บทนำ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม อาจจะสวยเหมือนท้องฟ้าตอนที่ พระอาทิตย์ใกล้ตกดิน สวยเหมือนน้ำทะเลที่กระทบแสงแดดเป็น ประกายระยิบระยับ สวยเหมือนวันที่หิมะแรกตก สวยเหมือนทุ่ง ดอกไม้สีสันหลากหลาย หรือบางคนอาจจะมองว่าความรักนั้นสวย เหมือนกับบาดแผลที่เต็มไปด้วยความพยายาม สวยเหมือนกับเย็น วันหนึ่งที่จู่ ๆ ก็มีฝนตกลงมา สวยเหมือนกับรอยจูบที่ใครสักคนมอบ ให้ ความรักสร้างทุกอย่าง ความรักพรากทุกอย่าง นั่นแหละความรัก มนุษย์ผู้โง่เขลาจมปลักกับรักที่ตนคิดว่าเป็นนิรันดร์ ท้ายที่สุดรักนิ รันดร์นั้นไม่เคยมีอยู่จริง
สารบัญ ตอนที่ ๑ Full of love 1 ตอนที่ ๒ Why? 7 ตอนที่ ๓ The truth untold 13 จากใจผู้เขียน 19 ประวัติผู้เขียน 20
Not Anymore | 1 ตอนที่ ๑ full of love “morning, babe” เสียงหวานปนแหบเพราะพึ่งตื่นของคน ขี้เซาทักทายคนรักในยามเช้าดังขึ้น หลังจากลืมตามาเห็นชายหนุ่ม ที่รักเดินนุ่งผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ “ตื่นแล้วเหรอครับ ชิวทำไข่เจียวไว้ให้แล้วนะ อยู่บนโต๊ะใน ครัว” เหมือนเดิม เขายังคงทำตัวน่ารักเหมือนเดิมตั้งแต่วันแรกที่ เราคบกันแล้วย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังเดียวกันนี้ ฉันไม่เคยต้อง ท้องร้องหิวข้าวเช้าเลยสักวัน ไข่เจียวไหม้ที่อร่อยที่สุดในโลกเพราะ คุณทำมันให้ฉัน ทำฉันอิ่มท้องตลอด จนอยากจะรีบตื่นนอนขึ้นมา กินในทุก ๆ เช้า จากคนที่ไม่ค่อยมีเวลากินข้าวเช้า แต่พอมีคุณทุก อย่างมันก็ดีไปหมด “ไอรักชิวนะ” หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียงพรางเดินเข้าไปกอด ชายหนุ่มจากทางด้านหลัง พร้อมกับพูดประโยคบอกรัก มันเป็นสิ่ง ที่เธอทำในทุก ๆ เช้าให้ชายที่รักเพื่อตอบแทนสิ่งต่าง ๆ ที่เขาทำให้ เธอเช่นกัน เธอไม่ได้พูดมันออกไป เพราะแค่อยากพูด แต่เธอพูด เพราะเธอรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ เธอรักเขาอย่างเต็มหัวใจ และใช่ เขา ก็รักเธออย่างเต็มหัวใจเช่นกัน ความสัมพันธ์ของเขาและเธอนั้นยาวนานหลายปี เธอและ เขารักกันมาก คอยดูแลกันและกัน สนับสนุนกันในทุก ๆ เรื่อง ทั้ง
Not Anymore | 2 คนรัก เพื่อน พี่น้อง หรือจะเรียกว่าเป็นครอบครัวของกันและกันก็ ยังได้ ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ค่ำวันหนึ่ง ไม่ใช่เวลาเลิกงาน ปกติ แต่เป็นเวลาปกติที่เธอเลิกงาน ไอทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศ แห่งหนึ่ง บริษัทที่ทำให้ชีวิตเธอเหมือนนั่งกินข้าวกลางทะเลทราย อะไรทำนองนั้น เธอมักจะทำงานจนดึกดื่นค่ำมืดเป็นประจำ เพราะ โดนหัวหน้าจอมเจ้ากี้เจ้าการสั่งให้เธอแก้งานใหม่ไม่เว้นแต่ละวัน แต่วันนี้งานมันดันแก้ยากมากเสียจนเวลาล่วงเลยไปจนดึกกว่าทุก วัน “ความเครียด ความกดดัน ไมเกรนอะเกน เห้อ” หลังจากทำงานเสร็จเรียบร้อย เธอก็กลับบ้าน ระหว่าง ทางเดินไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ จู่ ๆ ฝนที่ไหนไม่รู้ก็ตกลงมาอย่างไม่มี ปี่ไม่มีขลุ่ย ทำเอาเธอต้องรีบวิ่งหาที่หลบ แต่ก็คงเป็นโชคดีในโชค ร้าย เขาปรากฏตัวขึ้นอย่างกับฉากในนิยายน้ำเน่ายังไงยังงั้น เขาวิ่ง มาจากทางด้านหลังของเธอ เสียงน้ำกระเด็นตามจังหวะเท้าที่ย่ำลง บนพื้น ทำให้เธอรู้ว่ามีคนวิ่งมาทางด้านหลัง เลยตัดสินใจหันไปมอง จังหวะนั้นแหละ จังหวะตกหลุมรักเลย ใบหน้าคมเข้มได้ที่ คิ้วโค้ง เป็นทรงสวย จมูกเป็นสัน ส่วนสูงได้ที่ ไหนจะรอยยิ้มหวานที่ส่งมา ให้กับเธออีก นี่สินะ เรื่องที่ดีที่สุดของวันนี้ ของรางวัลของวันที่ เหน็ดเหนื่อยและไมเกรน
