143 พ่อผมบอกว่ำ “คุณทวิสันต์เป็นคนน่ำคบ” กระผมได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ใช่แค่น่าคบ แต่เป็นปูชนีย บุคคลที่ผมต้องน าเป็นแบบอย่าง ก ร ะ ผ ม ไ ด้ มี โ อ ก า ส ไ ด้ รู้ จั ก กั บ ท่ า น ท วิ สั น ต์ โลณานุรักษ์ ตั้งแต่คุณพ่อผมย้ายมารับราชการในจังหวัด นครราชสีมา ราวปี 2535 ซึ่งตอนนั้นผมยังเป็นเด็กมัธยมปลาย ยังไม่มีวุฒิภาวะเพียงพอ เทียบเท่ากับท่านฯ เห็นแต่เพียงว่า ท่ านชอบแ วะเวียนม าคุยกับคุณพ่อผมบ่อยครั้งที่บ้าน จนกระทั่งผมเรียนจบปริญญาตรี ได้มีโอกาสเข้ามาเป็น เจ้าหน้าที่หอการค้าจังหวัดนครราชสีมา ซึ่งตอนนั้น ท่านเป็น รองประธานหอการค้าจังหวัดนครราชสีมา ได้เข้ามาท างานกับ ท่าน ท าให้ผมได้เห็นถึงความเสียสละ ความมีจิตใจโอบอ้อมอารี ที่มีต่อสมาชิกหอการค้าฯ ทั้งในแง่คิดที่ดี วิธีการที่จะฟันฝ่า วิกฤตเศรษฐกิจต้มย ากุ้ง ปี 2540 ซึ่งแนวความคิดของท่านนั้น ท าให้สมาชิกของเราได้รอดพ้นวิกฤตนี้ไปได้หลายคน
144 ท่านเป็นคนเก่ง เก่งทั้งในด้านวิชาการ ด้านองค์ความรู้ มี หลักการ มีลักษณะการถ่ายทอดให้กับผู้ฟัง (พูดชวนฟัง) และ เป็นแบบอย่างที่ดี จึงไม่เพียงให้ท่านได้เป็นบุคคลตัวอย่าง ภายในจังหวัด แต่เป็นของประเทศก็ว่าได้ กระผมได้น าเอา มุมมอง และแนวคิดของท่านหลายอย่างมาปรับใช้ในการ ด าเนินธุรกิจได้อย่างเป็นรูปธรรม และสัมฤทธิ์ผลได้เป็นอย่างดี “เนื่องในวาะดิถี ครบรอบ 74 ปี ขอคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั่วสากลโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณแม่ย่าโม หรือท่านท้าวสุรนารี ที่เป็นที่เคารพสักการะของเราชาวโคราช จงดลบันดาลให้ท่านทวิสันต์ และครอบครัว จงมีแต่ความสุข ความเจริญ มีสุขภาพที่แข็งแรง พลานามัยที่สมบูรณ์พูลสุข ชั่วกาลนาน” ดร.รัสนันต์ ณ กำฬสินธุ์ (แจ็ค) อดีตเจ้ำหน้ำที่หอกำรจังหวัดนครรำชสีมำ
145 ในวันที่ผมเรียนจบ ประมำณ ปี 2528 และได้มาสมัครงานที่บริษัท โคราช ธุรกิจ จ ากัด ได้พบพี่ทวิสันต์ ซึ่งได้โอกาสให้ผมได้ท างานหาเงิน ด้วยตนเอง และถือเป็นเจ้านายคนแรกที่คอยสั่งสอน ทั้งการใช้ ชีวิตการท าธุรกิจ พี่ทวิสันต์ ให้ผมท าหลายๆ อย่าง ขณะที่ท าไปก็สอนไป ซึ่งผมขอใช้ค าว่า Coach มากกว่าค าว่าสั่งการระหว่างที่อยู่กับ พี่ทวิสันต์ได้เห็นพี่เค้ามีกิจกรรมหลายอย่าง เป็นนักธุรกิจ อาจารย์สอนหนังสือ งานหอการค้า งานท้องถิ่น ท าไห้ผมคิด สงสัย ว่าท าไมพี่เค้าท าหลายอย่างจัง และได้รับโอกาสจาก พี่ทวิสันต์ที่ให้ผมเรียนรู้ไปกับพี่ทวิสันต์เรื่อยมา ได้ติดตามไปใน หลายๆ ที่ ได้มีโอกาสรู้จักผู้คนมากมาย ตลอดเวลาที่อยู่กับพี่ทวิสันต์ ความรู้สึกที่ได้ ไม่ใช่เป็นแค่ เจ้านายคนแรก แต่เป็นอาจารย์ที่สอนวิชาใช้ชีวิต เป็นพี่ที่คอย ห่วงใย แนะน าแนวทาง จนจ าคาถาหลักที่พี่ให้ 2 คาถา (จ าถึง วันนี้) คือ
146 1) จะท างานหรือใช้ชีวิต ต้องมี3 อ. อดทน อดกลั้น อด ออม 2) จะท าอะไร ขอให้ท าด้วยใจท าให้สุดความสามารถ ท า ให้ทุกคนรู้ว่า เมื่อเราไม่อยู่ มีแต่คนกล่าวถึงว่า สมัยผมอยู่ดี อย่างนั้น ดีอย่างนี้ วันนี้ ผมและครอบครัว ซึ่งเป็นครอบครัวเล็กๆ ครอบครัว หนึ่งที่รัก และเคารพพี่ทวิสันต์มาตลอด “ผมขออ านาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระศรีรัตนตรัย ได้คุ้มครอง ปกป้อง ให้พี่ทวิสันต์ และครอบครัวมีความสุข สุขภาพแข็งแรงตลอดไป” ขอขอบคุณที่ดูแลผมมาตลอด 9 ปี ที่อยู่ด้วยกัน และให้ค าแนะน าเหมือนผมเป็นลูกตลอด 38 ปี ที่รู้จักพี่ทวิสันต์ วัชรพงษ์ เทียนด ำ (วัง) รองผู้บริหารเครือข่ายธุรกิจกลาง 2 ธนาคารกสิกรไทย
147 “แจ๊คสัน” เพื่อนรัก เนื่องในวันคล้ำยวันเกิด ปีนี้30 พฤศจิกายน 2566 ขอ อวยพรให้เพื่อนมีความสุข คิดสิ่งใดขอให้สมใจปรารถนาทุก ประการ ขอเล่าประวัติย้อนหลังจากอดีตเล็กน้อย เราทั้งสอง และ เพื่อนในกลุ่ม Px Bx ได้รู้จักกันมานานเกิน 50 ปี มาแล้ว ร่วมเดินทางท างานมาตั้งแต่สมัยสงครามเวียดนามก าลังรบพุ่ง อย่างดุเดือด ท างานในค่าย ในแค้มป์ของทหารอเมริกัน แทบทุกจังหวัดในประเทศไทย เริ่มจาก อู่ตะเภา ที่แรกที่เราได้รู้จักกันก่อน หลังจากนั้น ด้วยภาระของงานต้องเดินทาง ไปท างานตามค่ายอื่นๆ ตามค า บัญชาของหน่วยงานเป็นครั้งคราว มีความสุขสนุกสนานในชีวิต วัยหนุ่มกับก า รท างานม ากที่สุดช่วงหนึ่ง ได้ความรู้ได้ ประสบการณ์มากมายเสมือนได้ไปอยู่เมืองนอก โคราช เมืองย่าโม คือ ที่มั่นสุดท้ายที่เพื่อนได้มาปักหลักยึดเป็นที่มั่น
148 ชีวิตคือการต่อสู้ที่ทรหด เพื่อนเป็นคนขวนขวาย ไฝ่การ เรียนรู้ไม่สิ้นสุด มีความมานะอดทนสูงหาตัวจับยาก จึงมาก ประสบความส าเร็จในสายวิชาการ ดั่งปัจจุบัน เพื่อนเป็นคนมี นิสัยเรียบง่าย มีความเป็นกันเองกับเพื่อน ติดดิน คบได้ทุกคน ทุกวัย ทุกชั้นชน มีความอ่อนน้อมถ่อมตน ช่วยเหลือเกื้อกูลกับ ทุกคน น่าคบที่สุดส าหรับทุกคน ขอเล่าเรื่องอดีตที่ น่าจดจ า ย่อๆ เพียงนี้ครับ จากเพื่อนที่ยังรัก และคิดถึง ห่วงใย วิชำญ ล้อสิริไพบูลย์ อดีต Technician บริษัท Pioneer
