วิวัฒนาการของนาฎศิลป์และละครไทย

น . ส . วิ ภ วิ า ด า จั น จั ท ร์ เ ร์ พ็ ช พ็ ร เ ล ข ที่ 1 6

รับวัฒนธรรมของอินเดีย ผสานกับ วัฒนธรรม ไทย มาบัญญัติศัพท์ขึ้นใหม่ เพื่อ ใช้เรียกศิลปะ การแสดงของไทย ว่า โขน ละคร ฟ้อนรำ สมัย มั สุโ สุ ขทัย มีนิยายเรื่อง นามาโนห์รา เป็น นิยายของพวกไต หรือคนไทย ใน สมัยน่านเจ้าที่มีปรากฏอยู่ ก่อน หน้านี ้คือ การแสดงจ าพวกระบำ เช่นระบำ หมวก ระบำ นกยุง. การแสดงละครชาตรีละครนอก ละครใน แต่เดิม ที่เล่นเป็ นละครเร่ จะแสดงตามพื้นที่ว่าง โดยไม่ต้องมีโรงละคร เรียกว่า ละครชาตรีต่อมา ได้มีการวิวัฒนาการ เป็ นละครร า เรียกว่า ละครใน ละครนอก โดยปรับปรุงให้งดงามขึ้น ปแบบ ให้มีการแต่งการ ที่ประณีตงดงามมากขึ้น มีดนตรีและบทร้อง และการสร้างโรงแสดง ละครในแสดงในพระราชวังวัจะใช้ผู้ ช้ ผู้ หญิงญิล้วน ห้า ห้ มไม่ให้ช ห้ าวบ้า บ้ นเล่น ละครนอก ชาวบ้า บ้ นจะแสดง ใช้ ผู้ชายล้วนด าเนินเรื่อ รื่ งอย่าง รวดเร็ว ร็. สมัยมัสมเด็จ ด็ พระบรมราชาธิรธิาชที่ 3 เป็น ป็ สมัยมัที่โที่ ขนเจริญริรุ่งรุ่เรื่อ รื่ งเป็น ป็ อย่าย่ง มาก มีลมีะครเรื่อ รื่ งใหญ่ๆญ่อยู่ 4 เรื่อ รื่ ง คือคื อิเอิหนา รามเกียกีรติ์ อุณอุรุทรุดาหลังลั ปรากฏอยใู่นศิลาจารึกของพ่อขุน รามคำ แหงกล่าวว่า “เมื่อ มื่ จักจัเข้าข้มาเรียรีงกันกัแต่ อรัญรัญิกญิ พู้นพู้ เท้าท้หัวหัลาน ด้วด้ยเสียงพาทย์เย์สียงพิณพิ เสียงเลื้อ ลื้ น เสียงขับขั ใครจักจั มักมัเหล้นล้เหล้นล้ ใครจักจัมักมัหัวหั หัวหัใครจักจัมักมัเลื้อ ลื้ น เลื้อ ลื้ น” ละครสมัยอยุธยาได้หายไปพระเจ้าตากสินมหาราช ทรงรวบรวมศิลปินที่เหลือ มาพระราชนิพนธ์ เรื่องรามเกียรติ์ อีก5ตอน ได้แก่ สมัย มั ธนบุรี 1.ตอนอนุมานเกี้ยวนางวานริน 2.ตอนท้าวมาลีวราชว่าความ 3.ตอนทศกันฐ์ตั้งพิธีทรายกรด 4.ตอนพระลักษมณ์ถูกหอกกบิลพัท 5.ตอนปล่อยม้าอุปการ นอกจากทรงพระราชนิพนธ์บทละครในเรื่องรามเกียรติ์ แล้วยังทรง ฝึกซ้อม ด้วยพระองค์เองอีกด้วย. สมัย มั น่านเจ้า จ้ สมัย มั อยุธยา น.สกมลธยา คีรีรัตน์ เลขที่14