Not Anymore | 3 “ฝนบ้านี่ อยู่ดี ๆ ก็ตกลงมาเฉยเลยนะครับ ดีนะที่ผมพกร่ม มาพอดี” “เสื้อคุณเปียกหมดแล้ว งั้นเดี๋ยวผมกางร่มให้นะครับ คุณจะ ไปไหนเหรอ” โห ใช่เลย น้ำเสียงนุ่มทุ้มแบบนี้แหละที่ฉันตามหา คนอะไร สมบูรณ์แบบทุกอย่าง อิจฉาแฟนคุณจัง ใครกันนะได้ครองใจคุณ “ขอบคุณนะคะ เรากำลังจะกลับบ้านน่ะค่ะ พึ่งเลิกงาน เดี๋ยวส่งที่ป้ายรถเมล์ข้างหน้าก็ได้ค่ะ” ทั้งคู่เดินมาหยุดที่ป้ายรถเมล์ ฝนไม่มีท่าทีจะเบาลงเลย บรรยากาศแบบนี้เหมาะกับการนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่น ๆ บน เตียงนุ่ม ๆ ที่สุดแล้ว แต่ความสุขแบบนั้นก็คงเทียบไม่ได้กับ ความสุขตอนนี้ ที่มีเขายืนอยู่ข้าง ๆ ในวันที่แย่ ฉันยกให้เขาเป็น เรื่องที่ดีที่สุดของปีนี้เลยได้ไหมนะ เพราะยังไงก็คงไม่มีอะไรดีไป มากกว่านี้อีกแล้วสำหรับชีวิตสาวน่าเบื่อแบบฉัน ฉันพึ่งสังเกตเห็น ว่าไหล่ข้างขวาเขาเปียกฝนไปหมด ทั้ง ๆ ที่เราก็เดินกางร่มมา ด้วยกัน ทำไมปล่อยให้ตัวเองเปียกแบบนั้นล่ะ “เอาเสื้อผมไปคลุมนะครับ เสื้อคุณบาง เห็นหมดแล้ว” เขา ว่าพรางถอดเสื้อสีกรมของตัวเองออกแล้วคลุมมันให้หญิงสาวข้าง ๆ ด้วยความตั้งใจ
Not Anymore | 4 หัวใจฉันเต้นแรงกว่าฝนที่ตกลงมาตอนนี้เสียอีก จะระเบิด ออกมาแล้ว ทำอะไรของคุณกันนะ ทำไมถึงได้น่ารักและใจดีกับฉัน ขนาดนี้เนี่ย ไม่อยากให้เราจากกันเลย “เราขอคอนแทคคุณได้ไหมคะ” นี่ฉันทำบ้าอะไรอยู่ จีบ ผู้ชายครั้งแรกในชีวิตเลย เขาดูตกใจเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของฉัน แต่ก็รีบควัก โทรศัพท์ตัวเองออกมาแล้วขอเบอร์ของฉันแทน น่ารักจัง หลังจากวันนั้นก็ผ่านมาแล้ว 2 ปี และคนที่ฉันเคยอิจฉาที่ได้ ใจเขาไปครอง ก็คือตัวฉันเองในตอนนี้ คนบ้าอะไรอิจฉาตัวเองกัน นะ ก็จะไม่ให้อิจฉาได้ยังไง ในเมื่อเขายังคงเป็นเรื่องราวที่ดีที่สุดใน ชีวิตของฉันมาโดยตลอด เป็นของขวัญในวันที่เหน็ดเหนื่อยและ พยายามอย่างหนัก เป็นยารักษาโรคไมเกรน เป็นเหมือนร่มในวันที่ ฝนตก และเป็นบ้านอันแสนอบอุ่นของฉัน ฉันรักคุณจัง ฉันกับชิวมักจะไปเที่ยวด้วยกันบ่อย ๆ เพราะเขาบอกว่าคน รักกันควรได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะ ๆ หาอะไรใหม่ ๆ ทำด้วยกัน เราจะได้รักกันมากขึ้น ไม่เบื่อกันเร็ว และทุกครั้งที่เราไปเที่ยว ด้วยกัน มันก็มักจะกลายมาเป็นความทรงจำดี ๆ ในหัวของฉัน ที่นึก ย้อนกลับไปเท่าไหร่ ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มหวาน เสียงหัวเราะ และ
