GRANDPA’s DIARY บันทึกรักของคุณปู่

ทอแสงรัศมี ถีถะแกว เขียนGRANDPA’s DIARYบันทึกรักของคุณปูนวนิยายเรื่องราวของคุณปูสาครกับการตกหลุมรักคุณยาทุกวันไมเวนวันหยุดราชการชวนอบอุนหัวใจดวยกันทั้งครอบครัว

GRANDPA’s DIARYบันทึกรักของคุณป่�หนังสือนวนิยายเรื�องราวของคุณป่�สาครกับการตกหลุมรกัคุณย่าทุกวนัไม่เวนว้นัหยุดราชการชวนอบอุ่นหัวใจด้วยกันทั�งครอบครัว

GRANDPA’s DIARYบันทึกรักของคุณป่�หนังสือนวนิยายในโครงการผลิตสื�อสร้างสรรคสร์ ้างสังคมส่งวัยเชิงรกุ “HAPPY ME”ภาคต่อจากซีรสี์และภาพยนตร์เรื�อง “Return to Reset?: เมื�อชวีิตย้อนกลับไปเริ�มใหม่(ไม่)ได้?”ผลงานนี�ไดร้ับทุนสนับสนนุจากกองทุนพัฒนาสื�อปลอดภัยและสร้างสรรค์ประจำปีงบประมาณ 2567ทปร่� ึกษา: กองทุนพัฒนาสื�อปลอดภัยและสร้างสรรค์ รองศาสตราจารย์ ดร.คมสนั มาลสีี อธิการบดี สถาบนัเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง รองศาสตราจารย์ นพ.ประเสริฐ ตรวีจิิตรศลปิ ์ ผ่้อำนวยการโรงพยาบาลพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหาร รองศาสตราจารย์ ดร.อำนวย แสงโนรี สถาบนัเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง รองศาสตราจารย์ ดร.วรนารถ แสงมณี สถาบนัเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง นางสำเนียง สริวินั ประธานชมรมผ่้ส่งอายมุนบีรุีผ�เ่ข่ยน: ผ่้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ทอแสงรัศมี ถีถะแก้ว วทิยาลัยการจัดการนวัตกรรมและอุตสาหกรรม สถาบนัเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบังออกแบบปก/จัดร่ปเล่ม: นางสาวทัศนยี์ ฟักหอม สำนักงานสื�อสารองคกร์สจล.จัดทำโดย: สถาบนัเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง 1 ซอย ฉลองกรุง 1 แขวงลาดกระบัง เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร 10520เผยแพรท่างอิเล็กทรอนิกส์: วนที ั � 19 ธนัวาคม พ.ศ. 2568ข�อม่ลทางบรรณานุกรมของหอสมุดแห่งชาติทอแสงรัศมี ถีถะแก้ว. Grandpa’s diary บนทักรึกัของคุณป่�.-- กรุงเทพฯ : สถาบนัเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณ ทหารลาดกระบัง, 2568. 91 หน้า. 1. นวนิยายไทย. I. ทัศนยี์ ฟักหอม, ผ่้วาดภาพประกอบ. II. ชื�อเรื�อง.895.913ISBN 978-616-338-218-4

“หนังสือเล่มน่้ขออุทิศให�” .....คุณพ่อประวิทย์ และ ดร.ทอแสงรวี ถีถะแก้ว,บิดามารดาผ่้อุทิศทั�งชีวิตให้ข้าพเจ้าพ.ต.ท.สุรเชษฐ์ และ รศ. ดร.นพมณี โทปุญญานนท์,ผ่้เป็นที�พึ�งให้ความอบอุ่นและกำลังใจเสมอDr.Med.Hans-Dieter และ Dr.Med.Irmela Rutenbeckพ่อและแม่ชาวเยอรมันผ่้ให้ช่วงเวลาที�อบอวลไปด้วยความรักและผ่กพันตราบนิรันดร์รศ.ดร.วิไล วงศ์สืบชาติ ผศ.ดร.พัฒนาวดี แสง-ช่โตศาตราจารย์ ดร.วิพรรณ ประจวบเหมาะผ่้จุดประกายการทำงานด้านผ่้ส่งอายุให้ข้าพเจ้าน้องชาย สามีและล่กๆ ผ่้เป็นที�รักยิ�ง เป็นพลังใจและพลังชีวิต เป็นความสุขของข้าพเจ้า

คำนำจากผ�เ่ข่ยนความสุขในชีวิตของเราคืออะไรคะ?คุณผ่้อ่านเคยตั�งคำถามนี�กับตัวเองบ้างไหม การที�เราใชช้วีิตไปในแตล่ะวนันั�นบางครั�งเราก็อาจหลงลืมอะไรไป เพราะด้วยหน้าที� ความรับผิดชอบต่างๆ จนเมื�อเวลาล่วงเลยไปไกลเราอาจพลาดช่วงเวลาแห่งความสุขไปได้ ซึ�งหากเรายังอยใ่่นวัยหนุ่มสาว ก็อาจยังพอมีเวลาเริ�มตน้ ใหม่ สร้างความสุขให้กับชวีิตได้ใหม่แต่หากเราคือผ่้ส่งอายุใช้ชีวิตมาจนเลยวัยสนุกสนานไปแล้ว เราจะยังทำอะไรให้กับชีวิตได้บ้างเหตุที�ผ่้เขียนชวนคิดเรื�องความสุขนั�นก็เพราะว่า เจ้าสิ�งความสุขนี�คือปัจจัยหลกัของการมีอายยุนืยาวของมนุษย์ในทุกยคสมุัย เพียงแตว่ ่า เราหาความสุขนัน�เจอหรือไม่เท่านัน�หากใครไดม้ ีโอกาสรับชมละครชุดหรือภาพยนตร์เรื�อง “Return to Reset?:เมื�อชีวิตย้อนเวลากลับไป(ไม่)ได้?”ท่านคงได้เห็นเรื�องเล่าของคุณย่าเนรัญชรา ภรรยาคนสวยของคุณป่�สาครที�ได้พรวิเศษย้อนเวลากลับไปเริ�มต้นชีวิตใหม่ได้

แต่หนังสือเรื�อง GRANDPA’s DIARY บันทึกรักของคุณป่�เล่มนี� คือแง่มุมชีวิตของคุณป่�สาคร ที�รับรองว่าสนุกไม่แพ้กัน ผ่้เขียนจึงอยากชวนทุกท่านมาอ่านบันทึกของคุณป่�กันสักหน่อย จินตนาการว่านี�เป็นส่วนหนึ�งของบันทึกที�คุณป่�เขียนบรรยายความร่้สกึของตัวเองตั�งแต่เริ�มตกหลุมรกัคุณย่าเนรัญชรา สาวในฝันแนน่อนว่า ชวีิตรกัของคุณป่�ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่แสนสุขและหอมหวานตราตรึงในใจจนผ่้อ่านต้องกลับมาคิดแน่ๆ ว่า เราความสุขของเราคืออะไรกันนะ? แล้วเราจะใชช้วีิตอย่างไรใหย้นืยาวอย่างมคีวามสุข?มาหาคำตอบให้กับชีวิตตัวเอง ไปพร้อมกับเรื�องราวของคุณป่�สาครและคุณย่าเนรัญชรากันนะคะผ้�เขียน

สารบัญPART 1 Love one another 1ความลับในความรกัสาวในฝันคนนัน�อย่ข่้างผมนะครับPART 2 Living vibe 13ชวีิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวนคั ือตำนานของชวีิตเราPART 3 Learning never enough 47การเรียนร่้ไมม่วีนสิ ันส�ุดชวีิตมีเป้าหมายใหม่ใหพุ่ ้งชนเสมอบทส่งท�าย Living will 75 เมื�อดอกไมร้่วงโรย...เราจะยังโหยหาสิ�งใด?

