Wangdee School

เรปื่ีองราว

80 ความทรงจำ

WANGDEE SCHOOL

ความรู้ ความสุข ความรัก

ครบรอบ 80 ปี โรงเรียนหวังดี สงขลา

ประวัติโรงเรียน

โรงเรียนหวังดี ตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 2485
โอดดียตพสรมุะหยเาทศศรีภธิบรรามลรมาลชฑ(ลทนอคงรคศำรีธก

รารญมจรนาชโชเตปิ็)นเจ้าของ
และผู้จัดการ เปิดการสอน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-4
หลังจากนั้นโรงเรียนได้มีการปรับปรุง เปลี่ยนแปลงมา
เป็นลำดับดังนี้

พ.ศ. 2486 นางสาวเลื่อน กาญจนโชติ เป็นเจ้าของและ
ผู้จัดการ นางสาวกาญจนา กาญจนโชติ เป็นครูใหญ่ขยายชั้นเรียนถึงขั้นมัธยมปีที่ 3
พ.ศ. 2489 นางสาวเลื่อน กาญจนโชติ เป็นเจ้าของและผู้จัดการ
นางเล็กดา จุลสมัยเป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2491 นางสาวเลื่อน กาญจนโชติ เป็นเจ้าของและผู้จัดการ
นางสาวกระวี คุณเกษม เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2493 นางสาวเลื่อน กาญจนโชติ เป็นเจ้าของและผู้จัดการ
นางสาวกาญจนา กาญจนโชติ เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2503 ขยายชั้นประถมศึกษาถึงชั้น ป.6 และขยายชั้นมัธยมศึกษาถึงชั้นม6
พ.ศ. 2506 นางสาวเลื่อน กาญจนโชติ เป็นเจ้าของและผู้จัดการ นางพูนศรี จันทรวงศ์เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2507 นางสาวเลื่อน กาญจนโชติ เป็นเจ้าของและผู้จัดการ นายปลื้ม ปลื้มสงวน
เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2520 นางสาวเลื่อน กาญจนโชติ เป็นเจ้าของและผู้จัดการ นายวิทยากร
ศลานนท์ เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2523 นายวิทยา เทพยา รับโอนกิจการ เป็นผู้รับใบอนุญาตและผู้จัดการ
นางรัชนี พงษ์จีน เป็นครูใหญ่ ยุบชั้นมัธยมศึกษาทั้งหมด และเปิดสอนระดับอนุบาล 1
ชั้นประถมปีที่ 6
พ.ศ. 2525 นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาต นางสาววิรมย์ อากะโรภาสเป็นผู้จัดการ นางสาวสน
ทรา เทพยา เป็นครูใหญ่

พ.ศ. 2529 นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาต นางระเบียบ เทพยา เป็นผู้จัดการ
นางสาววิรมย์ อากะโรภาษ เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2531 นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาต นางระเบียบ เทพยา เป็นผู้จัดการ
นายสุธรรม สุขสว่าง เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2532 นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาตและผู้จัดการ นางระเบียบ เทพยา
เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2535 นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาตและครูใหญ่ นายจักรพงษ์ เทพยา
เป็นผู้จัดการ
พ.ศ. 2540 นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาต นายจักรพงษ์ เทพยา เป็นผู้จัดการ
นางอัจจิมา มาศนิยม เป็นครูใหญ่
พ.ศ. 2545 นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาต นายจักรพงษ์ เทพยา เป็นผู้จัดการ
นายชอบ บุญช่วย เป็นผู้อำนวยการสถานศึกษา
พ.ศ.2546 จนถึงปัจจุบัน นายวิทยา เทพยา เป็นผู้รับใบอนุญาต นายจักรพงษ์ เทพยา เป็นผู้
จัดการ นางอัจจิมา มาศนิยม เป็นผู้อำนวยการโรงเรียน
ปัจจุบันมีนักเรียนระดับอนุบาลศึกษา 337 คน ระดับประถมศึกษา 300 คน
รวมทั้ง 637 คน ครูผู้สอน 46 คน ครูสนับสนุน 7 คน รวมทั้งหมด 56 คน คนงานนักการภารโรง
ทั้งหมด 13 คน

ผู้ก่อตั้งโรงเรียน

พระยาศรีธรรมราช (ทองคำ กาญจนโชติ)

ความทรงจำของเรา

คิดถึงกันไหม

โรงเรียนแห่งนี้

บรรยากาศเหล่านี้

จากวันวาน

ณ ปัจจุบัน และก้าวต่อ ๆ ไป

วันวาน ปัจจุบัน และก้าวต่อ ๆ ไป

ผู้รับใบอนุญาต

นาย วิทยา เทพยา

ผู้จัดการ

นายจักรพงษ์ เทพยา

ผู้จัดการ

นายจักรพงษ์ เทพยา

ผู้อำนวยการ
นางอัจจิมา มาศนิยม





อาคม สุชาติพงษ์

ศึกษาธิการจังหวัดกระบี่

นาย มูฮันมัด ดือราแม

รองผู้อำนวยการสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดสงขลา

พระครูปราโมทย์ธรรมกิจ
ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดแหลมทราย

นายอมร บุญช่วย

่กรรมการบริหารโรงเรียนหวังดี

เนื่องในวาระครบรอบ 80 ปี ของโรงเรียนหวังดี ซึ่งเป็นโรงเรียนที่เริ่มจากการเป็นโรงเรียนมีหอพักสำหรับ
นักเรียนสตรี....มีการจัดการศึกษาสูงสุดถึงระดับมัธยมศึกษา เจ้าของผู้จัดการและครูใหญ่ก็มีการ เปลี่ยนแปลงไป
ตามกาลเวลาจนปัจจุบันโรงเรียนก็ค้นพบความถนัดของโรงเรียนเองในการจัดการศึกษาในระดับชั้นเด็กเล็ก...อนุบาล
และประถมศึกษา ได้อย่างมีการเพิ่มประสิทธิภาพที่สูงขึ้นทุกๆปี ในฐานะมีส่วนร่วมในการพัฒนาโรงเรียนนี้และโดย
ประสบการณ์ที่เคยทำงานเกี่ยวกับการศึกษามานานเกินกว่า 50 ปี รวมทั้งการมีบุตรหลานที่ต้องสนับสนุนให้ได้รับการ
ศึกษาที่ดีที่สุด(พ่อแม่ทุกๆคนก็คงต้องการเหมือนๆกัน) จึงขอเสนอแนวคิดในหลากหลายประเด็นดังนี้

1.ประเทศไทยมีการจัดการศึกษาแบบหลายทางเลือก อาทิ การศึกษาในระบบปกติ การศึกษานอก
โรงเรียน และการศึกษาแบบโฮมสกูล โรงเรียนก็เช่นเดียวกันเรามีโรงเรียนที่จัดการโดยรัฐและโรงเรียนที่จัดการโดย
เอกชน ผู้ปกครองจึงมีสิทธิที่จะเลือกโรงเรียนที่ดีและเหมาะสมกับความพร้อมของแต่ละครอบครัว ทั้งผู้ปกครองและ
โรงเรียนต่างก็มีสิทธิในการเลือกบริโภคและอุปโภคสินค้าที่ต้องมีคุณภาพ โดยลักษณะนี้ทั้งสองฝ่ายต้องมีความร่วมมือกัน
เพราะมีเด็กนักเรียนเป็นเป้าหมายร่วมกัน

2. ความมุ่งหมายการจัดการเรียนการสอนในแต่ละกลุ่มสาระวิชาย่อมมีความสำคัญทั้งสิ้น
อย่าเข้าใจผิดว่าจะเรียนไปทำไมมันไร้ประโยชน์เพียงแต่เป็นความสำคัญที่เห็นเป็นรูปธรรมกับนามธรรม อาทิ

กลุ่มทักษะ(คณิตศาสตร์กับทางภาษา) เรียนอย่างเพียงเข้าใจไม่เพียงพอ ต้องฝึกฝนจนเกิดความเชี่ยวชาญเถิด
จึงเกิดผล(สอบแข่งขันได้) กลุ่มการงานพื้นฐานอาชีพ ความสำเร็จ ความสวยงามของผลงานเป็นสิ่งที่สำคัญน้อยกว่าการ
ฝึกความประณีต อดทน รอบคอบ และระเบียบ กลุ่มวิทยาศาสตร์ เรียนแบบท่องจำจากหนังสือจะสำคัญรองลงไปจาก
การฝึกให้มีนิสัยชอบสังเกตุ สงสัยและพยายามคิดเปรียบเทียบหาคำตอบอย่างมีเหตุผล เป็นต้น

3. ความร่วมมือของโรงเรียนกับผู้ปกครอง เรื่องนี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เพราะคำพูดที่มักจะกล่าวว่า
...มอบให้ครูจัดการได้เลยพ่อแม่พร้อมจะสนับสนุนทุกอย่าง...จะไม่เพียงพอแล้วในยุคปัจจุบัน เราสามารถค้นคว้าหาความ
รู้ หาแนวทางที่ดีจากแหล่งการศึกษา แหล่งความรู้แล้วนำมาการวางแผนร่วมกันได้..การตั้งคำถามง่ายๆอาทิ วิธีสอนที่มี
การเผยแพร่ในโลกอินเตอร์เนต สถานศึกษาที่มีคุณภาพในระดับต่างๆ ทุนการศึกษาที่โรงเรียนต่างๆจัดให้นักเรียนได้
เรียนฟรี การจะส่งเสริมให้นักเรียนของเราได้รับทุนจะต้องมีการเตรียมตัวนักเรียนอย่างไร การคัดเลือกนักเรียนเข้าศึกษา
ต่อของโรงเรียนที่มีคุณภาพระดับเยี่ยมเขามีวิธีการและขั้นตอนอย่างไรบ้าง ผู้ปกครองย่อมมีจำนวนมากกว่าครูหากรวม
ตัวกันเป็นกลุ่มเพื่อลูกหลานของตนเองการแสวงหาความรู้เหล่านี้ย่อมดีกว่าแน่นอน

