยละ 93.20

4.3 ผลการวิเคราะห์สภาพปัญหาการท าวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่ส าเร็จ การศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จากการศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จ การศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีวิเคราะห์โดยใช้ค่าเฉลี่ย (x̅) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) จากกลุ่มตัวอย่าง 103 คน ผลการวิเคราะห์โดยภาพรวม ดังตารางที่ 4.3 ตารางที่4.3 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีโดยภาพรวม (Xtot) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ x̅ S.D. การแปลความหมาย 1. ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน (X1 ) 1.65 0.42 มีระดับปัญหาน้อย 2. ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) 2.45 0.80 มีระดับปัญหาน้อย 3. ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของ นักศึกษา (X3 ) 2.10 0.82 มีระดับปัญหาน้อย 4. ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ (X4 ) 1.70 0.82 มีระดับปัญหาน้อย 5. ด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย (X5 ) 1.98 0.57 มีระดับปัญหาน้อย 6. ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ (X6 ) 2.18 0.91 มีระดับปัญหาน้อย รวม (Xtot) 2.01 0.72 มีระดับปัญหาน้อย จากตาราง 4.3 แสดงให้เห็นว่าสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ในภาพรวมอยู่ในระดับ น้อย (x̅=2.01, S.D. = 0.72) เพื่อพิจารณาจำแรกตามรายด้าน พบว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์

ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราช มงคลธัญบุรีมีระดับมากที่สุด (x̅= 2.45, S.D. = 0.80) คือ ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) ระดับ รองลงมา (x̅= 2.18, S.D. = 0.91) คือ ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ (X6 ) และด้านที่มี ระดับน้อยที่สุด (x̅= 1.65, S.D. = 0.42) คือ ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน (X1 ) เมื่อวิเคราะห์ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จ การศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีในแต่ละด้านเป็นรายข้อ ได้ผลการวิเคราะห์ ดังตาราง 4.4 – 4.9 ตารางที่4.4 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อยด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน(X1 ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน x̅ S.D. การแปลความหมาย 1. เนื้อหาวิชาในหลักสูตรไม่สอดคล้องกับสภาพสังคม ปัจจุบัน 1.43 0.53 มีระดับปัญหาน้อยที่สุด 2. เนื้อหาวิชาในหลักสูตรมีไม่ส่วนช่วยเพิ่มความสามารถ ในการวิจัย 1.80 0.76 มีระดับปัญหาน้อย 3. การเลือกหัวข้อของวิทยานิพนธ์ไม่เป็นไปตาม วัตถุประสงค์ของหลักสูตร 1.54 0.65 มีระดับปัญหาน้อย 4. ความรู้ความเข้าใจในการนำทฤษฎีที่เรียนในหลักสูตร ไม่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในงานวิจัย 1.81 0.77 มีระดับปัญหาน้อย รวม 1.64 0.67 มีระดับปัญหาน้อย

จากตารางที่ 4.4 แสดงให้เห็นว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้าน หลักสูตรและการเรียนการสอน ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย (x̅=1.64, S.D. = 0.67) และเมื่อพิจารณา จำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด (x̅= 1.81, S.D. = 0.77) คือ เนื้อหาวิชาใน หลักสูตรมีไม่ส่วนช่วยเพิ่มความสามารถในการวิจัย ข้อที่มีระดับรองลงมา (x̅= 1.80, S.D. = 0.76) คือ ความรู้ความเข้าใจในการนำทฤษฎีที่เรียนในหลักสูตรไม่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในงานวิจัย และข้อที่มี ระดับน้อยที่สุด (x̅= 1.43, S.D. = 0.53) คือ เนื้อหาวิชาในหลักสูตรไม่สอดคล้องกับสภาพสังคม ปัจจุบัน ตารางที่4.5 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อยด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา x̅ S.D. การแปลความหมาย 1. สุขภาพ 2.26 1.30 มีระดับปัญหาน้อย 2. ความกระตือรือร้นในการทำวิทยานิพนธ์ 2.38 1.16 มีระดับปัญหาน้อย 3. การบริหารเวลาในการทำวิทยานิพนธ์ 2.75 0.99 มีระดับปัญหาปานกลาง 4. 5. 6 งบประมาณในการทำวิทยานิพนธ์ ทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษ ทักษะในการใช้คอมพิวเตอร์ 2.48 2.87 1.98 1.31 1.15 1.01 มีระดับปัญหาน้อย มีระดับปัญหาปานกลาง มีระดับปัญหาน้อย รวม 2.45 1.15 มีระดับปัญหาน้อย

