บทละครเรื่อง ก่อนดอกไม้จะผลิบาน

เร่ือง Before the flowers bloom

ผู้เขยี นบท
นางสาวปรยา แซ่กิม
ช้ัน ม.5/11 เลขท่ี 17

เสนอ
คุณครศู ิริพร สดุ ตรง

เอกสารฉบบั นี้เปน็ สว่ นหนึ่งของรายวชิ า นาฏศลิ ป์ รหัส ศ 32102
เรอื่ ง การเขยี นบทละคร

ภาคเรียนท่ี 2 ปกี ารศึกษา 2564

โรงเรียนเฉลมิ พระเกยี รตสิ มเด็จพระศรีนครินทร์ ภูเก็ต
ในพระราชูปถัมภ์ สมเดจ็ พระเทพรตั นราชสดุ า ฯ สยามบรมราชกุมารี

โครงเรอ่ื ง

เร่อื ง Before the flowers bloom

รปู แบบ ละครโรมานซ(์ Romance)

น่านฟา้ ชายหนมุ่ วัยทางานอายุ 33 ปี ท่ีพึง่ ได้กลับมายงั ประเทศไทย การกลับมา
ในครัง้ นี้นา่ นฟา้ มาเพื่อทาสิ่งทส่ี าคัญในชวี ิตของเขาและแจ้งข่าวดีให้กับคนสาคัญท่ไี ทยของ
เขาไดร้ บั รู้ หลงั จากท่ตี อ้ งย้ายไปประเทศสวเี ดนกบั พ่อจากสาเหตทุ ี่พอ่ กับแม่หย่ากัน ทาให้
เขาต้องย้ายโรงเรยี นกะทนั หนั โดยไม่ทันไดร้ ่าลาและขาดการติดตอ่ กับเพอ่ื นเก่าอยา่ ง
ฉับพลนั เม่ือมาถงึ ทไ่ี ทยนา่ นฟ้าตัดสินใจตดิ ตอ่ ไปหา สบิ สาม เพือ่ นห้องเดียวกนั ตง้ั แตช่ ้ัน
มธั ยมตน้ เพือ่ มานัดเจอและถามถึงสถานทีห่ น่งึ ท่เี ขาตอ้ งการไปท่ีแห่งนั้นคือบา้ นของ ตุลา
ชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดยี วกันกับนา่ นฟ้า เรียกไดว้ ่าตุลาเป็นเพื่อนท่สี นทิ ท่ีสดุ ของนา่ นฟา้
ไปดว้ ยกันทุกท่ี เปน็ เหมือนครอบครัวคนสาคัญและเป็น “รกั แรก” ของนา่ นฟ้าทีย่ งั อยใู่ น
ความทรงจาเสมอมาแตเ่ ปน็ ทง้ั คนแรกทอี่ ยากเจอที่สดุ และกลวั ที่จะเจอท่ีสุดดว้ ยเช่นกัน
หลงั จากทตี่ ้องย้ายไปเขาก็มแี ตค่ วามรู้สกึ กลัว กลวั ว่าตุลาจะโกรธหรือจะรูส้ ึกแยม่ ากแค่
ไหนทไ่ี ปโดยไม่ไดบ้ อกลา เม่ือนา่ นฟ้าไปถึงบา้ นหลังเดมิ ทเี่ ขาคุ้นเคย และบงั เอิญได้พบกบั
คนทเี่ ขาคิดถึงมาตลอด ครั้งแรกท่ีสบตากันหลงั จากที่ทั้งสองไม่ไดพ้ บกันเปน็ เวลา 16 ปไี ม่
มคี าพดู ทักทายมากมาย ไม่มีการกระโดดกอดเหมือนคนทคี่ ดิ ถึงสุดหวั ใจ แตน่ า่ นฟ้าได้รับ
รอยยมิ้ ของตุลา รอยยิ้มทีท่ าให้เค้าตกหลมุ รักคร้งั แลว้ คร้ังเล่า ทงั้ สายตาและรอยย้มิ ยัง
เหมอื นเดมิ ยังเหมอื นตุลาทีเ่ คา้ รู้จกั ในวัย 18 ปี ความทรงจาเก่าๆตีกลบั ไหลผา่ นเค้ามาใน
ความรสู้ ึกของน่านฟา้ อีกครง้ั ทง้ั สองไดพ้ ดู คุยกันถงึ เร่อื งราวทีผ่ า่ นมา ตุลาได้เปิดรา้ นขนม
แบบทเี่ ขาไดห้ วังไว้ ตุลายังอยู่บ้านหลังเดมิ มาตลอดไม่ยอมย้ายไปไหนทั้งทีม่ ันเก่าและ
โทรม การกลบั มาครงั้ นท้ี าใหเ้ ค้ารูส้ ึกเหมอื นตอนอายุ 18 อกี ครั้ง ท้งั สองได้ไปสถานทท่ี ่ี
อยากไปดว้ ยกนั ในช่วงเวลาสองวนั ท่ผี า่ นมา ความรสู้ กึ ดีๆทาให้เคา้ ตัดสินใจบอกตลุ าไปวา่
เค้ารู้สกึ มากกว่าเพ่ือนมาเสมอ ตลุ ารบั ความรสู้ กึ ของนา่ นฟ้าอย่างเต็มใจ และน่านฟา้
ตดั สินใจบอกสิ่งสาคญั ทที่ าให้เค้ากลับมาประเทศไทย นา่ นฟา้ ย่ืนบตั รเชญิ งานแต่งให้กับ
ตลุ า และเขาก็หวงั ว่าตุลาจะไปร่วมงานแต่งของเขากับคนทรี่ กั อยู่ๆน้าตาของตลุ ากไ็ หล
เปรอะรอยยิ้มทีฉ่ กี กว้าง เขาเชด็ น้าตาและให้สัญญากับน่านฟ้าวา่ เค้าจะไปรว่ มงานแตง่ งาน
“รกั ครงั้ แรก” ของเขาด้วยเช่นกัน

