ชาวไทยเชื้อสายจีนแต้จิ๋ว

นายสามารถ รอดสำำราญ ผู้้�อำนวยการโรงเรีียนพระปฐมวิิทยาลััย คำำ�นำำ� เพื่่�อให้้มีีความยั่่�งยืืนสืืบไป ของการอนุุรัักษ์์ศิิลปวััฒนธรรม ขนบธรรมเนีียม ประเพณีีและวััฒนธรรมท้้องถิ่่�น เป็็นสิ่่�งที่่�ชาวไทย ทุุกคนควรร่่วมกัันปลููกจิิตสำนึึก เพราะวิิถีีชีีวิิตของชาวไทยเกี่่�ยวข้้อง กัับประเพณีีและวััฒนธรรม โดยเฉพาะเด็็กและเยาวชนควรมีส่ี่วนร่่วม รัับรู้้�ประวััติิความเป็็นมาของบรรพบุุรุุษ ทำให้้เกิิดความรัักและ ความหวงแหน ความภาคภููมิิใจในถิ่่�นกำเนิิด หนัังสือเืล่่มนี้้�ได้้กล่่าวถึึง ที่่�มา ประเพณีี วััฒนธรรมของชาวไทยเชื้้�อสายจีีนแต้้จิ๋๋�ว ซึ่่�งเป็็นที่่� ยอมรัับในกลุ่่มจัังหวััดแถบภาคกลาง สมควรอนุุรัักษ์์และเผยแพร่่ หนัังสือเืล่่มนี้้�ได้้นำต้้นแบบมาจากหนัังสือื “ทวารวดีีศรีีนครปฐมพััฒนาประวััติิศาสตร์์ชาติิ และโบราณคดีี”ของสภาวััฒนธรรม จัังหวััดนครปฐม และหนัังสือเืพื่่�อการประชุุมวิิชาการนานาชาติิ เฉลิิมพระเกีียรติิ๖๐ พรรษา สมเด็็จพระเทพรััตนราชสุุดา สยามบรมราชกุุมารีี“แต้้จิ๋๋�ว : จาก มาตุุภููมิสู่่ิ�โพ้้นทะเล” งานวิจัิัย“บทบาทของชาวจีีนในการพััฒนาลุ่่�มน้ำ ำ� จีีน”โดยสุุภาพรคชารััตน์์ สถาบัันวิิจััยภาษาและวััฒนธรรมเป็็นแกนหลัักในการจััดทำและหนัังสืืออ้้างอิิงอีีกหลายเล่่ม เพื่่�อให้้ได้้เนื้้�อหาที่่�สมบููรณ์์ที่่�สุุด ส่่วนหนึ่่�งเพื่่�อการเผยแพร่่ประชาสััมพัันธ์์แก่่นัักท่่องเที่่�ยวและ ประชาชนทั่่�วไป ในหนัังสืือนี้้�มีีการแปลเป็็นภาษาอัังกฤษ ภาษาจีีน ภาษาเกาหลีีภาษาฝรั่่�งเศส และภาษารััสเซีีย กำกัับไว้้ด้้วย คณะผู้้�จััดทำหวัังว่่าหนัังสืือเล่่มนี้้� จะเป็็นแหล่่งเรีียนรู้้�ภููมิิปััญญาชาวไทยเชื้้�อสายจีีนแต้้จิ๋๋�ว เพื่่�อให้้คนในจัังหวััดนครปฐมได้้ศึึกษา มีีส่่วนร่่วมอนุุรัักษ์์และสืืบสานวััฒนธรรม ขนบธรรมเนีียม และประเพณีีในท้้องถิ่่�นสืืบไป

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย ช�วจีนำแตจิ๋วในำประเทศไทย ชาวไทยกับชาวจิีนมีการค�าขาย มีความสืัมพันธ์กันยาวนานตั�งแต่กรุงสืุโขทัยแลัะ กรุงศิรีอยุธยา มีการอพยพมาทางภาคใต� แลัะภาคกลัางจิำนวนมากตั�งแต่ครั�งอดีต ชาวจิีนแต�จิิ�วอพยพมาในเม่องไทยครั�งให้ญ่ รอบแรก ปรากฏในสืมัยสืมเด็จิ พระเจิ�าตากสืินมห้าราช พระองค์ทรงเป็นชาวไทยเช่�อสืายจิีนแต�จิิ�ว (แซึ่่แต�) ซึ่ึ�ง นับเป็นเกียรติแก่ชาวแต�จิิ�วเป็นอย่างมาก ช�วจีนำแตจิ๋วในำนำคำรปฐม ชาวจิีนที�อพยพเดินทางเข�ามาตั�งถิ่ิ�นฐานในนครปฐมถิ่่อเป็นกลัุ่มชนที�มีบทบาทสืำคัญ ในการเป็นสื่วนห้นึ�งของสืีสืันในห้น�าประวัติศิาสืตร์ของเม่องนครปฐมแลัะถิ่่อว่าเป็นกลัุ่มชน ที�มีสื่วนสืำคัญอย่างมากในการสืร�างเศิรษ์ฐกิจิ สืังคม การค�า การผู้ลัิต แลัะฐานแรงงาน รวมถิ่ึงการเพิ�มประชากรของเม่องนครปฐมในอดีต เม่องนครปฐมนั�นมีชาวจิีนอาศิัยอย้่มากรองจิากกรุงเทพฯ มีชาวจิีนแต�จิิ�ว ๗๐% ที�เห้็นประจิักษ์์ชัดเจินว่าเป็นชาวจิีนห้ร่อมีเช่�อสืายจิีนจิากบรรดาห้�างร�าน กิจิการค�าต่าง ๆ ทั�งในตัวเม่อง ตัวจิังห้วัด ตัวอำเภอ ตลัาดการค�าต่าง ๆ ทั�งเก่าแลัะให้ม่ที�มีอย้่มากมาย ในนครปฐม ด�วยอุปนิสืัยที�ขยัน อดทน รักการค�าขาย จิึงแทบกลั่าวได�ว่ากิจิการค�าต่าง ๆ นั�น ลั�วนเป็นห้�างร�านของชาวจิีนแทบทั�งสืิ�น บรรดาตลัาดเก่าโบราณีที�มีช่�อเสืียงต่าง ๆ นั�น ก็ เป็นย่านชุมชนชาวจิีนแทบทั�งสืิ�น ห้ากใครพ้ดภาษ์าจิีนแต�จิิ�วได�จิะซึ่่�อสืินค�าได�ถิ่้กลัง เพราะ คนขายสื่วนให้ญ่เป็นชาวจิีนแต�จิิ�ว เช่น ตลัาดบน ตลัาดลั่าง ตลัาดดอนห้วาย ตลัาดกกพญา ตลัาดท่านา ตลัาดบางห้ลัวง ตลัาดห้�วยพลั้ แลัะอ่�น ๆ 2

นอกจิากนี�ยังมีชาวจิีนอีกกลัุ่มที�อาจิแฝงตัวผู้สืมกลัมกลั่นจินคลั�ายกลัายเป็นชาวไทย ไปแลั�วแต่จิะเห้็นเอกลัักษ์ณี์ ค่อ ขนบธรรมเนียมในการเซึ่่นไห้ว�สืิ�งศิักดิ์สืิทธิ์แลัะบรรพบุรุษ์ ในวันตรุษ์ วันสืารท ตามประเพณีีก็ค่อพวกชาวจิีนที�เข�ามารับจิ�างทำโรงห้ีบอ�อย โรงสืี ขุดคลัอง เช่าที�ทำสืวน เลัี�ยงสืัตว์ ในอดีตผู้่านกาลัเวลัาก็แต่งงานผู้สืมกลัมกลั่นกับลั้กสืาวชาวไทยพ่�นถิ่ิ�น ซึ่ึ�งโอบอ�อมอารีให้�กลัายเป็นลั้กไทย ห้ลัานจิีนอันมีอย้่มากมายในนครปฐม ห้ลัักฐานอย่างห้นึ�งที�ย่นยันถิ่ึงจิำนวนชาวจิีนอันมีอย้่มากมายในนครปฐมตั�งแต่อดีตก็ ค่อการมีตำแห้น่งกงสืุลัจิีนในแขวงเม่องนครชัยศิรี (เม่องนครปฐมเก่า) อันมีขอบเขตอำนาจิ ห้น�าที�ไปถิ่ึงแขวงเม่องสืมุทรสืาคร ตำแห้น่งกงสืุลัจิีนนี�มีขอบเขตอำนาจิตัดสืินคดีความที� ค้่กรณีีเป็นจิีนทั�งค้่ในคดีความแพ่งแลัะคดีอาญาที�ไม่ร�ายแรงมากนัก โดยผู้้�ดำรงตำแห้น่ง จิะอย้่ในบังคับของกรมท่าซึ่�ายซึ่ึ�งเจิ�ากรมค่อ พระยาโชฎึกราชเศิรษ์ฐี ที�เป็นจิีนอันเป็น ตำแห้น่งที�ควบคุม ในกิจิธุระรวมถิ่ึงการค�าทางฝังจิีนทั�งปวง ซึ่ึ�งอย้่ในความด้แลัของเจิ�าพระยาสืุริยวงศิ์ ท่านผู้้�สืำเร็จิราชการในขณีะนั�น ปรากฏตำแห้น่ง กงสืุลัจิีนครั�งแรกในป พ.ศิ.๒๔๑๑ ผู้้�ดำรงตำแห้น่ง กงสืุลัจิีนนั�นปรากฏช่�อ ห้ลัวงทวีจิีนบำรุง แลัะ ยังปรากฏช่�อกงสืุลัผู้้�ช่วยค่อ ขุนผู้ดุงจิีนประชา แนวคิดการตั�งตำแห้น่งกงสืุลัจิีนนี�เพ่�อเป็นการ ควบคุมทางอ�อมแลัะลัดความไม่เข�าใจิใน ขนบธรรมเนียมแลัะภาษ์าราชการสื่วนกลัาง มีต่อประชากรชาวจิีนที�มีอย้่มากมายในขณีะนั�น อันทำให้�เกิดปัญห้าขึ�นต่อเน่�อง ๆ เช่น เห้ตุการณี์ อั�งยี�กว่าสืองพันคนก่อการจิลัาจิลัในแขวง เม่องนครชัยศิรีครั�งในอดีตในป พ.ศิ. ๒๓๙๕ ตำแห้น่งกงสืุลัจิีนนี�จิะเลั่อกตั�งในห้ัวเม่องที�มี 3