จากตารางที่ 4.5 แสดงให้เห็นว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้านด้าน คุณลักษณะของนักศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย (x̅=2.45, S.D. = 1.15) และเมื่อพิจารณา จำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด (x̅= 2.87, S.D. = 1.15) คือ ทักษะการสื่อสาร ภาษาอังกฤษ ข้อที่มีระดับรองลงมา (x̅= 2.75, S.D. = 0.99) คือ การบริหารเวลาในการทำวิทยานิพนธ์ และข้อที่มีระดับน้อยที่สุด (x̅= 1.98, S.D. = 1.01) คือ ทักษะในการใช้คอมพิวเตอร์ ตารางที่4.6 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อยด้านความรู้ความสามารถทางด้าน วิชาการของนักศึกษา (X3 ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของ นักศึกษา x̅ S.D. การแปลความหมาย 1. ขาดความรู้เกี่ยวกับทฤษฎีที่เกี่ยวข้องในการทำ วิทยานิพนธ์ 1.96 1.07 มีระดับปัญหาน้อย 2. ขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับระเบียบวิธีวิจัย 1.28 0.49 มีระดับปัญหาน้อยที่สุด 3. ขาดความสามารถในการเลือกหัวข้อวิจัย 2.35 1.15 มีระดับปัญหาน้อย 4. ขาดความรู้ในการกำหนดขอบเขตของวิทยานิพนธ์ 2.31 1.19 มีระดับปัญหาน้อย 5. ขาดความรู้ในการสืบค้นข้อมูลวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการ ทำวิทยานิพนธ์ 2.33 1.14 มีระดับปัญหาน้อย 6. ขาดความรู้ความเข้าใจในการสร้างเครื่องมือวิจัย 2.41 1.14 มีระดับปัญหาน้อย 7. ไม่สามารถเก็บข้อมูลของวิทยานิพนธ์ได้ครบถ้วน 1.92 1.04 มีระดับปัญหาน้อย

ตารางที่4.6 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อยด้านความรู้ความสามารถทางด้าน วิชาการของนักศึกษา (X3 ) (ต่อ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของ นักศึกษา x̅ S.D. การแปลความหมาย 8. ขาดความรู้ความเข้าใจในการวิเคราะห์ผลและสรุปผล 2.24 1.15 มีระดับปัญหาน้อย 9. ขาดความรู้ความเข้าใจในการเขียนบทความวิจัยเพื่อ ตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารทางวิชาการ หรือนำเสนอใน การประชุมวิชาการ 2.14 0.99 มีระดับปัญหาน้อย รวม 2.10 1.04 มีระดับปัญหาน้อย จากตารางที่ 4.6 แสดงให้เห็นว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้าน ความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย (x̅=2.10, S.D. = 1.04) และเมื่อพิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด (x̅= 2.41, S.D. = 1.14) คือ ขาดความรู้ความเข้าใจในการสร้างเครื่องมือวิจัย ข้อที่มีระดับรองลงมา (x̅= 2.35, S.D. = 1.15) คือ ขาดความสามารถในการเลือกหัวข้อวิจัย และข้อที่มีระดับน้อยที่สุด (x̅= 1.96, S.D. = 1.07) คือ ขาด ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับระเบียบวิธีวิจัย

ตารางที่4.7 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อยด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษา วิทยานิพนธ์ (X4 ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ x̅ S.D. การแปลความหมาย 1. จำนวนของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์มีไม่เพียงพอ 1.69 0.93 มีระดับปัญหาน้อย 2. คุณวุฒิ ประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญทางวิชาการ ในหัวข้อวิทยานิพนธ์ของนักศึกษา 1.64 0.97 มีระดับปัญหาน้อย 3. ไม่กำหนดวันและเวลาให้นักศึกษาเข้าพบได้อย่าง สม่ำเสมอ 1.59 0.94 มีระดับปัญหาน้อย 4. ไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างนักศึกษากับอาจารย์ที่ ปรึกษาวิทยานิพนธ์ 1.65 1.05 มีระดับปัญหาน้อย 5. ไม่ให้คำปรึกษาทุกขั้นตอนการทำวิทยานิพนธ์ 2.00 1.09 มีระดับปัญหาน้อย 6. ไม่ให้คำปรึกษาด้านการเลือกหัวข้อวิทยานิพนธ์ 1.64 0.98 มีระดับปัญหาน้อย 7. ไม่ให้คำปรึกษาด้านสถิติการทำวิจัย 1.69 1.03 มีระดับปัญหาน้อย 8. ไม่มีการติดตามผลการทำวิทยานิพนธ์ 1.70 1.07 มีระดับปัญหาน้อย รวม 1.70 1.00 มีระดับปัญหาน้อย จากตารางที่ 4.7 แสดงให้เห็นว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้าน คุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย (x̅=1.70, S.D. = 1.00) และ

เมื่อพิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด (x̅= 2.00, S.D. = 1.09) คือ ไม่ให้ คำปรึกษาทุกขั้นตอนการทำวิทยานิพนธ์ข้อที่มีระดับรองลงมา (x̅= 1.70, S.D. = 1.07) คือ ไม่มีการ ติดตามผลการทำวิทยานิพนธ์ และข้อที่มีระดับน้อยที่สุด (x̅= 1.59, S.D. = 0.94) คือ ไม่กำหนดวัน และเวลาให้นักศึกษาเข้าพบได้อย่างสม่ำเสมอ ตารางที่4.8 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อย ด้านการบริการการศึกษาของ มหาวิทยาลัย (X5 ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ การบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย x̅ S.D. การแปลความหมาย 1. หนังสือ/ตำรา/เอกสารทางวิชาการที่ใช้สืบค้นข้อมูลมี น้อย 1.99 0.92 มีระดับปัญหาน้อย 2. การให้บริการข้อมูลและข่าวสารทางอินเทอร์เน็ตไม่ เพียงพอ 1.76 0.85 มีระดับปัญหาน้อย 3. วัสดุอุปกรณ์และเครื่องมือที่เกี่ยวข้องกับการทำ วิทยานิพนธ์มีไม่เพียงพอ 1.74 0.80 มีระดับปัญหาน้อย 4. วัสดุอุปกรณ์และเครื่องมือที่เกี่ยวข้องกับการทำ วิทยานิพนธ์ไม่ทันสมัย 2.03 1.18 มีระดับปัญหาน้อย 5. ไม่ให้ความรู้ความเข้าใจในการใช้งานเครื่องมือและ อุปกรณ์เฉพาะทางในการทำวิทยานิพนธ์ 1.75 0.78 มีระดับปัญหาน้อย 6. ภาควิชา/สาขาวิชา/คณะ ไม่มีการแนะนำเกี่ยวกับคู่มือ การจัดทำวิทยานิพนธ์ 1.73 0.79 มีระดับปัญหาน้อย

