สารานุกรมดอกไม้ : ดอกสึบากิ [つばき ] | เล่ม 2

#สารานกุ รมดอกไม : つばき

"ห~ึ ดากันวา โรคจิตแตกด็ ูชอบใจนิ หรอื อยากใหห ยุด–..."
"ม-ไม. ..ไมๆ...ร-แรงอีก...โทยะ….สัมผัสฉนั อกี …มากกวา นีอ้ ีก...อา~..."
"ใจเย็นๆ ไมต อ งรีบรอน เคกเน้อื ดีแบบน้กี ต็ องคอ ยๆชมิ สิ"เสยี งทุมกระซบิ ปรามอยา ง
ออ นโยนสวนทางกับการกระทำท่ีละเลงปลุกปน คลน่ื อารมณใ หท ะลุจุดอดทนไปไกลเกนิ
กลับ ล้ินรอนไลชมิ ของหวานมชี วี ติ อยา งเพลดิ เพลนิ ในทุกจดุ ออนไหวรวมริมฝป ากท่ี
แทบจะหลอมรวมเปน เนอื้ เดียว ขณะเดยี วกนั ฝามือหนากค็ อยปอ นสมั ผสั ชักรดู แกนกาย
ที่คบั พองเปนจังหวะรวั เรว็ ผสานเนิบชา จนเขาปลดปลอยคร้งั แลวคร้งั เลา ...แตก ็ยงั ไมพอ
ตอ งมากกวาน้ี
"ครมี หมดซะแลว แตนาย...ปลอ ยนมมาแทนไมหยดุ เลย"
"หวานเหมอื นเดิม"...คราบนำ้ ขาวขุนบนหนา ทอ งท่ีปลดปลอ ยจนอาบทั่วถูกกลนื กนิ โดย
คนเจา เลห ที่ยกยม้ิ ชื่นชอบในรสนมจากรางกายของเขาเปน ชีวิตจติ ใจ กอนหนง่ึ คำถาม
จะสงมาหลังมื้อวปิ ครมี แสนหรรษาจบลง
"รสู กึ ดรี ึเปลา เคยโงะ?"
"ด-ดี...ดที ่ีสดุ เลย...ถา เปนโทยะดที ่สี ดุ ...ต-แตไมไ หวแลว…ไมเอาแคน้.ี ..ตรงน้—ี อา ง~"
"ห้มื ?—....!"นัยนต าครามชะงักมองตวั เขาไปชั่วขณะ เรือนกายทสี่ น่ั สะทานดวยแรง
ปรารถนากาวชวงขาลงจากโตะพลางผลิกลำตวั ใหน อนคว่ำลงโชวบ นั้ ทา ยกลมกลงึ ทีม่ ี
บางอยา งนนู อยูภายใตช ดุ ใหอีกฝา ยเห็นชัดๆทุกอณนู วิ้
"ส-ใสไ ว. ..ตั้งแตกอ นนายมา...ฉนั เตรยี มขยายมันไวแลว...อา …"

151

Nilkan

...เรียวน้วิ รดู ชปิ จากดานหนาใหล ากยาวมาสุดปลายเสน ท่ดี า นหลงั เผยวัตถุ
แวววบั แทรกผานเนื้อผวิ อยูในภายในชอ งทางสหี วานฉำ่ เจลหลอ ลื่น กอนเขาจะคอ ยๆดึง
จกุ ขยายออกแลว ใหเหน็ แรงกระตกุ ทโ่ี หยหาการเติมเตม็ อยางบา คล่ัง เสีย้ วหนาระเรือ่
แดงเอีย้ วมองคนทย่ี ังคงยนื นิ่งอยางขดั ใจจึงใชสองปลายนิว้ แหวกชอ งทางชวนเชญิ ใหอ กี
ฝายรบี รับการตอบรบั เสียสิ

"........."

"ใสเ ขามาท.ี ..กระแทกของๆนายเขามาใหฉ ันหายตดิ สดั ที ทนู หัว—อา ง~"

"อา ใหต ายสิ เขาชว งฤดนู กผสมพนั ธเุ หรอ...."เสยี งคำรามกดตำ่ ลอดไรฟนยามสตขิ อง
เพลิงครามกลับมาจากภวงั คค วามตกใจ ฟนคมฉกี ซองถุงยางสวมใสแกน กายทคี่ บั พอง
ขณะสง ปลายนิว้ รอนเขา ไปสำรวจชองทางที่ตอดรดั ตอนรับ...และในเส้ียวนาทที ีเ่ พลงิ จะ
โหมมอดไหม คำคาดโทษกแ็ วว มาใหย กย้ิมพรอ มรบั ทุกสงิ่

"เซอรไพรสกนั ซะปวดไปหมดเลยนะ รบั ผดิ ชอบดว ย ท่ีรกั "

"ลงโทษฉนั ส–ิ อา !!~..."

