การผจญภัยของโกโร่

การผจญภัย

ของโกโร่



การผจญภัย
ของโกโร่

ภาพ : นางสาวปุณิกา มณีพรหม
เรื่อง : นางสาวปุณิกา มณีพรหม

คำนำ

เนื่องจากนิทานเรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการผจญ
ภัยและความกล้าหาญ เพื่อให้เด็กมีความกล้าแสดงออกใน
สิ่งที่ถูกต้องมากยิ่งขึ้น

นิทานเรื่องนี้สามารถนำไปเล่าเรื่องประกอบคำสอนให้
เด็ก ๆ ได้ฟังได้ นอกจากนี้ยังสร้างความเพลิดเพลินและ
เสริมความรู้ให้แก่เด็ก ๆ ได้

นิทานเรื่องนี้เป็นการจินตนาการของผู้เขียน ชื่อของตัว
ละครก็เป็นเพียงแค่นามสมมติ สถานที่ต่าง ๆ ก็มาจาก
จินตนาการของผู้เขียนล้วน ๆ

จัดทำโดย
นางสาวปุณิกา มณีพรหม

ม.5/5 เลขที่ 13

แนะนำตัวละคร

เบนจามิน

นักเดินทางจากต่าง
แดน

โอลิเวอร์

เจ้าชายแห่งอาณาจักร
พรอสเพอร์ตี้

แลนดอน

ราชาแห่งอาณาจักร
พรอสเพอร์ตี้

มังกรดาร์กดราก้อน

ราชาผู้ปกครองป่าซองซาน

CHAPTER 1

จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ อาณาจักรแห่งหนึ่ง ซึ่ง
เป็นอาณาจักรที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาก พ่อค้าแม่ค้า หรือ
นักธุรกิจต่างมาทำการค้าที่อาณาจักรนี้กันทั้งนั้น อาณาจักร
นี้มีชื่อว่า 'พรอสเพอร์ตี้' ซึ่งมีความหมายว่าความเจริญ
รุ่งเรืองตามลักษณะของอาณาจักรเลย ผู้คนในอาณาจักรนี้
ต่างอยู่กันอย่างสงบสุข

โอลิเวอร์ เจ้าชายรูปงามแห่งอาณาจักรพรอสเพอร์ตี้
ความหล่อไม่เป็นสองรองใคร และความหล่อของเขาต่างได้
รับการบอกเล่าไปถึงอาณาจักรต่าง ๆ จนทำให้เจ้าหญิงจาก
ต่างแดนต่างอยากได้เขาเป็นคู่ครอง นอกจากนี้แล้วเขายัง
เป็นคนที่มีจิตใจดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ช่วยแม้กระทั่งคนที่มี
ยศต่ำกว่าเขา ดังนั้นเขาจึงเป็นที่โปรดปราณของประชาชน
ทุก ๆ คนในอาณาจักร

แต่อยู่มาวันหนึ่งเมื่อเขาอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ อยู่ดี ๆ
เขาก็เป็นลมล้มลงไป ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเขาเป็นคนที่แข็งแรง
มาก ๆ และได้รู้มาว่าเขาเกิดมาพร้อมกับคำสาปติดตัว ซึ่ง
เป็นคำสาปที่ร้ายแรงมาก เพราะหลังจากนี้ 5 ปี หากไม่
สามารถแก้คำสาปได้เขาจะหลับไปตลอดกาล ไม่อาจฟื้นขึ้นมา
ได้ ส่งผลให้ แลนดอน ราชาผู้เป็นบิดาของโอลิเวอร์ถึงกับ
เสียใจมาก ความเครียดเข้าปกคลุม จนทำให้เขาเกือบจะ
ทรงตัวไม่อยู่ เขากลัวว่าโอลิเวอร์อาจจะไม่สามารถฟื้นขึ้นมา
ได้อีกเลย