PART 1Love one anotherความลับในความรกัสาวในฝันคนนัน�อย่ข่้างผมนะครับ

2 ม่นาคม พ.ศ. 2529...ฝากเธอไว้กับดวงจันทร์ฝากความผ่กพันผ่านแสงแห่งดาว แม้ยามหนาวให้เธออุ่นใจแม้ยามห่างไกลยังคิดถึงกันต่อไปอาจไม่มีฉันจึงขอพระจันทร์ช่วยปลอบหัวใจแม้ระยะทางแสนไกลเพียงใดจงอย่าหวั�นไหวและส่้กับมันให้เธอร่้ไว้เสมอว่าเธอนั�นยังมีฉันผ่้เฝ้ารอคืนและวันให้เรานั�นกลับมารักกันดังเดิม.....2ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

ผมเคยเขียนกลอนนี� ตั�งใจจะส่งให้ใครคนหนึ�ง ตอนที�จะต้องเดินทางไปเรียนต่อที�ต่างประเทศ แต่สุดท้ายก็ไม่ทันได้ให้ เพราะกลัวว่าระยะทางและกาลเวลา อาจทำให้ใจคนแปรเปลี�ยนไป แต่ตลอดเวลาที�ผ่านมา ผมกลับคิดถึงคนๆ นั�นเสมอและวันนี� วันที�เราจะได้พบกันอีกครั�งนะ “เนรัญชรา” วันนี�ตื�นแต่เช้า มีนัดไปไหว้คุณอา เพื�อนสนิทคุณพ่อ แต่สำคัญกว่า คือ จะได้เจอสาวน้อยตาหวานคนนั�น ไม่ร่้ว่ายังจำกันได้รึเปล่า ผมเคยเจอเธอสมัยเด็กๆ เพราะพ่อแม่เป็นเพื�อนกัน เคยไปเที�ยวหลายๆ ที�จำได้แม่นเลยว่า งานวัดปีหนึ�ง น้องเนร้องไห้อยากจะได้แต่ล่กโป�ง พอได้มากำลังดีใจ ดันปล่อยมือล่กโป�งหลุดลอยไปซะนี�3ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

ผมต้องขอให้พ่อซื�อให้ใหม่ แล้วเอาไปให้เธอ น้องเนตาหวานขอบคุณผม และยิ�มไม่หุบเลย วันนั�น ผมก็ได้ร่้ว่า การที�ได้ทำให้ใครสักคนมีความสุขนี�มันดีมากๆ เลยนะ และรอยยิ�มของน้องเน ก็ทำให้ผมคิดถึงอย่่เสมอ แต่พอเราเริ�มเติบโตขึ�น น้องเนคนนั�นกลายเป็นสาวมั�น ไปเรียนเมืองนอก กลับมาได้ข่าวว่าทำแต่งาน ไม่ร่้ว่า เจอกันอีกครั�งจะได้มีโอกาสเห็นรอยยิ�มหวานๆ อีกไหม เดี๋ยวก็ร่้กัน.....4ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

ค�ำคืนที�ไม่อาจหลับตา.....เราได้พบกันแล้วนะครับ เป็นวันที�ผมหัวใจพองโตที�สุด และมั�นใจมากที�สุด ว่าคนที�ผมคิดถึง เป็นห่วงและอยากเจอมากที�สุด คือ “เน” สาวน้อยคนนั�นจริงๆ วันนี�เราได้พบกัน เธอกลับมาจากทำงาน ด่เหนื�อยล้า แต่ไม่ลืมยิ�มหวานให้ผมด้วย เห็นคุณอาบอกว่า ทำงานหนักเกินตัว ข้าวปลาไม่ค่อยยอมทาน ผมเป็นห่วงเธอมากเลย..... เป็นห่วงอย่างเดียวคงไม่พอ งั�นนับจากนี� ผมจะด่แลเธอเอง5ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

3 ม่นาคม พ.ศ. 2529 เช้านี�ผมรีบตื�น และขับรถไปหาเนครับ ผมตั�งใจจะทำสิ�งเหล่านี�ให้เธอทุกวันตื�นเช้า เตรียมอาหารกล่องให้ไปให้เธอ บ้านเราไม่ไกลกัน ผมทำได้ เวลาทำงานแล้วยุ่ง จะได้มีอะไรทานระหว่างวัน ตอนเย็นเลิกงาน ผมจะไปรับเธอ ก่อนกลับบ้านผมอยากชวนเธอเดินเล่น หาอะไรทานแล้วกลับบ้าน ผมไม่อยากให้เธอกลับดึก ทำงานดึก ผมเป็นห่วงเธอมากครับ เริ�มวันนี�เลยนะครับ6 Note ถึงเนเมนูอาหารสุขภาพมื�อแรกของวัน(และของเรา) ปลาย่าง ผดผักบลั ็อคโคลี� เห็ด และแครอท น�าส้ม เค้กกล้วยหอม หวานน้อย (เผอทานตอนบื�่ายๆ ครบ) ัความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

24 ม่นาคม พ.ศ. 2529 มีทฤษฎีหนึ�งกล่าวว่า เมื�อเราได้ทำอะไรใหม่ๆ เราจะร่้สึกว่าเป็นเรื�องที�ยากและท้าทาย เราอาจร่้สึกไม่คุ้น และอาจท้อแท้หยุดกลางทาง แต่เมื�อเวลาผ่านไป 22 วัน ในวันที� 22 นั�นเองที�เราจะร่้สึกคุ้นเคยกับสิ�งที�เคยใหม่นั�น และเราจะทำมันต่อไปได้ดี ผมผ่าน 22 วันแรกของการหมั�นเพียรไปด่แลเนรัญชราทุกวันมาแล้วครับ บางวันผมต้องนั�งรอเธอนาน เพราะเธอทำงานไม่เสร็จ แต่ผมมีความสุขที�ได้นั�งรอเธอ แต่หลังจากวันที� 22 ผมกลับมีเรื�องยุ่งจนไปรับเธอช้า กลายเป็นเนต้องรอผมกลับบ้านช้ากว่าเดิม และผมกังวลใจ เพราะเมื�อวานนี� ผมเห็นใครอีกคนเดินมาส่งเนรัญชราที�รถผม เขานั�งรอเป็นเพื�อนเพราะเวลาล่วงเลยมาดึกแล้ว ผมจะทำอย่างไรดีนะ เพราะผมเชื�อว่า เนรัญชราก็คงอยากใช้เวลาพิส่จน์ผมให้นานกว่านี� แต่ผมกลัวเหลือเกินครับว่า ใครคนนั�น จะมาแทรกกลางระหว่างเราได้7ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

