Corfu Magazine 4

index

4

76 AGENDA 44 32 30 28
60 SPORTS 52 Γεύση Bollywood στην Κέρκυρα!
26 SHOWBIZ 54 Ρε Will, κι εσύ εδώ;
75 ΥΓΕΙΑ
71 ΚΗΠΟΣ 36
72 ΔΙΑΤΡΟΦΗ
48

Μηνιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης web site: www.corfupress.com
Τεύχος 4 / Ιούλιος 2017 web site: www.corfusports.com

Το δωρεάν περιοδικό από το CorfuPress.com και το CorfuSports.com email: [email protected]
Κυκλοφορεί κάθε μήνα σε επιλεγμένα σημεία στην Κέρκυρα Τηλέφωνα επικοινωνίας
τηλ: (+30) 6932 234017
ΕΚΔΟΣΗ: φαξ: (+30) 26615 00661
CP-WEB/CORFUPRESS.COM
Απαγορεύεται η αντιγραφή, αναδημοσίευση ή και κάθε εμπορική και
Εκδότης / Διευθυντής: άλλη χρήση του περιεχομένου του περιοδικού και των ιστοτόπων του,
Μάνος Μεθυμάκης
[email protected] χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη.
Το περιεχόμενο του Corfu Magazine προστατεύεται από την ελληνική
Αρχισυντάκτης:
Ηλίας Αλεξόπουλος και διεθνή νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
[email protected]

Σύμβουλος Εκδοσης:
Έλενα Γισδάκη

[email protected]
Διαφημιστικό τμήμα:

Νίκος Άνθης

[email protected] / τηλ. 6944 918666

EDIT ‘‘Το«τσουτσούδι»
της ΕΒΓΑ
Τα καλύτερά και το θρυλικό
μας χρόνια... «Θαύμα»,
με σήμα το
Για όσους, αισίως, περάσαν’ τα 35-40, εκείνη η «ιερή» Ποντικονήσι
γενιά που είδε live στην ΕΡΤ τις βολές του Καμπούρη
«στο Ευρωμπάσκετ», έζησε τον Ανδρέα στα καλά του
(και τον Χόκαν Σάντμπεργκ με τη φανέλα της ΑΕΚ), η
μετάφραση της λέξης «καλοκαίρι», για τότε που ήτανε
(ήμαστε...) παιδιά, ήταν πάντα μια εύκολη εξίσωση: μπάνια και,
κυρίως, παγωτό. Κάποιοι (όχι λίγοι), μάλιστα, είχανε (είχαμε...)
και το συνήθιο να τα σημειώνουν στο τετράδιο: σήμερα, τόσα.
Χθες, τόσα. Και το απόγευμα, στη γειτονιά, αν η σούμα ήταν
καλύτερη «απ’ του Κωστάκη», ένιωθες, αδελφέ μου, ένα γού-
στο... Το γιατί, κανείς ετούτης της γενιάς, δεν μπήκε ποτέ του
στη διαδικασία να το ψάξει. Ποτέ. Το άφησε, απλά, να ξεκου-
ράζεται στα ανεξήγητα της παιδικής ψυχοσύνθεσης. Για τον πι-
τσιρικά των 70s, των 80s, των 90s, τότε που ακόμη οι
μεγαλύτερες χαρές γεννιούνταν απ’ τα μικρότερα τα πράγ-
ματα, αρκούσε η διαδικασία. Η αδημονία να εξασφαλίσει, μετά
το μεσημεριανό φαϊ, το κατοστάρικο.. Το τρέξιμο ως το ψιλι-
κατζίδικο με σφιγμένα «τα φράγκα» στη γροθιά... Το σήκωμα
του μαύρου, λαστιχένιου καπακιού στο ψυγείο της ΕΒΓΑ ή της
ΔΕΛΤΑ (καθεμιά και τους «πιστούς» της), με τον «ατμό» της
ψύξης να σου ραίνει το κεφάλι σαν αγίασμα... Το «χρατς» στο
άνοιγμα απ’ το «σακούλι»... Η πρώτη «δαγκωνιά» με (πάντα)
μισόκλειστο, ασυναίσθητα, το μάτι... Το Corfu Mag. επέλεξε ν’
ασχοληθεί μ’ αυτό: τη διαχρονική λατρεία των καλύτερών μας
χρόνων. Όπως εξελίχθηκε, όπως το έζησε η Κέρκυρα... Όπως
διαμορφώθηκε στο σήμερα... Όπως το θυμόμαστε, χρόνια
μετά. Και, διάολε, μας πιάνει (ακόμη) ένα πράμα... ■

4

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΠΑΓΩΤΟ

«Ο ΠΑΓΩΤΑΤΖΗΗΗΗΗΗΣ..»

● Στην Κέρκυρα των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών, η «άγια» λευκοφορεμένη φι-
γούρα με το τροχήλατο καρότσι, ήταν ο super hero της πιτσιρικαρίας.

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:

Ηλίας Αλεξόπουλος

Φορούσανε λευκό καπέλο. Λευκή μπλούζα ή αφτιά της πιτσιρικαρίας, έμοιαζε μ’ απόλυτη ευλογία:
ποδιά. Με τσέπη, «για τα ψιλά και τα συμπρά- «Παγωτατζήήήήής... Ο παγωτατζήήήήής...».
γαλα...» Και κάθε Μάη, αφού περνούσε η Λαμ- Ελλάδα, δεκαετίες ’50 και ’60... Κέρκυρα, δεκαετίες ’50
πριά (και άρχιζαν ν’ απλώνονται λιακάδες), και ’60... Τα χρόνια του γιασεμιού και της ασβεστωμένης
τίγκαραν γυαλάδα το καρότσι (μια τροχήλατη αυλής. Αν η φωτογραφία της Αλίκης ήταν το σύμβολο
προθήκη με ψύξη ή συνδυασμένη με τρίκυκλο μιας μεταπολεμικής / μετεμφυλιακής κοινωνίας που
ποδήλατο), το έβαφαν, το στόλιζαν, περίπου του μιλού- έψαχνε να ανασάνει με κάτι πιο ανάλαφρο, ο πλανόδιος
σαν... Σαν παιδί τους... παγωτατζής εξελίχθηκε, σαφώς, στο σύμβολο κάποιων
Φόρτωναν πραμάτεια, το δέναν’ κι έπαιρναν κατόπι καν- (παιδο-εφηβικών) χρόνων αθωότητας, που αρκούνταν
τούνια και δρομάκια, γιομίζοντας τους μαχαλάδες μ’ σ’ ένα χάδι στο κεφάλι και τη γλυκιά απόλαυση της μιας
εκείνη τη δουλεμένη ατάκα – κόντρα μπάσο, που στ’ δραχμής... «Ο παγωτατζήήήήής...»

6 Και βγαίναν’ 42 χρόνια
τσούρμο από τα Κροκάν!
παραθύρια οι παι-
δόφατσες... Κι σκά- Ήταν το μακρινό 1975, όταν η
γαν’ ποδοβολητά σε σκάλες οικογένεια Κροκίδη ξεκί-
και πλακόστρωτα, πλησιά- νησε την ενασχόλησή της με
ζοντας με σφιγμένη τη γρο- τον απαιτητικό χώρο του παγω-
θιά, μήπως και τους φύγει τού. Τότε με την ιδιόκτητη μο-
«το φράγκο» απ’ το χέρι και νάδα παραγωγής παγωτού,
χάσουν την πιο «αγία» προσέφερε στους Κερκυραίους
στιγμή τους... Κι αν, κάποιες το παγωτό ΑΝΝΙΤΑ σε χύμα και
φορές, δεν είχες τη δραχμή τυποποιημένο.
για το «τσουτσούδι» (ξυ- Στη 10ετία του '80, προχώρησε
λάκι), ο «παγωτάς» στην εύ- σε σημαντικές συνεργασίες και
ρισκε τη λύση. Με «μισό αντιπροσώπευσε στο νησί μας
φράγκο», μισό χωνάκι (άντε, μεγάλες εταιρείες στο χώρο του
και κάτι παραπάνω). Αρκεί παγωτού, κάτι που διήρκησε
να έβλεπε χαρούμενο το μέχρι το 1997.
μούτρο του μικρού... Το 1997 ήταν το έτος-σταθμός,
Κάποιες φορές, περνώντας γιατί με την εγκατάσταση νέας
απ’ τις γειτονιές τους φώνα- μονάδας παραγωγής, η δυνα-
ζαν, απ’ τα παράθυρα. Τους μική της εταιρείας απογειώθηκε
κατέβαζαν με το σχοινί μια με δυνατότητα παραγωγής
πλαστική σακούλα έχοντας 10.000 lt παγωτού στο 8ώρο.
βάλει μέσα «τα όβολα» κι Συγχρόνως, το νέο όνομα ήταν
αυτός τα γιόμιζε με την πρα- γεγονός: ΚΡΟΚΑΝ, και ξεκίνησε
μάτεια και την ανέβαζαν μεγάλες συνεργασίες με εκα-
ξανά... «Ο παγωτατζή- τοντάδες καταστήματα, ζαχαρο-
ήήήής...» Κι αν είχε τα μερά- πλαστεία, ξενοδοχεία κ.τ.λ.
κια του, έβγαζε και στίχους: Ένας αποθηκευτικός θάλαμος
«Κόσμε έβγα... Ήρθε η 600m3 ήρθε να προστεθεί στις
ΕΒΓΑ...». εγκαταστάσεις, ενώ η επιχεί-
Γεννήθηκαν από ανάγκη οι ρηση μπήκε στον τομέα της πα-
παγωτατζήδες. Ελλείψει, στερίωσης και της
βλέπετε, ηλεκτρικών ψυ- ομογενοποίησης.
γείων, η πλανόδια διάθεση Την περίοδο 2003-2010 μια νέα
του παγωτού, με ειδική πα- ώθηση στο θέμα της τυποποί-
τέντα στην προφύλαξη – ησης και φτάνουμε στο 2017,
συντήρηση, ήταν μεταπολε- οπότε έχουμε αλλαγή χρωμά-
μικά η μόνη λύση. Οι ιστορι- των και σημάτων. Τώρα πλέον
κοί λένε πως παλαιότερα, ΚΡΟΚΑΝ gelarto και η αγορά
στα πρώτα βήματα, για τη απολαμβάνει 25 οικογενειακές
συντήρηση του προϊόντος, γεύσεις σε συσκευασίες 1 & 2 lt.
έβαζαν μέσα στον μεγάλο και 30 επαγγελματικές συ-
κάδο στο εσωτερικό του σκευασίες 3, 5 & 5,5 lt.
«κουτιού» που έσερναν με H σταθερή εξέλιξη από το 1975
το καρότσι, χιόνι. Ο έτοιμος και η πλήρης ανανέωση του σή-
πάγος, σε μεγάλα κομμάτια, μερα, καθορίζουν το μέλλον για
ήρθε αργότερα. Ρίχνοντας, τα παγωτά ΚΡΟΚΑΝ.
παράλληλα, στρώσεις χον- Η αποδοχή από τους Κερκυραί-
τρό αλάτι, για να διατηρείται ους καταναλωτές είναι μεγάλη
η θερμοκρασία χαμηλή. και η ΚΡΟΚΑΝ ευχαριστεί το
Εκεί, βύθιζαν έναν δεύτερο, αγοραστικό κοινό.
μικρότερο κάδο, γεμάτο πα-
γωμένη κρέμα (αφού έβρα-
ζαν γάλα, ζάχαρη, αυτά, κακάο
ή βανίλια), την οποία κάθε
τόσο ανακάτευαν με μια με



γάλη, ξύλινη κου- να χάνεται... Πιο λίγοι
τάλα, μέχρι –με τη φέτος... Λιγότεροι του
βοήθεια του χιονιού/ χρόνου... Κανένας... Η
πάγου που έχωναν βιομηχανική, βλέπεις,
στο ενδιάμεσο των εποχή, η τεχνολογία,
δύο κάδων- να «παγώσει». Το πα- γιόμισαν πια τα ζαχα-
γωτό τους, ήταν έτοιμο – αν και στη ροπλαστεία, τις «ΕΒΓΑ
διάρκεια της διαδρομής στις γειτο- της γειτονιάς» (με την
νιές, φρόντιζαν, μια στο τόσο, να ρί- τοιχοκολλημένη θρυ-
χνουν κομμάτια πάγου για να μη λική αφίσα της ξανθιάς
λιώσει. ομορφονιάς - δημι-
Το πρώτο, λένε, παγωτό, ήταν το χω- ούργημα της εταιρείας
νάκι – καϊμάκι. «Κληρονομιά» της «Αλέκτωρ» του Τάκη
Πόλης. Μετά (απ’ το ’53, πρωτοπορία Θεοφιλόπουλου), ψι-
της ΕΒΓΑ) ήρθαν τα συσκευασμένα, λοκατζίδικα, περί-
στην πλαστική συσκευασία. Το ξυλάκι – κατ’ αρχήν, μόνο βανίλια, πτερα με μεγάλα ψυγεία- καταψύκτες. Βγήκανε τα
αργότερα σοκολάτα, κακάο, φράουλα, λεμόνι. Που δεν άνοιγε όπως παγωτά από το τροχήλατο καρότσι και άραξαν στα ράφια.
– όπως: τη βαστούσες απ’ τη μία άκρη και φυσούσες... Αλλιώς... Πήγαινες, το έπαιρνες, αντίο... Εύκολα, πολύ. Η πρόοδος,
Μουρδούγιο... είπαν. Η πρόοδος... Κι έμειναν, οι υπαίθριοι ήρωες μιας
Το χωνάκι... Αργότερα, ο πύραυλος. Ο πιο ακριβός. Δραχμή, δραχμή, άλλης Κέρκυρας, μια γλυκιά ξεθωριασμένη μνήμη, πού
βάσταγες τον «μποναμά», να συμπληρώσεις για να πάρεις... Η και πού σωσμένη σε κάποια παλιά φωτογραφία ξεχα-
«ΕΒΓΑ»... Η συνεταιριστική της «ΑΣΤΥ»... Η «ΑΛΜΑ»... «ΑΛΜΑ τα υπέ- σμένη απ’ το χρόνο... Κι έναν μακρινό, νοσταλγικό αχό: «Ο
ροχα» έλεγε το σλόγκαν. Αλλά και ο κορφιάτικος «αντίπαλος»... Το Παγωτατζήήήήής... Μια πεντάρα το χωνάκι, κρύο σαν το
«ΚΑΠΡΙ»... Και τα «Κερκυραϊκά Παγωτά “Θαύμα”», καταπώς έγραφε πεπονάκι, λέμε...».
η χειρόγραφη επιγραφή. Δίπλα στο θρυλικό του σήμα κατατεθέν: το
ζωγραφιστό Ποντικονήσι. Μνήμες, διάολε... Tip: Φλεβάρη μήνα, την Μετανάστες και Πόλη...
τελευταία Κυριακή του Καρναβαλιού, κάθε «σήμα» έβγαζε το άρμα
τoυ. Πετώντας στον κόσμο παγωτά. Ο πλανόδιος παγωτατζής, ως πρωταγωνιστής της λαϊκής
«Ο παγωτατζήήήήής...». Μυθικές, πλέον, μορφές. Ο κυρ-Τάσος... Ο κουλτούρας του δρόμου, φέρεται να πρωτοεμφανίστηκε
κυρ- Κώστας... Ο κυρ- Μάνθος... Και οι άλλοι. Καθένας και τη «βάση» στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τον 19ο αι., απ’ τους
του. Άλλος στα παλιά τα ΚΤΕΛ, στη Σπηλιά... Άλλος λίγο παράκει, στο Ιταλούς μετανάστες –κύρια του Νότου. Σάντουιτς, κάθε
συντριβάνι... Έξω απ’ τα περίπτερο, στο «Παλλάς»... Στην πλατεία, λογής ναπολιτάνικες γεύσεις και παγωτά σε κυπελλάκια
στον Ανεμόμυλο – που κάποτε είχε κούνιες, παιχνίδια Λούνα- Παρκ... και χωνάκια από χαρτί, μαζί με τα περίφημα «pennylicks».
Κι από εκεί, παντού. Σκολειά, εκκλησιές τις Κυριακές, γιορτές, πλα- Μικρά ποτήρια, δηλαδή, που περιείχαν παγωτό αξίας μίας
τείες, στο λιμάνι, στους σταθμούς λεωφορείων... Και σινεμά, στο δεκάρας (penny). Όταν το παγωτό τρωγόταν, το ποτήρι
θερινό... «Όασις», «Φοίνικας», «Άλσος», «Ναυσικά», «Παλλάς»... επιστρεφόταν στον πωλητή, ο οποίος το έπλενε και το γέ-
Και δίπλα στα γκισέ ή στα διαλείμματα, ανάμεσα στους άλλους μι- μιζε για τον επόμενο πελάτη. Με τούτη τη διαδικασία, το
κροπωλητάδες του τίμιου μεροκάματου (σπόροι, στραγάλια, γκα- παγωτό εκτινάχθηκε σε δημοφιλία εντός (Νέα Υόρκη) ή
ζόζα, φιστίκια, ποπ- κορν, καραμέλες αραδιασμένα στις ξύλινες εκτός των ΗΠΑ (Λονδίνο). Ενώ στη Φιλαδέλφεια, συνδέ-
«τάβλες» – με ζωντανή στις θύμισες τη μυθική, περίπου, φιγούρα θηκε με το σάντουιτς τύπου «hokey» που φτιαχνόταν με
του κυρ- Φάνη), του λογιού τους... «Στο ξυλάκι το ‘χω...». Eποχιακή ποικιλία κρεάτων και μαρούλι (το τωρινό «hoagie»). Στα
δουλειά. Καλοκαίρι παγωτά, το χειμώνα τυρόπιτες, λουκανικόπιτες μέρη του ευρύτερου ελληνισμού, πρωτοεντοπίζεται –πού
στα προαύλια των σκολειών (ποιος σημερινός 40something δε θυ- αλλού;- στην Κωνσταντινούπολη, της πλούσιας ζαχαρο-
μάται εκεί, στα 80s, τον κυρ-Τάσο, έξω απ’ τα κάγκελα του 2ου- 3ο πλαστικής «κληρονομιάς». Αγαπημένη γεύση, το καϊμάκι,
Δημοτικού), γλυκά (καταϊφια, μπαλκαβάδες, κοκ), πορτοκαλάδες... το «dondurma» (στα τούρκικα) - σε ορισμένες περιπτώ-
Μεροκάματο... σεις χρησιμοποιούσαν και μαστίχα. Με «βάση» του σα-
Απ’ τη δεκαετία του ’70, ο πλανόδιος παγωτατζής σιγά- σιγά, άρχισε λέπι, που έδινε στο παγωτό μια χαρακτηριστική κολλώδη
μορφή. ■

EMERAL τελειότητα και την ποιότητα, έχουν αρμο- Παγωτό EMERAL 100% φρέσκο γάλα,
νικά πλεχτεί, για να δημιουργηθεί η ιδιαί- φρέσκα φρούτα, μοναδική γεύση
Ένα παγωτό... τερη αυτή γεύση και η υφή του παγωτού
8 οικογενειακή υπόθεση! EMERAL.