Not Anymore | 5 ความรักของเรา ทุกการกระทำที่เขาทำให้ฉันมันทำให้ฉันรู้สึกเป็น คนพิเศษที่สุดในชีวิตเขา ในโลกเฮงซวยใบนี้ ค่ำวันหนึ่งที่เราเดินเที่ยวเล่นหาของกินอร่อย ๆ กันที่ เยาวราช เป็นค่ำคืนที่น่าจดจำมาก ฉันพาคุณเดินกินอาหารตามร้าน ดังที่ฉันค้นหาจากอินเทอร์เน็ตมา ทุกร้านที่เข้า คุณก็เอนจอยกับฉัน เอนจอยกับการกินที่ฉันชอบ คุณเอาตัวเองเข้ามาอยู่ในจุดของฉัน เข้าใจฉัน และชื่นชอบในสิ่งที่ฉันรัก ถึงแม้ว่าเราจะมีทะเลาะกันบ้างตามประสาของคู่รัก มันก็ เป็นเรื่องปกติในความสัมพันธ์ทุก ๆ ความสัมพันธ์ มีหวานก็ต้องมี ขม ปน ๆ กันไป ถือว่าเป็นสีสันของชีวิตรัก และแน่นอนว่าทุกครั้งที่ เราทะเลาะกัน คุณและฉันก็จะคุยกันเพื่อหาทางออกที่ดีที่สุดกับ พวกเราทั้งคู่ พวกเราพยายามปรับเข้าหากันในหลาย ๆ เรื่องเพื่อให้ พวกเราอยู่รักกันแบบนี้ไปนาน ๆ “คืนนี้ขอนอนกอดทั้งคืนเลยได้ไหมครับ ได้ยินมาว่าวันนี้เจอ เรื่องแย่ ๆ มา” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ตอบ เขาก็โอบรอบตัวเธอ ด้วยสองแขนไปเรียบร้อยแล้ว สัมผัสจากกอดอุ่นที่เขามอบให้เธอ เป็นสิ่งที่เธอนั้นชื่นชอบมาโดยตลอด เหมือนอ้อมกอดของเขาดูดซับ เอาความเครียดของเธอให้หายสาบสูญไปตลอดกาล ช่วงเวลาที่อยู่ กับเขา เธอนั้นมีความสุขมากกว่าคนทั้งโลกใบนี้เสียอีก มีความสุข
Not Anymore | 6 จนอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ซะตอนนั้นเลย ไม่ช้าหญิงสาวก็เข้าสู่ห้วง นิทราภายใต้อ้อมกอดที่เป็นเหมือนเกราะป้องกันปีศาจร้าย จุ๊บ ฝันดีนะครับที่รักของชิว เขาประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากของหญิงสาวที่ตอนนี้ น่าจะกำลังเต้นรำมีความสุขอยู่ในความฝันของตัวเอง เขาจุมพิตเธอ อย่างแผ่วเบา เพราะกลัวจะไปทำให้คนในอ้อมกอดตื่นขึ้นมา เขารัก เธอมากเช่นกัน อาจจะมากกว่าที่รักตัวเองเสียด้วยซ้ำ ลา ลา ลา เสียงร้องนุ่มทุ้ม ประสานเข้ากับท่วงทำนองชวนผ่อนคลาย จากเปียโนตัวโปรดของชายหนุ่มผิวเข้มดังขึ้นในตอนเช้า ทำให้หญิง สาวที่หลับใหลตื่นขึ้นมาจากภวังค์ฝัน เพราะทำนองเพลงที่คุ้นหู เพลงโปรดของเธอที่มีคนโปรดคอยเล่นให้ฟังในทุกยามที่เธอ ต้องการ คนรักของเธอนั้นไม่ได้มีดีแค่หน้าตาหรอกนะ แต่เขายัง เป็นถึงนักแต่งเพลง เก่งใช่ไหมล่ะ เขารักการเล่นเปียโนเป็นชีวิต จิตใจ แล้วยิ่งมีคนให้เล่นให้ฟังด้วยแล้วนั้น เขายิ่งอยากจะเล่นมัน ตลอดเวลา และทุกครั้งที่เขาเล่นมันนั้น เธอก็จะนั่งอยู่ข้าง ๆ ตั้งใจดู สุดหล่อบรรจงกดแป้นเปียโนบรรเลงเพลงให้เธอฟัง วิวโปรด เพลงโปรด คนโปรด
Not Anymore | 7 บทที่ ๒ Why? บ่ายวันอาทิตย์หลังจากกลับมาจากออกไปคุยงานกับคนที่ บริษัทมา ฉันรีบเดินเปิดประตูเข้ามาภายในตัวบ้านหลังจากได้ยิน เสียงโวยวายด้านใน ภาพตรงหน้าที่ฉันเห็นทำเอาใจสลายปนกับ ความตกใจ ที่รักของเธอกำลังร้องไห้ฟูมฟาย พร้อมกับทุบแป้น เปียโนด้วยความเสียใจ คำถามในหัวของหญิงสาวผุดขึ้นมาเต็มไป หมด เกิดอะไรขึ้นกับชายอันเป็นที่รักของเธอกันนะ หยดน้ำใสไหล ออกจากตาหวานคู่นั้นของเธอ พรางวิ่งเข้าไปกอดเขา คนที่เธอรัก เอาไว้ “เกิดอะไรขึ้น ชิวเป็นอะไร บอกไอ บอกไอหน่อย เจ็บ ตรงไหนไหม” “ทำไมชิวไม่รู้สึกว่ากำลังเล่นเปียโนอยู่ไอ ทำไมอะ ตอนนี้ชิว ก็กดแป้นอยู่ไม่ใช่เหรอไอ” เขาพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา อย่างไม่ขาดสาย ไม่ใช่แค่เธอที่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ตัวเขา เองก็สงสัยเช่นกันว่าเขาเป็นอะไรกันแน่ สัมผัสปลายนิ้วที่คุ้นเคย ยามเล่นเปียโนอันเป็นที่รักของเขาหายไปแล้ว ภาพที่คุณกดแป้นเปียโนย้ำ ๆ แรง ๆ แบบนั้น มันบาดใจฉัน ที่รักคุณเป็นที่สุด ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ที่รักของฉัน ได้ โปรดพระเจ้าช่วยเขาด้วย ช่วยเขาให้หายดี ขอร้อง ได้โปรด ฉันตัดสินใจพาคุณไปโรงพยาบาลทันที ระหว่างทางบนรถ เต็มไปด้วยเสียงสะอื้นร้องไห้ของคู่รักทั้งสอง เขาร้องไห้เพราะ
