Yayın2

Yanıyorum

Umut Mert Acar

Görüyorum " aşk acısı "yaşayan insanları
Çağımızın salgın hastalığı
Anlayamıyorum onları
Ben her gün seni beklerken onların sarıldıkları rakı

Her gün yeni maceralara atılıyorum
Belki de atılmak için kendimi zorluyorum
Çünkü her gün her gece seni aklımda ağırlıyorum
Adı hayal olan dipsiz kuyuma hoşgeldin diyorum

Tek ihtiyacım olan ruhuna yeniden dokunmak
Gözlerinde aradığım mutluluğu bulmak
Belki de sarılmak
O kadar sarılmak ki ölene kadar bırakmamak

Şuan yazıyorum
Yazıyorum
Yazıyorum
Yanıyorum

Gerçekten Yaşıyorum, Yaşatılıyorum

Kaan Mungan

Kendimi, eski kendimle kıyaslıyorum şu sıralar. Çocuksu ve neşe dolu oldu-
ğum zamandan, mutsuz ve depresif olduğum anlara, hayatı sorgulayıp sinirin
başladığı dakikadan, gelecek hayalleri kurduğum ana kadar didik didik edip göz-
den geçiriyorum, karşılaştırıyorum, hangisi en hakiki? Hayatımın her aşamasın-
da yeni bir şeylerin farkına varıyorum. Çocukken anın tadını çıkarmanın önemi-
ni, zaman geçip büyüdükçe de hangi duyguların beni nasıl etkilediğini. Kör nok-
ta, bazı yerlerde aklınızın, hayal gücünüzün, sınırlarınızın durduğu çizgi olarak
adlandırılıyor. Hoş bir tanım sayılmaz ancak benim kör nokta anlayışım daha
farklı.

Hayallerime ulaşmak ve sağlıklı bir hayat sürmek benim hayatımın çıkabile-
ceği son nokta. Hiçbir hedefe yanlış yapmadan, yalnız başınıza ulaşamazsınız.
Fakat bazen öyle bir dalıp gidersiniz ki kaybolursunuz. Hiçe sayıp geçtiğiniz şey-
ler vardır ve ancak geri dönüp bir bakarsanız farkına varırsınız. Bunlardan söz et-
mek istiyorum ben. Arkada bıraktıklarımızdan, aslında seni iyi etkileyen en ufak
bir yağmur tanesi bile bu listeye girebilir. Ama biraz daha basitinden bakalım. Şu
an yanında duran sıra arkadaşının, hatta geç onu, bütün dünyada şu zamana ka-
dar diyalog kurduğun her insan katmıştır sana bir şeyler. Ama sevgi, ama nefret
veya paha biçilemez tecrübeler, gün geldiğinde hepsinin sana bir faydası doku-
nur, belki bir iş görüşmesinde, belki arkana insanları toplarken. Sıkıntılı zamanla-
rında seni dinç tutan müzik notalarını veya en yakın dostlarını hatırla, yâd et.
Kafam rahat artık deyip geçme, çünkü yaşamın her evresinde sorumluluklar yet-
memiş gibi insani ilişkilerini iyi tutmak, seni neşelendiren her şeyi elinde tutman
gerekiyor.

Her tırmandığın bir basamağın sonunda, ulaşınca emellerinin en uç nokta-
sına, unutma arkanda sana bir şeyler katanı. Sorarsın tabii, yok mu arkandakileri
unutmamanın çaresi, yolu ya da önlemi? Olsa ne olur, onları da göremez ki bu
dünyanın körleri.