EMERAL, καθημερινά μαζί από το 1977! Απολαύστε το παγωτό μόνο του ή σε συν-
Χρόνια τώρα το πολυαγαπημένο μας ζαχα- δυασμό με πορτοκαλόπιτα, σοκολατόπιτα ,
ροπλαστείο, μας προτείνει γευστικές δρο- σιροπιαστά γαρνιρισμένο με υπέροχες
σερές δημιουργίες για το καλοκαίρι. Το μαρμελάδες ή σιρόπι σοκολάτας. Μια
παγωτό στο EMERAL είναι οικογενειακή τούρτα παγωτό σίγουρα θα σας συναρπά-
υπόθεση. Εμπειρία ετών και εμμονή για την σει ...
…όμωςανδοκιμάσετε παγωτό σεφρέσκιαβάφλα,
είναι σίγουρο ότι θα …. πάθετε EMERAL!!!



93 ΧΡΟΝΙΑ «ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ»...

O Παπαγιώργης Βαδίζοντας προς το «Ιωβηλαίο». 1924-2017. Ενενήντα τρία χρόνια. Παρά
(Νικ. Θεοτόκη 32) επτά, εκατό. Αιώνας κοντά, μιας αστείρευτης παράδοσης στη γλυκιά
Web / e-shop: γευσιγνωσία, την τέχνη τη μοναδική της τρίτης αίσθησης. Για την κερ-
http://papagiorgis.gr κυραϊκή ζαχαροπλαστική, ο «Παπαγιώργης» αποτελεί διπλό σημείο
αναφοράς. Κατ’ αρχήν, ποιοτικά. Γνωστό κι εκτός νησιού... Εν δευτέ-
Facebook: ροις, ιστορικά. Το πιο παλιό ζαχαροπλαστείο του νησιού...
Papagiorgis1924 Γίνεται ακόμη... παλαιότερο, αν λάβουμε υπ’ όψιν, πως, σύμφωνα με μαρτυρίες,
Τηλεφωνικές παραγγελίες: στον ίδιο χώρο, στην Ευγενίου Βουλγάρεως, λειτουργούσε ζαχαροπλαστείο πολύ
πριν απ’ το ’24. Το «ολυμπιακό» 1896! Ώσπου κοπιάσαν οι Δαφνήδες...
26610 39474 «Ο παππούς, ο Γιώργος, ήταν αρχιμάστορας στο ζαχαροπλαστείο και αφού ο Πα-
παγιώργης δεν είχε απογόνους, άφησε την επιχείρηση σ’ εκείνον, ο οποίος και
Το «κασάτο» διατήρησε την επωνυμία που
υπάρχει μέχρι σήμερα. Μετά
Ήταν ουσιαστικά η διάδοχη κατά- τον παππού, τη σκυτάλη
σταση της πρώτης ever, ice cream πήραν οι γιοι του Σπύρος,
εκδοχής, του «γιάτσο» (μείγμα χιο- Αριστείδης και Δημήτρης. Και
νιού, χυμών φρούτων και ζάχαρης) σήμερα, εμείς. Οι γιοι και τα
και καθιερώθηκε (δρέποντας δάφ- ανίψια τους. Τι ευχόμαστε;
νες στα αστικά της μεταπολεμικής Μα, φυσικά, να υπάρξει και
Ελλάδας), όταν τα παγοποιεία, διέ- συνέχεια» λέει στο Corfu
θεταν, πια, στην κατανάλωση πάγο Magazine ο Γιώργος Δαφνής,
περισσότερο «ψημένο» – δηλαδή, πρόεδρος, παράλληλα, του
δεχόταν μεγαλύτερες δόσεις αλα- Σωματείου. Εκ των νυν
τιού, άρα και περιθώρια μεγαλύτε- «αφεντικών», τρίτη γενιά,
ρης ψύξης. Τα λέγαν’ έτσι, απ’ το μαζί με τον αδελφό του, Γρη-
σχήμα και τον τρόπο παρασκευής γόρη Κάρολο («κρατούν» το
του. «Qashatah» στα αραβικά ση- διοικητικό κομμάτι) και τον
μαίνει κάτι σαν μπολ. Έβαζαν το εξάδελφό τους, (επίσης)
παγωτό, διαφόρων γεύσεων, σε ει- Γιώργο, που «βαστάει» το
δικές, επάργυρες φόρμες και, εργαστήριο...
συχνά, τις γέμιζαν με φρούτα, Πέρα απ’ τα υπόλοιπα φημι-
ενίοτε καραμελωμένα. Όταν τελεί- σμένα γλυκά της επιχείρησης
ωνε η διαδικασία παρασκευής -με βάση, πάντα, την παλιά,
(«στη σαλαμούρα» και από εκεί οικογενειακή συνταγή- (το
στην ψύξη, με στρώμα πάγου- μαντολάτο, τα αμυγδαλωτά,
στρώμα αλάτι, μέχρι να γεμίσει η το κουμ-κουάτ, το μιλφέιγ, η
βαρέλα) άνοιγαν τα δυο ημισφαί- πασχαλινή φογάτσα...), το
ρια και έκοβαν στα τέσσερα τη παγωτό υπήρχε πάντα στις
στρογγυλή παγωτόμπαλα. Το κάθε γυάλινες προθήκες της. Πα-
τεταρτημόριο, στο μπολ, μ’ ένα μπι- λαιότερα, ήταν το περίφημο
σκότο γαρνιτούρα, ήταν το περί- «κασάτο». Ώσπου το 2008...
«Κάναμε, τότε, μια αναβάθ-
φημο κασάτο. μιση στις εργοστασιακές μο-
νάδες μας, δίνοντας
10 ξεχωριστή έμφαση στην πα-
ραγωγή παγωτού», συνεχίζει ο Γιώργος Δαφνής. «Το παγωτό μας φτιάχνεται από
ολόφρεσκο κερκυραϊκό γάλα, τοπικής φάρμας, κάτι που του δίνει ξεχωριστό χα-
ρακτήρα».
Σήμερα, μετά από 9 χρόνια εξειδίκευσης στον τομέα «παγωτό», ο «Παπαγιώρ-
γης», με μια γκάμα γεύσεων που ξεπερνάει τις 40 («κλασικές, αλλά και πιο σύν-
θετες»), έχει αναδειχτεί σε σημείο – τοτέμ της εγχώριας (και όχι μόνο) ice cream
culture. Σερβίροντας και την... προσωπική της version, το παγωτό - εκδοχή «Πα-
παγιώργης». Τι συνδυάζει; Βανίλια, φράουλα, αμύγδαλο, κανέλα. Προτείνεται
ανεπιφύλακτα.. ■



Το καϊμάκι
τ’ Αντρανίκ...

● Απ’ τα περίφημα παγωτά των κερκυραϊκών καφε-ζαχαροπλαστείων
των ασπρόμαυρων καιρών, ένα άγγιξε τα όρια του θρύλου

12 Πότε ακριβώς πρωτοδοκίμασε η ιστορία... Το περίφημο παγωτό καϊμάκι
Κέρκυρα το σύγχρονο παγωτό, του, βάσει συνταγής - τεχνικής που είχε
είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί μάθει «στην πατρίδα», είχε μόλις γεννη-
επακριβώς. Κατ’ έναν, πάντως, αστικό θεί.
μύθο, οι Επτανήσιοι το γνώρισαν πριν Σύντομα, η κερκυραϊκή κοινωνία «υπο-
απ’ την υπόλοιπη Ελλάδα, λόγω των κλίνεται». Το παγωτό τεντώνεται στα όρια
ιστορικών δεσμών και της γειτνίασης με του θρύλου. Μαγεύει. Από κόσμο απλό,
την «πρωτοπόρο» Ιταλία. Όταν ήρθε και ως βασιλιάδες – Παύλος και Φρειδερίκη.
η προσφυγιά του «ανατολικού» ελληνι- Νωρίτερα, τον Γεώργιο Β’. Σώζεται και πε-
σμού, το προϊόν «απογειώθηκε». ριστατικό: στη διάρκεια, λέει, παραθερι-
Γενικώς, έτσι ή αλλιώς, η Κέρκυρα φημι- σμού του στο νησί, δοκίμασε το «παγωτό
ζόταν από παλιά για το καλό της παγωτό. του Αντρανίκ». Εντυπωσιάστηκε. Και ζή-
Μαγαζιά εποχής, με ιδιαίτερες, μυστικές τησε, επιμόνως, να πληρώσει! Αμήχανος
συνταγές, που γιόμιζαν «τερψιλαρύγ- ο Αρμένης, τράβηξε απειλή: «Λεφτά από
γεια» την απογευματινή βόλτα στα εσάς; Μην επιμένετε, παρακαλώ... Θ’ αυ-
καφε-ζαχαροπλαστεία της Σπιανάδας. τοκτονήσω!»
Oλόκληρες δεκαετίες... Ο Αντρανίκ «έφυγε» το ’68. Η κερκυραϊκή
Ο θρυλικός «Ζήσιμος», στο Λιστόν, εκεί που άλλοτε έδραζε η πο- κοινωνία, σύμπασα, τον πένθησε. Κοσμαγάπητος. Τα ηνία του
λυτέλεια του Saint George... Μ’ αρχή το 1928, τα «Ολύμπια», του μαγαζιού (απ’ τα πρώτα με τζουκ-μποξ και, τα καλοκαίρια του
Ζήσιμου Παπαφλωράτου, για 85 χρόνια στέκι- τοτέμ κάθε bon ’50, ορχήστρα, με τον Γιώργο Κατσαρό), τα πήρε κατόπιν η γυ-
viveur, με την ξακουστή του «παλιομόκα» (ή «μόκα παλαιά»): δυο ναίκα του. Και μετά, όταν αρρώστησε (1983), τα δυο παιδιά τους,
μπάλες μόκα, σπιτική σαντιγύ μ’ ασπράδι και δυο κουταλιές φρε- ο Σιρούν (Σπύρος) και η Ζαρμουή. Ώσπου το ’97 έφυγε από την
σκο-καβουρντισμένους κόκκους ελληνικού καφέ... οικογενειακή ιδιοκτησία. Η επωνυμία, όμως, έμεινε. Σε πρώτο
Ο «Μπούζης», στην Καποδιστρίου, με το παγωτό βανίλια (και τις χρόνο (όταν αγοράστηκε απ’ τους Γιάννη Γραμμένο και Δημήτρη
ξακουστές του κρέμες / μόκα, στο μυθικό πατάρι του)... Ο Ηπει- Κουρσάρη) και το παγωτό. Με σεβασμό στην παραδοσιακή συν-
ρώτης, ο «Τσιμής» με την κρέμα παγωτό (με την παχιά της, βου- ταγή. Σήμερα, απέμεινε μονάχα η επωνυμία. Το παγωτό καϊμάκι
τυρώδη γεύση)... Η «Μαντίνα», στη Νικηφόρου Θεοτόκη... Ο του Αντρανίκ κουρνιάστηκε στις μνήμες... ■
«Κρητικός» (απ’ τα πρώτα «παγωτά-μηχανής» στο νησί)... Ο
«Μανιατόπουλος» (Καποδιστρίου και Αγίων Πάντων γωνία)... Το μσβερεΛ–όδμθίσακρμαδυί«εώχαάγτασγσηραπΤθαανςαιμσοκνήγη,ογκσνόάαεχαρότσπμααυτρζμοξπεενααοήιήόεείε,εεχνγτιδρςνδδλττναωτόηοιιέοηοτεταοατνκγοτόίφυμι.νκμόχιδυπμπιμΚνωοαπεοιειλέά“υααξουογτύτγακαατσιαομλςάριάνηκνενμλγζε,γάήθεοιρίάρετ.εητοτσλήηταπOαξχσηιοντοέδσνιφριτεούσνπειγπ“όααίαυοτθκινασαά.ννγρίςςαηηΜττήι”ννέταιενσέσόπτμσφοαρραέεαιμετααυόοζγοαηηλναίνστυάκνςάτπαμζηιαμτςπαακτίαμετανβπηηταμιατοκδςατααέςανσέαυιητν,ορλτσσοςειε,ανοαά-πακίττθμτ,ζυνκεητκοητεόέαμώπήιοτανίνσνγςοηεαωτυ”λνάουΚπσευιεόςυντλέψςάσί,ηπομυχαδ,ρπνττηοετυμοώκδκηνωηολλςίτυμεινκασήύναούσσράαήα.οπςμΓπ.κυταθτ.μι»παίααονεαάωε,σεοτπιιισνενστόαςίτκώνπνύωταττογααηήχιεοηνσήσιξμιμπνυακτδκήταεαμαάμαχηοέτςατώγοιφόπω:κτοσωτςτςοοειτρνμους.ι,άυηλτοΌάννχηπόύκν.κετπζοαΌ,Τπααορλσπάαοιυωτίγιυαεγτώικυδα-ή-ςαμνε-ηενν.αςεν
ιστορικό «Ετιέν» με τις συγκλονιστικές του τούρτες-παγωτό... Φυ- Ζαρμουή Καπιγιάν («Αρμενικά», 2008)
σικά, ο (πάντα ακμαίος) «Παπαγιώργης», στην πιάτσα... Ο Κρό-
κος... Απέναντι απ’ τα σημερινά “Public’’
Πάνω απ’ όλους, όμως, όταν μιλάς για παρελθόν, ένας Αρμένης
πρόσφυγας. Που δημιούργησε στον Μεσοπόλεμο, κάτω, στα
Μουράγια, τον άσβεστο μύθο του «παγωτού καϊμάκι Αντρανίκ».
Τόσο, που «χάρισε» το όνομά του στην ίδια την περιοχή! «Στου
Αντρανίκ...»
Ήταν αρχές δεκαετίας του ‘20. Ο Αντρανίκ Καπιγιάν, γιος εύπορης
οικογένειας κτηνοτρόφων της Σεβάστειας, έχει γλιτώσει ως εκ
θαύματος απ’ τη γενοκτονία του ’15. Έρχεται Κέρκυρα, γνωρίζει
από προξενιό την συμπατριώτισσά του, Ζβαρτ, από τα Άδανα
(πεντάρφανη κι αυτή) και με τη βοήθεια του ιατρού, Χοσρόφ Χαϊ-
ραμπετιάν, αγοράζει ένα μικρό καφενεδάκι στα Μουράγια.
Δουλεύουν ασταμάτητα. Μεράκι κι αφοσίωση. Η κυρα-Ζβαρτ
φτιάχνει γλυκά και ανατολίτικους μεζέδες. Και ο Αντρανίκ, την

Kάνει τη διαφορά και
στα... Vegan Ice Creams!

Γεύση
και ποιότητα, απ’ το 1974... Με
τγδότέκιμηςαρνοκςπφ(έγεασςαεμεςοσιχτπύ,σραΗρατσεέοσταίε.ισθωτ–σ.ιχςεδτ.ςηεκή,ωεμςιστορκνοπόιςεοουσντώήτ,πρλκ.ναγκψιο.σεωοεα.ναάποκυυeρηΚτκδδλαλαςγτάlμκλιοαιοάειeραιτκκάσυαβύύ,τδgσοοίόάερπαααφσaηπιυπιραπόδ,τςεnvγορλσαηbωοαϊeίόtέιτοεκζίγοςiπgγαξοοmκνήtύωττωηaιtνυεετηασγιeuταn;ξτίκ,ατινστοrαΣαsγσαόοά,iηττύtειοοcςaτ.ροά.μ«σπe,κ.ιριμmμεςκντεΜοτκοτάεcτεοόάaσάχο«υγsrι.πγσκτήνreύθtάυΜμοeεΜeιτάοaςγε)λς-νnαχπv,)mχκηεεισώ,γπσiaροσροaιηοτσsιέ,αετχχουο,τηύtκώυηυκε(δων8άiνθσμνσrπςήρετίτaνχαέε»ατςεύωηό,πmωσοπ,υπ,ζeγπ»νίαh.bηεδρχίkςρiυθιμsμρeρrιύmΑαοταγμaoαεaπάοτοπλϊnθίeuανlεόοδνταου’tέεdkρπαενhορτκυςτ«,RςητέισεκαετvςcaωγΜνiίγέιαηιemΔhτnεακενμνιγπεgύeυdυλνκηiιισaοnτeτσαναατασsτnηικχαιsiεοσκιι)οtπώαeγςισyύτήγιςκβνλνκιτατlλ(.ρcαοiωρέφαΕλητυsaτςιύαεολhςκσριkζπίλσμκ»κάτηδeτέπάάτιιεέ-ι,τιαέκόρδανααοπτχέτζοαφγγαύαετςηατακ,ιομόρ.άεόάπκυερφπ-σμαηνωιέοααιτμνναέο4---0
Το bitter με amarena, απλά ασυνα-

γώνιστο...

Γάλα & φραουλίτσες...

Κερκυραϊκό παγωτό... Η (καλή) ιδιαιτερότητα του; Τα υλικά. Ντόπια. Κερκυραϊκό, αγελαδινό γάλα, (όχι
τόσο μακρινές οι εποχές που η Κέρκυρα είχε παγκόσμια φήμη για την άριστη ποιότητα των γαλα-
κτοκομικών της, με τη χαρακτηριστική «γεμάτη» γεύση τους / βούτυρο, γραβιέρα, λαδοτύρι κ.λπ.)
και τα κερκυραϊκά φρούτα. Βερύκοκα (μεγάλο ή «Αρμελίνι), γιαρμάδες, πορτοκάλια, λεμόνια, κεράσια
(γαρουνιάτικα ή πετροκέρασα), ενίοτε κουμ-κουάτ ... Και, ειδικά, αυτό: οι περίφημες κορφιάτικες φρα-
ουλίτσες (τις μεγάλες, οι παλαιότεροι, τις λέγαν’ «φραουλόνια»). Μικρές, σε μέγεθος νυχιού, ημι-άγριες,
ευωδιαστές, με όμορφο χρώμα... Καλλιεργημένη, θεωρούνται, μορφή της (άγριας) Fragaria vesca (γνω-
στές στην Ευρώπη ως Fraises des Bois). Εδώ, η «ποσότητά» τους είναι πολύ συγκεκριμένη (πιο άφθονες
συναντιούνται, π.χ., στη Γαλλία, που λόγω κλίματος «κρατάνε» περισσότερο και συνηθίζουν να τις συ-
νοδεύουν με crème fraiche ή φρέσκο άσπρο μαλακό τυρί της ημέρας - «πικ» οι τάρτες τους).

Η καλλιέργεια της μικρής, κερκυραϊκής φράουλας γίνεται, κατά βάση, σε παράκτια περιβόλια, στη
λιμνοθάλασσα Χαλικιόπουλου (Πέραμα). Εδώ, λέγεται, και περίπου 200 χρόνια! Η «καλή» τους εποχή
είναι 2-3 εβδομάδες εντός του Μάη και, από τη στιγμή που θα κοπούν, «ζουν» περίπου 12 ώρες. Κό-
βονται νωρίς το πρωί, ώριμες, με πολλή προσοχή, για να μην λιώσουν. Ενώ υπολογίζεται ότι μπορεί να
χρειαστούν ακόμη και 4 ώρες για να γεμίσει ένα κεσεδάκι του μισού, μόλις, κιλού!

Η πώληση - διάθεσή τους γίνεται από τους ίδιους τους παραγωγούς. Απαραίτητα, για κατανάλωση,
εντός της ημέρας. Αν δε «φύγουν» άμεσα, διατίθενται για μαρμελάδα. Έτσι, για ν’ αντιληφθείτε για
πόσο ξεχωριστό προϊόν μιλάμε... ■

«Γυναίκες από ζάχαρη»

Το «ψευτοεκμέκ» κι η τούρτα της μεταπολεμικής Κέρκυρας...