Not Anymore | 8 เจ็บปวดที่ตัวเองเล่นเปียโนไม่ได้ เธอร้องไห้เพราะเจ็บปวดที่เห็นเขา เจ็บปวด รถเข้าจอดยังที่จอดรถของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ฉันรีบจูง มือของคุณไปพบแพทย์ทันที แต่คุณกลับไม่จับมือฉันตอบ มีเพียง ฉันที่จับมือไร้ความรู้สึกนั่นของคุณเอาไว้ ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ แล้ว คุณจะหายดี คุณจะต้องกลับมามีความรู้สึก กลับมากุมมือฉันตอน เดินข้ามถนนได้อีก หลังจากบอกอาการทั้งหมดกับคุณหมอ ระหว่างที่ฉันนั่งรอ คำวินิจฉัยอาการของคุณอยู่ในห้องกับคุณหมอ ฉันก็เหลือบไปเห็น คุณที่นั่งอยู่หน้าห้องจับนิ้วตัวเอง แล้วหักมันโดยที่ไม่มีเสียงร้องของ ความเจ็บปวดใด ๆ ออกมาทั้งนั้น ภาพที่เห็นทำฉันตกใจแทบเป็น บ้า แล้วจึงรีบวิ่งไปหาคุณ “ชิวตั้งสติหน่อย” หลังจากพูดจบเธอก็รีบพาเขาไปทำแผล ทันที ใบหน้าของเขายังคงเรียบนิ่ง ไม่มีแม้แต่เสียงร้องใด ๆ ออกมา จากปากคุณ ทั้ง ๆ ที่แค่โดนมีดบาดคุณก็ร้องลั่นบ้านแล้ว หมอบอกว่าคุณป่วยเป็นโรคหายาก โรคที่หนึ่งในล้านคน เท่านั้นจะเกิดขึ้นกับคนวัยนี้ โรคที่ผู้ป่วยจะไม่สามารถรับรู้ ความรู้สึกของสิ่งต่าง ๆ ได้อีกต่อไป หรือจะเรียกว่าคุณนั้นตายด้าน กับสิ่งเร้าทั้งปวง อะไรทำนองนั้น มันจะทำให้คุณไม่สามารถรับรู้ การมีอยู่ การแตะหรือการถูกสัมผัสได้ ไม่มีความรู้สึก ไม่มีอารมณ์
Not Anymore | 9 ใด ๆ โดยอาการของโรคนี้จะเริ่มจากสัมผัสที่นิ้วมือเลือนลาง แล้ว ค่อย ๆ รุนแรงขึ้น การรับรู้ร้อนเย็นจะหายไป เซลล์ประสาทรับ ความเจ็บปวดทั้งหมดจะไม่ถูกกระตุ้นอีกต่อไป และสุดท้ายคุณจะ กลายเป็นคนที่หัวใจตายด้าน ไม่มีความรู้สึกกับอะไรทั้งนั้น ทั้งสิ่ง เร้า ทั้งคนรอบข้าง หมายความว่าคุณจะไม่รู้สึกอะไรกับฉันอีกแล้วเหรอ แต่โชคยังดี โชคยังคงอยู่ข้างฉัน ยังคงอยู่ข้างเรา หมอบอก ว่าโรคนี้ยังมีทางรักษาให้หายได้ แต่ต้องใช้เวลาในการรักษาที่นาน มาก และต้องได้รับกำลังใจจากครอบครัวที่ดี เพื่อไม่ให้คนไข้เกิด ความท้อใจในการรักษาไปก่อน ฉันไม่สนว่าต้องแลกด้วยอะไร ขอ แค่คุณกลับมารู้สึกทุกอย่าง กลับมารู้สึกกับฉันแบบเดิม แค่นั้น เธอ จึงรีบตอบตกลงให้เขาเข้ารับการรักษาทันที หลังจากกลับจากโรงพยาบาล คุณก็กลายเป็นอีกคนทันที คนที่คอยสดใสร่าเริง คอยสร้างเสียงหัวเราะให้ฉัน คนนั้นได้หายไป แล้ว ตอนนี้คุณแข็งทื่อ เย็นชา นิ่งเงียบ ตั้งแต่เดินเข้าบ้านมาคุณก็ ไม่พูดอะไรกับฉันสักคำ สิ่งแรกที่คุณทำคือเดินตรงไปนั่งเล่นเปียโน ตัวโปรดของคุณที่เดิม มุมโปรดของฉันเลย ฉันเดินเข้าไปจับไหล่คุณ จากทางด้านหลัง เพื่อบอกให้รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ กำลังจะมานั่งดูคุณ เล่นเปียโนเหมือนเดิม แต่คุณกลับกดแป้นเปียโนต่อไป บรรเลงเพลง โปรดของฉันต่อไป โดยที่ไม่รับรู้ว่าคนโปรดของคุณกำลังยืนดูคุณอยู่