ตวั ละครและอปุ นิสัย

ตัวละคร แสดงเป็น พระเอก อาชพี นกั ธรุ กจิ
แสดงเปน็ นายเอก อาชพี เชฟขนมหวาน
1. น่านฟ้า แสดงเปน็ เพือ่ นพระเอก อาชีพ สถาปนกิ
2. ตลุ า แสดงเปน็ พ่อพระเอก อาชีพ ผู้บริหาร/ชา่ งภาพ
3. สิบสาม
4. ริท

อุปนสิ ัย

1. ช่ือตัวละคร น่านฟา้

ภายนอก : หนงุ่ ผวิ ขาว สงู 182 เซนตเิ มตร รา่ งผอมไหล่กวา้ ง ตาสี

ดาตาตี่ ปากอมชมพู ผมสีดาทรงมัลเล็ต ใสแ่ วน่

ภายใน : ใจเย็นและจรงิ ใจ ใจดีและอบอ่นุ เปน็ คนเงียบๆ มีความ

จรงิ จงั ในการทางาน มคี วามเป็นผู้ใหญส่ ูง

2. ชอ่ื ตวั ละคร ตลุ า

ภายนอก : หนุม่ ผิวขาว สงู 172 เซนตเิ มตร ตัวเล็กร่างผอม ตาสดี า

กลมโต ปากกระจบั อมชมพู ผมสีน้าตาลทรงทูบล็อก ใสน่ าฬิกาข้างขวา ใส่แหวนเงนิ นว้ิ นางขา้ งซา้ ย

ภายใน : เป็นคนออ่ นโยนใจดี รักเด็กและรักสตั ว์ มคี วามเข้มแขง็

เปน็ พลงั บวกใหค้ นรอบข้าง สดใสรา่ เรงิ

3. ชอื่ ตวั ละคร สบิ สาม

ภายนอก : หนมุ่ ผิวน้าผง้ึ สูง 175 เซนติเมตร ร่างผอม ตาสีน้าตาล

กลมโต ปากเล็กอมชมพู ผมสีควนั บหุ ร่ที รงทูบล็อก เจาะหูขา้ งขวาแบบหว่ ง ใสก่ าไลโซ่ขา้ งขวา

ภายใน : เป็นคนขเี้ ล่นขแ้ี กลง้ อารมณด์ ี เฮฮาเข้าถงึ ง่าย ชอบความ

ท้าทาย ไวใ้ จไดแ้ ละมนี ้าใจ

4. ช่ือตัวละคร ริท

ภายนอก : หนงุ่ ผิวขาว สูง 185 เซนตเิ มตร รา่ งหนาไหล่กวา้ ง ตาสี

ดาตาตี่ ปากอมชมพู ผมสีเทาออ่ นทรงทบู ล็อค ใส่แว่น ใสน่ าฬิกาข้างขวา

ภายใน : อบอนุ่ เป็นที่พึ่งพา มคี วามเป็นผู้ใหํู่สงู คิดบวก เป็นคน

จริงใจและใจเย็น มีความเปน็ ผนู้ า

บทละคร/บทสนทนา

ฉากที่ 1

ฉาก : บา้ นของตุลา

ตัวละคร : ตวั ท่ี 1 : นา่ นฟา้

ตวั ที่ 2 : ตุลา

ตวั ที่ 3 : สบิ สาม

เสื้อผา้ : ตัวท่ี 1 (นา่ นฟ้า) : เสื้อยืดสฟี ้า กางเกงสนี า้ เงิน รองเท้า

ผา้ ใบสีขาว

ตวั ที่ 2 (ตลุ า) : เสอื้ สเวตเตอรส์ ีนา้ ตาลกางเกงลงุ

สนี า้ ตาลเข้ม เข็มขัดดา รองเท้าผ้าใบขาว

ตวั ที่ 2 (สบิ สาม) : เสอ้ื คอเตา่ สีเทา สวมแจ็คเก็ตหนังสีดา

กางเกงสแลค็ สีดา รองเทา้ บูทหนังสนี ้าตาล

- เปิดฉาก -

บรรยาย : หลงั จากทีน่ ่านฟ้าถึงจดุ หมายยังประเทศไทย กไ็ ด้โทรหาสิบสามทนั ทีเพอื่
นัดเจอ และท้ังสองตัดสนิ ใจไปเจอกันทบี่ ้านของตลุ า

นา่ นฟา้ : ไม่คิดวา่ ตลุ าจะยังอยูบ่ า้ นหลังนี้ นึกว่ายา้ ยไปทีอ่ นื่ แล้ว

สบิ สาม : มนั ก็มเี หตผุ ลของมันแหละ ท่ีจรงิ ก็สงสยั เหมือนกนั วา่ ทาไมมนั ยังอยู่ท่ีนี่ ที่
จรงิ มันย้ายไปอยู่กบั พ่อแม่ทเี่ ชียงใหมก่ ็ได้ มันไมย่ อมขายบา้ นหลังนี้ซักที

น่านฟา้ : พ่อแมต่ ลุ ายา้ ยไปอยู่เชยี งใหม่หรอตง้ั แตเ่ ม่ือไหร่วะ้ ไมเ่ ห็นมีใครบอก