1.พระบาทสมเด็จ ด็ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (ร.1) ได้ฟื้นฟูตำ ราการฟ้อนรำ ให้สมบูรณ์ พระองค์ทรงพัฒนาให้ผู้แสดงเปิดหน้าและสวมมงกุฎ ทรง พระราชนิพนธ์บธ์ทละคร รามเกียรติ์ 9.พระบาทสมเด็จด็พระปรมินมิทรมหาภูมิพมิลอดุยเดชมหาราช (ร.9) -พิธีไธีหว้คว้รู -บันบัทึกทึภาพยนตร์สีส่วน บันทึกทึท่าท่รำ เพลงหน้าพาทย์อย์งค์ ท่าท่รำ เพลง พาทยืขยือง พระ นาง ยักยัษ์ ลิง -มีการปลูกฝังการอนุรักษ์ สืบทอด ผ่าผ่นการเรียนทุกระดับชั้นชั้การ แสดงให้เห้ลือกชมหลากหลาย ละครไทย 2.พระบาทสมเด็จด็พระพุทธเลิศหล้านภาลัย (ร.2) การละครเจริญริ ที่สุด -เปลี่ยนการแต่งต่กาย -อิเอิหนาได้รัด้บรัการยกย่อย่งจาก วรรณคดีสดี โมสร เป็นป็ยอด บทละครรำ -ยูเยูนสโกถวายเกียรติ์แติ์ด่พด่ระองค์ ว่าว่มีผมีลงานดีเดีด่นด่ทาง วัฒวันธรรมระดับดั โลก 3.พระบาทสมเด็จด็พระนั่งเกล้าเจ้าจ้อยู่หัยู่วหั (ร.3) พระองค์ยกเลิกละครหลวง พระบรมวงศานุ วงศ์ จึงจึพากันหัดหัละครโขน เช่นช่ละครของพระเจ้าจ้บรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจ้ พนมวันวักรมพคะพิพิธโภคภูเบนทร์ ละครเจ้าจ้ กรับรัละครของเจ้าจ้พระยาบดินดิทรเดชา 4.พระบาทสมเด็จด็พระจอมเกล้าเจ้าจ้อยู่หัยู่วหั (ร.4) ได้ฟื้ด้น ฟื้ ฟูละครหลวงและราษฎรคือละครในได้ แต่แต่สดงได้แด้ค่ในวังวัเท่าท่นั้น -ห้าห้มฉุดบุตบุรชายหญิง มาฝึกฝึละคร -ห้าห้มใช้รัช้ดรัเกล้ายอดเป็นป็เครื่อ รื่ งประดับดั -ห้าห้มประกอบการแสดงที่เ ที่ ป็นป็พานทอง -ห้าห้มเป่าป่แตรสังข์ -หัวหัช้าช้งห้าห้มใช้สีช้ สีเผือกยกเว้นว้ช้าช้งเอราวัณวั 5.พระบาทสมเด็จด็พระจุลจุจอมเกล้าเจ้าจ้อยู่หัยู่วหั (ร.5) มีคมีวามก้าวหน้าอย่าย่งรวดเร็วร็รับรัวัฒวันธรรมจากตะวันวัตก -กำ เนิดละครดึกดึดำ บรรพ์และละครพันทาง -ส่งเสริมริเอกชน -ให้แห้สดงพระราชฐานเพื่อรับรัแขก 6.พระบาทสมเด็จ ด็ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัยู่หัว(ร.6) -โขน ละคร ดนตรี ปี่พาทย์เย์จริญขั้นสุด -เป็นราชาแห่งศิลปิน 7.พระบาทสมเด็จด็พระปกเกล้าเจ้าจ้อยู่หัยู่วหั (ร.7) -เศรษฐกิจตกต่ำ มีกมีารปรับรั ปรุงรุครั้งรั้ ใหญ่ -โอนงานให้ช่ห้าช่งกองวังวันอก -กองมหรสพไปอยู่ใยู่นสังกัดของกรมศิลปากร -ย้าย้ยตั้งตั้แต่กต่ค2478 กระทรวงวังวัจึงจึกลายเป็นป็ โขนกรมศิลปากร -มีลมีะครเพลง 8.พระบาทสมเด็จ ด็ พระปรเมนทรมหาอานันทมหิดหิล(ร.8) -หลวงวิจิวิตจิรวาทการ อธิบธิดีคดีนแรกขอบกรมศิลปากร ฟื้น ฟื้ ฟูเปลี่ยนแปลงการแสดงโขน จัดจัต้้งต้้รรนาฏ ดุริดุยริางคศาสตร์ -เกิดละครหลวงวิจิวิตจิรวาทการ (แนวปลุกใจให้รัห้กรัชาติ)ติ น.สกมลธยา คีรีรั รีรั ตน์ เลขที่14