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย ประชากรชาวจิีนอาศิัยอย้่มาก ในการตัดสืินคดีความก็จิะใช�ขนบธรรมเนียมประเพณีีจิีน ตัดสืินค้่ความทั�งสืองที�เป็นจิีนเช่นกัน โดยที�การตัดสืินดังกลั่าวจิะไม่ขัดต่อกฎห้มายบ�านเม่อง ตำแห้น่งกงสืุลัจิีนจิะมีตำแห้น่งผู้้�ช่วยห้ากว่าในห้ัวเม่องที�มีประชากรชาวจิีนอย้่มาก เช่นที�เม่องนครชัยศิรีซึ่ึ�งมีชาวจิีนมาปรากฏตำแห้น่งกงสืุลัผู้้�ช่วยดังกลั่าวอ�างไปแลั�วอีก ตำแห้น่งห้นึ�งแลัะศิาลัเจิ�าเก่าแก่ที�มีอายุกว่าร�อยป ห้ากแยกรายลัะเอียดปลัีกย่อยลังลัึก ไปถิ่ึงประเภทของศิาสืนสืถิ่านของชาวจิีนที�เราเรียกรวมกันว่าศิาลัเจิ�านั�นก็สืามารถิ่แยกได� ทั�งศิาลัเจิ�า โรงเจิสืถิ่านปฏิบัติธรรม ซึ่ึ�งก็ยังสืามารถิ่แยกค�นห้าสืายได�อีกว่าศิาลัเจิ�านั�น ๆ เป็นของชาวจิีนกลัุ่มใด ห้ลัักฐานในปัจิจิุบันเท่าที�รวบรวมได�ค่อปรากฏจิำนวนศิาลัเจิ�าใน เขตจิังห้วัดนครปฐมที�ขึ�นทะเบียนกับกรมปกครองกระทรวงมห้าดไทยว่า มีจิำนวนทั�งสืิ�น ๕๓ ศิาลัเจิ�า ซึ่ึ�งเป็นจิังห้วัดที�มีจิำนวนศิาลัเจิ�ามากเป็นอันดับสืองในประเทศิไทย รองจิาก กรุงเทพมห้านครที�มีจิำนวน ๗๘ ศิาลัเจิ�าเลัยทีเดียว แต่ทั�งนี�ต�องขอทำความเข�าใจิก่อนว่า จิำนวนศิาลัเจิ�าที�ปรากฏนี�จิะน�อยกว่าความเป็นจิริงค่อนข�างมาก เน่�องเพราะเป็นศิาลัเจิ�า ที�ปรากฏในบัญชีรายช่�อความด้แลัของกรมการปกครอง กระทรวงมห้าดไทยเท่านั�น อันเน่�องด�วยเห้ตุผู้ลัทางบ�านเม่องในอดีตซึ่ึ�งสื่วนให้ญ่ศิาลัเจิ�าเห้ลั่านี�ก็จิะเป็นศิาลัเจิ�าเก่าแก่ อายุกว่าร�อยปทั�งสืิ�น ยังมิได�นับรวมถิ่ึงศิาลัเจิ�าทั�งห้มดที�มีอย้่ตามความเป็นจิริงแต่อย่างใด ตามความเช่�อมีศิาลัเจิ�าแลัะสืมาคมจิีนเป็นเคร่�องยึดเห้นี�ยวจิิตใจิ จิากเอกสืารงานเขียนห้ลัายต่อห้ลัายชิ�น ทั�งที�มีการลังสืำรวจิแลัะได�ข�อม้ลัสื่บต่อกันมา รวมถิ่ึงสืภาพความเป็นจิริงที�ปรากฏในห้ม้่ชาวจิีน อพยพเองพอสืรุปได�ถิ่ึงการเลั่อกตั�งถิ่ิ�นฐานของ ชาวจิีนอพยพ ๕ กลัุ่มภาษ์าในประเทศิไทยได�ดังนี� จิีนแต�จิิ�วซึ่ึ�งมีความสืามารถิ่ในการเดินเร่อ เน่�องจิาก อย้่ติดทะเลัแลัะมีพรสืวรรค์ในการค�าขายเม่�อเดินทาง เข�ามาในอาณีาจิักรสืยามแลั�วมักเลั่อกตั�งถิ่ิ�นฐาน อย้่ในกรุงเทพฯ แลัะธนบุรี รวมถิ่ึงกระจิายอย้่ ในห้ลัายจิังห้วัดของภาคกลัางซึ่ึ�งสื่วนให้ญ่จิะเป็น ชุมชนทางการค�าที�ติดริมน�ำ แลัะยังรวมถิ่ึงแถิ่บ บรรดาห้ัวเม่องชายทะเลัทางตะวันออกของไทยด�วย 4

จิีนฮกเกี�ยนมักเลั่อกที�จิะตั�งถิ่ิ�นฐานแถิ่บห้ัวเม่องชายทะเลัตอนใต�ของไทย เช่น กาญจินบุรี ราชบุรี นครปฐม อันมีสืาเห้ตุให้ญ่อีกสื่วนจิากการทำไร่อ�อยแลัะโรงห้ีบอ�อยในช่วงต�น รัตนโกสืินทร์ ซึ่ึ�งมีทั�งกลัุ่มชาวจิีนแต�จิิ�วแลัะชาวจิีนแคะเป็นแรงงานสืำคัญ ตั�งแต่รัชสืมัยพระบาทสืมเด็จิพระนั�งเกลั�า เจิ�าอย้่ห้ัวต่อเน่�องรัชสืมัยพระบาทสืมเด็จิ พระจิอมเกลั�าเจิ�าอย้่ห้ัวเป็นต�นมา จิำนวนชาวจิีน อพยพที�เดินทางเข�าสื้่อาณีาจิักรสืยามมีจิำนวน มากขึ�นอย่างรวดเร็ว ทั�งการเดินทางที�สืะดวกขึ�น โดยการโดยสืารเร่อกลัไฟที�มีจิำนวนเที�ยวมากขึ�น แลัะตั�วโดยสืารที�ถิ่้กลังทดแทนการเดินทางด�วย เร่อสืำเภาอันยากลัำบากในอดีต การต�องการ แรงงานจิำนวนมากเพ่�อเข�ามาทดแทนแรงงานไพร่ ของประชากรชาวไทย ที�ยังต�องเข�าเร่อนรับใช� ม้ลันายห้ร่อห้ลัวงในสืมัยรัชกาลัที� ๕ การดำเนิน วิเทโศิบายของพระมห้ากษ์ัตริย์ไทยในช่วงเวลัา ดังกลั่าวอันคาบเกี�ยวกับการเข�ามาของลััทธิ ลั่าอาณีานิคมของชาติมห้าอำนาจิทางยุโรป ห้ลัายสืิ�งที�เกิดขึ�นในขณีะนั�นลั�วนเป็นการปรับตัว แลัะการพัฒนาบ�านเม่องขนานให้ญ่เพ่�อเตรียมพร�อมกับการเปลัี�ยนแปลังที�เกิดขึ�น ด�านการคมนาคมเป็นช่วงที�มีการขุดคลัองสืายให้ม่ขึ�นจิำนวนมากด�วยวัตถิุ่ประสืงค์ที� แปรเปลัี�ยนไปจิากการขุดเพ่�อใช�ในราชการสืงครามมาเป็นการขุดเพ่�อประโยชน์ในการ คมนาคมแลัะผู้ลัพวงของเศิรษ์ฐกิจิการค�า ห้ลัายคลัองที�ขุดขึ�นเพ่�อเช่�อมต่อระห้ว่าง พระนครกับห้ัวเม่องทางด�านตะวันตกนั�นคาบเกี�ยวเข�ามาในดินแดนใกลั�เคียงแถิ่บนครปฐม ห้ลัายสืายเช่น คลัองมห้าสืวัสืดิ์ (๒๔๐๓) คลัองเจิดีย์บ้ชา (๒๔๐๑) คลัองนราภิรมย์ คลัองทวีวัฒนา คลัองนกกระทุงแลัะอ่�น ๆ ปรากฏห้ลัักฐานที�ชัดเจินว่าคลัองเห้ลั่านี�แลัะ คลัองสืายอ่�น ๆ ลั�วนจิ�างแรงงานชาวจิีนเป็นผู้้�ขุดทั�งสืิ�น โดยมีข�าห้ลัวงต่างพระเนตรพระกรรณี เป็นแม่กองกำกับด้แลัการขุดอีกที คลัองต่าง ๆ เห้ลั่านี� แม�ขุดต่างวาระแลัะจิุดประสืงค์กัน แต่สืิ�งที�เกิดขึ�นค่อการเปดพ่�นที�คมนาคมแลัะการเปดพ่�นที�ทางการเกษ์ตรผู้่นให้ญ่ ซึ่ึ�ง 5