...กลบี ปากอากวางหอบหายใจกบั ขนาดคบั แนนทีแ่ ทรกผา นเขา มารวดเดียว
จนสุดปลายโคนและขยับเขาออกไมเวน จงั หวะใดใหต องรอคอย กระแสความเสียวซาน
ถาโถมรอบทิศทาง ชอ งทางกลบี กหุ ลาบถกู กระแทรกโดนจุดกระสนั ๆรัวเรว็ ลำคอระ
หงสผสานแผน หลังประดบั ปกจ๋วิ ถกู ขบกดั ดดู ดมื่ ทกุ อณผู วิ ไมเวน วา ง เม็ดต่งิ ไตถกู บดขย้ี
จกิ ยอดดอกเอาใจ สว นตน ขาทีเ่ ปลือยเปลาก็มฝี า รอ นคอยลบู ปลอบไมใ หอาการแพนคิ
กำเริบอยา งหว งใย...ทุกความสขุ สมท่ีถูกปอนมอบชวนใหห ว งความคดิ สิ้นสติยับย้ังใดอกี
สุรเสียงครางหวานจงึ ทวคี ูณระดบั ข้ึนเรอื่ ยๆ...

"ด-ด.ี ..อา...อะ….อา ~ แรงอกี ...อาง!…"

152

#สารานกุ รมดอกไม : つばき

"ชูว~ เสียงนายดงั เกนิ ไป มดื แลวเอรอิ าจจะอยูหอง อยา ทำใหเ ดก็ ตกใจสิ…ใหฉันชวย
เก็บเสยี งนะ"
"อบุ !...ออื้ ...อา…"โพรงปากนุมถูกสองปลายน้วิ ระอุแทรกผานเขามาหยอกลอ กบั ลิน้ เลก็
เปน การลดระดบั เสยี งครางกระเสา ลกั ษณะนิ้วแกรงที่ยาวสัดสวนชวนใหม โนทัศนน ึก
ภาพเปนสิง่ แขง็ ขืนทีส่ อดใสอยูในกายบางตอนนี้ ปลายล้นิ จึงตวัดเกยี่ วดดู ดม่ื อยาง
เพลดิ เพลนิ จนแฟนหนุม หวั เราะๆพรอ มกม ลงมาพรมจูบขมบั ช้นื เหงื่อดวยความชน่ื ชม
"จุบ...ใชลนิ้ เกงขนึ้ น–ิ อา ดี...เกง แบบนี้ คนสอนคงตองรางวัลงามๆสกั หนอยแลว "...ส้ิน
เสยี งแหบสเนหแ ฝงความรายกาจ ฝามือแกรงกจ็ ับทอ นขาเรยี วใหยกขึ้นพาดไหลกวา ง
อยา งกะทนั หนั จนความคบั พองทส่ี อดใสยิง่ ...แทรกลกึ กระแทกจดุ กระสั่นเทา คลั่ง
"อ้อื !!!?....ท-โทยะ...ทา นม้ี ันลกึ …ล-ลกึ ...จะเสรจ็ …อาง–อ้อื !! ป...ปลอ ยส.ิ ...."
"รอกอ น เดก็ ดี~"คำกระซบิ ปรามสง มาพรอ มหัวแมโ ปง ปด สวนปลายแกน กายของเขา
ไมใหป ลดปลอยตามตองการและย่ิงเพ่มิ แรงกระแทกใหรัวเรว็ พลางเอยกรอกขางใบหู
ขาวคลายกำลังมอมมายเขาดวยเสียงทุมกระหายอยาก
"อา...ฉันอยากเสร็จพรอมนาย อยากไดย ินเสยี งครางตอนนายเสรจ็ พรอ มฉนั ...ย-อยาก
ฉีดน้ำของฉันเขา ไปในตัวนาย อยากฉีดเขา ไป…"
"ออ้ื ...อา.…"
"เอาใหจนกวา จะทองเลย"...ราวรอบกายกลายเปนสญู ญาณที่สรรพเสียงดับวบู เหลือ
เพียงแคคำๆเดียว สวนปลายออนไหวทีถ่ กู ปดก้นั ละออกใหน ำ้ รักระบายอาบหนา ทอง
และตนขาสน่ั ระรกิ สวนอีกคนทถ่ี งึ จุดปรารถนากอ็ ัดฉดี ของเหลวใสชองทางออนนมุ
เสรจ็ สมอารมณ บทรกั ทีม่ ากกวาครั้งไหนๆทำใหพลงั กายลดหายแทบทรุด—...