มีตำนานหนึ่งเล่าขานกันว่าหากจะรักษาคำสาปนี้ จำเป็น
จะต้องใช้ผลไม้วิเศษ ซึ่งอยู่ในหุบเขาลึกที่แสนจะอันตราย มี
สัตว์ร้ายมากมาย ไม่ว่าจะเป็น เสือ สิงโต หมาป่า และสัตว์
ดุร้ายมากมายที่ยากจะนึกถึง และใช่ชื่อของป่าแห่งนี้คือ ซอง
ซาน มีมังกรดำเป็นผู้ปกครองมาอย่างยาวนานมากกว่า
500 ปี นั่นจึงทำให้ผู้ที่เข้าไปในป่านี้ ไม่เคยได้ออกมาเลยซัก
คน

พระ เสด็จ
ราชา แล้ว

แลนดอน ราชาที่ปกครองอาณาจักรนี้ ได้ฟังตำนานนี้
จึงได้ออกประกาศข่าวเรื่องลูกชายของตนไป และได้บอก
เพิ่มเติมอีกว่า “หากผู้ใดหาผลไม้วิเศษเจอเป็นคนแรก เจ้าจะ
ได้รับรางวัลจากข้าแน่นอน เจ้าสามารถขออะไรก็ตามที่เจ้า
อยากขอ ข้าจะหามาให้เจ้า ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง หน้าที่การ
งาน หรือหญิงสาว หากเจ้าต้องการข้าก็จะหามาให้ ข้าขอ
เพี ยงแค่ผลไม้วิเศษเท่านั้น”

ห้ะ!? เกิดเรื่องแบบ
นี้ได้ยังไง

เมื่อชาวบ้านรับรู้ข่าวจึงเกิดความตกใจมากที่เจ้าชายล้ม
ป่วย ข่าวนี้ได้ถูกแพร่กระจายไปยังดินแดนต่างๆ จึงทำให้
ราชาจากต่างแดนต้องการช่วย เนื่องจากอยากจะทำธุรกิจ
กับอาณาจักรพรอสเพอร์ตี และข่าวนี้ก็ดังไปถึงชายหนุ่มคน
หนึ่ง ที่ออกเดินทางมาอย่างยาวนาน เขาเป็นคนที่มี
ประสบการณ์ในด้านนี้มากที่สุด

CHAPTER 2

การเดินทาง

เอ้ะ!?
มีเรื่องน่า
สนใจเกิดขึ้น
ด้วยล่ะ

เบนจามิน นักเดินทางเลื่องชื่อ ไม่ว่าใครก็ต้องเคย
ได้ยินชื่อนี้ผ่านหูมาบ้าง เขาเป็นนักเดินทางที่เก่งกาจมาก ๆ
แม้แต่ในบรรดานักเดินทางทั้งหมด ต่างก็พู ดเป็นเสียง
เดียวกันว่า เบนจามินเป็นนักเดินทางหนุ่มที่เก่งที่สุด และ
มีอายุน้อยที่สุดของนักเดินทางทั้งหมด โดยเขามีอายุได้
เพียง 16 ปี เขาได้ปราบสัตว์ร้ายมามากมาย แถมยังเป็นคน
ประเภทชอบผจญภัยที่ใหม่ ๆ เมื่อได้ทราบข่าว เขาจึงเกิด
ความสนใจ จึงเดินทางไปที่เมืองพรอสเพอร์ตี้ เพื่อไปถาม
รายละเอียดเพิ่ มเติม

เมื่อเขาไปถามชาวบ้าน เขาจึงทราบว่าผลไม้วิเศษนั้นคือ
เจย์ร่านั่นเอง ซึ่งเป็นผลไม้ที่หายากมากที่สุดในโลก น้อยคน
มากที่จะเจอผลเจย์ร่า เมื่อเขารู้ดังนั้นเราจึงเกิดความตื่นเต้น
เขาตื่นเต้นมากจนไม่สามารถอยู่นิ่งได้เลย เขาได้เตรียมของ
จำเป็นสำหรับการผจญภัยในครั้งนี้อย่างมีความสุข สุดท้าย
เขาก็ออกเดินทางตามลำพั ง