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย แน่นอนว่าเป็นโอกาสืที�ชาวจิีนรับจิ�างขุดคลัองในพ่�นที�เห้ลั่านั�น การประกอบอาชีพใน สืมัยนั�นเป็นเศิรษ์ฐกิจิเพ่�อการยังชีพซึ่ึ�งต่อมาเปลัี�ยนเป็นระบบเศิรษ์ฐกิจิเพ่�อการค�าห้ลัังจิาก มีสืนธิสืัญญาเบาว์ริง ใน พ.ศิ. ๒๓๙๘ นับเป็นช่วงเวลัาที�ให้�สืิทธิพิเศิษ์แก่ชาวจิีน กลั่าวค่อ สืามารถิ่อพยพเข�ามา เม่องไทยได�อย่างอิสืระ ไม่จิำกัดจิำนวน ไม่ต�องเข�ารับเกณีฑ์แรงงานห้ร่อสืังกัดเจิ�านาย คนใดคนห้นึ�งเห้ม่อนอย่างชาวไทยไม่สืังกัดม้ลันาย ทาสื สืามารถิ่ทำการค�าแลัะย�ายไป ลังห้ลัักปักฐานในถิ่ิ�นฐานต่าง ๆ ทั�วประเทศิอย่างอิสืระเสืรี แลัะแต่งงานกับห้ญิงไทยได� สืำห้รับภาษ์ีพลัเม่องนั�น ชาวจิีนเสืียเพียง ๓ ปครั�ง ครั�งลัะ ๖ สืลัึง ซึ่ึ�งนับว่าน�อยกว่าชาวไทย อีกทั�งราชสืำนักไทยเองได�พระราชทานตำแห้น่ง ยศิถิ่าบรรดาศิักดิ์แก่ชาวจิีนที�บำเพ็ญ ประโยชน์แก่สืังคมไทยภายห้ลัังสืนธิสืัญญาเบอร์นีที�ทำในรัชสืมัยพระบาทสืมเด็จิ พระนั�งเกลั�าเจิ�าอย้่ห้ัวเป็นต�นมา น�ำตาลักลัายเป็นห้นึ�งในสืินค�าสื่งออกที�สืำคัญ พ่�นที� แถิ่บลัุ่มแม่น�ำนครชัยศิรีอันมีความอุดมสืมบ้รณี์แลัะไม่ห้่างไกลัจิากทะเลักลัายเป็นพ่�นที� ทำไร่อ�อยขนาดให้ญ่ซึ่ึ�งปอนอ�อยเข�าห้ีบที�ตั�งอย้่เรียงรายตามริมน�ำท่าจิีนแลัะลัำคลัอง ขนาดให้ญ่ มีโรงงานน�ำตาลัถิ่ึง ๓๐ โรงงาน แรกเริ�มเดิมทีการทำโรงห้ีบนั�นก็เป็นของม้ลันาย ซึ่ึ�งใช�แรงงานคนแลัะสืัตว์เป็นกำลัังสืำคัญ ในการห้ีบเน่�องด�วยยังไม่มีการลังทุนในเคร่�องจิักร จิากต่างประเทศิซึ่ึ�งก็เป็นที�แน่นอนว่าชาวจิีนเป็นแรงงานห้ลััก 6

ในการนี�ทั�งการเป็นแรงงานในไร่อ�อยแลัะการเป็นกรรมกรในโรงห้ีบ ต่อมาก็ปรากฏ การเข�ามาลังทุนของโรงห้ีบอ�อยขนาดให้ญ่ที�ใช�เคร่�องจิักรจิากต่างประเทศิจิากการทำสืัญญา ตั�งโรงห้ีบดังกลั่าวของชาวยุโรปกับรัฐบาลัสืยาม เช่น โรงห้ีบนครชัยศิรีของบริษ์ัท น�ำตาลั อินโดจิีน จิำกัด กลั่าวว่าชาวจิีนเป็นผู้้�ที�ดำเนินกิจิการผู้ลัิตน�ำตาลัทรายเก่อบทั�งห้มด ตั�งแต่ เป็นแรงงาน ปลั้กอ�อย ตัดอ�อย แลัะบุคลัากรในโรงงาน ได�แก่ ผู้้�จิัดการที�เรียกว่าห้ลังจิ้ห้ร่อ ห้ลังจิ้นายโรงห้ีบ ห้ัวห้น�าคนงานที�เรียกว่าจิีนเตง นายช่างห้ร่อไสื�ห้้� เสืมียน กุลัีในโรงงาน เจิ�าของโรงงานน�ำตาลั แลัะผู้้�ผู้้กขาดการเก็บภาษ์ีน�ำตาลัทรายเป็นชาวจิีนแทบทั�งห้มด ซึ่ึ�งใช� เคร่�องจิักรแบบไอน�ำขนาดให้ญ่แลัะปรากฏว่าโรงห้ีบนั�นแห้่งเดียวมีการจิ�างแรงงานชาวจิีน กว่า ๓,๐๐๐ คน ซึ่ึ�งยังไม่นับรวมแรงงาน ภาคการเกษ์ตรในไร่อ�อยที�จิะเป็นวัตถิุ่ดิบปอนโรงงานน�ำตาลัแห้่งนี�ด�วย จินกระทั�ง กิจิการอุตสืาห้กรรมน�ำตาลัเริ�มซึ่บเซึ่าแลัะยกเลัิกไปในที�สืุดสืมัยปลัายรัชกาลัที� ๕ ช่วงเกิด ภาวะน�ำท่วมลัุ่มแม่น�ำท่าจิีน พ.ศิ. ๒๔๑๔ แลัะมีต่างชาติผู้ลัิตน�ำตาลัออกสื้่ตลัาดโลักแลัะ ราคาต�ำกว่าประเทศิไทย แลัะมีการผู้ลัิตข�าวเพ่�อการสื่งออก มีกำไรดีกว่าอ�อย คนจิีนไม่ถิ่นัด การทำนา จิึงเป็นพ่อค�าคนกลัางแลัะตั�งโรงสืีมากขึ�นตามริมแม่น�ำท่าจิีน ประกอบกับ ในสืมัยรัชกาลัที� ๕ พระบาทสืมเด็จิพระจิุลัจิอมเกลั�าเจิ�าอย้่ห้ัวโปรดเกลั�าฯ ให้�มีการสืร�าง ทางรถิ่ไฟสืายมห้าชัย ผู้่านจิังห้วัดนครปฐมไปยังจิังห้วัดสืมุทรสืาคร แลัะในรัชสืมัยรัชกาลั ที� ๖ ได�ย�ายมณีฑลันครชัยศิรี (จิังห้วัดนครปฐม จิังห้วัดสืุพรรณีบุรี จิังห้วัดสืมุทรสืาคร) มาจิากแม่น�ำท่าจิีนมาอย้่ในตัวเม่องจิังห้วัดนครปฐม จิึงได�มีการสืร�างตลัาดบน ตลัาดลั่าง สื่วนให้ญ่นั�นเป็นชาวจิีนมาค�าขายบางสื่วน ก็ลังห้ลัักปักฐานจิับจิองเช่าที�จิากเจิ�านาย เจิ�าของ ที�ดินริมคลัองทำการเกษ์ตร เอกลัักษ์ณี์คนจิีนเทคนิคของคนจิีน (ปลั้กผู้ัก ทำสืวนยกร่อง) 7

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย ผู้�าทอดำ โรงงานย�อม ย�อมมะเกลั่อนครชัยศิรีซึ่ึ�งมีต�นมะเกลั่อห้นาแน่น อาชีพของชาวไทย เช่�อสืายจิีนที�สืำคัญ เช่น การทำน�ำปลัา การทำนา การทำผู้�าขาวม�า แลัะการทำกะป โตะจิีน การทำอาห้ารจิีนที�คุ�นเคยจิากประเทศิจิีนเข�ามาใช� ในแผู้่นดินไทยโตะจิีนนครปฐม ถิ่่อเป็นธุรกิจิที�มีช่�อเสืียงเลั่�องลั่อไปทั�วประเทศิ ด�วยรสืชาติที�เอร็ดอร่อยความห้ลัากห้ลัาย ของอาห้ารสืำห้รับโตะจิีน แลัะราคาถิ่้กกว่าจิังห้วัดอ่�น ด�วยจิังห้วัดนครปฐมเป็นแห้ลั่งผู้ลัิต วัตถิุ่ดิบขนาดให้ญ่ทางด�านโภชนาการ ห้ม้ เห้็ด เป็ด ไก่ กุ�ง ปลัา พ่ชผู้ักแลัะผู้ลัไม� ทำให้�ธุรกิจินี�สืร�างรายได�ให้�กับคนนครปฐมเป็นจิำนวนมากในแต่ลัะป 8

Teochew Chinese in Thailand Thais and Chinese had a strong friendship since Sukhothai and Ayutthaya periods when were trade partners. Also, many Chinese immigrated to the south and central Thailand in the past. The great migration of Teochew Chinese was during the reign of King Taksin who also was Teochew Chinese (Tae) which is a great honor for the Teochew people. Teochew Chinese in Nakhon Pathom Chinese immigrants who came to settle in Nakhon Pathom are considered to have played an important role and have been one of the most important parts of the historical development of Nakhon Pathom in the construction of economy, society, trade, and life. It plays a very important role in terms of production and labor base, and also makes the Nakhon Pathom population rapidly increasing numbers. The Chinese immigrants who came to settle in Nakhon Pathom were considered to be the people who played an important role and part in the historical development of Nakhon Pathom. Moreover, they were considered a group that played a very important role in building the economy, society, trade, production, and labor base and the increase in the population of Nakhon Pathom in the past. Nakhon Pathom has more Chinese residents than Bangkok. There are 70% of Teochew Chinese who are Chinese or are of Chinese descent from various businesses both in the city, the province, the district, and various old and new trade markets that are plentiful in Nakhon Pathom. With diligence, patience, and a passion for selling, it can be said that most of the businesses are almost owned by Taechew Chinese. If customers can speakTeochew Chinese, they will get a lower price because the owner is Taechew, especially in Talat Bon market, 9

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย Talat Lang market, Bang Luang Market, and Huay Plu Market. In addition, there is another group of Chinese people who may blend in until they become Thais, but we can see their uniqueness which is the tradition of worshiping sacred objects and ancestors on New Year’s Day.Through the passage of time, Chinese marry and blend in with the native Thai who embrace with their kindness to become Thai children in Nakhon Pathom. The evidence of the significant number of Chinese people in Nakhon Pathom in the past is the position of the Chinese Consul in Nakhon Chai Si Province (Old Nakhon Pathom City) which has the scope of authority over the Mueang Samut Sakhon. The role of the Chinese consul has jurisdiction over both Chinese parties in non-serious civil and criminal cases. In which the incumbent will be under the control of the Left Harbor Department. The Royal Department is Phraya Chotuk Ratchasetthi who is Chinese, which is the position under control. In all business, including trade with the Chinese which was in the care of Chao Phraya Suriyawong, the regent at that time, the position of the Chinese consul first appeared in 1868. The person holding the position of the Chinese consul was Luang Thawi Chinbamrung and also appeared the name of the assistant consul, namely Khun Phadung Chinpracha. This idea of positioning the Chinese consulate is to indirectly control and reduce misunderstandings of the customs and the central official language of the Chinese population at the time which continually cause problems such as over two thousand people rioted in Nakhon Chai Si province in the past in 1852. This position of the Chinese consul will be elected in the cities with a large population of Chinese residents. In the judgment of the lawsuit, 10