153

Nilkan

"อา ง!!~...แฮก ….อา….อะ—อ้ิม~"...แตป ลายคางก็ถูกชอ นข้ึนใหรบั รสจากริมฝป ากผาว
รอนอีกครงั้ พรอมภาพคนเซก็ สดุทถ่ึ อื ถงุ ยางท่อี ัดแนนดวยน้ำกามโยนทง้ิ ไวดานหลงั และ
สวมใสถงุ ใหมใ นทันที
"อยาเพ่งิ หอบสิ แคร อบเดยี วมนั ไมพอก็รนู ิ วาที่คณุ แมนกของฉนั "

...สิน้ เสียงทมุ เรยี กสถานะใหมทพี่ รอมใหกำเนดิ ลูกๆในครรภพองโตกแ็ วบ เขา
มาในมโนทัศนช วนใหแ รงอารมณโ หมกระหน่ำอีกครง้ั อีกครั้งและอีกครั้ง…จนกวา จะดบั
ไฟปรารถนาใหม อดดับ

…
— นาทีสับเปลย่ี นมุมมอง —
นิสยั ของแมน กนอยขน้ึ ๆลงๆใกลเ คียงไบโพลารใ หเ ขาตองคอยทำความเขา ใจเสมอๆ
แตก ับเหตกุ ารณน ี้...เขาไมร จู ะตามอะไรใหทนั กอ นด?ี
...เริม่ ตนจากคณุ แฟนท่ใี สชุดวาบหวิวโดยไมทราบสาเหตุมายวั่ เซก็ สแ ทบคล่งั
และถัดมาดวยมื้อวิปครีมที่อยากลองทำมานาน กอ นจะสน้ิ สดุ เพลิงปรารถนาท่เี ตยี ง
นอนทีเ่ พิง่ เสร็จส้ินไปเม่ือนาทกี อน สองเรอื นกายเปลอื ยเปลา จงึ นอนน่งิ เปนผกั กับกำลงั
ที่หดหายแตเพ่ิมพมู ดวยความสุขสมและเปน เวลาที่เขาจะไดถ ามตน เหตชุ ่วั โมงหรรษานี้
สักที
"หายสัน่ แลว ใชไ หม ลูกเจย๊ี บหน่ื ?"
"ดตู ัวเองกอ นคอ ยพดู แมวเหลวตัวไหนรองจะเอาอีกๆ ไมหยดุ นะ"

154

#สารานุกรมดอกไม : つばき

"หึ~ นานๆทจี ะไดทำกัน แลว ครั้งน้ีนายเปนคนเรมิ่ กอ นอกี กต็ อ งเก็บเกย่ี วใหคมุ แลว
นกึ คึกอะไรใสชุดบันน่ี–…"
" 'ชิ้กเกน บอย' ตางหาก…ไมใ ช 'บันนี่' "...นน้ั ไง โกธรอะไรอยจู รงิ สนิ ะ

...ขอ สนั นษิ ฐานถกู ตอ งอยางทคี่ าด ยืนยนั ดวยเสียงกดต่ำจากนกตวั บวมที่พอง
แกม ซกุ หนากับแผนอกของเขาอยูสกั พักใหญ ยงิ่ รวมกบั การไมจบั ฝามอื ของเขาไปกอด
แกหนาวอยา งท่ีทกุ ครั้งหลังมเี ซก็ สกนั ชอบทำกบ็ ง บอกระดบั ความโกธรไดอ ยา งดี...ทำ
อะไรไปหวา ? ซวยแลวสนิ า
"โอเค แลว ทำไมคุณ'ชกิ้ เกน บอย' ถึงลกุ มาย่ัวฉันแตห ัววัน รูไหมวามันอันตรายกบั ตัว
นายถา แพนคิ ขนึ้ มา"
"..........."
"ลกู เจ๊ียบอารมณบดู เพราะฉนั ไมซ้ือขาวกลองใหกินเหรอ?"
"ไมเลน …"...แคส องพยางคที่กลาวตอบ ทกุ คล่นื หยอกเยา กถ็ ูกพบั เกบ็ และเปล่ียนเปน
โอบอกี คนเขา มาแนบอกพลางพรมจบู เอาใจไปตามกรอบหนาเฉ่ียวคม
"จบุ ~...ขอโทษ ชว ยตอบไดไ หมวา เกดิ อะไรข้ึน เคยโ งะ?"
"ไมร ูจรงิ ๆเหรอ ทำเหมอื นมนั เปน เรอื่ งปกติเลย….ฉันนะ ไดยินนายพูดกบั โทกะจังกอ น
ไปบาร…"
พูดกบั ยยั คา งคาว?
อะไรฟะ ยยั เพย้ี นนนั่ ลากปญหาอะไรมาอกี !...