สิบสาม : จะบอกไงก่อน ไม่มีใครตดิ ต่อหาคุณไดซ้ กั คน ขนาดตุลายงั ติดต่อไม่ได้ คน
อืน่ กไ็ ม่มที างแนน่ อน อยู่ๆกห็ ายไปไมบ่ อกไม่กล่าว ตอนน้ันตุลาตาบวมมาโรเรยี นทกุ วันอะ่

น่านฟา้ : ร้องไห้เลยหรอ นึกว่าจะเปน็ คนเดยี วทร่ี อ้ งไห้ ตอนนน้ั โคตรแย่ โทรศัพทก์ ็
ดันมาพงั เบอรเ์ พ่ือนหายหมด ดนี ะทแ่ี มเ่ รายงั ติดต่อกับแม่สามเลยขอเบอร์มา โคตรรู้สึกผิดกับตุลาเลย

สบิ สาม : ตลุ าไม่โกรธหรอก ตั้งแตน่ ่านไปเรากบั ตลุ ากเ็ ร่มิ สนิทกัน ตลุ าพูดเร่อื งน่าน
ตลอด ตอนน่านโทรมาครั้งแรกทีบ่ อกว่าอยสู่ วีเดนเรารบี บอกตลุ าคนแรกเลย ตุลาอยากคยุ กบั นา่ น
มากนะแต่มันไมก่ ล้า ตอนนมี้ นั มรี า้ นขนมเปน็ ของตัวเองแลว้ ดว้ ย

น่านฟา้ : ทาไดแ้ บบท่ีเคยพดู จริงดว้ ย แค่รวู้ า่ ที่ผา่ นมาตุลามีความสขุ กโ็ อเคแลว้ มี
รา้ นเป็นของตัวเองดว้ ย

บรรยาย : ในระหว่างท่ีน่านฟ้ากบั สบิ สามยนื คยุ ถามไถ่เรือ่ งราวที่ผ่านมากนั ทีบ่ ้านตุลา
หน่มุ ร่างเลก็ เดนิ เจา้ ของบา้ นก็เดินออกมาพร้อมในมอื ถือกล่องขนมชคู รมี ดนู ่าอร่อย ตุลาเดินออกมา
ทักทายทั้งสองคน

ตลุ า : ขอโทษที่มาทักทายชา้ นะ ทาขนมพ่งึ เสรจ็ อะ่

สบิ สาม : คุณปล่อยพวกผมรอไดไ้ งเน่ีย ผมปวดขาแลว้ ครบั คณุ เจ้าของบา้ น

ตลุ า : เกนิ เบอร์มาก ถือว่ารับขนมเปน็ คาขอโทษไปก่อนละ้ กนั นะครับคณุ สบิ สาม

สบิ สาม : เสร็จโจรสิครบั เออตลุ ามีคนอยากเจอทักทายเพื่อนเราหนอ่ ย

บรรยาย : ตุลาฉกี ยิ้มให้กบั น่านฟ้า ตลุ าในวยั 33 ยงั คงเหมือนตลุ าในวยั 18 ที่เขารู้จัก
ยงั เป็นรอยยิม้ ทที่ าให้เค้าประทบั ใจเหมอื นเดมิ

ตุลา : หวัดดี “นา่ นฟา้ ”

น่านฟ้า : หวดั ดี “ตลุ า” ไม่เจอกันนานเลย

ตลุ า : น่ังกอ่ นๆท้ังสองคน พอดเี ลยเราลองทาชูครีมรสใหมอ่ ่ะชมิ ใหห้ นอ่ ยสิ

บรรยาย : ตุลาชวนทั้งสองไปนั่งที่โซฟา ความอึดอัดจากการทไ่ี ม่มีแม้แต่บทสนทนา
ใดๆตลอดระยะเวลา 16 ปี ทาให้เขาไม่กล้าพูดอะไรมากแทบจาไม่ไดว้ า่ เคยสนิทกนั ขนาดไหน โชคดีที่
มีสบิ สามคอยพดู เจ้อื ยแจว้ เพอ่ื ไมใ่ ห้บรรยากาศเงยี บจนเกนิ ไป

สิบสาม : เหมือนเดิมหวะ่ อร่อยเหมือนเดิม

ตุลา : อรอ่ ยจริงใช่มั้ย วา่ จะทารสน้ีเป็นโปรโมช่นั ช่วงเทศกาล

นา่ นฟ้า : อร่อยจรงิ ๆ ไม่คิดว่าตุลาทาขนมเก่งขนาดน้ี

ตลุ า : เราก็ลองผดิ ลองถูกอะ่ มคี นช่วยสอนดว้ ย

สบิ สาม : แลว้ ช่วงน้ีท่รี า้ นเป็นไงบ้าง โทษทไี ม่ค่อยได้เข้าไปช่วงนต้ี ิดงาน คนเยอะ
เหมอื นเดมิ ป้ะ

ตลุ า : ไมเ่ ปน็ ไรๆก็เรื่อยๆอะ่ สาม อาทติ ยน์ มี้ คี นมาช่วยงานเลยเบาไปเยอะ

นา่ นฟา้ : ร้านตุลาอยูแ่ ถวไหนอ่ะ เผื่อเราแวะเข้าไปก่อนกลับสวเี ดน

ตลุ า : นา่ นจะกลับแลว้ หรอ นึกวา่ มาคร้ังนี้จะอยู่ยาว

น่านฟ้า : ยงั ไมก่ ลบั แตไ่ มไ่ ดอ้ ยู่นี้ยาวหรอก

ตุลา : วันพรงุ่ น้ี

นา่ นฟ้า : วันพรงุ่ นี้ ทาไมหรอ?