14 ΗΤίνυ Μαρτίνη (ο Θεός να έχει καλά την ψυχούλα της) με «ψευτο-». Πες της θα περάσω να το δοκιμάσω ετούτο το
φρόντισε στο βιβλίο της «Γυναίκες από ζάχαρη» των ψευτοεκμέκ καμιά μέρα».
εκδόσεων Καστανιώτη, να «κλείσει» όλη την παλιά Ο Παπαγιώργης ήξερε το μυστικό μου. Μου άρεσε να τρώω
Κέρκυρα, με τις γεύσεις, τις μυρωδιές, τις μουσικές και τις ένα μπολ κρέμα σαντιγί σκέτη. Μου άρεσε όμως μόνο η δική
γειτονιές. Τις νοικοκυρές που πάλευαν να φτιάξουν φαΐ από του σαντιγί. Έτσι τις περισσότερες φορές, αφού μου τύλιγε
το τίποτα για να ταΐσουν όλη την οικογένεια και τους κατα-
στηματάρχες, που κάποιοι άντεξαν και τη σαντιγί της για-
συνέχισαν την παράδοση ως τις μέρες γιάς, με κερνούσε.
μας. «Ευχαριστώ δεν θα
Λίγο μετά τον πόλεμο – πριν γίνουμε της το πείτε
τουριστική βιομηχανία - και συναντάμε, όμως».
στις σελίδες του βιβλίου, συνταγές νό- «Μωρέ φχαριστή-
στιμες και «μαμαδίστικες», από αυτές σου την. Σιγά μην
που γίνονται με λίγα υλικά αλλά με πολύ της δώκω λόγο τι
μεράκι. Κι είναι νόστιμες. Πολύ. κάνω στο ζαχαρο-
Ετοιμαστείτε λοιπόν. Καλοκαιράκι και οι
συνταγές ανάλογες, δια χειρός «γιαγιάς πλαστείο μου.
Αμάλιας», της ηρωίδας του πολύ τρυφε- Δική μου δου-
ρού βιβλίου, που όπως λέει η συγγρα- λειά».
φέας έβαζε λίγη από τη μαγεία της σε ότι
μαγείρευε. Με την «περί-
«...Άλλαξα γνώμη. Θα κάνω ψευτοεκμέκ». φημη» σαντιγί
Η γιαγιά Αμάλια έβαζε καμιά δεκαριά παξιμάδια (από τα χον- γίνεται και η
τρά) σε ένα δίσκο. Σ’ ένα κατσαρολάκι έφτιαχνε σιρόπι με ζά- γιορτινή τούρτα της γιαγιάς Αμάλιας. «Μια
χαρη, κανέλα και μια κουταλιά λεμόνι, ράντιζε σιγά – σιγά τα στρώση γαλετίνες (10 τον αριθμό) και μια στρώση κρέμα.
παξιμάδια για να μουσκέψουν, όπως έλεγε. Και στο τέλος Δεύτερη στρώση από γαλετίνες και μια στρώση ζελέ κυδώνι.
έστελνε εμένα στον ζαχαροπλάστη της να της αγοράσω σαν- Τελευταία στρώση από γαλετίνες – ετούτες βάλτες πιο κοντά
τιγί. Αφού γαρνίριζε με σαντιγί, τα βάζε στο ψυγείο, να μη της για να πάρει ωραίο σχήμα η τούρτα όταν θα ρίξω την υπό-
γίνουν τα παξιμάδια πολύ μαλακά. Πριν τα σερβίρει, τα πα- λοιπη κρέμα (ή σαντιγί) από πάνω. Και πάνω έκοψα φέτες
σπάλιζε με τριμμένο αμύγδαλο και καρύδι. από περγαμόντο σαν μικρές αχτίνες, θα τις βάλουμε κατά
«Τι σκάρωσε πάλι η νόνα σου;» με ρωτούσε ο Παπαγιώργης διαστήματα, σαν να αγκαλιάζουν την τούρτα κι ας την να
μόλις μ’ έβλεπε να μπαίνω στο ζαχαροπλαστείο του. κρυώνει στο ψυγείο».
«Ψευτοεκμέκ κάνουμε».
«Γεια στα χέρια της. Η νόνα σου μπορεί να θρέψει ένα λόχο Εύκολα, πολύ εύκολα γλυκά... Από την αστική μεταπολεμική
Κέρκυρα, που συνεχίζει να διατηρεί γεύσεις και μαεστρία
στην κουζίνα της. ■



ΤΟ ΠΑΓΩΤΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΌΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΜΕ ΜΙΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ!

● Επί Όθωνος (1835) η αθηναϊκή αριστοκρατία γνώριζε το παγωτό νέες γεύσεις στην αγορά,
με τρόπο... περιπετειώδη! Ορόσημο η ίδρυση της ΕΒΓΑ το 1934 οι οικογενειακές συ-
σκευασίες (πρώτο, το
Πότε, άραγε, πρωτόφαγαν (το λεγόμενο “γιάτσο». Το μείγμα, που ήταν «Variete»), αλλά και μιας
σύγχρονο) παγωτό οι Έλληνες; γάλα, ζάχαρη και χιόνι, το έβαζαν πάνω σειράς παγωτών, που
Ήταν το 1835, στην Αθήνα, επί σε μία μικρή πήλινη βάση, απ’ όπου και έμειναν στην ιστορία:
Όθωνος, σε κοσμική εκδήλωση κρατούσαν το παγωτό και το πιπίλιζαν «Καϊμάκι», «Τρινιτά»,
του Βαυαρού Αντιβασιλέα, σιγά-σιγά...» «Νο1», «Manhattan»,
Joseph Ludwig Graf von Ar- Το φυσικό παγοποιείο της Πάρνηθας «Τόγκο», «Τρελή Πα-
mansperg. σύντομα αντικαταστάθηκε από εργα- τούσα», «Chicago»,
Η ιστορία ξετυλίγεται ως εξής: ένας Ιτα- στήρια και –αργότερα- εργοστάσια «Καραμπόλα», «4Χ4».
λός, ονόματι Κάλβος, διευθυντής ξενο- πάγου και ο δρόμος για την ευρεία πα- Ίσαμε, από τα 90s, την
δοχείου, πρότεινε στην κόμισσα ρασκευή παγωτού επί ελληνικού εδά- εποχή του «Status»
Armansperg να κατασκευάσει παγωτά φους είχε ανοίξει. (1993), του «Scandal»
για τους καλεσμένους της, εκτιμώντας (1996, απ’ το 2013 με την
ότι έτσι θα διαφήμιζε μια χαρά το ζαχα- ●ΕΒΓΑ: Στιγμή- ορόσημο για το ελ- υπογραφή του Στέλιου
ροπλαστείο που σκόπευε να ανοίξει. Η Παρλάρου), των sand-
πρόταση έγινε αποδεκτή. Τα παγωτά εν- ληνικό παγωτό, θεωρείται το 1934. Με wich, των πρώτων πα-
θουσίασαν τους καλεσμένους, η κ. Ar- την ίδρυση της «ΕΒΓΑ» (Εθνική Βιομη- γωτογλυκισμάτων
mansperg έσταζε μέλι για την τέχνη του χανία Γάλακτος). Της εταιρείας, δηλαδή, (2004), των παγωτών
Κάλβου, ωστόσο, λίγο μετά, ενώ η που, ουσιαστικά, διαμόρφωσε τα δεδο- 0%...
μπάντα του Βαυαρικού Τάγματος έπαιζε μένα του (συσκευασμένου) ελληνικού Tip: Ιδιοκτησιακά, το
βαλς, ήρθε το... κακό! παγωτού και για περίπου τρεις δεκαε- 1971 η εταιρεία πέρασε
«Μετέβαλον το δάπεδον της αιθούσης τίες ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος της στα χέρια του Καρόλου
εις δεινώς κυμαινόμενον σκάφος», δια- αγοράς. Πολίτη και το 1988 στον
βάζουμε σε αναφορά της εποχής, πα- Ιδρυτές, οι αμερικανο-αναθρεμμένοι
16 λεύοντας (οι καλεσμένοι) να... αδελφοί Σουρακά, στον Βοτανικό. Το
απαλλαγούν απ’ τις στομαχικές διατα- 1936, μετονομάστηκε σε Ελληνική Βιο-
ραχές τους! Τι είχε συμβεί; Ο Κάλβος, για μηχανία Γάλακτος, δίνοντας στην αγορά
να εντυπωσιάσει, ελλείψει, τότε, φυσι- το πρώτο παγωτό- ξυλάκι. Σε γεύση (αρ-
κών χρωστικών ουσιών, είχε χρησιμο- χικά) μόνο βανίλια. Το πρώτο τυποποι-
ποιήσει χημικά χρώματα. Προκαλώντας ημένο παγωτό στη χώρα (εγκρίσει,
ομαδική (τροφική) δηλητηρίαση! μάλιστα, του Γενικού Χημείου του Κρά-
Μπορεί, βέβαια, τα... επιχειρηματικά τους)...Κάπου εκεί άρχιζε (πρώτα,
σχέδια του Κάλβου να «ναυάγησαν», το Αθήνα) η εποχή των πλανόδιων παγω-
παγωτό, ωστόσο, άνθισε. Λίγο μετά, το ταζήδων. Και των πρώτων επαγγελμα-
1841, κάποιος Καρδαμάτης θα άνοιγε τικών διαφημιστικών σλόγκαν.
ζαχαροπλαστείο γωνία Αιόλου κι Ευρι- Η δεκαετία του ’50, ήταν της απόλυτης
πίδου, με εξαιρετική επιτυχία. «Έγιναν ακμής. Με επιθετική εμπορική πολιτική,
μάλιστα γρήγορα τόσο λαϊκά (τα πα- η «ΕΒΓΑ» γεμίζει την Ελλάδα! Τότε κα-
γωτά), ώστε λίγο αργότερα φάνηκε θιερώθηκε και η περίφημη «ΕΒΓΑ της
στην πόλη το περίφημο “Γιάτσο” (σ.σ. εκ γειτονιάς». Σε κάπου 850 υπολογίζονταν
του ιταλικού ghiaccio = πάγος)… H με- τα πανελλαδικά σημεία πώλησης των
γαλύτερη ευχαρίστηση της “λουστρα- προϊόντων της. Περίπτερα, γαλακτοπω-
ρίας” της πρωτεύουσας...» λεία, ζαχαροπλαστεία...
Η εφημερίδα «Εμπρός» του 1952, σε Τη δεκαετία του ’60, η άνθηση συνεχί-
άρθρο της με τίτλο «Να πώς εδροσί- ζεται. Μαζί, διαβάζαμε και γι’ αυτό: «Το
ζοντο οι Αθηναίοι το 1870» έγραφε: νέο χωνάκι της ΕΒΓΑ συσκευάζεται στο
«Μέσα στις βαθιές χαράδρες της Πάρ- εργοστάσιο με αυτόματα μηχανήματα
νηθας, υπήρχε όλο το καλοκαίρι πετρω- και διανέμεται πακεταρισμένο, χωρίς να
μένο χιόνι. Το κουβαλούσαν στην πόλη μεσολαβήσει κανένα χέρι».
με ζώα, μέσα σε κοφίνια και ανάμεσα σε Απ’ τα 70s, η εταιρεία επικεντρώνει τη
άχυρα. Έτσι διατηρούσαν τα τρόφιμα στρατηγική της στο παγωτό. Απ’ τα
και κατασκεύαζαν το παγωτό τους το αλησμόνητα tips, η είσοδος (το 1981),
των ιταλικών «Tarrufo», που έφεραν

ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΜΟΚΚΑ:

Ποιότητα και γεύση, μέσα
από 30 χρόνια με γλυκίσματα!

Τ ο ζαχαροπλαστείο ΜΟΚΚΑ μετράει 30 χρόνια στο χώρο της ζα-
χαροπλαστικής και η εμπειρία των ανθρώπων του στο χώρο
αυτό μετράει 47 χρόνια. Η ποιότητα μας είναι γνωστή εντός και
εκτός Κέρκυρας. Τα προϊόντα παράγονται όλα με αγνά υλικά.

«Το σπέσιαλ του καλοκαιριού είναι το παγωτό μας το οποίο φτιά-
χνουμε στο κατάστημά μας. Κάποιες απ τις γεύσεις του παγωτού
είναι: Λεμοντσέλο, αμαρένα με κεράσι, φερέρο ροσέ, ντέλα νόνα,
φραγκολίνο, βατόμουρο, ζαμπαγιόνε, φιστίκι, σορμπέ λεμόνι,
σορμπέ πεπόνι, σορμπέ αχλάδι, σορμπέ φράουλα καθώς και οι πα-
ραδοσιακές γεύσεις μας: σοκολάτα, κρέμα βανίλια, φράουλα, μόκα
καθώς και πολλές άλλες. Αναλαμβάνουμε επίσης τούρτες γάμου
αλλά και τα γλυκά βάπτισης”.

Το ζαχαροπλαστείο ΜΟΚΚΑ θα το βρείτε
μόνο στο Κανόνι, στην οδό Ναυσικάς 18.
Βρείτε μας και στο τηλέφωνο 2661 034614. Σας περιμένουμε!

ΣΠΑΘΗΣ CAFE GELATERIA

To απόλυτο must στο παγωτό

Μετά την Κεφαλονιά, η οικογένεια Σπαθή σας υποδέχεται και στην πικρή σοκολάτα...
Κέρκυρα, και συγκεκριμένα στο Λιστόν. Στο ιστορικό κτίριο των Και μια γεύση από το παρελθόν «παλιό-
αρχών του 19ου αιώνα, που αποπνέει την αίγλη και το άρωμα άλλων μόκκα» κλασικό παγωτό της Κέρκυρας.
ονειρεμένων εποχών, μπορείτε να απολαύσετε το πιο υπέροχο παγωτό:
χειροποίητες γεύσεις με φρέσκο γάλα, συνταγές παραδοσιακές και αγα- Tip: Μην παραλείψετε να δοκιμάστε τη
πημένες και ευφάνταστες απολαύσεις.
γεύση σοκολάτα Σπαθής και το σορμπέ
Must go λεμόνι. Απλά θεϊκά.

Η οικογένεια Σπαθή ανανέωσε τον χώρο με φινέτσα και απόλυτο σεβα- Σπαθής Café Gelateria
σμό στο ιστορικό του παρελθόν. Στη σάλα του καταστήματος θα μπορέ- To απόλυτο must στο παγωτό
σετε να θαυμάσετε τον περίτεχνο διατηρημένο διάκοσμο της οροφής Δ/νση: Λιστόν, Ελευθερίας 24, τηλ.
που αποπνέει την αίγλη και το άρωμα άλλων ονειρεμένων εποχών...
2661.777337.
Must taste

Στο Σπαθής Café Gelateria θα βρείτε παγωτό που παρασκευάζεται στο
κατάστημα καθημερινά από φρέσκο γάλα, σε μεγάλη ποικιλία γεύσεων,
αλλά και παγωτό με βάση το λάδι χωρίς ζωικό λίπος και χωρίς γάλα για
όσους θέλουν να συνδυάσουν διατροφή και απόλαυση. Χειροποίητα χω-
νάκια, βάφλες και ποικιλία γλυκών θα συνοδεύσουν τέλεια το παγωτό
σας.

Must have it all..

Κορυφαίες γεύσεις όπως κλασσική γεύση κουμκουάτ, σοκολάτα Σπαθής
με βύσσινα και καραμελωμένα αμύγδαλα ή μπισκότο της «νόνας»,
σορμπέ παγωτά με κορυφαίο το λεμόνι, πεπόνι, μάγκο, ρόδι, καρπούζι,

18 Όμιλο Εταιρειών Κυριάκου Φιλίππου. Το 1999 συγχωνεύτηκε άρχιζε τις πωλήσεις παγωτών, κατ’ αρχήν, στην τοπική αγορά,
με την εταιρεία παραγωγής κρουασάν «Folie» (και μετονομά- το 1954, με πρώτη «φίρμα» το περίφημο «κασάτο» (από πρό-
στηκε σε Ελληνική Βιομηχανία Γάλακτος & Αλεύρου), το 2001 βειο γάλα) και τα κυπελλάκια (παραγωγή με χειροκίνητες μη-
εξαγόρασε την ελληνική βιοτεχνία παγωτού «Igloo» και το 2011 χανές δυνατότητας 120 κιλών ημερησίως).
ανακοινώθηκε η συνεργασία της με το παγκόσμιο «αφεντικό» Σήμερα, είναι η μοναδική αμιγώς ελληνική εταιρεία πανελλα-
του παγωτού, την «Unilever». δικού χαρακτήρα, που δραστηριοποιείται με το παγωτό. Η
«έξοδός» απ’ τις Σέρρες ήρθε τη δεκαετία του ’80 (θεμελιώδης
● ΔΕΛΤΑ: Σε «κεντρικό» επίπεδο, μετά την «ΕΒΓΑ», σε ση- η δραστηριοποίηση του γιου του Γεωργίου Τσινάβου, Πανα-
γιώτη). Όταν δημιουργήθηκαν οι πρώτες αποκλειστικές αντι-
μείο αναφοράς θα εξελισσόταν η ίδρυση της «ΔΕΛΤΑ», το 1952, προσωπείες εκτός νομού (κατ’ αρχήν, Ξάνθη).
απ’ τον Αριστείδη Δασκαλόπουλο (κληρονόμος μιας παράδο- Tip: Τα προηγούμενα χρόνια, η εταιρεία είχε επιτύχει συνερ-
σης στα γαλακτοκομικά, απ’ το 1890, στα Εξάρχεια / το θρυλικό γασία με την “Μars Hellas στον τομέα του παγωτού (αλλά και
εργοστάσιο της Ζωοδόχου Πηγής). με την σοκολατοβιομηχανία «ΙΟΝ»). Δημιουργώντας τα περί-
Η παραγωγή παγωτού της άρχισε το 1967 (το κεντρικό εργο- φημα «κίτρινα ψυγεία» της.
στάσιο, στον Ταύρο). Τα πρώτα; Ξυλάκια με κακάο. Με «πικ»,
το θρυλικό «Φλοράλ». Αν και η κυριαρχία της «ΕΒΓΑ» (και ●ALGIDA: Καθοριστική στη διαμόρφωση της σημερινής
της συνεταιριστικής της «ΑΣΤΥ» / με ορισμένους θρυλι-
κούς κωδικούς, όπως οι πύραυλοι «Jumbo» και «Golden «χάρτας» ήταν η είσοδος, το 1982, στην ελληνική αγορά της
Champion») ήταν δύσκολο να αμφισβητηθεί, η «ΔΕΛΤΑ» «Algida». Η ελληνική «έκφραση» της (πολυεθνικής «μητέ-
καταφέρνει να επεκτείνει με συνέπεια το δίκτυο διανομής ρας») «Unilever», η οποία καθιέρωσε τη δραστηριοποίησή
της, πρώτα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής και, αργότερα, κι της στο παγωτό με διαφορετικές επωνυμίες ανά χώρα
εκτός. Πανελλαδικά. Με μπούσουλα την απαραίτητη (απ’ («Walls» σε Αγγλία και Κίνα, «Algida» σε Ελλάδα Ιταλία και κεν-
τη Δανία) τεχνογνωσία και τον εξοπλιστικό της εμπλουτι- τρική Ευρώπη, «Langnesse» στη Γερμανία, «Ola» σε Ολλανδία
σμό. και Πορτογαλία...).
Απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’80, για το ελληνικό πα- Είναι η εποχή (80s) που η ελληνική αγορά γνωρίζει «τα ιταλικά
γωτό, η «ΔΕΛΤΑ» αποτελεί πια κορυφαίο brand. «Mag- παγωτά», μαζί με την πρακτική της «gelateria». Απ’ το 1987 κι
num» (το πιο επιτυχημένο της ever), «Luchy Cup» (με το έπειτα, η «Algida» αλλάζει ουσιαστικά το σκηνικό του αν-
δωράκι στον πάτο), «Αλόμα», «Μαγιόρκα», το «κασάτο» ταγωνισμού. Εισάγει νέες, σύγχρονες μεθόδους σε πα-
(κυρίως, προς εφοδιασμό καταστημάτων εστίασης). Μπαί- ραγωγή, εμπορία και marketing και δεν είναι λάθος να
νει στο χρηματιστήριο (1990), επεκτείνεται και στα Βαλκάνια ισχυριστεί κανείς ότι, σ’ έναν καλό βαθμό, «ανάγκασε»
(1991)… και τους υπόλοιπους να προχωρήσουν ένα βήμα, προ-
Tip: Ούσα σε συνεργασία με την «Danone» απ’ το 1993, ένα σφέροντας «σκαλέτα». Έμφαση στην ανάπτυξη του δι-
χρόνο αργότερα η εταιρεία προχωρά στην εξαγορά της κτύου πωλήσεων, επιμήκυνση του χρόνου κατανάλωσης
«Froza» και του «Μπάρμπα Στάθης» και το 2006 γίνεται η πώ- του παγωτού, νέες συσκευασίες, πέρασμα ενός πιο ευ-
ληση του 96,53 % της συνολικής συμμετοχής της «ΔΕΛΤΑ Πα- ρωπαϊκού, κοσμοπολίτικου «αέρα», εμφανούς κι από τις
γωτά» στη «Nestle». Τελευταία, σε κοινοπραξία με την μελετημένες ονοματοδοσίες της: «Carte D’or», «Magic» (το
“παγκόσμια” R&R Ice Creams. πρώτο, με σοκολάτα γάλακτος), «Solero», «Vienetta», «Cor-
netto»...
●ΚΡΙ-ΚΡΙ: Μεταπολεμικά άνθισαν σε διάφορες περιοχές
Σήμερα, η αγορά του (τυποποιημένου) παγωτού στην Ελ-
κι άλλες, μπόλικες φίρμες. «ΑΓΝΟ» (1950, Θεσσαλονίκη / η λάδα υπολογίζεται στα 203 εκατομμύρια ευρώ. Με την
πρώτη βιομηχανία παστερίωσης και εμφιάλωσης γάλακτος κρίση, πάντως, να μην έχει... ξεχάσει τα σημάδια της, δε-
στη Βόρεια Ελλάδα), «Όλυμπος», «Ταϋγετος», «Παρνασσός», δομένου ότι, σύμφωνα με δημοσιεύματα, την τετραετία
«Κρόνος», «Βόρειος Πόλος», «Νότιος Πόλος», «Ελβετία», «Σι- 2010-’14, υποχώρησε σε 30%+ σε αξία και 35%+ σε όγκο.
βηρία», «Ρίγος», «Εσκιμό»... Εξ αυτών, απ’ τις «περιφερει- Βάσει των στοιχείων του 2016, πρώτη στα μερίδια είναι η
ακές», την πιο μακρά πορεία θα είχε η «ΚΡΙ-ΚΡΙ», που «Nestle» με 29% και ακολουθούν οι «ΕΒΓΑ» (22,7%), «Algida»
ιδρύθηκε αρχές δεκαετίας του ’50, απ’ την οικογένεια Τσινάβου (19,6%) και «Κρι-Κρι» (11%). ■
(με επικεφαλής τον «Πατριάρχη», Γιώργο), στις Σέρρες. Και θ’