Chinese traditions will also be used to judge the two Chinese counterparts provided that such judgment is not contrary to the law of the country. The position of Chinese consul will have an assistant position only if in a city with the large Chinese population such as in Nakhon Chai Si. Chinese religious places, collectively known as shrines, can be separated into shrines, temples, and meditation centers which can still be divided to find the lineage again that the shrine belongs to which Chinese group. The present evidence which as far as is gathered shows that there are 53 shrines in total in Nakhon Pathom Province that are registered with the Administrative Department, Ministry of Interior. The number of the shrines is the second largest number of shrines in Thailand after Bangkok, which has 78 shrines. However, it must be understood that the number of shrines that appear here is much less than in reality because it is a shrine that appears on the list of caregivers of the Department of Provincial Administration, Ministry of the Interior only. Most of these shrines are all over a hundred years old. According to beliefs, shrines and Chinese associations are mental anchors. Based on the many written documents that have been explored and traced including the realities that appear among the Chinese immigrants themselves, it can be summed up that the settlement of Chinese immigrants in the five language groups in Thailand is as follows: Teochew China, which has the ability to navigate Due to its proximity to the sea and talent for trading, when entering the Kingdom of Siam, often settled in Bangkok and Thonburi including scattered in 11

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย many provinces of the central region. Most of which are commercial communities on the waterfront. It also includes the coastal provinces in the east of Thailand. The Hokkien Chinese often choose to settle in coastal provinces in the south of Thailand such as Kanchanaburi, Ratchaburi, and Nakhon Pathom, another large cause of sugarcane farming and sugarcane crushing in the early Rattanakosin period. There are both Teochew and Hakka Chinese groups as main workers. Since the reign of King Nang Klao Chao Yu Hua continued the reign of King Mongkut, the number of Chinese immigrants entering the Kingdom of Siam increased rapidly. This was due to the convenience of traveling by steamboat with more trips and lower tickets to replace the difficult sailing journey in the past along with the need for a large number of workers to replace the civilian labor of the Thai population who still had to enter the month of serving the royal family during the reign of King Rama 5 and the activities of the Thai monarch during this period overlapped with the arrival of European colonialism. Many things that happened at that time were all large-scale adjustments and developments in the country to prepare for the changes that occurred. In terms of transportation, it was during this period that a large number of new canals were dug with the aim of changing from digging for use in wartime to digging for the benefit of transportation and the aftermath of the commercial economy. Many canals that were dug to connect Bangkok and the western cities overlapped with neighboring territories in the Nakhon Pathom area, such as Maha Sawat Canal (1860), Chedi Bucha Canal (1858), Naraphirom Canal, Thawi Watthana Canal, Nok Kratung Canal, etc. There is clear evidence that these canals and other canals were all employed by Chinese laborers with different governors looking at 12

the head of the division to oversee the excavation again. But what happened was the opening of transportation areas and the opening of large agricultural areas. This, of course, was an opportunity for the Chinese to dig canals in those areas. Occupation in those days was a subsistence economy which later turned into a commercial economy after the Bowing Treaty in 1855. It was a period that gave the Chinese people special privileges, that is, they were able to migrate freely into Thailand - unlimited numbers, do not have to be enlisted in labor or affiliated with one of the bosses like Thai people are not affiliated with the primaries. The slave can trade and move to settle in various settlements around the country freely and can marry a Thai woman. For the citizen tax, Chinese people only paid ๓ times a year, ๖ salung each time, which is less than Thai people. In addition, the Thai royal court has given the position Rank and title to Chinese people who serve the benefits of Thai society. Since the Treaty of Bernie was made during the reign of King Rama V, since then, sugar has become one of the major exports. Nakhon Chaisri River Basin area which is fertile and not far from the sea has become a large sugarcane farming area that feeds sugarcane to crushing, located along the Tha Chin River and large canals. There are up to 30 sugar factories owned by the master, the crushing plant was done by human and animal labor as the main labor in the crushing. Since there is no investment in foreign machinery, the Chinese are certainly the main labor. crushing plant, subsequently, there was an investment of a large sugar cane crushing plant using foreign machinery from a European contract to set up such a crushing plant with the Siamese government, such as the company’s 13

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย Nakhon Chaisri crushing plant. Indochina Sugar Co., Ltd. said that the Chinese are the ones who operate almost all of the sugar production business. Since being a sugar cane planter, sugar cane cutter, and factory personnel, namely a manager called Long Zhu, the foreman called China Deng. Mr. Chang or Sai Hu, the clerk in the factory, the laborer, the owner of the sugar factory and almost all the monopolists of sugar taxation are Chinese. It uses large steam machines and it appears that the mill alone employs more than 3,000 Chinese workers, not including the agricultural workers in the sugar cane fields that will feed the sugar mill. Until the sugar industry business began to stagnate and finally canceled in the late King Rama V, during the flooding of the Tha Chin River basin in 1871 and foreigners produced sugar for the world market and the price was lower than in Thailand and producing rice for export more profitable than sugarcane Chinese people are not good at farming. Therefore, he became a middleman and set up more mills along the Tha Chin River. In addition, during the reign of King Rama V, King Chulalongkorn built a railway line in, Mahachai through Nakhon Pathom Province to Samut Sakhon Province and during the reign of King Rama VI moved Nakhon Chaisri Province (Nakhon Pathom Province, Suphanburi Province, Samut Sakhon Province) comes from the Tha Chin River to the city of Nakhon Pathom Province. Therefore, the upper market (Talat Bon) and the lower market (Talat Lang) was created. Most of merchants were Chinese, and some of them settled down to reserve a place from the boss, the landlord along the canal for farming. 14

Chinese identity, Chinese techniques (planting vegetables, gardening, raising grooves), black woven cloth, dye factory - Nakhon Chaisi ebony which has dense ebony trees, important occupations of Chinese Thai, such as fish sauce making, farming, loincloth making and shrimp paste making, Chinese dishes which is nationwide with delicious flavors, and a variety of dishes,and cheap in other provinces, along with being a large source of raw materials for nutrition, pigs, mushrooms, ducks, chickens, shrimps, fish, vegetables, and fruits, these are all the businesses that generate a large amount of income for Nakhon Pathom people each year. 15

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย 潮州华人在泰国 自泰中贸易——素可泰与大城王朝以来，有着悠久的历史。大量 的人移民到南方和中部地区。 而且潮州华人大举移民泰国，是时代新的表现。他，郑信大帝，是 潮州华裔（Tae）的泰国国民。他是潮州人的典型代表。 佛统的潮州华人 来到佛统府定居的中国移民被认为是发挥了重要作用的人。他们成 为了佛统历史发展上最重要的一部分，在建设经济、社会、贸易、生产 和劳动力基础方面都发挥着非常重要的作用，同时也使得佛统的人口数 量迅速增加。 除了曼谷有很多的华人以外，佛统府也有了很多的中国居民。百分 之七十的潮州华人显然是有华人或有来自于不同商业机构的华裔血统。 无论是在城市，省，区，各种新旧贸易市场，在佛统都有他们的身影。 而且他们具有勤奋、耐心、热爱交易的天性，可以说，大部分的商业活 动几乎都是中国的商场。著名的古代市场也包括华人社区。几乎所有地 方都有潮州话的影子，他们卖的商品不仅琳琅满目而且物美价廉。他们 是潮州华人，如上市场、下市场、东围市场、角帕亚市场、塔娜市场 Bang Luang Market、Huai Pool Market等。还有另一批中国人可能会 参与其中。他们尽力入乡随俗，习惯泰国的生活，但是你会看到他们的 独特之处，即新城祭祀圣物和祖先的传统。例如：元旦，撒拉节等等。 16

之前是中国人来打工，打甘蔗，碾磨，挖渠，租种园，养牲口。随 着时间的推移，他们就在当地结婚生子，得到泰国人的善意并享受在泰 国的生活。因此在佛统有很多中国人。据一项证据证实，佛统府自古以 来就有大量华人居住。而且会有华人担任中国驻那空猜是省的领事（旧 佛统市），管辖范围为 Mueang Samut Sakhon 分区，中国领事的这一职 位在非重大民事和刑事案件中具有中方双方管辖权。现任总统受左翼他 信部的控制，而皇家部 Phraya Chotuk Ratchasetthi那是中国控制的范 围。 在所有业务中，包括中方贸易由 chao pre ya su ri ya wong 当 时的州长，中国领事的职位首次出现是在1868年，是拿担任中国领事的 人的名字来命名的。銮塔维钦巴姆龙还出现了助理领事的名字，即Khun Phadung Chinpracha，这种定义中国领事馆的方法，是为了便于控制和 减少误会的发生。风俗习惯和中央官方语言是为当时广大的中国人口服 务的。因此导致问题屡次出现，例如：两千多人暴动事件等等。 在过去 1852 年的那空猜是省，中国领事的这一职位是在中国居民 较多的城市中选举产生的。这是基于中国传统的选举方式。 裁判双方都是中国人。前提是该判决不违反该国法律。如果在中国 人口众多的城市，中国领事的职位将有一个助理职位。比如在中国人居 住的那空猜是市就有一个领事助理的职位。 17