149 เหตุกำรณ์ที่ไม่มีวันลืม ประมำณ 15 ปีที่แล้ว วันนั้นเป็นช่วงเย็น ผมทราบข่าว ว่า มีน้องที่เคยมาโบสถ์ ประมาณ 3 ครั้งแล้ว เขาโดนยิง ทราบ ภายหลังว่า เด็กหนุ่มคนนี้ชื่อ น้องกอล์ฟได้เข้าไปช่วย ผู้หญิง คนหนึ่งที่โดน คนร้ายกระชากสร้อย วิ่งตามคนร้ายแล้วโดนยิง ผมรีบไปที่โรงพยาบาล ป.แพทย์2 เวลาสักประมาณ 1 ทุ่ม ผมได้พบผู้ใหญ่ใจดี และทราบภายหลังว่าท่าน คือ คุณทวิสันต์ ท่านเข้ามาเป็นคนแรกในเหตุการณ์ครั้งนี้ มาเยี่ยมถามไถ่ ถึงอาการบาดเจ็บ มาช่วยเหลือ และคุยกับคุณหมอ ผลคือ น้อง กอล์ฟที่ถูกยิง ต้องรับการผ่าตัด และกระสุนโดนไขสันหลัง ต้อง พิการตลอดชีวิต น้องกอล์ฟ เป็นลูกคนโต ท างานเลี้ยงแม่ที่ป่วยเป็นโรคลิ้น หัวใจรั่ว และอีกหลายโรค เขาต้องดูแลน้องยังเล็ก ทั้งหมด อาศัยบ้านเช่าในชุมชนแออัด รายได้ไม่เพียงพอ
150 เมื่อทราบคุณทวิสันต์ ได้ให้เบอร์โทรผม และบอกว่ามี อะไรให้ช่วยโทรไปได้ตลอดเวลา และยังนัดว่าเช้าวันจันทร์ อยากให้ไปหาที่ส านักงานเพื่อหาทางช่วยเหลือน้องกอล์ฟ และ ครอบครัว ผมได้สัมผัสถึงจิตสาธารณะที่บริสุทธิ์ที่อยากมอบให้กับ คนที่ด้อยโอกาส ด้วยการพยายามท าอะไรสักอย่างเพื่อจะช่วย เขา เช้าวันจันทร์ผมได้เข้าไปพบคุณทวิสันต์ ท่านให้การ ต้อนรับ และเป็นกันเองเหมือนคนที่อยู่ในครอบครัวเดียวกัน ทั้งที่เพิ่งเจอกันแค่ครั้งเดียว ท่านบอกว่าทางเดียวที่จะช่วยเขา ได้อย่างแท้จริง ในการที่จะได้ค่ารักษาพยาบาล แสนกว่าบาท ซึ่งทางโรงพยาบาล ป. แพทย์ได้ช่วยเหลือบางส่วนแล้ว แต่ก็ยัง มาก และต้องคิดถึงอนาคตของกอล์ฟ และครอบครัว เขาจะใช้ ชีวิตอย่างไร ท่านแนะน าว่าเราต้องออกสื่อ หลายวันต่อมาเราติดต่อกับ ITV เวลานั้น และทาง ITV สนใจให้เราไปออกรายการ ในที่สุดผมกับครอบครัวกอล์ฟก็ไป ออกทีวี
151 ท าให้ข่าวเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ไปทั่วประเทศ ว่า พลเมืองดีที่ ไปช่วยคนอื่น เราต้องช่วยเขาเช่นกัน ในช่วงนั้นคุณแม่ของ กอล์ฟก็เสียชีวิตลง เขาต้องอยู่กันกับน้องชายอายุประมาณ 10 ขวบ เหลือกันแค่ 2 คน ขอบคุณพระเจ้า ในที่สุดมีหน่วยงานราชการมากมายใน จังหวัดที่ทราบข่าวได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ทั้งกาชาดจังหวัด สวัสดิการ และสังคมจังหวัด สาธารณะสุข อบจ. มูลนิธิ หน่วยงานเอกชน และอื่นๆ รวมทั้งผู้มีใจเมตตา จากทั่วประเทศ ได้โอนเงินเข้าบัญชี ที่ทางจังหวัดได้เปิดเพื่อรับ การบริจาค ช่วยเหลือน้องกอล์ฟ ในที่สุดน้องกอล์ฟก็ปลอดภัย ท ากายภาพบ าบัด และ ออกจากโรงพยาบาล เงินที่ได้ประมาณ 3-4 ล้านบาท ได้ไปซื้อ บ้าน และฝากไว้เพื่อดูแลรายเดือน
152 ขอขอบคุณทุกท่าน ผู้ใหญ่ใจดีทุกคน หน่วยงานรัฐ และ เอกชนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่จนภารกิจช่วยคน ดีส าเร็จ และที่อยากขอบคุณมากที่สุด คือ คุณทวิสันต์ ผู้ใหญ่ใจ ดี มีหัวใจที่เมตตา มีจิตสาธารณะอย่างแรงกล้า คอยสอดส่อง ดูแลให้การช่วยเหลือสังคม โดยไม่หวังผลประโยชน์ หรือผล ตอบ แทนใดๆ ในวันครบรอบ 74 ปี ขอพระเจ้าอวยพระพร คุณทวิสันต์ ให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรง มีจิตใจที่เข้มแข็ง เป็นพรต่อผู้คน มากมาย จังหวัดและประเทศชาติต่อไป “ส าหรับผม ท่านคือ บุคคล ต้นแบบคนหนึ่งในชีวิต เป็นความประทับใจที่จะไม่มีวันลืม เพราะต านานของท่าน จะอยู่ตลอดไปครับ” ด้วยความเคารพรัก และนับถือ ศำสนำจำรย์ วิรัตน์ พรมมำนอก ศิษยาภิบาลคริสตจักรแห่งนิมิตนครราชสีมา
153 คุณอำทวิสันต์ ควำมดีที่ผมได้สัมผัส คุณอ ำทวิ สันต์ เป็นผู้ที่ท าคุณง ามค ว ามดีให้กับ ประเทศชาติและประชาชนมากมาย มีหนึ่งเหตุการณ์ที่ผม จดจ าได้อย่างชัดเจน ถึงคุณความดีที่คุณอาทวิสันต์ ได้ท าให้กับ คนโคราช และโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา นั่นคือ เหตุการณ์น้ าท่วมโรงพยาบาลมหาราชปี 2553 ในวันที่ 17 ตุลำคม 2553 โดยที่ไม่มีใครคาดคิดและตั้ง ตัวทัน น้ าจากล าตะคองได้เอ่อเข้าท่วมโรงพยาบาลมหาราช ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง น้ าก็เข้าท่วมถึงระดับหน้าอก ประชาชน และผู้ป่วย รวมทั้งเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลมหาราช เกิดความ เดือดร้อนเป็นอย่างมาก ความช่วยเหลือหลั่งไหลมาจากทั่ว ประเทศ แต่ทีมที่มีความส าคัญมากๆ ที่ขาดไม่ได้ คือ ทีมจาก ภาคเอกชนในโคราช ได้แก่ หอการค้า สภาอุตสาหกรรม และ องค์การบริหารส่วนจังหวัด โดยมีคุณอาทวิสันต์เป็นก าลังส าคัญ
154 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่เก้า ได้มีพระราช ด ารัสผ่านทางท่านองคมนตรี ที่เดินทางมาเยี่ยมโรงพยาบาลว่า “ให้กู้โรงพยาบาลมหาราช” ทุกภาคส่วนรับกระแสพระราช ด ารัสทันที เราวางแผนที่จะวางกระสอบทราย โดยรอบโรงพยาบาล มหาราช ระยะทางประมาณ 1.7 กิโลเมตร ซึ่งปัจจุบัน กลายเป็นก าแพงกั้นน้ าของโรงพยาบาล แต่ในขณะนั้นไม่มี ก าแพงที่จะกั้นน้ าได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะน าทราย และ กระสอบทรายจ านวนมหาศาล เข้าไปเรียงโดยรอบโรงพยาบาล ในขณะที่น้ าท่วมสูง สิ่งของต่างๆ มีความขาดแคลน ตอนที่ เสนอความคิดในครั้งแรก คนส่วนใหญ่คิดว่าเป็นไปไม่ได้ให้สละ โรงพยาบาล แต่ด้วยทีมที่สู้ ต้องการที่จะช่วยเหลือโรงพยาบาล และผู้ป่วย ทรายจ านวนมหาศาล ถูกน าไปที่เรือนจ า และค่าย ทหารกรอกใส่กระสอบทราย และถูกขนใส่รถบรรทุก มาเรียง กันน้ ารอบโรงพยาบาลจนส าเร็จ ทุกคนท าด้วยจิตอาสา และใจ อันบริสุทธิ์ที่จะช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อน โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทั้งกลางวัน และกลางคืน