ตลุ า : วันพรงุ่ นีไ้ ปกนิ ข้าวด้วยกันม้ัย เดีย๋ วเราพาไป

บรรยาย : นา่ นฟา้ เบกิ ตากว้างเม่ือได้ฟง๎ คาถาม เพราะไม่คดิ วา่ คนตรงหน้าจะเอย่ ชวน
เคา้ ไปกนิ ขา้ วด้วยกัน

น่านฟ้า : ไปดิๆ ไปกนั สองคนหรอ

สบิ สาม : ไปกันเลยนะไม่ต้องชวน พอดมี งี านด่วนครบั เพอ่ื นๆ

ตลุ า : เอา้ สามไมไ่ ปดว้ ยหรอ นานๆทีจะพรอ้ มหนา้ พร้อมตากันสามคน

สบิ สาม : กอ่ นไอน่านกลบั ค่อยนัดเจออีกทีกไ็ ด้ แต่ตอนน้ขี อตวั กลับกอ่ น พอดมี ีงาน
ต้องกลบั ไปเคลยี ร์

น่านฟา้ : เออกลับดีๆ เจอกนั สาม

สิบสาม : เออเจอกนั หลาวไอหนมุ่ สวีเดน

ตลุ า : เดีย๋ วเราเดินไปสง่

บรรยาย : ระหวา่ งท่ตี ุลาลกุ เดนิ ไปสง่ สิบสามทีห่ น้าบ้าน นา่ นฟา้ กวาดตามองรอบๆ
บา้ น ทง้ั ทีบ่ า้ นท้ังเกา่ และโทรมแตต่ ุลากด็ ูแลบา้ นอย่างดี เค้ามองไปเหน็ รูปภาพสมยั วัยมธั ยมทงั้ รูปท่ีมี
ท้งั สามคนและรปู คู่ของน่านฟ้ากบั ตลุ า ตุลาเดนิ กลับมาทโ่ี ซฟาทเี่ ดิม

นา่ นฟ้า : ยงั เก็บรปู ไว้อยหู่ รอ อยา่ งเก่าอะ่ ตลุ า

ตุลา : โหถ้าหายกห็ าไม่ได้แล้วอ่ะดิ เจ้าตัวไม่อยู่ใหถ้ ่าย

บรรยาย : คาพูดท่ีติดตลกของตุลา แมด้ เู ปน็ คาพดู ตลกๆแตแ่ ววตาของตลุ าท่ีพดู
ออกมามนั ชา่ งเศร้าเหลือเกนิ

นา่ นฟ้า : ขอโทษ เราอยากขอโทษมาตลอดเลยตุลา เราคดิ ถึงตุลานะ

ตลุ า : คดิ ถึงเหมอื นกันนะ มีหลายเรอ่ื งอยากเล่าใหฟ้ ง๎ เยอะเลย ตอนนา่ นไมอ่ ยู่เรา
โคตรเหงา ไมค่ ดิ วา่ ชว่ งชีวติ ของเราทไ่ี ม่มนี า่ นมันจะเหงาขนาดน้ี
นา่ นฟ้า : น่านกเ็ หมือนกนั นะครับ ขอกอดหนอ่ ยไดม้ ้ยั
บรรยาย : ตลุ าไม่ตอบอะไร แตเ่ ข้ามาโอบกอดนา่ นฟา้ และน่านฟา้ กอดกลับในทันที
ทัง้ สองกอดกันแน่นขึ้นเหมือนกลัวใครคนใดคนหนง่ึ หายไป น้าตาทก่ี ล้นั ไวก้ ไ็ หลลงมาเปรอะแกม้ ทั้ง
สองรอ้ งไหโ้ ฮ เพราะความคิดถึงท่มี ากล้น ก่อนท่ีท้ังสองจะถอนกอดออกจากกัน
ตลุ า : ทีหลงั อยา่ หายไปแบบไมบ่ อกกนั นะนา่ น ไมเ่ อาแลว้ นะ
น่านฟ้า : น่านสญั ญาไมห่ ายไปแล้วครบั
ตุลา : พรุ่งเราเจอกนั ซกั 10 โมง ทรี่ า้ นข้าวรา้ นประจาของเรานะ
น่านฟา้ : ปา้ นัดแกยังเปิดอยหู่ รอ
ตุลา : เปดิ สิเรากินแทบทกุ วัน อร่อยเหมือนเดมิ ด้วยนะ
น่านฟ้า : โอเคตามนนั้ เด๋ียวเราทักหานะ งน้ั เรากลบั ก่อนไม่รบกวนตุลาแล้ว
ตลุ า : ออ้ื ไวเ้ จอกนั นะ
บรรยาย : หลังจากทง้ั สองบอกลากัน นา่ นฟา้ เดินออกมาตรงหนา้ บ้านตุลา จนไปเจอ
ศาลาเล็กๆท่ีท้งั นา่ นฟ้าและตุลาชอบมานง่ั เลน่ ดว้ ยกันหลังเลิกเรียนอยู่เป็นประจา นา่ นฟ้าเดินเขา้ ไป
นั่งทาใหน้ กึ ถงึ ความหลงั ทีผ่ า่ นมา ความทรงจาเดิมๆที่เคยเกิดขึน้ ในวัยมัธยม