สุดท้ายเนื่องในวาระครบ 80 ปี ของโรงเรียนหวังดี ซึ่งกำลังเริ่มการพัฒนาก้าวไปสู่โรงเรียนที่มี
คุณภาพอันเข้มข้นระดับดีเยี่ยม มีการบริหารที่เป็นระบบ ครูมีความรับผิดชอบ มีเป้าหมายอุดมการณ์ และความสัมพันธ์
ที่เป็นไปอย่างลักษณะคนในครอบครัวเดียวกัน ขอตั้งใจเฝ้าคอยในความสำเร็จของโรงเรียนที่เป็นทางเลือกแห่งแรกของ
จังหวัดสงขลาในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน

วุฒิชัย เพชรสุวรรณ

กรรมการบริหารโรงเรียนและศิษย์เก่า

นายบุญช่วย ตั้งจารุณัฐ

กรรมการบริหารโรงเรียน



รองศาสตราจารย์ ดร. วิลาวัลย์ มหาบุษราคัม
กรรมการโครงการบ้านวิทยาศาสตร์น้อยประเทศไทย

เครือข่ายมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.นฤมล ช่างศรี
ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยคณิตศาสตรศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น




ขอแสดงความยินดีกับโรงเรียนหวังดีเนื่องในโอกาสครบรอบ 80 ปี วันก่อตั้งโรงเรียน การเดินทางมาถึงปีที่ 80 เป็นสิ่ง
สำคัญที่แสดงให้เห็นถึงประวัติศาสตร์การพัฒนาอย่างต่อเนื่องของโรงเรียน ดิฉันมีโอกาสได้เข้ามาสังเกตชั้นเรียนของโรงเรียน
หวังดี นับตั้งแต่ปีการศึกษา 2561 ในฐานะอาจารย์นิเทศนักศึกษาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาสาขาวิชาคณิตศาสตรศึกษา
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น โดยใช้นวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนและวิธีการแบบเปิดตามแนวคิดของท่านรอง
ศาสตราจารย์ ดร.ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์ (Thailand Lesson Study and Open Approach) ซึ่งในขณะนั้นท่านดำรง
ตำแหน่งคณบดีคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และมีนโยบายสนับสนุนให้นักศึกษาปฏิบัติการสอนในสถานศึกษามี
โอกาสเลือกโรงเรียนฝึกสอนได้ทั้งในเขตจังหวัดขอนแก่น และในจังหวัดอื่นๆ นับแต่นั้นโรงเรียนหวังดีจึงถือเป็นโรงเรียน
ร่วมพัฒนานักศึกษาครูที่นอกจากจะให้การดูแลนักศึกษาในแง่มุมของการเป็นทีมการศึกษาชั้นเรียนตลอดระยะเวลา 1 ปี ยังได้
ดูแลการฝึกประสบการณ์ระยะสั้นในระยะเวลา 1 เดือน รวมถึงยังเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญในการเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้
ทดลองสอน Open Approach online ในช่วงสภาวะโควิด 19 ขอขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการ ดร. อัจจิมา มาศนิยม และ
คณะครูทุกท่านที่ร่วมพัฒนานักศึกษาครูให้สามารถก้าวสู่ความเป็นครูมืออาชีพได้อย่างภาคภูมิใจ




ภาพชั้นเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ปีการศึกษา 2561 เรื่องวิธีการคำนวณการหารใน
แนวตั้ง นักเรียนได้อภิปรายร่วมกันและตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับการหารทั้ง 2 วิธี มีการแสดง
เหตุผลเพื่อโต้แย้ง ในขณะเดียวกันก็ฟังแนวคิดของคนอื่นๆ จนไปสู่ข้อสรุปร่วมกัน ทำให้ผู้

สังเกตทุกคนรู้สึกทึ่งและได้เรียนรู้ไปกับนักเรียนเป็นอย่างมาก

อาจารย ดร.เกษม เปรมประยูร
อาจารย์ ดร.สุวรรณี เปลี่ยนรัมย์
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

“8 ใน 80 ปี”

8 ปี สำหรับการทำงานร่วมกับโรงเรียนหวังดีในเรื่อง “การพัฒนาวิชาชีพครูด้วยนวัตกรรมการศึกษาชั้น
เรียน (Lesson Study) และวิธีการแบบเปิด (Open Approach)” ช่วงเวลาที่ท้าทายในการก้าวเดินไปกับ
โรงเรียน ผมกับภรรยาได้เข้ามาเป็นส่วนเล็กๆ ของโรงเรียน สำหรับความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนการเรียนการ
สอนในรายวิชาคณิตศาสตร์ ซึ่งถ้าเทียบกับมาตรฐานทั่วไปไม่ว่าจะเป็นในสังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน หรือ
ระดับประเทศ โรงเรียนหวังดีไม่ได้มีปัญหาเรื่องผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาคณิตศาสตร์ แต่ด้วยวิสัยทัศน์ที่
ก้าวหน้าของทางโรงเรียนที่ต้องการให้นักเรียนมีความรู้ทางคณิตศาสตร์พร้อมๆ กับการพัฒนาทักษะการคิดทาง
คณิตศาสตร์รวมถึงคุณลักษณะที่สำคัญและจำเป็นในโลกปัจจุบันที่นักเรียนจะต้องเผชิญ จึงเป็นจุดเริ่มต้นในการ
ทำงานร่วมกันกับโรงเรียนหวังดีและโรงเรียนกลุ่มเบญมิตรซึ่งประกอบด้วยโรงเรียนศรีนครินทร์วิทยานุเคราะห์
โรงเรียนวรพัฒน์ โรงเรียนศิริพงศ์วิทยา ในการทำงานดังกล่าวในช่วงต้น

วัฒนธรรมในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ในหลายพื้นที่ของประเทศไทยไม่ว่าจะอยู่ภูมิภาคไหนมีความคล้ายกัน
อยู่หลายเรื่องด้วยกัน กล่าวคือ ครูเริ่มต้นโดยการอภิบายกฎ สูตร นิยาม จากนั้นก็ยกตัวอย่างให้นักเรียนคิดตาม
และทำตามที่ครูเขียนอธิบาย พร้อมทั้งฝึกทำโจทย์ในแบบฝึกหัด นักเรียนบางส่วนทำได้ แต่นักเรียนอีกจำนวน
มากมีข้อจำกัดในการเรียนรู้คณิตศาสตร์ในรูปแบบดังกล่าว จึงเป็นเรื่องท้าทายสำหรับทีมเราในการเปลี่ยนแปลง
วัฒนธรรมดังกล่าว ทางโรงเรียนได้เริ่มจากการปรับเปลี่ยน Mindset ของครูในโรงเรียนผ่านการพูดคุย การอบรม
เชิงปฏิบัติการต่างๆ การสังเกตชั้นเรียน การสะท้อนผลการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง จนทำให้เกิดทีมที่จะเริ่มต้นใน
ทำงานดังกล่าว ภาพของผู้บริหารและครูนั่งทำความเข้าใจหนังสือเรียนคณิตศาสตร์ในโครงการฯ เพื่อที่จะ
ออกแบบกิจกรรมการเรียนการสอนแบบเปิด ภาพการร่วมสังเกตการสอน สังเกตวิธีการแก้ปัญหาของนักเรียน
เพื่อจะมาสะท้อนผลร่วมกันในทุกสัปดาห์ เป็นภาพที่คุ้นตาในช่วงเวลาที่ผ่านมา

อาจารย ดร.เกษม เปรมประยูร
อาจารย์ ดร.สุวรรณี เปลี่ยนรัมย์
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

ผลที่เกิดขึ้นกับชั้นเรียนจากการทำงานดังกล่าวฯ อย่างต่อเนื่อง ภาพนักเรียนตั้งใจฟังครูนำเสนอ

สถานการณ์ปัญหาปลายเปิด ภาพนักเรียนตั้งใจแก้ปัญหาด้วยตนเอง ภาพการออกไปนำเสนอแนวคิดใน

การแก้ปัญหาหน้าชั้นเรียน ภาพการอภิปรายเพื่อเปรียบเทียบความเหมือนความต่างของแนวคิดต่างๆ

ภาพการสรุปแนวคิดทางคณิตศาสตร์ร่วมกันระหว่างนักเรียนกับครู เป็นภาพที่เป็นปกติในชั้นเรียน

คณิตศาสตร์ของโรงเรียนหวังดี ซึ่งเป็นภาพที่ทีมเราได้ร่วมภูมิใจด้วยกัน ผ่านการทำงานหนักของทีมครู

และผู้บริหารในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาที่ชั้นเรียน โดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในการพัฒนา และแนวคิด

ดังกล่าวค่อยๆ ขยายไปในกลุ่มสาระต่างๆ ผ่านวัฒนธรรมการทำงานและการเรียนรู้ร่วมกันของโรงเรียน

และถึงแม้ในบางครั้งทีมีปัญหาเกิดขึ้น ภาพที่ได้เห็น คือ การเข้าไปแก้ปัญหาอย่างใจเย็นและเป็นมืออาชีพ

ของผู้บริหารโรงเรียนและครู ผ่านการรับฟังอย่างเปิดกว้าง และพร้อมที่จะปรับเปลี่ยนเพื่อให้เกิดประโยชน์

สูงสุดกับนักเรียน

และเมื่อมองผ่าน ลูกสาวสองคนซึ่งเรียนอยู่โรงเรียนหวังดี คือ เด็กหญิงสุวกานต์ เปรมประยูร ปัจจุบันอยู่

ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และเด็กหญิงกษมาพร เปรมประยูร ปัจจุบันอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ผมกับภรรยา

ได้สัมผัสถึงพัฒนาการหลายมิติไม่ว่าจะเป็นความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ความกระตือรือร้นในการเรียนรู้

ความสุขที่ได้มาโรงเรียน ความสนุกในพื้นที่การเรียนรู้ต่างๆ ต้องขอบคุณทางโรงเรียนที่ดูแลนักเรียนทุก

คนในโรงเรียนด้วยความรักและเอาใจใส่ทำให้นักเรียนสามารถพัฒนาความรู้ ทักษะและเจตคติที่ดี ที่จะ

พร้อมเชื่อมต่อกับสังคมโลกที่มีความท้าทายในปัจจุบัน

ในโอกาสครบ 80 ปี ของโรงเรียนหวังดี

80 ปี ของการสร้างโอกาสทางการศึกษาอย่างเท่าเทียม

80 ปี ของการพัฒนาอย่างต่อไปเนื่องไม่หยุดยั้ง

80 ปี ของความรักความอบอุ่นของครอบครัวแห่งนี้

ถึงแม้ว่าจะมีโอกาสได้ร่วมเดินทางในระยะเวลาไปนานนัก

แต่ก็จะขอเป็นส่วนหนึ่งในการร่วมเดินทางไปกับโรงเรียนหวังดีในก้าวต่อๆ ไปครับ

อ. อภิษฎา ทองสอาด

อาจารย์ประจำสำนักการศึกษาแบบองค์รวม
สถาบันอาศรมศิลป์

ดร.ณัจยา แก้วนุ้ย

ความประทับใจกับโรงเรียนหวังดี

ขอแสดงความยินดีกับโรงเรียนหวังดีที่เป็นเรือจ้างได้นำพาน้องๆข้ามฝั่งอย่างปลอดภัย มาเป็นระยะเวลา 80
ปี โครงการอาหารปลอดภัยเพื่อสุขภาวะที่ดี สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ
(สสส.) ได้รับโอกาสจากผู้บริหารโรงเรียนหวังดี ในปี 2560 เข้าไปรณรงค์เรื่องอาหารปลอดภัยและโภชนาการ
สร้างความรอบรู้ด้านอาหารปลอดภัย โภชนาการ และความมั่นคงด้านอาหาร ผ่านกลไกทีมพี่เลี้ยง โดย
อาจารย์ไพฑูรย์ ศิริรักษ์ จากศูนย์การเรียนรู้ภูมิปัญญาชาวบกเป็นแกนนำในการประสานให้ความรู้กับเด็กๆ ผู้
ปกครอง ทางด้านของปัจจัยการผลิต มีการทำน้ำยาเอนกประสงค์ และอื่นๆ จนทำให้โรงเรียนหวังดีสามารถ
ลดค่าใช้จ่ายลงได้เป็นอย่างมาก (ตามที่คุณครูนันบอกเล่า) ทางโครงการได้มีการบูรณาการเชื่อมโยงกับ
โครงการเด็กใต้ไม่กินหวาน ภายใต้คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มีการจัดกิจกรรม
ตลาดนัดวิถีไทย การออกบูธของน้องทุกๆ ชั้นเรียน โดยนำเรื่องการสาธิตการปรุงอาหารเป็นพระเอก นางเอก
ในการนำเรื่อง

ดิฉันได้รับเกียรติให้มาเป็นประธานพิธีเปิดกิจกรรมในวันนั้น รู้สึกตื่นเต้นและปลื้มใจกับผู้บริหารโรงเรียนที่มี
วิสัยทัศน์เป็นเลิศ มองเรื่องสุขภาพของนักเรียนมาเป็นอันดับต้นๆ
สุดท้ายนี้ในวาระที่โรงเรียนหวังดีครบรอบ 80 ปี ขอให้โรงเรียนอยู่คู่กับลูกหลานชาวสงขลาตลอดไปสืบนาน
เท่านาน เป็นบ้านหลังที่สอง เป็นครอบครัวที่อบอุ่นให้น้องๆ สามารถออกสู่โลกภายนอกได้อย่างภาคภูมิใจ

ดร.ณัจยา แก้วนุ้ย

นายพิพัฒน์ เสนาพิทักษ์กุล
ผู้อำนวยการโรงเรียนสมานคุณวิทยาทาน

ดร.พัฒน์ มาศนิยม
ผู้อำนวยการโรงเรียนวรพัฒน์

“หวังดี” ทุกครั้งเมื่อได้ยินคำว่า “หวังดี” จะรู้สึกดีและอบอุ่นใจเสมอ โรงเรียน
หวังดีเป็นโรงเรียนระดับปฐมวัยและประถมศึกษาที่จัดการเรียนรู้ได้น่าสนใจ ผู้บริหาร
และครูในกลุ่มโรงเรียนเบญจมิตรบวกหนึ่งได้ร่วมทำงานกับโรงเรียนหวังดีตลอด 20 ปี
ที่ผ่านมา สิ่งที่น่าประทับใจคือ ทีมงานโรงเรียนหวังดีอาสาร่วมขับเคลื่อนและเสนอ
แนวคิดวิธีการใหม่ให้กับกลุ่มเสมอมา หลายครั้งที่ได้เข้าไปเยี่ยมชมและแลกเปลี่ยน
เรียนรู้ สัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่นตั้งใจของทีมบริหารและครูทุกคน ครั้งหนึ่งได้เข้าไปร่วม
กิจกรรมเปิดชั้นเรียนระดับประถมศึกษาแต่เดินไปดูการจัดประสบการณ์ห้องเรียน
อนุบาล พบว่าเด็กกำลังเรียนรู้เกี่ยวกับชุมชนของตนเอง เด็กกำลังร่วมกันทำโมเดล
ชุมชนจากวัสดุธรรมชาติต่าง ๆวางบนพื้นห้องใช้พื้นที่กว่า 1 ใน 4 ของห้อง ครูเล่าให้
ฟังว่าเด็กเรียนกำลังเรียนรู้ผ่าน Project approach และสนใจเรื่องนี้จึงลงมือร่วมกัน
ทำ ทำให้มองเห็นถึงการจัดประสบการณ์ที่พัฒนาทักษะการคิดและเปิดโอกาสให้เด็กได้
ถ่ายทอดความคิดออกมาอย่างเป็นรูปธรรม ผ่านการลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง การเดิน
ทางเป็นปีที่ 80 ของโรงเรียนหวังดี เป็นเรื่องที่น่าชื่นชมในความมุ่งมั่นตั้งใจหากเปรียบ
กับอายุของคนโดยทั่วไป วัย 80 ปีนั้นผ่านประสบการณ์มามากมายและสั่งสมความ
สามารถหลักสำคัญรวมถึงวัฒนธรรมองค์กรคุณภาพที่พร้อมก้าวเดินต่อไป

ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้กับโรงเรียนหวังดีเดินทางพัฒนาคุณภาพการศึกษาต่อไป
อย่างไม่หยุดยั้ง เพื่อสร้างสังคมแห่งกาเรียนรู้แก่ผู้บริหาร ครู นักเรียน รวมถึงผู้ปกครอง
และชุมชน สายลมแห่งความหวังดีจะพัดไปหาทุกคนสร้างความอบอุ่นและอบอวนไป
ด้วยความงอกงามตามธรรมชาติ

ดร.รุจนี เอ้งฉ้วน

แด่ครอบครัวใหญ่แห่งการเรียนรู้…โรงเรียนหวังดี
ขอร่วมแสดงความยินดีในวาระครบรอบ 80 ปี แห่งการก่อตั้งโรงเรียนหวังดี ดิฉันรู้สึกเป็นเกียรติและขอขอบพระคุณ
อย่างยิ่งที่ท่านผู้บริหารได้มอบโอกาสในการบอกเล่าประสบการณ์อันน่าจดจำที่ได้รับจากการทำงานร่วมกันตลอด 3 ปี
ตั้งแต่ปี 2560 สืบเนื่องจาก 1) การทำงานร่วมกันในฐานะนักวิจัยในพื้นที่ของโครงการการพัฒนากระบวนการเรียนรู้
แบบมีส่วนร่วมเพื่อสร้างการรับรู้คุณค่าเมืองเก่าสงขลาสู่การเป็นมรดกโลก โดยอาจารย์อภิษฎา ทองสะอาด อาจารย์
ประจำสำนักการศึกษาแบบองค์รวม สถาบันอาศรมศิลป์ ได้ให้โอกาสดิฉันประสานงานและทำงานร่วมกับผู้เกี่ยวข้องใน
งานวิจัย อันรวมถึงกลุ่มผู้บริหารและคณะครูของกลุ่มโรงเรียนเบญจมิตร+หนึ่ง จึงทำให้เห็นถึงความพยายาม ความตั้งใจ
จริงของคณะผู้บริหารและคุณครูของโรงเรียนหวังดีที่เข้ามาร่วมกันทำงานอย่างต่อเนื่อง ทั้งให้ความเป็นกัลยาณมิตร
ความช่วยเหลือ แลกเปลี่ยนความรู้และให้คำแนะนำที่มีประโยชน์ในการทำงานเสมอ เพื่อส่งเสริมให้นักเรียนรักษ์ถิ่น
สงขลา จนในที่สุดได้กรอบหลักสูตรท้องถิ่นเยาวชนรักษ์สงขลา และชุดการเรียนรู้ตามอัธยาศัยชุมชนเก้าห้อง ถนน
หนองจิก-นางงาม ตลอดจนการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆในโครงการระยะที่สองเรื่อยมา จึงนับเป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่สำคัญ
ของทีมงานวิจัยและซาบซึ้งใจที่โรงเรียนเล็งเห็นคุณค่าของท้องถิ่นและสังคมอย่างเป็นรูปธรรมเช่นนี้
ทั้งนี้รวมถึง 2) การทำงานร่วมกันในฐานะครูภาษาอังกฤษ ที่โรงเรียนได้มอบโอกาสในการเข้าสังเกตชั้นเรียนภาษา
อังกฤษและให้คำแนะนำครูผู้สอนชาวต่างชาติ เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้และต่อยอดการเรียนการสอนร่วมกัน ดิฉันรู้สึก
ยินดีอย่างมากทุกครั้งที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมในห้องเรียน เพราะได้เรียนรู้ประสบการณ์จริงกับครูผู้สอน เห็นความพยายาม
ความมุ่งมั่นในการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง การเปิดโอกาสให้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับกระบวนการเรียนการสอนที่
หลากหลายของผู้บริหาร ครู ผู้ปกครอง และผู้เกี่ยวข้อง ซึ่งนับเป็นอีกหนึ่งกระบวนการสำคัญที่โรงเรียนเห็นความสำคัญ
และได้นำมาขับเคลื่อนในการพัฒนาบุคลากรครูและกระบวนการเรียนการสอนของโรงเรียนให้ทันสมัย พร้อมรับการ
เปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเพื่อส่งเสริมให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับนักเรียนตลอดมา
ในโอกาสนี้ ขออาราธนาอำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ที่ทุกท่านเคารพนับถือ โปรดดล
บันดาลให้โรงเรียน คณะผู้บริหาร คณะครู และบุคลากรที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกท่าน มีกำลังกาย
กำลังใจที่เข้มแข็ง มีความเจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้นไปค่ะ