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย 拥有一百多年历史的古老神社，如果你要更精细地划分为流派， 在我们统称为神社的中国宗教场所中，它可以与神社分开，我们可以 知道这些被供奉的神明的来源以及它们的发展历程，目前我们所能收 集到的证据是，佛统府有许多神社。据我所知，目前的证据是佛统府 有许多在行政部门登记的神社。内政部认为共有53个神社，都是行省。 在泰国，佛统拥有神社的数量有78个神社，在数量方面仅次于曼谷。 必须 要 理解 的 是，这里 出现 的 神社 数量 很少。因为 它 们 是只 出现 在 省 行政 厅、内政 部 的 名单 上 的 神社。在泰国 很早的时候，有些神社就早已存在，而且这些 神社 大多 都是 百 年 以上 的 神社。这些神社 事实 上，所有 存在 的 东西，包括信仰， 都 有 中国 的 神社 和 协会的影子。 根据 许多 书面 文件，包括 调查 和 不断的信息 包括 定居 点 选举 结束 时，选举时的参与人员是5个少数民族的人其来源如下：中 国潮州的人们很善于航海，他们进入 暹罗 王国 时 具有 贸易 天赋 并且 经常 选择 在 曼谷 和 吞武 里 定居 包括 分散 在 中部 地区 多 个 省份，其中 大 部分 是 滨水 区 的 商业 社区。也 包括 在 泰国 东部的沿海地区。福建 华 人 经常 选择 在 泰国 南部 的 沿 海 省份 定居，如 北碧 府、叻丕 府 和 佛统 府，这也 是 甘蔗 种 植 的 另 一 个 主要 原因。拉达那哥欣 早期 的 甘蔗 厂 ,潮州 和 客家 华 人 群体 都是 重要 的 工人。 18

自拉玛王朝第三世 (King Rama III)至 拉玛王朝第四世(King Rama IV)以来，进入泰国的中国移民人数迅速增加。当时，航行比较方便。上 帆船也容易了，上轮船的人越来越多，比较方便。 当时需要很多工人来取代在拉玛王朝第五世 (King Rama V)为王室 服务的泰国平民劳动力。这一时期泰国国王的对外政策和该教派的进入 以及欧洲列强的殖民活动。同时，泰国也在顺应时代潮流之中做出相应 调整并且迅速发展。 在交通方面，挖了很多新的运河。之前挖的运河为了战争，后来又 挖运河是为了运输和贸易经济。许多连接曼谷和西部城市的运河与佛统 地区的邻近地区交织在一起，例如 Khlong Maha Sawat(1860),Khlong Chedi Bucha (1858),Khlong Naraphirom, Khlong Thawi Watthana,Klong Nok Kratoong 等。有明确的证据表明，这些运河和其他运河都是由中国 劳工挖的。 不同的州长让各部门负责人再次监督挖掘工作。带来了交通区的发 展和大农业区的开发。这些是中国人在这些地区挖运河的机会。那时是 自给自足的经济。 后来在 1855 年的鲍林条约之后转变为商业经济。那是一个赋予中 国人特权的时代，即可以自由迁徙到泰国。数量很多且不必入伍或隶属 于其中任何一位雇主，像本地泰国人一样自由。奴隶可以自由贸易和迁 徙定居在全国各地。 19

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย 可以娶泰国女人，公民税，中国人一年只交 3 次，每次 6 个 salung，比泰国人还少。此外，泰国王室已经为表示可以为泰国社会服 务的中国人会授予等级和头衔。在拉玛五世国王在位期间，在签订的伯 尼条约之后，此后，食糖成为主要出口产品之一。那空猜斯里河流域地 区，土地肥沃，离海不远，已成为一个大型甘蔗种植区，位于塔钦河和 大运河沿岸。有 30 家以甘蔗为原料进行压榨的糖厂。 最初，方舟的制作是主人的粪便，以人和畜力为主要的动力。由 于没有外商投资机械，所以可以肯定中国人是主要的劳动力。中国人既 是甘蔗种植员又是糖厂工人，但后来投资了一家使用国外机器的大型糖 厂。从建立欧洲糖厂和泰国政府的合同来看 例如，Indo-jeen 公司的糖 厂说，中国人负责几乎所有的糖生产。自从成为甘蔗种植者 甘蔗切割工 和糖厂人员。糖厂的人员就是经理（或 long-joo）、领班(或jeen-teng) 、技术员(或 sai-hoo)、秘书、工员、糖厂的老板和糖税的垄断者几乎 都是中国人。这家公司它还使用了大型蒸汽机，而且还雇佣了 3,000 多 名中国工人，就这还没包括甘蔗种植园的工人。 直到在国王拉玛五世晚期，Tha Chin 河流域洪水泛滥期间，制糖业 业务开始停滞并最终取消。 1871年，有外国人生产糖卖到世界市场，价 格低于泰国，那时生产大米用于出口，比甘蔗更赚钱。中国人不擅长种 地，所以他们就变成一个中间商，在Tha Chin河沿岸开了一家碾米厂。 此外，在拉玛五世在位期间，朱拉隆功国王修建”Mahachai” 20

铁路线通过佛统府到龙仔厝府。拉玛六世在位时将 Nakhon Chai Si 省（佛统府、素攀武里府和龙仔厝府）从Tha chin河迁居到佛统府的中 心。于是，就创造了市场，大部分是来做生意的中国人，也有些人已经 定居下来是因为做农业和自己的特征和技术，比如种植蔬菜、园艺、土 布、染布等等。 泰国华人裔的重要职业就是鱼露制作、农业、泰式缠腰布制作、虾 酱制作和中式宴席制作。 佛统府的中式宴席是全国知名的企业。味道鲜美比其他省份的食物 种类繁多，价格便宜。由于佛统是营养原料、猪、蘑菇、鸭、鸡、虾、 鱼、蔬菜和水果的主要来源，这项业务每年为佛统人民带来大量收入。 21

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย 국안에 오츄 사람들 국인과 중국인은 오랫동안 거래를 다. 수코이와 아유야 시 대부 과거에는 남부와중부에서 많이 이주다. 오츄 중국인은 신 대왕 치 기간 동안 처음으로 국으로 이주 다. 그는 중국 오츄 (새때)의 국 국민이다. 오츄 사람들에게 영광이였다. 나콘빠안에 오츄 사람들 나콘빠의 중국인 이민자들은 나콘빠의 역사에서 중요 역을 집단이었다. 경제, 사 및 무역을 구축는 데 중요 역을 다. 과 거에는 나콘빠의 인구 증가를 다. 나콘빠에는 방콕에서 온 중국인들이 살았다. 오츄 중국인의 70% 는 근면, 인내, 무역에 대 사랑으로 나콘빠의 백점, 도, 군, 및 시장 에서 왔다. 모두 중국인의 것이다. 유명 오래된 시장은 또 중국인 커뮤 니이다. 오츄를 줄 아는 사람이라면 더 싼 가격에 물건을 살 수 있 다. 본 시장, 랑이 시장, 돈 와이 시장, 콕 야 시장, 나 시장, 방 루앙 시 장, 이 루 시장과 같은 대부분의 매자가 오츄 중국인이기 때문이 다. 국인으로 위장 중국인도 있었다. 22

그러나 독창성을 볼 것이다. 중국 설날에 신성 물건과 조상에게 경 의를 는 것은 전이다. 전적인 사르의 날 과거에 중국인들은 사 수수 공장, 공장, 운 기, 정원 심기, 동물 사육, 국 여성과 결 기 위 고용되어 나콘빠에서 많은 가족을 이루었다. 과거부 나콘빠에는 중국인이 많이 거주고 있음을 인시켜주 는 증거는 나콘차이시(오래 나콘빠시)에 있는 중국영사관이 사뭇사콘 시에 권을 갖고 있다는 것이다. 중국 영사관의 위치는 당사자의 사건을 결는 책임이 있였다. 직은 라야 초륵 라차세이였다. 중국 영사직은 2411 년에 처음 등장다. 중국 영사직을 맡은 사람의 이름은 루앙 위 친밤룽이엿다. 그리고 조영사는 쿤 둥 친라차 2395 년 나콘차이시 거사의 앙이 사건과 같이 중국인에 대 일반적인 관습과 공식 언어에 대 오를 제고 줄이기 위 중국 영사를 임명는 아 이디어이였다. 중국 영사직은 중국인 인구가 많은 지방에서 선출된다. 소 송의 단은 중국 관습을 단다. 그 결정은 당 국가의 법에 위배되지 않았다. 그리고 100년이 넘은 사당으로 알려진 중국인의 종교 장소의 유 에 대 세부 사은 사당, 사찰, 명상 센로 나눌 수 있었다. 재 수집 수 있는 증거는 정부에 등록된 나콘빠 주의 사당의 수이다. 내무부 총 53개의 신사가 있는 국에서 두 번째로 신사이었다. 78개의 사당이 있는 방콕에 이어 등장는 사당의 수는 실보다 적지만, 사당에 대 믿 음은 여전 영적인 닻이다. 23

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย 국에서 중국인 이민자의 정착에 관 서면 정보에서 오츄 중국 인이 수 있음이 밝졌다. 바다는 붙에 있기 때문에 국에 입국 때 그들은 일반적으로 방콕과 부리에 정착기를 선다. 중부 지 역의 많은 주를 여 대부분의 공동체는 안가에 있였다. 국 동부 의 안 지역을 여 중국인 기엔은 깐짜나부리, 랏차부리, 나콘빠 과 같은 국 남부 안 지역에 정착 것이다. 라마 3 세부 라마 6 세까지 많은 중국인들이 국으로 이주다. 안 여으로 인 교을 위 여과 무역 경제의 이익을 위 새로 운 운가 건설되고 있였다. 또 라나콘과 마 사와운 (2403),체 디 부차운(2401),나라롬운 ,위 왓나운, 녹끄라운과 같은 나콘빠의 서부 도시 사이를 연결며 대부분의 근로자가 중국인이다. 당시 직업은 자급자족 경제였다. 나중에 상업 경제로 바뀌었다. 2398 년 보우링 조약 이 중국인 이민자들은 자유롭게 국에 왔다. 무제이 며 국 여성과 결 수 있었다. 세금에 관서는 중국 시민이 국 시민 보다 적게 냈다. 나중에 설은 중요 수출이 되었다. 나콘차이시강 유 역은 비옥여 대규모 사수수 재배지가 되고 있였다. 기계를 구입 자 금이 부족여 30개의 설 공장이 있였다. 일꾼은 대부분이 중국인이다. 24