ละครกรีก รี ในปัจปัจุบั จุ นบัมี 2 ประเภท 1.ละครโศกนาฏกรรม(Tragedy) ; แสดงให้เ ห้ ห็น ห็ ชีวิชีตวิตัวตัละคร ชะตากรรม 2. ละครสุขนาฏกรรม(Comedy) ; ตลกขบขันขัเฮฮา ละครโรมันมัแบ่ง บ่ เป็น ป็ 2 ประเภท 1.ละครโศกนาฏกรรม ; เรื่อ รื่ งราวเกี่ย กี่ วกับกัเหตุก ตุ ารณ์รุ ณ์ น รุ แรง ภูต ภู ผีปีผีศปีาจ 2.ละครตลกขบขันขั; เน้นการตบตีแตีย่ง ย่ ชิงชิ ใช้ภ ช้ าษาหยาบ ใส่เสื้อผ้า ผ้ น้อ น้ ยชิ้นชิ้หรือรืไม่ใม่ ส่ เลย ละครยุค ยุ กลาง ( เป็น ป็ ยุค ยุ มืด มื ของการละคร ) 1.การแสดงละครในวัดวั ; ศาสนจักจัรใช้ล ช้ ะครทำ ให้ผู้ ห้ คผู้ นสนใจในศาสนา 2.ละครที่เ ที่ กี่ย กี่ วกับกัศาสนาและศีลศีธรรม ; เรื่อ รื่ งราวจากพระคัมคั ภีร์ไร์ บเบิลบิเรียรีกว่า ว่ มิสมิตรี เพลย์ 3.การแสดงประเภทอื่น อื่ ๆ ; -โพลค์เ ค์ พลย์(ย์FolkPlay) เป็น ป็ เรื่อ รื่ งราวการ ผจญภัยของวีรวีบุรุ บุ ษ รุ ยอดนิยนิม -ฟาร์ส ร์ (Farce)เป็น ป็ เรื่อ รื่ งการล้อ ล้ เลียลีนความชั่วชั่ร้า ร้ ยของมนุษ นุ ย์ -เซอร์คู ร์ ล คู าอิเอิตอร์ลู ร์ ค(SecularInterlode)เป็น ป็ เรื่อ รื่ งราวที่อ ที่ าจ จริงริจังจัหรือรืตลกขบขันขัที่ไที่ ม่เ ม่ กี่ย กี่ วกับกัศาสนา ละครยุค ยุ ฟื้นฟูศิ ฟู ลศิ ปวิทวิยาการ ละครยุคนี้มีทั้งทั้ละครโศกนาฏกรรมและละคร สุขนาฏกรรม 1.อินอิเตอร์เ ร์ มทซี (Intermazzi) ; เป็นการแสดงสลับฉาก มัก เป็นเรื่อ รื่ งราวจากตำ นานกรีกรีและโรมัน 2.โอเปร่า ร่ (Opera) การนำ ดนตรี ขับร้อ ร้ ง การระบำ เข้ามารวมกัน ละครแนวสัจนิยนิม(Realism)และแนวธรรมชาติ นิยนิม(Naturalism) เป็น ป็ ละครแนวสมจริงริ ละครสมัย มั ใหม่ 1. 2.ละครแนวต่อ ต่ ต้า ต้ นสัจธรรม(Anti-realism) 2.1ละครสัญลักลัษณนิยนิม (Symbolism) เป็น ป็ ละครที่ใที่ ช้วั ช้ ตวัถุหรือรืการกระทำ ที่เ ที่ ป็น ป็ สัญลักลัษณ์ 2.2ละครเอ็ก อ็ ซ์เ ซ์ปรสชั่นชั่นิสนิม์ (Expressionism) เป็นละครที่เ ที่ สนอ ความเป็น ป็ จริงริตามความคิดของตัวตัละคร 2.3ละครเพื่อ พื่ สังคม(Theatre for Social Action)หรือรืละครเอ พิคพิ (Epic Theatre) เป็น ป็ ละครที่ก ที่ ระตุ้น ตุ้ ความสำ นึกทางสังคม น.ส.นันท์นภัส ชูชื่น เลขที่15

