หนูนากบั หนูบ้าน
หนูนาตวั หน่ึงอาศัยอยู่ในชนบท
มันชอบกนิ ผลไม้
มนั อยู่อย่างมีความสุข วนั หนึ่ง
ญาติของหนูนามาเยย่ี ม
จากในเมือง หนูนารวบรวมผลไม้
มากมายไว้ให้หนูบ้านกนิ
แต่หนูบ้านไม่ชอบกนิ ผลไม้
หนูบ้านบอกว่า
๑
๒
เข้าไปในบ้าน
หนูบ้านพาหนูนาเข้ามาในห้อง
รับประทานอาหาบนโต๊ะอาหาร
มอี าหารวางอยู่มากมายพวกมนั
เริ่มกนิ อาหารเป็ นการใหญ่
หนูนารู้สึกมคี วามสุข
มันพูดว่า
อาหารพวกนีช้ ่างอร่อยเหลือเกนิ !
๓
ทันใดน้ันมเี สียงบางอย่าง
ดงั แว่วเข้ามาหนูท้งั สอง
วง่ิ ไปหลบซ่อนอยู่หลงั กองอาหาร
หนูบ้านบอกหนูนาว่า
อยู่เฉย ๆ ไว้น่ะ
หนูนารู้สึกกลวั มาก
แมวตัวหนึ่งเดินเข้ามา
ในห้องอาหาร มนั หันไปมอง
๔
รอบๆห้องแมวตัวน้ันกระโดด
ขึน้ ไปบนโต๊ะอาหารหนูบ้าน
ร้องว่า วงิ่ หนีเร็ว
หนูท้งั สองวง่ิ เข้าไปในรูหนู
หนูนาพูดกบั หนูบ้านว่า
ลาก่อนน่ะ ญาตทิ ี่รัก
เจ้าหนูนาเอ่ย เฮ้ย ทาไมรีบกลบั
นักล่ะ!!!
๕
“อืมม์” เจ้าหนูนาตอบ…
ข้าขอยอมกนิ ถ่ัวในความสงบ…
ดีกว่ากนิ เค้ก
ในความหวาดกลวั แบบนี…้
ข้าขอกลบั ไปใช้ชีวติ ทท่ี ้องทุ่ง
อย่างเดิมดีกว่า
๖
นิทานเรื่องสอนให้รู้ว่า
มชี ีวติ สงบสุขปลอดภยั …
ดกี ว่าสุขสบาย แต่ต้อง
หวาดหวนั่ เตม็ ไปด้วย
อนั ตราย