Στα 80s… Έχετε αφήσει πίσω τα 30 προ πολλού; «Τρέχετε» ήδη στα
τα 90s… 40; Ε, τότε αντιλαμβάνεσθε. Η τιμημένη γενιά (μας), μ’ αυτά
τα παγωτά μεγάλωσε. Κατοστάρικο στο χέρι, ψιλοκατζίδικο
ή περίπτερο, ΕΒΓΑ, ΔΕΛΤΑ, αργότερα η Algida, σπανιότερα ΑΣΤΥ και

ΑΓΝΟ. Και «φίρμες», διάολε, που σήμερα, χρόνια μετά, αρνούνται
πεισματικά να σβήσουν απ’ τη θύμηση. Nostalgia…

20 ■Lucky Cup (ΔΕΛΤΑ) στή, σοκολατένια φάτσα και choco κο- ■Magnum (ΔΕΛΤΑ)
Άνοιγες, στη βάση, το ρυφή! Κι απ’ την άλλη, ξυλάκι σε σχήμα Η διαχρονική «ναυαρχίδα»
αλουμινόχαρτο και... πατούσας (επίσης με σοκολατένιες λε- της ΔΕΛΤΑ. Όλα τα λεφτά,
τσουπ! Δωράκι! Όχι κάτι πτομέρεις) σε... φραουλίσια φάση. Κί- το «καρούμπαλο» στην
φοβερό. Πλαστικό αυτο- τρινο vs ροζ σε μια μυθική «μάχη» δίχως κορυφή (της choco εκδο-
κινητάκι, ζωάκι ... Ήταν, νικητή...
l Κι ακόμα: Ροζ Πάνθηρας (ΔΕΛΤΑ), χής)! Βανίλια-σοκολάτα και
όμως, δώρο. Έκπληξη. Κι έφθανε. Η Φρου-Φρου (ΚΡΙ-ΚΡΙ). Με τη μύτη- τσι- σιρόπι σοκολάτας στο κέντρο
γεύση του; Έλα, ντε! Όλοι το αγοράζαν’ χλόφουσκα... και Κρυσταλλωμένη σοκολάτα
για το δώρο! Τα άλλα, δευτερεύοντα... στον πάτο. Εξελίχθηκε, σε διάφορες
l Κι ακόμα: Καραμπόλα (ΕΒΓΑ), Africa ■Trinita version (π.χ. φράουλα).
(ΑΓΝΟ). (ΕΒΓΑ) l Κι ακόμα: Cornetto (Algida). Μικρότερο
■Manhattan (EΒΓΑ) Πιθανόν, το και... αργότερο!
καλύτερο
Κυπελλάκι - τοτέμ των κυπελλάκι ■Νumber One (ΕΒΓΑ)
choco-fans! Φουλ στη όλων των Απ’ τους πιο αγαπημέ-
σοκολάτα, με έξτρα κόκ- εποχών! Η νους πυραύλους ever.
κους (σοκολάτας, τι διαδικασία Βανίλια-σοκολάτα,
άλλο;) στην εξωτερική ν’ ανοίξει το ξηροί καρποί, κομ-
του επικάλυψη και διάσπαρτα σταγονίδια (χάρτινο) κα- μάτια σοκολάτας,
στερεοποιημένης σοκολάτας στην εσωτε- πάκι, να δεν ήταν
ρική. Το λίγωμα, του λιγώματος, ω λί- «σπάσεις» τη σοκολάτα με τα ξηροκάρ- μεγέ-
γωμα... πια και να περάσεις στις τρεις γεύσεις θους...
l Κι ακόμα: Σουλτάνα (Algida). Στο μαύρο (βανίλια, κακάο, φουντούκι), περίπου πολυκα-
μπολ... ιερή! Ρίγος... τοικίας στο
l Κι ακόμα: Aπλά, δεν είχε... Καμπιέλο (όπως
■Chicago (ΕΒΓΑ) άλλοι πύραυλοι της
Κυπελλάκι-Αλ Καπόνε, ■Kαϊμάκι - Rocket (ΕΒΓΑ) εποχής), αλλά από
στο πλαίσιο της USA- Τα κύπελλα- ευαγγέλιο του... γεύση... ό,τι λέει τ’ όνομά
mania εποχής! Επίσης με παππού και τη γιαγιάς όταν ο του! Κορυφή...
βάση του τη σοκολάτα, άγγονας τους έστελνε περί- l Κι ακόμα: Texas (ΑΓΝΟ). Kαι με τον
απ’ τα καλά best sellers πτερο! To πρώτο, με τη σού- Χάρρυ Κλυν στο «όχι στα βαθιά παιδί
περ γεύση χιώτικης μαστίχας μου...»
της ΕΒΓΑ, έκανε θόρυβο και διαφημι- και τις χορταστικές τζούρες σι-
στικά, με το «Πω, Πω... Σικάγο γίναμε» ρόπι βύσσινο. Το Rocket, δίχως μαστίχα. ■4X4 (ΕΒΓΑ)
του Αθηνόδωρου Προύσαλη ν’ αφήνει Βανίλια- βύσσινο. Υπερ-πύραυλος με... τετρακίνηση, ζόρι-
ιστορία. l Κι ακόμα: Καϊμάκι (ΔΕΛΤΑ) / Κοκτέιλ κος σε γεύση, extra large μέγεθος και με
l Κι ακόμα: Σικάγο (ΔΕΛΤΑ). Στα ελλη- (Algida). πρωτοποριακό πλαστικό καπάκι, που, σε
νικά... συνδυασμό με το κυματιστό του πάνω –
■Τρόικα (ΕΒΓΑ) πάνω (βανίλια- σοκολάτα) έβγαζε κάτι
■Calippo (Algida) Πολύ μπροστά... από παγωτό- μηχανής.
Και ο μύθος του «Πλατύ» ξυλάκι, με l Κι ακόμα: Over (ΕΒΓΑ). Στο (πολύ) πιο...
«σπρώξε-γλύψε» άρχισε το κυρίως «σώμα» σοκολατένιο του!
κάπου εκεί – χωρίς... πα- του καλυμμένο από
ρεξηγήσεις! Γρανίτα σοκολάτα γάλακτος ■Shock (EBΓΑ)
πορτοκάλι- λεμόνι- φρά- και ξηρούς καρπούς Σοκαριστικό σε... όλα του! Μέγεθος; Κον-
και το εσωτερικό, χωρισμένο στα τρία: τέινερ! Περιτύλιγμα; Μέχρι που το... κρά-
ουλα, στο (κάτι σαν) τριγωνικό, «σωλη- βανίλια, κακάο, φουντούκι! Ετούτη, ναι! ταγες (ιδρωμένο μπούστο με open
νάτο» χαρτί, αρεστό και στον... μπαμπά! Ήταν... Τρόικα σεστάδα! φερμουάρ στα όρια των... υποσχέσεων)!
Απ’ τα πιο προσιτά, βλέπεις, οικονομικά, l Κι ακόμα: Max (Algida). Ίδια επικά- Γεύση; Τίγκα! Βανίλια, σιρόπι φράουλα,
πλην... value λυψη, τρίγευστο (βανίλια, σοκολάτα, αμύγδαλα. Ακριβό, αλλά...
l Κι ακόμα: Turbo (EBGA), Grillo (DELTA), φράουλα), αλλά... κάθε γεύση σε διαφο- l Κι ακόμα: Νοκ-άουτ (ΕΒΓΑ), Colloseum
Poco-Pico (AΓNO) ρετική συσκευασία! (ΔΕΛΤΑ). ■

■Τόγκο – Τρελή Πατούσα (ΕΒΓΑ)
Ξυλάκι - μπανάνα με
σχήμα μια χαμογελα-



THE ICE CREAM HISTORY

Γλυκιά περπατησιά διαμέσου των αιώνων...

22 Πέρα από έναν ●μ.Χ.), το παλαιότερο αραβικό βιβλίο μαγειρικής.
(μάλλον Παγωμένα γλυκά από χιόνι, χυμό και κομμάτια φρού-
των έφτιαχναν, νωρίς, οι Σικελοί, σε μια παραλλαγή των
«τρωτό») σερμπετιών που έφεραν οι Άραβες το 800 μ.Χ, όταν κα-
τέλαβαν το νησί. Οι Σικελοί απλοποίησαν τη συνταγή,
μύθο περί κάτι προσέθεσαν πολτό σιτσιλιάνικων φρούτων και χιόνι, δη-
μιουργώντας τον πρόδρομο της σημερινής γρανίτας, το
σαν… γρανίτας
●sorbetto.
στη Μεσοπο- Ο Μάρκο Πόλο, στο «Βιβλίο των Θαυμάτων του κό-
σμου», του 13ου αι. (σημειώσεις του 24χρονου οδοιπο-
ταμία του 4.000 π.Χ., ο ρικού του σε Ασία- Άπω Ανατολή), πληροφορούσε την
Ευρώπη (και) για τα παγωμένα γλυκίσματα και τις συντα-
αυτοκράτορας Cheng γές τους, όπως και για τον κινέζικης επινόησης τρόπο πα-

Tang (1675–1646 π.Χ.), ●ρασκευής πάγου (χιόνι ή μίγμα νερού- νιτρικού καλίου).
Το 1533 όταν η Aικατερίνη των Μεδίκων
της δυναστείας Shang παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β’, πήρε στη νέα
της πατρίδα (Γαλλία), τον Cosimo Rug-
(Κίνα) απασχολούσε 94 geri. Μάγειρας - αλχημιστής, φημισμέ-
νος στην αναγεννησιακή Φλωρεντία,
άνδρες, για να προμηθεύουν το παλάτι με χιόνι απ’ τα Ιμα- μετά τη νίκη του σε διαγωνισμό επι-
δορπίου των Μεδίκων. Ήταν η αρχή
λάϊα. Το φύλασσαν σε υπόγειες αποθήκες και χρησίμευε επίδρασης της ιταλικής, αναγεννησιακής
κουλτούρας στη Γαλλία και στη ζαχαρο-
στην παρασκευή ενός πρόδρομου παγωτού από ρυζά-
●πλαστική.
●λευρο, γάλα νεροβούβαλου, σιρόπι ρυζιού και μυρωδικά. Τέλη 16ου αι., ο Ιταλός Bernando Buantalenti, στους
Μέσω των δρόμων του εμπορίου, τα παγωμένα γλυκί- εορτασμούς προς τιμήν βασιλικής ισπανικής αποστολής,
σματα γνώρισε και η Περσική Αυτοκρατορία (2.500 χρό- προσέφερε sorbet με αλάτι (για μείωση της θερμοκρα-
νια πριν), καθώς ήξεραν να διατηρούν το χιόνι το σίας τήξης), λεμόνι, ζάχαρη, αυγά, μέλι, γάλα και μια στα-
καλοκαίρι (το αποθήκευαν σε δροσερούς, υπόγειους χώ- γόνα κρασιού, αρωματισμένο με περγαμόντο και
ρους, τα Yakhchāl). Αρχικά, έπιναν συμπυκνωμένο χυμό πορτοκάλι. Η κρέμα του Buantalenti, η κρέμα «Φλωρεν-
φρούτων, ανακατεμένο με χιόνι, το sharbat. Αργότερα, το τίνα», sorbet, με την προσθήκη αυγών και γάλακτος, ση-
falοοdeh (γλύκισμα από ροδόνερο, φιδέ καλαμποκιού, ματοδότησε το πέρασμα απ’ τη... γρανίτα στο σύγχρονο
γάλα, ζάχαρη, αναμεμιγμένα με πάγο, αρωματισμένο με
●παγωτό.
●λεμόνι και μυρωδικά). Εμφανές: τα παγωμένα γλυκίσματα, αποτελούσαν αρ-
Αιγυπτιακά ιερογλυφικά αποκαλύπτουν διαδικασία χικά επιδόρπιο πολυτελείας, αποκλειστικό προνόμιο
παγώματος νερού, το οποίο κατόπιν γλύκαιναν με μέλι, πλουσίων και αριστοκρατίας, λόγω του υψηλού του κό-
χουρμάδες, φρούτα. Ένα είδος (τέτοιας) «γρανίτας» μυ- στους (προμήθειες υλικών, συντήρηση πάγου-χιονιού...).
θολογείται ότι προσέφερε η Κλεοπάτρα στους Ρωμαίους Πάντως, το 1560 ο Ισπανός γιατρός, Vlasius Villafranca,
που ζούσε στη Ρώμη, ανακάλυψε ότι προσθέτοντας νι-
●στρατηγούς, Γάϊο Ιούλιο Καίσαρα και Μάρκο Αντώνιο. τρική ποτάσα σε χιόνι και πάγο, μπορούσε να καταψύξει
Θρυλείται ότι ο Μέγας Αλέξανδρος,
δοκίμασε φρούτα με μέλι και παγω- ●ο,τιδήποτε πιο γρήγορα.
μένα στο χιόνι των ολύμπιων κορ- Ο Γάλλος σεφ του βασιλιά Καρόλου της Αγγλίας εντυ-
φών. Ο Αθήναιος («Δειπνοσοφιστές»), πωσίασε σε επίσημο δείπνο με επιδόρπιο που έμοιαζε με
αναφέρει ότι στην πολιορκία της ινδι- χιόνι. Ο Κάρολος του πρόσφερε 500 λίρες το χρόνο για
κής πόλης Πέτρα, ο Αλέξανδρος διέ- να κρατήσει τη μυστική συνταγή του αποκλειστικά για τις
ταξε ν’ ανοίξουν 30 μεγάλους λάκκους- δεξιώσεις του. Μέχρι, όμως, το 1649, που αποκεφαλίστηκε
ψυγεία, να τους γεμίσουν χιόνι και να
τους καλύψουν με κλαδιά δρυός, για ●ο Κάρολος, το μυστικό είχε διαρρεύσει.
να διατηρηθεί. Το 1686 ο Σικελός Francesco
Procopio dei Coltelli βρίσκεται
●Ο Ρωμαίος, Νέρων (37-68 μ.Χ.), έστελνε σκλάβους στα στη Γαλλία, την εποχή της δόξας
(και... σπατάλης) του Λουδοβίκου
βουνά (Απέννινα, Βεζούβιος, Αίτνα) να μαζέψουν χιόνι και ΙΔ’ («Βασιλιάς Ήλιος)». Ανοίγει café
να το φέρουν πίσω (σε ειδικές αποθήκες), για να τ’ απο- όπου πωλεί (και) sorbe, o Λουδο-
λαύσει με φρούτα στα συμπόσιά του. Ο (σύγχρονός του) βίκος τον εκθειάζει, τον στηρίζει,
Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23 μ.Χ – 79 μ.Χ), Ρωμαίος στρα- σύντομα ανοίγει το διάσημο, παγ-
τιωτικός, φυσικός, φιλόσοφος, στο έργο του «Naturalis κοσμίως, «Café Procope» και κα-
Historia» παραθέτει συνταγή: «Ρόφημα από 2 μερίδια
τριμμένου πάγου... Το ένα αναμειγνύεται με μέλι, το άλλο

●με χυμούς φρούτων'...»
Δημοφιλές ποτό σε Άραβες, Ινδούς, Πέρσες, Μογγό-
λους, Τούρκους, ήταν το σερμπέτι (Sharbat ή Sherbet).
Παρασκευαζόταν από χυμό φρούτων και πέταλα λουλου-
διών, ανθόνερα, μέλι ή ζάχαρη ζαχαροκάλαμου και καρυ-
κεύματα και σερβιριζόταν παγωμένο. Η βασική συνταγή,
σώζεται στο Kitab al Ṭabīḫ («Βίβλος Εδεσμάτων», 12ος αι.

Kεντρικά γραφεία: Εθν. Αντιστάσεως 4, Κέρκυρα l Κρατήσεις: 26610 28690
On line κρατήσεις: [email protected] l web: www.ionian-cruises.com

λείται στις Βερσαλλίες, λαμβάνοντας το αποκλειστικό ●Οι σύγχρονοι Αμερικανοί παραγωγοί ονομάζουν γενικά

προνόμιο παρασκευής «παγωμένου νερού» (γρανίτα) και τα παγωτά με τα ελαφρά μαγειρεμένα αυγά «γαλλικά»,
αν και τον 19ο αι., οι Sarah Rorer (Φιλαδέλφεια) και Agnes
διαφόρων συνταγών παγωτού (με φρούτα, άνθη με γλυ- Marshall (Λονδίνο) τα κατηγοριοποίησαν αυστηρά ως
«ναπολιτάνικα». Το «ναπολιτάνικο» ήταν ένας συνδυα-
κάνισο και κανέλα, χυμό λεμονιού ή πορτοκαλιού κ.λπ.). σμός γεύσεων, σε τρία στρώματα: πράσινο (φιστίκι),
λευκό (βανίλια), πορτοκαλί (πορτοκάλι), κατά την... ιταλική
O Colteli θεωρείται, ιστορικά, ο... πρώτος παγωτατζής, ενώ
●σημαία!
ο δρόμος για την ευρεία κατανάλωση παγωτού είχε ανοί- Το πιο διάσημο παγωτό στην Αμερική του 19ου αι. δη-
●ξει. μιουργήθηκε στη Φιλαδέλφεια, απ’ την οικογένεια
Η πρώτη συνταγή για «αρωματισμένο πάγο» δημοσι- Parkinson (ο George και η σύζυγός του, Eleanor). Δημι-
εύτηκε το 1674 στο (γαλλικό) «Συλλογή νέων, σπάνιων, ούργησαν επιχείρηση ζαχαροπλαστικής που έκανε το πα-
γωτό βανίλια της... μυθικό, ενώ ο γιος τους James άνοιξε
περίεργων και αξιοθαύμαστων δράσεων της Φύσης», του (δεκ. 1840) εστιατόριο με «κήπο παγωτού». Οι Parkinson

Nicolas Lemery. Το 1768 εξεδόθη το πρώτο βιβλίο ζαχα- ●έγιναν πρωτοσέλιδο στις αμερικανικές εφημερίδες.
Ως τα late 1840s και την εφεύ-
ροπλαστικής αφιερωμένο στα παγωτά, το «L’Art De Faire ρεση της εμπορικής παγωτομηχα-
●des Glaces». νής, το κόστος του παγωτού
Ως τον 18ο αι. η πιο δημοφιλής τεχνική παρασκευής παρέμενε υψηλό. Η πρώτη αι-
ήταν: γέμιζαν μια λεκάνη από κασσίτερο με σπασμένα σθητή βελτίωση στην παρασκευή
έγινε το 1846 από την Αμερικανίδα
κομμάτια πάγου και από πάνω σκόρπιζαν αλάτι. Μέσα Nancy Johnson, που εφηύρε τη
χειροκίνητη παγωτομηχανή με μα-
στον αλατισμένο πάγο, έβαζαν μια μικρότερη λεκάνη κασ- νιβέλα. Η Johnson δεν κατοχύρωσε
την πατέντα της, αλλά πούλησε τα
σίτερου, με κρέμα, ζάχαρη (σιρόπι) και αρωματικά (συ- δικαιώματα σε κάποιον Young, ο οποίος όμως έδωσε στη

νηθέστερα, λεμόνι). Κατόπιν, η μικρή λεκάνη ●συσκευή το όνομά της.
Ο Seaman, κουάκερος απ’ το New Jersey, εφηύρε το
αναποδογυριζόταν και το μίγμα της κρέμας ανακατευόταν 1848 μηχανή παγωτού, την οποία κατοχύρωσε με δί-
●ήπια, μέχρι να παγώσει. πλωμα ευρεσιτεχνίας κι επέτρεπε σε ένα άτομο να επε-
Το βιβλίο της Mary Eals (1718), θεωρείται το πρώτο με ξεργάζεται πολλές μεγάλες παρτίδες παγωτού σε
συνταγή παγωτού στα αγγλικά και περιγράφει μία δια- διάστημα μερικών ωρών. Μειώνοντας περισσότερο το

φορετική τεχνική. Η Eals έβαζε την κρέμα σε κουβάδες ●κόστος παραγωγής.
Ο πρώτος που δημιούργησε ολόκληρη βιομηχανία
μέσα σε μια δεξαμενή με πάγο για να τους ψύξει. Η μέθο- γύρω απ' το παγωτό ήταν ο Αμερικανός, Jacob Fussel. To
1851 έστησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής, στη Βαλ-
δος αυτή εξελίχθηκε από Γάλλους ζαχαροπλάστες και είναι
●παρόμοια με των καταψυκτών του 19ου αι. ●τιμόρη.
Η χρήση κασσίτερου (το μέταλλο μετέφερε τη χαμηλή Η Sarah Tyson Rorer απ’ τη Φιλαδέλφεια (1913) κατέ-
θερμοκρασία του πάγου πιο γρήγορα στην κρέμα) άρχισε ταξε, πρώτη φορά, τα... σύγχρονα παγωτά σε ρεαλιστικές
κατηγορίες: «Philadelphia» (μόνο με κρέμα), ναπολιτά-
ν’ αντικαθίσταται τον 19ο αι. Κυρίως, επειδή ήταν μαλα- νικα (παγωμένες κρέμες με αυγά) και από συμπυκνωμένο
γάλα ή κρέμα εβαπορέ. Η εισαγωγή του συμπυκνωμένου
κός και τα σκεύη παραμορφώνονταν, οδηγώντας σε γάλακτος είχε γίνει απ’ την Gail Borden το 1856. Τα εμπο-
ρικής χρήσης πηκτικά εμφανίστηκαν τη δεκαετία του
διαρροές, αλλά κι επειδή ο κασσίτερος αντιδρούσε χη- 1870 με τη μορφή σκόνης, ενώ το 1899 οι Γάλλοι εισήγα-

μικά με τα οξέα των παγωτών, δημιουργώντας τοξικά ●γαν τους ομογενοποιητές ως υποκατάστατα κρέμας.
●άλατα μολύβδου. Ποιος εφηύρε το χωνάκι; Εκδοχή πρώτη: έκθεση Saint
Η Γαλλική Επανάσταση και οι Ιταλοί μετανάστες- συνέ- Louis, 1904, οι «παγωτατζήδες» συνεργάστηκαν με τους
βαλαν πολύ στη διάδοση του παγωτού, ειδικά σε Αγγλία «πιτάδες», βάζοντας παγωτό μέσα σε τυλιγμένες πίτες.
Άλλοι, πάλι, «δείχνουν» τον ιδιοκτήτη του «Banner
και, κυρίως, «Νέο Κόσμο» (Αμερική), όπου οι πρόσφυγες Creamery’s», George Bang. Ξέμεινε, λέει, από κυπελλάκια

ζαχαροπλάστες ίδρυσαν τις πρώτες επιχειρήσεις (το ●και σέρβιρε παγωτό σε γυριστές βάφλες.
Εκδοχή δεύτερη: Ο Ιταλός μετανάστης, Franco Mar-
πρώτο «παγωτατζίδικο» / gelateria στις ΗΠΑ αναφέρεται chionni. Πουλώντας παγωτά με το καρότσι στη Wall
●στη Νέα Υόρκη το 1777, από τον Giovani Basolo). Street τα έβαζε σε χωνάκι, εκνευρισμένος από τα πολλά
Ο George Washington (1732-1799), πρώτος Πρόεδρος σπασμένα ποτήρια του! Την πρώτη «χωνακο-μηχανή»
των Η.Π.Α., γεύτηκε παγωτό, πρώτη φορά, σε δεξίωση τη δημιούργησε τέλη του 1904, αν και ο ίδιος έλεγε ότι
έφτιαχνε χωνάκια απ’ το 1896. Αργότερα, με τον αδελφό
Γάλλου υπουργoύ. Μαγεύτηκε, αγόρασε παγωτομηχανή του, Bartolo, άνοιξαν εργοστάσιο παγωτού, στο Manhat-

(είχαν αρχίσει να κατασκευάζονται) και σε όλες τις συγ- ●tan.
Eπίσης στο Saint Louis, το 1904, ένας Σύριος μετανά-
κεντρώσεις, πάρτι, δεξιώσεις, δείπνα του, σερβιριζόταν στης, ο Ernest Hamwi, έφτιαξε τον πρώτο πύραυλο. ■
●Ο Τόμας Τζέφερσον (1743-1826),
παγωτό.

τρίτος Πρόεδρος των Η.Π.Α., λά-

τρεψε το παγωτό, ευρισκόμενος

στην Γαλλία σε διπλωματική απο-

στολή. Έφερε μαζί του μια παγωτο-

μηχανή «sorbetiere» κι έναν Γάλλο

σεφ κι κατέγραψε συνταγές και πα-

ρατηρήσεις. Στη Βιβλιοθήκη του

Κογκρέσου, φυλάσσεται ιδιόχειρη
● συνταγή του, για παγωτό βανίλια.
Τότε αναπτύχθηκαν (ΗΠΑ) οι «κήποι παγωτού»: ζαχα-
ροπλαστεία, όπου σερβίροονταν ποικιλία γλυκών (και
24
φαγητών), κρασιά και λεμονάδες, σε κατάφυτο χώρο, συ-

νοδεία μουσικής. Οι «κήποι» έγιναν γρήγορα «καταφύ-

για», όπου τα νεαρά κορίτσια μπορούσαν να

κοινωνικοποιηθούν.



SHOWBIZ

ΣΑΚΗΣ ΡΟΥΒΑΣ

Μετά το γάμο
έρχεται Κέρκυρα!

O«δικός» μας Σάκης ντύθηκε γαμπρός. Και το
έκανε his own way… Καριέρα λαμπρή στο τρα-
γούδι, επιτυχές πέρασμα από το σινεμά, περιζή-
τητος στην παρουσίαση εκπομπών, ευτυχισμένος
σύντροφος και πατέρας 4 παιδιών. Και κάπου εκεί
έφτασε η στιγμή να φτάσει και στης εκκλησιάς
την πόρτα. Ναι, το πήρε το κορίτσι, και τι κορίτσι, την Κάτια
Ζυγούλη, ενώπιον Θεού κι ανθρώπων.

26 Η αγγελία σε κερκυραϊκή εφημερίδα Κέρκυρα, ο πατέρας του Κώστας και η μητέρα του Μαρία
Η αρχή έγινε με την αναγγελία του γάμου του σε κερκυ- και τα αδέλφια του.
ραϊκή εφημερίδα. Στην «Κερκυραϊκή Άποψη» δημοσιεύ-
τηκε την Τρίτη 27 Ιουνίου, η αναγγελία γάμου του Σάκη Και λαμπεροί καλεσμένοι
Ρουβά και της Κάτιας Ζυγούλη. Με κουμπάρους τον Βαρδή και την Μαριάννα Βαρδινο-
Ο Σάκης κράτησε την παράδοση που θέλει τη δημοσίευση γιάννη και καλεσμένους δεκάδες διάσημους από την πολι-
της αναγγελίας του γάμου σε τοπική εφημερίδα του τόπου τική, καλλιτεχνική και επιχειρηματική ζωή του τόπου, ο
καταγωγής των μελλονύμφων, και η 10η σελίδα της Άπο- γάμος του Σάκη αποτέλεσε το γεγονός της 10ετίας. Εκεί ήταν
ψης φιλοξένησε την αναγγελία, στην οποία αναφέρεται: οι Αντώνης Ρέμος με την Υβόνη Μπόσνιακ, Τάμτα, Πέτρος
Κωστόπουλος, Ελένη Μενεγάκη, Σίσσυ Χρηστίδου με τον
«Ο Αναστάσιος Ρουβάς του Κωνσταντίνου και της Μαρίας Θοδωρή Μαραντίνη, Νίκος Χατζηνικολάου με την Κρίστη
Ιωάννας, το γένος Πανάρετου, που γεννήθηκε στην Κέρκυρα Τσολακάκη, η Φώφη Γεννηματά, ο Πέτρος Μουζουράκης, ο
και κατοικεί στη Νέα Μάκρη και η Αικατερίνη Ζυγούλη του Κωστής Μαραβέγιας, η Ρούλα Κορομηλά, ο Άδωνις Γεωρ-
Νικολάου και της Εριφύλλης, το γένος Ιωαννίδου, που γεννή- γιάδης με την Ευγενία Μανωλίδου, ο Αποστόλης Τότσικας
θηκε στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στη Νέα Μάκρη πρόκει- με την Ρούλα Ρέβη, ο Γιώργος Μαζωνάκης, η Έλενα Παπα-
ται να παντρευτούν και ο γάμος θα γίνει στην Αττική». ρίζου, η νιόπαντρη Δούκισσα Νομικού με τον Δημήτρη Θε-
οδωρίδη, η Μελίνα Ασλανίδου, η Ευαγγελία Αραβανή, η
Ονειρικό σκηνικό Έλλη Κοκκίνου, ο Γιώργος Καπουτζίδης, Γιώργος Λιάνης,
Κι ο γάμος έγινε στις 3 Ιουλίου, στην οικία του Βαρδή και Ελεονώρα Μελέτη κ.α.
της Μαριάννας Βαρδινογιάννη στην Εκάλη, με 500 καλε-
σμένους από τον πολιτικό, τον επιχειρηματικό και τον καλ-
λιτεχνικό κόσμο, φίλους και συγγενείς του ζευγαριού.
Το σκηνικό ονειρικό: ο Σάκης περίμενε παραδοσιακά τη
νύφη κι η Κάτια έκανε είσοδο συνοδευόμενη από τον πα-
τέρα της και τέσσερα κορίτσια στα λευκά που έπαιζαν βιολί
και φλάουτο συνθέσεις του Μπαχ.
Όλα προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια με πρω-
ταγωνιστές το ζευγάρι και τα 4 παιδιά τους, ντυμένα στα
λευκά.

Η οικογένεια Ρουβά
Εκεί, από τους πρώτους και η οικογένεια του Σάκη από την

Κερκυραίοι κανταδόροι στο «κορίτσι του», όπως αποκάλεσε την Κάτια τη διαχρο-
Μετά το μυστήριο, ακολούθησε το γαμήλιο δείπνο με τον νική του επιτυχία «Μια Ζωή Μαζί».
Σάκη και την Κάτια να κάνουν είσοδο συνοδευόμενοι από
Κερκυραίους κανταδόρους και χορευτές ερμηνεύοντας πα- Κύπρος για δουλειά και μετά Κέρκυρα
ραδοσιακά τραγούδια της ιδιαίτερης πατρίδας του κορυ- Το πρώτο τους ταξίδι ως παντρεμένοι έκαναν ο Σάκης Ρου-
φαίου καλλιτέχνη. βάς και η Κάτια Ζυγούλη, συνδυάζοντας τις επαγγελματικές
υποχρεώσεις του τραγουδιστή με μία ευκαιρία για ρομαν-
Μια ζωή μαζί τική απόδραση.Λίγες ημέρες μετά τον παραμυθένιο γάμο
Κάθε τραπέζι είχε τον τίτλο τραγουδιού του Σάκη Ρουβά και τους, ο κορυφαίος Έλληνας σταρ και η σύζυγός του ταξί-
το μενού 3 πιάτων περιλάμβανε βασιλικό καβούρι σε πρά- δεψαν στην Κύπρο καθώς ο Σάκης ήταν μεταξύ των καλλι-
σινη σαλάτα με μάνγκο και σος λεμονιού, φιλέτο Black τεχνών που εμφανίστηκαν στα φετινά Super Music Awards,
Angus, λαχανικά και ψητές πατάτες baby με Calvados Sauce στις 12 Ιουλίου, στην Τάφρο της Πύλης Αμμοχώστου.
και γλυκό Πάβλοβα με αφράτη κρέμα βανίλιας, κόκκινα «Είναι διήμερο του μέλιτος», είπε γελώντας ο Σάκης στις
φρούτα & μους bitter σοκολάτας. τηλεοπτικές κάμερες, ενώ η Κάτια, απαντώντας σε σχετική
Μετά το δείπνο οι προσκεκλημένοι ακολουθώντας τους νε- ερώτηση, σχολίασε πως «ο γάμος ήταν όπως τον ονειρευό-
όνυμφους που χόρευαν στον latin ρυθμό Κουβανέζικης μασταν». ■
μπάντας μεταφέρθηκαν στους κήπους της έπαυλης Βαρ-
δινογιάννη. Η χειροποίητη, ολόλευκη, πενταώροφη τούρτα Οι πληροφορίες λένε πως μετά θα ακολουθήσουν σύντο-
που στην κορυφή της είχε την καρδιά με τα αρχικά του ζεύ- μες διακοπές στην Κέρκυρα, αμέσως μετά η Ελούντα της
γους ξεπερνούσε το 1.70 ύψος Κρήτης ενώ αρχές Σεπτεμβρίου ο Έλληνας σταρ και η σύ-
Ο Σάκης με την Κάτια χόρεψαν μαζί ένα θεαματικό αργεν- ζυγός του προγραμματίζουν και ένα ταξίδι στο εξωτερικό
τίνικο ταγκό. Ο Σάκης πήρε το μικρόφωνο και αφιέρωσε που θα είναι στην ουσία και το ταξίδι του Μέλιτος.

28 ΤΟΝΙΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΕΡΚΥΡΑ;

ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ...

●Το «κορίτσι του James Bond», μετά τη θρυλική διαφήμιση café, το 2014,
επιστρέφει τακτικά στο νησί που τη μάγεψε. Η τελευταία φορά, προ ημερών...