155 “ขอขอบคุณคุณอาทวิสันต์และทีมงานทุกท่าน คุณความดีของคุณอาทวิสันต์และทุกท่าน ที่มีส่วนให้ความช่วยเหลือ จะประทับในใจ ของผม และคนโคราช ไม่อาจลืมเลือน ตลอดไป” ทันตแพทย์วิวัฒน์ ฉัตรวงศ์วำน รองผู้อ านวยการโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา
156 ด้วยควำมเคำรพศรัทธำ คุณทวิสันต์ย่ำงสุ๋74 ปีผมขอให้คุณทวิสันต์มีสุขภาพ ที่ดี มีร่างกายที่แข็งแรง อยู่เย็นเป็นสุข เดินทางไปไหนด้วย ความปลอดภัย มีโชคมีชัย ปรารถนาสิ่งใดขอให้สมความ ปรารถนาทุกประการ คุณทวิสันต์ตั้งแต่ผมได้พบเห็นท่านเป็น คนที่เสียสละตัวเอง ท างานเพื่อสังคม เพื่อประเทศชาติ ผมจึง เคารพและศรัทธาในตัวท่าน ดังนั้น ขอให้ท่านได้เป็นดังที่ผม อวยพร มาทั้งหมดในทุกประการครับ วิวัฒน์ วัฒนสินศักดิ์(เฮง) โครงการหมู่บ้านอยู่สบาย
157 ด้วยควำมคิดถึง จึงต้องเขียนมำ ขอย้อนอดีตเมื่อ ๕๐ ปีที่ผ่ำนมำ เมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๑๖ ทางเทศบาลได้จัดอบรมสุขาภิบาลอาหาร คุณน้าเข้ารับ การอบรมพร้อมกับร้านอาหารในจังหวัดนครราชสีมา หลัง อบรมได้รับเลือกให้เป็นประธานชมรม (ชื่อชมรมร้านอาหาร และเครื่องดื่มนครราชสีมา) ขณะนั้น คุณทวิสันต์ เปิด ร้านอาหารชื่อ “โคราชไอซ์” เป็นเจ้าของที่อายุน้อย คง ประมาณ ๒๐ กว่าๆ เราเจอปัญหา เรื่องสรรพากร ร้านอาหาร ในอ าเภอเมือง และต่างอ าเภอเดือดร้อนเข้ามาร้องเรียนกับ ชมรมเรื่องสรรพากรขึ้นภาษีสูงมาก และยังมีภาษีย้อนหลังอีก เรารวมตัวกันท าเรื่องร้องเรียนไปยังกรมสรรพากร คุณทวิสันต์ ยังเป็นเด็กน้อย แต่มีความคิดดี เข้ามาเป็นเลขาของชมรม ผู้ใหญ่หลายๆ คนในชมรมจะเรียกคุณทวิสันต์ว่า “ตี๋น้อย” งาน นี้ได้ตี๋น้อยของเราเป็นผู้วางแนวทางร้องเรียนจนเป็นผลส าเร็จ สรรพากร (ท่านประเทือง) โดนย้าย นี่คือ งานส่วนรวม งาน ของคนรักความเป็นธรรม พวกเราทนดูความทุกข์ของเพื่อนร่วม อาชีพด้วยกันไม่ได้
158 งานชิ้นต่อไป เรื่องค่าประกันมิเตอร์ไฟฟ้า การไฟฟ้าขึ้น ค่าประกันจากเดิม โดยค านวณจากค่าไฟที่ใช้ปัจจุบันเป็น ๑ เดือนครึ่ง เช่น ค่าไฟฟ้าเดือนละ ๔,๐๐๐ ก็ต้องจ่ายค่าประกัน มิเตอร์ ๖,๐๐๐ บาท ซึ่งแต่เดิมเก็บค่าประกันเพียงแค่ ๕๐๐- ๑,๐๐๐ บาท งานนี้เราท าส าเร็จ อีกเรื่องหนึ่ง ถ้าใช้ไฟเกินเดือน ละ ๑,๕๐๐ จะต้องมีค่าเซอร์วิสชาร์จขึ้นมาอีก ๑๐% หรือ ๑๕% ชมรมของเราท าส าเร็จ ยกเลิก “ทั่วประเทศ” เรื่องต่อไป ถูกบริษัทสุรา ขายสุราควบ สมัยนั้น ผู้บริโภค ยังไม่เคยชินกับสุราแสงโสม ท าให้ร้านอาหารถูกบังคับว่าถ้าจะ ซื้อสุราแม่โขงก็จะต้องซื้อสุราแสงโสมควบด้วย ท าให้ ร้านอาหารจมทุน แสงโสมขายไม่ออกขาดเงินหมุนเวียนในร้าน เราร่วมมือร่วมใจกัน คณะกรรมการของชมรมหลายท่าน ขณะนี้ก็เปลี่ยนอาชีพไปแล้วก็มี ล้มหายตายจากไปแล้วก็มี คุณ น้านึกย้อนหลังไปแล้ว ทีมงานของเรามีแต่คนเก่ง ท าจริง สู้ไม่ ถอย จนได้ชัยชนะมาทุกเรื่อง ยังมีอีกหลายเรื่อง แต่คุณน้า เหนื่อยที่จะเล่า และก็ปล่อยวางภารกิจของโลกมาหลายปีแล้ว
159 มีอยู่ครั้งหนึ่ง คุณน้าถูกเชิญไปเป็นวิทยากรร่วมกับ สมาคมภัตตาคาร (คุณบุญเสริม ถาวรกุล) ที่กรมประชาสัมพันธ์ เรื่องค่าน้ าประปาแพง (กทม.) คุณทวิสันต์ช่วยหาข้อมูลให้คุณ น้า การอภิปรายครั้งนี้ถูกใจผู้รับฟังมาก เพราะคุณน้าได้ หลานชายเป็นแบ๊คให้ เรื่องที่ผ่านมา แม้ว่าจะเป็นเวลายาวนาน คุณน้าจ าได้ เสมอ เมื่อปี ๒๕๒๔ คุณน้าสร้างสรรค์ป่วยเป็นอัมพาตก็ได้คุณ บรรจง (สวนมะยม) กับคุณทวิสันต์เอารถมารับไปโรงพยาบาล และจองคุณหมอที่เก่งเรื่องอัมพาตให้ คุณทวิสันต์ถือเป็นบุคคลที่มีคุณต่อครอบครัวของเรา มา เยี่ยมเยียนทีไร ต้องหิ้วโจ๊กเจ้าอร่อยมาฝาก คุณทวิสันต์เป็น ตัวอย่างที่ดีงาม ทั้งด้านการด าเนินชีวิต ความเมตตากรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รักเพื่อพวกพ้อง ให้ความเคารพผู้อาวุโส รัก ความก้าวหน้า ไฝ่หาความรู้เพิ่มเติม เป็นนักวิชาการที่มี อุดมการณ์
160 ไม่น่าเชื่อว่าปีนี้ ๗๔ แล้ว ยังหนุ่มอยู่เลยค่ะ ที่สุขภาพดี และแข็งแรง ต้องยกความดีให้คุณแม่บ้าน เพราเขาท าอาหารที่ มีคุณภาพให้ครอบครัวทาน ขอให้ได้เป็นในสิ่งที่อยากเป็น ขอให้ได้มีในสิ่งที่อยากมี “จงท างานให้เป็นสุข สนุกกับการท างาน” (หลวงพ่อพุทธทาส) ขอให้เป็นประทีปส่องสว่าง โอบอุ้มครอบครัว ดูแลสุขภาพให้ดี ทานผัก-ผลไม้ ทานเนื้อสัตว์ให้น้อยลง และหมั่นออกก าลังกายทุกวัน “คุณจะอยู่ได้ร้อยปีขึ้นไป” ระลึกถึงเสมอ ศรีวิไล ปำณะบุตร ร้านอาหารศรีวิไล อดีตประธานชมรมร้านอาหาร และเครื่องดื่มนครราชสีมา