Not Anymore | 10 ทางด้านหลัง น้ำตาของฉันไหลออกมาอีกแล้ว ความรู้สึกนี้มันคือ อะไรไม่รู้ ภาพเก่า ๆ ของเรามันย้อนกลับมาเต็มไปหมด ภาพที่ฉัน มาเกาะหลังคุณขอให้คุณช่วยสอนฉันเล่นเปียโน แล้วคุณก็จะรีบหัน กลับมาจับมือฉันไปนั่งข้าง ๆ แล้วตั้งใจสอนฉันเล่นเครื่องดนตรีชิ้น โปรดของคุณ แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว เจ็บจังชิว วันแรกของการรักษา หมอบอกว่าคุณทุบเปียโนคู่ใจอย่าง แรง เพราะไม่สามารถสัมผัสถึงความรู้สึกที่ปลายนิ้วได้ วันที่สองของการรักษาก็ยังคงเป็นแบบเดิม เสียงร้องโวยวาย ฟูมฟาย ทุบอก ทุบเปียโน แสดงให้เห็นว่าคุณนั้นไม่พอใจตัวเองที่ไร้ สัมผัส ฉันทำได้เพียงมองคุณผ่านกระจก เฝ้าดูการรักษาของคุณใน แต่ละวัน ฉันมาเยี่ยมคุณทุกวัน และไม่เคยที่จะลืมซื้อดอกไม้มาให้ คุณ ให้มันคอยเป็นกำลังใจให้คุณในการเข้ารับการรักษา ฉ ฉันจะเฝ้ารอวันนั้น วันนั้นที่ชิวหายดี วันที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ของการรักษา แต่จากวันแรกมาจน วันนี้ก็เกือบเดือนได้แล้ว อาการของคุณก็ยังไม่ดีขึ้น ตอนที่ฉันนั่ง ทำงานอยู่ที่บริษัท สายเรียกเข้าของหมอโทรมารายงานอาการของ คุณให้ฟังว่า วันนี้ตอนกินข้าวคุณใช้ส้อมลากไปบนแขนของตัวเอง เป็นรอยยาว และทิ่มมันลงไปตรงข้อมือ คุณทำร้ายตัวเองอีกแล้ว ฉันเจ็บเหลือเกิน ทำไมถึงทำอย่างนั้นล่ะ รู้ไหมว่าคนที่รักคุณเจ็บ
Not Anymore | 11 แทนคุณจนจะขาดใจแล้ว หรือว่าความเจ็บปวดของคุณที่มันหายไป มันมาอยู่ที่ฉันกันนะ เป็นเวลาล่วงเลยมาหลายเดือนที่คุณเข้ารับการรักษา วันนี้ หมอโทรมาบอกว่าจะลองใช้ไฟฟ้ากระตุ้นคุณในขณะที่คุณอยู่ในน้ำ เย็น หญิงสาวได้ยินดังนั้น เธอจึงรีบบึ่งรถไปยังโรงพยาบาลทันที มัน ฟังดูอันตรายมากสำหรับเธอ ถ้าหากไฟช็อตเขาแล้วเขาจากเธอไป ขึ้นมา จะทำยังไงล่ะ หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงในห้องกระจกนั้นที่ถูกม่านกั้น เอาไว้ ไม่ให้เธอเห็นว่าภายในเกิดอะไรขึ้น ไม่ช้ามันก็ถูกเปิดออกมา พร้อมกับใบหน้าเปื้อนน้ำตาของเขาบนเตียง และหมอก็บอกกับเธอ ว่าอาการของเขายังคงเหมือนเดิม ไม่มีสักจุดในร่างกายที่รับสัมผัส ได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ใบหน้าคนนอกห้องกระจกเปื้อนน้ำตาไม่ต่าง จากคนบนเตียง เขาเข้ารับการรักษาแบบเดิมนี้ไปเรื่อย ๆ เป็นเวลาเกือบปี อาการของเขาเริ่มดีขึ้นแล้ว เธอยังคงไปเยี่ยมเขาทุกวัน และวันนี้ เขาเริ่มหันมายิ้มให้เธอก่อนถูกกระตุ้นด้วยไฟฟ้าแล้ว แววตาที่ คุ้นเคยเริ่มกลับมาแล้ว เธอเริ่มยิ้มได้อีกครั้ง เขาเริ่มรับรู้ถึงการ สัมผัสแป้นเปียโน หลาย ๆ จุดในร่างกายของเขาเริ่มกลับมารับ ความรู้สึกอีกครั้ง หมอบอกว่าเขาสามารถกลับบ้านได้แล้ว
Not Anymore | 12 เธอรีบไปหาเขาที่โรงพยาบาลอีกเช่นเคย ภาพตรงนั้นคือเขา หัวใจของเธอ เขากลับมายิ้มได้แล้ว เธอรีบวิ่งตรงเข้าไปกอดเขาทันที แต่แปลกที่เขาไม่เธอตอบ