29 ม่นาคม พ.ศ. 2529 วันนี�วันเสาร์ ผมตั�งใจซื�ออาหารกลางวันไปทานที�บ้านของเนรัญชราครับ เธอไม่อย่่ออกไปวิ�งแต่เช้ากับหนุ่ม คนเดียวกับที�รอเนที�ทำงานนั�นแหละ ชื�อ “มาวิน” หนุ่มหล่อรักสุขภาพอายุรุ่นเดียวกับเนเลย มาทำไมกันนะ แต่ช่างเถอะครับ ผมกำลังจะกลับเพราะทำตัวไม่ถ่ก ปรากฏว่า คุณแม่ของเนรัญชรากลับเป็นลมลงไป ผมต้องรีบอุ้มท่านขึ�นรถ จังหวะเดียวกับที�น้องเนกลับมาบ้านพอดี เลยทันไปโรงพยาบาลด้วยกัน ผมนี� ไม่ร่้ทำถ่กไหม พอคุณแม่ฟน แทนที�ผมจะถามว่าท่านเป็นไงมั�ง ผมกลับพ่ดไปว่า “คุณแม่ครับ ผมขอด่แลเนรัญชราได้ไหม” เดือนหน้าผมให้คุณพ่อคุณแม่มาขอนะครับ ผมไม่ร่้ว่าคุณแม่กำลังมึนเพราะเพิ�งฟนจากเป็นลมรึเปล่า แต่ท่านหัวเราะแล้วตอบว่า “เอาสิ เดี๋ยวแม่ไปบอกพ่อให้แต่งตัวรอ”8ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

น้องเนของผม เธอเอาแต่อมยิ�ม จับมือผมตลอดทางนั�งรถกลับบ้าน ไม่พ่ดอะไร ผมร่้สึกยังไงไม่ร่้ แต่เหมือนว่ารอยยิ�มของเธอนั�น เธอร่้อย่่แล้วว่าผมจะทำแบบนี� แต่ที�แน่ๆ หนุ่มสุดหล่อคนนั�น กลับบ้านไปตอนไหนไม่ร่้นะครับ ร่้แต่ว่า จากนี�และตลอดไป ผมจะมีสาวน้อยที�ผมเคยฝันถึงตลอดมา อย่่เคียงข้างผม จับมือผมแบบนี�ตลอดไปครับ9ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

2 ตุลาคม พ.ศ. 2572บ้านดอกลำดวน ไม่น่าเชื�อเลยว่า นี�ผมอายุ 70 ปีแล้ว “เนรัญชรา” ปลุกผมแต่เช้าให้ลุกไปเดินเล่นรับลม กว่าผมจะลุกขึ�นได้ก็งัวเงียอย่่นาน แต่พอลืมตาเห็นหน้าภรรยาคนสวย แล้วรีบเลยครับ (เดี๋ยวโดนบ่น) ผมและเน เราพยายามจะมีวันที�ตื�นเช้า เพื�อไปเดินเล่นรับอากาศบริสุทธิ์ ส่ดลมหายใจเข้าออกให้เต็มปอด เราสองคนชอบเดินออกกำลังกาย ชวนกันคุยไปเรื�อยๆ เหนื�อยก็พักแวะยืดเส้นยืดสาย แล้วเดินต่อ ทำมาแบบนี�ตั�งแต่หนุ่มเลยครับผมจำได้เลยว่ามีวันนึงผมไปรับเนตอนเช้า เธอแต่งตัวสวยมากใส่ชุดวิ�งสีชมพ่ทั�งที�คาดผม เสื�อ รองเท้า ชมพ่หมดเลย แล้วก็ชวนผมไปวิ�ง เนบอกว่า ถ้าอยากอย่่ด้วยกันนานๆ ต้องออกกำลังกาย ...วิ�งไม่ไหวก็จะจับมือเดินไปด้วยกัน ชวนแบบนั�น ผมรีบจับมือเค้าแน่นเลยครับ แล้วตั�งแต่วันนั�นจนถึงวันนี� เราสองคนไม่เคยปล่อยมือกันเลย10ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

นี�อายุ 70 แล้ว ผมก็กังวลใจเหมือนกัน อ่านข่าวมาเยอะ เค้าว่ากันว่าคนไทยเราอายุเฉลี�ยเพศชาย ไม่น่าอย่่เกิน 80 ปี แต่ผมก็อยากอย่่ให้นานกว่านั�นอีกสักหน่อย เพราะผมอายุมากกว่าเนตั�ง 5 ปี หากผมลาไปก่อนเนเค้าจะอย่่ยังไงคงร้องไห้ทุกวันแน่ๆ เรื�องอื�นผมไม่กลัว เพราะเราสองคนเตรียมตัวมาแล้วพร้อมแล้วในหลายๆเรื�อง มีเงินเก็บแล้ว มีบ้าน มีล่ก มีหลานด่แล แต่การที�เราสองคนอย่่กันมาทุกๆ วัน แทบไม่ห่างกันไปไหนเลยนี�สิ... เพราะถ้าเป็นผมนะ แล้วเนไม่อย่่ ผมคงอย่่ไม่ได้แน่ๆ ครับ เอาเป็นว่า วันเกิดปีนี� ขอพรให้อย่่อีกสัก 10 ปีแล้วกัน สัญญากับตัวเอง จะตื�นเช้ามาออกกำลังกาย ด่แลตัวเองให้ดีที�สุด จะได้มีแรงด่แลทุกคนที�ผมรัก ให้มีความสุขที�สุดด้วยครับ11ความลับในความรัก สาวในฝันคนนั�นอย่่ข้างผมนะครับ

PART 2Living Vibeชวีิตไม่หยุดเคลื�อนไหวให้ทุกวนคั ือตำนานของชวีิตเรา

3 เมษายน พ.ศ. 2530 สวัสดีครับ “สินธุ์” นี�เป็นอีกวันที�ผมมีความสุขที�สุดในโลก เพราะมีเจ้าตัวจิ๋วอย่่ในอ้อมแขนนี�ละ คุณพ่อของผมเคยบอกว่า บ้านที�สมบ่รณ์จะมีเสียงเด็กร้อง วันนี�เรามาต้อนรับสินธุ์ ล่กชายคนแรกของบ้านเราครับ ผมและเนรัญชราตั�งชื�อให้ว่าสินธุ์ ที�แปลว่า สายน�ำ เช่นเดียวกับชื�อของเนรัญชรา ที�มาจากแม่น�ำในประเทศอินเดีย สายน�ำ มีความหมายที�ยิ�งใหญ่ แต่ก็เรียบง่าย เป็นความอิสระ แต่มีเป้าหมายมีเส้นทาง มีความมุ่งมั�นไปข้างหน้า ไม่หวนย้อนกลับ สายน�ำยังเป็นที�กำเนิดและพึ�งพิงของอีกหลายชีวิตในน�ำอีกด้วย สายน�ำเย็นใสสะอาด หล่อเลี�ยงชีวิตเรา และผ่้คนมากมายในโลกนี� ผมและเนรัญชรา ขอเพียงให้สินธุ์ได้เติบโต ใช้ชีวิตไปในทางที�ถ่กที�ควร มีจิตใจผ่องใส ใจเย็นมีสติในการชีวิต แค่นั�น ผมก็คงหมดห่วงและมีความสุขกับการเติบโตของเขาไปด้วยครับ พ่อรักสินธุ์ ตั�งแต่วันแรกที�ร่้ว่าหน่มาอย่่ในท้องแม่แล้วนะครับ14ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

