ใครที�อ่านไดอารี�มาถึงตรงนี� คงคิดในใจว่า ผมและเนเคยมีเรื�องขัดใจกันบ้างไหม ผมเองตามใจเนทุกอย่างรึเปล่า หรือจริงๆผมเป็นกลุ่ม กม. (กลัวเมีย) รึเปล่า (จริงครับ ผมกลัวเมียงอน เดี๋ยวเรื�องใหญ่) ผมอยากเขียนไว้ให้คนรุ่นหลังอ่าน (ป่�อยากเขียนไว้ให้หลานมิรินอ่านด้วยนะ) สำหรับผม ผมรักและภาคภ่มิใจมากในวันที�เนรัญชราตกลงแต่งงานกับผมเพราะกว่าจะถึงวันนั�น ผมเองก็พยายามทำทุกอย่างที�จะให้เนรัญชรามั�นใจว่าผมสามารถด่แลเค้า และครอบครัวที�เราจะสร้างขึ�นมาด้วยกันได้ ดังนั�น ผมเองก็คือคนที�ขอให้เค้าอย่่กับผม ผมจึงต้องรักษาสัญญาทำให้ได้ ซึ�งการที�เนมีความสุขผมก็มีความสุข แต่ถ้าเนรัญชรามีความทุกข์ ผมก็ทุกข์ใจไปด้วย ดังนั�น ทำไมจึงต้องทะเลาะกันล่ะ เนอยากได้อะไรถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงผมก็จะทำให้ ให้ได้ การมีชีวิตค่่ คือชีวิตของคนทั�งสองคน ถ้าไม่จับมือกันเดินไป ใครคนหนึ�งทิ�งใครไว้ข้างหลัง ก็ไม่เรียกว่าชีวิตค่่ครับแบบนั�น เดินไปคนเดียวคงสบายกว่า แต่เมื�อเราเลือกชีวิตค่่เราก็ทำให้ดีที�สุด ผมโชคดีด้วยที�เลือกภรรยาได้ดี (ขอยืดอกภ่มิใจอีกนิด) เพราะเธอเป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์ตลอดเวลา ร้อยแปดพันปัญหาเธอก็หาทางออกได้ ที�สำคัญที�สุด คือ เธอเป็นกำลังใจให้กับผม และล่กเสมอครับ41ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา
แน่นอนว่า คุณย่าเนของเรามีวันที�งอน บ่น อารมณ์เสียบ้าง แต่เมื�ออีกคนร้อนเป็นไฟ อีกคนก็ต้องเป็นน�ำเย็นมาช่วยบรรเทาความร้อนนะครับ ซึ�งคุณย่าเน แค่รีบไปกอดก็หายงอนหายโมโหแล้ว ผมเองต้องขอบคุณเนรัญชราที�พยายามทำทุกอย่างให้ผมเช่นกัน ด่แลกันทุกเรื�องตั�งแต่ตื�นจนเข้านอน ด่แลล่กให้เติบโตมาอย่างดี ด่แลหลานสาวให้สวยแสบไม่ต่างกัน ผมชอบทานอะไรเนก็หามาให้ ชวนทำอะไรสนุกๆ ตลอด ตอนนี�เกษียณอายุยังไม่ค่อยไม่นอนนิ�งๆ อย่่บ้านเลย ผมเองบางวันยังคิดว่าตัวเองวัยรุ่นอย่่เลยครับ และอีกหลายๆ เรื�อง แม้จะด่เหมือนเป็นเรื�องเล็กน้อย แต่นั�นคือทั�งชีวิตของผมเลย เขียนมาซะยืดยาว เนเดินมาน่่นแล้ว น่าจะซื�อของเสร็จ เดี๋ยวไปหาอะไรทานเที�ยงนี�ก่อนนะครับ คิดว่าอยากจะทานสุกี�ช้างเผือกต้นตำรับซะหน่อย42ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา
2 ม่นาคม พ.ศ. 2570 ดอกลำดวนเต็มต้น อากาศกำลังเข้าส่่หน้าร้อน แต่เมื�อคืนผมกลับหลับยาว ฝันหลายเรื�อง จนตื�นมายังอดเก็บมาคิดไม่ได้ ในความฝัน ผมฝันว่าเนรัญชราไม่สบาย เธอปวดท้องเหมือนที�เคยปวดอย่่บ่อยๆ แล้วในความฝันเธอก็ไปหาหมอ หมอบอกว่า เธอเป็นมะเร็งที�ลำไส้ ในความฝัน ผมเห็นเนรัญชราเดินกลับบ้าน เหมือนเธอไม่อยากบอกใคร และเหมือนผมเดินตามอย่่ห่างๆ ผมเห็นเด็กผ่้หญิงคนหนึ�งเดินมาหาเนรัญชรา และยื�นมือเอาอะไรมาให้ ในมือนั�น คือ ดอกลำดวนบ้านเรา เนรัญชราหยิบดอกไม้ขึ�นมา แล้วเธอก็ล้มลงไป ผมตกใจเรียกเนรัญชราลั�นจนตื�น ดีใจที�เป็นแค่ความฝัน แต่ก็อดกังวลใจไม่ได้ เพราะเนรัญชรา ก็ชอบปวดท้องอย่่บ่อยๆ เคยไปหาหมอมาเมื�อสองปีก่อน ตอนนั�นหมอพบชิ�นเนื�อในลำไส้ แต่ไม่ใช่เนื�อร้าย ก็ผมกลัวมาก แต่เนรัญชรากลับด่ไม่กังวลใจ เธอบอกว่า เธอด่แลตัวเองมาดี แต่ถ้าจะเป็นจริงๆ ก็คงช่วยไม่ได้ เพราะมะเร็งมาจากหลายสาเหตุ แม้จะด่แลตัวเองดี แต่ก็ต้องคอยตรวจร่างกาย43ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา
แต่แม้จะไม่กังวลใจ เนรัญชราก็ปรับการรับประทานอาหารและการใช้ชีวิตทั�งของเธอและของผม ต้องทานอาหารครบทั�งสามมื�อ และด่เหมือนว่าบ้านเราจะทานอาหารปรุงสุกเป็นหลัก ลดเค็มลดของหมักดอง ลดกาแฟ ลดแอลกอฮอล์ แต่เธอก็ยอมให้ผมจิบไวน์ได้บ้างหากมีงานเลี�ยง หรือในโอกาสพิเศษครับ เราสองคนยังตกลงเลิกทานเนื�อสัตว์ใหญ่ ทั�งเนื�อหม่ เนื�อวัว และสัตว์ปีก ไก่เป็ด ส่วนนกไม่ทานกันอย่่แล้ว แต่ขอเหลือเนื�อปลาและอาหารทะเล ไข่ ไว้ให้เป็นโปรตีนของร่างกายสักนิด ผักผลไม้ต้องมีทุกวัน เธอมักจะชวนผมตื�นเช้ามานั�งเล่นรับลม หรือไป เดินสวนสาธารณะในหม่่บ้าน วันไหนผมด่เครียด เธอจะรอจนผมทำธุระเสร็จ ก่อนนอน จะชวนฟังเพลงนวดศรีษะให้ผม แล้วชวนกันนอนหลับให้เร็ว เธอบอกว่า ตื�นเช้าวันใหม่ทุกอย่างจะดีขึ�น ซึ�งมันก็ร่้สึกดีขึ�นจริงๆ ครับ ว่าแต่ว่า เช้าวันนี� คุณนายเนรัญชรา จะทำอะไรให้ทานกันนะ44ชีวิตไม่หยุดเคลื�อนไหว ให้ทุกวันคือตำนานของชีวิตเรา