- ปดิ ฉาก -

บทละคร/บทสนทนา

ฉากที่ 2

ฉาก : ศาลา

ตวั ละคร : ตวั ท่ี 1 : นา่ นฟา้

ตัวที่ 2 : ตุลา

ตัวที่ 3 : ริท

เสือ้ ผ้า : ตัวที่ 1 (นา่ นฟ้า) : ชดุ นักเรยี นชายมัธยมปลาย กระเปา๋ ถือ

ตัวที่ 2 (ตุลา) : ชดุ นักเรยี นชายมธั ยมปลาย กระเป๋าเป้

ตวั ที่ 1 (รทิ ) : เส้ือเชิ้ตขาวทับดว้ ยเสอ้ื ก๊กั ไหมพรม

กางเกงสแล็คสีดา รองเท้าหนังสดี า

- เปดิ ฉาก -

บรรยาย : น่านฟ้าและตลุ าในวยั 18 มกั จะมานั่งเล่นพูดคุยกนั หลังเลกิ เรยี นอยู่เป็น
ประจา และวันนกี้ เ็ ป็นเหมอื นทกุ วนั ทัง้ สองนั่งด้วยกนั ใต้ศาลาที่ถัดจากบ้านตลุ ามาไมก่ กี่ า้ ว

นา่ นฟ้า : ทาไมป้านัดตอ้ งมาปิดร้านวันนีด้ ้วย อยากจะซ้อื ตวั ป้านัดมาทาอาหารท่บี ้าน
ใหก้ นิ คนเดยี วเลย

ตลุ า : ไมไ่ ดส้ ิ เด๋ยี วเราอดกิน

น่านฟ้า : เอาเปน็ ให้เราสองคนกินเปน็ ไง

ตลุ า : คอ่ ยพอคุยกันไดห้ น่อย

บรรยาย : ทั้งสองคยุ กนั เรอ่ื งรา้ นอาหารร้านประจาทว่ี ันนไี้ ม่ได้กนิ แตอ่ ยๆู่ น่านฟา้ กส็ ี
หน้าเคร่งเครยี ดข้ึน

น่านฟา้ : ตุลาคิดยังวา่ จะไปเรียนตอ่ มหาลยั อะไร รู้ตัวอกี ทกี ็กาลงั จะเป็นเด็กมหาลยั
แล้วเรว็ จัง ยังไม่อยากโตเลย

ตุลา : เรายงั ไม่รู้เลยนา่ น กค็ ิดแค่อยากเรียนใหม้ ีความสุขอ่ะ

น่านฟ้า : แล้วตุลาชอบทาอะไรเปน็ พิเศษมั้ย

ตลุ า : เราชอบทาขนม อยากเปิดร้านคาเฟ่ท่ีมีท่ไี ว้น่งั เลน่ ทาการบา้ น ใหเ้ ดก็ แบบ
พวกเราไปนั่งกนิ น่านว่าไง

น่านฟา้ : เราเห็นดว้ ยนะ ตุลาทาขนมอร่อย เอาเป็นตรงขา้ มร้านปา้ นิดเลยเปน็ ไง

ตลุ า : โหจะไหวมย้ั เรา

นา่ นฟา้ : ไหวอยู่แล้ว แต่เรอื่ งตรงข้ามร้านป้านดิ อนั นัน้ ล้อเล่น ถึงตอนนนั้ ปา้ คงรวย
เปดิ ภัตตาคารไปแลว้ แหละลูกค้าเยอะขนาดนี้

ตุลา : เออ้ แลว้ น่านอยากเรียนอะไรหรอ

น่านฟา้ : เราอยากเรยี นบริหารพอ่ กเ็ ห็นด้วยนะ แต่แม่เราอยากให้เราเปน็ นกั การทูต
ชว่ งนีพ้ ่อกับแม่เราทะเลาะกนั บอ่ ย น่าจะเร่ืองเรียนตอ่ ของเรา ไมอ่ ยากกลับบ้านเลย อยากไปบ้านตุลา

ตลุ า : ทาไมอยากมาบ้านเราเนีย่ น่าน มนั ดึกแลว้ นะ

น่านฟ้า : กเ็ ราชอบบา้ นตุลา คุณนา้ ก็ใจดี ของกินแถวบา้ นก็อรอ่ ย อยใู่ กล้ศาลาอีก
บ้านเราไมน่ ่าอยู่เลยตงั้ แต่พ่อแม่ทะเลาะกัน

ตลุ า : ลองฟ๎งเพลงนด้ี ู มันจะทาให้รสู้ ึกดขี ึน้ นะ

บรรยาย : ตลุ าเอาหูฟ๎งอีกขา้ งใส่ใหน้ า่ นฟ้า ตุลาเปดิ เพลงโปรดที่เขามกั ฟง๎ เป็นประจา
กอ่ น moderndog น่านฟ้ารสู้ ึกดีขนึ้ อย่างบอกไมถ่ กู หัวใจของเขาพองโต ราวกับอยากหยุดเวลาไว้แค่
นี้ ทงั้ สองรอ้ งฮมั พลงดว้ ยกนั

นา่ นฟ้า : ก่อนท้องฟา้ จะสดใส ก่อนความอบอนุ่ ของไอแดด

ตลุ า : ก่อนดอกไม้จะผลบิ าน ก่อนความฝน๎ อันแสนหวาน

น่านฟา้ : ในใจไม่เคยมผี ู้ใด จนความรักเธอเขา้ มา

บรรยาย : ทัง้ สองมองหนา้ กัน ตลุ าย้ิมใหก้ ับน่านฟ้า รอยยม้ิ ของตลุ าทาให้นา่ นฟา้ รตู้ ัว
วา่ หัวใจเต้นแรงแค่ไหน จนเกบ็ ความรู้สึกท่มี ไี วไ้ มไ่ หวอกี ต่อไป

นา่ นฟา้ : ตุลา ตลุ าสาคัญกับนา่ นมากนะ

ตลุ า : เปน็ ไรเน่ียน่าน นา่ นกส็ าคัญกบั เราเหมอื นกนั

น่านฟา้ : ตลุ าเป็นคนที่นา่ นไมอ่ ยากใหเ้ สียใจท่ีสุดเลย อยากใหไ้ ด้กินของอรอ่ ย อยาก
ให้ตุลาเจอคนดีๆอยากปกปอ้ งตุลาจากทุกอย่างที่ตลุ าไม่ชอบ