2 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 วันนี�ผมตั�งใจจะไปรับสินธุ์ที�โรงเรียนแล้วพาไปหาอะไรอร่อยๆ ทานว่าจะชวนเนรัญชราไปด้วย แต่งานยุ่งมากเพราะวิกฤตเศรษฐกิจตอนนี�ที�เกิดในประเทศ ผมว่าอะไรๆ ก็ด่แย่ไปหมด บริษัทของผมไปลงทุนสร้างหม่่บ้านขนาดใหญ่แถวๆ นนทบุรี เราขายบ้านได้ยอดจองเต็มทุกหลัง ปรากฏว่า หนึ�งในผ่้ลงทุนเอาเงินจองหนีไปเลย นี�ปัญหาใหญ่มาก ผมคงจะยุ่งไปอีกนาน... ผมหวังว่าสินธุ์จะเข้าใจผมนะ ยังดีที�เนรัญชรารีบไปรับล่กให้ เธอเห็นผมเครียดมานาน วันนี�ผมโทรศัพท์ยังไม่ทันได้พ่ดอะไร เนบอกว่าไม่ต้องห่วงเดี๋ยวจัดการให้ เมื�อตอนค�ำได้คุยกัน ถึงได้ร่้ว่า เนไปรับสินธุ์แล้วพาไปทานไอศกรีมก่อนกลับบ้าน ผมคิดว่าทุกอย่างคงจะแย่ แต่ปรากฏว่า เนรัญชรากลับด่ไม่กังวลอะไรเลยครับ เธอยังสดใสมากๆ เอาแต่พ่ดว่า เดี๋ยวมันก็ผ่านไปด้วยดีเอง ผมเสียใจที�วันนี�ไม่ได้ไปรับล่ก ไม่ได้ไปหาอะไรอร่อยๆ ทาน ตั�งแต่เรียนจบผมก็ทำงานทุกวัน ไม่มีวันไหนที�ไม่คิดเรื�องงาน หรือไม่จับงานเลย แต่พอผลของการทำงานหนักกลับออกมาเป็นแบบนี�ผมก็ท้อใจ และแอบเสียดายเวลาที�เสียไปแทนที�จะได้ใช้เวลากับล่กมากอีกสักหน่อย เนรัญชราบอกว่า “ทุกการเปลี�ยนแปลงจะนำมาส่่สิ�งที�ดีกว่าเสมอ” ผมจะลองเชื�อเธอด่ครับ15ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

4 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 วันนี�เนรัญชราตื�นเช้ามากเลยครับ ผมเห็นเธอรีบออกจากบ้าน ไม่ยอมบอกไปไหน ถามว่าไปส่งมั�ยก็เอาแต่บอกว่า เดี๋ยวเสร็จธุระแล้วจะบอก บางที ผมก็อยากร่้เผื�อจะช่วยอะไรได้บ้าง นี�ผมจะงอนบ้างแล้วนะเนี�ย หรือเป็นเพราะเธอคิดว่าผมพึ�งไม่ได้แล้ว แต่ถ้าแอบตามไป เนร่้ก็จะมางอนผมอีก เอาเป็นว่า รอคุยเย็นนี�แล้วกันครับ16ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

5 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 บางทีผมก็คิดว่า ภรรยาของผมแปลกนิดๆ ครับ เมื�อวานเธอกลับมาเสียค�ำเลย เธอบอกว่า ยุ่งมากๆ ออกไปธนาคารไปถอนเงิน แล้วไปซื�อทองเก็บ ผมก็งงนิดหน่อย ตอนนี�ทองราคาบาทละประมาณ 4,800 กว่าบาท ผมถามว่าซื�อไปกี�บาท เธอก็ตอบว่า เกือบหมดบัญชีเลย เธอบอกว่าทองเป็นสินทรัพย์ที�ปลอดภัย สมัยสงครามประเทศมหาอำนาจยังเก็บแต่ทองเลย แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเชื�อเท่าไหร่ ดีนะที�ยังตอบว่ามีเหลือไว้ฉุกเฉินไม่ต้องห่วง แล้วนี�ยังมาชวนทำโฮสเทลอีก บอกว่า ให้รีบเอาตึกเก่าของพ่อแม่ปรับปรุงด่วนเลย เศรษฐกิจไม่ดีค่าเงินบาทอ่อนแบบนี� เดี๋ยวนักท่องเที�ยวต่างชาติน่าจะมากันเยอะ เผื�อรองรับทัวร์17ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

นี�ผมงงไปหมด แต่ฟังไปฟังมา ความคิดของเนก็น่าสนใจมากนะครับ ภรรยาของผมเธอเรียนบัญชี และเคยทำงานในบริษัทใหญ่ๆ แต่พอมีล่กผมก็ขอให้เธอลาออก จะได้ด่แลล่กอย่างเต็มที�แล้วเธอก็ทำหน้าที�ได้ดีมาก แต่พอวันนี�เวลา เธอพ่ดเรื�องการลงทุน ไม่ได้พ่ดอย่างเดียว มีข้อม่ลมาอ้างอิงให้ผมด้วยว่าไม่ได้มั�วขึ�นมาเอง ใจจริงผมไม่อยากให้เธอทำงานเลย เพราะผมสัญญาจะด่แลเธอแล้ว แต่ตอนนี�วิกฤตมาก เงินลงทุนของผมหายไป มีแต่อสังหาริมทรัพย์ที�พ่อแม่ให้เป็นของขวัญ เนบอกว่า เราไม่ได้ขายหายไปไหน แต่เราลงทุนเพิ�มเพื�อให้เงินงอกเงย ผมคิดว่า ก็คงดีกว่าเอาเงินลงไปในหุ้น เพราะเศรษฐกิจดิ�งลงเหว มองไปทางไหนก็มีแต่ความเสี�ยง อายุเราก็เพิ�มขึ�นทุกวัน เนก็เอาแต่ย�ำว่า เงินเก็บออม เงินลงทุน เงินฉุกเฉิน ต้องแยกส่วนเก็บ ผมก็อยากแยกส่วนครับ แต่พอปัญหาเข้ามา ทำอะไรไม่ค่อยถ่กเลย ได้แต่หวังว่าข้อเสนอของเนอาจช่วยได้ ลองด่ครับ เชื�อภรรยาแล้วจะเจริญครับ โบราณว่าไว้18ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

1924 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลาเดินเร็ว พอๆ กับที�ภรรยาของผม ยังคงตื�นนอนเร็วกว่าผมทุกวันลุกไปเตรียมนั�นนี�ให้ทุกคน ทุกเช้า ผ่านไปเป็นสิบปี ก็ยังเหมือนเดิม และ ตื�นเช้าวันนี� หาภรรยาสุดที�รักไม่เจออีกแล้วครับ เดินลงบ้าน หาจนทั�ว ไม่มี มีแต่ต้นลำดวนนี�ละยืนยิ�มหน้าบ้าน ช่กิ�งก้าน แต่ไม่มีสักดอก ลำดวนไม่ชอบอากาศหนาว เราจึงต้องรอวันที�มันเบ่งบานปีละครั�ง ผมกำลังยืนคิดอะไร ก็มีเสียงคนเรียกหน้าบ้าน มีสินธุ์ เนรัญชรา และใครอีกคนกันนะ.....ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