ตารางที่4.8 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อย ด้านการบริการการศึกษาของ มหาวิทยาลัย (X5 ) (ต่อ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ การบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย x̅ S.D. การแปลความหมาย 7. ภาควิชา/สาขาวิชา/คณะ ไม่มีการแนะนำเกี่ยวกับ ขั้นตอนการเสนอหัวข้อวิทยานิพนธ์ 2.43 1.02 มีระดับปัญหาน้อย 8. ภาควิชา/สาขาวิชา/คณะ ไม่มีการแนะนำเกี่ยวกับ ขั้นตอนการสอบวิทยานิพนธ์ 2.21 1.18 มีระดับปัญหาน้อย 9. ไม่มีการให้บริการแนะนำเกี่ยวกับการทำวิทยานิพนธ์ 2.17 1.16 มีระดับปัญหาน้อย รวม 1.97 0.96 มีระดับปัญหาน้อย จากตารางที่ 4.8 แสดงให้เห็นว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้านการ บริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย (x̅=1.97, S.D. = 0.96 ) และเมื่อ พิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด (x̅= 2.43, S.D. = 1.02) คือ ภาควิชา/ สาขาวิชา/คณะ ไม่มีการแนะนำเกี่ยวกับขั้นตอนการเสนอหัวข้อวิทยานิพนธ์ข้อที่มีระดับรองลงมา (x̅= 2.21, S.D. = 1.18) คือ ภาควิชา/สาขาวิชา/คณะ ไม่มีการแนะนำเกี่ยวกับขั้นตอนการสอบวิทยานิพนธ์ และข้อที่มีระดับน้อยที่สุด (x̅= 1.73, S.D. = 0.79) คือ ภาควิชา/สาขาวิชา/คณะ ไม่มีการแนะนำ เกี่ยวกับคู่มือการจัดทำวิทยานิพนธ์

ตารางที่4.9 ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแปลผลสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีจำแนกตามรายข้อย่อย ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนว ปฏิบัติ (X6 ) ที่ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ x̅ S.D. การแปลความหมาย 1. ขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับระเบียบข้อบังคับที่ เกี่ยวข้องกับการสอบวิทยานิพนธ์ 2.20 1.02 มีระดับปัญหาน้อย 2. ขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ตีพิมพ์ เผยแพร่บทความวิจัยเพื่อสำเร็จการศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา 2.01 1.00 มีระดับปัญหาน้อย 3. ขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับแนวปฏิบัติการเขียน บทคัดย่อภาษาไทยและภาษาอังกฤษ 2.07 1.04 มีระดับปัญหาน้อย 4. รูปแบบที่กำหนดในคู่มือการทำวิทยานิพนธ์ไม่ชัดเจน 2.42 1.11 มีระดับปัญหาน้อย รวม 2.17 1.04 มีระดับปัญหาน้อย จากตารางที่ 4.9 แสดงให้เห็นว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้าน ขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย (x̅=2.17, S.D. = 1.04) และเมื่อ พิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด (x̅= 2.42, S.D. = 1.11) คือ รูปแบบที่ กำหนดในคู่มือการทำวิทยานิพนธ์ไม่ชัดเจน ข้อที่มีระดับรองลงมา (x̅= 2.20, S.D. = 1.02) ขาดความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับระเบียบข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับการสอบวิทยานิพนธ์และข้อที่มีระดับน้อยที่สุด (x̅= 2.01, S.D. = 1.00) คือ ขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ตีพิมพ์เผยแพร่บทความวิจัย เพื่อสำเร็จการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา

ตารางที่ 4.10 เปรียบเทียบความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี จำแนกตามเพศ n = 103 สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ เพศ n F T Significance (2tailed) ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน (X1 ) ชาย 46 0.255 -1.598 0.113 หญิง 57 ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) ชาย 46 3.295 -0.504 0.616 หญิง 57 ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการ ของนักศึกษา (X3 ) ชาย 46 7.183 1.034* 0.304 หญิง 57 ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษา วิทยานิพนธ์ (X4 ) ชาย 46 5.077 0.905* 0.368