155

Nilkan

"ไมช อบ…ฉันไมชอบจริงๆนะ ทำไมนายถึงไปหาคนอน่ื ละ? เราเปน แฟนกนั นะ ทำไมถงึ
ไปหาคนอ่นื งายๆแบบนน้ั ละ ไมค ดิ ถงึ ความรูสึกฉนั บา งเหรอ..."
"หะ ?......."หวงความคิดสลบั สบั เปลีย่ นหาเหตุการณทม่ี ีคำวา 'คนอ่นื ' เขามาเกย่ี วของ
เพราะทกุ วนั นบ้ี รรดาคนรูจ ักในชวี ติ กย็ กใหเขาเปน พวกหลงแฟนหวั ปรักหวั ป� หนมุ
นอยสาวใหญท่ีผา นมาเขากไ็ มเคยชายตามองใหเ สยี เวลามองกอนแกม ฟนู ิม่ ของคนขาง
กาย...แลว สว นไหนทีท่ ำใหอ กี คนคดิ เปนตุเปนตะไปได
"นายชอบแบบนไหนก็บอกกันสิ บนั นี่บอยบนั นี่เกร์ิล พยาบาล คณุ ครู...ช-ชอบแหวก
หนา แหวกหลังแหวกขาฉนั ก็ทำไดหมด ถาเปนนาย...แตแบบนนี้ ะ ท่พี ูดจะไปหาคนอ่ืน
โตงๆ..."
"บนั น่ี บอย?..."....พมึ พำเบาๆเหมือนความสงสยั กระจา งชดั ในทนั ทีกบั สาเหตทุ ัง้ หมด
ทงั้ คนแสนรกั ทีแ่ ตง ตวั ยว่ั เซ็กส ท้งั ความดรามา ตัดพอชีวติ เพราะคิดวาเขามีคนอ่นื …
"ฉนั ทนไมไหว ไมเอาแลว นะ…"
"ห~ึ ....ฮา …"...นกสายพนั ธนุ ้ีขี้คดิ มากซะจริง
"นายขำอะไรนะ !? มันใชเ ร่อื งนาขำรึไง ฉนั คดิ มากจนหนา จะมืดอยูแลว นอนกลางวันก็
ไมไดน อน ขาวกย็ งั ไมไ ดก นิ —…."
"น้ไี ง 'บนั นี่ บอย' ทน่ี ายวานะ"จอมอื ถือถูกย่นื ไปจอใหค นตรงหนา กอนกำปน หนกั ๆจะ
ทุบหวั เขาใหเละตามแรงโมโห แกว ตาใสทฉ่ี ายแววโรจนใ นตอนแรกเปลีย่ นเปนขมวดมนุ
อยา งสงสัยแทนกับภาพ 'บนั นี่ บอย' ท่เี ขาใหดู
"กระตาย?..."

156

#สารานุกรมดอกไม : つばき

กระตา ยสีขาวตวั ปกุ ปยุ กระโดดดึ้งๆกินแครรอท
กระตา ยที่เทากับสัตวโ ลกนารกั

"กระตายท่ีมสิ เตอรเล้ียงไวใ ชใ นการแสดงมายากลนะ มสี องตวั ชายหญงิ 'บนั น่ี เกริ ล'
กบั 'บันนี่บอย' "

"เอะ ?...."

"แตกอ นเคยโหวตกันในกลุมเร่อื งชอื่ แตสุดทา ยก็ทะเลาะกนั ใหญโ ต จนหมอน่ันขเี้ กยี จ
คิดก็เลยตั้งช่ือส้นิ คิดแบบน้นั ละ มนั ก็อารมณเหมือนสตั วเ ลีย้ งประจำกลมุ นนั่ แหละ"
กลา วเสริมทัพดว ยคำอธบิ ายทมี่ าที่ไปชือ่ ประหลาดชวนเขาใจผิดใหเพือ่ ยืนยันความ
บริสทุ ธิ์

"............"