2025 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เมื�อวานผมเขียนไม่ออก ผมไม่ร่้จะเริ�มต้นอย่างไรดี สินธุ์ มาบอกว่า อยากจะแต่งงาน เพราะแฟนที�กำลังคบกันชื�อหน่น�ำรินทร์ กำลังท้อง ผมโกรธมากครับ และเกือบจะทะเลาะกับล่กแรงกว่านี�ถ้าเนรัญชราไม่ห้ามไว้ผมไม่ได้โกรธที�กำลังจะมีหลานนะครับ ข้อนั�นในใจผมแอบดีใจมากที�สุด ที�ผมโกรธคือการเตรียมตัวของสินธุ์มากกว่า ในฐานะคนที�อยากจะสร้างครอบครัว ตอนผมคิดอยากแต่งงานกับเนรัญชรา ผมคิดว่าต้องทำอะไรบ้าง ผมมีเงินเก็บพอไหม มีงานที�ดีไหม และที�สำคัญที�สุด คือ ผมจะด่แลเขายังไง เพราะการด่แลนั�น คือ ตลอดชีวิต และเราจะแต่งงานยังไง อย่่ยังไง ผมคิดว่าที�ผ่านมาเราสองคนเลี�ยงด่สินธุ์อย่างดีที�สุด ผมเองก็ทำงานหนักมาก และเนรัญชราก็ทำงานบ้านด่แลบ้านได้ดีมาก แต่เนรัญชราก็ยังต้องช่วยผมอีกหลายอย่างในเรื�องการเงิน และงานเสริม ซึ�งสินธุ์เองก็คงเห็นว่าแม่ทำงานเหนื�อยแค่ไหนชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

ผมแค่คิดอยากให้สินธุ์พร้อมกว่านี� และวางแผนดีกว่านี� แล้วค่อยแต่งงานมีล่ก ผมถามเขา เขาตอบว่า นี�คือสิ�งที�เขาคิดว่าทำดีที�สุดแล้ว และอยากให้ผมเข้าใจวิธีคิดในแบบเขา ผมคงเป็นคนโบราณ คิดแบบโบราณ เพราะสินธุ์ด่ไม่กังวลอะไรเลย ก่อนกลับล่กยังบอกว่า หากพ่อมองผมดีๆ พ่อจะร่้ว่า ผมแค่สลับขั�นตอนบางอย่าง แต่ผมมั�นใจว่า จะไม่ทำให้ใครผิดหวังเลยครับ เราควรเชื�อมั�นในตัวล่กจริงๆ ไหม และผมกำลังจะเป็นคุณป่�จริงๆ ใช่ไหม21ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 สุขสันต์วันเกิดครับมิรินหลานป่� มิริน สาวน้อยที�เกือบได้ชื�อว่า “วาเลนไทน์” เพราะคุณย่าเนรัญชราไปลุ้นกับหน่น�ำรินทร์ว่า อดทนอีกนิดจะถึงวันแห่งความรักแล้วหลานจะได้ชื�อเท่ห์ๆ อีกสักหน่อย ปรากฏว่าเช้ามืดวันที� 12 เจ้ามิรินน้อยคงทนไม่ไหวขอออกมาชมโลกใบนี�ก่อน มิริน แปลว่าอะไรผมก็ไม่ร่้เหมือนกัน แต่น�ำรินทร์บอกว่า ออกเสียงคล้ายๆ สินธุ์ และชื�อรินทร์ของเธอ และก็เป็นชื�อของดีไซน์เนอร์สาวชื�อดัง (มิลิน ยุวจรัสกุล” เจ้าของแบรนด์ ‘MILIN’) หน่รินทร์เลยขอพ้องชื�อให้เป็น มิริน ซะเลย เผื�อว่าล่กสาวจะได้เป็นสาวเท่ห์มั�นใจ ครีเอทและโกอินเตอร์ เธอว่างั�น หลานสาวคนแรกสำหรับผม มันเป็นเรื�องพิเศษที�สุดเลยครับ นี�คงเป็นความร่้สึกของคุณพ่อคุณแม่ของผมตอนที�ผมมีสินธุ์ พ่อของผมเคยบอกว่า ตอนแต่งงานเคยคิดข้ามเวลาไปเลยว่าอยากอุ้มหลานเล่นมากกว่าอุ้มล่ก โดยให้เหตุผลว่า “เลี�ยงล่กคือความรับผิดชอบทุกขั�นตอน แต่เลี�ยงหลานคือผลผลิตของความเหนื�อยยากและความภาคภ่มิใจ”22ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

ตอนนั�นผมไม่ค่อยเข้าใจ แต่วันนี�ผมมองเห็นภาพแห่งความสุข เพราะผมจะกลายเป็นผ่้สนับสนุนหลักในการเติบโตของมิริน ผมจะเป็นคนที�เข้าใจมิรินมากที�สุด คอยเอาอกเอาใจหลานสาวคนนี� คอยปลอบเมื�อโดนพ่อแม่ดุ เมื�อหลานนึกถึงใครไม่ออก หลานจะมาหาผม ผมจะกอดหลานแน่นๆ ผมจะเตรียมเรื�องเล่าสนุกๆ ให้หลานฟัง พาหลานไปทานไอศกรีม ผมจะเก็บเงินซื�อรถคันแรกให้หลาน จะได้ขับไปทำงานสบายๆ แล้วถ้ามีคนมาจีบมิรินล่ะ ผมจะทำยังไง เฮ้อ.... เอาเป็นว่าอย่่ให้แข็งแรงอายุยืนยาวให้ได้ก่อนละกันนะ แต่ตอนนี� ไปแอบด่มิรินที�ห้องเด็กแรกเกิดดีกว่า หลับรึยัง อยากเอามากอดแล้ว ไม่ร่้พรุ่งนี�จะพากลับบ้านได้หรือยัง ว่าจะชวนหน่น�ำรินทร์มาพักช่วงลาคลอดที�บ้าน คุณย่าเนรัญชราจะได้ช่วยเลี�ยงหลานด้วย ผมไปเจรจาก่อนนะ หัวใจพองโตมากครับ23ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 สุขสันต์วันเกิดมิริน อายุครบ 2 ขวบ หลานเติบโตมาได้อย่างดี เป็นก้อนความสุขของทุกคนในบ้าน เด็กน้อยอารมณ์ดี เลี�ยงง่าย ชอบเต้นชอบร้องเพลง ชอบวาดร่ป ตอนนี�ทุกคนในบ้านต้องทำทีว่าอาศัยในปราสาทน�ำแข็ง และร้องเพลง Let it go ให้ได้ ผมเกือบคิดไปแล้ว ว่าหลานเป็นฝรั�งมาเกิดรึเปล่า พ่ดแต่ภาษาอังกฤษ เพราะความคิดของล่กชายล่กสะใภ้และคุณย่านั�นละ อยากให้ล่กเก่งอังกฤษ พ่ดกันแต่อังกฤษกับหลาน แล้วยกให้ผมเป็นฝังภาษาไทย ตอนแรกผมก็คิดว่าจะดีไหม หลานคนไทย แล้วจะเรียนยังไง ต้องส่งเรียนโรงเรียนอินเตอร์เหรอ แล้วต้องส่งเรียนมหาวิทยาลัยยังไง แล้วมิรินจะทำงานอะไร ไปเมืองนอกเหรอ แต่พอมองด่โลกกว้างที�หมุนไปทุกๆ วัน ผมก็คิดว่า เราไม่ร่้จริงๆ หรอกว่าโลกจะเปลี�ยนไปถึงไหน แต่อะไรที�เราทำ ณ วันนี� ทำแล้วมีความสุข และทำมันได้ดี ก็ทำไปเถอะครับ เพราะอย่างน้อย ผมตื�นมาทุกวันนี� บ้านเราก็ตื�นเต้นที�จะได้เรียนร่้และเติบโตไปกับมิรินครับ ป่�รักมิรินมากนะครับ ป้สาคร24ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