ตุลา : อื้อ

น่านฟ้า : ขอจบั มอื ได้ม้ัย

ตลุ า : แปลก ปกตกิ ไ็ ม่ขอหนิ

น่านฟา้ : ขอจบั ในฐานะคนท่แี อบชอบตุลาได้มยั้

บรรยาย : ตุลาไม่ไดต้ อบอะไร แตย่ น่ื มือข้างซา้ ยมาใหน้ ่านฟ้า เค้าไมร่ ูว้ า่ ท่ีตลุ าทาอยู่
คอื เรารู้สกึ เหมอื นกนั รึเปลา่ แต่เค้ารู้สึกดีกับสิง่ ทีเ่ กดิ ข้ึนอย่ตู อนน้ี

ตุลา : เราว่าแยกยา้ ยกันกอ่ นดีกวา่ แม่เรานา่ จะเป็นหว่ งแล้วแหละ

นา่ นฟ้า : เดย๋ี วกอ่ นตุลา แล้วเรอ่ื งของเราเมื่อกี้

ตลุ า : เดี๋ยวพรุ่งนเ้ี รามาใหค้ าตอบนะ

บรรยาย : ตลุ าหน้าข้ึนสีแดงก่า วง่ิ หนกี ลบั บ้านไป นา่ นฟา้ แอบอมยิ้มแล้วเดินกลับ
บ้านของตัวเองอกี ทาง ระหวา่ งเดนิ กลบั บ้าน น่านฟ้าเห็นพอ่ กับรถขนของอยหู่ นา้ บา้ น

น่านฟ้า : พอ่ น่ีอะไร พอ่ จะไปไหน

รทิ : พอ่ กับแม่หยา่ กนั แลว้

นา่ นฟ้า : พ่อแกลง้ ผมเล่นใชม่ ั้ย ไม่ตลกนะพอ่

ริท : ย้ายไปอยูส่ วีเดนกบั พอ่ นะน่าน

บรรยาย : นา่ นฟ้าทก่ี าลงั ยนื ทะเลาะกับพอ่ อยหู่ นา้ บา้ น ทง้ั น้ามูกน้าตาไหลเลอะชุด
นกั เรยี นของเขา นา่ นฟา้ ท้ังโกรธและสบั สน เขาสับสนกับส่งิ ทพี่ ่อพูดไมร่ ู้ว่าตวั เขาตอ้ งทายงั ไงต่อไป

น่านฟา้ : พอ่ แมท่ าแบบน้ที าไมครบั พ่อแม่ลืมคิดถึงผมไปใช่ม้ยั ท่ที าแบบนี้ ผมไม่ไป
ไหนทง้ั นนั้ อะ่ ผมจะอยู่กบั แม่ผมจะโทรหาแม่!

ริท : นา่ นฟา้ !

บรรยาย : พ่อขน้ึ เสียงใสน่ า่ นฟ้าแล้วตบไปท่ีขอ้ มือของเขาด้วยความโมโห ทาให้
โทรศัพทข์ องน่านฟา้ หลน่ หน้าจอแตกละเอยี ด

ริท : น่าน พ่อขอโทษ

น่านฟ้า : พ่อทาแบบน้กี บั ผมทาไมครับ พอ่ กับแมไ่ มเ่ คยคิดจะบอกอะไรผมเลย อยๆู่
จะไปกไ็ ป ไม่คิดถงึ ใจผมเลยซักคน ผมทาใหพ้ อ่ แม่ไม่พอใจหรอ ผมทาอะไรผิด พ่อบอกผมหน่อย ผม
สัญญาจะไม่ทาใหพ้ ่อแม่ผิดหวัง แตอ่ ย่าทาแบบนี้ได้มยั้ ครับ นา่ นเสยี ใจ

ริท : น่านฟ๎งพอ่ นา่ นไม่ผิดนา่ นไมเ่ คยทาให้พ่อกบั แม่ผิดหวังเลยนะ พอ่ ขอโทษท่ี
ทาให้ลกู เสียใจ พอ่ กับแม่ทนอยกู่ ันไมไ่ หวไมอ่ ยากทารา้ ยจิตใจกันอีกตอ่ ไปแลว้
น่านฟ้า : ครับผมเข้าใจแลว้
บรรยาย : นา่ นฟ้าเดนิ เขา้ ไปเก็บของในห้องเขาเสยี ใจกับเหตุการณท์ ีเ่ กิดขนึ้ และ
เข้าใจดวี ่าปญ๎ หานีม้ ันชา่ งยากเกินจะยอมรบั นา่ นฟ้ารอ้ งไหโ้ ฮ เขากาลังเสียใจทตี่ อ้ งจากไปที่ทไ่ี กล
ตอ้ งจากแม่ ตอ้ งจากเพ่ือน และตอ้ งจากกบั ตลุ าโดยไมท่ นั ไดบ้ อกลา และเขาไดเ้ จอรูปคขู่ องตุลา
นา่ นฟา้ : ไมค่ ดิ เลยนะตุลาวา่ วนั น้จี ะเป็นวนั สุดทา้ ยทไี่ ด้จากกัน ไมค่ ิดว่าจะได้จับมอื
ตุลาเปน็ ครงั้ สดุ ทา้ ยรูง้ น้ี า่ จะขอกอด ไวก้ ลบั มาเจอกนั นะ
บรรยาย : กลับมาในป๎จจุบนั ทน่ี า่ นฟ้าในวยั 33 ปกี าลงั นง่ั ทบทวนความหลังของเขาใน
วัยมัธยม เปน็ ชว่ งทท่ี ั้งมคี วามสขุ และยากลาบากของเขาจรงิ ๆ แต่เขาก็สามารถเตบิ โตมาได้อย่างดี เขา
ลุกออกจากทน่ี ัง่ แล้วกลับไปยงั ที่พกั เพ่อื รอพบตุลาในวนั พร่งุ น้ี