"ฉนั ไมไดไ ปหาบันน่ี บอย ทไ่ี หน แคไปเลนกับพวกมนั ใหกระตา ยคลายเครียดกอ นการ
แสดง เร่อื งทพ่ี ดู วา จองขากเ็ พราะชอบจบั อุงเทาน่มิ ๆนะ ไมไดหมายถึงจะไปซุกขาใคร
สกั หนอ ย"

"..........."คนข้หี ึงยังคงเงียบเสยี งซุกอกเขาอยโู ดยไมอ อกปฏิกิรยิ า ริมฝป ากรอนจึงได
โอกาสกม ลงไปพรมจูบบนใบหรู ะเรอื่ แดงท่ีดีเกนิ จนเปนเร่ืองเปนราวใหญโ ตอยา งหมน้ั
เขี้ยว

"ทำไมฉนั ตอ งไปหาใครทีไ่ หนดว ย ในเมอ่ื แฟนตวั เอง..."

"อื้อ…"

"เซก็ ซขี่ นาดน้ี?—..."

157

Nilkan

"ฮืออออออออ!!!!~ แงงงงงงงง!!!~...."...แตผลเอฟเฟคคำกระซบิ หยอกถงึ นาทรี อนรกั
ของอกี คนกลับแสดงผลตรงขา ม ขอบตาเฉย่ี วไหลอาบดวยนำ้ ตาสายนอ ยกับสองมอื
เรยี วทบุ อกชกตีเขาเหมือนจะฆาใหตายซะอยา งงนั้

"เฮๆ? ไหงนายรองไหละ ไมเ อาสิ–โอยๆ ใจเย็น เหน็ ฉนั เปน เนอ้ื หมหู มกั เม่ือวานรึไง ทุบ
เอาๆเน่ยี ?"

"นายจงใจแกลง ฉัน!! ขอโทษเด๋ยี วน้ี ขอโทษดว ยยากโิ ทริ50ไมเ ดย๋ี วนี!้ คนื คา ชุดทฉ่ี นั ซอ้ื
มาดวย คืนสองเทาดวย! เอาเงนิ เดอื นนายมาซะ!!"

"อา หะ~ สรุปฉนั ผดิ ?"โครงหนา คมคายพยกั รับโทษทถ่ี ูกยัดขอหาใสโ ดยนกนอยทีป่ ดหู
ปดตาเขนิ กบั ความเดอ ของตวั เอง...แตหนากลมๆแกม แดงๆที่งอแงแบบนน้ี ะ

"เออส!ิ นายผดิ ทงั้ นน้ั แหละทไี่ มพดู ออกไปซือ้ –!!...ซ-ซอ้ื มา...เลย–อา ...อา…"

มันโคตรนาแกลงนาเอาเลย…

"ไดสิ เดี๋ยวฉนั ออกไปซอื้ ให— ...อะไรละ? ขึ้นครอมแบบน้ีฉันก็ไปไมไ ดนะ ส?ิ "เรือนคิ้ว
แกลง เลกิ่ ข้นึ มาคนทีบ่ ิดเรา รบั สมั ผัสปลกุ ปนจากเขา นิ้วแกรงแทรกผานชอ งทางเยิ้มคาว
และบดเบยี ดเม็ดเชอรร่ีแดงกล้ำอยา งสนกุ มอื สว นคนทโ่ี กธรหัวฟด หวั เหวี่ยงกเ็ ปลย่ี น
สภาพเปน ลูกนอ ยคลงุ กลิ่นปรารถนาทข่ี นึ้ ครอ มอยบู นแกนกายของเขาทช่ี ชู นั รับกลีบ
ผกาที่กระตุกเรียกหา

"ม-แมวช่ัว...อา...ปลกุ ขนึ้ มาแลว...รับผิดชอบ—อา ง!~"

"ยินดรี บั ผดิ หลายๆรอบเลย"

ถา นกนอยนสิ ยั ข้ีคิดมากเปน นิสัยลบั ๆ…

158

#สารานกุ รมดอกไม : つばき

ตวั เขากค็ งมนี ิสัยลบั ๆท่ีชอบความขี้คิดมากของอีกคนเนยี่ ละ นาแกลง ซะจรงิ ที่รัก
…
..
.
ตง๊ิ !
วนั นเ้ี จอชุดพยาบาลละ
สงรูปภาพ
อา แตตอนนนี้ สิ ัยลบั ของเขาเพ่มิ มาอกี หนึ่ง…
นสิ ยั ท่ีชักจะตดิ ใจเวลานกแตงตวั นะ นะ
….
THE END….สิ้นสุดผลิดอกสุดทา ยแสนสขุ สันต :)

159

Nilkan

เกรด็ ความรู้ &โซนอธบิ าย

หมวดยคุ สมัย :