설 공장은 인도찐 나콘차이시와 같은 유럽인과 샴 정부 간의 계 약을 외의 대 증기 기관을 사용여 자다. 공장의 과장님은 “으롱쭈”라는 관리자와 “찐”이라는 십장이였다. 드디어 설 산업은 정체되기 시작고 취소되었다. 낮은 설 가격 과 수출용 쌀 생산량 증가로 인 중국인들은 농사를 잘지 못기 때문 에 찐강을 따라 제분소를 건설기 위 중개를 다. 당시 마차이 철도는 나콘빠을 거쳐 사뭇사콘까지 건설되었다. 나콘차이시 지방을 나콘빠시로 옮겼습니다. 따라서 상류 시장이, 류 시장이 생겨서 중국인들은 거래 공간을 임대다. 중국인의 정체성은 채 소 재배, 원예, 직조 및 나콘차이시 단 염색이였다. 중국계 국인의 주 요 직업은 액젓 만들기, 농업, 까삐 만들기, 중국식 식 만들기이였다. 나 콘빠 차이니즈 이블은 전국적으로 유명 업체이였다. 맛도 좋고 가 격도 저렴기 때문이다. 나콘빠은 돼지, 버섯, 오리, 닭, 새우, 생선, 야채 및 과일과 같은 영양 원료의 공급원으로 이 사업이 나콘빠사람들에게 많은 소득을 창출다. 25

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย Les Chinois Teochew en Thaïlande. Les commerces entre les thaïlandais et les chinois a une longue histoire depuis le Sukhothai et la dynastie Ayutthaya. Un grand nombre de personnes ont immigré dans les régions du Sud et du Centre. La première fois que les Chinois Teochew ont immigré massivement en Thaïlande. Il est apparu sous le règne du roi Taksin le Grand. Ce roi est thaïlandais d’origine Teochew (son nom de famille est Tae) ce qui est très honoré pour les Chinois Teochew. Les Chinois Teochew à Nakhon Pathom. Les immigrants chinois qui sont venus s’installer à Nakhon Pathom étaient considérés comme un groupe qui a joué un rôle important dans l’histoire de Nakhon Pathom. Ils sont très importants pour la construction de la base économique, sociale, commerciale, de production et de lieu de travail, y compris l’augmentation de la population de Nakhon Pathom dans le passé. Nakhon Pathom a plus de résidents chinois après Bangkok. Il y a ๗๐% des Chinois Teochew qui sont clairement chinois ou sont d’origine chinoise de tous les anciens et nouveaux centres commerciaux de la ville, de la province, du district ce qui sont nombreux à Nakhon Pathom. On peut dire que la plupart des commerciales sont presque des centres commerciaux chinois. Le célèbre marché antique comprend également la communauté chinoise. 26

Si on peut parler chinois Teochew, on peut acheter des produits moins chers parce que la plupart des vendeurs sont des Chinois Teochew, tels que le marché supérieur, le marché inférieur, le marché Don Wai, le marché Kok Phaya, le marché Tha Na, le marché Bang Luang, le marché Huai Pool, etc. Il existe un autre groupe de Chinois qui vivent et se mélangent jusqu’à ce qu’ils deviennent Thaïlandais. Mais il y a la tradition de rendre hommage aux choses sacrées et aux ancêtres lors du traditionnel jour de l’an, le jour du Sart. Ce sont les Chinois qui sont engagés pour ramasser la canne à sucre, faire un moulin, creuser un canal, jardiner et élever des animaux. Dans le passé, ils étaient mariés à des femmes thaïlandaises. Par conséquent, il existe de nombreux descendants thaïlandais et chinois dans la province de Nakhon Pathom. Une preuve qui confirme le grand nombre de Chinois à Nakhon Pathom depuis longtemps est le poste de consul de Chine dans la province de Nakhon Chai Si (Vieille ville de Nakhon Pathom) qui a des pouvoirs pour atteindre Mueang Samut Sakhon. Cette position du consul chinois a compétence sur les deux parties chinoises dans les affaires civiles et pénales non graves. La personne occupant le poste est Phraya Chotuk Ratchasetthi. C’est la Chine, qui est la position contrôlée. Dans toutes les affaires et tous les commerces chinois qui était sous la garde de Chao Phraya Suriyawong, le régent à cet ‘époque. Le poste de consul chinois est apparu pour la première fois en 1868. 27

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย La personne occupant ce poste a été nommée Luang Thawi Chin Bamrung. Et apparaissait également le nom du consul adjoint Khun Phadung Chinpracha. L’idée de créer ce poste était pour contrôler indirectement et de réduire le malentendu des coutumes et de la langue officielle centrale envers la population chinoise de cette époque. Cela fait des problèmes permanents. Par exemple, plus de deux mille personnes se sont révoltées dans la province de Muang Nakhon Chai Si en 1852. Ce poste était élu dans une ville comptant un grand nombre de résidents chinois. Dans le jugement des procès, il s’ appuie sur les traditions chinoises à condition que ce jugement ne soit pas contraire à la loi du pays. Il y a un poste d’assistant si la ville a nombreux de population chinoise comme à Nakhon Chai Si. Et un ancien sanctuaire vieux de plus de cent ans. Si nous décomposons en détail les types de lieux religieux chinois, nous pouvons séparér en sanctuaires, en cafétéria végétariennes et le lieu de meditation. Et il peut trouver que le sanctuaire appartient à n’importe quel groupe chinois. Maintenant, la preuve actuelle que nous pouvons recueillir est qu’il y a 53 sanctuaires dans la province de Nakhon Pathom qui sont enregistrés. C’est la province avec le deuxième plus grand nombre de sanctuaires en Thaïlande après Bangkok avec 78 sanctuaires. Cependant, il faut comprendre que le nombre de sanctuaires qui apparaissent ici est moins que ce qu’il est réellement. Pour des raisons du pays dans le passé, la plupart de ces sanctuaires sont tous des 28

sanctuaires vieux de plus de cent ans. Sans compter tous les sanctuaires qui existaient réellement. Mais selon les croyances, il existe des sanctuaires et des associations chinoises. C’est un stimulant mental. A partir de nombreux documents écrits et informations successives. On peut résumer l’élection des immigrés chinois dans les 5 groupes linguistiques en Thaïlande comme les Chinois Teochew, qui ont la capacité de naviguer en raison d’être sur la mer et d’avoir un talent pour le commerce en entrant au Siam et choisissent souvent de s’installer à Bangkok et Thonburi et répartis dans de nombreuses provinces de la région centrale dont la plupart sont des communautés commerciales le long de la rivière. Il comprend également les provinces côtières à l’est de la Thaïlande. Les Chinois Hokkien choisissent souvent de s’installer dans les provinces côtières du sud de la Thaïlande telles que Kanchanaburi, Ratchaburi et Nakhon Pathom, une autre cause importante de la culture de la canne à sucre et du broyage de la canne à sucre au début de la période Rattanakosin. Il existe un groupe de Chinois Teochew et de Chinois Hakka qui sont des travailleurs. Depuis le règne du roi Nang Klao Chao Yu Hua au règne du roi Mongkut. Le nombre d’immigrants chinois a augmenté rapidement. Et plus de voyages en bateau à vapeur et des billets moins chers remplacent les difficiles voyages à la voile du passé. Le besoin d’un grand nombre de travailleurs pour remplacer les travailleurs thaïlandais qui doivent servir de maître ou 29

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย royal sous le règne du roi Rama 5. La politique étrangère du roi thaïlandais à cette époque coïncident avec l’arrivée du colonialisme européen. De nombreux événements à cette époque. C’est une grande adaptation et développement du pays. De nombreux nouveaux canaux ont été creusés. En passant de l’usage au service civil de guerre convertis à l’exploitation minière au profit du transport et les conséquences de l’économie commerciale. De nombreux canaux creusés pour relier Bangkok et les provinces de l’ouest tels que Khlong Maha Sawat (1860), Khlong Chedi Bucha (1858), Khlong Naraphirom, Khlong Thawi Watthana, Klong Nokkratung etc. Tous ces canaux emploient des travailleurs chinois pour les creuser. Cela contribue à l’ouverture des zones de transport et de grandes zones agricoles. À cette époque, l’occupation était une économie de subsistance, qui a ensuite été convertie en une économie commerciale après le traité Bowring en 1855. C’était une époque qui accordait des privilèges particuliers au peuple chinois. C’est-à-dire qu’ils peuvent migrer librement vers la Thaïlande. Ils ne sont pas obligés d’entrer dans les critères de travail comme les thaïlandais. Ils peuvent commercer et se déplacer pour s’installer librement et peuvent se marier avec une femme thaïlandaise. Pour la taxe citoyenne, les Chinois ne paient que 3 fois par an, 6 salung à chaque fois, ce qui est moins que les Thaïlandais. En outre, la cour royale thaïlandaise a donné la position pours les chinois qui servent les bénéfices de la société thaïlandaise. 30

Après le traité de Bernie faite sous le règne du roi Nang Klao Chao Yu Hua. Le sucre est devenu une exportation importante. Le bassin de la rivière Nakhon Chai Si, qui n’est pas’ loin de la mer, est devenu une grande zone de plantation de canne à sucre situés le long de la rivière Tha Chin et de grands canaux. Il y a au total 30 sucreries. À l’origine, la sucrerie était à Mun Nai en utilisant le travail humain et animal car il n’y a pas de machines venues de l’étranger. Il est certain que les Chinois sont les principaux travailleurs. À plus tard, il y a une grande sucrerie utilisant des machines étrangères du contrat d’établissement cette grande sucrerie des Européens avec le gouvernement siamois. Par exemple, l’usine de sucre Nakhon Chaisri de la société. Indochine Sugar Co., Ltd. On peut dire que les Chinois sont presque tous les producteurs de sucre. Ils sont des planteurs, des coupeurs et du personnel d’usine. Et presque tous les monopoleurs de la taxation du sucre sont chinois. Il utilisait une grande machine à vapeur et il y a plus de 3,000 travailleurs chinois étaient employés. Le secteur agricole des champs de canne à sucre est également la matière première de cette sucrerie. Jusqu’à ce que l’industrie sucrière commence à stagner et finalement s’annule sous le défunt roi Rama 5, lors de l’inondation du bassin de la rivière Tha Chin en 1871. Les étrangers 31