การชม วิจวิารณ์ และประเมินคุณภาพการแสดง หลักในการชมละคร •ศึกษาเอกสารและข้อมูลต่างๆ ที่เกี่ยวกับการแสดง ตลอด จนสถานภาพของผู้มาชม •เมื่อการแสดงจบลง ผู้ชมควรให้เกียรติผู้แสดงด้วยการ ปรบมือ •มีปฏิกิริย ริ าโต้ตอบด้วยการแสดงออกทางอารมณ์ มีอารมณ์คล้อยตามไปกับบทบาทของผู้แสดง หลักการวิจ วิ ารณ์การแสดงนาฏศิลป์ การบรรยาย • เป็น ป็ กํารพูด หรือ รื เขียนถึงการรับรู้สิ่งที่เห็นและ รู้สึก การรับรู้ คุณสมบัติต่ํางๆ ของกํารแสดง • บรรยายหรือ รื แจกแจงส่วนประกอบต่างๆ หลักการวิจ วิ ารณ์การแสดง ละคร แบ่งออกเป็น ๓ ตอน คือ ตอนต้น ตอนกลาง ตอนปลาย การวิจ วิ ารณ์โครงเรื่อ รื่ ง มีข้อที่ ควรพิจารณา • เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ ้นในละครชัดเจน หรือ รืไม่ • เหตุการณ์ที่จะนำ ไปสู่จุดวิก วิ ฤตเข้มข้น เพียงพอหรือ รืไม่ เร้าอารมณ์ผู้ชมได้มาก น้อยแค่ไหน • การจบของเรื่อ รื่ งเหมาะสมหรือ รืไม่ • ละครเรื่อ รื่ งนี้น่าสนใจชวนติดตามตลอด เรื่อ รื่ งหรือ รืไม่ ตัวละคร บทบาทตัวละคร และการสร้างตัวละคร • ตัวละครเป็ นผู้สร้างและดำ เนินเหตุการณ์ไปตามโครงเรื่อ รื่ ง • ใช้บทเจรจาการกระทำ และพฤติกรรม ซึ่งสอดคล้องกับ บุคลิกลักษณะของตัวละครแต่ละตัว การวิจ วิ ารณ์ตัวละครมีข้อที่ควรพิจารณา ดังนี้ • การสร้างบุคลิกลักษณะของตัวละครมีชีวิต วิ จิตใจคล้ายมนุษย์จริง ริ หรือ รืไม่ • ตัวละครสามารถดึงดูดให้ผู้ชมมีอารมณ์คล้อยตามได้มากน้อย เพียงใด • ตัวละครแสดงได้สมบทบาทเพียงใด ตีบทแตกหรือ รืไม่ แนวความคิดที่เป็นแก่นของเรื่อ รื่ ง • ผู้ประพันธ์บทละครจะต้องมี แนวคิดว่าว่จะให้เรื่อ รื่ งดำ เนิน ไปสู่จุดหมายได้อย่างไร • แนวคิดของละคร เช่น เพื่อ ความบันเทิง สะท้อนปัญหา ชีวิต วิ ปัญหาสังคม น.ส.ญาณิศณิา สมศัก ศั ดิ์ เลขที่1ที่ 2

กกาารรชชมม วิวิวิจวิวิจวิาารรณ์ณ์ณ์ ณ์ณ์ณ์ แแลละะปปรระะเเมิมิมินมิมินมิคุคุคุคุ ณ คุ ณ คุ ณภภาาพพกกาารรแแสสดดงง ข้อที่ควรนำ มาพิจารณาในการวิจวิารณ์ แนวความคิด มีดังนี้ • ดูละครแล้วได้ประสบการณ์ แนวคิด ปรัชญาอะไรบ้าง • เห็นด้วยกับปรัชญา แนวคิดของเรื่อ รื่ งหรือ รืไม่ • แนวคิดที่ได้จากการชมละครเกิดขึ้นใน ชีวิตวิจริงริได้หรือ รืไม่ • บทเจรจาของตัวละคร มีคติ คำ คมที่น่า จดจำ บ้างหรือ รืไม่ • เนื้อเรื่อ รื่ ง ฉาก ตัวละครมีความเหมาะสม สอดคล้องกันหรือ รืไม่ ภาพที่เห็น • ฉาก การแสดง และทัศนองค์ประกอบ ต่างๆ สอดคล้องกับตัวละครสร้างบรรยากาศที่ เหมาะสม สร้างอารมณ์ที่ สอดคล้องและเป็นไปอย่างสมเหตุสมผล • ทัศนองค์ประกอบต่างๆ สอดคล้อง กับตัวละคร สร้างอารมณ์ สร้าง บรรยากาศได้สมเหตุสมผลหรือ รืไม่ คุณภาพด้านการแสดง หลักเกณฑ์ที่ควรนำ มาใช้ในการประเมิน คุณภาพของการแสดง • ลักษณะการแสดงมีความงาม ทั้ง ทั้ ในระดับพื้น ฐาน และมาตรฐาน • การนำ เสนอการแสดงต้องชัดเจนในเรื่อ รื่ ง ประเภท • ผู้แสดงมีเอกลักษณ์ในการเคลื่อนไหวร่างกาย คุณภาพด้านองค์ประกอบการแสดง • เครื่อ รื่ งประกอบกํารแสดงบนเวที เช่น อุปกรณ์ประกอบฉาก อุปกรณ์ประกอบการแสดง เครื่อ รื่ งใช้ส่วนตัว เครื่อ รื่ งประดับถูกต้องตํามแบบแผน ตํามยุค สมัย เป็นต้น • เครื่อ รื่ งแต่งกาย การแต่งหน้า ถูกต้องตามยุคสมัย เครื่อ รื่ งแต่ง กายสมฐานะและบทบาทของตัวละคร • ระบบเสียง และอุปกรณ์เสียง ระบบเสียงชัดเจน ไม่มีเสียง สะท้อนหรือ รื เสียงก้อง เกิดขึ้นขณะมีการแสดง หลักการประเมินการแสดงนาฏศิลป์ เป็นศิลปะการแสดงแขนงหนึ่งที่ใช้การเคลื่อนไหวและ การจัดระเบียบร่างกายของ มนุษย์อย่างมีจังหวะ ลีลา ทำ ให้เกิดภาษาท่าทางที่ สามารถสื่อความหมายแทน ภาษาพูด • ลีลาในการเคลื่อนไหวถูกต้องตามแบบแผน หลักการประเมินการแสดงนาฏศิลป์ - นำ หลักแห่งความสมดุลมาใช้ โดยใช้เวทีเป็น ป็ จุดศูนย์กลางตำ แหน่ง ของผู้แสดงให้มีสัดส่วนจำ นวนเท่ากัน - มีการเคลื่อนไหว การแปรแถวมีความหลากหลายไม่น่าเบื่อ น.ส.ญาณิศา สมศักดิ์เลขที่1ที่ 2

https://images.app.goo.gl/UNZfsKjyo3M3aaxQ8 https://www.canva.com/https://www.canva.com /design/DAFXF5mX8IY/sVyu1X18NRXsNA29IoNBW Q/edit https://images.app.goo.gl/764qkkGiiKsrCZDe8 อ้อ้ อ้อ้ างอิอิ อิอิ ง น.ส.วิภวิาดา จัน จั ทร์เ ร์ พ็ชพ็ ร เลขที่1ที่ 6

สมาชิก ชิในกลุ่มลุ่ 1 น.ส.ญาณิศา สมศักดิ์ ม.4/11 เลขที่ 12 น.ส.กมลธยา คีรีรัตน์ ม.4/11 เลขที่ 14 น.ส.นันท์นภัส ชูชื่น ม.4/11 เลขที่ 15 2 3 4 น.ส.วิภาดา จันทร์เพ็ชร์ ม.4/11 เลขที่ 16 น.ส.วิภ วิ าดา จันทร์เพ็ชร์ ม.4/11 เลขที่ 16