— เฮอัน/เฮองั (平安京 | Heian-kyou) ชวงสมยั ของญปี่ ุน ในป ค.ศ.794-1185 (ซึ่ง
ในเรอื่ งจะเปน ป 1020 เพื่อใหลบั กบั ปจ จบุ นั ท่ีเปน 2020 ระยะเวลา1000ปพอดี)
นบั เปน ยคุ ทองของศลิ ปะและวฒั นธรรมท่ีหยบิ ยืมมาจากประเทศจีนในสมยั ราชวงศถงั
จนกลายเปน วัฒนธรรมแบบเฉพาะตัว | เฮอัง (平安,Heian) แปลวา ความสงบสนั ติ |
เมอื งหลวงของสมยั เฮองั คือเมอื ง ‘เกยี วโต’ ในปจ จบุ ันและเมืองหลวงปจ จุบนั ของญ่ีปนุ
ในขณะนค้ี อื ‘โตเกียว’ *ผลิดอกที่แปด*

— เกยี่ วกับราชวงศ : ราชวงศลำดับที่ 40 เปนสว นทย่ี กมาประกอบในเรอ่ื งซงึ่
ตรงกบั ‘จักรพรรดิเท็นมุ’ ในทางความเปน จรงิ | สาเหตทุ ห่ี ยบิ ยกมาเพราะเปนลำดบั ที่
เกิดการแกงแยงชิงบลั ลงั กใ นสายโลหิตและลม สลายไป (สอดคลองกับเอน็ จซิ งั อดตี ท่ีมกั
ใหญใ นอำนาจและเอน็ จซิ งั ปจจุบันทท่ี ำเพือ่ ธรุ กจิ จนผลรา ยลงกบั ครอบครวั ) *ผลิดอกที่
แปด*

หมวดดอกไม :
— ดอกสบึ ากิ(Tsubaki) หรือ ดอกคาเมเลยี (Camellia) : ดอกไมป ระจำฤดู
ใบไมผลิ ซงึ่ มคี วามหมายถึงการมาเยอื้ นของฤดูใบไมผลิและแยกความหมายตามสขี อง
กลบี ดอก สำหรบั ในเรื่องจะเปน ‘สแี ดงชาด’- ความงามท่ีไมตองเดมิ แตง (ตัวฮอวค
ปจ จบุ นั ) | ความแสแสรง(ฮอวคอดีต) | ผูเปรยี บดัง่ เปลวเพลิงในใจฉนั (ดาบอิ ดีต
ปจ จบุ ัน)
— สายพนั ธสุ บึ ากขิ องเร่ืองจะเปน ‘ยะบสุ ึบากิ’: ถือเปน สายพนั ธุดงั้ เดมิ ของ
ญป่ี นุ ทมี่ ีอายขุ ัยยนื ยาวถงึ พันป ลักษณะสีแดงกลบี เด่ียว บานเต็มตน ต้งั แตยอดจรดตีน
ตน *ผลดิ อกท่ีสอง*

— ตำนาน ‘วญิ ญาณในตนสึบาก’ิ : ตน สึบากทิ ่มี ีอายมุ ากกวา พนั ปม ีความเชือ่
วา จะมวี ญิ ญาณ ‘ฟรุ ทุ สึบากิ โนะ เรย’ (โยไค) มาสงิ สถติ มเี ร่อื งเลา ขานวาครงั้ หน่งึ

160

#สารานกุ รมดอกไม : つばき

ตน สึบากใิ นวัดคัมมันจเิ กิดหวีดรองเพ่ือบอกกลาวลางรา ยแกผคู น | ซงึ่ เปน ตน แบบของ
ฮอวคอดีตท่สี ิงสถติ ในกระถางและคอยรอ งเตือนปกปองดาบิเสมอ *ผลดิ อกที่หนึ่ง*

— เทศกาล ‘อิซโุ อชิมะสบึ ากิมตั สึร’ิ : เทศกาลชมสึบากทิ ่จี ดั ข้นึ ทุกปต ง้ั แต
ปลายเดอื นมกราคมถึงปลายเดือนมีนาคม บนเกาะอซิ ึโอชิมะ ซึ่งมีดอกสึบากิปา รวม 3
ลา นดอก และดอกสบึ ากสิ วนกวา พันชนดิ ที่บานในสวน 3 แหง มีการเดินขบวนเอโดะ มิ
โคชิ (ศาลเจา แบบเคลื่อนท่ี) และอนั โกะ(หญิงสาว) เปน การเปดเทศกาลสึบากิ จัดเปน
สถานท่ที ีม่ ดี อกสึบากมิ าที่สดุ ในญปี่ นุ | ถือเปน เหตผุ ลใหเลือกสถานที่น้เี ปนท่ีทดี่ าบิอดตี
ตายและถกู กลบฝงใตต นสบึ ากปิ าขนาดยักษเหลา สึบากิเลยพากนั เบง บานไวอ าลยั ใน
ดวงชะตา เน่ืองจากอกี หน่ึงความหมายของสึบากิในภาษาซามูไรคอื เซน สรวงแดคน
เจ็บปว ย/ทรมาน *ผลดิ อกท่ีแปด*