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย produisent du sucre sur le marché mondial et que le prix était inférieur à celui de la Thaïlande et produire du riz pour l’exportation plus rentable que la canne à sucre. Les Chinois ne sont pas doués pour l’agriculture. Par conséquent, il est devenu un intermédiaire et a installé plus de moulins le long de la rivière Tha Chin. En outre, sous le règne du roi Rama 5, le roi Chulalongkorn a construit une ligne de chemin de fer Mahachai à travers la province de Nakhon Pathom jusqu’à la province de Samut Sakhon et sous le règne du roi Rama 6, la province de Nakhon Chaisri (province de Nakhon Pathom, Suphanburi, Samut Sakhon) vient de la rivière Tha Chin à la ville de Nakhon Pathom. Par conséquent, un marché supérieur et un marché inférieur a été créé. La plupart d’entre eux sont des Chinois qui viennent faire du commerce. Certains se sont installés pour louer une place au patron ou l’agriculture le long du canal. Identité et techniques (planter des légumes, jardiner), tissu tissé noir, usine de teinture, teint en ébène à Nakhon Chaisri où il y a beaucoup d’ébènes.Les occupations importantes des Thaïlandais d’origine chinoise, telles que la fabrication de sauce de poisson, l’agriculture, la 32

fabrication de pagne et la fabrication de pâte de crevettes, le buffet chinois. Le buffet chinois à Nakhon Pathom est célèbre dans tout le pays. Aux saveurs délicieuses, une variété de plats et moins cher que les autres provinces grace à Nakhon Pathom est une grande source de production de matières premières pour la nutrition, porcs, champignons, canards, poulets, crevettes, poisson, légumes et fruits. Cette activité génère chaque année une grande quantité de revenus pour les habitants de Nakhon Pathom. 33

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย Китайский народ «теочью» в Таиланде Тайско-китайское отношение начало с королевства Сукхотая и Аюттайя. Были торговля между странами , миграция китайцев на юг Таиланда и многие в центральный регион. Большое количество мигрантов «теочью» в Таиланд появилось в эпоху Короля Таксина великого. Он был гражданинном Таиланда китайского происпохождения теочью (таэ). Это большая честь для народа теочью. Китайский теочью в Накхонпатоме Китайские иммигранты, поселившиеся в Накхонпатоме, считаются людьми, играющими важную роль в истории города Накхонпатома, и считается группой людей, играющими роль в построении экономики, общества и торговли, производства и рабочей силы, включая увеличение населения Накхонпатома в прошлом. В Накханпатом больше китайских жителей после Бангкока, 70% китайцев Теочью явно являются китайцами или имею китайское происхождение из различных торговых центров города, провинции, района, различных торговых рынков, как старых, так и новых, которых в Накхонпатоме много. При усердин, терпении и любви к торговле можно сказать, что все различные предприятия – это универмаги. Почти все китайцы 34

большинство известных старых рынков – это китайские общины, если кто-то может говорить на теочью будет покупать продукты дешевле, потому что большинство продавцев – китайские теочью, такие как верхний рынок, нижний рынок, рынок Дон Вай, рынок Окпая, рынок Тхана, рынок Банг Луанг, рынок Хуай Плу и другие. Есть ещё одна группа китайцев, которые сливаются до тех пор, пока это похоже на тайцы, но вы увидите уникальность, а именно традицию уважения священным вещами предкам в Новый год, День Сарта, традиция китайцев Китайцы приходят на работу, сделать мельницы для сахарного тростника, мелницы, рыть каналы, арендовать для садоводства и выращивать животных. В прош3лом они женились с дочерями местного тайского народа, которые восприняли их доброту, чтобы стать тайскими ребенками. Многие китайские внуки все ещё существуют в городе Накхонпатоме. Одно свидетельство подтверждает большое количество китайцев в Накхонпатоме c прошлого – должность китайского к о н с ул а в п р о в и н ц и и Накхон Чай Си (старый город Накхонптом), обладающий 35

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย огромной силой добраться до подрайона Муанг Самут Сакхон. Эта позиция китайского консула имеет юрисдикцию решать судебные иски против сторон. Они оба китайцы по гражданским и уголовным делам не очень серьёзным, в котором лицо, занимающее должность, подлежит Кром Тасай, которым является Королевский департамент Прайя Чодыкаратчасети, то есть Китай, чья позиция контролирует. Во всех делах, включая торговлю на китайском стороне, который находится на попечении Чао Прайя Сурьявонга Губернатор в то время должность – китайский консул ,впервые появилась в 1868 г. имя китайского консула Луанг Тави Джин Бамрунг питательный, а также появилось имя помощника консула, а именно Кхун Паду Джин Прача. Эта идея позиционирования китайского консульства заключается в косвенном контроле и умеьшении недоразумений. Обычаи и центральный официальный язык в то же время были для огромного китайского населения. Из-за чего в бунте и в провинции Накхон Чай Си в прошлом в 1852 году должность китайского консула будет избираться в провинциях. Китайское население проживает в большом количестве. Судебные решения основаны на китайских традициях. Судить обе стороны, которые также являются китайцами. При условии, что такое решение не противоречит законодательству страны. Должность китайского консула будет помощником в городах 36

с большим китайским населением, например, в Накхон Чай Си, где появвились китайцы. Старая святыня, которой более ста лет. Если разбить мелкие детали на жанр из китайских религиозных мест, которые мы собирательно называем святилищем, его можно отделить от святилища, храм, места практики, которые ещё можно раздедить, чтобы снова найти строку, что святыня принадлежит к какой китайской группе. Текущие доказательства, насколько мы можем собрать, заключаются в том, что в провинции Накхонпатом есть много святынь. Зарегистрироваться в департаменте по административным вопросам Министерства внутренних дел, которое всего насчитывается 53 святыни, которые являются провинциями, со вторым по количеству святынь в Таиланде после Бангкока, в котором когда-либо было 78 святынь. Однако нужно понимать,что количество появляющихся здесь святынь невелико, а не реальность, потому что это святыня, которая фигурирует только в списке опекунов департамента провинциальной администрации, Министерства внутренних дел, по причинам страны в прошлом. Большинству этих святынь более ста лет, не считая храма. Все существует по сути, так или иначе, по поверью, есть китайские святыни и ассоциации как якорь. Из многих письменных документов, как с обзорами, так и с последовательной информацией. 37

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย В том числе и та реальность, которая возникает у самих китайских иммигрантов при завершении поселенческих выборов китайских иммигратов в 5 языковых группах в Таиланде следующим образом: Теочью, который имеет возможность навигации из-за того, что район находится на море и обладают талантом к торговле при входе в Королевство Сиам, и часто предпочитают селиться в Бангкоке и Тонбури в том числе разбросаны по многим губерниям центрального региона. Большинство из них – коммерческие сообщества на набережной, а также включает прибрежные районы на востоке Таиланда. Китайцы «Хоккиен» предпочитают селиться в прибрежных провинциях на юге Таиланда, таких как города Канчанабури, Ратчабури и Накхонпатом, что являетсся ещё одной важной причиной выращивания сахарного тростника и выращивания сахарного тростника. Завод по производству сахарного тростника в раннем периоде Раттанакосина важными работниками являются китайские группы Теочью и Хакка. Со времен правления короля Нанг Клал Чао Юй Хуа продалжил правлание его величества короля Праджомклао Чао Юй Хуа количество китайских иммигрантов, въезжающих в Сиамское королевство быстрее. Оба путешествие более удобны, взяв пароход с большим количеством поездок. И дешевые билеты, чтобы заменить 38

трудные путешествие на джонках в прошлом, кому ещё предстоит ввести сервисный месяц «Мун Най» или «Луанг» во время правления короля Рамы V, поведение тайских монархов в этот период совпало с приходом колониализма европейских держав. Многое из того, что произошло в то же время, было массовой адаптацией и развитием страны в рамках подготовки к изменение. Появлялись транспорта и прорыто много новых каналов. С целью, которая изменилась с копания для использования в гражданских войнах на копание для преимущества транспорта и последствия торговой экономики для соединения было прорыто несколько каналов между Бангкоком и западными районами. Многие линии пересекаются с соседними территориями, такими как каналы Клонг Маха Сават (1860 г.), Клонг Чеди Буча (1858 г.), Клонг Нарапфиром, Клонг Тави Ваттана, Клонг Нок Кратонг и др. Все остальные наняты китайскими рабочими. С разными губернаторами, смотрящими, чтобы снова наблюдать за раскопками. Но то, что произошло, было открытым пространством, связь и открытие крупных сельскохозяйственных угодий, конечно же, является возможностью для китайцев нанять майнинг каналы в этих местах. Занятие в те времена было натуральным хозяйством, которое позже превратилось в коммерческую экономику после Боуингского 39

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย договора в 1855 году. Это был период, когда китайцы получали особые привилегии, то есть они могли свободно мигрировать в Таиланд. Неограниченное количество не нужно быть зачисленным на работу или быть связанным с каким-либо одним боссом, как тайский человек. Не связанные с хозяином, раы могут свободно торговать и переселяться в различные поселения по всей стране. И может жениться на тайской женщине для налога на граждан. Китайцы теряют всего 3 раза в год, каждый раз 6 салунгов, что меньше, чем у тайцев. Кроме того, королевский двор Таиланд предоставил должность и титул для китайцев, которые служат на благо тайского общества. После Бернского договора Произведенный во время правления короля Рамы IV, сахар стал одним из важных экспортных товаров. Район реки Накхон Чайсри, который плодороден и находится недалеко от моря, стал большим районом выращивания сахарный тростник,который войдёт в машинах производства тростникового сахарного сока, расположенные вдоль реки Та чин и больших каналов.   40