PART 3Learning never enoughการเรียนร่้ไมม่วีนสิ ันส�ุดชวีิตมีเป้าหมายใหม่ใหพุ่ ้งชนเสมอ
4 สิงหาคม พ.ศ. 2563 เมื�อวานวันเกิดเพื�อนสนิทของผมชื�อ มาวิน เอาจริงๆ มาวินนี�ก็ไม่น่าเรียกเพื�อนสักเท่าไหร่ แต่เขาเป็นหนุ่มคนนั�นเมื�อนานมาแล้วที�อกหักจากเนรัญชรา และสุดท้ายผมนี�ต้องรับผิดชอบปลอบใจ จนกลายเป็นเพื�อนกัน มาวินอายุน้อยกว่าผม 2 ปี และจนถึงตอนนี� ก็อย่่คนเดียวครับ เพราะตอนหนุ่มๆ หล่อ และเจ้าช่้ก็เลยเปลี�ยนแฟนอย่่เรื�อยๆ เลย สุดท้ายแก่แบบโสดสนิท อย่่คนเดียวไป เราไปทานข้าวกันกับเพื�อนอีกสองสามคน มาวินยังหล่ออย่่เลยนะครับ ด่ดีกว่าผมเยอะมาก คุยกันไปมา ก็เลยร่้ว่า เพราะอย่่คนเดียวเลยต้องยิ�งด่แลตัวเองให้ดี กลัวแก่แล้วไม่มีคนด่แลว่างั�น มาวินเก็บเงินเยอะ ซื�อประกันสุขภาพ ซื�อประกันชีวิต เพราะถึงไม่ได้แต่งงาน แต่ก็มีหลานคนนึงคอยด่แล ก็เลยอยากมีมรดกทิ�งไว้ให้หลานบ้าง ผมว่ามาวินเป็นตัวอย่างของคนที�วางแผนชีวิตได้ดีนะครับ น่าจะเพราะทำงานมาด้านการเงิน48การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
เมื�อก่อนผมก็ไม่ค่อยชอบฟังเขาพ่ดเท่าไหร่ เพราะด่เหมือนเงินจะเป็นทุกอย่างของชีวิตเกินไป แต่วันนี� ผมเห็นมาวินอย่่แบบอิสระจริงๆ ไม่นับการไม่มีครอบครัว แต่เพราะไม่มีหนี�สิน มีเงินเก็บออม และสุขภาพดี เขาเป็นคนที�มีตารางตรวจสุขภาพชัดเจนมาก เชื�อฟังหมอ และแม้จะด่เป็นหนุ่มชอบสังสรรค์ แต่เหล้าบุหรี�นี�แทบไม่แตะเลย เหตุผลเดิมครับ เพราะอย่่คนเดียว เดี๋ยวไม่มีใครด่แล ผมเคยถามเขาว่าเหงาไหม เพราะสำหรับผม ผมอย่่คนเดียวไม่ได้แล้วครับ แม้จะปลีกวิเวกบ้างบางที แต่โดยรวมผมชอบอย่่กับครอบครัวมากกว่า อุ่นใจกว่า มาวินเขาตอบว่า บางวันมันก็เหงาจับใจ แต่พยายามคิดในทางบวก หากิจกรรมทำ วันไหนเหนื�อยก็พัก เหงามากๆ ก็อย่่กับตัวเอง คิดถึงอะไรที�เคยทำในชีวิต ก็มีความสุขอย่่บ้าง49การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
ผมเคยคุยกับรุ่นน้องที�ทำงานบ้าง ที�เรียนบ้าง คนรุ่นใหม่ๆ ไม่ค่อยอยากมีครอบครัว ไม่อยากมีล่กมีหลาน บอกว่าด่แลตัวเองก็ลำบากแล้ว บางคนบอกว่าชีวิตมันวุ่นวายเกินไป กลับถึงบ้านก็อยากได้พื�นที�ส่วนตัว เพราะคนเราเติบโตมาแตกต่างกัน ความสุขในชีวิตก็คงจะแตกต่างกันไปด้วย แต่การอย่่คนเดียวได้อย่างมีความสุขพอดี ก็อาจเป็นทักษะชีวิตหนึ�งที�เราทุกคนควรเรียนร่้ เพราะคงไม่มีใครอย่่กับเราได้ตลอดไป หรือเราเอง ก็คงอย่่เป็นที�พึ�งให้ใครไม่ได้ตลอดไป เพราะผมไม่เคยอย่่คนเดียว เลยไม่ร่้ว่าเวลาอย่่คนเดียวจริงๆจะเหงาแค่ไหน เนรัญชราเคยคุยกับผมเรื�องนี� เมื�อตอนที�เธอปวดท้องไม่สบายบ่อยๆ เธอบอกว่าเดี๋ยวนี� คนป�วยเป็นโรคร้าย แล้วก็จากกันไปไม่ทันร�ำลา50การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
หากมีเหตุการณ์นั�นจริง ผมก็ต้องอย่่ต่อไปให้มีความสุข โดยการคิดถึงวันที�เรามีความสุขด้วยกัน และหาความฝันที�ยังไม่ได้ทำ สานต่อไป ตราบเท่าที�กำลังกายและใจยังมี การใช้ชีวิตนั�นไม่ง่าย แต่ละวันที�ผ่านไป มีเรื�องให้คิดให้เรียนร่้ แต่อะไรที�จะเกิดขึ�นในวันพรุ่งนี� อาจเป็นหรือไม่เป็นอย่างที�คิดก็ได้ การทำทุกวันให้ดีที�สุด เตรียมพร้อมชีวิตสำหรับการเปลี�ยนแปลงทุกเมื�อ คงเป็นสิ�งเดียวที�จะทำให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้จริงๆ ครับ ไม่ร่้เหมือนกันว่าพรุ่งนี�จะเป็นอย่างไร แต่ผมก็จะใช้ชีวิตให้มีความสุขทุกวันเช่นกันครับ51การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 ม่นาคม พ.