— อิเคบานะ : ศาสตรแหง การจดั ดอกไมแบบญีป่ ุน เปนการจัดดอกไมเ พื่อ
สะทอ นถงึ ความเปน จรงิ ของธรรมชาติ แตดั้งเดมิ ทำเพอ่ื ถวายพระ | ฮอวค รบั หนาท่ีจัด
ดอกไมในรา นสวนมากก็มอบใหวิญญาณ *ผลดิ อกที่หา *

— อิมะรยิ ะกิ : เครอ่ื งลายครามทีส่ งออกจากทาเรอื อิมะริ มคี ณุ ภาพสงู แตย งั
ไมค อ ยเปนทีน่ ิยมเทา เครือ่ งปน ดินเผา *ผลิดอกทีห่ า*

หมวดสถานทเี่ ก่ยี วขอ ง :
— เขตพนื้ ทีภ่ ายในเรือ่ งหลักๆคือ ‘อาซากสุ ะ’ ยา นวัฒนธรรมและ
โบราณสถานของญ่ปี นุ ซึง่ จะสัมพนั ธกบั แนวเรื่องทเี่ ปนยอนยุค | รา นดอกไมนายแม/
หอ งพักฮอวค /คอนโดดาบ)ิ
— สวนซุมิดะ : สวนสาธารณะขนาดเล็กในยานอาซากุสะทข่ี นาบขา งทางดว ย
แมน ำ้ ซุมิดะ ภายในสวนมตี น ซากรุ ะจำนวนมากกวา 1,000 ตน จัดเปน จดุ ชมซากรุ ะที่
สวย 1 ใน 100 อนั ดับในญีป่ นุ | รา นดอกไมเ รยเ ซกิของนายแมต ้ังซอนอยูในหลีบของ
แมกไม *ผลดิ อกที่สอง/สาม*

161

Nilkan

— วัดเบียวโดอิน : วัดเกา แกท างพทุ ธศาสนาตง้ั อยูในเมืองอุจิ จงั หวดั เกียวโต
ไดรับการขึน้ ทะเบียนเปนมรดกโลกจากองคก ารยูเนสโกในป 1994 มอี าคารหลักท่ีเปน
จดุ เดน คือ Amida-do Hall (ศาลานกโฮโอ/ฟน กิ ซ) ที่ตั้งอยใู จกลางวดั | ตวั วัดนี้
เช่ือมโยงกบั ผนื ปาดา นหลงั ท่เี ปนสถานอาศยั ของฮอวค อดีต *ผลิดอกทแี่ ปด*

หมวดทวยเทพ :
— ซซู าคุ : สัตวเ ทพแหง ทิศใต สีประจำคอื สแี ดง ถอื เปน ความสมดุลตาม
ธรรมชาติเพื่อความสขุ และเปนผูใ ห | ภายในเรอ่ื งมกี ารเปลย่ี นแปลงใหฮอวค เปน ซซู าคุ
ทเ่ี ปนบริวารของเทพอามาเทราสึและมพี รวเิ ศษบนริมฝปากท่ีสามารถรกั ษาคนได แต
รกั ษาคนตายไมไ ด(ในความเปน จรงิ ตามความเชือ่ ซูซาคุสามารถตามหาคนจากหวงเวลา
และนำกลับมาได) *ผลิดอกที่แปด*
— ซคึ โุ ยมิ : เทพแหง จนั ทราที่เปนพนี่ องรว มสายเลือดกบั เทพแหง สุริยา ตาม
ตำนานกลาววาเทพทง้ั สองเคยอยูบ นสรวงสวรรคพรอ มกนั แตเกิดความบาดหมางกนั
จึงไดย ายออกไปอกี ฟากฟา จนเกดิ มาเปนกลางวนั -กลางคืนขึ้น | ในเรอ่ื งโทโคยามิอดีต
เปน สตั วเ ทพบริวารของเทพซึคุโยมิเลยสามารถติดตอ ส่ือสารกับฮอวค ทีเ่ ปน สตั วเ ทพได
*ผลดิ อกท่แี ปด*
— อามาเทราสึ โอมคิ ามิ : เทพแหงแสงสวา งและดวงอาทติ ยตามความเชือ่
ของศาสนาชนิ โต ถอื เปนเทพสงู สุดท่ีคนญป่ี นุ นบั ถือและมคี วามเชอ่ื สบื ทอดวาจักรพรรดิ
คนแรกสบื เช้ือสายมาจากเทพองคน ี้ นอกจากนีย้ ังถอื ครอง ‘ไตรราชกกุธภัณฑ’ ส่งิ ของ
ศกั ดิ์สามชิ้นท่ีปจจบุ ันถอื เปน สญั ลกั ษณข องกษัตริย เนอ่ื งจากมีความเชือ่ วา เทพอามาเท
ราสึ มอบสามสิ่งนใ้ี หก ับ‘นินิง’ิ หลานของพระองคแ ละเปน ทวดของสมเด็จพระ
จกั รพรรดจิ มิ มุ จักรพรรดพิ ระองคแ รกของญป่ี ุน | ตัวตนจรงิ ๆของนายแมท ีส่ ลายดวง
จิตลงมาโลกมนุษย เพราะวางบทบาทไวใ หเปน เหมอื นแสงสอ งมองเรอื่ งราวของทกุ คนท่ี
เกดิ ข้ึนและดับ *ผลดิ อกทีส่ บิ *