1 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 วันนี�ฝนตกหนักทั�งวัน เนรัญชรานั�งมองออกไปนอกบ้านตั�งแต่เช้า สีหน้าไม่สดใสเลย พอผมถามว่าเป็นอะไร ก็บอกไม่มีอะไร พ่ดแค่ว่า ลำดวนร่วงหมดต้นแล้ว แล้วก็เงียบ ผมไม่ร่้ว่าเธอเป็นอะไร สักพักใหญ่ๆ แล้วที�เธอมีความเงียบ เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง ถ้าเธอเผลอหลับไปตอนช่วงบ่าย พอตื�นมาก็จะรีบถามหาสินธุ์ แล้วก็โทรหา ผมไม่ร่้ว่าเธอเป็นอะไรจริงๆ แต่สินธุ์ก็ไม่ได้เจ็บป�วยอะไร มีแต่ทำงานหนัก เป็นคนเงียบๆ แต่ถ้าอย่่กับมิรินจะมีความสุขมาก เล่นเป็นเด็กเลยล่ะครับ สิ�งที�ผมทำได้ ก็มีแค่กอดปลอบใจกันเท่านั�น แต่วันนี�เนรัญชรามาแปลกจริงๆ ครับ ผมกังวลใจจังเลย25ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

2 สิงหาคม พ.ศ. 2559 พ่อคิดถึงสินธุ์นะล่ก ครบ 100 วันที�สินธุ์จากเราไปแล้ว เราเพิ�งกลับจากวัด ทำบุญให้สินธุ์ วันนั�นที�ฝนตกหนัก สินธุ์ขับรถมาหาเรา แล้วเกิดอุบัติเหตุ เนรัญชราเอาแต่ร้องไห้ เพราะทั�งวันเธอโทรหาสินธุ์ไม่ให้ออกบ้าน แต่ผมไม่ร่้ว่าทำไม แล้ววันนั�น ก็คือวันสุดท้ายของล่ก น�ำรินทร์โทรหาเราไม่ทันพ่ดอะไร เอาแต่ร้องไห้ แต่เนรัญชราร้องไห้มากยิ�งกว่า เธอบอกว่า เหตุใดเธอจึงทำอะไรไม่ได้ ผมเองก็จมอย่่กับความโศกเศร้า จนวันนึง... น�ำรินทร์อุ้มมิรินมาหาตอนกลางคืน เธอบอกว่าขอฝากมิรินไว้กับเรา เพราะคุณแม่ของเธอไม่สบายเข้าโรงพยาบาลต้องไปด่แลสองเดือนหลังเราสองคนจึงต้องด่แลมิรินอย่างเต็มที� และนั�นคือเวลาที�ผมและเนรัญชราได้เรียนร่้อะไรอีกหลายอย่าง มิรินยังคงเป็นความสุขของเราเสมอ หน่น้อยยังเด็กเกินกว่าจะร่้จักความตาย ร่้แต่เพียงว่า พ่อสินธุ์เดินทางไปในที�แสนไกล แต่เมื�อหลับตามิรินจะฝันถึงพ่อได้เสมอ เมื�อลืมตาเมื�อไหร่ ก็จะมีอ้อมกอดของแม่ และป่�ย่าคอยด่แล27ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

ผมจึงต้องทำหน้าที�เป็นทั�งป่�และพ่อให้กับสาวน้อยคนนี� เหมือนว่าสินธุ์จะมองด่เรา และส่งยิ�มมาให้เราเสมอ เราจึงผ่านช่วงเวลาแห่งความทุกข์ที�สุดมาได้ ส่วนเนรัญชรา เธอรับมือได้เร็วเหมือนเดิม เธอเริ�มวางแผนว่าจะด่แลมิรินอย่างไร แต่ยังไม่ทันที�เราสองคนจะทำอะไร หน่น�ำรินทร์ก็เอาเอกสารทุกอย่างมาให้ สินธุ์ของเราได้เตรียมทุกอย่างไว้พร้อม ตั�งแต่ร่้ว่ามีล่กแล้ว เตรียมให้ทั�งล่ก และเราทุกคนครับ ผมไม่เคยอยากได้อะไรจากล่ก ไม่เคยอยากเตรียมเรื�องพวกนี�เลย ทั�งการทำประกันชีวิต การทำพินัยกรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ที�เกี�ยวกับความตาย เพราะผมร่้สึกเป็นลางไม่ดี และผมอยากอย่่ด่แลทุกคนมากกว่า แต่การเปลี�ยนแปลง และความส่ญเสีย มันห้ามกันไม่ได้จริงๆ แม้ผมจะยังทำใจรับการจากลาไม่ได้ แต่ชีวิตคงต้องก้าวต่อไปใช่ไหมครับ สินธุ์ พ่อขอบคุณล่กมากๆ นะ ที�ทำให้พ่อได้ร่้ว่าความรักมันมีพลังพิเศษจริงๆ การที�พ่อได้รักแม่ ทำให้พ่อได้เจอล่ก การที�ล่กได้รักน�ำรินทร์ทำให้เราได้มีหลานที�น่ารัก และการที�ล่กมีความรักให้ทุกคนอย่างสุดหัวใจ ทำให้ทุกคนยังคงมีพลังใช้ชีวิตได้ต่อไป28ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

พ่อคิดถึงล่กมากเหลือเกิน พ่อยังคงมองเห็นล่กในแววตาสดใสของมิรินค่่นั�นเสมอนะครับ พ่อรักสินธุ์มากนะครับ คิดถึงสุดหัวใจ วันหนึ�งเมื�อมิรินเติบโตด่แลตัวเองได้ดีมากๆ แล้ว เราคงได้เจอกันอีกครับล่ก29ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

2 ม่นาคม พ.ศ. 2568 ดอกลำดวนเต็มต้น อากาศกำลังเข้าส่่หน้าร้อนอีกแล้วครับ เค้าว่ากันว่า เมื�อเราอายุมากขึ�นเราจะมีความเป็นเด็กมากขึ�นเช่นกัน และผมคิดว่าจริงครับ ผมคิดว่านั�นเกิดจากความมั�นใจในตัวเอง บวกกับความอยากทำสิ�งที�ทำในวัยเด็กแต่ทำไม่ได้ เพราะเหตุผลต่างๆ เช่น ถ่กพ่อแม่ห้าม ทำแล้วด่ไม่ดี หรือไม่กล้า พอเราอายุมากขึ�น เรื�องบางเรื�องเราก็ไม่กลัวที�จะทำ เพราะเราคิดว่า อย่่มานานจนถึงตอนนี�แล้วไม่กลัวแล้ว ก็เพราะมั�นใจในตัวเองนั�นแหละครับ เกริ�นมายืดยาว ก็เพราะอยากจะเล่าถึงวีรกรรมของผม และคุณย่าเนรัญชราของหลานๆ นั�นแหละครับ หลายครั�งแล้วที�ผมนึกเอะใจ แอบตามไปเห็น คุณย่าเนปีนเก้าอี� หยิบของบ้าง ทำความสะอาดบ้านบ้าง พอเราตกใจตะโกนเรียกห้ามเราก็โดนดุไปอีก ประโยคประจำเลยนะครับ “ก็ระวังอย่่ แต่ป่�เสียงดังตกใจจะตกเอาจริงๆ” นั�น! กลายเป็นโทษผมเสียได้30ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