Not Anymore | 13 ตอนที่ ๓ The truth untold “ชิว เป็นอะไร ชิวรู้สึกไหม” เธอถามเขาย้ำ ๆ ซ้ำ ๆ เขานั่งนิ่งอยู่อย่างงั้น พร้อมกับมอง เธอด้วยสายตาเย็นชา ไร้ซึ่งความรู้สึกใด ๆ ทำไมกันล่ะ ทำไมคุณถึง ไม่รู้สึกกับฉันล่ะ ไหนหมอบอกว่าคุณหายดีแล้วไง ตอนเดินเข้ามา คุณยังยิ้มให้ฉันอยู่เลยไม่ใช่เหรอ หรือว่าอาการบางอย่างของคุณมัน ยังไม่หายดี ฉันร้องไห้อยู่ตรงหน้าคุณ แต่สายตาของคุณกลับไม่ได้ มองมาที่ฉันอีกแล้ว สายตาของคุณกำลังมองไปที่ใครบางคนที่นั่งอยู่ หน้าห้อง เธอที่ถึงแม้จะมีผลประหน้าเพราะแรงลม แต่ก็รับรู้ได้ว่า เธอต้องมีใบหน้าดุจดังนางฟ้าแน่ ๆ นี่มันอะไรกัน เธอคนนั้นคือใคร เหรอ มีอะไรที่ฉันพลาดไป “ขอโทษ ชิวว่า ชิวไม่ได้รักไอเหมือนก่อนแล้วอะ มันไม่รู้สึก เหมือนเดิมจริง ๆ ขอโทษ ไอขอโทษ” อะไรกัน มันตื้อไปหมดเมื่อได้ยินคำพูดนั่นออกมาจากปาก เขา คนที่เธอให้เป็นทั้งชีวิตของเธอ ฉันจ้องหน้าของเขา มองเข้าไป ในตา ฉันรับรู้ มันไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ต่อให้ฉันจะร้องไห้จนตาย อยู่ตรงนี้ เขาคนนี้ก็คงไม่สนใจฉันอีกแล้ว ไม่รักฉันแล้วงั้นเหรอ เพราะรักเธอคนนั้นไปแล้วหรือเปล่า
Not Anymore | 14 สายตาที่คุณมองเขามันคือสายตาที่คุณเคยมองฉัน ตอนที่ เรารักกัน ตอนคุณรักฉัน แต่ตอนนี้เพราะคุณรักเขา คุณเลยมองเขา ด้วยสายตานั้น แต่กลับมองฉันด้วยความเย็นชา ความเจ็บปวดที่รู้ ว่าคุณไม่รักฉันเทียบอะไรไม่ได้กับความเจ็บปวดเมื่อได้รู้ว่าคุณรัก ใครอีกคนไปแล้ว เหมือนโลกใบนี้กำลังสลายลงตรงหน้าฉันเลย ขอร้อง ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม “ชิว ไม่เอาแบบนนี้ กลับมารู้สึกแบบเดิมเถอะนะ กลับมา รักไอ กลับมารักกัน ได้โปรด” “ขอโทษ” ฉันขอร้องอ้อนวอนคุณด้วยน้ำตา มันจะไม่หลงเหลืออยู่เลย เหรอ ความรู้สึกที่เคยมีให้กันน่ะ เรารักกันขนาดนั้นแท้ ๆ เลิกรักกัน ง่ายจัง น้ำตาฉันไหลเป็นทางมาตั้งแต่วันแรกที่คุณป่วย จนวันที่คุณ หายดีฉันก็ยังคงหยุดน้ำตาไว้ไม่ได้ ทุกอย่างมันเป็นเพราะคุณ เพราะคุณไม่รัก และเพราะฉันยังรักคุณ ฉันเลยร้องไห้ขอร้องอ้อน วอนคุณอยู่แบบนี้ ในขณะที่คุณเลิกมีน้ำตาแล้วหันไปตกหลุมรักใคร คนใหม่ ตั้งนานแล้ว ไอพลาดไปตอนไหน ไอดูแลชิวไม่ดีตรงไหน หญิงสาวเดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกไม้ช่อโต เธอดูดีจริง ๆ ด้วย เธอยิ้มให้คุณ คุณยิ้มให้เธอ ทั้งคู่ยิ้มให้กัน ตัวฉันร้องไห้ เข้าใจ
Not Anymore | 15 แล้ว เข้าใจทุกอย่างแล้ว ไม่มีใครในที่นั้นสนใจฉันสักคน น้ำตา มากมายมหาศาลที่ไหลออกมาอาบแก้มมันคงไม่มีค่ามากพอให้คุณ กลับมารักกัน คุณเมินเฉย ฉันรับรู้ได้ว่าคุณไม่รักแล้ว เหตุผลไม่ใช่ เพราะโรคบ้านี่ แต่เพราะเธอคนนี้ที่คุณกำลังกอดอยู่ อิจฉาจัง ทั้งที่ ฉันเฝ้ารอคุณมาตลอดแท้ ๆ อยู่ตรงนี้เพื่อคุณมาตลอดแท้ ๆ ฉันอยู่ ข้างคุณมาตลอด แล้วฉันพลาดตรงไหนไป ไอพลาดตรงไหนไปวะชิว ไม่มีเหตุผลอะไรให้เธอนั่งอยู่ต่อในห้องแห่งนี้ ที่ความรัก ทั้งหมดที่เขามีไม่ได้มอบให้เธออีกต่อไป หากแต่เป็นเพียงหล่อนคน นั้นที่ได้รับมันไปเต็ม ๆ เขาไปรักกันตอนไหนฉันก็ไม่รู้หรอก คงเป็น ตอนที่ฉันไม่ได้มาเยี่ยมคุณแหละมั้ง เธอเลยมาทำหน้าที่ตรงนั้นแทน ฉัน จนคุณเปลี่ยนใจไปรักเธอ แปลกจังทั้งที่คุณหายจากโรค ฉันก็ ควรดีใจสิ แต่ฉันกลับเดินร้องไห้ออกมาจากโรงพยาบาล ขอโทษ จริง ๆ ที่ดีใจด้วยไม่ได้ มันเจ็บเกิน ฉันเข่าทรุดลงพื้น แค่เดินยังไม่ ไหวเลย บ้านทั้งหลังพังลงมาแล้ว รักคุณ นั่นคือเรื่องจริง แต่หากคุณไม่ต้องการความรักของ ฉัน ก็จะไม่รักคุณ ถึงแม้จะยังรักอยู่แต่ก็จะไม่รักแล้วล่ะ คุณคง เข้าใจ ความรักของฉันที่ตัวคุณไม่ต้องการมันอีกแล้ว หากรักแบบ นั้น ฉันสู้ไม่รักคุณแล้วดีกว่า ถึงตอนนี้จะยังทำไม่ได้ แต่สักวันฉันจะ ไม่รักคุณ สักวัน ฉันจะเลิกรักคุณ