- ปิดฉาก -

บทละคร/บทสนทนา

ฉากท่ี 3

ฉาก : รา้ นข้าวปา้ นดั

ตวั ละคร : ตวั ท่ี 1 : น่านฟา้

ตัวที่ 2 : ตลุ า

ตวั ที่ 3 : สบิ สาม

เส้ือผ้า : ตวั ที่ 1 (นา่ นฟา้ ) : เสอ้ื เชิ้ตขาว กางเกงน้าเงินรอง เท้าหนัง

ตัวท่ี 2 (ตลุ า) : เสื้อยดื ดา กางเกงสคี รีม รองเทา้ ผา้ ใบ

ตวั ท่ี 1 (สบิ สาม) : เส้อื เช้ิตขาว กางเกงดา รองเท้าบูท

- เปิดฉาก -

บรรยาย : น่านฟา้ ท่มี าถงึ รา้ นขา้ วป้านดั ก่อนเวลาถา้ ทีน่ ัดไว้ถึง 30 นาที สิบสามกโ็ ผล่
มาพอดี สิบสามเดนิ เข้ามาทักทายนา่ นฟา้

สบิ สาม : เอ้ารา้ นทีน่ ดั ไว้คือรา้ นนห้ี รอวะ้ คิดว่าจะไปร้านอืน่ กัน

น่านฟา้ : ก็พ่งึ รู้ว่าปา้ แกยังเปิดรา้ นอยู่ แลว้ นีจ้ ะมากินดว้ ยกนั ป่าว

สิบสาม : คงไมอ่ ่ะฝากทกั ไอตุลาด้วย แค่จะแวะมาซอื้ ข้าวกลอ่ งเดย๋ี วกลบั ไปทางาน
ต่อละ้ แล้วน่ีจะกลบั วันไหน

นา่ นฟ้า : เด๋ยี วงานเสรจ็ ก็กลับแล้ว

สบิ สาม : งานไรว้ะ ธรุ กจิ ที่บ้านหรอ

นา่ นฟ้า : งานแต่ง

สิบสาม : หะ้ งานแตง่ แตง่ กับใคร ทีไ่ หนเมอ่ื ไหรแ่ ลว้ มีใครรู้บา้ งน้ิ

นา่ นฟ้า : เด๋ยี วมะรืนก็แตง่ แลว้ จรงิ ๆที่รูก้ ็มีแคพ่ ่อกับแมอ่ ่ะ ต้งั ใจจะมาบอกแค่สาม
กบั ตลุ านั้นแหละ ท่ีเหลอื กญ็ าติฝ่ายเจา้ สาวอะ่

สบิ สาม : ยินดดี ว้ ยน่าน ตกใจเลยหว่ะกลบั มาก็บอกขา่ วดีเลย แลว้ ได้บอกตลุ ายงั

น่านฟา้ : ว่าจะบอกวันนีแ้ หละ แต่ยงั ไมร่ ้เู ลยจะบอกยังไง

สิบสาม : ตุลาคงดีใจนะทีไ่ ดฟ้ ง๎ ข่าวดี ข้าวมาแล้วเดี๋ยวกลบั ไปทางานต่อกอ่ น ไวเ้ จอ
กันทง่ี านแต่งงานครบั คณุ เจา้ บ่าว

น่านฟา้ : ขอบคุณครับ

บรรยาย : ทงั้ สองโบกมือลากนั และน่านฟ้าไม่ลมื ทจี่ ะหยบิ บัตรเชญิ งานแตง่ ให้สิบสาม
สิบสามยิ้มรับ แล้วเดินออกไปจากรา้ น เปน็ จังหวะพอดที ่ตี ุลาเดนิ เขา้ มาในรา้ น

น่านฟา้ : เอา้ ตลุ ามาแลว้ หรอ

ตลุ า : นา่ นมารอนานแล้วหรอ เราวา่ เรารบี แล้วนะ

นา่ นฟ้า : ไม่นานๆ พอดีอยากแวะมาเดินดูรอบด้วยเลยมาเร็วหน่อย

ตลุ า : แล้วสัง่ อะไรไปยัง

น่านฟ้า : เราสง่ั ไปแล้ว เคร่อื งแกงหมกู รอบ 2 จานไมใ่ ส่ผักทงั้ สองเพ่ิมไข่ดาวจากนงึ

ตุลา : โอโหนานมากแลว้ นะนา่ นยงั จาไดอ้ ยู่หรอ

น่านฟา้ : จาได้ดิ ทาไมจะจาไม่ได้ เรากนิ ด้วยกนั ทุกวนั

ตุลา : นน่ั สินะ วันทน่ี า่ นหายไปดนั เปน็ วนั ทร่ี ้านปดิ ดว้ ย

น่านฟา้ : เสียดายเนอะ ไม่คิดว่าจะเปน็ วนั สุดทา้ ย อดกินข้าวรา้ นปา้ นดิ กอ่ นไปแถม
ไม่ไดฟ้ ง๎ คาตอบจากตุลาดว้ ย