เหตุการณ์ล่าสุดเกิดขึ�นเมื�อวานนี�เลย จนผมโมโหนิดๆ ไม่ร่้จะระบายกับใครมาเขียนไดอารี�ดีกว่า ผมหาเนรัญชราไม่เจอที�บ้าน ว่าจะชวนไปซื�อของเข้าบ้านสักหน่อยเลยเดินตามไปด่แถวๆ สวนสาธารณะ เห็นกำลังปีนขอบเก้าอี�ม้านั�งเอามือเอื�อมคว้าล่กโป�งให้เด็กหญิงคนหนึ�ง โอย หัวใจจะวาย นี�ถ้าตกลงมาสะโพกหักจะเป็นยังไง ไม่ร่้เหรอการล้มนั�นเรื�องใหญ่มากสำหรับผ่้ส่งอายุ และเป็นสาเหตุของการตายอันดับต้นๆ ของโลก เพราะเราแก่แล้ว ล้มทีกระด่กซ่อมยากเหลือเกิน เพื�อนผมล้มทีทรมานไปนานมาก อีกอย่างค่าใช้จ่ายในการรักษาทีก็แพงเหลือเกิน ปีก่อนผมอ่านข้อม่ลกรมควบคุมโรคสำรวจมาพบว่า มีผ่้ส่งอายุล้มมากถึงร้อยละ 40 ของจำนวนผ่้ส่งอายุทั�งหมดเลย และค่าใช้จ่ายในการรักษาการล้มคิดเป็นเงินประมาณ 36,000 บาทต่อคน31ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

ล้มไม่กลัว กลัวล้มแล้วลุกไม่ไหวนี�สิครับ ผมนะกังวลกับการล้มมาก ในบ้านเรานี�ไม่มีขอบธรณีประต่เลยเอาออกหมดบันไดบ้านก็ทำขอบให้กว้างและไม่ชันเกินไปมาตั�งแต่ตอนสร้างเลย เพราะพ่อแม่ผมกลัวตกบันได พอเราเคยช่วยด่แลบ้านให้พ่อแม่มาก่อน ถึงตอนนี�บ้านของเราปลอดภัยมาก ขนาดกระเบื�องป่พื�นทุกแผ่นในบ้านยังใช้แบบไม่ลื�น และผมทำราวจับในห้องน�ำไว้ด้วยครับ เพราะผมเองก็ไม่อยากเป็นอะไรที�ต้องป�วยยาว เพียงเพราะการล้มในหนึ�งวินาทีเท่านั�น แต่ถ้าคุณย่าเนยังมีใจจะเล่นเป็นเด็กแบบนี� ผมก็คงได้แต่ห่วงและบ่นเบาๆ ล่ะครับ ส่วนเรื�องของผมนะครับ ผมชอบต่อหุ่น พวกโมเดลต่างๆ เนรัญชราก็บ่นผมอย่่นั�น หาว่ากดซื�อของไปเรื�อยจากโปรแกรมซื�อของออนไลน์ บ่นทุกวัน ผมเองก็มีทักษะความอดทนต่อการบ่นขั�นส่ง ท่องไว้ ถ้าเค้าไม่รักเราเค้าจะไม่สนใจ ว่าแต่ว่า ทำไมผมถึงซื�อได้ไม่หยุดนะ32ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

18 เมษายน พ.ศ. 2568 วันนี� เนรัญชรา เดินหน้ามุ่ยเข้ามาในบ้านหลังจากไปรับพัสดุและไปรษณีย์ บ่นพึมพำอะไรซักอย่าง เกี�ยวกับค่าใช้จ่ายต่างๆ เช่นเคยครับ ผมรีบรับกล่องพัสดุของผมที�ตั�งใจว่าจะสั�งมาเป็นตัวสุดท้ายแล้ว (จริงๆ) เข้ามุมบ้านเลยครับ แต่เนก็ยังไม่หยุดบ่น เดินเข้าครัวไปหงุดหงิดไป สักพักในโทรศัพท์มีข้อความเด้งมาแจ้งผมว่า ผมถ่กรางวัลจากการสั�งซื�อของออนไลน์ ให้กดรับรางวัลตามลิงก์ที�ส่งมา ผมดีใจมากรีบวิ�งไปบอกเน เธอบอกว่า อย่ากดนะ แต่ไม่ทันครับผมกดไปแล้ว และในทันทีก็มีข้อความจากธนาคารแจ้งเตือนว่ามีการใช้บัตรเครดิตจนหมดวงเงินที�เหลือ เนรัญชราตกใจหน้าซีดมากเลย แต่ก็ตั�งสติ แล้วบอกผมว่า รีบโทรหาธนาคารเลย แจ้งว่ามิจฉาชีพ ผมรีบทำแบบงงๆ เคยได้ยินมาหลายครั�ง แต่ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเองครับ หลังจากได้โทรหาธนาคารระงับการหักบัตร โทรแจ้ง33ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

ตำรวจไซเบอร์ ผมก็ร่้เลยว่า อีกเรื�องที�คนแก่อยากหนุ่มแบบผมต้องร่้ คือ ร่้ทันโลกดิจิทัล เพราะไม่ใช่ร่้แค่เทคโนโลยี แต่ต้องร่้ไปถึงพฤติกรรมการใช้ การหลอกลวงในทางที�ผิด รวมถึงความน่าเชื�อถือของสื�อดิจิทัลต่างๆ และที�สำคัญ อย่าผ่กบัตรเครดิตไว้กับเว็บใด ข้อม่ลส่วนตัว วันเดือนปีเกิด เลขบัตรประชาชน และสำเนาบัตรประชาชน ให้ใครไม่ได้ครับ ผมเป็นคนทำงานธุรกิจ เปดกิจการหลายอย่าง ไปติดต่อธุรกรรมหลายที�ไม่ร่้เลยว่า เอกสารของผมเคยไปอย่่ที�ใครบ้าง นี�ถ้าเนรัญชรามาอ่านไดอารี�ของผม ผมคงโดนบ่นอีกแน่ๆ เลยครับ ว่าแล้วก็ไปจัดการเช็คดีกว่า ว่าไปผ่กบัตรอะไรที�ไหนบ้าง จะได้ไม่เกิดเหตุซ�ำๆ ครับ34ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

2 ตุลาคม พ.ศ. 2568ร้านกาแฟที�อบอุ่นที�สุดในโลก วันเกิดอายุ 65 ปี ของผม ผมตื�นเช้าเหมือนเคย และชวนเนรัญชราไปจิบกาแฟที�ร้านแห่งหนึ�งที�ผมขอเรียกว่า เป็นร้านกาแฟที�อบอุ่นที�สุดในโลกของเราครับ และถือเป็นการฉลองให้เราทั�งค่่เลยครับ เพราะปีนี� เนรัญชราอายุ 60 พอดี เลยต้องขอต้อนรับเข้าส่่สมาคมผ่้ส่งอายุด้วยกันอย่างเป็นทางการ แต่เอาจริง ผมมองหน้าเนยังไงก็ด่สาวกว่าอายุจริงมาก และสวยด้วย (ซึ�งอันนี�สวยเสมอไม่สร่างเลยครับ) เนแข็งแรงทำอะไรคล่องแคล่ว ยังเต้นลีลาศได้พริ�วมากๆ อย่่เลยนะครับ ผิวพรรณก็สดใส ผมขอนินทาภรรยาสักนิด ว่าเธอด่แลตัวเองมากจริงๆ ทั�งจากภายในส่่ภายนอกเลย มีอะไรบ้าง ผมขอบันทึกเป็นข้อเลย เผื�อใครมาอ่านจะได้ร่้ว่าคุณย่าเนรัญชรานี�แหละ ก่ร่สุขภาพตัวจริง35ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