ตารางที่ 4.10 เปรียบเทียบความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี จำแนกตามเพศ (ต่อ) n = 103 สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ เพศ F T Significance (2tailed) หญิง 57 ด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย (X5 ) ชาย 46 9.708 -.732* 0.466 หญิง 57 ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนว ปฏิบัติ (X6 ) ชาย 46 9.391 1.235* 0.220 หญิง 57 * นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จากตารางที่ 4.10 พบว่า เพศของผู้ตอบแบบสอบถามที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อสภาพ ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์แตกต่างกันในด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา (X3 ) ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ (X4 ) ด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย (X5 ) ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ (X6 ) ส่วนด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน (X1) และ ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน

ตารางที่4.11 เปรียบเทียบความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี จำแนกตามอายุ สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ F Sig. ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน (X1 ) 0.410 0.665 ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) 1.851 0.162 ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา (X3 ) 1.432 0.244 ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ (X4 ) 0.337 0.715 ด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย (X5 ) 2.768 0.068 ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ (X6 ) 1.420 0.247 * นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จากตารางที่ 4.10 พบว่า อายุของผู้ตอบแบบสอบถามที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อสภาพ ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ไม่แตกต่างกัน ในด้านด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน (X1 ) ด้าน คุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา (X3 ) ด้าน คุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ (X4 ) ด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย (X5 ) ด้าน ขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ (X6 )

ตารางที่4.12 เปรียบเทียบความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี จำแนกตามสถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ n = 103 สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ สถานภาพ ขณะที่ทำ วิทยานิพนธ์ n F T Significance (2tailed) ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน (X1 ) ยังไม่ ทำงาน 7 1.110 0.179 0.858 ทำงานแล้ว 96 ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) ยังไม่ ทำงาน 7 1.230 -0.581 0.562 ทำงานแล้ว 96 ด้านความรู้ความสามารถทางด้าน วิชาการของนักศึกษา (X3 ) ยังไม่ ทำงาน 7 2.050 0.216 0.829 ทำงานแล้ว 96 ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษา วิทยานิพนธ์ (X4 ) ยังไม่ ทำงาน 7 0.006 -0.500 0.618 ทำงานแล้ว 96 ด้านการบริการการศึกษาของ มหาวิทยาลัย (X5 ) ยังไม่ ทำงาน 7 0.034 0.147 .883 ทำงานแล้ว 96

ที่4.12 เปรียบเทียบความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่ สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จำแนก ตามสถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ (ต่อ) n = 103 สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ สถานภาพ ขณะที่ทำ วิทยานิพนธ์ n F T Significance (2tailed) ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนว ปฏิบัติ (X6 ) ยังไม่ ทำงาน 7 2.307 -0.435 0.664 ทำงานแล้ว 96 จากตารางที่ 4.10 พบว่า สถานภาพการทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์ของผู้ตอบแบบสอบถามที่แตกต่าง กันมีความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ ไม่แตกต่างกันในด้านหลักสูตรและการเรียนการ สอน (X1 ) ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา (X2 ) ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา (X3 ) ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ (X4 ) ด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย (X5 ) ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/แนวปฏิบัติ (X6 )