162

#สารานุกรมดอกไม : つばき

แดท่ กุ ทา่ นใน ‘เพลา’ สดุ ทา้ ยน้ี

สวัสดีคะ [แมะหมอ] [นิลกาล] เองคะ
ยนิ ดีท่ไี ดกลบั มาพูดคำขอบคณุ อีกครง้ั ในผลงานแบบตวั เลมคร้ังทส่ี อง เรารสู ึก
เหมือนเดมิ เลยคะคือมอี ะไรเยอะแยะทคี่ ดิ อยากเขียนแตคำแรกก็คงไมพ น “ขอบคณุ คะ” คำท่ี
อยากเขียนหลายๆครง้ั ใหพ วกคณุ ท่ีถือ #สารานุกรมดอกไม : ฤดใู บไมผลิ | つばき – สึ
บากิ | ไวใ นมือตอนน้ี ขอขอบคณุ จากใจจรงิ ทร่ี ับนองผลงานของเรากลบั ไปและขอบคณุ ที่
ติดตามผลงานของเราไมวา จะมาต้งั แตแรกเรม่ิ หรอื เพง่ิ มาเจอกันก็ตามแต แมห มอคนน้ี
อยากจะใหคำขอบคณุ และรอยยิ้มทั้งโลกเปน ของคณุ นะ :)
ตอ ไปทต่ี องพูดถงึ คือคูชิปเรอื เอกของเรา ดาบิxฮอวค ที่ทรงพลังแมเขาจะไมเจอกนั
มาหลายอพี แี ลวก็ตาม ฮรกุ กTT(เผาแปลวารกั ) แตด วยแรงใจในรกั อันรอ นแรงไหมไฟ แมะ
หมอถึงงอกฟคเลมนีม้ าถวายไดสำเรจ็ เสร็จสมใจ//โบกธงปวๆ จรงิ ๆเรามแี พลนอยากแตง ยอ น
ยุคดรามา มานานมากคะ สดุ ทา ยกม็ าตกที่คบู ิฮอวคท่นี ึกคกึ อยากเห็นยยั นกอดตี คนรายกาจ
กบั ปจ จบุ นั ตีกัน ตาพีอ่ ดตี ปจ จบุ นั ขงิ กนั ถงึ กอ นจะไดขิงกันจะตองเจออปุ สรรคน้ำตามากมาย
55555 ขอสารภาพบาปอยางหนึ่งวาเราชอบคารพ ีบ่ อิ ดีตมากก มาไมก่ตี อนแตใ หเปนยอด
พีระมิด หลวั ใจเยน็ อบอุนแตเผาทุกอยา งที่เขา ใกลนองนางของพ่ี >////<
สดุ ทา ยกอนจากกัน แมะหมอหวังเหลือเกินวาฟค เลม นี้นอกจากจะเปน แรงกาวแรง
ฟน กอ็ ยากใหม ันเปนสงิ่ ปลอบประโลมคุณในยามทุกขและชว ยใหส ุขสดใสไดในวันทห่ี มดแรง
จากการสูก ับสง่ิ ตางๆทีค่ ุณกำลงั เผชิญอยนู ะคะ การตอ สหู รอื การรอคอยท่ีคณุ กำลงั พยายาม
ทำอยูลว นแตมคี วามหมาย คุณทำไดดมี ากๆเลยคุณคนเกงและเมือ่ ถึงเวลาผลของความ
พยายามมันจะเบงบานเหมือนสบึ ากิอนั งดงามแนนอนคะ!

ดวยความขอบคุณและรกั จากใจ
Nilkan

163

Nilkan

164