ดร.พลอยมณีภัคช์ แววภักดี
(อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี)

คำอวยพรครบรอบวันก่อตั้งโรงเรียนหวังดี ครบ ๘๐ ปี

ดิฉันรู้สึกยินดีและเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่มีส่วนในการร่วมแสดงความยินดีกับทางโรงเรียนหวังดี เนื่องในโอกาสที่โรงเรียนได้เปิดการเรียน
การสอนให้แก่นักเรียน ตั้งแต่ระดับชั้นเตรียมอนุบาล จนถึงระดับชั้นประถมศึกษา ตลอดระยะเวลา ๘๐ ปี ที่ผ่านมาทางคณะผู้บริหารโรงเรียน
บริหารจัดการโรงเรียนอย่างเป็นระบบระเบียบ และมีศักยภาพสูง ตลอดจนแสดงซึ่งการมีวิสัยทัศน์ในการบริหารโรงเรียนอย่างมีคุณภาพดัง
ปรากฏใน ปรัชญา คำขวัญ คติพจน์และพุทธสุภาษิตประจำโรงเรียนหวังดี ความว่า

ปรัชญาประจำโรงเรียน “การศึกษา คือ ความเจริญงอกงามของเยาวชน”
คำขวัญของโรงเรียน “วิชาดี มีคุณธรรม นำวินัย”
คติพจน์ของโรงเรียน “จงทำดี มีศีลธรรม ถือความสัตย์”
พุทธสุภาษิตประจำโรงเรียน “สพฺเพสํ สงฺฆภูตานํ สามคฺคี วุฑฒิสาธิกา”
ดิฉันอดชื่นชมและภาคภูมิใจแทนผู้บริหารกับบุคลากรทุกฝ่ายไม่ได้เลย เพราะทางโรงเรียนมีการบริหารจัดการให้นักเรียนมีส่วนร่วมใน
การทำกิจกรรมเพื่อช่วยเหลือส่วนรวม อีกทั้งทางโรงเรียนหวังดี มีการปลูกฝังด้านการกระทำความดี จากคำขวัญและคติพจน์ของโรงเรียน อีกทั้ง
ถือได้ว่าครูได้ปลูกฝังและให้นักเรียนได้ซึมซับถึงจิตสำนึกด้านการทำความดี มีศีลธรรม ถือความสัตย์ ดังตัวอย่างนักเรียน คือ เด็กหญิงชนินาถ
พันธ์ทอง นักเรียนชั้นป.๖ /๑ และผู้ปกครองได้รับเกียรติบัตรเป็นผู้มีความประพฤติดีด้านศาสนา ศิลปะและวัฒนธรรม จากสำนักงานวัฒนธรรม
จังหวัดสงขลา นอกจากนี้ทางโรงเรียนหวังดี ได้มีการดูแลด้านสุขภาพและพลานมัยของนักเรียนทุกด้าน จนกระทั้งทางโรงเรียนหวังดี ได้รับการ
พิจารณาให้เป็นโรงเรียนต้นแบบภาคีเครือข่ายในการขับเคลื่อนแหล่งอาหารปลอดภัยและโภชนาการที่ดีในจังหวัดสงขลาจากสำนักงานกองทุน
สนับสนุนส่งเสริมสุขภาพ (สสส.) โดยนายทวีวุฒิ สังข์ทอง หัวหน้าฝ่ายบริการและอนามัยนักเรียน เข้ารับเกียรติบัตรต้นแบบภาคีเครือข่ายในการ
ขับเคลื่อนแหล่งอาหารปลอดภัยและโภชนาการที่ดีในจังหวัดสงขลาจากสำนักงานกองทุนสนับสนุนส่งเสริมสุขภาพ (สสส.) ณ ห้องประชุม
สำนักงานเกษตรจังหวัดสงขลา อำเภอเมืองสงขลา จ.สงขลา
จากหลักฐานดังที่กล่าวมาข้างต้นถือได้ว่าทางโรงเรียนหวังดีมีความตั้งใจและดูแลบุตรหลานของผู้ปกครองทุกท่าน ด้วยความรักและ
จริงใจในทุกด้าน ยิ่งในสถานการณ์ปัจจุบันที่มีการระบาดของโรคโคโรน่า ไวรัส หรือที่เรียกว่า โควิด๑๙ ทางโรงเรียนได้มีการตรวจคัดกรองโรค
และการจัดการด้านการฉีดแอลกอฮอร์ฆ่าเชื้อโรคเพื่อป้องกันไวรัสโคโรน่าตลอดเวลา เพื่อให้นักเรียนทุกคนปลอดโรค ปลอดภัยและมีสวัสดิการ
พิเศษทำให้ผู้ปกครองทุกท่าน มีความมั่นใจในการส่งบุตรหลานมาเรียน ณ โรงเรียนหวังดีแห่งนี้
เนื่องในโอกาสครบรอบวันก่อตั้งโรงเรียนหวังดี ครบ ๘๐ ปี ในวันที่ ๒๐ กรกฎาคมศกนี้ ดิฉันขออวยพรให้โรงเรียนหวังดียืนหยัดเป็นมิ่งขวัญ ช่วย
ปลูกฝังต้นไม้ต้นเล็ก ๆ ให้เจริญงอกงามและเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี มีคุณธรรมประจำใจ อีกทั้งมีพลังชีวิตคิดช่วยเหลือและเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม
เป็นที่ตั้งสืบไป

ดร.พลอยมณีภัคช์ แววภักดี นักธุรกิจระดับ Gold บริษัท ACX .Co.th
(อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี)

นางสาว ณัฐชยา สุทธิสว่าง

รองผู้อำนวยการโรงเรียนสุทธิรักษ์

คุณครูสมจิต ผอมเซ่ง
คุณครูโรงเรียนมหาวชิราวุธ

นึกภาพไม่ออกเมื่อ 80 ปีที่แล้ว
ผู้ก่อตั้งโรงเรียนอาคารคล้ายบ้านหลังนี้
ท่านคิดอะไรและคิดอย่างไร ทำไมจึงสร้างโรงเรียน
พื้นที่ตรงนี้น่าจะเป็นเนินทรายยุคบุกเบิก

อาคารหลังแรกคงตระหง่านน่าดู
และคาดว่าอาคารหลังนี้ยังคงคงไว้
ต้อนรับเด็กน้อยที่ยอมปล่อยมือแม่
เดินเข้ามาพร้อมเป้ใบน้อยแบบกล้าๆกลัวๆ
บ้านหลังใหม่อบอุ่น มั่นใจ ...ไม่งอแง
......................80 รุ่นแล้วนะ...................