ศ. 2568 นับตั�งแต่เราสองคนได้ช่วยด่แลมิรินอย่างเต็มที� ชีวิตก็มีเรื�องใหม่ๆให้เรียนร่้ตลอดเวลาจริงๆ ครับ ปีนี�มิรินกำลังจะอายุ 12 ปี และเตรียมตัวขึ�นเรียนชั�นมัธยมต้น สำหรับผม มิแม้มิรินด่เป็นสาวแล้ว แต่เวลาอ้อนยังไงก็เป็นเด็กน้อยเสมอ แล้วเดี๋ยวนี�มีกิจกรรมแปลกใหม่ ทำให้ผมต้องทำอะไรใหม่ๆ หลายอย่างตามไปด้วย เช่น มาบอกให้ผมกด follow ตอกๆ ผมก็งงคิดว่า ตามกวยเตี๋ยวตอกๆ ที�มาขายในซอยหรือไง ปรากฏคือแอพ Tiktok ที�คนรุ่นใหม่เรียกตอกๆ ผมต้องสมัครลงแอพแล้วคอยกดส่งหัวใจให้มิริน ทั�งเต้น ทั�งรีวิว บางทีเราก็หวงหลาน หงุดหงิดใจแต่เนรัญชราน่ะแหละ ตอนแรกก็ห้ามเสียเหลือเกิน ไม่ร่้ยังไง เปลี�ยนใจชวนหลานมาซ้อมเต้นและอัดคลิปกันที�บ้าน หลังๆ มามิรินไม่อัดคลิปตัวเองเต้นแล้วครับ แต่มาขออัดคลิปป่�กับย่าแทน เราสองคนก็ต้องหัดใหม่เป็นดาราหน้ากล้อง ตลกอะไรร่้ไหม มีคนกดหัวใจให้เราด้วยนะ52การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
คลิปคุณย่าทำกับข้าว คลิปผมรีวิวโมเดลหุ่น ด่ตัวเองในคลิปก็ขำ เพราะเผลอเกกหน้าหล่อไปด้วย นี�พอมิรินจะอัดคลิปอีก ผมกับเนก็ต้องเตรียมตัวกันนะครับเนรัญชราถึงขั�นเตรียมบทพ่ดให้ผมเลยทีเดียว สนุกไปอีกแบบนะครับ โลกยุคนี� นี�มิรินจะมาถึงแล้ววันนี�ชวนเพื�อนๆ มาซ้อมเต้นกัน ผมว่าจะลงไปด่สักหน่อย มีเด็กๆ อย่่ในบ้าน แล้วมันร่้สึกวัยรุ่นตามไปด้วยเลยครับ เอ ใส่เสื�อตัวไหนลงไปดีนะ ถามเนรัญชราก่อน53การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
20 ม่นาคม พ.ศ. 2568 ผมกำลังงีบหลับยามบ่าย เสียงเจ้ามิริน ตะโกนมาแต่ไกล คุณป่�ๆๆๆ นี�ละเสียงนาฬกาปลุกที�ผมยินดีตื�นทันที เพราะมาพร้อมอ้อมกอดอุ่นๆ เลย วันนี�มีเรื�องใหม่มาอ้อน บอกให้ช่วยหลอกย่าไปเข้าชมรมลีลาศ จะถ่ายคลิปอีกละ ผมนึกๆ แล้วก็นึกขึ�นมาได้ว่า ไม่เห็นต้องหลอกย่าเลย เพราะจริงๆ เนรัญชราชอบเต้นมาก ตอนสาวๆ นี�พลิ�วสุดในฟลอร์แล้ว แต่ทำไมเนรัญชราถึงไม่ได้ไปเต้นต่อนะ คงเพราะมัวแต่เลี�ยงล่กและด่แลผมนี�ละ เพราะตั�งแต่มีสินธุ์ เธอก็ลาออกมาอย่่บ้านด่แลพวกเรา งานบ้านก็มีให้ทำทั�งวัน พอกำลังจะสบายหน่อย ก็มาด่แลเจ้ามิรินต่อ เลยหมดเวลาไปทำอะไรที�ชอบซะนี� คิดๆ ด่แล้ว ถึงยังไงก็คงไม่มีอะไรสายเกินไป เดี๋ยวผมไปด้วยดีกว่า เดี๋ยวมาเล่าว่าคุณย่าเนลืมท่าเต้นไปหมดแล้วรึเปล่านะครับ55การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
21 ม่นาคม พ.ศ. 2568 เมื�อวานกลับบ้านสลบกันไปเลยทั�งป่�ย่า เจ้ามิรินไปค้นหาชมรมลีลาศ ผมก็นึกภาพว่า ลีลาศแบบบอลร่ม ค่อยๆ หมุน ค่อยๆ เต้น ปรากฏว่า มีทุกจังหวะเลย แล้วคุณย่าเนรัญชรานะ ตอนแรก เหมือนนึกท่าไม่ออก เขินสักพัก พอเจอแกงค์สว.ร่วมอุดมการณ์ ไม่หยุดเต้นเลย ส่วนผม ผ่้ไม่มีพื�นฐานการเต้นแต่อย่างใด หมุนจนงง นี�ละนะผ่้ส่งอายุ ยืดอกพกยาดมนะครับ ส่วนเจ้ามิริน สนุกอย่่คนเดียวที�ได้ถ่ายคลิปป่�ย่าตายายเต้นกัน เฮ้อ ถ้าจะไปกันจริงจัง ผมคงต้องไปฝกสเต็ปให้ถ่กต้องสักหน่อย ไม่งั�นหมุนผิด เหยียบเท้ากันยุ่งตายเลย56การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
การไปชมรมนี�ก็ดีนะครับ ทุกคนด่สดใส ได้แต่งตัวสวยหล่อกันด้วย คนในชมรมมีทุกรุ่นเลยทั�งวัยเริ�มทำงาน ยี�สิบปลายๆ สามสิบ สี�สิบ วัยใกล้เกษียณ และวัยเกาแบบเรา เดี๋ยวเต้นกันไปสักเดือน ก็จะมีจัดงานพรอมกันให้ฉลอง ให้ล่กหลานมาชม เป็นความภ่มิใจเล็กๆ ตอนไปฝกผมเจอผ่้หญิงคนนึง อายุประมาณ 40 กว่าๆ เธอบอกว่า เพิ�งมาขอเข้าชมรมได้ไม่นาน เพราะอยากออกกำลังกาย และหาอะไรสนุกๆ ทำ เธอบอกว่า เธอทำงานเครียดมาก และไม่ค่อยมีเวลา อยากออกกำลังกายแต่เธอไม่ชอบวิ�ง ไม่ชอบไปฟตเนส แต่ร่้สึกชอบเต้นและอยากใส่ชุดสวยๆ เต้นถ่ายคลิปเก็บไว้ด่ตัวเองตอนมีแรง ปรากฏว่า พอได้ลองทำสนุกมากๆ มาซ้อมเรื�อยๆ ก็ร่้สึกร่างกายแข็งแรง แถมได้ลองไปแข่งกับเขาด้วย แม้จะไม่ได้รางวัลอะไร แต่เธอภ่มิใจที�ซ้อมจนไปแข่งได้ และมีคลิปสวยๆ ไว้อวดล่ก นี�เป็นไอเดียที�ดีมากเลยนะผมว่า เพราะการที�ได้เริ�มทำอะไร ไม่มีคำว่าสายเกินไปหรอกครับ ผมก็จะเริ�มวันนี�จริงจังละครับ57การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