ตลุ า : นา่ นอยากร้หู รอ คาตอบวันนั้นหน่ะ

นา่ นฟา้ : เอาจรงิ ก็อยากรูน้ ะมนั ก็ติดค้างมาหลายปอี ะ่

ตุลา : น่านบอกเรามากอ่ นวา่ วันนนั้ น่านหายไปไหน ทาไมไมบ่ อกกนั เลย

บรรยาย : นา่ นฟา้ ท่ไี ด้ฟง๎ สง่ิ ทต่ี ุลาพูด จงึ เล่าเหตกุ ารณท์ ่เี กิดขึน้ ใหต้ ลุ าฟ๎ง ตุลาพยัก
หนา้ เข้าใจสิง่ ทนี่ า่ นฟ้าเล่า บรรยากาศเกดิ ความเงียบหลงั จากทน่ี า่ นฟ้าเล่าจบ

ตุลา : ตอนนั้น เราร้สู ึกเหมือนกันนะ เราชอบน่านรู้สกึ ปลอดภัยเวลาอยู่ดว้ ย ตอน
น่านไมอ่ ยู่เรากลายเปน็ ตุลาที่ไม่สดใส เราดีใจที่ได้เจอนา่ นอกี ครัง้ นะ

น่านฟา้ : น่านก็ดใี จเหมอื นกันนะ สบิ สามเลา่ ใหฟ้ ง๎ อะ่ ว่าพอ่ แมต่ ุลาย้ายไปเชียงใหม่
ตุลาไมต่ ามไปหรอ

ตุลา : เรากลวั วา่ ถ้าน่านกลบั มาแลว้ จะหาเราไม่เจอ

บรรยาย : นา่ นใจกระตกุ กับสิ่งทีต่ ุลาพูด ไมว่ า่ ตุลาจะทาอะไรก็จะนกึ ถึงนา่ นฟ้าเสมอ

น่านฟ้า : แล้วนร่ี า้ นของตุลาอยู่ไหนหรอ

ตุลา : น่านลองมองไปตรงข้ามรา้ นป้านดั ดิ รา้ นเราเอง

น่านฟา้ : เหย้ เอาจริงดิตุลา โคตรเจ๋งเลยไม่คิดว่าจะอยู่ตรงข้ามรา้ นป้านัดจริงๆตัวแค่
นี้เก่งจงั นะ

ตลุ า : บ้าบอครบั เอ้อแลว้ นน่ี ่านกลับวันไหน

บรรยาย : คาถามของตุลาทาให้นา่ นลมื วา่ เขายงั ไม่ได้บอกกับตลุ าเรือ่ งงานแต่งงาน
และเขาอยากใหเ้ พ่อื นสนิทของเขา และรักแรกของเขาได้รบั รู้

นา่ นฟ้า : ตลุ า ตลอดเวลาทผ่ี า่ นมาตุลายังรอเราอยมู่ ้ยั

ตุลา : รอสิ รอมาตลอดนัน้ แหละ

นา่ นฟ้า : เรามีอะไรจะบอก มะรนื เราจะแตง่ งานแล้วนะ

บรรยาย : นา่ นฟา้ ยื่นบตั รเชญิ งานแตง่ ใหก้ ับตลุ า ตุลาท่ีกาลงั อา่ นบตั รเชญิ นา้ ใสๆก็
หยดลงบนจดหมาย ตุลาเงยหน้ามาพรอ้ มรอยย้ิมทจี่ ริงใจ

ตุลา : ดีใจด้วยนะน่านฟา้ ดใี จดว้ ยจรงิ ๆ

น่านฟา้ : เราอยากเจอตุลาทงี่ านแตง่ นะ

ตุลา : เราจะไปนะสญั ญเลย ง้นั เด๋ยี วเราตอ้ งกลบั ไปดูร้านก่อน แฟนเรามาเปิดรา้ น
ให้แลว้ ไว้เจอกันที่งานแตง่ นะครบั คุณนา่ นฟา้

นา่ นฟ้า : แฟนหรอ ตลุ ามีแฟนแลว้ หรอ

ตุลา : ออื้ จะเรียกว่าสามีก็ได้เราแต่งงานกันเมอ่ื 4 ปที แ่ี ลว้ ขอโทษทีไ่ มไ่ ดบ้ อกนะ
แต่ไม่มีใครตดิ ต่อนา่ นไดเ้ ลย

นา่ นฟา้ : ยินดีดว้ ยนะครับตุลา เค้าดกี บั ตุลาใชม่ ั้ย

ตุลา : ดีสดิ ีมาก เคา้ ดูแลเราดมี ากๆเลย เราไปแลว้ นะ

บรรยาย : ความรสู้ กึ ของน่านฟ้าทง้ั ดีใจท่ีตุลามีคนดๆี มาดแู ล ถ้าตุลารอเขามาตลอดคง
ร้สู กึ ผิดไปจนตาย และโล่งใจท่ีจะไดเ้ จอตุลาที่งานแต่งของตวั เอง ถึงแมเ้ ราสองคนจะเปน็ รักแรกของ
กันและกัน ถงึ จะไมส่ มหวงั แต่ก็จะยงั คงอยู่ในความทรงจาตลอดไป “แยกยา้ ยกนั ไปเติบโตนะตุลา”

- ปดิ ฉาก -

ฉากที่ 1 ฉาก : บา้ นของตลุ า

-

ฉากท่ี 2 ฉาก : ศาลา

1.
1.5 ้นิว

ฉากท่ี 3 ฉาก : ร้านขา้ วปา้ นดั

1.
1.5 ้นิว

ช่อื ตวั ละคร : นา่ นฟ้า การแต่งกายฉากท่ี 1

ช่อื ตวั ละคร : ตลุ า การแตง่ กายฉากท่ี 1

ช่อื ตวั ละคร : สบิ สาม การแตง่ กายฉากท่ี 1

ช่อื ตวั ละคร : รทิ การแตง่ กายฉากท่ี 3