161 คุณทวิสันต์ โลณำนุรักษ์ ที่ผมรู้จัก ผมจ ำไม่ได้แน่ว่ำ ได้พบคุณทวิสันต์ครั้งแรกช่วงไหน แต่ คาดว่าน่าจะเป็นระหว่างที่ท่านท างานอย่างทุ่มเทให้กับ หอการค้าจังหวัดนครราชสีมา ผม และครอบครัวได้เชิญท่านมา ให้ข้อคิดเห็นต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อการท าธุรกิจการศึกษา จากคนที่รู้จัก พัฒนาเป็นเพื่อน และเป็นกัลยาณมิตรในที่สุด ผมมองว่าท่านเป็นผู้ที่อุทิศตนให้กับงานที่เป็นงานของ ส่วนรวมที่มีความส าคัญต่อชุมชน และสังคม ไม่เฉพาะจังหวัด นครราชสีมา แต่รวมถึงภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และ ระดับประเทศด้วย ตลอดหลายปีที่รู้จักกันมีหลายเหตุการณ์ที่สร้างความ ประทับใจให้กับผม และครอบครัวจากการได้ท างานร่วมกับคุณ ทวิสันต์ ผมคงไม่สามารถระบุเหตุการณ์ทั้งหมดได้แต่อยากสรุป ความรู้สึกจากใจของผมให้กับคุณทวิสันต์ดังนี้
162 เมื่อสร้ำงงำน ร่วมพัฒนา กล้าพูดกล้าคิด เสนอแนะอย่าง ตรงไปตรงมา สัมผัสได้ถึงความจริงใจ ติดตาม เมื่องำนส ำเร็จ ร่วมชื่นชมยินดี ก้าวไปพร้อมกัน แนะน าไม่ให้ ประมาท เมื่อยำกล ำบำก ให้ค าแนะน า และให้ก าลังใจ ซึ่งคนแรก คือ คุณทวิสันต์ช่วยโดยไม่ต้องร้องขอ ชี้แนะช่องทาง ร่วมหาทางออก” ช่วงหลังได้ติดต่อกันน้อยลงเพราะผมย้ายไปท างานหลัก ที่กรุงเทพ แต่ยังนึกถึง และถามไถ่ LINE หากันเป็นระยะ ผม และครอบครัวขอขอบคุณคุณทวิสันต์จากใจจริง เราจะเป็นเพื่อน และเป็นกัลยาณมิตรที่ดีตลอดไป ผมคิดว่าคุณทวิสันต์ได้ท าหน้าที่อย่างสมบูรณ์ให้กับ จังหวัดนครราชสีมา และชุมชนสังคมเป็นอย่างดียิ่งแล้ว ขอให้ท่านมีความภาคภูมิใจในผลงานของท่าน
163 ขอให้คุณทวิสันต์รักษาสุขภาพทั้งกายใจให้และมี ความสุขกับญาติมิตรครอบครัว มากๆ นะครับ “เชี่ยวชาญงาน หอการค้า พารุ่งโรจน์ โจษจันงานส่วนรวม ก้าวหน้า พาทั้งผอง เป็นทั้งเพื่อนทั้งมิตร จิตเรืองรอง คือ คุณทวิสันต์ โลณานุรักษ์จักไม่ลืม” รัก นับถือ และขอบคุณจากใจครับ ร้อยเอก นพ. ศรัณย์ อินทกุล รองผู้อ านวยการ รพ. สมิติเวชศรีนครินทร์
164 “ส่งเสริมกำรค้ำ พัฒนำเศรษฐกิจ สร้ำงคุณค่ำชีวิต คือภำรกิจหอกำรค้ำ” องค์กรหอกำรค้ำ คืออะไร มีบทบาทหน้าที่อย่างไร ผลประโยชน์ท้องถิ่น และประเทศชาติจะได้อะไรบ้าง? เป็น ค าถามที่บุคคลภายนอก หน่วยงานต่างๆ มักสอบถามอยู่เสมอ เราในฐานะบุคลากรหอการค้าจะต้องสร้างความเข้าใจ และให้ ค าตอบที่ถูกต้อง เพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่ดีต่อองค์กร และ ความสัมพันธ์ในการท างานร่วมกับหน่วยงาน และบุคคล ภายนอกอย่างยั่งยืน และบุคคลที่มีส่วนส าคัญอย่างยิ่ง ในฐานะ ผู้น าองค์กรหอการค้า เพื่อขับเคลื่อนนโยบาย/แผนงาน/ โครงการขององค์กรไปในทิศทางที่ต้องการ และบรรลุเป้าหมาย ตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้คือ “ประธานหอการค้า”
165 จากการที่ผมท างานที่หอการค้าไทย และดูแลรับผิดชอบ หอการค้าจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือนั้น ในช่วงปี 2546–2549 ได้มีโอกาสท างานร่วมกับบุคคลท่านหนึ่งในฐานะ ประธานหอการค้าจังหวัดนครราชสีมา และในปี 2548–2551 แ ล ะใน ฐ าน ะ ก ร ร ม ก า รห อ ก า ร ค้ าไ ท ย ท่ า น นั้ น คื อ นำยทวิสันต์ โลณำนุรักษ์ซึ่งเป็นบุคคลที่มุ่งมั่นในการท างาน ให้กับองค์กรหอการค้าเป็นอย่างมาก สมกับค าขวัญหอการค้า ดังกล่าวข้างต้น ตลอดระยะเวลาช่วงดังกล่าว ท่านจะเข้าร่วม กิจกรรมของหอการค้า และหน่วยงานภาครัฐภาคเอกชนทั้งใน ส่วนกลาง และส่วนภูมิภาคมาอย่างต่อเนื่อง ประการส าคัญ คือ หากท่านต้องการรายละเอียดข้อมูลที่จะน าเสนอต่อที่ประชุม หรือเสนอแผนงาน/โครงการที่เป็นประโยชน์ต่อท้องถิ่น และ ส่วนรวม ท่านจะติดต่อประสานงานมายังหอการค้าไทยเพื่อขอ ทราบรายละเอียดดังกล่าว เฉกเช่นเดียวกัน หอการค้าไทย ต้องการทราบข้อมูล ท่านจะให้ข้อมูล และสามารถน าไปแก้ไข ได้ทันที ท าให้การท างานระหว่างกันเป็นไปอย่างราบรื่น และมี ความใกล้ชิดกันอย่างมาก ซึ่งเป็นข้อคิดที่ดีในการท างาน
166 การแลกเปลี่ยนข้อมูล การแสดงข้อคิดเห็นข้อเสนอแนะร่วมกัน และการมีจุดหมายเดียว คือ การสร้างประโยชน์ต่อองค์กร และ ประเทศชาติโดยรวม และเหตุการณ์ที่จัดจ าได้ดีคือ การเป็น เจ้าภาพจัดสัมมนาหอการค้าทั่วประเทศ ครั้งที่ 24 ที่จังหวัด นครราชสีมา ในปี 2549 ท่านมุ่งมั่นการจัดงาน การจัดเลี้ยง ต้อนรับผู้เข้าร่วมฯ ในครั้งนี้อย่างเต็มก าลังความสามารถ ท าให้ การจัดงานส าเร็จ และลุล่วงไปด้วยดี เป็นระยะเวลา 13 ปี แล้วที่ไม่ได้พบท่าน แต่ทราบว่า ท่านยังไม่ความเป็นห่วงเป็นใยต่อสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นต่อ ประเทศชาติ ในส่วนตัวผม และท่านก็ยังมีการติดต่อ และ พูดคุยแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นระหว่างกันมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็น บุคลิกที่ท ามาโดยตลอด และหวังเป็นอย่างยิ่ง ท่านจะได้ท า เช่นนี้ตลอดไป ตามที่ได้ตั้งปณิธานไว้คือ เพื่อองค์กร และ ประเทศชาติ
167 สุดท้ายนี้ ขออวยพรให้ท่านทวิสันต์ โลณานุรักษ์ “จงประสพแต่ความสุขและมีสุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดให้สมพรตามปรารถนา และเป็นก าลังส าคัญสร้างคุณประโยชน์ ต่อท้องถิ่นและประเทศชาติสืบไป” สมกรณ์ ปรัชญำวุฒิรัตน์(แขก) อดีตเจ้าหน้าที่หอการค้าไทย ดูแลรับผิดชอบหอการค้าจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