17 ธันวาคม พ.ศ. 2568 ปีนี�ลมหนาวมาเร็ว ทำให้การตื�นเช้าไปเดินเล่นได้ใช้เวลานานขึ�นอีกหน่อย เนรัญชราเธอแข็งแรงกว่าผมเยอะ เพราะถึงตอนนี� เธอก็ยังวิ�งออกกำลังกายเหยาะๆ พอได้ ต่างกับผมที�เน้นเดินเป็นหลัก เหนื�อยก็พัก เอาตามที�ไหว แต่บางที ก็อยากหาอะไรท้าทายทำบ้าง จริงๆ ผมก็อยากวิ�งไปกับเนรัญชราบ้างเหมือนกัน เคยอ่านข่าว คุณตาวัย 70 ปี ยังวิ�งมาราธอนได้เลย ถ้าผมจะลองบ้างจะดีไหมนะ58การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
59การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ18 ธันวาคม พ.ศ. 2568 วันนี�มิรินมาตั�งกล้องอย่่หน้าบ้าน บอกว่ามาเตรียมถ่ายสัมภาษณ์เนรัญชรากับผม และมีหน่น�ำรินทร์มาด้วย ผมเองก็ไม่ร่้จะพ่ดอะไร แต่เจ้ามิริน บอกว่า just relax พ่ดตามความร่้สึกจากใจเดี๋ยวไปตัดต่อเอง ใช่สิ เดี๋ยวนี�มิรินดังใหญ่ ทำคลิปหาเงินได้ด้วย แต่ก่อนถ่ายตัวเองเต้น เปลี�ยนมาถ่ายป่�กับย่าเต้น ไปถ่ายชาวชมรมลีลาศจนเค้าติดใจให้ไปถ่ายทำคลิปจริงจัง จนมาวันนี� อยากมาถ่ายแบบสัมภาษณ์ซะนี�ผมเห็นเนรัญชราตื�นเต้นกว่าผมอีก จัดหน้าผมให้ตัวเอง แล้วกลับมาด่ความเรียบร้อยให้ผมด้วย เมื�อเราสองคนพร้อม เจ้ามิรินก็เริ�มตั�งคำถามว่า “ความสุขของชีวิต คืออะไรคะ” สำหรับผม ความสุขคือการได้เจอเนรัญชรา ตั�งแต่วันแรกที�เจอจนถึงวันนี� ตอนนั�นผมคิดอย่างเดียวเลยว่าชีวิตผมคงจะมีความสุขมาก ถ้าได้มีเขามาใช้ชีวิตอย่่ด้วยกันทุกวัน
ส่วนเนรัญชรา เธอตอบมิรินว่า เธอสงสัยมาตลอดว่าความสุขคืออะไร จนเมื�อได้เจอผม และแม้ว่าชีวิตที�ผ่านมาของเราจะมีทั�งสุขและทุกข์ แต่เพราะว่า ความสุข ความทุกข์ เป็นของค่่กัน กว่าจะเจอความสุขที�แท้จริง เราก็ต้องอดทน ผ่านความทุกข์และเรื�องราวมากมายไปให้ได้ ที�จริง เราสองคนต่างโชคดี ที�ช่วงเวลาที�ยากลำบากนั�น มีใครคนหนึ�งคอยอย่่เคียงข้างเสมอ สำหรับเราทั�งสองคน ความสุข คือ การมีชีวิตที�มั�นคง ทั�งกายและใจ ทำให้ชีวิตที�ผ่านมา ไม่ว่าเราจะเจอคลื�นลมพัดแรงเท่าไหร่ เราก็จะผ่านทุกเรื�องไปได้ แล้วกลับขึ�นมายืนได้อีกครั�งอาจต้องใช้เวลา แต่ก็เพราะเวลา คือ เครื�องเยียวยาความทุกข์ แล้วยังช่วยพาโอกาสใหม่มาให้ชีวิตเราได้ เวลาก็เปรียบดังสายน�ำที�ไม่มีวันไหลย้อนกลับ ดังนั�น ขอให้คิดว่า ทุกการเปลี�ยนแปลงนำพามาซึ�งสิ�งที�ดีกว่า การที�เราได้เรียนร่้และใช้ชีวิตอย่างดีที�สุด ไม่ว่าจะเพื�อตัวเอง หรือคนที�เรารักล้วนควรค่าแก่การลอง Awww…That’s so wonderful คือประโยคที�มิรินพ่ดกับเรา แล้ววิ�งมากอดเราแน่นครับ คลิปนี� ถ้าใครได้ชม ก็ช่วยแชร์ด้วยนะครับ ปีนี� เรายังกอดกันอบอุ่นใจ ส่วนปีต่อๆ ไป จะเป็นอย่างไรผมก็ไม่กลัวแล้ว ทำให้ดีที�สุด มีความสุขที�สุดในทุกวันก็พอครับ60การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 มกราคม พ.ศ. 2569 สวัสดีปีใหม่ 2569 ปีใหม่ปีนี� ผมกับเนรัญชราตั�งเป้าหมายว่าจะท่องเที�ยวให้มากอีกหน่อย เพราะปีที�แล้วได้ไปทริปสั�นๆ หลายที�ร่้สึกว่าได้พลังมากเลยครับ แล้วก็อยากจะเอาเจ้ามิรินไปด้วย เพราะตอนนี�หน่น�ำรินทร์มาทำกิจการร้านกาแฟของเราต่อ แล้วก็สอนทำขนมด้วย เลยมีงานยุ่งไม่ขาดมือ ส่วนล่กค้าที�ตามมาก็ไม่ใช่ใครที�ไหน มาจากชมรมลีลาศ และชมรมผ่้ส่งอายุที�เราไปกันนั�นละ หน่น�ำรินทร์ทำขนมไปให้ ก็ติดใจกันใหญ่ตามมาขอส่ตร ไปๆ มาๆกลายเป็นขอเรียนกันซะนี� ผมดีใจที�น�ำรินทร์มีความสุข และยุ่งๆ กับการทำหลายๆ อย่าง ที�จริงล่กสะใภ้ของผมยังสวย ยังน่ารัก มีหนุ่มๆ มาวนเวียนที�ร้านผมก็เห็นอย่่แต่เธอก็ไม่ได้เลือกใคร เธอบอกว่าเกรงใจพวกเรา และยังยุ่งเกินไปที�จะมีใครคนใหม่ และที�สำคัญ ยังคิดถึงสินธุ์ทุกวัน สำหรับผม สินธุ์เค้าจากพวกเราไปนานมากแล้ว เราคือคนที�ยังต้องใช้ชีวิตต่อไป เราก็ต้องมีความสุขกับชีวิตโดยไม่พยายาม แม้หน่น�ำรินทร์จะทำตัวยุ่งตลอดเวลาเพื�อให้ทุกคนคิดว่าเธอไม่เป็นอะไร แต่พวกเราก็ร่้ว่าเธอคงเป็นทุกข์มากเช่นกัน ยิ�งการที�เธอไม่เปดใจให้ใคร ก็ยิ�งแสดงว่าเธอยังยึดติดกับสินธุ์มากเท่านั�น61การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