Xωρά, πια, αμφιβολία; Δύσκολα... Για την Τόνια Σωτηρο-
πούλου, η Κέρκυρα αποτελεί, πλέον, ένα must to go πρώ-
της γραμμής! Καλοκαίρι; Φθινοπωράκι; Αδιάφορο... Κάθε
εποχή και τα ωραία της. Κάπως έτσι, τις τελευταίες μέρες
μας... επέστρεψε! Η δεύτερη φορά εντός της σεζόν. Να
σχετίζεται, άρα, με το (κατά τα κους-κους reportages) ει-
δύλλιό της με τον Αλέξη Γεωργούλη και την, ελέω των The Dur-
rells, συνεπή, δική του παρουσία στους Κορφούς; Αδιάφορο...
Eπίσης..
Η πανέμορφη ηθοποιός (κορίτσι, μην ξεχνιόμαστε του «James
Bond», Daniel Craig στο «Skyfall»), έκανε τα μπάνια της, απή-
λαυσε τις βόλτες της, τον café και το ποτό της, στο Κέντρο της
πόλης και, βεβαίως, φρόντισε να «αποτυπώσει» τον ενθουσια-
σμό της για την εκ νέου παρουσία στο αγαπημένο της νησί,
μέσω του λογαριασμού της στα social media. Παραλίες... Λι-
στόν... Ευγενίου Βουλγάρεως... Νυχτοθαλασσινές περπατησιές
στη Γαρίτσα... Καλή διάθεση, πολύτιμες στιγμές χαλάρωσης δε-
δομένου του «φορτωμένου» προσεχούς της προγράμματος
(στο Σικάγο και, μετά, στην Πράγα, για το «Perfidious» τη θέ-
λουν τα τελευταία ρεπορτάζ, εν μέσω γυρισμάτων και για δυο
ελληνικές ταινίες, των Θανάση Τότσικα / «Saison Morte» και
Νίκου Περράκη / «Success Story»), αλλά και... πρώτης τάξης
ανταμώματα!
Βλέπετε, πλην άλλων, τις ίδιες μέρες βρέθηκε στο νησί και ο
καλός της φίλος –και γνωστός showman- Τάκης Ζαχαράτος! Για
τις δικές του «ανάσες»... Βρέθηκαν, τα είπαν και, φυσικά, περι-
χαρώς, φωτογραφήθηκαν...
Θυμίζουμε ότι η βασική αφορμή των τακτικών της αφίξεων στο
νησί από το 2014 κι έπειτα, ήταν επαγγελματική. Φωτογραφίσεις
για γνωστή εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν και «κλου»,
βεβαίως, η περίφημη, καταπληκτική διαφήμιση για πρωτοκλα-
σάτο café brand. Όπου ως γνήσια diva άλλης εποχής, σε στιλ
ασπρόμαυρο και υπέροχη δανδέλα, έκανε... λαό ν’ αναστενάξει,
βλέποντάς την να τρέχει στα καντούνια της Παλαιάς Πόλης και
την πλατεία της Κρεμαστής και ν’ ανεβαίνει φουριόζα τη σκα-
λινάδα της Αντιβουνιώτισσας, για ν’ απολαύσει τον καφέ της με
θέα το απέραντο γαλάζιο «των Μουράγιων». Ποίημα... ■



30 CORFU STARS

ΗΒΑΛΕΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ Κερκυραίαηθοποιός Per Corfu… ●Γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Πιάνο, μουσική, χορός (πέντε χρόνια στο Κερκυ-
και τραγουδίστρια, ραϊκό Εργαστήρι, με Σωτήρη Μπουχάγιαρ). Απ’ το νησί έφυγε το 1987, για
μέσα από 10 tips «Ως Κερκυραία μεγάλωσα την Κρατική σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Όταν τελείωσε (1991), έδωσε εξετά-
μέσα στη μουσική. Ό,τι σεις για το επαγγελματικό τμήμα και μαζί, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού.
έκανα μικρή, στη Κέρκυρα,
το έκανα και μεγάλη. ●«Αλλά επέλεξα το θέατρο και κράτησα το χορό στην καρδιά μου...».
Πάντα ήμουν σε μία Όταν πρωτοπήγε στην Αθήνα, στα 14, δούλεψε κι ως μοντέλο, χάρη στη
σκηνή. Ήμουν σε μία Μαριώ Κόντη, αγαπημένο μοντέλο της Μαίρης Δρακοπούλου, που την
ομάδα, που χορεύαμε και πήγε στη σχολή της. Γύρισε μπόλικα διαφημιστικά. Κάποια, με την Ελένη
δίναμε παραστάσεις ή Μενεγάκη! «Πανέμορφη και ως μελαχρινή! Μαζί με τη Βίκυ Κουλιανού, τα ωραι-
έπαιζα πιάνο. Με την
ομάδα και τον Σωτήρη ●ότερα μοντέλα της Μαίρης. Παρέα, όμως, δεν κάναμε...»
Μπουχάγιαρ, το δάσκαλό Κρίσιμος για τη... στροφή της στην υποκριτική, ο Γιώργος Πανουσόπου-
μου, δίναμε παραστάσεις λος. Γνωρίστηκαν σ’ ένα δοκιμαστικό (για το «Bold 3). «Εσύ πρέπει να γί-
σε όλα τα Επτάνησα. Aπ’ τα νεις ηθοποιός» της είπε. Δυο χρόνια μετά, της πρότεινε συμμετοχή στο
9 ως τα 15 μου. Αυτά τα σίριαλ «Άντε Γεια» της ΕΡΤ. Δεν «έτρεξε» (τελικώς, έγινε ταινία, με «φρέσκο»
χρόνια ζούσαμε μια την
υπέροχη ζωή. Μπάνια, βόλ- ●cast), αλλά ήταν η αφορμή για να επιλέξει το θέατρο.
τες στη πλατεία, οι παρα- Eντέλει, αν και... περίμενε κάτι χρόνια, αντάμωσαν στην «Ελεύθερη Κατά-
στάσεις μας! Ήμασταν δυση» (1995), με Συσσοβίτη-Καραμπέτη. Για το ρόλο της (Βίκυ) βραβεύ-
πάρα πολύ δεμένες όλες, τηκε στο Φεστιβάλ Θεσ/νίκης (β’ γυναικείου). Τα γυρίσματα, στην Κρήτη,
σαν αδέλφια... Μόνο γυναί- αξέχαστα: «Μου θύμιζε Κέρκυρα». Έκτοτε και η στενή φιλία της με την κόρη του
κες, γιατί δεν είχαμε άν-
τρες! Μόνο ο Σάκης ●σκηνοθέτη, Μαργαρίτα.
Ρουβάς ήρθε κάποια Πλην Μπουχάγιαρ (χορός) & Πανουσόπουλου (cine), σταθμό (και... γούρι
στιγμή στη σχολή!» της) θεωρεί τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου . Ο πρώτος που την ανέβασε
on stage, όταν, παράλληλα, ασχολήθηκε με τη μουσική. Συνεργάστηκε
(και) με Τουρνά, Ξυδού, Λία Βίσση, Καζούλη, έκανε μαθήματα φωνητικής, με την

●Τζούλι Μασίνο. Κι απ’ το 2005, κιθάρας...
Κυκλοφόρησε τρία albums («Βαλέρια», 1993 / «Γυμνός Χορός», 1997 /
«Όλα Ένα... Είναι», 2005). «Στην Κέρκυρα μεγάλωσα με σκληρούς ήχους.
Doors, Deep Purple, Led Zeppelin…». Όταν άκουσε τον «Φάνη» (Κατσιμι-
χαίοι) «κόλλησε». «Μ’ αυτούς πρωτοάκουσα ελληνική μουσική». Της αρέσoυν,

●ακόμη, Αλκίνοος Ιωαννίδης - Γλυκερία.
Ιδιαίτερη η cine συνεργασία της και με τον Νίκο Ζερβό. «Πικ», το «Γυναί-
κες-δηλητήριο» (1993, πρώτη της ταινία μετά τη μικρού μήκους «Παρα-
λυσία», του ’89). Εν μια νυκτί, απόλυτο sex symbol! Το γυμνό, γενικά, δεν
το φοβήθηκε (βλ. το γυμνό χορό της στο «Μοναξιά μου όλα», 1998). Όμως,
«ήταν ρόλοι. Εγώ, σαν Βαλέρια, όχι γυμνή φωτογράφηση δεν έχω κάνει, αλλά

●ούτε με... μαγιό!»
Τηλεοπτικά, εμφανίστηκε το 1988 («Κλειστοί Δρόμοι»), αν και για χρόνια
αρνιόταν ρόλους - εξαιρετικά επιλεκτική, «για να μην υπερεκτεθώ».
«Τμήμα Ηθών», «Πρόβα Νυφικού», «Η αγάπη άργησε μια μέρα», «Γ. Βι-
ζυηνός»... Το «Να με προσέχεις», απογείωση (2000, με Παπακαλιάτη- Μαρκου-
λάκη). Τελευταία, «Η ζωή της άλλης». Έχει μετανιώσει για το «όχι» στο «Βέρα

●στο Δεξί».
Θεατρικώς (το κύριο, εδώ και χρόνια, βάρος), καθοριστική η συνεργασία
της με τον Γιάννη Χουβαρδά (1998, «Μάκμπεθ»). Απ’ το 2001 («Μαρισόλ»)
ανάπτυξε σχέση εμπιστοσύνης με τον Πέρη Μιχαηλίδη: «Η μυστική ζωή
της Οφηλίας», «Τρωάδες», «Stitching», «Μία Χώρα Χωρίς Λέξεις»... Γενικώς, πιο
avant-garde δουλειές. Πιο πρόσφατη, το «Ρίτα & Ντύλαν & Φαίδρος & Ράμκε»,

●του Αύγουστου Κορτώ.
Απ’ τις σχέσεις της, πιο (ευρέως) γνωστή η προ ετών, με τον Μάριο Ιορδά-
νου. Δεν αφορίζει το «αγάπη για πάντα», είναι κατά του γάμου «όταν δεν
ξέρεις γιατί παντρεύεσαι», ενώ λατρεύει τις αποδράσεις σε... απίθανα
μέρη του χάρτη! Όπως τα νησάκια Αγ. Βικεντίου και Γρεναδίνων στον Ισημερινό,
ενίοτε μαζί με την αδελφή της, Ιφιγένεια.



INTERVIEW ΓΗΡΑλΦίαOYςN OI
Αλεξόπουλος
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ Μάνος
Μεθυμάκης
«Από κάτω,
Λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώ-

κάτι βράζει. Και του δίσκου του μετά από μια πενταε-
τία και ένα χρόνο πριν τη μεγάλη
επιστροφή των μυθικών Πυξ-Λαξ στο

κάποια στιγμή...» ΟΑΚΑ,ο...συνυπεύθυνοςτηςαπογεί-
ωσης του «ροκ της δυτικής όχθης»,
αποκλειστικά στο Corfu Mag.

Ο “Πρίγκηπας της Δυτικής Όχθης, επέστρεψε. Θέλησε πράγματα να πει, σκούπισε το χώρο του,
συνάντησε στους δρόμους «φρέσκα» πρόσωπα, αφουγκράστηκε προτάσεις νέες κι οπτικές
κι όταν κατέβασε το μολύβι και το πενάκι της ηλεκτρικής, καλωσόρισε, ήρεμος, το νέο του
«παιδί». Πέντε χρόνια μετά, ο Φίλιππος Πλιάτσικας, είναι ξανά εδώ με νέο δίσκο. Βάζοντας...
φωτιά σε βαρίδια και δογματισμούς. Καλλιτεχνικά, τα «είπε» όλα, on stage, στην πρόσφατη
συναυλία του στο Παλαιό Φρούριο, στο πλαίσιο του «Seven Festival». Και μαζί, στο περιθώ-
ριο, θυμήθηκε... Το τότε... Αξιολόγησε. Το σήμερα, συνεργασίες, εαυτόν... Κατέθεσε κρίσεις.

Ποίηση, λυτρωτισμοί και τοξικότητες...... Διαπιστώσεις. Για εξελίξει σιωπηλές διαδικασίας που κάποια

ώρα θα «μιλήσουν»... Και «δύσκολους» ρεαλισμούς – αλλά, πάντα με το «χαλί» ελπίδας της... θά-

λασσας που, αν θα μπορούσε, θα άλλαζε. Και στο τέλος, μικρές αδημονίες. Για το μεγάλο ραντεβού

του ’18... Πυξ-Λαξ, ΟΑΚΑ, έξι χρόνια μετά... Το Corfu Magazine τέντωσε αφτιά... PHOTO: LIZAN MARIE BOS

32 ●Eπιστρέψατε μ’ έναν και- καταλήγουν στο σύνολο...»
νούργιο δίσκο, το «Βάλε ●Είχατε μια πενταετία να βγάλετε
Φωτιά». Τι προτείνει; καινούργιο δίσκο. Ο λόγος;
«Πρώτα απ’ όλα, την ελπίδα που «Είναι οι ανάγκες που έχεις κάθε
φέρνει κάθε φορά, ένας νέος δί- φορά. Ο λόγος για να βγει ένα album-
σκος. Είχα καιρό να φτιάξω ένα να μη βγει απλά... για να βγει. Αλλά να
album με καινούργια τραγούδια. έχεις κάτι να πεις. Να προτείνεις – είναι
Αλλά κι έναν ιδιαίτερο, σχεδόν live πάντα λυτρωτικό, ένας τρόπος να
ήχο, κάτι, βεβαίως που οφείλεται ισορροπώ με τον εαυτό μου. Ενδιά-
και στην παρέα των μουσικών. O μεσα, βέβαια, έκανα κάποια πράγ-
Nίκος Σάλτας (πιάνο), ο Γιώργος Λι- ματα, τα οποία, όμως, ήταν “ειδικά”,
βαδάς (τύμπανα, ηλεκτρική κι- για συγκεκριμένα projects. Ένα βιβλίο,
θάρα), ο Χάρης Μιχαηλίδης (απ’ τις ζωντανές ηχογραφήσεις... Τότε, αυτά
«Δραμαμίνες»). Ο τίτλος είναι συμ- έπρεπε να βγουν. Για το “φρέσκο”,
βολικός. Προτρέποντας πρώτα τον τώρα ήταν η στιγμή...»
εαυτό μου και μετά όποιον θέλει ν’ ●Αυτή η πενταετία πώς λειτούργησε;
ακολουθήσει, να βάλει φωτιά σε Γιατί το έχετε δηλώσει ότι είστε στα-
ό,τι τον βαραίνει και δεν τον αφήνει θερά σε μια διαδικασία κουβέντας με
να εξελιχθεί». τον εαυτό σας...
●Σε προσωπικό επίπεδο ή υπάρ- «Αυτό το κακό το έχω (γελάει). Κοίτα,
χουν ευρύτερες, κοινωνικές ή πο- νομίζω ότι θα ήταν... ανησυχητικό, σε
λιτικές αναγωγές, δεδομένων των πέντε χρόνια, να μην υπήρχαν αλλα-
καιρών; γές! Και ο νέος δίσκος, μαζί, να μην είχε
«Όλα αρχίζουν απ’ τη μονάδα και νέα στοιχεία. Ναι, είναι άλλη ματιά,

Για τον κάθε άν-
θρωπο είναι
διαφορετικό το
πώς βιώνει και
πώς επιλέγει ν’
αντεπεξέλθει σε ό,τι (του)
συμβαίνει. Και σε λαούς είναι

‘‘διαφορετικό. Αλλιώς, για πα-

ράδειγμα, μπορεί να αντι-
δρούν οι Αργεντίνοι στη δική
τους κρίση, αλλιώς εμείς. Στην
Πορτογαλία, που επίσης πέ-
ρασαν τα ίδια, το πιο λαϊκό
πράγμα που έχουν είναι οι...
Madredeus!

διαφορετική. Διατηρώντας, όμως, πάντα στο στοιχείο της αισιοδοξίας. Στην Πορτογαλία, που επίσης πέρασαν τα ίδια, το πιο λαϊκό πράγμα

Ή, πιο σωστά, της ελπίδας. Ναι... Ελπίδα, είναι το σωστό...» που έχουν είναι οι... Madredeus! Εδώ, κάνε την αναγωγή στο δικό μας
●Στο δίσκο υπάρχουν συνεργασίες με... άλλους μουσικούς «κό- πιο λαϊκό πράγμα και βάλ’ τα δίπλα- δίπλα...»
σμους».Απ’τηεπανεκτέλεσηστίχωντουΚώσταΒίρβου,έωςτονΜι- ●Ηίδιαημουσικήέχειευθύνη;Μήπως,δηλαδή,λείπειοπερισσότερο

χάλη Μυτακίδη των Active Members (B.D. Foxmoor)... καταγγελτικός λόγος / ήχος, που θα προτείνει κάτι πέρα από την απλή

«Για τη συνεργασία με τον Μιχάλη είμαι, πραγματικά, πολύ χαρούμενος. περιγραφή ή το ευχολόγιο;

Για μένα είναι ένας πολύ μεγάλος καλλιτέχνης, ικανός να αναδεικνύει «Σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους, δε νομίζω πια ότι η μουσική από μόνη

άμεσα μεγάλες αλήθειες, με λόγο χειμαρρώδη, αλλά και ποιητικό. Ξέ- της μπορεί να προξενήσει κάτι. Πρέπει να υπάρχουν και τα αφτιά που

ρεις, δογματισμκοί και μουσική σε... κουτάκια με ταμπέλες, δεν με εξέ- θέλουν ν’ ακούσουν. Και στην παρούσα φάση, δεν αισθάνομαι ότι

φραζαν ποτέ. Έχω ξαναπεί ότι για μένα η μουσική είναι ένα σύμπαν, υπάρχει ένα μεγάλο ακροατήριο που θέλει να ακούσει καινούργια

που οι διαφορετικές, επιμέρους προσεγγίσεις -όσες, τουλάχιστον, θε- πράγματα. Θα προτιμούσε στις συναυλίες να παίζονται όλο διασκευές,

ωρούμε ότι έχουν να πουν κάτι- αξίζει να “αγκαλιαστούν”...» παλιά τραγούδια, παραδοσιακά και να χορεύουν και, και, και... Σ’ αυτή
●Διαχρονικά,πάντως,εσείς,απόΠυξ-Λαξεποχή,δενφοβηθήκατετέ- τη φάση είναι ο κόσμος...»
●Γενικά, την αντίδραση που βγάζει ο Έλληνας
τοιες συνεργασίες! Από Βασίλη Καρρά μέχρι ‘‘ Ο χρόνος σε όλη αυτή την κατάσταση, τη βλέπετε «αρ-
παραδοσιακό είχε το... μενού! πάντα λει- κετή»;
«Και φάγαμε... πολύ “ξύλο” τότε, γι’ αυτή μας την τουργεί σαν «Περισσότερο κοιτάω εμένα, να δω εγώ πώς αν-
αγάπη σε διάφορα είδη και την προσπάθειά βάλσαμο. Η τιδρώ. Σε γενικές γραμμές, όμως, προβληματί-
μας να τα συγκεράσουμε (γελάει)! Σιγά- σιγά, βάση, όμως, ζομαι. Δε βλέπω αντίδραση ουσιαστική. Μόνο
όμως, όλο αυτό πέρασε, μεταβολίστηκε σ’ ένα παραμένει η ίδια: απώ- τσιτάτα και κραυγές χωρίς λόγο, ειδικά στο δια-
μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Ως κάτι υγιές. λειες σαν του Μάνου δίκτυο, μια διάθεση κανιβαλισμού, αφορισμού,
Ότι είναι ωραίο διαφορετικά μουσικά είδη να πάντα θα μας ακουμπάνε γενικά, ένα πολύ τοξικό πράγμα. Εν πάση περι-
ενώνονται καλά, δημιουργικά. Πλέον, και το πα- πτώσει, αυτή η εικόνα, δεν πιστεύω ότι είναι η
ραδοσιακό τραγούδι έχει βρει ένα ρόλο και το πραγματική. Εγώ θεωρώ ότι απλώς συντελείται
λαϊκό...» μια σιωπηλή διαδικασία, που ακόμη δεν είναι
●Ωρίμασε το ακροατήριο; εμφανής. Κι ας φαίνεται στο “πάνω επίπεδο” ότι
«Δεν ξέρω ακριβώς. Μπορεί να είναι η ανάγκη

του, στην παρούσα φάση, να ζήσει ένα πανη- σαν αγκάθι... είμαστε... τραλαλά! Από κάτω, κάτι υπάρχει. Κάτι

γύρι. Να μη σκέφτεται πολύ, να εκδηλώνεται, να συντελείται, κάτι βράζει. Και κάποια στιγμή, με

χαίρεται, να διασκεδάζει. Κι αυτό να οδήγησε τον κάποια μορφή θα φανεί, θα βγει. Δεν ξέρω πότε.