มิใช่ญาติ มิใช่อะไร
แต่เหตุใดจึง “หวังดี”และ “หวังดี”มายาวนาน

วาระครบ 80 ปีของโรงเรียนหวังดี
ขอให้โรงเรียนอาคารคล้ายบ้านหลังนี้
คงเป็นบ้านที่เด็กน้อยอยากมาทุกวัน
มีความสุขทุกวันและเติบโตทุกวันตลอดไป

คุณ ทรงลักษณ์ จันทโชติ



จรรยา ถิ่นพังงา

อดีตครูใหญ่โรงเรียนหวังดี

มีเรื่องราวต่างๆมากมายที่ดิฉันยังจดจำอยู่เสมอ แม้จะได้เข้าไปเป็นครูใหญ่ที่ โรงเรียนหวังดีเพียงหนึ่งปีการศึกษา (พ.ศ.๒๕๑๘) ซึ่ง
นับเป็นรอยเชื่อมต่อระหว่างหวังดียุคเก่ากับหวังดียุคใหม่คือยุคปัจจุบันก็ว่าได้ หวังดียุคเก่ามีชื่อเสียงมากในเรื่องการเรียน โดยเฉพาะวิชา
ภาษาอังกฤษเรื่องกิริยามารยาทดี มีระเบียบวินัย แล้วยังมีนักเรียนประจำสำหรับนักเรียนต่างจังหวัดที่เรียนโรงเรียนอื่นด้วย

ดิฉันมีเพื่อนหลายคนที่อยู่ประจำที่นี่ แล้วไปเรียนที่โรงเรียนวรนารีเฉลิมจึงมีความรู้สึกคุ้นเคยและผูกพันเป็นพิเศษ และได้รับรู้ตอน
หลังๆว่า กิจการของหวังดีไม่เป็นไปอย่างเก่าซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดา

ดิฉันได้เข้าไปเป็นครูใหญ่ เมื่อหวังดีเปลี่ยนเจ้าของเป็นอาจารย์สายพิณ สงวนนาม ดิฉันเคยแต่ได้ยิน ชื่อเสียงคุณสายพิณว่าเก่งเรื่อง
นักเรียนอนุบาล และได้รู้จักเธอจริงๆเมื่อเอาลูกสาวคนเล็กไปฝากเรียนที่โรงเรียนอนุบาลสายพิณ เมื่อได้รู้จักกัน ปรากฏว่าเธอเกิดความ
เชื่อมั่นและไว้วางใจว่า ดิฉันจะดูแลหวังดีได้และขอให้มาช่วย จะปฏิเสธยังไงก็ไม่ยอม ดิฉันก็เลยเป็นฝ่ายยอม

ต้องขอกล่าวตรงไปตรงมาว่า ตอนดิฉันเข้ามาเป็นครูใหญ่หวังดีนั้น หวังดีเป็นโรงเรียนแถวหลังไปแล้วและเป็น มาค่อนข้างนาน มี
นักเรียนตั้งแต่อนุบาล ประถม และมัธยมต้น ชั้นอนุบาลและชั้นประถมพอไปไหวแต่ระดับมัธยมค่อนข้างมีปัญหา จึงมีเรื่องท้าทายให้ดิฉันใช้
ฝีมือแก้ไขอยู่ตลอดเวลา

ดิฉันมีหลักในการทำงานอยู่ว่าต้องทำอย่างมีความสุข แล้วความรักงานก็จะตามมา เรื่องของครูเป็นเรื่องแรกที่ต้องให้ความสุข ให้
ความเชื่อมั่นและให้ความยุติธรรม ครูทุกคนมีวุฒิการศึกษา มีความชำนาญในการสอนไม่แพ้โรงเรียนอื่นๆทั่วไป แต่ที่ต้องพยายามแก้ไข คือ
เรื่องเงินเดือนซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเห็นใจและเข้าใจกันว่าเพราะเหตุใด เห็นชัดเจนว่า ไม่มีการขึ้นเงินเดือน โบนัสไม่มี และได้รับไม่เท่ากัน

ดิฉันเสนอให้มีกองทุนสลากออมสิน ใครสมัครร่วมด้วยก็ซื้อหุ้นละ๒๐บาท(สลากออมสินใบละ๒๐บาท) ทุกเดือน เมื่อได้จำนวนเงินที่
พอเพียงก็ไปกู้สลากมา สำรองไว้ให้ครูกู้ยืมต่อตามความจำเป็น ก็สนุกสนานดี ทำให้มีความหวัง เพราะมีถูกรางวัลระหว่างกู้ได้ด้วย ซึ่งดิฉัน
ก็จัดการแบ่งให้ทั่วหน้ากัน เมื่อดิฉันออกมากืจัดการคืนเงินค่าหุ้นให้ทุกคนเรียบร้อย

อีกเรื่องที่ดิฉันปรับเปลี่ยนคือจากครูที่สอนชั้นเดียวทุกวิชา เป็นเดินสอน คือสอนวิชาเดียวแต่ทุกชั้น แรกๆก็มีขัดข้อง ไม่ชอบ ไม่
ยอม แต่ดิฉันยืนยันจะเป็นที่ปรึกษา และให้ครูที่เก่งวิชาที่ดิฉันไม่เก่งให้ช่วย ไม่เท่าไรก็ยิ้มสดชื่นกันทั้งครูและนักเรียน ชีวิตจะเป็นอย่างไรถ้า
ทั้งวัน นักเรียนและครูต้องเผชิญหน้ากันตลอด

อีกเรื่องที่สำคัญคือดิฉันยกเลิกการซื้อข้อสอบจากโรงเรียนสมาคมโรงเรียนราษฎร์ ในกรุงเทพฯ เป็นออกข้อสอบเอง ใครสอนอะไร
ก็ออกข้อสอบมา แรกๆก็มีปัญหาบ้าง แต่ไม่ช้าก็ปรับตัวยอมรับได้ เราก็มีคณะทำงานตรวจข้อสอบกันเป็นเรื่องเป็นราว ฯลฯ.. ฯลฯ .

ในส่วนของนักเรียนนั้น ก็ให้เรียนอย่างมีความสุขเช่นกัน เช่นไม่บังคับให้นักเรียนหญิงตัดผมสั้น มีไว้ยาว รวบ ผูกโบว์ตามอัธยาศัย
แต่เรียนก็ต้องเป็นเรียน บอกกติกากันก่อน เช่นเวลาสอบ ห้องสอบหนึ่งจะมีนักเรียนต่างชั้นเข้าสอบห้องเดียวกัน (ป้องกันการลอกคำตอบ)
มีนักเรียนบางคนมาขอลาออก บอกว่าสอบไม่ได้ถ้าไม่ได้ดูคำตอบของเพื่อน นับว่าเป็นเด็กที่ตรงไปตรงมาน่านับถือเหมือนกัน ฯลฯ

นอกจากการเรียนแล้วที่ต้องสร้างสรรค์มากคือ สันทนาการ และการออกสู่สังคมภายนอกตามแต่โอกาสและความเป็นจริง เรามีวง
ดนตรีเล็กๆ ครูผู้ชายเก่งทางดนตรีหลายคน ครูร้องเพลงได้ก็หลายคนรวมทั้งครูใหญ่ เลยสนุกกันในวันปีใหม่เป็นต้น

อีกอย่างหวังดีตั้งอยู่ตรงข้ามห้องสมุดยูซิส ซึ่งมีค่ามากสำหรับการศึกษา ดิฉันพาเด็กเดินแถวจากโรงเรียน ข้ามถนนไปดูหนังดีๆ
ที่ทางห้องสมุดยินดีจัดให้ ต่อมาลูกชายกงสุลอเมริกัน ก็มาเรียนชั้นอนุบาลของเรา และมีลูกของอาจารย์ฝรั่งมาเข้าเรียนอีกคน เป็นที่ครึกครื้น
กันมาก

จรรยา ถิ่นพังงา
อดีตครูใหญ่โรงเรียนหวังดี

นอกจากนี้เราส่งนักเรียนไปออกโทรทัศน์ ในรายการนักแสดงรุ่นเยาว์ที่ทีวีช่องสิบหาดใหญ่ กับที่น่าชื่นชมที่สุดคือ
เราส่งทีมนักฟุตบอลรุ่นเล็กเข้าร่วมการแข่งขันกับทางจังหวัดเขาด้วย และเป็นที่น่าเอ็นดูของใครๆที่ได้เห็น นักบอลหวังดีในชุดสีชมพู
วิ่งตัวปลิวในสนาม ไม่เคยชนะ แต่ผู้รักษาประตูได้รับเสื้อสามารถ เพราะสู้สุดชีวิต ได้เสื้อสามารถมา ครูใหญ่ก็สวมให้นายประตู ที
หน้าเสาธง ให้เพื่อนๆได้ชื่นชมกัน รายการฟุตบอลนี้ครูใหญ่ก็ได้รับเกียรติให้ลงไปเขี่ยฟุตบอลหนึ่งนัดด้วย

ด้วยกิจกรรมเหล่านี้ ด้วยความร่วมมือของครูและนักเรียนทุกคน ทำให้หวังดีเริ่มขยับอันดับขึ้นมาไม่น้อย
ครู ๆ บอกว่า แต่ก่อนคนถามว่าสอนที่ไหน ไม่กล้าบอก เดี๋ยวนี้บอกทันทีเลยว่า สอนหวังดี นักเรียนเล็กๆเจอครูใหญ่ในตลาดวิ่งเข้า
มากอดหรือพบกับนักเรียนที่ไหน เขาก็กล้าเข้ามาพูดคุย เป็นหนึ่งปีที่มีค่ามากสำหรับดิฉัน ไม่อยากจากหวังดีไปเลย แต่ชะตาไม่ลิขิต
ให้ดิฉันเป็นครู ประกอบกับไม่นานต่อมาอาจารย์สายพิณก็เสียชีวิตไปอีก

ปัจจุบันหวังดีก็ได้ ครอบครัวนักการศึกษามาเป็นเจ้าของ ซึ่งเหมาะสมที่สุด นับจากอาจารย์วิทยา เทพยา
(อาจารย์ระเบียบภรรยาท่านเป็นอักษรศาสตร์บัณฑิตย์รุ่นพี่ดิฉันสามสี่ปี)และลูกๆของท่านก็จัดการการศึกษาได้ดีและทันสมัย
ดิฉันเชื่อว่าหวังดีจะมีแต่ความเจริญก้าวหน้าตอไป

ดิฉันขอแสดงความยินดีเนื่องในวาระ๘๐ ปีของหวังดีครั้งนี้และขอขอบคุณคณะผู้บริหารที่ให้โอกาสดิฉันได้เขียน
เรื่องราว ของหวังดีมาร่วมฉลองด้วย ขอขอบคุณค่ะ (๕ กรกฎาคม๒๕๖๕)