เนรัญชราเคยพ่ดกับน�ำรินทร์ว่า สิ�งที�เราควบคุมไม่ได้ เราต้องปล่อยไป เธอเองก็รักสินธุ์ยิ�งกว่าชีวิต และพยายามทำทุกอย่างไม่ให้สินธุ์จากเราไป แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้ นั�นยิ�งเสียใจมากกว่า เนพ่ดเหมือนว่าเธอร่้อย่่แล้วว่าจะมีเรื�องนี�เกิดขึ�น ซึ�งเรื�องนี� ผมเองก็ร่้สึกเหมือนกันว่าทำไมวันที�เกิดเรื�องนั�น เนถึงด่ร้อนรนทั�งวันขนาดนั�น แต่ก็นั�นแหละ เราควบคุมชีวิตไม่ได้ทุกอย่าง การมีสติ ยอมรับการเปลี�ยนแปลง และปล่อยวาง ถึงจะทำให้เราใช้ชีวิตต่อไปได้ ผมหวังให้น�ำรินทร์มีความสุข เธอยังมีเวลาชีวิตอีกมาก เธอก็เหมือนล่กสาวของผม ถ้ามีใครสักคนที�พร้อมมาด่แลเธอ เหมือนผมที�ด่แลเนรัญชรามาตลอดก็คงจะดี เพราะการแก่ตัวลงแล้วมีเพื�อนเคียงข้างร่วมเดินทางไปด้วยกันทุกที� คงจะมีความสุขมากกว่า อย่่คนเดียวแน่นอนครับ62การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 มกราคม พ.ศ. 2570 ปี 2570 มาถึงแล้ว เราสี�คนอย่่บนยอดดอยอินทนนท์ จ.เชียงใหม่ มีผม เนรัญชรา มิริน หน่น�ำรินทร์ และผมกำลังนั�งเขียนบันทึกอย่่ที�จุดชมวิวธรรมชาติกิ�วแม่ปาน ไม่น่าเชื�อนะครับ ผมอายุ 70 กว่าแล้ว และเนก็เกิน 65 ยังเดินขึ�นยอดดอยที�ส่งที�สุดในประเทศไทยได้ ภ่มิใจมากเลยครับ แต่นี�อาจเป็นการเดินเขาครั�งสุดท้ายของผม เพราะรอบนี�ก็ร่้สึกหายใจไม่ค่อยทัน และต้องค่อยๆ เดิน ค่อยๆ พักตลอดทางผิดกับเนรัญชรา ที�ยังมีแรงอย่่มาก ส่วนมิรินและหน่น�ำรินทร์ ก็คอยดันพวกเราไปนั�นแหละครับ ผมกับเนรัญชราเคยมาตอนสมัยแต่งงานใหม่ๆ ขับรถข้ามดอยไปนอนแถบฝังป�าสน แล้วมาเดินเส้นทางธรรมชาติที�นี� พอมีสินธุ์ ก็เคยพามาตอนยังเล็ก มาเดินวัดพลัง แล้วก็ไปตั�งเต้นท์นอนบนดอยอีกฝัง พวกเราชอบที�นี� เพราะรวมเวลาเดินตลอดเส้นทางประมาณไม่เกิน 3 ชั�วโมง มีจุดข้ามลำธารเล็กๆ น�ำตก และเมื�อเดินผ่านป�าเขาไปจะเจอทุ่งกว้าง ที�มีจุดชมวิวโอบล้อมด้วยขุนเขา ผมเคยมาตอนเช้ามีทะเลหมอกสวยงามมากๆ ครับ จากจุดชมวิวมีทางเดินลงเลียบภ่เขา จะเจอทิวต้นดอกกุหลาบพันปีสีแดงสดรับลมอย่่สวยงามมาก เนรัญชราชอบมากบอกว่า กุหลาบพันปีสีแดงทำให้อยากอย่่ยงคงกระพันสวยเหมือนสาวสองพันปีเลย63การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
มองด่เนรัญชรา มิริน และน�ำรินทร์ สาวสามคนนี� สวยสดใส ในแต่ละช่วงวัยผมโชคดีมากกว่าใครเลย ที�มีภรรยา และล่กหลาน คอยด่แลแบบนี� ผมคิดว่า น�ำรินทร์ก็คงจะมีอายุยืนยาวและมีสุขภาพดีไม่ต่างจากเนรัญชรา เพราะสองคนนี� คอยด่แลกันและกัน ทั�งเรื�องสุขภาพและความงาม สองคนนี�ไม่ทำศัลยกรรม ไม่ฉีดโบท็อกซ์ฟลเลอร์นะครับ เห็นบอกของามตามธรรมชาติ สวยสมวัยจากภายใน ไม่เปลืองเงินด้วย ส่วนมิรินแอคทีฟทุกเรื�องยิ�งกว่าพวกเรา เห็นบอกว่าหน่อยากอย่่สักร้อยปี จะถ่ายคลิปไปให้ทั�วโลก ผมก็อยากอย่่นานๆ อยากมีแรงไปไหนมาไหนมาแบบนี� ผมมีความสุขมากเลยครับ64การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 มกราคม พ.ศ. 2572 สวัสดีปีใหม่สาคร ปีนี�เปลี�ยนที�นอนมาอย่่โรงพยาบาลจนได้ เนรัญชราก็เลยต้องตามกันมานอนด้วย ร่างกายเสื�อม สังขารมีวันโรยรา เส้นเลือดหัวใจเส้นหนึ�งดันตีบซะนี�ต้องทำบอลล่น สงสารมิริน วันนั�นผมไม่สบายมิรินกับน�ำรินทร์มาหาพอดี คงตกใจมากเลยแต่การที�เราเคยคุยกันมาแล้วว่าเมื�อมีเหตุฉุกเฉินจะทำอย่างไร สองสาวก็ช่วยปฐมพยาบาลเบื�องต้น น�ำรินทร์ประคองผมนอนราบ รีบทำ CPR ตามที�เคยฝกกันมาในระหว่างที�มิรินรีบตามรถพยาบาล มารับผมไปส่งถึงมือหมอได้ทันเวลา แต่นี�ผ่าตัดทำบอลล่นเรียบร้อยทุกอย่างน่าจะดีขึ�นครับ ต่อไปนี�กิจกรรมใช้แรงเยอะคงต้องลดลงแล้ว อีกเรื�องที�เราตัดสินใจทำไว้ คือ ประกันสุขภาพครับ การไม่สบายของผ่้ส่งอายุอย่างผมนั�นมีค่าใช้จ่ายที�ส่งมากเฉพาะทำบอลล่นหัวใจเกือบสองแสน ค่าห้องอีกวันละหมื�นกว่าบาท ทางเลือกผมน้อยเพราะวันนั�นเร่งด่วนต้องเข้าโรงพยาบาลเอกชน ดีนะมีประกันสุขภาพครอบคลุมช่วยเรื�องค่าใช้จ่ายได้จริงๆ ไม่งั�นเสียดายเงินเก็บออมเลย เก็บมาทั�งชีวิตกลับเอามาใช้ในการเจ็บป�วย แทนที�จะไว้ให้มิรินได้ใช้ เพียงแต่ผมคิดในมุมกลับว่า แล้วคนอื�นที�ไม่ได้มีทุนทรัพย์เหมือนผมจะทำอย่างไร ต้องรอคิวที�โรงพยาบาล หรือสวัสดิการจากรัฐ จะพอไหมนะ65การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
