ดอกคาร์เนชั่นสีแดงแห่งความฝันและเมืองใหญ่

“THE GREATEST
PLEASURE OF LIFE IS
LOVE.”

— EURIPIDES

Last red carnation
carnation seeds has been

คิดว่าชีวิตจะหมดการเปลี่ยนแปลงแล้วสินะ แต่ทว่ามันไม่เป็นเช่นนั้นน่ะสิ วันนั้นเป็นวัน
สอบปลายภาควันสุดท้าย มีนและเพื่อนจึงตัดสินใจไปดูหนังด้วยกัน ซึ่งตัวมีนเองก็ไม่ได้บอกลา
อะไรเพื่อนมากมาย เพราะรู้ว่ายังไงก็ต้องได้เจอกันอยู่ดีตอนม.4 หลังดูหนังเสร็จเธอก็แยกย้าย
กลับบ้าน ระหว่างนั้นมีสายโทรศัพท์เข้า เธอเห็นว่ามาจากพ่อของเธอ เธอจึงรับสาย

“ฮัลโหลมีนลูก หนูสอบติดนะ” พ่อของมีนที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์พูด
“ห้ะ!! อะไรนะคะ” มีนตอบไปด้วยความตกใจ สอบติดที่พ่อของมีนหมายถึง คือโรงเรียนที่
มีนนั้น คิดจะไปสอบเล่นๆเพียงเพราะเพื่อหลายคนนั้นสมัครสอบไป เธอจึงตัดสินใจที่จะเป็น
เพื่อน แต่ผลดันเกินคาดขึ้นมา
“อีกสองวันรายงานตัว เดี๋ยวพ่อเตรียมเอกสารให้ เอาเลยนะลูก” พ่อของเธอบอกโดยไม่ได้
สนใจความคิดของมีนเสียด้วยซ้ำว่าต้องการหรือเปล่า มีนและพ่อคุยกันไปสักพักก่อนที่พ่อมีน
จะวางสายไป
น้ำตาใสๆค่อยๆไหลลงบนหน้ามีนอีกครั้ง เธอไม่ได้ร้องไห้เพราะดีใจที่สอบติด แต่เธอเสียใจ
ต่างหาก เธอตั้งใจที่จะเอาโควตาต่อที่เดิม และได้ใช้ชีวิตในโรงเรียนอยู่กับเพื่อนของเธอไปอีก
สามปี แต่ทว่าความเปลี่ยนแปลงนี้ ได้พรากเธอไปเสียแล้ว ถึงแม้ว่าเพื่อนอีกคนของเธอจะสอบ
ติด แต่ด้วยปัญหาทางบ้าน เธอจึงไม่สามารถมาเรียนกับมีนได้ ทั้งคืนนั้น มีนได้แต่นั่งร้องไห้ เธอ
ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรเสียด้วยซ้ำ เพราะพ่อของเธอยืนกรานจะให้เธอไปรายงานตัวให้ได้
เช้าวันต่อมา แม่ของเธอโทรมาหาเธออีกครั้ง เรื่องการรายงานตัว เนื่องจากว่าพ่อและแม่
ของเธอทำงานอยู่ต่างจังหวัด จึงต้องให้ญาตินั้นเป็นคนพาเธอไปรายงานตัวแทน
“มีนลูก ถ้าหนูไม่อยากไปรายงานตัว บอกแม่ได้นะ แม่เข้าใจ แม่ไม่บังคับหนูหรอก” แม่ของ

36

มีนพูดปลายสาย มีนกลั้นน้ำตาไว้แทบไม่อยู่ เธออัดอั้นในสิ่งเหล่านี้มากมายตั้งแต่เมื่อคืน ไม่
แปลกที่เธอจะร้องไห้ออกมา

“ไม่เป็นไรค่ะ เพราะโรงเรียนนี้มันน่าจะให้โอกาสอะไรหลายอย่างมากกว่าโรงเรียนเดิม หนู
ย้ายได้ค่ะ” ใช่ ถึงแม้ว่ามีนเองจะไม่อยากย้ายโรงเรียนก็ตาม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าโรงเรียนใหม่
ของเธอ พอจะทำให้เธอมองเห็นอนาคตของตัวเองได้ดีกว่าโรงเรียนเดิมของเธอเป็นอย่างมาก
ได้อย่าง มันก็ต้องเสียอย่างแหละนะ เธอจึงตัดสินใจที่จะเลือกโรงเรียนนี้นั่นเอง

ตอนนี้มีนในปัจจุบันก็เรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งใหม่ สังคมใหม่ กับการปรับตัวที่เกิดขึ้นอีกครั้ง
แต่เธอก็ดูจะไปได้ดีมากขึ้นว่าแต่เก่า อนาคตของเธอก็ดูจะเป็นไปแบบที่เธอคิด

พูดถึงอนาคตแล้ว สรุปอาชีพที่เธออยากเป็นนั้น คืออาชีพอะไรกัน
หมอ ครู นักร้อง หรือจะนักแปล หรือนักธุรกิจดีล่ะ
แต่สุดท้ายแล้วมีนก็ยังให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้อยู่ดี อย่างมากเธอก็คิดเพียงแค่ว่า อยาก
ทำงานให้ตรงกับสายการเรียนของตัวเองเป็นอันพอ
ความฝันของคนที่มีความฝัน สุดท้ายแล้ว มันก็ยังสามารถหายไปได้เลย
แล้วพวกนายทุกคน ที่ไม่มีความฝัน จะหาความฝันไม่เจอได้อย่างไรกัน
วันนี้ไม่เจอความฝันของตัวเอง แต่ไม่ได้แปลว่าวันข้างหน้านายจะไม่เจอสักหน่อย
ตัวมีนเอง ก็หวังว่าจะได้เจอเส้นทางในสิ่งที่ตัวเธอนั้นชอบและอยากจะเป็นมันเหมือนกัน

นิยามคำที่9 : โอกาส
โอกาส หมายถึง ช่อง, ทาง, เวลาที่เหมาะ, จังหวะ

https://th.wikipedia.org

37

‘สู้ๆนะ เหล่าเด็กไทยทั้งหลายที่ยังหาสิ่งที่เรียกว่าความฝันไม่เจอ อย่าท้อกับ
มันล่ะ ถ้าหากไม่ไหวก็พักลงก่อนได้ ถึงแม้จะมีคนวิ่งแซงไปข้างหน้าแล้ว
ก็ตาม ถึงแม้เราจะไม่ได้เป็นที่ชื่นชม แต่เราก็ยังได้เป็นตัวของเรานะ ต่อให้จะ
มีคนมาลดทอนคุณค่าความพยายามของนาย แต่นายยังมีเราที่เห็นถึงความ
พยายามเหล่านั้นอยู่นะ และก็ยังมีตัวนายที่เห็นถึงความพยายามเหล่านั้น
อย่าต้องมาตายให้กับระบบการศึกษาเหล่านี้เลย คุณค่าในตัวของนาย ไม่ควร
ค่าแก่การมาเสียให้กับระบบนี้ มาทำให้เต็มที่กันเถอะ คนที่ไม่มีความฝันแบบ

พวกนาย ก็ต่างล้วนมีค่าในตัวเองทั้งนั้นแหละ เชื่อเราสิ’



-จบบริบูรณ์-

38

The End