อาจารย์ ชอบ บุญช่วย

ผู้ร่วมพัฒนา "หวังดี" ปี 2545-2553

แปดสิบ ปีหวังดีที่เรารัก

แปดสิบ ปีหวังดีที่เรารัก
ผลงานเด่นประจักษ์เป็นศักดิ์ศรี

ถนนทุกสายมุ่งสู่ที่หวังดี
เพราะชื่อเสียงโด่งดังขจรขจาย



"หวังดี"ชื่อนี้ชนชื่นชอบ
เป็นแหล่งมอบสิ่งดีดีมานานหลาย
เด็กหวังดีได้ดีไปมากมาย
เป็นบันไดต่อชีวิตให้มีตา



หวังดีในปีที่แปดสิบเอ็ด
ต้องเด่นดังเป็นยอดเพชรในสงขลา
ผู้บริหารดีครูดูโรงเรียนพัฒนา
วิชาการก้าวหน้าสู่สากล



ขออวยพรให้โรงเรียนโดงเด่นดัง

มีพลังพัฒนาสัมฤทธิ์ผล
เป็นต้นแบบโรงเรียนดีฝังใจชน

ให้ทุกคนในหวังดีมีสุขเอย

นางสาวริรมย์ อากะโรภาษ

อดีตรองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการประถมศึกษาโรงเรียนหวังดี

สุขสันต์วันเกิดโรงเรียนหวังดีที่รักขอให้มีความมั่นคงเจริญรุ่งเรืองอยู่คู่เมืองสงขลาตลอดไป

ข้าพเจ้า นางสาวริรมย์ อากะโรภาษ อดีตครูโรงเรียนหวังดี 2524 ถึง 2563 อายุการทำงานมากกว่า 30 ปีรับหน้าที่มาหลายตำแหน่งอาทิ
ครูผู้จัดการครูใหญ่ตำแหน่งสุดท้ายรองผู้อำนวยการและหัวหน้าฝ่าย วิชาการระดับประถมศึกษาจากการทำงานมานานได้ผ่านเรื่องราวต่างๆ
ภายในโรงเรียนมากมายเป็นเรื่องราวของการเปลี่ยนแปลงในการเจริญเติบโตของโรงเรียน อย่างต่อเนื่องและมีความเป็นเอกลักษณ์ของตนเองเดิม
ที่ข้าพเจ้ามาทำงานใหม่ใหม่โรงเรียนหวังดีเป็นเพียงโรงเรียนขนาดเล็กมีนักเรียน 100 กว่าคนมีอาคารเรียนเป็นตึกครึ่งไม้สองชั้นจำนวนสองหลัง
และมีอาคารสำนักงานหนึ่งหลังเรียกกันว่าห้องกลางปัจจุบันอาคารศรีธรรมราช

ขอพูดเรื่องห้องกลางซักเล็กน้อยเพราะคาดว่าต่อไปคงไม่มีใครรู้จัก ขณะนี้คงมีน้อยคนที่จะเรียกห้องสำนักงานว่า "ห้องกลาง"
ห้องหลางคือห้องที่ตรงกลางชั้นล่างของอาคารศรีธรรมมราชในปัจจุบันด้านซ้ายมือและขวามือจะเป็นห้องเรียนระดับอนุบาลส่วนตรงกลางจะเป็น
สำนักงานงานธุรการการเงินและครูใหญ่จะอยู่ร่วมกันในห้องนี้เรียกว่าห้องกลางอาคารตึกครึ่งไม้หายไปประมาณปี 2528 เนื่องจากมีนักเรียนเพิ่ม
ขึ้นทุกปีดังนั้นจึงมีการขยายที่และสร้างอาคารเรียนเพิ่มขึ้นพูดถึงอาคารเรียนเป็นเรื่องแปลกแต่จริงว่าไม่มีการตั้งชื่ออาคารเรียนจะเรียกการตาม
ลำดับอาคารที่เพิ่มขึ้นเช่นอาคารสองอาคารสามอาคารสี่ และอาคารห้าชั้นยกเว้นอาคารสำนักงานมีชื่ออาคารศรีธรรมมราชใจจริง ๆ
ข้าพเจ้าอยากให้มีชื่อทุกอาคาร ถ้าถามว่าทำงานมา 30 กว่าปีมีความประทับใจอะไรมากที่สุดตอบเลยว่ามีหลายอย่างแต่ขอตอบแค่สามเรื่องพอ

1.ความสามารถและ คุณธรรมของอาจารย์ระเบียบ เทพยาที่มีความมุ่งมั่นในการพัฒนาโรงเรียนให้มีความมั่นคงการเป็นแบบอย่างที่ดีใน
การอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขด้วยความรู้สึกว่าโรงเรียนหวังดีคือโรงเรียนของทุกคนซึ่งแต่ละคนมีหน้าที่ที่รับผิดชอบทำงานที่ประสานกันเพื่อให้
โรงเรียนมีความมั่นคงนักเรียนมีคุณภาพเป็นที่ยอมรับของสังคม ซึ่งความมีจิตเมตตาต่อบุคลากรทุกคนและต่อนักเรียน ที่เอาใจใส่ดูแลเสมือนลูก
หลานในครอบครัว ท่านพยายามปลูกฝั่งให้สิ่งที่ดีๆ กับทุกคนอย่างเสมอต้นเสมอปลายจนวาระสุดท้าย ความรัก ความศรัทธา จึงส่งผลให้ทุกคม
พยายามสานต่อสิ่งที่ท่านต้องการให้บรรลุผล เท่าที่ความสามารถของทุกคนมี
2.ผู้ปกครองนักเรียนมีผู้ใหญ่หลายท่านที่มีโอกาสมาร่วมกิจกรรมกับโรงเรียนมัคเอ่ยชื่นชมผู้ปกครองนักเรียนที่ให้ความร่วมมือกับโรงเรียนอย่าง
เต็มที่ผู้ปกครองจะมีความเป็นกันเองกับคุณครูทุกคนมีการแบ่งปันข้อคิดและข้อแนะนำในเรื่องดีดีเหมือนคนในครอบครัว
3.นักเรียนพูดได้เต็มปากว่านักเรียนทุกคนน่ารักมากอาจจะดื้อหรือซนตามประสาแต่บทจริงจังเค้าจะรู้จักหน้าที่ของตนเองไม่ทำให้คุณครูผิดหวัง
เปรียบเสมือนเมล็ดที่สมบูรณ์พร้อมที่เจริญงอกงามในทุกสภาพดินจากการทำงานนานกว่า 30 ปีมีลูกศิษย์มากมายที่ประสบความสำเร็จในการ
ศึกษาในสถาบัน ศึกษาที่มีชื่อเสียง สามารถประกรอบอาชีพได้อย่างมีศักดิ์ศรีในสังคมแต่เค้าไม่เคยลืมที่จะแวะมาเยี่ยมครูด้วยความกตัญญูนั้นคือ
เอกลักษณ์ของเด็กหวังดีประโยคที่จะพูดกับนักเรียนเสมอเมื่อจบการศึกษา"ไปไหนก็ไป เหนื่อยแล้วกลับมาหาครูกลับมาโรงเรียนให้ครูได้รับรู้
ความสุขความทุกข์ของพวกเธอบ้าง"และครูประทับใจและชื่นใจที่ทุกคนพบกับความสำเร็จที่ครูเองก็เอื้อมไม่ถึง

สรุปพูดอีกครั้งทำงาน 30 กว่าปีได้อะไรมากมายจากสถาบันแห่งนี้มีทั้งเสียงหัวเราะร้องไห้ดีใจเสียใจและภาคภูมิใจแต่อย่างไรก็คือ
ประสบการณ์ที่ได้ร่วมสร้างร่วมพัฒนาจนมีวันนี้โรงเรียนหวังดีที่งดงามทำให้มีเพื่อนมีคนรู้จักมีลูกศิษย์ที่น่ารักขอบคุณร่มเงาที่แสนจะอบอุ่นตลอด
มาที่ไม่มีวันลืมเลยหวังดีที่รัก

นางวิลาสินี ฤกษ์รุจิพิมล

อดีตรองผู้อำนวยการฝ่ายปฐมวัยโรงเรียนหวังดี

ข้าพเจ้าได้เริ่มทำงานเป็นครูในโรงเรียนหวังดีปีพุทธศักราช 2528 จนถึงเกษียณปีพุทธศักราช 2564
รวมเวลาในการทำงาน 35 ปี โดยในปีแรกได้ทำหน้าที่เป็นครูประจำชั้นอนุบาลหนึ่งและสอนวิชาดนตรีนาฏศิลป์
ให้กับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 ในปีถัดมาได้รับ แต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยฝ่ายวิชาการทำหน้าที่ตำแหน่งสุดท้าย
ก่อนเกษียณคือรองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการปฐมวัย

ช่วงเวลาที่ทำหน้าที่หัวหน้าฝ่ายวิชาการปฐมวัยได้รับการพัฒนาตนเองโดยผู้บริหารได้ส่งเข้าอบรมปีละ
หลายครั้งทั้งในกรุงเทพฯและต่างจังหวัดรวมทั้งที่โรงเรียนทำให้ตัวข้าพเจ้าและเพื่อนร่วมงานมีความรู้ในการจัด
กิจกรรมการเรียนรู้การจัดทำหลักสูตรสถานศึกษาระดับปฐมวัย ซึ่งทุกคนได้นำความรู้มาพัฒนา
งานในหน้าที่ ทำให้ได้รับรางวัลมากมายส่งผลให้โรงเรียนมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับของผู้ปกครองในจังหวัดสงขลา

ในระดับปฐมวัยครูทุกคนร่วมใจกันทำงานในหน้าที่ที่รับผิดชอบตลอดหลาย 10 ปีที่ผ่านมาทำให้พวกเรา
อยู่ด้วยกันเสมือนครอบครัวใหญ่ขอช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

ข้าพเจ้าประทับใจในตัวผู้บริหารทุกท่านที่คอยดูแลเอาใจใส่และส่งเสริมให้ครูและบุคลากรทุกคนมี
ความรู้ความสามารถและมีความสุขในการทำงานขอขอบคุณท่านอาจารย์วิทยา เทพยาผู้รับใบอนุญาต
ท่านอาจารย์จักรพงศ์ เทพพยา ผู้จัดการท่าน ดร. อัจจิมา มาศนิยม ผู้อำนวยการและน้องสกาย ที่ให้ความรัก
คอยดูแลและช่วยเหลือครอบครัวของข้าพเจ้าตลอดเวลา 35 ปี

"การเจอกันนั้นไม่มีคำว่าบังเอิญอยู่ที่บุญวาสนาที่ร่วมกันทำมา"
ด้วยรัก

นางวิลาสินี ฤกษ์รุจิพิมล

นางอำภรรณ ชูปลอด
อดีตครูโรงเรียนหวังดี

โรงเรียนหวังดีที่รัก ข้าพเจ้า นางอำภรรณ ชูปลอด ปัจจุบันรับราชการครูโรง

เรียนบ้านฮูเเตยือลอ ตำเเหน่งครูชำนาญการพิเศษ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษานราธิวาสเขต 1 ก่อนหน้านี้ข้าพเจ้าเคยเป็นครูผุ้สอนระดับอนุบาลที่

โรงเรียนหวังดี โรงเรียนหวังดี เหมือนชื่อ คือ “หวังดี”เป็นสถานที่เเรกที่ทำให้ข้าพเจ้าใด้

ใช้คำว่า “ครู” คือความภูมิใจมากในตอนนั้น ภูมิใจทุกครั้งที่จะบอกทุกๆคนว่าเป็นครูที่

โรงเรียนหวังดีสอนที่โรงเรียนหวังดีเเห่งนี้ ข้าพเจ้าประทับใจมากๆกับความเป็น

กัลยาณมิตรที่ดีของทุกๆคนของเพื่อนร่วมงานและผูบริหาร “พี่จัก “พี่สวย” มีความ

เป็นกันเองกับลูกน้องทุกๆคนจนทุกวันนี้ก็สนิทใจเรียกพีจนติดปากมาตลอด ตลอดระยะ

เวลาที่ใด้ปฎิบัติหน้าที่สอนที่โรงเรียนหวังดีข้าพเจ้ามีความสุขมากเด็กนักเรียนน่ารักช่าง

พูดช่างเจราจาโรงเรียนหวังดีจัดกิจกรรมการสอนที่หลากหลายรูปแบบเด็กนักเรียนใด้ลง

มือปฎิบัติจริงทุกๆกิจกรรมทำให้เด็กนักเรียนใด้รับประสบการณ์ตรงทุกๆด้านทำให้เด็ก

นักเรียนมีพัฒนาการที่ดีเหมาะสมกับวัยร่าเริงเเจ่มใสอารมณ์ดีตลอดระยะเวลา 5 ปีที่

ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติการสอนที่โรงเรียนหวังดีเเห่งนี้ทำให้ข้าพเจ้าได้รับประสบการณ์ที่

เพิ่มพูนในทุกๆด้านจนสามารถนำมาใช้ในการสอบบรรจุเป็นข้าราชการครูได้สร้างความ

ภูมิใจให้กับครอบครัวเเละตัวของข้าพเจ้าเองทำไห้ข้าพเจ้าไม่เคยลืมสถานที่โรงเรียนที่

ดีเเห่งนี้เลย

จนตอนนี้ข้าพเจ้ามีครอบครัวมีลูก 2 คนและลูก2 คนของข้าพเจ้าก็ได้ศึกษาทาง

ด้านวิชาชีพครูด้วยข้าพเจ้าก็หวังว่าโรงเรียนหวังดีแห่งนี้จะสามารถเพิ่มพูนทักษะของ

ความเป็นครูให้กับลูกของข้าพเจ้าได้ข้าพเจ้าจะเเนะนำให้ลูกของข้าพเจ้ามาฝึกสอนที่

โรงเรียนหวังดีเเห่งนี้ถ้ามีโอกาส สุดท้ายขอขอบคุณผู้บริหารโรงเรียนหวังดีแห่งนี้อีกครั้ง

รักคิดถึงเสมอค่ะพี่สวย (ผอ.)ที่น่ารักที่สุดหวังว่าคงได้ไปเยี่ยมเยียนในไม่ช้านี้ค่ะ

รักคิดถึงเสมอโรงเรียนหวังดีที่รัก อยุ่ในใจในความทรงจำที่ดีดีตลอดไป

นางสาว มัฌฑ์ลิกา คงอนันต์
อดีตครูโรงเรียนหวังดี

นางชณัฐภรณ์ เจริญสุข(ครูหนึ่ง)

อดีตครูโรงเรียนหวังดี

“รั้วแห่งนี้ มีแต่รัก”
“การศึกษาเท่านั้นที่จะเท่าเทียมคนอื่นได้” ประโยคนี้พ่อกับแม่พูดให้ฟังอยู่เสมอ พ่อบอกว่าครอบครัวของเราเป็นครอบครัวที่
ไม่ได้รวยอะไร พ่อกับแม่ไม่มีสมบัติให้ มีให้แต่การศึกษา พ่อบอกเสมอว่า ความฝันของพ่อคือ อยากให้ลูกสาวรับราชการครู ข้าพเจ้าจึง
พูดต่อว่า ลูกคนนี้ขอสัญญาว่าจะรับราชการครูให้ได้ค่ะ

ความประทับใจในรั้ว ชมพู-เทา ข้าพเจ้าเรียนระดับชั้นอนุบาลที่โรงเรียนหวังดี ที่นี่เป็นโรงเรียนที่มีความเอาใจใส่ ดูแล
นักเรียนเป็นอย่างดี มีความก้าวหน้าทางการศึกษา และได้เรียนต่อระดับปริญญาตรี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วิชาเอก
ภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยทักษิณสงขลา ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีใบประกอบวิชาชีพครู ข้าพเจ้าไปสมัครสอนที่โรงเรียนหวังดี ในวันที่ไปป
สมัครสอบก็ไม่รู้เลยว่าต้องเตรียมการสอนแบบไหน ใช้อะไรในการสอนบ้าง ข้าพเจ้าคิดอย่างเดียวว่าจะต้องเป็นครูที่โรงเรียนที่ตนเอง
เคยเรียนให้ได้ เมื่อถึงวันที่สอบสอน ข้าพเจ้าก็เตรียมแผนการสอน กิจกรรมต่างๆให้นักเรียน และแบบฝึกหัดในการทดสอบสอน เมื่อ
สอบสอนเสร็จข้าพเจ้าได้ยินแว่วๆจากหัวหน้าวิชาการว่า ครูแบบนี้แหละที่ต้องการมานาน ข้าพเจ้าเริ่มสอนที่โรงเรียนหวังดีในรายวิชา
ภาษาอังกฤษ ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 ในระหว่างที่สอนก็ส่งนักเรียนเข้าร่วมการแข่งขันต่างๆหลายรายการ ทั้งภายในและ
ภายนอกสถานศึกษา จนสามารถได้รับรางวัลชมเชยระดับประเทศ ในรายการแข่งขัน Yes-No Ok ของทางช่องThai PBS และความ
ภาคภูมิใจที่สุดคือแข่งขัน การกล่าวสุนทรพจน์ ภาษาอังกฤษ คว้ารางวัลชนะเลิศอันดับหนึ่ง ระดับภาคใต้ ในโรงเรียนเอกชนทั้ง14
จังหวัดภาคใต้ และปีต่อมาโรงเรียนหวังดีได้ทำพันธะสัญญากับประเทศมาเลเซีย ในการจัดค่าย ไทย- มาเลเซีย เยาวชนสัมพันธ์
ข้าพเจ้าได้รับโอกาสจากท่านผู้อำนวยการเป็นตัวแทนไปประชุมค่ายที่รัฐปีนัง ประเทศมาเลเซีย ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ดีมากสำหรับ
ข้าพเจ้า ล้วนมีความท้าทาย และข้าพเจ้าคิดเสมอว่า ถ้าเราไม่มาเป็นครู ณ ที่แห่งนี้ เราก็ไม่ได้มาทำอะไรที่ท้าทายความสามารถ ค่าย
ไทย-มาเลเซียจัดขึ้นในทุกๆปีเพื่อสานสัมพันธ์ ทำกิจกรรมร่วมกันระหว่าง นักเรียน ครู ของประเทศไทยและมาเลเซีย กิจกรรมการ
แข่งขันที่ข้าพเจ้ารู้สึกภาคภูมิใจในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าของนักเรียนและนำสิ่งที่ครูสอนมาใช้ในชีวิตประจำวัน คือการแข่งขัน
cooking โดยมีกติกาคือให้นักเรียนทำอาหารจากปลากระป๋องและหุงข้าวเอง หุงข้าวกับไม้ฟืน ซึ่งในวันนั้น โรงเรียนไม่ได้เตรียมไม้ฟืน
ไป นักเรียนก็ปรึกษากันว่าจะทำอย่างไร ครูก็แอบลุ้นตลอดเวลาว่านักเรียนจะทำอย่างไร และแล้วก็มีนักเรียนคนหนึ่งเดินออกไปที่
กรรมการแล้วพูดว่า I want woods it make fire for cooking เมื่อนักเรียนพูดจบกรรมการก็เดินไปหยิบไม้ฟืนมาให้นักเรียน เมื่อ
ทำการแข่งขันเสร็จ ก็เรียกนักเรียนคนนั้นไปถามว่าลูกพูดว่าอะไร เขาถึงไปเอาไม้ฟืนมาให้ ผมจำได้ครูเคยสอนคำว่า wood แปลว่าไม้
และคำว่า fire แปลว่าไฟ ผมเลยบอกว่า ผมต้องการไม้ฟืนสำหรับก่อไฟหุงข้าว ข้าพเจ้าและท่านผู้อำนวยการจึงชื่นชมและมอบของ
ขวัญเล็กๆน้อยให้กับนักเรียน กิจกรรมที่จัดขึ้นในทุกรายการล้วนเป็นสิ่งที่น่าสนใจ น่าเรียนรู้อย่างยิ่ง เป็นสิ่งที่เรียนรู้จากประสบการณ์
จริงนักเรียน นักเรียนสามารถพูดภาษาอังกฤษ และนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ถูกต้อง และมีอีกหนึ่งสิ่งที่ท้าทายที่สุด ที่ท่านผู้อำนวย
การได้มอบโอกาสให้คือ การสอนนักเรียนมาเลเซีย ถ่ายทอดสดผ่านวีดีโอคอนเฟอเร้น โดยที่สลับการสอนกับครูประเทศมาเลเซีย

ข้าพเจ้าใช้เวลา 1 สัปดาห์ในการเตรียมการสอน เตรียมเพลง และใบงาน เมื่อถึงเวลาสอนวีดีโอทางประเทศมาเลเซีย
ก็ถ่ายทอดมายังประเทศไทยโดยที่ในห้องนั้นมีบุคคลสำคัญของประเทศมาเลเซียต่างๆมากมาย รวมไปถึงท่านผู้
บริหารสถานศึกษาของประเทศมาเลเซีย ข้าพเจ้าเริ่มการสอนโดยการใช้เพลงเข้าสู่บทเรียน ถาม ตอบ บทสนทนา
และเล่นเกมส์ เมื่อสอนเสร็จความตื่นเต้นทั้งหมดก็สิ้นสุดลง เห็นเพียงรอยยิ้มและคำชื่นชมจากผู้อำนวยการ ผู้จัดการ
และหัวหน้าฝ่ายวิชาการ “เห็นไหมว่าไม่มีอะไรที่ครูหนึ่งทำไม่ได้” ข้าพเจ้ารู้สึกมีความสุขมากๆ คำพูดที่ชื่นชนล้วน
เป็นกำลังใจในการทำงาน และยังมีประสบการณ์ต่างๆอีกมากมายที่ได้รับจากโรงเรียนแห่งนี้

ข้าพเจ้าคิดอยู่เสมอว่าตลอดเวลาที่ข้าพเจ้าได้มาเรียนและทำงานในที่แห่งนี้รู้สึกมีความสุข มีความประทับใจใน
ทุกๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความน่ารักของผู้บริหาร และเพื่อนร่วมงาน พี่ๆจะคอยให้คำปรึกษา ให้คำแนะนำเสมอมา มี
กิจกรรมดีๆให้ครูได้ทำร่วมกัน เพื่อสร้างรอยยิ้มให้กับคนในองค์กรที่ทำงานร่วมกัน และในปีต่อมาท่านผู้อำนวยการ
เรียกข้าพเจ้าเข้าไปพูดคุยว่า พี่จะส่งให้ไปเรียนวิชาชีพครูที่มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ครูหนึ่งอายุยังน้อย อนาคตครูหนึ่ง
อีกไกลและถ้าเรียนจบไปสอบบรรจุเป็นข้าราชการครูให้ได้น่ะ และเป็นครูที่ดีอย่างนี้ตลอดไปน่ะ จนมาถึงวันนี้
ข้าพเจ้าได้รับราชการครูตามที่หวังไว้ได้สำเร็จ

นางชณัฐภรณ์ เจริญสุข(ครูหนึ่ง) ข้าราชการครู โรงเรียนบ้านชายคลอง สำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถม
ศึกษานครศรีธรรมราช เขต 2

นางสาวธณัชกรพร ทรงสังข์
นางสาวอภิชยา ทองกุล



อดีตครูฝึกสอนโรงเรียนหวังดี

ดิฉันเป็นนักศึกษาชั้นปีที่4 ได้รับโอกาสจากคณาจารย์ในสาขาวิชาให้เลือกโรงเรียนที่อยากออกฝึกปฏิบัติการสอน ซึ่งก่อน
หน้านี้พวกเราได้หาข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับโรงเรียนหวังดีแล้วรู้สึกว่าเป็นโรงเรียนที่น่าฝึกปฏิบัติการสอนเป็นอย่างยิ่ง มีสภาพแวดล้อม
ที่ติดกับทะเล มีความเงียบสงบ ถ้าได้มาฝึกปฏิบัติการสอนที่นี่คงจะมีความสุขดีไม่น้อย เราทั้งสองคนจึงตัดสินใจเลือกโรงเรียนนี้
ระยะทางกว่า 1,422 กิโลเมตร เป็นระยะทางที่ท้าทายสำหรับนักศึกษาตัวเล็ก ๆ 2 คน ที่จะก้าวออกจากบริบทที่คุ้นเคย เพื่อมาเรียน
รู้ในบริบทที่แตกต่างออกไป ทั้งในแง่ของภูมิศาสตร์ สภาพอากาศ สังคม วัฒนธรรม ภาษา หรือแม้กระทั่งระบบของโรงเรียนที่เป็น
เอกชน แม้จะมีความกังวลอยู่บ้าง แต่ด้วยความเชื่อมั่นในกันและกัน ทำให้เราทั้งสองคนตัดสินใจลองเดินทางออกจากบ้านมาไกลถึง
ภาคใต้ และเราทั้งสองคนก็ค้นพบว่าเราตัดสินใจไม่ผิดที่เลือกมาที่นี่
แม้เวลาจะผ่านไปนานถึงสามปีแล้ว แต่เมื่อพูดถึงโรงเรียนหวังดี ก็ยังมีความรู้สึกเสมอว่าเหมือนพึ่งฝึกปฏิบัติการสอนไปเมื่อวาน ภาพ
ชั้นเรียนที่นักเรียนราว 20 – 30 คน มีดวงตาที่เต็มไปด้วยประกายแห่งการเรียนรู้ ภาพของความจริงจังในแง่ของการทำงาน ที่เกิดขึ้น
พร้อมๆ กับความอบอุ่นในแง่ของการเป็นครอบครัวของครู บุคลากร และคณะผู้บริหารในโรงเรียนยังคงชัดเจนในความทรงจำเสมอ
เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม น้ำตา และความรู้สึกที่เกิดขึ้นในทุก ๆ วันที่โรงเรียนหวังดี ทำให้ได้เรียนรู้และเติบโตเพื่อเป็นครูที่ดีขึ้นในแบบ
ของเราเอง เราพบว่า “สงขลาไม่ใช่สถานที่ ไม่ใช่จังหวัด แต่สงขลาคือหวังดี หวังดีที่ไม่ใช่โรงเรียน แต่เป็นผู้คนภายในโรงเรียน”
เราทั้งสองเป็นนักศึกษาฝึกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา สาขาวิชาคณิตศาสตรศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น รุ่นแรก ที่ได้มีโอกาสมา
ฝึกปฏิบัติการสอนที่โรงเรียนหวังดี ได้มีการดำเนินนวัตกรรมการสอน Lesson Study and Open Approach นอกจากการจัดการ
เรียนการสอนในชั้นเรียนที่ได้รับการสนับสนุนปัจจัยทุก ๆ ด้านจากคณะผู้บริหารโรงเรียนเป็นอย่างดี แล้วในทุกวันจันทร์ เป็นช่วง
เวลา PLC ที่เราจะได้

นางสาวธณัชกรพร ทรงสังข์
นางสาวอภิชยา ทองกุล



อดีตครูฝึกสอนโรงเรียนหวังดี

แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกับคณะครู ผู้เชี่ยวชาญ คณะผู้บริหาร และคณาจารย์มหาวิทยาลัยเครือข่าย ซึ่งถือเป็นทีมการศึกษาชั้น
เรียนที่มีคุณภาพสำหรับพวกเรา

นอกจากนี้ยังได้รับโอกาสให้เปิดชั้นเรียนเพื่อเป็นพื้นที่ในการเรียนรู้ร่วมกับคณะครูทั้งภายในและภายนอกโรงเรียน ทำให้พวก
เรารู้สึกประทับใจทุกครั้งที่นึกถึง ถือเป็นช่วงเวลาที่ล้ำค่ามาก เพราะมีการวางแผนการเรียนรู้ การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ และการ
สะท้อนผลการเรียนรู้ ร่วมกันกับทีมการศึกษาชั้นเรียน เป็นเหมือนเข็มทิศที่ทำให้พวกเราได้เดินทางไปถึงเป้าหมาย ได้ฝึกมองแนวคิด
ของนักเรียนให้ละเอียดขึ้น ได้แบ่งปันวิธีจัดการชั้นเรียน ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ซึ่งกระบวนการทั้งหมดทำให้เราต่างก็ได้เรียนรู้
เติบโต และตระหนักว่าได้หมดยุคของอัจฉริยะฉายเดี่ยวแล้ว ยุคนี้เป็นยุค Wisdom of Crowds ที่ปัญญา หรือความรู้มาจากการแลก
เปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน พลังของมวลชนที่ทำร่วมกันต่างหากที่จะมองเห็นและแก้ปัญหาได้รอบด้าน

1. นางสาวธณัชกรพร ทรงสังข์ ตำแหน่งครู โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการร้อยเอ็ด สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
มัธยมศึกษาร้อยเอ็ด
2. นางสาวอภิชยา ทองกุล ตำแหน่งครู โรงเรียนบ้านเหล่าบาก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานีเขต 1

นางชุติมา เกลี้ยงบัว
อดีตนิสิตฝึกสอน โรงเรียนหวังดี

ภาพปัจจุบัน