ระยะทางจากเมืองพรอสเพอร์ตี้ไปยังป่าเจย์ร่านั้นไกล
มาก และระหว่างทางก็จะพบเจอสัตว์ร้ายมากมายที่นักเดิน
ทางหลายคนถึงกับขาสั่น นอกจากนี้ยังต้องผ่านป่าแห่งไฟที่
อุณหภูมิสูงขนาดที่ทำให้เนื้อถูกเผาไหม้ได้ และป่าน้ำแข็งที่
หนาวเหน็บจนถึงขั้วหัวใจ แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคกับเบน
จามินผู้นี้เลย เขาสามารถเดินทางผ่านไปได้อย่างง่ายดาย

สองเท้าได้หยุดอยู่หน้าทางเข้าป่าซองซาน บรรยากาศ
ในป่านี้ไม่สู้ดีนัก อากาศบางเบาเสียจนหายใจไม่ออก แม้แต่
เขาเองนักเดินทางที่ถือได้ว่าแข็งแกร่งมากที่สุด ยังหายใจได้
ลำบาก และป่านี้มืดมากแทบจะมองไม่เห็นอะไรเลย เขาเห็น
เพียงแค่ต้นไม้ที่แห้งเหี่ยว เหมือนว่าป่าแห่งนี้เป็นป่าแห่ง
ความตาย ขนลุกซู่ทุกครั้งที่เขาก้าวขาเดิน ยิ่งลึกเข้าไปเรื่อย
ๆ บรรยากาศรอบข้างก็ยิ่งน่ากลัวมากเท่านั้น สองขาที่เต็ม
ไปด้วยความหวั่นไหว กลับต้องหยุดอีกครั้งเมื่อเขาเดินมา
พบเจอถ้ำแห่งหนึ่ง

CHAPTER 3

ราชาแห่งป่าซองซาน

บรรยากาศภายในถ้ำนั้นน่ากลัวเกินจะบรรยาย ข้างใน
มืดสนิท เขารวบรวมความกล้าเดินเข้าไปในถ้ำ สองเท้าก้าว
เดินด้วยความกล้าหาญ โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสิ่งที่น่ากลัวกำลัง
รอเขาอยู่ เขานึกเพียงแค่นี่เป็นการผจญภัยที่น่ากลัวที่สุดที่
เขาเคยพบเจอ หลังจากนั้นความกลัวก็แปรเปลี่ยนเป็นความ
รู้สึกตื่นเต้น เขาเดินเข้ามาในถ้ำได้ไม่นานก็ต้องตกใจเมื่อพบ
กับบ่อลาวาที่อยู่ภายในถ้ำ

หลังจากตกใจกับบ่อลาวาขนาดมหึมาในถ้ำได้ไม่นาน
เบนจามินต้องตกใจสุดขีด น้อยครั้งนักที่เขาจะตกใจมาก
แบบนี้ เพราะเขาได้พบกับราชาผู้ปกครองป่าซองซาน ‘ดาร์
กดราก้อน’ จากตำนานเล่าขานกันว่า เป็นสัตว์ร้ายที่น่ากลัว
ที่สุด ผู้ที่เคยพบเจอจากที่ไกล ๆ ยังรู้สึกขนลุกซู่ แต่เบนจา
มินได้เจอแบบใกล้ชิด จนได้รับลมหายใจที่แทบจะพ้นไฟออก
มาได้ของดาร์กดราก้อน รูปลักษณ์ภายนอกที่ดูน่าเกรงขาม
หาใครเปรียบได้ เขาตกอยู่ในภวังค์ตัวเองจนลืมไปว่านี่คือ
ดาร์กดราก้อนที่เคยฟังแแค่ผู้คนเล่าต่อกันมา

“เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามาในป่าแห่งนี้ได้” เขาต้อง
ตกใจมากกว่าเดิมเมื่อรู้ว่า ดาร์กดราก้อนสามารถพู ดภาษา
มนุษย์ได้