สิ�งที�แน่นอนคือการเตรียมตัวเองให้พร้อม ผมเองก็หัดเรียนร่้เรื�องการเงินมาตอนก่อนเกษียณ และมาหลังเกษียณก็อยากเรียนร่้เรื�องการเงินการลงทุนให้งอกเงย ผมเคยลองหัดลงทุนแบบใหม่กับพวกเหรียญคริปโตเคอเรนซี�ด้วยนะครับ แต่ร่้เลยว่าไม่เหมาะกับคนหัวใจอ่อนแอ คนแก่อย่างเรารับความเสี�ยงส่งนั�นไม่ไหว ยกเว้นอยากลองด้วยสัดส่วนเงินน้อยๆ แต่ก็ลุ้นอย่่ดี ผมเคยเล่นหุ้นตอนหนุ่มๆ แต่ก็ไม่รอดเพราะเศรษฐกิจมีขึ�นลง ใจเราไม่นิ�งก็ขายไปหมด แต่สิ�งที�ผมงอกเงยก็คือ เอาตึกเก่าไปทำโฮสเทลทำร้าน ได้ค่าเช่ามาเรื�อยๆ กับอีกอย่างคือทองคำ ซื�อตามเนรัญชราว่า จะขายหลายที เนรัญชราก็ห้ามไว้ จนตอนนี� ราคาทองก็ยังเพิ�มขึ�นเรื�อยๆ ผมก็อุ่นใจไว้ให้มิรินนั�นละ เผื�ออยากไปเรียนเมืองนอก หรืออยากทำธุรกิจอะไรจะได้มีทุนทรัพย์66การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
การเจ็บป�วยของผมปีที�ผ่านมา ทำให้คิดอะไรได้หลายอย่าง ปลงกับชีวิตก็อย่าง แต่อีกอย่างคือแรงฮึดในการใช้ชีวิตมากกว่า ผมจำได้เลยตอนผ่าตัดเสร็จแล้วทุกคนมารุมกอดผมนั�น มันเหมือนได้ชีวิตใหม่เลย เนรัญชราน่าจะร้องไห้จนตาบวมกลัวผมไม่ตื�นล่ะสิ ส่วนเจ้ามิริน กอดไม่ปล่อยจริงๆ เอาละปีนี�ตั�งเป้าหมาย ทะนุถนอมชีวิต ไว้ให้เป็นหมอนอิงของครอบครัวละกันครับ ส่วนอะไรที�ยังไม่เคยได้ทำก็อยากเรียนร่้อีกอุตส่าห์ได้โอกาสชีวิตที�สองแล้วนี�นา67การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 มกราคม พ.ศ. 2573 สวัสดีปีใหม่ครับ จำได้ว่าปีใหม่ปีที�แล้ว ตั�งเป้าหมายจะถนอมชีวิตให้ดี แต่ดันเจอผลสะสมของชีวิตวัยหนุ่มก็เลยทำให้ปีที�แล้วผมป�วยทั�งปีเลยหมอบอกว่า ร่างกายก็เป็นแบบนี�แหละ เริ�มเสื�อมตามกาลเวลา ผมเคยมีช่วงชีวิตวัยหนุ่มที�ชอบส่บบุหรี�มากๆ ส่บจัดเลย เพิ�งมาเลิกตอนที�เนรัญชราท้องนั�นละ มาส่งผลทำเอาป�วยไอทั�งปี ลามมาถึงปอด บุหรี�ไม่ดีเลยครับ แม้จะเลิกมานาน แต่ผลเสียที�ทำลายปอดเรามันเกิดขึ�นไปแล้ว มาเห็นผลตอนช่วงหลัง ยิ�งปีที�แล้วมีฝุ�นพิษ อากาศไม่ดี ปอดก็คงทำงานหนักไปอีก หมอบอกว่า ที�ผมป�วยเป็นโรคหัวใจส่วนหนึ�งก็มาจากบุหรี�เหมือนกัน ดีนะครับที�เนรัญชราชวนผมฝกหายใจ เอจำไม่ผิด ก็ตั�งแต่เธอเริ�มชวนผมวิ�งนั�นละ เธอบอกว่า ปอดจะได้แข็งแรงอย่่กันนานๆ ยิ�งทำตอนเช้ายิ�งดี นี�ถ้าตอนนั�นเนไม่คอยเตือน ผมคงป�วยเยอะกว่านี� เอาเป็นว่าเริ�มต้นปีใหม่นี� ขอให้ผมสุขภาพดีคงที�ก็ยังดีครับ ปีนี�ผมมีเป้าหมายอยากเรียนร่้เกี�ยวกับการออกแบบโมเดลบ้าง เห็นมิรินบอกว่ามีคอร์สให้เรียนแบบออนไลน์ ว่าจะลองด่ครับ68การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 มกราคม พ.ศ. 2574 สวัสดีปีใหม่ 2574 ปีนี� ผมและเนรัญชรากลายเป็นบัดดี�มิรินจริงๆ และได้เรียนร่้อะไรมากไปกว่าที�ตั�งใจไว้ เพราะว่ามิรินเตรียมเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว เลยทำโพรไฟล์กิจกรรมมากเลยผมและเนรัญชราก็คอยสลับคิวไปส่งมิริน ไปที�ต่างๆ เลยได้เรียนไปด้วย มิรินตั�งใจอยากเข้าคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ศิลปะและการออกแบบ ที�สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง เห็นว่า ต้องมีผลงานมาไว้ตอนสอบสัมภาษณ์ ที�นี�บ้านเราก็สนุกเลยครับ เพราะเราสองคนต้องเป็นแบบให้มิรินวาดร่ปบ้าง ทำเสื�อผ้ามาให้ลองใส่บ้าง ต้องถ่ายแบบบ้าง แถมยังต้องช่วยหลานตัดเสื�อผ้า ทำโมเดลหุ่นโชว์บ้าง บางวันต้องไปโรงงานไปตามแบบพิมพ์ผ้า ผมเห็นเนรัญชราสนุกไปกับหลานมากๆ ตอนนี�ร้านกาแฟที�เราทำมีส่วนขายเสื�อผ้า และของประดับผลงานของมิรินด้วยนะครับ ก็เราสองคนนี�ละเป็นพนักงานร้าน ทำทุกอย่างยุ่งทุกวัน เรียนร่้ใหม่ทุกวันแล้วแต่บอสมิรินจะสั�ง ผมมีความสุขมากที�สุดเลยครับ อยากมีแรงกำลัง อยากกลับเป็นหนุ่มกว่านี�อีกนิด คงจะได้ช่วยสาวๆ ทำอะไรได้อีกเยอะเลยครับ69การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