Not Anymore | 16 ๑ ปีต่อมา วันธรรมดาวันนึงของคนที่หัวใจตายด้าน คนที่ไม่เชื่อใน ความรักอีกต่อไป ทั้งที่เธอเคยเป็นคนนั้นที่จงรักภักดีกับความรัก ตั้งใจรัก และสูญเสียรัก แม้เวลาจะผ่านมานานหลายปี แต่เธอยังคง หยุดอยู่ที่เดิม โลกทั้งใบของเธอที่พังลงมาตั้งแต่วันนั้น จนวันนี้ก็ ยังคงเต็มไปด้วยซากปรักหักพังเหมือนเดิม มวลความคิดถึงยังคงก่อ ตัวอยู่เต็มท้องฟ้า ตามพื้นดิน ต้นไม้ใบหญ้า ไอคิดถึงชิว ฉันคิดถึงคุณ คิดถึงคุณคนเดิม คนที่ฉันเคยมอบหัวใจให้ อย่างไรไร้ข้อกังขา คุณคนที่อบอุ่นเหมือนบ้าน คุณที่ทำให้ฉันใจเต้น แรง คุณที่เคยมอบโอบกอดและพร่ำบอกคำว่ารัก ถึงจะรู้ทั้งรู้ว่า ตอนนี้ไม่มีคุณแล้ว ไม่มีทั้งคุณคนเดิมและคุณคนใหม่ ไม่มีฉัน ไม่มี คุณ ไม่มีกันและกันอีกต่อไป กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เบอร์ที่ไม่ได้เมมแต่มองแล้วคุ้น ตา จำไม่ได้แหะว่าเบอร์ใคร เธอกดรับมันและเสียงปลายสายก็พูด ขึ้นมาด้วยความเศร้า พร้อมเสียงสะอึกสะอื้น “ชิวตายแล้วนะไอ นี่แม่ชิวเอง ชิวเป็นมะเร็งเสียเมื่อวาน”
Not Anymore | 17 น้ำใสไหลอาบแก้มอีกครั้งเพราะเรื่องของเธอ เธอภาวนาให้ เรื่องที่เธอได้ยินเป็นแค่เรื่องล้อเล่น แต่ด้วยน้ำเสียงที่จริงจังของ ปลายสายทำให้เธอใจหาย ทรุดลงกับพื้น ไม่จริง “ไอ นี่แนนนะ เป็นแพทย์ประจำตัวชิว จำเราได้ป่าว” “วันที่ชิวหายดีที่โรงพยาบาลวันนั้นไง” ฉันจำเธอได้ไม่เคย ลืมหรอก เธอได้รับความรักเขาแทนที่ฉันนิ “ชิวเขาเขียนจดหมายนี่ไว้ให้เธอก่อนตายอะ” จดหมายงั้นเหรอ เขียนไว้ให้ฉันด้วย ทำไมล่ะ เขาไม่ได้รู้สึก อะไรกับฉันแล้วแท้ ๆ ไม่ได้รักฉันแล้ว แล้วยังมีอะไรต้องบอกอีก เหรอ เธอรีบแกะซองจดหมายแล้วอ่านข้อความข้างในดูทันที “ถ้าไอได้อ่านจดหมายฉบับนี้ก็แปลว่าวันนี้ชิวไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้ แล้ว ขอโทษนะครับที่วันนั้นชิวทำตัวแย่ใส่ไอ ทำให้ไอต้องร้องไห้ มันทรมานมากเลยที่เห็นไอร้องไห้แทบขาดใจอยู่ตรงหน้า แต่ชิว ไม่ได้เข้าไปลูบหัวปลอบ ชิวขอโทษนะครับที่ทำให้ไอเสียใจ แต่ชิ วไม่อยากให้ไอต้องเสียใจมากกว่านี้ ชิวรู้ว่าไอรักชิวมาก แต่ชิวไม่อ ยากให้ไอต้องเจ็บปวดไปมากกว่านี้แล้ว ทุกครั้งที่ไอมาเยี่ยม ชิวรู้สึก ดีมากเลยที่ยังมีไออยู่ข้าง ๆ ทุกครั้งที่ชิวเห็นไอร้องไห้ ชิวรู้สึกเจ็บ เหมือนตายเลย นี่คงเป็นความรู้สึกเดียวมั้งที่ไม่เคยหายไปตอนที่ชิว ป่วย ชิวก็พึ่งรู้ว่าชิวป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายตอนที่การรักษาใกล้