“ท…ท่านพู ดภาษาข้าได้งั้นหรอ”
“แน่นอนสิ ก็ข้าคอยเฝ้ามองดูพวกเจ้าอยู่ตลอด ว่าแต่
เจ้ามาที่นี่ทำไม” ดาร์กดราก้อนถามด้วยเสียงราบเรียบ
“ข้ามาตามหาผลเจย์ร่า เพื่อไปรักษาเจ้าชายโอลิเวอร์ แห่
งอาณษจักรพรอสเพอร์ตี้” เขาตอบไปด้วยความตื่นเต้น
“อืมม ข้ารู้แล้ว” ดาร์กดราก้อนตอบไปด้วยความ
เหนื่อยหน่าย เบนจามินเอียงคอสงสัยเล็กน้อยว่าทำไม
ดาร์กดราก้อนถึงไม่รู้สึกตกใจเลย
"ข้าคิดว่าท่านจะน่ากลัวกว่านี้ซะอีก"
"ข้าไม่รู้ว่าจะทำตัวให้น่ากลัวไปทำไม พอข้าน่ากลัวก็ไม่มี
ใครกล้าเข้าใกล้ข้า ไม่มีใครกล้าเข้ามาที่ป่าแห่งนี้นานมาก จน
ถูกปล่อยทิ้งในรกร้างในที่สุด" ดาร์กดราก้อนพู ดด้วยน้ำ
เสียงน้อยใจ ซึ่งไม่เข้ากับรูปลักษณ์ภายนอกของเขาเลย
"งั้นเอาแบบนี้มั้ยข้าจะพาคนมาดูแลรักษาป่าแห่งนี้ เพื่อ
แลกกับผลเจย์ร่า" เขารู้สึกสงสารมังกรตัวนี้ แม้จะรูป
ลักษณ์น่ากลัวจนกลายเป็นที่น่าเกรงขามต่อทุกสรรพสิ่งบน
โลก แต่ถึงอย่างนั้นมังกรก็ยังคงมีความรู้สึกอยู่ดี
"ถ้าเจ้าทำได้อย่างที่พู ด ข้าก็ดีใจ" เขาพู ดด้วยน้ำเสียง
ดีใจ "แต่ถ้าเจ้าผิดคำพู ด ข้าจะไปเผาเมืองของเจ้าชายนั่นให้
สิ้นซาก" เบนจามินถึงกลับหุบยิ้มแทบไม่ทัน เมื่อได้ยิน
ประโยคต่อมา

CHAPTER 4

แก้คำสาป

มีคนหาเจอ ในที่สุด!!!
แล้วงั้นหรอ

หลังจากเบนจามินได้ต่อรองกับดาร์กดราก้อนเรื่องผล
เจย์ร่าแล้ว เบนจามินก็เตรียมตัวเดินทางกลับมายังอาณา
จักรพรอสเพอร์ตี้ โดยไม่ลืมหันไปโบกมือลาดาร์กดราก้อน
ก่อนออกมา เขาเดินทางออกมาจากป่าด้วยความดีใจ แต่เขา
ไม่รู้เลยว่าเวลาล่วงเลยไปนานแค่ไหน เพราะนั่นเป็นการผจญ
ภัยที่ตื่นเต้นและเร้าใจ จนเขาไม่สามารถบรรยายเป็นคำพู ดได้
เลย เขาเดินทางมาจนใกล้ถึงทางเข้าอาณาจักรพรอสเพอร์ตี้
ไม่รอช้าเบนจามินก็รีบเดินเข้าไปพร้อมป่าวประกาศว่าตนหา
ผลเจย์ร่าเจอแล้ว

เขาได้นำผลเจย์ร่าไปมอบแก่ราชาแลนดอน เพื่อใช้เป็น
ยาถอนคำสาปให้กับเจ้าชายโอลิเวอร์ ราชาแลนดอนทรงดีใจ
เป็นอย่างมากที่มีคนเสี่ยงชีวิต เพื่อไปเอาผลไม้นี้มาช่วยลูก
ของตน เขาจึงถามถึงรางวัลที่เบนจามินนั้นอยากได้