168 เพื่อนสมัยเด็ก เรำเป็นเพื่อนกัน ตั้งแต่อยู่อ าเภอตาคลี บ้านเราอยู่ใกล้ๆ กัน เพื่อนคนนี้เป็นคนมีน้ าใจกับเพื่อนๆ และผู้คนรอบข้างเสมอ เขาตั้งใจท างาน และไฝ่หาความรู้มาก จบ มศ. 3 เห็นเพื่อน ท างานทุกอย่าง ไม่ว่าโรงภาพยนตร์ท าหน้าที่ฉายหนัง หรือขับ รถสองแถว เพื่อนเคยบอกว่าอยากจะเรียนต่อ แต่มีข้อจ ากัดจึง ต้องหาท างานไปก่อน จนกระทั่งได้เข้ามาท างานกับบริษัท JAME S LEE ใน Px. ที่ฐานทัพตาคลี เมื่อฐานทัพตาคลีปิด เราก็แยกย้ายกันไป ท างานที่ฐานทัพอื่นๆ เรามาเจอกันอีกที ที่โคราชประมาณปี 2515 ซึ่งขณะนั้น เพื่อนเริ่มท าธุรกิจส่วนตัว บ่อยครั้งที่เราเห็นชื่อเพื่อนในแวดวง ธุรกิจ และแวดวงการศึกษาในฐานะอาจารย์พิเศษ เรารู้สึก ภูมิใจ และดีใจกับเพื่อนคนนี้มากๆ
169 “เพื่อนมีครอบครัวที่น่ารัก เราขอให้เพื่อนมีสุขภาพแข็งแรง และมีความสุขตลอดไปในวัย 74” สมจิตร์ กลิ่นมำ ภูวดลไพโรจน์ อสม.บางพลีสมุทรปราการ
170 สวัสดีครับอำทวิสันต์ ขอบำรมีพระพุทธองค์ พระอรหันต์ พ่อแม่ ครู อาจารย์ ทุกพระองค์ ปกปักรักษาให้อามีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง สม ปรารถนา ดั่งใจคิดทุกประการครับ ก่อนอื่นต้องขอกล่าวว่าอาทวิสันต์รู้จักกับคุณพ่อ-คุณแม่ ของผม ซึ่งเป็นเพื่อนกันกับคุณพ่อ และคุณแม่ของผมสมัยที่ ท างานแคมป์ด้วยกัน ก่อนที่จะมารู้จักคุณอาเริ่มต้นเห็นคุณอา ท าแอมเวย์ ซึ่งผมก็ท าแอมเวย์ตั้งแต่สมัยที่ผมเรียนมหาลัยปี1 ที่ มทส. และเห็นคุณอาในสังคมแอมเวย์ จนมีโอกาสได้พูดคุย กับคุณอา จึงรู้ว่าคุณอากับคุณพ่อ-คุณแม่เป็นเพื่อนกัน และได้มี โอกาสพูดคุยมากขึ้นเรื่อยๆ จนคุณอาเป็นประธานหอการค้า ซึ่งผมเริ่มท าธุรกิจ และเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกหอการค้า โดย คุณอาแนะน า ช่วงที่มีโอกาสได้คุยกับคุณอานั้น คุณอาก็จะเล่าเรื่องคุณ พ่อ-คุณแม่ของผมให้ฟังหลายเรื่อง ซึ่งเรื่องที่สนุก คือ เรื่องที่พ่อ ผมไปจีบแม่ สนุกมากๆ และอีกหลายๆ เรื่องที่คุณอาเล่า ก็ขอ ละไว้เพราะเรื่องยาวมากครับ
171 ช่วงที่เริ่มท าธุรกิจใหม่ๆ ผมได้ค าแนะน า และเข้าอบรบ และไปดูงานบ้างกับหอการค้า และช่วงที่เริ่มตั้งโรงงานนั้น มีเหตุการณ์ที่ผมต้องจดจ าจากการช่วยเหลือของคุณอา เรื่องมีอยู่ว่า ผมไปขอจดทะเบียนโรงงานกับอุตสาหกรรม ซึ่งอยู่ตึกเดียวกันกับหอการค้า ผมด าเนินเรื่องตามขั้นตอนที่ ถูกต้องทุกอย่างแต่โดนเจ้าหน้าที่เตะถ่วง อ้างสารพัดอย่าง จนผมรู้สึกว่าจะตั้งโรงงานไม่ได้ง่าย และคนท าธุรกิจจะตั้งตัวกัน ได้อย่างไร ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้ว เลยเดินไปหาคุณอาที่ห้อง ท างานเพื่อเรียนปรึกษาว่าผมจะท าอย่างไรดี พอคุยได้ไม่นาน คุณอาพาผมเดินขึ้นไปหาเจ้าหน้าที่คนนั้น และคุณอาก็พูดกับ เจ้าหน้าที่คนนั้นด้วยความสุภาพมากๆ ที่ผมเห็น และลงท้าย ด้วยค าว่าช่วยดูแลหน่อยครับ คนนี้หลานผมเป็นสมาชิกของ หอการค้า ผมจ าเรื่องนี้ได้จนถึงทุกวันนี้ ซึ่งคุณอาเป็นบุคคลที่ ช่วยใครแล้วคุณอาไม่เคยที่จะหวังอะไรตอบแทนไม่เคยแม้แต่ จะถามหาสิ่งใดจากการช่วยคนๆ นั้น ช่วยคือ อยากให้คนที่ ได้รับการช่วยเหลือมีสิ่งที่ดีเกิดขึ้น
172 ผมพูดตรงๆ หาคนที่มีจิตใจสูงแบบคุณอายากมาก ไม่ใช้ แค่เรื่องนี้จะมาอวยให้คุณอา แต่ตลอดเวลาที่ผมรู้คือ คุณอา เป็นนักต่อสู้เพื่อความถูกต้อง และเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม ซึ่งทุกคนทราบกันอยู่แล้วว่าคุณอาต่อสู้กับใครบ้าง และต่อสู้กับ อะไรมาโดยตลอด ผมต้องขอเคารพคุณอาอย่างจริงใจ และขอพูดว่าคุณอา ท าสิ่งต่างๆ นั้น คือ นักเสียสละ ไม่ได้มาเพื่อกอบโกย เหมือน ข้าราชการ และนักการเมือง (ผมขอพูดฝากพวกข้าราชการ และนักการเมืองนะครับ ว่า ชีวิตหลังความตายน่ากลัวนัก ให้ ระวังในสิ่งที่พวกคุณท า) ในเรื่องนี้ผมขอเล่าถึงคุณอาไว้แค่นี้นะ ครับ ถ้าใครมีเวลาลองชวนคุณอาไปนั่งทานกาแฟ มีอะไร มากมายที่คุณอาจะสอนพวกเราลูกหลาน และสังคมเยอะมาก ครับ แถมคุณอาเป็นคนคุยสนุกอีกด้วยครับ
173 ล่าสุด ผมทราบข่าวว่า มีต ารวจเรียกไปโรงพักมาทราบ ภายหลังว่าเป็นเรื่องภายในหอการค้า ผมรีบขับรถไปที่โรงพัก มี นักข่าวมาท าข่าวเต็มไปหมด สิ่งดีๆ ที่คุณอาได้ท า และต่อสู้ผม ก็ขอโอกาสได้เขียนถึงคนๆ หนึ่งที่เดินทางชีวิตเพื่อคนรุ่นหลังมา โดยตลอด และไม่เคยคิดห่วงตัวเอง สู้แล้วสู้อีก ถึงผลมันจะ ออกมายังไงก็ไม่เคยท้อ ไม่เคยถอย ไม่เคยเสียใจ และบุคคลคน นั้นเขามีชื่อว่า “ทวิสันต์ โลณานุรักษ์” “มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ในวันคล้ายวันเกิดครับ คุณอาที่ผมเคารพรักและนับถือ เสมอครับผม” สมชำย พงศ์พินิจกูล (โอ๋) สมาชิกหอการค้าจังหวัดนครราชสีมา
174 พี่แจ๊ค คุณทวิสันต์ หรือพี่แจ๊คที่ผมมักจะเรียกจนติดปากมา ตั้งแต่รู้จักกัน เมื่อประมาณปี 2514 หรือ 2515 นานมากจริงๆ ช่วงนั้นคุณทวิสันต์ท างานกับบริษัทเจมส์ เอส.ลี ในแคมป์ทหาร อเมริกันที่อู่ตะเภา ซึ่งเป็นที่ตั้งของทหารอเมริกันที่เรียกว่า จีไอ ใช้เป็นฐานทัพส่งเครื่องบิน B52 ไปท าสงครามกับเวียดนามใน สมัยนั้น ต่อมาพี่แจ๊คได้ย้ายมาอยู่ที่โคราช ช่วงนั้นก็ยังมีฐานทัพ อเมริกันตั้งอยู่ประมาณปี 2517-2518 แต่เป็นช่วงปลาย สงครามเวียดนามแล้ว คุณทวิสันต์ เป็นนักเรียนรู้ และนักวิเคราะห์ ผ่านการท า ธุรกิจมาหลายอย่าง สนใจงานสังคม เศรษฐกิจ การเมือง มักจะ เป็นต้นความคิดให้ได้เรียนรู้ มีการถ่ายทอด เช่น การบรรยาย การให้ค าแนะน า จึงมีผู้คนสนใจ และติดตามแนวความคิดเห็น และการวิเคราะห์จากคุณทวิสันต์ ซึ่งผมเองก็ได้เรียนรู้แนวคิด ปรัชญาหลายอย่างจากพี่ รวมทั้งวิธีการวางตัว บุคลิกภาพ หรือ มาดนักธุรกิจ ตั้งแต่สมัยที่ได้เจอกันที่โคราชในช่วงปี 2516- 2519
175 ในวันนี้ จากสิ่งที่คุณทวิสันต์ได้เสนอแนวคิด และความรู้ ในรูปแบบต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ ผ่านต าแหน่งหลายต าแหน่ง ทางสังคม สถาบัน และองค์กรการศึกษาต่างๆ มากมาย เป็นที่ ประจักษ์ในผลงาน และแนวคิดที่ได้น าเสนอจนเป็นที่ยอมรับ ของสังคมรวมทั้งสื่อมวลชนต่างๆ มากมาย “สุขสันต์วันเกิดครับ” สมพงษ์ จูงฉัตรำภรณ์ ผู้อ านวยการอาวุโส บมจ.โตเกียวมารีนประกันชีวิต (ประเทศไทย)
176 นักธุรกิจและกิจกรรมเพื่อสังคม พี่ทวิสันต์โลณำนุรักษ์ เป็นค าเรียกตั้งแต่รู้จักกัน นึกลางๆ ได้ว่าในช่วงที่ผมมีส่วนร่วมน าการเคลื่อนไหว เหตุการณ์ พฤษภาทมิฬ พ.ศ. 2535 ที่ขอนแก่น แล้วมีการ ประสานงานทุกจังหวัดในอีสาน พี่ทวิสันต์น่าจะมีส่วนร่วม เคลื่อนไหวในโคราชด้วย พฤษภาทมิฬ เป็นการต่อสู้กับเผด็จการทหารที่เข่นฆ่า ประชาชนที่เคลื่อนไหวเรียกร้องทางการเมือง ประชาชนที่ร่วม เคลื่อนไหวต้องการความเป็นธรรมมากกว่าเรื่องการเมือง ต่อๆ มามีการพบปะเจอะเจอกับพี่ทวิสันต์ในเวทีการจัดอภิปราย ประชุม สัมมนา และวงกาแฟ เดินทางไปมาระหว่างโคราชกับ ขอนแก่น และกรุงเทพฯ ผมไม่แน่ใจว่าควรเรียกพี่ทวิสันต์ว่า นักธุรกิจเพื่อสังคม หรือนักกิจกรรมเพื่อสังคมดี ผมมีแต่ภาพนักกิจกรรมทางสังคม และการเป็นตัวแทนนักธุรกิจ/นักกิจกรรมทางสังคมภาคอีสาน ในการให้สัมภาษณ์หรือเป็นวิทยากรเรื่องทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองที่พี่ทวิสันต์ดูจะชอบเป็นชีวิตจิตวิญญาณ และท า
177 ได้ดีเสมอมา (สื่อมวลชน และเครือข่ายทางสังคมมักให้ภาพพี่ ทวิสันต์เป็นตัวแทนนักธุรกิจภาคอีสาน/โคราช อาจเป็นเพราะ เคยเป็นเลขาธิการหอการค้าภาคอีสาน ประธานหอการค้า โคราช และกรรมการหอการค้าไทยมาก่อน) ถ้าพูดถึงเรื่องทางธุรกิจโดยทั่วไป ปรัชญาของการท า ธุรกิจ คือ ก าไรสูงสุด เป็นเป้าหมายหลัก โดยมียุทธศาสตร์ ยุทธวิธี/กลยุทธ์ในการแข่งขันให้ได้ชัยชนะ จนละเลยคุณภาพ ชีวิตและสิ่งแวดล้อม รวมทั้งใช้ทุกวิธีการไม่ว่าผิดหรือถูกให้ได้ ประโยชน์สูงสุด ขณะที่ภาคธุรกิจได้ขยายแนวคิดความรับผิดชอบต่อ สังคมมากขึ้น ภายใต้ชื่อ CSR (Corporate Social Responsibility) ซึ่งมีภาคธุรกิจหลายกิจการท าได้ดีและท าจริงจัง เป็นประโยชน์ ส่วนรวม แต่ที่พบเห็นทั่วๆ ไปยังเป็นการท า CSR ตามกฎหมาย เพื่อประชาสัมพันธ์กิจการทางการตลาด และเพื่อลดภาษีรายได้ เป็นหลัก มากกว่าที่จะพัฒนา หรือแบ่งปันก าไรส่วนเกินให้กับ สังคมจริงๆ
178 แนวคิดที่ดูดีกว่า CSR คือ เรื่องเศรษฐศาสตร์จริยธรรม หรือ จริยธรรมทางเศรษฐกิจ (Ethical Economy) ที่เป้าหมาย หลักการ เพื่อความยุติธรรมในการท าธุรกิจ และแบ่งปันก าไร ส่วนเกิน (Benefit Surplus) เพื่อสังคม นั่นคือ การไม่เอารัดเอา เปรียบสังคม ผู้คน พื้นที่ ทรัพยากร และสิ่งแวดล้อม พี่ทวิสันต์แสดงออกทางความเห็น และวิพากษ์วิจารณ์ นโยบาย กฎหมาย แผน/โครงการต่างๆ ของรัฐ และท้องถิ่น การใช้จ่ายงบประมาณแบบไม่แก้ไขปัญหา และตอบสนอง ความต้องก ารที่แท้จริงของประช าชน ภ ายใต้แนวคิด เศรษฐศาสตร์จริยธรรมดังกล่าวข้างต้นมาโดยตลอด เมื่อผมไปเป็นกรรมการนโยบาย ไทยพีบีเอสในปี 2555– 2559 ผมเป็นประธานคณะท างานการมีส่วนร่วมภาคประชาชน กับไทยพีบีเอส ได้ขอให้พี่ทวิสันต์ช่วยไปเป็นกรรมการด้วย ซึ่งพี่ ทวิสันต์ก็ขยันขันแข็งร่วมประชุมด้วยทุกครั้ง และเสนอความ คิดเห็นอย่างดียิ่ง
179 จริงๆ แล้วผมจึงคิดว่าพี่ทวิสันต์เป็นคนกระตือรือร้น ตื่นตัว ตื่นรู้ มีส่วนร่วมในแบบฉบับแนวคิด และความหมายของ ค าว่า “พลเมือง” แม้ในวัย 74 ปีแล้วก็ตาม และน่าจะยังคง เอกลักษณ์ของเอกบุรุษคนนี้ไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ปัจจุบันปีพ.ศ.2566 รวมที่ผมรู้จักคบหาสมาคมกับ พี่ทวิสันต์ ด้วยความเป็นห่วงเป็นใยกัน ถามสารทุกข์สุกดิบ และร่วมกิจกรรมทางสังคมกันเป็นระยะๆ รวมเวลาน่าจะ 31 ปี แล้ว และความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันจะมีไปตลอดจนกว่าชีวิตจะคืน สู่ธรรมชาติ “ในโอกาสที่พี่ทวิสันต์มีอายุย่างสู่74 ปี ขอให้มีความสุขมากๆ มีพลานามัยที่แข็งแรง มีความส าเร็จความภาคภูมิใจ ในสิ่งที่คิดสิ่งที่ยังคาดหวังอยู่ และมีอายุยืนยาวตามที่ปรารถนาเอาไว้ครับ” ด้วยจิตคารวะ และศรัทธา ดร.สมพันธ์ เตชะอธิก อดีตอาจารย์คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น
180 กว่ำ 30 ปีที่ได้รู้จักกัน ผมเป็นทหำรอำกำศ เรียนจบมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ คณะการสื่อสารมวลชน เป็นอาจารย์ที่ มช. อยู่ระยะหนึ่ง แล้ว เข้าเป็นศิษย์การบิน ปี 2513 มาประจ าที่กองบิน 1 โคราช ไป ปฏิบัติหน้าที่ชายแดนที่จังหวัดน่าน ปี 2516 บวชพระที่วัดพระ ศรีมหาธาตุ และปี 2518 ผมแต่งงานมีลูก 3 คน เป็นผู้หญิง 2 ชาย 1 ปี 2534 ได้มีโอกาสรู้จักกับคุณทวิสันต์ขณะนั้นเป็น กรรมการผู้จัดการบริษัทโคราชธุรกิจ ผมแวะเวียนไปเสมอโดยมี ลูกๆ ติดตามไปด้วยโดยเฉพาะลูกชายคนเล็กขณะนั้นอายุ 3-4ขวบ และเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน 2566 ที่ผ่านมา คุณทวิสันต์ได้มาเป็นประธานแต่งงานลูกชายคนเล็กที่โรงแรม เซ็นทาราโคราชด้วย ผมรู้สึกว่าเรามีความผูกพันกันจริงๆ
181 ปี 2535 ผมได้ร่วมกิจกรรมส าคัญเพื่อบ้านเมืองในฐานะ อาสาสมัคร คือ การตรวจสอบการเลือกตั้ง สส. โคราชในนาม “องค์กรกลาง” ที่คุณทวิสันต์เป็นประธาน มีทนายจงสิน วีระพงษ์ธงชัย อาจารย์สมเกียรติ พงษ์ไพบูลย์เป็นกรรมการ เท่าที่ผมจ าได้ เราท างานกันสนุกมาก ผมยังจ าเหตุการณ์หนึ่งได้ ดี มีคนแปลกหน้าบุกไปที่ส านักงานของทีมงาน คุณทวิสันต์ ทราบข่าวไประงับเหตุทันที ผมคิดไม่ถึงว่าคุณทวิสันต์จะกล้าไป ปี 2539 ผมได้พาลูกๆ 3 คนไปอยู่นครสวรรค์ และใช้ ชีวิตต่อเนื่อง จนถึงวันนี้ ผมคุยกับคุณทวิสันต์ว่า เราคงมีอะไร คล้ายๆ กัน ผมไปจากนครราชสีมา คุณทวิสันต์มาจาก นครสวรรค์ ชีวิตไม่เคยมีอะไรแน่นอนเลย “ในวาระที่คุณทวิสันต์อายุครบ73 ปี และจะเข้าสู่ 74 ปี ผมเองวันนี้ก็ 76 ปีแล้ว สิ่งมี่ผมขออวยพรคือ ขอให้คุณทวิสันต์ มีสุขภาพที่ดี อยู่เป็นหลักชัยของครอบครัวตลอดไป” นำวำเอกสมโพธิ แก้วกูร ข้าราชการบ านาญ
182 “มันคือศิลปะในกำรด ำเนินชีวิต” มองผลงำน ของอาจารย์ทวิสันต์ โลณานุรักษ์ ผ่าน สายตาของข้าพเจ้า ด้านเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และศาสนา แนวทางดีมีชัยไปกว่าครึ่ง บ่อยครั้งที่ผมจะเห็นบทความ ดีๆ ที่ถูกถ่ายทอดออกมาสู่สังคม ทางโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ หรือนิตยสารที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจ และการเมือง ท าให้ผม แปลกใจว่าท าไมถึงเป็นเช่นนั้น ท าไมสื่อมวลชนถึงให้ความ สนใจ แนวคิดของอาจารย์คงไม่ใช่เพราะเป็นอดีตประธาน หอการค้าโคราช และผมก็ได้ค าแนะน าเหตุผลดีๆ จากท่านว่า หากข้อมูลที่เราน าเสนอนั้น เป็นข้อมูลที่น่าเชื่อถือ สามารถ สืบค้นแหล่งที่มาได้ สอดแทรกแนวทาง การน าเสนอให้เข้ากับ สถานการณ์ปัจจุบัน ปรับภาษาการใช้ให้สามารถเข้าใจได้ง่ายๆ ข้อมูลนั้นย่อมเป็นที่ยอมรับแกสังคมผู้รับฟัง
183 ทัศนะคติที่ดีต่อผลงาน มีอยู่หลายครั้ง ที่ผมมีโอกาสได้ท า ตามค าแนะน าของอาจารย์ทวิสันต์ เพื่อแก้ปัญหาให้กับสังคม ไม่ว่าผลลัพธ์ที่ได้ออกมานั้นจะดีหรือไม่ อาจารย์จะให้ก าลังใจ เสมอ และแนะน าว่าให้มองไปที่ผลงานที่จะเกิดขึ้นในอนาคตให้ สนใจที่วิธีแก้ปัญหา ไม่ให้อยู่กับตัวปัญหา ความผูกพันที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ ใครก็ไม่รู้มานั่งรับฟัง ปัญหา และสามารถแจกแจงปัญหาที่เกิดขึ้นแบบชนิดทะลุปรุ โปร่ง อีกทั้ง ยังแนะน าวิธีแก้ปัญหาให้ ด้วยกาแฟแก้วเดียว มัน คือ ความประทับใจครั้งแรก ที่ผมได้พบเมื่อครั้งที่ผมกับภรรยา มีปัญหากับนักการเมือง ชีวิตนี้ต้องมีต านานเป็นแนวคิดของอาจารย์ที่สร้างคุณค่า ให้กับชีวิตผมเป็นอย่างมาก ท าให้ผมประชาชนธรรมดาที่มี อาชีพเป็นเพียงวิศวกรตัวเล็กๆ สามารถสร้าง “กลุ่มโคราช ศึกษาแก้ปัญหาน้ าท่วม” แล้วน าเสนอข้อมูลถึงวิธีแก้ปัญหา ต่อ สังคมได้อย่างกว้างขว้างขึ้นมาได้
184 ทุกอย่างที่ผมได้ท าเพื่อครอบครัว และสังคมนั้น เป็น เพียงการถ่ายทอดความรู้ความสามารถเพียงเสี้ยวเดียวของ อาจารย์เท่านั้น ยังมีความรู้ความสามารถของอาจารย์อีกหลาย มิติ ที่กล่าวในที่นี้ได้ไม่หมด ผมขอสรุปว่า วิถีชีวิตที่อาจารย์ได้ กระท าเป็นแบบอย่างนั้น “มันคือศิลปะในการด าเนินชีวิต” ที่ ได้สร้างต านานไว้เป็นแบบอย่างแล้ว “บุญใดก็ตามที่ท่านอาจารย์ทวิสันต์ โลณานุรักษ์ ได้กระท ามา ไม่ว่าจะชาติที่แล้ว และชาติปัจจุบัน จงเป็น พลวปัจจัย อ านวยพรให้ อาจารย์และครอบครัวมีแต่ ความสุข ความเจริญ อายุมั่นขวัญยืน ด้วยเทอญ” สมยศ พัดเกำะ ที่ปรึกษาผู้ตรวจราชการภาคประชาชน ส านักงานปลัดส านักนายกรัฐมนตรีด้านสิ่งแวดล้อม
185 เป็นครูมำกกว่ำนักธุรกิจ อำจำรย์ทวิสันต์ โลณำนุรักษ์จริงๆ แล้วอาจารย์เป็นครู มากกว่านักธุรกิจ เพราะการเริ่มต้นรู้จักอาจารย์ เนื่องจาก อาจารย์เป็นอาจารย์พิเศษสอนหนังสือคณะวิทยาการจัดการ สถาบันราชภัฏนครราชสีมา และอาจารย์ท างานร่วมกับศูนย์ ข้อมูลท้องถิ่นเพื่อการพัฒนา ซึ่งอาจารย์มีบทบาทส าคัญในการ ท างานขับเคลื่อนภารกิจต่างๆ ร่วมกัน โดยเฉพาะการ ขับเคลื่อนงานเพื่อพัฒนาสังคมโคราชโดยรวม ไม่ว่าจะเป็นงาน ด้านสิ่งแวดล้อม การอนุรักษ์ทรัพยากรท้องถิ่น และการจัดการ อย่างยั่งยืน ในฐานะประธานสมัชชาสิ่งแวดล้อมนครราชสีมา งานพัฒนาเมืองตั้งแต่โคราชทศวรรษหน้า มาถึงงานประสาน ความคิดเนรมิตโคราช ที่มีกิจกรรมเล็กๆ แต่งดงาม คือ การ ฟื้นฟูล าตะคองเฝ้ามองปลาเข็มกลับมา รณรงค์ให้ประชาชน เข้าใจต่อปัญหาที่ก าลังเกิดขึ้นกับล าตะคอง และผลกระทบต่อ ประชาชน พร้อมการจัดตั้งเครือข่ายภาคความร่วมมือรักษ์ ล าตะคอง และสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างหน่วยงาน ภาครัฐ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคประชาสังคมเพื่อ
186 ร่วมกันรณรงค์อนุรักษ์ฟื้นฟูล าตะคอง รวมทั้งประสานงานกับ องค์กร และโครงการอื่น ๆ ในการร่วมกันวางแนวทาง และ แผนการจัดการน้ าอย่างเป็นระบบด้วยรูปแบบภาคีความ ร่วมมือ โดยเฉพาะท้องถิ่นกับชุมชน มีส่วนร่วมในการบริหาร จัดการ รวมทั้งงานเพื่อแก้ปัญหาความยากจน งานพัฒนาด้าน การเมืองภาคพลเมือง และอื่นๆ อีกมากมาย กำรได้มีโอกำสประชุม และท างานร่วมกับอาจารย์ทุกๆ ครั้ง น้ าเสียงของอาจารย์น่าฟัง เป็นผู้ใหญ่ใจดี มีวิธีคิดเพื่อ สังคมโดยรวมรวม อาจารย์มีความมุ่งมั่นในการท างานและมี ความคิดใหม่ๆ มาน าเสนอ ชวนให้เรารู้สึกอยากท างาน โดยเฉพาะการท างานเพื่อคนเล็กคนน้อยในสังคม เป็นปากเป็น เสียงแทนคนตัวเล็กตัวน้อยของสังคม
187 “อาจารย์ทวิสันต์ที่เภาว์รู้จัก อาจารย์คือ นักธุรกิจที่มีความคิดที่ก้าวหน้า และมองการณ์ไกลเสมอ เป็นนักธุรกิจที่คิดกิจการเพื่อสังคมที่ดีอยู่เสมอ ในโอกาสที่อาจารย์ทวิสันต์มีอายุย่างสู่ปีที่74 ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆ ค่ะ” ส ำเภำว์ งำมเชย รองผู้อ านวยการส านักงานพิพิธภัณฑ์เกษตรเฉลิมพระเกียรติฯ
188 “เรำเป็นชำว พีเอ็กซ์ด้วยกัน” ผมอำยุ 89 ปีคุณทวิสันต์อายุ73 ปี เป็นเพื่อนรุ่นน้องที่ เราคบหากันมานานมาก และบังเอิญที่เราเป็นคนอ าเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ด้วยกัน ผมเป็นผู้จัดการ PX ที่แคมป์อู่ตะเภา เมื่อปี2514 ขณะนั้นคุณทวิสันต์ก็ท างานที่บริษัทที่เป็น สัมปทานกับฐานทัพสหรัฐอเมริกา เราจึงสนิทกันมาก ในปี 2518 ผมย้ายมาเป็นผู้จัดการ BX ที่โคราช ได้เจอ กับคุณทวิสันต์อีกครั้ง หลังจากแคมป์ปิดตัวลง เราก็แยกย้ายกัน ไป คุณทวิสันต์เคยบอกว่าจะไปอยู่อเมริกา แต่สุดท้ายก็ ตัดสินใจไม่ไป และเริ่มต้นธุรกิจท าร้านอาหารแถวถนนโพธิ์ กลาง ต่อมาได้ท าอะไรอีกหลายอย่าง และยังเป็นประธาน หอการค้าอีกด้วย เรำนัดพบกันบ้างเป็นบางครั้ง ร้านอาหาร VFW เป็นร้าน ที่พวกเราชอบไป เพราะมีบรรยากาศ G.I. ที่เราคุ้นเคย เรา พูดคุยกันสนุกสนานทุกครั้งที่ได้พบกัน
189 คุณทวิสันต์ เป็นคนใฝ่รู้ใฝ่เรียน ชอบให้ผมเล่าเรื่องใน อดีตตอนท างาน PX ผมต้องไปเข้าโรงเรียนการบริหาร ห้างสรรพสินค้าที่เมืองดัลลัส เท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกา ก่อนเข้ารับต าแหน่งผู้จัดการ PX ต้องเรียนทุกวิชา ตั้งแต่การ บริหาร การเงิน การบัญชี งานสต๊อค งานบุคคล ฯลฯ เมื่อจบ หลักสูตรแล้ว ผมเดินทางกลับประเทศไทยมาท าหน้าที่ผู้จัดการ PX ได้เงินเดือน 16,000 สมัยนั้นทองค าบาทละ 500 กว่า ๆ นับว่าค่าตอบแทนสูงพอควร คุณทวิสันต์กับผมรักใคร่กันเหมือนญาติ เราคุยกันว่า มี คนจากนครสวรรค์มาอาศัยอยู่ที่โคราชหลายคน จะนัดกินข้าว กันเดือนละครั้ง คุณทวิสันต์ก็เห็นด้วย
190 “วันที่ 30 พฤศจิกายน 2566 คุณทวิสันต์อายุ73 ปี และย่างสู่ 74 ปี ผมขอให้คุณทวิสันต์มีสุขภาพที่แข็งแรง มีความสุขความเจริญตลอดไป” ส ำลี ดำวงำม อดีตผู้จัดการ PX อู่ตะเภา/โคราช
191 ผมรู้สึกยินดีเป็นอย่ำงยิ่ง ได้รับเกียรติจากท่าน ทวิสันต์ โลณานุรักษ์ ที่ให้ผมได้ เขียนบทความแสดงความรู้สึกจากใจจริงที่ผมมีต่อท่านมาเป็น ระยะเวลาอันยาวนานไม่น้อยกว่า ๒๕ ปี ทั้งๆ ที่จริงแล้วผมได้มี โอกาสได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับท่านในช่วงปี พ.ศ.๒๕๔๘ เป็นต้น มา ผมได้มาอยู่โคราชเมื่อเดือน กุมภาพันธ์ ๒๕๓๖ จากค าสั่ง นายจ้าง กล่าวคือ เจ้านายโดยตรงของผม ณ เวลานั้น คือ ท่านกงกฤช หิรัญกฤช เจ้าของโรงเรียนสอนการโรงแรม ไอทิม (I-TIM) ที่อยู่หัวหมาก กรุงเทพฯ ผมเป็นอาจารย์ ๑ ใน ๒ คนที่ ท าการสอนวิชาการจัดการส่วนหน้าซึ่งที่รู้จักกันทั่วไปว่าต้อนรับ ส่วนหน้านั่นเอง สิ่งที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้มาอยู่ภาคอีสาน ก็เกิดขึ้นในเช้าวันนั้น ทันทีที่ไปถึงโรงเรียน หัวหน้าสาขาก็เรียก ผมไปพบแล้วก็แจ้งค าสั่งว่าโรงเรียนต้องส่งอาจารย์ที่สอนงาน ต้อนรับมาช่วยงานที่โรงแรมสีมาธานีด่วน ผมถูกเลือกเพราะเป็นอาจารย์ผู้ชาย อีกท่านหนึ่งนั้นเป็น ผู้หญิง ซึ่งผมก็คิดว่าหัวหน้าสาขาคิดถูกต้องแล้ว และต้อง
192 เดินทางวันนี้ผมกลับมาบ้าน เพื่ออ าลาลูกเมีย แม่ยาย โดยที่ผม ไม่สามารถอธิบายเหตุผลได้ดีนักแต่ทุกคนก็เข้าใจ ไม่มีปัญหา คืนนั้นประมาณ ๒ ทุ่ม ผมก็มาขึ้นรถประจ าทางที่หมอชิต มาถึงโคราชก็สว่างพอดี รถโดยสารจอดให้ผมลงหน้าโรงแรม สีมาธานี ผมอดใจที่จะชื่นชมความใหญ่โตของแรม และได้ พิจารณาว่า โคราชเป็นเมืองที่ยังไม่เจริญเท่าไร ท าไมถึงมี เศรษฐีใจป้้ากล้าลงทุน ผมมาทราบหลังจากได้พบกับเจ้านายกง กฤชได้เล่าให้ฟังถึงที่มาที่ไป กล่าวสั้นๆ ว่าโรงแรมได้ยกเลิกการ เป็นเครือข่าย (chain) กับเชอราตันแล้ว เหลือแต่ชื่อ “สีมา ธานี” เท่านั้น และเจ้านายก็ปิดท้ายว่าอาจารย์โกมล (ชื่อเดิม) ก็เป็นส่วนหนึ่งของบุคลากรที่จะมาช่วยแก้ปัญหา ผมรับหน้าที่ ผู้จัดการแผนกต้อนรับส่วนหน้า และริเริ่มใช้กลยุทธ์ขายห้องพัก พ่วงอาหารเช้า (package plan) ราคา ๑,๐๐๐ บาทรวม อาหารเช้า น่าจะเป็นเจ้าแรกของโคราช และภาพลักษณ์ของ สีมาก็เริ่มเข้ากับสังคมโคราช สร้างความพึงพอใจให้เจ้านาย จนผมไม่ได้กลับไปสอนหนังสือที่ไอทิม ณ วันนั้น ผมยังไม่รู้จัก ท่านทวิสันต์ ไม่เคยเห็นหน้า ได้ยินแต่ข่าวในสังคมคนโคราชพูด