บทที่ 5 สรุปผลการวิจัย การอภิปรายผล และข้อเสนอแนะ การวิจัยเพื่อศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีสามารถสรุปได้ดังนี้ 5.1 สรุปผลการวิจัย 5.2 อภิปรายผล 5.3 ข้อเสนอแนะในการทำวิจัยครั้งต่อไป การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยที่มุ่งศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีโดยมีวัตถุประสงค์ในการวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาสภาพ ปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อปัญหาในการทำวิทยานิพนธ์จำแนกตาม เพศ อายุ สถานภาพการ ทำงานขณะที่ทำวิทยานิพนธ์โดยประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ประกอบด้วย นักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 จำนวน 138 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบ มาตราวัดประเมินค่า 5 ระดับ แบ่งออกเป็น 2 ตอน โดยมีค่าความเชื่อมั่นสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค (Cronbach's Alpha Coefficient) ทั้งฉบับเท่ากับ 0.97 โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ใช้การ กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จของเครจซี่ และมอร์แกน (Krejcie & Morgan, 1970, pp. 698-609) และใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ (Simple random sampling) ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 103 คน ได้จำนวนแบสอบถาม จำนวน 103 ฉบับ ได้รับแบบสอบถามคืนมาที่สมบูรณ์จำนวน 103 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 100 ผู้วิจัยได้นำข้อมูลมาวิเคราะห์ โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางคอมพิวเตอร์ SPSS สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การทดสอบสถิติที 5.1 สรุปผลการวิจัย จากการศึกษาสภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีสามารถสรุปผลการวิจัย ดังนี้ 5.1.1 ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ที่มีอายุ 20-30 ปี และเป็นผู้มีงานทำแล้วขณะ ดำเนินการทำวิทยานิพนธ์

5.1.2 ผลการวิเคราะห์สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่สำเร็จ การศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย เมื่อพิจารณาจำแรกตามรายด้าน พบว่า สภาพปัญหาการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับ บัณฑิตศึกษาที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2564 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้าน คุณลักษณะของนักศึกษา มีระดับปัญหามากที่สุด ระดับรองลงมา คือ ด้านขั้นตอน/ระเบียบ/ข้อบังคับ/ แนวปฏิบัติ และด้านหลักสูตรและการเรียนการ ตามลำดับ 5.1.2.1 ด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน พบว่า ในภาพรวมมีระดับปัญหาน้อย เมื่อ พิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด คือ เนื้อหาวิชาในหลักสูตรมีไม่ส่วนช่วย เพิ่มความสามารถในการวิจัย ข้อที่มีระดับรองลงมา คือ ความรู้ความเข้าใจในการนำทฤษฎีที่เรียนใน หลักสูตรไม่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในงานวิจัย และข้อที่มีระดับน้อยที่สุดคือ เนื้อหาวิชาในหลักสูตรไม่ สอดคล้องกับสภาพสังคมปัจจุบัน 5.1.2.2 ด้านคุณลักษณะของนักศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย เมื่อพิจารณา จำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด คือ ทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษ ข้อที่มีระดับ รองลงมา คือ การบริหารเวลาในการทำวิทยานิพนธ์และข้อที่มีระดับน้อยที่สุด คือ ทักษะในการใช้ คอมพิวเตอร์ 5.1.2.3 ด้านความรู้ความสามารถทางด้านวิชาการของนักศึกษา ในภาพรวมอยู่ใน ระดับน้อย เมื่อพิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด คือ ขาดความรู้ความเข้าใจ ในการสร้างเครื่องมือวิจัย ข้อที่มีระดับรองลงมา คือ ขาดความสามารถในการเลือกหัวข้อวิจัย และข้อที่ มีระดับน้อยที่สุด คือ ขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับระเบียบวิธีวิจัยด 5.1.2.4 ด้านคุณลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย และเมื่อพิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด คือ ไม่ให้คำปรึกษาทุกขั้นตอน การทำวิทยานิพนธ์ข้อที่มีระดับรองลงมา คือ ไม่มีการติดตามผลการทำวิทยานิพนธ์ และข้อที่มีระดับ น้อยที่สุด คือ ไม่กำหนดวันและเวลาให้นักศึกษาเข้าพบได้อย่างสม่ำเสมอ 5.1.2.5 ด้านการบริการการศึกษาของมหาวิทยาลัย ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย และ เมื่อพิจารณาจำแนกเป็นรายข้อย่อย พบว่า ข้อที่มีระดับมากที่สุด คือ ภาควิชา/สาขาวิชา/คณะ ไม่มี การแนะนำเกี่ยวกับขั้นตอนการเสนอหัวข้อวิทยานิพนธ์ข้อที่มีระดับรองลงมา คือ ภาควิชา/สาขาวิชา/