“แล้วเจ้าอยากได้อะไรเป็นการตอบแทนล่ะ”
“อืมม แต่มันอาจจะฟังดูเป็นคำขอที่ยากเกินไปนะพะยะ
ค่ะ”
“ลองพู ดมาก่อนสิ”ราชาแลนดอนพู ดไปด้วยความ
สงสัย ว่ามันจะเป็นคำขอที่ยากขนาดจะเอ่ยปากออกมาเลย
หรือยังไง
“ข้าอยากได้คนไปช่วยดูแลป่าซองซานพะยะค่ะ ที่นั่นไม่มี
คนดูแลจนรกร้าง หากได้รับการดูแลต้องเป็นสถานที่ที่น่าชม
แน่นอนพะยะค่ะ” เขาพู ดด้วยท่าทีเก้ ๆ กัง ๆ
เมื่อราชาแลนดอนได้ยินดังนั้น ถึงกับกุมขมับ “ข้าเชื่อ
แล้วว่าเป็นคำขอที่ยาก” ราชาแลนดอนได้พู ดต่ออีกว่า "ข้า
ขอเอากลับไปคิดดูก่อนแล้วกัน แต่ข้าขอไปถอนคำสาปให้กับ
ลูกชายข้าก่อน"
"ได้เลยพะยะค่ะ แต่ว่า..."
"แต่อะไรอีกล่ะ ยืนอ้ำอึ้งอยู่ได้"
"ข้าได้ไปให้สัญญากับมังกรดาร์กดราก้อนไว้ว่า ข้าจะพา
คนไปดูแลรักษาที่ป่าซองซาน เพื่อแลกกับผลเจย์ร่าพะยะค่ะ
หากไม่รักษาสัญญามังกรจะมาพ่ นไฟเผาอาณาจักรพรอส-
เพอร์ตี้อย่างแน่นอนพะยะค่ะ"
"!!!!" ราชาตกใจเป็นอย่างมาก จนเกือบจะเป็นลม

ต่อมาเมื่อเจ้าชายโอลิเวอร์ได้รับการถอนคำสาป พระราชา
ก็ได้ป่าวประกาศไปยังประชาชนในอาณาจักรทุกคนเรื่องของ
การถอนคำสาปของโอลิเวอร์ว่าเป็นไปอย่างเรียบร้อยดี นั่น
ทำให้ประชาชนดีใจเป็นอย่างมาก พระราชาก็ได้พู ดต่ออีกว่า

"แต่ข้ามีเรื่องหนึ่งที่อยากจะขอช่วยพวกเจ้าทุกคน"
"...." ทุกคนต่างนิ่งเงียบเพื่อรอฟังประกาศ
"ข้าต้องการกำลังคนจำนวนหนึ่งเพื่ อไปช่วยดูแลรักษา
ป่าซองซาน หากมีใครต้องการที่จะอาสาก็ให้ก้าวเดินออกมา
ข้างหน้า ข้ารับประกันว่าจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บแน่นอน และ
ข้ามีรางวัลที่จะมอบให้แน่นอน"
"...." ผู้คนต่างเงียบอีกครั้ง แต่แล้วก็มีชายหนุ่มคนหนึ่ง
ก้าวเดินออกมา เป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก 'เบนจามิน'
ชายหนุ่มนักเดินทางผู้มากความสามารถ หลังจากนั้นก็มี
ผู้คนเริ่มทยอยเดินออกมาเรื่อย ๆ

ต่อมาหลังจากได้ประชุมโครงงานทำนุบำรุงป่าซองซาน
ผู้คนก็ได้เริ่มออกเดินทางไปยังป่าซองซาน โดยมีราชาแลน
ดอนเป็นผู้นำขบวน และมีเบนจามินเป็นองครักษณ์ชั่วคราว
คอยดูแลเรื่องความปลอดภัยของราชาแลนดอน

ทุกอย่างเริ่มลงตัว ป่าซองซานก็ได้รับการดูแลเป็น
อย่างดี ผู้คนในอาณาจักรก็กลับมาใช้ชีวิตอย่างสงบสุข เจ้า
ชายโอลิเวอร์ก็ได้ขึ้นรับตำแหน่งเป็นพระราชาต่อจากแลน
ดอนราชาองค์ก่อน

จบบริบูรณ์