κόσμο περισσότερο στις ρίζες, μαζί με μια νοσταλγική διάθεση, μια Αλλά το πιστεύω. Κάποια στιγμή, κάπως, θα γίνει...»
αναπόληση του κάποτε, στο οποίο πάντα, ασυναίσθητα “πηγαίνουμε” ●Έχετε γεμίσει ένα ΟΑΚΑ με 80.00 κόσμο. Ένα «Καυτανζόγλειο» με

όταν το σήμερα ζορίζει...» 45-50. Παγκρήτιο, Παμπελοποννησιακό... Πόσο, λοιπόν, μετά απ’
●Υπάρχει ένα κλισέ: σε περιόδους κρίσης, η τέχνη (πρέπει να) λει- αυτά, μπορεί να σας «χορτάσουν» -καλή ώρα- συναυλίες στα πολύ

τουργεί ως αντίδοτο. Στην περίπτωσή μας βλέπετε να έχει γίνει; μικρότερα κοινά μιας, π.χ., περιοδείας;

«Ειλικρινά; Δεν ξέρω να σου απαντήσω! Βλέπουμε ότι υπάρχουν ωραία «Εγώ το βιώνω μια χαρά. Το θεωρώ πολύ υγιές, φυσιολογικό. Το κάθε

πράγματα, φωτεινά, αισιόδοξα, αλλά και μια στροφή ενός μεγάλου μέ- πράγμα είναι διαφορετικό,. Η περίπτωση των Πυξ Παξ του 2011 δεν

ρους του κοινού σε... ακόμη χειρότερο τραγούδι από πριν! Οπότε, δεν καλύπτεται από το ρήμα “χορταίνω” – ήταν κάτι εξωπραγματικό που

ξέρω ποια είναι η ισορροπία του πράγματος και τι ακριβώς έχει ανάγκη, θα έπρεπε να είμαστε εντελώς ασύδοτοι και αχόρταγοι, αν είχαμε μέσα

34 τελικά, ένας λαός σε περίοδο κρίσης – όσο, τουλάχιστον, μπορείς αυτό, μας, από εκεί και πέρα, το οποιοδήποτε υπόλοιπο. Αυτό το δώρο ο κό-

ως “συνταγή”, να το γενικεύσεις. Γιατί για τον κάθε άνθρωπο είναι δια- σμος μας το είχε κάνει ούτως ή άλλως τόσα χρόνια, βέβαια, αλλά αυτό

φορετικό το πώς βιώνει και πώς επιλέγει ν’ αντεπεξέλθει σε ό,τι (του) ήταν η πεμπτουσία. Από εκεί και πέρα, όμως, έγινε. Και περάσαμε στη

συμβαίνει. Και σε λαούς είναι διαφορετικό. Αλλιώς, για παράδειγμα, φάση του προσωπικού. Είναι άλλο πράγμα να παίζεις δικές σου συ-

μπορεί να αντιδρούν οι Αργεντίνοι στη δική τους κρίση, αλλιώς εμείς. ναυλίες, να κάνεις μια περιοδεία, να εμφανίζεσαι κάθε Σάββατο σε κά-

ποιους χώρους στην Αθήνα. Αυτονόητα, απευθύνεσαι σ’ έναν πιο πε- Τα είχαμε ξαναπεί συναυλιακά το 2011, αλλά ήταν γι’ άλλο λόγο: για να
ριορισμένο αριθμό ανθρώπων, που τους αφορά αυτό που κάνεις τιμήσουμε τη μνήμη του Μάνου (Ξυδούς). Αυτή τη φορά, πάμε μόνο
εκείνη τη στιγμή. Κι αυτό είναι επίσης υγιές κι ωραίο. Και καλλιτεχνικά, να γιορτάσουμε. Και τότε, βέβαια, γιόρτασε ο κόσμος –και καλά έκανε-
το χαίρομαι...» εμείς, όμως ήμαστε σε μια άλλη διαδικασία. Το μισό κομμάτι μας χαι-
●Κοινό από κοινό έχει διαφορά; ρόταν γι’ αυτό που συνέβαινε και το άλλο μισό πενθούσε για το λόγο,
«Βεβαίως. Εδώ, ας πούμε, όσες φορές έχω παίξει –κυρίως- στο “Επτά που συνέβαινε. Τώρα, ήρθε και η δική μας η στιγμή να το χαρούμε.
Τεχνών”, το χειμώνα, έχω έρθει σε επαφή μ’ ένα εξαιρετικό ακροατήριο. Μαζί με τον κόσμο κι εμείς...»
Κάθε φορά. Σ’ άλλα μέρη, όχι ότι δεν είναι καλά τα ακροατήρια, αλλά ●Πλην ΟΑΚΑ, «παίζει» η συναυλία να επαναληφθεί κι αλλού;
αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο. Κάθε κόσμος έχει το χαρακτήρα «Μπορεί... Αλλά σ’ αυτή τη φάση, αυτά τα δύο που ξέρουμε 100% -και
του...» θέλουμε να κάνουμε- είναι ο δίσκος και το Ολυμπιακό Στάδιο...»
●Πυξ Λαξ... Γιατί είπαμε ότι διαλυθήκατε; ●Αυτό το μεσοδιάστημα πώς το βιώνετε; Αδημονία, άγχος, δημιουρ-
«(γελάει) Εντάξει, το έχουμε ξαναπεί - η απάντηση, έτσι κι αλλιώς, είναι γικότητα;
απλή: γιατί αυτή ήταν η ανάγκη που υπήρχε τότε. Αυτό αισθανόμαστε. «Μια χαρά. Ήρεμος μ’ αυτά που κάνω. Μ’ αρέσει πάρα πολύ που ξα-
Κι αυτό κάναμε. Δεν κρύβεται κάποιο... περίεργο μυστικό!» ναξεκινήσαμε και γράφουμε με την μπάντα στα μέρη που γράφαμε,
●Η μετάβαση σ’ έναν, πια, προσωπικό δρόμο πόσο εύκολη ήταν; Πα- στα ίδια στούντιο, με τους ίδιους ανθρώπους...»
γίδες, ανασφάλειες, περίεργα τρίστρατα... ●Η απώλεια του Μάνου, αυτή η πάντα «ανοικτή πληγή», έχει μαλα-
«Πολύ δύσκολη... Ξεκινάς απ’ το μηδέν. Ένας καινούργιος δρό- κώσει καθόλου με το πέρασμα του χρόνου;
μος, που πρέπει να τον πάρεις, κάνοντας τα πρώτα σου βήματα. «Ο χρόνος πάντα λειτουργεί σαν βάλσαμο. Η βάση, όμως, παραμένει
Έγινε, όμως, εν πλήρη συνειδήσει. Το ξέραμε όλοι ότι πλέον, δεν η ίδια: απώλειες σαν του Μάνου πάντα θα μας ακουμπάνε σαν
θα ήταν το ίδιο. Και μάλλον, μ’ αυτό που κάναμε, πέρα απ’ την αγκάθι...»
από εκεί και πέρα πορεία καθενός, προστατεύσαμε και την ●Η μεγαλύτερη κληρονομιά του;
μπάντα. Γιατί, για τότε, οι Πυξ Λαξ, είχαν φθάσει στον κορύφωση «Υπάρχουν πράγματα που έχουν να κάνουν με τη δημόσια σφαίρα, με
αυτού που είχαν να δώσουν...» την καλλιτεχνική οντότητα αυτού του ανθρώπου –και είναι πάρα
●Για τότε. Πλέον; Έχουν να... δώσουν κι άλλα; Έχει προαναγγελθεί ήδη πολλά-, αλλά και πολλά προσωπικά, δικά μας. Πολύ έντονα...»
συναυλία για το ’18... ●Τι θα θέλατε να σας ευχηθούμε για το μέλλον;
«Και νέο album! Αυτό που θέλουμε, είναι να γιορτάσουμε τα 30 χρόνια, «Υγεία. Για όλους μας. Αυτό είναι το κυρίαρχο. Όλα τα υπόλοιπα, μπο-
με τον τρόπο που πρέπει να γιορταστεί. Υπάρχει λόγος να γίνει όλο αυτό. ρούμε να τα φτιάξουμε...» ■

ΓΡΑΦΕΙ Η

Έλενα
Γισδάκη

ΣΑΡΩΝΕΙ Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ! ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΙΑ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ

ΧΟΡΩΔΟΙ
ΑΠΟ.. ΧΡΥΣΑΦΙ

Θρίαμβος! Από αυτούς που μέρες μετά θέλεις να λες και να ξαναλές για να κρατήσεις το
χαμόγελο στα χείλη και την άξαφνη περηφάνια στην καρδιά. Οι μικροί χορωδοί της Παι-
δικής Χορωδίας Κέρκυρας γύρισαν θριαμβευτές από το Διεθνές Φεστιβάλ Χορωδιών Βε-

νετίας “Claudio Monteverdi” που ολοκληρώθηκε στις 2 Ιουλίου. Τα δικά μας παιδιά...

36 Βραβείο στην κατηγορία τους και τελικά το βραβείο ζούμε...
στο grand prix του τελικού στις αποσκευές τους, και Κι όμως η Παιδική Χορωδία Κέρκυρας παρότι μετρά λίγα
ιδού ο απολογισμός μια εμφάνισης, που μέτρησε χρόνια, κατάφερε να κλέψει όχι μόνο τις καρδιές μας αλλά
χρυσάφι. Ο πρόεδρος της Χορωδίας Κέρκυρας και τα χειροκροτήματα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Τάκης Μεταλληνός δεν κρύβει τη χαρά του, παρότι Ηθική ικανοποίηση για τους πρωτεργάτες της ιδέας, από-
δηλώνει ότι με την ανακοίνωση των βραβείων, οι λαυση για τους λάτρεις της χορωδιακής μουσικής.
μικροί χορωδοί ήταν εκείνοι που πανηγύρισαν. Κάπου εκεί, Ακολούθησαν πρόβες εξαντλητικές, πρόγραμμα μαθημά-
όμως, στο βάθος της αίθουσας στη Βενετία ήταν κι εκείνος των, πειθαρχία και φυσικά η αεικίνητη ματιά της μαέστρου
μαζί με είκοσι περίπου γονείς που ακολούθησαν την Παι- Χριστίνας Καλλιαρίδου για να φτάσει το επιθυμητό αποτέ-
δική Χορωδία. Και συγκινήθηκαν και πανηγύρισαν δεόντως λεσμα.
μαζί με τα παιδιά. Σαν παιδιά... Ε, δεν είναι και λίγο... «Πίσω από τα βραβεία και τις διακρίσεις κρύβεται σκληρή
δουλειά, επίμονη προσπάθεια και δάσκαλοι που δίνουν τον
Η ιδέα που έγινε επιτυχία καλύτερο εαυτό τους για να έχουμε άρτιο αποτέλεσμα σε
Η ιδέα που ξεκίνησε να υλοποιείται δειλά – δειλά για δημι- κάθε εμφάνισή μας», εξηγεί ο κ. Μεταλληνός, αποδίδοντας
ουργία Παιδικής Χορωδίας, σίγουρα συνάντησε εμπόδια, τα εύσημα σε όλους τους συντελεστές, διοικητικό συμβού-
δυσκολίες, ίσως και κάποια πικρόχολα σχόλια. Στην Κέρκυρα λιο, μαέστρο και χορωδούς.

Συνεργασίες και διοργανώσεις Αποθέωση! Χειροκροτήματα, αγκαλιές. «Σαν να βάζεις γκολ
Εμφανίσεις, με όλο και μεγαλύτερη επιτυχία, συνεργασίες σε τελικό ποδοσφαίρου διεθνούς διοργάνωσης» λέει γε-
με άλλες χορωδίες, με το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του λώντας ο Τάκης Μεταλληνός.
Ιονίου Πανεπιστημίου, συμμετοχή στη Θερινή Ακαδημία και Πως αλλιώς; Οι νικητές εμείς, με δεύτερους την Χορωδία
συμπράξεις όπως με την Παιδική Χορωδία του Δήμου Ηρα- Maitrise de Seine-Maritime από τη Γαλλία και τρίτη την Χο-
κλείου και την Jacksonville Children's Chorus. Σημαντική ρωδία του Πανεπιστημίου Obuda από την Ουγγαρία. Για να
στιγμή η διοργάνωση του Φεστιβάλ Παιδικών Χορωδιών διαπιστωθεί δε πόσο σοβαρή ήταν η διοργάνωση, ανακοι-
Ιονίου, με συμμετοχή χορωδιών από όλα τα Ιόνια Νησιά νώθηκε ήδη ότι η επόμενη διοργάνωση θα γίνει το διά-
Και οι διακρίσεις άρχισαν.. στημα 5-8 Ιουλίου 2018 και οι αιτήσεις συμμετοχής
ξεκίνησαν!!!
Διακρίσεις
Πρώτη εκείνη της Καλαμάτας, όπου έλαβε χώρα το Διεθνές Υποκλινόμαστε
Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Χορωδιών της Ιnterkultur τον Οι διακρίσεις ήταν η αφορμή που μας έκανε να δούμε με
Οκτώβρη του 2015. Χρυσό για την Παιδική Χορωδία στην άλλη ματιά την Παιδική Χορωδία. Κι η αφήγηση του Τάκη
κατηγορία της, αργυρό για την Αντρική Χορωδία. για τον κόπο, τις ατέλειωτες ώρες ετοιμασίας, τα όνειρα και
Συμμετοχή 39 χορωδιών από 14 χώρες. Ξεχωρίσαμε και κερ- τις προσδοκίες την έβαλαν για τα καλά στην καρδιά μας.
δίσαμε μια θέση στους νικητές. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, μια ιστορία που γράφουν οι πι-
Με το αέρα του χρυσού, δύο χρόνια μετά ακολούθησε η Βε- τσιρικάδες της Κέρκυρας, συντροφιά με τον Τάκη, τη Χρι-
νετία. Και προστέθηκε στη συλλογή της Παιδικής Χορωδίας στίνα και μια παρέα ανθρώπων που επιμένει να μας
κι άλλο χρυσάφι. «Οι νικητές είναι η Παιδική Χορωδία Κέρ- προσφέρει απλόχερα χρυσό και περηφάνια.
κυρας από την Ελλάδα, υπό τη δ/νση της Χριστίνας Καλλια- Από εκείνη τη σπάνια, ολοένα και σπανιότερη στις μέρες
ρίδου» ακούστηκε στο φινάλε της βραδιάς. μας. Υποκλινόμαστε! ■

Τ. Μεταλληνός: Συγχαρητήρια, πιστεύω πολύ στο μέλλον

«Μέσα από αυτά τα παιδιά βλέπω τους μελλοντικούς σολίστ μας»,
λέει με περηφάνια ο Πρόεδρος της Χορωδίας Κέρκυρας. «Τα
ετοιμάζουμε με συνέπεια, προσεκτικά, βήμα – βήμα. Τους συγχαίρω
όλους, πρέπει να αντιληφθούν ότι το μέλλον τους είναι στα χέρια τους
και να μείνουν προσγειωμένοι και μεθοδικοί για να καταφέρουν όσα
επιθυμούν». Η δουλειά που γίνεται στην Παιδική Χορωδία θυμίζει ακρι-
βοπληρωμένες χορωδίες: Τμήματα Προετοιμασίας 1 & 2, διασφάλιση
συμμετοχών σε διεθνείς διοργανώσεις, ταξίδια. Μια μικρή ακαδημία.
Κι όμως το χρήμα δεν ρέει άφθονο. Δεν υπάρχει εξασφαλισμένη χρη-
ματοδότηση, «να είναι καλά οι γονείς μ’ αυτή τη μικρή συμμετοχή που
δίνουν και ένα ευχαριστώ στους χορηγούς μας που πιστεύουν σ΄ εμάς
και μας βοηθούν να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας» εξηγεί ο
κ. Μεταλληνός. Υπάρχει όμως μια θετική εξέλιξη. Η Χορωδία Κέρκυρας
απέκτησε στέγη. Στέγη Επτανησιακού Πολιτισμού, που διαμορφώθηκε
για να φιλοξενήσει τα Τμήματα της Χορωδίας Κέρκυρας: Αντρική (το
βαρύ πυροβολικό του συλλόγου), Παιδική (και πολυαγαπημένη), Νεα-
νική (που λειτουργεί ως φυτώριο), Τμήματα προετοιμασίας, Αγοριών,
εκκλησιαστικό τμήμα. Σίγουρα ξεχνάμε κάποια, αφού προ ολίγου δια-
στήματος ανακοινώθηκε και η ίδρυση γυναικείου Τμήματος.
Μας παραχωρήθηκε χώρος στο πρώην Ινστιτούτο Ελαίας. Εκεί θα μπο-
ρέσουμε να κάνουμε τις πρόβες μας, τις προετοιμασίες, τα μαθήματα
θεωρίας και μουσικής, λέει ο Τάκης Μεταλληνός, με όνειρο να μετα-
τραπεί σε πραγματική στέγη Πολιτισμού.













ΣΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ ΤΩΝ «ΣΚΑΘΑΡΙΩΝ»

● Οι... κερκυραϊ-
κοί στίχοι του
«Every Night»
και ο μύθος του
«Spiros on the
beach».

ΓΗΡΑλΦίαΕΙ ςΟ To Beatles blues
Αλεξόπουλος των Μπενιτσών...

Oι διακοπές του Πολ Μακάρτνεϊ στις Μπενίτσες του ’69, παραμονές
της διάλυσης των «σκαθαριών» και της εκτίναξης του χωριού σε απόλυτο
must του summer nightlife των 70s

44 Ηταν μία εποχή γεμάτη κραδασμούς. Ιδεολογικές ζυμώσεις και κι- «Beatlemania», απ’ την μουντή αρμύρα του Λίβερπουλ, παγκόσμιο κοι-
νήματα. Ανάκατες οσμές χωμένες σε μια παγκόσμια γάστρα, που νωνικό φαινόμενο μ’ ασύλληπτη επιρροή.
πάλευε να βρει ισορροπία. Παιδικότητα και οργή, χίπις και Βιετ- Κάπως έτσι, όταν, Μάιο του ’69, η διεθνής ειδησεογραφική «τσιμπίδα» εν-
νάμ. Ειρήνη κι εξεγέρσεις. Η πολυχρωμία της pop art αισθητικής τόπιζε σε μια γωνία κερκυραϊκής γης τον Πολ Μακάρτνεϊ, γουργούρισε με
και η σκόνη απ’ τα στενοσόκακα των παρισινών προαστίων, ικανοποίηση. Ομοίως και η ντόπια αυταρέσκεια: «Ένας... Beatle στα μέρη
στον συγκλονιστικότερο Μάη που γνώρισαν ποτέ τα χώματα του μας; Ουάου...» Μη λησμονούμε, άλλωστε, σε τι καιρούς βρισκόμαστε. Χρό-
κόσμου. Αγωνία και όνειρα. Οι δυο πλευρές από το ίδιο ζύγι… νοι, που τα είδωλα δεν τα ‘βλεπες. Moνάχα άκουγες –η διάβαζες- γι’ αυτά.
Ήταν, είπαν, τα χρόνια του Υδροχόου. Γεμάτη ροκ συνθήματα, φιλοσόφους Και η έλλειψη εικόνας (ή, τουλάχιστον, η εξαιρετικά περιορισμένη) είχε πάν-
κι αλληγορίες, γεννημένες στα τσαλακωμένα σεντόνια κάποιας σοφίτας τοτε το χούι να θεριεύει μύθους...
του Monterey. Δίπλα σε κάποια μισοξεχαρβαλωμένη κιθάρα, μεθυσμένα Η άφιξή του σημειώθηκε 16 Μάη. Ο Πολ, η σύζυγός του, Λίντα και η κόρη
τσιγάρα, αυτοκαταστροφικούς ποιητές κι αχτένιστα μαλλιά. της, η Χέδερ (από τον πρώτο γάμο της) – κι εν μέσω μιας διεθνούς φημο-
Ήταν και οι καιροί της μουσικής. Η πιο «άναρχη», καταγγελτική προσέγ- λογίας ότι περίμεναν το πρώτο τους παιδί (λίγο αργότερα, θα αποκτούσαν
γιση του rock n’ roll των 50s, δοσμένη, φερ’ ειπείν, απ’ την ανατριχιαστική τη Στέλλα και τη Μαίρη). Έμειναν ως τις 17 Ιουνίου. Έχοντας καταφέρει επί
βραχνάδα μίας Τζάνις Τσόπλιν και η «βρετανική εισβολή». Rolling Stones, μακρόν να... ντριμπλάρουν τα φώτα της δημοσιότητας, αφήνοντας εντέ-
Animals, Who, Herman's Hermits... Μα, πάνω απ’ όλα, αυτοί: The Beatles. χνως να διαρρεύσει ότι θα πήγαιναν στη νότια Γαλλία! Όχι (τόσο) από κα-
«Είμαστε πιο δημοφιλείς απ’ το Χριστό» δήλωνε ο Λένον το ’66. Και η πρίτσιο. Από ανάγκη...