เคล็ด (ไม่ลับ) กับการด่แลสุขภาพของคุณย่าเนรัญชรา ทำแบบนี�ตั�งแต่สาวๆ ครับ • นอนไม่เกินสี�ทุ่ม : เรียกได้ว่า นอนแต่หัวค�ำ หลับให้เพียงพออย่างน้อย 6-8 ชั�วโมงทุกวัน ตื�นมาสดใส จริงๆ ครับ • ตื�นเช้า : เมื�อเข้านอนเร็ว เราก็ตื�นเช้าได้ • ทานอาหารที�มีประโยชน์ : ทานผัก ผลไม้ ทุกวัน ลดหวาน ลดของมัน ของทอด • คิดบวก : ไม่ว่าจะเจอใด เธอจะมองหาด้านดี เมื�อเจอปัญหา เธอจะคิดหาทางแก้ไขเสมอ และเมื�อเจอเรื�องใดที�มันหนักเกินรับไหว เธอก็จะบอกว่านั�นคือบทเรียนที�ทำให้ชีวิตเราแข็งแกร่งขึ�น • ทำให้ดีที�สุด ไม่เสียใจภายหลัง • วางแผน จดลิสต์ และลงมือทำ : ต้องลงมือทำจะทำได้ จะทำได้ แต่อะไรที�ทำไม่ได้ เธอจะทบทวน เรียนร่้ และหาทางใหม่ที�เหมาะสม • เข้าใจ ยอมรับการเปลี�ยนแปลง : เมื�อการเปลี�ยนแปลงนั�นเราควบคุมไม่ได้ เธอจะคิดเสมอว่า “สิ�งใดเมื�อเกิดขึ�นแล้วสิ�งนั�นย่อมดีเสมอ”36ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

• รับผิดชอบต่อหน้าที� : การมีความรับผิดชอบนั�น คือสิ�งที�ทำให้ชีวิตเป็นไปในแบบที�เราอยากเป็น ทั�งเรื�องสุขภาพ การใช้ชีวิต และการด่แลครอบครัว ซึ�งข้อนี�ผมยกให้เป็นที�หนึ�งเพราะตั�งแต่แต่งงาน เนก็ลาออกจากงานมาด่แลผม เหมือนเธอจะทำงานเป็นแม่บ้านเต็มตัวไม่บกพร่อง แต่ตั�งแต่เมื�อช่วงวิกฤตเศรษฐกิจปี พ.ศ. 2540 เธอมาเสนอไอเดียที�น่าสนใจ ในการต่อยอดธุรกิจใหม่และหาช่องทางลงทุนใหม่ เธอรับผิดชอบเรื�องนั�นเป็นอย่างดี และนำมาส่่ความมั�นคงทางการเงินของบ้านเราในวันนี�ด้วยครับ • ไม่หยุดเรียนร่้ : ข้อนี�เป็นข้อสำคัญอีกข้อที�ทำให้บ้านเรามีกิจกรรมทำใหม่ๆ เสมอ และผมร่้สึกมีความสุข สนุกในการชีวิตกับเน เพราะเธอจะชวนผมไปทำอะไรมากมาย เช่น ชวนผมวิ�งมาราธอน ชวนทำโฮสเทล ชวนทำร้านกาแฟ ชวนไปเที�ยวที�ใหม่ๆ ร่้จักผ่้คน และชวนให้ผมเรียนร่้จากล่กหลาน รับฟังแนวคิดใหม่ๆ ของพวกเขา38ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

และที�นี�แหละครับ ร้านกาแฟ Serene Teak Boutique Coffee ที�เราสองคนปรับปรุงจากเดิมทำโฮสเทล ในยุคหลังวิกฤตต้มยำกุ้ง ที�เนมาเสนอไอเดียเอาบ้านเก่าของเรามาทำโฮสเทล ตอนนั�นรับนักท่องเที�ยวเต็มตลอด ช่วยเรื�องรายได้ของบ้านได้ดี เวลาต่อมาเราเริ�มอายุมากขึ�น แต่เนก็ไม่อยากให้เราใช้เงินเก็บออมจนหมดไปเลยชวนทำร้านกาแฟต่อ โดยปล่อยให้เช่า ผ่้เช่าน่ารักมากครับ เป็นคนรุ่นใหม่ที�ยอมให้เจ้าของร้านอย่างเรามาช่วยออกไอเดีย และร่วมลงทุนปรับปรุงร้านด้วยกันเราเลยได้ทั�งร้านกาแฟในฝันได้ค่าเช่าร้าน และผลตอบแทนจากการร่วมลงทุนอีกนิดหน่อยเลยมีเงินพอไปเที�ยวกันได้ไม่กังวล เพราะปีนี� เราสองคนคือค่่ป่�ย่าวัยเกษียณแล้ว และไม่ร่้จะมีแรงไปเที�ยวกันอีกนานไหม เมื�อมีเวลาต้องรีบทำสิ�งที�อยากทำไว้ก่อนครับ วันนี�ขอจบการเขียนก่อน จะสามทุ่มแล้ว เดี๋ยวคุณย่าเนจะงอนผมไม่ไปนอนกอดสักที พรุ่งนี�ผมอยากจะบันทึกอีกเรื�องสำคัญ ไว้มาเขียนต่อนะครับ39ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา

12 ตุลาคม พ.ศ. 2568เชียงใหม่ จากวันก่อนที�คิดว่าจะเขียนไดอารี�ต่อ ปรากฏว่า คุณย่าเนกลับชวนผมขึ�นเครื�องไปเที�ยวเชียงใหม่ซะนั�น เธอบอกว่า อยากไปเดินเล่นฉลองวันเกิดของผมกับฉลองการเป็นผ่้ส่งอายุเต็มตัวที�เชียงใหม่ เราขึ�นเครื�องกันไฟล์ทเช้าสุด และไปถึงสนามบินนานาชาติจังหวัดเชียงใหม่เวลาประมาณแปดโมงนิดๆ หน่น�ำรินทร์ล่กสะใภ้จัดการจองรถเช่าให้เรียบร้อย ผมและเนเลยย้อนวัยกันหน่อย ขับรถเล่นไปจุดต่างๆ หาของกินอร่อยๆ ตอนนี�แวะร้านกาแฟ เนไปซื�อของ ส่วนผมขอนั�งเขียนไดอารี�ดีกว่า เชียงใหม่เป็นเมืองที�เราสองคนชอบมากๆ ก็เพราะหน่น�ำรินทร์เป็นสาวเชียงใหม่ เมื�อก่อนเลยชวนเราเที�ยวบ่อยๆ สมัยก่อนเราก็ไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพ ไปเที�ยวไนท์บาซาร์ ไปชมสวนดอกไม้ที�กฤษดาดอย (เดี๋ยวนี�กลายเป็น โรงแรม Flora Creek แล้ว) แล้วบางทีก็ไปซื�อเฟอร์นิเจอร์ไม้ที�บ้านถวาย อำเภอหางดงครับ บ้านเราที�กรุงเทพยังตกแต่งสไตล์เหนือๆ เลย เนบอกว่า คลาสสิคและอบอุ่น ผมก็ว่างั�น 40ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา