พนันรัก AtthanonSumer Love bet

1

2

บทนาํ

พนนั รกั • AtthanonSummer

เขาผชู้ ายทีไม่เคยรักใครจริง ผหู้ ญิงเป็นเพียงของเล่นเท่านนั มีเงินกไ็ ดม้ า
จะตอ้ งมาตามจีบเธอ เด็กรุ่นนอ้ งในมหาลยั ทีแสนซือ และไมต่ รงสเปคกบั ผหู้ ญิงที
เขาควง เพียงเพราะเพอื นทา้ พนนั หากเขาทาํ ให้เธอสยบทีเขาได้ เขาจะไดท้ ุกอยา่ งที
เขาตอ้ งการ!!!

3

EP 01 ไม่พลาดสักวัน!!!

AN คลบั
เครง้ งง!!! เสยี งแกว้ กระทบกนั เป็นของกล่มุ เพอื นของนนทท์ วี นั นพี ากนั มาเลยี งฉลองการเรยี น
ปีสดุ ทา้ ยของพวกเขาแตเ่ อาตามความเป็นจรงิ พวกเขากม็ ากนั ทกุ วนั อยแู่ ลว้

"ไงไอนนท์ คนื นเี อาสาวกลบั มยั วะ่ ?" เสยี งนเี ป็นเสียงของบาส หนึงในเพอื นสนิทของนนท์

"กูเคยพลาดสกั วนั หรือไง!!" นนทเ์ อ่ยตอบกลบั เพอื นเหมือนเป็นเรืองปกติ ผูช้ ายเจา้ ชอู้ ย่างเขา
มีสาวๆพรอ้ มจะขึนเตียงดว้ ยทกุ วนั แต่คนอย่างนนท์ ตอ้ งเด็ดและตรงสเปคของเขาเท่านนั ถึง
จะไดร้ ว่ มเตียงกับเขา แต่เพียงเรืองเซ็กซเ์ ท่านนั เขาไม่เคยคา้ งคืนกบั ผหู้ ญิงคนไหนแมก้ ะทัง
ปรมิ หญิงสาวทนี นทถ์ กู ใจมากทสี ดุ เรียกไดว้ า่ หากวนั ไหนเขาตอ้ งการมากๆจะเป็นปรมิ เทา่ นนั
ทนี นทจ์ ะไปหา

"มึงนไี ม่คดิ จะจรงิ จงั กบั ใครเลยหรอื ไง?" เสียงนเี ป็นเสียงของวนิ เพอื นสนิทของนนทอ์ กี คน กล่มุ
ของเขามเี พยี งแค่ 3 คนเทา่ นนั เจา้ ชทู้ กุ คน แต่ถา้ จะถามว่าใครมากสดุ ก็ตอ้ งเป็นนนทอ์ ยแู่ ลว้

"ไรส้ าระ ผหู้ ญิงพวกนแี ค่มเี งินก็พอ จะใหจ้ รงิ จงั กขู อบาย!!" เขาเอย่ ตอบเพือนอยา่ งไมใ่ ส่ใจ
มากนกั ก่อนจะเรยี กผจู้ ดั การของคลบั ในหาเดก็ ดรงิ คม์ าดแู ลเขา ดเู หมือนจะเป็นเรืองงา่ ยดาย
เพราะคลบั นเี ป็นคลบั ของพ่อเขา ทตี อนนอี านทั ไดย้ กใหล้ กู ชายคนโตอยา่ งนนทเ์ ป็นคนดแู ล"
หลอ่ เลือกไดจ้ รงิ ๆ มงึ เนยี กอู ยากจะเหน็ หนา้ ผหู้ ญิงทีทาํ ใหม้ งึ หยดุ ไดจ้ รงิ ๆ" บาสเอย่ แขวะ
เพือนอย่างหมนั ไส้
"ถา้ คนๆนนั จะเอากอู ยคู่ งจะตอ้ งเดด็ มากๆหวะ่ !!" เขาเอย่ พรางยมิ มมุ ปากใหเ้ พือนของเขา

4

นนท์ Talk

สวสั ดคี รบั ผมนนท์ อธั นนท์ วอิ ธั ถเสนา อาย2ุ 2 ลกู ชายคนโตของป๊ านทั ผมมีนอ้ งสาวคนนึงชอื
นิชา มเี พอื นอยสู่ องคน ไอบาส กบั ไอวิน ตอนนผี มเรยี นวศิ ว ปีสดุ ทา้ ยแลว้ เหน็ แบบนผี มตงั ใจ
เรยี นนะครบั ผมเรียนและชว่ ยงานป๊ าไปดว้ ย ไม่ว่าจะคลบั งานทบี รษิ ัท หรือธรุ กจิ หลงั บา้ น ผม
ทาํ ทงั หมด ป๊ าผมไม่เคยใหเ้ งินใชฟ้ รีๆ ท่านบอกวา่ หากอยากมเี งนิ ก็ตอ้ งช่วยท่านทาํ งาน ผมก็
ไม่ไดข้ ดั อะไร เรืองเดียวทีผมจะเกเรก็คงเป็นเรืองผูห้ ญิงนีแหละ ผมมนั พวกไม่ชอบการผกู มดั
ไม่คบใครจริงจงั ไม่ใช่ว่าผมเคยมีแผลหรืออะไร ผมเป็นแบบนีมาตงั แต่แรก ผูห้ ญิงทีเขามาก็
เพราะเงินของผมเท่านนั ไม่เห็นจะตอ้ งไปจริงจังกับพวกเธอเลย เงินสามารถทาํ ใหพ้ วกเธอ
คลานเข่ามาหาผมไดโ้ ดยทผี มไมต่ อ้ งทาํ อะไร

ผมไม่เคยเขา้ หาผูห้ ญิงคนไหนก่อน และไม่เคยคิดจะจริงจงั กับผหู้ ญิงคนไหน จะมีก็แต่ปรมิ ที
ผมมอี ะไรดว้ ยบอ่ ยๆ เพราะเธอเด็ด แต่กน็ นั แหละครบั มไี วแ้ ค่เรืองเซ็กซเ์ ทา่ นนั จะใหจ้ รงิ จงั ผม
กค็ งไม่เอา ถา้ ผมจะหยดุ ทีใคร คนๆนนั คงจะตอ้ งเดด็ มากๆ จะวา่ ไปสาวๆทผี มมอี ะไรดว้ ยกเ็ ดด็
ทงั นนั และครบั แตก่ ไ็ มเ่ คยมใี ครเอาผมอยสู่ กั คน ถา้ จะมีคงอกี นาน

ตอนนีผมนงั เล่นอยู่ทคี ลบั ผมมาทกุ วนั อย่แู ลว้ ยกเวน้ วนั ไหนงานจะยุ่งจริงๆ ทกุ วนั ทีมาผมจะ
มีสาวกลบั ไปทุกวนั แต่ผมไม่เคยพาใครขึนคอนโดส่วนตวั ส่วนมากไปคอนโดพวกเธอ หรือถา้
ไม่มีทีจรงิ ๆผมก็มีคอนโดสาํ รองไวเ้ พือเรืองพวกนี ผมไม่เคยหลบั นอนกับใคร ต่อใหเ้ หนือยแค่
ไหนผมก็จะกลบั คอนโดสว่ นตวั เสมอ

5

EP 02 ด!ุ
นนท์ Talk
วนั นกี เ็ หมอื นทกุ วนั ผมมาทคี ลบั ตามปกติ เพราะผมตอ้ งเขา้ มาทาํ งาน เอาความเป็นจรงิ คอื เขา้
มาเพือสงั สรรคก์ บั เพอื นแหละครบั มนั พากนั มาทกุ วนั เพอื นผมกส็ ไตลเ์ ดียวกนั กบั ผมนีแหละ
ต่างกนั แค่พวกมนั ไมเ่ ปลยี นคนู่ อนบ่อยเท่าไหร่

“วนั นีพานอ้ งคนนีกลับดว้ ย?” ไอบาสเอ่ยถามผม นอ้ งทีมนั พูดถึงหมายถึงเด็กดริงคท์ ีนงั อยู่
ขา้ งผมตอนนี ผมไม่เคยใหใ้ ครนงั ตกั ยกเวน้ นอ้ งสาวตวั แสบของผม เด็กดริงคค์ นนีเธอก็โออยู่
ครบั แต่ยงั ไมใ่ ชส่ เปค
“ไม่หล่ะ!” ผมตอบแคน่ นั ก่อนจะยกแกว้ เหลา้ แลว้ ดมื ใหห้ มด
“แลว้ ? ไอวินเอย่ ถามเป็นนยั วา่ ผมจะเอาใครคนื นี
“ปรมิ ” ผมตอบแค่นนั
“ปรมิ คือใครหรอคะ?” เดก็ ดรงิ คข์ า้ งๆหนั มาถามผมพรางกอดแขนผมไว้
“มนั ใชเ่ รืองของเธอ?” ผมหนั ไปถามนงิ ๆ ผมชอบความเป็นส่วนตวั ไม่ชอบอะไรทวี ่นุ วาย
“แนตแคถ่ ามค่ะเสยี ใหแ้ นตนงั ตกั ดีมยั คะจะไดด้ แู ลเสยี ถนดั กวา่ นี” เธอพดู พรางทาํ หนา้ ยวั ผม
“ไมต่ อ้ ง กไู ม่ชอบใหใ้ ครนงั ตกั !” ผมบอกอย่างเสียงนงิ ๆ จากนนั เธอกเ็ งียบไปแตก่ อดแขนผมไว้
เหมอื นเดิม

6

“ดจุ รงิ ๆมึงเนยี !” ไอวินเอย่ อย่างแซวๆผม
“พรุง่ นีมีรบั นอ้ ง มงึ ตอ้ งไปแตเ่ ชา้ นะไอนนท์ อย่าลมื วา่ มงึ เป็นเฮดวา๊ ก!” ไอบาสเอย่ เตอื นผม ถา้
มนั ไมพ่ ดู ผมเกือบลืมไปเลย
“อืม พรุง่ นีเจอกนั แต่เชา้ แลว้ กนั !!”
“อยากจะรูว้ ่าเด็กปีหนึงปีนีจะมีเด็ดๆมยั ” ไอบาสพดู มาพรางมองหนา้ ผม เพราะดาวทุกปีผม
ไดฟ้ าดหมด ปีไหนคนนนั เด็ดคนนเี ดด็ ก็มาขอนอนใตร้ า่ งผมทงั นนั
“ดาวปีนจี ะเสรจ็ มนั อกี แหละ กวู ่า!” ไอวินพดู อย่างรูท้ นั
“มนั ก็ขึนอย่ทู ีพวกเธอไม่เกียวกบั กู ถา้ ไม่เสนอ กจู ะสนองไดไ้ ง!” ผมพูดพรางยกยิม เรืองนีคือ
เรืองจรงิ อย่างทีผมเคยบอก ผมไมเ่ คยเขา้ หาใครกอ่ น ส่วนมากพวกเธอเขา้ มาเองทงั นนั
“อยากจะหลอ่ ใหไ้ ดเ้ ท่ามงึ จรงิ ๆ!” ไอบาสพดู แดกผมอยู่
“กเู ป็นมงึ เอวพงั พอดี โยกเกง่ เหลอื เกนิ !” ไอวินก็เอาอีกคน
“กจู ะกลบั ละ!!” ผมเอ่ยบอกพวกมนั กอ่ นจะส่งไลนห์ าปรมิ ว่าเดียวผมจะเขา้ ไป ปรมิ เป็นค่นู อน
ของผมทมี อี ะไรกนั บ่อยทสี ดุ เพราะเธอรูง้ านและไมว่ นุ่ วาย ผมถงึ เกบ็ เธอไว้
“กลบั ดีๆ!”ไอบาสเอ่ยแค่นนั ผมพยกั หนา้ แลว้ ลกุ ออกมา โดยปล่อยใหเ้ ดก็ ทีนงั อยขู่ า้ งผมดแู ล
ไอวินตอ่
คอนโดปรมิ !
ติง!! ผมกดออดหนา้ หอ้ งเธอ ไม่นานเธอก็เดินมาเปิดประตู
“วนั นนี นทม์ าชา้ จงั ” พอเห็นหนา้ ผมเธอก็เขา้ มาออ้ นทนั ที
“ดืมกบั เพอื นอย่หู น่ะ” ผมพดู แคน่ นั กอ่ นพากนั เดนิ เขา้ มาในหอ้ งของเธอ

7

“ดืมมาไดท้ ีแลว้ ใหป้ รมิ ช่วยใหผ้ ่อนคลายขึนนะ!” เธอพดู ก่อนจะปลดเข็มขดั ผมออก จากนนั
เธอก็คลกุ เขา่ ลงไปแลว้ เอาทอ่ นของผมเขา้ ปากของเธอ ผมเอามือเขา้ ไปขยมุ้ หวั เธอทนั ที

ออ๊ กกๆๆๆๆ

“อมื มม นนั แหละเรว็ หนอ่ ย!!!” ผมเอ่ยสงั เธอทที าํ ออรลั เซก็ ซใ์ หผ้ มดว้ ยเสียงดดุ นั ผมจะดเุ สมอ
เวลาอยบู่ นเตียง

“อ่าา เรว็ กวา่ นอี กี !!” ผมครางอยา่ งหา้ มไมไ่ ดเ้ มือปรมิ ดดู ไปทหี วั หยกั ของผมแถมยงั เอามอื ชว่ ย
รูดท่อนของผมไปมา แต่สงิ หนึงคอื ผมไมเ่ คยครางชือผหู้ ญิงคนไหน ผมไมช่ อบ!

อ๊อกกกๆๆๆๆๆ!!! พอใกลเ้ สรจ็ ผมก็ดึงออกจากปากเธอ ผมไม่เคยใหใ้ ครไดช้ ิมนาํ ของผม ไม่รู้
วา่ เพราะอะไรเหมือนกนั จะว่าผมหวงนาํ กใ็ ชอ่ ยู่

พอดงึ ออกจากปากเธอ ผมก็ผลกั เธอลงบนโซฟา ก่อนจะเออื มไปหยบิ ถงุ ยางในกระเป๋ ากางเกง
แลว้ สวมเขาไปทแี ทง่ รอ้ นของผม เธอนอนมองผมดว้ ยสายตาทแี สดงความตอ้ งการ

“ออื อนนทข์ าาาใส่มาเลยปรมิ อยากจะแยแ่ ลว้ !” เธอพดู แค่นนั ผมก็ดนั ทอ่ นเอ็นเขา้ ไปทีเดียวจน
สดุ

ปักๆๆๆๆ!!

“อา๊ าาสน์ นทเ์ สยี วววว!!” หลงั จากนนั ผมกม็ ีอะไรกบั เธอจนเสรจ็ พอเสรจ็ ผมกล็ กุ ขึนแตง่ ตวั

“ไมต่ อ่ อีกสกั นาํ หรอคะนนท”์ เธอเขา้ มากอดแลว้ ลบู แผงอกผมไปมา

“มึงกร็ ูว้ ่ากไู มเ่ คยซาํ นาํ สองกบั ใคร!” ผมหนั ไปพดู กบั เธอนงิ ๆ

“ปรมิ แค่ลองถามดู เผอื นนทจ์ ะเปลยี นใจ” เธอยิมอย่างยวั ยวนผม

8

“กจู ะกลบั ละ!” ผมพดู แลว้ หยบิ เงินในกระเป๋ าใหเ้ ธอปึกนึง เธอจะเขา้ มาหอมแกม้ ผมแตผ่ มดนั
ไว้

“รูว้ ่ากไู ม่ชอบอย่าทาํ !!”

“ขอโทษคะ่ ปรมิ ไม่ไดต้ งั ใจ” เธอหนา้ เสีย ผมเลยเดินออกมา จากนนั กข็ บั รถกลบั คอนโดสว่ นตวั
ของผมทนั ท!ี

EP ไม่ใช่สเปค
นนท์ Talk
เช้าวนั ตอ่ มา
ผมแต่งตวั ใส่ชดุ ช็อปเสรจ็ ก็ลงไปทชี นั จอดรถ วนั นีผมเลือกจะเอา BMW M8 ลกู รกั ของผมไป
มหาลยั รถคนั นีป๊ าซือใหเ้ ป็นของขวญั วนั เกิด เป็นรถทีผมรกั มากทีสดุ แมจ้ ะไม่ไดแ้ พงทีสดุ ใน
บรรดารถของผม

ผมขบั รถมาถึงมหาลยั พอทุกคนเห็นก็เอาแต่มอง ผมเป็นเดือนของมหาลัย เป็นทีหมายปอง
ของสาวๆ ตังแต่ผมเรียนมา ก็ยังไม่เคยมีผูห้ ญิงคนไหนทีไม่กรีดกร๊าดผมสกั คน ยกเวน้ ก็แต่
พวกเด็กเนิรด์ เท่านนั แต่ผมไม่สนใจใครหรอกครบั ภายนอกกบั คนอืนจะนิงๆ ไม่สงุ สิงกับใคร
ผมไม่ชอบความวนุ่ วาย

“มาซะทีหน่มุ หล่อของมหาลยั !” ไอบาสเอย่ แซวผมเป็นเรืองปกติ

“ปากมงึ นวี อนโดนกเู ตะจรงิ ๆ!” ผมพดู แลว้ หนั ไปมองหนา้ มนั

“วนั นเี อาลกู รกั มาซะดว้ ย” ไอวนิ พดู ยิมๆ

“อมื ! แลว้ นดั นอ้ งกีโมง?” ผมเอ่ยถามไป

9

“8โมง เดยี วก็ใกลแ้ ลว้ !” ผมพยกั หนา้ กอ่ นนงั รอเวลา จรงิ ๆมนั เป็นหนา้ ทีของปี 3 ในการรบั นอ้ ง
แต่เฮดวา๊ กทเี ป็นนอ้ งรหสั ผมดนั โดนรถชนเมือไมก่ ีวนั ก่อนมหาลยั เปิด อาจารยเ์ ลยมาขอใหผ้ ม
ช่วย ผมกไ็ ม่ไดล้ าํ บากอะไร เลยไม่ขดั

“ไปกนั เถอะ ถึงเวลาแลว้ !” ไอบาสเอ่ยบอกผม ผมพากนั เดินเขา้ ไปหอ้ งประชมุ เด็กปีหนึงนงั
เรียงแถวกนั เป็นระเบียบ โดยมีปี 3 ยืนคมุ นอ้ งๆอยู่ พอผมเดินเขา้ ไป ก็มีเสียงนกั ศกึ ษาผหู้ ญิง
กรีดกรา๊ ดขึนมา มนั กายเป็นเรืองชินสาํ หรบั ผม ผมรูส้ กึ เฉยๆเพราะไมค่ ่อยอะไรมากมาย

“อจิ ฉาชิบหาย แม่งแค่เดินก็มสี าวกรดี ละ!”ไอบาสทาํ หนา้ หน่ายๆใสผ่ ม เหน็ มนั แขวะผมบ่อยๆ
แบบนี ความจรงิ เราสนทิ กนั มากครบั แต่ทีผมสนทิ จรงิ ๆเลย จะเป็นพวกเจา้ กราฟ เจา้ รนั เวยซ์ ะ
มากกว่า เพราะพวกผมตอ้ งทาํ งานดว้ ยกนั หากใครติดตามก็จะรูว้ ่าป๊ าพวกเรามีธุรกจิ รว่ มกนั
พอพวกทา่ นเรมิ แก่ ก็ตกมาทรี ุน่ ลกู แบบพวกผม

“เงียบ!!!” ผมตะโกนแค่นนั หลงั จากนนั ทกุ คนในหอ้ งประชมุ ก็เงียบกนั หมด

“ทีบา้ นพวกคณุ ส่งมาเรียนนะครบั ไม่ใช่ใหม้ ากรีด!!” ผมเอ่ยนิงๆ อย่างทีบอกผมไม่ใช่คนใจดี
อะไร

“เอาหล่ะ! ผมชือนนท์ อธั นนท์ ผมเป็นรุ่นพีปี 4 ของพวกคณุ ตามหลกั แลว้ ตอ้ งเป็นปี 3 ทีมา
ดแู ลพวกคณุ แต่เกิดบางอย่าง ทาํ ใหผ้ มตอ้ งมาทาํ หนา้ ทีแทน และผมเป็นคนทีตอ้ งการความ
เป็นระเบยี บมากทสี ดุ อย่กู บั ผม ไม่มคี าํ วา่ ใจดี ถา้ พวกคณุ ไมท่ าํ ตามกฎของผม ผมพรอ้ มจะไล่
พวกคณุ ออกจากคณะ เขา้ ใจมยั !!!!” พอผมพดู แบบนนั ทาํ เอาหอ้ งประชมุ เงียบไป

“ผมถามว่าเขา้ ใจมยั !!!!” ผมยาํ ถามอกี ที

“เขา้ ใจครบั ,คะ่ !” เสยี งของนอ้ งปีหนึงตอบมา

10

หลังจากนันพวกกลุ่มพีว๊ากก็พากันแนะนาํ ตวั และแจกป้ายชือ พรอ้ มบอกเวลาการมาทาํ
กจิ กรรมรบั นอ้ งของครงั ถดั ไป ส่วนพวกผม ก็นงั ดอู ย่หู ่างๆ

“ปีหนงึ แม่งมีแตค่ นน่ารกั หวะ่ ปีน!ี ” เสยี งไอบาสพดู อย่างถกู ใจ มนั กม็ อ่ แบบนแี หละครบั

“มึงนนี ะ!” ไอวินส่ายหวั เบาๆให้

“เหย้ !!! พวกมงึ ดนู อ้ งคนนนั ” มนั พดู พรางชไี ปทนี อ้ งผหู้ ญิงคนนงึ ทกี าํ ลงั รบั ป้ายชือ น่าตานา่ รกั
ดคี รบั แต่ดจู ะไม่ใชส่ เปคผมเท่าไหรเ่ พราะเธอใสก่ ระโปรงยาวเสอื ตวั ใหญๆ่ แถมใสแ่ ว่น ซงึ
สเปคผมก็อยา่ งทรี ูต้ อ้ งเดด็ !

“ชอบแบบน?ี ” ผมเอ่ยถามมนั

“ทาํ ไมวะ่ นอ้ งมนั กน็ ่ารกั ดี ดนู ่าถะนถุ ะนอม แคแ่ ตง่ ตวั เรยี บรอ้ ยไปหนอ่ ย” มนั พดู แลว้ ยิม
ออกมา

“ไม่ใชส่ เปคก!ู ” ผมเอ่ยยาํ กบั มนั เผอื มนั ลืม

“แตก่ วู า่ แบบมงึ กไ็ ม่นา่ จะใชส่ เปคนอ้ งเขาหรอกไอหา่ !!” มนั พดู แลว้ หนั มามองเยย้ ผม

“กไ็ ม่แน่หรอก!” ผมพดู กบั มนั อยา่ งมนั ใจ

“งนั มาลองดกู บั กมู ยั มึงตอ้ งทาํ ใหน้ อ้ งเขาตกลงเป็นแฟนกบั มงึ ใหไ้ ดภ้ ายใน 1 เดอื น!” ไอบาส
เอ่ยทา้ ผม

“ทาํ ไมกตู อ้ งทาํ ?” ผมถามมนั นงิ ๆ

“ถา้ มงึ ทาํ ได้ อยากไดอ้ ะไรกใู หท้ กุ อย่างเลย!” ผมนิงกอ่ นจะคิด มนั กน็ า่ สนกุ ดี และคงไม่ยาก
เท่าไหร่ แค่เขา้ ไปคยุ นดิ หน่อยผหู้ ญิงพวกนกี ็พรอ้ มคบกบั ผมอยแู่ ลว้

“มึงเตรยี มเงินไวไ้ ดเ้ ลย กทู าํ มงึ ลม้ ละลายแน!่ ” ผมพดู อยา่ งหนกั แนน่ ชอบทา้ ผมดนี กั

11

“แต่กมู ีขอ้ แม!้ ” มนั พดู แลว้ ยกยมิ มมุ ปาก
“อะไร?”
“ห้ามมึงหลงรักนอ้ งเดด็ ขาด!” มนั พดู แลว้ ยมิ พรางมองหนา้ ผม
“ไมม่ ที างอย่แู ลว้ ไมใ่ ช่สเปคก!ู ” ผมหนั ไปบอกมนั
“กจู ะรอด!ู ” มนั ยมิ อย่างแปลกๆใหผ้ ม
“เลน่ กนั เป็นเดก็ พวกมึงเนยี !!” ไอวนิ พดู แลว้ สา่ ยหนา้ ใหพ้ วกผม เรอื งแค่นีผมวา่ ไมถ่ งึ เดอื นผม
กจ็ ดั การไดแ้ ลว้

EP น่ารักด!ี
นนท์ Talk
หลงั จากพวกปี 3 แจกป้ายชือและอธิบายเรอื งตา่ งๆเสรจ็ ผมกเ็ ขา้ ไปแนะนาํ เรืองต่างๆ ก่อนจะ
ปล่อยนอ้ งกลบั วันนีปีหนึงไม่มีเรียนครบั มีแค่กิจกรรมรบั นอ้ งเท่านนั ผมเองวนั นีก็ไม่มีเรียน
ตงั ใจว่าจะเขา้ ไปสนามแข่งของลงุ เหวิน เพราะวนั นมี ีนดั กบั เจา้ กราฟลองรถ
“ไอนนทๆ์ ๆๆ” ไอบาสวิงหนา้ ตาตนื มาหาผมในขณะทผี มกาํ ลงั จะเดนิ ไปทรี ถ
“อะไรของมงึ !” ผมหนั ไปหามนั ก่อนจะขมวดคิว ไมร่ ูว้ า่ เรอื งอะไรทาํ ใหม้ นั รีบขนาดนี
“กไู ปสบื ชือนอ้ งคนนนั มาใหม้ ึงแลว้ !” มนั พดู พรางยิมออกมา
“อืมว่ามา!” ผมพดู กบั มนั นงิ ๆเพราะไม่ไดค้ ิดว่าเรอื งนจี ะยากอะไร
“นอ้ งชือซมั เมอร์ มีพชี ายชือแซม นอ้ งอยคู่ อนโดเดียวกบั มึง สว่ น..”
“เอาแคน่ ีพอแลว้ !” มนั พดู ไม่ทนั จบผมก็ขดั ขึนมา ขนื ปลอ่ ยมนั พดู คงบอกยนั เลขทบี า้ น

12

“เออ! กลู งทนุ ไปสืบมาใหแ้ ลว้ หวงั วา่ มงึ จะมปี ัญญาทาํ ใหน้ อ้ งมนั ตกลงเป็นแฟนมงึ ใหไ้ ดห้ ละ!”
มนั พดู แบบเยย้ ผม

“มึงคดิ วา่ มนั ยากขนาดนนั รไึ ง!” ผมเอ่ยถามมนั

“หึ! กมู องแลว้ วา่ นอ้ งคนนีไมเ่ หมือนผหู้ ญิงทีกรดี มึง!” มนั พดู อยา่ งมนั ใจ

“เดยี วก็รู!้ กกู ลบั ละ” ผมพดู แค่นนั กอ่ นหนั หลงั เดนิ ออกมาทรี ถ

ผมขบั ออกมาเพอื จะไปสนามแขง่ ของลงุ เหวิน แต่ระหว่างทีติดไฟแดง ผมหนั ไปเหน็ ซมั เมอรย์ นื
อยู่ตรงป้ายรถเมยห์ น้ามหาลัย เหมือนเธอกาํ ลังจะใหอ้ าหารหมาจรจัดอยู่ มองๆไปเธอก็ดู
นา่ รกั ดี แค่ไมใ่ ช่สเปคผมเท่านนั พอไฟเขยี ว ผมกข็ บั รถออกมาโดยไม่ไดส้ นใจอกี

สนามแข่ง VN
ผมจอดรถก่อนเดินขึนไปบนออฟฟิศ เดียวนลี งุ เหวนิ ไม่ค่อยไดม้ าเท่าไหรแ่ ลว้ ครบั ส่วนมากจะ
เป็นเจา้ กราฟซะมากกว่า ป๊ าพวกผมเลยี งมาใหท้ าํ งาน ไม่เวน้ แมแ้ ตน่ าํ พนั ซล์ กู สาวลงุ พายุ ราย
นนั โหดเกินผูห้ ญิงปกติทวั ไป ก็ลงุ พายเุ ล่นใหเ้ รียนยโู ด ยิงปืน มวย สารพดั การป้องกนั ตวั ลงุ
พายหุ ว่ งลกู สาวสดุ ๆ อยา่ งว่าตละกลู เจา้ พอ่ อย่างพวกผม ความเขม้ แขง็ ตอ้ งมาทหี นึง

พลกั !!! ผมเปิดประตเู ขา้ ไปในออฟฟิศ เหน็ กราฟนงั อา่ นเอกสารอยู่ พอมนั เหน็ ผมกเ็ งยหนา้
ขึนมาทนั ที

“อา้ วเฮยี ! เลกิ เรียนแลว้ หรอ?” มนั เอ่ยถามผม

“วนั นมี ีแค่รบั นอ้ ง!” ผมเอย่ ตอบไปก่อนดงึ เกา้ อมี านงั

“สาวๆปีหนงึ เป็นไงบา้ ง? เดด็ มยั เฮยี !” กราฟถามออกมาแบบยิมๆ รายนีไม่ธรรมดาเหมอื นกนั
เรอื งผหู้ ญิง

13

“ไวไ้ ปดเู อาเถอะ เฮยี ไม่ไดส้ นใจ!” ผมเอ่ยอยา่ งไมใ่ สใ่ จ กราฟกเ็ รยี นมหาลยั เดยี วกบั ผมนีแหละ
แตอ่ ยปู่ ีสอง

“โห้ เฮยี นนี ะ หล่อแต่ไมใ่ ชค้ วามหล่อใหเ้ ป็นประโยชนเ์ ลย” มนั เอย่ พรางแซวผม เพราะรูว้ า่ ผม
ไมส่ นใจใครเท่าไหร่ จรงิ ๆกราฟมนั กเ็ ดือนมหาลยั แหละครบั แคค่ นละปีเท่านนั สาวมนั กพ็ อกนั
กบั ผม

“เอาเถอะ! แลว้ นีพรอ้ มหรือยงั จะไดไ้ ปลองรถกนั ?” ผมเป็นคนทชี อบแขง่ รถมากครบั เป็นงาน
อดเิ รกเวลาวา่ ง

“เอาดิ ผมพรอ้ มแลว้ แคไ่ มค่ ิดว่าเฮยี จะมาเรว็ !!” พดู จบเจา้ กราฟกล็ กุ ก่อนเดินนาํ ผมมาทรี ถที
เตรยี มไว้ กราฟกบั ผมแข่งกนั บอ่ ยๆ เพราะเราสองคนชอบเหมอื นกนั แถมนสิ ยั สไตลเ์ ดยี วกนั
กราฟมนั กน็ งิ ๆเหมือนผม แต่มนั จะมมี มุ ขีออ้ นกบั คนทมี นั สนทิ ดว้ ย ส่วนรนั เวยล์ กู ชายลงุ เรซ
รายนนั สายบา้ งาน สว่ นเรืองเจา้ ชไู้ มต่ อ้ งพดู ถึง มนั ฟาดไมซ่ าํ หนา้ เดินตามรอยพอ่ เดะ้ ๆครบั

หลงั จากนนั ผมกบั เจา้ กราฟกแ็ ขง่ กนั บนสนาม ผลสรุปไมม่ ีใครแพห้ รือชนะ เพราะฝีมือของ
พวกผมพอๆกนั

“เราสองคนไมเ่ คยมใี ครแพห้ รือชนะเลยเนอะเฮีย” มนั หนั มาพดู แบบยมิ ๆกบั ผม

“รูท้ นั กนั มากไป!” ผมพดู แลว้ กระตกุ ยิมตอบ

หลงั จากคยุ อะไรกนั เสรจ็ ผมกข็ บั รถกลบั มาพกั ทคี อนโด ระหวา่ งรอเวลาไปคลบั !

14

EP แปลก
นนท์ Talk
พอเริมเย็นผมก็ลุกขึนมาอาบนาํ แต่งตัววันนีผมเลือกใส่เชิสสีขาวแขนยาวกับกางเกงยีนส์
ส่วนมากเสือผ้าทีผมใส่ ไม่ดาํ ก็ขาว ผมไม่อยากมานังเลือกเยอะแยะ เพราะนอกจากชุด
นกั ศึกษา ช็อปแลว้ ทีใส่บ่อยสุดคงเป็นสูทซะมากกว่า ดว้ ยงานทีผมทาํ นันจาํ เป็นตอ้ งเนียบ
ตลอดเวลา
คลับ AN
เมอื มาถึงคลบั พอมองเขา้ ไปก็เจอสองตวั บาทเพอื นผมรออยแู่ ลว้ มนั มากนั ทกุ วนั แหละครบั
“พวกมงึ นีมาบ่อยชิบ!” ผมเอ่ยแขวะมนั อย่างอดไมไ่ ด้
“มานงั เล่นกบั มึงไงกลวั มึงเหงา!” ไอวินเอ่ยตอบผมอย่างกวนๆ
“กมู าทาํ งาน!”
“ทาํ งานเชียไร! กเู ห็นมึงหวิ สาวกลบั ตลอด” ไอบาสผทู้ ปี ากไม่อยสู่ ขุ เอ่ยขึนมา
“เออวนั นกี เู หน็ คลบั มึงมรี บั นอ้ งคณะเราดว้ ย!” ไอวินพดู แลว้ มองหนา้ ผม
“ก็คลบั กไู มไ่ กลจากมหาลยั แปลกตรงไหน!” คลบั ผมอย่ใู กลม้ หาลยั มากครบั
“รบั นอ้ งอะไม่แปลกหรอก พวกกูแคจ่ ะบอกว่าวนั นนี อ้ งซมั เมอรก์ ม็ ารบั นอ้ งทีนีเหมือนกนั !” ไอ
บาสเอ่ยบอกผม มนั แลอยากใหผ้ มจีบเดก็ นนั จรงิ ๆ
“แลว้ ยงั ไง?” ผมเอ่ยถามมนั
“ทสี าํ คญั นอ้ งมนั เป็นสายรหสั มึง!!” พอไอบาสพดู แลว้ นนั ผมเลยเลิกคิวสงู ใสม่ นั

15

“เมอื กีสายรหสั มึงปีสองเขา้ มาถามกวู ่ามึงมามยั นอ้ งมนั จะขอใหม้ งึ รว่ มเลยี งนอ้ งเพราะปีสาม
ไมอ่ ยู่ กเู ลยบอกวา่ มงึ มา เดียวนอ้ งมนั จะมารวมโต๊ะ!” พอมนั พดู แบบนนั ผมเลยพยกั หนา้ ตอบ

“เฮียนนทม์ าแลว้ คา้ บ” เสียงสายรหสั ปีสองผมเดินเขา้ มาพรอ้ มกับเด็กซมั เมอร์ วนั นีเธอไม่ใส่
แว่นแลว้ ดนู ่ารกั ขึนครบั แตก่ ารแต่งตวั เธอกย็ งั ไม่ผ่านสาํ หรบั ผมอย่ดู ี เสอื ยืดกางเกงยนี ส์ ปกติ
ผหู้ ญิงมาผบั มนั ตอ้ งโชวไ์ ม่ใช่หรอื ไง!

“อา้ วๆ มานงั เลยไอบกิ !”ไอบาสเอ่ยเรยี กสายรหสั ผม

“เออเฮีย นอ้ งเมอรข์ อพาเพือนมานงั ดว้ ยนะ นอ้ งมนั มาคนเดียวกลวั จะเหงา” ไอบิกเอ่ยบอก
ผม

“อมื ! แลว้ กนิ เหลา้ หรือป่าว?” ผมหนั ไปถามเธอ

“ไม่ค่ะ” เธอตอบแค่นนั แลว้ ไมไ่ ดส้ นใจผม แปลกดี ปกตถิ า้ มีใครไดน้ งั กบั ผม คงอ่อยผมแลว้ ไอ
บาสมองคนไม่ผดิ จรงิ ๆ

“มองหาใคร?” ผมถามเธอทงั ทีรูอ้ ย่แู ลว้ ว่าเธอคงมองหาเพือนเธอ เพราะไอบิกเพิงบอกไปว่า
เพือนเธอจะมาดว้ ย แต่ตอนนผี มเหน็ แคเ่ ธอคนเดยี ว

“เพือนค่ะ” เธอตอบแค่นนั แลว้ มองหนา้ ผม ใบหนา้ จมิ ลมิ ขาวๆ หมวยๆ ทาํ เอาผมเสียหลกั อยู่
เหมือนกนั ผมไมค่ ่อยไดม้ องหนา้ ใครเตม็ ๆสกั เทา่ ไหร่ ส่วนมากมองแตน่ ม!!

ไม่นานเพอื นเธอกเ็ ดนิ เขา้ มา เธอยิมกวา้ งทนั ทที เี จอเพือน

“หาตงั นาน พีๆสวัสดีค่ะ!” เพือนของเธอเอ่ยทกั ก่อนจะยกมือไหวพ้ วกผม เพือนเธอดูหา้ วๆ
สว่ นเธอดเู นริ ด์ ๆ แลไมน่ ่าจะคบกนั ได้

16

“นเี พือนเมอรเ์ องคะ่ ชือพรกิ ไทย!” เธอเอย่ แนะนาํ เพอื นเธอใหพ้ วกผมรูจ้ กั หลงั จากนนั พวกเรา
ก็พากนั ดมื สงั สรรคจ์ นดกึ
“เมอร์ เดียวพรกิ ตอ้ งกลบั แลว้ ป๊ าตาม!” ผมไดย้ ินเพือนเธอหนั ไปพดู เลยรอฟัง
“งนั พรกิ กลบั กอ่ นเลย เดียวเมอรก์ ลบั เอง!” เธอพดู แลว้ ยมิ ใหเ้ พือนของเธอ ยิมหวานจรงิ ๆ
“แลว้ เมอรก์ ลบั ยงั ไง?” ดเู พือนเธอจะเป็นห่วงเธอพอสมควร
“เมอรก์ ลบั ได้ พรกิ ไปเถอะเดยี วป๊ าว่าเอา” หลงั จากนนั เพอื นเธอกพ็ ยกั หนา้ รบั กอ่ นเดนิ ออกไป
“อา้ วเพือนกลบั แลว้ หรอนอ้ งเมอร?์ ” ไอบาสเอ่ยถามเธอ
“ใช่ค่ะ เดียวอีกสกั พกั เมอรจ์ ะขอตวั กลบั กอ่ นนะคะ” เธอพดู อยา่ งนอบนอ้ ม
“แลว้ กลบั ยงั ไง ใหพ้ ไี ปสง่ มยั !” ไอบกิ เอย่ ถาม
“ไม่เป็นไรคะ่ มนั คนละทางเลยเมอรก์ ลบั ได”้ เธอตอบอย่างเกรงใจ
“เมอรพ์ กั อยทู่ ไี หน?” ไอบาสแสรง้ ถามทงั ๆทีมนั รูอ้ ย่แู ลว้
“VN Condo ค่ะ” เธอเอ่ยตอบไอบาส
“อา้ วคอนโดเดียวกบั ไอนนทเ์ ลย มึงไปส่งนอ้ งดว้ ยด”ิ ไอบาสมนั ชงใหผ้ มไปส่งเธอ ผมไม่ไดข้ ดั
อะไรเพราะมองวา่ ก็เป็นโอกาสทผี มจะไดจ้ บี เธอพอดี
“เอ่อ..ไมเ่ ป็นไรคะ่ ” เธอรีบปฏเิ สธออกมาทนั ที
“กลับพรอ้ มพีเนียแหละ ทางเดียวกัน!” ผมพูดแค่นันไอวินกับไอบาสก็หันมามองผมทันที
เพราะปกติผมไม่เคยใหใ้ ครขึนรถของผมถา้ ไม่ไดไ้ ปทาํ เรืองอย่างว่า แต่เธอเป็นกรณียกเวน้
เพราะผมตอ้ งชนะพนนั ครงั นี!!

17

EP ปฏิเสธ
นนท์ Talk
หลงั จากพดู ไปแบบนนั ผมกน็ งั ดืมตอ่ อีกหน่อย

“เดียวกจู ะกลบั แลว้ ซมั เมอรจ์ ะไดก้ ลบั ไปพกั !”ผมพดู ป๊ ปุ ไอบาสก็หนั มายิมใหผ้ มแบบมเี ลสนยั

“ส่งนอ้ งไปพกั นะ ไม่ใช่ใหม้ ึงไปทาํ นอ้ งเขาเหนือย!” ไอบาสเอ่ยแซว ทาํ เอาเด็กนนั หนั มามอง
ผมทนั ที
“เหนอื ยอะไรหรอคะ?” อ่าเธอนซี ือิ จรงิ

“ไม่มอี ะไรหรอก ไอบาสมนั กพ็ ดู เล่น กลบั กนั เถอะ!” ผมพดู นิงๆ

“คะ่ งนั เมอรก์ ลบั ก่อนนะคะพีๆ!” เธอหนั ไปยกมือไหวไ้ อพวกนนั

“กลบั ดๆี นะ!” พวกมนั พรอ้ มใจกนั พดู ออกมา กลบั กะผมกลบั ดีอยแู่ ลว้ ผมไมท่ าํ อะไรเธอหรอก
ไม่ใช่สเปค

หลงั จากนนั ผมก็พาเธอเดินมาทีรถคนั เดิมทีผมเอาไปมหาลยั บอกแลว้ ว่าลูกรกั ผมจริงๆ ผม
เดนิ ไปเปิดประตใู หเ้ ธอ จะจบี สาวก็ตอ้ งเอาใจหนอ่ ย

“เอ่อ..ขอบคณุ ค่ะ!” เธอหนั มากม้ หวั ใหผ้ มก่อนจะขึนรถ พอเธอขึนเสรจ็ ผมก็ปิดประตูแลว้ วิง
ออ้ มมาฝังเธอจากนนั ผมก็ขบั ออกมากจากคลบั

“อย่คู อนโดคนเดียวหรอ?” ผมเอย่ ถามเธอกอ่ น

“ออ่ ใช่ค่ะ!” เธอตอบนงิ ๆ ไม่ไดย้ ิมหรือดตู ืนเตน้ อะไร หรือยยั เดก็ นีไม่ชอบผชู้ ายกนั นะถงึ ไมเ่ ขิน
ผม?

“แลว้ บา้ นอย่ไู กลหรอถึงอย่คู อนโด?” ผมถามต่อ

18

“ก็อยู่ไม่ไกลค่ะ แต่เมอร์อยากมาใช้ชีวิตคนเดียวดูบ้าง พีหละคะบ้านอยู่ไกลหรอ?”
เธอเอ่ยถามผมกลบั
“ไมไ่ กลหรอก ชอบความสว่ นตวั เหมอื นกนั !”
“อ่อค่ะ!” เธอตอบแค่นันแลว้ ก็เงียบไป ดูเหมือนจะจีบเธอไม่ง่ายเท่าไหร่ เพราะเธอไม่ค่อยดู
กรดี กร๊าดผมเหมอื นสาวๆคนอืน
“มแี ฟนรยึ งั ?” ผมเอย่ ถามออกไป
“ยงั ค่ะ!” เธอตอบแลว้ หนั มามองหนา้ ผม
“พหี ละคะมีแฟนหรอื ยงั ?” เธอเอย่ ถามผมกลบั
“ไมม่ ี แตก่ าํ ลงั จะม!ี ” ผมพดู พรางมองหนา้ เธอเพราะตอนนรี ถตดิ ไฟแดงอยู่
“กาํ ลงั จบี เขาอยหู่ รอคะ?” เธอหนั มาถามดว้ ยใบหนา้ งงๆ
“ใช่กาํ ลงั จะจีบ!!” ผมพูดไปเธอก็พยกั หนา้ ตอบ นีเธอไม่รูห้ รือไงว่าผมกาํ ลงั หมายถึงเธอ ซือ
เกนิ ไปมยั เนยี
“ขอเบอรก์ บั ไลนไ์ ดม้ ยั ?” ผมรบี หนั ไปขอเพราะเห็นว่าใกลจ้ ะถงึ คอนโดแลว้
“เอาไปทาํ ไมคะ??”
“กจ็ ะจบี เธอไง!!” ผมพดู ออกไปแบบนนั เธอกห็ นั มาทาํ หนา้ เหวอ๋ ใสผ่ ม
“จีบเมอร?์ ?” เธอถามพรางชีนวิ ไปทตี วั เอง
“ใช่ ไม่มีแฟนไมใ่ ช่หรอเทา่ กบั พจี ีบเราไดส้ ิ” ผมพดู แลว้ ยิมใหเ้ ธอบางๆ

19

“เมอรว์ ่าพีนา่ จะเมานะคะ เอาไวส้ ร่างพคี งจะมีสติมากกว่านี!” เธอพดู แค่นนั แลว้ เปิดประตรู ถ
ลงไปทนั ทีเพราะถงึ คอนโดแลว้ เธอเป็นผูห้ ญิงคนแรกทีปฏิเสธผม โอม้ ายก๊อดดด!! ผมโดนยยั
เด็กซอื นีปฏิเสธ รูถ้ ึงไหนอายถงึ นนั

ผมจอดรถเสรจ็ กล็ งจากรถเตรียมขึนคอนโด เห็นเธอยนื รอลิฟทอ์ ยู่ เลยเดนิ ไปอย่ขู า้ งๆเธอ

“พพี ดู จรงิ ๆนะเรืองทจี ะจีบเมอร”์ ผมหนั ไปยาํ กบั เธออีกที

“เมอรว์ ่าพีไปหาคนอืนเถอะคะ่ เมอรไ์ ม่น่าจะใช่สเปคพี อีกอย่างเมอรก์ ค็ อ่ นขา้ งกซ็ ือบือ คงไม่
เหมาะกบั พเี ทา่ ไหร!่ ” เธอพดู พรางมองหนา้ ผมนิงๆ

พอลิฟทม์ าผมกบั เธอกข็ ึนลฟิ ทพ์ รอ้ มกนั แถมชนั เดียวกนั อีก ผมไม่เคยสงั เกตเพอื นรว่ มชนั เลย
เพราะผมอยู่ชนั บนสดุ เป็นหอ้ งทีแพงทีสดุ แถมยงั มีแค่4หอ้ งบนนนั ถา้ เธออยู่ชนั เดียวกบั ผม
แสดงวา่ บา้ นเธอคงมฐี านะ แต่ยยั เด็กนีกลบั ทาํ ตวั ซือๆแตง่ ตวั เชยๆ ผมไม่เคยเจอ ปกตพิ วกลกู
คณุ หนทู งั หลายจะรกั สวยรกั งาม แตอ่ ยา่ งว่า เธอซอื บอื คงทาํ อะไรเรอื งพวกนีไมเ่ ป็น

พอถงึ ชนั เธอกเ็ ดินเขา้ หอ้ งของเธอไปเลยโดยไม่ไดม้ องหนา้ ผม ปฏเิ สธผมไม่พอ ยงั เมนิ ผมอกี !!

ซมั เมอร์ Talk
สวสั ดีคะ่ ฉนั ชือ ซมั เมอร์ อยั รดา พสิ ทุ ธิเกษม มีพีชาย 1 คน เป็นลกู คนเล็กของบา้ น ฉนั เพิงเขา้
เรียนมหาลยั คณะวิศวกรรม เพราะฉนั ชอบดา้ นนี ทบี า้ นฉนั ค่อนขา้ งจะหวงฉันมาก กวา่ จะขอ
ออกมาอยู่คอนโดไดแ้ ทบตาย ฉันเป็นคนทีค่อนขา้ งจะซือบือ แต่งตวั เชยๆ เรียกไดว้ ่าเด็กเนิรด์
คนนึงเนยี แหละ แต่ฉนั ก็ชอบทจี ะเป็นแบบนี เหน็ ยยั พรกิ เพอื นฉนั สวยมแี ต่คนแยง่ กนั จีบ ฉนั ว่า
มนั วนุ่ วาย อย่เู ป็นเดก็ เนริ ด์ แบบนกี ็ดี ไมต่ อ้ งไปสงุ สิงกบั ใคร

20

วนั นฉี นั ไปรบั นอ้ งทีคลบั มา พบี กิ พีรหสั ของฉันบอกวา่ สายรหสั ปี 4 เป็นเจา้ ของคลบั นนั เลยพา
ฉันไปเลียง พอไปก็ไดร้ ูจ้ ักกับพีหลายๆคน ฉันเอายยั พริกไปดว้ ย แต่ป๊ าพริกโทรตามเลยตอ้ ง
กลบั ไปก่อน ทาํ ใหฉ้ นั ตอ้ งกลบั คอนโดพรอ้ มพีนนท์ เพราะเราอยู่คอนโดเดียวกนั ระหว่างทาง
จู่ๆเขาก็ขอจีบฉัน ซึงใหฉ้ ันดู เขาคงแค่อยากเล่นๆดว้ ยแหละ ผูช้ ายเจา้ ชูแ้ บบเขาฉันคงไม่ใช่
สเปค ถงึ ฉนั จะซอื ฉนั กด็ อู อกไมไ่ ดโ้ งข่ นาดนนั

ครดื
คณุ พอ่ คนทีสอง

“ว่าไงค่ะพชี าย” ฉนั รบั สายดว้ ยเสียงกวนๆ คนทโี ทรมาคือพแี ซมพชี ายของฉนั ทบี นั ทกึ เบอรไ์ ว้
แบบนนั เพราะรายนหี วงฉนั มาก

“กลบั ถึงคอนโดหรือยงั ?” พีแซมเอ่ยถามเสียงแข็ง แมจ้ ะมาอย่คู อนโดแลว้ แต่เขายงั คอยตาม
เช็คฉนั ตลอด

“ถงึ แลว้ ไม่ตอ้ งเป็นหว่ งคะ่ ” ฉนั พดู เพอื อยากใหเ้ ขาสบายใจ

“จะไม่ใหพ้ ีห่วงไดย้ งั ไง นอ้ งสาวพยี งั เด็กอยเู่ ลย แถมไปอย่คู อนโดคนเดยี วอีก พีบอกแลว้ ไงว่า
อย่บู า้ นกไ็ ด้ เดียวพไี ปสง่ มหาลยั เองทกุ วนั !” พดู ถงึ เรืองนีก็บ่นฉนั ทนั ที

“ไมเ่ อาหน่าา ใหเ้ มอรไ์ ดล้ องโตดว้ ยตวั เองบา้ งส!ิ ” ฉนั พดู อย่างออ้ นๆ

“งนั เอาแบบนี ถา้ เมอรอ์ ยากอยู่คอนโด พีจะซือรถใหค้ นั นึง พีไม่อยากใหห้ นไู ปขึนรถเมยก์ ลบั
คอนโดแบบนนั มนั อนั ตรายรูม้ ยั !” ฉันชอบการใชช้ ีวติ สบายๆเลยไมอ่ ยากขบั รถไปมหาลยั เอง
เทา่ ไหร่

“แต่วา่ ..”

“ไม่มีแต่นะเมอร์ ถา้ เมอรด์ ือพีจะไปรบั เมอรก์ ลบั บา้ นแลว้ ไมใ่ หเ้ มอรอ์ ยคู่ อนโดอีก!” พีแซมพดู
เสยี งแข็ง เรอื งขหี วงขีหว่ งพชี ายฉนั ยืนหนงึ

21

“ก็ไดค้ ่ะ! เมอรย์ อมแลว้ วว” ฉันพดู เสียงอ่อยๆ เหมือนขดั ใจพีชายของฉนั ไม่ได้ ก็เขาดุยิงกว่า
อะไร
“พรุง่ นีมีเรยี นรปึ ่าว?!” พแี ซมเอ่ยถามฉนั
“ไมม่ คี ะ่ !” ฉนั ตอบไปตามความจรงิ เพราะพรุง่ นีไม่มีเรยี น
“งนั พรุ่งนีพีจะพาไปเลือกรถ เจอกันตอนเชา้ โอเคมัย!” ฉันเงียบไปเพราะเลือกอะไรไม่ไดอ้ ยู่
แลว้
“พถี ามว่าโอเคมยั เมอร!์ !” พแี ซมพดู ยาํ อกี รอบเมือเห็นฉนั เงียบไป
“โอเคคา้ าาคณุ พอ่ !” ฉนั พดู อยา่ งประชด
“เดียวเถอะ! งนั หนนู อนเถอะ พรุง่ นีพไี ปรบั !”
“ฝันดีนะคะ เมอรร์ กั พี!”
“พีก็รกั เมอร์ พรุ่งนีเจอกัน!” พีแซมพดู แค่นนั ก่อนวางสายไป เราสองคนพีนอ้ งรกั กันมาก และ
มกั จะบอกรกั กนั แบบนที กุ ครงั ก่อนวางสาย มนั เป็นเรืองปกตไิ ปแลว้
พอวางสายฉนั ก็เตรียมตวั ไปอาบนาํ นอน เพราะพรุง่ นีตอ้ งตนื แตเ่ ชา้ ตามคาํ สงั คณุ พ่อคนทีสอง
ของฉนั !

22

EP โลกกลม!
นนท์ Talk
หลงั จากแยกกบั ซมั เมอรท์ ลี ฟิ ทผ์ มก็เดนิ เขา้ หอ้ งของตวั เองกอ่ นจะเตรียมอาบนาํ

ครดื
บาส
“วา่ !” ผมเอย่ ทกั มนั นงิ ๆ มนั คงโทรมาถามเรืองทมี าสง่ ซมั เมอรน์ นั แหละ
“เป็นไงบา้ งไปสง่ นอ้ งเมอร?์ ” มนั เอ่ยถามผม
“เขาเป็นญาติฝ่ายไหนของมงึ ถงึ เรียกนอ้ ง?!”ผมถามมนั กวนๆ
“แหม่ไอห่า สรุปเป็นไงเรมิ จีบนอ้ งเขาหรือยงั ?” มนั ก็ยงั ไม่หยดุ เสือกแมผ้ มจะเบียงไปเรืองอืน
แลว้
“จบี แลว้ !” ผมตอบไปเมือเลียงมนั ไม่ได้
“เป็นเป็นไง?” มนั เอ่ยถามอยางสอดรูส้ อดเห็น
“เธอไมใ่ หจ้ ีบ!” ผมตอบออกไปตามความจรงิ
“อบุ้ ! ฮา่ าาาาา” วา่ แลว้ ว่ามนั ตอ้ งหวั เราะ
“มึงตลกมากมยั ?”
“มากสไิ อสสั ไม่คิดว่าในมหาลยั นจี ะมีคนปฏิเสธมงึ ดว้ ย กมู องไมผ่ ิดจรงิ ๆ!” ไอบาสพดู ออกมา
อย่างชอบใจ
“หึ! เธอจะทนกไู ดส้ กั กีนาํ ยงั ไงกกู ็ตอ้ งชนะพนนั มึงอย่แู ลว้ !” ผมพดู ออกไปอย่างมนั ใจเพราะ
ชวี ติ นีผมไม่เคยแพใ้ คร

23

“กอ่ นจะชนะพนนั ไมใ่ ชไ่ ปหลงรกั นอ้ งมนั กอ่ นนะ!”

“ตอ้ งใหก้ พู ดู กีครงั วา่ ไม่ใชส่ เปคก!ู ” ผมพดู อยา่ งหงดุ หงดิ
“เออ ไม่ใช่ก็ดี หลงนอ้ งมนั ขึนมากจู ะขาํ ให้ … แต่จะว่าไป กูว่านอ้ งมนั เหมาะกบั มงึ ดีนะ!” มนั
พดู ออกมาเสยี งจรงิ จงั

“เหมาะกบั กตู รงไหน?” ผมถามอย่างไมเ่ ขา้ ใจ เธอทงั เฉิม เชย เรียบรอ้ ย ตรงขา้ มกบั สเปคของ
ผมแทบทกุ อย่างทีพอไดก้ ค็ งเป็นรา่ งเลก็ ๆผิวขาวๆทีพอไปได้

“ถา้ แบบสเปคมึงคงไมเ่ หมาะ แต่กวู ่าถา้ จรงิ จงั นอ้ งมนั เหมาะกบั มึงดี ขาวสวยน่ารกั จะตายถา้
ไมใ่ สแ่ วน่ ” มนั พดู อยา่ งเคลบิ เคลมิ
“ขาวนา่ รกั กวู า่ ใช่ แต่สวยกวู า่ ไมน่ า่ จะไปถึง!” ผมพดู อยา่ งตดิ ตลก

“มงึ มนั ตาไม่ถึงมากกวา่ วนั ไหนรกั นอ้ งมนั จรงิ ๆจะคลานเข่าไมท่ นั ”

“ไมม่ วี นั !!” ผมพดู อยา่ งมนั ใจ ยยั นนั ไม่มอี ะไรทีดจู ะมาสยบผมได้ ถา้ ผมสยบเธอกว็ า่ ไปอย่าง
“เออ กูโทรมาถามแค่นีแหละ อยากรูว้ ่ามึงส่งนอ้ งเขาถึงไหน!” ความขีเสือกไอบาสยืนหนึง
จรงิ ๆครบั

“งนั แค่นีแหละ กูจะอาบนาํ นอนละ!” ผมพดู จบก็กดวางสายไป โดยไม่ไดฟ้ ังว่ามนั จะพดู อะไร
ตอ่
หลงั วางสายเสรจ็ ผมกอ็ าบนาํ แลว้ เขา้ นอน

24

ซัมเมอร์ Talk

ครืด
คณุ พ่อคนทสี อง ฉนั ตนื มาเพราะมคี นโทรเขา้ มากอ่ นจะเอือมมือไปหยิบมอื ถือทวี างไว้
ขา้ งเตียงแลว้ กดรบั

“ออื ว่าไงคะ่ พแี ซม” ฉนั เอ่ยถามอย่างงวั เงีย

“ตืนไดแ้ ลว้ ยัยตัวแสบ เดียวพีจะเขา้ ไปรบั ” ฉันขยีตาก่อนจะลกุ ขึนนงั บนทีนอนแลว้ คยุ กับพี
แซมตอ่

“ตืนแลว้ คะ่ งนั เมอรไ์ ปอาบนาํ ก่อนนะคะ! อ่อถา้ พีมาถึงกอ่ นกข็ ึนมาเลย เมอรแ์ ต่งตวั ไม่นา่ จะ
ทนั ” เวลาอย่กู บั คนในครอบครวั ฉนั จะแต่งตวั อีกแบบไม่ใชย่ ยั เฉิมเหมือนเวลาไปมหาลยั หรอก
เพราะไปกับพีแซมไม่ตอ้ งกลัวใครจีบ จริงๆฉันก็เป็นคนชอบแต่งตัว แต่มีเฉพาะคนในบา้ น
เทา่ นนั ทไี ดเ้ หน็

“โอเคพถี ึงเดียวขึนไป อย่าชา้ เดียวพจี ะพาไปกนิ ขา้ วกอ่ น”

“รบั ทราบค่ะ บาย” ฉนั พดู แคน่ นั แลว้ กดวางสาย ก่อนจะลกุ ไปอาบนาํ

พออาบนาํ เสร็จฉันก็เดินมาเลือกเสือผา้ วนั นีฉันเลือกจะใส่เดรสสีขาวแขนยาว พอใส่เสือผา้
เสรจ็ ฉนั ก็มานงั แตง่ หนา้

ติดๆ! เสยี งกดรหสั ประตหู อ้ งฉนั คงเป็นพแี ซมเพราะมีแคพ่ ีชายฉนั คนเดยี วเท่านนั ทรี ูร้ หสั ทมี า
ไว ก็อย่างทีเคยบอกพีนนทไ์ ปว่าบา้ นฉันไม่ไดอ้ ยู่ไกล เพียงแต่อยากออกมาใชช้ ีวิตส่วนตวั ดู
บา้ งเทา่ นนั

“ไง ยยั ตวั แสบแต่งตวั นานจงั ?” พแี ซมเดนิ เขา้ มาดา้ นหลงั ฉนั

25

“ไปกบั พีชายก็ตอ้ งสวยสิคะ พีหล่อขนาดนีจะใหเ้ มอรเ์ ป็นยยั เฉิมอยู่ไดย้ งั ไง” ฉันพดู พรางยิม
กวา้ งใหพ้ แี ซม

“ทเี วลาไปเรียนไมแ่ ต่งแบบนี ชอบใหค้ นอนื เขามองว่าเฉิมหรือไง?”พแี ซมพดู แลว้ โยกหวั ฉนั ไป
มา

“ใครจะพดู ยงั ไงก็ช่างเขาเถอะค่ะ เป็นแบบนีก็ดี ถา้ สวยขึนมาเดียวมีคนมาจีบเมอรแ์ ลว้ พีจะ
หวงเอานะ”

“งนั ก็ดี แบบนีจะไดไ้ มต่ อ้ งมีคนมาจบี นอ้ งสาวพ!ี ” พอพดู แบบนพี แี ซมก็ทาํ หนา้ พอใจ

“เมอรค์ งขึนคานแน่ๆ” ฉนั พดู แลว้ แตง่ หนา้ ไปดว้ ย

“งนั พไี ปรอทหี อ้ งนงั เล่น รีบแตง่ ตวั พีหิวแลว้ !” พดู จบพแี ซมกเ็ ดินออกจากหอ้ งนอนฉนั ไป

พอพแี ซมออกไปฉนั กร็ บี แต่งตวั แต่งหนา้ เสรจ็ ก็เดินออกมาหาพีชายฉนั ทหี อ้ งนงั เล่นทนั ที

ฉัน : เสรจ็ แลว้ ไปกนั เลยมยั คะ?

พีแซม: ไปสิ หวิ จะแย่

พูดจบเราสองคนพีนอ้ งก็เตรียมออกจากหอ้ ง ฉันหนั ไปเลือกรองเทา้ ใหเ้ หมาะกบั ชุดก่อนจะ
ควงแขนพีแซมออกจากหอ้ งมา เป็นจงั หวะเดยี วกบั ทหี อ้ งตรงขา้ มมคี นเปิดประตอู อกมา เป็นพี
นนท์ ฉนั เพงิ รูว้ า่ เขาอยหู่ อ้ งตรงขา้ ม เพราะฉนั เพงิ ซอื ทนี ไี ดไ้ ม่นาน

พนี นทห์ นั มามองฉนั สลบั กบั พแี ซมแตไ่ ม่ไดพ้ ดู อะไร พแี ซมเลยกอดคอฉนั เขา้ ลฟิ ทโ์ ดยมีพีนนท์
ลงมาพรอ้ มกนั ทีพีคไปกว่านนั คือรถพีแซมกบั พนี นทจ์ อดขา้ งกนั อีก แถมยงั เป็นรถรุน่ เดียวกนั
อกี ดว้ ย แคค่ นละสี จรงิ ๆพีแซมมรี ถหลายคนั เพราะเขาชอบสะสม แต่ไมร่ ูท้ าํ ไมวนั นถี งึ ไดเ้ ลือก
รถรุน่ เดียวกนั กบั ของพนี นทม์ า พนี นทม์ องหนา้ ฉนั อกี ครงั กอ่ นจะขนึ รถไป

26

พีแซม: เมือกีพเี หน็ ผชู้ ายคนนนั มองเมอร์ รูจ้ กั กนั หรอ?
ฉัน : รูจ้ กั ค่ะ เขาเป็นสายรหสั ปี 4 ของเมอร์
พีแซม : อ่อ หนา้ ตาดนี ะ แตด่ จู ะเจา้ ชู้ หา้ มไปย่งุ เด็ดขาดเขา้ ใจมยั ?
ฉัน : เขา้ ใจแลว้ ค่ะ เมอรร์ ูว้ า่ พแี ซมหวงเมอร์ เมอรจ์ ะไมเ่ ขา้ ใกลผ้ ชู้ ายคนไหนเลยดีมยั คะ
พีแซม: ดมี ากงนั เราไปกนั เถอะ
พดู จบพแี ซมกพ็ าฉนั ขบั รถมาทีหา้ งก่อนเพือกนิ ขา้ ว แต่เชือมยั วา่ โลกมนั กลมมาก ฉนั กบั พแี ซม
ดนั เขา้ รา้ นเดียวกบั พนี นท์ แต่เขามากบั เพือนทชี ือพบี าสกบั พวี นิ
“อา้ วน้องเมอรใ์ ช่มัย?” พีบาสหันมาทักฉันอยางแปลกใจ คงไม่ใช่เรืองแปลก เพราะอยู่ใน
มหาลยั ฉนั เฉิมแตต่ อนนฉี นั กลายเป็นอกี คนเวลาอย่กู บั พชี าย
“ใชค่ ะ่ ” ฉนั ยมิ ตอบพบี าสไป
“โห้ พเี กือบจาํ ไม่ได้ มากนิ ขา้ วหรอ?” พบี าสเอย่ ถามฉนั อยา่ งเป็นมิตร
“ใช่ค่ะ พแี ซมนพี บี าส พวี นิ แลว้ ก็พนี นทพ์ ที มี หาลยั เมอรค์ ะ่ ” ฉนั หนั ไปแนะนาํ ใหพ้ แี ซมรูจ้ กั
“สวสั ดคี รบั ผมแซมพีชายซมั เมอร”์ พแี ซมยิมอยา่ งเป็นมิตร หากไม่ไดเ้ ขา้ มาจบี ฉนั พแี ซมกไ็ ม่
อะไร แตถ่ า้ เขา้ มาจีบอย่าหวงั วา่ พีแซมจะพดู ดีดว้ ยเชียว
“ยินดีทีไดร้ ูจ้ กั คบั !” พบี าสเอย่ พดู ก่อนพวกพที เี หลือจะพยกั หนา้ ใหพ้ แี ซม
“งันเมอรข์ อตัวก่อนนะคะ” ฉันจับมือพีแซมเดินออกมานังโต๊ะห่างๆ เพราะรูส้ ึกอึดอัดกับ
สายตาทพี นี นทม์ องมา เขาเหมอื นคนโรคจติ ทีเอาแต่จอ้ งหนา้ ฉนั อย่แู บบนนั

27

EP ดไี มพ่ อต้องเดด็ ดว้ ย
นนท์ Talk
เชา้ ผมตืนมาก่อนจะนดั พวกไอบาสไปกินขา้ ว หลงั จากอาบนาํ แต่งตวั เสรจ็ ผมก็ออกจากหอ้ ง
แต่บงั เอิญเจอซมั เมอรเ์ ปิดประตูออกมาพรอ้ มผูช้ ายอีกคน ทีทาํ ใหผ้ มแปลกใจมากกว่านนั คือ
วนั นีเธอไม่เฉิมเหมือนเมือวาน แต่กับแต่งตวั ไดน้ ่ารกั มาก ทาํ เอาผมอึงอย่กู ่อนจะหันไปมอง
ผชู้ ายทีเธอยืนอย่ดู ว้ ย คงเป็นพีชายของเธอทีไอบาสมนั บอก เพราะหนา้ คลา้ ยกนั ซะขนาดนนั
ระหว่างทผี มยืนมองซมั เมอรก์ ็พากนั เดนิ ไปทลี ฟิ ท์ ผมก็เลยเดินตามไปเพราะผมเองกจ็ ะไปขา้ ง
นอกเมือกนั

พอลงมาชนั ลา่ งปรากฎวา่ รถของพีชายเธอจอดอยขู่ า้ งลกู รกั ของผม แถมยงั เป็นรุน่ เดียวกนั อกี
เพียงแค่คนละสี ผมหนั ไปมองเธออกี รอบ ก่อนเธอจะขึนรถไป ผมเลยขบั รถออกมาจากคอนโด
ระหว่างทางผมก็เอาแต่คิดว่าควรจีบเธอยงั ไงดี ผมไม่เคยจีบใครมาก่อนและไม่เคยสนใจใคร
แต่ตอนนีผมเริมจะสนใจยยั เด็กนีซะแลว้ จะว่าไปเธอก็น่ารกั อย่างทีไอบาสบอกจริงๆ แต่ถา้
ถามวา่ จรงิ จงั มยั กอ็ ยา่ งทีรู้ ผมไมผ่ กู มดั กบั ใคร

มาถึงหา้ ง
ทนี เี ป็นหา้ งของลงุ เรซเพือนของพอ่ ผม ผมนดั ไอบาสไอวนิ ไวท้ รี า้ นขา้ ว ทมี าทนี ี
เพราะผมตอ้ งเขา้ มาคยุ งานกบั เจา้ รนั เวยล์ กู ชายลงุ เรซพอดี
“กว่าจะมา นดั พวกกแู ต่มาชา้ ชิบหาย!” ไอวนิ มนั บ่นขึนมา มนั คนดที สี ดุ ในกลมุ่ แลว้ ครบั
“บ่นมาก กกู ม็ าแลว้ นีไง!” ผมตอบอยา่ งไมใ่ สใ่ จกอ่ นจะนงั ลงแลว้ สงั อาหาร
“คดิ มารยึ งั จะไปจบี นอ้ งเมอรย์ งั ไง?” ไอบาสเอย่ ถามผมพรางยมิ

28

“ยงั คิดไม่ออก แต่ยงั ไงเธอก็ตอ้ งยอมเป็นแฟนก!ู ” ผมตอบไปแบบเดิมว่าผมมนั ใจว่าจะทาํ ให้
เธอรกั ผมได้

“กูว่าพวกมึงพอเถอะ ถา้ นอ้ งเกิดรกั มึงจริงๆขึนมาไอนนท์ นอ้ งมนั จะเจ็บขนาดไหนถา้ รูว้ ่ามึง
เขา้ ไปเพยี งเพราะพนนั เท่านนั ”ไอวินเอย่ เตือนผมกบั ไอบาส

“เอาหน่า ถา้ ตกลงเมือไหรเ่ ดียวกคู ่อยๆถอยออกเอง!” ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจ เพราะเธอเจบ็ ผม
ไมไ่ ดเ้ จบ็ ดว้ ยซะหน่อย

“ยกเลิกไดน้ ะเวย้ ไอนนท์ มงึ อยากไดอ้ ะไรก็วา่ มา” เหมือนไอบาสจะเหน็ ดว้ ยกบั ความคิดไอวิน
แตผ่ มมนั พวกชอบเอาชนะ

“ไม่ยกเลิก ไหนๆก็เริมแลว้ กูไม่ชอบเอาเปรียบใครและไม่เคยแพใ้ คร ลองดูก็ไม่ไดเ้ สียหาย
อะไร”

“มงึ ไมเ่ สียหายแต่นอ้ งมนั อาจจะตอ้ งเสียใจ!” ไอวนิ พดู อยา่ งไมพ่ อใจ

“ปล่อยมนั เถอะไอวนิ มึงก็รูว้ ่าใครก็หา้ มมนั ไม่ได้ แต่กูมีลางว่านอ้ งเมอรจ์ ะเอามึงอย!ู่ ” ไอบาส
เอ่ยพรางยิมออกมา

“ไม่มีทาง!” ผมตอบอยา่ งไม่ใส่ใจก่อนจะลงมือกนิ ขา้ ว แต่จู่ๆไอบาสก็เอย่ ทกั บางคนขึนมา ทาํ
ใหผ้ มตอ้ งเงยหนา้ ขึนไปมอง ปรากฎว่าเป็นซัมเมอรก์ ับพีชายของเธอ หลังจากทักทายกัน
ซมั เมอรก์ ็แนะนาํ ใหพ้ ชี ายเธอรูจ้ กั พวกผมระหว่างนนั ผมกเ็ อาแต่จอ้ งเธอเพราะวนั นเี ธอแต่งตวั
ได้น่ารักมากจริงๆ ไม่ใช่แนวทีผมชอบ แต่เธอแต่งแบบนีดูเป็นลูกคุณหนู และดูหวานดี
หลงั จากนนั เธอก็ขอตวั พาพชี ายของเธอไปกนิ ขา้ ว โดยเลือกทนี งั ทีห่างจากพวกผม

“มองนอ้ งเมอรต์ าไมก่ ระพรบิ เลยนะ!” ไอวินเอ่ยแซวผม

29

“แม่งกูบอกแลว้ นอ้ งเมอรส์ วยจริงแต่งตวั แบบนีดูน่ารกั ชิบหาย ทาํ ไมในมหาลัยแต่งซะเฉิม
เลยวะ่ !” ไอบาสพดู ออกมาแลว้ ยิมแกม้ แทบแตก

“ไปเสือกอะไรเรอื งของเขา!” ผมเลกิ คิวถามมนั

“แหม่ไอนนท์ เมือกีกเู หน็ มงึ มองนอ้ งมนั ตลอดไอห่านา่ รกั อะด”ิ ไอบาสเอ่ยแซวผม

“กแู ค่เหน็ วา่ แปลกตาดี!” ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจกอ่ นจะกนิ ขา้ วตอ่

“ทาํ เป็นไม่สนใจ ระวังเถอะจีบไปจีบมามึงจะกลายเป็นคนหลงนอ้ งเขาซะเอง!” ไอวินพูด
เหน็บแนมผม

“แดกขา้ วเถอะ เดียวกมู คี ยุ งานต่อ!” ผมตดั บทเพราะราํ คานความขีเสือกของพวกมนั

“เปลียนเรืองเลยไอเวร!!” ไอบาสบ่นออกมาก่อนจะลงมือกินขา้ วต่อเหมือนกัน หลังจากกิน
เสรจ็ ผมก็เช็คบิลแลว้ เดินออกมา หนั ไปมองเธอยงั นงั ทานขา้ วอยู่ ผมเลิกสนใจก่อนจะเดินขึน
ไปบนออฟฟิศของหา้ ง

พลกั !!! ผมเปิดประตเู ขา้ ไปกเ็ จอกบั ไอรนั เวย์

“อา้ ว!! เฮียมาแลว้ หรอรอไอพนั ซก์ บั ไอกราฟแปป พวกมึงกาํ ลงั มา” ไอรนั เวยเ์ ห็นหนา้ ผมก็รบี
บอกทนั ที เดือนนึงอยา่ งนอ้ ยพวกผมตอ้ งมาคยุ งานดว้ ยกนั อยา่ งนอ้ ยสองครงั สถานทกี แ็ ลว้ แต่
จะสะดวก บางทีก็คลบั ผมบา้ ง หา้ งบา้ ง ส่วนนิชานอ้ งสาวของผม ป๊ ากับผมหวงมาก ไม่ไดใ้ ห้
มาทาํ งานแบบนีหรอกครบั มนั อนั ตรายเกนิ ไป แมน้ อ้ งผมจะดแู ลตวั เองไดก้ เ็ ถอะ เห็นหวงแบบ
นีตอนเด็กๆนิชาก็เรียนต่อสมู้ าพรอ้ มกับผมนีแหละ ส่วนพนั ซเ์ ป็นผหู้ ญิงแกร่งสดุ ๆ ลกู สาวคน
เดียวของอาพายุ อายุห่างกบั ไอรนั เวยส์ ามเดือน ส่วนไอกราฟอายุห่างกบั สองคนนี 8เดือน นิ
ชานอ้ งผมอายหุ า่ งจากเจา้ กราฟ เกือบปี นิชาเลยกลายเป็นนอ้ งเล็กสดุ ของกล่มุ

30

“เฮยี ไม่รีบ ไมไ่ ดไ้ ปไหนอย่แู ลว้ ! ผมเอย่ พรางดงึ เกา้ อีมานงั เล่นรอ
“วนั นไี ม่ไปหาสาวหรือไง?” ไอเวยห์ นั มาถามผมพรางยกยมิ มมุ ปาก
“ใหเ้ ฮียไดพ้ กั บา้ งเถอะ!” ผมตอบอยา่ งติดตลก
“อย่างเฮียมวี นั พกั ดว้ ยหรอ เท่าทีผมไดย้ นิ มาสาวรอต่อควิ เพยี บ”
“มนั ตา่ งกบั พวกมงึ ตรงไหน!” ผมตอบแบบยิมๆ ปกตผิ มคยุ กบั นอ้ งแบบนอี ย่แู ลว้
“แลว้ คนโปรดของเฮีย?” มันคงหมายถึงปริมแหละครบั พวกมันรูจ้ ักปริมดีเวลาไปคุยงานที
คลบั บางครงั ปรมิ จะเป็นคนทเี ขา้ มาดแู ลผม
“ก็ยงั อยทู่ เี ดิม!”
“ไมค่ ิดจะจรงิ จงั ?” ไอเวยเ์ อ่ยถามผมนงิ ๆตามสไตลม์ นั
“ไม่อะ่ ถา้ จะเป็นเมียตอ้ งดกี วา่ น!ี ” ผมคงไม่เอาผหู้ ญิงเหน็ แกเ่ งนิ มาทาํ เมียหรอกครบั
“แลว้ คนไหนทีดพี อทจี ะมาเป็นเมยี เฮยี ?”
“ยงั ไม่เจอ! หรอื บางทกี ย็ งั ไม่มี ดไี มพ่ อหรอก สาํ หรบั เฮยี ตอ้ งเด็ดดว้ ย!!” ผมตอบแลว้ ยกยิม
“ผมหล่ะเชือเฮยี เลย” ไอเวยพ์ ดู กอ่ นสา่ ยหวั ไปมา
พลกั !! เสียงประตเู ปิดเขา้ มาพรอ้ มกบั เขา้ สองแสบ
“วา้ า วนั นมี าทหี ลงั เฮยี นนทอ์ กี แลว้ !” พนั ซพ์ ดู แบบออ้ นๆ
“เราเคยมาเร็วกว่าเฮียหรือไง!” ผมเอ่ยถามพรางลบู หวั นอ้ งไปมา ผมเอ็นดนู อ้ งทุกคน พนั ซก์ ็
เหมือนกับนิชาแหละครับ แมเ้ ธอจะแกร่งแต่ในสายตาพวกผมในกลุ่มทุกคนเธอคือผูห้ ญิง
พวกผมหวงเธอพอสมควร แต่ก็รูว้ ่าเธอดแู ลตวั เองได้

31

“มาชา้ ตลอด ไม่เหมือนเวลาไปเมา!” ไอเวยเ์ อ่ยแขวะพนั ซ์ สองคนนีมนั เหมือนเพือนสนิทกัน
กัดประจาํ แต่ไม่ตอ้ งห่วงวา่ มนั จะชอบกนั นะครบั เพราะเราอย่กู ันแบบครอบครวั อีกอย่างมนั
บอกวา่ รูจ้ กั กนั ดีเกินไป

“ปากมงึ นีนา่ โดนเตะชิบ!!” นแี หละความหา้ วของพนั ซ์

“เฮยี กบั เจน้ นี ะ สกั ครงั ไดม้ ยั ทไี ม่กดั กนั ” เขา้ กราฟพดู แลว้ ดงึ เกา้ อีมานงั

“ไอกราฟ!!” สองคนพดู แลว้ หนั มาทางไอกราฟทนั ที

“พอๆ คุยเรืองงานกันดีกว่า!” ผมพูดขึน ก่อนพวกเราจะพากันนังคุยเรืองงาน ก็คุยเรืองสรุป
ยอดแลว้ ก็เรืองลูกคา้ กับการผลิตนีแหละพอคุยจบก็พากันแยกยา้ ย ส่วนผมก็ไปหาปริมที
คอนโด เมือคืนผมไม่ไดป้ ลดปล่อยเพราะมาส่งซัมเมอรเ์ ห็นว่าถึงคอนโดแลว้ ผมเลยไม่ได้
ออกไปปลดปลอ่ ย วนั นเี ลยตอ้ งไปสกั หนอ่ ย

EP เพือนใหม่
ซมั เมอร์ Talk
หลงั จากทีทานขา้ วกันเสร็จพีแซมก็พาฉันไปที Renazzo Motor ทีนีเป็นศูนยท์ ีขายลมั โบรท์ ี
เป็นทางการทีเดียวในไทย จริงๆฉันอยากไดร้ ถธรรมดา แต่ก็นันแหละมากับพีแซมเล่นใหญ่
เสมอ ทบี อกใหม้ าเลือกฉนั มาใหม้ าดพู แี ซมเลือกมากกวา่ ตอนนฉี นั กบั พแี ซมกาํ ลงั เดนิ ดรู ถอยู่

“มีคนั ไหนถกู ใจมยั ?” พแี ซมหนั มาถามฉนั ฉนั เลยชีไปคนั นึงเป็นคนั ทดี เู หมาะกบั ผหู้ ญิงดี

“งนั เอาตวั นีเลยแลว้ กนั ตวั ใหม่ลา่ สดุ ดว้ ย ตกลงมยั ?” พแี ซมหนั มาถามฉนั อีกที

“ตกลงคะ่ !” ฉนั หนั ไปยิมพีแซมจะตามใจฉนั เสมอไมว่ ่าอยากไดอ้ ะไร

“ผมจองรุน่ นคี รบั !” พแี ซมหนั ไปบอกพนกั งาน

32

“เป็น Lamboghini Huracan นะครบั ” พนักงานดูแลพูดพรางยิมออกมาเพราะพีแซมนัน
ตกลงซอื อย่างงา่ ยดาย

“ครบั รบั รถเรว็ ทีสดุ เมือไหร?่ ” พแี ซมหนั ไปถามพนกั งาน

“ภายในสองอาทิตยค์ รบั หากลกู คา้ รีบทางเราจะเรง่ ใหค้ รบั !” พนกั งานเอ่ยบอกพแี ซม

“โอเคครบั ” หลงั จากนนั พีแซมก็ทาํ การจองเหลือแค่รอรถมา พอเสร็จพีแซมก็ขบั มาส่งฉันที
คอนโด กว่าจะทาํ อะไรเสรจ็ ก็มืดแลว้ ฉนั เดนิ มาทลี ฟิ ทเ์ หน็ เดก็ ผหู้ ญิงคนนึงกาํ ลงั ยืนโทรหาใคร
สกั คนอย่นู ่าลิฟท์ คงรอใครลงมารบั เพราะว่าทีนีจะตอ้ งใชบ้ ตั รหรือแสกนลายมือทกุ ครงั เวลา
ใชล้ ิฟท์

“งือพีนนทน์ ะพีนนทใ์ หม้ ารอแลว้ ก็ไม่รับสาย!” ฉันไดย้ ินผูห้ ญิงคนนนั บ่นแลว้ เอ่ยชือพีนนท์
นา่ จะเป็นนนทเ์ ดียวกนั มงั สงสยั คงจะเป็นเด็กเขา

“มีอะไรใหช้ ่วยมยั คะ? ”ฉนั เอย่ ถามเธอเพราะดเู หมือนเธอจะรอ้ งไหท้ ตี ดิ ตอ่ พนี นทไ์ มไ่ ด้

“เอ่อคุณช่วยใชบ้ ัตรแสกนให้ฉันหน่อยไดม้ ัยคะ พอดีฉันมาหาคนทีอยู่ชนั สุดทา้ ย แต่พอดี
โทรแลว้ เขาไมร่ บั ” เธอเอ่ยบอกพรางทาํ หนา้ ออ้ นๆ

“พนี นทห์ รอคะ?”ฉยั เอย่ ถามไป

“ใชค่ ะ่ คณุ รูจ้ กั พีนนทด์ ว้ ยหรอ?” ผหู้ ญิงคนนนั หนั มาถามฉนั อยา่ งแปลกใจ

“พอดีเป็นสายรหัสค่ะ งนั ไปรอหอ้ งเมอรก์ ่อนมยั ก่อนมยั เมอรอ์ ย่หู อ้ งตรงขา้ มพีนนทพ์ อดี?”
ฉนั เอ่ยถามอยา่ งเป็นมติ ร

“เอ่อมนั จะไม่รบกวนเธอใชม่ ยั ?” เขาหนั มาถามฉนั อยา่ งเกรงใจ

“ไมห่ รอกค่ะ!” ฉนั ตอบพรางยิมใหเ้ ธอ

33

“งนั รบกวนหน่อยนะคะ”เธอตอบแค่นัน หลงั จากนันเราสองคนก็เดินเขา้ ลิฟทม์ าดว้ ยกนั พอ
มาถงึ หอ้ งฉนั กเ็ ปิดใหเ้ ธอไดเ้ ขา้ ไป

“ชือเมอรห์ รอ?” เธอเอ่ยถามฉนั เมือเขา้ มาในหอ้ งแลว้

“ใชช่ ือซมั เมอร์ แลว้ เธอชืออะไร?” ฉนั ตอบพรางยิมใหแ้ ลว้ เอ่ยถามเธอกบั

“ชือนชิ า เรียนอย่ปู ีไหนแลว้ ?”

“ปีหนงึ นชิ าหล่ะ?” ฉนั เอย่ ถามเธอตามมารยาท

“ปีหนึงเหมือนกันเลย งันแสดงว่าเมอรก์ ็เรียนวิศวะถึงเป็นสายรหัสพีนนท?์ ” เธอเอ่ยถาม
พรางเลิกคิวสงู

“ใช่ แลว้ นิชาเรียนทไี หนหรอ?”

“ทีเดียวกันแหละ แต่นิชาเรียนบริหาร” เธอตอบพรางยิมออกมาอย่างสดใส นิชาดูเป็นคนที
นา่ รกั มากๆเลยทเี ดียว

“อ่อ” ฉนั ตอบไปแคน่ นั เพราะไม่รูจ้ ะพดู อะไรตอ่

“เมอรไ์ ม่ไดเ้ ป็นเดก็ พนี นทอ์ ีกคนใช่มยั ?” จๆู่ นิชากถ็ ามคาํ นนั ออกมา ทาํ เอาฉนั หนั หนา้ ไปมอง

“ไม่ๆ เมอรแ์ ค่สายรหสั นิชาไม่ตอ้ งห่วงนะเมอรไ์ ม่ไดย้ ุ่งกบั แฟนนิชาหรอก!” ฉนั รีบพูดออกมา
เพราะกลวั นิชาจะเขา้ ใจเรอื งฉนั กบั พนี นทผ์ ิด

“ฮ่าาาาๆ จะบา้ หรอ พีนนทเ์ ป็นพีชายนิชาไม่ใช่แฟนซะหน่อย!”เธอตอบพรางขาํ ฉันออกมา
แสดงวา่ ฉนั เขา้ ใจผดิ

“อา้ วหรอ นึกว่าแฟนพีนนทข์ อโทษทีนะ!” ฉันเอ่ยขอโทษเธอทีเสียมารยาทมองเธอว่าเป็น
เด็กของเขา

34

“ไม่เป็นไร พีชายนิชาไม่มีแฟนหรอกมีแต่ควงเล่นไปงนั นึกว่าเมอรเ์ ป็นหนึงในนนั ซะอีก” เธอ
เอย่ พรางจอ้ งหนา้ ฉนั ไปดว้ ย

“ป่ าว เมอรเ์ พิงรูจ้ กั พีนนทเ์ ป็นแค่สายรหสั เมอรไ์ ม่คิดอะไรแบบนันหรอก” ฉันอธิบายใหเ้ ธอ
เขา้ ใจ

“คิคิ เมอรน์ ่ารักจัง ปกติเป็นสาวๆคนอืนกรีดแย่ไดอ้ ยู่ตรงขา้ มหอ้ งกับหนุ่มหล่อ!” นิชาพูด
ออกมาเหมอื นอวยพชี ายตวั เอง แต่เขาก็เป็นหนุ่มหลอ่ จริงๆ เพียงแตส่ าํ หรบั ฉนั ฉันไม่ไดส้ นใจ
อะไร ฉนั ไม่ไดต้ อบอะไรกบั ไป เพียงแตย่ ิมบางๆใหเ้ ธอเทา่ นนั

ครืด
เสยี งโทรศพั ทข์ องนชิ าดงั กอ่ นเธอจะกดรบั

“ทาํ ไมพีไม่รบั สายนิชา!!!” รบั สายไดเ้ ธอก็ขึนเสียงใส่ปลายสายทันที คงเป็นพีชายของเธอที
โทรมา

“นชิ าจะฟ้องป๊ าวา่ พีนนทป์ ลอ่ ยใหน้ ชิ ายนื รอตงั นาน!”

“นชิ ายงั ไม่ไดก้ ลบั ”

“รออยหู่ อ้ งสายรหสั พี พอดเี จอเมอรแ์ ลว้ เมอรร์ ูจ้ กั พี กเ็ ลยในนิชามาอยรู่ อ”

“พีรีบๆมาเลย ไม่งนั นิชาจะโกรธ” เธอพดู จบก็วางสาย ฉนั ไดแ้ ต่มองเธอตาปริบๆ เพราะนิชา
ดเู หมือนออ่ นหวานในตอนแรก แตพ่ อเธอโมโหพีชาย กลบั ดนู ่ากลวั ขึนมาซะแบบนนั

“มองนชิ าทาํ ไมหรอ?” สงสยั ฉนั คงจอ้ งเธอนานไปหน่อยเธอเลยรูต้ วั กอ่ นจะถามฉนั

“เมอรแ์ คไ่ ม่คิดว่านิชาจะดดู ขุ นาดนี!” ฉนั พดู ออกไปตามความจรงิ

“ไม่หรอก นิชาก็ดุได้แค่พีนนทก์ ับป๊ านิชาเท่านัน เพราะทังสองตามใจนิชา” เธอพูดแล้ว
ยิมออกมา

35

“งนั นชิ าหิวมยั เมอรว์ า่ จะทาํ อะไรกนิ พอดี” ฉนั เอย่ ถามเธอเพราะตอนนฉี นั เรมิ หวิ แลว้

“นิชาหิว แตก่ ลวั จะรบกวนเมอรเ์ กินไป นิชารอพนี นทม์ าดีกวา่ ” เธอตอบพรางยิม

“ไม่เห็นตอ้ งเกรงใจคิดซะว่าเราเป็นเพือนกัน!” ฉันตอบพรางยิมใหเ้ ธอ ฉันเป็นคนทีมีเพือน
ไมเ่ ยอะมแี คพ่ รกิ นนั แหละ ถา้ มีนชิ าอกี คนดว้ ยคงดี

“งนั เมอรเ์ ป็นเพอื นนชิ าแลว้ นะ!” นชิ าพดู แลว้ ยิมออกมา

“อมื งนั เราไปช่วยกนั ทาํ สปาเก๊ตตีกนิ ดกี วา่ !” ฉนั เอ่ยชวนนชิ า เพอื จะไดใ้ หเ้ ธอไมเ่ กรง็

ผ่านไปสกั พกั สปาเกต็ ตีสองจานกถ็ กู วางบนโต๊ะกนิ ขา้ วโดยฝีมือฉนั เพราะนชิ าทาํ อาหารไม่เป็น

“เมอรเ์ กง่ จงั ทาํ อาหารเป็นดว้ ยนชิ าทาํ ไม่เป็นเลย” เธอพดู พรางหนา้ สลด

“เมอรใ์ หแ้ ม่นมช่วยสอนบ่อยๆหนะ ถา้ นิชาอยากทาํ เป็นไวว้ ันหลังเมอรจ์ ะสอนให”้ ฉันเอ่ย
พรางยมิ ใหเ้ ธอ

“อมื ม ดีเลยไวว้ นั ไหนนชิ ามาเล่นกบั เมอรอ์ ีกแลว้ กนั ”

“ไดส้ ิ เมอรอ์ ย่คู นเดียวเหงาเหมือนกนั !” ฉนั เอย่ พรางยิมใหเ้ ธอ

“ใครไดเ้ มอรเ์ ป็นแฟนโชคดีมากเลย ทงั น่ารกั แถมยงั ทาํ กับขา้ วเป็น” นิชาพูดชมฉนั ออกมาทาํ
เอาฉนั เขินเหมือนกัน เพราะคนส่วนมากจะมองว่าฉนั เฉิม คงเป็นเพราะวนั นีนิชามาเจอฉนั ใน
วนั ทแี ต่งตวั แหละมงั

“ไมข่ นาดนนั หรอก!” ฉนั ยมิ และตอบไป

“นิชาพดู จรงิ ๆนะ อยากเชียรใ์ หพ้ ีนนทจ์ ีบเมอรจ์ งั !” เธอพดู แคน่ นั ก่อนจะลงมือทานสปาเก็ตตี
ส่วนฉนั ไม่ไดส้ นใจคาํ พูดเมือกีเท่าไหร่ เพราะใครๆก็รูท้ งั นนั ว่าพีนนทเ์ จา้ ชูข้ นาดไหน สาํ หรบั
คนอืนอาจจะดีใจหากเขามาจบี แต่สาํ หรบั ฉนั ฉนั ไมช่ อบผชู้ ายเจา้ ช!ู้ !

36

EP 10 ให้นอ้ งชว่ ย
ซัมเมอร์ Talk
หลงั จากทคี ยุ กนั จบฉนั กบั นชิ าลงมือกนิ สปาเกต็ ตกี นั ตอ่
ติง!! เสียงออดหนา้ หอ้ งฉนั ดงั ขึน ฉนั กาํ ลงั จะลกุ ไปเปิดประตู
“เดียวนิชาลกุ ไปเปิดเองน่าจะเป็นพีนนท”์ เธอพูดพรางเดินไปทีประตู พอเปิดก็เห็นว่าเป็นพี
นนทจ์ รงิ ๆ ฉนั นงั กินตอ่ ไม่ไดส้ นใจอะไร
“เมอรน์ ิชาใหพ้ นี นทเ์ ขา้ ไปชิมสปาเกต็ ตีไดม้ ยั ?” เธอตะโกนถามฉัน หากบอกว่าไม่คงเป็นการ
เสยี มารยาทมากเกินไป
“ไดส้ ”ิ ฉนั ตอบแลว้ กม้ หนา้ ลงกินเหมือนเดิมจนกระทงั ไดย้ นิ เสียงฝีเทา้ เดนิ มาใกลๆ้
“หวิ หรอ?” เป็นเสียงของพนี นทแ์ ต่ฉนั ไม่รูว้ ่าเขาถามใครเลยไม่ไดเ้ งยหนา้ ไปตอบ
“เมอร์ พีนนทก์ าํ ลงั ถามเมอรอ์ ย”ู่ นิชาสกิดแขนฉนั ฉันเงยหนา้ กอ่ นจะทาํ หนา้ สงสยั แลว้ ชีมาที
ตวั เอง
“ใช่ พถี ามเมอรน์ นั แหละ หวิ หรอครบั ?!” เขามาแนวไหนไมร่ ู้ ถามแลว้ ยงั พดู เพราะอีก
“ค่ะ” ฉนั ตอบสนั ๆแลว้ ไม่ไดส้ นใจคนตรงหนา้ เพราะวา่ ของกนิ ตรงหนา้ ฉนั มนั นา่ สนใจกว่า
“พีนนทล์ องชิมดู เมอรท์ าํ อร่อยมากเลย!”ฉนั ไดย้ ินนชิ าพดู กบั พขี องเธอแต่ไม่ไดเ้ งยหนา้ ขึนไป
สนใจอะไร เหมอื นพนี นทต์ อนนกี าํ ลงั จะชมิ อยู่
“อมื อรอ่ ยดี ไวว้ นั ไหนทาํ ใหพ้ กี ินบา้ งส”ิ เขาพดู และยิมหวานใหเ้ ขา
“ค่ะ!” ฉนั ยมิ ตอบไปตามมารยาทแคน่ นั

37

“นิชากาํ ลงั บอกเมอรเ์ ลยว่าอยากเชียรใ์ หพ้ ีนนทจ์ บี เมอรอ์ ยู่ น่ารกั แถมทาํ กบั ขา้ วอรอ่ ย!” นิชา
พดู พรางยิมชอบใจส่วนฉนั ไดแ้ ต่หนา้ เหวอ๋ ทนี ชิ าพดู ไปแบบนนั
“ไม่ตอ้ งเชียรห์ รอก พจี ีบซมั เมอรอ์ ย!ู่ !”
แค่กๆๆๆ เขาพูดจบทาํ เอาฉันสาํ ลักทันที นิชาหยิบนาํ ให้ฉัน ใครจะไปคิดว่าจู่ๆเขาจะพูด
ประโยคนนั ออกมา
“กนิ นาํ กอ่ นเมอร!์ ” นิชาตกใจทเี ห็นฉนั สาํ ลกั แบบนนั
“พพี ดู เรอื งจรงิ ถึงกบั สาํ ลกั เลย!” เขาถามพรางยมิ ๆเหมอื นจะชอบใจ
“ใครใชใ้ หพ้ พี ดู ไรส้ าระแบบนนั ออกมาหละ” ฉนั เถียงออกไป
“ไรส้ าระตรงไหน พีจีบหนูจริงๆ!” แค่คาํ ว่าหนูทีออกจากปากเขาทาํ เอาฉันเขินอยู่เหมือนกัน
แตฉ่ นั ทอ่ งไวเ้ สมอวา่ เขาเจา้ ชู้
“เบาๆหน่อยพนี นท์ รุกขนาดนเี มอรก์ ลวั หมดแลว้ !” นิชาเอ่ยปรามพีชายของเธอ
“งนั เดียวพคี อ่ ยๆจีบเมอรไ์ ปเรอื ยๆแลว้ กนั ดีมยั ?” เขาพดู เหมอื นจะถามฉนั
“เมอรบ์ อกพีไปแลว้ ไงว่าเมอรไ์ ม่ใช่สเปคพี ไปหาคนอืนเถอะ!”ฉันพดู ออกไปแบบใส่อารมณ์
ฉนั ไม่อยากเป็นของเล่นใหผ้ ชู้ ายเจา้ ชแู้ บบเขา
“สเปคกบั ความชอบจรงิ ๆไมเ่ ห็นตอ้ งตรงกนั เลย” เขาเถียงออกมาอย่างไม่สะทกสะทา้ น
“น!ี !!” ฉนั พดู และหนั ไปมองอย่างเหลืออด
“พอๆ เมอรอ์ ย่าเพิงตัดโอกาสพีชายนิชานะ แล้วพีนนท์ใจเย็นกว่านีหน่อย กับห้องก่อน
เดียวเมอรอ์ ารมณเ์ สียมากกว่านี” นชิ าเอ่ยพรางดงึ แขนพีชายของเธอ

38

“งนั เดียวพีมาจีบหนูใหม่ เตรียมตวั โดนพีจีบไดเ้ ลยซมั เมอร!์ !!” เขาพูดแลว้ หันหลังออกจาก
หอ้ งของฉนั ไป นชิ าหนั มาขอบคณุ ฉนั กอ่ นจะออกตามพชี ายเธอไป

พีนนทเ์ ป็นคนหล่อคนนึง ใครเห็นก็ชอบทงั นนั แต่ความเจา้ ชูข้ องเขาก็ทาํ ใหฉ้ ันไม่ชอบเขาได้
เหมอื นกนั ฉนั ไมช่ อบการเห็นผหู้ ญิงเป็นของเลน่ !!

นนท์ Talk

หลงั จากแยกกบั นอ้ งๆทีหา้ งแลว้ ผมก็ไปหาปรมิ เพอื ปลดปล่อย ขณะทกี าํ ลงั ทาํ อยนู่ ิชากโ็ ทรมา
บอกว่าคิดถึงอยากจะมาหาผม ผมเลยบอกใหไ้ ปรอทีคอนโด แต่ดว้ ยความทีเมือคืนไม่ได้
ปลดปล่อยเลยทาํ ใหผ้ มเสร็จค่อนขา้ งชา้ ตอนทีนิชาโทรมาแลว้ ผมไม่ไดร้ บั เพราะปริมกาํ ลงั
ขย่มผมอยา่ งเรา้ รอ้ น เกิดรบั ไปผมเป็นเรอื งกบั นิชาแน่ เพราะไม่ใช่แค่ผมทีหวงนอ้ ง แต่ยยั นอ้ ง
ก็หวงผมมากเหมอื นกนั เธอไม่อยากใหผ้ มเลียงเด็กไว้ เธออยากใหผ้ มมีเมียเป็นตวั เป็นตน แต่
ทาํ ไงไดผ้ มยงั ไม่เจอคนทีทาํ ใหผ้ มอยากหยุด หลงั จากมีอะไรกับปริมจบผมก็โทรกลบั หานิชา
พอเธอรบั สายก็เสียงเขม้ ใส่ผมเลย ผมคิดว่าเธอรอไม่ไหวกลบั ไปแลว้ ทีไหนไดร้ อผมอยู่ทีหอ้ ง
ของซมั เมอร์ ไมร่ ูว้ า่ ไปทาํ ยงั ไงถงึ ไดม้ าอยหู่ อ้ งของเธอได้

พอกลบั มาถึงคอนโดผมก็ไปกดออดทหี อ้ งของซมั เมอร์ เป็นยยั นอ้ งทีมาเปิด ยยั นอ้ งขอเมอรใ์ ห้
ผมเขา้ ไปชมิ สปาเก็ตตี พอชิมเสรจ็ ยยั นอ้ งกบ็ อกว่าอยากใหผ้ มจีบเธอ ผมเลยบอกว่าผมกาํ ลงั
จบี เธออยู่ เธอสาํ ลกั ออกมา พอผมพดู กบั เธอแบบจรงิ จงั ว่าจะจบี เธอกลบั ไลผ่ มไปจีบคนอืนซะ
งนั แปลกคน ยยั นอ้ งเลยลากผมออกมาทนั ทีเพราะรูว้ ่าเมอรค์ งเริมโมโหทีผมยืนยนั จะจีบเธอ
อย่แู บบนนั

“พนี นทน์ ะพนี นท์ ไมน่ ่ารุกเมอรเ์ รว็ แบบนนั เลย!” พอกลบั มาถงึ หอ้ งผมยยั นอ้ งกบ็ น่ ทนั ที

“อา้ ว!! ไหนนิชาบอกอยากใหพ้ จี บี เธอไง!” ผมเอ่ยถามนชิ ากลบั

39

“ก็ใช่อยู่พีนนท์ แต่พีตอ้ งค่อยๆสิ ทาํ แบบนีมนั ดูเจ้าชูร้ ูม้ ยั เมอรจ์ ะไม่ชอบพีก็ตรงนีแหละ!!”
ยยั นอ้ งหนั มาแยกเขียวใส่ผมอีก ผมจีบใครไมเ่ ป็นนหี ว่า ทจี ีบเธอกเ็ พราะไอบาสมนั ทา้

“แลว้ นิชาว่าพีควรจีบเธอยังไง?” ในเมือคิดวิธีไม่ออกก็ถามยัยนอ้ งนีแหละ เพราะดูๆแลว้
นชิ ากบั ซมั เมอรจ์ ะเขา้ กนั ไดด้ ี

“กอ่ นอืนนชิ าขอถามพนี นทก์ ่อนวา่ จะจีบจรงิ จงั หรือเอามาเป็นเด็กไวค้ วงเล่น ถา้ อย่างหลงั นชิ า
ไม่โอเค ตอนนีซัมเมอรเ์ ป็นเพือนนิชาแลว้ !” ยยั นอ้ งพูดดว้ ยสีหนา้ ทีจริงจงั ถา้ บอกความจริง
ไปยยั นอ้ งโกรธผมตายเลย

“จรงิ จงั สิ!” อา่ แลว้ ผมกเ็ ลอื กทจี ะโกหกนอ้ งสาวตวั แสบ

“พพี รอ้ มจะมเี มียแลว้ หรอพนี นท?์ !” ยยั นอ้ งถามออกมาดว้ ยนาํ เสียงทตี ืนเตน้

“ก็ต้องรอดูอีกทีว่าคบไปแลว้ ซัมเมอรจ์ ะทาํ ให้พีหยุดทีเธอไดร้ ึป่ าว!” ผมไม่อยากรับปาก
หากถึงวนั ทียยั นอ้ งรูค้ วามจริงเดียวจะพาลโกรธผมเอาหากผมทิงเธอ นียังไม่คบผมก็คิดเผือ
เลกิ ไวเ้ รยี บรอ้ ย ผมกเ็ ลวเหมอื นกนั เนอะ!

“นิชาเชือว่าถา้ พีรกั เมอรพ์ ีจะหยดุ แต่ก็เอาเถอะนิชาอยากไดเ้ มอรเ์ ป็นพสี ะใภน้ ิชาบอกพนี นท์
ไวเ้ ลย!!” อ่ายยั นอ้ งพดู แบบนเี หมือนการพนนั ของผมครงั นีจะเรมิ หาทางออกยากเขา้ ไปทกุ ที

“พยี งั จบี เธอไมต่ ดิ เลย!” ถึงทางออกมนั จะยากผมก็ยงั อยากเอาชนะใหไ้ ดอ้ ย่ดู ี

“เอาแบบนี พีคอยซือของกินไปใหเ้ มอรบ์ ่อยๆ พูดเพราะๆ ไปรบั ไปส่ง เป็นส่วนนึงของเมอร์
ใหไ้ ด้ ทีสาํ คัญพีหา้ มมีเรืองผูห้ ญิงเด็ดขาด จากทีนิชามองแลว้ เมอรไ์ ม่ชอบคนเจา้ ชู!้ ” เป็นไง
ครบั นอ้ งสาวผม อยากใหผ้ มมเี มยี มากขนาดไหน ถึงขนั แนะนาํ วธิ ีจบี สาวใหผ้ มเลย!

“พจี ะทาํ ใหซ้ มั เมอรม์ าเป็นพสี ะใภห้ นใู หไ้ ด!้ ” แตอ่ าจจะเป็นเวลาสนั ๆ ประโยคหลงั ผมไดแ้ ต่คิด
ในใจพดู ไปยยั นอ้ งเอาผมตาย!!

40

EP 11 อย่จู ดุ ทใี หอ้ ยกู่ พ็ อ!
นนท์ Talk
เชา้ วนั ถดั มา
วนั นผี มมีเรยี นเชา้ ตอนนแี ตง่ ตวั เสรจ็ ผมกาํ ลงั เปิดประตหู อ้ งออกไปเพอื เตรียมไปเรยี น
เจอเขา้ กบั ซมั เมอรท์ าํ ทา่ รีบรอ้ นพอดี

“รีบไปไหน?” ผมเอ่ยถามเธอ

“ไปมหาลยั ค่ะ ไปก่อนนะเมอรส์ ายแลว้ !” เธอพดู แลว้ เตรียมจะวิงออกไป แตผ่ มดงึ แขนเธอไว้
ไดท้ นั

“โอย้ พีนนทต์ อนนเี มอรไ์ ม่มีเวลามาเล่นนะ ถา้ ตกรถเมยร์ อบนเี มอรส์ ายแน!่ ” เธอหนั มาตะคอก
ผม

“ไปกบั พ!ี ” ผมลากแขนเธอมาโดยทเี ธอโวยวายอยแู่ บบนนั

“โอย้ เมอรไ์ มไ่ ปพนี นทป์ ลอ่ ยเมอรเ์ ดียวนี!!” เธอบน่ และพยายามแกะมือผมออก แตผ่ มมนั
มนึ ซะอยา่ ง ไม่เคยทาํ แบบนกี บั ผหู้ ญิงคนไหนเลยนะเนยี

“อยา่ ดอื ซมั เมอรม์ นั สายแลว้ ไปกบั พี พไี มท่ าํ อะไรหนหู รอก!” ทผี มแทนเธอแบบนเี พราะเหน็
เธอรุน่ ราวคราวเดยี วกนั กบั นอ้ งสาวของผม

“งนั กป็ ลอ่ ยแขนเมอร!์ ” เธอพดู พรางมองหนา้ ผมอย่างเอาเรอื ง นา่ ตาซือๆแบบเธอพอทาํ หนา้ ดุ
มนั กลบั ดนู า่ รกั ซะแบบนนั

“เดินตามพมี าทรี ถ!” วนั นผี มเลือกจะเปลียนรถไปมหาลยั ผมไมช่ อบใชอ้ ะไรซาํ ๆติดกนั นานๆ
วนั นเี ลยเลือก Ferrari-F8 Spider V8 ของผมในการไปเรยี นวนั นี รถทคี อนโดผมจะจอดไวแ้ ค่

41

สามคนั เอาไวเ้ ปลยี น ถา้ เบอื กจ็ ะเอาเขา้ ไปสลบั กบั รถทบี า้ น ยกเวน้ M8 ทผี มจะใชเ้ ป็นประจาํ
ผมจะเอาไวค้ อนโดตลอด เพราะอย่างทบี อกเป็นรถลกู รกั ผม

ซมั เมอรเ์ ดินตามผมมาถงึ รถก่อนจะถอนหายใจออก ผมเลยหนั กลบั ไปมองเธอ

“เป็นอะไร?” ผมเอ่ยถามเธอออกไป

“รถธรรมดาไดม้ ยั เมอรไ์ ม่อยากเป็นจดุ สนใจ ถา้ ไปกบั พมี ีหวงั สาวๆพดี กั ฆา่ เมอรพ์ อดี!”
เธอพดู เหมือนเบือหนา่ ย

“หนจู ะบา้ หรือไง ใครจะไปดกั ฆา่ ถา้ มใี ครทาํ อะไรเดียวพีจดั การเอง!” ผมพดู พรางยมิ ใหเ้ ธอ
จะจบี เธอคงจะตอ้ งลงทนุ หน่อย ผมไม่เขา้ ใจว่าลงทนุ ทาํ ขนาดนเี พอื อยากชนะพนนั ไปทาํ ไม!!
“เอาเถอะ รีบไปกนั เมอรจ์ ะสายแลว้ !” เธอมองนาฬิกาก่อนจะหนั มาเรง่ ผม

จากนนั เราสองคนกข็ ึนรถแลว้ ผมก็ขบั ออกมา

“ทาํ ไมไปมหาลยั ตอ้ งแตง่ ตวั เฉิมๆ?” ผมเอ่ยพรางหนั ไปมองเธอ หนา้ ตาไม่แตง่ ใสแ่ วน่
กระโปรงยาว เสอื ตวั ใหญ่

“เมอรช์ อบแบบน!ี ” เธอพดู โดยไม่หนั มามองหนา้ ผม

“มีแตค่ นอยากจะสวยในสายตาของคนอืนทงั นนั ”

“แตส่ าํ หรบั เมอรไ์ ม่ใช่ ถา้ จะเขา้ หาเมอรแ์ คเ่ พราะหนา้ ตา แบบนนั มนั จรงิ ใจแลว้ หรอ?”
เธอพดู เชิงถามก่อนจะหนั หนา้ มาหาผม

“พไี ม่ไดเ้ ขา้ หาเธอตอนเหน็ เธอแต่งตวั สกั หน่อย พีขอจีบตงั แต่เธอแต่งตวั เฉิมไปคลบั แลว้ ลมื
หรอื ไง!” ผมพดู เพอื ใหเ้ ธอมองผมใหม่

42

“เมอรถ์ ามจรงิ ๆนะ ไมม่ ีใครใหพ้ เี อาแลว้ หรอื ไง?” เธอถามผมอย่างเอาเรอื ง
“ทาํ ไม??” ผมไมเ่ ขา้ ใจทาํ ไมเธอถึงถามแบบนี
“พถี ึงมาจบี เมอรไ์ งเมอรพ์ ดู ตรงๆนะพนี นท์ เมอรร์ ูป้ ระวตั ิพีดี เมอรไ์ ม่ใชส่ เปคพดี ว้ ยซาํ
พจี ะมาจบี เมอรเ์ พือ?” เธอพดู พรางเลกิ คิวสงู
“ถา้ มนั ชอบบางทีสเปคกอ็ าจไม่จาํ เป็นกไ็ ด!้ ” อนั นผี มพดู ใหเ้ ธอมองตามความเป็นจรงิ
สเปคทตี งั ไวม้ นั กไ็ ม่ไดต้ รงตามความตอ้ งการเสมอไป
“เหอ้ !! พจี ะจบี เมอรใ์ หไ้ ดใ้ ช่มยั ?” เธอหนั มาถามพรางจอ้ งหนา้ ผม
“อืม!” ผมตอบออกไปนิงๆ
“โอเค แลว้ แตพ่ ีเลย!” ครงั นีเธอยอมใหผ้ มจบี แลว้
“วนั นที าํ ไมยอม?” ผมเอย่ ถามเธอเพราะแปลกใจ
“หา้ มไปก็ไมม่ ีประโยชน์ เดียวพีเบอื พกี เ็ ลิกตามเมอรเ์ องแหละ!”
“คิดแบบนนั ?” ผมหนั ไปตามเพราะความคิดเธอมนั ไม่เหมือนคนปกติทวั ไป
“จอดดดๆๆๆๆ” อยๆู่ เธอกต็ ะโกนลนั ผมเลยเบรค
“มอี ะไร?” ผมหนั ไปถามเธอ
“เมอรไ์ ปกอ่ นนะ ขอบคณุ ทมี าสง่ ”เธอเตรียมจะลงจากรถ ทงั ๆทีตอนนเี พิงอยกู่ อ่ นถึงปา้ ยรถ
เมยห์ นา้ มหาลยั เอง ผมเลยรงั แขนเธอไว้
“จะไปไหน ทาํ ไมไมไ่ ปลงทคี ณะพรอ้ มกนั ?” ผมเอ่ยถามเธออยา่ สงสยั

43

“เมอรจ์ ะบอกครงั สดุ ทา้ ยเมอรไ์ มช่ อบความว่นุ วาย ถา้ เมอรเ์ ขา้ ไปพรอ้ มพี ชีวิตเมอรจ์ ะไม่
สงบสขุ พอี ยากจีบกเ็ รืองของพี แค่อย่าทาํ ใหช้ วี ติ เมอรล์ าํ บากกพ็ อ!!” พดู จบเธอก็แกะมอื ผม
ออกกอ่ นจะเปิดประตรู ถแลว้ เดนิ ออกไป

จะวา่ ไปเธอก็ดไู มซ่ ือเทา่ ไหร่ มแี คบ่ างเรืองเทา่ นนั ซมั เมอรท์ าํ ใหผ้ มแปลกใจหลายๆอยา่ ง
เพราะผหู้ ญิงส่วนมากกอ็ ยากจะแสดงตวั วา่ เลน่ อย่กู บั ผมทงั นนั แตเ่ ธอกลบั เอาแตค่ อยวงิ หนี
ผมเสมอ ผมมนั น่ารงั เกียดหรือไมห่ ล่อตรงไหนรปึ ่าว หรอื สายตาเธอไม่ดถี งึ มองไมเ่ หน็ ความ
หลอ่ ของผม?

ผมเลิกคดิ กอ่ นจะขบั รถเขา้ มาจอดในคณะ เหมอื นเดมิ พอผมมา ผมกก็ ลายเป็นจดุ สนใจมนั ที
ผมเลือกจะเดนิ ไปทโี ตะ๊ ประจาํ ของพวกผมทมี ไี อวินกบั ไอบาสนงั รออยแู่ ลว้

“ทาํ ไมมาชา้ ?” ไอบาสเอ่ยถามผม

“แวะสง่ ซมั เมอรอ์ ย!ู่ ” ผมตอบไปตามความจรงิ ไมม่ ีอะไรตอ้ งปิดอยแู่ ลว้ เพราะมนั พนนั
กบั ผมเอง

“มงึ จะทาํ แบบนจี รงิ ๆ?” ไอวนิ เอย่ ถามผมเหมือนเป็นเป็นการยาํ การกระทาํ ของผม

“ทาํ ไม?” ผมเอย่ ถามมนั ไปนงิ ๆ

“ถา้ ชอบจะจีบนอ้ งมนั กวู า่ โอเคนะ แตถ่ า้ ทาํ เพราะแค่อยากชนะพนนั มงึ พอเถอะ กเู ตือนดว้ ย
ความหวงั ด!ี ” ไอวนิ พดู แลว้ มองหนา้ ผม

“เอาเถอะ ขาํ ๆอยา่ ไปคดิ มาก!” ผมตอบอยา่ งไม่ใสใ่ จ

“ถา้ วนั นึงมึงรกั นอ้ งขึนมาจรงิ ๆแลว้ นอ้ งมารูท้ ีหลงั วา่ มึงเขา้ ไปหาเขาเพียงเพราะพนนั
มงึ นนั แหละทจี ะเจ็บ”

44

“ไม่มวี นั !!” ผมตอบสวนกลบั ไอวนิ ทนั ที
“เออๆเอาเถอะผิดทกี ไู ปพนนั มงึ เอาแหละ!! แต่ซมั เมอรน์ า่ รกั กแู นะนาํ ใหม้ งึ ลองจรงิ จงั กบั
เธอ!” ไอบาสหนั มาพดู กบั ผมหลงั จากทเี งยี บอย่นู าน
“เปลียนเรืองเถอะ เรอื งนดี ๆู ไปกอ่ น!” ผมตอบเพอื ความสบายใจของพวกมนั ผมรูต้ วั เองดวี า่
ไม่ชอบการผกู มดั กบั ใคร ผมหยดุ ทใี ครไม่ไดห้ รอก

ครืด
ปรมิ
“วา่ ไง!” ผมเอย่ ถามปลายสาย
“เพือนปรมิ บอกเห็นมผี หู้ ญงิ ลงจากรถนนท!์ ” ปรมิ เอย่ เสียงเหมือนนอ้ ยใจ
“แลว้ ?” ผมถามเธอกลบั ไปนงิ ๆ
“ไหนบอกวา่ ไมช่ อบใหใ้ ครขนึ รถไง!!” เธอเผลอตะคอกผมออกมา
“เหมอื นมึงจะลืมสถานะของตวั เองนะ!” ผมเอ่ยเสยี งนงิ ๆ
“ไมใ่ ช่แบบนนั นะนนท์ ปรมิ แค่อยากรูว้ า่ ผหู้ ญิงคนนนั เป็นใคร ทาํ ไมนนทถ์ งึ ยอมใหน้ งั รถ!”
เธอปรบั เสียงเป็นเสยี งออ้ นๆ
“อยใู่ นจดุ ทกี ใู หอ้ ยกู่ พ็ อ อะไรทกี ไู มบ่ อก มึงกไ็ มค่ วรยงุ่ อยา่ ทาํ ใหก้ เู บอื !” ผมพดู แค่นนั ก่อนจะ
วางสายไป ผมไม่ชอบใหใ้ ครมาวนุ่ วาย เดด็ แค่ไหนผมกไ็ ม่เอาไว!้