▌ΣΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ...

Για τον Μακάρτνεϊ, βλέπεις, του ’69, τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς τους
πρίμα. Σ’ ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό επίπεδο, το Woodstock και το Altamond
(με τις χαμένες ψυχές στη συναυλία των Rolling Stones) πρόδιδαν ήδη τον
τερματισμό της rock αθωότητας. Και οι Beatles, «σκασμένοι» από δόξα,
δημιουργικότητα, υπερβολές κι εγωϊσμούς, βίωναν κατάσαρκα το απόλυτο
αδιέξοδο. Επί της ουσίας, είχαν ήδη διαλυθεί...
«Μοιάζει παράδοξο, αλλά δεν ήταν εύκολο να είσαι ένας Beatle. Να έχεις
υπάρξει, δηλαδή, μέλος του πιο σημαντικού συγκροτήματος του πλανήτη,
να έχεις αποκτήσει λεφτά και δόξα, να έχεις αλλάξει την ιστορία της μουσι-
κής και όλα αυτά πριν γίνεις 30 ετών.
Του Πολ του κόστισε πολύ. Ήταν παντρεμένος με τη Λίντα, ροκ φωτογράφο
με δύο ακόμα διάσημα φλερτ στο ενεργητικό της (τον Μικ Τζάγκερ και τον
Τζιμ Μόρισον), είχε απομονωθεί στη φάρμα τους στη Σκωτία και η κατά-
στασή του χειροτέρευε. Τις νύχτες έτρεμε από το άγχος, ενώ τις ημέρες κα-
τέφευγε στο ποτό και στη μαριχουάνα. Για πρώτη φορά ένιωθε άχρηστος.
Ήταν 27 ετών και ζούσε τη μεγαλύτερη κρίση ταυτότητας της ζωής του:
ποιος ήταν, αν δεν είναι ο Beatle Πολ Μακάρτνεϊ;» (Τομ Ντόιλ. «Man on the
Run, Paul McCartney in the 1970s».

▌ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΓΑΤΕΣ ΚΙ «EVERY NIGHT»

Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα (προσωπικής του) ασφυξίας, κόπιασε ο Μακάρτνεϊ
στην Κέρκυρα. Όντας σε μια συνεχή πάλη με το τέρας της κατάθλιψης και
των ουσιών, ταλαιπωρημένος απ’ «διεστραμμένη» σχέσης λατρείας και μί-
σους με το Λένον, διψώντας σχεδόν βουλιμικά για έναν τρόπο μουσικής
επιστροφής και κάθαρσης από προσωπικούς του δαίμονες. Λίγη αποφόρ-

τιση. Δυο στάλες ηρεμίας... θνούς jet set.
Κάπως, φαίνεται να τα κατάφερε. Το δείχνουν και τα σωζόμενα φωτο- Πίτερ Ουστίνοβ, Βίβιαν Λι (διαπραγματευτόταν και την αγορά βίλας),
γραφικά καρέ της εποχής. Ήλιος, θάλασσα, παιχνίδι, ξάνοιγμα στο πέ- Άβα Γκάρντερ, Γουόρεν Μπίτι, Πολ Νιούμαν, Γκρέγκορι Πεκ, Όντρεϊ Χέιμ-
λαγος με την ψαρόβαρκα ή το κρις-κραφτ... πορν, Ντόρις Ντέι, Ρεξ Χάρισον... Η εικόνα των Moody Blues να γρατσου-
To «καρέ» με την... ιπτάμενη γάτα που «συνέλαβε» σε μια σπάνια στιγμή νάνε τις ξύλινες κιθάρες τους καθισμένοι και ξυπόλυτοι στη «γέφυρα
η οικογενειακή τους, Polaroid, περίπου μυθική. Οι (πιο) paparazzi (απ’ του Κάιζερ»... Ο Κατ Στίβενς... Τα μεγάλα πάρτι του διάσημου μουσικού
τις μετρημένες στα δάκτυλα φωτογραφικές που υπήρχαν τότε στο παραγωγού, Ρόμπερτ Στίγκγουντ (Bee Gees, Saturday Night Fever, Jesus
χωριό...) από βόλτες, ψώνια, φαγητό σε κάποιο ταβερνάκι, ακριβά, πια, Crist Superstar...), με το εντυπωσιακό ιδιόκτητο σκάφος του...
ιστορικά κειμήλια. Όπως το δείχνει και εκείνη η άλλη, ιστορία... Και μετά, η δεκαετία της «έκρηξης» – οι ιερές μνήμες των 70s κι 80s. Τα
Τότε, λέει, στην Κέρκυρα ήταν που ολοκλήρωσε το εμβληματικό «Every πάνω από 100 μπαρ και night clubs στον δρόμο των 2 χλμ… Oι καθε-
Night» (συνέχεια δυο πρώιμων αράδων που ‘χε γράψει λίγους μήνες βραδινές αυγουστιάτικες ορδές των 10.000 plus «πιστών»… Tο ατέλει-
πριν, μεσούντος του «Get Back/ Let It Be»). Με εμφανή την αντανάκλαση ωτο παρτάρισμα… Tο «Greek Kamaki» σε νέες, αναθεωρημένες
της «απόγνωσης» για την (αναπόφευκτη και το ψυχανεμιζόταν, πλέον) διαστάσεις...
διάλυση των Beatles, αλλά μαζί με μια χαραμάδα αισιοδοξίας για το «Σημαία», το θρυλικό «Spiros on the beach» (του αξέχαστου, Σπύρου

46 αύριο.... Πουλή), απόλυτο σημείο αναφοράς μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του
’80. Ένα μικρό κτίσμα, λίγων τετραγωνικών, που, εν πρώτοις, δεν σου
Ev'ry night i just wanna go out, γέμιζε το μάτι. Για έναν νεαρόκοσμο, ωστόσο, που βίωνε ακόμη τα αρώ-
Get out of my head. ματα των χίπις και της σεξουαλικής απελευθέρωσης, αρκούσε ό,τι
Ev'ry day i don't wanna get up, υπήρχε: ο μεγάλος, διάσπαρτος με φθηνές ψάθες (κάτω, στην οροφή,
Get out of my bed. στα πάγια...) εξωτερικός του χώρος, η ξύλινη πίστα στη μέση, που άγγιζε
Ev'ry night i want to play out τη θάλασσα, τα λίγα «αυτοσχέδια» φωτιστικά, δυνατή μουσική, ποτό
And ev'ry day i wanna do-ooh-ooh-ooh-ooh. και summer instincts.
But tonight i just wanna stay in «Tρεις χιλιάδες κόσμος κάθε βράδυ! Μπορεί και περισσότεροι» διηγούν-
And be with you-oo, ται οι σημερινοί 40-50 something Μπενιτσιώτες: «Υπήρχε ένα μικρό bar,
And be with you... που δεν γινόταν να εξυπηρετήσει όλους τους πελάτες, με αποτέλεσμα,
από ένα σημείο και μετά, τα ποτέ να φεύγουν χωρίς να επιστρέφονται
▌ΜΠΕΝΙΤΣΕΣ & «SPIROS ON THE BEACH» ρέστα - δεν υπήρχε χρόνος! Έδινες το χαρτονόμισμα και... τέλος! Ότι κι
ήταν αυτό! Και ξέρεις και κάτι, αδελφέ; Ένιωθες κι ευχαριστημένος που
Έδρα τους, «ησυχαστήριο» και «καταφύγιό» τους, οι Μπενίτσες. Διόλου κατάφερες να πάρεις ποτό από “τον Σπύρο”!»
τυχαία. Αφ’ ενός, το χωριό είχε εξελιχθεί σε μια αγαπημένη σταθερά για Η «χρυσή» εποχή του Benitses by night άρχισε να φθίνει στα μέσα της
το σύνολο των Beatles! Οι παλαιότεροι, έχουν να λέν’ ακόμη για τις τα- δεκαετίας του ’80. Απόρροια ενός εκρηκτικού mix από ανεξέλεγκτα όρια,
κτικές επισκέψεις του Τζον Λένον, που συνήθιζε να μένει 2-3 χλμ. νοτιό- ζημιάρικα μεθύσια (από υλικές ζημιές σε καταστήματα, σπίτια και δρό-
τερα, σ’ ένα δωμάτιο πίσω απ’ τον άλλοτε «ταβέρνα του Παχή», στον μους, μέχρι... λυμένα καϊκια στο μώλο), φασαρίες με αίμα και χνώτο αλ-
Άη Γιάννη Περιστερών. Αλλά και τις ατελείωτες ώρες water skiing του κοόλ, ηθικές ελαστικότητες, εμπορικές ασυδοσίες, μεσήλικους (ή μη)
Τζορτζ Χάρισον. συντηρητικούς αφορισμούς, προβλήματα υποδομής, βιαστικές αποφά-
Αφ’ ετέρου, μιλάμε για μία εποχή, που το χωριό, άρχισε να δρέπει τους σεις εν θερμώ (δίχως ψύχραιμο plan B για την «επόμενη ημέρα»).
πρώτους καρπούς από το φιλόδοξο πλάνο υπερ-εξέλιξής του σε διεθνές Τη δεκαετία του ’90, τουριστικά, οι Μπενίτσες by symmer ήταν ήδη «μια
τουριστικό must και το οποίο θα... απογειωνόταν τα αμέσως επόμενα άλλη ιστορία». Σαφώς πιο ήσυχη, αλλά και (σαφώς) οικονομικά επιζήμια.
χρόνια (70s). Φιλοξενώντας, πριν από τα ξαναμμένα summer want της Αλλά με πάντα καλή (καλοκαιρινή) «κληρονομιά» τους θησαυρούς της
βρετανικής νεολαίας, κορυφαίες προσωπικότητες. Τόσο του εγχώριου μνήμης της... Μια φωτογραφία... Μια διήγηση... Και πολλές, πολλές
(χαρακτηριστική, η βίλα της οικογένειας του εφοπλιστή Πατέρα / πατήρ ωραίες ιστορίες... Από τότε που, όπως θα ‘λεγε και το πενάκι του Μα-
του Νίκου, τ. προέδρου του Παναθηναϊκού), όσο –και κυρίως- τους διε- κάρτνεϊ, «ev'ry night i just wanna go out...» ■



ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ

Γαμπρός
στους...
Λιαπάδες!

48 Για έναν αυθεντικό «νοσταλγό του rock n’ roll», το σκηνικό τυχαία! Ήταν η συνέχεια του πολιτικού γάμου που είχε τελέσει
48 δεν θα μπορούσε να μην είναι, επίσης, rock n’ roll. Το πρό- το ζευγάρι το 2010, στην Πινακοθήκη Πειραιά. Μια σχέση που
τυπο του καλοξουρισμένου γαμπρού, συγκρούστηκε μετω- βαστά αισίως εδώ και 14 χρόνια (γνωρίστηκαν το 2003 σε συ-
πικά με το σήμα κατατεθέν του - look (παχύ μούσι και μακρύ, ναυλία του Στέλιου Μπικάκη, στην Κρήτη). Και στην οποία έχει
μπουκλωτό μαλλί, «αυτό που», όπως έχει πει, «δεν έχω απαρ- αναφερθεί, κατά καιρούς, τόσο η Σοφία («ο άνδρας της ζωής
νηθεί από τα 14, μ’ εξαίρεση το στρατό»). H τυπική, μονό- μου. Ο έρωτας δεν έχει ηλικία, εμένα μ’ ενδιαφέρει ο άνθρω-
χρωμη πουκαμισιά - γραβάτα, έφαγε τα μούτρα της μπροστά πος. Και ο Γιάννης έχει ψυχάρα»), όσο και ο ίδιος ο Γιοκαρίνης.
στο «τσικα-μπουμ», summer- flower πουκάμισο μέσα απ’ την Σταθερά, με λόγια – μέλι. Κι αφτιασίδωτες αλήθειες, rock n’
ημι-ατίθαση, άσπρη, κουστουμιά. Κυρίως, όμως, ήταν αυτό: roll: «Τη λατρεύω τη Σοφία. Χάρη σ’ αυτή τη γυναίκα ξανα-
η απόλυτη κατάρρευση του μύθου για τον must γάμο ενός γεννήθηκα, της χρωστάω τα πάντα. Όταν υπάρχει αληθινή
«επώνυμου». Τα νταβαντούρια, οι γιρλάντες, η πολυκοσμία, αγάπη τα χρόνια δεν αποτελούν εμπόδιο. Κι εδώ υπάρχει. Γιατί
τα φώτα, οι φωνές, το lifestyle ενδιαφέρον. Πότε, όμως, τον το κορίτσι αυτό πέρασε δύσκολες στιγμές κοντά μου. Μα,
ενδιέφεραν οι «κανόνες» (και η αισθητική) της showbiz, για ήταν πάντα εκεί...»
να τον απασχολήσουν τώρα, σ’ αυτή την ιδιαίτερη στιγμή του;
Κάπως έτσι, αρχές Ιουλίου, ο 62χρονος, πλέον, Γιάννης Γιοκα- ▌Ποιος είναι, όμως, ο... Λιαπαδίτης κουμπάρος; Ο Γιώργος
ρίνης (αυτή η εμβληματική μορφή του ελληνικού ροκ 80s και Παγιάτης γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Απ’ τον Λιαπαδίτη
’90s), ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας, με την –κατά 22 χρό- πατέρα του, τον Νίκο («Τσαγκάρης») πήρε τα πρώτα μαθή-
νια μικρότερη- αγαπημένη του, Σοφία Μιχαλοπούλου, όπως ματα κιθάρας, προτού ασχοληθεί με το ηλεκτρικό μπάσο,
γούσταρε ο ίδιος (κι όχι το... star system). Διακριτικά, αθό- έχοντας δασκάλους τους κορυφαίους μπασίστες, Γιώργο Ζη-
ρυβα, «κλειστά», με το δικό του στιλ, στην Κέρκυρα (εξ ου κογιάννη και Γιάννη Παπατριανταφύλλου. Δούλεψε σε νυχτε-
και το extra ενδιαφέρον), με ελάχιστους, πραγματικά «δικούς ρινά κέντρα της Αθήνας, ενώ το 1995 επέστρεψε στην
του», δίπλα του. Όπως τον Λιαπαδίτη, Γιώργο Παγιάτη. Χρόνια Κέρκυρα, διδάσκοντας στο Ιόνιο Ωδείο και παραδίδοντας μα-
συνεργάτη και... κουμπάρο του (μαζί με τον επιχειρηματία, θήματα. Δίχως, ωστόσο, να δηλώσει... απών, ανά τακτά δια-
Σπύρο Ποδάρα και τη Μαρία Γιαννακοπούλου)! Η επιλογή της στήματα, σε μεγάλα μουσικά καλέσματα (Μαρινέλλα- Χατζής,
εκκλησιάς της Αγ. Αναστασίας, στην πλατεία των Λιαπάδων αφιερώματα σε Μπιθικώτση – Σπανό κ.λπ.) και, φυσικά, αν-
(υπό τις ευλογίες του παπα-Γιώργη), προφανώς δεν ήτανε... ταμώματα με φίλους του. Όπως ο Γιάννης... ψ

ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ-ΜΗΛΙΩΚΑΣ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

● Στιγμές απ’ τη
συναυλία στα Μωραϊτικα

Ανοικτά κάθε μέρα από τις 18.00 Noσταλγοί

του 49

rock n’ roll!

Ηταν τ’ απόγευμα που η
«Ευλαμπία» συνάντησε
τη «Βασιλική», τη «Με-
νεξεδιά», τον «Κουρσάρο» και
τη «Γυριστρούλα». «Για το
καλό μου» φώναξε, σαν άλλη
«Noσταλγός του Rock n’ Roll»,
στον επόμενο τον τόνο, αποθέ-
ωσε κάποιον «Greco Μα-
σκαρά», προφήτεψε σοφά
«Να δεις που κάποτε θα μας
πούνε...», πέταξε ένα αδέσποτο
«Τσικαμπούμ» πιστοποιώντας
γκαραντί ότι «Δεν είμαστε
καλά», έψαλε νότες από «Ροκ
Ποιμενικό» κι αφού φόρεσε
«Το παλιό μου παλτό», φέρ-
νοντας πια σε «Σταρ του Σι-
νεμά», πήρε το δρόμο για το
«Κακοσάλεσι», «απειλώντας»:
«Κάπου θα συναντηθούμε...»
Συνέβη. Στα Μωραϊτικα, το
κτήμα «Κουρκουζέλι». Γιάννης

50 Γιοκαρίνης (αυτό η ικανότητά του με τα πλή-
κτρα, ρε αδελφέ... μνημείο...), Γιάννης Μη-
λιώκας, Λάκης Παπαδόπουλος (με τη φιλική
συμμετοχή της Αλεξάνδρας Μαθιουδάκη –
σε όμορφο ντουέτο με Μηλιώκα)... Αν ήταν
και ο Ζιώγαλας, θα μιλούσαμε για ατόφιο,
100% το σχήμα που «έλαμψε» την «Άνοιξη»
στο «Κύτταρο». Έτσι, όμως, ή αλλιώς, το on
stage που εκτυλίχθηκε απέναντι απ’ το (στο
βράχο) κρεμασμένο πανό του (διοργανωτή)
Αστέρα Μωραϊτίκων (σύμπασα, παρούσα, η
κοινωνία της ομάδας...), είχε αφοπλιστικά
όλα εκείνα τα στοιχεία που ανέμεναν οι αι-
ώνια «πιστοί» μιας παρέας αιωνίων έφη-
βων. Μουσική, ρομαντισμό, χιούμορ, μια
όμορφη «τρέλα» και, πάνω απ’ όλα, εκείνη,
που να πάρει, την αόρατη συγκίνηση για μια
rock n’ roll εποχή που... όχι, δεν πέρασε και
πάει. Αλλά συνεχίζει να κυλά, χωρίς μαται-
όδοξους συμβιβασμούς, στο αίμα όσων με-
γάλωσαν με δαύτη. Το support, απ’ τους
«δικούς μας», Opposite, με τους Θόδωρο
Γεωργοτά και Άγγελο Ανδριώτη στο τρα-
γούδι και την καταπληκτική ορχήστρα τους
(τον Γιώργο Ανδριώτη –άλλοτε των 2002GR-
στα ντραμς, τον Γιώργο Παγιάτη –κουμπάρο
πια του... Γιοκαρίνη- στο μπάσο και τον Τάκη
Πολίτη στην ηλεκτρική), πλαισίωσε ιδανικά
την μοναδική τούτη «παράσταση», προσθέ-
τοντας στο bio του group (ακμαίο απ’ 2009,
με πάνω από 150 εμφανίσεις εν συνόλω),
άλλη μια «δυνατή» συνεργασία.
Δίπλα σ’ αυτές με Μάλαμα, Ζουγανέλη, Υπό-
γεια Ρεύματα, Κατσιμιχαίους, Θηβαίο, C-
Real, Locomondo, Μουζουράκη και δε συμ-
μαζεύεται. ■