2 ตุลาคม พ.ศ. 2578 ตอนนี�เวลาประมาณสามทุ่มนิดๆ ผมหลบมานั�งเขียนไดอารี�อย่่ตรงระเบียงบ้าน ลมพัดเย็นสบาย ด่สิใบของต้นลำดวนสั�นไปตามลม เมื�อไหร่จะเดือนมีนาคมสักที ลำดวนจะได้ออกดอก เพราะดอกเต็มต้นเมื�อไหร่ บ้านก็มีกลิ�นหอมอ่อนๆ ไปทั�วที�สำคัญ มีคนๆ หนึ�งชอบมากนัก ดอกลำดวนนี� วันนี�เจ้ามิริน หลานสาวตัวแสบของผม มารับที�บ้านแต่เช้า พาผมไปทำบุญ ไปซื�อของ ไปทานอาหารญี�ปุ�น เดี๋ยวนี�มีร้านเลือกเยอะจนจำชื�อร้านไม่เคยได้ แต่น่าเจ็บใจ คือ ก่อนกลับพาแวะโรงพยาบาลซะนี� ร่างกายต้องเช็คนี�นะ ก็วันนี� ผม อายุ 75 ปี แล้ว ครบรอบวันเกิดทีไร มิรินจับตรวจสุขภาพทุกปี เรื�องแบบนี� ก็คงต้องยอม เพราะผมอยากอายุยืนยาวไปอีกหน่อย อยากร่้ว่า มิรินตัวแสบ จะลงเอยกับใครคนไหน ผมก็อยากอุ้มหลานกับเค้าบ้าง อยากเป็นป่�ทวดเฟียวๆ ตามเทรนด์ เอ้า มิรินเรียกไปเป�าเค้กแล้ว คุณป่�อายุป่นนี� ยังขอพรจากเค้กวันเกิดได้รึเปล่านะ.....70การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
…วันเวลาที�เราไม่อยากให้มาถึง...71การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 มกราคม พ.ศ. 2587 สาครที�รัก ก่อนอื�น ขอโทษที�แอบเปดอ่านไดอารี�ของคุณนะคะ กว่าคุณจะพลิกกระดาษมาถือ ไดอารี�หน้านี� ฉันอาจออกเดินทาง ไปไหนสักแห่งที�แสนไกลแล้วนะคะ แต่ไม่ว่าที�ตรงนั�นจะไกลสักเพียงไหน ฉันก็จะไม่มีทางลืมคุณแน่นอน และหากเส้นทางนั�นพอจะมีที�หยุดพักกลางทาง ฉันจะนั�งรอคุณตรงนั�นนะคะ สาครที�รัก ตั�งแต่วันแรกที�ร่้จักกัน ฉันก็รักคุณหมดหัวใจเลยนะคะ จะบอกว่าคุณร่ปหล่อแบบที�ไม่ใช่สเปกของฉันหรอก เพราะมาคิดด่แล้วตอนสาวๆ มานี�จริงๆ ฉันชอบหนุ่มตี๋มาก แต่ไม่ร่้ใจไปหลงรักพี�สาครหนุ่มตาโตคิ�วเข้มคนนี�ได้ยังไง น่าจะเป็นเพราะโชคชะตาของเรา และความรักที�คุณมีให้ ความสม�ำเสมอตั�งแต่คุณบอกว่าจะขอโอกาสจากคุณพ่อมาจีบฉัน คุณก็ไม่เคยห่างจากฉันไปไหนเลยสักวันเราคุยกันทุกวัน วันไหนเลิกงานเร็วมีเวลาคุณก็มาหา วันเสาร์อาทิตย์ว่างเมื�อไหร่ คือเวลาของฉัน คุณบอกรักฉันทุกวัน คุณมีดอกไม้ให้ฉันทุกวันสำคัญ ทุกเรื�องเล็กน้อยที�คุณทำให้ฉัน คือโลกทั�งใบของฉันที�ฉันมีแต่ความอบอุ่นใจที�มีคุณอย่่ด้วยเสมอ วันที�คุณบอกว่าอยากใช้ชีวิตกับฉันนั�นคือวันที�ฉันมีความสุขที�สุด เพราะฉันเห็นภาพชีวิตที�แสนสุขจริงๆ ค่ะ แม้ชีวิตจริงที�เราอย่่ด้วยกันจะมีทั�งสุขและทุกข์ คุณก็คือคนที�อย่่ข้างฉันตลอด เราเคยมีวันที�กอดกันร้องไห้ แต่เราก็ผ่านมาได้ทุกเรื�อง ไม่ว่าสัญญาไหนที�ให้ คุณก็พยายามทำได้ทุกเรื�อง ไม่ว่าฉันจะบอกหรือแนะนำอะไร คุณก็ยอมรับฟังเสมอ ถึงคำแนะนำของฉันจะผิดบ้างถ่กบ้าง คุณก็ไม่เคยว่า เรื�องเดียวที�คุณจะดุก็คือความซุกชนของฉันเรื�องปีนโตะเก้าอี�เท่านั�น72การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
สาครคะ ชีวิตเรายืนยาวอย่่ด้วยกันมาด้วยดีจริงๆ ดีจนฉันไม่ร่้ว่าถ้าอย่่โดยไม่มีคุณแล้วจะเป็นอย่างไร และฉันไม่อยากเป็นคนที�ต้องอย่่ลำพัง ขอโทษด้วยนะคะที�อาจต้องจากกันไปก่อน เพราะร่างกายนี�คงจะไปต่อกับหัวใจของฉันไม่ไหวแต่คุณร่้ใช่ไหมคะ ว่าคุณจะต้องอย่่ต่อไปอย่างมีความสุข คุณเป็นหมอนอิงให้กับล่กหลานอย่่นะคะ เพียงแต่ว่าถ้าเริ�มเหนื�อยจริงๆ เราก็คงต้องหลับตาพักบ้าง เพราะที�ผ่านมาเราก็ได้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าแล้ว สำหรับชีวิตของฉัน ทั�งชีวิตนี� ฉันมีความสุขที�ได้อย่่กับคุณนะคะ รักคุณหมดหัวใจ เมื�อกลีบดอกไม้ร่วงโรย เราคงได้พบกันใหม่นะคะ เนรัญชรา73การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
1 มกราคม พ.ศ. 2587 ไม่ต้องห่วงนะ เนรัญชราที�รักของผม ตอนนี�มิรินกอดผมไว้แน่น น�ำรินทร์ก็ด้วย แต่ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน รอผมด้วยนะ เนรัญชรา ผมรักคุณมากสุดหัวใจ สาคร.....74การเรียนร่้ไม่มีวันสิ�นสุด ชีวิตมีเป้าหมายใหม่ให้พุ่งชนเสมอ
บทส่งท�าย Living willเมื�อดอกไม้ร่วงโรย...เราจะยังโหยหาสิ�งใด?