Not Anymore | 18 จบลง ชิวไม่อยากให้ไอต้องมาทุกข์ทนอยู่กับชิว ที่วันหนึ่งก็ต้องจาก โลกนี้ไปอยู่ดี วันนั้นชิวเลยตัดสินใจพูดแบบนั้นออกไป โกหกไอครั้ง แรกในชีวิตเลย ชิวอยากให้ไอรู้ว่าไม่เคยมีสักครั้งเลยที่ชิวจะหมดรัก ไอ ชิวรักไอนะครับ ไอคือบ้านของชิว ขอโทษที่อยู่ด้วยไปจนแก่ ไม่ได้ ขอโทษที่วันนี้ไม่ได้อยู่ข้าง ๆ ขอโทษที่ไปจุ๊บหัวก่อนนอนให้ ไม่ได้อีกแล้ว แล้วก็ขอโทษที่วันนั้นไม่ได้กอดตอบ แต่วันนั้นกอดไอ เป็นกอดสุดท้ายที่อุ่นที่สุดในโลกเลยนะครับ ที่รักของชิว อย่าร้องไห้ เพราะชิวอีกเลยนะ” เธอร้องไห้อยู่กับพื้น โวยวายเหมือนคนไร้สติ โลกของเธอ ตอนนี้พังลงอย่างสมบูรณ์และคงไม่มีโอกาสที่จะกลับมาเป็นโลกใบ เดิมอีกต่อไป “จะพูดว่าช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของไอคือช่วงที่ได้อยู่กับชิวก็คงไม่ผิด และก็ไม่เกินจริงเลยแม้แต่น้อย ขอโทษที่รักษาชิวไว้ไม่ได้ ไอก็รัก ชิว” เราจากกันโดยสมบูรณ์แล้วสินะคนใจร้าย
Not Anymore | 19 จากใจผู้เขียน เรื่องสั้นเรื่องนี้ ดิฉันได้แรงบันดาลใจมาจากบทเพลงเพลงหนึ่ง ของคุณ Pun เพลงนี้มีชื่อว่า Goodbye เป็นเพลงที่ใครหลาย ๆ คน นิยามว่าใจร้ายที่สุดแห่งปี และดิฉันเห็นด้วยอย่างสุดใจ ทำนองเพลง นี้มันเศร้าอย่างไม่น่าเชื่อด้วยเสียงของเปียโนที่ถูกบรรเลงออกมา ด้วยความตั้งใจ ประกอบกับเนื้อเพลงที่บาดใจในทุก ๆ ท่อน มันคือ ความรู้สึกของคนหนึ่ง ๆ ที่ไม่อาจรู้สึกแบบเดิมได้อีกต่อไปแล้ว และ เขาก็ตัดสินใจที่จะบอกมันออกมา ซึ่งถือเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ที่กล้า จะซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเอง ซื่อสัตย์ต่ออีกคนในความสัมพันธ์ ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายอาจจะต้องเจ็บเจียนตายจากคำพูดเหล่านั้น เพราะ เขาไม่ได้เตรียมใจมาก่อน ไม่ได้เป็นฝ่ายหมดความรู้สึก แต่ยังคงมี ความรู้สึกอยู่เต็มหัวใจ ครั้งแรกที่ฉันฟังเพลงนี้และดู MV ไปด้วย ฉัน ถึงกับร้องไห้ออกมา คุณนักร้องเก่งมากจริง ๆ ที่สามารถสร้างสรรค์ ผลงานที่ทำให้ผู้ฟังเกิดความคล้อยตามได้มากขนาดนี้ จนดิฉันเกิด ความสนใจที่จะหยิบยกผลงานของเขามาเป็นแรงบันดาลใจในการ แต่งเรื่องสั้นเรื่องนี้ และหวังว่าจะทำให้ผู้อ่านคล้อยตามเนื้อเรื่อง ของฉัน เหมือนกับที่ฉันอ่อนไหวไปกับบทเพลง
Not Anymore | 20 ประวัติผู้เขียน ชุติกาญจน์ ถาวรจิตร เกิดในวันศุกร์ ของเดือนพฤศจิกายน ปี 2005 ปัจจุบันเป็น นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/6 เลขที่ 20 ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งกลางป่าอ้อย เธอที่กำลัง จะจบการศึกษาลงในอีกไม่ถึงอาทิตย์ แต่ก็ ยังคงมีงานอีกเท่าโลกกองท่วมหัวอยู่ เธอเคยเป็นคนที่ขยันและมีไฟ กับการทำงานมาโดยตลอด จนกระทั่งเจอเหตุการณ์หลายอย่าง ๆ ทำให้ได้ลองทำอะไรใหม่ ๆ และพบว่า มันดี การผ่อนคลายกับชีวิต เป็นเรื่องที่ควรทำ ปล่อยใจจอย ๆ กับทุกสิ่งคือสิ่งที่เธอทำ เธอคิด เพียงแค่ เราคือมนุษย์ตัวเล็ก ไม่อาจเปลี่ยนโลกได้หรอก อะไรที่ เกิดขึ้นไปแล้ว มันแก้ไขไม่ได้ ก็แค่ปล่อยมันไป ให้ตัวของเราไป เครียดในอนาคตเอาสิ เพียงแต่ตอนนี้การนอนหรือการได้ออกไปใช้ ชีวิตนั้นสำคัญที่สุด การเขียนก็เช่นกัน เธอเขียนเพื่อระบาย ความรู้สึกที่คุกรุ่นในใจเธอ ความคิด อารมณ์ ที่ไม่สามารถพูดหรือ เปิดเผยให้คนข้างนอกนั่นรับรู้ได้ บางทีอาจจะเป็นด้านมืดหรืออะไร ทำนองนั้น
ไม่ไม่ด้รัด้กรัคุณคุเหมือมืนก่อก่นแล้วล้ ขอโทษ