45

EP อยา่ ทาํ ใหว้ ุ่นวาย!
ซมั เมอร์ Talk
หลงั จากฉนั ลงมาจากรถพนี นทฉ์ ันก็รีบวงิ เขา้ มหาลยั ไปทีคณะทนั ที วนั นีฉนั ตืนสายเพราะเมอื
คืนเอาแต่ตรวจเอกสารชว่ ยพีแซมอยู่ ทีบา้ นฉันมีธุรกิจส่วนตวั และฉนั เองก็ช่วยพีแซมทาํ งาน
มาตลอด เพราะไมอ่ ยากเอาแต่นงั ขอเงนิ พอ่ แม่ใช้ อยากแบง่ เบาทา่ นบา้ ง
พอมาถึงกเ็ จอยยั พรกิ ยนื รอทหี นา้ คณะดว้ ยใบหนา้ ทีหงกิ งอ
“มาแลว้ ๆ แฮก่ ๆ” ฉนั รบี วิงเขา้ ไปหาพรกิ ทนั ที
“ตืนสายหรอเมอร์ พริกยืนรอตงั นาน!” พริกหันมาทาํ หน้าบอกบุญไม่รับ พริกเป็นเพือนคน
เดียวของฉันตงั แต่มธั ยม จนมหาลยั เราตดั สินใจมาเรียนดว้ ยกัน จริงๆพริกไม่ชอบวิศวะ แต่ก็
เลือกมาเรียนตามฉนั เพราะกลวั จะมใี ครรงั แกฉนั น่ะสิ นิสยั พริกกับฉนั ตา่ งกนั มาก ฉนั ไม่ค่อย
ชอบการมเี รอื ง ไม่สคู้ น สว่ นพรกิ รายนนั ถา้ ไปปากดีแมแ้ ตน่ ิดเดยี ว พรกิ ตอ่ ยฟันรว่ งแน่ๆ เพราะ
ตอนเรียนมธั ยมฉนั เคยเหน็ มาแลว้ ยงิ ถา้ ใครมาแกลง้ ฉนั พรกิ จะปกปอ้ งอยเู่ สมอ

“ขอโทษนะพรกิ เมือคืนเมอรช์ ่วยงานพีแซมดกึ ไปหน่อย!” ฉนั พดู อยา่ งรูส้ กึ ผดิ
“ชา่ งมนั เถอะ วนั นเี รามเี รยี นถึงเทยี งแลว้ รบั นอ้ งต่อ!” พรกิ พดู แลว้ หนั มามองหนา้ ฉนั
“โอเค งนั ตอนนีขึนเรียนเถอะ เดียวสาย!” จากนนั ฉันก็ลากแขนพริกเพือเขา้ คลาสเรียนทนั ที
จากนงั ก็นงั เรียนกนั จนถงึ เทยี ง
ฉนั กบั พริกหาอะไรรองทอ้ งกอ่ นจะไปเขา้ ประชมุ รวมกับเพอื นๆ ระหว่างนนั พวกพีเขาก็อธิบาย
จนเฮดว๊ากเขา้ มารบั ช่วงตอ่ กพ็ วกพนี นทน์ นั แหละ เวลาทเี ขาอย่ตู ่อหนา้ สายตาของหลายๆคน

46

เขาจะดดู มุ าก แต่จากทีฉันไดส้ มั ผสั ตวั ตนจรงิ ๆของเขา ฉนั ว่าก็ไม่ดอุ ะไร หลงั จากจบกิจกรรม
รบั นอ้ ง ฉนั กบั ยยั พรกิ กเ็ ดนิ ออกมาเพือเตรยี มจะแยกยา้ ยกนั กลบั

“ใหไ้ ปสง่ มยั ?” พรกิ หนั มาถามฉนั

“ไม่เป็นไรเดียวเมอรก์ ลบั เอง อีกไม่กีวันก็ไดร้ ถแลว้ ”ฉันเอ่ยบอกพริกเพราะไม่อยากรบกวน
บา้ นพรกิ กบั คอนโดฉนั มนั คนละทางกนั

“บอกใหซ้ ือรถตงั แต่แรกกไ็ ม่เชือ” พรกิ พดู พรางตวดั สายตามามองฉนั

“เมอรไ์ ม่ไดอ้ ยากไดส้ กั หน่อย!” ฉันพดู อย่างเอาแต่ใจ หากพีแซมไม่บงั คบั ฉนั ไม่มีทางเอาแน่
ฉนั ชอบการนงั รถมาเรียน มนั ดสู นกุ ดี

“เอาเถอะมรี ถก็ดแี ลว้ งนั เดียวพรกิ กลบั ก่อนนะ” ฉนั พนกั หนา้ ใหก้ ่อนพรกิ จะเดินออกไป

ฉันกําลังเดินออกไปทีหน้าคณะแต่มันตรงเดินผ่านโต๊ะของพวกพีนนท์ ฉันพยายามจะ
กม้ หนา้ แต่แลว้ ..

“นอ้ งเมอร!์ !” พบี าสตะโกนเรยี กฉนั จนพนี นทห์ นั มา จะบอกว่าฉนั หลบหนา้ เขาก็ได้ เพยี งแค่ไม่
ค่อยโอเคทีเขาจะจีบแคน่ นั

“ว่าไงค่ะ” ฉนั เลือกอะไรไม่ไดเ้ ลยไดแ้ ตห่ นั ไปตอบพบี าส

“เลิกเรียนแลว้ หรอ?” พบี าสเอย่ ถามฉนั โดยมีพนี นทร์ อฟังคาํ ตอบอยู่

“ใชค่ ะ่ เมอรก์ าํ ลงั จะกลบั ” ฉนั ตอบออกไป

“เดียวกลบั พรอ้ มพี!” พีนนทพ์ ูดแลว้ มาดงึ หนงั สือทีมือฉัน ดีหน่อยทีตอนนีในมหาลยั ไมค่ ่อยมี
คนเท่าไหร่

47

“เมอรก์ ลบั เองไดพ้ ีนนท”์ ฉนั หนั ไปพดู กบั เขาพรางจะแยง่ หนงั สือกบั มา แต่เขาไมย่ อม ฉันแยง่
อยแู่ บบนนั โดยมพี บี าสกบั พวี นิ นงั ดอู ยู่

“ถา้ เมอรเ์ อาแต่แย่งหนงั สืออยู่แบบนี เมอรจ์ ะกลายเป็นจดุ สนใจนะ!” พอพีนนทพ์ ูดแบบนนั
ฉนั เลยนงิ ไป

“งนั พกี ็เอาหนงั สอื เมอรค์ นื มา!” ฉนั เอ่ยก่อนขอหนงั สือคืน

“ไม่ กลบั พรอ้ มพ!ี ” พนี นทพ์ ดู พรางลกุ ขึน สดุ ทา้ ยฉนั จะเลือกอะไรไม่ได้ เลยไดแ้ ต่ยอม

“พเี ดินไปก่อน เดียวเมอรเ์ ดนิ ตามไป!” ฉนั พดู แบบนนั เขาก็ทาํ หนา้ งง

“ทาํ ไม?” เขาเอย่ ถามฉนั

“บอกแลว้ ไงว่าเมอรไ์ ม่อยากใหว้ นุ่ วาย พกี เ็ อาแตใ่ จอยไู่ ด!้ ” ฉนั พดู อยา่ งไม่พอใจ

“โอเค งนั พีไม่บังคับเธอแลว้ หนังสือพีคืน!” พีนนทพ์ ูดแบบนันพรางยืนหนังสือคืนใหฉ้ ันแลว้
เดินออกไป

“เอ่อ..ไอนนทม์ ันงอนเมอรแ์ ลว้ พีว่า!” พีบาสพูดออกมาแบบนัน ฉันเองก็พอดูออก แต่ไม่ได้
ตังใจจะตะคอกเขา เพียงแต่ฉันไม่อยากให้ใครเห็นว่าเขามาสุงสิงกับฉัน ฉันไม่ชอบความ
ว่นุ วาย

“เหอ้ !” ฉนั ถอนหายใจออกมา

“พวี ่าเมอรต์ ามมนั ไปหน่อยดีมยั !” พวี ินพดู ออกมาเหมือนใหท้ างออกกบั ฉนั

“งนั เมอรข์ อตวั ก่อนนะคะ!” ฉนั พดู พรางหยิบหนงั สอื แลว้ วงิ ตามมาทรี ถพนี นท์ เหน็ เขากาํ ลงั จะ
ถอยพอดี เลยเคาะกระจกแลว้ เปิดประตเู ขา้ ไปนงั กอ่ นขนึ ฉนั มองดแู ลว้ ไม่มีใครเห็น

“ตามพีมามีอะไร?” พนี นทเ์ อย่ ถามฉนั แบบนงิ ๆ แบบนดี ไู มใ่ ชเ่ ขาเลย

48

“จะใหก้ ลบั ดว้ ยไมใ่ ช่หรอื ไง?” ฉนั ถามพรางหนั ไปหาเขา
“ถา้ มนั ลาํ บากใจกไ็ มเ่ ป็นไรครบั !” เขาพดู พรางทาํ หนา้ เศรา้ ไป ทาํ เอาฉนั รูส้ กึ ผิดทพี ดู แบบนนั
“เมอรม์ าแลว้ นีไง กลบั กนั เถอะ!” ฉนั พดู แค่นนั พีนนทก์ ถ็ อยรถแลว้ ขบั กลบั คอนโด
ระหวา่ งทางเขาเอาแต่เงยี บ!
“พโี กรธเมอรห์ รอ?” ฉนั อยากรู้
“พจี ะไปโกรธอะไรหน”ู เขาพดู เหมอื นไม่มีอะไร แต่ฉนั ก็พอรู้
“ทเี มอรพ์ ดู เมือกีทมี หาลยั ไง!” ฉนั พดู ออกไปเขาก็เงยี บ
“ช่างมนั เถอะ!” เขาเงียบแลว้ ไม่พดู อะไรต่อ
“เมอรข์ อโทษนะ เมอรไ์ มไ่ ดต้ งั ใจ!” ฉนั พดู อยา่ งรูส้ กึ ผดิ
“ไม่เป็นไร พีรูว้ ่าประวตั พิ ีเรืองผหู้ ญิงมนั ไม่ดี แต่พีไม่เคยเขา้ หาใครกอ่ น เมอรเ์ ป็นคนแรก ใหพ้ ี
ไดล้ องจีบเมอรด์ สู กั ครงั ไดม้ ยั อย่าเพิงปิดโอกาสพีเลย” เขาพดู พรางหนั มามองหนา้ ฉันไปดว้ ย
แววตาทเี ขามองมาทาํ เอาใจฉนั กระตกุ
“ไมไ่ ดใ้ ชม่ ยั เมอร?์ งนั พจี ะไมก่ วนเมอรอ์ ีก!” เขาพดู แลว้ หนั หนา้ หนี
“เหอ้ ! จะจีบก็ตามใจพีแลว้ กัน!” ฉันพูดแบบนนั ออกมาเพราะไม่ชอบทีเขาทาํ หนา้ แบบนี มนั
คงไม่เสยี หายอะไร แค่เขาจีบเอง หากเขาเบอื เขาก็คงไป
“เมอรล์ าํ บากใจรปึ ่าว?” เขาหนั มาถามฉนั
“ไม่หรอก แคพ่ ไี มท่ าํ ใหช้ วี ิตเมอรว์ นุ่ วายกพ็ อ”ฉนั พดู ออกไปเหมือนเป็นขอ้ ตกลง
“ไม่วนุ่ วายหรอก พีไม่ไดเ้ ลยี งเดก็ ทไี หนไวส้ กั หน่อย!” เขาพดู พรางมองหนา้ ฉนั แลว้ ยมิ

49

“สาวๆทีพคี วงหละ!” ฉนั เอย่ ถามเขา ไมไ่ ดเ้ อามางีเหง่าอะไรเพราะมนั ไมเ่ กียวกบั ฉนั อยแู่ ลว้
“พีไม่ไดจ้ รงิ จงั อะไร ไม่มีใครมาทาํ อะไรเมอรไ์ ดห้ รอก ถา้ มีเดียวพีจดั การเอง! แต่ถา้ เมอรย์ อม
เป็นแฟนพเี มือไหรพ่ จี ะไมย่ งุ่ กบั สาวทไี หนอกี !” เขาพดู แลว้ ยิมออกมา
“จีบเมอรใ์ หต้ ิดก่อนเถอะ!” ฉันพูดออกไปแค่นันก่อนจะเงียบไป หลังจากนันพอถึงคอนโด
เราสองคนก็แยกยา้ ยกนั เขา้ หอ้ ง

EP เมา Nc18+{เรยี กนาํ ย่อย}
ซัมเมอร์ Talk
หลงั จากวนั นนั ทฉี นั อนญุ าตใหพ้ นี นทจ์ บี ฉนั ได้ เขาก็คอยมารบั มาส่งและดแู ลฉนั อย่ตู ลอด
ซือขา้ วนาํ มาให้ แถมยงั พาฉนั ไปเทยี วนนู้ นี ตงั แต่วนั นนั มาจนวนั นี 3 อาทติ ยไ์ ดแ้ ลว้ ถา้ ถาม
ความรูส้ กึ ฉนั ตอนนฉี นั วา่ ฉนั เองกเ็ รมิ ชอบเขาแลว้ ฉนั ก็ผหู้ ญิงคนนึงพอมีคนเขา้ มาใสใ่ จมา
ดแู ล กต็ อ้ งรูส้ กึ ดว้ ยเป็นธรรมดา แถมเขายงั เป็นทหี มายปองของสาวๆหลายๆคน พอเขามาจบี
ฉนั ทอี ยใู่ นสภาพเฉิมๆ ทาํ ใหฉ้ นั รูส้ กึ พิเศษขึนมา สว่ นนชิ าฉนั กม็ ตี ดิ ตอ่ กบั เธอบา้ ง เธอจะพดู
กบั ฉนั เสมอเวลาคยุ กนั วา่ ใหล้ องใหโ้ อกาสพเี ธอ อยา่ งว่าพนี อ้ งคงชว่ ยกนั ทาํ มาหากิน

ตอนนฉี นั กาํ ลงั นงั รอพนี นทแ์ ตง่ ตวั อยู่ เพราะวนั นเี ขาขอใหฉ้ นั ไปคลบั ดว้ ย ฉนั เองก็ไปกบั เขา
หลายครงั แตไ่ มท่ กุ วนั หรอก วนั นเี ขาบอกแค่ไปนงั ดมื กบั เพอื นไมไ่ ดท้ าํ งานอะไรฉนั เลยไปเป็น
เพือนตามทีเขาขอ

“เสรจ็ แลว้ ไปกนั เลยมยั ?!” พนี นทเ์ ขามาพดู ดา้ นหลงั ฉนั เขาแตง่ ตวั แบบไหนก็ดดู ีไปหมด แต่
ฉนั กแ็ ตง่ สไตลเ์ ดิน เสอื ยืดกางเกงยนี ส์

50

“ค่ะ” ฉนั พดู แคน่ นั กอ่ นเขาจะจบั มอื พอฉนั เดนิ ออกมาแลว้ ลงไปทรี ถ กอ่ นเราจะออกมาทีคลบั
AN คลับ
มาถงึ พีนนทก์ ็พาฉนั ไปนงั โตะ๊ ประจาํ ของพวกเขา โดยทโี ต๊ะมพี วกพีวินกบั พบี าสนงั อย่แู ลว้
“มาสกั ท!ี !” พบี าสเอย่ ทกั พีนนท์
“อา้ วนอ้ งเมอรม์ าดว้ ยวนั น?ี ” พวี นิ พอเหน็ ฉนั ก็เอย่ ถามทนั ที
“พนี นทช์ วนมาค่ะ”ฉนั ตอบพรางยิมใหเ้ ขา
“วนั นลี องดมื หน่อยมยั ?” พบี าสเอย่ ถามฉนั ทกุ ครงั เวลามาพนี นทจ์ ะไม่ยอมใหฉ้ นั ดืม เพราะ
กลวั ฉนั จะเมาไม่รูเ้ รอื ง
“ไอบาสอยากแดกตีนก?ู !” นนั ไง เขากค็ อยหา้ มแบบนี
“เมอรข์ อลองไดม้ ยั พีนนท?์ ” ฉนั หนั ไปพดู พรางทาํ หนา้ ออ้ นๆเขา
“เดยี วเมา!” เขาพดู แบบดๆุ
“เมาพกี ด็ แู ลเมอรไ์ ง ขอลองหนอ่ ยกไ็ ม่ได!้ ” ฉนั พดู แบบนอ้ ยใจ
“อ๊ะๆ ดมื ไดแ้ ต่อยา่ เยอะรูม้ ยั ?!” สดุ ทา้ ยเขากย็ อมฉนั พอไดย้ นิ แบบนนั ฉนั รีบพยกั หนา้ ทนั ที
“เดยี วพชี งให!้ ” พบี าสก็หนั ไปชงเหลา้ ใหฉ้ นั หลงั จากนนั ฉนั ก็ลองดมื พบี าสผสมโคก้ ให้
สาํ หรบั ฉนั เลยว่ามนั อรอ่ ย ก็ยกไปเพลนิ ๆ จนตอนนีเหมอื นคลบั พนี นทก์ าํ ลงั หมนุ อย่!ู !
นนท์ Talk
ตอนนผี มนงั มองคนตวั เล็กทเี รมิ เมาแลว้ บอกใหด้ มื นดิ เดยี วยกเอายกเอา ตอนนีน็อคคาโตะ๊
เรียบรอ้ ย