2 ตุลาคม พ.ศ. 2588วันนี�ผมอายุ 85 ปี แล้วนะครับอายุผมมากพอๆ กับต้นลำดวนหน้าบ้านนั�นแหละต้นลำดวนนั�น เราได้มาเป็นของขวัญในวันแต่งงานลำต้นยังไม่ใหญ่ ส่งพอดีเรา พ่อแม่ของผมซื�อมาปล่กให้หน้าบ้านบอกว่า ลำดวนจะเติบโตต้นใหญ่ให้ร่มเงาดอกลำดวนสวยดั�งงานปัน ความสวยงามนั�นคือความอ่อนโยน ความละเมียดละไม แทนคำสอนให้เราใช้ชีวิตทุกย่างก้าวด้วยความระมัดระวังให้ความสำคัญ จดจำทุกวินาทีของชีวิตและแม้จะเจออุปสรรคปัญหา ให้ความแข็งแรงของกลีบดอกเป็นเกราะกำบังความทุกข์ความโศก ผ่านพ้นด้วยเรื�องไปได้ด้วยจิตที�เข้มแข็งกลีบดอกทั�งสามมีหลายความหมายทั�งครอบครัวพ่อ แม่ และเราตัวเรา ภรรยา และล่ก สุขภาพกายใจ ความมั�นคง และสังคมคือ ปรัชญาชีวิต การเกิดขึ�น ตั�งอย่่ และเปลี�ยนแปลง ดอกลำดวนจะเบ่งบานแต่ก็เพียงปีละครั�งเปรียบดั�งความสุขของชีวิต อาจไม่ได้มาทุกวัน แต่เมื�อเกิดขึ�นให้ชุ่มชื�นหัวใจแล้ว76เมื�อดอกไม้ร่วงโรย...เราจะยังโหยหาสิ�งใด?
ก็มีวันหมดไปเหมือนดอกลำดวนที�กลีบร่วงโรยไปตามกาลเวลาแต่หากเราใช้ชีวิตไปด้วยความสุขในใจน้อมรับทุกการเปลี�ยนแปลงคิดว่านั�นคือบทเรียน บททดสอบให้ชีวิตที�มีแต่เดินไปข้างหน้าเข้มแข็งขึ�นเมื�อถึงเวลาที�ดอกลำดวนเบ่งบานอีกครั�งเราก็พร้อมรับความสุขใจอย่างอิ�มเอมแม้ในวันที�กายเริ�มโรยรา แต่หากหัวใจนั�นเต็มอิ�มด้วยความรักความสุขในทุกช่วงเวลาที�สะสมมาในชีวิตจะพยุงค�ำจุนเราให้ใช้เวลาที�เหลืออย่างเป็นสุขเมื�อถึงเวลาลาจากแสงตะวันนิรันดร์กาลก็มีเพียงแต่สายลมแห่งกาลเวลาที�จะโอบกอดรับเราออกเดินทางไกลและทิ�งไว้ด้วยตำนานแห่งชีวิตของเราเล่าขานส่่คนรุ่นต่อๆ ไปไม่ว่าเวลาของผมจะเหลืออีกเท่าไหร่ผมก็จะใช้อย่างดีที�สุดขอบคุณภรรยา ล่ก และหลานที�มอบความรักห่วงใยให้แก่ผมมาตลอด77เมื�อดอกไม้ร่วงโรย...เราจะยังโหยหาสิ�งใด?
และขอบคุณตัวเองที�ทำให้ดีที�สุด ในทุกๆ วันของชีวิตผมเขียนไดอารี�เล่มนี� เริ�มต้นจากบันทึกไว้คุยกับตัวเองไว้ตั�งเป้าหมายให้ทบทวนเรื�องราวแต่จนถึงวันนี� ผมก็หวังว่าจะมีใครสักคนได้อ่านไดอารี�เล่มนี� ของผมนะครับผมเชื�อว่าอย่างน้อยไดอารี�ของผมก็คงพอทำให้ใครบางคนอมยิ�มตามได้และหันกลับมานึกถึงชีวิตตัวเองได้บ้างดอกลำดวนร่วงมาอีกดอกแล้วผมไปเก็บให้คุณย่าก่อนนะ.....คุณป้สาคร78เมื�อดอกไม้ร่วงโรย...เราจะยังโหยหาสิ�งใด?
หนังสือนวนิยายในโครงการผลิตสื่อสรางสรรคสรางสังคมสูงวัยเชิงรุก“HAPPY ME”เรื่องราวภาคตอจากซีรีสสั้นเรื่อง “Return to Reset? :เมื่อชีวิตยอนกลับไปเริ่มใหม(ไม)ได?”ผลงานนี้ไดรับทุนสนับสนุนจากกองทุนพัฒนาสื่อปลอดภัยและสรางสรรคประจําปงบประมาณ 2567