Имеется 30 сахарных заводов. Первоначально изготовлением ковчега занимался навоз хозяина, в котором в качестве основной силы использовался человеческий и животный труд. Как следствие, нет инвестиций в иностранную технику, что гарантирует, что люди это основной труд. В связи с этим, как в качестве рабочего на плантации сахарного тростника, так и в качестве рабочего на дробильном заводе, позже выясняется, что инвестиции в крупные заводы по производству сахарного тростника с использованием иностранного оборудования по контрактам. Построительство такого завода для европейцев с сиамским правительством, например, фабрику по производсту сахарного тростника «Након Чайсри» компании «Индокитай», заявила, что китайцы управляют почти всем бизнесом по производству сахара. Поскольку он был работником посадки сахарного тростника, резки сахарного тростника и фабричным персоналом, а именно менеджером по имени «Лонг Чу» или «Лон Джу», босс фабрики. Руководитель рабочей группы «Чин Тэнг», инженер «Сай Ху», секретарь, рабочие на заводе «Гули». Владелец сахарного завода и монополия на налогобложение сахара почти все были китайцами, который использует паровой двигатель и оказывается, что только на фабрике в ковчеге занято более 3,000 китайских рабочих, не считая рабочей силы. 41

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย   Сельскохозяйственный сектор на полях сахарного тростника, который также будет сырьем для этого сахарного завода, пока бизнес сахарной промышленности не начал стагнировать и в конечном итоке прекратился в конце правления короля Рамы V. Во время наводнения по местам реки «Тха Чин» в 1871 г., и были иностранцы, производящие экпорта сахара на мировой рынок, а цене ниже, чем в Таиланде, и производящие рис на экспорт выгоднее, чем сахарный тростник. Китайцы не умели заниматься сельским хозяйством, поэтому они были посредниками и построили дополнительные мельницы вдоль реки «Тха Чинн». Кромя того, во время правления короля Рамы V король Чулалонгкорн построить желенодорожную линию «Махачай» через провинцию Накхонпатом в провинцию Самутсакхон, а во время правления короля Рамы VI переместился в провинцию Накхон Чайсри (провинция Накхонпатом, провинция Супанбури, провинция Самутсакхон) от реки Тхачин до города провинция Накхонпатом, поэтому был создан верхний рынок, нижний рынок. Китайцы пришли торговать, потом уселся бронировать место у шефа владелец земли вдоль канала занимается сельским хозяйством. Китайская идентичность – техника китайского народа (посадка 42

овощей, садоводство, выращивание канавок), черная ткань, красильная фабрика, окрашенная в черное дерево Накхон Чайсри, у которого есть густые эбеновые деревья. В обиход вошли важные занятия тайцев китайского происхождения, такие как приготовление рыбного соуса, сельское хозяйство, изготовление набедренной повязки и приготовление креветочной пасты, китайский стол, китайская еда, занакомам из Китая. В Таиланде город Накхонпатом – это бизнес, известный на всю страну, со вкусом разнообразного блюда дла китайского стола. И дешевее, чем в других провинциях. Город Накхонпатом является крупным источником сырья для питания, свинина, грибы, утки, куры, креветки, рыба, овощи и фрукты, благодаря чему этот бизнес ежегодного приносит большой доход жителям города Накхонпатома. 43

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย ภ�ษ�จีนำแตจิ๋วในำนำคำรปฐม จิากการศิึกษ์าข�อม้ลัภาษ์าจิีนแต�จิิ�วในตำบลัพระปฐมเจิดีย์ อำเภอเม่องนครปฐม จิังห้วัดนครปฐม พบว่าภาษ์าจิีนแต�จิิ�วที�นิยมใช�ในชีวิตประจิำวัน ห้ร่อคำห้ลัายพยางค์ ในภาษ์าจิีนแต�จิิ�ว เป็นคำที�เกิดจิากการนำคำพยางค์เดียว ตั�งแต่ ๒ คำขึ�นไปมาประสืมกันทั�งสืิ�น Teochew Chinese language in Nakhon Pathom From the study of Teochew Chinese language in Phra Pathom Chedi subdistrict, Mueang Nakhon Pathom district, Nakhon Pathom Province found that Teochew Chinese language that is commonly used in daily life. Polysyllabic words in Teochew Chinese are formed by combining two or more monosyllabic words. 佛统的潮州华人 据 Phra Pathom Chedi街道的潮州华人数据研究显示 孟那空佛统 区 佛统府 日常生活中常用的潮州话 潮州话的多音节词 它是由两个或 多个单音节词组合而成的词。 나콘빠의 오츄 차이니즈 오츄 중국어 정보 연구에서 라빠체디지역 나콘빠군 나콘빠 도 지방은 일상 생에서 사용되는 오츄 중국어가 단일 음절 단어를 결여 성된 단어임을 복다. 44

Китайский теочью в Накхонпатоме Из изучения китайских данных Теочью в подрайоне Пхра Патом Чеди, район Муанг Накхонпатом, провинция Накхонпатом. Обнаружено, что китайский язык Теочью, который обычно используется в повседневной жизни. Многосложные слова Теочью – это слова, образованные путем соединения двух или более односложные слов. Dialecte chinois Teochew à Nakhonpathom. Selon la recherche sur le dialecte chinois Teochew à Phra Pathom Chedi, Mueang, Nakhon Pathom. Il s’agit d’un mot composé de deux ou plusieurs mots monosyllabiques couramment utilisés dans la vie quotidienne. ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐ เจิก ห้นอ ซึ่า สืี� โห้งว ลัั๊ก ฉิก โปย กิ�ว จิั๊บ one Two three four five six seven eight nine ten 一 二 三 四 五 六 七 八 九 十 일 이 삼 사 오 육 칠 구 십 Un Deux Trois Quatre Cinq Six Sept Huit Neuf Dix одни два три четыре пять шесть семь восемь девять десять 45

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย ประโยคำภ�ษ�แตจิ๋วที่ใชในำชีวิตประจำ�วันำ Teochew expression in everyday life 日常用潮州语言 일상 생에서 사용는 조주어 Phrases utilisées dans la vie quotidienne Фразы Теочью, используемые в повседневной жизни พ้ดมั�ว ไปไห้นมา ซึ่ี ซึ่ัว ต่า ข่�อ ตี� กอ ไลั� Why are you full of hot air? Where have you been? 胡说。 去哪儿？ 말도 안되는 소리를 다 어디에 갔다? Dire des absurdités. Où allez-vous? Говорить глупости? Куда ты идёшь? ขาว ๆ สืวย ๆ ไม่มีอะไรห้รอก ซึ่ีซึ่ี แปะแปะ บ่มิไก The most beautiful Nothing 白白 漂漂亮亮 没有什么？ 아름다운 색 아무것도 아니다 belle Rien Белая и красивая Ничего такого 46

แตจิ๋ว ไทย 汉语 English français русский 국어 อาเฮีย พี่ชาย 哥哥 brother Grand-frère брат 오빠 อากง ปู 爷爷 grandfather Grand-père дедушка 아버지 อามา ยา 奶奶 grandmother Grand-mère бабушка 머니 ซูฮก นับถือ 佩服 respect Respecter уважать 신앙다 จับฉาย ผักหลายชนิด 蔬菜 hotchpotch Légumes variétés много овощей 여러 가지 야채 จิ๊กโฉ ซอสปรุงรส 香醋 sour sauce Sauce chinoise уксус 소스 กงสี ธุรกิจภายใน ครอบครัว 公司 syndicate Entreprise familiale семейный бизнес 가업 เฮง โชคดี 好运 lucky Bonne chance! удачи 다다 ซี้ซั้ว มั่ว 胡言 haphazardly Ne pas faire attention ерунда 내던지다 เลอ ฮอ สวัสดี 你好 hello Bonjour привет 안녕세요 เจี๊ยะ ปง กินขาว 吃饭 eat Manger du riz есть рис 밥을 먹다 เจี๊ยะ มวย กินขาวตม 喝白粥 eat porridge Manger de la soupe rizière есть кашу 죽을 먹다 เจี๊ยะ จิ้ว กินเห้ลั�า 喝酒 drink Boire de l’alcool напиток 술을 마시다 จาง เอ็ก อาบน�ำ 洗澡 take a shower Se laver принять душ 샤워다 จิ่�อ เจิี๊ย ทำกับข�าว 做菜 cooking Cuisinier готовить 요리다 เผู้่ง อิ�ว เพ่�อน 朋友 friend Ami (e) друг 친구 ห้อ เจิี๊ยะ อร่อย 好吃 delicious Délicieux вкусно 밋있다 ภ�ษ�แตจิ๋วกับภ�ษ�ไทย 47

แหล�งเรียนรู้ประวัติิศาสติร์ โรงเรียนพัระปฐมวิทยาลัย ก�รแตงก�ย ของช�วไทยเชื้อส�ยจีนำในำจังหวัดนำคำรปฐม ในสืมัยรัชกาลัที� ๔ แลัะ รัชกาลัที� ๕ ชาวจิีนแต�จิิ�วมักนิยมไว�ผู้มจิุกแลัะเปยผู้ม แบบจิีนชายห้นุ่มสื่วนห้นึ�ง นิยมตัดผู้มสืั�นเกรียนตลัอดศิีรษ์ะ เว�นไว�แต่ตรงกลัางศิีรษ์ะ เป็นจิุกไว�ยาวแลั�วรวบผู้มจิากข�างห้ลััง สื่วนให้ญ่การแต่งกายของชาวจิีนแต�จิิ�วจิะเป็น การแต่งกายที�เรียบง่าย ผู้ชาย นิยมนุ่งกางเกงไม่มีสืาบแลัะรังดุม สืวมเสื่�อแขนยาวมีกระเปาสืองข�าง ที�เรียกว่า “เสื่�อกุยเฮง” ผู้หญิง นุ่งกางเกงไม่มีสืาบแลัะรังดุม สืวมเสื่�อคอจิีนแขนยาว กระดุมเฉียง ต่อมาในยุคปัจิจิุบันชาวจิีนแต�จิิ�วสื่วนให้ญ่ ผู้้�ชายนิยมสืวมเสื่�อคอจิีนแขนยาวที�เรียกว่า “ถิ่างจิวง”แลัะผู้้�ห้ญิงนิยมใสื่ชุดเดรสืคอจิีนที�เรียกว่า “กี�เพ�า” 48